နှစ်သီးစား (စ/ဆုံး)

 နှစ်သီးစား (စ/ဆုံး)

Kar Yan Thet Lwin (wine chit ) ရေးသည်။

ဟိုမို ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

စိုင်းမျိုးသက် ဘွဲ့ရပြီး အလုပ်မယ်မယ်ရရမလုပ်ဖြစ်၍ ကိုယ်တတ်ထားသောပညာဖြင့် ..ညဂိုက် အလုပ်ကိုလုပ်ဖြစ်သွားသည် ။

လင်းမောင် ဟာ မနက် ၉နာရီမှစ၍ည ၈ နာရီ အထိကိုယ်ပိုင်အထက်တန်းကျောင်းတွင် နေရပြီးကျန်တဲ့အချိန်များတွင် စိုင်းမျိုးသက် နှင့် စာကျက် စာတွက်ရသည် ။ လင်းမောင် မှာ လင်းအောင်ဆိုတဲ့အကိုတယောက်ရှိတယ် ။

လင်းအောင် ကလဲ သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုတ်နေတော့သူ့ညီကို ဂရုမစိုက်အားပါ ။ သူ့ညီကိုသာ ဂရုမစိုက်ပေမဲ့..တစ်ခါတစ်ရံ စိုင်းမျိုးသက် ကိုသူ့ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေနှင့်..စူးစူးရှရှ ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးကြည့်နေတတ်တယ် ။

အဲ့ဒီအချိန် မျိုးဆိုရင်..စိုင်းမျိုးသက် မျက်နှာမှာနီရဲလာပြီး..ရှက်သွေးကလေးများပင်ဖျာနေတော့တာပေါ့..။

သူ့ရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်ထယ်ကြီးကြီးကို အင်္ကျီမဝတ်ပဲနေလျှင်..ရင်အုံကြီးနဲ့ လက်မောင်း ကြွက်သားကြီးတွေမှာ မမြင်ချင်လဲ..မြင်နေရတယ်။တစ်ခါတလေ   ဘောင်းဘီတိုပွပွကို အတွင်းခံမပါပဲဝတ်ထားတော့..သူ့ရဲ့ ယောက်ျားတန်ဆာကြီးက..ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့..ခေါင်းလောင်းတီးနေတာကိုပါ..မြင်နေရတယ် ။

သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကိုချွန်၍ဆေးလိပ်မီးခိုးတွေကို တဖြူးဖြူး မူတ်ထုတ်ပြီး စိုက်ကြည့်နေတဲ့အချိန်ဆိုရင်....အို...စိုင်းမျိုးသက် ရင်ထဲ ကုလားဖုရားလှည့်သွားသလိုပြောင်းဆန်သွားတယ်ထင်ရတယ်..။ရင်ဘတ်ကိုလက်နှင့် ဖိပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ သာယာနေမိတယ် ။ဒါမှမဟုတ်လဲ အနားက စားပွဲခုံ ကို လက်နဲ့ တဒုန်းဒုန်း ထုရင်း ရှက်ဟန်လေးနဲ့ အသက်ကိုပဲ၀၀ရှူလိုက်ရတယ်..။

အို...ဘယ်လိုတွေတောင်..ဆွဲဆောင်မှု ရှိရတာလဲ ။

မျိုးသက်ရှေ့မှာမို့..တမင်လုပ်ပြနေသလားထင်ရတယ်..။တခါတလေလင်းမောင် ကိုစာရှင်းပြနေရင်လည်း အကဲခတ်သလိုလို ဘာလိုလို နဲ့ မျိုးသက်နောက်ကနေရပ်ပြီး ကျောပြင်ကို သူ့ရဲ့ပျော့အိအိလီးတန်ကြီးနဲ့ ဖိကပ်ထားတတ်သေးတယ်..။လီးတန်ကြီးရဲ့ ပူနွေးသောအထိအတွေ့ နှင့် တေ့ထောက်ခံရသောခံစားချက်ကြောင့်..စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်တော့ပဲ..ရင်ထဲမှာလဲ ဗလောင်ဆူကုန်တော့တာပေါ့......။

....................................

ညနေ ရုံးဆင်းချိန်ဖြစ် ၍ ဘတ်စကား က လူကြပ်နေတယ် ။မျိုးသက်လည်း လင်းမောင် ရဲ့အဖြေစာအုပ်တွေကို စစ်ချင်တာကြောင့် လူကြပ်နေတဲ့ ဘတ်စကား ကြီးကို တိုးဝှေ့စီးခဲ့သည်။

ကံကောင်းချင်တာလား...ကံဆိုးချင်တာလားမသိဘူးမျိုးသက်..နောက်မှာ ကိုလင်းအောင်ရောက်နေတယ်။

လင်းအောင်ကလဲ မျိုးသက် ကားပေါ်တက်လာတာမြင်ကတည်းက..ဖင်နိုက်အုံးမယ်လို့..အကြံကောင်းကို တွေးနေတာပေါ့..

ဟာ...ဆရာလေး ဒီနေ့ စောစောလာတာလား..ဆိုပြီး မျိုးသက် ပုခုံးကို ဖျစ်ညှစ်ကိုင်ပြီး..မေးလိုက်တော့..

မျိုးသက်မှာ သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ အင်းကနဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး ၊စိတ်ထဲမှာတော့..ကြည်နူးသလိုလို...သာယာသလိုလိုနဲ့..ကာမလှိုင်းကလေးများ နိုးထလာတယ်ထင်ပါရဲ့..ထိတွေ့မှုတိုင်းကို..သာယာအသက်ဝင်နေမိတယ်။

ငနဲသားကလည်း..လက်မြန်ခြေမြန်ဆိုတော့မျိုးသက်ရဲ့ ဖင်သားနုနုအိအိကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဖျစ်ညှစ်လိုက်သောကြောင့်..မျိုးသက်မှာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး..လူတွေပြည့်ကျပ်နေတာကြောင့်..မလှုပ်သာပဲ..ငြိမ်နေလိုက်မိတယ် ။

ဖင်ကို ညှစ်လိုက်တိုင်း..မျိုးသက်က ငြိမ်ခံနေတာကြောင့် ပိုပြီးအတင့်ရဲလာပြီး ဖင်ဝကို လက်မလေးနဲ့ ဖိထောက်ချလိုက်သည် ။

အို...မျိုးသက် တကယ်မနေတတ်တော့ပါ..အကြောအချဉ်တွေစိမ့်တက်လာသလို..သူ့ရဲ့အကြောပေါင်းတစ်ထောင်စုစည်းထားတဲ့..လီးမှာလဲ..ဖုထလာပြီး..အရည်ကြည်တွေထွက်နေပြီ။

လင်းအောင်ကလည်း..နောက်ကနေပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ကိုင်နေတယ် ။ဖင်တွေကို ဆွဲညှစ်လိုက် နိုက်လိုက် လုပ်ရင်း..လည်ဂုတ်သားလေးကိုပါ..မသိမသာ ဖိကိုက်လိုက်တော့...အားပါးပါး.. .မျိုးသက်စိတ်တွေ ဂဏာမငြိမ်တော့ပါ..

သည်ကောင်..ဘယ်လိုခံစားပြီး...ဘာတွေဖြစ်နေပြီဆိုတာ..ကိုကြည့်ပြီး..လင်းအောင် ကျေနပ်နေမိသည် ။

လူတွေနဲ့ မလွတ်လပ်တဲ့အကြားက..အနိုက်အဆွကောင်းကောင်းလုပ်ပေးနေတော့..

မျိုးသက်ခဗျာ..ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ထလာပြီး ..စအိုအတွင်းထဲကပါ လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲယားတက်လာတော့တယ်...အို...အသံကို..မသိမသာ နှိမ့်ချပြီး တိုးတိုးလေး..ညည်းတွား နေမိတယ်။

ဆင်းရမဲ့ မှတ်တိုင်ရောက်တော့မှ..ကပျာကယာ ပြေးဆင်းပြီး..နောက်က လင်းအောင် ကိုတောင် လှည့်မကြည့်တော့ပဲ ခပ်သွက်သွက်လေး..လမ်းလျှောက် နေသည် ။

လင်းအောင် လည်း..ဘောင်းဘီအောက်က အတင်းရုန်းကန်နေတဲ့..လီးတန်ကြီးကို..တချက်ပွတ်လိုက်ပြီး..မျိုးသက်ရဲ့ဖင်ကြီးကိုအာသာငမ်းငမ်းနဲ့..ကြည့်၍အမှီလိုက်လာခဲ့သည် ။သည်ကောင့်ဖင် လိုးရဖို့သိပ်မကြာတော့ပါဘူးဆိုတဲ့အတွေးကရှိနေတော့လီးက အတောင်မလျော့ပဲ..တောင်နေတာများ ဒင်ဒင်မြည်လို့ ။

အိမ်ရောက်တော့ လင်းအောင် ရေချိုးရင်း ညနေကအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ယောင်လာပြီး လီးကြီးကို ပွတ်နေမိပြန်သည် ။ လီးကြီးမှာလည်း ညနေကတည်းက တောင်နေလိုက်တာ..အကြောတွေ တင်းနေတာပဲ..။

မျိုးသက်..စာပြနေပေမဲ့..စိတ်တွေထန်နေတယ်။

ကိုလင်းအောင် ရဲ့ အထိအတွေ့အတေ့အထောက်တွေကြောင့် ..တအားထန်နေရပြီး..အရည်မထုတ်ရသေးတာကြောင့်..ဂွေးဥတွေ အောင့်လာသည် ။လင်းမောင် သင်္ချာ ငုံ့တွက်နေလို့ မရိပ်မိပေမဲ့..မျိုးသက်မှာ တော်တော်ကိုထန်နေပါပြီ။နောက်ဆုံး..မရတော့တဲ့အဆုံး..အိမ်သာသို့ ထွက်လာခဲ့တယ် ။

အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်း တွဲထားတော့..ရေချိုးသံမကြားရတာကတကြောင်း ဂျက်ချမထားတာကြောင့်တကြောင်း..ရေချိုးခန်း ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ 

အို....ဆောရီး

ဆောရီး ဆိုပေမဲ့ မျိုးသက်မျက်လုံးတွေက တဏှာအရောင်တွေလက်နေသည် ။ လင်းအောင်ကလဲ လီးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ပြနေတယ် ။

လင်းအောင်ရဲ့ ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ် နဲ့ တောင့်တင်းသန်မာလှတဲ့ ခန္ဒာကိုယ် ကို ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ရင်း..လီးကြီးကနေလည်း အကြည့်မလွှဲနိုင်ပါ ။

လင်းအောင် လည်း ကိုယ်ဂွင်းထုနေတာကိုသူများကြည့်နေတော့..စိတ်တွေထကြွကာရမ္မက် သွေးတွေ ဆူကြွလာပြီး ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီး မှာ အရင်ကထက် ပိုမာပြီး..ပိုတောင်လာသည် ။

မျိုးသက်..ရင်တွေပူလာသလို အာခေါင်တွေလဲခြောက်ကပ်လာပြီ ။တံတွေးကို ဂလုကနဲ မျိုချ ပြီး..တံခါးကို ဂျိမ်းကနဲ ပိတ်ကာ..ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ .ထွက်ပြေးသွားသည် ။လင်းအောင် သည် ပြုံးစိစိ နဲ့.လီးကြီးကို..ဆပ်ပြာဖြင့် ပွတ်တိုက်ကာ.. ဆေးကြောရင်း ကျန်နေခဲ့သည် ။

ခနနေတော့ အောက်ပိုင်းကို စောင်သဘက်အဖြူနဲ့ ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်း ကထွက်လာသည် ။ရေချိုးခန်း ကနေ လင်းအောင် အခန်းကို ရောက်ဖို့မျိုးသက်စာသင်တဲ့နေရာကနေ ဖြတ်သွားရတယ် ။

လင်းမောင် က ရေချိုးခန်း ဘက်ကိုကျောပေးထိုင်နေတော့...လင်းအောင်ကို မမြင်ရပါ ။ ဒါ့ကြောင့်လည်း လင်းအောင် က သဘက်အောက်က အမောက်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ မျိုးသက်အား ဂွင်းထုပြနေသည် ။

အို..မျိုးသက်..မထင်မှတ်တာကြောင့်..ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားသည် ။လင်းမောင် ရိပ်မိမှာက တမျိုး.. လီးတန်ကြီးရဲ့ ..ညို့ချက်ကတမျိုးနဲ့...ကြားထဲတွင် ဂဏာမငြိမ်တော့ပါ ။

လီးကြီးမှာ ဒစ်ထိပ်အရည်ဖျားလန်နေပြီး..ထိပ်ဖူးကားကြီးနဲ့..ဖွံ့ထွားသန်မာလွန်းသောကြောင့်လီးတန်ကြီး ကို စူးစူးရှရှ ကြည့်ရင်း မျိုးသက်ဖင်ခေါင်းထဲမှာ လှိုက်ကနဲ ယားလာသည်။

ဖင်ခံဖူးတဲ့ သူတယောက်အဖို့..လီးကြီးကြီးကို မြင်လိုက်ရတော့.. ကာမရမ္မမီး ထတောက်ကာတဏှာဓာတ်တွေ..တိုးလာသည် ။

အဲ့အချိန် လင်းမောင် က နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တာကြောင့်..မိပြီ ဆိုပြီးရင်ထဲထိပ်သွားသော်လည်း ကိုယ်တော်ချောကမြန်သည် ။ စောင်သဘက်ကို ကပျာကယာ ပြန်အုပ်လိုက်ကာ..အခန်းထဲဝင်သွားတော့သည် ။

အို...မျိုးသက်..ရင်တွေခုန် ဖင်တွေတုံလိုက်တာ..

ရင်ထဲမှာ လဲ ဖိုးသိုးဖပ်သပ်နဲ့

ဖင်ထဲမှာလည်း မျိုးမျိုးမျက်မျက်နဲ့

အို...အဲ့လီးကြီးနဲ့သာဆို..အလှမ်းဝေးနေပီဖြစ်တဲ့..ဖင်ခံခြင်းအနုပညာကို..အကွက်ကျကျ မြိန်ရေရှက်ရေ ကို လုပ်ပစ်လိုက်ချင်ပီ။

ည

ညရောက်တော့ မျိုးသက် စာတွေစစ်ရင်း ဆိုဖာခုံတန်းရှည်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

အိမ်မက်လိုလို တဂယ်လိုလိုနဲ့ သူ့နှခေါင်းဝမှာဆပ်ပြာမွှေးန့ံ့နဲ့ ရောနေတဲ့ လီးနံ့သင်းသင်းလေးကိုခံစားသိမြင်နေရတယ် ။တချက်တချက် မာတင်းပြောင်လက်နေတဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုပါ..ခံနေရတယ် ။

..မျိုးသက်..မှိန်းနေရာမှ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့..ခေါင်တရမ်းရမ်းနဲ့

မိမိရဲ့ မျက်နှာနားမှာ ကိုလင်းအောင် ရဲ့..လီးတန်တုတ်ကြီးကို..တွေ့လိုက်ရတယ်...အို..အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့..လီးကြီးက မျိုးသက်ကိုမြူဆွယ်နေသလိုပဲ ပီးတော့ ကိုလင်းအောင် ရဲ့ မခို့တရို့ အပြုံးလေးကြောင့်..ရင်ထဲမှာ ဗြုန်းဆန်သွားရပီပေါ့...

လင်းအောင် လည်း..လက်ကြားက ဆေးလိပ်ကိုတချက် ဖွာလိုက်ပြီး.. မီးခိုးလေးများနဲ့..ရိသဲ့သဲ့ မူတ်ထုတ်ပြလိုက်ပြန်တယ် ။

အမလေး...မျိုးသက်..စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ့..ပန်းတိုင်ကို လှမ်းကိုင်ကာ..ဒစ်ဖျားကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်ငုံလိုက်သည် ။

ရှည်ပြီး တုတ်ခိုင် တဲ့ လီးကြီးမှာ ပါးစပ် ထဲသို့ အဆုံးနီးပါ လျောကနဲ လျောကနဲ ဝင်ထွက်နေတယ်ကြီးလွန်းတော့ ပါးစပ်ထဲပြည့်ကျပ်နေပြီး လီးထိပ်ကြီးက ..လည်မျိုကိုလာထောက်နေသည်။တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း လေအံသံက ပါးစပ်ကမထွက်နိုင်ပဲ နှာခေါင်း ကနေ တရှူးရှူးထွက်လာတယ် ။

ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဆော့ကစားရင်း လီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေတာကြောင့်..လင်းအောင် မှာ..ဇိမ်တွေ့နေတယ် ။မူတ်ချက်စုပ်ချက်တွေ ပျင်းလာသလို..သူလဲ တော်တော် ထန်လာပြီ..ဖင်ကိုမှ မလိုးရရင်..ကွဲထွက်တော့မယ်...အစုပ်ခံရတာလည်းသဘောတွေ့နေတော့..ပါးစပ်ကိုတရစပ် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ။

အု...အု..အ...အ...ဂလု..အု..

မျိူးသက်မှာ..အုအုအော့အော့နဲ့..အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူထုတ်ကာ...လီးကြီးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို အံတုခံနေတာပေါ့..

အား...ရှီး..အား..ဟူး.

လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ က ထုတ်လိုက်သောအခါ တံတွေးတွေ ရွှဲနေပြီး အရင်ကထက် ပြောင်လက်နေတယ်..

လာ..ဖင်ကုန်းလိုက်.. ဒီအပေါ်ကို 

ဆိုဖာထိုင်ခုံရဲ့ ဘေးဘောင်ကို လက်ထောက်ကာဖင်ကို ထောင်ထားလိုက်သည် ။

ဖင်ကြီးမှာ လုံးဝန်းစွန့်ကားနေပြီး စအိုပေါက် ရဲရဲ လေးက လင်းအောင် ရဲ့ လီးကြီးကို သွေးခုန်နှုန်း မြန်သွားစေတယ် ။လီးကြီးမထည့်မှီ ..သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းလေးများနဲ့..ထိုးသွင်း ကာ..စွပေးနေသည်။ အဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..အား..

မျိုးသက်မှာ.. မရတော့ပါ..စိတ်ကတအားထန်နေတော့..ဖင်ကြီးကို..ကော့ပစ် ကော့ပစ်ပေးနေသည်..။ အခြေအနေကို ရိပ်မိသောလင်းအောင် လည်း အချိန်ဆွဲမနေပဲ..လီးကြီးနဲ့ ဖင်ဝကို..တေ့ကာ..ဖောက်ကနဲ..ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

အာ့...လီးကြီးဝင်သွားတော့..မျိုးသက်မှာ ရှေ့ကို ကော့တက်သွားသည် ။ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ဝင်လာတော့..ဖင်ထဲဆို့နစ်နေတယ် ။ရင်ထဲမှာလည်းတဖြပ်ဖြပ်တလှပ်လှပ်နဲ့ ခံစားနေရတယ် ။

အား...ရှီး...အိုး..လီးကြီးကို..နဲနဲ ဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ..လိုးဆောင့်ချလိုက်တော့...အား...အမေ့

အား...ဖြည်းဖြည်း လိုးပါ..အား...တအားကြမ်းတာပဲ

အေးပါ ဟ..အစမို့ပါ..နောက်ပြီး..ငါ့လီးကို မင်းကြိုက်မှာပါ...အခုတော့..ခနအောင့်ထား..

ဖွတ်..ဘွတ်..အား..အမေ့..အား...ရှီး..အိုး..

မျိုးသက်မှာ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်လျက် တဟင်းဟင်း အသံထွက်ကာ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ချက်တွေကိုမှိန်းခံနေတယ် ။ တချက်နဲ့ တချက် ထိထိမိမိ ရှိလာတော့..အရသာက ထူးလာသည် ။

လီးအဝင်အထွက်မှာ..လေအံသံ တဖွတ်ဖွတ် နဲ့မျိုးသက်ရဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းသံက စိတ်ကိုပိုပိုထကြွလာပြီး..ဆောင့်ဆောင့်လိုးမိနေတယ် ။

အား...အိုး...အကိုရယ်..အား..

နည်းနည်းလောက် အောင့်ခံပေး..နောက်ပီးကောင်းလာမှာပါဟ...ဒီမှာ ငါလီးက..အဝင်ကောင်းနေပါပီ..မင်းဖင်က..လိုးလို့ကောင်းတာ ကွာ..ငါ့လီးလေးကို..ရှိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ..အား..ရှီး..

လင်းအောင် လည်း စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ် တအားကြုံးလိုးရင်း..အရသာကို အပြည့်အ၀ ခံစားနေတယ်။

အား...အကိုရယ်...အား..အိုး

မျိူးသက်မှာ.. တနင့်တပိုးကြီး ခံစား လာရပြီးဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့်...ဖင်လေးမှာခါယမ်းသွားသည် ။

လင်းအောင် လည်း လီးကြီးကို တဆုံးပြန်ထုတ်၍နောက်တကြိမ် အားနဲ့အင်နဲ့ တေ့ထောက်ကာဆောင့်ဆောင့်လိုးချလိုက်သည် ။လီးအဝင်နက်မူကြောင့် ဖင်လေးမှာ ပွစိ စိ ဖြစ်လာပြီး ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးဒဏ်ကို ခံနိုင်စပြုလာပြီ ။

လီးတချောင်းလုံး ဝင်းနေပီဆိုရင် ဖင်ခေါင်းထဲမှာတစ်တစ်ခွခွ ကြီးနဲ့ တပ်ပင်းရိုက်ထားသလို ပြည့်ကျပ်ကာ အရသာထူးလာပြီ ။

အိုး..အကိုရယ်..တအားအလိုးကြမ်းတာပဲ..

ကြမ်းတာပေါ့ဟ...ငါမင်းဖင်ကြီးကို လိုးချင်နေတာကြာပြီ ..မှန်းမှန်းနေရတာအားမရလို့

ခုလို..အားရပါးရ ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးခွဲပစ်ချင်နေတာ..ကြာပီဟ

မင်း ငါ့လီးကိုစွဲမှတ်နေအောင် လိုးပေးမှာ

ငါလဲ မင်းဖင်ကြီးကို..စွဲနေပြီဟ..လိုးရတာ..အားရတယ်...နေ့တိုင်း ကိုလိုးပေးအုံးမှာ..

အားပါးပါး.. .သူ့အပြောနဲ့တင်...ကြွေနေပါုပီ

အိုး...အား...ရှီး..

ဘယ်လိုလဲ နေ့တိုင်းလိုးရင် ခံမလား...

လိုးပါ လိုး..ပါ..စိတ်ကြိုက် တာလိုး..အချိန်မဆွဲတော့ပဲ အသားကုန်သာ..လိုးပေးတော့

ဖင်ထဲက..တအားယားလာပီ..အား..ရှီး.

လီးတစ်ဆုံး..ပဲ ဆောင့်ပေးရမလား

ဆောင့်ပါ ဆောင့်ပါ..တကတည်း..ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း သာလိုး..

လင်းအောင် လည်း ဖင်နှစ်မွှာကိုဖြဲကာ လီးကြီးကို တဆုံးဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည် ။အသံထွက်အောင် ဗြိကနဲ ဗြိကနဲ အတင်းဆောင့်လိုးရင်း နှစ်ယောက်သား..ကာမပင်ခယ်ထဲမှာ..လွန့်လွန့်လူးလူးနဲ့..ရွတ်ကုန်လွှတ်ကာ..အားရပါးရ လိုးစခန်းထနေကြတယ် ။

အစက မခံနိုင်လောက်ဘူးထင်ပေမဲ့ လင်းအောင် ရဲ့

ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ချက်တွေကို ကော့ကော့ပီးခံလာသည် ။ လင်းအောင် ကလည်းကြမ်းသလားမမေးနဲ့ လူလား နွားလား ပဲအသားကုန်ကို ကြုံးလိုးတာ ။

ပုံစံပြောင်းလိုးကြတယ်..ဆိုဖာပေါ်ပက်လက်အိပ်ပြီးလင်းအောင် က ခြေတချောင်းကို ဆွဲဖျဲကာ လီးကြီးနဲ့ စအိုဖူးဖူးအဝကို တေ့၍ ဗြိကနဲ ထိုးသွင်းကာ တဆွတ်ဆွတ် တဖွတ်ဖွတ် ဆောင့်လိုးတယ်

အား...ကောင်းလိုက်တာအကိုရယ်...အား..ကိုရယ်

မပြီးနဲ့အုံးနော်...အရမ်းကောင်းတာပဲ..အား..

မပြီးသေးပါဘူးဟ..မင်းဖင်လေးကို..လိုးလို့မဝသေးဘူး.အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲကွာ

အား...ဖွတ်..ဘွတ်..

လီးကြီးထုတ်လိုက်ချိန်တွင် စအိုပေါက် က ပွစိ စိနဲ့လီးကြီးဆောင့်ထည့်လိုက်ရင်လည်း တစ်ခွနေပီးစအိုအတွင်းသားတွေက လီးကြီးကို မျှော့တွယ်ကပ်သလိုစွဲစုပ်ထားတယ်

လီးကြီး ထိုးသွင်း တဲ့အခါ အရည်ဖျားက လှန်ပြီးနူးညံ့တဲ့ဒစ်ထိပ်မှာ အရသာတွေစုပုံနေပီး

လီးကို ပြန်ထုတ်တဲ့အခါ..အရည်ဖျားက လီးထိပ်ကိုဖုံးအုပ်ကာ..ထွက်လာပီး လီးတကြောလုံး ကို..ရှိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ကောင်းလွန်းလှသည်

အား...အကို ရယ်..ဆောင့်ပါ..တအား..ဆောင့်..ညီအရမ်းကောင်းနေပီ..အား..အကိုရယ်..ထိထိမိမိ ရှိလိုက်တာ.. အား...အင်း...အိုး..

လင်းအောင် လည်း ကာမပင်လယ်ထဲမှာ ရွက်ကုန်ဖွင့်ပီး..အားရပါးရ လွှင့်မျောကာ...တရစပ်လိုးဆောင့်ရင်း...လီးကြောတခုလုံး..ပူရှိန်းလာပြီး..ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ကာမရုြ့အထွက်အထိပ်ကို..ရောက်ရှိသွားသည် ။

အား.အား..အား...ကောင်းတယ်ကွာ..

ပြွတ် ပြွတ်..ဆိုပြီး..မျိုးသက်ရဲ့..နုတ်ခမ်းလေးကို

ဆွဲဆွဲစုပ်လိုက်သည် ။

ဆေးလိပ်နံ့သင်းသင်းလေးနဲ့ ကစ်ဆွဲခံရတော့လည်းအရသာရှိလိုက်တာ...

မနက် ၄နာရီလောက်ရောက်တော့ လင်းမောင်ကိုစာကျက်ဖို့ အိပ်ရာနိုးဖို့..လင်းမောင် အခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည် ။

လင်းမောင် ညီလေး..ထထ..ထထ..၄နာရီထိုးပီ

ထလေ..စာကျက်ရအုံးမယ်..

မထချင်ဘူးဗျာ...

ဟေ..ဘာလို့လဲ..နေဖျားလို့လားဆိုပြီး..လင်းမောင်နှဖူးလေးကို..လက်နဲ့အုပ်မိုးလိုက်တော့..

လင်းမောင်က..လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး...တခါမှမကြည့်ဖူးတဲ့အကြည့်..စူးစူးရှရှ ကြည့်နေတော့..မျိုးသက် ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရပြန်တယ်..အို..ငါ..ဘာတေဖြစ်နေတာလဲ

ဘာဖြစ်လို့လဲ ညီလေး ကလည်း

ကျနော် ကို စာထကျက်စေချင်ရင် တခုလုပ်ပေးရမယ်..

ဟင်ဘာကိုလဲ...

ညက အကိုလင်းအောင်ကို စုပ်ပေးသလို

ကျနော့်လီးကိုလဲစုပ်ပေးပါဗျာ..ကျနော် အစုပ်ခံချင်လို့ပါ...

ဟင်..မျိုးသက်ရှက်သွားသည်။လူမိတော့..အနေရခက်နေသည် ။

လုပ်ပါ..စုပ်ပေးရင်..စာကျက်မယ်လေ..နော်..နော်.

မစုပ်ပေးရင်..ဖေဖေမေမေတို့ပြန်လာရင်..အကိုနဲ့ဖြစ်တာတိုင်ပြောမယ်..

ဟာ..အဲ့လိုမလုပ်နဲ့နော်..ဒီလိုလုပ်

အကိုမင်းကို စုပ်ပေးရင်..နေ့တိုင်းမနိုးပဲထမှာလား

နေ့တိုင်းစုပ်ပေးရင် ထမှာပေါ့..ဟဲဟဲ

ဟင်..လူလည်လေး..ကဲ..ဘောင်းဘီ ချွတ်လိုက်

အားပါးပါး.. လင်းမောင် က သူ့အကိုနဲ့တူလို့ထင်တယ် လီးကြီးက အရွယ်နဲ့မမျှအောင် တုတ်လှသည် ။ ၁၀ကျော်သက်ဆိုတော့..အမွှေးနုနုတွေကြားမှာ

ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးကြီးက..အရည်ဖျားမလန် ဒစ်မပြုတ်သေးပဲ..ငုံငုံဖူးဖူးကြီးနဲ့..အားရစရာကြီး

စုပ်လေ အကို

အေးပါ..မင်းလီးကလည်း ထွားလိုက်တာနော်

မျိုးသက်..မလန်တလန်ဖြစ်နေတဲ့ ဒစ်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တေ့ထောက်ပြီး..ထိုးကလိနေသည်။ပြီးမှ တဖြည်းဖြည်း ချင်း လီးတဆုံးရောက်အောင်စုပ်ပေးရင်း..ဂွေးဥတွေ ကို..ကိုင်နေတယ် ။

လင်းမောင် လည်း မျိုးသက်ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ရင်းဖင်သားအိအိတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ဆွဲစုပ်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းအကြားလက်လျှိုကာ စအိုဝဖူးဖူးလေးကို ထိုးကလိလိုက်သည်

မျိုးသက်မှာ လီးစုပ်ရင်း က တဟင်းဟင်းဖြစ်လာသည် ။

တော်တော် အတတ်ကောင်းတေတတ်နေတယ်

ငါ့မှာတော့..ကလေးပဲ ထင်နေတာ..

ကလေးမဟုတ်တော့လို့..လီးစုပ်ခံပီး ဖင်နိုက်နေတာပေါ့အကိုရ..ဘယ်လိုလဲ..ကျနော် လီးကြိုက်လား..ဟဲဟဲ

လင်းမောင် က သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းတေနဲ့ ဖင်ထဲကို ထိုးစွ ပေးလေ မျိုးသက်က ဖီးတက်ပီး လီးကိုအငမ်းမရစုပ်လေဆိုတော့...လင်းမောင် လည်း..အထာသိကာ..လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးပြီးစအိုအတွင်းသားတေကို ပတ်မွှေ ပေးနေသည်။

အား..

ရှီး..ပြွတ်...ပြွတ်..

ဟင်း...ဟင်း...အား..

ကျနော် ပက်လက်အိပ်လိုက်မယ် အကိုက အပေါကတက်ခွပီး ကျနော့်လီးစုပ်ပေါ့ ကျနော် ကဖင်ယက်ပေးမယ် ။

ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေပြီး တယောက်နဲ့ တယောက်ပြုစုနေကြသည် ။

လင်းမောင် သည် ဖင်ကွဲကြောင်းကို လျှာနဲ့ ယက်သပ်ပြီး စအိုအတွင်းထဲကို တဇွိဇွိ ထိုး၍ ကလိပေးနေသည် ။စအိုနုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုသူ့နုတ်ခမ်းနဲ့ ဖိဆွဲပြီး ..မနာအောင်..ဆွဲစုပ်ကစားရင်း..လက်သုံးချောင်းပူး ထိုး၍..ကလိပေးပြန်သည်။

မျိုးသက်လည်း..ဖီးအလိမ်းလိမ်းတက်ကာလီးကြီးကို ဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းထိ ငုံထားပြီးလျှာနဲ့ ယက်လိုက် လွှေလိုက်လုပ်ပေးနေသည် ။တချက်တချက် ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲငုံစုပ်လိုက်သေးသည် ။

လီးချောင်း ကြီးကိုလည်း အမျိုးမျိုး စုပ်ပေးနေတော့လီးကြီးက ပါးစပ်ထဲတွင် အရင်ကထက် ပြည့်ကြပ်လာပြီး..အကြောတွေ တင်းလာကာလရည်ပူပူတွေကို ဒလဟော သွန်ကျလာတော့သည် ။

ဟူး...ကောင်းလိုက်တာ..အကိုရာ..

နေ့တိုင်း..စုပ်ပေးရမယ်နော်..

အင်းပါ.. .ဒါဆို စာကိုကြိုးစား..ကြားလား

ဟုတ်ကဲ့.ဒါနဲ့..ဖင်လဲလိုးချင်သေးတယ်

မရသေးဘူး ဒီဇင်ဘာစာမေးပွဲမှာ ဂုဏ်ထူးပါရင် လိုးခွင့်ရမယ်..အခုက အစုပ်ပဲခံအုံး..ကြားလား

ဟုတ်ကဲ့ပါ..ဂုဏ်ထူးပါအောင်ကြိုးစားပြီး ဖင်ကွဲအောင် ကို လိုးပစ်အုံးမှာ...ဟဲဟဲ

ဟေ....

ပြီးပါပြီ ။