Wednesday, February 22, 2023

တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၁ )

  တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - အမည်မသိ

သြော်…. ငါ့စိတ်ကိုက မဟုတ်သေးပါဘူး၊ ကိုယ့်မှာ လုံးကြီးပေါက်လှဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးလို ချစ်သူရှိနေရဲ့သားနဲ့၊ ချစ်သူတို့ရုံးက အပျိုကြီးတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲ ဘာလိုလို ညာလိုလိုဖြစ်နေတာ ခက်တယ်။ အဲ့အပျိုကြီးကို စိတ်၀င်စားတာလည်း ကျနော့်အပြစ် မဟုတ်ဘူးလို့ ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ဖြေတွေးရင်း မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်လာမိပြန်ရော၊ အသားက ညိုစိမ့်စိမ့်၊ မျက်ခုံးကထူထူ၊ နှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်နဲ့ ရင်ကထွားထွား၊ တင်က မို့မောက်ပြီး ကောက်နေတာ၊ အခုအသက် သုံးဆယ်ကျော်အထိ အပျိုကြီးလုပ်နေတာ နှမြောဖို့ အတော်ကောင်းရောပဲ။

ချစ်သူနဲ့ အဲ့အပျိုကြီးကလည်း အလုပ်မှာရော အပြင်မှာပါ တော်တော်လေးခင်နေတာ၊ ချစ်သူကို ရုံးဆင်းချိန် သွားကြိုရင် အပျိုကြီးနဲ့အမြဲတွေ့နေတော့ ကျနော်နဲ့ပါခင်နေရော၊ အပျိုကြီးနာမည်က သဇင်မောင် တဲ့၊ ကျနော့်ချစ်သူက သဇင်မောင်ထက် လေးနှစ်လောက်ငယ်ပေမယ့် ကျနော်နဲ့သဇင်မောင်ကျ ကိုယ်ကကြီးလည်း သုံးလေးနှစ်ပေါ့၊ ချစ်သူနဲ့ ကျနော့်အကြောင်းကိုလည်း အိမ်တွေကို အသိပေးထားပြီးပြီဆိုတော့ ရုံးပိတ်တဲ့ရက်ဆို ဟိုတယ်တစ်ခုခုကို သွားနှပ်ဖြစ်တာများတယ်၊ ဒီလိုနေရင်းနဲ့ သဇင်မောင်ကို စိတ်ထဲကနေ ပစ်မှားတာကြာလာတယ်ဆိုပါတော့၊ တစ်ရက်… ချစ်သူနဲ့ ဟိုတယ်မှာဆွဲနေတုန်း၊ ချစ်သူက ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ခါးလေးခွက်လို့ ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတာကို ကျနော်က နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း သူ့ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကြားထဲက အဖုတ်ထဲကို ကျနော့်လီးကြီး ၀င်သွားလိုက် ထွက်လာလိုက် ဖြစ်နေတာကို ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့အချိန် စိတ်ထဲမှာ သဇင်မောင်သာ ဒီလိုကုန်းနေရင် အနောက်ကနေ ဒီလိုဒီလိုဆောင့်လိုးလို့ အရမ်းကောင်းမှာလို့ တွေးပြီး တအားပစ်ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့

“ မီး… သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေက မီး ထက်တောင် ကြီးသလားမသိဘူးနော် ” 

လို့ ပါးစပ်ကနေ လွှတ်ခနဲထွက်သွားပါရော။

“ ဘာ…… ကိုက ဒီလိုအချိန်မှာ ဒီလိုစကားမျိုး ဘာကြောင့်မို့ပြောတာလည်း၊ ကို့စိတ်ထဲမှာ အခုလိုးနေတာက မီး မဟုတ်ပဲ မသဇင်လို့ စိတ်ထဲတွေးနေတာလား ” 

ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထထိုင်လို့ ရန်တွေ့ပါရော၊ ကျနော်လည်း ကိုယ့်အမှားဆိုတော့ ပျာပျာသလဲ တောင်းပန်ပြီး ချော့ရတာပေါ့၊ နှစ်ရက်လောက်ကို ချော့ယူရတယ်၊ အဲ့လိုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်လလောက်ကြာတော့ ချစ်သူကို မသိမသာလေး နားခံသာအောင် ကျင့်ကျင့်ပြီး စကားပြောရင် သဇင်မောင့်အကြောင်း ထည့်ထည့်ပြောပေးတာ ကြာလာတော့ ချစ်သူလည်း စိတ်ထဲဘယ်လိုမှ မနေတာလား၊ ကြားရဖန်များလို့လားမသိ၊ ရိုးသွားရော။ ကဲ…. နောက်ဆုံး ချစ်သူကို ညှိလို့ရတယ်ဆိုပါတော့ဗျာ၊ စိတ်ကူးထဲမယ် ဇာတ်လမ်းဆင်တယ်ပေါ့၊ တကယ်လက်တွေ့တော့ ဘယ်ဟုတ်မလည်း၊ ချစ်သူနဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ကို မီး လို့မခေါ်ပဲ သဇင်လို့ ပြောင်းခေါ်ပြီး စိတ်ကူးထဲမယ် ဇာတ်လမ်းဆင်လို့ ကောင်းကောင်းလိုးနေတဲ့အဆင့်ထိ ရောက်တယ်ပေါ့လေ။

သဇင်မောင့်ကို ဇာတ်လမ်းထဲထည့်ပြီး ပြောနေကြဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ကျနော်က မီး ကို မေးတယ်။

“သဇင်မောင့်ကို ၀င်ရောပြီး သူစိတ်ပါလာအောင် ကြိုးစားကြည့်ရင် ကောင်းမလား”

“လွယ်ပါ့မလား အခြေအနေပေးရင်တော့ လုပ်ကြည့်ပေါ့ တော်ကြာ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေလည်း ဖြစ်နေဦးမယ်နော်”

“အခြေအနေကြည့်ပြီး လုပ်မှာပါ”

အဲ့နောက်ပိုင်း သဇင်မောင့်ကို viber ကနေ ဟိုပြောဒီပြောပေါ့၊ တစ်စတစ်စနဲ့ သူ့ကို နားယဉ်အောင် ဆက်စ်အကြောင်းတွေ ထည့်ထည့်ပြောပေးတယ်၊ နောက်ဆုံး ကျနော်နဲ့ မီး နဲ့ ဟိုတယ်မှာ ချိန်းရင် ဘယ်လိုလုပ်တာတို့ ဘာတို့ကအစ ပြောပြဖြစ်လာတယ်၊ သူက ပထမတော့ ရှက်သလိုလို နားမထောင်ချင်သလိုလိုနဲ့ နောက်ကျ သူကိုယ်တိုင်က မေးလာတတ်တယ်၊ ကျနော်ပြောပြောပြနေတာကို နားထောင်ပြီး သူလည်း ဖီးလ်တွေတက်နေတာ ဖြစ်မှာပေါ့၊ တစ်ခါပြောဖြစ်တာ ရှိသေးတယ်၊ မီး ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ကျနော်က ဆွဲတာလို့ မီး ဖင်ကြီးက ကြီးတော့ အဲ့လိုဆွဲရင် နှစ်ယောက်လုံးအရမ်းကောင်းတာလို့၊ သဇင်ဖင်ကြီးက မီး ဖင်ကြီးထက်တောင်ကြီးသေးတာ သဇင်သာဆိုရင် ပိုကောင်းမှာလို့ ပြောတော့ ဟုတ်လို့လားတဲ့၊ ဟုတ်တာပေါ့လို့၊ အဲ့လို အဲ့လိုတွေသာ ပြောနေတာ အပြင်မှာ သဇင်မောင်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ မသွားဖူး မလာဖူးဘူး။

ကျနော်နဲ့သဇင်မောင်က မြို့ထဲမှာနေတာ၊ ကျနော့်ချစ်သူ မီး က ဗဟန်းသူဆိုတော့ တစ်လတစ်ခါလောက် ၃ ယောက်အတူတူချိန်းပြီး မုန့်ထွက်စားတာတို့ ဘာတို့ဆိုရင် အပြန်ကျ များသောအားဖြင့် ကျနော်က ချစ်သူကို လိုက်ပို့ပေးနေကြ သဇင်မောင်က သူ့ဘာသာသူ ပြန်တာများတယ်၊ အရေးကြီးကိစ္စရှိရင်သာ ချစ်သူက တက်စီနဲ့ ပြန်သွားတာ၊ အဲ့လိုအခါမျိုးမှာ သဇင်မောင်နဲ့ ကျနော်တူတူ ပြန်ဖြစ်တယ်။

မိုးတွင်းကြီး အဲ့လို တူတူပြန်ဖြစ်တဲ့တစ်ရက်မှာ လမ်းလျှောက်နေတုန်း ရုတ်တရက်ကြီး မိုးကအကြီးအကျယ်ရွာချတာ သဇင်မောင်က ထီးပါတယ်ဆိုပေမယ့် လေရော မိုးရောဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံးရွဲရွဲစိုကုန်တာပေါ့၊ နေရာက မြိုမကျောင်းလမ်းထဲမှာ မိုးရွာတဲ့အပြင် လေကအရမ်းတိုက်နေတော့ တက်စီတွေလည်း တစ်စီးမှမတွေ့၊ သူက ခိုက်ခိုက်တုန်နေပြီ၊ ဒီရှေ့နားမှာ အင်း တစ်ခုရှိတယ်ဆိုတာ ကျနော်သိတယ် ဆက်ရှင်နဲ့လည်း နေလို့ရတယ်၊ သူ့ကို နွေးနွေးထွေးထွေးနေရာတစ်ခု ရှေ့လေးမှာတင်ရှိတယ် ဒီအတိုင်းဆက်နေရင် သဇင်ဖျားလိမ့်မယ် လာ လာ ဆိုပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲလို့ အဲ့ဒီ အင်း ထဲ၀င်ပြီး အခန်းယူရတာပေါ့။

အခန်းထဲရောက်တော့ သဇင်က တော်တော်ချမ်းနေလို့ တုန်တောင်နေပြီ၊ သူက တော်သေးတယ်တဲ့ အခုနမှ အိမ်နေရင်း၀တ်ဖို့ ဂါ၀န်အတိုတစ်ထည်၀ယ်လာမိလို့တဲ့၊ ရေစိုတွေကို အဲ့တာနဲ့ လဲ၀တ်ထားမှဆိုပြီး သူ့အိတ်ထဲက အကျီအသစ်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားတယ်၊ မိုးရေရွဲရွဲစိုနေတဲ့ သဇင်မောင့်ဘော်ဒီကို နောက်ကနေမြင်ရတာ တကယ့်ကို အမိုက်စားပဲ၊ ခက်တာက ကျနော်၊ ရေစိုတွေကို လဲဖို့ ဘာမှမရှိဘူး၊ တာဝါပဲပတ်ထားတော့မယ် စိတ်ကူးပြီး ရေစိုနေတဲ့ တီရှပ်နဲ့ ဂျင်းပင်ကိုချွတ် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တော့ချန်ထားလိုက်တယ်၊ တာဝါက ရေချိုးခန်းထဲမှာမို့လို့ သူထွက်လာမှပဲ ယူတော့မယ်တွေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေလိုက်တယ်၊ သဇင်မောင်က ရေချိုးနေတယ်ထင်ပါ့ ရေသံတွေကြားနေရတယ်၊ သူရေချိုးနေတဲ့ပုံကို စိတ်ကူးထဲမှာ ပုံဖော်ကြည့်မိတော့၊ အောက်ကကောင်က မာလာပါရော၊ သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတော့ ပေါင်လည်လောက်ပဲရှိတဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်း ဂါ၀န်လေးနဲ့

“၀ိုး…. မိုက်တယ် အဲ့ဒီဂါ၀န်နဲ့ ”

“ကိုကြီးကသာ မိုက်နေတာ အောက်ခံတွေ အကုန်စိုကုန်လို့ ချွတ်ထားပြီး ဒီအတိုင်း ၀တ်ထားရတာ”

ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောတာ ကျနော်က အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတော့ အခုနထဲက ငပဲကမာနေ၊ ဘောင်းဘီကလဲ ဖောင်းနေတာကို မြင်မှာသေချာတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပေါ့၊ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လို့ တာဝါပတ်ပြီးထွက်လာတော့ သဇင်မောင်က မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ခေါင်းဖြီးနေတယ်၊ သူ၀တ်ထားတဲ့ ဂါ၀န်က ခပ်ပါးပါးဆိုတော့ နို့တွေက အလုံးလိုက်ထွက်နေတာ နို့သီးခေါင်းတောင် မြင်နေရတယ် ကျနော်က ဘေးကနေကြည့်တော့ အထင်းသားပဲ၊ အောက်ဘက်ကြည့်တော့လည်း ပေါင်တန်ပြည့်ပြည့်နဲ့ တင်လုံးကြီးက အနောက်ကို ကောက်ထွက်နေတာကြီး မြင်ပြန်တော့ ကျနော့်ကောင်က ချက်ခြင်းခေါင်းထောင်ထလာပြန်တယ်၊ သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေရင်း

“သဇင့်နို့တွေက လှလိုက်တာ”

“ဟယ် လိုက်ကြည့်နေတယ် သူများအတွင်းပစ္စည်းတွေကို”

“လိုက်မကြည့်ပါဘူး ဒီအတိုင်းမြင်နေရတာ နို့တွေကလည်း တင်းနေတာပဲ မိုက်တယ်” 

ပြောပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ကျနော်ကထိုင်တော့ သူလည်းဘေးနား လာထိုင်တယ်။

“နို့တွေက ဆေးတွေ ဘာတွေများ လိမ်းထားတာလား”

“ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဘာဆေးမှမလိမ်းပါဘူး အော်ရီဂျင်နယ် အစစ် အစစ်”

ပုခုံးချင်းထိပြီးကပ်ထိုင်နေတော့ စကားပြောရင်းနဲ့ ကျနော့်လက်မောင်းတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို ထိမိပြန်တယ်၊ တာဝါအောက်က အချောင်းကလည်း တဖြည်းဖြည်းကြီးလာနေပြီ။

“သဇင့်အရွယ်နဲ့ ရင်သားတွေက ဒီလောက်ပြည့်တင်းနေတာ ရှားတယ်နော် အရမ်းဂရုစိုက်လို့ဖြစ်မယ်”

“အရမ်းမမြှောက်နဲ့ သဇင်ရှက်တယ်”

ကျနော်လည်း တော်တော်တင်းနေပြီ၊ ကျနော့်လက်နဲ့ သူ့လက်မောင်းလေးကို အသာပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း လက်ဖဝါးနှစ်ခုကို ပွတ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာနေပြီ၊ သူ့ပုခုံးတစ်ဘက်ကို ကျနော့်ဘက် အသာလေးဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး မျက်နှာပါလှည့်လာတယ်၊ မျက်လုံးတွေက ရီ၀ေ၀ေနဲ့ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို ကြည့်လို့၊ နှုတ်ခမ်းတွေက မဟတဟလေး၊ တစ်ခုခုကို မျှော်လင့်နေတဲ့မျက်နှာမျိုး၊ ကျနော့်မျက်နှာက သူ့မျက်နှာနားကို ထိလုထိခင်အထိ ကပ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းကို မထိတထိ ပွတ်ပြီးတော့ သူ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွလေး ငုံလိုက်တယ်၊ ငုံထားရင်း မျှင်းမျှင်းလေးစုပ်ပေးနေတုန်း ညာဘက်လက်ကို သူ့ဘယ်ဘက်ရင်သားပေါ်အုပ်ကိုင်ပြီး အသာလေးနယ်ပေးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက လှုပ်ရှားပြီး တုန့်ပြန်နမ်းလာတယ်၊ လက်တွေက နို့တွေကို နယ်လိုက်ဖျစ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက်လုပ်ရင်း အနမ်းရှည်ကြီးပေးနေမိတယ်၊ နမ်းနေရင်းနဲ့ ကျနော့်ခါးက တာဝါကို ခွာပစ်လို်က်ပြီး သူ့လက်ကို ကျနော့်ကောင်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ထားတယ်၊ လျှာခြင်းကလိရင်းကနေ သူက ခဏခွာလိုက်ပြီး

“ကိုကြီး သဇင်တို့ ဒီလိုနေလို့ မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်နော် ညီမလေးသိရင်လည်း မကောင်းဘူး”

ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းခြင်းပဲ ပိတ်ပေးလိုက်တယ်၊ ဆက်ပြောနေမှာစိုးလို့ နို့တွေပေါ် ဆော့ကစားနေတဲ့ လက်က အောက်ဘက်ကိုဆင်းလာပြီး ပေါင်တန်တလျှောက်ပွတ်လိုက် ဂါ၀န်အောက် ပေါင်အတွင်းပိုင်းတွေကို အသာပွတ်တော့ လီးကြီးကို ဆုတ်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ အတန်တလျှောက် လှုပ်ရှားလာနေပြီ၊ သူ့ပုခုံးပေါ်က ကြိုးလေးနှစ်ဘက်ကို ဘေးအသာတွန်းချပြီး အင်္ကျီ ကို နို့တွေပေါ်တဲ့အထိ ဆွဲချလိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံး ငွားငွားစွင့်စွင့်ပေါ်လာရော၊ နို့အုံကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ပင့်ကိုင်ထားပြီး ခေါင်းကို ငုံ့လို့ နို့သီးခေါင်းပတ်ချာလည်ကို လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်လိုက်တော့ ညည်းသံတိုးတိုးကြားရ၊ နို့တွေကို ဟိုဘက်ဒီဘက်ပြောင်းစို့လို့ အားရတော့မှ ကုတင်အောက်ကိုချထားတဲ့ သူ့ခြေထောက်ကြားကို ၀င်ထိုင်ပြီး ဂါ၀န်ကို လှန်တင်လို့ သူ့တင်ပါးတွေကို ကုတင်စောင်းထိ ဆွဲယူလိုက်တယ်။

သူ့ခြေထောက်တွေကို တံတောက်ခွက်ကနေ မ ပြီး အပေါ်ထောင်လိုက်တော့ သဇင့်အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက အမွှေးခပ်ပါးပါးကြားမှာ အရည်တွေလဲ့လို့၊ လျှာနဲ့ အဖုတ်နှစ်ဘက်ဘေးသားတွေကို တို့တို့ယက်ပြီးမှ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို လျှာနဲ့အစုန်အဆန်ယက်ပေးလိုက်တာမှာ ဖင်ကြီးတွေ လှုပ်ရမ်းလို့ နှုတ်က တ အင်း အင်း အသံတွေဆက်တိုက်ထွက်လာတယ်၊ အစေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ညှပ်ပြီး ဆွဲစုပ်တော့ အား ခနဲအော်ပြီး ဖင်ကြီးက မြှောက်တက်သွားတယ်၊ အစေ့ကို စုပ်ထားပြီး လျှာထိပ်နဲ့တရစပ်ယက်ပေး အဖုတ်အ၀မှာ လျှာကို ထိုးမွှေနဲ့ဆိုတော့ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက အပြင်ကိုစီးကျလာတာ ဖင်၀မှာတောင် စိုရွဲနေပြီ။

ကျနော်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းတော့ သူ့မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းလို့ တုံ့ပြန်အနမ်းတွေ ပေးလာတယ်၊ သူ့ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး ပါးခြင်းအပ်လို့

“သဇင့်အဖုတ်ကြီးက ယက်လို့ကောင်းလိုက်တာ နူးအိနေတာပဲ”

“အို…. ကိုကြီးယက်ပေးတာ အရမ်းကြိုက်တာပဲ သဇင်လည်း ပြန်လုပ်ပေးချင်တယ်”

သူက ဒူးထောက်ထိုင်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာကိုင်ပြီး

“ကိုကြီးဟာကြီးက အားရစရာကြီး အနီးကပ်မြင်တော့ အသည်းတောင်ယားတယ်”

နှုတ်ခမ်းထူထူတွေနဲ့ လီးထိပ်ကြီးကို ပွတ်၊ ဒစ်ပတ်ချာလည်ကို လျှာနဲ့ပတ်ယက်၊ လီးအရင်းကနေ ထိပ်ပိုင်းအထိ လျှာနဲ့ယက်၊ ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟ လို့ ထိပ်ဖူးကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့လှိမ့်ယက်နေတယ်၊ သဇင်မောင်က အရိုင်းမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်၊ လီးကြီးကို စုပ်နေတဲ့ပုံက လုပ်နေကျအလုပ်တစ်ခုကို လုပ်နေသလိုမျိုး၊ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အားရပါးရ စုပ်နေတာ လီးကြီးက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ပိုတောင်ကြီးလာသလိုပဲ မာတင်းပြီးတော့၊ ကျနော်လည်း ပြီးသွားမှာ စိုးတာနဲ့ သူ့ကို ဆွဲထူပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း ဖင်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ဖျစ်လို့

“သဇင်လီးစုပ်ပေးတာ အရမ်းမိုက်တယ်”

“လီးကြီးက စုပ်လို့ကိုကောင်းတာ”

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး သဇင်မောင်က ပက်လက်လေး၊ ကျနော်က သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးတာ၊ အစေ့လေးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်တော့ ညည်းသံတွေကျယ်လာပြီး သူ့လက်နဲ့ လီးကြီးကို လာကိုင်တယ်လို့ အဖုတ်အ၀မှာ လီးကြီးကို တေ့ပေးပြီး

“သွင်းပေးတော့နော်”

ကျနော်လည်း လီးကြီးကို အဖုတ်ကြီးထဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ လီးကြီးက အတွင်းထဲကို တ၀က်လောက် မြုတ်၀င်သွားတော့ နည်းနည်းပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေတာ၊ လီးကြီးက အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ထဲမှာတောင် ခပ်ကြပ်ကြပ်နဲ့ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်၊ ဆောင့်ချက်တွေ စိပ်လာတာနဲ့အမျှ သဇင်ကလည်း အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးတာ မြန်လာတယ်၊ လီးကြီးကို အဆုံးထိဖိကပ်ထားပြီး ခါးအားကိုသုံးလို့ ညှောင့်ရင်းဖိပွတ်ပေးနေတော့ သဇင်မောင့်လက်တွေက ကျနော့်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လို့

“အီး….. ကောင်းလိုက်တာ အထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲ”

ခဏကြာတော့ သူအပေါ်ကလုပ်ချင်တယ်ပြောလို့ ကျနော်က ပက်လက်နေပေးပြီး သူကအပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်လိုးတယ်၊ ပထမတော့ ခပ်နှေးနှေးနဲ့ ဖင်ကြီးကို နွဲ့လိုက်ယိမ်းလိုက် ကြွလိုက် ဖိလိုက်နဲ့၊ အရှိန်ရလာတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကကြမ်းလာတယ်၊ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံထွက်ပြီး ညည်းနေတာ၊ တော်တော်ကြာကြာ စိတ်ကြိုက်ကြမ်းလိုက်တာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ချေွးတွေရေချိုးထားသလိုထွက်လာမှပဲ သူလည်း ခရီးဆုံးရောက်ပြီး ကျနော့်ပေါ်မှောက်ကျသွားရော၊ ဒီအတိုင်းလေး ခဏငြိမ်ပေးနေပြီးမှ သဇင့်ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်လို့ ကုန်းပေးနော်လို့ ပြောလိုက်တော့ ချက်ခြင်းပဲ ကုတင်စောင်းမှာ လေးဘက်ထောက်လို့ ကုန်းပေးတယ်။

အဲ့လိုကုန်းလိုက်ခါမှ ဖင်ကြီးတွေက မောက်တက်လာပြီး ပိုကြီးနေသလိုပဲ မြင်ရတာက၊ ကျနော်လည်း သူ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေအားရပါးရဆောင့်လိုးလိုက်တာ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မတရားကောင်းလို့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားတယ်၊ နှစ်ယောက်သားမောမောနဲ့ ခြေပစ်လက်ပစ်နားကြပြီး အားပြန်ပြည့်လာတော့ နောက်တချီထပ်ဆွဲကြသေးတယ်၊ မပြန်ခင် ဒီအကြောင်းကို ညီမလေးမသိပါစေနဲ့လို့ သူကပြောတော၊့ ကျနော်က

မီး က နားလည်ပါတယ်၊ သူ့ကိုအသိပေးရင် ကြိုက်တာလုပ်ရတယ်၊ အခုကတည်းက သူ့ကို ဒီအကြောင်း ဖွင့်ပြောထားလိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်၊ မပြောပဲနေလို့ နောင်အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် သူသိသွားတော့မှ ကွိုင်ကုန်မှာ စိတ်မပူနဲ့ သဇင် အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာလို့ သူ့ကို နှစ်သိမ့်အားပေးရသေးတယ်၊ ကြိုတင်ကြံစည်မှုဆိုတာသာ သဇင်သိလို့ကတော့ ထောင်ထဲရောက်မှာ မြင်ယောင်သေး၊ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ မီး ကို ဖုန်းဆက်ပြီး အကျိးအကြောင်းပြောပြလိုက်တာ မယုံပါဘူး လုပ်နေသေးတယ်၊ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် အစအဆုံးပြောပြမှပဲ ယုံတော့တယ်၊ နောက်တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ ကျနော်က အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရှမ်းပြည်ဘက်ခရီးထွက်သွားတာ ရက် ၂၀ လောက်ကြာမှ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်၊ ချစ်သူမွေးနေ့က သန်ဘက်ခါမို့ အမှီပြန်ရောက်လာလို့ တော်သေးတယ်။

..................................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ မီး ရဲ့ မွေးနေ့မှာ ရုံးပိတ်ရက်လည်းဖြစ်နေတော့ မနက်စောစော ဘုရားကိုအရင်သွားပြီးရင် ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ် ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းမှာ နှပ်မယ်လို့ စီစဉ်ထားတာပေါ့၊ ဘုရားမှာ တော်တော်ကြာသွားတယ်၊ ဘုရားကဆင်းလို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြမယ်ဆိုတော့မှ မီး က

“ မသဇင်လည်း ဒီ ဥပါယ်တံမျဉ်ရုပ်ရှင်ကားကို ကြည့်ချင်နေတာ အဖော်လည်းမရှိလို့ သူ့ခမျာ မကြည့်ရရှာဘူး၊ မီး တို့နဲ့ အတူကြည့်ဖို့ ခေါ်လိုက်ရင် ကောင်းမလား ” ပြောတော့

ကျနော်လည်း ခေါ်ချင်ခေါ်လိုက်လေ အော်….ဒါနဲ့ သဇင်မောင့်ကို ဟိုအကြောင်း မီး သိတယ်ဆိုတာ ပြောလိုက်သေးလားလို့ပြောတော့ ပြောလိုက်တယ်လေ အေးဆေးပါ မသဇင်က နောက်တစ်ပွဲတောင်နွဲချင်နွဲလို့ ရသေးတယ်တဲ့၊ ကျနော်က

“မီး သဘောနော် ကို က ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်”

“အင်း မီး လည်း အတွေ့အကြုံသစ်ကို ကြုံချင်နေတာ စီစဉ်လိုက်တော့မယ်”

“မွေးနေ့ရှင် အလိုအတိုင်းပါဗျာ”

ချစ်သူက သဇင်မောင့်ဆီ ချက်ခြင်းဖုန်းဆက်ပါလေရော၊ ဟိုကလည်း သိပ်မငြင်းရှာပါဘူး လာမယ်ဆိုပဲ၊ ရုပ်ရှင်ချိန်ကလိုသေးတာနဲ့ သဇင်မောင့်ကို ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ မုန့်စားရင်းစောင့်၊ မုန့်စားပြီးလို့ သိပ်မကြာဘူး သဇင်မောင်ရောက်လာတာပဲ၊ ရောက်ရောက်ခြင်း ရှိုးတိုးရှန့်တန့်လိုလို ဖြစ်နေသေးတယ်၊ ကျနော်က ဟိုနောက်ဒီနောက်နဲ့ ရယ်ရယ်မောမောပြောခါမှ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတာ၊ အဲ့တာနဲ့ သုံးယောက်သား ရုပ်ရှင်အတူကြည့်ရော ပြောပါတော့။

ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတော့ အအေးသောက်ကြဦးမလား တနေရာသွားပြီး အေးဆေးနားကြမယ်လေ လို့ ဆိုလိုက်တော့ မသောက်တော့ဘူး နားတဲ့နေရာရောက်မှ စီစဉ်မယ်လေ ပြောလို့ မင်္ဂလာဂါးဒင်းကိုပဲ တန်းသွားလိုက်တယ်၊ တိတ်ဆိတ်ပြီး လူလည်းရှင်းလို့၊ အခန်းတစ်ခန်းယူပြီး အခန်းထဲကျမှ စားစရာတွေမှာမယ်၊ စကားပြောရင်း စားကြတာပေါ့လို့၊ အခန်းထဲရောက်လို့ စားစရာတွေ မှာထားတုန်း ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာပုလင်းထုတ်ပြီး မီး တို့ရော သောက်ဦးမလားမေးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး နည်းနည်းတော့ သောက်မယ်တဲ့၊ အဲ့တော့ ဘီယာ ငါးလုံးမှာလိုက်တယ်၊ မှာထားတဲ့ ဟင်းတွေကလည်း လေးငါးမျိုးဆိုတော့ နည်းနည်းကြာ၊ သုံးယောက်သား ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြောရင်းနဲ့ ကျနော်က ဘီယာ နှစ်လုံးကုန်တဲ့အချိန်မှာ သူတို့ကလည်း တစ်ယောက်တစ်လုံး ကုန်နေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက်က အူရိုင်းတွေဆိုတော့ မျက်လုံးတွေက ရီတီတီနဲ့ အာ၀ဇ္ဇန်းကရွှင်လာရော၊ အဲ့တာနဲ့ ဘီယာထပ်မှာပေးလိုက်တယ် ပိုရွှင်သွားအောင်လို့၊ ကျနော်လည်း သောက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို ယှဉ်ပြီး အကဲခတ်နေတာ၊ အရပ်အမောင်းက သိပ်မကွာဘူးရယ်၊ ချစ်သူက အသားဖြူပြီး သဇင်မောင်က အသားခပ်လတ်လတ်၊ ရင်သားတွေကတော့ အတူတူလောက်ပဲ လက်တစ်ဆုပ်မကဘူး နှစ်ယောက်စလုံး ပြည့်ဖြိုးနေတာ၊ ကျနော့်ချစ်သူရဲ့ အိုးကြီးက မြင်သူငေးလောက်တဲ့ဆိုဒ်၊ သဇင်မောင်ရဲ့ အိုးကြီးက ချစ်သူထက်တောင် ပိုကြီးသေးတယ်၊ သဇင်မောင်နဲ့ကျနော် ဆွဲခဲ့တာကို ပြန်တွေးမိတာနဲ့ လီးကတောင်လာရော၊ သောက်လိုက်ပေါက်လိုက်ပြောလိုက်လုပ်နေကြရင်း သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲ ခဏ၀င်နေတုန်း ကျနော်က မီး နားကို ကပ်လို့ ပုခုံးကို ဖက်လိုက်ရင်း

“အဆင်ပြေတယ်မလား အချစ်ဆုံးလေး”

“ပြေပါတယ် ခေါင်းကတော့ နည်းနည်းချာလည်လည်နေတယ်”

“အဲ့တာဆို ထပ်မသောက်နဲ့လေ တော်ကြာမူးပြီးမှောက်သွားမှ ဘာမှမလုပ်နိုင်ပဲဖြစ်နေမယ်”

“အင်းပါ”

ချစ်သူလည်း ဘီယာအရှိန်နဲ့ ကောင်းနေပြီဆိုတာ သေချာနေပြီ၊ ကျနော်လည်း ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ တီရှပ်နဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပေါ့၊ မှာထားတဲ့ ဟင်းပွဲတွေရောက်လာလို့ ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ၀ိတ်တာလေးပြန်ထွက်သွားမှ သဇင်မောင်က ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတာ၊ အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ ကျနော့်ကိုမြင်တော့

“ဟယ်… ဟိုတစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဘောင်းဘီမကပ်တော့တာလည်း”

“သဇင့်ညီမလေ ကျနော့်ကို ချုပ်ပြီး ဘောင်းဘီအတင်းဆွဲချွတ်လို့”

“အမယ်….. ဖြစ်ရချည်သေး”

“ကျနော်က ပြောပါတယ် သဇင့်ကို အားနာဖို့ ကောင်းတယ်လို့….. သူကလေ အားနာမနေနဲ့တဲ့ မသဇင်က တခြားသူမှ မဟုတ်ပဲ တူတူဒန့်မယ်လို့တောင် ပြောထားသေးတယ် ဆိုပြီး အဲ့လိုပြောတယ် သဇင်”

ကျနော်လည်း ဘီယာအရှိန်နဲ့ အာသွက်နေတာ

သဇင်မောင်က ချစ်သူကိုလှမ်းကြည့်တော့ ချစ်သူမျက်နှာက ပြုံးတုံ့တုံ့နဲ့

“ချစ်သူခြင်းပဲ ဒန့်ကြပါ သဇင်က ပရိသတ်လုပ်မယ်လေ”

“ချစ်မကြီးကလည်း ဒီသုံးယောက်ပဲရှိတာကို သုံးယောက်လုံးပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဒန့်မှာပေါ့”

လို့ ပြောပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတယ် ကျနော်လည်း မီး နှုတ်ခမ်းကို အသာလေးစုတ်ပြီး ပြန်နမ်းပေးတာပေါ့၊ သဇင်မောင်က

“နင်တို့ကဲတာကို ထိုင်ကြည့်ချင်လို့ပါ”

ကျနော်တို့လည်း နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး

“တကယ်ကြည့်မှာလား”

“နင်တို့တောင် အရှက်မရှိ ကဲရဲသေးတာ ကြည့်မှာပေါ့”

“ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်နော် စိတ်ပါမလာနဲ့”

လို့ ကျနော်က တွန်းလိုက်တော့

“ပါစရာလား ဟဲ့…. ငါက ဟိုကားတွေ ကြည့်နေကျ ဟိ”

“အမယ်……တို့ အပျိုကြီးက မခေပါလား ဟိုကားတွေ ကြည့်နေကျဆိုတော့ ကြည့်ရည်၀နေတယ်တဲ့ တူတယ်”

“၀ တယ်ဟေ့ ၀ တယ်…. တော်ရုံလောက်တော့ ရင်တောင်မခုန်ဘူး”

“ရင်မခုန်ပဲ ကျန်တာတွေ ခုန်နေမှ ထိန်းမရဖြစ်နေမယ်နော်”

“ရိုးလို့ဟယ်…. ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာသာ လုပ်ကြ ငါ့ကိုရှိတယ်လို့ သဘောထားမနေနဲ့”

အဲ့လိုနဲ့ ဆက်သောက်ကြတာပေါ့ ဘီယာကုန်ခါနီးတော့

“ထမင်းစားတော့မလား သဇင်”

“နည်းနည်းသောက်ချင်သေးတယ် ခဏနေမှ စားကြမယ်လေ”

“အိုကေ အိုကေ”

ဘီယာထပ်မှာပြီး ဆက်သောက်ရင်း ဆက်ပြောကြတာပေါ့

ကျနော်က သဇင်မောင့်ရဲ့ နောက်ကို ကောက်ထွက်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း

“ သဇင်က အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးလား ”

“ မပြုချင်တော့ပါဘူး စိတ်ရှုပ်လို့ အိမ်ထောင်သားမွေးအလုပ်တွေကို”

ဒီအပျိကြီးကတော့လေ သူ့လောက်ထန်တာ သူပဲရှိတယ် မီး ရှေ့မှာမို့လို့ ဖိန့်နေတာဖြစ်မယ်

 “ယောကျ်ားမယူတော့ဘူးဆိုရင် နှမြောစရာကြီးဖြစ်ကုန်မှာပေါ့”

“ ဟမ်… ဘာနှမြောတာလည်း ”

“မသဇင်က ယောကျ်ားတိုင်း သဘောကျစရာတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်လေ ရင်တွေကလည်း တင်းရင်းနေတာ တင်တွေကျတော့လည်း မီး ထက်တောင် ပိုကြီးသေး အဲ့တာတွေကို နှမြောတာလို့ ပြောတာ” 

မီး က ၀င်ထောက်ပြောရော။သဇင်မောင်က

“မီး…နော် ကိုယ့်အစ်မကို ဒီလိုပြောစရာလား ဟင်း……..”

“ဟုတ်တာပြောတာလေ ချစ်မကြီးကလည်း၊ ကို ဆိုရင် မီး ကို ခဏခဏပြောတာ မသဇင်ဘော်ဒီက ဆွဲလို့အရမ်းကောင်းတာပဲဆိုပြီး ဟုတ်တယ်မလား ကို… ”

ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်းပြောတော့ ကျနော်ကလည်း

“ဟုတ်တယ် သဇင့်လို အကိတ်ကြီးက အိပ်ယာထဲမှာဆိုရင် အရမ်းမိုက်တာ”

သဇင်က မျက်နှာကို မဲ့လိုက်ပြီး

“နင်တို့နှစ်ယောက်နော် ဟင်း……”

စားသောက်ပြီးကြတော့၊ တစ်ဖက်ဆိုဖာမှာ သဇင်မောင်ကထိုင်ပြီး ဖုန်းကိုပွတ်၊ ဒီဘက်ဆိုဖာအရှည်မှာ ကျနော်နဲ့မီး က အတူထိုင်လို့ သူ့ပုခုံးလေးကို အသာဖက် လက်မောင်းလေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးလိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်နဲ့ ဇာတ်လမ်းစတာပေါ့လေ။

အပျိကြီးကလည်း ဖုန်းကိုပွတ်သလိုလိုနဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက် ကိုယ်တွေကို ရှိုးနေတာ၊ မီး က

 “မသဇင်… လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနော်.. ချစ်မကြီး… ကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင်လည်း အားမနာနဲ့ အေးဆေးကြည့်ပေါ့ ဟင်းးး ဟင်းးးး ကို တစ်ယောက်ကတော့ ချစ်မကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲဗလောင်ဆူနေပြီ ဟုတ်တယ်မလား…”

သဇင်မောင်က လျှာလေးတေးတေးနဲ့

“နင်တို့ကဲတာကို ငါကထိုင်ကိုကြည့်ဦးမှာ နင်တို့ပဲကဲနိုင်မလား ငါပဲကြည့်နိုင်မလား စောင့်ကြည့်လိုက် ” တဲ့၊

ကျနော်က

“အပြောကြီးတာကတော့ ဖင်နဲ့ နင်လား ငါလားပဲ”

“အဲ့ ဖင်ကိုပဲ နင်တို့ယောကျ်ားတွေ ခေါ်တောတစ်သိန်းအားနဲ့ လိုက်လိုက်ကြည့်နေတာမလား”

“ကြည့်တယ်လေ…. သဇင်ကလည်း ပြချင် ကြွားချင်တယ်မလား ကိုယ့်ပစ္စည်းကို”

“မပြချင်ပါဘူး ယောကျ်ားတွေကသာ အငမ်းမရလိုက်လိုက်ကြည့်နေကြတာ”

“မညာစမ်းပါနဲ့ သဇင်ရာ… ယောကျ်ားတွေ အဲ့လိုကြည့်တာကို မိန်းကလေးတွေက သဘောကျတယ်မလား”

“ကျစရာလား”

“ယောကျ်ားတွေကတော့ ပြရင် ကြည့်ကြမှာပဲ”

“နေစမ်းပါဦး… ယောကျ်ားတွေက ကြည့်ပြီးတော့ ဘယ်လိုဖြစ်လည်း သူတို့စိတ်ထဲမယ် နှာဘူးစိတ်ပဲ ပေါ်မှာပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား”

အင်း….. တချက်တော့ ပစ်ထည့်လိုက်ဦးမှပဲလို့ ကျနော်တွေးရင်း

“ယောကျ်ားတွေ ဘယ်လိုဖြစ်လည်းဆိုတာ တကယ်ပြောပြရမလား”

“ပြောစမ်းပါဦး ဘယ်လိုဖြစ်လည်း”

“လောင်တီးတာပေါ့ဟ… ဟား ဟား….”

“အဲ့တာကြောင့် နှာဘူးတွေလို့ ပြောတာ”

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လည်း ဆက်မပြောတော့ပဲ ချစ်သူမျက်နှာကို ဆွဲမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံပြီးစုပ်ရင်း လက်က ချစ်သူရဲ့ လက်မောင်းတွေကို ပွတ်လိုက် နို့တွေကို ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်းက အပျိုကြီးကို ရှိုးနေတာ၊ သူဘာထလုပ်မလဲဆိုတာ သိချင်လို့၊ ချစ်သူရော ကျနော်ရော တခြားသူတစ်ယောက်ရှေ့မှာ နမ်းလိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ရတာ အဆန်းကြီးဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံး ဖီးလ်တွေ အရမ်းတက်နေတာပေါ့၊ ချစ်သူကလည်း နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရင်း ကျနော့်ဘောင်းဘီပေါ်က ဖုဖောင်းနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ အသာလေးအုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ ကိုယ်ကလည်း ချစ်သူရဲ့ အကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို အသာလေးညှစ်လိုက် နယ်လိုက်နဲ့၊ မီး က နမ်းတာခဏရပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောတယ်

 “ မီး ပွတ်ပေးနေတဲ့ ကို့ဟာကြီးကို မသဇင်ရယ် ကြည့်နေတယ် ”

“ ဟုတ်လား… လီးကြီးကို ဘောင်းဘီအပြင်ဘက် ထုတ်လိုက် ”

အင်းး ဆိုပြီး မီး က အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကနေ ကျနော့် လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်တော့ အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ မာတောင်နေတဲ့ အတန်ကြီးက အပြင်ကိုထွက်လာရော၊ မီး က လက်ကလေးနဲ့ ရွရွလေးကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ ကျနော််လည်း မတရားတွေကောင်းပြီး၊ မီး နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းပါရော၊ ကျနော်လည်း မျက်လုံးမှိတ်ထားတာကနေ အသာဖွင့်မှေးကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားတာတွေ့တော့ မီး ကို

“ ထ ထ အ၀တ်တွေ အကုန်ချွတ်ရအောင် သဇင်မောင်ပြန်ထွက်လာရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ ”

နှစ်ယောက်သား အ၀တ်တွေအကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မီး ကို ဆိုဖာမှာ ထိုင်ခိုင်း၊ ကျနော်က ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်လို့ မီးရဲ့ဘယ်ဘက်နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲပြီးစို့ လျှာနဲ့၀ိုင်းပြီးယက်၊ ညာဘက်နို့အုံကို လက်နဲ့အသာကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ်တော့ မီး လည်း တဟင်းးးး ဟင်းးးးနဲ့ ညည်းပြီး ကျနော့်ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ထိုးဖွလို့ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့။ 

သဇင်မောင်က ရေချိုးနေပုံပဲ၊ သူလည်း ကျနော်တို့ကိုကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ ဖီးလ်တက်လာမှာပေါ့၊ ကိုယ်တွေတောင် သူ့ရှေ့မှာ အခုလိုနေရတာ အရင့်အရင်တွေထက် မတရားပိုကောင်းနေတာလေ၊ နို့တွေကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက်ပြောင်းစို့လိုက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်လုပ်ရင်း လက်က ပေါင်တန်တွေ တလျှောက် အစုန်အဆန်ပွတ်ရင်း ဆီးခုံမွှေးလေးတွေကို ဆွဲလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့၊ ပေါင်ကြားထဲကို လက်ရောက်သွားတာနဲ့ မီး က ပေါင်လေးအသာဟပေးတယ်၊ အရည်ကြည်လေးတွေ စို့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံးနဲ့ အသာအုပ်ကိုင်ပြီး လက်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ၀ိုင်းပြီးပွတ်ပေးနေတာ၊ နို့တွေကိုစို့ရင်း အဖုတ်ကို ရွတက်လာအောင် ဆွပေးနေတော့ မီး လည်း တဟင်းးး ဟင်းးး နဲ့ ကို…ရယ် ဆိုပြီး ဖွဖွလေး ညည်းလာတာပေါ့။

ဒီလိုမြူနေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါးက ကလစ်ဆိုမြည်ပြီး သဇင်မောင်ထွက်လာတော့၊ ကျနော််က အရှေ့မှန်ထဲကနေ ရေချိုးခန်းကို ကြည့်နေတာ၊ ကိုယ်တွေဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကို သဇင်မောင်လည်း မြင်ရော

“ အိုး…………… ”

ဆိုပြီး ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး တအံ့တသြဖြစ်နေတာ၊ ဒီလိုမျိုး အ၀တ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ချစ်သူခြင်း ချစ်တင်းနှောတာကို အပြင်မှာ ဘယ်တွေ့ဖူးမလည်း၊ အခုနပြောတော့ နင်တို့လုပ်ချင်တာလုပ် ငါကရင်မခုန်ဘူးဆိုတဲ့သူ အခုတော့ ထိုင်တောင် မထိုင်နိုင်ပဲ ရပ်ကြည့်နေတာ၊ ဘီယာအရှိန်လည်းပါမှာပေါ့၊ ရေချိုးပြီး တာဝါပတ်ထွက်လာတော့ သူ့ဖင်ကြီးကလည်း နောက်ကိုကော့ထွက်နေတာ မှန်ထဲကနေ မြင်နေရတယ်၊ အဲ့တာနဲ့ မီး က

“ မသဇင်ရေ…. လာကြည့်စမ်းပါ အနားကို လာ လာ ”

လို့ ခေါ်တော့ ရွေ့တေ့တေ့နဲ့ အနားကိုရောက်လာပါရော၊ သဇင်မောင့်လက်ကို မီး က ဆွဲပြီး သူ့ဘေးကဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်၊

“အေးဆေးထိုင်ကြည့်ပါ ချစ်မကြီးရဲ့ ညီမတို့လည်း အရင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်အောင် ကောင်းနေကြတာ ချစ်မကြီးရှေ့မှာမို့လို့ ပိုကောင်းတာ နှစ်ယောက်လုံး… အား…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်….”

 ကျနော့်လျှာက မီး နို့တွေဆီကနေ အောက်ဘက်ဗိုက်သားပေါ်ကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ တို့တို့ပြီး ဆင်းလာတာ၊ မီး ပေါင်တွေကို လက်နဲ့ ဘေးကို ကားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ကျနော်က အသာထိုင်ချလို့ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို လျှာလေးနဲ့ ယက်နေတဲ့အချိန် ကိုယ့်အချောင်းကြီးကလည်း မတ်တောင်နေတာပေါ့၊

မီး ရဲ့ ဆီးခုံမွှေးနုနုလေးတွေပေါ်မှာ လျှာကို ကစားလိုက် အဖုတ်ဘေးနှစ်ဘက်ကို လျှာနဲ့ မြူလိုက်နဲ့ဆိုတော့ အဖုတ်က မို့ဖောင်းတက်လာပြီး အရည်တွေ အပြင်ကိုတောင် စီးကျလာရော၊ မီး က သူ့အဖုတ်နဲ့ လျှာကို ထိအောင်လို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက် ဘယ်ညာရမ်းလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလဲ

“ ကို ရယ်… ကို ယက်နေတာလေ မီး တော့ သေတော့မယ်ကွာ ချစ်မကြီးရှေ့မှာဆိုတော့ အရမ်းပိုကောင်းနေတယ် ကို ရာ… အီး…… ”

ကျနော်လည်း အရည်တွေ လျှံထွက်ကျနေတဲ့ မီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို လျှာနဲ့အပြားလိုက် အောက်ကနေ အစေ့လေးထိ ပင့်ပြီး ယက်လိုက်တာ မီး တစ်ယောက်

“ အား……”

ဆိုပြီး ဖင်ကြီးက ဆိုဖာပေါ်ကနေမြှောက်တက်လာတာ၊ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ ဆက်တိုက်ယက်လိုက် အစေ့လေးကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ မီး လက်တဖက်က သဇင်မောင့် လက်တဖက်ကို လှမ်းဆုတ်လို့၊ သဇင်မောင်ကတော့ မျက်တောင်မခတ်ပဲ မီး အဖုတ်ကြီး ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ တပြုံလုံးရောက်နေတာကို စိုက်ကြည့်နေတာ၊ ကျနော်လည်း အဆက်မပြတ်ငုံပြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ရင်း ညာလက်ကို သဇင်မောင့်ပေါင်တန်ကြီးပေါ်တင်လိုက်တော့ ပေါင်တန်တလျှောက် ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထပြီး ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်နဲ့လာဆုတ်ထားတယ်၊ ကျနော်က ဖွဖွလေး ပေါင်တန်ကို ပွတ်ပေးလိုက် တာဝါအောက်က ပေါင်အတွင်းသားတွေထဲ ပွတ်လိုက်လုပ်တော့ သဇင်မောင့်ပေါင်တွေ အလိုလိုကားလာတယ်။ 

ပေါင်တွေ ကားသွားတာနဲ့ လက်ကို ဟိုး…. အတွင်းထဲထိရောက်အောင်သွားလိုက်တော့ အရည်တွေစိုနေမှာ သေချာနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးပေါ်က အမွှေးတွေဆီ လက်ကရောက်သွားတာ၊ လက်ချောင်းတွေနဲ့ အမွှေးတွေကို ထိုးဆွ၀ိုက်မွှေလိုက်တော့ ပေါင်တွေပိုကားသွားသလို ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်နဲ့ လာဆုတ်ကိုင်ပြန်ရော။

မီး က တအင်း…. အင်း…. နဲ့ ညည်းရင်း

“ ကို ယက်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ် ကို ရာ…. ကို့ လီးကြီးကို ချစ်မကြီးရှေ့မှာ အရမ်းစုပ်ပြချင်လာပြီ”

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လည်း မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တာမှာ လီးကြီးက မိန်းမနှစ်ယောက်ရှေ့မှာ ထောင်မတ်ပြီး တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့၊ မီး က ဆိုဖာပေါ်ကနေ အောက်ကိုဆင်းပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လို့ သဇင်မောင့်ရှေ့မှာ ကျနော့် လီးကြီးကို လက်နဲ့ အသာလေးဆုတ်ကိုင်ပြီး ရွရွပွတ်ပေးရင်း

“မသဇင်ရယ် ကြည့်ပါဦး ကို့ လီးကြီး ဘယ်လောက်သန်မာထွားကျိုင်းလည်း ဆိုတာကို”

“ဟုတ်ပါ့ အကြီးကြီးပဲနော်”

ကျနော်လည်း သဇင်မောင်ပိုမြင်ရအောင်လို့ သူ့ရှေ့မှာ တစောင်းအနေအထားနဲ့ ရပ်လိုက်တယ်၊ သဇင်မောင့်မျက်လုံးတွေကလည်း လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရမ္မက်ခိုးတွေေ၀လို့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့အသာလေးကိုက်ထားပြီး လက်တွေက လယ်သာဆိုဖာကို ဆုတ်ခြေနေလေရဲ့၊

“လာပါ မသဇင်ရယ် ဟိုနေ့ကပြောတော့ ကို့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာကောင်းလိုက်တာဆို အခုရော အဲ့လိုမကောင်းချင်ဘူးလား”

လို့ မီး က ပြောရင်း လက်တဖက်နဲ့ သဇင်မောင့်ညာလက်ကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ရော

“အို……”

သဇင်မောင့်လက်က လီးကြီးကို ဆုတ်ပြီးကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လို့

“နွေးပြီးမာတောင်နေတာပဲနော်” 

ဆိုပြီး လက်က လီးကြီးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်၊ခဏနေတော့ မီး က

 “ကို့လီးအကြီးကြီးကို မီး စုပ်ပြမယ်နော် မသဇင် ”

လို့ပြောပြီး လက်ကို လီးအရင်းကနေကိုင်ဆုတ် ထိပ်ဖူးကားကားကြီးကို လျှာနဲ့ပတ်ယက်လိုက်တာများ ကျနော့် ခါးတွေကော့တက်သွားတယ်၊

“ အား လား လား…… ကောင်းလိုက်တာ မီး ရာ…”

ကြည့်နေတဲ့ သဇင်မောင်လည်း အားမလိုအားမရ နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့အသာသတ်နေတယ်၊ မီး က နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်နေတာ၊ ဒစ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ညှပ်ထားပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ် လက်က ဥတွေကို ဖွဖွလေးကစားနဲ့ စိတ်ကြိုက်စုပ်နေတော့တာပဲ၊ ကျနော်လည်း ခေါင်းတွေမော့ပြီး မီး ခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကိုင်လို့ လီးပေါ်ဆွဲဆွဲချနေမိတော့တယ်၊ ပြီးတော့ မီး က သဇင်မောင့်ကိုပါ အောက်ဆင်းထိုင်ခိုင်းပြီး လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်လို့ သဇင်မောင့်ပါးစပ်နားကပ်ပေးကာ

“မသဇင် အလှည့်”

“အင်း”

ဆိုပြီး သဇင်မောင့်လျှာက ကျနော့်လီးကြီးကို လာယက်တာ

“အား… ကောင်းတယ် သဇင်ရာ”

လို့ ညည်းလိုက်တော့

သဇင်မောင်က ပါးစပ်ကိုဟပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ငုံလိုက်ပါရော

“အာ… လာ… လာ….”

လီးကြီးကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ ကျနော့်မှာတော့ ကိုယ့်ချစ်သူရယ် ကိုယ်တခါလိုးဖူးထားတဲ့ သူ့ရဲ့အသိ ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ စော်ရယ်က ကိုယ့်လီးကြီးကို နှစ်ယောက်အတူတူစုပ်ပေးနေတော့ ကျနော်ဆိုတာလေ ကောင်းလွန်းလို့ လေထဲလွှင့်နေသလိုကို ဖြစ်နေတာ။ မီး ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးရောက်နေရင် သဇင်မောင်က ဥတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင့်အာခေါင်ထဲ လီးကြီးမြုတ်နေရင် မီး က ဥတွေကို စုပ်နဲ့၊ ကျနော့်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ခေါင်းတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ထိုးနေမိတာ။

“သဇင်… ကျနော့် လီးကြီးကို စုပ်ရတာ ကောင်းလား”

မေးလိုက်တော့ ဥတွေကို ယက်နေရင်းနဲ့ သဇင်မောင်က

“အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကြီး ရာ…. စုပ်လို့ကို မ၀ဘူး”

“သဇင်အဖုတ်ကို ကို ယက်ပေးတာရော မခံချင်ဘူးလား”

“အင်း…. မီး အဖုတ်အယက်ခံနေတာ ကြည့်နေကထဲက သဇင်က အယက်ခံချင်နေတာ”

လို့ ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်လို့ တာဝါကို ချွတ်ချလိုက်တာ၊

အိုး……. ရင်နှစ်မွှာကလည်း ထွားထွားမို့မို့နဲ့ ဖင်ကြီးတွေကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်း အမွှေးပါးပါးဖုံးနေတဲ့ ဖောင်းဖောင်းအိအိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ မီး ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ ကျနော့် လီးကြီး ဆတ်ခနဲတောင် တုန်သွားတယ်။

သဇင်မောင်က သူ့နို့ထွားထွားကြီးတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်လို့ သိုင်းဖက်လိုက်တော့ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကို ငုံပြီး စုပ်လိုက်တာမှာ သူ့နို့ကြီးတွေက အိခနဲ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပိုဖိကပ်သွားတယ်။ 

မီး ကတော့ ကျနော့် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ စိမ်ပြေနပြေငုံထားပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တော့ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ထိုးနေမိတာပေါ့။ လက်နားကိုရောက်လာတဲ့ သဇင့်အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ဘယ်လက်နဲ့အသာပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ စို့နေတဲ့ အရည်တွေက လက်မှာပေလူး၊ ညာလက်နဲ့ တင်ပဆုံကြီးကို ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ် ဖင်ကြားထဲကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်ဆွဲ အပေါ်ပိုင်းမှာလည်း သူ့လျှာကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စုပ်ပေးနေတော့ သဇင်မောင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က တုန်တုန်ရီရီကိုဖြစ်လို့။

မီး က

“ ကုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်”

ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားကြတယ်

“ချစ်မကြီး အယက်ခံချင်လား လီးစုပ်ချင်လား”

ဆက်မေးတော့ ။ သဇင်မောင်က

“အယက်ခံချင်တယ် ပြီးမှ လီးကြီးကို ထပ်စုပ်မယ်နော် စုပ်ရတာ မ၀သေးလို့”

ကျနော်က

“ကို လှဲလိုက်မယ် မီး က လီးစုပ်ပေး သဇင်က ကို့အပေါ်ကနေခွပေး”

“ဟုတ်”

ဆိုတဲ့အသံ နှစ်ယောက်စလုံးဆီက ထွက်လာပြီး မီး က ကျနော့်ခြေထောက်ကြားမှာ ၀မ်းလျှားမှောက်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာဆွပြီး ထုနေပြီ၊ သဇင်မောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်က ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မိုးပြီး နို့ထွားထွားတွေကို ပါးစပ်မှာလာတေ့ပေးတော့ ကျနော်လည်း နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက် နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ဆွဲငုံလိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင်လည်း ပါးစပ်က တဟင်း… ဟင်း…. ခေါင်းက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>


တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၂ )

  တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - အမည်မသိ 

သဇင်မောင်က နို့အစို့ခံလို့ အားရတော့မှ ကျနော့်အပေါ် ကျောပေးခွပြီး မွှေ့ရာပေါ်မှာ ဒူးကိုထောက်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနား နောက်ဆုတ်နောက်ဆုတ်နဲ့ တဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်ပေးလာတာ၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းခြင်း နီးလာလေ ယက်ချင်တဲ့စိတ်က ပိုပိုတိုးလာလေဆိုတော့ မစောင့်နိုင်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ပါးစပ်ဆီဆွဲယူလိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို လျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်တာနဲ့ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့က လျှာဆီတန်းကနဲ ရောက်လာတာပဲ။

ဆက်ခါဆက်ခါ ပင့်ပင့်ယက်လိုက်တဲ့အခါ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားချိန်၊ လျှာဖျားကို အဖုတ်အ၀ထဲ ထိုးအထည့်၊ မီး ကလည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မြိုအချ၊ အားလုံးပြိုင်တူဆုံလိုက်ချိန်မှာ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းတောင် ထသွားတယ်လို့ထင်တယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်ယက်ပေးတာ အားမရလို့လား ပိုလိုချင်လို့လားမသိ ဖင်ကြီးကို မျက်နှာပေါ်ဖိဖိပြီးပွတ်တာများ လျှာကိုအပြားလိုက်ထုတ်ပေးထားရတယ်။ မီး က လီးစုပ်နေတာကိုရပ်

 “လီးကြီးနဲ့ အရမ်း လိုးချင်နေပြီ ကို ရယ်…”

ပြောပြီး ကျနော့်ခါးပေါ် ခွတက်လို့ သူ့တံတွေးတွေနဲ့ပြောင်လက်မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို သူ့အဖုတ်နဲ့တေ့ကာ ထိုင်ချတော့ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ထဲကို ဇွတ်ဆို၀င်သွားတာ၊ သဇင်မောင်က မီး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖိဖိပွတ်နေတယ်၊ မီး က လီးဒစ်ကြီးမြုတ်သွားအောင် ဖင်ကြီးကိုထိုင်ချပြီး အပေါ်ကို နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်ချလိုက်နဲ့လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ဟင်းးး ခနဲ သက်ပြင်းချပြီး ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ မျက်နှာခြင်းဆိုင်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကြီးသူတို့နှစ်ယောက်က ရင်ချင်းအပ်လိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းကလည်းလှုပ် အပေါ်ဘက်နို့သီးခြင်းလည်းပွတ်ပြီး ညည်းသံတွေလည်းမြိုင်လို့ အပြိုင်ကြဲနေကြတာပေါ့။

သုံးယောက်စလုံးလည်း မတရားကိုကောင်းနေပြီ၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်နဲ့မီး ပြောသလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကို လိုက်ပြောနေတယ်၊ အပျိုကြီးလို့ နာမည်ခံထားပြီး လိုးတဲ့ဘက်မှာ တဖက်ကမ်းခတ်အောင် ကျွမ်းနေတာ၊ ဘာလို့ဆို အရင်တစ်ခါ ကျနော်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲ လိုးတုန်းကရော အခုကျနော့်မျက်နှာကို သူ့အဖုတ်နဲ့ စကော၀ိုင်းသလို ပွတ်နေတဲ့ပုံက ဆရာမကြီးတစ်ယောက်ပုံစံမျိုးပဲ ခဏနေတော့ သဇင်မောင်က

“မီး ရေ…. နင်လိုနေတာကြည့်ပြီး ငါလည်း လိုးချင်လာလို့ နေရာချင်းလဲရအောင် ”

ဆိုတော့ မီး ကလည်း

“လဲချင်လဲလေ ချစ်မကြီးရဲ့ လာ… လာ…”

ဆိုပြီး ကျနော့်အပေါ်ကနေ ဖယ်ပေးလိုက်တယ်၊ သဇင်မောင်က လီးကြီးပေါ်ခွပြီး သွင်းမလို့ချိန်နေတုန်း မီး က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်၊ သဇင်မောင်လည်း ခွရက်သား မျက်လုံးလေးမေးစဉ်းပြီး တအားးး အားးးး နဲ့ အော်နေတာ၊ မီး က လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်၀နဲ့တေ့ပေးပြီးတာနဲ့

“မသဇင် ဖင်ကြီးကို တအားသာဆောင့်ချလိုက်တော့”

သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ် ဖင်ကြီးထိုင်ချလိုက်တာ လီးကြီးက သူ့အဖုတ်ထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး တ၀က်လောက်အထိ၀င်သွားတာ

“အီး… ကြပ်လိုက်တာ ဟာ….” 

လို့ သဇင်မောင့်ပါးစပ်ကပြောပြီးသူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက်ပြီး ပြန်ထိုင်ချ ပြန်ကြွနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ခဏရပ်ထားပြီး

“အင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲဟာ…. တစ်စို့စို့ကြီးနဲ့ ကိုကြီးဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ”

ပြောပြီး ဖင်ကြီးကို လှုပ်လိုက် အပေါ်ကြွပြီး ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့လိုးနေတော့ သူ့အဖုတ်ကြီးထဲမှာ ကျနော့်လီးကြီးက ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နဲ့ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာ

“ကောင်းလိုက်တာ သဇင်လိုးပေးနေတာ သဇင်ရော ကောင်းရဲ့လား”

ကျနော်ကမေးတော့

“ကောင်းတော့ကောင်းတယ် အဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်သိပ်နေတာပဲ ကိုကြီးလီးကြီးက သစ်သားချောင်းကြီးလိုပဲ”

သဇင်မောင် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလည်း ကျနော့်ဆီးခုံပေါ်မှာ စိုရွဲနေပြီး အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ ဖင်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးနေလို့ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးကြီးလည်း အီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ။

အဲ့အချိန် မီး က အခုန လိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာပေါ်လာဖိကပ်တော့ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ပင့်ပင့်ပြီးယက်လိုက် သဇင်မောင် ဆောင့်အချကို အောက်ကနေ ကော့ပေးလိုက်နဲ့၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲပြည့်သိပ်ပြီး ၀င်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက်နဲ့

“ကို့ လီးကြီး မသဇင်အဖုတ်ထဲ ၀င်နေတာကိုကြည့်ရင်း ကို့ မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ပွတ်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ ကို ရာ… အား…….”

“ကို လည်း သဇင်ဆောင့်လိုးတာခံရင်း မီး အဖုတ်ကြီးယက်ရတာကို အရမ်းကြိုက်တယ်”

“မသဇင်အဖုတ်ကြီးက အရမ်းကောင်းတာလား ကို…”

“ကောင်းတယ် မီး ရာ သဇင့်အဖုတ်ကြီးက ကြပ်စီးနေတာပဲ”

“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မီး ကျေနပ်တယ်”

“အိုး…. သဇင်အလိုးခံမယ်ဆိုရင် အမြဲလိုးမယ်ကွာ”

သဇင်မောင်က ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“ဒီလောက်ကောင်းတဲ့လီးကြီးနဲ့ဆို အမြဲအလိုးခံချင်တယ်”

အင့် အင့် နဲ့ လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးရင်း ပြောနေတာ၊ မီး လည်း အဲ့လိုကြားတော့ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ ကျနော့်မှာ အသက်ကိုမနည်း လုပြီးရှုနေရတယ်၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်ထွက်နေတာကို ကြည့်ရင်း အရမ်းကောင်းလာပြီး ဖင်ကြီးတောင် တဆတ် ဆတ်တုန်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း လျှာကို မီး အဖုတ်ထဲမှာ ထိုးထည့်ပေးထားတာ သူပွတ်လေ လျှာက အဖုတ်ထဲမွှေလေနဲ့ဖြစ်နေတော့

“အား…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

ပြောပြီး မီး လက်က သဇင်မောင့်နို့တွေကို လှမ်းကိုင်လို့ ညှစ်ပေးတော့တာပဲ၊ သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်း နို့တွေကို အညှစ်ခံရတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလာတာပေါ့၊ ဖင်ကြီးကြီးမိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ ညည်းသံတွေကြောင့် ကျနော်လည်း စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကြွတက်လာတယ်၊ ခဏနေတော့ ကျနော်က

“ပုံစံပြောင်းရအောင်ကွာ သဇင့်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီးနောက်ကနေဆောင့်လိုးချင်တယ်”

သဇင်မောင်က

“သဇင်လည်း အဲ့လိုအလိုးခံချင်တယ်”

ဆိုပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးတယ်၊ အိုး…. လေးဘက်ထောက်လိုက်တော့မှ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာသလိုပဲ၊ ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကြားထဲက အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း နောက်ကိုဖောင်းပြီး ပြူးထွက်လို့၊

“ကို့လီးကို သဇင့်အဖုတ်ထဲ လာထည့်ပေး မီး ရာ”

“လာပြီ ကို”

လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနေတဲ့သဇင်မောင့်နောက်မှာ ကျနော်က ဒူးထောက်လို့ မီး က အရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်တောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ပြီး လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ၊ သဇင်မောင်လည်း အား အား နဲ့အော်ပြီး ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါနေတယ်၊ မီး က အားရပါးရပွတ်ပြီးတော့မှ

“ချစ်မကြီးကို တအားလိုးပေးလိုက် ကို…”

ပြောပြီး အဖုတ်၀မှာ လီးကြီးတေ့လိုက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း တအားဆောင့်ထည့်လိုက်တာ၊ အရည်တွေပြည့်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲကို လီးကြီးက ဇွတ်ခနဲ တဆုံးထိဆောင့်၀င်သွားတာများ

“အိုး…. ကြမ်းလိုက်တာ ကိုကြီးရာ”

“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ”

လီးကြီးကို တ၀က်လောက်ထုတ်လိုက် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေလို့ သူလည်း အရမ်းကောင်းပြီး ညည်းသံတွေများ ညံနေတာပဲ၊ မီး က ဘေးနားကနေ

“ချစ်မကြီးကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းလား ကို”

“အရမ်းကောင်းတယ် မီး ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး အီစိမ့်နေတာပဲ”

ပြောတော့ မီး နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာပြီး အငမ်းမရ လာစုပ်နမ်းပါရော လျှာခြင်းကလိရင်း ကျနော့်လက်တဖက်က သူ့နို့တွေပေါ်ရောက်လို့ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုဆောင့်လိုက်တာနဲ့ မီး နို့တွေကို ညှစ်ပြီးသား

“ကိုကြီးလီးကြီးက သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲကွာ… ကောင်းလိုက်တဲ့ လီးကြီး”

“ဟုတ်တယ်.. သဇင့်အဖုတ်က ကိုယ့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေတော့ ဆောင့်လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်”

မီး က နမ်းနေရာကနေ ခွာသွားပြီး သဇင်မောင့်ဘေးနားသွားကာ အနောက်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ခါရမ်းရမ်းသွားတဲ့ သဇင်မောင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်နဲ့လုပ်တော့

“အား…. ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်လိုးပေးပါ ကောင်းလွန်းလို့”

သဇင်မောင့်နှုတ်ကထွက်လာတာ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အားရပါးရကိုဆောင့်လိုးတော့တာ

“သဇင်ပြီးချင်နေပြီ တအားဆောင့် ဆောင့်…”

ပြောရင်း ခေါင်းကို ရမ်းလို့ သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတယ်၊

“အာ….အီး……. ကောင်းလိုက်တဲ့လီးကြီး ပြီးတော့မယ်”

ဖုန်း ဖုန်း နဲ့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်သွားတော့တယ်၊ ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက လှုပ်နေတုန်း

“ကို… မီး ကိုလည်း အဲ့လို လိုးပေး”

မီး က ဖင်ကုန်းပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးလာတယ် သဇင်မောင့်ဘေးမှာလေ။ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးထဲက လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ အရည်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ လီးကြီးက ရမ်းခါလို့ပေါ့။ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတဲ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ပြီးတော့ လီးကြီးကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ရုံရှိသေး သူကလေ

“လိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုရာ… အရမ်းခံချင်နေပြီ”

ကျနော်လည်း တေ့ပြီးတာနဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ လီးကြီးတဆုံးထိ

“အား……. ကောင်းလိုက်တာမှ ကို ရာ… အီစိမ့်သွားတာပဲ”

“ကို လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ”

ဆိုပြီး တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီးပွင့်မတတ်ပဲ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေတော့ သူကလည်း အားကျမခံ သူ့ဖင်ကြီးက အနောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်လိုးတာ

“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ..”

“ကို့ လီးကြီးကိုက ကောင်းတာ ဆောင့်.. ဆောင့်…. တအားဆောင့်ပေး”

ဖုန်း………… ဖုန်း………… ဖုန်း………..

ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေး ကိုရာ… ပြီးတော့မယ်”

“လိုးပြီကွာ ကို လည်း ပြီးချင်ပြီ”

ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှ်ိဆောင့်လိုးတာ လီးကြီးကျဉ်တက်လာပြီး အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ ပန်းအထည့် သူ့ဖင်ကြီးလည်း ဆတ်ခနဲ တုန်တုန်တက်ပြီး

“အီး… ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ….”

ကျနော်လည်း ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်တွေအကုန်လုံး အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်နေတာ

“အတူတူပဲ မီး ရာ.. တခါမှ ဒီလောက် မကောင်းဖူးဘူး”

“အင်းနော်”

နှစ်ယောက်သား သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပစ်လှဲပြီး အမောဖြေရတာပေါ့။

အဲ့ဒီနေ့က နောက်ထပ် တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ်သေးတာ ကျနော်လည်း အတော်ပြိုင်းသလို သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ပြိုင်းတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးကြုံတာက ပထမဆုံးဆိုတော့ ပြိုင်းပေမယ့် အရမ်းကျေနပ်နေကြတာ။ အဲ့နောက်ပိုင်းလည်း တစ်ခါတစ်ရံတော့ သုံးယောက်သား အတူတူဆွဲဖြစ်တယ်။

............................................................................................................................

ဒီလိုနေရင်းနဲ့ တစ်ရက်ဆန်းဒေးမှာ သဇင်မောင်က တွေ့ရအောင်ဆိုပြီး မီး ဆီ ဖုန်းဆက်ချိန်းတယ်၊ သူ့အသိယောကျ်ားလေး မင်းမောင်ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လည်း ပါမယ်တဲ့၊ အဲ့တော့မှ သိတာ အပျိုကြီးသဇင်မောင်က သူငယ်ချင်း မက ရည်းစားထက်ပို လင်မယားမကျ မင်းမောင်နဲ့ ဇာတ်လမ်းရှိတယ်ဆိုတာလေ၊ ဆိုင်တစ်ခုမှာ ဆုံကြတော့ သဇင်မောင်က မိတ်ဆက်ပေးတယ်၊ ဒါသူ့ငယ်သူငယ်ချင်း မင်းမောင်တဲ့၊ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ လူရည်သန့်ပါပဲ၊ နံနက်စာ စားသောက်ပြီးတော့ အေးဆေးရှိတဲ့ မင်္ဂလာဂါးဒင်းကိုပဲ သွားလိုက်ကြတယ်။ နှစ်ခန်းယူပြီးတော့ မင်းမောင်နဲ့သဇင်မောင်က ခဏနေမှ ဆုံမယ်နော် နည်းနည်းနားလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲ၀င်သွားပါရော၊ ကျနော်လည်း မီး လက်ကို ဆွဲပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ၀င် လော့ချပြီးတာနဲ့ မီး နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာနမ်းလို့

“ဟိုအတွဲတော့ ဘယ်လောက်ထန်နေသလဲမသိဘူး ချက်ခြင်း အခန်းထဲ၀င်သွားတော့တာပဲ”

“ဟုတ်ပါ့ စကားလေးဘာလေးတောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး”

“တန်းဆွဲနေပြီထင်တယ်”

“ဟုတ်မယ်”

“ခဏနေမှ တွေ့မယ်ဆိုတာ ကို တို့နဲ့ တခန်းထဲများ အတူနေချင်လို့လား”

“မသိဘူးလေ”

ကျနော်က မီး ကို ခပ်တင်းတင်းဖက်လို့ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နမ်းပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတာ

“အင်္ကျီ တွေ ချွတ်လိုက်မယ်ကွာ”

နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ့်အ၀တ်တွေကိုယ့်ဘာသာပဲ အကုန်ချွတ်လိုက်တယ်၊ မီး က ရေချိုးခန်းထဲ ခဏ၀င်ဦးမယ်နော် ဆိုပြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ၀င်သွားတယ်၊ သူပြန်ထွက်လာတော့ ကျနော်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ၊ တစ်လှမ်းခြင်း လျှောက်လာနေတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်နေတဲ့ ချစ်သူကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ကောင်က မာလာတယ်၊ အနားရောက်လာတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာတာနဲ့ မက်မက်စက်စက်နမ်းရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ဆုတ်နယ်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ အနမ်းတွေက ပိုကြမ်းလာရော၊ မီး ရဲ့ဖင်ကြီးက ဘဲတွေ သဘောကျစရာကြီးဆိုတော့ အဲ့ဒီဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆုတ်နယ်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိတယ်၊ မီး လက်တဘက်က မာတောင်လာနေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ရောက်လာပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊

“ကို့လီးကြီးက ချက်ခြင်းကို အကြီးကြီးဖြစ်လာတာပဲနော်”

“ကြီးတာကို မကြိုက်ဘူးလား”

“ကြိုက်တာပေါ့ ဒီလိုလီးကြီးကို ဘယ်မိန်းမက မကြိုက်ပဲရှိမလည်း ကို ရာ… ဒါကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာ”

အဲ့အချိန်

“ဒေါက်… ဒေါက်”

တံခါးခေါက်သံကြားတော့

“ဘယ်သူလဲ”

“ငါတို့ပါ ဟ”

ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းကအရှိန်တက်တုန်းရှိသေး သူတို့ကရောက်လာပြီ၊ တာဝါတွေ ယူပတ်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တယ် အထဲကိုရောက်လို့ တာဝါတွေပတ်ထားတဲ့ ကျနော်တို့ကိုတွေ့တော့

“အမယ် အမယ် သူတို့က ဇာတ်လမ်းတောင် စနေကြပြီပဲ”

“မစပါဘူး မသဇင်ရာ မီး တို့ စကားထိုင်ပြောနေကြတာပါ”

“နင်ကသာ မစပါဘူးပြောနေ… ဟိုတစ်ယောက်က တာဝါအောက်ကနေ ငါ့ကို လှမ်းချိန်နေတယ် ခိ ခိ”

“အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုတာ သူတို့ပဲ ဟိ”

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်တို့က ကုတင်ပေါ်မှာထိုင် သူတို့က ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေတာပေါ့၊

“တို့ လေးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲနော် နင်တို့ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရင်ဆက်”

“မသဇင်တို့ ဇာတ်လမ်းစရင် မီး တို့လည်း ပြန်ဆက်မယ်”

“ပြီးရော ပြီးရော”

အပိုဆာဒါးတွေ ပြောစရာမလိုဘူး အေးရော။

နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် ပူးကပ်သွားကြပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းစနမ်းနေပြီ၊ ကျနော်လည်း အားကျမခံ မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း ပေါင်တန်တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတာ၊ သဇင်မောင်တို့နှစ်ယောက်ကလည်း နမ်းရင်းနဲ့ အ၀တ်တွေကို ချွတ်နေကြပြီ ခဏနေတော့ မင်းမောင်က အတွင်းခံလေးပဲကျန်ပြီး သဇင်မောင်က ဘရာနဲ့ဘောင်းဘီလေးပဲ ကျန်တော့တယ်၊ မီး က သူတို့ကို တချက်ကြည့်ရင်း

“ကိုမင်းမောင် ဘောင်းဘီက ကွဲထွက်တော့မယ် ကို ရယ်.. သူ့ဟာကြီး တောင်နေတာက”

လို့ တိုးတိုးလာပြောတယ်၊ ကျနော်က မီး နို့တွေကို တာဝါပေါ်ကနေ နယ်ပေးပြီး သူတို့ကို ကြည့်နေတာ၊ သဇင်မောင်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး နံရံကို မျက်နှာမူလို့ မင်းမောင်က နောက်ကနေရပ်ပြီး သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို သူ့ဆီးခုံနဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ လက်က ဘရာချိတ်ကို ဖြူတ်ပြီး ဘရာကို ပခုံးကနေ လျှောချလို့ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သဇင်မောင့်ဘောင်းဘီကိုလည်း အောက်ကို လိပ်ပြီး တွန်းချလိုက်တော့ သဇင်မောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီး ဒီဘက်ပြန်လှည့်လာကာ မင်းမောင်ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ထောင်းခနဲ ပေါ်လာရော၊ မီး က သူ့လီးကြီးကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်ရင်း

“အိုး…. သူ့ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာနော် ကို့ထက်တောင် နည်းနည်းကြီးတယ်ထင်တယ် ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးလိုပဲ”

သဇင်မောင်က

“မီး ရေ…. ဒီလိုလက်နက်ကြီးမျိုးတွေ့ဖူးလား ဟင်”

ပြောပြီး လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဒစ်ကြီးကို ဆွဲလှန်ပြပြီး ဖွဖွလေး ထုပေးနေတာ

“မတွေ့ဖူးဘူး”

“မတွေ့ဖူးရင် ကြည့်ထားနော်”

သဇင်မောင်က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထုပေးရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်း စနမ်းတယ်၊ မင်းမောင်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်နို့ထွားထွားတွေကို တလှည့်စီဆုတ်နယ်ပေးနေတာ၊ နောက်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို ညှစ်လိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့၊ ကျနော်တို့လည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး တာဝါတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ မီး လက်က ကျနော့်လီးကြီးကို လာကိုင်ထားပြီး

“မသဇင်တော့ အဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးရင် ဘယ်လိုများဖြစ်မလည်း မသိဘူးနော် လီးကကြီးကြီး သူ့ဖင်ကလည်းကြီးကြီး အဖုတ်ကြီးက ဖောင်းဖောင်းနဲ့”

“တအားကောင်းမှာပေါ့”

“အင်းနော် အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေမှာပဲ”

ကျနော်လည်း မီး ပေါင်တွေကို ကားခိုင်းပြီး သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေမှ ရွဲအိုင်နေတာပဲ၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို မြင်ပြီး ဖီးလ်အရမ်းတက်နေတာဖြစ်မယ်၊ လက်နဲ့အသာလေး သူ့အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတော့ ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကားလိုက်စေ့လိုက်ဖြစ်နေတာ၊ သဇင်မောင်တို့ က ကျနော့်ဘေးက ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ပြီး

“သဇင့် တကိုယ်လုံးကို ယက်ပေး ကိုမင်းရာ၊ မီး တို့အတွဲရှေ့မှာ လုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တ၀က်လှဲခိုင်းပြီး သူက အပေါ်ကနေ သဇင်မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီးစုပ်နမ်းရင်း လက်တွေက နို့ကြီးတွေကို နယ်ပေးနေတယ်၊ နှုတ်ခမ်းတွေက သဇင်မောင့်လည်ပင်းကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး နို့ထွားထွားကြီးတွေပေါ်ကိုရောက်လို့ နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့၀ိုက်ပြီးယက်ပေးတဲ့အခါ သဇင်မောင့်ကျောတွေ ကော့တက်လာပြီး လက်တွေက မင်းမောင်ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွလို့ တ အင်း အင်း နဲ့ ညည်းနေတယ်၊ နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စို့လိုက်လုပ်နေတုန်း လက်က သဇင်မောင့်ပေါင်တန်တွေပေါ်မှာ အစုန်အဆန်ပြေးလို့၊ ကျနော်က သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတာကို မှေးပြီးဇိမ်ခံနေတဲ့ မီး က သူနဲ့တည့်တည့်မြင်နေရတဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်လီးကို ညင်ညင်သာသာလေး ထုပေးနေတယ်။

မင်းမောင်လျှာက နို့တွေပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ချက်ကလေးကို ၀ိုက်ယက်၊ ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးတွေကို ဖိယက်နဲ့ အောက်ဘက်ကို ဆင်းလာတယ်၊ သဇင်မောင်က ဒူးတွေကိုထောင်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်တော့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပွင့်တော့မယ့် နှင်းဆီပန်းလို အာတာတာနဲ့၊ သဇင်မောင်က ခြေရင်းကနေ ကုတင်အပေါ်ဘက်ကို ပြောင်းလှဲပြီး အခုနလို ပေါင်တွေကိုပြန်ကားပေးလိုက်တော့ မင်းမောင်က ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူလို့၊ အာတာတာဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက် ဖိယက်လိုက်နဲ့ ယက်နေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေလည်း အပေါ်မြှောက်တက်လာလိုက် အောက်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ သူ့လက်တွေက မင်းမောင်ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်လိုကပ်နဲ့၊ ပါးစပ်ကလည်း

“ကိုမင်း ယက်ပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ.. တအားဖိဖိယက်ပေးစမ်းပါ အရမ်းကောင်းနေလို့”

မီး က အဲ့လိုသဇင်မောင်ပြောတာကို ကြားတော့

“ကို အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်နေပေးကွာ ကို့ မျက်နှာပေါ်တက်ပွတ်ချင်လို့”

ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ မီး က ကျနော့်ခေါင်းကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ခွပြီး သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ တည့်အောင်နေရာပြင်ရင်း ဖင်ကြီးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ် တဖြည်းဖြည်းကပ်လာတာ၊ အရည်တွေရွဲအိုင်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးက အရည်တစ်စက် အမျှင်တန်းပြီး နှုတ်ခမ်းလာကျတော့ လျှာနဲ့သပ်တင်လိုက်ပြီး မမှီမကမ်းဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ခေါင်းမော့ပြီး လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက်တယ်။

“အာ လာ လာ…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာမှ”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုယက်ရင်း မျက်လုံးကို လှန်ကြည့်လိုက်တာမှာ မီး က ကျနော့်မျက်နှာပေါ် ကားယားခွထားတော့ အဖုတ်ကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရတာနဲ့ သူ့လီးကြီးတောင် ဆတ်ခနဲတုန်သွားတယ်၊ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကို ဆက်တိုက်ယက်ရင်း မီး အဖုတ်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတာ၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးက မတရားတောင်လာတော့ သူက သဇင်မောင့်အပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ခွပြီး မှောက်လိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ဆက်ယက်ရင်း သဇင်မောင့်ပါးစပ်ထဲကို လီးကြီးတေ့ပြီး တအိအိသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့၊ လီးကြီးကလည်း ပါးစပ်ထဲမှာတင် ပိုပြီးတောင့်တင်းလာသလိုပဲ၊ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး နှစ်ခုလုံး အရည်တွေအိုင်ပြီး နူးအိနေကြပြီ၊ မီး က

“လီးစုပ်ချင်တယ်ကွာ”

“ကိုမင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါ မီး ရာ”

သဇင်မောင်က ပြောတော့

“စုပ်ကြည့်ချင်တယ်”

မင်းမောင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ခြေထောက်တွေကားပြီး ခြေဆင်းထိုင်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အပေါ်ကို ထိုးမတ်နေတာ၊ မီး က လေးဘက်ထောက်လို့ မင်းမောင်ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းရောက်နေပြီး လီးကြီးကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက် လျှာနဲ့ပတ်ယက်လိုက် ဥတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဖြစ်နေတယ်၊ မင်းမောင်ကလည်း သူ့လီးကြီး မီး ပါးစပ်ထဲရောက်နေတုန်း ခေါင်းကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးကြီးပေါ်ဖိဖိချနေတော့ ကုန်းထားတဲ့ မီး ဖင်ကြီးက ပိုပိုထောင်လာရော၊ ကျနော်က မီး ဖင်ကြီးနောက်ဘက်မှာ ဒူးထောက်လို့ သဇင်မောင် လီးစုပ်ပေးတာကို ခံနေတာလေ၊ ဘယ်လက်နဲ့ နောက်ကို ပြူပြီးထွက်လာတဲ့ မီး အဖုတ်ကြီးကို အသာပွတ်ပေးလိုက် လက်ခလယ်ကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ဆိုတော့ မီး လည်း လီးကြီးကို ဖိဖိပြီး စုပ်ရင်း ဖင်ကြီးကလည်း တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့။ မင်းမောင်က

“မမီး လိုးချင်နေပြီလား”

“ဟုတ် ကိုမင်းလီးကြီးပေါ် တက်လိုးမလို့”

မီး က မင်းမောင်အပေါ်ကို ခွလိုက်ပြီး အဖုတ်ကြီးနဲ့ လီးကြီးကို တေ့လို့ အသာလေးထိုင်ချလိုက်တာ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ကြီးထဲ အိခနဲ ၀င်သွားရော

“အီး…”

ခနဲ သက်ပြင်းချလို့ ဖင်ကြီးကို နည်းနည်းပြန်ကြွပြီး ပြန်ထိုင်ချလိုက်န့ဲ စလိုးနေပြီ၊ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ မင်းမောင်လီးကြီး ၀င်နေတာကို မြင်နေရတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ သဇင်မောင့်ကို ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကုန်းနေတဲ့ဖင်ကြီးက ဘေးကို ကားပြီး ၀ိုင်းစက်နေတာ၊ အယက်ခံထားတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း ဖောင်းပြီးအရည်တွေရွဲနေတော့ အလိုးခံဖို့ အသင့်ပဲ၊ ကျနော်က အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လို့ ဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူကာ ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်ကြီးနဲ့ဆွဲပွတ်ပေးတော့၊ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့

“ထည့်… ထည့်လိုက်ပါတော့လား မနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီးရာ”

အဖုတ်အ၀မှာ သေချာတေ့ပြီးတာနဲ့ တအားဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်တာ လီးကြီးက သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲကို ကမူးရှုးတိုးနဲ့ အဆုံးထိ ဒုတ်ဆို ၀င်သွားပါရော၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီး လီးတချောင်းလုံးကို ဆွဲညှစ်ထားတာများ၊ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊မီး က မင်းမောင်ကို အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရင်း

“ကိုမင်းလီးကြီးက မီး အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ကို ရာ”

လှမ်းပြောတော့

“သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာလည်း ကို့လီးကြီးက ကြပ်သိပ်နေတာပဲ လီးကြီးတချောင်းလုံးအီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ”

“မီး လည်း တူတူပဲ အရမ်းကိုကောင်းနေလို့”

“ကောင်းရင် စိတ်ကြိုက်လိုးနော်”

“လိုးမယ်နော် ကိုမင်းလီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့”

ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ဖုန်း ဖုန်း ဆို အပေါ်ကနေဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာများ နို့တွေလည်း ရမ်းခါနေတာပဲ၊ ကိုယ့်စော်ရဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူများလီးကြီး ၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ ပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်ချက်တွေကလည်း မြန်လာတယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့ ထိချက်တိုင်း ဖင်ကြီးက တုန်တုန်သွားတာ ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ၊ ကျနော့်လီးကြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ၀င်တာထွက်တာကိုလည်း အနီးကပ်မြင်နေရတော့ လိုးရင်း လိုးရင်း ပိုကောင်းလာတယ်၊ မီး ကလည်း လီးကြီးတဆုံးထိ ဖိထိုင်သွင်းထားပြီး ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကနေ ဖိဖိကြိတ်လို့ စကော၀ိုင်းလှည့်နေတာ လန်ထွက်နေတာပဲ။

 မီး က ဖင်ကြီးကိုကြွကာ အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ခဏချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော်တို့ဘက်ကို မျက်နှာမူလို့ လီးကြီးပေါ်ပြန်ထိုင်ချ၊ လီးအ၀င်အထွက်အနေအထား အဆင်ပြေတော့မှ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ၊ မင်းမောင်က သူ့ကိုကျောပေးပြီး လိုးနေလို့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးအ၀င်အထွက်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရသလို ဖင်၀လေး ရှုံ့ရှုံ့သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ဆွဆွပေးပြီး အောက်ကနေလည်း ပြန်ပြီးကော့ဆောင့်ပေးနေတော့ မီး ဆိုတာလေ ပါးစပ်က အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ညည်းနေတော့တာပဲ။

“မသဇင်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို မြင်ရတာ ကျေနပ်လိုက်တာ ကို တို့လိုးတာကို ကြည့်ရင်း ကိုမင်း လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်လိုးရတာ ပိုအရသာရှိတယ် ကို ရယ်”

“ကို လည်းလေ လီးအကြီးကြီးကို မီး ဖင်ကြီးနဲ့ တက်ဆောင့်လိုးနေတာကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်”

“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မသဇင်ဖင်ကြီးကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်နေကြတာ ဟိုနေ့ကတောင် ရုံးက ကောင်လေးနှစ်ယောက်က မသဇင်လမ်းလျှောက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း အဲ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်လိုက်တာလို့ ပြောနေသံ ကြားလိုက်သေးတယ်”

“လိုးမယ်နော် ကိုလည်း သူ့အဖုတ်ကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့ မီး လည်း မင်းမောင်လီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်တယ်မလား”

“ကြိုက်တယ် ကို ရယ် ကိုမင်းလီးကြီးက ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ဆိုတော့လေ အဖုတ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ပဲ အီး….”

“ကြိုက်ရင် သူနဲ့ အမြဲလိုးကွာ”

“အိုး……….. အမြဲကို လိုးချင်တာ မချွတ်ချင်ဘူးကွာ သူ့လီးကြီးကို ”

“သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ မီး ကို လိုးရတာထက် ပိုကောင်းတယ် မီး ရယ်”

“အိုး….. အတူတူပဲ ကို နဲ့လိုးရတာထက် အခုပိုကောင်းနေတာ အား….. ကိုမင်းကရော မီး ကို လိုးရတာ ကြိုက်ရဲ့လား”

မင်းမောင်က သူ့လီးကြီးကို အောက်ကနေကော့ထိုးပေးရင်း

“ကြိုက်တာပေါ့ စမြင်ကထဲက လိုးရင် အရမ်းကောင်းမယ့်စော်မှန်းသိလို့ မီး ကို လိုးချင်နေတာ”

“အိုး…. ဘယ်လိုကောင်းမှန်းသိတာလဲ ဟင်”

“သဇင်မောင့်လို ဘော်ဒီမျိုးပဲလေ ဖင်ကြီးကြီးဆိုတော့ လိုးရင်ကောင်းမှာကို သိတယ်”

မီး က သူ့ဖင်ကြီးကို စကော၀ိုင်းလိုက် ဖိပွတ်လိုက်နဲ့

“အာ… ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းလီးကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တညလုံး မချွတ်တမ်း လိုးကြည့်ချင်တယ်ကွာ”

“လိုးမယ်ကွာ တညလုံး”

ကျနော်က

“ပုံစံပြောင်းရအောင် သဇင်”

“ဘယ်လိုပြောင်းချင်လဲ”

“ပက်လက်နေပြီး ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပေးထားကွာ”

“အပေါ်ကနေ တအားဆောင့်လိုးချင်လို့”

“ကြိုက်တယ် အဲ့လို အလိုးခံချင်နေတာ သဇင်က”

သဇင်မောင်က ကုတင်စောင်းမှာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ထားပြီး ပက်လက်နေပေးတယ်၊ ကျနော်က ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့အစေ့လေးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်ပြီး လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အစေ့ကို ဖိဖိပွတ်တော့

“အား….. အီး….”

အဖုတ်အ၀မှာ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ပြီးတာနဲ့ သူ့ခြေထောက်တွေကို လက်နဲ့ဆွဲမပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက် တ၀က်လောက်ပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေပြီ။ မင်းမောင်က မီး ကို ဖင်ကုန်းပြီးလိုးမယ်ပြောလို့ မီး က ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးထောက်ထားပြီး ခါးလေးကိုခွက်လို့ ကုန်းနေတော့ ဖင်ကြီးက ပိုတောင်ကြီးနေသလိုပဲ၊ မင်းမောင်က ကုတင်အောက်ကိုဆင်း မီး ဖင်ကြီးနောက်မှာ ထိုင်ချပြီး နောက်ကို ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်တော့

“အား… ကိုမင်း ယက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ထဲက ရွပြီးအရမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတော့ကွာ”

မင်းမောင်လည်း သူ့လီးကြီးကို မီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ တချက်ထဲ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တာ လီးကြီးက အရည်တွေလူးနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ တန်းခနဲ ၀င်သွားတာပေါ့

“အိုး…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရာ မီး ကို မညှာနဲ့ တအားဆောင့်လိုးပေး”

“လိုးပေးမယ် စိတ်ချ”

မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတာများ

ဖုန်း…. ဖုန်း……. ဖုန်း………

မင်းမောင်တအားဆောင့်လိုးတာကို မြင်တော့ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်နို့တွေကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး တအားဆောင့်လိုးနေတာ၊ သဇင်မောင်က သူ့ဖင်ကြီးကို ပြန်အကော့ ကျနော်က အားနဲ့ဆောင့်အချ

“အား…. ကောင်းလိုက်တာမှ”

“အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးလိုးပေးတာကို သဇင်အရမ်းကြိုက်တယ်”

“သဇင့်ဖင်ကြီးက မီး ဖင်ထက်တောင်ကြီးသေးတယ် အဲ့လိုဖင်ကြီးကြီးစော်တွေကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်တာ”

“အိုး….အခု ကိုကြီးလိုးသလို တအားလိုးကြမှာလား ဟင်…”

“လိုးကြမှာ”

“အာ…. တအားလိုးတာကို ကြိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးရာ အမြဲလိုးပေးပါနော်”

အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း

“လိုးပေးမှာပေါ့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို”

မီး က ကုန်ပြီးအလိုးခံနေရင်း သဇင်မောင့်ကို ကျနော်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို ကြည့်နေတာ၊ မင်းမောင်က နောက်ကနေဆောင့်လိုးရင်း

“ဖြန်း….”

“အား”

မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ရိုက်ထည့်လိုက်တာ ဖင်ဖြူဖြူကြီးက ရဲတွတ်သွားတာပဲ

“ကိုမင်းလီးကြီးကို မီး အရမ်းကြိုက်နေပြီ ကို ရယ် ကောင်းလွန်းလို့”

ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန်ဆောင့်ဆောင့်ပေးတော့ သူ့နို့တွေက ရမ်းခါနေတာ၊ အဲ့နို့တွေကို သဇင်မောင်က လက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ မီး ခမျာ အကောင်းလွန်နေတော့တာပေါ့။

ကျနော်ကလည်း လီးကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲမှာ အဆုံးထိစိမ်ထားပြီး ညှောင့်ညှောင့်ပေးနေတော့ သူ့အစေ့လေးနဲ့ ကျနော့်အမွှေးတွေနဲ့ ဖိကြိတ်သလိုဖြစ်တဲ့အပြင် လီးချောင်းကြီးက အတွင်းထဲမှာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့လေ၊ သဇင်မောင်လည်း မတရားကိုကောင်းပြီး

“ပြီးချင်နေပြီ ကိုကြီးရာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေး”

ကျနော်လည်း အချက် ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ

“အား အား” နဲ့

သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ကော့ကော့တက်ရင်း ခရီးဆုံးကို ရောက်သွားတော့တာပဲ။

မင်းမောင်က မီး ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး တချက်ခြင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတုန်းပဲ၊ ကျနော်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး မီး ပါးစပ်ရှေ့ကို ထိုးပေးလိုက်တော့ မီး က အလိုက်သင့်ပါးစပ်ဟပေးတာနဲ့ အရည်တွေပေပွနေတဲ့ လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ မီး က လီးကြီးကို ငုံထားပေးတော့ ကျနော်လည်း ဖြည်းဖြည်းခြင်း ပါးစပ်ထဲကို လိုးပေးနေတာ၊ မီး ကို အနောက်ကနေ မင်းမောင်ကလည်း ဆောင့်လိုးနေတုန်း၊ လီးကြီးနှစ်ချောင်းနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ အလိုးခံနေရတော့ မီး တစ်ယောက် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေတာပေါ့၊ အဖုတ်ထဲမှာလည်း လီးကြီးုက ပြည့်သိပ်၊ ပါးစပ်ထဲမှာလည်း အပြည့်နဲ့ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာတွေကို ခံစားနေတာ၊ ရှေ့နောက် အလိုးခံနေရင်း မီး က လက်ပြတာနဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ချွတ်လိုက်တော့

“ကို့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ထဲကို လိုးပေးဦး”

“လိုးပေးမယ် ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးပေးရမလဲ”

“ပက်လက်ပဲလိုးပေး ခဏလေး အလိုးမခံခင် လီးနှစ်ချောင်းကို စုပ်ချင်သေးတယ်”

မီး က ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို လက်တဘက်စီနဲ့ ကိုင်ထားပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို စုပ်နေရင် မင်းမောင်လီးကြီးကို ထုပေး၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို စုပ်ရင် ကျနော့်လီးကို ထုပေးနဲ့၊ အားရအောင် စုပ်ပြီးခါမှ

“လိုးပေးတော့ ကို”

ပက်လက်လှန်ပေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ၀င်ပြီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အသာတေ့လို့ ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ မင်းမောင်လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီး ၀င်သွားရော၊ နည်းနည်းပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်နဲ့ မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေပြီ၊ မင်းမောင်က မီး အနားသွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးပြီး နို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့နယ်နေတာ၊ မီး ဆောက်ဖုတ်က လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတာတောင် ကျနော့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ထားတယ်၊ ကျနော်က ဒူးကွေးထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကို်င်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြီ။

သဇင်မောင်က မှိန်းနေရာက ထလာပြီးတော့ မီး အစေ့လေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတယ်၊ မင်းမောင်က မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး နို့တွေကို နယ်ပေးနေတုန်းပဲ၊ ဒီလိုမျိုး နေရာစုံကနေ ကာမအရသာထူးတွေ တချိန်ထဲရနေတော့ မီး တစ်ယောက် အရမ်းကိုကောင်းနေပြီပေါ့၊ သူ့လက်တဖက်နဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ထုပေးနေသေး၊ ပြီးတော့

“ကိုမင်း ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်ရင်လဲ ရတယ်နော်”

“အိုး… မိုက်တယ်”

မင်းမောင်က မီး မျက်နှာရှေ့နားမှာ ဒူးထောက်ခွထားပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပေးထားတာတော့ မီး က တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် လျှာနဲ့လှမ့်ယက်လိုက်နဲ့ စုပ်နေတာ၊သဇင်မောင်က အစေ့ကို လက်နဲ့ခြေပေးနေတဲ့အချိန် ကျနော်ကလည်း အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုး၊ မင်းမောင်ကလည်း ပါးစပ်ထဲလိုးဆိုတော့ မီး တစ်ယောက် ခြေချောင်းတွေတောင် ကုတ်သွားလိုက် ပြေသွားလိုက်နဲ့ တအားကို ကောင်းနေတာ၊

သဇင်မောင်က

“ကိုမင်းရေ စစ်စတီနိုင်း ဆွဲရအောင်”

“ဆွဲမယ်လေ”

မင်းမောင်က မီး နဲ့ ယှဉ်ပြီး ပက်လက်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အရည်တွေတလက်လက်နဲ့ မိုးပေါ်ထောင်လို့၊ သဇင်မောင်က ပြောင်းပြန်ခွလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို မင်းမောင်မျက်နှာနား ကပ်ပေးပြီးတော့ မင်းမောင်လီးကြီးပေါ်ကို မှောက်ချလို့ လီးတန်တလျှောက်က အရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေတယ်၊ ကျနော်က မီး ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အောက်ကို ဖိချလိုက်တော့ မီး ဖင်ကြီးတွေက မွေ့ရာပေါ်ကို ကြွတက်လာတာပေါ့၊ အဲ့အနေအထားမှာ လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ တဆုံးထိဆောင့်သွင်းပြီး ဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ပြန်ထုတ် နောက်တဆုံးပြန်ဆောင့်နဲ့ လိုးနေတာ၊ လီးကြီးက မီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်ပြီး ၀င်ထွက်နေတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး ပိုပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်လိုးတဲ့အရှိန်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာတယ်၊

“ကောင်းလိုက်တာ ကို ရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ အီး…”

“တူတူပဲ အရမ်းကောင်းနေတာ”

လီးတဆုံးဆောင့်ချလိုက်တဲ့အချိန် လီးထိပ်ကြီးက ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်၀ကို သွားသွားထောက်နေတော့ ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ဟာက တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေဆီ ရောက်သွားတာ၊မင်းမောင်လည်း မျက်နှာပေါ်မိုးလာတဲ့ သဇင်မောင့် အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်တာ မမှီချင်လို့ ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့အောက်ကိုဖိချလိုက်ပြီး တပြတ်ပြတ်ယက်တော့ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ဘူး၊ အဲ့တာနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကိုပဲ တအားဖိဖိစုပ်နေတော့တာ၊ လီးဒစ်ကြီးတခုလုံးကို ငုံထားပြီး လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှပ်ထားပြီး ဒစ်ကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်၊ မင်းမောင်ကလည်း လျှာကိုချွန်ထားပြီး အဖုတ်အ၀ထဲထိုးသွင်းပေးထားတာကို သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ လျှာက အဖုတ်အတွင်းထဲမှာ ထိုးမွှေနေတာပေါ့။

ကျနော်လည်း ထမ်းထားတဲ့ခြေထောက်တွေကို ပြန်ချပြီး ပိုအားစိုက်ဆောင့်လို့ရအောင် အနေအထားပြင်ပြီးတော့ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီးကို မှန်မှန်လေး ပြန်ဆောင့်နေပြီ၊ မီး ကလည်း

“ကို လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးနော်”

လက်နှစ်ဘက်ကို မီး ကျောအောက်ကနေ ပုခုံးဆီ သိုင်းဖက်ထားပြီး ဆောင့်တဲ့အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည်း မြှင့်လာတာ

အင့် အင့်

“အိုး……. ကောင်းလိုက်တာမှ ဆောင့် ဆောင့်”

မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ စုံကိုင်ဗြဲထားပြီး အဖုတ်ကြီးတခုလုံးကို လျှာနဲ့ မပြတ်ယက်နေတာ အောက်ကပင့်ယက်လေ မင်းမောင်မျက်နှာတခုလုံးကို ဆောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက် လီးကြီးကို တအားဖိဖိစုပ်လိုက်နဲ့ အပြိုင်ချီတက်နေကြတာ၊ ယက်တာရော စုပ်တာရော မြန်လာကြပြီ။

“တအားဆောင့်တော့မယ်နော်”

“ဆောင့်သာဆောင့်”

“အင့် အင့် အင့်”

ကျတော့်ဆောင့်ချက်တွေ တအားမြန်လာတော့

“အား……… ပြီးတော့မယ် တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးပေး”

ဖုန်း…. ဖုန်း……..

“အား”

ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေတုန်း

“အီး……… အင့် အင့်”

ကျနော့်လီးကြီး ကျဉ်တက်လာပြီး အားရှိသမျှ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီး ဖင်ကြီးတွေလည်း တုန်ပြီး မွှေ့ရာပေါ်က ကော့အတက် အောက်ကို ပြန်မကျခင်လေးမှာ သုတ်တွေကို အဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက တုန်ကောင်းတုန်း။တချိန်ထဲလိုလို မင်းမောင်က အဖုတ်ကြီးကို ငုံပြီးတအားစုပ်လိုက်ချိန် သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးလည်း အခါခါရမ်းလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးလည်း သုတ်တွေပန်းထွက်ပြီး လေးယောက်လုံး ငြိမ်သွားတော့တာပဲ။


ပြီးပါပြီ။