အသွေးအသား (စ/ဆုံး)
အမရာမောင် ရေးသားသည်။
အိမ်ခြေ ၅၀ခန့်ရှိသောသူတို့ရွာကလေးသည် ရိုးမတောင်တန်းနံဘေးတွင်တည်ရှိလေသည် ။အများအားဖြင့်သစ်ခုတ်ဝါးခုတ်မီးသွေးဖုတ်တောင်ယာမွေးမြူရေးအလုပ်တို့ဖြင့်အသက်မွေးကြသည်။
ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးမြို့မှပြန်လာသော သူရအား သူ့အမေ မစန်းပုက အပြေးဆီးကြိုသည်။ သူရသည်တစ်ရွာလုံးတွင်စာအတော်ဆုံး ဖခင်လုပ်သူဦးထွန်းခိုင်ကသစ်ပွဲစားမို့ မြို့မှာကျောင်းထားပေးနိုင် သူရကလည်းညဏ်ကောင်းသည် ကြိုးစားသည်။
ဖြေနိုင်လားဟုဝတ္ထရားအရသာ မစန်းပုကမေးပေမဲ့ သူ့သား ဆယ်တန်းအောင်မည်ဆိုတာ ယုံကြည်သည်။ သို့သော်မိဘတို့အချစ်စိတ်ကား စိုးရိမ်စိတ်ကတော့ ပါစမြဲမဟုတ်လား။ မစန်းပုအားသူရအားရပါးရနမ်းရှုပ်ပြီး
""အမေထမင်းဆာတယ်""
""သားရယ် ရေချိုးပြီးအေးဆေးနားပါအုံးလားပြီးမှစား အစောကြီးရှိသေး""
မစန်းပုက အိမ့်နောက်ဖေးဘက်လှမ်းအော်သည်။
"" အမာရေ ညဉ်းတူပြန်ရောက်တယ်ဟေ့ မိဆုရောလာကြ ညစာကောင်းကောင်းချက်ရအောင်ဟေ့""
အမာဆိုသည်မှာ သူ့အဖေညီမ မိဆုကတော့ သူနှင့်တစ်ဝမ်းကွဲ ၈တန်းနဲ့ကျောင်းထွက်သည် ။အပျိုပင်ဖြစ်နေသည် ။အသားညိုညိုအရပ်အမောင်းက သူ့အမေဒေါ်အမာလို သေးသေးပုပုမဟုတ်။ ရေမိုးချိုးညစာစားရင်းညဘက်စကားဝိုင်းဖွဲ့သည်။သူရက
""ဒေါ်လေးတို့များ သူ့ယောကျ်ားတောတက်တာအကြောင်းပြပြီး စားရိတ်သက်သာအောင် အိမ်မှာလာနေတာမလား""
ဟုစသည်။မိဆုကမခံခြင်
""ဟဲ့နင့်စိတ်နဲ့မနှိုင်းနဲ့ ငါတို့အိမ်နားမှာအရက်ဆိုင်နဲ့ မူးမူးရူးရူးတွေနဲ့ အဖေမရှိလို့လာနေတာ ဘာဖြစ်လဲငါ့ဦးလေးလုပ်စာစားတာ""
ဒေါ်အမာက.
""နင်တို့နှစ်ယောက်ကတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းကအတိုင်းပဲ""
ညဘက်ဒေါ်စန်းပုက အိမ်အောက်ထပ်သူတို့လင်မယားအခန်းမှာအိပ်သည်။ဒေါ်အမာမိဆုသူရတို့က အိမ့်အပေါ်ထပ်တံခါးတွေဖွင့်ကာ ခြင်ထောင်မထောင်ဘဲအိပ်ကြသည်။လေတဖြူးဖြူးနဲ့သူရက ဒေါ်အမာနဲ့မိဆုကြားနေရာလုသည်။ ထုံးစံအတိုင်းအနိုင်ရသည် ။ဒေါ်အမာကို ခွကာအိပ်သည်။
မိဆုကား နုတ်ခမ်းဆူစိတ်ကောက်သည်။နွေရက်တွေကားတဖြည်းဖြည်းအပူရှိန်မြင့်လာသည်။ညဘက်ဆိုရေချိုးပြီးမှအိပ်လို့ပျော်သည်။ဦးထွန်းခိုင်အိမ်ပြန်ရောက်သောည မြို့မှသစ်ပွဲစားများနှင့်သောက်လာပုံရသည်။ရေမိုးချိုးပြီး အရက်သောက်သည် သစ်မြတ်လာပုံရသည်။
သူ့ညီမအမာ တူမမိဆု နှင့်သူရတို့ကို မုန့်ဖိုးပေးသည်။ခေါက်ဆွဲကြော်နဲ့စားဖွယ်ကလည်းအစုံ တပျော်တပါး ။တောရွာတို့ထုံးစံအတိုင်း ည၈နာရီကျော်လျှင်အိပ်မောကျကုန်သည်။ သူရတရေးနိုးလာသည် ချွေးတွေကရွှဲလို့ မိဆုကတော့ထမိန်လန်ကာအိပ်မောကျနေသည် ။ဒီကနေ့ညထူးဆန်းနေသည် ။သူ့လိင်တံမာကြောတောင့်တင်းကာလိင်စိတ်ကနိုးကြွနေသည် မိဆုကို ကြည့်မိတာနဲ့ ပိုမာလာသည်။ ပေါင်တံကြီးများကြား ထမိန်အုပ်ထားသောအမှောင်ထုဆီခနခနကြည့်မိသည်။
သက်ပြင်းလည်းချမိသည် ဒေါ်လေးအမာကတော့ ကျောပေးကာ တင်သားများစွင့်ကားလျက် မဖြစ်ဘူးမဖြစ်ဘူး သူရ ခပ်ဖွဖွထကာ အိမ်အောက်ဆင်းဖို့ပြင်သည်။ ဒီကိစ္စကိုအိမ်သာမှာရှင်းရမည် ။သူထတော့ ဒေါ်လေးအမာနိုးလာသည်။
""သား အိမ်သာလား ဒေါ်လေးလည်းလိုက်မယ်"'
အိမ်အောက်လှေကားအတိုင်းအလင်းရောင်ဝိုးတဝါး သူရပုခုံးကိုဒေါ်လေးအမာကကိုင်ကာလိုက်သည်။လှေကားထစ်အဆုံးအမှောင်ထဲဖိနပ်ကိုစမ်းရှာရသည်ဒေါ်လေးဖင်နှင့်သူ့လိင်တံထိုးမိသည် ဒေါ်လေးကလည်းသူရလိင်တံကို ကိုင်မိပြန်သည်။ ဒီအခိုက်မှာပင်သူတို့ ၂ဦးစလုံးပို၍တိတ်ဆိတ်သွားစေတာကတော့
""ဗျစ် ဗျစ် ဒုန်း ဒုန်း အား အ အကို အား ဖွတ်ဗတ်ဗတ် ဒုန်းကျွီ ""
ဦးထွန်းခိုင် အရက်မူးမူးနှင့် တအိမ်လုံးအိပ်ပြီထင်ခါ မစန်းပု နဲ့ ဆော်နေကြသည်။ အိမ်သိပ်ကပ်လေ့မရှိသောဦးထွန်းခိုင်နှင့်ကာမဆန္ဒငတ်မွတ်နေသော မစန်းပုတို့ကား တလောကလုံးကိုမေ့နေခြေပြီ။ သူရနှင့်ဒေါ်အမာကားအသက်ပါမရှူရဲ။အတော်ကြာငြိမ်ရပ်နေမိသည်
ဒေါ်အမာ သူရနားကပ်ပြီး
"ဖြည်းဖြည်းခြင်းသွားကြမယ်"
အသံကတုန်နေသည်။
""အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့""
ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သေးသည်။ဒေါ်အမာကရှေ့ကဦးဆောင်နောက်ဖေးတံခါးဆီ အခန်းထဲကအသံကတော့သူတို့ကိုသတိမပြုမိ။အပေါ်တံခါးမင်းတုန်းကို အရပ်မြင့်သောသူရက အသာဖြုတ်သည် ။ထိုသို့အသံမကြားအောင်ဖြုတ်နေရင်းမှပင် သူရလိင်တံက ဒေါ်အမာတင်ပါးနှစ်ခုကြားထောက်မိနေသည်။
သူရအနေဖြင့်ကြာကြာလေးထောက်ခြင်နေတာအားနဲ့ဖိတွန်းမိတာ သူ့ကိုယ်သူသိသည် ။ဒေါ်လေးအမာကားယောကျ်ားနဲ့မအိပ်ရတာ ၅လကျော်ပြီ။အသက်ကလည်း ၄၀ နွားမှာစာဥ မယားမှာဂျပုဆိုသည့်အတိုင်း လုံးကျစ်နေသည်။ ဒေါ်လေးလည်းရင်တုန်နေတာလားခုန်နေတာလားမသိ။
တံခါးအသာဖွင့်ကာ ဒေါ်လေးလက်ကိုဆွဲတံခါးပြန်စေ့သည်။
"ဒေါ်လေးအိမ်သာအရင်တက်လေ""
ဒေါ်အမာ အိမ်သာထဲ သေးတဗြန်းဗြန်းပေါက်သည်။ထိုအသံကသူရကို ဆွဲဆောင်နေသည်။ပြီးတော့ ရေဖြင့်ဆေးသည်။သူရကတော့သေးပေါက်ခြင်လို့ရယ်မဟုတ်သူ့လိင်တံကို ပျော့သွားအောင်ရေဆေးနေမိသည်။နောက်ဖေးတံခါးဆီ ၂ယောက်သားရပ်ရင်းအထဲကအခြေအနေကိုနားစွင့်သည်။
""ဘယ်လိုလုပ်မလဲ""
ဒေါ်အမာကခပ်တိုးတိုးမေးသည်။
""သူတို့၂ယောက်လုပ်ရင် ၃ ၊၄ချီကြာတယ် တော်တော်နဲ့မပြီးဘူး ဒေါ်လေး""
""ဟင်း အာ့ဒါတွေ သိနေပြီလား လမွှေးတောင်မပေါက်သေးဘဲနဲ့ ""
""ပေါက်ပ "
ပြောပြောဆိုဆိုသူရက ပုဆိုးလှန်ပြီး ဒေါ်အမာလက်ထဲ သူ့လီးကို ထည့်ကိုင်စေသည်။ဒေါ်အမာကားအရွယ်နှင့်မလိုက်အမွှေးထူလပြစ်သန်မာသော တုတ်ခိုင်သော တူတော်မောင်လီးကို ကိုင်မိတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိသည် ။သူရက ဒေါ်အမာလက်ကိုကိုင်ကာရှေ့တိုးနောက်ငင်ဆွခိုင်းသည်။
ဒေါ်အမာပါးကိုနမ်းရင်း နုတ်ခမ်းကိုပါဖိစုပ်မိသည်။ဦးထွန်းခိုင်နှင့်ဒေါ်စန်းပုတို့၏ အခန်းထဲကလိုးသံတွေက ဒေါ်အမာနှင့်သူရ၏တူရီးအရင်းဆိုသောအသိအားမှေးမှိန်ကွယ်ပျောက်စေခဲ့ပြီ ။ဒေါ်အမာခမျာသူ့ယောကျ်ားကနုတ်ခမ်းစုပ်သောအလေ့အထလုပ်ပေးခဲ့ဖူးပုံမပေါ် ပါးစပ်ဟလျက်ငြိမ်ခံနေသည်။
သူမလက်ထဲတဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာနေသောတူတော်မောင်၏ လီးကြီးကို ပွတ်ဆွဲနေမိသည်။နုတ်ခမ်းစုပ်ရင်းမှနောက်ဖေးခန်းတံခါးကို သူရအသာဂျက်ထိုးပိတ်လိုက်သည်။ဦးထွန်းခိုင်နှင့်ဒေါ်စန်းပုလှုပ်ရှားသံရပ်သွားပြီးစကားတီးတိုးပြောသံကြားရသည်။ဒေါ်အမာရုတ်တရက်သူရလီးကိုလွှတ်ချလိုက်ပြီးကြက်သေသေသေနေသည် ။
မတော်လို့အခန်းထဲကဝုန်းဒိုင်းဆိုထွက်လာမှဖြင့်သူရကလျင်သည် ဒေါ်အမာလက်ကိုအသာဆွဲဖိနပ်ချွတ်ခါခြေဖျားထောက်လှေကားဆီအမြန် သွားသည်။အခန်းထဲကအသံနားစွင့်ပြီးအပေါ်ထပ်အမြန်တက်သည်။အပေါ်ထပ်တံခါးပါချက်ချပိတ်လိုက်သည်။
အိမ်အပေါ်ကြမ်းပြင်တွင်ဘေးခြင်းကပ်ထိုင်ခါ ဆင့်ပေါ်ခြေချ။အောက်ဘက်ကတံခါးဖွင့်သံကြားသည်။ လက်နှိပ်ဓာတ်မီးက သူတို့အပေါ်ထပ်တံခါးဆီ ဝေ့ထိုးသည်။သောက်ရေအိုးလှန်သံ ရေသောက်သံ ရေခပ်သံ ကြားရသည်။ဒေါ်စန်းပုအတွက်ရေခပ်ပေးတာဖြစ်နိုင်သည်။
တံခါးပြန်ပိတ်သံကြားရသည်။မိဆုလူးလိမ့်သံကြောင့် သူတို့မမြင်ကွယ်ရာဘက်တိုးထိုင်မိသည်။သိပ်မကြာပါ ။အောက်ထပ်မှအခန်းထဲက အသံပြန်ထွက်လာသည်။ဒေါ်အမာလက်ကို သူရဆွဲယူပြီး လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။မျက်နှာကိုဆွဲယူပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲသည်။
ထမိန်စကိုအသာလှန်ပြီးပေါင်သားတွေကို စပွတ်သည်။ပီမိုးနှင်းစာအုပ်ဖတ်ထား ဖူးကားကြည့်ထား သူများပြောစကားများနှင့် ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံကိုရင်ခုန်စွာ စိုးတထင့်ထင့်။အမွှေးများကိုအရင်စမ်းမိသည်
စောက်ဖုတ်ကိုမနည်းရှာစမ်းနေရသည်။စောက်ဖုတ်က သေးနေသည်။သူ့ကို ဆရာ့ဆရာများပြောကြားဖူးတာသတိရပြီး ဒေါ်လေးအမာကို အသာတွန်းလှဲရင်း အောက်ဆင့်တွင် ဒူးထောက်ခါ မိဆုအိပ်နေသောကြမ်းတပြေးတည်းပေါ်တွင်ပေါင်ကားစေသည်။
ဒေါ်အမာခမျာ အသံလည်းမထွက်ရဲ ဘာလုပ်မလဲစိုးရွံနေပုံရသည် ။ သူရကတော့ ပေါင်ကိုဖြဲရင်း ဒေါ်အမာ၏အမွှေးထူထူကြားက စောက်ဖုတ်အသားကိုလက်နှင့်ထိထားပြီး လျှာကိုတို့လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နံ့ကြောင့်သူရစိတ်ကြွလာခါ ဖြည်းဖြည်းခြင်းစယက်သည် ။ဒေါ်အမာစောက်ဖုတ်အယက်ခံဖူးပုံမပေါ် ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုအတင်းစုသည် ။သူရခေါင်းကို တွန်းဖယ်ရင်း အတွေ့အကြုံအသစ်ကိုငြင်းဆန်နေသည်။
အောက်ထပ်မှသိမှာ မိဆုနိုးလာမှာစိုး၍ တကြောင်း သူရ၏ အယက်ကောင်းမှုကြောင့် တကြောင်းဒေါ်အမာငြိမ်သက်သွားတော့သည် ။ပေါင်လေးပါဖြဲပေးသေးသည်။အစိကို လျှာဖြင့်ဖိထောက်လျှင်ကော့တက်လာသည်။သူရခေါင်းကိုမြတ်နိုးစွာပွတ်ပေးသည်။
အတွေ့ကြုံထူးအရသာထူးသည်ကား သူရလက်ညိုးပါစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းထုတ်လက်နဲ့လိုးပေးနေသည် ။ရွရွကလေး စောက်စေ့ကိုလည်း အသာအယာ ကြမ်းလိုက်နုလိုက် နှေးလိုက်မြန်လိုက် နာရီဝက်လောက်လုပ်ပေးပြီးတော့ သူ့လီးကိုဆွခါ ဒေါ်အမာအဖုတ်နဲ့ ပွတ်သည်။
အဝတွင် ကစားသည် နောက်တော့ သေးကွေးလှသော ဒေါ်အမာကိုယ်ပေါ်အုပ်မိုးကာ သူ့လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။နုတ်ခမ်းစုပ်မည်ပြင်တော့
""တူလေး ဗိုက်ကြီးကုန်မယ် နင့်ဦးလေးက မိုးကျမှပြန်လာမှာ ဒုက္ခဖြစ်ကုန်မယ်နော်""
""မကြီးစေရဘူး အရည်ကိုအပြင်ထုတ်ပစ်မှာပေါ့""
""တကယ်လည်း ထုတ်အုံးနော်သား""
""စိတ်ချ""
သူတို့အဖြစ်က မိဆုကိုလည်းသတိထားရအောက်ထပ်ကိုလည်းနားစွင့်ရမို့ အသံထွက်လို့မရ။နောက်ဆုံးတော့သူရက သူ့ဒေါ်လေးကို မတ်တပ်ရပ် ခွချီခါ လိုးရတော့သည်။
ဒေါ်အမာအဖုတ်ထဲမှအရည်များသူ့လအုမှတဆင့် စီးကျလာနေသည် ။အရည်များကားများသထပ်များလာသည်။ဒေါ်အမာကား သူ့ပုခုံးကိုဖက်ခါ တိုးတိုးလေးညီးသည်။သူရကို သူမကစပြီး နုတ်ခမ်းဖိစုပ်လာတော့သည်။ဆောင့်ချက်ကိုတဖြည်းဖြည်းလျော့ပေးလိုက်သည်။သူပြီးခြင်နေပြီလေ
""ဒေါ်လေး လေးဘက်ထောက်ပေး ဒါပြီးရင်တော်ပြီ"
ဒေါ်အမာကား အိမ်နံရံကိုလက်ထောက်ဖင်နောက်ကော့ပေးသည်။သူရလည်းသူ့လီးကို နောက်ကနေသွင်းရင်းဒေါ်အမာပုခုံးကို လှမ်းကိုင်သည်။ဗိုက်သားမပျော့မတွဲကို လက်ဖြင့်အောက်ကပင့်ပွတ်ရင်းဖင်သားတွေကြည့်လိုးတော့ သူ့လရည်ထွက်တော့မည်။ခပ်ဆပ်ဆပ် ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး လီးကို အမြန်ထုပ်ခါ တင်ပါးနှစ်ခုကြားပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
မနက်စောစောရေထချိုးနေသော ဒေါ်အမာခမျာ သူ့လိုပဲ ညကပေထားသော အရည်များအတွက် ရေထချိုးဖို့ထွက်လာသော ဒေါ်စန်းပုကို မလုံမလဲဖြစ်မိသေးသည်။ဒေါ်စန်းပုလည်း မလုံမလဲဖြစ်နေပုံရသည်။သူရအနေနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ်လိင်ဆက်ဆံမှုကို အဒေါ်အရင်းနဲ့မှ ကြုံရသဖြင့် ဖီလင်တက်နေသည်။
ယုံကြည်မှုနဲ့ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုဟာ ရင်ထဲတရိပ်ရိပ်တက်ကြွ၍နေသည်။မိုးမြန်မြန်ချုပ်ပါစေဟုသာ ဆုတောင်းနေမိတော့သည် အထိသို့သော် သူထင်ထားသလို ဒေါ်အမာနဲ့လွတ်လပ်စွာလိုးခွင့်ကားမရချေ။မိဆုကလည်းပူလို့အိပ်မပျော်။မိဆုကို ကျတော့ လိင်စိတ်မဖြစ်မိ မိဆုထမိန်လန်နေတောင်ပြန်ဖုံးပေးလိုက်ချေသေးသည်။
ဦးထွန်းခိုင်မြို့ပြန်တက်သွားသည်။ဒေါ်စန်းပုကတော့ သူ့ဘက်ကအမျိုးတွေအလှူဖိတ်၍သူရကို ညအိပ်လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်သည်။သူရက အကြံရှိသည်မို့ငြင်းသည်။မိဆုကို ခေါ်သွားဖို့ပြောရသည် ။မိဆုကလည်းလိုလိုခြင်ခြင်လိုက်မည်ဆိုသဖြင့် အိုကေလေပြီ။
ဒေါ်လေးအမာကတော့မီးဖိုအလုပ်အိမ်အလုပ်နှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသည် ။ညနေဘက် ဒေါ်စန်းပုနဲ့မိဆု အထုပ်အပိုးနှင့်ထွက်သွားမှ သူရင်ထဲကဆန္ဒကပြူထွက်လာသည်။ရွာထဲအရက်တစ်လုံးလောက်သွားဝယ်ပြီးပြန်လာတော့ထမင်းဝိုင်းပြင်ထားတာတွေ့ရသည်။
ဒေါ်အမာကားအိမ်ပေါ်တွင်လှဲနေသည်။နေမကောင်းခြင်လို့ဟုဆိုသည် ။စိတ်သိပ်ပါပုံမရဟု သူရထင်မိသည်။စိတ်မပါတော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။အရက်ကိုသာစိတ်ဓာတ်ကျကျဖြင့်သောက်ပလိုက်သည်။အတော်လည်းမူးနေပြီ။ဒေါ်အမာကိုအထာနဲ့အချက်ပြတော့လည်းလိုလားတုန့်ပြန်မှုမတွေ့ရ။အိပ်ယာကို ခေါင်းအုံးကို ခပ်ခွာခွာခင်းထားသည်။
သူလည်းဘယ်လိုစရမည်မသိ။အိမ်အောက်သေးပေါက်ခြင်ယောင်ဆောင်ပြီးဆင်းတော့လည်း လိုက်မလာ။လုပ်ခြင်စိတ်ကလည်း အရက်အရှိန်နဲ့အတူတက်လာနေပြီ။ဒေါ်လေး ပုခုံးပုတ်ခေါ်ကြည့်တော့
""အိပ်ပျော်အောင်အိပ် ""တဲ့။
""အိပ်မပျော်လို့""
""အိပ်ပျော်အောင်အိပ် အရက်နံ့မခံနိုင်ဘူး""
""ဒေါ်လေးဘာဖြစ်နေတာလဲ ""
သူရကထိုင်ရက် ""မဖြစ်သင့်ဘူး တခါမှားပြီးတဲ့နေရာမှာပဲရပ်လိုက်တာအကောင်းဆုံးပဲငါ့သားလေး လိမ္မာပါတယ်""
သူရမျှော်လင့်ချက်များလွင့်ပြယ်သွားပြီ။
"ဒေါ်လေးကလည်းဘယ်သူသိတာမှတ်လို့ ""
""တော်ပြီကွာ""
သူရကဇွတ်တွန်းသည်။ဒေါ်အမာကငြင်းသည်။ဒေါ်အမာအိမ်အောက်ဆင်းသွားပြီး ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေသည်။သူရခမျာ ငူငူကြီးကျန်ခဲ့သည်။ဘာလုပ်ရမလဲ။မထူးတော့ပြီ။သူရအိမ်အောက်ဆင်းသွားပြီး ထိုင်နေသောဒေါ်အမာကိုဖက်လိုက်သည်။ နုတ်ခမ်းတွေအတင်းစုပ်သည်။
ရုန်းသည် သူရကအတင်းချုပ်သည်။ဒေါ်အမာရုန်းရင်းကန်ရင်း ဦးထွန်းခိုင်နှင့်ဒေါ်စန်းပုအခန်းဝရောက်လာသည်။သူရအားသုံးပြီး အခန်းထဲကုတင်ပေါ် ဒေါ်အမာကိုတွန်းလှဲကာ ထမိန်အတင်းလှန်သည်။အမာကလည်းရုန်းသည်။
""မလုပ်နဲ့လို့ ငါပြောနေတယ်နော် ငါအော်မှာ သူရ""
သူရ အမာရဲ့ပါးစပ်ကို အငမ်းမရဖိကပ်နမ်းသည်။ပေါင်ကို အတင်းဖြဲကာ သူ့လီးကို အမာအဖုတ်ထဲအရသွင်းတော့သည်။ အရည်မထွက်သဖြင့် ဒေါ်အမာက
""အားအမလေးသေပါပြီ"နာသွားသည်။
သူရကတော့ တရစပ်ဆောင့်လိုးပြစ်သည်။သိပ်မကြာလိုက် ဒေါ်အမာမရုန်းတော့ပဲအရှုံးပေးလိုက်ရသည်။မျက်နှာတော့ ဘေးလွှဲထားသည်။သူရ လီးကို အပြင်ထိဆွဲထုပ်ပြီး အဆုံးထိသွင်းလိုက် မထိမလုတ်လိုးသည်။အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး နို့စို့ကာလိုးပြန်သည်။ဒေါ်အမာခြေနှစ်ချောင်းပုခုံးပေါ်တင်ကာ အားပါပါဆောင့်သည်။အရည်များထွက်စပြုလာပြီ။
တချက်တချက် သူ့လက်ကို ဒေါ်အမာလှမ်းကိုင်လာသည်။ဒေါ်အမာကို သူ့အပေါ်ဆွဲတင်ခါ ဖက်လိုးသည်။နောက်တော့ ပက်လက်လှန်လှဲလျလိုက်တော့ ဒေါ်အမာ သူ့ဘာသာသူဆောင့်ပေးလာသည်။
""အား အင်း အင်း""
လီးတံကျွတ်ထွက်သွားတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သူရလီးကိုကိုင်ပြီးထည့်သည်။စကောဝိုင်းအပေါ်ကနေပွတ်နေသည်။နောက်တော့လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပြန်လိုးပေးသည်။ဒီတခါတော့ နုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်သည်။စိတ်ပါလက်ပါ သူတချီပြီးသွားသည်။
ဒေါ်အမာက ရေသွားဆေးအုံးမယ် အိမ်သာလိုက်ခဲ့အုံးတဲ့ ။ အိမ်ပေါ်တွင် ထပ်ဆွဲကြသည်။ဒေါ်အမာကို အဖုတ်ယက်ပေးရင်း ဒေါ်အမာကို သူ့လီးကို အပြန်အလှန်စုပ်ခိုင်းသည်။နေ့လည်ဘက်လည်း သူရကအခန်းထဲခေါ်တွယ်သည်။ ၂ ညတိတိ လိင်ဆက်ဆံအပြီးမှာ ဒေါ်အမာနှင့်သူရတို့ကြား လင်မယားသဖွယ်ဖြစ်သွားကြသည်။
ဒေါ်အမာလည်းသူရကိုတမ်းတမ်းစွဲသွားတော့သည်။ဒေါ်စန်းပုနှင့်မိဆုပြန်ရောက်လာသည်။ထိုညတွင်ဒေါ်အမာအိပ်မောကျ နှိုးမရ။မိဆုကတော့ ထုံးစံအတိုင်းထမိန်လန်နေသည်။စပ်စုခြင်တာနဲ့ အသာလှန်စမ်းကြည့်မိသည်။အမွှေးကျဲကျဲ မို့မို့မောက်မောက်အဖုတ်။
မိဆုသူ့ဘက်လှည့်လာတော့အသာကလေးရှောင်တိမ်းရသည် ။သူ့လီးကို အသာထုတ်ဆွပြီးမိဆုလက်ထဲထည့်ကိုင်ခိုင်းထားရတာ ။ရင်တလှပ်လှပ်မိဆုနိုးသွားပြီး လက်ထဲမှာသူရလီးကိုင်ထားမိတာအံ့ဩနေသည်။သူရကတော့ အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေရသည်။မိဆုက သူရလီးကို အသာကိုင်ရင်းစူးစမ်းနေသည်။သူရ လည်းခန္ဓာကိုယ်ကို မသိမသာတိုးသွားရင်းမိဆုကိုဖက်လိုက်သည်။
""မိဆု အဲ့အတိုင်းလေးဆွပေး""
မိဆုနုတ်ခမ်းတွေကိုအသာအယာစုပ်ယူရင်း မိဆုအဖုတ်လေးကို အသာပွတ်ပေးတော့
""ယားတယ်""တဲ့
မိဆုကားအညှာလွယ်သူပါတကား မကြာခင်သူစားရတော့မည့်အဖုတ်အတွက်ဒီညတော့ဆင်ခြင်မှဆိုကာ ပြန်ခွာလိုက်ကြပြီး မနက်ဖြန်အိပ်မက်အတွက်အားမွေးနေတော့သည်။။
ပြီးပါပြီ။
