မိုးနတ်သူဇာ အပိုင်း ( ၃ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
နရသူ ရေးသည်။
"ဒေါ်လေး မရွှေ ရှိလား … သူဇာ "
"မရှိဘူး မန်ကျည်းတန်းဖက်ကို ထွက်သွားတယ် ဒေါ်သိန်းမေတို့ ညီအစ်မတွေဆီက အစုငွေတွေ ပြန်တောင်းမယ်ဆိုပြီး သွားတာ … ညနေမှ ပြန်လာမယ်နဲ့တူတယ် "
"ဒါဖြင့် အတော်ပဲ ငါလည်း ငွေနည်းနည်း ကြိုယူစရာရှိလို့ … သူပြန်လာတဲ့အထိ စောင့်လိုက်မယ် "
မိုးသူဇာ သူ့ကို မျက်စောင်းထိုး၍ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ကို စချင်လာ၍ …
"အင်း စောင့်လေ အိမ်ရှေ့မှာထိုင်စောင့်နေပေါ့ သူဇာတော့ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းလို့ အခန်းထဲ ဝင်အိပ်တော့မယ် "
မိုးသူဇာ အိမ်ထဲခန်းကို ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်ရင်း နံရံဖက်ကို မျက်နှာမူပြီး ဘေးတစ်စောင်းအနေအထားနှင့် ခွေခွေကလေးလဲလျောင်းကာ အိပ်နေလိုက်ပါသည်။ မကြာပါ။
အခန်းထဲဝင်လာသည့် ခြေသံကို ကြားရပြီး ဦးခင်မောင်တစ်ယောက် သူမရှိရာ ကုတင်ကြီးဆီကို အသာအယာ ချဉ်းကပ်ရောက်ရှိလာတာကို သိလိုက်ရပါသည်။ကုတင်ကြီး သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဦးခင်မောင် ကုတင်ပေါ်တက်လာကာ သူမတင်ပါးအနောက်ကနေ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို တင်၍ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ပွေ့ဖက်လိုက်ပါသည်။
"အို …ဘာလုပ်တာလဲ "
"ချစ်လို့ပါ သူဇာလေးရယ် "
"လွှတ်နော် … ရှင် … လွှတ် ဆိုလွှတ် …"
"မလွှတ်ဘူးကွာ …"
"ရှင် … ရှင် … "
"ဟင်း ကောင်မလေးတစ်ယောက် …မြန်မာရုပ်ရှင်တွေ အကြည့်များလို့ ဂေါက်သွားပြီနဲ့တူတယ် ဟင်း ဟင်း "
မိုးသူဇာ ဒီတော့မှ ခိကနဲ ရယ်သံကလေးထွက်လာသည်။ သူမကိုယ်ကလေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်ကလေးပါလာပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာနှင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ကာ နေမိကြတော့သည်။
ဦးခင်မောင်၏သွက်လက်မြန်ဆန်သောလက်များက သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်လွှာတွေကို တစ်လွှာချင်း တစ်ထပ်ချင်း ချွတ်ချလိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ပုဆိုးကိုချွတ်၍ လီးတန်းလန်းနှင့်ပင် မိုးသူဇာအနားကို တိုးကပ်လာသည်။ အရင်တစ်ညက အမှောင်ထဲမှာတွေ့ရတာမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကိုယ်အင်္ဂါအလုံးစုံကို မမြင်တွ့ခဲ့ရဘဲ ယခုမှသာမြင်တွေ့ခွင့်ရကြ၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်မဝနိုင်အောင် ဖြစ်နေရလေသည်။
အညာသား ဦးခင်မောင်၏လက်က သူမနို့အုံကို ဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်လုံးကို လှိမ့်ချေကစားပေးနေရာက နို့တစ်ဖက်ကို သူ့ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစို့လိုက်လေသည်။သူ့ညာဖက်လက်ကလည်း မိုးသူဇာ၏ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်သွားကာ သူမစောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးကို ကိုင်စမ်းလာသည်။
မိုးသူဇာ၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း အားကျမခံဆိုသလိုပင် ဦးခင်မောင်၏ ပေါင်ခွကြားကို တိုးဝင်သွားကာ သူ့လချောင်းတွဲတွဲကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လီးချောင်းကြီးကို မာတောင်တောင့်တင်းလာအောင် ပွတ်သပ်ဆွပေးနေပါသည်။
"ဦး လီး … တကယ်ကြီးတယ်နော် "
"ကြိုက်လား … သူဇာ "
"အင်း အသည်းယားစရာကြီး မြွေကြီးတစ်ကောင်လိုပဲ "
"စုပ်ပေးမလား "
"အင်း စုပ်မယ်… ဦးလည်း သမီးကို ပြန်လုပ်ပေးရမယ် နော် "
"လုပ်ပေးမှာပေါ့ ဒီနားလာ …သမီးကိုယ်လေးကို လှည့်လိုက် "
ဦးခင်မောင်က အတွေ့အကြုံရင့်သူပီပီ သူမကို ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံနေခိုင်းပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်မှာ သူမစောက်ပတ်ကို ဖိထိုင်ချခိုင်းလိုက်ကာ သူ့လီးကို စုပ်စေလိုက်ပါသည်။မိုးသူဇာလည်း သူ့လီးကြီးကို ကောင်းစွာစုပ်ပေးလိုက်သည်။ လဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံရင်း ဒစ်အောက်ခြေပတ်လည်ကို လျှာထိုး၍ ဆွကစားပေးသည်။ ယက်ပေးသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ စုပ်နမ်း၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားပါးတရ စုပ်ငုံလိုက်ကာ လျှာဖြင့်ယက်လိုက်သပ်လိုက်လုပ်၍ အပီအပြင်နှူးပေး ဆွပေးနေသည်။
ဦးခင်မောင်လည်း သူ့မျက်နှာအပေါ်တည့်တည့်မှာ ရှိနေသည့် သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ သူမ၏စောက်စိကလေးကို သကြားလုံးစုပ်သလို စုပ်သည်။ စောက်ပတ်တစ်ပြင်လုံးကို ယက်သပ်ပေးရုံသာမက အကွဲကြောင်းကလေးထဲကိုလည်း လျှာထည့်၍ မွှေနှောက်ယက်ဆွပေးသည်။
စောက်စိကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထည့်၍ လက်နှင့် ဆောင့်လိုးပေးသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှ ကာမရှေ့ပြေးဖြစ်သော စောက်ရည်များက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရစွာဖြင့် ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ပွင့်လျှံထွက်အံ၍ စီးကျလာရလေတော့သည်။သူ့လီးကလည်း အပြတ်ပင် တောင်မတ်လာသည်။ လဒစ်သားရေပြဲလန်ကာနေသော သူ့လီးကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါ၍ တောင်မတ်နေပုံမှာ ကြက်သီးထဖွယ်ရာပင် ကောင်းနေပေသေးတော့သည်။
"ကဲ … လိုးရအောင် သူဇာရေ …"
သူပြောလိုက်တော့ မိုးသူဇာချက်ချင်းပင် ကုန်းထပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားနှင့် လှဲအိပ်ချလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ သူအသင့်လိုးနိုင်ရန် ကိုယ်ဟန်ပြင်ပေး လိုက်လေသည်။
"ဦး လိုးရင် လိုးလေ …သူဇာလည်း ဦးလုပ်တာနဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ တအားရွနေပြီ …မခံနိုင်တော့ဘူး "
"အေး လိုးမယ် စောက်ပတ်သာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲထားလိုက် "
ဦးခင်မောင် ပြောလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို မိုးသူဇာ၏ စောက်ပတ်အဝတွင်တေ့၍ ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ပါသည်။
တစ်ညတာ သုံးလေးချီမျှ လိုးပြီးခဲ့ပြီဖြစ်သော မိုးသူဇာ၏ စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးထဲကို သူ့လီးချောင်းကြီး ကြပ်သိပ်စွာဖြင့် ထိုးဖောက်တိုးဝင်သွားပါသည်။ မိုးသူဇာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။မျက်စိမှိတ် အံကြိတ်၍ ဦးခင်မောင် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး၏ လိုးသွင်းမှုကို ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်ခံစားနေပါသည်။ လီးအဝင်လွယ်အောင် ဆိုပြီး သူမလက်ချောင်းကလေးများဖြင့်လည်း စောက်ပတ်အဝကို အားစိုက်၍ ဖြဲပေးထားလိုက်သည်။
သူမ၏ နီရဲဖောင်းကြွလျှက်ရှိသော စောင်ပတ်အာတာပြဲကလေးမှာ လီးနှင့်ယဉ်ပါးနေဟန်ဖြင့် ဦးခင်မောင် လဒစ်ကြီး၏ လိုးသွင်းမှုကို မယုံနိုင်စရာကောင်းအောင် ကြံ့ကြံ့ခံလို့နေသည်။ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် အလိုးခံနိုင်သူဖြစ်ပြီး ဦးခင်မောင်လီးကြီးမှာလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ပင် လီးတစ်ဆုံးအထိ စိုက်နစ်ဝင်သွားလေသည်။
"အိ ယာ့ အ အ … အိ အင့် အင့် … ဆောင့် မြန်မြန် လိုးပေး … ဦး …သူဇာ့ကို မညှာနဲ့ အသေသာလိုးပစ်လိုက် '
"ငါ နင့်စောက်ပတ်ကို သိပ်ကြိုက်တယ် လီးအသွင်းအနှုတ် သိပ်ကောင်းတာပဲ စီးစီးကြပ်ကြပ်နဲ့ လိုးရတာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး "
"ဟင့်ဟင့် လိုး လိုးစမ်းပါ …ဦးစိတ်ကြိုက် အာရပါးရလိုး …ကျွန်မစောက်ပတ်က ဒေါ်လေးကို လိုးတာနဲ့ရော တူရဲ့လား "
"နင်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပေါ့ …ဟိုက လင်ရပြီးသား … ဒါပေမယ့် လီးနဲ့မလိုးရတာကြာတော့ သူလည်း နင့်အတိုင်းပဲ အပျိုစောက်ပတ်လို ဖြစ်နေတာ "
"ဦးတော့ စံပါပဲ ကံသိပ်ကောင်းတယ်နော် ကျွန်မကိုရော ဒေါ်လေးကိုရော နှစ်ယောက်စလုံး လိုးရတယ် "
မိုးသူဇာက ပြောလိုက်ရင်း သူ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဆွဲချကာ အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကို မြောက်ကြွ၍ ကော့ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပါသည်။ ဦးခင်မောင်လည်း လီးကို ဖိချလိုက်ပြန်ကြွလိုက်လုပ်၍ စောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဆုံးလိုးသွင်းပေးနေလေသည်။
လီးကြီးမှာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လေးလေးမှန်မှန်ကြီးပင် တစ်ချက်ချင်း ဝင်ထွက်နေပါသည်။ လဒစ်ခေါင်းကြီးကစပြီး လီးအရင်းဆုံးအထိ ဇွက်ကနဲဖွပ်ကနဲ အသံထွက်အောင် အားပါပါ ဖိကာဆောင့်ကာ လိုးပေးခြင်းမို့ အတော်ကလေး အားရကျေနပ်ချင်စရာလည်း ကောင်းလှပေသည်။
မိုးသူဇာစောက်ပတ်ကလေးက စောက်ရည်တွေ အလျှံပယ်ကြီးထွက်ကျလာသည်။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် လိုးခြင်းဖြစ်သော်လည်း တစ်ယောက်ကိုယ်အင်္ဂါကိုတစ်ယောက် အလုံစုံမြင်တွေ့ပြီး ယခုလို အားပါးတရ လိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို မိုးသူဇာရော ဦးခင်မောင်ပါ နှစ်ယောက်စလုံး အကြိုက်တွေ့နေလျှက်ရှိကြပေသည်။ကာမရာဂစိတ်ကိုလည်း ပိုမို၍ ထက်သန်စေကာ လိုးပြီးရင်းလိုးလို့ မဝနိုင်အောင်ပင် နှစ်ယောက်သား ထန်ချင်တိုင်း ထန်နေကြလေတော့သည်။
မိမိစောက်ပတ်ထဲသို့ ဦးခင်မောင်၏မဟားဒရားကြီးလွန်းလှသော လီးချောင်းကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် အချက်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်အောင် ဝက်ဝက်ကွဲ လာရောက်လိုးဆောင့်ချနေပုံကိုကြည့်၍ မိုးသူဇာ အသက်တောင် ရဲရဲမရှူရဲလောက်အောင် ဖြစ်နေမိပေသည်။နာရီဝက်လောက် လိုးအပြီးမှာ ဦးခင်မောင်က …
"သမီး ဟိုဖက်လှည့် ဖင်ကုန်းပေးပါလား သမီးဖင်ကိုကြည့်ပြီးလိုးချင်တယ် "
"ရတယ်ဦး ဒါပေမယ့်ဖင်တော့ မလိုးရဘူးနော် "
တစ်ခါဖူးမျှ ဖင်မခံဖူးသည့် ဖင်အပျိုစင်ပုံစံမျိုးနှင့် မိုးသူဇာပြောလိုက်ပါသည်။
သူမဖင်ကို ကုန်းအပေးမှာ ဦးခင်မောင်လီးက ဖင်သားအနောက်ကနေပြီး သူမဖင်နှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်ထဲကို ရုတ်တရက်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာလေသည်။ မိုးသူဇာက သူမဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့ကလေး လုပ်ပြီး ဦးခင်မောင်၏လီးကြီး ဆောင့်အချကိုစောင့်၍ တစ်ချက်ချင်းပြန်ပြန်ညှောင့်ပေးနေသည်။လီးကြီး၏လိုးသွင်းမှုကလည်း တစ်ချက်ချင်းလေးလေးမှန်မှန်နှင့်ရှိရာက တဖြည်းဖြည်းပို၍ မြန်ဆန်လာသည်။ ထိထိမိမိလည်းရှိလာသည်။
သူမစောက်ပတ်ကလည်း လိုးချိန်ကြာမြင့်လာလေလေ အရည်ပိုလိုက်လာလေလေဖြစ်၍ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုကာ ချွဲကျိကျိဖြစ်နေသော စောက်ခေါင်းလမ်းလေးတစ်လျှောက်မှာ တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ် အသံဗလံများနှင့် အတူ လီးအဝင်ချောသလောက် လိုးချက်သွက်သွက် အကြမ်းပတမ်းလိုးဆောင့်မှုကို ခံစားနေရပြီ။ဦးခင်မောင်က တရစပ်လိုးလေလေ သူမ၏စောက်ပတ်ယားယံမှုဝေဒနာကို မပြေပြေအောင် ဖြေဖျောက်ပေးနေ သလိုမို့ နာကျင်မှုကို အံကြိတ်တင်းခံပြီး ပက်ပက်စက်စက်ကြီးပင် ဆက်လက်အလိုးခံနေမိပေသည်။
ဒေါ်လေးမြရွှေ မရှိတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ရှိလက်ရှိ အချိန်ဆွဲလိုးပစ်လိုက်ရာ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် သုက်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ကာမပန်းတိုင်ဆီ ဆိုက်ရောက်သွားကြလေသည်။ ဒုတိယအချီမှာ မိုးသူဇာကိုယ်တိုင် ဦးခင်မောင်၏လီးကြီးကို အပေါ်စီးကနေ မြင်းစီးသလိုလုပ်ကာ တက်လိုးပေးခြင်းဖြစ်၍ နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်ကလေးစည်းစိမ်တွေ့ခဲ့ရလေသည်။
သူ့လီးမှာ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင်ဖြစ်ရာ သူမစောက်ပတ်က အပေါ်ကနေထိုင်၍ ဖိဆောင့်ချချိန်မှာ စောက်ပတ်ကို သစ်ငုတ်တိုတစ်ချောင်းပေါ် တက်ထိုင်နေရသလို ပြည့်ပြည့်ကြပ်ကြပ်ထိထိမိမိ ရှိလွန်းလှသဖြင့် သူတစ်ချီလရည်ထွက်ချိန်ရောက်သည်အထိ မိုးသူဇာခမျာ စောက်ရည်သုံးခါလောက်ထွက်အောင်ပင် ရေကုန်ရေခမ်း လိုးပေးလိုက်ရပါသည်။စောက်ရည်ထွက်ရလွန်း၍ မိုးသူဇာ တော်တော်ကလေး ပန်းလျနွမ်းနယ် သွားရလေသည်။ ဒီတစ်ချီပြီးတော့ မိုးသူဇာ ခဏနားပြီး လူလည်း တော်တော်ပင်ပန်းသွားပြီမို့ မထင်မှတ်ဘဲ အိပ်ပျော်သွားရလေသည်။
သူမနိုးလာချိန်တွင် နဘေးမှာ ဦးခင်မောင်တစ်ယောက် ဆေးလိပ်ထိုင်သောက်နေတာတွေ့ရပြီး သူ့အနေနှင့် သူမနိုးထလာချိန်ကို အနားကနေ အသင့်စောင့်နေဟန်တူပေသည်။မိုးသူဇာ သူ့ကို ရှက်တက်တက်လေး ပြုံးပြလိုက်မိပြီး …
"သူဇာ မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ "
"ထ ရေလေးဘာလေး ချိုးချင်ချိုးပေါ့ "
"ဟင့်အင်း ဦးနဲ့ နေချင်သေးတယ် "
"ဦးက ဒီအတိုင်းမနေဘူး နော် "
"ကဲ မနေရင် ဘာလုပ်ချင်လဲ ပြော သူဇာ လီးစုပ်ပေးရဦးမလား ပြစမ်း ဒီလီးကို … "
မိုးသူဇာပြောလည်းပြော သူ့ပုဆိုးအောက်က လီးကို ဆွဲလှန်ကာ ကြည့်လိုက်ရာ လီးကြီးက ပျော့တာလည်းမဟုတ် မာတောင်နေတာလည်းမဟုတ်ပါဘဲ ခပ်တုတ်တုတ် နဂိုနေအတိုင်းရှိနေပြီး သူမလက်နှင့် အထိမှာပင် ရုတ်တရက် ခေါင်းထောင်ထလာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
မိုးသူဇာ သူ့လီးထိပ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက ပိုမာလာတာတွေ့ရပြီး လုံးပတ်လည်းနှစ်ဆခန့် ပိုကြီးလာသည်။
"သူဇာ ဆွမနေနဲ့တော့ စုပ်ချင် စုပ်ပေးလိုက် "
ဦးခင်မောင်က ပြောလိုက်၍ မိုးသူဇာလည်း သူ့မျက်နှာကို ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ကြည့်လိုက်ကာ …
"အင်း စုပ်ပေးမယ် ဦး လီးကြီး က လူကို ဒီလောက်လိုးထားတာတောင် တောင်ချင်နေတုန်းပဲနော် "
သူမက ပြောလိုက်တော့ …
"ဒါက ဟောဒီစောက်ပတ်အနံ့ကို ရနေလို့ ဖြစ်မှာပေါ့ သူက စားနေကျအစာဆိုရင် ဘယ်တော့မှ လက်လွှတ်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး "
"အမလေ့လေး စကားတတ်လိုက်တာ ဦးရယ် "
မိုးသူဇာရင်ထဲမှာ ကျလိကျလိဖြစ်လာ၍ သူ့အနားကို တိုးကပ်လာပြီး ဦးခင်မောင်အား ပွေ့ဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဟိုလူးဒီလှိမ့်နှင့် ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့နေလေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍ အတန်ကြာအောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်နေမိကြသည်။
မိုးသူဇာ … ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင် သူ့အနားမှာပဲ နေချင်သည်။ သူ ဘာလုပ်လုပ် သူ့အလိုလိုက်ကာ စိတ်တိုင်းကျ နေပေးလိုက်ချင်သည်။ နေ့နေ့ညည လိုးချင်သလိုလိုး မှောက်ပဲလိုးလိုး လှန်ပဲလိုးလိုးပေါ့။ ဒါကလည်း မိန်းမသားတို့သဘာဝ အရည်ဝင်လျှင် အသေခင်သည် ဆိုသော ရှေးဟောင်း ကာမသျှတ္တရကျမ်းလာ အဆိုအမိန့်စကားအတိုင်းပင် ဖြစ်နေလေမလား မပြောတတ်ချေ။ ဦးခင်မောင်နားနားတိုးကပ်၍ မိုးသူဇာ စကားလေးတစ်ခွန်း မေးလိုက်သည်။
"ဦး သမီးစောက်ပတ်ကိုရော နမ်းချင်သေးလား "
"နမ်းချင်တာပေါ့ နမ်းလို့မဝသေးဘူး လိုးလို့လည်း မဝသေးဘူး "
"တကယ် …"
ဆိုပြီး …
"ဒါဖြင့် နမ်းချင်လည်းနမ်း … လိုးရင်လည်းလိုး ခပ်မြန်မြန်သာ လိုး … ညနေရောက်နေပြီ ဒေါ်လေးတောင်ပြန်လာတော့မယ် "
ဦးခင်မောင်လည်း မိုးသူဇာအပြောကြောင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ သူမကိုယ်လုံးကလေးအား ကုတင်ပေါ်လှဲချပြီး ပေါင်ကြားထဲကို သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဝင်ရောက်၍ စောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်နမ်းလိုက်လုပ်ကာ မှုတ်ယက် ဆွပေးနေလေတော့သည်။
မိုးသူဇာက ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနကြီးဖြဲကား၍ ဦးခင်မောင်၏ စောက်ပတ်ယက်ပေးခြင်းအား ဇိမ်ယူခံစားလို့နေပါသည်။ကာမစိတ်တွေက တလိမ့်လိမ့် ထကြွထက်သန်လာခဲ့ရပြန်ပြီ။အတန်ကြာတော့ သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်များရွှဲစိုလာကာ မြင်မကောင်းအောင်ဖြစ်လာတာမို့ သူ့ကို အသာဖယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကတစ်လှည့် ဦးခင်မောင်လီးကြီးကို အားပါးတရ စုပ်ပေးလေသည်။
စောက်ပတ်ရော လီးပါ မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာကြတော့မှ အလိုးစခန်းဆီ ထပ်မံရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။ ညနေမစောင်းခင် ဒေါ်လေးမြရွှေရောက်မလာခင်အချိန်အထိ နှစ်ချီ သုံးချီလောက် ထပ်လိုးလိုက်ကြသည်။ ခွေးကုန်းရော တစ်ပေါင်ကျော် တစ်တီတူးစုံလို့ … ဦးခင်မောင်နှင့်ကျမှပဲ ပုံစံမျိုးစုံ အလိုးခံရတော့သည်။
"သမီးစောက်ပတ်တော့ ဦးလီးကြီး လိုးတာနဲ့ ပြဲလန်ကုန်ပြီထင်တယ် "
မိုးသူဇာက ပြောတော့ …
"သမီး နောက်ဆိုရင် ဦးထက် လီးကြီးတဲ့ ကောင်တွေနဲ့ လိုးပေါ့ ဒါမှ သမီးစောက်ပတ်မချောင်ဘဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်ကလေး လိုးနိုင်လိမ့်မယ် "
"လီးကြီးမကြီး သမီးမှ မသိတာ …ဦးကလဲ ကြံကြံဖန်ဖန်ပြောရော့မယ် ဟင်း ဟင်း "
"အလကားစတာပါ သမီးရယ် မိန်းမတွေရဲ့စောက်ပတ်ဆိုတာ သားရေကွင်းလိုပဲ လီးသေးရင်သေးသလို ကြီးရင်လည်းကြီးသလို လိုသလိုဆွဲဆန့်နိုင်တယ် အပေါက်ဝပြဲလန်တယ်ဆိုတာ မရှိပါဘူး သမီးရဲ့"
"အင်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ ဦးရယ် သမီးလည်း ဦးနဲ့တွေရတော့မှ လီးအရသာ ဘာဆိုတာ …သိလာတယ်လို့ ဆိုရမှာပဲ မဟုတ်လား … လို့ "
သူမက အမှန်အတိုင်းပင် ပြောဆိုဝန်ခံလိုက်လေသည်။ညနေ ၅ နာရီလောက်ကျမှ ဒေါ်လေး ပြန်ရောက်လာသည်။
ဦးခင်မောင်လည်း သူနေ့လည်ကတည်းက ရောက်လာသည့်အကြောင်းများပြောပြီး ဒေါ်လေးမြရွှေနှင့် အလုပ်စကားများ ဆက်လက်ပြောဆိုနေကြကာ မိုးသူဇာလည်း ရေချိုးဦးမည်ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းရှိရာဖက်ကို ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ဦးခင်မောင်က ညနေစာ ထမင်းစားသောက်ပြီးမှ လယ်ထဲကို ပြန်သွားသည်။
ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ခန့် အိမ်မှာနေထိုင်ပြီး သူမ၏ဘော်ဒါဆောင်မှ မမကြီး ဒေါ်သန်းသန်းဝေဖုန်းဆက်ခေါ်၍ မိုးသူဇာလည်း ဒေါ်လေးကို အကျိုးအကြောင်းပြောဆိုကာ မြို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်ပေမယ့် ဒီတစ်နှစ်ဆယ်တန်းပြန်ဖြေဖို့ ပြင်ဆင်စရာရှိသည်များကို စတင်ပြင်ဆင်ရန်ဆိုပြီး ဒေါ်လေးကိုအကြောင်းပြ၍ မြို့ကို တက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
မိုးသူဇာက တောမှာမပျော် မြို့မှာသာပျော်သည်။ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေရှိပေမယ့် မည်သည့်အိမ်မှာမှ မနေဘဲ သူမအတွက် အစစအရာရာ လွတ်လပ်မှုရှိသည့် ပြင်ပအမျိုးသမီးဘော်ဒါဆောင်တစ်ခုမှာပင် နေထိုင်ပျော်မွေ့နေလေသည်။ဒေါ်သန်းသန်းဝေက ယခင်က တက္ကသိုလ်ဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားတစ်ယောက်နှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အလုပ်မှထွက်ကာ အမျိုးသမီးဘော်ဒါဆောင်တစ်ခုဖွင့်လှစ်၍
ကိုယ်တိုင်လည်း ပြင်ပကျူရှင်ဆရာမတစ်ယောက်အနေဖြင့် ဆယ်တန်းအဆင့်ကနေ အဝေးသင်တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ဒုတိယနှစ်အတန်းများအထိ ဝိုင်းကျူရှင်တွေဘာတွေ လိုက်သင်ကာ စီးပွါးဖြစ် ငွေရှာနေသူလည်း ဖြစ်သည်။မိုးသူဇာ ဆယ်တန်းဘော်ဒါနေကာစ အချိန်မှာ ဆရာမနှင့်တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝေက သင်္ချာဘာသာ အသင်အပြ အတော်ကောင်းသည်။ သူမမှာ ကိုယ်ပိုင် ဘော်ဒါဆောင်တစ်ခုလည်း ရှိသည်ဆိုတာသိရသည်။
သူမအရင်နေခဲ့သည့် နေရာက ဆယ်တန်းသီးသန့်ဖြစ်၍ စည်းကမ်းအလွန်တင်းကြပ်လွန်းသဖြင့် နယ်မှဒေါ်လေးကိုပင် အသိမပေးဘဲ အဆိုပါ ဆယ်တန်းဘော်ဒါဆောင်မှ ထွက်လာခဲ့ကာ ဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ ကိုယ်ပိုင်အဆောင်မှာပင် သူမနှင့်အတူ လိုက်နေခဲ့သည်။
ဒေါ်သန်းသန်းဝေဆီမှာက ကျောင်းသူသီးသန့်မဟုတ်ဘဲ တက္ကသိုလ်လာတက်သည့်ကျောင်းသူတွေရော ပြင်ပ အလုပ်လုပ်ကိုင်သူအမျိုးသမီးတွေပါ ငှားရမ်းနေထိုင်ကြ၍ လူစုံသည်ဟုဆိုရမည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝေအနေနှင့် မိုးသူဇာလို စိတ်ကစားလွန်းသူ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကျောင်းသင်ခန်းစာအရာမှာ ဘယ်လိုမှ ထူးချွန်နိုင်မည်မဟုတ်ဘဲ ဆယ်တန်းအောင်ဖို့ အလွန်ဝေးသူမှန်းသိပြီးသားပင်ဖြစ်သည်။
သူမ၏အဆောင်မှာ ထားခြင်းဖြင့် နှစ်ယောက်သားအဖော်လည်းရပြီး သင်္ချာဘာသာရပ်ကလွဲ၍ အခြားဘာသာတွေကို သူမနှင့်တခြားဆရာမသုံးလေးယောက် သင်ကြားနေသော ဝိုင်းတွေမှာ လိုက်တက်စေကာ သူမကျွမ်းကျင်သည့် ဘာသာကိုတော့ သူမအခန်းထဲမှာ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျပင် အနီးကပ် သင်ကြားပို့ချပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။
ဆရာမတစ်ယောက်အနေနှင့် သူမသင်ကြားပေးသည့် ဘာသာရပ်ထဲမှာ ကျောင်းပညာသာမကဘဲ လိင်မှုဗေဒဆိုင်ရာ ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် ကာမပျော်မြူးမေထုံကျူးသည့် အဋ္ဌာရသအတတ်လည်း တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်မည်ဆိုတာကိုတော့ စာရှုသူတို့လည်း အထူးပြောစရာမလိုအောင် ရိပ်စားမိပြီးဖြစ်ပေလိမ့်မည်။မိုးသူဇာပြန်လာတာကို ဒေါ်သန်းသန်းဝေတစ်ယောက် ဝမ်းသာအားရပင် ဆီးကြိုနေပေသည်။
ဆရာမဒေါ်သန်းသန်းဝေမှာအသက်အားဖြင့် သိပ်မကြီးသေးပါ။ အသက် ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင် ဒေါ်လေးထက် နှစ်နှစ်သုံးနှစ်လောက်ငယ်ပြီး အသားဖြူဖြူ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းပြည့်ပြည့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့် ချစ်စရာအလွန်ကောင်းသော အမျိုးသမီးချောကြီးတစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပေသည်။လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောအရာရှိကိုမျိုးဇော်နှင့် လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ခန့်လောက်ကတည်းက ကွဲခဲ့ကြပြီး မိမိဘဝကို ထင်ရာစိုင်းနေသည့် ပညာတတ်ဆရာမတစ်ဦးဖြစ်သည်။
သူမ၏ဘော်ဒါဆောင်မှ အမျိုးသမီး တော်တော်များများနှင့် အချစ်စခန်းဖွင့်ဖူးပြီး လိင်တူရောလိင်ကွဲပါ ကာမဆက်ဆံမှုကို ဝါသနာအားကြီးလွန်းလှသည့် မိန်းမသားတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေပေတော့သည်။သူမ၏တပည့်မတွေထဲက တစ်ဦးဖြစ်သည့် မိုးသူဇာအပေါ်မှာ အထူးပင် သံယောဇဉ်ကြိးသူလည်းဖြစ်သည်။
"မမ မျှော်နေတာ ကြာပြီ မိုးမိုးရယ် ပြန်မှလာပါ့တော့မလားလို့ ဟင်း ဟင်း "
"တောမှာ ပွဲတွေကြည့်ပြီး အပျော်လွန်သွားလို့ ပါ … မမရယ် မိုးလည်း မမကို လွမ်းနေတာပါပဲ "
နှစ်ယောက်သား ဖက်ရမ်းနှုတ်ဆက်၍ အိမ်ထဲကို လျှောက်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။
"မမ ဧည့်သည် ရှိတယ် ထင်တယ် …ဟုတ်လား မမ … "
ဧည့်ခန်းရှိ ဆက်တီခုံနဘေးမှာ ချထားသော ခရီးဆောင်အိတ်ကြီးနှစ်လုံးကို တွေ့လိုက်ရ၍ မိုးသူဇာက ဒေါ်သန်းသန်းဝေမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး မေးလိုက်ရာ ဒေါ်သန်းသန်းဝေ ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်ပြီး မိုးသူဇာ၏ ခါးကလေးကို အသာအယာ သိုင်းဖက်လိုက်ကာဖြင့် …
"မမ ဆီမှာ ဂိုက်လာလုပ်ပေးနေတဲ့ တပည့်မကလေး တစ်ယောက်ပါ အိမွန်ကျော် …တဲ့ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့ သူလည်းအားနေတာနဲ့ ရန်ကုန်လျှောက်လည်ကြမယ်ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာ ခု မင်းလေးပါ ပြန်ရောက်လာပြီ ဆိုတော့ … "
ဒေါ်သန်းသန်းဝေက ပြောလက်စ စကားကို တစ်ပိုင်းတစ်စနှင့်ရပ်ထားလိုက်ရာက မိုးသူဇာကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါကလေး ပြုံး၍ စိုက်ကြည့်နေလိုက်ပါသည်။
"သူ ဘယ်မှာလဲ "
"စျေးထဲခဏထွက်သွားတယ် နေ့လည်မှပြန်ရောက်မယ်ထင်တယ် "
မိုးသူဇာလည်း ဘာမျှပြန်မပြောတော့ဘဲ သူ့မမ ခါးကလေးကိုသာ ထွေးဖက်ထားလိုက်ပါသည်။
နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြသည်။ အခန်းအလယ်ရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မမဒ်ါသန်းသန်းဝေနှင့်အတူ ယှဉ်တွဲ၍ ထိုင်လိုက်ကြပြီး မိုးသူဇာက သူ့မမရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို ကနွဲ့ကလျကလေး တိုးဝင်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်း တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့ကြပြီး နှုတ်ခမ်းလွှာချင်း ဖိကပ်နမ်းစုပ်၍ ကာလရှည်ကြာကွဲကွာခြင်းအတွက် အတိုးချကာ ချစ်နလန်ထနေမိကြလေသည်။
"မမ မိုးကို … အချစ် မပေါ့ရဘူး …နော် "
"မိုးမိုးရယ် ဘာဖြစ်လို့ ခုလို ပြောရတာလဲ ဟယ်"
"မိုး မမကို နည်းနည်းကလေးမှ စိတ်မချဘူး သိလား "
"မိုး မမကို ချစ်လား "
"ချစ်တာပေါ့ မ ရဲ့ …"
"ဘယ်လောက်ချစ် "
"မမအတွက် မိုး ဘာမဆို ပေးပြီးသားပဲ ဘာလဲ မမ မယုံဘူးလား"
"ဟင်းဟင်း ယုံပါသတဲ့ မိုးရယ် …ဟွင်း ငချွဲမကလေး ဟို ပြန်ပြီးကတည်းက ဘာမှကို အဆက်အသွယ်မလုပ်ဘဲ သူမို့လို့ နေနိုင်လိုက်တာ "
"မမကို ခေါ်သွားလိုက်ချင်တယ် ပျော်စရာ ကောင်းလွန်းလို့ …"
"ဘာတွေ ပျော်ခဲ့ရသလဲ ပြောပြနော် မိုး "
"အင်း နောက်မှ ပြောမယ်လေ … ခု… မိုးမှ မအားသေးတာ ဟင့်ဟင့် ဟင့် "မိုးသူဇာက ညုတုတုကလေးပြောလိုက်ပြီးနောက် ဆရာမဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ခါးကနေ လှမ်းဆွဲဖက်၍ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ချလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့် နမ်းစုပ်နေမိကြလေတော့၏။
ကိုယ်ပေါ်ရှိအင်္ကျီတွေတစ်လွှာချင်း ကျွတ်ကွာကျသွားကြသည်။ ရင်စည်းဘရာကိုယ်စီနှင့် … ဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းကြွမြင့်မောက်စွာ ထွက်ပေါ်နေကြသော ရင်သားစိုင်အိအိကြီးတွေက ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တို့ မြင်တွေ့ရုံနှင့်ပင် အသည်းဘဝင်ကို ပူလောင်ဆူပွက်လာအောင် လှုံ့ဆော်စေနိုင်စွမ်းရှိမည်မှာ ဧကန်မုချပင်ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
မိုးသူဇာက သူမကိုယ်ပေါ်မှဘရာကိုရော ဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ရင်နှစ်မြွှာပေါ်က ဘစီယာကလေးကိုပါ ချိတ်ဖြုတ်၍ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ရင်သားအိအိ နှစ်စုံက အပြင်လောကဆီကို ခုန်ပေါက်ထွက်ပေါ်လာကြလေသည်။ရင်သားအချင်းချင်း ခလုတ်တိုက်ထိတွေ့ မိတ်ဆက်မိကြသည်။ နို့သီးအချင်းချင်း လူးလှိမ့် ပွတ်တိုက်၍ အတွေ့အရသာကို စတင်ခံစားမိကြသည်။
မိုးသူဇာလက်တစ်ဖက်က ဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ခါးဝတ်ထမီ အထက်ဆင်စနေရာကလေးကနေ ဆွဲဖြေချွတ်ချပေးလိုက်သလို ဒေါ်သန်းသန်းဝေကိုယ်တိုင်လည်း မိုးသူဇာ ထမီကို အောက်ကနေပင့်လှန်ပြီး သူမခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်၍ပင် တစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်လေပြီ။
တပည့်နှင့်ဆရာ ဟူသော အသိတို့ လွင့်ပါးပျောက်ဆုံးကုန်သည်။ခါးမှာ နောက်ဆုံးလက်ကျန်အဖြစ် ကျန်ရှိနေကြသည့် အတွင်းခံ ပင်တီပါးကလေး နှစ်ထည်မှာ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပိုင်ရှင်မဲ့များအဖြစ် ကျွတ်ပုံကျသွားရရှာလေပြီ။
နှစ်ယောက်သား အထိအတွေ့အောက်မှာ တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် စည်းစိမ်ယူကာ မိန်းမောနေမိကြတော့သည်။ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် နှိုက်ဟယ်ဆွဟယ်ပြုကာ နှူးပေးဆွပေးနေကြသည်။ နို့အုံနှစ်လုံးကို မညှာမတာ ညှစ်နယ်၍ နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကို ပွတ်လှိမ့်ချေကာ ကာမသုခကို အငမ်းမရစွာ ခံစားနေကြသည်။
"သမီး မှုတ်ပေးမယ် မမ "
"ဟင့်အင်း မမရောပဲ "
"ဒါဖြင့် အတူတူ လုပ် "
"အင်း "
စစ်စတီနိုင်းဟုခေါ်သည့် နှစ်ယောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အထက်အောက်လှည့်အိပ်ကာ စောက်ပတ်ကိုပြိုင်တူ ယက်ဆွပေးရသည့်အလုပ်ကို အထူးတလည် ကျွမ်းကျင်ယဉ်ပါးစွာဖြင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး လုပ်ကာ ရမ္မက်နှိုးဆွမွေ့ပျော်လျှက် ရှိနေကြပေသည်။
"အား … အင့် … အင့် ယား ယားတယ် မမရယ် "
"မမလည်း … ဖြစ် ဖြစ်နေပြီ … အဖုတ်ထဲက တအားရွနေပြီကွယ် သမီးလျှာကလေးနဲ့ ကောင်းကောင်းထိုးပေးနော် "
"မိုးကိုလည်း လုပ် … မမ အ … အ အား အစိကို တအားမကိုက်နဲ့လေ အ အင့်ဟင့် ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် မခံနိုင်တော့ဘူးမမရယ် အား ဘယ်လိုကြီးလဲ ဟင့်ဟင့် "
ဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ စောက်ပတ်ကို တစ်ပြင်လုံးလျှာဖြင့်ယက်သပ်ပြီး စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို လျှာဖြင့်ထိုးမွှေကာ လက်ချောင်းများနှင့်လည်း ထိုးထိုးဆောင့်ပေးသည်။
သူမကလည်း မိုးသူဇာ၏စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို လက်ယောင်လိုက်၍ နီရဲခုံးထလာသည့်တိုင်အောင် လက်ဖဝါးဖြင့် တဖတ်ဖတ်ရိုက်လိုက် စောက်စိကို လှုပ်နှူးဆွကစားလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာရော လက်ရော တစ်ပြိုင်တည်း အသုံးပြုပြီး အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ စိတ်ထန်လာအောင် အပြတ်နှူးပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်စထက်တစ်စ ပိုမို၍ စီတ်ရိုင်းကြွလာကြရလျှက် ကုတင်ပေါ်မှာ ငါးပြေမဆားထိသည့်နှယ် မခံချိမခံသာ ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့် လူးလွန့်ပြီး စောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှ စောက်ရည်များလည်း ရှုမြင်၍ မကောင်းအောင်ပင် ရွှဲရွှဲယိုကာ အပြင်ဖက်ကို ဒလဟောကြီး စီးယိုထွက်ကျလာခဲ့ရချေပြီ။
"လိုး လိုး မမရယ် အား အိ အ အ ကောင်းကောင်းတယ် ပွတ်ပေး ဆောင့်ဆောင့် အင့်မြန်မြန် အ အ လီးနဲ့လိုးသလိုလိုး လိုးပေး ဟင့်ဟင့် "
"မိုးမိုးရယ် ငါ စိတ်တွေ မထထအောင် နင်ဆွနေတာလား ကလေးရယ် ဟင်း လီးအတုနဲ့သာ လိုးပစ်လိုက်ရ "
ဒေါ်သန်းသန်းဝေပြောပြီး အိပ်ယာခင်းအောက်မှာ သူမ အသေအချာ သိမ်းဆည်းထားသော ဖိုက်ဘာလီးအတုချောင်းကို အောက်ကနေဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မိုးသူဇာကို ကိုင်လှုပ်ပြလိုက်သည်။
"အဲဒါ ဘယ်လို လိုးရမလဲ "
"ဟောဒီ ခါးပတ်နဲ့ ပတ်ပြီး လိုးရမယ် နင် ခံကြည့်မလား "
"မိုးပြီးရင် မမကို လည်း တစ်လှည့်လိုးမှာနော် "
"ကောင်းပြီ လိုး နင်အရင်စမလား ငါအရင်လိုးပေးရမလား "
"မမပဲသုံးတတ်တာ မမအရင်လိုးပေး စောက်ပတ်ပြဲပစေလိုး မိုးစောက်ပတ်က ပြဲနေပြီးသားပဲ ဒီမှာကြည့် "
ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ကလေးကို လက်နှင့် ဟိုဖက်ဒီဖက်ဆွဲဖြဲကာပြလိုက်လေသည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝေက လီးအတုမှာအသင့်ပါလာသည့် ခါးပတ်ကို အသေအချာတပ်လိုက်ကာ မိုးသူဇာ ပေါင်နှစိဖက်ကို သူမလက်ဖြင့်ဖိဖြဲပစ်လိုက်ပါသည်။
လီးအတုဒစ်ထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာ ဖြည်းဖြည်းချင်းပွတ်တိုက်မွှေနှောက်ပြီး အရည်လိုက်သထက် လိုက်လာအောင် ဆွကာဆွကာပေးလိုက်သေးသည်။ စောက်ရည်က ရွှဲလိုက်တာမှ အိပ်ယာခင်းတွေပါ အကွက်လိုက်ကြီး ဖြစ်နေပေပြီ။
"မမ လိုးတော့ "
"အင်း ကဲ နင် ရ ရလား ခံနိုင်ရဲ့လား "
"ရတယ် တစ်ဆုံးလိုး နည်းနည်းလေးပဲ နာ …တာ အိ အင့် ဟင့် အ ကောင်း ကောင်း တယ် လိုး လိုးပေး "
"ခွေးမလေး ဘယ်ကတည်းက ညည်းစောက်ပတ် ရွနေတာလဲ ဟင်း ဟင်း ငါ လိုးတာ မဖြုံဘူးပေါ့ ဟုတ်လား "
"ဆောင့်ပါ မမရဲ့ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေး ကောင်းလွန်းလို့ပါ ဆို ဟင့် ဟင့် "
ဒေါ်သန်းသန်းဝေ သူမကို ငဲ့ညှာနေဖို့ရာ အကြောင်း လုံးဝမရှိတော့ပြီ။ ယခုမှပင် သူမစိတ်တိုင်းကျ မိုးသူဇာကို ထင်တိုင်းကြဲခွင့် ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
သူမခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်၍ မိုးသူဇာစောက်ပတ် ဖောင်းအိအိကလေးထဲကို လီးအတုနှင့် အသားနီလန်ပြီး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ် ကွဲပြဲသွားအောင်ပင် သဲကြီးမဲကြီး အသေအလဲ ဖိဆောင့်လိုးပစ်လိုက်လေတော့သည်။
မိုးသူဇာ၏ အခံပက်စက်ပုံကလည်း သူမအနေနှဗ့် မယုံနိုင်စရာပင် ဖြစ်နေလေသည်။ တစ်ချီတည်းသာမဟုတ် နှစ်ချီတိတိပြီးအောင် ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးပြီး လိုးသူကသာ ဖတ်ဖတ်မောသွားရသည်။ သူမကတော့ ဖီလင်တက်လို့ကောင်းတုန်းပင် ရှိနေပေသေးသည်။ မိုးသူဇာ နှစ်ကြိမ်တိတိပြီး၍ ဒေါ်သန်းသန်းဝေထံမှ ခါးပတ်ကိုယူ၍ ပတ်ပြီး သူမကို တစ်လှည့်လိုးပေးရပြန်သည်။
ဒေါ်သန်းသန်းဝေက သူမ အမြဲတစေ အသုံးပြုနေကျပစ္စည်းဖြစ်၍ သူမစောက်ပတ်က လီးအတုနှင့် ယဉ်ပါးနေပြီဖြစ်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်၏လက်ကောက်ဝတ်ခန့်ရှိမည့် လီးအတုကြီး၏ ဝင်သံထွက်သံတဇွပ်ဇွပ်က အခန်းထဲမှာ စည်းချက်ကျကျ ပေါ်ထွက်ကာနေလေတော့၏။မိုးသူဇာလည်း ခါးညောင်းအောင်လိုးပေးလိုက်ရတော့သည်။
ဒီတော့မှ ယောက်ျားတွေအဖို့ သူမတို့မိန်းမသားတွေမပြီးပြီးအောင် ဘယ်လောက်အထိတောင်များ ခါးအညောင်းခံ အားအင်အကုန်ခံပြီး ကုန်းရုန်းလိုးပေးရသလဲဆိုတာ ယောက်ျားတွေအပေါ် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ကိုယ်ချင်းစာနာစိတ်ကလေး ဝင်လာခဲ့မိတော့သည်။
အော် လူသားဘဝဆိုတာ ကာမစည်းစိမ်ခံစားရာမှာတောင် အပင်ပန်းအဆင်းရဲခံပြီး အနာခံအမောခံကာ တစ်ဦးအလိုဆန္ဒပြည့်ဝဖို့ရန်အတွက် တစ်ဦးက တတ်နိုင်သမျှလိုက်လိုက်လျောလျော ဖြည့်ဆည်းပေးရခြင်းပဲ မဟုတ်လား။ ဒါကြောင့်ပင် ပညာရှိကြီးများက လူ့ဘဝဟူသည် ဒုက္ခဆင်းရဲပဲ ရယ်လို့ တင်စားမိန့်ကြားခဲ့ကြခြင်းပဲ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။
နှစ်ယောက်သား နှစ်ချီစီလိုးပြီး မောမောနှင့်နားလိုက်ကြသည်။ကုတင်ပေါ်မှာပဲ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးဖက်၍ လဲလျောင်းရင်း ယောက်ျားနှင့်လိုးရသည့်အတွေ့အကြုံတွေကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှဖောက်သည်ချ၍ ရင်ဖွင့်ပြောပြနေကြလေသည်။ဒေါ်သန်းသန်းဝေ၏ဧည့်သည်ဖြစ်သော အိမွန်ကျော်ပြန်လာတော့ မိုးသူဇာနှင့်အိမွန်ကျော်ကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။
အိမွန်ကျော်က အသက်၂၀ ။၂၁နှစ်ဝန်းကျင် ဘွဲရပြီးစ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုသိရသည်။ မိုးသူဇာလိုပင် ချောချောလှလှ ငါးးရံ့ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားတစ်တစ်ရစ်ရစ်ရှိသော မိန်းမပျိုချောလေးတစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ဒေါ်သန်းသန်းဝေက အခန်းထဲမှာပင် တံခါးကို လုံခြုံအောင်ပိတ်၍ မိန်းမငယ်ကလေးနှစ်ယောက်နှင့် သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အချစ်ပွဲဆင်နွှဲလိုက်ကြသည်မှာ ည ၈ နာရီ ထိုးသည်အထိပင်ဖြစ်လေသည်။
အိမွန်ကျော်လည်း စောက်ဖုတ်အယက်အစုပ်ခံရသည်။ လီးအတုနှင့်လည်း လေးချီလောက် အလိုးခံရသည်။ ဒေါ်သန်းသန်းဝေတစ်လှည့် မိုးသူဇာတစ်လှည့် လိုးပေးလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။သုံးယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ တစ်ဦးသဘောတစ်ဦးသိပြီးဖြစ်၍ အပေးအယူ ပိုမျှလာခဲ့ကြသည်။သုံးလေးရက်နေပြီး ရန်ကုန်ကို အလည်သွားမည်။
သံလျင် ကျိုက်ခေါက် ချောင်းသာ ပုသိမ် အစရှိသည့် အပျော်ခရီးစဉ်လည်းဖြစ်သည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် အဖို့မှာလည်း ဆရာမကိုယ်တိုင်စပွန်ဆာလုပ်၍ ခေါ်ဆောင်သွားမည်ဖြစ်သော ခရီးအတွက် စိတ်ကူးနှင့်ပင် ကြိုတင်ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေကြပေသည်။
စင်စစ်မှာတော့ ဒေါ်သန်းသန်းဝေက သူမ၏ကာမကိစ္စအတွက်သက်သက်သာမက ငွေကြေးမြိုးမြိုးမြက်မြက် ရလိုမှုများအတွက်ပါ မိန်းမငယ်ကလေးနှစ်ယောက်ကို အခွင့်အရေးရခိုက် အပြည့်အဝအသုံးချခြင်းသာ ဖြစ်သည် ဆိုသည့်အချက်ကိုတော့ငယ်ရွယ်နုနယ်၍ အသိမကြွယ်လှသေးသည့် သူမတို့လို မိန်းမငယ်ကလေး နှစ်ယောက်အနေဖြင့် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မျှ ကြိုတင်သိရှိ နားလည်နိုင်မည်လည်း မဟုတ်ကြပါချေ။
ဒေါ်သန်းသန်းဝေမှာ မြို့ပေါ်ရှိ ငွေရှင်ကြေးရှင် တဏှာရူး သူဋ္ဌေးကြီးများ၏လက်ထဲသို့ သူမတို့ကဲ့သို့ မနူးမနပ်ကောင်မလေးများကို ကြေးကြီးကြီးနှင့် ရောင်းကုန်အဖြစ် အစွံထုတ်လေ့ရှိသည့် ဂျင်တစ်လုံးလို မွှတ်နေအောင် လည်ပတ်လွန်းလှသည့် မိန်းမလည်မကြီးတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။
ပြီးပါပြီ
