၂၀၀၂ သမုဒယနယ်အလွန် (စ/ဆုံး)

 ၂၀၀၂ သမုဒယနယ်အလွန်  (စ/ဆုံး)

ကာမလူဆိုး -  ရေးသည်။ 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဆေးအရှိဖြင့်မှိန်းနေသည့် အမေ့ဘးမှာသူ ထိုင်လိုက်ပြီးအမေ့ကိုယ်ပေါ်သို့စောင်အပါးလေးခြုံပေးလိုက်သည်။သူ့နာမည်က စည်သူမိုး အသက် ၁၇ နှစ်။ အမေက ဒေါ်နွယ်နီမိုး အသက် ၃၆ နှစ်ဖြစ်ပါသည်။အမေကလေးဘက်နာရောဂါအခံရှိသဖြင့် ဒီရောဂါမျိုးက သုံးလေးနှစ်နေလျှင် တခါပြန်ပြန်ဖြစ်တတ်သည်။

တခါဖြစ်လျှင်အနည်းဆုံး တပတ် ဆယ်ရက်လောက် အမေအိပ်ယာထဲမှမထနိုင်ပါ။ ခြေဆစ်လက်ဆစ်လေးတွေကိုက်ခဲတတ်ပြီး အပေါ့အပါးသွားလျှင်ပင်ဆီးအိုးနဲ့သွားရတတ်သည်။သူတို့က အမေတခုသားတခုဖြစ်ပြီးအဖက လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်ကျော်ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါသည်။

အတော်ကြာတော့ အမေနိုးလာပြီး အမေ အပေါ့သွားချင်တယ်သားဟု ပြောသဖြင့် အမေ့ကိုထူကာခြေရင်းအခန်းဒေါင့်သို့တွဲလာခဲ့ပြီးဆီးအိုးအဖုံးကိုဖွင့်ပေးလိုက်သည်။အမေကထမီကိုမကာအိုးပေါ်ထိုင်ချ၍ ဆီးသွားနေလေသည်။ 

သူလူပျိုမဖြစ်ခင် အမေလေးဘက်နာဖြစရင် ဒီလိုပဲပြုစုပေးနေကျဖြစ်ပါသည်။အမေဆီးသွား၍ပြီးတော့ သူမကိုတွဲကာအိပ်ယာနားခေါ်လာခဲ့သည်။ခဏနေသူတို့မိသားစုဆရာဝန်လာခါနီးပြီမို့ အမေ့ကိုရေဘတ်တိုက်ပေးရန်အတွက်

ရေချိုးခန်းဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။သူကဆယ်တန်းမအောင်သေး ဒီနှစ်နဲ့ဆို ၂နှစ်ရှိပြီ။ သူတို့စီးပွားရေးကတော့ အိမ်အောက်ထပ်မှာ အချိုရည်နဲ့ မုန့်ရောင်းတဲ့ ဆိုင်ဖွင့်ထားပြီးစျေးနဲ့နီးသဖြင့် ရောင်းအားကောင်းသည်ဟုဆိုရမည်။ 

ဆိုင်အကူ မိန်းခလေးနှစ်ယောက်ခေါ်ထားရသည်။သူကစာမေးပွဲဖြေဆိုပြီးထား၍ အမေနဲ့အတူရောင်းကူသည်။အမေ မကျန်းမာတော့ အမေ့ကိုပြုစုလိုက် ဆိုင်ထိုင်လိုက်နဲ့ဖြစ်ပါသည်။ဇလုံထဲရေထည့်ကာအခန်းထဲယူလာပြီးတန်းပေါ်မှသဘက်လေးကိုယူ၍အမေ့ဘေးတွင်ထိုင်လိုက်သည်။

" ရေဘတ်တိုက်ရအောင် အမေ"

လှဲနေရာမှအမေငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးအင်းကျီကြယ်သီးဖြုတ်နေစဉ် သားဖြုတ်ပေးပါ့မယ် အမေဟုသူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေကသူ့ကိုပြုံး၍ခေါင်းညိတ်ပြလေသည်။ ကြယ်သီးများကိုဖြုတ်ပြီး အမေ့အင်းကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးဒါလဲမယ်လေအမေ ဟု ပြော၍ ဘရာစီယာကိုသူပြတော့ အင်း လဲမယ် သား ဟုပြောကာ အမေကထမီကိုရင်ဘတ်နားသို့ယူ၍ ကိုင်ထားလေသည်။အမေ့နောက်ကျောဘက်သွားပြီး ဂျိပ်ဖြုတ်၍ ဘရာစီယာကိုချွတ်လိုက်သည်။

အမေကထမီကိုရင်လျားလိုက်သည်။ရေဇလုံထဲသို့သဘက်လေးကိုနှစ်လိုက်ပြီး ရေစင်အောင်ညှစ်ကာ အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့မျက်နှာလေးကိုရေဘတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့လည်တိုင်နဲ့ ရင်ဘတ်သားဝင်းဝင်းလေးကိုပါရေဘတ်တိုက်ပေးပြီးသည်နှင့်အမေ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုတိုက်ပေးပြီး အမေ့ကိုခြေဆန့်ထားစေလိုက်သည်။

စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့မွေးပွသဘက်သေးလေးကိုသူထယူလိုက်သည်။ အမေလေးဘက်နာရောဂါဖြစ်တိုင်း သူမကိုပြုစုပေးနေကျဖြစ်၍ကျွမ်းကျင်နေလေသည်။ 

အမေ့ဘေးမှာထိုင်လိုက်ပြီး သူမထမီကိုအပေါ်သို့လှန်တင်ကာ မွေးပွသဘက်သေးသေးလေးကိုဇလုံထဲထည့်၍ရေစင်အောင်ညှစ်လိုက်ပြီးခြေသလုံးသားဖွေးဖွေးလေးမှစကာရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်တံအစုံ ထိုမှအမွေးနက်နက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးအုပ်ထားတဲ့စောက်ပတ်ဖောင်းကြီးကြီးကို ညင်သာစွာဖြင့်ရေဘတ်တိုက်ပေးလိုက်သည်။ 

" ရပြီသား"

အမေ့ ထမီကို အောက်ပြန်ချပေးလိုက်သည်။ 

" သားလည်းအမေဖြစ်တဲ့နေ့ထဲကစပြီးပင်ပန်းနေရှာပြီကွယ်"

" အမေရယ် သားတို့မှာပြေးကြည့်မှဒီသားအမိနှစ်ယောက်ပဲရှိတာ သားမပင်ပန်းပါဘူး"

မေက သူ့ခေါင်းမှဆံပင်ကိုချစ်စနိုးနဲ့ပွတ်ပေးနေလေသည်။ ဗီရိုထဲမှ မိန်းမဝတ်တီရှပ်အပွနဲ့ထမီဘရာစီယာတို့ကိုထယူလိုက်ပြီး အမေ့ကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ဝတ်ပေး၍ပြီးတော့ သနပ်ခါးသွားသွေးကာ ကျောက်ပျဉ်ကိုအိပ်ယာနံဘေးယူခဲ့လိုက်သည်။အမေ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုသနပ်ခါးလူးပေးပြီး ပါးကွက်လေးပါကွက်ပေးလိုက်သည်။ 

" အမေလည်းခုမှခလေး ပြန်ဖြစ်သွားပြီ"

အမေကကျေနပ်ပီတိဖြစ်စွာသူ့ကိုပြောသည်။အုံးဆီယူကာလက်ဝါးထဲထည့်ပြီး ပခုံးကျော်ရုံ အမေ့ရဲ့ပိတုန်းရောင်ဆံပင်များကိုလူး၍ခေါင်းဖြီးပေးလိုက်သည်။ခဏအကြာမှာ ဆရာဝန်ရောက်လာပြီးအမေ့ကိုစမ်းသပ်စစ်ဆေးကာစားဆေးပေးသွားလေသည်။ 

" ဆိုင်ခဏသွားထိုင်လိုက်အုံးမယ် အမေ"

အမေ့ကိုပြောပြီး အောက်ထပ်ရှိသူတို့ဖွင့်ထားတဲ့ဆိုင်ကိုိုဆင်းလာခဲ့သည်။ခုနက အမေ့စောက်ပတ်ကိုိုရေဘတ်နဲ့သန့်စင်ပေးစဉ်ကသူ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားမိသလို ပုဆိုးထဲမှလီးတံမှာခုထိတောင်မတ်နေတုန်းပင်ရှိသေးသည်။

တမိုးထဲအောက်အခန်းတခန်းထဲမှာခုအရွယ်ထိ အမေနဲ့တအိပ်ယာထဲအတူအိပ် လက်ပွန်းတတီးနေထိုင်ထိတွေ့ဆက်ဆံနေရတော့ အမေ့ကို သူ့ရင်မှာတိတ်တခိုးချစ်ခင်စွဲလန်းနေခဲ့မိလေပြီ။သူမနှစ်ကမှစပြီးအမေ့ကို ၅၂၈ ထက်ကျော်လွန်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့ ချစ်မိနေခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

တအိပ်ယာထဲအတူအိပ်ရသဖြင့် အမေ့ရဲ့စွင့်ကားတဲ့တင် ပေါင်တို့နဲ့ တခါတလေ သူ့လီးကထောက်ရက် သူက ညအိပ်ရင်အမေ့ကိုခွအိပ်တတ်သည်။ 

ထိုအခါမျိုးတွေဆို သူလီးတောင်ကာ အမေ့ကိုလိုးချင်ခဲ့မိသည်။သို့ပေမယ့်သူ့စိတ်ဆင်ရိုင်းကိုအတတ်နိုင်ဆုံးချွန်းအုပ်ထားခဲ့သည်။အမေ့ကိုသူလိုးချင်ယုံသက်သက်မဟုတ် သူ့ဘဝလက်တွဲဖော်ဇနီးမယားအဖြစ် သူခဏ ခဏစိတ်ကူးယဉ်မိခဲ့ဖူးပါသည်။ 

အမေကသူ့ရဲ့အိပ်မက်နတ်သမီးလေးဖြစ်သလိုသူ့ရဲ့သတို့သမီးလေးလည်းဖြစ်ခဲ့ပြီး စိတ်ကူးထဲမှာအမေ့ကိုအကြိမ်ကြိမ်လိုးဆော်ခဲ့သည်။မဖြစ်နိုင်မှန်းသိသော်လည်း အမေ့ထံမှ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းကို သူလိုချင်ခဲ့မိသည်။ညနေစောင်းတော့ဆိုင်ပိတ်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

ထမင်းဟင်းနဲ့အမေ့အတွက်ဆန်ပြုတ်ကတော့ ဆိုင်အကူကောင်မလေးက အမေနေမကောင်းဖြစ်တဲ့နေ့မှစပြီး ည မနက်ဆာကိုချက်ပြုတ်ပေးတတ်သည်။ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီးဆန်ပြုတ်ကိုနွှေးကာ အခန်းထဲယူလာခဲ့သည်။အမေ ခဏမှေးနေသဖြင့် ခုံပေါ်တင်ထားပြီးသူမနားမှာထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာသွယ်ပြီးထိစပ်နေတဲ့မျက်ခုံးတန်းထူထူနှစ်ဖက်အောက်က မျက်နက်ဝန်း နှာတံစင်းစင်းလေးအောက်မှနှင်းဆီဖူးငုံလို အမေ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကစုပ်နမ်းချင်စဖွယ်။

နာတာရှည်လူမမာမဟုတ်၍အမေကမျက်တွင်းတော့မချောင်ပိန်လည်းမပိန်သွားပါ။အသက်ရှူတိုင်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေတဲ့ အမေ့ရဲ့  ၃၈ ဆိုဒ် ရင်နှစ်မွှာကျော့ရှင်းတဲ့ ၂၉ ဆိုဒ်ခါးလေးအောက်က ဂစ်တာရှိတ်ပုံကားစွင့့်သော ၃၉ ဆိုဒ် တင်တို့ကို အမေကပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပြီးအရပ်အမြင့်ကလည်း ၅ ပေ ၈ လက်မမြန်မာမိန်းခလေးများထဲတွင်စံချိန်မှီတဲ့အပြင်ပိုပင်ပိုသေးသည်။

အမေကအရပ်နဲ့အညီ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပြေပြစ်လှပကျော့ရှင်းသူဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ အင်းကျီထမီဘရာစီယာနဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကအစ အမေခုလိုဖြစ်ရင် သူလျှော်ဖွတ်ပေးနေကျဖြစ်၍သိခြင်းဖြစ်ပါသည်။အမေနဲ့တူ၍သူကလည်း ခုမှ ၁၇ နှစ်သာရှိသေးသော်လည်း အရပ်အမြင့် ၅ပေ၁၀ ခန္ဓာကိုယ်ထွားကျိုင်းသူဖြစ်ပါသည်။

အမေ့ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသူနမ်းကာခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုသွားယူလိုက်သည်။ပန်းကန်ကိုင်ပြီးအမေ့နားလျှောက်လာတော့ အမေကနိုးနေလေပြီ။

" သားဆိုင်သိမ်းခဲ့ပြီလား "

" သိမ်းခဲ့ပြီ အမေ"

အမေ့ကိုထူကာ ဆန်ပြုတ်တိုက် တိုက်၍ပြီးတော့ ဆေးတိုက်လိုက်သည်။နောက်၈ရက်လောက်နေတော့ အမေ သက်သာသွားပြီး ယခင်လို ဆိုင်ထိုင်နိုင်လာခဲ့သည်။ သူတို့ကဆိုင်ကို ဥပုသ်နေ့တိုင်းပိတ်တတ်သည်။ဒီနေ့ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၍ အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ အမေအိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေသည်။

သူလည်းအမေနဲ့အတူလုပ်ကူပေးနေလိုက်သည်။အမေကလေးဘက်နာရောဂါဖြစ်မှသာအိပ်ယာထဲမှာလှဲနေတတ်ပြီး မဖြစ်ရင်အငြိမ်နေတတ်တာမဟုတ် ဆိုင်နားရက်လည်း အိမ်အလုပ်ကို တခုမဟုတ်တခုလုပ်တတ်သူဖြစ်ပါသည်။

သူကဧည့်ခန်းဆက်တီကုလားထိုင်နဲ့စားပွဲခုံတို့ကိုသန့့််ရှင်းရေးလုပ်နေပြီးရှိုးကေ့စ်ဗီရိုအောက်ထပ်နဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်ကို အမေကခြေဖျားထောက်၍ဖုံခါနေလေသည်။ခြေဖျားလေးထောက်ထားသဖြင့် အမေ့၏စွင့်ကားသည့် တင်စိုင်ကြီးကအူယားစဖွယ်ဖြစ်နေသည်။စည်သူမိုး လုပ်သင့် မလုပ်သင့်ကို မဝေခွဲတော့ပဲ အမေ့နောက်သို့လျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကိုနောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်သည်။ 

" ဖယ်အုံးလေသားရဲ့ အမေသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတယ်ဖိုးပုလေးရဲ့ ကိုကိုရဲ့"

အမေသူ့ကိုငယ်စဉ်ထဲကချစ်စနိုးနဲ့ခုထိတခါတရံထိုသို့ခေါ်တတ်ပါသည်။အမေ့ရဲ့ချပ်ရပ်တဲ့ဗိုက်သားလေးကို အင်းကျီပေါ်မှ ပွတ်လိုက်ပြီး အမေ့ကိုသားချစ်တယ် အမေရယ် ဟု သူတုန်ရီလှိုက်မောစွာဖြင့်ပြောကာ လည်တိုင်လေးကိုနမ်းလိုက်သည်။

အမေသန့်ရှင်းလုပ်နေရာမှ သူ့ဘက်ကိုလှည့်လာသည်။

" ဖယ်စမ်း စည်သူမိုး  အမေကို ဒီလိုအပြုအမူမျိုး မလုပ်ရဘူးဆိုတာမင်းမသိဘူးလား"

စိတ်တိုစွာနဲ့ အမေကပြောသည်။ ခုမှသတိဝင်လာသူလို အမေ့ကိုဖက်ထားရာမှလွှတ်လိုက်ပြီး ခုမှနောင်တရနေမိလေသည်။အမေအပြစ်ပေးတော့မည်ဆိုတာသိ၍လက်ပိုက်ထားပြီးရပ်နေလိုက်သည်။

" ဖြန်းး ဖတ် ဖတ်"

သူ့ဖင်ကို အမေကြက်မွေးနဲ့ရိုက်လိုက်လိုက်သည်။မျက်ရည်စီးကြောင်းနှစ်ဖက်ကသူ့ပါးပြင်ထက်သို့စီးကျလာခဲ့လေသည်။ အမေရိုက်တာနာ၍မဟုတ်ပါ သူ့ကိုအမေတခါမှ မင်းလို့မပြောဖူးခဲ့ အမေမုန်းသွားမှာသူအရမ်းကြောက်သည်။အမေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုရိုက်ပြီးမှ စိတ်မကောင်း၍ထင်။အမေကြက်မွေးကို အောက်ချလိုက်သည်။

" သားကိုရိုက်မိတယ်ကွယ် အီးးဟီးး ဟင့်ဟင့်"

အမေရှိုက်ငိုနေလေသည်။ အမေသူ့ကိုလှမ်းဖက်ပြီးသူမရင်ခွင်ထဲသွင်း၍ဖက်ထားသည်။ 

" အမေ သားကိုမမုန်းပါနဲ့နော်"

" မမုန်းပါဘူးသားရယ်အမေ့သားလေးနာသွားလား အမေရိုက်တာ"

" မနာပါဘူး အမေ"

သူပြောပြီးအမေ့ကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ခုနကဝမ်းနည်းမှုတွေက အခုအဝေးသို့လွင့်စင်သွားပြီးသူ့ကိုရင်ခုန်သံများအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားစေခဲ့သည်။ အမေ့ရဲ့စူဖြိုးတဲ့ရင်နှစ်မွှာပေါ်သူ့မျက်နှာအပ်ထားလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ခုန်သံတွေကသူ့ပါးကတဆင့် သူ့နှလုံးသားထဲထိစီးဝင်လာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

အမေ့ကိုသား ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်နေမိတာတစ်နှစ်ရှိခဲ့ပါပြီ သူစိတ်ထဲမှပြောနေမိခြင်းဖြစ်သည်။သား အမေ့ကို ချစ်ခင်စုံမက်နေမှန်း အမေသိပါတယ်ကွယ်။ အမေလည်းငယ်ရာကကြီးလာသူပဲသိတာပေါ့ သားကိုလည်းအမေက သားချစ်သလိုချစ်ပါတယ်။ဒါပေမယ့် သားအမိဆိုတဲ့တံတိုင်းကြီးကခြားထားလေတော့ မသိဟန်ဆောင်နေခဲ့တာပါ ချစ်တယ် သားရယ် ဒေါ်နွယ်နီမိုး စိတ်ထဲကပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ချစ်တယ်အမေရယ် သားရဲ့ဇနီးမယားသာ ဖြစ်လိုက်ပါတော့လား ဟု စည်သူမိုး စိတ်ထဲကပြောပြီး အမေ့ရင်သားအစုံကိုမျက်နှာနဲ့ ဖိသထက်ဖိထားလိုက်သည်။ အမေနဲ့သူ့ကြားမှာတိတ်ဆိတ်မှုကြီးက ၄ မိနစ်ကျော်လောက်စိုးမိုးသွားခဲ့သည်။

" ရေမိုးချိုးပြီး တို့သားအမိထမင်းစားကြမယ် သား"

ထိုတိတ်ဆိတ်မှုကြီးကိုအမေကဖြိုခွင်းလိုက်သည်။အမေ့ရင်ခွင်ထဲမှသူထွက်လိုက်သည်။

..............................................................................................................................

ထိုသို့ဖြင့်နေလာခဲ့တာ ၂ ပတ်ကျော်ကြာခဲ့သည်။သူတို့ဆိုင်မှာစျေးရောင်းနေချိန်နေ့လည်လောက်တွင်စာပို့သမားရောက်လာပြီးသံကြိုးစာတစောင်လာပို့သွားသည်။ ထိုစဉ်အချိန်က ခုလိုဟန်းဆက်တွေမပေါ်သေး ကြိုးဖုံးတောင် အိမ်တိုင်းမရှိပါ။အမေကသံကြိုးစာဖတ်၍ပြီးတော့ မနက်ကျရင်အမေတို့ သားအဖွားဆီသွားကြရမယ်။နေမကောင်းဖြစ်လို့လာခဲ့ဖို့ခေါ်တာ ဟုသူ့ကိုပြောလေသည်။အမေ့ရဲ့ အဒေါ် သူ့အဖွားဖြစ်ပါသည်။

နောက်နေ့မနက်ရောက်တော့ ဆိုင်ပိတ်ကာ အဖွားတို့နေတဲ့မြို့သို့ သွားရန်ကားဂိတ်ကိုဆင်းခဲ့သည်။ခရီးသည်ပို့ဆောင်ရေးကားဖြင့် ထိုမြို့ကိုလာခဲ့ကြပြီး နေ့လည် နှစ်နာရီလောက်မှာ ဟိုကိုရောက်သည်။အဖွားတို့အိမ်ရောက်တော့ အဖွားကိုကျန်းကျန်းမာမာတွေ့ရသည်။အမေကမေးသည့်အခါသတိရလို့ညာခေါ်လိုက်တာဟု အဖွားကပြောသည်။ အမေလည်းအဖွားတို့နဲ့အလာပသလာပပြောနေလေသည်။

အဖွားတို့က မိသားစုသုံးယောက် သူမသမီးနှစ်ယောက်နဲ့ အဖွားနဲ့ဖြစ်ပါသည်။ညရောက်တော့ အမေက သူမညီမနှစ်ယောက်နဲ့သွားအိပ်ပြီးသူကအိမ်ရှေ့ခန်းမှာအိပ်ရသည်။အဲဒါမှအခက် ဒီအရွယ်ထိ အမေနဲ့ခွဲမအိပ်ဖူးသဖြင့် တော်တော်နဲ့အိပ်မရ ထို့ကြောင့်ခြင်ထောင်အပြင်မှာ ထွက်ထိုင်နေလိုက်သည်။အဖွားတို့က အောက်ထပ်မှာမအိပ် အပေါ်ထပ်မှာသာအိပ်ကြသည်။

" သားမအိပ်သေးဘူးလား"

အိမ်ခန်းထဲမှထွက်လာပြီးသူ့ဘေးမှာထိုင်၍အမေကမေးလေသည်။

" ဘယ်လိုအိပ်လို့ရမှာလဲ အမေရာ အမေနဲ့အတူအိပ်နေကျဆိုတော့ တစ်ယောက်ထဲကျမအိပ်တတ်ဘူး"

" အမေသိပါတယ်ဖိုးပုလေးရယ် အမေတို့ ဒီမှာခဏပဲနေမှာပါ မေ့သားက ခလေးကျနေတာပဲ"

" လာ အမေအပေါ့သွားမို့လိုက်ခဲ့ပေးအုံး"

သူတို့သားအမိ အပေါ်လှေကားမှအိမ်အောက်သို့ ဆင်းပြီးနာက်ဖေးအိမ်သာခန်းကိုလာခဲ့ကြသည်။အမေအိမ်သာထဲဝင်သွားတော့အခါသူမလှမ်းမကမ်းမှစောင့်ပေးနေလိုက်သည်။ခဏကြာတော့ အမေအိမ်သာထဲကထွက်လာသည်။ 

တရေးနိုးဆံပင်ဖရိုဖရဲလေနဲ့ အမေကလှနေသလို ဖောရိန်းရှပ်အင်းကျီ အပေါ်ကြယ်သီးနှစ်လုံးပြုတ်နေ၍ညအိပ်ချိန် ဘရာစီယာမဝတ်ထားသဖြင့်အမေ့ရဲ့ရင်နှစ်မွှာကို တစွန်းတစမြင်နေရလေသည်။အမေလက်ဆေးရန်ဘေးမှရေချိန်းထဲဝင်သွားသည်။

သူလည်းရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ အမေ့ဘေးမှာရပ်လိုက်ပြီး ဒီတခါတော့ အမေ့ဆီကအချစ်ကိုရယူမယ်။ သူ့ကို အမေသတ်လည်းခံမယ် အမေ့ကိုချစ်တာတခုပဲသိတယ်။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ပါစေတော့ပြီးမှ အမေပေးတဲ့အပြစ်ကိုခံယူမယ် ဟုဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။

အမေ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲဖက်ကာ အမေ့ပါးပြင်အနှံ့ကို သူ့နှာခေါင်းရာစွဲထင်မတတ် တရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းလိုက်သည်။အမေကလည်း သူ့ကိုိုပြန်လည်ပွေ့ဖက်ထားလေသည် အမေကခြေဖျားလေးထောက်ကာ အမေရိုက်မှာသားမကြောက်ဘူးလား ဟု ပြုံး၍ပြောပြီး သူမရဲ့ချစ်ရည်ရွှန်းလဲ့တဲ့မျက်နက်ဝန်းလေး နဲ့ သူ့ကိုကြည့်နေလေသည်။

" မကြောက်ပါဘူး အမေ သားက အမေ့ကိုချစ်နေသူဆိုတော့ ရိုက်ရုံမကလို့အမေသတ်လည်းသားသေဝံ့ပါတယ်သားနှလုံးခုန်သံတွေရပ်တန့်သွားတဲ့ထိ အမေ့ကိုချစ်နေမယ်ဆိုတာ ယုံပါနော်"

" မေ့သားကစကားတွေသိပ်တတ် အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်သားကိုမရိုက်ဘူး အမေ့ကိုရည်းစားစကားပြောတဲ့ ကောင်လေးကို အပြစ်ပေးရမယ်"

ပြောပြီးအမေ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက သူ့ပါးစပ်ပေါ်ရောက်လာသည်။စည်သူမိုးတစ်ယောက် ဝမ်းသာပျော်ရွှင်သွားရပြီး အမေ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။သူ့ပါးစပ်ထဲသို့ အမေကသူမလျှာလေးကိုထိုးသွင်းသည်။

အမေ့လျှာနွေးနွေးလေးကိုသူ့လျှာနဲ့ယစ်ပတ်ထိုးမွှေ့လိုက်သည်။အမေ့၏စူဖြိုးမို့မောက်သည့်ရင်သားအစုံက သူ့ရင်ဘတ်မှာဖိမိနေလေသည်။သူ့လက်ကိုအမေက သူမလက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး ရင်သားအစုံပေါ်တင်ပေးထားလေသည်။ 

အင်းကျီပေါ်မှပင်အမေ့ရဲ့ရင်သားကိုသူဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။ပုဆိုးထဲမှသူ့လီးတံကတောင်မတ်နေပြီးရှေ့ငေါထွက်ကာအမေ့ရဲ့ဆီးခုံမှာထောက်မိနေလေသည်။သူနဲ့အမေ ၅ မိနစ်ကျော်လောက်အနမ်းရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့အမေကစုပ်နမ်းရာမှခွာလိုက်ပြီးသွားအိပ်ကြမယ် သားဟု သူ့ကိုပြောသည်။

" နေပါအုံးအမေရယ် သား အမေ့ကိုချစ်ပါရစေ ခွင့်ပြုပါနော်"

ပြောပြီး လင်းမြွေကြီးပတ်သလိုအမေ့ကိုဖက်ထားလိုက်သည်။ 

" အမေတို့အိမ်ရောက်မှချစ်ကြမယ် ဒီမှာ တယောက်ယောက်မြင်သွားမယ်သွားအိပ်ကြမယ်သား"

" အမေ့စကားနားမထောင်ပဲ သားဇွတ်လုပ်မယ်ဆိုရင်တော့ ဒီတခါ နောက်ဆုံးအကြိမ်ပဲ"

" အမေ့စကားကို သားနားထောင်ပါ့မယ်"

ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကိုရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။ မေ့သားဖိုးပုလေးက လိမ်မာတယ် ဟုပြောပြီးခြေဖျားလေးထောက်၍ သူ့နဖူးပြင်ကိုနမ်းကာ သူ့ပါးကိုနမ်းလေသည်။ သူနဲ့အမေ ရေချိုးခန်းထဲမှထွက်ပြီး အိမ်ပေါ်သို့တက်ခဲ့ကြသည်။

သူတို့သားအမိအိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့ကြသည်။အမေလည်းအိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။စည်သူမိုးအိပ်ယာထဲတွင်လှဲပြီးခုနကအမေ့၏နူးညံ့အိစက်သော အသားအစိုင်အထိအတွေ့လေးများကိုတွေးပြီးအိမ်ရောက်လျှင်အမေနှင့်ချစ်စခန်းဖွင့်ကြရမည်အားတွေး၍ရင်တွေခုန်နေမိလေသည်။ခဏကြာတော့သူအိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။

သူတို့သားအမိအဖွားးတို့အိမ်မှာနောက် ၂ ရက်နေပြီးသူတို့မြို့သို့ပြန်ရန်ကားဂိတ်သို့ဆင်းလာကြသည်။ကားဂိတ်ရောက်ပြီးခဏကြာတော့သူတိုိ့စီးရမည့်ကားရောက်လာ၍ ကားပေါ်တက်ကာထိုင်ရမည့်ခုံတွင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ကားထွက်ပြီးခဏကြာတော့အမေကသူ့ပခုံးပေါ်သို့ခေါင်းလေးတင်၍ ငိုက်နေလေသည်။အမေ့ကိုဖက်ထားလိုက်သည်။သူ့ရင်ခုန်သံစည်းချက်များကမြန်ဆန်နေလေ၏။

တစ်နာရီလောက်အိပ်ငိုက်ပြီးအမေနိုးလာသည်။သားကမအိပ်ဘူးလားဟု သူ့ကိုမေးပြီး လာအိပ်ဆိုပြီးသူမပခုံးပေါ်ခေါင်းတင်၍အိပ်စေလေသည်အမေ့ပခုံးပေါ်သူခေါင်းတင်လိုက်သညိ့အခါအမေကသူ့လက်မောင်းကိုပုတ်ပေးနေလေသည်။

သူတစ်နာရီခွဲကျော်ကျော်လောက်အိပ်ငိုက်သွားခဲ့သည်။

" သားထတော့ ကားဆိုက်ပြီဆင်းကြမယ်"

အမေနှိုးမှသူနိုးလာသည်သူတို့သားအမိကားပေါ်မှဆင်းပြီးအိမ်သို့ပြန်ခဲ့ကြသည်အိမ်ထဲရောက်တော့သူတို့ခရီးဆောင်အိတ်ကိုချလိုက်သည်။

" ပူလိုက်တာ သားရယ်"

ပြောပြီးအမေဆက်တီမှာထိုင်လိုက်သည်။အမေ့ဘေးမှာထိုင်ပြီး အမေ့ကိုယက်ခတ်ပေးပြီး အမေ့မျက်နှာပေါ်ကချွေးလေးများစို့နေတာကိုကြင်နာယုယစွာဖြင့်သူလက်နှင့်သုတ်ပေးလိုက်သည်။

" အိမ်ရောက်ရင်သားတို့ ချစ်ကြမယ်ဆို အမေ"

အမေ့လက်ခုံလေးကို သူ့နှာခေါင်းနားတေ့၍နမ်းပြီးပြောလိုက်သည်။

" ဘယ်သူပြောလဲချစ်မယ်လို့ ချစ်ပါဘူး"

" ဟောဒီကသားရဲ့ချစ်သူအမေကပြောတာလေ"

အမေ့မျက်နှာအနှံ့ကိုတရွှတ်ရွှတ်နှင့်နမ်းလိုက်သည်။

" ချွေးစော်မနံဘူးလားသားရယ်"

" မနံပါဘူးအမေ မွှေးနေတာပဲ"

" သားချစ်တော့မယ်နော်အမေ"

" ချစ်ပါသားရယ်အမေကလည်း သားလေးအချစ်ကို ဟိုမှာထဲကခံချင်နေတာမဖြစ်သာလို့ ခုအိမ်ရောက်ပြီအမေ့ကိုချစ်ပေးတော့"

" ပြွတ်စ်"

အမေ့ကိုကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်ပြီးအမေ့ကိုယ်လေးကိုစွေ့ခနဲပွေ့မကာသူတို့သားအမိအိပ်သောအိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။ကုတင်နားတွင်အမေ့ကိုအောက်သို့ညင်သာစွာချပေးလိုက်ပြီးပခုံးကျော်ရုံအုံထူနက်မှောင်သောဆံပင်များကိုသူလက်နှင့်အပေါ်သို့မကာအမေ့ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကိုနမ်း၍လည်တိုင်လေးအားပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းလိုက်သည် ။အမေကခြေဖျားလေးထောက်၍သူ့ပါးစပ်နားသူမနှုတ်ခမ်းလေးတေ့ပြီးစုပ်နမ်းလေသည်အမေ့လျှာနွေးနွေးလေးကသူ့ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်လာသည်သူတို့လျှာချင်းထိုးကလိနေလိုက်ကြသည်။

စုပ်နမ်းနေရာမှအမေ့အင်းကျီနောက်ကျောမှဇစ်ကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။အမေစုပ်နမ်းရာမှခွာ၍သူမအင်းကျီကိုချွတ်ကာသူ့အင်းကျီကိုပါချွတ်လိုက်သည်။ဘရာစီယာအဖြူရောင်ပေါ်မှအပြင်ဖက်သို့လျှံကျမလို ဖြစ်နေသည့် အမေ့ရင်သားအစုံဘရာစီယာပေါ်မှနမ်းပြီ းဘရာစီယာကိုအပေါ်သို့မတင်လိုက်သည့်အခါ မေ့သားဖိုးပုလေးကချိုစို့ချင်ပြီပဲဟုပြောကာကျောနောက်သို့လက်လျှိုသွင်း၍ဂျိပ်ဖြုတ်ချွတ်လိုက်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှသည့်နို့နှစ်လုံးကဖွေးခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။ သူငယ်စဉ်ကစို့ခဲ့ရသည့်အမေ့နို့ကိုအငမ်းမရစို့နေလိုက်သည် သူနို့စို့နေစဉ်အမေက သူ့ကျောကိုပုတ်ပေးပြီးတီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

" အားးးးးး ဟင်းး"

ခဏအကြာစို့၍ပြီးတော့ဒီဖက်လည်းစို့လေမေ့သားလေးရဲ့ဟုပြောပြီးအမေကသူ့ခေါင်းကိုမ၍မစို့ရသေးသည့်နို့တလုံးပေါ်သို့ရွှေ့ပေးလေသည်။အမေ့နို့ကိုစို့နေလိုက်သည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသည့် အမေ့ဗိုက်သားလေးကိုနမ်းပြီးချက်ပေါက်လေးထဲလျှာထည့်ကာထိုးကလိလိုက် သုံးမိနစ်ကျော်လောက်နှူးနပ်၍ပြီးတော့အမကကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာအိပ်ယာထက်တွင်လှဲလိုက်သည်။

သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ကာကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီးအမေ့ခြေရင်းတွင်ထိုင်၍ ထမီကိုအမေ့ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်လိုက်သည့်အခါအမေကသူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားပေးထားလေသည် ။ဇာအနားကွတ်အဖြူရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုအောက်သို့ဆွဲချပြီးချွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ခွဆုံထံသို့သူမျက်နှာအပ်လိုက်ပြီးစောက်မွေးနက်ပါးပါးလေးများဖြင့်ဖုံးအုပ်ထားထားသောအမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။

" အားးးးးးးးး သားး မေ့သားလေးး အားးးးးးးးးးး"

သူ့ခေါင်းကိုအမေကျစ်နေအောင်ကိုင်ထားပြီးတီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေ၏။လွန်ခဲ့သည့်၁၇နှစ်ကဒီစောက်ပတ်ကြီးမှသူထွက်ခဲ့ရပြီးယခုသူ့ကိုမွေးထုတ်ခဲ့သောအမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုစိမ်ပြေနပြေစည်သူမိုးယက်ပေးနေလိုက်သည်။

" မွေးရကျိုးနပ်လိုက်တာကွယ် အားးးးးးးးးးးးးးး ဟင်းးးးးးးးးးးးး"

အမေ့အစိလေးကိုဖူးခနဲပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

" အားးးးးးးး"

" အမေမရတော့ဘူးသား လိုချင်ပြီကွယ်"

အမေကပြောသည်အမေ့စောက်ရည်ကြည်လေးများကစိမ့်ထွက်နေလေသည် ။သူယက်ရာ တော်ကာအမေ့ပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုက်လိုက်သည် ။တဇတ်ဇတ်တောင်မတ်နေသည့်သူ့လီးတံကြီးကို စည်သူမိုးဆုပ်ကိုင်၍အမေ့စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည် ။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုထိုးခွဲ၍သူ့လီးတံကြီးကအမေဒေါ်နွယ်နီမိုး၏အိစက်နူးအိသည့် စောက်ခေါင်းထဲသို့တအိအိနှင့်ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

" အားးးးးး အားးးးးးးး"

အမေငြီးတွားကာသူမစောက်ပတ်ကြီးကိုကော့ပင့်ပေးနေလေ၏။နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ပြီးသူ့ကိုမွေးထုတ်ခဲ့သည့်အမေ့စောက်ပတ်ကြီးအားတဖုံးဖုံးနှင့်ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးး

အချက်လေးငါးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ သူ့လီးတစ်ခုလုံးယားတက်ကာပြီးချင်လာသည် ။ဆီးခုံချင်းထိကပ်ထားလိုက်ပြီးသူ့သုတ်ရည်ပူများကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။

" အားးးးးးးးးးးးးး"

ငြီးတွားကာအမေခါးလေးကော့တက်သွားသည်။

" လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ"

အမေကသူ့ပါးကိုချစ်စနိုးဖြင့်ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။

" အမေ့ကိုအဲလိုပဲပြောရလား ကိုကို ဖိုးပုလေးရဲ့"

အမေကတီးတိုးလေးပြောပြီး သူ့ကိုချစ်မျက်စောင်းလေးထိုး၍ ချစ်ရည်ရွှန်းသည့်မျက်နက်နက်ဝန်းလေးနှင့်ကြည့်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကမေ့သားလေးအတွက်ပါကွယ် တစ်သက်လုံးအမေ့ကို လိုးပေးရမယ်နော်သား ဟုပြောပြီးသူ့ကိုဖက်၍သူမရင်ဘတ်ပေါ်အမေကဆွဲချလိုက်သည်။

" သားကအမေ့ကိုခုလည်းလိုးမယ်တစ်သက်လုံးလိုးမယ် အမေ"

အမေ့စောက်ပတ်ထဲမှသူ့လီးမှာနောက်တခါထပ်လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ ။သူလီးကိုနောက်သို့ဆွဲထုတ်ပြီးအမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားပြီး အမေ့ လင်လေးရယ်ကောင်းလိုက်တာကွယ် ။သူ့ကိုအမေကျစ်နေအောင်ဖက်ထားလေသည်။

" ဖွတ် ဖတ်"

" အားးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးး အမေ့လင်လေး"

ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။