သမင်ခြံ ဖိုးခင် အပိုင်း ( ၂ )
ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၄ )
လမ်းထိပ်မှာပဲ ပေတိုးနဲ့တွေ့တာပါပဲ။ပေတိုးက ဆိုင်ကယ်နဲ့ဗျ။ ကျုပ်မြင်တာနဲ့ ဘေးနားထိုးရပ်တော့တာ။မျက်နှာကလည်း ချွေးတွေသန်တွေနဲ့ တခုခု ဖြစ်နေပုံဗျ။
" ဟာ … ဟျောင့် ဖိုးခင် … ငါ အခု မင်းဆီလာမလို့ "
" ငါလည်း မင်းဆီလာတာ ပေတိုးရ တီးကိုင်မလို့ "
" အပြန်မှ သောက်တော့ … လာ အမြန်တက်ကွာ … မသီတာ အဖေ သတိလစ်သွားလို့ ဟိတ်ရောင်ရေ "
" ဟမ် … အေးအေး "
ဒါကြောင့် ပေတိုး ပြာရိပြာယာ ဖြစ်နေတာကိုးဗျ။ကျုပ်လည်း ပေတိုးနောက်က ခွထိုင်လိုက်တယ်။ဆိုင်ကယ်က ဘယ်သူ့ဆိုင်ကယ်လဲမေးတော့ ကိုဇော်ကြီး ဆိုင်ကယ်တဲ့ဗျ။ကိုဇော်ကြီးဆိုတာ ကျုပ်တို့ ရပ်ကွက်ကပါပဲ။ နာရေးကားအကူမောင်းတာပေါ့ဗျာ။ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ကို သူဋ္ဌေးတစ်ဦးက နာရေးကား လှူထားတာဗျို့။
အရပ်ထဲ တခုခုဆို အဲဒီကားလေးပဲ အားကိုးနေရတာပါ။ပေတိုးက လမ်းထိပ်ကနေ အရှေ့ထဲ ထောင်တက်နေတာ။လမ်းမကြီး ရောက်တော့ တောင်ဘက် ကွေ့ပြီး တည့်တည့်မောင်းနေတာ။အဲတာ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ကနေ မြို့ထဲ သွားတဲ့လမ်းမကြီးပေါ့။မီးပွိုင့် တခုခဏ ရပ်စောင့်ပြီးမှ ပုံမှန်လေး မောင်းထွက်လာကြတာ။
" ဘယ်တုန်းက ဖြစ်တာလဲ ကွ "
" မနက် အစောကြီးပဲ … ဖိုးခင်ရ … မသီတာက ငါ့အိမ်လာနိုးတာ … ငါလည်း လိုက်သွားတော့ ဘိုးတော်က မလှုပ်တော့ဘူးကွ … ဒါနဲ့ ကိုဇော်ကြီး သွားခေါ်ပြီး မသီတာတို့ သားအဖကို နာရေးကူမှု့အသင်းကားနဲ့ တင်ပေးပြီး ငါက ကိုဇော်ကြီးဆိုင်ကယ် ယူလာခဲ့တာ "
" ခု ဘယ်လိုက်ရ မှာလည်း "
" ဆေးရုံကြီးပေါ့ ကွ "
တဖြည်းဖြည်း မြို့လယ်က မီးပွိုင့်ကြီး တခုရောက်လာတာဗျို့။မနက်ပိုင်းဆိုပေမယ့် ဈေးသွားဈေးပြန်လူတွေ ကုန်ကားတွေ တခြားဆိုင်ကယ်တွေရော ဥဒဟို သွားလာနေကြတာပေါ့။မော်တော်ပီကယ်တစ်ယောက်က လမ်းလယ်ခေါင်ကနေ တတွီတွီနဲ့ လမ်းရှင်းနေလေရဲ့။
ကျုပ်တို့လည်း အရှေ့ထပ်ကွေ့ရမှာမို့ အရှေ့ဘက်ပြထားတဲ့ မျှားလေး မီးစိမ်းမှ ထွက်လို့ရတာ။ ၅ ပြလောက်မောင်းပြီး ညာဘက်ချိုးလိုက်တာ မီးပွိုင်ရှိပေမယ့် လူရှင်းနေတော့ မီးစိမ်းအောင် မစောင့်တော့တာ။ဘူတာကြီး ကုန်းတံတားမြင်မှ အရှေ့တည့်တည့် ထပ်ကွေ့ပြီး ၈ ပြလောက်ထပ်မောင်းလိုက်တယ်။လမ်းဘယ်ဘက်မှရှိတဲ့ ဆေးရုံကြီး အဝင်တံခါးပေါက်က နေ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဝင်လာခဲ့ကြတာ။လာသာလာရတာ မသီတာတို့က ဘယ်နေမှန်းမသိပါဘူး။
" ဟျောင့် … ပေတိုး … ဘယ်လူနာရုံလဲ "
" မသိဘူးကွ … ငါလည်း … မသီတာတို့ ကားပေါ်တင်ပေးပြီး မင့်လာခေါ်တာ "
" လီးတဲ့မှပဲ … မင်းအမေလင် ဆေးရုံကြီးက အကြီးကြီးဟ … သူရောဂါဌာနနဲ့သူ လက်ခံပြီး ကုတာ "
ကျုပ်တို့လည်း ဆိုင်ကယ်အပ်ပြီး ဆိုင်ကယ်စတင်းနားလေး ယောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ပေတိုးကို ကားအပ်တဲ့ဘက် ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က နာရေးအကူကားကို ရှာခိုင်းလိုက်တာ။ကျူပ်က ဆိုင်ကစတင်းနားလေး ရပ်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ဟိုရှာဒီရှာပေါ့။ခဏကြာတော့ ပေတိုး မျက်နှာက ချွေးပြန်ပြီး ပြန်ရောက်လာတာ။
" မတွေ့ပါဘူး ဖိုးခင် ရာ "
" အေးပါကွာ ဘယ်တတ်နိုင်မလည်း လိုက်ရှာကြတာပေါ့ "
" ဟာ … ဟျောင့် ဖိုးခင် … ဟိုမှာ ဟိုမှာ ကိုဇော်ကြီးကွ "
ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ ။ကိုဇော်ကြီး စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် ဦးနှောက်နဲ့ အာရုံကြောကုသဆောင် အောက်ထပ် အပေါက်ကို စိုက်ကြည့်နေတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ ပေတိုးလည်း ကိုဇော်ကြီးဆီ လျှောက်လာခဲ့လိုက်တာ ဆိုင်ကယ်စတင်းနဲ့ ကိုဇော်ကြီးရပ်နေတဲ့ နေရာက သိပ်မဝေးဘူးဗျ ။မျက်စောင်းထိုးလေးပဲ။
" ဗျို့ ကိုဇော်ကြီး … ခင်ဗျားကား လိုက်ရှာနေတာဗျ "
" ဟော ဖိုးခင် တို့လား … ငါတို့ အသင်းကားတွေက အပ်စရာမလိုဘူးကွ ကုသဆောင်တွေနားထိ ထားလို့ရတယ် "
" အော် ကျုပ်တို့က ကားအက်တဲ့ ပတ်ရှာနေတာ … ဒါနဲ့ မသီတာတို့ သားအဖ ရော "
" အပေါ်မှာကွ ငါတော့ အဖိုးကြီး မထင်တော့ပါဘူး … ခုထိ သတိကို မရသေးဘူး "
" ဟုတ် … ခု အခြေနေက ဘာတဲ့လဲဗျ "
" ဆေးရုံက ပြန်ခေါ်ခိုင်းနေတာ မသီတာက လက်မလျော့ဘူးကွ အထူးကု ဆက်သွားမယ် ပြောနေတာ "
" အော် "
" ခဏနေ အောက်ပြန်ခေါ်လာတော့မှာ ငါလည်း စောင့်နေတာ … ဟော လာပြီလာပြီ … ငါ ကားဖင်ထိုးလိုက်ဦးမယ် "
လူနာတင်တွန်းလှည်းဘေးကနေ မသီတာက ပါးစပ်ကို လက်တဖက်နဲ့အုပ်ပြီး လမ်းလျှောက်လာတာ။ကုသဆောင်ထဲကနေ အပြင်ရောက်တော့ ကျုပ်တို့မြင်တာနဲ့ တရှုံ့ရှုံ့ ကြိတ်ငိုပါလေရော။
" ပေတိုး … ဖိုးခင် … အဖေ့ကို ကြည့်ပါဦးဟာ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "
ကျုပ်တို့လည်း မသီတာ အဖေကို လူနာတင်တွန်းလှည်းပေါ်ကနေ ကိုဇော်ကြီးကားပေါ်ပြောင်းတင်လိုက်တယ်။ပေတိုးက ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ လိုက်ပြီး ကျုပ်က မသီတာတို့ ကားနဲ့ပဲ လိုက်ခဲ့လိုက်တာ။
" မသီတာ အိမ်ပြန်ခေါ်မှာလား "
" မခေါ်သေးဘူး ဖိုးခင် … ငါ အဖေ့ကို ရသလောက်ကုပေးချင်သေးတာ.. ကိုဇော်ကြီး ပြောထားတယ် ..အထူးကုဆေးခန်း တန်းမောင်းဖို့ "
ကားလေးက ဆေးရုံက ပြန်ထွက်ပြီး အနောက်မောင်းထွက်လိုက်တာ။အရေးပေါ်ဟွန်းဖွင့်လိုက်တော့ ကားတွေဆိုင်ကယ်တွေက ဦးစားပေးပါတယ်။လမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ တောင်ဘက်ဆက်မောင်းပြီး မီးပွိုင် ၄ ခု အကျော်ကြ အောက်ထဲ့ချိုးချလိုက်တာ ပြဝက်လောက်ကျ ဆိုင်းပုဒ်အကြီးကြီး ထောင်ထားတဲ့ ၅ ထပ်တိုက် အဆောက်အုံကြီးတွေ့တာဗျို့။
အတွင်းထဲထိမောင်းဝင်ပြီး ကားပါကင်နေရာရောက်မှ ရပ်လိုက်တာ။ချက်ချင်းပဲ ဆေးခန်းအကူအလုပ်သမားတွေ ဆင်တူဝတ်စုံ အပြာတွေနဲ့ ထွက်လာကြတာဗျ။မသီတာ အဖေကို ဆေးခန်းအဝင်ဝက အခန်းထဲ ခေါ်သွားကြတယ်။ကျုပ်နဲ့မသီတာဝင်လိုက်တော့ ကွေ့ကောင်တာကြီးထဲမှာ နှပ်စ်မ တွေက စာရွတ်စာတမ်းတွေ ထုတ်နေကြတာ။
မျက်နှာချင်းဆိုင် စားပွဲခုံအရှည်ဘေးက ခုံတွေပေါ်မှာ တာဝန်ကျ ဆရာဝန်တွေ အများကြီးဗျို့ ထိုင်နေကြတာ။ဆေးရုံနဲ့ တခြားဆီပါပဲဗျာ။စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက် ဓါတ်လှေကားတံခါး ပွင့်သွားပြီး မသီတာအဖေကို ခေါ်သွားပါပြီ။မသီတာက ဆေးကောင်တာမှာ လူနာစာအုပ် လုပ်နေတာပေါ့။သူတို့မေးတဲ့ အချက်လက်တွေ ဖြည့်ပြီး စာအုပ်မှာ လူနာပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင် လက်မှတ်ထိုးရတာဗျ။
စတီးထိုင်ခုံ အရှည်လေးမှာ ကျုပ်နဲ့မသီတာ ထိုင်နေတုန်း ပေတိုးဝင်လာတော့တာပဲ။ကိုဇော်ကြီးက ကားပေါ်ကပဲ စောင့်မယ်ပြောပြီး ပေတိုးလွတ်လိုက်တာပါ။မသီတာ မျက်နှာလေးက မို့အစ်နေတာဗျ။သူ့ပေါင်လေးတွေပေါ် လက်ကလေးတင်ထားရင်း ကောင်တာဘက် လှမ်းလှမ်း ကြည့်နေတာ။
" ဦးသိန်းမောင် … ဆေးစာရွတ် ထွက်ပါပြီ … လူနာရှင် မသီတာ ရှိပါသလားရှင့် "
ဆေးကောင်တာက အသံကြားတာနဲ့ မသီတာ ထရပ်ပြီး လွယ်ထားတဲ့ပိုက်ဆံအိပ်လေးကို ညာဘက်လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်း ကောင်တာနား ရပ်လိုက်တာ။ဆေးဘောက်ချာစာရွတ်ထုတ်ပေးတဲ့ နပ်စ်မ ကို တစုံတခု ပြန်ပြောနေတာဗျ။နပ်စ်မ က ကျုပ်တို့ဘက် ကြည့်ရင်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ် လုပ်နေတာဗျို့။မသိတာ မျက်နှာလေးပျက်ပြီး ဆေးဘောက်ချာစာရွတ်လေးနဲ့ ကျုပ်တို့နား ရောက်လာတာ။
" ဖိုးခင် … အမ ဆွဲကြိုး သွားရောင်းဟာ ပိုက်ဆံက မလောက်တော့ဘူး "
သူ့လည်ပင်းက ဆွဲကြိုးဖြုတ်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ရွှေဘောက်ချာစာရွတ်လေး ထုတ်ပေးနေတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ ဖိုးခင် ရွှေရောင်းပြန်လာတော့ မသီတာ အဖေက အောက်ပြန်ရောက်ပါပြီ လူနာကုတင် တလုံးပေါ်မှာ ဆရာဝန်နှစ်ယောက်က ဆေးမှတ်တမ်းကြည့်ရင်း ဆလိုင်း ချိတ်ပေးနေတာ။မသီတာက လူနာကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်လေးပေါ့။
" အမ ၈ သိန်းကျော်ပဲ ရခဲ့တာ … ရော့ … ရွှေက တစ်ကျပ်သားနဲနဲကျော်ပေမယ့် အရော့တွက်ဘာညာနုတ်တယ် ပြောနေတာ "
မသီတာက ပိုက်ဆံတောင် မစစ်တော့ပါဘူး ကောင်တာသွားပြီး ဆေးဖိုးတွေ ရှင်းနေတာ။ကိုယ်လုံးခပ်တောင့်တောင့်နဲ့ ခါးအောက်က ဖင်သားကြီးတွေကလမ်းလျှောက်ရင် လှုပ်ခါနေတာ မိန်းမချင်းဆရာဝန်မတွေတောင် ငေးယူရတယ်။မျက်နှာလေးက ချွေးစို့နေပြီး အင်္ကျီအနက်လေးက ကိုယ်ကျပ်မို့ နို့အုံတွေက ထင်းနေတာပဲ။
ဖအေဖြစ်သူ အသည်းသန်ဖြစ်နေချိန်မို့ ဘေးဘီကို ဂရုစိုက်ပုံ မရဘူးဗျ။ထမိန်ကြားထဲ လက်ထဲ့ပြီး ပေါင်ဂွကို ကုတ်ကုတ်နေတာ။မကြာပါဘူးဗျာ ဆရာဝန်က မသီတာနား ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး နှာခေါင်း ချိတ်ထားတဲ့ ဆေးပုလင်းပိုက်တွေ ပြန်ဖြုတ်နေတာ အပ်တွေလည်း ပြန်နုတ်ပစ်တာ။ လက်မောင်းသွင်းထားတဲ့ ဆေးပုလင်းတစ်လုံးပဲ ချန်ပေးထားတာ။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ တိုးပြီး အိ့ကနဲ့ ရှိုက်ငိုပါလေရောဗျာ။
" ဖိုးခင် … အဖေ့ကို အိမ်ခေါ်ဖို့ လုပ်တော့ဟာ … အဟင့် ဟင့် "
မသီတာအဖေက အသက်မရှိတော့ဘူးဗျ။ဆေးပုလင်းတန်းလန်းနဲ့ အိမ်ပြန်ခေါ်လာတာက ရပ်ကွက်ကြောင့်မို့ပါ။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ မသီတာအိမ်ရောက်ရောက်ချင်း လူတွေ ဝိုင်းအုံလာပါလေရော။
" ဆေးရုံမှာ ဆုံးတာလား "
" အသက်ပါမလာရင် ရပ်ကွက်ထဲ မသွင်းရဘူး အရပ်နာတယ် "
" ဟယ် … ဦးသိန်းမောင်ကြီး ဆုံးတာလား "
" ဟာ ငါလိုးမ ဟာတွေ ဘာမှ အကူညီ မပေးပဲ လီးစကားတွေ ပြောနေတာ သေပြီးအိမ်ခေါ်တော့ ဘာဖြစ်လည်း … စောက်အဓိပ္ပယ် မရှိတာတွေ "
ကိုဇော်ကြီးဆဲလိုက်မှ လူအုပ်က နောက်ရှဲသွားတာဗျို့။ကျုပ်နဲ့ကိုဇော်ကြီး အလောင်းရေချိုးနေတုန်း ပေတိုးက ကုတင်ဆင်နေတာ။မသီတာက ပိုက်ဆံ ၃၀၀၀၀ ပေးပြီး ကျုပ်ကိုလိုတာလုပ်ဖို့ အကူညီတောင်းနေပြန်ရောဗျာ။ကိုဇော်ကြီးတို့ နာရေးအသင်းကို ၁၀၀၀၀ လှူလိုက်တယ်… ကိုဇော်ကြီးဖို့ အာရကေ သက်သက် ၅၀၀၀ ပေးလိုက်ပါတယ်။
အကုန်ပြီးစီးမှ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်လာလိုက်တာ။ရောက်ရောက်ချင်း အမေက တန်းဆဲပါလေရော။မနက်ထဲက လက်ဖက်ရည်သောက်ထွက်တာ ခုမှ ရောက်ရသလားပေါ့။ကျုပ်လည်း မသီတာ အဖေ ဆုံးကြောင်း ပြောလိုက်မှ ဟာကနဲ့ ဖြစ်သွားတာပေါ့။
" အော် ကိုသိန်းမောင် ဆုံးပြီပေါ့ … အင်း သီတာလေးလည်း ဝဋ်ကျွတ်သွားတာပေါ့ နှစ်တွေကြာပြီ "
အမေက မသီတာကို ကြေးစားမှန်း သိပေမယ့် ဖေါ်ဖေါ်ရွှေရွှေပဲ ဆက်ဆံတယ်ဗျ။လေဖြတ်နေတဲ့ ဖအေကို လုပ်ကျွေးနေတဲ့ သမီးလေးဆိုပြီး ချီးကျူးတတ်သေးတယ်ဗျ။ဘဝအကျိုးပေး မကောင်းလို့ ခန္ဓာကိုယ်ရင်းစားနေရပေမယ့် မသီတာကို တရပ်ကွက်သားချင်း ကူညီစောင့်ရှောက်ဖို့ ပြောပြထားတယ်။ညနေရောက်တော့ ကျုပ်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ဖဲဝိုင်းလစ်မလို့ဗျို့။
" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … နာရေးအိမ်လား "
" ဟုတ် အမေ "
အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်နေတဲ့ ကျုပ်ရှေ့ကို အမေက မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ပြီး မေးနေတာဗျ။
" အရက်သောက်မသွားနဲ့နော် ငါ့သား … ဖဲရိုက်ဖို့ရော ပိုက်ဆံက ရှိရဲ့လား "
" မသီတာ ပိုက်ဆံ ၁၀၀၀၀ ကျော် ကျန်သေးတယ်အမေရ "
" အော် … ဖိုးခင်ရယ် … သူများပိုက်ဆံကို … ပြန်ပေးလိုက် စေတနာ သန့်သန့်နဲ့ ကူညီပါဟာ … ရော နင့်ဖို့ ၅၀၀၀ ငါပေးမယ် … ရှုံးလည်း အဲဒီမှာ ညအိပ်ချင်အိပ် မအိပ်ချင် အိမ်ပြန်လာခဲ့… သီတာ့ ပိုက်ဆံတွေ ပြန်ပေးဖြစ်အောင်ပေးလိုက် "
အမေ ပြောမှ ကျုပ်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတာဗျ။မသီတာ ပိုက်ဆံတွေ ပြန်ပေးရမယ်။အင်္ကျီဘေးအိပ်ထဲ ပိုက်ဆံနိုက်နေတဲ့ အမေ့ကို ကျုပ်လည်း နဖူးလေးနမ်းပြီး ခပ်တင်းတင်းဖက်ပစ်လိုက်တာ။အမေက ရုတ်တရက် နူတ်ခမ်းလေးဟပြီး မော့ကြည့်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေ့နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တော့ အမေ့လက်တဖက်က ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲရောက်လာပြီး လီးကို ခပ်ဖွဖွ ညှစ်တော့တာပဲ။
" ဟွန့် … မအေလိုးလေး … ဒါမျိုးကျ တော်တော်တတ် "
နှုတ်ခမ်းချင်းခွာ ကျုပ်မျက်နာစိုက်ကြည့်ရင်း ပြုံးပြီး ပြောနေတာဗျ။လီးအရင်းကနေ အဖျားကို လေးငါးချက်လောက် ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ လွတ်တာ။အမေပေးတဲ့ ပိုက်ဆံ ၅၀၀၀ သက်သက်ခွဲထည့်ပြီး အိမ်က အထွက် ညီမလေးက မနက်ပြန်လာလို့ ဖဲနိုင်ရင် မလှိုင်နဲ့နံပြား ဝယ်လာခိုင်းနေတာ။
မသီတာအိမ်ရောက်တော့ မသီတာကို ပိုတဲ့ပိုက်ဆံပြန်ပေးတာ မသီတာကလည်း ပြန်မယူပါဘူး နောက်ရက်တွေတွက် သိမ်းထားခိုင်းတာ။ဘေးအိမ်က ဒေါ်အေးစိန်တို့ သားအမိက မသီတာနဲ့လာအိပ်ပေးလို့ ပူစရာ မလိုတော့ပါဘူး။
ပထမရက်မှာပဲ ကျုပ် 21 ဘင့်ပေါက်တာ ၇၀၀၀၀ ကျော်နိုင်တယ်ဗျို့။ပေတိုးကို မနက်တီးဆိုင်ခေါ်ပြီး စွပ်ပြုပ်နဲ့နံပြား ကျွေးပြီး ဘော်ဒါအကန့်လေးနဲ့ ၅၀၀၀ ပေးပစ်လိုက်တယ်။အမေနဲ့ ညီမလေးဖို့ မလှိုင်နဲ့နံပြား လက်ဖက်ရည် ပါဆယ်ဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်လိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ အမေက ရေချိုးသနပ်ခါးလိမ်းပြီးနေပြီ။
" အမေရေ … ညီမလေး … နံပြားဝယ်လာတယ်ဗျို့ "
ဝယ်လာတဲ့ စားစရာတွေကို မီးဖိုချောင် ထရံမှာ ချိတ်ပြီး အမေ့နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တာ။
" အံမယ် … မြူးလာပုံထောက်တော့ ဖဲနိုင်လာပြီမလား "
" ဒါပေါ့ အမေရ "
နောက်က ဖက်ရင်း အမေ့နို့အုံကြီး အုပ်ကိုင်ထားလိုက်တာ။အမေက သူ့ဖင်ကြီးကိုကော့ပြီး ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ နောက်ပြန်ကပ်ပေးနေတာ။ညီမလေး ရေချိုးပြီး အခန်းထဲဝင်လာမှ လူချင်းခွာပစ်လိုက်တာ။ညီမလေး အဝတ်စားလဲ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးမှ မလှိုင်နဲ့နံပြားကို အမေနဲ့ တူတူစားနေကြတာပေါ့။ကျုပ်က ဘေးနားထိုင်ပြီး ဆေးပေါ့လိပ်မီးညှိရင်း ဖွာနေတုန်း…
" အကို …မနေ့က ညီမလေး လက်ဖက်ရည်ဖိုးပေးတဲ့ ၅၀၀ … အတိုးရော ၅၀၀၀ ပြန်ပေး "
" ပေးပါမယ် ဟာ … အမေ့ဆီက တောင်း … အမေ့ကို ပိုက်ဆံ အပ်မလို့ "
" အံမယ် … နင်က ဘယ်လောက်များ နိုင်ထားလို့ "
အမေက မလှိုင်ပန်းကန်ထဲ နံပြားကိုနှစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲဝါးရင်း လှမ်းမေးနေတာ။
" ကျုပ် ၇၀၀၀၀ ကျော် ဘင့်ပေါက်တာ အမေရ … ပေတိုးကို လက်ဖက်ရည်တိုက်ပြီး ၅၀၀၀ ပေးလိုက်တယ် … ကျုပ်အဆင်မပြေလည်း ဒီကောင်က ကျွေးမွေးနေတာ "
" အမလေး … ကြားသားမိုးကြိုး … ဟုတ်ရဲ့လား ဖိုးခင် … မအေလိုးလေး "
" တကယ်ပါ ဗျ "
စားသောက်ပြီး ညီမလေး အလုပ်သွားတော့ အမေ့ကို ပိုက်ဆံထုပ်ပေးလိုက်တာ။မသီတာပိုက်ဆံ ၁၀၀၀၀ ကျော်က သရေပင်နဲ့ စီးထားရက်လေး။အမေက ကိုင်ကြည့်နေလို့…
" အဲတာ မသီတာက အတင်းပြန်ပေးတာ အမေရ… နောက်ရက်တွေ ညပိုင်း ဖဲရိုက်တဲ့ သူတွေ ဆေးလိပ် ကွမ်း ဧည့်ခံဖို့တဲ့ "
" အော် … ဒါဆိုလည်း … အဲတာ ပြန်ယူထားလိုက် … ရော့ ဒါက နင့်ဒီနေည ကစားဖို့ ၅၀၀၀ "
ပိုတဲ့ ပိုက်ဆံ အကုန် အမေက သူ့သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီးသော့ခတ် ပစ်တာ။သနပ်ခါး အဖွေးသားနဲ့ လှနေတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ရင်း ကျုပ်လည်း လမ်းဖက်လိုက်တာ။
" အမေ "
" ဘာတုန်း ဟဲ့ "
" ဒီနေ့ အကြော် နားလိုက်ပါ့လား "
" ဘာလုပ်ဖို့ နားရမှာလည်း ဖိုးခင် "
" သား အမေနဲ့ အတူ မအိပ်ရတာ ကြာပြီဗျ "
" အောင်မာ … အကြောက ထလာပြန်ပြီ "
" တကယ်ပါ အမေရ … ဟိုတခါ လုပ်ပြီးကတည်းက အတော်ကြာနေပြီ "
" ဟင် … မအေလိုးလေး … အမေကိုနော် … ဟွန့် "
အမေက မျက်စောင်းလေးထိုးရင်း ပြောနေတော့ ကျုပ်လည်း အူယားပြီး ဖက်နမ်းပစ်တော့တာပဲ။အမေက မျက်လုံးလေးမိတ်နေတော့ ကျုပ်လည်း အမေ့အင်္ကျီအောက်နားစလေး လှန်ပြီး ဘော်လီကို လည်ပင်းအောက်နားထိ ပင့်တင်လိုက်တာ။တွဲကျလာတဲ့ အမေ့နို့အုံတွေကို လက်နဲ့ခပ်ဖွဖွညှစ်ပီး နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးကို ဆွဲစို့ပစ်တာပေါ့။
အမေ့မျက်လုံးတွေ စင်းကျလာပြီး ကျုပ်ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးနေတာ။ကျုပ်လည်း နို့သီးခေါင်းလေး စို့ပေးရင်း အမေ့ပေါင်ကြားထဲ ထမိန်အပြင်ကနေ စမ်းလိုက်တာ။ထမိန်က ပါးတော့ စောက်မွှေးကြမ်းကြမ်းတွေ လက်ထဲ တန်းတိုးမိတာပဲဗျ။
ရင်ဘတ်ကိုကော့ပေးရင်း တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်လျက်လေးနဲ့ နောက်ကျောဘက်က သေတ္တာပေါ် ခေါင်းလေးလှန်ချနေတာ။စောက်မွှေးအုံအောက်က မာနေတဲ့အစ်လေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖိချေပြီး အပေါ်ကုတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း ကွေးထားအမေ့ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေတာဗျ။
" အ … … သား ရယ် "
ဘေးနားဒူးထောက်ထားတဲ့ ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ အမေ့ညာဘက်လက်က လီးကို စမ်းနေပြီဗျို့။ကျုပ်လည်း နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစုပ်လိုက် စောက်စိလေး ကုတ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း လီးက တောင်နေတာပေါ့။ဗြုံးကနဲ့ဗျာ အိမ်ရှေ့ တံခါးဝက…
" မနွဲ့ရေ … ဟေးးး မနွဲ့ … ညနေ ညည်းပြန်လာရင် ဗမာဘယာကြော်လေး ၅၀၀ ဖိုးလောက် ယူခဲ့ပါအေ … ကိုသောင်းစိန်က ဂွေးတောက်ရွတ်လေးနဲ့ကြော်စားချင်လို့တဲ့ "
" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဖယ် … ဖယ်တော့ လူလာနေတယ် "
အမေလည်း အိမ်ဝက ဒေါ်စော အသံကြောင့် အဖုတ်နိုက်နေတဲ့ ကျုပ်လက်ကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ဆွဲဖယ်ပြီး ဘော်လီဆွဲချရင်း အင်္ကျီကို ပြန်ဆန်နေတာ။
" ဟုတ် မမစော … လာပြီလာပြီ … ဘယာကြော်ပဲနော် "
ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ အခန်းထဲက မပြေးရုံတမဲ့ ထွက်သွားတော့တာ။ခဏနေတော့မှ ၅၀၀ တန်လေး ကိုင်ဝင်လာရင်း …
" ဒီနေ့တော့ မနားတော့ဘူး သားရယ် … နှပ်ထားတဲ့ မုန့်နှစ်တွေ အလကားဖြစ်ကုန်မယ် နက်ဖန်မှ နားတော့မယ် "
" ဟာဗျာ … အမေကလည်း "
" ကဲ … ထပါဟာ … နက်ဖန် အမေ ဆိုင်မထွက်ဖူး သားနဲ့နေပေးမယ် "
ကျုပ်လည်း မထချင် ထချင်နဲ့ ထရပ်လိုက်တော့ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထွက်နေတော့တာပဲ။
" ခ်ခ် … စိတ်လျော့ပါတော့အေ … အင့် … ရွှတ် ရွှတ် "
ကျုပ်ခါးကို အားပြုကိုင်ပြီး ထောင်ထွက်နေတဲ့လီးကို အမေက ကုန်းနမ်းပြီး ရယ်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေ့ခေါင်းလေးထိန်းကိုင်ပြီး ပါးလေးကို လီးနဲ့ ၅ ချက်လောက်ထိုးပြီးမှ အမေ့ကိုယ်လုံးကို ပြန်မတ်ပေးလိုက်တာ။အကြော်ဆိုင် လိုက်ပို့ပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ အိပ်လို့လည်း မရတော့ပါဘူးဗျာ။ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့် လုပ်ရင်း ဟိုးအရင်က အမေနဲ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံတွေ ပြန်တွေးမိနေတော့တာဗျ။
တန်ဆောင်းမုန်းလပြည့်တုန်းက ညီမလေးမာလာခင်တို့ဆိုင် အပျော်ခရီးထွက်တော့ ၃ ညအိပ် ၄ ရက် ညီမလေးပါသွားတာ။အိမ်မှာ အမေနဲ့ကျုပ် နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့။နေ့ခင်းကြီးဗျ ကျုပ်ထမင်းစားပြန်လာတော့ အမေ့အိပ်ခန်းထဲက တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေတာ။အခန်းထဲ ကျုပ်ဝင်သွားတော့ အမေက စောင်အပြာကွက်လေး ခြုံရင်း ညည်းနေတာ။
" အမေ … နေမကောင်း ဘူးလား "
" အဟီးး ဟီးးးး ဟီးးး … ချမ်း ချမ်းးး ချမ်းတယ် … ဟီးဟီးးးး "
မနက်က အကြော်ဆိုင်ဖွင့်တယ်ဗျ ။ဖျားလို့ အိမ်ပြန်လာတာနေမှာ။ကျုပ်လည်း ဆရာမောင် ဆေးနီမူံ့ပြေးဝယ်လိုက်တယ် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေနွေးတည်ပြီး မက်ခွက်ထဲ ရေနွေးထည့်ပြီး အမေ့အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတာ။ဆေးနီမှုံ့နဲ့ တထုပ်ကုန်အောင်တိုက်ပြီး စောင်ပြန်ခြုံပေးလိုက်တယ်။ပါးစပ်က မရပ်ဖူးဗျို့ တဟင်းဟင်း နဲ့ ညည်းနေတာပဲ။ဆေးခန်းသွားဖို့ ပြောတော့လည်း ခေါင်းခါ ပြနေတာဗျာ။
" ဟီးဟီးးးး … ချမ်း ချမ်း … အမလေးးး … ချမ်းတာ … ဟီးးး ဟီးးး "
နောက်ထပ် စောင်အထူ တထည်ထပ်ခြုံပေးတာ မရဘူးဗျို့။ ကျုပ်လည်း စောင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ကို ခွရင်း ဖက်ထားပေးတယ်။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ အမေ့ကိုယ်လုံးလေးက တဇပ်ဇပ် တုန်နေသေးတာ။အမေက ထရံဘက် ကွေးပြီးအိပ်နေတော့ သူဖင်က ကော့ထွက်နေတာပေါ့။
ကျုပ်က နောက်ကခွထားလိုက်တော့ အမေ့ဖင်ကြားထဲ ကျုပ်လီးက အမြှောင်းလိုက် ကပ်သွားတာပဲ။သူက တကိုယ်လုံး တုန်ပြီးချမ်းလေ ဖင်ကြီးတွေက ကျုပ်လီးကို ပွတ်သပ်ပေးသလိုဖြစ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း မာထင်လာတာဗျ။
" အမေ … သက်သာလား … ဆေးခန်း သွားမယ်လေ "
" ဟူးးး ဟီးးး ဟီးးး … ရ ရ ရတယ် … ဖိုးခင် … ဖက် ထား ပေး … ဟီးး ဟီးးး "
ကျုပ်လည်း တင်းနေအောင် ဖက်ရင်း အမေ့နို့တွေ ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေတာ။လူငွေ့နဲ့ ဆိုတော့ အချမ်း သက်သာ သွားပုံဗျ။ ညည်းသံတိုးသွားပြီး ပျက်တောင်းပျက်တောင်းလေးတော့ ညည်းနေတာပေါ့။ဖင်ကြီးက ခွထားတဲ့ ကျုပ်ပေါင်ကြား တိုးတိုးပွတ်လာတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ထမိန်ကို ခါးထိဆွဲတင်ပစ်တာ။
စောင်ခြုံထဲဆိုတော့ မမြင်ရဘူးဗျ။လက်နဲ့ အမေ့ဖင်ကြားနိုက်ကြည့်တော့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ အရည်လေးတွေစို့ နေတာ။စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပြင်လိုက်ပွတ်ပေးတော့ ညည်းသံတွေ ရပ်ပြီး ပေါင်လေးဟပေးနေတာဗျ။ကျုပ်လည်း ခါးပုံစဖြည်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို အမေ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တာ။
" ဗျစ် … ဗျစ် …… အ … ဖိုးခင် … "
ကျုပ်နာမည်ရွတ်ရင်း ညာဖက်လက်က ကျုပ်ဗိုက်ကို တွန်းနေတာ။တဖက်လှည့်ကွေးနေတဲ့ အမေ့ခါးလေးကို ဆွဲပြီး လီးအရင်း ဖိလိုးတော့ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲက ပြန်ညှစ်နေတာဗျ။ကျုပ်လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် စီးစီးလေးပွတ်ဆွဲပေးသလိုဖြစ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။
" အမလေး … ဖြည်းဖြည်း လိုးပါ ဖိုးခင်ရယ် … နင့်လီးက တုတ်တာဟယ် "
ဒီတခါ အမေညည်းတာက ခုနလို မဟုတ်ဘူးဗျ။လီးအရသာခံပြီး ညည်းနေတာ။တဖြည်းဖြည်း ဘေးတစ်စောင်း ကျုပ်ဆွဲလိုးတိုင်း ဖင်ကိုကော့ပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာ။တော်တော်ကြာတော သူခါးကိုဆွဲထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း အားကနဲ့ ခပ်ကျယ်ကျယ် ညည်းတွားရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။
ကျုပ်လည်း အချက်၃၀လောက် ပစ်လိုးရင်း အမေ့ဖင်နဲ့ကျုပ်ဆီးခုံး ကပ်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ။ခဏနားပြီး စောင်တွေဖယ်တော့ အမေ့မျက်နာလေးက ရဲတွတ်နေတာဗျ။ကျုပ်းလည်း ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး အပေါ်က ပြန်ခွပစ်တာ။
နဖူးပေါ်ရော နားထင်တွေရော ချွေးလေးတွေ စို့ပြီး သူ့လက်တဖက်က မျက်လုံးတွေ အုပ်ထားတာဗျို့။အမေ့ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်ပြီး ကျုပ်လိုးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲကြည့်မိတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ပြန်မစိသေးဘူးဗျ။နီရဲနေတာ လရည်တွေက အောက်စီးကျနေတာ။
" ဟဲ့ … ဘာတွေ ကြည့်နေတာလဲ "
" ကျုပ်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကြည့်နေတာလေ "
" မအေလိုးလေး … မအေဖျားနေတာကို နောက်က ခွလိုးနေတာ … ဟွန့် "
" အမေက ဆေးခန်းမသွားလို့ ကျုပ်က ဆေးထိုးပေးတာပါဗျ … ဟီးးး "
" အောင်မယ် နင် ငါ့ကို ဘယ်ချိန်ကတည်းက လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး မတရားသဖြင့် ဆွဲဆွဲလိုးတာ "
" ဒီတခါ ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးပါ့မယ် အမေရ "
" ဟိတ် စောင်တွေ ပြန်ခြုံထား "
........................................................................................................................................
အခန်း ( ၅ )
အမေက နဲနဲရှက်နေပုံဗျ။ကျုပ်လည်းစောင်ခြုံပြီး ဒုတိယအချီ အပေါ်ကပဲ လိုးပစ်လိုက်တာ။ခဏအိပ်ပြီး ညနေပိုင်း တခါ ထပ်လိုးဖြစ်တယ်။နောက်ရက်ကျ မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူးဗျာ။အမေက ခပ်တည်တည်ပဲနေတာ။သိသိသာသာလည်း ငြင်းတော့ ကျုပ်လည်း ထပ်မစရဲတော့ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ကျုပ်လီးကိုတော့ ခဏခဏကိုင်တယ်။နောက်ပိုင်း လီးကိုင်တာ ရိုးသွားတော့တာပဲ။အမေ့နို့လည်း ကျုပ်က တခါတလေ စို့တယ်။ညီမလေးရှေ့လည်း လှန်စို့ပစ်တာ အမေက နဲနဲ ရှက်ပေမယ့် ညီမလေးက တခိခိနဲ့ ရယ်ပါလေရော။
ကျုပ်လည်း အမေ့ကြောင်းတွေးရင်း အိပ်ပျော်သွာတာ ညနေစောင်းမှ နိုးလာတာဗျို့။ရေချိုးထမင်းစားပြီး ဖဲဝိုင်းထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ဒုတိယ ရက်လည်း ၂၀၀၀၀ လောက် ထပ်နိုင်လာတာ။မနက်လင်းတော့ အိမ်အတွက် မနက်စာဝယ်ပြီး ပြန်လာလိုက်တယ်။
" ဟော … ဒီနေ့လည်း နိုင်လာပြန်ပီနေမှာ "
" လင်းကာနီးမှ ၂၀၀၀၀ ကျော်လောက် ရလိုက်တာ အမေရေ "
စားသောက်ပြီး ညီမလေးက အလုပ်သွားပေါ့။ကျုပ်က အမေ့ခန်းထဲ ဝင်ပြီး လှဲနေလိုက်တယ်။စားသောက်ထားတဲ့ ပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီးမှ အမေက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေဝင်လာတာနဲ့ အမေ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။အမေက ငုံကြည့်နေတုန်း ထမိန်ဆွဲချွတ်ပြီး အမေ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်လိုက်တာပေါ့။
" ဟဲ့ … နေဦးဟ … ဖိုးခင် … အိမ်ရှေ့ တံခါး မပိတ်ခဲ့ရသေးဘူး "
" ခဏနေမှ ပိတ်ပါ အမေရ … ကျုပ် မနေနိုင်လို့ပါ "
" ဟော်တော် နင်နဲ့တော့ ခက်တော့တာပဲ … ဒီနေ အကြော်ဆိုင်ပိတ်လို့ ငါ မနက်က ရေမချိုးရသေးဘူးဟ "
ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ အမေ့စောက်ဖုတ်က သေးနံ့လိုလို ဘာလိုလို အောက်သိုးသိုးအနံ့ထွက်နေတာ။ကျုပ်က မရွံပါဘူးဗျ။ကိုယ့်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေဗျာ။ပြီးတော့ အဲဒီအနံ့က ကျုပ်စိတ်ကို ပိုပြီး ထကြွစေတာ။
အမေက ကျုပ်မျက်နာတွန်းထုတ်ရင်း ထမိန်ဖြစ်သလို ဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါး သွားပိတ်တော့တာပဲ။ပြီးမှ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီး အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေး လှဲပေးတာ။ထမိန်ကို သူ့ဟာသူ ဆွဲချွတ်ရင်း ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ဖြဲထားပေးတာ။ကျုပ်လည်း အမေ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူပြီး ကုန်းယက်တော့တာပဲ။
" မအေလိုးလေး … ဇွတ်ကြီးပဲ … နင် ယက်နေတာ စောက်ချီးဆော်မနံဘူးလား "
" နံတော့ နံတာပေါ့ ဒါပေမယ့် အမေ့စောက်ပတ်ပဲ မရွံပါဘူးဗျ "
" အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … နင့် အဖေတောင် ငါသတိရတယ် … ရှီးးးးးး … အင်းအင်း … အစိလေးလည်းစုပ် … အမလေးးး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် "
" အဖေလည်း ယက်ပေးတယ်ပေါ့ အမေ့ကို "
" အွန်း … ယက်ပေးတာပေါ့ဟဲ့ … ငါ့ယောင်္ကျားက မနက်တခါ ညတခါ ယက်ပေးတာ … ရှီးးး းးးး …… အ … အ … ဖိုးခင် အစိကို နာနာလေးစုပ်ဟာ "
ကျုပ်လည်း အမေ့အကြိုက် စောက်စိလေးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲစုပ်ပေးနေတာပေါ့။အမေ့ လက်တွေက ကျုပ်ဆံပင်တွေဆွဲပြီး သူစောက်ပတ်နဲ့ကျုပ်ပါးစပ် လွတ်မှာစိုးပြီး ဖိကပ်နေတာဗျို့။စောက်မွှေးနီကျင်ကျင် ကြမ်းကြမ်းကြီးတွေက နှာခေါင်းထဲဝင်လာလို့ ချီမလိုဖြစ်ရသေးတယ်။
ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေက ကျုပ်တံတွေးနဲ့ ဖေါင်းကားလာတာ ဖါးဂုံညှင်းကြီး အတိုင်းပဲ။စယက်ပေးကာစ စောက်ချီးနံကလည်း ယဉ်သွားတော့ မနံတော့ပါဘူး။စောက်ခေါင်းဝလေးက အရည်ကြည်လေးတွေ ပြည့်လာလို့ ကျုပ်လည်း လျှာကို စုသွင်း ပြီး ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တာ…အမေ့ဖင်ကြီး ကော့တက်လာတာဗျ။
" ရှလွတ် … ရှုး … ပလပ်ပလပ် … ရှလူး … "
" အမလေးးး … သွားလေသူ … ကိုအုံးကျော်ရေ … တော့်သားက … တော့်ထက် လျှာဇောင်းက ထက်နေပါလား … အမလေးးး … လာကြည့်ပါဦး… အားးး အားးးး "
အရေးထဲ အမေက အဖေ့နာမည်တပြီး အော်နေသေးတာဗျ။ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်နေပြီး ကျုပ်ခေါင်းကို ညှပ်ထားတာဗျို့။ကျုပ်လည်း အမေ့ပေါင်တွေဆွဲပြီး စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ပစ်တာ။
" အားဟားးး … မအေလိုး သူတောင်းဇားလေး … အ …… အ …… မအေကို လျှာနဲ့လိုးသတ်နေတာ … လုပ်စမ်း လုပ်လုပ် …… အမလေးးး … အားးး းးးး "
အမေ့ဖင်ကြီးတောက် မြောက်တက်လာလိုက် အိပ်ယာပေါ်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ ကြိတ်အော်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေအော်လေ ဖိယက်လေပဲ။အထက်အောက် လျှာနဲ့ထိုးခွဲရင်း နောက်တကြိမ် အမေ့ဖင် အောက်အကျမှာ ထောင်နေတဲ့ စောက်စိကို သွားနဲ့ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိကိုက်လိုက်တာ။
" အားးး … သေပြီ သေပြီ … တတ်လိုက်တာ … မအေလိုးလေးရယ် … အင့် … အင့် … ရှီးးး အမလေးးး … ကောင်းလိုက်တာဟာ … "
ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ဖိကပ်ပြီး ဖင်ကြီးကော့ထိုးနေတာပဲ။ဆံပင်တွေလည်း ကြိမ်းလိုက်တာဗျာ မတရားဆွဲထားတာဗျ။စောက်ရည်တွေလည်း ထောင်ပန်းနေတာ ကျုပ်မျက်နှာ နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ပဲ ပါးစပ်ထဲဝင်တဲ့အရည်တော့ မျိုချပစ်တာ ငံကျိကျိလေးဗျ။
စောက်ရည်တွေကုန်အောင် ပန်းပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်ခပ်ကားကားလေး ခြေနှစ်ချောင်း ဆန့်ထုတ်ပစ်တာ။ကျုပ်နဖူးကနေ ဆံပင်ထဲသူ့လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးတင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ အမောဖြည်နေတော့တာပဲ။ကျူပ်လည်း အမေ့စောက်ဖုတ်နဲ့ပါးစပ်ကို ခွာပစ်ပြီးမှ အသက်ရဲရဲ ရှုရတာ။
" ကောင်းလား … အမေ "
" ကောင်းတာပေါ့ … ဖိုးခင်ရဲ့ … နင့်အဖေထက် သာတယ် … အဖုတ်အယက်ခံရင်း ငါတခါမှ ဒီလို စောက်ရည် မထွက်ဖူးဘူး "
အမေက ကုန်းထတော့ ကျုပ်လည်း ဒူးထောက်ပြီးထလိုက်တာပေါ့။မျက်နာချင်းဆိုင်အနေထားနဲ့ အမေက ကျုပ်ရှေ့ ဖင်တရွတ်တွန်းပြီးကပ်လာတာဗျ။ကျုပ်မျက်နှာစိုက်ကြည့်ပြီး တခိခိနဲ့ ရယ်နေတော့တာပဲ။
" ဘာလို့ရီနေတာလည်း အမေရ "
" ခ်လ်းးး … နင့်မျက်နှာမှာ ငါ့စောင်ရည်တွေ ရွှဲနာဟဲ့ … လာ … ရှေ့တိုး … အမေ သုတ်ပေးမယ် "
ကျုပ်လည်ပင်းကို ဆွဲပြီး မျက်နှာအနံှ့ လျှာနဲ့ယက်ပေးတာဗျို့။နွေးနွေးလေးဗျာ ဘယ်လိုအရသာလေးလည်း မသိဘူး။
" ငါလည်း … နင်နဲ့ကျမှ ကိုယ့်စောက်ရည် ကိုယ့်ပြန်ယက်နေရတာ … "
" ကျုပ်တောင် အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ယက်ပေးရတာ အမေကလည်း "
" အောင်မယ် … နင့်ပါသာ … လီးတောင်ပြီး … ဇွတ်ယက်တာလေ … ငါက ရေမချိုးရသေးလို့ ပြောတာတောင် မရဘူး … ပြစမ်းပါဦး နင့်လီးကို "
အမေပြောတော့ ကျုပ်လည်း မတ်တပ်ရပ်ပြီး အင်္ကျီရော ပုဆိုးရော ချွတ်ချပစ်လိုက်တာ။အမေ့ရှေ့တည့်တည့် တုံးလုံးကြီးဗျ။ကျုပ်က အမေ့ကို ဒါမျိုးပြချင်နေတာကြာပြီဗျို့။အမေလည်း ကျုပ်လီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူအင်္ကျီတွေ ချွတ်နေတာဗျ။လက်တဖက်က ကျုပ်ခါးကိုကိုင်ပြီး တဖက်က ပေါင်သားတွေ အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေတာ။လီးကို မထိပဲနဲ့ တဇပ်ဇပ်တောင်နေမိတာဗျာ။
" ခုမှပဲ … ငါ့သားလီး သေချာကြည့်မိတော့တယ် … နင့်အဖေထက် တုတ်တယ် … အားရစရာကြီး "
ပြောရင်း အမေက ကျုပ်လီးထိပ်ကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းနေတာ။အမေ့ အပေါ်နူတ်ခမ်းမှာ ကျုပ်လီးအပေါက်က ထွက်နေတဲ့ အရည်ကြည်လေး ကပ်ကုန်တာပေါ့။
" ငါသား ငယ်ငယ်ကဆို … နို့စို့ရင် အမေက သားလီးလေးကို စွပေးရတာ … စွမပေးရင် နင်က ငြိမ်ငြိမ်မစို့ဘူး … ဟင်းဟင်းးး "
အမေပြောမှ ကျုပ်လည်း နို့စို့ချင်လာတာဗျို့။
" အမေ ခုစို့ချင်တယ်ဗျာ "
" လာ အမေ့ ပေါင်ကြား ထိုင်လိုက် "
ကျုပ်လည်း ခြေဆန့်ဖြဲပေးထားတဲ့ အမေ့ပေါင်ကြားကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကန်လန့်ဖျက် လှဲရင်း ညာဖက်တံတောင်ကို အမေ့ဘယ်ဖက်ပေါင်ဘေး ထောက်ထားလိုက်တယ်။ကျုပ်ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုတော့ အမေ့ညာဖက်ပေါင်ပေါ် ထပ်တင်ထားလိုက်တာ။အမေက ကလေးတစ်ယောက်လို ကျုပ်ခေါင်းကို ထိန်းမှရင်း ဘယ်ဖက်နို့သီးခေါင်းလေးနဲ့ တေ့ပေးနေတာဗျ။
" အင့် … ငါ့သား ငယ်ငယ်က ဒါမျိုးလေးစို့တာ "
ကျုပ်လည်း အမေ့မျက်နှာလေးကြည့်ပြီး နို့စို့နေတုန်း အမေ့ညာဖက်လက်က ဆီးခုံးလေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေတာ။လမွှေးလေးတွေ ခွပ်ဖွဖွဆွဲပေးရင်း ထောင်နေတဲ့ လီးကိုကျော်ပြီး ပေါင်ရင်းကနေ ဒူးအထက်နားထိ ပွတ်ပေးနေပြန်ရောဗျာ။
အမေ့ ညာဖက်နို့အုံလေးကို ကျုပ်ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ ညှစ်ပေးတော့ အမေ့လက်က ပေါင်အတွင်းဘက် အောက်ကနေ အပေါ်ပြန်တက်လာတာ။လီးကလည်း ယားလိုက်တာဗျာ ထောင်မတ်နေရင်း တဇပ်ဇပ်တုန်တုန်လာတာ။နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစုပ်ပြီး ကျန်နို့အုံတဖက်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ညှစ်မိနေတော့တာပါပဲ။အမေ့လက်က ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ အထက်အောက်ပွတ်နေရင်း ရုတ်တရက် ကျုပ်လဥနှစ်လုံးကို ဖိချေနေတာ။
" ရှီးးး … အမေရာ "
စို့နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး လွတ်ပြီး ခံရခက်လွန်းလို့ ညည်းလိုက်မိတာပါ။အမေက ကျုပ်မျက်နှာလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း လဥလေးတွေ ညှစ်ချေနေရာက လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ။အမေ့ နဖူးကြောလေးတွေတွန့်နေပြီး ကျုပ်ခံစားမှု့ကို လိုက်ခံစားနေပုံပဲ။
လီးအရင်းကနေ အဖျားထိ ဆွဲတင်တော့ ကျုပ်ခါးအောက်ပိုင်း တစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ဗျာ မွေးထားတဲ့ အမေကိုယ်တိုင်က ဂွင်းထုပေးနေတာလေ။လီးကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်းပြီး ထုပေးနေတဲ အမေ့မျက်နှာလေးကလည်း ခံစားမှု့မျိုးစုံနဲ့ဗျ။သူ့အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးတော့ လီးတံတစ်လျှောက်လုံး ကျင်တက်လာတာပေါ့ဗျာ။
" အမေ … ကျုပ် … ထွက် … ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးး းးး …… အားးး းးး … အ "
ရုတ်တရက် အမေက ခါးညွတ်ပြီး လရည် တဗျစ်ဗျစ် ထောင်ပန်းနေတဲ့ ကျုပ်ဒစ်ဖူးနားလေး ပါးစပ်လေးဟ ပေးတော့တာ။လရည်တွေက အမေ့မျက်နှာပေါ် စင်ကုန်တာပေါ့။ပါးစပ်ထဲဝင်သွားတဲ့ လရည်တွေကို အမေက လျှာနဲ့လိပ်ယူပြီး မျိုချနေတာဗျို့။လရည်အထွက်ရပ်မှ လီးကို ဒစ်ကြီးကားထွက်အောင် ဖြဲချလိုက်တာ ထိပ်အပေါက်ဝစို့နေတဲ့ လရည်စက်လေးကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီးမှ ဒစ်အပေါက်လေးကို လျှာဖျားနဲ့ထိုးကလိနေတာ။
" အမေ … အ …… … ရပြီ …… ရှီးးးး းးးးးး "
ကျုပ်ဘယ်လက်နဲ့ အမေ့မျက်နှာကို ပင့်တင်ပစ်လိုက်ရတာ လီးထိပ်က မခံနိုင်တော့တာဗျ။ခါးပြန်ဆန့်ရင်း ကျုပ်မျက်နှာကို ပြုံးစစလေးကြည့်နေတဲ့ အမေ့မျက်နှာပေါ်မှာ လရည်တွေကပ်နေတာပေါ့။ဘယ်ဖက်မက်ခုံးထူထူကြီးပေါ်က လရည်ခပ်ပျစ်ပျစ်တွေက မျက်ခွံပေါ်ကနေ အောက်စီးနေတာ…ပါးပြင်မှာလည်း အကွက်လိုက်ဗျ … နူတ်ခမ်းထောင့်စွန်းက စီးကျနေတဲ့ လရည်တွေကိုတော့ အမေက လျှာနဲ့သပ်ပြီး မျိုချပြနေတာဗျ။
မျက်နှာတပြင်လုံးက လရည်တွေကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ သုတ်ယူပြီး ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြနေတာ။အကုန်ပြောင်သလောက်ရှိမှ လရည်ကပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြီး ကျုပ်ကို မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြနေတာ။ကျုပ် ချစ်လိုက်တာဗျာ အမေ့ကို။နှစ်ယောက်သား ပက်လက်လှန် လှဲအိပ်ရင်း ခဏနားလိုက်ကြတယ်။ပြီးမှ အမေက ထထိုင်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေ စုချည်ပြီး ကျုပ်လီးကို စွနေတာဗျ။မကြာပါဘူး ကျုပ်ဟာကြီးက ပြန်ထောင်လာတော့တာပဲ။
" ခ်ခ် … နင့်လီးက လွန်လွန်းပါတယ် ဖိုးခင်ရယ် "
အမေက သူ့လက်ထဲ ခဏလေးနဲ့ မာလာတဲ့ ကျုပ်လီးကို သဘောကျနေတာဗျို့။ဒစ်ကြီးကားထွက်လာအောင် ၅ ခါလောက် ဖြဲဖြဲကြည့်နေတာ။ကျုပ်လည်း စိတ်က ကြွလာပြီး အမေ့ကို ပက်လက်ပြန်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ အပေါ်ကခွပြီး အမေ့နူတ်ခမ်းလေးစုပ်ပေးလိုက်တာ။
အမေ့ပါးစပ်က ကျုပ်လရည်နံ့လေးတွေ နှာခေါင်းထဲဝင်လာပါရောပဲ။လီးက အမြောင်းလိုက် အမေ့အဖုတ်ပေါ်ဖိထားတော့ အမေက သူ့ပေါင်လေးတွေ မသိမသာ ကားပေးတယ်ဗျ။ပေါင်တွေဖြဲပေးမှ အမေ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တာ။တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ လီးကအရင်းထိ ဝင်သွားတော့ အမေ့ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက်လာပြီး နူတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နေရာကနေခွာပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်းနေတော့တာပဲ။
" ကျွတ် … နာလိုက်တာဟာ … အဆုံးထိ တခါထဲ ထည့်ပစ်တာ "
" ဗျစ် … ဖလွပ် …… ဗျစ် ဘွတ် "
ကျုပ်လည်း လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်ပြီး တဝက်လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးရတော့တာပေါ့။အဲဒီကျမှ အမေ့က ကျုပ်ပါးစပ်ကို ပြန်စုပ်နေတာ။ခါးအားလေးနဲ့ပဲ တချက်ချင်းလိုးပေးရင်း နဲနဲကြာတော့ အမေက အောက်ကနေ မသိမသာလေး ပင့်စောင့်နေတာဗျို့။
ကျုပ် ကျော်ကုန်းကို ပွတ်သပ်ရင်း အားမလိုအားမရ ပုံစံလေးနဲ့ သိသိသာသာလေး ကော့ပေးလာပြီဗျ။အမေ့ပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်ယက်ပဲ ကျုက်ဖြေဖျားတွေ ထောက်လိုက်တာ။ကွေးထားတဲ့ လက်တွေလည်း အမေ့ချိုင်းကြားအောက် ဆန့်ထောက်လိုက်ပြီ။အမေက ကျုပ်လက်မောင်းတွေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး မျက်နာကို မော့ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးညိတ်ပြတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ဒိုက်ထိုးသလို ဖိဖိလိုးတော့တာပဲ။
" ဘွတ် … အ … ဘွတ်…… ဗျစ်…… အ……… ဘွတ် … အားးး အ …… လိုးလိုး သားလေးးးး … "
လီး စိုက်အကျကို အမေက သူစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပင့်ပင့် ပြန်ဆောင့်နေတာဗျ။ကျုပ်လည်း အမေခံနိုင်လာမှန်း သိတော့ မနားတမ်းကို ဖိလိုးပစ်တာ။လီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံလေး ထုတ်ပြီး အရင်းထိ ဖိချပေးလိုက်တယ်။
အမေမျက်နှာလေးက ကျေနပ်အားရတဲ့ ပုံလေး ဖြစ်လာပါပြီ။ကျုပ်လိုးချက်တွေ အားပျော့လာရင် သူ့ဖင်ကြီး ကြွပြီး ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ပြန်ဆောင့်ပေးနေတာ။အမောပြေလို့ တရကြမ်းလိုးပြီဟေ့ဆို အံလေးကြိတ်ခံပေးတာဗျ။လိုးနေရင်း ကျုပ်လီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးလာလို့ အမေပြီးတော့မယ်ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်ပြီလေ။
" အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးခင်ရာ … လိုးစမ်း သားလေးးး … အင်း ဟုတ်တယ် …… ဆောင့်ဆောင့် …… နာနာလေးဆောင့် … ငါ့သား …… အမလေးးး းးး …… အားးး းးးး ရှီးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးး …… အင့် အင့် … လိုးပါ သားရဲ့ … အမေ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲထွက်သွားအောင် လိုးပစ်စမ်းပါ …… အားးး ဟူးးးးးး "
ကျုပ်ခါးပေါ် အမေ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက တင်ပြီးချိတ်လိုက်ပြီဗျ။ကျုပ်လက်မောင်းကို အားပြုဆွဲရင်း အပေါ်ကို ပစ်ဆောင့်နေတာပဲဗျာ။ကျုပ်လီးအဝင်ကို မစောင့်တော့ဘူး သူ့စိတ်တိုင်းကျ ချိတ်လိုးနေတော့တာ။မကြာပါဘူး အမေ့မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး ကျုပ်လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတာ။
" အားးးးးးးး … အ မေ ပြီး ပြီ … သားရယ် "
ကျုပ်လည်း အချက်၅၀လောက် မနားတမ်းလိုးရင်း အမေ့နို့အုံတွေပေါ် မျက်နာအပ်ရင်း လရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်ရတာပေါ့။နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ အိပ်ပစ်လိုက်တာ တရေးနိုးမှ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားကြတာပဲ။ညနေ ညီမလေး ပြန်လာတော့အမေက ပင်ပန်ပြီး အိပ်နေလေရဲ့။ ကျုပ်က ဖဲဝိုင်း စောစော ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။
မသီတာအဖေက မှတာလား မသိဘူးဗျို့ နောက်ဆုံးရက်ထိ ဆက်တိုက်နိုင်တာဗျို့။နောက်ဆုံးညကြ မသီတာက ရက်လည်ဆွမ်းကပ်မလို့ အမေနဲ့ညီမလေးပါ ဖိတ်ခိုင်းတာ။အိမ်ရောက်တော့ ကျုပ်လည်း အမေ့ကို ပြောလိုက်တာပေါ့။အမေက ကျုပ်နိုင်တဲ့ပိုက်ဆံတွေ အကုန်ပေးထားတော့ ဆိုင်ပိတ်မယ်ပြောနေတာ။ညီမလေးက မရဘူးဗျို့။
" အထည်တွေက ကျနေတာ အကိုကလည်း "
" နင်ကလည်းဟာ … မသီတာလုပ်စားတာက မကောင်းတဲ့အလုပ်မို့ လူတွေနဲ့သိပ်မပတ်သက်တာဟ … ငါတို့မို့ ခင်လို့ ဖိတ်တာပါ "
" ကဲပါ … သမီးရယ် … အလုပ်တစ်ရက်နားလိုက် … မထူးပါဘူး ဟိုတခါ သမီးပူဆာတဲ့ ပါတိတ်စ ဒီနေ့တခါတည်း ဝယ်ရအောင် … ဖိုးခင်ဖို့လည်း ပုဆိုးလေး အင်္ကျီလေး ဝယ်ရင်းပေါ့ "
အမေဝင်ပြောမှ ညီမလေးက အလုပ်နားမယ် ပြောတာဗျို့။သူ့ဖို့ ပါတိတ်ဝမ်းဆက် ဝယ်ပေးမယ်ပြောတာလည်း ပါလို့နေမယ်။
" ဟဲ့ … ဘယ်ချိန်လည်း ဖိုးခင် "
" ၁၀ နာရီလောက် သွားရအောင် အမေ … ခု ကျုပ် ခဏအိပ်ဦးမယ်ဗျာ "
ကျုပ်လည်း အမေ့ကို ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ပြီး အိပ်လိုက်တာ။ညီမလေး လာနိုးမှ နိုးတော့တာဗျို့။
" အကို ထတော့ … အမေလည်း ရေချိုးပြီးပြီ … သနပ်ခါးလိမ်းနေတာ "
ကျုပ်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ညီမလေးက အင်္ကျီအနက် အပျော့သားလေးနဲ့ အောက်က ဂါဝန်အဝါအရှည်ဝတ်ထားတာဗျ။အသားဖြူတော့ လက်မောင်းသားတုတ်တုတ်လေးတွေနဲ့အင်္ကျီအနက်လေးက လိုက်တယ်ဗျို့။နို့အုံစူစူလေးနဲ့ ခါးအောက်က ဝါဝန်အရှည်က ပေါင်လယ်ထိ အတွန့်လေးတွေပါတော့ ဖင်လေးက ပိုပြီးကော့ထွက်နေသလိုပဲ။
ကျုပ်လည်း ရေအမြန်ချိုး ပြီး အဝတ်စား လဲရတာပေါ့။ကျုပ်ကတော့ စတစ်ကော်လံအဖြူ အောက်က ယောပုဆိုးနဲ့ပါ။အိပ်ပြင်ထွက်လာတော့ အမေက ဆိုက်ကားနားကနေ ဖိနပ်အကောင်းစီးခဲ့ဖို့ လှမ်းအော်တော့တာပဲ။
" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … ဖိနပ်လေး ပါလေး လဲပါဦးဟယ် "
ဒါနဲ့ ကျုပ်လည်း ခြေရင်းထရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ဖိနပ်ဗူးဖြုတ်ပြီး ကတီဘာ နက်ပြာလေး စီးခဲ့လိုက်တာ။အမေကတော့ အပေါ်က ရင်ဖုံးအဖြူနဲ့ အောက်က ထမိန်ဗြောင် နီညိုအရောင်လေးနဲ့ ခန့်ခန့်ညားညားလေး ဝတ်ထားတာဗျ။
ကျုပ်လည်း ဆိုက်ကားပေါ်ခွလိုက်ရော အမေက ရှေ့ခုံက ထိုင်ပြီး ညီမလေး မာလာခင်က နောက်က ထိုင်လိုက်လာတာ။သွားနေကြအတိုင်း တာရိုးကသွားရင် ဖုန်ထလွန်းလို့ ရပ်ကွက်လမ်းကြိုလမ်းကြားကနေ နင်းလာခဲ့တာ။ပေတိုးတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးက ပိတ်ထားတာဗျ။
ဒီကောင် မသီတာတို့အိမ် ရောက်ပြီနေမှာပါ။ကျုပ်လည်း ဆက်နင်းလာရင်း မသီတာ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မသီတာက ဇာအင်္ကျီအပြာဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ထားတာဗျို့ မြင်မြင်ချင်း အိမ်ရှေ့ထွက်လာတာပဲ။
" ဟော … လာလာ … အမေရော … ညီမလေး မာလာရော … လာလာ … သမီးက လာမှ လာပါ့မလားလို့ … ပေတိုးတောင် ခု အခေါ်လွတ်တော့မလို့ "
စကားပြောရင်း အမေ့လက်မောင်းကို လာတွဲနေတာဗျ။အမေကလည်း ပြုံးပြီး စကားပြန်ပြောရင်း အိမ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တာပေါ့။အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း ပေတိုးက တခြားဝိုင်းနှစ်ဝိုင်းကို ဟင်းရည်လိုက်ရင်း လှမ်းနုတ်ဆက်နေတာ။
" ဟျောင့် … ဖိုးခင် … ယောက္ဖ … ခုလေးတင် မသီတာက ငါ့ကို ခေါ်ခိုင်းနေတာကွ "
ပေးတိုးက ယောက္ဖခေါ်လို့ ညီမလေးက ပေတိုးကို မျက်စောင်းလှမ်းထိုးနေတာဗျို့။မသီတာက ကျုပ်တို့သားအမိ ၃ ယောက်ကို လွတ်နေတဲ့ စားပွဲတစ်လုံးမှာ ထိုင်ခိုင်းနေတာ။စားပွဲကလည်း အားလုံးမှ ၃ လုံးထဲပါဗျာ။ထမင်းစားရင်း မသီတာက အမေစားတာကြည့်ပြီး ဝက်သားမစားရင် ငါးပေါင်းရှိတယ်ပြောရငင်း ပေတိုးကို မီးဖိုချောင်ထဲ ယူခိုင်းလိုက်တာ။
ညီမလေးလည်း ထည့်စားဖို့ ပြောနေတာပါပဲ။အမေတို့ ပါလာလို့ ဝမ်းသာတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေပေမယ့် ငိုထားပုံရတယ်ဗျ။မျက်လုံးတွေ မို့အစ်နေတာ။ထမင်းစားပြီးတော့ လက်ဖက်ရယ် ဆနွင်းမကင်းရယ် လိမ္မော်သီးရယ် အချိုပွဲစားရင်း အမေနဲ့စကားပြောနေကြတာပေါ့။
" သီတာ … သမီး … အဖေမရှိတော့ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ပါ့မလား … စဉ်းစားထားလား "
" သေချာတော့ မဆုံးဖြတ်ရသေးဘူး အမေရယ် … အိမ်ဝိုင်းလေး ရောင်းပြီး … နယ်ပြန်ရမလား … သီလရှင်ဝတ်ရမလား … ဟူးးးး "
" ဒါများ မသီတာရယ် … လင်ယူလိုက် ပြီးရော "
" ဟဲ့ … ဖိုးခင် … သူများအပူမီးတောက်နေချိန် နင်နော် "
အမေနဲ့ မသီတာပြောနေတာကို ကျုပ်ကဝင်စလိုက်တာဗျို့။အမေက ကျုပ်ကို လှမ်းကြိမ်းနေတော့တာပဲ။ညီမလေးကတော့ လိမ္မော်သီး ခွာစားရင်း တခိခိနဲ့ ရီနေတာပဲ။
" ရပါတယ် … အမေရယ် … ဖိုးခင်က ပျော်ပျော်နေတတ်လို့ပါ … ဒါနဲ့ ဖိုးခင် ငါ့လင်ပေးစားရင် နင်ယူမလား "
" ဟာ … ကျုပ်က အိမ်ထောင်မပြုချင်သေးဘူးဗျ "
" ငါသိပါတယ်ဟာ … ငါ့လို ခန္ဓာကိုယ်ရင်းစားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်ယောင်္ကျားက အတည်ယူပါ့မလဲ "
မသီတာ စကားကြောင့် ကျုပ်ရင်ထဲ နှစ့်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်ဗျာ။အမေက ဝင်ထိန်းလို့ တော်ပါသေးရဲ့။
" ကဲပါ သမီးရယ် … အမေတို့လည်း ရှိသားပဲ … နောက်ကျမှ အေးဆေး ဆုံးဖြတ် … လိုတာရှိ လာပြောလှည့် သမီး "
မသီတာအိမ်ကနေ ပြန်လာတော့ ကျုက်စိတ်ထဲ မကောင်းဘူးဗျာ။ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး မိဘကိုလုပ်ကျွေးနေတဲ့ သမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားချက်က သနားစရာပါပဲ။မသီတာလို အမျိုးသမီးတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်လောက်များ ရှိနိုင်မလဲ ..။
.................................................................................................................................
ဇာတ်သိမ်း
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခဏနားကြပြီး အမေက ညီမလေးဖို့ ပါတိတ်စ ဝယ်ပေးမယ်ဆိုလို့ ဆိုက်ကားနဲ့ သုံးယောက်သား ထွက်ခဲ့ကြတာ။ဈေးရောက်တော့ ညီမလေးဖို့ဝယ်ရင်း ကျုပ်အတွက်ပါ စပိုစ့်ရှပ် ၂ ထည်နဲ့ ပုဆိုး ၂ ကွင်း အမေက ဝယ်ပေးတာဗျ။ပြီးမှ ပြန်ခဲ့ကြတာ။
လမ်းမှာကတည်းက အိမ်တံခါးပြင်ဖို့ တဖွဖွပြောနေတော့တာဗျို့။ဆိုက်ကားရပ်တာနဲ့ ညီမလေးက အိမ်ထဲ အရင်ပြေးဝင်သွားတာ။အမေနဲ့ကျုပ်က နောက်ကလိုက်ဝင်တာပေါ့။အိမ်ရှေ့တံခါး ဂျက်ထိုးလို့ရအောင့် အသားချောင်းတခုပိုးရိုက်ပြီးပြင်နေတုန်း အမေနဲ့ညီမလေးတို့ ပွစိပွစိ ပြောနေတော့တာပါပဲ။
" အမေ အင်္ကျီက ကျပ်မယ်ထင်တယ် "
" ဟဲ့ … ဒါ ခုခတ် စတိုင် ဟဲ့ … ငါ အပျိုတုန်းကများ ညည်းပြလိုက်ချင်တယ် "
ပါတိတ်ဝမ်းဆက်တင်မကဘူးဗျ အမေက သူ့သမီးဖို့ အင်္ကျ ီကိုယ်ကျပ်တွေပါ ဝယ်ခဲ့ပုံပါ။ကျုပ်လည်း တံခါးဂျက်ထိုးရတဲ့အထိလုပ်ပြီးမှ အိပ်ခန်းထဲဝင်ရင်း ခြေရင်းဘက် အပေါင်လေးက ချောင်းကြည့်တော့ အမေက ညီမလေး ဈေးသွားတုန်းက ဝတ်တဲ့ အပေါ်အင်္ကျီကို ကူချွတ်ပေးနေတာ။
အင်္ကျီကျွတ်တော့ ညီမလေး နို့အုံကြီးတွေ ထိန်းထားတဲ့ ဘယာစီယာ ခရမ်းရောင်လေးပေါ်လာတာဗျ။အသားဖွေးဖွေးနဲ့ လိုက်တယ်ဗျာ။ဘယာစီယာ အပေါ်ပိုင်းက လျှံထွက်နေတဲ့ နို့အုံ့ကို အမေက လက်လေးနဲ့ ဆိတ်ရင်း စနေသေးတာ။
" အ … အမေကလည်း … နာတာ "
" ခ်ခ် … ငါ့ သမီးလည်း ဒီနှစ်ထွားလာ လိုက်တာနော်…ကြည့်ပါဦး နို့ကြီးတွေ အယ်နေတာ "
" ကြီးလာမှာပေါ့ … အမေက ညှစ်လိုက် အကိုက ညှစ်လိုက်နဲ့ … သမီး လင်ယူရင် လင်ဖို့တောင် ကျန်မှာ မဟုတ်ဘူး "
ညီမလေးက ပြောရင်း အင်္ကျီကိုယ်ကျပ် အဝါလေးကို ခေါင်းက နေစွပ်ချနေတာဗျို့။သူကိုယ်လုံးလေးအတိုင်း ချပ်ကပ်နေတော့ ကြည့်ကောင်းတာပေါ့ဗျာ။
" မယ့်လေး … မိမာလာခင် … မအေကို လုပ်ကျွေးဖို့ မစဉ်းစားဖူး လင်ယူဖို့ တွေးနေတာလား … လာစမ်း ကောင်မ "
အမေက အင်္ကျီနဲ့လိုက်မလိုက် မှန်ရှေ့ ကိုယ်လုံးလေး လှည့်ကြည့်နေတဲ့ ညီမလေး ပေါင်ကြားကို လက်နဲ့လှမ်းနိုက်နေတာဗျ။
" ခ်လ်းးး … စတာပါ အမေရဲ့ … သမီးက အကိုနဲ့အမေ့ကို ဘယ်တော့မှ မခွဲသွားပါဘူး "
" အပိုတွေပါအေ … ဒီထဲ … မဝင်ဖူးသေးလို့ပါ … ဟွန့် "
အမေက ညီမလေးပေါင်ကြားကို ဂါဝန်အပြင်ကနေပဲ လခလယ်နဲ့ ဆန့်ထိုးပြီး ပြောရင်း ရီနေတာဗျို့။
" ကဲပါ အမေရယ် … လွတ်ပါဦး သမီး အင်္ကျီအသစ်လေး ကျေသွားပါဦးမယ် "
ညီမလေးပြောမှ အမေက လွတ်ပေးရင်း ညီမလေး အင်္ကျ ီချွတ်တာ ကြည့်နေတာ။အင်္ကျီခေါင်းက မှအချွတ် အမေက ညီမလေး ဂါဝန်ကို အောက်ချွတ်ချပစ်လိုက်တာဗျ။
" အာ … အမေကလည်း … ဟိုဖက်ခန်းမှာ အကိုရှိနေတာကို "
" အဲဒီကောင် ခုဆို ဈေးအသွားအပြန် ဆိုက်ကားနင်းလာရလို့ ညှောင်းပြီး အိပ်ရောပေါ့ "
ညီမလေးအောက်ပိုင်းက ဂါဝန်ကျွတ်သွားတော့ အတွင်းခံအနက်လေးပေါ်လာတာ ပေါင်သားတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေးကြားက အဖုတ်လေးက ဖေါင်းကြွနေတာဗျ။ဖင်က အမေ့လောက်မကြီးပေမယ့် ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကော့ထွက်နေတော့ တမျိုးလေး ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတာပေါ့ဗျာ။
ညီမလေးကလည်း မခေပါဘူး အမေ့ထမိန်ကို ပြန်ချွတ်ပစ်တာ။အမေက အောက်ခံဘောင်းဘီမပါတော့ စောင်မွှေးအုံကြီးက ပေါင်းဂွကြားထဲ တန်းပေါ်လာတာပဲ။သားအမိ နှစ်ယောက် အလှပြိုင်နေကြတာဗျို့။ညီမလေးက အမေ့ထမိန်ချွတ်ရင်း ကျုပ်အခန်းဘက် ထရံတွေကို လှမ်းကြည့်နေသေးတာ။ကျုပ်ချောင်းမချောင်း ကြည့်တာနေမှာ။ကျုပ်ကလည်း ကိုယ်လုံးမလှုပ်ပဲ ငြိမ်နေတော့ မတွေ့လောက်ပါဘူး။
" အကို … အိပ်နေတာ သေချာရဲ့လား အမေရယ် "
ညီမလေးက မတ်တပ်ရပ်လျက် သူ့အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီးထဲလက်ထဲ့ပြီး နိုက်နေတဲ့ အမေ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း မေးနေတာပါ။
" ညည်းအကို သိလည်း ဘာဖြစ်လဲအေ "
" အော် အမေကလည်း … အကိုမြင်ရင် … သမီးတို့ကို လုပ်ရင် အခက် … ခ်ခ် "
" အံမယ် … ငါ့သားက … ငါ့စကား နားထောင်ပါတယ်အေ… ညည်းကိုသာ အပြင် စိတ်မချလို့ ဟော်ဒီလက်လေး ကျွေးနေရတာ "
" သမီးဟာလေးက အမေ့ လက်ခလယ်နဲ့ အားမရတော့ပါဘူး … ခ်လ်းးး "
" ဒါများ … ဖိုးခင်… နိုးလာရင် … ညည်းလိုးခိုင်း လိုက်မယ် "
" အမေ ကျတော့ရော … ဟင်းဟင်း … သမီးသိပါတယ်နော် "
" ဟမ် … ဘာသိတာလည်း "
" အမေနဲ့ အကို သမီးမရှိချိန် လိုးကြတာလေ "
" ဟယ် … ဖေလိုးမလေး … ပေါက်ပေါက်ရှာရှာအေ "
အမေက ရှက်ပြီး တခိခိရယ်ရင်း ညီမလေးကို အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပီဗျို့။ညီမလေး ဘယာစီယာပါ ချွတ်တော့တာပဲ။ညီမလေးကလည်း အမေ့ အပေါ်အင်္ကျီရော အတွင်းခံဘော်လီရော ပြန်ချွတ်ပစ်နေပါပြီ။
သားအမိ နှစ်ယောက် တခိခိနဲ့ ရယ်ရင်း အမေက ပက်လက်အနေထားဖြစ်နေတဲ့ ညီမလေးရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးကွေးဖိထိုင်လိုက်တာ။ညီမလေးလက်နှဖက်ကို သူလက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိပ်ယာခင်းပေါ်ဖိထားပြီး…
" ပြောစမ်း ဖေလိုးမလေး … မအေကို … ခုနက ဘာပြောတာ "
" ခ်လ်းးး ခ်လ်းးးး … ဟုတ်တယ်လေ… အမေက သမီးမရှိချိန် အကို့ကို အလိုးခံတာ "
" အော်ဟော် … အင့်ဟာ ဒီပါးစပ်က ပြောဦးမလား "
အမေက ညီမလေးမျက်နာပေါ် ရုတ်တရက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ညီမလေးပါးစပ် ဖိပွတ်နေတာဗျို့။အမေ့ခါးအောက်က ကော့ထွက်နေတဲ့ဖင်သားအိအိကြီးတွေက ညီမလေး နို့အုံးတခြမ်းပါ ဖိမိတော့တာပါပဲ။အမေက ကြာကြာလေးဖိပွတ်ပြီးမှ သူကိုယ်လုံးကို ညီမလေးပေါ်ဝမ်းလျားမှောက်ချလိုက်တာ။
ညီမလေးနူတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ ညီမလေးကလည်း အောက်ကနေ အမေ့နူတ်ခမ်းတွေပြန်စုပ်ပေးနေတာဗျ။ညီမလေး နို့အုံလေးကို သူ့နို့တွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးသေးတာ။ကျုပ်အခန်းထဲက ချောင်းတာ ကန်လန့်ဖြတ်မို့ အသာကုန်းထပြီး အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်ပြီဗျို့။အပြင်ရောက်မှ အမေတို့အိပ်ခန်းတံခါး အသာဖွင့်ပြီး လေးဖက်ထောက်လေးဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။တံခါးပြန်စိတော့ ကျွီကနဲ့ အသံထွက်ပေမယ့် အမေနဲ့ညီမလေးတို့ သတိမထားမိကြပါဘူး။
ကျုပ်လည်း သူတို့ခြေရင်းဘက်ကနေ လေးဖက်ထောက်လေးဝတ်ပြီး သေချာကြည့်နေလိုက်တာ ပုဆိုးထဲက လီးကလဲ တောင်နေတာ ညောင်းတောင်ညောင်းတယ်ဗျာ။အမေက ညီမလေးအဖုတ်ပေါ်တည့်တည့် သူ့ဟာနဲ့ဖိဖိပွတ်ဆွဲနေတာ အောက်က ညီမလေးဟာက အမွေးပါးတော့ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေ ဖေါင်းကြွနေတာ အတိုင်းတိုင်းပဲ။
အမေ့စောက်မွှေးအုံက ထူပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်နားထိအုပ်နေတော့ အတွင်းဘက်ကို သေချာမမြင်ရတာ။အမေက ခါးလေးလှုပ်ပြီးပွတ်လေ ညီမလေးပေါင်လေးတွေ ဇပ်ကနဲ့ထောင်ထောင်လာပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ထိုးနေတာဗျ။
တော်တော်ကြာတော့ ညီမလေးဆီက အမလေး တသံနဲ့အတူ စောက်ရည်တွေထောင်ပန်းလာတာ ခြေရင်းနားဝတ်နေတဲ့ ကျုပ်ခေါင်းပေါ်ထိ လာစင်တော့တာ။တဆက်တည်းလိုလို အမေဖင်သားကြီးတွေ ကြုံ့လာပြီး ညီမလေးအဖုတ်ပေါ် အရည်တွေပန်းထုတ်နေတော့တာပဲ။
" အ မ လေးးး … သ မီး … ထွက် … ထွက် … ထွက် ပြီ အ မေ ……အ ……အားးး "
" အမေလဲ … ရှီးးး ……အားးးး … ပြီး ပြီ … ဟူးးး ရှီးးးးး "
အမေက စောက်ရည်ကုန်တာနဲ့ ညီမလေး ညာဖက်ခြမ်းကို လှိမ့်ချပစ်တာ။ညီမလေးက သူ့အဖုတ်လေး လက်နဲ့စမ်းရင်း သူ့ခြေရင်းမှာ ကုန်းကုန်းလေးဝတ်နေတဲ့ ကျုပ်ကို အရင်မြင်သွားတာဗျို။
" ဟင် … အကို "
" ဟမ် "
ညီမလေး မျက်နှာကြည့်ပြီး အမေက ကျုပ်ဆီ လှမ်းကြည့်တော့တာပဲ။
" မအေလိုးလေး … ဘယ်ချိန်ထဲက ဝင်လာတာလဲ "
" အမေတို့ စောက်ဖုတ်ချင်း ပွတ်တဲ့ချိန်ပဲ ကျုပ်လည်း ကျုပ်အခန်းထဲက ကြည့်ရင်း မနေနိုင်လို့ပါ အမေရာ "
ညီမလေးက အနီးနားရှိတဲ့ အမေ့ထမိန်ကို ယူပြီး သူ့အဖုတ်လေးကို ဖုံးထားတော့တာ။အမေက တော့ အေးဆေးပဲဗျ။
" အမေတို့ အရင်ထဲက ဒီလိုနေကြတာလား "
" ခ်ခ် … ခ်လ်းးးး "
ညီမလေးက သူ့မျက်နှာကို လက်နဲ့အုပ်ရင်း ရီနေတာဗျ။အမေကတော့ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ညီမလေးဖုံးထားတဲ့ သူ့ထမိန်ကို ဆွဲယူပြီး ထရံဒေါင့် လှမ်းပစ်လိုက်တာ။
" ဟုတ်တယ်ဟေ့ … ငါ့သမီးကို လက်ကျွေးပြီး အဝကျွေးပြီး စောက်ပတ်ချင်းပွတ်တာကြာပြီ "
" အာ … အမေကလည်း "
ညီမလေးက အမေ့ပါးစပ်ကို အမြန်ပိတ်ရင်း သူ့ပေါင်လေးတွေ စိထားပစ်လိုက်တာ။
" ဘာ အမေကလည်းလဲ … ခုနကတော့ လင်ယူရင် ဘာညာဆို … ဖေလိုးမလေး … ဟွန့် … ဒီလောက် စောက်ပတ်ကယွနာ ဖိုးခင် လိုးခိုင်းလိုက် အေးရော "
အမေ့စကားလုံးတွေကြောင့် ကျုပ်လည်း စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရင်း ဒူးထောက်ရင်းနဲ့ပဲ ပုဆိုးဖြည်ချပစ်လိုက်မိတာ။
" ဟယ် … သမီးကြည့်စမ်း … နင့်အကို နင့်ကို ဘယ်လောက်လိုးချင်နေရှာလည်း … ခိခိ "
ကျုပ်က အမေ့စကားတွေကြား ရမ္မက်စိတ်က တောက်လောင်နေပြီဗျို့။ညီမလေး ပေါင်ကြားထဲ တိုးကပ်ရင်း အဖုတ်လေးကို ဒစ်နဲ့ဖိထောက်လိုက်တော့တာပဲဗျာ။
" အမေ … အကိုက … သမီးကို တကယ်လိုးမလို့နဲ့ တူတယ် "
" အောင်မာအေ … စောက်ပတ်ကြား လီးထောက်ထားတာတောင် တကယ်လုပ်မလို့လားမေးနေတာ နင်တော့လေ "
" ဖြစ်ပါ့မလား အမေရယ် … သမီးဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်တယ် "
" ငါ့သား … နင့်ညီမ ကို မလိုးခင် စောက်ဖုတ်လေး ယက်ပေးလိုက်ဦးလေ "
ကျုပ်လည်း အမေစကားအတိုင်း ညီမလေး အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်တာပဲ။စောက်ရည်ရွှဲနေတော့ အဖုတ်က ညှီစို့စို့ လေးဗျ။အမေကလည်း ညီမလေး နို့တွေ့ စို့ပေးနေတာပါ။ခဏနေ တကယ်လိုးတော့ ညီမလေးမခံနိုင်ဘူးဗျ။ခေါင်းလေးခါရမ်းပြီး ငိုတော့တာပါပဲ။
အမေက နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက် နို့သီးလေးတွေ ညှစ်ပေးလိုက်ပေါ့။နောက်ဆုံးအမေက ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ကျုပ်လီးကြီးဝင်ထွက်နေတဲ့ ညီမလေးစောက်ပတ် အထက်နား ဆီးခုံးပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီး အစိလေးစုပ်ပေးတော့မှ အော်တာ ရပ်သွားတာဗျ။
ကျုပ်လီးအရင်းထိကပ်သွားတိုင်း လမွှေးတွေက အမေ့နူတ်ခမ်းထောင့် သွားသွားထိမိတာက အရသာတစ်မျိုးလေးဗျို့။တဖြည်းဖြည်း ညီမလေး အဖုတ်က ပြန်ပြန်ညှစ်နေတော့ လီးအရည်ပြားတလျှောက် စီးစီးလေးဗျာ။အောက်ငုံကြည့်တော့ အမေက အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ကန့်လန့်ယက်လိုက် သွားလေးနဲ့ ဖိကိုက်လိုက်မို့ ညီမလေး ညည်းသံလေးတွေ ပြန်ပြီးဆူညံလာရင်း စောက်ရည်တွေ ဒလဟော လျှံကျလာတော့တာပဲ။
" ရှီးးးး … အမေ … အ … သမီး ပြီး ပြီး … အားးး းးးးး … အကို … ညီ မ လေး ထွက်ကုန်ပြီ … ရှီးးး းးးး "
ကျုပ်လီးလည်း စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ စိမ့်နေတာဗျို့ ဒါပေမယ့် မပြီးသေးဘူးဗျ။ညီမလေး ခံနိုင်အောင် ထိန်းလိုးနေရတော့ အားမရတာပေါ့။လီးဆွဲထုတ်လိုက်မှ လီးထိပ်တခုလုံးရဲပြီး သွေးစတွေ ကပ်နေတာဗျ။ချက်ချင်းပဲ ညီမလေး စောက်ပတ် ယောင်ကားလာတော့တာ။
" မအေလိုးလေး … ငါ့သမီးကို … ရက်ရက်စက်စက်လိုးတာ အပျိုမှေး ပေါက်သွားပြီနေမှာ "
" ညီမလေး အဖုတ်က စီးကြပ်နေတာ အမေရ … လိုးလို့ တအားကောင်းတာ … ဒါမဲ့ မပီးဘူးဗျာ "
" ငါသိတယ် "
အမေက ပြောပြောဆိုဆို … ညီမလေးဗိုက်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွပြီး ဖင်ကြီးကော့ပေးနေတာ။ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ အမေ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်တွေ အိုင်နေတာဗျို့။အမေလည်း ခံချင်နေတာ နေမှာပါ။
သွေးစတွေ ကပ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို လက်တဖက်နဲ့နောက်ပြန်စမ်းရင်း သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ တေ့နေတာ။ဒီတခါ အမေ့စောက်ဖုတ် လိုးရတာ အားရလိုက်တာဗျာ။သူကလည်း နောက်ပြန်ကော့ထိုး ကျုပ်ကလည်း ပစ်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ညီမလေးလိုးတုန်းက ထိန်းခဲ့ရသမျှ အမေ့အလှည်ကျမှ စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ရတာ။
" အင်း … သားလေး … ဘွတ် …… အားးး … လိုးလိုး … အမေက ခံနိုင်တယ် … ဆောင့်ဆောင့် …… ဟုတ်တယ် … နာနာလေး ဆောင့်လိုးးး … အားဟားးးး … ကောင်းတာ … သားရယ် "
ကျုပ်လီးကြီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း အမေဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေတာ မြင်တော့ စိတ်က ပိုပို ကြွလာရတာဗျ။အမေကလည်း ကျုပ်ရပ်သွားရင် ဖင်ကြီးကို ဝိုင်းပေးနေတာ။ညီမလေး လိုးရတာထက်ကို ကောင်းနေတာဗျို့။အားရှိသလောက် ပစ်ပစ်လိုးရင်း ကျုပ်လည်း ပြီးချင်လာတာ။
" အမေ … ကျုပ် ထွက်တော့မယ်ဗျ "
" ခဏလေးပါ … သားရယ် … အမေ နဲနဲလိုသေးလို့ တောင့်ထားစမ်းကွာ "
ကျုပ်လည်း အာရုံလွဲရင်း အချက် ၅၀ လောက်ထိပဲ လိုးနိုင်တော့တာ။နောက်ဆုံး ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် စောင့်လိုးပြီး လီးအရင်းထိ အမေ့အဖုတ်ထဲ ကပ်ထားရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်လေးပဲ အမေပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာပါ။
" အားဟားးး … အမေလည်း ပြီး ပြီး ပြီးသွားပြီ … လိုး တတ် လိုက် တာ … သားရယ် "
..........................................................................................................................................
ညီမလေးကို အမေက ညနေပိုင်း ကိုယ်ဝန်တားဆေးသောက်ဖို့ပြောရင်း အပြင်ထွက်သွားကြတာဗျို့။ညပိုင်းကြ အမေ့တို့ကြားဝင်အိပ်ပြီး အမေ့ကို တချီထပ်လိုးပြီးမှ ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲပြန်လာအိပ်တာ။မနက်လင်းတော့ ညီမလေး အိပ်ခန်းထဲက ကွတကွတလေး ထွက်လာတော့တာပဲ။
မနက်စာစားပြီး အမေ့ကို အကြော်ဆိုင်ပို့တော့ ညီမလေးက အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး မှာနေတာနဲ့ အပြန်ဝင်ဝယ်ခဲ့လိုက်တာ။ပြန်ရောက်တော့ ညီမလေးက အိပ်ခန်းထဲ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်ရင်း ထမိန်အောက်နားစမှပြီး သူ့အဖုတ်လေးကို ကြည့်နေတာဗျို့။
" ဟိတ် … ဘာကြည့်နေတာလည်း "
" ဘာကြည့်ရမှာလည်း … မနေ့က အကို လိုးထားတာ ခုထိ ညီမလေးဟာ ယောင်နေတုန်း … ဟွန့် "
" အော် … ရော့ … ညီမလေးမှာတဲ့ အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး "
ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းဝကျောပေးထိုင်နေတဲ့ ညီမလေးရှေ့ ဝင်ထိုင်ပြီး ဆေးပေးရင်း ပေါင်ဂွလေး လှမ်းကြည့်လိုက်တာ။ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဗျ… ညီမလေး စောက်ပတ်က ရဲပြီး ယောင်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း လေးဖက်ထောက်ရင်း အဖုတ်လေးကို အာငွေ့ပေးတော့ ညီမလေးက တခိခိ ရယ်နေတော့တာ။
ခဏနေတော့ ကျုပ်လည်း ဆိုက်ကားထွက်တော့တာပေါ့။နေ့လည် ထမင်းစား အမေ့ဝင်ခေါ်တော့ အမေက အကြော်ဆိုင်မှာ မရှိဘူးဗျို့ ဘေးနားဆိုင်က အသိတစ်ယောက်က ရောင်းပေးနေတာ။လမ်းကြမှ အမေ့တွေ့တော့ ဆိုက်ကားပေါ်တင်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တာ။
အိမ်ရောက်တော့ ညီမလေးက ရေမိုးချိုးပြီး ထမင်းပွဲပြင်ရင်း စောင့်နေတာဗျို့။ထမင်းစားပြီး သားအမိသုံးယောက် အိပ်ခန်းထဲ မှေးရင်း ပွတ်သပ်ပြီးမှ ကျုပ်လည်း အမေ့ကို အကြော်ဆိုင်ပြန်ပို့ရင်း လမ်းထိပ် ဆိုက်ကားဂိတ်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။၃ရက်လောက်နေမှ ညီမလေးလည်း သက်သာလို့ အလုပ်ပြန်ဆင်းနေပါပြီ။
ကျုပ်လည်း အရက် မသောက်ဖြစ်တော့ပဲ အမေ့ကို ပိုက်ဆံ ပုံမှန်အပ်နေတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ကျုပ်ပါသာ သက်သက်စုပြီး တီဗွီလေး တစ်လုံးဝယ်လိုက်တာပါ။အမေကတော့ ကျုပ်လိမ္မာလာတာကို တပြုံးပြုံးနဲ့ ကြွားလို့ မဆုံးတော့ပါဘူး။ညဘက် ပေတိုးလာခေါ်လို့ အရက်သောက်မလိုက်ဘူး ငြင်းတဲ့နေဆို အမေရော ညီမလေးရော ကျုပ်လီးကို ဝိုင်းစုပ်ပေးတာဗျ။
မိုးကုန်တော့ အမေက သူပြောထားတဲ့အတိုင်း သေတ္တာထဲက ပိုက်ဆံတွေထုတ်ပြီး အိမ်ပြင်ဆောက်လိုက်တာပေါ့။ ပျဉ်ထောင်ကာ သွပ်မိုးလေးနဲ့ အိပ်ခန်းက ၂ ခန်းတွဲလေး အိမ်ရှေ့ ဘယ်ဘက်ခြမ်းကို မီးဖိုချောင်ဆောက်ပြီး ဆွယ်လေးချထားလိုက်တာဗျို့။
အိပ်ခန်းက ၂ ခန်းဖွဲ့ထားပေမယ့် ကျုပ်က အမေတို့နဲ့ပဲ အတူအိပ်တော့တာပဲ။နောက်ဖေးအရင်နေရာ အိမ်သာကို ရေလောင်းအိမ်သာဆောက်ရင်း အိမ်သာနဲ့ အိမ်မကြီးကြား ရေကန်လေးလုပ်ပြီး သွပ်ပြားနဲ့ ထောင်ကာထားလိုက်တာပဲ။
ညပိုင်း တီဗွီက လာတဲ့ ကိုရီးယားကား ပြီးပြီဆို အမေနဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်လီးကို ဝိုင်းစုပ်ပြီး ထောင်မှတ်လာတာနဲ့ အမေက အရင်ခွလိုးတာ ညီမလေးကတော့ ကျုပ်မျက်နှာပေါ်ခွရင်း စောက်ပတ်ယက်ခိုင်းတော့တာ။အမေညှောင်းပြီးဆို ညီမလေးက လီးပေါ်ပြောင်းခွပြီး အမေက ကျုပ်မျက်နှာလာခွရင်း စောက်ဖုတ်အယက်ခံတောတာပဲ။
မနက် လင်းရင်တော့ ကျုပ်က တစ်ယောက်ပဲ လိုးပေးနိုင်တာ တရက်ကို တစ်ယောက်ပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ကျုပ်တို့မိသားစုလေးထဲ သူစိမ်းဝင်လာမှာကို ကြောက်တဲ့အထိ ချစ်နေမိကြတာပေါ့ဗျာ။
.........................................................................................................................................
စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။
ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( တိတ်တခိုးအတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )
ပြီးပါပြီ
