Saturday, June 18, 2022

သမီးတို့ဖေဖေ (ဖေချစ်မလေးများ) (စ/ဆုံး)

 သမီးတို့ဖေဖေ (ဖေချစ်မလေးများ) (စ/ဆုံး)

 တိတ်တခိုး ဖိုရမ်မှ ဖိုးနောင် ကူးယူတင်ပြသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

အိပ်ယာလာနှိုးတဲ့ သမီးက ဘေးနားမှာ လာကပ်အိပ်ကာ စောင်ခြုံထဲဝင်ပြီး ကလိထိုး ကျီစယ်နေတယ်။ ဖအေကို ခွပြီး ဖက်အိပ်တယ်။ ခုမှ အပျိုဘော် ဝင်ကာစဆိုတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက တုတ်တုတ် နို့လေးက စူကာစလေးတွေ ။ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ကိုယ်သိပ်ကြိုက်တဲ့ အနေအထားလေးပါပဲ။ တစ်နေ့ကပဲ massage မှာ အငယ်ဆုံးလေးကို ရွေးလိုးခဲ့တာ ပြန်သတိရမိတယ်။

သမီးပေါင်လုံးလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ သမီးနို့လေးတွေကို လက်က ပွတ်ကာသီ ကာပေါ့။အငုံးလေးတွေကို သိပ်ကြိုက်တဲ့ လီးကတော့ သမီးမှန်းမသိဘူး ။ ပေါင်ကြားထဲကနေ ရုန်းထနေတယ် အိမ်ထဲမှာလဲ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။

ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဆိုတဲ့ အသိက တစ်ခုခုကို လုပ်ချင်နေမိတယ် ။သမီးကိုဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ် သမီးလေးက ပြန်နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ဟိုဖက်လှည့်အိပ်တယ် ကိုယ်က တစ်ခါပြန်ခွတယ်။ကျောင်းသွားရင် ကျောင်းစိမ်းထဘီ တင်းတင်းလေးနဲ့ တုန်တုန်ပြီး ခါနေတဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကို ကြည့်ပြီး ကျောင်းစိမ်းဂရုထဲက ပုံတွေကြည့်ပြီး လီးတောင်ခဲ့တာကို သတိရတယ်။

ခုလဲ အဲဒီဖင်လေး နှစ်လုံးကို နောက်ကနေ သေသေခြာခြာကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေမိတယ် ဖင်သားလေးက အိပီးတင်းနေရုံမကပဲ ဖွံ့ထွားပြီး ကားနေတော့ လိုင်းကားပေါ်မှာ ထောက်နေကျ ကိုယ်ရဲ့ ဝါသနာအတိုင်း ဖင်လေးနှစ်လုံးကြားကို ကိုယ့်ရဲ့တောင်နေတဲ့ လီးတံကို မသိမသာ မတော်တဆပုံစံနဲ့ အသာကပ်ပြီး ဖင်ကြားအမြှောင်းလိုက်အတိုင်း ချိန်ကပ်ပြီး နောက်ကနေ အသာခွပြီး ဟန်မပျက် ဖက်ထားလိုက်တယ်။

သမီးရဲ့ ဂုတ်သားလေးတွေကို နမ်းနေချိန်မှာ သူ့အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာတယ်။ ခါးကကိုင်ပြီး နောက်ကိုဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ ဖင်နှစ်လုံးကြားကို လီးတစ်ချောင်းလုံး တောင်ရက်ကြီး မြုတ်ဝင်နေပါပြီ။ အရသာကတော့ ဘာနဲ့မှမတူပဲ အရမ်းကို ကောင်းနေပါတော့တယ်။ သမီးဖင်ကြားထဲက ပူနွေးနေတဲ့ အထိအတွေ့ကို မြုတ်ဝင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ဖင်နှစ်လုံးနဲ့ ကပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ပေါင်ခြံက အရသာခံပြီး မှိန်းနေမိတယ်။

မထင်မှတ်ပဲ သမီးရဲ့ဖင်က နောက်ကို ပိုတိုးကပ်လာတယ် ။  ဘေးစောင်းအိပ်ရက်နဲ့ ဖင်ကို ကောက်လိုက်တဲ့ပုံစံမျိုး ။ လက်ကချက်ချင်း သမီးနို့လေးတွေကို ဆုတ်ကိုင်ပီး ဖိပွတ်နေမိတယ်။သမီးလေးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက ပေါင်ကြားထဲကို ဦးတည်ပြီး ဆင်းသွားကြတဲ့အချိန် .....။

......................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ဟိုနေ့က အိပ်ရာထဲ သမီးကိုခွပြီး ဖီးလ်တက်နေတုန်း သူ့အမေ ဈေးကပြန်လာလို့ ကမန်းကတန်း ရေချိုးခန်းပြေးကြ ရုံးသွား ကျောင်းသွားကြနဲ့ .သားအဖတွေ သိပ်မဆုံဖြစ်ဘူး။ ကိုမင်းကိုတစ်ယောက်လည်း ဒီရက်ပိုင်း ဆော်အရမ်း လိုးချင်နေမိတယ်။ ဪ ပြောရဦးမယ်။ မိန်းမကလည်း အသက်ရလာတော့ သိပ်စိတ်မပါတော့ဘူးလေ။

ကိုမင်းကိုကတော့ ငယ်တည်းက အထန်တစ်လိုင်းဆိုတော့ လီးက စောက်ဖုတ်နဲ့ ပြတ်လို့မရဘူး။ ခွေးလျားသီးဆေးလဲစားနေ ငှက်ပျောသီး ကြက်ဥ ပျားရည် နေ့တိုင်းသောက်ပြီး လီးကလဲ အဲဗားတောင် ..။ဒီကြားထဲ ဖေ့ဘုတ်မှာ ဖွင့်ထားတဲ့ ဆက်စီအကောင့်တုနဲ့ ညတိုင်း ကုန်ကြမ်းရှာပြီး အချိန်ရရင်ရသလို မာစွပ်ပဲပြေးနေရတာ ကြာပီလေ။ 

စောက်ဖုတ်တွေ လိုးလာတာ များတော့လဲ အပြောင်းအလဲလေး လိုချင်လာမိတယ် ။ အဲဒါကတော့ ခုတလော ဖေ့ဘုတ်တွေမှာ ခေတ်စားနေတဲ့ အငုံးလေးတွေပဲ.. ။ ကျောင်းသူလေးတွေ သစ်ပင်အောက်မှာ ခိုးလိုးနေတဲ့ ကားတွေ ချောင်းရိုက်တွေ ကြည့်ပီး ခုတလော မာစွပ်သွားရင် အငယ်ဆုံး ထက်ထက်ဆိုတဲ့ သမီးလေးနဲ့ပဲ ပုံစံမျိုးစုံ လိုးနေရတယ်။

ကျောင်းစိမ်းဂရုတွေမှာဆို ကျောင်းသူလေးတွေရဲ့ ထမီအစိမ်းနဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကို တင်ထားကြတာ ကြည့်ပီး အပျိုပေါက်လေးတွေ လိုးချင်နေပြန်တယ်။အဲလိုချိန်မှာ ဟိုနေ့က သမီးအပျိုပေါက်က လာဆွတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ ဒါနဲ့ဆက်ရအောင် ..

ဒီနေ့မနက်ပိုင်းမှာ ရုံးမသွားခင် သမီးကျောင်းသွားဖို့ ပြင်နေတာ မသိမသာ သွားချောင်းကြည့်မိတယ်။ မင်းကိုတစ်ယောက် အသက်ရှုဖို့ မေ့သွားတယ် .. ။ သမီးလေး အဝတ်လဲမလို့ ရင်လျှားလေးကို ချွတ်ချတဲ့ အချိန်ပေါ့ ။အပျိုပေါက် နို့လေးနှစ်လုံးက ဖွေးပြီး ဘေးကို စူထွက်နေတယ် ။ ထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက သူ့အမေလိုပဲ နီရဲပြီး တစ်သားထဲဖြစ်နေတယ်။

အရင်အိမ်မှာ အိမ်အကူလာလုပ်ဖူးတဲ့ တောကကောင်မလေး မိညိုကို ညာပီးမုန့်ဖိုးပေးပြီး နို့ကိုင်ဖူးတာ သွားသတိရတယ်။အဲတုန်းကတော့ စောက်ဖုတ်ပါ ကိုင်လိုက်ရပေမဲ့ မိန်းမသိသွားလို့ တောပြန်ပို့လိုက်တော့ အဆက်ပြတ်သွားတယ်။ 

ထားပါတော့ .. ခုလဲ သမီးကို တံခါးကွယ်ကနေ ကောင်းကောင်းချောင်းနေလိုက်တယ် အပျိုကြီးကိုဖြစ်လို့ ဖင်တွေနို့တွေက ရှယ်တွေပဲ ။သမီးက ထမီကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချထားတော့ သမီးရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်ကြားထဲက အမွှေးနုလေးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ပြီး ဂလုကနဲ တံတွေးမျိုချမိတယ်.. ။

ဖင်ကုန်းပြီး ဘောင်းဘီဝတ်တော့ ဖွေးပြီးလုံးတင်းနေတဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကြည့်ပြီး ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ ထောက်နေကျလို သမီးဖင်ကို အားရပါးရ ထောက်ခဲ့တဲ့ မနက်ကို သွားသတိရပြီး လီးက ပေါင်ကြားထဲမှာ အရမ်းကိုတောင်နေခဲ့တယ်။

" ကိုမင်းကို" 

မိန်းမခေါ်သံကြားလိုက်တယ်။

" ဟေ .. "

" ကျမတော်ကြာနေ မမတို့ရွာ လိုက်သွားဦးမယ် နောက်ဖေးမှာ ဟင်းတွေ ချက်ထားခဲ့တယ်.. နှစ်ရက်လောက်ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ အဲဒါလာပြောတာ"

မင်းကိုတို့ ထီပေါက်တာထက် ပျော်သွားပြီလေ။မိန်းမက ပြောပြီး ရေချိုးခန်းဝင်သွားတယ်။သမီးအခန်းထဲ ဖွင့်ဝင်လိုက်တယ် ..။

" သမီးလေး ...."

" ဟင် ဖေဖေ"

" သမီးမေမေ ခရီးသွားတော့မှာတဲ့" 

ပြောပြီး သမီးကို နောက်နေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ် .. ။

" ဟယ် .. ဟုတ်လား"

သမီးကလဲ ပျော်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး ဖအေကို မျက်နှာလေးမော့ပြီး  နှုတ်ခမ်းလေး စူပြတယ်။ နောက်က သိုင်းဖက်ထားတော့ လက်တွေက သမီးနို့လေးနဲ့ တမင်ထိအောင်ဖိပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်.. ။

နောက်ကတော့ လီးက ဖင်ကြားမရောက်တရောက် အချောင်းလိုက်ကြီး ကပ်နေတာပေါ့..။ သမီးကလဲ ငြိမ်ခံနေတယ်.. ။ သမီးဖင်ကြားကို မရောက် ရောက်အောင် လီးကိုရွှေ့ပြီး ဖင်ကြားထဲထဲ့ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။နှစ်ယောက်လုံး နားလည်မှုတွေ ရနေသလို ခံစားရတယ် ။ သမီးနို့လေးတွေကို နယ်ပြီး၊ ကုတင်စောင်းကိုရွှေ့ပြီး မှောက်ရက်လေး ကုန်းထားပြီး နောက်ကနေခွပြီး ထပ်လျက်လေး လိုးသလို ဆောင့်ပေးနေမိတယ်.. ။သမီးဆီက 

" အင်းးးး"

ကနဲ့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်။ပြီးတော့မှ 

" ကဲထ.. သမီးကျောင်းသွားရဦးမယ် ..."

" ဟုတ်" .

ဆိုပီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ဖြစ်နေတုန်း ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။အိမ်ရှေ့က အသံကြားလိုက်တယ်။

" မိဖူးရေ .. ကျောင်းကားလာနေပြီ "

 ..............................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

သမီးလေး ကျောင်းကားပေါ် တက်သွားတဲ့အထိ လိုက်ကြည့်မိတယ်။ ဖင်လုံးလေးက ကျောင်းစိမ်းထမီလေးနဲ့ လုံးကားပြီး ဂလုကနဲ တံတွေးမျိုချမိတယ်။ကျောင်းစိမ်းထမီလေးနဲ့ လမ်းလျှောက်သွားရင် အပေါ်အောက် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်တုန်သွားတဲ့ ဖင်လေးကိုကြည့်ပြီး ဖအေဖြစ်ပြီး ဂွင်းထုဖူးတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူးလေ။ 

ခုတော့ မိန်းမကလဲ ခရီးသွားပြီ သမီးကလဲ အခြေနေကောင်းတယ်ဆိုတော့ ဒီနေ့ အလုပ်ထဲမှာ စိတ်က သမီးကို ဘယ်လို လိုးရပါ့မလဲလို့ပဲ တွေးနေမိတယ်။ နေ့ခင်း ထမင်းစားချိန် မရောက်ခင် ဖုန်းလာတယ်။ ဘော်ဒါကြီးအောင်ကိုဆက်တာ ..။

" ဟေ့ယောင်ရီး .. ဆော်အငုံးလေးတစ်ယောက် ရှိတယ် " 

" 3 နာရီ 1 သိန်းလောက် ပေးရမယ်တဲ့ ဆော်လေးက 19 နှစ် တဲ့ .. အသားညိုတယ် အိုးကောင်းတယ်ပြောတယ်။"

အရင်က ဒီကောင်နဲ့ သွားသွားချနေကျ အငုံးလေးကတဆင့် သိရတယ်လို့ပြောတယ်။  အငုံးလေးဆိုပေမယ့် ပိုက်ဆံနဲ့လိုးခံနေကျဆိုတော့လဲ အသက်သာငယ်တယ် စောက်ဖုတ်လေး လှတယ် ဖောင်းတယ် ဆိုတာကလွဲရင် အဖုတ်က ခပ်ချောင်ချောင်ရယ်လေ။ကိုယ့်လီးကလဲ သိပ်ကြီးတာ မဟုတ်တော့ ဒီကလေးမလေးလဲ ဒီလိုပဲနေမှာပါလို့တွေးပြီး ပြောလိုက်တယ်။

" အေးကွာ ဒီနေ့တော့ မအားတော့ဘူးဟေ့ .. နောက်မှ ငါဖုန်းပြန်ဆက်မယ်"

" မင်းသွားထားနှင့်ကွာ ပြန်ပြောပြ ဟုတ်ပြီလား ..."

စိတ်ထဲကတော့ ဟင်းး ငါ့သမီးလောက် ငုံးပါ့မလားကွာ။ ငါ့သမီးလောက် ငယ်မလား .. ။ အပျိုပေါက်ကွ ။ မီးကောင်ပေါက်အစစ် ဘယ်လီးမှ မဝင်ရသေးတဲ့ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက် ..။ တွေးရင်း လီးတအားတောင်လာခဲ့သည်။ အလုပ်ကလဲ မဆင်းသေး။

.......................................................................................................

အဲဒီအချိန် သမီးဖြစ်သူ မိဖူးလေးကတော့ ကျောင်းကနေ့ ပြန်ရောက်တာနဲ့ ရေမိုးချိုးပြီး သူငယ်ချင်း ဝတ်ရည်ပေးထားတဲ့ အောကားတွေ ထိုင်ကြည့်ရင်း အောင်မျိုးကို စောင့်နေခဲ့သည်။အောင်မျိုးက သူထက်အများကြီးကြီးတဲ့ အကိုကြီးပါ ။ လမ်းထိပ်ကွမ်းယာဆိုင်ကနေ အမြဲမကြားတကြား စတတ်သူ နောက်တော့ ကျူရှင်သွားတဲ့အချိန်တွေဆို နောက်ကလိုက်ပြီး ရီးစားစကားပြောရင်း မိဖူးကလဲ အယွတစ်လိုင်း။

အဆီဗူးလေး ခါစအရွယ်ဆိုတော့ ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောသလို ရီးစားနဲ့ နမ်းချင် ပါးစပ်ချင်း စုပ်ကြည့်ချင်နေတယ် .။

နောက်ပြီး အောကားထဲကလို လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာတို့ နို့စို့တာတို့ ခံကြည့်ချင်နေတာဆိုတော့ အောင်မျိုးကို ချင်ချင်းအဖြေပြန်ပေးပြီး ဒီနေ့ အမေမရှိဘူးဆိုတော့ တစ်ခါထဲ အိမ်ကိုလာဖို့ ချိန်းလိုက်မိသည်။ အဖေကလဲ ညနေမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ အေးဆေးပဲလေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းက ခုံမှာထိုင်ရင်း အောက်ခံ မဝတ်ထားတဲ့ ထမီကိုလှန်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို ဝတ်ရည်သင်ပေးထားသလို ပွတ်နေရင်း တွေးနေမိတယ်။

အောင်မျိုးနဲ့ ခုမှ ချိန်းတွေ့တာဆိုတော သူဘာတွေ လုပ်မှာလဲပေါ့ ။ငါ့နို့တွေကိုစို့မှာလား စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပီး လျှာနဲ့ ယက်မလားမသိဘူး ..။အင်း သူ့လီးက ဘယ်လိုမျိုးကြီးလဲ မသိဘူးနော် .. ။အဖေ့လိုပဲ ပူပူနွေးနွေး အချောင်းရှည်ကြီးပဲလား တွေးရင် မနက်တုန်းက အဖေ့လီးကြီး ဖင်ကြားထဲ ဝင်နေတုန်းက အထိအတွေ့ အရသာကို ပြန်စဉ်းစားပြီး စောက်ရေလေးတွေ စို့လာခဲ့သည်။ဒီအချိန်မှာပဲ အောင်မျိုးရောက်လာလေသည်။  မိဖူးက

" လာလေ အကို" 

ဆိုပြီး အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးကြီးကို ပိတ်လိုက်လေသည်။ အောင်မျိုးက မိဖူးခါးလေးကို ဆွဲပြီးဖက်လိုက်တယ် မိဖူးတစ်ယောက် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ခေါင်းလေးငုံ့လို့ ..။ ဗိုက်မှာတော့ သူ့လီးတံကြီးက အရှည်လိုက်ကြီး လာကပ်နေတာကို ခံစားသိလိုက်သည်။

" ဖူးလေး .."

" ရှင် ... အကို "

" ဖူးအတွက် အအေး ဝယ်လာတယ်"

အောင်မျိုးပြောရင်း ကျွဲရိုင်း 2 ဘူးပေးလိုက်တယ် ။

" အော် ဟုတ် အကို"

" သမီးသွားထည့်လိုက်မယ်နော် ..."

နောက်ဖေးခန်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ မိဖူးလေးရဲ့ တဆတ်ဆတ် တုန်ပီးခါနေတဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကို ကြည့်ရင်း အောင်မိုးပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းနှစ်ချက်သုံးချက်လောက် ထုပြီးခံစားနေလိုက်တယ်။ အရင် မိဖူးတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ကျောင်းသွားရင် ဖင်လေးတွေ နောက်ကကြည့်ပြီး ကွမ်းယာဆိုင်မှာ ဘော်ဒါတွေ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းရင်း ပါးစပ်နဲ့ အာသာဖြေ ပြောကြတာတွေ ပြန်သတိရမိတယ်။

အဲအချိန်ထဲက မိဖူးလေးကို မှန်းပီးဂွင်းထုခဲ့ရတာ။ ခုတော့ ဒီဖင်လေးကို အဝကိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲက စောက်ဖုတ်အဖူးလေးကို ဒီလီးကြီးနဲ့လိုးရတော့မှာ ပါလားလို့ တွေးရင် လီးကြီးလဲ ပေါင်ကြားထဲမှာ တောင်ထလာခဲ့သည်။မိဖူး ပြန်လာပီး အအေးခွက် နှစ်ခွက် စားပွဲပေါ်ချပေးတော့ ရင်ကဟိုက်နေတော့ တီရှပ်လေးထဲက နို့လေးကိုကြည့်ရင်း

" အော် .. ဖူးလေး .. ဟိုလေ ရေတစ်ခွက်လောက်ရော ရမလား ရေသောက်ချင်လို့ .."

" အော် ..ဟုတ်"

မိဖူး နောက်ဖေးဝင်သွားတဲ့အချိန် အောင်မိုးလှုပ်ရှားပြီး အိပ်ထဲက ဆော်ဖီးဆေးထုတ်ကို ခပ်မြန်မြန်ဖောက်ပြီး အအေးခွက်ထဲ ထဲ့လိုက်သည်။ မိဖူး ချက်ချင်း ပြန်ထွက်လာလို့ အိတ်ခွံကို ကမန်းကတန်း ခုံအောက်ထဲထဲ့လိုက်ရတယ်။ ရေတစ်ငုံလောက် ဟန်ဆောင်သောက်ရင်း မိဖူးကို မသိမသာ ခိုးကြည့်လိုက်တော့ မိဖူးတစ်ယောက် အောင်မိုးပေါင်ကြား ပုဆိုးထဲက ထောင်ထွက်နေတဲ့ မိမိလီးကြီးကို ကြည့်နေတာ သိလိုက်ရသည်။

အောင်မိုးကြည့်တာ လူမိသွားလို့ မိဖူး ရှက်ရှက်နဲ့ အအေးခွက်ယူပြီး တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ ကုန်အောင် မော့သောက်လိုက်လေသည်။အောင်မိုး စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြုံးနေသည်။ သေခြာသွားပြီ ဒီချာတိတ်လေး စောက်ဖုတ်ကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတာ အိမ်ထဲမှာလဲ ဘယ်သူမှမရှိ တစ်ယောက် အသက်ရှုသံ တစ်ယောက် ကြားနေရသည်။ 

အောင်မိုး မိဖူးလက်လေးကိုကိုင်ပြီး ဆံစလေးတွေကို ဖွဖွသပ်ပေးရင်း မိဖူးကြည့်လက်စ လက်ထဲက ဖုန်းလေးကိုယူရင်း နှစ်ယောက်အတူ ပူးကပ်ပြီး ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။အောင်မိုးက လည်တယ်။ အခြားအကြောင်းတွေ လျှောက်ပြောရင်း မိဖူးသူငယ်ချင်း ဝတ်ရည်အကြောင်း ရောက်သွားတယ်။

တကယ်တော့ ဝတ်ရည်နဲ့ အောင်မိုးက တစ်ဝမ်းကွဲ မောင်နှမ။ မိဖူးနဲ့ကလဲ အရမ်းချစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ နောက်တစ်ယောက်ရှိသေးတယ်။ ဖူးလေးတို့ ကျောင်းကပဲထင်တယ် ။ အကို့ညီမတစ်ယောက် သူ့နာမည်က စောသင်ဇာတဲ့ .. ။

" ဟင့်အင်း မသိဘူးအကို .. "

မိဖူးပြောနေရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းလာနေပြီး ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိ အာခေါင်တွေ ချောက်လာတယ်။ အကို့လက်တွေ မိဖူးကို ဖက်ထားတာ အရမ်းအရသာရှိနေတယ် ။

" မိဖူးလေး ဖေ့ဘုတ်ထဲက search box မှာ အကိုရှာကြည့်မယ်နော် "

ဆိုပြီး စော ..ဆိုပြီး နှစ်ခါလောက် ထပ်ရိုက်ကြည့်တော့ အခြားနာမည်တွေ ထွက်လာတာပေါ့ ။နောက်တစ်ခါ အစောကလို့ မိဖူး မမြင်အောင်ရိုက်ပြီး မိဖူးမြင်အောင် ပြလိုက်တော့ စောက်ဖုတ် စောက်ဖုတ်လိုးချင်သူ . စောက်ဖုတ်ချစ်သူ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး စတဲ့နာမည်တွေ ထွက်လာပါလေရော ..။

" ဖူးလေးကြည့်ပါဦး ဘာတွေလဲ မသိဘူးနော် ဝင်ကြည့်ရအောင် "

ဆိုပြီး အောင်မိုးထပ်ဝင်ကြည့်တော့ မိဖူးလဲ မျက်နှာတွေပါ ထူပူလာပြီး အရမ်းခံစားလာရသည်။ sex အကောင့်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဝင်ကြည့်ပြီး အောပုံတွေ အောဇာတ်လမ်းတွေ အောကားတွေပါ ကြည့်ကြလေသည်။

မိဖူးတစ်ယောက် အရုပ်တစ်ရုပ်လိုဖြစ်နေပြီး မေ့မျောသလိုလိုနဲ့ အောပုံတွေကြည့်ပြီး စပ်ပတ်ကို လီးနဲ့ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေ ထိမ်းမရအောင် ဖြစ်လာရသည်။ပုံအောက်က ကော်မန့်ကြမ်းကြမ်းတွေကို အောင်မိုးက ဖတ်ပြတော့ ပိုဆိုးတယ် မိဖူးမနေနိုင်တော့ဘူး။ ဆေးတန်ခိုးကလဲ ပြနေပီလေ။

မိဖူးဆေးတန်ခိုးကို မခံနိုင်တော့ပဲ အရူးအမူး ခံချင်စိတ်နဲ့ အောကားတွေ ဖွင့်ကြည့်မိနေတယ်။ အောင်မိုးကတော့ပြုံးပြီ မိဖူးနို့လေးတွေကို နယ်နေတယ်။ မိဖူးတစ်ကိုယ်လုံး ဘာမှမကျန်အောင် ချွတ်လိုက်ပြီ ။အောင်မိုးရဲ့ နို့စို့ချက်တွေ အောက်မှာ ကော့ပြန်နေတဲ့ မိဖူးလေးပေါင်ကြားထဲကို လက်ထဲ့ပြီး စောက်ပတ်ကိုမထိပဲ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို မထိတထိ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။

မိဖူးမရတော့ အရမ်းခံချင်နေပြီ အကို လိုးပါတော့လို့တောင် ပြောချင်နေမိတယ်။ အဲဒီအချိန် အေင်မိုးက မိဖူးကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ထားပြီး ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တယ်။မိဖူးတစ်ယောက် အောင်မိုးပေါင်ကြားက တောင်နေတဲ့ လီးမဲကြီးကို ကြည့်ပီး စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ် ။

လီးကြီးက အလုံးကြီးပြီး မဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး နောက်ပြီးရှည်လဲရှည်တယ်။ ဖေဖေ့လီးထက် ရှည်မယ်လို့ မိဖူးတွေးမိတယ်။နောက်ပြီး လီးတံပတ်လည်မှာလဲ ဝက်ခြံပေါက်သလို အဖုကြီးတွေက သုံးလုံးတောင် ( တကယ်တော့ အောင်မိုးက အဖုတ်တကာ လိုးနေကျ စားဖားကြီးဆိုတော့ ဂေါ်လီသုံးလုံး ပတ်လည်ထည့်ထားတာပါ ) 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မိဖူးကတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲက အဖုတ်လေးက အရမ်းကို တစ်ခုခုနဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေ့ချင်နေသည်။ အောင်မိုးကတော့ စားနေကျမို့ မိဖူးအခြေအနေကိုကြည့်ရင်း အငုံးမလေး မိဖူးတစ်ယောက် အရမ်းစောက်စိတောင်နေပြီမှန်း အောင်မိုးသိနေပြီ ။

အရှိန်တက်သထက်တက်အောင်လုပ်ဦးမယ်ဆိုပြီး အောင်မိုးမထိတထိလေးတွေ ကစားပေးနေတယ် ။စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဝါးလေးနဲ့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်ပေးလိုက်တော့

" အင်းးးး"

ဆိုပြီး မိဖူးလေး ကော့တက်လာတယ် အောင်မိုးက မိဖူးနားနားကို ကပ်ပြီး

" ဖူးလေး ..." 

မိဖူးပြန်တောင် မထူးနိုင် အသနားခံတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ရော ရမက်ထန်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ပါ ကြည့်မိတယ် ...။

" ဖူးလေး စောက်ပတ်လေးကို အကို့လီးနဲ့ လိုးချင်တယ် .."

ခုလို ညစ်ညမ်းကြမ်းတမ်းတဲ့ စကားတွေက မိဖူးကို ဖီလင်အပြင်းစားအဖြစ် ပိုပြီး ဖီးလ်တက်စေခဲ့သည်။ 

" အင်းးးးး အဟင့်း"

အောင်မိုးကတော့ မိဖူးစောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ပြီး လီးကိုင်ပီး ဂွင်းထုပြနေလိုက်သေးတယ်.. ။နောက်တစ်ခါ နားနားကပ်ပြီး ထပ်ပြောပြန်တယ် .. ။ "လိုးမယ် နော် သိလား .. လိုး ....မှာ ဖူးလေး ပေါင်ကြားထဲက စောက်ပတ်ကို လိုးမှာ .."

" စောက်ပတ်နဲ့ လီးနဲ့ လိုးမှာ ..".

မိဖူးမခံနိုင်တော့ဘူး ...။ အောင်မိုးလီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်မိသည်။

.................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ထိုအချိန်..

ကိုမင်းတစ်ယောက် မနေနိုင်လို့ နေ့တဝက်ခွင့်ယူပြီး အိမ်ပြန်အလာ.. ။ ချက်ခြင်းမဝင်သေးပဲ သမီးကို နောက်မလို့ တံခါးမခေါက်ပဲ အိမ်ဘေးဖက်ကိုသွားပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ အသာချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ..သမီးဖြစ်သူ အပျိုပေါက်လေး ဖူးဖူးက လမ်းထိပ်က ကလေကချေ အောင်မျိုးရဲ့လီးကို ကိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဖွေးပြီးစူထွက်နေတဲ့ သမီးနို့လေးတွေကို အောင်မျိုးက အငမ်းမရ စို့နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် .. ။ သမီးလေးရဲ့ ဖွေးတုတ်နေတဲ့ ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း ကိုမင်းကိုလဲ ပေါင်ကြားထဲက လီးက တဆတ်ဆတ်တောင်လို့ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေဆူလာသည်။ 

ဘာလုပ်ရမလဲ စဉ်းစားတယ် ။ ဒီလိုကောင်နဲ့တော့ ပါကင်အဖောက်မခံစေရဘူး ။ ငါ့သမီး ငါကိုယ်တိုင် ဖောက်မယ်ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်ကာ တံခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ထုလိုက်လေသည်။

..........................................................................................

အောင်မျိုးလဲ အချိန်ဆွဲပြီး အငုံးလေးကို နှုးဆွပေးနေပေမဲ့ တအားလိုးချင်နေပြီမို့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကုန်းမှုတ်တော့မဲ့အချိန် ..

ဒုန်ဒုန်း ..ဆိုတဲ့ တံခါ့းခေါက်သံကြောင့် .. ကမန်းကတန်း ပုဆိုးကောက်ဝတ်။ ဖူးဖူးလဲ အမြန် ထမီကောက်ဝတ်ပီး အောင်မျိုးကို နောက်ဖေးတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။အောင်မျိုးလဲ ခွေးပြေးဝက်ပြေးနဲ့ စားရကာနီးမှ.. လီးတောင်တောင်နဲ့ပဲ ပြေးရလေတော့သည်။

........................................................................................................................

ဖူးဖူးလေး တံခါးသွားအဖွင့် လမ်းမှာ ရဲဆေးထပ်တင်လာလို့ မျက်နှာတွေနီမြန်းနေတဲ့ အဖေကို တွေ့လိုက်ရတော့ 

" ဟင် .. ဖေဖေ အစောကြီးပြန်လာတယ်လား .."

အေး ဟုတ်တယ်သမီး .. ။ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောပြီး အိမ်ထဲတန်းဝင်ခဲ့တယ်။ နောက်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိလို့ အိမ်သာထဲ တန်းဝင်ခဲ့တော့သည်။အိမ်သာထဲမှာ ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ထုရင်း စဉ်းစားတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်မလဲပေါ့ ..။

သမီးကတော့ သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ် ။ ထူးခြားတာကတော့ သမီးက အင်္ကျီဝတ်ချိန်မရလို့ ထမီရင်လျှားနဲ့ တံခါးလာဖွင့်တာပဲ။ဒါကြောင့် သမီးတို့ ခုဏ ပွဲကြမ်းနေကြတဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းကို ထွက်လာခဲ့တယ်။တွေ့ပါပြီ ... စားပွဲခုံအောက်မှာကျနေတဲ့ ဆော်ဖီးဆေး အိပ်ခွံလေး .. ။ ဆေးကတော့ မရှိတော့ စားပွဲပေါ်မှာတော့ ဖန်ခွက်တစ်လုံး .. ။ ပြီးပြီပေါ့ ..။ မိဖူးကို ဟိုကောင် ဖီးဆေးတိုက်ပြီး လိုးမလို့ ပြင်ဆင်ထားတယ် ဆိုတာ သိလိုက်လေသည်။ 

ဒီဆေးက တကယ်ဆို ကိုမင်းကို သုံးနေကျပါ ..။ အရင်တုန်းက အလုပ်ထဲက ချာတိတ်မလေးနဲ့ လိုးတုန်းက ဒီဆေးတိုက်နေကြဖြစ်သည်။ဒီဆေးအစွမ်းကို ကောင်းကောင်းသိထားလေသည်။ သောက်ပြီးရင် ဘယ်ဆော်မဆို မနေနိုင်အောင် ဖီးလ်တက်ပြီး အလိုးခံချင်လာသည်။

" အင်း .. ဒါဆိုရင်တော့ ငါ့သမီး ဆေးသောက်ပြီးပြီပေါ့ "

အခြေနေကြည့်ဖို့ သမီးအခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်မိသည်။

............................................................................................................................

အခန်း  ( ၅ )

မိဖူးတယောက်ကုတင်ပေါ်မှာဖီးဆေးအစွမ်းပြနေပီမို့ အောင်မျိုးနှုးဆွခဲ့သမျှတွေပြန်ခံစားရင်း အကျီတောင်မဝတ်နိုင်ပဲ ရင်လျှားလေးနဲ့နို့တွေကိုင်ပီး လက်တဖက်ကပေါင်ကြားထဲပွတ်နေမိတယ်။

မျက်စိထဲမှာတော့ အောင်မျိုးလီးရော အဖေ့လီးရောမြင်နေတယ်။ အိပ်ရာထဲမှာ အဖေကဖင်ကြားထဲကိုလီးကြီးထဲ့ပီးနောက်ကနေညောင့်တာ ကိုတွေးပီး စောက်ဖုတ်ထဲကတစစ်စစ်နဲ့ယားလာတယ်။

..............................................................................................................................

" သမီး ..မိဖူး ..တံခါးဖွင့်စမ်း"

အမိန့်သံနဲ့ဆိုတော့ ချက်ခြင်းလာဖွင့်တယ် အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့အောင်က ပုဆိုးဖရိုဖရဲနဲ့အဖေ့ကိုမြင်တော့ တမျိုးခံစားနေရတယ်။အဖေ့ပေါင်ကြားထဲကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အဖေလီးတောင်နေတယ် လို့ထင်တယ် ထိုထိုးထောင်ထောင်ကြီးဖြစ်နေတယ်။

တံခါးဖွင့်ပေးပီးကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ရင်း ခုဏလိုပဲပြန်လဲှပီးဘေးတစောင်း လေးကျောပေးနေလိုက်တယ်။အဖေက ကုတင်ပေါ်လိုက်တက်လာတယ်..။

" သမီးဘာဖြစ်နေလဲ နေမကောင်းဘူးလား ရင်လျားနဲ့ ရေချိုးမလို့လား"

" အအေးပတ် နေဦးမယ် "..

ဆိုပီး ခေါင်းလေးကိုလာပွတ်တယ်။အသားကိုလာထိတာနဲ့ တကိုယ်လုံးဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲဖြစ်နေတယ်ဘေးနားမှာ အဖေလဲှချလိုက်တာသိတယ်.. ။ 

အဖေကကိုယ်လုံးချင်းပူးကပ် နေအောင်လှဲချပီး သမီးလေးလို့ တိုးတိုးလေးခေါ်ပီး ဂုတ်သားလေးတွေကို လာနမ်းတယ်..လက်တဖက်ကတော့ဖက်လိုက်တယ်။ကိုမင်းတသက်နဲ့တကိုယ် ဒီလောက်ဆော်တွေ စောက်ဖုတ်တွေလိုးလာတာ မနည်းတော့ဘူး။  ဒီလောက်ဖီးမတက်ခဲ့ဘူးဘူး..။

ခုတော့ အပျိုပေါက်နုနုထွတ်ထွတ်လေး အဖူးလေးလဲဖြစ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ စူစူတင်းတင်းလေး နောက်ပီးကိုယ့်သမီးလေး ရင်းလေးလဲဖြစ်တာကြောင့် ...ဖီးတေတအားတက်နေတယ်။

သမီးဖင်လေးကိုကြည့်လိုက်တော့ လုံးတင်းပီး နောက်ကိုထွက်နေတယ်။ ကိုဒေအကြိုက်အိုးမျိုးလေး ..။မိဖူးလေးကိုဖက်ရင်းး ကိုမင်းပိုတိုးကပ်လိုက်တော့ပေါင်ကြားထဲက တာင်နေတဲ့လီးကမိဖူးလေးဖင်ကြားထဲဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်တိုးဝင် ပီးကပ်နေတာပေါ့။

ဖင်ကြားထဲကိုပူနွေးနေတဲ့လီးတံကြီးတချောင်းလုံးမြုတ်ဝင်တိုးဝင်ပီး ထိကပ်လာတာကို အလန့်တကြား နဲ့ နှစ်ချိုက်စွာခံစားလိုက်ရတယ်။မိဖူးလေးဆီက မအောင့်နိုင်တဲ့အသံလေး တွေထွက်လာတယ်။

" အင်း ...ဟင်းး ဖေ ....."

ကိုမင်း သိတာပေါ့ ..အခြေနေကို .. သမီးကိုငုံ့နမ်းရင်းဖင်ကြားထဲဝင်နေတဲ့ လီးကိုကပ်ပီးညောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

" ဟင်း ..ဖေရီး ...အဟင့် ..."

ရင်လျှားထားတဲ့ထမီလေးကိုအဆုံးထိဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။မရတော့ဘူး ကိုမင်း အရမ်းထန်လာပီလေ ..။ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းတေလုပ်ချင်လာတယ် ...။

ယမကာလေးကလဲထပ်သောက်ထားတယ်ဆိုတော့ သွေးတွေဆူနေပီ။ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်လိုက်ပီး ဖင်တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့မိဖူးလေး ဖင်ကြားထဲလီးတံကြီးကို အသားချင်းထိကပ်ပီး စောက်ဖုတ်ဝရောက်တဲ့ထိ ပွတ်ဆွဲနေလိုက်တယ်။

....................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ကိုမင်းကိုလီးက အောင်မိုးလောက်မကြီးဘူး..ဒါပေမဲ့စံချိန်တော့မီတယ်ပြောရမှာပေါ့။အနေတော်လောက်ပဲ..။ ဒါကိုမိဖူးလေးလဲ ခံစားမိတယ် ။ဒါပေမဲ့ ကြီးတာ မကြီးတာကြိုက်တာမကြိုက်တာ မိဖူးမသိသေးပါ ။အဖူးလေးမို့ လီးဆိုတာ ပဲသိနေတဲ့အသိနဲ့ လီးရဲ့အရသာကိုဖင်ကြားလေးနဲ့တိုးတိုးပီးခံစားမိနေ တယ်။မိဖူးလေးဖင်လုံးလေးကြားကပူနွေးနေတဲ့အရသာနဲ့ဖင်သားလေးတေကို ဖြစ်ညစ်လိုက်ရင်တင်းနေတဲ့အရသာကိုကိုမင်းတယောက် နို့လေးတေကို နယ်ရင်းခံစားနေလိုက်တယ်။

သမီးကိုပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်တယ် ။ကိုမင်းက ကိုယ်တဝက်ကုန်းထပီး စူတင်းကာစ ပေါက်စီလေးလိုနို့သီးလေးတွေကို ကိုင်ရင်းကုန်းစို့လိုက်တယ်။

မိဖူးကော့တက်လာတယ် ..။ တဟင်းဟင်း အသံတွေနဲ့ပေါ့. .။ နဂိုထဲကအဖေတူသမီးအထန်မျိုးလဲဖြစ် ဆေးတန်ခိုးကလဲပြနေတော့ နို့စို့နေတဲ့ အဖေ့ခေါင်းကြီးကိုဆွဲဖက်ပီးကော့ပျံနေတယ်။ကိုမင်းလဲ ပက်လက်ဖြစ်သွားတဲ့မိဖူးလေးရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေး ကြားထဲက မို့ဖောင်းပီး ခုံးထွက်နေတဲ့ စောက်မွှေးရေးရေးနဲ့ စောက်ဖုတ် ဖူးဖူးလေးကို လက်ဝါးနဲ့ပွတ်တိုက်ဆွဲလိုက်တယ်..။

" အာ့ . ..ဖေ့ ... အဟင့် ဟင့်.."

မိဖူးပေါင် ၂ ချောင်းကအလိုလျောက်ဖြဲကား မိရက်သားဖြစ်သွားတယ်။ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကိုပွတ်ရင်းကုတ်ပေး နေလိုက်တယ် .. ။တဖြေးဖြေးနဲ့မှ စောက်ဖုတ်အမြှောင်းကြားလေးထဲကိုလက်ချေင်းလေးနဲ့အစိထိအောင်ဖိပွတ်ရင်း အထဲကိုနှိုက်လိုက်တယ်။

စောက်ရေလေးတွေကတော့ရွှဲနေအောင်ကို ထွက်နေပီလေ ။ မိဖူးလဲ ကော့တက်လာပီး မျက်စိဖွင့်ကြည့်တဲ့အချိန် တောင်နေတဲ့အဖေ့လီးကြီးကို ကြည့်ပီးမနေနိုင်လို့ ကိုင်ပီးဆုပ်ထားမိတယ်။ကိုမင်းက မိဖူးလက်လေးကိုအုပ်ကိုင်ပီးဂွင်းထုသင်ပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲမိဖူးလေး ဖအေ့လီးကိုကိုင်ပီး ဂွင်းထုပေးနေပီ။

အခုအနေအထားကို ကိုမင်းပြန်တွေးကြည့်တယ် .. ။တော်တော်ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့အနေအထားပဲ..။မိန်းမလဲအိမ်မှာမရှိ ။ကိုဒေကလဲအထန် သမီးကလဲအထန်လဲဖြစ်အရွယ်ကောင်းလေးလဲဖြစ် ဆိုတော့ ..မိဖူးလက်ထဲမှာလီးကြီးကပိုကြီးလာသလိုပဲ ..။ လီးထဲကလဲတစစ်စစ်နဲ့ ပီးတောင်ပီးချင်လာတယ်။။

ကိုမင်းကို အငုံးလေးတွေ လိုးတိုင်း မလုပ်ရရင် မနေနိုင်တာကတော့ စောက်ဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်တာပါပဲ။ ခုလဲ ခုတင်အောက်ကိုဆင်းပီး သမီးကို ကုတင်အစပ်ထိဆွဲပီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲမြှေက်ပီး ဖြဲလိုက်တယ်..။စောက်ရေတွေရွှဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်လေး၂ ခြမ်းကိုဖြဲပီး အားရပါးရ တရှိန်ထိုးကုန်းယက်လိုက်ပါတော့တယ် ..။စောက်ဖုတ်ယက်ရတဲ့အရသာကို ကိုမင်းကိုအရမ်းကြိုက်တော့ ယက်လို့ကိုမဝနိုင်အောင်ပါပဲ ..။

ဖင် ၂ လုံးကိုအပေါ်ကိုတွန်းတင်ပီး ဖင်ကြားထဲက ခရေပွင့်လိုဖင်ပေါက်လေးကိုပါ တံတွေးထွေးပီး သေခြာအရသာခံယက် ပေးလိုက်တော့ မိဖူးစောက်ခေါင်းထဲကစောက်ရေလေးတွေ စီးကျလာတယ် ။

" အဟင့် .. ဖေရီးရယ် ...ကောင်းလိုက်တာ .."

မိဖူးပါးစပ်ကဘယ်လိုထွက်သွာမှန်းမသိလိုက် ..။ကိုမင်း ပိုကြိုက်သွားတယ်.. အဲလို ပြောပြောပီး လိုးရတာ ကိုပိုဖီးရှိတယ်။သမီးဆိုတဲ့ အထာ မထားတော့ဘူး .. အားရပါးရလိုးဖို့ပဲ သိတော့တယ်။

" သမီးလေး .. "

" ဟင် .."

" သမီးကို ဖေရီး လိုးမယ်နော်.."

" အင်းးး"

မပီမသသံလေးနဲ့ဖြေတယ်။မိဖူးလေးပေါ်ထပ်ရက်မှောက်ချရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။သမီး လျှာကိုထုတ်လိုက် ဖေ့လျှာကိုပြန်စုပ် ..။မိဖူးလိုက်လုပ်တယ် .. ။လီးကြီးကတော့စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာကပ်ပီးလိမ့် နေတယ် ..။

...................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

ပက်လက်လန်နေတဲ့မိဖူးဗိုက်ပေါ်ရော စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာပါ လီးကြီးကဟိုရောက်ဒီရောက်ပွတ်ဆွဲပီးလိမ့်နေတော့ .. လီးထိပ်ကအရေကြည်လေးတေလဲ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာစိုပီးရွှဲနေတာပါပဲ။

ကိုမင်းအရမ်းထန်လာပီမို့ ... အပီအပြင်ကျုံးတော့မှာမို့ .. ခဏ ခွာပီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်မီးညှိပီး .. ဖင်တုံးလုံးနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဖြဲပီး ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့သမီးလေးဖူးဖူးကို ဆေးလိပ်ကို အရသာရှိရှိရှိုက်ဖွာရင်း အရသာခံကြည့်နေလိုက်တယ်..။

" လာ ..သမီး ထ .."

ဆိုပီး ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းတယ် ။ဖအေရောသမီးရော ဖင်တုံးလုံးနဲ့အနီးကပ် တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ပီး ဖီးတွေတက်နေကြတယ် ။ကိုမင်းက မိဖူကိုတကိုယ်လုံး သိသိသာသာလိုက်ကြည့်ပီး နို့လေးကိုင်လိုက် စောက်ဖုတ်လေးနှိုက်လိုက်လုပ်ပီးတော့ ...

" သမီးမရှက်နဲ့နော် ဖေရီးမေးမယ် .."

" သမီး လိုးတာကို သိလား .."

မိဖူးခေါင်းညိမ့်တယ် .. ။

" ဘယ်လိုလဲ သိလား"

မိဖူး လက်ကို ယူပီးလီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် ..။

" အဲဒီ လီးနဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းပီး ဆောင့်တာကို လိုးတယ်လို့ ခေါ်တယ် .. သိလား .."

ပြောရင်း စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပီးကောင်းကောင်းဆွပေးနေလိုကတယ်။

" ဖေရီးလီးနဲ့သမီးစောက်ဖုတ်ကို ခုလိုးတော့မယ် သိလား"

မိဖူးခေါင်းညိမ့်တယ်.. ။

" သမီး အလိုးခံချင်လား"

" အင်း ...."

" ဖေရီးက အဲလိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေပြောပီးလိုးချင်တာသိလား"

" အင်း .. "

" ဒါဆို သမီးပြန်ပြောလေ .."

မိဖူး စိတ်ထစရာစကားတွေကြားရတော့ အသိစိတ်ပျောက်နေပီ။

" သမီးလဲ ဖေရီးကို လိုးချင်တယ် ..".

" အာ .. အဲလိုမပြောရဘူးလေ .. သမီးလဲဖေရီးလီးနဲ့အလိုးခံချင်တယ်လို့ပြော"

" အင်း ."

" သမီးလဲဖေရီး လိုးတာခံချင်တယ် "

" ဖေရီး လိုးတော့ကွာ"

" သမီးအရမ်းအလိုးခံကြည့်ချင်နေပီ..။"

" အေး ကြိုက်တယ် .. လာ သမီး ဖေရီးတို့ အားရပါးရ လိုးကြရအောင်.."

ပြောရင်းကိုမင်း ဖူးဖူးလေးကို ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်ပီးကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ဖြူဖွေးလုံးတင်းနေတဲ့ဖင်လေး ၂ လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်လေးက ပြူးထွက် နေတယ်..။ကိုမင်း ထိုင်ချရင်းဖင်ကြားတလျှောက်ကိုလျှာစောင်းနဲ့တိုက်ဆွဲပီးအငမ်းမရ ဖင်ယက်လိုက်စောက်ဖုတ်ယက်လိုက်လုပ်ပီး တိုက်ပွဲကိုစတင်လိုက်တယ်..။

......................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

အားရအောင်မှုတ်ယက်ပီးမှ မိဖူးလေးကို ကုတင်စောင်းမှာပဲပက်လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြဲပီး ပေါင် ၂ ချောင်းကိုလီးနဲ့ပွတ်ရင်း ..စောက်ဖုတ်ဝကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်တယ် ...။

" ဖေရီး .. လိုးပေး ..လိုးပေး .. လိုးတော့"

" အိုကေ .. လိုးပီ သမီးရေ .."

စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ကိုမင်းရဲ့ဒစ်ကြီးမြုတ်ဝင်အောင်သွင်း လိုက်ပီ ..သိပ်အချိန်မဆွဲချင်တော့ .. တဆက်ထဲ လီးတချောင်းလုံး လိုးသွင်း လိုက်တယ် ..။

" အားးးး"

ခဏပဲအော်တယ် ..။မျက်စိစုံမှိတ်ပီး အဖေ့လက်တွေကိုကိုင်ထားမိတယ်။အဖေ့ရဲ့အရမ်းဆာနေတဲ့ပူပူနွေးနွေးလီးကြီးက မိဖူးလေးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ် ကျပ်ပီးအချောင်းလိုက် လိုးဝင် လိုးထွက် နဲ့ တလဆတ်ကို လိုးနေပါပီ ။.

" သမီးလေး .. ဖေရီးသမီးကိုလိုးနေပီ ...လိုးနေပီ"

" အရမ်းလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ် ... ဖေရီးသမီးကိုလိုးချင်နေတာ ကြာပီ .. ခုမှပဲ အားရပါးရ လိုးရတော့တယ်... ကဲ ..ကဲ"

ကိုမင်းပြောရင်းလိုး .. လိုးရင်းပြော နဲ့ ..

အဖူးအနုအထွတ်လေးရဲ့ ဖင်တွေနို့တွေအားရအောင်ကိုင်ရင်း ဆယ်ကျော်သက် အပျိုပေါက်လေးရဲ့အသစ်စက် စက်စောက်ဖုတ်လေးကို လိုးဆောင့်ရင်း ကာမအရသာကိုအပြည့်အဝခံစားလို့နေလိုက်တယ်။လှေကြီးထိုးနဲ့အားမရလို့ ခုဏလိုကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းခိုင်းပီး နောက်ကနေဖင် ၂ လုံးကိုင်ပီး အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့ မိဖူးလေး ပေါင်တံတွေနဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ အုကြီး ၂ လုံးရဲ့ တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံ ..တွေစောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ထွက်လိုးနေတဲ့လီးနဲ့ စောက်ရေပြည့်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ရဲ့ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဝင်ထွက်သံ လိုးသံအော်သံ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေဟာ တခန်းလုံးဆူညံနေပါ တော့တယ် ..။

မိဖူးလေးကတော့ အောက်ကနေ အရမ်းခံစားလို့ ကောင်းလွန်းလို့ အကြိမ်ကြိမ်ပီးနေပါတော့တယ်။ ဖင်ကုန်းလိုးနေရာကနေ ကိုမင်းလီးကိုစောက်ခေါင်းလေးထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ..။ လီးမှာ သွေးစလေးတချို့တွေ့တယ် ..။ကိုမင်း ..လိုးရှိန်တက်နေပီမို့ .. မိဖူးစာကြည့်စားပွဲက ကုလားထိုင်ကိုယူ ပီး ထိုင်လိုက်တယ် ..။ လီးကြီးကတော့မိုးထောင်အောင်တောင်ထလို့ပေါ့ ..။

" လာသမီး ..အဖေ့လီးပေါ်ခွထိုင်လိုက် .."

မိဖူးဖအေနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပီး ဖအေ့လီးတံကြီးကိုတချက်ကြည့်လိုက်တယ်။လီးဆိုတဲ့အရာကို မြင်ရတာကိုက ခံချင်စိတကိုတဟုန်ထိုးတက်စေတယ်။

" နေဦး .. အဖေ့လီးကိုသမီးမစုပ်ရသေးဘူး .. စုပ်ပေးဦး" ဆိုပီး

လီးကြီးကိုကော့ပေးထားလိုက်တယ် ..။ မိဖူး ကြည့်ဖူတဲ့အောကားထဲကလို အဖေ့ လီးတံကြီးကို ကိုင်ပီး အငမ်းမရစုပ်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ် ...အု ၂ လုံးကိုစုပ်ပီးငုံပေးဦး .."

လီးတံအောက်ကတရမ်းရမ်းနဲ့တွဲလောင်းကျနေတဲ့အုကြီး၂လုံးကိုကိုင်ပီးမိဖူး ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲနေအောင်စုပ်ပေးတယ်..။ကိုမင်းအားပါလာပီ .. မတ်တပ်ရပ်ပီး မိဖူးပါးစပ်လေးထဲကိုစောက်ဖုတ်ကို လိုးသလို တချက်ချင်း လိုးနေလိုက်တယ်..။ပီးတော့မှ မိဖူးလေးကို ခွထိုင်ခိုင်းပီးမျက်နှာချင်းဆိုင် အပေါ်ကနေ တက် ဆောင့်လိုးခိုင်းပါတော့တယ်..။

ပြွတ် ... ပြွတ် ..ပြွတ် ..အင့် ..

" အဟင့် ..ကောင်းလိုက်တာဖေရီးရယ်"

မိဖူး၀ေဆေင့်အားတေပြင်းထန်လာတယ် ..။ မျက်နှာနဲ့ထိနေတဲ့ နို့စူစူလေး တွေကိုစို့ပေးရင်း ဖင် ၂ လုံးကိုကိုင်ပီး အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်ချတော့မိဖူးလေး ခမျာ ..အင့်ကနဲ ..အင့်ကနဲ ..နဲ့ ကိုနေတာပဲ။

လိုးရ ခံရတာတွေကောင်းလွန်းလို့ သားအဖ ၂ယောက်ရဲ့ ပက်ပက်စက်စက်လိုးပွဲကြီးဟာ အပြင်းထန်ဆုံးအချိန်ကိုရောက်လာတယ်။မိဖူးလေးလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖေရီး ..ဖေရီးနဲ့ အော်သလို ကိုမင်းတယောက် လဲလီးထဲကတစစ်စစ်နဲ့ပီးတော့မှာမို့ မိဖူးလေးကို ဆွဲချီပီးထလိုက်တယ်။

သူအကြိုက်ဆုံးပုံစံဖြစ်တဲ့ ကုတင်စောင်းကမွှေ့ရာအထူကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပေါင်ဖြဲပီး တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် အားရပါးရလိုး ဆောင့်ရင်း .. 

" သမီးရေ ဖေရီးပီးတော့မယ် "

လိုးလို့ကောင်းတယ် ..လိုးလို့ကောင်းတယ် ..သမီးစောက်ဖုတ်ကိုလိုး နေပီ။

" လိုးနေပီ ..လိုးနေပီ .."

" အား ..ဟင့် ဟင့် ..အင့် ဖေရီး လိုးလိုး ..အရမ်းလိုး"

" လိုးတယ် ..လိုးတယ် ..ကဲ ကဲ ..ဖေလိုးမလေး .".

" ဖေလိုးမ ...ဖေ ..လိုးမ ..သမီး လေး .."

" ဖေရီး ..သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးပေး ...လိုး လိုး ...လိုးပါ"

" လိုးပီ ..လိုးပီ သမီးရေ ..လိုးလိုး လိုး .."

ပြောရင်း မိဖူးလေးအောက်ကလိုးခံနေရင်း ဖအေကိုတအားကြုံးဖက်လိုက်ပီးကော့တက်သွားတဲ့အချိန် ကိုမင်းရဲ့ လီးတံကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲကအသားနုလေးတွေကဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့အချိန် ကိုမင်းလီးတံထဲက လရေတွေဟာ ..မိဖူးလေးစောက်ခေါင်းထဲမှာ နွေးကနဲ ပန်းပန်းထွက်သွားပါတော့တယ် ..။

သားအဖ ၂ ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလီးက စွပ်ရက်ကြီးနဲ့ တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း .. ကာမအရသာကို မိန်းမောစွာခံစားရင်းအမောဖြေနေကြပါတော့တယ်..။

.......................................................................................................

တော်တော်ကြာမှ ..

" သမီး ."

" .ဟင် .."

" ကောင်းလား .."

" အင်း ...ဖေရီးက အရမ်းလိုးတာပဲ .."

" ဟားး ဟားး .. သမီးကို ဖေရီးက ပါကင်ဖေါက်ပေးလိုက်တာသမီးရဲ့"

အလိုးသင်ပေးလိုက်တာလေ ..။

" အင့် .. ကဲကဲ ..လိုးချင်အုံး .. " 

ဆိုပီး မိဖူးလေးကဖအေ့ရင်ကိုလက်သီးဆုပ် လေးနဲ့ထုလိုက်တယ် ..။

" ကဲပါ ..စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးကိုလဲပြန်ထုတ်ပါဦး ..ဖေရီးရဲ့.."

" သမီးမကြိုက်ဘူးလား .."

" ကြိုက်တယ် .."

"ဒ ါဆိုညကျရင် အောကားကြည့်ပီး အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထပ်လိုးကြမယ်လေ"

မိဖူးလေးက ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူပီးပြန်ပြောလိုက်တယ် ..။

" အိုစကေ ..ဖေဖေ ...။"

" ဟင် .. ဖုန်းလာနေတယ် ..သမီးပြောလိုက်မယ်"

" ဟုတ် .... ဟယ် .. မမလား .."

" ဟုတ် ...တကယ် .. ခုလား .."

ဖေဖေ မမပြန်လာနေပီတဲ့ .. ဝမ်းသာအောင်တမင်မပြောတာတဲ့

" ဘာ... ဟုတ်လား .."

(အော် .. သမီးအကိတ်မလေး တယောက် ထပ်လိုးရဦးမှာပါလား)


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, June 12, 2022

ချစ်သူလိုပဲ ချစ်ပါမယ် (စ/ဆုံး)

  ချစ်သူလိုပဲ ချစ်ပါမယ် (စ/ဆုံး)

မြသာ ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

ဦးလင်းသူ တယောက် အမိမြန်မာပြည်သို့ ဒုတိယ အကြိမ်ရောက်ရှိခဲ့လေပြီ။ အမိမြေမှ ခွဲခွာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း ၂၅ နှစ်ခန့်ကြာမြင့်ချိန်တွင် မြန်မာပြည်သို့ ဒုတိယအကြိမ် ရောက်ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။

လင်းသူ၏ ဘဝက ပန်းခင်းသော လမ်းမဟုတ်ခဲ့ပါ။ အသက် ၁၁ နှစ်တွင် မိဘများဆုံးပါးသွားသဖြင့် ရွာတွင်မနေရတော့ပဲ မန္တလေးမှ ဘကြီးဖြစ်သူ ကပ္ပိယလုပ်သော ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ကပ်နေရလေသည်။ ဘကြီးဖြစ်သူဆီရောက်တော့ လင်းသူတယောက် အတန်းပညာက တပိုင်းတစဖြစ်နေကာ လက်တွေ့ဘဝ သက်မွေးမှုပညာကိုသာ သင်ယူစေခဲ့လေသည်။ 

ပညာရေးကို  ဂရုစိုက်သော ဘကြီးက ညကျောင်းတက်စေခဲ့လေသည်။ ညကျောင်းမှ လျှပ်စစ်ကျွမ်းကျင်လက်မှတ်ရရှိခဲ့ကာ မီးသမားလိုင်စင်ကိုပါ ရန်ကုန်သို့တက်ခါပြုလုပ်ခဲ့လေသည်။ ညကျောင်းပြီးသောအခါ ဘကြီးက အင်္ဂလိပ်စာကို လေ့လာစေလေသည်။ အင်္ဂလိပ်စာကျွမ်းကျင်သော ကိုယ်တော်တပါးက အားလပ်ချိန်များတွင် သင်ပေးသဖြင့် အင်္ဂလိပ်လို အတော်အသင့် ရေးတတ် ဖတ်တတ် လာလေသည်။ ပညာစုံကာ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်သောအချိန်မှ ကျေးဇူးရှင် ကပ္ပိယဘကြီးသည် အနိစ္စရောက်ကာ ကွယ်လွန်ခဲ့လေသည်။

ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ဆက်နေကာ အလုပ်လုပ်နေရင်း နွယ်နီဖြင့်တွေ့ကာ မေတ္တာမျှရာမှ လက်ထပ်ခဲ့လေသည်။ လက်ထပ်ပြီး သုံးနှစ်ခန့်ရှိသောခါ မြှင့်တက်လာသော ကုန်ဈေးနှုန်းကြောင့် အိမ်ငှားခနှင့် အိမ်အသုံးစားရိတ်က ဝင်ငွေနှင့်ကာမိစေရန် အနိုင်နိုင်ဖြစ်လာလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူကို အလုပ်မလုပ်စေချင်တာက လင်းသူ၏ဆန္ဒ။ စားဝတ်နေရေးအတွက် နိုင်ငံခြားထွက်ကာ ဝင်ငွေရှာခဲ့လေသည်။

လွယ်တော့မလွယ်။ ပညာ အလုံအလောက်မရှိသောသူ့အတွက် ဝင်ငွေမှာ အမိမြန်မာပြည်ထက် များပြားသည် ဆိုသော်လည်း လုပ်ငန်းခွင်တွင် အခက်အခဲများတွေ့ခဲ့ရလေသည်။ သို့သော် လိုချင်စိတ်ရှိသောသူအတွက် ကြိုးစားခွင့်ရှိသည်ဆိုသော စကားအတိုင်း ကြိုးစားရုန်းကန်ခဲ့လေသည်။ သူ၏အကင်းပါးမှု ဉာဏ်ထက်မြက်မှု ကြိုးစားမှု  အကွက်မြင်တတ်မှုတို့ကြောင့် ရာထူးများတိုးလာကာ ဝင်ငွေလဲ ကောင်းလာခဲ့လေသည်။

သူရှာရသမျှကို မိန်းမဖြစ်သူထံပို့ပေးခဲ့လေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူကလည်း စီးတဲ့ရေ ဆည်တဲ့ကန်သင်း ဆိုသည့်အတိုင်း စုဆောင်းထားကာ ဘဏ်ထဲသို့ထဲ့ထားခဲ့လေသည်။ အတော်အတန်စုဆောင်းမိသောအခါ နွယ်နီက မြို့သစ်ဘက်တွင် မြေကွက်ဝယ်ရန် တိုင်ပင်သောကြောင့် သဘောတူကာ မြေတကွက်ဝယ်ထားခဲ့လေသည်။ မြေကွက်ပေါ်အိမ်ဆောက်ကာ လူငှားမထားချင်သောကြောင့် အဆောင်မှာနေသော နွယ်နီက ကိုယ်တိုင်နေ၍ အဖော်အဖြစ် သူ့အစ်မသားမိကို ခေါ်ထားလိုက်လေသည်။

လင်းသူကား မြန်မာပြည် တခေါက်မှမပြန် အလုပ်ထဲတွင်သာ အာရုံနှစ်ထားလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူအား သုံးလတစ်ကြိမ်ခေါ်တွေ့လေသည်။ သူတို့လင်မယားတွင် မည်သူမှ ချွတ်ယွင်းချက်မရှိသော်လည်း ဘာလို့မှန်းမသိ ကလေးမရပေ။ ကလေးချစ်တတ်သော နွယ်နီက သူ့အစ်မ ကေသီဆီမှ အခါလည်သမီးလေး ဇင်မြဝေကို မွေးစားလိုက်လေသည်။ ကေသီမှာ မုဆိုးမဖြစ်ကာ ကိုယ်ဝန် ရလတွင် ယောက်ျားဖြစ်သူ မြင့်ဌေး ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ဆုံးပါးသွားလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် နွယ်နီမှာ လင်တော်မောင် လင်းသူ ဝင်ငွေကောင်းလာသောအချိန် ဖြစ်သောကြောင့် အစ်မဖြစ်သူအား အစစအရာရာ ကူညီခဲ့လေသည်။ ကလေးမွေးသောအခါတွင်လည်း လိုလေသေးမရှိ ပံ့ပိုးပေးခဲ့လေသည်။ လင်းသူကလည်း ကြည်ဖြူ စွာ မိန်းမဖြစ်သူ စိတ်ကြိုက် လုပ်ဆောင်စေခဲ့လေသည်။ သို့သော် ကေသီက ဇင်မြဝေလေး ရတန်းတွင် သွေးတိုးရောဂါဖြင့် ဆုံးပါးခဲ့လေသည်။

လင်းသူ မြန်မာပြည်သို့ ပြန်ရောက်သော ပထမအကြိမ်မှာ နွယ်နီ အသည်းအသန်ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ နွယ်နီမှာ လည်ချောင်းကင်ဆာရောဂါဖြင့် အသည်းအသန်ဖြစ်နေချိန်ဝယ် ဇင်မြဝေကလည်း တယောက်ထဲဖြစ်လေရာ လင်းသူမှာ အလုပ်မှ လစာမဲ့ခွင့်ယူကာ ပြန်လာ၍ ပြုစုခဲ့လေသည်။ သို့သော် ကံဆိုးလှသော နွယ်နီမှာ ၁လသာနေရပြီး လူလောကကြီးအား စွန့်ခွာသွားခဲ့လေသည်။

လင်းသူမှာ အသုဘကိစ္စများ အားလုံးပြီးသွားသောအချိန်တွင် မြန်မာပြည်မှာ ပြန်နေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ သို့သော် စာချုပ်သက်တမ်း ကျန်နေသေးသဖြင့် ၆လ အလုပ်ဆင်းပြီးမှ ပြန်လာနိုင်မည်ဖြစ်လေသည်။ ဇင်မြဝေကလည်း တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲများ နီးကပ်နေပြီဖြစ်လေရာ တယောက်ထဲ ကျန်နေတော့မှာဖြစ်လေရာ  အိမ်ကိုပိတ်ထားလိုက်ပြီး ဇင်မြဝေကို အဆောင်မှာ နေစေခဲ့လေသည်။ ၆ လစာ ပိုက်ဆံ အလုံအလောက်ထုတ်ပေးကာ စာချုပ်သက်တမ်းစေ့သည်နှင့် ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောခဲ့လေသည်။

နွယ်နီရှိစဉ်အခါကထဲက အိမ်ကိုရော ဘဏ်မှာစုထားသော စာရင်းသေအပ်ငွေများကိုပါ လင်းသူနာမည်နှင့် လုပ်ထားသဖြင့် အဆင်ပြေလေသည်။ ဇင်မြဝေမှာ လင်းသူနှင့် နွယ်နီ့ကိုပင် အဖေအမေအရင်းဟုထင်မှတ်နေလေသည်။ နွယ်နီက ဘယ်လိုပြောခဲ့သည်မသိ လင်းသူမှာ သူ့သမီးအရင်းမဟုတ်ပါဟု ဒီလိုအချိန်တွင် ဇင်မြဝေကို မပြောရက်ခဲ့ပါ။ ထို့ကြောင့် အလိုက်သင့်သာနေခဲ့လေသည်။

..............................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အလုပ်က နှုတ်ထွက်စာတင်တော့ ကုမ္မဏီက ချက်ချင်း လက်မခံသေးပဲ အခက်အခဲကို မေးလေသည်။ လင်းသူက ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောသောအခါ မြန်မာပြည်တွင် အခြေဆိုက်ထားသော ကုမ္မဏီခွဲတွင် လုပ်နိုင်မလားဟု မေးလေသည်။ လင်းသူက အားရဝမ်းသာ သဘောတူလိုက်လေသည်။ တံတားဦးသို့ တိုက်ရိုက်ရောက်သော ခရီးစဉ်ရှိသော်လည်း လူကြုံထဲ့ပေးကြသောကြောင့် ရန်ကုန်ခရီးစဉ်သာ လက်မှတ်ဖြတ်လိုက်လေသည်။ ရန်ကုန်သို့ရောက်သောအခါ အမှာပါးသော ကိစ္စများဆောင်ရွက်ပြီးနောက် တံတားဦးလေယာဉ်လက်မှတ် ဖြတ်လိုက်လေသည်။

လေဆိပ်တွင် စောင့်နေစဉ် ရှေ့က တံတားဦးခရီးစဉ်တွင်  လေယာဉ်ချို့ယွင်းကာ ရှေ့ဘီးချမရသောကြောင့် လေယာဉ် ဝမ်းဗိုက်ဖြင့်ဆင်းသက်ခဲ့ရခြင်းကို လူအများပြောဆိုလျက်ရှိကြလေသည်။ လင်းသူမှာ လေယာဉ်ပေါ်ရောက်သောအခါ ကြားရသည့်သတင်များကြောင့် ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် စီးရလေသည်။ ရသမျှ ဘုရားစာများတလမ်းလုံးရွတ်ကာ လိုက်ပါလာလေသည်။

တံတားဦးလေဆိပ်ရောက်ကာ လေယာဉ်ပေါ်က ဆင်းတော့ ဇင်မြဝေက သူ့ကိုလာကြိုနေလေသည်။ ဝမ်းဗိုက်ဖြင့် ရှပ်တိုက်ဆင်းထားသဖြင့် ခေါင်းစိုက်နေသော လေယာဉ်ကြီးကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရလေသည်။ လေယာဉ်မှူး၏ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် အများကြီးသက်သာရာရခဲ့သည်ဟုဆိုရပေမည်။

"အဖေ"

ဟုခေါ်ကာ အပြေးကလေးလှမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသော ဇင်မြဝေကို ဆီးကြိုကာ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကြောင့် လင်းသူရင်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားလေသည်။

ဇင်မြဝေသည် အသက် ၂ဝ ခန့်ရှိကာ အသားအရေဖြူ ဝင်းကာ မျက်လုံးအကြည့်များက အရေလဲ့နေကာ နှာခေါင်းလေးကလည်း စင်းနေလေသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးမှာ လေးညို့သဖွယ် ကွေးညွတ်နေပီး ထူထူပြဲပြဲလေးဖြစ်ကာ ရင်သားအစုံမှာ သေးသေးလေးဖြစ်သော်လည်း ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားပါက မို့မို့လေးထွက်နေလေသည်။ ခါးလေးမှာ သေးသေးကျစ်ကျစ်လေးဖြစ်ပြီး ပေါင်တံများမှာ ဆင်နှာမောင်းသဖွယ်ဆင်းနေကာ တင်အစုံမှာလည်း မကြီး မသေး အဆီပိုမရှိပဲ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ရှိလေသည်။ တကိုယ်လုံးအသေးစိတ်ခြုံငုံကြည့်ပါက မော်ဒယ်သူဌေးမလေး ကိုင်လီဂျန်နာနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ သက်ပြင်းတချက်ချမိလိုက်လေသည်။

ပစ္စည်းများသယ်ကာ အသင့်ငှားထားသော City Taxi ပေါ်သို့တက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။ အိမ်က လင်းသူမရောက်ခင် ၂ ရက်အလိုတွင် ဇင်မြဝေက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးလေပြီ။ ညနေပိုင်း လေယာဉ်ဖြစ်သောကြောင့် လမ်းတွင် မိုးချုပ်ကာ နေဝင်ခဲ့လေသည်။

အိမ်သို့ရောက်သောအခါ ပစ္စည်းများကို နှစ်ယောက်အတူတူချကာ လင်းသူနေရမည့်အခန်းထဲသို့ သယ်ဆောင်လိုက်ကြလေသည်။ အရင်နွယ်နီနေခဲ့သည့်အခန်းတွင်ပင် လင်းသူနေရန် စီစဉ်ထားလေသည်။ နွယ်နီက အိမ်ဆောက်ကထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း ၂ ခန်းဖွဲ့ခဲ့သည်မို့ ယခု လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့ အခန်းများသည် နှစ်ယောက်ခန်းများဖြစ်လေသည်။

"အဖေ အရင်ဆုံးလန်းသွားအောင် ရေအရင်ချိုးလိုက်ပါနော် အဖေရေချိုးနေတုန်း သမီးထမင်းပွဲ ပြင်ထားလိုက်မယ်"

"သမီးက အချက်အပြုတ်လည်း ရတာဘဲလား"

"အမေက သင်ပေးသွားတာပါအဖေ သမီးလက်ရာ ဘယ်လိုနေလဲဆိုတာ မြည်းကြည့်ပါဦး"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းမစားရတာ တော်တော်ကြာနေပြီဆိုတော့ ဒီညတော့ စားကောင်းမှာသေချာပါတယ် သမီးရေ"

ထို့နောက် ဇင်မြဝေက ထမင်းစားခန်းတွင် ပြင်ဆင်နေကာ လင်းသူက ရေချိုးခန်းတွင်းဝင်ကာ ရေချိုးလေသည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ထမင်းစားကြလေသည်။ဇင်မြဝေမှာ တကယ်ပင် အချက်အပြုတ်ကောင်းလှပေသည်။ နွယ်နီလက်ရာနှင့် တထပ်ထဲဖြစ်လေသည်။ လင်းသူမှာ စားရင်းသောက်ရင်းဖြင့် သွားလေသူ မိန်းမအားသတိရလာလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ဇင်မြဝေက ဟင်းမျိုးစုံကို သူ့ပန်းကန်မှာ တောင်လိုပုံအောင် ကြုံးကြုံးထည့်ပေးနေလေသည်။

"စားနော် အဖေ"

"စားပါတယ်သမီးရဲ့ သမီးလဲ စားအုံးလေ ကြည့် ပန်းကန်ထဲမှာ ဘာဟင်းမှလဲမရှိဘူး ရော့ရော့ အဖေ့ ချည်းထဲ့ပေးမနေနဲ့"

လင်းသူက သတိရ၍ အပြန်အလှန် ဟင်းများထဲ့ပေးကြလေရာ ထမင်းဝိုင်းသည် သားအဖစားနေတာနဲ့ မတူတော့ပဲ လင်မယားနှစ်ယောက် ထမင်းလက်ဆုံစားနေတာနဲ့ တူလာလေသည်။ လင်းသူမှာ ဟင်းထဲ့ပေးသော အကျင့်ပါလာတူနေသော မယားပါတူမကို ကြည့်လေလေ မိန်းမဖြစ်သူ နွယ်နီ့ကို သတိရလေလေဖြစ်လာလေသည်။ ကြာရင် မိန်းမအစား ချစ်မိနေမလားမသိ။

ထမင်းစားပြီးနောက် ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး တီဗွီအစီစဉ်ကြည့်ကြလေသည်။ တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်သဖြင့် ဇင်မြဝေက The Voice Myanmar အစီစဉ်ကြည့်လေသည်။ လင်းသူကိုလဲ ကြည့်ရင်း ရှင်းပြလေသည်။လင်းသူမှာ အိမ်နေရင်း လက်ပြတ် အကျႌလေးဝတ်ကာ ချည်သား ဘောင်းဘီခပ်ပွပွဝတ်ကာ စတိုင်တမျိုးဖြင့် ကြည့်ကောင်းနေသော ဇင်မြဝေကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ရင်ခုန်လာမိလေသည်။ 

ဖြူဝင်းနေသော လက်မောင်သားလေးများ ဘော်လီခံဝတ်မထားသဖြင့် တခုခုလုပ်လိုက်တိုင်း တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသော ရင်သားအစုံနှင့် လမ်းလျှောက်လိုက်ပါက ခပ်ပွပွဖြစ်သော်လည်း အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသည့် ဘောင်းဘီအောက်က ဖင်တုံးကြီးများကို ကြည့်ကာ ချစ်စိတ်များ တိုးစထက်တိုးလာလေသည်။ တီဗွီကြည့်ပြီးနောက် အိပ်စက်ရန် ကိုယ့်အခန်းဆီသို့ ဝင်ခဲ့ကြသည်။

ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ခုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲရင်း စဉ်းစားခန်းဝင်မိလေသည်။ အဖေပြန်ရောက်လာ၍ ပျော်ရသော်လည်း အဖေပုံစံတမျိုးဖြစ်နေလေသည်။ ပြောဆို ဆက်ဆံနေမှုအပေါ် ခံစားလို့ရသည်က အမေ့လိုမဟုတ်တာ သေချာသည်။ ပြီးတော့ သူ့ကို အမျိုးမည်မသိသော အကြည့်များဖြင့် ခပ်စူးစူးစိုက်ကြည့်နေတတ်တာကိုလည်း သတိထားမိလေသည်။ သို့သော် တဦးတည်းသောဆွေမျိုးဖြစ်သော အဖေ့ကို အကောင်းဆုံးပြုစုရန်မှာ သူမ၏ တာဝန်ဖြစ်သည်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားပေးရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ အိပ်လိုက်လေတော့သည်။

..............................................................................................

ည ၁၁ နာရီ်ခွဲ အချိန်လောက်တွင် ဇင်မြဝေ တရေးနိုးလာပြီး ရေဆာနေဖြင့် ထမင်းစားခန်းဆီ ထွက်လာပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတဘူးယူကာ မော့သောက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လိုရမယ်ရ ရေတဘူးဆွဲယူကာ သူမအခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့သည်။  သူမအခန်းထဲသို့ ဝင်ခါနီးတွင် အခန်းချင်းကပ်လျက်ဖြစ်သော အဖေ့အခန်းမှာ မီးလင်းနေတုန်းရှိလေသည်။

မီးပိတ်ဖို့ မေ့နေတာလားဟု ထင်မိသဖြင့် အခန်းတံခါး အသာဟကြည့်တော့ အဖေက စာကြည့်စားပွဲတွင်ထိုင်ကာ စာရေးနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ခေါင်းတယမ်းယမ်းဖြစ်ကာ သက်ပြင်းတွေလဲ ချနေသည်ကို မြင်ရလေသည်။ ညဉ့်နက်သည်အထိ မအိပ်ပဲ ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိ။ ဒီတိုင်းသာနေပါစေဟု သဘောပိုက်ကာ အခန်းတံခါး အသာစေ့၍ သူ့အခန်းဆီသို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အဖေ့တွင် အခက်အခဲတခုခု ရှိနေပုံရသည်ဟုထင်မိလေသည်။ မနက်ဖြန်ကျမှ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း စပ်စုကြည့်မည်ဟု စိတ်ကူးရင်းအိပ်လိုက်လေတော့သည်။

................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

လင်းသူမှာ အိပ်လို့မရ အတွးထဲဝယ် ဇင်မြဝေ၏ ပုံရိပ်များကသာ ကြီးစိုးနေလေသည်။ အိပ်မရသည့် အတူတူ ဒိုင်ယာရီရေးရန် စာကြည့်စားပွဲလေးတွင် ထိုင်လိုက်လေသည်။ စာကြည့်စားပွဲဟုဆိုသော်လည်း စားပွဲမဟုတ် စာအုပ်သိမ်းရန်ဗီရိုပုံစံဖြစ်ကာ တံခါးဖွင့်ချလိုက်သောအခါ စားပွဲဖြစ်သွားသော စာအုပ်စင်ဗီရိုဖြစ်လေသည်။

လင်းသူဆွဲဖွင့်လိုက်သောအခါ စာအုပ်အချို့ထပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ ဘာသာရေး စာအုပ်များလည်းပါသလို ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ စာအုပ်များလည်းပါလေသည်။ သို့သော် စာအုပ်များ၏ ဘေးဘက်အစွံန်တွင် အပြာရောင်သားရေအဖုံး ဖုံးထားသော စာအုပ်လေးကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဘာစာအုပ်လဲ ဟုသိချင်သဖြင့် ဖွင့်ဖတ်ကြည့်တော့ နွယ်နီရေးသွားခဲ့သော စာအုပ်ဖြစ်နေလေသည်။

စာအုပ်ထဲတွင် နွယ်နီက သူ့မှာ ကင်ဆာနောက်ဆုံးအဆင့်ဆိုတာ အချိန်လွန်မှသိရ၍ ဆေးမမှီတော့ဘူးဆိုတာ သိနေပြီး သူသေရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဒီစာအုပ်ကို ရေးခဲ့ခြင်းသည် သူသေပြီးနောက် ကျန်ခဲ့သော သူ၏အရင်းအခြာဆွေမျိုးနှစ်ယောက်ဖြစ်သည့် လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့ကို မှာတမ်းချွေခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ လင်းသူနှင့်ဇင်မြဝေတို့ထဲမှ တယောက်ယောက် ဖတ်မိလိမ့်မည်ဟု သူယုံကြည်ကြောင်း ဘယ်သူပဲအရင်ဖတ်ဖတ် သူ၏ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန် မေတ္တာရပ်ခံကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

နွယ်နီက တစ်ယောက်ဆီအတွက် ခွဲရေးထားလေသည်။ လင်းသူက သူအတွက်ရေးထားသော အပိုင်းကိုဖတ်ကြည့်ရာ ဒီစာကိုဖတ်နေသည့်အချိန် သူမရှိတော့ပြီဖြစ်ကြောင်း၊ သူ့မျက်နှာကိုထောက်ကာ တူမလေး ဇင်မြဝေကို စောင့်ရှောက်စေလိုကြောင်း၊ လင်းသူအနေဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက ပြုနိုင်ကြောင်း၊ တူမလေးကို သူဖာသာသူရပ်တည်နိုင်သည်အထိ လင်းသူက ပံ့ပိုးပေးစေလိုကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

ဇင်မြဝေအတွက်ရေးထားသော အပိုင်း၌မူ ဇင်မြဝေနှင့်သူသည် သားအမိမဟုတ်ပဲ တူဝရီးသာဖြစ်ကြောင်း အစချီရေးထားလေသည်။ ဇင်မြဝေကိုချစ်တာကတကြောင်း၊ အမဖြစ်သူနေရတာ စိတ်ကျဉ်းကျပ်မည်ကိုမြင်မိ၍တကြောင်း၊ သမီးလေးစိတ်အားငယ်မည်စိုးသောကြောင့်တကြောင်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အခါလည်သမီးကထဲက သမီးအမေဆီက တောင်းယူမွေးစားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေသည် ဘာမှမတော်ကြောင်း၊ သို့သော် ဇင်မြဝေကို အစစအရာရာ လိုလေသေးမရှိ ပြုစုပျိုးထောင်နိုင်ခဲ့သည်မှာ လင်းသူကျေးဇူးကြောင့်ဖြစ်ကြောင်း၊ လင်းသူကို လေးစားရိုသေကာ မဖေတယောက်လိုပြုစုပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် လင်းသူစကားနားထောင်ရန် မှာကြားရေးသားထားလေသည်။

လင်းသူမှာဖတ်နေရင်းဖြင့် 

"ငါက မင်းတူမကို ယူလို့ရတာလေး ဘာလေးရေးထားခဲ့ဖို့ သတိလေးများမရခဲ့ဘူးလား မိန်းမရယ်" 

ဟုသာ ပြောနေမိလေသည်။ ပေလာယက်ကန် လုပ်ဖို့နေနေသာသာ ဇင်မြဝေကို ချစ်တဲ့စိတ်များက တရိပ်ရိပ်တိုးလာလေသည်။ သို့သော် သူ့အနေအထားက ဖွင့်ပြောရအောင်လဲ လူကြားလို့မှမတော် ဒီတိုင်းနေပြန်တော့လည်း မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရသည့်အဖြစ် မြင်သာမြင်၍ မကြင်ရသော အခြေအနေဖြစ်နေလေသည်။ စိတ်ထဲမွန်းကြပ်လာသည်နှင့် သူ့ဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးထုတ်ကာ စိတ်ထဲရှိသမျှ ဖြစ်ချင်သမျှ သွန်ချရေးပစ်မိလေသည်။ 

အဲ့လိုမှ စိတ်ထဲ နဲနဲပေါ့ပါးသွားကာ ညဉ့်နက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် နွယ်နီရေးခဲ့သောစာအုပ်လေးနှင့် သူ၏ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ကလေးကို နှစ်အုပ်ထပ်ကာ မူလနေရာသို့ ပြန်ထားလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ယာပေါ်တက်လှဲကာ အိပ်ပျော်အောင် မျက်စိမှိတ်ထားသော်လည်း အနှောက်အယှက်ပေးနေသော ဇင်မြဝေကို စိတ်ကူးထဲတွင် အိပ်ယာပေါ်ခေါ်ကာ ချစ်ဗျူ ဟာကျင်းပစ်ရင်း သူ၏ လက်ငါးချောင်းကို ဖွားဖက်တော်ကြီးအား ကိုင်စေကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားနေမိလေသည်။ 

အတန်ကြာသောအခါ တကိုယ်လုံးရှိအကြောဌာနပေါင်းစုံမှ ရှိန်းခနဲ့ဖြစ်ကာ နူးညံ့သိမ်မွေ့လှသော စည်းစိမ်တရပ်ကိုခံစားရင်း ဖွားဖက်တော်ကြီးဆီမှ သုတ်ရေဖြူ ဖြူ များကို အန်ထုတ်ပစ်မိလေသည်။ တကိုယ်လုံးမှာရှိသော အကြောပေါင်းစုံလဲ လျော့သွားကာ မှေးခနဲ့ အိပ်ပျော်ခြင်းအဖြစ်ကိုရောက်ရှိလေသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင်တော့…။

..............................................................................................

ဇင်မြဝေမှာ နံနက်စောစောထ၍ ထမင်းပေါင်းအိုး ပလပ်ထိုးကာ တည်ထားလေသည်။ အိမ်ရှေ့နှင့် ခြံထဲရှိအမှိုက်များကို လှဲကျင်းလေသည်။ ထို့နောက် ဖုန်သိပ်စေရန် ရေဖျန်းလေသည်။ ဖြတ်လာသော ပဲပြုတ်သည်ဆီက ပဲပြုတ်နှင့် အကြော်များ ဝယ်လေသည်။ ဒါတွေက အရင် အမေရှိစဉ်က အမေလုပ်နေကျဖြစ်လေသည်။ အမှိုက်လှဲရေဖျန်းပြီးသောအခါ ထမင်းကျက်လေပြီဖြစ်သည်။ ကြက်သွန်နီဆီသတ် ဆား၊ ဆနွင်းထဲ့ကာ ထမင်းနှင့် ပဲပြုတ်များရောထဲ့ပြီး ထမင်းကြော်လေသည်။

သူနံနက်စာပြင်နေတုန်း လင်းသူက နိုးလာလေသည်။ လင်းသူက မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ကာရေချိုးနေလေသည်။

ဇင်မြဝေက ထမင်းကြော်ပြီးသောအခါ ကြက်သွန်နီ ၄ ဥခန့် အခွံသင်ကာ ထက်ခြမ်း ခြမ်းထားပြီး ကော်ဖီဖျော်လေသည်။ အားလုံးစုံသောအခါ ခူးခပ်ပြင်ဆင်နေတုန်း လင်းသူက အဝတ်အစားလဲကာ ထွက်လာလေသည်။ ပြီးနောက် သားဖနှစ်ယောက်သားထိုင်ကာ နံနက်စာ ထမင်းကြော်နှင့် အကြော်ကို မြိန်ယှက်စွာစားကြလေသည်။ လင်းသူက ကြက်သွန်ခြမ်းကြီးများကို ဂျွမ်းခနဲ့ ဂျွမ်းခနဲ့ကိုက်စားရင်း အရသာတွေ့နေမိလေသည်။ စားသောက်ပြီးစီးသောအခါ လင်းသူက အလုပ်သွားရန် ပြင်ဆင်လေသည်။ လင်းသူ ပထမ တခေါက်ရောက်တုန်းကထဲက ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ဝယ်ယူထားသောကြောင့် ဆိုင်ကယ်ဖြင့်သွားရန် ဆိုင်ကယ်ထုတ်ထားလိုက်လေသည်။

"သမီး အဖေဒီနေ့ ထမင်းအိမ်ပြန်မစားဘူးနော် အလုပ်က ဘာမှန်းမသိသေးလို့"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေ သမီး ညစာ အကောင်းဆုံးချက်ပေးပါ့မယ်"

"အေးပါ အဖေတော့ ငါ့သမီးလေးချက်ကျွေးမှ အိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်းစားရတော့တယ်"

"ဪ ဖေဖေရယ် သမီးချက်ကျွေးပါ့မယ် ဖေဖေ စာချင်တာရှိလဲပြောပါနော်"

"အေးပါ သမီးရယ် သမီးထဲ အသုံးလိုရင် ဖေဖေ့ကိုပြော ဟုတ်ပီလား"

"ဟုတ် ရှိပါသေးတယ် ဖေဖေ"

"ကဲ ဒါဆို ဖေဖေသွားပြီနော် အရေးအကြောင်းဆို ဖေဖေ့ကို ဖုန်းဆက်နော်"

"ဟုတ် ဖေဖေ စိတ်သာချသွားပါ ရပ်ကွက်က ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ဆိုပေမယ့် တခုခုဆို လူညီပါတယ်"

"အေး အေး သွားပြီ သမီး"

ဟုဆိုကာ ဆိုင်ကယ်မောင်းထွက်ကာ အလုပ်သို့ ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။

လင်းသူမှာ အလုပ်လုပ်ရမည့် ကုမ္မဏီရုံးသို့ရောက်သောအခါ ဧည့်ကြိုကောင်မလေးက

"ဘာကိစ္စပါလဲရှင့်"

"မစ္စတာဂျွန်နဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ ဦးက စင်္ကာပူရုံးချုပ်က လာခဲ့တာပါ"

"ဪ ဟုတ်ခနလေးထိုင်ပါဦးရှင့် သမီးအမ်ဒီ့ကို သွားပြာပေးပါ့မယ်ရှင်"

"အမ်ဒီက လာခဲ့ပါတဲ့ရှင် သမီးနောက်လိုက်ခဲ့ပေးပါရှင်"

ကောင်မလေးနောက်က အသာလိုက်ခဲ့လေသည်။ အခန်းတစ်ခုရှေ့သို့ရောက်သောအခါ ကောင်မလေးက တံခါးဖွင့်ပေးရင်း

"ဒီအခန်းပါပဲ ဝင်သွားလိုက်ပါရှင်"

ဟုပြောလေသည်။ သူဝင်လိုက်တော့ ကလေးမက ဆက်လိုက်မလာတော့။ အခန်းထဲရောက်တော့ ခမ်းနားသောရုံးခန်းဖြစ်ကာ စားပွဲနောက်မှာ လူတယောက်ရှိနေပြီး စာရွက်ပေါ်တခုခုရေးနေလေသည်။ ထိုလူက သူ့ခြေသံကြားတော့ မော့ကြည့်လိုက်လေသည်။

"ဟာ ဘဒိုဂျွန် ခင်ဗျားက မြန်မာပြည် အမ်ဒီလား"

"ဟား ဟား ဟား ဟား သိပ်အံ့ဩသွားလား လင်းသူ မင်းရီဇိုင်းတင်တော့ လက်မခံဖို့နဲ့ မြန်မာပြည်လွှတ်ဖို့ ငါပဲပြောခဲ့တာ"

ဘဒိုဂျွန်ဟု ခေါ်သော မစ္စတာဂျွန်အမ်အမ်အိုင်မှာ လင်းသူ နိုင်ငံခြားမှာ စလုပ်ကထဲက အတူတူပင်ဖြစ်လေသည်။ အဲ့တုန်းက မစ္စတာဂျွန်က အချိန်ပိုင်း(Part Time) အလုပ်ဝင်တာဖြစ်ပြီး စက်မှုတက္ကသိုလ် တတိယနှစ်တက်နေဆဲဖြစ်လေသည်။ မစ္စတာဂျွန်နှင့် သုံးနှစ်လောက် အလုပ်တွဲလုပ်ခဲ့သည် ဖြစ်ရာ တော်တော်လေးရင်းနှီးခဲ့လေသည်။

"အခုလဲ မင်းကိုငါ MD နေရာလွှဲပြီး ငါပြန်မှာ မင်းမြန်မာပြည် MD အဖြစ်နဲ့ ကောင်းကောင်းလုပ် ငါ့ကို မျက်နှာတော့ မပျက်စေနဲ့ မင်းကို ငါယုံပါတယ်"

"ဟာ မထင်ထားဘူးဗျာ ကျနော် ဘာမှလဲ မသိရဘူး ဒါတွေအကုန် ဘဒိုဂျွန့် အစီအစဉ်မလား"

"ဟား ဟား ဟား Surprise (ဆက်ပရိုက်စ်)လေကွာ"

"ကဲ လာ ထိုင်လေကွာ ငါအခု မင်းကို အကုန်လွှဲခဲ့မယ် ငါ ညနေ လေယာဉ်လက်မှတ်ဝယ်ပြီးပြီ"

"ဟာဗျာ ချက်ချင်းကြီး"

"ဟိုမှာ ဩဇီ ပရောဂျက်ကို ငါကိုင်ရမှာကွ ဒီနေရာကို အမှန်က တခြားလူထားဖို့ မင်းကိုငါသေချာဆွဲထဲ့ခဲ့တာ ကောင်းကောင်းဖြစ်အောင်လုပ်ပါ သူငယ်ချင်း ငါကအခု ဘုတ်အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်နေပြီ စီနီယာအဖွဲ့ဝင်ပါ"

"ကွန်ဂရက်ကျူ လေးရှင်း ဘဒိုဂျွန်"

"နောက်တခုက ဒီက ကုမ္မဏီတစ်ခုနဲ့ ကြွေပြား ကိုယ်စားလှယ် စာချုပ်ချုပ်ဖို့ရှိတယ် အဲ့ဒီကိစ္စကို အောင်မြင်အောင်လုပ်ပါ သူတို့က ကုမ္မဏီ အသစ်ရှာနေတာ အရင် Max Manကုမ္မဏီနဲ့ အဆင်မပြေလို့ကွ အဲ့ကုမ္မဏီက ရောင်းအားကောင်းတယ် ဒီနေ့စကားပြောရမှာ ဖြစ်အောင် လုပ်ပါကွာ"

"စိတ်ချပါ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပါ့မယ်ဗျာ"

"ကဲ လာစမယ်ကွာ ငါလဲ ပြင်ဆင်စရာရှိသေးတယ်ကွ"

ဘဒိုဂျွန်က တခါထဲ လွှဲစရာအားလုံးကို လွှဲကာ ဝန်ထမ်းအားလုံးကိုခေါ်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးသွားလေသည်။ လင်းသူမှာ သုံးလေးရက်ခန့်နေကာ ပြုစုချင်သော်လည်း အခြေအနေမပေးသောကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိလေသည်။

...................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

အဖေထွက်သွားသည်နှင့် ဇင်မြဝေတစ်ယောက် အဖေ့အခန်းထဲဝင်ကာ စာကြည့်စားပွဲကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ စာအုပ်များ ထပ်ကာ စီထားသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ စာအုပ်များ၏ ဘေးအစွန်တွင် သီးခြားရှိနေသည့် သားရေအဖုံးဖုံးထားသော စာအုပ်လေးနှစ်အုပ်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ တအုပ်က အပြာရောင် နောက်တအုပ်ကအညိုရောင် ဖြစ်လေသည်။ စာအုပ်များပေါ်ဝယ် ဒိုင်ယာရီဟူသော စာလုံးကို အင်္ဂလိပ်လို ရွှေရောင် ရိုက်နှိပ်ထားလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ စာအုပ်များကို ကြည့်ကာ ဒိုင်ယာရီ ရေးထားသော စာအုပ်များဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်လေသည်။ အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများ အားလုံးလိုလိုကို အပြာရောင်သာရွေးချယ်လေ့ရှိသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ အကျင့်ကို သတိရလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အပြာရောင်စာအုပ်သည် အမေရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိရှိလိုက်လေသည်။

အမေ့စာအုပ်ကို အရင်ဖတ်လေတော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ ဖတ်ရင်း ဖတ်ရင်း ဝမ်းနည်းလာလေသည်။ မိမိပိုင်ဆိုင်သော တစုံတခုကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရသလို ခံစားလာမိသည်။ ယခုအချိန်တွင် သူသည်လင်းသူ သနား၍သာ အိမ်နှင့် ယာနှင့် နေနေရခြင်းဖြစ်သည်။ လင်းသူသာ နှင်ချပါက တကောင်ကြွက်တမျက်နှာဘဝဖြင့် အားကိုးရာမဲ့ဖြစ်တော့မည်။

မွေးစားအဖေ လင်းသူ၏ ဒိုင်ယာရီကို ဖွင့်ဖတ်ကြည့်သောအခါ ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ရှက်သွေးတက်ကာ ထူပူလာမိသည်။ လင်းသူက ဒိုင်ယာရီထဲတွင် သူမကို တကိုယ်လုံး အဝတ်စားချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် မြင်ချင်ကြောင်း၊ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ရင်း ရင်သားလေးများကို ချေပေးချင်ကြောင်း၊ အဲ့လိုလုပ်ပေးလို့ အရေများစိုရွှဲလာသော ဇင်မြဝေ၏ စောက်ပတ်လေးကို အနံ့ရူရင်း ယက်ပေးချင်ကြောင်း၊ အရေတောက်တောက်ကျကာ ဇင်မြဝေ အယွကြီးယွနေပြီဆိုတော့မှ သူ၏ လီးကြီးကို ဇင်မြဝေ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ချစ်ခြင်း၏ အဆုံးစွန်ဆုံး ကာမအရသာများကို ပျော်ပျော်ကြီး လက်တွဲခံစားချင်ကြောင်း ရေးသားထားလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ အားငယ်ဝမ်းနည်းနေရာမှ လင်းသူရေးသားထားသာ စာများကိုဖတ်မိသောအခါ....

.....................................................................................

"အမ်ဒီ ဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်ရှင့် ရွှေကံ့ကော်ကုမ္မဏီကလို့ ပြောပါတယ်ရှင့်"

"လွှတ်လိုက်ပါ သောက်စရာတခုခု စီစဉ်ခိုင်းလိုက်ပါ ကော်ဖီဆိုပိုကာင်းတယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်"

ကောင်မလေး ထွက်သွားတော့ လင်းသူ တချက် ပင့်သက်ရှိုက်မိလေသည်။ ကြွေပြားကုမ္မဏီ ကိစ္စဖြစ်လေသည်။ ဘဒိုဂျွန်က အရေးကြီးသည် ဟုပြောသွားသော ကိစ္စဖြစ်လေသည်။ သူအကောင်းဆုံးလုပ်ရမည်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားတင်းထားလိုက်လေသည်။ ခနအကြာ

"ဒီအခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်ပါရှင်"

ဟု ကောင်မလေး၏ စကားသံနှင့်အတူ တံခါးပွင့်လာလေသည်။ လင်းသူက ထိုင်ရာမှထကာ တံခါးဆီသို့လျှောက်လာခဲ့လိုက်လေသည်။ တံခါးဝတွင် သူနှင့် သက်တူရွယ်တူခန့်ရှိမည့် ရှမ်းတရုတ်ကာပြား အမျိုးသမီး တယောက်နှင့် ကောင်မလေး တစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်။

"လာပါခင်ဗျ လာကြပါဗျာ"

အမျိုးသမီးက သူ့အား ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး

"ကျမက ရွှေကံ့ကော် ကုမ္မဏီ MD မေလီလီပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ဒေါ်မေလီလီ ကျနော်က ဒီ Deltaကုမ္မဏီ မြန်မာပြည်ရုံးခွဲရဲ့ MDပါ လင်းသူလို့ခေါ်ပါတယ်"

"ကျမကို လီလီလို့ ခေါ်လို့ရပါတယ် ကိုလင်း ကိုလင်းလို့ခေါ်မယ်နော် ရလား"

"ရပါတယ် လီလီ"

လီလီက ရဲတင်းပွင့်လင်းသည်။ သူ့ကို ကြည့်သော အကြည့်တွေက ရွန်းရွန်းစားစားရှိသည်။ အခုမှ စတွေပေမယ့် ပြောဆိုဆက်ဆံတာက ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိသည်။ လီလီသည် ဖြူဖွေး တောင့်တင်းသည့် မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ မျက်နှာက ထက်ထက်မိုးဦးနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးက အမိုက်စား အလန်းစားဖြစ်ကာ ဖင်တုံးတွေက သိသာစွာကောက်ထွက်နေသည်။ 

တွန့်ပြီးပြုံးလိုက်သော သူမနှုတ်ခမ်းများက ရမက်ကို နှိုးကြွစေသည်ဟု လင်းသူမြင်မိသည်။ လုပ်ငန်းကိစ္စများ ဆွေးနွေးကာ လီလီက ​ကုမ္မဏီနှင့်စာချုပ်ရန် သဘောတူလိုက်သည်။ စာချုပ်မည့်နေ့ကို အကြောင်းကြားမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောကာ ပြန်သွားတော့သည်။ ပြန်ခါနီး လင်းသူကို အဓိပ္ပါယ်ပါပကြည့်၍

"ကိုလင်းနဲ့ တရက်လောက် ဆုံချင်သေးတယ်"

ဟု ပြောသွားလေသည်။ စာချုပ်ရန်အတည်ဖြစ်သွားပြီဖြစ်ကြောင်း မကြာမီ စာချုပ်ချုပ်တော့မည်ဟု စင်္ကာပူရုံးချုပ်ကို ရီပို့တင်ခိုင်းလိုက်သည်။ လင်းသူမှာ တနေကုန် အလုပ်လုပ်နေသော်လည်း စိတ်တထဲမှာတော့ မေလီလီနှင့် ဇင်မြဝေ အကြောင်းသာ တလှည့်စီ တွေးနေမိသည်။ ညနေသို့ ရောက်သောအခါ ရုံးဆင်း၍ အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်။

................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဇင်မြဝေ အိမ်အလုပ်များကိုသာ လုပ်နေရသော်လည်း ဒိုင်ယာရီများဖတ်ပြီးကထဲက အတွေးများနေမိသည်။ သူမ၏ဘဝရှေ့ရေး၊ အဖေအရွယ် အိုကြီးအိုမတယောက်ကို လင်တော်ရမလား၊ ပတ်ဝန်းကျင်၏ မေးငေါ့ကဲ့ရဲ့မှုကို ရင်ဆိုင်နိုင်မည်လား စသော အတွေးများထဲတွင်  ဗျာများနေလေသည်။

လင်းသူပုံစံကို သေချာပြန်စဥ်းစားမိသောအခါတွင်လည်း လင်းသူက အသက်ကြီးပေမယ့် ရုပ်ရည် ရှိနေသေးသည်။ ဂျိန်းစဘွန်းမင်းသားကြီး Pierce Brosnanနှင့် ခပ်ဆင်ဆင်ဖြစ်သည်။ ဘောဒီကလည်း အခုချိန်ထိ ကစားနေတုန်းမို့ တောင့်တင်းနေဆဲ ပါးသိုင်းမွှေး ရင်ဘတ်မွှေးများကလည်း အသဲယားစရာ ဖြစ်သည်။ အဲ့လိုစဥ်းစားမိတော့လည်း ရင်ခုန်နှုန်းမြန်ပြီး စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရေစိမ့်လာသည်။

နောက်ဆုံးတွင် ဇင်မြဝေ ဆုံးဖြတ်ချက်တခုကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ချလိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်၏ မေးငေါ့ကဲ့ရဲ့မှုသည် သူအတွက် အသုံးမကျသလို ချီမွမ်းပြောဆိုမှုသည်လည်း သုံးစားလိုမရပါ။ သူမ၏ဘဝ သာယာမှုအတွက် သူမပဲ အားထုတ်ရပါမည်။ မိမိကိုယ်သာ ကိုးကွယ်ရာ မဟုတ်ပါလား။ လင်းသူ၏ မယားဖြစ်သည့်အတွက် သူမသည် ခိုကိုးရာအရိပ်တခု ခိုင်ခိုင်မာမာရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အတူ လင်းသူကိုလည်း သူမဘက်မှ အကောင်းဆုံးပေးဆပ်သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ မိမိဘာလုပ်ရမည်ကို သိပြီးနောက် ဇင်မြဝေတစ်ယောက် ပြင်ဆင်စရာများကို ပြင်ဆင်လေတော့သည်။

..................................................................................................

လင်းသူ ဆိုင်ကယ် အိမ်ရှေ့ရပ်ကာအထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့်

"အဖေ ပြန်လာပြီ"

ဟူသော အသံစာစာလေးနှင့်အတူ ထိုင်နေရာမှ ထကာ သူ့လက်ထဲမှ အိတ်ကို လာကူသယ်ပေးသော ဇင်မြဝေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဇင်မြဝေကို မြင်ရသည်မှာ လင်းသူအဖို့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက််လာလေသည်။ ဇင်မြဝေ ဝတ်ထားပုံက ဆက်စ်ဆီတော်တော်ကျသည်။ တကိုင်းကြိုးတဆက်ထဲဂါဝန်ခဲရောင်လေးကို ဘာအခုအခံမှမပါပဲ ဝတ်ထားသည်။ ဂါဝန်က အပျော့သားမို့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကပ်နေသည်။ နို့သီးရာလေးများပင် မြင်နေရသည်။ မျက်နှာမှာလည်း ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းနီပါးပါး ဆိုးထားသည်မှလွဲ၍ ရှင်းသန့်နေသည်။ အများစုက မျက်နှာပြောင်ကြီးလို့ပြောကြသော်လည်း လင်းသူက အဲ့လိုရှင်းသန့်နေတာမှ ဖီးဖြစ်သည်။

ဘာမှ မတုံ့ပြန်ပဲ သူမကိုစူးစိုက်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသော လင်းသူ၏ အကြည့်စူးစူးများကြောင့် ဇင်မြဝေမှာ အနေခက်လာသည်။

"အဖေကလည်း လူကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ အဲ့လိုကြည့်နေတော့ သူများ အနေခက်လာပြီ"

"သမီးက ဒီနေ့ လှနေတာကိုး သမီးလည်း အသက်မငယ်တော့ဘူး ရည်းစားတွေ ဘာတွေရှိပြီလား"

"မရှိပါဘူး အဖေရဲ့သမီးက အဖေနဲ့ပဲ တသက်လုံးနေချင်တာ အဖေ့နားမှာပဲနေမယ်နော်"

လင်းသူမှာ မေးသာမေးရသော်လည်း အားမရှိ။ သူက အသက်ကြီးကြီး မုဆိုးဖိုတစ်ယောက်။ ကောင်မလေးက အဖြစ်မှန်သိရင်တောင် စိတ်ကူးထဲထဲ့မှာမဟုတ်။ လက်သာလျှင် အကောင်းဆုံးအဖော်မွန်ဟု ဆိုရပေမည်။ မတော်သကော် အတုဝယ်ထား အရုပ်မကို အဖော်ပြုတာကလွဲ ကျန်တာတွေက အဆင်ပြေမည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ဇင်မြဝေက "အဖေ့နားမှာပဲ နေမယ်နော်" ဟူသော စကားပြောသည့်အခါမှာတော့ ကောင်မလေး မျက်လုံးတွေက တဖိတ်ဖိတ် အရောင်တောက်လာသည်။ အကြည့်တွေကလည်း အဓိပ္ပါယ်တမျိုးဆောင်သည်ဟု ခံစားမိလေသည်။

"အဖေ ဒီနေ့ သမီးက တကယ်လှနေလို့လား"

ဇင်မြဝေက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ရင်ခွင်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်။ လင်းသူ မိန်းမနှင့်ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာချေပြီ။ နိုင်ငံခြားမှာရှိစဥ်ကလည်း မိန်းမဖြစ်သူကို သုံးလတကြိမ်ခေါ်တွေ့ပြီး လိုးတာကလွဲလို့ မိန်းမများနဲ့ မပတ်သက်ခဲ့ပေ။ ယခု ငယ်ရွယ်ချောမောလှပသော သွေးမတော်သားမစပ် သူစိတ်ကူးနှင့်ရူးနေရသော ဇင်မြဝေက သူ့ရင်ခွင်​ထဲ တိုးဝင်​ပြီး ဖက်ထားသောအခါ စိတ်​ထဲ မရိုးမရွခံစား​နေရသည်​။ 

ဇင်မြဝေ၏ နူးညံ့အိစက်​သော အသားစိုင်​များက တကိုယ်လုံးနီးပါး ထိတွေ့လာသောအခါ သူ့လီးကလည်း တ​ဖြေး​ဖြေး ထောင်မတ်လာပြီး အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ကာ ဖီးခံနေတော့သည်။ ဇင်မြဝေက မျက်နှာလေးမော့ကာ လင်းသူ၏ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်လေသည်။ လင်းသူမှာ ရုတ်တရက် ဘာမှန်းမသိပဲ အနမ်းခံရတော့သည်။ ဇင်မြဝေက ခနတာနမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွါလိုက်သော အချိန်မှာတော့ လင်းသူကိုယ့်ကို ထိန်းနိုင်သွားပြီဖြစ်သည်။

"သမီး ဘာတွေလုပ်နေလဲ"

ဇင်မြဝေက စကားဆက်အပြောမခံ သူမ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့် လင်းသူ၏ ပါးစပ်ကိုလှမ်းပိတ်သည်။ ပြီးနောက် လက်တစ်ဖက်က သူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း

"ဒိုင်ယာရီတွေ သမီးဖတ်ပြီးပြီ အဖေလိုအပ်နေတာကို သမီး​ဖြည့်ဆည်းပေးမယ် သမီးကို အဖေက ဘာဆုပေးမှာလဲဟင်"

ဟု သူ့ကို ရွန်းရွန်းစားစားကြည့်ရင်း မေးလာသည်။ ဇင်မြဝေ၏ မျက်နှာပေါ်ဝယ် မျှော်လင့်ခြင်းအရိပ်ယောင်များ ထင်ဟပ်ကာ မျက်လုံးများကလည်း ချစ်ရိပ်ချစ်ယောင်များ တလက်လက် တောက်ပနေလေသည်။ လင်းသူမှာ မထူးတော့ပြီမို့ သူ့စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လေးညို့သဖွယ် ကွေးညွှတ်နေသော ဇင်မြဝေ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ဖိကပ်ကာ အားရပါးရ နမ်းစုပ်လေသည်။ နမ်းရင်းဖြင့် အားမရနိုင်ပဲ ဇင်မြဝေကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း သူမ၏ လည်တိုင်လေးကို အငမ်းမရနမ်းနေတော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်ကာ တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း

"ကိုကြီး ခစ် ခစ် ခစ် အိမ်ရှေ့ကြီးမှာလေ သတိထားပါဦး ခစ် ခစ် ခစ်"

"ဒီနေ့ညဟာ မင်းလေးနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ မင်္ဂလာဦးညပဲ မနက်ဖြန် မင်းကို ရုံးတက် လက်မှတ်ထိုးပြီး အတည်အလင်းယူမယ် လင်းသူ မယားဟာ ဇင်မြဝေဖြစ်စေရမယ် မင်္ဂလာလက်ဆောင်အနေနဲ့ စိန်တဆင်စာဝယ်ပေးမယ် ကျေနပ်ပြီလား"

"ကိုကြီး သဘောပါပဲရှင်"

"သွား အဲ့ဒါဆို အိပ်ခန်းထဲက စောင့်နေ ကိုကြီးက ဆိုင်ကယ်သွင်း တံခါး ပိတ်ခဲ့မယ် ဒီနေ့ည ကိုကြီးတို့ ကောင်းကောင်း မင်္ဂလာယူကြတာပေါ့"

အခေါ်အဝေါ်တွေက စပြောငမးလဲ သွားချေပြီ။ ဇင်မြဝေမှာ သူမမျှော်လင့်တာထက် ပိုနေသောကြောင့် အရဲစွန့်ရကျိုးနပ်သည်ဟု သိမြင်ကာ ပျော်ရွှင်နေတော့သည်။ လင်းသူကို အမူပိုပိုဖြင့် မျက်စလေးချီကာ

"ကိုကြီး မကြာပလေ့စေနဲ့နော် ကလေးက စောင့်နေမှာ"

ဟု ပြောကာ သမင်မလေးလို မြူးကြွစွာ လင်းသူ၏ အခန်းထဲပြေးဝင်သွားလေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ တကိုင်းကြိုးဂါဝန်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျသွားသည်။ ခုတင်ရှိရာသို့ဆက်လျှောက်သွားပြီး ခုတင်ပေါ်တွင် အသာ ကြော့ကြော့မော့မော့လေး လဲလျောင်းနေကာ လင်းသူကို စောင့်နေတော့သည်။

........................................................................................

အခန်း ( ၆ )

ကြမ်းပြင်ပေါ်ဝယ် တကိုင်းကြိုးဂါဝန်ပုံပုံလေး မနီးမဝေးမှာ အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးတထည်ပြန့်ကျဲနေသည်။ ခုတင်ပေါ်တွင်ကား အဝတ်မပါကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် လင်းသူနှင့် ဇင်မြဝေတို့သည် အငမ်းမရ နမ်းရှုံနေကြလေသည်။ ဇင်မြဝေအခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့် လင်းသူမှာ ဆိုင်ကယ်သွင်း အိမ်တံခါးမကြီးကို သော့ခတ်ကာ အခန်းထဲသို့ တောက်လျှောက်ဝင်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အဝတ်အစားအမြန်ချွတ်ကာ ခုတင်ပေါ်တက်၍ ဇင်မြဝေ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးများကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ ဇင်မြဝေကလည်း အလိုက်သင့်ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ကာ တုန့်ပြန်၍နမ်းလေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ ပွင့်လင်းရဲတင်းသော သူငယ်ချင်းများကောင်းမှုဖြင့် အပြာကားတွေ ကြည့်ခဲ့ဖူးပါသည်။ ကောင်မတွေကလည်း ထသည်။ တစ်ယောက်ထဲမကြည့်ပဲ မကြည့်ဖူးသူတွေကို ကြည့်ဖြစ်အောင်ဆွယ်ကာ အတူတူစုကြည့်ကြသည်။ ချစ်ရည်လူးကာ ချစ်ဗျူဟာကျင်းခြင်းကို အမြင်သာရှိ၍ လက်တွေ့မကြုံဖူးသော ဇင်မြဝေတစ်ယောက် လင်းသူနှင့် လက်တွေ့ကြုံရခြင်းကို သဘောအကျကြီးကျနေသည်။ လင်းသူကလည်း ယောက်ျားဆို၍ သူနှင့်သာ တွေ့ဖူးသော ဇင်မြဝေကို အပီပြင်သေချာကျနစွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ပြုစုပေးနေသည်။

နမ်းနေသော အနမ်းများက ရမက်ထန်ကာ ကြမ်းတမ်းသည်။ ဟနေသော ဇင်မြဝေ ပါးစပ်ထဲသို့ လင်းသူက လျှာထိုးထဲ့ကာ လှုပ်ရှားကလိပေးသည်။ လျှာချင်းထိကပ်၍ ယက်ပေးရာ ဇင်မြဝေမှာ ရင်တဖိုဖို အသည်းတအေးအေးဖြစ်၍ သဘောကျနေသည်။ သူမကလည်း အပြန်အလှန်ဆိုသလို လျှာချင်းကလိသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်စုပ်နမ်းကာ လျှာချင်း အပြန်အလှန်ကလိ၍ အားရသောအခါ လင်းသူက ဇင်မြဝေ၏ နို့များကိုစို့ပေးလေသည်။

လင်းသူက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်စို့သည်။ အားထဲ့၍ ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းတခုလုံး ပါးစပ်ထဲရောက်လာသောအခါ နို့သီးဘေးနားတဝိုက် နို့အုံသားများကို ပါးစပ်အပြည့်ငုံကာ အားပြင်းပြင်းဖြင့် စုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ထဲရောက်နေသည့် နို့သီးခေါင်းထိပ်ကို လျှာဖြင့် ကြမ်းကြမ်းယက်ပေးသည်။ သွားဖြင့် တဇတ်ဇတ်ကိုက်ပေးသည်။ ကျန်သော လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဇင်မြဝေ၏ လွတ်နေသောနို့ကိုကိုင်ပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးသည်။ နို့အုံတခုလုံး လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာနယ်ပေးနေသည်။

ဇင်မြဝေမှာ မိမိ၏ နို့သီးထိပ်ဖျား ပို၍ရှည်ထွက်လာသလို ခံစားမိကာ နိုသီးစို့ပေးရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော ယားကျိယားကျိနှင့် နာသလိုကျင်သလိုဖြစ်သော ကာမအရသာသည် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချင်များသို့ ပျံ့နှံ့ကုန်သည်။ အသံထွက် ညီးညူမိသလို စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရေများ ရွဲနေအောင် စိမ့်လာလေသည်။

"အား အင် အ အ အား"

လင်းသူက နို့စို့နေရာမှ ဇတ်ခနဲ့ အောက်သို့လျောဆင်းလိုက်သည်။ ဇင်မြဝေမှာ မျက်စေ့လေးမှေးကာ ဇိမ်ယူနေရာမှ ဇတ်ခနဲ့ဖြစ်ကာ တုန်သွားလေသည်။ လင်းသူ လုပ်မည့်အရာကို စဥ်းစားမိပြီး ရင်ခုန်နှုန်းမြန်လာတော့သည်။

လင်းသူက ပေါင်ကြားဂွဆုံ မျက်နှာအပ်ပြီးသည်နှင့် လျှာထုတ်ကာ စောက်စိလေးကို ယင်ပေးသည်။ လက်တဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထိုးထဲ့သည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်ကို သွင်းထုတ်လှုပ်ရှားမှု လုပ်ကာ လှည့်ပတ်ထိုးမွေသည်။ ဖင်ဝလေးကိုလည်း လက်မဖြင့်ပွတ်ပေးသည်။ 

ဇင်မြဝေမှာ ဖင်တကြွကြွဖြင့် ကော့ပျံတွန့်လိန်နေသည်။ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကာ ဖိန်းခနဲ့ရှိန်ခနဲ့ဖြင့် ရမက်ထန်လာတော့သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း ငေါက်တောက်ထောင်ထနေသော စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ညှပ်ကာ စုတ်ဆွဲသည်။

" အမေ့ ကို ကိုကြီးရဲ့ အား အင် အ"

ကျေနပ်အားရစွာ ညီးညူသံက ထွက်ပေါ်လာကာ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်၍ စောက်ရေများလည်း ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင် စိမ့်လာတော့သည်။လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်တုံးများက ကော့တက်လိုက် ပြန်ကျလိုက် လှုပ်ရှားနေစဥ်မှာ လင်းသူက ပါးစပ်ထဲ စုတ်ထားသော စောက်စိကို လျှာဖြင့်ပါယက်ပေးလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လက်ထဲ့ကလိကာ စောက်စိစုပ်ရင်း အယက်ခံနေရသော ဇင်မြဝေမှာ လူးလွန့်ကော့ပျံနေကာ အချီကြီးတစ်ချီ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပြီးသွားကာ နောက်တခါ ရမက်ထန်ကာ အယွကြီးယွလာသည်။

"အား အ အီ အမေ့ အား အားပါးပါး အား အ"

လင်းသူမှာ ကောင်မလေးအားလိုးရန် အချိန်ကျပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ လင်းသူက စောက်စိစုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်ကာ ထလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်နှစ်ချောင်းဆွဲဖြဲကာ မီးရောင်အောက်တွင် စောက်ရေများဖြင့် တလက်လက်ထနေသော ဇင်မြဝေ၏ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာထိုးသွင်းလိုက်​သည်​။ စောက်​ပတ်​လေးက တင်းကျပ်​နေသည်​။ တ​ဖြေး​ဖြေးချင်း​ အသာချော့သွင်း​နေသည်။ လီးကြီး တဝက်အရောက်တွင် တခုခုက ပိတ်ဆို့နေသလိုဖြစ်​နေသဖြင့်​ အပျိုမှေးဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်သည်။

အပျိုမှေးဖောက်ပြီး ပါကင်ဖွင့်ရန် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဇင်မြဝေနဖူးလေးအား အသာညှပ်ထိန်းထားပေးသည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်နမ်းကာ ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အောက်မှ လီးကြီး အသွင်းအထုတ် ချောအောင်ဆနေလိုက်သည်။ လီးဝင်လီးထွက်ချောသည်နှင့် လီးကြီးကို အားကုန်​ဆောင့်​သွင်းလိုက်​သည်​။

ဇင်မြဝေမှာ စောက်ခေါင်းထဲ သပ်ရိုက်သွင်းသကဲ့သို့ နာကျင်ကာ အော်ဟစ်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ထားသဖြင့် အသံကားမထွက်။ ခေါင်းကလည်း လင်းသူက လက်များဖြင့် ညှပ်ကာ ချုပ်ထားသောကြောင့် ရုန်းမရ။ လင်းသူက အပျိုမှေးဖောက်ပြီးသည်နှင့် တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ 

ဇင်မြဝေအဖို့ကား နာသည်ဆိုရုံသာရှိကာ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကြီး၏ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှု အရသာအောက်ဝယ် နာကျင်မှုတို့မှာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်သည်။ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရမက်ထန်ကာ ကာမအရသာကောင်းကောင်းကြီးတွေ့လာလေသည်။ ဇင်မြဝေ အရသာတွေနေပြီကို သိသော လင်းသူက လက်ဖြင့် ချုပ်ထားမှုကို ဖယ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းခွါလိုက်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာအသာကြွပြီး ကြမ်းပြင်လက်ထောက်၍ အားထဲ့ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးတော့သည်။

"အ အား အား အမလေး ကောင်း ကောင်း- လိုက်တာ  ကိုကြီးရဲ့ အ အား"

ဇင်မြဝေ၏ ညီးညူသံတွေကြောင့် လင်းသူ အားရပါးရဆောင့်သလို အောက်မှ ဇင်မြဝေကလည်း အောက်မှ သူမစောက်ပတ်လေးကို ကော့ကော့ပြီး ခံပေးနေသည်။ ခနအကြာဝယ် ဇင်မြဝေမှာ တကိုယ်လုံးလူးလွန့်ကော့ပျံလာပြီး လင်းသူကို ဖက်တွယ်လာသည်။ လင်းသူက ဆောင့်ချက်မကျစေပဲ စိတ်လွှတ်ထားလိုက်တော့သည်။ 

ဇင်မြဝေစောက်ပတ် အတွင်းသားများက လင်းသူ၏ လီးကြီးကို စုပ်ယူကာ စောက်ရေဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များ တပွက်ပွက်အန်ရင်း ပြီးသွားချိန်ဝယ် လင်းသူ လီးကြီးမှာလည်း ဆန့်ငင်ဆန်ငင်ဖြစ်ကာ လရေများကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ တရှိန်ထိုးပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ ဇင်မြဝေမှာ စောက်ခေါင်းထဲ လရေအပန်းခံရသော အရသာကို နှစ်ခြိုက်သွားပြီး လင်းသူနှင့် လိုးရခြင်းကိုလည်း စွဲမက်သွားလေသည်။ အပေါ်မှ စောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံးသွင်းကာ ဇိမ်ယူနေသော လင်းသူကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်ကာ

"ကိုကြီး ကလေးကို ပစ်မသွားရဘူးနော်"

"ပစ်မသွားပါဘူး ကလေးရယ် ကိုကြီးက ကလေးကို သေတဲ့အထိလိုးနေမှာ"

လင်းသူ၏စကားကြားမိသောအခါတွင်တော့ ဇင်မြဝေမှာ နေ့စဥ်အလုပ်များထဲတွင် အလိုးခံရသောအလုပ်တခု ပိုလာပြီဟု ကြည်နူးစွာ စဥ်းစားရင်း ပြုံးလိုက်တော့လေသတည်း။


ပြီးပါပြီ



Saturday, June 11, 2022

ပြောပြရင် ယုံမှာလား (စ/ဆုံး)

  ပြောပြရင် ယုံမှာလား (စ/ဆုံး)

သရဲလေး ရေးသည်။

ကျွန်တော် အောင်တစ်ယောက် ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှာ Company လေးတစ်ခုမှာ ဝင်လုပ်နေသူပါ ။အဆောင်ငှါးကာ နေခဲ့တာ အဆောင်ဖိုးမရှင်းပေးနိုင်တာ နှစ်လကြာပါပြီ၊ ကျွန်တော်အဆောင်ရှင် လင်းမယာက တရုတ်တွေပါ။ လူမယားနှစ်ယောက် အသက်တွေ ကွားခြားကြပါတေ၊ မိန့်မက ၄၀ ကျော်၊ယောက်ကျ်ားက ၅၀ ကျော်ပါ ၊ သူတို့လင်မယားမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး သမီးမှာလည်း ကလေးက အသက် ၄ နှစ်အရွယ်ရောက်နေပါပြီ ။

တနေ့တော့ ကျွန်တော်နေတဲ့ အိမ်ခန်းကို အဆောင်ရှင်မိန့်မ ရောက်လာခဲ့ပါတေ။ သူက ကျွန်တော့ကို

** အောင်ဇော်ရယ် မင်း အခန်း ငှါးအုံးမှာလား အန်တီမှာ အခန်းငှါးမဲ့သူတွေ လာမေးနေကြတေကွယ် **

ပြောလာခဲ့တော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အားနာမိသလိုဘဲ အောက်ကျို့ကာ ..

** ဟုတ်.. ဟုတ်ကဲ့ပါ အန့်တီ ကျွန်တော်အလုပ်က လစာထုတ်ရင် အားလုံးကို ရှင်းပေးပါ့မေ ခင်ဗျား **

ပြောလိုက်တော့ သူက ........

** အန်တီသိပါတေကွယ် အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ အန်တီမငှါးလိုက်ပါဘူး **

ပြောပြီး ကျွန်တော့ရဲ့အိပ်ခန်းကို ဝင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က လူပျိုတွေထဲ့မှာ အညစ်ပတ်ဆုံးဘဲ ထင်ပါတေ။

** တောင်ပန်ပါတေ အန်တီ ကျွန်တော့အခန်းထဲ ဘာမှမရှင်းဘဲ ထားမိပါတေ ** 

လို့တောင်းပန်လိုက်ပါတေ။ တကယ်လည်း အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်က ဘာတစ်ခုမှ ရှင်းလင်းထားတာ မရှိပါဘူးဗျာ။အတွင်းခံဘောင်းဘီက အိပ်ရာရဲ့ ခြေရင်းမှာစုပုံလို့ အိပ်ရာဘေးမှာ မလျှော်ထားတဲ့ အဝတ်တွေလည်းရှိနေတေ။သူက အဝတ်တွေကို ရှင်းလိုက်ပြီး အခန်းရဲ့ဒေါင့်တစ်နေရာမှာ အားလုံးကိုယူပြီး စုပြီးထားလိုက်ပါတေ။...

** ဟာ... အန်တီ မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ**

လို့ပြောပြီး သူ့ဆီကနေ လုယူပေမဲ့ သူက မပေးဘဲ သူကိုယ်တိုင် သွားထားကာ စုပုံပေးတော့ ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်မှာ

** ငါတော့ အလုပ်ကအဆင်မပြေရတဲ့အထဲ အခန်းလေးကနေ ဆင်းပေးရမဲ့ကိန်းပါလား ** 

လို့စိတ်မှာ အားငယ်စိတ်တွေဝင်သွား မိပါတော့တေဗျာ........။အန်တီက ကျွန်တော့ရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး သူဝတ်လာတဲ့ မိုးပြာရောင်ဝမ်းဆပ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ အတွင်းခံကိုချွတ်ရင်းနှင့် ကျွန်တော့ကို......

** မင်းရဲ့အခန်းဖိုး ကျေအေးပေးဘို့အတွက် စရံတင်တဲ့သဘောပေါ့ကွယ် **

ပြောပြီး အကုန်လုံးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ဘော်ဒီကို မိမွေးတိုင်းဘဲ မြင်နေရပါတော့တေဗျာ ၊ အဝတ်အစားတွေဝတ်ကာရိုးရိုးလေးနေရင် အရမ်းလှတေလို့ တွေးမိနေတာ ၊ အခုလိုဘဲ အဝတ်အစားမပါတဲ့ သူရဲ့ဘော်ဒီကိုမြင်မိတော့ ညီလေးကတင်းလာပြီး ဂျိန်းဘောင်းကဖုထွက်လာတာကို အန်တီကကြည့်ပြီး............

** အန်တီဆွဲဆောင်မူရှိသေးတာကို တွေ့ရလို့ အရမ်းပျော်တေကွာ **

ပြောပြီး ကျွန်တော့ရဲ့လက်ကို ကိုင်ပြီး အိပ်ရာကိုဆွဲခေါ်သွားတော့ စိတ်ညှိ့ခံရတဲ့သားကောင်လိုဘဲ သူ့နောက်ကိုဘဲ လိုက်ပါသွားပါတော့တေဗျာ ၊ သူက ကျွန်တော်နှင့် ဒီအခြေအနေမရောက်ခင်မှာ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်းလိုဘဲ ဆက်ဆံပြီး ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းဘဲ နေခဲ့တာပါ ။ ဒါပေမဲ့အခုလိုဘဲ အခြေနေရောက်မှာလို့ မတွေးမိခဲ့ပါဘူးဗျာ ။သူကရိုးရိုးဘဲ ထင်ခဲ့မိတေလေ အခုတော့မှ သူရဲ့ပွင်လင့်စွာ ဆက်ဆံမူကို သိရပါတော့တေ... သူက....

** မင်းက အန်တီကို ကြည့်ပြီး မင်းညီလေး ခေါင်းထောင်တာကို သိပါတေကွယ် ဟင်း...ဟင်း... **

ပြောကာ ကျွန်တော့ရဲ့အဝတ်တွေကို ကူချွတ်ပေးပါတော့တေ ၊ အဝတ်တွေချွတ်ပေးပြီးမှ သူ့ရဲ့ဘော်ဒီကို ကျွန်တော်ပြန်ကြည့်မိတော့ အသက် ၄၀ ကျော်အရွယ် အန်တီအရွယ်မှာ နို့ကြီးတွေက အနည်းငယ်သာတွဲကျနေပြီး ဘော်ဒီရဲ့ကောက်ကြောင်းတွေကလည်း ပြစ်ချက်ပြောစရာကို ရှာမတွေ့မိပါဘူးဗျာ ၊ သူက ပက်လက်အနေအထား နေပေးပြီး ကျွန်တော့ကိုလက်နှင့် ဆွဲကာခေါ်တော ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကလက်ထောက်ပြီး မှောက်ချလိုက်တော သူ့လက်ကကျွန်တော့ညီလေးကိုကိုင်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ ကျွန်တော့ကိုခွထားတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်ဆွဲလိုက်တောတေ။

ညီလေးကတစ်ဝက်လောက်သာဝင်ပြီး အသုံးပြုပုံမရတာ အရမ်းကြာနေပြီမို့ထင်တေ တင်းကျပ်စွာဖြေးဖြေးလေးအဆုံထိရောက်ထပ်ပြီး သွင်းလိုက်ပါတေ၊ သူလက်က ကျွန်တော့ကျော့ပေါ်မှာ အပေါ်အောက်စုန်ဆန်ကစားပေးပြီးအောက်ကလည်း ကျွန်တော့ရဲ့ဆောင်လုပ်ချက်နှင့်အပြိုင် လုပ်ပေးပါတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဆောင့်ဆောင်ကာအမြန်လုပ်လိုက်တော့ သုံးမိနစ်အကြာမှာ ပြီးသွားတေ ။ သူက ကျွန်တော့ကို....

** ဟင်း... ပြီးတာလည်း မြန်လိုက်တာကွာ **

ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော့ညီလေးကို ကျွတ်မသွားအောင် ခြေနှစ်ဘက်နှင့်လိမ်ကျစ်ကာ ထားပါတေ ။ ညီလေးကလည်း လုံးဝပြန်မကျဘဲ သူ့ညီမလေးအထဲမှာ ဝင်အောင်းနေတော့... ကျွန်တော်ကို သူက..

** မင်း.. မိန်မလုပ်ဖူးသေးဘူး ဆိုတာကို အန်တီ သိပါတေကွာ အဲ့ဒါကြောင့် အန်တီက မင်းကိုရွှေးတာ **

ပြောလာခဲ့ပါတေ ။ ကျွန်တောက သူကို အဆောင်စရိတ် ကျေအေးဖို့အတွက် လုပ်ပေးရတေလို့ စိတ်မှာမတွေးသူ့ကိုချစ်လို့ သူ့ရဲ့အထိအတွေနှင့် သူ့ရဲ့ဘော်ဒီကိုကြိုက်လို့ လုပ်ပေးတာကို စိတ်မှာငြင်းမရအောင်ပါဘဲဗျာ....ကျွန်တော်ကလည်း ပထမဆုံးလုပ်ဖူးတာ ဖြစ်သလိုဘဲ ဒီအထိအတွေအရသာကို ထပ်လိုချင်သေးတော့ သူ့ကို...

** အန်တီ စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွန်တော်ကြိုးစားပါ့မေ ကျွန်တော်ထပ်လုပ်ချင်သေးတေ **

လို့သူ့ကို ပြောလိုက်တော့ သူက ခေါင်ညှိတ်ပြပြီး လက်ခံပါတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို စကားပြောပြီးတာနှင့်သူ့ကိုစတင်ကာလုပ်ပေးပါတေ သူလည်းမပြီးသေးတော့ စိတ်ဆန္ဒမပြည့်ဝသေးတော ဒီတစ်ကြိမ်မှာ ကျွန်တော့ဆောင့်လုပ်တာကို အောက်ကနေ မျက်လုံးလေးမှေးကာ ကျေနပ်စွာခံယူပြီး သူ့နုတ်ကလည်း....

** အား.... ကောင်တေ...အောင်ဇော်.... ဒီအတိုင်းဘဲ...အား.... မြန်မြန်လုပ်... လုပ်ပေးပါ...အား...**

ညီသံတွေနှင့်အတူ လက်ကလည်း ကျော့ပေါ်မှာ အထက်အောက် ကစားပေးပါတော့တေ ၊ ကျွန်တော်လည်းဒီတစ်ကြိမ်မှာ သူ့ကို ၁၀မိနစ်ကြာကြာ လုပ်ပေးပြီး သူပြီးသွားပါတေ။ သူပြီးတဲ့နောက် ၁၀ချက်ဆောင့်ပြီးကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တေ..

သူနှင့်အတူအဲ့ဒီနေ့က သုံးကြိမ်လုပ်ခဲ့ကြပြီး သူက 

** နောက်တစ်ပတ် ထပ်တွေ့ကြမေ ** 

လို့ ချိန်းဆိုပြီးသူ့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်ပြီး ကားမောင်းပြီး ပြန်သွားခဲ့ပါတော့တေ ၊တကယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်ကဒီအခန်းကိုငှါးနေခဲ့တာ ၆ လကြာနေပြီး ပထမ ၄ လမှာ အခန်းခကို ပုံမှန်ဘဲ ပေးနိုင်ခဲ့ပေမဲ အခုနှစ်လမှာအခန်းဖိုးကို ကျွန်တော်မရှင်းပေးနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အရင် အခန်ခတွေ သွားပေတုန်းကတည်းက အန်တီရှင်းရှင်းကကျွန်တော့နှင့်ကလယ်ကျယ်စယ် နေခဲ့ကြပေမဲ့ သူ့ရဲ့ဘော်ဒီကို မြင်ရတိုင်း ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေခဲ့တာ၊သူတို့မိသားစု အားလုံးနှင့်လည်း အရမ်းရင်းနှီးလို့ ဒီလိုနေတေလို့ဘဲ ထင်မှတ်ခဲ့လေ........

နောက်တစ်ပတ်အကြာမှာ သူ့အိမ်ကိုလာဖို့ ကျွန်တော့ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ပါတေ။ သူ့ယောက်ကျ်ားက မြို့ထဲကိုအလုပ်ကိစ္စနှင့်သွားတေ အမြန်လာခဲ့ပါလို့ ကျွန်တော့ကို ဖုန်းနှင့်ခေါ်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူတို့အိပမ်ကိုသွားလိုက်ပါတေတေ။ ခြံအကျယ်ကြီးရဲ့ အလယ်မှာ နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လှလှ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူ့တို့အိမ်ကိုရောက်သွားတော့ အန်တီရှင်းရှင်းက ကျွန်တော့ကိုအိမ်ထဲကို ဆွဲသွင်းပြီး တံခါးပိတ်လိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ညီလေးကိုပုဆိုးပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်လာတေ ။ ညီလေးက သူခေါ်ကတည်း တွေးရင်းနှင့်ကိုခေါင်းကထောင်နေပြီလေ ။သူကပြုံးပြီး ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကြည့်ကာ ညီလေးကိုကိုင်ပြီး

** ဒီလို.. သန်စွမ်းတဲ့မင်းကို အန်တီက သဘောကျနေတာကွ **

ပြောပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်က သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းကို ကျွန်တော့ကိုခေါ်သွားပါတော့တေ။.......သူတို့အိပ်ခန်းကိုရောက်တော သူ့ရဲ့အနက်ရောင်ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး အင်္ကျီအဖြူရောင်နှင့်ဘရာကို ဖြေးဖြေးချင်း ကျွန်တော့ရှေ့မှာ ချွတ်ပြတေ ၊ အတွင်းခံဘောင်လေးတစ်လုံးဘဲ ကျန်တော့တဲ့သူက ကျွန်တော့ဆီကို တလှမ်းချင်းလမ်းလျှောက်လာပြီး ကျွန်တော့ရဲ့အဝတ်အစားအကုန်လုံးကို ချွတ်ချပေးပါတေ။ 

အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးမှသူက သူတို့ရဲ့အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားနှင့် သူ့ရဲ့အတွင်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြတော့ ကျွန်တော်လည်းသူ့အနီးကိုသွားလိုက်ပါတေ။ သူပေါင်ကိုဖြဲပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကိုဝင်လိုက်တော့ သူခြေနှစ်ဘက်က ကျွန်တော့ကိုခွကာလိမ်ကျစ်ပြီး ညီလေးကိုသူ့လက်နှင့်တေ့ကာ ဆွဲယူလိုက်ပါတော့တေ။......

ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေလက်ထောက်ပြီး ခါးကိုအားပြုပြီး သူ့ကိုတချက်ချင်းဘဲ လုပ်ပေးပါတေ။ သူကလည်းကျွန်တော့ကိုပြန်ပြီး ခြေနှင့်ဆွဲပြီး ပြန်လုပ်ပေးပါတော့တေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုလုပ်ပေးတာ ၅ မိနစ်အကြာမှာဘဲပြီးသွားပါတေ။ သူကမပြီးသေးတော့ ရယ်ကာ ကျွန်တော့ကို

** ဟင်း...ဟင်.. မြန်လိုက်တာကွယ်... ထိန်းနိုင်အောင် ကြိုးစားလေကွာ **

လို့ သူကပြောလာပြီး ကျွန်တော့ကိုသူ့အပေါ်က မဆင်းစေဘဲ ဒီအတိုင်းခြေနှစ်နှင့်လိမ်ထားပါတေ ၊ ကျွန်တော်ကလည်း

** ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ ကျွန်တော်ထိန်းနိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မေ ** ..

ပြောလိုက်တော.. သူက ကျွန်တော့ပါးကို လိမ်ဆွဲပြီး

** ဒီလို အပေါ်ကနေ လုပ်လာတာကြာပြီ အန်တီလို့ ခေါ်နေတုန်းဘဲကွာ..ရှင်းရှင်းလို့ ခေါ်ရင်ခေါ် မဟုတ်ရင် မမ လို့ဘဲ ခေါ်ပါလား..**

ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့မမ လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ သူကပြုံးပြီး အင်း ဆိုပြီး ခေါင်းညှိတ်ပြပြီးကျွန်တော့ညီလေးက လုံးဝပြန်မကျသေးတော့ သူက အောက်ကနေ ခြေနှင့်ဆွဲကာ လုပ်ပေးလာတော့ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ ပြန်ပြီးလုပ်ပေးလိုက်ပါတေ ။ သူလည်း ကောင်းလာသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်းအရသာအရမ်းတွေ့နေတေ ။ သူ့ရဲ့ညီမလေးက ဦရှောင်စွတ်က မလုပ်ဘဲ ထားလို့ အပျိုမလေးလိုပြန်ဖြစ်နေပြီကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးရင်း သူ့ကို

** အန်တီ.. ဪ...မမ ကောင်းလားဗျ... ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာ..ကောင်လား...အား.. **

မေးလိုက်ကာ လုပ်ပေးတော့ ။ သူက မျက်လုံးမှေးပြီး ကျွန်တော့ကို..

** အရမ်းကောင်တေ...မောင်..အား... ကောင်တေ... အား...ရှီး.... လုပ်လုပ်ပါကွယ်...**

ခြေထောက်နှင့်ဆွဲပြီး အောက်ကနေခံပေးရင်း ပြောပေးပါတော့တေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက်၁၀မိနစ်လုပ်ပေးပြီး သူနှင့်အတူ ပြီးသွားပါတော့တေ။

** အား.. အရမ်းကောင်တေ မောင်ရယ်.. **

လို့ပြောပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချကာ အမောဖြေနေတဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့ ပါးကိုနမ်းပြီး ဆံပင်တွေကိုသပ်ပေးကာခြေနှစ်ချောင်ကိုတော့ ပိုပြီးလိမ်ကျစ်ကာထားပါနေ။သူ့အပေါ်ကနေ အမောဖြေပြီးသွားမှ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်မေလို့ လုပ်နေတုန်း သူကသူ့ညီမလေးကို သုတ်လိုက်ပြီး ထမိန်ရင်သျားကာ ထလာပြီး တံခါးနားမှာ ဖက်ကာနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာပြီး ကျွန်တော့ညီလေးကို ကိုင်ကာဆွပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း ကုန်ခမ်းနေတဲ့အားအင်တွေ ပြန်ပြည့်လာသလိုဘဲသူ့ကိုပြန်ပြီးတင်းတင်းဖက်ကာ နံရံပေါ်ကပ်ပြီး သူ့ရဲထမိန်ဖြေချလိုက်ပါတေ။ ပုဆိုးကိုဖြေချပြီး ပြန်လည်ကာခေါင်းထောင်လာတဲ့ညီလေးကို သူ့လက်နှင့်သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ကာပေးတော့ သူ့ရဲခြေတစ်ချောင်းကို မပြီးခါးမှာတင်ကာ ညီလေးကိုအဆုံးထိရောက်အောင် တစ်ချက်တည်းနှင့်သွင်းလိုက်ပါတော့တေ။

** အိုး.... မောင်ရယ်.... ကောင်လိုက်တာကွယ်... အား... ရှီး....**

ညီသံလေးပေးရင်း နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ သူလည်ပြန်ပြီး ဆောင့်လုပ်ပေးလာတော့တေ။ ကျွန်တော်လည်းသူ့နို့ကို ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ကာ ကစာရင်းပေးပါတေ။ သူ့ကိုနံရံမှာကပ်စေပြီး မညှာတမ်းဘဲဆောင့်လုပ်ပေးပါတေ။ သူကလည်းတုံပြန်မူကောင်တော့ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ၅ မိနစ်ကြာ လုပ်ပေးပြီးသူ့ကိုနံရံဘက်ကို လက်ထောက်စေပြီး သူ့အနောက်ကနေ ဖြူဖွေးတဲ့တရုတ်မကြီး ဖင်ကိုကြည့်ရင်းနှင့်ကြမ်းကြမ်းကြီး ဆောင့်ဆောင့်ကာလုပ်ပလိုက်တော့တေ။

** အား... မောင်ရယ်..အရမ်းထိတေကွာ... အား... အမလေး.. ကောင်းလိုက်တာနော်.. အား..**

ဆိုတဲ့ ညီသံလေးတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတော့တေ။ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပြီး

** မမ.. ကြိုက်လား..အား.. မောင်..လုပ်ပေးတာ...ကြိုက်လား..အား... မမရယ်... ကောင်းလား..**

ပြောလည်းပြော ဆောင့်လုပ်ပေးပြီး အချက် ၆၀ ကျော် ဆောင့်လုပ်ကာ ပြီးသွားပါတော့တေ.....သူ့ကိုလုပ်ပြီး နံရံမှာ နှစ်ယောက်သားပူးကပ်ပြီး အမောဖြေလိုက်ပါတေ။ သူ့လက်က ကျွန်တော့တင်ပါးကိုတင်းတင်းဆွဲကာထားပြီး ... 

** အရမ်းချစ်တေ မောင်ရယ်. ..** 

ပြောလာခဲ့ပါတေ ။ ကျွန်တော်လည်းအဝတ်အစားတွေကို ပြန်ပြင်ဝတ်တော့ အန်တီရှင်းရှင်းက ကျွန်တော်ကို ဖုန်းဆက်ကာ နောက်တစ်ပတ်လည်းခေါ်မှာလို့ ပြောလာပါတေ။ကျွန်တော်ကလည်း ဟုတ်ကဲ့ပါ ပြောပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တေ။

နောက်တစ်ပတ်မှာလည်း ရုံးပိတ်ရက်မှာ အန်တီရှင်းရှင်းဆီမှ ဖုန်းဖြင့် သူ့ယောကျ်ားက မြို့ထဲကိုသွားတေအမြန်လာခဲ့ပါလို့ ဖုန်းဆက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူတို့အိမ်ကိုရောက်သွားပါတော့တေ။ အိမ်ထဲကိုဝင်လိုက်တော့ သူကကျွန်တော့လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့တို့လင်မယားအိပ်ကုတင်ဆီသို ခေါ်သွားပါတော့တေ။ကျွန်တော်တို့လည်း အိပ်ခန်းရောက်တော့ သူကကျွန်တော့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ကျွန်တော့အဝတ်အစားအားလုံးကိုချွတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုတွန်ချလိုက်ပါတေ။ သူရဲ့ အိမ်နေရင်းဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်ရှည်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လာခဲ့ပါတေ။ဂါဝန်တစ်ခုဘဲ ဝတ်ထားတော့ ချွတ်လိုက်တာနှင့် အဝတ်စားမဲ့ဘော်ဒီမြင်တာနှင့် ညီလေးကအော်တို ခေါင်ထောင်လာခဲ့တေ။........

သူက ကုတင်ပေါ်တက်လာတာနှင့် ညီလေးကိုလက်နှင့် ဂွင်းသုံးချက်တိုက်ပေးပြီး အပေါ်ကနေခွကာ ထိုင်ချတေ။

** အား... ** 

ဆိုတဲ့ ညီသံနှင့်အတူ အဆုံးထိရောက်အောင် ဖြေးဖြေးလေးထိုင်ချပြီး ကျွန်တော့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးမှ အပေါ်ကနေ အမြန်တလှည့် အနှေးတလှည့်လုပ်ပေးပါတော့တေ ။.....

** အား... ကောင်လိုက်တာကွယ်...မောင်လေးရယ်... အား..... **

ပြောလည်းပြော လုပ်လည်းလုပ်ပါတော့တေ ။ သူက ၅ မိနစ်လောက်လုပ်ပေးပြီး သူပြီးချင်လာတော့ ဘေးကိုဆင်းကာ ပက်လက်အနေအထားနေပေးပြီး...

** မောင်ရယ်...မမပြီးချင်လာပြီ... မြန်မြန်လုပ်ပေး...**

တောင်ဆိုလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ ညီလေးကိုသူ့လက်ကကိုင်ပြီး တေ့ပေးတေ။ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုအပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတေ ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးလို့မြန်မြန်လုပ်နေတုန်း တံခါးပွင့်သံထွက်လာပြီး ဂျိန်း ပြန်ပိတ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်တာ ဦးရှောင်စွတ်က ဒေါသသံနှင့်

** မရပ်နဲ့ ဆက်လုပ် **

ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း လုပ်တာကိုရပ်ပြီး အဝတ်အစားကောက်ကာ ပြေးဖို့ကြံတော့ သူက ဒေါသနှင့်..

** ဟေ့ကောင် အောင်ဇော်.. မင်းကိုငါက မရပ်နဲ့ဆက်လုပ်လို့ ပြောတေလေ **

လို့ ပြောလာတော့ အန်တီရှင်းရှင်းက ကျွန်တော့ဆီကို လျှောက်လာပြီး ကြောက်စိတ်နှင့် ပျောသွားတဲ့ညီလေးကို တစ်ခါမှလုပ်မပေးဘူးတဲ့ ပါးစပ်နှင့်လုပ်ပေးလာပါတော့တေ ၊ညီလေးကလည်း အာငွေ့လေးပေးတော့ ပြန်ပြီးထောင်မတလာတော့ အန်တီရှင်းရှင်းက ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်ပြီး ပက်လက်အနေထားလေး နေပေးပြီး လက်နှင့်ကျွန်တော့ကိုဆွဲပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှာညှပ်ပြီး ညီလေးကိုကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ပေးပါတေ။ကျွန်တော်နှင့်အန်တီရှင်းရှင်းကို ကြည့်ပြီး ဦရှောင်စွတ်က.....

** အရင်ရက် မင်းဆီကို ရှင်းရှင်းလာပြီး လုပ်ကြတာကိုလည်း ရှင်းရှင်းက အိမ်ပြန်လာတော ငါ့ကိုပြောလို့ သိပြီးပြီ ငါကမစွမ်းတော့ဘူး သူ့အတွက်က သန်စွမ်းတဲ့ကောင်လေးလိုတေ ဆိုတာကိုမင်းလည်းသိတေ ငါလည်းသိတေ ကဲလုပ်တော့..**

ရယ်ကာပြောပြီး အန်တီရှင်းရှင်းရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ကျွန်တော့ကို ကြည့်ကာ ပြောပါတေ။ကျွန်တော်လည်း အန်တီရှင်းရှင်းကို ၅ မိနစ်လောက်လုပ်ပေးပြီး ပြီးသွားပါတော့တေ ။အမောဖြေပြီး အန်တီရှင်းရှင်းဘေးမှာ မှေးနေတုန်း ဦးရှောင်စွတ်က  သူပန်းမသေခင်မှာ မှီဝဲခဲ့တဲ့ ဆေးအရက်ကိုတစ်ခွက်ငှဲကာ ကျွန်တော့ကိုတိုက်ပေးပြီး သူက.....

** အောင်ဇော် ငါကမစွမ်းတာတော့ အမှန်ဘဲကွ ဒါပေမဲ့ တကယ်ချစ်တဲ့ယောကျ်ားက သူ့မိန့်မအတွက်အကောင်းဆုံးကြိုးစားကာ သူ့အတွက်ဦးစားပေးတတ်တာကို ပြလိုက်ပါကွာ **

လို့ပြောတော့ အန်တီရှင်းရှင်းက သူ့ယောကျ်ားဦးရှေင်စွတ်ရဲ့ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ကိုပါ ဆက်နမ်းပါတေသူက နမ်းရင်းနှင့် ညီလေးကို ဆွပေးပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ညီလေးအရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး စုပ်ပေးပါတေ ၊ညီလေးခေါင်းထောင်လာတော့ သူက ကျွန်တော်နှင့်ဦးရှေင်စွတ်ကို ကုတင်အနီးကိုခေါ်သွားပြီး ဦရှောင်စွတ်ကိုကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်စေပြီး သူက ဦးရှောင်စွတ်ကို ကုတင်အောက်ကနေ ကုန်းကာနမ်းပြီး ဖင်ကိုကော့ကာပေးထားတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတောတေ။

 ** အား... ရှီး... ** 

ဆိုတဲ့ ညီသံလေး ထွက်လာပြီး ဦးရှောင်စွတ်ကို တစ်ချက်နမ်းပြီးခေါင်းလေးကိုနောက်ပြန်လှည့်ပြီး ကိုယ်ကိုကျွန်တော့ရင်နှင့်ကပ်ပြီး နမ်းကာနောက်ပြန် လုပ်ပေးပါတေ။ဦးရှောင်စွတ်က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် လုပ်တာကိုကြည့်ပြီး သူက...

** အရမ်းလိုချင်သူကို အရမ်းသန်စွမ်းသူနှင့်မှ ကိုက်ညီတာပါ.. မောင်အောင်ဇော်ရယ် မင်းကမင်းအန်တီနှင့် ကိုက်ညီတဲ့ သူလိုအပ်တိုင်းမှာ မင်းဘဲ ဦးကိုယ်စား လုပ်ပေးပါကွယ်.. **

ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ကြောက်ရွံ့စိတ်တွေကုန်သွားပြီး အန်တီရှင်းရှင်းကို အနောက်ကနေ သူ့နို့တွေကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်ကာလုပ်ပြစ်လိုက်တာ ၁၀ မိနစ်အကြာမှာ နှစ်ယောက်သားအတူတူပြီးကာ ကုတင်ပေါ်သို့မှောက်ကျသွားပါတော့တေ.......,...

ကျွန်တော်နှင့်အန်တီရှင်းရှင်းဟာ အခုဆိုရင် ဘာမှစိုးရိမ်စရာ မရှိဘဲ အေးဆေးဘဲ သူလိုအပ်ရင်လုပ်ကြသလိုဘဲကျွန်တော်လိုအပ်ရင်လည်း သူကငြင်းဆန်မူ မရှိဘဲ လုပ်ဖြစ်ကြပါတော့တေ ။ ကျွန်တော်လည်း လစာထုတ်တော့ အခန်းခကိုသွားပေးတော. အန်တီရှင်းရှင်းမယူဘဲ...

** မောင်ရယ် မောင့်အခန်းခကို မယူပါဘူးကွာ မောင် ဒီအိမ်ကိုဘဲ ပြောင်လာခဲ့တော့ ဒီအိမ်မှာဘဲ နေတော့**

ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ပိုက်ဆံကို သျမ်းဆည်းလိုက်ပြီး အခန်းကို အန်တီရှင်းရှင်းနှင့်သွားကာအဝတ်အစားတွေကို ထုတ်ပိုးပြီး သူတို့ရဲ့အိမ်ကိုပြောင်းလာခဲ့ပါတေ။ အိမ်ကိုရောက်တော့ အောက်ထပ်ကအခန်းလွတ်တစ်ခုမှာ ပစ္စည်းတွေနေရာချပြီး သူနှင့်ကျွန်တော် အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေနှင့် စိတ်ကြွပြီး သူ့ကိုကုတင်ပေါ်မှာ လက်ထောက်စေပြီး အနောက်ကနေ သူ့ကိုဆောင့်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တေ။ 

လုပ်နေတုန်းမှာဘဲအန်တီရှင်းရှင်းရဲ့ သမီးမိသားစု ရောက်လာပြီး အန်တီရှင်းရှင်းကို ခေါ်တော့ လုပ်ကောင်းနေတုန်းမှာ ရပ်လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်ပြီး သူရှေ့ကထွက်သွားပါတေ။ သူရှေ့က ထွက်သွားပြီး ၂ မိနစ်ကြာမှဘဲကျွန်တော်လည်း ထွက်လိုက်ပြီး သူတို့နုတ်လိုက်ပါတေ ။ ကောင်းကောင်းလေးက ကျွန်တော်နှင့် အရမ်းခင်တော့ကျွန်တော့အနားမှာဘဲ နေနေတေ။ အန်တီရှင်းရှင်းက သားတို့သမီးစားဖို့ တစ်ခုခုလုပ်လိုက်အုံးမေ ပြောပြီးမီးဖိုခန်းကို ဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်းကူပေးပါ့မေ အန်တီ ပြောကာ သူ့နောက်ကို လိုက်သွားပါတေ....

အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ တီဗွီကြည့်နေတဲ့ အန်တီရှင်းရှင်းသမီးမိသားစုကို ထားကာ ကျွန်တော်လည်း အန်တီရှင်းရှင်းရှိတဲ့ မီဖိုခန်းကိုဝင်လိုက်တော့ အန်တီရှင်းရှင်းက ပြုံးပြီး အပြေးကလေးလာကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့စားပွဲမှာလက်ထောက်ကာ နေပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုခါးအထိ လှန်လိုက်ပြီး ညီလေးကိုတေ့ပြီး အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပါတေ အရှိန်ကောင်းတုန်း ရပ်လိုက်ရတာမို့ သူ့ညီမလေးကလည်းအရည်တွေရွှဲနေပြီ သူကလည်း ကျွန်တော့ကို နောက်ပြန်လှည့်ပြီး....

** လုပ်ကောင်းနေတုန်းမှာကွယ်... အား.. မောင်.. ဒီတစ်ခေါက်တော့ ပြီးအောင်လုပ်ကွာ **

လို့ တိုးတိုးလေးပြေပါတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး အမြန်ဆောင့်လုပ်နေတုန်းမှာဘဲကောင်းကောင်းလေးက ဖွားဖွားခေါ်ပြီး ရောက်လာတော သူ့ရဲထမိန်ကိုဖုံးထားလိုက်ပြီး ရပ်မေလုပ်တော့အန်တီရှင်းရှင်းက ကျွန်တော့ကို နောက်ပြန်ဆွဲပြီး ဘေးကခုံကို ဆွဲကာ ကျွန်တော်ကိုထိုင်စေပြီး ကျွန်တော့အပေါ်မှာဘဲ သူထိုင်ကာ ကောင်းကောင်းလေး အနီးရောက်လာတော့

** ဖွားဖွား သား ဗိုက်ဆာတေ ၊ ဖွားဖွားက ဦးအောင်ပေါ်မှာ ဘာလို့ထိုင်နေတာလဲဟင် **

မေးလာတော့ ကျွန်တော်ဘဲ ကောင်းကောင်းကိုကြည့်ကာ

** သား ဖွားဖွားက ခေါင်းမူးသွားလို့ ဦးအောင်က အနောက်ကနေနိပ်ပေးနေတာပါသားအပြင်ကစောင့်နော် သားအတွက် ဦးအောင်က စားစရာတွေ ယူလာပေးမေ **

ပြောလိုက်မှ ကောင်းကောင်းလေး ပြန်ထွက်သွားတေ ကလေးရှေ့မှာ ရှိနေတာတောင်မှ အန်တီရှင်းရှင်းကထိုင်ရက်နှင့် စကော့ဝိုင်းလေးဝိုင်ကာလုပ်ပေးပြီး......

 ** အား... ရှီး.. ကျွတ်..ကျွတ်..**

ညီလိုက်သေးတေ ကောင်းကောင်းလေး အပြင်ထွက်သွားမှ သူ့ကို စားပွဲပေါ်မှာ မှောက်စေပြီး အနောက်ကနေသူ့ဖင်ဖြူဖြူကြီးကို ကြည့်ပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးပြီး အချက်နှစ်ကျော်မှာ နှစ်ယောက်သားပြီးသွားကြပါတော့တေ......

အဲ့နေ့က စားသောက်ပြီးမှ အန်တီရှင်းရှင်းသမီးတို့ မိသားစုပြန်သွားပြီး ကျွန်တော့အိပ်ရာပေါ်မှာ တစ်ကြိမ်သူတို့လင်မယားအိပ်ရာပေါ်မှာ တစ်ကြိမ် ထပ်လုပ်ဖြစ်ပါသေးတေ။ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ပြောင်းပြီးနယ်မှာနေမှ သူတို့အိမ်မှာ မနေဖြစ်တော့ဘူး... ဒါပေမဲ့ အလုပ်ကိစ္စနှင့် လာရင် သူနှင့်တော့ အမြဲလိုလိုဘဲသူတို့အိမ်ရဲ့နေရာစုံမှာ ပုစံမျိုးစုံစွာ လုပ်ဖြစ်ကြပါတေဗျာ.......။

. ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်...........

 သရဲလေး.

ပြီးပါပြီ



Tuesday, June 7, 2022

အမကြီး အမိရာ (စ/ဆုံး)

 အမကြီး အမိရာ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဘာသာပြန်ဝတ္ထုဖြစ်ပါသောကြောင့် မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုနှင့် မကိုက်ညီပါက ကျော်သွားပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်ခင်ဗျာ…။ 

သူရိန်စိုးတယောက် ၁၀ တန်းစာမေးပွဲအောင်မြင်သော ကြောင့် သူရောသူ့မိသားစုကပါ အတိုင်းမသိဝမ်းသာ နေကြသည်။နယ်မြို့လေးတခုနေကြသောမိသားစုဖြစ်ကြပေမယ့် သူရိန်စိုးအဖေဦးစိုးဝင်းတို့မိသားစုမှာ ဆွေစဉ်မျိုးစက်ချမ်းသာလာကြသူများဖြစ်ကြသည့်အပြင် မိခင်ဘက်ကလည်း လယ်ဧက ပေါင်းရာနဲ့ချီပြီပိုင်ဆိုင်ကြသော လယ်ပိုင်ရှင်များဖြစ်ကြသည်။ 

ထို့ကြောင့် သူတို့မိသားစုမှာလည်း ဖခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုနဲ့မိခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုတွေပေါင်းပြီး တိုးပွားလာခဲ့ကြ သည်။ သူတို့မိသားစုတွင် အဖေရောအမေပါ စိတ်ထားကောင်းကြပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာနေထိုင်တတ်ကြသကဲ့သို့ သူရိန်စိုးနှင့်အမဖြစ်သူသီတာစိုးတို့ကိုလည်း ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာနေထိုင်ကြရန် ငယ်ငယ်ထဲကဆုံးမလာခဲ့ကြသည်။ 

ရန်နိုင်စိုးရော သီတာစိုးပါ လိမ္မာကြသောသားသမီးများဖြစ်ကြသောကြောင့် မိဘများအနေနဲ့ကလည်း စိတ်ချမ်းသာခဲ့ကြရလေသည်။သူရိန်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မှာ တနှစ်ကြီးတနှစ်ငယ်ကြသော မောင်နှမများဖြစ်ကြပြီး အခုသူရိန်စိုးက အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ်နဲ့ ၁၀ တန်းအောင်ခဲ့ပြီး သီတာစိုးကမူ အသက် ၁၈ နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်မြို့တွင် အမျိုးသမီးအဆောင်တခုမှာနေ ပြီး တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် တက်ရောက်နေသည်။ 

ယခုမူ ရန်နိုင်စိုးကပါ တက္ကသိုလ်တက်ရောက်တော့မည်ဖြစ်သဖြင့် သူမကဲ့သို့ အဆောင်တွင်နေရတော့မည်ဟု ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်။သို့သော် သူအဖေဦးစိုးဝင်းက ၃ လွှာရှိတိုက်ခန်းတခုကို ဝယ်ယူလိုက်ပြီးနောက်အိမ်ထောင်ပရိဘောဂပစ္စည်းများကိုပါဖြည့်ဆည်းထားခဲ့ကြောင်းကို သူရိန်စိုးတက္ကသိုလ်တက်ရန် တပတ်အလိုတွင်မှ အသိပေးလာခဲ့သည်။

သူ့အဖေ၏စိတ်ကူးမှာ သားဖြစ်သူရော သမီးဖြစ်သူကို တကွဲတပြားစီအဆောင်တွေမှာ မနေခိုင်းတော့ဘဲ အတူတကွနေထိုင်စေခြင်းဖြင့် တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်ရှုစောင်မပြီးတယောက်အခက်အခဲကိုတယောက် ကူညီပေးစေအလို့ငှာ ထိုသို့စီစဉ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ထိုတိုက်ခန်းထဲတွင် အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ၊ ဧည့်ခန်းတခန်းနှင့် မီးဖိုခန်းနဲ့တွဲလျက် ထမင်းစားခန်းပါရှိပြီး ရေချိုးခန်း ကသက်သက်အိမ်သာကသက်သက် ဖြစ်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ၃၂ လက်မ LED တီဗွီတလုံးနှင့် EVDတလုံးပါ တပ်ဆင်ပေးထားပြီး skynet ရုပ်သံလိုင်းနဲ့လည်း ဆက်သွယ်တပ်ဆင်ပေးထားသည်။ အိပ်ခန်းတွေထဲမှာ အကျယ် ၅ ပေ နှင့် အရှည် ၆ ပေခွဲ အိပ်ကုတင်တလုံးစီပါရှိပြီး စာကြည့်ရန်စားပွဲနှင့်ကုလားထိုင်တလုံးစီလည်း ပါရှိသည်။ 

အဝတ်အစားထည့်ရန်အ တွက် ၄ ပေ ၆ ပေ ဘီရိုတလုံးစီကိုပါထည့်ပေးထားသည်။ မီးဖိုခန်းထဲတွင် လျှပ်စစ်ဖြင့်ချက်ပြုတ်ရသော ထမင်းပေါင်းအိုး ဟင်းအိုး၊ ဒယ်အိုး ရေနွေးအိုး တို့ကို စုံလင်စွာဝယ်ပေးထားသည်။ ရေချိုးခန်းမှာ ရေပန်းဖြင့်ချိုးရမှာဖြစ်ပြီး အဝတ်လျှော်ရန်အတွက် လည်း အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးထားသည်။သူရိန်စိုးအနေနဲ့ ရန်ကုန်မြို့သို့မကြာခဏဆိုသလို ရောက်ဖူးနေသဖြင့် အထူးအဆန်းဖြစ်မနေတော့ဘဲ အဝေးပြေးကားဂိတ်ကနေ သူ့အဖေဝယ်ပေးထားသောတိုက်ခန်းဆီသို့တက္ကဆီငှားပြီးစီးလာခဲ့သည်။ 

ထိုတိုက်ခန်းသို့ရောက်သောအခါလွန်ခဲ့သောတပတ်လောက်ထဲက အဆောင်ကနေပြောင့်းရွှေ့နေထိုင်နေသော အမဖြစ်သူသီတာစိုးက သူ့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးပြီး သူပါလာသောပစ္စည်းများကိုလည်း ကူညီသယ်ပိုးပေးလေသည်။အမေဖြစ်သူထည့်ပးလိုက်သော ရေရှည်ခံစားစရာများကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက မီးဖိုခန်းတွင်သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက်သူ့ကို

 “သူရိန် နင်ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်ပြီးရင် ညစာစားလို့ရအောင် လုပ်ထားလိုက်မယ်” 

ဟုပြောပြီးသူ့အနားကနေ ထွက်သွားသည်။သူ့ကိုကျောခိုင်းထွက်သွားသောအမဖြစ်သူ၏နောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့်ရင်းသူ့စိတ်ထဲကနေ 

“အင်းးးးးငါ့အမကတော်တော်ကိုလှလာတာပါလား”

ဟု စဉ်းစားတွေးတောမိလိုက်သည်။ 

အမ ၁၀ တန်းတုန်းက သူကအမကိုသတိမထားမိသလို အမကလည်းသူမကျောင်းစာနဲ့သာအချိန်ကုန်ခဲ့ရသည်။ အမတက္ကသိုလ်တက်တော့ သူက ၁၀တန်းဖြစ်သဖြင့် ကျောင်းစာနဲ့သာလုံးပမ်းနေရပြီး အမကလည်းကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်တွေမှာသာ အိမ်ကိုပြန်လာသဖြင့် အနေဝေးနေခဲ့သလို ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ 

ထိုနေ့ကစပြီး ရန်နိုင်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် တိုက်ခန်းတခုထဲတွင်အတူနေကြပြီး တက္ကသိုလ်တက်ပြီး ပညာသင်ခဲ့ကြသည်။ အရွယ်ရောက်လူပျိုယောင်္ကျားလေးနဲ့မိန်းကလေးတို့ တိုက်ခန်းတခုတွင်နှစ်ယောက်ထဲအတူတူမနေသင့်ကြသော်လည်း သူတို့ကမူမောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဖြစ်နေသဖြင့် မည်သူတဦးတယောက်ကမျှ မသင့်တော်ဘူးဟု မထင်ကြပေ။ 

သူတို့နေသောတိုက်ခန်းနှင့် တက္ကသိုလ်မှာ သိပ်မဝေးလှဘဲ ၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ်လမ်းလျှောက်ရရုံသာရှိသည်။ထို့ကြောင့် မနက်ဆိုလျှင် မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတကွလမ်းလျှောက်ပြီးကျောင်းကိုသွားကြသလို နေ့လည်စာကိုလည်းကျောင်းကကင်န်တီးန်တွင်သာ စားသောက်ကြပြီး ညနေပိုင်းကျောင်း ဆင်းချိန်မှာလည်း အိမ်ကိုတန်းပြန် မလာကြသေးဘဲ ကျောင်းဝင်းထဲက အရိပ်ကောင်းသောနေရာတွေမှာ အချိန်ဖြုန်းကြပြီး နေအေးသောအချိန်တွင်မှသာအိမ်သို့အတူတကွပြန်လာခဲ့ကြသည်။ 

သီတာစိုးရဲ့ဘေးမှာ အချိန်ပြည့်နီး ပါးရှိနေတတ်သော သူရိန်စိုးကြောင့် မည်သည့်ကျောင်းသားတဦးကမှ သီတာစိုးအနားချဉ်းကပ်ဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ချေ။ ထိုသို့ ၃ လခန့် ကြာအောင်နေလာကြပြီး ကျောင်း ပိတ်ရက်ဖြစ်သော စနေနေ့နေ့လည်တွင် သီတာစိုးက ဟဲ့ သူရိန် နင်ရေချိုးတော့လေငါအဆာပြေစားဖို့ တခုခုလုပ်ထားလိုက်မယ် နင်ရေချိုးပြီးရင် စားကြရအောင်အေးပါ သူရိန်စိုးက အေးပါဟုနှုတ်ကပြောနေပေမယ့်လည်း လူကနေရာ ကမရွေ့သဖြင့် သီတာစိုးက 

“ဟဲ့ ထတော့လေ” 

“မမကလဲဟာ ကျောင်းပိတ်ရက်ဘဲဟာ ငါပျင်းနေလို့ဟ”

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ သီတာစိုးကရန်နိုင်စိုးလက်ကိုဆွဲပြီ 

“ထဆိုရင် ထစမ်းဟာ လာစမ်း ငါကိုယ်တိုင်နင့်ကိုရေချိုးပေးမယ်” 

ဟု ရယ်ရင်းမောရင်းပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သီတာစိုးက သူမမောင်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီသို့ ဦးဆောင်ပြီးသွား လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်သောအခါ သူမကရန်နိုင်စိုး ဝတ်ထားသော တီရှပ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ရန်နိုင်စိုးမှာအိမ်နေရင်းဝတ်ထားသော ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့သာ ဖြစ်သွားသည်။ 

ထိုနောက် သီတာစိုးကရေပန်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီး 

“နင်ချိုးထားနှင့်။ ငါနင်လဲဖို့ပုဆိုးနဲ့တဘက် သွားယူလိုက်ဦးမယ်"

ဟုပြောကာ ထွက်ခွာသွားသည်။သူကရေပန်းကထွက်လာသော ရေစက်တွေအောက်မှာ ဇိမ်ခံရေချိုးနေလိုက်ပြီး သူလဲရန်ပုဆိုး နဲ့တဘက်သွားယူပေးသော အမဖြစ်သူက ပြန်ရောက်လာကာ 

“ဟဲ့ ခုထိဆပ်ပြာမတိုက်ရသေးဘူးလား သြော် ဒီကောင်လေးနဲ့တော့ ခက်တော့တာပါဘဲနော်”

ဟု မြည်တွန်လိုက်ရင်း ရေပန်းခလုတ်ကိုပိတ်ကာ သူမကိုယ်တိုင်ဆက်ပြာတိုက်ပေးနေသည်။ သူရိန်စိုးစိတ်ထဲတွင် နူးညံ့နေသော သူ့အမလက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ပေးနေ သလိုဖြစ်နေသောကြောင့် စိတ်တွေယိုင်လာသလို သူ့လီးက လည်း သိသိသာသာကြီးကိုထောင်မတ်လာသည်။ 

ထိုအခြေအနေကိုအမကရိပ်မိသွားပြီ

း”ဟဲ့ သူရိန် ငါကနင့်အမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဆိုတာ သတိထားဦး တဏာရူးလေးရဲ့” 

ဟုပြောပြီး ရေပန်းခလုတ်ကိုပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းအပြင် ကနေရပ်စောင့်နေသည်။ ခဏကြာစောင့်ပြီးမှ ရေပန်းခလုတ်ကို ပြန်ပိတ်ပြီး 

“တော်ပြီ ရော့ခေါင်းကိုသေချာသုတ်”

 ဟု တဘက်ကိုကမ်းပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။ပြီးနောက် ပုဆိုးကိုကမ်းပေးပြီး 

“အဝတ်အစားလဲပြီးရင် လာခဲ့တော့ ငါပြင်ဆင်ထားလိုက်တော့မယ်”

ဟုပြောကာ သူ့အနားကနေထွက်ခွာသွားသည်။အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် မီးဖိုခန်းဘက်ထွက်လာသောသူ့ကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက အပြုံးလေးနဲ့ဆီးကြိုနေသည်။ သူကအမဖြစ်သူဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အမက သူစားရန်အတွက် ထည့်ပေးသည်။ 

အမပုံစံက သူ့ကိုကလေးတယောက်သဖွယ် ပြုစုဂရုစိုက်ပေး နေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကျေနပ်နေမိသည်။ ထို့နောက် စားသောက်ပြီးကြပြီး အမကဘေစင်တွင်ပန်းကန်ဆေးနေစဉ် သူကအမဖြစ်သူကို နောက်ကျောဘက် ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ရင်း

”နင်က အရမ်းလှတာဘဲမမရာ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါအမက “ငါ့လာပြီးမြှောက်မပြောနဲ့”ဟု ပြုံးရွှင်နေသောမျက်နှာဖြင့် ကျေနပ်စွာတုံ့ပြန်သည်။”ငါတကယ်ပြောတာမမရ ငါလေနင့်ကိုအရမ်းချစ်တာဘဲ နင်ကငါ့ရဲ့ အချစ်ရဆုံးလူဖြစ်သွားပြီ ချစ်မမရဲ့”

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမကအံ့သြသောလေသံဖြင့်

"အယ် နင်ငါ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"

”ချစ်လို့ ချစ်မမလို့ခေါ်တာလေ ဘာလဲ နင်ကမကြိုက်ဘူးလား?” 

“ငါကမကြိုက်စရာအကြောင်းမရှိပါဘူးဟာ. ဒါပေမယ့်လူတွေ့ရှေ့မှာတော့ အဲလိုမခေါ်မိစေနဲ့နော် အိမ်မှာတော့ နင်ကြိုက်သလိုခေါ်ပေါ့”

 “ဒါကြောင့်နင့်ကိုချစ်နေရတာဟ”

ဟုပြောပြီး အမဖြစ်သူရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဖြူဖွေးနူးညံ့သောအမရဲ့ပါးပြင်မှာ သူ့ရဲ့အနမ်းကြောင့် နီရဲသွားပြီး

 “ဟာ နင်ကလဲ”

ဟု ရှက်စိတ်မွန်ကာ ပြောလာသည်။ သူကအမရဲ့ကျန်ရှိနေ သေးတဲ့ နောက်ပါးတဖက်ကိုပါ နမ်းလိုက်တော့ အမကသူ့ကိုလက်လျော့ထားသည့်လေသံလေးဖြင့်

”ကဲ နမ်းလို့မပြီးတော့ဘူးလား”

”ပြီးသေးဘူး”

ဟု ပြောပြီး အမနဖူးကိုဆက်လက်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အမရဲ့ချွန်မြမြနှာခေါင်းလေးကို သွားနဲ့မနာကျင်ရအောင် ကိုက်လိုက်တော့ အမကမနေတတ်တော့သဖြင့်

 “ဖယ်တော့ဟာအဲလောက်နမ်းချင်နေရင်လဲ မိန်းမတယောက်သာယူထားလိုက်တော့ ” 

“မိန်းမမယူပါဘူးဟာ ငါ့မှာနင်ရှိနေတာဘဲ ဘယ်မိန်းမမှ မယူပါဘူး” 

“ဟဲ့ ငါကနင့်အမလေ နင့်မယားမှမဟုတ်တာ” 

“ငါကတော့ နင့်ကိုငါ့မယားဖြစ်ချင်တာ”

ဟုပြောပြီး အမကိုဖက်ထားသောလက်တွေက အမရဲ့ မို့မောက် ပြီးကျစ်လစ်စူဖြိုးလှသည့်နို့အစုံပေါ်ကိုရောက်သွားကာ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ အမခမျာဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ နို့တွေကိုအကိုင်ခံလိုက်ရသည်။ ခဏအကြာတွင်မှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး

 “ဒါဘာလုပ်နေတာလဲသူရိန်ဖယ်စမ်း ငါ့ကိုအခုလွှတ်စမ်း” 

“မလွှတ်နိုင်ဘူးမမရာငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်မိနေလို့ပါ”

 “ငါအဖေနဲ့ပြန်တိုင်မှာနော်” 

သူရိန်စိုးကအမဖြစ်သူကိုဘာမှပြန်မပြောတော့ ဘဲ အမဖြစ်သူရဲ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီး ဆုတ်ဖြဲပြစ်လိုက်သည်။ 

သီတာစိုးအင်္ကျီမှာ မောင်ဖြစ်သူရဲ့ဆုတ်ဖြဲတာခံ လိုက်ရပြီး ရင်ဘတ်ဟင်းလင်းပွင့်သွားကာ ဘရာစီယာအနက်ရောင်လေးနဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတို့မှာ လှပစွာပေါ်ထွက်လာ သည်။ ဘေစင်အရှေ့ကမှန်ထဲကနေ အမရဲ့နို့တွေကိုကြည့်ပြီးဆုက်ကိုင်လိုက်တော့ အမကသူ့ဆီကနေရုန်းထွက်နေသည်။ ထို့ပြင့် သူ့လက်တွေကိုသူမနို့တွေဆီကနေ တွန်းထုတ်နေသဖြင့် သူကအမရဲ့နို့တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်လာ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြစ် လိုက်ကာ တဆက်ထဲအမထမိန်ကိုပါ ဆတ်ခနဲ့ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ 

အမမှာ သူမရဲ့ထမိန်ချွတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် လူကထမိန်ကိုလိူက်ဖမ်းနေသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ရှေ့သို့ ကုန်းသွားသည်။ အိမ်နေရင်းဖြစ်သဖြင့် ပင်တီမဝတ်ထားသောအမဖင်တွေမှာ ဖြူဖွေးပြီးစွင့်ကားမို့မောက်နေသည်။ သူကဖင်ကုန်းပြီးထမိန်ကိုပြန်လည်မယူနေသော အမနောက်မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကြားကအမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာကပ်ပြီး အနံ့ရှူလိုက်သည်။ 

ပြီးနောက် အမဖင်တွေကိုလက်တွေနဲ့ဆုပ်ကိုဖြဲ ထားပြီး အမစောက်ပတ်ကိုစတင်ယက်ပေးလိုက်သည်။ မထင်မှတ်ထားသောအချိန်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးကသူ့လျှာကပေးလိုက်တဲ့အရသာကြောင့် ရှေ့သို့ကုန်းနေရာကနေပြန်မထလာတော့ဘဲ ဘေစင်အပေါ်လက်ထောက်ပြီး ငြိမ်ခံပေးနေသည်။

သူကအမစောက်ပတ်အတွင်းထဲအထိ လျှာကိုထိုးသွင်းပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကိုပါ ယက်ပေးလိုက် စောက်စိလေးကိုစုတ်ပေးလိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။ ထိုနောက်အမရဲ့ ခပ်ညိုညိုဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့စက်ဝိုင်းပုံယက်ပေး လိုက်တော့ အမကတွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး

 “သူရိန် အဲဒါဖင်ပေါက်လေဟာရွံစရာကြီးပါ။ မလုပ်ပါနဲ့ဟာ”

“နင့်ဖင်ကို ငါမရွံပါဘူးမမရာ နင့်ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော ငါမရွံပါဘူး” 

“အာ နင်ကလဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ” 

“နင်နဲ့ငါက လင်မယားတောင်ဖြစ်တော့မှာကို ရှက်နေသေးတာလားချစ်မမရယ်” 

ဟု ပြောရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပေပွနေသည့်အပြင် စောက်ခေါင်းထဲကစီးကျနေသည့်စောက်ရည်တွေကြောင့် စိုရွဲနေသော အမရဲ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း လေးအပေါ်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ထောက်ထား လိုက်ရင်း 

“နင့်ကိုငါလိုးတော့မယ် အမရေ”

ဟုပြောကာ သူ့လီးကိုအမရဲ့စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သူ့လီးရဲ့တိုးဝင်လာမှာကြောင့် အမရဲ့ကျောလေးကော့ တက်သွားပြီး ဖင်ကော့ပေးနေသလိုဖြစ်သောကြောင့် လီးကိုအဆုံးအထိထိုးသွင်းပြီးစတင်လိုးလိုက်သည်။

အမဖြစ်သူရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကိုကိုင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အားကုန်ဆောင့်လိုးနေချိန်မှာ သူ့လီးတံတလျှောက်က အမရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်နေသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးမှာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းအချိန်ကိုက်သူမဖင်တွေကိုကော့ပေးကာ ကောင်းကောင်းကြီးခံစားနေပေသည်။ 

ထို့နောက် သူ့လီးထဲကသုတ်ရည်တွေက အမစောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်မိလိုက်ပြီးနောက်အမရောသူပါချွေးသီးချွေးစက်တွေနဲ့ မောပန်းပြီးခြေကုန်လက်ပန်းကျသလိုဖြစ်သွားကြသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် အမဖြစ်သူနဲ့ အတိုင်အဖောက်ညီညီလိုးခဲ့ကြသောကြောင့် ချက်ခြင်းစကားမပြောနိုင်ကြသေးဘဲ အမောဖြေနေကြရသေးသည်။ ပြီးနောက်တွင်မှ သူက 

“ချစ်မ ငါလိုးတာကောင်းလား?” 

ဟုမေးလိုက်သောအခါ အမကနီရဲနေသောမျက်နှာဖြင့် 

“အာ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ” 

“ရှက်မနေပါနဲ့ချစ်မရာ နင်အပျိုမဟုတ်တော့တာ ငါသိပြီးပြီ”

 “ဘာလဲ နင်ကငါ့ကိုအပျိုမဟုတ်တော့လို့ အထင်သေးတာလား” 

ဟု စိတ်ဆိုးသလိုမေးလိုက်သောအခါ သူကအမဖြစ်သူကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး 

“နင်ဘာဘဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ အခုအချိန်ကစပြီး နင်ကငါ့မယား ဖြစ်သွားပြီ။ တခြားဘယ်ယောက်င်္ကျားနဲ့မှ မပတ်သတ်တော့ ရင် ရပြီ။ အရင်ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ထားခဲ့လိုက်ပါတော့ဟာ” 

ထိုအခါ အမကသူ့ကိုမျက်ရည်ဝဲနေသော မျက်လုံးအစုံနဲ့ကြည့်နေရင်း 

“ငါ့ကိုအဲလောက်တောင် ချစ်တာဘဲလားဟာ”

 ဟု ရီဝေစွာမေးလိုက်သည်။ သူကအမမျက်နှာလေးကိုငုံ့ကြည့်ပြီး အမနှုတ်ခမ်းလေးကိုတချက်မှနမ်းလိုက်ကာ 

” ချစ်တာပေါ့ဟာ ငါနင့်ကိုချစ်ခဲ့တာကြာပါပြီ မပြောရဲခဲ့သလို ၊ ပြောဖို့လည်းမသင့်တော်လို့ ငြိမ်နေခဲ့ရတာပါ” 

“အေးပါသူရိန်ရယ် လူတွေကြားထဲမှာတော့ ဟန်မပျက်စေနဲ့နော်။အိမ်ရောက်ရင်တော့ နင့်သဘောဘဲ” 

“ဘယ်လို !ငါ့သဘောဟုတ်လား ချစ်မ” 

“အင်း..ဟုတ်တယ်..နင့်သဘော..မောင့်သဘော” 

ဟုပြောရင်း မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး သဘောကျကျေနပ်စွာဖြင့် တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ကြသည်။


 ပြီးပါပြီ 



Sunday, June 5, 2022

ဝက်သစ်ချမြိုင်က ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

  ဝက်သစ်ချမြိုင်က ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်လမ်း - Don John

အခန်း ( ၄ )

ရက်ပေါင်းများစွာ ဖျားပြီးနောက် မနက်ခင်းတစ်ခုတွင် သက် ကြည်ကြည်လင်လင် နိုးထလာသည်။ ခေါင်းလည်းမကိုက်၊ ချောင်းလည်းမဆိုးတော့ဘဲ ကိုယ်ပူကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ကိုစောက ဘေးမှာမရှိတော့...ထနှင့်ပြီ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှစ်နာရီကျော်ကျော်။ နန်းလုံ လာကူပေးသည်ကို မစောင့်တော့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ့်ဘာသာဝင်ပြီး ရေနွေးနွေးနှင့် သွားတိုက် မျက်နှာသစ်လုပ်လိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ညဝတ်အင်္ကျီအသစ်တစ်ထည် လဲဝတ်လိုက်သည်။ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလုပ်လိုက်သောကြောင့် ဗိုက်ဆာသလို ဖြစ်လာသည်။ ပြီးခဲ့သောရက်များက ဘာမှမစားချင်အောင် ခံတွင်းပျက်နေခဲ့သော်လည်း ဒိနေ့ကျတော့ နေကောင်းစပြုလာသဖြင့် တစ်ခုခုစားချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ ညအိပ်ဂါဝန်ပေါ်မှာ ရင်ကွဲကြိုးချည် သိုးမွေးအင်္ကျီရှည်ကြီးတစ်ထည်ထပ်ဝတ်ပြီး မီးဖိုခန်းနှင့်ဆက်ထားသော ထမင်းစားခန်းဘက်သို့ သက်ထွက်လာခဲ့သည်။

ထမင်းစားခန်းဘက်သို့ ချိုးကွေ့လိုက်စဉ် သက်ခြေလှမ်းများ တုံ့သွားသည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် နောက်ဆုတ်ပြီး လှည့်ထွက်ဖို့ပြင်သော်လည်း မမီတော့။ ကိုစိုင်းက ထမင်းစားပွဲမှာ စားလက်စမနက်စာပန်းကန်များ ရှေ့ချပြီး ထိုင်နေသည်။ နန်းလုံက သူ့ဘေးမှာရပ်နေရင်း စထရော်ဘယ်ရီရောင် ဆွယ်တာလေးနှင့် အောက်ခံ တီရှပ်အနက်လေးကိုပါ မပေးထားသည်။ 

ရင်သားထွားထွားအိအိများက မတွဲတတွဲလေး ကျနေသည်။ ကိုစိုင်းက လက်တစ်ဖက်နှင့် ခါးကိုဖက်ကာ နို့တစ်လုံးကို စို့နေရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လွတ်နေသော တစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေသည်။  နန်းလုံက မျက်နှာလေးရဲကာ နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ပြီး ခံနေရင်း ဘွားခနဲ ပေါ်လာသော သက်ကိုမြင်တော့ အံ့သြမှုဖြင့် ရုတ်တရက် ပါးစပ်လေးဟသွားကာ လက်ထဲက အင်္ကျီကို ကိုစိုင်းမျက်နှာပေါ် လွှတ်ချလိုက်မိသည်။ 

ကိုစိုင်းက ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်တော့ သက်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားသည်။ နေမကောင်းတုန်း သူ့အလိုဆန္ဒများကို မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တုန်းမို့ နန်းလုံနှင့်အိပ်ဖို့ကို သူကိုယ်တိုင် တိုက်တွန်းခဲ့ ခွင့်ပြုခဲ့တာဖြစ်ပေမယ့် ခုလိုမျကိစိရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတော့ ထူပူရှိန်းဖိန်းပြီး သဝန်တိုစိတ်တွေ ပေါ်လာမိသည်။

"ဆောရီးသက်ထား...အိပ်နေတုန်းထင်လို့"

ကိုစိုင်းက ကမန်းကတန်း လူချင်းခွာရင်းပြောသည်။ နန်းလုံက ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ယို့ယို့လေး ရပ်နေသည်။ ဘာကြောင့်လဲမသိ သဝန်တိုတဲ့ကြားက စောစောက မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကို သက်စိတ်ထဲက မဖျောက်နိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်မလာတာ ကြာပြီဖြစ်သော ခံစားချက်တချို့ နိုးကြားလာသည်။

"နေကောင်းပြီလား၊ လာ လာ၊ မနက်စာစားရအောင်"

ကိုစိုင်းက သက်နားကိုလာပြီး လက်မောင်းလေးကို အသာအယာကိုင်ကာ ခေါ်သည်။ ပြီးတော့ စားပွဲဆီသို့ တွဲခေါ်လာပြီး ထိုင်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့ မထိုင်သေးဘဲ ရင်ကွဲသိုးမွေးအင်္ကျီ၏ လွတ်နေသော ရင်ဘတ်ပိုင်းနေရာမှ သက်၏ ညဝတ်ပိုးဂါဝန်လေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ 

သက် စိတ်မလုံဘဲ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စောစောက စိတ်လှုပ်ရှားမှုအရှိန်ဖြင့် သက်၏ နို့သီးခေါင်းလေးများက တင်းတောင်ပြီး ချွန်ထွက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ သူက လက်ဖဝါးဖြင့် ခပ်ဖွဖွသပ်ကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ချင်း သက်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ စိုစွတ်လာသည်ကို ခံစားမိသည်။ သူက သက်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း တိုးတိတ်စွာ မေးသည်။

"ကြည့်ချင်လား၊ ကြည့်မှာလား။"

သက်မျက်နှာ ပန်းနုရောင်သန်းသွားသည်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သည့်ကြားမှ ကြည့်လည်းကြည့်ချင်နေမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိသည်။ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းငြိတ်ပြလိုက်သည်။

သူက သက်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နန်းလုံဘေးနားကခုံမှာသွားပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ နန်းလုံကို ရှမ်းလိုတစ်စုံတစ်ခုပြောလိုက်တော့ နန်းလုံက အင်္ကျီလေးကို ပြန်မပေးသည်။ သူက နန်းလုံ၏ ဖွံ့ထွားအိတွဲသော နို့ကြီးများကို စုံပင့်ကိုင်ရင်း နို့သီးခေါင်းထိပ်နီနီလေးများကို တလှည့်စီ စို့သည်။ သက်ကိုရှိသည်ဟု သဘောမထားတော့ဘဲ မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားပြီး နန်းလုံ၏ နို့များကြားတွင် မျက်နှာအပ်ထားသည်။ 

နို့သီးထိပ်လေးများကို လျှာဖြင့် မထိတထိလျက်ပေးသောအခါ စောစောက အရှိန်ဖြင့်ပေါင်းပြီး နန်းလုံ၏ အသက်ရှူသံများ မြန်လာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ နန်းလုံက အလိုက်သင့် လျှောပြီး ချွတ်ချပေးသည်။ အသားဖြူဖြူပေါ်မှာ ပန်းဆီရောင်ရဲရဲ အတွင်းခံလေးက ထင်းနေသည်။ သူက အတွင်းခံလေးထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ 

ဘောင်းဘီအသားပါးပါးလေးအောက်တွင် သူ့လက်ချောင်းများ လှုပ်ရှားနေသည်ကို သက်မြင်နေရသည်။ အစေ့လေးကို ကစားနေပုံရသည်။ နန်းလုံ ခြေထောက်များ ယိုင်ချင်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ အသံထွက်မညည်းမိစေရန် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားသည်။ ရုတ်တရက် သူက လက်ချောင်းများကို စုလိုက်ပြီး ပင့်ကာထိုးသွင်းလိုက်သည်။

"အ"

နန်းလုံ ခပ်အုပ်အုပ်အော်လိုက်သည်။

သူ့လက်ချောင်းများက ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသည်။ နန်းလုံခမျာ ခုံကိုအားပြုပြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့်် ထောက်ထားကာ ခြေထောက်ကားပြီးရပ်နေရသည်။ ဆယ့်လေးငါးခါ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး သူက လက်ကိုအတွင်းခံ လေးအောက်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နန်းလုံကို ခါးဖက်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ရက်သားနှင့် အိပ်ခန်းဘက်သို့ တရွတ်ဆွဲ ခေါ်လာသည်။ သက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဆတ်ပြသည်။ ညို့ခံရသူလို သက် နောက်မှလိုက်သွားမိသည်။

သက်တို့နှစ်ယောက်အိပ်သော အိပ်ရာပေါ်သို့ နန်းလုံကို သူက ဆွဲတင်လိုက်သည်။ သို့သော် အိပ်ရာဟိုဘက်ခြမ်းမှာပဲ။ လွတ်နေသောအခြမ်းဘက်ကို သက် တက်လိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးပျော့များကို ကျောမီကာ လျှောလျှောလေး ထိုင်နေလိုက်သည်။ ဆေးတွေအရှိန်ရော ဖျားထားတဲ့ အရှိန်ရော၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုရော အကုန်ပေါင်းကာ အလိုလို မောဟိုက်နေမိသည်။ သူကနန်းလုံကို ရှမ်းလိုထပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ 

နန်းလုံက အဝတ်အစားများကိုချွတ်ပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်။ သူကနန်းလုံအပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ ခန္ဓာကိုယ် ကိုမဟုတ်၊ မျက်နှာကို။ နန်းလုံ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ မပျော့မမာဖြစ်နေသော လိင်တံကို ထည့်ပေးသည်။ နန်းလုံက သူ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားပြုကိုင်ကာ စုပ်ပေးနေသည်။ 

ချက်ချင်း တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် တင်းမာလာသည်။ သူက ဆောင့်ကြောင့်ပြောင်းထိုင်လိုက်သည်။ နန်းလုံက ဥများကို တစ်လုံးချင်းစုပ်ပေးသည်။ ညိုမည်းပြီး အမွေးများပေါက်နေသော ဥများကို နန်းလုံ၏ နုနုထွေးထွေး ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက စုပ်ပေးနေရုံမက လျှာနီနီလေးနှင့်ပါ လျက်ပေးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း သက် အသက်ရှူမှားလာသည်။ 

ခဏကြာတော့ သူက ထပ်အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ နန်းလုံက လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ သူက နန်းလုံနောက်မှာ ဒူးထောက်ရင်းတင်ပါးကိုဆွဲမကာ နောက်သိုဖောင်းထွက်နေသောအကွဲကြောင်းလေးထဲ လိင်တံကိုတဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ရာ နန်းလုံကော့သွားသည်။ ထို့နောက် လက်တစ်ဖက်ကို ထောက်ထားကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့များကို ကိုင်တွယ်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ နန်းလုံခမျာ ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်းနာနေပုံရသည်။ တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းတွားနေသည်။ 

ခဏကြာတော့ လိင်တံကို မဖြုတ်ဘဲ တပ်ရက်သားဖြင့်နန်းလုံကို ခုတင်စွန်းထိ ဆွဲခေါ်ကာ ခုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်သည်။ သက်က ကိုစိုင်းရော နန်းလုံရောနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားသည်။ သူက သက်ကိုကြည့်ရင်း နန်းလုံ၏ နို့များကို စုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်နေသည်။ အားရအောင် ညှစ်ပြီးတော့ လွှတ်လိုက်ကာ အရှိန်မြှင့်ပြီး ဆောင့်တော့သည်။ ခပ်တွဲတွဲကျနေသော နို့များက ရမ်းခါနေသည်။ 

သူကသက်ကို အကြည့်မလွှဲဘဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်သည်။ နန်းလုံ၏ မျက်နှာလေးက နီရဲကာ မျက်လုံးများကို မှေးစင်းထားပြီး နှုတ်ခမ်းက နာကျင်မှုဖြင့် အနည်းငယ် မဲ့နေသည်။ သဝန်တိုတာရော စိတ်တွေထကြွလာတာရောပေါင်းကာ သက်ခံစားချက်တွေ ရောထွေးနေသည်။  သူက နန်းလုံ၏ ကုပ်ကို တစ်ချက်ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး နို့များကို ပြန်ကိုင်ကာအားပြု ဆုပ်ညှစ်ထားရင်း ပိုမြန်မြန်ဆောင့်သည်။ သူပြီးခါနီးပြီဆိုတာ သက်သိနေသည်။ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်ချက်တောင့်တင်းသွားသည်။ ရှမ်းစကားတချို့ကို အံကြိတ်ထားသောလေသံဖြင့် ခပ်တိုးတိုး အော်ရင်း နန်းလုံခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ ပြိုလဲကျသွားသည်။

သက် ခုမှသတိဝင်လာကာ ခုတင်ပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းလေးဆင်းလိုက်သည်။ ထမင်းစားခန်းဘက် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ စားပွဲပေါ်မှ ကော်ဖီကရားကိုဆွဲယူကာ ကော်ဖီတစ်ခွက် ငှဲ့သောက်ရင်း နန်းလုံအင်္ကျီပြန်ဝတ်ပြီး မနက်စာလာပြင်ပေးမှာကို ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။

.........................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

သက်နေပြန်ကောင်းလာပြီးတော့ ကိုစိုင်း ခရီးတွေအများကြီးထွက်ရသည်။ မင်္ဂလာဆောင်ခါနီးကတည်းက နားထားသော ရွှေ့ဆိုင်းထားသော အလုပ်တွေကို အကြွေးနှင့်ပြန်လုပ်နေရသည်။

အစက သက်နေကောင်းရင် ပြန်ဖို့စီစဉ်ထားသော နန်းလုံလည်း သက်ကိုအဖော်လုပ်ပေးရင်း အိမ်မှာဆက်နေနေရသည်။ ကိုစိုင်းကို ဝေမျှပေါင်းရသလို ဖြစ်နေသော်လည်း နန်းလုံကို သက် နည်းနည်းလေးမှမငြိုငြင်မိပါ။ မငြိုငြင်ရအောင်လည်း နန်းလုံက ဖြူစင်လွန်းသည်။ 

ကိုစိုင်း၏ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို ရလိုစိတ်နှင့်တွယ်ကပ်နေတာမဟုတ်၊ ကိုစိုင်းကို ကျေးဇူးရှင် လိုတစ်မျိုး ချစ်သူလိုတစ်သွယ် သံယောဇဉ်တွယ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သက်ကိုလည်း ကိုစိုင်းကို သူ့လက်ထဲမှ လုယူသွားသူလို သဘောမထားပဲ ကျေးဇူးရှင်၏ ဇနီးအဖြစ်သဘောထားကြောင်း သိသာသည်။ အစစအရာရာ အနွံအတာခံပြီး ဂရုတစိုက် လုပ်ကိုင်ပေးသည်။

နက်ဖြန်ကိုစိုင်းပြန်လာမည်။ ဒီနေ့ သက်ကိုယ်တိုင် အိမ်ကိုရှင်းနေသည်။ အလုပ်မရှိဘဲအိမ်မှာ အားနေတာကြာပြီဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းပျင်းရိစပြုလာသည်။ ဒါ့ကြောင့် ဘယ်သူမှမကူနဲ့ဟုပြောထားပြီး သက်စိတ်ကြိုက် အိမ်ကိုသနေသည်။

ခန်းဆီးတွေအကုန်ဖြုတ်ပြီးအသစ်လဲ၊ ခြံထဲက နှင်းဆီပန်းတွေခူးကာ ဧည့်ခန်း၊ မီးဖိုခန်းနှင့် အိပ်ခန်းထဲပါမကျန် တွေ့သမျှပန်းအိုးတွေမှာထိုး၊ စားပွဲခင်းတွေလဲ၊ သူ့နေရာနှင့်သူမဟုတ်သော ပစ္စည်းမှန်သမျှကို သိမ်းဆည်းနေရာချ၊ အဝတ်ဗီရိုတွေရှင်း၊ မှန်တင်ခုံရှင်း...အားလုံးပြီးသွား၍ တစ်အိမ်လုံး သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး နှင်းဆီရနံ့ကြိုင်လှိုင်သွားသောအခါ သက်လည်း ဖတ်ဖတ်မောပြီ။ ရေချိုးဇလုံထဲမှာ ရေနွေးနွေးလေးကို စိမ်ချိုးပြီးနောက် ညဝတ်ဂါဝန်လေးတစ်ထည်ဝတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲနေမိသည်။

" မမ၊ ပင်ပန်းနေတာလား၊ နန်းကူပေးပါမယ်ဆို တစ်ယောက်တည်းလုပ်တာကိုး"

နန်းလုံက အခန်းထဲသို့ဝင်လာရင်း အသံဝဲဝဲလေးနှင့် ပြောသည်။

" မမလုပ်ချင်လို့ပါ နန်းရယ်၊ အလုပ်မရှိတော့ပျင်းနေတာ။ ခုတော့ ပင်ပန်းပြီးညောင်းကိုက်သွားပေမယ့် ကိုယ့်လက်ရာလေးတွေ ပြန်ကြည့်ပြီး ပျော်နေတယ်။"

"မမညောင်းနေတာလား၊ နန်းနှိပ်ပေးမယ်လေ။ မှောက်လိုက်မမ"

နန်းလုံကိုအားနာသော်လည်း သက်တကယ်ကိုညောင်းနေသည်။ ရေချိုးလိုက်လို့ ပင်ပန်းတာတွေ ပျောက်သွားသော်လည်း ကိုယ်လက်တွေက ခုမှ တဖြည်းဖြည်း ညောင်းညာကိုက်ခဲလာသည်။ ထို့ကြောင့်အားနာနာနှင့်ပင် မှောက်ပေးလိုက်သည်။

နန်းလုံက ခုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ခေါင်းကနေ စနှိပ်ပေးသည်။ နူးညံ့ သော်လည်း သန်မာသော လက်ချောင်းလေးများက အနှိပ်ကျွမ်းကျင်သည်။ ငါးမိနစ်အတွင်းမှာပင် အကြောအချင်များပြေလျော့လာသည်။ ဂျင်းပန်လေးနှင့်မို့ သက်ကျောပေါ်လွယ်လွယ်ကူကူခွပြီးဆက်နှိပ်ပေးသည်။ ဇက်မှနေ၍ ခြေဖျားအထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းနှိပ်သွားသည်။ သက်အိပ်တစ်ဝက် နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်လာသည်။ ခြေဖဝါးထိနှိပ်ပြီးသွားတော့ "ပက်လက်လှန်လိုက်ပါလားဟင် ဆိုသောအသံကြောင့် ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်။

နန်းလုံက လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူကာ နှိပ်ပေးနေသည်။ အိစက်နွေးထွေးသော အထိအတွေ့ကြောင့်ရုတ်တရက် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ လက်မောင်းကိုနှိပ်နေတုန်း လက်ဖျားက နန်းလုံ၏ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ရင်သားများနှင့် အမှတ်မထင် ထိမိသွားခြင်းဖြစ်သည်။ အိမ်နေရင်းမို့ ဘာမှမခံဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တီရှပ်လက်ရှည်လေး တစ်ထပ်ထဲဝတ်ထားသဖြင့် မို့မောက်လုံးဝန်းနေသော ရင်သားများကိုမြင်နေရသည်။ ဟိုတစ်နေ့က ထိုနို့သီးဖျားလေးများကို ကိုစိုင်း စို့နေခဲ့သည်ကို သတိရသွားပြီး ကြက်သီးလေးများထသွားသည်။ နန်းလုံကတော့ အမှတ်တမဲ့ဖြင့် ဆက်နှိပ်နေသည်။

ဒီဘက်လက်ကို နှိပ်ပြီးတော့ ဟိုဘက်ကိုမပြောင်းဘဲ သက်ကိုယ်ပေါ်မှငုံ့ကိုင်းကာ ဟိုဘက်လက်မောင်းကိုနှိပ်ပေးသည်။ အိစက်သောနန်းလုံ၏ ရင်သားထွားထွားများက တွဲကျလာသဖြင့် ညဝတ်အင်္ကျီအောက်က သက်၏ ရင်သားများနှင့်မလွတ်ဘဲ ဖိမိသွားသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ နန်းလုံသတိထားမိသွားပြီး အို ဟု ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်လိုက်ကာ မျက်နှာလေးရဲတွတ်လာသည်။ ပြီးတော့ ဟိုဘက်ကိုပြောင်းပြီးလက်မောင်းကိုနှိပ်ပေးသည်။

မျှော်လင့်မထားသောအထိအတွေ့ကြောင့် သက်စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများက တင်းမာပြီးထောင်ထလာသည်။ နန်းလုံကိုကြည့်မိတော့ သက်၏ ရင်ဘတ်နေရာကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ သက်၏လက်က သူ့ရင်သား ထွားထွားများနှင့် လက်မအနည်းငယ်သာကွာတော့သည်။ 

ရုတ်တရက် သက်စိတ်ဘယ်လိုဖြစ်သွားသလဲမသိ၊ နန်းလုံ၏နို့လေးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်လိုက်မိသည်။ နှိပ်နေသော နန်းလုံ၏လက်များက ရပ်သွားပြီး မျက်စိလေးများမှိတ်သွားသည်မှအပ မရုန်းဘဲငြိမ်နေသည်။ အထိအတွေ့ကြောင့်ရော ကိုစိုင်း ကိုင်ဖူးစို့ဖူးသော နို့ဟူသော အသိကြောင့်ရော သက်တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းဖိန်းပြီး ထူပူလာသည်။ ထိုစဉ် နန်းလုံ၏နူးညံ့သော လက်ကလေးများက သက်နို့များကို ဆုပ်နယ်လာသည်။ စောစောကနှိပ်ပေးနေသလိုမျိုး စည်းချက်ညီညီနှင့် ညင်ညင်သာသာလေး။ နို့သီးဖျားလေးများကို အင်္ကျီပေါ်မှ ခပ်ဖွဖွလေးညှစ်ပေးသည်။ အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း ခပ်တိုးတိုးညည်းတွားမိသည်။ 

လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ နို့လေးတစ်ဖက်ကို အပြန်အလှန် ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ အိစက်ဖွံ့ထွားပြီး နွေးထွေးသောအထိအတွေ့ကဆန်းသစ်နေသလို ကိုစိုင်း၏သန်မာကြမ်းတမ်သော လက်များနှင့်မတူသည့် နူးညံ့သော လက်ကလေးတစ်စုံကလည်း ရင်ခုန်စရာကောင်းလှသည်။ ထိုလက်ကလေးများက ခဏနေရာရွှေ့သွားပြီး ရင်ကွဲညဝတ်အင်္ကျီလေး၏ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေနေသည်။

ပြီးတော့ အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်ချလိုက်သည်။ မာတောင်နေသော နို့သီး နီညိုညိုကလေးများနှင့် တင်းရင်းဖွံ့ထွားသော ရင်သားအစုံက ဘွားခနဲပေါ်လာသည်။ သက်၏လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏တီရှပ်အောက်နားစကို လှမ်းဆွဲမိသည်။ နန်းလုံက သူ့တီရှပ်လေးကို ခေါင်းပေါ်မှကျော်ပြီး ချွတ်ချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်လုံး အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားသည်။

ရှမ်းမလေးပီပီ နန်းလုံ၏အသားအရေက ဖြူဖွေးဝင်းစိုနေသည်။ သက်ထက် အနည်းငယ်ပိုပြီး ပြည့်တင်းသလိုနို့များကလည်း ပိုထွားသည်။  သို့သော် သုံးနှစ်ကျော် ယောကျ်ားနှင့်အထိအတွေ့ရှိခဲ့ခြင်းကြောင့် အနည်းငယ်ပိုပြီး အိတွဲနေသည်။ သက်က မြေပြန့်သူတွေထဲမှာ အသားဖြူသော်လည်း နန်းလုံနှင့်ယှဉ်လျှင် အနည်းငယ်ညိုနေသလို ကိုယ်လုံးလည်း နည်းနည်းပိုကျစ်သည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း အသက်ရှူသံလေးများ မြန်လာကြသည်။ သက်က တံတောင်ဆစ်ထောက်ပြီး ကိုယ်တစ်ပိုင်း ထထိုင်လိုက်သည်။ မျက်နှာလေးနှစ်ခုနီးကပ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများက အလိုအလျောက်နမ်းမိကြသည်။ နို့သီးခေါင်း ပန်းနုရောင်လေးများနှင့် အိစက်သော ဖြူဖြူထွားထွားနို့တစ်စုံက နို့သီးခေါင်းနီညိုညို မာမာတောင်တောင်လေးများနှင့် တင်းရင်းဖွံ့ဖြိုးသော အသားလတ်လတ် နို့တစ်စုံနှင့် ပူးကပ်ထိတွေ့သွားသည်။ 

နို့သီးလေးများချင်း ထိခတ်မိကြသည်။ လျှာပါးလေးနှစ်ချောင်းက အပြန်အလှန် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ပွတ်သပ်ကစားမိကြသည်။ နန်းလုံက သက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းသို့ အသာအယာ တွန်းလှဲပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ နို့သီးလေးတစ်ဖက်ကို စို့လိုက်သည်။ နူးညံ့နွေးထွေးသော ပါးစပ်လေး၏ အထိအတွေ့က လျှပ်စစ်ဓာတ်စီးဝင်သလို။ နန်းလုံက နို့နှစ်ဖက်ကို တလှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးသည်။ နို့ဆာနေသော ကလေးလေးတစ်ယောက်နှင့်တူသည်။

တော်တော်ကြာကြာစို့ပြီးတော့ သက်က နန်းလုံခေါင်းကို တွန်းခွာလိုက်ကာ သူ့နို့အိအိထွားထွားကြီးတွေကြားမှာ ခေါင်းနှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးများကို အပြန်အလှန်စို့်ပေးသည်။ ဟိုတစ်နေ့မနက်က ကိုစိုင်းစို့်နေတာကို ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ လျှပ်စစ်စီးသလို နွေးနွေးလေးနှင့် ကျဉ်တက်လာသည်။ ပျော့ပျော့နွေးနွေး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက စို့မဝနိုင်စရာ။ ဒါကြောင့်လည်း ကိုစိုင်း စွဲလမ်းနေတာပဲဟု တွေးမိသည်။

အကြာကြီးစို့ပြီးနောက် အသက်ရှူမဝဘဲမောလာသည်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲရင်း မျက်စိမှိတ်ထားကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး နားနေသည်။ ရုတ်တရက် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲကားလိုက်သည်ကိုသိလိုက်ပြီး နွေးထွေးစိုစွတ်သော ပါးစပ်ကလေးက နှုတ်ခမ်းသားများကို စုပ်ငုံလာသည်။ လျှာလေးက အကွဲကြောင်းအတိုင်း အောက်မှအထက်သို့ သိမ်းလျက်လာပြီး အစေ့လေးကို ပွတ်တိုက်သွားသည်။

"အား...နန်းလုံ၊ မလုပ်နဲ့ အဲလိုတော့မလုပ်ပေးပါနဲ့။"

သို့သော် နန်းလုံ၏ ပူနွေးသောပါးစပ်လေးက လုံးဝမရပ်ဘဲ ဆက်လှုပ်ရှားနေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားများကို တလှည့်စီစုပ်ယူရင်း အစေ့လေးကို လျှာနှင့်ထိုးကလိပေးသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် လမ်းကြောင်းလေးထဲသို့ ထိုးမွှေသည်။ သက် မတားနိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာခင်းများကို လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲရင်း ကော့လိမ်ကာ အသံထွက်ငြီးတွားနေမိသည်။ နန်းလုံက အစေ့ကလေးကို လျှာဖြင့် ခပ်မြန်မြန်လေး လျက်ပေးနေသည်။ 

တစ်ချက်တစ်ချက် လျက်တာကိုရပ်ပြီး စုပ်ငုံလိုက် သွားလေးဖြင့်ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ သက်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ မုန်တိုင်းတစ်ခုက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စတင်ဖြစ်တည်လာသည်။ သွေးများဆူပွက်နေသည်။ နန်းလုံကလအလိုက်သိစွာလျှာကို မြန်မြန်လေး လှုပ်ရှားပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်း သက်၏ခံစားချက်များ အထွတ်အထိပ်နားသို့နီးကပ်လာသည်။

နန်းလုံက လမ်းကြောင်း လေးထဲကို လျှာထိပ်ဦးဖြင့်တစ်ချက်ထိုးမွှေလိုက်ပြီး ကွဲကြောင်းအတိုင်း အပေါ်သို့အပြားလိုက်ပွတ်ဆွဲလာကာ အစေ့လေးကို ပတ်ရစ်ပြီးလျက်ပေးလိုက်သည်။ ဆူပွက်နေသောသွေးများအားလုံး ခဏရပ်တန့်သွားပြီး ဝုန်းခနဲ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ပြန်လည်ပတ်လာသည်။ ခံစားချက်များအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားပြီး အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း လှိုင်းလုံးကြီးတွေကို ဆင့်ကာဆင့်ကာစီးနေရသလို တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်ဖြစ်နေသည်။ 

နန်းလုံက လှိုင်းလုံးများတဖြည်းဖြည်းညင်သာလာပြီး ငြိမ်သက်သွားသည်အထိ သက်၏နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို စုပ်ငုံထားပေးသည်။ ပြီးတော့မှ အပေါ်ဘက်သို့ပြန်တက်လာပြီး သက်ဘေးမှာ ဝင်လှဲသည်။ နှစ်ယောက်သား ဘေးတစောင်းပူးကပ်အိပ်ရင်း မျက်စိမှိတ်ထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း မောဟိုက်နေကြသည်။

လက်တွေ့ဘဝထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းအာရုံပြန်ရောက်လာရင်း ကိုစိုင်းကို ဘယ်လိုပြောရပါ့ဟု သက်တွေးနေမိသည်။ နန်းလုံနဲ့ဆက်ဆံရေးကရော ရှေ့လျှောက် ဘယ်လိုဆက်သွားရမှာပါလိမ့်။ အရင်က အလွန်သမားရိုးကျဆန်ခဲ့သော သက်ရဲ့လိင်မှုဘဝဟာ ခုချိန်မှာ ကြီးကျယ်သောအပြောင်းအလဲတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုကြုံနေရတာကိုတွေးရင်း စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည်။ သို့သော်လက်က နန်းလုံ၏ အိစက်ဖွံ့ထွားသော နို့တစ်ဖက်ကို စမ်းမိပြန်သောအခါ အရာရာကို သက် ခဏပြန်မေ့သွားပြန်သည်။

.........................................................................................................................................

(ဇာတ်သိမ်း)

Happily ever after ဆိုတာ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာပဲ ရှိတယ်ထင်တယ် ဟု သက်စဉ်းစားနေမိသည်။

ခုဆို သက် ကလောကိုရောက်တာ တစ်နှစ် ပြည့်တော့မည်။ သက်ရယ် ကိုစိုင်းရယ် နန်းလုံရယ် သုံးယောက်သား တခြားသူတွေ ယုံကြည်နိုင်မှာမဟုတ်သော နားလည်မှုမျိုးဖြင့် နေ့ရက်များကို ပျော်ရွှင်သာယာစွာ၊ ရမ္မက်ပင်လယ်မှာ မိန်းမောစွာ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြသည်။ သက် ဘဝတစ်လျှောက်မှာ မောပန်းခဲ့ရသမျှ၊ ကိုနှင့်ပတ်သက်ပြီး နာကျင်ခဲ့ရသမျှ နေ့ရက်များကို ကျောခိုင်းကာ ဝက်သစ်ချမြိုင်မှာ အတိုးချပြီး အနားယူခဲ့ရသည်။ 

သက်စိတ်ထဲမှာတောင် မကူးခဲ့မိဖူးသော အချစ်နယ်မြေသစ်များစွာကိုလည်းရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ရသည်။  ဒီသာယာတဲ့နေ့ရက်တွေဟာ ဘယ်တော့မှ မကုန်ဆုံးတော့မလိုလို ကို ထင်ခဲ့သည်။ ဝက်သစ်ချမြိုင်ကို မလွဲသာမရှောင်သာ ခွဲခွာရတော့မယ့် နေ့ရက်ကို ရောက်လာတဲ့အထိပါပဲ။

အစက သက်အပေါ်ရက်စက်ခဲ့ခြင်းအတွက် ကို့ကို စိတ်နာခဲ့သော်လည်း ခုချိန်မှာတော့ ကိုစိုင်းနှင့်တွေ့ဖို့ ဖန်တီးပေးခဲ့သလို ဖြစ်သည့်အတွက် စိတ်နာရမယ့်အစား သွယ်ဝိုက်ပြီးတောင်ကျေးဇူးတင်ရမလို ဖြစ်နေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းနှင့် အဆက်အသွယ်ပြတ်နေသော်လည်း ကို့သတင်းတချို့က ရှာကြံပြီး သက်နားထဲကိုရောက်ရောက်လာသည်။ 

သက်ကိုပစ်ပြီးတွဲခဲ့သော ဆရာဝန်မလေးနှင့် ကွဲသွားသည့်အကြောင်း၊ နောက်ထပ်မအောင်မြင်သော အချစ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ထပ်ကြုံရပြီးသည့်နောက် ခုချိန်မှာ စတုတ္ထမြောက် ချစ်သူနှင့် တွဲနေကြောင်း၊ အစုံပါပဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြောတဲ့သူတွေက လာပြောပြသော်လည်း သက် အထူးတလည် စိတ်မဝင်စားမိတော့ပြီ။ လက်ရှိအချိန်မှာ သက်စိတ်ထဲမှာရှိနေတာက မကြာခင် ထပ်မံတွေ့ကြုံရတော့မည့် အပြောင်းအလဲ တစ်ခုသာ။

.....................................................................................................................................

တစ်ရက်တွင် မနက်စာစားနေရင်း ကိုစိုင်းက သက်ကို ပြောသည်။

"သက်ထား၊ ငါတို့ "........" နိုင်ငံမှာ နှစ်နှစ်လောက်သွားနေရအောင်။ "

ရုတ်တရက်ကြီးမို့ သက်အံ့သြသွားမိသည်။

"ဘာလို့လဲကိုစိုင်း၊ ဒီမှာလည်း အစစအရာရာ အဆင်ပြေနေတာကြီးကို။ "

ကိုစိုင်းက စားပွဲပေါ်တင်ထားသော သက်လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

"အဆင်ပြေတာကဟုတ်ပါတယ်၊ ဒီအလုပ်တွေက ဒီထက်လည်း ချဲ့ထွင်လို့မရတော့ဘူး။ ဒါကဒါပဲလေ။ ပြီးတော့ သူ့ဘာသာ လည်ပတ်နေပြီ။ ငါဘာမှသိပ်လုပ်စရာမလိုတော့သလောက်ပဲ။ ခုက လက်ရှိတွဲလုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားလုပ်ငန်းရှင်က အဲဒီနိုင်ငံမှာ အဲဒါတွေကို စမ်းလုပ်ကြည့်ချင်နေတယ်၊ ၅၀-၅၀ နဲ့ အကျိုးတူလုပ်၊ ငါကဦးစီး။ မြတ်မယ်လို့လည်းယုံကြည်တယ်။"

"အင်း၊ ကိုစိုင်းကဘာလို့အဲဒီမှာ သွားနေချင်တာလဲဟင်။ သက်မပြောင်းချင်လို့မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် အဲဒါကိုသွားမလုပ်လည်း သက်တို့ ဒီမှာ ငွေအလုံအလောက်ရနေသလားလို့။"

"ငွေကတော့ ရတယ်သက်ထား၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ ဒီမြို့မှာပဲ ဒီလိုကျေနပ်နေလို့မဖြစ်ဘူးလေ။ ဒီအိမ်ထဲမှာ မင်းရယ်ငါရယ် နန်းလုံရယ် ပိတ်မိနေခဲ့တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ ငါငြီးငွေ့လာလို့မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါ့စိတ်ကို မင်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘဝဆိုတာ ဒီထက်တော့ပိုမယ်ထင်တာပဲ။ 

ငါ့အနေနဲ့လည်း နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ ဘဝကို စွန့်စွန့်စားစားနေကြည့်ချင်သေးတယ်။ မင်းကိုလည်း အသက်တအားမကြီးခင်မှာ အတွေ့အကြုံသစ်တွေရစေချင်တယ်။ ပြီးတော့...နန်းလုံလည်း လူငယ်ရယ်လို့ ဘဝမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေစေချင်သေးတယ်။ ငါတို့သုံးယောက်လုံး ဒီလိုဆက်ဆံရေးကြီးထဲ ပိတ်မိနေတာ မဟုတ်သေးဘူး။"

လက်ထပ်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်း ဒါ ကိုစိုင်းဆီကကြားရသော အရှည်ဆုံးစကားဖြစ်မယ်ထင်သည်။ သက်ကိုလည်း အတွေးတွေပွားစေသည်။ သူပြောတာတွေအကုန်လုံး ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ပြီးလက်တွေ့ကျသည်။ သက်တို့သုံးယောက်လုံး အိပ်မက်ကမ္ဘာထဲမှာ နေထိုင်နေကြသလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လက်တွေ့ဘဝထဲကို ပြန်ဝင်ဖို့ အချိန်လည်းကျပါပြီ။

........................................................................................................................

ကားကို နန်းလုံကို အပိုင်ပေးပြီး အိမ်ကို စောင့်ရှောက်ရင်း အိမ်မှာပဲနေဖို့ သဘောတူကြသည်။ အလုပ်တွေကို မန်နေဂျာက ဆက်လုပ်ပေးနေမှာဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်လူရှိမှ ဖြစ်မှာမို့ နန်းလုံက အလုပ်ထဲပြန်သွားရသည်။ ဟိုမှာအခြေကျပြီးနောက်ပိုင်း ပြန်လာကြည့်ဖို့လည်း အစီအစဉ်ရှိသည်။

ပစ္စည်းတွေကို သိမ်းဆည်းထုပ်ပိုးနေသော တစ်ပတ်ကျော်ကာလအတွင်း နန်းလုံနှင့်သက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စကားမပြောမိအောင် ရှောင်ခဲ့မိကြသည်။ သံယောဇဉ်တွေခိုင်မာပြီးမှ နှုတ်ဆက်ဖို့ဆိုတာ ခက်ခဲလွန်းသည်။ ကိုစိုင်းလည်း မျက်နှာမကောင်း။ သုံးယောက်သား အရင်လိုမနေဖြစ်ကြတာ အချိန်အတော်ကြာလာသည်။ သက်တို့ ရန်ကုန်သို့မထွက်ခွာခင် ညအထိပါပဲ။

ညအိပ်မီး ဝါကျင်ကျင်အလင်းအောက် မင်္ဂလာဦး ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သက်နှင့်ကိုစိုင်းအိပ်နေကြသည်။ မီးလင်းဖိုက မီးအရှိန်ဖြင့် အခန်းက နွေးထွေးနေသည်။ နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောဖြစ်ဘဲ အိပ်လည်းမပျော်ဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာလဲလျောင်းနေကြသည်။ ထိုစဉ်မှာ အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး ညဝတ်အင်္ကျီလေး ဝတ်ထားသော ကောက်ကြောင်းလေးတစ်ခု အခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။

နန်းလုံက ကိုစိုင်းဘက်မှနေပြီး သက်တို့ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာသည်။ ကိုစိုင်းက နန်းလုံလက်ကလေးကိုလှမ်းဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ကာ အပေါ်မှ စီးမိုးပြီးနမ်းသည်။ နန်းလုံကလည်း အနမ်းကို အမောတကောလေး တုံ့ပြန်သည်။ နန်းလုံ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ခွထားကာ ငုံ့ကိုင်းပြီး မွတ်သိပ်စွာနမ်းရင်း ကိုစိုင်း၏လက်များက ဖွံ့ထွားသော နို့နှစ်လုံးကို ကြေမွမတတ် ဆုပ်နယ်နေသည်။ 

နန်းလုံက နာကျင်ခြင်းနှင့် သာယာခြင်းပေါင်းစပ်ကာ သားရဲတိရစ္ဆာန်မလေးတစ်ကောင်လို အော်ညည်းသည်။ ထို့နောက် ကိုစိုင်းက နန်းလုံ၏ နို့နှစ်ဘက်ကို အင်္ကျီလည်ပင်းကို ဆွဲချပြီး ထုတ်လိုက်သည်။ ဆွဲသား ပိုးဂါဝန်၏ လည်ပင်းနှင့် ပင့်တင်ထားသဖြင့် ကြီးမားသော နို့နှစ်လုံးက အရင်းတွင် ကျပ်စည်းထားသလိုဖြစ်ကာ စွင့်နေသည်။ နီတာရဲနေသော နို့သီးလေးများက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေသည်။

ကိုစိုင်းက နန်းလုံ၏ နို့သီးလေးတစ်ဖက်ကို စို့ချိန်တွင် သက်ကလည်း တခြားတစ်ဖက်ကို ဝင်စို့်လိုက်သည်။ သက်၏နဖူးစွန်းက ကိုစိုင်း၏ခေါင်းနှင့် ထိနေသည်။ နှစ်ယောက်သား နန်းလုံ၏ နို့နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီ အပြိုင်စို့နေကြသည်။ နန်းလုံက မျက်စိများကိုမှိတ်ထားရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ ခပ်တိုးတိုးညည်းတွားနေသည်။ လက်နှစ်ဖက်က ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ချထားရင်း အိပ်ရာခင်းစကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ 

ကိုစိုင်း၏ လက်တစ်ဖက်က နန်းလုံ၏ ပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်ကာ အစေ့လေးကို ကစားပေးနေသည်။ သက်က ကိုစိုင်း၏ ညဝတ်ဘောင်းဘီထဲကို လက်နှိုက်လိုက်သည်။ မာကျောတောင့်တင်းစပြုလာသော လိင်တံကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဥများကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

တဖြည်းဖြည်း သက်ပေါင်ကြားထဲတွင်လည်း အစေ့လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားလေးများ ဖောင်းတင်းကာ အရည်ကြည်များ စို့လာသည်။ အားနေသော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့များကို ကိုယ့်ဘာသာ ဆုပ်နယ်နေမိသည်။ ကိုစိုင်းက နန်းလုံနို့လေးကို စို့နေသော သက်ခေါင်းကို အသာအယာ တွန်းဖယ်ကာ နန်းလုံး၏ မျက်နှာကို တက်ခွလိုက်သည်။ လေးဘက်ထောက်ထားရင်း နန်းလုံ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လိင်တံကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ခပ်သာသာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စလုပ်သည်။ အနွေးရှိန်ဖြင့် တွဲကျနေသော ဥနှစ်လုံးက နန်းလုံ၏ မေးစေ့နှင့် လည်ပင်းကို ရိုက်မိနေပြီး နန်းလုံ၏ နှာခေါင်းလုံးလုံး မြင့်မြင့််လေးက ဆီးခုံမွေးများအကြားမှာ နစ်မြုပ်နေသည်။

သက်၏ နို့များ တင်းတောင်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများ ချွန်တက်နေသည်။ အစေ့လေးက သိသိသာသာဖောင်းတင်းလာပြီး ထိပ်ဖျားမှာ သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးလာသည်။ ကိုစိုင်း၏ပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ ဥနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း အားနေသောလက်တစ်ဖက်ဖြင့် မောပန်းနေရှာသော နန်းလုံ၏ခေါင်းကလေးကို ပွတ်ပေးနေသည်။ 

ခဏကြာတော့ ကိုစိုင်းက နန်းလုံနှုတ်ခမ်းထူထူလေးများကြားမှ လိင်တံကိုဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ပေါင်လေးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကားပြီး အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခပ်မှန်မှန်ဖြင့် တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ အားထည်ပြီး ဆောင့်သည်။ လက်တစ်ဖက်က မွေ့ရာပေါ်ထောက်ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကနို့သီးလေးများကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ နန်းလုံက ဖြူဖွေးဖောင်းအိသော လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုစိုင်းကျောကိုဖက်ထားသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း သက်စိတ်များ တရှိန်ရှိန် ထကြွလာသည်။ ဘယ်လက်ကနို့များကိုကိုယ့်ဘာသာ ဆုပ်နယ်နေရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲရောက်သွားကာ လက်ခလယ်ဖြင့် အစေ့လေးကို ဆော့ကစားမိသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲရင်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို မျက်လုံးမခွာစတမ်း ကြည့်နေသည်။ ကိုစိုင်းပ နန်းလုံကို ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီးတော့ ခဏဆင်းလာသည်။ 

သက်ပေါ်ကို တက်ပြီး နန်းလုံ၏ အရည်များစိုရွဲနေသော လိင်တံကို သက်၏အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး အနမ်းမပါဘာမပါ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံသည်။ နန်းလုံက လူးလဲထကာ သက်တို့ဘက်သို့ လေးဘက်ထောက်လာပြီး သက်၏ နို့များကို ပူနွေးသောပါးစပ်လေးနှင့် စို့်ပေးသည်။ လျှာလေးက နို့သီးခေါင်းကို လှိမ့်ကစားချိန်တွင် သက် အသံထွက်ပြီးအော်ညည်းမိသည်။

ခဏနေတော့ ကိုစိုင်းက နန်းလုံကို တစ်လှည့်လုပ်ပြန်သည်။ ခုတင်စွန်းမှာမှောက်ခိုင်းကာ နောက်ကလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘေးတွင် ရပ်နေပေးသော သက်၏နို့များကို အားပြုဆုပ်ညှစ်ကာ ဆောင့်သည်။ နန်းလုံကို ပိုဆောင့်လေလေ သက်နို့များကို ညှစ်ထားသောလက်က ပိုသန်လာလေလေ ဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ကိုစိုင်း၏ လိင်တံအသွင်းအထုတ်က ပိုမြန်ကာ ပိုအားပါလာသည်။ ထို့နောက် အားကုန်သုံးကာ အမြန်ဆောင့်ရင်း နန်းလုံအထဲတွင်ပြီးသွားသည်။ နန်းလုံထဲမှာ ဆက်စိမ်ထားရင်း သက်၏ခါးကိုဖက်ကာ နို့တစ်လုံးကို စို့နေလေသည်။

ညတစ်ညလုံးနီးပါး သုံးယောက်လုံးမအိပ်ဘဲ အမျိုးမျိုး ဆက်ဆံကြသည်။ စပတ်သက်ခဲ့ကြကတည်းက ဒီတစ်ခါ အကြာဆုံး အကြမ်းဆုံး ရမ္မက်အထန်ဆုံးဖြစ်သည်။

မိုးလင်းခါနီးတော့ နန်းလုံ မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားသည်။ စောင်တစ်ထည်ခြုံပေးထားပြီး နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အဝတ်အစားလဲကြသည်။ ခဏနေတော့ ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးက ကားရောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်းလာခေါ်သည်။ အထုပ်တွေကို စီးလုံးငှါးထားသော ကားပေါ်တင်ပြီး တံခါးကို ညင်သာစွာ လော့ခ်ချကာ အိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့ကြသည်။ မထွက်ခင် ကိုစိုင်းက နန်းလုံနဖူးလေးကို ညင်သာစွာနမ်းခဲ့သေးသည်။

..................................................................................................................................

နှင်းမြူထုကိုထိုးခွဲကာ တရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာလာသော ကားထဲမှ သက်နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်မိသည်။ ဝက်သစ်ချမြိုင်က မပြယ့်တပြယ် အမှောင်ထုထဲမှာ ထီးထီးမားမား ရပ်တည်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဝေးကာကျန်ခဲ့သည်။သက်ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုးခဲ့ပြန်လေပြီ......။

ပြီးပါပြီ