စည်း အပြင်ဘက် အပိုင်း ( ၄ )
တဏှာချစ်သူ ရေးသည်။
တခုသော စနေနေ့ နေ့လည်မှာ . . .
ကိုဆွေတို့ နဲ့ ချိုတို့ လင်မယား စားသောက်ဆိုင် တခုတွင် စားသောက်ကြရင်း ကိုဆွေက အစည်းအဝေးတခု ဖွင့်လှစ်သည့်အတိုင်း . .
" ကဲ အားလုံးရှေ့မှာ ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီးပဲ ပြောပါမယ် . . .တယောက်နဲ့ တယောက် ရင်းနှီးခင်မင်နေကြပြီးသားမို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောကြတာပေါ့ . . . "
" ကိုယ်တို့က အိမ်ထောင်ပြုတာ နောက်ကျကြတယ် . . ငယ်လေးကလည်း ကိုယ့်ထက်အများကြီးငယ်တယ် . .ခုဆို ကိုယ်က လင့်တာဝန် မကျေဘူးဆိုပါတော့ . . ငယ်လေးကတော့ ဇနီးအလိမ္မာလေးမို့ ကိုယ့်အပေါ် သစ္စာရှိရှိနေမှန်း သိပါတယ် . . "
" ဒီမှာ ဝန်ခံစရာ တခုလည်း ရှိပါတယ် . .xxxx ကမ်းခြေမှာ ဒီက ညီတို့ လင်မယား ဆက်ဆံနေကြတာ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ခဲ့ကြဖူးတယ် . . "
ငယ်လေး ခမျာ ရှက်လွန်းရှာ၍ ခေါင်းကို တွင်တွင်ကြီး ငုံ့ထားလေသည် . .ကျော် နှင့် ချို တို့ကလည်း အံ့ဩယောင် ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။
" အဲ့ဒီနောက် ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတယ် . .ဒါပေမယ့် အသက်အရွယ်၊ ကျန်းမာရေးအခြေအနေအရ ဘာမှမှ မတတ်နိူင်တော့တာပဲ . . "
" နောက်ပိုင်းမှာတော့ ငယ်လေးကို အရမ်းသနားလာမိတယ် . . မတရား ချုပ်နှောင် သိမ်းပိုက်ထား သလိုလည်း ခံစားမိတယ် . . ဒီကညီမလေး ချိုနဲ့ သက်တူရွယ်တူ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက်အနေနဲ့ ချို့လိုပဲ ခံစားဖူးစေချင်တယ် . . ."
အာခေါင်ခြောက်သွားသဖြင့် ခွက်ထဲမှ ဝီစကီကို တကျိုက် မော့လိုက်သည်။ ပြီးမှ . .
" ကိုယ် အမျိုးမျိုး စဉ်းစားမိပါတယ် . . . ကြေးစားကောင်လေး တယောက်ယောက်နဲ့ ဖန်တီးပေးဖို့က အစ ပေါ့။ အိမ်ထောင်ရေး လူမှုရေး၊ သိက္ခာပိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲ ပြသနာတွေ အမျိုးမျိုး ကြောက်ရပြန်ပါတယ် . . ."
" လိမ္မာတဲ့ ငယ်လေးကလည်း ခါးခါးသီးသီး ငြင်းပါတယ် . . ငယ်လေးသာ ဆန္ဒရှိရင် နောက်ပြသနာ နောက်ရှင်း၊ ငယ်လေးအလို ဖြည့်ဆည်းပေးမိမှာပါ . . ."
" ခု ဒီက ညီတို့ လင်မယားကိုတော့ ကိုယ့်ညီရင်း ညီမရင်းလိုမျိုးမို့ ယုံကြည်တယ် . . . အားကိုးတယ် . . ညီတို့ဆီမှာ ငယ်လေးကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အပ်ချင်ပါတယ် . . ."
ငယ်လေးကား ခေါင်းလုံးဝ ပြန်မဖော်တော့။ လက်ဖဝါးနှစ်ခုကို အကြောင်းမဲ့ ပွတ်နေလေသည်။
" ညီလေးကိုလည်း ကိုယ်က အကူအညီတောင်းတာနော် . . . ကိုယ်တို့ ကမ်ပဏီက ဝန်ထမ်းမို့ ဖိအားပေးတာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး . . ."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို . . "
" ခုရှုပ်မှ နောင်ရှင်း တခါတည်း ပြောမယ် . . ."
" ညီမလေး ချို မသိဘဲ၊ ညီမလေး ခွင့်ပြုချက် မရှိဘဲ သူ့ခင်ပွန်းကို မဆက်သွယ်ဖို့၊ သူ့ခင်ပွန်းက ဆက်သွယ်ခဲ့ရင်လည်း လက်မခံဖို့၊ ငယ်လေးကို ကိုယ်ကပဲ တာဝန်ယူ အာမခံပါတယ် . . ."
" ညီမလေး ချို ခွင့်ပြုသလောက်ပဲ ရမယ် . . . ညီမလေးက ရပ် ဆိုတာ နဲ့ ရပ်ရမယ် . . ဘာကြောင့် ညာကြာင့် အကြောင်းပြချက် မရှိစေရဘူး . . . ညီမလေးက အဓိက ပဲ . . . "
" ငယ်လေးလည်း အဲ့ဒါ သိတယ်နော် . . အဲဒီတချက်ကို စည်းဖောက်ရင်တော့ ကိုကို ကိုယ်တိုင် ငယ်လေးကို ရဲစခန်း အပ်မှာ . . ."
" ငယ် . . . ကဲပါ . . ခေါင်းမော့ပါဦး . . . အဲ့တချက်ကို ညီမလေးရှေ့မှာ ကတိပေးလိုက် . . "
ငယ်တယောက် ချို့ဆီ တချက် ပင့်ကြည့်သည် . .ချိုက အားပေး ပြုံးပြသည် . .အသံထွက်မလာ . .
ပြောလိုက်လေ ငယ်လေး . .
" အင်း . . ဟုတ် ဟုတ် . . ."
" သေချာ ပြောလိုက်ပါ ငယ်လေးရဲ့ . . ."
" ရပါတယ် ကိုဆွေ . . မမ အနေခက်နေပြီ . . မမကို ချို ယုံပြီးသား . . . ညီအမတွေပဲ ဥစ္စာ . . ."
ပြောရင်း ချိုက ထိုင်ခုံကိုရွှေ့ကာ မမငယ်ဘေး ကပ်ထိုင်၍ မမငယ်ကို လှမ်းဖက်ထားလိုက်သည်။မမငယ်က ချို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝှက်ကာ ရှိုက်ငိုမိလေပြီ။
" အင့် အဟင့် . ရွှတ် ရွှတ် "
" ဩော် . . အရေးကြီးတာ တခုတော့ ကျန်သေးတယ် . . ကိုယ် ငယ်လေးကို ခွင့်ပြုတာကတော့ အကန့်အသတ်မရှိဘူး ဆိုတာပေါ့ . . . ငယ်လေး ပျော်သလောက် . . .ညီတို့ ညီမတို့ ခွင့်ပြုသလောက်ထိပေါ့ . . . ကိုယ်သိလည်း ရတယ် . . မသိလည်း ရတယ် . . "
ကိုတင်အောင်ဆွေက အစည်းအဝေး နိဂုံးချုပ်စကားဆိုသည်။
" ကဲ . . ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ပြောစရာ စကားကုန် ပြောပြီးပြီ . .ညီတို့ ညီမတို့ ပြောစရာ ရှိရင် ပြောပါ . . . အားမနာပါနဲ့နော် . . အကူအညီမပေးနိူင်လည်း ကိုယ်တို့ စိတ်မဆိုးဘူး . . . အဆင်မပြေရင်လည်း အချိန်မရွေး ရပ်လိုက်လို့ ရပါတယ် . . . ဒီကိစ္စကြောင့်တော့ တို့ ခင်မင်ကို ထိခိုက်စရာ မလိုဘူး . . ."
" ဟုတ် . . ပြောစရာ မရှိပါဘူး အကို . . အကို့ဘက်က ခုလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် . . ."
" ကျွန်တော်တို့လည်း ဝန်ခံစရာ ရှိပါတယ် အကို . . .အဲဒီညက ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်နေမှန်း သိပါတယ် . . အကိုတို့မှန်းတော့ မသိသေးဘူးပေါ့ . . . အရှိန်ကလည်းရနေချိန် ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ရှိလို့လားမသိ၊ ကျွန်တော်တို့လည်း ပိုတက်ကြွ၊ ပိုစိတ်ပါပြီး ပီပီပြင်ပြင် လုပ်ပြမိသွားတာပါ . . . "
" အဲ့တာကြောင့် ဒီက မမ အနေခက်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော် . . ."
" ဩော် . . အဲ့လိုလား . . ရပါတယ် ညီရာ. . .တောင်းပန်ဖို့ မလိုပါဘူး . . အဲဒီညက အဖြစ်တွေကြောင့်ပဲ ခုလို ရင်းနှီး ပွင့်လင်းမှုရလာခဲ့ကြတာပေါ့ . . "
" ကျေးဇူးတောင် တင်ရမှာပါ"
" ခုဆို ကိုယ်ကရော ညီကပါ ဝန်ခံလိုက်ကြတော့ တယောက်နဲ့တယောက် တွေ့ဖူး မြင်ဖူးပြီးကြပြီးသားတွေမှန်း သိကြပြီမို့ ရှေ့ခရီးဆက်ဖို့ ပိုတောင် အဆင်ပြေသွားပြီ . . ."
" ဟုတ်တယ်မလား . . ငယ်လေး . . "
ငယ် အနေရချောင်အောင် ကျီစယ်လိုက်သည်။
" ကဲ . . ပြောစရာ မရှိကြတော့ရင် နိဂုံးချုပ်လို့ရပြီ . .ငယ်လေးလည်း ကိုကို့ကို အားမနာနဲ့နော် . . ကိုကို ကိုယ်တိုင် ငယ်လေးကို သူတို့လက်ထဲ အပ်တာ . . ငယ်လေးမှာ အပြစ်လုံးဝ မရှိဘူး . . "
" ဟုတ် ဟုတ် . . ကိုကို . . ဟင့် ဟင့် . ."
" ကဲ ကဲ . . . အောင်မြင်မှု အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ . . "
" ချီးယားစ် . . "
" ဒီနေ့တော့ အချိန်မရှိတော့တာမို့ ကိုယ်အိမ် ကိုယ်ပြန်ကြစို့ရဲ့ . . ."
" မနက်ဖြန် ငယ်လေးကို ကိုကို ကိုယ်တိုင် ကိုကျော်နေလတ်တို့ဆီ လာအပ်ပါမယ် . . .ဒီတညနဲ့ မနက်ဖြန် စဉ်းစားချိန်ရှိပါသေးတယ် . . စိတ်အပြောင်းအလဲ ရှိရင် အချိန်မရွေး အကြောင်းကြားပေးပါ . . . ဘာမှ အကြောင်းမထူးရင်တော့ ညနေ ၇:၀၀ လောက် ငယ်လေးကို လာပို့ပေးပါမယ် . . ."
လင်းလက်ချို တယောက် စိတ်လက်ရွှင်လန်းကာ တက်ကြွနေသည်။ ဟိုအရင် ကျော်နှင့်မိမိ သူများကို လိုးပြသကဲ့သို့ပင်မိမိယောကျ်ား နှင့် တခြားမိန်းမတို့ မိမိရှေ့မှာ လိုးကြ ခံကြမည်ကို အတွေအကြုံသစ်အဖြစ် ကြည့်ရှုခံစားရမည်မို့ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ကောင်းမည် ဟု မျှော်လင့်ထားသည်။ မိမိ ဘယ်အချိန်၊ ဘယ်အခန်း ဝင်ကရမည်လဲ မသိသေး။ သိလည်း မသိချင်သေး။ အတွေ့အကြုံသစ်အဖြစ် သူတို့နှစ်ဦးသား လိုးကြခံကြတာ ကြည့်ပြီး ဖီးလ်လာရင် လာသလို မိမိဘာသာ ပွတ်၍ ပြီးရန်အထိ ရည်ရွယ်ထားသည်။
နေ့လည်ဘက် ကလေးတွေ ကျူရှင်ပြီးကတည်းက အဖိုးအဖွားများထံ ညအိပ်ညနေ ပို့ခဲ့ပြီ။ အိပ်ယာခင်း အသစ်လဲ၊ ရေမွှေးအနည်းငယ်ဖြန်း၊ အခန်းကို သပ်ရပ်သန့်ရှင်းအောင် ပြင်ဆင်၍ ထားပြီးလေပြီ။
မိမိငယ် တယောက် ရင်ဖို ရှက်ရွံ့ နေမိသည်တော့ အမှန်။ အနှစ်နှစ်အလလ မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ခဲ့ရသည့် ကာမအရသာကို မိမိ ကြုံချင်၊ ခံစားဖူးချင်၍ တခြားယောကျ်ားနှင့် ရယူရန်မှာ ရှက်စရာ ကောင်းလှသည်မှန်သော်လည်း သွေးသားဆန္ဒ က တောင့်တသည်၊ ကြုံလာမည့် ကိစ္စတွေးမိလိုက်တိုင်း ကာမစိတ် ကြွကြွလာကာ အာခေါင်ခြောက်သလို၊ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာတတ်သည်။
ဒီဆန္ဒကို တသက်လုံး မြိုသိပ်ချိုးနှိမ်ခဲ့ရလွန်းသဖြင့် ပင်ပန်းလှပြီ။ အခွင့်လည်းကြုံတုန်း၊ အားလုံးကလည်း ပံ့ပိုးမှုနှင့် ဘဝမှာ တကြိမ်လောက်တော့ စိတ်လွှတ်လက်လွှတ် ပျော်ချင်သည်။ မိမိလိုနေတာလည်း အားလုံးအသိ။ လိုနေတာက မိမိဖြစ်ပြီး ရှက်ရွံ့ပြနေ၍လည်း အကဲပိုနေသည် ဟုသာ ထင်ကြမည်။ အပိုတွေ ဟုသာ မြင်မည်။ မည်သူမျှ ပိုအထင်ကြီးနေမှာ မဟုတ်။ အပျိုစင်လေးလည်းမဟုတ်။ မိမိဘာသာ ကြိုးစား ရဲဆေးတင်၍ စိတ်ကို ပေါ့ပေါ့ထားသည်။
တကယ့် တကယ် မနေ့ည နှင့် ဒီနေ့တနေ့လုံး ဂနှာမငြိမ် ပူပန် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသူက ကျော်နေလတ် မိမိမိန်းမ မဟုတ်သည့် အခြား ဆောက်ဖုတ်အသစ်တခုကို လိုးရမည်မို့ ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်နေရမည့်အစား သူ့ခမျာ သောကများနေရသည်။
ချိုနှင့်က အပေးအယူမျှမျျှ၊ တိုင်မင်ကိုက်၊ သူ့အကြိုက် ကိုယ့်အကြိုက် သိနေကြသူတွေမို့ ကာမခရီး တူပြိုင်လှော်ခတ်ရာမှာ တက်ညီလက်ညီ ပျော်ပျော်ကြီးလိုး၍ ပန်းတိုင်အရောက် သွားရုံပင်။ စိတ်ဖိအားမရှိ။ယခုမူကား အလိုးခံဖူးပြီး၊ ခံနေဆဲ၊ ကလေးပင်မွေးဖူးသူ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သော်ငြား တခါမှ ကာမသုခ မခံစားဖူးသူ၊ ပြီးခြင်းဆိုသည့် ကာမအထွတ်အထိပ် မရောက်ဖူးသူကို
" ဒီအရာကြီးက ဒီလို"
ဆိုသည့် ကြီးကျယ်ခန်းနားမှု ပေါ်လွင်အောင် ဦးဆောင် လိုးပေးရမည်၊ တွဲခေါ်ရမည်၊ လမ်းပြရမည်၊ အထွတ်အထိပ်အရောက် ပို့ရမည် မို့ တာဝန်ကြီးလှပေသည်။ သူ့လင် ကိုယ်တိုင် မစွမ်း၍ မိမိကို အားကိုးတကြီး အပ်ခါမှ ဘာမှမထူးပါဘူး ဆိုပါက မိမိ ညံ့ဖျင်းရာ ကျမည်။
မနေ့ညကပြန်လာပြီး ချိုကိုတောင်မလိုးဘဲ သုတ်စုထားလိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်အသစ်လိုးရမည့်အပေါ် အာရုံစုစည်းထားပြီး မဟာဗျူဟာချကာ လီးသွေးထားရသည်။
" အလကားပါ၊ ထင်သလောက်လည်း မကောင်းပါဘူး"
" သူတို့တွေ ပြောသလောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူး"
ဆိုပါက မိမိ အရှက် ဗြန်းဗြန်းကွဲလေပြီ။
ကိုတင်အောင်ဆွေက ငယ်လေးစိတ်လှုပ်ရှားနေမှာကို နားလည်သည့်အလျောက် ဘာမှ မဖြစ်သလို၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နေပြသည်။ ညနေစာလည်း ဟုတ်တိပတ်တိ မဝင်သည့် ငယ်လေးကို မသိယောင်သာဆောင်နေသည်။
" လာ . . ငယ်လေး . . သွားကြရအောင် . . ."
ငယ်လေးတယောက် သံပါတ်ပေးထားသည့် စက်ရုပ်ပမာ အသက်မပါသလို ကားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ စကားလည်း တလုံးမှ မဆိုဖြစ်။ ကိုဆွေ တခုခု ပြောလာမှာလည်း မကြားရဲ။ကိုဆွေဦးဆောင်ကာ ကျော်တို့ တိုက်ခန်းဆီသို့ တက်လာကြသည်။ ရင်ခုန်သံကပင် ခြေသံများနှင့်အပြိုင် တဒုန်းဒုန်းနှင့် ကျယ်လောင်လှသလို ငယ်လေး ထင်မိသည်။
" လာ အကိုတို့ မမတို့ . . ထိုင်ကြပါ ခင်ဗျ . ."
" ချိုရေ . . အအေးတခုခု လုပ်ပါဦး . . "
" နေပစေ ညီရေ . . ဘာမှ မလုပ်နဲ့တော့ . . ကိုယ် ခုပဲ သွားတော့မှာ . . . ကဲ . . ညီတို့ဆီ အပ်ခဲ့ပြီနော် . . "
" ငယ်လေး . . စိတ်ကိုလျှော့ထား . . . အဆင်ပြေသွားမှာပါ . . အဆင်မပြေလည်း ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . စိတ်တင်းမထားနဲ့ နော် . . တာ့ တာ "
" မမ . . စားခဲ့ပြီးပြီလား . . . "
" အင်း . ."
" ရော့ . . အအေးလေး သောက်လိုက်ဦး . . ."
" စိတ်ကို လျှော့ထားပါ မမရဲ့ . . မမကို ဘယ်သူမှ ကိုက်မစားပါဘူး . . အ ဟင်း ဟင်း "
" . . ."
တိတ်ဆိတ်မှုကသာ ကြီးစိုးနေသည်။ ကျော်ကတော့ မိမိငယ် အနေခက်မှန်းသိ၍ မသိယောင်ဆောင် ခပ်ရှောင်ရှောင်နေလိုက်သည်။
" ကဲ . . အခန်းထဲ သွားရအောင် . . ."
ချိုက လက်တွဲခေါ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်ပင် ထလိုက်သွားသည်။အိပ်ယာပေါ် လှဲနေပြီး ခနအကြာ
" ဘာမှ ထူးဆန်းတဲ့ကိစ္စ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ် . .ပြီးတော့ တစိမ်းတွေလည်း မဟုတ် . .ချိတို့ ဟိုမှာ အားရပါးရလိုးကြတုန်းက မမတို့ လင်မယား မြင်ဖူးကြတာပဲ . . ချို့ဟာရော ကိုကျော့်ဟာရော မြင်ဖူးပြီးသားပဲ . . "
" လာ မမ . . . ချွတ်လိုက် . ."
ချိုလည်း ကူညီကာ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ညအိပ်ဂါဝန်ရှည်သာ ဝတ်လာတာမို့ လွယ်လွယ်ကူကူပင် ဘရာ နှင့် ပင်တီလေးတော့ ချန်ထားလိုက်သည်။
" ကျော့်ကို ခေါ်လိုက်တော့မယ်နော် . . ."
" ချို . . . ဟိုလေ . . မမတယောက်ထဲထားမသွားနဲ့နော် . . ဒီမှာ အတူ နေနော် . . ."
ချို ပြုံးပြ ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။ ကျော်နှင့်အတူ ချို ပြန်ဝင်လာသည်။ ငယ်လေး အကြည့်ကို လွှဲထားသည်။အို ... ဒါတွေက အိပ်မက်မဟုတ် ။ တကယ် ဖြစ်လာပြီပဲ ။ ငယ်လေး ရင်ဖိုမိပြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲ စိမ့်ကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။
" မမ . . ဘာမှ မရှက်နဲ့နော် . . . စိတ်ကိုလျှော့ထား . . "
ပြောရင်း ဘရာကို လှမ်းချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေးက ကျောအသာကြွပေးသည်။ လုံးဝန်း ကြီးမားသည့် ရင်သားအစုံ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ နီညိုရောင် နိူ့သီးခေါင်းများက မတ်ထောင်နေလေပြီ။ ကျော်က ပင်တီကို အပေါ်အနားရစ်မှ ဆွဲချသည်။ ငယ်လေး တင်ပါးတွေကို ပင့်မပေးလိုက်သည်။ ကျော်နှင့်အကြည့်မဆုံအောင် မျက်နှာလွဲထားမိသည်။ အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။
ဆောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်လာသည်။ ချို့လို ကတုံးတော့မဟုတ်။ ပေါင်စေ့ထားဆဲ အမွေးမဲမဲများဖုံးအုပ်ထား၍ အတိုင်းသား မမြင်ရ။ အမွေးများက ထူလဗျစ်ကြီးတော့ မဟုတ်။ ကပ်ကျေးနှင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်တော့ ညှပ်ထားသည့်ပုံ။ နောက်များမှ မိမိလိုသလို ရိတ်သင်မည်ဟု ကျော် တေးထားလိုက်သည်။
ငယ်လေးက အသားအရေ လတ်သူတယောက်။ချို့လောက်တော့ မဖွေးသော်လည်း ဖြူသော အသားအရေ ပိုင်ဆိုင်သူ။ ကိုယ်လုံးကတော့ ချိုထက် အတော်ကြီး ကိတ်သည်။ တင်ပါးကြီးများက လုံးလုံး ကြီးကြီး၊ နိူ့အုံကြီးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်၊ ရွှေဘို မင်းကြီးကြိုက် ကိုယ်လုံးမျိုး။ ပြောစရာ ဆိုလို့ ခါး နည်းနည်းတုတ်သည်ပင်။
အချိန်ပေး၍ တော်တော် ဖြိုယူရမည်ဟု ကျော် တွေးမိသည်။ ဒီလို အကိတ်ကြီးကို ဖြိုရမည်မို့ ကျော်ဝမ်းမြောက်မိသည်။ ဒီလိုဖန်တီးပေးသည့်အတွက် ချို့ကိုရော၊ လာ အလိုးခံသည့် ငယ်လေးကိုပါ ကျေဇူးတင်မိသည်။
ဖန်လာသည့်ကံကြမ္မာကိုလည်း အံ့ဩမိသည်။ ' တယ်ကံကောင်းလှသည့် ငါ ပါလား' ဟု ဝမ်းမြောက်မိသည်။ ငယ်လေး လည်း ကျော်တို့ လိုးကြတာ မြင်ဖူးပြီးသားမို့ ဘာပြီး ဘာလာမည်ကိုတော့ သိသလိုလိုရှိသည်။ ချိုက ခေါင်းရင်းမှာ နေရာယူ၍ ငယ်လေးကို ပွေ့ကာ သူ့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားစေသည်။ လက်နှစ်ဘက်ကို နိူ့အုံ နှစ်လုံးပေါ် တင်ထားသည်။ ဖွဖွလေး ချော့မြူ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။
" ကို . . မမဆောက်ဖုတ်ကို ယက် ပေးလိုက်တော့လေ . . "
ချိုကိုယ်တိုင် အဖွင့်မိန့်ခွန်း နှင့် စလိုက်သည်။ ကျော် လုပ်ငန်းစပြီ။ ငယ်လေးကလည်း ဒီလိုမျိုး အတွက် ပြင်ဆင်လာခဲ့ပြီးသားပင်။ Ph care နှင့် သေချာ သန့်ရှင်းအောင် ဆေးကြောထားပြီးသား။ ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ် ကားလိုက်သည်။ အမွှေးအုပ်အုပ်ထဲ လက်မနှင့် မွှေနှောက်ကာ စောက်စေ့ကို ကလိလိုက်သည်။
ငယ်လေး၏ စောက်စေ့က အတော်ကြီးသည်။ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲမှ လျှံကာ ပြူထွက်နေသည်။ တနှာကြီးမည့် အမျိုးအစား ဖြစ်မည်။ တနှာကြီးသလောက် တင်းတိမ်ဖို့ မဆိုထားနှင့်၊ တခါမျှပင် ပြီးသည်အထိ မခံရဖူးသည့် ဒီဆောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ အပီ ဖြုတ်မည်ဟု မောင်းတင်ထားသည်။ တသက်တာ မိမိလီးကြီးကို မမေ့နိူင်အောင် လိုးပြမည်ဟု တေးထားသည်။ ကိတ်သည့် ဖင်တုံးကြီးများနှင့် လိုက်ဖက်လှစွာ ဆောက်ဖုတ်ကလည်း ဖောင်းမို့လှသည်။ ဝက်ဆီဖတ်ကြီး နှစ်ခု ပုံသွင်း၍ အမြောင်းလိုက် ပေါင်ကြားညှပ်ထားသည့်ပမာ အိတုန် ခုံးထနေသည်။
ကျော်က အောက်ဆက်ဆင်းကာ လက်မနှစ်ချောင်းနှင့် ဆောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်သည်။ အတွင်းနှုတ်ခမ်း အဖတ်နှစ်ဖတ်ကို ညိုတိုတို တွေ့ရသည်။ ထိုအဖတ်များလည်း အတော်ကြီးသည်။ အကွဲကြောင်းကြားမှ အပြင်ထွက်နေသည်။ ထိုအဖတ် နှစ်ဖတ်ကို ကိုင်ကာ ဆွဲဟ ကြည့်လိုက်သည်။ ပန်းနုရောင် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားကတော့ အရည်ရွှန်းလဲ့နေသည်။ စောက်ခေါင်းကတော့ ကြပ်မည့်ပုံပင်။
ကျော်နေရာ အသေအချာယူသည်။ ငယ်လေး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကွေးစေ၍ ပိုကားကာ အပေါ် အနည်းငယ် တွန်းတင်လိုက်သည်။ ခြေဖဝါးများကတော့ မွေ့ယာမှာပင် ရှိနေသေးကာ သက်တောင့်သက်သာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထား။
ပေါင်တံများမှစ၍ လျှာနှင့် အပြားလိုက် ယက်ပေးသည်။ ဘယ်တလှည့် ညာ တလှည့်။ ယားကျိကျိနှင့် ငယ်တယောက် စ တွန့်လာသည်။ ပေါင်ခြံကြားတလျှောက် လျှာကိုချွန်၍ ယက်ပေးသည်။ ငယ့် တင်ပါးတွေ လျှာရှိရာဘက် ယိမ်းလာသည်။
အမွှေးအုပ်ထဲက စောက်စေ့ကို ဖြဲရှာ၍ စုပ်ပေးသည်။ ယက်ပေးသည်။ မထိတထိ ကလိသည်။ ငယ် တင်ပါးကြီးများ ကော့ကော့လာသည်။
" အင့် အင့်"
ဆောက်ဖုတ်ကိုမူ အလှည့်မပေးသေး၊ မထိသေး။မိမိ၏ စွမ်းဆောင်မှု ထိရောက်သည့်အတွက် ကျော် အားတက်လာသည်။ ချိုက နိူ့အုံနှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေ၍ တချက်တချက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လုံးချေပေးနေသလို ကျော်ကလည်း ပေါင်ခွကြားမှာ အစွမ်းပြနေဆဲ။ ဆောက်ဖုတ် အနားတဝိုက်ကို နေရာလပ်မကျန်ရလေအောင် သေချာ တိုက်စစ်ဆင်ပြီး ဆောက်ဖုတ်သိမ်းတိုက်ပွဲ နွဲရန် ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကို အမြောင်းလိုက် စယက်ပြီ။
ငယ်လေး ခြေထောက်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်လိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်က မိုးပေါ် ထောင်လာသည်။ ဖင်တုံးကြီးများကငွါးငွါး စွင့်စွင့်။ စအိုဝလေးပင် ဖြဲထားသလို ပေါ်လာပြီ။
ကျော် တွန်းတင်လိုက်သည့် ခြေနှစ်ချောင်းကို ချိုက လှမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ငယ်လေး လက်နှစ်ဖက်ကို ယူကာ သူ့ခြေထောက်များကို သူကိုယ်တိုင် သိုင်းဖက်ထားစေလိုက်သည်။
အကွဲကြောင်းကြီးအောက်မှ ဆောက်ဖုတ်အဝလေးထဲ လျှာကို စုချွန်၍ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နိူင်သမျှ ထိုးထည့်၍ ဘေးသားများကို ဝေ့ဝိုက်ယက်သည်။တခါ အကွဲကြောင်းထဲ အမြောင်းလိုက် ထက်အောက် ကျုံးယက်ပေးသည်။ ဆောက်စေ့ ထိပ်မှ ဟိုးအောက်ဘက် စအိုဝအထိ ယက်သည်။
" အင့် . . အ . . အ . . ဟ "
ငယ်လေး ဖင်ရှုံ့အောင် ထိသည်။ တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာသည်။ တခါမှ မကြုံဖူးသည် ကာမဆိပ် တရိပ်ရိပ် တက်နေပြီ။ ဧရာမလှိုင်းလုံးကြီးများပေါ် ရောက်နေသူလို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ရင်ထဲ အသဲထဲ လှပ်ကနဲ၊ အေးကနဲ ဖြစ်သည်။ သိမ်းပိုက်ထားသော လက်အစုံနှင့်အတူ ဖင်တုံးကြီးများကို စကောဝိုင်းပမာ အလိုလို ဝှေ့ရမ်းနေမိသည်။
ငယ်လေးတယောက် လောကကြီးကို မေ့သွားသည်။ မျက်စိစုံမှိတ်၍ အံကြိတ်နေရပြီ။ ညည်းသံများက ထိန်းထားသည့်ကြားက ထွက်လာပြီ။ ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိူင်တော့။
" အင်း အဟင်း ဟင်း "
ငယ်တယောက် ကိုဆွေမှတပါး တခြားယောကျ်ားတယောက်နှင့် ဆက်ဆံနေရသည့် အသိ နှင့်အတူ၊ ထူးကဲသည့်အတွေ့များကြား လူးလွန့်နေသည်။ တခါမှ မတခါဖူးသည်မို့ ရီဝေယစ်မူးနေသည်။ ဒီလောက်တခါမှ မကောင်းစဖူး။
" အား . . အင့် . . အင့် . . ကောင်းလိုက်တာနော် . ."
အရှက်ကြီးသူကြီး အသံထွက်ပင် ညည်းမိပြီ။ကိုဆွေနဲ့သာ ဒီလိုဆိုပါက ဖြတ်ကနဲ ကိုဆွေက အတွေးထဲ ဝင်လာသည်။
" ငယ်လေး . . . ဒီမှာ အရေးပေါ် တားဆေး . . . လိုအပ်ရင် သောက်ဖို့ . . ."
ဒီကို လိုက်ပို့ရင်း ကိုဆွေ ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ပေးလိုက်တာလေးတွေ။ ရင်ထဲ နင့်သွားသည်။
" ကိုကိုရယ် . . "
ကိုဆွေ့ကို အားနာမိသည်။ မိမိက ဒီမှာ ပိုစိုးပက်စက် ကာမစည်းစိမ် ယစ်နေသည်။ အခြားမိန်းမဆိုရင်ရော မိမိနေရာမှာ မိမိလိုပဲ ဖြစ်မည်လား။ ကိုဆွေလိုရော တခြားယောကျ်ားတွေက သဘောထား ကြီးနိူင်ပါ့မလား။
" နောက်ပြီး ဒီမှာ တခါသုံး သွားတိုက်တံနဲ့ တခြားလိုအပ်မယ် ထင်တာလေးတွေ . . မနက်ထိ အိပ်ရင်လည်း အိပ်လိုက်လေ . . ညဘက် ပြန်ချင်ရင်လည်း အချိန်မရွေး ဖုန်းဆက်လိုက်နော် . . ကိုကို လာကြိုမယ် . . ."
ငယ် ငိုချင်လာသည်။ ငယ်အတွေးထဲ နစ်မြောသွားမိတော့ လက်ရှိအနေအထားကို ခနမေ့သွားသည်။ ငယ်တယောက် သူ့ပေါင်တွေကို သူကိုယ်တိုင်မိုးပေါ်ထောင် ဖြဲထားပေးပြီး စိတ်ပါလက်ပါ ဖင်တုံးကြီးများအား ဝေ့ရမ်းနေရာမှ ဆီလီကွန်အရုပ်ကြီးတရုပ်လို ငြိမ်ကျသွားသည်။
အေးစက်စက် တုန့်ပြန်မှု မရှိ ဖြစ်နေသည်။မျက်လုံးများပြူးကြောင်ကြောင်၊မျက်နှာသေနှင့် ငေးနေသည်။ကျော် ဖိကြိုးစားသည်။ ဦးခေါင်းတခုလုံးကို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနှင့် လိုးပေးနေသည်။ ချိုကလည်း နိူ့အုံများအပြင် ဗိုက်သားပြင်၊ ဗိုက်ခေါက်များ မကျန် နေရာ အနှံ့ ပွတ်သပ်ပေးသည်။
စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ဆွဲယူ ကလိပေးသည်။ မိမိ၏ ကာမသုခ ငတ်မွှတ်မှုကို တခြားလူတွေက ဝိုင်းဖြည့်ဆည်းပေးနေကြသည်။ လူတိုင်းပြုနေကျ အိမ်ထောင်ပြု လိင်ဆက်ဆံသည့် သဘာဝထက် ထူးခြားနေသည်။ လူ့စည်းအပြင်ဘက်၊ လူသိမခံဝံ့၊ လူကြားမကောင်းသည့် ကိစ္စကို အကောင်အထည်ဖော်နေမိပြီ။
" ကိုကို . . "
" အင့် အဟင့် ဟင့် "
ငယ်လေး တယောက် ဖီးလ် တက်၍ ညည်းညူသံ အစား ငိုရှိုက်သံ ထွက်လာတော့ ချို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
" အို . . ."
မျက်လုံးထောင့်မှ မျက်ရည်များ စီးကျနေသည်။ငယ် ငိုနေပြီ။ကျော်လည်း တချက်မော့ကြည့်လိုက်သည်။
" ကိုဆွေ . . ကိုဆွေ . ."
" အို . . မမ မှားနေမိပြီ . ."
သိုင်းဖက်ထားသည့် လက်တွေကို လွှတ်လိုက်တော့ ကျော်လည်း ပေါင်ခွကြားမှ ခေါင်းဖယ်ထုတ်လိုက်ရတော့သည်။ ငယ်လေး ခြေထောက်တွေကို ပြန်ဆန့်ကာ ပေါင်စေ့ လိုက်သည်။ ချို့ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားရာမှ ဘေးတစောင်းလှည့်ကာ အနည်းငယ် ကွေး၍ ကျော့်ကို ဖင်ပေးထားလိုက်သည်။
ကျော်လည်း ဖင်တုံး အကိတ်စားကြီးများကို ဆွေး ဆွေးမြေ့မြေ့ ကြည့်ရင်း စားရခါနီး ထမင်းလုတ် ပြုတ်ကျသလို ဟတ်ကော့ ကြီး ဖြစ်သွားသည်။ အပီဖြို ရန် အားခဲထားသည့်တောင်မတ်စပြုနေပြီဖြစ်သည့် ကျော့်လီးကြီးလည်း တမဟုတ်ချင်း ညိုးကျသွားသည်။
" မမရယ် . . ကိုဆွေ ကိုယ်တိုင် မမကို ပျော်စေချင်တာလေ ... မမ အဆင်မပြေရင် ကိုဆွေ ပိုစိတ်မကောင်း ဖြစ်မှာပေါ့ . . "
ငယ်လေး ဆံနွယ်များကြား ဖွပေးရင်း၊ လက်မောင်းပေါ် တလှည့် ပွတ်ပေးရင်း ချိုက နှစ်သိမ့်သည်။
" . . ."
" ကိုဆွေကိုလည်း ပစ်မထားပါဘူး မမရယ် .. ခုဟာ အစမို့လို့ မမလွတ်လပ်အောင် ကိုဆွေကို မခေါ်တာပါ.. နောက်ဆို သူ့ကိုလည်း ခေါ်မှာပေါ့ . . ချိုတို့က ဘေးက ပံ့ပိုးပြီး ကိုဆွေနဲ့ မမ ဆက်ဆံပေါ့ . . နော် . . ကိုဆွေက ပြီးတာမြန်တော့ မမလိုအပ်သေးရင် ကျော်က ဆက်တာဝန်ယူမှာပေါ့ . . ."
" . . ."
" အခြေအနေ၊ အချိန်အခါ ပေးပါလျက်နဲ့ အခွင့်အရေးတခုကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးရင် မမ နောင်ဆို သွေးသား တောင့်တတာကို ကြိတ်မှိတ် မြိုသိပ်ပြီး တသက်လုံး အရင်လိုပဲ စိတ်ပင်ပန်း နေသွားရတော့မှာ . . . ကိုဆွေလည်း အမြဲ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေရတော့မှာ . . . "
" အင့် . . ဟင့် . . . ရွှတ် . . ရွှတ် . . "
" ခု ကိစ္စ အဆင်ပြေသွားရင် . . မမတို့ အိမ်ထောင်ရေး ပိုသာယာလာမှာပါ မမရယ် . . . ချိုပြောတာကို ယုံ . . . "
" . . ."
ချို ပြောပြတာတွေလည်း ယုတ္တိရှိသည်။
" ချို ပြောတာ မှန်တယ် မမ . . . မမသာ ခု အဆင်ပြေကြည့် . . .နောက်ဆို ကိုဆွေကိုပါ ခေါ်မှာပေါ့ . . . ကိုဆွေလည်း ဝင်ပါချင်မှာပါ . . .ချို စိတ်ပါရင် အပြောင်းအလဲ အဖြစ် ကိုဆွေကိုလည်း ချို နဲ့ ပေးနေလို့ ရပါတယ် မမရယ် . . ."
ကျော်ကလည်း သာသာထိုးထိုး ဝင်နားချသည်။ မိမိ မျက်စိရှေ့မှ အကိတ်ကြီးကို မြည်းစမ်းကြည့်ပြီးမှတော့ အပီ ဝါးချင်ပြီလေ။
" ကို ရော သဘောတူလားဟင် . . ကိုဆွေကြီး ချို့ကို လိုးမယ် ဆိုရင် . . . "
" သဘောမတူစရာ မရှိပါဘူး ချိုရယ် . . . ကိုတို့လည်း သူ့မိန်းမကို လိုးနေတာပဲ . . ."
" ဒါနဲ့ . . မမ . . ဟိုတုန်းက ကျနော်တို့လိုးတာ မြင်ပြီးတော့ ကိုဆွေ လီးတောင်လားဟင် . . "
" . . ."
" တောင်သလားလို့"
" ဟုတ် . . ဟုတ်တယ် . ."
" ဘာဟုတ်တာလဲ . . မမ . . လီးတောင်လားလို့ . ."
" အင်း . . တောင် . .တောင် . . အဲ မာ လာတယ် "
" ကိုတို့ လိုးပြခဲ့ကြတုန်းက ကိုဆွေလည်း ချို့ကို အကုန်မြင်ဖူးတာပဲ ... ယောကျ်ားပဲ ချိုရာ . . သူလည်း အပြောင်းအလဲ လိုးချင်မှာပေါ့ . . ."
ကျော်၏ ကမ်းလှမ်းမှုထဲမှာလည်း ကိုဆွေ့အတွက်လည်း ပါသည်။ ကိုဆွေနှင့် မိမိတို့ ဘဝ တဆစ်ချိုး အကြီးစားပင်။ ရဲရဲ ရင်ဆိုင်ကျော်ဖြတ်မှ ဖြစ်မည်။ ဒီကြားထဲ ငယ်လေးရှေ့မှာ တစ်တစ်ခွခွတွေ ပြောကြတော့ ခုန အရှိန်ပြန်ကြွလာသည်။ မကြိုက်လို့မှ မဟုတ်တာပဲ။ သွေးသားတောင့်တနေတာကလည်း လိမ်ညာ၍ မရ။
ငယ်လေး ရှေ့ဆက်ရမည်။ မျက်ရည်တွေ သုတ်ပစ်ပြီး အားတင်းလိုက်သည်။ ပက်လက်ပြန်လန်ကာ မိမိဘာသာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကွေးယူကာ လက်နှင့်ပိုက်လျက် ခုနက အနေအထား ပြန်ယူလိုက်သည်။
ကျော်လည်း မူလ နေရာ ပြန်ယူလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနှင့်ပြန်လိုးပေးသည်။ နောင်ဆို ကိုဆွေလည်း ဝင်နွဲမည်။ ချို ကိုလည်း လိုးခွင့်ရမည်မို့ ကိုဆွေအတွက် စိတ်မကောင်း မဖြစ်မိတော့။ ကိုဆွေကို ခန မေ့ထားလိုက်သည်။ ပိုးစိုးပက်စက်အနေအထား၊ တစ်တစ်ခွခွ အတွေးနှင့်အတူ ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာသည်။
ဖင်တုံးကြီးများကို ပြန်လည် တုန့်ပြန် ပင့်ပေးနေပြီ။ ဝေ့ကာ ဝှိုက်ကာ စကောဝိုင်းသည်။ အာရုံကို ဆောက်ဖုတ်နှင့် နိူ့အုံမှာပဲ စုစည်းထားလိုက်တော့သည်။ ကျော်လည်း ပညာကုန်သုံး ဘာဂျာပေးပြီးပြီမို့ ဒီဆော် အကိတ်ကြီးကို တချက်တော့ စမ်းကြည့်လိုလာသည်။ ခုနက အရှိန်ပျက်သွားသည်မို့ နည်းနည်းတော့ အစာမကြေ ဖြစ်မိသည်။
ဘာဂျာမှုတ်အပြီး အကိတ်ကြီးအား အပီဖြုတ်ခါနီးမှ ဒရာမာ ခင်းနေ၍ အနည်းငယ် တင်းမိသည်လည်း ပါသည်။ လျှာနှင့် လိုးပေးနေရင်း စောက်စိ ကို လက်မ လက်ညိုးနှင့် ညှပ်ကာ ဖိညှစ်လိုက်သည်။
" အား . . အား . . နာတယ် . ."
ငယ်လေး ထအော်သည်။လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
" မမ ဘာဖြစ်လို့လဲ . . ဟင် . ."
စစ်ကနဲ နာကျင်မှုက စောက်စေ့နေရာမှ တကိုယ်လုံးသို့ ဖြေးဖြေးချင်းစိမ့်ဝင် ပြန့်နှံ့သွားလျက် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားသည်။နောက်ထပ် တောင့်တ မိသည်။
" အင့် ရတယ် . . ရတယ် . . ဘာမှ မဖြစ်ဘူး . . "
ချို အံ့ဩသွားသည်။ ကျော် ဘယ်လို လုပ်လိုက်သည်လဲ ကြည့်လိုက်သည်။ ကျော် နောက်တခါ ထပ်ညှစ်သည်။ ဒီတခါ ပိုအားစိုက်လိုက်သည်။
" အား . . အား လား လား . . . အား . . . နာလိုက်ထှာ . . "
" ကို . . မလုပ်နဲ့လေ . . မမ နာနေပြီ . . "
ဒီတခါက ပိုထိသည်။ ဆက်ညှစ်ထားတာ အောင့်ခံရင်း ထုံပြီး ခံနိူင်လာသည်။ ဆတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်သည်။ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျင်မှုက သာယာမှု အဖြစ် သွေးပြန်စီးဆင်းမှုနှင့်အတူ တကိုယ်လုံးသို့ စိမ့်ဝင် ပြန့်နှံ့သွားသည်။
" နာလို့နာတယ်ပဲ အော်မိတာပါ ချို ရဲ့ . . .မလုပ်နဲ့လို့ တားတာ မဟုတ်ပါဘူး . . ."
ငယ်လေး အမြန်ပင် ဖွင့်ပြောမိသည်။ ချိုက အတင်းတားနေ၍ ကျော် ထပ်မလုပ်တော့မှာ စိုးမိသည်။ ငယ်လေးကိုယ်တိုင်က ပြောလာတော့ ချိုပင် ပါးစပ်အဟောင်းသား။ကျော်က "တွေ့လား" ဆိုသည့် သဘောမျိုး တချက်ပြုံးပြသည်။ ငယ်လေးအကြိုက် ကျော်နေလတ် သိသွားပြီ။
သွေးသားက လိုလားတောင့်တ ပါလျက်နှင့် လိင်စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ဖိနှိပ် ထားတာ ကြာတော့ ငုတ်လျှိုးနေတာ ဖြစ်သည်။ စောက်စေ့ကြီးကြီးနှင့် ဖင်ကြီးကြီး ဒီဆော်ကြီးသည် တနှာကြီးမည်မှာ သေချာသည်။ ကျော် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်း၍ သူတို့ရှေ့ ရပ်လိုက်သည်။
" မမ . . ဒီမှာ ကိုင် ကြည့်ပါဦး . . "
ငယ်လေးလက်ကို ယူ၍ လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်ခြေထောက်များကိုတော့ ကျော်က ထိန်းမ ထားပေးလိုက်သည်။ ခုန ဘာဂျာမှုတ်စဉ်က ကားပေးထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်း ပူးကပ်သွားသည်။ အတန်ငယ် တုတ်သည်မို့ ပေါင်ကြားက ဆောက်ဖုတ်ကို ညှစ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ အမြောင်းကြီး နှစ်ခု ပြူးထွက်နေသည်။ ဒီမြင်ကွင်းကြောင့် ကျော့်လီးကြီး မာလာသည်။
" ကျနော့်လီးလေး ခုနက ပြန်ပျော့ကျသွားလိုက်တာ . . . သနားစရာတောင်ကောင်းတယ် . . ."
" ဆောက်ဖုတ် အကိတ်ကြီး ဖြိုရတော့မယ့်ဆဲဆဲ ငတ်ပြီ ဆိုပြီး ဝမ်းနည်းသွားရှာတယ် ထင်ပါရဲ့. ."
" အင့် အဟင့် ဟင့် . . စကားလုံးတွေက ကြမ်းလိုက်တာကွာ . ."
မကြာခန အိပ်မက်မက်ခဲ့ရသည့် ကျော့်လီးကြီးကို လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင် ဆုပ်ကိုင်ရပြီ။ အားရစရာကောင်းလှသည်။ ကိုဆွေဟာနှင့် လားလားမျှ မဆိုင်။
' အကိတ်ကြီး' ' ဖြို ' ဆိုသည့် စကားလုံးများကြားရတော့ အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေး ဟူသည့် စိတ်နှင့် မိန်းမပီပီ ကျေနပ်မိသည်ပဲလေ။ ဒီလီး ဒီဒစ်ကြီးနှင့် မိမိကို လိုးမည် အတွေးနှင့် စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာသည်။ လက်ပူငွေ့ကြောင့် ငယ့်လက်ထဲမှာပင် ကျော်လီးကြီး တဆတ်ဆတ် မာတင်းလာသည်။
" အို . . အားရလိုက်တာ . . "
စကားလုံးများကို မြိုချလိုက်ရသည်။ ချို မရှိလျှင်တော့ အသံထွက် ပြောမိမည် ထင်သည်။
" ကျနော့်လီးလေး ခုနက ဆတ်တငံ့ငံ့ ဖြစ်သွားလို့ မမကို အပြစ်ပေးရမယ် . . "
ပြောပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက်တည်း ဘယ်လက်နှင့် ထိန်းမထားသည့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ပြူထွက် ခုံးထနေသည့် ဆောက်ဖုတ်အုံကို ညာလက်ဝါးနှင့်
" ဖျောင်း"
ကနဲ အပြားလိုက် အုပ်ရိုက်လိုက်သည်။
" အား ား ား . . "
တောင်နေသည့် စောက်စေ့ကိုပါ ထိသဖြင့် ငယ်လေး အရိုးထဲ စိမ့်အောင် နာသည်။ ထင်မှတ်မထားတာကြောင့် ချိုပင် လှန့်သွားသည်။
" ကို . . ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ . ."
ချိုက ဝင်ဝင်တားနေ၍ ငယ်လေး မနေနိူင်တော့။ ခုန နာကျင်မှု တစိမ့်စိမ့်နှင့် ပြေလျှော့သွားသည့် ခံစားမှုကို နှစ်သက်သည်။
" ချို . . ရတယ် . . ရတယ် . . လုပ်ပစေ . .မမ မခံနိူင်တဲ့ အဆုံး mercy mercy လို့ ပြောမယ် . . . "
ငယ်လေးလည်း sex ဗဟုသုတ မနည်းကြောင်း သိလိုက်ရပြီ။ BDSM များ ကြည့်ဖူး၊ စိတ်ကူးဖူးပုံ။
" . . ."
" အဲ့လို မပြောမချင်း မမ ဘယ်လောက်နာနာ၊ ဘယ်လောက် အော်အော် ဂရုမထားနဲ့ နော် . .နာလိုက်တာတို့ ၊ တော်ပြီ တို့ ဆိုလည်း တကယ်မဟုတ်ဘူး လို့ မှတ် . . "
" Mercy . . Mercy နော် . . "
သူတို့ချင်း အပေးအယူမျှနေကြပုံများ . . အံ့ဩ မှင်သက်မိသူက ချိုရယ်ပါ။
" ချို . . မမ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို ညှစ်လိုက် . . "
ချိုလည်း အားစိုက်ညှစ်ကြည့်သည်။ ငယ်လေး မဖြုံ ။
" ဒီလို ညှစ်ရတာ ချိုရ . . ."
ဆိုကာ ကျော်က သူ့အားကြီးနှင့် အသားကုန် ညှစ်ကာ လိမ်ဆွဲသည်။ ရှည်ထွက်လာကာ ပြတ်ထွက်တော့မတတ်ပင်။ တော်တော်နှင့်မလွှတ်ပေး။ ငယ်လေးမျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေသည်။ လက်ထဲက ကျော့်လီးကြီးကို အားပြု၍ တင်းတင်း ဆုပ်ထားသည်။ ချိုပင် အံကြိတ်နေမိသည်။ဆတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်သည်။
" အား ား ား"
" ကျွတ် ကျွတ် . . "
စုပ်သပ်ယူနေရသည်။ စူးရှသည့် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားမှုက သွေးကြောထဲ တစိမ့်စိမ့် စီးဝင်သည်။
" ချို . . နောက်တဖက်ကို ညှစ်ထား . . "
ကျော်က ပြောရင်း လက်တဖက်က နိူ့သီးခေါင်း၊ နောက်တဖက်က စောက်စေ့ကို ညှစ်သည်။ ချိုက ငယ်လေးခြေထောက်တွေကို လက်တဖက်နှင့်ထိန်းရင်း နိူ့သီးခေါင်း နောက်တဖက်ကို အားရှိသမျှ ညှစ်သည်။
" အစ် အစ် အ အ "
ငယ်လေး အံကြိတ်နေသည်။ စောက်စေ့ရော နိူ့သီးခေါင်းပါ ထုံကျဉ်နေသည်။
" ချို ဆက်ညှစ်ထား . . ."
" အ အ . . နာ တယ် နာ တယ် . . "
ချိူက လွှတ်ပေးချင်ပြီ။ ကျော်က ခေါင်းခါပြသည်။ ငယ်လေး အံကို တင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ ကျော်လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင် အားပြုထားရသည်။ အသက်အောင့်ထားသည်။ ခေါင်းကို ထောင်ကာ ငုံ့ကြည့်သည်။ ကိုဆွေကိုလည်း သတိမရနိူင်တော့။ စောက်စေ့နှင့် နိူ့သီးခေါင်းမှာ သာ စိတ်ကရှိတော့သည်။ ကျော်က ခေါင်းတချက်ဆတ်လိုက်သည်။ ချို လက်လွှတ်လိုက်သည်။ ကျော်လည်း လွှတ်လိုက်သည်။
" အား ား ား အ အ အ "
" ဖူး ဟူး ဟူး "
ဦးခေါင်းပြန်လှန်ကျသည်။ အသက်ပြန်လုရှူနေရသည်။ သွေးကြောတလျှောက် ထုံကျဉ်မှုက ပြန့်နှံ့စီးဆင်းသွားသည်။ စောက်ရည်အချို့ ပွက်ကနဲ လျှံထွက်၍ စအိုဝလေးပေါ် ဖြတ်စီးကာ ကျောအောက် အိပ်ယာခင်းမှာ ကွက်သွားသည်။ ကျော်က ထိန်းမ ထားသော ခြေထောက်များအား အသာ ချလိုက်သည်။ ပက်လက် ဆန့်ဆန့်ကြီး နေစေလိုက်သည်။ ချို့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးထားရာမှ ချို့ကို ဘေးထွက်နေရာယူစေလိုက်သည်။
ခြေဆင်းလိုက်သော ငယ်လေး ပေါင်ကြားမှာ ခုံးထနေသည့် ဆောက်ဖုတ်အုံပေါ်က စောက်မွှေးများကို ဆုပ်ယူ၍ တပြုံလုံး ပြုတ်ထွက်မတတ် ဆွဲမလိုက်သည်။ သန်မာလှသည့် ကျော့်လက်မောင်းအားအောက်မှာ ဆီးခုံ အရေပြားပင် တင်းလာပြီး ငယ်လေးလည်း ခါးကော့တက်လာသည်။ ငယ်လေး ကြာကြာ တောင့် မခံနိူင်။ ခါးပြန်အိကျ လာသည်။ ဖင်တုံးအကိတ်ကြီးများ၏ ဝိတ်ကို စောက်မွှေးများနှင့်မ, ထားသလို ဖြစ်နေသည်။
" အား ....... "
ကျော်ကလွှတ်မပေးသေး။ အနားစပ်ရှိ စောက်မွှေးအချို့ပင် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ နာလွန်းသဖြင့် ငယ်လေး တံတောင်ဆစ်နှင့် ထောက်၍လိုက်ကော့ပေးထားရသည်။ ကျော်က ပိုမ သည်။ ဆန့်ထားသည့် ဒူးကိုကွေးယူ၍ ထောက်ကာ ကော့နိူင်သမျှ ဆက်ကော့ထားပေးသည်။
ဖင်တုံများက မွေ့ယာမှ တထွာလောက် လွှတ်နေပြီ။ ကျော်က နောက်လက်တဖက်ဖြင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဆွဲညှစ်၍ မပြန်သည်။ ချို့ကိုလည်း မျက်ရိပ်ပြတော့ ချိုလည်း နောက်တဖက်ကို ညှစ်၍ ကူမသည်။ တံတောင်ထောက်ထားသည့် လက်များကို ဆန့်ကာ လက်ဖဝါးဖြင့် ထောက်၍ လိုက်ကြွလာသည်။ ကျွမ်းဘားမယ်တယောက် အနောက်သို့ လှန်ကာ လက်ထောက်သည့်ပမာ။
သို့သော် ငယ်လေးခန္ဓာကိုယ်က ကျွမ်းဘားမယ်နှင့်တခြားစီ။ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် မာတောင့်တောင့်မို့ ကိုးရိုးကားယား နိူင်လှသည်။ မွေ့ယာမှ တတောင်ခန့် ကြွနေပြီ။ ခေါင်းက အနောက်လန်ကျနေသည်။ အံကြိတ်ခံသည်။
" အား ..... . နာတယ် . . နာလိုက်တာနော် . . "
ချွေးများပင် တောက်တောက်ကျလာပြီ။ ခြေဖျားထောက်ကြည့်သည်။ မနိူင်။ တံတောင်ဆစ်နှင့် ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိူင်တော့။ ငယ်လေး ထောက်ထားသည့် ဒူးကို ဆန့်၍ လွှတ်ချလိုက်ရပြီ။ ဧရာမဖင်တုံးကြီးများ ဝိတ်က စောက်မွှေးများဆီမှာ စုသွားသည်။ စောက်မွှေးအချို့ ဖျစ်ဖျစ် ဖျစ်ဖျစ်နှင့် ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။ ကျန်စောက်မွှေးများ ကျော်လက်ထဲမှ လျှောထွက်ကုန်သည်။
ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံး ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။နိူ့သီးခေါင်းထိပ်နှစ်ခုလည်း နာလှပြီ။ နောက်ပြန်လှန် ထောက်ထားသော လက်များလည်း တောင့်မခံနိူင်တော့။ တံတောင်နှစ်ဘက်ကို ကွေးချလိုက်ရတော့သည်။ နိူ့သီးခေါင်းများ ပြတ်ထွက်တော့မတတ် ရှည်ထွက်လာပြီး ဆတ်ကနဲ လွှတ်ထွက်ကာ ကိုယ်လုံးက ဝုန်းကနဲ မွေ့ယာပေါ် ပြုတ်ကျသည်။
" ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် . . ."
" ဖူး ဟူး ဟူး . . "
ချွေးသီးများ ပေါက်ပေါက်ကျနေသည်။ မောဟိုက်လွန်း၍ အသက်လုရှူနေရသည်။ ခေတ္တ အနားပေးပြီး
" ကဲ . . ချို နောက်တခေါက် . . . သေသေချာချာ ညှစ်ထားနော် . . . မလွှတ်ထွက်စေနဲ့ . . ."
ငယ်လေး အထိတ်တလန့် နှင့် ခုနကလို လက်နှင့် ခြေထောက်များကို အဆင်သင့် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်က နိူ့သီးခေါင်း တဖက်ကို ညှစ်၍ ချိုက ကျန်တဖက်ကို ညှစ်သည်။ ဆောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကို ကျော် နောက်လက်တဖက်က သေချာ ဆုပ်ကိုင်သည်။
" ကဲ . . မ မယ် ချို . . ."
ငယ်လေး သိထားပြီးသားမို့ လက်ကို ဆန့်ထောက်၊ ဒူးကွေးကာ ထောက်၍ ကိုယ်ကို လိုက်ကော့တင်ပေးသည်။ ခြေဖျားပါ ထောက်သည်။ ဒူးများတုန်လာသည်။ တံတောင်ဆစ်လည်း ခါနေသည်။ ဒီတခါ ပိုတောင့်ခံကြည့်သည်။
" ဖူး ဟူး . ."
လေပူများမှုတ်ထုတ်ရင်းတံတွေးများပင် ပါးစပ်မှ လျှံကျလာသည်။ ချွေးများပြိုက်ပြိုက်ကျသည်။ မရတော့။ ကိုယ်လုံးကြီး ပြုတ်ကျသည်။ ဆောက်မွှေးများ အချို့ကျွတ်ထွက်ပြီး ကျန်သောဆောက်မွှေး အုံလိုက် နှင့် နိူ့သီးခေါင်းများ လွှတ်ထွက်ကာ ဖြိုးကနဲ ဖျဉ်းကနဲ စူးစူးရှရှ နာသည်။
" အား ား . . .ဖူး ဟူး ဟူး "
အသက်လုရှူရင်း အမောဖြေသည်။ ကျော်က ဆောက်ဖုတ်အုံကို ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ၃ချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်သည်။
" အား ား ား အား ား"
ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ကျုံ့ ကျုံ့သွားအောင် နာသည်။ စောက်မွှေးတွေ ဆွဲနှုတ်ခံရသည့် စူးရှနာကျင်မှုသည် စောက်ဖုတ် တပြင်လုံး အရိုက်ခံရသည့် နာကျင်မှုများနှင့် ရောထွေးသွားသည်။ ဆောက်ဖုတ်နှင့် နိူ့သီးခေါင်းကို ဗဟိုပြုကာ လှိုင်းသဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပြန့်သွားသည်။
ရှိန်တိန်းတိန်းနှင့် သက်သာလာသည်။ ကျော်က ဆောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်စမ်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်များက ရွှဲရွှဲစိုနေသည်။ ရသလောက် ကလော်ထုတ်ကာ ဆောက်ဖုတ်အုံ အနှံ့ ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးလိုက်သည်။ ဆုပ်ကိုင် နှိပ်နယ်ပေးသည်။ ဆောက်မွှေးများမှာလည်း ချွေးများ စောက်ရည်များနှင့် စွတ်စိုနေလေပြီ။
ငယ်လေးကို ခေတ္တ အနားပေးထားလိုက်သည်။ ချိုကလည်း နို့သီးခေါင်းကို ဖွဖွချေပေးကာ နို့အုံကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ ငယ်လေး တယောက် ဒီလိုနာကျင်အောင် နှိပ်စက်မှုမှာ သာယာတတ်မှန်း သူ့ဘာသာသူပင် အံ့ဩ တုန်လှုပ်မိသည်။ ထပ်မျှော်လင့်နေမိသေးသည်။
" မမ . . အဆင်ပြေတယ်နော် . . "
" အင်း ပြေပါတယ် ချို ရဲ့ . . တမျိုးကြီးပဲ ချိုရယ် . .
မမလည်း အရှက်တွေ ကုန်ပါပြီ . . ."
" မကုန်ပါနဲ့အုံး မမရဲ့ . . ချန်ထားပါအုံး . .ကျော့်လီးကြီးနဲ့ မမကို လိုးပေးရအုံးမှာ . . . ခ် ခ် . ."
ငယ်လေးလည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်း တချက် ရယ်လိုက်မိသည်။ အသက်ရှူမှန်လာကာ အမောပြေတော့ ကျော်က
" မမ မှောက်လိုက် . . ."
ငယ်လေး မှောက်လိုက်သည်။ မျက်စိအစုံကို မှိတ်၍ ဘာလုပ်အုံးမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်နေသည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း တစစ်စစ်နှင့်။
ငယ်လေး၏ ဖင်တုံးကြီးများကို ကြည့်၍ ကျော် ကျေနပ်နေမိသည်။ ချို့လိုတော့ လုံးကျစ်ကျစ်မဟုတ်။ အဆီပိုများနှင့် အရစ်ထနေသည်။ ပေါင်ရင်းနားမှာ အတုံးလိုက် အထစ်အထစ် ဖြစ်နေသည်။ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့် အရသာခံကာ ဆုပ်နယ်သည်။ လီးလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်နေပြီ။ လိုး ချင်နေပီ ဖြစ်သော်လည်း ဒီဆော်ကြီး ပြီးအောင် မဆော်လိုက်နိူင် ဖြစ်မှာစိုးသည်။ နှစ်ရှည်လများ ချုပ်တီးထားသူမို့ အကြောမာနေပုံရသည်။
မလိုးပေးသေးပဲ အကြောဆက်လျှော့ပေးရန် စဉ်းစားလိုက်သည်။ ဒီတင်ပါးကြီးတွေက ကျော့်လက်ဖဝါးလောက်တော့ ဖြုံမည်မဟုတ်။ ခါးပါတ်တခုသွားယူလိုက်သည်။ ချိုကတော့ ငယ်လေး၏ ခံနိူင်အားကို အံ့ဩနေမိသည်။ တင်ပါးကြီးများကို ဆုပ်နယ်ပေးတာခံရင်း ဘာဆက်လုပ်မည်လဲ ရင်တဖိုဖို စောင့်နေရာမှ
" ဖျောင်း"
ကနဲ အရိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့်
" အား ား "
အလန့်တကြား အော်လိုက်မိသည်။ အဆီတုံးကြီးများ လှိုင်းထသွားသည်။ ဖင်ကြောကို ရှုံ့မိသည်။ အနီရောင် အရှိုးရာကြီးက ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။ နောက်တချက် ထပ်ရိုက်မည် အထင်နှင့် အသက်အောင့်၊ ဖင်ကြောကို ရှုံ့ ၍ ရင်တထိတ်ထိတ် စောင့်နေသည်။ ကျော်က မရိုက်။စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျင်မှုက ကျောရိုးထဲ စိမ့်သည်။
" ဟူး . . "
သက်ပြင်းချရင်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူသည်။ ဖင်ကြောပြန်လျှော့လိုက်သည်။ကျော်က အချိန်ကောင်းကို စောင့်၍ဖျောင်းကနဲ ထပ်ရိုက်ပြန်သည်။ ခုနလိုပင် နာကျင်လှသည်။ နာကျင်ပေမယ့် အောင့်ခံနေမမိဆဲ။ ချိုက ငယ်လေးဘေးမှာ ထိုင်ရင်း ကျောပြင်ကို ကြင်ကြင်နာနာ နှစ်သိမ့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
ကျော်က အရိုက်ရပ်ချိန် ဆောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်၍ စောက်ရည်ကလော်ထုတ်ကာ အရှိုးရာပေါ် ပွတ်သပ်လိမ်းကျံပေးသည်။ ရိုက်မည် ပြင်လျှင် သဘာဝ အလျောက် ဖင်ကြောရှုံ့ အသက်အောင့်မိသည်။ ကျော်က မရိုက်။ အသက်ပြန်အရှူ ၊ ဖင်ကြောပြန်အလျှော့ မှာ ချိန်ရိုက်သည်။
ငယ်လေး တယောက် နာကျင်မှုနှင့် သာယာမှု နှစ်ခုကို မီးနှင့်ရေပမာ တလှည့်စီ ခံစားနေရသည်။ အရှိုးရာ ၂၀ ခန့် ထင်ပြီးနောက် ရိုက်တာ ရပ်လိုက်သည်။ ငယ်လေးကား ချွေးပြန်ကာ မောဟိုက်နေပြီ။
ချိုက ကျောပြင်ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ကျော်လုပ်သလို ဆောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်ကလော်၍ တင်ပါးက အရှိုးရာတွေအပေါ် လိမ်းကျံ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ မိန်းမ အချင်းချင်း ဆောက်ဖုတ်နိူက်မိတော့ ချိုစိတ်ထဲ မရိုးမရွ တမျိုးခံစားရသည်။ ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ်ထဲက ရှုံ့ပွရှံ့ပွ ဖြစ်နေတာလည်း လက်ချောင်းများက ခံစားသိရသည်။
ငယ်လေးဘဝက တသက်လုံး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုမရှိ၊ အိမ်မှုကိစ္စလည်း လုပ်စရာမလို၊ အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးလည်း မရှိခဲ့လေတော့ လေးလံထိုင်းမှိုင်းသလို ရှိခဲ့သည်။ ယခုလို ချွေးပြိုက်ပြိုက်ကျသည်အထိ ပြုမူခံလိုက်ရတော့ သွေးလည်ပတ်မှုကောင်းမွန်လာကာ၊ ပေါ့ပါးလန်းဆန်းသလို ဖြစ်လာသည်။
ချုပ်တည်းမြိုသိပ်ထားသမျှလည်း အကုန်ပွင့်ထွက် ပေါက်ကွဲလေပြီမို့ လိင်ကိစ္စလည်း အလွန်စိတ်ပါလာလေပြီ။ချိုလည်း ဝင်နွဲရန်အတွက် အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်သည်။ မှောက်နေသည့် မမငယ်လေး၏ ကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက် မှောက်ချလိုက်သည်။ အိစက်သည့် နို့နှစ်လုံးက လက်ပြင်နေရာမှာ ဖိမ်သည်။ မိန်းမချင်းပေမယ့် အသားစိုင်အိအိ ထိတွေ့မှုမှာ နွေးထွေးသာယာသည်။ ချို၏ စောက်မွှေးငုတ်စိလေးများနှင့်ငယ်လေး၏ဖင်တုံးကြီးများပေါ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။
အရှိုးရာထင်အောင် ရိုက်နှက်ထားသည့် ဖင်တုံးများက ခုလို စူးစူးလေးပွတ်သပ်ခံရတော့ ငယ်လေး အရသာတွေ့လှသည်။ ကျော်က ငယ်လေးဖင်ကြား မရမကနှိုက်ကာ လက်ချောင်းနှင့် ညင်ညင်သာသာမွှေနှောက် ကလိပေးနေသည်။
" မမ . . ဟို . . ကျော့်လီးနဲ့ အလိုးခံဖို့ အသင့် ဖြစ်ပြီလား ဟင် . . . "
" အင် . . မသိ . . မသိဘူးလေ . . "
" ဟိုလေ . . ပြီးဖို့ နီးပြီလား . . လို့ . . "
" မသိဘူး ချို ရဲ့ . . သေးပေါက် ချင်သလိုလို . . အထဲက တခုခုကို ညှစ်ချင်သလိုလိုတော့ ဖြစ်တယ် . . ."
" ဒါဆို . . ဟုတ်ပါပြီ. . မမ ပြီးခါနီးပြီ ထင်တယ် . ."
" လိုးကြစို့နော် မမ . . . မမကို ပြီးအောင် လိုးပေးလိမ့်မယ် . . "
ချိုကား ပွဲစီစဉ်သူ၊ ရှုတင်မန်နေဂျာ၊ ဒါရိုက်တာ ပင်။
" ကို . . မမကို အပီသာ လိုးပေးပေတော့ . . ."
ကျော်ကား ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်ပြီ။
ချိုက ဦးဆောင် ထ ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ငယ်လေးလည်း လိုက်ဆင်းလာသည်။ ဒုတ်တရမ်းရမ်းနှင့် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် ကျော့်ခြေရင်းမှာ နှစ်ဦးသား ယှဉ်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျော့်လီးကြီးကို ချိုက စယက်ပေးလိုက်ကာ ငယ်လေးဘက် ယိုင်ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။
ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ဒစ်ကြီးကို မငုံစဖူးမို့ အားရမိသည်။ တလှည့်စီ ငုံလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့် လီးကြီးမှာ တင်းတောင့်နေပြီ။ ဆောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်း၊ ဖင်တုံး ကိတ်ကိတ်ကြီးကို ဖြိုရတော့မည်မို့ ကျော်လည်း ရင်ဖိုကာ ခါတိုင်းထက်ပင် ပိုမာနေသယောင်ရှိသည်။ နှစ်ယာက်တောင် လိုးပေးရမည်မို့ သုတ်ထိန်းထားနိူင်ရန် အရေးကြီးသည်။ တော်လောက်ပြီ။
" လာ . . လာ . . မမ . . ကုတင်ပေါ် တက်တော့ . . "
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် »»»»»
