Saturday, March 16, 2019

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

အိပ်ခန်းတခုထဲမှာဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းနှင့် သူ့မိန်းမ နွယ်နွယ် ဆက်စ် ခွေအတူကြည့်နေချိန်ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားဒီလိုပဲမကြာခဏ ကြည့်နေကျဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားထဲက နည်းတွေအတိုင်းသူတို့လင်မယားလိုးကြရတာကို နှစ်သက်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ညားခါစက ရိုးရိုးလိုးခဲ့ကြပေမယ့် အခုတော့ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ လရည်ပန်းထွက်အောင် လှီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း စောက်စိလေးလျှာနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရင်း နွယ်နွယ်ပီးလို့စီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို နှစ်သက်စွာသောက်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အမေရီကန် ဂျပန် မြန်မာ ထိုင်း အစုံပလုံ ကြည့်ပြီးပညာပြည့်နေသည့် လင်မယားပင် ဖြစ်သည်။ ကနေ့တော့ ကြည့်နေရင်း နွယ်နွယ်မှ ထူးခြားစွာ စကားဆိုလာသည်။ 

“ ကို တချို့ကားတွေဆို မင်းသမီးကသာမပြောင်းတာ မင်းသားတွေအမျိုးမျိုးပြောင်းသွားတယ်နော် မာဆတ် ခွေဆို အရမ်းမိုက်တယ် အကြီးအသေး အတိုအရှည် အမျိုးမျိုးပဲ အားကျလိုက်တာ” 

“ ဘာလဲ နွယ်က ကိုကြီးကို ငြီးငွေ့နေပြီလား” 

“ ဟာ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရ နွယ်ဖြင့် ကိုကြီးဟာကို စုပ်လို့မဝ ခံလို့ကိုမဝသေးဘူး” 

“ ဒါဆို နွယ်ပြောခြင်တာက” 

“ ကိုကြီး သင်းသင်းနဲ့ လိုးနေတာ နွယ်မြင်ပါတယ်နော်။ဒါပေမယ့် ကိုကြီးနွယ့်ကို ချစ်တာ အလိုလိုက်တာ သိပါတယ် အပြောင်းအလဲ စားတာလို့ပဲ နွယ် နားလည်ပေးထားတာ” 

“ ဟာ နွယ် သိတယ်”

“ သိတယ် သိရက်နဲ့ကိုကြီးကိုယုံလို့ ချစ်လို့ ဘာမှမပြောတာ ခွင့်ပြုထားတာ ဟင်း” 

“ အဲလိုပဲပေါ့ နွယ်လည်း တခါတလေ အပြင်စာ စားကြည့်ခြင်တာပေါ့” 

“ နွယ် ဒါတော့မဖြစ်ဘူးနော် ကိုကြီးခွင့်မပြုဘူး အလိုလည်း မလိုက်နိုင်ဘူး” 

“ သိတယ် သိတယ် ကိုကြီးဒီလိုပဲပြောမယ် ဆိုတာ” 

“ ဟုတ်ဘူးလေ နွယ်ရာ ကိုကြီးတို့က ရေဆေးပြောသွားတာ” 

“ နွယ်တို့မိန်းကလေးတွေကျတော့ အတူတူပဲပေါ့ ရေဆေးပြောင်တာပဲကို”

ဒီလိုနဲ့နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ပါတယ်။တွေးကြည့်တော့ အတော်ပဲ ရယ်စရာကောင်းတယ်။ အိမ်ထောင်သည်မယားက တစိမ်းယောကျာ်းနဲ့ နေကြည့်ခြင်တာကို ကိုယ့်လင်ဆီ အရေးဆိုနေတဲ့ အဖြစ် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ရင် ချော့ဘို့မလွယ် ထမင်းမစား ဘာမစား နှစ်ရက်သုံးရက် အခန်းအောင်းနေတတ်သည်။ စိတ်ဆိုးပြေပြီ ဆိုလည်း အားပြတ်ပြီး ဆလိုင်းချိတ်ပေးရသည် ချည်းပင်။ 

ဒါကြောင့် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်မှာကို သူကြောက် သည်။ ပြန်တွေးကြည့်တော့ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။ သူတို့ရည်းစားဖြစ်ပြီး သုံးလလောက်ကတည်းက လိုးခဲ့ကြတာဆိုတော့ ခြောက်နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီ။

.......................................................................

အခုထိ ကလေးကမရတော့ အားအားရှိ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ကြတာ သူကိုယ်တိုင်ပင် တခြားမိန်းမတယောက်ကို မြင်တိုင်း ဖင်အိုးနဲ့ ပေါင်ကြားကိုပဲအရင် ချက် နေတတ်ခဲ့ကြာပေါ့။ ပြီးခဲ့တဲ့ လေးငါးလလောက်က အခွင့်အရေးလေး ရတာနဲ့ အိမ်မှာခေါ်ထားတဲ့ ရွာကကလေးမလေး သင်းသင်းနဲ့ နေခဲ့ကြတာပင်ဆယ်ခါ မကတော့။ နွယ်နွယ် မသိဘူးထင်ခဲ့တာ သူအမှား။ ခုတော့ ထိုအချကိနဲ့သူကိုပြန်ပီးအရေးဆိုလာချေပီ။ ခက်တာက ကိုယ့်မယားကို အခြားယောက်ျား တယောက်နဲ့ ပေးလိုးရမယ့်အဖြစ်။ မဖြစ်ဘူးကွယ် မဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူသိချင်စိတ်တခုတော့ ဖြစ်လာသည်။နွယ်နွယ် ဘယ်သူနဲ့နေခြင်နေပါလိမ့်။ သူအရမ်း သိချင်လာသည်။ 

“ ကဲ နေပါအုံး နွယ် ကိုကြီးတို့ ယောက်ျားတွေအတွက်က အိမ်စာမစားခြင်လို့ အပြင်စာစားတာ လွယ်တယ် တည်းခိုခန်း တက်လိုက်ရင်ကို ဓာတ်ပုံနဲ့ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ ရွေးလို့ရသေးတယ် နွယ်တို့အတွက်က မသင့်ဘူးလေ နောက်ပီး ကိုယ့်က နွယ်ရဲ့ကာမပိုင်လင်လေ” 

“ ဟုတ်ပါ့တော် ဟုတ်ပါ့ ကျုပ်ကာမကျ ရှင်ကပိုင်ပီး ရှင့်ကာမကျ ကျမမပိုင်လို့သင်းသင်းက စားနေရတာပေါ့”

“ ဟာ ခက်လိုက်တာ နွယ်ရာ.. ကဲ ပြောကြည့်စမ်း နွယ်က ဘယ်သူနဲ့ အလိုးခံခြင်နေတာလည်း”

“ ရှိပါ့မလား ဒီလိုပဲ တခါတလေ အပြောင်းအလဲလေး အလိုးခံကြည့်ခြင်တယ်လို့ပြောမိတာကို..ကိုကြီး မတရားဘူး သူကျ တခြားတယောက်နဲ့နေပီး ကျမကျ ပေးမနေဘူး” 

“ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ နွယ်ရာ” 

သူစိတ်တိုလာသည်။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောခဲ့လိုက်မိသည်။ နေကွာ လို့။ ဒါနဲ့ပီးမသွား ။ လိုးပေးမယ့်သူမှမရှိတာ ဘယ်သူနဲ့ သွားအိပ်ရမှာတုံးလို့အတွန့်တက်သည်။ ခက်ပီ ။ ကိုယ်မယားအာသာပြေဖို့ အခြားယောက်ျားတယောက် ကိုယ်တိုင် ရပေးရမယ့်အဖြစ်။ ကိုယ့်ဘာသာရှာလို့ပြောမထွက်။ သူများစားမှာ မလိုလား။ ကိုယ်တိုင်က စည်းဖောက်ထားတော့ တင်းတင်းလည်းမဆိုသာ။

ဆက်စ် ပွင့်လင်းခဲ့သမျှ အခုတော့ ရွာပတ်ပီ။ နောက်ဆုံးတော့ အကြေအလည် ညှိနှိုင်းပီး တကြိမ်ပဲ ဆက်ဆံဖို့ခွင့် ပြုပေးလိုက်ရသည်။ ထိုကိစ္စအတွက် မျိုး မင်းသူ့သူငယ်ချင်းကိုပဲ အကူအညီ တောင်းလိုက်ရသည်။ ထိုအတွက် တကြိမ်ပဲကူညီဖို့ နောက်မဆက်ဆံဖို့ သူငယ်ချင်းကို ကတိတောင်းရသည်။ ရင်နာပါသည် နွယ်။ မနက်ဖြန်အတွက် မင်းရင်ခုန်ခြင် ရင်ခုန်နေနိုင်ပေမယ့် ငါ့အတွက် အနေခက်လှပါပကောလား။ ကျော်မောင် အနေနဲ့မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေသေးသည်။ မျိုးမင်းမူးပြီး ပြောချင်ရာပြောနေသလားလို့လည်း ထင်ခဲ့မိသည်။

အကြေအလည် သေချာမေးကြည့်မှ သူ ဆက်စ် ထီဆုကြီးပေါက်မှန်းသိလိုက်ရသည်။ သူ့များမယားပြစ်မှာရင် ဒုသနသော ထိုက်မှန်း သိထားပေမယ့် ကာမပိုင် လင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက် မယားဖြစ်သူရဲ့ တောင့်တလိုလားမှုကြောင့် ထိုဒုသနသော ကို ကင်းလွတ်ခွင့်ရလိမ့်မည် လို့တော့ ထင်မိပါသည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူငယ်ချင်းမယား နွယ်နွယ်ကို ကြိတ်ချင်နေတာကြာခဲ့ပြီဖြစ်လို့ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျရတဲ့အဖြစ်။ မျိုးမင်း က အိမ်ကိုသွားဖို့ပြောသည်။ သူရှောင်ပေးမည်တဲ့။ နွယ်နွယ်ကျေနပ်အောင်နေပေးဖို့ မှာလိုက်သည်။ မပူပါနဲ့လေ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း မီးကုန်ယမ်းဖို့ ပြင်ဆင်ထားပြီးသား။

တခုပဲနွယ်နွယ်တယောက် အာသာပြေယုံ အလိုးခံမှာကိုပဲ။ ကဲ သွားပြီဗျို့  နွယ်နွယ် တယောက် ရင်ဖိုနေမိသည်။ အပျိုစင် တယောက်မဟုတ်တော့ပေမယ့် တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ကို တောင့်တစိတ်ကြောင့် သူ့စောက်ပတ်လေး ယားကျိယားကျိ ဖြစ်လို့နေပါသည်။ ကိုကြီးက ဒီမနက်မှ ပြောပြောထွက်ထွက် ထွက်သွားခဲ့သည်။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကိုကြီးခေါ်သွားမယ်တဲ့လေ။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကို သွားမယ်တဲ့လေ။

အဲလိုပြောပြီးသင်းသင်းကို ခေါ်ကာထွက်သွားတာ ၁:၃ဝ ကျော်ကျော်ကြာပီ မောင်မောင်ကျော် ကရောက်မလာသေး။ ထိုအတောအတွင်းမှာပဲ သူဒီလိုမျိုးဆက်ဆံလို့ သင့်ပါ့မလားလို့လည်း တွေးနေမိသည်။ ထိုသို့တွေးနေရင်းနဲ့ပဲ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်မလာကိုလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။ 

“ နွယ်နွယ် မျိုးမင်း ရှိလား” 

နွယ်နွယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားသည်။ အတွေးယောက်ယက်ခတ်နေမိတော့ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်လာတာသတိမထားမိ။ 

“ ဟုတ် အပြင်ထွက်သွားတယ်” 

နွယ်နွယ် စကားသံတို့တုန်ရင်နေမိသည်။ 

“ ဪ ဟုတ် ကျနော် ကို မျိုးမင်းက ဒီလွှတ်လိုက်လို့”

“ ဟုတ်”

နွယ်နွယ် မော့မကြည်ရဲ သူ့ကို လိုးပေးဖို့လာခဲ့တာ သိနေတော့လည်း ရှက်လည်းရှက်နေမိသည်။ 

“ ကျနော်ကို အကူညီ တောင်းထားလို့.. အဲဒါ အဲဒါ” 

“ ဟုတ် ” 

ဒီထက် နွယ်ပြောမရ ဆွံ့အနေမိသည်။ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေမိသည်။ ပေါင်းကြားဆီမှလည်း ယားလို့နေပီ။ အရည်တွေလည်း စိုနေပီ။ ဧည့်ခန်းဆိုဖာဆက်တီပေါ်ထိုင်နေတဲ့နွယ်နွယ်ဘေး ကျော်မောင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ 

“ နွယ် လှတယ်” 

“ ဟုတ်” 

နွယ်နွယ်လက်ကလေး ကျော်မောင်အသာအယာ ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ နွယ်အလိုက်သင့်ပါလာသည်။ နောက် ပခုံးလေးဆွဲဖက်လိုက်သည်။နွယ်ခေါင်းငုံထားသည်။ ပြန်မမော့တော့။အရမ်းရှက်နေမိသည်။ ကျော်မောင် လက်တဘက်ဖြင့် နွယ်မေးဖျားလေးကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ တဆက်တည်း တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နွယ်နွယ်နှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်ပါလာပီး လိုက်လျောညီထွေစွာဖြင့် နွယ်နွယ် ပြန်တုန့်ပြန်ပေးမိသည်။ 

ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ နို့နှစ်လုံးကိုအသာအယာ ဆုတ်ပေးနေသည်။ ထိုနောက် ထိုနောက် ပေါင်ကြားကို အသာ အယာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ပထမ အထိအတွေ့အတွက် ကျော်မောင် ကျေနပ်သွားပီ။ အလိုက်သင့်ပါလာတဲ့ နွယ်နွယ်ရဲ့တုန့်ပြန်မှုကိုသဘောကျသွားသည်။

ပေါင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အလိုက်သင့် နွယ်နွယ် ကားပေးသည်။ ပေါင်မှတဆင့် ဆီးခုံမို့မို့လေးကို စမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးမရှိ။ အောက်ကို ဆင်းပွတ်သပ်လိုက်တော့ အရည်စိုနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုင်မိလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ယားနေပြီ။ 

“ ဟို အခန်းထဲသွားရအောင် ကိုကျော်မောင် ” 

“ ok နွယ် ” 

ကျော်မောင် ဆက်တီထိုင်ခုံမှထလိုက်သည်။ ထမိန်ပြင်ဝတ်လို့ပြီးသွားသော နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။ 

“ အမေ့” 

ရုတ်တရက်ဆိုတော့နွယ်နွယ်လန့်သွားသည်။ ကျော်မောင်က ပွေ့ချီရင်း နွယ်နွယ် နှုတ်ခမ်းအစုံအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ်တို့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ အိပ်ခန်းထဲက မွေ့ယာကုတင်ပေါ်နွယ်နွယ်ကို အသာယာချလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းရင်း နို့နှစ်လုံးချေပေးလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံဆွဲစုပ်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဗရာစီယာအထက် ရုန်းထွက်နေသော နို့ဖွေးဖွေးလေးကို တက်မက်ဖွယ်တွေ့လိုက်ရသည်။ ဂျိတ်ဖြုတ်ပီး နွယ်နွယ်အထက်ပိုင်း အဝတ်ကင်းမဲ့သွားသည်။ ရင်သားတဘက်ကိုဆုတ်ချေရင်း ကျန်တဘက်ကို ကုန်းစို့ပေးလိုက်သည်။ တအင်းအင်းနှင့် နွယ်နွယ် လွန့်လူးလို့နေသည်။ ဗိုက်သားလေးပွတ်သပ်ကာ နမ်းသည်။ ချက် ခွက်ခွက်လေးကိုလျှာနဲ့ကလိသည်။

ဆီးခုံမို့မို့ဆီ လက်ဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးသည်။ ထိုနောက် ထမိန်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်က ဖင်လေးအသာကြွပေးရင်းကျော်မောင် ဆံပင်တွေကြားထဲ သူ့လက်ဖြင့်ထိုးဖွသည်။ ပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို တက်မက်စွာ ခဏစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ လိုးချင်စိတ်နဲ့ အိပ်မက်ခဲ့ဖူးသော နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်လေး သူ မျက်နာနဲ့နီးကပ်စွာမြင်နေရပီ။ လှုပ်ရှားမှုအားလုံး ခဏတုံ့ဆိုင်းသွား၍ နွယ်ခေါင်းထောင်ကြည့်သည်။ သူ့စောက်ဖုတ်လေး ကျော်မောင် ယက်ပေးတာကို သူခံခြင်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့လည်း အရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကုန်းယက်ပေးလိုက်သည်။

စောက်စိလေးကိုလျာနဲ့ဆွဲစုပ်သည် ။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကို လျာနဲ့ ထက်အောက်အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ယက်ပေးနေမိသည်။ မိနစ်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ နွယ်နွယ် စောက်ရည်တွေ ကျော်မောင်တဝကြီး သောက်လိုက်ရသည်။ သူယက်ပေးနေစဉ်နွယ်နွယ် ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနဲ့တအင်းအင်းဖြစ်နေသည်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ စောက်ရည်တွေ နှစ်ခါပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထိုနောက် အိပ်ယာထက် ပက်လက်လဲကျသွားသည်။ နှစ်ခါပီးသွားမှန်း ကျော်မောင်သိလိုက်သည်။ 

“ ကောင်းလား နွယ်” 

“ ဟုတ်” 

ကျော်မောင်လည်းအိပ်ယာထက်လှဲလိုက်ရင်း နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းလိုက်သည်။

သူကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေချွတ်ဖို့ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆွဲချွတ်နေတဲ့ သူလက်တွေကို နွယ်နွယ်လှမ်းဆွဲကာ ထထိုင်သည်။ ပီးတော့ နွယ်နွယ်ကိုယ်တိုင် ကျော်မောင်အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်သည်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကိုလက်ဖြင့် အသာယာပွတ်သပ်ရင်းနမ်းသည်။ တက်မက်စွာ နှစ်လိုစွာ ဖြင့်နမ်းသည်။ နောက် ကျော်မောင် ခါးပုံစကိုဆွဲဖြည်။ အောက်ခံ ဆွဲမချွတ်သေးပဲ လက်ဝင်၍ ငပဲလေးကိုကလိသည်။ ကျော်မောင် လီးကို ထုပေးသည်။ နောက် အောက်ခံဆွဲချွတ်ရင်း ကျော်မောင်လေးကိုနမ်းသည်။ဒစ်ကိုဖြဲကာ ဒစ်ကြားတလျောက် လျာဖြင့် ကလိသည်။ နောက် လီးတချောင်းလုံးကုံးစုပ်သည်။

စုပ်နေရင်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုအသာပွတ်သပ်သည်။ ကျော်မောင်ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီအခြေအနေအထိ သူမမျှော်လင့်ခဲ့။ ဒီလိုမျိုး လီးစုပ်ပေးလိမ့်မယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ။ မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် ဆက်စ် ပွင့်လင်းသည်ဆိုစေတော့ တခြားယောက်ျားတယောက်နဲ့အပြောင်းအလဲ အလိုးခံခြင်သည် ဆိုစေအုံးတော့လိုမျိုး ဆက်ဆံရလိမ့်မယ်လို့ထင်မထား။ ခုတော့ ရှယ်ပီလေ။ ကုန်းစုပ်နေသော နွယ်နွယ် ပေါင်တံတွေ ပွတ်သပ်ရင်း ခြောက်ကိုး အနေထားရောက်အောင် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်မောင်အပေါ်တက်ခွကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကျော်မောင် ပါးစပ်ဆီ ပို့လိုက်သည်။

ခြောက်ကိုး အနေထားဖြင့် လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ယက်ကာ အစွမ်းကုန် ကြဲကြလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်ရဲ့ အပြုစုအောက်မှာ သူလည်း တစ်ခါပီးခဲ့ရသည်။ နွယ်နွယ်ပါးစပ်ထဲမှာပဲပီးလိုက်ရသည်။ နွယ်နွယ် မျိုချလိုက်တာသိသည်။ မျိုးမင်းမိန်းမဆိုတာ မေ့ပြီး နွယ်နွယ်အရမ်းချစ်မိသွားသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ နွယ်” 

“ အင်း” 

“ နွယ်ရာ ကောင်းလား” 

ခေါင်းညိတ်ကာဖြေသည်။ ကျော်မောင်ကို ဖက်ကာ နွယ်နွယ် ပါးအပ်ထားလိုက်သည်။ 

“ ကို့ လီးက အကြီးကြီး နော်” 

“ ဟုတ်လား မျိုးမင်းထက် ကြီးတယ်ပေါ့” 

“ အင်း” 

“ ဘယ်ဟာပိုကြိုက်လဲ”

“ သိသေးဘူးလေ အလိုးမှ မခံရသေးတာ”

“ ဒါဆို သိအောင် လိုးကြစို့”

“ အင်း လီးစုပ်ရတာတော့ ကို့လီးက ပိုစုပ်လို့ကောင်းတယ် နောက်ပီး စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတာလည်း ကိုက ပိုကောင်းတယ်” 

“ တကယ်” 

“ အင်း” 

နွယ်နွယ် အစကလို ရှက်ရွံ့မနေတော့။ အပြောရဲ အနေရဲ နေပီ။ ဒါပဲလေ အရည်ဝင်သွားတော့ ဘယ်သူငြိမ်ငြိမ်လေးနေနိုင်မလဲ။ 

“ ကဲ စလိုက်ကြစို့နွယ်” 

“ ဟုတ် ” 

နွယ်နွယ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်လည်း အလိုက်သင့်ကားထားလိုက်သည်။ ကျော်မောင်က နွယ်နွယ်ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်ပီး နွယ်နွယ် ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကိုသူ့ဖက်ဆွဲယူရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့လီး နီးကပ်သွားအောင် အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်ဖက်ဆီထောင်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ပြဲလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။ အထဲထိုးမထည့်သေးပဲ ဒစ်ကြီးနဲ့ နွယ်နွယ်စောက်စိလေး ကလိပေးလိုက်သည်။ နွယ်နွယ်တအင်းအင်းဖြစ်ကာ သွားသည်။ စောစောက သူပြောင်အောင် ယက်ပေးထားတဲ့ စောတ်ဖုတ်လေး စိုစိုပြည်ပြည်ပြန်ဖြစ်လာသည်။ 

“ ထည့်တော့နော် ကို တအားယားနေပြီ” 

ကျော်မောင်လည်း ဒစ်ကိုအဖုတ်ဝမှာတေ့ပီး ဖြည်းဖြည်းခြင်း အထဲထိရောက်အောင် ဖိကပ်လိုက်သည်။ ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပီးနောက် အထုတ်အသွင်းမလုပ်သေးပဲ ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေကို အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ကျောဘက်မှနေ၍ သိုင်းဖက်လိုက်ကာ လီးတချောင်းလုံးဝင်လာတဲ့အရသာကို ဇိမ်ခံကာ ဟပြဲဟပြဲဖြစ်နေတဲ့ နွယ်နွယ်နှစ်ခမ်းတစုံကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နောက်မျက်နာအနှံနမ်းသည်။ရင်ဘတ်ကြီးဖိကပ်ထားတဲ့ နို့အုံနှစ်လုံးကို အသာပွတ်သပ်လိုက်သည်။ နောက် ဖင်ကိုကြွကာလီးအထုတ်အသွင်းကို ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးသည်။ သားအိမ်ဝဆီအထိ ထိကပ်သွားအောင် အရင်းထိရောက်အောင်သွင်းသည်။ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ သူ့ယောက်ျားနဲ့မတူတဲ့ လိုးပုံလိုးနည်းမှာ ဖီးအရမ်းတက်သွားသည်။ သူကလဲ အလိုက်သင့်အောက်ကနေ ဆောင့်ပေးသည်။

လီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားမှာပင် စိုးနေသည်။ ဆောင့်လိုက်ကြ ညှောင့်လိုက်ကြပုံများက မီးထွက်မတတ်ပင်။ စောက်ရည်လီးရေသာစိုစိုကြီး မထွက်လို့ကတော့ မီးထတောက်မှာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။ 

“ ကဲ နွယ် မှောက်လိုက်” 

“ ဟင် ဖင်ထဲထည့်မလို့လား.. ဒါတော့ မရဘူးနော် ကိုကျော်မောင်” 

“ ဖင်မလုပ်ပါဘူး နွယ်ရ နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်လုပ်ပေးမလို့ပါ” 

“ ဒါဆို ပီးရော” 

နွယ်နွယ် မှောက်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်လေး အထက်ကော့ကော့လေးဖြစ်နေအောင် ကျော်မောင်က အနေအထားပြင်လိုက်သည်။ ထိုနောက် သူ့လီးကိုကိုင်ပီး အနောက်ဖက်ပြု ထွက်နေတဲ့ နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်အဝမှ ဒစ်ကိုတွေ့လိုက်သည်။

ပီးတော့ တဖြည်းဖြည်း ဖိချလိုက်သည်။ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လိုးလိုက်နဲ့ မအားလပ်ခဲ့တဲ့ အဖုတ်လေးသည် ကျပ်ထုတ်မနေတော့ အသာအယာပင် ကျော်မောင်ဒစ်ကြီးက နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီးဝင်သွားလေသည်။ အရင်းထိရောက်အောင် ဖိသွင်းကာ နွယ်နွယ်ခါးလေးကို ဆွဲစောင့်လိုက်သည်။ 

“ အော့” 

“ နာလားနွယ်” 

“ ရတယ် ကိုကျော်မောင်” 

ကျော်မောင် လည်း နွယ်နွယ့်ခါးလေး ဆွဲကာဆွဲကာနဲ့ လိုးလိုက်တာ တချီပီးသွားခဲ့တော့သည်။ 

“ နောက်တမျိုးပြောင်းလိုးရအောင် နွယ်” 

“ဟုတ်” 

ကျော်မောင်လည်းမှောက်ယက်ဖြစ်နေသော နွယ်နွယ်ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ထို့နောက် အခန်းထဲရှိသော ဆိုဖာဆက်တီဆီကို နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီသွားသည်။ နောက် ဆက်တီထိုင်ခုံမှာ ကျော်မောင်ကယိုင်လိုက်ကာ နွယ်နွယ်ကို သူ့ကို ကျောပေး၍တက်ခွစေလိုက်သည်။ ထောင်မတ်နေသေးသော သူ့ဒစ်ကြီးကို နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေးလိုက်သည်။ 

“ ကဲ နွယ်နွယ် အပေါ်ကနေဆောင့်” 

ဒီလိုပုံစံ မျိုးနဲ့မျိုးမင်းတခါမှမလိုးပေးဖူးပေ။ ကုတင်အထက်မှာပဲ မီးကုန်ယမ်းကုန် စုတ်ယက်လိုးဖူးခဲ့သည်သာဖြစ်တော့ ယခုပုံစံက နွယ်နွယ်အတွက် လိုးနည်းအသစ်ပင်ဖြစ်သည်။ နွယ်နွယ်လည်း ကျော်မောင်ပြောသည်အတိုင်း ဆောင့်သည်။

သားအိမ်အရင်းထောက်မိသည်အထိ ဆောင့်မိကာ ကျင်တက်လာတဲ့အရသာကို ခံစားရသည်။ သူဆောင့်နေစဉ်မှာပင် ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ လှုပ်ခါနေသော နို့နှစ်လုံးကို အသာအယာ ဆုပ်ခြေပေးနေသေးသည်။ တခါတခါ လက်တဘက်ဖြင့် သူ့စောက်စိလေးကိုလက်ဖြင့်လာ လာခြေပေး နေသေးသည်။ စောစောက ကျော်မောင်ယက်ပေးနေတုန်းက ပီးသွားလို့ လိုးတဲ့အခါတော်တော်နဲ့မပီးနိုင်တာ အခုလို အထက်ကဆောင့်နေရတော့ ပီးချင်ချင်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ကျော်မောင်လည်း နွယ်နွယ့်အခြေအနေကိုသိသည်။ အရသာအပြည့်ခံစားနိုင်အောင် နွယ်နွယ်ဖင်ကို မလိုက်ချလိုက်လုပ်ပေးကာ ကာမအရသာ အစွမ်းကုန်ခံစားနိုင် ကူညီပေးလိုက်သည်။

“ အား ပီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့် ” 

နွယ်နွယ် အသံထွက်အောင်တောင့်တမိကာ ကျော်မော်ပေါင်ပေါ်မှာ အသားကုန် ဆောင့်ချလိုက်သည်။ 

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျော်မောင်ရယ် အသက်ရှုတောင်မှားတယ်” 

“ တကယ်လား နွယ်” 

“ အင်း”

“ မျိုးမင်းနဲ့ ဒီလို မလိုးဖူးလား”

“ ဒီလိုလည်းမလိုးဖူးဘူး ဒီလိုလည်းအသည်းထဲထိ အေးကနဲဖြစ်အောင် မခံစားဖူးဘူး” 

ကျော်မောင်လည်းကျေနပ်နှစ်သက်စွာနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ခွေကျနေတဲ့နွယ်နွယ်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရင်း နို့လေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ခြေပေးနေမိသည်။ အလိုက်သင့်အနေထားဖြစ်အောင် နွယ်နွယ်ကို ပြင်လိုက်ကာ စိုစွတ်နေတဲ့နှစ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ် လက်အစုံက ပြန်လည်ပွေ့ဖက်ရင်း ကျော်မောင်ကို တရှိုက်မက်မက် ပြန်လည်းနမ်းရှုပ်နေလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်အတွက် လီးအသစ်နဲ့ အလိုးခံရတဲ့အရသာသည် ကျေနပ်စရာအတိ။ သူ့ယောက်ျားထက် ရှည်လည်းရှည် တုပ်လဲ တုပ်တဲ့ကျော်မောင်လေးကို နှစ်သက်မိသွားသည်။ ကျော်မောင်နဲ့ကုတင်ထက်မှာ ပွေ့ဖက်အနားယူရင်း ကျော် မောင့်ပါးနှစ်ဖက်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလိုက်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့ကလည်း သူငယ်ချင်းမယား လိုးခွင့်ရခိုက် အစွမ်းကုန် အသားကုန် လိုးရင်း နွယ်နွယ်အပေါ်လိုချင်တက်မက်စိတ်ကလေးပင် ဖြစ်သွားသည်။

တခါထဲ သူငယ်ချင်း နောက်ထပ်မတွေ့ရဘူးဆိုတဲ့ မျိုးမင်းစကားကို ကတိခံထားမိတဲ့အတွက်ပင် နောင်တရမိသလိုလို။ မဟုတ်ရင် သူခိုးစားလို့ ရနိုင်သေးသည်။

“ နောက် ဒီလိုနေခွင့်ရမယ်မထင်တော့ဘူးနော် ကိုယ်တော့ မင်းကိုစွဲသွားပီ နွယ်” 

“ နွယ်လည်း အတူတူပါပဲ အကိုရယ်”

လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား ကျော်မောင်ကို နွယ်နွယ် အတင်းဖက်ထားမိသည်။ အပြောင်းအလဲ စားမိသည်သာမက ထာဝရခံခြင်စိတ်ကြောင့် မျိုးမင်း သည်သူမလင်ဆိုတာ မေ့သွားသည်။ ကျော်မောင် ဆိုတာက သူမယောက်ျားသူငယ်ချင်း သူမအပြောင်းအလဲ အလိုးခံလို့ရအောင်။

သူမယောက်ျား မျိုးမင်းစီစဉ်ပေးသော တခဏတာလင် သို့မဟုတ် သူမကာမဆန္ဒကို အငှားဖြည့်စည်းပေးသူသာ ဖြစ်သည်။ ခက်ပါပေါ့လား ကာမဂုဏ်လူသားနှစ်ယောက်ရယ်။ဒီနေ့ သူ့မယားနွယ်နွယ်ဆန္ဒလိုက်လျောပြီး နွယ်နွယ်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းကျော်မောင် စိတ်ရှိတိုင်း လိုးလို့ရအောင် သူစီစဉ်ပေးခဲ့ပြီး သင်းသင်းနဲ့အတူ အိမ်ကထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သင်းသင်းဆိုတာက အိမ်မှာလက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းရအောင် ခေါ်ထားတဲ့ ကလေးမလေးဖြစ်သည်။ ကလေးမဆိုပေမယ့် ၂၂နှစ်အရွယ် တခုလပ်မလေး ဖြစ်လေသည်။ သူယောက်ျားက ယိုးဒယား အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း မှာပဲ နောက်မိန်းမ ယူသွားခဲ့သည်။

အခုဆို ၃ နှစ် ကျော်ကျော်ပင် ရှိရော့မယ်။ သူ့ကိုလည်း အကြောင်းခဲ့ပြီး နောက်ယောက်ျားယူလိုက ယူနိုင်ကြောင်း သူ့အနေနဲ့မြန်မာပြည် ပြန်မလာတော့ကြောင်း လှမ်းအကြောင်း ကြားပီးကတည်းက အော်တိုမက်တစ် တခုလပ် ဖြစ်သွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ညားခါစမဟုတ်တော့ သူမအနေနဲ့ သိပ်အထူးအထွေ မခံစားခဲ့ရ။ ဒီလိုနဲ့နေလာရင်း ကိုမျိုးမင်းအိမ်မှာ အိမ်အကူလာလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ အိမ်အကူဆိုပေမယ့် သိပ်ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ရသည် မဟုတ်။ ထမင်းဟင်းချက် အဝတ်လျှော် ဖုန်သုတ် ဒီလောက်ပဲ လုပ်ရသည်။ ကိုမျိုးမင်းက ဖိနပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့။

လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး မနက် ၇:၃ဝ တာနဲ့အိမ်ကထွက်သွားကြရပြီ။ထိုအချိန်ဆို သင်းသင်းတယောက်ထဲ အိမ်စောင့် ။ သင်းသင်းအတွက် အလုပ်လုပ်ရတာ မပင်ပန်းပေမယ့် စိတ်ပင်ပန်းစရာကြုံခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းနဲ့ မနွယ်နွယ်တို့ရဲ့ လင်ခန်းမယားခန်း လွတ်လပ်စွာ နေထိုင်မှုပဲဖြစ်သည်။ တခါကဆို တရေးနိုး အပေါ့သွားခြင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက်ထွက်အလာ ကိုမျိုးမင်းတို့အခန်းရှေ့က ဖြတ်အလျောက် တအင်းအင်း တရှူးရှူးအသံတွေကြောင့် ဘာဖြစ်နေပါလိမ့်အတွေးနဲ့ခြောင်းအကြည့် လား လား ကိုမျိုးမင်းက မနွယ်နွယ် ပေါင်ကြား ခေါင်းထိုးပြီးစောက်ဖုတ် ယက်နေတာမြင်လိုက်တော့ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

သင်းသင်းပေါင်ကြားမှာလည်း ရွစိရွစိ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ဟထားတဲ့ တခါးကြားကနေ အသာပဲ ခြောင်းကြည့်နေခဲ့မိသည်။ ကိုမျိုးမင်း လီး ကြီးကို ဒစ်ဖြဲပေးပြီး အားရပါးရစုပ်နေတဲ့ မနွယ်နွယ်ကိုလည်း မနာလိုပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုကဲသို့အဖြစ်အပျက်မျိုး တခါမက ခဏခဏ ကြုံလာတော့လည်း လင်နဲ့ဝေးခဲ့ရသူ တခုလပ်မလေးသင်းသင်းအဖို့ လင်ဆာရောဂါ ရခဲ့တာဆန်းသလားလေ။ အခွင့်အရေးရင် ကိုမျိုးမင်းနဲ့မှမဟုတ် ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံခြင်စိတ် ကြိတ်ဖြစ်နေတာ ကြာခဲ့ပြီ။ ထိုအခြေအနေရောက်အောင်လည်း ရေလာမြောင်းပေ အမူယာမျိုး နဲ့ကိုမျိုးမင်းကို မကြာမကြာဆွယ်မိသည်။

ခက်သည်က မနွယ်နွယ်။ မနွယ်နွယ်နဲ့ကိုမျိုး မင်းကတပူးတွဲတွဲ ညားခါစ လက်မယားလို အမြဲပွတ်သီးပွတ်သပ် နေနေကြတာပဲဖြစ်သည်။ ကလေးမရှိတဲ့စုံတွဲ လိင်ကိစ္စပွင့်လင်းလွတ်မှုရှိလွန်းတဲ့ လင်မယားဆိုတော့လည်း မနွယ်နွယ် အလစ် သူ့လင်ခိုးစားဖို့ကြံတာ အထမမြောက်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သင်းသင်းမျှော်လင့်စောင့်စားနေသော နေ့သည်ရောက်လာခဲ့လေသည်။ မနွယ်နွယ် သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်အလည်လာစဉ်က ဖြစ်သည်။ ထိုနေ့က ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ သူတို့လင်မယား ဆိုင်ပိတ်ထားကြသည်။ ရောက်လာသည့် မနွယ်နွယ်သူငယ်ချင်းတွေက မေမြို့တက်လည်ကြဖို့ အရေးဆိုသည်။

ကျောင်းတုန်းကလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲဖို့ ယောက်ျားတွေကို ခေါက်ထားခဲ့ဆိုတော့ ကိုမျိုးမင်းတယောက် အိမ်မှာကျန်နေခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်သည်ပင် သင်းသင်းအတွက် အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ ရှက်စရာတော့ ကောင်းသားလေ သူများလင် ကြောင်တောင်နှိုက်ရမှာ ဆိုတော့ ။ တတ်နိုင်ဘူးလေ။ ကိုယ်မှ မနေနိုင်ပဲ ညစဉ်မြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုမျိုးမင်းတို့လင်မယားရဲ့ လိုးပွဲက သူကိုမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်စေမှတော့ သင်းသင်းခမျာ သူ့စောက်ပတ်လေးအယားပြေဖို့ အနီးစပ်ဆုံးလိုးပေးနိုင်မယ့်သူက ကိုမျိုးမင်းမှတပါး အခြားမှမမြင်မိခဲ့။ 

(နောက်မှ သင်းသင်းသိခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း သူကိုကြိတ်ကြံနေခဲ့သည့် အကြောင်း) မနွယ်နွယ်တို့ထွက်သွားကတည်းက။

သင်းသင်းအနေနဲ့ ဘယ်လိုကြံရမလဲ အကြံထုတ်နေခဲ့သည်မှာ ခေါင်းပင်ပူနေပီ။ စိတ်ရှုတ်ရှုတ်နဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမပပ ပိုးဟပ်တကောင်မြင်မိတော့မှ သင့်မည်ထင်တဲ့အကြံကို သင်းသင်းရလိုက်တော့သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့ကလည်း ဒီနေ့ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ အလုပ်လုပ်စရာဘာမှမရှိ ။ မနေ့ညက နွယ်နွယ် ခေါင်းကိုက်လို့ စောစီးစွာအိပ်သွားလို့ လိုးခြင်စိတ်ကို ထိန်းထားခဲ့ရသည်။ တရေးနိုး လိုးမယ်ကြံတော့လည်း မနက်ဖန်ခါမှ တနေကုန်လိုး ဆိုတဲ့ ဇနီးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် သူမကိုအိပ်ရေးဝအောင် အိပ်ပါစေဆိုပီးအိပ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။

ဒီနေ့ တနေကုန်လိုး မယ်တင်းထားသမျှ ရေစုန်မျောကုန်ရပီ ဖြစ်သည်။ ကြာကြာနေရအောင် ကြာဆေး တစ်နာရီကြို သောက်ထားမိတာလည်း ဒုက္ခလှလှတွေ့နေရသည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သင်းသင်းတယောက် ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ တခုလပ်မလေးပေမယ့် တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ လှနေတုန်းမို့ သူစိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေခဲ့ရသည်မှာ ဘယ်နှကြိမ်ရှိမှန်းပင်မသိတော့။ ထိုအချိန်မှာပဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ သင်းသင်းရဲ့ အော်သံကြီးထွက်လာသည်။ 

“ အမလေး လုပ်ကြပါအုံး” 

သွားသင့် မသွားသင့်ချိန်ဆနေတုံးမှာပဲ 

“ အ ကိုမျိုး လာပါအုံး” 

မဖြစ်တော့ သူကိုနာမည်တပ်ခေါ်နေမှတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ခြေလှမ်းတို့ဦးတည်မိပြီး ဖြစ်သွားသည်။အခန်းထဲဝင်လျင်ဝင်ခြင်း မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ကျက်သေသေသွားသည်။ သင်းသင်းတယောက် ရင်လျားထားသောထမိန်ကို ရမ်းခါနေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ “ဘာဖြစ်တာလဲ သင်းသင်း” “ပိုးဟပ် ပိုးဟပ်” 

“ ဘယ်မှာလည်း” 

“ ထမိန်ထဲမှာ” 

“ လက်နဲ့ ခါထုတ်လိုက်လေ” 

“ လက်နဲ့ခါထုတ်ရဲမှတော့ ခေါ်နေပါမလား” 

“ လုပ်ပါကိုမျိုး ဖယ်ပေးပါအုံး” 

“ ဟာ နင်ကလဲ သင့်ပါ့မလား”

“ သင့်တယ်သင့်တယ် လုပ်ပါ မြန်မြန်လေး ဖယ်ပေးပါ” 

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းအနား တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။ 

“ ဘယ်မှာလည်း” 

“ ပေါင်မှာ ကပ်နေတာ အီး” 

သင်းသင်းကပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အောက်နှိမ့်ချလိုက်သည်။ပေါင်ရင်းထိမမြင်ရပေမယ့် ဖွေးဆွတ်ကာ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို အရင်မြင်လိုက်ရသည်။ 

“ ဟာ လှတယ်ကွာ” 

“ လှလည်း နောက်မှလှပါကိုမျိုးရယ် မြန်မြန်လေးဖယ်ပေးပါ ပေါင်မှာကပ်နေတဲ့ ပိုးဟပ်ကို” 

“ ထမိန်နဲ့ကွယ်နေတာ ကိုမျိုးမှမမြင်ရတာ ဘယ်လိုဖယ်ပေးမလဲ” 

“ ကဲ ဖယ် ဖယ်  ”

ဆိုကာ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ လုံးတီးဖြစ်သွားသော သင်းသင်းပေါင်မှာ ကပ်နေသော ကျေးဇူးရှင်ပိုးဟပ်ကလေးသည် အသက်မဲ့ကာ ငြိမ်သက်နေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ ဖြူဖွေးနေသော ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကို အသာကိုင်ကာ ပိုးဟပ်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်။

မျိုးမင်းလက်တို့သည် သင်းသင်းပေါင်သွယ်သွယ်လေး ကို ထိကပ်ထားဆဲပင်။ နောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်း လှတယ်သင်းသင်းရယ် ဆိုကာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ပေါင်သွယ်သွယ်လေး နမ်းရှုပ်လိုက်လေသည်။ ထိုမှတဆင့် ဆီးစပ်ကအမွှေးအုပ်အုပ်လေးကို နမ်းလိုက်လေတော့သည်။ 

“ ကိုမျိုး” 

သင်းသင်း ကမသင့်တဲ့ပုံစံဖမ်းသည်။ တကယ်က ထိုအရာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်သာဖြစ်သည်။ လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ အတင်းဆွဲကပ်ထားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်။ 

“ ကိုယ်မနေနိုင်တော့ဘူး သင်းသင်းရယ်” 

“ ဟင့်အင်း ကိုမျိုး မရဘူးကွာ” 

ဆိုပီး သင်းသင်းကိုအတင်းဆွဲလှဲလိုက်ကာ။

နို့နှစ်လုံးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းလည်းနမ်း လက်တဘက်နဲ့ဆုပ်ခြေလို့ခြေပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ သင်းသင်းရဲခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်ကာ အမွှေးအုပ်အုပ်လေးနဲ့ အဖုတ်မဲမဲလေးကို မွှေးလိုက်လေတော့သည်။ တဆက်တည်း သိသိသာသာ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်လေတော့သည်။ ငြင်းဟန်ပြု ပေမယ့် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒလေး အောင်မြင်ခဲ့ပြီမို့ သင်းသင်း ကျေနပ်စွာပင် ကော့ကာကော့ကာပေးလိုက်သည်။ 

“ ယားတယ် မနေတတ်တော့ဘူး” 

“ အင်း ဒီထက်ကောင်းအောင် ကိုမျိုးက ပြုစုအုံးမှာ” 

မျိုးမင်းရဲ့အယက်အပြု ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သင်းသင်းတယောက် ဖျပ်ဖျပ်လူးလို့နေသည်။

အလိုးမခံရတာကြာခဲ့ပြီမို့ မျိုးမင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်အယက်အပြု မှာတင် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ မျိုးမင်းလည်း လိုးဖို့ပြင်လိုက်သည် ။ ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်။ ငပဲက ငေါငေါကြီး ။ သင်းသင်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားကာ သူ့ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့မယ်လုပ်တော့ သင်းသင်းတယောက် အတင်းကုန်းထသည်။

“ ဟင့်အင်း ကိုမျိုး” 

“ ဘာလဲ ကိုယ် ယားနေပီ သင်းသင်းကို လိုးပါရစေ” 

“ အင်း လိုးပါ ပီးမှလိုး အခုတော့ နေအုံး” 

သင်းသင်းတယောက်ငုတ်တုတ်ထထိုင်ကာ မျိုးမင်းကို ပက်လက်လှန်စေသည်။ နောက် သူတောင့်တနေခဲ့တဲ့ မျိုးမင်းရဲ့ဒစ်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းငုံ့ကာ စုပ်လိုက်လေသည်။

“ ဟား ကောင်းလိုက်တာ သင်းသင်းရာ” 

သင်းသင်းအနေနဲ့တခါမှလီးမစုပ်ဖူးပေမယ့် ညတိုင်းချောင်းကြည့်ထားတဲ့နွယ်နွယ့်ရဲ့လီးစုပ်ပုံအတိုင်းနမူနာထားကာစုပ်ပေးနေသည်။ မျိုးမင်းလည်း မရွယ်ပဲစော်ကဲမင်းဖြစ်ကိန်းကြုံပြီမို့ အစွမ်းကုန်ကြဲဖို့ ပြင်လိုက်လေတော့သည်။ တကယ်တော့ သင်းသင်းနဲ့ မျိုးမင်း လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာ အမှတ်တမဲ့မဟုတ်။ တယောက်နဲ့တယောက် ကြိတ်ကြံနေခဲ့ကြပြီး လိုးခွင့်ကြုံချိန်မှာ လိုးဖြစ်အောင် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှု အောင်မြင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ထိုနောက်ပိုင်းမှာလည်း လိုးခွင့်ကြုံအောင် အခြေအနေဖန်တီးခဲ့ကြကာ လိုးခဲ့ကြသည်မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။

မထင်မှတ်ပဲ နွယ်နွယ်သိသွားသည့် အတွက် အလျော်အစား တောင်းသလို တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ရဲ့ အလိုးခံခြင်ကြောင်း ချစ်ဇနီးရဲ့ ဂျစ်တိုက်မှုနဲ့ပင် နွယ်နွယ်အလိုးခံဖို့ သူငယ်ချင်း ကျော်မောင်နဲ့ ညှိကာ ယနေ့ စီစဉ်ပေးခဲ့ရသည်။ ချစ်ဇနီးရဲ့ လိုးပွဲကြီး ထမြောက်အောင်မြင်ဖို့ သူနဲ့သင်းသင်းက ရှောင်ထွက်ပေးခဲ့ရလေသည်။ သူတို့ နှစ်ဦး မြို့ပြင်ကတိုက်ခန်းလေးဆီ ဦးတည်ကာ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ဒီတိုက်ခန်းလေးက မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် အိမ်ထောင်မကျခင်က ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ ဌာနတခုပင် ဖြစ်လေသည်။ သခင်မအသစ်လေးကို လက်ခံဖို့မျက်စိရှက်နေမလား တိုက်ခန်းလေးရေ။

မျိုးမင်းနဲ့သင်းသင်းကတော့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းဖို့ရယ်ဒီဖြစ်လို့နေပါပြီ။ သင်းသင်းတယောက် မျိုးမင်းလီးကို ထုပေးရင်း ဂွေးစိနှစ်လုံးကို အသာအယာ စုပ်သပ်လိုက်သည်။ အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို ငုံထားရသည်ကပင်သင်းသင်းအတွက် သုခဖြစ်သည်။

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းရဲ့ဆခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူလိုက် သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးကို ကလိလေသည်။ ခြောက်ကိုး အနေထားယူကာ အောက်ကနေပင့်ကာ စောက်စိကိုစုပ်သည်။ စောက်ပတ်ဘေးနှစ်ခမ်းသားတွေ ကို ပယ်ပယ်နယ် ယက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲအထိ လျှာနဲ့ ထိုးကလိသည်။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တချို့ကို စုပ်ယူကာမျိုချသည်။ ငံကျိကျိမနေ အနံအသက်မရှိ။ ချောကျိကျိ နဲ့စုပ်ယက်လို့ကောင်းသည်။ ခြောက်ကိုးအနေအထားနဲ့ စုပ်ယက်လို့အားရမှ နောက်ပုံစံတမျိုး ပြောင်းကြသည်။ မျိုးမင်းကအိပ်လျက်။ သင်းသင်းက မျိုးမင်းခေါင်းပေါ်ခွကာ အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်သလိုထက်အောက်လှုပ်ပေးသည်။

မျိုးမင်းက လျာနဲ့အောက်ကနေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ထိုသိုတဖန် ကြာပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်ပေါ်ပက်လက်မကျ ထိုင်လျက်ပုံစံလဲမဟုတ် အနေအထားပြောင်းသည်။ မျိုးမင်းက သင်းသင်းလက်နှစ်ဘက်ကို ခုတင်ရဲ့ ဆခေါင်းရင်းနံရံမှာဆွဲကပ်ရင်း အသင့်ဟထားပေးသော သင်းသင်းရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးသည်။ ထိုပုံစံအားရပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်အဖြားမှာ ပက်လက်လှန်ကာ မျိုးမင်းလီးကိုစုပ်သည်။ မျိုးမင်းက ခုတင်အောက်ကနေ မတ်တတ်နဲ့ လီးအစုပ်ခံရင်း သင်းသင်းစောက်ဖုတ်ကို ကလိသည်။

နှစ်ဦးစလုံး ထွက်ကျလာတဲ့လရည် စောက်ရည် တို့ကိုမက်မက်စက်စက် သောက်ကြသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်” 

“ အင်း ကိုယ်လဲအတူပါပဲ သင်း” 

“ ကိုမျိုးမိန်းမလဲ ဒီအချိန်ကောင်းနေလောက်ပီနော် ကို” 

“ အင်း ကောင်းနေမှာပေါ့” 

မျိုးမင်းမအီမလည်ဖြေသည်။ ကျော်မောင့်လီးကို နွယ်နွယ်စုပ်နေမလားဆိုပီး ရင်မောရသည်။ အလိုပဲခံဖို့ လီးစုပ်မပေးဖို့ မမှာခဲ့ရ။ 

“ ဟူး”

“ ဘာလဲ ကို မနွယ် အလိုးခံနေတာကို စိတ်မသက်သာနေတာလား” 

“ အင်းပေါ့ သင်းသင်းရယ် သူက ကိုယ့်မယားလေ” 

“ ဒါတော့ ကိုမတရားတာလေ ကိုကျ သင်းနဲ့လိုးလို့အားရမှ မနွယ်ခမျာ တစိမ်းတယောက်ရဲ့ အလိုးခံဖူးရတာ။ဘာဖြစ်လဲ နေပါစေ အားရအောင်နေပစေပေါ့” 

“ ကို့ ကို သင်းသင်းက စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုမှာပဲဟာ” 

“ ဒါတော့ ဒါပေါ့” 

“ ကဲ ကို တော်ပီ သင်းနဲ့ဘယ်လိုလိုးကျမလဲစဉ်းစား ကြာလေကောင်းလေပဲကို သင်းကလေ ကိုလီးတချောင်းလုံး သင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ မနုတ်ပဲစိမ်ထားခြင်တာသိလား” 

“ အိုကေ သင်း လိုးကြစို့” 

နှစ်ယောက်သားပွေ့ဖက်ကာ ခုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်ကြသည်။ တယောက်နဲ့တစ်ကိုယ်လုံး တယောက်က အကြားအလပ်မရှိအောင် နမ်းရှုပ်ရင်း ပက်လက်ရိုးပုံစံနဲ့ပဲ လိုးပွဲကို စတင်လိုက်လေတော့သည်။ မျိုးမင်းက ဆအောက်ကပက်လက် သင်းသင်းက မျိုးမင်းအပေါ်က ပက်အနေအထားနဲ့ပဲဖြစ်သည်။

သင်းသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို မျိုးမင်းလီးက အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးသည်။ သင်းသင်းက မထိတထိဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကို နီးကပ်စေဖို့ အပေါ်ကနေပြန်ညှောင့်သည်။ထိုလိုးနည်းက နှစ်ဦးစလုံး ဆောင့်ချက်ညီမှ အဆင်ပြေသည်။ မထိတထိ လိုးရတဲ့အရသာက တမျိုးထူးသည်။ သင်းသင်းအပေါ်ကနေ ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာ မျိုးမင်းက တချိန်တည်းအချိန်ကိုက် အောက်ကနေ အထက်ကို လှန်ထိုးရသည် ။

အားနေတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အငြိမ်နေမရ အပေါ်က သင်းသင်းရဲ့နို့အုံ နှစ်လုံးကိုဆုပ်ခြေသည့်အခါခြေ။ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်သပ်ပေးသည့်အခါပေး။ အအားမနေရအောင် အတော်အလုပ်များသည့် လိုးနည်းဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနည်းကို နှစ်ယောက်လုံးကသဘောကျနေလေတော့သည်….. ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမေကို ချူ၍ သမီးကိုယူမည် (စ/ဆုံး)

အမေကို ချူ၍ သမီးကိုယူမည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နေ့လည်ဖက်မို့လားမသိ လူက ရှင်းနေလေသည်။ ဧည့်ခန်းဆိုဖာဆက်တီတွင် ဧည့်သည် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ အသက်က ၃၀ ကျော်လောက် အသားဖြူဖြူနှင့် ထိုင်နေတာတောင် သူမ၏ ကိုယ်လုံးအလှက ပေါ်လွင်လှသည်။ ထိုဧည့်သည် အမျိုးသမီး သည်လက်ထဲမှအမျိုးသမီးမဂ္ဂဇင်းကိုဖတ်ရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် အလှပြင်ခန်း ဖက်ကို လှမ်း၍ကြည့်သည်။

အလှပြင်ခန်းထဲတွင်တော့ တစ်ယောက်မှ အလှပြင်နေခြင်းမရှိပါ။ သို့သော်ငြားလည်း လှမ်းလှမ်းကြည့်နေသော အမျိုးသမီးက တစ်ယောက်ယောက်ကိုလှမ်း မျှော်နေပုံရသည်။ သူမ၏ရှေ့တွင်စားပွဲပေါ်၌ အချိုရည်သံဗူးတစ်ဘူးနှင့်ဖန်ခွက်တစ်ခွက်ရှိ သည်။ ဖန်ခွက်ထဲမှအချိုရည်ကဖင်ကပ်မျှသာကျန်တော့သည်။

အမျိုးသမီးသည် လက်ထဲမှ မဂ္ဂဇင်း စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီး အလှပြင် မှန်ခန်းဖက်သို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ အင်း…တနာရီတောင်ကျော်လာပြီ” 

တိုးတိုးလေးငြီးလိုက်ပြီးသက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ပြီးမှ မျက်နှာကပြုံးယောင်သန်းသွားပြီး ရှေ့စားပွဲပေါ်မှစာအုပ်ကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။ မကြာလိုက်ပါချေ။စကားပြောသံကြား၍အမျိုးသမီးသည် စာအုပ်မှမျက်နှာလွှဲကာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။အသက် ၄၀ ခန့် ခပ်ဝဝအမျိုးသမီးတစ်ယောက် အလှပြင် မှန်လုံခန်း၏အတွင်းဖက်ရှိတံခါးမှဝင်လာ၍ အလှပြင်ခန်းကိုဖြတ်လျှောက်လာသည်က ိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင်ထိုင်နေသောအမျိုးသမီးသည် လက်ထဲမှစာအုပ်ကိုချလိုက်သည်။

အလှပြင်ခန်းကိုဖြတ်လျှောက်လာသောအမျိုးသမီးကြီးသည် အလှပြင်ခန်း ဝင်ပေါက်သို့ ရောက်လာသောအခါ ကောင်တာတွင်ထိုင်နေသော ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့်အမျိုးသမီးက မတ်တတ်ထ၍ နူတ်ဆက်လိုက်သည်။ 

“ အဆင်ပြေရဲ့လား…မမ” 

“ ပြေပါတယ်ညီမရယ်…ဒါကြောင့်လဲညီမတို့ဆီကို မမက တပတ်တစ်ခေါက်တော့ ရောက်အောင်လာတာပေါ့” 

ပြောလိုက်ရင်းလျှောက်လာသောအမျိုးသမီးကြီးသည် စောင့်နေသောအမျိုးသမီး၏ဘေး ဆိုဖာပေါ်တွင်ဝင်၍ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ လူကို နုံးသွားတာပဲ…ဟင်းဟင်းဟင်း” 

“ မမစန်း ကလဲ” 

“ ဟုတ်တယ်…မချိုရ..ကောင်လေးတွေက ဝန်ဆောင်မှုတအားကောင်းတာ…ညီမလဲဝင်  လိုက်ပါလား” 

“ ဟာ…မမစန်းကလဲ”

စောစောကထိုင်စောင့်နေသောမချိုဆိုသည့်အမျိုးသမီးမျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲသွားလေသည်။ ကောင်တာမှ အမျိုးသမီး က အအေး အချိုရည်သံဗူးနှင့်ဖန်ခွက်ကို လင်ဗန်းဖြင့်တင်၍ကိုင်ကာအနားရောက်လာသည်။ 

“ ကဲ…မချို…မူလကျီလုပ်မနေနဲ့…ထ.ထ… ဒီရောက်မှတော့တစ်ခါလောက်ဝင်ကြည့် လိုက်စမ်းပါအေ..”

“ အဲဒီ မမစန်းကလဲ…” 

“ ဘာလဲ…ဒီက အမလေးလည်း ဝင်ဦးမလို့လား…လာလေ…” 

ကောင်တာမှ အမျိုးသမီးက အအေးဗန်းကို စားပွဲပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီး မချို ဆိုသော အမျိုးသမီး၏လက်ကိုလှမ်း၍ကိုင်လိုက်သည်။ 

“ ကဲပါ…ထပါအေ…မချိုကလဲ…ရောက်မှတော့မထူးပါဘူး” 

မမစန်းဆိုသောအမျိုးသမီးကြီးကလည်း မချိုဆိုသောအမျိုးသမိး၏လက်တဘက်ကိုကိုင်ကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။

“ အာ…မမစန်းကလဲကွာ…လုပ်ပြီ..” 

မချို ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်ထ၍ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။

“ ကဲ…ညီမရေ…ဒီကမချိုကိုလည်း မမလိုပဲသဘောထားပြီးအဆင်ပြေအောင်လုပ် ပေးလိုက်ပါကွာ” 

မမစန်းဆိုသောအမျိုးသမီးကြီးက ပြောလည်းပြော စလင်းဘက်ထဲမှ ငွေတစ်သောင်းငါးထောင်ကိုလည်း ထုတ်ယူ၍ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့မမစန်းကပြောလိုက်သေးသည်။ 

“ စက်ရှင်ပဲနော်” 

“ ဟုတ်ကဲ့…မမ” 

ကောင်တာမှအမျိုးသမီး ခေါ်ရာနောက်သို့ မချိုရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်ပါသွားသည်။ မမစန်းဆိုသော အမျိုးသမီးကြီး၏ အမည်က ဒေါ်စန်းစန်းနွယ်မြင့်ဖြစ်သည်။ မချိုဆိုသောအမျိုးသမီး၏အမည်က ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကငွေကြေးသုံးဖြုန်းနိုင်သော လုပ်ငန်းရှင်တွေဖြစ်ကြသည်။

မမစန်းကအသက် ၄၂ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ခင်ပွန်းသည်က ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီဖြစ်ကာ မုဆိုးမဖြစ်သည်။ မချိုက အသက် ၃၈ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ခင်ပွန်းသည်ဖြစ်သူက အမေရိကားတွင်သွားရောက် အလုပ်လုပ်နေသည်မှာ ၃ နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ဒီတော့နှစ်ဦးစလုံး လိုအပ်ချက်တူညီနေသူတွေဖြစ်သည်။ မမစန်းကဒီနေရာကိုမကြာခဏလာတတ်ပြီး မချိုကို ရောက်ဖူးအောင်လိုက်ခဲ့ပါလားဟုခေါ် ဲခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ကောင်တာမှအမျိုးသမီးလက်ဆွဲခေါ်ဆောင်ရာသို့လိုက်ပါလာသောမချိုသည် အလှပြင်ခန်းအတွင်းဖြတ်လျှောက်လာပြီး တဖက်ရှိ အလှပြင်ခန်း တံခါးပေါက်အနီးသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ထိုနေရာတွင် ဆိုဖာထိုင်ခုံရှည် နှစ်ခုဖြင့်ကောင်လေးတွေထိုင်နေကြသည်။

ထိုနေရာသို့အရောက် ကောင်တာမှ အမျိုးသမီးက ရပ်၍မချိုလည်းရပ်လိုက်သည်။ 

“ ကဲ…မမ…ဒီမှာအားလုံး ၈ ယောက်ရှိတယ်…မမ အကြိုက်ရွေးပေတော့..” 

ရဲကနဲ ဖြစ်သွားသောမျက်နှာလေးဖြင့် မချိုကကောင်လေးတွေကိုကြည့်သည်။ အားလုံးကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နှင့်ရုပ်ချော ချောလေးတွေ။ အားလုံး၏သန်စွမ်းမှုကလည်းအတူတူလောက် ပင်ဖြစ်နိုင်၍ မချိုဘယ်သူ့ကိုရွေးရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။ 

“ ဒီဖက်ကနှစ်ယောက်ကတော့ တပတ်မှတခါပဲလာတဲ့ အချိန်ပိုင်းတွေလေ…ဟိုဖက်က ၆ ယောက်ကတော့ ဒီကပင်တိုင်တွေပေါ့” 

မချို တခါတလေမှလာသည်ဆိုသောကောင်လေး နှစ်ယောက်ကိုကြည့်လိုက်သည်။မချို၏စိတ်ထဲတွင် ပင်တိုင် ၆ ယောက်က နောင်လည်းအချိန်မရွေးတွေ့နိုင်သည်။

တခါတ လေမှလာသောနှစ်ယောက်က ကြုံတွေ့ရ ခဲ၍ထိုနှစ်ယောက်ထဲမှ ရွေးရန်ကြံစည် လိုက်သည်။ တစ်ယောက်ကအသားလတ်လတ်၊ တယောက်က အသားဖြူူဖြူ ၊ နှစ်ယောက်စလုံး လုံးတူဒေါက်တူ မို့ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ၏မျက်လုံးက ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်၏ခြေမများဆီသို့ ရောက်သွားသည်။ 

“ သူနဲ့ပဲသွားမယ်” 

အသားလတ်လတ်ကောင်လေးက မချိုကိုပြုံး၍ကြည့်ရင်းမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ 

“ ကာစန်မာ စိတ်ချမ်းသာဖို့ကအဓိကနော်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ” 

ကောင်တာမှအမျိုးသမီး၏ သတိပေးစကားကို ကောင်လေးက ခေါင်းညိတ်၍တုံ့ပြန်လိုက်သည်။ ကောင်တာမှ အမျိုးသမီးက နံရံအပေါ်ဖက်တွင်ကပ်ထားသော မှန်ဘီရိုလေး၏ တံခါးကိုလှမ်း၍ ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

ပြီးတော့နံပါတ်ပြားချိတ်ဆွဲထားသောသော့ တစ်ချောင်းကိုဖြုတ်ကာ ကောင်လေးလက်ထဲသို့ထည့်ပေးလိုက်သည်။ 

“ အခန်း ၇ ကိုသွားတော့ ” 

ကောင်လေးကရှေ့က မချိုကနောက်က။ အလှပြင်ဆိုင်မှန်လုံခန်း၏ နောက်ဖက်တံခါးမှနေ၍ အထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ကောင်တာမှအမျိုးသမီးကတော့ နေခဲ့သည်။ အထဲတွင်တည်းခိုခန်းများကဲ့သို့ နံပါတ်တပ်ထားသောအခန်းပျား အစီသရီရှိနေသည်။နံပါတ် ၇ တပ်ထားသော အခန်းကို ကောင်လေးက သော့ဖွင့်လိုက်သည်။ 

“ ဝင်လေ…မမ” 

မချိုကရှေ့က ကောင်လေးက နောက်မှ အခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်ပြီး ကောင်လေးက အခန်းတံခါးကို သော့ခတ်၍ ပိတ်လိုက်သည်။ အခန်းက ၁၅ ပေပက်လည်လောက်ရှိမည်ထင်သည်။

အလယ်တွင် တစ်ယောက်အိပ်လည်းမက နှစ်ယောက်အိပ်လည်းမကျသော ဇက ကုတင် တစ်လုံးပေါ်တွင် မွေ့ယာထူကြီးတစ်လုံး နှင့်အိပ်ယာကို ခမ်းခမ်းနားနား ပြင်ဆင်ထားသည်။ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူက ကုတင်စောင်းတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကောင်လေးက သူ့အကျီကိုချွတ်၍ နံရံမှချိတ်တွင်ချိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မချိုဘေး ကုတင်စောင်းတွင်ဝင်ထိုင် လိုက်သည်။အခန်းထဲရောက်ကထဲက ကောင်လေးကိုငေး၍ကြည့်နေသောမချိုက ကောင်လေးကိုဖက်၍ ပါးနှစ်ဖက်ကိုအားရပါးရနမ်းလိုက်သည်။ ကောင်လေးက လက်တစ်ဖက်ဖြင့်မချို၏ခါးကိုဖက်ထားရင်း တင်သားတစ်ဖက်ကိုဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

“ မင်းနာမယ် ဘယ်လိုခေါ်လဲ” 

“ ဇော်ဇော် လို့ပဲခေါ်ပါ မမ”

“ အင်းလေ နာမယ်ရင်းကိုတော့ဘယ်ပြောပါ့မလဲ…မမ နံမယ်က နံမယ်အမှန်နော်…မချိုလို့ခေါ်တယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့…မမ…ကျွန်တော်အဝတ်တွေချွတ်ပေးမယ်နော်…” 

“ ဇော့်…သဘောပဲ…” 

ဇော်ဖော် က မချိုကိုအားဖြင့်ညှစ်၍ဖက်ကာ ပါးနှစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မချို၏အကျီကိုဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ပေးရင်း ထွက်ပေါ်လာသောအသားစိုင်လေးများ ပခုံးသားလေးတွေ က အစ နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိ၍ဖိ၍ စုပ်ကာနမ်းပေးသည်။ 

နမ်းရင်းချွတ်ရင်းဖြင့် နောက်ဆုံး အောက်ခံဘရာစီယာပါကျွတ်သွားသောအခါ တွင်တော့ လုံးဝန်းသောနို့အုံနှစ်လုံးက အိတွဲတွဲ လေးထွက်ပေါ်လာသည်။ နို့အုံသားလေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိလိုက် ညှပ်လိုက် စုပ်လိုက်ဖြင့် နမ်းပေးရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်သည်။

ထိုသို့ နို့သီးလေးတွေကိုစုပ်ပေးနေသောအချိန်တွင် နို့အုံကိုလည်း လက်ဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်ပြီးချေပေးနေသည်။မချိုရင်ကို ကော့ပြီးမျက်နှာကိုမော့ကာ မျက်လုံးတွေက စင်းပြီးမှိတ်နေသည်။ ပြီးတော့သူမ၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဇော်ဇော်၏ လည်ပင်းကိုဖက်ကာ သူမ၏ ရင်ပတ်တွေကို အတင်းကပ်၍ပေးနေသည်။

နို့နှစ်လုံးကို စေ့ငှအောင်စို့ပေးပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ဇော်ဇော် က မချို၏ခါးကိုပွေ့ကာ ပက်လက်လှန်ပေးရင်း အနည်းငယ်မျှစူထွက်စပြုနေပြီဖြစ်သောဗိုက်သားများကိုနမ်းရင်း ထဘီကိုအောက်သို့ ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။ထဘီက ချက်အောက် ရောက်သွားတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးကပေါ်လာသည်။ ဇော်ဇော်ကထဘီကိုချေဖျားဘက်မှနေ၍ကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မချို၏ ကြိုးတပ်ခွထောက်ပါ ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။

အဝတ်တွေအားလုံးကျွတ်သွားသောအခါ အမွှေးထူထူဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးက ခုံးခုံးကြီး ထွက်ပေါ်၍ လာလေသည်။ ဆီးခုံမှအမွှေးစပ်လေးများအထိ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုတ်ပြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုပါ နမ်းသည်။ လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်အုပ်၍ အမွှေးတွေကို ထိုးဖွရင်း ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေ သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားမှ စောက်ရည်ကြည်ကလေးများစိမ့်ပြီးထွက်ပေါ်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ မမ…ကျွန်တော်မှုတ်ပေးရမလား…” 

“ အင်း” 

“ မုန့်ဖိုးပေးရမယ်နော်” 

“ ပေးမှာပေါ့…ပြီးအောင်တော့ မမှုတ်နဲ့နော်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ” 

ဇော်ဇော် က မချို၏ပေါင်နှစ်လုံးကိုကား၍ထောင်ကာ ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

ပြီးတော့လျှာကိုအပြားလိုက်ထုတ်၍ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို အောက်မှနေ၍အပေါ်သို့ပင့်ကာသုံးလေးကြိမ်မျှယက်တင်လိုက်သည်။

“ အ…အ…ဟင်း…ဇော်ဇော်ရယ်…မောင်လေး ရယ်…”

မချို အသံထွက်အောင်ပင်ငြီးလိုက်ရသည်။ ပြူးထွက်နေသော စောက်စိကလျှာဖြင့်ဒရွတ် တိုက်ပွတ်တိုက်သည့်ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပေ။ ဇော်ဇော် ကစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်မနှစ်ဖက်ဖြင့်အသာဖိဖြဲလိုက်သည်။ အမှန်က စောက်စိကို ဆက်၍စုပ်ပေးရန်ဖြစ်သော်လည်း ဒါက မှုတ်တာနှင့်ပြီးချင်သူများ အတွက်သာဖြစ်သည်။အခု မမ က ပြီးအောင်မလုပ်ပေးရန် မှာထားသည်ကို သတိရသော ကြောင့် စောက်စိကို ဆက်မစုပ်ပေးတော့ပဲ ဖြဲထား၍ ပြဲနေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားသို့လျှာကိုထိုးသွင်းကာ ပတ်လည် လှည့်ယက်ပေးလိုက်သည်။

လျှာကို နက်သထက်နက်အောင် အထဲသို့ထိုး သွင်းခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ စောက်ပတ်တွင်းဝ အတွင်းနားလေးကိုသာယက်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ အံကြိတ်၍ဝမ်းခေါင်းသံဖြင့် တ အင်း အင်း ငြီးရင်း မချို၏ပေါင်ကြီးတွေက ပေါင်ကြားမှ ဇော်ဇော်၏ ခေါင်းကိုညှပ်လိုက်ခွာလိုက်ဖြစ်နေကြသည်။ တခဏအတွင်းမှာပင် စောက်ပတ်ထဲမှ တဖြေး ဖြေးစိမ့်ထွက်လာသော အရည်ကြည့်များမှာ ပျစ်လာသည်ကို လျှာဖျားမှတဆင့် သိရှိလိုက် ရသည်။ ဇော်ဇော် က စောက်ခေါင်းထဲမှ လျှာကို ဆွဲထုတ် လိုက်ပြီး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ခပ်ဖွဖွလေး ယက်ပေးကာ သူ၏ ခေါင်းကို ကြွလိုက်သည်။

“ အင်းဟင်းဟင်း…မောင်လေးရယ်…မော လိုက်တာကွယ်” 

“ နားဦးမလား…မမ”

“ ခဏနားပါရစေဦး မောင်လေးရယ်…နိုမို့ဆို ထည့်လည်းထည့်ပြီးလည်းပြီး ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ပါ…နော်” 

ဇော်ဇော် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အခန်းထောင့်ရှိရေခဲသေတ္တာလေးထဲမှ ရေသန့်ဘူးကိုဖောက်၍ ဖန်ခွက်ထဲထည့်ကာယူလာပေးသည်။ 

“ မမ…သောက်လိုက်ပါဦး” 

“ အင်း…မင်းလဲသောက်ဦးလေ” 

ဇော်ဇော်ဆိုသောကောင်လေးကခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မချိုကရေသောက်ပြီးတော့ဖန်ခွက်ကိုပြန်ယူ သွားပြီး သူလည်း ဖန်ခွက်တစ်ဝက်လောက် ရေထည့်သောက်သည်။ အဝတ်အစားကင်းမဲ့၍ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသူက ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ။ သူမ၏ဖြူဖွေးတောင့်တင်းလှပသည့် ခန္ဓာကိုယ်အား ဇော်ဇော့်မျက်လုံးများက သာမန်အကြည့်ဖြင့်သာကြည့်သော်လည်း မချိုကမူ ယခုအချိန်အထိ ပုဆိုးဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်သော ဇော်ဇော်ဆိုသောကောင်လေးကို မပြတ်ကြည့်နေမိသည်။

“ မမ…လုပ်ရတော့မလား…” 

“ အင်း လေ” 

“ မမ က ဘယ်လိုပုံစံမျိုးကိုအကြိုက်ဆုံးလဲ…” 

“ နေဦး…မင်းဟာကိုကြည့်ချင်သေးတယ်” 

ဇော်ဇော် က ခါးမှပုဆိုးကိုချွတ်၍ ကုတင်ခြေရင်းဖက်ရှိ ကုတင်တိုင်ပေါ်သို့ပစ်တင်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် ပေါ်ထွက်လာသော လီးကြီး က အရွယ်နှင့်တောင်မမျှဟုပြောရမလောက် ပင်ဖြစ်သည်။ အရှည် က ၆ လက်မအောက်ကျမည့်ပုံ မရှိပေ။ လုံးပတ် က လက်တစ်ကိုင်ပြည့်ပြည့်ခန့်။ လီးကြီး က တောင်နေပြီဖြစ်သော်လည်းသိပ်ပြီးတော့ မာသေးပုံမရ။ 

“ မမ…ကိုင်ချင်ရင်ကိုင်လေ” 

ဇော်ဖော် က ပြောရင်း ကုတင်ဘေးသို့ကပ်ပေးသည်။ မချိုလည်း အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်အနေအထားမှ ဇော်ဇော်ရှိယာဖက်သို့ စောင်းပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီးကြီးကိုလှမ်းဆုပ်လိုက်လေသည်။

လီး၏နွေးထွေးသော အပူငွေ့ကသူမလက်ဖဝါးသို့စီးဝင်သွားခိုက် စောက်ပတ်ဝမှ စစ်ကနဲခံစားလိုက်ရသဖြင့် မချိုပေါင်နှစ်လုံးကိုလိမ်ထားလိုက်ရလေသည်။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လီးကစံချိန်တင်အောင်မာတင်းလာပြီးအကြော ကြီးတွေကအပြိုင်းပြိုင်းခုံး၍ထလာသည်။ 

“ လာ…မောင်လေးရယ်…မမ ကိုဒီကုတင်စောင်းမှာပဲလုပ်ပေးပါ” 

မချိုက လီးကိုကိုင်ရင်းစိတ်မထိန်းနိုင်၍အလုပ်စရန်ပြောလိုက်ပြီး လီးကိုလက်မှလွှတ်ပေးလိုက်သည်။ပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်အား ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ရင်း တင်သားကြီးများကို ကုတင်စောင်းတွင်တင်ကာ ပေါင်ကား၍ခြေနှစ်ချောင်းကိုကုတင်အောက်သို့ချလိုက်၏။ ဇော်ဇော်က သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ဝင်ရပ်လိုက်ရင်း

စောစောကရေသောက်စဉ် နံရံတွင်ချိတ်ထားသောအကျီအိတ်ထဲမှ ယူလာပုံရသော ကွန်ဒုံးကို ဖောက်၍ လီးတွင်စွပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ရှေ့သို့တိုးကပ်လိုက်ပြီး လီးတန်တစ်ခုလုံးကို မချို၏အမွှေးထူထူဖြင့်ခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်သို့ အလျှားလိုက်တင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် အမွှေးတွေကြား ထိုးသွင်းပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“ ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…ယားတယ်…ဟင်း…” 

စောက်ဖုတ်အုံပေါ်မှလီးတန်ကြီးကို လျှောကနဲနောက်သို့ဆုတ်လိုက်ပြီး စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးကို လီးထိပ်ဖြင့်နှစ်ချက်မျှထိုးကာ စောက်စေ့ပေါ်သို့ လီးထိပ်ဖျားကိုတင်၍ ပွတ်သပ်ထိုးဆွနေသည်။ တဟင်းဟင်းငြီးငြူမည်တမ်းရင်းမချိုတစ်ယောက် ဖင်ကြီးတွေကော့ကော့တက်လာသည်။

လီးထိပ် ကိုစောက်စေ့အောက်သို့ဆွဲချလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းဝသို့တေ့ကာ တဖြည်းဖြည်းချင်းဖိ၍ညင်ညင်သာသာဆက ်တိုက်သွင်းလိုက်သည်။ မချို၏မေးဖျားလေးမော့တက်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာ ဟ၍သွားသည်။ အလိုးမခံရသည်မှာ ၃ နှစ်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သောကြောင့် သူမစောက်ခေါင်းကစေးကပ်ကျဉ်းမြောင်းနေ သည်။ 

စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသောအခါ လီးကိုငံ့လင့်နေသည်မှာကြာပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်အတွင်းသားကြွက်သားမျှင်များက အလုအယက်ဝိုင်းဝန်းဆွဲယူကြသည်။ အရည်ကြည်များကလည်း ဆက်တိုက်စိမ့်ထွက်လာကြသည်။အလိုလိုနေ ရင်းမချိုမောနေလေသည်။ ဇော်ဇော်က လီးကိုတဝက်သာသာ လောက်သာ ထုတ်၍

လေးငါးကြိမ်မျှ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်လိုး ပြီးမှ နို့တစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်လှမ်း၍နယ်ရင်း လီးကိုတဆုံးတဆုံး ထုတ်၍ ဆောင့်လိုးပေး လိုက်သည်။မျက်လုံးနှစ်လုံးကိုအတင်းမှိတ်ရင်းမချို၏ဦးခေါင်းမှာရမ်းခါနေသည်။ ဇော်ဇော် လိုးတာက ပညာသားပါသည်။ 

လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲသို့သမားရိုးကျပုံမှန်အ တိုင်လိုးသွင်းနေခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ ခါးကို အသုံးချ ကာ လီးကို ဘေး ဘယ်ညာ စောင်း၍တမျိုး၊ အပေါ်သို့ကော့၍တဖ၊ုံ အောက်သို့စိုက်၍တခါ လေးဘက်လေးတန်ပြည့်စုံအောင် တဆုံးတဆုံးထုတ်၍ု ခပ်နာနာဆောင့်လိုး ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူမှာ ရင်ဘတ်ကော့တက်လာလိုက် ကုတင်စောင်းမှ ဖင်ကြီးတွေကြွတက်လာလိုက်ဖြင့် တကိုယ်လုံးယောက်ယက်ခပ်လျက် တခါဘူးမျှမကြုံဖူးသည့်အရသာကို ဖြတ်ဖြတ်လူး ခံစားနေရသည်။

“ ဖွတ်…ဇွတ်…ပလွတ်…ကျွတ်…ကျွတ်…ကျွတ်…ဟင်း…ဟင်းဟင်..ကျွတ်ကျွတ်” 

ဇော်ဇော်၏လက်က နို့နှစ်လုံးကို အလွတ်မပေး မနားတမ်းညှစ်လျှက် လီး ကလည်း အားပါပါဖြင့်ခပ်သွက်သွက် မနားတမ်းဆောင့်လျှက် ဒရစပ်လိုးလိုက် ခပ်ဖြေးဖြေးလေး မှေးဆောင့်လိုက် ဖြင့်သူ၏စိတ်ကိုထိန်းကာ ပညာသားပါပါလိုးပေးလျှက်ရှိသည်။

မခံရတာကြာပြီဖြစ်သော ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူမှာ ခပ်စောစောကလည်း ဇော်ဇော်ဘာဂျာမှုတ်ထားသော အရှိန် ဖြင့် ပြီးချင်စိတ်မှာပြင်းပြ၍လာသည်။တကိုယ်လုံးလဲဆိမ့်တက်လာလေသည်။နောက်တစ်ချီကျမှလေးဖက်ကုန်း၍ အချိန်ကြာကြာလေး အားရှိပါးရှိခံတော့မည်ဟု မချိုတွေးလိုက်သည်။ 

“ ဇော်… ဇော်…မမပေါ်မှောက်…မှောက်ချလိုက်..”

ဇော်ဇော်တို့ကကျွမ်းပြီးသားပါအမျိုးသမီးပြီးတော့မည်။ သူမအပေါ်သို့မှောက်ချလိုက်တော့အမျိုးသမီးက အတင်းကြုံး၍ဖက်ထားသည်။ ဇော်ဇော်က မချို၏ဘယ်ဖက်နို့ကိုငုံ့၍ အားဖြင့်စုပ်ကာ စို့ပေးရင်း သူ၏အားပါသောဆောင့်ချက်များကိုအမြင့်ဆုံး အရှိန်သို့တင်ကာ အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ 

“ အီး…အ…အမလေး…အား…ကျွတ်ကျွတ်… ကျွတ်…ဟင်း…” 

မချို၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးမှာ တောင့်ကနဲကော့တက်သွားပြီးဆတ်ဆတ်ခါသွားသည်။ ပြီးဟင်းခနဲသက်ပြင်းချကာငြိမ်ကျသွားတော့မှ ဇော်ဇော်က သူ့ဆောင့်အားကိုလျှော့ကာ လီးကိုတစ်ဝက်လောက်သာထုတ်၍ ခပ်ဖြေးဖြေးတစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပေးသည်။ မချိုတစ်ယောက် ကြေးစားထံမှ ရသော ကာမအရသာကို ခုံမင်စွဲလမ်းသွားပေပြီ။ ပြီးတော့ အလိုးကောင်းသောဇော်ဇော်ဆိုသောကောင် လေးကိုလည်း ခင်တွယ်သွားမိသည်။ 

“ တော်ပြီဇော်…ရပြီ” 

သူမစကားအဆုံး ဇော်ဇော် က လီးကိုနောက်သို့တဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်ကာ သေချာနမ်းပေးသည်။

“ တို့ခဏနားပြီးတစ်ချီထပ်လုပ်ကြတာပေါ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့…မမ” 

ဇော်ဇော် ကပြောပြီးသည်နှင့်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းနှင့်ဆက်လျှက်ရှိသော ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်။ မချိုကတော့ နောက်ပြီးတော့မှပဲ ရေဆေးတော့မည်ဟု တွေးလျှက် အိပ်ယာထက်တွင် လှဲ၍ကျန်နေခဲ့လေသည်။ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူတယောက် ထိုနေရာ ထိုဌာနသို့ တပတ်လျှင် တခါရောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမရောက်တိုင်း ဇော်ဇော်ကို တွေ့ရသည်မဟုတ်။ ရှိတဲ့သူနဲ့ဘဲသွားခဲ့သည်။ ဇော်ဇော်နှင့်တော့ နောက်ထပ် နှစ်ကြိမ်လောက်သွားဖြစ်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ဇော်ဇော်ကို မတွေ့ရတော့ပေ။

မေးမြန်းကြည့်တော့ ကုမ္ပဏီတခုတွင် အလုပ်ဝင်သွားပြီ ဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်ရ၏။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ၏ စိတ်ထဲတွင်တော့ ဇော်ဇော်ဆိုသော ကောင်လေးကို မကြာခဏတမ်းတ နေမိခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ရေစက်ရေမွှားများ တဖွားဖွားလွှင့်တက်အောင် လက်နှစ်ဖက်ကို အားနှင့်မာန်ဖြင့် လှုပ်ရှားကူးခတ်ရင် ဖွေးဖြူသော ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်က ဘယ်ညာခွဲ၍ ထားကာ လှုပ်ရှားနေသည်။ အပြာရောင်သန်းနေသော ရေတွင် အဖြူရောင်ပန်းပွင့်လေး လူးလှိမ့်နေသည့်သဖွယ် ဖြစ်နေသည်။ ဖွားကနဲ တက်သွားသော ရေစက်ရေမွှာများနှင့်အတူ အဖြူရောင်ပန်းပွင့်လေးက ကန်ဘောင်သို့တက်သော လှေခါးလက်ရမ်းကို ကိုင်ကာ တဖြေးဖြေး လှေခါးထစ်များကို နင်းရင်း ရေကူးကန်ဘောင်ပေါ်သို့ တက်လာသည်။

ပျိုမြစ်နုနယ်သော မိန်းခလေးတယောက် ဝတ်ထားသော ရေကူးဝတ်စုံက ကြည်ပြာရောင်လေး သူမ၏ ဝင်းဝါသော အသားအရေနှင့် လိုက်ဖတ်လှသည်။ တကိုယ်လုံးတွင် တင်ကျန်နေသော ရေစက်ရေပေါက်လေးများက နံနက်ခင်းနေရောင်ခြည်အောက်တွင် သူမ၏ ဝါရွှေသော အသားအရည်လေးနှင့် လိုက်ဖက်စွာ တန်ဆာဆင်နေကြသည်။ ရေကူးကန်ဘောင်ပေါ်သို့ ရောက်လာသော မိန်းခလေးက သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ရေစက်ရေပေါက်များကို လက်ဖြင့် သပ်ချနေသည်။ဒရင်းဘတ်ပေါ်တွင် ထိုင်၍ မဂ္ဂဇင်းဖတ်နေသော ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူက လက်ထဲတွင် စာအုပ်ကိုပိတ်၍ ဘေးရှိစားပွဲလေးပေါ်တင်လိုက်ပြီး သမီးဖြစ်သူ မိုးသန္တာမြင့်ကို လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည်။

သမီးလေး အတော်ထွားပြီးလှလာတာဘဲ။ အင်း လေ သူ အသက် ၂၀ ပြည့်ပြီးပြီဘဲ။ ငါတောင်မှ အသက် ၄၀ ထဲဝင်နေပြီ။ သမီးကိုယ်လုံးက ငါငယ်ငယ်တုံးကလိုဘဲ အချိုးကျပြီး လှတာဘဲ။ မျက်နှာက သူအဖေနဲက ဆင်တော့ နှာခေါင်းက ပိုလှတာပေ့ါ… အတွေးအဆုံး သူမ၏ရှေ့ဖက်သို့ ဖြစ်၍လျှောက်လာသော သမီးဖြစ်သူက လှည့်ကြည့်ပြီးပြုံးပြသည်။ 

“ မာမီ ဘာကြည့်……” 

“ သမီးလေးကို လှလို့ကြည့်နေတာ…” 

“ ဟုတ်ပါဘူးနော် သမီးက မာမီလောက်မလှပါဘူး” 

“ သမီးက ပိုလှပါတယ်ကွယ် .. ကဲကဲ..အဝတ်လဲချည်… အအေးမိအုံးမယ်…” 

သမီးဖြစ်သူ လျှောက်သွားသောနောက်သို့ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူတယောက် မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ကောက်ယူ၍ လိုက်လာခဲ့မိသည်။

ရေကူးကန်ဘေးနားတွင့် လုပ်ထားသော အဝတ်အစားလဲသည့် နေရာအဆောက်အဦးလေးကို တံခါးမပိတ်ဘဲ မိုးသန္တာမြင့် အဝတ်အစားလဲနေသည်။ ရေကူးကန်က ကိုယ့်ခြံထဲ ကိုယ်အိမ်ရှေ့က ကန်၊ ပြီးတော့ ဒီမှာက မာမီနှင့် သူ နှစ်ယောက်ထဲ။ ဒီတော့ တံခါးကို မပိတ်တော့ပေ။ သမီး အဝတ်အစားလဲနေသည်ကို တံခါးဝမှရပ်၍ ကြည့်နေမိသည်။

“ လှလိုက်တဲ့…သမီးလေးရယ်” 

“ ဟင်…..” 

ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ ခေါင်းနပမ်းကြီးသွားသည်။ တကိုယ်လုံးချွတ်၍ အဝတ်အစားလဲနေသာ သမီး၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လက်သီးဆုပ်မျှ နို့လေးနှစ်လုံး ထိုနို့လေးများထိပ်မှ နို့သီးလေးများ ရှိသင့်သည်ထက် ပို၍ ကြီးနေသည်။ သူမသမီးကို နေ့စဉ်လို သတိထားကြည့်မိသည့်ကြားက သည်နို့သီးလေးနှစ်လုံးက မျက်စိရှေ့တွင် တဖြေးဖြေးကြီးလာသည်။

သူ့ဘာသာဘဲ ကိုင်လို့လား…ဒါမှမဟုတ် ယောက်ျားလေးတယောက်ယောက်နဲ့ဘဲ…. 

“ အင်းလေ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သမီးက ငယ်တော့တာမှာ မဟုတ်ဘဲ… ဘွဲ့ရလို့ အလုပ်တောင်ဝင်နေပြီဘဲ။ ဒါပေမဲ့ မမှားတန်တာ မမှားရအောင် တနေ့လောက်တော့ ပြောထားအုံးမှဘဲ” 

ဟု တွေးရင် သူမတို့နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးရှိရာသို့ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ တယောက် ဆက်၍ လျှောက်လာခဲ့လေတော့သည်။ကုန်းထားသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးက သာမန်အနေအထားမဟုတ်ဘဲ ကော့တင်းထားသဖြင့် ပို၍ စွဲမက်စရာ ကောင်းနေသည်။ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားတွင် တိုးဝင်ညှပ်နေသော လီးတန်းကြီးက ဆက်၍သွင်းလျှင်ရပါလျှက်ဖြင့် မသွင်းဘဲ

ဒစ်သာသာလက်တလုံးမျှဖြင့် စောက်ခေါင်းဝတွင်နဲ့နေပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကုန်းထား၍ အောက်သို့ ငိုက်ကျနေသော နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကာ နို့သီးလေးတွေကို လက်ညှိုး၊ လက်မတို့ဖြင့် ပွတ်နေသည်။ 

“ အောင်…လုပ်မှာဖြင့်လုပ်ကွာ.. မနေတတ်တော့ဘူး….’’ 

စိတ်မရှည်စွာပြောလိုက်သော်လည်း အသံလေးက တုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြစ်နေသည်။ စောက်ခေါင်းဝတွင်နှဲ့နေသည့် လီးဒစ်ကြီး၏ဒါဏ်နှင့် အချေခံနေရသော နို့သီးနှစ်လုံး၏ ရသတို့ပါပေါင်းစပ်လျှက် တကိုယ်လုံးမှ အသွေးအသားတို့က မခံမရပ်နီုင်စွာ လှုပ်ရှားခံစားလျှက် စောက်ရည်ကြည်တို့ကို အတင်းညှစ်ထုတ်ပေးနေသည်။ စောက်ခေါင်းဝတွင် စိုသထက် စိုလာသည်ကို ဒစ်ကြီးက သိနေသည်။

“ မိုး ကလဲကွာ… အောင်က မိုးကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာ… စိတ်ရှည်မှပေါ့…” 

“ ကျွတ်..လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ကွာ…ကဲကဲ…” 

မိုးသန္တာမြင့် စိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘဲ ကုန်း၍ကော့တင်ထားသော သူမ၏ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပစ်ပြီး ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။နောက်ကနေ ဆောင့်သွင်းသလောက်တော့ လီးကမဝင်။ တဝက်သာသာလောက်ထိတော့ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားသဖြင့် မိုးသန္တာမြင့် နဲနဲတော့ ကျေနပ်သွားသည်။ ကောင်မလေး ဒီလိုဖြစ် ဒီလိုလုပ်အောင် တမင်လုပ်နေသော အောင်ကိုမင်းကလည်း စိတ်ထဲကျေနပ်သွားပြီး သူ့လက်တဖက်ကို နို့အုံမှ ဖယ်ကာ ခါးသေးသေးကလေးကို လက်တဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်း လီးကိုဖိ၍ သွင်းလိုက်သည်။

“ ပလွတ်.. ဗြစ်..အာ..ဟာ…” 

မိုးသန္တာမြင့် ခေါင်းလေးကော့တတ်သွားသည်။ 

“ မရပ်…မရပ်နဲ့တော့….ဆက်တိုက်လုပ်…” 

စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မဆန့်မပြဲဝင်နေသော အောင်ကိုမင်း၏ လီးကြီးက သွက်သွက်ကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ လီးက ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းလိုးဝင်ခြင်းမဟုတ်။ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ခေါင်းပတ်လည် အရပ်လေးမျက်နှာကို တလှည့်စီထိုးဆောင့် လိုးဝင်နေသည်။ မိုးသန္တာမြင့် မျက်စိနှစ်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ ထိတွေ့မှုအာရုံကိုသာ ခံစားလျှက် ခံစားချက်ပြင်းထန်ရမှုကြောင့် မချိတင်ကဲဖြင့် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို တင်းတင်းစေ့ကာ မာန်တင်းထားရသည်။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တလှုပ်လှုပ်ခါဆင်းသွားသော တင်သားလုံးလုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း

မချင့်မရဲဖြင့် အောင်ကိုမင်းက တင်သားကြီးတွေကို လက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ပုတ်ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်နယ်လိုက်သေးသည်။ ရှေ့မှ နို့နှစ်လုံးကိုလည်း အလွတ်မပေး။ ပြီးတော့ သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ပြန့်ပြူးပြည့်တင်းသော ကျောသားဖွေးဖွေးလေးကို စုံဆန်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်သေးသည်။ မိုးသန္တာမြင့် ရှေ့တွင်ထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်က ညွတ်၍ကျလာပြီး တံတောင်ဆစ်ကို အားပြု၍ ထောက်လိုက်ရသည်။သည်အခါမှာတော့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက နိမ့်ဆင်းသွားခြင်းကြောင့် ဖင်ကြီးကပို၍ ကားစွင့်မြှောက်တက်သွားသဖြင့် အားပိုတက်ကာ ဆောင့်အားက ပိုကောင်းလာသည်။ မတရားထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးဝင်လီးထွက် အပြွတ်ပြွတ်မြည်သံနှင့်အတူ

နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု တင်းတင်းစေ့ထားသော မိုးသန္တာမြင့်၏ လည်းချောင်းထဲမှထွက်လာသော တအင်းအင်းဖြင့် ကြိတ်ညီးသံတို့က လွှမ်းမိုး၍နေသည်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှသလို မိုးသန္တာမြင့်ကလည်း သူမ၏ဖင်ကြီးကို တောင့်တောင့်ပြီးခံသည်။ အောင်ကိုမင်းနှင့် မိုးသန္တာမြင့်တို့က တက္ကသိုလ်မှာထဲက ချစ်သူတွေ။ အခုသူတို့ကျောင်းပြီးလို့ နှစ်ယောက်စလုံးအလုပ်ဝင်နေကြပြီ။ ခုလိုမျိုးဆုံကြတာကတော့ ဒီတခါနှင့်မှ ၄ကြိမ်ဘဲ ရှိသေးသည်။ နေရာကတော့ အောင်ကိုမင်း၏ သူငယ်ချင်းအိမ်တွင် ဖြစ်သည်။ 

“ ဗြစ်..ဖွတ်..ပလွတ်..အင်း..ဟင်း.အာ..ဟား…လုပ်…လုပ်..ဆောင့်.အ..” 

မိုးသန္တာမြင့်၏ ကိုယ်လုံးလေးတခုလုံး တုံတုံရင်ရင်ဖြစ်လာချေပြီ။

အောင်ကိုမင်း၏ လီးကြီးမှာလည်း ဆိမ့်တက်လာပြီး ဆောင့်ချက်များက အနည်းငယ်မျှအားပျော့သွားသည်။ ကောင်မလေးပြီးချင်နေပြီ။ အောင်ကိုမင်းအံကိုကြိတ်၍ ဆောင့်အားကိုမြင့်ကာ အကြမ်းဆုံးလိုးဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။

“ အ..အီး…အီး…ဟင်း….” 

ကြိတ်၍ညီးရင်း ဖင်ကြီးတဆတ်ဆတ်ခါယမ်း၍ ရှေ့သို့မှောက်ကျသွားသဖြင့် အောင်ကိုမင်းက သူမ၏ခါးကို အတင်းဆွဲကာ လေးငါးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်တို့ကို ပန်းထုတ်ပစ်ရင်း သူမခါးကို ဆွဲထိမ်းထားသောလက်ကိုဖယ်ကာ ကိုယ်လုံးကို အသာလှမ်း၍ ဖက်လိုက်ရင် ဝမ်းလျားမှောက်ကျသွားသော မိုးသန္တာမြင့်၏ ကျောပေါ်တွင် မှောက်ရက်သားပါသွားလေတော့သည်။

“ မာမီကိုသမီးတခု ပြောချင်လို့” 

“ ပြောလေ သမီးရာ…အမလေး…စကားတွေဘာတွေ ခံနေရသေးတယ်။” 

“ ဟို…လေ.. သမီး..လက်ထပ်ချင်ပြီ…” 

“ ဘာ..ဘာရယ်…လက်..လက်ထပ်မယ်.. ဟုတ်လား” 

ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ အလန့်တကြား အံ့သြသွားသည်။ 

“ သမီးစကားပြောလောသွားလို့ပါ….သမီးမှာ ကျောင်းတုံးထဲက ချစ်သူရှိတယ်မာမီ…ခုဆို ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီပေ့ါ… အဲဒါ သူက လက်ထပ်ခွင့်တောင်းလို့… မာမီကိုဖွင့်ပြောပြီး ခွင့်တောင်းတာပါ…” 

မိုးသန္တာမြင့် ခုလိုရှင်းပြလိုက်မှာ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ ဇာတ်ရည်လည်သွားသည်။ 

“ သူက ဘယ်သူလဲသမီး… မိဘတွေက ဘယ်သူလည်း…ဘာလုပ်လဲ..” 

“ သူ့နာမည်က အောင်ကိုမင်းတဲ့… သူက စီးပွားရေးမဟာဘွဲ့ကိုရထားတာ…အခုဌာနမှာ လုပ်ရင်း — တက်ဖို့လုပ်နေတယ်…မိဘတွေကတော့ သူငယ်ငယ်တုံးထဲက မရှိတော့ဘူ…..” 

“ အို….ဖြစ်ရလေ…” 

“ သူက ကိုယ့်ဒူးကိုယ်ချွန်ပြီး ဒီအခြေအနေရောက်အောင် သူ့ခြေထောက်ပေါ်သူရပ်ခဲ့တာဘဲ…” 

“ လူတော်လေးတယောက်လို့ ဆိုရမှာပေါ့…အင်းလေ…သူနဲ့မာမီကို တွေ့ပေးပါအုံး…စကားစမြည်ပြောရင်း အကဲခတ်ကြည့်အုံးမယ်….” 

“ ဟုတ်ကဲ့မာမီ…မနက်ဖန် သမီးခေါ်ခဲ့ပါ့မယ်….” 

“ မနက်ဖန်ဆိုတော့ ကုမ္ပဏီရုံးပိတ်တာဘဲ… မာမီအားတယ်…အိမ်ကိုခေါ်လာခဲ့ပေ့ါ…” 

“ ဟုတ်ကဲ့…မာမီ” 

မိုးသန္တာမြင့်၏ မျက်နှာလေး ဝင်းပသွားတော့သည်။ အိမ်ရှေ့မှ ကားရပ်သံကြားလိုက်ရကထဲက သမီးဖြစ်သူ မိုးသန္တာမြင့် ပြန်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်ရသည့်နည်းတူ သမီး၏ချစ်သူ အောင်ကိုမင်းဆိုသောကောင်လေးလည်း ပါလာပြီဆိုတာ အတတ်သိလိုက်သည်။

ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူတယောက် အပေါ်ထပ်ရှိစာကြည့်ခန်းထဲတွင်ရောက်နေသည်။ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းမည်ပြုပြီးမှ မဆင်းတော့ဘဲနေလိုက်သည်။ သမီးတွင်သော့ပိုရှိသည်။ ဖွင့်၍ သူတို့ဝင်လာကြလိမ့်မည်။ မကြာလိုက် သမီးဖြစ်သူ မိုးသန္တာမြင့် သူမရှေ့သို့ ရောက်လာသည်။ 

“ မာမီ…သူပါလာပြီ… အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ခိုင်းထားတယ်…” 

“ ဒီကိုသာခေါ်ခဲ့တော့သမီး…” 

“ ဟုတ်ကဲ့…” 

မိုးသန္တာမြင့် ထွက်သွားပြီး ခဏကြာ အခန်းဝသို့ လူရိပ်ကျလာသဖြင့် ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ 

“ ဟင်…” 

ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ သူ၏ ဦးခေါင်းတခုလုံး ခြားရဟတ်လို လည်ပတ်သွားရသည်။ သမီးနှင့်အတူပါလာသော ကောင်လေး ဇော်ဇော်မှ ဇော်ဇော်အစစ်။ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူကို တွေ့လိုက်ရသော အောင်ကိုမင်းကလည်း ခြေလှမ်းတုံ့၍ ရပ်သွားသည်။

သူတို့နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ကြောင်၍ ကြည့်နေမိသည်။ 

“ လာကြလေကွယ်…” 

ပျက်နေသော မျက်နှာကိုပြင် အသံကိုထိမ်းပြီး ပြောလိုက်သည်။ စားပွဲရှေ့မှ ကုလားထိုင်တွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ကြသည်။ အောင်ကိုမင်း ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည်။ 

“ သမီး… မာမီ သူနဲ့ နှစ်ယောက်ချင်း စကားပြောချင်တယ်..သမီးအောက်ထပ်မှာ ခဏဆင်းနေ..မာမီဘဲလ်နဲ့ခေါ်လိုက်မှ တက်လာခဲ့…” 

မိုးသန္တာမြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြ၍ ထွက်သွားသည်။ လှေခါးကိုဆင်းသွားသော ခြေသံကြားလိုက်တော့မှ ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ ထိုင်ရာမှထာကာ စာကြည့်ခန်းတံခါးကို အတွင်းမှ လော့ချပြီး ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခေါင်းငုံ့၍ ထိုင်နေသော အောင်ကိုမင်း၏ ဘေးသို့ရပ်လိုက်သည်။

“ ဇော်ဇော်” 

သူမအသံက တုန်ခိုက်နေသည်။ လက်တဖက်က ကောင်လေး၏ ပုခုံးကိုဖက်လိုက်သည်။ သူမအား အောင်ကိုမင်း မော့ကြည့်လာတော့ နဖူးကိုငုံ့၍ နမ်းလိုက်သည်။

“ ဇော်ကို..မမမျှော်နေတာကြာပြီကွယ်…” 

“ ကျွန်…ကျွန်တော်နဲ့ မိုးတို့ရဲ့ချစ်ခြင်းကို….” 

ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ၏ လက်က ကောင်လေး၏ပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်လိုက်သည်။ 

“ စိတ်ချပါ…ဇော်ရယ်..မမ မကန့်ကွက်ပါဘူး..ဒါပေမဲ့ ဇော်က မမကိုလည်း အလှည့်ပေးပေ့ါ…” 

ထိုင်နေသော အောင်ကိုမင်းက သူ၏ဘေးတွင် ရပ်နေသော ဒေါ်ချိုချိုမိုးသူ၏ခါးကို ဖက်လိုက်သည်။ 

“ ထ..ဇော်…မမ မနေနိုင်တော့ဘူး…တချီလောက် မြန်မြန်လေးလုပ်စမ်းကွယ်….” 

နောက်သို့လှည့်၍ အောင်ကိုမင်းကို ကျောပေးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုက်ပြီး ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ လက်ထောက်ကာ ကုန်းလိုက်၏။

ပြူးထွက်လာသော စောက်ပတ်ကြီးက အရည်ကြည်လေးတွေပင် စိမ့်၍ထွက်နေပြီ။ ခံဘူးသောသူကိုတွေ့၍ ခံချင်စိတ်ဖြင့် စိတ်ထလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးသော သူကို တွေ့ရ၍ စိတ်ထလာရသော အောင်ကိုမင်း၏ လီးကလည်း စောစောထဲက တောင်နေချေပြီ။ သူမ၏ နောက်သို့ ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ တိုးကပ်လိုက်ပြီး လီးကို အရည်ကြည်တို့ခိုနေရာ စောက်ပတ်သို့တေ့၍ သူမ၏ ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲကာ တချက်တည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်လေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်က ဖားဖားလျားလျား ရှိပေမယ့် အသားက သိပ်မထူဘူး..။ ပြီးတော့ ပျော့အိတယ်..။ ကျမရဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေကို ထင်သာမြင်သာစေတယ်..။ ပထွေးကတော့ အပြတ်ကို စူးစိုက်ပြီး လိုက်ကြည့်နေတာ..ရှင့်..။

ကျမမှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး နည်းနည်းလုံလုံခြုံခြုံ ဖြစ်အောင် အဝတ်လဲဖို့ကလဲ အခက်..။ မတော်..ပထွေးပါ ဝင်လိုက်လာပြီး ဇွတ်ကြံရင် မခက်ပါလား..။ ဒီလို ဘရာစီယာမပါ ၊ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်းနဲ့ အိမ်ပြင် ထွက်သွားဖို့ကလည်း မသင့်..။ အိမ်ထဲမှာပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက် ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုလိုလို သည်လိုလို လုပ်လိုက် ၊ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ထဲ လှည့်ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လုပ်နေရတယ်..။

ပြီးတော့ ပထွေးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ခေါ်တောကြည့် ကြည့်နေတာတွေက ကျမကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်..။ ကျမဟာ ပထန် ၊ ရှမ်းတရုတ် သွေးတွေ နှောနေတာမို့ သွေးဆူပြီး ရာဂကြွယ်ပါတယ်..။သွေးသားဆူဖြိုး စအရွယ်မှာ ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းပြုလုပ်နေသူမို့လည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ် ဆိုရလောက်အောင် ရမက်ဇော အထမြန်တတ်ပါတယ်..။

ပထွေးရဲ့ စူးရဲတဲ့ ခေါ်တောကြည့်တွေကို သိပ်မကြည်လှပေမယ့် ဒီလို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး အကြည့်ခံရတာကြောင့် ကျမစိတ်တွေလှုပ်ရှားလာတာကတော့ အမှန်ပဲ..ရှင့်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် စူကြွ ထောင်တက်နေကြပြီ..။ ကိုဘမောင်ကလည်း အဲဒါကို သတိပြုမိမှာပါပဲ..။ ဒီလိုတွေးမိတဲ့အခါ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်နေရုံတင် မကတော့ပါဘူး..။ အဖုတ်ဟာလည်း ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ စိုစပြုနေပါပြီ..။ 

တကယ်လို့ စိုင်းဟာ အိမ်မှာ ရှိနေရင် ကျမ အကွက်ဖန်ပြီး စိုင်းနဲ့ လိုးပစ်လိုက်မိမှာ အမှန်ပဲ..။ ဟော…အခုတော့ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နန်းရှေ့ကို ထွက်သွားကြတယ်..။ မိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်ကြမှာ..။ စိတ်ကလည်း ပိုလို့လှုပ်ရှားလာနေတာကြောင့် ကျမဟာ ဂဏာမငြိမ်နိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေပါပြီ..။ အမူအရာ မပျက်ရအောင် ကို မနည်းကြီး ကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ်..။

ပထွေးကလည်း ကျမအနားကို ကပ်ကပ်လာတယ်..။ အဲ….တစ်ခါမှာတော့ ကျမ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး စီထားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ပြန်ယူ စီနေတုန်း ပထွေးက ကျမနောက်ဘက် ရောက်လာပြီး ဘာမပြော ညာမပြော နဲ့ ဆတ်ဆို ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုပြီး ကျမနို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ကိုင်တာမှ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဘယ်ညာချိုင်းအောက်က လျှိုပြီး နို့အုံတစ်စုံလုံးကို စုံကိုင်လိုက်တာ..။ နောက်ကနေကပ်ပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်တာဆိုတော့… သူ့ရဲ့ ဆီးစပ်ကလည်း ကျမ တင်ပါးကို ကပ်မိတာပေါ့..။ 

သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမဖင်ကြားမှာ ထောက်တေ့မိသွားပြီ…။ ပထွေးရော ကျမပါ ထမီတွေ ပုဆိုးတွေ အခုအခံတွေ ရှိပေမယ့် လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုတော့ အပီ ခံစားရတယ်.။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြိုးခနဲ ဖြင်းခနဲ ထသွားတာပဲ..။ မီးပွင့်ကုန်ကြပြီလေ…။ ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့သလိုလို ခွေညွှတ်လို့..။ ရုန်းထွက်ဖို့ ဆိုတာကို သတိတောင် မရတော့ဘူး..။

ပထွေးက နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းက နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးပြန်တယ်..။ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်က ဆုပ်ကိုင်နေတာမို့ ပကတိ နို့အုံအသားကို ထိကိုင်နေတာနဲ့ မခြားပါဘူး.။ကျမရဲ့ စိတ်တွေကို ကျမ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ..ရမက်တာရိုး ကျိုးတော့မဲ့ ဆဲဆဲ အချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကို ဝူးခနဲ မောင်းဝင်လာတဲ့ ကားသံနဲ့အတူ စီစီညံညံ အော်ခေါ်သံတွေ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတယ်…။

“ ဟေး….ဟေ့လူကြီး ကိုဘမောင် ….၊ ပွပေါက်ဗျို့…ပွပေါက်…   ”

ကိုဘမောင်ရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ရောက်လာကြတာကိုး..။ကျမပထွေးဟာ ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတော့ဘူး..။ သူပိုင်ဆိုင်ရလုလု ဖြစ်နေလေတဲ့ ကျမကို ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လှမ်းထွက်သွားရပါလေရော..။

ကျမ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့မယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့..ရှင်..။ စိတ်တွေ အရမ်းကို ထနေပြီ…ရှင်..။ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး..။ ကျမကို လိုးပေးမယ့် စိုင်းကလည်း မရှိဘူးဆိုတော့ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ကိုပဲ အားကိုးပြီး တစ်ကိုယ်တည်း စိတ်ဖြေဖျောက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။ 

ဒါကြောင့် ကျမဟာ အိပ်ခန်းလေးထဲကို အပြေးတပိုင်းပဲ ဝင်လာခဲ့မိတယ်..။ ကာမဆန္ဒတွေ အရမ်းထကြွပြီး စိတ်သိပ်လှုပ်ရှားနေတာမို့ ၊ အိပ်ခန်းတံခါးကိုတောင် သေသေချာချာ ချက်ချပြီး မစိမိဘူး..။ ဆွဲစေ့ရုံသာ စေ့လိုက်မိတယ်…။ တက်ကြွနေတဲ့ ကာမရမက်မီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ငြိမ်းအောင် ဖြေသိမ့်နိုင်ဖို့ကိုပဲ စိတ်စောနေမိတာကိုး…။

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ တီရှပ် ထမီ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ၊ တစ်ခုမကျန် အမြန်ဆုံး ချွတ်ခွာပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ပက်လက်လှန်လှဲအိပ် ၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ် ၊ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်နဲ့ပွတ် ၊ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့် မွှေနဲ့ အရမ်းကို ဖြစ်နေတော့တာပါပဲ..။

စိတ်ထထနဲ့ အပြတ် ထိုးကလိ ပွတ်ပေးလိုက်တာ ၊ ခဏအတွင်းမှာပဲ တစ်ချီ ပြီးသွားရတယ်..။ ပြီးတယ် ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ အလိုးခံရလို့ ပြီးတာမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိလို့ ပြီးသွားတာဆိုတော့ အာသာက ဘယ်ပြေနိုင်မှာလည်း..။ တစ်ချီပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး…။

အဲဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ ညာဘက်လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိရင်း ဘယ်လက်နဲ့ နို့အုံကြီးတစ်ခုကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ အချိန်လည်း ဖြစ်နေတယ်..။ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ပြီး အရမ်းဟော့နေတဲ့ အချိန်လို့ဆိုရလေမလားပဲ…ရှင့်..။

“ နောင်နောင့်ကို ပိုပြီး ငြိမ့်သွားအောင် ဦးမောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့..ကွ…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတော်တရော် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်တယ်..။ 

ကျမ ဘာမှ မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ ပထွေးဟာ ကျမခုတင်ပေါ် ဖြတ်ခနဲ တက်လာတယ်..။ ကျမကို ဆွဲပွေ့ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်စုတ်ယူလိုက်တယ်။ ကျမလေ မျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားရတာပဲ..။ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့ ဆိုတာကိုတော့ လုံးလုံးတောင် စိတ်မကူးမိတော့ဘူး..။ ကျမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း ကိုဘမောင်ရဲ့ ကျောကုန်းကို အလိုလို သိုင်းဖက်လိုက်မိတယ်..။

အင်း….ကာမရမက် စိတ်ဆန္ဒဇောဟာ တယ်ကြောက်စရာ ကောင်းတာပါလားနော်။ သူဖမ်းစားထားရင် ဘာကိုမှ မဆင်ခြင်နိုင်တော့ဘူး..။ အရှက်အကြောက်ဆိုတာလည်း မရှိတော့ဘူး..။ ဇောထန်ရင် ဇောထန်တဲ့ အလျောက် အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားကြရတော့တာချည်းပဲ..။

ကျမဟာ မေမေ့ယောက်ျား ၊ ကျမပထွေးနဲ့ ဖြစ်ကြရဖို့ လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး..။ ဟော…. အခု ကျမ ကာမရမက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနေတဲ့ အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပထွေးက အပိုင်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလည်း …ရှင်..။ 

ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ လုံးလုံးလျားလျားကြီးကို ရောက်လို့နေရပြီ….ရှင့်…။ သူစုပ်နမ်း ကိုင်တွယ်တာတွေကို လည်း တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ခံနေရပြီလေ…။ သူလိုးမယ်ဆိုရင်လည်း လိုချင်တပ်မက်စွာနဲ့ပဲ…ကုန်းရအုံးမယ်…။

ပထွေး ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားကို လက်ထိုးနှိုက်လိုက်တယ်..။ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့ ကျမလက်ကို အသာဆွဲဖယ်ပစ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးတယ်..။ သူ့လျှာကတော့ ကျမရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် အစွမ်းပြနေပြီး ၊ ကျမကလည်း ဘယ်အညံ့ ခံမှာလဲ…နော်..။ လျှာချင်း ပြန်ထိုးကလိပေးလိုက်တာပေါ့…။

ကျမဟာ အပျိုရည် ပျက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်လည်း အလိုးခံခဲ့ရပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်နဲ့ပဲ လိုးခဲ့ဖူးကြတာပါ..။ စိုင်းက ငယ်သေးတာရယ် ၊ အတွေ့အကြုံလည်း နုနယ်သေးတာမို့ လုပ်ရင်းကိုင်ရင် တတ်သိနားလည်လာတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘယ် သိပ်ကျွမ်းကျင်အုံးပါ့မလဲ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်က တကယ့် ယောက်ျားကြီး..။ အသက် ၃၀ ကျော် အားကောင်းမောင်းသန် ၊ နောက်ပြီး ကျောက်ကောင်းတွေကို အဓိက ကိုင်တဲ့ ပွဲစား ၊ မိန်းမမှုရေးရာတွေမှာလည်း ကျောက်ကိုင်ကျွမ်းသလို ကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျင်တယ်..။ ဒီတော့ စိုင်းနဲ့ယှဉ်မယ်ဆိုရင် အပြတ်အသတ်ပေါ့…။

ပါးစပ်ချင်း စုတ်နမ်းတာ ၊ လျှာချင်းပွတ်ကလိတာတွေကအစ စိုင်းထက် ကျွမ်းတယ်..။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို ဘလောင်ဆူကုန်အောင် ပြုစားတတ်နိုင်လွန်းတယ်..။အဖုတ်ကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတာကလည်း သိပ်မိုက်တယ်..။ ခပ်ရွရွ ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတာဖြစ်ပေမယ့် ကျမမှာတော့ တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ လူတစ်ကိုယ်လုံး တိမ်တွေထဲ ရောက်နေသလားတောင် ထင်ရတယ်..။

အဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်း ပွတ်ပေးရာက ၊ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးထိုးသွင်းတယ်..။ ထိုးသွင်းတာမှာ လက်ညှိုးကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ထိုးသွင်းတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်..။ ကျမဖာသာ အဖုတ်ကို ကလိတဲ့ အခါ ဒါမှ မဟုတ် စိုင်းက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းထိုးထိုး နှိုးဆွပေးတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း လုပ်ပြီး ထိုးကလိခဲ့ကြတာပါ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်လုပ်ပုံကတော့ အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ လက်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ကလိတာ..။ ဒီလို လက်ချောင်းကိုကွေးထားတာကြောင့် အသွင်းမှာရော ၊ အထုတ်မှာပါ စောက်စေ့ကို လက်ချောင်းအသားက အစအဆုံးနဲ့ ကျကျနနထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိပါတယ်..။စောက်စေ့ဆိုတာက အထိရောက်ဆုံး ကာမခလုတ် မဟုတ်လား.။ ကျမမှာ ကြက်သီးတွေကို တဖျန်းဖျန်းထလို့….။

ဆီးစပ်ကိုလည်း လက်ဖနောင့်နဲ့ အသာဖိဖိပေးသေးတယ်…။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်လဲတော့ မသိပါဘူး..။ ဒီလို ဆီးစပ်ကို လက်ဖနောင့်နဲ့ ထိမိလိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမစောက်ဖုတ်အတွင်းဘက်ပိုင်းက သိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ လှုပ်ရှားလို့သွားရပါတယ်..။ ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့…။

ကျမရဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ လက်ညှိုးနှစ်ချောင်းပူးပြိး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးကလိခဲ့တုန်းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာထက် အခု ကိုဘမောင်က လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲ ကို ကွေးပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကလိပေးလို့ ပေါ်လာတဲ့ အရသာက အပြတ်သာတယ်..။ အရမ်းကောင်းတယ်..။ သိပ်သိပ်ပြီး မိုက်တယ်…ရှင်တို့ရယ်…။

အဖုတ်ကို ထိထိမိမိ ကိုင်တွယ် ကလိပေးရင်း..၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျမပါးစပ်ပေါ်က ခွာသွားပြီး နို့သီးတွေပေါ် နေရာပြောင်းတယ်..။ နို့သီးကို စို့တာ တစ်ခုချင်းတောင် မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ကျမရဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ဆီကနေ လက်နဲ့ ဖိတွန်း ၊ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု နီးနိုင်သမျှ နီးကပ်မိအောင်လုပ်ယူပြီးမှ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးတာ..။

“ အား…ဟင့်ဟင့်….ဦးမောင်ရယ်….အိုအို…   ”

ကျမလေ ဘယ်လိုမှ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး ရှင့်…။ ဒီလို နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပါးစပ်တစ်ပေါက်ထဲ ကျကျနန မိမိရရ ငုံစို့ပေးတာကိုလည်း ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံး ခံရတာဆိုတော့ အပြတ်ကိုခိုက်ပြီး ပါးစပ်က ရေရွှတ်မြည်တမ်းလိုက်မိတယ်…။

အခြားဘာကိုမှလည်း မဆင်ခြင် မစဉ်းစားနိုင်တော့ပါဘူး..။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး မသင့်လျော်တာတို့ ဘာတို့ အားလုံး ခေါက်ထားလိုက် ။ အခုချိန်မှာ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး ပြိုင်တူစို့ပေးနေတာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရင်သိမ့်တုန်အောင် အရသာထိတွေ့မှုကိုပဲ အပြတ်အာရုံစူးစိုက်ရောက်ရှိနေပါတော့တယ်…။

ကျမဘက်ကလည်း ဣန္ဒြေတာရိုး အားလုံး ကျိုးပေါက်လို့သွားခဲ့ရပါပြီ..။ ရမ္မက်မီးလျှံတွေလည်း တညီးညီး တောက်လောင်လို့နေပါပြီ…ရှင်..။ကျမလေ ဘယ်လောက်များ ရမ္မက်ဇောထန်ပြီး စိတ်တွေ နိုးကြွနေသလိုဆိုရင် ပထွေးရဲ့ ပေါင်ကြားက မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်ကိုင်ပြီး အသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်.။ ကိုင်ရတာလည်း တစ်ဆုပ်တစ်ခဲနဲ့ အားရစရာကြီးပါပဲ….ရှင်…။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့…နောင်နောင်ရ..။ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းလေး ပွတ်ပေးစမ်းပါ..။ ဒါကြီးက နောင်နောင့်ကိုလည်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့အောင် လုပ်ပေးမယ့်ဟာပါ..ကွယ့်…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က ကျမရဲ့ နို့သီးနှစ်ခုပူးကို စို့ပေးနေရာက ပါးစပ်ခွာပြီး ပြောလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ ဒီတိုက်တွန်းချက် စကားတွေက ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ မီးပုံထဲကို ဓါတ်ဆီထပ်လောင်းဖြည့်ထည့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမ စိတ်တွေ ပိုထလာတယ်..။ သူ့လီးကို ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်မိတယ်..။ ပြီးတော့ ထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးနေတာ ဂွင်းတိုက်ပေးသလိုမျိုးတောင် ဖြစ်နေပြီ…။

ကိုဘမောင်က သူ့မျက်နှာကို ကျမရင်ဘတ်ပေါ် ပြန်အပ်တယ်..။ နို့သီးနှစ်ခုပူးပြီး စောစောကလို စို့ပေးအုန်းမလို့လား ထင်မိတာ…။ သူက အဲ့လိုမျိုး မလုပ်တော့ဘူး ရှင့်..။နို့အုံနှစ်ခုကြားက အညှာကို ကုန်းနမ်းတယ်..။ ပြီးတော့ ရင်ညွန့်ကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်း ရွှေ့သွားတယ်..။ ဘယ်ညာနို့အုံကြီးနှစ်ခု ရဲ့ အောက်ခြေတစ်ဝိုက် ကို လျှာလေးနဲ့ လှည့်ပတ်ယက်ပေးတယ်..။ 

ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေးတယ်..။ လုံးလုံးအိအိ နို့အုံသားတွေကို နှာခေါင်းနဲ့ လှမ်းထိုး ကလော် ထိုးထိလိုက်သေးတယ်..။ဟော….ကိုဘမောင်က အောက်ဘက်ကို ရွှေ့သည်ထက် ရွှေ့သွားပြီး မေမေ့ကို သူဘယ်လိုမျိုး လုပ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျမ မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်..။ ဗေဒင် မေးနေစရာ မလိုပါဘူး..။ 

ပထွေးက ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးတည်ပစ်မှတ်ထားတာက အသေအချာပါပဲ…။ သူလေ…..သူ….။ ကျမပထွေး ကိုဘမောင် ရယ်လေ…။ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့မယ်..။ သိရဲ့လား….။ အိုး…..သူက ဒီကိစ္စတွေမှာ သိပ်ကို အထာကျွမ်းလွန်းနေတာဆိုတော့ သူအခု ယက်ပေးတာ ဘယ်လိုအရသာ ရှိမယ်ဆိုတာကို တွေးပြီး ကျမမှာ ပြီးချင်ချင် တောင် ဖြစ်လာရပါတယ်..။

“ အိုး…ဟင့်.ဟင့်…ဦးမောင်ရယ်….။ အို…..အမေ့….ယားတယ် ရှင့်…..အို အို…   ”

ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံမြည်တမ်းနေမိပါတယ်..။ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ရောက်လာမဲ့ အချိန် သူ့လျှာစိုစိစိရှည်လျားလျားကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးတော့မယ့် အချိန်ကို ကျမအသည်းတအေးအေးနဲ့ စောင့်လင့်လို့ နေမိတယ်ဆိုရင် ကျမကို နှာကြီးလွန်းတယ် ၊ ရမ္မက်ထန်လွန်းတယ်လို့ အပြစ်ဆိုကြမှာလား….။

အပြစ်တင် မစောကြပါနဲ့ ရှင်တို့ရယ်…။ ကျမမှ သာမဟုတ်ပါဘူး..။ ကျမလို အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အခြားဘယ်မိန်းကလေးမဆို ကျမလို အခြေအနေမျိုးကြုံရရင် ကျမလိုပဲ ဖြစ်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ..။ ကျမထက်တောင် ပိုကဲချင် ကဲကြအုံးမှာ …ရှင့်..။

အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းသွားတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ချက်နေရာကို ရောက်နေပါပြီ..။ ချက်နက်နက်လေးထဲကို လျှာထိုးပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်..။ သူ့လက်တွေကတော့ ကျမရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ နို့အုံတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်နဲ့ အပြတ်ကို အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…။

ချက်ကို ယက်ပေးနေရာကနေ အဆင့်ကျော်ပြီး ရုတ်တရက် ပေါင်ခွကြားဆီကို တစ်ခါတည်း နေရာပြောင်းတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ယက်ပေးတယ်..။ စောက်ဖုတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရင်းက အောက်ဖက်ကိုပါ လျှာလှည့်ကစားပြီး စအိုဝ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လှမ်းယက်ပေးလိုက်သေးတယ်…။

ကျမဟာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်ဇိမ်ခံတတ်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ စအိုဝဟာလည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ်ဆိုတဲ့ နေရာမျိုး ဖြစ်နေတယ်..။ အဲဒီစ အိုဝလေးကိုမှ ကိုမောင်က လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တာဆိုတော့ အို…..ပြောကို မပြောချင်တော့ပါဘူး ..ရှင်…။

“  အမလေးလေး…..ဦးမောင်ရဲ့….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..ရှင့်…. ယားတယ်….ယားတယ်…သိပ်ယားတာပဲ….အား ရှီး…   ”

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရအောင်ပဲ ကာမဇောရမ္မက် ထန်ပြင်းလာတာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံတွေ အတောမသတ်အောင် ထွက်ပေါ်သွားခဲ့ရတယ်…။ 

အိမ်ထဲမှာ ပထွေးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေလို့ တော်တော့တာပေါ့ရှင်…..။ တကယ်လို့ မေမေသာရှိနေပြီး ပထွေးနဲ့ ကျမကလည်း ခိုးစားနေမိကြတာဆိုရင် ဒီလိုအော်ပုံမျိုးနဲ့ဆို ကျမအသံတွေကို မေမေကောင်ကောင်းကြားရပြီး ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး အနေနီးပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတာကို ကွိခနဲ နေအောင် ဖမ်းမိသွားမှာ အမှန်ပဲ…။

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ စအိုဝကို မရွံမရှာ ယက်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ပြီး ကလိပေးသေးတယ်..။ သူကလိပေးတယ်ဆိုတာက လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးတာလေ..။ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့သဘောမျိုးပေါ့..။

လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်နေတာမို့ ထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာရော ပြန်ထုတ်တဲ့အခါမှာရော စောက်စေ့ကို ကျကျနန ထိုးမိ ပွတ်မိကလိမိနေလေရဲ့…။ကျမတော့ တကယ်ပဲ ပြီးလု ပြီးခင် ဖြစ်လာပြီ….ရှင့်..။

“ အားပါးပါး….အိုအို…..အား အီး….ဦးမောင်…ထိုးစမ်းပါ….လက်ချောင်းတွေ အပြတ်ထိုး ….အမလေး….နော်…ယက်…ယက်ပေး….အား ဟုတ်ပြီ……ကောင်းလိုက်တာ…နော်…..အား…..အား…   ”

ပထွေးက စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်တယ်..။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပြီး လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးကလိတယ်..။ လက်ခလယ်ကိုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…ရှင်..။

“ အား……အား…….အိ…အီး…..ဦးမောင်…ရာ….အို..အို့….အိုး……``

ကျမဆိုတာ ကော့ပျံမြောက်ကြွတက်သွားတာပဲ…။ ဒီလို အဖုတ်ကို လက်ညှိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်ခလယ် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း နှစ်နေရာခွဲပြီး ထိုးကလိပေးရင်းက စောက်စေ့နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးနေပြန်ပါတယ်…။ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က တရွရွ လှုပ်ရှားလို့လာနေပြီ..။

“ အိုအို…..ဦးမောင်….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အို..အို….ဟုတ်ပြီ….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အားပါး….ရှီး….ယက်စမ်းပါ……အမေ့….အိုး….အမလေးနော်……ထိုး …ထိုး….ထိုးပေးပါ…အား…လာပြီ……လာပြီ…..အား အီး…အီး..ထွက်ကုန်ပြီ….ထွက်ကုန်ပြီ….ရှင့်….အ…အား……ကောင်းလိုက်တာ….ဦး…မောင်…ရယ်…   ”

ကျမ ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ…..။ အကြမ်းပတမ်းကို ပြီးသွားခဲ့ရတာ..။ စိုင်းနဲ့ လိုးရလို့ ပြီးတာမျိုးနဲ့လည်း မတူဘူး…။ ပိုလေးပင်ပြီး…ပိုအရသာရှိတယ်…ရှင့်…။ ကျမ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ သက်တမ်းတလျောက်မှာ ပြီးခဲ့ရသမျှ ထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ…ရှင်…။စောက်ရည်ကြည်တွေ ယိုစီးထွက်ကျကုန်တာကတော့ များမှများပဲ..။ ကိုမောင်ကလည်း တကယ်ကို နှာထန်တဲ့လူပါလား..။

ကျမပြီးသွားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတော့အောင် ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်နဲ့ အဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကို ထိုးကလိပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူဖယ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူဘာလုပ်တယ်ထင်သလဲ ရှင့်..။ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဗူးဆို့ပွင့်သွားလို့ ပုလင်းထဲက ရေတွေထွက်ကျသလို ဒလဟော စီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်ယူပြီး အားပါးတရကို သောက်မျိုချတယ်….ရှင်..။

ဒီလိုနဲ့တင် အားမရသေးဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဖြဲပြီး လျှာကြီးနဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို တပျပ်ပျပ် ယက်ယူနေသေးတာ…။ ဆာလောင်နေတဲ့ ခွေးက ခွေးစားခွက်ကို ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ဘာမှမခြားဘူး.။

ကိုဘမောင်တို့ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲလို့တောင် ပြောရလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့..။ ကျမစောက်ရည်တွေကို အားရပါးရ သောက်မျိုယက်ယူပေးပြီးတဲ့နောက် ကိုဘမောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးကြီးကတော့ မတ်မတ်ကြီး တောင်လို့ပေါ့…ရှင်ရယ်..။

ကျမဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ကိုဘမောင်က ပြောဆိုလမ်းညွှန်ပေးနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး..။ ကျမအလှည့်ရောက်လာပြီဆိုတာ ကျမ သိပါတယ်..။ ပြီးတော့ ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ကျမဟာ အဲဒီအချိန်တုန်းက တစ်ချီ ထိထိမိမိ ကြီး ပြီးခဲ့ရတာကို မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး..။

ကာမစိတ်ကလည်း နည်းနည်းလေးသာ ဒီဂရီလျော့ကျသွားတာ..။ ထန်နေတုန်းပဲကိုး…။ သူများကိုသာ ပြောရတာပါ..။ ကျမကကော ဘာထူးလို့လဲ..။ အဲဒီတုန်းကလေ…။ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်နေခဲ့တာပဲလေ….။ ကျမဟာ ပက်လက်လှန်လျက်သားရှိနေရာက အသာနေရာပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းဘက် မျက်နှာမူလို့ ဝမ်းလျားထိုးအိပ်ချလိုက်တယ်..။

မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ အထက်အောက် အသာ သုံးလေးချက်လောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတာနဲ့ လျှာလေးကိုထုတ်ပြီး အဖျားပိုင်းကနေ အရင်းပိုင်းဘက် ၊ အရင်းပိုင်းကနေ အဖျားဘက် ထက်အောက် အပြန်အလှန် အသာလေးယက်ပေးတယ်..။ ပထွေးဟာ တော်တော် အရသာတွေ့သွားပုံရတယ်..။ အသက်ရှူပြင်းလာတယ်…။ 

သူကိုယ်ဟာလည်း ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်လှုပ်သွားတယ်..။ မကြာပါဘူး ..။ ပထွေးရဲ့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ကျမရဲ့ တံတွေးတွေစိုပြီး ပြောင်လက်လာပါတယ်..။ပထွေးက အညာသား..။ အသားကလည်း မည်းလိုက်တာ ကုလားကတောင် အရှုံးပေးရမလောက်ပဲ..။ သူ့လီးကြီးကလည်း မည်းမည်းနက်နက်ကြီး..။ တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေတော့ ပိုပြီး အသက်ဝင်လာသလိုပဲ..။ 

လီးတန်ကြီးရဲ့ လုံးပတ်ဘေးနားက အကြောကြီးတွေ တစ်ရစ်လုံးထနေတာကိုတော့ အပီအပြင် မြင်ရတယ်..။ အလို…အဲဒီအကြောဖုဖုကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါလား..။ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေလို့လီးဘေးက အကြောတွေမှာ သွေးတိုးမြန်နေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့..။ ကျမ အထင်ပြောတာပါ..ရှင်..။ တကယ်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာတော့ သေချာ ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ..။

ဒီတော့မှ ကျမဟာ ပါးစပ်ကို ဟနိုင်သမျှ ဟဖွင့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးက အလုံးလဲတုတ် ၊ ရှည်ကလည်း ရှည်နဲ့ ။ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ…။ ဒါကြောင့် ဒီလီးကြီးကို စုပ်နိုင်ဖို့ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ အကျယ်ဆုံး ဟရတယ်…ရှင့်..။

သူ့လီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်ဆို့ရင်ပဲ…။ ပထွေးတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး..။ ကျမမှာဖြင့် ရင်တွေဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပါတော့တယ်..။ စောစောက သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးကလိ ၊ ပါးစပ်နဲ့ ယက်ပေးတာကြောင့် တစ်ချီပြီးခဲ့လို့ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သလိုဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကလည်း အခုတော့ စက်ရှိန်ပြန်မြှင့်လိုက်တဲ့ မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ပြန်ပြီး အဟုန်ပြင်းလာပါပြီ..။

ဒါကြောင့် ပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးချောင်းကြီးကို အရမ်းအရမ်းကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ ကျမ စုပ်ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးထက်ပိုလည်းကြီး ၊ ပိုလည်း တုတ်ပြီး အရောင်အသွေးကလည်း မည်းနက်နေတာမို့ တစ်မျိုးဆန်းတာကြောင့် စုတ်လို့ကလည်း အားရလိုက်တာ ရှင်..။ 

ဒါကြီးနဲ့ လိုးတာကို မခံရသေးပေမယ့် ကျမဟာ ဒီလီးချောင်းကြီးကိုတော့ အပြတ်ကို စွဲမက်သွားရပါပြီ…။ စုပ်ပေးရတာတောင် ဒီလောက်အားရပြီး အရသာကောင်းနေရင် ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ကောင်းမယ်ဆိုတာ တွေးကြည့်နေမိတယ်..။

“ ဘယ်နှယ်လဲ…နောင်နောင်…၊ လီးစုပ်ရတာ ကောင်းတယ် မို့လား…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို မှိန်းခံနေရာကနေ မေးလိုက်တယ်…။

“ အိ….အိ……”

ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။

ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။

“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”

ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။

နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ။ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။ 

သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။

ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။

ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။

ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။

“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”

“  အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”

ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။

ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။

“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”

“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”

သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။

“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”

“ အင်း …အင်း…..”

“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”

ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။ 

စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျုးိ ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။

အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။ 

လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။

ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။

“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။

အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။

ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။

ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။

“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”

ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။

“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”

“ ဟုတ်………”

“  ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့…   ”

“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ် ။ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။

“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”

အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။

ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။

“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”

ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။

“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…   ”

“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”

“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”

“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”

“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”

“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”

“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”

“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး။ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ။ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”

ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။

စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”

ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….

“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”

“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”

“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”

“  အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”

“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”

“ ငါနားလည်ပါတယ်…..ဟဲ့…..”

“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”

“ ပြော…..”

“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”

“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”

“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။ 

ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။ 

စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။

“ ကဲ…လိုးကြစို့ ” 

ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။

“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”

ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာတင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။

“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”

ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။

“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”

ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။

ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။

အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။

ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။ 

အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။ အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။

အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။

“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”

ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။ 

ကြယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။

ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။

“ ဟွန့်….ဘာကြည့်တာလဲ…….”

ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။

လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ 

ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၁ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမနာမည်က ဆိုင်းနောင်။ အိမ်မှာတော့ နောင်နောင်လို့ ခေါ်ကြတယ်။ မေမေ့ နာမည်က နန်းကျင်မူတဲ့။ ကျမအောက် တစ်နှစ်ငယ်တဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်ရှိတယ်။ သူ့ကိုတော့ စိုင်းလို့ခေါ်တယ်။ ကျမအသက် ခုနစ်နှစ် အရွယ်မှာ ကျမတို့ အဖေ အရင်း ကွယ်လွန်သွားခဲ့တယ်။ ကျမအသက် (--- ) နှစ် အရွယ်ကျတော့ မေမေဟာ ကိုဘမောင်ဆိုတဲ့ အညာသားတစ်ယောက်နဲ့ နောက်အိမ်ထောင် ပြုခဲ့တယ်။ ကျမတို့လည်း လားရှိုးကနေ မန်းလေးကို ပြောင်းလာခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီမှာ မန်းလေးအိမ်ကို ရွှေ့ပြီး နေကြတဲ့ အချိန်ကစလို့ ကျမရဲ့ ဘ၀ အပြောင်းအလဲ တွေ စတင်ခဲ့တော့တာပါပဲ.....ရှင်....။

တစ်ညမှာ မေမေနဲ့ ကျမတို့ရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင် တို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်တာကို ကျမ ချောင်းကြည့်နေစဉ်မှာပဲ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက် ကျမဘေးနားကို ရောက်လာခဲ့တယ်..။ ကျမတို့မောင်နှမ နှစ်ယောက် အတူတူ ဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်ကြရင်း နဲ့ ကျမတို့ နှစ်ယောက် မှားယွင်းခဲ့မိကြရပါတယ် ရှင်…။

စိုင်းက အသက် ( --  ) နှစ်သာ ရှိသေးတာမို့ သူရဲ့ လီးက ကိုဘမောင် လောက်တော့ မကြီးဘူးပေါ့…။ ဒါပေမယ့် သေးသေးငယ်ငယ်လေးလည်း မဟုတ်ပါဘူး.။ အရှည် ခြောက်လက်မကျော် ၊ လုံးပတ်က သုံးမတ်လုံးလောက် ရှိတယ်..။ မာတာကတော့ သံချောင်းလိုပဲ..။ ဒါပေမယ့် အထိအတွေ့ကတော့ သံချောင်းလို အေးစက်စက် မာကြောကြော မဟုတ်ဘူး..။ အသွေးအသားမို့ နူးညံ့ပါတယ်.။

စိုင်းက ကျမ နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်တယ်။ အရိုင်းသာသာမို့ နို့ကိုင် ဘယ်ကျွမ်းမှာလည်း ရှင်။ ကျမကလည်း အတွေ့အကြုံ မရှိဖူးသေးတော့ သူ့ကို ဘယ်လိုကိုင်ရတယ်၊ ဘယ်လိုပွတ်ရတယ် ဘာညာနဲ့ မသင်ပြတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် နို့ကို မကိုင်တတ် ကိုင်တတ် ဆုပ်နယ်နေတာကိုကပဲ ကျမကို အရသာ တွေ့စေပါတယ်။ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။

မေမေ့ကို ပထွေးက ကိုင်တွယ်စုပ်နမ်းပေးတာလိုမျိုး ကျမကို လုပ်ပေးပါစေလို့ပဲ ကျမစိတ်ထဲက ကြိတ်ဆုတောင်းနေရတယ်။ ဟော လုပ်လာပပြီ ရှင် ။ စိုင်းက ကျမကို မြက်ခင်းပေါ် ပက်လက်လှဲချပစ်လိုက်ပါတယ် ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ဖိကပ်လာတယ် ။ ကျမက အလိုက်သင့်ပဲ ပါးစပ်လေးကို မဟတဟလုပ်ပေးထားမိတယ် ။ 

စိုင်းက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုသာ စုတ်နမ်းတယ်..။ ဟ ပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးမထည့်ဘူး..။ အင်းလေ…သူက ဒါမျိုး ဘယ်တတ်မှာလည်း..။ ဒီတော့ ကျမကပဲ ပျိုးပေးရတော့တာပေါ့…။ ကျမကလည်း ရည်စားမထားဘူးသေးတော့ တတ်လှတယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး..။ သူများပြောတာ ကြားဖူးထားတာ..။ အခုမှ လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရမှာ…။ကျမက လျှာကို ထိုးထုတ်လိုက်တယ်..။ စိုင်းကပါးစပ် စေ့ထားတာကြောင့် သူ့သွားတွေကို ပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတယ်..။

“ ပါးစပ် ဟ ထား…မောင်လေး….``

ကျမက ပါးစပ်ချင်း အသာခွာပြီး ပြောလိုက်ရတယ်..။ ပြီးတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်တေ့တယ်..။ စိုင်းက ကျမပြောသလို ပါးစပ်ဟပေးထားတာကြောင့် ကျမက သူ့ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး သူ့လျှာကို ကလိပေးလိုက်တယ်..။

အို…တော်တော်ကောင်းတာပါလားရှင်..။ ကျမ ရင်ထဲကို အေးခနဲ ဖြစ်သွားရတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း လျှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှည့်ပတ်ပေးနေတယ်..။ စိုင်းကလည်း အထားပေါက်သွားပြီး သူ့လျှာကို ပြန်ကစားပေးတယ်..။ ကျမ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှာ ထိုသွင်းကလိပေးတယ်..။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းရဲ့လက်က ကျမပေါင်ကြားထဲက စောက်ပတ်ပေါ်ကို ရောက်လာတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတယ်..။အဖုတ်ကို ကလိချင်နေတဲ့ ကျမအတွက် ဟန်ကျသွားတာပေါ့..။ ပြီးတော့ စိုင်း အခုလို ပွတ်ပေးတာဟာ ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ် ကလိတာထက် အများကြီးသာတယ်..။ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး..။ ပိုငြိမ့်တယ်..။ ပိုမိုက်တယ်..။ 

ဒါကြောင့် ကျမလည်း ပေါင်တန်နှစ်ခုကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးထားလိုက်တယ်။ စိုင်းက ကျမရဲ့ ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ်ထားပြီး လျှာချင်းကလိနဲ့ စုပ်နမ်းပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပ်ကို ခွာပြီး ကျမရဲ့ ညာဘက် နို့သီးကို ကုန်းစို့တယ်..။

“ အားပါးပါး….ဟင်း ဟင်း…  ” 

ရင်သိမ့်တုန်အောင် ကောင်းလွန်းလို့ ကျမပါးစပ်က အသံလေးတွေတောင် ထွက်သွားတယ်..။ ရင်ကလည်း ကော့တက်သွားတယ် ။ စိုင်းက နို့သီးကို အပြတ်ကို စို့တယ်..။ လျှာနဲ့လည်း ယက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမနို့သီးဟာဆိုရင် ဆတ်ဆတ်ကို တုန်ခါနေသလိုပဲ..။ ရင်ထဲ ဖိုခနဲ အေးခနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားတာတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့ ..ရှင်…။

ညာဖက် နို့သီးပြီးတော့ ဘယ်ဖက်နို့သီးကို ပြောင်းစို့ပေးပြန်ပါသေးတယ်။ အခုချိန်ထိတော့ စိုင်းဟာ မေမေ့ကို ပထွေး လုပ်ပေးတဲ့ အတိုင်း တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မေမေ့အဖုတ်ကို ပထွေးက ကုန်းယက်ပေးသလိုများ ယက်ပေးအုန်းမှာလားလို့ ကျမတွေးပြီး ရင်ဖိုမိတယ်..။ 

ဟောရှင် စိုင်းက ကျမနို့သီးတွေကို စို့ပေးနေရာက သူ့ပါးစပ်ကို ကျမရဲ့ ရင်ညွန့် ဝမ်းဗိုက် တလျှောက် အသာစုပ်နမ်းပေးရင်း အောက်ဘက်ဆီ တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားနေပါပြီ..။ သူ ဦးတည်နေတာကတော့ ကျမပေါင်ကြားဆီကိုပါပဲ..။ သူတကယ်ပဲ စောက်ဖုတ်ယက်တော့မှာလား….။

တွေးရင်းနဲ့ကို ကျမမှာ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ လျှာလေးနဲ့ ဟိုဟိုသည်သည် ယက်ပေးရင်း အောက်ဘက်ကို ရွှေ့ဆင်းသွားတာကြောင့် စိုင်းရဲ့ တံတွေးလေးတွေ ပေကျန် တင်နေခဲ့ကြတယ်..။ ကျမက အဒီ တံတွေးလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာလိုက်ပွတ်နေရတာ တစ်မျိုး ရမ္မက်တိုးစရာပါပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ ခေါင်ဟာ ကျမပေါင်ကြားကို ရောက်လို့သွားပါတော့တယ်။ ပထွေးလုပ်သလို အတိုင်းပါပဲ..။ ကျမစောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနန ဖြဲတယ်..။ ပြဲအာထွက်လာအောင်ဖြဲပြီးမှ လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးတယ်..ရှင်..။

“ ပျပ်..ပျပ်….ပလပ်…ပျပ်…  ” 

“ အား..ဟင့် ဟင့် အို…..စိုင်းရယ်…..ဟင်းဟင်း…  ” 

စိုင်းဟာ စောက်ဖုတ်ရဲ့ ဘယ်နေရာမှာ အထိမိဆုံးဆိုတာကိုတော့ သိပုံမရဘူး။ လျှာကို ထုတ်ပြီးတော့ ကုန်းပြီးတော့သာ ယက်နေတာ..။ ဒါကြောင့် စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုပဲ ယက်မိတာကများတယ်။ အရသာ အထိမိဆုံးဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကိုတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်မှပဲ လျှာနဲ့ ထိမိတာ..။ အို….အဲဒီလို ထိမိသွားတဲ့ အခါမျိုးမှာဆိုရင် ကျမဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ကော့တက်သွားရအောင်ကို အရသာတွေ့တယ်ရှင်..။

ဒါကြောင့် ကျမက စောက်စေ့ကို ရက်မိရအောင် ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက အထာမပေါက်ဘူးရှင်…။ ရမ်းသန်းပြီး တအားပဲ ဆက်ရက်နေတာ..။ စောက်ဖုတ်တင် ဘယ်ဟုတ်မလဲ …. ပေါင်ခြံနေရာတွေ ဘာတွေကိုပါ လျှောက်ရက်မိကုန်ရော…။

“ ဟင့် ဟင့်……အစေ့ကိုယက်ဟာ….ဟင်းဟင်း….ထောင်နေတဲ့ အစေ့ကို ရက်ပေး…..အား..အား ဟုတ်ပြီ…..အဲ့နားလေး…  ” 

မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး….။ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောယူရတော့တာပါပဲ..။ ဒီလိုပြောတော့လည်း စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို ချက်ချင်းပဲ လိုက်လုပ်ပေးရှာပါတယ်..။ ကျမစောက်စေ့ကို အပြတ်ရက်နေပါပြီ ။ အို….ဘာပြောကောင်းမလဲ…။ ကျမ အရမ်းကို ရွထလာတော့တာပေါ့…။ တင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ ကော့တင်ပေးတယ်..။ 

ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်တရမ်းရမ်း လုပ်ပေးနေတော့ သူ့မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ကပ်ပွတ်သလိုမျိုးတောင် ဖြစ်တယ်..။ အထူးသဖြင့် သူ့ပါးစပ်တဝိုက်မှာဆိုရင် ကျမရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ပေကျံကုန်ပြီ…။ ခဏကြာတော့ ကျမက လက်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုင်းရဲ့ လီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ သိပ်မကြီးလှပေမယ့် ကိုင်ရတာ မာမာစီးစီး ရှိတယ်..။

“ စိုင်း…..ငါ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်..၊ နင့်လီးကို ငါ စုပ်ပေးမယ်..  ” 

ကျမကိုယ် ကျမ အံ့တောင် အံ့သြမိပါရဲ့ ရှင် ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုရင့်ရင့်သီးသီး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် စကားတွေကို ပါးစပ်က ပြောထွက်သွားတယ် မသိဘူး..။ အဲ…..ဒီလိုတစ်တစ်ခွခွ ပြောလိုက်ရတာကိုလည်း အရသာတစ်မျိုးတော့ အရှိသား….ရှင့်..။

စိုင်းကလည်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကုန်းယက်နေရင်းက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ကျမ မျက်နှာပေါ်တက်ခွတယ်..။ ဒီအခါ သူ့လီး ငေါက်တောက်က ကျမ ပါးစပ်နားမှာ အတန်းသားပေါ့…။ ကျမက အစပျိုးတဲ့အနေနဲ့ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်ပြီး သူ့လီးတန်လုံးပတ်တလျှောက် အသာရက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးမှ လီးထိပ်ဖူးပိုင်းကို ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံယူတယ်..။

စောက်ဖုတ် ကုန်းယက်ပေးနေတဲ့ စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အိအိ အုအု ရေရွတ်မြည်တမ်းသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာတာကို ကျမ ကြားရတယ်..။ ငြိမ့်သွားလို့ အသံမြည်လာတာပေါ့..။ ပါးစပ်နဲ့ ငုံမိတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တငေါ့ငေါ့ လှုပ်လာတာကို ကျမ သတိပြုမိလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ လီးကို မေမေစုပ်ပေးခဲ့ပုံကို ပြန်မြင်ယောင် အတုယူပြီး ကျမကခေါင်းကို ကြွလိုက် နှိမ့်လိုက် လုပ်ရင်း စိုင်းကို လီးစုပ်ပေးနေတယ်..။ 

ခေါင်းအကြွ အနှိမ့်နဲ့ အညီ လီးချောင်းဟာ ကျမပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေတာ ပေါ့…။ ဒီလို လီးစုပ်ပေးရင်းက အမွှေးလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဂွေးဥလုံးလုံးလေးတွေကိုလည်း လက်နဲ့ အသာ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ်..။မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် (69)  ပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စုပ်ပေးကြပြီးတော့ အဲဒီ အဆင့်ကို တစ်စခန်း ရပ်လိုက်တယ်..။

ပထွေးနဲ့ မေမေတို့ လုပ်ကြတာကို ဒီအဆင့်ထိပဲ ချောင်းကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့တာမို့ စိုင်းဟာ ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ရေရေရာရာ မသိရှာဘူး..။ ရှေ့တစ်ဆင့် တက်စရာ ရှိမှန်းကိုတော့ သူအလိုလို နားလည်နေပုံပါပဲ..။သူ့လီးကလည်း တောင်နေတုန်းကိုး..။ သုတ်ရည်မှ မထွက်သေးတာ..။

“ ငါတို့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ…နောင်နောင်…၊ နင့်ကို ငါ လိုးရမှာလား…  ” 

စိုင်းက ကျမကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်ပြီး မေးတယ်..။

“ နင်က လိုးတတ်နေလို့လား…  ” 

“ ဟာ….မလိုးတတ်သေးပါဘူး..၊ ဒီလိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတာ ကြားဖူးတာပဲ ရှိတယ်..။ လိုးတာကို သေချာ သိရအောင် မေမေတို့ကို သွားချောင်းကြည့်ကြအုန်းစို့လား…။ ခုလောက်ဆို ဦးမောင်ကြီးက မေမေ့ကို လိုးနေလောက်ပြီ….  ” 

“ အံမာလေး….သွားကြည့်စရာ မလိုပါဘူး…ဟ… ၊ ငါသိပါတယ်…  ” 

“ ဘာလဲ….နင်က အလိုးခံဖူးပြီးလို့…လား  ” 

“ ဟယ်….ကောင်စုတ်…ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ..၊ ဘယ်က အလိုးခံဖူးရမှာလည်း….၊ မနေ့ညတုန်းက မေမေတို့ လိုးကြတာကို ငါချောင်းကြည့်ထားလို့ သိရတာ ” 

“ ဒါဆို ဟန်ကျပြီပေါ့…. ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သာပြော….ပြပေတော့… ” 

“ လာ….ငါ့အပေါ် တက်ခွလိုက်…  ” 

ကျမက ပက်လက်ပြန်အိပ်ပေးပြီး ပြောတယ်..။ စိုင်းကလည်း တက်ခွတယ်..။ ဒါပေမယ့် ခွပုံက စောစောတုန်းက လို ကျမ ခြေရင်းဘက် ခေါင်းပေးပြီး ပြောင်းပြန်တက်ခွတာ…။

“ ဟာ…..သွားကွာ..၊ အဲ့လိုမျိုး ခွခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူး..ဟ  ” 

“ ဘယ်လိုခွရမှာလဲ….၊ နင်ကလဲ…ရှင်းအောင်ပြောမှပေါ့…  ” 

“ ဒီဘက်လှည့်ပြီး ပေါင်ကြားပေါ် တက်ခွခိုင်းတာဟဲ့…  ” 

ဒီတော့မှ စိုင်းက တက်ခွတာ အထာကျသွားတယ်..။ သူ ကျမပေါင်ခွကြားပေါ် တက်ခွမိတော့ ကျမက သူရဲ့ လီးကြီးကို အသာ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ကျမရဲ့ ပါကင်ပိတ် စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်..။လီးနဲ့ စောက်ပတ် ကပ်မိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားကြတယ်..။ ဖိုဓါတ်နဲ့ မဓါတ်ထိတွေ့မိလို့ မီးပွင့်သွားတာဖြစ်မှာပါပဲ….။

“ အဲ…..နင့်အချောင်းကို ငါ့ဟာထဲ ဝင်အောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပေတော့…  ” 

ကျမရဲ့ အသံဟာ သိသိသာသာကို တုန်ရင်နေပါတယ်။ စိုင်းဟာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လို့ ။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမခိုင်းသလို လုပ်တယ် ။ သူ့ဖင်ကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလှုပ်ပြီး အဖုတ်ထဲကို လီးဖိထိုးသွင်းပေးတယ် ။ စထိုးထိုးသွင်းသွင်းချင်း လီးထိပ်ဒစ်ပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်တယ်…။

“ ဟော…..ဝင်သွားပြီ…  ” 

စိုင်းရဲ့ ပါးစပ်က အသံထွက်လာတယ်..။

“ အား….ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်…  ” 

ကျမမှာတော့ အဖုတ်ဝ တင်းခနဲ ပြဲအာသွားတာကြောင့် စပ်ဖျင်းဖျင်း အောင့်တောင့်တောင့် ဖြစ်သွားတာမို့ စုတ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ် ။ ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့သူ့လီးဟာ တစ်ဝက်သာသာလောက်တော့ ဝင်နေပြီ ။ လီးထိပ်က ကျမစောက်ခေါင်းထဲက အပျိုအမှေးပါးကို ထိမိနေတယ်..။

“ နောင်နောင်….နာလို့လားဟင်…  ” 

စိုင်းက လီးကို ဆက်မသွင်းသေးပဲ ကျမရဲ့ နဖူးက ဆံပင်စလေးတွေကို အသာသပ်တင်ပေးရင်း ပြောတယ်…။ အလိုးခံနေရတာကြောင့် အရသာတွေ့တဲ့အပြင် မောင်ငယ်ရဲ့ ဒီကြင်နာမှုလေးကြောင့်လည်း စိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုပီတိလေး ဖြစ်ရပါတယ်..။

“ နည်းနည်းအောင့်သွားလို့ပါ…၊ ကဲ…မောင်လေး….အားစိုက်ပြီး တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ဖိထိုးသွင်းလိုက်….နော်…  ” 

ကျမက အားပေးလိုက်ရပါတယ်.။ ဆက်ဖိထိုးသွင်းရင် ကျမစောက်ခေါင်းမှာ ဖုံးကာနေတဲ့ အပျိုအမှေးပါး စုပ်ပြတ်သွားတော့မှာပါ…။ တစ်ချက်တည်းနဲ့ အပြီးထိုးဖောက်သွားတာကို လိုချင်လို့ ဒီလိုမျိုး ပြောလိုက်ရတာပါ…။ တတိတတိနဲ့ ထိုးဖောက်နေရင် နာတာက ရှည်မယ်မဟုတ်လား…ရှင်..။ 

တစ်ခါတည်း ထိုးဖောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ရင် တစ်ချက်ပဲ နာမယ်လေ..။ အပျိုမှေး ပေါက်ရင် နာတယ်လို့ ပြောသံကြားဖူးထားတာကြောင့် အခုလို တွက်ဆပြီး အလုပ်ခိုင်းလိုက်ရတာပါ..။စိုင်းကလည်း ကျန်နေသေးတဲ့ သူလီးတစ်ဝက်ကို ကျမပြောသလိုပဲ ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်..။ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးဟာ ကျမရဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အဆုံးတိုင် ဝင်အောင်းလို့သွားပါပြီ…။

“ အား……ဟင့်ဟင့်  ” 

ကျမ ခပ်သာသာလေး ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတော့ နာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ထင်ထားသလောက်တော့ မနာပါဘူး။ စစ်ခနဲ အောင့်ပြီး နာသလိုလိုဖြစ်တာလေးလောက်ပဲ။ ပြီးတော့ ခဏလောက် အနေရခက်သလိုလို ၊ အဖုတ်ထဲ တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်နေသလိုလိုလည်း ခံစားနေရတယ်။ မကြာပါဘူး ….ရှင်။ ဒါတွေအားလုံးကို ထူးခြားလှတဲ့ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ချမ်းသာက လွှမ်းမိုးသွားတာကိုး။

ဟုတ်တယ်လေ။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးတာနဲ့ စိုင်းက သူ့ဖင်ပြောင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို လှုပ်ရှားပြီး စလိုးပေးနေတော့ကိုး။ စိုင်းက ဒီလိုကာမမှုတွေမှာ အရိုင်းလေးပဲရှိသေးတာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆောင့်တတ် ညှောင့်တတ်အုံးမှာလဲ..ရှင်..။ သူ့အလိုလို ခါးတလှုပ်လှုပ် ၊ ဖင်တကြွကြွနဲ့ လုပ်နေတာ…။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင် ပြန်ထွက်တော့ ဖြစ်နေတာပေါ့..။

အခုမှစပြီး လီးနဲ့ တွေ့ထိ အလိုးခံရတဲ့ ကျမအဖို့လည်း အရသာ ရှိသင့်သလောက်တော့ ရှိတာပေါ့…။ ဒါပေမယ့် ဆောင့်တာလိုးတာ နည်းလမ်းမကျတော့ အောက်ကနေ ခံရတာကလည်း ကသိကအောက် ဖြစ်နေတယ်…၊ အထာမကျသေးဘူးပေါ့…ရှင်…။ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာ အခုမှ စလိုးဖူးတဲ့ လူတွေချည်းမို့ ဒီအလုပ်မှာ မကျွမ်းကျင်ကြသေးပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းမတွေဆီက ကြားဖူးသင့်သလောက် ကြားဖူးထားပြီး မေမေတို့ လိုးကြတာကို တပ်အပ်ကြည့်ဖူး မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ကျမက စိုင်းထက်စာရင် ဗဟုသုတ နည်းနည်းပိုရှိနေတယ်..လေ….။ ဒါကြောင့် စိုင်းကို ပြောဆိုသင်ပြပေးရတယ်..။ မသိတဲ့လူကို မတတ်တဲ့လူက ဆရာလုပ်တယ်လို့ပဲ ဆိုချင် ဆိုကြပေတော့…။

“ ကိုယ်ကြီးကို အရမ်း ရှေ့ကို ကိုင်းမထားရဘူး..စိုင်းရဲ့…။ ခါးကိုလည်း သိပ်မကော့ရဘူး…။ လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ထောက်ပြီး ဒိုက်ဗင်ထိုးသလိုမျိုးနေရတယ်..။ ပြီးမှ ခါးကို လှုပ်ရုံလေး ထက်အောက်ပြုပြီး ဆောင့်ပေးရတယ်…..သိလား…  ” 

ကျမ အမေကို ပထွေး ကိုဘမောင်ကြီး ဆောင့်လိုးတာမြင်ခဲ့ရတဲ့ အတိုင်းပဲ။ စိုင်းကို ပြောဆို နည်းပေလမ်းပြ လုပ်လိုက်ရပါတယ်..။ စိုင်းကလည်း ကျမသင်ပြပေးသလိုမျိုး လုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးပါတယ်..။ သိပ်တော့ အထာမကျသေးဘူးပေါ့ ..ရှင်….။ ဒါပေမယ့် စောစောက အရမ်းကာရော ဖြစ်သလို လိုးညှောင့်နေတာထက်စာရင် အများကြီးတော့ ဟုတ်လာတာပေါ့…။

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက် ပိုပြီး ချောမွေ့ညက်ညောလာတယ်..။ အောက်ကနေ အလိုးခံနေရတဲ့ ကျမအတွက်လည်း နေရထိုင်ရတာ ကသိကအောက်မဖြစ်တော့ပဲ ကောင်းလာတယ်…။ အရသာလည်း ပိုရှိပြီး ငြိမ့်လာပါတယ်…။ ကျမကလည်း အောက်ကနေပြီး ငှက်ပျောတုန်းကြီးလို ငြိမ်မနေပါဘူး..။ ဖင်ကြီးကို ကော့လိုက် ၊ ဝေ့ဝိုက်လိုက် နဲ့ လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ 

ပေါင်ကြီးတွေကို မြှောက်ထောင်ပြီး စိုင်းရဲ့ ခါးမှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကြက်ခြေခတ်မြှောက် ချိတ်တာမျိုးလည်း လုပ်တယ်..။ ကျမကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်တွေထဲက အထာတွေကို အတုခိုးပြီး လိုက်လုပ်ကြည့်တာလေ….။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်သားရှင့်..။ အရသာက ပိုကောင်းလာတယ်…။

“ ဘွပ်ဖွတ်…အင့် ဟင့်…ဘွပ် ဘွပ်…..  ” 

“ နောင်နောင်…..ကောင်းရဲ့လား…  ” 

“ ဘွပ်….အင့်….ကောင်းတယ်…နင်ကော….ဟင်  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….ဟာ သိပ်ကောင်းတာပေါ့  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်..ဖုတ် ဖတ်….ဘွပ်…  ” 

ဆောင့်နည်းမှန်သွားလို့လားတော့ မသိဘူး။ လီးဝင်သံ ထွက်သံတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ပေါ်လာသလို ၊ အရသာကလည်း ပိုပြီး ကောင်းသထက် ကောင်းလာပါတယ်..။ အရသာကို မှိန်းခံနေတုန်း …၊ အို…..ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်တရက် ဓါတ်လိုက်ခံရသလိုပဲ ဖြိုးဖြိုးဖြန်းဖြန်း ဖြစ်လာတော့တယ်…။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရှိတဲ့ အကြောအခြင်တွေ ကုတ်ကွေးပြီး လှုပ်လာတယ်..။

အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေ အပြတ်လှုပ်ရှားတယ်..။ အထွေအထူးလုပ်ပေးရတာမဟုတ်ပဲ..၊ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲယူနေတယ်..။ စစချင်းတော့ ကျမကိုယ် ကျမ ဘယ်လိုတွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ မသိရိုး အမှန်ပါ ….ရှင်..။ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပါပဲ…။ ကျမ ပြီးလုနေတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကြွရွထလာကြမှန်း ရိပ်မိတယ်…။ ဟုတ်တယ်…။ သိပ်ကြာတော့မယ် မထင်ပါဘူး..။ ကျမ ပြီး ရတော့မယ် ။

“ အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်….ဆောင့်….ဆောင့်စမ်းပါ စိုင်းရဲ့….၊ တအားကုန် ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…..အား…အာ့…..အီး…..ငါပြီးတော့မယ်….၊ ဆောင့် ဆောင့်….နို့တွေကို ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးချလိုက်ပါလား…ဟာ………အို…..ဟင့်ဟင့်…  ” 

ကျမက စိုင်းကို တအားဆောင့်လိုးခိုင်းမိပါတယ်။  မေမေ ပြီးခါနီးမှာ ဘာကြောင့် ပထွေးကိုဘမောင်ကို အရမ်းဆောင့်လိုးဖို့ အငမ်းမရပြောခဲ့သလဲ ဆိုတာကို အခုမှ ကျမ ကောင်းကောင်း အထာပေါက်ပြီးနားလည်လာရပါတယ်..။ 

ဒီလို ပြီးလုလု အချိန်မှာ ဆောင့်လိုးခံရတာဟာ အရမ်းအရမ်းကို အရသာရှိတာပဲကိုး။ တစ်ချက်ဆို တစ်ချက် နင့်ခနဲနေအောင်ကို ကောင်းတာ ရှင့်….။ စိုင်းကလည်း ကျမရဲ့ နို့အုံနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ဆွဲပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာပဲ…။ လီးဝင်သံတွေ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ အတူ စိုင်းရဲ့ အသက်ရှူသံတွေလည်း ရှူးရှူး ရှဲရှဲ နဲ့..။ ဆယ်ချက်လောက် တအားဆောင့်လိုးတာကိုလည်း ခံပြီးရော ကျမဟာ ကော့ပျံတက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေဟာ တာကျိုးကျတဲ့ ရေတွေလို ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကုန်တော့တာပဲ…။ ပြီး သွားခဲ့ရပါပြီ….ရှင်…။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ စိုင်းက အဆောင့်ရပ်သွားတယ်..။ ကျမစောက်ပတ်က ရစ်ပတ်ဆွဲညှစ်ထားလို့ သူ့လီးပြန်ဆွဲထုတ်မရတာကြောင့် အဆောင့်ရပ်သွားသလားလို့ ကျမထင်လိုက်မိသေးတယ်..။ ဒါပေမယ့် မဟုတ်ဘူးရှင့်…။ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းထားလိုက်တဲ့ သူ့လီးချောင်းဟာ ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားနေပြီး ထိပ်ဖျားက အရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာတယ်..။ အရည်တွေက ပူပူနွေးနွေးကြီး….ရှင့်…။ 

အဲဒီ ပူနွေးတဲ့ အရည်တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်လျှံအောင် ထွက်လာတဲ့အခါ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မောပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရပါတယ်…ရှင်..။ သိပ်ပြီးတော့ကို အံ့သြပြီး စွဲမက်ဖို့ကောင်းလှတဲ့ အရသာထူးပါပဲ…..ရှင်…။ ဒီနောက်တော့ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ်ကို ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်…။ စိုင်းကလည်း ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားကြီးနဲ့ မှိန်းပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ် ။ စောစောက မာထောင်ပြီး သောင်းကြမ်းချင်တိုင်း သောင်းကြမ်းခဲ့တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးကြီးဟာလည်း တဖြည်းဖြည်း ပျော့သေးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲက ဖလွတ်ဆို ပြုတ်ထွက်သွားတယ်…။

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ပြီး ခဏလောက် အမောဖြေနေကြတယ်..။ အမော အတော်ပြေပြီး အသက်ရှူတွေ ပြန်မှန်လာတော့မှ အဝတ်အစားတွေ ကောက်ဝတ်ကြပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြတယ်..။ အဲဒီနောက် ကျမတို့လည်း မောမောနဲ့ အိပ်ရာဝင်ခဲ့ကြပါတယ်…။

.................................................................................................

အဲဒီလိုဖြစ်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ မေမေနဲ့ ပထွေး သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး လိုးကြဆော်ကြတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာလည်း ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ ကောင်းကောင်း အလုပ်ဖြစ်နေကြပါတော့တယ်..။

ဒီလိုဟာမျိုးက သိလွယ်တတ်လွယ်တာမျိုးလားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ စိုင်းဟာ ကြာလေ အလိုးကောင်းလေ ဖြစ်လာပါတယ….။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ပိုအားရကျေနပ်စရာကောင်းတာက စိုင်းရဲ့ လီးဟာ တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုပြီး ကြီး ကြီးလာတာပါပဲ…။ 

သူက ကိုယ်ကာယ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အရမ်းအားကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီး လိုအပ်တဲ့ မ ဓါတ်တွေကို ကောင်းကောင်းထိတွေ့စေလို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး…။ မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို နေ့ချင်းညချင်းပဲ လီးကကြီးလာနေတာ..ရှင့်…။

ကျမကကော…။ အတူတူပါပဲ…။ ကျမရဲ့ နို့တွေ ဖင်တွေဟာလည်း ကားယားထွားကြိုင်း ၊ တစ်ရစ်လာပါတယ်..။ ကာယလေ့ကျင့်ခန်းကိုလည်း မှန်မှန် ယူနေတာမို့ ကျမရဲ့ အသားဆိုင် အသားခဲတွေဟာ ကျစ်လျစ်တင်းရင်းနေပါတယ်..။ အိတာတွဲတာမျိုး လုံးဝ မရှိပါဘူး…။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ညမှာတော့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ၊ ပွတ်သပ် စုပ်ပေး ယက်ပေး ပဏာမတွေပျိုးပြီး ရမက်ဇောထကြွ ရွလာလို့ လိုးကြတော့မယ့်အချိန်မှာ စိုင်းက အဆန်းထွင်ဖို့ ပြောလာတယ်…ရှင့်…။

“ ဟေ့…နောင်နောင် ..၊ ငါတို့ တစ်မျိုးစမ်းလုပ်ကြည့်ကြရအောင်လား…  ” 

“ နင်က ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ….၊ ပြောလေ…  ” 

စိုင်းက ချက်ချင်း မပြောဘူး…။ ပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတယ်..။

“ ပြောလေဟာ…ဘာစပ်ဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာလဲ…၊ ဘာလဲ နင်က ဖင်ပေါက်ထဲ လုပ်ကြည့်ချင်လို့လား.  ” 

တကယ်တော့ ကျမက သူပြုံးဖြဲဖြဲ လုပ်နေတာကို အမြင်ကပ်လို့ တမင်ရွဲ့ပြီး ပြောလိုက်တာပါ.။ ဒါပေမယ့် ဘသားချောက ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြီး…..

“ အေး….ဟုတ်တယ်..၊ ဟုတ်တယ်…၊ ဖင်လိုးရအောင်လို့ ပြောမလို့ …နင်က သိနေသားကိုး…  ” 

အဲတော့ သူတကယ်ပဲ ကျမကိ ဖင်လိုးဖို့ ကြံထားတာကိုး။ ကျမကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာဓါတ်ပုံတွေထဲမှာ စအိုပေါက်ထဲကို လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးပြထားတဲ့ ပုံ တစ်ပုံတစ်လေတော့ မြင်ဖူးပါတယ်။ ဖင်လိုးရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့လည်း ကျမတွေးမိတဲ့အခါ ရှိပါရဲ့.။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့စမ်းကြည့်ဖို့တော့ စိတ်မကူးမိဘူး။ပြီးတော့ ဒီလိုဖင်ထဲသွင်းပြထားတာဟာ ဓါတ်ပုံအနေနဲ့ ဖန်တီးရိုက်ပြထားတာလို့ပဲ ထင်နေခဲ့တယ်လေ။ တကယ်ဖင်လိုးလို့ ရမရတော့ သေသေချာချာ မသိဘူးလေ…။

“ ဖင်လိုးလို့ ရနိုင်ပါ့မလား….စိုင်းရ  ” 

“ ရပါတယ်……နင်ကလဲ…  ” 

“ ရတယ်ဆိုတာ..နင်ကဘယ်လိုလုပ်သိလဲ  ” 

“ ငါ့သူငယ်ချင်း အာမက်က ပြောပြတာ  ” 

အာမက်ဆိုတာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်း…၊ ပသီကုလား..လေးပါ..။ စိုင်းထက် အသက်တစ်နှစ်လောက်ကြီးလိမ့်မယ်..။ အတန်းကျတော့ အတူတူပဲ…။

“ အံမယ်….အဲဒီ ကုလားကကော ဘယ်လိုလုပ် သိနေတာလဲ…  ” 

“ ဟ…သိရုံတင်မကဘူး…၊ သူကိုယ်တိုင်တောင် ဖင်လိုးပေးခဲ့ရတာ..  ” 

“ နင့်သူငယ်ချင်း အာမက်က ဘယ်သူ့ကိုများ ဖင်လိုးပေးနေတာလဲ…  ” 

စိုင်းက ချက်ချင်းမဖြေ..။ ခပ်အင်အင်….ခပ်ဆိုင်းဆိုင်း လုပ်နေတယ်…။ ကျမ မိန်းခလေးတွေ ထုံးစံ သူကအဲ့လို ခပ်အင်အင်လုပ်လေ ကျမက ပိုသိချင်လေပေါ့…ရှင်..။

“ ပြောစမ်းပါဟ….စိုင်းရဲ့…  ” 

“ နင်….ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြောရဘူး…နော်  ” 

“ အံမယ်လေး…ငါကဘယ်သူ့ လျှောက်ပြောနေရမှာလဲ..။ အားအားယားယား…၊ ကဲပါ…ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ…အာမက်က ဘယ်သူ့ကို ဖင်လိုးနေတာလဲ.  ” 

“ ဒေါ်ခင်စိန်ကိုပေါ့…  ” 

“ ဘယ်က ဒေါ်ခင်စိန်လဲ…..နင်ကလည်း…ရှင်းရှင်း ပြောစမ်းပါ.ဟယ်  ” 

“ နင်ကလဲ…သူ့အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲဟာလေ  ” 

ကျမတကယ် မသိပါဘူး…။ အာမက်ကိုသာ စိုင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းမို့ သိနေတာ…။ အာမက်အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲတွေ ဘာတွေ ဘယ်လိုလုပ်သိနိုင်မှာလဲ…။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်က ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ သိဖို့က သိပ်အရေးမကြီးပါဘူး..။ ဖင်လိုးလို့ တကယ်ဖြစ်မဖြစ် သိနိုင်ဖို့ကသာ အဓိကလေ….။

“ အေးလေ…ထားပါတော့၊ အဲဒီ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာကို အာမက်က ဖင်လိုးရတယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲလား သေကောသေချာလို့လား၊ ကုလားက နင့်ကို ရွှီးတာများလား…  ” 

“ အံမယ်…သူရွှီးတိုင်း ငါက ယုံရမှာလား..၊ ငါကိုယ်တိုင် မျက်မြင်…သိရဲ့လား…  ” 

“ ဘယ်လို…..ကုလားအာမက်က သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲကို နင်တို့ မျက်စေ့ရှေ့မှောက်မှာ ဖင်လိုးပြတယ်လား…  ” 

“ ဟာ….နင်ကလဲ….တုံးလိုက်တာ ။ အဲဒီလို ပေါ်တင်ကြီးတော့ လိုးပြမလား..ဟ..  ” 

“ ဒါနဲ့ နင်က မျက်မြင်ဆို…  ” 

“ မေမေနဲ့ ဦးမောင်ကြီး လိုးကြတာကို နင်ကော ငါကော မျက်မြင် မဟုတ်လား…၊ သူတို့က ငါတို့ကြည့်ရအောင် ပေါ်တင်ကြီး လိုးပြတာလား…  ” 

“ သြော်….အေး အေး…ဟုတ်ပြီ….နင်ကချောင်းကြည့်ခဲ့တာပေါ့….ဒါဆို  ” 

“ အေး….အဲ့လို အထာပေါက်စမ်းပါ…  ” 

“ သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြတာလဲ ၊ ပြီးတော့ အာမက်က ဘယ်လိုခွင်ဝင်ပြီး သူ့အဒေါ်ကို ပြန်ဖိုက်နေရတာလဲ…  ” 

“ နင်…သိချင်လား…  ” 

“ အင်း ပေါ့…  ” 

“ ဒါဆို….ရင် ဖင်ခံ….၊ နင့်ကို ဖင်လိုးပြီးရင် ငါပြောပြမယ်  ” 

“ ဟင့်အင်း……ဟင့်အင်း အရင်ပြောပြ..။ ပြီးမှ ငါ ဖင်လိုးခံမယ်  ” 

“ နောင်နောင်..နင်ဒီလိုမကပ်နဲ့ဟာ…၊ အရင်ဖင်လိုးခံစမ်းပါ..။ နင့်ကို ဖင်ချပြီးရင် ငါသေသေချာချာကို ပြောပြပါ့မယ်…ပြောရမှာက ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်ဟ  ” 

“ နင်ပြောပြမှာက အာဖန်တီးကြီးဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ…  ” 

“ ဟာ….နင်ကလဲ…နင့်ကို ငါ လိမ်ပါ့မလား..ဟ.  ” 

“ ဖင်ထဲသွင်းပြီး လိုးလို့ရတာ သေချာတယ်နော်…  ” 

“ သေချာပါတယ်ဟာ..၊ သူ့အဒေါ်ဖင်ပေါက်ထဲ အာမက်က သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာ…ငါကိုယ်တိုင် သေသေချာချာ မြင်ရတာပါ ဟ…  ” 

“ အာမက်လီးက နင့်လီးလောက်ကြီးလား…  ” 

“ သူက ငါ့လောက်တောင် မဟုတ်ဘူး…၊ ငါ့ထက်တောင် ကြီးသေးတယ်…  ” 

“ ဒါဆို သူ့လီးက ဘယ်လောက်ရှိလဲ…  ” 

“ အဲဒါတော့ ငါ တိုင်းမကြည့်ဖူးလို့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး  ” 

“ ခန့်မှန်းချေလောက် ပြောပေါ့ ဟ  ” 

“ ဟို….ဟို…  ” 

“ ဦးမောင်လောက် ရှိလား  ” 

“ သူ့လောက်တော့ မကြီးဘူး.၊ သူ့ထက်နည်းနည်းလေး ငယ်တယ်…” 

“ ဒါဆို အရှည် ရှစ်လက်မလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့…  ” 

“ အင်း….ရှိလိမ့်မယ်  ” 

“ လုံးပတ်ကကော…ငါးမူးလုံးလောက် ရှိလား…  ” 

“ မကလောက်ဘူး….၊ ကျပ်လုံးလောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်  ” 

“ သူဖင်လိုးတဲ့ ဒေါ်ခင်စိန်ဆိုတာက လေးလုံးခြောက်ဖက်ကြီးလား  ” 

“ ဘယ်ကလာ….စလင်းဘော်ဒီ..၊ ခါးနွဲ့နွဲ့ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ် နဲ့ ရင်သားကလည်း မို့ရုံလေးပဲ…ရှိတာ.။ အဲ…အရပ်မြင့်ပြီး ပေါင်တန်တော့ ရှည်တယ်.  ” 

“ ဖင်လိုးတော့ ဘယ်လိုမျိုးလိုးတာလဲ  ” 

“ ဟေ့ တော်တော့၊ နင်မေးတာတွေ ဖြေနေရရင် ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..၊ ဇာတ်ကြောင်းစုံအောင် ပြောပြမှာ ပြီးတော့မှာ..။ အဲ့လိုမျိုး မညစ်နဲ့ ၊ ဖင်အရင်ကုန်း…ပြီးမှ ဆက်မေးစရာ ရှိတာမေး..ဟုတ်ပြီလား…  ” 

ကျမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရှောက်အစ်အောက်ကြည့်နေတာ ။ စိုင်းက ရိပ်မိသွားတာကြောင့် ရယ်ကျဲကျဲလေး လုပ်နေလိုက်ရတယ်…။

“ စကားစပ်မိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နင်ကလဲ….၊ ကဲ..ပြော..ငါ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ  ” 

“ ဖင် ပူးထောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလိုက်  ” 

“ မခင်စိန်ကို အာမက်ဖင်ဆော်တာ အဲ့လို ပုံစံမျိုးလား  ” 

“ အဲဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့..အချိန်တန်ရင် ငါပြောပြမှာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုန်းမှာသာ ကုန်းစမ်းပါဟာ  ” 

စောစောက စိုင်းကို ဟိုမေးဒီမေး လုပ်ရင်းနဲ့ စိုင်းပြန်ဖြေတာကို ကြားရတော့ ကျမ ဖင်ဝလေးက ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်…။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းပြီးခံကြည့်မယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဒူးတုပ် ၊ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ စိုင်းက ချွတ်ချထားတဲ့ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်ယူလိုက်တာ ကျမတွေ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရာက ကျမ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွားတိုက်ဆေးဗူးလိုလို ဗူးပျော့တောင့်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရတယ်..။

“ အဲဒါ ဘာလဲ…  ” 

“ ဖင်လိုးရင် သုတ်လိမ်းပေးရတဲ့ ဆီတစ်မျိုးလေ….၊ ကေဝိုင်ဂျယ်လီလို့ ခေါ်တယ်…  ” 

“ ဆီမဆွတ်ပဲ ဖင်လိုးပစ်မယ်…  ” 

ဘာညာနဲ့ ပြောကြတဲ့ စကားကို ကျမ သတိရမိတယ်။ ဖင်လိုးရင် ဆီဆွတ်ပြီးမှ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့် ဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဆိုတာကို ကျမ မြင်ဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမည်တောင် မကြားဖူးခဲ့ဘူး….။

“ နင် အဲဒီဗူးကို ဘယ်က ရလာခဲ့တာလဲ  ” 

“ ဒီလိုပေါ့ဟ  ” 

“ အာမက်ဆီက ယူလာတာ မဟုတ်လား…  ” 

“ ဆိုပါတော့….``

“ ဘယ်လိုပြောပြီး တောင်းလာခဲ့လဲ  ” 

“ ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖင်လိုးတဲ့အခါ သုံးရအောင်ဆိုပြီး ဆွဲလာခဲ့တာပေါ့…  ” 

“ ဘယ်သူ့ကို ချမယ်လို့ ပြောခဲ့တာလဲ…  ” 

“ ငါ အကြံအဖန်လုပ်ထားတဲ့ ဆော်တစ်ပွေကို ဖင်လိုးမလို့ ပြောခဲ့တယ်…  ” 

“ အံမယ်….နင်က ငါ့ကို အကြံအဖန်ဆော်လို့ ပြောရသလား….ဟင် ကောင်စုတ်…  ” 

“ နောင်နောင်ရာ….နင်က လျင်မလိုနဲ့ တယ်ပိန်းတာပါလား… နင့်ကို ချဖို့လို့ ငါက ပေါ်တင်ကြီး ပြောလို့ ဖြစ်မလား…..ဟ…  ” 

စိုင်းပြောတာက ဟုတ်နေတာကြောင့် ကျမ သူ့ကို ပြသနာ မလုပ်တော့ပါဘူး…။ သိချင်တာသာ ဆက်မေးလိုက်တယ်…။

“ အဲဒီ ကေဝိုင်ဂျယ်လီက ဘယ်နေရာမှာ သုတ်ပေးရတာလဲ…  ” 

“ အေး ….နင် ခုသိလိမ့်မယ်…  ” 

စကားဆုံးတယ်ဆိုတာနဲ့ စိုင်းက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲတယ်…။ ပြီးတော့ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေး တည့်တည့်ပေါ်ကို ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ ညှစ်ချတယ်။ လက်ညှိုးနဲ့ ကျကျနနထိုးပြီး ဖင်ဝကို ဆီဆွတ်သလို လုပ်ပေးတယ်..။ မွှေးတေးတေး ရနံ့ရှိတဲ့ ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟာ ခပ်ချွဲချွဲလေးပါ..။ ပြီးတော့ အဲဒီအထဲမှာ ရွဆေးကြွဆေးလိုဟာမျိုးတွေများ ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီ သုတ်လိမ်းခံရပြီးတာနဲ့ ကျမဖင်ဝဟာ ယားကျိကျိနဲ့….။

စူပွစူပွ ဖြစ်လာတယ်..။ စိုင်းဟာ သူ့ရဲ့ လီးချောင်းကိုလည်း ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ စေ့စေ့စပ်စပ် သုတ်လိမ်းလိုက်သေးတယ်။ ဆီလိမ်းထားသလို လက်လက်ပြောင်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ကြည့်ရတာကိုက အသည်းယားစရာပါ..။ အဲ….ကျမအဖို့တော့ ဖင်ပိုယားလာရတာပေါ့…ရှင်…။

ကျမနဲ့ စဖြစ်တုန်းက ခြောက်လက်မကျော်ကျော်သာရှည်ပြီး ငါးမူးလုံးလောက်သာ တုတ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင် ရှစ်လက်မလောက်နီးနီး ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကတော့ သုံးမတ်လုံး ပိုပိုလောက်တုတ်တဲ့အထိ ကြီးထားလို့ လာနေပါပြီ…။ ဒစ်လည်းပြုတ်နေပြီမို့ အရေပြားကို ဆွဲလှန်ချလိုက်တာနဲ့ ဒစ်ကြီးပြဲအာပေါ်လာတော့တာပဲ…။လီးဒစ်မှာ ဆီကို အများဆုံး သုတ်ထားတာမို့ ၊ နီရဲလက်ပြောင်လို့နေပါတယ်..။

“ ကဲ..ကဲ..ဖင်ဆော်တော့မယ်…  ” 

စိုင်းက သူ့လီးကို ဆီသုတ်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာကြောင့်….၊ ကျမလည်း ဖင်ပူးထောင်း ထောင်လျက် ဖြစ်နေရအောင် အနေအထားကို ပြင်သင့်တာ ပြင်ပေးလိုက်ရတယ်….။ ကျမဟာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိနေပေမယ့် စိုင်းနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖင်ဆီဆွတ်တာခံ ၊ သူ့လီးမှာ ဆီသုတ်တာကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ဖင်ပူးထောင်း ထောင်ထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပျက်နေပြီလေ…။ ဒါကြောင့် ပြန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ရတာ…။

စိုင်းက ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးနောက်ဘက်မှာ နေရာယူတယ်..။ ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပြီး ဆီသုတ်ထားလို့ ချွဲကျိလက်ပြောင်နေမှာဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ စအိုဝလေးမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်တယ်..။သူ့လီးကလည်း ဆီသုတ်ထားတာမဟုတ်လား..။ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်နေတယ်..။ လီးနဲ့ ဖင်ဝက အထိအတွေ့က တစ်မျိုးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီး….ရှင့်…။

“ နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လီး ထိုးသွင်းတဲ့အခါ ဖင်ကို ကော့တင်ပြီး စအိုဝကို ဖွင့်ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော်..။ အဲဒီလိုမျိုး လုပ်ပေးမှ ဖင်ထဲ လီးအဝင်ချောပြီး နာလည်း သိပ်မနာမှာလို့ အာမက်က သေချာ မှာထားတယ်…  ” 

စိုင်းက ပြောတယ်..။ အင်း..သူရော ကျမရော တစ်ယောက်မှ ဖင်လိုးဖင်ခံ မလုပ်ဖူးကြပေမယ့် သူက မျက်မြင်ဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကြား အတွေ့အကြုံ သာတာဆိုတော့ ဖင်ဆော်တဲ့ နေရာမှာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသင်ပြတာကို ကျမက လိုက်လုပ်ပေးရမှာပေါ့…..ရှင်..ဟုတ်ဖူးလား…..။

တစ်ခါမှ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ အခု လီးထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မယ်ဆိုတော့ ကျမအဖို့ ဖင်ပေါက် ပါကင် လည်း အဖွင့်ခံရတော့မှာပါလားလို့ ကျမ ကြံဖန် တွေးလိုက်မိတယ်..။ ဖင် အပျိုရည် ပျက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။

“ ကဲ….သွင်းပြီ…  ” 

စကားဆုံးတာနဲ့ ဖင်ဝမှာ ကျကျနန တေ့ထားတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက ဖိထောက်လာတယ်.။ ဖိအားပိုပြင်းလာတဲ့ နောက်….

“ ဘွပ်…..ဘု.  ” 

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သွားသံ ပေါ်လာတယ်..။

“ အား……….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…  ” 

ဖင်ဝဟာ ကျိန်းစပ်နာကျင်ပြီး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ကြီးလည်း ခံစားရတာကြောင့် ၊ ကျမဟာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ သွားပြီး စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်…။

သူ့လီးဒစ်ကြီး ဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားပြီလို့ ကျမ မှန်းဆသိလိုက်ရပါတယ်…။ ကျမဟာ စောစောက စိုင်းပြောဆိုသင်ပြပေးထားသလိုပဲ ၊ တင်ပါးကြီး ကော့ပင့်ပေးပြီး လီးသွင်းစမှာ နာလှတာကြောင့် ရှုံ့ထားလိုက်မိတဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ပြန်ဖြေလျှော့ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်..။နာတာကတော့ နာတုန်းပါပဲ ။ ဒါပေမယ့် ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးတော့ ဖြစ်မနေတော့ဘူး..။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီလို နာနာကြင်ကြင် ဖြစ်နေရတာကိုပဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်….ရှင့်….။

ကျမက ဒီလို ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပြီး စအိုဝကိုလည်း ဖြေလျှော့ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ စိုင်းကလည်း သူ့လီးကို ဖင်ထဲ ထပ်ပြီးဝင်အောင် ဆက်ဖိသွင်းပါတယ် ။  စိုင်းဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ အထာကို ကျကျနန ကြည့်ရှုမှတ်သားပြီး သင်ယူထားပုံ ရပါတယ်..။ လီးကို အရမ်းကာရော ဆောင့်ထိုးမသွင်းဘူး..။ တရစ်ချင်း အသာလှည့် လှည့်ပြီး သွင်းနေတာ..။

ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းနေတုန်း ကျမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်သိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အသာညှပ်ကိုင်ထားသေးတယ်…။ ခါးကို ကိုင်ထားယူတဲ့ သဘောအပြင် ကျမကို ခါးကော့ ဖင်ကြွနေရလေအောင် ကိုင်ထိန်းပေးထားတာလဲ ဖြစ်တယ်..ရှင့်…။

“ ဗျစ် ဗျစ်…..ဘု ဘွပ်  ” 

“ အား….အ…..ယာ…..၊ ကျွတ် ကျွတ်…အင်း…  ” 

“ ဘွပ် ဘု….အမလေးလေး….နာတယ်…နာတယ်…  ” 

“ နာရင် ငါရပ်ထားရမလား….နောင်နောင်  ” 

“ ရတယ်….ဆက်သာသွင်း….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ.  ” 

“ ကောင်းလည်း ကောင်းနေတယ် မဟုတ်လား  ” 

“ အင်း…အင်း…  ” 

ဟုတ်လည်းဟုတ်ပါတယ် ရှင် ။ နာကောင်းကြီး ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာထင်ပါရဲ့….။ နာချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပဲ….။ အဲ…ကောင်းတာကလည်း ….ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ…ရှင့်…။ ဒီလိုနာတာမျိုး ရော ။ ဒီလို ကောင်းတာမျိုးရော ကျမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသေးဘူး….။ စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရတာ ကောင်းလှချည် မှတ်နေတာ ။ ဟော ခု ဖင်လိုးခံရတာက ပိုပြီးတော့ အရသာ ထူးခြားနေပြီ လေ….။

စောက်ဖုတ်ကို လိုးတာက ကောင်းတဲ့ အရသာချည်းပဲ များတယ်..။ ဖင်လိုးတာကတော့ နာတာကလည်း ရောစွက် နေသေးတယ်..။ ငရုပ်သီး စပ်စပ် ချက်ထားတဲ့ ကြက်သား ကာလသားဟင်းကို ဆောင်းတွင်း မနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးမှာ စားရသလိုပဲ ရှင်..။ ဒီလိုနဲ့ တရစ်ချင်း ချော့သွင်းလိုက်တာ…။ နောက်ဆုံးတော့ စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အကြပ်အသိပ် ဝင်သွားတော့တာပဲ….။

အစကတော့ ဒီဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးတန်ကြီး သွင်းလို့ ဝင်မှ ဝင်ပါ့မလားလို့တောင် ကျမ သံသယ ဖြစ်ခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလက်တွေ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့လည်း အဝင်သားပဲ….။တင်းတင်းကြပ်ကြပ် နာနာကျင်ကျင်ကြီးနဲ့ အရသာကလည်း ကောင်းမှ ကောင်းပဲ…။ လီးအဆုံးသွင်းပြီးတဲ့ အခါ မှာ စိုင်းက ဆောင့်လိုးပေးတာမျိုး မလုပ်သေးပါဘူး…။ သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ကပ်ထိုးသွင်းပြီး အသာစိမ်ထားသေးတယ်..။

ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတဲ့ ဒဏ်ကို ကျမ နာကျင်စွာ ခံခဲ့ရတာကြောင့် အသာအနားပေးပြီး ဖင်ခေါင်းပေါက်နဲ့ လီးတန် ယဉ်ပါး အထာကျသွားအောင် လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် နာကျင်မှု ရောစွက်ပါဝင်နေတဲ့ ဖင်လိုးခံ အရသာကို ခံစားနှစ်ခြိုက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲမှာ လီးကို စိမ်ပြီး ငြိမ်ပေးထားတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး…ရှင့်…။

ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာခံချင်လာပြီလေ….။

“ အား…..ဟင့်ဟင့်…စိုင်း….ဆောင့်လေကွာ…၊ ငါ့ဖင်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး..အားပြင်းပြင်းနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…  ” 

ကျမက ပြောလည်းပြော ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ပင့်တင်ပြီး ဆောင့်တွန်းပေးလိုက်တယ်.။ ဖင်ခံနေတဲ့ ကျမက ဒီလို အစပျိုး ပြောဆိုလုပ်ဆောင်ပေးတယ်ဆိုတော့ စိုင်းကလည်း ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလည်း ။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျမ နာကျင်တာကို သက်ညှာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေပုံရတယ်။ ကျမရဲ့ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မှုနဲ့ တင်ဆုံကြီး ကော့တွန်းပေးလိုက်မှုတို့က သူ့အတွက် မီးစိမ်းပြလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမစကားဆုံးတယ်ဆိုရင်ပဲ စိုင်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမဖင်ပေါက်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူပြီး ဒစ်အရင်းပိုင်း တစ်ထွက်သွားတာနဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်….။

“ ဘွပ်…ဗျစ်…  ” 

“ အမလေး…စိုင်းရဲ့…  ” 

“ သိပ်နာလို့လား….နောင်နောင်  ” 

“ ရတယ်….ရတယ်….နာချင်သလောက် နာပစေ…ဆောင့်သာ ဆောင့်…  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….ဘုဘု…ဗျစ်…..ဘု…ဗျိ  ” 

“ အားလာ..လား…..သေပါပြီ…ဘွပ်ဘွပ်…အား  ” 

“ ဘွပ်…ဘွပ်…ဗျစ်…..ဘု ဘု…..ဘွပ်….ဘွပ်ဘွပ်…ဗျစ်..ဘု ဘု  ” 

“ ဆောင့်….ဆောင့် တအားဆောင့်…..ငါ့ကို မညှာနဲ့….ဆောင့်……ဆောင့်  ” 

“ ဘွပ်ဘွပ်….အမလေး…သေပါပြီ…..အား ဘွပ်…ဘု….ဖင်ကွဲသွားပေစေ…..ဆောင့်သာဆောင့်….လိုးပစ်…  ” 

နာလိုက်တာ အရမ်းပဲ ၊ ကောင်းလိုက်တာကလည်း အသကုန်ပဲ…။ ကျမလေ အရမ်းကို ဟော့နေပြီ… ဒီလိုမျိုး အငမ်းမရ နှာပိုးတွေ ထလာတာမျိုး အရင်တုန်းက တောင် မဖြစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရင်တုန်းက ဖီးလင်တက်လွန်းလှပြီ ထင်တာ အခုဟာနဲ့ စာရင် အရင်ဟာတွေက ဖွဲ တွေပဲ…။

စိုင်းဟာ အလိုးအဆောင့် အထာကျွမ်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက အားပါပြီး အပြတ်ထိမိတယ် ။ ကေဝိုင်ဂျယ်လီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် တင်းကြပ်နေပေမယ့် လီးချောင်းကြီးက လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတယ်..။ စအိုဝကတော့ ပြဲလန်ထွက်သွားလိုက် ၊ ဖင်ခေါင်းထဲ ရှုံ့ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လှုပ်ရှားပြောင်းလဲနေတယ်..။

လီးဝင်လီးထွက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် စအိုဝက ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ လီးချောင်းကြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားတယ်..။

အဲ အရသာကတော့ ဘယ်နေရာက ပေါ်နေတယ်ဆိုတာ တိတိကျကျ ပြောလို့ကို မရနိုင်ဘူး။ ဒါဟာလည်း စောက်ဖုတ် အလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမှု ပုံစံတစ်မျိုးပဲလေ။ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင် အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အများဆုံး အရသာတွေ့တယ်…။ အရသာဟာ စောက်ပတ်ကနေ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားရတာ..။

အခု ဖင်လိုးခံရတဲ့ အခါကျတော့ လီးထိုးသွင်းပြီး ရက်ရက်ရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖင်ပေါက်က နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ အရသာရှိနေတယ်..။ ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုအရသာတွေ ပေါ်ပေါက်ခံစားရတယ်ဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး။ လီးက ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးနေပေမယ့် အဖုတ်ကလည်း ရွစိရွစိ ထိုးအောင် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလို့ရွှဲလို့နေပါလား..။ စောက်စေ့ဟာလည်း ကော့ထောင်လို့….။

ကျမလေ စိုင်းဖင်လိုးတာကို တအိအိခံရင်း လက်တစ်ဖက်ကို အောက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ကြည့်မိတယ်..။ အစပိုင်းမှာတော့ ကော့ထောင်နေတဲ့ စောက်စေ့လေးကို စမ်းကြည့်မိတာပါ..။ နောက်တော့ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိလိုက် ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်မိတယ်..ရှင့်..။ အို….အဖုတ်က တအားကို ဖောင်းကြွ ရွတက်နေတာပါလား….ရှင်..။ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာလည်း…ဆီခွက်မှောက်ကျထားသလိုပဲ…ရွဲနစ်ယိုစီးကျနေတာ..ရှင့်…။ 

စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်လို့ အဖုတ်မှာ လီးက အဆို့အပိတ်လို တားဆီးထားတာမျိုးလည်း ရှိမနေဘူးလေ။ အဲ….ဖင်ကိုဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောက်ဘက်က ဂွေးဥက တစ်ခါတစ်လေ စောက်ပတ်ကို တဖတ်ဖတ် လာလာရိုက်မိတာမျိုးတော့ ရှိတယ်..။ ဒါကြောင့် တိုးလျိုပေါက် ပွင့်ဟနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အောက်ဘက်က မွေ့ယာခင်းပေါ်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ ယိုစီးကျနေကြတယ်..။

ကျမက ရှမ်းတရုတ်သွေး တဝက်လောက်ပါတဲ့ ကပြားမမို့ အသားဖြူတယ်..။ ဒီတော့ စောက်ရည်လည်း ရွှမ်းတယ်ပေါ့..ရှင်..။ ယိုစီးအံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တချို့တလေလည်း စောက်စေ့ကလိပွတ်နေတဲ့ ကျမလက်ပေါ်ကို ကျမိတာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့ရှင်…။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လှုပ်ရှားနေကြပြီ..။ ကျမပြီးတော့မယ်…။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိတော့မယ်…။

“ အား ဟင့်ဟင့်….ဆောင့်စမ်းပါ…. ဆောင့်စမ်းပါ….ငါ့ဖင်ကို ကွဲထွက်သွားအောင် ကို ဆောင့်လိုးစမ်းပါ…၊ နင့်လီးကြီးကို ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် တအားဆောင့်သွင်းစမ်းပါ…စိုင်းရဲ့…အမလေးနော်…ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းလှချည်လား…..ဟယ်…  ” 

စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ အရမ်းကို ဖြစ်နေပါပြီ…။ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးနေပြီ ထင်ပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အားပြင်းသလို သိပ်လည်း မြန်လာကြတယ်..။

မကြာပါဘူး..ရှင်..။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ အများကြီး ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်..။ ကျမ ပြီးသွားရပြီလေ…။ အဲဒီလို ကျမ ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ စိုင်းဟာလည်း ကျမဖင်ပေါက်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီကောင်း ပြီးသွားပါလေတော့တယ်..။ကျမတို့ မောင်နှမ လိုးနေကြဖြစ်နေကြ ထုံးစံအတိုင်းပဲ… ပြိုင်တူပဲ ပြီးကြတာ…။ နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့ ခဏမှိန်းပြီး နားနေကြပါသေးတယ်…။

“ ဦးမောင်ကြီး ကြည့်ရတာ နင့်ကို ဖန်ချင်နေပုံ ရတယ်…  ” 

မှိန်းပြီး အမောဖြေနေရင်း ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မပြောတတ်ပါဘူး..။ စိုင်းက ကောက်ခါငင်ခါ ပြောတယ်.။

“ ခေါက်စမ်းပါဟာ…။ တောင်တောင်အီအီတွေ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နင်ပြောမယ်ဆိုတဲ့ အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ အကြောင်းကိုသာ ပြော…  ” 

စိုင်းကို ပိတ်ပြောပြီး စကားလမ်းကြောင်း သာလွှဲလိုက်ရတယ်.။ သူပြောတာ ဟုတ်တုတ်တုတ် ဖြစ်နေတာကို ကျမ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်…။

ပထွေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကျမ ရိပ်မိနေတာ ကြာလှပြီပဲ…။ ပထွေးက လစ်ပြီထင်ရင် ကျမကို တဏှာမျက်လုံးနဲ့ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ ကြာလှပါပကော…။အင်း….သူကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ချင်စရာပါပဲ။ စိုင်းနဲ့ ဖြစ်ကြပြီးတဲ့နောက် ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ဟာ နေ့ချင်းညချင်းကို ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာတာ။ မေမေ့ဘော်ဒီလောက်နီးနီးကို ရှိနေပြီကိုး…။ ပြီးတော့ ကျမက ငယ်ရွယ်သူမို့ မေမေ့ထက် တောင် ပို တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိတယ်..။

ကျမဟာ ခပ်ဟော့ဟော့ စတိုင်လ်တွေ ဝတ်စားနေထိုင်တတ်တာမို့ အိမ်ထဲမှာ နေရင်းဆိုရင် ဘရာစီယာ ခပ်လျော့လျော့စည်းနှောင်ပြီး အင်္ကျီပါးပါး ရှော့ပင်တိုတိုတွေ ဝတ်လေ့ရှိတယ်..။ မကြာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင် မစည်းပဲ ဘလောက်စ် တစ်ထပ်တည်းတောင်နေတာ..။ ( ဒါကလည်း စိုင်းနဲ့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ချွတ်ရဝတ်ရ လွယ်အောင်ပါ..။ 

တစ်ခါတစ်လေဆိုရင် စိုင်းနဲ့ လိုးပြီး ပြန်အလာမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်ပဲ ထမီတစ်ထပ် ၊ အပေါ်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လျက်သား ရှိတဲ့ အခါမျိုးတောင် ရှိတယ်..) ။ ကျမနို့သီးကလည်း တော်တော်ကို ရှည်နေပြီ…။ 

မေမေ့လောက်နီးနီးကို ရှိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စည်းထားရင်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့အခါ ( ကျမဟာ စိတ်ငြိမ်နေတဲ့ အချိန်နဲ့ စာရင် စိတ်လှုပ်ရှားကြွရွနေတဲ့ အချိန်က ပိုများနေတတ်ပါတယ်..) နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်စူကြွနေတာကို ထင်သာမြင်သာ ပါတယ်…။ ပထွေးက အဲဒါမျိုးကို ခိုးကြည့်တာလေ…။

ကျမ မှန်တဲ့ အတိုင်း ပြောပါ့မယ်။ ကျမဟာ ကိုယ့်ပထွေးကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မြှူဆွယ်တဲ့ သဘောမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရိုး အမှန်ပါ…။အဲ….နောက်ပိုင်းမှာ ကျမနဲ့ ပထွေး လည်း ဖြစ်ကြရပေမယ့် သူ့ဘက်ကစပြီး အကွက်ဆင် ဖန်တီးတာကို ကျမကလည်း မရှောင်နိုင်တာကြောင့် ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ကြရတာပါ…ရှင်..။

စိုင်းက ကျမအပေါ် ပထွေး မရိုးသားသလိုရှိတဲ့ အကြောင်း စကားစတဲ့ အဲဒီအချိန်တုန်းကတော့ ကျမဟာ ပထွေးနဲ့ နောက်မကြာခင် ဖြစ်ကြရတော့မယ် ဆိုတာကို လည်း ကြိုတင် တွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ အတွက် စကားပိတ်ပြောပြီး လမ်းကြောင်း ပြောင်း ခဲ့မိတာပါပဲ ။ ကျမက ပထွေးရဲ့ ကျမအပေါ် မရိုးသားတော့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စကားအချီအချ ပြောမနေချင်တာကြောင့် လမ်းပြောင်းပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းကလည်း အာမက်နဲ့ သူ့အဒေါ်ဝမ်းကွဲ တို့အကြောင်း ကို ပြောပြပါတော့တယ်..။

“ မခင်စိန်က အသက် အစိတ်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ…၊ တစ်ခုလပ်မ…။ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့တာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ..။ ဒီလို အရွယ်ကောင်းမှာ လင်နဲ့ ကွဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင် စဉ်းစားသာကြည့်…။ မခင်စိန် ဘယ်လောက် ဆာနေမယ်ဆိုတာ ..၊ ပြီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လင်နဲ့ ကွဲထားပြီးသား မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ယောက်ျားကမှ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။ 

ဒီတော့ မခင်စိန်မှာ နောက်ထပ်လင်တစ်ယောက်ထပ်ရဖို့ကလည်း သိပ်ကို ခက်နေပြီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖြစ်နေတဲ့ မခင်စိန်ဟာ သူ့အစ်မ ဝမ်းကွဲတော်တဲ့ အာမက်တို့ အမေဆီမှာ လာနေရတယ်…။ အိမ်မှုကိစ္စ တွေလည်း ဝိုင်းကူညီပေးတယ်..။ အာမက်က မခင်စိန်ကို ခင်တယ်..။ မခင်စိန်ကို ကူညီပေးတယ်..။ တိုတိုပြောရရင် မခင်စိန်ကို ကြိတ်ပြီးတော့ သဘောကျနေတယ် ဆိုပါတော့  ” 

“ မခင်စိန်ဟာ သွေးသားဆန္ဒတွေ ပေါ်လာရင် တစ်ကိုယ်တည်း ဖြေဖျောက်ဖို့ လီးအတု တစ်ခု ကြံဖန်ထားတာရှိတယ်…။ ရာဘာနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပြောတာပဲ…။ ငါတော့ မမြင်ဖူးဘူး  ” 

အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတ်ပုံကိုတော့ ကျမ အပြာဓါတ်ပုံ စာအုပ်တစ်ခုထဲမှာ တွေ့ဖူးပါတယ်…။ မိန်းမအဖုတ်ထဲ လီးကိုယ်စားထိုး ထည့်လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကြီးပါ။ လီးနဲ့လည်း သိပ်ကို တူတယ်..ရှင့်..။

“ တစ်နေ့ မခင်စိန် အဲဒီ လီးအတုကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ထိုးကလိ ဖီလင်ယူနေတုန်း အာမက်က လက်ပူး လက်ကြပ် မိသွားတယ် ။ အာမက်က နို့ကိုင်ပြီး သူလိုးတာ ခံရမယ်.. သူ့ကို လိုးနည်းလည်း သင်ပေးရမယ် ၊ မဟုတ်ရင် အကုန်သိအောင် လျှောက်ပြောပစ်မယ် ဘာညာလုပ်တော့တာပဲ..၊ မခင်စိန်ဟာလည်း လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့် ဗိုက်ကြီးပြီး အရှက်ကွဲကုန်မှာ လည်း ကြောက်တာမို့ အာမက်ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပဲ ဖင်ကို ပဲ လိုးဖို့ ပြောရရှာတယ်..။ 

မခင်စိန်နဲ့ ကွဲသွားတဲ့ သူ့ယောကျ်ားက သင်္ဘောသားလေ။ သူ့မယားကို ဖင်လည်းဆော်တာမို့ မခင်စိန်ဟာ ဖင်ဇိမ်ခံနေတတ်တာ။ သူက အာမက်ကို ဖင်လိုးနည်း သင်ပေးတယ်…။ ပြီးတော့ အာမက်နဲ့ သူဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတာပဲ…  ” 

စိုင်းက အာမက်နဲ့ မခင်စိန်တို့ ဖင်လိုးကြတာ သူချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရပုံကိုလည်း ဆက်ပြောတယ်..။ သူမြင်ခဲ့ရတာတွေကတော့ စောစောက ကျမကို ဖင်လိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုင်းပါပဲ။ ဘာမှ သိပ်မကွဲပြားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေထလာလို့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် နောက်ထပ် တစ်ချီ ထပ်လိုးကြပါသေးတယ်ရှင်….။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>