Friday, September 1, 2023

အချစ်က အနီးအနားမှာ (စ/ဆုံး)

 အချစ်က အနီးအနားမှာ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ခင်မေသူ 

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ခင်မေသူတယောက် သင်္ကြန်မတိုင်ခင်ကထဲက မိဘအိမ်ပြန်ရောက်နေတယ်။ ရသီဥတုကလဲပူ၊ မီးကလဲ မမှန်တော့ သန်းခေါင်ကျော်လောက် နိုးလာတယ်။ နိုးလာတော့ မီးကပြန်လာနေတယ်။ တဖက်အခန်းဖြစ်တဲ့ အဖေနဲ့အမေရဲ့ အိပ်ခန်းဆီက တဖက်ဖက် တဗွက်ဗွက်နဲ့ အသံတွေမြည်နေတော့ထပြီး ချောင်းဖို့အကြံရသွားတယ်။

အထပ်သားအပေါက်လေးက ချောင်းကြည့်ဖို့ကွက်တိပဲ။မီးအလင်းရောင်ကြောင့် မြင်းကွင်းကၡင်းနေတာ။ ကြည့်လိုက်တော့ မီးရောင်အောက် ဇာခြင်ထောင်ထဲမှာ အမေ့ကို အဖေက ကုန်းပြီးလိုးနေတာ။

အဖေက ကိုယ်ပေါ်မှာ စွပ်ကြယ်လေးပဲ ရှိတယ် ၊ အမေက ခေါင်းကို အိပ်ယာနဲ့ကပ်နေအာင် ဝပ်ပြီး ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ကော့ပေးထားတယ်။ ဖင်ကိုထောင်နေတာပဲ၊ အဖေက နောက်ကနေ ကုန်းလိုးနေတာ။ မီးပျက်တော့ မီးမပိတ်မိဘဲ မေ့နေတာဖြစ်လိမ့်မယ်။ 

မီးပြန်လာတော့ မီးရောင်အောက်ကြီးမှာ ရှင်းလို့၊ ခင်မေသူ အခန်းက ခြေရင်းဘက်ဆိုတော့ အမေ့အဖုတ်ထဲ အမေ့လီးကြီး ဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေတာ မီးရောက်အောက်မှာ ရှင်းနေတာပဲ။ အမေ့ကိုယ်မှာက ဘာမှမရှိ။ ဆောင့်ချက်တိုင်း အမေ့နို့တွေက ရမ်းခါနေတာ၊ ဆောင့်လိုက်တိုင်း အသံတွေကထွက်၊ ဖင်ကုန်းလိုးတာက အသံမြည်တယ်ဆိုတာ ခင်မေသူက အအို ဆိုတော့ သိပြီးသား။ 

အဖေ့လီးကြီးက သွားတိုက်ဆေးဗူးကြီး အရွယ်လောက်ရှိတယ်။ ကုန်းပြီးလိုးနေတော့ အမေ့အဖုတ်ထဲ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ပြောင်လတ်နေတဲ့လီးကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ ရင်ခုန်စရာပဲ။

ဆောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့တင်ပါးလုံးလုံးလေးက တုန်တုန်သွားတယ်။ လိုးနေတာကြာသေးဟန် မတူသေးဘူး။ အဖေက ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် လိုးပေးနေတာ။ ခင်မေသူလဲ ချောင်းရင်း အဖုတ်က အရည်တွေထွက်လာတော့ လက်နဲ့ဇောင်းတိုက်မိနေပြီ။ အပြာကားတွေများစွာ ကြည့်ဖူးပေမယ့် ခုဟာက အရုပ်တွေ မဟုတ်၊ သွေးသားနဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ Live လိုးပွဲလေ။ ဒါမျိုးက လူတိုင်းကြည့်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား။

အဖေက အရပ်ရှည်တယ်၊ ခုမှ ၄၅ ကျော်ကျော်လေး၊အမေက ပုပုကျစ်ကျစ်၊ အသက်က ၄၀ ၊ လိုးကောင်းခံကောင်းတဲ့အရွယ်တွေပေါ့၊။ မှန်မှန်ဆောင့်လိုးနေကြရာက အဖေက နောက်ကနေ အမေ့ခါးကို ဆွဲပြီး ဖင်ထိုင်ချလိုက်တော့ အမေလဲ ထပ်လျက်သား ပါလာတယ်။ အဖေအပေါ် အမေ ရောက်သွားတယ်။ 

ဒီတော့မှ အမေလဲ အပေါ်ကနေ အဖေ့ရဲ့ ဘေးတဖက်တချက် လက်ထောက်ထားပြီး ခါးလေးကို ကစားကာ ယောင်္ကျားလေးတွေ ဆောင့်သလို ဆောင့်ဆောင့်ချတော့တယ်။ ဒီတော့မှ အမေ့တင်ပါးနဲ့ အဖေ့ပေါင်တန် ရိုက်သံတွေက ပိုထွက်လာတယ်။ အမေကလဲ အပေါ်ကနေ အားပါးတရ ဆောင့်ချနေတာ အားပါးတရပဲ။

၁၀ မိနစ်လောက်ကြတော့ အမေ့ဟာ အဖေ့အပေါ် ဖိဖိကျိတ်ပြီး အဖေ့အပေါ် မှောက်ရက်ကျသွားတယ်။ အမေလဲ ပြီးသွားပြီး အဖေက မပြီးသေးဘူးလားမသိ၊ ခဏကြာတော့ အမေက အိပ်ယာဘေး လှိမ့်ချပြီး ထောင်နေသေးတဲ့ အဖေ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးတော့တယ်။ အဖေ့လီးက အမေလက်တဆုပ် ဆုပ်ထားတာတောင် ၂ လက်မလောက် အစွန်းထွက်နေတယ်။ ဒစ်ဖူးကြီးက ပြူးလို့ ၊ ခင်မေသူ လဲ အဖေ့လီးမြင်ပြီး စိတ်တွေအရမ်းကြွကာ ပိပိထဲ လက်၂ချောင်းပူးပြီး သွပ်သွပ်လေး လုပ်နေမိတယ်။ 

အမေကလဲ အဖေ့လီးကို ခပ်သွက်သွက် ထုပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ အဖ့ လီးထိပ်က အရည်တွေပန်းထွက်လာရော အမေ့က အဲတော့မှ ပါးစပ် အဖေ့လီးထိပ်ကို ကပြာကယာ ဖိငုံလိုက်တယ်။ အဖေ့လီးလဲ တဇပ်ဇပ် တုန်ကာ လရည်တွေ အမေ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်နေတယ်။ ခင်မေသူလဲ အဖေပြီးတာမြင်ပြီး စောက်ရည်တွေထွက် ပြီးသွားပါတော့တယ်..။ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ။

..........................................................

ခင်မေသူက အပျိုတော့မဟုတ် အိမ်ထေင်ကျပြီး ၆ လလောက်ပဲရှိသေးတာ။ ယောင်္ကျားနဲ့ မောင်လေးက ကိုးရီးယားမှာ၊ ငတ်နေတာ ကြာလာပြီ၊ အွန်လိုင်းကဖုန်းနဲ့ ပဲ ပွတ်ပြ ထုပြနေရတာ ဘယ်အားရမလဲ၊ လင်အလိုးခံဖူးထားတဲ့ အရသာ သိနေသူလေ။ 

အဖေနဲ့အမေလိုးတာကြည့်ပြီး အရမ်းခံချင်နေတယ်။ အပြာကားတွေကြည့်ဖူးပေမယ့် အပြင်မှာ မြင်ရတာနဲ့ ဖီးလ်ကမတူ၊ ဟိုဟာ ကအရုပ်တွေ အခုဟာ Live Show ကိုအစိမ်းလိုက် ကြည့်ရတာ။ တွေးမိတိုင်း ပိပိထဲက ယားယားလာတာ အရမ်းပဲ။

..................................................................................

နောက် ၂ ရက်လောက်မှာတော့ အမေက နယ်ဖက်ကအမျိုးတွေ အလှူရှိလို့ တပါက်လောက်ခရီးထွက်ရတယ်။ အိမ်မှာ အဖေနဲ့၂ ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တယ်။

တနေ့ထမင်းချက်နေရင်း မီးပျက်သွားလို့ ပေါင်းအိုးထဲက ထမင်းအိုးကို ယူထုတ်ပြီး ဘေးက မီးသွေးဖို နဲ့ပြောင်းတည်မလို့ လုပ်နေတုန်း အဖေက မီးဖိုခန်းထဲရောက်လာတယ်။

ကျွန်မလဲ မီးဖိုးထဲ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာပေါ့။ ပူလွန်းလို့အိမ်နေရင်းဆို ကြိုးလုံးလေး၂ ခုသာပါတဲ့ ရှင်မီအင်္ကျီလို ဟာလေးနဲ့ အောက်မှာတော့ ဇီးရိုးကွာတား သာသာ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ဆိုတော့ ကျမရဲ့ ကားစွင့်တဲ့ တင်သားတွေက အိမ်ဧည့်ခန်းတွင် ဖုန်းပွတ်နေတဲ့ အဖေ့ကို ရင်ခုန်စရာ ဂလုချင်စရာဖြစ်နေမှာ အသေအချာပဲ ။ ကျမကလဲ အင်းစက်စာတွေ ဖတ်ဖူးတော့ အဖေကသာ စလာရင် ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရာသီဥတု ပူတာကို အကြောင်းပြလို့ တမင်ဝတ်ထားတာ။

ဟုတ်တယ်လေ ၊ ငတ်နေလို့အပြင်မှာ ဖန်ပြီး ကုန်းရင် ပြန်ခွါမရဘဲ ဇယားတွေရှုပ်နေမယ်၊ ဒီတော့ အဖေသာ စလာရင် ဝုန်းပစ်လိုက်မယ် စိတ်ကူးထားတာ။

အဖေက သမီးအလုပ်တွေရှုပ်နေလား လို့ စကားပြောရင်း ကျမနားကပ်ကာ၊ မီးပျက်တော့ သမီးပင်ပန်းနေမှာပေါ့ ဆိုပြီး အဖေ့မျက်လုံးတွေက ကျမရဲ့ တင်ပါးတွေပေါ်ရောက်နေတာ အတပ်သိလိုက်တယ်။

ဟုတ်ပါ့ အဖေရယ် ပူတာလဲ လွန်ရော ဆိုပြီး အလုပ်လုပ်နေရင်းပဲ ပိုပို ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်နေမိတယ်။အဖေ ဆီက အင်း ကနဲ့ ဂလုကနဲ့တံတွေးမြိုချသံကိုပါ ကြားလိုက်ရတယ်။ အဖေ့ ပုဆိုးကြားက ဟာကြီးလဲ ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေတာ သတိပြုမိတယ်။

 ” အဖေဆာပြီကွာ တခုခုတော့ လုပ်ပေးပါဦး စားစရာလေးတခုခုပေါ့ ”

အဖေ့စကားက အဓိပ္ပါယ် ၂ ခွထွက်နေတော့ ကျမလဲ 

 ” အဖေ့နော် ဟိုတနေ့ညက အဖေ့တို့များမီးကြီးဖွင့်ပြီး ဝုန်းနေလိုက်တာ ဟွန်း အမေ့ ခဗျာ လူးနေတာပဲ.. ခစ် ခစ်.. ခု ဆာနေပြန်ပလား ခ်ခ်..သမီးလဲ ဆာနေတာပဲ အဖေရဲ့  ”

လို့ပြန်ပြောတော့ 

“ သမီးသိတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား အဲဒီညက ”

“  သိပါ့ သမီးလဲ ယောင်္ကျားရဖူးတာပဲဟာ  ”

အဖေနဲ့ကျမက ငယ်ငယ်ကထဲက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောတက်တာ၊ အချစ်ရေး အိမ်ထောင်ရေးဆိုလဲ ချုပ်ချယ်မှု မရှိ၊ ခု ယောင်္ကျာ ကိုးရီးယားသွားဖို့တောင် အဖေကငွေစိုက်ထုတ်ပေးတာလေ။လင်ရတဲ့အထိ အလိုလိုက်တာ ကြည့်ပေါ့။

ပြောပြောဆိုဆို အဖေက ကျမနောက်နားကပ်ပြီး 

“ ဘာကူပေးရမလဲ သမီး  ”

ဆိုကာ ခပ်ကိုင်းကိုင်းလီးကြီးနဲ့ သူမရဲ့ ကုန်းကွကွ တင်သားကြီးကို လာကပ်ထားတယ်။လက်တွေကလဲ ကျမခါးကို ဖက်ထားပြီး ကျမရင်သား အိအိတွေကို လာညှစ်ဆုပ်နယ်နေတယ်။

နောက်ပြီးကျမလည်တိုင်လေးကို အသာအယာ နမ်းပါတော့တယ်။ကျမလဲ လင်ဝေးမ လီးငတ်နေသူ အထန်မမို့ အဖေလာထိတာနဲ့စောက်ဖုတ်က စိမ့်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး အရေတွေပါ ပိပိကချက်ချင်းစို့လာတယ်။

ကျမလဲ သမင်လည်ပြန်အသာလေး အဖေ့ကို ပြန်နမ်းမိတယ်။လုပ်လက်စတွေ တဒင်္ဂမေ့သွားပြီး အဖေ့ရဲ့ အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ သာယာမိတယ်။ ကျမ အင်္ကျီ  ကလဲ ဘယ်အချိန် ကျွတ်ကျသွားလဲ သတိမထားမိတော့ဘူး။

တဆင့်တက်လို့ အဖေက သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဖိကပ်ပြီး လာနမ်းစုတ်တော့တယ်။ကျမလဲ အဖေ့အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး အဖေ့ဖက်မျက်နှာ လှည့်ကာ အဖေ့ရဲ့ ခါးကိုဖက်ပြီး အဖေ့ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ အဖေ့ လီးကြီးက ငေါက်ကနဲ့ လွတ်လပ်သွားတယ်၊ ဒစ်ကြီးက ပြုးပြီး ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေးတွေတောင် သီနေပါပြီ။၆ လက်မကျော်လောက် ရှိလိမ့်မယ်။

“ အို ဖေ့ဟာက အကြီးကြီးပဲ နော်... ”

အရင်ကမြင်ဖူးပေမယ့် ခုလို အနီးကပ်မြင်မြင်ထင်ထင် မြင်လိုက်ရတော့ ကျမရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်ကာအဖေ့ရဲ့ လီးကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

အဖေက ကျမကို ဖက်ထားပြီး နမ်းနေရာက နှုတ်ခမ်းချင်းခွါပြီး 

“ သမီးလင်ထက် ကြီးလား  ”

“ အဖေက ပိုတောင်တုတ်သေး ”

အဖေ့လက်တွေက ကျမနောက်ဖက် တင်ပါးပေါ်ရောက်လာပြီး ကျမရဲ့ ဘောင်းဘီးကို အောက်ကို လျှောချလိုက်ပြီး ကျမရဲ့ အိစက်နေတဲ့ တင်ကားကားကြီးကို ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ တခါတခါ တင်ပါးအိအိကြားထဲကို စမ်းပြီး စအိုဝလေးကိုပါ မထိတထိ လာစမ်းနေပြီ။

ကျမရင်ထဲ ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာပြီး 

“  အိုး ရှီး အဖေရယ်... ”

အဲဒီ စအိုဝက ထိလိုက်တာနဲ့ စိတ်ကပိုထလာတာ။ သူက လိင်စိတ်ရဲ့ ခလုပ်တခုပဲလေ၊ အဖေ့လက်က စအိုဝလေးထဲ လက်တဆစ်လောက် ထည့်ပြီး ကလိနေတော့ ကျမ ပိပိက အရည်တွေ ပိုရွှဲလာပါပြီ။ 

အဖေ့လက်က ကျမ ပိပိဖောင်းဖောင်းဖက်ကို ရွေ့ပြီး အကွဲကြောင်းကို လာစမ်းပြီး လက်တဆစ်လောက် ထည့်မွှေနေပြီ။ .... ကျမပိပိကလဲ အဖေ့ရဲ့ လက်တွေကို ညှစ်ညှစ်မိပေးမိတယ်။

အဲ့ဒီ တော့မှ အဖေက 

“ အို သမီး ရွှဲနေပီနော် ”

“  အဖေရယ်  သမီးလဲ ဆာနေတာလေ ”

အဖေက အကွဲကြောင်း တလျှောက် ပွတ်နေလေ ကျမလဲ လက်ထဲက အဖေ့လီးကြီးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးနေမိပြီ။ အဖေ့လီးကြီးက မန်ဖီနေတာ အကြောကြီးတွေက ထင်းနေတာ..မြင့်ရတော့ ကျမလဲ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ..

“ အို ဖေရယ် သမီးအရမ်းဖြစ်ချင်နေပြီ...

“  ဒါဆို သမီး ဟိုဘက်လှည့်လိုက် ”

ဒါနဲ့ ကျမလဲ နံရံဖက် လှည့်ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တင်ကားကားကြီးကို စွင့်နေအောင် ကော့ပေးထားလိုက်တယ်။

ကျမရဲ့ ဘောင်းဘီလေးတော့ အောက်ကိုလျှောကျပြီး ကျမခြေချင်းဝတ်မှာ ပုံကျနေပြီ။အဖေ့မှာလဲ စွပ်ကြယ်လမင်းအင်္ကျီလေးပဲ ရှိတော့တယ်။ အဖေ့လီးကြီးက ထောင်တန်းမတ်ပြီး မန်ဖီထောင်နေပါပြီ။

အဖေဟာ ကျမလဲ နောက်ကနေပြီး ကျမရဲ့ တင်ပါးကြားထဲ့ သူ့လီးဒစ်ကြီး မေးတင်ပြီး ရှေ့နောက်ပွတ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ကျမရဲ့ အကိတ်တင်ပါးထွားထွားကြားထဲ လီးကြီးက ခပ်တင်းတင်းလေးညှပ်မြုပ်နေတယ်၊ အဲလောက်ထိ ကျမတင်က ကိတ်တာ။ အဖေက ချက်ချင်း သူ့လီးကြီးကို ထဲ့မလိုးသေးဘဲ ကျမရဲ့ ကိတ်လှတဲ့ တင်ပါးကို ဖြဲပြီး စအိုဝလေးကို ဖိပွတ်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကို ပိပိ ဝထဲ ဖိနှစ်လိုက်တယ်။ 

“ အ...အ အဖေ့  ”

ဒစ်ကြီးဟာ ကျမရဲ့ ပိပိ အရည်တွေနဲ့ ဖလွပ်ကနဲ့ နွေးထွေးစွာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် တိုးဝင်လာတယ်။ အဖေက အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သူပိပိ စိတ်ရှည်စွာနဲ့ ဒစ်ခေါင်းပဲ မြုပ်ထားပြီး လက်တွေက ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေတယ်။

“  အ... အဖေရယ် ထပ်ထဲ့လိုက်တော့လေ ဟင့် ”

ကျမက အဖေ့ရဲ့ လီးကြီးကို တချောင်းလုံး သွင်းစေချင်နေပြီလေ။

“  ကျွတ် ... ခံရခက်လိုက်တာ ဖေရယ် ”

ကျမလဲ တင်ပါးကြီးကြီး နဲနဲ နောက်ကို တွန်းပြီး အဖေ့လီး ဝင်လာအောင် ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကို ပိပိနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှစ်စုပ်ယူမီတော့မှ အဖေက သူလီးကို နဲနဲ ဖိသွင်းတော့တယ်။

“  အ.... ကျွတ် .. ရှီး ”

အဖေ့လီးကြီး ကျမအဖုတ်ထဲ တဝတ်လောက်ဝင်လာတယ်။ 

ကောင်လိုက်တာရှင် ။ကျမဟာ ယောင်္ကျားလိုးတာ ခံဖူးပေမယ့် ခုလို ခံနေရတာလောက် မကောင်းခဲ့ဘူး။  ခု အဖေ့လီးကြီး က အဖုတ်ထဲ နံရံတွေကို ထိခတ်ပွတ်ရှပြီး ထစ်ထစ်နဲ့ ကြပ်သိပ် တိုးဝင်လာနေတာ  စိတ်ထဲ အီစိမ့်နေတာပဲ။ 

“ အီး အဖေရယ် .... သမီးကို ....ဟင့် ”

ကျမ ရဲ့ စိတ်မရှည်တဲ့ လိုးလားတောင်းတသံလေးကို ကြားရတော့မှ နို့ပေါ်က လက်တွေကို ခါးပေါ်ရွေ့ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိတွန်းလိုက်တော့တယ်။

“ အား... ရှီး....ဖေရယ်... ”

အဖေ့လမွှေးတွေ ကျမရဲ့ တင်ပါးနဲ့ စောက်ဖုတ်ခုံကို လာတွေ့တဲ့ အထိအတွေကြောင့် အဖေ့လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲ တင်းကြပ်နေတာပဲ။

ကျမ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေဟာ ခုချိန်မှာ အဖေ့ရဲ့ လီးတန်တုတ်ကြီးကို ဆွဲစုပ်ငုံထားပြီး ညှစ်ထားမိနေပါပြီ။လင်နဲ့ အလိုးခံဖူးပေမယ့် အဖေရဲ့ အလိုးခံနေရတဲ့ အသိက စိတ်ကိုပိုကြွလာစေတယ်။

“ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ သမီးအဖုတ်လေးက တင်းကြပ်နေတုန်းပဲ ....အဖေ ဆောင့်တော့မယ်နော် သမီး...

“  ဟုတ် .... ဖေ  ”

အဖေ့ဟာ သူ့လီးကြီးကို တလက်မ လောက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိကပ်လိုက်နဲ့ ၅ ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ တခါ တဝတ်လောက်ထိ ဆွဲထုတ်လိုက်၊ အဲ နောက် ၁၀ ချက်လောက် ဆွဲစောင့်လိုက်လုပ်ပြီးမှ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်တော့တယ်။

ဖက် ဖက် စွပ် ဇွိ ပလပ် ဖွက် ဖြိ

နောက်ကနေ အားမန် နဲ့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျမကလဲ ပိပိအတွင်သားတွေနဲ့ ချိန်ကိုက် လီးကြီးကို ညှစ်ပေးမိအောင် အဖေ့ ဆောင့်ချက်တိုင်း အမီလိုက်နေရတယ်။

“ ပြွတ်...ဒုတ်....အာ...အ...ဒုတ်...အ....ဒုတ်...အင့်....ရှီး ကောင်းလိုက် အဖေရယ်...အား ရှီး ”

အဖေ ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာတယ်။ အချက် ၃၀ လောက် ဆောင့်ပြီး အဖေက ခဏရပ်ပြီး

“  သမီး ညောင်းနေမယ် အဖေတို့ကုတင်သွားမယ် 

ဆိုပြီး အဖေဟာ သူ့လီးကြီး မချွတ်ဘဲ ကျမခါးကို ဖက်လျက်က တရွေ့ရွေ့နဲ့ နောက်ဆုတ်ပြီး အိပ်ခန်း ကုတင်ဆီ လီးအကျွတ်မခံပဲ ဆုတ်လာနေတယ်။

ကုတင်နားရောက်တာနဲ့ အဖေက ကုတင်ပေါ်ဖင်ထိုင် ချပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ ကျမက အပေါ်က ထပ်လျက် ပါသွားတယ်။ ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ ဆန္ဒကို သိပြီး အဖေ့ကို ကျောပေးအနေအထားနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ငတ်နေတာ ကြာနေတဲ့ ကျမ ဟာ အဖေ့လီးပေါ် အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျဆောင့်ချနေမိတယ်...။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရမ်းခါနေတဲ့ ကျမရင်သားတွေကို အဖေ့က နောက်ကနေ  အိမ်ယာကနေ ကိုယ်ကို ထသိမ်းဖက်ပြီး  အသာအယာ ပွတ်နေတယ်။

"ဖျစ် … ပတစ် စွိ … ဖွတ်…  စွပ်"

ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ကျမပိပိက အရည်တွေကြောင့် အသံတွေက အခန်းထဲညံနေတယ်။ စောက်ရည်နံ့တွေကလဲ အိပ်ခန်းထဲ ကြိုင်လှိုင်လာတယ်။

“ ဆောင့်ချ သမီး ဖေ အရမ်းကောင်းတယ်  သမီး ”

အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်ချပြီး ကျမလဲ အဖေ့ဘက် မျက်နှာမူချင်လို့လီးကိုမချွတ်ပဲ လှည့်လိုက်တယ်...။ ခြေထောက်နဲ့အဖေ့မျက်နှာနား ရောက်တော့ 

“  ကန်တော့နော် ဖေ ...ခ်ခ် ”

အဖေ့ကို အိပ်ယာထဲ ပြန်တွန်းချ မျက်နှာမူပြီးတာနဲ့ ကျမလဲ အဖေ့လက်မောင်းနဲ့ဂျိုင်းကြား လက်ထောက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်တော့တယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကျမ ရင်သားတွေဟာလဲ ရမ်းခါနေတယ်။

“  အား.... ရှီး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်...

အဖေလဲ အောက်ကနေ ပိပိထဲ သူ့လီးကြီးကော့ကော့မွှေနေတယ်။

“  ဆောင့် ဆောင့် သမီး ”

ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ အားပေးမှုကြောင့် မနားတမ်း အချက် အစိတ်လောက် ဖိဖိဆောင့်လိုက်တော့..စိတ်ထဲ အားရပြီး ပိပိအထဲက ပွစိပွစိ ဖြစ်ကာ အဖေ့ လဒစ်ကိုဆွဲစုပ် ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အားးးးး သမီး အဖေ ပြီးချင်လာပြီ ... သမီးပြီးပြီမဟုတ်လား ”

“  ဟုတ် အဖေ  ”

အဲဒီတော့မှ အဖေဟာ ထလာပြီး ကျမကို ပွေ့ယူကာ ကုတင်ပေါ်အသာအယာလှဲပြီး လှေကြီးထိုးနည်းနဲ့တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်တော့တယ်...။

“  အား ရှီး ကောင်းလိုက်ဖေရယ်.... ”

“ ဖေ သမီး အဖေ့ အရည်တွေ သောက်ချင်တယ်...သမီး ပါးစပ်ထဲ ပြီးပေး၊ အဖုတ်ထဲ မထည့်နဲ့  ”

အဖေလဲ ပြီးခါနီးမှာ သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲကနေ ပလွတ်ငနဲ နေအောင် ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမ ပါးစပ်နား လာတေ့တယ်....။

ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ရောက်တာနဲ့ အဖေ့လီးတန်ကြီးဟာ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ဖြစ်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ကျမ အာခေါင်ထဲ တဖြီးဖြီးနဲ့ ဝင်လာတော့တယ်။

ကျမလဲ ဝင်လာတဲ့ အဖေ့သုတ်ရည်တွေကို စုတ်ရင်း အဖေ့ ဥတွေကို လက်လေးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေမိတယ်...။

သုတ်တွေကိုလဲ မထွေးထုတ်ပဲ မြိုချပစ်တယ် ။

အဲဒီနောက် အဖေဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက်ကျလာကာ ကျမရဲ့ အဖေ့သုတ်ရည်တွေနဲ့ ပေပွနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဖိကပ် စုတ်ယူနေတော့တယ်..။

“  ဟင် ဖေ မရွံဘူးလား ခ်ခ် ”

“ သြော် သမီးရယ် ဖေ့အရည်တွေပဲလေ ရွံစရာလား လို့.... ”

အတန်ကြာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုတ်လိုက်တော့ ခုနက ညှီစို့စို့ အနံ့တွေရော ယုံပတီသီးလို ပျစ်ချွဲချွဲ အရည်တွေရော ပြောင်ကုန်တော့တယ်...။

ကျမလဲ အဖေ့ရဲ့ ကြင်နာတဲ့ အယုအယလေးတွေကို ခံယူရင်း...

“  အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖေကြီးရယ်...သမီးလေ တခါမှ အဲလို မကောင်းဖူးဘူး ”

“  ဒါနဲ့ ဘာလို့သမီးက ဖေကြီးလိုးတာခံရတာလဲ ”

“ ဖေရယ် သမီးက မိန်းကလေးလေ အပြင်မှာ ဘဲထားပြီးလိုက်ကုန်းနေရင် ပတ်ဝန်းကျင်ရော ပြဿနာတွေရော ရှုပ်လာမယ်လေ...ဒီတော့ သမီးရဲ့ဆာလောင်မှုတွေကို ဖေကြီးဆီက ယူလိုက်တာ..ခ်ခ် ..ကောင်းလိုက်တာ ဖေကြီးရယ်...ဒီလိုမှန်းသိရင် သမီးလင်မယူပါဘူးးး ”

“ သြော်  သမီးရယ် ဖေတို့ဟာ သားအဖတွေရော လက်ထပ် အတူနေလို့မရဘူးလေ ... မိသားစုတာဝန်အတွက် အခြားသူစိမ်းတယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ထူ မျိုးဆက်သစ်တွေ ပွါးစည်ရဦးမယ်....လေ နော်.. ”

“  ဟုတ် ဖေ ... ဒါပဲနော် ...သမီးတို့ အမေ လစ်တိုင်း သမီးဆာလောင်မှုတွေကို ဖြည့်ဆီးပေးရမယ်နော်... ”

“  အင်းပါ... သမီးရဲ့ သမီးအမေ အဖုတ်ထက် သမီးအဖုတ်က ပို နုပျိုလက်ဆက်နေတုန်းပဲ ”

စကားတွေ ပြော အမောဖြေနေကြရင်း အဖေ့ ကို ဘေးစောင်းခွ အဖေ့လီးကြီးကို သေချာကြည့်တော့ ကျမရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လတ်နေတဲ့ လီးကြီးက ပြန်မာလာတယ်။

“  အို ဖေ့ဟာကြီးက ထပ်ချစ်ချစ်နေသေးတယ် နော် ဟင့် ... အားရစရာကြီး...ခ်ခ် ချစ်စရာကြီး

ပြောရင်း အသာယာလေး ထုပေးနေမိတယ်...။

အဲဒီနောက် အဲဒီနောက်တော့ ကျမနဲ့ အဖေဟာ လင်တော်မောင် ကိုးရီးယားက မပြန်လာသေးခင်ထိ.....။


ပြီးပါပြီ။






အန်တီဌေး (စ/ဆုံး)

အန်တီဌေး (စ/ဆုံး)

အမရာမောင် ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ညက ကိုသန့်အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက်အတင်းချုပ်လိုးခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ ။ ဒီကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက်ကြည့်မယ် ဟု တွေးနေတုန်း ကိုသန့်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ် ။ခေါင်းကို သူ့ဘာသာနှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံပေါ်တယ် ဒေါ်သန်းဌေး သံပုရာရည်တစ်ခွက်အမြန်ဖျော်ပြီး

“ သား ကိုသန့်သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညကဘယ်လောက်တောင်သောက်ခဲ့လဲဒီခလေး  ”

ကိုသန့်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ်စဉ်းစားနေတယ်။

“ အန်တီဌေးသားကို အောင်အောင်လိုက်ပို့တာလား အောင်အောင် အလုပ်သွားပြီလား ”

တဲ့ဒေါ်သန်းဌေး စိတ်ထဲပေါ့သွားတယ်။အင်းဒီခလေးညက ကိစ္စဘာမှသိပုံမရအိမ်ခန်းထဲက ကိစ္စလည်း သိပုံမရ။

“ သားကို အန်တီကိုယ်တိုင် အခန်းထဲထိ တွဲပို့ပြီး ခြင်ထောင်ပါထောင်ပေးခဲ့တာ ”

ကိုသန့်အံသြဟန်နဲ့

“ ဟုတ်လား အဲ့လောက်တောင်မူးသွားတာလား ”

ဒါနဲ့သားဘာလို့အဲ့လောက်သောက်ရတာလဲဆိုပြီးစကားကိုဆက်ပေးတယ်။ ကိုသန့်လည်း

“ သားချစ်သူက သားကိုအဆက်ဖြတ်သွားလို့စိတ်ညစ်ပြီးသောက်မိတာပါ သူနဲ့သားအတော်တွဲခဲ့တာ ဘာအကြောင်းပြချက်မှမရှိဘဲ ဖြတ်သွားတာ အာ့ကြောင့် ခံပြင်းတာရယ်ဝမ်းနည်းတာရယ်ကြောင့်ပါ  ”

ဒေါ်သန်းဌေးလည်း သူ့တူကို မိန်းမတွေနဲ့ပတ်သက်လို့မခံစားဖို့ခံစားချက်မကုန်ရင်လည်း ဒီလောက်ထိမသောက်ဖို့တရားဟောနေတော့တယ်။ကိုသန့်လည်း အရက်နာကျလို့တရေးပြန်မှိန်းရင်းညကအဖြစ်ကို ပြန်စဉ်းစားနေတယ်။

သူ့အနေနဲ့မူးပေမဲ့အထင်မှားစရာ မမှတ်မိစရာမရှိ သူ့မှာရည်းစားမှမရှိတာ။သူ့အဒေါ်အရင်းဒေါ်သန်းဌေးက ယောင်္ကျားသေတာကြာပြီ။အသက်က ငါးဆယ် အရက်ပု ။လူကောင်က အနေတော်အသက်ထက်အရွယ်ကပိုနုတယ်။

အစကတော့ အဒေါ်ဆိုတဲ့အသိက ထိန်းထားသေးတယ် ။ဒေါ်သန်းဌေးအဝတ်လျှော်ရေးချိုးပြီးထမိန်ရေစိုနဲ့ကို နေ့စဉ်တွေ့ရပါများတော့ သူ့စိတ်တွေဖေါက်ပြန်လာတော့တာပဲ ။အသားမဖြူမညိုနဲ့ ဗိုက်က ခလေး ၃ယောက်လောက်မွေးခဲ့ပေမဲ့ချပ်ရပ်နေတယ်။ တင်သားတွေက တင်းပြီး ကော့တက်နေတယ် ။အဝတ်ကို ဘရပ်နဲ့ကုန်းတိုက်တဲ့အခါမျိုးဆို ဖင်သားဆိုင်တွေက ထမိန်မှာတင်းကားပြီး မီးညောင့်ရိုးအတိုင်းခါးအထိ အချိုင့်အမြောင်းက ခွဲခြားထားတော့ မကြည့်ရမနေနိုင်အောင် ဖြစ်နေရတယ် ။

အန်တီဌေးသားအောင်အောင်တဖြစ်လဲ သူနဲ့ညီကိုတော် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက သူ့မိန်းမအမျိုးတွေဆီသွားလည်မယ်။ သူ့ကိုခေါ်တယ် ။အန်တီဌေးတစ်ယောက်တည်းမို့ငါနေခဲ့မယ်ဆိုပြီး အကြံနဲ့ငြင်းခဲ့တာ ။အရက်လည်းဒီလောက်မမူး ဟန်ဆောင်ကြံစည်ခဲ့တာ ။အခြေအနေမဟန်ရင်လည်း သားအတော်မူးလို့ လူမှားသွားတယ်ဆိုပြီးတောင်းပန်မယ်ပေါ့ ။မထင်မှတ်ဘဲ စားလိုက်ရတော့ ပျော်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်။း အန်တီဌေးလည်း သူ့အကွက်ကို အဟုတ်မှတ်နေတယ် ။

တစ်ခုမကြေနပ်တာကတော့ အန်တီဌေးရဲ့နို့ကို မစိုခဲ့ရတာ စောက်ဖုတ်ကိုသေချာမကြည့်ခဲ့ရဘဲ အလျင်စလို လိုးခဲ့ရတာ ပဲ သူ့ကိုစွဲသွားခိုက်သွားအောင် မလိုးခဲ့ရတော့ နောက် တခါလိုးရတဲ့ အခါတော့လို့စိတ်ထဲကြိမ်းဝါးပြီး မှိန်းနေလိုက်တော့တယ်။ဒေါ်သန်းဌေးလည်း သူ့တူကိုသန့်ဘာမှမသိဘာမှမှတ်မိခြင်းမရှိ လို့စိတ်လက်ကြည်သာနေတယ်။ ညကရုန်းထွက်လို့ရပေမဲ့ ရုန်းမထွက်ဘဲ ခံခဲ့တာကို တွေးမိပြီး ဒီအရွယ်ရောက်မှလိပ်ပြာမလုံ ရှက်မိပြန်တယ် ။

ကိုသန့်ရဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းသူမကို ကိုင်တွယ် လုပ်ကိုင်ပုံကို သဘောကျမိပြန်တယ်။ ဒါမျိုးနဲ့ကင်းကွာတာကလည်း နှစ်မှ မနည်းပဲကိုး ။တူ နဲ့ အဒေါ်ဆိုတာ အသာထား။ယောင်္ကျား နဲ့မိန်းမ စိတ်ကွယ်ရာ ဆိုတာက တကယ့်ကို အခင်းဖြစ်ပွားရာ နောက်တစ်ခုက သူမအိမ်ဆီ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာဆိုပေမဲ့ အိမ်စားရိတ်စားစရိတ်အားလုံး ကိုသန့်ကပေးတယ် ။ကိုသန့်က ဝပ်ရှော့တွင်သံဂဟေလုပ်ငန်း။သူငယ်ချင်းနဲ့စပ်တူဖွင့်ထားတာ သူမအကို ကိုသန့်မိဘတွေမသိ။ 

ကိုသန့်က မိဘချုပ်ခြယ်မှူနဲ့မနေခြင်လို့ကို ဒီလိုစီစဉ်ထားတာ ။နောက်တစ်ခုက ညီအကိုမောင်နှမအားလုံးကို စိတ်နာခပ်ကင်းကင်းနေသူ သူမဆီဆို သူ့အိမ်က လာရှာမှာမဟုတ်ဟု ယူဆပြီးလာနေတာဖြစ်ကြောင်း အောင်အောင်ကိုလည်း သူ့ဆီမှာအလုပ်လုပ်ခိုင်းမယ်ဆိုကြောင်း အောင်အောင်ကလည်း အမေနဲ့သားအတူနေရမဲ့ဟာ ခြံထဲမှာ တဲထိုးပြီး သူ့မိန်းမနဲ့ခလေးနဲ့နေတယ်။

မအေနဲ့တအိမ်ထဲလာမနေဆိုတော့ ကိုသန့်လာနေတာဟာ ဒေါ်သန်းဌေးအတွက်အစစအရာရာကောင်းမွန်တယ် ။အတိုးပေးထားတာလေးက သူမအိုစာမင်းစာ အသားတင်စုယုံ အားကိုးစရာ ရတာပဲ ။ယောင်္ကျားက အရက်သမား ဒင်းကြောင့်ပဲဆွေခန်းမျိုးခန်းပြတ်ရပြီ ။မာနနဲ့ယောင်္ကျားသေပြီးလည်း မဆက်သွယ်ခဲ့ပေမဲ့ ကိုသန့်တစ်လလောက်သူ့အိမ်လာနေတာ မာနတွေပြန်ရလာ ယုံကြည်မှုတွေပြန်ရလာခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့်လည်းပါတာပေါ့။ ကိုသန့်ကိုရုန်းကန်မထွက်ဘဲ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တာ။ နောက်တစ်ခုက သူမအနေနဲ့ရာသီသွေးမပေါ်တာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ ။ကိုသန့်သုတ်ရည်အတွက်မစိုးရိမ်ရတော့ ကိုယ်ဝန်မရနိုင် ညနေမိုးချုပ်တဲ့အထိ ကိုသန့်ကတော့အပြင်မထွက်။

ဒေါ်သန်းဌေးရပ်ကွက်ထဲငွေတိုးလေးတွေစုဖို့ထွက်သွားမှ အခန်းထဲကထွက်ထမင်းစားရေမိုးချိုးပြီးအပြင်ထွက်တယ်။ကိုသန့်ညနေပိုင်းပြန်ရောက်တော့ အိမ်မှာရပ်ကွက်ထဲက ဒေါ်သန်းဌေးဘော်ဒါမိန်းမတွေအဖွဲ့ကြနေတယ် ။ကိုသန့်ခေါင်းကလေးငုံ့အရိုအသေပေးပြီး ဝင်လာတော့ ဒေါ်သန်းဌေးက

“ ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ ”

“ အလုပ်ထဲခနသွားကြည့်တာပါ အန်တီဌေး ”

ဒေါ်သန်းဌေးကသူ့တူကိုသန့်အကြောင်းရွှန်းရွှန်းဝေအောင်အမွှန်းတင်ပြောပြတယ်။ လေးဆယ်ကျော်တန်းမိန်းမတစ်သိုက်က အရွှန်းဖောက်တယ် ။မဌေးကို ဒီကနေ့ကစပြီး အဒေါ်တော်ပါရစေ တဲ့ငါ့တူက အသက် ၂၅ရှိပြီ။ မိန်းမတွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူး ။အလုပ်ပဲ ငါဒုက္ခရောက်တာကြားလို့ သူလာနေပေးတာ အောင်အောင်က ကိုသန့်စကားနားထောင်တယ်။

ဒါ့ကြောင့်လည်း ငါလှမ်းခေါ်တာနဲ့ရောက်လာတာ ငါ့တူက ညဉ်းတို့ကို စိတ်ဝင်စားလို့များကတော့ ငါ့အကြွေးမပေးနဲ့ဟု ပြန်ပက်တယ်။ကိုသန့်ထမင်းစားခန်းထဲကနေမသိမသာအကဲခတ်ကြည့်တော့ သူ့အဒေါ်သူငယ်ချင်းတွေက တင်တောင့်တောင့်တွေ ဆွဲဆောင်မှုအပြည့် ။

သူ့အဒေါ်စကားကြောင့်သာ ဟန်နဲ့ပန်နဲ့အရက်ပုလင်းကို မမြင်ကွယ်ရာကနေငှဲ့ပြီး ဟင်းနဲ့မြည်းနေတယ်။ အသင့်ဝယ်လာတဲ့ကြာဆေးကိုလည်းလိုရမယ်ရကြိုသောက်ထားတယ်။သူထမင်းစားနေတာလားဆိုပြီးဒေါ်သန်းဌေးက လာကြည့်တော့ ပုလင်းကိုတွေ့သွားတယ် ။

ဟိုကောင်မတွေမမြင်စေနဲ့ဆိုတဲ့အမူအယာပြပြီး သားလေး အကုန်ထည့်စားနော်ဆိုပြီးအသံမြှင့်ပြောတယ်။မိန်းမတစ်သိုက်ရဲ့စကားဝိုင်းပြီးတော့ သူလည်းအတော်ထွေနေပြီဆေးစွမ်းကလည်း လီးကိုသံချောင်းလိုမာနေပြီ။သူကတော့ အမူးဇာတ်ကို ပြန်သွင်းဖို့အန်တီဌေးအလာကိုစောင့်နေတယ်။ 

သားလေး သိပ်မသောက်ပါနဲ့ဆို ငါ့တူနဲ့တော့ ဆိုပြီးဇာတ်ကျိုးခြင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ သူ့ကို လာလာအခန်းထဲသွားအိပ်ဆိုပြီးလက်တွဲခေါ်တယ်။ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်နေတဲ့သူ့ဘေးဝင်ထိုင်ပြီးငါ့တူလေးအသဲကွဲလောက်အောင်အဲ့ကောင်မက ဘယ်လောက်ချောလဲ လို့မေးတယ်။အလကားပါအန်တီဌေးလောက်တောင်မလှဘူးလို့ သူက မူးတဲ့အသံနဲ့ပြောတယ်။

“ ဒါများသားရယ် မေ့ပလိုက်ပေါ့ ”

“ မေ့လို့ရတယ် သားမှာ ညညအဖော်ပြုပေးမဲ့လူရှိရင် သားသူ့ကိုမေ့လို့ရမှာ  ”

ဒေါ်သန်းဌေးလည်း ခနတော့ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး

“ အပိုင်းထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်လောက်အန်တီဌေးခေါ်ပေးမယ်လေ ”

“  အဲ့လိုလည်းမဟုတ်ဘူး အန်တီဌေးရယ် ”

“ သားပြောတာနားမလည်ဘူး ”

သူတို့တူအရီး အဖေါ်ဆိုတဲ့စကားရပ်မှာ အတော်ကြာဟုတ်တယ်မဟုတ်ဘူးလုပ်နေကြသေးတယ်။နောက်ဆုံးတော့ အန်တီဌေးကို ဒီညလာအဖေါ်ပြုပေးဖို့တောင်းဆိုတော့ လာအိပ်ပေးမည် ဟုသဘောတူတယ်။

ကိုသန့်ကတော့ မီးမှိန်မှိန်လေးရဖို့မီးလုံးပြောင်းထွန်းလိုက်တယ်ရင်လည်းခုန်နေတယ်ဒေါ်သန်းဌေးကတော့ လက်ပြတ်အကျီၤပြောင်းဝတ်ပြီး သနပ်ခါးရေကြဲ လိမ်းလိုက်သေးတယ်အိမ်သာထဲမှာရေနဲ့သူမဟာကို သေသေချာချာဆေးတယ်။

သူမအနေနဲ့စဖို့ကလည်းမဖြစ်နိုင်အဒေါ်အနေနဲ့ဆိုတော့ ကောင်လေးစိတ်ကြွအောင်တော့ သူမအသက်အရွယ်အရ ဘယ်လိုနေဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာသိပါတယ်။ ကိုသန့်က ပါးပါးနပ်နပ်နဲ့ဝင်လာနိုင်ပါ့မလား  ။ ဟူး ဒီညတော့ဖြစ်ခြင်မှဖြစ်မှာလို့သူမ စဉ်းစားမိပြန်တယ်။မီးတွေပိတ်ပြီးအခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်တယ် ။

ကိုသန့်ကအိပ်ယာထဲမှာ ဒေါ်ဌေးလည်းကိုသန့်ဘေးဝင်လှဲရင်းတင်းရင်းစွင့်ကားတဲ့သူမတင်ကိုကိုသန့်ဘက် ကော့ပေးထားရင်း လက်က သားအိပ်တော့ဆိုပြီး လှမ်းပွတ်လိုက်တယ် ။သူမရဲ့ရနံ့ သူမတင်သားက စွဲဆောင်ပြေီဆိုတာလှည့်မကြည့်လည်းသိတယ်။

ကိုသန့်ကတော့ သူ့အဒေါ်ရဲ့တင်သားကို လက်နဲ့ပွတ်ခြင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းနေရတယ်။ တံတွေးတွေကြိတ်မြိုချနေရတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးအိပ်ယာထဲရောက်တာအတော်ကြာတဲ့အထိ အခြေအနေမထူးသေး။ ကိုသန့်လည်းတွေးရင်းကြံရင်း အကြံတစ်ခုရတယ်။

ဒါကြောင့်သက်ပြင်းကို အသံမြည်အောင်ချတော့ သူ့အဒေါ်သူ့ဖက်လှည့်လာတယ်သားအိပ်မပျော်ဘူးလား လို့နဖူးလေးကို စမ်းရင်းကိုသန့်လည်း သူ့အဒေါ်လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ပြီးအန်တီဌေး သားအိပ်မပျော်တာများနေပြီ အဲ့လို ဖြစ်တာများရင် သားအိပ်နေရင်းလမ်း ထလျှောက်တာတို့ဖြစ်တတ် တယ်။ နောက်ပြီးစိတ်ထဲပေါ်တာအကုန်လုပ်တော့တာ ဘာမှမသိတော့ဘူး အသိစိတ်မရှိတော့ဘူး သူစိမ်းနဲ့ဆိုမဖြစ်ဘူး။ ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းမှ အဆင်ပြေမှာဒါကြောင့်ပါ ။ဒီညအဲ့လိုဖြစ်ဖို့များနေတယ်လို့ပြောပြီး အချိန်အနည်းငယ်စောင့်နေတယ် ။

ကိုသန့်ခြင်ထောင်လှပ်ပြီး ထထွက်လိုက်တယ် ။သားဘယ်ကိုလဲဆိုတော့ စကားကိုပြန်မဖြေ ။အခန်းတံခါးကို ဂျက်ဖြုုတ်ပြီး အိမ်သာဘက်ထွက်လာတယ် ။နောက်ကနေ မီးဖွင့်ပြီး ဒေါ်သန်းဌေးလိုက်လာတယ် ။တကယ်ဖြစ်နေတာလားလို့လည်းဇဝေဇဝါ။ ကိုသန့်ကတော့ ခပ်တည်တည် ။အိမ်သာထဲမဝင်ဘဲ သူ့အဒေါ်ဘက်ကိုလှည့် ပုဆိုးကိုလှန်ပြီး သေးပေါက်နေတယ်။ 

ဆေးအရှိန်ကြောင့်ထောင် မတ်ကြီးထွားတောင်နေတဲ့ လီးကို ဒေါ်သန်းဌေး ငေးနေတယ်။ ပုဆိုးကို ပြန်ချပြီးအခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတော့ မီးတွေပိတ်ပြီး နောက်ကနေလိုက်ရတယ် ။ခြင်ထောင်ထဲရောက်တော့ကိုသန့်က ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတယ် ။

ဒေါ်သန်းဌေးလည်းအခြေအနေ အကဲခတ်ပြီးဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်။ကိုသန့်က ပုဆိုးဆွဲလှန်ပြီး သူ့လီးကို လက်နဲ့ဆွနေတယ် ။အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပုံနဲ့ ကိုသန့်မျက်လုံးအသာလေးဖွင့်ကြည့်တော့ သူ့လီးကို အဒေါ်က အာရုံစိုက်နေတယ်။ဒေါ်သန်းဌေးလက်ကို စမ်းမိသလိုနဲ့ လက်ကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် ။လီးနဲ့လက်နဲ့ထိနေပေမဲ့အန်တီဌေးလက်က လက်သီးဆုပ်ထားတယ် ။သူလည်းမျက်စိမှိတ်ရက်ကလက်သီးစုပ်ကို ဖြေပြီး သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ထုခိုင်းတယ်။

ဒေါ်သန်းဌေးလည်း အံသြတာရယ်ရင်တုန်တာရယ်နဲ့ အစကတော့ ကိုသန့်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကိုသန့်ကိုကြည့်တော့ သိပုံမရတော့ စိတ်ရဲတင်းလာတယ်။ ကိုသန့်ကဒါကိုသိတယ် သူ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ အန်တီဌေး အသာအယာလေးထုပေးနေတယ်။ လက်တစ်ဖက်သူ့လအုကို ပွတ်ပေးနေတာများ တကယ့်ကိုအရသာ။ သူလည်းပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလိုက်တယ် ။အန်တီဌေးက တကယ့်ပညာသယ် ။ သူ့ပေါင်တွင်းကြောတွေကအစ လက်နဲ့ပွတ်နေတယ် ။

သူလည်း အန်တီဌေးဖင်ကို ပြန်ပွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ကိုသန့်လည်း ပြန်ကုန်းထရင်း ဂွင်းထုပေးနေတဲ့အန်တီဌေးမျက်နှာကိုဆွဲယူပြီး နုတ်ခမ်းကို ညင်ညင်သာသာစုပ်ယူလိုက်တယ် ။ဒေါ်သန်းဌေးလည်း ပြန်စုပ်ရင်း လျှာနဲ့ပြန်ကလိလိုက်တယ် ။လျှာခြင်းနှစ်ဦးသားကလိကြရင်းစုပ်ကြရင်း ဒေါ်သန်းဌေးသိလိုက်တာက သူ့တူ ဟန်ဆောင်နေတာ သူ့ဆီပါးပါးနပ်နပ်ဝင်လာတာဆိုတာသိလိုက်တယ် ။စိတ်ထဲကလည်းကျေးဇူးတင်နေမိတယ်။

ကိုသန့်ကလည်း သူ့အဒေါ်စိတ်ထဲက အရာကို လက်ဝါးခြင်းအောက်မှာဆုပ်ကိုင်ရင်း အပြန်ပြန်အလှန်လှန် လက်ချောင်းခြင်းမက်ဆေ့ပို့တဲ့အနေနဲ့ သူက အန်တီဌေးလို့ စိတ်ထဲကခေါ်တဲ့အနေနဲ့သုံးချက်ကုပ်ရင် အန်တီဌေးက တူလေးလို့နှစ်ချက်ပြန်ကုပ်တယ် ။သေချာသလောက်ရှိတော့မှ ကိုသန့်နမ်းနေတာကို အသာကလေးခွါပြီး အန်တီဌေးလို့ခေါ်တော့ သား လို့ပြန်ထူးတယ် ။သူတို့ပြန်နမ်းကြတယ် ။အနမ်းက ပိုပြင်းလာတယ် ရမက်လည်းထန်လာတယ်။

သူတို့နှစ်ဦးကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီးမတ်တပ်ရပ်နမ်းကြတယ်။ ကိုသန့်ကနမ်းရင်းချစ်တယ်လို့တဖွဖွပြောတယ် ။အန်တီဌေးကလည်း တို့လည်းချစ်တယ်လို့ညုတုတုနဲ့ပြန်ပြောတယ် ပြီးတော့အခန်းမီးလုံးကို လင်းတာနဲ့ပြန်ပြောင်းထွန်းလိုက်တော့ တခန်းလုံးလင်းသွားတယ် ။ကိုသန့်ဘာလို့ပြောင်းထွန်းတာလဲလို့သူမမေးတော့ အန်တီဌေးအလှကို ကြည့်ခြင်လို့ဟုကိုသန့်ကဖြေတယ် ။

ဒေါ်သန်းဌေးလည်း သူ့ကိုသူအံ့သြနေတယ် ။သူ့သားအငယ်ဆုံးနဲ့မှရွယ်တူ တူအရင်းမိမိအသက်နဲ့တစ်ဝက်လောက်သာ တူအရင်းကိုအပေါ် ချစ်သူလိုရင်ခုန်နေမိတယ် ။မစဉ်းစားနဲ့ဆိုပြီးခံစားချက်တွေလွှတ်လိုက်တော့တယ် ။ကိုသန့်က အန်တီဌေးကို ကျေးဇူးတင်တယ် တဲ့။

ဘာလို့ ဟု သူကရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့ပြန်ကြည့်ရင်းမေးတော့ ညက သားလုပ်တာကို မငြင်းလို့ လက်ခံပေးလို့ဆိုတော့ ဒါဆိုသားကသိတယ်ပေါ့ ဆိုတော့ သူမစိတ်ဆိုးမှာကြောက်လို့ပြာပြာသလဲတောင်းပန်ရှာတဲ့ သူ့ကို မဆိုးပါဘူးကွယ် သားကပေါ်တင်တောင်းဆိုရင်တောင် အန်တီဌေးခွင့်ပြုမှာပါလို့ ဒေါ်သန်းဌေး စေတနာရေစီးကမ်းပြိုပြောမိတယ် ။

ဒိန်းဒလိန်းနတ်ကသူမကို ဝင်ပူးသွားပြီမဟုတ်လား အန်တီ့လို အဘွားကြီးကို ငါ့သားက ဘာတွေကြည့်ကြိုက်တာလဲ လို့မေးတော့ ကိုသန့်က အန်တီဌေးက အပျိုတွေထက်လှတယ် ။သားလည်းအန်တီဌေးရေချိုးနေတာသနပ်ခါးလိမ်းတာ မြင်ရတာများတော့ အဒေါ်ဆိုတာပျောက်သွားတယ်။ဘယ်လိုမှ တားဆီးလို့မရအောင် ဖြစ်သွားတယ် ။ချစ်တယ်အန်တီဌေးရယ်ဆိုပြီး ပြန်နမ်းတယ် ။ဒီတခါတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက အလွှာတွေကွာကျသွားတယ် ။စည်းတွေမရှိတော့ပျက်ပြယ်သွားကြပြီ။

ကိုသန့်ကဌေး လို့ခေါ်လို့ရလားဆိုတော့ရတယ် လို့အန်တီဌေးကဖြေတယ် ။မောင်လို့ခေါ်ပါလားဆိုတော့ ပါးစပ်မရဲသေးဘူးတဲ့ အင်္ကျီတွေအကုန်ချွတ်လိုက်တော့ နို့ကလေးတွေမသိမသာတွဲရုံမှအပ အတော်ကလေးကို ကျန်နေသေးတဲ့ အလှတရား ။ နို့တွေကို စို့ပေးနေတဲ့ကိုသန့်ခေါင်းကို အန်တီဌေးက ပွတ်သက်ပေးနေတယ် ။ကုတင်အောက်မှာဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး သူ့လျှာကချက်ကိုဆင်းသွားတယ်။ချက်ကနေ အောက်ကိုဆင်းတော့ အန်တီဌေးက အထိတ်တလန့်

“ သားဘာလုပ်မလို့လဲ ဘုန်းနိမ့်ကုန်မယ်  ”

ခေါင်းကို အတင်းဆွဲတင်တယ်သူက အန်တီဌေးကိုပြန်တွန်းပြီး ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်တယ်။ကုတင်စပ်နားအထိ ဆွဲယူ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားပြီးအတင်းယက်လိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်နံ့ကိုရှူရင်း အတင်းယက်နေတော့ အန်တီအရှုံးပေးလိုက်တဲ့ အနေနဲ့ပေါင်တွေတင်းထားတာလျှော့ချလိုက်တယ်။

သူကလည်း အရှိန်ကိုလျှော့ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာနဲ့ခွာကြည့်တော့စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားညိုညိုတွေကဆင်နားရွက်လို တံခါးရွက်လို တဖက်ဆီစောက်စိကလည်း သာမန်ထက်ကြီးတယ် ။အသက်ကြီးတာကြောင့်လားမသိအမွှေးတွေက သိပ်မနက်ဟုထင်ရတယ်။ကြည့်ရင်းက အဒေါ်အရင်းကို ငါယက်နေရပါလားလို့အသိဝင်လာတော့ စိတ်ကပိုကြွလာတယ် ။

အမှန်ပြောရရင် သူက ဗာဂျာမှာဆရာ။ဖာသည်မတောင် သူ့ကိုစွဲတာသူ့လက်စွမ်းအဲ လျှာစွမ်းကို ပြလိုက်တော့တယ်။ ဆင်နားရွက်တံခါးတွေကနေ အစိကို ခလုတ်တိုက်တာနဲ့စလိုက်တာ ။အန်တီဌေးခါးတွေကော့အသံတွေထွက်လာတယ်။

ဒေါ်သန်းဌေးလည်း ကိုသန့်ဒီလောက်ဒီကိစ္စကို အတွေ့အကြုံများမယ် မထင်ထား။စောက်ဖုတ်ထဲက အကြောတွေပါ အီစိမ့်နေတယ် ။ကောင်လေးအရမ်းတော်တာပဲသေသွားတဲ့ယောင်္ကျီားနဲ့တခြားဆီပဲ။သူ့လီးကိုသာစုပ်ပေးရတာ ဘယ်လိုစုပ်ဆိုပြီးခိုင်းသေးတာ ကြာတော့သူလည်း ယောကျ်ားတွေကိုဘယ်လိုစုပ်ပေးရင် မြန်မြန်ပီး အရသာဖြစ်သလဲသိလာရကျွမ်းလာရတယ်။ လီးစုပ်သက်သက်နဲ့သူ့ကိုတောင်မလိုးတော့တာ သေတဲ့အထိပဲ။

ဒါ့ကြောင့်လဲ အပျိုရှုံးရအောင် သူ့တင်တွေမှာ အဆီအနှစ်ကျန်တာ။ပေါင်ကြားထဲမှာ ကိုသန့်ကအစွမ်းပြနေတာ ဒေါ်သန်းဌေးအတော်ကောင်းလာတယ်။ထထိုင်ပြီးပေါင်ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ကိုသန့်ခေါင်းကို ကိုင်ရင်းနဖူးကဆံနွယ်စလေးတွေ သက်တင်ပေးတော့ သူမကို မော့ကြည့်တယ်။ အဲ့လိုယက်ပေးနေရင်းမော့ကြည့်တာက သူမရဲ့ကာမမီးကို အရှိန်တင်လိုက်တာပါပဲ ။ခလေးလေးရယ်ကောင်းလိုက်တာမောင် ရယ်ကောင်းလိုက်တာလို့ ပြောနေမိတယ် ။

ကိုသန့်လည်း သာမန်ထက် ကို ကြာကြာယက်ပေးနေမိတယ် ။လိုးဖို့အချိန်တန်ပြီဆိုတာသိတော့မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး သူမပေါင်ကို ဖြဲလိုက်တယ် ။လီးဒစ်နဲ့အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးတော့ အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆွဲဖြစ်နေတဲ့ အန်တီဌေး။တဖြည်းဖြည်းခြင်းလီးဒစ်ကို ထိုးတော့အောက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ အန်တီဌေး။

“ အား အ အား အင်းအင်း ”

ညီးတာက ဖာသယ်မတွေထက်တောင်ကျယ်သလိုပဲ တဖြည်းဖြည်းခြင်းအထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်းသိလာရတာက မနေ့ကထက်ပိုစီးစီးလေးလုပ်နေရသလိုပဲ အန်တီဌေးအသံလေးက သူ့ကို ထန်လာစေတယ် ။အောက်ကနေ အန်တီဌေးက ပြန်ဆောင့်ပေးနေတယ်။ အန်တီဌေးကို ဆွဲယူပြီး အပေါ်ကိုတင်ပေးတော့ အော်ညည်းပြီး စောင့်လိုက်တာ ပြီးတော့ စကောဝိုင်းပုံစံနဲ့သူ့လီးကို ချွတ်ယူနေတယ် ။တော်သေးတယ်။ ကြာဆေးသောက်ထားပေလို့။

ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ဒေါ့ဂီဆွဲတော့ သူ့ဆောင့်လိုးချက်ကတကယ်ကြမ်းတာဒါတောင်အားမရ ။ကြမ်းပြင်မှာလေးဘက်ထောက်တော့ သူမှန်းပြီး ဂွင်းထုခဲ့ရသော အိုး ဘယ်တော့မှ မဖြစ်နိုင် မှာမဟုတ်ဘူး ဆိုသော သွေးသား အရင်းအချာ ဆိုတဲ့အသိကအခန်းထဲမှာ တဖတ်ဖတ်နဲ့ဆောင့်လိုးသံညည်းသံနဲ့ ကိုသန့်အမြန်ဆုံးအကြမ်းဆုံးခါးသိမ်လေကို ပစ်ပစ်သွင်းဆောင့်ရင်း သားအိမ်ကို ထိအောင်အားကုန်ဆောင့်လိုက်တာ အန်တီဌေးလည်းပြီးခြင်လာတယ်။နာပေ အောင့်ပေမဲ့ဖင်ကို ပိုကောင့်ပေးမိတယ်။

“ သားရေ......မောင်ရေ.......ဆောင့် ဆောင့် နာဆောင့်လို့အော်လိုက်မိတယ် ”

ကိုသန့်ရဲ့သုတ်ရည်တွေသူမ ကိုယ်ထဲပန်းထည့်လိုက်တာ များမှများသူမဆီက ထွက်တဲ့အရည်ပါပေါင်းပြီးပြန်လျှံထွက်လာကြတယ်။ ကိုသန့်ကပညာတတ်မို့လားမသိ ။ အောင်အောင်တို့နဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှေ့မှာ အနေအထိုင်ကောင်း တယ်။ ပြောစရာသတိပေးစရာမလို ။ညပိုင်းကျမှ လင်မယားအသွင်ပြောင်းကြရတယ် ။အခေါ်အပြောကလည်း မိန်းမ ယောင်္ကျားဆိုပြီး လင်မယားလိုပြောင်းသွားကြတယ် ။ 

ကိုသန့်လည်းအန်တီဌေးက မလိုးခင်တချီပြီးအောင် မှုတ်ပေးတာအပေါ် စွဲနေပြီ ။ဆေးမပါကြာကြာလိုးနိုင်လာတော့ အပေးအယူမျှလာတယ် ၄ လလောက်အကြာမှာ ထူးဆန်းတာတစ်ခုဖြစ်လာတယ် ။ဒေါ်သန်းဌေးရာသီတွေလာတာပဲ ။သွေးဆုံးပြီဆိုပြီး ခါမှ သူတို့ကွန်ဒွန်းသုံးလိုက်သေးတယ်။

နောက်တော့ ဒီအတိုင်းစခန်းသွားကြပြန်တယ်။ ဒေါ်သန်းဌေးကိုယ်ဝန်ရတော့တယ်။ ဒီတော့ စစ်ကိုင်းခြောင်မှာတရားအားထုတ်ဖို့သွားမယ်ဆိုပြီး ရန်ကုန်မှာ တိုက်ခန်းငှါးပြီး ခလေးလေးဘက်ထောက်မှ တရားစခန်းပြန် ထွက်လာတဲ့ပုံစံဖမ်းရတယ် ။

ကိုသန့်ကတော့ တစ်ပတ်တခါသွားရတယ်။နောက်တော့ခလေးမွေးစားဖို့ခေါ်သလိုလိုနဲ့ ကိုယ့်ရင်သွေးကိုပြန်မွေးရတယ်ခလေးကိုတော့ ဖေဖေမေမေ ၂ယောက်စလုံးကို ခေါ်ဖို့သင်ရတယ်။ ကံကောင်းတာက သူတို့အနေအထိုင်ရယ် တူအရီးအရင်းဆိုတာရယ် ပရိယာယ်ရယ်ကြောင့် ဘယ်သူမှမရိပ်မိ ။ ခလေးမွေးပြီးမှ ဒေါ်သန်းဌေးပိုလှလာတယ် ။ လူပျိုကြီးသူဌေးတစ်ယောက်ကလာတောင်းတဲ့အထိပါပဲ။


ပြီးပါပြီ။