မရီတင် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - ငနက်ကျော်
(01)
ကျွန်တော် ဆယ်တန်းနှစ်လောက်ကပေါ့ဗျာ။ တစ်ရက် ကျွန်တော်ကျောင်းဆင်းတော့ နည်းနည်းစောသေးတာနဲ့။ အန်တီလေးကိုရုံးမှာဝင်ကြိုလိုက်မယ်ပေါ့။ ကိုယ့်အတွေးလေးနဲ့ကိုယ်လျှောက်လာတာ ရုံးနားလည်းရောက်ရော
" ဟဲ့ ကိုရဲ ဘယ်သွားမှာလဲ"
အသံကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့အိမ်နားကမရီရီဆွေ ဖြစ်နေတယ်.။ သူက အန်တီလေးနဲ့တစ်ရုံးတည်းမှာလုပ်တာ
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး အန်တီလေးကိုလာကြိုတာ"
ကျွန်တော့အပြောလည်းကြားကော မရီကပြုံးစိစိနဲ့
" နင့်အန်တီလေး ဒီနေ့အစည်းအဝေး ရှိလို့နောက်ကျမယ်ဟဲ့ . ငါလည်းပြန်မှာငါနဲ့လိုက်ပြန်လိုက်ခဲ့တော့"
သူစကားကြားတော ကျွန်တော့် စိတ်ထဲနည်းနည်းပျော်သွားတယ်.။ ကျွန်တော့်မှာ အရွယ်လေးရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက အပျိုအအိုမကျန် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ဆိုမှန်းပြီးဂွင်းထုနေရတာ. ။ မရီတို့ဆိုတာထိပ်ဆုံးကပေါ့.။ ညနေပိုင်းအပြန်ဆိုတော့ကားကလည်းကျပ်ကျပ်မဟုတ်လား.။
" ဟဲ့ဘာလဲ ငါနဲ့မပြန်ဘူးလား"
မရီကစိတ်မရှည်တော့သလိုပုံနဲ့ပြောတော့မှပဲ ကျွန်တော်လည်းအတွေးတွေထဲ ကလွတ်လာတော့တယ်.။
" အာမဟုတ်ပါဘူး မရီနဲ့ပဲပြန်ရတော့မှာပေါ့"
ကျွန်တော့အဖြေကြားတော့သူမက ကျေနပ်သလို တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး
" ကဲ ဒါဆိုမြန်မြန်လာ"
လို့ ဆိုလိုက်ပြီး ရှေ့က ထွက်သွားတော့တယ်.။ ကျွန်တော်ကတော့ နောက်ကနေပြီး မရီရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုအဝကြည့်သည်ပေါ့လေ။ မရီက အသက် ၄၀ နီးပါး လောက်တော့ရှိပြီ။
ထွားတယ် ဆိုတာထက် တောင့်တယ် လို့ေြ်ပာရင် ပိုမှန်မယ်.။ မရီလမ်းလျှောက်ရင် သူမရဲ့ တင်သားကြီးတွေက အခြားအမျိုးသမီးတွေလို ခါရမ်းမနေဘူးဗျ.။ အပေါ်တတ်အောက်ဆင်းနဲ့သိပ်ကြည့်လို့ကောင်းတာ.။ သူမရဲ့တင်သားတွေကိုကြည့်ပြီးပုဆိုးအောက်ကညီလေးကထကြွလာပါရော။
ဖြစ်ချင်တော့ ဒီနေ့ကျမှကျွန်တော်ကလည်း အတွင်းခံမဝတ်ထားမိဘူး။ ဆယ်တန်းလောက်ဆိုတော့ ဝတ်တချက်မဝတ်တချက်ပေါ့ဗျာ။
“ ဟဲ့ ...... ဘာလုပ်နေတာလဲ မြန်မြန်လာ...”
မရီ အသံကြားတော့မှပဲ ကျွန်တော်လည်း သတိဝင်သွားပြီး ထကြွနေတဲ့ ညီလေးကို လက်နဲ့ အသာဖိပြီး မရီနောက်ကလိုက်သွားမိတော့တယ်။ တော်သေးတယ် ။ ဘက်စ်ကားဂိတ်ရောက်ရောက်ခြင်းပဲ ကားရတယ်။
“ ဟဲ့ဟဲ့...... ခဏနေဦး...ကားပေါ်ရောက်ရင် ငါ့နောက်မှာနေနော်......”
မရီရဲ့ စကားကြောင့် ကျွန်တော်နည်းနည်း အံအားသင့်သွားတယ်။
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ မရီ.”
“ အချိန်ကလူကျပ်တယ်ဟ.. တော်ကြာ မသူတော်တွေနဲ့တွေ့နေရင်စိတ်ညစ်ရမှာ စိုးလို့.”
ပြောရင်းဆိုရင်း မရီကကားပေါ် အလုအယက် တက်နေတဲ့ လူတွေရဲ့ နောက်ကို ပြေးထွက်သွားတယ်။ ပြေးထွက်သွားတဲ့ သူမရဲ နောက်မှာတော့ ကျန်နေခဲ့တဲ့ သူမရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့ကိုရှူပြီး လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ကနဲ တုန်ကနဲခါသွားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုကြည်ပြီး ကျွန်တော်မှာသာ အသက်ရှူမဝသလိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့ရတယ်။
ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ပြသနာက စတော့တာ။ စပယ်ရာက အတင်း အထဲထည့်တာနဲ့ တစ်ယောက်တစ်နေရာစီလိုဖြစ်သွားတယ်။ မရီ ပြောထားသလိုကျွန်တော်က သူ့နောက်မှာ နေရာက မရဘူး။
ဘေးခြင်းကပ်ရပ် ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့ရှေ့မှာကအန်တီကြီး တစ်ယေက် မရီရဲ့နောက်မှာတော့ကောင်မလေးတစ်ယောက်၊ ကျွန်တော်အရှေ့က အန်တီကြီးက အသက်လေးဆယ် ကျော်လောက်တော့ရှိပြီ။ နေဒါဏ်၊ လေဒဏ် ကြောင့်ထင်တယ် ...။ အသားအရေက အညိုဘက်လုနေပေမယ့် အန်တီကြီးရဲ့ အင်္ကျီလည်ပင်းတဝိုက်ကတစွန်းတစမြင်နေရတဲ့ အသားရေကြည့်ရတာ့ မူလကတော့ အသားဖြူပုံပါ။
ဘလောက်အင်္ကျီက အန်တီကြီးနဲ့ နည်းနည်းကျပ်နေပုံပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကတော့ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ခါးနားလေးမှာနည်းနည်းသိမ်သွားတယ်။ ခါးအောက်မှာတော့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက ဘေးကိုစွန့်ကားနေပြီးနောက်ဘက်ကို ကော့ထွက်နေတာ ကျွန်တော့ရဲ့ ဆီးစပ်နဲ့တောင်ထိကပ်နေတယ်။
ကားကွေ တိုင်းသူမရဲ့တင်ပါးအိအိကြီးတွေက ကျွန်ကောင်လေးကိုဆွဆွပေးသလိုကိုဖြစ်တော့ စောစောကထိန်းထားရတဲ့ကောင်လေးဟာ ချက်ခြင်းကို ထကြွလာပါရော။
တချီမှာတော့ ကားကချိုင့်ထဲ အကျကားကလည်း ဝုန်းကနည်းအခုန်ကျွန်တော့ ကိုယ်ပေါ်ကို အန်တီကြီးရဲ့ ကိုယ်ပါပိပြီးပါလာတယ်။ ကိုယ်လုံးနှစ်ခုလုံးက နောက်ကိုယိုင်သွားတာ ဆိုတော့အန်တီကြီးရဲ့ အောက်ပိုင်းနဲ့ ကျွန့်တော့်အောက်ပိုင်းလည်း ပူးကပ်သွားတာ ကျွန်တော့်နွေးခနဲဖြစ်သွားတယ်။ အန်တီကြီးလည်း အတွင်းခံဝတ်ထားပုံမပေါ်ဘူး။
ဒီလိုနဲ့ ဟန်ပျက်သွားတဲ့ ကိုယ်ကိုပြန်မက်တော့ ကျွန်တော်တော့လည်း လက်ရန်းကိုဆွဲပြီး ပြန်မတ်လိုက်တဲ့အခါကျွန်တော့ကောင်လေးဟာလည်း အန်တီကြီးရဲ့ဖင်ကြားထဲကို တောက်လျှောက်ပါသွားတာ အားနည်းနည်းပြင်းသွားတယ် .ထင်တယ် ။ အထဲကို ဒုတ်ခနဲသွားပြီးဆောင့်မိတယ်။ အန်တီကြီးကလည်း ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်လာတယ်။
သူမရဲ့မျက်ဝန်းမှာ ဒေါသရိပ်တွေမြင်တော့ ဟိတ်ငါတော့သေပြီ၊ ဒါပေ့မယ့် အန်တီကြီးက သူ့နောက်ကကျောင်းဝတ်စုံ နဲ့ကျွန်တော့ကိုမြင်တော့ မျက်ဝန်းတွေမှာ ဒေါသရိပ်တွေအစားအံ့ဩတဲ့အရိပ်အရောင်တွေ ထွက်လာတယ်။
အန်တီကြီး ဘာမှမပြောပဲပြန်လှည့်သွားတော့မှကျွန်တော်လည်းရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွား တော့တယ်။ အန်တီကြီးက သူ့ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ဖက်ကို မသိမသာ တချက်ခပ်တင်းတင်းလေး ကော့ကော့ပေးလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့ကောင်လေးတစ်ခုလုံး နွေးခနဲဖြစ်ပြီးဖင်တုန်ကြီးရဲ့ ဟိုးအတွင်းဆုံးနား ထိရောက်သွားတယ်။နောက်မှတ်တိုင်လည်း ရောက်ကော လူတွေထပ်တတ်လာတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အလည်တန်းကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုဖြုတ်ပြီး ဘေးတန်းကိုကိုင်လိုက်တယ်။
အဲ့ဒီတော့မှ ကျွန်တော့ရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ အန်တီကြီးကျောပေါ်ကို ရောက်သွားတယ်။ အန်တီကြီးကလည်း ဘေးတန်းကိုင်ထားတာဆိုတော့သူ့ဖင်တုန်ကြီးကို ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးထားတဲ့ ပုံစံဖြစ်နေတယ်။ ဒီလိုအနေအထား ဆိုတော့ အကြိုက်ပေါ့။
အန်တီကြီးနောက်ကနေပြီး ခါးကိုမသိမသားလေးတစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ကော့ပြီးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။
လူတွေကလည်း အရမ်းကျပ်လားတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးတစ်ခုလုံး အန်တိကြီးရဲ့ ဖင်ကြားထဲကို ဝင်သွားတယ်။ သူကရဲ့ဖင်ကြားထဲ့မှာ ကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်လေး။ ကျွန်တော်လည်းလူကျပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး လက်တစ်ဖက်ကိုသူမရဲ့ခါးပေါ်ကို တင်လိုင်ပြီး နောက်ဖက်ကိုဆွဲခါးကိုရှေ့ကို တစ်ချက်ကော့လိုက်ရင်း မသိမသာလေးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။
ကားကလည်း ခပ်ပြင်းပြင်းကိုလှော်နေတော့ လူကလည်း ကျပ်ကျပ်ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီကြီးလည်းကားပေါ်မှာမသိမသာနဲ့ လှုပ်ရှားလာကြတယ်လေ။
ကျွန်တော်လည်း ဆော်တစ်ခါမှမချဘူး သေးတော့ အန်တီကြီးရဲ့ ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်က ထောက်ရတာတော်တော်လေး ကောင်းနေတယ်။
ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျွန်တော့ဆီးစပ်က အန်တီကြီးရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးကို သွားထိတာ အိကနဲ့ အိကနဲနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးတစ်ခုလုံးလည်း အန်တီကြီးရဲ့ဖင်ကြားထဲမှာ လျောထိုးနေတယ်။ တစ်ချက်ချက် ကျွန်တော်ရဲ့ လီးကြီးကအန်တီကြီးရဲ့နောက်ပိုင်းကို အတွင်းထိသွားထောက်မိနေတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကလည်း သံချောင်းတစ်ချောင်းလိုကိုမာနေပြီ။
ပုဆိုးနဲအင်္ကျီသာမခံနေရင် ဝင်နေလောက်ပြီ။ ဒါတောင်မှ တစ်ချက်တစ်ချက် နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့တစ်ခုခုကိုသွားထ ိနေသေးတယ်။ အန်တီကြိးကလည်း မခေဘူးဗျ။ သူဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ကိုမသိမသားလေး ကော့ကော့ပေးတတ်တယ်။
အန်တီကြီးအကော့ နဲ့ ကျွန်တော့်အဆာင့် ဆုံလိုက်ပြီ ဆိုရင် သူ့ဖင်တုန်ကြီး ကို အိကနဲ့ သွားဆောင့်မိတာ တော်တော်လေး ကောင်းတယ်။ ကျွန်တော်လည်းကျွန်တော့လက်ကို အန်တီကြီးရဲ့ တင်ပါးပေါ်ကိုမသိမသာပြောင်းတင်လိုက်ပြီး ဖင်တုန်ကြီးကို အားရပါးရကို ကိုင်ပြီးချေမွလိုက်တယ်။ အန်တီကြီးရဲ့ ဖင်ကြီးက မတင်းမပျော့လေး ကိုင်လိုက်တာလက်ထဲမှာ ခပ်ထွေးထွေးလေးဖြစ်နေတယ်။
တစ်ချက်တစ်ချက်အန်တီကြီးက သူ့ဖင်တုန်ကြီးကိုနေရာ ရွေ့သလိုနဲ့ဟို ဘက်ဘက်ယိမ်းလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးက သူမရဲ့ဖစ်တုန်ကြီးကြားမှာအမွေခံရသလို ဟိုထိုးမိ ဒီထိုးမိနဲ့။ အဲလိုနဲ့ကျွန်တော့်တို့နှစ်ဦးအပေးအယူ မျှလာကြတာစပယ်ယာကမှတ်တိုင်အော်တော့မှပဲ သတိဝင်လာတယ်။
“ ကြို့ကုန်းပါလား ..”
“ အေ..းပါတယ်..”
အန်တီကြီးက စပယ်ယာကို ပြန်အော်လိုက်ရင်း သူ့ဖင်တုန်ကြီးကို နောက်ကို တစ်ချက် ခပ်တင်းတင်း လေးကော့ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းနောက်ဆုံးပိတ် ဖင်တုန်ကြီးကို နှစ်ချက်လောက်ညောင့်လိုက်သေးတယ်။ အန်တီကြီး လူတွေကိုတိုးပြီးထွက်သွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်း မရီကိုသတိရတော့တယ်။
ဟာမရီဘယ်မှာလဲ တွေ့ပါပြီမရီကို ကျွန်တော်နဲ့ လူနှစ်ယောက်ကျော်လောက်မှာ မျက်နှာကြီးနီလို့။ သူ့နောက်ကိုကြည့်မှ သဘောပေါက်သွားတယ်။ ကုလားတစ်ကောင်။ မရီကို
“ လာလာ.”
ကျွန်တော်ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ မရီကိုမမှီမကန်းလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီးလွတ်သွားတဲ့ အန်တီကြီးနေရာမှာ ထည့်လိုက်တယ်။ လူကြားထဲက အတင်းတိုးထွက်လာတာဆိုတော့ သူမရဲ့ ကိုယ်တစ်ပက်လည်ပြီး ကျွန့်ရှေ့ရောက်တော့မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားမျိုးဖြစ်သွားတယ်။
တော်သေးတာပေါ့။ လွယ် အိပ်ကိုရှေ့မှာကာထားလို့ပေါ့။ မဟုတ်ရင် စောစောအရှိန်ကြောင့်ကျွန်တော့ကောင်လေးကလာနေတုန်းပဲ။
“ နင်ကလည်း ငါ့အနောက်မှာနေပါဆိုမှပဲ.”
မရီကခေါင်းကို ငုံ့ထားရင်းခပ်တိုးတိုးလေး ဆိုတယ်။ အရှက်မပြေသေးပုံပါ မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံး နီရဲနေတုံးပဲ။ကျွန်တော်လည်း ပြန်မဖြေတော့ဘူးကိုယ့်အာရုံနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့်သူ့ကို ဂရုစိုက်မိဘူးလေ။
မှတ်တိုင်အရောက်လူ တွေက ထပ်တတ်လာတော့ကားပေါ်တော်တော်လေးကြပ်သွားတယ်။
“ အားနာတယ်...”
မရီစကားကြောင့်ပြန်ကြည့်လိုက်တော့မှပဲ လွယ်အိပ်က စာအုပ်တွေနဲ့ဆိုတော့ သူ့ပေါင်ရင်းက သွားထောက်နေတယ်။လွယ်အိပ်ကိုဘေးကို ဆွဲချလိုက်ရတော့ သူမနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ ထပ်ရပ်လေး ကပ်သွားတယ် ။
မရီနဲ့ ကျွန်တော်က အရပ်ချင်းမတိမ်းမယိမ်းဆိုတော့ မရီရဲ့ပေါင်ရင်းကိုကြီးက သွားထောက်မိနေတယ်.။ ပြသ၁နာတော့ တတ်ပြီ.မာန်ကျသွားသလို ဖြစ်နေတဲ့ကြီးကလည်းချက်ချင်းကိုတောင်တတ်လာတယ်.။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ကို နောက်ကိုယို့ပြီးရှောင်လိုက်ပါသေးတယ်.။
ဒါပေမယ့်နောက်ကဖိလာတဲ့ လူအားကြောင့်မရီကိုဖိထောက်ထားသလိုဖြစ်နေတယ်.။မရီလည်း ကျွန်တော့ကိုမျက်လုံးပြူးပြီး တချက်ကြည့်တယ်.။ အဲ့ဒီ အချိန်မှာပဲ ကားကလည်းသုံးလေးချက်လောက်ကို ဆက်တိုက်ခုန်ပါလေရော.။ ကျွန်တော်လည်း မရီကို ရှောင်နေရတာဆိုတော့ ရုတ်တရက် ဟန်ချက်ပျက်သွားပြီး လှမ်းဆွဲလိုက်တာ တန်းကိုမမိပဲ မရီရဲ့ခါးကို သွားဆွဲမိတယ်.။
ကားကလည်း ခုန်ဆိုတော့ သူ့ခါ်းကို ဖက်ပြီး သုံးလေးချက်လောက် ဆောင့်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်.။ မရီရဲ့ပေါင်ရင်းကိုမှခပ်ပြင်းပြင်းလေး သွားဆောင့်မိတယ်လေ.ကျွန်တော်လည်းသူ့မျက်နှာအကဲခတ်လိုက်တော့တော်တော်လေးကိုရဲတတ်သွားတာ.။
ဒါပေမယ့် ဘာမှတော့ မပြောဘူး.။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်း အကဲစမ်းချင်လာတာနဲ့ မရီရဲ့ ခါးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုအောက်ကိုနည်းနည်းလျှောလိုက်တယ်.ခါးပေါ်ကတဆင့်မရီရဲ့ စွံ့ကားတဲ့ဖင်လုံးကြီးပေါ်ကိုရောက်သွားတာနဲ့ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးဆုပ်ချေလိုက်တယ်.။
လက်ကဖင်လုံးကြီးကို ကိုင်နေသလိုရှေ့ကလည်း မရီရဲ့ အောက်ပိုင်းကို ထောက်ပြီးညောင့်လိုက်တယ်.။ ဖင်သားကြီးတွေက တင်းတင်းလုံးလုံးလေး ညှစ်လို့တော်တော်ကောင်းတာဗျ.။ အရွယ်ရောက်ကာစတည်းကမှန်းလာတာ ဆိုတော့ လွှတ်တော်မလွှတ်ချင်ဘူး.။ မရီဘာမှမပြောတာသေချာတော့ ကျွန်တော်လည်း ရဲသွားပြီလေ.။
နောက်လက်တစ်ဖက်ကိုပါ မရီရဲ့ ဖင်ကြီးနောက်က တန်းကိုကိုင်သလိုနဲ့ ဖင်သားကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကို အားရပါးရ ကိုင်ပြီး သူမရဲ့ပေါင်ရင်းကစောက်ဖုတ်နေရာလေးကိုမှန်းပြီးခါးကိုသိပ်ပြီးကော်ထိုးလိုက်တယ်.။မရီဆီက “အင့် ” ကနဲ အသံတောင် ထွက်လာတယ်.။
ပြီးတော့ ကျွန်တော့လက်တွေကို မသိမသားလေးဆွဲဖြုတ်လာရော.။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်ရမလဲ။ လက်တဖက်ကဖင်သားတွေကို ပိုပြီးဆွဲညှစ်လိုက်ပြီးတော့ လက်တဖက်ကိုရှေ့ဖက်ရွေ့လိုက်ပြီး ထမီပေါ်ကနေပြီးစောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်.။ မရီကိုယ်လုံးလေးတွန့်သွားပြီး ပေါင်လည်းကွသွားတယ်.။
" ကိုရဲ"
သတိပေးသလိုကျွန်တော့ကိုခပ်တိုးတိုးလေးခေါ်တယ်.။
" ဟင်"
ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို ပွတ်လိုက်ရင်းခပ်တိုးတိုးလေးပဲပြန်ထူးလိုက်တယ်.။
" တော်ပြီကွာသူများတွေသိသွားဦးမယ်"
ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ အဲဒီအချိန်မှာဆင်းရမယ့်မှတ်တိုင်ရောက်လာပြီလေ.။
" သွားရအောင်နော်"
မရီရဲ့ အသံတွေက တာဝေးပြေးလာတဲ့ အပြေးသမားတစ်ယောက်လို မောဟိုက်တုန်ယင်နေတာ ကျွန်တော် သတိထားမိတယ်.။ ပြောမယ့်သာပြောရတာ ကျွန်တော့ရင်တွေလည်းခုန်တာမှတဒုန်းဒုန်းနဲ့ ပေါက်ထွက်တော့မလားအောက်မေ့ ရတယ်.။ မှတ်တိုင်ရောက်ပြီဆိုတော့ ဆင်းရပြီပေါ့.။
ကျွန်တော်ကသိပ်ဆင်းချင်တော့တာ မဟုတ်ဘူး.။ မရီကိုဦးစားပေး သဘောနဲ့ရှေ့ပို့လိုက်တယ်.။ အမှန်တော့ ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ်ပါ။ မရီကိုရှေ့မှာဆိုတော့ သိမ်ကျဉ်တဲ့ခါးလေးကို လက်နှစ်ဘက်က တွန်းထားသလိုနဲ့ထိမ်းထားပြီး တင်းကားနေတဲ့သူ့ဖင်ကြီးကိုနောက်ကနေပြီး ကျိတ်ထောက်ပြီးလိုက်လာတာ.။ ဒါတောင်မှခါးကိုမသိမသာနဲ့ကော့ကော့ပြီးဆောင့်လိုက်သေးတယ်.။
တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးက ဖင်လုံးကြီးကို အိကနဲ အိကနဲ သွားထောက်မိနေတာနဲ့တောင် စိတ်တွေကတော်တော်လေး ဖောက်ပြန်လာတာ.။ အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်ပြီးတော့သာ ဆွဲလိုက်ချင်တော့တယ်.။
ကားအောက်ရောက်တော့ တော်တော်လေးမှောင်နေပြီ.။ လမ်းပေါ်မှာလူတွေရှိပေမယ့် ခပ်ကျဲကျဲပါပဲ.။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်းလူတွေနဲ့ ဝေးနေတုံးလေး လက်ကိုမရီရဲ့ ဖင်လုံးကြီးပေါ်ကို တင်ပြီး တချက်ညှစ်လိုက်တယ်.။
" တော်ပြီကွာ"
မရီကတိုးတိုးလေးဆိုတယ်.။ လမ်းလျှောက်လာရင်းနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့လမ်းဘက်မချိုးခင် လမ်းကြားလေးကိုရောက်လာတယ်.။ ဒီလမ်းလေးက ညနေလောက်ဆိုတာနဲ့ လူသွားလူလာ ကျဲသွားတတ်တယ်.။ မှောင်လဲမှောင်တယ်လေ.။ လမ်းလေးထောင့်လည်းရောက်ရော ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်ကို မရီရဲ့ပေါင်ကြားထဲကစောက်ဖုတ်လေးပေါ်လှမ်းစမ်းလိုက်တယ်.။
" ကိုရဲ တော်ပြီကွာ"
" ခဏလေးပါ မရီရယ်"
ကျွန်တော်လည်း မရီကိုချော့လိုက်ရင်းပဲ သူ့ဖင်လုံးကြီးကို ခပ်ရဲရဲပဲလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပြီးတော့မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားကို ယူလိုက်တယ်.။ ဖင်လုံးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ချေကိုင်လိုက်ပြီး မရီ ကိုယ်လုံးလေးကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်လိုက်တယ်.။ လီးကြီးကလည်းမရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုမှ ကွက်တိကိုသွားထောက်မိနေတော့တယ်.။
တသက်လုံးမှန်းခဲ့ရတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုရင်ချင်ထဲ့ထည့် အိအိစက်စက် ဖင်သားတွေကို ပယ်ပယ် နယ်နယ်ကိုင်တွယ်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုလီးကြီးနဲ့ခါးကိုယိမ်းယိမ်းပြီး ထမီအပေါ်ကပဲလိုးပစ်လိုက်တော့တယ်.လီးကြီးကလည်း တော်တော်လေးကိုတောင်နေပြီ ဆိုတော့ မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုထမီအပေါ်ကတောင် သိသိသာသာကိုပွတ်သွားတယ်.။
ပြီးတော့မှ မော့နေတဲ့မရီရဲ့ ပါးပြင်ပေါ်ကိုနှုတ်ခမ်း တွေနဲ့ခပ်မြင်းမြင်းလေး ဆွဲနမ်းလိုက်တယ်.။ စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့အတူအနမ်းတွေကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို မရီရဲ့မျက်နှာအနှံ့ချွေပစ်လိုက်တယ်.။ မျက်နှာကတဆင့် မရီရဲ့ ထူအမ်းအမ်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့ပြီးတချက်ချင်း ဆွဲနမ်းလိုက်တယ်. မရီရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းထူလေးကို ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲ့ထိစုပ်သွင်းပြီးမှပြန်လွတ်လိုက်တာ ပြွတ်ကနဲ တောင်မြည် သွားတယ်. ။
အဲဒီအတိုင်းလေးပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက် ပြွတ်ကနဲ လွှတ်လိုက်နဲ့လေးငါးချက်လောက်ထိဆွဲပစ်လိုက်တယ်.။ လက်ကလည်း မရီရဲ့ နို့ထွားထွားကြီးကို အင်္ကျ ီပေါ်ကနေပြီးဆုပ်ချေပေးလိုက်တယ်.။ ဘရာကော အင်္ကျ ီကော ခံနေလို့လာမသိ ။ ခပ်ထွေးထွေးလေးပဲ ကိုင်မိတယ်. ။ နို့ကြီးကိုဆုပ်ချေပြီးနှုတ်ခမ်းကိုကြာကြာလေးတစ်ချက်ဆွဲစုပ်ထားလိုက်တာ မရီခါးလေး ကော့လာပြီးကျွန်တော့ကိုပြန်ဆောင့်ပေးလာတယ်.။
" မရီအိမ်မပြန်နဲ့ဦးလေကျွန်တော့အိမ်ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား"
နမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခွာလိုက်ပြီး ကျွန်တော်မရီကို တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်.။
" ဟင့်အင်းကွာ"
မရီငြင်းငြင်းခြင်းပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီးဟသွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို လျှာဖျားလေးထိုးထည့်လိုက်တယ်.။ မရီလည်း ခါးလေးကော့သွားနဲ့ လက်တွေကိုဖင်တုန်ကြီးပေါ်ကို ပြန်ပြောင်းလိုက်ပြီးဖွံ့ဖွ့ ံထွားထွားဖင်လုံးကြီးတွေကို မုန့်နယ်သလိုအားရပါးရကိုဆွဲချေလိုက်တယ်.။
လီးကြီးကိုလည်းစောက်ဖုတ်လေးပေါ်ခပ်ပြင်းပြင်း မြန်မြန်လေးဆောင့် လျှာဖျားလေးနဲ့ သူ့လျှာကိုဆွဲပွတ်လိုက်တယ်.။ မရီရဲ့လျှာဖျားလေးကလည်း ကျွန်တော့လျှာကိုပြန်ဆော့လာတာနဲ့သူမရဲ့လျှာလေးကိုပါးစပ်ထဲ့ထိရောက်အောင်ကိုဆွဲစုပ်လိုက်တော့တယ်.။
" အဟမ်းအဟမ်း"
တော်တော်လေးကို လန့်သွားတာဗျာ ။ လူကြီးတစ်ယောက်ဘယ်အချိန်လောက်က လာနေတာလည်းမသိဘူး.။ တော်တော်လေးကို နီးနေပြီ.။ မရီလည်းကျွန်တော့ကို ဘက်ဆိုတွန်းပြီး ခပ်သုတ်သုတ်လေး ထွက်သွားတော့တာပဲ.။
ပြေးထွက်သွားတဲ့ မရီနောက်ကျွန်တော်လည်း ပြေးလိုက်သွားရတော့တာပေါ့ .။
“ မရီအိမ်ကိုလိုက်ခဲ့နော်.”
“ တော်ပြီကွာ .အခုတောင်ငါရှက်လိုက်တာ. ဟိုလူကြီး..မြင်သွားသေးလားမသိဘူး.”
“ မမြင်ပါဘူးမရီရ.မှောင်နေတဲ့ ဟာကို.”
ကျွန်တော်လည်း မရီကိုအသာချော့ခေါ်နေရတယ်.။ပါလာဖို့က အရေးကြီးတယ်လေ.။ ဒီလိုနဲ့ မရီတို့လမ်းထိပ်ကို ရောက်လာတယ်.။ မရီကို ကြည့်ရတာအိမ်ကို ပြန်မဲ့ပုံ.။ သူ့တို့လမ်းဘက်ကိုခြေလှမ်းတွေကဦးတည်နေတာ။ ဒါနဲ့မရီရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခေါ်လာရတော့တယ်.။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(02)
“ မလိုက်ဘူးဆိုကွာ.”
မရီက ရုန်းရင်းနဲ့ ငြင်းတယ်. ကျွန်တော်လည်းခပ်တင်းတင်းမရီလက်ကို မလွှတ်ပေးဘူးလေ.။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အိမ်ရှေ့ရောက်လာပြီ.။ အောက်ထပ်က လူတွေအိပ်ပုံ မရသေးဘူး. ။ အောက်ထပ်ကလင်းနေတယ်.။
ဒါပေမယ့် ပြသနာမရှိဘူး.။ မရီက အန်တီလေးက မကြာခဏလိုက်လာနေကြ .။ မရီက လှေကားပေါ် အရင်တတ်သွားတယ်.။ ကျွန်တော်လည်းနောက်ကကပ်လိုက်သွားတာပေါ့.။
လှေကားက နဲနဲမတ်တော့ မရီရဲ့ဖင်ကြီးတွေက နောက်ကိုပစ်ထားသလိုကို ဖြစ်နေတာ.။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ကနေပြီး ဖင်ကြီးကိုအားရပါးရကိုင်းညှစ်ပစ်လိုက်တယ်. ။ ညှစ်ရင်းနဲ့မှ လက်ချောင်းတွေကို ဖင်သားတွေကြားထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်. ။မရီခါးလေးကော့သွားတယ်.။
“ မလုပ်နဲ့ကွာ ယားတယ်.”
ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို ညှစ်ရင်းနဲ့မှ ခဏနေဆိုဒီအိုးကြီးကို လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့တင် အပေါ်ကိုမြန်မြန်လေး ရောက်ချင်နေပြီ။ ဆယ့်နှစ်ထစ်ပဲ ရှိတဲ့ လှေခါးထစ်ကလည်း ဒီနေမှ မကုန်နိုင်တော့သလိုပဲ။ အိမ်တံခါးကို မြင်တော့မှပဲ စိတ်ချမ်းသာတော့တယ်.အိမ်ထဲဝင်ဝင်ပြီးချင်းပဲ တံခါးကို ချက်ထိုးမရီဘက်လှည့်လိုက်တယ်.။
မရီက ကျွန်တော့ကို ကျောပေးပြီး ကုလားထိုင်တွေဘက်သွားနေတာ.။ မရီနောက်ကို ကပ်လိုက်ပြီး နောက်ကနေပြီး သိုင်းဖက်လိုက်တယ်.။ ခါးကို ဆွဲ ဖက်လိုက်ပြီး မရီရဲ့ ဆံထုံးအောက်က ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးကို နှုတ် ခမ်းတွေနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆွဲနမ်းလိုက်တယ်.မရီလည်း ခါးလေးကော့လာတာ သူ့ဖင်အိအိကြီးတွေက ကျွန်တော့လီးကြီးပေါ်ကိုရောက်လာတယ်.။
စောစောကမှ ငြိမ်မလို ဖြစ်သွားတဲ့ လီးကြီးကလည်း ဖင်ကို ထိမိတာနဲ့ သားကောင်န ဲ့ရတဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို ချက်ချင်းကိုထောင်မတ်လာပြီးမရီရဲ့ဖင်ကြီးကိုအားရပါးရကိုထောက်နေတော့တယ်.။ အောက်ပိုင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီးမရီကို ထမီအပေါ်ကနေပြီးလိုးပေးနေရက လက်တွေကို ခါးပေါ်ကနေပြီး မရီရဲ့အိင်္ကျ ီအောက်လျိုလိုက်ပြီးနို့တွေပေါ်ပို့လိုက်တယ်. ။
အထဲကဘရာစီရာကို အပေါ်ကို တွန်းပို့ ပြီးမှပဲနို့နှစ်လုံးကို လက်ထဲ မှာခပ်ဖွဖွလေးဆော့လိုက်တယ်.။ လက်ဝါးပုံစံ ပြုပြီး နို့ပေါ်မှ လှိမ့်လှိမ်ပေးပေးနေရာက လက်သည်းခွံလောက်ရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလက်ညှိုးလက်မ နဲ့ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲပေးလိုက်တယ်.ု။ နို့ကိုလက်နဲ့လည်းဆွဲလိုက်ကော မရီဆီက ညီးညူသံ ံလေးတွေထွက်လာတယ်.။
“ အား အား ကိုရဲ.”
မရီရ ဲ့မျက်နှာလေး နောက်ဘက်ကို လည်လာတာနဲ့ သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကို အနမ်းတွေ ပထမဆုံးခပ်ဖွဖွလေးချွေလိုက်တယ်.။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်း ထူထူလေး.မရီရဲ့အောက်နှ ုတ်ခမ်းလေးတွေကိ ု ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ချေလိုက်တော့ မရီရဲ့ခါးလေးကော့လာပြီး ဖင်ကြီးကိုကျွန်တော့်ဆီပြန်ဆောင့်လာတယ်.။ မရီရဲ့နှ ုတ်ခမ်းတွေ ကလဲ ကျွန်တော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်ပြီးစုပ်ယူလာတယ်.လျှာတွေပါ ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလာပြီး ကျွန်တော့လျှာကို ဆွဲစုပ်တော့တာပဲ.။
ကျွန်တော်လည်း မရီ ထလာပြီဆိုတာ နဲ့ သူမရဲ့နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်လိုက်တော့တာပဲ. ပြီးတော့ဘရာအနီရောင်လေး ပြီးတော့ထမီ.ထမီအထက်ဆင်လေးကိုဆွဲချွတ်လဲပြီးရော မရီရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနီလေးပဲကျန်တော့တယ်.။ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်တွေကဇယ်ဆက်သလို လှ ုပ်ရှားသွားလိုက်တာ မရီတားချိန်တောင်မရလိုက်ဘူး.။
ကျွန်တော့်ရဲ့ပုဆိုးကိုခါးကဖြုတ်ချလိုက်တော့မှပဲ အသိဝင်လာသလို သူမရဲ့နို့လေးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကြက်ချေခတ်ပုံစံ ဖုံးဖိနေတောတာပဲ.။ နို့့လေးတွေလို့ကျွန်တော်သုံးနှုန်းလိုက်ရတာအကြောင်းရှိတယ်.မရီရဲ့နို့တွေက အဝတ်ဝတ်ထားရင် ထွားတယ်ထင်ရတယ်.။
ဒါပေမယ့် အခုလိုမြင်ရတော့ သိပ်အထွားကြီးလည်း မဟုတ်ဘူး.။ လက်ဝါးတစ်အုပ်စာ အရွယ်လောက်ပဲ ခပ်လုံးလုံးတင်းတင်းလေး.။ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ လက်မောင်းသားတွေနဲ့ လက်ဖျံလေးတုတ်တုတ်လေးတွေက နို့လေးတွေပေါ်ကနေပြီးကြက်ခြေခတ်တစ်ခုလို အနားသတ်ထားသလို. ။ အနားသတ်လေးတွေရဲ့အောက်စီကမှ ပြူတစ်ပြူတစ် ထွက်ပေါ်နေတဲ့ဖြူဖြူဥဥ နို့လေးတွေ ပေါ်မှာမှ အကြောစိမ်းလေးတွေယှက်သန်းနေတာ.။
ကျွန်တော်လည်း တံတွေးတချက်မြိုချလိုက်ပြီးမရီရဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်တယ်။ .ပြီးတော့မှ ဒုတိယအကြိမ် မရီရဲ့နှ ုတ်ခမ်းလေးအစုံကိုဆွဲစုပ်ယူလိုက်တယ်.။ မရီရဲ့လျှာပြားလေးကို နှုတ်ခမ်းတွေကိုအတွင်းထဲထိအတင်း ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးတွေကို လက်နဲ့ဆုတ်ချေပြီး ဆွဲကပ်လိုက်တာ လီးကြီးက မရီရဲ့အတွင်းခံလေးအပေါ်ကနေပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုအရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်း သွားဆောင့်မိတယ်.။
အင့် ကနဲ မရီဆီကနေအသံထွက်လာပြီး ခါးလေးလည်းကော့သွားတယ်.။ ကျွန်တော့် လက်တွေကတော့ မရီရဲ့လက်တွေကိုဆွဲဖယ်လိုက်တယ်.။ အခုမှပဲ နို့လေးတွေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြည့်ခွင့်ရတော့တယ်.။ ဖြူဝင်းတဲ့ နို့လေးတွေပေါ်မှာအကြောစိမ်းလေးတွေက ပင်ကူမျှင်တွေလို ယှက်သန်းနေတာ.။ နို့လေးတွေရဲ့ထိပ်လေးမှာတော့ အညိုဘက်သန်းတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ.ပေါက်ဆီပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ အဖုလေးလိုဖြစ်နေတာ.။
လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နှ ုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတာရပ်ပြီးခေါင်းကိုနည်းနည်းနှိမ့်ပြီး ကျန်တဲ့နို့လေးကို ကျွန်တော့နှ ုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ ဖိပြီးကြိတ်လိုက်တယ်.နို့လေးတွေကတင်းတင်းရင်းရင်းလေး ကိုင်ရတာ လက်ထဲမှာ ထွေးနေတာပဲ.။
“ အား......အ.”
မရီဆီက ညီးညူသံလေးတွေ ထွက်လာတာ ကျွန်တေ် ာ့နားထဲမှာတော့ ဆည်းလဲသံလေးလို ကိုထင်သွားတာ.။ လက်တစ်ဖက်က မရီရဲ့ဖင်သားကြီးတွေကိုအတွင်းခံလေး အပေါ်ကနေပြီးညှစ်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေပြီး နောက်လက်က နို့သီးခေါင်းလေးကိုလက်ညှိုးလက်မ သုံးပြီး ခပ်ဖွဖွလေး ဖိပွတ်လုက်တယ်.။
ကျန်တဲ့နို့လေးတစ်လုံးကို တော့ ဆွဲစို့လိုက်တယ်လေ.။ ပထမဆုံး နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆွဲစို့လိုက် ပြွတ်ကနဲ နေအောင်ပြန်လွှတ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်တယ်.။ နို့လေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစို့လိုက်တိုင်းမရီဆီကလည်းညီးညူသံလေးတွေ ထွက်လာပြီးကော့ကော့သွားတာ.။
ပြွတ်ကနဲ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီဆို နို့လေးတွေက လက်ကလွှတ်လိုက်တဲ့ ရေပူပေါင်းလေးလို တုန်တုန်သွားပြီး မရီရဲ့ ကော့ထားတဲ့ ခါးလေးလဲပြန်ကျကျသွားတယ်.နို့သီးခေါင်းလေးကို ခပ်ဖွဖွချေလိုက်ဖိပြီးခပ်တင်းတင်းလေးချေလိုက် ပါးစပ်ကလည်းနို့အုံလေးကို မလွှတ်တော့ပဲ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ပေးလိုက်တယ်.။
မရီကလည်း ကျွန်တော့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ဆွဲပြီးနို့နဲ့ဆွဲကပ်ထားတာလွှတ်တောင် မလွှတ်တော့ဘူး.မရီထန်နေပြီဆိုတော့ ဖင်သားကြီးတွေကိုအတွင်းခံပေါ်ကနေဆုပ်ချေ နေရာက အတွင်းခံအောက်ကို နှိ ုက်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်.။
ထွေးထွေးအိအိ ဖင်သားကြီးရဲ့ အသားခြင်းအထိအတွေ့ကကျွန်တော့ စိတ်ရိုင်းတွေကို ပိုပြီးမောင်းနှင်လိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်.။ ဖင်သားကြီးတွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးကိုကိုင်ပြီးနယ်ပစ်လိုက်တယ်.။ နို့ကိုင်တဲ့လက်ကိုပါဖင်သားကြီးတွေ ပေါ်ပို့ပြီးအားရပါးရကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ဆုပ်ချေပွတ်သပ်လိုက်တာ.။ ပြီးတော့မှမရီရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး နောက်ဆုံးသောအတွင်းခံလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့တယ်.။
အတွင်းခံလေးကို ဒူးလောက်လဲ ဆွဲချလိုက်ကောဝမ်းဗိုက်သားပြေပြေလေး အောက်က ဆီးခုံမို့မ့ိုလေးပေါ်မှာထူထူထဲထဲ လိမ်တွန့်တွန် အမွှေးနက်နက်လေးတွေက သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ခြံရံထားသလိုကိုခန့်ခန့်ကြီးပေါ်လာတော့တာ။ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့အဝမှာတော့ အရည်ကြည်လေးတွေတောင်ရွဲနေပြီ.။
ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး မရီကိုလက်ကလေး ကဆွဲချလိုက်တယ်.။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ပေါင်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး ထိုင်ရက်အနေအထားလေးပြင်လိုက်တယ်.။ ကျွန်တော့် လီးကအရှည်ခြောက်လက်မလောက်တော့ ရှိတယ်။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်ပြားသာသာလောက်ပါပဲ.။ မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းဖောင်းလေး.အမွှေးလေးတွေကအကွဲကြောင်းလေးတောက်လျှောက် မှာမဲနေတာပဲ.။
လက်နဲ့ပွတ်လိုက်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အတွေ့နဲ့အရည်ကြည်လေးတွေက လက်မှာ ကပ်ပါလာသေးတယ်.။ ကျွန်တော့လီးထိပ်ဖူးမှာလည်းအရည်ကြည်လေးတွေကပင့်ကူမျှင်လို တွဲလဲကျနေသေးတယ်.။ ကျွန်တော်လည်းထပ်မနူးနေတော့ဘူး.မရီရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို လီးနဲ့လှမ်းကော်ထိုးလိုက်တယ်.။
မရီကလည်းအလိုက်တသိပါပဲ။ သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကြွပြီးကျွန်တော့် လီးကြီးကို ကိုင်ပြီးအပေါက် ဝလေးမှာတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်. ။စောက်ခေါင်းဝလေးကလည်းစိုစွတ်နေတော့ စွတ်ကနဲ တဝက်လောက်ထိဝင်သွားတယ်.။ ကျွန်တော့်လီးတစ်ခုလုံးအပူငွေ့လေးကဆီးကြို လိုက်သလိုအသားမျှင်တွေရဲ့ညှစ်ယူမှုကြောင့်နွေးသွားတာပဲ.မရီလည်းဒီလိုအတွေ့အကြုံရှိဖူးတယ်ထင်တယ်.။
အပျိုစင်အမှေးတွေဘာတွေတော့မသိလိုက်ရဘူး.။ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ပုခုံးလေးကိုဖိပြီးအောက်ကနေဖင်ကို ပင့်တင်ကော်ချလိုက်တယ်.။
“ ဗြစ်.”
“ အား..အ...”
ရုတ်တရတ် ဆောင့်လိုက်တာဆိုတော့ တော်တော် လေးအရှိန်ပြင်းသွားပုံပဲ.။ မရီလည်းမျက်နှာလေးမဲ့ပြီးညီးညူသံတွေထွက်လာတယ်.။ လီးလည်းမရီရဲ့ဖင်သားကြီးကိုအိကနဲ့သွားဆောင့်ပြီး အဆုံးထိဝင်သွားတယ်.။ဆီးစပ်နှစ်ခုထိကပ်ပြီးအမွှေးတွေလည်းရောလျှက်သွားတယ်.။ မရီ လည်းခါးလေးကော့သွားပြီးခေါင်းလေးနောက်ကို လန်သွားတယ်.။
မရီရ ဲ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲ ပြီးခေါင်းကိုထပ်လှန်လိုက်တော့ခါးလေးလည်းပိုကော့သွားပြီး နို့လေးတွေလည်းချွန်တတ်လာတယ်.။ ကျွန်တော်လည်း လီးကိုမထုတ်သေးဘဲ လက်တစ်ဖက်နဲ့ခါးကိုခပ်တင်းတင်းလေးဆွဲဖက် ဆီးစပ်ကိုဆွဲကပ်လိုက်ပြီးလီးကို စောက်ခေါင်းထဲ မွှေပေးလိုက်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ယူလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်.။
မရီလည်း နောက်ဘက်ကိုခါးကော့သွားရာကနေပြီး ပြန်မက်လာတယ်.။ ဆံပင်တွေက မျက်နှာမှာကပိုကယိုလေးပြေနေတာ.နှဖူးမှာလည်းချွေးလေးတွေသီးလို့.။
“ ကိုရဲ နင့်ဟာကြီးကလည်းအရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူးကြီးလိုက်တာ-.”
မရီကခပ်တိုးတိုးလေးကျွန်တော့နားနား ကပ်ပြောတယ်.။ သူ့မျက်နှာကတော့ ရှက်လို့ထင်တယ် ရဲ နေတာပဲ.။ ပြီးတော့ထိုင်ရက် အနေအထားနဲ့ပဲ ကျွန်တော်ကအောက်ကသူကအပေါ်က ခပ်ဖြည်းဖြည်းခြင်းထပြီးထိုင်ချလိုက်တယ်.။
ကျွန်တော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးလည်းသူမရ ဲ့ အဖုတ်ထဲကိုထပ်ပြီ စွပ်ကနဲ့ဝင်သွားပြန်တယ်.။ မရီကအပေါ်ကနေ ကျွန်တော့လက်မောင်းတွေကိုကိုင်ပြီးဆောင့်နေသလို ကျွန်တော်ကလည်းမရီရဲ့ခါးလးကိုထိန်းပြီးအောက်ကနေပြန်ဆောင့်နဲ့တော်တော်လေးအတိုင်အဖောက်ညီလာတယ်.။
မရီပြောသလိုကျွန်တော်ငပဲ ကပဲတော်တော်လေးကြီးတယ်ထင်တယ်။ မရီရဲ့ အဖုတ်ထဲမှာတော်တော်လေးကို ပြည့်သိပ်ကျပ်နေတာ.။ မရီရ ဲ့အဖုတ်လေးက အရည်လေးတွေရွဲလာတော်အသံတွေတောင်ထွက်လာတယ်.။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေါ်ကမရီရ ဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကပိုပြီးမြန်လာတယ်.။ အားလည်းပိုပါလာတယ်.။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူ့ဆီးစပ်နဲ့ကျွန်တော့်ဆီးစပ်က တဖက်ဖက်ကိုရိုက်ခတ်အသံတွေထွက်နေတာ.။ ကျွန်တော်လည်းမရီရဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို ပွတ်လိုက်ညစ်လိုက်ဖင်ကြီးကိုဆွဲဆွဲမပြီးအောက်ကနေခပ်မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တယ်.။
“ အ-.”
“ အ-.”
“ အ...ဟာ့...”
မရီဆီကနေ ညီးညူတဲ့ အသံတွေထွက်လာပြီး သူ့့ရ ဲ့အခေါင်းထဲ့က ကျွန်တော့လိင်တန်ထိပ်ကို ဆွဲညစ်သလိုခံစားလာတော့ ကျွန်တော်လည်းပြီးချင်လာတာနဲ့ လက်တစ်ဖက်က မရီရဲ့နို့လေးကို ဆွဲနောက်တစ်ဖက်က ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကိုညစ်ပြီးအားရပါးရထပ်ဆွဲလိုက်တာ ဆယ်ချက်လောက်လဲပြီးရော သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ကုန်ရော။ မရီလည်ပြီးသွားတယ်.။
မရီရဲ့စောက်ခေါင်းကျွန်တော့ လိင်တန်ကြီးကိုညစ်ရင်းညစ်ရင်းနဲ့မရီရဲ့ကိုယ်လုံးလဲကျွန်တော့်ပေါ်ပြို ကျလာကောကျွန်တော့ နောက်ကိုပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ မရီကိုယ်လုံးပါကျွန်တော့ပေါ်ပါလာတယ်လေ.။
လိင်တန်ကိုတော့သူအခေါင်းထဲက မထုတ်သေးဘဲ မရီရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်.။ ခဏနေလောက်တော့ မရီခေါင်းလေးထောင်လာပြီးထဖို့လုပ်တယ်.။ ကျွန်တော်လည်း မရီထလို့မရအောင်သူ့့တင်ပါးဆုံကြီးကိုလက်နဲ့ဆွဲဖိလိုက်တယ်.။ ကျွန်တော့လိင်တန်ကလည်းတချီပြီးသွားတာတောင် မကျသေးဘူး.။ မရီရဲ့အခေါင်းထဲကိုချောချောမွေ့မွေ့ကိုဝင်သွားလိုက်တာ
ဖြွတ်...ဖွတ်..
“ အား.”
အရည်တွေစိုနေတော့ လိင်တန်ကြီးရဲ့တဝက်လောက်ကပြန်ဝင်သွားတဲ့အသံကော မရီရဲ့ညီးသံပါတပြိုင်တည်းလိုလိုထွက်လာတယ်.။
“ အား အ ကိုရဲ ကွ...ာတော်တော်ဆိုးတာပဲ----တော်ပြီ---.”
မရီကကျွန်တော့ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့တားသလိုထောက်ရင်ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတယ်.။
“ နောက်တစ်ခေါက်လောက်လေ နော် မရီ--.”
“ တော်ပြီကွာ---.”
“ လုပ်ပါမရီကလည်း နောက်တခေါက်တည်းပါ---.”
မရီကငြင်းပေမယ့်လည်း ကျွန်တော်ကတောင်းဆိုတော့ မျက်နှာအိုအိုလေးနဲ့ခေါင်းညိမ့်ပေးပါတယ်.။ ဒါနဲ့ မရီကိုကျွန်တော့ပေါ်က ဖယ်လိုက်တယ်.။ မရီကျွန်တော့ပေါ်ကထသွားကော လိင်တန်ကြီးကလည်း အခေါင်းထဲကနေပြီ ဗွက်ကနဲ အသံပေးပြီးထွက်လာတယ်.။ ကျွန်တော်လည်းမရီကိုပက်လက်လှန်ပြီးတော့တုတ်တုတ်ခဲခဲ ပေါင်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်ပြီးပေါင်ကြားမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်.။
ထောင်ထားတဲ့မရီရဲ့ ခြေသလုံးတွေကို ပုခုံးတွေပေါ်ထမ်းလိုက်တော့ မရီရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကြမ်းပြင်ကကြွလာသလိုအဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းပြီးခုန်းတတ်လာတယ်.။ ကျွန်တော်လည်းအချိန်သိပ်ဆွဲမနေတော့ဘူး။ ပေါက်ကွဲလုလု တင်းတောင်နေတဲ့ကျွန်တော့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို မရီရဲ့အခေါင်းဝကိုတေ့ပြီးသွင်းလိုက်တယ်.။
ပထမတစ်ကြိမ်ဆွဲပြီးသွားပြီဆိုပေမယ့် မရီရဲ့အဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းဖြစ်နေတုန်းပဲ.။ လိင်တန်ကြီးကို တစ်ထစ်ခြင်းဖိသွင်းလိုက်ရင်းထမ်းထားတဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖိလိုက်ရင်းမရီရဲ့နှုတ်ခမ်းထူအမ်းအမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ယူလိုက်တယ်.မရီရဲ့လျှာလေးကိုဆွဲယူလိုက်ရင်းကခါးကိုဖိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးတစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တယ်.။
ဖြွတ်---ဖွတ်--
“ အူး--အီးရှီး.”
မရီဆီကငြီးသံနဲ့အတူလိင်တန်ကြီးလည်းမရီရဲ့ အခေါင်းထဲကို အဆုံးထိဝင်သွားတယ်.။ မရီရဲ့အခေါင်းထဲက ကျွန်တော့ရဲ့လိင်တန်ကြီး ဆွဲပြီးညစ်လိုက်သလိုတင်းကနဲ့တစ်ချက်ဖြစ်သွားတယ်.။ မရီရဲ့အခေါင်းထဲမှာကျွန်တာ့လိင်တန်ကြီးအထာကျသွားအောင် ထပ်မလုပ်သေးဘဲ လိင်တန်ကိုမွှေပြစ်လိုက်တယ်။
“ အင်း---ဟင်း---သေပါပြီ ကိုရဲ ရဲ့---.”
မရီရဲ့အတွင်းသားတွေကို မွှေပြီးထိပွတ်သွားတာဆိုတော့ မရီဆီက ငြီးသံလေးတွေထွက်လာပြီး လက်နှစ်ကြမ်းပြင်ကိုအကြောင်းမဲ့ကုတ်ခြစ်လာတယ်.။ မရီစိတ်ထနေပြီလို့သတိထားမိတာနဲ့ကျွန်တော်လည်း ပေါင်ဖြူဖြူကြီးကို ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ်ကိုပြန်စလုပ်လိုက်တယ်.။
ဖွတ်---ပြွတ်--
“ အူး--အင်း--အား.”
မရီရဲ့ညီးညူသံလေးတွေကကျွန်တော့စိတ်ကို ပင့်ပေးနေသလိုပဲ.။ တစ်သက်လုံးကမှန်းလာတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ဆော်နေရတာဆိုတော့ကျွန်တော်လည်းတော်တော်လေးအရှိန်တတ်လာတယ်.။ ဆောင်ချက်တွေကလည်းအားပိုပါလာတယ်.။ သူ့ ဆီကကောကိုယ့်ဆီကပါအရည်တွေထွက်နေတာဆိုတော့အသံတွေကလည်းတော်တော်လေးကျယ်လာတယ်.
“ အီး--အား---အား-..”
ပြွတ်--ဖွတ်ဖွတ်-
ကျွန်တော်လည်းဆောင့်နေရင်းနဲ့ မရီရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိပုခုံးပေါ်ကနေချပြီးဆောင့်လိုက်တိုင်ခုန်ခုတ်ထွက်နေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရကို ဆောင့်ပြီးလိုက်တယ်.။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့အဝင်အထွက်တွေကလည်းပိုပြီးချောမွေ့လာတယ်.။ လိင်တန်ကြီးလည်းကြင်တတ်လာပြီး နောက်ထပ်ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့မရီရဲ့အထဲ ကိုပဲအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်.။
နောက်တစ်နေ့ အိပ်ရာထတော့ လူတောင်နည်းနည်းနုံးနေသလိုပဲ.။ အိပ်ရာကချက်ချင်းမထသေးဘဲ ပြီးခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်ကိုပြန်တွေးမိသေးတယ်...။ မရီကတော့ပြောသွားသေးတယ်.။
“ ဘယ်သူကိုမှပြန်မပြောပါနဲ့..” တဲ့.။ တစ်ခါစားဖူးတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ထပ်စားချင်ဖြစ်နေရတာပေါ့လေ။
ပြီးပါပြီ။
October 25, 2018
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တစ်လအတွင်း သတင်းသုံးသပ်မှု (ဗသုသုတ)
ဘကြီးစံ သုံးသပ်တင်ပြသည်။
ပထမပြောချင်တာက တရုတ်ပြည်က မမဟုန် ကိစ္စ၊ မမဟုန်က အခြောက်ပါ။ လီးကြီးတန်းလန်းနဲ့။ ဒါပေမယ့် အွန်လိုင်းက အကောင့်တုသုံးပြီး ဘဲဘဲတွေနဲ့ Sex chat ချက်ရင်း ဘဲတွေကို ခေါ်ခေါ်ပြီး စားပစ်တာ အယောက် (၃) ထောင်နီးပါးဆိုပဲ။ တကမ္ဘာလုံး ဟိုးလေးတကျော်ကျော် ဖြစ်ကုန်ရော။
တချို့ ကလဲ အခြောက်ကြီးနဲ့များကွာ..ဘာညာ ဘာညာ လှောင်ကြတယ်။ ဒီအထဲမှာ ကျောင်းသားတွေ။ အိမ်ထောင်ရှင်တွေ၊ ရှေ့နေတွေ ပါကြတယ်ဆိုပဲ။ ဖင်လိုးရတဲ့အရသာ သိမှမသိကြပဲ။ ဒီတော့ ဝေဖန်ကြ၊ ကဲ့ရဲ့ကြတာပေါ့။ ဒါကတရုတ်က ဘဲတွေ။ မြန်မာက ဘဲတွေဆို ပိုပိန်းတာများ ပိုဆိုး။
Ai နဲ့လုပ်ထားတဲ့ ကောင်မလေးဖတ်ပြတဲ့ အောစာအုပ် ချန်နယ်မှာ “ မမ က အရမ်းလှတာပဲနော်..” ဆိုပြီးတောင် Comment သွားပေးပြီး ပိန်းကြတာ။
ဒီကိစ္စ ဘာလို့ဖြစ်တာလဲ။ တရုတ်မှာ မိသားတစု ကလေးတယောက်သာ ယူရမယ် ဆိုတဲ့ ပေါ်လစီကြောင့် ပါပဲ။ အာရှထုံးစံ မိန်းကလေး ဆို မလိုချင်ကြတော့ မိန်းကလေးဆို ဖျတ္ချပစ်တာ၊ ယောင်္ကျားဦးရေးက အရမ်းများပြီး တရုတ်တွေ အတွက် ချစရာ စောက်ဖုတ်က ရှားလာပါရော။ ဒီတော့ ကျား ကျားချင်း စီးချင်းထိုးကြတာပေါ့။
အမေနဲ့အဆင်ပြေအောင်ပေါင်း၊ အဖေနဲ့ညှိပြီး သားက အမေ့ကို ပြန္လိုးကြ၊ သားအဖချင်းလဲ ပြန်လိုးကြနဲ့မိသားစု အင်းစက်လေးတွေ ပေါလာပါပြီ။ ချစရာ လိုးစရာမှမရှိကြတော့တာကိုး။ “ သား .. ငါ့မိန်းမ မင်းအမေ..မင်းလဲလိုး..မင်းမိန်းကျတော့လဲ ငါ့ ပေးလိုးပေါ့..” ဆိုပြီး ညှိစားနေတာ ခေတ်စားလာပါပြီ။
ဒီတော့ ငွေနဲနဲပါးပါး တက်နိုင်သူတွေက မြန်မာပြည်မှာ မိန်းမကို ငွေနဲ့လာဝယ်တာပါပဲ။ မိသူတွေလဲ မိကြပေါ့။ မမိသူတွေကတော့ လက်ဆင့်ကမ်း တအိမ်ပြီးတအိမ် ပြောင်းရွေ့ အလိုးခံရတာပါပဲ။ အဖေနဲ့ရော သားနဲ့ရော၊ တမိသားစု လုံးနဲ့ရော Group Sex တွေပါ ကြုံရတော့တာပါပဲ။
မိန်းမလာရှာတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကိုက လိုးရဖိုပဲလေ။ သဘောကျရင်လဲ တရုတ်နဲ့ယူကြပေါ့။
~~~~~~~~~~
နောက်တခါ အသက်ကြီးကြီးတွေနဲ့ ကောင်မ ငယ်ငယ်လေးတွေ ယူကြတာ။ တစ်တော့မှာ ပလူပျံလာပါရော။ တချို့ကျတော့ ကောင်လေးက (၁၃)နှစ်၊ကောင်မလေးက (၁၄) နှစ် (၁၅) နှစ် ယူကြရော။ ယူကြမှာပေါ့။ တော်လှန်ရေးကြောင့် အမေလာမှ ကျောင်းတက်မယ် ဆိုကြသူတွေက ကျောင်းကလဲတက်စရာမရှိတော့ အချိန်တွေ အားနေကြတာလေ။
ဒီတော့ စောစောယူ ပြီး။ လိုးကြတာ ခံကြတာက အရသာရှိတာပေါ့။ အလုပ်မရှိဘဲ လိုးစရာသာရှိတော့ အွန်လိုင်းကနေ မမတွေ ၊ ဘဲဘဲ တွေကို ကျူပြီး လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါင်း ငွေချုကြတော့ ရှုပ်ကုန်တော့တာပါပဲ။
ဒီအထဲ ဖော်လိုဝါများရင် ကြည့်သူတွေများရင် ပိုက်ဆံရတယ်ဆိုတော့ ဖင်တွေပြ၊ နို့တွေပြ၊ တချို့များ ဘော်လီတွေတောင် မဝတ်ကြတော့ပါဘူး။ ဘဲဘဲတွေက အဲဒီအကောင့်မှာ ပျော်ကြသည်ပေါ့။ နောက်ပြီး သတင်းဆိုလဲ မှားမှားမှန်မှန် လူစိတ်ဝင်စားအောင် ပိုက်ဆံရအောင် ပေါက်ကရတွေ ပြောကြ တင်ကြတော့တာပဲ။
မင်းအောင်လှိုင်က တရက်ကို အွန်လိုင်းမှာ (၄) ခါလောက်သေနေရတာ သနားစရာပါ။ ပေါက်ကရပြောမှ လူစိတ်ဝင်စားပြီး ပိုက်ဆံရမှာကိုး။ ချန်နယ်မှာ စာလုံးပေါင်းမှန်အောင်မရေးတက်ပဲ တိုင်းပြည်ကို ဒီမိုရအောင်လုပ်ပေးနေကြတာ အားကျစရာပါပဲ။
ကောင်မလေးတွေ ဒီအနေအထားဖြစ်နေတာကို ပညာပေးသလိုလို မာကြီးရှည် ဆေးရောင်းသလိုလိုနဲ့ အမြတ်ဝင်ထုတ်တဲ့ မီးယပ်သွေးဆုံးခါနီးမမကြီးတွေက ဝင်ပြီး ဆရာမကြီးတွေလုပ်ကြ ဝင်အာကြတာလဲ ရှိသေး။ တစ်တစ်ခွခွတွေနော်။
ဘကြီးစံ မိန်းမဆို အဲဒါတွေ အကောင့်ထဲ လာလာရှယ်ပြီး နားထောင်မိရင် အဲဒီည မိန်းမ နာပြီသာမှတ်။ ဒါကလဲ စိတ်ရောဂါ တမျိုးပါပဲ။ အဲလိုပြောလိုက်ရမှ သူတို့လိင်စိတ်က အသာသာ ပြေကြတာလေ။ လင်ရှိသူက ညကျ လင်နဲ့ အလိုးခံရဖို့ အာရုံယူတာပေါ့။ အဲဒီလို မမကြီးတွေက အလွှာစုံက ပါတာနော်။ ဟားဟား... ရွှေဆိုင်ပိုင်ရှင်တွေတောင် ပါလိုက်သေး။
ကျုပ်ငယ်ငယ်က ချာတိတ်တယောက် တွေ့ဖူးတယ်။ အဲဒီတုန်းက TV က လာတဲ့ တရုတ်ဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်ရဖို့ ကိုရွှေခင်ညွန့်သတင်းကို စိတ်ရှည်ရှည်ကြည့်ပြီးမှ ဇာတ်လမ်းတွဲကို ကြည့်ခွင့်ရကြတာ။ အဲ..အဲဒီသတင်းကို တကူးတက စောင့်ကြည့်သူက ရှိတယ်၊ အံ့သြစရာပဲ။ ဘယ်ဟုတ်မလဲ သူ့အကြံက ဗိုလ်ချုပ်ကတော်တွေရဲ့ အိုးကားကားကြီးတွေကို မှန်းထုဖို့ ကြည့်တာကိုးဗျ။
အခုလဲ ဘာရွှေမှ မဝယ်နိုင်တဲ့ ကျုပ်တူက အဲဒီရွှေဆိုင် မမ ကြောငြာကို အချိန်ပေးကြည့်တာဗျ။ အကိတ်ကြီးဗျာ ဘကြီးရဲ့ ..တဲ့။ ခတ်ကာက ဖင်ကြီးမမြင်ရတာ ဆိုးတယ် ဆိုပဲ။ ပြပေးကြပါဦး ကျူပ်တူလေး အတွက်၊ ကျုပ်အတွက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး..အဟတ် ..။ ကွာ..အဆီတဝင်းတဝင်းနဲ့စို အိနေတာပဲ..တောက်..။
ဟော ခုရက်ပိုင်း ဒိတ်ဂလ် ဂယက်က ထလာပါရော။ ကြယ်ငါးပွင့်အဆင့်ဟိုတယ်မှာ တညကုန်းရင် သိန်း(၇၀) ရတယ်ဆိုတော့ အမျိုးသမီးထုကြား ပွတ်ပွတ်ညံကုန်ပါရော။ အင်းလေး သူတို့က လင်ကို အလကားပေးချနေရတာကိုး။ ဆူညံကုန်ပါရော။ ပညာပေးသလိုလို ဆုံးမသလိုလိုနဲ့ ဝင်အာလိုက်ကြတာ လိုင်းပေါ်မှာဝက်ဝက်ကွဲ။
ဒိတ်ဂလ် ပဲပြောပြော ဖာပဲပြောပြော၊ ကြက်ပဲပြောပြော၊ အကြံအဖန်ပဲပြောပြော၊ ပုသိမ်မြောင်းမြဘက်မှာတော့ အော်ဂွီး လို့ခေါ်တယ်ဆိုပဲ။
ဘယ်လိုခေါ်ခေါ် ဖာဟာ ဖာပါပဲ။ ရှေး အစဉ်အဆက်ကထဲက ရှိလာတာပါ။ ႏို့ပေသိ ..အဟဲ သိသာသိစေ မမြင်စေနဲ့ပေါ့။ လောကကိုက ကာမလောက၊ ကာမဘုံသားတွေလေ။ အဖေနဲ့အမေ လိုးခဲ့ကြလို့ ကျုပ်တို့လူဖြစ်လာတာလေ။ ဒါပေမယ့် ပေါ်တင်ကြီးတော့ မကောင်းဘူးပေါ့။
လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ရင် တကမ္ဘာလုံးက “ ဖာနိုင်ငံ” လို့သိထားကြတဲ့ ယိုးဒယားတောင်မှ ပြည့်တန့်ဆာကို တရားဝင် ခွင့်ပြုထားတဲ့ ဥပဒေ မရှိပါဘူးတဲ့။ ကဲ ဘယ်လောက် ဖာကျတဲ့ နိုင်ငံလဲ။ ယိုးဒယားမှာ ကျားဖာ၊ မ ဖာ၊ အခြောက်ဖာ၊ အကုန်ရတယ် ။ လိုးနေတာကို Live Show ပြနေတဲ့ ကလပ်တွေလဲ ရှိတယ်။
ကျားကျားချင်း လိုးပြတာ၊ မမချင်း လိုးပြတာ၊ ကျားနဲ့မ လိုးပြနေတာတွေကို Live ထိုင့်ကြည့်ခွင့်ရတာနော်။ ဝင်ကြေးကတော့ နဲနဲများတယ်။ ငွေရဖို့ အကုန်လုပ်တဲ့ နိုင်ငံနော်။ ဒါတောင် ဖာကို တရား၀င် ခွင့်မပြုထားပါဘူး ..တဲ့။ ဖာကျပုံနော်..။
လှိုင်သာယာဘက်မှာ မြန်မာအတွဲတွေကို ခေါ်လိုးခိုင်းပြီး တဖက်မှာ Live Show ပြရောင်းစားတဲ့ တရုတ်တွေကို ဖမ်းမိလိုတဲ့။ ကြားမိလိုက်သေး၊ ဒါများ အဆန်းလုပ်လို့။ ယိုးဒယားမှာ ပေါမှပေါ့၊ အဲလို ကလပ်တွေများ ဒုနဲ့ဒေး။
~~~~~~~~~~
ကိုယ့်သားလေး ထိုင်းမှာ အလုပ်သွားလုပ်နေတယ်ဆိုပြီး စိတ်မချနဲ့ဦး ။ ဖင်သွားခံနေတာလား၊ ဖာသွားလုပ်နေတာလားလဲ မေးကြည့်ကြဦး၊ အဲ ဒိတ်ဂဲလ်တွေထဲဆို ခရိုနီတွေက မော်လ်ဒယ်တွေကို ရှော့ပင်ထွက်သလိုလိုနဲ့ ပြည်ပခေါ်ခေါ်ပြီး သွားသွားလိုးနေတာကြာပေါ့။
အဲဒါ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပေါ့။ ကြာနေပါပြီ။ တချို့က ဟိုရောက်မှ ကိုယ့်ရဲ့လူရှေ့သူရှေ့ ဟန်ဆောင်ထားရတဲ့ အပုန်းစိတ်ကို ဖော်ထုတ်ဖို့ စုံတွဲတစ်တွဲ ငှားပြီး ခံလဲခံ၊ လိုးလဲလိုးပေါ့။ အဲဒီလို အတွဲလိုက်ငှားတာ။ ဒါကိုအနောက်နိုင်ငံသားတွေ ပိုကြိုက်တယ်။ လင်မယားစုံတွဲ တစ်တွဲက နောက်တတွဲငှားပြီး ခံစားကြတာပေါ့။
ဒါကြောင့် ပြည်ပ ခဏခဏသွားပြီး ဓါတ်ပုံတွေတင်တင်ပြီး ကြွားနေတဲ့ မော်ဒယ်တွေလဲ အထင်မကြီးနဲ့။ ဘာသွားလုပ်တာလဲ မေးကြည့်ကြ၊စဉ်းစားကြဦး၊ ဖာသွားခံတာလား၊ ဖင်သွားခံတာလား။
အဲ မကြာခင်လေးက ထူးဆန်းသတင်း တွေ့ရပြန်ရော။ အဖေနဲ့ သမီး ကလပ်အတူတူတက်၊ အပြင်သွား၊ အိမ်မှာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေတာကို အမေက သင်္ကာမကင်းဖြစ်ပြီး သောကများနေလို့တဲ့။ တခါတခါ သူ့ကို (အမေ) ဖြစ်သူကို စိတ်ကောက်ပြီး တခန်းထဲ လော့ချ (တံခါးပိတ်ပြီး) တညလုံးနေလို့တဲ့။ အင်းစက်ဇာတ်လမ်းကြီးဆိုတာ အသိသာကြီး။
ဒါကလဲ မဆန်းပါဘူး။ အခု ကမ္ဘာကြီးမှာ တကယ့်ချမ်းသာတဲ့ ခရိုနီကြီးတွေ၊ ဘိန်းနဲ့ပတ်သက်နေတဲ့ သူဌေးကြီးတွေက အပြင်စာ သိပ်မစားကြတော့ဘူး။ အဲလို သွေးသားရင်းကိုပဲ စားနေကြတာ များလာတယ်။ သူတို့လို လူတွေက အပြင်စာကို (၅) မိနစ် တယောက်ပြောင်းပြီး စားလို့ရနေတော့ အပြင်စာတွေကို သိပ်မကြိုက်ကြတော့ဘူး။ တက်လဲ တက်နိုင်ကြတယ်လေ။
ဒီတော့ ကိုယ့်အမျိုးပဲ၊ ဦးလေးပဲ။ မောင်နှမပဲ ၊ သားအဖပဲ၊ သားအမိပဲ ဆိုပြီး အိမ်မှာ လူပိုမထားနဲ့။ ခုခေတ်ဆေးတွေအကြောင်းကို ကလပ်တွေမှာကြားဖူးမှာပေါ့။ ငါ့တော့ လာတက်လိုးကြည့်ပါလား ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်တော့ အထင်မကြီးနဲ့။ ခု ဆေးတွေက တခုခုထဲရောထားလဲ မသိရဘူး။ ဆေးမိသွားရင် ချက်ချင်း တက်ခွချင်စိတ်၊ တက်လိုးချင်စိတ် ပေါက်သွားအောင်ကို စွမ်းနေတာ။
နောက်တခု အငယ်ပြဿနာ။ ကိုယ်လင်က မယားငယ်နောက် ပါသွားတာကို အွန်လိုင်းပေါ် ကိုယ်ပေါင်ကိုယ်လှန်ထောင်းပြီးများ တက်ပြောနေကြသေး။
ကျမက ဘယ်လို အဝတ်အစားဆင်တာ၊ ဘယ်လို အချက်အပြုတ်ကောင်းတာ၊ ဘယ်လို ချောတာ၊ အငယ်မက လက်သည်းထဲ ဂျီးနဲ့၊ ဆံပင်က ဘယ်လိုနံတာ၊ အပြစ်တွေပြောပြီး သူတို့မယားကြီးကမှ ဘယ်လိုလှတာ၊ ဘယ်လိုတော်တာ ဆိုပြီး အရှက်မရှိ အထုတ်ဖြေကြတဲ့ အန်တီမမတွေ ကလည်း အတော်များလာတွေ့ရတယ်။
အဖြေက ပါပြီးသား သူတို့စကားထဲမှာကိုက ။ ယောင်္ကျားက မယားငယ်နောက် ပါသွားတာက လိုးတဲ့ ကိစ္စလေ၊ မယားငယ်က ဖင်ချချင်လား၊ အမှုတ်ခံချင်လား၊ တက်ဆောင့်ခိုင်းမလား၊ အကုန်ရစွယ်စုံရလေ၊ ချောတာ မချောတာ ထက် ယောင်္ကျားဆိုတာက နားပူနားဆာမကြိုက်သလို နောက်ပေါက်မကြိုက်တဲ့ ယောင်္ကျားဆိုတာလဲ မရှိပါဘူး။ အမှုတ် မခံချင်တဲ့ သူ မရှိပါဘူး။
ချုပ်လိုက်တော့ အွန်လိုင်းမှာ သူများမကောင်းကြောင်း၊ ကိုယ့်ကောင်းကြောင်းပဲ ပြောသူတွေက (၉၉) ရာနှုန်း ပါပဲ။ ဇာဂနာက ဗိုလ်ချုပ်ရုပ်ရှင် ကိစ္စအတွက် ဟောလီဝုဒ်ကို ဇာတ်ညွှန်းထုတ်ကြီး ပိုက်ပြီး သွားချည်းကပ်တော့ ဟိုက ဘာပြောလိုက်လဲ၊ “ အတ္ထပ္ပတ္တိရိုက်မှာလား၊ ချီးမွမ်းခန်းတွေ ရိုက်မှာလား ” လို့ပြန်မေးပြီးမောင်းထုတ်လိုက်လို့ ကုတ်ချောင်းချောင်းနဲ့ပြန်သွားရတယ် ဆိုပဲ။
အေးလေ မြန်မာပြည်ကအတ္ထုပ္ပတ္တိတွေက ကောင်းတာတွေချည်းပဲ။ မကောင်းတာ တခုမှမပါဘူးလေ။ကာမဘုံသားပဲ မကောင်းတာလဲ ပါရမှာပေါ့။ ဟုတ်ဖူးလား။ တခါက စာရေးဆရာကြီး တယောက်ရဲ့ တသက်တာမှတ်စု ဆိုတာကြီးကို ဖတ်နေတဲ့ လူငယ်တယောက်ကို သူ့ဘော်ဒါက
“ ဟ မင်းက စောက်ခြောက် အတ္ထုပ္ပတ္တိကိုဖတ်နေတာပဲ..လီးပဲကွာ.. တခါမှ သူ့မိန်းမကို လိုးတဲ့အကြောင်းမပါဘူး..စောက်ခြောက်ကြီးနေမှာပေါ့..” တဲ့။
ကောင်းရော။ မှန်လဲ မှန်နေတာကိုး။ ကဲ...ရှည်သွားပြီ။
ဘကြီးစံ
ခေတ္တ ကာမပြည်
(9/7/2025)
............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................
ပြီးပါပြီ။
