Friday, May 15, 2009

အန်တီစန်းနှင့်ခရီးသွားခြင်း (စ/ဆုံး)

အန်တီစန်းနှင့်ခရီးသွားခြင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

(ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်း)

ကျနော်သည် ရန်ကုန်မြို့ ၏ဆင်ချေဖုံးမြို့နယ်တခုတွင်နေပါသည်။ ကျနော်တို့လမ်းထဲတွင် ကျနော် နှင့်အလွန် ခင်သော သူငယ်ချင်း မောင်မောင်တို့အိမ်ရှိသည်။ မောင်မောင့်ဖခင်သည် အစိုးရအရာရှိကြီးတဦးဖြစ်ပြီး အလွန် ဖေါ်ရွေသူဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင်၏မိခင်မှာ အနည်းငယ်မျက်နှာတည်သော်လည်း မောင်မောင့်သူငယ်ချင်း များကို မောင်မောင်ကဲ့သို့ပင် ဂရုစိုက်ပါသည်။ 

မောင်မောင့်တွင် အကိုတယောက် ညီမတယောက်ရှိပါသည်။ မောင်မောင့်အကိုသည်ဆေးကျောင်းတက်နေပြီး ညီမလေးမှာ ၁၀ တန်းတက်နေပါသည်။ မောင်မောင်နှင့် ကျနော်တို့မှာ ၁၀ တန်းတုံးက အတူတူ ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်တွင် မောင်မောင်က ကွန်ပျူတာ တက်နေပြီး ကျနော်က နည်းပညာတက်နေသူဖြစ်ပါသည်။ 

ကျောင်းမတူသော်လည်း မောင်မောင်တို့အိမ် သည် ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတသိုက် စတည်းချရာအိမ် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်ပါသည်။  ကျနော်တို့ မှာလည်း ဟော့ဟော့ ရမ်းရမ်းမဟုတ်သဖြင့် လူကြီးများနှင့်အဆင်ပြေကြပါသည်။ အိမ်တွင်သီချင်းနားထောင် ဂိမ်း အတူကစား လဘက်ရေဆိုင်အတူထိုင်ခြင်းများသာရှိပြီး အသောက်အစားကင်းကြသူများဖြစ်ကြသဖြင့် လူကြီးများနှင့် ပုလဲနံပသင့်ကြပါသည်။ ကျနော်တို့ စုပြီး ဖါသွားချကြသည်ကိုတော့ လူကြီးများမသိအောင် လုပ်ကြသဖြင့် ကိစ္စသိပ်မရှိလှပါ။ 

တခုခက်နေသည်က ဖါချပြီး အရသာတွေ့လာသောအခါ ကျနော့မှာ မောင်မောင့် အမေနှင့် ညီမလေးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်ထ လာကာ လီးတောင်လာတတ် ခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။   သို့သော် ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေဘဲ ညီမဘဲဟုတွေးကာ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ချွန်းအုပ်နေခဲ့ရ ပါသည်။ ထလည်းထချင်စရာ မောင်မောင့်အမေမှာ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးပါ အလွန်လှသူဖြစ်ပြီး ညီမလေးကလည်း အမေနှင့် နင်လားငါလား လှသူဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင့်အဖေဦးလှထွန်းကို ကျနော်တို့က အန်ကယ်ထွန်း ဟုခေါ်ပြီး အမေဒေါ်စန်းစန်းကိုတော့ အန်တီဟုသာ ခေါ်ကြပါသည်။ 

အန်တီသည် အလွန်လှပပြီး ကြည့်လိုက်တိုင်းပစ်မှားချင်စရာကြီးဖြစ်သည်။ အန်တီ့ရင်သားများမှာ မတရားကြီးသည့်ထဲတွင်မပါ သော်လည်း တော်တော် တော့ ကြီးပါသည်။  တင်သားမှာလည်း ဝိုင်းပြီး တော်တော်လှပါသည်။ ညီမလေးကလည်း အန်တီလောက်မရှိ သေးသော်လည်း အန်တီ့နောက်အမီလိုက်နေသလိုဖြစ်နေပါသည်။ ၁၀ တန်းနှင့်မလိုက်အောင်ပင် ရင်သား တင်သားများက ထွားနေပါသည်။

ဒီနှစ်နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မောင်မောင်က KMD မှ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတခုတက်နေသဖြင့် ကျနော့် မှာနေ့ခင်းပိုင်းတွင်တယောက်တည်းပျင်းနေရသည်။ ပျင်းပျင်းနှင့် အိမ်တွင်တယောက်တည်း အိပ်နေစဉ် အမေ ကခေါ်သဖြင့် အောက်ဆင်းလာရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် အန်ကယ်ထွန်းနှင့်အန်တီတို့ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ သည်။

“သားရေ ဒီမှာ မင်းအန်ကယ်တို့လာခွင့်တောင်းနေတယ်၊ မင်းအန်တီမန္တလေးမှာ သူ့အဖွားနေမကောင်းတာ သွားကြည့်မလို့ မောင်မောင်ကလဲ မအားတော့သားကို အဖေါ်ခေါ်သွားချင်လို့တဲ့။ တပါတ်လောက် လိုက်သွားလိုက်ပါသားရယ် သားလဲ မန္တလေးရောက်ဖူးသွားတာပေါ့။”

“ဟုတ်တယ်သားရဲ့၊  အန်ကယ်ထွန်းကလည်းမအားတော့ မင်းအန်တီတယောက်ထဲစိတ်မချလို့ သားကို အဖေါ်ထည့်လိုက်ချင်လို့ မမတို့ဆီမှာလာခွင့်တောင်းနေတာ။ မင်းလိုက်မယ်မို့လား။”

“အာ အန်ကယ်ထွန်းကလဲ၊ သားကမန္တလေးရောက်ဖူးချင်နေတာနဲ့ အတော်ဘဲ၊ အမေတို့ခွင့်ပြုလို့ကတော့ လိုက်ပြီးသားဘဲ။ လိုက်မယ်။ သားလိုက်မယ် အန်ကယ်ထွန်း။ ဘယ်တော့သွားမှာလဲဟင်။ ထွေးထွေး ကောပါမှာလား”

“မင်းညီမကလဲ အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းက နက်ဖန်ဆိုစတော့မှာ၊ လိုက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး၊ မင်းတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ဘဲ သွားရမှာ၊ ဒါဆို နက်ဖန်ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး သဘက်ခါစနေနေ့မှာ သွားကြလေ။”

ကျနော်တို့ပြောနေသည်ကို ပြူံးကြည့်နေသောအန်တီ့ကိုမြင်ရသည်မှာ အလွန်လှပြီး အလွန်ချစ်စရာ ကောင်းနေပါသည်။ ကျနော့မှာ အန်တီနှင့် ၂ ယောက်ထဲအတူခရီးသွားရမည်ဆိုသဖြင့် အလွန်ပင်ပျော်ရွင် နေမိပါတော့သည်။

ဒီလိုနှင့် စနေနေ့ရောက်လာပါသည်။ ကျနော်နှင့်အန်တီ့ကို အန်ကယ်က အောင်မင်္ဂလာထိလိုက်ပို့ပြီး ပြန်သွား ပါသည်။ အန်တီက ရင်စေ့ဘလောက်အင်္ကျိနှင့် ကီမိုနို ထမီဝတ်လာပါသည်။ ကျနော်ကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ပွပွနှင့် တီရှပ်နှင့်ဖြစ်ပါသည်။ ကျနော်တိူ့စီးရသည့်ကားမှာ Elite ဖြစ်ပြီး ကားကြီးမှာသစ်လွင်ပြီး အလွန် ခေတ်မှီပါသည်။ ကားပေါ်မတက်မီ အန်တီက

“သားရေ၊ အန်တီတို့လမ်းမှာ ပိုအဆင်ပြေအောင် သားက အန်တီ့ကို မေမေလို့ခေါ်နော်၊ သားအမိလို့ထင်တော့ လူတွေလဲ သိပ်မနှောင့်ယှက်တော့ဘူးပေါ့။”

“ဟုတ်ကဲ့အန်တီ။”

“သြော်၊ မေမေ လို့ခေါ်ပါဆိုနေ၊ ခုကတည်းကခေါ်တော့လေ။”

“ဟုတ်ကဲ့၊ မေမေ။”

“ဟင်းဟင်းဟင်း၊ ဒါမှ မေမေ့သားကွ။”

ကားစထွက်လာတော့ အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဘက်ကထိုင်ပြီး ကျနော်က လျှောက်လမ်းဘက်ကထိုင်လိုက် လာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဘက်ကို ကိုယ်ကိုစောင်းလိုက်ပြီး ကျနော့နားနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး

“သား မေမေနဲ ခရီးသွားရတာပျော်ရဲ့လား”

“အင်းပျော်တယ်မေမေ၊ အရမ်းပျော်တာဘဲ။”

အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဖက်သိပ်မကပ်ဘဲ ကျနော့ဘက်နဲနဲတိုးကာ အသားချင်းထိ၍ ထိုင်နေပါသည်။ ကျနော့မှာ အန်တီ့ပေါင်သားနှင့်ထိနေသောနေရာက အိနေပြီးချက်ချင်း လီးတောင်လာသဖြင့် ပေါင်နှင့် ညှပ်ထား လိုက်ရပါသည်။ ကားထွက်လာပြီး တနာရီလောက်ကြာသည်နှင့် အပြင်တွင်မှောင်လာပါသည်။ ကားထဲတွင် လည်း ထွက်ခါစက မီးအလင်းထွန်းထားသော်လည်း ခုတော့ မီးကိုမှိန်မှိန်လေးသာ ထွန်းထား ပါတော့သည်။ ကျနော်ဘေးပတ်လည်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်တို့၏ဘေး တခြားဘက်တွင် အသက်ကြီးကြီး အဖွားကြီး နှစ်ယောက်ထိုင်နေပြီး ရှေ့ နှင့်နောက်ကိုတော့ ခုံကမြင့်သဖြင့် မမြင်ရပါ။ 

ကျနော်တို့ခုံမှာ နောက်ဆုံး ခုံတန်းရှည် ၏အရှေ့ တခုံဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးခုံတန်းရှည်တွင် ခရီးသည် မတင်ဘဲ တွဲဖက်ဒရိုင်ဘာနှင့် စက်ပြင်တို့ အိပ်ကြ ပါသည်။  ကား Air con ကတော်တော်အေးသဖြင့် ကားမှပေးသောစောင်ကိုခြုံထားရပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ကိုမှီထားပြီး သူ့လက်က ကျနော့ပေါင်ပေါ်တင်ထားပါသည်။ ခနနေသောအခါ အန်တီက သားဒီဘက်လာ မေမေအဲဒီဘက်ကထိုင်မယ်ဟုဆိုလာသဖြင့် ကျနော် ပြတင်းပေါက်ဘက်ပြောင်းထိုင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဘက်ကျောမမှီတော့ဘက် ကျနော့ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝင်ကာကျနော့ခါးကိုဖက်ပြီးအိပ်ပါတော့သည်။

ကျနော်နှင့် အန်တီမှာ ရင်ချင်းအပ်နေပြီး အန်တီ့နို့နှစ်လုံးမှာ ကျနော့ရင်ဘတ်နှင့်ထိနေပြီး ကျနော့မှာ အသက်ရှူ မှားနေရပါတော့သည်။ အန်တီ့မျက်နှာမှာ ကျနော်၏လည်ပင်းနားတွင်ရောက်နေပြီး အန်တီရှူထုတ်လိုက်သော လေသည် ကျနော့လည်ပင်းကိုတိုးနေပါသည်။ အန်တီ၏ဘယ်ဘက်လက်သည်ကျနော်၏ခါးအောက်တွင် ရှိနေပြီး ညာဘက်လက်သည် ကျနော်၏ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံးကိုသိုင်း၍ ဖက်ထားပါသည်။ ကျနော့ကိုယ်လုံးနှင့်ထိနေသော အန်တီ၏အသားများသည်အိစက်နေပြီး ကျနော်၏လီးမှာလည်း တရားလွန် တောင်နေတော့ရာကျနော့်မှာ အလွန်ပင်အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။ 

ဖါသည်မများကို လိုးခဲ့ဘူးသော်လည်း အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားချွတ်၊ လိုး၊ ပြီးတော့ပြန်ထွက်သာလုပ်ခဲ့ရရာ မိန်းမတယောက်၏ အသားနှင့် ခုလို ကြာရှည်ထိထားရတဲ့အရသာ နောက်ပြီး လူတွေကြားမှာ ခိုးစားရတဲ့အရသာ နောက်ပြီး သူငယ်ချင်းအမေ အန်တီနဲ့ ဆိုတော့ ကျနော့မှာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေရပါတော့သည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ အန်တီက သိုင်းဖက်ထားသော ညာလက်ကိုအနည်းငယ်နောက်ဆုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်၏ပေါင်တချောင်းကိုသာ ကိုင်ထား ပါတော့သည်။ 

အန်တီ၏ လက်ချောင်းများက ကျနော်၏ပေါင်ကြားသို့ဝင်နေပါသည်။ ကျနော်လည်းမထူးဇတ်ခင်း၍ ကျနော့်ပေါင်ကို အသာလေးဟပေးထားလိုက်ရာ အန်တီ၏လက်ချောင်းများသည် တောင်မတ်နေသော ကျနော့လီးနှင့် လာထိနေပါတော့သည်။ ခနဘဲကြာပါသည် အန်တီက ကျနော်၏လီးကို သူ့ လက်ချောင်းများဖြင့် အသာကိုင်လိုက်ပြီးညှစ်လိုက်လျှော့လိုက်လုပ်ပေးနေပါသည်။ 

အန်တီ့နှာခေါင်းမှ အသက် ရှူသံမှာလည်း ပြင်းလာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကိုအသာဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကို အထဲထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျနော်က အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိသောကြောင့် အန်တီ့လက်သည် ကျနော့ လီးကိုတိုက်ရိုက်ဆုတ်မိသွားပါတော့သည်။ အန်တီသည် ကျနော့လီးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထု ပေးနေပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း ရဲလာပြီး အန်တီ့အင်းင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာ ထဲ ကျနော်၏လက်ကိုနှိုက်သွင်းလိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့လီးကိုကိုင်နေသောလက်ကို ခနရုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကျောဘက်လက်လျှိုကာ ဘရာစီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါသည်။

 ပြီးနောက်သူ့လက်ကို ကျနော့လီး ထံပြန်ပို့ပြီး ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပါသည်။ ကျနော်လည်း ဘရာစီယာ ကိုအပေါ်လှန်တင်ပြီး အန်တီ့ နို့ကို ကျနော့ ညာလက်ဖြင့် အသာ အယာ ပွတ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းကို လက်ညှိုးလက်မ ဖြင့်ချေပေးလိုက် လုပ်ပေးနေ လိုက်ပါသည်။ အန်တီ၏ နို့သီးခေါင်းမှာတော်တော်ကြီးသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ 

အန်တီ့နို့ကို တော်တော်ကြာကြာ နယ်ပြီးနောက် ကျနော် ရှေ့ဆက်တိုးချင်လာသဖြင့် ကျနော့်လက်ကို အန်တီ့ပေါင်ကြား ကိုရွှေ့လိုက်ပြီး အစတွင် ထမီပေါ်မှ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို အသာအယာပွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ထမီကိုဖြည်လိုက်ပြီး အန်တီ့ ပင်တီထဲ သို့လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ၏ပင်တီဘောင်းဘီ သည် အသားပျော့ပျော့လေးဖြစ်ပြီး အန်တီက လည်း သူ့ပေါင်ကိုကားထားပေးလိုက်ရာ ကျနော်၏လက်မှာချောချောချူချူပင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ် ရောက်သွားပါတော့သည်။ 

 ကျနော်လိုးခဲ့ဘူးသော ဖါသည်မ များသည် စောက်မွှေးထူပါသည်။ ခု အန်တီ့ စောက်ဖုတ်သည် စောက်မွှေး တပင်မျှမရှိဘဲ ချောမွတ်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ၏စောက်ဖုတ်ကြီးအား ပွတ်ပေးလိုက် စောက်ဖုတ် အမြှောင်းကြားထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက် စောက်စေ့အား လက်ညှိုးနှင့် လက်မ ဖြင့် ချေပေးလိုက်ဖြင့် တတ်သမျှမှတ်သမျှလုပ်ပေးနေရာ အန်တီ၏တကိုယ်လုံးလဲတုန်တုန်ရီရီဖြစ်လာပါတော့ သည်။ 

ဆက်ပြီး အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ကျနော့လက် ခလယ်ကိုသွင်းလိုက်ရာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် စောက်ရေများဖြင့် ရွှဲနေသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ ကျနော်လည်း လက်ခလယ်ဖြင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်အား မှန်မှန်လေး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီမှာလည်း တကိုယ်လုံးကော့လန်နေပါ တော့သည်။ ကျနော်က လက်ခလယ်တချောင်းထဲလိုး နေရာမှ လက်နှစ်ချောင်း လက်နှစ်ချောင်းမှ သုံးချောင်းထိ တဆင့်ပြီးတဆင့်တက်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ 

အစပိုင်းတွင် အန်တီက ကျနော့လီးကို မှန်မှန်ဂွင်းတိုက်ပေး နေသော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးအားကျနော် လက်ဖြင့် ကောင်းကောင်း သွက်သွက် လိုးပေးနေသောအခါ သူကျနော့လီးအားဆက် ဂွင်းမတိုက်နိုင်တော့ဘဲ တင်းတင်း ကျပ်ကျပ်သာ ဆုပ်ကိုင်ထား နေပါတော့သည်။ ဤသို့ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးနေရင်းအတန်ကြာလာသောအခါ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်သည် ကျနော့လက်အား အတင်းညှစ်လာသည်ကိုခံစားမိလာပြီးခနနေသောအခါ အန်တီ့မှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ အောင်တုံတက်လာပြီး ကျနော့လက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုစိကာ အသက်ပျင်းပျင်းရှူ ၍ ငြိမ်ကျသွား ပါတော့သည်။

အန်တီတချီပြီးသွားသော်လည်း ကျနော့မှာတော့ လီးတောင်လျှက်ကျန်ခဲ့ပါသည်။ ဖါသည်မများကိုလိုးတုံးက သူတို့ပြီး မပြီးဂရုမစိုက်ခဲ့ဘဲ ကိုယ်ပြီးသည်နှင့် ကျေနပ်ပြီး လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ခဲ့သော် လည်း အခု ကိုယ်မပြီး သေးဘဲ အန်တီ ကောင်းကောင်းပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲတွင် ပို၍ ကျေနပ်နေ မိပါသည်။ သို့သော် သိပ်မကြာလိုက်ပါ အန်တီက ကျနော့လီးကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးပြန်ပါသည်။ ဂွင်းခနတိုက်ပေးပြီး အန်တီသည် နောက်သို့အနည်းငယ် ဆုတ်၍ ကိုယ်ကိုကုန်းလိုက်ပါသည်။ 

ပြီးနောက် ကျနော်၏လီးအား သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံဆုပ်၍ ပုလွေမှုတ်ပေး ပါတော့သည်။ ဤတကြိမ်တွင် ကော့လန်နေသူမှာ ကျနော်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီသည် ပါးစပ်ဖြင့် ဂွင်းထုသလိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးလိုက် ထိပ်သီးလေး သက်သက်ကို စုပ်ပေးလိုက် လီးတချောင်းလုံးကိုယက်ပေးလိုက်နှင့် ပညာမျိုးစုံပြနေတော့ရာ ကျနော်လဲ လုံးဝမထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ကော့တက် လာပြီး အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ လရေများ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ 

အန်တီက ကျနော့လရေ များကိုမြိုချလိုက်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ထပ်ထွက်လာနေသော လရေများကိုလည်း လျှာဖြင့်ယက်ကာ ယက်ကာမြိုချနေပါသည်။ ထို့နောက်အန်တီလည်း ကုန်းနေရာမှထလိုက်ပြီး ကျနော့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲတင် ပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် သူ့ဘရာကိုလည်း ဂျိတ်ပြန်ချိတ်ပြီး အင်းကျီ ကြယ်သီးများကိုလည်းပြန်တပ်လိုက် ပါသည်။                                                                                                                            အချိန်ကိုက်ပင် ခန ကြာသောအခါ ကားမီးများလင်းလာပြီး ကားသည် ၁၁၅ မိုင်တွင် တထောက်နားရန်ဝင် ရောက်လာပါတော့သည်။

ကားရပ်သောအခါကျနော်တို့လည်း သူများနည်းတူ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ကြပြီး ရွှေခရားကြီးတွင် ထိုင်လိုက်ကြ ပါသည်။ ညစာ ထမင်းစားပြီး နောက်ဘက်သွားကာ အပေါ့အပါးသွားလိုက်ကြပါသည်။ ကားပေါ်မှဆင်းကတည်းက ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကားပေါ်မှာဖြစ်ခဲ့သည့် အကြောင်းများကို မသိသလို နေလိုက်ကြပြီး ခတ်တည်တည်ပင် သားအမိဇာတ်ခင်းနေကြပါသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ ကျနော်တို့ အားလုံးကားပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ကြပြီး ကားသည်လည်း ၁၁၅ မိုင်စခန်းမှထွက်ခဲ့ပါတော့သည်။ 

အချိန်က ည ၈ နာရီခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။ ကားထွက်လာပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ ကားမီးကို လုံးဝပိတ်လိုက်ကြပါသည်။ အန်တီက စောင်ကို လယ်ပင်းထိချုံထားပြီး ကျနော်ကတော့ ခေါင်းမြီးချုံလိုက်ပါသည်။ ဤတခါတွင်တော့ ကျနော်က အန်တီ့နို့ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ တိုက်ရိုက်ပင် စောက်ဖုတ်ဆီဦးတည်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ့ ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး ပင်တီဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ဖင်အနည်းငယ်ကြွ၍ သူ့ဘောင်းဘီကို အသာချွတ်ချလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားလိုက်ပါသည်။ 

ကျနော်လည်း လွှတ်လွှတ်လပ်လပ် ပင် အန်တီ့ စောက်ဖုတ် ကို တိုက်ပွဲဝင်ပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်လိုက် စောက်စိကိုချေလိုက် လက်ညှိုးနှင့်လိုးလိုက် လုပ်နေရင်း ကျနော့စိတ်ထဲတွင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ချင်စိတ် တအားဖြစ်လာပါသည်။ ကျနော်သည် ခုံအောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားခေါင်းဝင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း ကြိုသိ နေသည့်အလား သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့နဲနဲတိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကျနော့ ပါးစပ်နှင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ တတန်းတည်း ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ နှာခေါင်းမြုတ်လိုက်ပြီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်ပါသည်။ 

အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် အနံ့အသက်ကင်းစင်နေပြီး နမ်း၍ကောင်း လှသဖြင့် ကျနော်လည်း တရှုံ့ရှံ့ုနမ်းနေမိပါတော့သည်။ စိတ်တိုင်းကျနမ်းပြီးမှ ကျနော်အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကို စ ယက်ပေးပါတော့သည်။ အန်တီကလည်း သူ့ချေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြောက်၍ ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကို  ကားထားလိုက်ပါသည်။ ပေါင်ကိုကားထားလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအကြီးကြီးဖြစ်လာပြီး ယက်ရသည်မှာ လည်း အားပါးတရ ရှိလှပါသည်။ ဒူးထောင်ပေါင်ကားပြီး စောင်ချုံထားသဖြင့် အပြင်မှကြည့်ပါက ကျနော်အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ယက်နေသည်ကို ဘယ်လိုမှသိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ 

အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွှေးမရှိဘဲ ပြောင်ချောနေပြီး ဖေါင်းကား နေကာ အသားမှာလည်း နုအိလှပါသည်။ ကျနော်က အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စောက်စိကို ငုံစုတ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက် နှင့် အစွမ်းကုန် ကျိုးစားနေရာ အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များထွက်လာပါသည်။ အန်တီ၏ စောက်ရည် သည် ချွဲတဲတဲ နှင့် အနည်းငယ် ချိုသလိုလို ရှိပါသည်။ ယက်နေရင်းနှင့်ပင်စီးထွက် လာသော စောက်ရည်များကို ကျနော်မြိုမြိုချ နေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုယက်ရသည်က၊ို စောက်ရည် သောက်ရသည်ကို လုံး၀ ရွံရှာစိတ် လည်းမဖြစ်မိ ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် ယက်ပေးနေမိပါသည်။ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းတော့ မမှတ်မိတော့ ပါ။ 

အန်တီ့ ဖင်လုံးကြီး တဖြေးဖြေး လှုပ်ခါလာပြီး ခနကြာသောအခါ တစပ်စပ် တုံလာပြီး ကျနော့ဆံပင်အား လက်နှင့် အတင်းဆွဲကာ ကျနော့မျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အတင်း ဖိကပ်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အသက်ရှူကျပ်လာသဖြင့် ခေါင်းကိုအသာစောင်း၍ အသက်ခိုးရှူနေရပါသည်။ ခနနေသောအခါမှ သူ့လက် ဆွဲအားနဲနဲလျော့လာပါသည်။ သို့သော် သူ့ကိုယ်လုံးတစပ်စပ်တုံပြီးမောနေသည်မှာ အချိန်တော်တော် ကြာပါ သည်။ 

တော်တော်ကြာမှ အတုံရပ်သွားပြီး ကျနော့ ဆံပင်အားဆွဲထားသောလက်ကို လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော့မျက်နှာတခုလုံးလည်း အန်တီ့စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ အန်တီက သူ့ ဆလင်းဘက် အိပ်ထဲမှ တစ်ရှူးထုတ်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော့ မျက်နှာအားသုတ်ပေးပါသည်။ ပြီးတော့တခါ စနိုးတာဝါနှင့် ထပ်သုတ်ပေးပြန်ပါသည်။ သုတ်ပြီးသောအခါကျနော်လည်း ခုံပေါ်ပြန်တက်ထိုင် လိုက်ပြီး ဘေးဘီကိုကြည့်မိ ပါသည်။ ဘေး တဘက်ခုံမှ အဖွားကြီးနှစ်ယောက်မှာလောကကြီးနှင့် အဆက် ပြတ်ပြီး တခူးခူးနှင့် အိပ်မောကျ နေကြပါသည်။ သူတို့ဘေးခုံမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် နတ်ပြည်ကို အတက် အဆင်းလုပ်နေသည်ကို လုံး၀ သတိပြုမိပုံပင်မရပါ။

အန်တီကလည်းတာဝန်အလွန်ကျေပါသည်။ သူအမောပြေသွားသည်နှင့် ခုံအောက်ကိုဆင်းထိုင်လိုက်ပြီးကျနော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်ပါတော့သည်။ ဇစ်ဖွင့်ပြီး ကျနော့လီးကို မစုတ်သေးဘဲ ကျနော်၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ် ချလိုက်ပါသည်။ ဘောင်းဘီကိုလုံးဝချေထောက်မှ အကျွတ်ချွတ်လိုက်ပြီးဘေးတွင်ပုံထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်သည် စောင်အောက်တွင် အောက်ပိုင်း တုံးလုံးဖြစ်သွားပါတော့သည်။ 

ပြီးမှ ကျနော့လီးကိုပယ်ပယ် နယ်နယ်ကိုင်ပြီး ကောင်းကောင်းစုတ်ပါတော့သည်။ ဤတခါတွင်တော့အန်တီသည် လီးကိုယက်လိုက် လဥကို ယက်လိုက်နှင့် အချိန်ယူ၍ စိန်ပြေနပြေမှုတ်ပါတော့သည်။ ယခုအခါတွင် ကျနော်လည်း ပထမတခါကဲ့သို့ မဟုတ်တော့ဘဲ ထိန်းနိုင်လာပါသည်။ အန်တီကလည်းအမြန်ပြီးအောင် အားစိုက်မမှုတ်ဘဲ အေးအေးဆေးဆေး မက်မက်မောမော စုတ်နေပါသည်။ အချိန်တော်တော်ကြာမှ အန်တီက အရှိန်တင်လိုက်ပြီး အားစိုက်မှုတ်ပေး တော့ရာ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ အရှိန်ကုန်ပန်းထည့်လိုက် ပါတော့သည်။ 

ကျနော့လရည်များမှာလည်း မကုန်နိုင်မခန်းနိုင် ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပန်းပန်းထွက်နေ ပါတော့သည်။ အန်တီက ပထမတခါကအတိုင်း ထွက်လာသမျလရည်များကို အကုန်မြိုချပြီး ထပ်ထပ်ထွက် ထွက်လာနေသော လရည်များကိုလည်း စောင့်ပြီး ယက်ယက်ပြီးမြိုချနေသည်မှာ အလွန်ပင် ကြည့်ကောင်း လှပါသည်။ ကျနော့လရည်လုံးဝမထွက်တော့မှ အန်တီက ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော့အားဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပေး ပါသည်။

ပြီးမှ ခုံပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်အားဖက်၍ အမှန်တကယ်အိပ်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့အားပြန်ဖက်၍ အိပ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော်တို့သည် မန္တလေးရောက်သည်အထိကျန်သည့် ခရီးလမ်း တွင် နတ်ပြည်ဆက်မတက်တော့ဘဲ ကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ကြပါသည်။ ဒီလိုနှင့် မနက် ၃ နာရီခွဲကျော်ကျော် တွင် ကျနော်တို့ကားသည် မန္တလေးသို့ရောက်ခဲ့ပါတော့သည်။

မန္တလေးရောက်သည်နှင့်ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ကြပြီး အထုတ်များကိုယူကာ အန်တီဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်ရပါ တော့သည်။ အန်တီက အိမ်တိုက်ရိုက်မသွားဘဲ ကားသမားကို ယူနီတီ ဟိုတယ်သို့မောင်းခိုင်းပါသည်။ ဟိုတယ်တွင် သားအမိအသွင်ဖြင့် ကုတင်နှစ်လုံးပါ အခန်းတခန်းယူလိုက်ပါသည်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်၏ အပြောအဆိုကိုကြည့်၍ မည်သူမျ အမှန်တကယ်သားအမိမဟုတ်ကြောင်းသိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ ကျနော်တို့ကလည်း သား၊ မေမေ နှင့် အခေါ်အပြောတည့်နေကြပါသည်။

အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အန်တီက အိမ်သာအရင်ဝင်ပြီး ထွက်လာသောအခါ အဝတ်အစားများချွတ်၍ အိပ်ယာပေါ်တက်ပြီး စောင်ချုံနေလိုက်ပါ သည်။ မီးဖွင့်ထားသဖြင့် အန်တီ၏ လုံးကြီးပေါက်လှ ကိုယ်ခန္ဓာကိုကြည့်ရသည်မှာ အလွန်ကြည့်၍ကောင်းလှပါ သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့ နည်းတူ အဝတ်အစားများချွတ်လိုက်ပြီး မီးမှိတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး အန်တီ့ စောင်ချုံထဲဝင်လိုက်ပါသည်။ မီးမှိတ်လိုက်သော်လည်း မနက် ၅ နာရီကျော်နေပြီး မိုးလင်းစပြုနေပြီဖြစ်သဖြင့် ခန်းဆီးလိုက်ကာကြားမှ ဝင်လာ သောအလင်းရောင်ဖြင့် တဦးကိုတဦး ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါသည်။ 

အန်တီက ကျနော့အားခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်ပြီး ကျနော်၏လည်ပင်းကို နမ်းနေပါသည်။ အခန်းက လေအေးပေးစက် ဖွင့်ထားသဖြင့် အေးနေ သောကြောင့် အန်တီကိုယ်လုံးကနွေးနေပြီး ဖက်ထားရသည်မှာ တော်တော်အရသာရှိလှပါသည်။ ကျနော့ပေါင်တချောင်းက အန်တီ့ပေါင်ကြားထဲရောက်နေပြီး အန်တီ့စောက် ဖုတ်ကြီးနှင့်ထိနေရာ ပူနွေးနေ ပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့မျက်နှာအားနေရာမလပ်ပြန်နမ်းနေလိုက်ပြီး မျက်နှာမှတဆင့် အောက်သို့ဆင်း ကာ လည်ပင်းကိုနမ်းလိုက်ပါသည်။ 

လည်ပင်းမှတဆင့် အောက်ထပ်ဆင်းကာ အန်တီ့ရင်ခွင်ထဲ နို့နှစ်လုံးကြား တွင် ခေါင်းဝင်ခွေ့ပြီး နိုးနှစ်လုံးစလုံးကို တဖက်ပြီးတဖက် နမ်းနေမိပါသည်။ ခနနမ်းပြီးမှ အန်တီ့နို့သီးခေါင်းကို ကျနော့ပါးစပ်ထဲထည့်၍ ကလေးများနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးလိုက်ရာ အန်တီလည်း တအင်းအင်းနှင့် ညည်းနေပါတော့သည်။ ကျနော်က အန်တီ၏ နို့ နှစ်ဘက်လုံးအား တဘက် ပြီးတဘက် ပယ်ပယ်နယ်နယ်စို့ပေး လိုက် စို့နေရင်း လျှာနှင့်ဖိယက်လိုက်နှင့် ကောင်းမည်ထင်သလို လျှောက် လုပ် နေတော့ရာ အန်တီ့မှာ ကျနော့ အား အတင်းဖက်ထားပါတော့သည်။ ကျနော်နို့စို့၍ အတော်ကြာတော့မှ နို့စို့ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်း အောက်ဘက်ကိုထပ်ဆင်းပါတော့သည်. နို့မှတဆင့် ဗိုက်ကို ယက်လိုက် စုတ်လိုက် ချက်ကိုယက်လိုက် နှင့် တဖြည်းဖြည်းချင်းဆီးခုံပေါ်ရောက်လာပါသည်။ 

ကျနော်ကအန်တီ့ဘေးမှနေ၍တဖြည်းဖြည်းယက်လာရာ ကျနောေ့ခါင်းသည် အန်တီ့ပေါင်ကြားသို့ရောက်လာပြီး ကျနော်၏ခြေထောက်မှာ အန်တီ၏ ခေါင်းဘေးတွင် ကျန်ခဲ့ပြီး ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ကျနော်က အန်တီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မက်မက်မောမော တရှုပ်ရှုပ် နမ်းလိုက်ပြီးမှ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက်ပါသည်။ 

ထို့နောက် အန်တီ့စောက်စိကို လျှာဖြင့်ယက်လိုက် ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်လိုက် အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်နိုင်သမျှသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေရာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွဲတဲတဲ ချိုမျမျ အရည်များစီးထွက်လာပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့ စောက်ရည် အရသာကို ကြိုက်လှသဖြင့် ထွက်လာသမျှစောက်ရည်များကို မျိုချနေမိပါတော့သည်။

အင်း၊၊၊၊ ကောင်းလိုက်တာသားရယ်၊ အား၊  အီး။  ရှီး .............အမလေးကောင်းလိုက်တာ..အီး....

အန်တီမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ကျနော်အန်တီ့စောက်ဖုတ် ကြီးအားယက်ကောင်းနေစဉ် အန်တီက ကျနော့ ခြေထောက်တချောင်းအား သူ့ခေါင်းပေါ်ဆွဲယူ၍ ကျနော့ပေါင် ကြား သူ့ခေါင်းကိုထည့်လိုက်ပါသည်. ပြီးသည်နှင့် ကျနော့လီးအားသူ့ပါးစပ်ထဲထည့်၍ စ စုပ်ပါတော့သည်။ ကျနော်က အန်တီ့စောက်ဖုတ်ယက်  အန်တီက ကျနော့လီးစုပ်နှင့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက် စိမ်ပြေနပြေအလုပ် ဖြစ်နေကြပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်မှာရေဆေးထားသောကြောင့်အနံ့အသက်ကင်းနေပြီး စောက်ရည်ချွဲချွဲ များတစိမ့်စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် အလွန်ပင်စုပ်၍ ကောင်းနေပါသည်။ 

အန်တီကလည်း ကျနော့လီးကို မက်မက် မောမောပင် စုပ်လိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဂွင်းထုလိုက်နှင့် ကျနော့မှာလည်း နိဗ္ဗါန်ရောက်နေရပါတော့သည်။ ဤတကြိမ်တွင်တော့ကျနော်တို့သည် ကားပေါ်မှာကဲ့သို့ အချိန်ကိုလည်းကြည့်စရာမလို လူကိုလည်းဂရုစိုက် စရာမလိုသဖြင့် စိန်ပြေနပြေပင် အချိန်ဆွဲ၍ တယောက်ကိုတယောက် ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် အရသာ ပေးနေလိုက်ကြသည်မှာတော်တော်ကြာပါသည်။ အန်တီတော့မသိ ကျနော့မှာတော့ မေးများပင်ညောင်းလာပါ သည်။ သို့သော်လည်း အန်တီအရသာတွေ့နေပြီး ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်ကို မြင်ရသောအခါ မေးညောင်းရကျိုး နပ်ပါသည်။ 

နာရီကြည့်မထားမိသော်လည်း အန်တီအကြိမ်ကြိမ်ပြီးနေသည်ကို ကျနော်က မရပ်ဘဲ ဆက်တိုက် စောက်ဖုတ်ယက်နေသည်မှာ တနာရီနီးပါးကြာမည်ထင်ပါသည် အန်တီမှာ အကြိမ်ကြိမ် ပီးနေသော်ငြားလည်း ကျနော် ဆက်မှုတ်နေသမျှဆက် အရသာခံနေပါသည်။ တခုသိသာသည်က အန်တီ တခါပြီးကာနီးတိုင်း ကျနော့ လီးကို တခါအစုတ်ရပ်၍ အပြင်ထုတ်တတ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အန်တီပြီးတိုင်း  သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့် ကျနော့ မျက်နှာကို စောင့်စောင့်ပြိးကော့ထိုး တတ်ပါသည်။ ကျနော့စိတ်ထင် အန်တီ ၅ ခါလောက်ပြီးပြီးသောအခါမှ ကျနော်က အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကိုအစုတ်ရပ်လိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားမှကျနော့ခေါင်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင် ဘေးဆင်းလိုက်ပါသည်။ 

ပြီးနောက် အန်တီ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုကိုင်၍ ကျနော့ဘက်ဆွဲယူလိုက်ရာ အန်တီ က သူ့ဖင်ကိုကြွ၍ ကျနော့ဘက် လျှောဆင်းလာပါသည်။ အန်တီ့တင်ပါးကုတင်စောင်းထိရောက်သော အခါ ကျနော်က အန်တီခြေနှစ်ချောင်းကို မ၍ဆွဲဖြဲပြီး အန်တီ့ ကိုယ်လုံးဘက်ကို တွန်းတင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်းအလိုက်သင့်ပင် သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို သူ့လက်များဖြင့် ဆွဲယူ၍သူ့ပုခုံးနားဆွဲကပ်ထားလိုက်ပါ သည်။ ထိုအခါ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖေါင်းကားပြီးပြူးထွက်လာပါတော့သည်။ 

အန်တီ့စောက်စိကြီးမှာ လည်း စောက်ဖုတ် နှစ်ချမ်းကြားတွင် ပြူးပြီးထွက်နေပါသည်။ ကားပေါ်တုံးက စောင်ခြုံထဲတွင်ယက်ခဲ့ရသဖြင့် ဘာမှမမြင်လိုက်ရသော်လည်း ယခုအခါတွင်တော့ မိုးလင်းနေပြီဖြစ်သဖြင့် ပြတင်းခန်းဆီးကို ဖြတ်၍ဝင်လာ သော အလငးရောင်ကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးကိုမြင်နေရသည်မှာ အလွန် ကြည့်၍ ကောင်းလှပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျနော့ တံတွေးများ အန်တီ့စောက်ရည်များဖြင့် ပြောင်လက်၍ နေပါသည်။ 

ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း မလိုးနိုင်သေးဘဲ တခါထိုင်၍ ထပ်ယက်နေမိပြန်ပါသည်။ ဤတကြိမ်တွင်တော့ အန်တီ့စောက်ဖုတ်သာမက အန်တီ့ စအိုဝကိုပါ ယက်နေမိပါသည်။ အန်တီမှာလည်း ထွန့်ထွန့် လူးနေပြန်ပါတော့သည်။

အား    သားရေ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း၊ အား  ကောင်းလိုက်တာ  ကောင်းလိုက်တာ သေတော့မှာဘဲ အား   ကောင်းလိုက်တာ

ကျနော၏လီးမှာလည်း မာတောင်နေပြီး တဆတ်ဆတ်တုံနေပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအားစိတ်တိုင်းကျ ယက်ပြီးမှ ကျနော်ထလိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားတွင်နေရာယူ လိုက် ပါသည်။ ပြီးကျနော့လီးကို အရင်းမှ လက်ဖြင့်ဆုတ်ကိုင်ပြီး အန်တီ့ စောက်ဖုတ်အမြောင်းကြားတွင် အပေါ် အောက် တချက်နှစ်ချက်ဆွဲလိုက်ပါသည်။ ပြီးမှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထိုးသွင်း လိုက် ပါသည်။ ဒစ်တမြုတ်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ် အဝနားတွင်ပင် ခန ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ပေးနေ လိုက်ရာ အန်တီမှာ သူ့ဖင်ကြီးကို ကော့ထိုးပြီး ကျနော့လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းရန် ကြိုးစားနေတော့သည်။

 အီး... အား.... သားရေ လိုးပါတော့  သွင်းလိုက်ပါ   မင်းလီးကြီးကို အဆုံးထိစောင့်သွင့်လိုက်စမ်းပါ  အန်တီမနေနိုင်တာ့ဘူး   အား........ လိုးပေးပါ လိုးပေးပါတော့

ကျနော်က အန်တီ့အားခန ညှင်းဆဲနေလိုက်ပြီးမှ ကျနော့လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြေးဖြေး သွင်းလိုက်ပါ တော့သည်။ ကျနော့လီးအဆုံးထိဝင်သွားသည်နှင့် အန်တီ့မှာ   အီး.....   ကနဲ တချက်အော်လိုက်ကာ သူ့ခြေထောက် နှစ်ချောင်းဖြင့် ကျနော့ခါးကို ညှပ်ဆွဲလိုက်ပြီး အတင်း ဆွဲညှောင့်နေပါသည်။ ခနသာကြာလိုက်ပါသည် အန်တီတချီပြီးသွားပြီး သူ့ခြေထောက်ကို ကျနော့ ခါးမှ ဖြုတ်ချလိုက်ပါသည်။ 

ကျနော့လီးကတော့ တောင်တောင် မတ်မတ်ပင် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲတွင် ရှိနေပါသေး သည်။ ကျနော်လည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ယခင်အတိုင်း ပြန်မ၍ ဖြဲလိုက်ပြီး ကျနော့လီးအားဖြေးညှင်းစွာ အဆုံးထိ ထုတ် လိုက် သွင်းလိုက်ဖြင့် အန်တီ့ အားလိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း တချီပြီးသွားသဖြင့် အမေါဖြေရင်း ငြိမ်ပြီး ဇိမ်ခံနေပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာစောက်ရည်များဖြင့် ချွဲနေရာ တော်တော်ပင်လိုးလို့ကောင်းလှပါ သည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရသည်မှာလည်း စည်းစည်းပိုင်ပိုင်ရှိလှပါသည်။ 

ကလေး ၃ ယောက်အမေ အိမ်ထောင် သက် နှစ် ၂၀ ကျော်ပြီး သူ့ယောက်ကျားကလည်း အနှစ် ၂၀ လုံးလုံးလိုးထားပေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ် ကြီးမှာ တလက်ကိုင်ဖြစ်သောကြောင့်လားမသိ ချောင်မနေဘဲ အလွန်လိုး၍ကောင်းနေပါသည်။ ကျနော်လိုးနေသည်ကို အန်တီ့မှာငြိမ်ခံနေရာမှ တဖြည်းဖြည်းအောက်မှ ပြန် ကော့ထိုးစပြုလာပြန်ပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့ တုံ့ပြန်မှုအတိုင်း တဖြည်းဖြည်း အရှိန်တင်၍ စောင့်အားကိုလဲတိုးလိုက်ပါသည်။ အန်တီက အောက်မှ တွန်း ဆောင့်လေ ကျနော်ကလည်း အပေါ်မှဖိ၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရာ အန်တီ့မှာအောက်မှ အံကျိတ်၍ တအီးအီးနှင့် ကောင်းကောင်းကြီးအလိုးခံနေပါသည်။

အင်း…သားရေ ကောင်းလာပြန်ပြီ၊ ဆောင့် ဆောင့် နာနာ ဆောင့်လိုးသား အား…. ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ။ မင်းလီးကလဲ မင်းအန်ကယ်လီးလောက်ရှိတယ် နဲနဲတောင် ပိုတုပ်မလားမသိဘူး အား… လိုး.. လိုး သား ခပ်ကြမ်းးကြမ်းလေး လိုးပေးစမ်းပါသားရယ်။ အန်တီ တအားခံချင်လွန်းလို့ပါ၊  အား…  အား… လိုး လိုး….  အီး….  ကောင်းလိုက်တာ    မင်းလီးက ရှယ်ဘဲ အား…….

ပြောနေရင်းနဲ့ အန်တီက အောက်ကနေ ပိုပိုပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းကော့ထိုးလာပါသည်။၊ ကျနော်ကလည်း အန်တီ့အရှိန်နှင့်ကိုက်အောင် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတော့ရာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လိုးသံသည် တဖေါင်းဖေါင်း နှင့် အပြင်ကသာ တယောက်ယောက်ဖြတ်သွားလျှင်ကြားမှာ သေချာပါသည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါကို ကျနော်တို့ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါ၊  အသားကုန်လိုးကြပါတော့သည်။ အရင်ဖါသည်မတွေလိုးခဲ့တုံးက သိပ်မကြာသည့် ကျနော်သည် ခုမှ ဘာဖြစ်တယ်မသိ ဒီလောက်အသားကုန်လိုးနေတာတောင် မပြီးနိုင် ဖြစ်နေပါသည်။ 

ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်လိုးနေရင်းက အားမရတောသဖြင့် ကျနော့်ခြေထောက် တဖက်ကို ကုတင်ပေါ် တင်ပြီး အန်တီ့ပေါင်တချောင်းပေါ် ကျော်ခွလိုက်ပါသည်။ အဲဒီတော့မှ ပိုပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ထိပြီး လိုးရတာ လည်း ပိုအားရလာပါတော့သည်။ ကျနော်ကဆောင့်လိုးလေ အန်တီ့မှာ ပိုအားရလာပြီး သူ့လက်နှစ်ဘက်စလုံးနဲ့ မွှေ့ယာကို တဖုံးဖုံးထုရိုက်နေပါတော့သည်။ ထုရိုက်နေရင်းက

အား…. အမေ ရေကောင်းလိုက်တာ သေပါပြီ အီး  အီး   ကောင်းတယ်အမေရဲ့  အီး ဟီး ဟီး ဟီး….

ကျနော်က ဆောင့်လိုးနေရင်းနှင့် ချက်ချင်းမပြီးအောင် ဆောင့်ချက်ကို ရေနေလိုက်ပါသည်။ အချက် ၆၀၀ ကျော်လောက်ရောက်သောအခါ ကျနော်လည်း မနေ နိုင်တော့ဘဲ ကျနော့လီးထိပ်က တအားယားလာပြီး တကိုယ်လုံးလဲ ကြက်သီးများထလာကာ တုံတက်လာပြီး ကျနော့ လရည်တွေကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထဲ့ လိုက်ပြီး ပြီးသွားပါတော့သည်။ 

ပြီးပုံကလဲ လီးကို အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိဖိကပ် သွင်းထားပြီး လူက ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ တော်တော်ကြာမှ လီးက နဲနဲပျော့လာပြီး အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ တဖြေးဖြေး ဆွဲထုတ်လိုက်ပါသည်။ အန်တီလည်း ငြိမ်ကျသွားပြီး ကွေးကွေးလေးအိပ်ရင်း အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှူနေပါသည်။ ကျနော်ကလည်း အန်တီ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး အမေါဖြေ နေလိုက်ရပါတော့သည်။ နားနေရင်းနှင့် ကျနော်အိပ်ပျော်သွားသည်မှာ အန်တီလာနှိုးတော့မှ နိုးပါတော့သည်။ အချိန်က မနက် ၁၁ နာရီရှိနေပြီဖြစ်သည်။

သားရေ ထ ရေချိုးလိုက် အန်တီတို့ တခုခုစားပြီး သွားကြရအောင် နဲနဲတောင်နောက်ကျနေပြီ

ကျနော်တို့ ဟိုတယ်စားသောက်ဆိုင်တွင်ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်နှင့် ကော်ဖီတခွက်စီသောက်ပြီး အိပ်များဆွဲ ကာ ဟိုတယ်မှ ထွက်ခဲ့ကြပါသည်။ ထွက်ကာနီး ကောင်တာတွင်သော့အပ်သောအခါ ကောင်တာမှ တရုတ် အကိုကြီးက ညီလေးတို့သားအမိတွေအဆင်ပြေရဲ့လားဟု ပြံ့ုးစိစိ ဖြင့်မေးပါသည်။ ကျနော်တို့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေသံကြောင့် သားအမိအစစ်မဟုတ်မှန်းသူတို့သိနေပုံရပါသည်။ 

ကျနော်ကလည်းခပ်တည်တည်ပင် အဆင်ပြေပါတယ်အကို ဟုပြောလိုက်ရပါသည်။ အန်တီကတော့ အနားမှာမရှိသဖြင့် မသိလိုက်ပါ။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ဟိုတယ်အပြင်မှ ကားတစီးှုှားလိုက်ကြပြီး အန်တီပြောသည့် အတိုင်း အန်တီတို့အဖွားအိမ် ကိုသွားလိုက်ကြပါသည်။ အန်တီ့အဖွားအိမ်ကလည်း မန္တလေးမြို့ပြင်ထင်ပါသည် ကားနှင့် တနာရီနီးပါး သွားရပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အန်တီက ရဲရဲတင်းတင်းပင် ဟိုတယ် တက်တည်းရဲခြင်း ဖြစ်ပုံရပါသည်။

အန်တီတို့အဖွားအိမ်မှာ ခြံဝိုင်းကြီးထဲမှ နှစ်ထပ် သစ်သားအိမ် အမည်းကြီးဖြစ်ပါသည်။အဖွားက အန်တီ့အဒေါ် မိသားစုနှင့်အတူနေသူဖြစ်ပါသည်။ ခြံဝိုင်းကြီးမှာတော်တော်ကျယ်ပြီး သစ်ပင်ကြီးများဖြင့် အုပ်ဆိုင်းနေပါသည်။ အန်တီ့အဒေါ်နှင့်အတူ အန်တီ့ ညီမဝန်းကွဲများ တူတူမများက လှိုုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဝိုင်းနှုတ်ဆက်ကြပါသည်။ အစတွင် သူတို့က ကျနော့ အား မောင်မောင်ဟုထင်နေကြပါသည်။ အန်တီက ဘာကြောင့်မှန်းမသိ အမှန် အတိုင်း မပြောဘဲ ကျနော်သည် အန်ကယ်ထွန်းတူဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြလိုက်ပါသည်။ 

အဖွားမှာနေသိပ်မကောင်းသဖြင့် အိပ်ယာထဲတွင်သာ အနေများပါသည်။ အဖွားအိမ်ကကြီးသော်လည်း မိသားစုကများလှပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျနော်သည် ကျနော့ထက်တနှစ်ခန့် ငယ်သော အန်တီ၏တူ တယောက်နှင့် အတူတခန်းထဲအိပ်ရပါသည်။ သေချာသည်ကတော့ ဒီအိမ်တွင် အန်တီ့အားနောက်တကြိမ် လိုးရဘို့ဆိုသည်မှာ လုံး၀ မဖြစ်နိုင်တော့ခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ 

ရောက်ရောက်ချင်းပင် အန်တီ့က ကျနော့အား သူ့တူများထံအပ်လိုက်ပြီး ကဲသားတို့ရေ မင်းအကိုကို မင်းတို့လက်ထဲအပ်လိုက်ပြီ၊ ဒီမှာရှိနေတုံး မန္တလေး စစ်ကိုင်း နေရာစုံအောင်သာလိုက်ပြလိုက်ကြတော့။ မင်းအကို မပျင်းစေနဲ့နော် ဟုဆိုသဖြင့် အဖွားတို့အိမ်တွင် နေခဲ့ရသောတပါတ်လုံး စက်ဘီးဖြင့်တဖုံ ကားဖြင့်တနည်း မန္တလေးတခွင်ပြဲပြဲစင်အောင်ရောက်ခဲ့ရပါတော့သည်။ 

တနေကုန်လျှောက်သွားနေရသော်လည်း ကျနော့စိတ်မှာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထံသာရောက်နေပြီး ညဖက် တွင် အိမ်သာထဲတွင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား မြင်ယောင်ကာ ဂွင်းသာ အကြီမ်ကြိမ်ထုနေ၇ပါတော့သည်။ တကြိမ်လူခနလစ်တုံးအန်တီ့အား

အန်တီရယ် သားအန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အရမ်းသတိရတယ်     ဟု ချွဲချွဲပစ်ပစ်ပြောလိုက်ရာ အန်တီက ပြုံးကြည့်ပြီး

ခနသည်းခံနော်  အပြန်မှ   ဟုပြောပါသည်။

ပြန်မည့်နေ့ရောက်သောအခါ သူတို့က လက်မှတ်ဝယ်ပေးထားပြီး ကားကြီးဝင်းထိလိုက်ပို့ဖို့ပြင်ကြပါသည်။ အန်တီက သူတို့ကို လိုက်မပို့ရန်တားလိုက်ပြီး အိမ်မှာတွင်ပင်အပြီးနှုတ်ဆက်ကာ သူတို့ငှားပေးသော ကားဖြင့် ထွက်လာခဲ့ကြပါသည်။ ကားဂိတ်သို့ရောက်သောအခါ ကားထွက်ခါနီးနေပြီဖြစ်ပါသည်။ အန်တီက မနက်ဖန် ကားနှင့်မှလိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်း သွားပြော၍ လက်မှတ်အသစ်ထပ်ဝယ်လိုက်ပါသည်။ လက်ရှိလက်မှတ်ကိုတော့ အဆုံးခံလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကားတစီးပြန်ငှားကာ ယူနတီ ဟိုတယ် သို့ ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။ ဟိုတယ်တွင်အခန်းယူသောအခါ အန်တီကတော့ဘာမှမဖြစ်သော်လည်း ကျနော့မှာတော့ မျက်နှာနည်းနည်း ပူနေမိပါသည်။ 

ဟိုတယ်အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အန်တီသည် ကျနော့ကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ နမ်းပါသည်။ ပြီး ကျနော့ အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အားကျမခံ အန်တီ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပေးလိုက်ရာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်သည် ချက်ချင်းပင် ဝတ်လစ်စားလစ် ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ အန်တီ့မှာ တရှူးရှူးနှင့် အသက်ရှူပြင်းနေပြီး တော်တော်ခံချင်နေပုံရပါသည်။ အန်တီက ကျနော့အား ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျနော့ကိုယ်ပေါ်ပြောင်းပြန်ခွကာ ကျနော့လီးအား စုတ်ပါတော့သည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျနော့ မျက်နှာပေါ်ရောက်နေရာ ကျနော်လည်း အန်တီ့နည်းတူ အန်တီ့စောက်ဖုတ် ကြီးကို မက်မက်မောမော နမ်းရှုံံ့  လိုက်ပြီး စယက်ပါတော့သည်။ 

အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ယနေ့မနက်ကမှ အမွှေးထပ်ရိတ်ထားပုံရပြီး ပြောင်ချောနေပါသည်။ အန်တီကအပေါ်မှ ကျနော်ကအောက်မှ တယောက်ကို တယောက် အပြန်အလှန်ယက်လိုက်စုတ်လိုက်လုပ်နေရာမှ အားမရသဖြင့် ကျနော်က အန်တီ့ကို ဖက်၍ လှိမ့်လိုက်ပြီး အပေါ် တက်လိုက်ပါသည်။ အပေါ်ရောက်မှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်အားစုတ်ရသည်မှာပိုအားရလာပြီး အန်တီကလည်း အောက်မှနေ၍ ကျနော့လီးအား အာခေါင်ထဲထိဝင်အောင်စုတ်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း တအားဖီးတက်လာပြီး အန်တီ့ပါးစပ်အား မညှာမတာပင် စောက်ဖုတ်ကိုလိုးသလို ကျနော့လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးနေမိပါတော့သည်။ 

အန်တီ့ပါးစပ်ဖြင့် ကျနော့လီးအား ငုံစုတ်ထားသည်မှာကောင်းလွန်းလှသဖြင့် စောက်ဖုတ် ကိုလိုးရသလိုပင် အရသာတွေ့လှပါသည်။ အန်တီ့ပါးစပ်ကိုအတော်ကြာကြာလိုးပြီးမှ ကျနော့လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်ထလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ ဖင်အောက်တွင်ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီ့ ခြေနှစ်ချောင်းအား ခြေမျက်စိမှကိုင်ကာ အပေါ်ဆွဲမလိုက်ပြီး အန်တီ့ ပုခုံးဘေးတွင်တွန်းဖိထားလိုက် ပါသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့ တင်ပါးမှာ မွှေ့ယာနှင့်မထိတော့ဘဲ အပေါ်ထောင်နေပြီး အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖေါင်းကားပြီး ပြူးထွက်လာပါသည်။ ကျနော်က ခြေဖဝါးနှစ်ဘက်ပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ကုန်းထလိုက်ပြီး ကျနော့လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ် အဝနှင့် တေ့လိုက်ပါသည်. ပြီး အသားကုန် တချက်တည်းနှင့်တဆုံးဆောင့် သွင်းလိုက်ပါ သည်။ အန်တီ့မှာ အီး ကနည်း တချက်အော်လိုက်ပြီး အံကိုကြိတ်၍ တင်းခံနေပါသည်။ 

ကျနော်က တဆက် တည်း အသားကုန် တချက်ပြီးတချက် အားပါပါဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတော့သည်။ အန်တီ့ဆီးခုံနှင့်ကျနော့ဆီးခုံရိုက်သံမှာလည်း ပြင်းလွန်းလှသဖြင့် တဖုံးဖုံး တဖတ်ဖတ်နှင့် အတော်ကျယ်ပြီး ဘေးအခန်းများရော အပြင်လျှောက်လမ်းမှပါ ကြားနိုင်မည်မှာ သေချာပါသည်။ ဤပုံစံနှင့်လိုးနေရသည်မှာ အားပါလှပြီး အရသာလည်းအတော်ရှိလှပါသည်။ တချက်အဆုံးထိဆောင့်ဝင်သွားတိုင်း အန်တီ့မှာ အီးကနဲ အားကနဲ အော်နေသဖြင့် ထိုအော်နေသံကိုကြားရသည်မှာလည်း နားဝင်ပီယံရှိလှပါသည်။ 

ဤကဲ့သို့အချက်နှစ်ရာခန့်လိုးလိုက်သောအခါ ကနော့်ဒူးလည်းတော်တော်ညောင်းလာပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျနော်ခန အလိုးရပ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပါသည်။ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ အန်တီ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်စောင်းသို့ဆွဲယူလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ခြေနှစ်ချောင်းကို ထောင်ပြီး ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ အန်တီက သူ့လက်နှင့် ခြေကျင်းဝတ်မှ လှမ်းဆွဲထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်က ချက်ချင်း မလိုးသေးဘဲ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား ခနကုန်းယက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာစောက်ရည်များကျနော့လရည်များနှင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပါသည်။

အား သားရေ မယက်နဲ့တော့ ယားတယ် လိုးသာလိုး အခုနလို ဆောင့်လိုး သား အန်တီမနေနိုင်တော့ဘူး  ရှီး လိုးပါတော့ လိုးပါတော့ အီး

ကျနော်လည်း ခနသာယက်လိုက်ပြီး မတ်တတ်ထလိုက်ကာ ကျနော့လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ဝပြန်တေ့ လိုက်ပါသည်။ ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို အန်တီ့ပေါင်ပေါ်ဖိပြီး အရှိန်မှန်မှန်နှင့် လိုးလိုက်ပါသည်။ တအားမဆောင့်ဘဲ မှန်မှန်လေး အဆုံးထိသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် တော်တော်ကြာကြာလိုးပေးနေလိုက်ရာ အန်တီ့ကလည်း ခြေကျင်းဝတ်ကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဆွဲထားရင်း သူ့ဖင်ကို ကော့ကေ့ာပြီးအောက်မှ တုန့်ပြန်လိုးနေပါသည်။ ကျနော်ကလည်းအမောဖြေရင်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီး ဆုံးသည်ထိ ကျနော့လီးအားမသွင်းတော့ဘဲ လေးပုံတပုံလောက်သာသွင်းပြီး အန်တီ့ စောက်ခေါင်း အပေါ်နံရံ ကို ပွတ်လိုးနေပါသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့မှာ တကိုယ်လုံးတုံလာပြီး

အား  အား  သားရေ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အား  အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ရှီး ရှီး ဟုအော်နေပြီး ကျနော့လီးစောက်ခေါင်းဝထိထွက်လာသည်နှင့် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်အကြည်များ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းထွက်လာပါတော့သည်။ သူ့စောက်ရည်များသည် ကျနော့ဗိုက်ကိုပန်းနေရာ တချို့မှာ ကျနော့မျက်နှာကိုပါတက်စင်ပါတော့သည်။ သူ့မှာလည်း တအံ့တသြော မျက်လုံးပြူးနေပြီး သူ့တကိုယ်လုံးမှာ တဆပ်ဆပ်တုံနေပြီး မျက်လုံးမှာလည်း မျက်ဖြူလံနေပါတော့သည်။ ကျနော်ကလည်း အားရပါးရရှိလှသဖြင့် စောက်ရည်အပန်းရပ်သွားသည်နှင့် ယခုပုံစံအတိုင်း နောက်တခါ အဆုံးထိမသွင်းဘဲ အဝနားတွင်ပင် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ထပ်ညောင့်ပေးလိုက်ရာ အန်တီ့မှာ နောက်တကြိမ်တုံတက်လာပြီး ကျနော့လီး ဆွဲထုတ် လိုက် သည်နှင့် စောက်ရည်များ အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်လာပြန်ပါသည်။ 

ဤတကြိမ်တွင်တော့ ကျနော်ကထိုင်ချ လိုက်ပြီး ပန်းထွက်လာနေသော အန်တီ့စောက်ရည်ကို ကျနော့မျက်နှာနှင့် ဆည်းခံလိုက်ပါသည်။ စောက်ရည်များမှာ ပူနွေးနေပြီး အနည်းငယ် ငံကျိကျိရှိပါသည်။ စောက်ရည်အထွက်ရပ်သွားသောအခါ ကျနော်က အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးလိုက်ရာ အန်တီ့မှာ ပက်လက်လှဲနေရာမှ အတင်းထလာပြီး ကျနော့မျက်နှာ ကိုအတင်းတွန်းထားပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီကောင်းနေသည်ကို ကြည့်၍ အားရသလောက် ရှိလာတော့မှ ကျနော့လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ တခါထပ်သွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။ ဤတခါတွင်တော့ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအားဆက်မကလိတော့ဘဲ ကျနော့စိတ်တိုင်းကျသာ မီးကုန်ရမ်းကုန်ဆောင့်လိုးပါ တော့သည်။ 

လိုးနေရင်း ကျနော့ခြေထောက်တဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်၍ အန်တီ့အား တပေါင်ကျော်ခွ၍ အသားကုန်ဖိဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ ကျနော်လည်း မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့ လရည်များပန်းထည့်၍ ပြီးလိုက်ပါတော့သည်။ ပြီးသွားသည်နှင့်ကျနော်လည်းမနေနိုင်တော့ဘဲ အန်တီ့ဗိုက်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ နားနေလိုက်ရပါတော့သည်။ အန်တီမှာလည်း မောနေပြီးမျက်လုံးကို မှိတ်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူ၍ နားနေ ပါသည်။ ခနနေမှ အန်တီ့ကိုယ်ပေါ်မှဘေးသို့လိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး အန်တီ့ အားဖက်ကာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် အနားယူနေလိုက်ကြပါသည်။  

အမေါပြေလောက်သောအခါ အန်တီက

သားရယ် ကောင်းလိုက်တာ အန်တီတခါတည်းဆွေမျိုးမေ့သွားတယ် သိလား။ မင်းကသိပ်တော်တာဘဲ၊ ပြောစမ်းပါအုံး၊ မင်း ဒါတွေဘယ်ကတတ်နေတာလည်း။ သူများက သူ့ကိုများသင်ပေးနေရမလားလို့မှတ်ပါတယ်၊ ဒီမှာ ဆရာကြီးနဲ့လာတွေ့နေတယ်  မင်း အရင်ကလုပ်ဖူးလို့လား ဘယ်တုံးကလည်း ဘယ်သူနဲ့လဲ ပြောစမ်းပါဦး

အင်း ကျနော် အရင်က လုပ်ဖူးတာက ဟို မကောင်းတဲ့မိန်းမတွေနဲ့ အန်တီရ

ဟင်မင်းက ဖာသည်မတွေနဲ့ လုပ်ဖူးတာလား ရောဂါတွေဘာတွေရကုန်ရင်တော့ ဒုက ပါဘဲ။

မရပါဘူးအန်တီရ ကျနော်တို့က ကွန်ဒုံးအမြဲသုံးတာ၊

နေပါဦး ကျနော်တို့ ဆိုတာ ငါ့သားမောင်မောင်ကောပါလား

ဟီး...ပါတာပေါ့အန်တီရ မောင်မောင်က ဆရာကြီး သူဘဲ ကျနော်တို့ကိုခေါ်သွားတာ

ဟင်...အန်တီကတော့ မင်းတို့ကို ကလေးတွေဘဲမှတ်နေတာ၊ ဘာမှသိမှာမဟုတ်ဘူးလို့ထင်နေတာ၊ ခုတော့ သူတို့တွေက အားလုံးသိနေကြပြီပေါ့လေ။ အဲဒီဖါသည်မတွေနဲ့ လိုးပြီးတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် အန်တီတို့ကို ကြည့်ကြည့်ပြီးထ နေတာမို့လား၊

ဟီး..ဟုတ်တယ်၊ အရင်ကဘာမှမဖြစ်ဘူး ဖာသွားချပြီးမှ အိမ်မှာ အန်တီတို့ကိုကြည့်ကြည့်ပြီး အိမ်သာထဲမှာ ဂွင်းခန ခန ထုဖြစ်တယ်။ တခါတခါ အန်တီအကျီဝတ်တာ ဘရာမပါရင် နို့သီးခေါင်းအရာလေးကြည့်ကြည့်ပြီး ချက်ချင်းပြေးထုရတာ ဟီး

အင်း မင်းက အန်တီတင်မကဘူး မင်းညီမ ထွေးထွေးကိုပါ စိတ်ကူးနဲ့ပစ်မှားနေတာပေါ့လေ။

ဟီး၊.... ဟုတ်တယ်၊ ထွေးထွေးကလည်းပစ်မှားချင်စရာဘဲလေ၊ သူ့ဟာတွေကလည်း နည်းနည်း နောနော တွေမှမဟုတ်တာ

အင်း သမီးက အမေတူတယ်။ အန်တီလဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ပစည်းတွေက တော်တော်ကြီးနေတာ။ မင်းက အဲဒီဖာသည်မတွေနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါလောက်လုပ်ဘူးလဲ။

တလတခါတော့ပုံမှန် အမြဲသွားနေကျလေ။ သွားတာ တနှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ ၁၂ ခါလောက်ရှိပြီပေါ့။

မင်းက အဲဒီဖါသည်မတွေ စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ယက်တာဲလား။

ဟင့်အင်း အဲဒီတုံးက တခါမှမယက်ဖူးဘူး။ လက်နဲ့တောင်မကိုင်ဘူး။ တခါထဲ အခန်းထဲဝင် ထမီချွတ်ပြီး လိုးတာဘဲ။ ပြီးတာလည်း ခနလေးနဲ့ပြီးတာ။ အန်တီနဲ့ကျမှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဘာလို့ ယက်ချင်မှန်းကို မသိဘူး။ စောက်ဖုတ်ကြီးယက်နေရရင် ပေါင်ကြားထဲကကို မထချင်ဘူး။

မင်းယက်တာကလည်း အရမ်းကောင်းတာ၊ အဲဒီဘက်မှာ မင်းက မင်းအန်ကယ်ထက်သာတယ်သိလား။

ဒါနဲ့ အန်တီ အန်ကယ်ထွန်းအပြင် တခြားဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ခုလိုလိုးဖူးသေးလဲ။

မင်းအန်ကယ်အပြင် နောက်တယောက်ဘဲ ခံဘူးတယ်။

ဟင်ဘယ်တုံးကလည်း၊ ဘယ်သူလဲဟင်။

မင်းလေ၊ ခုဘဲပေါ့။

အန်၊  ကျနော်က ကျနော့အရင်ပြောတာ၊

မခံဘူးပါဘူးကွာ၊ မင်းတယောက်ထဲပါ၊ မင်းအန်ကယ်က အန်တီ့အချစ်ဦးလေ၊ ပထမဆုံးယောက်ကျားဘဲ။

အန်ကယ်နဲ့အန်တီ ဘယ်အရွယ်မှာစလိုးတာလဲဟင်။

ဟင်းဟင်းဟင်း... ပြောရင်ယုံမှာမဟုတ်ဘူး၊ အန်တီ ၈ တန်းကတည်းက မင်းအန်ကယ်ကလိုးနေပြီ။

ဟင် ဟုတ်လား၊ အန်တီတို့ကမိုက်လှချည်လား၊ အန်တီက ကလေးဘဲရှိဦးမှာ၊ အပျိုတောင်ဖြစ်သေးရဲ့လား။

အင်း အန်တီက ငယ်ငယ်လေးကတည်းကထွားတော့ ၈ တန်းမှာ တော်တော်ကြီးနေပြီ၊ အပျိုလည်းဖြစ်နေပြီ၊ မင်းအန်ကယ်က အန်တီတို့အိမ်မှာ အန်တီ့ကို ကျူရှင်ပြတယ်လေ၊ အိမ်ကလည်း စိတ်ချတော့ လွတ်ထားတာ၊ အဲဒါ ၈ တန်းနှစ်ဝက်လောက်မှာကတည်းက အန်တီတို့ကကောင်းကောင်းလိုးနေကြပြီ၊ စာသင်လိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ၈ တန်း ၉ တန်း ၁၀ တန်း တောက်လျောက်ဘဲ။ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးတော့မှ အန်တီတို့ယူလိုက်ကြတာ။

အန်တီတို့ အိမ်ကမသိဘူးလား၊

မသိလို့နေမှာပေါ့၊ သိလည်း သဘောတူပြီးသားဆိုတော့ အန်တီတို့က သိပ်စိတ်မပူဘူးလေ။

အန်တီက ကံကောင်းတာပေါ့ နော်။ ထွေးထွေးက အန်တီ့လောက်ကံမကောင်းဘူး၊ ခုထိအလိုးခံဘူးပုံမရသေးဘူးနော်။

ဟိတ်ကောင်လေးတော်တော့၊ ဘယ့်နှယ် အမေရှေ့မှာ သမီး အလိုးခံတဲ့အကြောင်းပြောနေရလား။

ဟာအန်တီကလည်း။ ဒီလိုဘဲအပြုသဘောဆွေးနွေးတာပါ၊ အန်တီတောင် ၈ တန်းကတည်းက အလိုးခံပြီး အရသာတွေ့နေတာ၊ ကိုယ့်သမီးကျတော့ မလုပ်ရဘူးလား။း

မလုပ်ရဘူးမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ပေါ်တင်ကြီးပြောတော့လည်း ကြားရတာ တမျိုးကြီးဘဲ

ဟီး...ဟုတ်တယ်နော် တခြားလူသာဆို ခုလောက်ဆို ပါးပိတ်ရိုက်လိုက်ပြီမို့လား။

အင်းပေါ့။

ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ကျနော် ထွေးထွေးကို လိုးဘို့ကျိုးစားကြည့်ဦးမယ်။ အန်တီ ဖြစ်တယ်မို့လား။

အင်း၊ ကျိုးစားတာတော့ကျိုးစားပေါ့ ပေါ်တင်ကြီးမဖြစ်စေနဲ့ မင်းအန်ကယ်တို့ မင်းသူငယ်ချင်းတို့ သိသွားလို့မိုးမီးလောင်နေအုံးမယ်။

ထိုည တညလုံးနှင့် နောက်တနေ့ တနေ့လုံးကျနော်တို့နှစ်ယောက်မှာ စားချိန်သာ တချက်အောက်ဆင်းစားပြီး အခန်းထဲတွင်ပင် အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ တောက်လျှောက် လိုးလိုက် အိပ်လိုက်နှင့်သာအချိန်ကုန်ခဲ့ပါသည်။

ညနေတွင် ရေမိုးချိုးပြီး ကားဂိတ်သို့ထွက်ခဲ့ကြပါတော့သည်။ ဤတကြိမ်တွင်တော့ ရသည့်ခုံမှာ ရှေ့ဆုံးမှဖြစ်ပြီး ဘေးတွင်လည်း တညလုံးမအိပ်သော လူငယ်များအုပ်စုလိုက်ပါလာသဖြင့် တလမ်းလုံးဘာမှမလုပ်ဖြစ်လိုက်ပါ။ တနေ့ခင်းလုံးလိုးထားသောအရှိန်နှင့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးတညလုံးအိပ်လိုက်ကြပါတော့သည်။

မနက် အောင်မင်္ဂလာကားဂိတ်ဝင်ကာနီးတွင်တော့ အန်တီက ကျနော့နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး

သားရေ တော်ပြီနော် အန်တီတို့ရန်ကုန်ရောက်ရင် ထပ်မလုပ်တော့ဘူးနော်၊ အရင်လိုဘဲနေကြမယ်သိလား ဟုပြောပါသည်။

ကြည့်ကြသေးတာပေါ့အန်တီရယ်။ အန်တီကျနော့လီး အလိုးမခံဘဲနေနိုင်မလားဆိုတာ

ကျနော့စိတ်ထဲမှတိပ်တိပ်လေးသာပြောနေမိပါသည်။ ဆက်လက်ပြီး ညီမလေးကိုပါ မည်ကဲ့သို့ကြံဖန်ပြီး လိုးရမည်ကို ကျနော်စိတ်ကူးယဉ်နေမိပါတော့သည်။

ကျော်ကျော်

ကျနော်တို့ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ အန်ကယ်က ကားဂိတ်တွင်လာကြိုပါသည်။

ဘယ်လိုလဲ ကျော်ကျော် နေရာအစုံလည်ခဲ့ရဲ့လား။ ပျော် ရောပျော်ခဲ့ရဲ့လား။

ဟုတ်ကဲ့အန်ကယ်၊ ပျော်ပါတယ်။

အန်တီ့ကိုလိုးရတာလဲ တော်တော်အရသာရှိပါတယ်။ အဲဒီစကားကိုတော့ စိတ်ထဲကဘဲပြောဖြစ်ခဲ့ပါသည်။


ပြီးပါပြီ





Wednesday, May 13, 2009

ရေရှည် စီမံကိန်း (စ/ဆုံး)

  ရေရှည် စီမံကိန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ဂျူနီယာဝင်းထိန်

အချိန်တွေက အကုန်မြန်သည်ဟု ကျမ ထင်မိသည်။ ခင်နှင်းဝေဆိုတဲ့ ကျမဟာ ခုဆိုသမီးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဖြစ်လို့နေပါပြီ။ လွန်ခဲ့သော (၁၅) နှစ်ကျော်က အဖြစ်အပျက်တွေက ခုထိတိုင် မေ့လို့မရနိုင်သေး။ 

ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အားကိုးလက်ထပ်မိခဲ့ကာမှ ထိုယောကျ်ားနဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတို့၏ ခြယ်လှယ်အသုံးချခြင်းကို သိလျှက်နဲ့ ခံခဲ့ရသည်။ ရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ကာမနွံထဲမှာ ( ၅ ) နှစ်ကျော်လောက် သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့အတူ နစ်မြှုပ်နေမိခဲ့သည်။ 

လင်ယောက်ျား ကိုမင်းအောင်ရဲ့ မွေးစားအမေ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ အစီအစဉ်တွေအတိုင်း မသိလိုက် မသိဘာသာ လျှောက်နေမိခဲ့သည်။ ဒီလိုပဲ ကိုမင်းအောင် ဇာတ်သွင်းလို့ရတဲ့ ကာမသားကောင် မိန်းကလေးတွေအတွက်လည်း အကျိုးအ မြတ်ရပြန်ပါသေးတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ နှစ်ဦးသဘောတူ နားလည်မှုတွေနဲ့ လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ကြပါဘူး။

ကျမ ဘယ်လောက်ပဲ ဘယ်လိုယောက်ျားမျိုးကို ကုန်း ကုန်း ကျမသားအိမ်ထဲသို့ သူတို့ လရည်အဝင်မခံခဲ့ပါဘူး။ အလိုးခံသက်ရင့် လာတာနဲ့အလျှောက် ယောက်ျားတစ်ယောက် လရည်ထွက်ခါနီး ပြုလုပ်တဲ့ အပြုအမူတွေကို နားလည်ခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဆေးထိုးဆေးသောက်လုပ်စရာ မလိုအောင် သူတို့တွေလည်း စိတ်ကျေနပ်အောင် လရေတွေကို ပါးစပ်ထဲ မျိုချပေးတာမျိုး၊ နို့ တွေပေါ် ဂွင်းတိုက်ထုတ်ခိုင်းတာမျိုး၊ ဗိုက်ပေါ်၊ ဖင်ပေါ်၊ မျက်နှာပေါ် အစုံတင်ပြီး ပန်းထုတ်တာမျိုးတွေကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ဒါပေမယ့် ကျမမှာ မိခင်စိတ်ရှိပါတယ်။ ကိုမင်းအောင် ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်ရင်း ကျမတို့နှစ်ဦးရဲ့ ရင်သွေးလေး တစ်ယောက်ရယူ ဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြပါတယ်။ 

ဒေါ်ချိုသက်ရီကိုလည်း ကျမက တိုးတိုးတိတ်တိတ် ခွင့်ပန်ပြီး အသွေးအသားခန္ဓာကိုယ်ရင်းစားတဲ့ အလုပ်မှ ရှောင်ဖယ်ခဲ့သလို ကိုမင်းအောင်ကလည်း သူ၏မွေးစားအမေထံမှ လွတ်လပ်ခွင့်တောင်းခံခဲ့ကြပါတယ်။ကျမတို့ဆီမှ အကျိုးအမြတ်လည်း ကောင်းကောင်းရပြီးဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီက သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ ခွင့်ပြုခဲ့ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တစ်ခုတောင်းဆိုပါတယ်။ 

အဲ့ဒါကတော့ မြိုသိပ်ထားတဲ့ တစ်ဦးစီ၏ အကြောင်းအရင်း တွေကို ဖွင့်ဟပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိင်ဆက်ဆံကြဖို့နဲ့ ထိုလိင်ဆက်ဆံမှုကို ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်တင် မဟုတ်ဘဲ သူမ ပါ ပါဝင်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တာပဲဖြစ်ပါတော့တယ်။

ဆန်းပြားတဲ့ ကာမစပ်ယှက်မှုကို နှစ်ခြိုက်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ သုံးယောက်တွဲ လိင်ဆက်ဆံမှု ပြုလုပ်ခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံး ကိုမင်းအောင်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းသားအိမ်ထဲ ပန်းထည့်စေကာ ကျမတို့ မျှော်လင့်တောင့်တခဲ့ကြတဲ့ ရင်သွေးလေးတစ်ယောက်ကို အရယူခဲ့ကြပါတယ်။

ပျော်ရွှင်စရာ မိသားစုဘဝလေးကို ကိုမင်းအောင်နဲ့ ကျမရင်သွေးလေးနဲ့အတူ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကံ ကောင်းခြင်းတွေရရှိတာမှ မကြာသေး ကံကြမ္မာဆိုးက ဝင်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ကိုမင်းအောင်က ကျမသမီး မေသင်း (၈) နှစ် သမီးအရွယ်မှာပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်ရှင်။ 

ကိုမင်းအောင် မရှိတော့ပေမယ့် ကျန်ရှိနေတဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေက ကျမနဲ့ သမီးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ အထောက်အပံ့ပေးနိုင်ခဲ့တာကြောင့် မပူမပင်နဲ့ ကလေးတစ်ယောက်အမေမုဆိုးမဘဝကို အေးဆေးစွာ လျှောက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ခုဆို မေသင်း တောင် အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်ကာ အမေလို တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး နဲ့ လှပကာ လောကကြီးအလယ်ရောက်လို့လာခဲ့ပေပြီ။

အတိတ်က ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်း ဆွေမျိုးသင်္ဂဟအားလုံးတို့နဲ့ ဝေးရာနယ်မြို့လေးတစ်မြို့တွင် အခြေချနေ ထိုင်ခဲ့ကြတဲ့ ကျမတို့ မိသားစုဟာ ကိုမင်းအောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း ထိုမြို့လေး၌ပင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သမီးဖြစ်သူရဲ့ အရှက်တရား ကျမရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာအဆင့်အတန်းတို့အတွက် အတိတ်က ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်လုပ်ခဲ့သော ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို ချိုးနှိမ်ပြီး မေသင်း (၁၀) တန်းနှစ်အရောက်မှာပဲ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ရေပြင်ကို ဂယက်ထသွားစေ တဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခု စတင်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ 

မေသင်းကို အထူးစာသင်ဝိုင်းဘော်ဒါကို ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ပို့ထားသဖြင့် အိမ်မှာ ကျမတစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်လို့နေရပါတယ်။ ရက်ရှည်ကျောင်းပိတ်ရက်မှသာ အိမ်ပြန်လို့ရတဲ့ သမီးဖြစ်သူ မေသင်းနဲ့အတူ နေထိုင်ခွင့်ရပါတယ်။ တစ်ယောက်တည်းရှိနေတာများတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကျမရဲ့အတွေးအာရုံ တွေဟာ အတိတ်က သွေးသားရင်းပြီး လုပ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်တွေဆီ တစ်ခါတစ်ခေါက် အလည်ရောက်မိတတ်ပါတယ်။ 

နယ် မြို့လေးမို့ ထင်တိုင်းသောင်းကျန်းခွင့်မရ။ ရန်ကုန်မှာဆိုရင်ဖြင့် တစ်နေရာမှာ စားကျက်ဖွင့်ပြီး ကြိုက်ကုန်းလုပ်နိုင်သေးသည်။ နောက်ကြောင်းရှင်းတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးကိုသာ ကျမလိုချင်သည်။ ဒီနယ်မြို့လေးမှာ ကျမကို ကမ်းလှမ်းသူတွေရှိပါသည်။ မုဆိုးမ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်လေးကို လိုချင်သူတွေက တစ်ပုံတစ်ပင်။

အသက်အရွယ်ကလည်း (၃၀) ကျော်နေပြီ။ သမီးကလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်သဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်တော့ မထူထောင်ချင်တာအမှန်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကာမဆက်ဆံ ချင်သောစိတ်ဖြစ်နေချိန် အရန်သင့် လိုးပေးနိုင်တဲ့ ကျမ ကုန်းချင်တဲ့ အချိန် လိုးပေးနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်လောက်တော့ လိုချင်နေမိပါတယ်။ 

ဆန္ဒတွေအကောင်အထည်ဖော်ခွင့်မရနိုင်သည့် အခြေအနေမှာတော့ တစ်ဦးတည်း ကာမစိတ်ဖြေနည်း ဖြင့်သာ အတိတ်ကသောင်းကျန်းခဲ့တဲ့ဖြစ်ရပ်တွေကို ပြန်တွေးရင်း ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်ဖြင့်နှိုက်ဆွပြီး အာသာဖြေ နေရပါတော့တယ်။

ဒေါ်ချိုသက်ရီ လိပ်စာပေးလိုက်သော နေရာမှာ သမိုင်းဘက်တွင်ဖြစ်နေ၏။ ဘူတာမှ လမ်းလျှောက်ရင်း ခင်လေး အေးအေးဆေးဆေးပင် သွားရမယ့်နေရာကို လာခဲ့၏။ ဒေါ်ချိုသက်ရီတို့နှင့် အဆက်အသွယ်လုပ်ပြီး ဖာခေါ်ချသော လူတိုင်း က တကယ့် ဒိတ်ဒိတ်ကြဲတွေချည်းဖြစ်သည်။ ငွေကို ရေလိုသုံးနိုင်တဲ့ သူဌေးတွေ၊ သူဌေးသားတွေဆိုတော့ သူတို့ဆက်ဆံ ချင်တဲ့ မိန်းမကို ဆက်သွယ်ခေါ်ယူကာ စိတ်ကြိုက်လိုးကြသည်။ 

တစ်ဦးချင်း ဆက်ဆံရသလို တစ်ခါတစ်ရံလည်း အဖွဲ့နှင့် ဆက်ဆံရတတ်သည်။ ဒေါ်ချိုသက်ရီက ဘာမှမပြောလိုက်သဖြင့် ဒီနေ့ ခင်လေး တွေ့ရမယ့် လူမျိုးက ဘယ်သူမှန်းမသိရ။ မကြာခင်မှာပဲ လိပ်စာပါ အိမ်ရှင်ကိုရှာတွေ့ခဲ့ရတော့သည်။

ကျယ်ဝန်းသော ခြံကြီးထဲတွင် သစ်ပင်ကြီးများက အုပ်ဆိုင်းနေ၏။ ရှေးပျဉ်ထောင်နှစ်ထပ်အိမ် အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး အပြင်ပိုင်းအမြင်ကတော့ အတော်လေး ညှိုးနွမ်းနေ၏။ ခြံတံခါးအဆင်သင့်ဖွင့်ထားသဖြင့် ခင်လေး အိမ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ပင် ဝင်လာခဲ့သည်။

” ကျွီ…”

ဆီထိုးပေးခြင်းမရှိသဖြင့် ကျွန်းတံခါးမကြီးက အသံပေးပြီး ပွင့်သွား၏။ တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာသော ခင်လေး အလွန်ပင်အံ့သြမိသွားသည်။ အပြင်ပိုင်း အမြင်နှင့် အိမ်အတွင်းပိုင်းက အလွန်ပင် ကွာခြားလှ၏။ ပရိဘောဂပစ္စည်း များမှာ သစ်လွင်တောက်ပ အရောင်လက်နေ၏။

” မင်း ရောက်လာပြီလား….ထိုင်လေ….ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ….”

အိမ်ပေါ်ထပ် လှေကားထိပ်မှ လူတစ်ယောက်ဆင်းလာကာ ခင်လေးကို စကားလှမ်းပြောပြီး ကျွန်းဆက်တီခုံတွင် ဝင်ထိုင်၏။ အသက်အရွယ်ခန့်မှန်းလို့မရအောင် ထိုလူ၏ပုံစံက ထူးခြားနေသည်။ 

ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် ခါးကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေ သော ထိုလူ့ပုံစံက ဆေးသမားလိုပင်။ မတ်တပ်ရပ်နေသော ခင်လေး၏ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားများကို ထို လူက သေချာကြည့်ရှုနေ၏။ မှေးစင်းသော မျက်လုံးပေါက်များမှာ အခိုးအငွေ့ပင်ထွက်တော့မယောင် ခင်လေးကို ငမ်းနေ သည်။

” လာထိုင်လေ….”

ထိုလူ၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကြောင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ခင်လေး ဝင်ထိုင်၏။

” မင်းက တော်တော် တောင့်တာပဲ….မချိုသက်ကို ပေးရတာ တန်မယ့်ပုံပါ….”

အန်တီချိုလို့ ခင်လေးတို့ ခေါ်ဝေါ်နေသော အသုံးအနှုန်းနှင့် ကွဲပြားစွာ ထိုလူက ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲ၏။ ခင်လေးထက် အသက်ကြီးပေမည်။

” ငါ့ နာမည်….ဘစိုးပါ…မင်းက ခင်နှင်းဝေနော်….”

” ဟုတ်ကဲ့….”

” မင်းနဲ့ ငါ အလုပ်မစခင် ညှိနှိုင်းစရာလေးတွေ အရင်ညှိနှိုင်းရအောင်….”

” ရှင်…ဟုတ်ကဲ့…”

ထိုသူက ခင်လေး နားမလည်ဖြစ်သွားရအောင်ပြော၏။ ဘာများညှိနှိုင်းမှာလဲဆိုတာ ခင်လေး စိတ်ဝင်စားသွားသည်။

” မင်းနဲ့ ငါ ကာမဆက်ဆံခြင်း မလုပ်ခင်မှာ မင်းကို ကြိုပြောထားတာပါ….ဒီလို…မင်းကိုငါ စိတ်ကြိုက်ဆွမယ်….နှူး မယ်….ပြီးရင် အပေါက်စုံအောင်လည်း ချမယ်….ဖြစ်ရဲ့လား….”

” ရှင်…ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့….”

ခင်လေး နည်းနည်းတော့ ဖြုံသွားသည်။ လူကိုကြည့်တော့ ဗလံလေး…။ ဘယ်လိုများသောင်းကျန်းမှာပါလိမ့်…. ခင်လေး ဒီလိုပြောဆိုပြီးမှ လိင်ဆက်ဆံခြင်းပြုတဲ့လူ မကြုံဖူးသေးပါ။ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး လိုးရင် ဆော်ရင်းနဲ့မှ နည်းပေါင်းစုံနဲ့ ဆက်ဆံဖြစ်ကြတာများသည်။ ကိုဘစိုး ဆိုတဲ့လူကတော့ ခင်လေးကို ကြိုပြီးအသိပေးကာ သူလုပ်ချင်တာတွေကို တစ်ခါ တည်း သဘောတူညီချက်ရယူထား၏။

” ကဲ…ဒါဆိုလည်း တို့တွေ အိမ်ထဲသွားကြရအောင်….”

ဘစိုး ဦးဆောင်ကာ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ အခန်းတစ်ခုထဲသို့ ခင်လေးကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့တော့သည်။ ထိုအခန်းထဲ သို့ ရောက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ခင်လေးတစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲတွေ ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ခုတင်ခြေရင်းတွင် စားပွဲ တစ်လုံးရှိပြီး ထိုစားပွဲပေါ်တွင် ဆန်းပြားသော တိုလီမိုလီပစ္စည်းပေါင်းစုံရှိနေ၏။ အပေါ်မျက်နှာကျက်တွင် အိပ်ယာကို ကောင်း စွာမြင်နိုင်သော မှန်တစ်ချပ်ကိုလည်း ကပ်ထားသေးပြန်၏။

ကြည့်ရတာလိင်ဆက်ဆံမှုပြုလုပ်ရန် အထူးမွန်းမံထားသော အခန်းပင်ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ခင်လေး အတော်သဘောကျသွားသည်။ အပြင်နဲ့ အတွင်းကွဲပြားပုံက ထင်မှတ်မှားလောက်သည်။အိမ်အပြင်ဘက်က စုတ်ချာသလောက် အိမ်ထဲက အတော်ကို သစ်လွင်နေသည်။ ပိုက်ဆံအတော်တတ်နိုင်သူပင်။ အခန်းရဲ့ အပြင်အဆင်ကပင် ခင်လေးစိတ်ကို အတော်လှုပ်ရှားနေစေသည်။ 

ဘစိုးက ဆိုဖာဆက်တီပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း မိုးတိုးမတ်တပ် ဖြင့်ရပ်ကာ စပ်စုနေသော ခင်လေးကို အဝတ်တွေစပြီး ချွတ်ခိုင်းလေတော့သည်။

” မင်းတော်တော်ကို လှတာပဲ ခင်လေး…ဒါကြောင့်လည်း မချိုသက်က ရှယ်လွှတ်လိုက်မယ်ပြောတာကိုး….ကဲ…ဒီ မှာလာထိုင်….”

ဘစိုးက သူ၏ခြေရင်းတွင် ခင်လေးကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ခင်လေးတစ်ယောက် ဘစိုး ၏ ခြေရင်းကြမ်းပြင်တွင် ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်ကာနေသည်။ ဘစိုးက သူ၏ ပုဆိုးကို ဖြေလျော့လိုက်ကာ မတောင့်တတောင့်ဖြစ် နေသောသူ၏ လီးကြီးကို ဖော်လိုက်၏။ ထို့နောက် ခင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ လီးကို ကိုင်ထားစေလိုက်သည်။ 

ခင်လေး ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ဘစိုး၏ လီးကို သူမလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့် ဖွဖွရွရွလေး ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ 

ဒစ်အောက်ခြေကိုလည်း လက်မလေးဖြင့် အသာပင်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်ရဲ့ အပြင်ပန်းက စုတ်ချာနေသလောက် အိမ်အတွင်းက လန်ထွက်နေသည်။ ဘစိုး၏ လူပုံညှက်ညှက်ကို ကြည့်ပြီး အထင်မကြီး မိခဲ့တဲ့ ခင်လေး ခုတော့ ဖျားသွားရ၏။ လူနဲ့လီးက ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်….။

လက်သုံးလုံးလောက် တုတ်နေသော လုံးပတ်နှင့် ထွာဆိုင်မမှီသော အရှည်က တော်တော်ကို ရင်ဖိုသွားရသည်။ နဲနဲ နောနော ရှည်လာတာမဟုတ်။ လီးသူခိုးဖြစ်နေသည်။ မတောင်ခင်က သေးသယောင်ရှိသော်လည်း ခင်လေး၏ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးမှုဖြင့် ပေမှီဒေါက်မှီ လီးအဖြစ် တောင်မတ်နေသည်။ ဒစ်ကြီးကလည်း တစ်လက်မလောက်ထိရှိကာ ကားထွက် နေသေး၏။ 

ဒီလီးမျိုးက သားအိမ်ကို ကောင်းကောင်းဒုက္ခပေးတဲ့ လီးမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ ဆောင့်လိုးခံလိုက်လို့ကတော့ အချက် တိုင်းထိမယ့် လီးမျိုး။ ခင်လေး လီးကို တင်းတင်းစုပ်ကိုင်ရင်း ထုပေးနေမိသည်။ ဒါပေမယ့် စိတ်က အားမရဖြစ်လာသည်။ တံတွေးတွေ မြိုချနေမိသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံကို လျှာဖြင့် သပ်နေမိသည်။ ဒါကို ဘစိုးက ရိပ်မိကာ ခင်လေးကို အခွင့်ပေးလိုက် တော့၏။

” ခင်လေး….စုပ်ချင်နေရင်….စုပ်လေ….”

တကယ်လည်း ခင်လေး လီးစုပ်ချင်နေတာပါ။ ထိုလီးမျိုးကို အားရပါးရစုပ်ချင်နေမိတာ ဘစိုး စုပ်ခိုင်းတဲ့စကားပင် မဆုံးသေး ခင်လေး လီးကို ဆွဲငုံစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

” ပြွတ်….ပြွတ်…”

” အ…ဟား….ကျွတ်…ကျွတ်….”

ခင်လေး၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကျွမ်းကျင်စွာ စုပ်ပေးမှုကို ဘစိုး ကောင်းကောင်းကြီး အရသာခံစားသွားရသည်။ ခင်လေး ကလည်း လူနဲ့မလိုက်ဖက်အောင် ကြီးမားရှည်လျားလှသော လီးကို မက်မောနေမိရာ အငမ်းမရစုပ်သည်။ခင်လေးက လီးစုပ် ပြုစုပေးလိုက်မှုကြောင့် ဘစိုး သွက်လက်လာသည်။ ခြေရင်းတွင် ထိုင်နေသော ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ခင်လေး အား ဆွဲထူမယူလိုက်ပြီး သူ့နေရာ၌ ထိုင်စေလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ခင်လေး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆိုဖာ၏ လက်တန်း၌ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကာ တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဆိုဖာ ဆက်တီကုလားထိုင်တွင် ခင်လေးကျောမှီကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲကားပေးထားရသော အနေအထားဖြင့်သွားရသည်။

ခင်လေးဖြစ်နေတဲ့ အနေအထားက ချက်ချင်း တက်ချချင်စရာကောင်း နေသည်။ ဒါပေမယ့် ဘစိုးက ခင်လေးကို တက်မချသေးဘဲ သူ၏ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ခုတင်ခြေရင်း ဘက်ရှိ စားပွဲလေးပေါ်မှ ပစ္စည်းများထဲမှ အချို့ကိုသွားယူလာသည်။

” ဟင့်….အကို….ဒီမှာ ခင်လေး ပုံစံလည်းကြည့်ပါဦး…လုပ်တော့လေ…”

ခင်လေးက ညုတုတုဖြင့် လှမ်းပြောကာ အလိုးခံရဖို့ တိုက်တွန်းနေ၏။

” လုပ်မှာပေါ့ ခင်လေးရယ်….မင်းကို ဒီထက်ပိုပြီး ထူးခြားတဲ့အရသာတွေ ခံစားစေချင်လို့ပါ….”

ဘစိုးက သူကိုင်လာသော ပစ္စည်းအချို့ကို ဆိုဖာခြေရင်းတွင် ချလိုက်သလို သူကပါ အောက်ခြေတွင် အကျအနဝင် ထိုင်၏။ ထို့နောက် သူ၏ပစ္စည်းလက်နက်အချို့ဖြင့် ခင်လေးကို စတင်တိုက်ခိုက်လေတော့သည်။ ဘစိုးယူလာသော ပစ္စည်း လေးများက အသစ်အဆန်းလေးတွေဖြစ်၏။ ထိုပစ္စည်းလေးများကို လိင်ဆက်ဆံမှုပြုနေသော နေရာတွင် အသုံးပြုရန် ဖန်တီး စီစဉ်ပြုလုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်က ဆိုဖာလက်တန်းကိုဖြဲကာ ခွတင်ထားရသဖြင့် ခင်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲ အာနေသည်။ ပြောင်နေအောင်ရိတ်ထားသော အမွှေးတွေရှိမနေသဖြင့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးက ဖွေးဖြူဖောင်းတင်းနေသည်။

ဘစိုးက သူ့လက်ထဲမှာ ပန်းချီစုတ်တံလို အချောင်းကလေးဖြင့် ခင်လေးစောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို ထိုးတိုက်ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ထိုစုတ်တံလို အချောင်းထိပ်က အမွှေးလေးတွေက ခင်လေးစောက်စေ့ကို အကျအန ပွတ်တိုက်ခြယ်မှုန်းလိုက်သလို ဖြစ်သွားရတော့သည်။

” အ…ဟား…အကို…ဘာလုပ်တာလဲ….ဟင့်…ယားတယ်….အိုး…ရှီး…အ…ဟင့်….”

ဘစိုးက နောက်ထပ်ကိရိယာတစ်ခုကို လှမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်နေတာကတော့ မရပ်သေး။ ခင်လေးမှာ ထူးခြားသော အတွေ့အာရုံကြောင့် မချိမဆန့်ခံစားနေရသည်။ 

နောက်ပစ္စည်းလေးတစ်ခုက လက်မခန့်ရှိသော အတံလေးဖြစ်ပြီး ခလုတ်လေးတစ်ခုပါဝင်သည်။ ထိုအတံလေးကို ခင်လေး၏ ပြဲအာစိုရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသာ အယာသွင်းကာ ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်လေတော့သည်။ တိုးညှင်းတဲ့ မော်တာလည်ပတ်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာကာ ခင်လေး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အတံလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေတော့သည်။

” အား….ဟား…ဟင့်…အိုး…ရှီး….အိုး…အမေရေ….အား….”

ခင်လေး ကော့တက်သွားကာ သူမဖင်ဆုံကြီးမြောက်ကြွတက်လာ၏။ ကိရိယာလေးတွေက သူမကို အထူးဒုက္ခပေး နေတော့သည်။ ခင်လေး၏ လက်များက ဆောက်တည်ရာမဲ့ဖြစ်ကာ သူမ၏ နို့တွေကို ပြန်လည်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခံစားနေရသော ဝေဒနာထူးကို ပြေပျောက်လို ပြေပျောက်ငြား လုပ်ဆောင်နေမိသည်အထိ လူးပျံနေတော့သည်။

” အင့်…ဟင့်….အိုး…အကို….ကျမ…အင်း…ဟင့်…ရှီး…အ…ကျမ…မရတော့ဘူး….အား….ထွက်ကုန်ပြီ….အား…”

ခင်လေး အလိုးမခံရသေးပဲ ဘစိုး၏ နှူးဆွမှုဖြင့် တစ်ချီပြီးသွားရတော့သည်။ ကြုံဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတိုင်းရဲ့ နှူးဆွ မှုမျိုးကို ခင်လေး ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့သည်။ လိုးဆောင့်မှုဒဏ်ကိုလည်း တက်ညီလက်ညီခံခဲ့ဖူးသည်။

အခု ဘစိုးရဲ့ နှူးဆွမှုက ရူး လောက်အောင် ကောင်းစေကာ အထွတ်အထိပ်ကို ခဏလေးနဲ့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက လည်နေတဲ့ အ ချောင်းလေးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုအရှိန် စောက်စေ့မှ ယားယံစူးရှတဲ့အထိအတွေ့တွေက ခင်လေးကို ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက် အောင် ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ကြသည်။ 

ခင်လေး ပြီးသွားတဲ့အပြီးက အတော်ကိုပြင်း၏။ လိုးနေခံနေရင်း ပြီးသွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုလေးကနေလာတဲ့ ကာမဖီလင်ကို မထိန်းထားနိုင်တော့သဖြင့် တရှိန်ထိုးထွက်လာတဲ့ မီးသတ်ပိုက်ကရေ လို စောက်ရည်တွေ ဝေါကနဲ သွန်ထုတ်ကာ ပြီးသွားခြင်းမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ 

အတော်လေးကို မျော့သွားရသော ခင်လေး ရင်အ စုံက လှိုက်လှိုက်ပြီး မောနေသည်အထိပင်ဖြစ်နေ၏။ ခင်လေးရဲ့ ဆန္ဒတွေ ခုလိုပြီးမြောက်သွားပုံကို ကြည့်ပြီး ဘစိုး သဘော တွေကျနေ၏။

” ဟင်း….ဟင်း….မင်း အတော်ကို ဏှာထန်တာပဲ…မိုက်တယ်….ငါက ဒီလို မိန်းမမျိုးမှ ဖြုတ်ချင်တာ….”

ဘစိုးက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ပြော၏။ ထို့နောက် ခင်လေး စောက်ခေါင်းထဲက မော်တာပါသော အချောင်းလေးကို ထုတ်ယူ လိုက်သည်။ တဝီဝီအသံပေးလျက် ထိုပစ္စည်းလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေဆဲပင်။ 

စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေသော စုတ်တံ လေးကို ဘစိုးက ကြမ်းပြင်သို့ချထားလိုက်၏။ အခြားပစ္စည်းလေးတစ်ခုကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ဘစိုး ကိုင်လိုက် သော အရာမှာ ဝက်အူချောင်းလို အထုံးထုံးလေးတွေပါသော ပိုးကြိုးတစ်စပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုး၏ လက်တစ်ဖက်တွင် တဝီဝီ မြည်နေသော မော်တာတံလေးနှင့် ကျန်တစ်ဖက်တွင်တော့ ပိုးကြိုးအထုံးရှည်လေးကို ကိုင်ထားတာဖြစ်သည်။

” ခင်လေး…နောက်တစ်မျိုးစမ်းကြည့်ရအောင်နော်…”

” ဟုတ်ကဲ့…”

ခင်လေး လေသံက တက်ကြွနေပေပြီ။ လီးကိုမြင်ကတည်းက ရွထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်မသာသာရှိတဲ့ အတံလေးကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီ။ ခုဘာတွေ နောက်ထပ်ဆန်းသစ်တဲ့ ကာမအာရုံကို ခံစားရအုံးမလဲဆိုတာတွေးရင်းဖြင့် ပင် စိတ်ပြန်ထလာရသည်။

ဘစိုးက ခုတင်ပေါ်မှ စာအုပ်တစ်အုပ်သာသာရှိသော ခေါင်းအုံးအထူလေးကို သွားယူလိုက်ပြီး ခင်လေး၏ ကျောဘက်ဆိုဖာမှာ ခါးအောက်မှ ခုခံပေးထားရင်း အနေအထားပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ခင်လေး၏ ဖင်လုံးကြီး က ကော့၍ ပိုကားလာတော့သည်။

” ခင်လေး….မင်း…ဖင်ခံဖူးတယ် မဟုတ်လား….”

ဘစိုး မေးလိုက်ပုံက ပြတ်သည်။ ခင်လေးကလည်း အမူမပို ခပ်ရှင်းရှင်းပင် ပြန်ဖြေသည်။

” ဟုတ်ကဲ့….ကျမ ဖင်အချခံဖူးပါတယ်….”

” အိုကေ…အဆင်ပြေတာပေါ့….”

ဘစိုးက မြောက်တက်နေသော ခင်လေး၏ ဖင်သားအောက်မှ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပိုးကြိုးထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ကာထားသည်။ ပိုးကြိုးထုံးလေး၏ ထိပ်မှာ အဖုထုံးအသေးစားလေးရှိနေပြီး တစ်ခုချင်း တစ်ခုချင်း အထုံးကြီးကြီး လာသော ဘစိုး၏ ကိရိယာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်၌ ကိုင်ထားသော မော် တာချောင်းလေးဖြင့် တိုက်ကာ ဖင်ထဲသို့ သွင်းလေတော့သည်။

” အင်း…ဟင်း….အ…ဟာ….အ…ကျွတ်….ကျွတ်…အကိုရယ်….ခင်လေးကို ရူးအောင်လုပ်နေတာလား….အား….. အား…အင့်…ဟင့်….အို….”

ခင်လေး နှုတ်မှ အသံမျိုးစုံထွက်လို့နေသည်။ ပိုးကြိုးလေးက မော်တာတံနှင့် ထိုးတိုက်သွင်းမှုကြောင့် ဖင်ထဲသို့ တစ် ထုံးခြင်း တစ်ထုံးခြင်း အသေးမှအကြီး တဖြည်းဖြည်းဝင်ရောက်နေတော့၏။ 

မော်တာတံ၏ လည်ပတ်မှုကြောင့် စအိုဝလေးက ယားယံမှုဖြင့် စူပွစူပွဖြစ်နေခြင်းက ပိုးကြိုးအထုံးကို ဆွဲသွင်းနေသလို ဖြစ်နေပြန်သေးသည်။ ဖင်စအိုအတွင်းသားတွေကို ပိုးကြိုး၏ နူးညံ့အိစက်သော အတွေ့ဖြင့် ပွတ်တိုက်မွှေနှောက်နေ၏။ ခင်လေး အတော်ကို ခံစားရခက်နေတော့သည်။ 

တစ် သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူး မခံစားဖူးသော ကာမအရသာထူးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေရသည်။ ရင်ထဲမှာ တုန်ရီလှိုက်မောပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကားတင်းထွက်နေကာ အရည်တွေဒလဟော ကျဆင်းစိမ့်ထွက်နေသည်။ ခင်လေး အလွန်အမင်း ရွထနေပေပြီ။

” အ…အား…အမလေး…အကိုရေ….အား…ခင်လေး…မနေတတ်တော့ဘူး….တက်ချပါတော့…ကျမကို တက်လိုးပါ တော့ရှင်…ရှင် ကြိုက်သလိုလိုးစမ်းပါ…လိုးပေးပါ…ရှင့် လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးပေးပါတော့…အ…အား.. …”

ဘစိုး စိတ်တိုင်းကျသွား၏။ ခင်လေးကို အရှက်ကုန်ရမ္မက်ထန်အောင် နှိုးဆွပေးနေရခြင်းက အလုပ်ဖြစ်နေ၏။ သာ မန်ထက်ပိုလွန်ကဲသော တဏှာစိတ်ပြင်းထန်မှုမျိုးရောက်အောင် ခင်လေးကို နှူးဆွပြီးမှ သူကလည်း ကိုင်ချင်နေတာဖြစ်ရာ ခုအခြေအနေက ခင်လေးကို လိုးဖို့ အချိန်ကောင်းဖြစ်နေပေပြီ။

” ခင်လေး….ကုတင်ပေါ်ကိုလာခဲ့….”

ဘစိုးက ခုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီး ခုတင်ပေါ်တွင် တုံးလုံးလှဲကာ ခင်လေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ခင်လေးလည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ကမန်းကတန်းပင် ဆိုဖာပေါ်မှထကာ ခုတင်ရှိရာသို့ လှမ်းလာခဲ့တော့သည်။

” ငါ့ကို အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေး ခင်လေး….နင့်အကြိုက်တက်ဆောင့်ပေတော့….”

ဘစိုး…စကားဆုံးတာနဲ့ ခင်လေးက ဘစိုးကိုခွကာထိုင်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး တစ်ချက် တည်း ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။

” ဗြစ်…ဘွတ်…ပလွတ်….”

ဘစိုးလီးက ခင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တန်းမတ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခင်လေး အစွမ်းကုန်အားထည့် ပြီး ဆောင့်ချလိုးနေသည်။ 

စောက်ဖုတ်ထဲ နင့်နင့်နဲနဲဝင်နေတဲ့လီးက မတ်တောင်နေကာ သူမဆောင့်ချမှုကြောင့် လီးဒစ်ထိပ် ဖူးက သားအိမ်ကို တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တိုက်နေ၏။ ခင်လေး နာရကောင်းမှန်းမသိပါ။ သူမရဲ့ တဏှာရာဂစိတ်တွေက အမြင့်ဆုံး ရောက်နေသည်။ ခင်လေး၏ တက်ဆောင့်နေမှုကြောင့် ခင်လေးနို့တွေက ပရမ်းပတာ ထက်အောက် တုန်ခါနေကြ၏။

” ပြွတ်…ဗြစ်…ဖွတ်…ဖတ်…ဖတ်…”

” အ…အား…ဟား…အား…ရှီး…အင့်…အင်း…ထိလိုက်တာ အကို..ရယ်…ဟင့်…ဟင့်….”

ခင်လေး အတော်ကိုကြမ်းနေသည်။

” မင်းဒီလောက်တောင် စိတ်ထနေရင် အောက်ကခံပေး ခင်လေး…နင့်ကိုငါ တက်လိုးပေးမယ်….”

ဘစိုးက ခင်လေးကိုယ်ကို တွန်းလှဲပစ်လိုက်ပြီး အပေါ်မှခွကာ အလျင်အမြန်ပဲ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးပြန်ထည့်သည်။ ထို့ နောက် ဝင်နေသောလီးကို ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲချွတ်သည်။ ခင်လေး၏ တင်ပါးဆုံက လီးချွတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် ကျွတ် ထွက်သွားမှာစိုးရိမ်မှုဖြင့် မြောက်ကြွလာသည်။

” ဗြစ်…ဗြွတ်…ဒုတ်…အား…ဟား…ဟား…ဟီး…ကျွတ်…ကျွတ်…ထိ..လိုက်တာ အကိုရယ်….”

ခင်လေးမျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားရသည်။ ဘစိုးက ခင်လေးရဲ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုကိုင်ပြီး ဒစ် ထိပ်ဖျားပေါ်နေသော လီးကို ခင်လေးစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချက်တည်းဖြင့် အားနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ 

ဘစိုး လီးက ရှည်လျားလှသဖြင့် ခင်လေးသားအိမ်ကို ဝင်ဆောင့်သည်။ အောင့်သက်သော ဝေဒနာက ခင်လေး ဖီလင်ရသွား၏။

” ပြွတ်…ဗြစ်…ပလွတ်…ဖတ်…ဒုတ်…ဘွတ်…ဖတ်..အင့်…အင့်…ဟင့်…ရှီး…ထိတယ်…ဆောင့်…ဆောင့်…..အား… ကျွတ်…ထိလိုက်တာ….နင့်နေတာပဲ….အ…ဆောင့်….”

ဘစိုး၏ ဆောင့်လိုးချက်တွေက နှေးလိုက်မြန်လိုက်ပေမယ့် တစ်ချက်လေးမှမနား…။ တစ်ချက်လေးမှ အားမလျော့ သွား။ ခင်လေး ဘစိုးကို အထင်သေးခဲ့သမျှ ခုမှ အလူးအလဲခံနေရတော့သည်။တော်တော်ကို လုပ်နိုင်တဲ့ လီးပိုင်ရှင်လို့လည်း အသိအမှတ်ပြုရပေသည်။ ခင်လေး အောက်မှ အလိုးခံနေရင်း ဆန္ဒတွေပြီးမြောက်ရတာ ဘယ်နှကြိမ်မှန်းပင် မသိတော့။ 

ဘစိုးက ဆေးဝါးအကူအညီရယူထားပုံရသည်။ ခုထိသုတ်ရည်မလွှတ်သေး လီးကတင်းတုန်း တောင့်တုန်း။ သူမစောက်ဖုတ် ထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချလိုးပေးနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုးက ခင်လေးကို ပက်လက်အနေအထားဖြင့်ပင် ပုံစံမျိုးစုံ ဖြင့် ဆက်ဆံသည်။ 

ခင်လေးကတော့ ဘစိုးပြုသမျှကို နုရတော့သည့်ဘဝ။ အကောင်းလွန်ပြီး မျော့ချင်ချင်တောင်ဖြစ်နေပြီ။ တစ်သက်မှာ မထင်မှတ်ထားသော ကာမစည်းစိမ်မျိုးကို ခင်လေး ခံစားရရှိခြင်းပင်ဖြစ်တော့သည်။ကိုဘစိုးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ခပ်မိုက်မိုက်လိုးပွဲလေးအကြောင်း ကျမတွေးတောမြင်ယောင်ရင်း နေ့လည်ခင်းကို လွန် မြောက်ကာ အထီးကျန်ညတွေကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသည်။

” မေမေ…”

” ဟင်…သမီး…မေသင်း…ဒီနေ့ဘော်ဒါပိတ်လို့လား….”

မေသင်းနဲ့ ကျမဟာ သားအမိဆိုပေမယ့် သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသင်းကာ ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ ထို အခြေအနေမှာတောင် မေသင်းတစ်ယောက် အပြစ်ကြီးကြီးမားမား အပြစ်ကျူးလွန်ထားမှန်းသိရှိလိုက်၏။

” ကဲ…မေသင်း…မေမေ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောစမ်း…ဘာဖြစ်လာတာလဲ…”

ကျမက လမ်းဖွင့်စကားလမ်းကြောင်းပေးလိုက်သဖြင့် မေသင်းက အနည်းငယ်ရဲတင်းသွားပုံဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါးအ ကွယ်သို့သွားကာ လူတစ်ယောက်ကို လက်ဆွဲခေါ်လာတော့သည်။

” ကိုကို…ဒါ…မေသင်း မေမေ…မေမေ…မေသင်းနဲ့ ကိုကို ခိုးပြေးပြီးကြပြီ…မေမေ…”

” ဟင်…”

‘ ဟင် ‘ 

တစ်လုံးပဲ ကျမ အသံထွက်နိုင်တော့သည်။ ရှင်းသည်။ မေသင်းပြောပုံကရှင်းသည်။ ဘော်ဒါမှာ ခဏအလုပ် ဝင်တဲ့ ဂိုက်ဆရာလေးနဲ့ ချစ်ကြိုက်ပြီး မေသင်းတို့ ခိုးပြေးကြသည်။ နောက်တစ်နေ့ အမေလုပ်တဲ့သူဆီလာသည်။ ကျမ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့။ 

နောက်ဆုံး သမီးနဲ့ သမက်ကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားရတော့တဲ့အဖြစ်ရောက်သွားခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုမောင် လို့ ခေါ်တဲ့ ကောင်လေးက သမီးထက် ( ၅ ) နှစ်လောက်တော့ကြီးသည်။ ရုပ်ရည် သန့်သန့်ပျံ့ပျံ့နဲ့ လူရည်သန့်ပုံစံလေးပါ။ ထို့နေ့ က တစ်ဦးတည်းသော ချစ်သမီးလေးနဲ့ တစ်ကောင်ကြွက်သမက်လေးတို့ကို သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ လက်ခံကာ သူတို့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် စီစဉ်ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပေးခဲ့ရတော့သည်။ 

အဲဒီမှာ ကျမအတွက် အပြောင်းအလဲတွေဖြစ်ဖို့ လမ်းစပေါ် လာခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းအရင်းက သမီးမေသင်းတို့ လင်မယားကြောင့်ပေါ့ရှင်…။

” အိုး…ဟင်း…ဟင်း…ကိုကို…အား…နာနာစုပ်ကွာ…အစိကို…အ…ရှီး…မိုက်တယ်…အထဲကို…ယက်အုံး…အ…”

အချိန်က ညဉ့်ဦးယံသို့တိုင်ခဲ့ပြီ။ မေသင်းတို့အကြောင်းတွေးတောရင်မောနေရတဲ့ ကျမအတွက် အာရုံတွေလန့်ဖျတ် သွားရသည့်အသံက မေသင်းတို့ လင်မယားအခန်းမှဖြစ်သည်။

ပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး အိမ်လေးက အနည်းငယ်ကျဉ်းမြောင်းသ လိုရှိသော်လည်း အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း၊ ဘုရားခန်း အစုံအလင်ဖြစ်အောင် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်း ဖွဲ့စည်းထားမှုကို သုံးပေခွဲခန့် အကျယ်အဝန်းဖြင့် လူသွားလမ်းခြားထားသေးသည်။ 

ထိုအကွာအဝေးမှပင် မေသင်း၏ ရမ္မက် ဇောထန်စွာ ညည်းညူသံက အတိုင်းသားပေါ်ထွက်နေသည်။ ဆယ်ကျောက်သက်ကလေးမို့ တဏှာကာမကိစ္စကို စိတ်ကြွစ အရွယ် မေသင်းအဖို့ဘာမှ မစဉ်းစားတတ်သေး။ သူမရဲ့အော်ငြီးသံက မိခင်ဖြစ်သူ ကျမ ခင်လေးကို အပ်နဲ့ဆွသလိုဖြစ်နေ တော့သည်။ ညားခါစလင်မယားနှစ်ယောက် အလုပ်ဖြစ်နေကြပုံပင်။

သမက်ဖြစ်သူ ဘယ်လောက်တောင် ဆွနေမှန်းမသိ။ ကျမရဲ့သမီး မေသင်းရဲ့ ဏှာထန်ပြီးပြောနေသံတွေက အရှက်ကုန်နေတဲ့ စကားတွေ…ထိုအသံတွေက ကျမရင်မှာ အပ်နဲ့ အဆွခံရသလိုဖြစ်နေခြင်းက သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရသော ကာမဝေဒနာရဲ့ အရသာကို စိတ်ထဲထပ်တူခံစားကြည့်မိစေတာ ကြောင့်ဖြစ်သည်။

တော်၏ မတော်၏ ကျမ မတွေးမိတော့။ မှန်လား မှားလားလည်း မစဉ်းစား။ သမက်နဲ့ သမီးတို့ရဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေပုံ လေးကို ကြည့်ချင်လာမိသည်။အိပ်ယာမှ အသာအယာထကာ ခြေဖွနင်းရင်း မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းနားတိုးကပ်လာမိသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာနေလာခဲ့တဲ့ အိမ်လေးမို့ မေသင်းတို့ အခန်းထဲကို ဘယ်နေရာကောင်းစွာမြင်နိုင်မလဲဆိုတာ ကျမ သိနေသည်။

အကယ်၍ သူတို့အမှတ်တမဲ့ထွက်လာလျှင်လည်း ကျမကို မမြင်နိုင်အောင် အခန်းပေါက်ဝက မချောင်းတော့ဘဲ ဘေး ဘက်ထောင့်ချိုး ဧည့်ခန်းနေရာမှ ဟနေသော ပျဉ်ကြားမှပင် ချောင်းမည်ဟုစိတ်ကူးကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ အမြန်လာခဲ့သည်။ အကျအန နေရာယူပြီးချိန်မှာတော့ မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းထဲကို ကောင်းစွာမြင်နေရပေတော့သည်။

” ကိုကို…လာ ဒီမှာလှဲတော့လေ…မေသင်းတော့ တစ်ချီပြီးသွားပြီ…ကိုကို ဘာဂျာမှုတ်တာ မိုက်တယ်…အရမ်းပဲ…”

” ဒါဆို ကိုကို့ကိုလည်း ပြန်ပြုစုလေကွာ…”

မေသင်း ခုနက စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေပုံရသည်။ တစ်ချီတောင်ပြီးသွားပြီဆိုပဲ။ သမီးဖြစ်သူ၏ မောဟိုက်သံလေး က တုန်တုန်ရီရီလေးကြားနေရသည်။ ကျမ ပို၍ စိတ်ဝင်စားလာမိသည်။

ချောင်းကြည့်နေသော ပျဉ်ကြားမှ မြင်ကွင်းကတော့ ရှင်းလင်းပြတ်သားလှသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့နေကြ၏။ သမီးဖြစ်သူမေသင်း၏ ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးလေးက ဝင်းထွက်နေ သည်။ ဒီတစ်နှစ်အတွင်း အတော်ထွားလာသောကြောင့် သူမရဲ့ကောက်ကြောင်းအလှက စွင့်စွင့်ကားကားလေး။ သမက်ဖြစ် သူ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လျစ်လှသည်။ 

အရမ်းကြီးထွားကြိုင်းနေတာမျိုးမဟုတ် ကြွက်သားများက အဖုဖုအထစ် ထစ်တွေ။ သမက်ဖြစ်သူရဲ့ လီးကိုတော့ ကျမ ရှင်းလင်းစွာမမြင်ရသေးပေ။ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်နေသော ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခြေရင်းဘက်တွင် သမီးမေသင်းက ကွယ်၍ထိုင်နေ၏။

” မေသင်း…ဘေးဘက်ကနေ လာစုပ်ပေးကွာ…ဒါမှ ကိုကို မေသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်လို့ရမှာ…”

” ဟင့်…ကိုကိုကလည်း ခုနယက်ပေးထားတာ အရည်တွေရွှဲနေပြီဟာကို…”

” လာပါကွာ…နှိုက်ချင်သေးလို့ပါ…”

မေသင်းက နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ဖြိုးကိုမောင်၏ ဘေးသို့ ရွှေ့ထိုင်ပြီး ခါးကိုကိုင်းကာ လီးတံကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိုးလိုက် လေတော့၏။ ကျမရင်ထဲနင့်နေအောင် ပူဆင်းသွားပြီး သွေးသားတွေ ပူနွေးလာရသည်။သမက်ဖြစ်သူရဲ့လီးက တုတ်ခိုင်လှ ပြီး ဒစ်ကြီးက သိသိသာသာစွင့်ကားနေ၏။ ယောကျ်ားနဲ့ ဝေးကွာပြတ်လပ်နေတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ လီး ကိုမြင်မိတော့ စိတ်ကထကြွလာရသည်။

” ပြွတ်….ပြွတ်…အွန်း…ဟွန်း…အု…အု…”

” အ…အား…ဟား…ရှီး…စုပ်စမ်းကွာ…ပြင်းပြင်းလေး….အား…ကောင်းလိုက်တာ….မေသင်းရယ်….”

သမက်က သမီးဖြစ်သူခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကို ကော့ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲ ကော့ထိုးပေးနေပုံက အလူးအလဲ။ မေသင်း ဘယ်လောက်တောင် စုပ်ပေးနေမှန်းမသိ။ ဖြိုးကိုမောင်က ကျလက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကုန်းလီးစုပ်ပေးနေသော မေသင်း၏ ဖင်ကိုပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်နှိုက်ပေးလိုက်လုပ်ပေးနေခြင်းကြောင့်လည်း မေသင်းတစ်ယောက် လီးကို မဲစုပ်ပေး နေပုံရသည်။

” ပြွတ်…ပြွတ်…အု…အွန်း….အု….”

မေသင်းရဲ့ လီးစုပ်သံ လီးနင်သံတွေက ကျမကို စိတ်ကြွလာအောင် ဆွပေးနေသည်။ ချက်ချင်းပဲ အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ်နေရသည်။ မေသင်းကတော့ သဲသဲမဲမဲပင် လီးကိုစုပ်ပေးနေ၏။ အမေတူ မို့လားမသိ။ မေသင်းရဲ့တဏှာစိတ်က ထန်လွန်းလှသည်။

သူ့ကိုကို ကို အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးနေ၏။ ကျမ မျက်လုံးအစုံမှိတ်ကာ အခန်းထဲက သမီးနဲ့ သမက်တို့၏ ရမက်သွေးကြွနေတဲ့ အသံတွေကို ဖီလင်ယူနေရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်နေမိသည်။ အခန်းထဲက အသံတွေ က တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး ပြောင်းလဲနေသည်။ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အတွေးဖြင့် ဖီလင်ယူနေမိသော ကျမစိတ်ကို ထိန်းကာ အခန်းထဲကို ပြန်ချောင်းမိပြန်သည်။

 ” အိုး…” 

မြင်ကွင်းက ကျမကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်သလိုနင့်သွားသည်။ ဘယ်အချိန်က ပုံစံ ပြောင်းပြီး လိုးနေကြမှန်းမသိ။ အသံကိုပဲနားစွင့်ဖီလင်ယူနေတဲ့ ကျမစိတ်တွေ အလွန်ထကြွလာရအောင် မြင်ကွင်းက ပို့ ဆောင်နေသည်။ မေသင်းက ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ထားပြီး ဖြိုးကိုမောင်က နောက်မှ ဒူးထောက်၍ မေသင်းရဲ့ခါးလေးကို စုံ ကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးနေသည်။

” အား….အမလေး….အင်း….ဟင်း….အိုး…ကိုကို…ထိတယ်…ကိုကိုရယ်…အ…ဟာ…အား..ဟာ…ဆောင့်…နာနာ ဆောင့်လိုး…အ…ဟား….”

မေသင်း ဖင်ဆုံကြီးက တုန်ခါနေသည်။ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်ကြောင့် တင်ပါးတွေဟာလည်း တုန်တုန်သွား သည်။ သိပ်မိုက်တဲ့မြင်ကွင်းပါပဲရှင်…။ 

သမက်ဖြစ်သူက တစ်ခါတစ်ခါ ခါးကိုကိုင်းပြီး မေသင်းရဲ့တွဲလွဲကျနေတဲ့ နို့အုံလေးကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြန်သေးသည်။ ကျမရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို တုန်ရီနေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း ရွထလာပြီ ဖြစ်သည်။ မရတော့။ သူတို့လိုးနေကြတဲ့မြင်ကွင်းကို စွန့်ခွာမှဖြစ်ပေတော့မည်။ ကြာရင် အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး သမီးနဲ့အပြိုင် အလိုးခံမိနေပေလိမ့်မည်။

သမက်ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုမောင်ကိုတော့ ကျမ ခိုက်သွားသည်။ အချိန်ယူကာ သိမ်းသွင်းပြီး ခိုးစားရပေ တော့မည်။ ခုတော့ ထကြွနေတဲ့ စိတ်တွေပြေပျောက်စေခြင်းငှာ ရေဆေးပြီး အိပ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်သာဆီသို့ ထွက်လာခဲ့မိပါတော့သည်။ 

မေသင်းရဲ့ယောက်ျား ကျမရဲ့သမက်လေးကိုတော့ ရေရှည်စီမံကိန်းဆွဲကာ မြူဆွယ်ဖြားယောင်း ပြီး ကျမရဲ့ကာမဆန္ဒတွေအတွက် အသုံးချရပေတော့မည်။ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်က ကျမအတွက်တော့ မမှားလောက်ဘူးထင်ပါတယ်…။

ပြီးပါပြီ



ချစ်ခြင်းရယ်ပြိုင် (စ/ဆုံး)

 ချစ်ခြင်းရယ်ပြိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ကျမဟာ ကိုကို့ကို သိပ်ချစ်တယ်။ အသည်းထဲစွဲအောင်ကို ချစ်တာရှင့်..။ ကိုကိုက သိပ်ကြင်နာတတ်တာလေ။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမက အချစ်ပိုရတာပေါ့..။ ကိုကို့ကို ကျမက အမြဲတမ်း တမ်းတနေတာ။ သတိရနေတာ..။ လွမ်းနေတာ..။ ကိုကိုနဲ့ မတွေ့ရတဲ့အချိန်တွေဆို ရင် ကိုကိုနဲ့ ချစ်ကြတာတွေ ပြန်တွေးပြီး ရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုလာရော..။ ကိုကိုနဲ့ ချစ်ကြတာတွေကလည်း သိပ်ကြည်နူးဖို့ကောင်းတာ..။ 

သိပ် အားရ ကျေနပ်စရာလည်း ကောင်းတယ်လေ..။ ကျမက သူငယ်ချင်းနဲ့ အတူနေတယ်။ သူကလည်း သူ့ရည်းစားဆီကို ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို သွားနေတာများတယ်။ သောကြာနေ့ည ဆို သူက သူ့ရည်းစားဆီသွားပြီ။ တနင်္လာနေ့ကျမှ သူက ပြန်လာတာ..။ သူကလည်း သူ့ရည်းစားအိမ်မှာ နှစ်ပါးသွား။ ကျမကလည်း ကျမ ကိုကိုနဲ့ နှစ်ပါးသွားကြတာလေ..။ သောကြာနေ့ညဆို ကျမရဲ့ ကိုကိုက ရောက်လာပြီ။ နှစ်ယောက်သား ချစ်ဗျူဟာတွေ ခင်းကြတာများ.. အားရပါးရပေါ့။ 

ကျမရဲ့ အခန်းဖေါ်နဲ့ တနင်္လာနေ့ညဆိုရင် သူ့အတွေ့အကြုံ ကိုယ့်အတွေ့အကြုံ ဖလှယ်ကြတာများ ပျော်စရာကြီး။ ။သူကလည်း သူ့ရည်းစားက သူ့နို့လေးကို ဘယ်လို ဆို့လိုက်တာ..။ အခုထိ နို့ကလေးတွေမှာ ရဲနေတာပဲ.. ဒီမှာကြည့်ပါဦးဆိုပြီး သူ့ နို့လေးနားမှာ သူ့ရည်းစား ကစ်စ် ထားလို့ ရဲရဲလေးတွေ ဖြစ်နေတာကို ပြတတ်တယ်။ ကျမကလည်း အားကျမခံပေါ့..။

အံမယ် ငါ့ကိုကိုက လည်း ငါ့ကို အချစ်ကြီးလိုက်တာ ဒီမှာတွေ့လားဆိုပြီး ပြန်ပြတာပေါ့။ တခါတလေများ အဲဒီလို ပြကြရင်း တယောက်နို့လေး တယောက်စမ်းကြည့် ပွတ်သက်ရင်း စိတ်တွေ ဖေါက်ဖေါက်လာလို့.. တကယ်ပါ.. သူ့စောက်ပတ်လေးကို ကျမက လျက်ပေးလိုက်.. ကျမ စောက်ပတ်လေးကို သူက လျက်လိုက်၊ ပွတ်လိုက်နဲ့.. တခါတလေများ စောက်ရည်လေးများ ကျလာတဲ့အထိပဲ…။ ထားပါတော့.. အဲဒီအကြောင်းကို နောက်မှ ပြောပြမယ်နော်။ အခုတော့ ကျမကိုကိုနဲ့ ကျမတို့အကြောင်းကိုပဲ ပြောမယ်။ 

အင်း… ကျန်တာတွေတော့ ပြောမနေတော့ပါဘူး။ သူနဲ့ကျမတို့ ချစ်ပွဲဝင် ချစ်ရည်လူးကြတာတွေပဲ ပြောတော့မယ်။ ရှင်တို့စိတ်ဝင်စားကြတာလဲ ဒါပဲ မ ဟုတ်လား။ ပြောပြမယ်။ နားထောင်နော်။ သောကြာနေ့ညဆို ကိုကိုရောက်လာပြီ။ ကိုကိုလာတဲ့အခါ များသောအားဖြင့် ကိုကိုက စားစရာတွေ ဝယ်လာကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေကို ကျမတို့တော့ ချက်ခြင်းမစားဖြစ်ပါဘူး။ ကိုကိုလာတာနဲ့ ကျမကို လှမ်းဖက်လိုက်တာပဲ..။ ‘ချစ်လေးရေ.. လွမ်းလှပြီကွာ.. ‘ ဆိုပြီး ကျမပါးလေးတွေကိုနမ်းလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ ကျမရဲ့နားကလေးတွေကို လျှာကလေးနဲ့ လျက်ပေးရင်း ကျမရဲ့ ရင်သားဖေါင်းအိအိလေးတွေဆီ ကိုကိုလက်က ရောက်လာတာပဲ။

ကျမက လည်း ကိုကိုလာရင် လိုးကြမယ် ဆိုတာကြောင့် အမြဲတမ်း ရေမိုးချိုးပြီးတာနဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီ ပါးလေး ဝတ်ပြီး စောင့်နေတာလေ။ ဆိုတော့ အတွင်းခံတွေ ဘာတွေ ဘာမှ ဝတ်ထားတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုကိုရောက်လာပြီး ကျမကို ဖက်လိုက်ပြီး အဲဒီလို နမ်းပြီး နို့ကလေးတွေကို ပွတ်သက်ရင်း ဖတ်ထားတဲ့အခါများ ကိုကို့လီးကြီးက ဂျင်းဘောင်းဘီကြားက ရုန်းထွက်ဖို့ကြိုးစားရင်း ကျမရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လှမ်းထိနေပြီလေ။ အဲဒီကတည်းက ကျမကလည်း စိတ်တွေက ပါလာရော..။ 

နောက် ကျမကို ဖတ်ပြီး ကိုကိုက အခန်းထဲကို အနမ်းမပျက် ရွေ့သွားပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ယာပေါ်ကို ပစ်လှဲလိုက်တယ်။ နောက် ကျမ ရဲ့ အင်္ကျီကို လှန်တင်ပြီး ကျမရဲ့ အိစက်ဖေါင်းြ<ွကနေတဲ့ နို့ကလေးတွေကို အငမ်းမရ စို့ပါလေရော။ ခပ်ဖွဖွလေး စုတ်လိုက်၊ လျှာကလေးတွေ နဲ့ ရင်သားတလျှောက် တို့ကစားလိုက်၊ နို့သီးခေါင်းကလေးကို ငုံစို့လိုက်နဲ့ လုပ်လိုက်ရင် ကျမမှာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်လာရော။ ကိုကိုနဲ့ကျမက လိုးနေကျ လင်မယားတွေလို ဖြစ်နေတော့ ကျမကတော့ မရှက်တော့ပါဘူး။ 

ကိုကို့ဘောင်းဘီကြယ်သီးကို လှမ်းဖြုတ်ပြီး ကိုကို့ လီး နွေးနွေးလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တာပဲ။ ကိုကိုကလည်း သူ့ဘောင်းဘီကို လျှောချ ချွတ်လိုက်ပြီး ကျမချစ်တဲ့ သူ့လီးကြီးကို ပေးကိုင်တာပဲ။ သူကလည်း ကျမစောက်ပတ်လေးကို လှမ်းထိလိုက်တယ်။ နောက် စောက်မွှေးလေးတွေပေါ်မှာ မထိတထိ တို့ကစားရင်း ကျမကို ဝတ်လစ် စလစ် ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တာပဲ။ သူကလည်း အဲဒီအချိန်ဆို ဝတ်လစ်စလစ်ကြီးပဲလေ။ ကျမက ကိုကို့လီးကို သိပ်ကြိုက်တာ။ အင်းလေ.. မိန်းကလေးဆိုတာ မပြောရင်သာ ရှိမယ်။ လီးဆိုရင် ကြိုက်တာချည်းပါပဲ။ ယောက်ျား တွေလည်း ဒီအတိုင်းနေမှာပဲနော်။

စောက်ပတ်လေးများဆို သိပ်လိုးချင်ကြမှာပဲ။ ကျမကတော့ အရင်ဆုံး ကိုကို့လီးကို ပွတ်ကစားရင်း စိတ်တွေ ကြလာရင် ငုံချင် စုတ်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရောလေ။ ကိုကိုကလည်း ကျမရဲ့ ပေါင်တံလေးတွေပေါ် သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ပွတ်ကစားရင်း ကျမရဲ့ စောက်မွှေးလေးတွေကို တို့ထိလိုက်။ စောက်ပတ်လေးကို ခပ် ဖွဖွလေး အုပ်ရင်း ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့..။ သူ့လီးကြီးကလည်း တောင်နေတာပဲ..။ အဲဒီလိုမျိုးဖြစ်တဲ့အခါ ကိုကိုက လှဲအိပ်ပြီး ကျမက သူ့အပေါ် ခွထိုင်ပြီး သူ့လီးကို လှမ်းစုတ်လိုက်တာပဲ။ ကျမရဲ့ စောက်ပတ် ဖေါင်း ဖေါင်းလေးတွေကလည်း ကိုကို့မျက်နှာနားရောက်နေပြီလေ..။

 ”ချစ်ရယ်.. ချစ် စောက်ပတ်လေးက သိပ်ကောင်းတာပဲ။ ဒီစောက်ပတ်လေးကို မှုတ်ချင်လှပြီကွ..’ 

ဆိုပြီး ကျမစောက်ပတ်ကလေး တွေကို သူ့လျှာလေးနဲ့ လှမ်းလျက်ပါလေရော။ လျှာနုနုလေးတွေနဲ့ ကျမ စောက်ပတ် အနားလေးတွေတလျှောက် မွှေကစားလိုက်ရင် အမလေး အသည်းထဲ အေးကနဲ အေးကနဲပေါ့ရှင်။ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိဘူး။ နောက် ကိုကိုက သူ့လက်လေး ၂ ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ပတ် အနားလေးတွေကို ဖြဲပြီး စောက်စိလေးကို လျှာကလေးနဲ့ လှမ်းလှမ်း ထိုးလိုက်ရင် အသည်းထဲ အေးကနဲကို ဖြစ်သွားပြီး ကျမမှာ မြောက်တက်သွားသလား ထင်ရတယ်။ 

အဲဒီအခါမျိုးမှာ ကျမကလည်း ကိုကိုရဲ့ လီးကြီးကို ပွတ်ပေးရင်း လီးကြီးရဲ့ အရည်ပြားလေးကို စွဲချပြီး ပြောင်ပြီး မာနေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို လျှာကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး လိုက်တို့ ကစားလိုက် တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီ လီးကြီးကို ဆုပ်နယ်ပြီး အထက်အောက် ကစားပေးရတာလည်း တမျိုးကောင်းတာပဲ။ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ထားရင်း အသည်းယားလာတာမို့ လက်တဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖိဆုပ်ပြီး အောက်ကို ဆွဲချလိုက် အထက်ကို ပြန်တင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်။

လီးထိပ် အသားနုနု နီတာရဲလေးကိုတော့ ကျမမှာ ငုံထားရတာ တကယ့်အရသာပါပဲ။ သူ့လီးကြီးတောင်နေတာကို ကျမက လျာကလေးနဲ့ ငုံ လျက်ပေးလိုက်ရင် သူလည်း 

”အား.. ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ.. ချစ်က သိပ်ကောင်းတာပဲ.. အဲဒီလို ကိုကို့လီးကို မှုတ်ပေးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ.. အား.” 

ဆိုပြီး ဖြစ်လာတာပဲလေ။ ပြောလည်းပြောရင်း ကျမစောက်ပတ်ကိုလည်း မှုတ်ရင်းပေါ့။ ကျမကလည်း သူ အဲဒီလိုပြောပြီး ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ လက်ကလေးသွင်းပြီး စောက်စိကို လျှာကလေးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး များ ကစားလိုက်ရင် အရမ်းကောင်းသွားလို့. 

”အို.. အား.. အား… ကောင်းလိုက်တာ.. ကိုကိုရယ်.. အမလေး.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကောင်းလားဟင်”

 လို့ ပြန်မေးမိရော ကိုကိုကလည်း.. 

”ချစ်ရယ်.. အရမ်းကောင်းတာပဲ.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ် အနားလေးတွေကလည်း လှလိုက်တာ.. အထဲက အသားလေးတွေကလည်း ပန်းနုရောင်လေးတွေ.. နုဖတ်ပြီး စောက်ရေကျဲကလေးတွေနဲ့ လျှက်လိုက်ရတာ အရသာ သိပ်ရှိတာပဲ.. အကြာကြီး လျက်ပါရစေဦးနော်.. ” 

”အို.. ကိုကိုကလဲ… ”

”’လျက်လို့ မဝလို့ပါကွာ.. ချစ်စောက်ပတ်လေးက သိပ်ကောင်းတယ်”

 ”ပိုပြီ.. သူများစောက်ပတ်တွေလည်း ဒီအတိုင်းပဲ ဟာကို” 

”အို.. မတူဘူးကွ.. ကိုကို လိုးခဲ့ဖူး၊ မှုတ်ပေးခဲ့ဖူးတဲ့ စောက်ပတ်တွေထဲမှာ ချစ်ရဲ့စောက်ပတ်လေးကို လျှက်ပေးရတာလည်း သိပ် ကောင်းတယ်။ လိုးရတာလည်း အရမ်းကို ကောင်းတာ..” 

တဲ့လေ တကယ်တော့ ဒီအချိန်မျိုးမှာ ဒီလိုအတွေမျိုးရှိတာ အကောင်းဆုံးမဟုတ်လား။ ကြားရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲလေ။ ဒါကြောင့် ကျမ ကလည်း အလိုက်သတိနဲ့.. 

”ချစ်ကတော့ ကိုကို့လီးကိုပဲ အလိုးခံဖူးတာနော်။ ကိုကို့လီးနဲ့ အလိုးခံရရင် အားလုံးပြည့်စုံသွားပြီ…”

 လို့ ပြန်ပြောလိုက်တာပဲ။ တကယ်တော့ တခြား ဘယ်လောက်ပဲ အလိုးခံခဲ့ဖူးဖူး လက်ရှိလိုးပေးမယ့်သူ စိတ်ချမ်းသာဖို့ ပြောရတာပဲလေ။

ဒါမှ ၂ ယောက်လုံး ပိုပြီး ကာမ အရသာ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရမှာပေါ့နော်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမတို့က အပြန်အလှန် မှုတ်ပေးကြပြီးရင် ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ ကျမစောက်ပတ်တို့ လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်လာရောလေ။ အဲဒီအခါ ကိုကို ကျမအပေါ်ကို တက်လိုက်ရော။ ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ပေါင်ကလေးကို ဖြဲပေးတာပေါ့။ ကိုကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပိုဖြစ်လာအောင်လည်း.. 

”ကိုကို.. လိုးတော့ကွာ… ခံချင်လာပြီ..”

 ”အင်း.. လိုးမယ်နော်.. ချစ်.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲကို ကိုကို့လီးကြီးထည့်လိုက်မယ်နော်..” 

”အင်း.. ထည့်လိုက်နော်.. ကိုကို့လီးကြီးက တောင်နေတာပဲကွာ..’

 ”အင်းလေ.. အဲဒါ ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို အရမ်းလိုးချင်လို့ပေါ့..”

 ”ကိုကို့လီးကြီးက သိပ်ကောင်းတာပဲ.. ချစ်တော့ အရမ်းစွဲနေပြီကွာ..”

 ”ကိုကိုလည်း အတူတူပဲကွ.. ချစ်စောက်ပတ်လေးထဲကို ကိုကိုလီးကြီး ထည့်လိုက်မယ်နော်”

 ”အင်း.. ထည့်လိုက်.. အမလေး.. ”

အား.. ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ်.. အထဲကို ဝင်သွားပြီ”

 ”အင်း.. ကိုကို့လီးထိပ်ကြီးက ချစ်ရဲ့စောက်ပတ်ထဲ ရောက်နေပြီကွ..”

 ”အို.. အား.. ကိုကို့လီးကြီးကလည်း အပြင်ကထက် ပိုပြီး ကြီးလာသလိုပဲ”

 ”အပြင်ကထက်..”

 ”အင်းလေ… ချစ်စောက်ပတ်ထဲမှာ ကိုကို့လီးကြီးဝင်နေတာ တင်းကျပ်နေတာပဲကွာ..” ”ချစ် .. နည်းနည်း ထပ်သွင်းလိုက်ပြီကွာ…” 

”အိုး… အမလေး.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. ထည့်ထည့်. .. အဆုံးထိသာ ထည့်လိုက်ကွာ.. အရမ်းကောင်းတယ် အမလေး..” 

”အား…. ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ… စပြီး လိုးတော့မယ်နော်..”

 ”အင်း.. လိုး.. ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ ငြိမ့်ငြိမ့်လေး လိုးနော်…” 

”အင်း…. အား… ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ..”’ အဲဒီလိုတွေ ပြောပြီး ကိုကိုက ကျမ စောက်ပတ်ကို စလိုးတော့တာပဲ။

သိပ်ကောင်းတယ်။ တကယ်ပဲ ဒီလောက် ကောင်းတဲ့ စည်းစိမ် ဘယ်ရှိမလဲနော်။ ကိုကိုက လိုးရင်းနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ပိုမြန်လာတဲ့အခါ ကျမလည်း စောက်ပက်လေးထဲ သူ့လီးကြီး များများဝင်အောင် ပေါင်ကို ကျယ်ကျယ်လေး ကားပေးတာပေါ့။ သူကလည်း အပေါ်ကနေ စောင့်လိုးနေတာ အားမရလို့လားမသိဘူး။ ကျမရဲ့ နို့ နှစ်ဖက်ကိုလည်း လှမ်းကိုင်ပြီး စောင့်စောင့်လိုးတော့တာပဲ။ အားရပါးရကို လိုးတာ။. ကျမလည်း ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ ပြော မနေနဲ့..။ 

”အား.. အရမ်းလိုးချင်တယ်ကွာ။ အရမ်းလိုးနေတယ်နော်” 

”အင်း. လိုး.. လိုး.. ဒီစောက်ပတ်လေးက ကိုကို့အတွက်နော်..။ တသက်လုံး လိုးမှာလား..” ”လိုးမှာပေါ့ ချစ်ရ.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို လိုးရတာ ဘယ်တော့မှ အားရတယ်မရှိဘူး..” 

”ကဲ.. ဒါဆို အားရပါးရလိုးနော်” 

”လိုးမယ်.. လိုးမယ်.. ဒီတချီပြီးသွားရင် နောက်တချီ လိုးမယ်။နောက်တချီ ပြီးရင် နောက်တချီနော်..” 

”ဘာလုပ်မှာလဲ ကိုကိုရဲ့..” 

”လိုးမှာလေ.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို ကိုကို့ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ အားရပါးရ လိုးမယ်ကွာ..”

 ”အား.. လိုး ကိုကို လိုးသာလိုး. ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ လိုးလို့ကတော့ ချစ်က အမြဲတမ်း ခံမယ်နော်။ ကိုကိုစိတ်တိုင်းကျ လိုးနော်..” 

”အား.. ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ.. ” 

လို့ ပြောရင်း ကျမရဲ့ ပေါင်တဖက်ကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းရင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ကို တဖုတ်ဖုတ်နဲ့ လိုးပါလေရော..။ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာရှင်..။ နောက်တော်တော်ကြာတော့ သူလည်း မောလာတာပေါ့။ အဲဒီအခါ 

”ကိုကို မောနေပြီလား။ ချစ် အပေါ်က တက်စောင့်ပေးမယ်နော်..”

 ”အင်း.. အဲဒီလို အလိုက်သိတတ်လွန်းလို့ ချစ်ကို ပိုပြီးချစ်ရတာ..” 

လို့ သူက ပြောရင်း ကျမပါးလေးကို နမ်း၊ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရင်း ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ဒီတော့ ကျမ လည်း သူ့အပေါ် ခွတက်လိုက်ပြီး အပေါ်ကို ထောင်နေတဲ့ သူ့လီးတောင်တောင်ကြီးကို လှမ်းကိုင်ပြီးကျမရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးက ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို စွပ်ကနဲ ဝင်သွားပါလေရော..။

 ‘အား.. ကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရာ..”

 ‘ကိုကို.. ချစ်လိုးတော့မယ်နော်..” 

”လိုး.. လိုး.. အားရပါးရလိုး.. အပေါ်က တအားသာ စောင့်နော်..”

 ”အင်း. စောင့်မယ်… ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးနဲ့ ကိုကိုလီးကြီးပေါ်ကို တအား စောင့်လိုးမယ်ကွာ..”

 ”အင်း.. လိုးသာလိုး ချစ်..” 

ဆိုပြီး ကျမလည်း သူ့လီးကြီးအပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး တစွပ်စွပ်နဲ့ စောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သူကလည်း အောက်မှာ ဇိမ် တွေ့နေတဲ့အပြင် ကျမရဲ့ နို့ကလေးတွေ ခုန်ဆွ ခုန်ဆွ ဖြစ်နေတာကို လှမ်းလှမ်းဆွဲလိုက်သေးတယ်။ ကျမလည်း စိတ်ရှိ လက်ရှိ အားရပါးရ သူ့လီးကြီးပေါ် စောင့်စောင့်ပြီး လိုးပစ်လိုက်တယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲ။ ကျမလည်း စောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ စောင့်လိုက်တာ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားတဲ့ အခန်းထဲမှာ ချွေး ပြန်တဲ့အထိပဲ။ အဲဒီအခါကျတော့ ကျမလည်း မောပြီး ကိုကို့အပေါ် လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ကိုကိုကလည်း ကျမကို လှမ်းဖက် ထားပြီး ဘေးကိုစောင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့

 ”နောက်ကနေ လိုးဦးမယ်ချစ်ရာ.. ဖင်ကုန်းပေးထားနော်..”

 ”အင်း.. ကိုကို့သဘောနော်..”

ဆိုပြီး ကျမလည်း လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။ သူကလည်း သူ့လီးနီတျာတျာကြီးကို ကျမစောက်ပုတ်ထဲ ထိုးလိုက် တာ လျောကနဲ ဝင်သွားတာပါပဲ။ သူက နောက်ကနေ ကျမ စောက်ပတ်လေးကို လိုးရင်း နို့ကလေးတွေကို လှမ်းဆွဲထား တယ်။ ပြီးတော့ သူလည်း အကြာကြီး စောင့်စောင့်ပြီး လိုးနေလိုက်တာများ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကို မသိဘူး။ ကောင်းလွန်းလို့ တော်တော်ကြာကြာလိုးပြီးပြန်တော့ ၂ ယောက်လုံး မောနေပြီ။ လိုးလို့ကလည်း ကောင်းတုန်းလေ။ ဒီတော့မှ တခါ ကျမက လှဲအိပ်ပြီး သူက ကျမအပေါ်တက်ပြီး ကျမရဲ့ ခြေထောက်လေး ၂ ချောင်းကို ဖြဲကားလိုက်တယ်။

ကျမရဲ့ စောက်ပတ်လေးက ပြဲပြီး ဖေါင်းနေတော့တာပေါ့။ အကြာကြီး လိုးထားတော့ ကျမရဲ့ စောက်ပတ် အနားသားလေးတွေကလည်း ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေပြီး ကိုကို့လီး တောင်တောင်ကြီးနဲ့ လိုးပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်သလို ဖြစ်နေတယ်လေ။ ကိုကိုကလည်း ကျမရဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲ သူ့လီးကြီးနဲ့ စွပ်ကနဲ ထိုးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်တင်းပြီး ကောင်းလိုက်တာ။ 

တကယ်ကို ကောင်းတာပါ။ အရမ်းခံလို့အကောင်းဆုံးအချိန်ပေါ့။ ကိုကိုကလည်း ကျမစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီးဝင်တာနဲ့အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ တခါတည်း စောင့်စောင့်ပြီးတော့ကို လိုးပါတော့တယ်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့..။ တဖြည်းဖြည်း ကျမလည်း ခံရတာ ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးချင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်. 

”အား.. ကိုကိုရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. လိုးလိုး..နာနာလိုးနော်” 

”အင်း လိုးမယ် လိုးမယ်.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို တအားလိုးတော့မယ်နော်”

 ”လိုး ကိုကိုရေ.. ချစ်တော့ အရမ်းကောင်းနေပြီ..” 

”အင်း.. ချစ်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးကို တအားစောင့်ပြီးလိုးပြီကွာ.” 

”လိုး.. လိုး.. အားရပါးရလိုး..” 

”လိုးနေပြီနော်..တအားလိုးနေပြီ.. ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ အရမ်းကို လိုးနေပြီနော်..” 

”အား.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်.. အရမ်းလိုးနော်.. 

”အင်း. လိုးတယ်.. အရမ်းလိုးတယ်.. ကောင်းလိုက်တာချစ်ရယ်..”

 ဆိုပြီး သူက တအားတအားကို စောင့်စောင့်ပြီး လိုးလိုက်တာ ကျမမှာ ပြီးချင်လာတာမို့.. ကိုကို့ကို.. ”အား.. ကိုကို.. မြန်မြန်လိုး.. လိုး.. လိုး.. ‘ 

”အင်း.. လိုးမယ်.. တအားစောင့်လိုးမယ်.. ”အား” ‘အား.. ကောင်းလိုက်တာချစ်ရယ်.. ပြီးတော့မယ်နော်..”

 ”အင်း ချစ်လဲ ပြီးတော့မယ်.. လိုးလိုး… ”

ဆိုပြီး ကျမလည်းအော်လိုက်မိတော့တယ်။ ကိုကိုကလည်း အတင်းစောင့်စောင့်ပြီးလိုးလိုက်တာ ကျမလည်း အရမ်းကောင်းလို့ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ကျမစောက် ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ ကိုကိုကလည်း တဖြန်းဖြန်းနဲ့ သူ့ထီးထဲက သုတ်ရေတွေ အများကြီး ထွက်လာပြီး ကျမရဲ့ စောက်ပတ်လေးနဲ့ ကိုကို့လီးတို့ လိုးတာ ပြီးသွားပါတော့တယ်။ 

အမလေး လိုးလို့လည်း ပြီးရော ကျမတို့မှာ ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားတော့တာပေါ့။ ဒါနဲ့ ရေပြန်ချိုးကြ၊ ကိုကိုဝယ်လာတဲ့ စားသောက်စရာတွေကို စားလိုက်ကြနဲ့ အမောပြေတော့ နောက်တချီ၊ တရေး အိပ်ပြီး နောက်တချီ၊ မိုးလင်းတော့ နောက်တချီ.. လိုးလိုက်ကြ စားလိုက်ကြ အိပ်လိုက်ကြနဲ့ တနင်္လာနေ့မနက်ကျမှပဲ ကျမ တို့ရဲ့ အချစ်ပြိုင်ပွဲကြီး အဆုံးသတ်ပါတော့တယ်။ ညကျရင် ပြန်လာမယ့်အခန်းဖေါ် သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုကိုနဲ့ ချစ်ကြတာတွေ ပြန်ပြော၊ သူကလည်း သူ့ရဲ့ အလိုးခံခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောကြနဲ့ စားမြုံ့ပြန်ကြရဦးမယ်လေ.. ။


ပြီးပါပြီ








Friday, May 8, 2009

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၄ )

ငါ့င် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

အမရာမောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနက်စောစောနိုးတယ်။သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အိမ်ထဲဒေါ်ထွေးရီကိုရှာတာမတွေ့ ။အိမ်ဖော်ကောင်မလေးအထုပ်အပိုးနဲ့ဆိုတော့

“ ဟဲ့ ဒေါ်ထွေးရီရော”

“  နင်ကရော”

“ ဈေးသွားတယ် ပြန်လာရင် သမီးကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့မလို့”

“ ဘာဖြစ်လို့”

“ သမီးကိုတစ်ပတ်လောက်ပြန်နားခိုင်းတာ ..လခရောမုန့်ဖိုးရောပေးထားတယ်”

ကောင်မလေးကပျော်နေတယ်။မနက့်စာစားပွဲပေါ်မှာ။ဦးနိုးလာရင်စားဖို့တဲ့။မနက်စာစားပြီးအားဆေးတစ်လုံးသောက်အခန်းထဲပြန်လှဲရင်းမှေးခနဲ။ကျနော့်နဖူးကိုလာစမ်းမှနိုးလာတယ်။ဒေါ်ထွေးရီ လက်ပြတ်အကျီသနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့။ကျနော်ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ရွာမှာတုန်းကဒေါ်ထွေးရီပြန်ဖြစ်သွားပြီ။ကျနော်တရစပ်နမ်းပလိုက်တယ်။ကျနော့်ကို့ကြင်နာစွာပြန်ကြည့်နေတယ်။

“ အရင်လိုပြန်နေခြင်တယ် ဖိုးသားရယ်"

ဖိုးသားရင်ထဲ သဉ္ဇာရှိနေတာ အမသိပါတယ်။သဘောလည်းတူတယ် ။သဉ္ဇာကိုလည်းသနားတယ်။မင်းကို အမြဲသတိရနေတာ။ဒို့မင်းတို့ ၂ ယောက်ဖြစ်နေတာသိတယ်။သဝန်တိုမိလို့ ဒီလိုဝေးကုန်တာ။နောက်ပြီးဟောဒီကိုဖိုးသားနဲ့ဝေးတော့ ယောကျ်ားတွေနုဲ့ပက်သက်ဆက်နွယ်ခဲ့ပေမဲ့ ဖိုးသားနဲ့လိုအရသာမျိုးအာသာမပြေမကျေနပ်ခဲ့ဘူး။

ယောကျ်ားအဖြစ်နဲ့ဖိုးသားနဲ့အမယူဖို့က ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးမို့လား ထားပါတော့ ..ဒီညတော့နေပေးအုံး။မနက်ဖြန်ရွာကိုသွားကြမယ် သဉ္ဇာ ရှိတယ် ”

“ သဉ္ဇာ့ကို ချစ်သူရည်းစားလိုနှမလေးလိုပဲချစ်တာ လင်မယားလိုမချစ်ခြင်ဘူး"

“ လင်မယားလိုမချစ်ခြင်လို့ပဲ ၂ ခါတောင်လိုးတယ်ဆို”

“ အဲ့ဒါက ဟောဒိက ထွေးရီဆိုတဲ့ မောင့်မိန်းမကို တောင့်တလွန်းလို့ ဖြစ်သွားတာ"

“ အပိုတွေစကားတတ်တိုင်း"

“ မရီကလည်း မရီကို မိန်းမအဖြစ်နဲ့ယူခြင်တာ ဒီက"

“ ယူလို့ ရမလား"

“ လင်မယားမဖြစ်ခြင်ဘူးပေါ့"

“ အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးတယ်။သင့်ပါ့မလား အချစ်မွှန်ရမဲ့အရွယ်မဟုတ်ဘူး။သမီး ၄ ယောက်အမေ မြေးတောင်ရနေပြီ။ကိုယ့်သားအရွယ် သူငယ်ချင်းရဲ့ သားနဲ့ယူတယ်ဆို လူကြားကောင်းပါ့မလား"

“ ခုခေတ်ကြီးမှာ ကြားကောင်းပါတယ်”

“ တော်ပီစကားကပ်မပြောနဲ့ ကိုလီးသရမ်း ဟောဒိလီးက ရီ နဲ့ဝေးပြီးဘယ် ၂ ယောက်သရမ်းလဲပြော"

လီးကိုအတင်းလာကိုင်တော့ ရှောင်လိုက်တယ်။သူများဟာကြတော့ရှင်လုပ်ခြင်သလိုလုပ်ပြီး မရဘူးကိုင်မယ် ကြည့်မယ်။ကျနော်မရှောင်တော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ကျနော့်လီးကိုကိုင်မိတော့ အံသြနေတယ်။ဘာတွေလဲပုဆိုးလှန်ပြီးကြည့်တယ်။ဘာတွေလဲလို့။အမလေးပြောင်းဖူးကြီးကျနေတာပဲ။ဂေါ်လီလုံးအသားကိုခွဲထည့်ရကြောင်း မိန်းမတွေအရသာရှိအောင်ထည့်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြရတယ်။

“ မနာဘူးလား”

“ နည်းနည်းတော့ နာတာပေါ့”

“ ထွေးရီ ဂေါ်လီနဲ့လိုးတာမကြိုက်ဘူးလား”

“ ကြိုက်ပါတယ်”

“ အရသာတမျိုးပဲ ကြိုက်လွန်းလို့ခက်နေတယ်..ဆရာကြီးရဲ့”

“ အာ့ဆို တချီလောက် လီးစုပ်ပေးအုံး”

“ ဟင့်အင်း မစုပ်ရဲဘူး”

“ စုပ်ပါကွာ. ထွေးရီမောင့်အပေါ်ခွလိုက်”

“ မောင်ပြန်ယက်ပေးမယ်”

ဒေါ်ထွေးရီမဝံမရဲနဲ့ လီးကိုငုံ့ပြီးစုပ်ရင်း ဖီးလာပြီးသေသေချာချာစုပ်ပေးလာတော့ ခြေထောက်ကိုဆွဲခွခိုင်း ထမိန်လှန် ဖင်ကြီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ပြန်ယက်ပေးတော့

လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးဖီးတက်နေတယ်။ဂွင်းထုလိုက်လီးစုပ်လိုက် အပေးအယူမျှနေတယ်။ပြီးတော့ပက်လက်လှန်ပြီးလှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့တချီပြီးအောင်လိုးလိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ကလူခေါ်ခေါင်းလောင်းတီးနေတာခုမှသတိထားမိပြီး ထမိန်ဆွဲ ဆံပင်တွေသပ်ပြီး.ဒေါ်ထွေးရီထွက်သွားတယ်။ အကျီတွေလည်းပြုတ်လို့ အမေလာတာ

“ ညီးနဲ့အော်မကြားခေါ်မကြား ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ."

“ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ..အိမ်ခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ"

“ ဟုတ်လို့လားခလေးမလေးခိုင်းလို့ရတာ ..ခလေးမလေးရွာပြန်သွားလို့"

“ သြော် ဒါနဲ့ ငါ့သားရော"

“ အိပ်နေတယ်နဲ့ တူတယ် "

“ ညီးတို့သားအမိ အရင်လိုပြန်ဖြစ်သွားပြီလား"

“ အရင်လိုပဲ ဟာကို"

“ ကောင်မနော် နင်မွေးစားခြင်တာ ငါမသိဘူးမှတ်နေလား"

“ မြနော် မရစ်နဲ့"

“ ရစ်တာမဟုတ်ဘူး နင်နဲ့ဆိုတော့ ငါ့သားလေးမိန်းမလည်တွေနဲ့မတိုးဘူးပေါ့"

“ အံမယ် နင်ကတပ်အပ်ပေးစားနေတာပေါ့"

“ နင့်သားကအရင်လိုခလေးမဟုတ်ဘူး"

ဒေါ်ထွေးရီ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ပြောပါလေရော.။

“ နင်မြင်ဖူးကြုံဖူးမှာမဟုတ်ဘူး ဖိုးသားလီးမှာဂေါ်လီတွေနဲ့”

ဂေါ်လီအကြောင်းရှင်းပြနေတယ်။

“ မတူဘူး ခံရတာပိုကောင်းတယ်..နင်ခံကြည့်ပါလား”

“ မသာမ သားအမိချင်းပေးစားနေတယ်”

“ အေးပါ နင့်သားကို နင်ခံလို့မှမရဘဲ”

“ ငါခံတာ နင်ကျေနပ်တယ်မလား”

“ အေးပါ.”

“ ငါတစ်သက်လုံးချုပ်ကိုင်မထားပါဘူး”

“ သဉ္ဇာနဲ့ပေးစားပြီးအမွေခွဲပေးမှာပါ”

“ အေးပါနင့်ကိုငါယုံပြီးသား”

“ နင်ဂေါ်လီအရသာစမ်းခြင်ငါစီစဉ်ပေးမယ်”

“ မသာမ ငါပြန်တော့မယ်”

အမေပြန်သွားတော့ ဒေါ်ထွေးရီ အခန်းထဲဝင်လာတယ်။သူငယ်ချင်း ယောက္ခမ တော့ပြန်သွားပြီ..ဒီက သားသမက်လင်လေးနားမှာလားကစားမှာလား..မေမေ မမ ယောက္ခမ မိန်းမကလည်း ကစားမှာပေါ့..ဆိုတော့ရီတယ်။

သဉ္ဇာရှိရာရွာသို့သွားဖို့ ပထွေးဦးသိန်းရဲ့ surf နဲ့လဲထားတယ်။ရွာလမ်းတွေက ကားလေးဗိုက်မလွတ်ဘူးဆိုလို့ပါ။ရွာသွားရာလမ်းတွေကမြင်ကွင်းတွေပြောင်းလဲနေတော့မမှတ်မိ။ဒေါ်ထွေးရီပြတဲ့လမ်းအတိုင်းမောင်းရတယ်။တွေ့ခြင်လေပိုကြာလေ။ကားရှေ့ပိတ်နေတဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကိုဟွန်းကြမ်းကြမ်းဖိတီးပစ်တယ်။နွားလှည်းတွေကို ချောက်ထဲကပတ်ပြီးကျော်တက် အလျင်လိုနေတဲ့ကျနော့်ကို ဒေါ်ထွေးရီနားလည်ပါတယ်။

ရွာရိပ်မှာသစ်ပင်ရိပ်တွေနဲ့အေးမြနေတယ်။ကားနောက်ကဖုန်လုံးကြီးတွေကိုထားခဲ့ပြီ။ရွာလယ်လမ်းအတိုင်းကားအရှိန်ကိုလျော့မောင်းရင်း သဉ္ဇာ့ကိုတွေ့ရင် ??စဉ်းစားရင်း ဘာမှထွက်မလာ။ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေတာသာ ပိုကျယ်လောင်လာနေတယ်။ခြံထဲ ကားထိုးရပ်တော့

“ သား ဟွန်းတီးလိုက်"

“ တီ တီ တီ"

သဉ္ဇာ တစ်ပတ်လျိုဆံထုံးလေးနဲ့အကျီခပ်နွမ်းနွမ်းကို သပ်ရပ်စွာဝတ်ထားပြီး လူကောင်တောင့်လာတာကလွဲလို့ အရင်အတိုင်း မျက်နှာကတော့မရွှင်လန်းသလိုပဲ။ကားတံခါးဖွင့်ဆင်းလာတဲ့ဒေါ်ထွေးရီတွေ့မှ

“ သြော်အမေ့ အိမ်ကကားမဟုတ်တော့ လေတဲ့

ကျနော့်ကိုမမြင်ဘူး။ကားတစ်ဖက်မှာကျနော်ရပ်နေမိတယ်။

“ သမီး သဉ္ဇာ ကြည့်စမ်း ဘယ်သူလဲလို့"

ကျနော့်ဘက်လှည့်ပြီး ကြည့်တယ်။ကျနော့်ကို သေသေချာချာကြည့်တယ်။အံသြသွားတယ် ဆွံအသွားတယ်။ပြီးတော့ သဉ္ဇာချာခနဲ လှည့်ထွက်ပြေးတော့

ဒေါ်ထွေးရီ က

“ သမီး သမီးလေး"

“ သား လိုက်ပါအုံး"

သဉ္ဇာ့ကို ဒေါ်ထွေးရီ ယောကျ်ားအခါခါပေးစားခဲ့ပေမဲ့ငြင်းခဲ့တယ်လို့ဆိုတယ်။ကျနော်နဲ့ သဉ္ဇာရဲ့အချစ်ရေးကို ခွဲပစ်လို့ရပေမဲ့ သဉ္ဇာရဲ့ ကျနော့်အပေါ်ထားတဲ့စိတ်ကို နှိမ်နင်းလို့မရတဲ့အဆုံး ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာကို ရွာမှာ ခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့အိမ်စောင့်သဘောလိုထားခဲ့တာအခြားသမီးတွေကိုအဆောင် အယောင်ပေးပေမဲ့ သဉ္ဇာ့ကိုတော့ မပေးခဲ့ဘူး။ဒေါ်ထွေးရီ ငိုတယ်။

“ သဉ္ဇာ သဉ္ဇာ "

ကျနော်ခေါ်ရင်းပြေးလိုက်သွားတယ်။လယ်ကွင်းထဲက ဇီးပင်တစ်ပင်အောက်မှာ သဉ္ဇာ့ကို ဖမ်းတားနိုင်လိုက်ပြီ။ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။သဉ္ဇာ ငိုနေတယ်။သဉ္ဇာ ငိုတော့ကျနော်လည်း မျက်ရည်တွေကျ။သဉ္ဇာနားမှာ နားပေါက်ကဟောင်းလောင်းနားကပ်ကလေးတရံတောင်ဆင်ထားတာမတွေ့။

သဉ္ဇာ အားရအောင်ငိုချလိုက် အချစ်ရယ်။ဇီးပင်ရိပ်မှာ သဉ္ဇာ အငိုတိတ်သွားတဲ့အထိ။ကျနော်ဘာစကားမှမပြောထွေးပွေ့ထားတယ်။သဉ္ဇာ ရှိုက်သံတိတ်သွားတော့မှ

“ သဉ္ဇာ ကိုယ်လည်းအိမ်ထောင်မပြုဘဲ သဉ္ဇာ့ကို ခုထိစောင့်နေတာ ခုတော့အားလုံးပြီးပါပြီ အိမ်ပြန်ရအောင်နော်"

သဉ္ဇာ့ကို အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ပြီး အတူတူနေဖို့ ဆိုင်းပြင်းရတော့မယ်။သဉ္ဇာ့ကို တခါတည်းကားပေါ်တင်ခေါ်ပြီး။မြို့ခေါ်လာခဲ့တယ်။ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာ့ကို လက်ဝတ်လက်စားတွေဆင်တယ်။အဝတ်အစားကောင်းပေ့ဆိုတာသွားဝယ်။ပြီးတော့ beauty saloon မှာ ခေါင်းကနေခြေအထိ သတော့တယ်။

အမေနဲ့ ပထွေးရောက်လာပြီး ရပ်ကွက်ထဲက လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းမဂ်လာပွဲလုပ်တယ်။ချိပ်ထမီဝမ်းဆက်နဲ့လှလိုက်တဲ့ သဉ္ဇာ။ရင်ခုန်သံတွေအသစ်ဖြစ်စေခဲ့ပြီ။မဂ်လာဆောင်ကို ဒေါ်ထွေးရီက အကြီးအကျယ်လုပ်ခြင်တယ်။ အားလုံးသူကျခံမယ်ချည်းအမေနဲ့ပထွေးက ကျနော်တို့နေတဲ့အိမ်ကို အပြီးအပိုင်လွှဲပေးမယ် ။မဂ်လာဆောင်ကုန်ကျငွေပါတာဝန်ယူမယ် ပြောလာတယ်။

ကျနော့်ပိုက်ဆံနဲ့ သဉ္ဇာကို တင့်တင့်တယ်တယ်လက်ထပ်ယူခြင်တာ ။ကျနော့်ကို သာမန်လခစားဝန်ထမ်းဆိုတာလို့ပဲ သိထားတာကြောင့်လဲပါတယ်။ကျနော်လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာပဲ တရိုတသေပြောတယ်။

သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် မဂ်လာပွဲကုန်ကျမယ့်ငွေကို မိဘမဲ့ကလေးတွေအတွက်လှူပြီး ဘုန်းကြီးရှေ့မှာ ရေစက်ချသာဓုခေါ်မယ်။မဂ်လာပွဲကုန်ကျငွေ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန်ကျနော်ကျခံနိုင်ပါတယ်။ဒေါ်ထွေးရီကျနော့်အမေနဲ့ပထွေးတို့က မယုံဘူး။ဒီတော့ ကျနော်ဘဏ်အသီးသီးမှာအပ်ထားတဲ့ ဘဏ်စာအုပ်တွေကို အသင့်ယူလာတဲ့သားရေအိတ်ထဲကထုတ်ပြီး ချပြလိုက်တယ်။

ကျနော့်နာမည်နဲ့ပါ တစ်အုပ်ကို သိန်း ၅ ရာစီရှိပါတယ်။အားလုံးဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။အကုန်လုံးအံ့သြနေကြတာပေါ့။ကျနော်မနက်ဖြန်ရန်ကုန်ပြန်မယ်။လုပ်ငန်းတွေသိမ်းစရာရှိတာသိမ်းမယ် လည်ပတ်စရာရှိတာကို ရှယ်ယာသမားနဲ့လွှဲဖို့လုပ်မယ်။ပြီးတာနဲ့ မဂ်လာဆောင်မလား မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလှူမလားဆုံးဖြတ်ကြပေါ့။သဉ္ဇာ သဘောကရော လို့လူကြီးတွေကမေးတော့ အစ်ကို့သဘောအတိုင်းပဲ ဂုဏ်ပကာသနတွေမလုပ်ခြင်ဘူး။

အေးအေးချမ်းချမ်းကုသိုလ်ယူပြီး မဂ်လာပွဲပြီးခြင်တယ်တဲ့။သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ညဘက်အတူမအိပ်ရပါဘူး။ဘာမှလည်းမဘာရပါဘူး။ဘာခြင်စိတ်ထက် သနားစိတ်ငဲ့ညာစိတ် အချစ်စိတ်ပဲရှိနေတယ်။ဒေါ်ထွေးရီ ရန်ကုန်လိုက်ခြင်တယ် ကျနော်ပြန်မလာမှာစိုးလို့ တဲ့။

၂ ရက်နေပြန်လာခဲ့မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ကျနော်ဘယ်မှာနေတယ်ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှအတိအကျမသိဘူးလေ။ အမေရင်းတောင်မသိဘူးဆိုတော့ ပူရှာမှာပေါ့။ သဉ္ဇာ့ပါးလေးကိုမြတ်နိုးစွာနမ်းပြီး ကိုယ်ကတိပေးတယ်ဒီတခါဒို့ဘယ်လိုအကြောင်းနဲ့မှမဝေးကြတော့ဘူး။မသူဇာဆီသွားပြီး ကျနော့်မပြီးပြတ်တဲ့လုပ်ငန်းတွေ လွှဲပေးတယ်။ မသူဇာက စားသောက်ဆိုင် စင်တင်ဘက်ပြောင်းခြင်တယ်။ သူတစ်ယောက်တည်းမလုပ်ခြင်ဘူး။ကျနော့်ကို ရှယ်ရာတစ်ဝက်ပါစေ့ခြင်တယ်။

လောလောဆယ်တော့ သူလုပ်ထားမယ်။ကျနော့မဂ်လာကိစ္စပြီးစီးပြီး ၂ လလောက်အနားယူပြီးမှ ဝင်လုပ်ဖို့ ပြောတာနဲ့သဘောတူလိုက်တယ်။ မသူဇာက လက်ဖွဲ့ငွေသိန်းတစ်ရာနဲ့ကျနော့်ပိုငွေသိန်းတစ်ရာ့ငါးဆယ်ငွေသားချည်းထည့်ပေးလိုက်တယ်။ကျနော့်ကားလေးအပေါ် လိုအပ်တာတွေဝယ်တင်ပြီးပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ထဲမှာ လူစုစု ဆူညံညံနဲ့။ကောင်မလေးတံခါးဖွင့်ပေးတော့ ကားမောင်းသွားလိုက်တယ် ။ဒေါ်ထွေးရီတအံတသြကောင်မလေးကို အထုပ်တွေကူသယ်ခိုင်းရတယ်။

သဉ္ဇာအပြေးကလေးထွက်လာတယ်။အကို တဲ့ ။ ရော့ သဉ္ဇာ ဒါငွေထုပ်ပဲ ကိုယ်တို့နေမဲ့အခန်းထဲ ထည့်ထား။လူကြီးအတော်များများဧည့်ခန်းထဲမှာသောက်နေကြတယ်။ဒေါ်ထွေးရီခမျာ သမက်မတော်ခြင်ဘဲ လင်တော်ခြင်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ ကျနော့်လုပ်ငန်းတွေကြောင်းအတိုချုံးပြောပြလိုက်တယ်။

ဘာလုပ်ငန်းလုပ်တယ်တော့မပြောဖူးပေါ့။နယ်တွေကအထင်သေးတတ်တယ်လေ။ခဏတာ ဝင်ရောပြီး အခန်းထဲဝင်တော့ သူ့ညီအမတွေနဲ့စကားပြောနေတဲ့ သဉ္ဇာ လိုက်လာတယ်။အခန်းတံခါးချက်ချလိုက်ပြီး ဆတ်ခနဲ သဉ္ဇာနုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်တယ်။ပထမတော့ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့။သဉ္ဇာမျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကျသွားတော့မှ

“ သဉ္ဇာ ကိုယ်ကတိတည်တယ် မဟုတ်လား"

“ ဟုတ်ကဲ့"

“ ကိုယ်သိပ်ချစ်တယ်ကွာ"

“ ဒီကလည်း သိပ်ချစ်တာကို"

နှပ်မယ်ကြံသေး။ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလာခေါက်တယ်။သားနဲ့သမီးထွက်ခဲ့အုံး ဧည့်သည်တွေရောက်လာလို့။မိတ်ဆက်ပေးမလို့တဲ့။တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး။ဝိုင်းသိမ်းတော့ သဉ္ဇာအိပ်ပျော်နေပြီ။မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလုပ်ဖို့ မိဘမဲ့ကလေးတွေအတွက်လှူဖို့နဲ့။အလုပ်တွေရှုပ်လူတွေရှုပ်ဆိုတော့

သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ဘာမှမဘာရရှာဘူး။ကျေနပ်တာတစ်ခုက သဉ္ဇာသိပ်ပျော်နေတာကိုပဲ။မဂ်လာဦးညလည်း မဘာရပါဘူး။ဧည့်သည်တွေနဲ့ဖွေးဖွေးထွေးထွေးညီအစ်မတွေကျောင်းပြန်တဲ့ နောက်နေ့ညမှာ အိမ်ဖော်ကောင်မလေးရယ် ဒေါ်ထွေးရီရယ် ကျနော်တို့ညားခါစမောင်နှံရယ်ပေါ့။

အားလုံးအိပ်ကြပြီဆိုမှ သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်တစ်ကပြန်စရတယ်။သဉ္ဇာကတောသူအရိုးခံလေးဆိုတော့ နုတ်ခမ်းစုပ်တာမှာတင် ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေရှာတယ်။ပါကင်ဖွင့်ဖူးသားပေမဲ့ ပြန်စိသွားလောက်ပြီလေ။ခုဟာက ဟိုတုန်းကဖိုးသားဟာမျိုးမဟုတ်တော့သတိထားလုပ်ရမှာ။ကျနော်အခန်းပြင်ထွက်မီးတွေမှိတ်ပြီး အကဲခတ်တော့

ဒေါ်ထွေးရီမအိပ်သေးဘူးအခန်းတံခါးစေ့ထားတယ်။အသံဗလံနားစွင့်နေတာဖြစ်မယ်။ကျနော်တို့အခန်းတံခါးကိုလည်းစေ့ရုံစေ့ထားပြီး ညအိပ်မီးဝါဝါလေးထွန်းထားလိုက်တယ်။သဉ္ဇာကရှက်နေတယ်။မိန်းမရယ် ကိုယ်ယောကျ်ားကိုမရှက်ပါနဲ့လို့ပြောမှ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးတယ်။ပထမဆုံးနူးနှပ်တဲ့အဆင့်မှာ သဉ္ဇာညီးသံလေးထွက်လာတယ် ဟိုအရင်ကသဉ္ဇာလိုးတာတောင်အသံမထွက်။အခုတော့ အသံတိုးတိုးလေးထွက်ညည်းလာတယ်။သဉ္ဇာနာမှာစိုးလို့ နူးနပ်ပေးနေရတာ။နို့ကလေးတွေကို ယုယစွာညှစ်ကိုင် လျှာနဲ့ ရစ်ပတ်ခွေ စုပ်တာ

“ ပြွတ် ပလပ် ပလပ်"

အသံကျယ်အောင်စို့တော့ သဉ္ဇာ ခေါင်းလေးမော့လို့ ဗိုက်သားအတိုင်းလျှာထိုးဆင်းလိုက်တယ်။ဗိုက်သားတွေ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ချက်တိုင်ထဲ ထိုးဝင်လိုက်ပြီး ဆီးစပ်ဆီဆင်းတော့

“ အစ်ကို ဘုန်းနိမ့်ကုန်လိမ့်မယ်"

ဒါပေသည့် အဖုတ်နံ့လေးက ကျနော့်ကို စိတ်ကြွစေတယ်လေ။စက်ပတ်နုတ်ခမ်းလွှာကလေးက စက်ပတ်ဝကို အုပ်ထားတယ်လေ လျှာနဲ့ တံခါးတွန်းဖွင့်သလို ဖွင့်ပြီး ကလော်လိုက်တော့

“ အား အ အစ်ကို အ"

ခါးတွေကော့ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ထားတယ်။

“ ပလပ် ပလပ် ရွှတ်"

“ အား ရှိ ..အား"

အစိကလေးကို လျှာနဲ့ပတ်ချာလည်ယက်ပေးတော့ ကျနော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိထားတယ်။အပြန်အပြန်အလှန်အလှန်ယက်ပေးရင်း သဉ္ဇာ့ကို အခန်းတံခါးဖက် ခေါင်းထိုးစေပြီး ပေါင်ကလေးကို ဖြဲ ။လီးနဲ့အဖုတ် ပွတ်ခါ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာတေ့ တဖြည်းဖြည်းဖိသွင်းလိုက်တယ်။အပျိုပဲလေ အရည်ထွက်နေတာမို့

“ ဗြစ်ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ် ဘွတ်”

သဉ္ဇာ လက်ကလေးနဲ့အသာတွန်းထားတယ်။အဆုံးထိဝင်သွားပြီလေ။သဉ္ဇာ အသက်ရှူသံပြင်းနေတယ်။ခါးကလေးကိုကိုင်ပြီး တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်။

“ ကျိ ကျိ "

ကုတင်ကမြည်တယ်။

“ အ အ အ ရှ် အင်း”

သဉ္ဇာကအော်တယ်။လက်ထောက်ခါတဆုံးထိ ထုတ် တဆုံးထိသွင်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လုပ်တော့သဉ္ဇာကျနော့်လက်တွေကို ကိုင်ထားတယ်။အရှိန်မြင့်လိုက်ပြီ။

“ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် ကျိ ကျိ အား အ အား အား”

စေ့ထားတဲ့ အခန်းတံခါး နားမှာ လူရိပ်မြင်ရတယ်။ပြီးတော့ ရပ်နေတယ်။ဒေါ်ထွေးရီလေ။သမီးကိုလိုးတာ အမေကကြည့်နေတယ်ဆိုတော့။တအားလိုးလို့ကောင်းတာပဲ။သဉ္ဇာခြေနှစ်ဖက်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးတော့ကို ဆောင့်လိုးပစ်တယ်

“ အား အမေ့ အား အကို အား"

သဉ္ဇာနည်းနည်းတော့နာလိမ့်မယ်။နာပေမဲ့လည်း အရည်တွေထွက်လာတယ်။သဉ္ဇာအတင်းဖက်လာတော့ ကျနော်ပြန်ဖက်ပြီး တဝုန်းဝုန်းနဲ့ကျူံးတော့တာပေါ့။

“ အား အကိုရယ် ဆောင့်ပါ နာနာ အားအ ကိုရယ်”

သဉ္ဇာ ငြိမ်ကျသွားပြီ။အရည်တွေက ကျနော့်လိင်တံတစ်ခုလုံးပြစ်တွဲစိုရွဲနေတယ်။ဖြည်းဖြည်းကလေး ညှောင့်ရင်း ကစ်ဆင်ဆွဲတော့ သဉ္ဇာအငမ်းမရပြန်စုပ်တယ်။ဒီတော့ နို့ကလေးကို ကိုငိပြီးလိုးပေးလိုက်တယ်။သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲထူပြီးလေးဘက်ထောက်ခိုင်းတယ်။သဉ္ဇာ မကုန်းတက်လို့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကားခိုင်းပြီးခါးကို နိမ့် ခေါင်းကိုမော့ခိုင်းအဖုတ်အဝမှာ လီးကိုကိုင်ပြီးမွှေလိုက်တယ်။

ဂေါ်လီတွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဝင်သွားတာကို သဉ္ဇာကော့နေတယ်။ဒေါ်ထွေးရီ ကြည့်နေတယ်။တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်။

“ အား အမလေး သေပါပြီ အကိုရယ်”

ခါးကုံးပြီး ဖင်ရှုံ့လို့ လက်နဲ့ဖိရတယ်။

“ အောင့်တယ် အကိုရဲ့ ကျွတ် ကျွတ်”

ခြေထောက်ကို သဉ္ဇာဖင်အပေါ်ကနေ လိုးတော့တယ်။

“ အား အား.ကျိ ကျွိ အား အမေ့ အား”

ဂေါ်လီတွေ တဗြုန်းဗြုန်းကစားနေကြတာသဉ္ဇာ မခံစားနိုင်။ဒူးထောက်ကွေးပြီးသဉ္ဇာ့ကို ဆွဲမတ်ရင်း နောက်ကနေ သိမ်းဖက် မျက်နှာဆွဲလှ ည့်ကစ်ဆင်ဆွဲရင်းဖြည်းဖြည်းငြိမ့်ငြိမ့်ကလေးသဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းနေတယ်။

“ သဉ္ဇာ နာရင် နာတယ်ပြော အောင့်ရင်အောင့်တယ်ပြော”

ကောင်းရင်ကောင်းတယ်ပြော ။အကို လေးဘက်ထောက်လိုးရတာကြိုက်တယ်။သဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းရင် ကောင်းကြောင်းပြောနော်"

“ အင်း”

လေးဘက်ထောက်ပြန်လုပ်ပြီး သဉ္ဇာ ဖင်လုံးလေးကို ဆွဲယူဆောင့်တာမှာ အဆုံးထိ မလုပ်ဘဲ ဆောင့်ပေးတယ်လေ။

“ ကောင်းလား "

“ ကောင်းတယ်"

ဖိသွင်းလိုက်တယ်။

“ အား အောင့်တယ်"

အဆုံးထိသွင်းတာမှာ နှေးနှေးသွင်းပြီးဆက်ကာဆက်ကာလိုးပေးတော့

“ ကောင်းတယ် အကို အဲ့လို မြန်မြန်လေး"

“ ဖတ်ဖတ်ဖတ် ပလွတ်ပလွတ်အား အကို နာနာဆောင့် "

ကျနော်လည်း ပြီးခြင်ပြီလေ။သဉ္ဇာ ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး ဒဲ့ ဆောင့်ပစ်သွင်းလိုက်တာ သားအိမ်နဲ့ထိုးမိတယ်။

“ သေပါပြီ အကိုရယ်.အားအား အား ကောင်းတယ်အား"

ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို ညှစ်လိုက်သံကိုတောင် ကြားလိုက်ရတယ်။သဉ္ဇာ စောက်ဖုတ်လေးထဲ နားထားတဲ့ ကျနော့်လီးထဲက။လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ဝင်သွားတာပေါ့။သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်ညတိုင်းလိုးတာ။ ၅ ရက်မြောက်နေ့ သဉ္ဇာရာသီလာလို့နားရတယ်။

၃ ရက်လောက်ကျနော်နားရတာပေါ့။ညနေဘက် ဒေါ်ထွေးရီက ရွာမှာ ကြွေးကိစ္စနဲ့မြေကိစ္စရှင်းရမယ်ဆိုပြီး ကျနော့်ကိုခေါ်ပါလေရော။ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားရတာ။လမ်းတစ်လျှောက်ကျနော့ခါးကိုဖက် သူ့နို့ကြီးနဲ့တိုက်တယ်။ဟိုရောက်တော့ ရေမိုးချိုးပြီး သမီးအကြီးမကို ထမင်းဟင်းပို့ခိုင်းတယ်။အရက် ၂ လုံးနဲ့စားသောက်ရင်း

“ အကြွေးသမားတွေလဲ မလာပါလား”

“ ဘယ်ကလာ ငါ့သမီးလေး သက်သာအောင် မင်းကိုခေါ်လာတာ လူလိုးမလိုးဘူး”

ကျနော်လည်း မူးလာတော့

“ ငါ့မိန်းမငါလိုးတာလေ”

“ ဟဲ့ ခံနိုင်အောင်လုပ်ပေါ့”

“ နင်ကျ ခံနိုင်လို့လား:”

မျက်နှာမဲ့လိုက်သေး။

“ လာခြင်သပ စာတင်ရ မဟုတ်ဘူး အဆင်သင့်ပဲ”

ဘယ်ရမလဲ ခုံပေါ်မှာတင် ထမိန်ချွတ်ပြီး တအားဆောင့်ပစ်တယ်။အဘွားကြီးပဲ ထန်နေလို့လားမသိ။တအီးအီးနဲ့ ကျနော့်ဖင်ကို လက်နဲ့ဆွဲယူပေးနေသေး။နောက်တော့ ဖျာခင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျကျနနဇိမ်ခံလိုးတော့မှ

“ မောင်ရယ် စောစောကအရမ်းနာတာပဲ..အခုလိုလေးက အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့”

နုတ်ခမ်းဆွဲစုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးတေ့ထားရင်း

“ မရယ် သဉ္ဇာ့ကို မယားလိုလိုးရတာဖီးမလာဘူး..ထွေးရီဆိုတဲ့ မယားကြီးကိုပဲ လိုးရတာအရသာရှိတယ်”

“ အရသာရှိရင်နေ့တိုင်းလိုးပေါ့”

“ ကောင်းပါ့မလား”

“ နင်က ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သမက်လေ.ငါပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အေးပါကွာ မိန်းမ မေမေ မမ အို ငါလိုးမကြီးရယ်”

“ စောက်ကောင် စကားသိပ်တတ်”

ဒေါ်ထွေးရီ အဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲက အရည်ရွှဲရွှဲကျနော့် ပြောင်းဖူးကြီးကိုဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းချလိုက်တော့တဗြိဗြိနဲ့ စအိုကညှစ်တော့ကောင်းလိုက်တာ။

“ အမလေးသေပါပြီ ယောကျ်ား ဘယ်ထဲထည့်တာလဲ ..အား အမေလေး ပြန်ထုတ်ပါဆို နာတယ်လို့”

နာတဲ့လူက ကျနော့်ခါးကို ခြေနဲ့ချိပ်ထားတယ်။စောက်ဖုတ်လိုးလိုက် ဖင်လိုးလိုက်နဲ့သဉ္ဇာ့ကိုတောင် မေ့သွားရတယ် အဲဒိည ။    ။

ပြီးပါပြီ။



ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၃ )

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၃ )

အမရာမောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျောင်းပြီးရင် သဉ္ဇာ့ကို ယူမယ် ။ဒေါ်ထွေးရီ ကတွဲလုံး ။အိမ်မက်။ဘဘဦးသုခရဲ့ဘဝသံသရာသီချင်းထဲက ဖြစ်ခြင်တာတွေလည်းမဖြစ်ရပါ ။မဖြစ်ခြင်တာတွေလည်းဖြစ်ရတာ။ဘဝသံသရာက ပထမနှစ်တစ်ဝက်မှာပင်အဖေဆုံးတယ်။အဖေဆုံးတော့ မိသားစုဝင်ငွေပင်မသွေးကြောပြတ်သွားသလိုပင်။ရစရာရှိသောငွေကြေးများပြန်မရဘဲ ပေးစရာရှိသောကြွေးသမားများကိုတော့ဆပ်ရ။

ဒုတိယနှစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အဆောင်စရိတ်တောင်မတတ်နိုင်တော့ ။ဖာချခြင်သောကျောင်းသားများကို ဖာခေါ်ပေးရင်းဖာသယ်မများအပေါ်ဖျံမကျသော ကျနော်။ ဖာခေါ်ပေးပွဲခရ။ဖာသယ်တွေနဲ့ရင်းနှီးဖာခေါင်းတစ်ပိုင်းလိုဖြစ်လာတယ်။

လောင်းကစားကော်မရှင် မာဆတ်ကယ်ရီပွဲစားစသဖြင့် ကျောင်းစားရိတ်ဖူလုံသဖြင့် ငွေနောက်လိုက်မိတယ်။စာမေးပွဲလည်းကျပါရော။ဒေါ်ထွေးရီတို့ကတော့ပြောင်းပြန်။သူတို့ရွာအနီးမှာ စီမံကိန်းလိုလို နိုင်ငံတကာလေဆိပ်လိုလို တည်ဆောက်မည်ဟူသော သတင်းကြောင့် လယ်အများစုပိုင်သောဒေါ်ထွေးရီ လယ်ဈေးကသိန်းထောင်ချီတန်သောမြေဈေးရပြီး ချက်ခြင်းသူဌေးမကြီးဖြစ်သွားတယ်။

ခြံမြေပွဲစားလည်းလုပ်သေး။ပိုဆိုးသောအဖြစ်က ဝင်ငွေမရှိ ။အနေရိုးအေးသောအမေ ဒေါ်ထွေးရီ၏ အစီအမံအောက်မှာ ပြောင်းလဲသွားခြင်းပင်။အမေနောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့မယ်တဲ့။ဒေါ်ထွေးရီအသိလူကြီးတစ်ယောက်နဲ့တဲ့။ပထမတော့ ကျနော့်အတွက်ပဲအိမ်ထောင်ပြုရသလိုလို။နောက်တော့ နောက်ယောကျ်ားလိုခြင်လို့ဆိုသောအပေါက်ရောက်လာတယ်။

သူဌေးမကြီးဒေါ်ထွေးရီက ကျနော့်လိုကောင်ကို သဉ္ဇာ နဲ့သဘောတူဖို့မပြောနဲ့ ။သူနဲ့တောင်မပက်သက်ဖို့ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းအိမ်ပြန်မှာ ဆုံတော့ပြောလာတဲ့အထိ။

အားလုံးပြောင်းလဲသွားကြပေါ့။ကျနော့်ဘဝရပ်တည်ချက်အတွက်ကျောင်းတက်ရင်း အသက်ကြီးကြီးမိန်းမကြီးတွေရဲ့ လင်ငယ်လုပ်ဖူးတယ်။နောက်မာဆတ်ထောင်တဲ့ မသူဇာနဲ့။မသူဇာစိတ်ပါရင်သွားအိပ်ပေးရင်းလင်မယားလိုလို boyfriend လိုလိုဖြစ်လာခဲ့တယ်။

မသူဇာကကောင်းပါတယ်။မာဆတ်တစ်ခုကို လွှဲပေးတယ် အရာရှိတွေ ကတော်တွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးရင်း လူမှုပညာ မိန်းမကျမ်းတွေကအစ သင်ပေးတယ်။ကျနော့်ဘဝအကြောင်းလည်းအကုန်သိတော့ ကိုယ်ချင်းစာတာလည်းပါတာပေါ့။

ကျနော်ကောင်းတာနဲ့အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမလုပ်တတ်ပေမဲ့ ရပ်တည်နိုင်တဲ့အဆင့်။ ငွေရလွယ်တော့ ကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းကားနဲ့ဘဏ်စာအုပ် ။ကျောင်းပြီးခဲ့ပြီ။ခုရက်ပိုင်းမာဆတ်မှာမူးယစ်ဆေးဧည့်သည်တစ်ယောက်ကထားခဲ့ပြီး ရဲတိုင်လို့ မနည်းရှင်းရတယ်။

လူကြီးတွေကရှောင်နေပါဆိုတာနဲ့ နယ်ကအိမ်ပြန်ဖို့ဖြစ်လာတယ်။မသူဇာမအားလို့မလိုက်ဖြစ်ဘူး။အချိန်တွေလူတွေပြောင်းလဲသွားပေမဲ့ သဉ္ဇာအပေါ်ထားတဲ့အချစ်ကမပြောင်းလဲသေး။သဉ္ဇာ အိမ်ထောင်မကျသေး ပထွေးလုပ်သူက ဆိုင်မှာလိုက်ကြွေးခြင်သပဆိုလာတော့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုသီးသန့်ခန်းမှာစုံဖို့ချိန်းလိုက်တယ်။

အမေကတော့ နေရခက်နေတယ်။ပထွေးကချည်းစကားတွေပြောနေတယ်။အရက်ပြင်းမှာပေးတယ်။အမေကဘီယာတွေသောက်တတ်နေပါပေါ့။ပထွေးမှာ.အခက်အခဲတစ်ခုဖြစ်နေတယ်။သူ့သစ်တွေကို ဖမ်းထားတယ်။မြို့နယ်အဆင့်ကိုရှင်းနိုင်ပေမဲ့ အပေါ်ကညှိမရဖြစ်နေ ပစ္စည်းဆုံးမလားလူထိုးကြွေးပြီးငွေပုံပေးလိုက်ရမလားဖြစ်နေကြောင်းရင်ဖွင့်တယ်။

ပြင်ပပုံပန်းအားဖြင့် ပထွေးဦးသိန်းက တမျိုးဖြစ်ပေမဲ့ စကားပြောဆိုးတာတစ်ခုပဲ ။ဝမ်းတွင်းစိတ်ထားကောင်းသူဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ အမေ့ဆီဖုန်းလာသံကြားရတော့စကားပြတ်သွားတယ်။ ဖုန်းပြောနေရင်း ဦးသိန်းက 

“ ဘယ်သူလဲ မြ”

“ ထွေးရီလေ အကို”

“ လာမလို့တဲ့”

“ ခေါ်လိုက်လေ”

“ အင်းသူ့အဖော်လူကြီးတစ်ယောက်ပါတယ်တဲ့”

“လာခဲ့ မထွေးရီရေ့ ”

လို့ဦးသိန်းက ဘေးကနေလှမ်းပြောတယ်။ကျနော့်အသိ လူကြီးအကောင်ကြီးကြီးတစ်ယောက်ကို ဖုန်းဆက်တီးခေါက်ကြည့်တယ်။ဖြစ်ခြင်တော့ ဦးသိန်း ကိစ္စကို ရှင်းပေးလို့ရမဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေက ကျနော့်ဘော်ဒါအရင်းတွေဖြစ်နေတယ်။

ဒေါ်ထွေးရီနဲ့သူ့အဖော် ၆၀ လောက်ရှိမဲ့ လည်ကတုံးလက်ရှည်နဲ့လူကြီးတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်။ဒေါ်ထွေးရီကျနော့်ဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်။ခွက်တွေဝိတ်တာကငှဲ့ပေးအားလုံးချီးယားလုပ်ကြတယ်။ကျနော့်ကိုဒေါ်ထွေးရီကျနော်မှန်းတောင်မသိ။ကျနော်အရပ်အမောင်းတောင့်တောင့် အသားလတ်လတ် ကျစ်လျစ်တဲ့ဘော်ဒီ ဆံပင်တိုတိုသက်သက်ခပ်ခပ်ဝတ်စားဆင်ယင်မှုကြောင့် လူကြီးအသိုင်းအဝိုင်းထဲကဖြစ်မယ်ထင်ပြီး သေချာမကြည့်မရောသေးမှန်းကျနော်သိတယ်။

အမေက

"ထွေးရီ ဒီဘက်က ဘယ်သူလဲ သေသေချာချာကြည့်ပါအုံး"

ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်ဘက်လှည့်လာတယ်။သေသေချာချာကြည့်တယ်။အံသြနေတယ်။

"ဖိုး...သား ဟယ်လုံးဝမမှတ်ဘူး"

ကျနော့်အကြောင်းတွေတရစပ်မေးတော့ ကျနော်ဘွဲ့ရကြောင်း ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာလခစားလုပ်နေကြောင်း အမှန်တစ်ဝက်မုသားတစ်ဝက်နဲ့ ခပ်လျိုလျိုပြောလိုက်တယ်။ရေပေါ်ဆီမိန်းမတွေနဲ့ဆက်ဆံဖူးတော့ ဒေါ်ထွေးရီပြောင်းလဲမှုလောက်တော့စာမဖွဲ့ပါဘူး။ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ပါလာတဲ့လူကြီးကတော့ တလေးတစားနားထောင်ပေးတတ်တဲ့ စရိုက်ရှိပုံရတယ်။

ကျနော့်ဆီဖုန်းဝင်လာတာနဲ့ကိုင်လိုက်တယ်။ ဦးသိန်းကိုခေါင်းငြိမ့်အသိပေးလိုက်တယ်။

"ဟုတ်ကဲ့ ဗိုလ်ကြီး ကျနော်ပါ ဖိုးသားပါ နယ်ရောက်နေတာ..အခြေအနေတွေစိုပြေနေတယ်ပေါ့"

စပီကာဖွင့်လိုက်တယ်။

"ပြေတယ်လည်းမဟုတ်ဘူးပေါ့ ကိုဖိုးသား ကိုဖိုးသားလုပ်ငန်းတွေရော "

"ပြေပါတယ် အခုတော့ နယ်ပြန်နားနေတာ"

"ဗိုလ်ကြီးလှမ်းဆက်တယ် ကိုဖိုးသားကိစ္စကို ကိုဖိုးသားအဖေ ဦးသိန်းကိစ္စဆိုတော့ ကူညီရမှာပေါ့"

"ဟုတ်ကဲ့"

“ ဒီလိုဗျာ အခုကအဆင့်ဆင့် အစီရင်ခံနေရတယ်..ကြပ်တယ်ပေါ့ဗျာ

အဲဒီ case ကို မကြာခင်အထက်လွှဲဖို့လုပ်နေတာ အခုကအထက်ကလည်းပြောပြီးသားဆိုတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကကျနော်တို့ဆီမှာ....

“ အေးဆေးကိုဖိုးသား ပြီးပြီလို့သာမှတ်လိုက်”

“ အိုကေ အိုကေ "

"ကျေးဇူးပါ:"

"နိုး နိုးဆရာ ဒီလူနဲ့ဒီလူကို ခင်ဗျားအဖေဦးသိန်းကိုပြောလိုက်ဘာမှမပူနဲ့ ..စိတ်ချလက်ချနေနေပေရော့လို့ အိုကေ အိုကေ ..စီးယူ."

ပထွေးဦးသိန်းထကတော့မတတ်။အမေကတော့သူ့သားကမထင်မှတ်ဘဲ ပြဿနာအကြီးကြီးကိုရှင်းပေးတာကြောင့်.သူ့ယောကျ်ားရှေ့မှာ မော်ကြွားနေတယ်။ဒေါ်ထွေးရီ အထင်ပဲသေးရမလား အထင်ပဲထကြီးပစ်ရတော့မလား မျက်နှာကပြောင်းလဲနေတယ်။

ဦးသိန်းကိစ္စသူတို့လည်းဖြေရှင်းပေးဖူးပြီးသား။အထက်ထိမပေါက်တော့ဘယ်ရမလဲ။တောမြို့ကလေးကအဆင့်လောက်နဲ့ဘယ်ရပါ့မလဲလေ။အပြန်ပထွေးနဲ့အမေကားနဲ့လိုက်ပို့ရင်း အိမ်မှာထိုင်ပြီးကျေးဇူးတင်ကြောင်းတဖွဖွပြောနေတယ်။

ကျနော့်ကိုတစ်ပတ်လောက်နေဖို့ သူတို့ဧည့်ခံကျွေးမွေးခြင်ပါတယ်လို့ပြောတယ်။နောက်နေ့မနက် ဒေါ်ထွေးရီကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့ အမေ့ကိုတင်ပြီးခေါ်လာတယ်။သူလာခြင်လို့မဟုတ်ဘဲ အမေနဲ့လမ်းကြုံလို့ဆိုတဲ့ ပုံစံ။ကောင်မလေး ၂ ယောက်လောက်ကို အိမ်သန့်ရှင်းရေးခိုင်းနေတယ်။ကျနော့်ကိစ္စတွေက တစ်ခုပြီးတစ်ခုပေါ်လာကြတော့ အခန်းထဲဝင်ပြောရတယ်။

အမေကတော့ ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ကျနော့်ကိုအရင်လို ဆက်ဆံရေးထင်ပုံရတယ်။ထွေးရီ နင့်သားကို နင်ကိုယ်တိုင်ပြုစုဖို့နေခဲ့အုံးတဲ့။ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်အပေါ်ခွဲခြားဆက်ဆံခဲ့တာတွေရှိခဲ့တော့ ကျနော့်ကို ဆက်ဆံရခက်နေတယ်။ကျနော်ကိုယ်တိုင်က တရင်းတနှီးမရောတာကြောင့်လဲပါတယ်။

"မြရယ် ခလေးမှမဟုတ်တော့ လူကြီးစိတ်နဲ့ လူကြီးကို ဖြစ်သွားပြီလေ ရည်းစားကို ပိုချစ်တဲ့အရွယ်မလား"

ကျနော်ကြားအောင်လှမ်းပြောနေတယ်။ဒေါ်ထွေးရီအရွယ်ကျမသွားဘဲ ခေတ်ဆန်ဆန်ဆံပင်ဆေးဆိုးချယ်သဝတ်ဆင်နေတာမို့ sexxy တောင်ပိုကျလာတယ်။ယောကျ်ားတွေအပေါ်ကစားတဲ့မာယာအတတ်လည်းတတ်လာတော့ ကျားသစ်မတစ်ကောင်နဲ့တူလှတယ်။

“ မြရေ အရင်လို ခလေးအရွယ် မဟုတ်တော့ဘူး”

“ ဒို့လို အပျိုကြီးတစ်ယောက်တည်းနေခဲ့ရမှာ ကြောက်တယ်တဲ့”

 ကျနော့်အမေထွက်သွားတာကြာပြီ။သိသားနဲ့ ပြောနေတယ်။ကျနော်မကောင်းတတ်တာနဲ့

" ကိုက်မစားပါဘူး" 

လို့ပြောရတယ်။

"ကိုက်စားရအောင်လည်း အိုမင်းရွတ်တွနေပါပြီ"

စလင်းဘတ်အိတ်ချိပ်ရင်း ပြန်မယ့်ဟန်ပြင်နေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီ

"ပြန်တော့မလို့လား"

"အင်းအိမ်မှာဘယ်သူ့မှမရှိဘူး.ဖွေးဖွေးတို့ညီအစ်မက အဝေးသင်သွားတတ်နေတော့ ."

သဉ္ဇာအကြောင်းမေးခြင်ပေမဲ့

"ဒီလိုလုပ်ပါလား အိမ်လိုက်လည်ပါလား တခါတည်းကားနဲ့လိုက်ခဲ့တဲ့ "

မက်တူးကားအဖြူလေး ဒေါ်ထွေးရီကားသော့ပေးတယ်။လမ်းပြပေးမယ်တဲ့။နှစ်ထပ်တိုက်ရှေ့ရောက်တော့ ခြံထဲကို .လှမ်းအော်တယ်။ကောင်မလေးတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။နယ်အဆင့်နဲ့ဆိုခမ်းနားတယ်ပြောရမယ်။ဒေါ်ထွေးရီက ရေချိုးပါလားပြီးရင်ထမင်းစားကြမယ်တဲ့။ရေချိုးဖို့အကျီချွတ်ထားတဲ့ကျနော့်ကို။မသိမသာခိုးကြည့်နေတာသိတာပေါ့။

ပြီးတော့ဒေါ်ထွေးရီရေချိုးပြီးဆံပင်တွေခြောက်အောင်ဒရိုင်ယာနဲ့မှုတ်နေတယ် ။အိမ်ဖော်ကောင်မလေးကိုခိုင်းလိုက်သေ။း ကိုယ့်အခန်းထဲမှာကိုယ်လုပ်လို့ရတာကို ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ ကျနော်မြင်အောင် အိုးကြီးတွေက အရင်ထက်ပိုကြီးလာပြီး ပြဲလာတယ်။ကျနော်နဲ့ပြီးတော့ ကြားထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုကုန်းထားတယ်။ ဒါမှမဟုတ် သိပ်မကြာမကြာကုန်းထားတဲ့ လက္ခဏာဆိုတာအတွေ့အကြုံရသိနေတယ်။

ဘဲသန့်သန့်ချော..ချောတွေနဲ့ဆိုပြန်ငယ်ခြင်တဲ့အရွယ်။၄၀ ကျော် ၅၀ တွင်း မမဒေါ်ထွေးရီပေါ့။သဉ္ဇာ အကြောင်းတော့ မပြောဘဲ အငယ်မတွေအကြောင်းချည်းထမင်းစားဝိုင်းမှာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ.တနေ့လုံး ညမိုးချုပ်တော့ ပထွေးနဲ့အမေဖုန်းဆက်တယ်။

စားမယ်သောက်မယ် ကာရာအိုကေ ဆိုမယ် ကဲမယ်ပေါ့။ကာရာအိုကေမှာသောက်ကြစားကြတယ်။မြို့က မျက်နှာရှိတဲ့လူကြီးစုံတွဲပါဖိတ်ထားတယ်။ကျနော်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ဆိုကြကကြသောက်ကြပေါ့။ကျနော့်အတွက်တော့ဒါမျိုးဝိုင်းတွေဆိုတာကြုံဖူးပြီးသား

ဘယ်ဆော်ကြီးက နှာကြွနေတယ်။ဘယ်သူကဟန်ဆောင်မြူဆွယ်တာကအစ အကဲခတ်လို့ရတဲ့ အမဲလိုက်ကွင်းကိုး ။ဒေါ်ထွေးရီက လူရှေ့မှာ အမေ့သားလေးဆိုပြီး ခေါ်တယ်။ပြီးတော့ ဘေးမှာကပ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ပေါ်လက်တင်လိုက်အသား ခြင်းထိ လိုက်ကျနော့် ကိုအကဲ ခတ်လိုက်မသိခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။

အရက်ကို cheer လုပ်သောက်တယ်။အတော်သောက်နိုင်ကြတယ်။အမေကတော့မူးလာတော့ မထိန်းနိုင်ပထွေးနဲ့နမ်းလိုက်ကလိုက် ဒေါ်ထွေးရီသူ့အိမ်ပြန်လိုက်ဖို့ ခေါ်တယ်။ပထွေးနဲ့အမေကလည်းလိုက်သွားပါတိုက်တွန်းတယ်။အိမ်ရောက်တော့ ပုလင်းဆွဲပြီးဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်မှာသောက်မယ်တဲ့။အိမ်ဖော်မလေးအိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့ပြင်ပေးတယ်။သွားအိပ်တော့ ငါမခေါ်ဘဲထွက်မလာနဲ့တဲ့။

"မှတ်မိသေးလား ရွာမှာဒို့ ၂ ယောက်သောက်တဲ့ည"

"မှတ်မိတာပေါ့"

"မမှတ်မိတော့ဘူးလားလို့"

ကျနော့်ဘေးမှာဆိုဖာကိုမှီထိုင်ရင်း

“အဲ့တုန်းကမထွေးရီ မွေးစားသားလေးနဲ့ အခု ရုပ်နဲ့တခြားစီပဲနော် "

"အင်း"

"ဒီညတော့ အန်တီမူးအောင်သောက်မယ် သည်းခံပေးနော် ကိုဖိုးသား"

"ရပါတယ်"

"အဘွားကြီးတစ်ယောက်ကို ဧည့်ခံပေးရတာဆိုတော့ဘယ်ပျော်ပါ့မလဲ:"

"အန်တီကအဘွားကြီးမှမဟုတ်သေးဘဲ"

"ဒီလိုဆိုတော့ ပျော်ပြီလေ"

ဒေါ်ထွေးရီသိပ်မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး။လွတ်လာပြီ။ကျနော့ပုခုံးကိုမှီလာတယ်။သက်ပြင်းတွေချလိုက်။အိပ်လည်းအိပ်ခြင်တယ်အိပ်လည်းမအိပ်ခြင်ဘူးတဲ့။အခန်းထဲသွားလှဲနေမလား။ကျနော်ထလိုက်တော့ လက်ကမ်းပေးတယ်။ခါးကိုဖက်ပြီးတွဲခေါ်လာတယ်။ဒီလို ဟန်ဆောင်မာယာနဲ့မိန်းမကြီးတွေဟာအရက်မူးတာကိုကာဗာ ယူတတ်ကြတယ်လေ။

မနက်ကျတော့ဘာမှမမှတ်မိဘူးလုပ်လို့ရတာကိုး။အခန်းမီးဖွင့်လိုက်တယ်။အဲကွန်းဖွင့်တယ်။မူးတဲ့လူက ခုတင်ပေါ်တင်ပေးတော့ ကျနော့်လက်ကိုမလွှတ်ဘူး။နေပါအုံးလားကွယ်တဲ့။မျက်နှာခြင်းကပ်ပြီးစကားပြောတယ်ကျနော့်နုတ်ခမ်းကိုစိုက်ကြည့်လိုက်မျက်လုံးကိုကြည့်လိုက်နဲ့ ပြီးတော့နဖူးခြင်းထိမှီလိုက်တယ်။

တော်တန်ရုံကျားဆိုနုတ်ခမ်းစစုပ်လိုက်ပြီပေါ့။ဘယ်ရမလဲ ကျနော်လေ။ကျနော်ကမစတော့ ပါးစပ်နံနေလားတဲ့။မနံပါဘူး။ဒါဆို စခြင်နေပြီ တဲ့။ဘာစခြင်နေတာလဲ လို့ခြေလှမ်းနောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုယ်လူချောကမသိဘူးလားတဲ့။ကျနော့်နုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွကိုက်တယ်။

ပြီးတော့ ဒေါ်ထွေးရီနုတ်ခမ်းစစုပ်တော့တယ်။ကျနော်ပြန်စုပ်တော့ကျေနပ်သွားပြီးပြုံးတယ်။ဒီကမိန်းမတန်မဲ့သူ့ကိုရေလာမြောင်းပေးနေရတယ်။ကိုယ်လူချောကြီးရဲ့တဲ့။ မူနွဲ့နွဲ့ဆံပင်အုံကြီးကို လက်နဲ့ထိုးဖွ လက်၂ ဖက်နဲ့.ခေါင်းကိုင်ပြီးစုပ်တယ်။

မျက်နှာလေးမော့လို့ငြိမ်ခံတယ်နားရွက်ကိုနမ်းရင်း နွားရွက်ထဲလျှာထိုးယက်လိုက်တယ်။ပြီးတော့နုတ်ခမ်းပြန်စုပ်တယ်။ဒေါ်ထွေးရီလည်ပင်းကိုနမ်းတော့ အင်းအင်း အသံထွက်လာပြီးလက်တွေကကျနော့ခေါင်းကိုအောက်ဆင်းစေခြင်တော့နို့ဆီတွန်းပို့တယ်။သူ့ဘာသာအကျီအမြန်ချွတ်တယ်။ဘော်လီကိုအမြန်ချွတ်ရင်းစိတ်လောနေတာစိတ်ထန်နေတာထင်ရှားလှတယ်။

အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ယောက် ဒါမှမဟုတ်ကြမ်းတဲ့လူတစ်ယောက်အကြိမ်များစွာ.ညှစ်ထားခဲ့တာ.အရင်ဒီလောက်ကြီးတာမှမဟုတ်တာ။နို့ကြီးတွေကကားစွင့်နေတယ်။ထိုင်လျက်ကနေအသာတွန်းလှဲရင်းအပေါ်ကနေတက်စို့လိုက်တယ်။

"ပြွတ်ပြွတ် ”

တဖက်စို့ရင် တစ်ဖက်ကိုညှစ်ပေးတယ်။နို့စို့ရင်းထမိန်စကတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။မိန်းမကြီးတွေဝတ်လေ့ရှိတဲ့အသားကပ်ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေပေါင်တွင်းသားတွေပွတ်ရင်း ဗိုက်ကိုလျှာနဲ့ယက်ဆင်းလာတယ်။ဘောင်းဘီသူ့ဘာသာချွတ်ပေးရှာတယ်။စောက်ဖုတ်ကိုယက်တော့မယ်လို့ ဒေါ်ထွေးရီတွေးထားတုန်းအပေါ်ကိုပြန်တက်ပြီးနို့စို့ ကစ်ဆင်ပြန်ဆွဲနေလိုက်တယ်။ပြီးတော့ကုတင်အစွန်းကို ရွှေ့လိုက်တယ်။တဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုပြန်နမ်းရင်း ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက်တယ်.။ဆီးခုန်နားရောက်တော့ ရိတ်ထားတဲ့အမွှေးတိုတိုတွေစောက်ဖုတ်ယက်ပေးမှာကိုရင်ခုန်နေရှာတယ်။

မီးရောင်နဲ့အသေအချာကြည့်တော့ စောက်ပတ်ကြီးကပြဲလန်နေတယ်။ညိုမဲမဲစောက်ပတ်နှစ်လွှာကတံခါးဖွင့်ထားသလို။ဘေးတစ်ဖက်စီကပ်နေတယ်အရင်ထက်ပိုပြဲတယ်။စောက်ခေါင်းထဲတောင်မြင်နေရတယ်။အထဲကအသားဆိုင်တွေလှုပ်နေကြပြီ။စောက်စိကြီးကပြူးတောင်နေတယ်။စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းညိုညိုကြီးတွေကို.စယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား..အ”

တိုးညင်းစွာဆွဲငင်ညီးတယ်။စက်ဝိုင်းဆွဲယက်တော့ကျနော့်ကိုကိုင်လာတယ်။.စောက်ခေါင်းထဲလျှာထိုးသွင်းယက်တယ်.။ဒီလိုအရွယ်တွေကိုဗာဂျာဘယ်လိုပေးရတယ်ဆိုတာ မသူဇာကသင်ပေးခဲ့တာရယ် အဘွားကြီးတွေနဲ့ဆွေးနွေးကြည့်တာ နောက်အတွေ့အကြုံအရဗာဂျာမှာတင်ပြီးအောင်ယက်ပေးနိုင်တာ ဆွဲသွားအောင်ကိုယက်နိုင်တဲ့အဆင့် စောက်စိတောင်မယက်ရသေးဘူး ခါးကော့ကော့ပြီးမရိုးမရွဖြစ်နေပြီ။စောက်စိကို လျှာအကော့လေးနဲ့ အသာတွန်းလိုက်တယ်။

"အိုး အမေ့"

မထိခလုတ်ထိခလုတ်အသာကလေးထိလိုက်အလျားလိုက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက်နဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ကိုင်လာတယ်။ဘေးထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား စောက်စိကို ဖိယက်လိုက်စောက်ပတ်တစ်ခွင်မွှေလိုက်နဲ့ မထွေးရီ ငြီးသံက ကျယ်လာပြီ။ဘာမှမရှိ နှာစိတ်ကလွဲလို့...

"ကျွတ် ကျွတ်အား အားရှီ းအိုး"

ဆက်ယက်ရင်ပြီးတော့မယ်။ပေါင်ဖြဲလိုက်ပြီးထလိုက်တယ်။ခုတင်အောက်မှာပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကိုဆွလိုက်တယ်။ပေါင်ကြီးကိုဖြဲကာပက်လက်ကလေး ။ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်လီးကသူမကြုံဖူးရင်းနှီးဖူးတဲ့လူပျိုဖြစ်စဖိုးသားလီးမဟုတ်တော့ ။စံချိန်မှီ နောက်အဖုအထစ်တွေနဲ့ ဂေါ်လီအကြီးကြီးတွေ စီတပ်ထားတဲ့ မော်တာလက်နက်။

ပြဲစမ်းပါစေဒီထက်မကပြဲခြောင်နေတဲ့စောက်ပတ်ကြီးတွေတောင်စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းငိုခဲ့ရတာ။ခုတင်စွန်းဖက်မယူပြီး လီးကိုကိုင် ပေါင်ကိုလက်နဲ့ဖိထားရင်း ယက်ထားလို့စိုရွှဲလက်ထနေတဲ့အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်လိုက်တယ် ဂေါ်လီတွေပါစိုအောင် ။

ဒေါ်ထွေးရီစိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာနေတယ်။အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ဆွဲစုပ်ကိုင်ထားတဲ့မျက်နှာကိုတစ်ဖက်လှည့်ထားတယ်။စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်တော့ မျက်နှာဟိုလှည့်ဒီလှည့်နဲ့ လီးတစ်ခုလုံးစိုသွားပြီ။ထည့်တော့မယ်။ဒေါ်ထွေးရီစိတ်လှုပ်ရှားစွာစောင့်နေတဲ့အရာ ။ဒစ်ကိုအဖုတ်အဝမှာတေ့။ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲအောင်ဖိတော့ စောက်ဖုတ်ကြီး ဆူထွက်လာတယ်။ထိုးထည့်ပြီ။ဒစ်မြုပ်ဝင်သွားပြီ။

"အား အ အားအ အ"

ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ပထမဆုံးဂေါ်လီ ၃ လုံးဆင့် နောက်ဖိုခနောက်ဆိုင်ဂေါ်လီအတွဲလိုက်။စောက်ဖုတ်ကိုတိုက်တွန်းပြီးဝင်သွားတယ်။ဂေါ်လီအကုန်လီးအဆုံးဖိသွင်းလိုက်တယ်။ပါးစပ်ကြီးဟပြီး အော်ငြီးနေတယ်။လက်နစ်ဖက်ကိုပေါင်ကြားကဆွဲယူပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ်။ဂေါ်လီတွေက တဒုတ်ဒုတ်တိုက်နေတယ်။

"အား ဟင်း အီး ဟီးဟီး.အားအ အားအ အားအ"

အရည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်။ခပ်သွက်သွက်လိုးလို့ရလာပြီ နို့မို့အရည်မထွက်ရင် ဂေါ်လီကစောက်ဖုတ်နာလို့ မခံနိုင်ဘူး။စောက်ဖုတ်အဆုံးလီးအဆုံးဆွဲထုတ် ထိုးဆောင့်တယ်။အားမရလို့ကုတင်ပေါ်ဒူးထောက် ခြေနှစ်ချောင်းလက်နဲ့သိမ်းဖိ ပြူထွက်နေတဲ့တင်ပါးနဲ့ဆီးခုံရိုက်မိတဲ့အထိ ပြစ်ဆောင့်ပလိုက်တယ်။

မထွေးရီကိုနာကျင်အီစိမ့်သွားစေ့ခြင်တယ်။မသာမကြီးငါ့အစွမ်းသိရမယ်။အချက် ၅၀ လောက်စောင့်ပလိုက်တာ မထွေးရီပြီးတော့မယ်။လက်ကိုမထွေးရီအပေါ်ခွထောက်ရင်းပုခုံးကိုအောက်ကနေဖက် မထွေးရီခြေနှစ်ဖက်ကခါးကိုလာချိပ်တယ်။ကျိတ်လိုးဖက်လိုးဆိုတာပေါ့။ကျနော်လှုပ်မရအောင်အတင်းဖက်ပေါင်နဲ့ညှပ်ရင်းစောက်ရည်တွေပန်းထုတ်တယ်။

"အား အ အား ကော.င်းလိုက်တာ အားအ"

ဖက်ထားညှပ်ထားတာငြိမ်သွားတဲ့အထိ ငြိမ်ပေးရင်း ဆံပင်လေးနမ်းနဖူးလေးနမ်းပေါ့ ။ပြေကျသွားမှ ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးပြန်လိုးပေးတယ်။ဒုတိယအချီစိတ်ပြန်ထန်တဲ့အထိအဲ့ပုံစံ။ ညီးသံပြန်ထွက်လာတယ်။ဒိုက်ဗင်ထိုးသလို လက်ထောက်အားပြုခါးနဲ့လုပ်ရတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီစိတ်ထန်လာပြီ

"အမ မမ လေးဘက်ထောက်လိုက်"

ဖင်ကြီးကလီးကိုပိုတောင်စေတယ်။ကားထွက်နေတယ်။ဂေါ်လီက လေးဘက်ထောက်ပုံစံမှာပိုတိုက်တယ်။တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ပွတ်သိပ်ဝင်နေရတယ်။ဒေါ်ထွေးရီ ပိုအော်တယ်

"အမလေး အား ငါ့မောင်ရယ်..အားကိုဖိုးသားရယ်..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ...အားအား"

လိုးတာ အရှိန်မလျော့ဘူး။

"နာလို့လား မ:"

"ဟင့်အင်းရတယ် ငါ့မောင်အားရှိသလို လုပ်"

ကျနော်ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးလိုးရတာ မှာ ပြီးခြင်သလိုဖြစ် လာတယ်။တပိုင်းတစလရည်တွေအဖုတ်ထဲပန်းထည့်မပေမဲ့ ပြန်ထိမ်းထားတော့ ပြန်ငြိမ်သွားတယ်

“ မထွေးရီ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေး"

ပက်လက်လှန်ပြီးလီးကိုကိုင်ထားတယ်။မထွေးရီခွထိုင်ပြီးကြွပေးထားတယ်။အဖုတ်နဲ့တည့်သွားတော့ဖြေးဖြေးဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။

"ပြွတ့် ဗြွတ် စွိ အားရှီး"

ဒေါ်ထွေးရီစိတ်ကြိုက်လုပ်ဖို့မျက်လုံးမှိတ်ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ကျနော့်ရင်ဘက်ကိုလက်ထောက်ကာ ရှေ့နောက်အဖုတ်နဲ့ပွတ်တယ်။သဘောရှိအကြိုက်တွေ့သွားပြီး စကောဝိုင်းလှည့်ပွတ်တယ်။လိင်တံကို နှဲ့ချိုးနေသလိုပဲ။နောက်တော့ငုတ်တုတ်ထိုင်ဆောင့်တယ်။

"ပြွတ် ဖတ်ဖတ် အား အ”

မြန်လာတယ်အားရဟန်မတူဘူး။ကျနော်ထဲလိုက်တော့ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချတယ်လက်နဲ့ဖင်ကြီးကိုမပေးချပေးရင်း ကျနော်လည်းအောက်ကကူဆောင့်တော့ ကုတင်ကတကျီကျွီ

"ဆောင့် ထွေးရီ ဆောင့်ဆောင့်"

"အား အင်း အိုး:"

မထွေးရီမကြာခင်ပြီးတော့မယ်။ကျနော်စိတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ဆောင့်တော့တယ်။ဒေါ်ထွေးရီဖင်ကြီးလီးနဲ့ကျွတ်လုမတက်ကြွတက်ပြီးခါးကော့ပြီး နောက်လန်ကျမတတ်ဖြစ်လာတယ်။ပြန်ထိုင်ပြီးလီးနဲ့အဖုတ်ကို ကလန့်တိုက်ဆွဲရင်း ကြွတက် ကျနော်အောက်ကအဆုံးသတ်ဆယ်ချက်လောက်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။

“အား .. အ..အ:"

သက်ပြင်းတွေချ အသက်ရှူသံ မာန်တင်းတုန်တက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ကျနော့လရည်တွေရော သူမအရည်တွေရော ကျနော့လိင်တံကတဆင့်ဆီးခုံပေါ်ပူနွေးစွာကျလာတော့တယ်။


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>