Sunday, May 31, 2015

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - Silver Moon

“ ဝင့် လုပ်ပေးရမှာလေ.. ကျနော် အားရှိအောင်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့က နာနာလေးနဲ့ နက်နက်လေးမှ ကြိုက်တာ ဆိုတော့..”

တကယ်တမ်း သူ့ဟာကြီးက ဘာမှ မလုပ်ရသေးခင်မှာတင် ဝင့် လက်သီးဆုပ် နှစ်ပြန်စာလောက် ရှိနေပြီ။ တကယ်က အားအင် ပြည့်သွားလို့ကတော့ နက်ရုံမက သားအိမ်ပါ ပေါက်ထွက်သွားမလား မသိ။ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်အတွေးကိုယ် ကြက်သီးထမိရင်း လီးညိုကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ ငံမြမြ အရသာလေးနှင့် အီမွေးသော ရနံ့တစ်မျိုးက နှာခေါင်းဝမှသည် လည်ချောင်း တလျှောက် တိုးဝင်လာပြီး အဖုတ်ထဲမှ အရည်တောက်တောက်ကျအောင် မီးမြှိုက်လေတော့သည်။ 

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကိုလည်း တစ်ချက်မျှပင် လှည့်မကြည့်မိတော့။ မင်းထိုက် ပေါင်ရင်းနှစ်ဘက်ကို အသေအချာကိုင်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့် အပြည့် ငုံလိုက်ကာ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်၍ အားပါးတရ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

တကယ့်ပွဲ ခုမှ စ ပြီပဲ။ ဇနီးဖြစ်သူနှင့် ချာတိတ်လေး၏ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် ရင်ထဲတွင် တရုတ်နဂါးပွဲမှ ဗုံသံများလို ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုယ်တစ်ကိုယ်တည်းမှာပင် စိတ်ခံစားချက်က နားလည်ရ ခက်လောက်အောင်ကိုပဲ ကမ္ဘာနှစ်ခု၏ အစွန်းတစ်ဘက်စီ၌ ပြေးလွှားရင်း ယောက်ယက် တ်လျက်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ လီးကို မိမိ ချစ်ဇနီးလေးက စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေသည်။ 

ငါ့ မိန်းမ.. ငါ့ မယား.. ငါ့သားနဲ့ ငါ့သမီးရဲ့ အမေ.. အိုးး.. တကယ်ကြီးပါလား.. သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေလိုက်တာများ အငမ်းမရ.. လီး တစ်ချောင်းလုံး မြိုချတော့မယ့် အတိုင်းကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကြီးပါလား.. ….. ဟူးး.. အတွေးက မွန်းကြပ် သလိုလို ပင်ပန်း လာသလိုလို။ သို့သော် လက်များကတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ငယ်ပါကို ကိုင်ဆုပ်မိတော့သည်။ ဝင့် ရယ်.. လှ လိုက်တာ.. 

သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ငါ့မိန်းမ မျက်နှာလေးက ပန်းရောင် သန်း လို့.. ဟိုကောင့် လီးကြီးကလည်း ကြီးလွန်းနေသလား.. ငါ့ မိန်းမလေး မချိမဆန့် ဖြစ်နေရှာမလား.. လည်ချောင်းထဲ အထိများ ထိုးမိနေမလား မသိပါဘူး.. …….. … အိုးး.. ငါ့ လီး.. အင်းး.. ။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်ထဲလည်း ဂယောက်ဂယက်၊ ထောင်ထလာသည့် ညီတော်မောင် ကလည်း မိုးမျှော်လုမတတ်.. ။

“ အီးး.. ရပြီ.. တော်ပြီ ဝင့်.. ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ.. လီး စုပ်တဲ့နေရာမှာတော့ တကယ့် ဆရာပဲ.. ကြည့်ရအောင်လေ.. ကျနော် လိုးတာ ခံရရင်ရော ဝင့် ဘယ်လောက် ဆရာကျဦးမလဲ..” 

ချာတိတ်က ပြောပြီး ဝင့်ကို ဆွဲထူသည်။ တစ်ချက် ယိုင်သွားသော ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း ထိန်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ လီး စုပ်ထားသည့် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းသည်။ 

လက်များက ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီ။ နောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ရင်ချင်း အပ်ကာ အနမ်းမိုး ရွာနေကြ၏။ စူဖြိုးတင်းရင်းဆဲ ဖြစ်သော ဝင့် နို့အုံ လှလှလေးတွေကို သူ့ ရင်အုပ် ကြွက်သားကြီးများနှင် ပွတ်ဆွဲပေးနေသည်။ ဝင့် ခြေချောင်းနှစ်ခုကြားထဲ သူ့ ခြေထောက် တစ်ဘက် ထိုးသွင်းလိုက်၏။ခြေနှစ်ဘက်ကို ဘေးသို့ နှင့် ဆွဲ ကား လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဝင့် စီးထားသည့် ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်၏ ကျေးဇူးကြောင့် ချစ်ရည်တို့ ရွဲအိုင်နေသည့် ပင်တီ ဂွကြားလေးက သူ့လီး ငေါက်တောက်ကြီးနှင့် တည့်တည့်။

ပင်တီကို မချွတ်သေးဘဲ အဖုတ်လေး တည့်တည့် လီး ထိုးသွင်းထားပြီး တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ရင်း နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းနေသည်။နောက်ကျောကို ပွတ်နေသည့် လက်တစ်ဘက်က နို့အုံတွေပေါ် ရောက်လာပြီ။ ကျန်တစ်ဘက်က တင်စိုင် ထွားထွားကို ညှစ်နယ် လျက်။ ခဏ ကြာတော့ သူ ဝင့်ကို ဖက်ထားသည့် လက်များ ဖယ်လိုက်သည်။ လူချင်း အသာ ခွာလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်နှင့် လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဝင့်အား ချိန်ဆ ပြရင်း ပြောသည်။ 

“ ဝင့်.. ခံနိုင်မယ် ထင်လား ကျနော့် ကောင်ကြီးကို..” 

ဝင့်လည်း ခေါင်းလေး မော့ခါလျက် ခပ်တိုးတိုးရယ်ရင်း 

“ မပြောတတ်သေးဘူးလေ..” ဟု ပြောလိုက်၏။

“ ကျနော်ကတော့ သိချင်နေပြီ.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေး ဘယ်လောက် စီးပိုင်နေမလဲ.. စောက်ရည်တွေတော့ ရွှဲအိုင်နေပြီ သိတယ်..” 

ပြောရင်း ဝင့်ကို ကုတင်ပေါ် အသာ လှဲချပေးလိုက်၏။ ဝင့်လည်း သူ့မျက်နှာကို ငေးရင်း ဟင်းလင်းပွင့်နေသည့် ရင်စိုင်ထက်ဆီမှ နို့သီးလေးများကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ဘာသာ ညှစ်ချေနေမိသည်။ မိမိပေါ် အသာ ခွ မိုးပြီး နေရာယူလိုက်သည့် အချိန်၊ ထိပ်ဖူးကားကားနှင့် လီးကြီးက လေးလံလှစွာ ယိမ်းထိုးနေသယောင်။ 

ဝင့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ကားလိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပင်တီပေါ်မှနေ၍ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ စိုရွှဲနေသော ဇာပင်တီလေးအောက်မှ အဖုတ်လေးက ဟစိစိနှင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့အောင် ယားလာသည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် အဖုတ်တွင်းမှ အရည်များ စီးကျလာသည့် အသံကိုပင် ကြားနေရယောင် ထင်မှတ်မှားလာမိသည်။

အိုးး.. ငါ့ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေပြီ.. ဟူးး.. ငါ့ မိန်းမလေး.. အရမ်း ခံချင်နေရှာရောပေါ့.. ကိုသန့်စင် မျက်တောင်ခတ်ဘို့ပင် မေ့နေမိသည်။ကြည့်နေတုန်းပဲ မင်းထိုက်လက်က ပင်တီ ဂွကြားထဲ တိုးဝင်သွားကာ ဇာပင်တီလှလှလေးကို ဆောင့်ဆွဲ ဖြဲချလိုက်တော့၏။ 

ဝင့် ထံမှ အို့.. ဟူသော အသံလေး သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရပြီး အံ့သြသွားဟန်ဖြင့် လက်ကလေး တစ်ဘက်ကို ကိုက်လိုက်သည်။မင်းထိုက်က ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလာပြီး ကိုသန့်စင်ဆီ လျှောက်လာသည်။ လက်ထဲတွင် စိုရွှဲ နွမ်းဖတ်နေသော ဇာပင်တီ အပြဲလေး။ ထိုပင်တီလေးကို ကိုသန့်စင် မျက်နှာရှေ့ အသေအချာ လာပြရင်း မင်းထိုက် ပြောလိုက်သည်။

“ ဝင့်က အကို့ မိန်းမပါ.. ဒါပေမယ့် ဒီညအဘို့တော့ သူက my woman.. ဒီည ဝင့်ကို ကျနော် ပိုင်တယ်..” 

ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာပေးက ကိုသန့်စင်ကို ရင်းနှီးမှု အပြည့်ပါနေသလို သူ သုံးဆောင် ရတော့မည့် အစားကောင်းလေးအတွက် ကျေနပ်အားရစွာ ကျေးဇူးတင်နေပုံလည်း ပေါက်သည်။ ကိုသန့်စင်လည်း အီလည်လည် မျက်နှာကြီးနှင့် ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ရင်း

“ အေး.. အေး ပါ ကွာ..” 

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ မင်းထိုက်က ခါးညွှတ်လျက် အလေးပြုသလို နှုတ်ဆက်ရင်း

“ အွမ့်.. အကို့အတွက်..” 

ဟုဆိုကာ သူ ဆွဲဖြဲလိုက်သော ဝင့်ပင်တီလေးကို ဇစ်ပွင့်နေသည့် ကိုသန့်စင် ဂွကြားပေါ်တည့်တည့် တင်ပေး လိုက်သည်။ အော်.. အေး.. ဒါလေး.. ဒါလေးကတော့ ငါ့ အတွက်ပေါ့.. အဟီးး.. ကိုသန့်စင် တွေးမိသော်လည်း နှုတ်ကတော့ မပြောဖြစ်လိုက်။ ပြောရန်လည်း အချိန် မရလိုက်။ ချာတိတ်က ဝင့် ရှိရာ ကုတင်ဆီ ပြန်ရောက်သွားပြီ။

ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် ဘာစကားမှ ပြောမနေတော့ပဲ ဝင့် ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် အကျအန နေရာယူကာ အဖုတ်လေးကို ကိုင်ဖြဲပြီး သူ့ လီးကြီးကို ခေါင်းတည်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး ရမ္မက်ခိုးဝေသော အကြည့်များ ဖလှယ်ကြရင်း၊ အပြန်အလှန် စိန်ခေါ်နေသလို ပြုံးမိကြသည်။ တေ့ထားသော လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်၏။ 

ဝင့် တစ်ယောက် အားးး… ဟု အသံရှည်အော်ညည်းကာ ထွန့်ထွန့် လူးသွားသည်။ လီး တုတ်တုတ် အရှည်ကြီးနှင့် တစ်ချက်တည်း တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ခြင်းမို့ မျက်စိတွေ ပြာဝေသွားပြီး နာလည်း နာသွားသည်။ မျက်ရည်ကြည်လေးများပင် ဝေ့တက်လာပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလိုလို အကြောဆွဲ သလိုလိုနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်လေးထဲတွင် တနင့်တပိုး ပြည့်နေပြီး တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်နေ၏။ ဒါကိုကပဲ ဝင့်အတွက် အရသာကောင်း ဖြစ်နေ၏။

မင်းထိုက်ကလည်း လီးကို ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဆီးခုံနှစ်ခုကို အားကုန် ဖိကပ်ပြီး ထိုးနှစ် ပေးထားလိုက်သည်။ အဖုတ်စီးစီးလေးက နာပင်နာသွားပုံ ရသော်လည်း မိမိ အတံကြီးကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် အငမ်းမရ ညှစ်နေဆဲ။ 

တုန်ရီ မူးမိုက်သွားသော ဝင့်အား အလန့်ပြေသွားအောင် ခေတ္တ အချိန်ပေးသည့် အနေဖြင့် နို့လေးများကို ခပ်ဖွဖွ စို့ပေး နေလိုက်သည်။ ဝင့် အသက်ရှုသံ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတော့မှ လှုပ်ရှားမှုကို ပြန် စ သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲတွင် အရည်တွေ ရွဲနေသည့် စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်ထွက်သံများ၊ မင်းထိုက်၏ အားယူသံများနှင့် ဝင့် ထံမှ တအင့်အင့် ညည်းရှိုက်သံများ စီးချက်ကျစွာ ထွက်ပေါ်နေပြီ။ မြင်ကွင်းကို မျက်တောင် မခတ်စတမ်း ငေးကြည့်နေသည့် ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း ဝင့် ပင်တီလေးကို နှာခေါင်းဝတွင် ကပ် ရှုရင်း လက်က လီးကို ကိုင်ကာ ခပ်ဆဆ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ 

တကယ်ပဲ ငါ့ ကို ရှေ့ထားပြီး ငါ့ မိန်းမကို သူများ တက် လိုးနေပြီ…. ငါ့ မိန်းမလေး ကြည့်ရတာလည်း အရမ်း ကောင်းနေပုံပဲ.. ။ တကယ်တော့ ဒီမြင်ကွင်းက မိမိ အမြင်ချင်ဆုံးအရာ.. အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ..။ ဝင့် ရယ်.. မောင့် မယားလေး ချစ်ဘို့ ကောင်းလိုက်တာ..။

“ မေမေ့..”

“ အွမ်းး..”

“ ဒါလေး သားကို ပေးပါလား..”

“ မရဘူး..”

“ အာ့ဆို ဒါရော..”

“ နေစမ်းပါဦး.. အဲ့ဒါတွေ တောင်းပြီး သားက ဘာလုပ်မလို့တုန်း..”

အိမ်ရှိ iPad တွေ iPhone တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကိုင်ပြီး အမေ့ထံ လာ ပူဆာနေသည့် သားတော်မောင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် မေးလိုက်သည်။ သားက နှုတ်ခမ်းလေး စူ သွားပြီး

“ သူများတွေ ကိုင်နေတော့ သားလည်း ကိုင်ချင်တာပေါ့..” 

ဟု ပြန်ပြော၏။ ဝင့်လည်း သားနှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်သည်။ ပုခုံးလေး နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး 

“ ဘယ်သူတွေက ကိုင်နေလို့တုန်း ပြောပါဦး..” 

မချိုလွန်း မတင်းလွန်းသော မျက်နှာနှင့် သားကို မေးသည်။ သားငယ်လေးက

“ သား သူငယ်ချင်းတွေလေ.. ဘိုဘိုတို့ ဖိုးဇော်တို့ပေါ့..”

ဟု ပြန်ပြောသည်။ ကိုသန့်စင်က သားအမိနှစ်ယောက် စကားပြောနေသည်ကို လှမ်းကြည့်နေ၏။ ဝင့်က သားနှင့်သမီးကို ဆုံးမရာတွင် လက် ပါခဲသည်။ ကလေး နားဝင်အောင်၊ လက်ခံ နိုင်အောင် အရိုးရှင်းဆုံး စကားလုံးများဖြင့်သာ ရွေးပြောတတ်၏။ 

ဘယ်လောက် အလုပ်များနေချိန်ဖြစ်ပါစေ သားနဲ့သမီးအတွက် ဆိုလျင် ဝင့် စိတ်ရှည်သည်။ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်းမို့ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုး အော်ငေါက်လိုက်သည် ဆိုတာပင် မရှိဖူးခဲ့။ ခုလည်း အိမ်ရှင်းလက်စ အလုပ်ကို ခဏထားပြီး သားနှင့် ဆွေးနွေးရန် ပြင်သည်။

“ သား အသက်က ခုမှ ခြောက်နှစ်လေ.. ဖုန်းကိုင်ရမယ့် အရွယ် မဟုတ်သေးဘူး..”

“ ဖိုးဇော် ကျတော့ရော.. သူလည်း ခုနစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာဟာ..”

“ အွမ်း.. သူက ခုနစ်နှစ်လေ.. သားက ခုနစ်နှစ်မှ မဟုတ်ဘဲ..”

“ အာ့ဆို သား ခုနစ်နှစ် ကျရင် ရမယ်လား..”

“ ခုနစ်နှစ်ကျရင် ဆိုတာထက် သားလေး ဘာအတွက် ဖုန်းကိုင်ချင်တာလဲ ဆိုတာ မေမေ့ကို ပြောနိုင်လာရင် ရမယ်..”

“ ဖုန်းပြောချင်လို့ပေါ့..”

“ သားမှာ ဖုန်းပြောလို့ရတဲ့ နာရီလေး ရှိသားပဲ..”

“ သူငယ်ချင်းတွေက ယူကျု ကြည့်ကြတယ်.. သားနာရီက ယူကျုမှ မရတာ..”

“ အိမ်မှာ မေမေနဲ့ ကြည့်လို့ ရနေသားပဲ..”

“ ဟွမ့်..”

“ မေမေ မေးပါဦးမယ်.. သားသူငယ်ချင်းတွေ ယူကျု ကြည့်တာ တီချယ် သိလား..”

“ တီချယ် မသိအောင် ခိုးကြည့်တာပေါ့..”

“ အွမ်း.. သားတို့ ခိုးကြည့်တာ တီချယ် သိသွားရင် ဘာလုပ်မယ် ထင်လဲ..”

“ ဖုန်း သိမ်းမှာ.. အိမ်ကိုလည်း တိုင်စာပို့တယ်..”

“ သား အဲ့လို အတိုင်ခံရမှာ မရှက်ဘူးလား..”

“ …..”

“ မေမေက ကျောင်းကို သားနဲ့သမီး ဆုယူတဲ့ ပွဲ အတွက်ပဲ လိုက်ချင်တာလေ.. တိုင်စာ ပို့ခံရလို့ ကျောင်း လိုက်လာရတဲ့ မေမေ မဖြစ်ချင်ဘူး.. ပြီးတော့ မေမေ့ သားလေးကိုလည်း အတိုင်ခံရတဲ့ ကလေး မဖြစ်စေချင်ဘူး.. သူတို့ ကိုင်တဲ့ iPad တွေ iPhone တွေ သားမှာလည်း ရှိသားပဲ.. ဒါပေမယ့် သားက သူတို့မှာ မရှိတဲ့ စည်းကမ်း ရှိတယ်.. အဲ့ဒါရော သိရဲ့လား..”

“ …..”

“ အိမ်မှာပဲ မေမေနဲ့ ကြည့်တဲ့အခါကျတော့ သားကို ဘယ်သူက ဆူ မလဲ.. ဘယ်တီချယ်ကရော လာ သိမ်းမလဲ.. သားလေး စဉ်းစားလေ.. မေမေနဲ့ ဖေဖေ့ရှေ့မှာ သားလုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီး ပျော်ပျော် နေမလား.. ခိုးလုပ်ပြီး လူဆိုးလေး အဖြစ်ခံမလား.. တူတူပဲနော်.. မေမေနဲ့ ကြည့်ရတဲ့ ယူကျုနဲ့ သားတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ခိုးကြည့်တဲ့ ယူကျု တူတူပဲ.. ကြည့်ရတာချင်းတူတူ မေမေနဲ့ကျတော့ အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်ရတယ်.. ခိုးကြည့်ရင် ကျတော့ စည်းကမ်းမရှိတဲ့ လူဆိုး ဖြစ်ရမယ်.. သား ဘာရွေးမလဲ..”

“ ဟုတ်.. သား လူဆိုးတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး..”

“ ဒါပေါ့ သားလေးရဲ့.. မေမေနဲ့တူတူကြည့်တော့ကျ သား လိုချင်တာလေးတွေ မေမေ ကူးပေးထားလို့တောင် ရသေးတယ်.. ဟုတ်တယ်မှတ်လား..”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ.. ဟိုရက်ကလည်း ဖေဖေသားကို စကူဘီဒူးတွေ ကူးပေးသေးတယ်.. မမဘို့ မိုအားနား ကာတွန်းကား ရောပဲ..”

“ အွမ်းး.. အဲဒါပြောတာပေါ့.. ဖေဖေမေမေနဲ့ တူတူကြည့်တာ အကောင်းဆုံးပါလို့..”

သားဆံပင်လေးတွေ ထိုးဖွရင်း ပြောလိုက်သည့် ဝင့် မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေသည်။ ကိုသန့်စင်လည်း လက်ထဲက အားကစား ဂျာနယ်ကို ချလိုက်ပြီး 

“ မမ ကျူရှင် ကြိုချိန်ရောက်ပြီ သားရေ့.. ဖေ တို့ မု ကြမယ်.. ဘိုးဘိုးဆီလည်း ဝင်ရဦးမယ်.. ဘာပြောစရာရှိလဲ မသိဘူး.. ကလေးတွေခေါ်ပြီး လာခဲ့ဦး ဆိုလို့..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဝင့်က သား၏ ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ အွမ်း.. မုန့်လေးဘာလေး ဝယ်သွားလိုက်ဦး ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား စားဘို့.. အပြန်ကျရင်လည်း ဈေးဘက် ခဏဝင်ပြီး ဘုရားပန်းလေး ဝယ်ခဲ့ပေး..”

“ ဟမ်.. မောင် ဝယ်ရင် ကောင်းပါ့မလား ဝင့် ရဲ့..”

“ အမလေး သားနဲ့ သမီးကိုသာ ခေါ်သွား.. ဝယ်နေကျဆိုင် သူတို့ သိတယ်.. ပန်း လတ်မလတ်လည်း သူတို့ ကြည့်တတ်ပါ့.. သားလေး.. ဖေဖေက သိတာမဟုတ်ဘူးနော်.. သားနဲ့ မမ တိုင်ပင်ပြီး ကောင်းတာလေး ရွေးဝယ်ခဲ့.. ဘိုးဘိုးဘွားဘွား အတွက် မုန့်လည်း ဖေဖေ စဉ်းစားရခက်နေမယ်.. သားပဲ ရွေးပေးလိုက် ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဟုတ် မေမေ.. သား ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်.. ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား ဘာကြိုက်လဲ သိနေတာပဲ.. ပန်းသည် ကြီးလည်း သားနဲ့ မမကို မှတ်မိနေတာ ဖေဖေရ.. စိတ်ချပါ.. ပန်းလည်း မေမေ့ စိတ်ကြိုက် ကောင်းကောင်းလေး ဝယ်ခဲ့မယ်..”

“ အွမ်းး.. မေ့သားလေး တော်တာ သိပြီးသား.. ကဲကဲ.. ရှူရှူးလေး သွားပေါက်ချေဦး.. ပြီးရင် အကျီ လဲရအောင်..”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ ”

ဆိုပြီး ပြေးဝင်သွားသည့် သားကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိပြန်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူက အားကိုးတကြီး နေရာ ပေးလိုက်လို့ သဘောတွေကျ နေသည့် သားငယ်။ခဏနေရင် သူ ဆရာလုပ်တာကို အဖေဖြစ်သည့် မိမိက ကောင်းလိုက်လေ တော်လိုက်လေဟု ချီးမွမ်း ပေးရဦးမည်။ သားလေး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သွားတော့မှ ဝင့်အား ဖက်နမ်းရင်း ပြောလိုက်၏။

“ စူပါစတား မေမေ..”

“ မယ်.. မြှောက်ပြန်ပြီ..”

“ တကယ် ဝင့်ရဲ့.. သေချာစဉ်းစားရင် မောင့် မိန်းမက အဘက်ဘက်က အဘိုးတန်..”

“ ခိခိ..”

သားလစ်တုန်း ခပ်သုတ်သုတ် ခိုးနမ်းရင်း ဝင့် တင်စိုင် ထွားထွားကြီးကို ဗျစ်ကနဲ ညှစ်လိုက်သေးသည်။ 

“ ကိုယ်တိုင် ဖြိုတာ မပြိုလို့ သူများ ခေါ် ဖြိုခိုင်းတာတောင် မပြိုနိုင်တဲ့ ငါ့ မိန်းမ ဖင်ကြီး..”

နားနား ကပ်ပြီး တိုးတိုး ပြောတော့ ဝင့်က ချစ်စနိုးလေး မျက်စောင်းထိုးရင်း တတောင်နှင့် တွတ်သည်။ သား ထွက်လာတော့ အဝတ်စားလဲပေးပြီး သားဖနှစ်ယောက် ဝင့်ကို တာ့တာပြကာ သမီး ကျူရှင် ကြိုရန် ထွက်ခဲ့ကြသည်။

“ ဝင့်ရေ.. အဖေက သားနဲ့သမီးကိုခေါ်ပြီး ခရီးထွက်မလို့တဲ့..”

“ အွမ်.. ဘယ်လို..”

“ သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက်ခရီးလေ.. တောင်ကြီးအင်းလေး ရှမ်းပြည်အနှံ့..”

“ ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရယ်.. သမီးက ထား.. သားငယ်လေးက အမေမပါဘဲ မရဘူးထင်တယ်နော်..”

“ ဖြစ်ပါတယ်ကွ.. သူ့ အဒေါ်အပျိုကြီး ပါနေတာပဲ.. ထိန်းလိမ့်မပေါ့.. တခါတလေ သွားပါစေ.. သားနဲ့သမီးက တက်ကြွနေတာ.. သန်ဘက်ခါမှ ခရီးသွားမှာကို ခုညကတည်းက ဒီမှာအိပ်မလို့တဲ့..”

“ အယ်.. ဒီကလေးတွေနဲ့တော့နော်..”

“ အခု သူတို့ အဝတ်အစားတွေ ထည့်ထားပေး.. မောင် ပြန်လာယူမလို့..”

“ အယ်..”

“ မအယ်နဲ့.. လုပ်လုပ်.. ဒါပဲနော်..”

ပြောပြီး ချက်ချင်း ဖုန်းချသွားသည့် လင်တော်မောင်။ ဝင့် မှာ ဟုတ်ကဲ့ လို့တောင် ပြန်မပြောလိုက်ရ။ ယောက္ခမကြီးတွေ မှာက မောင့်အပြင် သမီး တစ်ယောက်သာရှိသည်။ထို သမီးကလည်း အိမ်ထောင်ရေး စိတ်ဝင်စားသူ မဟုတ်။ ဒါကြောင့် ချစ်စရာ မြေး ဆိုလို့ သားနှင့်သမီး နှစ်ယောက်သာ ရှိသည်လေ။ ကိုယ်က အတူလည်း နေမပေးနိုင်တော့ ကလေးများကို အမြဲတွေ့ချင်နေရှာသော ဘိုးဘွားတို့ကို အားတော့ အနာသား။ 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မောင် ပြောသလို တခါတလေတော့လည်း သွားကြပါစေလေ ဟုသာ တွေးတော့သည်။ သားနဲ့သမီး အဝတ်အစား တွေနှင့် အသုံးအဆောင်တချို့ ခပ်မြန်မြန် ထုတ်ပိုး ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ဘယ်နှရက် ကြာမှာပါလိမ့်.. မောင့်ထံ ဖုန်းပြန်ဆက်ကြည့်တော့ ဖုန်းက မအား။ ဒါနဲ့ပဲ ယောက္ခမကြီးဆီ လှမ်းဆက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ဝင့် ဖုန်းပြောနေတုန်း မောင် ပြန်ရောက်လာ၏။

“ ငါ့မိန်းမ ဘူ့ဆီ ဖုန်းဆက်..”

“ အမေ့ဆီပေါ့.. ဘယ်နှရက်ကြာမလဲ လှမ်းမေးတာလေ.. မောင့် ဖုန်းကို အရင် ခေါ်တာ အားမှ မအားဘဲ..”

“ အဟီးး.. အခွင့်ရတုန်း အရေးကြီးတာ လုပ်ရအောင် စီစဉ်နေတာ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟီးဟီး.. တစ်ခါ မောင် ပြောဖူးတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း မြန်မာပြည်ဘွား အမေရိကန် တစ်ယောက် ဆိုတာလေ..”

ဝင့်တစ်ယောက် ကြားကြားချင်း မျက်လုံးပင် ပြူးမိသွားသည်။ ပြီးမှ မောင့်ကို မျက်စောင်းထိုးရင်း 

“ အာ.. မောင် နော်.. ဟွမ်း..”

ဟု ပြောကာ သားနဲ့သမီး အတွက် အဝတ်အိတ်တွေ ကားပေါ် သွားတင်လိုက်၏။ မောင်က နောက်မှ လိုက်လာပြီး.. 

“ တကယ် ဝင့်ရ.. ဒီကောင်က လကုန်ရင် ဟို ပြန်တော့မှာ.. မောင့်ကို ပူဆာနေတာ ကြာပြီ.. မောင်က ဝင့်ကို မတိုင်ပင်ရသေးတော့ တောင်ပြော မြောက်ပြောနဲ့ အချိန်ဆွဲနေတာ.. အဲ့ဒါ အခု အခွင့်ရေး ရတုန်းလေး.. ဟီးဟီး..” ။ 

ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်။ လွန်ခဲ့သော ခြောက်လခန့်က မင်းထိုက်နှင့် ဆုံပြီးသည့် နောက်ပိုင်း ဝင့်တို့ ဘာ အစီစဉ်မှ ထပ်မလုပ်ဖြစ်။ မောင့်ကြည့်ရတာ ဒီကိစ္စပဲ ခေါင်းထဲ တွေးနေလား မသိပါဘူး။ ခုလည်း ဝင့်ကို မရမက ပူဆာနေသည်။

“ ဟင်လို့ ဝင့်.. အဲ့ဒီကောင်က ကျန်းမာရေးရော ပါစင်နယ်ရော လုံး၀ စိတ်ချရတယ်.. ဟိုမှာလည်း သားနဲ့မယားနဲ့လေ.. မြန်မာပေမယ့် ဟိုမှာပဲ ကြီးလာတော့ လူက ဘို လုံးလုံးကွ.. အရပ်အမောင်း ဘော်ဒီ ဘာညာကအစ ဝင့် စိတ်ကြိုက်ပဲ..”

“ မောင် နော်..”

“ လုပ်ပါ ဝင့်ရ.. တခြားမသွားဘူးလေ.. အိမ်မှာပဲ.. မောင်တို့ မင်္ဂလာဦး ကုတင်ပေါ်မှာ.. ဝင့်နဲ့ နိုင်ငံခြားမင်းသား တစ်ယောက်နဲ့ပေါ့.. ဟီး.. နော် ဝင့် နော်..”

“ ခိခိ..”

“ လုပ်ပါကွာ မိန်းမ.. မောင့်ချစ်လေး.. နော် ချစ်..”

“ အဲ့လောက် ရွ နေလည်း လုပ် ဟယ်.. ချိန်းလိုက်..”

“ နောက် နှစ်နာရီလောက်နေရင် ရောက်မယ်တဲ့..”

“ ဗုဒ္ဓေါ..”

“ ဟီးး.. ခုဏက ဖုန်းဆက်နေတာ ဒီကောင့်ဆီ.. ငါ့အိမ် ထမင်းလာစား ဆိုပြီး.. ဝင့် သဘောမတူရင်တော့ ထမင်းစားပြီး ပြန်လွှတ်မှာပါ.. ခုတော့ ညပါ ပေးအိပ်လိုက်မယ်လေ နော်.. မောင် အမြန်ဆုံးပြန်ခဲ့မယ် မိန်းမ.. နော်..”

“ ကား ဂရုစိုက်မောင်းနော်.. စိတ်က အဲ့ပဲ ရောက်မနေနဲ့ တရားလွန်တယ် တကယ်..”

“ အင်းပါ.. ဟိုကောင် ရောက်လာရင်သာ ဝင့် ဧည့်ခံထားနှင့်.. ဟုတ်ပြီလား..”

ဝင့် မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ကားတံခါး ပိတ်ပေးလိုက်၏။ ကားထွက်သွားပြီးမှ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့၏။ သပ်ရပ်ပြီးသား ဧည့်ခန်းကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်ပြီး အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းရှိရာ တက်လာခဲ့သည်။ ခင်းထားသည့် အိပ်ရာခင်းကို ဖယ်ကာ ဗီဒိုထဲမှ တစ်စုံနှင့် လဲခင်းလိုက်၏။ ခေါင်းအုံးစွပ်များပါ လဲ လိုက်ပြီး အခန်းထဲ တို့လို့တွဲလောင်း ဖြစ်နေသည့် အဝတ်စဉ်ကို သပ်ရပ်အောင် ပြင်သည်။

မှန်တင်ခုံပေါ်မှ အလှပြင်ပစ္စည်းများကို နေရာ ပြန်ချသည်။ အဲကွန်း ခပ်ပါးပါး ဖွင့်ပြီး အခန်းတွင်း မွှေးနံ့ သင်းနေစေရန် စပရေး ဖြန်းလိုက်သည်။ အားလုံး ပြီးတော့ အဝတ်လဲရန် ပြင်လိုက်၏။ မှန်ဘီဒိုကြီး ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးမိသည်။ ငါ ဘာတွေ လုပ်နေမိပါလိမ့်.. ဟု။ အဖြေက ချက်ချင်းပဲ ပေါ်လာပါသည်။ ကိုယ့် လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး ဘေးထားပြီး သူများနဲ့ လိုးဦးမလို့လေ..။

အိမ်နေရင်း ဝတ်စုံများထဲမှ ပန်းနုရောင် ချည်သားပါးပါး ဂါဝန်လေး ရွေးလိုက်သည်။ အရှည်က ပေါင်လည် လောက်ပဲ ရှိသည်။ ပခုံးထက်တွင် ကြိုး တစ်လုံးတည်း။ အရမ်း ပါးပြီး တိုလွန်းသည်မို့ သားနှင့် သမီးရှေ့တွင် မဝတ်ဖြစ်သည့် ဂါဝန်လေး။ ဘရာနှင့် ပင်တီကတော့ ဝမ်းဆက် လှလှလေးတွေ အများကြီးမို့ ကြက်သွေးရောင်လေး တစ်စုံကို ရွေးလိုက်သည်။ ဆံပင်ကို ခပ်မြင့်မြင့် စုစည်းလိုက်၏။ ခုဏကတည်းက ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးရေကျဲ လူးထားသည့် မျက်နှာက အထူး ချယ်သနေစရာ မလို။ ပြင်ဆင်မှု အားလုံးပြီးတော့ မိမိရုပ်သွင်ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည်။ 

မျက်လုံးထဲတွင် မောင်နှင့် ပထမဆုံး ဒိတ် လုပ်ခဲ့သည့်နေ့လေးကိုပင် ပြန်မြင်ယောင်မိ၏။ စိုစိစိ ဖြစ်လာသည့် အဖုတ်လေး.. တောင့်တင်းတင်းလေး ဖြစ်လာသည့် ရင်သားနှစ်မွှာ.. ဝင့် တစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ရီေ၀ နေဆဲမှာပင် မောင့် ကားသံ ကြားလိုက်ရသည်။

“ လာ ဟျောင့်.. ဝင့်ရေ.. ဧည့်သည် ပါလာပြီ.. အရင်ရောက်နှင့်ရမှာ အားနာတယ် ဆိုလို့ သူ့အိမ် သွားဝင် ခေါ်လာပေးရတယ်..”

အိမ်ထဲ ရောက်လာသည့် လူစိမ်းကို ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ မောင် အမြဲ ပြောပြောနေတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း။ မြန်မာပြည်တွင် မွေးပြီး အခါလည်သား အရွယ်မှာတင် မိဘများနှင့် ဟိုမှာ အခြေချဖြစ်သူ။

ကျန်ခဲ့သည့် ဘိုးဘွားများထံ အလည်သဘော လောက်သာ ပြန်ရောက်ခဲ့ပြီး ဟိုမှာပဲ ပညာသင်၊ ဟိုမှာပဲ အိမ်ထောင်ကျ၊ ယခုမှ လုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်လာတော့ အလုပ်ကိစ္စ အပြင် နေရေးထိုင်ရေးမှအစ အကုန် ကူညီပေးသည့် မောင် နှင့် သူငယ်ချင်း ရင်းခြာ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ဒီလ ကုန်လျှင် မြန်မာပြည်တွင် သူ့ တာဝန်ကာလ ကုန်ဆုံးပြီ။ လူပုံစံက အရပ် ခြောက်ပေကျော်နှင့် အသားက ကပ္ပလီလို မည်းမည်းသည်းသည်း။

မျက်လုံးမျက်ဖန်နှင့် နှာတံ၊ နှုတ်ခမ်း စသည်တို့ကတော့ မြန်မာမှန်း သိသာပါသည်။ မြန်မာစကားပြောသည့် လေသံကတော့ အဆင်မချောလှ။ တကယ်ပဲ ဘို တစ်ယောက်က မြန်မာလို ကြိုးစားပန်းစား ပြောနေရသည်နှင့် တူနေ၏။ သူနှင့် ဝင့် အပြန်အလှန် နှုတ်ဆက် လိုက်ကြပြီး အိမ်ရှိသည့် စားစရာများနှင့် ဝယ်လာသည့် သောက်စရာများကို အတူ ပြင်ဆင် ကြသည်။ ပြီးတော့ ညနေစာ အတူစားရင်း စကားစမြည်ပြောကာ ရင်းနှီးသွားကြ၏။

“ သောက်ဝိုင်းကို အပေါ်ထပ်မှာ လုပ်မလား..” 

ထမင်းဝိုင်း ပြီးတော့ အလွန်တရာ တက်ကြွ နေသော မောင်က စကား တစ်ခါတည်း စ သည်။ လူစိမ်းက ထောက်ခံသလို အမူအရာ ပြ၏။ ဝင့် လည်း အထူးပြောမနေတော့။ 

ပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းဆီ သုံးဦးသား ချီတက်လိုက်ကြသည်။ ဝင့်က သောက်စရာများ ပြင်ဆင်နေတုန်း မောင်က တီဗွီ ရှိရာဆီသွားသည်။ လူစိမ်းက ဆိုဖာတွင် ထိုင်လိုက်၏။ မောင် ဖွင့် လိုက်သည့် ဗွီဒီယိုက ဝင့် နဲ့ ကိုသီဟ ပြင်ဦးလွင် တုန်းက ပွဲ။ ဝင့် ရှက် သွားမိသည်။ မှတ်တမ်း သုံးခုအနက် မောင် အကြိုက်ဆုံးက ပြင်ဦးလွင် ပွဲ ဖြစ်နေသည်လေ။ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ရင်း လိုရာခရီးထိရောက်အောင် ချီတက်သွားသည့် ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူလို့ ဆိုပဲ။ ဝင့် ကတော့ မောင့်ရှေ့တွင် နွှဲရသည့် ပွဲကိုပဲ ပျော်ပါသည်။

သူများ တက်လို့တာ ခံလို့ကောင်းတာချင်း တူတူ မောင် ရှိနေတော့ လုံခြုံသည်။ ခုလည်း မောင့် ဘေးတွင် ပွတ်သီးပွတ်သပ် ထိုင်ရင်း ယမကာ အရသာနှင့် ကာမသွေးကို ရဲဆေး တင်နေလိုက်သည်။ ရှန်ပိန် အရသာနှင့် တီဗွီ မှန်သားပြင်မှ ရမ္မက် ကပွဲက သုံးဦးသား၏ စိတ်ကို သွေးထိုးလှုံ့ဆော်နေသည်။ အထူးသဖြင့် ကိုလူစိမ်း၏ စိတ်။ 

အပေးကောင်းသော ဝင့်ကို လိုးရတော့မည်မို့ ဘောင်းဘီအောက်က လီးမဲကြီးက မိုးပေါင်ထောင်ပစ်တော့မည့် အမြှောက်ကြီးလို ယမ်းငွေ့ တလူူလူထ နေသည်။

“ ငါ့မိန်းမ.. မိုက်တယ်နော် ဟျောင့်.. မင်း နိုင်မယ် ထင်လား..”

“ စမ်းကြည့်မယ်လေ..”

“ ဝင့် လုပ် ကွာ.. ဒီကောင် မျော့ သွားအောင် ပြုစားပစ်လိုက်..”

မောင့်စကားဆုံးတော့ လူစိမ်းက ဝင့်ရှေ့ ရောက်လာသည်။

“ May I..” 

ဝင့် အား ခွင့်တောင်းသလို ဆိုသည်။ ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးမီ သူကပဲ ဆက် ၍

“ Fuck you?..” 

မောင်က ဝင့် ပခုံးကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး သွားလေ ဟူသည့်သဘော မျက်ရိပ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း မောင့် နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထ ရပ်လိုက်သည်။ 

အနက်ရောင် လယ်သာ ဆိုဖာကြီးထက်တွင် ဝင့် အဖုတ်လေးမှ စိမ့်ကျနေသည့် အရည်ကွက်လေး ခပ်ထင်းထင်း စို ကျန်ရစ်ခဲ့၏။အိပ်ခန်းမီး အလင်းရောင် အတိုင်းပဲ ဝင့်တို့ ကဲ ဖြစ်ကြသည်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ဆိုသော စိတ်လား.. လေးကြိမ်မြောက် အတွေ့အကြုံမို့ပဲလား ဝင့် အတွက် ထူးပြီး ထိတ်လန့်မနေတော့။ မောင်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဗွီဒီယို ကင်မရာကို နေရာ ချနေသည်။ 

လူစိမ်းနှင့် ဝင့် စကားခွန်းတုန့် မဆိုဖြစ်။ အလျင်လိုနေပုံရသော အမဲရောင် လူစိမ်းက အဝတ်အစားများကို ချွတ်နေသည်။ မဲမှောင်တုတ်ခိုင်သည့် ကိုယ်လုံးကြီးက လူဝံကြီး တစ်ကောင်နှင့်ပင် တူနေသေးသည်။ ဘောင်းဘီ ချွတ်ချလိုက်သည့် ခဏ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်မျက်စိကိုယ်ပင် မယုံချင်။ 

ငေါက်တောက်ကြီး ယိမ်းထိုးနေသည့် ငယ်ပါကြီးက မြင်ဖူးသမျှ လီး အားလုံးထက် နှစ်ဆလောက် သာမည် ထင်ရသည်။ လီး အခြေမှ အမွေးအုံ မည်းမည်းထူထူကြီးကလည်း ဝင့်ကို ကြက်သီးအပိန်းပိန်း ထစေတော့၏။ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားနှင့် ငေးနေမိသည့် ဝင့်.. တကိုယ်လုံးရှိ ရေဓာတ်များ တနေရာတည်းသို့ စု ကုန်တော့သည်။ ကြက်သီးလေးထကာ ဆတ်ကနဲ တွန့်မိတော့ အခေါင်းထဲမှ ရေနွေးစီးကြောင်းက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းဝတွင် ပူစီဖောင်း ထ သလို ပွက်ကနဲ။

သူ့လက်ကြမ်းကြီးများက ဝင့် ပခုံးပေါ် ရောက်လာသည်။ ကိုယ်အနှံ့ ဂါဝန်လေးပေါ်မှ ပွတ်သပ်ရင်း ဝင့် နှုတ်ခမ်း များကို နမ်းရန် ကြိုးစားသည်။ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကြီးနှင့် နှာခေါင်းမှ ထွက်လာသည့် လေပူများက ဝင့် ပါးပြင်ကို ကြက်သီးဖြာစေပြန်သည်။ တကယ့် လူ့ဘီလူးကြီးပဲ..။ 

ဂါဝန်လေးကို ခပ်မြန်မြန်ပင့်တင်လိုက်ရင်း ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်သည်။ ကြိုးပျောက် ဘရာလေးမို့ ချိတ် ပြုတ်သည်နှင့် လျှောကနဲ ကျွတ်ကျသွား၏။ သူ့လက်တွေ ဝင့် နို့အုံပေါ် ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မထိပ်လေးနှင့် ဖိချေပြီး ဖွဖွ ညှစ်၏။ ပြီးတော့ ပင်တီခါးကြားသို့ လက် လျှိုသွင်းလိုက်သည်။ ဝင့် ဝတ်ဆင်ထားတာက ဇာသားနှင့် ချုပ်ထားသည့် သွန်း လှလှလေး။ 

ဂွကြားမှ ကြိုးလုံးလေးကို သူ ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ သူ ဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာ ဝင့် သိလိုက်ပြီ။ ဖျတ်ကနဲ အသံနှင့်အတူ သွန်းမှ ဇာကြိုးလေး ပြုတ်ထွက်သွားပြီ။ ထိုကြိုးလေးနေရာတွင် အစားဝင်လာသည်က သူ့ လက်ချောင်းများ။ ဝင့် အဖုတ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးမွှေကစားတော့သည်။

“ ဒီတိုင်းဆို ဝင့် ပြီးသွားလိမ့်မယ်..” 

သူ့ကို ပြောမိတော့ လက် ဖယ်ထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပွေ့ချီသွားသည်။ ပြီးနောက် ချက်ချင်းပဲ နေရာ ယူတော့၏။ နီရဲ ပြဲကွဲနေသည့် အဖုတ်လေးက လက်ဖြင့် ထိုးမွှေထားသောကြောင့် နွမ်းဖတ်နေသည်။

သူ့ လီးမဲမဲကြီးကို အဖုတ်ဝတေ့ ပြီး ခေါင်းတည် ထားလိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ သွင်းသည်။ ဝင့်တစ်ယောက် အံတင်းတင်းကျိတ်ရင်း လက်ကလေးတွေ အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။ တကယ်တမ်းမိမိက အပျိုစင်လေးမဟုတ်၊ ပြောရရင် အလိုးခံဖူးတာလည်း ကိုယ့်လင် တစ်ယောက်တည်းမက။ သို့သော် ဒီလူမည်းကြီး၏ လီးဧရာမကြီးက ဝင့်အတွက် မချိမဆန့်နိုင်လွန်းသည်။

တစ်ဝက်လောက် ဝင်သည်အထိ ဝင့် အသက်ရဲရဲ မရှုဝံ့။ ကိုသန့်စင်က ထိုင်နေရာမှ ထလာပြီး ဝင့်ကို နမ်းသည်။ နှဖူးတွင် စို့လာသည့် ချွေးလေးများကို တယုတယ သုတ်ပေး၏။ လူမည်းကြီးလည်း ဝင့် အဖုတ်ထဲ လီး စိမ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်သည်။ ဝင့် အဖုတ်လေးက အရည်များ ဒလဟော ထွက်နေသည့်တိုင် အလွန်အမင်း ကြပ်နေ၏။

ဝင့် နို့သီးလေးများကို မောင် လာ နမ်းသည်။ လက်တစ်ဘက်က အစိမာတောင်တောင်လေးကို ဖွဖွ လာချေပေး၏။ ယောင်္ကျား နှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ပြုစုနေသည်ကို ခံစားရင်း ဝင့် သွေးသွားတွေ ဒီရေ တက်လာသည်။ သူတို့နှစ်ဦး ပေါင်းပြီး ဝင့် ရှိသမျှ ကာမခလုတ်အားလုံးကို ဖွင့်နေကြသည်။ 

“ ခံနိုင်လာပြီ ဆိုရင် အပေါ်က နေကြည့်ပါလား ဝင့်.. ဝင့် စိတ်ကြိုက် ပို ဖြစ်တာပေါ့..” 

ကိုလူစိမ်း စကားဆိုသည်။ သူ့ လက်နက်က ကြီးလွန်းသောကြောင့် ဝင့် မခံနိုင်မှာ စိုးပုံရသည်။ ဝင့်လည်း ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်၏။ အဖုတ်ထဲ လီးစိုက်ထားလျက်ပဲ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ဝင့် သူ့အပေါ် ခွလျက်သားလေး ရောက်သွားသည်။ ခါးဆန့် ထိုင်ကြည့်ရန် ကြိုးစားတော့ ဧရာမ လီးကြီးကို တဆုံးထိုင်ချနိုင်ဘို့ သိပ်အဆင်မပြေပြန်။ သူ့ ရင်အုပ်ကြီးပေါ် ကားရားလေး မှောက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာ ခံနေလိုက်သည်။

ထိုအချိန် မောင်က ဘေးမှနေ၍ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို လာ ကလိသည်။ ဝင့် အသည်းတွေ ယားသွား၏။ မောင် တောင်းဆို၍ အနောက်ပေါက်လေး ခွင့်ပြုဖူးတာ နှစ်ခါ သုံးခါတော့ ရှိမည်။ ခုနေ အောက်က လူမည်းကြီးကို ခွလျက်သားအတိုင်း မောင်က ဝင့် ဖင်လေးကို လိုးမည် ဆိုပါလျင်..။ အတွေး မဆုံးမီ နှုတ်က စကားထွက်သွားသည်။

“ မောင်.. ထည့်ကြည့်ချင်လို့လားဟင်..”

“ ဖြစ်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. ဝင့် ခုလို နေနေတုန်းလေး..”

“ မောင့် သူငယ်ချင်း အဆင်ပြေပါ့မလား..”

“ ရတယ် ဝင့်.. စမ်းကြည့်ပါ သိပ်ကောင်းတယ်..”

မောင်က မှန်တင်ခုံရှိရာဆီ သွားပြီး ဘေဘီဝိုင်း ဗူးလေး ယူလိုက်သည်။ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို အသာ ဖြဲဟပြီး ဆီ အနည်းငယ်လောင်းလိုက်၏။ ဝင့် ခံစားလိုက်ရသည်က ယားကျိကျိနှင့် အေးစက်စက် အရသာ။ 

အင်း ကနဲ ညည်းရင်း ခါးလေးကော့လိုက်တော့ အောက်က လူက သူ့လီးကို ပင့် ပေးသည်။ အိုးးး ကောင်းလိုက်တာ။ ဖင်ပေါက်လေးမှ စီးကျလာသည့် ဆီမွှေးလေးက အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးမဲကြီးဆီပါ ရောက်လာသည်။ အဝင်အထွက်ပို ချော သွားတာ သတိထားမိလိုက်၏။ 

မောင်က ဝင့် ခရေပွင့်လေးကို လက်နှင့်အရင် ထိုးနှိုက်ကာ ဆော့ နေသည်။ ဝင့် ယားလို့ တွန့် သွားတိုင်း အောက်က လူက လီးကို နှဲ့ပြီး ပင့်ပေး၏။ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမ စည်းစိမ် ဆိုတာ ဒါမျိုးများလား။ ကြမ်းတမ်းသော လှုပ်ရှားမှုများ တစ်ချက်မှ မပါဘဲ ခံစားလို့ကောင်းလွန်းသည်။

“ လိုး တော့မယ်နော် ဝင့်.. ဝင့် ဖင်လေးကို မောင် လိုးတော့မယ်..”

“ အင်း မောင်.. ဖြည်းဖြည်း နော်..”

ကိုသန့်စင်က သူ့ လီးကိုပါ ဆီ ဆွတ်လိုက်ပြီး ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထဲ့သည်။ ယားသလိုလို အောင့်မြက်မြက်လိုလို အရသာလေးနှင့် ဝင့် တွန့်လိုက်တိုင်း အောက်က လီး ကုန်းတံတားကြီး ကလည်း အယား ဖျောက်ပေးနေသည့်နှယ်။

“ အားးး.. ကောင်းလိုက်တာ ဝင့်ရယ်..” 

အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးက အတောင့်လိုက်ကြီး တစ်နေတော့ ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းသထက် ကျဉ်းသယောင် ဖြစ်နေသည်လေ။ သုံးဦးသား ဟန်ချက်ညီညီ လိုး ကြ နှဲ့ကြရင်း အခန်းလေးထဲတွင်လည်း အံကျိတ်ညည်းညူသံများနှင့် သာယာနာပျော်ဘွယ် ဖြစ်နေတော့သည်။

“ ဝင့်.. ပြီးး.. ပြီးချင်ပြီ..”

“ မောင်ရောပဲ..”

“ me, too.”

“ အင်းး.. မောင်.. ဆွဲမထုတ်နဲ့နော်.. ဝင့် ဖင်ထဲ ပန်းထဲ့ပေး..”

“ အိုးး.. အားး.. ငါ မရတော့ဘူး သန့်စင်.. ငါ ထုတ်ချင်ပြီ..”

“ ဟင့်အင်း.. ယူ့ လရေတွေလည်း ဝင့် ထဲ ထဲ့လိုက်ပါ.. ကြိုက်တယ်..”

“ Really? သန့်စင် ငါ တကယ် မင်းမိန်းမ စောက်ခေါင်းထဲ..”

“ ရတယ် ဟျောင့်.. မေး မနေနဲ့.. အားး.. အ.. အ ဝင့်..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်.. လုပ် လုပ်ပါ..”

“ အူးး ဟူး..”

သုံးဦးသား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ခရီး ဆုံးသွားကြပြီ။ အင်တိုက်အားတိုက်ကြီး မလှုပ်ရှားလိုက်ရပါပဲ ကောင်းလိုက်သည့် ပွဲ။ သုံးယောက် ထပ်လျက်ကြီး ငြိမ်ကျသွားရာမှ အရင်ဆုံး ထ လိုက်သည်က ကိုသန့်စင်။ ပြီးတော့မှ ဝင့်က ကိုယ်လေး အသာလှဲ့ကာ လှဲချလိုက်၏။ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ကျွတ်ထွက်သွားပြီးနောက်မှာ ဝင့် ဖင်လေးရော အဖုတ်လေးမှာပဲ လရေနှင့် အဖုတ်ရည်များ ပေလူးပွထကာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ သုံးဦးသား ခေတ္တမျှ လဲလျှောင်းနေကြရင်း ရေချိုးခန်း တလှည့်စီ ဝင်ကာ ဆေးကြော သန့်စင်လိုက်ကြသည်။ ထိုညက ဝင့်နှင့် ကိုသန့်စင်က ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်ပြီး ကိုလူစိမ်းက ဆိုဖာကြီးတွင် အိပ်သည်။ 

မနက်မိုးလင်းတော့ ကိုလူစိမ်း လိုက်လံတည်ခင်းသော မနက်ကလေးစာကို (……….) ဟိုတယ်တွင် သွားစားကြ၏။ ပြီးတော့ သူ့ကို အရင်ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။ အိမ်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား လဲ လှယ်ကြရင်း..

“ ညက မိုက်တယ်နော် ဝင့်.. 2 in 1..”

“ ခိခိ..”

“ ကောင်းတယ် မှတ်လား..”

“ မဆိုးပါဘူး.. သိပ် မမောလိုက်ရပဲ ကောင်းတာ..”

“ ရှေ့လျှောက် အမြဲ အဲ့လိုဆို ကောင်းမယ် မိန်းမရ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟုတ်တယ်ယေ.. အသက်တွေက ကြီးလာပြီ.. ခုလို သိပ် မဝုန်းရပဲ ညက်ညက်လေးနဲ့ အပြည့်အ၀ ဖီးလ်ရတာမျိုး.. မတန်ဘူးလား ကဲ..”

“ တတ်တယ်.. တော်တော်.. အသက်ကြီးလာပြီ လျှော့မယ်တော့ မရှိဘူး..”

“ လျှော့စရာလား.. ကြာလေကောင်းလေ ဖြစ်နေတာဟာကို..”

“ ခိခိ..”

“ ဝင့်..”

“ အွမ်းးး..”

“ သားနဲ့သမီးက ဘယ်နှရက် ကြာမှာတဲ့လဲ.. အဟီးး..”

“ ဟမ်..”

“ အော်.. ရဲရင့်.. သီဟ.. မင်းထိုက်.. သုံးယောက်နဲ့ တလှည့်စီ အိမ်ဖိတ်ပြီး.. မောင်နဲ့ ဝင့်နဲ့ ညကလို.. ဟီဟိ..”

“ ဘာာာ..”

“ ဘာလဲ.. မကြိုက်ဘူးလား..”

“ တလှည့်စီဆို မကြိုက်ဘူး.. ခေါ်ခြင်းခေါ် ညက လူပါ အပါ လေးယောက်လုံး တပြိုင်တည်း ခေါ်..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ့ မိန်းမကတော့လေ.. လေးယောက်လုံးဆို မောင့် အလှည့် ရောက်ပါ့မလား ဝင့်ရဲ့..”

“ အလှည့် မရောက်တော့ ချောင်လေးမှာ ထိုင်ပြီး ကိုယ့်လီးကိုယ် ထုနေပေါ့တော့်.. ရှင်က အိမ်ရှင်ပဲ.. အိမ်ရှင်ဆိုတာ ဧည့်သည်ကို ဦးစားပေးရတယ်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ လိုးးး မ မိန်းမ.. လင်ကို ချောင်ထိုးချင်နေပြီ ဟုတ်လား..ဒီမှာ လီးတောင်လာပြီ.. လာခဲ့.. လိုးးးမယ်..”

“ အိုးးးး.. တကယ်ပဲ.. ခိ ခိ ခိ.. ဖြည်းဖြည်း မောင်ရဲ့..”

မြစ်တစ်စင်း၏ အရိုင်းဆန်သော ပဉ္စလက်များ ဤနေရာတွင်...




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

ဝင့် တစ်ယောက် ထမင်းစားခန်းထဲမှ မထဖြစ်သေး။ မောင် ရှိရာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လိုက်သွားရန်လည်း မရဲ။ ခုလောက်ဆို သူစိမ်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး နေသော မိမိ ပုံရိပ်တွေ မောင် ကြည့်နေပြီ။ ဒါ သူဖန်တီးတဲ့ကိစ္စ၊ သူပေးတဲ့ လက်ဆောင် ဆိုပေမယ့် ဒီကိစ္စ ပြီးနောက်မှာ အမှန်ကို ဖွက်ထားမိသည်က မိမိ။ ဒီ့နောက်မှာ မှားပြီးရင်း ထပ်မှားခဲ့သေးသည်။ 

နောင်တ တရားတို့နှင့် တုန်လှုပ်နေသော စိတ်အစဉ်။ မိမိ အဖြစ်က မောင့် ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို နာခံရန်အပြင် အခြား မရှိတော့ပြီ မဟုတ်ပါလား။

................................................................................................

“ အဟမ်း ဟမ်း..” 

ချောင်းဟန့်သံ ခပ်တိုးတိုး ပြုရင်း ကိုသန့်စင် ပြန်ဝင်လာသည်။ ဝင့် ထိုင်နေရာ ထမင်းစားပွဲ၏ တစ်ဘက်တွင် အသာ ဝင်ထိုင်၏။ နီမြန်းမြန်း ဖြစ်နေသော မောင့် မျက်နှာကို ဝင့် ငေးကြည့်မိသည်။ မိမိ ပါးပြင်မှ မျက်ရည်တို့လည်း သွေ့ခြောက်စပြုပြီ။ 

မောင့်ထံမှ စိတ်ဆိုးဒေါသနှင့် ပေါက်ကွဲမှု မှန်သမျှကို ခံယူရန် အသင့် အနေအထားဖြင့် 

“ ဘာ ဆက်လုပ်ကြမလဲ မောင်..” ။

နှစ်ဦးသားကြားမှ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကို တိုးသက်သော အမေးစကားလေးဖြင့် စတင် ဖြိုခွဲလိုက်သူက ဝင့်ထည်ဝါ။ မောင့် တုန့်ပြန်မှုက ဝင့် မျှော်လင့်ထားမိသည်နှင့် မတူဘဲ တည်ငြိမ်လျှက်။ စားပွဲပေါ်မှ ဓာတ်ဗူးကို အသာလှမ်းယူပြီး အသင့်ဖျော်ထားသည့် ကော်ဖီကိုပင် ခွက်နှစ်လုံးထဲ ငှဲ့ ထည့် လိုက်သေးသည်။ မိမိအား လာမကြိုမှီ မောင် ကော်ဖီ ဖျော်ခဲ့သေးသည်ပဲ။ 

မောင်ရယ်.. ဝင့် အမှားကြီး မှားမိပြီလား.. ရင်ထဲ နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရင်း မျက်လွှာချမိစဉ် မောင် ပြောလိုက်သော စကားလေးက တိုးသက်သက် ညင်သာစွာ…….

“ ဘာ ဆက်လုပ်ရမှာလဲ ဝင့် ရဲ့.. မောင့် မိန်းမကို မောင် မခွဲနိုင်ပါဘူး..”

“ ဟင့်.. အင့်..”

ဝင့်တစ်ယောက် မငိုရန် ထိန်းထားသည့်ကြားမှ တစ်ချက် ထပ်ရှိုက်မိပြန်၏။ မောင်က ဝင့် လက်ကလေးကို အသာ ကိုင်ပြီး…

“ ငိုပါနဲ့ ဝင့်ရယ်.. မောင့်မိန်းမက မောင့်တွက် အရာရာ ပြီးပြည့်စုံစေတဲ့ မယား.. သားနဲ့သမီးအတွက် အကောင်းဆုံး မေမေ.. မောင် ဝင့်ကို အရမ်း ချစ်တာ.. မောင့် ဝင့်လေး မှားတယ်လို့ကို မောင် မမြင်ဘူး.. ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဝင့်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်လေ.. မောင့်ကို ဖုံးကွယ်ခဲ့တယ်.. မောင့် အပေါ် မရိုးသားခဲ့ဘူး.. မောင် ဒီလောက် ကောင်းပေး ခဲ့တဲ့ကြားက မောင့်အပေါ် သစ္စာ ဖောက်ခဲ့တာ.. ဝင့် အရမ်း ဆိုးခဲ့တယ်.. 

အရမ်း လွန်ကျူးခဲ့တယ် မောင်.. ဟင့်.. တကယ်.. တကယ် စိတ်မကောင်းဘူး.. ဝင့်.. တောင်းပန်.. တကယ်က.. တောင်းပန်ဘို့တောင်..”

“ ထားလိုက်စမ်းပါ ဝင့်ရယ်..” 

ဝင့်ခေါင်းလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆံပင်များ သပ် ပေးရင်း မောင် ပြောသည်။

“ မောင့်ကို သစ္စာ ဖောက်တယ် ဆိုရအောင်.. အဲ့ဒီလူတွေကို ဝင့် ချစ် သွားလို့လား.. မောင့်နေရာမှာ တသက်လုံး အစားထိုးချင်တာမျိုး ဖြစ်သွားလား.. မောင့်ကို စိတ်ကုန်သွားလား.. ပြောကြည့်..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. အဲ့ဒါတော့ ဝင့် ကျိန်ပြောရဲတယ်.. ဝင့် မောင့်ကို ချစ်တယ်.. ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်မကုန်ခဲ့ဘူး.. နောင်လည်း ဘယ်တော့မှ စိတ်မကုန်ဘူး.. ပြီး ပြီးတော့ ဝင့် မိသားစုလေးကို ဘာကြောင့်မှ ထိခိုက် မခံနိုင်ဘူး.. အဲ့ဒါ တကယ်ပါ..”

“ ဒါပဲလေ.. မောင်လိုချင်တာ ဒါပဲ.. sex နဲ့ love မတူဘူးလေ ဝင့်ရဲ့.. အမှန်ပြောရရင် မောင်ကိုယ်တိုင်က ဝင့်ကို အဲ့လို ဖြစ်စေချင်တာ.. ဝင့် စိတ်ထဲ ထူးဆန်းနေလား.. မောင့်အတွက်တော့ မောင့်မိန်းမ မောင့်ကို cheat လုပ်သွားတာလေးကို သဘောကျ နေတာ.. ချစ်တယ်.. ငါ့မိန်းမလေးက တကယ့် အာဂလေး..”

“ အင်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တာကိုလေ.. မောင် ပေးတဲ့ အခွင့်ရေးကို အပြည့်ဝသုံးပြီးမှ မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်.. နောက်ထပ် ခြေတလှမ်းတိုးပြီးတောင် စည်းဖောက်ခဲ့တာလေ မောင်..”

“ ဝင့်လေး အဲ့လို လုပ်မိသွားအောင် လမ်းပြ ပေးတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. ကိုယ့်မိန်းမကို ဟိုတယ် ပို့ပြီး သူစိမ်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုး ခံခိုင်းတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. 

လက်မခံနိုင်တဲ့ မိန်းမဆို ဒါ တကယ့် အပြစ်ကြီး.. မောင့် လုပ်ရပ်က အခန့်မသင့်ရင် လင်မယား ကွဲပြီ.. ခု မောင့်မိန်းမလေးက မောင်ဖြစ်စေချင်တဲ့ လမ်းအတိုင်း ကွက်တိကို ရောက်သွားပေးတာ ကဲ..”

“ ဟင်…”

“ မဟင် နဲ့.. ခု မောင် ဘာ ဖြစ်နေလဲ သိလား ဝင့်..”

“ ဟင့်အင်း.. မမှန်းတတ်တော့ဘူး..”

“ လိုးချင်နေတယ်.. မောင့် မယားလေးကို..”

“ အိုးး..”

“ ဟုတ်တယ်.. တကယ်..”

“ ဝင့်.. ဝင့်ကို ခွင့်လွှတ်တယ်ပေါ့..”

“ အရမ်းကို ကျေနပ် နေတာပါဆို..”

“ ဟယ်.. မောင်ရယ်..”

“ မောင် ကြားချင်တယ် ကွာ..ဝင့် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ..ခံစားခဲ့တာတွေ..အသေးစိတ် အသေးစိတ်.. မောင် အရမ်း ကြားချင်နေတယ် ဝင့်ရာ..”

“ တကယ်..”

“ တကယ်ပေါ့.. ဝင့်လေးရော နားလည်ပေးနိုင်လား.. မောင့်စိတ်က အာ့လို ဖြစ်နေတာ ဝင့် ခွင့်လွှတ်နိုင်လား..”

“ ခွင့်လွှတ်နိုင်လား ဆိုတာက မောင် မေးရမယ့် စကားကို မဟုတ်တာ..”

“ ဒါဖြင့် ပြောပြ ကွာ..”

“ ဟို.. ဟိုဒင်း.. အဲ.. အဲ ဒါ က.. ဘယ်က ဘယ်လို စ ပြောပြရမှာလဲ မောင်..”

“ မောင်ပေးမယ့် လက်ဆောင်က ဘာ လို့ ထင်ခဲ့လဲ..ဒီလိုကွာ..ဟိုတယ်ကို ရောက်ရင် ဘာဖြစ်မယ်လို့ ထင်လဲ.. ဘာမှန်း သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်ထဲ ဘယ်လို ဖြစ်သွားလဲ.. အဲ့ဒါကနေ စလိုက်ကြရအောင်လေ.. နော်..”

“ ဘာများ ဖြစ်နေမလဲ ဆိုတာကလွဲပြီး မစဉ်းစားတတ်အောင်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားတယ် မောင်ရယ်.. ဒါက မသိခင် တပိုင်း.. သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်နဲနဲ ဆိုးခဲ့တယ် ထင်တယ်.. မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ဆိုးတာ မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ရှုပ်သွားတာ.. ဒါကြီးက တကယ်လားပေါ့.. မောင် တကယ်ပဲ ဝင့်ကို တခြား တစ်ယောက်နဲ့ တကယ် ဟိုလိုမျိုး နေစေချင်တာလား..”

“ ဘယ်လိုမျိုး နေစေချင်တာတုန်း..”

“ ဟိုလေ မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. ပြော ကွာ.. တည့်တည့်.. ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်လေး ပြော..”

“ ဟီးးး..”

“ မောင် တကယ် ကြားချင်နေတာ ဝင့်ရ.. လုပ်ပါ..”

“ အွမ်း.. ဝင့် စိတ်ရှုပ်သွားတာပေါ့.. အံ့လည်းသြတယ်.. တကယ်ပဲ ငါ့ယောင်္ကျားက ငါ့ကို သူများလိုးတာ ကြည့်ချင်နေလား ဆိုပြီး..”

“ ဟားးးး.. အဲ့လို ကြားချင်တာကွာ.. ဆက်ပြော..”

“ အိပ်မက် မက်သလိုကြီးလည်း ဖြစ်တယ်.. နေရာ.. အဝတ်အစား.. မဟန်နီဆီကနေ ကြားသမျှစကားတွေ.. အကုန်အကုန်ပေါ့ မောင်ရယ်.. မြင်နေလျက်နဲ့ မယုံနိုင်စရာ ဆိုတာမျိုးလေ.. အဲ့လို အဲ့လို..”

“ မောင်တို့ချင်း ရိုးလ် ပလေး နေကျလေကွာ.. ချစ်ကလည်း..”

“ ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်.. ဒါမယ့် မတူဘူးလေ မောင်ရဲ့.. ဒီ့အရင် ဝင့်တို့ လုပ်ခဲ့သမျှက fantasy.. ခုက reality.. fantasy နဲ့ reality တခြားစီကြီး မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. မောင့် မိန်းမလေး အရမ်း တုန် နေမှာပဲနော်..”

“ အွမ်းပေါ့.. ကိုယ်တွေချင်းချင်း အပျော် ကစားတဲ့ အဆင့်မှ မဟုတ်တာ.. တကယ်ပဲ တခြားလူက ကိုယ့်ကို လုပ်တော့မှာ.. ဒါကို စီစဉ်တာက ကိုယ့်လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး.. ဝင့် တွေးတာပေါ့.. ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ သူများလီး ထိုးထည့်လိုးမှာ မောင် တကယ် မြင်ချင်နေတာလား ဆိုပြီး.. စိတ်က ဇဝေဇဝါလေ..”

“ ဟားးး.. မိုက်တယ်.. ပြီးတော့ရော ဝင့်..”

“ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ပေမယ့် ဝင့် လုပ်မိတယ်မောင်.. အဝတ်စားတွေ ချွတ်လဲ.. ရှန်ပိန်တောင် သောက်မိ သေးတယ်..”

“ ဟဟ.. မောင့် မယားလေး.. ရဲဆေး တင်တာ ဖြစ်မှာပေါ့..”

“ ဟွင့်.. ရဲဆေးတင်တာလား.. အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်ကုန်တာလား မသိပါဘူးမောင်ရယ်.. ဝင့် ဇွတ်တိုး မိတယ် တကယ်.. ပြီးတော့ အဲ့ဒီတစ်ယောက်က ဝင်လာရော..”

“ ဘယ် တစ်ယောက်တုန်း..”

“ ရဲရင့် လေ..”

“ ရဲရင့် ဆိုတာ က..”

“ မောင် စီစဉ်ထားတဲ့ လူလေ ကွာ..”

“ အွမ်းလေ.. ဘာလုပ်မယ့်လူလဲ လို့.. မိန်းမကလည်း လုပ်စမ်းပါ..”

“ ဝင့်ကို လိုးမယ့်သူ မောင် ရေ့.. မောင့် မယားကို လိုးမယ့်သူ.. သိပြီလား..”

“ ဟားးး.. သိပြီ.. ဆက်ပြော..”

“ သူ့ကို မြင်လိုက်တော့ ဝင့် စိတ်က ပို ရှေ့တိုးမိသွားတယ်မောင်.. ဝန်ခံတာပါ.. နောက်ဆုတ်ဘို့ အတွေး.. ရပ်လိုက်ဘို့ အတွေး တကယ် မရှိတော့ဘူး..”

“ အာ.. ရပ်စရာလား မိန်းမရဲ့.. အနည်းဆုံးတော့ မောင့်မျက်နှာ ထောက်ပြီး ဖြစ်ဖြစ်.. မောင့်လက်ဆောင်လေး ကောင်းကောင်း သုံးသင့်တာလေ..”

“ အွမ်းး.. အာ့လိုလည်း ဖြစ်မလား မသိပါဘူး မောင်ရယ်.. ဒါက အခု မောင်ပြောလို့သာ လျှောချတာပါ.. အမှန်က သူ့ကို မြင်လိုက်တဲ့ အချိန် ဝင့် ကိုယ်တိုင်လည်း.. ……. ………. ဟိုဒင်း ပေါ့..”

“ ချာတိတ် ငယ်ငယ်လေးနဲ့ ချစ်ချင်သွားတယ်ပေါ့..”

“ ဟမ်.. ဘာလို့ ချစ်ချင်ရမှာတုန်း.. အလိုးခံချင်သွားတာပါ..”

“ ဟေးးး.. ဒါမှ မောင့် မိန်းမကွ.. ဆက်.. ဆက်ပြော ဝင့်ရာ..”

“ ဝင့်စိတ်ထဲ ခံစားမိတာလေ.. သူရောက်လာတာ ငါ့ကို လိုးဘို့.. နောက်ပြီး မောင် လွှတ်လိုက်လို့.. အခြေအနေ အားလုံးက စိတ်ချရတဲ့ အနေအထားမို့လည်း ဖြစ်မယ်.. မောင့် ဆန္ဒ ဆိုတာကို အကာကွယ် ယူမိတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်.. သေချာတာ ဝင့် သူနဲ့ အလိုး ခံပစ်လိုက်ချင်လာတယ် မောင်ရယ်.. စောက်ဖုတ်တွေလည်း စိုတာမှ ရွှဲအိုင်လို့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်.. ဆက်ပြော..”

“ ဗွီဒီယို ရိုက်နေတယ် ဆိုတဲ့အသိကလည်းလေ သိလား..”

“ အွမ်းး..”

“ အဲ့တာကိုက ခံစားလို့ ကောင်းနေတာ.. မောင် ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိလေး သွင်းပြီးလေ.. စိတ်ထဲ တထိတ်ထိတ်လေးကွာ.. ကောင်လေးကလည်း လူရည်သန့်.. ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ အလိုး ကောင်းမယ့်ပုံ..”

“ ဆွေမေ့ မျို

“ အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူး မောင်ရဲ့.. ဝင့်စိတ်က မောင် ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားချက် သွင်းထားတာလေ.. သူလိုးတာ ခံလို့ ကောင်းလေလေ.. မောင့်မျက်နှာကို မြင်မိလေလေ.. မောင့်ကို ပြောပြချင်လာလေလေပေါ့ အဲ့လို..”

“ အွမ်.. ဒါဆိုဘာလို့ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို ဖွက်ထားတုန်း..ဘာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကို.. အဲ.. မောင် ဆူတာ မဟုတ်ဘူးနော် ဝင့်လေး..”

“ ဆူလည်း ခံရမှာပါ မောင်ရယ်.. ဝင့် ရူး သွားတာ.. တကယ် ရူးသွားမိတာမောင်.. ရဲရင့်နဲ့ ကိစ္စ အပြီးမှာ ငါ တခြားလူနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် အလိုးခံမိပါရောလား ဆိုတဲ့စိတ်က ဝင်လာရော.. ရှက်ရမယ့်အစား.. နောင်တ ရရမယ့် အစား.. နောက်တစ်လှမ်းပါ တိုးမိသွားတယ် မောင်ရယ်..”

“ ကဲပါ.. စကားက နောက်ပြန်လည်တော့မယ်..”

“ နောက်ပြန် လည်တယ်တော့ ဟုတ်ပါဘူး.. လုပ်မိတာတွေ ဝန်ခံတာပဲဟာ.. စိတ်ကို ဇွတ်ကြီး တွန်းပို့သလို တွေးယူ မိတယ်လေ.. ဒါ ဖျော်ဖြေမှု သက်သက်.. အပန်းဖြေနည်း တမျိုး ဆိုပြီးပေါ့.. ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ယက် တဲ့ အတွေးကြီးပါ မောင်ရယ်.. ဒါပေမယ့် ဝင့် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသား.. ပြန်ရောက်ရင် မောင့်ကို အကုန် ပြောပြဘို့.. အဲ့ဒါတော့ တကယ်ပါ.. ဖြစ်ချင်တော့ မောင်က ဟို ကဒ်ကို အရင်တွေ့နှင့် သွားတာ..”

“ ပို မကောင်းဘူးလား.. ဝင့်လေး စကား စ ရ မခက်တော့ဘူးလေ..”

“ ဒါပေမယ့် မောင့် အတွက်တော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ.. ဒါကြီးတွေ့ပြီးမှ ဝင့်ကို ဘာမှ မေးမရ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဟုတ်..”

“ အွမ်းး.. အဲ့လိုတော့ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့.. ဒါပေမယ့် အဲ့ ကဒ်ကို မောင် တကယ် ဖွင့်မကြည့်ရသေးတာ ဝင့်ရဲ့.. ဘာ ဆိုတာတော့ သိပြီပေါ့ကွာ.. ဝင့်ကိုမေးဘို့တော့ စကားစရ ခက်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ..”

“ စိတ်ရော မဆိုးမိဘူးလား..”

“ စိတ်ဆိုးဘို့ ဆိုတာကျ.. ဟီးးး.. အဲ့ဒါကိုပဲ မောင်လည်း မရှင်းတာ.. ဝင့်ကို စိတ်မဆိုးတဲ့ အပြင် လီး တောင် လာပါတယ်ဆို.. လူကတော့ ရှုးရှုးရှားရှားနဲ့ကွာ.. ထူထူပူပူ ဖြစ်လာတယ်.. ဒါပေမယ့် လီးက တောင်လာတာ တကယ်.. ဟီးဟီး..”

“ ခိခိ.. အံ့ရော..”

“ အွမ်းး.. မောင် မြင်ချင်နေတာလေ.. မောင့်မိန်းမကို တခြားလူက ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုးပေးနေတာ.. မောင့် မိန်းမလေး သူများ အလိုးခံပြီး အရမ်း ကောင်းနေတဲ့ မျက်နှာလေး.. မောင် အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ ဝင့်ရာ.. ဒါကို ဝင့်လေးက ဖြစ်ပေးပြီးသွားပြီ.. ဒါပေမယ့် ဝင့်က မောင့်ကို ချန်ထားတယ် ဆိုတော့.. အမှန်ပြောရရင် စိတ်ထဲ ခိုးလိုးခုလုလေး ဖြစ်တော့ဖြစ်တယ်.. ဒါမယ့် ဝင့်လေး ဖွင့် မပြောလည်း မောင် ဗွေမယူရက်ပါဘူး.. ခု ပြောပြလိုက်တော့..”

“ ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရလဲ မောင်.. အရမ်း နာကျင်သွားလားဟင်..”

“ ထီ ပေါက်သလိုပဲ..”

“ ဟမ်..”

“ ခုမှ ဘက်ညီ သွားတာလေ..”

“ မောင်ရယ်..”

“ မောင် တစ်ခုပဲ မေးမယ် ဝင့်ရာ.. ရင်ထဲ ရှိတဲ့တိုင်း ဖြေ..”

“ ဟုတ်..”

“ ဝင့်လေး မောင့်ကို ရိုးအီသွားပြီလား.. အိမ်ရှင်မ ဘဝကို ငြီးငွေ့လား.. စိတ်ကုန်နေလား..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. မောင့်ကိုရော.. သားနဲ့သမီးကိုရော.. ပြီးတော့ ဝင့် အလုပ်.. ဝင့် လက်တွေ့ဘဝ.. အားလုံးကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင် တန်ဘိုးထားတယ်.. ခုကိစ္စက ဝင့် အတွက် အပန်းဖြေနည်း သက်သက်ပဲ.. အရမ်း အန္တရာယ်များတဲ့ နည်းနဲ့မှ အပန်းဖြေမိတယ် မောင်ရယ်.. စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိတာ အဲ့ဒါ တစ်ခုပါပဲ..”

“ အန္တရာယ် မများချင်ရင်က ရတယ်လေ ကွာ..”

“ ဟမ်..”

“ မောင်နဲ့ တူတူဆို ဘယ် အန္တရာယ် များမလဲ..ဝင့်လေးလည်း စိတ်ကြိုက် အပန်းဖြေ.. မောင့် ဆန္ဒလည်း ၁၀၀% ပြည့်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဟွမ့်.. မောင် နော်..”

“ ဟီးး.. ဒါနဲ့ စကားမစပ်..”

“ အွမ်းး..”

“ လိုး ချင်တယ် မိန်းမရာ..”

“ အိုးး..”

“ တကယ် ကွ.. ဒီမှာ လီးက ပေါက်ထွက်တော့မယ်.. ဝင့်ရော.. စို မနေဘူးလား..”

“ ရွှဲ လို့.. အိုင်လို့ .. ခိခိခိ..”

စကား၏ အဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား မတ်တပ် ထ ရပ်ပြီး လက်ချင်းတွဲကာ ခြေလှမ်းများက အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်း ရှိရာဆီ……….

ချောမွတ် ပြောင်ဝင်း နေသည့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ကိုသန့်စင်၏ အနမ်းကြမ်းများကြောင့် ကြက်သီး အဖုဖုနှင့်။ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်သည့် နေရာတိုင်းတွင် ပန်းဆီရောင် အကွက်လိုက်လေးများ ထင်ကျန်နေသည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်အနှံ့ကို ပွတ်သပ်ရင်း အတွေးထဲတွင် မြင်ယောင်လာသည့် ပုံရိပ်တို့က ကြည်နူး မဆုံးနိုင်။ 

အမို့အမောက်၊ ရှိုက်ဖို ကြီးငယ်တို့နှင့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ဘယ်နေရာ ကိုင်လိုက် ကိုင်လိုက် အိစက် တင်းရင်းနေသည်။ ငါ့မိန်းမကို လိုး သွားတဲ့ ငနဲတွေ.. ဘယ်လောက်များ ကြိုက်လိုက်မလဲ ဆိုသည့် အတွေးဖြင့် ဝင့် တကိုယ်လုံးကို စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လုပ်နေမိ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို သွားနှင့်ခဲထားရင်း….

“ မောင် အရမ်း လွမ်းနေတာ မိန်းမရာ.. ပြီးခဲတဲ့ တစ်ရက်နှစ်ရက်လေးက အကြာကြီးလိုပဲ..” ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား ဖဲမွေ့ယာထက်တွင် အငမ်းမရ လူးလိမ့် နမ်းရှိုက်ကြရည်။ 

ခဏကြာတော့ ကိုသန့်စင်က ဝင့် ပေါင်တံ နှစ်ဘက်အောက် လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဘက် ထောင်စေကာ အကျအန နေရာချလိုက်သည်။ လီး အဝင် မျှော်နေသည့် အဖုတ်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အရည်ကြည်တို့ စိမ့်စိုလျက်။ လက်နှင့် အသာ ဖြဲဟပြီး စေ့စေ့ ကြည့်မိသည်။ ငါ့ မယား စောက်ဖုတ်လေး.. ဟိုကောင်တွေ လိုး သွားပြီးပြီ.. အတွေး မဆုံးမှီ စောက်ဖုတ်ဆီ မျက်နှာအပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။ 

တပြွတ်ပြွတ် တပြပ်ပြပ်နှင့် အငမ်းမရ စုပ်ချက်များကြောင့် ဝင့် လည်း ကော့လန် နေတော့သည်။ စိတ်ကြိုက် စုပ်လို့ လျှက်လို့ အားရတော့မှ ပြောင်တင်း ထိုးထောင်နေသော လီး ကို အဖုတ်၀ တေ့လိုက်တော့၏။ စုပ်ချက်ပြင်းပြင်းများကြောင့် နီရဲ ထူပူနေသည့် အဖုတ်လေးမှာ တေ့ရုံလေး စိုက်ထားသော လီး ကြောင့် အတွင်းသားများ အူလှိုက်အသည်းလှိုက် ယား လာရသည်။

“ သူများ အလိုး ခံရတာ ကောင်းလား ဝင့်လေး..” 

မာဆတ်ဆတ် အစိ လေးနှင့် ပျော့တွဲ ပြဲ နေသည့် စောက်ဖုတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းဝကို လီးထိပ်နှင့် စုန်ဆန် ပွတ်ရင်း မေးလိုက်၏။ ဝင့်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှုရင်း ခါးလေး ကော့ကာ အင်းးး ဟု ဖြေရှာသည်။

“ ဒီ စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. မောင် မဟုတ်တဲ့ တခြားတစ်ယောက်က.. သူ့ လီးနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ထိုးမွှေပြီး လိုး တာ..” 

အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဆွဲ ဖြဲပြီး လီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်ရင်း ပြောပြန်သည်။ 

“ အင်းး.. မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. ကျစ် ကျစ်..” 

အံကျိတ်ညည်းညူရင်း ပြန်ဖြေသည့် ဝင့် အသံလေးက ရမ္မက်လှိုင်း အပြည့်။

“ မျက် လုံး မှိတ် ထား..” 

ဝင့် မျက်ဝန်းလေးများကို လက်နှင့် သပ်ပြီး မှိတ်ချပေးလိုက်ရင်း ပြောသည်။ ဝင့်လည်း ကိုသန့်စင် ပြောသည့်အတိုင်း မျက်စေ့ စုံမှိတ်ထားလိုက်၏။ “ မောင်တို့ ပလေးရင်း လိုးရအောင်.. ဝင့် ဟိုချာတိတ်နဲ့ အလိုးခံခဲ့တာ ပြန်ပြောရင်းလေ.. အခု ဝင့်ကို တက်လိုးနေတာ မောင် မဟုတ်ဘူး.. နော် ဝင့် နော်..” ။

မောင့်စကားအဆုံးတွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ ကျင်ကနဲ ယားတက်သွားသည်။ မိမိတို့ လင်မယား အဘို့က ဒါမျိုး ပလေးရင်း လိုးကြတာ အဆန်းမဟုတ်။ သို့သော် ခုက အရင်နဲ့ မတူ။ ဝင့် မျက်ဝန်းထဲတွင် မောင် မဟုတ်သည့် အခြားတစ်ယောက် ဆိုသည့် နေရာ၌ ပီပီပြင်ပြင် ပြန်မြင်ယောင်နိုင်သည့် ပုံရိပ်တစ်ခု ရှိနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ 

အင်းး.. ဟု ပြောလိုက်ပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်၏။ အာရုံထဲတွင် ဟိုတယ် အခန်းတစ်ခု ပြန်ပေါ်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအားလုံး ဖျော့ချထားသော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင် မည်မျှ တင်းကြပ် နေပြီမှန်း မိမိ ကိုယ်ကိုယ် သိနေရသည်။ လိုချင် လှပြီ.. စောက်ခေါင်းထဲ တလကြမ်း ထိုးဆောင့် လိုးမည့် လီး တစ်ချောင်းကို လိုချင်လှပြီလေ..။

ကိုသန့်စင်က ခါးကို မွေ့ယမ်းရင်း မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဝင့် အဖုတ်ထဲ တရစ်ချင်း ထိုးသွင်းသည်။ စီးပိုင်ပြည့်ကြပ်နေသည့် စောက်ခေါင်းလေးက ချွဲကျိကျိ အရည်တို့နှင့် အိစက် နွေးထွေး နေ၏။ 

တချက်ချင်း ခပ်ညက်ညက် ထိုးထည့် လိုး ရင်း ဝင့် မျက်နှာလေးကို ကြည့်မိသည်။ မျက်လုံးကလေး မှိတ်ထားသည့် ပန်းနုရောင် မျက်နှာလှလှလေး။ မှေးမှိတ်ထားသော မျက်ဝန်းများ၏ နောက်တွင် သူမ မြင်နေသည်က ရဲရင့် ဖြစ်လိမ့်မည်။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း ဒါကို ဖြစ်စေချင်သည်။ 

ပါးပြင်ထက်တွင် ယှက်သန်းနေသည့် နီစွေးစွေး သွေးရောင်က ရမ္မက်၏ အရသာ.. ကိုယ့်လင်သား မဟုတ်သည့် ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် စပ်ယှက် ရခြင်းကြောင့် ရှက်ရွံ့ခြင်း စိုးထိတ်ခြင်း တည်းဟူသော ရင်ခုန်စိတ်ကလေး စွက်ထားသည့် ရမ္မက်၏ အရသာ။ တကယ်ပဲ ဟိုချာတိတ်နဲ့ လိုး ခဲ့တုန်းက ဝင့် မျက်နှာလေး ရှက်သွေးနဲ့ ရမ္မက်သွေး ရောနေခဲ့မှာပဲ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ လိုးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်က နောက်ထပ် အရသာ တစ်ခုကို ထပ် အလိုရှိလာပြန်သည်။

“ မောင့်ကို ကြည့်ပါဦး ဝင့်လေးရဲ့..” 

ပွင့်လာသော မျက်ဝန်းလှလှလေးထဲတွင် ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် အရိပ်တစ်ခု ပျော်ဝင်နေတာ မိမိ သိလိုက်သည်။ 

“ ကောင်းလားး.. သူများ လိုးတာ ခံရတာလေ..”

နို့သီးလေးများကို ပွတ်ချေပြီး ခပ်တိုးတိုးမေး၏။ ညည်းသဲ့သဲ့ အသံလေးနှင့် ဝင့် ပြန်ဖြေရှာသည်။

“ ကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. အရမ်းပဲ..”

“ ကြိုက်လား.. ချာတိတ်လေး လီးကို..”

“ အွမ်း.. အရမ်းကြိုက်..”

“ ပြောပြ ကွာ.. အသေးစိတ်.. ဝင့် ဘယ်လိုခံချင်လဲ.. ဘယ်လိုတွေ ခံဖြစ်ခဲ့လဲ..”

“ အွမ်းး..”

“ မောင့်ကိုရော.. ကြည့်စေချင်လား.. ဝင့် သူများနဲ့ အလိုးခံနေတာလေးလေ.. မောင် ဘေးက ထိုင်ကြည့် ချင်တယ်..”

“ အွမ်းး.. ကြည့်စေချင်တယ် မောင်.. သိလား.. အခု မောင့်မိန်းမ တခြားလူနဲ့ လိုး နေတာ..”

“ အွမ်းး.. ပြော ပြ.. မောင့်ကို..”

“ မောင် ပေးတဲ့ ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ပြီးလေ.. ဝင့် သူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာ..”

“ အွမ်းး.. .. ”

“ သူရောက်လာတယ်.. ဝင့်ကို လိုး ဘို့ တဲ့.. အဲ့လို ပြောပြီး သူ ရောက်လာတယ် မောင်..”

“ ဟားးး.. ပြီးတော့ ရော..”

“ ဝင့် ပင်တီကို သူ ဆွဲ ဖြဲ တာ.. သိလား.. ဝင့်တို့ နမ်းကြသေးတယ်..”

“ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုရောလား..”

“ တကိုယ်လုံးပေါ့ မောင်ရယ်.. နို့တွေကိုလည်း ညှစ်လိုက် စို့လိုက်ပေါ့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်ပြော..”

“ ဝင့် သူ့ကို လီး စုပ်ပေးခဲ့သေးတယ်..”

“ ဝိုးးး..”

“ ဟုတ်တယ်မောင်.. ဝင့်ကို လိုးမယ့် သူ့လီးကြီးလေ.. သိလား..”

“ ကောင်းလား လီးကြီး စုပ် ရတာ..”

“ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. သူ့ လီးက တကယ့် သံချောင်းကြီးလိုပဲ.. အကြီးကြီးနဲ့ မာမာ ကြီး..”

“ အားး.. ဝင့်လေးကို အရမ်း လိုး သွားသေးတာပေါ့..”

“ အင်းပေါ့ မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. အဲ့လိုလေ.. ဆောင့် မောင်.. ဆောင့် ပေးပါ.. လိုးပါ မောင်ရဲ့.. နာနာလေး.. အင်းး.. ဟင့်.. ဟုတ် တယ်.. အဲ့လို.. ကျစ်ကျစ်..”

ကြုံခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ပြဇာတ်တစ်ခုလို ပြန်ပြောရင်း နှစ်ဦးသား အာရုံထဲတွင် ပုံရိပ် အသီးသီးကို မြင်ယောင် လာတော့သည်။ ဝင့် စောက်ခေါင်း လေးကလည်း ကိုသန့်စင် လီးကို ဆွဲလိမ် ညှစ်ထားသလိုပင် ထင်ရအောင် တင်းကြပ်လာ၏။ 

ကိုသန့်စင် ဆောင့်ချက်များ ကြမ်းလာသလို ဝင့်လည်း စောက်ဖုတ်ကို ပြဲ ကားနေအောင် ဖြဲလန်ပြီး ခါးကို အစွမ်းကုန် ကော့ ရင်း အလိုးခံနေမိ၏။ လက်များကလည်း နို့အုံနှစ်ဘက်ကို ထူပူရဲတွတ် လာသည်အထိ ဘာသာ ကိုင်ဆုပ်ညှစ်နေမိသည်။ ဝင့် အဘို့ မောင်နှင့် လိုး ခဲ့သမျှ အခုလောက် ကောင်းတာ မရှိ။ ကိုသန့်စင် အဘို့လည်း ထူးခြားပြီး အားတွေ သန်နေလိုက်သည်မှာ ဒီထက်ကောင်းတာပင် ဒီလောက် ကောင်းမည် မထင်။

“ လုပ် လုပ်.. နက်နက်လေး ဆောင့်.. ဆောင့်ပါ နာနာလေး..” 

နှစ်ဦးသား ခရီး ဆုံးခါနီးပြီ။ သုတ်ရည်များ ပေါက် ထွက်တော့မည့် လီးကြီးက မာသထက် မာတောင်လာသလို စောက်ခေါင်းလေး၏ ညှစ်အားကလည်း အမြင့်ဆုံးသို့ အရောက်..။

“ သူ့ လရေတွေ လိုချင်လား ဝင့်.. ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. သူ့ လီးထဲက လရေတွေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်တာ လိုချင်လား..”

“ အင်းး လိုချင်တယ်..”

“ အာ့ဆို ပြောလိုက်လေ.. ပြောလိုက်လေ ဝင့်..”

“ အွမ်းး.. လုပ်ပါ.. အတင်း ဆောင့်ထိုးပီးလေ.. ပန်းထည့်ပေး.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေးထဲလေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်.. တစ်စက်မကျန်..”

“ အွမ့်.. အားး .. အ ..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်..”

ဆီးခုံ နှစ်ခုကို အတင်း ဖိကပ်ပြီး လီး တဆုံးနှင့် အားကုန် ထိုးကျိတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့် နောက်တွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းလေး တစ်ခုလုံး ကိုသန့်စင် လီး မှ ခါတိုင်းထက် ၂ ဆလောက်များသော လရေများ ဒလဟော တိုးဝင်သွားတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေသော်လည်း လီးနှင့် အဖုတ်ကိုတော့ အတင်း ဖိကပ် စိုက်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နှက်သွားသည့် စောက်ခေါင်းလေးကလည်း နှစ်စိမ်ထားသည့် လီးကြီးကို အတင်းဆွဲညှစ်ကာ တချက်ချင်း စုပ် နေဆဲ။

.................................................................................................................................

နှစ်ဦးသား ခေတ္တ ငြိမ်သက်ရင်း ဇိမ်ခံ အပြီးတွင် အာသီသအားလုံး ပြည့်မြောက်သွားခဲ့ပြီ။ ဗလာကျင်းသော ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်ကာ ပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်ကြရင်း..

“ ကောင်းလိုက်တာ ဝင့် ရာ.. မောင့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ ကောင်းတာ အရမ်း..”

“ အွမ်းး.. ဝင့်လည်း ကောင်းတယ် မောင်.. မောင် လိုးတာ ခါတိုင်းထက် ကောင်းတယ် သိလား..”

“ ဟုတ်တယ်.. မောင့်ကိုယ်မောင်လည်း သိတယ်..”

“ ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ကြပ်နေတုန်း မောင့် လီးက..”

“ အွမ်းး.. မောင်တို့ လမ်းစ ရပြီပဲ ဝင့်ရာ.. ရှေ့ဆက် သွားကြည့်ကြရအောင်လား..”

“ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ မောင်..”

“ မောင့်မိန်းမကို လိုးပေးမယ့်သူ ထပ်ရှာမယ်.. မောင့် ရှေ့ လိုးခိုင်းမယ်.. နော် ကွာ ဝင့်..”

“ နောက် နေတာလား..”

“ တကယ်ဆို လက်ခံမှာလား ပြော..”

“ …….”

ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် မိမိ စကားအဆုံးတွင် မယုံနိုင်သလို မျက်လုံးပြူးလေးနှင့် ဆွံ့အ သွားသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ပါးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ရင်း..

“ ဘာ ပြူး ကြည့်တာတုန်း.. တကယ်ကြုံရတော့မယ် ဆိုမှ လန့်သွားတယ်လား..”

“ ရင်ခုန် သွားတာပါနော်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား..” 

“ ခိခိခိ..”

ချိုမြိန်သောအနမ်းများနှင့် ကြည်မြသောရယ်သံတို့က နှစ်ကိုယ်တူ ချစ်ခရီးသစ် အတွက် အဖွင့် တေးသွားများ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

“ ဟိ.. စားသောက်ဆိုင် လာပြီး ယောင်္ကျား လီးတွေ ရွေးရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကိုမထားဘူး.. ခိခိ..”

“ ရှုးးး.. တိုးတိုး လုပ်စမ်းပါ.. မိသွင်မ.. နင်ဟာလေ.. ပြောလိုက်ရင် အတုံးလိုက် အတစ်လိုက်.. တကယ်ပဲ..”

အံကျိတ်သံဖြင့် ပြောလိုက်သည့် ဝင့်စကား ဆုံးတော့ အသွင်က ဇက်ကလေး အသာ ပု ပြီး လျှာထုတ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း သွင့်ကို မျက်စောင်း တစ်ချက် ထိုးရင်း သူမလက်ထဲ ကိုင်ထားသည့် iPad ကို ခပ်မြန်မြန် လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

“ မျက်နှာလောက်ပဲ ကြည့်ပါ ဟ.. လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ.. N S F W..”

“ ဟမ်.. ဘာတုန်း N S F W..”

“ N S F W .. Not safe for work..”

သွင့် အူကြောင်ကြောင် အမေးကို ကြားဖြတ် ဝင် ဖြေပေးလိုက်သူက မဟန်နီ။ ဝင့် နှင့် ကိုသန့်စင် နှစ်ဦး သဘောတူ နွှဲမည့် ပွဲသစ်အတွက် ပါဝင်အားဖြည့်မည့်သူ ရွေးချယ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအများ နားလည်ရန် မလွယ်သည့် လိင်မှုကိစ္စတစ်ခုက ခြေလှမ်း စနှင့်ပြီးကြသော သူမတို့အတွက်တော့ ထူးခြားခက်ခဲဟန်မပေါ်။

ခိုးခိုးခိခိ ရယ်သံလေးများဖြင့် ပုခုံးချင်းတိုက်ကာ ရယ်မောရင်း ချစ်သူရွေးနေပုံက သစ်ရွက်လှုပ်လျှင်ပင် ရယ်တတ်ပါသည် ဆိုသော ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေးများနှင့်ပင် တူနေ သေးတော့သည်။ ကာယကံရှင် ဖြစ်သော ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက်လည်း ရှက်သွေး သွမ်းသော ပန်းနုရောင် မျက်နှာလေးဖြင့် ပျိုမြစ်နုနယ်နေ၏။

“ သေချာကြည့်ရွေး ကောင်မ.. မျက်နှာသွင်ပြင်က မချောရင်တောင် ကြည့်ကောင်းရမယ်.. ခပ်ကြမ်းကြမ်း ချစ်နိုင်မယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုး ဖြစ်ရမယ်.. အဓိက.. ဟီ ဟိ.. လီး ဆိုဒ် ကြီးရမယ်.. ခိခိ.. စကား ဘာညာ ပြောကြည့်ဘို့တော့ မလိုဘူးမှတ်လား မဟန်နီ..”

ကာယကံရှင်ထက်ပင် တက်ကြွဟန်ရှိနေသော သွင့် အမေးကို မဟန်နီက 

“ အွမ်းး..” 

ဟု သံရှည်ပေးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သောက်လက်စ အချိုရည်ကို တစ်ကျိုက် စုပ် လိုက်ပြီးမှ ..

“ Bull တစ်ယောက်အတွက် တကယ်လိုအပ်တဲ့ အရည်ချင်းတွေတော့ အများကြီးပေါ့.. လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းဆောင်ရည် ကောင်းပြီ ဆိုယုံနဲ့တော့ မရဘူး.. ကျန်းမာရေးလည်း ကောင်းရမယ်.. လိုးနေတုန်း သက်လုံ ကောင်းတာကို မဆိုလိုဘူးနော်.. ရောဂါဘယ ကင်းရမယ် ပြောတာ.. ပြီးတော့ စိတ်ဓာတ်ရေးရာ..”

“ ဟုတ်တယ်နော် အမ.. သူ့ပါဆင်နယ်.. ကိုယ့်ပါဆင်နယ်.. စည်းမရှိတဲ့သူဆို သွားပြီ..”

“ အွမ်း.. အမတို့ ဒီအတွက် သီးသန့်လူတွေ ထားထားတာ ဒါကြောင့်ပဲ သွင်ရဲ့.. စိတ်ချရတဲ့သူ မဟုတ်ရင် ဒီစာရင်းထဲ ရောက်မနေပါဘူး.. နောက်ပြီးတော့ ငါ အလကားရတာပဲ ဆိုတဲ့ စိတ်ထားနဲ့ လုပ်တဲ့သူမျိုး မဖြစ်ရဘူး.. အမှန်တော့ သူတို့လည်း ပါဆင်နယ်ဒေတာ လူသိခံရမှာ ကြောက်ကြတဲ့သူတွေပဲ.. ကြေးစားတွေ မဟုတ်ဘူးလေ..”

“ ရဲရင့် ကရော မဟန်နီ..”

“ သူက လူတစ်မျိုး ဝင့်ရဲ့.. အခကြေးငွေနဲ့ အလုပ်လုပ်တာပေမယ့်.. ဟိုကွာ.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ..”

“ ပိုက်ဆံထက် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို တန်ဘိုးထားတဲ့သူ..”

“ အမယ်.. မိသွင်မ.. သိရပြန်ပြီ..”

“ အွမ်း.. သိ ဆို သူလည်း ရဲရင့်နဲ့ ရင်းနှီးခဲ့တာကိုး ဝင့် ရဲ့..”

“ ဟီးး.. ခိခိ.. ဒါနဲ့ နင့် ဒုတိယ ဘဲကြီးကရော ဘယ်လို လူတုန်း မိဝင့်.. ဘော်ဒီ အမိုက်စားကြီးနဲ့လေ..”

“ ဟိ.. သူက အထူးပုဂ္ဂိုလ်.. ဟုတ်တယ်နော် အမ..”

“ အွမ်း.. အဟင်းဟင်း..”

“ အမယ်.. ဘာတွေတုန်း နှစ်ယောက်သား တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပါနော်..”

“ သိချင်လား ကိုသီဟ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ..”

“ နေမလားဟဲ့ ကောင်မစုတ်.. ရစ်ကို ရှည်..”

“ မဟန်နီ့ ယောင်္ကျားလေ..”

“ ငင်..”

“ ခိ ခိခိ..” 

“ အဟင်းဟင်း.. ခစ်ခစ်”

“ အယ်တော့်.. တကယ်.. တကယ်ကြီးလား အမရယ်..”

“ တကယ်ပေါ့ သွင်ရဲ့.. အကြောင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ ညီမကို မပြောဖြစ်သေးတာပါ..”

“ အယ်.. အံ့ရော.. ဟီးး.. သွင် သိချင်တာတွေ မေးရင် စိတ်ဆိုးမှာလားဟင် အမ..”

“ ဆိုးပါဘူးကွယ်.. တကယ်က အမ ခုလို ဖန်တစီ သမားတွေအတွက် ပွဲတွေ စီစဉ်.. ဝန်ဆောင်မှုတွေ ပေးနဲ့ လုပ်ဖြစ်လာတာ သူ့ကြောင့်ဆို မမှားဘူး..”

“ ဟိုလေ.. အမ ကိုယ်တိုင်ရော.. အဲ့လိုမျိုးပေါ့.. ဟိုဒင်း.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့..”

“ Swing လုပ်ဖူးလားလို့ မေးချင်တာလား.. ဒါမှ မဟုတ် အမကရော Hot wife ပဲလားလို့ မေးချင် တာလား..”

“ ဟီးး.. နှစ်ခုလုံးပဲ.. အမ ပြောပြလို့ ဖြစ်တယ် ဆိုမှပါ..”

“ အမက Cuckqueen.. Swing တစ်ခါလုပ်ဖူးတယ်.. မကြိုက်ဘူး.. Hot wife ဖြစ်ဘို့ဆို ပိုဝေးတာပေါ့..”

“ Cuck queen.. ဟုတ်လားဟင် အမ..”

“ ကိုသန့်စင်လို လူမျိုးလေ.. မိန်းမနဲ့ယောင်္ကျားပဲ ကွာတယ်..”

“ ထူးဆန်းတယ်နော် အိုက်စိတ်က.. ကိုယ်လုပ်ရလို့ သာယာတာ သဘာဝကျသေးတယ်.. ခုက ကိုယ့်ဟိုဒင်းက သူများကို လုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး သာယာတယ်ဆိုတော့.. အဟီး.. စိတ်ဆိုးနဲ့နော် အမ.. သွင့် အကျင့်က နဲနဲ ဒဲ့ပြောတတ်လို့..”

“ မဆိုးပါဘူး ညီမရဲ့.. ဒါ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝပေမယ့် လူတိုင်း လက်ခံတဲ့ သဘာ၀ မဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ အမတို့လည်း သိတယ်လေ.. သိလို့သာ ကိုယ်နဲ့ ဝါသနာတူတဲ့သူတွေချင်း စုမိတာပေါ့..”

“ အွမ်းနော်.. ဒါကြောင့်လည်း ခု အမတို့လို လှို့ဝှက် အဖွဲ့လေး ဖြစ်လာတာနေမယ်..”

“ ဟုတ်တယ် သွင်.. အမတို့ အသိုင်းဝိုင်းက အများနဲ့မတူတဲ့သူတွေ စုစည်းထားတာပေမယ့် အားလုံးက ဂုဏ်သရေရှိ အသိုင်းအဝိုင်းက လူတွေပါ.. ဒီ ဖန်တစီမျိုးက တကယ်နားမလည်ဘဲ လက်တည့် စမ်းရင်လည်း ပြသနာလေ..”

“ ကိုသီဟကြီး တခြားမိန်းမနဲ့ နေ နေတာ အမ ထိုင်ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ့..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့်နဲ့တုန်းကလည်း သူတို့နားမှာ အမ ရှိနေတာပဲဟာ..”

“ နဲနဲလေးတောင် မနာလိုအူတို မဖြစ်မိဘူးလား..”

“ နိုးပါ..”

“ အဆန်း နော်..”

“ မနာလိုရအောင် ကိုယ့်ယောင်္ကျား ပါ သွားတာမှ မဟုတ်ဘဲ သွင်ရဲ့….”

“ ဟီးး..”

“ တကယ်.. သူ သာယာနေတာ မြင်ရတာကိုက အရသာ.. နောက်ပြီး သူ့ စွမ်းဆောင်ရည်က မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ပြီးပြည့်စုံစေတာ.. အဲ့ဒါ မြင်နေရတာကိုက အမအတွက် အရသာ.. တစ်ရက်တော့ ငါ့ညီမတွေကို ပြောပြပါဦးမယ်.. အမနဲ့ ကိုသီဟရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး အစအဆုံး.. အသေးစိတ်ပေါ့..”

“ ဟုတ်.. အရမ်း စိတ်ဝင်စားတယ် အမ.. သွင် နောက်နေတာ ဟုတ်ဘူးနော် သိလား.. အထူးသဖြင့် မြင်နေရတာကိုက အရသာ ဆိုတာ.. အဲ့ဒါက သွင့်တွက် ထူးဆန်းနေလို့လေ.. ကိုသန့်စင်လည်း အဲ့လို နေမှာပေါ့နော်..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ပီတိဖြစ်လေ.. တဘက်လူက သူ့ထက်ပို စွမ်းမယ်.. ဝင့်ကလည်း ဒီလူနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိ သာယာပစ်လိုက်.. ဒီအတွက် သူ့ဘက်က ထိုင်ကြည့်နေရင်းကကို ပြီးပြည့်စုံတာ..”

“ ဝင်နွှဲချင်တာမျိုးရော ဖြစ်မလာဘူးလား အမ..”

“ တချို့လည်း ရှိကြတယ်.. Bull နဲ့ ပြီးသွားတဲ့နောက်မှာ ဝင်ပါတာမျိုး.. တချို့လည်း တူတူ တပြိုင်တည်း ဝင်ပါတာ.. ဒါမယ့် ရှားပါတယ်.. ကပ်ကိုး အစစ်က ထိုင်ကြည့်ရတဲ့ အရသာကိုပဲ ကြိုက်တာ.. တချို့လည်း ကြည့်ရင်း မာစတာ ဘိတ်တာပေါ့.. မိန်းမ မလွတ်လပ်မှာစိုးလို့ ကင်မရာက တဆင့်ကြည့်တာတွေ.. ချောင်းကြည့်တာတွေလည်း ရှိတတ်တယ်.. ဒါမယ့် တကယ်တမ်း သူတို့ ဆန္ဒကို ပြောပါဆိုရင် တခန်းတည်း အတူရှိနေပြီး ထိုင်ကြည့်ချင်တာ.. ကိုယ့်မိန်းမ ဟိုဟာထဲ ဟိုလူ့ ပစ္စည်း ဘယ်လို ဝင်ထွက်တယ် ဆိုတာကနေ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာထိ အသေးစိတ်ကွာ.. သူတို့ ခံစားချက်ယူတာ အဲ့လို.. အမ ဆိုလည်း အဲ့ချိန်မှာ ကိုသီဟကို မြင်ရတာ ကိုယ်နဲ့ လုပ်နေတာထက်ကိုပဲ ပို handsome ဖြစ်တယ်လို့ ခံစားမိတယ်.. ကြည့်လေ ချစ်လာလေပဲ သူ့ကို..”

“ ဒါဆို မောင် ပြောတာ အမှန်ပေါ့နော် အမ.. ဝင့်ကို ပို ချစ်လာတယ် ဆိုတာ..”

“ သေချာတာပေါ့ ဝင့်ရယ်.. အမ ပြောပါ့ရော.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ကြည်နူးလေပါ လို့..”

“ လိုက်လည်းလိုက်တဲ့ လင်မယား..”

“ အွမ်းး.. တကယ်လည်း ဒီဝါသနာမျိုးက စုံတွဲတိုင်း မရှိဘူး.. ရှိပြန်ရင်လည်း လင်ကသော်လည်းကောင်း မယားကသော်လည်းကောင်း တစ်ဘက်သတ် ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်ဘူး.. ခု ဝင့်တို့ အတွဲက သွင် ပြောသလိုပဲ.. လိုက်ဘက်ညီတဲ့ လင်မယား အစစ်..”

“ ဒါဆိုရင်တော့ အားမနာတော့ဘူး.. ခိခိ..”

“ ဘာကိုတုန်း..”

“ မောင့်ရှေ့မှာ တခြားလူနဲ့ ဖာ့ခ် ဘို့လေ.. ဟီဟိ..”

“ မသာမ.. ရွချက်က တကယ်..”

“ ခိခိ.. ဝင့် ရွ လေ ကိုသန့်စင် ပျော်လေပေါ့ သွင်ရဲ့.. အဲ့နေ့ကျ စိတ်ကို ထိန်းထားမနေနဲ့.. ရွေးလိုက်တဲ့ လူ အတွက်လည်း စိတ်မပူနဲ့.. ကျန်းမာရေး လှုမှုရေး ဘာ အရှုပ်အရှင်းမှ မရှိစေရဘူး အမ တာဝန်ယူတယ်..”

သုံးယောက်သား သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက်များဆီ လက်လှမ်းလိုက်ကြသည်။ ကိုလာ အချိုရည်၏ စူးရှရှ အရသာက ဝင့် လည်ချောင်းတလျှောက် စီးဆင်းသွား၏။မိန်းမသားတို့ အတွင်းစိတ်ကို မြစ်တစ်စင်းနှင့် ပမာ ပြုကြသည်။ မိန်းမ ဟူသည် အကွေ့အကောက် များစွာ မာယာ ပဉ္စလက်တို့နှင့် အသိခက်သော မြစ်တစ်စင်း။ 

တကယ်လည်း ဝင့် တစ်ယောက် ကိုသန့်စင်ကို ကွေ့ကာ ပတ်ကာ လှည့်စားခဲ့မိသည် မဟုတ်ပါလား။ သည်တစ်ကြိမ် တော့ဖြင့် မောင့် အတွက် ဖြစ်စေလိုပါသည်။ ဝင့်ထည်ဝါ၏ ရမ္မက် စီးချက်တို့သည် မောင့် အလိုကျ ဖြစ်စေမည့် ပဉ္စလက်.. မောင်နှင့်အတူ ခံစားမည့် ပဉ္စလက်.. မောင့် အတွက် အသုံးတော်ခံမည့် ပဉ္စလက်..။ iPad ထဲမှ ပုံများအနက် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရွေးချယ် လိုက်ပြီး မဟန်နီအား ပြောလိုက်သည်။

“ ဒီ တစ်ယောက် နော် အမ.. နက်ဖြန်ည.. (….) ဟိုတယ်..”

မဟန်နီက ဝင့် အေးစက်နေသော ဝင့် လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ ပခုံးတစ်ဘက်ကို လာတိုက်ရင်း ပြောင်စပ်စပ် လုပ်ပြနေသည့် သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင်ကို ဇက်ကလေး ပု ပြလိုက်သည်။ 

မကြာမီ တွေ့ရတော့မည့် တတိယမြောက် အတွေ့ကြုံသစ်၏ လှုံ့ဆော်မှုက ဝင့် အသွေးအသားများကို ရိသဲ့သဲ့ ကလိချေပြီ။ လန်းဆန်း နုသစ်သော ရင်ခုန်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ကိုယ်တွင်း တစ်နေရာက ရှိန်းမြ စွတ်စိုစွာ ငွေ့ရည် ဖွဲ့လျက်..။ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် (….) ဟိုတယ် မှန်ပြတင်းကြီးတွင်ရပ်ရင်း ညရှုခင်းကို ခံစားနေမိသည်။ ရောင်စုံမီးတို့၏ အဆင်အသွေးက ညဦး ကောင်းကင်ကို ခရမ်းသွေးရောင် သန်းနေစေ၏။

တည်ငြိမ် ရင့်ကျက်သော မိန်းမသား တစ်ဦး၏ စူးလက် တောက်ပသော အလှမှာ ရန်ကုန်ည၏ ထည်ဝါသော ရှုခင်းနှင့် အပြိုင် ဖြစ်လို့နေသည်။ လင်တော်မောင် ကိုသန့်စင်ကတော့ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီး၏ ထောင့် တစ်နေရာ၌ ဗွီဒီယို ကင်မရာ တစ်လုံးကို သုံးချောင်းထောက် တစ်ခုတွင် အကျအန တပ်ဆင်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေ၏။

ဒီညအဘို့ မိမိတို့ လင်မယားနှင့် ဆန်းသစ်သော ချစ်ခရီးကို အတူ သွားမည့်သူက မင်းထိုက်။ ဘွဲ့ရပြီးကာစ လူငယ်လေး မင်းထိုက်က ဝင့်ထက် ဆယ်နှစ်ခန့် ငယ်သည်။ အရပ် ၆ ပေနီးပါးနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားကလည်း ဝင့် စိတ်ကြိုက် ကြွက်သားအပြိုင်းပြိုင်းနှင့်။ လိင်ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး သူ့စိတ် သူ့ရာဇဝင်ကို စပ်စုကြည့်တော့ လူပင်ငယ်သော်ငြား သဘာက မငယ်သူ။ အထူးသဖြင့် သူ့အကြိုက်က ဝင့် တို့လို သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးများ။ 

တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှပြီးသား မမကြီးတွေနဲ့ ချစ်ရတာမှ အရသာရှိတယ် ထင်သူ။ ဂျစ်ကန်ကန် မျက်နှာပေး ကလည်း ရဲရင့်ထက် နှစ်ဆလောက် သာသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူရှေ့တွင် ကောင်ချောလေးက ဝင့်ကို ဘယ်လိုများ တပ်မက်ဖွယ် အမှတ်တရတွေ ပေးဦးမလဲ။ ဝင့် ရင်တွေ ခုန်လွန်းလှသည်။ အထူးသဖြင့် မောင့် ရှေ့တွင် မိမိ ဖန်တီးပြရမည့် ချစ်ခြင်း၏ ပဉ္စလက်တွေ.. … ။

“ အဆင်သင့်ပဲလား ဆရာကြီး..”

ခေါင်းလေး စောင်းငဲ့ကာ ပြုံးရင်း ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော အသံကြီးနှင့် 

“ အွမ်.. အင်း.. ထင်တာပဲ.. အဟီး..” ။

ဝင့်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဖျား စိုက်ကြည့်ရင်း စကား ဆက်သည်။

“ ငါ့မိန်းမပုံစံက တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ..”

ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ ဝင့် မျက်နှာလေးတွင် ပန်းနုရောင် ရှက်သွေးများ ဖြာဝေသွားသည်။ နုမြစ် သစ်လွင်စွာ ပြုံးရင်း မှန်ပြတင်း ကန့်လန့်ကာစကို ဆွဲပိတ်လိုက်၏။ မောင့် မျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ အနားသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဖက်ရှင်မယ် တစ်ဦးလို လျှောက်လှမ်းလာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းလေးများက စတိုင်ကျ လှပ ပြီး ဆွဲဆောင်မှု အပြည့် ပါနေသည်။

ကိုသန့်စင် မျက်နှာကြီးလည်း ပီတိပြုံး အပြည့်နှင့် ဝင်းလက် နေလိုက်သည်မှာ တိမ်ကင်းစင်သော လပြည့်ဝန်းပမာ.. ။နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်၏။ ဖြူသွယ်သော ဝင့် လက်ချောင်းလေးများ ကိုသန့်စင် ရင်အုပ်ပေါ် ရောက်လာသည်။ ရှပ်အကျီ ကြယ်သီးလေးများကို လက်ချောင်းထိပ်နှင့် တို့ထိ ကစားရင်း.. 

“ ဆိုစမ်းပါဦး.. မောင့် မိန်းမက ဘယ်အပိုင်းမှာ ဆရာမကြီး တာ တုန်း..” ။

ဝင့် အမေးကို ကိုသန့်စင် မဖြေ။ ဝင့်ကပဲ သူ့ ရင်အုပ်နှင့် လည်တိုင်အခြေကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း မထိတထိ မျက်နှာပေးဖြင့် ဆက်ပြောသည်။

“ သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့ လိုး ရဲတဲ့နေရာမှာ ဆရာမကြီးလား.. ခိ.. ဟုတ်လား မောင်..”

“ ကျစ်.. ဝင့် ကွာ..” 

ကိုသန့်စင် အပြုံးကြီးက အီလည်လည်။ သို့သော်လည်း ငယ်ပါက တင်း တက်လာတာ ဖျဉ်းကနဲ စိမ့်ကနဲ။

“ ခိခိခိ.. မကြောက်ပါနဲ့ မောင်ကလည်း.. ခဏနေရင် ဝင့်က မောင့်ထက် အများကြီး ငယ်တဲ့ ချာတိတ်လေးနဲ့ လိုးတော့မှာ..”

“ ရှီးး.. အင်း..”

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးနှင့် မိမိကို ကလိ နေသည့် ဝင့် အမူအရာကြောင့်လား.. ဘောင်းဘီ ဂွကြားကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူမ လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများကြောင့်လား.. ကိုသန့်စင် သွေးသားထဲမှ ရာဂမီးတွေ တောက်လာသည်။ ဝင့်ပါးပြင်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း..

“ တကယ်က မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရ.. သိလား..”

“ မြင်ချင်လှပြီ ပေါ့လေ.. ပူပါနဲ့ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်ဆို ပွဲက လှ ပြီ.. အားကောင်း မောင်းသန် ချာတိတ်လေးက ဝင့်ကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး.. သူ့ လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဝင့် အဖုတ်ထဲ တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေမှာ.. ဝင့်လည်း ကော့လန်နေမှာပဲ.. မောင်က အဲ့ချိန် ဟိုးဒေါင့်လေးမှာထိုင်ပြီး အသဲအသန် ဂွင်းထု… …”

စကားဆုံးတော့ နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ပြီး မျက်စ ပစ်ပြသည်။ ဘယ်လိုလဲ ဆရာကြီး ဟူသည့် သဘော။ ကိုသန့်စင် အာခေါင်တွေ ခြောက်လာ၏။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကလိတိတိ အမူအရာများက မိမိအတွက် ပြီးပြည့်စုံသော စွဲဆောင်ခြင်းကို ပေးနေသည်။ ဘောင်းဘီ အောက်မှ ညီတော်မောင်လည်း မွန်းကြပ် ပူလောင်လှပြီ။

“ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရာ..” 

စကားအဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား တိတ်ဆိတ်သွား၏။ ဝင့် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းများကို ဖွဖွ ငုံ လိုက်သည်။ ရမ္မက်၏ လှိုင်းကြပ်ခွပ်လေးများ တလွင့်လွင့် မြူးလာ၏။ နူးညံ့သော အနမ်းတို့ တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာသည်။ စိုစွတ်အိထွေးနေသည့် နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့၏ ချိုမြိန်ခြင်းက ယခင်နှင့် မတူ။

ခဏ ကြာတော့ ဝင့်က အရင် လူခြင်း ခွာလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် ချစ်ဇနီးကို နမ်းလို့ မဝသေး။ ဒုတိယမြောက် အနမ်းခရီး စတင်ရန် ပြင်စဉ် ဝင့် လက်ညှိုး လှလှလေးက ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းဆီ ဖိကပ်လိုက်၏။ ရင်အုံတစ်ဘက်ကို လက်ကလေးနှင့် တွန်းကာဆီးရင်း 

“ ရတော့ဘူး မောင်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် တကိုယ်လုံးက တခြားလူအတွက် ဖြစ်သွားပြီ.. မောင် ဒီထက်ပို ထိလို့ ရတော့ဘူး..” 

ရယ်သွေးသွမ်းရင်း ပြောသည့်စကားက ကိုသန့်စင် ရင်ကို ဖျပ်ကနဲ လှုပ်ခတ်စေပြန်သည်။ ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ လင်သားအပေါ် သူကချည့် ဦးဆောင်နေ၏။ ကိုသန့်စင်လည်း သဘောတွေ အကျကြီးကျကာ ပြုံးပြီးရင်း ပြုံးလို့နေတော့သည်။ ဘောင်းဘီ အောက်က ညီတော်မောင်ကတော့ ချော်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နေသည့် မီးတောင် တစ်ခုလို ပေါက်ကွဲရန် အသင့်။

ဝင့်က အနားရှိ မှန်တင်ခုံလေး ရှိရာဆီ လျှောက်သွားပြန်သည်။ မှန်တင်ခုံရှေ့ ထိုင်ကာ လက်ကိုင်အိတ် ထဲမှ အလှပြင် ပစ္စည်း အနည်းငယ်ကို ထုတ်လိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းနီ ပြန်ဆိုးသည်။ လှပြီးသား မျက်ဝန်း တစ်ဝိုက်ကို ဆေးရောင် တင်သည်။ ဆံပင်တို့ကို သပ်ရပ်အောင် ပြန် ဖြီးသည်။ ရှိရင်းစွဲ အလှကို စိတ်ကြိုက် ခြယ်မှုန်းပြီးမှ ကိုသန့်စင်ဘက် လှည့်ကြည့်ကာ.

“ ဒါတွေက မောင်နဲ့ ဆိုင်ဘူးနော်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် အလှကို ခံစားမယ့်သူက တခြား တစ်ယောက်..” ။

စကားဆုံးတော့ ထ ရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်ရှည်၏ နောက်ကျောဇစ်ကို အသာ ဆွဲချလိုက်သည်။ ပိုးသားပျော့ပျော့လေးနှင့် ချုပ်ထားသည့် ဂါဝန်လေး ဝင့် ခြေရင်းမှာ ပုံကျသွားပြီ။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကို မျက်တောင်မခတ် ငေးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်ထဲက ရေရွတ်မိ၏။ 

“ အော်.. ငါ့ မိန်းမ ငါ့ရှေ့မှာ သူများ အလိုးခံဘို့ အမှန်အကန် ပြင်ဆင်နေပြီပဲ..”

ဘရာနှင့် ပင်တီလေးသာ ကျန်သည့် ဝင့် အလှက တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ပြီး အရိုင်းဆန်နေသည်။ ကုတင်ရှိရာဆီ တစ်လှမ်းခြင်းလှမ်းသွားပြီး အသာ လှဲချလိုက်၏။ ကိုသန့်စင်လည်း ကုတင်ပေါ် လိုက်လာသည်။ ပက်လက်ကလေး လှဲနေသည့် ဇနီးဖြစ်သူကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလိုက်ပြီး..

“ အဆင်သင့်ပဲ ဆိုပါတော့လေ..” ။

ပြုံးပြီး မေးလိုက်သည့် သူ့စကားကို ဝင့်က နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းထားရင်း “ အင်း..” ဟု အသံထွက်ရုံ အမူအရာလေးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။ နှစ်ဦးသား အကြည့်ခြင်း အားပြိုင်မိကြပြန်၏။ စကားတစ်စုံတစ်ရာ မဆိုမိတော့ပဲ ပြိုင်တူ ပြုံးမိကြသည်။ 

“ တွိုင်းလက် ခဏ ဝင်ဦးမယ်..”

ပြောရင်း ဝင့် ထ သွား၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ချိန် ရင်ခုန်စွာ ကြားလိုက်ရသည်က အခန်း၀ ဆီမှ တံခါးခေါက်သံ.. ။ထ သွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်၏။ အရပ်မြင့်မြင့် ဗလကောင်းကောင်းနှင့် လူငယ်တစ်ဦး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူကား မင်းထိုက်။

“ မင်းထိုက်.. ဟုတ်တယ်နော် ညီ..” 

ကိုသန့်စင်က ဦးစွာ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ ချာတိတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း.. 

“ အကိုက ကိုသန့်စင် ဟုတ်..” 

နှစ်ဦးသားလက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား နေသော်လည်း အတွေ့ကြုံ များခဲ့ပြီးပုံ ရသည့် မင်းထိုက်ကတော့ ခပ်အေးအေးပင်။

“ သောက်ဦး ညီလေး..”

ရှန်ပိန်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီး ကမ်းပေးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ ကျေးဇူးပဲ အကို..” 

ချာတိတ်က ရှန်ပိန်ခွက်ကို လှမ်းယူပြီး တစ်ကျိုက် ငုံလိုက်၏။ ပြီးမှ စကား ဆက်သည်။ 

“ အကိုတို့ လင်မယား အကြောင်း မဟန်နီ ဆီက အတန်အသင့် သိရပြီးပါပြီ.. ပုံထဲ မြင်ဖူးသလောက် မှန်းကြည့်တာတော့ အကို့ အမျိုးသမီးက တကယ့် Hotwife ပဲ..” 

စကား ခေတ္တရပ်သွားချိန် နှစ်ဦးသား ခပ်တိုးတိုး ရယ်မိကြ၏။

“ ကျနော့်ကို တစ်ခုခု ပြောချင်သေးလား.. Special requests သဘောပေါ့.. လုပ်ပေးစေချင်တာ တစ်ခုခု..” 

မေးလိုက်သော မေးခွန်းနှင့် သူ့ အမူအရာက ကြိုတင်စိတ်ကူး မထားမိသူ ကိုသန့်စင် အတွက် အလုပ်သဘော ဆန်နေ၏။ ရုတ်တရက် ဘာ ပြောရမှန်း မသိ။ စက္ကန့် အနည်းငယ် စဉ်းစားပြီးမှ ပြောဖြစ်လိုက်သည်။

“ အထွေအထူးတော့ မရှိပါဘူး ညီ.. တစ်ခုပဲ.. ဝင့်ကို ရာခိုင်နှုန်းပြည့် သာယာမှု ရစေချင်တယ်.. အဲ့ဒါ အဓိကပေါ့ကွာ.. နောက်တစ်ချက်က.. ဖြစ်နိုင်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. မင်း သူ့ကို လိုး ရင်.. သူဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီကို ဆွဲ ဖြဲ ပစ်ပေး..”

“ OK, consider it done..” ပြန်ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာက ပိုင်နိုင်သေချာလွန်းသည်။

ထိုစဉ် ဝင့်လည်း တွိုင်းလက် ထဲမှ မှန်ချပ်ကြီး ရှေ့တွင် ရပ်ကာ မိမိကိုယ်ကို အပြီးသတ် စစ်ဆေးနေသည်။ ဇာပွင့်လှလှလေးတွေဖြင့် ချုပ်ထားသည့် အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဝမ်းဆက်လေးက ဝင့် ကိုယ်လုံးအလှကို sexy model တစ်ဦးလို ဖြစ်နေအောင် ပံ့ပိုးပေးနေ၏။ တင်းရင်း မို့မောက်သော တင်စိုင်တို့က စွင့်စွင့်ကားကား။ လုံးကျစ် ညီညာနေသည့် ရင်သားနှစ်ဘက်ကလည်း သားသည်မိခင်တစ်ဦးလို့ မထင်ရအောင်ပင် လှပနေဆဲ။ 

သေးကျဉ်သော ခါး၊ ပြည့်ဖြိုးသည့် ပေါင်တံ၊ ညီညာလှပသည့် ခြေသလုံးသား နှစ်ဘက်နှင့် အပြစ်ဆိုဖွယ်မရှိသော အလှ။ မှန်ကြီးရှေ့တွင် ကိုယ်ကိုယ် စိတ်ကြိုက် လှည့်ပတ်ရှုစားရင်း ပီတိဖြာနေမိသည်။ ပုရိသတိုင်း မက်လောက်သော ပြီးပြည့်စုံသည့် အလှမျိုး မိမိမှာ ရှိနေသည်ပဲ။

သည်လိုနှင့် Bathroom ထဲမှ ထွက်လိုက်၏။ အပြင်ရှိ မြင်ကွင်းကြောင့် ဝင့် ပါးပြင်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ အာခေါင်တွေ ရုတ်ချဉ်း ခြောက်ကပ်ကပ် ဖြစ်လာသည်။ သူ ရောက်နေပြီပဲ။

မင်းထိုက်၏ မျက်ဝန်း စူးစူးများတွင် မင်သက် ငေးငိုင်သွားသော အရိပ်လေး တစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိ၏။ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး ခေါင်းလေး မသိမသာ မော့ကာ လျှောက်လာသည့် ဝင့် ပုံစံက တည်ငြိမ်ခြင်း၊ ရဲရင့်ခြင်းနှင့် ရင်ခုန် လှုပ်ရှားခြင်းတို့ ဆတူ ရောယှက်လျက်။

မိမိအား ငေးစိုက်ကြည့်နေသည့် အမျိုးသားနှစ်ဦး၏ မျက်ဝန်းများကို ဘာသာပြန်ကြည့်မိသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူက ဇနီးသည်၏ ထည်ဝါသော အလှအတွက် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားနေ၏။ ဟိုချာတိတ်က အပျိုရှုံးသည့် အလှပိုင်ရှင် မမကြီးကို ရင်သပ်ရှုမောနေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးထံ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းများက တည်ငြိမ် ပိုင်နိုင်လွန်းလှသည်။ 

“ Wow.. အမက ပုံထဲကထက် အများကြီး ပိုမိုက်တာပဲ..” 

ပခုံးနှစ်ဘက်ကို ဟန်ပါပါ တွန့်ရင်း ပြောလိုက်သည့် သူ့ စကားကြောင့် ဝင့် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်သွားသည်။ အရွယ်သုံးပါး မိန်းမသားအားလုံး မိမိကို လှတယ်ပြောလျင် ကျေနပ်ကြသည်သာလေ။ 

ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း အလှူ့ရှင်ပီပီ မိန့်မိန့်ကြီး ပြုံးလျက်။ မိမိ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အလှအပကို သူစိမ်းအမျိုးသား တစ်ယောက်ရှေ့တွင် ကြွားပြရတာ ရင်ခုန်စရာ။ ခဏ နေရင် သည်ထက် ရင်ခုန်စရာ ကောင်းတော့မည်။ကောင်လေး ကိုယ်နေဟန်က ဝင့် စိတ်ကြိုက်။ အားကစားသမားတစ်ဦးလို တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးနှင့် အရပ်အမောင်း ကလည်း ကောင်းလှသူမို့ အပြစ်ဆိုဖွယ် မရှိ။ 

အနားရောက်သွားတော့ ဝင့်ထံ လက်ကမ်း ပေးသည်။ ဝင့်လည်း တည်ငြိမ်စွာပင် လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ မိမိလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူ့ လက်ချောင်း များက မြဲမြံလှသည်။ ဝင့် ကိုယ်အနှံ့ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်တော့မည့် လက်များ။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလေး တစ်ယောက်၏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်ခြင်းက ဝင့် အတွက် ဒါ တတိယအကြိမ်မြောက်။ 

မကြာမီအချိန်အတွင်း ဒီလက်များက ဝင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ပင်တီနှင့်ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လိမ့်မည်။ ဝင်းမွတ်သော ရင်စိုင်တို့ကို ညှစ်နယ် လိမ့်မည်။ ရမ္မက်တွန်းအားကြောင့် ခေါင်းမော့ထောင်နေသည့် နို့သီးလုံးလေးများကို ချေပေးလိမ့်မည်။ ချစ်သကာရည် တို့ စိုလူးနေသည့် အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်မည်။ အကွဲကြောင်း တလျှောက် မြောင်းတူးရင်း လှိုဏ်ခေါင်း တွင်းမှ ဝတ်ရည်ချိုတို့ကို ထိုးမွှေနှိုက်ယူ သုံးဆောင်မည်။ 

အိုးးး.. ဒါတွေ အားလုံးက မောင့် ရှေ့မှာ.. ဝင့်ရဲ့ ပိုင်ရှင် လင်သား ရှေ့မှာ..။ အတွေးနှင့် မောင့် ကို ခိုးကြည့်မိတော့ မောင်က ပြုံးစိစိ။ 

ဝင့် ရင်ထဲ ရဲသလိုလို.. ရှက်သလိုလို.. မောင့်ကိုပဲ အားနာမိသလိုလို နှင့် ရှိန်းမြမြ ခံစားချက်လေးက ပြောပြရန် ခက်လှသည်။ သေချာတာ တစ်ခုကတော့ မောင် မသိအောင် ခိုး လုပ်ရတုန်းကလို သိမ်ငယ် စိုးရွံ့စိတ် ရှိမနေ။မင်းထိုက်က လက်ထဲမှ ရှန်ပိန်ခွက်ကို ကိုသန့်စင်ထံ လှမ်းပေးလိုက်၏။ ပြီးနောက် ဝင့်နှင့် ရင်ချင်း အပ်လုနီးပါး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။ 

သည်အချိန် သည်အရေး အတွက် နိဒါန်းလည်း ပျိုးရန် မလို၊ စကား အထွေအထူး ဆိုနေရန်လည်း မရှိ။ ဝင့်က မောင့်ရှေ့တွင် သူများလိုးတာ ခံဘို့ စောင့်နေသည်။ မင်းထိုက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို သူ့ ခင်ပွန်းရှေ့တွင် လိုး ရန် လာခဲ့သည်။ အချစ်နှင့် ဘာမှ မဆိုင်သည့် သည်ပွဲအတွက် တစ်ခုတည်းသော လိုအပ်ချက်က စိတ်ရှင်းရှင်းနှင့် ဆက်ဆံကြဘို့ တစ်ခုတည်း။

မင်းထိုက်က ဖြူသွယ်သော ဝင့်လက်ကလေးကို ဆွဲကိုင်ကာ သူ့ ရင်အုပ်ပေါ် တင်ပေး လိုက်သည်။ ဝင့်လည်း ကမောက်ကမ ဖြစ်လုလု ရင်ခုန်သံတို့ကို အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းရင်း သူ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ဖွဖွ ပွတ်သပ် နေလိုက်သည်။ ရဲတင်းပိုင်နိုင်သော မျက်နှာပေးနှင့် သန်စွမ်း တောင့်တင်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်က ဝင့် ကာမစိတ်တွေကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နှိုးဆော်လို့နေသည်။ 

မာကျော ကျစ်လစ် နေသည့် ကြွက်သားများကို သုံးသပ်ရင်း အဖုတ်လေး အတွင်းမှလည်း အချစ်ရည်တွေ စီးကျလာပြီ။တီရှပ် အကျီကို အသာ ဆွဲမ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ဗလတောင့်တောင့် လူငယ်လေး၏ ညိုလွင်သော ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး စွဲမက်ဖွယ် ပေါ်လာသည်။ 

ဝင့် တစ်ယောက် ထူပူလာသော နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျှာနှင့် တစ်ချက် သပ် မိသည်။ သည် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် အပြိုင်းပြိုင်းသော ကြွက်သားစိုင်များကို နမ်းစုပ်လိုက်ချင်သည်။ လျှာဖျားလေးနှင့် ဖွဖွ သပ်ပြီး စုပ်လိုက် လျှက်လိုက်နှင့် မထိတထိ ဆော့ကစားချင်လာသည်။

“ မောင့်.. နေရာ ယူတော့လေ.. ဝင့် သူနဲ့ …” 

ပြုံး ကြည့်နေသော မောင့်ကို ပြောလိုက်သည်။ ဝင့် ပုံစံက ကျင့်သားရနေသော စစ်သူကြီးတစ်ယောက်လိုပင် တည်ငြိမ်ရဲတင်းနေ၏။ 

မောင် ကိုယ်တိုင် သဘောတူညီ ပေးထားသည့် အပြင် အနားမှာ အတူ ရှိနေပေးသည် မဟုတ်ပါလား။ ဒါကိုကပဲ ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ လုံခြုံမှု တစ်ရပ် ဖြစ်နေလား မသိ။ကိုသန့်စင်လည်း အလိုက်သိစွာပင် ဗွီဒီယို ကင်မရာရှိရာ အခန်းထောင့်ဆီ သွားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းမီးကို အလင်း လျှော့ချလိုက်၏။ 

ကင်မရာ ဖွင့်လိုက်ပြီး ဝင့်တို့ အတွဲကို စတင် ရိုက်ကူးတော့သည်။ မိမိ ထိုင်မည့် ဆိုဖာဆက်တီ နဘေးရှိ စားပွဲပေါ်မှ မီးအုပ်ဆောင်းလေးကို ပိတ်လိုက်၏။မှိန်ပြပြ အလင်းရောင် အောက်တွင် ချစ်ရည်လူးမည့် စုံတွဲတစ်တွဲနှင့် ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် တစ်ဦး။ ကိုသန့်စင် နှလုံးသားတို့ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသလို ဘောင်းဘီအောက်မှ ညီတော်မောင်ကလည်း သွေးတဖျဉ်းဖျဉ်း တိုးနေတော့၏။

ဝင့်လက်များက မင်းထိုက် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းသားများပေါ် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်လို့နေသည်။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် ဝင့် မျက်နှာလှလှလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲမော့စေလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်ပါ ကြားနိုင်လောက်သည့် အသံ ဖြင့်.. 

“ ကျနော်ကတော့ ဝင့်လို့ပဲ ခေါ်ချင်တာ.. အမ ခေါ်ရမှာ အားနာရ လောက်အောင် နုပျိုနေလို့..” ။

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် ပြုံးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာ အခေါ်အဝေါ်တွေ ညှိနှိုင်းနေစရာ ဘာလိုလဲ.. အဓိက က အဓိက ပဲလေ။

“ အိုခေ.. အဆင်သင့်ပဲလား ဝင့်.. ကျနော့် အတွက်.. ကျနော် လိုးတာ ခံဘို့အတွက်.. ရယ်ဒီပဲလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့ လိုချင်နေပြီလေ..”

“ အရင်းဆုံး ဝင့် ယောင်္ကျားကို ပြရမယ်.. သူ့မိန်းမက တခြားယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို ဘယ်လို စုပ်ပေးလဲ ဆိုတာ..”

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး ပြုံးမိသည်။ မောင့်ကို ခိုးကြည့်လိုက်မိ၏။ မှောင်ရိပ်ထဲ ရောက်နေသော်လည်း မောင့်မျက်နှာတွင် ရမ္မက်သွေးရောင်တောက်နေမှန်း ဝင့် မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သည်။ မင်းထိုက် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ဝင့် ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဇစ်ကို ဆွဲချ။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်ကျသွားတော့ boxer shorts လေးပဲ ကျန်ခဲ့သည်။ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ပေး လိုက်၏။ 

အရှည်လည်း မနည်းလှသော လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထလာသည်။ ဝင့် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်သွားပြီး နားထင်လေးတွေပင် ထူပူလာ၏။ ဘာမှ နှုးဆွမှုမလုပ်ရသေးဘဲ ငေါက်တောက် ထနေတာ နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူးပဲ။ ခဏနေ ငါ ဆွ လိုက်လို့များ အပြည့်အ၀ တောင်လာရင် ဘယ်လောက်ကြီးတောင် ရှိနေမလဲ။ အတွေးနဲ့တင် ဖြုံသွားမိသည်။ 

“ ဒီ ဆိုဒ်လောက်နဲ့တော့ မင်း တို့ကို အီစိမ့်သွားအောင် မလုပ်နိုင်သေးဘူးနော် ကောင်လေး..”

ပခုံးလေး တွန့်ရင်း သူ့ကို စ လိုက်တော့ ချာတိတ် သဘောကျပြီး ရယ်သည်။ သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိထားသော လူငယ်လေး၊ ဝင့် သူ့ကို နောက်လိုက်မှန်းတော့ သူ ကောင်းကောင်း သိသားပဲ။


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>




မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၃ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

အဝေးပြေးကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်က ပြင်ဦးလွင်၏ အေးမြမြ လေထု။ အသွင်ကတော့ ခရီးဆောင် အိတ်တွေ သယ်ဘို့ သွားပြီ။ဝင့်က အညောင်း တစ်ချက် ဆန့်လိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးမှ ရှုခင်းစိမ်းစိမ်းတို့ကို ငေးလိုက်၏။ ထင်းရှုးရနံ့ သင်းနေသည့် လေထုအေးအေးက ဝင့် စိတ်ကို လန်းဆန်း သွားစေသည်။ မျက်လုံးလေး ခဏမှိတ်ပြီး လေနုအေးတို့ကို ရှိုက်သွင်းလိုက်သည်။ စိတ်ထဲတွင် မိမိအား တစ်စုံတစ်ဦးက ကြည့်နေသလို ခံစားမိလာ၏။ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အာရုံခံစားမိရာ အနောက်ဘက်ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ မိမိကို ငေးနေသည့် ချာတိတ်လေး တစ်ယောက်။ 

ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းငုံ့ မျက်နှာလွဲ ပြီး ထွက်သွားသည်။ သူခိုး လူမိသွားသည့် အပြုအမူ။ ဝင့် သဘောကျ ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ ခေါင်းကို ခါ လိုက်ရင်း တွေးမိသည်။ ငါလည်း ခုတလော ဘာလို့များလဲ နော်.. ကောင်လေးချောချောတွေ ကိုယ့်ကို ခိုးကြည့်တာ မြင်ရင် သဘောကျ နေမိတယ်.. ။ 

တကယ်လည်း ဝင့် တစ်ယောက် ရဲရင့်နှင့် ဆုံပြီးနောက် စိတ်ကပဲ ပျိုလာသလား၊ လူက အရင်ထက် နုပျို တက်ကြွလာမိတာ အမှန်။ခုလည်း ရဲရင့် နှင့် မဟန်နီတို့ စီစဉ်ထားသည့် အထူးပွဲသို့ တက်ရောက်ရန် ပြင်ဦးလွင်သို့ ရူးသွပ်မိုက်မဲစွာ ရောက်လာခဲ့ပြီ။ သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင်လည်း အတူ ပါလာ၏။ အထုတ်အပိုး အားလုံး အပြင်ရောက်တော့ အသွင်က ဝင့်အား လှမ်းအော်သည်။

“ မြင်းလှည်း ငှား ဟယ် ဝင့်.. ငါ စီးဖူးချင်လို့..” 

သူပြောသည့်အတိုင်း မြင်းလှည်းတစ်စီး ငှားပြီး (……) ဟိုတယ် သို့ လိုက်ပို့ရန် ပြောလိုက်သည်။ ပြင်ဦးလွင်သို့ တစ်ခါမျှ မရောက်ဖူးသော်လည်း ကြိုတင် စီစဉ်ထားသော ခရီးမို့ အစစအရာရာ အရံသင့်။ 

လင်တော်မောင်ကိုလည်း မိမိတို့ ဆိုင်မှ ဖောက်သည် မော်ဒယ် တစ်ဦး မင်္ဂလာဆောင်၊ စီးပွားရေးအရ ပတ်သက်နေမည်မို့ မပျက်မကွက် သွားရမည့် ပွဲ ဟု ပြောထားသည်။မိမိတို့ ရောက်ချိန်က မနက်စောစော၊ ကျင်းပမည့် ပွတ်သဘင်ပွဲ က ညဘက်မို့ တနေ့ခင်းစာ အနားယူရန် အနီးဆုံး ဟိုတယ် စုံစမ်းကာ booking လုပ်ထားလိုက်ကြသည်။ ပွဲ အပြီး၊ ရန်ကုန်အပြန် ကားဂိတ်မဆင်းမီ အချိန် အတွက်လည်း အနားယူရန် နေရာ လိုသေးသည် မဟုတ်လား။

ဟိုတယ်ရောက်ပြီး မိမိတို့ အခန်းဆီ ရောက်တော့ အထုတ်များ ပစ်ချကာ အိပ်ယာပေါ် ကျော ဆန့်လိုက်၏။ မျက်နှာကျက်ရှိ အလှမီးဆိုင်းများကို ငေးရင်း မကြာမီ ကြုံရမည့် အတွေ့ကြုံသစ်အတွက် ရင်ခုန် နေမိသည်။ ရွှေရုပ်သွင်က ခြင်းတောင်းထဲ မွှေနှောက်ရင်း ကားပေါ်မှာ စားလာလက်စ အာလူးကြော်ထုတ်ကို ဆွဲထုတ်သည်။ ပြီးတော့ တကြွပ်ကြွပ် ထိုင် ဝါး နေ၏။ 

တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲတွင် အာလူးကြော်ဝါးသံ တကြွပ်ကြွပ်က ဝင့် ကို အာရုံ နောက်စေသလိုပင်။ ကုတင်ပေါ် လှိမ့်လိုက်ရင်း အသွင့်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

“ နင်လည်း စားပဲ စားနိုင်လွန်း မိသွင်ရယ်.. တကယ်ပဲ..”

“ ဘာဖြစ်တုန်းဟဲ့.. ငါ့ဘာငါ စားတာ..”

“ နားညည်းတယ် ဟဲ့.. တကြွပ်ကြွပ်နဲ့..”

“ ဟဟ.. ငါ့ဆီက တကြွပ်ကြွပ်မြည်နေလို့ နင် ဖီးလ် ပျက်တယ်ပေါ့လေ..”

“ စောက်ကောင်မနော်..”

“ မဟုတ်လို့လား..” 

ပြောရင်း အာလူးကြော်ထုတ်ကြီး ကိုင်ပြီး ဝင့်နား လာထိုင်သည်။ ပါးစပ်ကလည်း အဝါး မပျက်။

“ အွမ်းးး.. ပေးစမ်း ငါ့ နည်းနည်း..”

“ အွမ့်.. ပြီးမှပဲ ရေချိုးတော့မယ်.. မောသေးတယ် အခု..”

“ တရေးလောက် အိပ်လိုက်ပေါ့..”

“ ဟီး.. အိပ်ပျော်မယ် မထင်ဘူး ဟ..”

“ နင်လည်း ရင်ခုန်နေတယ်ပေါ့..”

“ နေမလားဟဲ့.. ငါ့တွက်လည်း အသစ်အဆန်းဟာကြီး..”

“ ……….”

“ ……….”

“ ……….”

“ ဝင့်..”

“ အွမ်း.. ပြော..”

“ ငါတို့ ဒီကို ဘာ အတွက် လာကြတာလဲ ဟေ..”

“ အလိုး ခံ ဘို့လေ.. အဟီး..”

“ မသာမ.. ရွ နေတယ်.. ကြည့်စမ်း..”

“ ဟီးဟီး.. နင်ပဲ ငါ့ကို အမြဲပြောနေတာ.. ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်မ ဆို.. ခု ဒဲ့ပြောထာလေ..”

“ ခိခိ.. အင်းပါ.. အမှန်ပြောရရင် အဲ့ကိစ္စ နောက်ပိုင်း နင် အရင်ထက် လန်း လာတယ် သိလား ဝင့်..”

“ ဟီးးး..”

“ ငါ တစ်ခုမေးမယ်နော် ဝင့်.. နင် အမှန်ပြော.. စိတ်လည်း မဆိုးကြေး..”

“ ရဲရင့်ကို စိတ်ကူးယဉ်နေလား မေးမလို့ မဟုတ်လား..”

“ အွမ်း..”

“ လုံးဝပဲ အသွင်.. ငါ မောင့်ကို ချစ်တာ.. သူနဲ့ နေလိုက်ရတာ ကြိုက်ပေမယ့် မောင့်နေရာမှာ အစားထိုးတာ မဟုတ်ဘူးဟ.. ဘာမှ မဆိုင်ဘူး..”

“ ………”

“ နင် ငါ့ကို နားလည်နိုင်ပါ့မလားတော့ မသိဘူး.. ”

“ ………”

“ အနီးစပ်ဆုံး ဥပမာပေါ့.. သူ့အပေါ် ငါ့စိတ်က.. ဘယ်လိုပြောရမလဲ ဆိုတော့..”

“ ………”

“ စိတ်ကြွဆေး သဘောဟာ.. အဲ့လိုမျိုး..”

“ ………”

“ ကိုယ်လည်း အိမ်ထောင်သည် ဆိုပေမယ့် ဒါကို ဘာလို့ ကြိုက်ရတုန်း.. သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့ လုပ်ရတာ ကြောင့်လား.. သူ့ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့်လား.. ငါ ကိုယ်တိုင်လည်း သိပ်တော့ နားမလည်ဘူး.. ဒါမယ့် နင် သိလာမှာပါ..”

“ အွမ်.. သိရအောင် ငါမှ လင်မယူဖူးဘဲ..”

“ ဟုတ်ဘူးလေ.. ငါ ဆိုလိုတာက ကိုယ်နဲ့ တစ်ခါမျှ မသိကျွမ်းဘူးတဲ့ သူစိမ်း တစ်ယောက်.. ဒီအတွက် တွေ့ကြတယ်ဟာ.. တွေ့ပြီး မိနစ်ပိုင်းလေး အတွင်းမှာ ဟိုဟာ လုပ်ကြတယ်.. အဲ့ ခံစားချက်ပေါ့..”

“ ………”

“ အဲ့ဖီလင်က ဘယ်လိုမျိုး ဆိုတာ.. နင် သိလာမယ်လို့.. အဲ့ဒါ ပြောတာ..”

“ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် အကောင်းဆုံး ဆိုပါတော့..”

“ အွမ်း..”

“ ဟီးး.. ကြက်သီး ထ တာ ဟယ်.. နာ ရှပတ် ယား လာပြီ သိလား ဝင့်.. အောက်က စိုစိစိနဲ့.. ဟိ..”

“ ဟုတ်တယ် မိသွင်.. အဲ့တုန်းက ငါ စို လာတာများလေ..”

“ ……….”

“ ပင်တီ မှာ စိမ့် ပြီးကို ရွှဲအိုင် နေတာ..”

“ ……….”

“ သူကလည်း ရိပ်မိတယ်ဟ.. ငါ့ကို သူနဲ့ အရမ်း ဘက်ညီမယ့်သူလို့ ပြောပြီးကို စိတ်ကြိုက် လုပ်တော့တာ..”

“ နင် အဲ့ဒီနေ့က မူဗွီ ပြန်ကြည့်ဖြစ်လား..”

“ အွမ်း.. နေ့တိုင်းနီးပါး ပဲ.. အရင်က အဲ့လောက်ကို မာစတာ မဘိတ် ခဲ့ဖူးတာလေ.. ခုနောက်ပိုင်းတော့ နေ့တိုင်းပဲ..”

“ ကိုသန့်စင်ရော.. ကြည့်ဖြစ်သေးလား..”

“ ဟင့်အင်း.. ဟူးးးး.. ငါ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတာလဲ အဲ့ဒါပဲ အသွင်..”

“ အွမ်.. ဘယ်လို..”

“ အဲ့နေ့က ကိစ္စတွေ ငါ တစ်ယောက်တည်း သိမ်းထားမိတာရယ်.. ခုလို ထွက်ချလာတာရယ်.. တကယ်က မဖြစ်သင့်ဘူးလေ.. ဒါမယ့် ငါ လုပ်မိနေတယ်..”

“ ………….”

“ ခုလောက်ဆို သူက ငါတို့ ဒီလာတာ အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်နေလို့ ဆိုပြီးပဲ သိထားတာ.. သူ့ဘက်က ငါ လုပ်နေသမျှကို ရိုးရိုးပဲ တွေးတယ်.. ငါ.. ငါ က သူ့ကို သစ္စာ ဖောက်မိ နေသလိုပဲ..”

“ အဲ့လိုတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. ငါတို့ ဒီကိုလာတာ sex အတွက် သက်သက်ပဲ.. သစ္စာဖောက်တယ် ပြောရအောင် တခြားပတ်သက်မှု ရှိနေတာမှ မဟုတ်တာ..”

“ ………….”

“ ပြောရင် ဒါက ယောင်္ကျားတွေ အပျော်ရှာသလိုမျိုး ငါတို့လည်း အရောင်းအဝယ် သဘောပဲ မဟုတ်ဘူးလား.. နင့်ယောင်္ကျား ကိုယ်တိုင် နင့်အတွက် အဲ့လို လုပ်ပေးခဲ့တာလေ.. ”

“ တူတော့ မတူဘူးပေါ့.. အဲ့ဒီတုန်းကတော့ သူ သိတာ.. သူ စီစဉ်တာကိုး.. အခုက..”

“ အဲတော့ နင် အခု နောင်တ ရနေတာလား ဝင့်.. ပြန်လှည့်ချင်ရင် ရနေသေးသားနော်..”

“ အဲ့ဒါကိုကပဲ ပြဿနာ..”

“ ဟမ်.. ဖြစ်ရပြန်ပြီ ပြဿနာ.. နားကို မလည်တော့ဘူး..”

“ စိတ်ထဲ အပြစ် မကင်းသလိုကြီး ခံစားနေရတယ်ဟာ.. ဒါပေမယ့် နောက်ပြန်လှည့်ချင်လား ဆိုတော့လည်း မဟုတ် ပြန်ဘူး.. တစ်ခါ ခံစားဖူးတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်း နေတော့.. အခု ပြောရင်းကိုပဲ..”

“ ရှပတ် ယား လာရော လား.. ခိခိ.. မှန်း.. စိုနေလားလို့..”

“ တောက်တောက်ကို ယို နေတာ ဟေ့.. စို ယုံ မကဘူး.. သိပလား..”

“ ခွီးး.. ဒါနဲ့များ.. အိုက်တင်က ခံချင်သေးတယ်.. စောက်ကောင်မ..”

“ အွမ်းးး.. နင် မသိပါဘူး အသွင်ရယ်.. ခံစားချက်က.. ပြော ရ ရင်.. ဘယ်လိုလေးလဲ ဆို တော့..”

“ အောင်မလေးနော်.. ဟွင်းဟွင်းဟွင်း.. အဲ့လိုလား..”

“ အွမ်း..ခိခိခိ..”

“ ခစ်ခစ်..”

လူတစ်ရပ်ကျော် မြင့်သည့် အုတ်တံတိုင်းကြီးတွင် ပန်းကနုတ်များနှင့် ကြေးဘောင် ကွပ်ထားသည့် တံခါးကြီး တပ်ထားသည်။ ဘဲလ် နှိပ်လိုက်သည်နှင့် ပွင့်သွားသော တံခါးကြီး၏ ဟိုမှာဘက်တွင် ခန်းနားထည်ဝါသော ခြံကျယ်ကြီး။ 

“ ဟယ်.. လှ ထာ ဝင့်ရယ်.. ခြံကြီးက.. ကြည့်စမ်းပါဦး..”

ရောင်စုံမီးတိုင်များနှင့် အဆင့်မြင့် ပြင်ဆင် ထားသည့် ခြံဝန်းကြီးထဲကို ဝေ့ကြည့်ရင်း ရွှေရုပ်သွင် ပြောလိုက်မိသည်။ မြစိမ်းရောင် မြက်ခင်း အလယ်တွင် လူသွားလမ်းလေးကို ကျောက်စိမ်းရောင် ကျောက်ပြားများဖြင့် ခင်းထားသည်။ 

ခန်းနားထည်ဝါသော အဆောက်ဦးကြီးက ခြံဝန်းတံခါးနှင့် အတော်လေး လှမ်း ၏။ မီးတိုင်များ၏ အခြေတွင် ရောမခေတ် ဟန်ပန် ကျောက်ရုပ်ထုများ ရှိနေသည်။ အဝတ်အစား မပါသည့် ရုပ်ထုများက မိမိတို့ အတွက် အမြင်မဆန်းသော်လည်း ယခု မြင်ရသည်က ရုပ်ထုများ အားလုံး ပုံစံ မတူကြသည့်တိုင် ဟန်ပန်အသီးသီးက ရမ္မက်ကို နှိုးဆွ စေသည့် အနေအထားများနှင့်။ 

ခြံကျယ်ကြီး၏ ခန်းနားမှုကို မင်တက်မိနေတုန်း တံခါးဖွင့်ပေးသည့် ဂိတ်၀ တာဝန်ခံ ဖြစ်ဟန်တူသူက စကား စ လာသည်။

“ မင်္ဂလာပါ ခင်ဗျာ.. ဖျော်ဖြေပွဲ ဝင်ခွင့်အတွက် pass word လေး တဆိတ်လောက် ပြောပေးပါ..”

“ Narrow daylight..” 

ဝင့် စကားသံက တိုးသက်လှသော်လည်း ပြောလိုက်သည့် ဟန်ပန်က ရဲရင့် ပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသည်။ လူရွယ်က ဦးညွှတ် ပြလိုက်ရင်း အနားရှိ ပလတ်စတစ်ပုံးထဲမှ တစ်စုံတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

“ Masks လေးတွေ တပ်ပေးပါ ခင်ဗျ..” 

ရွှေရောင် မျက်နှာဖုံးလေး နှစ်ခုကို တစ်ယောက်စီ လက်ထဲသို့ ထည့်ပေး လိုက်ရင်း ပြောလိုက်၏။ဝင့် နှင့် အသွင် လည်း မျက်နှာဖုံးများကို အသီးသီး ယူပြီး တပ်လိုက်ကြသည်။ မျက်ဝန်းတစ်ဝိုက်နှင့် နှာရိုးလေးကိုသာ ဖုံးအုပ်ထားသည့် မျက်နှာဖုံးက မျက်နှာ တစ်ဝက်ကိုသာ ကာကွယ်ပေးထားသော်လည်း နှစ်ဦးသား စိတ်ထဲတွင်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး လုံခြုံသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏။ လူရွယ်က ဦးညွှတ် နှုတ်ဆက်ရင်း 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျာ.. ဒီလမ်းအတိုင်း ဝင်သွားလို့ ရပါပြီ..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား လက်ချင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ခန့်ငြား ထည်ဝါသော အဆောက်ဦးကြီး ရှိရာဆီ လှမ်းလာခဲ့လိုက်ကြ၏။ အသင့်ဖွင့်ထားသော တံခါးမကြီး၏ တစ်ဘက်တွင် ဧည့်ကြို ဖြစ်ဟန်တူသော လူရွယ်တစ်ဦးက

“ အပေါ်အကျီတွေ သည်မှာ ထားဘို့ပါ ခင်ဗျ..” 

ဟု ပြောရင်း အနားရှိ စဉ် ငယ် တစ်ခုကို ညွှန်ပြသည်။ နှစ်ဦးသား အပြန်အလှန် အချက်ပြလိုက်ရင်း ကုတ်အကျီများကို အသီးသီး ချွတ်လိုက်ကြ၏။ လူရွယ်က အကျီများကိုယူလိုက်ပြီး ရှန်ပိန်ခွက်များ ကိုင်လာသည့် အခြားတစ်ဦးကို ခေါင်းဆတ် အချက်ပြလိုက်သည်။ ဝင့် နှင့် အသွင်လည်း ဒုတိယ လူငယ် ကမ်းပေးသော ရှန်ပိန်ခွက်များကို ယူလိုက်ကြပြီး ခန်းမကျယ်ကြီးထဲ တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်၏။

ယောင်္ကျား မိန်းမ အားလုံးပေါင်း လူ ခုနစ်ဆယ်ခန့် ရှိမည် ထင်ရသည်။ လေးငါးယောက် တစ်စု စကားပြော နေသူများလည်း ရှိသလို မိမိတို့လိုပင် သည်နေရာနှင့် စိမ်းနေသေးဟန်ရှိသောသူများလည်း တွေ့ရသည်။ အခန်းထဲ ခြေလှမ်း စ လိုက်သည်နှင့် ဝင့် စိတ်တွေ ထူပူ လှုပ်ရှားလာရ၏။ လူတွေ မနည်းပါ့လား.. မျက်နှာဖုံးလှလှလေး၏ အကာအကွယ်ကို ယုံကြည်စိတ်ချရင်း ထိုလူများဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။

အားလုံးသော ယောင်္ကျားမိန်းမများ၏ အကြည့်တို့က မိမိဆီပင် ဦးတည်နေသလား ထင်ရသည်။ စိတ်ထဲတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် ဆယ်ကျော်သက် အလှ နတ်ဘုရားမလေးတစ်ဦး ကြင်ယာ ရွေးမည့် ပွဲ အလား ခံစားနေရ၏။ပတ်ဝန်းကျင်သစ်၊ အတွေ့အကြုံသစ် တစ်ခု၏ စေ့ဆော်မှုက ရင်ခုန်သလိုလို၊ ပျော်သလိုလို။ ပါးလျသော ချည်သား ဘရာလေးအောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခု မာဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာတာကိုပင် သိသိသာသာကြီး သတိထားမိလိုက်သည်။

“ ငါတို့ ဘာ စ လုပ်ကြမလဲ ဟင်..” 

အူကြောင်ကြောင် ဆန်လှသော အသွင့် အမေးကို ဝင့်လည်း ဘာ ပြန်ဖြေရမှန်း မသိ။ နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာဖြင့် မသိမသာ သပ်လိုက်ရင်း စဉ်းစားခန်း စ လိုက်စဉ်..

“ ဝင့်ထည်ဝါ..” 

ရင်းနှီးဖူးသော အသံ တစ်ခုနှင့်အတူ ကျစ်လစ်သွယ်လျပြီး အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်း၊ ကိုယ်နေဟန် လှလှနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦး အနား ရောက်လာသည်။ မိမိတို့လိုပင် မျက်နှာဖုံးတစ်ဝက်နှင့် ဖြစ်သော်လည်း သူမ နှုတ်ခမ်းများနှင့် မျက်နှာဖုံး အောက်မှ မျက်ဝန်းတို့၏ နွေးထွေးမှုကို ဝင့် ချက်ချင်းပင် မှတ်မိလိုက်၏။ သူမကား ဤ အစီအစဉ်၏ ဒါရိုက်တာ မဟန်နီချို..။

“ ရောက်လာပြီလား ဝင့်.. အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား အစစအရာရာ..” 

ကြည်လင်သော အပြုံးနှင့် ခွန်းဆက်စကား ဆိုရင်း မိမိကို လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ အသွင့်ကိုလည်း ပြုံးလျှက် ခေါင်းငြိမ့် နှုတ်ဆက်သည်။ 

“ ပြေပါတယ် မဟန်နီ.. အရမ်း လှ တယ်နော်.. ပြင်ဆင်ထားတာတွေ..” 

ခန်းမကြီးကို အကြည့် တစ်ချက် ဝေ့ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ရှယ် လေ.. ဘုန်းဘောလအော အကုန်ကျ ခံထားတာ..” 

ချိုရွှင် နွေးထွေးသော အပြုံးမျက်နှာနှင့် နှုတ်ဆက်စကား ဆိုရင်း အနား ရောက်လာသူက ရဲရင့်။ သူ့ဟန်ပန်နှင့် နှုတ်ဆက် စကားက ဝင့် ကို ဒီနေရာနှင့်ရော ဒီညနှင့်ပါ တစ်သားတည်း ဖြစ်အောင် ရင်းနှီး သွားစေသည်။အစောကလို စိမ်းသက် နေခြင်းမျိုး၊ တုန့်ဆိုင်း နေခြင်းမျိုး မဖြစ်တော့။ ကိုယ်နဲ့ အရင်းနှီးဆုံး လူတစ်ဦးရဲ့ ဧည့်ခံပွဲ တစ်ခုလိုပဲ စိတ်က သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွားသည်။ ဝင့် သူ့ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

“ ဟိုင်း.. ရဲရင့်.. တယ်လည်း ကြည့်ကောင်းနေပါ့လား..”

“ ဟဟ.. ရွဲ့တာလားဗျ.. ကျနော့် အကျီ ပုံမကျတာ ကြည့်ပြီး..”

“ အိုးး.. မဟုတ်ရပါဘူးဟယ်.. ခစ်ခစ်..”

“ တကယ် မ ရဲ့.. ဘယ်လို ဖြစ်တယ် မသိဘူး.. အောက်က ကား ထွက်နေလို့ အကျီက..”

“ အယ်.. မဟုတ်ပါဘူးဆို.. တို့ဖြင့် သတိတောင် မထားမိဘူး.. မိတ်ဆက်ပေးမယ်.. ဒါ တို့ သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင် တဲ့.. အသွင် သူက ငါ ပြောဖူးတဲ့ ရဲရင့်.. ဒါက မဟန်နီချို..”

“ မင်္ဂလာပါ ညီမ သွင်.. အမ ဟန်နီပါ..”

“ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် မရွှေရုပ်သွင်.. ကျနော် ရဲရင့်ပါ ခင်ဗျ.. အမ အကြောင်း မဝင့် ပြောပြထားလို့ ရင်းနှီး ပြီးသားပါ..”

“ ဟုတ်လား.. မကောင်းကြောင်းတွေပဲ ဖြစ်ရမယ်..”

“ မကောင်းကြောင်းတွေ ချည့်ပဲတော့ မဟုတ်ပါဘူးဗျ.. အဟဲ.. ဒါပေမယ့် အများအားဖြင့်ကတော့.. ဟဲဟဲ..”

ရဲရင့်က အသွင့်ကို လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ တရင်းတနှီးဆန်သော နှုတ်ဆက် စကားများနှင့်အတူ သူတို့နှစ်ဦးလည်း ခဏ အတွင်းပင် ခင်မင်သွားကြ၏။ မဟန်နီက ဝင့် ကို ပုခုံး ဖက်လိုက်ပြီး.. 

“ ဝင့် အတွက် အထူး စီစဉ်ထားတာ ရှိတယ်.. ညီမ အဆင့်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုရင် အမ လိုက်ပို့မယ်လေ..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ အသွင်က ပြုံးလဲ့လဲ့ နှုတ်ခမ်းနှင့် မျက်စောင်းလေး မသိမသာ ချီရင်း 

“ ဟွန့်.. အချင်းချင်းတွေ ဆိုပြီး ကျိတ်တိုးလေးပေါ့လေ.. သွင့် အတွက်တော့ ဘာမှ ရှိပုံ မပေါ်ဘူး..” 

သူမ စကားဆုံးသည်နှင့် ရဲရင့်က တစ်ချက် ရယ်လိုက်ပြီး အလိုမကျသော ကလေး တစ်ယောက်ကို ချော့မြူ နှစ်သိမ့်သည့် အကြည့်မျိုးနှင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သွင့် ပခုံးနှစ်ဘက်ကို ပိုင်နိုင်စွာ ဆုပ်ကိုင်ပြီး 

“ သွင့် အတွက်က ကျနော် ရှိတယ်လေ..”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ရဲတင်းသော သူဟန်ပန်နှင့် သူ့စကားက ဝင့်နှင့် တွေ့စကလိုပင်။ ရိုင်းပြသည်လည်း မဟုတ်၊ သိမ်မွေ့တယ်လည်း မဆိုနိုင် သူ့ကိုယ်သူ သေချာပေါက် ယုံကြည်နေသည့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဟန် မျိုး။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် ဒါကိုကပဲ သူ့ သင်္ကေတ ထင်ပါရဲ့ဟု တွေးမိသည်။ ရွှေရုပ်သွင် အနေနှင့်လည်း ဒီအချက်ကို ရိပ်မိပုံ ပေါ်သည်။ 

ကိုယ်တိုင်က မိမိကိုယ်ကို ပိုင်နိုင်သော ခပ်ရဲရဲ မိန်းမပျို တစ်ဦးပီပီ သူ့ စိန်ခေါ်မှုကို ဘွာမခတ်သလို မျက်နှာပေးနှင့် ပြန်ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလိုက်သော်လည်း ရင်ထဲတွင်ရှိန်းမြ လှိုက်ဖို သွားတာတော့ အမှန်ပင်။

“ သွားကြမလား ဝင့်.. ဒီတိုင်းဆို သူတို့ နှစ်ယောက် ထားခဲ့လိုက်လို့ ရပြီ..” 

ဟန်နီ့ စကားဆုံးတော့ လေးဦးသား ရယ်မိကြသည်။ ဝင့်က ဟန်နီ့ကို ခေါင်းဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြရင်း သွင် နှင့် ရဲရင့်ကိုပါ ခေါင်းငြိမ့် နှုတ်ဆက်လိုက်၏။နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ထားသည့် သွင်က မျက်ခုံးပင့် ပြီး မေးဆတ်ပြသည်။ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး အသံတိတ် နှုတ်ဆက်ကြရင်း

“ ဟဲ့ မိန်းမ.. သိလား.. ငါ့ ရှပတ်တော့ ရွှဲအိုင် နေပြီ..” 

ဟူသော စကားကိုတော့ မျက်ဝန်းများဖြင့်သာ အပြန်အလှန် အချက်ပြလိုက်ကြတော့၏။ဟန်နီက ဝင့် ခါးလေးကို ဖွဖွ သိုင်းဖက်ရင်း ခန်းမကြီး၏ အလယ်လမ်းမှ ဖြတ်ကာ အပေါ်ထပ် တက်သည့် လှေခါးကြီးဆီ ခေါ်သွားသည်။ မျက်နှာဖုံး တစ်ဝက်နှင့် ဖုံးအုပ် ထားသော်လည်း ယောင်္ကျား မိန်းမ အားလုံး၏ အကြည့်များက မိမိ ခန္ဓာကိုယ်ကို အသေးစိတ် ရှုစားနေကြမှန်း ဝင့် တစ်ယောက် ခံစား သိနေရ၏။ 

ပြည့်တင်း ကျစ်လစ်ပြီး အချိုးအစား ကျနသော ကိုယ်လုံးနှင့် ချပ်ရပ် တိရိနေအောင် ကိုယ်တိုင် ချုပ်ထားသည့် ညခင်း ပွဲတက် ဂါဝန်လေး။ နောက်ကျော ဟိုက်ဟိုက်နှင့် ကြိုးတစ်လုံး ပုံစံ ဖြစ်ပြီး ပုခုံးထက်မှ ကြိုးလေးကို ပိတ်စအစား စိန်ပွင့်လေးများ သီကာ အလှဆင်ထားသည်။

စီးထားသည့် လေးလက်မ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကလည်း ခါးနှင့် တင်အလှကို ကျော့ရှင်း ကားစွင့်နေအောင် ထောက်ပံ့ ပေးနေမည်မလွဲ။ဝင့်ထည်ဝါ၏ ဝတ်စားပြင်ဆင် လာပုံက သိပ်ကြီး မဆန်းပြားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အလှအပနှင့် အသက်အရွယ်၏ တင့်တယ်ပြည့်စုံမှုကို ဖော်ပြပေးနေသည်တော့ အမှန်ပင်။

“ ကြည့်ရတာ ဒီထဲကလူ အတော်တော်များများ ညီမနဲ့ တွဲချင်ပုံပဲ..”

“ အဟင်း.. သူတို့က ဘယ်သူတွေလဲဟင်..”

“ အများအားဖြင့်တော့ အိမ်ထောင်သည် စုံတွဲတွေ ဝင့် ရဲ့.. တချို့လည်း လက်မထပ်ရသေးတဲ့ အတွဲတွေပေါ့.. ဒီကို ရောက်လာကြတာ သူတို့အချင်းချင်း အပြန်လှန် သဘောတူချက်နဲ့လေ..”

“ အဲ့ဒါက..”

“ to fuck လေ.. တခြားဘာမှ မစဉ်းစားဘူး.. သူတို့အားလုံးရဲ့ တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်က ခပ်မိုက်မိုက် fuck ကြမယ်..” 

ဟန်နီ့ စကားဆုံးတော့ ခပ်တိုးတိုး ရယ်ဖြစ်ကြ၏။ ဟန်နီက သူ့စကားကို ပြန် ဆက်သည်။

“ ……..”

“ မိန်းမကလည်း သူ သဘောကျတဲ့ ယောင်္ကျားကို.. ယောင်္ကျားကလည်း သူ ကြိုက်တဲ့ မိန်းမကို.. တစ်ခါတစ်လေ ယောင်္ကျား ယောင်္ကျားချင်း.. မိန်းမ မိန်းမချင်း same sex လုပ်ကြတာတွေလည်း ရှိတယ်..”

“ အော..”

“ ဒီထဲက လူတွေမှာ ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ ဆိုတာပဲ ရှိတယ်ကွာ.. သူ့ မယားတွေ ကိုယ့်လင်သားတွေ.. စည်းတွေ ဘောင်တွေ မရှိဘူး.. လိုအပ်တာက ကိုယ် တွဲချင်တဲ့သူနဲ့ ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေဘို့ပဲ..”

“ အော.. ဝင့် ကြားဖူးတာ.. Swinger ဆိုတာ ထင်တယ်..”

“ အွမ်း.. ဟုတ်တယ်.. အမတို့ ပေးထားတဲ့ နံမည်ကတော့ စိတ်ရှင်းကြသူများပေါ့.. သူတို့အားလုံး opened mind လေ.. Free thinkers တွေ.. လိင်ခံစားချက် တစ်ခုတည်းအတွက် ဒီလို ရောက်လာကြတာ..”

“ ……..”

“ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဘယ်သူဘယ်ဝါ သိစရာ မလိုဘူး.. ဒီကိစ္စ နောက်မှာ ဇယား ရှုပ်လာတာတွေ လူမှုရေး ပတ်သက် လာတာတွေ.. တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှောက်ယှက်တာတွေ မရှိရဘူး.. မရှိကြဘူး ဆိုပါတော့..”

“ အွမ်းးး..”

စကားတပြောပြောနှင့် လှေခါးကြီးကို တက်ခဲ့ကြသည်။ ဝင့်လည်း မဟန်နီ ရှင်းပြတာတွေ နားထောင်ရင်း အောက်က လူအုပ်ကြီးကို ငဲ့ကြည့်ရင်းနှင့် အပေါ်ထပ်သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လာသည်။ ကနုတ်ပန်းကြွများဖြင့် လှပစွာ ပုံဖော်ထားသည့် မဟော်ဂနီရောင် တံခါးချပ်ကြီး တစ်ခုရှေ့အရောက်၊ မဟန်နီက လက်ထဲမှ သော့ကို ကိုင်ပြီး တံခါးဖွင့်ရန် ပြင်ရင်း..

“ ဒါက ဝင့် အတွက် အထူးခန်း..”

ဟု ပြုံး ပြီး ပြောသည်။ ဝင့်လည်း ပြန်ပြုံးရင်း ပခုံးလေး တစ်ချက် တွန့်လိုက်မိ၏။တံခါး ဖွင့်အပြီး ခြေတစ်လှမ်း ဝင်လိုက်သည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် မိမိ တလမ်းလုံး ကြွကြွရွရွ စီးလာသည့် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် လေးလက်မက အခုမှ မတန်တဆကြီး မြင့်လာ သလိုလို။ 

တချိန်လုံး စတိုင်ကျကျ လမ်းလျှောက် လာသည့် မိမိ ခြေထောက်များ၊ ခန်းမကျယ်ကြီးထဲက လူအများရှေ့တွင် ကျော့ကျော့ကလေး လျှောက်လှမ်း လာခဲ့သည့် ခြေထောက်များက ဂျယ်လီချောင်းတွေများ ချက်ချင်းကြီး ဖြစ်သွား လေရော့သလား။ သည် အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ကာမှ ဒူးနှစ်ဘက်က တုန်ချိချိ ယိုင်တိုင်တိုင်နှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မနည်း ထိန်းမတ် ထားရသည်။ ကျောက်သားနံရံဖြင့် အလှဆင်ထားသည့် အခန်းကြီး၏ လေးဘက်လေးတန်လုံးတွင် ရောမခေတ် ပန်းချီကားများကို ချိတ်ဆွဲ ဆင်ယင် ထားသည်။

အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးများနှင့် ယောင်္ကျားမိန်းမ ကျည်စယ် နေဟန် ပန်းချီကားများ။ ရမ္မက်ဇော ကြွဖွယ် ဟန်ပန်များနှင့် လူတစ်ရပ်စာ ပန်းချီကားကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်။ ဒီထက်ပိုပြီး ဝင့် စိတ်ကို တုန်လှုပ် စေသည်က အခန်းထဲတွင် ရပ်နေသော ဗလတောင့်တောင့် ယောင်္ကျား တစ်ဦး။မျက်နှာပေါ်မှ ရွှေရောင် မျက်နှာဖုံး တစ်ခုကလွဲပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင် ဘာ အဖုံးအကာမျှ မရှိ။ အရပ် ခြောက်ပေနီးပါး ရှိမည့် ညိုဝါသော အသားအရည်နှင့် အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံးကြီး။ အဆီပို မရှိ၊ ကျစ်လစ်နေသည့် ဝမ်းဗိုက်။

ကြွက်သား အမြောင်းလိုက်ဖြင့် ဖုဖောင်း နေသည့် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းကြီးများ။ မာတင်းနေဟန် ရှိသည့် သူ့ ကြွက်သားစိုင်များက ကြည့်နေရင်းပင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယောင်။ဒီ့နောက်မှာ မိန့်မိန့်ကြီး မြင်နေရသည့်က ကြွက်သား အထစ်ထစ်နှင့် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခု အလယ်မှ အဓိက နေရာ။ မည်းနက်သော အမွေးအုံ ထူထူကြီးကြားမှ တွဲလောင်း ကျ နေသည့် လိင်တံကြီးက ကိုသန့်စင် ပစ္စည်းနှင့် စာလျှင် သားအဖလောက်များ ကွာနေမလားပင်။

ရဲရင့်ဟာထက်လည်း ကြီးတာ သေချာ၏။ ဒါတောင် သူ့ဟာကြီးက အပြည့်အ၀ နိုးထ မနေသေး။ အမွေးအုံကြီး ထက်တွင် အမြောင်းလိုက် တွဲလောင်းကြီး ကျနေသည့် လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးက ကျန်းမာရေး လေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်မီ အကျောပင် လျှော့ချင်သေးပုံ မရသည့် အားကစားသမား တစ်ဦးလို ငြိမ်သက်နေသည်။ ဝင့်တစ်ယောက် ထိုအရာကြီးကို ကြည့်ပြီး မျက်လုံးများ ပြာဝေကာ အာခေါင်တို့ ပူလောင် ခြောက်ကပ်လာရ၏။ တကိုယ်လုံးရှိ ရေဓာတ်များက တနေရာတည်းသို့ တစိမ့်စိမ့် စုပြုံ ဆင်းနေပြီ မဟုတ်ပါလား။

“ ကိုသန့်စင် ရဲ့ ဇနီး.. မဝင့်ထည်ဝါ.. ဟုတ်ပါတယ်နော်..” 

တိုးသက် နွေးထွေးသော စကားသံဖြင့် မိမိကို စတင် နှုတ်ဆက် လိုက်သော လူထွားကြီး။ 

“ ဟုတ်.. ဟုတ် ပါ တယ်.. ကျမ.. ဝင့် .. ဝင့်ထည်ဝါ ပါ..”

ဟန်ဆောင် ပြုံးလေးမျှပင် မပြုံးနိုင်သည့် မင်သက်ခြင်းများဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဝင့် အသံက မိုင်တစ်ရာ အဝေးမှ မနားတမ်း ပြေးလာရသူ တစ်ဦးလို မောဟိုက် တုန်ရီလျက်။ 

“ အွမ်း.. လာ လေ.. ဝင့်.. ခုမှ တွေ့ကြပေမယ့် ခင်ဗျားကို ကျနော် ရင်းနှီး ပြီးသားပါ..”

သူ့ အပြုံးနှင့် မျက်လုံးများက ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှင့် မလိုက်အောင် နူးညံ့ နွေးထွေး နေသည်။ ဝင့် တစ်ယောက် ဆေးမိနေသူလို ယောင်နန ခြေလှမ်းများနှင့် သူ့ထံ လျှောက်လှမ်း သွားမိသည်။ ချွေးစို့လာသည့် လက်ဖဝါးများက အေးစက်စက်နှင့် စေးထန်းနေ၏။ မုန်တိုင်း တစ်ခုလို ပြင်းထန်နေသည့် ဝင်သက် ထွက်သက်များကို တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းရန် မနည်းကြီး ကြိုးစားနေရသည်။

“ ငါ.. ငါ ဘာ လို့.. ဒီ .. ဒီ လို.. ဒီလိုတွေ လုပ်ပြီး.. မောင့်.. မောင့် ကို.. မောင့် ကို သစ္စာ ဖောက်မိ နေတာလဲ..”

စိတ်ထဲမှ ပြောမိနေသည့် စကားများက ကိုယ့်ဘာကိုယ် ပြန်ထုတ်နေသည့် မေးခွန်း တစ်ခုလို။ သို့သော်လည်း ထိုမေးခွန်း အတွက် အဖြေက မိမိမှာ မရှိ။ 

မဆုံးနိုင်သော မေးခွန်းတို့သည် ကျောက်ပြား ကြမ်းခမ်းပေါ် နင်းလျှောက် လာသည့် ဒေါက်ဖိနပ်မှ မြည်သံနှင့်အတူ ပျောက်သွားလိုက် အသစ်ဖြစ်လိုက်နှင့် အသိစိတ်ထဲတွင် ထပ်တလဲလဲ။ နောက်ဆုံး ခြေလှမ်း လှမ်းပြီးသွားချိန်..။ အဖြေမထွက်သော ထိုမေးခွန်းသည် ရပ်တန့်သွားသော ခြေသံများနှင့်အတူ မမြင်နိုင်သည့် လေထု တစ်နေရာတွင် ငြိမ်သက်စွာ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေတော့သည်။

“ ဝင့် အရမ်း လှတယ်ဗျာ.. အထူးသဖြင့် ဒီ body structure ပေါ့..”

“ thank you..” ရှက်ပြုံးလေး ခံနေသည်မို့ ပြန်ပြောလိုက်သည့် ကျေးဇူးတင် စကားသံက တိုးသဲ့သဲ့လေး။

“ ဝင့် အလှကို ဒီထက်ပို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားချင်တယ်ဗျာ.. ခွင့်ပြုပါ..”

“ ……….” 

မျက်လွှာ ချ ထားလျက်မှပဲ ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်သည်။

“ ဟန်နီ.. ကိုယ့်ကို တစ်ချက်လောက် ကူညီပေးမလား..”

“ ရတာပေါ့..”

မဟန်နီအား လှမ်းပြောလိုက်ချိန်တွင် သူ့ အပြုံးတို့က ချိုအီ နက်ရှိုင်းနေမှန်း ဝင့် မျက်ဝန်းထောင့်မှ မြင်လိုက်ရသည်။ မိမိ ကိုယ်တွင်း တစ်နေရာမှ စိုထိုင်းမှုလည်း အဆ တိုးလာသည်။ 

အရှိန်ဟုန် မြင့်နေသော အသက်ရှုနှုန်းတို့ကို ထိန်းညှိ နေစဉ်မှာပဲ မိမိ နောက်သို့ မဟန်နီ ရောက်လာတာ သိလိုက်သည်။ နှုးညံ့သော လက်ကလေးနှစ်ဘက်က ဝင့် ကျောပြင်ကို တစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ လည်ကုတ်ဆီ အနမ်း တစ်ချက် ကျရောက်လာ၏။ မိန်းမသား တစ်ဦး၏ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော အနမ်း။ လည်တိုင်၏ ပတ်ပတ်လည်ဆီ တစ်ချက်ချင်း ကျ လာသည့် အနမ်းစိုစိုလေးများ။ ဝင့် တစ်ယောက် မျက်လုံးလေး မှေးစင်း ခံစားရင်း ကျောရိုးမကြီး တစ်လျောက်မှ ကြက်သီး ဖျဉ်းဖျဉ်း ထ လာ၏။

မိန်းမသား တစ်ဦး၏ အနမ်းက ယောင်္ကျားတစ်ယောက်လို အား မပါ။ ဖွဖွလေးနှင့် နူးညံ့သည်။ သိမ်မွေ့ နွေးထွေး၍ နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းသည်။ မဟန်နီက နွေးထွေးသော အနမ်းတို့ ပေးရင်း ဝင့် အကျီနောက်ကျော ဇစ်ကို ညင်သာစွာ ဆွဲ ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပုခုံးထက်မှ ကျောက်စီ ကြိုးလေး နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဖယ်ချလိုက်၏။ 

ဝင့် လည်း ကိုယ်ကို ယို့ ကျုံ့ပြီး အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ကြိုးပျောက် ဘရာ လေးပဲ ကျန်တော့သည်။ ပွဲတက် ဂါဝန်လှလှလေးကတော့ စွင့်ကားသော တင်စိုင်ထက်တွင် ကပိုကယို မေးတင်လျက်။

မဟန်နီက ဝင့် ကိုယ်လေးကို သူ့ဘက် ဆွဲ လှည့်လိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသွား၏။ ကိုလူထွားက မိန်းမသားနှစ်ဦး၏ လှုပ်ရှားမှုကို မမှိတ်မသုန် ငေးကြည့်နေသည်။ ဝင့် ထင်ပါသည်။ ခုလောက်ဆို သူ့ အတံကြီးလည်း အင်အား အသင့်တင့် ဖြစ်နေလောက်ပြီ။ ထိပ်ဖျားတွင် အရည်သီးလေး စို့ ပြီး မာတင်းတင်းကြီးများ ဖြစ်နေမလား မသိ။ မဟန်နီ့ လက်များက ဝင့် ကိုယ်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်လာသည်။

“ စိတ်ကို လျှော့ချထား ဝင့်.. ဖြည်းဖြည်းချင်း ခံစားကြည့်..” 

ပြောလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်က ဝင့် ပါးပြင်ဆီ ရောက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းသားများကို လက်မထိပ်လေးနှင့် ဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်၏။ရင်ချင်း ကပ် လိုက်ပြီး ဝင့် နှုတ်ခမ်းတို့ကို ညင်သာစွာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဝင့်လည်း သူမ ဦးဆောင် သွားရာနောက် အလိုက်သင့် မြောပါသွားလိုက်သည်။

မဟန်နီ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများက ပါးပါးလျလျနှင့် ချောကျိကျိလေး။ စတော်ဘယ်ရီ ရနံ့သင်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ပြန်လည် စုပ်နမ်းလိုက်၏။ မိန်းမသားချင်း ကြားက အနမ်းစိုတို့က ညင်သာ နူးညံ့၍ ရင်ခုန် လှိုက်မောဖွယ် အတိ။ လျှာ ပါးပါးလေး နှစ်ခုက အနှေးကကွက် တစ်ခုကို ဟန်ချက်ညီညီ တင်ဆက် နေသည့်အလား အချင်းချင်း ပွတ်သပ် ကျည်စယ်နေသည်။ နှစ်ဦးသား စိတ်ထဲတွင် နှုတ်ခမ်းတို့၏ စွဲမက်ဖွယ် ရနံ့ က သူ့ထံမှ လိုလို ကိုယ့်ထံမှလိုလို။

အနမ်းချိုတို့တွင် စီးမြော သွားသော ဝင့် လက်များ မဟန်နီ၏ ကျစ်လစ်သော ရင်သားများကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်မိသည်။ ခါးသွယ်သွယ်လေး အောက်မှ တင်လုံး ကျစ်ကျစ်လေးများကို ဖျစ်ညှစ် ချေ မိ၏။ မဟန်နီက ဝင့် ခါးတွင် ချိတ်လျက် ကျန်နေသည့် ဂါဝန်ကို အပြီးသတ် ချွတ်ချပေးလိုက်သည်။ 

ဂါဝန်လေးက ခြေရင်းတွင် အကွင်းလိုက် ပုံလျက်။ ထို့နောက် ရှည်သွယ်သော လက်ချောင်းလေးများကို ပင်တီပါးလေး ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်၏။ ဝင့်လည်း ခြေတစ်ဘက် အသာ ကြွပြီး ပေါင်ကြားလေး မသိမသာ ဟ ပေးလိုက်သည်။ 

မဟန်နီက ဝင့် အဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လက်ချောင်းလေး အသာ ကွေးကာ အစိလေးနှင့် ပွင့်ချပ် နှစ်ခုကို စမ်းလိုက်၏။ အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို အုပ်ကိုင် ထားရင်းမှပဲ ကွေးထားသော လက်ချောင်းလေးဖြင့် အတွင်းကို ဖွဖွ ထိုးမွှေပေးသည်။ စို့လက်စ ဝတ်ရည်တို့က မဟန်နီ့လက်ထဲ စိမ့်စိမ့် စီးကျ လာ၏။

ဝင့် ခံစားချက် ကောင်းနေဆဲမှာပဲ မဟန်နီက လက်ကို အသာ ပြန်ထုတ် လိုက်သည်။ ဝင့် မျက်ဝန်းများကို ရီဝေေ၀ ကြည့်ရင်း ပါးစပ်လေး ဟ ကာ လက်ချောင်းကို စုပ် လိုက်၏။ လက်မှာ ပေလာသည့် သကာရည်များ ကို မြိန်ယှက်စွာ စုပ်ယူ မြိုချပြနေသည်။ သူ့ အပြုအမူကို ကြည့်ပြီး ဝင့် အဖုတ်လေးထဲမှ တရွရွနှင့် ယား တက်လာသည်။

“ သူ Ready ဖြစ်နေပြီ..” 

ကိုလူထွားဆီ လှည့်ပြောလိုက်ပြီး ဝင့် အား တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြန်၏။ ပြီးတော့ နှစ်ဦးလုံးအား အပြုံးသက်သက်ဖြင့် နှုတ်ဆက်က အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

ဝင့်လည်း ခြေရင်းတွင် ကွင်းလုံး ပုံကျနေသည့် ဂါဝန်လေးကို အပြီးသတ် ဖယ် ပစ်လိုက်သည်။ မိမိကို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုလူထွားအား မျက်နှာချင်း မဆိုင်မိသေး။ ဝင့် တစ်ကိုယ်တည်းတွင် လိင်အာသီသကို တောင့်တသော တစ်နေရာနှင့် ဖြစ်သင့်ရဲ့လား ဆိုသည့် အသိတရား လွန်ဆွဲ နေသေးသည်။ 

နံရံတစ်ဘက်ဆီ လျှောက်သွားလိုက်ရင်း ပန်းချီကားချပ်ကြီးကို မော့ကြည့်လိုက်မိ၏။ ကိုလူထွား၏ ကိုယ်ငွေ့က မိမိအနား ရောက်လာသည်။ အာရုံထဲတွင် ရှေ့တည့်တည့်မှ ပန်းချီကား ထက် မျက်ဝန်းထောင့်မှ ကိုလူထွား၏ ပုံရိပ်သည်သာ ကြီးစိုးလျက်။

“ သဘော ကျ လား..”

“ ရှင်..”

“ ဒီ ပန်းချီကားကြီးတွေကိုလေ..”

“ အော်.. ဟုတ်..”

“ ……”

“ ……”

ပြောရင်း သူ့လက်က အတံထွားကြီးကို ခပ်ဆဆ ဂွင်းတိုက်နေသည်။ ပြီးနောက် ဝင့် နောက်နားဆီ မထိတထိနှင့် ရောက်လာ၏။ တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်း၊ ယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ အငွေ့အသက်၊ မိမိ ကိုယ်မှ စိမ့်ယို စီးကျနေသည့် ဝတ်ရည်တို့၏ ရမ္မက် ရနံ့။ 

ဝင့် ခေါင်းတွေ မူးမိုက်မိုက်ကြီး ဖြစ်လာသည်။ လူကလည်း မျက်လွှာ ချလျက်သားမှ ခွေ ယိုင်ကျချင်ချင်။ သူစိမ်း တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံရမှာချင်းတူတူ မိမိ စိတ်က ရဲရင့်နဲ့တုန်းကလို မလန်းဆန်း။ သည်လူကြီးကို မလိုချင်တာလား ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်။ ခုကိုပဲ ငိုက်စိုက် ချထားမိသည့် မျက်ဝန်းတို့က အားပြည့်လုလု လီး တုတ်တုတ်ကြီးကို မမှိတ်မသုန် ငေးမိနေသည် မဟုတ်ပါလား။

“ အဆင် မပြေဘူးလား ဝင့်.. စိတ်ထဲမှာ ဘာတွေ တွေး နေ လဲ.. ဟွမ်..” 

သူ ပြောလိုက်သော စကားများက မိမိ အတွင်းစိတ်ကို မြင်နေသူ တစ်ဦးလို။ ဆက်ပြောတော့မယ့် စကားတွေကလည်း ဘာတွေ ဆိုတာ ဝင့် သိနေပါသည်။ လိင်အရသာကို ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒနှင့် လွတ်လပ်စွာ ခံစားဘို့ ဆိုတဲ့ စကားတွေ ဖြစ်မှာပဲ။ 

ရဲရင့်တုန်းကလည်း ဒီလို ပြောခဲ့ဖူးတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလူက ပိုနွေးထွေးနေသလို ခံစားရသည်။ မိမိ အခြေအနေကလည်း ဟိုတုန်းကနှင့် မတူဘူးပဲလေ။ ဝင့် လည်း ရပ်နေသည့် အတိုင်းမှပင် သူ့ကို လည်ပြန် မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ မျက်ဝန်းများကတော့ အပြစ်ရှိသူတစ်ဦးပီပီ လုံခြုံခြင်း ကင်းလျက်။

ရှင် သိလား.. ကျမလေ.. ဒီကို ရောက်လာတာ ကျမ ယောင်္ကျား မသိဘူး.. ဒါ မဖြစ်သင့်မှန်း ကျမ သိတယ်.. ဒါပေမယ့်.. သိလား.. ဟို.. ဟိုလေ.. ကျမ.. ကျမ ရှင် လိုး တာ ခံချင်တယ်.. ။ ရင်ထဲမှ စကားများကို ထုတ်ပြောရန်တော့ ဝင့် မကြိုးစားမိသေး။ ကိုလူထွားက စကား အရင် စ သည်။

“ ဝင့် ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကို တွေးပြီး ပူပန် နေသလိုပဲ.. ဘာလို့လဲ..”

“ ……….”

“ နောင်တ ရနေတာလား.. ဟုတ်လား..”

“ ကျ.. ကျမ..”

“ အွမ်း ပြော.. ကိုယ်တို့ ဒီအတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆွေးနွေးလို့ ရတယ်..”

“ ဘာ ပြောရမှန်း မသိဘူး..”

“ ဟဟ.. ကဲပါ.. အများကြီး စဉ်းစား မနေနဲ့လေ.. ဒီနေရာနဲ့ ဒီကိစ္စတွေရဲ့ သဘောသဘာဝကို နားလည်ပြီးသား မဟုတ်ဘူးလား..”

“ ……….”

“ ကိုယ်တို့အားလုံးက ရည်ရွယ်ချက် တစ်ခုတည်း သက်သက်လေ..”

“ ……….”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဝင့်.. ရှေ့မဆက်ချင်တော့တာလား..”

“ အမှန်တော့..”

“ အွမ်း.. ပြော.. ကိုယ့်ကိုအားမနာနဲ့.. စိတ်ထဲ ရှိတာ ပြော..”

“ အမှန်တော့.. ဝင့် ဒီကို မလာသင့်ဘူး သိတယ်.. ဒါပေမယ့်..”

“ အွမ်း..”

“ ဒါပေမယ့်.. ရောက်လာမိပြီ..”

“ အွမ်း.”

“ ရောက်.. ရောက်လာပြီးတော့လည်း.. ပြန် ထွက် မသွားချင်ပြန်ဘူး..”

“ အိုခေ.. ကြိုက်တယ်.. ကိုယ်လည်း မင်းကို ပြန်ထွက်မသွားစေချင်ဘူး.. အွမ်းးး.. တကယ်က ပြန်ထွက်မသွား စေချင်တာထက် မင်း ပြန်ထွက်သွားမှာ ကြောက်နေတာ..”

“ ……….”

“ တကယ်တမ်း ဒီနေရာက ဘယ်လောက်ပဲ ညှိနှိုင်းညှိနှိုင်း ဝင့် စိတ်မပါတော့ရင် ချက်ချင်း ရပ်ပေးရမှာလေ..”

“ ……….”

“ ကိုယ် ဝန်ခံတာပါ.. ခုချိန်မှာ မင်း စိတ်မပါတော့မှာ ကြောက်နေမိတယ်..”

“ ……..”

“ ရဲရင့်ဆီကနေ သိထားတယ်လေ.. ဝင့် က အရမ်း ချစ်လို့ကောင်းတဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ဆိုတာ..”

“ ……..”

“ ကိုယ် တကယ် မင်းနဲ့ ဆုံချင်ခဲ့တာပါ..”

“ ဒီကောင်လေး အဲ့လိုပဲ လျှောက်ပြောနေတာပဲလား..”

“ နိုးနိုး.. မဟုတ်ဘူး ဝင့်.. သူပြောတုန်းက ဝင့် အနေနဲ့ မဟုတ်ဘူး.. သူ အရမ်း သဘောကျတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ဆိုပြီး ပြောတာပါ.. အဲ့ဒီ အမျိုးသမီးက ဝင့် ဆိုတာ ကိုယ်လည်း ဒီအခန်းထဲ ဝင်ခါနီးမှ သိရတာ..”

“ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခုချိန်ထိတော့ ဝင့် ဘက်က ရှင့်ကို နံမည်တောင် မသိရသေးဘူးလေ..”

“ လိုလို့လား ဝင့် ရယ်.. အွမ်း.. လိုလာလိမ့်မယ် ထင်တယ်.. ခဏနေ ဝင့် ကိုယ့်နံမည်ကို တ ပြီး အော်သင့် အော်ရမှာကိုး..”

မိန်းမသား တစ်ယောက်ကို မလေးစားတာလည်း မဟုတ်၊ လိင်ဆက်ဆံဘက် တစ်ဦး အနေနဲ့ စိန်ခေါ်တာလည်း မဟုတ်၊ ကျီစယ်ခြင်း သဘောသက်သက်ပါသည့် ပြုံးစစ မျက်နှာပေးနှင့် သူ ပြောသည်။ ဝင့် ကပဲ သူ့နံမည်ကို တ အော်ရဦးမတဲ့။ ဘာပဲပြောပြော သည်စကားလေးက ဝင့် ရင်ကို လှပ်ကနဲ လှုပ်ခတ်သွားစေပြန်၏။ ယောင်္ကျားတွေများ စကားကြွယ်ရင် မိန်းမသားတို့မှာ မပြုံးမိဘဲ မနေနိုင်ပါ့လားနော်။

“ ကိုယ့်နံမည် သီဟ ပါ..”

“ …….”

“ ဘယ်လိုလဲ.. ကိုယ့်နံမည်ကို တ ပြီး အော် ဘို့ အသင့် ဖြစ်ပြီလား..” 

ရယ်ကျဲကျဲ မျက်နှာနှင့် သူ ပြောပြန်သည်။ ဝင့်လည်း မချိတင်ကဲ ပြုံးရပြန်၏။ စဉ်းစားရ ခက်နေသေးသော ဝင့်ကို သူ စကားဆက်သည်။

“ ဘာတွေ အဝေးကြီး တွေးနေသေးတုန်း ဝင့် ရာ.. ကိုယ်လည်း အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပါပဲ.. ကိုယ့် ဇနီးကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင် ချစ်တယ်..”

“ …….”

“ ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ ကျတော့ ကိုယ့် အနေနဲ့ သူ့ အပေါ် မတင်းတိမ်ဘူး..”

“ …….”

“ ကိုယ် က သိပ် ထန်တဲ့လူ လေ.. သူ မလိုက်နိုင်ဘူး.. ဒီ တစ်ချက်က လွဲရင် ကိုယ်တို့ကြားမှာ ဘာ အခက်အခဲမှ မရှိဘူး..”

“ …….”

“ ဒီ အဆင်မပြေမှုကို သူရော ကိုယ်ရော နှစ်တွေ အများကြီး သည်းခံ ခဲ့ရတယ်.. ကိုယ် သူ့ကို သိပ်ချစ်တယ်လေ.. ဒီ တစ်ခုတည်း အတွက်နဲ့ သူနဲ့ကိုယ် ကြားမှာ ပြောင်းလဲ သွားစရာ ဘာမှ မရှိဘူး..”

“ …….”

“ ကိုယ့်ဘက်က အပြည့်အ၀ သာယာခွင့် မရတာ သူ သိတယ်.. ဒီတော့ သူ ကိုယ့်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်..”

“ …….”

“ ဒါကြောင့် ကိုယ်တို့ ဒီ နည်းကို ရွေးဖြစ်ကြတယ်..”

“ …….”

“ အရမ်း ရိုးစင်းတဲ့ ကိစ္စပါ ဝင့်.. ကိုယ်တော့ ဒီလိုပဲ မြင်မိတယ်..”

“ အခု ကိစ္စ သူ သိတယ်ပေါ့..”

“ ဒါပေါ့.. သူ သိယုံတင် ဘယ် က မလဲ.. ကိုယ့် အတွက် လုပ်ပေးလိုက်နိုင်လို့ သူ ပျော် နေတယ်..”

“ …….”

“ ဝင့် အမျိုးသားလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်..”

“ …….”

“ သူတို့ အနေနဲ့ ဒီလို လိုက်လျော ပေးနိုင်ဘို့ လွယ်မှာ မဟုတ်မှန်း ကိုယ် သိတယ်..”

“ …….”

“ သိလို့လည်း ဒီနေ့ ကို တန်ဘိုးထားမိတာ ကွာ..”

“ …….”

“ ခုချိန်မှာ ကိုယ် အဖြစ်ချင်ဆုံးက.. ဝင့် နဲ့ အတူ လောကစည်းစိမ်ကို အပြည့်အ၀ ခံစား ပစ်ချင်တာ ကွာ.. ဘယ်တုန်းကမှ မရဖူးတဲ့ သာယာမှု အသစ်အဆန်းတွေပေါ့..”

“ …….”

“ ကိုယ် လည်း ဝင့်ကို ပေးနိုင်သမျှ ပေးမယ်.. ဝင့် ပေးနိုင်သလောက်တွေလည်း ကိုယ် ခံစားချင်တယ်..”

“ …….”

“ ကိုယ့် ရည်ရွယ်ချက်က ဒီ တစ်ခုတည်းပါပဲ..”

“ …….”

“ ဝင့်လည်း တူတူပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်လေ.. ကိုယ် မြင်နေရပါတယ်.. ဝင့် ကိုယ့်ကို ဆန္ဒ ရှိနေမှန်း.. မင်း မျက်လုံးတွေမှာ ကိုယ် မြင်နေရပါတယ် ဝင့်ရယ်..”

“ …….”

“ နောက်တစ်ချက်က ဒီအတွက် ကိုယ်တို့ကို နားလည်ပေးတဲ့သူတွေ.. ဝင့် ယောင်္ကျားနဲ့ ကိုယ့် မိန်းမ ပေါ့ကွာ.. သူတို့ကြောင့် ကိုယ်တို့ ဒီလိုနေ့ကို ရလာတာ..”

“ …….”

“ စိတ်ရှင်းရှင်းနဲ့ အဆုံးထိ ခံစားလိုက်သင့်တယ်.. သူတို့ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့ စိတ် နဲ့ပေါ့..”

“ …….”

“ ဒါကိုကပဲ ကိုယ်တို့ချင်း ကြားက ချစ်ခြင်းတွေ နားလည်မှုတွေကို ပို ခိုင်မြဲ စေလာတာလေ.. ဝင့် ရော အဲ့လို မထင်မိဘူးလား..”

“ အွမ်းး.. ဒါ.. ဒါ ပေမယ့်.. ကျမ အဘို့မှာက.. ရှင် ပြောနေသလောက် မရိုးရှင်းဘူး ကိုသီဟ..”

“ ဟွမ်.. …… ………”

“ …………”

“ ဝင့်.. ဘာကို ဆိုလို တာလဲ..”

အပြစ်များစွာနှင့် ပြည့်နှက်နေသော ဝင့် မျက်ဝန်းများကို သူ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဝင့် စိတ်တွေ မလုံမလဲ ဖြစ်လာရ၏။

“ ကြည့်ရတာ.. ကိုသန့်စင် မသိဘူး ထင်တယ်..” 

သူ့စကားတိုးတိုးလေးက ဝင့် နားထဲ ကျယ်လောင်စွာ တိုးဝင်လာသည်။ သူ ဘာပြောမလဲ.. ငါ့ကို အပြစ်တင်မှာလား.. ကဲ့ရဲ့မလား.. အထင် သေးသွားမလား.. ။ 

“ ဟုတ်လား ဝင့်.. ဒီကိုရောက်လာတာ အမျိုးသား သိပုံမရဘူး.. ကိုယ် ထင်တာ မမှားဘူး မဟုတ်လား..” ။ ရှက်စိတ်တွေ လှိုက်တက်လာသည်။ ငါ တကယ် မကောင်းတဲ့ မိန်းမ ပဲ.. သူ ငါ့ကို အထင်အမြင် သေးတော့မှာ သေချာတယ်.. ။ 

အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ တစ်ယောက် အနေနဲ့က သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံဘို့ ဆိုတာ ယောင်္ကျားက ဖြစ်စေချင်တာပါလို့ ပြောရင်တောင် လူသူလေးပါး လက်ခံနိုင်ဘို့ မလွယ်တဲ့ ကိစ္စ။ အခုမိမိက ယောင်္ကျား မသိဘဲ ခိုးထွက်လာတာ။ ပိုဆိုးပြီလေ။

“ ဟင်.. ဝင့်.. ကိုယ်မေးတာ ဖြေပါဦး.. ခုကိစ္စ ကိုသန့်စင် သိလား..”

သူ မေးနေပြီ.. ငါ ဘယလို ဖြေရမလဲ.. တဘက်က ယောင်္ကျားကြီး ဖြစ်ပြီးတောင် သူ့မိန်းမ သိတယ် တဲ့.. ငါ.. ငါ သိပ်မှားသွားပြီ ထင်တယ်.. ခုနေ ကျမ ယောင်္ကျား လွှတ်လိုက်တာပါ ဆိုရင် နဲနဲတော့ သိက္ခာ ရှိဦးမယ်.. ငါ.. ငါ.. ညာပြောလိုက်ရ ကောင်းမလား..

“ ဟင့်အင်း.. မသိ.. မသိဘူး ကိုသီဟ.. ဒီလာတာ သိပေမယ့် ဒီကိစ္စ လို့ သူ မသိဘူး..”

ပြောလိုက်တော့လည်း ရင်ထဲ ပေါ့ သွားသား။ သူသိပါတယ် ပြောလည်း ဒီလူက မောင့်ကို သွားမေးမှာမှ မဟုတ်ဘဲလေ။ ဒါပေမယ့် ဝင့် မညာချင်။ မိမိ အနေနှင့် ခင်ပွန်းအပေါ် သစ္စာ ဖောက်မိနေပြီ။ 

ဒီကြားထဲ ထပ်ပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နံမည်သုံးကာ မိမိ၏ ကျပြီးသား သိက္ခာကို ကာကွယ်ဘို့ မကြိုးစားရက်။ မောင် မသိအောင် မှားမိပေမယ့် မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်၊ တန်ဘိုးမထားလို့ မဟုတ်၊ အနည်းဆုံးတော့ မောင့် နောက်ကွယ်မှာ ဝင့် ရိုးသား ချင်ပါသည်။ 

နောက်တစ်ချက်က ဒီနေ့အဘို့ ဝင့် နောက်ကြောင်း ပြန်မလှည့်ချင်။ မိမိ ဒီကို လာတာ လိင်ဆက်ဆံဘို့။ အရှင်းဆုံး ပြောရရင် အလိုး ခံ ဘို့။ ဆန္ဒ ပြည့်သွား ပြီးရင် ပြီးပြီ။ မောင် မသိဘူး ဆိုတာ တစ်ခုသာ ခံမနေရင် ခုလောက်ဆို သူနဲ့ဝင့် အိပ်ရာပေါ် ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား။ မိုက်မိုက်မဲမဲ လာခဲ့မိပြီးမှ ယောင်္ကျား မသိတာ ဝန်ခံပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ လှည့်ပြန် သွားရတာမျိုးတော့ လုံး၀ မဖြစ်ချင်။ ပင့်သက် တစ်ခုကို မြိုချပြီး စကား ဆက်လိုက်သည်။

“ ရှင် ပြောသလိုပါပဲ ကိုသီဟ.. ကျမ ဒီကိုလာတာ မကြုံဖူးတဲ့ အရသာ တစ်ခုကို ခံစားချင်လို့ သက်သက်ပါ.. ဒါပေမယ့် မောင့် ခွင့်ပြုချက် မပါခဲ့ဘူး.. မောင် မသိဘူး..”

“ …………..”

“ ကျမ ခုလို တွေ လုပ်နေတာ မောင် မသိပါဘူး.. ကျမ လုပ်ရပ်က မောင့်ကို သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်နေပြီ.. ဒါပေမယ့် ကျမ သူ့ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ကုန်နေလို့လည်း မဟုတ်ဘူး..”

“ …………..”

“ ဒီထက်ပိုပြီး ကျမ မပြောတတ်တော့ပါဘူး.. ဒါပေမယ့် သေချာတာ နှစ်ခုက ကျမ မောင့်ကို သိပ်ချစ်တယ်.. ဒီကနေလည်း လှည့် မပြန်ချင်ဘူး.. ”

“ …………..”

“ ……………”

အခန်းက ခေတ္တပြန်ငြိမ်သက် သွားသည်။ မျက်လုံး နှစ်စုံတို့ အကြည့် မလွှဲဖယ်ဖြစ်။ စူးရဲသော သူ့ အကြည့်များတွင် မိန်းမ တစ်ယောက်၏ မိုက်မဲမှုအပေါ် နှစ်သက် အားရခြင်းများ ပျော်ဝင်နေသည်။ ဝင့် မျက်ဝန်းတို့တွင်လည်း အပြစ်၏ အငွေ့အသက်တို့ ပျော်ဝင်နေမှာ ဖြစ်သည့်တိုင် ရမ္မက်ခိုးတို့ကတော့ မာန်မကျသေး။ ကိုသီဟ လက်များ ဝင့် ပခုံးပေါ် ရောက်လာသည်။ 

လည်တိုင်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ပါးနှစ်ဘက်ကို အသာ အုပ်ကိုင်သည်။ ပန်းဆီရောင်သမ်းနေသော ဝင့် မျက်နှာလေး သူ့ လက်ခုပ်ထဲ ရောက်သွားပြီ။တင်းတင်း စေ့ထားသည့် ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာပေါ်သို့ လက်မနှင့် ဖွဖွ သပ် ပေးရင်း ရမ္မက်ဇော၏ မောတစ်ဝက် အသံနှင့် တစ်ခွန်းချင်း ပြောသည်။

“ ဝင့်..”

“ ………..”

“ ကိုယ် လိုး တာ ခံ ချင်လား..”

“ ……….”

“ ကိုယ်တော့ မင်းကို လိုး ချင် ပြီ.. သိလား..”

“ ……….”

“ ကိုယ့် လီး ကြီးနဲ့လေ.. သိပ် ဆာ နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့..”

“ ……….”

“ မင်း စောက်ပတ်ထဲကို.. လိုး ပစ်ချင်တယ် ကွာ..”

“ ……….”

“ ပြီးရင် မင်းလည်း ကိုယ့်ကို တက် လိုး..”

“ ……….”

“ ကိုယ် ခံချင်တယ်.. ဝင့် ရယ်..”

“ ……….”

“ ဝင့် ရော.. ကိုယ် လိုးတာ ခံချင်နေတယ် မှတ်လား.. ဟွမ်.. ပြောစမ်းပါဦး ကိုယ့်ကို..”

“ ……….”

ဝင့် တစ်ယောက် အသက်ကို မနည်း ရှု နေရသည်။ ဟိုး အထဲက ယားလာလိုက်တာလည်း ဘာနဲ့မှကို မတူ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မှတ်စိစုံမှိတ်ပြီး ရှေ့တိုးလိုက်တော့မည်။ ကိုယ့်ဘက်က အခြေအနေကို အရှင်းဆုံး ဝန်ခံ ပြီးပြီပဲ။ ထပ်ပြီး အချိန်ဆွဲနေလို့လည်း ပြန်လှည့်ဖြစ်မှာမှ မဟုတ်တော့မယ့် တူတူ..

“ ခံ ချင် တယ်..”

“ ………”

“ ဝင့် ကို လိုး ပါ ကိုသီဟ..”

“ သစ္စာဖောက်မိတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကိုလေ.. နာနာလေး လိုးလွှတ်လိုက် စမ်းပါ..”

စကားဆုံးတော့ သူ ဝင့်ကို ဆောင့် ဆွဲ ဖက်လိုက်သည်။ တုန်ရီနေသော ကိုယ်လုံး အိအိလေးမှာ ကျောက်သားလို မာကျောသော ကြွက်သားစိုင်ကြီးများကြား နစ် ဝင်သွားတော့၏။ ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းများ ဝင့် နှုတ်ခမ်းပေါ် ကျ လာသည်။ အငမ်း မရ စုပ် နမ်းနေသည့် အနမ်းကြမ်းများ။ ဝင့်လည်း သူ့ကို ခပ် ကြမ်းကြမ်း ပြန်နမ်းစုပ် ပစ်လိုက်သည်။ မီး တောက် နေပြီ.. နှစ်ဦးသား ရင်ထဲမှ ရမ္မက်လောင်စာများ က အမြင့်ဆုံး ဒီဂရီဖြင့် မောင်းနှင်ရန် အသင့် အနေအထား။

ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းတို့ အောက်တွင် ဝင့် အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန် ပေါက်ကွဲလာသည်။ နို့အုံအတွင်းမှ သွေးကြောများတွင် ရမ္မက်၏ စီးဆင်းမှုက တဖျဉ်းဖျဉ်း။ မာဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာသည့် နို့သီးလေးနှစ်ခုက ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှုကို အလိုရှိလာသည်။ ကိုသီဟ လက်များ ဘရာ ချိတ်ဆီ ရောက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းက စုပ်နမ်း မပျက်။ 

ဖတ်ကနဲ ပြုတ်ထွက်သွားသော ဘရာချိတ်လေးနှင့် အတူ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုမှာလည်း လေ ဟပ်သလို အေးမြမြ ခံစားလိုက်သည်။ သို့သော် ထို အေးမြမှုက စက္ကန့်ပိုင်းမျှပင် မကြာလိုက်။ ရမ္မက်မီးများ တောက်လောင်နေသည့် နှုတ်ခမ်း တစ်စုံ၏ ဆွဲစုပ် ဝါးမြို မှုကို ခံလိုက် ရသည်။ ဝင့် အာရုံထဲတွင် မောင့် မျက်နှာကို ရုတ်တရက် မြင်ယောင် လာ၏။ 

ပျောက်လုလု နောင်တစိတ်က တဖန် ပြန်ဝင်လာသည်။ ဟင့် အင်း.. မတွေး နဲ့တော့.. ဘာမှ မတွေးနဲ့တော့.. ကိုယ့် စိတ်ကို ဇွတ် အတင်းကြီး တွန်းတင်လိုက်မိပြန်သည်။ ခုမှတော့ မထူးတော့ပြီလေ။ လွန်ခဲ့သော သုံးပတ်ခန့်က ရဲရင့်နှင့် ဆုံခဲ့သည့် ည ကို ပြန်မြင်ယောင် လိုက်သည်။ စို့လက်စ ကာမ ရည်တို့ နွေးကနဲ စီးကျလာတာ သိလိုက်ရသည်။

တူတူပဲ.. ဟိုတုန်းက ရဲရင့် ရယ်.. အခု ကိုသီဟ ရယ်.. ဖြစ်ရပ် နှစ်ခုက တကယ်တော့ အတူတူပါပဲ.. ဒါ နောက်ဆုံး ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်.. မောင် မသိအောင် လုပ်မိတာ ဒါ နောက်ဆုံးဖြစ်ရင် ရပြီပဲ.. ကျန်တာ မတွေး နဲ့ .. မတွေး နဲ့.. ဖြုသွယ်သော လက်ချောင်းလေးများက သူ့ ပခုံး ကြွက်သားစိုင်ကြီးများကို ဖွဖွ ပွတ်မိသည်။ မာ တင်းနေသည့် ကြွက်သားကြီးများက ဝင့်အတွက် တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပေးနေ၏။ 

ဘဝတွင် ဒီလို လူထွားကြီး တစ်ဦးနှင့် ကိုယ်လက်နှီးနှော ရမည်ရယ်လို့ အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးခဲ့။ မိမိ ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်ပြီး နို့နှစ်ဘက်ကို တလှည့်စီ အားပါးတရ စို့နေသည့် ကိုသီဟ ဆိုသော လူထွားကြီး။လက်မောင်းနှင့် ပုခုံးကြွက်သားကြီးများ၏ မာကြော ထွားကြိုင်းမှုကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ် ကြည့်ရင်း အဓိက နေရာအကြောင်း စိတ်ရောက်လာမိသည်။ 

ပုခုံးတွေ ကျောတွေကတော့ ပြောင်တင်းပြီး မာ နေတာပဲ.. ဟိုဒင်းကြီးကရော ဘယ့်နှယ်များ နေလေမလဲ.. သူက ဝတ်လစ်စလစ်နှင့် အသင့် စောင့်နေခဲ့ပါသော်လည်း မိမိက ဒီအခန်းထဲ စ ရောက်ကတည်းက ဗျာများ နေခဲ့သည်။ ကိုယ့်အတွက် အဓိက ဖြစ်သည့် အရာကို စေ့စေ့ပင် မကြည့်ရသေးဘူး မဟုတ်လား။

ကိုသီဟ အနမ်းများ လည်တိုင်ရင်းဆီ ပြန်ရောက်လာ၏။ ဝင့်လည်း မိမိ နှုတ်ခမ်းရှေ့ ရောက်လာသော နေရာ မှန်သမမျှကို ပြန် နမ်းသည်။သူ့ နားရွက်ဖျားလေးကို အမှတ်မထင် စုပ် ဆွဲ လိုက်မိ၏။ မိမိလည်တိုင်ရင်းမှ အနမ်းများ ရုတ်တရက် တန့် သွားသည်။ ဝင့်လည်း လျှာချွန်ချွန်လေးကို သူ့ နားထဲ ထိုးမွှေ ပေးလိုက်သည်။ 

သူ့ထံမှ အင်းး.. ကနဲ ညည်းသံရှည် သဲ့သဲ့လေးနှင့်အတူ ဝင့် ခါးကို ကိုင်ညှစ်လိုက်သည့် အတွေ့။ နားထဲ ထိုးမွှေ နေသည့် လျှာဖျားလေး ငြိမ်လိုက်ပြီး နားဝတည့်တည့် နှုတ်ခမ်းလေး တေ့လိုက်သည်။ ရှးးး ကနဲ လေ တစ်ချက် စုပ်သွင်းလိုက်၏။

“ အိုး အိုး အိုး. ဝင့်.. အ..” 

မိမိ အပြုအမူကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည့် လူထွားကြီးကို ကြည့်ပြီး ဝင့် အရမ်း သဘောကျ သွားသည်။ သူ မိမိ ကို မနမ်းနိုင်တော့။ ဝင့် လည်း သူ့နားတွင်းကို လျှာနှင့် ကလိလိုက်၊ နားထဲမှ လေများ ထွက်လာမည့်အလား ရှလူးကနဲ စုပ်လိုက်နှင့် ကောင်းကောင်း ကလိပေးလိုက်သည်။သူလည်း ယားကျိကျိ ဖြစ်နေဟန် တူသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးအပိန့်ပိန့်နှင့် ပခုံးကျယ်ကြီးကို ကျုံ့ ကျုံ့ ပြီး ပင့်သက်တွေသာ အလုံးလိုက် မြိုချနေတော့၏။ 

သူ့ ဖြစ်အင်ကို ကြည့်ပြီး ဝင့် စိတ်ထဲတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် ပြိုင်ပွဲတွင် အသာစီးရနေသော ကစားသမား တစ်ဦးလို ခံစားလာရသည်။ သူ့ကို ဒီထက်ပို ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ပညာ ပြ ချင်လာသည်။နထင်ရင်းများနှင့် ပါးပြင်၊ နှုတ်ခမ်း တို့ကို စုပ်ကာ နမ်းကာ ပြုရင်း ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းများကို ပွတ်သပ် ပေးလိုက်သည်။ 

မိမိထက် လေးဆလောက် ကြီးမားသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ယောင်္ကျားရင့်မာကြီးမှာ မိမိ၏ ပဉ္စလက် ဆန်သော အတွေ့အထိများ ကြားတွင် နစ်ဝင် နေ၏။ သူ့ ခါးကို မြဲမြဲ ကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ဖောင်းကားနေသည့် ရင်ဘတ်ကြီးကို နမ်းရင်း နို့သီးလေးကို ဆတ်ကနဲ ကိုက် ဆွဲလိုက်၏။ နာလောက်မည့်အား မဟုတ်သော်လည်း သူ သိသိသာသာ တွန့် သွားသည်။ 

နောက်တစ်ဘက်ကို ထပ် နမ်းတော့ ရင်ဘတ်ကြီး မသိမသာ ကော့ ပေးသည်။ နိုး ပဲ.. ဆရာ.. တောင်းတိုင်း ပေးလိုက်ရင် အရသာ မရှိတော့ဘဲနေလိမ့်မယ်.. ဝင့် စိတ်ထဲက ရေရွတ်ရင်း အနမ်းများကို ဗိုက်သားပြင်ဆီ ရွှေ့လိုက်၏။သူ့ လက်တစ်ဘက် ဝင့် ရင်ဘတ်ဆီ ရုတ်တရင် ရောက်လာသည်။ ဝင့် နို့ ကို လာ ညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖိချေလိုက်၏။ ခုဏက ဝင့် လုပ်လိုက်သည့် အပြုအမူကို သူ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကျန်ခဲ့တာ သေချာသည်။ 

ဝင့် နို့လေးတစ်ဘက် ထူထူပူပူ ဖြစ်လာသော်လည်း မိမိအာရုံကို သူ့ အတွေ့ထဲသို့ မြော မသွားအောင် ဖျောက်လိုက်နိုင်သည်။

ဝင့် နှုတ်ခမ်းများ အဓိက နေရာဆီ ရောက်ပြီ။ ထူထဲသော အမွေးအုံကြီးများကြားမှ ထိုးထွက်နေသည့် လိင်တံကြီးက ကော့ ပြီး ယမ်း နေ၏။အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်သော ဝင့် တစ်ယောက် ကော့ကော့ ကောက်ကောက်ကြီး ဖြစ်နေသည့် အတံကြီးကို မမြင်ဖူးသလို စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ 

ဆေးထိုးတယ်တွေ ဂေါ်လီ ထည့်တယ်တွေ ကြားဖူး ဖတ်ဖူး နေသော်လည်း ဒီလိုကြီး ကော့ပျံ နေအောင် ပုံသွင်းလို့ ရတယ် လို့တော့ မကြားမိ။ သူ့ဟာကြီးက မြင်တာနဲ့ပင် အသဲအေးစရာ။ဒါကြီးနဲ့သာဆိုရင် တကူးတက ကော့ထိုး စရာတောင် မလိုလောက်ဘူး.. ချက်ကောင်းကို တန်းကနဲ ထိ ပြီး အီစိမ့် နေမှာပဲ.. ဟု တွေးရင်း ခံတွင်းထဲ ဖွဲ့အိုင်လာသည့် တံတွေးများကို မြိုချလိုက်မိသည်။ 

သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်၏။ မိမိကို မျှော်လင့်တကြီး ငုံ့ကြည့်နေသည့် သူ့မျက်ဝန်းများ အရောင် တလက်လက်..။ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာဖျားနှင့် တစ်ချက် သပ်လိုက်သည်။ ပုံသွင်းဆံသ လုပ်ထားပုံရသည့် အမွေး မည်းမည်းကြီးများကို လက်နှင့် ဖိသပ်လိုက်၏။ 

ဥ လေးနှစ်လုံး ပါသည့် အိပ်ပျော့လေးက အမွေးအုံကြီး အောက်တွင် ကျစ် ပြီး မာတင်းတင်းဖြစ် နေသည်။ ကြည့်ရတာ ရှိသမျှ အားအင် အကုန်လုံး အတံကြီးထဲ ရောက်နေပုံပင်။ထိပ် အကွဲလေးတွင် အရည်ကြည်လေးက အသီးလိုက်။ ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေး စု ချွန်ပြီး ထို အရည်ကြည်လေးကို စုပ် လိုက်သည်။ နားထဲတွင် အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ကြားလိုက်ရသည်။ 

သူ့မျက်နှာကို မော့ ကြည့်ရင်း အတံကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ သူ ဝင့် ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။တုတ်ခဲနေသည့် ကြွက်သားချောင်းကြီးက ဝင့် ပါးစပ်ထဲတွင် အပြည့် နေရာ ယူထား၏။ ထိပ်ဖူးကော့ကော့ကြီးက ဝင့် အာခေါင်နုကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းဝသို့ လာ ထောက်နေသည်။ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးလိုက်တိုင်း လည်ခေါင်းအဝကို တထုတ်ထုတ် တိုးဝင်နေ၏။

ထို အရသာကို ဝင့် အရမ်း သဘောကျသည်။ လည်ချောင်းထဲမှာ တစ်ဆို့ပြီး နာသလို ယားသလို ခံစားချက်။ ပါးစောင်ထဲ အိုင်လာသော သွားရည်များကို မြိုချလိုက်တိုင်း သူ့ လီးကြီး တောင့်တောင့်သွားမှန်း ဝင့် သိနေရသည်။ သူ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကိုင်ထားသည့် မိမိ လက်များကို လွှတ်လိုက်၏။ 

နောက်ကျော ဘက်တွင် လက်ပြန် ပိုက် ထားလိုက်သည်။ ပါးစပ်နှင့် လီး မှ လွဲ၍ သူနှင့် မိမိကြားတွင် ဘာ ထိတွေ့မှုမှ မရှိ။ ပဉ္စက်လက်ဆန်သော စုပ်ချက်များနှင့် သူ့ကို ဖမ်းစားချင်သည်။ ခဏနေရင် ဒါကြီးနဲ့ ငါ့ အဖုတ်ကို လိုးတော့မှာ ဆိုသော အတွေးနှင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

“ အွမ်းး.. ကောင်းလိုက်တာ.. ကောင်းလိုက်တာ ဝင့် ရာ.. မင်း ကိုယ့်ကို လိုး နေပြီပဲ..”

“ …….”

“ ပါးစပ်လေးနဲ့.. ဟုတ်လား.. အွမ်းး.. ကျစ်ကျစ်.. ကောင်းလိုက်တာ..”

ဝင့်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်၊ ခေါင်းမော့ပြီး အရသာ ခံလိုက်နှင့် အပျော်ကြီး ပျော်နေသည့် လူထွားကြီး။ ဝင့်လည်း သူ့ကို စုပ် ပေးနေရင်းက ပင်တီကြားဆီ လက်ထိုး ထည့်လိုက်သည်။မိမိ အဖုတ်လေးမှာလည်း ဆာလောင်မှုတို့ ပြင်းပြ နေပြီ မဟုတ်ပါလား။ လက်ချောင်း နှစ်ခု ပူးပြီး ဖွဖွ ထိုးထည့်ရင်း မွှေ ကစားလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲမှ အတံကြီးကိ တောင့်တ နေသည့် အဖုတ်လေးက သည်မျှလောက်နှင့် မတင်းတိမ်။ ဒါကို ရိပ်မိပုံရသော ကိုသီဟက ဝင့်ကို ချိုင်းနှစ်ဘက်မှ ပင့်ပြီး ဆွဲထူသည်။ ပြီးတော့ ဝင့် လက်ကလေးကို ယူပြီး ဖွဖွ စုပ် ၏။ 

“ ချို နေရော ဝင့် ရယ်..” 

သူ့ အသံက ရမ္မက်လှိုင်းတို့ ကြားတွင် မြောပါနေသူပီပီ မောဟိုက်ခြင်း စွက်လျက်။

“ အရမ်း လှ တယ်..” 

လက်မောင်းအိအိလေးကို ဖွဖွ ပွတ်ရင်း သူ ပြောသည်။ 

“ နို့လေးတွေကလည်း လုံး ကျစ်ပြီး အိစက် နေတာပဲ..” 

ပြောရင်း သူ့ လက်များက ဝင့် နို့သီးခေါင်းလေးကို ခပ်ဆဆ ညှစ်ချေနေသည်။ 

“ ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကလည်း ကိုယ့် လီးကို စုပ်ပေး သွားတာ အရမ်းကောင်း..” 

သူ့စကားကြောင့် ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ထူထူပူပူ ဖြစ်လာရပြန်သည်။ 

“ သိလား ဝင့်.. မင်းက တကယ့် အာဂ မိန်းမပဲ..”

သူ ဒီလိုပြောတော့ ဝင့် ပြုံးမိသည်။ 

“ ရှင်ကရော.. တကယ့် အာဂ ယောင်္ကျား လား..” 

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးနှင့် ပြန်ပြောတော့

“ ဟဟ.. သိချင်ပြီလား..”

ဟု ပြန်ပြောသည်။ ဝင့် မျက်ခုံးတစ်ဘက် ပင့် ပြလိုက်သည်။ကြမ်းရှရှ လက်ဝါးကြီး နှစ်ဘက် ခါးတလျှောက် လျှော ဆင်းလာသည်။ ပင်တီ ခါးကြား ထိုးထည့်လိုက်ပြီး တစ်ချက်တည်းနှင့် အပြီးသတ် ဆွဲချွတ်ချလိုက်၏။ 

ဝင့်လည်း ခြေတစ်ဘက်ကြွ ပြီး ပင်တီလေးကို ခပ်လှမ်းလှမ်းသို ခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ဝင့်လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့ လည်ကုတ်ပေါ် ခိုထားစေသည်။ ပြီးတော့ ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ပေါင်ရင်း နှစ်ဘက်မှ ဆွဲမ လိုက်၏။ 

“ အမေ့..” 

ဝင့် ကိုယ်လေးက လေထဲ တွင် ကားရားလေး စွေ့ကနဲ မြောက် သွားသည်။ သူ့ လည်ပင်းအား ယောင်ယမ်းပြီး ဖက်ထားလိုက်မိ၏။ ပြောင်လက်နေသည့် လီး ညိုညို ကော့ကော့ ကြီးက ဝင့် ဆီးခုံလေးဆီ လာထောက်နေသည်။ လေထဲတွင် ကားရားဖြစ်နေသည်မို့ လီး ဆာနေသည့် အဖုတ်လေးမှာလည်း ပြဲ ဟ နေမည် မလွဲ။ စိုလက်စ အရည်များနှင့် လေအေးတို့ ထိတွေ့ပြီး အေးစက်စက် အရသာကို ခံစားနေရသည်။

ဝင့် ကိုယ်လေးကို အရုပ်တစ်ခုလို မြှောက်ကိုင်ထားရင်းကပဲ သူ့ အတံကြီးကို အ၀ တည့်တည့် ရောက်အောင် တေ့လိုက်၏။ တုတ်ခိုင်သော ပေါင်တံကြီး နှစ်ဘက်ကို ချိန်ဆရင်း အသင့်ပြင်သည်။ဝင့် ကိုယ်လေးကို ခပ်ဆဆ ပင့်လိုက်ရင်း ထောက်ထားသည့် အတံကြီးဆီ ဇွိကနဲ ဆွဲဖိချလိုက်၏။ မာတောင့်တောင့် လီးကော့ကော့ကြီးက အထဲသို့ တစ်ချက်တည်း စူး နေအောင် နစ် ဝင် သွားတော့သည်။ 

“ အိုးးးး.. ကိုသီဟ.. အင့်.. ကျစ်ကျစ်..” 

ဝင့် မျက်ရည်လည်မတတ် နာသွားသည်။ ဖင်လေး နောက်ဆုတ်ပြီး ရုန်းရန် ပြင်မိသော်လည်း ဆောင့်ဆွဲထားသည့် သူ့လက်က မလွတ်။ သူ့ အတံကြီး တဆုံး စိုက်ထားလျက်ကပဲ ကိုယ်လုံးလေးကို စက်ဝိုင်းမွှေ့သလို တစ်ချက် ကစားလိုက်ပြန်သည်။ ဝင့် ခေါင်းလေး နောက်သို့ လန်ကျသွား၏။ ကော့သွားသည့် ခါးကြောင့် သူ့ လီး ရှိရာဆီ အဖုတ်လေး ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ သူ ဝင့်ကို တစ်ချက်ကလေးမှ လျှော့မပေးတော့။ တကိုယ်လုံးကို ကိုင်ဆောင့် လှုပ်ခါပြီး သူ့ လီး ကော့ကော့ကြီးနှင့် အဆက်မပြတ် ကော့ ထိုးတော့သည်။

တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးသည့် အရသာမို့ သူ ပြောသလိုပဲ နံမည် တ ကာ အကြိမ်ကြိမ် အော်ညည်းလိုက်မိတော့သည်။ တကယ့်ကိုပဲ.. တကယ့်ကိုပဲ ထင်တာထက် အများကြီး ပိုနေပါ့လား.. ။သန်စွမ်းလွန်းသော သူ့ ခွန်အားကို ဝင့် ဘယ်လိုမှ မအံ့သြဘဲ မနေနိုင်။ လီး တောင့်တောင့်ကြီးကို ကော့ ထားပြီး ဝင့်ကိုပဲ ပင့်ကာချကာနှင့် သူ့ ခြေလှမ်းများက တစ်ချက်မျှ နေရာ မရွေ့။ 

တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မကြုံဖူးသည့် ဒီပုံစံကြီးက နာလည်း နာ၊ ကောင်းလည်း ကောင်းလွန်းသည်။ သူ့ လက်ထဲတွင် အရုပ်လေး တစ်ခုလို ပျော့ဖတ် နုန်း ပြီး မျက်လုံးထဲလည်း ကြယ်တွေ လတွေ မြင်ကုန်သည်။

“ ကောင်းလား.. ဝင့်.. ဟမ်..” ဝင့် ကိုယ်ကို အဆက်မပြတ်ဆောင့် ခါ ချရင်း မေးသည်။

“ အွမ်းး.. အွမ့်.. ကောင်း.. အမလေး.. ကောင်းတယ်..” တအစ်အစ် မြည်တမ်းရင်း အံကျိတ် ပြောလိုက်သည့် ဝင့် အသံက လည်ပင်း ညှစ်ခံထားရသူလို။

“ ခံဖူးလား.. ဒီလို မျိုး..” 

မေးလိုက်သော စကားတွင် သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု အပြည့် ပါနေ၏။

“ ဟင့်.. ဟင့်အင်း.. ဘယ် ခံ ဖူး မလဲ.. ကျစ်ကျစ်..”

“ ကိုသန့်စင်က ဒီလို မလိုးပေးဘူးလား..”

“ ဟင့် အင်း..”

“ ကြိုက်လား.. ကိုယ် လိုး တာ ကြိုက်လား ဝင့်..”

“ အင်းး.. အရမ်း.. အရမ်း ကြိုက်ပါတယ်..”

“ အင့်.. အင့်..”

“ အ.. ကောင်း တယ်.. နာနာလေး.. အမလေး.. ကို သီ ဟ..”

ဝင့် အဖုတ်ထဲမှ စူးမြက် ပြီး ကျဉ် တက်လာသည်။ သပ် သွင်း လျှိုထားသလို ထိုးစိုက်ထားသည့် အတံကြီးကလည်း သံချောင်းကြီးလို မာ တောင်နေ၏။ သည်လို နေပုံမျိုးတွင် ဝင့် ကိုယ်အလေးချိန် ရှိသလောက်က အတံကြီးပေါ် ကျ နေသည်ဖြစ်ရာ အဝင် နက်လွန်းပြီး အထဲတွင် မချိမဆန့် စို့ နေသည် မဟုတ်ပါလား။ 

လေးငါးချက်လောက် ကိုင်ဆောင့် ခံရပြီးခဏတွင် ဝင့် အဖုတ်ထဲမှ ခါတိုင်းနှင့် မတူသော အရည်ကြည်တွေ ဒလဟော ပြိုဆင်း ကျလာသည်။ သန်မာသော လက်မောင်းကြီးများက ဝင့် ပေါင်လေးကို ပင့် မ လိုက်ပြန်၏။ စီးကျလာသော အရည်များက ကော့ထိုးထားသည့် အတံကြီးတလျှောက် မနည်းမနောပင်။ ထို အရည်များနှင့် ထိပြီး အဖုတ်ဝလေး အောက်နှုတ်ခမ်းနားဆီမှ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားလိုက်ရသည်။ 

ဒုက္ခပဲ.. ဒီ လီး မချိမဆန့်ကြီးနဲ့ ငါ့ ဟိုဒင်းတော့ ပြဲ ကွဲ ကုန်ပြီလား မသိပါဘူး.. သွေးတွေများ ထွက် ကုန်တာလား.. စိတ်ထဲက အထိတ်တလန့် တွေးမိသော်လည်း အထဲက ကောင်းနေသည့် အရှိန်ကတော့ နည်းနည်းမှ လျော့ မသွားသေး။

လူတကိုယ်လုံးလည်း နုန်းချိပျော့ခွေသွားသည်။ ပြုတ်မကျအောင် ရှိသလောက်အားလေးနှင့် သူ့လည်ပင်းကို အတင်း ကုပ်ဖက်တွယ်ထားရ၏။မီး ပွင့် အောင် အလိုးခံရတယ် ဆိုတာ ဒါပဲ နေမှာ.. ကိုယ့်ယောင်္ကျားအပေါ် သစ္စာ ဖောက်ချင်တဲ့ မိန်းမ.. မှတ် ပလား.. ဟင့် ဟင့်.. ဝင့် စိတ်ထဲမှ ကျိတ်တွေးရင်း ငိုချင်လာမိသည်။ 

သို့သော် ထို နောင်တက ကာမ၏ သာယာမှုကို မည်သို့မျှ မတားဆီးနိုင်တာလည်း အမှန်ပင်။ ကိုသီဟက ဝင့် အဖုတ်ထဲ လီး စိုက်လျက် တန်းလန်းအတိုင်းပင် ခုတင် ရှိရာ ချီမ သွားသည်။ ပြီးနောက် မွေ့ယာ ထက်ဆီ ညင်သာစွာ ချပေးလိုက်၏။ ကျောပြင်အောက်မှ ပိုးသား အထိအတွေ့လေးက ဝင့် ကိုယ်ကို သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွား စေသလိုပင်။ 

ဝင့် ထံမှ သက်ပြင်းချသံ တစ်ချက် ကြားပြီးမှ သူ့ လီး ဧရာမကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲ နှုတ်လိုက်၏။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် ထို အတံကြီးနောက်သို့ မိမိ သားအိမ်ခေါင်း တစ်ခုလုံး ကျွတ်ပါသွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဟာ သွားသည့် ခံစားချက်နောက်တွင် ဟောင်းလောင်း ကျန်ခဲ့သည့် အဖုတ်ဝလေးခမျာ အစောက အရသာကို စားမြုံ့ ပြန်လျက် ဟစိစိလေး ဖြစ်နေရှာ၏။ 

ဝါဝင်း ဖွေးဥ နေသည့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ကြက်သွေးရောင် ပိုးသား အိပ်ရာ ထက်တွင် အရိုး မရှိသည့် အရုပ်ပျော့လေးလို ပုံလျက်သား။ကိုသီဟက ဝင့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဟ ပြီး မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်။ အရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေသည့် အဖုတ်လေးက နီရဲ ပြဲအာ နေ၏။ အပြင်နှုတ်ခမ်း တဝိုက်ကို လျှာဖျားနှင့် ဖွဖွ သပ် ပေးနေသည်။

နွမ်းဖတ်နေသည့် အဖတ်ကလေး နှစ်ခုကို ညင်သာစွာ ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ပေါင်တွင်းသားတွေကို ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေသည်။ နွေးထွေးသော အာငွေ့လေးကြောင့် နာကျင်မှုတွေ လျော့နည်းလာသည်။ကာမ၏ ဝတ်ရည်တို့ တဖန် အိုင်ဖွဲ့ လာပြန်၏။ သို့သော်လည်း ဝင့် အနေနှင့် ချက်ချင်းကြီး ထပ် အနာ မခံချင်သေး။ 

ကာမ၏ အရသာကို ပြင်းပြင်းရှရှ ခံစားလိုသည် မှန်သော်လည်း သာမာန် မိန်းမသား တစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်က ဒီလောက်ကြီး အကြမ်းပတမ်း မခံနိုင်တာ အမှန်။ ခုနေများ အစောကလို ထပ် အကြမ်း ခံရရင် နာတာကလွဲပြီး ဘာမျှ ရမည်မထင်။ ဝင့် သူ့ကို လေသံ သဲ့သဲ့လေးဖြင့် ပြောလိုက်မိသည်။

“ ခဏ.. ခဏလေး ကိုသီဟရယ်.. ဝင့် နည်းနည်းလောက် နား ပါရစေ.. နော်..”


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>