ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်လေးအား ပြန်လည်စာစီပေးထားပါသည်။
အချိန်သည် တရွေ့ရွေ့ကြာညောင်း၍ လာပါချေပြီ။
ဝန်းကျင်၌ ရှိသော အရာခပ်သိမ်း အားလုံးတို့သည် တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့သော် နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် အိပ်မပျော်ပါသေးချေ။ လူးလူးလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် မျက်လုံးများ ကျယ်၍ တောင်တောင်မြောက်မြောက် စဉ်းစားနေမိပါသည်။
ညနေတုန်းက မိမိနှင့် အန်တီမမတို့၏ အဖြစ်ဇာတ်လမ်းများကို တရေးရေး တမြေ့မြေ့ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်နေချိန်ဝယ် .. ညကျရင် လာခဲ့ဦးနော်...ဟု တိတ်တခိုး မှာကြားခဲ့သော အန်တီမမ၏ ဆွဲလဲသံများက သူ၏နားဝယ် ပဲ့တင်သံများပင် ထွက်ပေါ်နေပါတော့သည်။
သို့သော် ကံကြမ္မာသည် အလှည့်အပြောင်း ရှိကြောင်းကို မည်သူမျှ ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်ပါချေ။ အဝေးသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည့် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးသည် ယနေ့ညမှပင် မထင်မှတ်သော အချိန်၌ ပြန်လည်ရောက်ရှိ၍ လာပါတော့သည်။
ခေတ်မှီကြသူများ ပီပီ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့သည် နိုင်ငံခြား အသွင်သဏ္ဍန်ဖြင့် တယောက်တခန်းစီတွင် သီးသန့်အိပ်ကြသော်လည်း ချိန်းဆိုထားသော အန်တီမမဆီသို့ ဝင်းမြင့် မသွားရဲပါချေ။
မတော်တဆ မိမိရောက်ရှိသွားချိန်တွင် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံနေခဲ့သော် ...
ရိုးလွန်း အလွန်းသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား ကြောက်ရွံ့စိတ်များကသာ လွှမ်းမိုးနေပါတော့သည်။
သို့သော် အန်တီမမ၏ ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိသော အန်တီမမ၏ အတွေ့ရမ္မက်ကွန်တွင် နစ်မြုပ်လျှက် ရှိသောကြောင့် မလူးမလွန့်သာသည့် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။ ထို့အပြင် အန်တီမမ၏ စကားကို နားထောင်ခဲ့လျှင် မပြန်ချင်သည့် ဒေသသို့ ပြန်ပို့ခဲ့ပါလျှင်....ဝင်းမြင့်သည် ဇောချွေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။
သူ၏ နဘေးတွင်ရှိ မမစန်း ခမြာမှာတော့ အားရတင်းတိမ် ကျေနပ်မှု ရရှိသွားသည်ပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် အမောဟောင်း တခုကို ဖြေဖျောက်နေသည်ပဲလားတော့ မသိ။ တရူးရူးဖြင့် အိပ်မောကျလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ဝင်းမြင့်သည် သွေးသစ်လောင်းသည့် တက်သစ်စ အရွယ်ပေမို့ အားအင် ခွန်အားသည် တောင့်တင်း၍ ကြံ့ခိုင်လွန်းလှပါသည်။ ကျန်းမာရေး ကောင်းမွန်သောကြောင့် ကုန်ခမ်းသွားသော အမောဟောင်း တခုသည် တခဏချင်းပင် ပြေပျောက်လျှက် ရှိနေပါသည်။
ထို့ကြောင့် သူသည် တမျိုးတဘာသာဖြင့် ထူးခြားစွာ အတွေ့ထူး၍ မေ့မေ့မူးမူး ဖြစ်ခဲ့ရသော အန်တီမမအား တသသဖြင့် သတိရနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ထို့နောက် သူသည် သွေးသား၏ တဖန်ပြန်လည်တောင်းဆိုခဲ့သော ရာဂသွေးများ၏ ဆန္ဒရမ္မက်များကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့သည့် အလား ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာခဲ့ပြီးလျှင် အန်တီမမရှိရာ အခန်းဆီသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လှမ်းလာပါတော့သည်။
ထင်သည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။
အန်တီမမ၏ အခန်းထဲမှ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်မောသံများက မကြားတကြား ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်၏ ရင်ဝယ် တဒိန်းဒိန်း ဖြင့် အသက်ရှုသံများက ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် တုန်ရင်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် အခန်းတံခါးဝများဆီသို့ ချဉ်းကပ်သွားပါတော့သည်။
အခန်းတွင်း၌ကား...
ငါးဝပ်မီးသီး အရောင်သည် မမှိန့်တမှိန်ဖြင့် အခန်း၏ ဝန်းကျင်ကို စိုးမိုးထားသည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်တွင် လှုပ်ရှားမြူးတူးပျော်ပါးနေကြသော မနုဿလူသား နှစ်ဦးတို့အား မဝိုးတဝါးဖြင့် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။
မြင်တွေ့နေရသော မြင်းကွင်းတရပ်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့ နှစ်ဦးပင် ဖြစ်ကြပါသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်အရွယ်များနှင့်ပင် မလိုက်။ ဖဲမွေ့ယာပေါ်ဝယ် အဝတ်အစားများ ကင်းမဲ့စွာဖြင့် အချစ်ဗျူဟာ ခင်းကျင်းနေကြချိန် ဖြစ်ပါသည်။
အန်တီမမသည် ကုတင်ပေါ်ဝယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်၍ ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားထားပေးနေပါသည်။ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ အောက်နားမှ နေ၍ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ နီရဲတွက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင် နှုတ်ခမ်းသားများအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲကားပြီး လျှာများဖြင့် ကလိ၍ လျှက်နေပါသည်။
ထိုအခါ အန်တီမမသည် ဂနာမငြိမ်နိုင်တော့ပါ။ ဘဘကြီးလျှာက အထိုးကောင်း အလျှက်ကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏ ဖင်များသည် ဖဲမွေ့ယာနှင့် မထိတော့ပါ။ ဖင်ကြီးတစုံကို ကော့၍ ကော့၍ မြှောက်ပေးနေပါတော့သည်။
ထို့ပြင် ပါးစပ်မှလည်း .. တဟင်းဟင်း..တအင်း..အင်း...တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် ညည်းတွားနေရင်း ဖီလင်အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်ဝန်းနှစ်စုံကို စုံမှိတ်ထားလျှက် လူးလွန့်လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။
“ လိုးပါတော့ အကိုကြီးရယ် ... ”
ဟု ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ဤသည်ကို ရိပ်စားမိသော ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ မျက်နှာကို ခွါပြီးသော် သူသည် အန်တီမမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးအား ပုခုံးပေါ်သို့ မတင်စေပြီးလျှင် အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်မှ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ အရည်တရွဲရွဲဖြင့် စိုစွတ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လက်ကို အကူအညီမယူစေဘဲနှင့် တေ့ထားလိုက်ပါတော့သည်။
ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ဒလကြမ်း ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။ လီးကြီးသည် အရည်များ၏ ရွဲနစ်နေမှုကြောင့် လီးအဆုံးထိ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ရောက်သွားသော်လည်း သူမသည် နာကြင်မှု ဝေဒနာ တရပ်ကို မခံစားရပါချေ။ သို့သော်..
ကြီးလျှင့်မှီ ငယ်လျှင်ချီ .. ဆိုသည့်အတိုင်း အန်တီမမသည် အသက်ထက်ဝက်ခန့်မျှကြီးသော လင်တော်မောင်အား ချွဲနေပါတော့သည်။ တီတာနေပါတော့သည်။
“ အို...အို..အကိုကြီးရယ်...ကျွတ်...ကျွတ်...အရမ်းကြီးကို ဆောင့်ရက်သလားကွယ်...အား..အား ဖြေး..ဖြေးလေးပဲ သွင်းပါကွယ်...နွဲ့...နွဲ့.. စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကွဲသွားပြီ ထင်ပါရဲ့... ”
အန်တီမမသည် ပညာပြနေပြီ ဟု ထင်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဒစ်ကား၍ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော လီးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဝင်းမြင့်၏ လီးဆောင့်ဒဏ်ကိုတောင်မှ ခံနိုင်သူက ယခုသော် အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လီးကို မချီမဆန့် ခံစားနေရပုံကို မြင်ရသော် ချောင်းမြောင်းကြည့်နေသည့် ဝင်းမြင့်အတွက် အံ့သြစွာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ရိုးလွန်း အလွန်းသော ဝင်းမြင့် ခမြာ အန်တီမမ၏ အကြံအစည် အဓိပ္ပါယ်ကို မရိပ်စားမိပါလေ။
ယခု အခါ ကိုယ့်ကိုကိုယ့် အဟုတ်ကြီးထင်နေသော ဘဘကြီးသည် ကျေနပ်သော အမူအရာဖြင့်..
“ နွဲ့လေးရေ... ဆောရီးပဲကွယ်...နော်...နော်လို့....အကိုကြီးက လောကြီးသွားလို့ပါကွယ်...သိပ်နာသွားသလားဟင်... ဥုံဖွ... ဥုံဖွ... နော်..နော်လို့...အကိုကြီးက နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သိပ်လိုးလို့ ကောင်းတော့..စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါကွယ်...ကဲ..ကဲ.. ဖြေးဖြေးလေး.. လိုးပေးမယ်နော်... ”
အရူးဘုံမြှောက်သလိုနှင့် တူပါတော့သည်။ တကယ်တော့ အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်မှုမှာ အားရတင်းတိမ်မှု မရှိပါလေ။ ညနေတုန်းက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ ကြီးမား ကျယ်ပြန့်သော ဒစ်ကြီး၏ အရသာကို မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက်ကြီး ခံစားဖူးပြီးချိန်မှစ၍ ယခု လင်တော်မောင်၏ လီးဖြင့် လိုးဆောင့်မှုကို အသာမပြေပါတော့ချေ။ သို့သော် သူမသည် သစ်မရခင်စပ်ကြား ဝါးနှင့်ပေါင်းကွပ်နေရမည့် အတွက်ကြောင့် ရေလိုက် ငါးလိုက်သဖွယ် နေရရှာပါတော့သည်။
မယားကို ငုံမတက်ချစ်ရှာသော ဘဘကြီးသည် မယား အလိုတော်ကျ ဖြစ်စေမည့် အတိုင်း အဆုံးထိ ဝင်ရောက်နေသော လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးပြန်နှုတ်လိုက်ပြီး ခဏမျှ ရပ်ထားနေပါသည်။ ထို့ပြင် သူသည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို ငုံစုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းများကို လက်များဖြင့် ချေမွပေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။
ဤသည်သို့ အဖြစ်ကို သူမသည် မခံမရပ်နိုင်အောင် ယင်းထလျှက် ရာဂပိုးများ၏ ထကြွသောင်းကြမ်းမှု ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်ရှာပါလေတော့။ လင်တော်မောင်၏ နှိုးဆွမှုနှင့် နွေးထွေးမှု၏ ဒဏ်ကို မချိမဆန့်ဖြင့် ဖော်မပြနိုင်သော ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။
ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်အနည်းငယ်မျှ သွင်းထားသော လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်စေရေး အတွက် ဖင်ကြီးတစုံကို မြှောက်ကော့ပေးရင်းနှင့်ပင် လင်တော်မောင်၏ ဖင်ကြီးကို အောက်ဖက်သို့ ဖိကပ်ထားလိုက်ပါသည်။
တကယ်တော့ ခင်ခင်နွဲ့သည် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် အမူလွန်နေခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်လာစေရန်အတွက် တမင်သက်သက် မာယာများလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မိမိအလိုကျ စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်လာစေရန် ဖြစ်သည်။ လင်တော်မောင်က တကယ်ထင်မှတ်၍ သက်သက်ညှာညှာ လိုးဆောင့်နေခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။
သို့သော် သူမသည် ရာဂပိုးများ၏ တောင်းဆိုမှုအား လွန်ဆန်နိုင်ခြင်း မရှိပါလေတော့။ တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် ရသာရုံ ရမ္မက်အား တမ်းတမ်းတတ မျှော်ကိုး နေရှာပါတော့သည်။
လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးသည် နာဂသားလေးဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးလောက် မကြီးမားသော်လည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် စံချိန်မှီသည့် လီးကြီး ဟုတော့ ဆိုနိုင်ပါသည်။
ကာမ၏ အဓိက ခလုတ်များကို ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာဖြင့် နှိုးဆွမှုပြုလေလေ သူမ၏ သွေးသားဆန္ဒများက ဆူပွက်လာလေလေပင် ဖြစ်လာသည်မို့ ..
“ အို..အကိုကြီးရယ်...နွဲ့... ခံနိုင်သွားပါပြီ..အကိုကြီးရဲ့ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်တော့နော်...နော်လို့... ”
“ ဟဲ..ဟဲ ..စိတ်ချစမ်းပါ ... နွဲ့လေးရယ် ... နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မလုပ်ရတာ တလလောက်ရှိနေပြီလေ...ဟင်း..ဟင်း..အကိုကြီးက စောက်ဖုတ်ကြီးကို တညလုံးလိုးမှာနော်.. ”
မယားဖြစ်သူ၏ ခွင့်ပြုချက်ကို ရသည်ရှိသော် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ပြင်းထန်စွာ အချက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်နေပါတော့သည်။
ထို့နည်းအတူ မယားဖြစ်သူကလည်း လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အးကျမခံ ဖင်ကြီးတစုံကို စီးချက်ညီစွာဖြင့် ပင့်၍တမျိုး ဝိုက်၍တဖုံ အပေးအယူ မျှတရလေအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။
ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မျက်တောင်မခတ် အသက်ရှုရန်ပင် မေ့မတက် အစအဆုံး မြင်တွေ့နေရသူက နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့၏ အချစ်တလင်း ခင်းကျင်းနေပုံမှာ အားကျစရာ အလွန်ကောင်းပါသည်။ မြင့်တွေ့ရသည့် မြင်ကွင်းကလဲ ရင်ဖို မက်မောစရာပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။
ထို့ကြောင့် လူငယ်ပီပီ သွေးသားဆူပွက်မှုက ပိုမို၍ လျှင်မြန်လာသည့်အတွက် အခန်းတံခါးဝမှ ချောင်းကြည့်မိသည်နှင့် တပြိုင်နက် အန်တီမမ၏ စွဲမက်စရာ အလွန်ကောင်းသော ကိုယ်လုံးချွတ်ပုံကို မြင်ပြီးကတည်းက မိမိ၏ လီးကြီးသည် တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် ထောင်မတ်နေပါသည်။ ယခုသော် ပိုမို၍ပင် သောင်းကျန်းနေပြီး လီးရည်များပင် စိမ့်ထွက်လျှက် ရှိနေပါတော့သည်။
ဝင်းမြင့်သည် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အခန်းထဲသို့ စိတ်ဝင်တစား ပြန်၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ပါသည်။
ဤသည်က မိမိအတွက် ပညာတရပ်တိုးမြင့်ခြင်းနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း၏ နည်းတမျိုးမျိုးကို လေ့လာသုံးသပ်နေခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ထင်ပါသည်။
ဘဘကြီးသည် စိတ်တိုင်းကျ ပုံစံကို အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်အောင် နေရာတကျယူလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို အင်တိုက် အားတိုက် လိုးဆောင့်၍ အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော်...
သူ၏ လီးကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဖိကပ်ထားပြီးလျှင် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် အသေကောင်ကြီးသဖွယ် မောဟိုက်ပင်ပန်း နွမ်းနယ်စွာဖြင့် ခင်သန်းနွဲ့ ဗိုက်ပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားပါတော့သည်။
“ အို...အကိုကြီး...ဘယ်လိုလဲလို့...ဟင့်...ဟင့်... မရဘူး...မရဘူး....ထပ်လုပ်ပေးဦးလေ...ကြည့်ပါလားလို့...အကိုကြီးရဲ့...ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...ဟင်း..ဒါနဲ့များ တညလုံး လိုးမယ်တဲ့...မကောင်းတဲ့အပြင်...သူ့ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက..အယားတောင် မပြေဘူး.. ”
ခင်သန်းနွဲ့သည့် ရာဂ၏ သွေးသားတောင်းတမှု မပြည့်ဝသေးသည့်အတွက် ဒေါသူပုန်ထလျှက် ရှိပါတော့သည်။ မိမိအပေါ်တွင် ဝက်မှိန်းမှိန်းနေသော လင်တော်မောင်အား ကုတင်တဖက်သို့ တွန်းပစ်လိုက်ရင်း သူမသည် အိပ်နေရာမှ ထလိုက်ပါသည်။
ထိုအခါ ခပ်ဟဟရှိသော အခန်းတံခါးဝနားမှ ချောင်းကြည့်နေသော အရိပ်တခုကို တွေ့မိလိုက်၍ လန့်အော်မိမတက် ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ထိုသူသည် ဝင်းမြင့်သာလျှင် ဖြစ်နိုင်ကြောင်း .. ညကျရင် လာခဲ့ဦး..ဟု မှာထား၍သာ လာကြောင်း သတိရမိသည့်အတွက် မည်သို့မည်ပုံကြံရမည်နည်းဟု အမြန်ဆုံးစဉ်းစားလိုက်ပါသည်။
ထို့နောက် ဘေးနားတွင်ရှိ လင်တော်မောင်ကို ကြည့်မိသောအခါ ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားရရှိသွားသည့်အတွက် အမောဟောင်းကို ဖြေဖျောက်နေရင်းက အိပ်ပျော်မတက်ပင် ရှိသောကြောင့် ရိပ်စားမိသည့် အတွက်...
ချောင်းကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ဖက်သို့ ပြန်ကြည့်ကာ လက်ညှိုးဖြင့် ပါးစပ်တည့်တည့် ကန့်လန့် ပိတ်ပုံပြကာ .. တိတ်တိတ်နေဦး...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် အချက်ပြပေးလိုက်မိပါတော့သည်။
တခဏမျှ ကြာသော်...
အန်တီမမသည် မက်မပြေ၍ လိုအက်ဆန္ဒ ပြီးမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့သည့် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် ဒေါသပွါး စိတ်ဆိုးမှုများကို မပြုလုပ် မပြောဆိုခဲ့ပါလေတော့။ မိမိအတွက် ဖြည့်ဆည်းပေးမည့်သူ ရောက်ရှိနေကြောင်း သိရှိရသည့် တပြိုင်နက် လင်တော်မောင်အား အမြန်ဆုံး သူ၏ အခန်းထဲသို့ ပြန်သွားရေးကို စဉ်းစားနေပါတော့သည်။
သို့သော်...
ခါတိုင်း ခါတိုင်း ယခုလို နှစ်ဦးသဘောတူ ကာမစပ်ယှက်ပြီးစီးလေတိုင်း သူ၏ သီးသန့်အခန်းဆီသို့ ပြန်သွားသော်လည်း ယခုသော် လင်တော်မောင်သည် မိမိအခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်ဝယ် အားအင်များ ကုန်ခမ်းသွားသည်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ ဒါမှမဟုတ် ခရီးပန်းသည့် ဒဏ်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ နှစ်ခြိုက်စွာပင် အိပ်မောကျနေသည်မို့ ခင်သန်းနွဲ့သည် အဘယ်သို့ ကြံရမှန်းတောင် မသိပါတော့ချေ။
မိမိရှေ့တွင် အသင့်ရှိသည့် လင်တော်မောင်ကလည်း လိုချင်တက်မက်ခဲ့သော ရာဂဆန္ဒများကို ပြီးမြောက်အောင် ဖြည့်စွမ်းပေးခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အပြင် နောက်ဆုံးလိုအပ်နေသော ကာမဖီလင် တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရေး အတွက် လက်တကမ်းအလိုတွင် ရောက်ရှိနေသော သူအားလည်း ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် အသုံးချနိုင်သေးသည့် အတွက် သူမသည် ဗျာများလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ထို့ကြောင့် သူမသည် စွန့်စွန့်စားစား ပြုလုပ်မိပါတော့သည်။
အိပ်မောကျစွာဖြင့် ဟောက်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ကိုင်လှုပ်ကြည့်လိုက်ပါသည်။ လင်တော်မောင်သည် လှုပ်ရှားခြင်း မပြုလာပါ။ ထို့ပြင် သူမသည် ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား မိမိပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ကလိပေးနေပြန်ပါသည်။
ဘဘကြီး၏ လီးကြီးသည် တောင်မတ်လာခြင်း မရှိပါ။ ဒါဆိုရင် သူမ၏ လင်တော်မောင်သည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေပြီ ဟု စိတ်ချယုံကြည်သွားပါတော့သည်။
ဤသို့ စမ်းသပ်နည်းများက ဘဘကြီးနှင့် သူမတို့နှစ်ဦးတည်းသာ သိကြသော နည်းများဖြစ်ကြသည့် အတွက်...
အိပ်မိလျှင် တရေးမှ မနိုးတက်သော လင်တော်မောင်၏ အထာကို နောကျေအောင် သိထားခဲ့သည့် ခင်သန်းနွဲ့ အတွက် အရေးကြုံလာသော အခါတွင် ဤနည်းမျိုးများက တန်ဖိုးရှိလှကြောင်း လက်တွေ့တကျ ခံစားသိရှိသွားပါတော့သည်။
ထို့ကြောင့် သူမသည် ဤအခန်းထဲတွင် ကာမစပ်ယှက်ကြရန် မသင့်တော်သည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာပြီး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်ပင် အခန်းတံခါးဝနားမှ ယခုထက်တိုင် မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ရှိရာဆီသို့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး လှုပ်ရမ်းစွာဖြင့် လျှောက်လာပါတော့သည်။
ယခုအချိန်ထိ မျက်တောင်မခက် ကြည့်ရှုနေသော ဝင်းမြင့်သည် အနားသို့ နီးကပ်စွာ ရောက်ရှိလာသော အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံ၍ တွေ့ရှိနေရသော် အာခေါင်များပင် ခြောက်မတက် ခံစားရသည့်အပြင် တံတွေးနင်သွားသည့်အလား .. ဂလု..ဂလု..ဖြင့် မနဲမျိုချနေရပါတော့သည်။
၎င်းနောက် အိပ်မက်မှ လန့်နိုးခဲ့သူပမာ ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား တအားကြီး ပွေ့ပိုက်ဖက်ထားလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြတ်ထွက်လုမတက် ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့သည်။
ဥပမာ ဆိုရသော် မုဆိုးဟု ခေါ်ရပေမယ့် တောမကျွမ်းကျင်သောကြောင့် ဂမူးရှုးထိုး လုပ်တက်မိသောအခါ သားကောင်မှာ ခြောက်လှန့်ခံလိုက်ရသည့်သဖွယ် ဖြစ်နေရသလို လူပျိုရိုင်းလေး ဝင်းမြင့် ခမြာမှာတော့ ကာမသားကောင်သည် လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် အသာတကြည် ဖမ်းယူခြင်းမရှိ၊ အစာရေစာ ငတ်ပြတ်နေသူပမာ ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုမူဆောင်ရွက်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ဤသည်ကိုက အန်တီမမ၏ ကြိုက်ကွက်များပင် ဖြစ်နေသည်မို့ .. မျက်ဖြူဆိုက်လေ..ဆရာကြိုက်လေ...ဟူသော စကားပုံဖြင့် တင်စားရမလို ဖြစ်နေရပါတော့သည်။
ထို့ပြင် ဤကဲ့သို့သော ဂမူးရှုးထိုး ပြုလုပ်လိမ့်မည် ဟု ကြိုတင်၍ ထင်ထားခဲ့သော အန်တီမမသည် ကြိုတင်၍ ရင်ဖွင့်ပြီး ကြိုဆိုလျှက် မိမိကလည်း ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။
ပူနွေး၍ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းတစုံက ဖိကပ်ထားခြင်းကိုလည်း တန်ပြန်၍ မိမိလျှာများဖြင့် ကလိပေးနေခြင်းက နှစ်ဦးစလုံး၏ ကာမသွေးများကို ပိုမို၍ ဆူပွက်လာစေရန် နှိုးဆမှု တရပ်ဟု ခေါ်ဆိုနိုင်ပါလိမ့်မည်။
၎င်းနောက် နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်ရှုကြရန်ပင် မေ့သွားကြသည်ဟု ထင်ထားရပါသည်။ အချိန် အနည်းငယ် ကြာလောက်မှပင် မိမိ၏ မျက်နှာဆီသို့ ပူနွေးသော လီးကြီးက လုံခြည်ကြားထဲမှ လာ၍ ထောက်ထားသည်ကို သတိပြုမိသော အခါ အန်တီမမသည် ယခုလို အချိန်မျိုးတွင် စက္ကန့်နှင့်အမျှ တန်ဖိုးရှိကြောင်း နားလည်ထားသည်မို့ ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံနေသော ဝင်းမြင့်၏ ကျောပြင်အား အသာအယာ ပွတ်ပေးပြီးနောက် ..
“ လာ...လာ...နောက်ဖေးခန်းဘက်ကို သွားရအောင်... ”
ဟု နားနားသို့ ကပ်၍ ပြောလိုက်ပါတော့သည်။
အစာမြင်လျှင် ငန်းငန်းတက်လှသည် ရှိသော ဝင်းမြင့်သည် ကိုယ်လုံးတီးချွတ် ဖြစ်နေသော အန်တီမမ၏ ခေါ်ရာနောက်သို့ တကောက်ကောက်လိုက်သွားနေသော်လည်း သူ၏ လက်များကတော့ အငြိမ်မနေအားပါ။ ဖြူဖွေးသော နို့အုံ့ကြီး နှစ်ခုကို အုပ်ကိုင်ထားပြီး ချေမွပေးနေပါသည်။
ထမင်းစားပွဲ ခန်းမထဲသို့ ရောက်သော် အန်တီမမသည် လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့်
“ ဒို့အတွက် ဖင်ချစရာ တနေရာရှိနေရင် အလုပ်ဖြစ်နေတာပဲ...ဒီနေမှာပဲ ..အသုံးပြုရအောင်ကွယ်... ”
သူမသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပင် ထမင်းစားပွဲ အရှည်ပေါ်သို့ တဖက်စောင်းမှ ထိုင်ပြီး လှဲအိပ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ စားပွဲသည် လူတရပ်စာထက် တိုနေသည့်အတွက် တကိုယ်လုံး မဆန့်ပါ။
သူမ၏ ပေါင်တန်မှ တဆင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စားပွဲအောက်သို့ တွဲလဲချထားရပါသည်။ ထို့ပြင် ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားပေးနေသော အခါ ဝင်းမြင့်သည် ပဌမဦးဆုံး အခန်းတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်စဉ် အခါတုန်းက သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ ပြုမူပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်နေမိသည့်အတွက် အန်တီမမ၏ စေခိုင်းချက်များကိုပင် မစောင့်ပါလေတော့။ ထမင်းစားပွဲ၏ အလယ်ဗဟိုတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ထားပြီးလျှင် အန်တီမမ၏ ရွဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးကို လျှာဖြင့် ယက်လျှက် ရှိပါသည်။
ထို့ပြင် သူသည် နီရဲတွက်နေသော စောက်စိကလေးများနှင့်စောက်ခေါင်းဝကို ထူထဲသည့် နှုတ်ခမ်းများက ဒလကြမ်း စုပ်ယူ၍ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပွတ်သပ် ဆွဲယူနေသော အခါ
“ အို ...မောင်လေးရယ်...တခဏ မြင်ရုံလေးနဲ့... တက်လွန်းလှချည့်လားကွယ်...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...ဟင့်...အင်..အ ..အ.. အား..အရသာ ရှိလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.... ”
သူမသည် ကာမအရသာ အမြိုက်ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေရသူဖြစ်သည်မို့ ကောင်းလှသည့် အရာများက ပါးစပ်မှပင် ထုတ်ဖော်၍ ကျူးရင့်လျက် ရှိနေချိန်ဝယ် သူမသည် ဖင်ကြီးတစုံကိုလဲ ထမင်းစားပွဲပြင်နှင့် မထိပါလေတော့ ။ လေတွင် မြောက်တက်နေပါတော့သည်။
ဝင်းမြင့်၏ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းများက ကာမအရည်များပင် ပေပွနေသည်ကိုလည်း မသိတော့ပါ။ မိမိပြုလုပ်ချက်သည် အန်တီမမ၏ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ရေး အတွက်သာ ဦးစားပေးထားသည်မို့ .. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..ဟု တခွန်း ဟ လေ သူ၏ပြုလုပ်သော အရာအားလုံးသည် အင်တိုက်အားတိုက်ဖြင့် စိတ်ပါဝင်စားစွာ လုပ်ဆောင်လေ ဖြစ်နေပါတော့သည်။
....................................
တခဏမျှကြောသော် ..
အန်တီမမဒ ကျေနပ်နှစ်သက်သော အသံများက အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။
“ တော်...တော်ပါတော့ မောင်လေးရယ် အန်တီမမဖြင့် အသက်ကို ဘယ်ကနေ ရှုရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး..ကောင်းလွန်းအားကြီးလွန်းလို့....သေမတက်အောင် ခံစားလိုက်ရတာ ...တော်တော့နော်... ”
စက်သံပတ်ရုပ်သည် သံပတ်ရှိသမျှ လှုပ်ရှားသွားလာသည် ဟု ထင်ထားသလို ကာမဆရာမကြီး၏ စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်ခဲ့သော ဝင်းမြင့်သည် စကားတခွန်းမျှပင် မပြောလိုက်ရပါ။ တရွှဲရွှဲဆိုနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ ခွါလိုက်ပြီးနောက် အဆင်သင့် မတ်တပ်ရပ်လျှက် တာဝန်ပေးမည့် အမိန့်ကို စောင့်နေသော သူပမာ မတ်တပ်ကြီး ရပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။
သို့သော် သူ၏ သွေးသား ဆန္ဒထဲမှ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂပိုးများကို မည်သူကမှ တားဆီး၍ မရနိုင်ပါ။ ထောင်မတ်၍ တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေသည့် လီးကြီးကတော့ ဂနာမငြိမ်အားရှာပါတော့။
အနီးက်ဆုံး ရောက်နေသည့် သားကောင်ကို အလစ်သုတ်ရန် ပျံဝဲနေသည့် စွန်တကောင်အလား လီးကြီးသည်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသင့်လိုးဆောင့်ရန် တာဆူထားပါတော့သည်။
သို့ပေမယ့် ဖီလင်တရပ်ကို မက်မောတမ်းတစွာဖြင့် စည်းစိမ်ရစ်နေသည့် အန်တီမမကတော့ ဘာမှအကြောင်းမကြောင်းသေးပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသာ အသာငမ်းစွာဖြင့် မျက်လုံးကျွတ်မတက် စိုက်ကြည့်နေပါတော့သည်။
“ ဟဲ့ကောင်လေးရ ...အမယ်မယ်...အန်တီမမမှာ ဒါလေးပဲရှိတာ...ချမ်းသာပေးပါနော်...ဟင်း...ဟင်း...မလုပ်ပါနဲ့ကွယ်...လိုးချင်ရင် အားရပါးရကြီး လိုးလိုက်စမ်းပါ...ကိုက်စားတော့မယ့် အတိုင်းပဲ...စိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ...မှတ်ထားနော် မောင်လေး...ဒို့မှာ .. အမေမွေးကတည်းက အမွေပေးလိုက်တဲ့ လယ်ကွက်ဆိုတာ ဒါလေးပဲ ရှိတာကွဲ့...ဟဲ..ဟဲ... ”
အချိန်မည်မျှ ကြာသွားသည်ကိုပင် မသိလိုက်။ အမှတ်တမဲ့ ပြောဆိုလိုက်သော အန်တီမမ၏ စကားသံကို ကြားလိုက်ရတော့မှ ဝင်းမြင့်သည် လန့်ဖြန့်၍ပင် သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် အန်တီမမ၏ အသင့်ကားပေးထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် မကိုင်လိုက်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။
သို့သော် ကာမအရည်ကြည်များ ရွှဲစိုနေမှုကြောင့်၎င်း အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသည်က တကြောင်းမို့ သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ မှန်းဆောင့်ချက်များလို လက်ဖြင့် မကိုင်ဘဲ လီးထည့်၍ ရနိုင်မလား ဟု လက်တဲ့စမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
အပေါက်တည့်တည့်သို့ တိုက်ရိုက် မဝင်သွားဘဲ လီးကြီးက ဘေးတချက်သို့ ချော်ထွက်၍ သွားပါတော့သည်။
ဤ အဖြစ်ကို သိလိုက်သော အန်တီမမသည် အူလှိုင် သဲလှိုက် ရယ်မောမိပါသေးသည်။
“ ခစ်..ခစ်...ခစ် ..ဟင်း..ဟင်း..မင်းလေးက အားလုံးကို မြင်တဲ့အတိုင်း လိုက်တုတာကိုးကွဲ့...ဟား..ဟား..ရယ်ရတယ်ကွယ်...ကဲ...အနားတိုးစမ်း...ငါ့လက်နဲ့ပဲ ကိုင်ပြီး ထည့်ပေးမယ်... ”
အန်တီမမသည် တဆတ်ဆတ်လှုပ်နေသော လီးကြီး၏ထိပ်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ဝသို့ အသင့်တေ့ထားပေးလိုက်သော် ဝင်းမြင့်သည် တုန့်ဆိုင်း၍ပင် မနေပါတော့။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ဖင်ကြီးအောက်မှ ခေါင်းအုံးများခုခံထားသလိုပင် စောက်ဖုတ်ပြင်သည် မို့မောက်နေပါသည်။
လိုးဆောင့်နေသည့် နေရာကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရှိသည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ စိတ်တိုင်းကျဖြစ်နေသော ပုံသဏ္ဍန်ဖြစ်သည့် အတွက် အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့်လျှက်ရှိပါတော့သည်။
အန်တီမမသည်လည်း ဝင်းမြင့် ၏ အလိုးကြမ်းတမ်းမှုကို အားရတင်းတိမ်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျှက် ဖီလင်ယူနေသည့်အပြင် လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ မိမိဖင်ကြီးများကို ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပါတော့သည်။
ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်အန်တီမမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် မိနစ်ပိုင်းမျှ ကူးသွားသောအခါ ...
“ ခဏလေး နေပါဦးဟေ့...ပုံစံတမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်ကွယ်နော်... ”
အန်တီမမကို ကာမဆရာကြီးဟု တင်စားထားပါသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုများအတွက် နည်းအမျိုးမျိုး ပုံစံအမျိုးမျိုးများကို ၀၀လင်လင်ဖြင့် မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက် စားသုံးနေချင်သူတဦး ဖြစ်သည်မို့ ရမ္မက်ကျေးကျွန်ဘဝသို့ ရောက်ရှိလာသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား နည်းမျိုးစုံလင်စွာနှင့် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြုလုပ်ခိုင်းနေပါသည်။
အန်တီမမသည် ထမင်းစားပွဲပေါ်မှ ထပြီး စားပွဲပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်လျှက် လက်နှစ်ဖက်က စာပွဲစောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထား၍ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးတစုံကို ဝင်းမြင့်၏ ရှေ့သို့ ပစ်ပေးထားပါတော့သည်။
“ ကဲ...မောင်လေးရေ..နောက်ပြူးပြီးထွက်နေတဲ့...စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ပစ်လိုက်စမ်း...ဒီနည်းက မင်းအတွက် အားရပါးရကြီးကို လိုးဆောင့်လို့ အကောင်းဆုံးပဲကွဲ့... ”
သူမ၏ပါးစပ်မှ ညွန်ကြားချက် စကားမဆုံးခင်မှာပင် ဝင်းမြင့်သည် အရည်ရွဲစိုလျှက် ပြူပြီးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ လီးကြီးကို သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။
လိုးဆောင့်ချက်က ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရှိလှသည်မို့ အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးသည် ရှေ့သို့ရောက်ရှိသွားလေတိုင်းတွင် ...အင့်ကနဲ..အင့်ကနဲ ...ဟု ကြိတ်မှိတ်၍ အလိုးခံနေရသည်ကို ကြားရလေလေ မြင်တွေ့ရလေလေ ဝင်းမြင့်ကလည်း အန်တီမမ၏ သေးကျဉ်သော ခါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လီးကြီးကို အထုတ်အသွင်း ပြုလုပ်ပေးလေလေ ဖြစ်နေပါသည်။
ထိုသို့ ဝင်ချီထွက်ချီ ပြုလုပ်လေတိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်ပေါက်၀ အတွင်းမှ .. ဗွက်..ဗွက်...ဘူ...ဗွက်..ဗွက်...ဟူသော လေအံထွက်သံများက အခန်းထဲတွင် လွှမ်းမိုးထားပါတော့သည်။
ဤသည်က ဝင်းမြင့်အတွက် လက်ခုပ်များတီး၍ အားပေးသံများ ဆူညံထွက်ပေါ်လာသည်ဟု ထင်မှတ်နေသလားပင် မသိတော့။ လေအံသံများသည်နှင့်အတူ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီး၏ လိုးဆောင့်မှု အရှိန်သည်လည်း ပိုမို၍ပင် ပြင်းထန်လာပါတော့သည်။
ဤသို့ဖြင့် အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ကြာညောင်းလာသော် နှစ်ဦးစလုံး ရာဂပိုးများသည် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ပြင်းထန်သည်ထက် ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ဆောင့်နေချိန်မှာပင်...
“ အို...အန်တီမမရယ်...နောက်ကို ဆုတ်ပေးစမ်းပါဦးဗျ...ကောင်းလိုက်တာ...ရင်ထဲမှာ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းနဲ့ ကျနော်...ပြီး..ပြီးတော့မယ် ထင်တယ်...အန်တီမမကောဟင်...ပြီးခါနီးပြီလား...ဟော..ဟော ...ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျ...အား...အား...အရသာ ရှိလိုက်တာ...ဗျာ.. ”
အန်တီမမသည် ထင်ထားသည့် အတိုင်းပင် ဖြစ်လာသည်မို့ အရှိန်ဖြင့် ပြင်းထန်စွာ နောက်မှနေ၍ ဒစ်ကားပြီး ကြီးမားသော လီးနှင့် လိုးဆောင့်နေကတည်းက အလိုလားဆုံးသော ကာမ၏ နောက်ဆုံးနိဗ္ဗာန်ဘုံကို ရောက်ရှိနေပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဝင်းမြင့် အတွက်လည်း ကောင်းစေရန်နှင့် အပေးအယူ မျှတပြီး နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ပြီးမြောက်စေရေး အတွက် သူ၏ လိုးဆောင့်မှုနှင့် အတူ ဖင်ကြီးအစုံကို ဘယ်ညာရမ်း၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စုပ်ညှစ်ယူပေးနေလိုက်သည့်အတွက် ယခုလို ဝင်းမြင့်အတွက် အကောင်းဆုံးအချိန် ဖီလင် အပြည့်ရရှိနေသော အဆင့်ထိ ရောက်ရှိသွားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
ပဌမဦးဆုံး အချိန်တွေ့တုန်းက ပြီးစီးသောအခါ သုတ်ရည်များထွက်နေချိန်ပိုင်းမှာပင် ဆက်လက်လိုးဆောင့်ခြင်း မရှိပါ။ လီးအဆုံးထိကို ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းတွင်းသို့ ဖိကပ်ထားလိုက်၍ သုတ်ရည်များကို တစိမ့်စိမ့်ထုတ်လွှတ်နေပြီး အရသာရှိရှိ စားသုံးလိုက်ရ၍ ဖီလင်ရှိစွာဖြင့် မျက်လုံးများပင် မှေးစင်း၍ ထားပါတော့သည်။
...................................................
နွေရာသီသို့ ရောက်ရှိပြီဖြစ်သည့်အတွက် ကျောင်းသူကျောင်းသားများသည် ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် အင်္ဂလိပ်မယ်သီလရှင်ကျောင်း၌ ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား နေထိုင်၍ စာသင်ကြားလျှက်ရှိသော မေရီခင်သည် (.......) ရိပ်သာသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါ ခြောက်သွေ့နေသော မိသားစု အသိုက်အဝန်းသည် ဆူညံစွာဖြင့် ပျော်ရွှင်မှု အပြည့်နှင့် ပြည့်စုံမှုတခု ဖန်တည်းထားကြောင်း သိရှိနိုင်ပါသည်။
ကျောင်းမှပြန်လာသော်လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်များ၌ ရှိသော သူငယ်ချင်းမများထံတွင် လည်ပတ်နေသည်က အချိန်ကုန်လွန်နေပါသည်။ တကယ်တော့ မေရီခင်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီး၏ ပဌမမယားကြီးမှ မွေးဖွားထားသော သ္မီးဖြစ်ပါသည်။ နောက်ယူထားသည့် ဒုတိယမြောက် ဇနီးဖြစ်သူ ခင်သန်းနွဲ့နှင့် မသင့်မြတ်လှသောကြောင့် မိထွေးရှိနေချိန်တွင် အပြင်သို့ထွက်လည်နေပြီး မိထွေးအပြင်သို့ ထွက်ချိန်များ၌သာ တိုက်ထဲတွင်နေပြီး မမစန်းနှင့် မိန်းမသားတို့၏ သဘာဝတရားများကို ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော လူငယ်ပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံပြောဆိုနေကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။
တနေ့သော နံနက်ခင်းဝယ် မိထွေးဖြစ်သူသည် ခြင်းထောင်းများကို ဝင်းမြင့်အား သယ်စေပြီး အပြင်သို့ ကားဖြင့် ထွက်သွားပါတော့သည်။
ဤသည်ကို အကွက်ချောင်းနေသော သူဌေးရှင်ဘဘကြီးသည် တိုက်တွင်းရှိ လူရိပ်လူခြေ ကင်းမဲ့နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အခွင့်အရေး မပေး၍ ခြေတော်မတင်ခဲ့ရသေးသော အခန်းဆီသို့ ဆောင်တောင်ကူးရန် လေ့လာသုံးသပ်နေလျှက်ရှိပါသည်။
ယခုသော်...
မိမိအတွက် ဆောင်တော်ကူးရန် အချိန်ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အစန်းရှိရာ အခန်းအတွင်းသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ ဝင်ရောက်လာပါသည်။
အစန်းသည် အခန်းအတွင်း၌ အိပ်ယာများကို ပြန်လည်ခင်းကျင်းနေပါသည်။ ၎င်းနောက် ရေချိုးရန် အဝတ်အစားအားလုံးကို ချွတ်ထားစေလျှက် ထမီရင်လျားနှင့် ဖြစ်နေသောကြောင့် လုံခြည်စသည် တို၍ ကုန်ပြီးအလုပ်လုပ်နေသောအခါ အထက်ဖက်သို့ လန်တက်နေသည်ကို နောက်မှ တိတ်တဆိတ်ရောက်လာသည့် ဘဘကြီးသည် နောက်မှ အသာအယာကပ်လာကာ အစန်း၏ ကိုယ်လုံးအား နောက်မှ ဖက်တွယ်လိုက်ပါသည်။
“ ဟင်..ဘယ်သူလဲ...အို...အို...အကိုကြီးပါလား...ဖယ်ပါဦးလို့...ဒိပြင်လူတွေ မြင်သွားမှဖြင့် မမနွဲ့သာသိရင် အစန်း ခေါင်းနဲ့ ဆင်းရလိမ့်မယ်.. ”
“ ဟဲ...ဟဲ...မကြောက်ပါနဲ့ အစန်းရာ...သူတို့အပြင်ထွက်သွားပါတယ်...အခုမှပဲ..အကွက်ကောင်းကို ရတော့တာပဲ... ”
“ အို...အစ်ကိုကြီးကလဲ ... မနက်စောစောပဲ ရှိသေးတယ်...မကောင်းပါဘူးနော်...လွှတ်ပါလို့...လွှတ်စမ်းပါဦးလို့...ဟင်း...သွားစမ်းပါ...မမနွဲနားကပ်နေတာနဲ့ ဒီက မိစန်းကိုတော့...သတိမေ့နေတာပေါ့လေ... ”
ဟုတ်ပါသည်။ အခြေအနေ မပေးသေး၍ ဆောင်တော်မကူးခဲ့ရသော အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးလျှက် ရှိပါသည်။ အကယ်၍ အစ်ကိုကြီးလာလျှင် ကာမဘုံသို့ လက်ပစ်ကူးပစ်လိုက်မည်။ လိုခြင်တာတွေကို ပူဆာလိုက်မည် ဟု အားခဲထားသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်ပါသည်။
ခုတော့ သူမအတွက် အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်သူက အစဉ်အမြဲ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အစ်ကိုကြီးကို အသုံးမလိုတော့သည်မို့ ငြင်းပယ်မှုပြုနေပါသေည်လည်း ငွေရေးကြေးရေးကအစ ပြည့်စုံမှုရှိအောင် ဆင်ယင်ပေးနေသော အစ်ကိုကြီးအား မယုတ်မလွန်စကားများဖြင့်သာ ပြောလိုက်ပါသည်။
သို့သော် ဘဘကြီးကတော့ မျက်ပေါက်မရှိတော့လောက်အောင် ..တဟဲဟဲ...တဟဲဟဲ..ဖြင့် ရယ်သွမ်းသွေးနေပါသေည်လည်း သူ၏လက်များကမူ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သွက်လက်လျှင်မြန်လွန်းပါသည်။ ကုန်း၍ အိပ်ယာခင်းနေသည့် အစန်း၏ နောက်မှ ဖက်တွယ်ထားသည့်အပြင် ရင်လျားထားသော ထမီစကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတင်းရင်းရင်း လှုပ်ရမ်းနေသော နို့အုံ့ကြီးနှစ်ခုကို လက်များဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ချေမွပေးနေပါတော့သည်။
အစန်းသည် ငြင်းဆန်နေသည့် စကားများသာ ပြောဆိုနေပေမယ့် ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါချေ။ ထို့ပြင် ဘဘကြီးသည် ဝင်းမြင့်၏ လီးလောက် မက်မောနှစ်သက်စရာ မရှိပေမယ့် ကာမစပ်ယှက်သည့်နေရာတွင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ရှိလှသောကြောင့် ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာဖြင့် တသိမ့်သိမ့် ခံစားရပါသည်။
ထို့ကြောင့် လှေနံနှစ်ဖက် နင်း၍ ရမည်ဖြစ်သော နေရာကိုချိန်၍ အပိုင်ကိုင်ထားရန် စိတ်ကူးရှိသည်မို့ လိုးတာခြင်းတော့ အတူတူ ခံရတာခြင်းတော့ အတူတူ ကျွမ်းကျင်သည်နှင့် မကျွမ်းကျင်သည်က ကွဲပြားခြားနားလှသည်မို့ .. ကြီးသောသူအား မှီ .. ဟု ဆိုရိုးစကားအတိုင်း အစန်းသည် ဘဘကြီးအား ချွဲနေပါတော့သည်။ ကဲနေပါတော့သည်။ သဲနေပါတော့သည်။
အချိန်နှင့် ဒီရေသည် လူကိုမစောင့် ဟူသော စကားကို လက်ကိုင်ပြုထားသည့် ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သူပီပီ အစန်းကို ဆွဲလှဲ့စေပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။
လှဲအိပ်လိုက်သည့်အတွက် ပြန့်ကားသွားသော နို့အုံပြင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချေမွပေးနေပြီး တခါတရံ၌ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုမဲမဲလေးအား ကလိပေးနေသောအခါ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် နေရှာပါတော့သည်။
ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ ဒူးအောက်တွင်ရှိ လုံခြည်စကို အပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်စေပြီး ထူထပ်စွာပေါက်နေသည့် အမွှေးအမျှင်ကြားမှ ပုန်းကွယ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးသည့်အပြင် နီရဲနေသည့် စောက်စိအတွင်းသားလေးကို ချေပေးလိုက်နှင့် ကာမ၏ အဓိကခလုတ်များကို ဖွင့်ဟပေးနေပါသည်။
ထို့နောက်သူသည် ဝတ်ထားသော လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝအတွင်းသို့ အသင့်ချိန်လိုက်ပါတော့သည်။ သို့သော် အစန်းသည် ပေါင်ခြံများကို ဖြဲကားမထားစေဘဲ ပေါင်နှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီး၏ စောက်ခေါင်းဝပေါက်ကို မမြင်ရပါတော့ချေ။
ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် အသင့်ချိန်ရွယ်ထားသော လီးသည်လဲ ဆီးခုံ၏ အပေါ်သို့သာ ထောက်ထားရပါသည်။
“ အစန်းကလဲကွယ်...အစ်ကိုကြီးကို ဒီလိုမကြည်စားပါနဲ့ကွာနော်...နော်ကွဲ့...အချိန်မလစ်လို့ အစန်းဆီ မလာဖြစ်တာပါ...ဟဲ...ဟဲ... လိမ္မာပါတယ်ကွာ...ပေါင်ကို ဖြဲပေးပါဦးနော်....အစန်းလိုချင်တာတွေကို အကိုကြီး ဝယ်ပေးပါ့မယ်...နဲနဲလေးလောက် ဖြဲစမ်းပါကွာ... ”
ဟုတ်နိုင်လောက်ပါသည်။
လင်မယားများသော်၎င်း အကြံအဖန်များသော်၎င်း ကိုယ့်ရဲ့မိန်းမပဲ ငါလုပ်ချင်ရင် လုပ်ရတာပဲ ဟု ထင်ထားကြသူများ ထိုသို့မိန်းမများ အကြိုက်ဆုံးဖြစ်စေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်ခြံနှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သော် လိုအပ်သော အရာကို မရနိုင်တော့ပါ။
ထို့ကြောင့် လင်မယားသည် ကာမဆက်ဆံကြရာဝယ် နှစ်ဦးသဘောတူ အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်မြောက်စေရေးအတွက် လင်ဖြစ်သူက မယားဖြစ်သူ၏ စိတ်ကြိုက်ကိုလိုက်၍ ချော့မြူကလူကြည်စယ်၍ လိုအပ်သော အဆင့်သို့ အလွယ်တကူ လှမ်းနိုင်ကြမည် ဖြစ်ပါသည်။
ယခုလည်း မြင်တွေ့ကြည့်ရှုနိုင်ပါသည်။ ခြေပုန်းခုတ်၍ ခြေတော်တင်ထားသော အစန်းသည် စိတ်ကောက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ဘဘကြီးသည် လိုချင်သောအရာအား ရွှေသော့ပိတ်၍ ထားသောအခါ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးစေရေး အတွက် ချော့မြူ၍ တောင်းဆိုနေရှာပါတော့သည်။
“ ခစ်...ခစ်...ခစ်...ဟား...ဟား...ဟား...အစ်ကိုကြီးတယောက်တော့ ရှက်ပါတယ်ဟေ့...အားကြီးရယ်ရတယ်နော်...သူလိုတာမရလို့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ... ဟား..ဟား...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်..ယောင်္ကျားများ သနားစရာကောင်းလိုက်တာ...သူတို့လိုချင်တာပဲ သိတယ်... ”
“ အေးပါ အစန်းရာ... အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးရင်လဲ နောက်မှ စိတ်ဆုံးပါ...အခုအချိန်မှာ အချိန်က အရေးကြီးနေတယ်ကွယ်...နော်...နော်လို့...ကဲပါ..အစန်းရယ်...ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးပါနော်... ”
ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်မှုရှိသူပီပီ မိန်းမကျမ်းလဲ ကျေနေသူမို့ ချော့လျှင်ကျေနပ်လွယ်တက်သည့် အထာကို လက်ကိုင်ထား၍ ကျင့်သုံးလျှက်ရှိသည့်ပြင် ညိုမောင်းလျှက်ရှိသော ပေါင်နှစ်လုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသောအခါ သူမ၏ စိ၍ လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ခုကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေပေးနေပါတော့သည်။
အစန်းသည် အစကထဲက ဘဘကြီးအပေါ်တွင် စိတ်ဆိုးမှု မရှိပါချေ။ သူမ၏ အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဝင်းမြင့် ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါသည်။
သို့သော် အကိုကြီးအား စခြင်သောကြောင့် ယခုလို ပေါင်လိမ်၍ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် လိုချင်သော အရာကို ခယတောင်းပန်နေသည့်အပြင် အပြင်မှပြန်ရောက်လာမည့် မမနွဲ့တို့နှင့် ထိပ်တိုက်တိုးမည် စိုးသောကြောင့် ကာမရွှေသော့ကို ဖွင့်ဟပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
ဤသည်ကို ဘဘကြီးက တုန့်ဆိုင်းမနေရှာပါ။ အသင့်ပွင့်လျှက်ရှိသော စောက်ဖုတ်ဝကြီးအား တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးဖြင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး ဝင်ရောက်သွားလေအောင် လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။
ဤသို့ဖြင့် ဘဘကြီးသည် အစန်း၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးများဖြင့် အုပ်စီး၍ ချေမွပေးနေပြီး စီးထန်းသော အစန်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လျှက် ရှိပါတော့သည်။
ကုတင်စောင်း၌ ဖင်ကြီးကို တင်ထားပေးရသောကြောင့် စောက်ဖုတ်ခုံးပြင်ကြီးသည် အပေါ်သို့ မို့မောက်နေသယောင် ရှိနေသောကြောင့် ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်မှုသည် အားပါးတရ ရှိလှပါတော့သည်။
ထို့နောက် လိုးဆောင့်သည့် အခါတိုင်းတွင် အမွှေးအမျှင်ကြား၌ မင်းမူနေသော စောက်စေ့ကလေးကို ထိသွားရလေအောင် အစန်း၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ အနည်းငယ်တိုး၍ ဖိချပြီး လိုးဆောင့်နေသည့်အတွက်ကြောင့် အစန်းအတွက် ထူးခြားသော အရသာမွန်များကို တစိမ့်စိမ့် တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားနေရ ရှာပါတော့သည်။
သူမသည် မျက်လုံးများကို မှေးစင်း၍ ဘဘကြီး၏ ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း လက်လှမ်းမှီသမျှလောက် ဖက်တွယ်ထားပြီး ဖင်ကြီးတစုံကိုလည်း ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ စည်းချက်ညီညီဖြင့် မြှောက်၍ မြှောက်၍ ကော့ပေးနေပါသည်။
ဤသို့အားဖြင့် မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် လောကကြီးတခုလုံး လူသူကင်းမဲ့နေသည့်အလား အရာအားလုံးကို မေ့ပျောက်ထားလျှက် နောက်ဆုံး၏ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော ကာမနိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ တူပြိုင်လေ ကူးခတ်နိုင်စေရေးအတွက် တက်ညီလက်ညီ ကြိုးစားနေကြချိန်ဝယ်...
တက်သစ်စ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသူ တဦးပင်ဖြစ်သူမို့ အသက်ပင်ငယ်ငြားသော်လည်း အဖိုနှင့်အမ ဆက်ဆံရေးကို တက်သိနားလည်ထားသူ ဖြစ်သည့်အပြင် လိင်တူဆက်ဆံမှုများကို ဘော်ဒါကျောင်းဆောင်များ၌ အများဆုံးကျင့်သုံးထားသူ တဦးဖြစ်ပါသည်။
ထို့ပြင် ကျောင်းပိတ်ရက်များ၌ အိမ်သို့ရောက်သော အခါ မမစန်းနှင့်အတူ ကျောင်းတွင်တက်သိနားလည်ထားသော အရာအားလုံးကို ဖောက်သည်ချရင်း လက်တွေ့တရပ်ဆက်ဆံထားပါသည်။ ထို့နောက် သူမသည် တယောက်ထဲ တကိုယ်တော် ဖြေဖျောက်နည်း အမျိုးမျိုးကိုလည်း တခါတရံ စမ်းသပ်ကြည့်ထားသူ တဦး ဖြစ်ပါသေးသည်။
ယခုသော် နံနက်စောစောကထဲက အခြားခြံရှိ သူငယ်ချင်းမများထံ သွားရောက်ချိန်တွင် မိမိခြံထဲမှ မိထွေးဖြစ်သူ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသော် ဖအေဖြစ်သူထံသို့ သွားရောက်၍ ပိုက်ဆံတောင်းရန် ပြန်လာပါတော့သည်။
အဖေရှိသည့် အခန်းများသို့ လျှောက်ရှာပါသော်လည်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ခုနက မိထွေးနှင့်အတူ အပြင်သို့ ပါသွားလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့မိပါသည်။
ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းမများထံမှ ငှားယူလာသည့် နိုင်ငံခြားမှလာသော ရုပ်စုံရောင်စုံ ဓါတ်ပုံများကို မမစန်းအား ပြသရန် မမစန်း၏ အခန်းသို့ ရောက်ရှိလာပါတော့သည်။
ဤသို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ဖော်ပြပြီးသော မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် ကာမနွံထဲတွင် နစ်မြုပ်လျှက်ရှိသော အချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင်မှု ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ပင် ဖြစ်သည်မို့....
သိတော့သိသည်။ နားတော့လည်ထားသည်။ အမြင်မရိုင်းခဲ့သော မေရီခင် (သို့မဟုတ်) ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံနေထိုင်တက်သူ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ယခုလို အဖိုနှင့်အမ လွတ်လပ်စွာ ကာမဆက်ဆံနေကြပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထင်ထင်ရှားရှား မြင်တွေ့နေရသောအခါ အံ့အားသင့်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ကြည့်လေ ကြည့်လေ မျက်နှာမလွှဲချင်နိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် အရာမို့ မျက်တောင်မခတ် ငေးစိုက်ကြည့်ရှု့နေသည့်အပြင် အသက်ရှုးနှုန်းက သာမန်ထက် အဆပေါင်းများစွာ နှလုံးခုန်မှုကြောင့် ချွေးစေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။
ထိုနည်းအတူ ကာမစပ်ယှက်မှုကို အင်တိုက်အားတိုက် ကြိုးစားနေရှာကြရသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှစ်ဦးသည်လည်း ကာမ၏ဇောများကြောင့် ချွေးများသည် ရေချိုးထားသည့် သဖွယ် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။
မေရီခင်သည် အံ့သြလျှက် ရှိနေပါတော့သည်။ မိမိခင် ဖခင်ဖြစ်သူသည် ဇရာပိုင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယခုအချိန်တွင်မှာတော့ လူရွယ်ပိုင်းနှင့်မခြား သွက်သွက်လပ်လပ် ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ်နှင့် အားပါးတရရှိစွာ ကာမစပ်ယှက်နေကြပုံကို အဖေနှင့်သမီး အမေနှင့်သား ဟူသော မကြည့်သင့် မကြည့်အပ်သော အရာဟု နားမလည်ရှာပါတော့ချေ။
ပေါင်ခြံတွင်းရှိ အလယ်နေရာကြားမှ စိုတိုတိုအရည်ကြည်များပင် စိမ့်ထွက်လာကြောင်း သိရှိလာလေလေ သူမ၏ ဆီးစပ်မှ ကိုက်ခဲလာလေလေ ဒါမှမဟုတ် ဆီးသွားချင်သလိုလို ဖြစ်လာလေလေ ရှိသည်မို့ ပေါင်ခြံနှစ်ခုအား လိမ်လျှက်ရှိနေပါတော့သည်။
တခဏမျှကြာသော် မနုဿလူသားနှစ်ဦးသည် ကာမအရသာအမြိုက်ကို ပြိုင်တူခံစားနိုင်ကြပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်
“ အို...ကောင်းလိုက်တာ အစန်းရယ်...အီး..အီး..ဟီး...ဟီး..ကောင်းလှချည့်လား...အစ်ကိုကြီးရယ်... ”
ဟူသော ကာမအမြိုက်၏ အရသာမွန်တရပ်ကို ပြိုင်တူဖွင့်ဟ၍ ဖီလင်ခံစားနေကြပါတော့သည်။
ထိုစဉ် တိုက်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ ကားရပ်သံကြားရသော် ဘဘကြီးနှင့်အစန်းတို့သည့်ပြာယာခတ်လျှက် ဘဘကြီးသည်လည်း ချွတ်ထားသော လုံခြည်ကို ပြန်ဝတ်၍ အခန်းအပြင်ဖက်သို့ လျှင်မြန်စွာ ထွက်သွားပါတော့သည်။ မေရီခင်သည် တံခါးနှင့်နံရံကြားမှာ ဝင်ရောက်၍ ကပ်နေလိုက်ပါတော့သည်။
ထို့နောက် သူမသည် မမစန်းရှိရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားသောအခါတွင် မမစန်းသည် ထမီကို လျော့တိလျောရဲဖြင့် ကာမစပ်ယှက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အမောဟောင်းတခုကို စိမ်ပြေနပြေ အနားယူလျှက် ရှိပါတော့သည်။
မေရီခင်သည် ငယ်ရွယ်သူဖြစ်သူမို့ ရှေ့နောက်မစဉ်းစားပါလေတော့။ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံတက်သူမို့....
“ ဟင်း...ဟင်း...သိပ်ကောင်းနေတယ်ပေါ့လေ....တယ်ပြီး အရသာရှိနေတယ်ပေါ့...ဟုတ်လား...ပြောစမ်းပါဦး ..မမစန်းရဲ့... သူကဒါမျိုးကို စားနေရတော့ ... မေရီတို့လိင်တူဆက်ဆံဖို့ ြင်းနေတာကိုး.. ”
ဟုတ်ပါသည်။ မေရီခင် ပြောသလို မှန်ကန်နေပါသည်။ ခါတိုင်းခါတိုင်းတွင် သူမကျောင်းမှ ပြန်လာသည်ရှိသော် သူတို့နှစ်ဦးသည် မကြာခဏဆိုသလို လိင်တူဆက်ဆံမှုပြု၍ အာသာရမ္မက် ဖြေသိမ့်နေရှာကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် မမစန်းသည် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်များ၏ ထိတွေ့မှု ရှိထားပြီး အချိန်မှစ၍ လိင်တူဆက်ဆံမှုကို လုံး၀ ဦးစားမပေးပါတော့ချေ။
ထို့ကြောင့် မေရီခင်သည် မမစန်းအပေါ် ဒေါသဖြစ်နေရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ယခုလည်း သူငယ်ချင်းများထံမှ ငှားလာသော ကာမစပ်ယှက်ပုံ အမျိုးမျိုးကို ကြည့်ကာ ဖီလင် အပြည့်ယူမည်ဟု အားခဲ၍ လာခဲ့ရာ ယခုတော့ ကာမအမြိုက်ကို မောပန်းကြီးစွာဖြင့် ခံစားနေရသည်ကို တွေ့ရပါသည်။
မမစန်းသည်လည်း မေရီခင်၏ အသံကိုကြားရသော် အလန့်တကြားဖြင့် မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကာ မိမိနှင့်သူမအဖေတို့ ကာမစပ်ယှက်ကြပုံကို မြင်တွေ့ဟန်ရှိသည်မို့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားပါတော့သည်။ စကားကိုတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ မေရီခင်အား ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ကြည့်နေမိပါတော့သည်။
“ ကဲ..ပြောလေ..ပြောစမ်းပါဦး...မမစန်းရဲ့...ဒါမျိုးတွေ ကောင်းကြတာတော့ အသိမပေးဘူး...ဒါပဲနော်..ဘယ်သူမှ မသိစေချင်ရင် ... တမျိုးမျိုး တဖုံဖုံနဲ့ မေရီ့အတွက် ကြံပေးရမယ်...ကြံမပေးရင်တော့ မေရီ့အကြောင်း သိသွားစေမယ်... ”
မေရီခင်သည် တက်သစ်စ အရွယ်ပင် ရှိသေးသည်မို့ စကားပြောဆိုသည့် နေရာတွင် ချင့်ချိန်မှုမရှိပါလေ။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုကို မလွန်ဆန်နိုင်ရှာသူမို့ လိုချင်သည့်အရာများကိုသာ တောင်းဆိုနေပါတော့သည်။
“ မမစန်းကြံထားနော်....သြော်..မေ့နေလိုက်တာ...မမစန်းနဲ့ အတူအိပ်တဲ့ ဝင်းမြင့်နဲ့ကော လွတ်ရဲ့လား မမစန်းရဲ့... ဖေဖေ့လို အဖိုးကြီးတောင်မှ မမစန်းက ချမ်းသာမပေးဘူးဆိုရင် ငယ်ရွယ်ပြီး အတူအိပ်တဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ဆိုရင် လွတ်မှာ မဟုတ်ပါဘူးနော်...ကဲပါလေ...မေရီ အတွက်လဲ ကောင်းအောင် ကြံဖန်ပေးထားရင် ဘယ်သူ့မှ မတိုင်ဘူး...ဒါပဲ.. ”
မမစန်းသည် ယခုတိုင် ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီးနှင့် ခြေဆောင့်၍ ထွက်သွားသော မေရီခင်၏ ကျောပြင်ကို ကြည့်ရှုနေပါသည်။ ပါးစပ်မှလည်း အာစေးကပ်ထားသလို သူမပြောဆိုနေချိန်တွင် စကားတလုံးမျှပင် မဟလိုက်မိပါ။
နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံး အဆင်ပြေရေးအတွက် မည်သို့မည်ပုံ ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ရမည်ကို စဉ်းစား၍ မရနိုင်ပါချေ။ သို့သော် သူမသည် ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်ကို သတိရမိသောအခါ ..အင်း... ဒီတကွက်ပဲ ရှိတော့တယ်...ဒီနည်းဟာ အကောင်းဆုံးနည်းပဲ ..ဟု တွေးမိ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ပေါ့ပါးစွာဖြင့် ထွက်လာပါတော့သည်။
အချိန်သည် ည (၆) နာရီသို့ တိုင်ချေပြီ။
အစ်ကိုကြီးနှင့် မသန်းနွဲ့ တို့သည် ဘုရားကိုးဆူသို့ သွားရန် ကားဖြင့်ထွက်သွားကြသည်ကို မမစန်းသည် မြင့်တွေ့လိုက်ရသည်နှင့်တပြိုင်နက် ကြံရည်ထားသော အစီရင်ကို စတင်လုပ်ဆောင်ပါတော့သည်။
အမှန်တကယ်တော့ မမစန်းသည် မုန့်ကိုသာ ဝေစားချင်ပါသည်။ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကိုတော့ သူမမှတပါး အခြားသူ၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးစေရန် မဝေပေးချင်ပါ။ သို့သော် အခြေအနေ အရမို့သာ လွှတ်ပေးရမည် ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဤသို့သော အဖြစ်ကို မေရီခင်၏ အဖေများ ကြားသိသွားလျှင် မလွယ်ပါလ ား ..ဟု စိတ်အိုက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။
သို့ပေမယ့် တနေကုန်တနေခမ်း မေရီခင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုင်း...ညကျရင် စီစဉ်ထားပေးဦးနော်...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် ခဏခဏ မျက်ရိပ်ပြနေသည့် အတွက် ..ဆုပ်စူး..စားရူးသဖွယ်.. ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။
သို့သော် မေရီခင်၏ မှာကြားချက်များကို မမစန်းတယောက် မလွန်ဆန်နိုင်ရှာပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ပဌမဦးဆုံး ခြေလှမ်းကို လှမ်းလျှောက်ရပါတော့သည်။ သူမသည် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ကို အရက် ခိုးတိုက်မည့်အကြောင်း မေရီခင်အား သတင်းကောင်းပါးလိုက်ပါသည်။
မမစန်းသည် ဝင်းမြင့်နှင့် လက်ပွန်းတတီး နေလာမှုကြောင့် သူ၏ စိတ်ကို နောကျေအောင် သိထားပါသည်။ မွေးဖွားရာ ဒေသရှိခေါင်ရည်မျှလောက်သာ သောက်ရသူသည် နိုင်ငံခြားမှလာသော အရက်ကောင်းမျိုးကို မြင်သာမြင်ရ မသောက်ရသောကြောင့် အလိုမကျ ဖြစ်နေပါသည်။ ယခုသော် မမစန်းအထံမှ သောက်ချင်သည့် အရက်မျိုးကို တိုက်မည်ဆိုသော် လျှာတသိမ်းသိမ်း ဖြစ်နေပါတော့သည်။
ဤသို့မြင့် မမစန်းသည် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ အရက်တပုလင်းကို ထုတ်၍ ဝင်းမြင့်အား သောက်ခိုင်းစေပါသည်။ ပုလင်း တဝက်ခန့်မျှကျိုးသော် ဝင်းမြင့်သည် ထမင်းစားပွဲ၌ မှောက်လုမတက် ရှိသေးပေမယ့် ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း ရှိခဲ့ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ထိုင်ရာမှ ထလိုက်သော် ဒယီးဒရိုင် ဖြစ်နေသောကြောင့် အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို လေ့လာသုံးသပ်နေသော မမစန်းသည် ဝင်ရောက် ထိန်းပေးထားသော်လည်း မနိုင်မနင်း ဖြစ်နေသည်မို့ ...
“ မေရီရေ...ခဏလောက် လာပေးစမ်းပါဦးကွယ်...မမစန်း တယောက်ထဲ .. မနိုင်လို့ပါ.. ”
မေရီခင်သည် ခေတ်လူငယ်ပီပီ အထာပေါက်နေပါသည်။ မမစန်း၏ ထွင်ပေးသော လမ်းကြောင်းသည် သမာရိုးကျ လမ်းအတိုင်းပင် ဖြစ်သော်လည်း မိမိနှင့် အခြားသူတယောက်အတွက် အကောင်းဆုံးသော နည်းပင် ဖြစ်သည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ ဘေးတဖက်မှ နေ၍ ဝင်ရောက်ထိန်းပေးပါတော့သည်။
သူ၏ ရင်ထဲဝယ် ဤကဲ့သို့ ကြိုတင်စီမံချက်ဖြင့် ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်နေမှန်း သိထားသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တဦး၏ နီးကပ်စွာ ထိတွေ့နေရသောအခါ တခါတရံ ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးသည် သူမဖက်သို့ ယိုင်ကျလာသည့်အခါတွင် မိမိ၏ ကိုယ်လုံးထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသောကြောင့် ဆူပွက်နေသော သွေးသားများသည် အရှိန်အဟုန် ပြင်းထန်စွာ ကျော်လွန်သွားသော ဒီဂရီ အမှတ်ထိ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။
အရက်မူးနေသည့် ဝင်းမြင့်သည်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦး၏ သွေးသားထိတွေ့မှုကြောင့် ရမ္မက်ရိုင်းများ ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ဝယ် ယခုကဲ့သို့သော အဖြစ်မျိုးများကို လက်တွေ့ခံစားနေရသောကြောင့် မည်သူမည်ဝါဟူ၍ပင် မသိ။ ခွဲခြား၍လည်း မရတော့။ ပုခုံးပေါ်မှ တင်ထားသော လက်များက နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်မိလျှက် ရှိပါသည်။
ထို့ကြောင့် မေရီခင်အတွက် .. အဆင်း ဘီးတပ်ပေးသလို ...ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ထိန်းပေးထားသော မေရီခင်ဖက်မှ အနည်းငယ် အားနည်းသည့်အတွက် သူမဖက်သို့ ခဏခဏ ယိုင်ဆင်းလျှက်ရှိသောအခါ သူမ၏ ကိုယ်လုံးနှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေသည့်အပြင် လူသာပိန်ပေမယ့် ကြီးမားလှသော နို့အုံကြီးပေါ်သို့ ဝင်းမြင့်၏လက်က ဆုပ်ကိုင်ပေးနေသောအခါ စာတွေ့သာရှိပြီး လက်တွေ့ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ရှိချိန်ဝယ် တကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများသည် တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်း ဖြစ်ပေါ်နေပါတော့သည်။
ထို့နောက် ခက်ခဲစွာဖြင့် မမစန်း၏ အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်နိုင်သော်လည်း ဝင်းမြင့်သည် ထိတွေ့နေသော သွေးသားများ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒကြောင့် လက်မလွှတ်သေးပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ပုခုံးပေါ်မှ နေပြီး ဖက်တွယ်ထားတုန်းရှိပါသေးသည်။
မမစန်းနှင့်မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်နှင့်အတူ ကုတင်ကြီးအပေါ်သို့ ပြိုင်တူရောက်ရှိနေပြီး မည်သူမျှ ထလိုက်ခြင်းမရှိ။ ဝင်းမြင့်ပြုသမျှ ငြိမ်၍နေကြပါသည်။ သို့သော် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သော မမစန်းကပင် ဦးဆောင်ပြုပေးလိုက်ပါတော့သည်။
ဝင်းမြင့်၏ လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သောအခါ ထောင်မတ်ခြင်းမရှိသေးသော ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကားပြီး ပျော့ခွေနေပေမယ့် ရှည်လျှားပြီး ကြီးမားနေသည်ကို အနီးကပ် မြင်တွေ့နေရသော မေရီခင်သည် တံတွေးများကို .. ဂလု.. ဂလု ..ဟူ၍ပင် မျိုချလိုက်ပါတော့သည်။
ထို့နောက် မေရီခင်သည် ... ဒါဟာ ငါ့အတွက်ဟေ့..ဟူသော အကြည့်မျိုးနှင့် မမစန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို ကစားစရာသဖွယ် ကိုင်လှုပ်ပေးနေသာအခါ မျက်လှည့်ပြလိုက်သလို ခွေ၍ပျော့နေသော လီးကြီးသည် ရမ္မက်၏ အရှိန်ကြောင့် ချက်ခြင်းထောင်မတ်၍ လာပါတော့သည်။ ထောင်မတ်လာလေလေ လီးဒစ်ကြီးကလည်း ပို၍ ကြီးမားလာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။
ထို့ပြင် မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို လျှာဖြင့်ကလိပေးလိုက် ပါးစပ်ဖြင့် ငုံ၍စုပ်လိုက်နှင့် ချွန်ချွန်ဖြူဖြူ သွားကလေးဖြင့် မနာမကျင် ကိုက်ခဲပေးလိုက်နှင့် တယောက်တည်း အလုပ်ရှုပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ ဤနေရာတွင် မြင်သာမြင်ရ မကြင်ရရှာသော မမစန်းအတွက်မူ ပွဲကြည့်ပရိသတ်တယောက်အနေနဲ့သာ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း နှမြောတသသ ဖြစ်နေရပါသည်။
ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် အာငွေ့ကြောင့်ဟု ထင်ပါသည်။ တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်ဖြင့် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးက မေရီ၏ ပါးစပ်တခုလုံး ပြည့်လုမတက် ပို၍ ကြီးထွားလာပါတော့သည်။
သားကောင်သည် မုဆိုး၏ရှေ့၌ လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် ပစ်ခတ်ဖမ်းဆီးခြင်း မရှိသည့်အတွက် သားကောင်က မုဆိုး၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထည့်ပေးမှ ဖြစ်နိုင်မည်ကို ရိပ်စားမိသော မေရီခင်သည် သူမ၏ အဝတ်အားလုံးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ပါတော့သည်။
ထိုစဉ် သူမသည် ဒစ်ကားပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခွ၍ မွှေးညှင်းနုများပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်သော် ကြက်သည်းမွှေးညှင်းများထမတက် တုန်လှုပ်သွားပါတော့သည်။ သို့သော် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုသည် ဓါတ်လိုက်သလို ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားကြောင်း ခံစားမိပါတော့သည်။
ဤသည်က အဖိုနှင့်အမတို့၏ ပေါင်းစပ်မှုကြောင့် ဖော်မပြနိုင်သော အရသာတမျိုးကို အသည်းတလှိုက်လှိုက်ဖြင့် ရင်တုန်လှိုက်ဖိုစွာ ခံစားရရှိကြောင်း သိရှိသွားပါတော့သည်။
ထို့ပြင် ယခုအချိန်တွင် မနုဿလူသားများ၏ သွေးသားထဲမှ စီးဆင်းလျှက်ရှိသော သွေးများကို ဖောက်၍ စစ်ဆေးကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂသုတ်သွေးပေါင်း သိန်းပေါင်းမျောက်များစွာ ရှိမည်ဖြစ်ကြောင်းကို လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါလိမ့်မည်။
ထို့နောက် မေရီခင်သည် လူငယ်ပီပီ စိတ်ထိန်းနိုင်မှု မရှိပါလေတော့။ အဖိုနှင့် အမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှု ရသအမြိုက်ကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ လီးကြီးကို အသင့်တေ့ထားလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကိုဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။
“ အား...လား..လား...ကျွတ်...ကျွတ်...သေပါပြီ မမစန်းရယ်...အ..အား..အား...အင့်...ဟင်...ကောင်းလှချည့်လား ...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...နာလိုက်တာ မမစန်းရယ်... ”
ဖြစ်နိုင်လောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ တက်သစ်စ အရွယ်ဖြစ်သူ မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်သည် အပျိုမှေးပင် မပေါက်သေးပါ။ ထို့ပြင် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝသည် တကြိမ်တခါမျှ ယခုလို လီးကြီးဝင်ဖူးသေးခြင်း မကြုံရသေးသဖြင့် ဟပြဲနေခြင်း မရှိသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းဝသည် ကျဉ်းနေပါတော့သည်။
သို့ပေမယ့် အများသိပြီးဖြစ်သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကြီး၍ ပြန့်ကားသည့်အတွက် ယခုလို မဆင်မခြင် ဆောင့်ချမှုကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လျှက်ရှိပါသည်။
ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မြင်တွေ့နေရသော မမစန်းသည် ရှေ့လောမကြီးရန်နှင့် ဤကိစ္စမျိုးတွင် ဖြေးညှင်းစွာ ဆက်ဆံရကြောင်း သင်ပြပေးရင်း နာကျင်နေသော ဝေဒနာတရပ်ကို သက်သာစေလို၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများနှင့် မေရီခင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်ယူလိုက်ပြီးလျှင် ချွန်မြမြရှိသော နို့သီးခေါင်းလေးများအား ချေမွပေးနေပါသည်။
ဤသို့သော အချိန်ထိ လှုပ်ရှားခြင်း မရှိသေးသူက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ပြုလုပ်နေကြသည်မှာ စိတ်ထဲ၌ မရိုးမရွ ဖြစ်နေစေကာ အောင့်အီးထားနိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် သူ၏ဖင်ကို အပေါ်သို့ မြှောက်၍ မြှောက်၍ ပင့်ပေးနေပါတော့သည်။ ဒစ်မျှလောက်သာ ဝင်နေသော လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ကျဉ်းကြပ်စွာ နဲနဲချင်းဝင်နေပါသည်။
တကယ်တော့ ဝင်းမြင့်သည် မူးခြင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဒေသခေါင်ရည်သည် မီးတောက်အရက်ဖြစ်သည်ကိုတောင် သောက်လာသူ ဖြစ်ပါသည်။ မျက်စေ့ မျက်နှာပျက်နေသူ မမစန်းနှင့် ဘဘကြီး၏သ္မီးဖြစ်သူ မမခင်တို့၏ မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲ ကြည့်ပြီး ဘာများကြံစည်နေသည်ကို သိခြင်၍ အသာငြိမ်ခံပြီး မူချင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
ယခုသော် ဝင်းမြင့်၏နေရာ (သို့မဟုတ်) ဝင်းမြင့်၏ အလှည့်သို့ ရောက်ရှိလာပါပြီ။ ဤနေရာတွင် မိမိဝင်ရောက်ချိန်တန်ပြီဟု ထင်ထားသည့်အတွက် ...
“ ဟဲ..ဟဲ..မမခင်ကလဲ ခံလဲခံချင်သေးတယ်...လုပ်လဲမလုပ်တက်ဖူး...ကဲပါ...ဖယ်စမ်းပါ...အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ကျွန်တော်က ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ့်... ”
ဤကဲ့သို့ ဝင်းမြင့်၏ အသံကိုကြားသော် မမစန်းနှင့်မေရီခင်တို့သည် အလန့်တကြား ဖြစ်သွား၍ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ကာ ကြက်သေသေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့ရာတွင် သေမထူး နေမထူး ဟူသော အသိကို နားလည်မိသူ မမစန်းက ..
“ ဒါဆိုရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ဟယ်..နှစ်ဦးသဘောတူ အပေးအယူမျှသွားတာပေါ့...ကဲ...ကဲ..မင်းရဲ့ မမခင်ကို ဦးဆောင်ပြီး အချစ်နိဗ္ဗာန်ဘုံကို ခေါ်သွားပေးပါကွယ်.. ”
ထိုသို့ပြောနေချိန်ကပင် ကြာသွားပါလိမ့်ဦးမယ်။ ဖျံသဖွယ် တင်စားရသော ဝင်းမြင့်သည် ကပျာကယာထ၍ မမခင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်ပြီး ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ခက်ကြဲကြဲကားထားစေပြီး သူ၏ လီးဒစ်ကြီးကိုလည်း တံတွေးဖြင့် တို့ဆွတ်ထားလိုက်ပါသည်။
ထို့နောက် ဝင်းမြင့်သည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားအလယ်မှ နေရာယူပြီးသော် လက်တဖက်ဖြင့် လီးကြီးကိုကိုင်၍ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်ဆွဲယူစေပြီး စောက်ခေါင်းဝပေါက်သို့ အသင့်တေ့၍ ခပ်မှန်မှန် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။
“ အို..အမေ့...ကျွတ်...ကျွတ်.. ”
သူမသည် ဆီးခုံစပ်နားမှ အောင့်သွားသလိုလို၊ စောက်ခေါင်းဝသို့ သပ်ရိုက်ထားသလိုလို ခံစားနေရသောကြောင့် ရမ္မက်သွေးကြွနေသော မျက်နှာပြင်သည် ရှုံ့မဲ့လျှက် ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရပါသည်။ သို့သော် တွန်းဖယ်ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါ။ အနာခံမှ အသာစံရမည်..ဟူသော အသိစိတ်ဓါတ်ဖြင့် တဖြေးဖြေးဆောင့်သွင်းနေသော လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို အံကြိတ်၍ ခံနေပါသည်။
ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်မှုကြောင့် နှစ်ဦးစလုံး၏ လိင်အင်္ဂါများမှ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲ၍ လာကာ ကြပ်နေရာမှ နဲနဲခြင်း ချောင်လာပါသည်။ ထို့အပြင် နာနေရာမှ တဖြေးဖြေးသက်သာလာသလိုလို အီစိမ့်သော အရသာတခုကို စား၍ အရသာရှိလာသလိုလို ထူးကဲသော အဖြစ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။
ထို့ကြောင့် သူမသည် အကောင်းဆုံးသော စည်းစိမ်တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရန်အတွက် ငြိမ်သက်နေသော ကိုယ်လုံးအတွင်းရှိ သွေးကြောများထဲမှ ကာမပိုးများ၏ တောင်းဆိုချက်အတိုင်း လိုက်လျောသောအနေဖြင့် ဖင်ကြီးကို မြှောက်၍တမျိုး ကော့၍တဖုံ လှုပ်ရှားပေးနေမိပါတော့သည်။ ၎င်းနောက် သူမ၏ လက်များကလည်း ဝင်းမြင့်၏ လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ထားပါတော့သည်။
ဤသို့ဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်ပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် ဒစ်များထိ ပြန်နှုတ်၍ ချက်ချင်းပင် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်မြန်မြန် ပြန်၍ လိုးဆောင့်လိုက်ပါသည်။
လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ သူမသည်လည်း အသင့်ချိန်ပြီး မြှောက်၍ အပေးအယူမျှအောင် ကြိုးစားကော့ပေးနေပါတော့သည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးနေသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများသည် နာကျင်လျှက်ရှိသော်လည်း ခံ၍အလွန်ကောင်းသော အချိန်ပိုင်းသို့ ရောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်...
“ အ..အား..အား...မရပ်ထားနဲ့နော်...ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပါတော့...ကောင်းလာတော့မယ် ထင်တယ်...ဆောင့်..ဆောင့်စမ်းပါ ဟဲ့...အို...အား..အ.အ....ကောင်းပြီနဲ့တူတယ်...လေဟာနယ်ထဲကို ရောက်သွားသလိုပဲကွယ်....ရင်ဖိုမောပါဘိနဲ့... ”
ဟုတ်ပါသည်။ ကာမ ရမ္မက်စည်းစိမ်သည် ဆန့်ကျင်ဖက်နှစ်ဦး၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် သူမအတွက် ပဌမဦးဆုံး အကြိမ်ဖြစ်သည်မို့ ဘယ်အရာနှင့်မျှ မယှဉ်နိုင်ကြောင်း စိတ်ထဲ၌ ကောင်းခြင်းမင်္ဂလာပြုနေမိပါသည်။
သို့သော် ရေစိမ်ခံ နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ခမြာမှာတော့ ကာမစပ်ယှက်မှု မပြီးပါသေးချေ။ ငြိမ်သက်သွားသော သူမအား သုံးလေးဆယ်ချက်ခန့် ဆက်လိုးနေပါသေးသည်။ လိုးနေရင်း မိမိတို့ဘေးမှ စိတ်ပါစွာ အငမ်းမရကြည့်ရှုနေသော မမစန်းကို တွေ့ရသော် ဝင်းမြင့်သည် လီးကြီးကို မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး..
“ လာစမ်းပါဦး..မမစန်းရ ...ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး....မမစန်းလည်း ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်ပြီး ခံချင်နေရောပေါ့... ”
ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ တုန့်ပြန်ချက်မရခင်မှာ မမစန်းကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လက်ထောက်၍ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပါသည်။
“ ဟာဗျာ...မြန်မြန်လုပ်ပါဗျ...အို...အင်္ကျီချွတ်မနေပါနဲ့...ကဲ...လုံခြည်လှန်ဗျာ....ကျွန်တော့်လီးကြီးက အရမ်းလိုးချင်နေပြီ...တော်ကြာ စောက်ဖုတ်ကို မလိုးရရင် ပေါက်ကွဲထွက်သွားလိမ့်မယ်... ”
အရင်ဦးဆုံးတုန်းကတော့ မမစန်းသည် ကာမဆရာမကြီး တဦးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ယခုလက်ရှိတွေ့ရချိန်မှာတော့ ဝင်းမြင့်သည် ရှေ့မှဦးဆောင်နေပြီး လိုအပ်သော ပုံစံကို ညွှန်ကြားရင်း နောက်သို ပြူထွက်နေသော မမစန်း၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့် အလား ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။
မမစန်းသည်လည်း အခုမှ အာသာပြေသွားသည့် အသွင်သဏ္ဌာန်ရှိသော မျက်နှာဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း ချိန်ကိုက်၍ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို စည်းချက်ညီညီ နောက်ဆုတ်တွန်းပေးနေပါတော့သည်။
ဝင်းမြင့်သည် သူမ၏ တင်ပဆုံသားများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တအားဆုပ်ကိုင်ထားပြီး မညှာမတာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီး ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်။ ထိုအခါ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ဝင်သွားချိန်၌ ..ဗွက်..ဗွက်..ဟူ၍၎င်း၊ လီးကြီး ပြန်ထွက်လာချိန်၌ ..ပွတ်..ပွက်..ရူး..ရူး..ဟူသော ကာမတေးသံများက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။
ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်မမစန်းတို့သည် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြိုင်တူပြီးစီးနိုင်ရေးအတွက် စိတ်တူကိုယ်တူ အပြိုင်ကြဲလေရာ အချက်ပေါင်း လေးငါးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော် အချိန်နိဗ္ဗာန်ဘုံ အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည့်အတွက် ခြေပစ်လက်ပစ်များ ဖြစ်သွားလျှက် ရှိပါတော့သည်။
ထို့အတူ ပဌမဆုံးအကြိမ် ကာမ၏ရသာမွန်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနေရသော မေရီခင်အဖို့လည်း ထူးကဲသော ရသာမွန်ကို တစိမ့်စိမ့်ဖီလင်ယူလျှက် ကုတင်ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေပါတော့သည်။
.......................................................................................................................
ဤသို့ဖြင့် ကာမမုဆိုးသည် ကာမသားကောင်များကို လိုက်လံရှာဖွေ၍ အဆီကိုစား အသားကိုမြိုခဲ့သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်နှင့်ကာမမုဆိုး၏ ရှေ့ဝယ် လည်စင်းပေးရှာခဲ့သော ကာမသားကောင် မေရီခင်၊ ကာမဆရာမကြီးဖြစ်သော မမစန်းတို့၏ သွေးသားထဲမှ တနေရာရာကို သွေးတစက်ခန့်မျှ ဖောက်၍ ဆေးစစ်ကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂပေါင်းစုံဖွဲ့စည်းထားသော သုတ်သွေးကောင်ငယ်ကလေးများသည် သိန်းသန်းမက ပါရှိနေပေလိမ့်မည်။ ထိုသုတ်ပိုးကောင်လေးများကို ဘယ်အရာမျှ တားဆီးနိုင်ခြင်းမရှိပါ။ တားဆီး၍လည်း မရနိုင်ပါ။ အမြဲထာဝရ ပုထုဇဉ်လူသားများ၏ သွေးသားထဲတွင် ထာဝရကိန်းဝပ်နေမည်သာတည်း။
........................................♡♡♡........................................
ပြီးပါပြီ။
