အင်းစက် စံအိမ်လေး (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ။
အင်းစက် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
သူတို့မိသားစုလေးဒီရက်ကွက်ထဲပြောင်း လာတော့ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ။ အမေနှင့်ညီမဖြစ်သူကတောသူရိုးအအ တွေဆိုတော့ သူသာလျှင် အလုပ်အတွက်ရှာရတော့သည် ။မနက်ကနေမိုးချုပ်သည်အထိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်မိတ်ဖွဲ့ရင်း ကိုလှိုင်ဝင်းနဲ့ခင်မင်ခဲ့ရသည် ။ ကိုလှိုင်ဝင်းက၂ လုံးထီတွက်သူ ညနေစောင်းတာနဲ့ဘုံဆိုင်မှာအရက်ဖြူကစ်သည် ။ သူလည်းနည်းနည်းပါးပါးလိုက်ကစ်ရင်း ဦးအောင်ကျော်နှင့်ခင်မင်ခဲ့ရသည် ဦးအောင်ကျော်ကပိုက်ဆံရှိသည် ။ နေ့ပြန်ငွေစုငွေခြေးလုပ်ငန်းလုပ်သည်။သို့သော်အရက်ဖြူပဲသောက်သူ သူကသူများစကားပြောလျှင်တလေးတစား နားထောင်တဲ့အကျင့်ရှိသူမို့ စကားအရမ်းပြောသူဦးအောင်ကျော်က သူ့ကိုအရမ်းခင်မင်သွားခဲ့သည် ။ မုဆိုးဖိုလည်းဖြစ်သူ ဦးအောင်ကျော်တစ်ယောက်သူတို့အိမ်အဝင်အထွက်လုပ်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် အနေအထိုင်အေးဆေးသူ သူ့မိခင်အား ပိုးပန်းလေတော့သည် ။
ဦးအောင်ကျော်တစ်ယောက်အိမ်ခြံမြေ ဘက်တွင်အမြတ်အစွန်းများလာသောအခါ နေ့ပြန်ငွေစုငွေချေးလုပ်ငန်းအား မလုပ်ကိုင်လိုတာကတကြောင်း သူ့မိခင်မသန်းဌေးအားပိုးပန်း မျက်နှာလုပ်ခြင်တာတကြောင်း သူ့ကိုခင်မင်ရင်းစွဲကတကြောင်းကြောင့် ငွေသင့်ပြီးလုပ်ငန်းလွှဲပေးခဲ့သည်။ လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ကိုလူသိများလာခဲ့သည် ။ သဘောကောင်းသူ သည်းခံတတ်သူ အကြွေးသမားများအား ဦးအောင်ကျော်ထက် ပျော့ပျောင်းစွာဆက်ဆံတတ်သူဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကို လူအများကချစ်ခင်ကြသည်။ လူညစ်တွေဟုအများက သတ်မှတ်ထားသူတွေပင်လျှင် သူ့ကို ငွေချေးငွေဆပ်ရာတွင် မှန်မှန်ကန်ကန်ဆက်ဆံကြသည် ။
သူ့မိတ်ဆွေကိုလှိုင်ဝင်း၏မိန်းမ မကြီးမခိုင်ယူထားသောငွေချေး နေ့ပြန်ငွေပမာဏမှာ များလွန်းပြီးမပေးနိုင်သော အခြေအနေသို့ရောက်နေသည် ။ မကြီးမခိုင်ဘာလို့ကြွေးမဆပ်နိုင်သည့် အခြေအနေ ရောက်လာသလဲ ။ သူကူညီဖြေရှင်းရန် ကိုလှိုင်ဝင်းအိမ်သို့အလည်သွားရင်း လေ့လာသောအခါ ၈ တန်း ၁၀ တန်းခလေးနှစ်ယောက်စားရိတ် ကိုလှိုင်ဝင်းကဘာအလုပ်မှမလုပ် ။ ၂လုံးထီထိုးလိုက်အရက်သောက်လိုက် မကြီးမခိုင်တစ်ယောက်တည်းရပ်ကွက်ဈေး တွင်ကုန်စိမ်းရောင်းရသော ဝင်ငွေဖြင့်ရပ်တည်ရသောကြောင့် နောက်တစ်ခုက ကုန်စိမ်းအရင်း ငွေလည်းတဖြည်းဖြည်းနည်း လာသောကြောင့် လုပ်ငန်းက အနုတ်ဘက်ရောက်လို့နေသည် ။ ကိုလှိုင်ဝင်းကသူဒီရပ်ကွက်ရောက်ကတည်းက သူ့အပေါ်ကောင်းခဲ့သူ ။
ထို့ကြောင့်ပဲ သူမကြီးမခိုင်အား ကူညီရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည် ။ မကြီးမခိုင်ကြွေးများအားလျော်ပစ်သည် ။ ကုန်စိမ်းအရင်းအနှီးအတွက် ငွေထပ်ထုပ်ပေးခဲ့သည် ။ ဒီအကြောင်းကို လှိုင်ဝင်းအပါအဝင် ဘယ်သူ့ကို မျှ မပြောရန် မကြီးမခိုင်အားကတိတောင်းခဲ့သည် ။ အရက်ဖြူဆိုင်ထိုင်ရင်း ကိုလှိုင်ဝင်းနဲ့ စကားစမြည်ပြောတော့ ကိုလှိုင်ဝင်းဆီကစကားကြားရသည် ။
" ကိုမင်းရေ မိန်းမက ငါ့ကိုအတော်ချစ်လာတယ်ကွ.. ငါအရက်ဖိုးတောင်းတာကြည်ကြည်ဖြူဖြူပဲ အရင်လိုမဟုတ်ဘူး ..တော် သူများအရက်ကပ်သောက်တာများပြီ ..ပြန်တိုက်လိုက်အုံးဆိုပြီး ငွေပိုပေးသကွ ..အဲ့ဒါဘာ့ကြောင့်လို့မင်းထင်သလဲ "
ဆိုပြီးသူ့မျက်လုံးကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ဆရာကတပည့်ကိုစာမေးတဲ့ပုံစံဖြင့် သူငွေကူညီပေးတဲ့ကိစ္စကြောင့်ဆိုတာသိပေမဲ့ အဖြေမသိတဲ့ပုံစံဖြင့် ပြုံးပြီးခေါင်းရမ်းပြလိုက်သည် ။ ဘာလို့လဲဟု ပြန်မေးတော့ ကိုလှိုင်ဝင်းက ကိုယ်ကိုသူ့ဘက်ကိုင်းပြီးလေသံနှိမ့်ပြီး
" ဂေါ်လီအစွမ်းကွ ..ငါ့ကို ငါ့သယ်ရင်းတစ်ယောက်က မိန်းမက ကိုယ့်ကိုချစ်စေခြင်ရင် ဂေါ်လီထည့်ဆိုတာနဲ့ပြီးခဲ့တဲ့ ၂ပတ်ကထည့်တာ ငါအသားနာမခံနိုင်တာနဲ့ ဂေါ်လီသေးသေးတစ်လုံးပဲ ထည့်လိုက်နိုင်တယ်ကွာ ..ဒါတောင်အတော်စွမ်းပဲ ..တနေ့ညကမှ အနာကျက်တာနဲ့ မိန်းမကို တက်တွယ်တာ အရင်လိုအသေကောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး .ညားကာစက နှာထန်သလိုမျိုးငါ့မိန်းမပြန်ဖြစ်လာတယ်ကွာ ..ဒါတောင်က ငါကတက်ထွက်မလို့ ခနလေးနဲ့ပြီးသွားတာ မိန်းမကအားမလိုအားမရ ငါ့ကိုအရင်ထက်ပိုချစ်လာတယ်ကွ"
ဟု ဂေါ်လီချီးမွန်းခန်းဖွင့်ပြနေသည် ။ ယုံကြည်မှုကတော့အပြည့် သူကတော့ မသိနားမလည်တဲ့ပုံနေ ပေးလိုက်သည် ။ ပြောသေးသည် ။ မင်းထည့်ခြင်ရင်ပြော ငါ့သယ်ချင်းရှိတယ် ။ ဝါသနာအရ လုပ်ပေးတာ ဆရာကြီးပဲတဲ့ ။ ကိုလှိုင်ဝင်းရေချိန်ကိုက်ကိုက်နဲ့ နှာအကြောင်းချည်းပဲစွပ်ပြောနေတော့ ကိုမင်းလည်းသူနယ်မှာနေစဉ် မိန်းမကိစ္စ ပွေးခဲ့တာ အပျိုအအို တခုလပ်မုဆိုးမဖာသည် ဆိုက်စုံအရွယ်စုံဆော်ခဲ့ဖူးတာသတိရမိသည် ။
ယခုဘဝသစ်တွင်တော့ လူရိုးလူအေးပုံစံဖြင့်သာနေထိုင်တာက ပိုသင့်ပိုကောင်းတာကြောင့် သူနားထောင်ရုံသက်သက် ။ ဆေးဝါးကအစ ကိုလှိုင်ဝင်းဘာမှမသိ။ သနားလို့လမ်းညွှန်ဖို့လည်းမဖြစ်နိုင် အရေးထဲသူ့ကို ကိုလှိုင်ဝင်းက အပုန်းလား အခြောက်လားအထင်သေးစွာဖြင့် ပြောလာသည် ။ မခံခြင်စိတ်ဖြင့် ခင်ဗျားမိန်းမတောင် ကျုပ်ကိုစွဲလမ်းသွားစေရမယ်လောင်းမလား ဟုပြောပစ်ခြင်သည် နောက်ဆုံးတော့ သည်းခံစိတ်ကအနိုင်ယူသွားတော့သည် ။ အခုရက်ပိုင်းအတွင်း သူ့တွင်ကာမစိတ်ဆန္ဒများထကြွ သောင်းကျန်းလာနေသည် ။
သို့သော် သူ့ဆရာသမားက ပြောဖူးတာသတိပြန်ရသည် ။
" မင်းအောင်မြင်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ခြင်ရင် ဂွင်းမထုနဲ့ ..လက်တွေ့လုပ် ...လုပ်တဲ့အခါမှာလည်း အကြိမ်ရေမများနဲ့ ..တကြိမ်ဆိုတကြိမ်ကိုယ်နဲ့ကာမ ဆက်ဆံတဲ့အမျိုးသမီးကို အားပါပါဆက်ဆံပလိုက်ကြားလား..."
ဆိုသော စကားပြန်ကြားယောင်မိသည် ။ လိင်မဆက်ဆံတာနှစ်နဲ့ချီပြီ ။ အာသာလည်းမဖြေဖြစ် ။ အကျိုးကားသူ့အသားအရည်အရောင်အဆင်း ပေါ်တွင်ပျိုပျိုအိုအိုအမတို့ တပ်မက်တွယ်ကပ်နေတာသတိထားမိသည်
နှာထန်တဲ့မိန်းမတွေဆို စကားနဲ့တောင်ရေလာမြောင်းပေးကြသေးသည် ။ မကြီးမခိုင်တောင် သူငွေမကူညီခင်က ရိသဲ့သဲ့ခပ်ထေ့ထေ့ အခုတော့လေးစားတဲ့အမူအရာ နဲ့ဆက်ဆံရေးပြောင်းသွားသည် ။ သူ့စိတ်ကိုဖြေဖို့ကြိုးစားရင်း တနေ့တော့ ကိုလှိုင်ဝင်းအကူအညီနဲ့ ဂေါ်လီထည့်ဖြစ်သွားသည် ။ နာကျင်မှာမကြောက်သူမို့ ကိုလှိုင်ဝင်းပေးသောလိပ်စာယူပြီး သွားခဲ့သည် ။ ကိုလှိုင်ဝင်းပြောတာမှန်သည်ဟု ပြောရမည် ။
ထိုသူကဂေါ်လီထည့်တာပညာပါသည် ။ သူကဂေါ်လီအကြီးကို ထည့်ခိုင်းသည် ။ နဂါးပတ်ထည့်ခိုင်းတော့ ထိုသူက မိန်းမအစိ ဂျီစပေါ့တို့အား နှိုးဆွထိတွေ့စေရန် ပုံစံသစ်အဖြစ် ၅လုံးကို စီရီထည့်ပေးလိုက်သည် ။ အနာမကျက်သေးခင်တော့ သူ့ကာမမီးလျုံငြိမ်နေသေးသည် ။ အနာကျက်ပြီးတော့မှ တစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းရေးလုပ် ။ ဆံပင်ညပ်ပြီး ကိုလှိုင်ဝင်းအိမ်သွားသည် ။ ဟိုရောက်တော့ ဆရာသမားက သူ့ဦးလေးဆေးရုံတက်ရလို့ ဆေးရုံစောင့်သွားတာ၂ ရက်ခန့်ရှိပြီဟုသိရသည် ။
မကြီးမခိုင်ကတော့ ထမိန်ရင်လျားရေစိုနဲ့ အဝတ်လျှော်ရေချိုးနေတာကြည့်ရင်း ထိုင်နေမိသည် ။ မကြီးမခိုင်မှာအသက် ၄၇ လောက်ရှိပြီမှန်းရသည် ။ ခပ်ဝဝ ဆုံတိုတို တင်သားကြီးတွေက အယ်ထွက်နေသည် ။ တလောက ကိုလှိုင်ဝင်းကိုမခံခြင်စိတ်နဲ့စိတ်ထဲပြောမိတာသတိရသည် ။ လိုးလိုက်ရလို့တော့ကွာ ဟုလည်းတွေးနေမိရင်း လက်မောင်းတွေကိုဆပ်ပြာတိုက်နေတာ သူ့ဘက်ကျောပေးရေချိုးရင်းထမိန်က အသားနဲ့ကပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်ရတာကိုကအရသာ ဖြစ်နေပြီး ထိုင်နေမိသည် ။
ထိုအချိန်ပဲမှန်းပြီး လာဖြစ်နေသည် ။ အရင်ကထက် စကားပိုပြောဖြစ်သည် ။ သူ့အကြံပေးချက်တွေနားထောင်ရင်း စာရင်းဇယားဆွဲပုံတွေသင်ပေးတော့ သူ့လက်ချောင်းနဲ့မကြီးမခိုင်လက်ချောင်းတို့ထိတွေ့မိကြသည် ။ မကြီးမခိုင်ကလည်း သူနဲ့ကိုယ်ခြင်းထိမိအောင် မကြာခနဆိုသလိုဖန်တီးတာသတိထားမိသည် ။ အောစာအုပ်ထဲကလို ချက်ခြင်းတက်ခွလိုးလို့မဖြစ် ။ မိန်းမသဘာဝက သူတို့ကိုဂရုစိုက်တာ တန်ဖိုးထားတာ အနုအရွသာသာယာယာထိတွေ့ကိုင်တွယ်ရသည် ။ မကြာခနဆိုသလို အတော်လှတယ်.. မခိုင်ဝတ်ထားတာလေး အပျိုတုန်းကဆိုအတော်လှမှာပဲ မဟုတ်တာ ဟုတ်တာအပထား ပြောရသည် ။
မကြီးမခိုင်စကားအရမကြာခင် ကိုလှိုင်ဝင်းဦးလေးဆုံးတော့မည်။ အဲဒိအခါ ကိုလှိုင်ဝင်းက သူ့ဦးလေးနာရေးအတွက် နယ်သို့လိုက်သွားရမည်။ လူပျိုကြီးဖြစ်တဲ့အတွက် ကျန်ရစ်သောဥစ္စာပစ္စည်းတို့အတွက်အမွေရမည်။ ခလေးနှစ်ယောက်လည်းကျောင်းပိတ်၍ ထည့်ပေးလိုက်မည်သိထားသည်။ အကြော်အလှော်စားစရာလေးများဝယ်သွားလိုက် အနုအရွစကားများပြောလိုက်နှင့်မကြီးမခိုင်နှင့်သူအတော်ပူးကပ်ရင်းပွင့်လင်းလာသည်။
ကိုလှိုင်ဝင်းမဖြိုနိုင်သောအိုး ကိုလှိုင်ဝင်းဂေါ်လီသေးသေးနဲ့ဆွယုံဆွပြီး ကျေနပ်အောင်မလုပ်ပေးနိုင်သောအကြောင်း နောက်တစ်ခုက ခြံခုန်တတ်တဲ့သဘာဝအရိပ်အခြေကို သိနေရသည်။ တစ်ညနေတော့ အလုပ်ရှူပ်နေတာနဲ့မသွားဖြစ်တော့ သူ့ဖုန်းကို လှမ်းဆက်သည်။ ကိုမင်းမလာတော့ဘူးလား ကျမကဖြင့်မျှော်လိုက်ရတာ သူ့အတွက်ချက်ပြုတ်ထားတာကိုမလာဘူးဟု ချွဲနွဲ့သောအသံဖြင့်ပြောလာသည်။ သူစောင့်နေသောအချိန်အခါသည် မကြာခင်ဆိုက်ရောက်လာတော့သည်။
ကိုလှိုင်ဝင်းသူ့ဦးလေးအလောင်းကိုနာရေးကား အကူအညီဖြင့် နယ်သို့ သယ်သွားသည်။ အမွေဆိုသောမျှော်လင့်ချက်ကြောင့် မိန်းမကိုတောင်သတိမရတော့။ ခလေး၂ ယောက်ကို မနက်စောစော ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပေးဖို့ အကူအညီတောင်းတာ နှင့်လိုက်ပို့ပြီး သူစီစဉ်စရာရှိတာစီစဉ်ရသည်။ မကြီးမခိုင်တို့က တိုက်ခန်းဒုတိယအလွှာ ရေချိုးခန်းကညစ်ပတ် တံခါးကပြုတ်ထွက်နေတော့ ဧည့်ခန်းလုပ်ထားသောနေရာကပင်ရေချိုးတာမြင်ရသည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးနှင့်ပြင်ဆင်မှုများသူလုပ်သည် အိမ်သာကိုလည်းဗိုလ်ထိုင်ပြောင်းပလိုက်သည်။
နောက်တစ်ခုကတော့ မကြီးမခိုင်နဲ့ ကိုလှိုင်ဝင်းအိပ်တဲ့အခန်း အခန်းပြန်ဖွဲ့သည်။ အဲကွန်းတပ်သည်။ ဆွီတီဟုမ်းကုတင်နဲ့မွေ့ယာဆင်သည်။ ပါကေးကအစခင်းပလိုက်သည်။ မကြီးမခိုင်ကမနက် ၄ နာရီကတည်းက ဆိုင်သို့သွားတာမို့ စောစောပင်ပြင်ဆင်မည့် service ကိုခေါ်ပြီးပြင်ဆင်သည်။ ညနေဆိုင်သိမ်းပြန်လာသော မခိုင်ကိုအံ့ဩစေဖို့ တိုက်ခန်းအပြန်ကို အချိန်ဆွဲထားရသည်။ ကားကျပ်ချိန်မို့ဝယ်ခိုင်းသောပစ္စည်းကလည်းကားအတော်စီးရသောခရီးမို့ ည ၈နာရီမှအခန်းတံခါးခေါက်သံကြားရသည်။ အိတ်တွေတပြုံတမဆွဲပြီးဝင်လာတဲ့ မခိုင် တကယ်ပင်အံ့ဩသွားစေသည်။ ဗုဒ္ဓေါ ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ ဟုရေရွတ်ပြီး ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖိလို့ အံ့ဩဟန်ပြသည်။
ပိုက်ဆံပြန်ပေးစရာမလိုပါဘူး ..ကျနော့်လက်ဆောင်ပါ ..လို့သူပြောတော့ ဒီလောက်အများကြီးကုန်တာကို ကျမကဘာပြန်ပေးရမလဲ ဟု ရွှန်းစားစားခပ်နွဲ့နွဲ့ဆိုလာသည်။ နောက်တော့ ဘာပေးရမလဲ ..ကျနော်ပြောမယ်..အခုတော့ရေပြန်ချိုးလိုက်အုံးမယ် ဟုပြောပြီးနုတ်ဆက်သည်။ မကြီးမခိုင်ကမန်းကတန်းနောက်ကလိုက်လာပြီး
" ညစာတော့ပြန်လာစားပါ.. အရက်အကောင်းစားလည်းဝယ်ထား ပေးမယ်..အမြည်းလည်းလုပ်ထားမယ် ပြီးတော့ အကူအညီတောင်းစရာလည်းရှိတယ်"
ဘာအကူအညီလဲမေးတော့ အဲဒါတော့ ကိုမင်းပြန်လာမှလို့ ပဟေဠိလုပ်ထားသည်။ တံခါးကိုမပိတ်သေးဘဲ သူ့နောက်ကျောကို ငေးကြည့်နေသော မခိုင်ကို လှေကားထောင့်ချိုးရောက်တော့ မျက်လုံးခြင်းဆုံသည်။ မျက်လုံးတစ်ချက်မှိတ်ပြမိသည်။ ကြာအကြည့်ဖြင့်မခိုင်က ပြန်မှိတ်ပြသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့အမေနှင့်ညီမကို သူငယ်ချင်းအဖေအတွက်ဆေးရုံစောင့်ပေးရမည်.. အိမ်ပြန်မအိပ်နိုင်ကြောင်း ပြောသည်။ အမှန်အတိုင်းပြောလည်း ရပေမဲ့သူ့စိတ်လွတ်လပ်ခြင်သည်မခိုင်တောင်းဆိုသောအကူအညီဆိုသည်မှာ သူ့ကိုလာအိပ်ပေးဖို့ဆိုတာမဟုတ်လည်း သူကတောင်းဆိုပြီးအိပ်မှာပဲဖြစ်သည်။
ရေချိုးရင်းက နဂိုကတည်းကထွားကြိုင်းရှည်လျားတဲ့သူ့ငပဲဟာ ဂေါ်လီကြောင့် ကြွဖုတက်နေသည်။ ၆ လက်မခွဲခုနှစ်ခန့်အရှည်ကိုလက်နဲ့တိုင်းရင်းဒီလောက်ကြီးမခိုင်အဖုတ်ထဲဝင်သွားရင်ဖြင့် ပါးစပ်ကပင်ပြောမိသည်။ ဖေ့သားကြီးမင်းစားရတော့မယ်ဟု ဆွရင်းရေရွတ်နေမိတော့သည်။ မကြီးမခိုင်တို့အိမ် တိုက်ခန်းရောက်တော့ ဝရန်တာထွက်တဲ့တံခါးဝတွင် အရက်နှင့်အမြည်းစုံကအဆင်သင့်။
ဧပြီလဆန်းပိုင်းလမင်းကြီးကလည်းသာနေသည်။ ပူအိုက်မှုအကြောင်းပြပြီးအင်္ကျီပါးပါးလက်ပြတ်ဝတ်ဆင်ပြီး သနပ်ခါးပါးကွက်ကျား ဆံပင်တွေကိုဖြန့်ချထားသည်။ မီးများတချို့ပိတ်ထားပြီး လရောင်ကိုခံစားခြင်လို့ဟု မီးပိတ်ထားတာကို မကြီးမခိုင် မလုံမလဲရှင်းပြတာကို မသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး
" ဒီလိုဆိုတော့လည်း မခိုင်က ကဗျာဆန်တဲ့ ခံစားမှုရှိသားပဲ"
ဟု စကားဆက်ပေးရင်း ထိုင်ကြသည်။ ဖန်ခွက်က ၂ခွက်ဖြစ်နေသည် မခိုင်ကပဲ အရက်ကို၂ခွက်စလုံးငှဲ့နေတဲ့သူ့ကို
" ကျမလည်း သောက်မှာ ပျော်လို့"
တဲ့ သူ့အသက်က၂၈ ထဲမှာပေမဲ့ ၃၇ ဟုညာထားသည်။ လူကြီးဆန်ဆန်ဝတ်စားဆင်ယင်တတ်မှု အလုပ်ကြမ်းမျိုးစုံလုပ်ဖူးသူ နယ်သားမို့ သူပြောတာကိုယုံကြသည်။ ဒါ့ကြောင့်လည်းမကြီးမခိုင်က ကျမဟုတပ်ပြောသည်။ အမှန်တော့အရွယ်ကွာလှသည်။ ဖန်ခွက်ခြင်းတိုက်ပြီးတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ခါ သောက်တော့ မခိုင်က အကုန်မော့သည်။ သူကတော့ဇိမ်ခံသောက်သည့်အကျင့် ဒီအတိုင်းဆို မကြီးမခိုင်သူ့အရင်မူးတော့မည်။ မကြီးမခိုင်ဘဝကြမ်းကြမ်းဒုက္ခခရီးလမ်းကို ကိုမင်းကကယ်တင်ပေးလိုက်တာ ကူညီမစတာကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းတဖွဖွပြောသည်။ ထပ်ခါထပ်ခါပြောသည်။ ကျေးဇူးတင်ဖို့မလိုကြောင်းပြောသည်။ သူကလည်းစကားလမ်းကြောင်း ကိုလိုရာဆွဲခေါ်သည်။ မကြီးမခိုင်ခပ်ထွေထွေရီဝေဝေဖြစ်လာပြီး စကားလမ်းကြောင်းအတိုင်းပါလာသည်။ ရီမောစရာပြောလျှင် သူ့ပေါင်ကိုလက်နှင့်ပုတ်ပြီးရီသည်။ သူလည်းခပ်သွက်သွက်သောက်ရင်း ရေချိန်ကိုအမှီတင်သည်။
" ကိုမင်းကိုအကူအညီတောင်းစရာ ရှိတယ်ဆိုတာလေ ..အဲဒါ ..မခိုင်တစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲလို့ အဲဒါအိပ်ပေးဖို့"
ဟုဆိုလာသည်။ အင်္ကျီလည်ပင်းကြားကသိသိသာသာထွက်နေသော ရင်သားတမွှာကို ရဲရဲပဲကြည့်ရင်း
" ရပါတယ်"
ဟု သူဖြေတော့ ကိုမင်းက မခိုင်ဆီကတောင်းမဲ့လက်ဆောင်ဆိုတာဘာလဲ ပြောလေတဲ့။ သူမဖြေသေး သူ့ကို မခိုင်ကပုခုံးခြင်းတွန်းပြီး မြှီးကောင်ပေါက်အမူအရာဖြင့်
" ပြောလေ ပြောလို့ "
ဟု တောင်းဆိုသည်။ သူအရက်၂ခွက်စလုံး ငှဲ့ပြီး
" ဒီခွက်ကုန်ရင်ပြောမယ် "
ဆိုတော့ မခိုင်ကသိခြင်ဇောဖြင့်မော့ချသည်။
" ပြောလေ ကုန်ပြီ "တဲ့။
ကျနော်မှမကုန်သေးဘဲ ကျနော်ကုန်မှဆိုတော့ လူညစ်ကြီးတဲ့။ အာ့ဆို သွားသွားတိုက်လိုက်အုံးမယ် ပြန်လာရင်ဖြေဆိုပြီး မကြီးမခိုင်ရေချိုးခန်းဘက်ထွက်သွားသည်။ သူဝယ်လာပေးထားသော ၂ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်ပြောင်းထိုင်ပြီး တီဗွီဖွင့်ရင်းစောင့်သည်။ အိမ်သာထဲကရေဆွဲချသံကြားရသည်။ ပြီးတော့ သူ့ဆီလှမ်းလာသောမခိုင်က တော်ပြီလား တဲ့။ ခနနားအုံးမယ်လေ သူဖြေသည်။ သူ့ဘေးနားမခိုင်ဝင်ထိုင်ပြီး
" ပြောလေ ဘာပေးရမှာလဲ"
တဲ့။ ပေါင်သားခြင်းထိနေပြီး ကာမဓာတ်တွေက သူ့ဆီစီးဝင်လာနေသလို ခံစားရသည်။ လည်ချောင်းကိုရှင်းရင်း
" မခိုင်ပေးနိုင်ပါ့မလား လို့လည်းစိုးရိမ်မိတယ် ပြီးတော့ စိတ်ဆိုးသွားမှာလည်း စိုးမိတယ် မပြောတော့ပါဘူး မတောင်းတော့ပါဘူး "
သူဟန်ပါပါသရုပ်ဆောင်ရင်းပြောသည်။ မကြီးမခိုင်လက်ကသူ့ပေါင်ပေါ်ကျလာသည်။
" ကိုမင်းတောင်းတဲ့ ဘာလက်ဆောင်ဖြစ်ဖြစ်ပေးဖို့ ကျမအဆင်သင့်ပဲ ဘာစိတ်ဆိုးစရာရှိလဲ ပြောပါ"
သူလည်းမခိုင်ဘက်မျက်နှာခြင်းဆိုင်လှည့်ပြီး ကျနော့မျက်လုံးထဲမှာ ရှာပါ အဖြေရှိပါတယ် သူဆိုတော့ မခိုင်လည်းသူ့မျက်လုံးထဲစိုက်ကြည့်နေတယ်။ သူမခိုင်လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ နူးညံ့ညင်သာစွာပွတ်ပေးရင်း မခိုင်မျက်နှာနဲ့အနီးဆုံးတိုးကပ်လိုက်တယ်။
" တွေ့လား"
လို့သူမေးတော့ တွေ့သလိုလိုပဲ တဲ့။ မခိုင်နုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နုတ်ခမ်းထိလုထိခင်မှာ ထပ်မေးတယ်။ တွေ့လား တွေ့ခါနီးပြီလို့ထင်တာပဲ တဲ့။ နုတ်ခမ်းခြင်းထိနေပြီ သူ့ဘက်ကလှူပ်ရှားမှုကို မကြီးမခိုင်စောင့်မျှော်နေတာ အသက်ရှူသံပြင်းလာမြန်လာသံကိုအကဲခတ်ရင်းသိနေတယ်။ သူ့နုတ်ခမ်းကို မခိုင်ရဲ့နုတ်ခမ်းလွှာတွေကို ဖိပြီးကိုက်သလို လုပ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ထိလျက်ငြိမ်လိုက်တယ်။ မခိုင်ဘက်ကလည်းသူလုပ်သလိုပြန်လုပ်တယ်။ သူလည်းလျှာထုတ်ပြီးစိထားတဲ့နုတ်ခမ်း၂လွှာကို ထိုးထည့်တယ်။ သွားတွေထိအောင် မကြီးမခိုင်ကလည်းပြန်လုပ်တယ်။ မက်ဆေ့တွေအပြန်အလှန်ပို့နေကြတဲ့သဘော။ ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောဖို့ပဲလိုတော့တဲ့အနေအထား။ မခိုင်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကနေ သူ့လက်ဟာ ခေါင်းကိုဆွဲယူရင်း နုတ်ခမ်းခြင်းဖြေးဖြေးခြင်းစစုပ်နမ်းသည်။ မခိုင်ကလည်းအလိုက်သင့်ပြန်စုပ်သည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီးစုပ်သည် စုပ်ရင်းစုပ်ရင်းမကြီးမခိုင်ရောသူပါ ဇာတ်ရှိန်တက်လာသည်။
" တွေ့လား "
ဟုသူပြန်မေးတော့
" သူပြောမှပဲသိတော့မှာ ပြောပါကွာ"
တဲ့။ အသက်ရှူမြန်နေတဲ့အသံနဲ့မခိုင်ကရင်ခွင်ထဲကရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ရင်းပြောသည်။ သူလည်း အချစ် ပေးမှာလားဟု ဖက်ထားရင်းပြောသည်။ မခိုင်လည်း
" ယူပဲယူပြီးနေပြီ ပေးမှာလားမေးနေတယ်.. လူလည်ကြီး"
တဲ့။ မတ်တပ်ရပ်ပြီးပြန်နမ်းကြသည်။ အခန်းရှိရာ ၂ ဦးသားနမ်းရင်းလာကြသည်။ အခန်းမီးဖွင့် အဲကွန်းဖွင့်သည်။ အသစ်စက်စက်ကုတင်ပေါ် မခိုင်ကိုခေါ်ပြီးကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း သူက
" ချစ်တယ် ခိုင်ရယ်"
ဟုဆိုသည်။
ခိုင်ရော ကျနော့်ကိုချစ်လား ဟုပြန်မေးတော့ ချစ်တယ် ဟုဖြေသည်။ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းရာကနေ မခိုင်ရဲ့မေးစေ့လည်ပင်းတို့ကိုနမ်း တော့အလိုက်သင့်မော့ပေးသည်။ နုတ်ခမ်းလည်ပင်းမေးစေ့တို့ကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန်နမ်းရင်း မခိုင်စိတ်ကြွလာတာကိုစောင့်သည်။ လက်မောင်းသားကြီးတွေကိုပွတ်ပေးသည်။ မကြီးမခိုင်တဟင်းဟင်းအသံထွက်လာပြီ။ နို့ကြီးတွေကို ညင်သာစွာဆုပ်နယ်သည်။ အင်္ကျီကိုမခိုင်ကိုယ်တိုင်ကူချွတ်သည်။
ဘော်လီချိပ်ကို ခါးကော့ပြီးချွတ်ပေးသည် ဖြူဖွေးလုံးဝန်းကြီးမားသောနို့ကြီးတွေကို စို့သည်။ ဘေးစောင်းအနေအထားဆွဲလှည့်ရင်း တင်သားဆိုင်တွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေဖြစ်ညှစ်ပေးသည်။ တင်သားတွေက ကြီးပေမဲ့ အသားတင်းသည်။ ပျော့တွဲမနေ။ ထမိန်ကြားထဲလက်ထဲထိုးသွင်းရင်းဆီးခုံကို ပွတ်သည်။ အမွှေးတွေပြောင်အောင်ရိတ်ထားသည်။ ပက်လက်ပြန်လှန်ပြီး ထမိန်ကိုချွတ်တော့ ပေါင်တွေကြွပေးသည်။ ခြေတွေအသာလျှိုထုတ်ပေးသည်။ လျှာဖြင့်ဗိုက်သားချက်တွေယက် ဆီးခုံကိုယက်တော့
" ကိုမင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ အင့်ဟင်း"
မခိုင်ယောကျ်ားကစောက်ဖုတ်ယက်ပေးပုံမရ။ အနူးအနပ်မလုပ်ဘဲ တက်လိုးခဲ့ပုံရသည်။ သူပေးသောခံစားမှုအသစ်ထဲမှာ မျောလိုက် သတိလည်လိုက်နဲ့ ပေါင်ဖြဲတော့ စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားအလွှာကြီးတွေနဲ့ စောက်စိပေါ်လာသည်။ သူလည်းတံတွေးမြိုချနေရသည်။ လက်ဖဝါးနှင့်စောက်ဖုတ်တဝိုက်ပွတ်သပ်ရင်း သူ့မျက်နှာကိုပေါင်ကြားထဲထိုးသွင်းပြီး လျှာနဲ့စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားကို ထိလိုက်တယ်။
" ကိုမင်းငရဲတွေကြီးကုန်မယ် "
ပါးစပ်ကသာငြင်းနေတာ စောက်စိကိုယက်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်တွေအသာဖြဲပေးသည်။ ခါးတွေကော့တက်လာသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်နှင့်သူ့ခေါင်းကို ညှပ်သည်။ ကာမခံစားမှုက မကြီးမခိုင်ကိုလွှမ်းမိုးထားပြီ။ စောက်စိကိုယက်ရင်းလက်ညှိုးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်တော့အရည်တွေထွက်လာသည်။ အိပ်ယာပေါ်မှာစိုရွှဲနေပြီ။ လက်ညှိုးနဲ့လိုးပေးရင်းစောက်စိ ကိုလျှာနဲ့ယက်သည်မှာ မကြီးမခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမှအရည်တွေသူ့မျက်နှာကိုပန်းထွက်လာသည်။ အော်သံတွေကလည်းကျယ်လာသည်။ သူပုဆိုးကိုချွတ်ပြီးနေရာယူသည်။
လီးထိပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ဝကို ဆွစောက်ရည်တွေနဲ့လီးကိုလိမ်းပြီး စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားကို လီးနဲ့တံခါးရွက်ဖွင့်သလိုဖွင့်ရင်းထိုးသွင်းသည်။ သူထင်ထားသလိုမခိုင်စောက်ဖုတ်ကကျယ်မနေ။ ဆီးခုံအထက်ကချုပ်ရိုးက ခလေးတွေခွဲမွေးထားခဲ့တာပဲဖြစ်မည်။ ဂေါ်လီတွေကပွတ်တိုက်ပြီးပေးသောအထိအတွေ့ကို အပြည့်အဝရမဲ့စောက်ဖုတ်မျိုးပေပဲ စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကထိုးဝင်နေသောသူ့လီးတံကို ပြန်အုပ်ထားသည်။
သူဖြည်းဖြည်းခြင်းထုတ်သည်။ ဖြည်းဖြည်းခြင်းသွင်းသည်။ သူ့လီးကစီးစီးပိုင်ပိုင်ဝင်နေသည်။ ဂေါ်လီတွေက စောက်ဖုတ်ဝမှာ တစ်လစ်ကျန်နေခဲ့ပြီးမှသားရည်နဲ့ဆွဲယူသလို လိုက်ပါကစားတော့ မကြီးမခိုင်ခမျာ အိပ်ယာခင်းတွေလက်နဲ့လုံးခြေရင်း
" အားအားကိုမင်း ဟင်းဟင်းအင်းအင်း"
သူလည်းခပ်သွက်သွက်လိုးဆောင့်တော့သူ့ကိုဖက်ရင်း ငယ်သံပါအောင်အော်သည်။ အစတော့လန့်သွားသေးသည် မခိုင်အတော်ထန်နေပြီ
" ကိုမင်းရယ် အား အမေရေ အား ကောင်းလိုက်တာအား"
ကုတင်ကိုဝယ်ထားရခြင်းအကြောင်းက သူခပ်ကြမ်းလိုးခြင်လို့ပဲဖြစ်သည်။ မခိုင်ကိုလေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ကြီးမားလုံးဝန်းသောတင်သားဆိုင်ကြားကနေ သူ့လီးကဖြတ်သန်းသွားသည်ကိုကြည့်ရ သည်မှာဖီးတက်စေသည်။ ဖင်ကြီးကိုအားရှိသမျှပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးသည်။
" ဖတ်ဖတ် ဗျစ် ဒုတ် အမလေး အမေ့ အား ရှီး"
သူပထမအချီမခိုင်စောက်ဖုတ်ထဲလီးရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်သည်။ သို့သော်ဆောင့်ချက်အရှိန်ကို မလျော့။ ဆက်လိုးရင်း မှ မခိုင်ကို သူ့အပေါ်တက်ဆောင့်ခိုင်းသည်။ မခိုင်လည်းဆောင့်ရင်းဖီးတက်နေသည်။ ဂေါ်လီတွေကစောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲသည့်အရသာကြိုက်သွားပုံပေါ်သည်။ စကောဝိုင်းပြီးပွတ်ဆွဲသည်။ သူကနို့တွေစို့ပေးပြီးအလိုက်သင့်နေပေးသည်။ မခိုင်အသံတွေကျယ်လာသည်။ ဖင်ဆုံကြီးကို မောင်းထောင်းသလိုပစ်ဆောင့်လာသည်။ သူ့ပုခုံးကိုကိုင်ပြီးတော့ကိုဆောင့်တာ သူလည်းအောက်ကနေပြန်ညှောင့်ပေးသည်။ ၂ဦးစလုံးမြန်လာပြီးတော့ မခိုင် တအားတအင်းအော်ပြီး အကြောဆွဲသလို လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားသည်။ သူကတော့မပြီးသေးပေမဲ့ ထိမ်းထားသည်။ မခိုင်အမောဖြေရင်းတစိမ့်စိမ့်ကာမ အရသာခံစားနေသည်။
" ချစ်တယ်ကိုမင်းရယ် ချစ်တယ်မောင်ရယ်"
သူ့နုတ်ခမ်းတွေက နမ်းစုပ်ယူသည် သူလည်းမခိုင်ဆံပင်တွေကို ပွတ်သတ်ကစားပေးပြီး မခိုင်ကိုပက်လက်ပြန်လဲှ အသာအယာလိုးနေရင်း ချစ်စကားတဖွဖွပြောပေးသည်။ မခိုင်ကလည်း
" မောင်ရယ် ကျမကို နောက်ဆိုရိုးသွားပြီဆိုပြီးမထားခဲ့ပါနဲ့နော် မောင်ထားခဲ့တဲ့နေ့ဟာ ကျမလူ့ပြည်မှာမရှိတဲ့နေ့ပဲ"
လို့ချစ်စိတ်တွေတက်ပြီး ချွဲသည်။ သူလည်းဖြည်းဖြည်းခြင်းလိုးရင်း ကနေသုတ်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ နာရီကြည့်တော့ ၂ချက်တီး မကြီးမခိုင် ၆နာရီမှနိုးတာနဲ့ ဈေးမထွက်ဖြစ်တော့ မနက်စာချက်ပြုတ်ပြီးရေချိုးရန်ပြင်သည်။ သူလည်းနိုးလာပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကိုခေါက်တော့ ကိုယ်လုံးတီးမခိုင်ကရှက်နေသေးသည်။ သူလည်းအဝတ်တွေချွတ် သွားတိုက်မျက်နှာသစ်သည်။ မကြီးမခိုင်က သူ့ကိုတဏှာရမက်ကြာမျက်ခွက်ဖြင့် ကြည့်တော့ သူလည်းနုတ်ခမ်း တွေတရကြမ်းစုပ်ရင်း သူ့လီးကိုကိုင်ခိုင်းသည်။ မကြီးမခိုင်သူ့လီးပေါ်ကဂေါ်လီတွေကို ခုမှသတိထားမိပုံရသည်။
" ဒါဘာတွေလည်း ကိုမင်း အဲ..မောင်"
မခိုင်ကိုဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းပြီးသူ့လီးကို ကြည့်စေသည်။
" အဲ့ဒါ ဒီကမခိုင်ကို လိုးပေးဖို့အသားနာခံပြီးထည့်ထားတာ လွန်ခဲ့တဲ့ လတွေကတည်းကပဲ ဂေါ်လီလို့ခေါ်တယ် ခိုင်မကောင်းဘူးလား ကိုလှိုင်ဝင်းဟာနဲ့ဘာကွာလဲ"
" မောင့်ဟာကပိုကောင်းတယ်မောင်ကအစစအရာရာသာတယ် မောင်ကဆရာကြီး..အဲ့ဒါထက်မောင်ကခိုင့်ကိုဘယ်တုန်းက အဲ့စိတ်တွေဖြစ်တာလဲ"
" ခိုင်ရေချိုးနေတဲ့အလှတွေမြင်ပြီး ကတည်းကမနေနိုင်တော့တာ"
" ခိုင်ကရော "
မကြီးမခိုင်လည်း တံတွေးမြိုချလိုက်သူ့လီးကြီးကြည့်လိုက်နဲ့ ဖြေတယ်။
" မောင်နဲ့ကိုလှိုင်ဝင်းမူးပြီးလာတဲ့ညကလေ မောင်တို့အတော်မူးနေတာ ကိုလှိုင်ဝင်းက တီဗီရှေ့မှာ အိပ်ပျော်နေတယ် ..ကျမတရေးနိုးသေးထပေါက်ရင်း မောင်ကမျက်လုံးကြီးမှိတ်ပြီး သေးလာပေါက်တာ အိမ်သာတံခါးဖွင့်ရက်..ကျမထမိန်ချွတ်ထိုင်မယ်အပြု ..မောင်ကပုဆိုးချွတ်ပြီးမောင့်ဟာကြီးကိုကိုင်တယ် သေးလည်းမထွက်ဘူး..ဆွနေတယ် ..ကျမမျက်နှာနဲ့တန်းနေတယ် ကျမပါးစပ်ကလည်း အံ့ဩတာရယ်ကြောက်တာရယ်ကြောင့်ဟနေတယ်ထင်တယ် ..ကျမပါးစပ်ထဲမောင့်ဟာကြီးထိုးထည့်ပြီး ကျမခေါင်းကို ချုပ်ထားတယ်.. ကျမလည်းအသေအချာလုပ်ပေးတယ် ..အဲ့တုန်းကဒီဂေါ်လီဆိုတာမရှိသေးဘူး မောင့်ဟာကြီးကို စုပ်ပေးရပေမဲ့..ကျေးဇူးရှင်ဆိုတဲ့အသိတရား ကြောင့်မငြိုငြင်ပါဘူး ..မောင့်ဆီကအရည်တွေအများကြီးကိုမြိုချခဲ့ရတယ် ..အဲ့နောက်ပိုင်းမောင့်ကိုတစတစ လင်တော်ခြင်လာမိတယ်မောင်မသိဘူးမလား"
" ဟင့်အင်း "
မကြီးမခိုင်စုပ်ပေးရင်းသူ့ကို မော့ကြည့်တာအတော်ဖီးလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးကြသည်။ တနေကုန်လိုးလိုက်အစာစားလိုက် ညနေသူအိမ်ခနပြန်သည် ကိုလှိုင်ဝင်းတို့အမွေကိစ္စက တစ်လကျော်ကြာသည်။ နှစ်ပတ်ဆက်တိုက်လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့်ရသည်။ ကလေး၂ယောက်ပြန်ရောက်တာကြောင့် ည့ဉ့်နက်ပိုင်းဖုန်းနဲ့ချိန်း အသံမထွက်အောင်ခိုးစား ရသည်။
ကိုလှိုင်ဝင်းပြန်ရောက်လာသည်။ အမွေကိစ္စမပြတ်သဖြင့်ပြန်သွားသည်။ သူဝယ်လိုက်သောတိုက်ခန်းတစ်ခန်း ကျေးဇူးကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ခိုးစားခွင့်ရသည်။ သူကလူငယ်ဆိုတော့ ဆွဲနိုင်သည်။ ဒါတောင်အသားအရည် အရင်လိုမစိုတော့။ ကိုလှိုင်ဝင်းသတိမထားမိလို့တော်သေးသည် ။
မကြီးမခိုင်ဖင်တွေပြုတ်ကျပြီး ပိန်သွားသည်နို့ကတော့မကျ။ မကြီးမခိုင်အပေါ်အာရုံများနေတာအတော်ကြာသွားတော့စီးပွားရေးလစ်ဟင်းအိမ်ကိစ္စလစ်ဟင်းလာတာနဲ့ သူနဲ့မကြီးမခိုင်တိုင်ပင်ပြီး ခပ်ကြဲကြဲပဲတွေ့ဖြစ်တော့သည်။ စီးပွားရေးကို ပြန်ကြပ်မတ်ပြီးမှ သူ့မိသားစုကိုပြန်ဂရုစိုက်တော့ မထင်မှတ်ထားတာတွေဖြစ်လာတော့သည်။ မခိုင်ဆီအာရုံစိုက်နေတာ ၃ လခန့်ဆိုတော့ အိမ်မှာအပြောင်းအလဲတွေဖြစ်တာ သတိမထားဖြစ်တော့ သူနဲ့မခိုင်အတွေ့ကြဲသွားသည်။ မခိုင်လည်းဂေါ်လီဒဏ်ပိသွား၍ ဖင်ပြုတ်ပိန်လိန်သွားတာကို ကျန်းမာရေးမကောင်း၍ဆေးပြ နေရသည်ဟုပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ယောင်္ကျား ကိုအကြောင်းပြထားသည်။
အမှန်တကယ်လည်း အထူးကုနဲ့ပြရသည်။ သားဖွားမီးယက်နဲ့ဆေးတွေသောက်နေသည် အားဆေးကားအများစုပင်ဖြစ်တော့သည်။ သူနဲ့သိပ်မလုပ်ဖြစ်ကြတော့ သူလည်းအးအင်ပြည့်ဖြိုးပြီး လူပျိုရုပ်ပြန်ထွက်လာသည်။
.....................................................................................................
သူ့အမေနှင့်သူ့ညီမတို့ ၃လအတွင်း ပြောင်းလဲသွားကြသည်။ တောပုံကနေမြို့ပုံ သူ့ညီမက ဆံပင်ဖြောင့်သည်။ သူ့အမေကဆံပင်အရောင်ဆိုးပြီး ကောက်သည်။ sexy ကောက်နဲ့ အရင်ကတင်သားကို အင်္ကျီဖုံးကာဝတ်တတ်သော သူ့အမေ လက်ပြတ်မဝတ်တတ်။ ခုမြင်ရသည်မှာရင်သားတွေတောင်မသိမသာ ဖော်ဝတ်လာသည်။ သူ့ညီမကတော့ sexy မကျ။
နောက်ပိုင်းသတိထားမိလာ တာကတော့ ဦးအောင်ကျော်ကို အမေကစိတ်ဝင်စားပြီးဆွဲဆောင်နေတာသတိထားမိလာသည်။ ပို၍အံ့ဩရသည်မှာ ဦးအောင်ကျော် အရင်က အမေ့ကို ကြိုက်နေတာ အခုအမေ့ကိုစိတ်မဝင်စားတော့တာပဲဖြစ်သည်။ ဦးအောင်ကျော်ကအမေ့ထက်အသက်ကြီးသည်။ ခြောက်ဆယ်နားကပ်နေပြီ။ အမေက မကြီးမခိုင်နဲ့သိပ်မကွာငါးဆယ်ပြည့်စ။ ဦးအောင်ကျော်စိတ်ဝင်စားနေတာဘယ်သူလဲအကဲခတ်တော့ သူ့ညီမကိူဖြစ်နေတာတွေ့ရသည်။ အိမ်လာပြီဆို လက်ဆောင် ၅ထုပ်ဆိုသူ့ညီမလေး ၁ထုပ်သူ့အမေ ၁ ထုပ်။
ဒါတောင်စိတ်ပုတီးတို့ ဘာတို့လက်ဆောင်ပေးပြီး ဘုရားတရားလုပ်စေခြင်တယ်။ နင်အိုသွားပြီ မသုံးတော့ဘူးဆိုတာမျိုး ချိုးခြင်ပုံရသည်။ သူ့အမြင်အရတော့ သူ့အမေကအပျိုထက်တောင်တင်းသည်။ တောင့်သေးသည်ကို ထမိန်ရင်လျားနဲ့တွေ့လိုက်ရမှအကဲဖြတ်နိုင်သည်။ ခြေသလုံးသားတွေကအစ နေရောင်မထိ,သိုသိုသိပ်သိပ်နေလာတာကြောင့်ဝင်းဝါတင်းရင်းနေသည်။ သူ့ညီမက ငယ်တာကလွဲပြီးခြေသလုံးက တုတ်ပြီးဖင်ပြားဘိချက် ပုရိသအကြိုက်မဟုတ်။
သူနဲ့ဦးအောင်ကျော်ဆက်ဆံရေးကအရင်လိုပါပဲ။ နောက်တစ်ခုက ဦးအောင်ကျော်မိန်းမကိစ္စကင်းတာသိတော့ သူညီမနဲ့ဖြစ်ဖြစ်သူ့အမေနဲ့ဖြစ်ဖြစ်သဘောတူသည်။ ဦးအောင်ကျော်ကစိတ်မဝင်စားလေလေ သူ့အမေကပိုဆွဲဆောင်လေ နောက်တော့မြူဆွယ်တဲ့အဆင့်ကိုလွန်ကဲလာတော့ သူ့မှာ ဒေါသဖြစ်ရ သဝန်တိုစိတ်ကလည်းဖြစ်ရသေး။ လင်လိုခြင်နေတဲ့အမေကို အတော့်ကိုအမြင်ကတ်လာသည်။
တညနေတော့ သူ့အမေ ညီမလေးနဲ့ဦးအောင်ကျော်စကားပြောနေတာကို မကြည့်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။ နေမကောင်းဟု အကြောင်းပြပြီးအိမ်အပေါ်ထပ် သူ့အခန်းရှိရာတက်သွားသည်။ သူလည်းအမေနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ မျက်လုံးမှိတ်ရက်က အင်း လို့ဖြေတယ်။ ဆေးသောက်မလားဆိုတော့ ဟင့်အင်း ရတယ်တဲ့။ နေမကောင်းတဲ့သူက အင်္ကျီလက်ပြတ်နဲ့ ထမိန်ကခြေသလုံးပေါ်နေသည်။ သူလည်းအခန်းတံခါးပိတ်ပြီး သူ့အမေကုတင်ပေါ်တက် နဖူးလေးစမ်းပြီး ဝင်လှဲနေလိုက်သည်။
သူ့ကိုကျောပေးပြီးအိပ်နေတဲ့သူ့အမေလက်မောင်းသားတွေကို ပွတ်ပေးပြီးသူလည်းအိပ်သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းကသူ့အမေနေမကောင်း ရင်သူလုပ်ပေးနေကြ အပြုအမူ။ ပြီးတော့နောက်ကနေဖက်ပြီး သူလည်းစဉ်းစားခန်းဝင်နေမိသည်။ ညမှောင်လာတော့ဦးအောင်ကျော်ကားစက်နိ ုးထွက်သွားသံတံခါးပိတ်သံကြားရ အပေါ်ထပ်တက်လာပြီး သူ့ညီမက ခေါ်တော့ အမေနေမကောင်းလို့ ငါလာကူအိပ်ပေးတာ အမေအိပ်နေပြီ။ နိုးလာမှ အစာစားဖို့ငါလုပ်ပေးမယ်လို့ သူပြန်ဖြေမှ ဟုတ်ကဲ့ ဆိုပြီးဆင်းသွားတော့သည်။
အိမ်အပြင်မီးရောင်ပါးပါးက သူတို့နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်ထဲဝိုးတဝါးကျနေသည်။ သူလည်းမကြီးမခိုင်နဲ့မစားရတာကြာ လာတော့ တောင့်တမိတယ်။ သူတောင်လပိုင်းလေးကို တောင့်တနေမိတာ။ သူ့အမေက ဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီ ကာမပြတ်လတ်ခဲ့တာ
" ေဩာ်သူလည်းသွေးသားနဲ့ကိုးတောင့်တရှာမှာပေါ့"
ဆိုတဲ့ သနားနားလည်စိတ်ဝင်လာသည်နဲ့ တိုးကပ်ပြီးဖက်ထားရင်း ခြေသလုံးသားတွေကို သူ့ခြေသလုံးသားနဲ့ပွတ်ပေးနေမိသည်။
မကြီးမခိုင်ကို ကပ်တွန်းလေးတွန်းတာကလည်းပေါ်လာပြန်တော့ သူ့ငပဲက ထလာသည်။ သူ့အမေဖင်ကြားထဲ တစတစကြီးလာတာသတိမထားမိ။ သူ့အတွေးနဲ့သူ သူသတိထားမိတော့ နောက်ကို ဖင်ဆုပ်ပြီးမထိမိအောင်ခွာထားရသည်။ အဲ့လိုလုပ်ခါမှ သူ့အမေက
" ချမ်းတယ် ဖက်ထားပေးပါ"
ဟု အိပ်နေရင်းယောင်သလို ပြောလာပြန်သည်။ ဒူးကိုကွေးပြီး သူဖက်တင်သားကို နောက်ပစ်တာရယ် ဖက်ထားပေးပါဆို၍ လှမ်းဖက်တာရယ်က သူ့အမေတင်သားနှစ်ခုကြားကနေ အဖုတ်နဲ့အံ့ကိုက်ဖြစ်အောင်ချိန်ထိုးထားသလို ဖြစ်သွားသည်။ သူလည်းရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေသည် မကြီးမခိုင်ကိုအခုလိုဖက်ပြီးလိုးရတာကနှိပ်စက်ပြန်တော့ သူ့လီးကတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြန်သည်။ သူ့အမေလင်လိုခြင်နေတာတွေးမိတော့ သဝန်တိုစိတ်ဒေါသစိတ်ကဝင်လာပြန်သည်။ ငါလို လီးကြီးကြီး ဂေါ်လီနဲ့တွေ့မှ အမေလင်လိုခြင်တဲ့ပိုးငြိမ်သွားမှာလို့တဆက်တည်းတွေးမိတော့ သူ အမေ့တင်ပါးနှစ်ခုကြားသူ့လီးကို ဖိကပ်တွန်းလိုက်မိသည်။
တင်သားတွေကိုလည်းပွတ်ရင်းစမ်းနေမိသည်။ အမေအိပ်နေ၍ တော်ပါသေးရဲ့ငါမဟုတ်တာတွေးနေမိတာပဲ သူ့စိတ်ကိုဆုံးမတော့သူ့ကောင်ကြီးလည်း အယောင်လျော့လာပျော့လာသည်။ ထိုသို့ပျော့လာခါမှ အမေက လှုပ်ချည်လှည့်ခြင်နဲ့ ခြေသလုံးတွေကိုကုတ်နေသည်။ သူလည်းဖက်ထားတာခွာပေးလိုက်ရင်း ငြိမ်နေရသည်။ အမေငြိမ်သွားတော့မှပြန်ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်အောင်အိပ်လိုက်တော့သည်။
အိပ်ပျော်ခါစရှိသေးဆိုရမည်။ အထိအတွေ့ကြောင့်ပြန်နိုးလာရသည်။ မျက်လုံးအသာအယာဖွင့်ပြီး မလှုပ်မရှားဘဲ ငါလို့နိုးလာတာလဲ. သတိပြုတော့ သူ့အမေထမိန်က တင်သားတစ်ဝက်အထိလှန်တင်နေပြီး သူ့လီးက သူ့အမေဖင်ကြားပေါင်ကြားကနေ အဖုတ်နဲ့ထိလိုက်မထိလိုက်ဖြစ်နေသည်။ တချက်တချက် တွန်းလိုက်သလိုထင်မိသည်။ သူ့လီးမှာလည်းစိုစွတ်သလိုခံစားရပြန်သည်။ အိပ်နေရင်းခန္ခ်ာကိုယ်ပြင်လိုက်သလိုလုပ်ရင်းငဲ့စောင်းကြည့်တော့ မပီဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက်မှာတင်ကိုနောက်သို့အစွမ်းကုန်ပစ်ထားသောတင်သားဆိုင်။ မကြီးမခိုင်ထက်ပိုလှအချိုးကျသည်။
သူလည်းတင်သားပေါ်လက်တင်ပြီးငြိမ်နေလိုက်တော့ သူ့အမေဘက်ကလှုပ်ရှားလာပြီး ပေါင်ကိုကြွပြီးသူ့လီးကို နောက်ပြန်စမ်းပြီးအဖုတ်နဲ့ထိအောင်လုပ်သည်။ ပြီးတော့အသာလေးနောက်ပြန်တွန်းနေသည်။ ဒါအမေလုပ်ထားတာကိုး သူ့စိတ်က သူ့အမေပိုးငြိမ်အောင်လုပ်ပေးခြင်လာသည်။ အမေ့အပေါ်သဘောထားလည်းတစတစပြောင်းလာပြီ။
သို့ပေမဲ့ သူ့အမေက သူအိပ်နေတယ်ထင်ပြီးလုပ်နေတာ။ သူ့အနေနဲ့သိစိတ်နဲ့လုပ်သလိုလုပ်လို့မဖြစ်။ ယောင်ယမ်းအိပ်မက်မက်နေသလို ဖန်တီးရမဲ့ကိန်း။ သူ့ဘက်ကအားစိုက်ထိုးသွင်းမှသာ သူ့အမေအဖုတ်ထဲ သူ့လီးဝင်သွားမှာ။ အခုတော့ အဖုတ်နဲ့ထိရုံ သူလည်းပါးစပ်ကပြောမိပြောရာပြောပြီးယောင်ပြလိုက်တော့ သူ့အမေငြိမ်သွားတယ်။
နောက်တော့ဖင်ကြီးကော့ပြီး သူ့ကိုလက်နဲ့ နောက်ပြန်ဖက်ပြီး ဖိကပ်စေတယ်။ မဝင်ဘူး။ သူလည်းအစွမ်းကုန်ထောင်မတ်စိတ်ကြွလာပြီး သူ့အမေကိုလိုးခြင်စိတ်က ထင်းလင်းရှင်းလင်းပြတ်သားလာသည်။ သူလည်းနောက်ကနေ တင်သားကို ပွတ်ပေးနေရင်း ယောင်ခြင်ယောင်ဆောင်ရတယ် ။
" ခိုင် ရယ် ငါ့ကို ပေးပါတော့ ငါမနေနိုင်ဘူး လိုးခြင်နေပြီ ချစ်တယ်ကွယ်"
အိပ်မက်ရင်းယောင်နေသလိုလိုနဲ့ အမေ့ပေါင်ကိုမတော့ ကြွပေးသည်။ လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝစမ်းရင်းဝင်ပေါက်ကိုချိန်နေရသည်။ အမေကညီးသံကို မထွက်အောင်သူ့လက်နဲ့ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားတယ်။ အသံခုပ်အုပ်ကလေးကြားနေရသည်မှာ သူ့ရဲ့လိုးခြင်စိတ်ကို ပြင်းထန်လာစေသည်။ စောက်ဖုတ်ဝနဲ့သူ့လီးဒစ်ဝင်ဖို့အတော်ကြိုးစားရသည်။
အမေလည်းအလိုးမခံရတာကြာပြီဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကျဉ်းနေမှာ နောက်ကနေအတင်းထိုးထည့်ရင်အတော်နာမှာ ဂေါ်လီတွေနဲ့ဆိုတော့။ . သူလည်းအိပ်မက်ထဲကလို ငုတ်တုတ်ထထိုင်တော့ သူ့အမေမျက်လုံးမှေးစင်းပြီးအကဲခတ်နေသည်။ သူလည်းခိုးကြည့်ရင်းက သူ့အမေကို ပက်လက်အနေအထားပြင်ယူတော့အလိုက်သင့် စောက်မွှေးတွေကို မျက်စိမှိတ်ထားအိပ်ပျော်နေတဲ့အနေအထားကမြင်နေရသည်။ ထမိန်ကိုခါးသို့တွန်းတင် ပေါင်ကိုဆွဲကားပြီးလီးဒစ်နဲ့ ဆွရင်း
" ခိုင်ရယ် လိုးတော့မယ်နော် "
ဟု ပြောရသည် အမေ့ကိုလိုးတော့မယ်ဟုသာစိတ်ထဲကပြောရသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုသေချာမမြင်ရမကြည့်ရသောအခြေအနေမို့ အပေါက်တည့်ပြီဆိုတာနဲ့ဖြည်းဖြည်းခြင်း ထိုးကြည့်ရသည်။ တံတွေးဆွတ်ပြီးထည့်ရင်ကောင်းမှာ ပြည့်ကျပ်ညပ်ပြီး လီးထိပ်အရည်ပြားတချို့ညပ်ပြီးနာလှသည်။ ဂေါ်လီတွေကလည်း တွန်းတိုက်ဖိသိပ်ခံရပြီး လီးတန်ကိုပြန်တွန်းတော့ အရသာကတမျိုး။ အမေကတော့ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီး
" အား အ နာလိုက်တာ "
လီးတန်တဆုံးဝင်သွားတော့ သူအမေပေါ်အုပ်မိုးပြီးဖက်ရင်း ငြိမ်နေသည်။ ပြီးတော့မှ ဖြည်းဖြည်းခြင်းလိုးပေးသည်။ မကြာအမေ့အဖုတ်ဆီမှ ချောဆီများစိမ့်ထွက်လာပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လည်းရှိလာသည်။ ဂေါ်လီများကစားလာသည်။ စောက်စေ့နှင့် လီးတံပေါ်ကဂေါ်လီခလုတ်တိုက်မိစေရန် သူအမေ့ခေါင်းအထက်သို့ တိုးပြီး လိုးပေးလိုက်သည်မှာ အမေ့ဆီက ညည်းသံကြားလာရသည်။
" သားရယ် ကိုမင်းရယ် ကောင်းလိုက်တာကွယ် အားအင်း "
ဟု သူမကိုသူမကြားယုံသာရေရွတ်မြည်တမ်းတယ်ဆိုပေသည့် သူကြားရသည် နဂိုအတိုင်းပြန်လိုးပေးရင်းကနေ အမေ့နုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ပြီးလိုးခြင်လာသည်။ အမေ့လျှာကို သူ့လျှာနဲ့ယက်ပေးတော့ အမေကပြန်ယက်သည်။ သူ့လျှာကို အတောင့်လိုက်နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားလိုးသလိုထိုးထည့်တော့ သူ့လျှာကို ဖိစုပ်ပေးသည် အောက်ကလည်း လီးကိုအဆုံးထိထုတ်ပြီး အဆုံးလိုက်ပြန်သွင်းလိုးပေးတော့ အမေလည်းထိန်းချုပ်ထားတာတွေလွှတ်ချပြီး သူ့နားနားကိုကပ်ပြီး
" အမေ့သားလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွယ် ချစ်တယ်ခလေးရယ် "
ဟုသူကြားအောင်ကိုပြောပေးနေသည်။ နောက်တော့အမေ့ကိုဆွဲယူပြီးထိုင်လျက် အပြိုင်ဆောင့်ပေးရင်းလိုးကြသည်။ သူလည်းဟန်ဆောင်ရတာကို လွှတ်ချခြင်နေပြီ အမေ့ကို လက်ကနေဆွဲပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုးတော့ အမေကအရပ်ပုတော့ထည့်မရ။ တင်သားတွေကိုဖက်ကိုင်ပြီးအနမ်းခြွေသည်။
အမေနဲ့ နမ်းကြရင်းသူလည်းမျက်လုံးတွေဖွင့်အကြည့်ခြင်းဆုံပြီးနမ်းကြသည်။ စကားတွေမပြောနားလည်နေကြပြီ။ သားအမိခြင်းချစ်စိတ်နဲ့တဏှာရမက်ပေါင်းစပ်ပြီး သူအမေ့ကို ခုတင်ဒေါင့်စွန်းမှာပေါင်ကားစေပြီး လိုးပေးသည်။ အမေကသူ့ခေါင်းဆံပင်တွေကိုယုယကြင်နာစွာ သပ်တင်ပေးသည်။ ပါးတွေကိုပွတ်သင်လိုက် နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလိုက်
" အား အင်း သားရယ်"
သူကလည်းအမေ့ကို နုတ်ခမ်းတွေစုပ်လိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပြီး သူ့အမေဖီးတက်လို့ မျက်နှာမော့ပြီး လှဲချမတက်ဖြစ်နေတာကို လက်နဲ့သိုင်းဖက် အရှိန်ကိုမြှင့်ဆောင့်လိုးရင်း
" အမေ အား ကောင်းလိုက်တာ အချစ်ရယ်"
ပြောပြောပြီးလိုးသည်။ နောက်တော့သူ့အမေပြီးခြင်လာတဲ့အရိပ်အယောင်တွေ့တာနဲ့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုး အပေါ်ကနေအမေ့ခေါင်းအောက်လက်နှစ်ဖက်ယှက်သိုင်းဖက်ရင်းမြန်မြန်နဲ့ကြမ်ကြမ်းဆောင့်လိုးတော့ ငိုညီးသံလိုလို အမေညီးလာသည်။ သူ့ကိုတင်းကျပ်စွာတွယ်ဖက်ပြီး
" အားအားအင်းအင်း"
ညီးညူငြိမ်သက်သွားတယ်။ သူလည်းခပ်မြန်မြန်ဘေးစောင်း လှည့်ပြောင်းပြီး နောက်ကနေခါးကိုဖက်ပြီးလိုးလိုက်ဆံပင်လေးတွေနမ်းလိုက်နဲ့ သူ့အောင်းထားတာကြာပြီဖြစ်တဲ့လီးရည်တွေကို တင်ပါးနှစ်ခုနဲ့ သူ့ဆီးခုံဖိကပ်ပြီး ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ အမေ့ကို ဆွဲလှည့်ပြီး မျက်နှာခြင်းဆိုင် သူ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးစေပြီးအနမ်းတွေခြွေသည်။ အမေ့မျက်နှာကဆယ်ကျော်သက်လိုနုနယ်သွားသည်။ သူနှင့်သူ့အမေနမ်းရင်းအိပ်ပျော်သွားကြသည်။
မနက်မိုးလင်းတော့ အမေအိပ်ယာကထသွားသည်။ သူ့ညီမဈေးဝယ်သွားဖို့စက်ဘီးထုတ်သံကြားသည်။ ခြံတံခါးအပြင်က ခတ်သံကြားသည်။ လှေကားအတိုင်းအမေတက်လာတဲ့ခြေသံကြားသည်။ သူလည်းလီးကို ဆွပြီး မြင်ရအောင်ပြထားရင်း အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ တံခါးစေ့သည်။ ကုတင်ပေါ်သိမ့်ခနဲငြင်သာစွာထိုင်သည်။ အသက်ရှူသံကြားရသည်။ တံတွေးမြိုချသံ သက်ပြင်းချသံနှင့်အတူ သူ့လီးကိုပုဆိုးနှင့်ဖုံးဖို့ လက်လှမ်းတော့ အမေ့လက်ကိုဖမ်းယူပြီးသူ့လီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းထုခိုင်းသည်။
အမေ့လက်ကိုမလွှတ်။ အမေလည်းသက်ပြင်းချပြီး ထုပေးသည်။ သူ့လအုတွေကို လက်တစ်ဖက်ကပွတ်သက်ပေးလာသည် အမေစိတ်ပါလက်ပါလုပ်ပေးလာသည်မို့ သူ့လက်ကိုလွှတ်ပြီးဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ အမေ့တင်သားဆိုင်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးရင်းက သူအသာထပြီး အမေ့မျက်နှာကို သူ့လီးဆီတွန်းပို့ပြီး စုပ်ခိုင်းသည်။
အစကတော့မရဲမဝံ့ နောက်တော့စိတ်ပါလာသည်ထင်သည်။ လေးဘက်ထောက်ကုန်းစုပ်တော့သည်။ သူလည်း အမေ့ဖင်ကို သူ့မျက်နှာပေါ်ဆွဲယူပြီး စောက်ဖုတ်ကိုယက်ပလိုက်သည်။ အမေ့လည်းလီးစုပ်နေတာရပ်ပြီးကောင်းနေသည်။ ကောင်းခန်းရောက်မှမီးဖျက်ဆိုသလို ခြံတံခါးဖက်ကအသံကြားတော့အမေအတင်းရုန်းထပြီး ခြောင်းကြည့်သည်။ သူလည်းလိုက်ထကြည့်တော့ဘာမှမတွေ့။ ဟိုကောင်မလေးပြန်လာတယ်ထင်မှတ်လို့ အမေလည်းထမီပြင်ဝတ်ပြီးအိမ်အောက်ဆင်းဖို့ပြင်နေသည်။ သူ့မှာကားတစ်ဝက်တစ်ပြတ်ဆန့်တငန့်ငန့်။ အမေသူ့ကို မကြည့်ရှက်ရွံစွာဖြင့် အခန်းထဲကထွက်ဖို့ပြင်သည်။
သို့သော်သူက ပိတ်ရပ်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တော့ ရုန်းသည်။
" ဟိုမှာ သမီးပြန်လာတော့မယ် ညကျမှကွယ် မဖြစ်ဖူး"
ဟုငြင်းသည် သူလည်းအတင်းဖက်ချုပ်ပြီး နုတ်ခမ်းကို အကြမ်းမလွတ်တမ်းဖိစုပ်ပလိုက်သည်။ သူ့ကိုရီဝေကြင်နာသောအကြည့်များဖြင့်ပြန်ကြည့်လာသည်။
" မေ့ လီးထဲက အရည်ထွက်ပြီး သွားအောင်စုပ်ပေး ခနလေးပါနော် ခနလေးပဲ မေ့သမီးမလာခင်ပြီးစေရမယ် "
ငြင်းဆန်သောအမူအရာမတွေ့တာနဲ့ ခုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးလှန်ပေးတော့ အမေက ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး သူ့လီးကို ကိုင်ရင်းစုပ်ပေးတော့သည်။ အမေ့ဆံပင်လေးတွေကိုင်ဖွပေးရင်း လီးစုပ်နေတဲ့အမေ့မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း သူအော်ငြီးမိသည် သူ့အမေလည်းစိတ်ပါလာပြီး လိုးတဲ့အရသာအတိုင်းရအောင်စုပ်ပေးလာသည်။ သူမတ်တပ်ရပ်ပြီး အမေ့ပါးစပ်ကို လိုးနေမိသည်။ အကြောပေါင်းများစွာစိမ့်တုန်လာအောင်ကိုစုပ်ပေးနိူင်တဲ့ အမေ့ပါးစပ်ထဲသူ့လီးရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
သူ့လီးရည်တွေကို ထွေးမထုတ်ဘဲအမေမြိုချသည်။
" ညကျမှနော် မောင်လေး"
ဟု စသလိုနောက်သလိုနဲ့ အမေကညုတုတု သူလည်း
" မိန်းမရယ် ချစ်တယ်"
လို့ခါးသိုင်းဖက်တော့
" တော်ပါပြီဆို ယောကျ်ားကလည်း တကဒဲ "
ဟု ရုန်းထွက်ပြီး ညားခါစဇနီးမယားကဲ့သို့ မြူးထူးစွာ လှေကားအတိုင်းပြေးဆင်းသွားတော့သည်။ သူနှင့်အမေဇာတ်လမ်းကား တနွယ်ငင်တံစင်ပါဖြင့် ရှည်လျားရစ်ပတ် နေကြအုံးမည်ကိုကား အဲ့တုန်းကမထင်ခဲ့။
သူက အမေ့ကို အဖျားဆွတ်၍ မေ့ဟုခေါ်သည်။ မေ့သည် ဦးအောင်ကျော်နှင့်ရောရောနှောနှောမနေတော့။ မေ့သည် ဒေါက်ဖိနပ်စီးသောအခါ တင်သားများစွင့်ကားလျက် အဝတ်များကို မမှီမကန်းလှန်းသောအခါ သူ့ရင်ကိုပိုမိုခုန်မင်စေလျက်။ တနေ့တော့ သူ့ရဲ့မေ့ဇာတိရပ်ရွာသို့ အလည်အပတ်ပြန်လေသည်။ သူလည်းခြောက်ကပ်စွာကျန်ခဲ့ရတော့သည်။ သူအိမ်ခြံရှေ့တံခါးသော့ဖွင့်ရင်း ညှိုးငယ်စွာပြန်လာသည်။
အိမ်ရှေ့တွင်ကားမရပ်ထား၍ ဦးအောင်ကျော်လည်းမရောက်လာ။ သူ့ညီမလေးလည်း အိမ်ပြန်မရောက်သေး။ ထို့ကြောင့်အိမ်မီးများပင်လျှင် မထွန်းရခြေသေး။ အိမ်ရှေ့တံခါးအား ညင်သာစွာတွန်းဖွင့်တော့ မပွင့် သေချာတွန်းတော့ တံခါးကို အထဲက ပိတ်ထားတဲ့သဘောမို့. သူအံ့ဩသွားသည်။ ထူးခြားမှုကြောင့်သတိဝင်လာပြီး ခြေသံမကြားအောင်အိမ်နောက်ဖက်သို့လျှောက်ရင်း သူတစ်ယောက်တည်းသာ သိသောသူ့အခန်းတံခါးအားအပြင်က သတိထားဖွင့်ဝင်လိုက်ရသည်။
အိမ်ထဲတွင် မဲမှောင်တိတ်ဆိတ်လျက် ပကတိအနေအထားအတိုင်း လွယ်အိတ်ကို အိပ်ယာပေါ်ချပြီး ထူးဆန်းမှုတစ်ခုအဖြစ် မှတ်ချက်ချစဉ်မှာပင်လျှင် အိမ့်အပေါ်ထက် အမေ့အခန်းမှ အသံတချို့ ကြမ်းပြင်နှင့်ပွတ်တိုက်သောအသံတချို့ကြားရသောအခါ သူ့ဆံပင်မွှေးများပင်ထောင်မတတ် လှေကားအတိုင်းခြေဖျားထောက်တက်ရင်း အပေါ်ထပ်ကြမ်းပြင်အားလက်ဖြင့်စမ်းမိသောအခါ သူ့အမေအခန်းထဲမှ
" အား..အင်းး..အ..အို..အား.."
သူ သိလိုက်ပြီ အမေ ေဩာ် အမေ သူ့ကိုလိမ်လည်လှည့်ဖျား၍ နောက်တစ်ယောက်ကို ကုန်းနေပြီ အလိုးခံနေပြီ သူ့လီးကြီးနဲ့သူ့ဂေါ်လီများဖြင့်မတင်းတိမ်တော့ ဒေါသက ငယ်ထိပ်ရောက်လာပြီ သတိထား သတိထား စိတ်လျော့ဟု သူ့ကိုယ်သူစိတ်ထိမ်းရင်းမှ သူ့အမေအခန်းသို့ ခြေဖျားထောက်လျက် ကပ်လာခဲ့သည် ဒါတောင် ပြောင်လက်အောင်ပွတ်တိုက်ထားတဲ့ လျှာထိုးပြင်နဲ့ ခြေဖဝါးပွတ်သံက "ကျွီ" ခနဲမြည်သည် အခန်းထဲက အသံကလည်း ရပ်။
သူလည်းအခန်းတံခါးမရောက်ခင် ဖြေဖျားထောက်လျက် ရင်တွေက ခုန်နေသည် နာရီများစွာကြာသည်ဟု ထင်ရသော ထိုအခိုက်အတန့် သူ့ရင်ထဲ ဒိုးဒိုးဒုတ်ဒုတ် အခန်းထဲမှ စကားတီးတိုးပြောသံကြားရသည်ဟုထင်သည်မသဲကွဲ မကြာပါ
" အား..အင့် အ"
အသံပြန်ထွက်လာသည် ကုတင်မှ ကျွီခနဲ မြည်လာတော့ အသံကိာ အမှီပြုတံခါးနားကပ်လိုက်တော့သည်။ အခန်းအတွင်းအပေါ်နံရံမှ အလင်းရောင်ကြောင့်သာ အခန်းထဲဝိုးတဝါးမြင်ရတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် လူတစ်ယောက်ဒူးထောက်၍ သူ့ဟာကိုကိုင်ပြီး ဆွနေသည် အောက်မှာတော့ သူ့အမေ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို မြင်ရုံဖြင့် ပေါင်ကားထားသည်ဟု သိလေသည်။ ထိုလူ ခါးကိုကိုင်းလိုက်သည် လီးကိုကိုင်ပြီးလိုးပြီ
" အား..အ ..အား"
အော်သံထွက်လာသည်။
" အား ...မဝင်ဘူး"
အသံကတမျိုး ဖီးတက်နေလို့ပဲလား ဟိုလူက ကိုယ်ကိုကိုင်းပြီ နုတ်ခမ်းစုပ်သည်။ ပြီးတော့ ထည့်သည်
" အား အ ..မဝင်ဘူး အ နာတယ်""
အမေ့အသံကဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒီလူ့လီးက အတော်ကြီးမှာပဲ ဘုရားဘုရား ဒီလိုတွေးမိတော့ သူ့လီးကတောင်လာသည် ကိုယ့်အမေကို သူများလိုးထည့်တာ နာလို့အော်နေတယ်ဆိုတဲ့အသိက လီးကိုပုဆိုးပေါ်ကနေကိုင်မိစေသည် သူတို့အတော်ကြာ ကြိုးစားရင်းက
" အာ့ဆို နောက်နေ့မှပေါ့"
ဟု ထိုလူသက်ပြင်းချပြီးပုဆိုးဝတ်သည် နောက်တော့ ၂ဦးသားအခန်းတံခါးအပြင်ထွက်လာသည်မို့သူလည်းပုန်းနေရသည်။ အသံများအောက်သို့ဆင်းသွားသည် ခြံတံခါးဖွင့်သံကြားမှ အခန်းထဲဝင် အိပ်ယာတွေတွန့်ကြေနေသည်။ အိမ်ရှေ့သို့ ခြောင်းကြည့်သောအခါ သူထင်ထားသလိုမဟုတ်။
သူ့ညီမလေး ချောစုဖြစ်နေသည် ဟိုလူက ဦးအောင်ကျော် သူ့ညီမကို ပါကင်ဖွင့်တာ ပန်းဦးခြွေတာပါလား အမေနဲ့သူလိုးတဲ့အခန်းမှာပါတကား။ ချောစုကလည်း ခံခြင်နေတယ် နာမှာလည်းကြောက်တယ်။ လိုးတာဝင်သွားသလား အရင်လိုးထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်လား သူ့ရင်ထဲမှာ အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားချက်တွေအပြည့် တံခါးခြောင်တွင်မတ်တပ်ရပ်နေမိတယ်။
သူ့ရှေ့မှာ လူရိပ်တွေ့တော့မှ သူ့အတွေးအစဉ်တန်းရပ်တော့သည်။ သူ့ညီမချောစု အိပ်ယာခင်းတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ကုန်းပြီး လက်ဖဝါးနှင့်ဆန့်လိုက် ပုတ်၍ခါလိုက်လုပ်နေသည်။ ခေါင်းအုံးများပြန်စီပြီးဟိုဟိုဒီဒီသတိထားလိုက်ကြည့်ရင်းပြန်အထွက်မှာတော့
" အမလေး ....ဟင် အစ်ကို..."
ချောစု လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဆုပ်ပြီးကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေသည်။ အတော်ကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီး သူလည်းဘာပြောရမလဲ စကားလုံးစီပြီး ချောစုကို ကျော်ကာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်သည်။ ချောစုကတော့ အယောင်ယောင်အမှားမှား သူထိုင်သလို လိုက်ထိုင်သည်။ သူကပဲ တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းသောငှာ
" ငါအားလုံးမြင်ပြီးပြီ နင်နဲ့ဦးအောင်ကျော်"
စကားစကို ခန နားပြီးမှ သူပဲ ကာမကိစ္စဘာမှအပြစ်မလုပ်ဖူးသောလေသံဖြင့်
" ငါသိခြင်တာ မေးမယ်"
ချောစုလည်းအသံတွေတုန်လို့
" ဟုတ်ကဲ့"
အသံပါတုန်နေတယ်။
" နင်နဲ့ဦးအောင်ကျော် စေ့စပ်မှုတောင်မလုပ်ရသေးဘူးနော် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ရှိပြီလဲ"
သူအသံကို တမင်မြှင့်ပြောလိုက်သည်။
" အအခုက.. ပထမဆုံးးးပါ"
" ဘာ..ဟုတ်လို့လား..သေချာလားး"
" ဟုတ်ပါတယ်..."
သူ ပလိပ်စစ်သလို ရဲစစ်သလို ကျေနပ်အောင်မေးပြီးတော့မှ သူ့ညီချောစုရဲ့အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဦးအောင်ကျော်ဝင်အောင်မလိုးနိုင်ခဲ့ဖူးဆိုတာသိလိုက်တယ်။ သူ့အမေကိုယ်၌က ချောစုနဲ့ဦးအောင်ကျော်ကို လိုးခွင့်ရဖို့ ဖန်တီးလိုက်မှန်း ချောစုအိမ်ထောင်ကျ ဦးအောင်ကျော်ဆီလိုက်နေအောင် အကွက်ချမှန်းနောက်မှသိရတော့သည်။
" အေး ငါက နင့်အတွက် မေးနေတာ နင် နာလား မနာဘူးလား"
ချောစုမက မဖြေခြင် ခြေခြင် သူဟောက်လိုက်မှ
" နာတယ်"
သူလည်းဂွင်ထဲဝင်အောင် လုပ်ကြံရသည်။
" အေး ဝင်သွားရင် ဒီ့ထက်မက အဆတစ်ရာနာမှာ နင်တို့ကို သဘောတူပါတယ် အစ်ကိုတစ်ယောက်အနေနဲ့ နင့်ကိုသနားလို့ကူညီပေးမလို့ နင်မနာအောင် ငါကူညီပေးမလို့"
သူ ချောစုအခြေအနေကို ကြည့်အကဲခတ်ပြီး
" ကဲ နင်ရေမိုးချိုး ပြီးရင် ထမင်းပွဲပြင်ထား "
အရက် ၄ ပတ်လောက်သောက်ပြီးတော့ သူလည်း တကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခါ အောက်ထပ်ကသူ့အခန်းမှာ ဂျယ် ယူသည်။ သူ့လီးကို လိမ်းပြီးထိုင်နေသည်။ ချောစု သူ့ဘေးနားလာထိုင်တော့ အပျိုရည်ပျက်တဲ့ ပထမဆုံးအချိန်ဟာ ဘယ်လိုကြောက်စရာနာကြောင်းလီဆယ်ပြောရသည်။ ချောစုမ သူ့ကျုံးအတွင်းသို့ ဝင်လာပြီဆိုတော့မှ အပေါ်ထပ်သို့ ပုခုံးကလေးဖက်ကာ နွေးထွေးစွာဖြင့်ဖက်ခါ ဂရုနာကြီးမာသူကြီးပမာ ခေါ်လာခဲ့သည် အခန်းထဲရောက်တော့မှ မီးမှိန်မှိန်ကလေးကိုဖွင့်ပြီး ချောစုကို
" စိတ်ကိုလွှတ်ထား ငါ့ကို အစ်ကိုလို့ သဘောမထားနဲ့ အောင်ရဲလင်းလို သဘောထား"
လို့ဆိုတော့မှ ရီသံထွက်လာသည်။ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူ ပွတ်ရင်း မျက်နှာလေးကို ဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းလေးကို ညင်ညင်သာသာနမ်းသည်။ ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကျောကုန်းတင်ပါး ပေါင်တံပွတ်သတ်ပေးသည်။
" ချစ်တယ် ညီမရယ်"
ချောစုမျက်လုံးတွေ မှေးစင်းစပြုလာပြီ နုတ်ခမ်းတွေ စုပ်ရင်း အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ ချောစုအင်္ကျီကို ကျွမ်းကျင်စွာချွတ်ယူပြီး ဘောလီအင်္ကျီအဖြူပေါ် လက်တွေကညင်သာစွာဆော့ကစားရင်းက ဘော်လီချွတ်ဖို့ တိုးတိုးလေးကပ်ပြောတော့ ချွတ်ရှာသည်။ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေက အမေ့လို ညိုမဲမနေ ရဲနေသည်။ လျှာဖျားဖြင့် အသာအယာယက်ပေးတော့ ခေါင်းအုံးတွေကိုကိုင်ထားတဲ့ ချောစုလက်တွေတုန်နေသည် နူးနှပ်မှုကို အချိန်အတော်ပေးရသည်။
သို့သော် ချောစုကား ကာမရေလျင်ကြောတွင်မျောနေသည်မှာ ကံကောင်းလှသည်။ ချောစုရဲ့ အမွှေးကြဲကြဲ စောက်ဖုတ်ကလေးကို ယက်တော့ ဦးအောင်ကျော်လီးနဲ့ထိထားပါလားဆိုပြီးရွံမိသေးသည်။ ဒါလည်းသိပ်မကြာ သူ့ညီမစောက်ပတ်လေးက အပျိုစင်စောက်ပတ်မှန်းသိနေတာနဲ့ ရင်ခုန်ရမက်နဲ့ယက်ပေးမိတော့သည် ။
" အား အ အစ်ကို ဘာလုပ်တာလဲ ညီမ ဟာကို ငရဲ တွေကြီးတော့မယ် "
အတင်းကုန်းရုန်းထသည်။ ချောစုကိုယ်ကို ဖိပြီး
" အစ်ကိုက ချစ်လို့လုပ်ပေးတာ ငရဲမကြီးဘူး အစ်ကိုလုပ်ပေးတာ မကောင်းဘူးလား"
ချောစု စကားသံတွန့်ဆုတ်ဆုတ်
" ဟိုလေ ကောင်းတော့ ကောင်းတယ် ဒါပေမဲ့ "
" သူစိမ်းလား အစ်ကိုက လုပ်ပေးနေတာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားကြားလား"
သူ့စကားအတိုင်းချောစု လိုက်နာသည်။ စောက်စိလေးကို ယက်ရင် မခံနိုင် ကျိန်းနေတော့ လျှာရဲ့အဝေးထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခြင်းငှာ ရုန်းသည်။ ခွာသည်။ စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းပါးယက်လျှင်တော့ လျှာနဲ့နီးရာရောက်ဖို့ ကော့တက်လာသည်။ နောက်တော့ ချောစုရဲတင်းပွင့်လင်းလာပြီး စောက်ဖုတ်ဝကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်စေခြင်ဇောက်ဖြင့် သူ့ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖိကပ်ထားတော့သည်။
လျှာကို စောက်စိဆီလှန်တက်လာပြီဆိုလျှင်တော့ လက်တွေ ပြန်ခွာပြီးအိပ်ယာခင်းတွေကို ညှစ်ခြေတော့မည် သူအသိတိုးလာရသည် စောက်ဖုတ်အဝကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်ပြီး စောက်စိကို ထိရုံ အနုအရွ ညဏ်သုံးသောအခါ ချောစုမ စိတ်ကြိုက်တွေ့လာပြီး အရည်များထွက်လာတော့သည် ။
" အား အ အစ်ကိုရယ် ကိုကို"
ယက်ပေးနေရင်း သူု့လီးကို ဂျယ်သုတ်လိမ်းထားသည်။ စောက်ဖုတ်ဝလေးထဲ လက်ညှိုးနဲ့လမ်းကြောင်းရင်း ယက်ပေးထားတော့ အတော်ကောင်းနေတဲ့ချောစု အသံတွေစာလို့ပေါ့ စောက်ဖုတ်ကို သေချာကြည့်ပြီးမှ အစိ နဲ့ အဖုတ်ဝ နီးကပ်နေသော အပျိူအဖုတ်ကို လီးဒစ်နဲ့ ထိုးဆွ ခွဲခြားရသေးသည်။
"အင်း ..ဟင်း..အကို့..အား"
ဂျယ်အစွမ်းကြောင့်သာ လီးဒစ်ဆုံးအောင်ဝင်သွားသည်။ ဒါလေးကိုပဲ လိုးပေးလိုက်တော့ ချောစု မကြောက်တော့ ယုံကြည်ကိုးစားလွတ်လပ်သည် ဒစ်ဖျားနဲ့ အစိကို. ပွတ် ဒစ်ဆုံးအောင်လိုးနေရင်း ချောစုကောင်းလာနေသည်။
" ကောင်းလား အသည်းလေး"
" ကောင်းတယ်ကို "
ခပ်မြန်မြန်လိုးပေးရင်း မသိမသာ ထိုးထည့်တော့ ဂေါ်လီပထမဆုံးအလုံးက အစိကို မထိတထိ တိုက်မိလာသည် ။
" ကိုကိုရယ်"
ချောစုအသံတွေတုန်နေပြီး
" လုပ်ပါ..အားး."
သူလည်း အရသာတော့ တွေ့စပြုပြီ ခါးအောက်ကနေ မပြီးလိုးပေးသည် လီးကမကျွတ် တဆင့်တိုးတော့ တစ်ဝက်ခန့်ဝင်ပြီးညှောင့်လို့ရသည်။
" အားး ကိုရယ် လုပ်ပါ ကောင်းလိုက်တာ"
လီး ဖြည်းဖြည်းဝင်လာလေ ချောစုကောင်းလေ နာကျင်မှုကို သတိမထားမိ အပျိုအမှေးကို ထိမိနေပြီ ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးတာကို ပိုကြိုက်ပြီး ကြွတက်လာတော့ သူလည်းခါးကိုအလိုက်သင့်ပြင်ပြီး ဆတ်ခနဲ သူ့လီးအဆုံးဖြစ်အောင် ခါးကို တူထုသလို ဆောင့်ရိုက်လိုက်တယ်။
" အားးအင့် ကို့ အားကျွတ် ကျွတ်"
ခေါင်းကဆံပင်လေးတွေကို နမ်းပေးပြီး
" နာလို့လား အချစ်"
" အင်းနည်းနည်းတော့ .."
လီးကို အဆုံးထိပြန်ထုတ်ပြီးအစကနေပြန်သွင်းတော့ သူ့လီးပြီးက သူ့ညီမစောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းတွေကို ဘေးသို့စးထွက်ကားနေစေသည် စောက်ပတ်ထဲကအရည် ဂျယ်ကြောင့်ဂေါ်လီတွေက ရထားတစ်တွဲခြင်းလှိုင်ခေါင်းထဲတိုးဝင်သလို ခုတ်မောင်းဝင်ထွက်နေကြသည်မှာ အဆုံးမတော့ ချောစုက သူ့လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်လာသည်။
" အား ကိုကို အရမ်းကောင်းနေပြီ မရတော့ဘူး အား"
ဆောင့်ချက်ခပ်မြန်မြန်လိုးရင်းက သူ့လီးကြောနားက အောင့်သက်သက်ဝေဒနာက အချိန်မမှီတော့ ချောစုစောက်ဖုတ်ထဲသူ့လရည်ပထမဆုံးပန်းထည့်မိသည် သတိက ဝင်လာသည်။ ခံစားမှုက ထိန်းမရ အစွန်းကုန်ကို ဖိကပ်ပြီးပန်းထည့်လိုက်မိတော့သည်။
" ဗြွတ်ဗြွတ်ဗြွတ်"
ပြီးမှနောင်တရသလို ခနဖြစ်သေးသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ရေအတူဆေးကြရင်း သူ့လီးကို ချောစုမြင်မိတော့မှ
" ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ကိုကို့လီးကြီး သမီးထဲဝင်သွားတာလား"
ဟုအံ့ဩတကြီး မနက်စောစော ထလိုးကြတော့ ချောစု မရှိန်တော့ မနာတော့ပေ။ နှစ်ရက်ခန့် ဦးအောင်ကျော်ကို ရှက်သလိုလို ကြောက်သလိုလို ရှောင်နေပြီး ချောစုမိန်းမာယာပြသည်။ ဦးအောင်ကျော်ကတော့ ပါကင်ခွဲရတော့မှာမို့ ပျော်နေရှာသည်။ အပျော်လွန်ပြီး အရက်နဲ့သူ့ကိုဖားရင်း သူသောက်ဖို့ဝယ်ခဲ့သော ကာမအားဆေးပါပေးသွားသေးသည်။ အပေါ်ထပ်သူနဲ့အမေလိုးသောအခန်း သူ့အခန်း ချောစုအခန်း ရေချိုးခန်း အိမ်သာပါမကျန် အိပ်ချိန်စားချိန်မှလွဲ၍ လိုးကြသည်။
ချောစုကို ဦးအောင်ကျော်နှင့်လိုးရင် မခံနိုင်ဘူး အသေနာတယ် မထည့်ပါနဲ့တော့ အော်ဖို့သင်ပေးထားရသည် ရှင်းပြရသည်။ ယခု ၃ /၄ရက်နှင့်ပင် ချောစုစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လရည်သည် ခလေးဆယ်မွှာပူးလောက်မွေးဖို့ လုံလောက်နေပြီဖြစ်သည်။ မနက်ဖြန် ချောစု နဲ့ ဦးအောင်ကျော် တွေ့ကြတော့မည်မို့ ချောစုစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးသည် သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းပြီး ပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြတော့သည်။။
ပြီးပါပြီ။
