Saturday, July 5, 2025

တစ်ခန်းရပ်အင်းစက်ဝတ္ထုတိုများ အပိုင်း ( ၂ )

တစ်ခန်းရပ်အင်းစက်ဝတ္ထုတိုများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အစုံ

တူညီနေတဲဲ့စိတ်ကူးများ

ရေးသူ - Moe Z

ကျွန်တော့် နာမည်က စိုးမိုး။ တတိယနှစ် တက်နေတယ်။ ကျောင်းထဲမှာတော့ ငပွေးပေါ့။ စော်ကြည်ဘဲတစ်ယောက်ပေါ့။ အလကားနေရင်းနဲ့ ကိုကောင်မလေးတွေက အထာတွေလာလာပေး။ ကိုယ်ကလဲ ဘာလာလာဒေါင်းသမား။ အသားအရောင်မခွဲခြားတက်ဘူး။ ရရင်ဆော်ပြီးသားဗျ။

ရိုးလာရင်တော့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးရှာပြီး ရှင်းထုတ်လိုက်တာပဲ။ ကျွန်တော်တို့က သားအဖသုံးယောက်တည်းရှိတော့တာ။ အမေကတော့ ဆုံးသွားပါပြီ။ အဖေရယ် မမရှင်းသန့်ရယ် ကျွန်တော်ရယ်ပေါ့။ မကြီးရှင်းသန့်ကပလာဇာတစ်ခုမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး သူ့ဟာသူ အေးရာအေးကြောင်း။

အဖေကတော့ ကိုယ့်အဖေမို့ မပြောချင်ပါဘူး။ အိမ်ပြန်လာတာ နည်းတယ်။ small လေးအိန်မှာ အနေများတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အိမ်သိပ်ကပ်တာ မဟုတ်ဘူး။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အချိန်က သန်းခေါင်ကျော်တာများပါတယ်။ 

အဲဒါက မကြီးရှင်းသန့်အတွက် အကိုကြိုက်ပေါ့။ သူဘဲကိုအိမ်ခေါ်ခေါ်ပြီး ကြွေးနေတာ။ ကျွန်တော်ကြားနေရပေမယ့် ကိုယ့်ထက်အကြီးဆိုတော့ ပြောရခက်တယ်။ နောက်ပြီးမကြီးက ငယ်ငယ်လေးထဲက ကျွန်တော့်ကိုအလိုလိုက် အရမ်းချစ်တာဆိုတော့ ကိုယ်ကလဲ စော်မှန်ရင် အပေါက်ပါရင်ပြီးရော ကြုန်းနေတဲ့ လူဆိုတော့ မမလဲ သူ့အပေါက်လေးအရသာခံချင်မှာပဲဆိုပြီး လွတ်ထားလိုက်တာ။

ဒါကို မတော်ရသေးတဲ့ ယောက်ဖကကွယ်ရာမှာ မမကို ဘယ်လိုဖြုတ်တာ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဘယ်လို အသကုန်ကြုန်းတာ မတ်တပ်ရပ် အနေအထားနဲ့ ဆံပင်ဆွဲပြီး အမလေးအော်အောင်ထိ ဆောင့်တာတို့ ဖင်ကို ဘယ်လိုလိုးတာတို့ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့် ပြီးအာခေါင်ထဲထိ ထိုးထည့်တာလို့ ဘီယာဝိုင်းမှာ ပြောနေတုန်းကျွန်တော်နဲ့ ကြုံတုန်းစောက်ခွက်ကို ဘီယာပုလင်းနဲ့ ဖျက်ရိုက်တာ ဒင်းသွားနှစ်ချောင်းကျွတ်သွားတယ်။

ဒင်းကတော့ သူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ဘာမှမပြောပေမယ့် မမကတော.တစ်ပတ်တိတိကို ပွားလို့ မဆုံးဘူး။ ပွားတာကအကြောင်းမရှိဘူး။ မုန့်ဖိုးမပေးတော့။ ပေးတဲ့ အချိန်ထိ နားညဉ်းခံရတာပေါ့ဗျာ။

အဲဒါက အဓိက မဟုတ်ပါဘူး။ ဟိုကောင်ကိုတော့ သိပ်အစာမကျေဘူးပေါ့။ ခဏပါပဲ။ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်းပတ်ပွေးဆဲ။ မမကလည်း သူဘဲကို အိမ်ခေါ် ကြွေးမြဲပဲ။ ထူးခြားသွာတာယောက်ဖလောင်းက ရွှေသွားတဝင်းဝင်းဖြစသွားတာပဲ ရှိတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ အရင်အတိုင်းပါပဲ။ ကလပ်တက်တယ် ။ ဆော်ရှာစားတယ်။ 

လည်ပယ်တန်းတွေဖြုတ်ဖန်များတော့လည်း မမအရွယ်တွေကိုဖြုတ်ချင်လာတယ်။ ရှာတော့လည်း တွေ့ ညိပြီးစားရ လိုးရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဆိုဒ်တွေကမမှန်ကြဘူး။ မတရားလိုးရင် စောက် ပေါက်ကနံသေး။ စကားများတာ ဆဲတာပြောတာရယ်။ အမှန်ပြောရရင်ဆိုဒ်ကြကြလေးလိုးချင်တယ်။ ကိုယ်ဘယ်လို လိုးလိုး အနွံတာခံအံကြိတ်ခံပေးမယ့် မမ တစ်ယောက်လောက်ပေါ့။ 

ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပတ်ရှာနေတာ အခုထိမတွေ့သေးဘူး။ ညိတဲ့ မမ တွေကလည်းခဏပဲ။ ကြာကြာ ကျွန်တော့်ဒဏ်မခံနိုင်ကြဘူး။ လစ်ကြကုန်တာချည်းပဲ။ သူတို့ကြောက်ပြေးတာလဲ မပြောနဲ့။ ကျွန်တော့်လီးက အရှည်ရှစ်လက်မ လုံးပတ်က လူကြီးလက်တစ်ဆုပ်မကဘူး။ အဓိကက ဂေါ်လီနဂါးပတ်ထည့်ထားလို့ပါပဲ။

မမကြီးတွေ ဒဏ်မခံနိုင်ထွက်ပြေးတာများတော့ နောက်ဆုံးပြစ်မှတ်က မမရှင်းသန့်ဆီမြှားဦးလှည့်မိလာတယ်။

ဟိုသတောင်းစားရဲ့ စကားတွေကလည်း ကျွန်တော့် စိတ်တွေကိုကလိနေသလိုပဲ။ မတော်ရသေးတဲ့ ယောက်ဖလေ။ မမရှင်းသန့်က ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံး ဘော်ဒီနဲ့ အံဝင်ခွင်ကျ။ အရပ်ကလည်း အနေတော် နို့ကြီးတွေကလည်း လုံးဝန်းလို့ ဖင်ကြီးကလည်းကားထွက်နေတာပဲ။

အဲဒါနဲများ ငနဲက သူအသကုန်လိုးတာ ။ မမ က မခံနိုင်ဘူး ဆိုတော့ နောက်ပိုင်း သူတို့ လိုးနေကြ အချိန်လေးတွေကို မှတ်ပြီးစောင့်နေကာ တိတ်တစိတ်ချောင်းကြည့်မိတော့ ယောက်ဖလောင်းက အပြောနဲ့တော့ ညီပါတယ်။ လိုးတာမှအပြီအပြင် မမကို လိုးတာ။ လေးဘက်ထောက်လိုးတဲ့ အချိန်များ ဒင်းက အားရပါးရကို မမရဲ့ ခါးကိုကိုင်ကိုင်ပြီးဆောင့်တာ။ တဗြုန်းဗြုန်းနဲ့ နေတာပဲ။ အသံတွေ လှိုင်လို့။ မမကလည်း အော်ပေးရှာပါတယ်။ 

သူအော်တဲ့ အသံအနေထားတွေက သူ့ဘဲဖီးလာရုံသက်သက် အော်နေမှန်း။ ကြီးကြီးသေးသေးဖြုတ်လာတဲ့ ကျွန်တော်က နောကြေနေပြီ။ မမ ရှင်းသန့်သူ့ဘဲကိုချစ်လို့သာ ကုန်းနေတာ အာသာမပြေဘူးဆိုတာကျွန်တော်သိတာပေါ့။

ငနဲကသာ မတရားနင်းကန်ဆောင့်လိုးပြီး ဖလက်ပြအိပ်သွားတယ်။ မမ ကတော့အညစ်အကြေးတွေကို ရှင်းလို့ပေါ့။ 

ငနဲက ညခုနှစ်နာရီလောက်အိပ်ယာနိးပြီး ပြန်လစ်သွားတယ်။ ဆယ်နာရီလောက်ရှိတော့ မမ အခန်းထဲတိတ်တိတ်လေးဝင်တော့ မမရယ်ညဝတ်အင္ကျီကခါးပေါ်လန်တက်နေပြီး ဖင်လုံးဖြူဖြူကြီးကကားပြီးပြောင်နေတာပဲ။ သိပ်မကြာသေးခင်ကကြည့်ထားတဲ့ လိုးပဲွအရှိန်ကြောင့် ကျွန်တော့် လီးဟာ တန်းမတ်လာတာနဲ့ကုတင်ပေါ်အသာတက်ကာ မမရဲ့ဖင်တစ်ခြမ်းကိုဖြဲပြီး လီးအားစောက်ဖုတ်ဝ၌တေ့ကာထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။

လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်မှပဲ မမကထူးကဲတဲ့နဂါးပတ်အရသာကို ခံစားမိလို့နိုးတာလား သူ့ဘဲထက်လုံးပတ်ကြီးတဲ့ လီးအထည်.ခံရလို့လားတော့မသိ။ လန်.နိုးလာကာ 

“ ဟင်မောင်လေး..နင်နင်....”

အံသြမှုထိတ်လန့်မှုနာကျင်မှုတွေနဲ့ ရုန်းထွက်ဖို.ကြိုးစားသော်ငြား ကျွန်တော်က မမရှင်းသန့်အား တစောင်းအနေအထားနဲ့ အနောက်က အတင်းဖတ်ကာ နို့တွေကို ညစ်ပြီးဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားထည့်လို့ဝင်သလောက်ထိအားရပါးရဆောင့်ကာ အချက်ငါးဆယ်ခန့် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။ ထူးကဲသောနဂါးပတ်ဂေါ်လီအရသာနှင့် တုတ်ခိုင်သံမာရှည်လျှားသေ ာကျွန်တော့် လီးရဲ့လိုးချက်တွေအား သာယာဖီးခံရင်း

“ အ.အ အ မောင်လေးဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရဆောင်.လိုး အားအ အီး အူး”

ပေါက်ကရတွေ အော်ဟစ်ညဉ်းညူကာ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖင်ကို နောက်ပြစ်ကာဆောင့်ပေးပါတယ်။စောက်ဖုတ်ပေါင်းများစွာ လိုးဖူးပေမယ့် တကယ်ပါ။ မမရှင်းသန်.စောက်ဖုတ်ကြီးလောက်လိုးလို့ ကောင်းတာ တစ်ခါမှမကြုံဖူးပါဘူး။ အတွင်းသားညှစ်အားတွေက မတရားကောင်းလွန်းလို့ အားရပါးရကို ဆောင့်လိုးပြစ်မိတယ်။

နောက်ပိုင်းကြတော့ မမကပဲဦးဆောင်ပါတော့တယ်။ အပေါ်ကတက်ခွပြီးအားရပါးရကို တက်ဆောင့်ပေးတာအချက်ငါးဆယ်ထက်မနဲဘူး။ တဗြုန်းဗြန်းနဲ.ကိုထိုင်ဆောင့်တာ။

နောက်ပိုင်း သူက လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးပြီး လိုးခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း အရန်းထန်နေပြီမို့ မမရှင်းသန့် ရဲ.ခါးနှစ်ဖက်ကို သေချာကိုင်ပြီး ဖင်တုံးကြီးနှစလုံးကြားက စောက်ဖုတ်ထဲကို အားရပါးရကို ကိုင်ဆောင့်ပြီးလိုးတာ ။ အခန်းထဲ လဲ မမရှင်သန့်ရဲ့ အာခေါင်ခြစ်အော်ဟစ်သံတွေနဲ့ ဆူညံသွားပြီး လိုးချက်ပေါင်းတစ်ရာခန့်၌မမရှင်းသန့် စောက်ခေါင်ထဲ လရည်တွေ အကုန်ပန်းထည့်ကာမမနဲ့ အတူပြိုင်တူပြီးကာ နှစ်ယောက်သားကြင်နာစွာဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။

နောက်တော့ တပတ်အတွင်းမှာပဲ မမအိမ်ထောင်ပြုတယ်။ ရယ်စရာကဗိုက်ကြီးပြီးမွေးလာတဲ့ ကလေးက ကျွန်တော်နဲ့အရန်းကြီးကို တူလွန်းနေတာပါပဲ။


ပြီးပါပြီ။

ရေးသားသူ=Moe Z

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`~~~~~~~~~~~~~~~~

မိုးမခမာယာ (စ/ဆုံး)

ရေးသား - Moe Z

မိုးမခသစတောကြိုးဝိုင်းအလည် ဗဟိုရောက်ပြီ ဟု လမ်းပြဦးနီကပြေပြရျ်သိရသည်။ ကျွန်တော်တို့အာလုံးစုစုပေါင်း ၁၂ ယောက်။ ညီမလေးအိမွန်နှင့် သူငယ်ချင်းစုံတွဲ လေးတွဲလေးတွဲ။ ဦးနီနဲ့သူ့သမီးလေးရယ်ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမရယ် ဖြစ်ကြသည်။

တောထဲလာရချင်းကြ အိမွန်ရဲ့ ဒုတိယနှစ်ပထမပတ်စာမေးပွဲအတွက် သစ်တောအကြောင်းစာတမ်းပြုစုဖို.ဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်ကတော့ သူတို.လေးတွေကို အုပ်ထိန်းဖို့ အတွက်လိုက်လာရတာပါ။ အိမွန်က ကျွန်တော့်ထက်ဆယ်နှစ်လောက်ငယ်တယ်။ ကျွန်တော်က၂၈။ သူက ၁၈။ မောင်နှမသာဆိုတယ် အသားအရောင်ကတော်တော် ကွာတယ်။

အိမွန်က တရုတ်မလေးကြနေတာပဲ။ ချောမှချောဘော်ဒီကတော့ ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်လေး။ ကျွန်တော်ကတော့ အဖေတူဆိုတော့ အရပ်အမောင်းဘေ်ာဒီက စမတ်ကျပေမယ့် အသားရောင်ကတော့ ချောကလတ်ရောင်နုနုလေး။ 

မရီကြနဲ။အိမွန်နဲ့ယှဉ်သွားရင်တော့ ချောကလက်နဲ့ဘဲဥလို့ဘော်ဒါတွေကစကြတယ်။

လမ်းတစ်လျှောက်လုံး တွေကရာကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ဓာတ်ပုံလိုက်ရိုက်နေတဲ့ အိမွန်ရဲ့ နောပိုင်းအလှက ကျွန်တော့် စိတ်တွေကို သရိုးသရီဖြစ်စေတာတော့အမှန်ပဲ။ 

ကြည်အုံးလေ။ အရှေ့ဗြူးဆိုရင် မတ်တပ်ရပ်ခါးကို တစ်ဝက်လောက်ညွှတ် ဖင်လေးကိုကော့ပြီးအမိအရ ဓါတ်ပုံသေသေချာချာရိုက်တာ အပင်ချေရင်းက မမြင်ဘူးတဲ့ ပန်းပင်တွေဆိုလဲ မုဆိုးဒူးပေါင်တစ်ဖတ်ကားပြီးရိုက်တော့ ဝတ်ထားတဲ.စကတ်ကပေါင်တစ်ဝက်တောင်မရှိတော့ ။ ဒိပြင်လူတွေက သူ့အာရုံနဲ.သူဆိုပေမယ့်သူ့နားကပ်လိုက်နေရတဲ့ ကျွန်ကအောက်စလွတ်တာ ခဏခဏမြင်ရတာပေါ့။

အောကခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားပေမယ့် မတရားမို့မောက်ထွက်ပြီး အကွဲကြောင်းလေးထဲ ဘောင်းဘီစညက်နေတာတော့ ထင်းကနဲမြင်နေရတော့ လီးတောင်ချင်လာလို့ မနည်းစိတ်ကိုတင်းထားရတယ်....။

သူပုံစံက ကျွန်တော့် အရှေ.မှာဆက်စီကပြနေသလိုပဲ။ ဆက်ကြည့်မိရင် စိတ်ထလာမှာစိုးလို့တောတောင်ရှုခင်းတွေဘက် အတင်းအာရုံလွဲလိုက်ရတယ်။

ခရီးတစ်ထောက်နားတဲ့ နေရာရောက်တော့ မိုးချုပ်ခါနီးနေတာနဲ့ ကိုယ့်ရွက်ဖျင်ထဲ ကိုယ်အသီးသီးထိုးကြထင်းချောက်စုတဲ့လူကစုနေကြတုန်း ဦးနီကကျွန်တော့်နားလာပြီး 

“ မောင်ရင်ဦးတို့ သားအဖ ဟိုနားဒီနားလျောက်ကြည့် ဦးမယ်..”

ဆိုပြီးသူ.သမီးလေးလက်ကို ဆွဲပြီးအရှေ့စူးစူးကို ထွက်သွားပြီး မြင်ခွင်းက ပျောက်ကွယ်သွားပါတယ်။ တော်တော်ချစ်တဲ့ သားအဖပဲ လို့...စိတ်ထဲကတွေးနေမိတယ်။ ဘယ်သွားသွားတတွဲတွဲကိုး။

သူ့တို့ကကရင်လူမျိုးဆိုတော့ သူသမီးလေးက အသားကဖြူနီစပ်စပ်နဲ့ မျက်နှာကဝိုင်းဝိုင် တင်တွေရင်တွေကလုံးတင်းပြေီး ချစ်ဖို့တော့ ကောင်းသား။ ရုပ်လေးက အိမွန်ထက်တော့ နည်းနည်းငယ်မယ် ထင်ရတယ်။ အရပ်ကတော့ မတိမ်းမရိန်းလောက်ပါပဲ။ 

ကွာတာက ဘော်ဒီပဲ။ ကရင်မလေးက ဘော်ဒီတောင့်ပြီး အိမွန်ကတော့ ပါးပါးလှပ်လှပ်။ အဲဒါကိုက ကျွန်တော့် အတွက်အသည်းယားစရာဖြစ်နေတာ။ ကျွန်တော်လဲ စားဖားပဲ။ ကိတ်တာတော်တော်များများကြိတ်ဖူးပါတယ်။ အိမွန်လို အရွယ်လေးတွေကိုတော့ အရင်က မကြိတ်ဖူးဘူး။

အရင်ကကိတ်တာတွေပဲ အရန်းဖီးဖြစ်ခဲ့တာ။ အခုတော့ ညီမလေးအိမွန်လို အငုံးလေးတွေကို ဖြုတ်ချင်နေတာ။ ရုတ်တရက် လက်ကို လာပုတ်တော့မှ အတွေးပျက်သွားကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အိမွန်ကချေဖျားလေးထောက်ပြီး နားနားကပ်ကာ ပြစရာရှိဆို လို့ ဆိုကာ သူခေါ်ရာကန်.လန့်ကန့်လန့်နဲ့ ပါသွားရတယ်။

တစ်နေရာအရောက် ခပ်သုတ်သုတ်လှမ်းနေရာမှ ခါးလေးကုန်းကာ ကွတကွတနဲ့ ချေသံလုံအောင် လျှောက်သွားပြီး သူမြင်စေချင်တဲ့ အရာကို ပါးစပ်မှာလက်ညိုးထောင်ပိတ်လို့ အသဲမထွက်ပဲ မြန်မြန်လာ ဆိုတာနဲ့ ချေသံလုံအောင်လျောက်သွားပြီး သူ့အနားရောက်တော့ သူလက်ညိုးထိုးရာ အသာခေါင်းထောင်ကြည့်တော့ ကျွန်တော်ထင်တာ အကောင်တစ်ကောင်ကောင် ထင်နေတာ။ ဘယ်မှာဟုတ်လို့လဲ။

လမ်းပြ ဦးနီရယ် သူ့သမီးလေးကို ထမိန်ပေါင်တစ်ချောင်းမြှောက်ပြီး သူကတော့ ဒူးထေက်ပြီး ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်ခလှယ်ထိုးနိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြောင်းလေးကို လျှာပြားကြီးနဲ့ အားရပါးရကိုပင့်လျှပ်ပေးနေတာ။

ကောင်မလေးမှ ာမျက်လုံးဆုံမှိတ်ပြီးကော့ကော့ပြီးဖီးလ်တက်နေတာ နေရောင်အောက်မှာ အထင်းသားမြင်နေရတယ်။ ကောင်မလေး စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လို့လားမသိဘူး။ အမှုတ်ရပ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ နုတ်ခမ်းကို ခေါင်းပေါင်းစနဲ့သုတ်လို့ ။ လက်ကျန်လေးတွေကို လျှာနဲ့သပ်နေတုန်း ကောင်မလေးက ဒူးထောက်ထထိုင်ကာ ဦးနီပုဆိုးကို ဆွဲမပြီး ထောင်နေတဲ့ လီးဒစ်ခေါင်းကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်သကဲ့သို့ ဆွပေးကာ ပိုထွက်နေသော ဒစ်ခေါင်းကြီး အာလျှာလေးနဲ့ ပတ်ပတ်လည်လျှပ်ကာတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်နေတာများ ဦးနီတော့မသိ။ 

ကျွန်တော်ကတော့ စော်ရမ်းဖိးတတ်လာကာ မွန်းကြပ်မှုကို မခံစားနိုင်လို့ ဘောင်းဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်ဇစ်ကိုဆွဲချပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်က လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ဒေါသထွက်နေတဲ့ မွေဟောက်သဖွယ် စံချိန်ပြည့် လီးကြီးက သံချောင်းလိုမာနေတဲ့ အရှည်ခုနှစ်လက်မလုံးပတ်က ဘီယာဘူး အရွယ် မရှိတရှိက တရမ်းရမ်းနဲ့ သူတိုးဝင်ရမယ့် အပေါက်ကို ရှာနေသလိုပါပဲ။

ဦးနီးကို ရှိုးလိုက်တော့ ကောင်မလေးကို လေးဘက်ထောက်ြြပီး အပေါ်က မတ်တပ်ရပ်ကြီးခွကာ လိုးနေပုံများတဗြုန်းဗြုန်းနဲ့။ အားရပါးရကို လိုးနေတာ။ ကောင်မလေးစောက်ဖုတ်လေးဆို ပြဲကနဲပြဲကနဲမို့ ကြည့်ရတာ လီးတောင်တဇတ်ဇတ်တုန်တယ်။ ညီမလေး အိမွန်ကိုကြည့်တော့ လေးဘက်ထောက်လေးကုန်းပြီးအသေအချာကိုကြည့်နေတာ မျတ်တောင်တောင်မခက်ဘူးထင်ရတယ်။

ကော့ကုန်းနေတဲ့ ဖင်လေးကတစ်ချက်တွန့်သွားလို့ စကက်လေးအသာဖွဖွလေးမကြည့်လိုက်တော့ အောက်ခံဘောင်းဘီဖြူဖြူလေးက စောက်ပတ်ရည်များရွဲစိုကာ တစိမ့်စိမ့်နဲ့ အရည်တွေထွက်ကြနေတယ်။ပေါင်လေးမှာစောက်ရည်စီးကြောင်းကို တွေ့နေတယ်။

အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်က စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးကလည်း ပွစိပစိနဲ့ အရမ်းအသည်းယားမိတယ်။ လီးနဲ့ဆောင့်လိုးချင်မိတာ အရမ်းပဲ။ အာရုံလွှဲတဲ့အနေနဲ့ ဦးနီတို့အတွဲကို ရှိုးလိုက်တော့ ဦးနီရယ် သူ့သမီးလေးကျုချီပြီးတော့ လွဲလွဲပြီ းခါးကိုကော့ကော့ပြီးတော့ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကောင်မလေးကတော့နာလို့လား ဖီးလ်တက်နေတာလားတော့ မသိ။ 

မျက်နှာလေးက ရဲနေပြီးမျက်လုံးစုံမှိတ်ကာရှုံ့ကာ မဲ့ြပီးတော့ ကိုခံတာ။ ဦးနီကလည်းသူ့သမီးမျက်နှာမဲ့လေလေ တရစပ်ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လေပါပဲ။ ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲက စောက်ရည်တွေကလည်းမြေကြီးပေါ်တစ်စက်စက်နဲ့ကျလို့..။

ကျွန်တော့် စိတ်တွေဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့တာနဲ့ ကကျွန်တော်ဘောင်းဘီနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီပါချွတ်ပြီး အိမွန်လေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဝနဲ့ လီးဒစ်ခေါင်းကြီးကိုတည့်တည့်နေရာယူ ဒူးထောက်ရပ်ကာ အိမွန်ရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ပေါင်ရင်းတစ်ဝက်ထိဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော် အရမ်းမြင်ချင်နေတဲ့ ညီမ လေးအိမွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ့် စောက်ဖုတ်လေးက ထင်ထားတာထက်ကိုပိုပြီး ဖြူဖွေးမို့မောက်ကာ စောက်ဖုတ်ကြောင်းလေးက အမွှေးလုံးဝမရှိ။ စောကဖုတ်ကြောင်းလေးကစိပြီး စေးကပ်နေကာ ။

စောက်ခေါင်းပေါက်လေးက နီရဲတွတ်နေတာပဲ။ အရန်းကို ထန်နေပြီမို့ အပိုတွေမလုပ်တော့ပဲ လဒစ်ထိပ်ကိုတံတွေးစွတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဖိထိုးထည့်လိုက်တော့ အိမွန်ရှေ့ကိုကော့ထွက်သွားတရယ်။အသံတော့ မထွက်ဘူး။

အရိပ်အကဲလောက်ပဲ ပြပြီး ခါးကိုကော့ကာ ပြန်ကုန်းပေးတော့ အိမွန်စောက်ဖုတ်လေးလဲ အရန်းခံချင်နေတာသိသာနေလို့ ညီမအရင်းဆိုပေမယ့် စောက်ဖုတ်အငုံလေးကို မတရားလိုးခွဲချင်မိနေတာနဲ့ လီးဒစ်ခေါင်းကို စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ လက်တစ်ဖက်က သေချာကိုင်ကာတေ့ ကျန်လက်တစ်က အိမွန်ရဲ့ ပါးစပ်ကိုသေချာတင်းကြပ်စွာ ပိတ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အတင်းထိုးကာ သွင်းသောအခါ လီးဒစ်ခေါင်းကြီးမှာ အိမွန့်ရဲ့ စောက်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းအား ကြပ်တည်းစွာထိုးခွဲ၍အပျိုမှေးပါးလေးနင့်ထောက်မိသောအခါ ခဏရပ်ထားလိုက်တယ္။ 

“ အီး...ကြွတ်..အား...”

နောက်တော့ ပိုမိုအားစိုက်ရင်း ဖိအတင်းထိုးထည့်တော့ “ ဗြိ..ဗြုတ်..ဖောက်..” လို့အသံတောင်ထွက်ပါတယ်။ ပါကင်ပွင့်သွားသဖြင် အဆုံးထိကို လီးချောင်းကြီး အား..အိမွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်ထားကာ အိအငိုတိတ်တော့မှ အိရဲ့ခါးသေးသေးနှစ်ဖက်ကို သေချာကိုင်ကာအချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်လုးိပြစ်လိုက်တယ်။

အိကတော့ ပါးစပ်လေးအုပ်ခါ မျက်ရည်တွေ တသွင်သွင်စီးလို့ ကျွန်တော့် လိုးချက်တွေအား မဆန့်မပြဲခံစားနေရတာပေါ့။ ခါးကိုင်ပြီးဆောင့်လိုးရတာ အားမရလို့ ဆံပင်ဆောင့် ဆွဲပြီးတော့ကို အမုန်းလိုးတာ။ အိစောက်ဖုတ်လေးမှာပြကွဲပြီး သွေးတွေတစ်စက်စက်နဲ့ကျနေလေရဲ့။ 

လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလာလိုက်တာ အချက်နှစရာကျော်ခန့်၌ လရည်ထွက်ချင်လာသဖြင့် အိရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ လီးအားပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး လေးဘက်ထောက်ကုန်းနေတဲ့ အိကို မြေကြီးပေါ်ဆွဲလှဲကာ ပက်လက်လေးမျက်လုံးမှိတ်အသက်မှန်မှန်ရူနေသောအိရဲ့ မျက်နှာပေါ်သို့ လရည်များပန်းထုတ်ကာ သူဘေး၌ယှဉ်ကာမှေးရင်းအိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။

အိပ်ယာကနိုးတော့ ရွက်ဖျင်တဲထဲ ရောက်နေသည်။ ဇဝေဇဝါနဲ့ ရွက်ဖျင်တဲထဲက ထွတ်ကြည့်တော့ ဦးနီကသေနက်ပြောင်းတိုက်နေသလို သူ့သမီးက မနက်စာချက်လို့နေသည်။ ညီမလေးအိကတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆော့နေတာ ပြုံးလို့ရွှင်လို့.......။


သြေ...ာ်မိုးမခတောရဲ.မာယာတစ်ခုပါပဲလား..။

ပြီးပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`

တောရွာအလှ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ -  Moe Z

ကျွန်တော်ကိုးတန်းစာမေးပွဲပြီး တောရွာကအမေ့မောင်က “ ရွာကိုလာလည်ပါအုံး..” ဆိုတာနဲ့ အမေက မအားတာနဲ့ ရွာကိုကျွန်တော်တစ်ယောက်းတည်းပဲ လစ်လာလိုက်တယ်။ ရွာထိပ်မှာလာကြိုမယ်ဆိုတော့ အေးရာအေးကြောင်းပဲလေ။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး လှည်းပေါ်တက်လိုက်သွားရုံပဲဆိုတော့ အမေကလည်းစိတ်ချလက်ချလွှတ်လိုက်တာပေါ့။

ရွာထိပ် အဝေးပြေးကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တာနဲ့ လှည်းတစ်စီး အသင့်စောင့်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကားပေါ်ကဆင်းတာနဲ့ လှည်းပေါ်က အသားညိုညို လုံးကြီးပေါက်လှ ကျွန်တော.ထက်တော့ ကြီးမယ်ထင်ရတဲ့ အမတစ်ယောက် အူရားဖားရားနဲ့ အတင်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့် အဝတ်ထုပ်ကို ပြေးဆွဲပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်ချိတ်ပြီး လှည်းဆီခေါ်သွားတဲ့ အခါကျွန်တော့မှာ တရွတ်တိုက်ပါသွားမတက်ပဲ။

လှည်းပေါ်ရောက်တော့လည်း တလမ်းလုံး သူကြီးပဲစကားတွေများလာတာ။ ကျွန်တော့်မှာ သူပြောသမျှ “ အင်းအဲ..ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ ” နဲ့။ နောက်ဆုံးနားညဉ်းမခံနိုင်တော့တဲ့အဆုံး

“ အမ....အမက ဘယ်သူလဲ”

သူကတော သူလေသံနဲ.ပဲ

“ ဟယ်မောင်လေးရယ်...နင်ငါကိုမမှတ်မိတော့ဘူးလား..ငါ မမနုရည်လေ..နင်ငယ်ငယ်တုန်းက.အိမ်အလည်လာတုန်း က.နင်ကသေးသေးလေးပဲရှိသေးတယ်လေ..”

သူပြောမှကျွန်တော်ကွဟာကို ပြန်ငုံ့ကြည့်ရတော့မလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါတောင် အရိပ်အကဲမသိ။ သူကဆက်ပွားတော့တာပါပဲ။

“ နင်အိမ်အလည်လာတုန်းက ငါနဲ့တစ်ခြင်ထောင်တည်းအိပ်တာလေ..သန်းခေါင်ကျော်တော့ နင်ပဲ ငါ့ကိုခွဖက်ပြီးအိပ်နေရင်းနဲ့ သေးပန်းတာလေ..ငါတောင်စိတ်တိုလို့ နင့်ရွေပန်းလေးကို လက်သည်းနဲ့ ဆိတ်တော့ နင်အာပြဲအောင်ငိုလို့ ငါအရိုက်ခံရသေးတယ်လေ..”

“ ဟုတ်ပါပြီမမနုရယ်...ကျွန်တော်မှတ်မိပါပြီ..တော်ပါတော့ ခရီး ပန်းလာတာခေါင်းတွေမူးနေလို့ ပါ...”

“ အော်..အေးအေးလာ..မမပေါင်ပေါ်ခေါင်းတင်မှေးလှည့်..”

ဆိုပြီး ဆွဲပြီးသူ့ ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးအိပ်ခိုင်းတယ်လေ။ ကျွန်တော်လည်းနားပူသက်သာရင် အေးတာပဲ ဆိုပြီးမမနုရဲ့ ပေါင်ပေါခေါင်းတင်မှေးပြီး အိပ်ချင်ရောင်ဆောင်နေလိုက်ရတယ်။  ဒါတောင်ကျွန်တော့ဆံပင်လေးတွေပွတ်သပ်ရင်း တောသီးချင်းတွေဆိုပြီးချော့ သိပ်နေပါသေးတယ်။

မဂေါ်လိုက်တာဗျာမြို့သားနဲ့ကျေးလက်သီချင်း ။ ဒါပေမယ့်လည်းတောရွာအလှရိုးသားတဲ့ပွင့်လင်းတဲ့ တောဓလေ့ ပါလားလို့စဉ်းစားလိုက်တော့ အိပ်ပျော်သွားတာ။ ဦးလေးအိမ်ရောက်လို့ နိုးမှပဲနိုးတော့တယ်။

ရွာထုံးစံဆိုတာ သိတဲ့အတိုင်းမြို့ကလာတယ်ဆိုရင် ဟိုလူကလာကြည့် ဒီလူကလာကြည့် အမျိုးစပ်ကြနဲ့ နားရတယ်ကို မရှိဘူး။ အမျိုးတွေလာနုတ်ဆက်ရင်း မမနုကပြုံးပြီးနေပေမယ့် တစိမ်းမိန်းခလေးတွေလာရင်တော့ ခဏတော့ကြည့်နေပြီးမှအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး နှင်ထုတ်တက်တာကို ကျွန်တော်သတိထားမိတယ်။

အဲ အဖြေကို ညအိပ်ယာဝင်တော့ မှပဲသိလိုက်ရတော့တယ်။

အဲသည်လိုနဲ့ ညရောက်တော့ မမနုကပဲ အရင်ကလဲ အတူတူအိပ်နေကြပဲဆိုကာ ဦးလေးကိုပြောပြီး သူ့ အခန်းထဲဆွဲခေါ်ကာ တစ်ခြင်ထောင်တည်းအတူတူအိပ်ကြရတာပေါ့။ သန်းခေါင်ကျော်တော့ တောရွာဆိုတော့ အားလုံးမီးပိတ်အိပ်ကြတော့ မှောင်မဲနေတာပေါ။ ဘာမှလဲမမြင်ရ။ အဲ့ အချိန်မှာ မမနုက ကျွန်တော့ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီးသူ့ရင်သားပေါ်တင်ပေးတယ်။

ကျွန်တော်ကလည်း ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ သူတင်ပေးတော့လည်း ညစ်မိတာပေါ့။ သူကလည်း ကျွန်တော့် လချောင်းကို နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဆွပေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား သူ.နို့ကိုယ်ညစ်။ ကိုယ့်ဂွေးသူဆွနဲကစားနေကြတာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မမနုက ကျွန်တော့်ကိုပတ်လကက်အိပ်စေ၍ ပုဆိုးကို လှန်တင်ကာ သူကတော့ ထမိန်ကို ချွတ်ကာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကားယားခွကာ သူ့စေက်ဖုတ်ဝ၌ ကျွန်တော့် လီးဒစ်ခေါင်းကို တေ့၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိကာ ထိုင်ချကာ ခပ်မှန်မှန်လေးအပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

မမနုအဖုတ်လေးက အပျိုလားမသိပေမယ့် ကြွပြီးဖိထိုင်ချလိုက်တိုင်း ထုတ်ထုတ်ထုတ်နဲ့ဆိုတော့ အရိုင်းလေးဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်က ဖီးလ်တွေစွပ်တက်နေတာပေါ့။ အရည်ကလည် ရွမ်းပါ့။ စောက်ဖုတ်ကြွက်သားတွေကလဲ ညစ်အားအလွန်ကောင်းတော့ ဖီးလ်ရှိတာများနတပြည်ရောက်နေသလိုပါပဲ။

ကျွန်တော်ကလည်း မမနုရဲနို့တွေကို ကုန်းထပြီးနမ်းတစ်ချက်လွတ်တစ်ချက်စို့ပေးလိုက်တော့ မနုရဲ့ဆောင့် ချက်တွေပိုမြန်လာသလို ကျွန်တော်လည်း ဖီးလ်တွေလှိမ့်တက်လာတယ်။ အသံလဲမထွက်ရဲဘူး။ ကြိတ်လိုးနေရတာဆိုတော့ မနုအဆောင့်သွက်လာသလို ကျွန်တော်ကလည်း သူ့နို့တွေကို ဖြစ်ချေပေးလိုက်တော့ အချက်သုံးဆယ်လောက်လဲရောက်ရော နှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြပါတော့တယ်။

မမနုက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားရင်းက ရင်ချင်းကပ်အိပ်ကာ

ပါးစပ်မှတိုးတိုးလေးနဲ့

“ အရမ်းချစ်တာပဲ မောင်လေးရယ်...........” တဲ့။


ပြီးပါပြီ။

[ဇာတ်လမ်း ပြောပြပေးသူ fb ညီလေးတစ်ယောက်]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

စွဲစွဲမြဲမြဲ(စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ -  Moe Z

ကျွန်တော့်တွင်လူကောင်သေးသလောက် အရမ်းဆရာကြီးလုပ်တက်သော ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်။အရမ်းလဲ စပ်စု အရမ်းလဲ စကားများတဲ့ သူလေးပါ။

သူက အခုကိုးတန်းစတက်နေပြီ။ အရပ်လေးကလေးပေလောက်နဲ့ အသားဖြူဖြူမျက်နှာသွယ်သွယ်နဲ့ ဆံပင်ကကျောလည်လောက်ရှည်ပြီး ပေါင်တံလေးတွေက စင်းနေကာ ဖင်လေးကတော့ လုံးနေတာပဲ။ မောင်နှမတွေဆိုပေမယ့် သူငယ်ချင်းလိုနေတာဆိုတော့ ကျွျန်တော့်ကို ကြောက်ရကောင်းမှန်းမသိ။ လေးစားရမှန်းလည်းမသိပါဘူး။

ထင်ရာမြင်ရာတွေ စွတ်ပြောတက်တယ်။ 

“ ကိုကြီး ညီမလေးရာသီတွေလာနေတယ်တို..” မပြောမဆိုအကျီလှန်တင်ပြီး “ ညီမလေးရဲ့ နို့လေးတွေလှလား..” စကက်လေးလှန်ပြီးဖင်လေးကော့ပြပြီး “ ညီမလေးရဲ့ ဖင်လေးကကိတ်ရဲ့လားလို့..” အဲသလိုကို ဗယုတ်ကြတာ။

သူကတော့ ပြချင်ရာပြပြီး ထွက်သွားကျွန်တော့် မှာတော့ သူထွက်သွားတာနဲ့ အားကုန်ရတော့တာပါပဲ။

ညီမလေးနာမည်က သဲသဲပါ။ အရွယ်ရောက်လာလို့လားတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲ အရမ်းလှလာတယ်။ အရမ်းလဲဖီးလ်ဖြစ်လာတယ်။ အခုနောက်ပိုင်း ဘယ်စော်ကိုမှန်းမှန်းဖီးလ်မလာဘူး။

ညီမလေးကို မှန်းထုတော့မှပဲ ခပ်သွက်သွက်လေးနဲ့ ဖီးအပြည့်ရပြီး ထွက်တယ်။ ညီမလေးကကျွန်တော့်ရဲ့အပြာရောင်အိမ်မက်တွေထဲ အမြဲစိုးမိုးထားသူပေါ့။

~~~~~~~~~~~~

အခုတစ်လော သဲသဲရဲ့ ပိပိလေးက အရမ်းယားနေတာပဲ သိလား ။ အဓိကတရားခံကကိုယ်ကြီးကြောင့်ပေါ့။ ပြောလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး။ သဲကိုကြီးက ကိုးရီးယား မော်ဒယ် boy တစ်ယော်လိုပဲ။ အရပ်က ခြောက်ပေနဲ့ကိုယ်လုံးကလှမှလှ ကြွက်သားတွေအမြှောင်းမြှောင်းနဲ့။ အသဲယားစရာ။ သဲသူငယ်ချင်းတွေဆို ကိုကြီးကို မှန်းမှန်းပြီးနှိုက်ကြတယ်လို့ပြောတော့ သဲအူတိုတာပေ့။ ါမှန်းစရာလား သူများ အိုပါးကို တကယ်ပဲ။

အဲဒီနေ့ကမုန့်ဖိုးတောင်းဖို့ ကိုကြီးအခန်းကိုသွားတော့ ကိုကြီးရယ်လေ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ သူ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းထုနေတယ်။ လီးကြီးက ကြောက်စရာကြီး။ နည်နည်းနောနောမဟုတ်ဘူး။ အရှည်က ရှစ်လက်မလောက်ရှိမယ်။ လုံးပတ်က အတုတ်ကြီး၊ အကြောတွေက အပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ ပြောရင်းနဲ့ ကြက်သည်းထတယ်။

နှစ်လက်မပိုက်လောက်ရှိမယ်။ သူဘယ်သူ့ကိုများမှန်းနေသလဲ သိချင်လို့ ဆက်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကြီးပါးစပ်က “ သဲသဲညီမလေးရယ်..အိုးအိုးအအ...” ဆိုပြီး သူ့လဒစ်ခေါင်းပေါက်ဝက လရည်ပြစ်ပြစ်တွေပန်းထွက်လာတယ်။ ဘယ်သူ့ကိုများမှန်းနေသလဲ မှတ်တယ်။ လက်စက်တော့ ကိုယ့်ညီမကိုယ် မှန်းနေတာကိုးကိုကိုလူဆိုးကြီး။

အဲဒါနဲ့ သူရှက်သွားမှာစိုး လို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်လစ်လိုက်ရတယ်။ 

~~~~~~~~~~~~~~~~

ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်လေးလွမ်းပြီးပြန်ထွက်လာတဲ့ သမီးလေး သဲသဲကို အခုမှသေချာကြည့်မိတေ့ာ သဲသဲက အရွယ်ရောက်လာလို့လား မသိ ။ တော်တော်ဖွံ.လာတယ်လို့ ထင်ရတယ်။ မျက်နှာက ဆုံးသွားတဲ့ သူ့အမေနဲ့ တစ်ပုံစံထည်းပဲ။ ကျောခိုင်းထွက်သွားတဲ့ သဲသဲရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို လိုက်ငေးကြည့်ရင်း သမီးလေးပါလားဆိုတာ မေ့ပြီးလီးက အလိုလိုတင်းမာလာတယ်။

ငတ်နေတာလည်းကြာပြီကိုး။ နေ့လည်ကအကြောင်းတွေ စဉ်းစားရင်း ညဘက်အိပ်တော့ အိမ်မက်ထဲ သဲသဲရောက်လာတယ်။ ကျွန်တော်ရောသမီးလေးပါ အဝတ်အစားတွေမရှိကြဘူး။ ကျွန်တော်က မတ်တပ်ရပ်လို့ သမီးလေးကဒူးထောက်ထိုင်ကာ ကျွန်တော့် လီးချောင်းကြီးကိုအားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာ ဖီးလ်ရှိလိုက်တာလွန်ပါရော။

စုပ်ချက်တွေကတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ တရစပ်ကိုစုပ်ပေးနေတာ။

“ အူး အူး အူး အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်”

သမီးလေး လီးစုပ်ရတာ အာညောင်းပြီ ဆိုတော့ ကုတင်ပေါ်တက် ပတ်လက်အိပ်စေပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲကာ သူ့စောက်ဖုတ်ဖြူဖြူမို့မို့လေးကို အစွမ်းကုန် ပညာကုန်ထုတ်သုံးပြီး မှုတ်ပေးလိုက်တာ ထွန့်ထွန့်ကိုလူးလို့ပေါ့။

နောက်ဆုံး “ ဖေကြီးရယ်လိုးပါတော့ ” လို.ဆိုမှသမီးလေးရဲ.စောက်ဖုတ်ဝမှာ လီးဒစ်ခေါင်းတေ့ကာ းထည့်လိုက်တော့ ငယ်သံပါအောင်အော်ပါ တော့တယ်။ လီးချောင်းကြီးက တုတ်တော့ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာပြဲကားနေတာပေါ့။ လိုးရတာ တော်တော်အရသာရှိလှပါတယ်။

သမီးလေးကလည်း မျက်နှာလေးမဲ့ရွဲ့လို့ လိုးကောင်းကောင်းနဲ အသားကုန်ကိုဆောင့်လိုးနေမိတာ စောက်ဖုတ်လေးကလဲပြဲကွဲထွက် သမီးလေးက နင်းကန်အော် ကျွန်တော်က မတရားဆောင့်လိုးနဲအချက်ပေါင်းငါးဆယ်လောက်မှာသမီးလေးရဲ.စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း အိမ်မက်ကနေလန့်နိုးသွားတယ်။

ပုဆိုးက စိုစိစိုစီဖြစ်နေလို.ကုန်းထကာ ပုဆိုးကိုလှပ်ကြည့်တော့ အော်အပြင်မှာလရည် တကယ်ထွက်သွားပါလား။ 

~~~~

သဲသဲတစ်ယောက် အခုကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပြီးကျွန်တော့် လပ်တော့်ကို ကလိနေပါတယ်။ နှိပ်ချင်ရာနိပ်ရင်းနဲ့ အောကားဖိုင်ကို.သွားဖွင့်မိတော့ ကျွန်တော် အမြန်ပြန်ပိတ်ဖို့ လုပ်ပေမယ့် လက်ကိုအတင်းပုတ်ချပြီး ကားတစ်ကားကိုဖွင့်ပါတော့တယ်။ ကျောင်းသူငယ်ငယ်လေးကို လိုးတဲ့ကား ကြည်းနေတာ မျတ်တောင်တောင်မခက်ဘူး။ 

ညီမလေးတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီအောက်က လီးက ရုန်းထွက်ချင်နေပြီ။ သူဖင်လေးက ဖိထိုင်ထားလို့။ နို့မို့ ဆိုငေါက်ကနဲ တန်းထောင်ပြီးသားပဲ ။ ဒါနဲ့ ပဲညီမလေးပခုံးပေါ် မေးတင်မှေးရင်းသုူ့ရဲ့နို့လေးတွေကို အသာညစ်ချေပေးတော့ ခေါင်းလှည့်ပြီးတချက်မျက်စောင်းထိုးကာ အောကားကို ပြန်ကြည့်နေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကိုင်ညစ်နယ်စုပ်ချေနေမိတာပေါ့။ ညီမလေးနို့လေးတွေက သေးသေးလုံးလုံးလေး။ သေချာမြင်ချင်တာနဲ့ ညီမလေးရတီရှပ်ကို နို့ပေါ်တဲ့အထိလှန်တင်ပြီး ဂျိုင်းတစ်ဖက်ကိုမြှေက်ကာ ခေါင်းဝင်လှိုရျ်တစ်လုံးကိုစို့ တစ်လုံးကိုညစ်လုပ်နေမိတယ်။

အောကားကလည်း အသာကုန်ကြမ်းနေတာ။ ဂျပန်ဘဲကြီးကျောင်းသူလေးကိုကြိုးတုပ်ပြီးတော့ အသကုန်ဆောင့်လိုးနေတာ။ ညီမလေးစကက်ထဲလက်လှိူပြီး ပိပိလေးကိုစမ်းတော့ စောက်ရည်တွေရွဲလို့။ အောက်ခံဘောင်းဘီတောင် ဝတ်မထားဘူး။

ဘာမှမပြောတာနဲ့ သူ့ပိပိလေးထဲလက်ခလှယ်ထိုးသွင်းပြီး နိုက်ပေးမိပါတယ်။ စောက်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ထွက်လို့။ မရတော့ဘူးဗျာ။ ဘယ်လိုမှစိတ်ထိန်းလို့ မရတော့တာနဲ “ ညီမလေးထအုံးဟာ..” ညီမလေးက..ဖင်ကိုကြွပေးပြီး လပ်တော့တင်တဲ့ စားပွဲပေါ်လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ ဖင်လေးကို နောက်ပစ်ကော့ကာမတ်တပ်ရပ်လေး အေားကားကို သဲသဲမဲမဲနဲ.ကြည့်နေပါတယ်။

ကျလဲထရပ်ပြီး ထိုင်ခုံကိုနောက်ကို တွန်းထုတ်ကာ ဘောင်းဘီအား ဒူးတစ်ဝက်ထိချွတ်ကာ လီးဒစ်ခေါင်းကို တံတွေးစွတ်ကာ ညီမလေးရဲ့ စကတ်လေးကိုလှန်တင်လို့ ဖင်သေးသေးဖြူဖြူလေးကြားက ပြူးထွတ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ လီးဒစ်ခေါင်းကြီးကို သေချာတေ့ဖိကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြိ  ဗြိ ဗြိ ထုတ်

“ အား နာတယ်...အား နာတယ် နာတယ်”

အရှေ့မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတာညီမလေးမျက်နှာလေးဟာ ရှုံ့ပြီးမဲ့နေတော့ ဖီးလ်ပိုတက်သွားပြီ။ နှစ်လက်မခန်.မြုပ်ဝင်နေတဲ့ လီးကိုတင်းခံနေတဲ့ အပျိုမှေးပါးလေးပေါက်အောင် ညီမလေးရဲ့ ခါးကို သေချာကိုင်ပြီးအားနဲ့ ဆောင်.ထိုးချလိုက်မိဧ။်

ဗြုတ် ဖောက် ထုတ)

ဗြုတ် ဖောက် ထုတ် ထုတ် ဗြွတ်

“ အမေ. သေပါပြီ ကိုကြီးရဲ.အီးဟီးဟီးဟင်.အဟင်.ငှီးငှီး”

ပါကင်ပွင်.ပြီး လီး ဒစ်ခေါင်းကြီး သားအိမ်ကို သွားထောက်တော့ ညီမလေးမှာ အာပြဲ အောင် ငိုပါတော့တယ်။ကျွန်တော်က စောက်ရမ်းထန်နေတော့ ငိုသံကိုဂရုမစိုက်အားပဲ တင်းကြပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အရသာကို ဖီးလ်ယူရင်းဖင်ကြုံ့ပြီးမျက်လုံးစုံမှိတ်ကာဆောင့်ကာဆောင့်ကာနဲ့ သားအိမ်ထောက်တဲ့အထိကိုလိုးပြစ်တာ။

ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြောင်း ဖြန်း

အီး အီး အား အား မေကြီးရေ အား ကိုကြီး အား ငှီးငှီး

ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးကလိုးရတာ အရမ်းဖီးရှိလှပါသည်။ ဖင်လေးကိုရိုက်ရိုက်ပြီးတော့ ကို ဆောင်.လိုးပြစ်တာညီမလေးရဲ တင်ပါးဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်မှာလက်ဝါးရာတွေထင်းလို့။ လိုးကောင်းနဲ.အားရပါးရဆောင်.လိုးနေတာ။ အခန်းဝမှာ အဖေရပ်ကြည့်နေတာတောင်မသိကြဘူး။

ညီမလေးကလည်း ပထမပြဲနေအောင်သာ အော်တာ။ နောက်ပိုင်း သူကပါ ဖင်လေးကို နောက်ကိုပြစ်ပြစ်ဆောင့်တာအသံတောင်မထွက်တော့ဘူး။ အံကိုကြိတ်ပြီးတော.ကိုပေပြီးတော့ကို ကုန်းခံပေးတာ။ သူကကော့ပေးလိုက် ကိုယ်ကဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ အရသာတွေတွေ.နေကြပြီးလိုးချက်ပေါင်း တစ်ရာကျော်လောက်မှာ ညီမလေးစောက်ဖုတ်လေးထဲမှာပဲ ပြိုင်တူပြီးလိုက်ကြတယ်။

ညီမလေးမှာ ဘယ်လောက်တောင်ဖီးတက်သွားလဲ မသိ။ သေးတွေပါပန်းထွက်ပြီး ဓါတ်လိုက်သလို တဇတ်ဇတ်တုန်ရျ်ကော့ထွက်သွားလို့ ဖမ်းထိန်းတဲ့ အချိန်မပဲ အဖေ့ကိုတွေ့ကြတော့ ၂ယောက်သားစောက်ဖုတ်လေးထဲလီးထည့်လျှက်သာကြီးဖြစ်နေတော့ ကြောက်သွားကြတယ်။

အဖေကတော့ မျက်နှာတည်ကြီးနဲ.ကျွန်တော်တို.နှစ်ယောက်ဆီလျှောက်လာကာ အနားရောက်တော့ ညီမလေးအား ဆွဲပွေ.ချီရျ်အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။ တစ်အောက်လောက်နေတော့ အဖေ့အခန်းထဲက ညီမလေးရဲ.ငယ်သံပါအောင်ငိုယိုအော်ဟစ်သံတွေ စတင်ကြားရပါတော့တယ်။

ကျွန်တောကတော့ ရိုက်နေတယ် ထင်တာ။ သွားမမဆွဲရဲဘူး ။ အပြစ်က တူနေတာကိုး ။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော.ညီမလေးငိုယိုပြီး ဆင်းလာမှမေးကြည်.တော့ ဖေဖေကသူကို ကြိုးတုပ်ပြီးတော့ မညာမတာအားရပါးရ ဖင်ပေါက်လေးကို ဆောင့်လိုးတာတဲ့ ။ ဒါနဲ့ ကျောခိုင်းလှည့်ခိုင်းကာ စကတ်လှန်ကာ ဖင်ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ စအိုပေါက်က သွေးတွေနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ရောပြီး ၀ါညစ်ညစ် အရည်တွေ တစက်စက်ကျလို့ပေါ့။


ပြီးပါပြီ။

(11 Oct 2018)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မောင်မောင်သန့် (စ/ဆုံး)

ရေးသူး - သက်ထွေး

သူနာမည်က မောင်သန့်စင်။ အမတွေကြားမှာ ယောင်္ကျားလေး တယောက်ထဲမို့ အာလုံးက အချစ်ပိုတာခံရသူ။ သူမှာ ငယ်ငယ်က ဆိုက်ကို တခုရှိတယ်။ အမတွေက စားစရာတခုခု ယူလာပေးတုန်း သူတို့တင်ပါးကို ကိုင်မိတာတို့ ပွတ်မိတာတို့တွေ့ရင် အဲဒါကို မစားတော့ဘူး။ ရွံလို့တဲ့။

ဒါကြောင့် အမတွေက ကိုကိုသန့်၊ မောင်မောင်သန့်လို့ ချစ်စနိုးခေါ်ကြတာ။ အချိန်တန် အရွယ်ရောက်တော့ အမတွေ တယောက်ပြီးတယောက် အိမ်ထောင် ကိုယ်စီကျလို့ အိမ်ခွဲနေကြပြီပေါ့။ အဖေနဲ့အမေကလဲ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆုံးသွားကြတော့ အိမ်ထောင်မကျသေးတဲ့ အမအကြီးဆုံး အပျိုကြီးနဲ့ နေရတာပေါ့။ အသက်က (၄၀) ကျော်ပြီ။ နာမည်က မူမူသွယ် တဲ့။ အကိတ်ကြီး၊ ဝန်ထမ်းမလုပ်ဘဲ အတိုးလေးပေးစား အပေါင်ခံစားနဲ့ သူ့ဝင်ငွေလေးနဲ့သူ။ အဆင်ပြေနေတာ။ အခြားအိမ်ထောင်ကျသမားတွေတောင် သူ့ဆီက ပြန်လှည့်နေရတဲ့ အနေအထား။ ဖင်ကြီးတွေက တလုံးတက်တလုံးဆင်း သူ့နောက်ကကြည့်မိတဲ့ ဘဲမှန်သမျှ ဂလုကြရတဲ့ အိုးမျိုး။

သန့်စင်လဲ ဘွဲ့ရ၊ အရာရှိပေါက်စ ဘဝနဲ့ မောင်နှစ်မနှစ်ယောက် အတူတူနေကြတာပေါ့။ တရက်တော့ သန့်စင်က သူ့ရုံးကို ပြောင်းလာတဲ့ သူ့အောက်က လက်ထောက်မန်နေဂျာမမကြီး နဲ့ငြိကြပါရော။ စော်ကီးက တကယ့်အကိတ်ကြီး။ အပျိုကြီးလို့ပြောပေမယ့် လိုးကြ ဆော်ကြတဲ့အကြောင်းတွေကို ဝန်ထမ်း အချင်းချင်းပြောရင် တစ်တစ်ခွခွ။ အပျိုကြီးတွေ ရင့်သွားရင် ဒီလိုပဲလားမသိပါဘူး။ နာမည်က ညိုညိုစိမ့်၊ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ညိုချောကြီး၊ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကြီးနဲ့။

အတိုချုံးတော့ အိမ်ကိုဝင်ထွက် အမအပျိုကြီးနဲ့လဲ ခင်မင်၊ တဝါးဝါး ပွဲတွေကျ၊ နောက်တော့ ယူဖြစ်ကြရော။ မညိုဘက်ကလဲ မိသားစုများတော့ သန့်စင်အိမ်ပဲ လိုက်နေရတာပေါ့။ ဒီတော့ အခြား အိမ်ထောင်သည် အမတွေက သူတို့အမအပျိုကြီးကို ညားကာစ လင်မယားအိမ်မှာ မနေစေချင်ကြဘူး။ ညားကာစ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တအိမ်ထဲနေကြပစေပေါ့။ ဒီလိုစေတနာတွေနဲ့ သူတို့အိမ်မှာ ခေါ်ထားကြတယ်။ အဲ့တော့မှ ပိုဆိုးတော့တာ။ 

အခြားညီမတွေရဲ့ လင်တွေက အိမ်ထောင်သက်တွေကြာလာတော့ သူ့တို့မိန်းမတွေကို နဲနဲအီလာလို့ ညတိုင်း မလိုးကြတော့ပေမယ့် အပျိုကြီးလဲ ရောက်လာရော အပျိုကြီး ကောက်ကြောင်းကို မှန်းပြီး ညတိုင်းဝုန်းကြတော့တာပဲ။ ဒီတော့ ညီမ (၂) ယောက်လဲ တလလောက်လဲ ကြာရော သူတို့အမအပျိုကြီးကို သူတို့မောင် သန့်စင် ဆီပဲပြန်နေခိုင်းတော့တာပေါ့။ 

လာပြန်ပို့ကြတော့ သူ့မောင်မိန်းမ မညိုကို တိုးတိုးပြောစသွားကြသေးတယ်။ နင်တို့သိပ်မကြမ်းကြနဲ့နော်၊ ငါ့အမအပျိုကြီး ဈာန်ရှောသွားမယ်။ နောက်ပြီး အိမ်ထောင်သည်အချင်းချင်း မို့ပြောရပါပြီ ဆိုပြီး စကားပလ္လင်ခံကာ သူတို့လင်တွေ အပျိုကြီး အိမ်လာနေကထဲက တညမှ အလွတ်မခံဘဲ မင်္ဂလာဦးညကလို ကဲကြကုန်တော့တာ။ အပျိုကြီးဖင်ကြီးတွေ မှန်းပြီး ဖင်ပါ ရက်ဆက် အလိုးခံရတာ ဆိုပြီး တစ်တစ်ခွခွတွေ ပြောပြီး တဝါးတဝါး ရယ်မောပြီး ပြန်သွားကြတာ။

ဒီနေရာမှာ ကျုပ်တို့ဇာတ်လိုက် သန့်စင်ပုံ နဲနဲပြောရမယ်။ အရပ်မြင့်မြင့်၊ အသားဖြူဖြူ ၊ ပိန်ပိန်ပါးပါး၊ လူနံပိန် ကျွဲချိုလိမ်ပုံမျိုး။ မိန်းမရခါစ ဝန်ထမ်းတွေကြား တီးတိုးတီးတိုးနဲ့ ရထားတဲ့ မိန်းမက အကိတ်ကြီး ဒီကောင်နိုင်ပါ့မလား ၊ ကြာရင် လုံးပါးပါးမှာပါကွာ ဆိုပြီး ထင်ကြတယ်။ သူတို့ထင်ာကသလို လုံးပါးမပါးဘဲ မညိုသာ ဖင်ကြီးလျော့ပြီး ရုံးတက်ရင် မျက်တွင်းချောင်လေးနဲ့ ဖြစ်နေတာ။ အသားညိုတော့ သိပ်မသိသာဘူး။

ရတာ တလကျော်လာပေမယ့် အိမ်ထဲ မိုးမချုပ်သေးဘူး။ လိုးချင်နေပြီ။ မညိုက ညထိစောင့်ပါဦး၊ မသွယ်သိမယ် လို့ပြောလဲမရပါဘူး။ နွားငတ်ရေကျပါပဲ။ လိုးတုန်းလဲ အသံတွေထွက်တော့ သူ့အမ မသွယ်ကို မညိုက အားတွေနာနေတယ်။ မျက်နှာတွေလဲ ပူနေရတာပေါ့။ 

တရက် ညနေစောင်းကြီး သူ့အမ မသွယ်အပြင်သွားနေတုန်း ရေချိုးခါနီး မညိုကကုန်းရက်ကြီး သန့်စင်က နောက်ကနေ မညိုတင်ပါးကြီးကို ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောလျှက်နေတာ ပက်ပင်းကြီး အပျိုကြီးမြင်သွားပါလေရော။

တခဏကြာအောင် ကြည့်နေတုန်း သန့်စင်က လှည့်ကြည့်တော့ မသွယ်ကို မြင်သွားရော။ အပျိုကြီးလဲ ခြေဖော့ပြီး ပြန်ပြေးပါလေရော။ နောက်ရက်မှ အိမ်ပြန်လာတယ်။ 

နောက်နေ့အိမ်မှာ မညိုနဲ့ ၂ ယောက်သား စကားစပ်မိပြီး ငယ်ငယ်က တင်ပါးကုတ်မိရင်တောင် ရွံတက်တဲ့သူ့မောင်က အခု တင်ပါးကြား နှာခေါင်းမြုပ်တဲ့ထိ ရှုနေတာများ မပြောချင်ဘူး လို့ပြောပြီး ပွဲကျပါလေရော။

မညိုက အပျိုကြီးကို ဖင်ပေါက်အယာက်ခံရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းကြောင်း အလိုးမခံဘူးတဲ့ အပျိုကြီး သွားရည်ကျအောင်ပြောပြပါတော့တယ်။ အရသာသိချင် ခံကြည့်ပါလား စည်းရုံးပြောဆိုတော့တယ်။

နောက်တော့ မညိုအကြံအစည်နဲ့ မောင်နှမ ၂ ယောက် ပေးလိုးဖြစ်အောင် ထိ ဖြစ်ကုန်တော့တာပဲ။ မညိုကလည်း ငယ်ငယ်ကထဲက ကပ်ကိုး၊ အင်းစက် သမ္ဘာကြီးဖြစ်နေမှန်း သိရတော့တယ်။ သန့်စင်လဲ ခုမှ အမနဲ့မိန်းမကြား လုံးပါးပါးရမယ့်ကိန်း တကယ်ဆိုဒ်တော့တယ်။


ပြီးပါပြီ။


ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐.......................................... 




တစ်ခန်းရပ်အင်းစက်ဝတ္ထုတိုများ အပိုင်း ( ၁ )

တစ်ခန်းရပ်အင်းစက်ဝတ္ထုတိုများ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အစုံ

သဲစုမေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ -  kkkkuck4

သမီးနာမည်က သဲစုနှင်းပါ။ သမီးကိုယ်သမီးရော သမီးအိမ်ကလူတွေကရော သမီးကို သဲသဲလို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ သဲက အခုဆို အသက် (17) ပြည့်လို့ အထက်တန်း ဒုတိယနှစ်တောင် တက်ရ‌တော့မယ်။ အိမ်မှာကတော့ သဲရယ် ဖေဖေရယ် မေမေရယ် သုံးယောက်ပါပဲ။ သဲတို့မိသားစုက လူလတ်တန်းစားတစ်ခုပေါ့။ သူများတန်းတူ ဝတ်နိုင်စားနိုင်ကြတယ်။ ဘာစီးပွားရေးလုပ်လည်းဆိုရင်တော့ ဖေဖေက အိမ်မှာတင်ပဲ ဆောက်ရေးပစ္စည်းဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ မေမေကတော့ ဆောက်လုပ်ရေးအင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်။ ဘယ်လိုလဲ သဲဖေဖေနဲ့မေမေတို့ လိုက်ဖက်ကြတယ်မလား။ 

ထားပါ သဲအကြောင်းပဲဆက်ပြောရအောင်။ သဲကနောက်နှစ်ဆိုရင်ပဲ (18) ပြည့်ပြီလေနော်။ ဆိုတော့သဲမှာ ရှိသင့်တာလေးတွေရှိနေပြီ။ သဲကမဝပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တင်းတင်းပြည့်ပြည့်တော့ရှိတယ်။ သဲနို့အုံကလေးတွေဆို တင်းရင်းနေတာပဲ။ ဘော်လီဆိုရင်လည်း သဲက အနီတို့ အနက်တို့ပဲဝတ်တာ။ ကျောင်းအင်္ကျီအဖြူနဲ့ဝတ်ရင်လည်း ဘော်လီကိုအဖြူမဝတ်ဘူး။ ဆိုတော့ သဲရဲ့ဘော်လီအရာ၊ သဲရဲ့နို့အုံကလေးကို အကုန်လုံးကောင်းကောင်းမြင်နိုင်တာပေါ့။ 

အခန်းထဲကယောက်ျားလေးတွေဆို သူတို့မျက်လုံးတွေက သဲဆီမှာချည်းပဲ။ အချို့အရှက်နည်းကြသူတွေဆို သဲကိုလှမ်းကြည့်ပြီး သူတို့ဟာကြီးတွေကို ပွတ်ပွတ်နေကြတာတောင်ရှိတယ်။ ဆရာတွေလည်းဘာထူးလဲ။ သဲကိုဆို အမြဲလိုက်လိုက်ကြည့်ကြတယ်။ သဲတစ်ခုခုအမှားလုပ်လို့ရိုက်ရင်လည်းလေ လက်နဲ့ပဲရိုက်ကြတာ။ ဆရာတွေရဲ့ လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ သဲဖင်ကို ဖြောင်းကနဲရိုက်ကြတာပဲ။ အမှားများပြီဟေ့ဆိုရင်တော့ ဆရာနားနေခန်းထဲထိကိုခေါ်တာပဲ။ နားနေခန်းထဲထိခေါ်ရင်တော့ သဲဖင်ကိုမရိုက်ကြတော့ဘူး။ သဲနို့တွေကို နယ်ပစ်ကြတာ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဘော်လီပေါ်ကနေ ဆွဲဆွဲညှစ်ကြတာ။ သဲဆိုခံရတာအရမ်းနာတာပဲ။ ဒါပေမယ့် အစတုန်းကပဲနာတာပါ။ အခုတော့ နာတော့ဘူး။ ကြိုက်သွားပြီ ဟီး။ ဆရာတွေဖင်ရိုက်တာခံချင်လို့၊ ဆရာတွေနို့ဆွဲညှစ်တာခံချင်လို့ စာရရဲ့သားနဲ့ မရချင်ဟန်ဆောင်ခဲ့တာတွေတောင်ရှိတယ်။ ဒါကတော့ သဲရဲ့ကျောင်းတွင်းကဇာတ်လမ်းတွေပေါ့။ 

`````````````````````````````

လတ်တလောတော့ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ထားတယ်။ သဲလည်းအိမ်မှာပဲနေရတယ်။ သဲအိမ်ကဖေဖေ မေမေတို့က သဲကိုဆို အိမ်အပြင်ပေးမထွက်ကြဘူးလေ။ အရင်က ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးကလည်း အခုမညှပ်တာကြာတော့ ခါးလည်ထိတောင်ရောက်နေပြီ။ ဆံပင်တွေရှည်လာတယ်ဆိုပါတော့။ ခေါင်းပေါ်ကဆံပင်ပဲလားဆိုရင်တော့ ဟင့်အင်း။ အောက်ကအမွှေးလေးရောပဲ ရှည်လာတယ်။ အစကဆို သဲအဖုတ်ကလေးက အပေါက်ဝဘေးနားလေးရယ် ဆီးခုံရယ်မှာ နည်းနည်းပဲ အမွှေးပေါက်တယ်။ အခုဆိုရင်တော့ အဖုတ်ကလေးကိုကြည့်လိုက်ရင် အမွှေးလေးတွေနဲ့ခြံရံထားတာ တောအုပ်ကလေးလိုကိုဖြစ်လို့။

အခုနွေရာသီမှာမှ သဲပညာအသစ်တစ်ခုတတ်ထားတာ။ ဘာလဲဆိုရင်တော့ အဖုတ်ပွတ်တာပါပဲ။ ပွတ်တတ်နေပြီရယ်လည်းမဟုတ်ပါဘူးလေ။ မပွတ်ဘဲနေမရလို့သာ ပွတ်ရတာ။ အရင်ကဆို သဲလိင်စိတ်တက်ကြွစေမယ့်တစ်ခုခုနဲ့ထိတွေ့မိရင် ရင်ခုန်တာပဲဖြစ်တာ။ အခုကျ ဟုတ်တော့ဘူး။ အောကားကြည့်မိတာ၊ အပြာစာဖတ်မိတာ ဒီလိုမျိုးတွေဆိုရင် သဲအဖုတ်ကလေးကပါ ယားလာရော။ ယားလာရင်း ယားလာရင်းနဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေပါ စိမ့်စိမ့်ထွက်လာတာ။ ဆိုတော့ လက်ကလေးနဲ့ပွတ်မိရော။ ပွတ်ရတဲ့အရသာကောင်းမှန်းသိတော့ မရပ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပွတ်ရင်း အရည်တွေအများကြီးထွက်သွားမှ စိတ်ထဲပေါ့ပါးသွားတာပါပဲ။ 

သဲတို့အိမ်မှာက နေ့လည်တွေဆိုရင် မေမေမရှိဘူး။ ဖေဖေနဲ့ သဲပဲရှိတာ။ သဲဖေဖေက လူထွားကြီးနော်။ အသက်ကသာ (40) ကျော်တယ် ကြွက်သားတွေက ထွားကျိုင်းနေတုန်း။ အမေရိကန်ကားထဲက မင်းသားကြီးတွေလိုပဲ။ မျက်နှာကျလည်း ယောက်ျားဆန်သလားမမေးနဲ့၊ မြင်ရင်ကြွေသွားမယ်ထဲက။ ဆိုင်ကိုလာဝယ်တဲ့ထဲ မိန်းကလေးအချို့ဆို အဖေ့ကိုရှိုးရှိုးသွားကြတာ။ သဲကတော့ မကြိုက်ပါဘူး။ အဲ့လိုဟာတွေ့လို့ကတော့ ဖေဖေ့လက်မောင်းကို ပြေးဖက်ပစ်တာပဲ။ ဖေဖေကတော့ အဲ့လိုဆို တဟီးဟီးပဲ ဘာတွေသဘောကျသလဲမသိပါဘူး။

" ဖေဖေ ဘာရီနေတာလဲ ဟိုကောင်မလေးကို သဘောကျနေတာလား"

" မဟုတ်ပါဘူးသမီးလေးရဲ့ သမီးကိုသဘောကျလို့ရယ်တာပဲ"

သဲလည်း မျက်စောင်းထိုးပစ်တာပေါ့။ ဖေဖေကသဲကိုဖက်ပြီး ဆက်ပြောတယ်။

" သမီးလေး ‌ဖအေကိုသဝန်တိုနေတာ ချစ်စရာလေးမလို့ပေါ့ကွ ပြွတ် ပြွတ်"

ဖေဖေက သဲရဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီ ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေနမ်းရင် ဒီလိုချည်းပဲ။ နှုမ်းခမ်းနဲ့ပါး ထိရုံလေးမဟုတ်ဘူး။ သဲရဲ့ ပါးကြီးကိုပါ ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာနဲ့လျက်ပစ်သေးတာ။ အဲ့လိုအချိန်တွေဆို သဲကတော့ ရင်တွေခုန်ရတာပေါ့။ အောက်ကအဖုတ်ကလေးကလည်း ယားကျိကျိဖြစ်ရတာပေါ့။

" ဖေဖေ့သတွေးတွေပေကုန်ပြီလေ ဖေဖေရဲ့"

" ပေပါစေပေါ့သမီးလေးရဲ့"

" ဖေဖေကဘာလို့ သမီးနှုတ်ခမ်းကိုကျ မနမ်းရတာလဲ ပါးတွေ နှာဖူးတွေပဲ ပတ်နမ်းနေတယ်"

နှုတ်ခမ်းကိုက ရည်းစားတွေမှနမ်းကြမှန်း သဲသိတာပေါ့။ ဖေဖေ့ကို မသိဟန်ဆောင်ပြီးကိုမေးတာ၊ ဘာလို့ဆို ဖေဖေနဲ့အနမ်းချင်းဖလှယ်ချင်လို့။

" သမီးလေးကလည်း ဖေဖေကမနမ်းချင်လို့မှမဟုတ်ဘဲ သားဖချင်းနမ်းလို့ သင့်တော်တဲ့နေရာမဟုတ်လို့ပါ"

" ဘာမသင့်တော်တာလဲဖေဖေရဲ့ သားဖချင်းပဲဟာ မရဘူး နမ်းရမယ် မနမ်းရင် မချစ်လို့ပဲ"

သဲလည်း ဆူပုတ်ကာ ပြောပစ်လိုက်တာပေါ့။ အဲ့တော့မှဖေဖေက

" လာပါ လာပါ ချစ်ပါ့ဗျာ ဖေ့သမီးလေးကိုမချစ်စရာလား ပြွတ်"

သဲနှုတ်ခမ်းလေးကိုဖေဖေနမ်းပစ်လိုက်တယ်။

" သမီးနော် သူပဲနမ်းဆိုပြီး ခုကျ ပါးစပ်ကြီးပိတ်ထားတယ်"

" ပိတ်ထားတော့ ဘာဖြစ်လို့လဲလို့"

" နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ်ဆိုတာ ထိထိမိမိနမ်းရတာသမီးရဲ့ စကားတွေနဲ့ရှင်းမပြတော့ဘူး လက်တွေ့ပဲပြမယ် သမီးပါးစပ်လေးဟထား"

သဲလည်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ဟပေးလိုက်တာပေါ့။

" အွတ်"

ဖေဖေကသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ သဲရဲ့ အပေါ်နှုတ်ခမ်း အောက်နှုတ်ခမ်းကို တလှည့်စီစုပ်နေတယ်။ သဲရဲ့မျက်စိလေးတွေလည်း မှေးကနဲ မှေးစင်းသွားရတယ်။ ဖေဖေက သူ့ရဲ့လျှာကြီးကိုပါ သဲပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး သဲလျှာကို ရစ်ပတ်နေတယ်။ လျှာချင်းရစ်ပတ်ရင်း သဲလျှာလေးကို အပြင်ဘက်ဆွဲထုတ်လာပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲသဲလျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ထားတယ်။ သဲရင်တွေအရမ်းခုန်ရတယ်။ ဖေဖေ့လက်တွေကလည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေဘဲ သဲနောက်ကျောနဲ့ သဲခါးလေးနှစ်ဖက်ပေါ်မှာ ပြေးလွှားကစားနေတာပေါ့။ သဲလေ ရင်တွေလည်းအရမ်းခုန်တယ်။ နောက်ကအဖုတ်ကလေးကလည်း တအားယားလာတယ်။ သဲအထင်မမှားရင် အရည်လေးတွေတောင် စိုနေသလိုပဲ။ ဖေဖေက တခနနေမှ သဲကိုလွှတ်ပေးတယ်။ မလွှတ်ပေးလို့လည်းမရတော့ သဲအသက်ရှူကြပ်နေပြီလေ။

" ကဲ ကျေနပ်ပီလားသမီးလေး"

" သွား လူဆိုးကြီး"

သဲလည်း ဖေဖေ့ရင်ဘတ်ကိုထုပြီး အိမ်ထဲပဲပြေးဝင်လာခဲ့တော့တယ်။ ဖေဖေကတော့ ဆိုင်ခန်းထဲကနေ အော်ရီနေပါတော့တယ်။

သဲလည်း အိပ်ခန်းထဲကိုပြေးဝင်ပြီး ဘောင်းဘီကလေးကို ချွတ်ချလိုက်တာပေါ့။ ပင်တီကလေးကိုပါ တစ်ခါတည်းချွတ်ပြီး ကိုယ့်အဖုတ်လေးကို ပြန်ကြည့်ရတယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ အရည်လေးတွေစိုနေပြီ၊ ယားလိုက်တာလည်း လွန်ပါရော။ အင့် အင့် အင့် အင့် သဲလည်း အားရပါးရကို အဖုတ်ကလေးကို ပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အာ့ အာ့ အာ့ စောက်ရည်တွေလည်း ပန်းထွက်ကုန်ပြီး သဲလည်း အယားပြေသွားရပါတယ်။

အဲ့နေ့ကတည်းကစပြီး သဲစိတ်‌တွေဖေဖေ့အပေါ် မရိုးသားတော့တာပဲ။ ဖေဖေ့ရဲ့အနမ်းတွေကို နေ့တိုင်းတောင့်တနေမိတယ်။ ဖေဖေ့ရဲ့ကြွက်သားကြီးတွေနဲ့ထိတွေ့ချင်မိတယ်။ မေမေ့ကိုလည်း မနာလိုတယ်။ ညည ဖေဖေ မေမေ့ကို တဖုတ်ဖုတ်နဲ့လိုးနေချိန်ဆို မေမေ့ကို မနာလိုအဖြစ်ဆုံးပဲ။ ဒါတောင် သဲခုချိန်ထိ ဖေဖေ့ဟာကြီးကို မမြင်ဖူးသေးဘူး။ 

သဲလေ လိုင်းပေါ်ကနေ မြူဆွယ်နည်းတွေရှာမိတယ်။ ဖေဖေ့ကိုမြူဆွယ်ဖို့အတွက်ပေါ့။ ပြောပြထားကြတာကတော့ အတိုအပြတ်ကလေးတွေဝတ်ရမယ်တဲ့။ သဲလည်း စကပ်အတိုကလေးတွေ ဝယ်ထားလိုက်တယ်။ အင်္ကျီဆို ရင်ဟိုက်တာလေးဝတ်ရမယ်တဲ့။ သဲလည်း ရင်ဟိုက်မယ့်အင်္ကျီလေးတွေ ဝယ်ထားပြီးပြီ။ မြူဆွယ်ရရှိလိုသူရဲ့အရှေ့မှာ နို့ကိုဖော်ပြပါ၊ အဖုတ်ကိုဖော်ပြပါတဲ့လေ။ ဆိုတော့ သဲဖေဖေ့ရှေ့မှာ သဲအဖုတ်ကလေးတွေ သဲနို့လေးတွေကို မသိမသာရော သိသိသာသာရော ပြရမှာပေါ့နော်။ သဲစိတ်ထဲကြောက်တော့ကြောက်တယ်၊ ဖေဖေများသဲကိုဆူလိုက် ငေါက်လိုက်မလား၊ မေမေသိသွားရင်ရော် မေမေကငါ့များပါးရိုက်မလား။ သဲကြောက်နေမိတာပေါ့။ 

ဒါပေမယ့်လည်း အခုလိုနည်းလမ်းကောင်းတွေတောင် ရှာပြီးနေပြီဆိုမှတော့ သဲတစ်ရက်ရက်အခွင့်ရခါ ဖေဖေ့ကို နို့တွေ အဖုတ်တွေပြမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်တယ်။ လတ်တလောကတော့ ရာသီဥတုပူလို့အတိုဝတ်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ပဲ အတိုကလေးတွေဝတ်ရမှာပဲ၊ အခြေအနေကောင်းရင်လည်း တစ်ခါတည်း လှန်ပြပစ်လိုက်မယ်။ ဟီးဟီး။

သဲပထမဆုံး အတိုဝတ်တဲ့နေ့ပေါ့။ ဖေဖေကပြောတယ်

" သမီးလေး အတိုတွေ ဘာတွေနဲ့ပါ့လား လန်းနေတယ်ပေါ့"

" ဒါပေါ့ဖေဖေရဲ့ သမီးလှရဲ့လား"

သဲလည်း စကပ်အတိုကလေးကို ခါရမ်းပြလိုက်တယ်။ အဲ့မှာ ဖေဖေတစ်ခုခုကိုမြင်သွားတယ်ထင်တယ်။

" သ သမီး ခ ခန ခနနေအုံး လာအုံး လာအုံး"

" ဘာလဲ ဖေဖေရဲ့"

" သမီးစကပ်ဝတ်တာကဟုတ်ပါပြီ ဒီလောက်တိုတိနေတာ အောက်က ဘာခံထားတုန်း"

သဲစိတ်ထဲ လှပ်ခနဲပါပဲ။

" ဟို ဖေဖေကလည်း ဟိုဟာ ဟိုဟာခံတာပေါ့"

" ဘာလဲဟိုဟာ"

" အတွင်းခံလေဖေဖေရဲ့"

သဲလည်း ဖေဖေ့နားနားလေးကို တိုးတိုးလေးကပ်ဖြေပေးလိုက်တယ်။

" အတွင်းခံကဟုတ်ပါတယ် အဲ့အတွင်းခံ ဘယ်လောက်ရှည်တုန်း"

" မရှည်ဘူးလေ ဖေဖေကလည်း"

" မရှည်တော့ ဘယ်လိုပုံစံလဲ"

" ကဲပါဖေဖေရယ် ရော့ ဖေဖေ့ဖာသာကြည့်တော့"

သဲလည်း ဂွင်တည့်တာနဲ့ စကပ်ကိုလှန်ပြပစ်လိုက်တာပေါ့။

" ဟာ"

ဖေဖေတစ်ယောက် မျက်စိတွေပါပြူးပြီး ဟာ ကနဲ့ပဲဖြစ်သွားတယ်။ ဘာလို့ဆို သဲအတွင်းခံလေးက သေးလွန်းတော့ အဖုတ်ကြားထဲကို နစ်ဝင်နေတာ။ ဆိုတော့ ပေါက်မုန့်လေးကို ခါးလည်ကနေ ပိုင်းထားသလိုပဲပေါ့။ ဖေဖေက သဲရဲ့ အဖုတ်ကလေးကို ခနစိုက်ကြည့်ပြီး 

" ဟင်း သမီး အိမ်နေရင်းပဲရမယ်နော် အပြင်သွားရင်ဒီလိုမဝတ်ရဘူး ကြားလား"

" ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေရဲ့"

" ဆိုင်ခနစောင့်လိုက်အုံး ဖေအိမ်သာသွားအုံးမယ်"

ဖေဖေကပြောပြီးပြီးချင်းပဲ မတ်တပ်ရပ် ထွက်သွားတာပေါ့။ ပုဆိုးရှေ့က ထောင်ထောင်ကြီးနဲ့ ရမ်းနေတာကြီးကို သဲမြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ပါသေးတယ်။ အဲ့နေ့ညက ဖေဖေ မေ့မေ့ကိုလိုးတာ အရင်ကထက် ပိုအားပြင်းသလိုပါပဲ။ သဲက ဖေဖေတို့နဲ့ တစ်ခုတင်တည်းအိပ်တာဆိုတော့ ဖေဖေတို့က သဲအိပ်ချိန်မှ လိုးကြတာ။ လိုးရင်လည်း ဖြေးဖြေးလေးပဲ၊ တဖုတ်ဖုတ်အသံတောင် ဖွဖွလေးပဲကြားရတာ။ သဲနိုးမှာစိုးလို့ ခိုးလိုးကြရတဲ့သဘောပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ အရင်နေ့တွေနဲ့စာရင် ပိုကြမ်းနေပါတယ်။ ဖေဖေတစ်ခါစောင့်ချတိုင်း သဲကိုယ်လုံးပါ ခုတင်နဲ့အတူ တုန်ခါသွားရတယ်။ မေမေကတောင် အရှိန်လျော့ဖို့ ပြောရတဲ့အထိပါပဲ။

" ဖြေးဖြေးယောက်ျား သမီးနိုးသွားမယ်"

ဖေဖေကတော့ ဂရုမစိုက်ဘဲ ကြမ်းကြမ်းသာလိုးဆက်လိုးနေပါတယ်။ သဲအဖုတ်လေးလည်း တအားယားလာတာမို့ ဘောင်းဘီထဲလက်သွင်းပြီး အဖုတ်ကလေးကို ပွတ်နေမိပါတယ်။ 

ဖုတ် ဖောက် ဖောက် ဖုတ် အား..

ဖေဖေပြီးသွားတာနဲ့အတူ သဲလည်း ပြီးသွားပါတယ်။ သားမိသားဖသုံးယောက်လုံး တစ်ကျိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားကြတော့တာပေါ့။

````````````````````````````````

နောက်ရက်...

" ယောက်ျား‌ရေ ကျွန်မအလုပ်ကိစ္စနဲ့ နယ်ဆင်းရမယ် တစ်ပတ်လောက်ကြာမယ် ဖြစ်ရဲ့လား"

မေမေက ထမင်းစားဝိုင်းမှာပြောတာပေါ့။

" ကျန်တာဖြစ်ပါတယ်မိန်းမရဲ့ တစ်ခုပဲ"

အဲ့တစ်ခုပဲဆိုတာ‌ကိုတော့ ဖေဖေက သဲမကြားအောင် မေမေ့နားနားကပ်ပြောပါတယ်။ မေမေတစ်ယောက် ရှက်သွားပြီး ဖေဖေ့ကို ထုလိုက်ပါတယ်။ 

" အမေလေး နှစ်ယောက်တည်း တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ သမီးကို ပယ်ထားကြတာ"

" ဟုတ်ပါဘူးသမီးရ ကဲ လာလာ"

သဲလည်း ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ စကပ်ကလေးကိုကြွပြီးထိုင်လိုက်တာမို့ သဲဖင်သားလေးတွေနဲ့ ဖေဖေ့ပေါင်တုတ်ကြီးတွေက ပုဆိုးပါးလေးသာ ခြားထားသလိုပါပဲ။

" မေမေကသွားတော့မယ်ဆိုတော့ ဟော့ဒီကသမီးလေးပဲချစ်ရတော့မှာ အာဘွား မွ မွ မွ မွ"

ဖေဖေက သဲပါးလေးတွေကို တမွမွနမ်းနေတော့တာပေါ့။ မေမေကတော့ ရီသာရီနေပါတယ်။ မနက်စာစားပြီးတော့ မေမေတစ်ယောက် အထုပ်ပြင်ကာ တစ်ခါတည်း ထွက်သွားပါတော့တယ်။

``````````````

Day (1)

မေမေနယ်ဆင်းသွားတဲ့ ပထမဆုံးနေ့ပေါ့။ သဲတစ်ယောက်ထုံးစံတိုင်းပဲ စကပ်တိုလေးနဲ့ အိမ်ထဲတင် ဟိုလုပ်ဒီလုပ်ပေါ့။ ဖေဖေကလည်း သူ့အလုပ်နဲ့သူဆိုင်စောင့်။ ဘာမှမပြောင်းလဲပါဘူး။ ပုံမှန်လည်း မေမေကနေ့ဘက်မရှိဘူးဆိုတော့ ထွေထူး ကွာခြားမနေ။ ကွာခြားသွားတာက ညဖက်။

" ဟား မိန်းမမရှိတော့ သမီးလေးဖက်အိပ်မယ်ကွာ"

ဖေဖေတစ်ယောက် သဲကို အနောက်ဘက်ကနေ ဆွဲဖက်လိုက်တာပေါ့။

" ဖေဖေနော် မေမေရှိတုန်းကကျ ပစ်ထားပြီး အခုကျမှ"

" သမီးလေးကလည်းကွာ မေမေကညဘက်ပဲရှိတော့ ညပိုင်းအချိန်ပေးတဲ့သဘောပါ အခုတော့ နေရောညရော သမီးလေးပဲ"

ဖေဖေနဲ့ အခုလိုဖက်လဲတကင်းနေရတော့ သဲလည်း ပျော်တာပေါ့။ သားဖနှစ်ယောက် အပြန်အလှန်ဖက်ရင်း သဲလည်း ဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။ ညတစ်ရေးနိုးတော့ ဖေဖေ့လက်က သဲခါးပေါ်မှာပဲ။ သဲလည်း ဖေ့ဖေ့လက်ကိုကိုင်ရင်း ကျောင်းကဆရာတွေ ဖင်ရိုက် နို့ညှစ်တာ သတိရသွားတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဖေဖေ့လက်ကြီးကို ခါးပေါ်ကနေ ဖင်ပေါ်ရောက်အောက် ရွေ့မိတယ်။ ဘာလို့ရယ်သဲမပြောတတ်ပေမယ့် ဖေဖေ့လက်ကြီးသဲဖင်ပေါ်ရောက်သွားတာနဲ့ သဲတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲပါပဲ။

သဲလက်ကလည်း တစ်ခုခုကို ကိုင်ကြည့်ချင်နေတယ်။ ဟုတ်ပါတယ် အားလုံးထင်တဲ့အတိုင်း ဖေဖေ့လီးကြီးကိုပါ။ ညအိပ်နေတာဆိုတော့ ဖေဖေ့ပုဆိုးကလည်း အထုံးပြေနေပြီ။ နည်းနည်းလျောချလိုက်ရင်ကိုပဲ လီးကြီးပေါ်လာမယ့်အနေအထား။ ဆိုတော့ သဲလည်း မသိမသာ ဖေဖေ့ပုဆိုးကို လျောချလိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ ဖေဖေ့လီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေလီးကြီးက ပျော့နေတယ်။ ထိပ်ခေါင်းက အရေပြားနဲ့ပိတ်နေပါတယ်။ သဲလည်း လက်ထဲဆုပ်ကိုင်ပြီး ပိတ်နေတဲ့အရေပြားကို ဆွဲချွတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပေါ်လာတဲ့ ကွမ်းသီးခေါင်းလိုဟာလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ထိကြည့်လိုက်တော့ ချွဲကျိကျိအရည်လေးတွေကို ခံစားမိပါတယ်။

" ဟင် ဖေဖေအရည်ထွက်နေတယ်"

ဟုတ်မှာပါလေ။ ဖေဖေကညတိုင်း မေမေ့ကိုလိုးနေကျ၊ ဒီနေ့မလိုးရဘူးဆိုတော့ ဖေဖေလည်း ‌ကိုယ့်ဖာသာ ဂွင်းထုထားတာနေမယ်။ ဟီးဟီး။ သဲလည်း ဖေဖေ့ဟာကြီးကို ကိုင်ဖူးသွားပြီဆိုတော့ ပျော်သလိုရှိနေပါတယ်။ ပြန်အိပ်ချင်လာတာနဲ့ ပြန်အိပ်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

``````````````````````````````

Day (2)

ဒီနေ့တော့ သဲ ဖေဖေ့ကို မြူဆွယ်တော့မယ်။ သဲမနေနိုင်တော့ဘူးလေ။ မနေ့ညက ဖေ့ဖေ့လီးကြီးကိုတောင် ခိုးကိုင်ပြီးနေပြီပဲ။ ပြီးတော့ ဖေဖေကိုယ်တိုင်လည်း မေမေနဲ့မလိုးရတော့ တောင့်တနေရှာတာ။ တော်ကြာ ဖေဖေစိတ်မထိန်းနိုင်လို့ အခြားမိန်းမနဲ့ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ဒုက္ခ။ 

ဆိုတော့ ဒီနေ့ဖေဖေ့ကိုမြူဆွယ်ဖို့ သဲစကပ်အတိုလေးဝတ်ထားတယ်။ အင်္ကျီကိုလည်း ပါးပါးလေးပဲဝတ်ထားတယ်။ အဓိကအသက်က သဲဘော်လီလည်းမပါသလို အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်းမပါပါဘူး။ သဲလည်း ဂပိုဂယိုပုံစံနဲ့ပဲ ဖေဖေ့ဆိုင်ထဲသွားထိုင်နေလိုက်တယ်။ ဖေဖေ့မြင်ရမယ့်နေရတာကနေထိုင်ပြီး ဖုန်းသုံးနေလိုက်တယ်။ စကပ်တိုတိုလေးဝန်ထားတာဆိုတော့ ပေါင်စိမထိုင်လိုက်တာနဲ့တင်ပဲ အဖုတ်ကလေးက ပေါ်နေပြီ။

ဖေဖေတစ်ယောက် သူ့စာရင်းဇယားတွေနဲ့ရှုပ်နေသေးပြီး သဲကိုအာရုံစိုက်ချိန်မရ။ ဆိုတော့ သဲကပဲ ဖေဖေ့နားသွားရတော့တာပေါ့။

" ဖေဖေ သမီးနှိပ်ပေးရမလား"

" ရပါတယ်သမီးရဲ့ နေနေ"

" ပခုံးကြောတွေကိုတင်းလို့ နှိပ်ပေးပါ့မယ်ဖေဖေရဲ့"

ဖေဖေလည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့တာမို့ သဲလည်း ဖေဖေ့ကို နှိပ်နယ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

" အား ကောင်းတယ်သမီးရယ် ဖေဖေဇာတ်ကြောတွေတအားတက်နေတာ"

" ပင်ပန်းရင်လည်း တစ်ရက်တလေနားပါ့လား ဖေဖေရဲ့ ဟင်"

" အေး ဖေလည်းအဲ့တာစဉ်းစားနေတာ မနက်ခင်းတစ်ပိုင်းဖွင့်ပြီး ဆိုင်ပိတ်လိုက်တော့မယ်"

" ဆိုင်ပိတ်ပြီးရင် သမီးနဲ့တူတူအချိန်ပေးရမှာနော်"

" ရတာပေါ့သမီးလေးရဲ့"

ဒီလိုနဲ့ နေ့လည်ခင်းရောက်တော့ ဖေဖေလည်း ဆိုင်ပိတ်လိုက်တယ်။ နေ့လည်စာထမင်းစားကြပြီး သဲကပဲ ပန်းကန်တွေဆေးပေးပါတယ်။ ဖေဖေကတော့ စားပွဲကမထသေးပဲ သတင်းစာဖတ်နေတယ်။ 

ဖေဖေထိုင်နေရာကနေ ပန်းကန်ဆေးဘေဆင်ကို မြင်နေရတာမို့ သဲလည်း ဂွင်ဖန်မိပါတယ်။ မတ်တပ်ရပ်ရင်း ခြေထောက်ကိုကားကာ ‌ခါးကိုကွေးပြီး ဘေဆင်ပေါ်တံတောင်နဲ့ထောက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ခါးကိုကော့နေအောင်ကွေးလိုက်တော့ ဖင်လေးကပင့်မြှောက်သွားပြီး ဖင်ကြားထဲကနေ အဖုတ်ကလေးက ပြူထွက်လာတာပေါ့။ ဖေဖေကအဲ့အထိကို သတိမထားဘူး။ ဒါနဲ့ပဲသဲလည်း ဖေဖေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။ 

" ဖေဖေ့ လာအုံး"

" ဟေသမီး"

ဖေဖေသတင်းစာကိုဘေးချပြီး ထလာပါတယ်။ ဖေဖေသဲဆီ‌လျှောက်လာရင်း မျက်စိက သဲအဖုတ်ကလေးဆီရောက်သွားတာ သဲတွေ့လိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေမျက်လုံးပြူးသွားတာလည်း သဲတွေ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဖေဖေ့က မသိသလိုပုံစံပြန်လုပ်ရင်း သဲကိုမေးပါတယ်။

" ဘာလဲသမီး"

" ဘာဟုတ်ဘူးလေ သမီးတစ်ယောက်တည်းမို့ ခေါ်တာ"

" သမီးလေးကတော့ကွာ ကဲ ဆေးဆေး ဖေဖေဒီနားထိုင်စောင့်မယ်"

" ဟုတ်ဖေဖေ"

ဖေဖေကထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်စောင့်ရင်း မျက်စိကသဲအဖုတ်လေးကို ကြည့်နေပါတယ်။ သဲလည်း မသိသလိုနေနေရတာပေါ့။ ရင်ကတော့ တအားခုန်နေပြီပင်။ ဖေဖေငါ့အဖုတ်ကလေးကိုကြည့်နေပါလားဆိုနဲ့စိတ်နဲ့တင် အဖုတ်ကလေးက ယားလာပါတယ်။ ယားလာတာနဲ့အတူ အဖုတ်ကလေးက အရည်လေးတွေပါ ညှစ်ထုတ်လာတာပေါ့။ သဲက အရည်ရွှမ်းတဲ့မိန်းမထဲပါတယ်။ တော်ရုံဆိုတာနဲ့တင် အရည်ကထွက်တာ။ အထွန်အထိပ်ရောက်ပြီး တအားကောင်းလို့ကတော့ အရည်တွေပန်းကို ထွက်တာပါပဲ။

အခုလည်း သဲအဖုတ်ကလေးကနေ အရည်တွေ တစက်စက်ထွက်ကျနေပါပြီ။ သဲလည်း မသိမသလိုဟန်လုပ်ကာ

" ဟာ ဖေဖေ"

" ဟေ ဟေ သမီး"

ဖေဖေက သူကြည့်နေတာကို လူမိသွားတယ်ထင်ပြီး လန့်သွားပုံပါပဲ။ 

" သမီးအဖုတ်ကလေးက အရည်တွေထွက်ကျနေတယ်ရော်ဖေဖေ"

သဲလည်းတအားထန်နေပြီလေ ဟိုဟာတွေ ဒီဟာတွေလုပ်မနေချင်ဘူး အဖုတ်ဟာ အဖုတ်ပဲပေါ့။

" ဟေ ဟုတ်လားသမီး သေးမထိန်းနိုင်တာများလား"

" မသိပါဘူးဖေဖေရယ် ကြည့်ပေးပါအုံး"

သဲလည်း ဖေဖေ့ရှေ့သွားပြီး အဖုတ်ကိုလှန်ပြလိုက်တယ်။ ဖေဖေ့မျက်နှာ ဝင်းကနဲပဲ။

" ဟေ အေး အေး သ သ သမီး"

ဖေဖေတစ်ယောက် စကားတွေလည်း ထစ်နေပါတယ်။

" ဒါဆို သမီး စားပွဲပေါ် တက်လိုက်"

ထမင်းဟင်းပန်းကန်အားလုံး သိမ်းပြီးသားမို့ စားပွဲပေါ်က ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ သဲလည်း ဖေဖေပြောတဲ့အတိုင်း စားပွဲပေါ်တက်ပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အနောက်ဘက်ကိုပြူထွက်လာတဲ့အဖုတ်ကလေးကို ဖေဖေက လက်နဲ့တို့ကြည့်နေပါတယ်။

ဖေဖေ့လက်ကိုကပ်ပါလာတဲ့အရည်လေးတွေကိုဖေဖေကအနံ့ခံပြီး လျှာနဲ့ပါတို့ကြည့်နေပါတယ်။

" သေးတော့မဟုတ်ဘူးသမီးရဲ့ နေအုံးနော် ဖေဖေထပ်လေ့လာပေးမယ်"

သဲတကယ်ပဲသိချင်မိပါတယ်။ ဘာအရည်တွေလဲဆိုတာ ဖေဖေတကယ်မသိတာလား၊ မသိဟန်ဆောင်နေတာလား။ သဲအထင်တော့ ဖေဖေ့လိုသမီးတစ်ယောက်အဖေ အိမ်ထောင်သည်က ဒါကိုမသိစရာအကြောင်းမရှိ။ ဒါဆိုဖေဖေကသိသိနဲ့ အာ့ ။

သဲလေ ဖေဖေက သိသိနဲ့လုပ်နေတာလို့ တွေးမိလိုက်တာနဲ့ အဖုတ်ကလေးထဲက ဆစ်ကနဲဖြစ်ပြီး အရည်တွေထပ်ထွက်လာတယ်။ ဖေဖေကလေ သဲအဖုတ်ကလေးနားကို နာခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး သဲရဲ့အပျိုပေါက်အဖုတ်နံ့လေးကို ခံယူနေရှာတယ်။

ဖေဖေ့ထွက်သက်နဲ့ဝင်တိုက်မိတဲ့သဲအဖုတ်ကလေးကလည်း အရည်တွေပိုပိုထွက်လာရတယ်။ ဖေဖေကလေ သဲအဖုတ်ကလေးကို လျှာကြီးနဲ့ပါ လျက်နေပြီ။ သဲလေ လက်သီးကိုကျစ်နေအောင်ဆုပ်ထားရတယ်။ မထိန်းနိုင်တော့တဲ့အဆုံးတော့ အော်ငြီးမိတာပေါ့။

" အင်း အား အင်း အင့်"

" ဘာလို့လဲဟင်သမီး နာလို့လား"

" ဟင့်အင်း မနာဘူးဖေဖေ ဒါမယ့် ဖေဖေက သမီးအဖုတ်ကိုယက်နေတော့ တစ်မျိုးကြီးပဲ"

ဖေဖေက သဲကို စားပွဲပေါ်ကနေဆွဲခုပြီး သူ့ဂွကြားပေါ်ဝင်ထိုင်ခိုင်းတယ်။ ဖေဖေနဲ့သဲမျက်နှာချင်းဆိုင် နီးနီးကပ်ကပ်ကြီးပါပဲ။ သဲစကပ်ကလေးကလည်း အပေါ်လှန်တင်နေတာဆိုတော့ ဖေဖေနဲ့ထိကပ်နေတဲ့နေရာက သဲဘာမှဝတ်မထားဘဲ ထိကပ်နေသလိုပါပဲ။ ဖေဖေကလည်း ပုဆိုးတစ်ထည်တည်းပါတယ်။ ဂွနှစ်ခုထိကပ်နေပြီဆိုမှတော့ သဘောက ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ သဲအဖုတ်ကလေး ထိကပ်နေပြီဆိုတဲ့သဘောပဲပေါ့။ ပုဆိုးခံထားတဲ့ကြားက ကူးစပ်လာတဲ့ဖေဖေ့လီးကြီးရဲ့အနွေးဓာတ်က သဲအဖုတ်ကလေးရဲ့ဟိုးအတွင်းထဲထိကို စီးဝင်သွားတာပါပဲ။

" သမီးလေး သမီးလေးအဖုတ်က အရည်တွေထွက်နေတော့ ဘယ်လိုခံစားရလဲ"

" ယားတယ်ဖေဖေ တစ်မျိုးပဲ"

" ဖေ‌ဖေ့အထင် အဲ့တာ သမီးမေမေလိုဖြစ်တာပဲ"

" ဟုတ်လားဖေဖေ ရောဂါလားဟင်"

သဲကတော့ သိသိရဲ့ မသိသလိုလုပ်နေတာပဲ၊ သဲအထင် ဖေဖေလည်း သဲလိုပဲ ဟန်ဆောင်နေတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

" ရောဂါတော့ဟုတ်ဘူးပေါ့သမီးရာ ဒီလိုပဲဖြစ်တတ်တယ် ဖေဖေလုပ်ပေးလိုက်ရင်တော့ သမီးမေမေသက်သာသွားတာပဲ"

" ဟုတ်လားဖေဖေ သမီးကိုရော လုပ်ပေးပါ့လားဟင် သမီးအရမ်းယားလာလို့"

ဖေဖေလည်း ထန်နေပြီဆိုတာ သဲသိတာပေါ့။ သဲအဖုတ်ကလေးနဲ့ထိကပ်နေတဲ့ ဖေဖေ့ရဲ့ မာတောင်တောင်လီးကြီးက သက်သေပဲလေ။

" လုပ်ပေးမှာပေါ့သမီးရဲ့ ဒီနားမှာတော့မရဘူး အိပ်ခန်းထဲသွားမယ် လာ"

ဖေဖေက သဲကိုပင့်ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုခေါ်သွားတာပေါ့။ အခန်းထဲရောက်တော့ သဲကိုယ်လုံးလေးကို မွေ့ယာပေါ်ပစ်ချလိုက်တယ်။ သဲလည်း ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားပြီး ပေါင်ကတော့ ကားလျက်သားလေး။ ဖေဖေကသဲမျက်နှာနားကပ်လာပြီး သဲနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ပြောတယ်

" သမီးလေး သမီးလေးသက်သာအောင် ဖေဖေလုပ်ပေးမယ်နော်"

ဖေဖေက ပြောပြီးပြီးချင်းပဲ သဲအောက်ကိုလျောဆင်းသွားတယ်။ အခုလေးတင်ပဲ သဲနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီးသွားတဲ့ဖေဖေက အခုတော့ သဲရဲ့အဖုတ်ကလေးကို နမ်းနေပြန်ပါပြီ။ တင်းကြပ်စိပိတ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာနဲ့ဖြေးဖြေးချင်းလျက်ရင်း သဲအဖုတ်ကလေးကို လျှာနဲ့ကုတ်ပေးနေပါတယ်။ သဲလေ ရင်ထဲမှာလေ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။ ဖေဖေက သဲအဖုတ်ကလေးကို ဖြဲနေတယ်။ စိကြပ်နေတဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက ဟလာတော့ ဖေဖေက လျှာနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲထိထိုးပြန်တယ်။

" အား ဟင့် အား အား"

သဲငြီးမိတာပေါ့။ ဖေဖေကအယားဖြေပေးနေတာလား ပိုပြီးယားလာအောင်လုပ်နေတာလားဆိုတာ သဲမသိတော့ဘူး။ သဲကောင်းတာပဲသိတယ်။ အား သဲရင်တွေအရမ်းတုန်နေတယ်။ ဖေဖေ့လျှာကို သဲအဖုတ်ကလေးထဲကနေ ခွာမသွားစေချင်ဘူး။ 

ဖေဖေကလျှာနဲ့ထိုးနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး လက်ခလည်နဲ့ထိုးပါတယ်။ အစကတော့မဝင်ပေမယ့် ဖေဖေက စိတ်ရှည်လက်ရှည်အဖုတ်ကလေးကိုဖြဲပြီး လျှာလေးနဲ့လျက်ပြီး ချော့သွင်းလိုက်တော့ ဖေဖေ့လက်ခလည်လေးက သဲအဖုတ်ထဲဝင်သွားတာပေါ့။ 

" အာ့"

ဖေဖေ့လက်ခလည်တောင် ဒီလောက်တင်းကြပ်သွားတာ ဖေဖေ့လီးကြီးသာဆို ဘယ်လောက်တောင် တင်းကြပ်နေမလဲနော်။ ဖေဖေ့ရဲ့လက်ခလည်ကြီးက သဲအဖုတ်လေးထဲကို ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်လုပ်နေတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါအဖုတ်ကလေးထဲကို ဝေ့ပတ်ပြီး မွှေနေသေးတာ။ ခနနေတော့ ဖေဖေ့လက်ခလည်ကြီးကို သဲအဖုတ်ကလေးက အသားကျလာတယ်ထင်တယ် သိပ်မကြပ်တော့ဘူး။ ချောင်ချောင်လေးနေဖို့အချိန်တောင်မရလိုက်ဘူး ဖေဖေက လက်သန်းကြွယ်ကိုပါထပ်ထည့်တယ်။

" အာ့"

သဲ အာ့ ဆိုအော်မိတာပေါ့။ အွန်းလေ မအော်မိစရာလဲ အခုဆို သဲအဖုတ်လေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းတောင် ဝင်နေတာလေ။

" သမီးလေး နည်းနည်းနာရင်အောင့်ခံနော် သမီးလေးအယားပြေအောင်လုပ်ပေးနေတာ"

" ဖေဖေရယ် ဖေဖေလုပ်မှ ပိုယားလာသလိုပါပဲ"

ဖေဖေက ဟားဆို တစ်ချက်ရယ်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ

" ပိုယားလာလေ ပျောက်ခါနီးလေပဲသမီးရဲ့"

သဲဖေဖေကိုဘာမှပြန်မပြောမိတော့။ ဖေဖေလုပ်ပေးသလိုသာ ငြိမ်ခံနေအုံးမယ်လို့ တွေးထားလိုက်ပါတယ်။ ခနအကြာ လက်နှစ်ချောင်းလုံးလည်းချောင်လာရော ဖေ‌ဖေ့ကိုယ်လုံးကြီးက သဲအပေါ်ကို အုပ်မိုးလာပါတယ်။ အဲ့အချိန်မှာ ဖေဖေ့ပုဆိုးလည်း ကျွတ်နေပါပြီ။ 

သဲဖေဖေ့လီးကြီးကို မြင်နေရတယ်။ တောင်နေလိုက်တာ အကြောတွေနဲ့။ ညကသဲကိုင်ခဲ့ရသလို သေးပျော့ပျော့လေးမဟုတ်။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး တောင့်တင်းနေရောပဲ။ သဲဖေ့လီးကြီးကို တမေ့တမောကြည့်နေမိတုန်းမှာပဲ ဖေက သဲရဲ့ပေါင်တစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ဘေးကိုဆွဲကားလိုက်တယ်။ ပေါင်ကားသွားတာနဲ့အတူ အဖုတ်ကလေးလည်း ပိုကားသွားတာပေါ့။ ပိုမြင်သာအောင်ပြောရရင် အဖုတ်အပေါက်ကလေး ပိုအာသွားတာပါ။ ဖေ့လီးကြီးထိုးထည့်ဖို့ လွယ်သွားတာပေါ့။

````````````````````````````````````````

ဖေဖေက သဲမျက်နှာနားကပ်လာပြီး သဲကိုထပ်နမ်းတယ်။ သဲဖေဖေ့အနမ်းတွေအောက်စီးမျောနေဆဲမှာပဲ ဖေဖေ့လီးထိပ်ကြီးက သဲအဖုတ်ကလေးကို ပွတ်ထိုးနေတယ်။ ဖေဖေကသဲလက်တွေကို ဖေဖေ့ကျောကိုသိုင်းဖက်ထားစေတယ်။ 

" သမီးလေး နာရင် ဖေဖေ့ကျောသာဆွဲကုတ်ပစ် ကြားလား"

ဖေဖေကအဲ့လိုလည်းပြောပြီးရော သဲနှုတ်ခမ်းကိုပြန်နမ်းပါတယ်။ နမ်းရင်းပဲ ဖေဖေ့လီးကြီးက သဲအဖုတ်ကလေးထဲ တိုးဝင်လာတာပေါ့။ အာ့ သဲအဖုတ်ကလေးအောင့်သွားတယ်။ သဲအော်ချင်တယ် ဒါပေမယ့် ဖေကသဲကိုအော်မရအောင် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ပိတ်စို့ထားတယ်။

ဖေ့လီးကြီးက သဲအဖုတ်ကလေးထဲ တဖြေးဖြေးချင်း တိုးဝင်လာပါတယ်။ သဲလေ နာလွန်းလို့ ဖေဖေ့နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားမိတယ်။ ဖေဖေ့ကျောတွေကိုလည်း ဆွဲကုတ်ထားမိတယ်။ ဖေဖေ့လီးကြီး သဲအဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာရင်း တစ်နေရာအရောက်မှာ ရပ်သွားတယ်။ သဲလည်း နည်းနည်းတော့အောင့်နေတယ်။ သဲထင်လိုက်တာ သဲအဖုတ်လေးဂိတ်ဆုံးသွားပြီပေါ့။ ဖေဖေကလည်း လီးကြီးကိုပြန်ထုတ်တယ်။ ပြီးရင်ပြန်သွင်းတယ်။ သဲစိတ်ထဲ မှန်းဆနေမိတယ်။ ဖေ့ဖေ့လီးကြီး တစ်ဝက်လောက်ပဲ သဲအဖုတ်ထဲဝင်သေးမှန်း သဲခံစားမိနေတယ်။ သဲကအသက်ငယ်လို့ သဲအဖုတ်ခေါင်းလေးက သေးနေတာနေမယ်လို့ သဲထင်လိုက်မိပါတယ်။ ဖေဖေက လတ်‌တလောဝင်ထွက်နေတဲ့လမ်းကြောင်းလေးကိုပဲဘဲ အဝင်အထွက်ချောအောင် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လိုးနေပါတယ်။ ဖေဖေနှုတ်ခမ်းတွေက သဲနှုတ်ခမ်းတွေဆီကနေ ခနခွာပြီး

" သမီးလေး အယားပြေရဲ့လား"

" မပြေသေးဘူးဖေဖေ ဟိုးထိပ်ခေါင်းထဲက ယားနေတယ်"

ဟုတ်ပါတယ်။ သဲအမှန်ပဲပြောလိုက်တာပါ။ ဖေဖေ့လီးကြီးဝင်နေသလောက်ကတော့ သက်သာပေမယ့် ဟိုးအထဲထဲက ယားနေပါသေးတယ်။

" ဒါဆိုသမီး နည်းနည်းတော့နာမယ်နော် ခံနိုင်ရဲ့လား"

" ဟုတ်ဖေဖေ အယားပြေအောင်လုပ်ပေးပါနော်"

ဖေဖေက သဲကို ပြန်နမ်းပါတယ်။ ပြီးလည်းပြီးရော ဖေ့လီးကြီးက သဲအဖုတ်လေးထဲ ဇွက်ဆို တစ်ချက်တည်းနဲ့ ဆောင့်ဝင်လာပါတယ်။ ဖေဖေ့ဆီးခုံနဲ့ သဲဆီးခုံထိကပ်မိခြင်းနဲ့အတူ ဖေဖေ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး သဲအဖုတ်ထဲဝင်သွားပြီဆိုတာ သဲသိလိုက်ရပါတယ်။ အာ့ သဲ သဲ နာတယ် သဲ နာလိုက်တာ အာ့ သဲမခံနိုင်ဘူး အာ့ ဟင့် သဲအော်ချင်ပေမယ့် ဖေဖေ့နှုတ်ခမ်းတွေက ပိတ်ထားတယ်။ သဲဖေဖေ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပဲ ကိုက်ထားမိတယ်။ ဖေဖေ့ကျောပြင်ကိုပဲ ကုတ်ခြစ်မိတယ်။ ဖေဖေက မလှုတ်ဘဲငြိမ်နေတယ်။ ခနနေ သဲရဲ့ ဖေဖေ့ကျောကိုကုတ်ထားတဲ့လက်သည်းတွေ အင်အားလျော့သွားခါမှ ဖေဖေဟာ ဖြေး‌ဖြေးချင်း လီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ပါတယ် ပလွတ်

ပြန်ထည့်တယ် ၊ ဖက်

ဆွဲထုတ်တယ်၊ ဖလွတ်

ပြန်ထည့်တယ် ၊ ဖက်

ထပ်ခါထပ်ခါမရေတွက်နိုင်အောင်လုပ်ပြီးချိန်မှာတော့ သဲသိပ်မနာတော့ပါဘူး။ ခံစားနေရတဲ့ယားယံနေမှုတွေလည်း သက်သာလာစပြုပါတယ်။ ဖေဖေကသဲနှုတ်ခမ်းတွေကို အလွတ်ပေးပြီး သဲဂုတ်သားလေးတွေကို သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင်တစ်ကောင်လို စုပ်ယူနေပါတယ်။

" အာ့ ဟင့် အာ့ အာ့ အင့် အင့် အင့်"

သဲအပေါ်အုပ်မိုးကာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း သဲရဲ့အပျိုစင်အဖုတ်ကလေးကို လိုးခွဲနေတဲ့ဖေဖေ့ကို သဲအချစ်ပိုမိပါတယ်။

ညတိုင်း မေ့မေ့အဖုတ်ထဲကိုဝင်နေတဲ့လီးကြီးက အခုတော့ သဲအဖုတ်ထဲဝင်နေပြီ။

ညတိုင်း ဖေဖေ မေမေ့ကိုလိုးလို့ တကျွီကျွီမြည်ပြီး ရမ်းခါနေတဲ့ကုတင်ကြီးက အခုတော့ သဲကိုလိုးလို့ ရမ်းခါနေရပြီ။

ညတိုင်း ကြားနေခဲ့ရတဲ့ တဖက်ဖက်အသံက အခုတော့ သဲပေါင်ခြံတွေကိုအမှီပြုပြီး ထွက်ပေါ်လာရပြီ။ ညတိုင်း ဖေဖေ‌ဟာ မေမေနဲ့အတူကြိုးစားနေခဲ့ရာက အခုတော့ သူ့သမီးဖြစ်တဲ့သဲကြောင့် ကြိုးစားနေရပြီ။

သာမန်လှေထိုးကြီးနည်းလမ်းတစ်ခုတည်းကိုသာသုံးပြီး လိုးပေးနေတဲ့ဖေဖေဟာ အဖုတ်ကြမ်းကျေလှပါတယ်။ ပုံစံမပြောင်းဘဲနဲ့တောင် အရသာကိုငြီးငွေ့မသွားအောင် လုပ်နိုင်စွမ်းလှပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရယ်။

" အာ့ အင့် အင်ပ ဖေဖေရယ် အာ့ ဟာ့"

" အယားပြေလားသမီးလေ ဟင် ဖေဖေလိုးပေးတာ အယားပြေရဲ့လား"

" ကောင်းတယ်ဖေဖေ အယားပြေတယ် အာ့ အင့် အင့်"

" ချစ်လိုက်တာသမီးလေးရယ်"

ဖေဖေ့ရင်ဘတ်ပေါ်က ချွေးသီးတွေက သဲရဲ့နို့အုံလေးတွေပေါ် ကျနေတာပေါ့။ ဖေဖေ့ရဲ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေက သဲကိုလိုးနေရလို့ ဖြစ်ပေါ်နေရတာပေါ့။ ဖေဖေရယ်။ သဲဖေဖေ့ကိုချစ်တယ်။

သဲလေ ဖေဖေလိုးတာကိုခံနေရတာ ဘယ်နမိနစ်ရှိပြီလဲကိုမသိဘူး။ သဲသိတဲ့အချိန်မှာတော့ သဲအဖုတ်လေးက တအားယားပြီး အရည်တွေတအားထွက်နေတယ်။ ဖေဖေ့လီးကြီးတစ်ခါဝင်တိုင်း တဗွက်ဗွက်မြည်နေလောက်အောင် အရည်တွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေတယ်။ ဖေဖေ့ရဲ့တစ်ချက်စီတိုင်းက ပိုပိုကောင်းလာတယ်။ အာ့ အာ့ အာ့ သဲ သဲ ပြီးပြီ အာ့ သဲအရည်တွေအများကြီးထွက်သွားပြီ။ အား။ သဲကိုယ်လုံးလေးလည်း တုန်ယင်သွားတာပေါ့။

" သမီးလေး ပြီးပြီလား"

သဲဖေဖေ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ဖေဖေက သဲအဖုတ်လေးထဲကို လီးကြီးနဲ့ ပိုကြမ်းကြမ်းလိုးပါတော့တယ်။

" အာ့ အင့် အာ့ ဖေဖေ အာ့ ကြမ်းတယ် အာ့"

သဲလေ မနည်းအောင့်ခံရတယ်။ သဲအဖုတ်လေးတစ်ခုလုံး ပူရှိန်းနေတာပါပဲ။ သိပ်မကြာလိုက် ဖေဖေသူ့လီးကြီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်ပြီး သဲနို့လေး‌တွေဆီ ဖေဖေ့လီးကြီးက ကပ်လာတယ်။ နို့အုံလေးနှစ်လုံးကြားကို လီးကြီးညှပ်ပြီး ထိုးထိုးလိုးတာ ဖေဖေ့လီးကြီးထဲကနေ ဖြူပြစ်ပြစ်အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တယ်။ သဲနို့အုံလေးတွေလည်း ဖေဖေ့အရည်တွေနဲ့ ရွှဲဆိုကုန်ရောပေါ့။

ဖေဖေကသဲဘေးကို မောမောနဲ့ဝင်လှဲပြီး အမောဖြေနေပါတယ်။ သဲကဖေဖေ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်တော့ သဲကို ပြန်ဖက်ပေးထားပါတယ်။ ဖေဖေကသဲနှာဖူးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး သဲကိုခေါ်တယ်

" ဖေဖေ့မယားငယ်လေး" တဲ့

အဲ့နေ့ညကစပြီး သဲနဲ့ ဖေဖေ လင်မယားလိုဆက်ဆံနေခဲ့ကြပါတယ်။ ပုံမှန်အချိန်ဆိုရင်တော့ သားအဖပေါ့လေ။ လိုးချိန်ဆိုရင်တော့ လင်မယားပေါ့။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်နေတော့ မေမေပြန်လာပါပြီ။ ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ မေမေပြန်လာချိန် ဖေဖေဟာအငမ်းမရလိုးဖြစ်မှာပါ။ ဒါပေမယ့်အခုတော့ ဖေဖေ မေ့မေ့ကို မလိုးပါ။

မေမေပြန်ရောက်တဲ့ည...

" ဖေဖေ မေမေရှိတယ်လေ"

" သမီးမေမေအိပ်ပါပြီကွာ ကပ်တိုးလေးလိုးရင်မသိသာပါဘူး စောင်လည်းခြုံထားတာကို"

ဖေဖေက သဲကို အနောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး သဲနို့လေးတွေကို နယ်နေတာပါ။ မေမေကတော့ ဟိုးဘက်ဘေးစွန်မှာ အိပ်မောကျနေတာပေါ့။

ဖေဖေက သဲစကပ်ကလေးကိုဆွဲလှန်ပြီး အဖုတ်ကလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

" နော်သမီး ဖေဖေလိုးတတ်ပါတယ်ကွာ သမီးမေမေမသိစေရဘူး သမီးအဖုတ်လေးလည်း စိုနေပြီပဲကို"

" လူဆိုးကြီး‌ဖေဖေ သဘောသဘော"

သဲလည်း ဖေဖေ့ကို သဘောလို့သာ ပြောလိုက်တာပေါ့။ သဲလည်းပြောလိုက်ရော ဖေဖေက ဘေးစောင့်အနေအထားနဲ့ပဲ သဲအဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးထည့်ပြီး လိုးပါတယ်။

" အင်း အား အင့်"

" ဇွက် ဇွက် ဇွက်"

ဖေဖေ့လီးကြီးက သဲအဖုတ်လေးထဲက တစ်ချက်ချင်း ဖြေးဖြေးချင်း ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာပေါ့။ သဲလည်းကောင်းနေသလို ဖေဖေလည်း ကောင်းနေမှာပါပဲ။ ဘေးမှာမေမေအိပ်နေတာကိုပဲ မေမေမသိအောင်ခိုးလိုးနေတဲ့သဲတို့သားအဖကို မေမေသိရင် ခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်။ သဲလေ ကြောက်လည်းကြောက်တယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ်။ အား အား။ ဖေဖေ့ဆောင့်ချက် နည်းနည်းပြင်းလာတော့ ကုတင်လှုပ်လာတယ်။ ဖေဖေက ဘေးစောင်းအနေအထားကို အားမရတော့ဘူးထင်တယ် သဲကို ဖေဖေ့အပေါ်တက်ခိုင်းတယ်။

သဲကဖေဖေ့ဗိုက်ပေါ်မှာ မှောက်ခုံလေး အိပ်နေတဲ့ပုံပေါ့။ စောင်လည်းခြုံထားတော့ မသိရင် သမီးက အဖေပေါ်တက်အိပ်နေတယ်လို့ ရိုးရိုးသာထင်ကြမှာပဲ။ အမှန်တကယ် အဖေလီးကြီးက သမီးအဖုတ်ထဲဝင်နေတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ကိုတော့ သတိထားမိမှာမဟုတ်။ ဖေဖေက အောက်ကနေ ပင့်စောင့်လိုးပါတယ်။ သဲကလည်း ဖေဖေ့နို့သီးလေးတွေကို စို့ပေးတယ်။ ဖေဖေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းတယ်။ သဲတို့သားအဖ အပေးအယူတည့်နေတုန်းမှာပဲ 

" ကုတင်ကြီးက လှုပ်နေတာ ငလျင်လား"

မေမေအိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ နိုးလာပါတယ်။ ဖေဖေက ပင့်စောင့်နေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ သဲကလည်း ဖေဖေ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။ 

" ဟယ် ဒီသားအဖ ထပ်လျက်တောင်အိပ်နေလိုက်ကြသေး တကယ်တော်"

မေမေက သဲတို့အိပ်နေပုံကိုမြင်တော့ တဟားဟားရယ်ရင်းပြောတယ်။ သဲလည်း အိုက်တင်လုပ်ရတာပေါ့။

" ဟင် မေမေ ဘာတွေရီနေတာလဲ"

မသိရင် အိပ်မောကျနေရာက အမေ့ရီသံကြောင့်နိုးလာရသလိုပေါ့။

" ညည်းတို့သားအဖအိပ်နေပုံကြိုက်လို့ပါအေ"

" မေမေကတော့လေ ညကြီးကို အော်ကြီးဟစ်ကျယ် ပြန်အိပ်တော့ သမီးလည်း သေးပေါက်ပြီး ပြန်အိပ်မယ်"

သဲလည်း ဖေဖေ့ပေါ်ကနေထပြီးအောက်ဆင်းလိုက်တယ်။ သဲအဖုတ်ထဲကနေ ဖေဖေ့လီးကြီး ပလွတ်ဆိုကျွတ်သွားတော့ နေရတာ ဟာတာတာကြီးပါပဲ။ ညပိုင်းခိုးလိုးတာဆိုတော့ သဲကအဝတ်တွေမချွတ်ဘူးလေ ဆိုတော့ မေမေ့ရှေ့မှာပဲ လီးကိုအသာချွတ်ပြီးထလို့ရတာ မဆန်းပါဘူး။ 

သဲလည်း အောက်ထပ်ဆင်းပြီး ဆိုင်ခန်းဘက်ကိုသွားလိုက်တယ်။ ပစ္စည်းတွေတင်ထားတဲ့စင်တွေကြား ဖေဖေ့ကိုစောင့်နေတာပေါ့။ သိပ်မကြာလိုက် ဖေဖေတစ်ယောက် ရောက်လာပါတယ်။

" မေမေအိပ်ပီလား"

" ပြန်အိပ်သွားပြီသမီးရေ လာ"

ဖေဖေက သဲကို ပစ္စည်းတင်ထားတဲ့စင်ကိုအားပြုကိုင်ခိုင်းပြီး ခါးကော့ခိုင်းထားတယ်။ ဖေဖေသဲကို မတ်တပ်ဆော်တော့မယ်ထင်တယ်။ သဲလည်း ခံချင်နေတာပဲဆိုတော့ စင်ကိုကိုင်ပြီး ခါးကိုကော့ဖင်ကိုပစ်ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ 

ဖေဖေကသဲပေါင်တစ်ဖက်ကိုကိုင်မြှောက်ပြီး ပြဲသွားတဲ့အဖုတ်ကလေးထဲကို လီးကြီးထိုးထည့်ပါတော့တယ်။ ဖေဖေတစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း သဲအပေါ်မြှောက်မြှောက်သွားသလိုခံစားရတယ်။

" ဖောက် ဖောက် ဖောက်"

" အာ့ အင့် အာ့ အင့်"

ဖေဖေက အားရပါးရကိုပဲ သဲကို မတ်တပ်ဆော်နေပါတယ်။ သဲအဖုတ်လေးလည်း ဖေဖေ့လီးကြီးကြောင့် တော်တော်ပူထူနေပါပြီ။ စောက်ရည်တွေ လီးရည်တွေ ရောထွေးနေတဲ့အဖုတ်ကလေးက တ‌ဗွက်ဗွက်အသံတွေကို မြည်လို့ပါပဲ။

ဖေဖေလက်တစ်ဖက်က သဲနို့လေးကို နယ်နေပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က သဲရဲ့ခါးကိုဖက်ပြီး လက်ခလည်က အဖုတ်အထက်နားက အစိလေးကိုပွတ်ချေနေပါတယ်။ သဲလေ အသားတွေကို တုန်လို့ပါပဲ။ ရင်တွေလည်းတုန်တယ်။ ဖေဖေနဲ့သဲနှစ်ယောက်တည်းသာရှိမယ်ဆို သဲစိတ်ရှိတိုင်းအော်ငြီးပစ်မိမှာပါပဲ။ 

ဖေဖေကသဲဂုတ်ကလေးတွေကိုလည်း ဖွဖွလေးကိုက်တယ်။ သဲအဖုတ်ထဲကိုလည်း လီးကြီးအဆက်မပြတ်ထိုးသွင်းတယ်။ ဖေဖေအရှိန်တက်လာပုံရတယ်။ အသွင်းအထုတ်လည်းမြန်လာတယ်။ နို့ကိုနယ်နေတဲ့လက်ကြီးကလည်း အားပိုပြင်းလာတယ်။ ဂုတ်ကိုကိုက်နေတဲ့ကိုက်အားလည်း ပိုကောင်းလာပါတယ်။ အစိလေးကိုချေနေတာလည်း ပိုကြမ်းလာတယ်။ သိပ်မကြာလိုက်တော့။ 

" အား ဟား ဟား အား ကောင်းလိုက်တာသမီးရာ"

" အင့်အင့် ကောင်းတယ်ဖေဖေ"

သဲနဲ့ဖေဖေ ပြိုင်တူပဲ ပြီးသွားကြတယ်။ ဖေဖေ့လီးရည်တွေက သဲအဖုတ်ထဲထိဝင်သွားတယ်။ ဖေဖေအထဲမှာပဲပြီးလိုက်တာဖြစ်မယ်။ ဖေဖေကလီးကြီးကို အဖုတ်ထဲကနေဆွဲထုတ်လိုက်ရော အဖုတ်ထဲကနေ ဖေဖေ့လီးရည်တွေရော သဲစောက်ရည်တွေရော စီးကျလာတာ သဲ‌ပေါင်တစ်လျှောက်ပါပဲ။

" သမီး ဖေဖေ အထဲမှာ ပြီးလိုက်မိတယ်"

" ရပါတယ်ဖေဖေရယ်"

နောက်ဆက်တွဲ ဘာတွေဖြစ်လာမလဲတော့ မသိသေး။ လတ်တလောတော့ သဲဖေဖေနဲ့ အခုလိုနေ့တိုင်းပျော်ချင်တယ်။ သဲဒါပဲသိတယ်။ ဖေဖေလည်း ဒါပဲ သိလိမ့်မယ်။

ပစ္စည်းတွေကြားထဲထိုင်နေရင်း သဲဖေဖေ့ကိုမေးမိပါတယ်။

" ဖေဖေ သဲကိုချစ်လား"

" ချစ်တာပေါ့ကွာ့ ဖေ့သမီးလေး ဖေ့မယားငယ်လေး"


ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````````````````````````````````

လူမှာမသေမချင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - နန်းနန်းဆန်း

လူတွေများခက်လိုက်တာနော်။ ကြည့်ပါဦး ၊ ခုလို မိုးတွင်းကာလမှာ တိလေးတွေ သဘာဝအလျောက် မိတ်လိုက်ကြတာ လိုးကြတာကို ခဲနဲ့ပေါက်သူကပေါက်ကြ။ ရေနဲ့ပက်သူက ပက်ကြနဲ့။ သူတို့ဘာသာဘာ၀ အလွန်ဆုံး မိတ်လိုက်ကြတာ တနှစ်လုံးမှ (၂) လပေါ့။ 

ဝဋ်လိုက်ကြမှာ မကြောက်ဖူးလားမသိဘူး။ ဝဋ်လိုက်လို လိုက်နေကြမှန်းလဲ မသိကြပါဘူးလေ။ ကနေ့ခေတ် လင်နဲ့မယား တနေရာဆီ၊ လင်မယားသာဆိုတယ် ငတ်နေကြတာ ဒုနဲ့ဒေးနော်။ ဝဋ်က ဟိုဘဝမကူးပါဘူး ၊ ဒီဘဝမှာပဲ လက်တွေ့၊ မြင်ကြပါစေနော်။

လူတွေကြတော့ စာဆိုလေးတောင် ရှိသေးတယ်။ ဘာတဲ့...

“ ကြောင်မှာပြာသို၊ခွေးမှာတော်သလင်း၊လူမှာမသေမချင်း တဲ့”

တိရိစ္ဆာန်တွေကမှ သဘာဝအတိုင်းပဲ ဆက်ဆံကြတာ၊ လူတွေဆို အပေါက်စုံ လိုးချင်ကြတာ မပြောပါနဲ့၊ ဖင်အလိုးမခံလို့ လင်မယားကွဲရတာနဲ့၊ ပုလွေမပေးလို့ လင်မယား ကွဲရတာနဲ့၊ အွန်လိုင်းမှာ အကြောင်းအရာပေါင်းစုံ ပေါ်တင်ပဲ မျက်နှာကြီးတွေပြပြီး ပြောဆိုဆွေးနွေးနေလိုက်ကြတာများ မြင်မဆုံး၊ကြားလို့မဆုံး။ယောင်္ကျားတွေကလဲ သူတို့လိုချင်တာမရတော့ ရတဲ့သူဆီ သွားကြတာပေါ့။

ဆက်ဆံတဲ့ကာလဆိုလဲ သူလနဲ့သူပဲ၊ (ခစ် ခုတော်လဲသူတို့လမမှန်ကြတော့ပါဘူး) လူမှတော့ ကြည့်ပါဦး။ နေ့မရှောင်၊ညမရှောင်၊နေရာမရှောင်၊ဒီကြားထဲ ဆေးဝါးတွေတောင် သုံးပြီး လိုးကြတာတောင်ပါလိုက်သေးတယ်။

````````````````````

ထားပါတော့၊ ကျွန်မပြောချင်တာလေးက အင်းစက်အတွေ့အကြုံလေးပေါ့။ ယောင်္ကျားမှန်ရင် အကုန်နီးပါး လိုးရရင် အကုန်လိုးချင်ကြတာပဲလေ။

ကျွန်မတို့နယ်မှာက မိသားစုလိုက် တဝိုင်းထဲမှာ  အိမ်တွေ စုဆောက်နေကြတာ၊ ခြံစည်းရိုးတွေ ဘာတွေ ထားမနေကြပါဘူး၊ အိမ် (၅) လုံးတစု၊ (၆) လုံးတစုစုနေကြတာပါ။ သားသမီးတွေ အိမ်ထောင်ကျရင်လည်း အိမ်တလုံးတိုးလာတာပေါ့။ ခုဆို ကျွန်မရဲ့ အိမ်ဝိုင်းထဲ (၆) အိမ်တောင်ရှိနေပြီ။ ဦးလေး မိသားစုရဲ့ သားနဲ့သမီးက အိမ်ထောင်ကျလို့ အိမ် (၃) လုံး၊ အိမ်တွေဆိုပေမယ့် တဲသာသာအိမ်လေးတွေပါ။  

မနှစ်က ကျွန်မမောင်က အိမ်ထောင်ကျတော့ အိမ်တလုံးထပ်တိုးတယ်။ ခလေးတော့ မရကြသေးပါဘူး။ တားထားတာထင်တယ်။ ကျွန်မကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ (၃) နှစ်လောက်က အိမ်ထာင်ကျတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ (၁) နှစ်ယောက်ပဲ ပေါင်းရသေးတယ်။ ယောင်္ကျားက အရင်းနှီးလေးရအောင် မလေး အလုပ်သွားလုပ်လိုက်တာ ပေါ်မလာတော့ပါဘူး။ ဟိုမှာ အိမ်ထောင်ပဲ ထပ်ကျနေသလိုလို သိရတယ်။ ကျွန်မလဲ မလွမ်းနေတော့ပါဘူး။ သူနဲ့အတူပေါင်းသင်းနေထိုင်ခဲ့တဲ့ အိမ်လေးတောင် သိပ်မပြုပြင်တော့ ယိမ်းယိုင်လာပြီ။ 

လီးအရသာ ကောင်းကောင်းသိဖူးတော့ လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့တာတွေ သတိရတာပေါ့။ ကြည့်လေ အခုမှ အသက်က (၂၃) ရှိသေးတာ။ အမေက ပန်းတွေကို ဖောက်သည်ချရောင်းပေးတယ်။ အဖေက သူဌေးတယောက်ရဲ့ ပန်းခြံမှာ ဦးစီးဦးကိုင်၊ ပိုင်ရှင်လူယုံပေါ့။ အဖေက (၄၅) ၊ အမေက (၄၆)၊ မနဲ့မောင် ညားခဲ့ကြတဲ့ ဇာတ်လမ်းပေါ့။

တရက်တော့ အမေက 

“ သမီး တယောက်ထဲ အိမ်မှာ မနေနဲ့တော့ အမေတို့အိမ်ပဲ လာနေပေါ့”

“ အို အမေကလဲ တဝိုင်းထဲပဲဟာ...ဘာထူးလို့လဲ...”

“ ဘယ်တူမလဲ ဟဲ..မသင့်တော်ဘူးလေ ညရေး ညတာ..အချိန်ဆို တစ်ယောက်ထဲ..”

“ အမေတို့မလွတ်မလပ် ဖြစ်နေမှာ စိုးလို့ပါ...ခစ်ခစ်..”

“ ဟဲ့ ဘာရယ်တာလဲ...ညည်းက...”

“ ဟွန်း..အဖေက ခုထိ ကဲတုန်း...မဟုတ်လား...သမီးက ငယ်ငယ်ကထဲက သိနေတာနော်...သမီးက အအိပ်ဆတ်တော့ မမြင်ချင်မှ အဆုံး..”

အမေ မျက်နှာ တချက်နီသွားတယ်။ အမေက အသားဖြူဖြူ ပုပျပ်ပျပ် ၊ခါးတော့ နည်းနည်းတုတ်နေပြီ၊ အရမ်းကြီးတော့ ပုံမပျက်သေးပါဘူး။ အဖေက အမေ့ထက် ခေါင်းတလုံး အရပ် ပိုမြင့်တယ်၊ ပိန်ပိန်ပါးပါး။

“ အောင်မလေး..ညည်းလဲ လင်ရဖူးတာပဲ...အိမ်မှာပဲ လာနေ...အခန်းထဲနေပေါ့...ညည်းအဖေက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာပဲ အိပ်တော့တာ..ငါလဲ အခန်းနဲ့မအိပ်တော့တာ ကြာပြီ..”

အမေတို့အိမ်က (၃) ပင်၊ (၂) ခန်းဆိုတော့၊ အိပ်ခန်းက တခန်းပဲ ရှိတာလေ။ ကျွန်တို့ ငယ်ငယ်က ကြမ်းတပြေးထဲ အိပ်ကြရတာ၊ အခန်းထဲ မအိပ်ကြဘူး။ အခန်းက အမေအဝတ်လဲတဲ့ အခါလောက်ပဲ ဝင်လဲတာ၊ ကျွန်မ အပျိုဖြစ်မှ အခန်းထဲ ကျွန်မပဲ အိပ်ရတာ၊ မောင်လေးက ပန်းခြံထဲက တဲထဲ သွားအိပ်တာများတယ်။

ဝါးအိမ်ဆိုတော့ ညဘက် အဖေနဲ့အမေလိုးကြပြီဆို ကြမ်းခင်းတွေက တကျီ ကျွီ..တကျွိ နဲ့..။

“ အဖေက ကြိုက်ပါ့မလား အမေရဲ့..ဟွန်း..တော်ကြာ သူငတ်နေမှာပေါ့...”

“ အို ..အေ ..ညည်းအဖေက ညတိုင်းပဲ ..ငယ်မူများ ပြန်နေသလားမသိဘူး...ညည်းလာနေတော့ နဲနဲဆင်ခြင်သွားမလားမသိဘူး...ဖုန်းထဲက ဇာတ်ကားတွေ ကြည့်ကြည့်ပြီး...”

“ ခစ် ခစ် ...အမေ ဆက်လေ...”

“ တယ်..ငါပါးစပ်မရဲဘူး...”

ကျွန်မလဲ အမေ့နားနားကပ်ပြီး 

“ အပေါက်စုံ အလိုးခံရတယ် မဟုတ်လား...ဖင်ရော..အဖုတ်ရော..ပါးစပ်ရော..”

“ တယ်...ကောင်မလေး ”

ဆိုပြီး ကျွန်မ လက်မောင်းကို ဆိတ်ပါလေရော။ အမေက ကျွန်မတင်ပါးကို လာပွတ်ရင်း..

“ ညည်းရော နင့်လင်က...”

“ ပြောဘူး...”

အမေနဲ့ပြောနေရင်း ကျွန်မလဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်လာတာ သတိပြုမိတော့တယ်။

“ ကဲ အိမ်မှာပဲ လာနေ...ချေ ကြားလား”

“ ဟုတ်...အမေတို့ သိပ်မကဲရဘူးနော်..ခစ်ခစ်...”

“ ငါ က နေနိုင်တယ်...ညည်းအဖေသာ...”

.........................................

ဒီလိုနဲ့ အမေတို့အိမ် ရောက်လာရော၊ တရက်၊ နှစ်ရက် တော့ အဖေအိန္ဒြေရနေသေးတယ်။ ထမင်းတွေ မိသားစု လက်ဆုံစားကြ၊ ပျော်ပျော်ပါးပါး ပန်းခြံမှာလဲ ကူလုပ်ကြပေါ့..။

(၃) မြောက်ကျတော့ အိမ်က တကျွီ ကျွီ အသံတွေ မြည်လာရော၊ ကျွန်မလဲ ဖေ့ဘုတ် ပွတ်နေရာကနေ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ည (၁၂) နာရီ။ ကြားရတဲ့ တီးတိုး အသံတွေက

“ ရှီး...အို ..ကျွတ်...ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ငကျော်...သမီးရှိတယ် ..သတိထားဦး...အို... အတင်းပဲ...ဖြေးဖြေး..”

ဒါက အမေ့အသံ။

“ အာ့...ခဏလေး...ခင်မြ..ထိပ်လေးပဲ...ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ...ဝင်နေပြီ...ရှီး...ကြပ်နေတာပဲ..”

ဒါက အဖေ့အသံ။ 

စကားသံသာ တီးတိုးကြားနေရပေမယ့်  ဆောင့်သံ၊ လိုးသံ၊ အသားချင်း ရိုက်သံတွေက မကြားရ၊ အိမ်က သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲတော့ လှုပ်နေတယ်။ ကျွန်မလဲ စိတ်ကူးထဲ ပုံဖော်ရင်း အဖေတော့ အမေ့ကို ဖင်လိုးနေတာလားမသိ။ သဘာဝဆို ဒီလို မပြောလောက်ဘူး။ ငယ်ငယ်က အဖေတို့လိုးတာ မြင်ဖူးတာပဲ။ ပလောက် ပလွတ် ဗွက် ဗြွတ် ဆိုတံ့ အသံတွေ လောက် ညံနေတာ။ 

ကျွန်မလဲ ထရံနား အသာကိုယ်လုံးကို တွန်းပြီး ကြည့်တော့ လရောင်ဖြာနေတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ အမေက တစောင်းကွေးလေး၊ ခါးမှာ အဝတ်တွေ မရှိကြတော့ဘူး။ အဖေက နောက်နေ အမေ့ ရင်သားတွေကို ညှစ်နယ်ရင်း သူ့တင်ပါးကို ကပ်ဖိကာ ကပ်ဖိကာ ဖိတွန်းနေတယ်။ ကျွန်မလက်ကလဲ အလိုလို အဖုတ်နဲ့ ဖင်ကြားထဲရောက်ပြီး စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကစီးကျလာတာတွေ ယူပြီး ဖင်ပေါက်နဲ့ စဖုတ်ကြား ပွတ်ကစားနေတယ်။ ခဏကြာတော့ အဖေက အမေ့ကို အတင်းဖိကပ်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။

````````````````````````````````

နောက်နေ့မနက် အမေက ပန်းလာယူသူဖောက်သည်တွေနဲ့တွေ့ ရမှာမို မနက်စောစော အိပ်ယာထ ပန်းခြံသွားပေါ့။ အဖေကတော့ အဲ့နေ့တောင်တော်နဲ့အိပ်ယာမထနိုင်၊ ခြေပစ်လက်ပြစ်အိပ်နေတာများ မတောင်တာတောင် (၅) လက်မလောက်ရှိတဲ့ လီးကြီးက ဒစ်ကြီးလန်ပြီးပေါ်နေတာများ၊ မြင်လိုက်ရတော့ ကျွန်မတောင် စဖုတ်ထဲက စစ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်၊  အဖုတ်ထဲက အရာတခုခုကို ဆွဲညှစ်လိုက်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွားတယ်။

ဒီလိုနဲ့ (၁) လလောက်ကြာတော့ ညတိုင်းနီးပါး အမေနဲ့အမေရဲ့ Live Show လိုးပွဲကြည့်နေရတော့ ကျွန်မစိတ်တွေ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်လာတယ်။ စောက်စေ့ကို လက်နဲ့ပွတ်၊ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်တတစ်လောက် နှိုက်ကော်တာတောင် အယားကအပြေချင်တော့ဘူး။

အလိုလိုနေရင်း အင်္ကျီတပတ်နွမ်း အဟိုက်လေးတွေ၊ ထမိန်တပွတ်နွမ်း ပါးပါးလေးတွေ ဝတ်ပြီး အဖေ့ရှေ့တင်ပါးနှစ်ဖတ်ကို ပိုပို ခါရမ်းပြမိတယ်။ သဘာဝရဲ့ဆေ့စော်မှုကြောင့်ထင်ပါတယ်။ တမင်တော့ မရည်ရွယ်ပါဘူး။ အဖေကို မသိမသာ သတိထားမိတော့ ကျွန်မဖင်နောက်မှာ မျက်စိက ကပ်ပါနေပါတယ်။

အမေ့ကိုလည်း သနားတယ်။ အဖေနဲ့ပွဲကြမ်းပြီးတဲ့နေ့တွေဆို အမေ့မျက်နှာလေးက ချေင်လို့။ ကျွန်မလဲ စနောက်ချင်တာနဲ့

“ အမေ ညက ပင်ပန်းလား..ခစ်ခစ်..”

“ မယ်လေး..နဲနဲ သက်သာမလားလို့ ညည်းအိမ်ခေါ်ထားခါမှ ပိုပိုဆိုးလာသေး...ဂျပန်အင်းစက်ကားတွေ ပြပြီး လုပ်တော့တာ...ဟိုညကဆို...လုပ်နေရင်း နားနားတိုးတိုးကပ်ပြီး..အား..ကောင်းလိုက်တာ..သမီးရယ်..တဲ့..”

ကျွန်မလဲ အမေ့စကားကြားတော့ စဖုတ်က သိမ့်ကနဲ့ လှုပ်ပြီး စောက်ရည်တန်းစိမ့်လာတာပဲ။ အဖေများ ငါ့ကို..။ ကျွန်မလဲ online ကနေ သွေးသားရင်းချာ အင်းစက်ဇာတ်ကားတွေ ကြည့်ဖူးနေတာပဲ၊ အဖေကြည့်တာပြီး အမေ့ကို သမီးအမှတ်နဲ့လိုးနေတာပါလား အတွေးရောက်လာတော့ ရင်ထဲသိမ့်ကနဲ၊ ကြည်နူးသလိုလို။

“ နင်လဲ နေတက်သလိုသာ ကြည့်နေ..ယောင်္ကျားဆိုတာ အဖေသော ဘာသော အတူတူပဲ..စိတ်က..ရရင် လိုးချင်ကြတာချည်းပဲ..”

`````````````````````````````````````

တရက် အမေက မြို့ဈေးက ဖုန်းလက်ဆက်တယ်။ သူ အပြန်နောက်ကျမယ်၊ ညနေစောင်းမှ ပြန်ရောက်မယ်၊ ညည်း အဖေကို ခြံထဲ လုပ်ကူ...ဆိုပြီး မှာလာတယ်။ အဲ့နေ့အဖေက နေ့လည် ပန်းခြံက ပြန်လာ အိမ်ရှေ့တရေးတမော အိပ်နေတယ်။ ကျွန်မလဲ ရေချိုးခါနီး ဟင်းနွေးဖို့ ထမိန်အဟောင်း ရင်လျားနဲ့ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်နေတုန်း... ဘယ်အချိန်က မီးဖိုအောက် ရောက်နေလဲ မသိ၊ မီနီမ ကို ဦးလေး အိမ်က အောင်တိုးက တက်လိုးနေပါလေရော...။ မီနီက အကောင်သေးသေး မနှစ်ကမှ ပေါက်ထားတာ၊ အပျိုမဒန်းမပေါ့၊ အောင်တိုးက ခွေးကြီး အကောင်ကြီး အရပ်မြင့်၊ မီနီမကို တက်ဆောင့်ကာစတော့ ငြိမ်နေ့ပေမယ့် အောင်တိုးလီးလဲ ဝင်ရော  တအိုင်အိုင်နဲ့ ထအော်ပါလေရော။ ကောင်မ ခံတုန်းက ခံပြီး၊ ကျွန်မလဲ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်း မသိ။ 

အောင်တိုးက အတင်းဖိဆောင့်လိုးပြီး သူ့လီးအဆုံးလဲ ဝင်သွားရော နောက်လှည့်လှန်ချလိုက်တာ မိနီမှာ နောက်ခြေထောက် လွတ်ပြီး မြေနဲ့မထိပဲ တအား အော်ပါလေရော..။ ဘေးကခွေးတွေပါ လာပြီး တဝုန်းဝုန်းနဲ့ကိုက်ကြတာ၊ ဆူညံနေတာပဲ။ ကျွန်မလဲ ပထမတော့ ကြည့်နေရင် စိတ်တွေကြွနေတာပေါ့။ နောက်တော့ ကြားဖူးနားဝနဲ့ ကျွန်မလဲ အနားက ရေခွက်ယူပြီး ရေနဲ့ပက်မယ်အလုပ် ထမိန်ရင်လျား က ကျွတ်ကျပါလေရော...။ အဲ့အချိန် ဘယ်တုန်းက အနောက်ရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ အဖေက ရေခွက်ပြန်ချပြီး ထမိန်ပြန်ကောက်မယ့် လက်ကို အဖေက သူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး ကျွန်မကို အတင်းဖက်ပါတော့တယ်။

“ အို...အဖေ့..”

အဖေ့ လက်က အတွေ့အကြုံများသူပီပီ ကျွန်မတကိုယ်လုံး ဖက်ထားပြီး ကျွန်ပေါင်ကြားက စောက်မွှေးအုံလေးထဲ မွှေနေပါပြီ။ ကျွန်မတကိုယ်လုံး ကြက်သည်းတွေ ထပြီး စောက်ရည်တွေ တရဟော စိမ့်လာတော့တယ်..။ အဖေက လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေသလို တဖက်က ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။

“ အဖေ့....သတိထားပါဦး..သမီးလေ.. အဖေ့သမီးလေ...နန်းကြည်လေ..”

ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မက ထမိန်ကို လှမ်းအကောက် ခါးကို ပိုကိုင်းပေးသလို ဖြစ်သွားတော့ ခါးမှာ ဘာမှမရှိတော့တဲ့ အဖေ့လီးကြီးက ဖင်အမြှောင်းတလျောက် အဖုတ်ပေါက်ဝနားပေါ် ဖိပွတ်မိပြီး ကျွန်မတကိုယ်လုံး နုံးခွေသွားသလိုပဲ၊ ရုန်းချင်စိတ်လဲ မရှိတော့ပါဘူး။

ကျွန်မကလည်း အမေတူ ပုတဲ့အထဲပါတယ်။ အဖေက အရပ်မြင့်တော့ သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို နဲနဲ ကွတတ လုပ်ပြီး ကော့တင်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ အဖေ့လီးကြီး တဝက်လောက် ဝင်လာတော့တာပဲ..။

ဗြိ..

“ အား....ဟင့် အဖေ..မိုးကြိုးတွေပစ်...ဟင့်...”

အဖေနဲ့သမီးဆိုပေမယ့် လီးနဲ့အဖုတ် ထုံးစံ အတိုင်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ခေျာနေတဲ့ အိမ်ထောင်ကျဖူးတဲ့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲက တင်ကြပ်စွာ အဖေ့လီးကြီး ဆွဲညှစ်ထားမိတယ်...။ အဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ အရသာ။ 

“ အဖေ့..ဒီနေရာကြီးက.... အပြင်က သူများတွေ မြင်..”

ကျွန်မစကားမဆုံးသေး အဖေက သူ့လီးကို ခဏချွတ်ပြီး ကျွန်မကို စွေ့ကနဲ့ပွေ့ယူပြီး ကျွန်မအိပ်ခန်းထဲ သယ်သွားတယ်။ ကျွန်မလဲ အဖေ့လည်ပင်ကို သိုင်းဖတ်ပြီး ပါသွားတာပေါ့။ ဆံပင်အရှည်တွေလဲ ပြေကျကာ ဖရို ဖရဲနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ပါသွားရပါတော့တယ်။

ကျွန်မစိတ်ထဲ ဖြစ်သင့် မဖြစ်သင့် ဇဝေဇဝါ ဝေခွဲမရဖြစ်နေသေးတယ်။ တဖက်က အထိအတွေက လည်း ခုနက မစွတ်မပွတ် ခံစားထားဖူးတော့ စိတ်တွေ ဘယ်လိုမှ ဆာက်တည်မရအောင်ဖြစ်နေတယ်။

အဖေက ကျွန်မကို ခေါင်းအုံးပေါ် အသာအယာ ချပြီး အပေါ်က သူ့ကိုယ်နဲ့အုပ်မိုးထားပြီး. ကျွန်မဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မက မျက်စိတွေ မှိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ အဖေ့လက်က ကျွန်မဒူးနှစ်ဖက်ကို တွန်းတင်းပြီး ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့လီးကြီးကို စဖုတ်ပေါ် အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ကလိနေတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကလဲ အရည်တွေ ရွှဲနေတာနဲ့ နဲနဲလေးသာ အဖေ့လီးဒစ်ကို ထပ်ဖိလိုက်တာနဲ့ ဝင်သွားမှာပဲ..။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခုချိန် အဖေ့လီးကို ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးဖိသွင်းလိုက်စေချင်လှပါပြီ။

ဒါပေမယ့် ပါးစပ်က တကယ် ထွက်လာတဲ့စကားက

“ အဖေ့...သမီးကြောက်...တယ်.. ဘိုက်ကြီးသွားမယ်...ဟင့်...သမီး ဂ်င်း ထုပေးမယ်လေ...အဆင်ပြေမလား...”

“ မကြီးစေရပါဘူး..အဖေသိတယ်....” 

ပြောနေရင်း အဖေက အောက်ဖက် လျောဆင်းသွားပြီး ကျွန်မတင်ပါးနှစ်ဖက်အောက်က လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ကနေ ဖင်ပေါက်အထိ လျှာနဲ့လျှက်ပါတော့တယ်။

“ အို အဖေ့....ငရဲတွေ..ကြီး....”

ပလပ် ပလပ် ..ပြွတ်

ကျွန်မတကိုယ်လုံး သိမ့်ကနဲ့နွေးကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူတောင် တခါမှ မလျှက်ပေးခဲ့ဖူးဘူးလေ။ ကျွန်မဒူးနှစ်ဖက်က အဖေ့ ခေါင်းကိုညှပ်ထားပြီး အဖေ့ဆံပင်တိုတိုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်က ကြမ်းပြင်ကနေ ကြွတက်နေပါပြီ။ (၅) ချက်လောက် အဖေ့နှုတ်နဲ့လျှာတွက ဖိလျှက်လိုက်တော့ ကျွန်မတချီ ပြီးသွားပြီး အဖေ့ခေါင်းကို အတင်းတွန်းပြီး 

“ အား..မရ..မရတော့ဘူး....ပြီး....အား..တအား ကျင်....တယ်..”

ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်မပြီးသွားပါပြီ။ စဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အထိမခံနိုင်အောင် ကြင်လှပါတယ်။ တကိုယ်လုံးလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်ပြီး မောဟိုက်လာပါတယ်။ အဲ့ အချိန် အဖေ့လီးဒစ်က ကျွန်မဖင်ပေါက်ထဲ ထေ့ပြီး ဖိလိုက်တာနဲ့ “ဖြိ” ကနဲ့ တိုးဝင်လာပါတယ်။

“ အို...အဖေ...ဟင့်..ရှီး....ဖြေးဖြေး..”

အဖေ့လီးက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား ကျွန်မဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်မြုစ်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ နွေးနွေးကြီး။ အဖေက ဒစ်ပဲသွင်းထားပြီး စိမ်ထားတယ်။ ဖင်ခံဖူးပေမယ့် အဖေ့ဟာက တုတ်တာရယ်၊ မခံရတာကြာပြီဆိုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲ ကြပ်သိပ်နေတာပဲ။ အထုတ်အသွင်း လုပ်မရအောင် တပ်ကြပ်နေတော့ ဒစ်နောက် လွန်ရုံလေးပဲဖြည်းဖြည်းလေးပဲ ဇိမ်ယူလိုးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း အလိုက်သင့်လေး ဖင်ဝကို ရှုံ့ပွရှုံပွ လုပ်ပေးမိတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖေလဲ သိပ်မကြာပါဘူး။ သုတ်ရည်နွေးတွေ ကျွန်မဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လာတယ်ဆိုတာ ခံစားမိတယ်။ 

အဖေ့ကိုယ်ကြီးက ကျွန်မအပေါ် ကိုင်းကျလာပြီး အမေဖြေကာ

“ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်..”

“ ရွှတ်”

“ ကဲ ဆင်းတော့ အဖေ ..ဇိမ်မယူနေနဲ့တော့...နောက်မှ သမီး မြို့တက်ပြီး ထိုးနေကျ ဆေးခန်းမှာ တားဆေးထိုးထားမယ်..နော်..ဖင်..တော့ အမြဲမခံနိုင်ဘူး..ဟွန့်....ခုတောင် ပြဲပြီလားမသိဘူး..”

“ ရွှတ်”

အဖေ့ပါးလေးကို ယုယုယယ နမ်းပေးရင်း နှာခေါင်းထဲက အနံ့တခုရလာတာနဲ့

“ ဟင်...အဖေ ဟင်းတူးပြီလား မသိ...ခစ်..ခစ်..”


......................

အဲဒီနောက် ကျွန်မနဲ့အဖဟာ အမေလစ်တိုင်း....လိုးကြဆော်ကြပါတော့တယ်။ ကျွန်မကလည်း အဖေတောင်းဆိုတဲ့ အခါတိုင်း တခါမှ မငြင်းမိပါဘူး။ အဖေကတော့ ပြောပါတယ်။ 

“ သမီး အိမ်ထောင်ထပ်ပြုပေါ့.. ငယ်သေးတယ် ..တဲ့..”

“ မပြုတော့ပါဘူး ... အဖေရယ်..အဖေ့ဆီက သမီးလိုချင်တာ ရနေပြီပဲ...ခစ်ခစ်..အဖေလိုးနိုင်တဲ့အထိ သမီးလင်မယူတော့ဘူး...”

ကျွန်မလဲ စိတ်ထဲ အဖေအလိုးသန်ပုံကို ကြည့်ရင် မသေမချင်း လိုးနိုင်မယ့်ပုံပဲ။ အမေကတော့ နောက်ပိုင်း ရိပ်မိပုံရတယ်။ 

“ နင့်လာမှပဲ ငါသက်သာတော့တယ်..ဒါတောင် ဒင်းက နှစ်ယောက် အတူတူ ယှဉ်လိုးချင်လို့တဲ့..ငါတော့ မျက်နှာပူလို သေမှာပဲ...ယောင်္ကျားတွေများ...မပြောလိုက်ချင်ဘူး...”


ပြီးပါပြီ။




............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................  


 



လေပြေရဲ့ တခန်းရပ်လက်ရာများ

လေပြေရဲ့ တခန်းရပ်လက်ရာများ

ရေးသားသူ - ဆရာမလေပြေအေးအေး (မြကျွန်းညိုဖိုရမ်)

(01) ပန်းဦးဝတ်ရည် ဆွတ်ချူတဲ့ ပထွေး (တခန်းရပ်)

ကျွန်မနာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အနွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး မတွေ့ခင်အထိပါပဲ။ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုးမိုးက အရင် ကျွန်မတို့ မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ်မက်တွေကို အမှန်တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့ သူ ချစ်ကြိုက်ပြီး တစ်နှစ်အကြာလောက်မှာတော့ လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။

အမေ့ထက် အသက် နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ ဦးစိုးမိုးဟာ အမေ့ အဖေအရွယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအဖိုးအရွယ် ဖြစ်ဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။ အမေကတော့ လှပနုပျိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပါ။ အဖေအရွယ် ခပ်ဝဝ လူကြီးကို ချစ်ဖို့ထက် အမေ့ကို သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကပဲ နှစ်သက်စေခဲ့မှာပါ။ အမေနဲ့ လက်ထပ်တဲ့ အချိန် အမေ အသက် သုံးဆယ့်ရှစ် ဦးစိုးမိုးက ခြောက်ဆယ် ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

အမေနဲ့ ပထွေးစတွေ့တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မအသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပါပြီ။ လက်ထပ်တော့ ဆယ့်ကိုးနှစ်ပေါ့။ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံရယ်လို့လည်း မရှိသေးပါဘူး။ မွေးသဖခင်ကိုလဲ သေချာမမြင်ဘူးလိုက်တော့ ဦးစိုးမိုးကိုပဲ အဖေအရင်းလို သတ်မှတ်ထားရပါတယ်။

ဦးစိုးမိုးရဲ့ရုပ်က အထွေအထူးပြောစရာမရှိပါဘူး။ အမှန်တကယ်တော့ မနှစ်မြို့စရာပါ။ အရပ်ပုပု ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဗိုက်ပူပူနဲ့ပေါ့။ နှုတ်ခမ်းမွေးတွေကလဲ ငွေရောင်သန်းနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ သူက ကျွန်မအပေါ်ကောင်းရှာပါတယ်။ လိုလေးသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ စိတ်ညစ်တဲ့အခါ ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်တယ်။ တခုပဲ ဖက်နေရင်း ကျွန်မရင်သားနဲ့ တင်ပါးတွေကို လက်ဆော့တတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါဟာ လိင်ကိစ္စလို့ ကျွန်မမမြင်ပါဘူး။ အဲလိုလုပ်တာကိုလဲ သဘောကျသလိုလိုပါပဲ။

အဲဒီခေတ်က အင်တာနက်ဟာ ကျွန်မတို့မြို့လေးမှာ မတွင်ကျယ်ပါဘူး။ အပြာရုပ်ရှင်စာပေဟာလဲ ယနေ့ခေတ်လို လက်လှမ်းမမီပါဘူး။ လိင်ပညာပေး (Sex education) ဆိုတာလည်း ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံတွေအောက်မှာ ရှက်စရာအဖြစ် မြင်နေကြတုန်းပါပဲ။

ကျွန်မ ရည်းစားလည်း မထားဖူးပါဘူး။ ရှက်ကြောက်တတ်တဲ့အပြင် စကားလဲနည်းတဲ့ ကျွန်မဟာ အချိန်တော်တော်များများကို စာဖတ်ရင်းနဲ့ ကုန်ဆုံးစေတာပါ။ ကျေးလက်ဒေသမှာကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်မဟာ စည်းကမ်းကြီးတဲ့အမေ ဘာသာတရားရဲ့ ဆုံးမမှုတွေကြောင့် လိင်ကိစ္စဆိုတာ လက်မထပ်ခင် သိရမဲ့အရာမဟုတ်ဘူးလို့ပဲ သတ်မှတ်ထားပါတယ်။အသက်  ဆယ့်ကိုးနှစ် ရှိပေမဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖို့ မဆိုထားနဲ့ ရည်းစားတောင် မရှိခဲ့ပါဘူး။

အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး လက်ထပ်ပြီးနဲ့နောက်မှာမှ ကျွန်မရဲ့ ပထမဆုံး ဖိုမဆက်ဆံတဲ့ အတွေ့အကြုံရခဲ့တာပါ။ လက်ထပ်ပြီး ဦးစိုးမိုးအိမ်ကို ကျွန်မတို့သားအမိ ပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ အမေတို့အခန်းနဲ့ ကျွန်မအခန်းက ကပ်ရပ်ပါ။ နံရံတစ်ဖက်ပဲခြားတဲ့ ကျွန်မအခန်းကနေ သူတို့ဆက်ဆံတာတွေကို ညတိုင်းလိုလိုကြားနေရပါတယ်။ အမေရဲ့ ညည်းညူအော်ဟစ်သံတွေ ပထွေးရဲ့ အားရကျေနပ်လို့ မာန်သွင်းသံတွေ ကုတင်ရဲ့ တကျွီကျွီ မြည်သံတွေဟာ မကြားချင်မှ အဆုံးပါပဲ။ တခါတခါဆို အမေ့ကို ပထွေးက အမဲဖျက်နေသလိုပါပဲ။

ပထွေးဟာ အိပ်ရာပေါ်မှ ကြမ်းတမ်းတဲ့သူတစ်ယောက်ဆိုတာ ညဖက်သူတို့အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့အသံနဲ့တင် ကျွန်မသိခဲ့ပါတယ်။ တခါတခါ ညလုံးပေါက်ကြာတတ်ပါတယ်။ စည်းချက်ညီညီထွက်နေတဲ့ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံနဲ့ အတူ အမေ့ရဲ့ ညည်းသံပေါ်လာတတ်ပါတယ်။ တခါတလေလဲ ပစ္စည်းတွေ ပြုတ်ကျကွဲတဲ့အသံလည်း ကြားရတတ်ပါတယ်။ အမေ့ရဲ့ ပထွေးကို ဆက်မလိုးတော့ဖို့ တောင်းပန်သံ၊ လည်ပင်းအစ်နေသလို အသံတွေလဲ ကြားရတယ်။ တခါကဆို ပထွေးက အမေ့ကို အဖေလို့ ခေါ်ခိုင်းတာလည်း ရှိပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီအသံတွေဟာ ကျွန်မကို စိတ်လှုပ်ရှားစွဲမက်စေပါတယ်။ ကာမကိစ္စအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ကျွန်မ အဲဒီအသံတွေနဲ့တင် အတွေ့အကြုံအသစ်ရသွားသလိုပါပဲ။ ခုဆို ကျွန်မဟာ အမေနဲ့ ပထွေးဆက်ဆံနေတဲ့အချိန် နံရံနားမှာ ဒူးထောက် ကာမအသံတွေ နားထောင်ရင်း ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကိုလဲ ပွတ်သပ်အာသာဖြေတတ်နေပါပြီ။

တစ်နေ့တော့ ပထွေးဟာ ကျွန်မဘက် လိင်ဆက်ဆံဖို့ဦးတည်လာလိမ့်မယ်လို့ ခန့်မှန်းထားမိပါတယ်။ သူဟာ ကျွန်မကို ဘုရင်မလို မင်းသမီးလို အစစ အရာရာ အလိုလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မကိုရဖို့အတွက် အမေ့ကို လက်ထပ်ခဲ့တာလား စဉ်းစားစရာပါပဲ။

အမေတို့ လက်ထပ်ပြီး ခြောက်လလောက်အကြာမှာတော့ ကျွန်မထင်ထားတာ တကယ်ဖြစ်လာပါတယ်။ တစ်ညတော့ အမေဟာ ကျွန်မအခန်းထဲရောက်လာပါတယ်။ ခရီးသွားစရာပေါ်လာလို့ အိမ်မှာ ကျွန်မနဲ့ ပထေးနှစ်ယောက်တည်း နေခဲ့ရမှာပါ။ အမေက ပထွေးကို မငြိုငြင်စေဖို့ အလိုလိုက်ဖို့ တဖွဖွမှာတယ်။ ဒါမှ ပထွေးက ကျွန်မတို့ သားအမိပေါ်မှာကောင်းမှာလို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မ ငယ်သေးပေမဲ့ အမေက ဘဝအဆင်ပြေချမ်းသာဖို့ အပျိုစင်ဘဝကို ပထွေးကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးလိုက်ဖို့ ပြောနေမှန်း ကျွန်မသဘောပေါက်ပါတယ်။

နောက်တည ကျွန်မအခန်းထဲမှာ စာဖတ်နေပါတယ်။ အိမ်နေရင်းမို့ ကျွန်မလဲ ညအိပ်ဂါဝန်ကလွဲလို့ ဘာမှမဝတ်ထားပါဘူး။ အခန်းရှေ့မှာ အရိပ်တခုကို ကျွန်မတွေ့လိုက်တယ်။ ပုပုဖိုင့်ဖိုင့်ကိုယ်လုံးနဲ့မို့ ဒီအရိပ်မှာ ကျွန်မ ပထွေးဦးစိုးမိုးပဲ ဖြစ်မှာပါ။ ခဏအတွင်းမှာပဲ ကျွန်မအခန်းထဲ သူဝင်လာပါတယ်။ သူ့ကိုမြင်လိုက်တော့ ကျွန်မတုန်လှုပ်သွားတယ်။ သူဟာ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ပါ။

ပထွေးက လေသံချိုချို အကြင်နာအပြည့်နဲ့ ကျွန်မကို မေးတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်းနဲ့ကိုယ် ဒီည ပျော်ကြမယ်ဆို စိတ်ဆိုးမှာလား "

ကျွန်မဟာ ကြောက်ရွံ့ အံသြမှုတွေနဲ့ မင်သက်နေမိပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ပထွေးက ကျွန်မ ကိုယ်ခန္ဓာအနှံ့ကို ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ ကျွန်မပေါင်ကြားမှာလည်း စိုစွတ်လာပါပြီ။ ပထွေးဟာ ကျွန်မအဖြေကို မစောင့်ပါဘူး။ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ် ကျွန်မ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့ အသက်ရှူသံတွေကလဲ မြန်ပြီး ပြင်းထန်လာပါတယ်။

ပထွေးနူးနပ်နေတာ ခံရင်း ကျွန်မ သူ့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်မှာလဲ အမွေးအမျှင်တွေ အများကြီးပါပဲ။ ဗိုက်ခေါက်ထူထူအောက်မှာတော့ အမွေးမည်းတွေကြားက သူ့လိင်တံဟာ ထောင်မတ်ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။ လိင်တံထိပ်မှာ ထိပ်ဖူးက အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ ထိပ်ဖူးကကြီးပြီး အရင်းဖက်မှာ ရှူးသွားပါတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ဒီလိုလီးမျိုး အရင်က မြင်ဖူးလား" ပထွေးကမေးတယ်။ ပေါင်ကားထားဆိုပြီး ပေါင်ကြားမှ ဝင်ထိုင်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ ညအိပ်ဂါဝန်လေးကို ဗိုက်အထိဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ မိန်းမကိုယ်က အာသာငမ်းငမ်းကြည့်တယ်။ မိန်းမကိုယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး အတွင်းကို ကြည့်တယ်။ ပေါင်ကိုကားပြီး မိန်းမကိုယ်ကို ဖြဲကြည့်နေတာခံရတော့ ကျွန်မရှက်တာနဲ့

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်းဟာ ပါကင်လေးပဲ ငါ ကံကောင်းလိုက်တာ" ဆိုပြီး ပထွေးက ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ခေါင်းကို ကျွန်မပေါင်ကြားထဲ ထိုးအပ်လိုက်တယ်။ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသား အစေ့ စအိုဝတွေကို သူ့လျှာကြမ်းကြမ်းနဲ့ လျက်လိုက် ထိုးမွှေလိုက်လုပ်တယ်။ လက်ခလယ်နဲ့ဆွတယ်။ မိန်းမကိုယ်နံရံ အတွင်းသားတွေကို လျှာကို တောင့်ပြီး ထိုးတယ်။ နှုတ်ခမ်းမွေးကြမ်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်တော့ ကျွန်မပေါင်ကြားမှာလည်း အရည်တရွှဲရွှဲပါပဲ။ လောကရဲ့ စည်းစိမ်ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတာပေါ့။ သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်မဟာ ပထွေးရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ အတင်းထိုးအပ်နေမိပါတယ်။

ခံစားမှုအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားတော့ ပထွေးက ထလာပါတယ်။ သူ့လိင်တံထိပ်ဖူးနဲ့ ကျွန်မအစေ့ကို ပွတ်တယ်။ လိင်တံကို မိန်းမကိုယ်မြောင်းတလျှောက် တွန်းတင်တယ်။ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ မိန်းမကိုယ်အဝမှာ လိင်တံထိပ်ဖူးကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်တယ်။ အပျိုမြေးနဲ့ လာထိတော့ ဆက်မထည့်ပဲ ရပ်ပြီး စိမ်ထားတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်း ကညာမြှေးကို ငါဖောက်တဲ့အခါ မင်းမျက်နှာလေးကို ကြည့်ချင်တယ်ကွာ"လို့ ပြောရင်း ပထွေးက ကျွန်မကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေပါတယ်။ အသက်ပြင်းပြင်းတချက် ရှူသွင်းလိုက်ပြီး သူ့လိင်တံကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အမေရေ နာလိုက်တာ ကျွန်မ အော်ဟစ်မိတယ်။ ဦးရယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါတော့ ကျွန်မတောင်းပန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပထွေးက မထုတ်ပေးပါဘူး။ လိင်တံကို စိမ်ထားရင်း ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်း ပါး နားရွက်တွေကို စုပ်နမ်းပေးနေပါတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး တင်းကျပ်နေတာပဲ အရသာရှိလိုက်တာ မင်းအမေ မရှိတုန်း ငါ့ရဲ့အလိုကို မင်းနဲ့ ဖြေဖျောက်ရမှာပဲ"

ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ဟာလဲ လျော့ပြီး အရည်တွေ ပိုထွက်လာပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှ ပထွေးက စဆောင့်ပါတယ်။ ကျွန်မလဲ နာကျင်တာနဲ့ ကာမအရသာနဲ့ရောပြီး ခံစားနေရပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်ညည်းတွားနေမိတယ်။

ပထွေးက ဆောင့်လိုးနေရင်း ကျွန်မ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တယ်။ ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးခုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တချက်ချင်း ဖြေးဖြေးဆောင့်လိုက် မြန်မြန်ဆောင့်လိုက်လုပ်နေတယ်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ထောင်ထားရတာ အဆင်မပြေပေမဲ့ ပထွေးလိင်တံက မိန်းမကိုယ်နေရာ

အနှံ့ကိုထိနေတော့ သာယာသလိုပါပဲ။ အထုတ်အသွင်းတိုင်းမှာသူ့လိင်တံတုတ်တုတ်ကြီးက ကျွန်မအစေ့ကို ပွတ်နေသလို သူ့ဥတွေကလဲ တင်ပါးကို တဖျတ်ဖျတ်လာရိုက်နေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့အရည်တွေကလဲ ဖင်ကြားစအိုဝအထိ စီးကျနေပါတော့တယ်။

သူအားရအောင်ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့လိင်တံကို ဆွဲထုတ်တယ် ကျွန်မမျက်နှာနားလာပြီး လက်နဲ့ လိင်တံကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ပါးစပ်ဟပါဦး" သူ့လိင်တံထိပ်က ဖြူဖြူအရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ်။ အများကြီးပါပဲ။ ဟထားတဲ့ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ အနည်းငယ်ဝင်သွားတော့ ချောင်းဆိုးချင်သလို သီးသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကျန်တဲ့ဟာတွေက ချွဲပျစ်ပျစ်နဲ့ ပါးနဲ့ မျက်နှာပေါ်နေရာ အနှံ့ပါပဲ။ အရည်ထွက်ပြီးသွားတော့ ပထွေးက

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ငါ့ဟာလေး ပြောင်အောင်စုပ်ပေးပါဦး" ဆိုတော့ ကျွန်မလဲ သူ့လိင်တံကို မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့စုပ်ပေးရပါတယ်။ လိင်တံနည်းနည်းပျော့သွားတော့ ပထွေးက ကင်မရာ သွားယူမယ် ဒီအတိုင်းနေဆိုပြီး အခန်းပြင်ထွက်သွားပါတယ်။

ပြန်လာတော့ သူ့ကင်မရာနဲ့ ကုတင်ဘေးကနေ သူ့အရည်တွေပေနေတဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို ရိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ လှဲရက်သား ဒူးထောင်ပေါင်ကားနေနေရပါတယ်။ သူစိတ်ကြိုက်လိုးဆော်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ကိုလည်း သေချာရိုက်တယ်။ ပုံတွေထဲမှာ ကျွန်မဟာ ရမက်ပြင်းပြတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပါပဲ။ နင့်အမေကို နင်ဘယ်လောက်ထန်လဲ ပြရမယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ဒီနောက်ပိုင်း နင်ဟာ ငါ့ရဲ့ အလိုးပုံမှန်ခံရမယ်နော်" ပထွေးက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်မကို နမ်းပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ သူပြောတာ မှန်ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျွန်မဟာ ရမက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လာပါတော့တယ်။


ပြီးပါပြီ။


Squady ရဲ့ Filthy Frank ကို မြန်မာမှုပြုပါသည်။

```````````````````````````````

(02) ခရေခြွေတဲ့ ည (တခန်းရပ်)

သူ အခန်းထဲကို ဝင်လာတော့ ကျွန်မက ကုတင်ပေါ်မှ လှဲနေလျက်သားပါ။ ကျွန်မ ခြေထောက်တစ်ဖက်က ညအိပ်ဂါဝန် အောက်မှာ ထွက်နေတယ်။ သူကြည့်နေတဲ့ နေရာကဆို ပေါင်အထိ မြင်ရတယ်။ သူက ကျွန်မ အိပ်နေပြီထင်ပုံရတယ်။ တစ်မိနစ်လောက် သူ ငြိမ်ပြီး ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း ခြေထောက်ကိုဟပြီး လက်ကို အသာအယာ လှုပ်ရှားပြလိုက်တယ်။ 

ကျွန်မ အာသာဖြေနေတာ သူသတိထားမိအောင်ပေါ့။ သူ ကျွန်မကို ကြည့်ရင်း ဘာလုပ်သင့်လဲဆိုတာ စဉ်းစားနေတယ် ထင်ပါရဲ့။ သူ အခန်းထဲက တိတ်တိတ်လေး ပြန်ထွက်သွားဖို့ ပြင်တယ်။ ကျွန်မလည်း တစောင်းအိပ်နေရာက ပက်လက်လှန်ပြီး ခြေထောက်ကို ကားပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပိပိလေးကို သူမြင်နိုင်အောင်ပေါ့။

ကျွန်မလည်း ပိပိထိပ်က အသားဖုလေးကို ဆက်ပွတ်နေတုန်း သူက အိပ်မွေ့ချခံရသလို ကြည့်နေတယ်။ သူ ကုတင်နားကို တိုးလာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ရပ်တယ်။ ပြီးတော့ ဂါဝန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေနေတယ်။ သူ့ရဲ့ အထိအတွေ့အောက်မှာ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ တဖြေးဖြေး မာတောင်လာတယ်။ ကျွန်မလက်က ပွတ်နေတာလည်း မြန်လာတယ်။ သူက ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး နို့ကို စို့တယ်။ ဗိုက်သားတွေကို လက်နဲ့ ရွရွလေး ပွတ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဖွဖွကိုက်ရင်း သူ့လက်တွေက ကျွန်မ ဆီးခုံမွေးတွေဆီ ရောက်လာတယ်။ 

ကျွန်မ ပွတ်နေတာကြည့်ရင်း သူ့လက်တွေက ရှေ့ဆက်တိုးတယ်။ ကျွန်မ ပိပိလေးကို မထိခင်မှာ သူ ကျွန်မကို တစ်ချက်ကြည့်တယ်။ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းတွေက ပိပိလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ ရောက်လာပြီး အသားဖုလေးကို ပွတ်တယ်။ နောက်တော့ ပိပိလေးထဲကို လက်ချောင်းထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း အချစ်ရည်တွေ စိုရွှဲပြီး ရမက်တွေ အတော်ထန်နေပါပြီ။ သူက ကျွန်မ ဗိုက်သားတွေကို နမ်းရင်းနဲ့ အောက်ကို ဆင်းလာတယ်။ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို သူ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ကျွန်မလည်း သူ့ခေါင်းကို ပိပိနဲ့ ဆွဲကပ်ထားလိုက်တယ်။

သူ ကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး ပေါင်တွေကို နမ်းတယ်။ အသားဖုလေးကနေ ဖင်ကြားစအိုဝအထိ သူ လျှာအပြားလိုက်နဲ့ လျက်ပေးနေတယ်။ ပိပိလေးကနေ အချစ်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းနေတယ်။ ကျွန်မ ပါးစပ်ကလည်း မပီမပြင် အော်ညည်းနေတယ်။ သူက  ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နဲ့ အသာဖြဲလိုက်ပြီး အသားဖုလေးကို ဆွဲစုပ်တယ်။ ခံစားမှုက ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။ အဲလိုလုပ်ရင်း တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်မ ပိပိလေးကို လိုးပေးနေတယ်။ ပိပိကြွက်သားတွေက သူ့လက်ချောင်းကို ဆွဲညှစ်နေတော့ သူက လက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်ပြီး လျက်နေတာကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေ အပေါ်ကို ကောက်ထားတော့ ဂျီစပေါ့ကို အထုတ်အသွင်းတိုင်း ဆွပေးနေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း သူ့ခေါင်းကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ပိပိလေးထဲက အချစ်ရည်တွေ သွန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

" ကျွန်မထဲကို ထည့်ပေးပါတော့"

ပါးစပ်ကလည်း တောင်းဆိုမိတယ်။

သူလည်း ကျွန်မကို တက်ခွပြီး သူ့အချောင်းကြီးကို ပိပိလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ပိပိက စိုရွှဲနေတော့ ရှောရှောရှူရှူပဲ ဝင်သွားတယ်။ သူက အထုတ်အသွင်းကို ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်တယ်။ သူ့အချောင်းထိပ်က မှိုပွင့်ပုံစံဒစ်ကားကားက နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပွတ်တိုက်တိုင်း ကျွန်မ ညည်းညူနေမိတယ်။ သူက ကျွန်မခြေထောက်တွေကို သူ့ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ သူ့အထုတ်အသွင်းနဲ့ အတူ ကျွန်မနို့တွေ လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေတယ်။ သူ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို စုပ်ပေးတယ်။ အထုတ်အသွင်းကိုလည်း အရှိန်မပျက်စေဘဲနဲ့ပေါ့။ ကျွန်မ နောက်တစ်ခါ အချစ်ရည်တွေ ထပ်ထုတ်မိပြန်ပါတယ်။

သူလည်း ကျွန်မရဲ့ တင်းကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လိုးနေတာ အရသာတွေ့လာတယ်နဲ့ တူတယ်။ သူ့အချောင်းက ပိပိထဲမှာ မာသထက်မာလာပြီး သုက်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ သူ့သုက်ပူနွေးနွေးတွေ ပိပိထဲ တိုးဝင်လာပြီး သူ့အချောင်းကြီးလဲ ပြန်ပျော့ခွေသွားပါတော့တယ်။ သူ ကျေနပ်သွားလောက်ပြီလို့ ကျွန်မတွေးနေတုန်းမှာပဲ သူက ကျွန်မ ရင်ဘတ်အနှံ့ကို လိုက်နမ်းနေတယ်။ သူ့အချောင်းကြီး ပိပိထဲက ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ကျွန်မထဲက သူ့အရည်တွေ ပြန်စီးကျလာတယ်။ သူ့အရည်တွေ ဖင်ကြားအမြောင်းထဲထိ ရောက်နေတယ်။ သူက အသားဖုလေးကို ပြန်လျက်ပေးတယ်။ 

ကျွန်မ ခရေထဲပါ သူ့အရည်တွေ ဝင်လာတယ်။ သူက သေချာကြည့်နေတော့ ကျွန်မလည်း သူပိုမြင်ရအောင် ဖြဲကားပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မပိပိနားတဝိုက် သူ့အရည်တွေ ပြောင်အောင် သူက ကျွန်မ အိပ်ရာခင်းနဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ သူက အသားဖုလေးကနေ စအိုဝအထိ လျက်တယ်။ လျှာကို အတောင့်လိုက်လုပ်ပြီး ပိပိလေးထဲ သွင်းထိုးပေးတော့ ကျွန်မ ထပ်ပြီး အော်ဟစ်မိပြန်ပါတယ်။

သူက ကျွန်မကို ဒေါ့ဂီစတိုင် ဖြစ်အောင် ပြောင်းလိုက်တယ်။ အခုကျတော့ ခရေဝလေးကို လျက်ပေးပြီး လက်ချောင်းတွေနဲ့ အသားဖုလေးကို ကစားပေးတယ်။ ကျွန်မလည်း တင်ပါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးမိတယ်။ ထပ်လျက်ပေးဖို့လည်း ပြောမိတယ်။ သူက ပိပိအမြောင်းကို သူ့အချောင်းကြီးနဲ့ တစ်ချက် နှစ်ချက် ပွတ်ဆွဲပြီး စလိုးပါတော့တယ်။ ခရေဝပေါ်ကို တံတွေးထွေးချပြီး သူ့လက်မကို ခရေထဲ ဖိသွင်းတယ်။ လက်မ ခရေထဲ ဝင်သွားတိုင်း ကျွန်မ ခံစားမှု အသစ်ကို ရတယ်။ သူ့လက်မ ပိုဝင်အောင် ကျွန်မ တင်ပါးကို အနောက်ကော့ပေးတယ်။ သူလည်း အားရပြီး ကျွန်မကို ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။

သူ အချောင်းနဲ့ လက်မက စည်းချက်ညီညီ ကျွန်မ ပိပိနဲ့ ခရေကို -ိုးဆော်နေတယ်။ ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ ဥတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက လက်မကို ခရေထဲက ထုတ်ပြီး လက်ခလယ် ပြောင်းထည့်တယ်။ ခဏကြာတော့ လက်ခလယ်အပြင် လက်ညှိုးပါ ထပ်ထည့်တော့ ကျွန်မ ထပ်ပြီးချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ အချောင်းကြီးက ပိပိနဲ့ ခရေထဲ အဝင်အထွက် မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးနေတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ကျွန်မ ပိပိထဲက အချစ်ရည်တွေ ထပ်ထွက်လာပြန်တယ်။ သူလည်း ခရေထဲက လက်ချောင်းတွေ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ 

ကျွန်မအရည်တွေရွှဲနေတဲ့ သူ့အချောင်းကိုလည်း ဆွဲထုတ်ပြီး ခရေဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ တင်းကျပ်နေတဲ့ ခရေထဲ သူ့ဒစ်ကားကားကြီးက တိုးဝင်လာတယ်။ ဝင်တယ်ဆိုရုံပဲ သူက ထည့်ပြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်နေတယ်။ နာသလို ခံစားရပေမဲ့ ကောင်းသလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း နောက်လှည့်ပြီး သူ့ကို သွက်သွက်လိုးပေးဖို့ ပြောတယ်။ သူက သူ့အချောင်းကို ခရေထဲ အဆုံးဝင်တဲ့အထိ တထစ်ထစ် ထိုးသွင်းနေတယ်။ သူ့အမွေးတွေ တင်ပါးကို လာထိတော့ အဆုံးထိဝင်မှန်း သိလိုက်ရတယ်။ သူ့ ဥတွေကလည်း အသားဖုလေးကို လာတိုက်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း လက်ချောင်းကို ပိပိက အရည်နည်းနည်းဆွတ်ပြီး သူ့ခရေထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

သူက တစ်ချက်ညည်းပြီး ကျွန်မ ခရေကို ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျွန်မလက်ကိုလည်း သူ့ခရေထဲ အထုတ်အသွင်း မှန်မှန် လုပ်ပေးနေတယ်။ အခုတော့ သူနဲ့ ကျွန်မ အပြန်အလှန် ခရေကို ဆော်နေကြပါပြီ။ အချက် တစ်ရာလောက်ဆောင့်ပြီးတော့ သူက သုက်ရည်တွေကို ကျွန်မ စအိုထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း အချစ်ရည်တွေ ပိပိထဲက စီးကျလာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး အိပ်ကြပါတယ်။ ဒီညတော့ သူ့အဖို့ တင်းကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ ကျွန်မ ခရေရဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်း ဆွတ်ချူနိုင်လိုက်ပါတယ်။


ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````````````````````

(03) စေးကပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းများ (တခန်းရပ်)

ဇင်ဝါက အမ်ဒီနဲ့ စကားပြောနေရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပေါင်ကြားကို ပို့လိုက်တယ်။ ကျနော့်စိတ်ကိုထိန်းပေမဲ့ နှာခေါင်းကတော့ မီးတောက်နေပြီထင်တယ်။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ဇင်ဝါ့ရဲ့အချစ်ရည်လေးတွေရဲ့ စွတ်စိုမှုကို ခံစားမိတယ်။ ပိုးသားလို နူးညံ့နေတဲ့ ဇင်ဝါ့ပေါင်သားတွေရဲ့ အထိအတွေ့က ကျနော့်တန်ဆာကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်ကနေ ရုန်းကန်ဖောင်းထွက်အောင် ပြုစားလိုက်သလိုပဲ။ အစည်းအဝေးက စကားသံတွေ လိုက်နားထောင်ရင်း စားပွဲအောက်က ကျနော်တို့အခြေအနေကို လူမသိအောင် သတိထားနေရတယ်။

“ ကျမပြောတဲ့ လုပ်ငန်းက သေချာပေါက် တနှစ်ကို ၁ ဘီလျံလောက် မြတ်မှာပါ”

ဇင်ဝါက ကျနော့်ကို ပြုံးဖြဲဖြဲကြည့်ရင်း စကားအဆုံးသတ်လိုက်တယ်။

“ ခင်ဗျား အမြင်ကရော ဘယ်လိုလဲ ကိုကျော်စွာ”

အမ်ဒီက လက်ကမ်းပေးရင်း ကျနော့်ကို မေးတယ်။ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ဇင်ဝါပေါင်ကြားထဲက ကျနော့်လက်ကို စိတ်အေးအေးနဲ့ ဆွဲထုတ်တယ်။

“ အဆင်ပြေပါတယ် အမ်ဒီ”

ကျနော့်ရဲ့ ဇင်ဝါ့အချစ်ရည်စေးကပ်ကပ်လက်က စီးပွားရေးလောကမှာ သြဇာကြီးသူတယောက်ကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခဲ့မိပြီ။

အစည်းအဝေးခန်းထဲက လူတွေအကုန်ထွက်သွားတာနဲ့ ဇင်ဝါ့ဘက်လှည့်ပြီး ကျနော်မေးလိုက်တယ်။

“ ခုနက ဘာဖြစ်တာလဲ”

“ ဘာလဲ ရှင်ကကျမအစီအစဉ်ကို မကြိုက်လို့လား”

“ အဲဒါကို ပြောတာမဟုတ်ဘူးလေကွာ။ ဟို ဟို...ငါက အိမ်ထောင်နဲ့လေ ဇင်ဝါရဲ့”

“ ကျမသိပြီးသားလေ။ရှင်ပြောနေကျပဲ”

“ အင်းလေ”

“ ရှင် အိမ်ထောင်ရေးသုခပြည့်ဝရဲ့လား ဘယ်လိုလဲ”

“ ကဲ ကြာပါတယ် ကျမနောက်လိုက်ခဲ့”

ဇင်ဝါက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထထွက်သွားတော့ ကျနော်ချက်ချင်း ထလိုက်ခဲ့တယ်။

...

ကျနော်တို့ကုမ္ပဏီရဲ့ သန့်စင်ခန်းတွေက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲဝင်ဖို့ အဆင်ပြေပါတယ်။ ဇင်ဝါ့အလှနဲ့ ခန္ဓာက ဘယ်ပုရိသကိုမဆို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိတာ ကျနော်ဝန်ခံပါတယ်။ အိမ်ထောင်သည်ယောက်ျားတယောက်အနေနဲ့ ဇနီးအပေါ် သစ္စာဖောက်ပြန်ရမှာကို ကျနော်မဝံ့ရဲဘူး။ အရှေ့ကလျှောက်နေတဲ့  အသက်အစိတ် ဇင်ဝါရဲ့ အပြာရင့်ရင့်စကပ်အောက်က ခါယမ်းနေတဲ့အိုးကိုကြည့်ရင်း အန္တရာယ်အငွေ့အသက်တွေ ကျနော်ရလာတယ်။ ဇင်ဝါက သမင်လည်ပြန်လှည့်ပြီး ကျနော်နောက်ကလိုက်လား ကြည့်တယ်။

ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာတွဲရက် အခန်းကျယ်ထဲ နှစ်ယောက်လုံးလဲရောက်ရော ဇင်ဝါက တံခါးလော့ကို သေချာပိတ်လိုက်တယ်။ အခုတော့ ပစ္စုပ္ပန်ကို ရင်ဆိုင်ရုံမှတပါး ကျနော်ဘာမှလုပ်စရာမရှိတော့ဘူး။

နတ်သမီးလေးလို လှနေတဲ့ ဇင်ဝါ့မျက်နှာလေးကို  ဆွဲယူပြီး တရှိုက်မက်မက်နမ်းလိုက်တယ်။ နီညိုရင့်ရောင် ဇင်ဝါ့ဆံနွယ်တွေက ကျနော့်လက်မှာ ရစ်ခွေနေတယ်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အရသာခံမိတဲ့အချိန်မှာတော့ ဇင်ဝါ့မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းနေပါပြီ။ အိမ်ထောင်သည် ကျနော်မောင်ကျော်စွာရဲ့ လက်တွေက ဇင်ဝါ့စကပ်အောက်မှာ တင်သားတွေရဲ့ လုံးဝန်းနူးညံ့မှုကို ကော်တွန်ပင်တီပေါ်ကနေ ထိတွေခံစားနေမိပြီ။

ဇင်ဝါက ကျနော့်ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အထက်အောက်စုန်ဆန် လက်နဲ့ပွတ်သပ်နေရင်း ကျနော့်နားနားကပ်ပြီး ညုတုတုမေးတယ်။

“ ရှင့်အမျိုးသမီးက အပြုအစုကောင်းလား”

“ ဇင်ဝါ့ကို မမီဘူးထင်ရတာပဲ”

ကျနော် ခပ်တိုးတိုးပြန်ဖြေရင်း ဇင်ဝါ့နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးရဲ့ အထိအတွေ့မှာနစ်မျောလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကျွတ်ကျသွားတယ်။ ဇင်ဝါက ကျနော့်တန်ဆာကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်သန်းကွင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးတယ်။ အလုပ်ကိစ္စမှာ ကျွမ်းကျင်ရုံသာမက ယောက်ျားတွေကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲ ဇင်ဝါကောင်းကောင်းသိတယ်။

နီထွေးတဲ့ ဇင်ဝါ့နှုတ်ခမ်းက ကျနော့်တန်ဆာမှာ ရစ်ပတ်ဆွဲယူထားတာကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ဇင်ဝါ့ရင်သီးလုံးလေးတွေက ဘလောက်စ်အင်္ကျီအောက်ကနေ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်လာတယ်။ ကျနော့်လက်က အဲဒါလေးတွေကို ဘလောက်စ်ပေါ်ကထိတွေ့ကျီစယ်လိုက်တယ်။ ဇင်ဝါ့အာငွေ့နဲ့ မာမာခဲခဲရင်သီးလုံးတွေက ကျနော့်တန်ဆာကို ပိုမတ်တောင်လာစေတယ်။

ဇင်ဝါက မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး အိမ်သာကမုတ်ပေါ် ခြေတဖက်တင်တယ်။ ဒီတခါ ကျနော်ပြန်ပြုစုရမဲ့အလှည့်ပေါ့။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စကပ်အောက်လက်လျှိုပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ဒူးနားရောက်တော့ ပင်တီအရောင်က အနက်။ အချစ်ရည်လေးတွေက ရွှဲရွှဲစိုနေတယ်။ ဇင်ဝါ့ ရတနာရွှေကြုတ်နဲ့ ထိစပ်နေမဲ့နေရာကို ရွေးပြီးနမ်းကြည့်တယ်။ ညနေရုံးဆင်းချိန်ပေမဲ့ ဇင်ဝါ့အနံ့က မပြင်းသေးဘူး။ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးအားကောင်းတယ်ထင်ရဲ့။

ဇင်ဝါ့ကာမအရသာဖူးလေးကို ကျနော် လက်နဲ့ကလူကျီစယ်တော့ အချစ်ရည်တွေက တာကျိုးမတတ်စီးကျလာတယ်။ ဒူးထောက်ထိုင်ချ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး အမွေးအမှင်ကင်းစင်တဲ့ ဇင်ဝါ့ရတနာရွှေကြုတ်အနံ့ကို တိုက်ရိုက်ရှူကြည့်တယ်။ ပေါင်အတွင်းသားဖွေးဖွေးလေးတွေကို ထန်းလျက်အိုးတွေ့တဲ့ ခွေးတကောင်လို ကျနော်လျက်မိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဇင်ဝါ့ညည်းသံက တေးသွားသံစဉ်တခုလို နားထဲစီးဝင်လာတယ်။ အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲ ဇင်ဝါ ကျနော့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားဆွဲအပ်ပြီး တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတယ်။ အချစ်ရည်တွေထပ်စီးကျလာတော့ ကျနော် အငမ်းမရသောက်သုံးလိုက်တယ်။

...

ဇင်ဝါက ကမုတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ကို ဒေါ့ဂီပုံစံနဲ့ စပ်ယှက်ပါဆိုတဲ့သဘောပေါ့။ ဇင်ဝါ့တင်ပါးနဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံထိစပ်ရိုက်ခတ်နေချိန်မှာ ဇနီးမယားကို ဖောက်ပြန်မိပြီဆိုတဲ့အတွေး စိုးစဉ်းမှ မရှိတော့ပါဘူး။

ဇင်ဝါကလဲ တင်ပါးကိုဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပြန်တင်တဲ့အပြင် ရွှေကြုတ်အတွင်းသားတွေကလဲ ကျနော့်တန်ဆာကို ဆွဲညှစ်ထားပေးတယ်။ အောက်ပေးကောင်းတဲ့ဇင်ဝါက ကျနော့်ကို ကာမအရသာပီပီပြင်ပြင်ခံစားနိုင်ခဲ့စေတယ်။ ကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်နေခဲ့တဲ့ ဇင်ဝါ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ မျိုးစေ့တွေ ဖြန်းပက်ပေးဖို့ ကျနော်အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။

ဇင်ဝါနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အချိန်ဟာ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ ဇင်ဝါ့ရတနာရွှေကြုတ်အတွင်းပိုင်းမှာ ကျနော့်ရဲ့ ပူနွေးစေးပျစ်တဲ့မျိုးစေ့တွေနဲ့ ပြည့်တင်းသွားတယ်။ မရှေးမနှောင်းမှာ ဇင်ဝါလဲ အထွဋ်အထိပ်ကို နောက်တကြိမ်တက်လှမ်းသွားတယ်။ ဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာ ကျနော်သိလိုက်ရတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခအစစ်ဆိုတာ ဇင်ဝါနဲ့မှ ရတာပါလားဆိုတာပေါ့။


ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````````````

(04) ရှူးဖိနပ်အသစ်နှင့် ငါးမိနစ်ကွစ်က်ီ (တခန်းရပ်)

တိုးလူတယောက် ခေါင်းမီးတောက်နေတယ်။ ညနေအလုပ်ဆင်းတုန်းက အခန်းပြင်မှာ ချွတ်ထားခဲ့တဲ့ ရှူးဖိနပ်တဖက်မရှိတော့။ ဖိနပ်လေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ဦးမှပါ စိတ်ကူးရလို့ ထွက်ယူတဲ့အခါ ဘယ်ဖက်တဖက်တည်း ကျန်တော့တယ်။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီထွက်ကြည့်တော့ အဆောင်က မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုက ဖိနပ်ကို ကိုက်ဖြတ်ပြီး ဆော့ကစားနေပြီ။ 

နဂိုကပင် တိချစ်သူမဟုတ်တဲ့ တိုးလူ ဒေါသအထွဋ်အထိပ်ရောက်ချေပြီ။ ဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ကျောက်ခဲအရွယ်တော်တလုံးကောက်ပြီး မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုဆီ ပစ်လိုက်တယ်။ ကံဆိုးသူ ကျားဘိုကို ဒါရိုက်ဟစ်မှန်ပြီး ဂိန်ခနဲဟောင်ရင်း နှစ်ကောင်သားပြေးသွားတော့ ဖိနပ်ကို စစ်ကြည့်တယ်။ ရစရာမရှိ တစစီ။ မနက်ဖြန် အလုပ်သွားရင် ရှူးဖ်ိနပ်က မစီးလို့မရ။ အခန်းထဲပြန်ဝင် အဝတ်အစားလဲပြီး ဖိနပ်ဝယ်ဖို့ ထွက်ခဲ့ရတယ်။

အချိန်နည်းနည်းကြာတော့ တိုးလူ ဒေါသပြန်ပြေသွားတယ်။ မနက်မှသာသိရင် အလုပ်မီမှာမဟုတ်။ မန်နေဂျာမြည်တွန်တောက်တီးသမျှ ခံရမယ်။ ညဦးပိုင်းလောက်ဆိုတော့ ဆိုင်တွေမပိတ်လောက်သေးဘူး။ ဖိနပ်အချိန်မီဝယ်လို့ ရနိုင်သေးတယ်။ အထင်ကရ ရှော့ပင်းမောလ်ကြီးရှိ ဖိနပ်ဆိုင်တွေ ဝင်ကြည့်တော့ စိတ်ကြိုက်မတွေ့သေး။ သုံးဆိုင်မြောက်မှာတော့ လူရှင်းနေတယ်။ ဒီဆိုင်မှပဲ တိုးလူ သဘောကျတဲ့ ဖိနပ်တွေ့တယ်။ စီးကြည့်တော့ သေးနေတာနဲ့ ဘေးဘီဝဲယာကြည့်ပြီး ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေကို ရှာတယ်။

“ ကိုတိုးလူ မဟုတ်လား”

ခေတ်နဲ့အညီ ဝတ်စားထားတဲ့ အရောင်းသမလေးက နှုတ်ဆက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ပုရိသတို့အကြိုက်။ ဆံပင်လေးက နီညိုရောင်ဆိုးထားတယ်။ မျက်ဝန်းလေးက ညိုတိုတို။ တိုးလူရင်ထဲ တိုးဝှေ့သွားတယ်။ အရောင်းသမလေးက ခေတ်သမီးပျိုဆန်စွာ ရဲတင်းသွက်လက်တယ်။ သူမကို ဘယ်မှာတွေ့ဖူးမှန်း တိုးလူ မမှတ်မိ။ ဘီယာဆိုင်မှာလား ကေတီဗီမှာလား အနှိပ်ခန်းမှာလား တခုခုပဲ ထင်တယ်။ သူမရင်ဘတ်မှာတပ်ထားတဲ့ နိမ်းပလိတ်က သီဒါလို့ ဖော်ပြနေတယ်။

“ ကကြိုးကို မမှတ်မိဘူးကြည့်”

နာမည်ကြားတော့မှ တိုးလူ မှတ်မိသွားတယ်။ တိုးလူတို့ ဘော်ဒါတသိုက် ယမကာမှီဝဲရာ စင်တင်ဘီယာဆိုင်မှ ဖျော်ဖြေရေးမယ် ကကြိုး။ တိုးလူရဲ့ဖေးဘရိတ်အဆိုတော်နဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်တူတာမို့ ပန်းကုံးစွပ်နေကျ ကကြိုး။ လခထုတ်ရက်ဆို တိုးလူက သရဖူပါ တက်ချီးမြှင့်နေကျ။ ကကြိုးက တိုးလူဘေးလာထိုင်ပေမဲ့ ဈေးကြီးတာတွေမမှာ။ အမြဲတမ်း သံပုရာရည်တခွက်သာ သောက်လေ့ရှိတယ်။ ကကြိုးက အပေါ်ယံလောက်ပဲ လက်ဆော့ခွင့်ပြုတယ်။ တိုးလူကလဲ သူမနဲ့ စကားပြောနေရရင်ကို ကျေနပ်နေခဲ့တာ။ သူမ စင်တင်က အလုပ်ထွက်သွားပြီးနောက်ပိုင်း မေ့မေ့လျော့လျော့ဖြစ်နေခဲ့တာ။

အခုအပြင်မှာ ဆုံတော့ တိုးလူ မမှတ်မိ။ စင်တင်မှာက ယမကာတန်ခိုးနဲ့ ရီဝေဝေဖြစ်နေတာတကြောင်း။ ရောင်စုံမီးတွေကြောင့်တကြောင်း ကကြိုး ရုပ်ကတမျိုး။ ဖနပ်ဆိုင်မှာ ပြင်ဆင်ထားပုံက စင်တင်နဲ့မတူတာကြောင့်လဲ ပါမယ်။

“ ဆောရီး ကကြိုးက ပုံစံပြောင်းနေတော့ ရုတ်တရက် မမှတ်မိလိုက်ဘူး”

“ ဒီနောက်တော့ သီဒါလို့ပဲခေါ်ပေးပါနော်”

“ ကောင်းပြီလေ”

“ ဒီဖိနပ်က အဆင်ပြေလား”

“ နည်းနည်းသေးနေတယ်”

“ တဆိုက်ဒ်ကြီးတာ သီဒါယူခဲ့မယ်လေ ခဏစောင့်”

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ဆိုင်နောက်စတိုက သီဒါ ဖိနပ်ဘူးနဲ့အတူ ပြန်ထွက်လာတယ်။

“ အကို ခဏထိုင်ဦး”

ဖိနပ်ထိုင်စီးဖို့ ဆိုဖာအသေး သူ့ကို ညွှန်ပြပြီး သီဒါက ဘေးမှာ ဖိန်ပ်ကြိုးထိုးနေတယ်။ သီဒါ့ဆီက ချာလီဆေးလ်ဗားရေမွှေးနံ့ရတယ်။ တိုးလူစွဲလမ်းခဲ့တဲ့အနံ့ပေါ့။ အင်္ကျီအဟိုက်အောက်က ဘရာအနက်လေးကို ခိုးကြည့်တယ်။ နူးညံ့တဲ့ သီဒါ့ဆံနွယ်တွေကို မရည်ရွယ်ပါဘဲ လက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ သီဒါမော့ကြည့်တော့

“ ဆောရီး စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သီဒါ”

“ ရပါတယ် အကိုရယ်”

အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး ချစ်စဖွယ်သီဒါ့ကို ဓာတ်ခိုးဖမ်းထားလိုက်တယ်။ ဖိနပ်ကြိုးထိုးပြီးသွားတော့

“ အကို စီးကြည့်ပါဦး”

တိုးလူ ရှူးဖိနပ်ကို စီးပြီး ဆိုင်ထဲပတ်လျှောက်ကြည့်တယ်။

“ အဆင်ပြေလား အကို”

“ နည်းနည်းကျပ်သေးတယ်”

“ ဒါဆို နောက်တရန် ယူပေးမယ် အကို”

“ အင်းးး သီဒါ”

သီဒါ စတိုထဲဝင်သွားတော့ တိုးလူမသိမသာလိုက်ဝင်ခဲ့တယ်။ သီဒါက ဖိနပ်ကို စင်အမြင့်ပေါ်က လှမ်းယူနေတယ်။ တိုးလူ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပြီ။ သီဒါ့ကို နောက်ကနေ သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တယ်။ သီဒါလန့်ပြီး နောက်လှည့်ကြည့်တယ်။ ရုန်းတယ်။

“ အကို အလုပ်ထဲမှာ မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းဘူး”

တင်းတင်းဖက်ထားပြီး သီဒါ့စကပ်အောက် လက်လျှိုပြီး ပင်တီလေးကို ဒူးအထိဆွဲချွတ်ချတယ်။ စောက်စိရှိမဲ့နေရာမှန်းရှာပြီး ပွတ်ချေပေးတယ်။ နောက်ကနေ ဂုတ်ပိုးနဲ့ နားရွက်နောက်လေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတယ်။ သီဒါမရုန်းတော့။ လေသံတိုးလေးနဲ့

“ အကို မြန်မြန်လုပ်နော် နောက်ဝယ်သူလာရင်ခက်မယ်။ ဆိုင်မှာ သီဒါတယောက်တည်းရယ်”

တမိနစ်လောက်ဆွပြီး သီဒါစောက်ဖုတ်က အရည်ရွှမ်းလာပြီ။ တိုးလူ သီဒါ့ကိုစကပ်ကို အပေါ်လှန်တင်ပြီး ဖိနပ်စင်ပေါ်လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ ပုဆိုးချွတ်ချ ဘစ်ကို လျောချပြီး လီးကို သီဒါ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သီဒါက အပျိုစင်တော့မဟုတ်။ ဒါပေမဲ့ တင်းကျပ်စေးပိုင်နေသေးတယ်။ တဖန်းဖန်းနဲ့ ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးပြီး တိုးလူမထိန်းနိုင်တော့။ သုက်တွေ သီဒါ့စောက်ခေါင်းထဲ တရှိန်ထိုး ပန်းထွက်သွားတယ်။ မရှေးမနှောင်းမှာ သီဒါလဲ ပြီးသွားပုံရတယ်။

လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ စိမ်ထားတုန်း ဆိုင်ရှေ့က အသံကြားတာနဲ့ သီဒါကုန်းထပြီး ပင်တီကိုဆွဲတင် စကပ်ပြန်ဆွဲချပြီး ပြေးထွက်သွားတယ်။ တိုးလူလဲ လီးကို တစ်သျှူးနဲ့ သုတ်ပြီး  ဘစ်နဲ့ ပုဆိုးသေချာပြန်ဝတ်တယ်။ ပြီးမှ စတိုကထွက်ခဲ့တယ်။ ဝယ်သူတွေ ပြန်ထွက်သွားတော့ သီဒါက ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေတယ်။ လူအသွားအလာကြည့်ပြီး တိုးလူ သီဒါ့ကိုအာပွားရှလူးထပ်ပေးတယ်။

“ အကို မကောင်းဘူး”

“ အင်း သီဒါတော့ ကောင်းတယ်မလား”

“ ဟာ နားရှက်စရာတွေမပြောနဲ့”

“ အချိန်ရရင် ထပ်တွေ့ချင်တယ်”

“ အွန်း လူဆိုး ဒါနဲ့မေ့လို့ အကို့အတွက်ဖိနပ်ယူရဦးမယ်”

“ မယူနဲ့တော့ သီဒါ ခုနဟာပဲ ယူမယ်။ ဆိုက်ဒ်က ကွက်တိပဲ”

“ သြော် ဒါဆို ရှင်က ဟိုဒင်းဟိုဟာပြုချင်လို့ ဉာဏ်များတာပေါ့”

“ သီဒါ့ကို ကကြိုးဘဝတည်းက စွဲလမ်းခဲ့ရတာပါ”

“ သိသားပဲ”

“ နောက် သီဒါနဲ့ ဘယ်တော့တွေ့ရမလဲ”

“ အကို့ဖုန်း သီဒါ့ကိုပေး”

သီဒါက ဖုန်းနံပါတ်တခုကို ကွန်တတ်ထဲရိုက်ထည့်ပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။

“ အဲဒါ သီဒါ့ဖုန်းပဲ”

အပြန်လမ်းမှာတော့ တိုးလူ ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကကြိုးတုန်းက မစားရဘဲ သီဒါနဲ့ကျမှ တဝဖြုတ်ခွင့်ရတော့မယ်။ ဖိနပ်တဖက်ကို ကိုက်ဖြတ်ပေးတဲ့ မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုကိုတောင် ကျေးဇူတင်ရတော့မလိုလို။


ပြီးပါပြီ ။

```````````````````````````````````````````````````

(05) ခြောက်လအရွယ် ကိုယ်ဝန်သည် (တခန်းရပ်)

အချစ်တက္ကသိုလ်စာဖတ်ပရိတ်သတ်များ မင်္ဂလာပါ။ ဒါကတော့ လေပြေ ကြားဖူးခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်လေးကို ဖတ်ကောင်းအောင်ပြန်ရေးထားတာပါ။ လိုတဲ့နေရာလေးတွေကို ပိုထားတာပေါ့။ ဖတ်ကောင်းအောင်ရေးတာမို့ ယုတ္တိညီချင်မှ ညီပါလိမ့်မယ်။ အားပေးကြတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတက်ပါတယ်။

မိဘတွေ နယ်ပြောင်းသွားတော့ တိုက်ခန်းမှာ လင်းလက်ရာ တယောက်သာကျန်ခဲ့တယ်။ အစိုးရဝန်ထမ်းမိဘတွေမို့ တနေရာမှာ ကြာကြာနေရလေ့မရှိပါဘူး။ အခုတိုက်ခန်းလေးမှာတော့ နည်းနည်းကြာတယ်ဆိုရမလား မသိ။ လင်းလက်ရာ ဆေးကျောင်းသက် ခြောက်နှစ်လုံး ဒီမှာနေခဲ့တယ်။ အခု အလုပ်သက်ဆရာဝန်ဆင်းတာ နှစ်လကြာမှ ဖခင် ရာထူးတိုးနဲ့ နယ်ပြောင်းတော့ မိခင်ပါလိုက်သွားတယ်။ လင်းလက်ရာ အလုပ်သင်ကာလပြီးတဲ့အထိ တိုက်ခန်းမှာ ဆက်ငှားပြီးနေနေခဲ့တယ်။

ခြောက်နှစ်ကျော်လောက်နေလာတော့ တိုက်မှာနေတဲ့ မိသားစုတွေနဲ့လဲ တော်တော်လေး ရင်းနှီးနေပြီ။ မိဘတွေ ပြောင်းသွားပေမဲ့ လင်းလက်ရာ အထီးမကျန်ခဲ့ဘူး။ လင်းလက်ရာက အသေးအဖွဲကျန်းမာရေးပြဿနာလေးတွေ ဖြေရှင်းပေးနေတာလဲ ပါတာပေါ့။ ဆေးအကြောင်း ရောဂါအကြောင်း မေးလာလဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ရှင်းပြပေးတယ်။ အဲလိုကူညီပေးနိုင်တာကို လင်းလက်ရာကျေနပ်ဂုဏ်ယူတယ်။

လင်းလက်ရာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းမှာ မဝေမွန်တို့ လင်မယားနေတယ်။ သူက အသက် သုံးဆယ့်ငါး လောက်ရှိပြီ။ သားဦးကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရတယ်။ မဝေမွန့်မိဘတွေက ဆုံးသွားတော့ ဆွေမျိုးနီးစပ်တွေကပဲ ကူညီကြတယ်။ တိုက်ကသူတွေလဲ ကူကြတယ်။ မိန်းကလေးတယောက်တည်း ကိုယ်ဝန်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ယောက်ျား ကိုရဲလင်းက စလုံးမှာ နာမည်ကြီး ဗိသုကာ။ မဝေမွန်ဆီ တနှစ်ကို နှစ်လလောက်ပဲလာနိုင်တယ်။ ကလေးမွေးခါနီးရင်တော့ ပြန်လာမယ်ပြောတယ်။ သူတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ကြိုးစားနေတာကြာပေမဲ့ ကလေးကဒီနှစ်ထဲမှရတာ။

တရက် လင်းလက်ရာ ဆေးရုံကပြန်လာပြီး ရေမိုးချိုးတယ်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အိမ်နေရင်း ဘောင်းဘီတိုဝတ်ပြီး ဆစ်ကလက်ဖွာနေမိတယ်။ စိတ်အပန်းဖြေတာပေါ့။ အဲဒီအချိန်မှာ အခန်းတံခါးခေါက်တော့ လင်းလက်ရာ ဆစ်ကလက်ကို မီးသတ်၊ ပူရှိန်းပီကေတခုဝါးပြီး ဖွင့်ပေးတော့ မဝေမွန်ဖြစ်နေတယ်။ မဝေမွန်က နဂိုတည်းက ဘော်ဒီခပ်တောင့်တောင့်။ ခုကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့ ဟော်မုန်းအပြောင်းအလဲနဲ့ နို့တွေဖင်တွေ ပိုကြီးနေတယ်။ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေကလဲ မဝေမွန်ကို ပိုဆွဲဆောင်မှု ရှိစေတယ်။ ကိုရဲလင်းက မဝေမွန်ကို လိုးဖြုတ်ခွင့်ရတာ ကံကောင်းတာပါပဲ။ တစ်နှစ်မှာ နှစ်လလောက်ပဲ လိုးရတော့ မဝေမွန်က အလတ်ကြီးကျန်နေသေးတယ်။ လင်းလက်ရာရဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာမှာ မဝေမွန်က မင်းသမီးတယောက်။

မဝေမွန် အခန်းထဲဝင်လာပြီး ဗိုက်ကဒ်နဲ့ ရေခဲဗူးကို ပေးပြီး ဆိုဖာမှာထိုင်တယ်။ ဗိုက်ကဒ်ကို ဖတ်ကြည့်တော့ ကိုယ်ဝန်က ခြောက်လရှိနေပြီ။ ကူးစက်ရောဂါမရှိဘူး။ ကလေးလဲ ကောင်းတယ်။ အိုဂျီမမက မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေးထိုးဖို့ ရေးပေးထားတယ်။ ရေခဲဗူးထဲမှာ မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေးပုလင်းလေးပါတယ်။ သူ့ကို ဆေးထိုးပေးဖို့ လင်းလက်ရာကို အကူအည်ီလာတောင်းတာပါ။

ဆေးပုလင်းထဲက ဆေးစုပ်ပြီး မဝေမွန်လက်မောင်းမှာ ထိုးပေးဖို့ ဟန်ပြင်တော့ တင်ပါးကိုပဲ ထိုးပါတဲ့။ အမျိုးသမီးဖြစ်နေတဲ့အပြင် အဖော်လဲ မရှိတော့ လင်းလက်ရာ တင်ပါးကို မထိုးချင်ပါ။ ပြီးတော့ မဝေမွန်ဝတ်လာတာက ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွေ ဝတ်တဲ့ဂါဝန်။ တင်ပါးဆေးထိုးရင် ဂါဝန်ကိုလှန်တင်မှရမယ်။ မဝေမွန်က ဆိုဖာပ်ါတစောင်းလှဲပြီး ဂါဝန်ကို မတင်လိုက်တယ်။ ဖွေးနုနေတဲ့ ပေါင်တံတွေကြည့်ပြီး လင်းလက်ရာ စ လောင်တီးပြီ။ ဘစ်ကလဲ မဝတ်ထားတော့ သိသာနေမှာ။ မဝေမွန် အောက်ခံက ပုံမှန်ပင်တီမဟုတ်။ ဂျီစထရင်းဆိုတော့ ဖယ်စရာမလိုပဲ တင်ပါးက ပေါ်နေပြီးသား။ အရက်ပြန်လေးနဲ့ ဆေးထိုးမဲ့နေရာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ထိုးပေးလိုက်တယ်။ မျက်စိတော့ တင်ပါးတွေကိုအရသာခံတယ်။ ဂါဝန်ပြန်ဖုံးပြီး မဝေမွန်ကို ချေဖို့ပြောတယ်။ ဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းနေတာကို မဝေမွန်မြင်သွားပေမဲ့ ဘာမှမပြောဘဲ အခန်းပြန်သွားတယ်။

လီးတောင်နေတာ မိသွားတော့ မျက်နှာပူတယ်။ အိမ်နီးချင်းတွေ လျှောက်ပြောရင်လဲ လင်းလက်ရာ နာမည်ပျက်မယ်။ နှစ်နာရီလောက်ကြာတော့ ဆိုဖာဘေးက စားပွဲပုလေးပေါ်မှာ မဝေမွန်ဖုန်းကို တွေ့တယ်။ သူရှက်ပြီး လောလောနဲ့ပြန်တော့ ဖုန်းမေ့ကျန်ခဲ့တယ်ထင်ရဲ့။ အခန်းပြင်ထွက်ကြည့်တော့ ညဆယ်နာရီလောက်ပေမဲ့ မဝေမွန်အခန်းက မီးလင်းနေတုန်း။ လင်းလက်ရာ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ မဝေမွန်လာဖွင့်တယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံပါးနဲ့ မဝေမွန်က အထဲဝင်ဖို့ခေါ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုမဲမဲတွေကို မြင်ရတယ်။ ခုနက ဘာမှမမြင်ခဲ့သလို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ။ စိတ်အေးသွားပေမဲ့ ရမက်မီးက တောက်လောင်နေတုန်းပါ။

အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပြီး မဝေမွန်က ညအိပ်ဝတ်စုံကို ချွတ်ချတယ်။ ကိုယ်ဝန်ခြောက်လဗိုက် စူပုံ့ပုံ့နဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် မဝေမွန်က ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ လင်းလက်ရာ ဘောင်းဘီတိုကို ဆွဲချွတ်ပြီး လော်လီပေါ့စားသလို ဘလိုးဂျော့ပေးတယ်။ ချက်ချင်းနတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပဲ။ မဝေမွန် ထန်ချက်က နိုင်းပလပ်စ်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်း တံတွေးနဲ့လျှာချင်း ဖလှယ်ကြတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ နမ်းရင်းရောက်သွားတော့ ကုတင်ပေါ် မဝေမွန်ကို အသာလှဲချတယ်။ ဗိုက်ကို မထိအောင်သေချာရှောင်ပြီး လင်းလက်ရာအပေါ်က တက်ခွလိုက်တယ်။ တောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း ညိုမဲမဲတွေကို လျက်တယ်။ ကိုက်တယ်။ ကစားတယ်။ မဝေမွန် ဖီးလ်တက်ပြီး စညည်းတယ်။

သူအားရတော့ လင်းလက်ရာရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဆီတွန်းချတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေဆဲမို့ စောက်ဖုတ်က ဖောင်းတင်းနေတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး စောက်စိကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတော့ မဝေမွန်အော်သံတွေ ပိုဆူလာတယ်။ ခရေဝစူတူတူလေးကို လက်မနဲ့ ဖိပွတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ မဝေမွန်တချီပြီးသွားတယ်။ လီးထည့်လိုးမယ်လုပ်မှ ကွန်ဒန်ပါမလာတာ သတိရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဗိုက်ကဒ်မှာ ကူးစက်ရောဂါမရှိဘူးဆိုတော့ လင်းလက်ရာ သိပ်မတွေးတော့ဘူး။

ကလေးထိမှာစိုးလို့ ဇွန်းနှစ်ချောင်းထပ်ပုံစံနဲ့ ဖြေးဖြေးလိုးဖြစ်တယ်။ ကိုယ်ဝန်သည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ပိုနူးညံ့နေတော့ လင်းလက်ရာ ကြာကြာဆွဲမလိုးနိုင်ဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ မဝေမွန်စောက်ဖုတ်ထဲ ပြီးသွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး တဘက်တထည်ကို တဝက်ရေစွတ်ယူလာတယ်။ သုက်တွေပေပွနေတဲ့ မဝေမွန်စောက်ဖုတ်ကို ကြင်ကြင်နာနာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာတောင့်တမှန်းဆခဲ့ရတဲ့  မဝေမွန်ကို လိုးလိုက်ရတာ ကျေနပ်မိတယ်။ ဟော်မုန်းအတက်အကျတွေကြောင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်မှာ သာမန်ထက်ဆယ်ဆလောက် ပိုထန်တယ်တဲ့။ မဝေမွန်လို ယောက်ျားကအဝေးမှာဆိုတော့ ပြတ်လပ်နေပြီး ပိုထန်နေမှာ။ နောက်ပိုင်း မကြာမကြာ မဝေမွန်နဲ့ လိုးဖြစ်တယ်။ ကိုရဲလင်းကို မပေးတဲ့ ဖင်ပါကင်ကို လင်းလက်ရာဖွင့်ဖြစ်ခဲ့တယ်။  ဘွဲ့ယူပြီး မိဘတွေဆီ ပြောင်းခဲ့တဲ့အထိ မဝေမွန်နဲ့ လိုးခဲ့တယ်။ နယ်ရောက်သွားပေမဲ့ အခြေအနေပေးရင် ချိန်းလိုးတယ်။ ဆက်စ်ချက်တယ်။ တခြားအချိန်နဲ့စာရင် မဝေမွန်ကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေချိန်လိုးခဲ့ရတာ အရသာအရှိဆုံးပဲ။


ပြီးပါပြီ။


ပုထုဇ္ဇနော ဥမ္မတ္တကော



............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................
ပြီးပါပြီ။