ဟ ထားသော တံခါးများ အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - ထူးခြား
“ အာ ဒီကောင်လေး ဘာတွေ အလုပ်ရှုတ်နေမှန်း မသိပါဘူး ကိုကိုရာ”
“ အို ဒီအရွယ်က ဒီလိုပါပဲကွယ်၊ ချစ်လေး အတွက် အဖေါ်ရရင် ပြီးတာပါပဲ”
“ အဖေါ်က တော့ ရသလားမမေးနဲ့ ခစ်ခစ် ”
တီလေးက သူ့ဘာသာသူ အဓိပ္ပါယ်နှစ်ခွပြောရင်း ရီလိုက်တယ်။ လက်တဖက်က လည်း သူ့ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးနေတဲ့ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ်လိုတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီလက်ကို ဆွဲပြီး မာတောင်လာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးပေါ်တင်ပေးလိုတယ်။ ကုတင်ဘေး ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ အဖေါ်တထုတ်ကို လည်း လှမ်းယူလိုက်တယ်။
“ ဒါနဲ့ ကိုကို ချစ်လေးကို မလွှမ်းဘူးလားလို့၊ ခါထဲ ချစ်လေးက တော့ ကိုကို့ကို လွမ်းနေရတာ”
တီလေးက သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေရင်းက အန်ကယ်ဦးတော်ထိန်ကို ညှနေတယ်။ကျွန်တော်က တော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားလို့ မောက်တက်နေတဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားက ခရေပွင့်ပေါက်လေးထဲ ချောဆီတွေ ထိုးထည့်ပြီး လက်နဲ့ ကရိုင်း နေတယ်လေ။
“ လွှမ်းတာပေါ့ ချစ်လေးရယ်၊ ကိုကို့ မှာ ချစ်လေး တကိုယ်လုံးကို လွှမ်းနေတာ ဟဲဟဲ”
“ ချစ်လေး ရဲ့ ကိုယ်လုံး ပေါ်က တချို့ နေရာလေးတွေက ကိုကို့ကို ပိုလွှမ်းတယ်တဲ့ အခု ချစ်လေး အဲဒီ နေရာလေးကို အလွှမ်းပြေအောင် ဆိုပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကိုကို့ ညီလေးရော နိုးနေပလား”
တီလေး က သူ့ စောက်စေ့လေး ကို လက်တဖက်နဲ့ ပွတ်ပေးရင်းက သူ့ဖင်ပေါက်ကို ကျွန်တော် ကရိုင်းနေတာ ဖင်တယမ်းယမ်း လှုပ်ပေးနေတယ်။ အခုသူ့လက်က နေလွတ်လာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးပေါ်မှာ အဖေါ်ကို စွပ်ပြီး တော့ တီလေး ဖင်ပေါက်ကို တေ့လိုက်တယ်။
“ ကိုကို့ ညီလေး က နိုးနေတာမှ သံချောင်းအတိုင်းပဲ၊ ချစ်လေး ရဲ့ ညီမလေးကို လွှမ်းလို့တဲံ”
“ ကိုကို့ ညီလေး နဲ့ ချစ်လေး ညီမလေးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုကိုရယ်၊ အူးးးးးးးးးးးးးး…”
တီလေးက သူ့ယောက်ျားကို ပြောသလို နဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ပြောနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်း တီလေး အနောက်က နေ ဒူးထောက်ရင်း လက်တဖက်က သူ့ဖင်ပေါက်ကို ကရိုင်း နောက်တဖက်က လီးကို ကိုင်ပြီး အရည်စို နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြစ်လိုက်တယ်။
“ အင်း ကိုကို ထိုးနေပြီ အားးးးးး”
အန်ကယ် ဦးတောက်ထိန်လည်း တဖက်မှာ ဂွင်းထု နေပုံ ရတယ်။ အသက်ရှုသံ တရူးရူး နဲ့၊ တီလေးက လည်း သူ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွန်တော် ဆောင့်ထိုးလိုက်တာကို အသံထွက်ပြီး ငြိးလိုကိတယ်”
“ ကိုကို ရယ် ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးပါ”
“ အင်း ချစ်လေး အ အ”
တီလေးက ကျွန်တော် နဲ့ အန်ကယ် တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို တပြိုင်ထဲ ပြောနေတယ်လို့ သဘောပေါက်လို့ ကျွန်တော်လည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးကို ဆောင့်လိုးတာ တီလေး ခေါင်းနဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းနဲ့ တိုက်မိတော့မလိုကို ကပ်ကပ်သွားတယ်။
“ ကိုကို့ ညီလေးက ချစ်လေး ရဲ့ နောက်ပေါက်ကို ဝင်ချင်နေတယ်တဲ့”
“ ဟင်းနော် ကိုကို မရပါဘူး ဆို တခါထဲ၊ နာက နာ နဲ့ ချစ်လေး ရယ်ဒီ မဖြစ်သေးပါဘူး၊ ကိုကို့ ညီလေး ကလည်း အထွားကြီးကို ၊ တနေ့တော့ ပေါ့နော် ကိုကို၊ ကိုကိုက လိမ်မာပါတယ်၊ အားးးးး...ရှီးးးးး”
တီလေး ပြောနေတဲ့ စကားကြောင်း တီလေး ဖင်ပေါက်ကို အန်ကယ်ဦးတောက်ထိန်တောင် မရသေးဘူး ဆိုတာ သိရတော့ တီလေး စောက်ဖုတ်ထဲ လိုးနေရတဲ့ လီးက ပိုပြီးမာလာသလိုပဲ၊ အာ့တာနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဖင်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။
“ အခု တော့ လုပ်ခွင့်ပြုပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ထည့်တော့မယ်နော် ချစ်လေး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို”
အန်ကယ်က တဖက်မှာ စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေပေမဲ့ ကျွန်တော်က တော့ လက်တွေ့ ဆော်နေပြီလေ၊ အဟီး။
“ ကိုကို နော် မလုပ်ပါနဲ့ ဆို၊ အားးးးးးးးးးးးးး ရှီးး ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် ..နာတယ်နာတယ် ကိုကို ပြန်ထုတ် အားးးး”
ကျွန်တော့် လီးကြီးက ဗျစ်ကနဲကို တီလေး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ခုနက ချောဆီတွေနဲ့ ကရိုင်းထားတာ ရော တီလေး စောက်ဖုတ်ထဲက ပါလာတဲ့ စောက်ရည်တွေ နဲ့ရောမို့ ချောချောချူချူပါပဲ။ ကျွန်တော့် ပေါင်ခြံနဲ့ တီလေး ဖင်လုံး ကြီးတွေ အိကနဲ နဲ့ကို ဖိကပ်သွားရပါတယ်။ တီလေး က ဖုံးထဲ မှာ အန်ကယ့်ကို သာ ပြန်ထုတ်ခိုင်း နေတာ ၊ အပြင်မှာကတော့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကော့ကော့ပေးနေ တယ်လေ။
ဖင်ဝ ကြွက်သား က ကျွန်တော့် လီးကို သားရေကွင်း နဲ့ စီးသလို ညှစ်ပေးထားတော့ ထိုးထည့် ထိုးသွင်း ဆွဲထုတ် အချိန်တိုင်းမှာ အရသာ ရှိနေတယ်။ ဆောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ တဖုန်းဖုန်း ဆော်နေမိတာ ဖုံးထဲမှာ သူတို့ နှစ်ယောက် စကားပြော ရပ်သွားတာတောင် သတိမထားမိလိုက်ပါဘူး။ ကျွန်တော့် လီးကြီး တအားကို ယားယံလာမှ ပဲ လရည်တွေ ထွက်မကျကုန်အောင် ထိန်းပြီး တီလေး ဖင်ပေါက်ကနေ ပလွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
အဖေါ်ကို လဲ ဆွဲချွတ်ပြီး အခန်းထောင်လွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ တီလေးက သိပါတယ်။ သူ့ခေါင်းနား ရောက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ဆွဲပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ အဲတော့ မှ ကျွန်တော်လည်း ထိန်းထားတာ လွှတ်လိုက်ပြိး တီလေး လည်ချောင်းထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက် တော့တယ်။
..........................................................................................................................................
(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
တီလေး နှင့် ကျွန်တော်တို့ အိမ်ကို အမြန်ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း အန်ကယ်ဦးတောက်ထိန် ဖုံးခေါ်တဲ့ အခါ၊ တီလေး နဲ့ အန်ကယ်တောက်ထိန်တို့ ဆက်ခ်ချပ်လုပ်နေကြတုန်း တီလေးကို အန်ကယ်တောက်ထိန် အစား ဝင်သရုပ်ဆောင်ပေးခဲ့ရပြန်ပါတယ်။ အန်ကယ်တောက်ထိန်က တီလေးကို အပြင်မှာ ဖင်တကယ်မလိုးရတော့ ဖုံးထဲကနေ လိုးနေတော့ အန်ကယ်တောက်ထိန်အစား ကျွန်တော်က ပဲ တီလေးကို ဖင်လိုးပေးခဲ့ရတာပေါ့။ အန်ကယ်တောက်ထိန်လည်း ဖုံး တဖက်ခြမ်းက နေ ဆက်ခ်ချပ် ဂွင်းထု အပြီး တီလေး ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ် ကွန်ဒါန်ချွတ်ပြစ်ပြီး ဖင်နဲ့ ကျောပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြစ်ရင်း ကျွန်တော်လည်း ပြီးလိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ တီလေး လည်း ရေမိုးထချိုးပြီး၊ အိပ်ယာပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ဖက်အိပ်လိုက်ကြပါတယ်။
မနက်ကျွန်တော်နိုးလာတော့ တီလေးကို ဘေးမှာ မတွေ့တော့ပါဘူး။ ကြည့်ရတာ အပြင်ကို ကိစ္စတခုခု ကြောင့်သွားနေတာပဲ ဖြစ်မယ် ဆိုပြီး နောက်ဖေးဘက်ဝင် သွားတိုက် ရေမိုးချိုးလိုက်ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ တီလေး ကို မီးဖို ချောင်မှာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ တီလေးက လက်ပြတ်ဘလော့စ် ပေါင်လည်အထိ အရှည်၊ အလက်စတစ်သား အဖြူရောင် ကို ဝတ်ထားတော့၊ အရမ်းကို မိုက်ပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်နေပါတယ်။ အင်္ကျီအသားက ပျော့ပြီး ကိုယ်လုံး နဲ့ ဖစ်တိုက် ဖြစ်အောင် ချူပ်ထားတာ ဆိုတော့ တကိုယ်လုံး ကကောက်ကြောင်းတွေ၊ အဖေါင်းအဖု တွေကလည်း လှတော့ ကြည့်လို့ ကောင်းလှပါတယ်။
တီလေးက ထမင်းစားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ မုန့်ဟင်းခါး၊ ပူပူနွေးနွေး နဲ့ ကြက်ဥပြုတ် နှစ်လုံး လ္ဘက်ရည် အချိုပေါ့ ကျကျ ( ကျွန်တော့် အကြိုက်) ကို စားဖို့ ပြင်ပေးပါတယ်။ တီလေးက သူစားခဲ့ပြီးပြီလို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော် လည်း ညအိပ်ကာနီး တီလေး ကို ကောင်းကောင်းတွယ် ထားရတော့ ဗိုက်တော်တော်ဆာနေတာနဲ့ ကုန်းလွေး ပလိုက်တယ်။ စားပြီး သောက်ပြီး အိမ်သာပါတက်ပြီး တော့ အိမ်ရှေ့သွား တီဗီကြည့်မလို့ ပြင်တုန်း တီလေး လှမ်းခေါ်သံကြားတာနဲ့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။
တီလေးက အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ်နေတော့ မနေနိုင်ပဲ ဖက်ပြီး ကစ်ဆွဲလိုက်တယ်။ လက်တွေက လည်း အလိုလို သူ့ဖင်လုံးတွေကို ညှစ်တာပေါ့။ တီလေးက ကျွန်တော့် ကို ပြန်ကစ်စ် ပေးပြီးမှ သူ့ကို ကျောပေးပြီး လှည့်ခိုင်းတယ်။
“ ကဲ မင်းကို ဒီတခါ တော့ တမျိုး အရသာ ပေးရမယ်”
လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့် မျက်လုံးပေါ်ကို ပိတ်စအနက်လေး တခု နဲ့ ဖွဖွလေး ပိတ်စည်း လိုက်တယ်။ ပိတ်စ က ထူလို့ ဘာမှ ကို မမြင်ရဘူး။အဲဒါ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကုတင်နားခေါ်သွားတယ်။ ကုတင်နားရောက်မှ အဝတ်အစား တွေ အကုန်ချွတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲခိုင်းတယ်။
ကုတင်ပေါ် ကို ကျွန်တော်ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်တက်ပြီး ပက်လက်လှဲ လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပဲ ကုတင်က အိကနဲ ဖြစ်ပြီး သူတက်လာတာ သိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် မပျော့မမာ လီးကြီးကို လက်ကလေး နဲ့ လာကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေတော့ လီးက မာတောင်လာတယ်။ နောက်တော့ စိုစွတ်နွေးထွေး ပြီး နူးညံ့လှတဲ့ အာခံတွင်းလေးနဲ့ လာငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်တော့ ပိုပြီး မာလာရတယ်။
နောက်တော့ နူတ်ခမ်းအစုံ နဲ့ လီးတန်ကို ဖိညှပ်ထားပြီး မျက်နှာကို ငုံ့လိုက်ကြွလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးရင်းက စုပ်နေတာ တော်တော့်ကို အရသာရှိတာကလား။ နောက်တော့ အဲဒီအာခံတွင်းက တဖြည်းဖြည်းမျိုသွားတာ သူ့လည်ချောင်းထဲ ကျွန်တော့်လီးထိပ်ဖူးတခုလုံးဝင်သွားပြီး ကျွန်တာ့်ဆီးခုံနဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းနဲ့ ထိသွားတဲ့ အထိကို သွင်းလိုက်တာ ကျွန်တော့်လက်တွေက အလိုလို သူ့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်မိလိုက်တယ်။
“ ဟင်”
ခေါင်းက ဆံပင်ထုံးအကြီးကို သွားစမ်းမိတယ်။ လက်တဖက်က သူ့မျက်နှာကို စမ်းကြည့်လိုက်ပြီး တဖက်က သူ့လည်ကုတ်ပေါ်ကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဆွဲကြိုးတုတ်တုတ်ကြီးလည်း စမ်းမိတယ်။
“ ဟေး သိပ်လည်း ဦးနှောက်စား မနေပါနဲ့ သူ့မျက်နှာ နောက်တော့ မင်း မြင်ရမှာပါ”
တီလေး အသံက ကျွန်တော့်ခေါင်းရင်း နားက ထွက်လာတော့ ကျွန်တော် လန့်ခုန်ချင်လောက်အောင် လန့်သွားရတယ်။ အဲဒါကြောင့် အစုပ်အမှုတ်ပညာက တီလေး နဲ့ မတူပါဘူးလို့ အစကတည်းက ကျွန်တော် ထင်နေတာ။ အခုတော့ တခြား မိန်းမ တယောက် ဆိုတာ သေခြာသွားပြီလေ။ တီလေး သူငယ်ချင်း ထဲက သူဌေးကတော် တယောက်ယောက် ဖြစ်မှာပေါ့လေ ဆိုပြီး အဲဒီ အမျိုးသမီး လည်ချောင်းထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရတယ်။ စစခြင်း တွေ့တာ သူ့ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားရတယ်လို သိက္ခာမကျရအောင် ထိန်းမယ်ပေါ့။ အဟီး။
နောက်တော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို နှုတ်ခမ်းတစုံက လာဖိကပ်ပြီး နမ်းစုပ်တယ်။ အဲဒါက တော့ အနံ့ အရသာ ရော စတိုင်ရောက တီလေးမှန်းသိသာတယ်။ အဲတော့ လည်း ကျွန်တော်တို့ စုပ်နေကြအတိုင်း ရမက်ပြင်းပြင်း လျှာခြင်း ပွတ်သပ်စုပ်နေကြတာပေါ့။
ခနနေတော့ ကျွန်တော့်လီး စုပ်ပေးနေတဲ့ အမျိုးသမီးက လီးကို ပါးစပ်ကနေဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်တာ သိလိုက်တယ်။ ကိုယ်လုံးကတော့ အလေးသား ၊ တီလေး ထက်လေးတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ထားရာကတော့ မလွှတ်ဘူး။ နောက်တာ့ နွေးထွေး စိုစွတ်နူးညံ့လှတဲ့ အသားစိုင်ထဲ လီးကြီး မြုတ်ဝင်သွားတာ ခံစားသိရှိလိုက်ရလို့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့်လက်က လည်း အလိုလို သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတော့ ဟဲဗီး ကိတ် ကြီးမှန်း သိရတယ်။
ကျွန်တော့်လီးကြီက သူ့စောက်ခေါင်းအသားနုတွေကို တွန်းထိုးပြီး စေးစေးလေး ဝင်သွားတော့ စော်ကြီး ဆီက အီးးးးး ကနဲ အသံလေး ထွက်သွားတာ ကြားရတယ်။ ကြည့်ရတာ ဝင်သွားတဲ့ အန်ဂယ် က နည်းနည်းလေး စောင်းနေတော့ စောက်ခေါင်းဘေးနံရံကို တွန်းတိုက် ထိုးမိသွားလို့နေမယ်။ အဆုံးထိ ဝင်ပြီးသွားတော့လည်း ဒါးသွားတခုလုံး ဒါးအိမ်ထဲ ဝင်သွားသလို အံကျဆိုက်ကျပါပဲ။ သူ့စောက်ရည်တွေ ကလည်း ရွမ်းလို့ ကျွန်တော့် ဆီးခုံပေါ်တောင် စီးကျလာသေးတယ်။
နောက်တော့ သူ့ဘာသာ ကြွလိုက် နိမ့်ချလိုက်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို လိုးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အောက်က ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်ပေးပေမဲ့ အားတော့ မရပါဘူး။ တီလေးက ကျွန်တော်နဲ့ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာကနေ ခွာလိုက်ပြီးတော့ ဘာသွားလုပ်သလဲ မသိပါဘူး။ လက်တဘက်က ကျွန်တော့်ဆီးခုံမှာ လာလာထိနေတယ်။ ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ တက်စီးနေတဲ့ စော်ကြီး ဆီက လည်း အသံတွေ တအားထွက်လာပြီး အသက်ရှုသံတွေ လည်းကြမ်းလာပါတယ်။
နောက်မှ ကျွန်တော်သိရတာက တီလေးက အဲဒီစော်ကြီး စောက်စေ့ကို သွားပွတ်ပေးနေလို့ ဆိုပဲ။ နောက်တော့ စော်ကြီး ပြီးသွားတော့ သူ့ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက် ကျွန်တော့် နံဘေးမှာ ထောက်ချလိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး အဆုံးထိသွင်း သူ့ဆီးခုံ နဲ့ ကျွန်တော့် ဆီးခုံခြင်း ဖိကပ်ထားရင်း ငြိမ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်က တော့ မပြီးသေး။ ကျွန်တော့် လီးမာတောင်တောင်ကြီးက သူ့ စောက်ဖုတ်ထဲ မှာ စိမ်ထားတုန်းပေါ့၊ သူ့စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေက ပွစီရှုံ့စီ နဲ့ လီးကြီးကို ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ ခနနေမှ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ တီလေး အသံထွက်လာပါတယ်။
“ အင်း ရလောက်ပါပြီ ထက်ခေါင် မင်း မျက်လုံးစည်း ထားတာ ဖယ်လိုက်တော့လေ”
ကျွန်တော်လည်း စော်ကြီးကို တွေ့လိုဇော်နဲ့ ကမာန်းကတန်းဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။
“ ဟင်၊ ကြီးချယ်…”
“ ခစ်ခစ်..ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်၊ သားထက်ခေါင်”
ကျွန်တော် ကိုယ့်မျက်လုံးတောင် ကိုယ်မယုံနိုင်ဖြစ်မိပါတယ်။ အင်မတန်မှ ရှေးရိုးဆန် ပြီး အိန္ဒြေရလှတဲ့ ကိုယ့်ကြီးဒေါ်ကြီး ကြီးကြီးချယ်ရီသန့်ဇင် က ကျွန်တော့်ကို တက်စီး ပြီး လိုးနေတာပါလား၊ အပေါ်ပိုင်းမှာ က အသားရောင် ဘရာဇီယာကို ဝတ်ထားတုန်းပဲ၊ ဒါပေမဲ့ နို့ကြီးတွေက ကျွဲကောသီးကြီးတွေ လို မတရားလုံးထွား ကြီးတွေ ဆိုတော့ ဘရာဇီယာက မနိုင်မနင်း မထားရပုံပဲ။ အသားက လဲဖွေးဖြူပြီး မွတ်နေတာပဲ။ အမြဲတမ်းလိုလို အင်္ကျီလက်ရှည်၊ ထမိန်ခြေဖမိုးဖုံး ဝတ်တာပဲ မြင်ဖူးတာ ဆိုတော့ မျက်လုံးထဲ ထူးဆန်း နေတာသာ မက တော်တော်လည်း ကိတ်တာကို တွေ့ရတယ်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ထွားကျိုင်းတယ် ဆိုတာလောက်ပဲ သတိထားမိတာ ခုကတော့ အတော် မိုက်တာပဲ။
ခလေး နှစ်ယောက်မွေးထားလို့ ဘိုက်ကြောလေးတွေ ပြတ်နေတာနည်းနည်း ရုပ်ဆိုးသလို ဖြစ်နေပေမဲ့ အရမ်းကြီးတော့မ ဟုတ်ပါဘူး။ ပေါင်လုံး ကြီးတွေက တုတ်ပေမဲ့ ချောမွတ်နေတယ်။ အသားအရည်က အမြဲတမ်း နေမထိလို့လားမသိဘူး၊ အကြောစိမ်းလေး တွေနဲ့ ဝင်းဝါနေတယ်။ မျက်နှာ ကလည်း အရင်က သတိမထားမိလို့လားမသိ၊ မျက်တောင်ကြီးတွေ ကော့ပြီး မျက်လုံးဝိုင်းစက်စက်အကြီး တွေက လှနေတယ်။ ဆက်ဆီ အဖြစ်ဆုံးက သူ့နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီး ထောင့်စွန်းလေးက မှည့်လေး တလုံးပဲ။ လည်ပင်း ကတော့ အသက်အရွယ်ကြောင့် ပြောမလား၊ ချမ်းသာပြီး.သက်တောင့်သက်တာနေရတဲ့ ကတော်မို့လားမသိ အရစ်ကလေး တွေရှိပေမဲ့ ရင့်ကျက်ပြီး ကျက်သရည်ရှိနေတယ်။
အခု တော့ ကျွန်တော့် လီးကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်နေပြီး တချီပြီးသွားလို့ မျက်နှာပေါ်မှာ ချွေးလေး နည်းနည်း စို့နေရှာတဲ့ ကြီးချယ်ကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့် ကာမစိတ်တွေက ပိုပြီးထလာတယ်။ ခုနတုန်းက တီလေး သူငယ်ချင်း အိမ်ထောင်သည်တယောက်ယောက်လားလို့ တွေးပြီး ဖီးတက်နေတာထက်ကို အဆ ပေါင်းများစွာ ပိုတယ်။ စိတ်တွေ ပိုထလာလို့ မာတင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးက အကြောတွေ တချက်နှစ်ချက် လှုပ်သွားတာကြောင့် ရှက်ပြုံးလေး နဲ့ ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ကြီးကြီးချယ်ကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ပဲ သူ့မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး ဆက်ဆီ နူတ်ခမ်းကြီးကို စုပ်နမ်း ပြစ်လိုက်တယ်။
ကျွန်တော့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျလာတဲ့ အတွက် ကြီးကြီးချယ် နို့ကြီးတွေက ရင်ဘတ်ပေါ် အိကနဲ ကို ဖိမိလာတယ်။ ပထမတော့ ကြီးကြီးချယ် ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ပြီး ကိုယ်က စနမ်းတာ ပေမဲ့ ကြီးကြီးချယ်က ကိုယ့်ခေါင်းကို ပြန်ဖက်ပြီး ရမက် ပြင်းပြင်း အနမ်းနဲ့ ပြန်တုံ့ပြန်လာတော့ ကိုင်ထားစရာမလိုတော့ပဲ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ အားသွားတဲ့ လက်တွေက ကြီးကြီးချယ် ကျောဖက်ကို ရောက်သွားပြီး ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကို စမ်း ဖြုတ်နေမိတယ်။
ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ တီလေးက ကျွန်တော် ကြိုးစားနေတာ မြင်လို့ အနားရောက်လာပြီး ကြီးကြီးချယ် ဘရာဇီယာကို သူပဲ ကူချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဘရာဇီယာကို ကိုယ်ပေါ်က မပြီး ချွတ်လို့ ရအောင် ကြီးကြီးချယ် က သူ့ကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီး ဘရာကြိုးတွေကို ပုခုံးပေါ်ကနေချွတ်ပြီး ကြမ်းပေါ်ကို လှမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ပါးစပ်ကတောင် ဝါးကနဲ ဖြစ်သွားရတယ်။
ကျွန်တော် အပြင်မှာ မျက်မြင်တွေ့ဘူးသမျှ နို့တွေ ထဲမှာ အကြီးဆုံးလို့ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ နိုင်ငံခြားက အောကားတွေထဲက မိန်းမတွေလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ နို့သီးခေါင်း ညိုညို တွေက လက်မလောက် တုတ်ပြီး လက်တဆစ်စာလောက် ရှည်ပြီးတော့ ထောင်မတ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေက တဖက်တလုံးကို မနိုင်မနှင်း ဆုပ်ကိုင်နှယ်ကြည့်ရင်းက ဆွဲပြီး နို့သီးခေါင်းကို စို့ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ကြီးကြီးချယ်က ကျွန်တော်စို့ လို့ လွယ်အောင် သူ့ကိုယ်လေးကို နည်းနည်း ကိုင်းပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့ပြတ်နေတဲ့ နွားသားလေး လို အငမ်းမရကို တပြွတ်ကပြွတ် စို့နေမိတယ်။
“ ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်..”
“ အား...အင့်..ဟဲ့ ဖြည်းဖြည်း စို့ပါဟယ်...အုးးးးးး”
ကျွန်တော်နို့ကို တအားစို့လိုက်တာ ကြီးကြီးချယ် အကြောတွေ လိုက်သွားတယ်ထင်တယ်။ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက အသားနုနု တွေက ကျွန်တော့်လီးကို ပွစေ့စေ့ နဲ့ လာဆုပ်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့တွေ စို့လိုက် နို့ကြီး နှစ်လုံးကို မျက်နှာနဲ့ ပွတ်လိုက် ဆက်တိုက်လုပ်နေရင်းက နည်းနည်း မောသွားတာနဲ့ ခနနားလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက စိမ်ထားရက်နဲ့ သံချောင်းလို မာနေတာကြောင့် ကြီးကြီးချယ်က၊
“ သား ထက်ခေါင် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား ကြီးချယ် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
ကျွန်တော်လည်း ဝမ်းသာသွားတယ်။ အခွင့်အရေးရပြီ မဟုတ်လား၊
“ ကြီးချယ် ကို ကျွန်တော်လုပ်ချင်တာရှိတယ် ပေးလုပ်မလား”
“ အမလေးတော် ဒိထက်ပဲ ဘာပိုလုပ်ချင်သေးလို့လဲ ကိုယ်တော်လေးက”
“ ကြီးချယ် ဖင်ကို လိုးချင်တာ၊ ကြီးချယ် ကို တွေ့ကတည်းက သတိထားမိတာ အဲဒီ တွံတေးအိုးကြီးပဲ အဟီး၊ ဖင်ကြားထဲကို ကျွန်တော့်လီးကြီး နဲ့ ပွတ်နေရရင်တောင် တော်တော်ကောင်းမှာ”
“ အင်း လုပ်လေ ကြီးချယ် အဲဒါတော့ မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီ၊ နင့်ဦးကြီးသန့်ဇင် တောင် ကြီးချယ် ပေးတာမဟုတ်ဘူး”
“ ဟုတ်လား ဒါဆို သားက ပိုတောင် ကြိုက်သေး ပါကင်ဖွင့်ရတာပေါ့ အဟီး”
“ ပါကင်တော့ မဟုတ်ပါဘူးကွယ်၊ ဒါပေမဲ့ မလုပ်တာကြာလို့ပါ”
အနားမှာ ပြုံးကြည့်နေတဲ့ တီလေးက ဘယ်လောက်အလိုက်သိသလဲ ဆိုရင် သူ့အံဆွဲထဲက ကွန်ဒါန်နဲ့ ချောဆီ ကို ယူလာတယ်။ ကြီးချယ်ကို ခနကြွခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီး က ပလွတ်ကနဲ ကြီးချယ် စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာတယ်။
“ ကဲ နင်က ခုနတုန်းကလို ကစ်ဆင်း ပေးနေကြအုန်း မမချယ် က ထက်ခေါင်ပေါ် ကုံးလိုက်”
ကြီးကြီးချယ်က ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ် ကုံးပြီး နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေတုန်းမှာ ကြီးကြီးချယ် ခရေပွင့်ကို တီလေးက ချောဆီ ထိုးပေးနေတယ်ထင်တယ် ကြီးကြီးချယ်ပါးစပ်က နမ်းစုပ်နေရင်းက ကို ငြီးသံတွေ ထွက်နေရတယ်။ ပြီးမှ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ကွန်ဒါန် စွပ်ပေးလိုက်တယ်။
“ ရပြီး မမချယ် ထိုင်ပြီး ဖင်နည်းနည်းကြွလိုက်”
ကြီးကြီးချယ်က ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်သလို မျိုးခွထိုင်ထားစေပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တီလေးက ကြီးကြီးချယ် ဖင်ပေါက်ဝလေးမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။
“ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခံနိုင်သလောက်ထိုင်ချကြည့် မမချယ်”
ကြီးချယ်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလာသည်။ တီလေး ထည့်ပေးထားသည့် ချောဆီ ကြောင့်သာ တဖြည်းဖြည်း ချင်း ဝင်သွားသော်လည်း အတော်လေးတော့ စေးကျပ်နေသည်။ လီး ဒစ်ဖူးဝင်သွားတော့ ကြီးချယ်မျက်နှာလေး မဲ့ချင်နေသည်။ သို့သော်လည်း အံကို ကြိတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလာသည်။ လီးတဝက်လောက် သူ့ဖင်ထဲ ဝင်တော့ ကြီးချယ် ရပ်လိုက်သည်။ သူ့လက်တွေကို ကုတင်ပေး မတ်တတ်ရပ်နေသည့် တီလေး အားဆွဲခိုကာ ကိုင်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ကြီးကို ကြွပေးသည်။ လီးကြီး ဖင်ပေါက်မှ မကျွတ်ချင် ပြန်ထိုင်သည်။
ထိုသို့ ဖြင့် လုပ်ရင်း ကိုင်ရင်း လီး တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ဝင်နေလေပြီ။ ကျွန်တော်က တီလေး ပေါင်ကို လက်ဖြင့် လှမ်းကုတ်လိုက်တော့ တီလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကျွန်တော်က မျက်နှာရိပ်အကဲ ပြပြီး ကြီးချယ် ကို ကိုင်ထားတာ လွှတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ တီလေးက ကြီးချယ်လက်တွေကို အသာဖယ်၍ အနောက် သို့ ဆုတ်လိုက်ချိန် ကြီးချယ် ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့် လက်တဖက်တချက်ဖြင့် ဆွဲယူလိုက်သည်။
“ အမေ့…”
“ ဖွတ်..ဖလွတ်..ဗျိ...ဖတ်..”
“ အူးးးးးး..ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..”
ကြီးချယ် မွေ့ယာပေါ် အပြားလိုက်ချထားသော ခြေဖဝါးများ လွတ်သွားသဖြင့် ကျွန်တော့်လီးကြီး ပေါ် ဖင်ထိုင်လဲကျ သလို ဖြစ်ပြီး လီးတန်တချောင်းလုံး ကြီးချယ် ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့သည်။ ကြီးချယ်မှာ မျက်လုံး စုံမှိတ်ပြီး တအားငြီး ကာ စုပ်ပင် သတ်ယူရသော်လည်း ဘာမှ မပြောပဲ ဒီအတိုင်း မလှုပ်မယှက် ငြိမ်နေလေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြီးချယ်ဖင်ခေါင်း အနာသက်သာအောင် အလိုက်တသိ ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပေးလိုက်သည်။ ခနကြာမှ ကြီးချယ် မျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ကြည့်ကာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။
“ အား ..နင်တော်တော်ဆိုးတဲ့ ကောင်ပဲ လူကို တံစို့ နဲ့ လျို သပ်သလား အောင်းမေ့ရတယ်၊ နာလိုက်တာ အီးးးးးးးးးးး.. ဖင်များ ကွဲသွားပလား မသိဘူး၊”
“ ကြီးချယ် ဖင်တခါမှ အလိုးမခံဖူးဘူးလားလို့”
“ အင်း ခံဘူးတယ် ဒါပေမဲ့ ကြာလှ ပြီ အာ့ကြောင့် ပြန်ကျဉ်းသွားသလားမသိဘူး
“ အော်၊ ဘကြီး သန့်ဇင် က နောက်ပိုင်း မကြိုက်တော့လိုလား”
“ ဘယ်က လာ ၊ နင့်ဘကြီး က ငါ့နောက်ပေါက်ကို တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး”
“ ဟင် အဲဒါဆို ဘယ်သူလဲ ၊ ကျွန်တော် စိတ်ဝင်စား သွားပြီ၊ လာပါအုံး ကျွန်တော့်ကို ကစ်စ်ပေးရင်းက အဲဒီ အကြောင်း ပြောပြ ဘယ်သူနဲ့ ဘယ်တုန်းက ဘယ်နေရာမှာ ဖြစ်တာလဲ ဆိုတာ”
ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆို ကြီးချယ် ကိုယ်လုံးကို ဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာလေးကို နမ်းရင်း နူတ်ခမ်းကို လည်း စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လီးကြီးကတော့ ကြီးချယ် ဖင်ခေါင်းထဲ မှာ မြုတ်လျှက်ပေါ့။
“ အင်း အဖြစ်အပျက်က တော့ ကြာပါပြီ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅ နှစ်လောက်က ကိုသန့်ဇင် ရဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်က အိမ်မှာ လာနေတယ်။ နိုင်ငံခြားကို အပြီး မထွက်သွားခင်ခနပေါ့၊ သူတို့ က ငယ်သူငယ်ချင်းလည်း ဖြစ်၊ အဲဒီလူက တမိသားစုလုံး နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားပြီးပြီ ဟိုမှာ မိသားစု အခြေတကျ ဖြစ်ပြီးလို့ ဒီပြန်လာပြီး သူ့မြေခြံတွေ အကုန်လာရောင်းရှင်းထုတ်ပြီးတော့ တခါတည်း ပြန်သွားတော့မှာ၊ အာ့တာနဲ့ ကြီးချယ်တို့ အိမ်မှာ ၂ပတ်လောက်နေသွားတာ။
သူက အိမ်မှာနေ ယမင်းက လည်း ငယ်ငယ်လေး ၊ နေ့ခင်းဆို ကိုသန့်ဇင်က အလုပ်သွား၊ သီဟ က ကျောင်းသွားတော့ အိမ်မှာ ယမင်းနဲ့ သူနဲက ကြီးချယ်တို့ ပဲ ကျန်ခဲ့ တာလေ။ သူက ကိုသန့်ဇင် မရှိတဲ့ အချိန် ဆို ကြီးချယ်ကို မသိမသာ ကျူနေတာလေ၊ ဘယ်လို လှကြောင်း ဘယ်လို ဆက်ဆီ ဖြစ်ကြောင်းပေါ့။ ကိုသန့်ဇင်က လည်း ယမင်း မွေးပြီးကတည်းက ကြီးချယ် အပေါ် မှာ ဂရုစိုက်တာ လျှော့သလို မို့ ကြီးချယ်လည်း နည်းနည်းတော့ သာယာမိတာပေါ။
အဲဒီလူကြီး နာမည်က ကိုဇင်မျိုးပိုင် တဲ့။ တနေ့တော့ နေ့ခင်းဘက် ယမင်းလေး အိပ်ပျော်နေလို့ အိမ်နောက်ဖေး မှာ ကြီးချယ်က သူနဲ့ နေ့လည်စာ အတူစား ပြီး ပုဂံခွက်ယောက် တွေ ဆေးနေတုန်း အနောက်က နေ လာဖက်ပြီး လည်ကုတ်ကို လာနမ်းတယ်။ အဲဒီနေ့ က ကြီးချယ်လည်း ဘယ်လို ဖြစ်လို့ စိတ်တွေက ထနေလည်း မသိဘူး၊ ယမင်းလေးကို မနက်ပိုင်းက နို့တိုက်တုန်းက တောင် ကိုမြအောင် က ကြီးချယ် နို့တွေကို စို့နေတယ်လို့ တွေးလိုက်ရင်း စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလာရတာ။
အဲတော့ မီးဖိုထဲ လာနမ်းတော့ ကြီးချယ် ဘာပြန်ပြောရမယ် မသိဘူး ဖြစ်နေတာ၊ ပါးစပ်က စွံ့အ သလို ဖြစ်နေပေမဲ့ စောက်ဖုတ်က တော့ စိုတိုတို ဖြစ်နေတာကိုး၊ အဲဒါကို သူက သဘောတူတယ်လို့ ယူဆလို့လားမသိဘူး၊ ကြီးချယ် အနောက်ဘက်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကြီးချယ်ထမိန်ကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်ရင်း က ပေါင်ကြားက လက်နှိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်ကြီးနဲ့ လာပွတ်တယ်။ ကြီးချယ်လည်း ကိုယ့်စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေ စိုနေတာ ဆိုတော့ နည်းနည်း ရှက်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လက်တွေက စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ခြေပေးနေတော့ လက်က ရှေ့က ကောင်တာအနားကို ဆုပ်ကိုင်မိပြီး ဖင်ကြီး ကိုလည်း ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။
အဲဒါကို သူက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကြီးချယ် ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲပြီး ကြီးချယ် ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ လာရက်တယ်။ ကြီးချယ် အရမ်းကို ဖီးတက်သွားတယ်။ ကိုယ့်ကို အဲဒီနေရာကို တခါမှ အရက်မခံဖူးဘူးလေ။ ကြီးချယ် မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ ရှက်လည်း ရှက် ကောင်းလည်း ကောင်းဆိုတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်လို့ပေါ့၊ နောက်တော့ သူက ကြီးချယ်ကို ထမင်းစား စာပွဲနားခေါ်သွားပြီး စားပွဲပေါ်မှာ ဘိုက်မှောက်အိပ်ခိုင်းတယ်။ ခြေထောက် နှစ်ဖက်က တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ရပ်ထားပြီး ပေါ့၊ သူက ပဲ ကြီးချယ် ပေါင် နှစ်လုံးကို ချဲပေးလိုက်တယ်။ ကြီးချယ် တော့ စိတ်ညို့ ခံနေရသလိုပဲ၊ ရုပ်သေးရုပ်လေး တရုပ်လို၊ သူထားတဲ့ အတိုင်း နေနေမိတယ်၊ သူက ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ မသိမ်းရသေးတဲ့ ထောပတ်တုံးကို ဒါးနဲ့ အတုံးလေး တခု လွှာလိုက်ပြီး ကြီးချယ် ဖင်ဝထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။
အေးစက်စက် ချောတောတော နဲ့ ပြီးတော့ သူ့လက်ကြီးနဲ့ ထိုးထည့်တယ်။ ကြီးချယ် အသံလေး တွေနောင် ထွက်ပြီး ငြီးမိတယ်။ သူက ကြီးချယ် ဖင်ဝကို ထောပတ်ထိုးထည့်လိုက် လိုက်နဲ့ ကရိုင်းလိုက် ၊ လက်တချောင်းကနေ နှစ်ချောင်း အဲလို လုပ်ပေးနေတော့ ကြီးချယ် ခံလို့ ကောင်းလာတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ပဲ ကြီးချယ် ဖင်ဝကို စို့နစ်နစ် နဲ့ ပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးတိုး ဝင်လာတယ်။ သူကလီးကြီးပဲ ဆိုတာ ကြီးချယ် သိလိုက်တယ်။ ထောပတ်တွေနဲ့ လက်နှစ်ချောင်း ချောချောမွတ်မွတ်ဝင်ထွက်နေတာတောင်မှ အခု ကြီးချယ်ဖင်ဝလေးကို ကျပ်စေးပြီး ဝင်လာတာ ဆိုတော့ ကြီးချယ် တအားလန့်သွားတယ်။ ကြီးချယ် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို ကြီးချယ် လက်နဲ့ နောက်ပြန်ဆုပ်လိုက်မိတယ်။ ကြီးချယ် လက်သည်းတွေတောင် သူ့အသားကို စိုက်ဝင်သွားတယ်။ သူ့ဆီက လည်း အီး ကနဲ ငြီးသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဗျစ်..ကနဲ အသံနဲ့ ကြီးချယ်ဖင်ထဲ သူ့လီးကြီးဝင်လာတယ်။ အား ကြီးချယ် ကြယ်တွေလတွေ မြင်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို အရသာမှန်းမသိဘူး။
သူက သူ့လီးဒစ်ဖူးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်စိမ်ထားရင်းက သူ့လီးအချောင်းကို ထောပတ်တွေနဲက ဆက်သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တလက်မချင်း ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပေးရင်း ကြီးချယ်တောင် မသိလိုက်ပဲ သူ့ပေါင်ခြံနဲ့ ကြီးချယ် ဖင်နဲ့ ထိမိမှ ပဲ လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူက ကြီးချယ်ဖင်ကို တဖြန်းဖြန်း မြည်အောင်ကို ဆောင့်လိုးတော့တာပါပဲ။ ကြီးချယ်လည်း စားပွဲခုံ အနားတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကုံးခံနေမိတော့တယ်။ တွေးကြည့်လိုက်ရင် ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားစရာကြီးလေ၊ ကိုယ့်အိမ်က ထမင်းစားခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ မှောက်ရက်ကုံးလို့ ၊ ထမိန်က ခါးထိလန်တက်နေပြီး၊ ကိုယ့်ယောက်ျား ရဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးက သူ့လီးကြီးကို ကိုယ့်ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်အောင်သွင်းပြီး တဖုံးဖုံး နဲ့ ဆောင့်လိုးနေတာကို ခံနေရတဲ့ အိမ်ရှင်မ တယောက်ကို တွေ့သွားကြရင် လူတွေ ဘယ်လို များ ပြောလိုက်ကြမလဲလို့။
ဒါပေမဲ့ ကြီးချယ် အတွက်က တော့ တခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာမို့ ခုချိန် ဘယ်သူပဲ လာလာ ဂရု မစိုက်နိုင်တော့ပါဘူးကွယ်။ ကြီးချယ် ကောင်းလွန်းလို့ နှစ်ခါလောက် စောက်ရည်တွေ စိမ့်ကျပြီး ပြီးသွားပြီးတော့မှ သူက ကြီးချယ်ဖင်ခေါင်းထဲကို လရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးသွားတော့တယ်။ ပြီးသွားတာတောင် သူ့လီးကြီးကို ကြိးချယ်ဖင်ထဲ မှာ စိမ်ထားရင်းနဲ့ကြီးချယ်ကျောပေါ် မှောက် အိပ်ရင်းက၊ သူ့ကို ခွင့်လွတ်ဖို့ အကြောင်း ကြီးချယ်က အရမ်းလှလွန်းလို့ သူစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ဖြစ်သွားရတဲ့ အကြောင်း အထူးသဖြင့် ကြီးချယ်ရဲ့ နောက်ပိုင်း၊ ဖင်နဲ့ ပေါင်တန်တွေက ဆက်ဆီ အရမ်းဖြစ်လို့ ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ဆိုပြီး သူစွန့်စားလိုက်ရတဲ့ အကြောင်း ရှောက်ပြောတာပေါ့။ အဲဒီနေ့က သူလည်း ကြီးချယ်ဖင်က လိးကြီးချွတ်လိုက်တာနဲ့ ကြိးချယ်လည်း ရေချိုးခန်းကို ပြေးပြီး ဆေးကြော၊ နောက် သူနဲ့ မျက်နှာချင်းကို မဆိုင်ရအောင် ရှောင်နေ၊ အခန်းတံခါးပိတ်နေလိုက်မိတယ်။ ညနေဖက် ကိုသန့်ဇင် ပြန်လာပြီး ညနေစာ စားကြမှ ပဲ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိတယ်။
ညဘက်ရောကတော့ ကိုသန့်ဇင် က ကြီးချယ်ကို ပုံမှန်အတိုင်း လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး နဲ့ လိုးတော့ ကိုဇင်မျိုးပိုင်ကို တွေးရင်း စောက်ရည်တွေ က အလိုလို ရွဲလာလို့ ကိုသန့်ဇင်တောင် အံ့သြနေတယ်။ ကိုသန့်ဇင် က စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေပေမဲ့ ကြီးချယ် ဖင်ဝ က ဆာ သလို ဖြစ်နေမိတယ်။ ကိုဇင်မျိုးပိုင် လီးကြီးကို တောင့်တနေမိတယ်။ သိပ်တောင် တောင့်တ စာ မလိုပါဘူး၊ နောက်နေ့ ကိုသန့်ဇင် အလုပ်သွားပြီး ယမင်း အိပ်ပျော်သွားတာနဲ့ ကိုဇင်မျိုးပိုင် က ကြီးချယ်ကို လာပြီး ဖက်နမ်းတော့ ကြီးချယ် အရည်ပျော်သွားရတာပေါ့။ သူ့ကို လည်း ပြန်နမ်းမိတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မယုံချင်စရာပဲ၊ စောက်ရည်တွေလည်း ရွဲနေပြီ။
အိမ်မှာ သူနေသွားတဲ့အချိန် အတွေ အတွင်းမှာ ကိုဇင်မျိုးပိုင် က ကြီးချယ်ကို ဖင်ပဲ လိုးတယ်။ စောက်ဖုတ်ရက်တယ် ဖင်ပေါက်ရက်တယ်။ သူ့လီးစုပ်ခိုင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုးတော့ ဖင်ကိုပဲ လိုးသွားတယ်။ ပုံစံ အမျိုးမျိုးနဲ့ပေါ့၊ အပေါ်က နေ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးကိုပဲ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်တယ်။ ဒေါ့ကီ စတိုင်နဲ့လည်း လိုးတယ်။ တပေါင်ကျော်၊ စသဖြင့် ပုံစံမျိုးစုံ နဲက ဖင်ကို ပဲ သက်သက် လိုးသွားတယ်။ သူနိုင်ငံခြား ထွက်သွားပြီး တခါတလေ ဖုံးဆက်ရင်တောင် ကြီးချယ် ခရေလေးကို သတိရတယ်ပြောသေးတယ် ခစ်ခစ်၊ အဲဒီကတည်းက နေ ကြီးချယ် ဖင်ကို ဘယ်သူမှ မထိသေးတာ အခု သား ထက်ခေါင် နဲ့ ကျမှ ပြန် အဖွင့်ခံရတာလေ”
“ အော် ဒီ ဦးဇင်မျိုးပိုင် ဆိုတဲ့ လူကြီးက ဖင်စပါယ်ရှယ်ကြိုက်တဲ့သူကြီးပေါ့နော် ခိခိ”
“ အဟစ် အင်း သူက တော့ ပြောပါတယ်။ သူ့မိန်းမ ကို လည်း ဖင်လိုးပါတယ်တဲ့၊ ဒါပေမဲ့ သူ့မိန်းမ က ပိန်တော့ ကြီးချယ်လို လိုးမကောင်းဘူးတဲ့၊ သူကပြောတယ်၊ ချယ့်ဖင်လုံးကြီးတွေ ပေါင်လုံးကြီးတွေက အားရပါးရရှိပြီး ဖင်ပေါင်လေးက ပိုင်းစက် ပြီး သေးသေးလေး ဆိုတော့ အရမ်းချစ်စာကောင်းတာပဲတဲ့၊ ကိုယ်ကတော့ ချယ့်ဖင်ကို ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုံကနဲ ခံစားရတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ နဲ့ ပေါင်ခြံ ဖိမိတဲ့အရသာကို အကြိုက်ဆုံးပဲတဲ့ ခစ်ခစ်၊ ဒါနဲ့ သား ကရော ဘယ်နှစ်ယောက် ရှိနေပလဲ ဖင်လိုးဖူးတာ”
“ အာ သားက ခု မှ တီလေး နဲ့ ကြီးချယ် နှစ်ယောက်ထဲပါ၊ ကြီးချယ်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး က ကောင်းပါတယ်”
ယမင်းကို လိုးတာတော့ သူ့အမေ ကို ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးထင်လို့ ချန်ထားလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက တော့ ကျွန်တော့်ကို စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။ ကြီးချယ် ဇာတ်လမ်းကို နားထောင်ရင်းက မာကြော ဖောင်းထနေတဲ့ လီးကြီးကလည်း ကြီးချယ်ဖင်ထဲ မှာ ပြည့်ကျပ်နေပြီး ကြီးချယ် ကြည့်ရတာလည်း ခံနိုင်လာတဲ့ပုံ ရှိတာမို့ လီးကို မကျွတ်စေပဲ ကြီးချယ်ကို ဖက်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကြီးချယ် နို့ကြီး တွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ အိကနဲပေါ့။ နောက်တော့ ကြီးချယ်ကို ပက်လက်နဲ့ ဒူးမြောက် ထားတဲ့ အနေအထားကနေ ကျွန်တော်က အပေါ်က ဖိပြီး သူ့ဖင်ထဲက လီးကြီးကို အဝင်အထွက် စလုပ်ပေးပါတော့တယ်။
ကြီးချယ်ခြေသလုံးတုတ်တုတ်တွေကို မလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တော့ ကြီးချယ် ဖင်ကြီးတွေက ပိုကြွလာတယ်။ အဲဒီပုံနဲ့ အပေါ်က နေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ ကြီးချယ် တယောက် မျက်နှာလေး မဲ့လို့ ခံပေးရှာတယ်။ နောက်တော့ လည်း လီးကြီး က တအား ယားလာပြီး မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ အရမ်း ပြီးချင်လာပါတယ်။ ကြီးမေ ပြောခဲ့တဲ့ စတိုရီထဲက လို သူ့ဖင်ခေါင်းထဲကို လရည်တွေ ပန်းချင်စိတ်က လည်း တအားဖြစ်လာပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကွန်ဒန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့၊ လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်လိုက် ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းစက်စက်အပေါက်လေး ဖြစ်နေသေးတဲ့ ဖင်ပေါက်ဝမှာ လီးဒစ်ဖူးကို တေ့ပြီး ဖင်ခေါင်းထဲကို လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထည့် ပြစ်လိုက်မိပါတော့တယ်။
ကြီးချယ်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် ပြစ်လဲ နေကြပြီး အမောဖြေနေတုန်း တီလေး က အဝတ်အစား တွေ တမျှင်မှ ကိုယ်ပေါ်မှာ မကျန်အောင် ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။ ခုန မှ လရည်ထွက်ထားလို့ ပျော့နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေး နဲက ကိုင်ပွတ်ရင်းက မှ အာငွေလေး ပေးလိုက် ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး စုပ်ပါတော့တယ်။ တီလေး ရဲ့ ပုလွေစွမ်း ကတော့ ပန်းသေချင်သလို ဖြစ်နေတဲ့ အဖိုးကြီးတွေ တောင် မာတောင် နိုင်လောက်တယ်။ ကျွန်တော့်လို လူပျိုလေး အနေနဲ့က တော့ ဘယ်လောက်မလဲ။ ခနလေး နဲ့ တဖြည်းဖြည်းချင်း မာလာရတာပေါ့။
“ ကဲ ဒီတခါတော့ ငါ့အလှည့်ပဲ၊ သူ့ခရေပြီးတော့ငါ့ခရေပေါ့”
အဲဒီ နေ့က တနေလုံးနီးပါး ကြီးချယ် ရယ် တီလေး ရယ် ကျွန်တော်ရယ်၊ လိုးကြ ဆောက်ကြတာ လူကို အတော်ပြိုင်းသွားတယ်။ ဘယ့်နှယ့် ဗျာ အခု မှ ပဲ ရတနာသိုက်ကို ရှာတွေ့သလိုပဲ အမေရဲ့ အမကြီး နဲ့ ညီမ နှစ်ယောက်၊ ကျွန်တော့် ဒေါ်လေး နဲ့ ဒေါ်ကြီး နှစ်ယောက်ကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးခွင့်ရခဲ့တာ၊ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ။
နောက်နေ့ တရက် ယမင်း ရောက်လာလို့ တီလေး နဲ့ ယမင်း နဲ့ သရီးဆမ်း ဆွဲကြသေးတယ်။ တီလေးက အလုပ်ကိစ္စရှိလို့ အပြင်ထွက်သွားတော့ ယမင်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ဆက်လိုးကြတယ်။ နားတဲ့ အချိန် စကားပြောဖြစ်ကြတော့ ယမင်းက ကျောင်းက ရီးစား နဲ့ လုပ်ခဲ့ ဘူးတယ် ဆိုတာကို ပြောပြတယ်။ အခု တော့ ပြတ်သွားတာ လပိုင်း ရှိနေလို့ ဆာနေတာနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ဆုံရတာ တိုက်ဆိုင် သွားတဲ့ အကြောင်း ပြောပြတယ်။
အဲမှာ ကျွန်တော်က သီဟ ရော စော်ရနေပလားဟု မေးရာ ယမင်းက ရနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ဒါပေမဲ့ သီဟ က စော်ကို သိပ်ဂရု မစိုက်ကြောင်း ပြောရာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟု မေးသော်လည်း မဖြေချင်အင်တင်တင် လုပ်နေခဲ့သည်။ နောက်တော့ ယမင်း ကို တနေ့က ကြီးချယ်နဲ့ တီလေး တို့ နှင့် ကျွန်တော်သရီးဆမ်း လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြလိုက်တော့ ယမင်း မျက်နှာလေး နီရဲ သွားသည်။ ထိုအခါကျမှ ယမင်းက သူ အိမ်မှာ သီဟ နှင့် ကြီးချယ်တို့ လိုးနေကြသည်ကို ချောင်းကြည့်မိပြီး သိနေသည့်အကြောင်း၊ သူတို့က တော့ သူသိမှန်း မသိကြကြောင်း၊ ထို့ကြောင့်လည်း ကြီးချယ်က သူ့ကို အနေအထိုင် ဂရုစိုက်ဖို့ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ နေဖို့ ဆုံးမ လျှင် သူ့စိတ်ထဲက ရီချင်နေမိကြောင်းပြောပြလေသည်။
ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ပင် အံ့အားသင့် သွားမိလေသည်။ ကြီးချယ်လို အိန္ဒြေကြီး ပြီး အိမ်ရှင်မကောင်းလို ပုံစံဖြင့် နေသူက ယောက်ျား သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဖင်အလိုးခံခဲ့ပြီး ၊ တူအရင်း ဖြစ်သူ အလိုးလည်းခံ၊ ယခုတော့ သားဖြစ်သူ နှင့် ပင် ဖြစ်နေသည်ဆိုတော့ လောကကြီး မှာ ဘယ်လို ဖြစ်နေပလဲ ပေါ့၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ မိန်းမတွေအပေါ် မြင်သည့် အမြင်က တမျိုးပြောင်းလာခဲ့ရတယ်။ ကြီးချယ်ကိုလည်း ဒီတခါတွေ့ရင် သီဟ နှင့် ဘယ်လို ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ဆိုသည့် ဇတ်လမ်းကို မေးမည်ဟု တေးထားလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း အချိန်မရတော့ပါ၊ ကြီးချယ် နှင့် မတွေ့ရတော့ပဲ ကျွန်တော့်ကျောင်းလည်း ပြန်ဖွင့်တော့မှာမို့ အိမ်သို့ ပြန်လာရပါတော့တယ်။ နောက်တခါ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက် ပြန်လာမှ ဒီတေးမေးတော့မည်ဟုသာ တေးထားလိုက်မိပါတော့သည်။
........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
