Friday, December 3, 2010

ကျွန်တော်နှင့် အထန်မမနှစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နှင့် အထန်မမနှစ်ယောက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်နော့် မရီး နာမည်က မစု ။ နာမည် အရှည်တော့ မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ကျွန်နော် က ကျွန်နော့် အကို အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်းနေတယ် ။ ကျွန်နော် နဲ့ မစု ဖြစ်ပျက်တာလေး တချို့ ပြောချင်လို့ပါ ။ နာမည်အရင်းတွေ အလုပ်အကိုင်တွေ တော့ အကုန်မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ ကျွန်နော့် နာမည် ကို ဖိုးဇော်လို့ ပဲ မှတ်ထားလိုက်တော့ ။ကျွန်နော့် အကို အလုပ် နဲ့ နယ်ဆင်းသွားပီး တစ်ပတ်လောက် အကြာပေါ့ ။ 

မနက်ပိုင်း ကျွန်နော့် တူလေး ကို မူကြိုလိုက်ပို့ပီး အပြန် မစုက သူ့ကို ဈေးလိုက်ပို့ဦးဆိုပီးပြောတာ နဲ့ ဈေးလိုက်ပို့ဖြစ်တယ် ။ အဲ့နေ့က မစု က ထမိန်စကပ် အနက်ရောင် အကြပ်နဲ့ အပေါ်က လဲ တီရှပ် အစိမ်းနု အကြပ်လေး ဝတ်ထားတာ ။ ကျွန်နော် နဲ့ အတူတူ ဆိုင်ကယ် နဲ့ ဈေးသွားတာပေါ့။ဈေး ရောက်ဘို့က ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် မောင်းရတယ်။ မစုက ဈေးခြင်းတောင်းကိုလက်တဘက်နဲ့ ကိုင်ပီး နောက်လက်တဘက်က ကျွန်နော့် ခါးကို ဖက်ထားတယ် ။

အရင်က လဲ ဈေးလိုက်ပို့ဖူးပေမယ့် အခုလို ခါးတော့ မဖက်ဖူးဘူး ပုံခုံးကိုပဲ ကိုင်ထားတာ များတယ်။ ဆိုင်ကယ်က ဖင်ထောင် ဘီး ဆိုတော့ ရှေ့ကို တိုးတိုးလာရင်း သူ့ နို့သီးကြီး နဲ့ ကျွန်နော့် ကျော ကို လာလာ ဖိ နေသလို ဖြစ်နေတာ ။ စိတ်ထဲ ယားကျိကျိ နဲ့ဗျ ။ အံကြိတ်ပီးမောင်းခဲ့ရတယ် ။ တော်ကြာ ဆိုင်ကယ် မှောက်နေမှ ဒုက္ခ ။ ဒီလိုနဲ့ ဈေးရောက်တော့ ကျွန်နော်က ဆိုင်ကယ်ရပ်တဲ့နေရာမှာ စောင့်နေခဲ့တယ် ။ မစုက ကျွန်နော့် ရှေ့က နေထွက်သွားတော့ အမှတ်မထင် ကြည့်မိလိုက်တာ ထမိန်စကပ်ကြပ်ကြပ် ဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်နော့် မရီး တင်ပါးကြီးတွေက ကားထွက်နေတာပဲဗျာ ။ ထမိန်စကပ် တောင် ကွဲ ထွက်သွားမလား စိုးရိမ်ရတယ် ။ ကျွန်နော်လဲ မစု ဈေး အတွင်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ အထိ သူ့တင်ပါး ကြီးတွေ နိမ့်တုံမြင့်တုံ နဲ့လျောက်သွားတာကို ငေးကြည့်မိနေတယ်။ ကလေး တစ်ယောက် အမေ မရီး ကို စိတ်ထဲက နေ ပြစ်မှား မိနေရင်း ဆိုင်ကယ်စတန်း မှာ ထိုင်စောင့်နေမိတယ် ။ တစ်နာရီလောက်ကြာတော့ ပြန်ထွက်လာတယ် ။

ကျွန်နော့် ဆီကိုလှမ်းလာတဲ့ခြေလှမ်းတွေ ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း ခြေသလုံးသား က ဒူးနား အထိ ဖွေးကနဲ ဖွေးကနဲ ။ အနားရောက်တော့ မရီး က ဘာကြည့်နေတာလဲ သွားမယ် ဆိုမှ သတိဝင်လာပီး စတတ် ပါတဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို အယောင်ယောင် အမှားမှား ကစ် နင်းပီး နှိုးလိုက်တယ် ။ အပြန်လမ်း တလျောက်လုံးလဲ အလာတုန်းကလိုပဲ သူ့ နို့သီးကြီးတွေ နဲ ဖိဖိ နေတာ စိတ်ကို ထိန်းနေရတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဘာစားချင်လဲတဲ့ မေးတယ် ။ အဆင်ပြေတာ ချက်ပါ လို့ ပြောပီး ကျွန်နော်လဲ အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်တယ် ။ 

အိမ်မှာက မရီး နဲ့ ကျွန်နော် ၂ ယောက်တည်း ။ အဝတ်အစားလဲပီး လက်ဘက်ရည်ဆိုင်သွားမယ် လို့စဉ်းစားပီးမှ မသွားချင်တော့တာ နဲ့ အခန်းထဲ အောင်းပီး အင်တာနက်ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ တစ်နာရီလောက်နေတော့ မရီးက ကျွန်နော့် အခန်း ၀ လာရပ်ပီး ဆာရင် စားလို့ရပီဆိုပီးလာပြောတယ် ။ ခုနက ဈေးသွားတုန်းက ဝတ်စုံ မလဲ ထားသေးဘူး။

“ အင်္ကျီ  မလဲ သေးဘူးလား မစု ”

“ ဘာလို့လဲ ”

“ ဘာမှ ဖြစ်ပါဘူး ဒီဝတ်စုံနဲ့ ကြည့်ရတာ တမျိုး ကြီး မို့လို့ ”

“ အံမယ် .. ငါက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ကြည့်မကောင်းလို့လား  ”

“ တအားကြည့်ကောင်းလွန်းနေလို့ အမ ရေးးး ”

“ ငါ့မောင်က ရွဲ့တာလား ”

ဆိုပီး ကျွန်နော့် အခန်းထဲကို ဝင်လာတယ် အခန်းက ကျဉ်းကျဉ်းရယ် ပီးတော့ ကျွန်နော့် ကုတင်ပေါ် ဝင်ထိုင်ပီး   

“ ဒီဝတ်စုံ နဲ့ ကြည့်ရ ဆိုးနေလို့လား ”

“ မဟုတ်ပါဘူး ..ဒီဝတ်စုံ နဲ့ တကယ်လိုက်ပါတယ် လှလည်း လှပါတယ် .. အခုက အကိုကြီးမရှိတဲ့ အချိန် ဆိုတော့ …. ”

“ နင့်အကိုကြီး မရှိတာ နဲ့ပဲ ငါက ခုလို မဝတ်ရတော့ဘူးလား ”

“ မဟုတ်ပါဘူး အမ ဝတ်ချင်ဝတ်ပါ ကျွန်နော့် အတွက် အဆင်မပြေလို့ ပြောမိတာပါ  ”

“ ဘာကို အဆင်မပြေဖြစ်နေတာတုန်း ဖိုးဇော်ရဲ့ ”

“ ကျွန်နော် က မစု ရဲ့ မတ်လေ အခုလို ဝတ်ထားတော့ မစု အလှတွေ တအား ပေါ်လွင်နေတော့ တော်ကြာ မကောင်းပါဘူး မစုရယ် ”

“ ဘာလဲ ခုနက ဈေးမှာ အမ ကို ခိုးကြည့်ပီး စိတ်ထဲ မဟုတ်တာတွေ တွေးနေမိနေတာ မလား ”

“ ကျွန်နော် ဝန်ခံပါတယ် မစုက လှတာကိုး ”

“ ကဲပါ ငါ့မောင်ရယ် ကြည့်ချင်လဲ ခိုးမကြည့်ပါနဲ့ .. ဒဲ့ကြည့်ပါ ..ဟုတ်ပီလား လှလိုကြည့်တာပဲ မစု ပိုတောင်ကျေနပ်သေး ဘယ်လိုလဲ အမ က လှသေးရဲ့လား  ”

ဆိုပီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရာ ကနေ ထပီး ကိုယ်ကိုလှည့် ပြလိုက်တယ်။မစု ကိုယ်လုံးက မင်းသမီး ခွန်းဆင့်နေခြည်လို ပုံမျိုး ။ တစ်ခဲနေတယ် ။ ကြည့်နေရင်း မနေနိုင်တော့ အိမ်မှာ ကလဲ ဘယ်သူမှ မရှိ ။ ကျွန်နော် စိတ်ရိုင်းဝင်ပီး မစု ကို ဖက်ပစ်လိုက်တယ် ။ပီးတော့ နုတ်ခမ်းတွေ ကို အငမ်း မရ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ။ခနနေတော့ မစုက ကိုယ်ချင်းခွာပီး 

“ နင့် အကို ကို မကြောက်ဘူးလား တဲ့   ”

ကျွန်နော်က 

“  မကြောက်ဘူး ”

ဆိုတော့ မစုကလဲ ဒါဆိုငါလဲမကြောက်ဘူးလာလိုက်ခဲ့ ဆိုပီး အိမ်ရှေ့ကိုထွက်သွားတယ် ။ပီးတော့ အိမ်ရှေ့ တခါး ကို ပိတ်လိုက်ပီး သူ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်နော် လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုပီး ပုဆိုး တိုတိုပြင်ဝတ်ပီး မစု အခန်းထဲကိုလိုက်သွားတယ် ။ အခန်းထဲရောက်တော့ မစုက သူ့ ဆံပင်တွေကို စုပီး သရေပင်နဲ့ နောက်မှာ တွယ်လိုက်တယ် ။ နဖူးပြင်လှလှ ရင်ဘက်ကြီးကြီး တင်ပါးကားကား နှင့် မစု ။ မင်းကြီးကြိုက် ဆိုတဲ့ပုံမျိုး ။ ကျွန်နော် မစုကို ဖက်ပီး နုတ်ခမ်းတွေကို နမ်း လက်တဘက်ကလဲ ထမိန်စကပ်ပေါ် က တင်ပါး တင်းတင်းတွေ ကို ပွတ်ဆွဲ မိနေတယ်။ မစု က လည်း နမ်းနေရင်း နဲ့ ကျွန်နော့် ပေါင်ဂွကြားထဲလက်ထိုးထဲ့ပီး ကျွန်နော့် ငပဲကို လက်နဲ့ ပွတ်ဆွဲတော့တယ် ။

ကျွန်နော့်လက်ချောင်းတွေက မရောက်မှန်းသိရက်နဲ့ ထမိန်စကပ် ပေါ်ကနေ ဖင်အကွဲ ကြောင်း ကိုလိုက်ပွတ်စမ်းနေမိတယ် ။ သူ့ နို့သီးတွေက ကျွန်နော့် ရင်ဘက် မှာ ဖိညှပ်နေတယ် တင်းကြပ်နေတဲ့ ထမိန်စကပ် ပေါ်က နေ ဖင်အကွဲ ကြောင်းထဲ ထိ ထိထိမိမိ စမ်းမရဘူး။ တင်ပါး နှစ်ခုက တင်းရင်းပီး ကားထွက်နေတာ ပျော့စိစိမဟုတ်ပဲ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိလှတယ် ။ ကျွန်နော် တို့ နှစ်ယောက် အနမ်းတွေ က ကြမ်းလာသလို မရီး မစု ရဲ့ လက်ကလဲ ကျွန်နော့် လီး ပေါ်မှာ မြန်သထက်မြန်လာပီး ပွတ်တိုက်ဆွဲ စောင့် နေတယ်။ကျွန်နော့် လက်နှစ်ဘက်က လဲ တင်ပါး နှစ်ခြမ်းပေါ်တင်ပီး ဖျစ်ညှစ်နေမိတယ် ။ ရင်ခုန်သံတွေ လည်း တအား မြန်လာတယ်။ ခနနေတော့ မစုက နုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ပီး ကျွန်နော့် ကို စိုက်ကြည့်တယ်။

ပီးတော့ ကျွန်နော့် ပုဆိုး ခါးပုံစ ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက် တော့ အောက်မှာ ကွင်းလုံးပုံကျသွားတယ် ။ ကျွန်နော်က အပေါ်ပိုင်း စွပ်ကျယ် လေး တစ်ခု ဖြင့် အောက်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်သွားတယ် ။ ကျွန်နော့် ကို မစုက တစ်ချက် ပြုံးရင်း ကြည့်တယ် နောက်တော့ ကျွန်နော့် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချ လိုက်ပါလေရော ။ အဲ့ဒီမှာ တင် ကျွန်နော့် လီး နဲ့ မစု မျက်နှာနဲ့က တတန်းတည်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်နော့် အတွေ့ အကြုံ အရ မစု ကျွန်နော့် လီး ကို လွေတော့ မယ်ဆိုတာ တပ်အပ် သိလိုက်တယ်။ နောက်ကို စုစည်းထားတဲ့ မစုရဲ့ ဆံပင်တွေ ကို ကိုင်လိုက်တယ် ။

မစုက ကျွန်နော့် လီးဒစ် ကို အသာ ဆွဲ လိုက်ပီး လျှာဖျားလေး နဲ့ တို့ ထိလိုက်တယ် ပီးတော့ ကျွန်နော့် ကို တစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်သေးတယ် ။ အသဲထဲ အေးခနဲ ဖြစ်သွားတယ် ။ ပီးတာနဲ့ ကျွန်နော့်ဒစ်ဖျား ကို လျှာ နဲ့ ပါတ် ပီး လွေတော့တယ် ။ ကလေးတစ်ယောက် အမေ ကျွန်နော့် မရီး တော်တော် ပညာ စုံပုံ ရတယ် ။ ကျွန်နော် ကို လွေနေတာ များ အင်္ဂလိပ်ကားထဲကာ ဆော်တွေ လွေသလိုမျိုး ။လီးကို ကိုင်ကိုင် ညှစ်ပီး နုတ်ခမ်းကို ဖိ ပီး လွေတယ် ။ ကျွန်နော် လည်း မရီး မစု ခေါင်းကို ကိုင်ပီး စောက်ဖုတ်လိုးသလို တွန်းတွန်း ထည့်ပီး လုပ်နေမိတယ်။ လီး ကို အဆုံးထိ ငုံပီး အထဲ မှာ လျှာ ကို ကစား တာများဗျာ .. ကောင်းလွန်းလို့ ပြောမပြေတတ်အောင်ပါပဲ။ 

ငါးမိနစ်လောက် ကျွန်နော့်လီး ကို လွေ ပီး မစု က မတ်တပ်ရပ်ပီး ကုတင် နောက်က ဘောင်မှာ လက်ထောက်ပီး တင်ပါးကြီး ကို ကျွန်နော့် ဘက်လှည့်ပီး ပစ်ပေးလိုက်တယ် ။ မစု တင်ပါးကြီးကို ကျွန်နော် လက်နဲ့ အသာ တစ်ချက်ပွတ်လိုက်ပီး ထမိန်စကပ် ချိန် ကို ဖြုတ်ကာ အောက်ကို ဆွဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။

အတွင်းခံ ဆပ်စမိုင်နာ အပြာရင့်ရင့် အတွင်းမှ ထိုးထောက်မတက် စွံကားထွက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီး နှစ်ခြမ်း ။ ကိုက်ခဲပစ်ချင်စရာ။ တင်ပါးကြီးကိုလှုပ်ပြလိုက်သေးတယ် ။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ ။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ကို ဆွဲ ချွတ်ပစ်လိုက်ပီး တင်ပါးကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဒူးထောက်လိုက်တယ် ။ မစု ရဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို ဖြဲပစ်လိုက်ပီး ပွင့်အာ ထွက်လာတဲ့ အဖုတ် နှစ်ခြမ်း အရည်ရွဲရွဲ ဖြင့် ။ ကျွန်နော့် လျှာ ကို ထုတ် ဂျာပစ်လိုက်တယ် ။ တင်ပါး နှစ်ခြမ်းက ကြီးပီး တင်းနေတော့ အဖုတ်ဆီ ကို လျှာ က သေချာ မရောက်။ လျှာကို အတင်းလှမ်းထိုးတော့ မစု စအို၀ ကို ကျွန်နော့် နှာခေါင်းက ဖိမိလျှက်သား။ ကျွန်နော် မျက်နှာ တစ်ခုလုံး မစု တင်ပါး နှစ်ခြမ်းထဲ ရောက်နေသလို ဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်နော် လီးက တအားတောင်နေပီ ။ ကျွန်နော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး မစုရဲ့ တင်ပါးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ် ။

အရည်တွေ ရွဲ နေတဲ့ အဖုတ်ထဲ သို့ ချောချောချူချူ ဝင်သွားတယ်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ အားး အ အားးး“ “ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အား…ရှီးးးးးးးးး အားးး မောင်လေး အားးး ဖိုးဇော် အား.... ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

မစုက ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်က ဖင်ကြီး ကို နောက် ဘက် ပစ်ပီး ကျွန်နော်က နောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျှက် လိုးနေတယ်။ တချက်တချက် မစု ရဲ့ နောက်ပြန် စောင့်ချက် များ က ပြင်းလွန်းတော့ ကျွန်နော် နောက်ပြန်ယိုင်လဲ မလို ဖြစ်လို့ မစု ခါး ကို ကိုင်ထားရတယ် ။ ကုတင် ဘောင်ကို ကိုင်ပီး အားရပါးရ ခံနေသော မစု နဲ့ နောက်မှ အပီ အပြင် လိုးခွဲ နေတာ ကြောင့် ကျွန်းကုတင်ကြီး မှာ တကျီကျီ ဖြင့် မြည့်သံတွေ ထွက် ကျွန်နော့် ဗိုက်သားဆီးခုံ နဲ့ မစုတင်ပါးကြီး ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်မြည်သံများ လီးနဲ့စက်ပတ် အတွင်းမှာ တဘွတ်ဘွတ် မြည်သံများ ဖြင့် အခန်းထဲ အသံမျိုးစုံ မြည်ထွက်နေတယ်။ 

မနက်ဘက်မို့တော်သေး ညဘက်တိတ်ဆိတ်နေချိန်သာဆိုလျှင် အသံများ အား ဘေးအိမ်များ မှ ကြားသွားနိုင်သည်။ လိုးနေရင်းမှ ပဲ မစု ရဲ့ အပေါ် တီချပ် ကို လှမ်းချွတ်လိုက်တယ် အောက်ခံ ဘရာဇီယာ အပြာရင့်ရင့် ပေါ် လာပီး ဘရာဇီယာ ပေါ်မှ ပဲ နို့တွေကိုလှမ်းကိုင်ပီး နောက်မှ စောင့်စောင့်လိုးပေးနေခဲ့တယ် ။

“ အားးး မောင်လေး ဖိုးဇော် အားးးရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

စောင့်စောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဟာ အတွင်းထဲကို ကျွံကျွံ ဝင်သွားပီး လီး ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားများဟာ လီး နဲ့ အတူ ကပ်ကပ်ပါလာတယ် ။ မစု အဖုတ်က အရည်တွေ ကြောင့် လီးက ချောချောချူချူ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် နဲ့ အရမ်းကောင်းနေတယ် ။ မစုက သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို အနောက်ဘက်ကို အတင်းကော့ပစ်ပေးထားတယ် ။ တင်ကြီးကြီးဆော်တွေကို ကုတင်ဇောင်းမှာ ထောက်ပီး လိုးရတဲ့ အရသာ ဘယ်လို လဲ ဆိုတာ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲဗျာ။ ခနနေတော့ မစုက ခန္ဒာကိုယ်ကို မတ်မတ်ရပ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွန်နော့် လီးကြီး က အပြင်ကို ဘွတ်ကနဲ ထွက်လာတယ် ။ 

မစုက ကျွန်နော့် ကို ကျောပေးပီး ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်တယ် ။ပီးတော့ ကျွန်နော့်ကို လှည့်ကြည့်ပီး လက်ညိုးလေး ထောင်က ကွေးဆန့်လုပ်ပီး ကျွန်နော့် ကို ဖိတ်ခေါ်တယ် ။ ပီးတော့ သူ့ရဲ့ ဘရာစီယာ ကို လက်နောက်ပြန်လုပ်ပီး ချိတ်တွေ ဖြုတ်ချလိုက်တယ် …။ အားးးး မိုက်လိုက်တဲ့ နို့ကြီးတွေ လုံးခဲနေတာပဲ ဗျာ ။ ကျွန်တော် လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ပီး လက်တဘက်က သူ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပီး အသာမော့ကာ နုတ်ခမ်းကို စွဲစုပ်ရင်း လက်တဘက်က နို့သီးကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ကိုင်စုပ်နေပေးလိုက်တယ် ။

မစုကော ကျွန်နော် ကော ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်လျှက် ပဲ ။ မစု လက်တဘက်က လည်း ကျွန်နော့် လီးတံကြီး ကို ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပွတ်စွဲပေးနေတယ် ။ ခနနေတော့ မစုက နမ်းနေတာ ကို ရပ်လိုက်ပီး ကျွန်နော့် လီး ကြီး ကိုကြည့်တယ် ။ပီးတော့ လီးပေါ်ကို တံတွေး ပျစ်ကနဲ့ ထွေးချလိုက်ပီး လီးကြီးကို ဂွင်းထုပေးနေတော့တယ်။ ကျွန်နော့် လီးကြီးပေါ်မှာ မစု တံတွေးတွေ ကော စောက်ဖုတ်ရည်တွေ ကော ဖြင့် စီးတွဲပြောင်လက်နေတယ် ။ မစု တံတွေး တွေက လီးတံကနေတဆင့် ဂွေဥ တွေ ဆီပါ စီးကျလာတယ်။

“ မစု ပတ်လက်လှန်လိုက်နော်  ”

“ အင်းးး ”

မစု ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါ်ကားပေးထားတယ် ကျွန်တော်လဲ မစုရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို ကိုယ်လုံး ဝင်လိုက်ပီး စောက်ဖုတ်ပေါ်လီးတင်လိုက်တယ် ။ စောက်ဖုတ်မွှေးတွေက မထူမပါး ရိတ်ပီးကာစ ပြန်ထွက်လာပုံရတယ် ။ ဒါနဲ့ ကျွန်နော်လဲ အဖုတ်ပေါ်မှလီး ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပီး စောက်ဖုတ်ကို လေးငါးချက် တဘက်ဘက် ရိုက်လိုက်တယ် ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးရိုက်သံကြောင့် ကျွန်နော့်လီး က ပိုတောင်လာသလို ထင်ရတယ် ။ မစုက သူ့စောက်ဖုတ် ဘေးနုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို လက်ညိုး နဲ့လက်ခလယ် လေးသုံးပီး အသာဖြဲလိုက်တော့ အစိပြူပြူ လေး ထွက်လာတယ် ။

ထွက်လာတဲ့ အစိပြုပြူလေး ကို ကျွန်နော် လီးဒစ် နဲ့ အသာ ပွတ်ဆွဲလိုက်တာ မစုထံမှ ညီးညူသံ ခပ်ပြင်းပြင်းထွက်လာတယ် ။ 

“ အားးးးမောင်…ဖိုးဇော် ကောင်းတယ်ကွယ် မောင်လေး အားးးး ”

“ အင်းးးးအားးးး ”

“ မောင်လေး ဖိုးဇော် ထည့်လိုက်တော့ကွာ ”

ပြောလဲပြော ကျွန်နော့် လီးတံကြီး ကို လက်နဲ့လာကိုင်ပီး အဖုတ်၀ မှာ ဒစ်တေ့ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်နော်လည်း မစုပေါင်နှစ်ချောင်း ကို အားပြုကိုင်ရင်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းချလိုက်တယ် 

“ အားးး ဝင်သွားပီ မောင်လေး အားးးကောင်းတယ်ကွယ် လိုးပါနော် အားးးး ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

အဖုတ်အတွင်းမှ လေအံသည့်အသံများ ဆီးခုံချည်း ရိုက်ခတ်သံများ ပြန်လည်ဆူညံလာတော့တယ် ။ 

“ အားးးမောင်ရယ် ကြိုက်တယ်ကွာ လိုးပါနော် စောင့်လိုးပေး ထိတယ်ကွာ ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ ကြိုက်ရဲ့လား မစု ”

“ ကြိုက်တယ်ကွာ မောင် ပက်လက်လှန်ပေးကွာ မ အပေါ်က တက်စောင့်ပေးမယ် ”

“ အင်း လုပ်လေ..မ ”

ကျွန်နော် ပက်လက်လှန်လိုက်တယ် ။မစုက ကျွန်နော့် ပေါ် တက်ခွပီး အဖုတ်ကို တံတွေးစုတ်ပီး လီးတံကို အဖုတ်၀ မှာ တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။

“ အားးးးကောင်းတယ် မရယ် ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

ကျွန်နော့် ရင်ဘက်ပေါ် လက်ထောက်က အပေါ်မှ အားရှိပါးရှိ တက်စောင့်တော့တယ် ။ ကျွန်နော် လည်း မစု တင်ပါးကြီး နှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်စောင့်ပေးလိုက်တယ် ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

ကြီးမား တင်းရင်းနေတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ပွတ်ပေးနေရတာ အားရစရာ။ မစုက လည်း အပေါ်မှ အဆက် မပြတ် စောင့်ချပေးနေတယ် ။ ကျွန်တော့ လက်တဘက်က တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်ရင်း တင်ပါး အကွဲကြောင်းမှ တဆင့် မစု ဖင်၀ လေးအား လက်ခလယ်လေး ဖြင့် ပွတ်ပေးနေမိတယ် ။ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အားး ကောင်းလားမောင် ကြိုက်ရဲ့လား  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အင်း..ကြိုက်တယ်မရယ် …မောင်ပီးတော့မယ်ထင်တယ် အား ”

“ အင်း မောင်ပီးချင်ပီးလိုက်လေ …အားးးသုတ်ရည်တွေ ထုတ်ပစ်လိုက်အားး မ စက်ပတ်ထဲ လီးရည်တွေ သွင်းလိုက်ပါ… ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

အချက် ၂၀ လောက် စောင့်ပေးပီး ကျွန်နော် မနေနိုင်တော့ မစု စောက်ပတ်ထဲ ကို အောက်ကနေပင့်ပီး လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်မိတော့တယ် ။

“ အားးးးကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် …ချစ်သွားပီကွာ ”

စက်ပတ် ကြီး ကို လီးအဆုံးထိ ဖိချရင်း ကျွန်နော့် လီးရည်တွေကို ခံယူကာ ကျွန်နော့်ပေါ်မစု ကိုယ်လုံးကြီး မှောက်လျှက်သားကျလာတော့တယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က ကျွန်နော် နဲ့ မစု နေ့လည် သုံးနာရီလောက်ထိ ငါးချီလောက် လိုးဖြစ်ကြတယ် ။ အိမ်ထောင်သည် မစု က ကျွန်နော့် ကို သူ့ရဲ့ အိမ်ထောင်သည်ဘ၀ ကျွမ်းကျင်မှုတွေ ကို တကွက်ချင်း ပြပေးသွားတယ် ။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ကလေးမူကြို ပို့ပီးချိန် ညဘက်ကလေး အိပ်ချိန်များမှာ မစုနဲ့ ကျွန်တော် ထင်တိုင်း ကျဲခဲ့ကြတယ် ။ 

မစု ကို ကျွန်နော့် အကိုရဲ့မယား ဆိုတာတောင် မေ့ချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ် ။ ကျွန်နော့် အကို ကလည်း နယ်တခါဆင်းရင် သုံးလေးပါတ်ကြာတတ်တာ မို့ အေးအေးဆေးဆေး ကဲချင်တိုင်းကဲ နေမိတာ ပါပဲ။ ( စကားချီး.. ဇာတ်လမ်း အသွားကောင်းအောင်လို့ ကျွန်တော့ အကိုကို နယ်ကို တစ်လလောက် အလုပ်သွားလုပ်ခိုင်းလိုက်တယ်နော် ) ညဘက်တွေဆို မစုက ကျွန်နော့် အခန်းမှာပဲ လာအိပ်တတ်တာ များတယ် ။ နေ့လည်ပိုင်းတွေ မှာ တော့ သိပ်မလုပ်ဖြစ်ဘူး ကျွန်နော် က အလုပ်သွားရတာ ဆိုတော့ ညဘက် ကလေး အိပ်ချိန် ကတော့ အချိန်မှန်လုပ်ဖြစ်တာ များတယ် ။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်လောက်အကြာ စနေ့နေ့ အလုပ်ပိတ်ရက် မနက်ဆယ်နာရီလောက်ပေါ့ အိမ်ရှေ့ ကို ကားတစ်စီး ဆိုက်လာတယ် ။ 

“ မောင်လေး ဖိုးဇော် ခြံတခါး ဖွင့်ပေးလိုက်ပါဦး မ သူငယ်ချင်း လာတာပါ ”

ကျွန်နော် ခြံတခါးနားအရောက် ဟွန်ဒါဖစ် အဖြူရောင်လေး အတွင်းမှ မစု အရွယ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ကြွကြွရွရွ လေး ဆင်းလာတယ် ။ တစ်ယောက်တည်း ကားကို ကိုယ်တိုင် မောင်းလာတာ ။ကျွန်တော်က ကားမောင်းရတာ ဝါသနာ ပါတာ မို့ ကားကို သေချာ စိုက်ကြည့်မိနေတုန်း

“ တံခါးဖွင့်ပေးဦးလေ.. အထဲကို လူဝင်မှာ ကားဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး ”

“ သြော်…ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့အမ ကားလေးက လှလို့ ကြည့်နေမိတာ တံခါးဖွင့်မို့မေ့သွားတယ် ”

“ သြော်..အော် ..ကားလေးက လှလို့ ဆိုတော့ လူက တော်တော် အရုပ်ဆိုးနေလို့ဖြစ်မယ်  ”

“ အဲ… အခုမှသေချာကြည့်မိတော့ လူက ကားထက်ပိုလှတာပဲ …ဟီးးးး ”

သွား ၃၂ ချောင်းပေါ်အောင်ဖြီးပြရင်း ခြံတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်နော့် ဘေးကနေ အသာထွက်သွားပီး အိမ်ပေါ်တက်သွားတယ် ။ရေမွှေးနံ့ ချိုအီသင်းသင်း လေး ဘေးမှာကျန်နေရစ်ခဲ့ပီး သူမရဲ့ နောက်ကို သေချာကြည့်မိလိုက်တယ် ။စကပ်ဒူးဖုံး နက်ပြာရောင်နှင့် အပေါ်အင်္ကျီ   ဂျိုင်းပြတ်လေးဖြင့် လှပလွန်းနေတယ် ။ ဂျိုင်းပြတ် အင်္ကျီ ကြောင့် လက်မောင်းသားလေးများမှာ ဆင်ဆွယ်လေး များအလား အဖွေးသားပေါ်လွင်နေတယ်။ ဘယ်ဘက်ခြေကျင်းဝတ် အထက်မှာ ရွှေရောင် ခြေကျင်း လေး က ခြေသလုံး အဖွေးသားလေးများနဲ့ လိုက်ဖက်ညီလွန်းလှတယ်။ မစု ထက်တောင် ပြည့်တင်းလှတဲ့ တင်အစုံ နဲ့ လှုပ်လီလှုပ်လဲ လျောက်သွားတာ တံတွေးတောင် မျိုချမိတယ် ။ သြော် .ဟွန်ဒါဖစ် ကားလေးထက်တောင် တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိလှပါလား ။ 

သူ့ နောက်ကျောဘက်ကိုကြည့်နေတာ ကို သိသယောင်ယောင် နောက်ကျောမှာ ချထားတဲ့ ဆံပင်လေးကို တောင် ခါရမ်းသွားလိုက်သေးတယ် ။ မျက်စိထဲမှာ ထက်ထက်မိုးဦး ရဲ့“စံပယ်ပန်းရနံ့လေးသင်းကြူနေ “ ဆိုတဲ့ ဗျူးးတီး ရှန်ပူ ကြော်ငြာလေးကိုတောင် ပြေးမြင်မိတယ်။ နောက်ကို တော့ ပြန်လှည့်မကြည့်.. ကျွန်နော် လည်း ခြံထဲမှာ ပဲ ကျန်ခဲ့ပီး သစ်ပင်လေး တွေ ရေလောင်း ဘို့ လုပ်နေလိုက်တယ် ။

“ ဟဲ့ စုစု နေကောင်းလား မတွေ့တာ ကြာလို့ လှလာတယ်နော်  ”

“ အံမယ် ညည်းက မှ ပိုလှလာတာပါနော် ဘယ်လိုလဲ စီးပွားရေးတွေ အဆင်ပြေနေတယ်ထင်ပါ့ ”

“ ပြေပါတယ် မပြေတာက တစ်ခုတည်း ညည်းကို ဖုန်းထဲက ပြောထားတဲ့ အတိုင်းပေါ့ မပြေတာ တစ်ခုပဲရှိတယ် အခုတောင်ညည်း ဖုန်းဆက်လို့ လာခဲ့တာ အဆင်ပြေမယ်မလား ခုနက ငါ အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ နောက်က လှမ်းကြည့်နေရဲ့လား  ”

“ ကြည့်နေတာမှ မျက်စိတောင် ကျွတ်ကျမတတ်ပဲ .. ဘယ်လိုလဲ ငါ့မတ်ကလေး လန်းရဲ့လား ငါပညာအစုံသင်ပေးထားပီးပီ ညည်းဘို့ ”

“ တော်ပါ ကောင်မ ညည်းဘို့ ညည်းဘို့ နဲ့ ကျောင်းတုန်းကလဲ ညည်းဘို့ညည်းဘို့ ဆိုပီး သူချည်း စားစားသွားတာ မသိပဲနေမယ် မှတ်လို့လား ”

မစု နဲ့ ဇာဇာ က ကျောင်းတုန်းထဲက သူငယ်ချင်းတွေ ပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့ကြတာလဲ အတူတူ .. ကျောင်းကတည်းက ဘဲတစ်ပွေကို အတူတူ လိုက်ပီး နေခဲ့ဖူးကြတဲ့သူတွေ ပြောမနာ ဆိုမနာ ။ အခု ဇာဇာက ဘောစိ တစ်ယောက်နဲ့ လက်ထပ်ပီး တောင်ကြီးမှာ နေတယ် ။ ဘောစိက အသက်ကြီးကြီး ရှမ်း လူမျိုးတစ်ယောက် ။ အခု ဇာဇာ က မစုတို့ မြို့ကို တစ်ယောက်တည်း သီးသန့် လာလည်တာ ။ အဘိုးကြီးဆီ ခွင့်တိုင်ပီး သူငယ်ချင်းဆီ သွားလည်မယ် ပြောတုန်းက မစုဆီကို ပါ အဘိုးကြီးက ဖုန်းလှမ်းဆက်မေးပီး တော့ မှ ခွင့်ပြုလိုက်တာ ။

ဒါတောင် ဒရိုက်ဘာ တစ်ယောက်ထည့်ပေးလိုက်တာ ဒီရောက်မှ ဒရိုက်ဘာ ကို ပြန်လွှတ်လိုက်တာ ။ လောလောဆယ်တော့ ဇာဇာ တစ်ယောက်တည်း ဟိုတယ်မှာ တည်းတယ် ။ ဒီကို လာရတဲ့ အကြောင်း အရင်းကတော့ မစုရဲ့ မတ်ကလေး ဖိုးဇော် အကြောင်း ကို မစုက ပြောပြလို့ ။ အစ ကတော့ မစု က သူဖြစ်ပျက်ခဲ့တာလေး တွေ ရင်ဖွင့်ပြခဲ့တာ အဲ့ဒီမှာတင် ဇာဇာ က လည်း အဘိုးကြီးနဲ့ နေရတာ ပျင်းလာပီ လာလည်မယ် ပီးတော့ ဖိုးဇော် နဲ့လည်း ချိတ်ပေးဘို့ပြောတော့ မစုလည်း သဘောတူ လိုက်ပီး ဂွင်ဖန်ပေးတဲ့သဘော။ 

အတွင်းသိ အစင်းသိ သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်တာက တစ်ကြောင်း တခါတရံ မစု တို့ ငွေရေးကြေးရေး အခက်အခဲ ဆို လက်မတွန့်တတ်တဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့ အတွက်က တစ်ကြောင်း ဇာဇာ က မတ်ကလေး နဲ့ ကိစ္စ စိတ်ဝင်စားကြောင်း သူလည်း စမ်းကြည့်ချင်သည်ဟု ဆိုလာသဖြင့် အခု လို ဂွင်ဖန်ပီး အိမ်သို့ အလည် ခေါ်လိုက်ခြင်းလည်း ဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒီ အကြောင်းတွေက ကျွန်နော် နောက်မှ သိခဲ့ရတာပါ ။

မစုပြောပြလို့။

“ မောင်လေး …ဖိုးဇော် ခန.. ”

“ ဟုတ်ကဲ့ လာပီး မစု ”

ကျွန်နော် အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဧည့်ခန်းမှာ စကားထိုင်ပြောနေတယ် ။

“ လာ မောင်လေး ဖိုးဇော် ..ဒါ မစု ကျောင်းနေဘက်သူငယ်ချင်း ဇာဇာ တဲ့ တောင်ကြီးမှာ နေတယ် အခု အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ရောက်နေတာ အိမ်ကိုလာလည်တာ.. ဒီအတောအတွင်း သူသွားချင်တဲ့ နေရာတွေ မောင်လေး လိုက်ပို့ပေးဘို့ အကူအညီတောင်းနေလို့ မောင်လေး အဆင်ပြေမလားလို့ ”

“ ဟားးး အဆင်ပြေတာပေါ့ ကျွန်နော်လည်း ကားမောင်းချင်နေတာနဲ့ အတော်ပဲ ”

“ အော်.. ဖိုးဇော်က ကားမောင်းရတာ ဝါသနာ ပါတာလား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မဇာဇာ ကျွန်နော် က ဆယ်တန်းဖြေပီးကတည်းက ကားမောင်းသင်ထားတာ ကားပိုင်မရှိတော့ မမောင်းဖြစ်ဘူး သူငယ်ချင်း ကားတွေတော့ လိုက်လိုက် မောင်းပေးတယ် ”

“ ရပါတယ် အမ ကို မဇာ လို့ ပဲ ခေါ်ပါ ရင်းရင်းနှီးနှီးပေါ့   ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မဇာ ”

“ ကဲ ဒါဆို အဝတ်အစားသွားလဲ ဒီမြို့က အထင်ကရနေရာတွေ အကုန်လိုက်ပို့ရမယ်နော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

“ ကဲ..အေးဆေးသွားကြ သူငယ်ချင်း ပြန်လာဖြစ်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက် အိုခေ ”

ကျွန်နော် နဲ့ မဇာ တို့ နှစ်ယောက်သား မြို့ ထဲ အထင်ကရနေတွေ ဘုရားတွေ အကုန်လိုက်ပို့ နေ့လည်စာ ကို မြန်မာထမင်းဆိုင်မှာ ပဲ စားဖြစ်တယ် ။လျောက်လည်ကြ စကားတွေပြောကြဖြင့် ကျွန်နော် နဲ့ မဇာ တော်တော်ရင်းနှီးလာတယ် ။ သူ့ အကြောင်း ကိုယ့် အကြောင်းတွေပြောကြပေါ့ ။ ကျွန်နော့် အကြောင်း က သိပ်မပြောဖြစ် မဇာကတော့ သူက ချမ်းသာတဲ့ သူနဲ့ အိမ်က ပေးစားလို့ လက်ထပ်လိုက်ရကြောင်း သူ့ထက်အသက်၂၅ နှစ်ခန့် ကြီးတဲ့သူနဲ့ လက်ထပ်လိုက်ရတဲ့ အတွက် အိမ်ထောင်ရေး အခက်အခဲတွေ ရှိကြောင်း သားသမီးလည်းမထွန်းကားခဲ့ကြောင်း စီးပွားရေး အဆင်ပြေနေပေမယ့် အေးစက်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ကို ဖြတ်သန်းနေရကြောင်း အရမ်းအထီးကျန်ဘို့ကောင်းကြောင်း တွေ ပြောပြတယ် ။ 

သူ့ယောင်္ကျားက အခု အသက် ၅၈ ထဲရောက်ရှိနေပီး မဇာက ၃၃ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ ကျွန်နော်က အသက် ၂၇ ကျော်ဆိုတော့ မဇာနဲ့ ကျွန်နော် အသက် ငါးနှစ်ကျော်ကျော် လောက်သာကွာသည်။ကျွန်နော် နဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့ ဘုရားပေါ် အတက်လှေကားလေးများတွင် ကျွန်နော့် လက်မောင်း ကို မှီတွဲ လာတယ် ။ မဇာ ဆီမှ ရေမွှေးနံ ချိုအီအီ လေးက ကျွန်နော့် ရဲ့ စိတ်တွေ ကို ဆွဲဆောင်နေသလိုပဲ ။ဘုရားပေါ် လက်လျောက်တဲ့ အခါတောင် ကျွန်နော့်လက်ကို တွဲထားသေးတယ် ။ မဇာရဲ့ ဆံပင်မှ ရှန်ပူရနံသင်းသင်းလေးကလည်း လေတိုက်လို့ ဆံပင်လေးတွေ ကျွန်နော့်ဘက် ဝဲဝေ့လာတိုင်း ရှူရှိုက်မိတယ် ။

ညနေလေးနာရီလောက်ကျတော့ မဇာက ဟော်တယ်ပြန်ပီး ရေချိုး ခနနားပီး မှ မစု တို့ အိမ်ကို ပြန်ဘို့ ပြောလာတာနဲ့ မဇာတည်းတဲ့ ဟိုတယ်လ် ကို မောင်းလာခဲ့လိုက်တယ် ။ ဟိုတယ်လ်ရောက်တော့ မဇာ အခန်းထဲ လိုက်လာဘို့ ခေါ်တယ် ဟိုတယ်လ် က ကောင်လေး ကို လည်း မုန့်ဘိုး ပေးလိုက်တာ တွေ့တယ် ။ တကယ်ဆိုရင်တော့ ဧည့်သည်တွေက တည်းခိုသူတွေ အခန်းကို လိုက်လို့မရ။ မဇာတည်းတဲ့ အခန်းက ဘန်ဂလို လုံးချင်း အခန်းလေး အထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီး နှစ်ခု တီဗီ ရေခဲသေတ္တာ အဲ့ကွန်း ရေချိုးခန်း ရေပူရေအေး အပြည့်အစုံ ဆက်တီတွေ စာရေးစာပွဲတွေပါ ပါတယ်သေးတယ် ။ ဒီလို အခန်းမျိုး အခု မှ ကျွန်နော် ရောက်ဖူးသည်။အခန်းထဲ ရောက်တော့

“ ဖိုးဇော် လှဲချင်လှဲလေ အမ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်   ”

“ ရတယ်မဇာ ကျွန်နော် ဆက်တီ မှာပဲ ထိုင်စောင့်တော့မယ်  ”

မဇာ က တယ်လီဖုန်း ကို နှိပ်ပီး စားသောက်စရာတွေ မှာတယ် ပီးတော့ ခုန က အဝတ်အစားအတိုင်း ပဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်နော် တီဗီ ထိုင်းကြည့်ရင်း စောင့်နေတာ ခနနေတော့ အခန်းတံခါး ခေါက်သံ ကြားလို့ သွားဖွင့်လိုက်တော့ ဝိတ်တာ ကောင်လေး တစ်ယောက် အစားအသောက် ဗန်းကြီး ကိုင်ပီး စားစရာတွေ လာပို့တာနဲ့ ယူထားပီး ဆက်တီပေါ်မှာ တင်ထားလိုက်တယ် ။

“ မောင်လေး ပျင်းနေပီလား .. ”

စကားသံနှင့် အတူ ရေချိုးခန်း အတွင်းမှ တဘက်အဖြူကြီးပတ် ကာ မဇာ လှမ်းထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရတယ် ။ 

“ ရပါတယ် မဇာ … မဇာ အရမ်းလှတာပဲ  ”

မဇာ ပေါင်တံ ဖွေး ဖွေး ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ် ။

“ ဟုတ်လားး တကယ်လား မြှောက်တာလား မမြှောက်လဲ မောင်လေး စားချင်တာ ကျွေးမှာပါနော်  ”

“ မဇာ စေတနာ ရှိတာ ကျွေး ကုန်အောင် စားပါ့မယ် ”

ကျွန်နော် မဇာနားကို တိုးကပ်သွားလိုက်တယ် ။ ရေချိုးခန်းက ထွက်ခါစ သင်းပျံ့ပျံ့ ဆပ်ပြာရနံတစ်ခု ရှူရှိက်မိတယ် ။ စိတ်ထဲ လန်းဆန်းသွားသလိုပဲ ။ မဇာ မျက်နှာပေါ် ပုံခုံး ပေါ်တို့ မှာရေစက်ကလေး တွေနဲ့။ မဇာ ပုခုံးပေါ်ကို လက်တဘက် တင်လိုက်ပီး နောက်လက်တဘက်က တဘက်ပတ်ထားတဲ့ တင်ပါးပေါ် ကို တင်လိုက်တယ် ။ မဇာ က အလိုက်သင့် မျှောပါလာတယ် ။ ကြည့်စမ်းပါဦး ချောချောလှလှ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး သူဌေးဇနီးလေး တစ်ယောက် ဟာ ကျွန်နော့် ရင်ခွင် ထဲ ရောက်နေပီလေ ။ ကျွန်တော် ဘယ်လောက် ကံကောင်းလိုက်သလဲ ။ မဇာ လည်ဂုတ်သားလေး ကို အသာငုံကာ နမ်းလိုက်တယ် ။

“ မောင်…. ”

တိုးတိုးညှင်းညှင်း လေသံလေး တစ်ခု ကျွန်နော့် နားထဲ ဖြတ်ပြေးသွားတယ်။

“ ဟင်…မဇာ ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ  ”

နုတ်ခမ်းလေး လှုပ်ရုံ ပြုံးပြပီး

“ မောင် …လို့ ခေါ်လိုက်တာလေ  ”

“ နားဝင် ချိုလိုက်တာ မ ရယ်   ”

“ ဒီနေ့ ည မောင် မ ကို အဖော် ပြုပေးနော်  ”

မဇာရဲ့ နုတ်ခမ်းလေး ကို ဆွဲ စုပ်လိုက်ရင်း ရင်ဘက် ပေါ် မှာ ချည်နှောင်ထားတဲ့ တဘက်စလေး ကို ဖြေချလိုက်တယ် ။ မဇာ လည်း ကျွန်နော့် ခါး ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်လာရင်း ကျွန်နော့် ကို ခပ်ပြင်းပြင်း အနမ်း တွေ ပြန်လည် တုန့် ပြန်လာသလို မဇာ ပေါင်ဂွကြားက ကျွန်နော့် ပေါ် ကို တိုးဝင်လာပီး ပွတ်ဆွဲလာတယ်။ ကျွန်နော့် ဝတ်တွေ ကို အလျှင်အမြန် ပဲ ဆွဲ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ 

ခုဆိုရင် ကျွန်နော် နဲ့ မဇာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျှက် အနမ်းတွေ ကို ချိုမြိန်စွာ သောက်သုံးနေတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက် အနမ်းယာဉ်ကြောမှာ မျောခဲ့ပီး ကျွန်နော် မဇာ ကိုယ်လုံးလေး ကို ပွေ့လိုက်တာ ကုတင်ပေါ် အသာချလိုက်တယ် ။ ကုတင်ပေါ် မှာ ပက်လက်ကလေး လန်နေတဲ့ မဇာ နို့သီးတွေကိုချေရင်း ကုတင်အောက်နားမှာ ဒူးထောက်လိုက်ကာ နို့သီးတွေ ကို စွဲ စို့ပစ်လိုက်တယ် ။

“ အားးးး မောင်ရယ် … ”

ကျွန်နော့် လက်တဘက်က မဇာ ရဲ့ အဖုတ်ပေါ် သို့ လှမ်းတင်လိုက်တယ် ။ အဖုတ်က ဖောင်းကားနေပီး ရေချိုးပီးကာစ ဖြစ်နေတာတောင် နွေးအိနေတယ် ။ အဖုတ်ကြားလေး ထဲကို လက်ထိုးထဲလိုက်ချိန် လက်ခလယ်ဟာ ချောမွေ့စွာ ဝင်သွားတယ်။ 

“ အား.. ”

မဇာ ပေါင်တံကြီးတွေ ဘေးသို့ ပိုကားလာပီး ဒူးနှစ်ချောင်းကလည်း ထောင်လာတယ် တင်ပါးကြီးတွေဟာလည်း အပေါ် ကို မြောက်မြောက် တက်လာတယ် ။

“ အားးး မောင် မောင်   ”

ကျွန်တော် လက်ခလယ် တစ်ချောင်း တည်းသာထည့်ပီး ကလိ နေရာမှ လက်နှစ်ချောင်းပူးထည့်လိုက်တယ် လက်မ က စောက်စိ ကို ပွတ်ရင်း လက်ညိူးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်း ပူးဖြင့် အတွင်းထဲကို မွှေနှောက်ပေးလိုက်တယ် ။ နို့သီးတွေကို စုပ်နေတာလည်း မပြတ် ။

“ အားးး မောင် … ဇာ အရမ်းကောင်းနေပီ အားးး ရှီးးးး  ”

“ ဖောက် ဖောက် ပလောက် ပလောက်  ”

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်   ”

“ ဖောက် ဖောက် ဖောက် … ”

“ အားးး မောင် … အားးးရှီးး  ”

“ ဖောက် ဖောက် ပလောက် ကလောက်  ”

ဆယ်မိနစ်လောက် ဆက်တိုက် လက်ညိူးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူး လုပ်လိုက်ရာ မဇာ တင်ပါးကြီးတွေ အပေါ် ကို မြောက် တက်လာပီး အဖုတ် အတွင်းမှာ အရည်စိုစို တွေပိုထွက်လာကာ တင်ပါးကြီး တွေ ပြန်ကျသွားတယ်။

“ မဇာ ပီးသွားလားး   ”

ခေါင်းလေး ညိမ့်ရုံသာ ညိမ့်ပြ ရှာတယ် ။

“ လက်နဲ့ ပဲ လုပ်ရသေးတယ် ပီးသွားတာလား   ”

“ မောင် လက်က လည်း ကျွမ်းကျင်တာကိုးးး  ”

“ အင်းးး ဒီတခါ မောင့် အလှည့်နော်  ”

“ အင်းး ပြောလေ မောင် ဇာ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ  ”

မဇာ စက်ပတ် ကို ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်နော့် လက်မှ လက်ညိုးလေး ကို မဇာ နုတ်ခမ်း ပေါ် တင်ပီး နုတ်ခမ်းလေး ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။

“ စုပ်လိုက်  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် … ”

“ ငံတယ်  ”

“ မောင့်လီး ကို ကော စုပ်ပေးပါလား ဖြစ်တယ် မလား  ”

“ အင်းးး ဖြစ်တာပေါ့ သိပ်ဖြစ်  ”

ပက်လက် လှန်နေရာ မှ ထထိုင်ကာ ကျွန်နော့် လီး ကို လာကိုင်တယ် ကျွန်နော် လည်း ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် ။

“ မောင့် လီးက အကြီးကြီးပဲနော်  ”

“ ဆယ်တန်းကတည်းက ဂွင်းတိုက်ပီး ကြီး အောင် လုပ်ထားတာ  ”

“ ဟိဟိ တကယ်  ”

“ အင်းပေါ့ ”

ကျွန်နော့် လီးတံအပေါ်မှ အရည်ပြား ကို ဆွဲ လှန်လိုက်တယ်။

“ ရော့ ဒစ် ကို အရင် ယက်ပေးနော်  ”

ကျွန်နော့် စကားတောင် မဆုံးလိုက် ကျွန်နော့် ဒစ်ဖူး ပေါ်နုတ်ခမ်းလေး ရောက်လာတယ် ။ ပီးတော့ ဒစ်ဖျားလေး မြုပ်ရုံ နုတ်ခမ်းလေး ထဲ ဝင်သွားတယ် ။ အားးးး နွေးနေတာပဲ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်လေး တွဲလောင်းချထိုင်ကာ ကျွန်နော့် လီးကို စစုပ်တော့တယ် ။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ”

“ အ..အားး အ ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

“ အားး ဟုတ်တယ် လီးဒစ်ကို လျှာ နဲ့ မွှေပေး အားး ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက်  ”

“ အားး ကောင်းလိုက်တာ မောင် လီး အဆုံးထိ ငုံကြည့်နော်  ”

ကျွန်နော် ပြောပီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်တယ် ။အာခေါင်ကို သွားထောက်တယ် ။

“ အူးးးးးအုအု …အု ”

လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ အတင်းပြန်ထုတ်တယ် မျက်ရည်တွေပါ ဝိုင်းသွားတယ်။

“ ဆောရီးနော် စိတ်လောသွားလို့ ”

“ သွားးး မောင်က အတင်းကြီး လုပ်တယ် အသက်ရှူတောင် အောင့်တယ်  ”

“ ဆောရီးနော် မောင် လုပ်ချင်ပီကွာ တအား တောင်နေပီ  ”

“ အင်းးး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ပြောလေ ဇာလည်း အဖုတ်ထဲက တအားယားနေပီ  ”

“ ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းလိုက် မောင် အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပီး လိုးမယ်နော်  ”

“ အင်းးး   ”

မဇာ ကုတင်ပေါ် မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းကာ ဖင်ကြီး ကို ကျွန်နော့် ဘက်လှည့်ပေးလိုက်တယ် အားးးပါးး အခုမှ သေချာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လိုက်ရတဲ့ မဇာ ရဲ့ တင်ပါးကြီး ဖြူဖွေနေတဲ့ မျှစ်စို့ကြီးအလား ။မိန်းမ တင်ပါးတွေက ကုန်းလိုက်ရင် ခပ်ပိန်ပိန် မိန်းမတွေတောင် တင်ပါးက ကြီးလာသလို မျိုးထင်ရတာ အခု လို မဇာရင်ပြည့်တင်းတင်း တင်ပါးကြီးတွေကို ကုန်းလိုက်တော့ နောက်ကို ကော့လန်ထွက်ကာ လုံးဝန်းနေတယ် ။ ခြေနှစ်ချောင်းကို ခပ်ကျဲကျဲ ဟ ထားပီး ကုန်းထားတာ မို့ ဖင်ကြားထဲမှ စအို၀ နီညိုရောင်လေး နဲ့ အောက်က အဖုတ် အာအာ လေး က အတိုင်းသား နောက်ကို စူထွက်လာသလိုပဲ ၊ ကျွန်နော်က မတ်တပ် ရပ်ထားတာ မို့ ကျွန်နော့် လီး နဲ့ မဇာ ဖင်တုံးကြီးက တတန်းတည်း အနေအထားမှာ ရောက်နေတယ် ။ 

ကျွန်နော် လက်တဘက်က မဇာ ရဲ့ အဖုတ်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တယ် ။ နောက်တဘက်က တင်ပါးကြီး ကို ပွတ်ကြည့်လိုက်တယ် ချောမွှေ့ နေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ လုံးခဲအယ် နေတာပဲ မဇာ စုပ်ထားလို့ တံတွေ တွေ ဖြင့် ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးတံ ကို မဇာ ရဲ့ အဖုတ်၀ မှာ အသာ တေ့လိုက်တယ် မဇာ လက်တဘက်က အဖုတ်မှာ တေ့ထားတဲ့ ကျွန်နော့် လီး ကို လာကိုင်ကာ အဖုတ်နဲ့ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း အဖုတ်အတွင်းသားထဲကို လီးဒစ်မြုပ်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော် လည်း မဇာရဲ့ တင်ပါး တဘက်တချက် ကို ကိုင်ကာ ခါးကို ကော့ပီး လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

“ အားးး မောင် ဝင်သွားပီ  ”

“ ဗြွတ် .. ဘွတ် ဘွတ်  ”

ချက်ချင်းပဲ ကျွန်နော် လီး ကို အဝင်အထွက် မြန်မြန်ဖြင့် နောက်ကနေ စောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ် ။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ အားးးမောင် အားးး ကောင်းးး ကောင်းးး  ”

“ အင်း ရော့ အင်းးးးအားးးး  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”

“ အားးး မောင်ရေ…ကောင်းတယ် အားးးး  ”

လေးဘက်ကုန်းထားရာမှ သမင်လည်ပြန်ဖြင့် ကျွန်နော့် ကို လှမ်းကြည့်တယ်။

“ အားးးး အားးးမောင် လိုးလိုးလိုးးးး  ”

မဇာမျက်နှာမှာ ရာဂ စိတ်တွေ အပြည့် …လက်နှစ်ဘက် ထောက်ထားရာမှ လက်တဘက်ကို ကိုယ့်ဘာသာလည်း ပြန်ပွတ်နေတယ် ။

“ အားးး မောင် လိုးကွာ.. အားးး ဇာ့ ကို လိုးကွာ  ”

“ အင်းးးးလိုးနေတယ် ဇာ ရယ် ကောင်းရဲ့လားး အားးး ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ အင်းးး ကောင်းတယ်ကွာ လီးတဆုံး စောင့်လိုးပေးစမ်းပါ အားးး ဒီလို မခံစားရတာ ကြာပီကွာ မောင့်လီး အရမ်းကောင်းတာပဲ အားးး  ”

တင်ပါးတွေကို အတင်းဖျစ်ညှစ်ကာ ကျွန်နော် နောက်မှ စောင့်စောင့်ပီး လိုးနေမိတယ် ကျွန်နော့် ရဲ့ စောင့်ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်း အရှိန် ပိုပို မြန်လာသလို ကျွန်နော့် ပေါင်နဲ့ မဇာ တင်ပါးကြီးတွေ ရိုက်သံ ကလည်း အခန်းထဲ မှာ ဆူညံထွက်လာတယ်။

“ ဖောင်းးးဖောင်းးးဖောင်းးး ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ အားးး မောင်ရေ အားးး ”

တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်း ဖြူဖြူ ကြီးတွေကို ကျွန်နော်လက်က ဖျစ်ညှစ်ထားတာ ကြောင့် တင်ပါးမှာ ရဲစပ်လာတယ်။ကျွန်နော့် ရဲ့ စောင့်ချက်တွေက မြန်မြန်လာသလို မဇာကလည်း ရှေ့ မှနေ၍ နောက်ပြန် စည်းချက်ညီညီ ပြန်စောင့် လာတယ် ။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက တဖြည်းဖြည်း ပိုမို စိုစွတ်လာပီး ပေါင်ဂွကြားသလို စီးကျလာတယ် ။ ရေချိုးပီးကာစ မဇာရဲ့ ခါးလည် လောက်မှာ ချွေးစက်တွေ ထွက်လာသလို ကျွန်နော့် နားထင်ကြောမှလည်း ချွေးတွေ ကျဆင်းလာတယ် ။ 

“ ဖောင်းးးဖောင်းးးဖောင်း  ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

“ အားးး မောင်ရေ အားးး ”

“ ဖောက် ဖောက် ဖောက်  ”

“ အားးး အ အားးး  ”

“ အားး ရှီးးးး အားးး ကောင်းတယ် လိုးကွာ မညှာ နဲ့ စောင့်လိုးပေးးးးး မဇာ ထပ်ပီးချင်လာပြန်ပီ   ”

“ အားးးးးး ”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်   ”

“ အင်းးး မောင်လည်း ပီးတော့ မယ် အဖုတ်ထဲ ကို ထည့်လိုက်တော့မယ်နော် အားးး ”

“ အင်းးး ထည့်လိုက် အားးး ထည့်ထည့် မောင့် လရေတွေ ထည့်လိုက်ပါ အားးး ”

“ အင်းးးးအင်းးးးအားးးး ထွက် ထွက် ကုန်ပီ အားးး  ”

“ အင်း အားးးးထည့် အားးးရှီးးးး ကောင်းတယ် မောင် အားးး  ”

ကျွန်နော့်လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ မဇာ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲကို ခပ်ပြင်းပြင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့တယ် ။

“ အားးးး ကောင်းလိုက် မ ရယ်  ”

ကျွန်နော့်လီး ကို ဆွဲ မထုတ်သေးပဲ စောက်ဖုတ် ထဲမှာ သွင်းထားဆဲ မဇာ ကတော့ လေးဘက်ထောက်ထားရာမှ အောက်ကို မှောက်ကျ တော့မလိုလို ဖြစ်နေတာကြောင့် တင်ပါးကြီး တွေကို ဆွဲ ထိန်းထားလိုက်ရတယ် ။ခန နေတော့မှ ကျွန်နော့် လီးတံ ကြီး ကို အပြင်ဘက်ကို ဆွဲ ထုတ်လိုက်တယ်။

“ ပလွတ် … ”

ဖင်ကုန်းထားတာကြောင့် ကျွန်တော့လရေတွေက စောက်ပတ် ထဲမှ ဖြေးဖြေးချင်းအောက်ကို စီးကျလာတယ် မဇာ တင်ပါးကြီးတွေကို ဖြေးဖြေး ချင်း ထိန်းပီး အောက်ကို ချပေးလိုက်တော့ မဇာ တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက်သား ဖြစ်သွားတယ် ကျွန်နော့် လီး ကတော့ နဲနဲ မပျော့တပျော့ ဖြင့် စောက်ဖုတ်ရည် လရည် တွေ ပေပွလန် နေတယ် ။ 

ကျွန်နော် လည်း ဘေးက ထိုင်ခုံမှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်တော့တယ် ။ ခန တဖြုတ် နားနေပီးတော့ ကျွန်နော် လည်း ရေချိုးခန်းဝင် ရေချိုး မဇာကလည်း သူစောက်ပတ် ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ် ပီးတော့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာ နဲ့ ဝိုင် ခွက်တိုက်ပီး သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်နော်တို့ နှစ်ယောက်သား အဲ့ဒီ ည တစ်ညလုံးမီးကုန်ယမ်းကုန် ကဲပစ် လိုးပစ် လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်နော် ငါးချီလောက် ပီးအောင်လုပ်လိုက်တယ် နောက်ဆုံး ကျွန်နော် တို့ နှစ်ယောက် ည ၂ နာရီလောက်မှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ် ။

ကျွန်နော် မျက်လုံးပွင့်လာတဲ့ အချိန် ဘေး ကိုကြည့်လိုက်တော့ မဇာ မရှိတော့ ဘေးက ခေါင်းအုံးလေးပေါ်မှာ စာလေး တစ်စောင် တွေ့ လို့ အိပ်နေရင်းပဲ လှမ်းယူပီး ဖတ်လိုက်တယ် ။

“ မောင် ဇာအလုပ်ကိစ္စ နဲ့ အပြင်ခန သွားတယ် နေ့လည် ၁၁ လောက် ပြန်ရောက်မယ်နော် မောင်အိပ်နေတာ ချစ်စရာလေး မို့ မနှိုးရက်တာ နဲ့ မနှိုးခဲ့တာ ချစ်တယ်  ”

နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဟင်… ဆယ်နာရီတောင် ထိုးပီးသွားပီ ကျွန်နော် တော်တော် အိပ်ပျော်သွားတာပဲ အိပ်ယာပေါ် မှ ထကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပီး ရေကို ဝအောင်ချိုးပစ်လိုက်တယ် ရေချိုးပီးတော့ ဘိုက်ထဲ ဆာသလိုလို ဖြစ်လာတာ နဲ့ ရက်ဆရှင် ကို ဖုန်းခေါ်ပီး စားစရာမှာစားပီး တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေတုန်း 

“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်  ”

အော် …မဇာ ပြန်လာပီအထင်ဖြင့် တံခါး ကို ဆွဲ လှပ်လိုက်ရာ… မဇာ မဟုတ် …။ ကျွန်နော့် မရီး မစုဖြစ်နေတယ်။

“ ဟာ…မစု ဘယ်လို ရောက်လာတာ…လဲ ”

အခန်းထဲ လှမ်းဝင်လာပီး 

“ ဒီလိုပဲပေါ့  ”

မစုက သူရဲ့ ပုံစံ အတိုင်း အပေါ်က ဘလောက်စ် အင်္ကျီ လက်ပြတ် နဲ့ အောက်က ထမိန်စကပ် အနက်ရောင်လေး ပဲ ဝတ်ထားတယ် ။

လက်ကိုင် အိတ်ကို စာပွဲ ပေါ် အသာပစ်တင်လိုက်ပီး ကျွန်နော့် ပါးကို တချက်လာနမ်းတယ်။ 

“ ကြည့်စမ်းပါဦး ငါ့မောင် မျက်ကွင်းတွေတောင်ချောင်ကျသွားတယ် ဘယ်လောက်တောင် ကဲ လိုက်ကြလဲ မသိဘူး  ”

“ အေးဆေးပါ မစုရဲ့ ဒီလောက်တော့ အပျော့ပါ  ”

မစုတင်ပါးလေး ကို ကိုင်ပွတ်လိုက်ပီး နုတ်ခမ်းလေး ကို အသာ နမ်းစုပ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်နော် ကုတင်ပေါ် မှာ ထိုင်လိုက်တော့ မစုက ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်မှာ တက်ထိုင်တယ် ။ ပေါင်ပေါ်ကို ကျရောက်လာတဲ့ မစု တင်ပါးကြီးတွေက အိနေတာပဲ ကျွန်နော် အသာကိုင်ပွတ်လိုက်ပီး 

“ မစု ကျွန်နော့်ကိုလွမ်းလို့လိုက်လာတာလား  ”

“ ဒါပေ့ါကောင်စုတ်လေး ရဲ့ ညက မောင်လေး မရှိတော့ အိပ်လို့ တောင် သိပ်မပျော်ဘူး သူကတော့ ကောင်းကောင်းဇိမ်ခံနေတယ်ပေါ့  ”

“ မစု အလိုကျ မဇာ နဲ့ လာနေပေးရတာပါနော် မစုပဲ ကျွန်နော့် ကို လွှတ်လိုက်ပီးတော့  ”

မစုက ကျွန်နော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတော့ သူ့ ရဲ့ နို့တွေက ကျွန်နော့် မျက်နှာ နဲ့ တတန်းတည်း ဖြစ်နေတယ် ။ မစု ရင်ဘက်နားမှ ရေမွှေးနံ့ ချိုအီသင်းသင်း လေး တချက် ရလိုက်တယ် မစုက ကျွန်နော် ခေါင်း ကို ကိုင်ပီး သူ့ ရင်ဘတ်တွေ နဲ့ ကျွန်နော့် ပါး ကို ပွတ်ဆွဲ လာတယ် ။ ကျွန်နော် လည်း ကျွန်နော့်ပေါင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့ မစုရဲ့ တင်ပါးတွေ ကို ပွတ်နေရာက ပေါင်တံတွေ ကို ဖြေးဖြေးချင်း ပွတ်ပေးရင်း ထမိန်စကပ်အကွဲ ကြောင်းထဲကို လက်နှိုက်လိုက်ပီး ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ဖြေးဖြေး ချင်း ပွတ်ပေးလိုက်တယ် ။

ပေါင်တံလေးတွေ တဖြည်းဖြည်း ကားလာပီး ပေါင်ဂွကြား အလည် သို့ အရောက် အတွင်းခံ ပေါ် ကို ကိုင်မိလိုက်ချိန် စိုစွတ်နေတဲ့ အထိ အတွေ့ ။ မဇာ စိတ်တွေ ပြင်းပြနေပီထင်တယ် ။ထမိန်စကပ် အကွဲ ကြောင်း ထဲ မှ လှမ်းနှိုက်ရသဖြင့် အဖုတ်နေရာ ကို ထိထိ မိမိ ကိုင်မရ … 

“ မောင်လေး ဖိုးဇော် …မစု မောင်လေး ကို စွဲနေပီကွာ  ”

“ အင်းးးးဟင်းးးအင်းးးး  ”

“ ဒေါက်…ဒေါက်…ဒေါက်   ”

အဲ လခွမ်းမှပဲ ဘယ်သူတံခါးလာခေါက်လဲမသိ မစုလည်း လန့်ဖျန့်ပီး ကျွန်နော့်ပေါင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ကုတင်ပေါ် တွင် ထိုင်လိုက်တယ် တံခါးပေါက် ဖွင့် အပီး တံခါးရှေ့တွင် ရောက်နေသော မဇာ ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ အော် …မဇာ ဘယ်သူများလဲလို့ မစုတောင် ရောက်နေတယ်   ”

တံခါးဖွင့်ပီး အခန်းထဲကို ဝင်လာသောမဇာက 

“ ကောင်မစုတ် ဘာလာလုပ်တာလဲ ညည်းမောင် ကို စိတ်မချလို့လား  ”

“ ဒါပေါ့ဟ တော်ကြာ ညည်း ငါ့မောင် ကို ဝါးစား လိုက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟိဟိ   ”

“ စောက်ပိုတွေ လုပ်မနေနဲ့ မိစု ညည်းအကြောင်း ငါအသိဆုံးပဲ မှန်းစမ်း  ”

ဆိုပီး မဇာက မစုရဲ့ ထမိန်စကပ် အကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိုးထည့်ကာ စမ်းလိုက်တယ်။

“ ဟွန်းးးး ကောင်မ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ တော်တော် ရွနေပီမလား   ”

“ အောင်မ ညည်းကျတော့ မရွ တာကျနေတာပဲ နော် ဟွန်းးးး ”

မစုကလည်း မဇာ ရဲ့ ထမိန်ပေါ် မှ စောက်ဖုတ်နေရာ ကို လှမ်းကိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် မှာ လုံးထွေး ကျသွားတယ် ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေးပီး တစ်ယောက်စက်ပတ် တစ်ယောက်နှိုက်နေကြတာ ထမိန်တွေက ဒူး အထက်ကိုလန်ကုန်ကြတယ် ။

ခြေသလုံးသားဖွေးဖွေး ဥဥ နှင့် ကြည့်ကောင်းသဖြင့် ကျွန်နော်လည်း ဘေးက ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေးနေကြတာ ဗွတ်အိုင်ထဲ ငါးရံ နှစ်ကောင် တွန့်တွန့် လူးနေကြသလိုပဲ ။ အသက် သုံးဆယ်ကျော် အိမ်ထောင်သည် နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ တွန့်တွန့် လူးအောင် တစ်ယောက် အဖုတ် တစ်ယောက်နှိုက်နေကြတာ ကြည့်ပီး ကျွန်နော့် လီးက လဲ ထောင်မတ်လာတယ် ။ 

ကျွန်နော်လည်း ထိုင်နေရာမှ ထကာ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပစ်ရင်း ကုတင်ပေါ် သို့ လှမ်းလာလိုက်တယ် နှစ်ယောက်သားက တစ်ယောက်နုတ်ခမ်း တစ်ယောက် ကစ်ဆင် ဆွဲနေကြပီ ကျွန်နော့် လက်နှစ်ဘက်က သူမတို့ရဲ့ တင်ပါးတွေ ကို ထမိန် ပေါ် မှ လှမ်းကိုင်လိုက်တော့မှ နှစ်ယောက်သား ကျွန်နော့် ကို ခေါင်းထောင်ကြည့်ကြတယ် ။ ပီးတော့ အဝတ်ဗလာ နဲ့ ကျွန်နော့် ကို သဘောကျစွာ ရီရင်း ထထိုင်ကြတယ် ။

“ ကဲ ကောင်မ တူးဝမ်း ဆွဲကြစို့ ”

“ ကဲ မောင်လေး ပက်လက်လှန် အိပ်ထားလိုက်  ”

ကျွန်တော် ပက်လက်လှန် ကာ အိပ်ချလိုက်တယ် သူမတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာပဲ မတ်တပ် ရပ်ရင်း တစ်ယောက် အင်္ကျီ တွေ တစ်ယောက် ချွတ်လိုက်ပြီး အဝတ်ဗလာ ကိုယ်စီ ဖြင့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မတ်တပ် ရပ်ရင်း ကစ်ဆင် ဆွဲနေကြသေးတယ် သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ ပေါင်တံတွေက အတူတူ လောက်ရှိပေမယ့် တင်ပါးကျတော့ မစုက ပိုကားတယ် ။

မစုရော မဇာ ရော ဘော်ဒီတွေ က လှတုန်းပတုန်း။ ကျွန်နော်လည်း ပက်လက်လှန် ကာ ဂွင်းထုရင်း မစု နဲ့ မဇာ ရဲ့ အလှအပတွေ ကိုငေးကြည့်ရင်း ကျွန်နော့် ရဲ့ ကံကောင်းမှုတွေကို တွေးကာ ပီတိ ဖြစ်နေမိတယ် ။ မစုနဲ့မဇာ တစ်ယောက်တင်ပါး တစ်ယောက်ပွတ်ရင်း ကစ်ဆင်ဆွဲနေကြတာ နို့သီးတွေက လည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပူးကပ်နေတော့တယ် ။

“ မမတို့ ဒီမှာ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေပီနော်  ”

“ ဟိဟိ … လာပီ   ”

ဆိုပီး ကျွန်နော့် ပေါင် ဘေးတဘက်တချက်စီမှာ ဝင်ထိုင်တယ် ပထမဆုံး ကျွန်နော့် လီး ကို လာကိုင်တာက မစု မဇာကတော့ ကျွန်နော့် ရင်ဘတ်တွေကို သူ့လက်ဖဝါးလေး နဲ့ ပွတ်သပ်နေတယ် ထို့နောက် မဇာက ကျွန်နော့် လီးကို နုတ်ခမ်း ဖူးဖူး ဖြင့် ဒစ်ကို ပွတ်သပ်ပေးတော့တယ် အဲ့ဒီ အချိန်မှာပဲ မဇာက ကျွန်နော့် ကိုယ်ပေါ် တက်ခွပီး ကျွန်နော့် နုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်တော့တာပဲ ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ”

မဇာ နို့သီးတွေက ကျွန်နော့် ရင်ဘက်မှာ ကပ်နေတယ် ။ကျွန်တော့လက်တွေကလဲ ကျွန်နော့် ပေါ် တင်ခွ ထားတဲ့ မဇာ ရဲ့ တင်ပါးတွေ ကို ပွတ် သပ်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လှမ်းလိုက်တယ် ။အပေါ်ကနေ လှမ်း ကိုင်တာမို့ စောက်ဖုတ် ကို ထိထိ မိမိ မကိုင်နိုင် လက်လှမ်းမမှီ ဖြစ်နေတယ် ။

အဲ့ဒီ အချိန်မှာ မစုက ကျွန်နော့်လီး ကို စုပ်နေရာမှ ရပ်လိုက်ပီး ကျွန်နော့် လက်ချောင်း ကို လှမ်းယူက သူမ ပါးစပ် ထဲ ထည့်ကာ စုပ်လိုက်ပီး တံတွေးတွေ စွတ်ပေးတယ် ။ ပီးတော့ ကျွန်နော့်လက်ကို မဇာ ရဲ့ စအို ၀ ပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော်လဲ မဇာ ရဲ့ ဖင်၀ လေး ကို ပွတ်လိုက်တော့ မဇာက ကျွန်နော့် နုတ်ခမ်းတွေ ကိုစုပ်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ် …။ ဆက်လုပ် နှိုက်လို့ ရတယ် ဆိုတဲ့သဘောပေါ့ ကျွန်နော့်လက်ခလယ် တစ်ဆစ် လောက် ဖင်၀ ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ် . ။

“ အင့်…အုးးး ”

ကျွန်နော့် လက်က မဇာ ရဲ့ ဖင်၀ ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် နဲ့ ကစားပေးနေတယ် ။မဇာ အနမ်းတွေကလည်း ကြမ်းလာသလို အသက်ရှူသံတွေကလည်း တအား ပြင်းလာတယ် ။အောက်က စုပ်ပေးနေတဲ့ မစုရဲ့ စုပ်ချက်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း မြန်မြန်လာတယ် ။ တချက်တချက် မစုက ကျွန်နော့် လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ချွတ်ပီး မဇာ ရဲ့ အဖုတ် အကွဲ ကြောင်း နဲ့ ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက် ပြန်စုပ်လိုက်လုပ်နေတယ်။ 

“ မိစု ငါ့ စက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ပေးစမ်းပါ ငါ့ဖင်၀ ကို နင်ယက်ပေး  ”

“ အင်းးး အင်းးး ”

မစုက ပါးစပ်ထဲမှ လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ မဇာ အဖုတ်ထဲ ကို ထိုးသွင်းပေးလိုက်တယ် ။ ဟားးးးမဇာ အဖုတ်က တော်တော် ရွဲနေတာပဲ ချောချောချူချူ ဝင်သွားတယ် ။မဇာက အပေါ်က နေ စောင့်စောင့်ပီး သွင်းပေးသလို ကျွန်နော် ကလည်း အောက်ကနေ ပင့်ပင့် ပီးထိုးပေးလိုက်တယ်…။မဇာမှာ လီးငတ်နေတဲ့သူ ပီပီ ကျနော့်အပေါ် ဆောင့်နေလိုက်တာမြန်း မြင်း တစ်ကောင်ကို အပြေးဆီးသလား အောင်းမေ့ရတယ်ဗျာ ..။

ဒီလို နဲ့ အချက် ၅၀ လောက် ခပ်သွပ်သွပ်လေး ဆောင့် ပြီးမှာ မဇာ အရသာပြည့်သွားပုံရတယ် ။ကျနော့ လီကြီး ကို သူ့ အဖုတ်မှ ချွပြီး အတင်း အငမ်းမရ ကုန်းစုပ်နေသည်…။

“ ရော့ အစု နင်တစ်လဲ လိုးဦး  ”

ပြီး နှစ်ယောက်သား တူးအင်းဝမ်းကို လိုက်ဖက်ညီညီ ဆောင်ရွက်နေကြ တာမြန်းဗျာ … မစု လည်း ကျနော့ လီကြီး ပေါ် အားရပါးရ တတ်ထိုင်ကာ မဇာက ကျနော့ လီကြီးကို ကိုင်ပြီး မစု အဖုတ် ဝ ထဲ ထိုးသွင်း ပေးလိုက်သည် ။ 

မစု လည်း ကျနော့ လီကြီး ဝင်သွားချိန် အားရပါးရ အငမ်းမရ အပေါ်မှ တစ်ဖောင်းဖောင်း အသံ မြီ အောင် အဆက်မပြတ် နေ သည်။ ကျနော့ လက်ကလည်း ဘေးမှ မဇာ ၏ နို့ ကားကား ၂ လုံးကို အားရပါးရ ညစ်နေကာ မစု ၏ စောင့်ချက်များကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ အောက်မှ ခတ်ဆတ်ဆတ်လေး အချက် ၂၀ လောက် သွက်သွက်လေး စောင့်ပေးလိုက်ရာ မစု အဖုတ် အတွင်းနရံ သားများ က အတင်း ဆွဲစုတ်ထားသလိုခံစား ရပြီးး မစုလည်း 

“ အားးး အားးးးး မောင်လေးး ငါပြီပြီ ”

ဟု အော် လိုက်ရာ ကျနော့လည်း လုံးဝ စိတ်မထိန်း နိုင်တော့ဘဲ လရည် များ ဗစ်ခနဲ နေအောင် အားကုန်စောင့်ရင် မစု အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ် ။ ကျနော် လီးချောင်းကြီးမှ စီးကျလာတဲ့ လရည်များ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရ အားရပါးရ ကုန်းစုတ်ကြေတာမြန်းဗျာ ။ ကျနော်ဖြင့်ကြည့်ပြီး ပီတီ တွေကလည်း အတောမသတ်နိုင် ခံစားမူတေကလည်း အထွတ် အထိပ်ရောက်ရင် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို စူးစိုက်ပြီးကြည့်ရင်းးး နောက်ထပ် လိုးချင်းစိတ်တွေ ဖြစ်နေမိတယ်ဗျာ……။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီပါပြီ။



Friday, May 14, 2010

ပိုးဖလံငယ်‌‌ပေမို့ (စ/ဆုံး)

ပိုးဖလံငယ်‌‌ပေမို့ (စ/ဆုံး)

‌ရေးသားသူ - Min Thar

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

မနက်‌ခင်း နှစ်‌နာရီခန့်အချိန်‌သာ ရှိ‌သေး‌သော‌ကြောင့် လူသူကင်းရှင်း‌နေ‌သော လမ်းထက်‌မှာ မလှမ်းမကမ်းမှ တစ်‌ချက်‌တစ်‌ချက်‌ ကြားရ‌သော ကြက်‌တွန်‌သံနှင့်‌ လမ်း‌ဘေးအိမ်‌ခြံဝင်း‌တွေထဲမှ ‌ခွေး‌ဟောင်‌သံတို့သာ ပျံလွှင့်လျက်‌ရှိ၏။ လမ်းငယ်‌‌လေးတစ်‌‌လျှောက်‌ ‌လျှောက်‌လှမ်း‌နေ‌သော မနှင်းနှင်း၏‌ ခြေအစုံတို့က ‌လေးလံ‌နေ‌ပေသည်‌။ တ‌ရွေ့‌ရွေ့လှမ်း‌နေ‌သော ‌ခြေလှမ်းတို့၏ အ‌ကြောင်းဓာတ်‌ခံမှာ သူမသယ်‌လာ‌သော အထုပ်အပိုးများ‌ကြောင့် မဟုတ်‌ပဲ စိတ်‌ဘဝင်‌လှုပ်‌ခပ်‌မှု‌ကြောင့် ‌မောပန်း‌နေခြင်းဖြစ်‌‌ကြောင်း သက်‌ပြင်း‌မောတို့ ခဏခဏ ချ‌နေခြင်း‌ကြောင့် သိရှိနိုင်‌‌ပေသည်‌။

သက်‌ပြင်း‌မောများကြားမှ တစ်‌ချက်‌ တစ်‌ချက်‌‌ ဖောက်‌ထွက်‌လာ‌သော အ‌မော‌ဖောက်‌‌ ချောင်းဆိုးသံများက‌နေလည်း မနှင်းနှင်း၏ ကျန်းမာ‌ရေး အ‌ခြေအ‌နေ ဆိုးရွား‌နေမှုကို ‌တွေ့နိုင်‌‌ပေသည်‌။ တစ်‌ချက်‌တစ်‌ချက်‌ ခါး‌ကွေးကာ ဆိုးလိုက်‌‌သော ‌ချောင်းဆိုးသံက လမ်းထဲက‌ ခွေးများကို လှန့်နှိုးလိုက်‌သလိုဖြစ်‌ကာ ‌ခွေးအူသံများ ဆူညံပွက်‌‌လောရိုက်‌၍ ထွက်‌‌ပေါ်လာ‌လေ‌တော့သည်‌။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် လမ်းအဆုံးရှိ ‌ပေ‌လေးဆယ်‌ ‌ခြောက်‌ဆယ်‌ တိုက်‌အိမ်‌ငယ်‌‌ရှေ့သို့ အ‌ရောက်‌တွင်‌‌တော့ မနှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ ယားယံ‌နေ‌သော လည်‌‌ချောင်းမှ ယားယံမှုကို ‌ပြေ‌ပျောက်‌‌စေရန်‌ ‌ရေအနည်းငယ်‌‌သောက်‌ပြီး ‌ချောင်းမဆိုး‌အောင်‌ ထိန်းချုပ်‌ထားလိုက်‌‌လေသည်‌။ ‌မြေနီလမ်း‌လေးလည်း ပြန်‌လည်‌ တိတ်‌ဆိတ်‌သွားပြန်‌၏။

ခြံငယ်‌‌လေး‌ရှေ့တွင်‌ရပ်‌ရင်း သူမ‌ တွေးထင်‌‌နေမိ‌သော အဆိုးဆုံးဖြစ်‌ရပ်‌တစ်‌ခု မဖြစ်‌ပါ‌စေနှင့်ဟု မနှင်းနှင်း ဆု‌တောင်းရင်း သက်‌ပြင်း‌မောတို့နေမိ‌တော့သည်‌။ စိတ်‌အစဉ်‌တို့ကလည်း လွင့်မျောလျက်‌……

“ သမီး‌လေး‌ရေ…… ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌…. သမီး‌ရေ… ခဏလောက်‌…”

“ ရှင်‌… မေမေ… ‌မေမေ ဘာခိုင်းမလို့လဲ…..”

“ အ‌မေ့ဘကြီး တစ်‌ဝမ်းကွဲ ဆုံးသွားလို့တဲ့။ အဲ့ဒါ အ‌မေ ရက်‌လည်‌ဆွမ်း‌ကျွေး သွားကူလုပ်‌‌‌ပေးရမယ်‌…။ သမီးလည်း ‌ကျောင်းတက်‌ရမှာဆို‌တော့ လိုက်‌လို့ရမှာ မဟုတ်‌ဘူး…။ သမီးအ‌ဖေကလည်း လိုက်‌ဖို့ ‌ပြောလို့ရမှာ မဟုတ်‌ဘူး…။ အဲဒါ အ‌မေသွား‌နေတုန်း သမီးအ‌ဖေကို ဂရုစိုက်‌ဦးနော်‌”

“ ဟုတ်‌ကဲ့ အ‌မေ။ မုန်းဖိုး‌ပေးရင်‌ ဂရုစိုက်‌‌ပေးမယ်‌.. ဟိ‌ဟိဟိ”

“ အင်းပါ  မေမေ အံဆွဲထဲမှာ ပိုက်‌ဆံထည့်ပေးထားခဲ့တယ်‌….ပြီး‌တော့ သမီးကို မှာချင်‌တာက အ‌ဖေ့ကို ဂရုစိုက်‌‌ပေမဲ့ တအား ပ‌ရောပရီ ပူးကပ်‌ပြီး မ‌နေရဘူး‌နော်‌… သမီးက မငယ်‌‌တော့ဘူး‌လေ ကြားလား…”

“ အာ ‌မေ‌မေကလည်း ကိုယ့်အ‌ဖေပဲ ပူးကပ်‌‌နေတာ ဘာဖြစ်‌လဲ”

“ ဟဲ့ ‌ကောင်‌မ‌လေးရဲ့.. နင့်ကိုယ်‌နင်‌လည်း ပြန်‌ကြည့်ဦး… ဆယ့်ခြောက်‌နှစ်‌သာဆိုတယ်‌ တအားဖွံ့ဖြိုးပြီး ထွား‌နေပြီ..။ အ‌ဖေဆို‌ပေမဲ့ ပ‌ရောပရီ ပူးပူးကပ်‌ကပ်‌ သွားလုပ်‌ရင်‌ မကြား‌ကောင်းတာ‌တွေ ဖြစ်‌တတ်တယ်‌ဟဲ့… နင်‌လည်း Facebook မှာ ဖတ်‌‌နေရတာပဲ သမီးအရင်းကို မုဒိန်းကျင့်တဲ့ အမှု‌တွေ… လျှာမရှည်‌နဲ့ ငါ‌ပြောတာ နား‌ထောင်‌ ကြားလား..”

“ ဟုတ်‌ကဲ့ပါလို့…”

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ တစ်‌‌ယောက်‌ မျက်‌နှာ‌လေးစူပုတ်‌ကာ နှုတ်‌ခမ်း‌ထော်‌‌ထော်‌‌လေးနဲ့ ပြန်‌‌ဖြေလိုက်‌‌လေသည်‌။ ‌ဒေါ်နှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ Facebook‌ ခေတ်‌ထလာတဲ့ အချိန်‌မှာ သမီးဖြစ်‌သူ ဖွင့်ပေးထား‌သော fb acc နှင့် ဟုတ်‌‌သော်‌ရှိ မဟုတ်‌‌သော်‌ရှိ သတင်းဦး သတင်းထူးမှန်‌သမျှ မလွတ်‌တမ်းဖတ်‌ကာ ‌သွေးသားရင်း လိင်‌ဆက်‌ဆံမှုများကို ‌တွေ့ရသဖြင့် စိတ်‌ပူပန်‌ပြီး သမီးဖြစ်‌သူအား မှာ‌နေရခြင်း ဖြစ်‌‌လေသည်‌။ သူမ‌ယောက်ျား ‌အောင်‌‌ဇော်‌ရဲ့ အ‌ကြောင်း သိရှိခြင်း‌ကြောင့်လည်းဖြစ်‌၏။

အောင်‌‌ဇော်‌နှင့်သူမ လက်‌ထပ်‌ကြ‌တော့ သူမအသက်‌က ၂၇ ၊ အောင်‌‌ဇော်‌က ၁၇ နှစ်‌။ ဆယ်‌နှစ်‌ကွာသည်‌က အ‌စောပိုင်း လက်‌ထပ်‌စနှစ်‌‌တွေမှာ မသိသာလှ။ သူမကလည်း ရမ္မက်‌‌သွေး အ‌ကြွဆုံးအချိန်‌ ‌အောင်‌‌ဇော်‌ကလည်း တဏှာထန်‌ထန်‌ဆို‌တော့ လိုက်‌ဖက်‌ညီညီ လိုးလို့ ခံလို့‌ ကောင်းခဲ့ကြ‌လေသည်‌။

အခု သူမ အသက်‌‌လေးဆယ်‌‌ကျော်‌အရွယ်‌‌ ရောက်‌လာ‌တော့ ပန်းနာရင်‌ကြပ်‌‌လေးကလည်းဖြစ်‌လာ၊ ‌သွေးဆုံးတန်‌ချိန်‌လည်း ‌စောဖြစ်‌‌လေသလား‌တော့ မသိ၊ လင်‌မယား လိုးကြတိုင်း အရည်‌ရွှမ်းတဲ့ ခရမ်းချဉ်‌သီးလို့ ငယ်‌စဉ်‌က ‌အောင်‌‌ဇော်‌‌ပြော‌နေကြ သူမ‌စောက်‌ဖုတ်‌ကလည်း ‌ခြောက်‌ကပ်‌ကပ်‌နှင့် နှစ်‌‌ယောက်‌လုံး နာကျင်‌မှုသာ ခံစားရတာ‌ကြောင့် မလိုးဖြစ်‌ကြတာပင်‌ နှစ်‌ချီ‌နေ‌လေပြီ။

‌အောင်‌‌ဇော်‌ဝယ်‌လာ‌သော ‌ချောဆီသုံး၍ အလိုးခံကြည့်သော်‌လည်း ပန်းနာရင်‌ကြပ်‌‌ကြောင့်ပေလား၊ မနှင်းနှင်းကိုယ်‌၌ကကို လိင်‌စိတ်‌နည်းလာခြင်း‌ကြောင့်ပေလား‌တော့ မသိ၊ ငယ်‌စဉ်‌က ‌နေရာမ‌ရွေး ကုန်းဆိုကုန်း လှန်‌ဆိုလှန်‌ ‌အောင်‌‌ဇော်‌ကြမ်းသမျှ အလိုးခံခဲ့‌သော ‌စောက်‌ဖုတ်‌သည်‌ အိုမင်းမှုနှင့်အတူ ‌သွေး‌ကြောင်‌လာခဲ့‌လေပြီ။ ထို့‌ကြောင့်ပင်‌ သူမ မ‌ပေးနိုင်‌‌တော့‌သော ‌စောက်‌ဖုတ်‌ အရသာကို ‌အောင်‌‌ဇော်‌အပြင်‌မှာ ရယူ‌နေတာကိုပင်‌ အပြစ်‌မမြင်‌‌တော့ပဲ သူမကိုယ်‌တိုင်‌ပင်‌ လိုလိုလားလား ခွင့်ပြုထားလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

အရင်‌က အသက်‌ကြီးကြီး မိန်းမ‌တွေကို စိတ်‌လာလွန်း၍ သူမကို အရယူခဲ့‌သော ‌အောင်‌‌ဇော်‌သည်‌ အခု‌တော့ သူမ‌ကြောင့်ပင်‌ အသက်‌ကြီးကြီး မိန်းမများကို စိတ်‌ကုန်‌သွား‌လေ‌ရောလားမသိ၊ တက္ကသိုလ်‌‌ကျောင်းသူ ‌ကောင်‌မ‌လေးများကိုသာ စပွန်‌စာ‌ပေးပြီး လိုး‌နေ‌ပေ‌တော့သည်‌။ နုနုထွဋ်‌ထွဋ်‌ ‌စောက်‌ဖုတ်‌‌လေးများဖက်‌သို့ အာရုံများ‌နေ‌သော သူမ‌ယောကျ်ားကြောင့်ပင်‌ တစ်‌‌နေ့တစ်‌ခြား အရွယ်‌‌ရောက်‌လာ‌သော သမီး‌လေး ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌အတွက်‌ သတိ‌ပေးစကား ဆိုမိခြင်းဖြစ်‌‌လေသည်‌။

အရွယ်‌နှင့်မလိုက်‌ ဖွံ့ထွားလာ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော့် နို့လုံးလုံး‌လေးနှင့် လမ်း‌လျှောက်‌တိုင်း တင်းရင်းပြီး လှုပ်‌ခါ‌နေ‌သော ဖင်‌တုံးကြီးများကို ရမ္မက်‌ပြင်းပြင်း ခိုးကြည့်နေ‌သော ‌အောင်‌‌ဇော့်အကြည့်ကို သူမ ‌တွေ့မိဖူး‌လေသည်‌။ သူမဖက်‌က မဖြည့်ဆည်း‌ပေးနိုင်‌‌သော အားနည်းချက်‌‌ကြောင့် စိတ်‌မထင်‌ရင်‌ မထင်‌သလို ‌ဒေါသထွက်‌ကာ ရိုက်‌နှက်‌တတ်သော ‌အောင်‌‌ဇော့်ကို‌ ကြောက်‌ရွံ့၍ သမီး‌လေး ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ကိုသာ တိုးတိုးတိတ်‌တိတ်‌ သတိ‌ပေးခဲ့ရခြင်းဖြစ်‌၏။

သို့‌သော်‌ သူမ၏ သတိ‌ပေးစကား‌ကြောင့်ပင်‌ “ သစ်‌ရွက်‌‌ကြွေ ‌လေအလူး ရယ်‌ပွဲဖွဲ့ဟန်‌´´ ဆိုသလို စိတ်‌ကစားတတ်စအရွယ်‌ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ နုငယ်‌‌သော စိတ်‌အစဉ်‌တွင်‌ သူမအ‌ဖေ ကို‌အောင်‌‌‌ဇော်‌သည်‌လည်း သူမကို လိုးနိုင်‌‌ကြောင်း၊ သူမကလည်း အ‌ဖေလိုးတာကို ခံနိုင်‌‌ကြောင်း ‌တွေးထင်‌မိသွားရ‌တော့သည်‌။

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ စိတ်‌အစဉ်‌တွင်‌ ရုံးပိတ်‌ရက်‌ ‌နေ့လယ်‌‌နေ့ခင်း တ‌ရေးအိပ်‌ချိန်‌ အ‌ဖေ့ပုဆိုးလှန်‌ကာ ‌ပေါ်‌နေတတ်သော ‌တောင်‌မတ်‌‌နေသည့် လီးကြီးအား မြင်‌‌ယောင်‌မိ‌နေ၏။ ‌ကျောင်းက‌ သူငယ်‌ချင်း‌ ကောင်‌မ‌တွေ၏ ဖုန်းထဲမှ ကြည့်ဖူး‌သော ‌အောကားထဲကလို အ‌ဖေက သူမအား ထိုဧရာမလီးကြီးဖြင့် လိုး‌လေမလားဟု ‌တွေးထင်‌ရင်း ကြက်‌သီးထကာ အပျိုစင်‌‌ပေါက်‌စ ‌စောက်‌ဖုတ်‌‌လေးမှ အရည်‌ကြည်‌တို့ပင်‌ ‌တောက်‌‌တောက်‌ကျရ‌လေသည်‌။ ‌

ကျောင်းက ‌ကောင်‌မ‌တွေ‌ ပြော‌ပြော‌နေကြ ‌ယောကျ်ားဆိုတာ ‌စောက်‌ဖုတ်‌ တစ်‌ရက်‌ အပျက်‌မခံနိုင်‌ဘူးဆိုတဲ့ စကား‌ကြောင့် သူမအ‌ဖေ၏ အ‌မေ့အ‌ပေါ် ‌အေးစက်‌စွာ ဆက်‌ဆံမှုတို့သည်‌ အ‌မေ အလိုး မခံနိုင်‌‌တော့‌သော‌ကြောင့် မှန်း ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ သိရှိ‌လေသည်‌။ ထို့‌ကြောင့်ပင်‌ သူမအ‌ဖေ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ အပြင်‌မှာ ‌ကောင်‌မ‌လေးများနှင့် ရှုပ်‌‌နေတာကိုပင်‌ အ‌ဖေ့အပြစ်‌ဟု မမြင်‌‌တော့ပဲ အ‌မေ အလိုးမခံနိုင်‌လို့ဟု အ‌မေ့အပြစ်‌ မြင်‌‌နေမိ‌တော့သည်‌။

အကယ်‌၍ သူမသာ အ‌မေ့‌နေရာယူပြီး အ‌ဖေ့လိုအပ်‌ချက်‌ကို ဖြည့်ဆည်း၍ အလိုးခံလိုက်‌ရလျှင်‌ အ‌ဖေ အပြင်‌မှာ ရှုပ်‌‌တော့မှာ မဟုတ်‌ဘူးဟု ‌တွေးကာ ‌စောက်‌ဖုတ်‌‌လေး တစစ်‌စစ်‌ ယား‌နေလျက်‌ အ‌မေသွားသည်‌နှင့် အ‌ဖေလိုးတာခံဖို့ ပိုးဖလံမျိုး မီးပုံတိုး ဆိုသလို ကာမမီးလျှံကြား မ‌ကြောက်‌မရွံ့ ဇွတ်‌တိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်‌ချက်‌ ချလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

သူမ၏ သတိ‌ပေး စကား‌တစ်‌ခွန်း‌ကြောင့် အပျိုရိုင်း‌လေး ခင်‌‌မေ‌ကျော့် အတွင်းစိတ်‌ ‌ပြောင်းလဲမှုကို မသိရှိပဲ မနှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ သူမဘကြီး ရက်‌လည်‌ဆွမ်း‌ကျွေးရှိရာ ရွာသို့ ထွက်‌သွား‌လေ‌တော့သည်‌။

သူမအိမ်‌ခြံတံခါး‌ရှေ့တွင်‌ ရပ်‌‌နေရင်း လက်‌ထဲ၌ ‌သော့တွဲတစ်‌ခုအားကိုင်‌ကာ ‌ငေးငိုင်‌‌နေမိသည်‌။ သူမ မရှိ‌သော နှစ်‌ရက်‌ခန့် အချိန်‌အတွင်း မဖြစ်‌သင့်သော အရာတို့ ဖြစ်‌ပျက်‌လိမ့်မည်‌ဟု မယုံကြည်‌နိုင်‌ ဖြစ်‌ရ‌လေသည်‌။

ပထမတစ်‌ရက်‌ သူမ‌ယောကျ်ားဆီ ဖုန်းဆက်‌ပြီး သမီးနဲ့ ဖုန်း‌ပြောချိန်‌အထိ အားလုံး‌ အေး‌အေး‌ဆေး‌ဆေး အဆင်‌‌ပြေ‌နေပုံရသဖြင့် ငါပဲ စိတ်‌ပူပန်‌လွန်း‌နေတာ‌ ဖြစ်‌မှာပါ fb သုံးတာ ‌လျှော့ရမယ်‌ထင်‌တယ်‌လို့ သူမ ‌တွေး‌နေမိ‌သေး၏။

သို့‌သော်‌ ဒုတိယ‌နေ့ည ဖုန်းဆက်‌ချိန်‌တွင်‌‌တော့ သူမစိုးရိမ်‌စိတ်‌တို့ အထွဋ်‌အထိပ်‌‌ ရောက်‌ရှိခဲ့ရ‌လေ‌တော့သည်‌။ ထို့‌နေ့ည သူမ‌ယောကျ်ားနှင့် ဖုန်း‌ပြောရင်း သမီး‌လေးနဲ့‌ ပြောချင်‌တယ်‌ဟု ‌ယောကျ်ားအား ‌မေးလိုက်‌ချိန်‌၌ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌က သမီးအိပ်‌‌နေတယ်‌ ‌နောက်‌မှ‌ပြောဟု ဆို၍ ဖုန်းချရန်‌ ပြင်‌လိုက်‌ချိန်‌တွင်‌ သူမငယ်‌ထိပ်‌ ‌မြွေကိုက်‌‌စေမည့် အသံလွင်‌လွင်‌‌လေးတစ်‌ခု ဖုန်းထဲမှ ကြားလိုက်‌ရ‌လေသည်‌။

“ ခိခိခ်‌ ‌ဖေ‌ဖေ့ဟာကြီးကလည်း အားကြီးလိုက်‌တာ မာ‌တောင်‌‌နေပြန်‌ပြီ…”

သမီး‌လေးရဲ့ အသံစာစာ‌လေး၊ သူမဘယ်‌‌လိုမှ အမှတ်‌မမှားနိုင်‌၊ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌က

“ ရှူး …. တိုးတိုး … မေ‌မေ့ဖုန်း…”

ဟု ‌ပြောလိုက်‌သံကိုပင်‌ ကြားလိုက်‌ရ‌သေး၏။ ချက်‌ချင်း ဖုန်း‌ပြန်‌ဆက်‌၍ ‌ယောကျ်ားဖြစ်‌သူကို ‌မေးလိုက်‌ချင်‌‌သော်‌လည်း နဂို‌ရှိရင်းစွဲ‌ ကြောက်‌စိတ်‌‌ကြောင့်တစ်‌‌ကြောင်း ဖုန်းထဲမှ မ‌သေချာပဲ‌မေးရင်‌ အကြီးအကျယ်‌ဖြစ်‌ပြီး အများ‌ရှေ့၌ ကိုယ့်ပေါင်‌ကိုယ်‌ လှန်‌‌ထောင်းသလို ဖြစ်‌မှာစိုးတာကြောင့် ညတွင်းချင်းပင်‌ အမျိုး‌တွေအား နှုတ်‌ဆက်‌ကာ ကားငှါး၍ အိမ်‌သို့ တန်းပြန်‌လာခဲ့‌လေ‌တော့သည်‌။

ယခု အိမ်‌‌ရှေ့တွင်‌ ရပ်‌‌နေရင်း သမီး‌လေး ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏

“ ခိခိခ်‌ ‌ဖေ‌ဖေ့ဟာကြီးကလည်း အားကြီးလိုက်‌တာ မာ‌တောင်‌‌နေပြန်‌ပြီ…”

ဆိုတဲ့ စကားသံကို နားထဲမှ မထွက်‌‌ပေ။ ‌ဖေ‌ဖေ့ဟာကြီး ဆိုတာ ငါ‌တွေးသလို မဖြစ်‌ပါ‌စေနဲ့ဟု စိတ်‌ဖြည်‌တွေး‌သော်‌လည်း ရတက်‌မ‌အေးနိုင်‌ ဖြစ်‌‌နေရ‌လေသည်‌။ လှုပ်‌ရှား‌နေ‌သော စိတ်‌‌ကြောင့်လားမသိ၊ ခုနက ခါး‌ကွေး‌အောင်‌ ဆိုး‌နေခဲ့‌သော ‌ချောင်း‌ခြောက်‌တို့လည်း ငြိမ်‌သက်‌‌နေရ၏။

မနှင်းနှင်း စိတ်‌ကိုပိုင်းဖြတ်‌ကာ ခြံတံခါးအား အသံမထွက်‌‌အောင်‌ ဖွင့်လျှက်‌ တိုက်‌အိမ်‌ငယ်‌‌ရှေ့သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချဉ်းကပ်‌သွား‌လေ‌တော့သည်‌။ အိမ်‌တံခါးမကြီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်လိုက်‌သည်‌နှင့် သူမ စိုးရိမ်‌သည့်ကိစ္စ ဖြစ်‌ပျက်‌‌နေပြီမှန်း၊ ‌ယောက်ျား မိန်းမ လိုးနေကြရာမှ ရမက်‌ညည်းသံ‌လေးများက သူမတို့လင်‌မယားအိပ်‌ခန်းနား ရောက်‌သည်‌နှင့် ပို၍ကျယ်‌‌လောင်‌လာ‌လေ‌သည်‌။

“ အင့် ဟင့် ဟင့် ‌ကောင်းတယ်‌ ‌ဖေ‌ဖေ ‌ဆောင့်ပေးပါ… အ အာ့ ဟင့် …”

“ ပြွတ်‌ စွပ်‌ ဖတ်‌ ဖတ်‌ ဖတ်‌”

“‌ ကောင်း‌လား… သမီး‌လေး ‌ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးနဲ့… အာား.. အလိုးခံရတာ ကြိုက်‌လား…. ဖတ်‌…. ဖတ်‌ ပြွတ်‌ ဘွတ်‌…. ဒုတ်‌…”

“ အားးး…. ‌ဖေ‌ဖေ.. ဟင့် ဟင့်.. အဲ့လိုမျိုး လီးကြီးနဲ့ အ… အ… ဟင့် တဆုံးလိုးထည့်လိုက်‌ရင်‌ ဟင့်.. ဟင့်.. အင့်.. အ.. ဟိုးထဲက ‌အောင့်အောင့်သွားတယ်‌…”

“ အင်း အင်း .. လီးတဆုံး မ‌ဆောင့်တော့ဘူး.. အား ရှီး… ‌ကောင်းလိုက်‌တဲ့ ‌စောက်‌ဖုတ်‌‌လေး စီး‌နေတာပဲ..”

“ ဖေ‌ဖေ့…. ပြွတ်‌စွတ်‌ ဖတ်‌ ဖတ်‌ ဖတ်‌ ဖတ်‌ လီးကြီးကို ကြိုက်‌လား..”

“ ဟင့် အင့်… အ.. အရမ်းကြိုက်‌တယ်‌.. ‌ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးကို .. အ.. ဟ… အား ‌ဆောင့်ပေးပါ မြန်‌မြန်‌‌လေး.. အင့် အင့် ဟင့်… သမီးပြီး‌တော့မယ်‌… ‌ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးနဲ့ ‌တအား ဆောင့်လိုး‌ပေးပါ‌တော့ အင့်.. ဟင့်ဟင့် အင့် အား… အ….”

“ ဖတ်‌ ဖတ်‌ဖတ်‌ဖတ်‌ ပြွတ်‌… ပြွတ်‌.. ဗြွတ်‌… အင်‌.. ဟင်‌.. မြန်‌မြန်‌‌လေး…. အား.. ‌ဖေ‌ဖေလည်း ပြီး‌တော့မယ်‌…..”

ကာမရမ္မက်‌ မီးလျှံ၌ ကူးခတ်‌‌နေကြသူ သားအဖနှစ်‌ဦးမှာ မည်‌သည့်အရာကိုမျှ သတိမထားမိ‌တော့ပဲ ရမ္မက်‌ပန်းတိုင်‌သို့ ကူးခတ်‌‌နေကြသည့် အသံများက အခန်းဝရှိ မနှင်းနှင်းနားထဲ အတိုင်းသား အတုံးလိုက်‌ အတစ်‌လိုက်‌ ကြား‌နေရ‌လေ‌တော့သည်‌။

အခန်းတံခါးအား ဝုန်းကနဲ‌ ဆောင့်ဖွင့်ကာ မနှင်းနှင်း မြင်‌လိုက်‌ရသည့် မြင်‌ကွင်းက‌တော့ သူမတို့လင်‌မယား အိပ်‌စက်‌ရာ ‌မွေ့ရာထက်‌တွင်‌ အ‌ဖေဖြစ်‌သူက သမီးဖြစ်‌သူအား ‌လေးဖက်‌ကုန်းခိုင်းကာ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ တင်‌ပါး‌ကျော်‌သည်‌အထိ ရှည်‌လျား‌သော ဆံနွယ်‌စတို့ကို လက်‌နှစ်‌ဖက်‌ဖြင့် စုံကိုင်‌‌ဆောင့်ဆွဲလျှက်‌ နုနုထွဋ်‌ထွဋ်‌ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးထဲသို့ လီးကြီးဖြင့် တရစပ်‌‌ ဆောင့်လိုး‌နေခြင်းပင်‌ ဖြစ်‌သည်‌။

သူမ အမြတ်‌တနိုး တန်‌ဖိုးထား‌သော သမီး‌လေးရဲ့ဆံနွယ်‌‌တွေ အခု အ‌ဖေဖြစ်‌သူက ‌ဆောင့်ဆွဲပြီးလိုး‌နေတယ်‌။ တစ်‌ချိန်‌မှာ သူမသမီး‌လေးကို တန်‌ဖိုးထားလက်‌ထပ်‌မဲ့ ‌ယောကျ်ားလေးအတွက်‌ အပျိုစင်‌ပန်း‌လေးကို အ‌ဖေဖြစ်‌သူက သမီး‌လေးကို ‌လေးဖက်‌ကုန်းခိုင်းပြီး ‌ခွေးလိုးသလို လီးကြီးနဲ့ လိုး‌ဆောင့်ထည့်‌နေတယ်‌။ သမီး‌လေးရဲ့ အလိုးခံရလို့ ‌အော်‌ညည်းနေတဲ့ ရမ္မက်‌သံ‌လေး၊ သူ့အ‌ဖေကို လီးကြီးနဲ့ မြန်‌မြန်‌လိုး‌ပေးပါ ပြီး‌တော့မယ်‌လို့ ‌ပြော‌နေတဲ့ ရမ္မက်‌ရှိုက်‌သံ စာစာ‌လေး‌တွေက မနှင်းနှင်းနားထဲကို သံရည်‌ပူ‌ လောင်းထည့်လိုက်‌သလိုပါပဲ။

“ အာာားးးးး…… လူယုတ်‌မာကြီး……..”

မနှင်းနှင်း အိပ်‌ယာ‌ဘေးသို့‌ ပြေးသွားကာ ခင်‌‌မေ‌ကျော့် စောက်‌ပတ်‌‌လေးကို ‌နောက်‌က‌နေ လိုး‌ဆောင့်နေ‌သော ‌အောင်‌‌ဇော်‌အား တွန်းဖယ်‌ထုတ်‌လိုက်‌ပါ‌တော့သည်။ ရမ္မက်‌မီးတို့ ‌တောက်‌‌လောင်‌‌နေကြ‌သော သားအဖနှစ်‌‌ယောက်‌မှာလည်း အခုမှ မနှင်းနှင်းအား သတိထားမိသွားကြပါတော့သည်။ သို့‌သော်‌ အဆုံးစွန်‌မဲ့‌ သာယာခြင်းဟူ‌သော ကာမလမ်းဆုံး ပန်းတိုင်‌ကို ‌ရောက်‌ရှိခါနီး ဖြစ်‌‌နေကြ‌သော ‌အောင်‌‌ဇော်‌နှင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌တို့ နှစ်‌‌ယောက်‌မှာ ရပ်‌တန့်ဖို့ မဖြစ်‌နိုင်‌‌တော့‌ပေ။

ရမ္မက်‌မီး‌တောက်‌‌လောင်‌‌နေ‌သော ‌အောင်‌‌ဇော်မှာ သူ့ကို‌ပြေးတွန်း‌သော မနှင်းနှင်းအား ခင်‌‌မေ‌ကျော့်ဆံပင်‌ဆွဲထား‌သော လက်‌တစ်‌ဖက်‌ဖြင့် ပြန်‌၍ တွန်းလွှတ်‌လိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

“ သောက်‌‌ကောင်‌မ ငြိမ်‌ငြိမ်‌‌နေ..။ ဒီမှာ ငါဆော်လိုး‌နေတာ မမြင်‌ဘူးလား လာမရှုပ်‌နဲ့..”

အစကတည်းကပင်‌ ကျန်းမာ‌ရေးချူချာ‌နေ‌သော မနှင်းနှင်းမှာ ‌အောင်‌‌ဇော်‌၏ အားနှင့် ဆောင့်တွန်းလိုက်‌မှုကို မခံနိုင်‌ရှာပါ။ နဂိုကလည်း ‌ကြောက်‌ရင်းစွဲရှိသည်‌မို့ ကုတင်‌‌ဘေး ကြမ်းပြင်‌တွင်‌ ပုံ့ပုံ့‌လေး ထိုင်‌ရင်းသာ ‌ယောကျ်ားဖြစ်‌သူ‌ အောင်‌‌ဇော်‌ကို ဆဲ‌ရေးတိုင်းထွာရုံသာ တတ်နိုင်‌ပါ‌တော့သည်‌။

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာလည်း အ‌ဖေလိုးတာခံ‌နေရင်းတန်းလန်း အ‌မေ‌ရောက်‌လာသဖြင့် ပြီးခါနီး စိတ်‌ထန်‌လွန်း‌နေ‌ပေမဲ့ အ‌မေရှိတယ်‌ဆို‌သော ရှက်‌စိတ်‌ဖြင့် ကုန်းထရန်‌ ပြင်‌လိုက်‌‌သော်‌လည်း ‌စောက်‌ပက်‌‌လေးထဲမှ အ‌ဖေ့လီးကြီးက တပ်‌ရက်‌သားဖြစ်‌‌နေကာ သူမဆံပင်‌အား ဆွဲထားဆဲဖြစ်‌‌သော‌ကြောင့် ထမရဖြစ်‌သွားပြီး အသာပြန်‌ငြိမ်‌‌နေလိုက်‌ရ‌လေသည်‌။ ထို့‌နောက်‌ အ‌ဖေဖြစ်‌သူက သူမအ‌မေအား

“ ငါ‌ ‌ဆော်လိုးနေတယ်‌…”

ဟု‌ပြောကာ ‌သမီးဖြစ်သူ ခင်မေကျော်ဆံပင်‌အားဆွဲ၍ တပ်‌ရက်‌သားလီးကြီးဖြင့် သူမ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးထဲ ‌ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်‌ရာ ခုနက ငြိမ်‌ကျသွား‌သော ရမ္မက်‌စိတ်‌တို့က သူမ‌စောက်‌ပတ်‌အ‌ပေါက်‌‌လေးထဲ လိုးထည့်နေသည့် လီးတန်‌ကြီး၏ ပွတ်‌တိုက်‌မှုနှင့်အတူ မြင့်တက်‌လာပါ‌တော့သည်‌။

ခင်မေကျော်မှာ သူမအ‌မေက ကုတင်‌‌ဘေးမှာ ရှိ‌နေတာတ‌စ်ကြောင်း ၊ အ‌ဖေက အ‌မေ့ကို ငါ ‌ဆော်လိုး‌နေတာ နင်‌လာမရှုပ်‌နဲ့လို့ ‌ပြောလိုက်‌တယ်‌၊ ဒါ ငါ့ကို ကာကွယ်‌‌ပေးလိုက်‌တာပဲ၊ ဟုတ်‌တယ်‌ ငါက အ‌ဖေ့ရဲ့ ‌ဆော် ဆိုပြီး မယားကြီးရဲ့ ပြဿနာရှာမှုကို ခံ‌နေရတဲ့ မယားငယ်‌ရဲ့‌ ကျေနပ်‌ခြင်းမျိုးနဲ့ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ အ‌မေ့ကို အားနာမှုဆိုတာ မရှိ‌တော့ပဲ ပြီးခါနီး ကာမပန်းတိုင်‌ကို‌ ရောက်‌ရှိဖို့ အားထုတ်‌ပါ‌တော့သည်။

“ အင်း‌…. ဟုတ်‌တယ်‌…‌ ဖေ‌ဖေ… လိုး‌ပေး… နာနာ‌လေး‌ဆောင့်ပေး.. အ.. အ… အ… အားး… သမီးပြီး‌တော့မယ်‌….. အား အား ဟင့်.. အင့်… အင်း.. အင့်…..”

အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ ဆံပင်‌ဆွဲကာ ‌စောက်‌ပတ်‌ထဲသို့ တရကြမ်း လိုးထည့်နေ‌သော လီးကြီးအား ‌စောက်‌ပတ်‌အတွင်းသား‌လေးများဖြင့် အတတ်နို‌င်‌ဆုံးညှစ်‌ကာ ‌စောက်‌ရည်‌များ လီကြီး‌ပေါ်သို့ ဖြန်းပက်လိုက်‌ပါ‌တော့သည်။

“ အားး အ… အ… ပြီးပြီ ….. ပြီးပြီ.. ဟင့်.. ဟင့်….. အင့် အင်း … ချစ်‌တယ်‌…‌ ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးကို ချစ်‌တယ်‌…. ဟင်းး ..ဟင့်.. ဟင့်….”

ရမ္မက်‌တွန်‌သံ‌လေးဖြင့် ခရာတာတာ ညည်းတွား‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

“ အားးး…‌ ကောင်းလိုက်‌တဲ့‌ စောက်‌ပတ်‌…. ညှစ်‌ထားတာ ဆွဲထုတ်‌‌တောင်‌ မရချင်‌ဘူး…. အား …‌ ဖေ‌ဖေလည်း ပြီးပြီ.. အား အ.. အား…‌ ကောင်းလိုက်‌တာ….”

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌လည်း သူ့လီးအား ဆွဲညှစ်‌‌နေ‌သော သမီး‌လေးခင်‌‌မေ‌ကျော့် စောက်‌ပတ်‌‌လေး၏ ဒဏ်‌ကို မခံနိုင်‌‌တော့ပဲ ခင်‌‌မေ‌ကျော့်စောက်‌ပတ်‌ထဲ လီးတဆုံး ထိုးထည့်ကာ လရည်‌များ ပန်းထုတ်‌၍ ရမ္မက်‌တိုက်‌ပွဲ‌လေးတစ်‌ခု ပြီးဆုံးလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌က သူ့လီးကြီးအား ခင်‌‌မေ‌ကျော့် စောက်‌ပတ်‌‌လေး၏ ညှစ်‌‌ပေး‌နေမှုကို ဆွဲမထုတ်‌‌သေးပဲ ဇိမ်‌ခံ၍‌နေကာ သူဆွဲထား‌သော သမီးဖြစ်သူ၏ ဆံနွယ်‌တို့ကို လွတ်‌‌ပေးလိုက်‌‌လေသည်‌။ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ခင်မျာ ရမ္မက်‌တိုက်‌ပွဲ‌ ကြမ်းကြမ်းလေး နွှဲလိုက်‌ရ၍ ‌မောပန်းလွန်းပြီး ‌မွေ့ရာ‌ပေါ်သို့ မျက်‌နှာအပ်‌ကာ အ‌မော‌ဖြေ‌နေ‌တော့သည်‌။ သူမ‌စောက်‌ပတ်‌ထဲမှ လီးကြီး မထုတ်‌‌သေး‌သော‌ကြောင့် ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်‌ရက်‌လေး ဖြစ်‌‌နေရ‌တော့သည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌လည်း မီး‌ရောင်‌‌အောက်‌တွင်‌ ဖင်‌‌ဗူး‌ထောင်‌ရက်‌က‌လေး ‌စောက်‌ပတ်ထဲ လီးဝင်‌လျက်‌ရှိ‌သော သမီး‌လေးအား အရသာခံကြည့်၍ ရမ္မက်‌ချွေးစက်‌တို့နှင့် ရွှဲစို‌နေ‌သော ဖင်‌တုံးကြီးအား အားရ‌အောင်‌ ကိုင်‌တွယ်‌လျက်‌ သူ့လီးကြီး ဆွဲထုတ်‌ကာ မိန်းမဖြစ်‌သူ နှင်းနှင်းအား တစ်‌ချက်‌ကြည့်လျက်‌ အိပ်‌ခန်းအပြင်‌သို့ ထွက်‌သွား‌လေ‌တော့သည်‌။

မနှင်းနှင်းလည်း အ‌မေဖြစ်‌သူအား အားနာရှက်‌ရွံ့စိတ်‌မရှိပဲ ရမ္မက်‌မာန်‌ပြင်းလျက်‌ ကာမလမ်းဆုံးသို့ တက်‌လှမ်းသွား‌သော သမီး‌လေးအား ရီ‌ဝေ‌သောမျက်‌လုံးတို့ဖြင့် ‌ငေးကြည့်နေမိ‌လေ‌တော့သည်‌။ ‌ကျေနပ်‌အားရသော ရမက်‌စိတ်‌၏ လှုံ့‌ဆော်‌မှု‌ကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်‌ခါ‌နေ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ အသားစိုင်‌များ “ပလွတ်‌” ခနဲ ဆွဲထုတ်‌လိုက်‌‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ ‌စောက်‌ပတ်‌ထဲမှ ‌စောက်‌ရည်‌များဖြင့် ‌ပြောင်‌လက်‌‌နေသည့် ယောက်ျားဖြစ်‌သူ ‌အောင်‌‌ဇော်‌၏ လီးတံကြီးကိုလည်း ‌ငေးကြည့်နေမိ‌‌လေသည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ အိပ်‌ခန်းထဲမှ ထွက်‌သွားသည်‌နှင့် ပြည့်ဝ‌သော ရမက်‌ဆန္ဒတို့ဖြင့် ဖင်‌‌ဗူး‌တောင်းထောင်‌လျက်‌သား‌လေး အနားယူ‌နေ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ အသက်‌ရှူသံပြင်းပြင်း‌လေးသာ ကျန်‌ရှိလျက်‌ အခန်းလေးလည်း တိတ်‌ဆိတ်‌သွား‌တော့သည်‌။

ကို‌အောင်‌ဇော်‌ လိုးခဲ့သည့်အတိုင်းလေး အားမရှိသလို ငြိမ်‌သက်‌‌နေ‌သော သမီး‌လေးကို စိတ်‌ပူစွာဖြင့် မနှင်းနှင်း မတ်‌တပ်‌ရပ်‌၍ ကြည့်လိုက်‌မိ‌လေသည်‌။ အလိုးခံပြီးခါစ ‌ချွေးစက်‌‌လေးများ သီး‌နေ‌သော‌ ကျောပြင်‌၊ ‌ကော့ချိတ်‌‌နေ‌သော ဖင်‌တုံးကြီးတို့ကလည်း မီး‌ရောင်‌‌အောက်‌တွင်‌ ဝင်း‌ပြောင်‌‌နေ‌ပေသည်‌။ အ‌ဖေဖြစ်‌သူရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ထိုးသွင်း‌ဆောင့်လိုးခဲ့သော လီးကြီး၏ ပွတ်‌တိုက်‌မှုဒဏ်‌‌ကြောင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော့် စောက်‌ပတ်‌နှုတ်‌ခမ်းသား‌လေးများ ‌ယောင်‌ကိုင်းကာ ‌ဖောင်းကြွ‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်‌လိုက်‌‌သော‌ကြောင့် ကပ်‌ငြိပါလာ‌သော ရမက်‌လူသားနှစ်‌‌ယောက်‌၏ လရည်‌ ‌စောက်‌ရည်‌‌ ပေါင်းစည်းထား‌သော နို့နှစ်‌‌ရောင်‌ အရောင်တချို့ကလည်း ဟတတ ‌စောက်‌ပတ်‌အ‌ပေါက်‌‌လေးမှ‌နေ၍ စီးကျ‌နေ‌လေသည်‌။ လီးကြီးဆွဲထုတ်‌သွားပြီးခါစ ဟတတ‌လေး ဖြစ်‌‌နေ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌က‌လေး၏ အတွင်းသားနီရဲရဲ‌လေးများကလည်း ‌ဆောင့်လိုးသွင်းခဲ့‌သော လီးကြီး မရှိ‌တော့သည့်တိုင်‌ ရမက်‌ထန်‌ကာ ကာမအဆိပ် ရစ်‌တက်‌‌နေ‌သေး၍လား‌တော့ မသိ၊ ဟစိ.. ဟစိဖြင့် လီးတန်‌ကြီးအား ရစ်‌ပတ်‌ ညှစ်‌‌ပေး‌နေသ‌ယောင်‌ မြင်‌‌တွေ့ရ‌လေသည်‌။

ဝမ်းနည်းစိတ်‌၊ နှ‌မျောစိတ်‌၊ ‌ယောကျ်ားဖြစ်‌သူ၏ ယုတ်‌မာမှုကို လုပ်‌ရက်‌လိုက်‌‌လေခြင်းဟု ‌ဒေါသဖြစ်‌စိတ်‌တို့၏‌ နေရာတွင်‌ ကာမတိုက်‌ပွဲကြီး နွှဲပြီးခါစ ‌မောပန်းနွမ်းနယ်‌‌နေ‌သော သမီး‌လေးကို သနားစိတ်‌တို့က အစားထိုးလာသဖြင့်…….

“ သမီး‌လေးရယ်‌…… အ‌မေ့သမီး‌လေးကို လုပ်‌ရက်‌လိုက်‌တာ…။ ဟီး အီး ဟီး… လူယုတ်‌မာကြီး ‌ထောင်‌ထဲ‌ရောက်‌‌အောင်‌ ပို့ပစ်‌မယ်‌… ဟီး.. အီး.. ထပါဦး သမီး‌လေးရဲ့…..”

မနှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ ငိုလည်းငို ‌ပြောလည်း‌ပြောရင်း ကုတင်‌‌ပေါ်ရှိ သမီး‌လေး‌ဘေးသို့ ကပ်‌သွားကာ ‌ချွေးစက်‌တို့ ရွှဲနစ်‌‌နေ‌သော လက်‌‌မောင်း‌လေးကိုကိုင်‌၍ လှုပ်‌နှိုးလိုက်‌‌လေသည်‌။ ကာမအဆိပ်တက်‌၍ မိန်း‌မော‌နေ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာလည်း အခုမှပင်‌ အ‌မေရှိ‌နေ‌သေးသည်‌ကို သတိရကာ အလူးအလဲကုန်းထ၍ ထိုင်‌လိုက်‌‌လေသည်‌။

အ‌မေ့‌ရှေ့တွင်‌မို့ ကုတင်‌‌ပေါ်တွင်‌ ပုဆစ်‌တုပ်‌‌လေးထိုင်‌ရန်‌ ပြင်‌လိုက်‌‌လေသည်‌။ အကြမ်းပတမ်း လိုးသွင်းခံထားရ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှာ ‌ပေါင်‌နှစ်‌‌ချောင်း ပူးကပ်‌လိုက်‌သည်‌နှင့်ပင်‌ နာကျင်‌လှသည့်အတွက်‌ တင်‌ပလ္လင်‌‌ခွေထိုင်‌ရန်‌ ပြန်‌ပြင်‌လိုက်‌‌သော်‌လည်း ‌မွေ့ရာနှင့် စောက်‌ပတ်‌‌လေးပွတ်‌မိကာ နာကျင်‌ရပြန်‌သဖြင့် ‌မွေ့ရာနှင့် ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေး မထိမိ‌အောင်‌ ကုတင်‌‌ခေါင်းရင်းသို့ ‌ကျောမှီ၍ ပက်‌လက်‌က‌လေးလှန်‌ထိုင်‌ကာ ‌ပေါင်‌နှစ်‌‌ချောင်းကို ဖြဲကားထားပြီး ထိုင်‌‌နေရ‌လေသည်‌။

ကပိုကယို‌လေး ရင်‌ဘတ်‌‌ပေါ်သို့ ဖြာကျ‌နေ‌သော နက်‌‌မှောင်‌သည့် ဆံနွယ်‌‌လေးများ၊ အလိုးခံပြီးခါစမို့ နဖူးစပ်‌မှ သီး‌နေ‌သော ‌ချွေးစက်‌က‌လေးများ၊ရမက်‌‌သွေး‌ကြောင့် နီမြန်း‌နေ‌သော ပါးမို့မို့‌လေးနှစ်‌ဖက်‌၊ အ‌မောမ‌ပြေ‌သေး‌သော‌ကြောင့် အသက်‌ရှူသံမျှဉ်းမျှဉ်းနှင့်အတူ အလိုက်‌သင့် တုန်‌ခါ‌နေ‌သော နို့အုံ‌လေးတစ်‌စုံ၊ ‌ပေါင်‌ဖြဲက ထိုင်‌‌နေရ‌သော‌ကြောင့် ‌စောက်‌‌ခေါင်းအတွင်းထဲသို့ ထိုးသွင်းလွှတ်‌ထုတ်‌ထား‌ခဲ့‌သော လရည်‌နှင့် ‌စောက်‌ရည်‌တို့ကလည်း မွေ့ယာထက်‌သို့ တစိမ့်စိမ့် စီးကျ‌နေသည်‌ကို အတိုင်းသား ‌‌တွေ့မြင်‌‌နေရ‌လေသည်‌။

“‌ မေ‌မေ….. အီး… ဟီးးး….”

မျက်‌ရည်‌‌ပေါက်‌‌လေးများ တစ်‌လုံးချင်းလိမ့်ဆင်းလာ‌သော သမီ‌လေး၏ မျက်‌နှာ‌လေးအား ကြည့်ကာ မနှင်းနှင်း‌ ဒေါသတို့ အလျင်းကင်းသွားပြီး သမီး‌လေးဘက်‌သို့ တိုးကပ်‌သွားကာ သားအမိနှစ်‌‌ယောက်‌ တစ်‌ယောက်ကိုတစ်‌‌ယောက်‌ ဖက်‌၍ အားရ‌အောင်‌ ငို‌ကြွေး‌နေကြ‌လေ‌တော့သည်‌။

သားအမိနှစ်‌‌ယောက်‌ အားရ‌အောင်‌ ငိုပြီးသည်‌နှင့် အကြမ်းပတမ်း‌ ဆောင့်လိုးခံထားရတာ‌ရော၊ ငို‌ကြွေးလိုက်‌ရတာ‌ရော‌ပေါင်း၍ ‌မောပန်း‌နေရှာ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ မိခင်‌ဖြစ်‌သူ၏ ရင်‌ခွင်‌အား မှီလျက်‌သား‌လေး မှိန်း‌နေရှာ‌လေသည်‌။ သူမရင်‌ခွင်‌ထဲရှိ သမီးဖြစ်‌သူ၏ မျက်‌နှာ‌ပေါ်မှ ဆံနွယ်‌‌လေးများကို လက်‌ဖြင့် သပ်‌တင်‌‌ပေးရင်း အသက်‌တမျှ တန်‌ဖိုးထားချစ်‌ရ‌သော သမီး‌လေး၏ မျက်‌နှာလှလှ‌လေးအား ကြည့်ကာ မနှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ သက်‌ပြင်းတို့ အကြိမ်‌ကြိမ်‌ ချ‌နေရ‌လေ‌တော့သည်‌။

“ သမီး‌လေး….‌ မေ‌မေ ‌မေးတာ‌တွေကို အမှန်‌အတိုင်း‌ဖြေ‌ပေး‌နော်‌…..။ ဘာကိုမှလည်း ‌ကြောက်‌စရာ မလိုဘူး‌နော်‌….။ သမီး‌လေးနားမှာ ‌မေ‌မေ အမြဲရှိ‌နေ‌ပေးမယ်‌..”

“ ဟင့်… အင့်…. ဟုတ်‌…‌ မေ‌မေ… သမီး‌ တောင်းပန်‌ပါတယ်‌‌နော်‌…။ သမီးကို ဘာမှမလုပ်‌ပါနဲ့‌နော်‌…။ အင့်… ဟင့်…. ဟင့်…”

“ မငိုပါနဲ့ တိတ်‌တိတ်‌… သမီးကို ‌မေ‌မေ ဘာမှမလုပ်‌ပါဘူး…။ ‌မေ‌မေ ‌မေးတာကိုပဲ သမီး မှန်‌မှန်‌‌ဖြေ‌နော်‌…….။ သမီးအ‌ဖေ လူယုတ်‌မာကြီးက သမီးကို အတင်းအလိုမတူပဲ တက်‌ပြီး မုဒိန်းကျင့်တာလား…။ အ‌မေမရှိတဲ့အချိန်‌ နှစ်‌ရက်‌‌လေးအတွင်းမှာ ဘယ်‌လိုက‌နေ ဘယ်‌လိုဖြစ်‌ပြီး ဒီလိုမျိုး‌တွေ ဖြစ်‌ပျက်‌သွားကြတာလဲ သမီး‌လေးရယ်‌….။ ပတ်‌ဝန်းကျင်‌က သိရင်‌လည်း အ‌မေတို့ တံ‌တွေးခွက်‌ထဲ ပက်‌လက်‌‌မျောပါကုန်‌ကြရ‌တော့မှာပဲ။ ခက်‌တယ်‌… ခက်‌တယ်‌…. ငါ‌သေသာ ‌သေလိုက်‌ချင်‌‌တော့တာပဲဟယ်‌…….။ အခု အ‌မေ့ကို ဘယ်‌လိုက‌နေ ဘယ်‌လိုဖြစ်‌တာလဲဆိုတာ ‌သေချာ‌ပြောပြ၊ အဲ့အ‌ကောင်‌ကို ရဲတိုင်‌ပြီး ‌ထောင်‌ထဲထည့်ရမှကို ‌ကျေနပ်‌နိုင်‌မယ်‌….”

“ မဟုတ်‌ဘူး ‌ဖေ‌ဖေက အတင်းမုဒိန်းကျင့်တာ မဟုတ်‌ဘူး…။ သမီးကကို ‌ဖေ‌ဖေလုပ်‌တာကို ခံလိုက်‌တာပါ…‌။ ဖေ‌ဖေ့ကို ‌ထောင်‌ထဲ မထည့်ပါနဲ့‌နော်‌ … သမီး‌တောင်းပန်‌ပါတယ်‌‌ မေ‌မေရဲ့…။ သမီးကို ‌မေ‌မေ လုပ်‌ချင်‌သလိုလုပ်‌၊ ရိုက်‌ချင်‌ရိုက်‌ပါ..‌။ ဖေ‌ဖေ့ကို‌တော့ ‌ထောင်‌ထဲမထည့်ပါနဲ့‌နော်‌ ‌မေ‌မေ… ။ သမီး‌ တောင်းပန်‌ပါတယ်‌..”

မျက်‌ရည်‌အရွှဲသားနဲ့ ငိုယိုပြီး‌ပြောဆိုကာ အ‌ဖေဖြစ်‌သူအား ကာကွယ်‌‌‌နေ‌သော အပျိုရည်‌ပျက်‌စ သမီးငယ်‌ကိုကြည့်၍ မနှင်းနှင်းတစ်‌‌ယောက်‌ ရင်‌ဘတ်‌ထဲ နင့်ကနဲ‌နေ‌အောင်‌ နာကျင်‌‌နေရပါ‌တော့သည်‌။ တစ်‌ဖက်‌က ကိုယ့်ဝမ်းနဲ့လွယ်‌ကာ ‌မွေးခဲ့ရ‌သော သမီး‌လေး၊ တစ်‌ဖက်‌က ချစ်‌ခင်‌စုံမက်‌‌၍ ‌ပေါင်းဖက်‌ခဲ့‌သော လင်‌‌ယောကျ်ား၊ ထိုနှစ်‌‌ယောက်‌ကမှ မကြားဝံ့အပ်‌‌သော ‌သွေးသားချင်း အ‌ဖေနဲ့သမီး လိုးခြင်းခံခြင်း အမှုအား မြိန်‌မြိန်‌ယှက်‌ယှက်‌ကြီး ခံစား‌နေကြသည်‌ကို မျက်‌မြင်‌ကိုယ်‌‌တွေ့မို့သာ မနှင်းနှင်း ယုံကြည်‌လိုက်‌ရ‌ပေ‌တော့သည်‌။

“ လီးရည်‌ဝင်‌‌တော့ အ‌သေခင်‌” ဆိုသည့် စကားအတိုင်း အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ လီးကြီးဖြင့် ‌စောက်‌ပတ်‌ထဲ လီးရည်‌များ လိုးသွင်းခြင်းခံထားရ‌သော သမီး‌လေးခင်‌‌မေ‌ကျော်‌မှာ အ‌ဖေဖြစ်‌သူကို ကာကွယ်‌ခြင်းမျိုးထက်‌ လင်‌ဖြစ်‌သူကို မယားက ကာကွယ်‌‌ပေးခြင်းပုံစံမျိုး ဖြစ်‌‌နေသည်‌ကို ပြာပြာသလဲ‌ တောင်းပန်း‌နေသည်‌ကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် မနှင်းနှင်း သ‌ဘော‌ပေါက်‌ နားလည်‌လိုက်‌ရ‌လေ‌တော့သည်‌။ သက်‌ပြင်း‌မောတစ်‌ချက်‌ကို ရှိုက်‌ချလိုက်‌ရင်း…..

“ အင်းပါကွယ်‌… အ‌မေ ဘာမှမလုပ်‌ပါဘူး…။ သမီး‌လေးသာ မငို‌တော့ပဲနဲ့ အ‌မေ့ကို ဖြစ်‌‌ကြောင်းကုန်‌စင်‌ ‌သေချာ‌ပြောပြ‌တော့‌နော်‌…။ တိတ်‌တိတ်‌ မငိုနဲ့‌တော့….”

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးလည်း အခုမှပင်‌ အတန်‌ငယ်‌ စိတ်‌သက်‌ရာ ရကာ အ‌မေဖြစ်‌သူမရှိသည့် အချိန်‌တွင်‌ အ‌ဖေနှင့် ဖြစ်‌ပျက်‌သမျှကို မနှင်းနှင်းအား ‌ပြောပြ‌လေ‌တော့သည်‌။

“ မေ‌မေက မသွားခင်‌ သမီးကို ‌ဖေ‌ဖေ့နား ကပ်‌ချွဲမ‌နေနဲ့လို့‌ ပြောလို့ သမီးလည်း အစက‌တော့ ခပ်‌ခွာခွာ‌လေး‌ နေပါတယ်‌။ ဒါ‌ပေမဲ့ တစ်‌အိမ်‌လုံးမှာ နှစ်‌‌ယောက်‌တည်းဆို‌တော့ ‌အကြာကြီး‌ ရှောင်‌‌နေလို့မှ မရတာ။ အာ့ ‌ဖေ‌ဖေလိုအပ်‌တာ‌လေး‌တွေ လုပ်‌‌ပေး‌နေရင်းနဲ့ ‌ဖေ‌ဖေနဲ့ ထိမိပြုမိ‌တော့ အရင်‌တုန်းကဆို အဲ့လိုထိမိလည်း စိတ်‌ထဲ ဘာမှမရှိ‌ပေမဲ့ ‌မေ‌မေက သားအဖချင်း မုဒိန်းကျင့်တာ‌တွေ ‌ပြောခဲ့‌တော့ ‌ဖေ‌ဖေများ ငါ့ကို အဲ့လိုလုပ်‌ချင်‌‌နေတာလား မသိဘူးဆိုပြီး ‌တွေး‌နေမိတာပဲ‌ မေ‌မေရယ်‌…။ အာ့နဲ့ သမီးလည်း ‌ဖေ‌ဖေ့စိတ်‌ထဲ ဘယ်‌လိုမျိုးရှိလဲ သိချင်‌တာနဲ့ ဒုတိယ‌နေ့မှာ ‌မေ‌မေဝယ်‌‌ပေးထားတဲ့ ဝမ်းကွာတားစကပ်‌‌လေး ဝတ်‌ပြီး‌တော့ ‌ဖေ‌ဖေ့ကို သွားပြီး ကပ်‌ချွဲပူးကပ်‌ပြီး စလိုက်‌တာ‌ပေါ့….”

“ ဘုရား‌ရေ…. မိခင်‌‌မေ‌ကျော်‌… ညီး ရွလှချည်‌လား‌အေ…။ အဲလိုသွားလုပ်‌မှ‌တော့ ဟိုလူယုတ်‌မာက ဘယ်‌‌နေမလဲ.. ဆွဲလိုး‌တော့မှာ‌ပေါ့..။ အဲ့‌အကောင်‌ ငါအသိဆုံး…”

“ အာ….‌ မေ‌မေကလည်း ဘာလို့ အဲလိုကြီး‌ ပြောရတာလဲ.. ကြားရတာ ရှက်‌စရာကြီး….”

“‌ အော်‌…‌ အော်‌.. ညည်းက ရှက်‌‌သေး‌ပေလို့‌ တော်‌‌သေးတယ်‌‌နော်‌…။ ခုနကများ ‌အော်‌‌နေလိုက်‌တာ အ‌မေလုပ်‌သူကိုမှ အားမနာ…”

“ အာ…‌ မေမကလည်း အဲ့လိုမ‌ပြောပါနဲ့.. သမီးရှက်‌လာပြီ.. ငိုလိုက်‌မှာ‌နော်‌….”

“‌ အေး‌ပါ ‌အေးပါ.. ဆက်‌‌ပြော…. နင့်ကိစ္စကို..”

အ‌မေဖြစ်‌သူအား ရှက်‌စိတ်‌‌ကြောင့် နီမြန်း‌နေ‌သော မျက်‌နှာ‌လေးဖြင့် ကြည့်ရင်း ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ သူမ၏ အဖြစ်‌အပျက်‌ကို ပြန်‌ဆက်‌ရ‌လေသည်‌။

“‌ ဖေ‌ဖေက သမီးကပ်‌ချွဲ‌နေ‌တော့ ‌မေ‌မေထင်‌သလို သမီးကို မလုပ်‌ပါဘူး.. သူ့ဘာသာထသွားပြီး အိပ်‌ခန်းထဲ ဝင်‌သွားတာ ည‌နေထိပဲ…။ အခုလိုမျိုး ဖြစ်‌သွားတာက.. ည‌နေဖက်‌ ‌ခြောက်‌နာရီ‌လောက်‌ ထမင်းစား‌ခေါ်ဖို့ ‌မေ‌မေတို့အိပ်‌ခန်းထဲ သမီးဝင်‌လိုက်‌‌တော့ ‌ဖေ‌ဖေက ကုတင်‌‌ပေါ်မှာ ပက်‌လက်‌ကြီးလှဲ‌နေတာ….။ ပြီး‌တော့ ပုဆိုးကလည်း ကျွတ်‌‌နေတယ်‌‌လေ..။ အာ့မှာ ‌ဖေ‌ဖေ့ရဲ့ ဟိုဟာကြီးကလည်း မတ်‌မတ်‌ကြီး တလှုပ်‌လှုပ်‌နဲ့….။ ပါးစပ်‌ကလည်း တစ်‌ကျွတ်‌ကျွတ်‌နဲ့ ညည်း‌နေ‌တော့ ‌ဖေ‌ဖေ‌ နေမ‌ကောင်းဘူးထင်‌ပြီး ကုတင်‌နား ကပ်‌သွားလိုက်‌တာ…‌။ ဖေ‌ဖေက သမီးကို ကုတင်‌‌ပေါ် ဆွဲလှဲပြီး‌တော့ လုပ်‌‌တော့တာပဲ…။ အစက‌တော့ သမီးလည်း ရုန်း‌သေးတယ်‌…‌ နောက်‌‌တော့ သမီးစိတ်‌ထဲမှာ ဘယ်‌လိုဖြစ်‌သွားမှန်း မသိပါဘူး‌ မေ‌မေရယ်‌………။ ပထမတစ်‌ခါ လုပ်‌တာက ‌ဖေ‌ဖေအတင်းလုပ်‌သလိုမျိုး‌ပေမဲ့…‌ နောက်‌လုပ်‌တာ‌တွေကြတော့ သမီးအပြစ်‌လည်း ပါပါတယ်‌….။ အာ့‌ကြောင့် ဖေ‌ဖေ့ကို ‌ထောင်‌ထဲမပို့ပါနဲ့‌နော်‌… ‌မေ‌မေ…‌ နော်‌…”

“‌ အေးပါဟယ်‌…. အ‌မေ့သမီး‌လေး စိတ်‌ဆင်းရဲရမှာဆိုရင်‌ ဘာမှမလုပ်‌ပါဘူး.. သမီးရယ်‌…။ ဒါနဲ့ ဟိုလူယုတ်‌မာက သမီးကို ဘယ်‌နှစ်‌ခါ‌တောင်‌များ လုပ်‌လိုက်‌တာလဲ….။ အ‌မေ့သမီး‌လေး မျက်‌နှာ‌လေး‌တောင်‌ ညှိုးကျသွားသလိုပဲ…”

“ ဟိဟိဟိ…. သုံးခါတည်းပါ….”

အ‌မေက အ‌ဖေ့ကို ‌ထောင်‌ထဲမပို့‌တော့ဟု ကတိ‌ပေးလိုက်‌မှ အပူလုံးကျသွားရှာ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ အခုမှပင်‌ လျှာ‌လေးတစ်‌လစ်‌ထုတ်‌လျက်‌ လက်‌‌လေး သုံး‌ချောင်း‌ထောင်‌ကာ ပြန်‌‌ဖြေနိုင်‌‌တော့သည်‌။

“ အမ‌လေး လူယုတ်‌မာကြီး….။ အခုမှ အလိုးခံဖူးတဲ့ အပျို‌လေးကို သုံးခါဆက်‌တိုက်‌ လိုးလိုက်‌တယ်‌‌ပေါ့‌လေ..။ စာနာစိတ်‌မရှိတဲ့ လူယုတ်‌မာကြီးရဲ့….”

“ သုံးခါဆက်‌တိုက်‌‌တော့ ဟုတ်‌ပါဘူး‌ မေ‌မေရဲ့….‌။ ဖေ‌ဖေက သမီးကို နှစ်‌ခါဆက်‌တိုက်‌ လိုးပြီး‌တော့ နှစ်‌‌ယောက်‌လုံး အိပ်‌‌ပျော်‌သွားကြတာ…။ မနက်‌ တစ်‌နာရီထိုး တ‌ရေးနိုးမှ ထပ်‌လိုးကြတာ‌လေ ခိခ်‌ခိခ်‌….”

အ‌မေက သူမနှင့် အ‌ဖေ၏ လိုးကြခံကြသည့် ကိစ္စကို ရဲမတိုင်‌‌တော့ဟု သိရသည်‌နှင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော့် စိတ်‌ထဲတွင်‌ အ‌မေလည်း အ‌ဖေလိုးတာခံတာပဲ ငါလည်း အ‌ဖေလိုးတာခံတာပဲ အလိုးခံတာချင်းအတူတူ အခုလက်‌ရှိ ငါက ပို‌တောင်‌သာ‌သေးတယ်‌ဟု ဆယ်‌‌ကျော်‌သက်‌အရွယ်‌ ပွင့်ဖူးစ ပန်းငယ်‌မှာ ကာမအမိုက်‌‌မှောင်‌ကြား ရုန်းမထွက်‌နိုင်‌‌စေမည့် ခြေလှမ်းတစ်‌ခု မသိစိတ်‌အတွင်း၌ ဖြစ်‌တည်‌ခဲ့ရ‌ပေ‌တော့သည်‌။

ထို့‌ကြောင့်ပင်‌ အ‌မေဖြစ်‌သူ ‌ဒေါသဖြင့် လွှတ်‌ခနဲထွက်‌သွား‌သော စကားလုံးရိုင်းတို့အား သူမပါးစပ်‌မှ‌နေ၍ အလွယ်‌တကူ ‌ပြောထွက်‌ရခြင်း ဖြစ်‌‌လေသည်‌။ အ‌ဖေမလိုး‌တော့‌သော အ‌မေ့ထက်‌ အ‌ဖေ့ရဲ့ အကြမ်းပတမ်း အချစ်‌ကြမ်းမှုကိုခံရတဲ့ ငါက ပိုသာသည်‌ဟူ‌သော အ‌တွေးမျှင်‌ငယ်‌တစ်‌စ‌ကြောင့် အ‌မေ့ကို ‌ကြောက်‌ရွံ့စိတ်‌လည်း ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ အလျဉ်းပျောက်ကွယ်သွားလေပြီ။

“ သမီး‌လေးရယ်‌… အဲ့လိုမျိုး မ‌ပြောပါနဲ့လား…။ သမီး‌လေးကို ‌မေ‌မေက ပိုး‌မွေးသလို‌လေး ‌မွေးလာခဲ့ရတာ ဒီလိုပုံစံမျိုး ဖြစ်‌လာဖို့ မဟုတ်‌ဘူး‌လေ….။ သမီးအ‌ဖေနဲ့ ဖြစ်‌ပျက်‌ခဲ့သမျှကိုလည်း အားလုံး‌မေ့ထားခဲ့လိုက်‌မယ်‌‌လေ။ သမီး‌လေး အသက်‌ ဆယ့်ရှစ်‌နှစ်‌ပြည့်တဲ့ အချိန်‌ကြရင်‌ အ‌မေ သင့်တော်‌တဲ့သူတစ်‌‌ယောက်‌ရှာပြီး အိမ်‌‌ထောင်‌ချ‌ပေးမယ်‌‌လေ…။ လိင်‌ဆက်‌ဆံမှု အရသာဆိုတာ တခြား‌ယောကျ်ားတွေကလည်း ‌ပေးနိုင်‌ပါတယ်‌ သမီးရဲ့…။ သမီးက လိမ္မာပါတယ်‌..။ အ‌မေ့စကား နား‌ထောင်‌‌နော်‌…..”

ကိုယ်‌‌မွေးလာခဲ့‌သော သမီးဖြစ်‌၍ သမီးစိတ်‌ထဲမှ ‌ပြောင်းလဲမှုကို သတိထားမိလိုက်‌‌သော မနှင်းနှင်းခင်မျာ သမီး‌လေးခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ လီးကြီးအား စွဲလန်းသွားမှာကို စိုးရိမ်‌‌နေ၍ ‌ပြောဆိုရခြင်း ဖြစ်‌‌ပေသည်‌။ ‌ယောကျ်ားဖြစ်‌သူ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌၏ အစွမ်းအစကို မိမိသာ အသိဆုံး မဟုတ်‌ပါလား။ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌လို အပျိုစင်‌ရိုင်း‌လေး တစ်‌‌ယောက်‌အတွက်‌ စွဲလမ်းယစ်‌မူးသွားနိုင်‌‌လောက်‌‌ပေသည်‌။

“ အာ…‌ မေ‌မေကလည်း သမီး တခြား‌ယောက်ျား မလိုချင်‌ပါဘူး…‌။ တော်‌ပြီ‌ မေ‌မေရာ…။ သမီး တစ်‌ညလုံး အလိုးခံထားရတာ ပင်‌ပန်းလွန်းလို့ အိပ်‌ချင်‌‌နေပြီ…‌။ မေ‌မေ့ကို ဖက်‌ပြီး အိပ်‌မယ်‌‌နော်‌…”

“‌ အေးပါ သမီး‌လေးရယ်‌….။ သမီးအ‌ဖေ သမီးကို ကိုယ်‌ဝန်‌တား‌ဆေး‌ရော တိုက်‌ထားရဲ့လား…။ ငယ်‌ငယ်‌‌လေးနဲ့ ‌ဗိုက်‌ရသွားမှာ စိုးရိမ်‌ရတယ်‌….”

“‌ ဖေ‌ဖေက မနက်‌ကျမှ ဝယ်‌တိုက်‌မယ်‌‌ ပြောတာပဲ။ သမီး မနက်‌ကြမှပဲ ‌သောက်‌လိုက်‌မယ်‌‌လေ….။ လာပါ‌ မေ‌မေရဲ့.. သမီး အိပ်‌ချင်‌လှပြီ…”

‌စောင်‌‌လေးခြုံလျက်‌ သူမအားဖက်‌ကာ အိပ်‌‌ပျော်‌သွား‌သော သမီး‌လေး၏ နုနုငယ်‌ငယ်‌ မျက်‌နှာ‌လေးကို ကြည့်ပြီး မနှင်းနှင်း အ‌တွေးထဲတွင်‌ ဂ‌ယောင်‌‌ချောက်‌ခြား အ‌တွေးများဖြင့် သမီး‌လေး‌ပြောသွား‌သော စကားများအား ပြန်‌‌တွေး‌နေမိ‌လေ‌တော့သည်‌။

သမီး‌လေး၏ အ‌ဖေဖြစ်‌သူနှင့် တက်‌ညီလက်‌ညီ လိုး‌နေခံ‌နေကြသည့် မြင်‌ကွင်း၊ ကာမလမ်းဆုံးသို့ တက်‌‌ရောက်‌‌တော့မည်‌မို့ ” မြန်‌မြန်‌လိုး‌ပေးပါ ‌ဖေ‌ဖေ ” ဟု ‌တောင်းဆို‌နေသည့် အသံစာစာ‌လေး၊ သူမအား ‌ဆောင့်တွန်း၍ သူမ‌ရှေ့တွင်‌ပင်‌ သမီး‌လေး၏ ဆံနွယ်‌တို့အား ကိုင်‌ဆွဲကာ ‌ဆောင့်လိုး‌နေ‌သော‌ ယောကျ်ား၊ ကာမလမ်းဆုံးသို့ အ‌ရောက်‌လှမ်းနိုင်‌‌အောင်‌ ပို့‌ဆောင်‌‌ပေးခဲ့‌သော အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ လီးကြီးအား အရမ်းချစ်‌တယ်‌ဟု ‌ပြော‌ဆို‌နေ‌သော သမီး‌လေး၏ ရမ္မက်‌သံ၊ သမီး တခြား‌ယောကျ်ား မလိုချင်‌ပါဘူးဟု အမှတ်‌တမဲ့‌ ပြောလိုက်‌‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော့် စကားသံတို့ကို မနှင်းနှင်း၏ စိတ်‌အာရုံအတွင်း တဖန်‌မြင်‌‌ယောင်‌ ကြား‌ယောင်‌‌နေမိရင်း သက်‌ပြင်းတို့သာ အဖန်‌ဖန်‌ချ‌နေမိ‌လေ‌တော့သည်‌။

ရမက်‌ဆန္ဒပြည့်ဝသွား၍ ‌မောပန်းကာ အိပ်‌‌မောကျသွား‌သော သမီး‌လေး၏ မျက်‌နှာနုနု‌လေးကိုကြည့်ရင်း အားလုံးအတွက်‌ ‌ကောင်းမွန်‌‌စေမည့် ဆုံးဖြတ်‌ချက်‌တစ်‌ခုကိုသာ မနှင်းနှင်း စိတ်‌ပိုင်းဖြတ်‌၍ ဆုံးဖြတ်‌လိုက်‌ရ‌လေ‌တော့သည်‌။

တွန့်ကြေနေ‌သော အိပ်‌ယာခင်း၊ စွန်း‌ပေ‌နေ‌သော အရည်‌အကွက်‌ကြီးများ‌ကြောင့် မ‌နေ့က ဤအိပ်‌ယာထက်‌တွင်‌ ရမ္မက်‌မုန်းတိုင်း ကြမ်းကြမ်း တိုက်ခတ်သွား‌ကြောင်း သိရှိနိုင်‌၏။ ဖိုမ လိုးကြ ခံကြရာမှ ထွက်‌ရှိလာ‌သော အရည်‌တို့၏‌ပေါင်းစပ်‌မှု ရနံ့တို့လှိုင်‌လှိုင်‌ထ‌နေ‌သော ဤအခန်းသည်‌ အ‌ဖေနှင့်သမီး ရမ္မက်‌ပြင်းပြင်းနှင့် လိုးခဲ့ကြမှု၏ သက်‌‌သေတစ်‌ခုပင်‌ ဖြစ်‌‌လေသည်‌။

ပြတင်း‌ပေါက်‌ရှိ ကာဆီးထား‌သော လိုက်‌ကာကြားမှ တိုးဝင်‌လာ‌သော ‌နေ‌ရောင်‌ခြည်‌နှင့်အတူ အိပ်‌ယာထက်‌ရှိ ရမ္မက်‌ဆန္ဒပြည့်ဝလျက်‌ အိပ်‌‌ပျော်‌‌နေ‌သော မိန်းမပျိုငယ်‌၏ မျက်‌‌တောင်‌‌ကော့‌ကော့တို့ ခပ်‌ဖြည်းဖြည်း လှုပ်‌ရှားလျက်‌ နိုးထလာ‌လေ‌တော့သည်‌။

“ အင်းးး… ဝှါးးးး…….”

“ ဟင်‌… ‌မေ‌မေလည်း မရှိ‌ဘူး…။ ဒုက္ခပဲ ‌ဖေ‌ဖေ့ကိုများ သွားပြီး ပြ‌ဿနာရှာ‌နေပြီလား မသိဘူး..‌။ မေ‌မေကလည်း သူ‌ပြော‌တော့ ဘာမှမလုပ်‌ဘူးဆိုပြီး အခု ရဲစခန်း သွား‌နေတာလား မသိဘူး… ဒုက္ခပါ….”

ပျင်း‌ကြော‌လေးတစ်‌ချက်‌ ဆွဲ၍ နိုးထလာ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ အိပ်‌မ‌ပျော်‌ခင်‌ ဖက်၍ထားခဲ့‌သော အ‌မေဖြစ်‌သူကို မ‌တွေ့ရ‌၍ စိတ်‌ပူသွားကာ အိပ်‌ယာ‌ပေါ်မှ ကပျာကယာ ကုန်းထလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။ ခင်‌‌မေ‌ကျော့်စိတ်‌ထဲတွင်‌ အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ လီးကြီးဖြင့် သူမအလိုးခံခြင်း‌ကြောင့် အ‌မေ့ရင်‌ထဲမှ နာကျင်‌‌နေမည့် ခံစားချက်‌ကို လုံးဝဂရုမစိုက်‌မိပဲ လင်‌တစ်‌ဖြစ်‌လဲ အ‌ဖေဖြစ်‌သူ ဒုက္ခ‌ရောက်‌မည်‌ကိုသာ ‌တွေးပူ‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

“ အ…ကျွတ်‌စ်‌ …ကျွတ်‌….”

ရုတ်‌တရက်‌ ကုန်းထလိုက်‌‌သော‌ကြောင့် မ‌နေ့က အကြမ်းပတမ်း တရစပ်‌ အလိုးခံထားရ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှာ နာကျင်‌သွားရ‌လေသည်‌။ ‌ပေါင်‌‌လေးကွတတဖြင့် အခန်းပြင်‌သို့ထွက်‌ကာ အ‌မေဖြစ်‌သူအား ရှာ‌ဖွေ၍ ရဲစခန်းမသွားဖို့ တားရန်‌ဖြစ်‌၏။ အ‌ဖေ့အတွက်‌ စိုးရိမ်‌စိတ်‌ များလွန်း‌နေသဖြင့် သူမကိုယ်‌‌ပေါ်တွင်‌ အဝတ်‌မပါသည်‌ကိုပင်‌ သတိမထားနိုင်‌‌တော့ပဲ အ‌မေဖြစ်‌သူအား ‌ပေါင်‌‌လေးကွတကွတဖြင့် လိုက်‌ရှာမိ‌နေ‌လေသည်‌။

အိမ်‌အနှံ့လိုက်‌ရှာ‌သော်‌လည်း အ‌မေ့အား မ‌တွေ့ရသဖြင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ ပူပန်‌လွန်း‌သောစိတ်‌ဖြင့် အ‌မေတို့ အိပ်‌ခန်းထဲသို့ ပြန်‌ဝင်‌လာခဲ့ကာ အိပ်‌ယာ‌ပေါ်တွင်‌ ထိုင်‌ရက်‌သား‌လေး ‌ငေးငိုင်‌မိ‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌က‌တော့ အခုချိန်‌ထိ ခင်‌‌မေ‌ကျော့် အိပ်‌ခန်းတံခါးအား အတွင်းမှ ‌လော့ချကာ အိပ်‌‌ပျော်‌‌နေပုံရ၏။

အင်း‌ပေါ့‌လေ အ‌ဖေလည်း ငါ့ကို အသားကုန်‌လိုးပြီး သုံးခါ‌တောင်‌ လီးရည်‌‌တွေ ငါ့‌စောက်‌ပတ်‌‌‌လေးထဲ ထည့်သွားတာဆို‌တော့ ပင်‌ပန်း‌နေရှာမှာ‌ပေါ့ဟုပင်‌ အပျိုရိုင်း‌လေးခင်မျာ စွဲလန်းမှု တဏှာစိတ်‌အခုံဖြင့် ဖြည့်တွေး‌နေမိ‌သေး၏။ ‌ကျောင်းက ‌သူငယ်‌ချင်းမ‌တွေက‌တော့ ‌ယောကျ်ားလီးရည်‌က သူတို့ရဲ့‌သွေးက‌နေ ဖြစ်‌တာဆို‌တော့ ငါတို့မိန်းမ‌တွေအတွက်‌ အားရှိတယ်‌လို့ ‌ပြောဖူးတယ်‌။ အ‌ဖေက လီးရည်‌‌တွေ ငါ့ထဲထည့်လိုက်‌‌တော့ သူက ပိုအားကုန်‌မှာ‌ပေါ့ ဆက်‌အိပ်‌ပါ‌စေ‌လေ မနှိုး‌တော့ပါဘူးဟု တစ်‌ရက်‌သာ အလိုးခံရ‌သေးသည့် လင်‌အသစ်‌စက်‌စက်‌အား သနား‌နေမိရ‌သေး၏။ ပယ်‌ပယ်‌နယ်‌နယ်‌ အလိုးခံရ၍ နာကျင်‌‌နေ‌သော မိမိအဖြစ်‌ကိုပင်‌ သတိ‌မေ့‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

‌တောင်‌‌တွေး ‌မြောက်‌‌တွေး ‌ပေါက်‌ကရ‌ လျှောက်‌‌တွေး‌‌နေရင်း ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးတစ်‌‌ယောက်‌ ‌ရေဆာလာသဖြင့် မ‌နေ့က အ‌ဖေတစ်‌ခါလိုးအပြီး ‌ခဏနား‌နေတုန်း ယူလာ‌ပေး‌သော ‌ရေ‌ဘူးဆီသို့ လက်‌လှမ်းလိုက်‌‌လေသည်‌။ ‌ရေ‌ဘူးအောက်‌ရှိ စက္ကူစ‌လေးတွင်‌‌တော့…….

“ ဟင်‌… စာတစ်‌‌စောင်‌ပါလား… ။ ဟယ်‌….‌ မေ‌မေ‌ ရေးခဲ့တာပဲ……”

“ ဟီးး… အီး….. အီ … ရွှတ်‌… အ‌မေရဲ့.. ဘာလို့ ဒီလိုလုပ်‌ရတာလဲ ….. ဟီးး……. အီးးး……”

…………………………………………….

“ ဒုန်း… ဒုန်း.. ဒုန်း …”

“ ဖေဖေ…‌ ဖေဖေ… ‌ဖေဖေ‌ရေ.. ထပါဦး..။ ဟီးး… အီး…. အီး.. ‌ဖေ‌‌ဖေရဲ့ ထပါဦးဆို….”

“ ဒုန်း.. ဒုန်း.. ဒုန်း…”

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ သမီး‌လေးကို အားရပါးရ အကြမ်းပတမ်း လိုးပြီးသည့်နောက်‌ မနှင်းနှင်း အာရုံ‌နောက်‌ကာ ပြဿနာရှာမည်‌ကို စိုးရိမ်‌သဖြင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော့်အခန်း‌လေးအတွင်း ဝင်‌ကာ အခန်းကို‌လော့ချ၍ ကုတင်‌‌ပေါ်တွင်‌ တကြိုးတည်း အိပ်‌လိုက်‌သည်‌မှာ တံခါးကို တဒုန်းဒုန်းထုသံ ကြား‌တော့မှပင်‌ နိုးလာ‌လေ‌တော့သည်‌။ အိပ်‌ခန်းတံခါးအားဖွင့်ကာ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌‌ တွေ့လိုက်‌ရသည်‌က……

“ ဟီး… အီး… ‌ဖေ‌ဖေ …‌ မေ‌မေ မရှိ‌တော့ဘူး… အိမ်‌ကထွက်‌သွားပြီ..‌ ဖေ‌ဖေရဲ့…။ သမီးတို့ကို စိတ်‌နာပြီး…‌ မေ‌မေ အိမ်‌ကထွက်‌သွားပြီ…. လုပ်‌ပါဦး ဖေ‌ဖေရဲ့… ဟီး… အီး… အီး….”

“ ဟင်‌…. သမီး‌လေး… လာပါ သမီး‌လေးရယ်‌… အရမ်းကြီးငိုမ‌နေပါနဲ့… လာလာ… ဖေ‌ဖေ့ဆီလာ….”

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ တရှုံ့ရှုံ့ငို‌ကြွေး‌နေ‌သော သမီး‌လေးကို အခန်းထဲသို့‌ခေါ်၍ ကုတင်‌‌ပေါ်တွင်‌ ထိုင်‌ခိုင်းထားကာ သမီးကမ်း‌ပေး‌သော မနှင်းနှင်း ထားခဲ့သည့် စာအား ဖတ်‌‌နေ‌လေသည်‌။ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ အ‌တွေးထဲတွင်‌ ယခုကဲ့သို့ မနှင်းနှင်းအိမ်‌မှ ဆင်းသွားသည်‌ကို အကြီးအကျယ်‌ ဝမ်းသာ‌နေရ‌ပေသည်‌။

ကျန်းမာ‌ရေးမ‌ကောင်း‌တော့‌သော မနှင်းနှင်းထက်‌စာလျင်‌ အသက်‌ငယ်‌ငယ်‌ ခန္ဓာကိုယ်‌‌ တောင့်တင်း‌ ဖြောင့်စင်း၍ အိစက်‌‌နေ‌သော သမီးငယ်‌ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ကို သူစွဲလမ်း‌နေမိပြီ‌လေ။ သမီးဖြစ်‌သူ၏ ရမ္မက်‌ထန်‌ထန်‌ အလိုးခံနိုင်‌ အ‌ဆောင့်ခံနိုင်‌မှု၊ စီးကြပ်‌‌နေ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေး၏ အ‌တွေ့၊ ‌မျှော့ဟု‌ ခေါ်ဆို‌နေကြသည့် သမီး‌စောက်‌ပတ်‌‌လေး၏ စုပ်‌ညှစ်‌အားသန်‌မာမှုတို့က ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌အတွက်‌ ပြီးပြည့်စုံ‌သော ရမ္မက်‌ဆန္ဒတို့ ပြည့်ဝ‌စေသဖြင့် သမီးဖြစ်‌သူ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ကို အစွဲလန်းကြီး စွဲလန်း‌နေခဲ့မိ၏။

ခုနက ငိုယို‌နေ‌သော သမီး‌ကြောင့်ရော မနှင်းနှင်း ထားခဲ့‌သော စာကို ဖတ်‌‌နေရ‌သော‌ကြောင့် အဝတ်‌မပါပဲ ကိုယ်‌လုံး‌တီးလေး ဖြစ်‌‌နေ‌သော သမီး‌လေးကို ယခုမှပင်‌ ‌သေချာသတိထားမိ‌လေ‌တော့သည်‌။

“မငိုပါနဲ့‌တော့ သမီး‌လေးရဲ့..။ သမီး‌မေ‌မေ မရှိ‌တော့လည်း…. ‌ဖေ‌ဖေရှိ‌နေ‌သေးတာပဲကို….။ သမီး‌လေးနားမှာ ‌ဖေ‌ဖေ အမြဲရှိ‌နေမှာပဲ… တိတ်‌.. တိတ်‌… မငိုနဲ့‌နော်‌…..။ သူမရှိ‌တော့ ‌ဖေ‌ဖေနဲ့သမီး ပိုပြီး‌တော့‌တောင်‌ လွတ်‌လွတ်‌လပ်‌လပ်‌ ချစ်‌လို့ရတာ‌ပေါ့… ဟား.. ဟားး.. ဟာားးး…..”

ဖြူ‌ဖွေးဝင်းမွတ်‌‌နေ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ ပခုံးသား‌လေးများအား လက်‌ဖြင့် ရွရွ‌လေး အရသာခံပွတ်‌သပ်‌ရင်း စား‌နေကြ ကြောင်‌ဖားကြီး‌ အောင်‌‌ဇော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ သမီးဖြစ်‌သူ ရမ္မက်‌စိတ်‌ ကြွလာ‌စေရန်‌ စကားလုံးချိုချို၊ အထိအ‌တွေ့တို့ဖြင့် ‌ချော့မြူ‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာလည်း အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ ‌ထောင်‌မတ်‌‌လာသော လီးတန်‌ကြီးအား မသိမသာ ခိုးခိုးကြည့်ရင်းမှ အလိုးခံထားဖူး‌သော‌ စောက်‌ပတ်‌ လီးမြင်‌ရင်‌ ယွတယ်‌ ဆိုသည့်အတိုင်း ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှာ အရည်‌ကြည်‌တချို့ပင်‌ ရွှဲစိုလာရ‌ပေ‌တော့သည်‌။ ငိုရှိုက်‌သံတို့လည်း တိကနဲ ‌ပျောက်‌ကွယ်‌သွားပြီး တဏှာရမ္မက်‌စိတ်‌များ နိုးထလာမှု‌ကြောင့် အသက်‌ရှူသံပြင်းပြင်းတို့သာ အခန်းထဲ ကြီးစိုး‌နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ ခင်‌‌မေ‌ကျော့် ကိုယ်‌လုံး‌လေးကို လက်‌ဖြင့် ပွတ်‌သပ်‌‌နေရင်း သူမလက်‌‌ဖွေး‌ဖွေး‌လေးကို ဆွဲယူ၍ သံ‌ချောင်းကြီးအလား မာ‌တောင်‌‌နေ‌သော လီးကြီး‌ပေါ်သို့ တင်‌‌ပေးလိုက်‌‌လေသည်‌။ နဂိုကမှ ‌တောင်‌မတ်‌‌နေ‌သော လီးကြီးမှာ ခင်‌‌မေ‌ကျော့် လက်‌နုနု‌လေးဖြင့် ထိ‌တွေ့လိုက်‌သည်‌နှင့် တဆတ်ဆတ် တုန်‌တက်‌သွားပြီး ပို၍ပင်‌ ကြီးမားလာ‌လေ‌တော့သည်‌။

“‌ ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးကို ဂွင်းထု‌ပေး‌လေ သမီးရဲ့…”

“ ဂွင်းထုတာ…. အာ့က ဘယ်‌လိုလုပ်‌‌ပေးရမှာလဲ….”

“ သမီး‌လက်‌‌လေးနဲ့… လီးကြီးကို ‌ဟောဒီလိုမျိုး….‌ ရှေ့တိုး ‌နောက်‌ဆုတ်‌ လုပ်‌‌ပေးရမှာ….”

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ သမီးဖြစ်သူ၏ လက်‌‌ချောင်း‌လေးများအား အ‌ပေါ်မှ ဆုပ်‌ကိုင်‌ပြီး ဂွင်းထုနည်းအား ပြသလိုက်‌ရာ ကာမရမ္မက်‌သင်‌ခန်းစာတို့ကို အတတ်လွယ်‌လှ‌သော ရမ္မက်‌ကြွယ်‌ကြွယ်‌ မိန်းမငယ်‌မှာ ချက်‌ချင်းပင်‌ သ‌ဘော‌ပေါက်‌သွား‌လေ‌တော့သည်‌။

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ အ‌ဖေ့လီးကြီးအား ဂွင်းထု‌ဆော့ကစား‌နေရင်း ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှာလည်း အရည်‌တို့က ရွှဲနစ်‌ယိုဆင်း၍ ရမ္မက်‌ထန်‌လာ‌လေ‌တော့သည်‌။ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌က သူမ၏ နို့အုံ‌လေးတစ်‌ဖက်‌ကို ပါးစပ်‌ဖြင့် စုပ်‌ယူ၍ စူထ‌နေ‌သော နို့သီး‌ခေါင်း‌လေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလိချိန်‌တွင်‌‌တော့ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ တအား… အား.. နှင့်ပင်‌ ညည်းငြူ‌နေရ‌တော့သည်‌။

ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာ နို့အုံ‌လေးအား တပြွတ်‌ပြွတ်‌ စုပ်‌၍ လျှာဖြင့်ယက်နေ‌သော အ‌ဖေ့ကို လည်‌ပင်းမှ‌နေ၍ လက်‌တစ်‌ဖက်‌ဖြင့် သိုင်းဖက်‌ကာ ဆံပင်‌တို့အား ထိုးဖွပွတ်‌သပ်‌လျက်‌

“ အင့်…. ဟင်းး… ဟင့်…”

ဟူ၍ တိုးတိုး‌လေးညည်းရင်း ခါး‌လေး‌ ကော့‌ကော့ပြီး ရင်‌‌လေး‌ မော့‌မော့‌ပေးကာ နို့စို့ခံ‌လေ‌တော့သည်‌။ လီးကြီးအား ပွတ်‌တိုက်‌ ဂွင်းထု‌ပေး‌နေရင်း နို့စို့ခံ‌နေရာမှ သူမ‌ပေါင်‌‌လေးများအား ပွတ်‌သပ်‌၍ ‌ပေါင်‌ကြားမှ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးဆီသို့ ဦးတည်‌လာ‌သော အ‌ဖေ့လက်‌အား ‌ပေါင်‌‌လေးနှစ်‌ဖက်‌ကို ဖြဲကား‌ပေးပြီး တဏှာရာဂပြင်း‌ထန်‌စွာ ကြိုဆိုလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌လည်း သမီး‌လေးရဲ့ နို့အုံတစ်‌လုံးကိုစို့၍ ‌နောက်‌တစ်‌လုံးကို လက်‌တစ်‌ဖက်‌ဖြင့် နို့သီး‌ခေါင်းစ စူစူ‌လေးအား ပွတ်‌သပ်‌ ‌‌ချေ‌ပေး‌နေရာမှ ကာမခလုတ်‌ တဆင့်ထပ်‌ဖွင့်ရန်‌ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌၏ ကာမတဏှာအရသာတို့ စု‌ဝေးရာ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးဆီသို့ လက်‌လှမ်းလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။ အရည်‌များဖြင့် ရွှဲစို‌နေ‌သော သမီး‌စောက်‌ပတ်‌‌လေး‌ကြောင့် ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ ‌ကျေနပ်‌မှုစိတ်‌တို့ ဖြစ်‌‌ပေါ်လာရ၏။ ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌ ရမ္မက်‌စိတ်‌ပြင်းလေ‌လေ ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ စိတ်‌ကြိုက်‌ လိုသလို လိုး‌ဆောင့်နိုင်‌မည်‌ မဟုတ်‌လား။

သမီး‌လေး၏‌ စောက်‌ပတ်‌‌လေးနှင့် အစိ‌လေးအား ပွတ်‌သပ်‌ဖျစ်‌ညှစ်‌‌ပေးရင်‌ ‌စောက်‌ပတ်‌အ‌ပေါက်‌‌လေးထဲသို့ လက်‌ညှိုးတစ်‌‌ချောင်း ထိုးထည့်လိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။ လီးကြီးဖြင့် ထိုးသွင်း‌ဆောင့်လိုးခြင်း ခံဖူးထားပြီး‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှာ လက်‌ညှိုးအား အလွယ်‌တကူ ဝင်‌ခွင့်ပြု‌သော်‌လည်း လက်‌ညှိုးကို ထိုးသွင်း ကစားခြင်းမပြုနိုင်‌ရန်‌ ညှစ်‌စုပ်‌ထား‌လေသည်‌။

“ အ… ‌ဖေ‌ဖေ နာတယ်‌… နာတယ်‌…‌။ ဖေ‌ဖေ့ လက်‌ညှိုးကြီး ထိုးထည့်တာက သမီး အရမ်းနာတယ်‌….”

“ အင်းအင်း …. သမီး‌လေး… ‌ဖေ‌ဖေ လက်‌ညှိုးတစ်‌‌ချောင်းတည်း ထည့်တာပါ…။ မ‌နေ့က ‌ဖေ‌ဖေ့လီးကြီးကို‌တောင်‌ လိုးသွင်းပြီးပြီပဲကို ဘာမှမဖြစ်‌ပါဘူး… သမီးရဲ့….”

“ အ့… အ..‌ ဖေ‌ဖေ… အ… မ‌နေ့က ‌ဖေ‌ဖေ တအား ‌ဆောင့်လိုးထားလို့ သမီးဟာ‌လေးက ကျိန်းစပ်‌ပြီး နာ‌နေတာ‌ ဖေ‌ဖေရဲ့…..။ အား… အ.. အ… အဲ့လိုကြီး လက်‌ကြီးနဲ့ မ‌မွှေပါနဲ့….‌ နော်‌… အ… နာတယ်‌… နာတယ်‌…..”

“ အင်း… အင်း… သမီးနာ‌နေရင်‌လည်း မလုပ်‌‌တော့ဘူး…။ လာ…. သမီး… အနာသက်‌သာသွား‌အောင်‌ ‌ဖေ‌ဖေ လုပ်‌‌ပေးမယ်‌….‌။ ဖေ‌ဖေ့မျက်‌နှာ‌ပေါ် တက်‌ခွပြီး ထိုင်လိုက်‌… လာ…..”

ကို‌အောင်‌‌‌ဇော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ သမီး‌လေးအား ရမ္မက်‌နွံထဲမှ ရုန်းမထွက်‌နိုင်‌‌အောင်‌ ကာမအရသာထူးတို့ တစ်‌ခုချင်းစီအားအ‌ကောင်‌အထည်‌‌ဖော်‌လျက်‌ ရှိ‌ပေ‌တော့သည်‌။ မိန်းမဖြစ်‌သူ နှင်းနှင်းနဲ့‌ရော စပွန်‌စာ‌ပေး၍ ‌ခေါ်စား‌သော‌ ကောင်‌မ‌လေးများနှင့်ပါ ဤကဲ့သို့ စိတ်‌တူကိုယ်‌တူ ကာမပွဲဆင်‌နွှဲ၍ မရနိုင်‌ခဲ့‌ပေ။ ယခု သမီးဖြစ်‌သူနှင့်မှပင်‌ ပြတ်‌လပ်‌‌နေ‌သော ကာမအရသာထူးကို စိတ်‌လွတ်‌ကိုယ်‌လွတ်‌ အပြည့်အဝ ခံစားနိုင်‌‌တော့‌လေသည်‌။

ပြောလည်းပြောရင်း သူ့မျက်‌နှာ‌ပေါ်သို့ ဆွဲ၍ ထိုင်‌ခိုင်းလိုက်‌‌သော ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌‌ကြောင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌တစ်‌‌ယောက်‌ သူမအ‌ဖေ မျက်‌နှာ‌ပေါ်သို့ ခွလျက်‌က‌လေး ‌ရောက်‌ရှိသွား‌လေ‌တော့သည်‌။ ‌လေသံ နွဲ့နွဲ့‌လေးဖြင့် ငြင်းဟန်‌ ပြင်‌လိုက်‌‌သော်‌လည်း ‌စောက်‌စိ‌လေးအား ဆွဲ၍ စုပ်‌လိုက်‌‌သော ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌‌ကြောင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးခင်မျာ အသားတို့ တဆတ်‌ဆတ်‌ တုန်‌‌အောင်‌ပင်‌ ကာမဆန္ဒတို့ မြင့်တက်‌လာရ‌ပေ‌တော့သည်‌။

“ အီး… အာ့….‌ ဖေ‌ဖေ…. အီး.. အင့်…. ဟင့်… ကျဉ်တယ်‌…. အင့်… ကျဉ်တယ်‌လို့…‌ ဖေ‌ဖေ… အာ့… အ.. ရှီးးး….”

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ သမီးဖြစ်သူ၏ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးအား လျှာဖြင့်ယက်လျက်‌ ‌စောက်‌စိ‌လေးကို စုပ်‌ပြီး ‌စောက်‌ပတ်‌ အ‌ပေါက်‌ဝ‌လေးကိုလည်း လျှာဖြင့် ထိုး‌မွှေကာ လိုး၍လည်း‌ကောင်း၊ ‌စောက်‌စိ‌လေးမှ‌နေ၍ သမီးဖင်‌‌ပေါက်‌‌လေးအထိ လျှာဖြင့် အပြားလိုက်‌ ဆွဲယက်‌လျက် လည်း‌ကောင်း၊ အမျိုးမျိုး ‌မွှေဆွကာ သမီး‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှ ယိုစိမ့်ကျလာ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌ရည်‌တို့ကို ပါးစပ်‌ဖြင့် တေ့၍ စုပ်‌ယူလိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

တရိပ်‌ရိပ်‌တက်‌‌နေ‌သော ကာမရာဂ အရှိန်‌တို့‌ကြောင့် ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌ သမီး‌လေး၏‌ ပေါင်‌ကြားမှ ထွက်‌ကာ ခင်‌‌မေ‌ကျော့် ခါး‌လေးကို ဖိချ၍ ‌ခွေးလိုးပုံစံဖြင့် ‌လေးဖက်‌ကုန်းခိုင်းပြီး မာ‌တောင်‌လွန်းလှသဖြင့် ‌ပေါက်‌ကွဲထွက်‌‌တော့မတတ် တင်းမာ‌နေ‌သော လီးကြီးအား ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးထဲ လိုးထည့်ရန်‌ ဟန်‌ပြင်‌လိုက်‌‌လေ‌တော့သည်‌။

အ‌ဖေဖြစ်‌သူ၏ ကျွမ်းကျင်‌လှ‌သော ‌စောက်‌ပတ်‌ယက်ပေးမှု‌ကြောင့် ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာလည်း ကာမရာဂတို့ အမြင့်ဆုံး‌ ရောက်‌ရှိခါနီးပြီမို့ အ‌ဖေ့လီးကြီး သူမ‌စောက်‌ပတ်‌ထဲ ဝင်‌အလာကို ခါး‌လေး‌ကော့‌ပေး၍ နှုတ်‌ခမ်း‌လေးကိုက်‌ကာ ‌စောင့်နေ‌လေ‌တော့သည်‌။ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးမှ နာကျင်‌မှုတို့က တဒင်္ဂပျောက်‌ကွယ်‌‌နေ‌လေသည်‌။

ကို‌အောင်‌‌ဇော်‌လည်း ‌လေးဖက်‌ကုန်း‌ပေးထား‌သော သမီး‌လေး၏ ဆံနွယ်‌တို့အား ရုန်းမထွက်‌နိုင်‌‌အောင်‌ လက်‌တစ်‌ဖက်‌ဖြင့် ကိုင်‌ဆွဲလိုက်‌ပြီး ကျန်‌လက်‌တစ်‌ဖက်‌ဖြင့် သူမခါး‌လေးကို ‌ကော့‌နေ‌အောင်‌ ဖိချကာ ‌စောက်‌ပတ်‌‌လေးထဲသို့ လီးတန်‌ကြီးတစ်‌ဆုံး ‌ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်‌‌တော့သည်‌။

လီးကြီးတစ်‌ဆုံး ‌ဆောင့်လိုးထည့်ခြင်း ခံလိုက်‌ရ‌သော ခင်‌‌မေ‌ကျော်‌‌လေးမှာလည်း မချိမဆန့်ကို ခံစားလိုက်‌ရ‌ပေ‌တော့သည်‌။ အ‌မေ အိမ်‌မှ ထွက်‌သွား၍ ဝမ်းနည်း‌နေ‌သော စိတ်‌တို့လည်း ခင်‌‌မေ‌ကျော့်တွင်‌ လုံးဝ‌ ပျောက်‌ကွယ်‌သွားရ‌လေပြီ။

မိန်းမဖြစ်‌သူ.. အ‌မေဖြစ်‌သူအတွက်‌ စိုးရိမ်‌ပူပန်‌မှုတို့ အလျဉ်းမရှိ‌တော့သည့် ရမ္မက်‌သား‌ကောင်‌ နှစ်‌‌ယောက်‌မှာလည်း သူတို့‌ပျော်‌‌မွေ့‌သော ရမက်‌နွံတွင်‌ ‌ပျော်‌‌ပျော်‌ကြီး ကူးခပ်နေ‌လေ‌တော့သည်‌။

ထို့‌နောက်‌တွင်‌‌တော့…အခန်းငယ်‌အတွင်းမှ‌နေ‌၍ မိန်းမပျိုငယ်‌၏ အသံစာစာ ကာမရမ္မက်‌ညည်းသံ၊ ‌ယောကျ်ားကြီး၏ ရမ္မက်‌မာန်‌သွင်းသံ၊ တစ်‌ချက်‌တစ်‌ချက်‌ အားမာန်‌ပြင်းပြင်း ‌ဆောင့်လိုးခံရ‌သော‌ကြောင့် မိန်းမငယ်‌၏ နာကျင်‌စွာ ‌အော်‌ဟစ်‌သံတို့သာ ပျံ့လွင့်လာ‌နေ‌ပေ‌တော့သည်‌။

လီးကြီး‌ စောက်‌ပတ်‌‌လေးထဲ ဝင်‌ထွက်‌ ပွတ်‌တိုက်‌ရာမှ ထွက်‌‌ပေါ်လာ‌သော အသံတို့ကြားမှ‌နေ၍ တစ်‌‌ယောက်‌အိပ်‌ကုတင်‌ငယ်‌၏ ကာမရမ္မက်‌ တိုက်‌ပွဲကို မနိုင်‌ဝန်‌ထမ်းရ‌သော‌ကြောင့် ထွက်‌‌ပေါ်လာ‌သော တကျွီကျွီ အသံကလည်း တရစပ်‌ ထွက်‌‌ပေါ်လာ‌လေ‌တော့သည်‌။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Wednesday, May 5, 2010

မျောက်နှစ်ပါးသွား (စ/ဆုံး)

မျောက်နှစ်ပါးသွား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

တိုးအောင်နှင့် ဖိုးကျော်တို့ ရွာအရှေ့ထိပ် ညောင်ပင်ကြီးအောက်တွင် နွားကျောင်းရင်း မကြာခင်က ဖြစ်ပွားသွားသော ကာမအဓိကရုဏ်း အကြောင်းကို မြိန်ရေယှက်ရေ ပြောနေကြသည်။ သူတို့အသက်တွေက အခုမှ ၁၅ နှစ်ကျော်လို့ ၁၆ နှစ်ထဲဝင်ကာစ ရှိကြသေးသည်။ လူပျိုကလေးတွေ ဖြစ်ကြသည်နှင့်အညီ ညညဆိုလျှင် ရွာထဲက လင်မယားတွေကို ချောင်းတတ်နေကြပြီ။နောက် လူပျိုပေါက်တို့ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ငယ်ပါကို သူတို့လက်နှင့် ထုတတ်နေပြီ။

“ အေးကွာ… အဲဒီညက သာဂိပြောပြတဲ့ အဖြစ်အပျက်က တကယ့်ကို သဲထိတ်ရင်ဖိုပဲဟေ့…”

တိုးအောင်က မဝင်းခင်တို့ မှောင်ရိပ်ခိုဇာတ်လမ်းကို အားရပါးရ ပြောနေ၏။

“ နေစမ်းပါဦးကွ.. အဲဒီညက မဝင်းခင်ယောက်ျား ကိုဘတုတ်ကြီး မရှိလို့လား..”

“ ဟား…ရှိတာပေါ့ကွာ…ကိုဘတုတ်နဲ့ ကိုသန်းဌေးတို့ အတူတူ အရက်သောက်နေကြတာတဲ့…မောင်ရေ့..။ ကိုဘတုတ်က မင်းသိတဲ့အတိုင်းပဲလေ.. အလကားရ ရေအသေသောက်ဆိုတဲ့လူကြီးလေကွာ…ဒီတော့ အကြံသမား ကိုသန်းဌေးက အရက်မူးအောင်တိုက်ပြီး မဝင်းခင်ကြီးနဲ့  ‘မျောက် နှစ်ပါးသွား’  ခင်းကြတာပေါ့ကွာ…ဟား ဟား….”

“ အေး…အဲဒါတော့ ဟုတ်ပါပြီ…ဘယ်လိုလုပ် ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်သွားရတာလဲ”

ဖိုးကျော်က အသေအချာသိချင်၍ စစ်စစ်ပေါက်ပေါက် မေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အေး……ဒီလိုတဲ့ကွ…….”

“ ရော့..ချစမ်းပါ..ဘတုတ်ရာ…ဒီနေ့ ၂ လုံး ၅၀၀ ဘိုး ပေါက်ထားတာကွ.. ဟဲ ဟဲ…ဒီတော့ ကိုယ့်လူကြီး ကြိုက်သလောက် တွယ်စမ်းကွာ..”

“ အေ့…အေ့.ထည့်ကွာ…အေ့.ဝင်းခင်…ခရမ်းချဉ်သီး နောက်တစ်ပွဲ သွားသုတ်ပေးစမ်း…ငရုပ်သီး စပ်စပ်နဲ့ သုတ်ခဲ့..”

ကိုဘတုတ် မျက်လုံးများက မှေးစင်းနေပြီး ခေါင်းလည်း ငိုက်စိုက်ကျနေပြီ။ သို့တိုင်…အရက်ခွက်ကို ကိုသန်းဌေးထံ ထိုးပေးလိုက်ပြီး သူ့မိန်းမကို ခရမ်းချဉ်သီး သုတ်ခိုင်းလိုက်၏။

မကြာခင်မှာပင် မဝင်းခင်က ခရမ်းချဉ်သီးသုတ် ပန်းကန် ယူလာသည်။ သူတို့ အရက်သောက်နေသည့်နေရာက အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာရှိ ကွပ်ပြစ်ပေါ်မှာဖြစ်သည်။အိမ်အောက်ထပ်တွင် ထွန်းထားသော လသာ မှန်အိမ်အလင်းရောင်က ထိုကွပ်ပြစ်ပေါ်သို့ ခပ်ရေးရေး ခပ်ပျပျလေးသာ ဖြန့်ကျက်ထားသည်ဖြစ်ရာ.. အရက်ပုလင်း ..အရက်ခွက် မြင်နိုင်ရုံသာ အလင်းရောင်ရှိသည်။

“ အင့်…ခရမ်းချဉ်သီး သုတ်……”

မဝင်းခင်က သူတို့နှစ်ယောက်ကြားတွင် ခရမ်းချဉ်သီးသုတ်ပန်းကန် ချပေးလိုက်၏။ မဝင်းခင်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားတွင် ရပ်လျက်အနေအထား ဖြစ်၏။

“ ကိုဘတုတ်..သိပ်များနေမယ် နော်…”

“ အေ့..အေ့…..အဲ့..မီးမကလဲ..ကွာ..ရပါတယ်….ဟား ဟား..ဒီကောင်ကြီး ၂ လုံး ၅ဝဝဘိုးပေါက်လို့ တဲ့ကွာ…အေ့…အင့်..ထည့်အုံးကွာ…..”

ကိုဘတုတ်မှာ မိန်းမကိုပင် ပီပီသသ မခေါ်နိုင်တော့ဘဲ မီးမ ဟု အသံထွက်နေ၏။ ပြီးတော့ သူ့ခွက်ကို အရက်ထပ်ထည့်ရန် ထိုးပေးလိုက်သည်။

“ အံမယ်…ဟုတ်လား..ကိုသန်းဌေးကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း…သူ့လူကျ အရက်တိုက်တယ်..၊ ကျုပ်တို့ကျ ဘာမှ မကျွေးဘူး…”

မဝင်းခင်က ထိုသို့ပြောရင်း ကိုသန်းဌေးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကွပ်ပြစ်ပေါ်သို့ တင်ပလွှဲဝင်ထိုင်လိုက်၏။  ကိုသန်းဌေးက ကိုဘတုတ်အခြေအနေကို အကဲခတ်လိုက်သည်။ ကိုဘတုတ်တစ်ယောက် ခေါင်းမထောင်နိုင်တော့..။

“ အေးပါ…ကျွေးမှာပေါ့ဟ…နင်ကလဲ…”

“ အို…မရဘူး..မရဘူး…ကျွေး…ကျွေး…အခု ကျွေး…..”

မဝင်းခင်က ကိုသန်းဌေး ဘေးထိုးအိတ်ထဲသို့ လှမ်းနှိုက်သည်။ ကိုသန်းဌေးကလည် းအနှိုက်ခံလိုက်သည်။ မဝင်းခင်က ကိုသန်းဌေးဘေးထိုးအိတ်ထဲသို့ ပိုက်ဆံနှိုက်နေစဉ် ကိုသန်းဌေးလက်ကလည်း မဝင်းခင် နို့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖြစ်နေ၏။ မဝင်းခင်က ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်ခံနေသည်။  အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် တင်းအိနေသော နို့အုံဖောင်းဖောင်းကြီးကို ထိထိမိမိ ဆုတ်ချေပေးလိုက်သည်။

“ ဟင်…ဘယ်မလဲ..တော့ပိုက်ဆံက….”

မဝင်းခင်က သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အဆုတ်အဆွဲ အပွတ်အသပ် ခံနေလျက်ကပင် ပြာနှမ်းနှမ်း အက်တက်တက် အသံဖြင့် မေးလိုက်၏။

“ အာ…ရှိပါတယ်…ဟ…ဒီမယ်…ဒီမယ်….”

ကိုသန်းဌေးကလည်း နို့အုံကြီးကို ဆုတ်ချေပေးလျက်ကပင် အရက်နှင့် ရမ္မက် ရောထွေးနေသော အသံကြီးနှင့် ပြော၏။

“ အေ့…အေ့…ဟဲဟဲ..ငါ့မိန်းမကတော့ကွာ…ဇွတ်….ဆိုမှ…ဇွတ်…ပဲ…ဟဲ ဟဲ…”

ကိုဘတုတ်တစ်ယောက် သူ့မိန်းမက ကိုသန်းဌေးအိတ်ထဲ ပိုက်ဆံဇွတ်နှိုက်နေသည်ကို တဟဲဟဲ သဘောကျနေ၏။ မဝင်းခင်ကျောပြင်က ကွယ်ထားသဖြင့် သူ့မိန်းမနို့ကို ကိုသန်းဌေးက ဆုတ်ချေနေသည်ကို လုံးဝမသိ။ အရက်အရှိန်ကလည်း အရမ်းတက်နေပြီမို့ သူ့မျက်စိအမြင်အားမှာ မှုန်ဝါးလျက် ရှိနေပါတော့သည်။

ကိုသန်းဌေးတစ်ယောက် ဤမျှဆိုလျှင် မဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကို ဖော်လို့ရပြီဖြစ်ကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်သွားပြီ..။

.............................................................................................................

ယောက်ျားတို့သည် မိန်းမများကို အထင်မကြီးကြပေ။ အတွေ့အကြုံအရ များသောအားဖြင့် အထင်ကြီးစရာအကြောင်းများ နည်းပါးခဲ့ပေရာ အထင်မကြီးကြသည်မှာ အတော်အတန် သဘာဝကျသည်ဟု တွေးခေါ်ရမည် ဖြစ်သည်။

ယောက်ျားတို့က မိန်းမများအပေါ် အထင်မကြီးကြသကဲ့သို့ မိန်းမများကလည်း ယောက်ျားတို့ အထင်ကြီးအောင် မနေနိုင်ကြ။ မနေတတ်ကြပေ။ အရိပ်ပြလျှင် အကောင်ထင်သည့်ပမာ တစ်စုံတစ်ရာ လှုပ်ရှားပြလျှင်ပင် ယိုင်ချင်လာကြသည်။ ယုံချင်လာကြသည်။ သဘောတူလိုက်ချင်ကြသည်။ ဘာရယ် မဟုတ်ကြ။

ယောက်ျားဆိုသော သကောင့်သားကလည်း  အကွက်ချောင်းနေကြသူများ ပီပီ ပိုင်ကွက်တွေ့သည်နှင့် ဇက်ကို အပိုင်ကိုင်လိုက်လေတော့သည်။ မိန်းမများအကြောင်းကို မပြတ်လေ့လာနေခဲ့ကြသူများပီပီ မိန်းမများနှင့် ပတ်သက်လျှင် သူတို့အဖို့ အခက်အခဲ သိပ်မရှိလှပေ။ ထင်သည့်အတိုင်း မှန်သည်ကများသည်။ မှန်းခြေလည်း ပေါက်ကြသည်။ အတွေ့အကြုံ စုံလင်သောအခါ ယောကျ်ားတို့အဖို့ မိန်းမသည် အဆန်းမဟုတ်တော့..။

“ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ယောက်ျားရဲ့အကြောင်း”  စာမျက်နှာ ၁၃၀၊ ၁၃၁၊ စာကြောင်းရေ ၈ မှ ၁၃ အထိ…..။

မဝင်းခင် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်ချေပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး ကိုသန်းဌေးလက်က ခပ်ဟဟ ထိုင်ထားသော ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသည်။

သူ့နှုတ်ကမူ……….

“ နေစမ်းပါအုံးဟ…ပိုက်ဆံက ဒီမယ်…နင်က ဘာစားချင်တာတုန်း…”

ကိုသန်းဌေးက ပုဆိုးကြားတွင် လိပ်ထားသော တစ်ထောင်တန် ၂ ရွက်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး…

“ ရော့….ရော့…နင့်အတွက် မုန့်ဘိုး တစ်ထောင်…ဒီတစ်ထောင်က အရက်တစ်လုံးနဲ့ အာလူးကြော် ဝယ်ခဲ့…”

လက်တစ်ဖက်က ပိုက်ဆံပေး၊ ကျန်လက်တစ်ဖက်က မဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုတ်ထည့်လိုက်သည်။

“ အယ်…ပွတာပဲ…အဟင်းဟင်း…အရက်က ဘယ်ဆိုင်က ဝယ်ခဲ့ရမှာလဲ…”

“ နှင်းမြိုင်တို့ ဆိုင်က ဝယ်ခဲ့လေဟာ…”

ရွာမှာ ဆန်ဆီဆား ငရုပ်ကြက်သွန်ကစ၍ အရက်ပါ ရနိုင်သော ကုန်စုံဆိုင်ကြီး နှစ်ဆိုင်ရှိသည်။ အရက်ချည်းသက်သက်ရောင်းသော ဆိုင်လည်း ရှိသည်။ သို့သော် ထိုအရက်ဆိုင်က ဘီအီးတစ်မျိုးသာ ရောင်း၏။ ကုန်စုံဆိုင်မှာတော့ အရက်မျိုးစုံရ၏။ မဝင်းခင် အရက်ဝယ်ထွက်သွားပြီးနောက် ကိုဘတုတ်တစ်ယောက် ကွပ်ပြစ်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကားယားကြီး အိပ်ချလိုက်ပါတော့သည်။

ကိုသန်းဌေး ကျားပြုံးပြုံးနေသည်ကို ကိုဘတုတ် လုံးဝမသိတော့..။ အရက်ကလည်း အတော်များနေပြီမို့ အသိစိတ်လည်း ကင်းကွာသွားပြီ…။

“ ဟာ…ဟေ့…ဘတုတ်…ဘတုတ်….”

ကိုသန်းဌေးက သေချာသထက် သေချာအောင် လှုပ်ခေါ်ကြည့်သော်လည်း မေ့လျော့ခြင်း၏ အကြောင်းဖြစ်သော သေရည်သေရက် ပင်လယ်ထဲတွင် နစ်မြုပ်သွားပါတော့သည်။

..................................................................................................................

“ နှင်းမြိုင်ရေ…အရက်တစ်လုံး ပေးပါဦးဟေ့…”

မနှင်းမြိုင်တစ်ယောက် ဆိုင်သိမ်းခါနီးမို့ ပိုက်ဆံတွေ ငုံ့ရေတွက်နေစဉ် ဗြုန်းခနဲ ပေါ်လာသော မဝင်းခင်အသံကြောင့်…

“ အမလေး…လန့်သွားတာပဲ…မဝင်းခင်ရယ်…ဟင်း ဟင်း…ကဲ ပြော..ဘာအရက်ယူမှာလဲ..”

“ အဲ..အဲ…ဘာ…ဘာတဲ့..သိပါဘူးဟယ်…နင့်အစ်ကို ခါတိုင်းသောက်တဲ့ဟာ..ပဲ..”

“ အော်…အင်း..အင်း..သိပြီ..သိပြီ…မေမြို့ဝိုင်..”

“ အေး..ဟုတ်တယ်…ဟုတ်တယ်…အဲဒါ…၊ အာလူးကြော် သုံးထုတ်ပါပေးအေ…”

ထိုစဉ် ဖိုးတာနှင့် သာဂိတို့ ရောက်လာ၏။ ဖိုးတာ ၊ သာဂိ၊ တိုးအောင်၊ ဖိုးကျော်တို့မှာ အိမ်ချင်းဝေးသည့်တိုင် အလွန်ခင်မင် ရင်းနှီးကြသော ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ကြသည်။ သက်တူရွယ်တူ လူပျိုပေါက်ကလေးတွေမို့ လူပျိုသိုး ပိုးကြွနေသူများ ဖြစ်၏။

“ ဟာ…မဝင်းခင်ကြီး မိုးချုပ်လှပြီ…”

“ အေး ဟဲ့..နင်တို့ကရော… ဘာလာဝယ်တာလဲ…”

“ လက်ဖက်သုတ် လာဝယ်တာပါ ဗျာ..“

သာဂိက အရက်ဝယ်တာ မသိစေချင်၍ မနှင်းမြိုင်ကို မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြရင်း ပြော၏။ ဖိုးတာကမူ ဘက္ထရီမီးရောင်အောက်တွင် အတွင်းခံဘော်လီမပါသဖြင့် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်လွင်နေသော မဝင်းခင်၏ မို့မို့တင်းတင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို နွားသိုးကြိုးပြတ် မျက်လုံးအစုံဖြင့် စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေသည်။ မဝင်းခင်တစ်ယောက် အရက်ပုလင်းနှင့် အာလူးကြော်ထုတ်ယူပြီး ထွက်သွား၏။ ဒီတော့မှ ဖိုးတာက…

“ ကျွန်တော်တို့လဲ..မေမြို့ဝိုင် နှစ်လုံးပေးဗျို့…”

သာဂိနှင့် ဖိုးတာတို့လည်း အရက်ပုလင်းတစ်လုံးစီ ဆွဲကာ ထွက်လာကြသည်။လမ်းဖက်ရောက်သောအခါ သာဂိက …

“ ဟေ့ကောင်…ဖိုးတာ..တို့ မဝင်းခင်ကြီးနောက် လိုက်ချောင်းရအောင်။ ကိုဘတုတ်ကြီး အရက်သောက်ပြီး သူ့မိန်းမကို အသားကုန် ဆော်တော့မှာကွ.. မဝင်းခင် အရက်လာဝယ်တုန်းက ငါ အသေအချာ ကြည့်လိုက်တာ အတွင်းခံ ဘော်လီမပါဘူး မောင်..၊ နို့ကြီးနှစ်လုံးက တင်းမို့ချွန်ဖောင်းနေတာဘဲ…ဟီး..ဟီး…ပြောရင်းဆိုရင်း…ဘော်ဒါတောင် မတ်လာပြီ ဟေ့…လာကွာ..သွားချောင်းရအောင်…”

လူပျိုသိုးနှစ်ကောင်မှာ မဝင်းခင် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကြည့်၍ လီးတောင်နေကြ၏။

“ ဒီပုလင်းတွေက ဘယ်လိုလုပ်မှာတုန်း…”

“ ဒီလိုလုပ်ကွာ..မင်းအိမ်ဝင်ထားမယ်.. နည်းနည်းပါးပါး သောက်ပြီး လိုက်ချောင်းရအောင်…”

“ အေး..အေး…. အဲဒါကောင်းတယ်..”

ဖိုးတာတို့အိမ်နှင့် မဝင်းခင်တို့အိမ်မှာ နှစ်အိမ်ကျော်မို့ အနီးကလေး ဖြစ်၏။ တောရွာဖြစ်သည့်အတွက် လသာပင်၊ အဝေရာပင်လောက်သာ ခြံစည်းရိုးအဖြစ် စိုက်ပျိုးထားလေ့ ရှိရာ အိမ်ဝင်းထဲ ဝင်ဖို့ ခဲခဲယဉ်းယဉ်း မရှိလှ..။

........................................................................................................

ကိုဘတုတ် အိပ်ပျော်သွားပြီး မကြာခင်မှာပင် ကိုသန်းဌေးတစ်ယောက် အိမ်ခေါင်းရင်းရှိ အဖီအောက်က ခုံရှည်ပေါ်တွင် ကျောဆန့်ရင်း မဝင်းခင်အလာကို စောင့်နေ၏။ ကာလနာ ဘတုတ်ကတော့ ဆင်လိုးတောင် နိုးမည့်ပုံ မရှိတော့..။

ခေါင်းရင်းအဖီက လုံလုံခြုံခြုံ ကားထားသည့်အတွက် အန္တရာယ်ကင်းသည်။ ကိုသန်းဌေးတစ်ယောက် မဝင်းခင်ကို တွယ်ချင်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ အခွင့်မသာသေး၍ ကျားချောင်းချောင်းနေခြင်း ဖြစ်၏။

ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ဒီနေ့ ၅၀၀ ဖိုးပေါက်သည်။ ထို့ကြောင့် ကိုဘတုတ်ကို အရက်အဝတိုက်ပြီး မှောက်သွားပြီဆိုမှ သူ့မိန်းမကို ဆော်ရန် စိတ်ကူးပြီး လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် အထာကြည့်ရအုံးမည်..။

မဝင်းခင်ပုံစံက တဏှာရာဂ ကြီးမည့်ပုံဖြစ်၏။ အသားအရေ စိုပြေ၏။ သွေးသားဆူဖြိုး၏။ နို့ကြီးတွေက တင်းရင်းမို့မောက်ပြီး ဖင်ဆုံကြီးက စွင့်စွင့်ကားကား ထွားထွားထစ်ထစ် ကောက်ချိတ်နေသည်။ ပြီးတော့ အပေးကောင်းမည့် ပုံ..။

မဝင်းခင်လို မိန်းမမျိုးသည် ကြိုက်လျှင် ကုန်းတတ်သည့် ကြိုက်ကုန်းအစစ် ဖြစ်ပါတော့သည်။ လီးအရသာ စောက်ဖုတ်အရသာကိုယ်စီကိုယ်ငှ သိထားကြပြီးသော အအိုချင်းမို့ အရိပ်ပြလျှင် အကောင်ထင်လွယ်ပါသည်။

ခြေသံကြား၍ လှဲနေရာမှ ကိုသန်းဌေး ထထိုင်လိုက်သည်။ အရက်ပုလင်း လက်ကဆွဲလျက် ကွပ်ပြစ်ဆီသွားနေသော မဝင်းခင်ကို ခပ်ရေးရေး လှမ်းမြင်နေရသည်။

ကိုသန်းဌေးကို မတွေ့ဘဲ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော်နေသော သူ့ယောက်ျားကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ အူကြောင်ကြောင်နှင့် ရပ်နေမိသည်။ ကိုသန်းဌေး ပြန်သွားပြီထင်၍ သူ့စိတ်ထဲတွင် အကြီးအကျယ် ဟာသွား၏။

“ ရှူး….ရှူး…ဒီမှာ…ဒီမှာ…..“

ကိုသန်းဌေးက အဖီအတွင်းမှ အချက်ပြ ခေါ်လိုက်၏။ သည်တော့မှ မဝင်းခင်စိတ်ထဲ ကျေနပ်ပျော်မြူးသွားသည်။

“ ဟိုကောင် အိပ်သွားပလား..”

မဝင်းခင်က အရက်ပုလင်းနှင့် အာလူးကြော်ထုတ်ကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်း ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်သည်။

“ အင်း…သိုးနေပြီ…ဆင်လိုးတောင် နိုးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး..”

ကိုသန်းဌေးက ပါးစပ်ကလည်းပြော၊ မဝင်းခင်ကိုလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားထားပြီး ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေခြင်းဖြစ်ရာ သူ့လီးတန်ကြီးက ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာသော မဝင်းခင်ဖင်ကြားသို့ ဖိထောက်မိလျက်သား ဖြစ်နေ၏။ ကိုသန်းဌေးက မဝင်းခင် လက်မောင်းနှစ်ဖက်အောက်သို့ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို လျှိုဝင်ပြီး နောက်က ဖက်ထားခြင်း ဖြစ်ရာ သူ့လက်နှစ်ဖက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ထိထိမိမိကြီး ဆုပ်ချေခွင့် ရနေတော့သည်။

“ အာ့…ကျွတ် ကျွတ်…နာလိုက်တာ..စောစောကလို ခပ်ဖွဖွလေး ကောင်းရဲ့သားနဲ့..ဟင်း ..မပြောလိုက်ချင်ဘူး…”

မဝင်းခင်က ကိုသန်းဌေး ပေါင်းတွင်းကြောကို ခပ်ဖွဖွ လိမ်ရင်းပြော၏။ ထိုစဉ် သူတို့အနီးသို့ ဖိုးတာနှင့် သာဂိတို့ချဉ်းကပ်လာသည်။ ထင်သည့်အတိုင်း ကိုဘတုတ်နှင့် မဝင်းခင်တို့ တွယ်ဖို့ အစပျိုးနေကြပြီး ဖြစ်ကြောင်း ရိပ်မိလိုက်သည်။

ဖိုးတာက သာဂိကို အသာလက်ကုတ်၍ ငြိမ်ငြိမ်နေရန် အချက်ပြလိုက်သည်။ အသံသာကြားရပြီး အဖီတွင်းမှာ မှောင်မည်းနေ၍ ဘာမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရ..။

ကိုသန်းဌေးက ဘယ်လက်ဖြင့် မဝင်းခင်ပါးကို မော့လှန်ပြီး ညာလက်ဖြင့် နို့အုံကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ချေပေးကာ သူ့ခေါင်းကိုငုံ့လျက် နှုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်….ပြွတ်……ပလွတ်….ပလပ်………”

မဝင်းခင်စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံး မာတင်းခုံးကြွလာပြီး ရမ္မက်သွေးတွေ လှုပ်ရွလာ၏။ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက တင်းရင်းစူရွနေရာ ဆုပ်ချေနေရတာကိုက အရသာရှိလှ၏။ ကိုသန်းဌေးက နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ လှိမ့်ချေပေးသည်။

“ အဟင့်..အဟင့်..အဟိ …အဟင့်..ဟီဟိ..ခိ…ခိ…ခစ်….အယ် အင့်..အဟင့် အိုး.ကျွတ်..ကျွတ်…ယားတယ်တော့…ခစ်..ခစ်…”

မဝင်းခင်က သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို ထိုးကော့ရင်း ပြောသည်။ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ သိသိသာသာ ခုံးထဖောင်းကြွလာသည်။ နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်လွှာကလည်း ရမ္မက်သွေးတွေ ပြည့်လျှမ်းကာ နုရွတင်းကြွလာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ယားယား တက်လာပြီး စောက်ရေကြည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်။

ကိုဘတုတ်နှင့် ညားလာတာ ကလေးနှစ်ယောက်သာ မွေးခဲ့သည်။ သည်လို တယုတယ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆွပေးတာမျိုး မရှိခဲ့။  တစ်ခါတစ်ခါမှာတော့ နှိုက်ပေးပါသည်။ အရူးထပြီး မလိုးခင် စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ပေးပါသည်။

သို့သော် စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လက်ခလယ်နှင့် တစွပ်စွပ် ထိုးရုံသားထိုး၏။ နို့ကိုင်တာလည်း ကြမ်းလွန်း၏။ သူ့စိတ်တိုင်းကျ ကမြင်းကြောထပြီးတာနှင့် ဂမူးရှူးထိုး တက်လိုးတော့သည်။

ဒီက ပြီးမလိုလို ဖြစ်ကာရှိသေး ကိုယ့်မေကိုယ်လိုးက လရေထွက်သွားပြီ။ ပြန်လုပ်ပါအုံးဆိုတာလည်း လုပ်မပေးတော့..။ ကုလားသေကုလားမော အိပ်တော့၏။ နောက်ဆုံးတော့ မဝင်းခင်တစ်ယောက် သူ့လက်နှင့်သူ ပြီးခဲ့ရတာ များသည်။

ကိုဘတုတ်လီးက ထလာလျှင် ၅ လက်မကျော်ကျော် ရှိသော်လည်း လရေထွက်သွားပြိးလျှင် လေးလက်မသာသာမျှသာ ရှိတော့သည်။  အခုနောက်ပိုင်းတွင် အရက်သာ ဖိသောက်နေတော့သည်။ စောက်ဖုတ်လိုးဖို့တောင် သိပ်သတိမရတော့..။ ဒီတော့ မဝင်းခင်ကလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် စိတ်တွေထကြွပြီး ခံချင်စိတ်ပေါက်လာလျှင် ခရမ်းသီးနှင့် ချည်း စခန်းသွားလိုက်ရတော့သည်။

ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကိုသန်းဌေး ပေါက်ချလာပြီး ညနေကထဲက သူ့ယောက်ျားနှင့် အရက်သောက်နေကြသည်။ မဝင်းခင်ကလည်း အလိုက်တသိ ခရမ်းချဉ်သီးသုတ် တစ်ပွဲချပေးထားလိုက်သည်။ ကိုသန်းဌေးမှာ လာကထဲက လွယ်အိတ်ထဲတွင် အရက်၂လုံး ထည့်လာသည်။ ကိုသန်းဌေးက သိပ်မသောက်..။ သူ့ယောက်ျားကိုဘတုတ်ကသာ မတရားသဖြင့် တွန်းသောက်နေ၏။

ခရမ်းချဉ်သီးသုတ်ချပေးစဉ် ကိုသန်းဌေး သူ့ကို ကြည့်သောအကြည့်တွေက မရိုးသားမှန်း အထာကျွမ်းပြီးသော မိန်းမမို့ သိသမှ သိပ်သိ..။ မဝင်းခင်ကလည်း ကလူသလို မြှူသလို ကြာကြည့် ပြန်ကြည့်ပေးခဲ့လိုက်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် စတင်အရက်သောက်စဉ်က နေမဝင်သေး..။ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိသေးသည်။ ထမင်းဟင်းလည်း ချက်ပြုတ်ပြီးစီးပြီမို့ မဝင်းခင် ရေချိုးရန် ထမီရင်လျားနှင့် သူတို့ရှေ့ကပင် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူတို့အရက်သောက်နေသော ကွပ်ပြစ်နှင့်မနီးမဝေးတွင် ရေတွင်းရှိ၏။

ကိုဘတုတ်ထိုင်နေပုံက မဝင်းခင်ကို ကျောပေးအနေအထားဖြစ်ရာ ကိုသန်းဌေးမှာမူ ရေတွင်းဘက်ကို မျက်နှာပြုအနေအထား ဖြစ်သည်။ ကိုဘတုတ်မှာ အရက်သောက်နေရလျှင် ပြီးရောဆိုသည့် ဇိုးသမားအကြီးစား ဖြစ်ရာ ကိုသန်းဌေးတစ်ယောက် သူ့မိန်းမကို ဖောက်ပြန်သော ရမ္မက်မျက်လုံးတို့ဖြင့် ငမ်းကြည့်ကြ့ည့်နေသည်ကို လုံးဝမရိပ်မိ…။

သူ့အဖို့ အရက်သည် စောက်ဖုတ်ထက် မက်မောစရာ အဆင့်ရောက်နေသူဖြစ်သည်။ မဝင်းခင်ကလည်း ကိုသန်းဌေးထသည်ထက် ထလာအောင် ရေချိုးရင်း မာယာပရိယာယ် အမျိုးမျိုး သုံးကာ မြှူဆွယ်လျက် ရှိသည်။ ရင်လျားထားသော ထမီကို အောက်သို့ပုံချ၍ ဝင်းဝါတင်းမို့နေသော နို့အုံထွားထွားကြီးကို ဆပ်ပြာနှင့် အသေ အချာ တိုက်ပြ၏။ ကိုသန်းဌေး မျက်လုံးတွေအကြည့်က ၁၅၀၀ ဗို့အားအပြည့်ဖြင့် မဝင်းခင်ဆီရောက်နေရာ ကိုဘတုတ်ပြောသမျှ အင်းသာလိုက်နေရသည်။ ဘာတွေပြောမှန်းလဲ လုံးဝမသိ။ သူရီလျှင် ရောယောင်ရီပြသည်။

ဤမျှဆိုလျှင် ကိုသန်းဌေး အထာပေါက်သွားပြီ။ မဝင်းခင်ကို ကိုင်လို့ရပြီဖြစ်ကြောင်း  ကောင်းကောင်းကြိးသိလိုက်၏။

ထို့ကြောင့်လည်း ပိုက်ဆံနှိုက်ယူနေစဉ် နို့ကို အပီပြင် ဆုပ်ချေပွတ်သတ်ပေးခဲ့သည်။ အခုတော့ အကြံကိုယ်စီရှိနေကြသော ဖိုနှင့်မသည် ကာမပင်လယ်ပြင်ကို ဖြတ်ကူးရန် ရမ္မက်သင်္ဘော စတင်ခုတ်မောင်းနေကြပြီ ဖြစ်၏။

ကိုသန်းဌေးလက်တွေက နို့အုံပေါ်မှာ မရှိတော့။ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးဆီ ရောက်နေပြီ။ စောက်ဖုတ်ဧရိယာတစ်ခုလုံး စောက်မွှေးအုံများပါမကျန် အထပ်ထပ် အဖန်ဖန် ရွရွဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးရင်း…

“ ဘတုတ်က စိတ်ချရပါ့မလားဟင်..”

“ အမလေး စိတ်ချ…လက်ချ သာနေ..။ သူ့ဖင် ဆင်လိုးသွားတောင် မသိဘူး”

သာဂိနှင့် ဖိုးတာတို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးအစုံပြူးကျယ်သွားသည်။ သူတို့ထင်ထားသည်က ကိုဘတုတ်နှင့် မဝင်းခင်တို့ အလုပ်ဖြစ်ဖို့ အစပျိုးနေသည်ဟု ထင်မှတ်ထား၏။

ဘတုတ်က စိတ်ချရပါ့မလား ဟူသော ယောက်ျားတစ်ယောက် အသံကြောင့် အဖီထဲမှာ ရှိနေသူမှာ ကိုဘတုတ်လုံးဝမဟုတ်ကြောင်း နားလည်သွား၏။

ဒါဆို မဝင်းခင်ကြီး လင်ငယ်နဲ့ နောက်မီးလင်း မျောက်ဇာတ်ခင်းနေခြင်း ဖြစ်၏။ အမှောင်ထဲမှာမို့ ယောကျ်ားသံမှာ မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း သဲသဲကွဲကွဲ မသိရသေး။ ထို့ကြောင့် အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေသည်။ ကိုဘတုတ်တစ်ယောက် ဘယ်နေရာများ သွားအိပ်နေပါလိမ့်…။

ကိုသန်းဌေးက နွေးအိစိုရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လက်ခလယ်ကိုထိုးထည့်ကာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ပေးသည်။

“ ပြိ…ပြိ…ပလပ်…ပလွတ်…ပြီ….ပြိ…ဖွတ်…..စွပ်……….”

“ အင်း အင်း….ကျွတ် ကျွတ်…အမလေး လေး..ကောင်းလိုက်တာ ကိုသန်းဌေးရယ်… အမလေး အမလေး တော့…။ အား…အီး…အား….တော့ မိန်းမက ဒီလိုမခံဘူးလား ရှီး.ကျွတ်ကျွတ်….ကျွမ်းလိုက်တာတော်…အင်း ဟင်း..ကျွတ် ကျွတ်…ဟုတ်လိုက်တာ…တော့..အမလေး…အမေ့…အင့်.. အမလေး..ထိချက်ကတော့ အား…အား……..အမေ့…အင်း အီး…….”

မဝင်းခင်က ပေါင်နှစ်လုံးကို အနည်းငယ်ဖြဲကားလျက် ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွပေးထားရာ စိတ်တိုင်းကျ နှိုက်ခွင့်ရနေသည်။ မဝင်းခင်နှုတ်က ကိုသန်းဌေးဟု ထွက်သွားသည်။

သည်တော့မှ ဖိုးတာနှင့် သာဂိတို့သည် အမှောင်ထဲက ကြာကူလီမင်းသားမှာ ကိုသန်းဌေးကြီး ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ကြရတော့၏။ သာဂိက သူ့လက်တွင်ကိုင်ထားသော ၃ ပေခန့်ရှိ ဝါးဆစ်ပိတ်တံပြာလေးကို အမှတ်ထင်ထင် ဆုပ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်။ ထိုတံပြာလေးထိပ်တွင် မီးခြစ်ဆံလုံးပတ်အရွယ် တစ်လက်မခန့်ရှိ သံချွန်လေးတပ်ထား၏။ ထိုတံပြာလေးမှာ သာဂိသွားလေရာရာ ပါသော အဆောင်လက်နက် ဖြစ်၏။

အဖီက ဝင်ပေါက်တစ်ခုသာ ချန်ပြီး ဘေးပတ်ပတ်လည် အလုံကားထားသည်ဆိုသော်လည်း အောက်ခြေတွင် လူတစ်ကိုယ်စာ ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်သာအောင် လွတ်နေ၏။

နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူမေ့မတတ် အတွင်းသားသို့ အာရုံစိုက်ထားကြသည်။ ကိုသန်းဌေးက ပူနွေးနုရွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးများကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးများဖြင့် တို့ကာထိကာ ပွတ်ဆွပေးနေပြန်သည်။

ကိလေသာရာဂအရှိန်ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး နွေးရှိန်းရွကြွနေ၏။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ထက် အောက်ပွတ်ဆွနေရာမှ အက်ကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ စောက်စိငုတ်ပြူးပြူးကြီးကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ချေဆွပေးပြန်၏။ မဝင်းခင် နှုတ်က အီးခနဲ အင်းခနဲ အသံကြီးထွက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားသည်။

မဝင်းခင် တစ်ယောက် ရင်ဘတ်ကြီးရှေ့ကော့ထိုး မျက်လုံးစုံမှိတ်လျက် အံကြိတ်ထားရ၏။ တစ်ခါတစ်ခါ ဓာတ်လိုက်သလို တုန်ခါသွားသည်။

“ အမလေးတော့..ကို ကိုဌေးရယ်… ဘယ်လိုကောင်းမှန်း မသိဘူး..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်….ဟွန်း..အီး…အားလလား….ကျွတ်ကျွတ်…အမလေး…ကျွတ်ကျွတ်… …ကျုပ်တော့ကို ဒီလောက်တတ်မှန်း မသိဘူး၊ အမေ့ အင့်..အား..ကျုပ်ဖြင့် ခလေးနှစ်ယောက်သာ ထွက်လာတာ ဒီလိုတစ်ခါမှ မကောင်းဖူးဘူး သိလား..၊ အား ကျွတ်ကျွတ်…အား..အင့်….ရှီးကျွတ်….ကျွတ်…လိုး…လိုးပါတော့ တော်…အမေ့…ကျုပ်မနေနိုင်တော့ဘူး ..အိအီး…….အိ…….အ…အ..”

“ လိုးမှာပေါ့ အဝင်းရ… မင်းကိုလိုးချင်လွန်းလို့ စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာ နည်းတဲ့လတွေမှ မဟုတ်ဘဲ”

ကိုသန်းဌေး ပါးစပ်ကလည်း ပြော၊ လက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီအပြင် နှိုက်ဆွနေရာ မဝင်းခင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပဲ နှုတ်ကထုတ်ပြီး လိုးခိုင်းရသည့်အဆင့်ထိ ရောက်လာပါတော့သည်။

“ ဒါနဲ့များ တော်က အခုမှ လာလိုးရသတဲ့လား.လို့..၊ အားလားလား…အီး အီးဟီး..အင်း အမေ့…ကျွတ်ကျွတ်….လိုးပါတော့လို့ ဆိုနော…အမေ့..ကျုပ်စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲထွက်တော့မတတ် ကောင်းနေပြီ တော့..။ အမေ့..ကျွတ်ကျွတ်…အား ကျွတ်ကျွတ်………”

ကိုသန်းဌေးက ကြာကူလီတဏှာရူးသံကြီးဖြင့် ….

“ ငါ့လက်ထဲ ပိုက်ဆံများများ မရှိဘူးဟ အဝင်းရ..“

ကိုသန်းဌေးစကားကြောင့် အနှိုက်အဆွ ခံလို့ကောင်းနေရင်းကပင် မဝင်းခင်က  နှာတင်းသွားသောအသံဖြင့်…

“ ဘာဆိုင်လဲတော့ ကျုပ်က ဖာသည်မှ မဟုတ်တာ…”

ဒီတော့ ကိုသန်းဌေးမှာ ပျာပျာသလဲ လေပြေထိုးရ၏။

“ မဟုတ်ဘူးလေဟာ … ဘတုတ်ကို အရက်ဝအောင် မတိုက်နိုင်သေးတာကို ပြောတာ..သူ့ကို အရက်ဝအောင်တိုက်ပြီး မှောက်သွားမှ အဝင်းကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးရမှာ မဟုတ်လား..“

“ အဟင့်…ဟင့်…..အ….ဒါ …လဲ ဟုတ်တာ …အင့်…ပဲ”

ကိုသန်းဌေးက မဝင်းခင်ကို ပွေ့၍သူ့ဘေးတွင် ချလိုက်သည်။ ခုံရှည်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးစလွယ်သိုင်းလိုက်သည်။ မဝင်းခင်တစ်ယောက် ဧရာမလိုးပွဲကြီး ဆင်နွှဲရတော့မည်မို့ အမှောင်ထဲတွင် ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့် စောင့်စားနေသည်။ ကိုသန်းဌေးက ထမီကို ချွတ်ပြီး အားရပါးရ လိုးချင်ပုံရ၏။ ထို့ကြောင့် မဝင်းခင်သဘောကို သိရအောင်…

“ ထမီ ချွတ်လိုက်ရမလား အဝင်း”

“ အို…မချွတ်နဲ့လေ…အရေးကြုံလာရင် အရှာရခက်နေလိမ့်မယ်..”

မဝင်းခင်က ထိုသို့ပြောရင်း ကိုသန်းဌေး ပုဆိုးဝတ်မဝတ်သိချင်၍ လက်နှင့်စမ်းကြည့်လိုက်ရာ ပုဆိုးကိုမတွေ့ရပဲ တရမ်းရမ်းနှင့် တောင်မတ်နေသော လီးတန်နွေးနွေးကြီးကို စမ်းမိသည်။ စမ်းမိသည်နှင့်တပြိုင်နက် မလွှတ်တမ်း ဆုတ်ကိုင်ထားသည်။

“ အမလေး လေး….တော့လီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး..တော့..၊ ကိုဘတုတ်ထက်ကြီးတယ်တော့…သိလား..”

ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်ပြောရင်း လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး လေးငါးခါ လုပ်ပေးသည်။ ကိုသန်းဌေးက တွဲလောင်းချထားသော မဝင်းခင်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခုံရှည်ပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် ထမီကို အောက်ကနေ လိပ်မလျှက် ခါးအထက်ဆီသို့ ပို့ပေးလိုက်သည်။

ဒူးနှစ်ချောင်းကို ထောင်စေလျက် ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ တိုးကပ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ မဝင်းခင်ကျောကို ခုံရှည်နောက်မှီတန်းသို့ မှီထားစေသည်။ မဝင်းခင်က ကိုသန်းဌေး ပြုပြင်ပေးသည့်အတိုင်း နေလိုက်ပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးနှစ်ချောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

ဖင်ဆုံအစွန်းက ခုံရှည်ဘောင်တန်းကို အနည်းငယ် လွန်ထွက်နေသည်။ ကိုသန်းဌေးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး လက်ဝါးနှင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို စမ်းကြည့်သည်။ ကွက်တိအနေအထားဖြစ်ပြီဆိုမှ သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လျက် မဝင်းခင် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်၏။

ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးတန်ကြီးက ချောချောမောမော တိုးဝင်သွားသည်။ စောက်ရေတွေက စိုရွှဲနေပြီမို့ လီးအဝင်မှာ ချောမွတ်နေသည်။

“ ဖွစ်..ဖွစ်………ဖွစ်…ဗြစ်….ဗြစ်….ဖွတ်….ပြွတ်………….”

“ အ..အင့်…အ..အမေ့…အား……ကျွတ်…ကျွတ်….”

လီးတန်ကြီးက တစ်ရစ်ချင်းဝင်နေရာမှ ဆီးခုံချင်းထိကာနီးတွင် ကိုသန်းဌေးအရှိန်နှင့် ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်သည်။ မဝင်းခင်နှုတ်က အင့်ခနဲ အသံထွက်ပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့သွား၏။ သို့သော် စိတ်ထဲမှာကား အလွန့်အလွန် အားရကျေနပ်သွား၏။ ကိုသန်းဌေးက အသွင်းအနှုတ် သုံးလေးချက်လောက် လုပ်ကြည့်၏။ စောက်ရေတွေကလည်း အဆမတန် စိုရွှဲနေပြီမို့ လီးဝင်လီးထွက်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ချောချောမွေ့မွေ့ ရှိလွန်းလှသည်။

ကိုသန်းဌေးက လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိ နစ်မြုပ်ထားရင်း မဝင်းခင်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကုန်းစို့လိုက်၏။ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားဖြင့် တို့ထိကလိပေးလိုက်ရာ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ ကာမအကြောပေါင်းများစွာတို့မှာ ဖြိုးခနဲ ဖြင်းခနဲ လှိုက်ခတ်ကျင်တက်သွား၏။

“ ကို….ကိုဌေး…အမေ့…ကျွတ် ကျွတ်…လိုး ….လိုးတော့ နော်…အင်း..ဟင်း…ဟား..ကျွတ်..ကျွတ်…ကျုပ်ကို သနား ပါ… အ..အမေ့…အမလေး…ရှီး…ကျွတ်…ကောင်း……..”

သည်တော့မှ ကိုသန်းဌေးက သူ့လီးကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော် နှုတ်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့၏။

“ ဖွတ်…..ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်……ပလွတ်………”

“ ဟုတ်ပီ…တော့….အင့်…အ…အင့်…ဟုတ်ပီ…အမေ့….အင့်..ကျွတ်ကျွတ်…အား…ကောင်းကောင်း…လိုက်တာ…အား ..ရှီး..လုပ်..လုပ်ပါ…အမေ့….”

မဝင်းခင်နှုတ်က ထွက်ပေါ်လျက်ရှိသော ရမ္မက်ညည်းသံကြီးက ကိုသန်းဌေးစိတ်ကို ထန်သထက်ထန်အောင် လှုံ့ဆော်ပေးသလို ဖြစ်နေတော့၏။

“ ဖွတ်…ဖွတ်..ဒုတ်……..ဖွတ်…ဖွတ်…..ဖျစ်……”

ကိုသန်းဌေးက မဝင်းခင် ဒူးကောက်ကွေးကြား လက်လျှိုသွင်းပြီး ခါးကို တင်းတင်းဆွဲဖက်ကာ အသားကုန် ကြုံးကြုံးဆောင့်ပါတော့သည်။

“ အား…အား…….အား…ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်…ရှီး……အင့်…အ……”

မဝင်းခင်တစ်ယောက် လှုပ်ရှားခွင့်မသာဘဲ အပီအပြင်ချုပ်ကိုင်၍ အသားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးသမျှကို အံတင်းတင်းကြီးကြိတ်ရင်း အားရကျေနပ်စွာ ခံနေတော့သည်။သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ကော့ကော့ပေးချင်သော်လည်း ကိုသန်းဌေးက ခါးကိုတင်းနေအောင် ဖက်ထားပြီး ကပ်ကပ်ဆော်နေသဖြင့် မလှုပ်ရှားသာပဲ ဖြစ်နေ၏။

“ ဖွတ်…ဖွတ်……ဘွတ်….ဖွတ်……ပြွတ်……ဘွတ်……”

“ အင်း…အီး…အ…အား..အင်း..ကျွတ်…အမေ့….အမေရေ….အမလေး..လေး.အား…အင့်….”

မဝင်းခင်တစ်ယောက် မေ့မတတ် မျောမတတ် ကောင်းနေရှာသည်။ လီးကလည်း စံချိန်မီ အလိုးကလည်း သန် အားမာန်ကလည်း အပြည့်မို့ ကာမအရသာထူးကြီးကို တအီတဝကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။

အချက် ၅၀ လောက်ဆောင့်အပြီးတွင် မဝင်းခင်တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွား၏။ ဟင့်ခနဲ ဟင့်ခနဲ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ကာ စောက်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့၏။ ကိုသန်းဌေး လီးတန်ကြီးတဝိုက် နွေးကနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားရာ မဝင်းခင်ပြီးသွားမှန်း သိလိုက်၏။ ကိုသန်းဌေးက အရှိန်ကို မလျှော့ဘဲ ခပ်သွက်သွက် ဆက်ဆောင့်နေ၏။

“ ဖွတ်…ပြွတ်…….ပြစ်…..ဖွတ်….ပြွတ်…..အား…အမေ့…အမေ့…အိး…အား..အား.”

ဘယ်လိုဝေါဟာရနှင့် ဖော်ပြရမှန်း မသိလောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မဝင်းခင်နှုတ်က အားခနဲ အားခနဲ အော်ဟစ်မြည်တမ်းကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းကြီးချ၍ ငြိမ်ကျသွားတော့၏။

ကိုသန်းဌေးလည်း ရှေ့ဆက်ပြီး ဆောင့်နိုင်စွမ်း မရှိတော့။ မဝင်းခင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက သူ့လီးတန်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ဆွဲနေရာ လချောင်းတလျှောက် ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာပြီး သုတ်ရေပူတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်စွာ မှိန်းနေကြသည်။ ကိုသန်းဌေးတစ်ယောက် နောက်တစ်ချီ ဘယ်ပုံစံ လိုးရမည်ကို စိတ်ကူးနေ၏။  အဖီအတွင်းက အသံဗလံတွေ ငြိမ်သွားပြီဖြစ်၍ သာဂိက လူတစ်ကိုယ်စာ လွတ်နေသော ထရံအောက်မှ ငုံ့ဝင်လိုက်သည်။ ဖိုးတာကိုလည်း ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ လက်နှင့်ကုတ်လျက် အချက်ပြလိုက်၏။

ခေါင်းတစ်လုံးစာ ဝင်သည်နှင့် ကိုသန်းဌေး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ရှာကြည့်သည်။ တဖြေးဖြေး အမှောင်ထဲတွင် ကျင့်သားရလာပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ရေးရေး မြင်ရသည်။ ကာမသားကောင်နှစ်ကောင်မှာ အတော်လေး ပင်ပန်းသွားပုံရသည်။ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေ ကြားနေရသည်။

သာဂိက သူတံပြာ(ကြိမ်လုံး) ကို အသာလေးဆွဲယူ၍ သံချွန်တတ်ထားသော ဖက်ကို လက်နှင့်အသာစမ်းသည်။ သေချာပြီဆိုမှ ခပ်ရေးရေးမြင်နေရသော ကိုသန်းဌေး ညာဖက်ခြေထောက်ကို ချိန်၍ အားနှင့် ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အား…အမလေး..မြွေ…မြွေ…မြွေ ကိုက်ပြီဗျ…”

ကိုသန်းဌေး အသံနက်ကြီးဖြင့် လန့်အော်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်ထားသော လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်ကာ ပုဆိုးစလွယ်သိုင်းကြီးဖြင့် အသဲအသန် ထွက်ပြေးပါတော့၏။ သွေးစတွေက မြေကြီးပေါ်တွင် ထင်ကျန်လျက်ရှိသည်။

မဝင်းခင်လည်း ကြောက်အားလန့်အားနှင့် ခုံရှည်ပေါ်က ခုန်ချလျက် ထမီကြီး စွန်တောင်ဆွဲကာ ကွပ်ပြစ်ပေါ်အိပ်နေသော ကိုဘတုတ်ဆီ ပြေးထွက်သွား၏။ သာဂိနှင့် ဖိုးတာတို့နှစ်ယောက်လည်း ရယ်ချင်စိတ်ကို မနည်းမြိုသိပ်ပြီး ဇွန်ပန်းရုံအကွယ်မှ အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေကြသည်။ ဇွန်ပန်းရုံနှင့် ကွပ်ပြစ်မှာ ဆယ်လှမ်းလောက်ပင် ကွာ၏။ အခုမှပင် ကိုဘတုတ်ကြီး ကွပ်ပြစ်ပေါ်မှာ အိပ်နေမှန်း သိကြတော့၏။

“ ကိုဘတုတ်..ကိုဘတုတ် ထပါအုံး…ကိုဘတုတ်……ကိုဘတုတ်…”

ကြောက်စိတ်တွေမွှန်နေသော အသံဖြင့် မဝင်းခင်က ကိုဘတုတ်ကို လှုပ်လှုပ်ပြီး နှိုးသည်။ နှုတ်ကသာ အင်း အဲ…နှင့် အသံထွက်နေသော်လည်း တော်တော်နှင့် မနိုး..။

“ ကိုဘတုတ်..ကိုဘတုတ်..ထ…ထပါအုံးဆို..တော်…”

“ ဘာ…ဘာလဲ ဟ…..မိန်းမရ…”

လက်ကို တအားဆောင့်ဆွဲပြီးနှိုးလိုက်မှ ပြူးတူးပြဲတဲနှင့် မေးသည်။

“ ဟို…ဟို…..လူကပ်လို့တော့…”

“ ဘယ်..ဘယ်မလဲ…ဟ..”

“ ထွက်..ထွက်ပြေးသွားပြီ…ကျုပ်က တရေးနိုး သေးပေါက်ထရင်း..တော့နှိုးဖို့အလာ.. ထွက်ပြေးသွားတာ..”

“ ဟိုကောင်…သန်းဌေး ရော…”

“ ပြန်သွားတာ..ကြာပေါ့..ခုလောက်ဆို သိုးတောင်နေပြီ..လာ လာ…ထ..အိမ်ထဲ သွားအိပ်တော့..”

ကိုဘတုတ်က ပုလင်းထဲက လက်ကျန်အရက်ကို မော့သောက်လျက် ယိုင်တိယိုင်ထိုးဖြင့် အိမ်အောက် ဝင်သွား၏။ မဝင်းခင်လည်း အရက်ပုလင်းနှင့် ပန်းကန်များ သိမ်းရင်း ကိုဘတုတ်နောက်က ကပ်လိုက်လာသည်။  ဖိုးတာက သာဂိနား ကပ်၍ ..

“ ဆက်ချောင်းအုံးမလား…”

“ တော်..တော့…မိုးချုပ်နေပြီ..နက်ဖန်တောသွားရအုံးမှာ..”

“ အေး..အေး..ပြီးတာပဲ…ဟား ဟား..ရီရတယ်..ကွာနော်..သာဂိ..မိန်းမ..မိန်းမ..ဟား ဟား…”

နှစ်ယောက်သား ခပ်အုပ်အုပ် ရယ်မောရင်း မှောင်ရိပ်ခိုကာ ခြံစည်းရိုးကိုတိုး၍ အောင်မြင်စွာ ဆုတ်ခွာခဲ့ကြသည်။

...............................................................................................................

တိုးအောင်စကားဆုံးသည်နှင့် ဖိုးကျော်က လက်ဖြောက်တစ်ချက်တီးလိုက်ပြီး…

“ ဟား…အိုကေပြီဟေ့..ဒီနေ့ည သာဂိတို့နှစ်ကောင်ခေါ်ပြီး အိမ်လာခဲ့ကွာ.. တို့လေးယောက် ကိုသန်းဌေး အမွေကို ဆက်ခံဖို့ တိုင်ပင်ကြရအောင်လို့..”

“ အေး..ဟုတ်တယ်ကွ.. ငါလဲ သာဂိပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း လီးတောင်လာပြီ..မဝင်းခင်ကြီးကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတာ..”

နှစ်ယောက်သား ခါတိုင်းထက် အချိန်စောပြီး နွားတွေသိမ်းကာ ပြန်လာကြတော့၏။

...................................................................................................................

လေးယောက်သား ဖိုးကျော်တို့အိမ်နောက်ဖေးရှိ မန်ကျည်းပင်ကြီးအောက်တွင် တိုးတိုးတိတ်တိတ် တိုင်ပင်နေကြသည်။ ဖိုးကျော်အဖေနှင့် အမေက အိမ်အောက်ထပ်တွင် ၇ နာရီ ဇာတ်ကားကြည့်နေကြ၏။ တစ်ရွာလုံးကို ရွာဦးကျောင်းက ည ၁၁ နာရီထိ မီးပေးသည်။

“ အေး..ဒို့လေးယောက် ခုကထဲက လီး ကြီးစဉ်ငယ်လိုက် ရွေးရအောင်..”

“ အေး..အဲဒါ ကောင်းတယ်..”

ဖိုးကျော်အဆိုကို သာဂိက ထောက်ခံလိုက်၏။ ထို့နောက် ဖိုးကျော်က လက်နှိပ်ဓာတ်မီး သွားယူပြီး နွားစာတဲဖက်ဆီသို့ လေးယောက်သား ထွက်ခဲ့ကြ၏။ ပုဆိုးကိုယ်စီလှန်ပြီး ဓာတ်မီးနှင့်ထိုး၍ လီး အကြီးအသေး တိုင်းထွာ ကြရာ တိုးအောင်နှင့် ဖိုးတာလီးက  ၅ လက်မခန့်သာရှိပြီး သာဂိက ၅ လက်မခွဲကျော်ကျော် ရှိသည်။

သူတို့လေးယောက်ထဲတွင် ဖိုးကျော် လီးအကြီးဆုံး ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ဖိုးကျော်လီးမှာ ၇ လက်မခန့် ရှည်ပြီး ၅ လက်မခန့် လုံးပတ်အတုတ် ရှိသည်။

“ ကဲ..ဒီလိုလုပ်..တိုးအောင်နဲ့ ဖိုးတာက ၅ လက်မချင်းတူနေတော့ မဲချကွာ..မဲပေါက်တဲ့လူက အရင်ဆုံး ဆော်၊ ပြီးမှ ၅ လက်မ တူး၊ အဲ့နောက် ၅ လက်မခွဲသမားက သရီး၊ အဲ့နောက်မှ ၇ လက်မ ငါက ဖိုးပေါ့ ကဲ..မဲချရအောင်..”

ဖိုးကျော်၏ နောက်ဆုံးအဆုံးအဖြတ်ကို ကျန် ၃ ယောက်က အကန့်အကွက်မရှိ သဘောတူကြသည်။ ထို့နောက် မဲချရာ ဖိုးတာက ပထမဆုံး ဆော်ရမည့်သူ အဖြစ် မဲပေါက်သွား၏။

“ အေး ဟုတ်ပီ.. ဒါဆို ရှင်းပြီ.. ဖိုးတာက ပထမ တိုးအောင်က ဒုတိယ၊ သာဂိက တတိယ၊ ငါက စတုတ္ထ ..ဖိုးတာဆော်နေတုံး ဒို့က အန္တရာယ်ကင်းအောင် ကိုဘတုတ်ကြီးနဲ့ အရက်ထိုင်သောက်ရင်း စောင့်ပေးမယ်..၊ ခုကထဲက ပြောထားမယ်နော်.. အားမရမချင်း လိုးလို့ရတယ်..၊ ထွက်လာပြီးရင်တော့ ပြန်မကျော့နဲ့တော့..၊ တခါထဲ အားရအောင် လိုးခဲ့…ဟုတ်ပလား..”

“ အေး…..ဟုတ်တယ်…”

ဖိုးကျော်အဆိုကို ဝိုင်းထောက်ခံကြ၏။ ဖိုးကျော်က သူ့စကားကို ပြန်ဆက်၏။

“ အရက် ၄ လုံးဝယ်မယ်၊ မင်းတို့ ၃ ယောက်က  ၂ လုံးဝယ်၊ ငါ က ၂ လုံးဝယ်မယ်..၊ ပြီးတော့ ဒို့က သိပ်မသောက်နဲ့ ကိုဘတုတ်ကြီးကို ဖိတိုက်ရမယ်..၊ ဖိုးတာနဲ့ တိုးအောင်က အရက်သွားဝယ်..၊ ငါနဲ့သာဂိက ကိုဘတုတ်အိမ်က စောင့်မယ်..၊ ရော့..အရက်ဖိုး..ပိုက်ဆံ..ငါ စိုက်ပေးထားနှင့်မယ်..ကဲ သွားစို့…”

..................................................................................................................................

ဖိုးကျော်နဲ့ သာဂိတို့ ကိုဘတုတ်အိမ်ထဲ အဝင် ခြံဝတွင် မဝင်းခင်နှင့် တွေ့၏။ သာဂိက နှုတ်သွက်လျှာသွက်ဖြင့်…

“ ဟာ…မဝင်းခင် ဘယ်တုန်း ..ကိုဘတုတ် ရှိလား..”

“ ရှိပါ့တော်.. သေနာကောင်က မဝသေးလို့ အရက်သွားဝယ်ပေးမလို့..”

“ ဟာ..ဒီလိုဆို သွားမဝယ်နဲ့တော့.. အမ..၊ ကျွန်တော်တို့ အိမ်မှာ သောက်ရတာ မလွတ်လပ်လို့ ဒီလာသောက်တာ..အရက် ၄ လုံးမှာထားတယ်..၊ ပြီးရင် လာမှာ..”

“ မမ အတွက်လဲ နှုတ်ပိတ်ခ မုန့်ဖိုး ၂ ထောင်ပေးအုံးမှာ…”

“ ဟင်..တကယ်ပြောတာလား..ဟဲ့..ဖိုးကျော်ရဲ့..”

“ ဟာ..တကယ်ပေါ့ မမရ… အင့်..ဒီမယ်.. ”

ဖိုးကျော်က ထောင်တန် ၂ ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်၏။

“ ကျွန်တော်တို့ အရက်သောက်နေတုန်း မမ က အိမ်ရှေ့အဖီထဲက စောင့်ပေးနော်..”

“ အေးပါ..အေးပါ… စိတ်ချ…စိတ်ချ…”

သာဂိက ဖိုးကျော် အကင်းပါးပုံကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲ ကျေနပ်နေ၏။ ကိုဘတုတ်ကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြီး ကွပ်ပြစ်ပေါ် ထိုင်နေကြစဉ် ဖိုးတာနှင့် တိုးအောင်တို့ ရောက်လာကြသည်။

“ ဟေ့…မိန်းမရေ.. ခရမ်းချဉ်သီးသုတ် များ များလေး လုပ်ခဲ့ပါ…အုံး..ဟ”

ဖိုးကျော်က ကိုဘတုတ် ဖန်ခွက်ထဲသို့ အရက် အပြည့်ငှဲ့ပေးသည်။ ကိုဘတုတ်က တရှိန်ထိုး မော့ချလိုက်သည်။ မကြာခင် မဝင်းခင် ကိုင်းခရမ်းချဉ်သီးသုတ် ပန်းကန်ပြားနှင့် ရောက်လာသည်။

“ မမ.. ကျွန်တော်တို့သောက်နေတုန်း လူကြည့်ပေးအုံးနော်..”

“ အေးပါဟဲ့…”

ဖိုးကျော်နဲ့ မဝင်းခင်တို့ စကားအပေးအယူ လုပ်နေစဉ် သာဂိက ကိုဘတုတ် ခွက်ထဲ ထပ်ထည့်ပေးပြန်သည်။ ကိုဘတုတ်လည်း တရှိန်ထိုး မော့ချလိုက်ပြန်သည်။ သာဂိနှင့် တိုးအောင်တို့ ကိုဘတုတ်နှင့်စကားဖောင်ဖွဲ့နေစဉ် ဖိုးကျော်တစ်ယောက် သေးပေါက်သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် လစ်ထွက်ခဲ့သည်။

ဖိုးတာကိုလည်း အရက်သောက်ထားရန် အရိပ်အခြေပြခဲ့သည်။ မကြာမီ သူရဲကောင်း ၄ ဖော်တို့ လှုပ်ရှားကြတော့မည် ဖြစ်ပါသတည်း..။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။