လင်ချစ်ဆေး (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Steven Law
အိမ်ထောင်သက်ကလေး ဆယ်နှစ်ကျော်လာတော့ လင်မယားဆက်ဆံရေးက အေးစက်သလို ဖြစ်နေတယ်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူကိုတဏှာရူးလို့မြင်နေတာ။ သားလေးကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင်ကွဲပြီ။ အခုလည်းကြည့်လေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်ပရောပရည်လုပ်နေတယ်။ ရင်ထဲမှာဒီလိုအဖြစ်မျိုးမြင်ရင်ဒေါသကအလိုလိုထွက်တယ်။
" ကိုကျော်လေး ရှင်အဲဒီကောင်မနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ"
" ဟာ ငါဘာဖြစ်နေလို့လဲ မိန်းမ"
" ရှင်ကောင်တွေနှင့် ပရောပရည်လုပ်နေတာ ရှင့်မှာ အိမ်ထောင်ရှိတာမသိဘူးလား"
" မာလာ နင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ငါ့အလုပ်ငါလုပ်နေတာ"
" အလုပ်ဆိုရင်လဲတည်တည်တံ့တံ့လုပ်လေ"
" ဟာကွာ ဒီမိန်းမနဲ့တော့ကွာ"
" ဘာလဲရှင်ကအခုထိတဏှာရူးနေတုန်းပဲလား"
" မင်းပေါက်ကရမပြောနဲ့"
" ပြောတယ်၊ဘာဖြစ်လဲ ၊အခုမှစီးပွားရေးလေး အဆင်ပြေတယ်..လူကယွချင်နေတာ"
" ဟာ ဒီ မိန်းမတော့ကွာ ငါလုပ်လိုက်ရ"
" ဘာရှင့် ရှင်ကကျမကိုလက်နဲ့ရွယ်တယ်..ဘယ်ကောင်မအားကိုးရှိနေလို့လဲ"
" ဟာ ဒီမိန်းမတော့ကွာ "
ကိုကျော်လေးနည်းနည်းတော့ပေါက်ကွဲနေပြီ အလုပ်ထဲလဲဝင်စွပ်ဖက်တယ်။ လူကိုဆိုရင်လုံးဝအားမနာဘူး။လင်မယားဆိုတာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်နားလည်မှု့ရှိရမှာ။ ချစ်လွန်းလို့အလိုလိုက်လေ မာလကရောင့်တက်သလိုဖြစ်တယ်။ ဒီလိုအလုပ်တွေအဆင်ပြေအောင် ရုန်းကန်ခဲ့တာသူကဘာတွေများကောင်းအောင်လုပ်ပေးနိုင်သလဲ။
မိဘချင်းလဲရင်းနီးကိုယ်ကချစ်ရတော့ မိဘချင်းပြောပြီးယူခဲ့တာ။ အသန့်ကလဲအရမ်းကြိုက်။ အမြဲတမ်းစည်းနဲ့ကမ်းနဲ့နေခိုင်းတယ်။ အိမ်ပြန်လာရင်လည်းကိုယ်ကညောင်းညာလို့နှိပ်ခိုင်းဖို့မပြောနဲ့ အရက်ကလေးသောက်ရင် တောင်အနံ့နံလို့တဲ့ အတူမအိပ်ခိုင်းဘူး။ ဇီဇာတော်တော်ကြောင်တယ်။ လင်မယားတဲ့တစ်ခါတလေ လင်မယားအရသာတောင် မရှိသလိုခံစားနေရတယ်။ ခံစားရဖန်များတော့ ပေါက်ကွဲလာပြီ။ ပင်ကလည်းပင်ပန်းတော့ စိတ်ကတိုတယ်။ ဒီတော့တစ်ခါမလက်နဲ့မရွယ်ဖူးတဲ့မိန်းမ။ ဒေါသအရမ်းထွက်လာပုံရတယ်။
" ရှင်ကကျမကိုလက်နဲ့ရွယ်တယ်နှေ..ာ်အိမ်မှာမနေဘူးဆင်းမယ်"
" ဆင်းလေဆင်း စောက်ရေးမပါတာ"
စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောလိုက်တယ်။ ဟိုကလည်းအထုတ်ဆွဲပြီးဆင်းသွားတော့တယ်။ လူပဲဗျာအိမ်ရောက်ရင်နားအေးပါးအေးနှင့်နေရမှာတပူပူနဲ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ဝန်ခံရမှာက အိမ်မှာပူပူဆူဆူနဲ့ဆိုတော့ အခုတလောအပြင်မှာနည်းနည်းလှုပ်ရှားနေမိတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင်အပြင်မှာ လိင်ဆက်ဆံချင်တာ။ အိမ်ကမိန်းမမာလာကသစ်တုံးကြီးလိုပဲ။
အိပ်ခံပက်လက်ဆိုတဲ့ဟာမျိုး၊ လိင်ဆက်ဆံရေးမှာဘာမှ ဆွဲဆောင်မှု့မရှိ။ ကြာတော့ လင်မယားဆိုပေမယ့်လိင်ဆက်ဆံချင်တဲ့ စိတ်ကအလိုလိုပျောက်နေတာ။ ကြာလေစိတ်တွေမွန်းကြပ်လေ ဒေါသထွက်လေပဲလေ။ ခုတော့ဒေါသတွေစုပုံမိပြီးမာလာအိမ်ကဆင်းသွားပြီ။ မာလာအိမ်ကဆင်းသွားတော့သားနှင့်ကိုကျော်လေးကျန်ခဲ့တယ်။
စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အရက်ထိုင်သောက်တယ်။ သားကလာကြည့်ပြီး သူ့အခန်းထဲသူနေတယ်။ သားအဖွားအိမ်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်တော့လာခေါ်သွားကြတယ်။ မာလာစိတ်ဆိုးဆိုးနှင့်ထွက်လာပြီးအမေအိမ်မပြန်ရဲဘူး။ အမေ့အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီးသူငယ်ချင်းအိမ်ခနသွားမယ်ပြောကာ သားကိုခေါ်ထားဖို့ပြောလိုက်တယ်။ မာလာသူငယ်ချင်းဖြစ်သူမေနှင်းဇော်ဆီကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။
" မေနှင်း ငါနင့်ဆီလာနေမလို့"
" အယ် မာလာဘာတွေဖြစ်လာလို့လဲအေ"
" ကိုကျော်လေးနှင့် ရန်ဖြစ်လာလို့"
" နင်တို့မှာလဲ..တကျက်ကျက်နဲ့အေ"
" ဘာလဲ နင်ကနင့်အိမ်ကိုအလာမခံချင်လို့လား"
" အမလေးတော် မပြောမိပါဘူး၊နင်ကြိုက်သလောက်နေနိုင်တယ်။နင်မနေချင်မှပြန်"
" ဒါဖြင့်လဲပြီးရော"
မေနှင်းဇော်တို့ကအဆင်ပြေတယ်။ လင်မယားရန်ဖြစ်တာရယ်လို့ မကြားဖူးသလို၊ သူယောက်ျားကလည်း Ro တတ်ပါ့။ အိမ်ကယောက်ျားနှင့်တခြားစီ၊ မေနှင်းဇော်အိမ်ကိုကားငှားပြီးထွက်လာခဲ့တယ်။ မေနှင်းဇော်တို့အိမ်ရောက်တော့မေနှင်းဇော်ကစောင့်နေတယ်။
" လာ ကောင်မ ညည်းဘာတွေဖြစ်လာပြန်ပြီလဲ"
" ကိုကျော်လေးလေ ငါ့ကိုအော်တယ်၊လက်ကလည်းပါသေးတယ်"
" ဟင် ဘယ်ကဘရ်လိုစဖြစ်တာလဲ ပြောစမ်းပါအုံးအေ"
" ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့်ပရောပရည် လုပ်နေတယ်လေ"
" အယ် တကယ်လားအေ"
" ငါ့မျက်လုံးနှင့်ကိုတွေ့ခွဲတာ"
" ဒုက္ခပဲ၊ယောက်ျားတွေက အိမ်ထောင်သက် နည်းနည်းကြာတာနှင့်အပြင်မှာယွချင်ကြတာ"
" အင်းလေ"
" သူတို့ကယောက်ျားလေးလှေကားသုံးထစ် ဆင်းရင်လူပျိုဖြစ်တယ်လေးဘာလေးနှင့်၊ အခုခေတ်ကလည်းစနိုက်ကျော်တွေကအများသားလား၊ အိမ်ကယောက်ျားအပြင်မှာမကဲရအောင်ထိန်းနိုင်မှတော်ကာကြတာ"
" အင်းလေ ငါလည်းအဲဒီလိုမဖြစ်အောင်ပြော နေတာပဲ၊ဒင်းကဆူတယ်ပူတယ်ဖြစ်နေတာ"
" ဟဲ့...ယောက်ျားဆိုတာကကျောပူပဲခံတာနားပူမခံချင်ဘူးလေ"
" အင်း..ငါသိပါတယ်..ဒါပေမယ့်နင့်ယောက်ျားကတော့ ဘာသံမှမထွက်ပါလား"
" အင်း..အချိန်မှန်အိမ်ပြန်လာအောင်လုပ်ထားတာလေ"
" ဟေ နင်..ဘယ်လိုတောင်သိမ်းသွင်းထားလဲ"
" လင်မယားလေ တယောက်အကြိုက်တစ်ယောက်သိအောင်လုပ်ထားရတာပေါ့အေ"
" အမယ်..ငါလည်းငါ့ယောက်ျားကြိုက်တတ်တာလေးတွေ ချက်ပြုတ်ကျွေးပါတယ်အေ"
" ဟေ့..ယောက်ျားဆိုတာ အဲဒါတမျိုးနှင့်ထိန်းထားလို့ရမယ်ထင်လား"
" ဟဲ့.. ဘာတွေလုပ်ပေးရမှာလဲဆရာမကြီးရယ်"
" အဲဒါက..နောက်မှပြောမယ်"
မေနှင်းဇော်သူငယ်ချင်းအကြောင်းကောင်းကောင်း သိတယ်။ရိုးလည်းရိုးတယ်။ အသန့်ကလည်းအရမ်းကြိုက်တယ်၊ အိမ်ထောင်ကြတာလဲ နောက်ကျတယ်။ အသန့်ကြိုက်တာကြောင့်တကျက်ကျက်ဖြစ်ဖူးတယ်။ဒီတော့ ဒီကောင်မကိုဆောင်ရန်ရှောင်ရန်တွေသင်ပေးလိုက်မှဖြစ်မယ်ဆိုပြီးတွေးနေစဉ်မှာပဲ ယောက်ကျ်ားဖြစ်သူရောက်လာလို့တံခါးထဖွင့်ကာ..
" ယောက်ျား မာလာရောက်နေတယ်"
" မာလာနေကောင်းရဲ့လား"
" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်...ကောင်းပါတယ်"
" မေနှင်းရေ သူငယ်ချင်းတွေစကားပြောကြလေ၊ကိုယ်နောက်မှာလုပ်စရာရှိတာလေးတွေလုပ်လိုက်မယ်"
" ကိုကိုရယ် မေနှင်းအကုန်လုပ်ပြီးသားပါ၊ကိုကိုပင်ပန်းလာတယ်မဟုတ်လား၊သောက်မလား"
" မာလာရှိနေတယ် မေနှင်းမသောက်တော့ဘူး"
" ဒါဖြင့်ရင် သံပုရာရည်ဖျော်ပေးမယ်"
" အင်းပါ..မေနှင်းကိုကို့ဘာသာလုပ်လိုက်မယ်"
" မလုပ်ရပါဘူးနှော်..တနေ့လုံးပင်ပန်းလာတာအေးဆေးနားမေနှင်းလုပ်ပေးမယ်"
မေနှင်းဇော်တို့ လင်မယားကိုကြည့်ပြီးသဘောကျလာတယ်။ တစ်ခါမှကိုကျော်လေးကိုလုပ်မပေးဖူးဘူး။ ဒီကောင်မဒါတွေနှင့်ထိန်းထားတယ်ထင်တယ်။
" ကောင်မ လင်အတွက်ဆိုပျာပျာသလဲပဲ"
" ဟဲ့ မာလာ ဒါကလင်မယားတွေအတွက်က ဆေးတမျိုးအေ။ တို့မိန်းကလေးတွေကပူပန်စိတ်တွေနှင့်လင်တွေကို ပူပန်အောင်ပြောကြရော၊ ယောက်ျားတွေဆိုတာကတို့တွေဘယ်လောက်ပြောပြောနားဝင်အောင်မပြောနိုင်ဘူး။ သူတို့နားညည်းတာပဲအဖတ်တင်မယ်။ သူတို့လည်းသူတို့မှာအကြံအစည်ရှိပြီးသားလေ။ သူတို့စိတ်တွေမပူမပန်ရပဲအကြံထုတ်နိုင်အောင် ငါတို့ကလုပ်ပေးရမှာ"
" ဟဲ့ မပူမပန်လို့ရမလား၊ ငါတို့ပူပန်ပြီးတွန်းအားပေးမှ သူတို့အလုပ်လုပ်ကြမှာပေါ့"
" မာလာ နင်ဟာလေ အဲဒီလိုပြောနေလို့ဘယ်လောက်ထူးခြားလာလဲ..နင်သိလို့လား၊ ယောက်ျားတွေရဲ့ဦးနှောက်က ငါတို့မိန်းကလေးနှင့်မတူဘူး၊ သူတို့ကဦးနှောက်ထဲမှာအကန့်လေးတွေခွဲထားတယ်။ တစ်ခုနှင့်တစ်ခုမပူးကပ်ပဲထားတယ်။ ငါတို့တွေကသာအာရုံများပြီးအကန့်တွေကိုပူးထားတယ်။ သူတို့မှာဗလာအကန့်ရှိတယ်တဲ့။ ငါတို့ကသာပြွတ်သိပ်ထိုးထည့်တာ။ သူတို့ကအာရုံခံစားမှု့အပိုင်းမှာလဲ ခွဲခြားထားသေးတာငါတို့ကသာ Emotion ဆိုပြီးစိတ်ခံစားမှု့့တွေရောနှောလိုက်ပြီးအမြဲစိုးရိမ်ပူပန်နေတာ"
" အဲဒီတော့"
" နင်အမြဲစိတ်ပူစရာမလိုဘူး၊သူတို့စိတ်အေးအေးနှင့်အကြံထုတ်နိုင်နိုင်အောင်သာလုပ်ပေးရမှာ"
" အင်း..ပါဆရာမကြီးရယ်"
" ငါအတည်ပြောတာဟဲ့၊ပြီးတော့ဒါ..ဒါ"
မေနှင်းနှာခေါင်းကိုလက်ညိုးထိုးပြတော့
" ဘာလဲဟ"
" နင်ကလဲ အ ရန်ကော၊တဏှာလေ၊အဲဒါကလည်းအရေးကြီးတယ်"
" ဟဲ့..အဲဒါကဘာတွေအရေးကြီးလို့လဲ"
" နင်ကလဲ သူတို့စိတ်ကျေနပ်ရင်ကမ္ဘာကြီးအေးချမ်းတယ်သိလား၊အဲဒီမှာလဲသူတို့စိတ်ကျေနပ်ဖို့အရေးကြီးတယ်သိလား"
" ဟယ် မေနှင်းကလဲသူ့တို့ဘာသာသူတို့လုပ်အရည်ထွက်ရင်ပြီးပြီမလား"
" နင်ထမင်းချက်ရင်စားတဲ့ သူစားကောင်းအောင်ချက်တာလား၊တာဝန်ကျေအောင်ချက်တာလား"
" စားကောင်းအောင်ချက်တာပေါ့"
" အေးအဲဒါလည်းအတူတူပဲ"
" ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" ဆိုင်သမှသိပ်ဆိုင်၊နင့်ကိုပစ္စည်းတစ်ခုပေးမယ်အေ..နင့်ကိုဆောင့်အောင့်ပြီးပေးတာယူမလား၊ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာယူမလား"
" ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးတာမှလိုချင်တာပေါ့"
" အေးအဲဒီလိုပဲငါတို့ကလူသားတွေလေ၊ တဏှာမကင်းသေးတော့လုပ်နေကြမှာပဲမဟုတ်လား၊ ပေးရမယ့်အတူတူကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးမယ်။ သူစိတ်ကျေနပ်အောင်ပေးမယိဆိုရင် အားလုံးအဆင်ပြေမယ်။ အဲဒီလိုမှမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်ကသစ်တုံးကြီးတစ်တုံးလိုငြိမ်နေရင်ခုပ်ရတဲ့သူဘယ်စိတ်ပါမလဲကွာ"
" ဟဲ့..သစ်တုံးလိုငြိမ်မခံတော့ငါကဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
" အေး နင်အဲဒီလိုသာကြပ်ကြပ်လုပ်၊နင်မကြာခင်စနှိုက်ကြော်ခံရတော့မယ်"
" ဟင် .နင်ကဘယ်လို တောင်မှလား"
" အေး..ဘယ်လိုတောင်မှပဲ၊နင်ဒီမှာသုံးလေးရက်လောက်နေသိလာလိမ့်မယ်"
" နားရှက်စရာအေ"
" အမယ်လေးအေ၊အိမ်ထောင်ကျနေပြီးဒါမျိုးနားရှက်နေရင်နင်တော့ နင့်ယောက်ကျားရဲ့အချစ်ကို မခံရပဲ၊စိတ်ပျက်မှု့တွေကိုခံရတော့မှာပဲ၊ မပြောမရှိနဲ့ သူငယ်ချင်း၊သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းမို့နားရှက်စရာတွေကို ပြောပြရမှာပဲ။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကောင်းဖို့မှမပြောရင်ဘယ်သူငယ်ချင်းကောင်းပီသတော့မလဲ"
" အေးပါသူငယ်ချင်းရေ ငါဒီမှာစိတ်ပျော်သလောက်နေပါရစေ"
" နင်စိတ်ပျော်သလောက်မဟုတ်ဘူး၊ဟိုကလာခေါ်မှပြန်၊အဲဒီအချိန်မှပျော်စရာကောင်းမှာ"
" အေးပါကျေးဇူးပါသူငယ်ချင်း"
" သူငယ်ချင်းရေ ရေမိုးချိုးတော့ ၊ငါထမင်းပွဲပြင်တော့မယ်"
" အေးပါဟာ"
မာလာရေချိုးပြီးသနပ်ခါးရေကြဲလိမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ထမင်းစားခန်းကိုလာတဲ့ အချိန်မှာတော့ မေနှင်းဇော်ရဲ့အမျိုးသားဖြစ်သူကိုနေလကတော့ အမြည်းစားရင်းတခွက်တစ်ဖလားကစ်နေတယ်။ မေနှင်းကသူ့ယောက်ျားအတွက်အမြည်းပါပြင်ပေးပုံရတယ်။
" လာမေနှင်း အားမနာနှင့်ကိုယ့်အိမ်ကို့ယာလိုသေဘာထား"
" ဟုတ်ကဲ့..ကိုနေလ"
" မာလာရေ စားတော့ဟေ့"
" အေး အေး"
မာလာထမင်းစားလိုက်တယ်။စားကောင်းပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ညအိပ်ဖြစ်တယ်။ မေနှင်းကမာလာကိုသူတို့အိပ်ခန်းဘေးကအခန်းမှာအိပ်ဖို့နေရာပေးတယ်။ ညဆယ်နာရီကျော်သည့်တိုင်မာလာမှာ အိပ်မပျော်နိုင်ပေ။ ဘယ်ညာလူးလိမ့်ရင်းအတွေးတွေကချာချာလည်နေတယ်။
" ပြတ်"
" ပြွတ် အလပ် လပ်"
ညအချိန်မှာ တပြွတ်ပြွတ်အသံကထွက်လာတယ်။ မေနှင်းတို့အခန်းကပေါ့စုပ်နေသလား နမ်းနေသလားသေချာမသဲကွဲတပြွတ်ပြွတ်အသံတွေကကို ကျယ်နေသလိုညည်းသံတွေလည်းကြားလာရတယ်။
" မိန်းမ မာလာကြားမယ်"
" ကြား..ကြားပါစေ၊သူလဲအိမ်ထောင်ရှိပြီးသားပဲ"
ကိုနေလပြောတာကိုမေနှင်းပြန်ပြောသံကြားတယ်။ မကြာပါဘူး တဖွတ်ဖွတ် တဘွတ် ဘွတ် လိုးသံတွေနှင့်အတူမေနှင်းညည်းသံပိုထွက်လာတယ်။ မေနှင်းညည်းသံကြားပြီးကြက်သီးနွေးတွေထလာသလို မာလာ စိတ်ထဲတမျိုးတမည်ဖြစ်လာရတယ်။မဖြစ်ဖူးတဲ့စိတ်ထမှု့မျိုးကိုခံစားလာရတယ်။
အစကတော့မေနှင်းဇော်တစ်ယောက်သောက်ရှက်မရှိညည်းသံထွက်နေတယ်ထင်တာ။သူ့ညည်းသံထွက်လေကိုနေလကအရမ်းကြမ်းလေ။အရမ်းကြမ်းလေ မေနှင်းကအော်လေ။ညည်းသံတွေသာမက
" အမလေး ကောင်းလိုက်တာကိုရယ် အိုး..ရှီးရှီး"
" အရမ်း ထိတယ်ကွာ အားးးကြမ်းစမ်းပါ၊
မေနှင်းပြီးတော့မယ် ၊ကြမ်းပေး အုံး"
" ကိုပုံစံပြောင်းအုံးမလား"
အမျိုးအမျိူးသောအသံတွေ ထွက်လာပြီးမာလာမှာမိမိပိပိထဲကအရည်တွေစိမ့်နေသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။အချိန်တော်တော်လေးကြာတော့မှ
" အားးရှီးးကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ ပြီးပြီ အား"
" အင်းကိုလည်းပြီးပြီ အားး"
ဟု အသံတွေကြားလိုက်ပြီးတော့မေနှင်းတို့အခန်းထဲကငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ မာလာမှာအိပ်မပျော်။ကိုကျော်လေးများဒီလို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့များလုပ်နေမလား။ ကိုကျော်လေးကဒီလိုအော်ပေးတာများကြိုက်နေပြီလားတွေးရင်းအိပ်မပျော်ပေ။ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။မနက်မိုးလင်းအိပ်ရာကနိုးတော့ကမန်းကတမ်းထကာမျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီးမေနှင်းကိုသွားကူရတယ်
" မာလာအေးဆေးနေပါကွာ "
" ရပါတယ်သူငယ်ချင်းရာ"
" အားမနာနဲ့သူငယ်ချင်း ငါ့ယောက်ျားရေချိုးပြီးကော်ဖီသောက်လိမ့်မယ်၊ပြီးရင်သူအလုပ်သွားမှာ"
" အေး အေး "
နေလကော်ဖီသောက်ပြီး
" မိန်းမရေ ကိုအလုပ်သွားတော့မယ်"
" ဟုတ် ကို"
" လာပါအုံးကြာ"
" ဟုတ်ပါပြီ လာပါပြီ"
ကိုနေလကမေနှင်းကိုနမ်းလိုက်ပြီးအလုပ်သွားတော့တယ်။
" မေနှင်းကော်ဖီလာသောက်ဦး"
" အေး လာပြီဟေ့မာလာ"
" မေနှင်း နင့်မှာလည်းမလွယ်ဘူးနှော်ယောက်ျားကိုအရက်သောက်တာခွင့်ပြုရုံမကအမြည်းတောင်ပြင်ပေးလိုက်သေးတယ်"
" အေး လေ နင့်ကိုငါပြောသားပဲ ယောက်ကျားတွေဦးနှောက်မှာ ဗလာအကန့်တွေပါတယ်လို့ ဘာအဓိပ္ပါယ်မှမရှိတဲ့ အလုပ်တွေလဲလုပ်တတ်သေးတယ်။ အဲဒါကငါတို့အတွက်တော့အဓိပ္ပါယ်မရှိပေမယ့်သူတို့အတွက်ကျတော့ရှိတယ်။သူတို့ကပင်ပန်းတယ်၊သွေးလည်ပတ်မှု့ကောင်းအောင်အရက်ကလေးတော့နည်းနည်းတော့သောက်ရမှဆိုတော့လည်း၊တော်တန်ရုံတော့ခွင့်ပြုရတယ်လေ"
" နင်ကအိမ်မှာသောက်ခွင့်ပြုထားလို့"
" အိမ်မှာမသောက်ရရင်အပြင်မှာသောက်မယ်
မူးလာရင်အပြင်မှာပြသနာတတ်နိုင်တယ်။အိမ်မှာကျတော့Limit သတ်မှတ်ပေးလိုက်ရင်ဖြစ်တယ်။နောက်တစ်ခုကအပြင်မှာအပေါင်းအသင်းနဲ့သောက်ရင်နောက်ဆက်တွဲပြသနာတွေရှိလာမယ်လေ"
" ဘယ်လိုပြသနာတွေလဲ"
" သိတယ်မလားမူးလာရင်အသံစစ်မယ်ဆိုပြီး KTVသွားမယ်၊ပြီးရင်အနှိပ်ခန်းသွားမယ်လေ"
" အေး အဲဒါတွေကိုအမုန်းဆုံးပဲ"
" မီးဆိုတာမလောင်ခင်တားရတယ် မာလာ၊ KTVရောက်သွားရင်မူးမူးရူးရူးနဲ့ကောင်မတွေနှင့်ဖြစ်အုံးမယ်။ဟိုကသိတယ်မလား၊ငါတို့လိုပြောမှာမဟုတ်ဘူး၊စကားချိုနဲ့အိတ်ထဲကငွေတွေအကုန်နှိုက်တော့မှာ၊စကားချိုတာမှာသာယာပြီးနောက်မှာတော့လေ။ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်"
" ဘယ်လိုတွေတုန်း မေနှင်း"
" သာယာတဲ့ မင်းရဲ့စကားသံတွေရယ်"
" ခစ်..ခစ် ခစ်"
" အဲဒီနောက်မှတော့ ဆိုင်သူကိုယ်စီရှိပြီးသားဘဝမှာ အဲဒီအတင့်ဆိုရင်ဆေးကုရခက်မယ်"
" အမယ်"
" အမယ်လုပ်မနေနဲ့ စနှိုက်ကြော်တွေကကိုယ်တို့လို့ပြောနေမှာမဟုတ်ဘူး၊ချိုချိုလေးနှင့်အပျော့ဆွဲလေးနှင့်လုပ်လို့ပါသွားမှာ၊ယောက်ျားဆိုတာကသူတို့ကဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းအချော့ကြိုက်၊အနုကြိုက်အလှကြိုက်ဟ"
မာလာယောက်ျားကိုလွှတ်ထားတာနောင်တရချင်သလိုဖြစ်သွားတယ်။
" အော် မာလာနင်ဝသွားပြီလား"
" အေးလေ"
" ငါမေ့နေလို့ ဟ နင်အိပ်ရာကမနိုးခင်နင်အရမ်းကြိုက်တဲ့မုန့်သည်လာတာနဲ့ငါမုန့်ဝယ်ထားလိုက်တယ်"
" ဟဲ့ ငါဗိုက်တင်းနေပြီ ဘယ်စားနိုင်မလဲ"
" အဲဒီလိုပဲလေ အိမ်ကယောက်ျားကိုအိမ်မှာအဝကျွေးလိုက်ရင်သူတို့အပြင်မှာကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့အရာတောင်မျက်စိရှေ့ရောက်ရင်တောင်မစားနိုင်တော့ဘူး"
" အမ် နင်တကယ်မလွယ်ဘူးနှော်မေနှင်း၊ညကနင့်အသံတွေချည်းကြားနေရတာ"
" အေးဒါမှ ငါ့ယောက်ကျ်ားအဝစားမှာလေ"
" ဟော့တော့"
" ငါလည်းအဲဒါမျိုးဆိုသစ်တုံးတစ်တုံးလိုမနေနိုင်ပါဘူး၊အဲဒီလိုလုပ်မှအားရတာ"
" အမလေးဟယ်"
" နင်တို့ကမလုပ်လို့လား"
" သူ့ဘာသာသူလုပ်သွားတာ"
" အယ် အဲဒါဆို အိပ်ရာကိစ္စမှာနင်တို့အဆင်မပြေလို့တကျက်ကျက်ရန်ဖြစ်နေတာပေါ့"
" အမ်"
" ဟုတ်တယ်လေ၊ယောက်ကျားဆိုတာသိလား အဲဒီကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရင်မတင်းတိမ်ဘူးလေ၊ ဇိမ်အရမ်းခံချင်တာ၊အပေါက်စုံလုပ်ကြည့်ချင်တာ၊ အဲဒါလဲပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့မှကျေနပ်တာ။ ကိုယ်ကမပေးလို့ရှိရင်အပြင်မှာစမ်းချင်လာမှာ၊ အဲဒါဆိုရင်တို့တွေကဘဝပျက်ပြီ၊ အဲဒီလိုမဖြစ်ရအောင် ငါကအကုန်ကိုပေးတာ။သူကျေနပ်ပြီးနောက်ထပ်မလုပ်နိုင်လောက်အောင်လုပ်ပစ်တာ၊ဒါမှအပြင်စာမစားချင်တော့မှာ"
မာလာကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တွေးမိပြန်တယ်။အိမ်ထောင်သက်ဆယ်နှစ်ကျော်တာတောင်မကုန်းပေးချင်ဘူး၊ကိုကျော်လေးတန်ဆာကလည်းကြီးတော့ကုန်းလုပ်ရင်နာတယ်လေ၊နာလို့မပေးတော့တာ၊နာတော့ဘာဖီလ်းမှမရဘူးလေ။
" မာလာ ငါမေးကြည့်အုံးမယ်အေ"
" ဘာမေးမလို့"
" နင့်ယောက်ကျ်ားနှင့်နင်ဘယ်လိုအိပ်လဲ"
" ဒီလိုပဲလေ ငါပက်လက်အိပ်ပေးသူ့ဘာသာသူလုပ်ပေါ့"
" သေရော နင်အဲဒီလိုလုပ်တာကကိုကျော်လေးကနင့်ကိုတော်တော်ချစ်လို့သာမဟုတ်ရင်ဖောက်ပြန်နေလောက်ပြီ"
" အမ်"
" တကယ်ပြောတာ၊ငါဆိုပုံစံအမျိုးမျိုးပေးတာ၊တစ်ခါတစ်ခါလည်းငါကတက်လုပ်တာ"
" အယ်မေနှင်း"
" နင်အံ့ဩသွားလား"
" အင်းပေါ့ဟာ"
" ဟဲ့..ငါကအပြာကားတွေကအတိုင်း..အကုန်လုပ်တာ"
" ရှက်စရာကြီးအေ"
" လင်မယားချင်းလေ၊ဘာရှက်စရာလိုလို့"
" ဟဲ့..အပြာကားထဲမှာ သူ့ဟာ ကိုယ်စုပ်၊ကိုယ့်ဟာသူစုပ်နဲ့ရွံ့စရာကြီး"
" အမလေးတော်..ကိုယ့်ယောက်ကျားဟာပဲ၊သူများလင်ဟာမှတ်လို့၊သူကလည်းကိုယ့်မိန်းမပဲလေ"
" ရွံ့စရာကြီးအေ"
" လင်မယားချင်းရွံစရာလား၊ငါတော့အကုန်လုပ်ပေးတာ"
" တကယ်"
" တကယ်ပေါ့ဟ"
" ကောင်မဂျင်းမထည့်နဲ့မယုံဘူး"
" အေး..မယုံရင်လေ နင့်အိပ်ခန်းဘေးမှအပေါက်ရှိတယ်။ချောင်းကြည့်လိုက်၊ညကျရင်"
" အယ် "
" ကဲပါ...သယ်ငယ်ချင်းအဝတ်အစားလဲ၊အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတယ်ဆိုပြီးအသဲကွဲနေတယ်ဆိုတဲ့ ပုံကြီးကိုပြောင်းပစ်ရမယ်"
" ဟဲ့..ဘယ်လို"
" နင်ကလည်းအရန်ကော၊ယောက်ျားဆျုတာအလှကြိုက်တယ်။တို့အသက်ငယ်ငယ်နဲ့အဖွားအိုကြီးဖမ်းမနေနဲ့၊ဖလန်းဖလန်းထလို့ရသေးတယ်။အဲဒါမှယောက်ျားတွေကသဘောကျမှာ"
" ဟွန့် ကောင်မ"
" လုပ်မနေနဲ့ အသက်ကြီးပေမယ့်မပျက်စီးအောင်ထိန်းသိမ်းမှအလှအပကအကြာကြီးခံမှာ"
" အေးပါဟယ် အေးပါ"
ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး Shopping ထွက်တယ်ဗြူတီပါလာသွားပြီးဆံပင်ညှပ်ခေါင်းလျှော်တယ်။ ဆံပင်ပုံပြောင်းလိုက်တယ်။ မေနှင်းအတင်းဝယ်ခိုင်းလို့စကပ်တို့အင်္ကျီတို့ဝယ်လိုက်တယ်။ ဝတ်ရမှာတောင်ရှက်တယ်။ မေနှင်းမြောက်ပေးလို့အိမ်အပြန်မှာအဝတ်လဲခဲ့သေးတယ်။နည်းနည်းတော့ရှိုးတိုးရှန်းတမ်းဖြစ်တယ်။အိမ်ရောက်တော့မှ
" ကဲ ခနနား မာလာပြီးရင်ညစာပြင်မယ်"
" အေး အေး"
မာလာလည်းအဝတ်အစားလဲပြီးအိပ်ရာပေါ်ခနလှဲလိုက်တယ်။လှဲနေရင်းမေနှင်းပြောတဲ့အပေါက်ကိုသတိရလာကာရှာကြည့်တော့ကုတင်ပေါ်ကထိုင်ကြည့်ရင်သူတို့ကုတင်ပေါ်ကိုမြင်နေရတယ်။
" အယ် ငါဘာတွေလုပ်မိမှန်းမသိဘူး"
ကိုယ့်ဘာသာတွေးပြီးရယ်ချင်သွားတယ်။ခနလှဲပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။နိုးလာတော့ညစာချက်ရင်းစကားပြောနေကြတယ်။ညနေခုနှစ်နာရီလောက်မှာ ကိုနေလပြန်ရောက်လာတယ်။အလှတွေပြင်ထားတဲ့မေနှင်းကိုကြည့်ပြီး
" ဟာ..မိန်းမ အရမ်းလှတယ်။ဒီဆံပင်လေးနှင့်သိပ်လှတယ်သိလား"
" အမယ်မြှောက်နေပြန်ပြီ"
" မြှောက်ပါဘူးကွာ၊အသက်ငယ်သွားသလိုခံစားရတယ်သိလား"
" တကယ်ကြီးလားကို"
" အင်းလေ"
" ကဲပါကိုအတွက်အမြည်းလုပ်ထားတယ်"
ထုံးစံအတိုင်းကိုနေလနှစ်ခွက်လောက်သောက်ပြီး ညစာစားကြတယ်။ ကိုနေလပုံကလည်းပျော်နေသလိုဖြစ်နေပြီးမေနှင်းကလည်းပျော်နေတာပါပဲ။ အဲဒီလိုမြင်ရတော့လဲကိုကျော်လေးကိုသတိရမိပြန်တယ်။စားသောက်ပြီးစကားပြောကြတယ်။ပြီးတော့အိပ်ရာဝင်ကြတာပေါ့။
ခနတော့ မေနှင်းတို့အခန်းကစကားပြောသံကြားရပြီးနောက်အသံတိတ်သွားတယ်။ သူတို့ဘာတွေလုပ်နေကြလဲမာလာသိချင်လာတာကြောင့်မာလာအသံမမြည်အောင်ကုတင်ပေါ်ထထိုင်ပြီးအပေါက်နားကို မျက်နှာကပ်ပြီးချောင်းလိုက်တော့တယ်။ ချောင်းကြည့်မိတဲ့အချိန်မှာ တော့မာလာတစ်ယောက်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အခန်းမီးမပိတ်ပဲထားတာကြောင့်ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီးပေါ့။
မေနှင်းနှင့်ကိုနေလကအဝတ်စားမဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံးကပူးကပ်နေပြီးနမ်းနေကြပြီးကိုနေလရဲ့လက်ကမေနှင်းရဲ့တင်သားတွေကိုဖျစ်ညှစ်နေတယ်။မေနှင်းရဲ့လက်ကလည်းကိုနေလရဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုဖက်ထားတယ်။တဖြေးဖြေးနှင့်နှုတ်ခမ်းမှတဆင့်မှလည်တိုင်ဆီရောက်လာပြီးနို့ကိုဆက်စို့တယ်။
" အင်းဟင်းးးဟင်းးး"
မေနှင်းညည်းသံကြောင့်မာလာမှာကြည်သီးနွေးဖုသေးသေးလေးတွေထကုန်တယ်။နို့စို့ရင်းကိုနေလကမေနှင်းအဖုတ်ကိုဆွပေးနေတယ်။မေနှင်းအဖုတ်ကိုကြည့်မိတော့အမွေးဟူ၍တပင်တလေမှမရှိပြောင်တလင်းခါနေတယ်။
" အယ် ဒီကောင်မအမွေးတွေကိုရိုတ်ထားတယ်"
ဖောင်းကားပြီးအမွေးမရှိတဲ့အဖုတ်ကိုကိုနေလကလက်ဝါးကြီးနှင့်အုပ်ကာပွတ်ပေးပြီးနောက်မှာတော့လက်ခလယ်ကိုကွေးတင်ပြီးနှိုက်ဆွပါတော့တယ်။
" အားး..ရှီးးရှီး ကိုရယ်အရမ်းယားနေပြီကွာ"
နို့စို့သံတပြွတ်ပြွတ်နှင့်အတူမေနှင်းရဲ့စကားပြောသံတုန်တုန်ယင်ယင်လေးပါထွက်လာတယ်။
" ကိုမေ့အဖုတ်အရမ်းယားနေပြီ။နမ်းပေးတော့ကွာ"
" နမ်းပေးမယ်လေ၊ကိုယ့်အလှည့်လဲနမ်းပေးဦး"ကိုယ့်အကြိုက်ဖြစ်စေရမှာ"
အဖုတ်နမ်းပေးဦးဆိုတော့မာလာမှာကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသွားရတယ်။
" အယ်..မရွံ့မရှာ"
မာလာ့အဖုတ်ကိုကိုကျော်လေးနမ်းမယ်ပြင်တုန်းကမာလာတော်တော်စိတ်ဆိုးခဲ့တယ်။ အရမ်းလဲအောက်တန်းကျတဲ့အလုပ်လို့သာမြင်ခဲ့တယ်။ သူ့ဟာကြီးပြန်စုပ်ပေးရရင်ဆိုတဲ့ အတွေးကဝင်လာပြီးရင်ထဲအော်ကလီဆန်ခဲ့တာ အခုတော့ကိုယ်ကသာမလုပ်ဖူးဘူး။ သူငယ်ချင်းတို့လင်မယားကတော့ လုပ်နေပြီ။ဘယ်လိုများလုပ်မှာလဲဆိုပြီးဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။
ကိုနေလက မေနှင်းခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံလိုက်တော့ မေနှင်းအဖုတ်ကပြဲအာပြီးပိုပြီးမို့ဖောင်းလာခဲ့တယ်။ ကိုနေလကမေနှင်းပေါင်ကြားဝင်လာကာအိပ်ရာပေါ်မှောက်ချပြီးတံတောင်ဆစ်နှစ်ဘက်ကိုအိပ်ရာပေါ်ထောက်ကာလက်နှစ်ဖက်ကိုမေနှင်းပေါင်အောက်လျိုသွင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှမေနှစ်အဖုတ်ကိုလျှာအပြားလိုက်ယက်ချလိုက်ရာမေနှင်းရဲ့အော်ညည်းသံကထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။
" အင်းးဟင်းးဟင်းးကိုနေ ကောင်းလိုက်တာ"
မေနှင်းကော့ တက်သွားပြီးညည်းညူသလိုလက်နှစ်ဖက်ကလည်းမိမိနို့ကိုကိုင်ကာမျက်စိစုံမှိတ်ပြီးလျှာကိုနှုတ်ခမ်းသတ်လျက်ရှိနေသည်။ ကိုမြင်လိုက်ကာ မာလာမှာလည်းဖင်ကြောရှုံးသွားမိသည်။ ကိုနေလရဲ့ယက်နေပုံကလည်းအားရစရာ။
ထန်းလျက်ခွေးယက်သလိုသာဆိုလျှင် မေနှင်းအဖုတ်အရည်ပျော်ပျောက်ပျက်ကုန်လိမ့်မည်ဟု မာလာတွေးမိလိုက်သည်။ မိမိအဖုတ်သည်လည်းစိုစွတ်လာသည်ကို သိပြီးအံဩသင့်သွားမိလေတော့သည်။ ဤသို့စုပ်ယက်ရန်အဆင်ပြေအောင်အမွေးပြောင်အောင်ရှင်းထားမှန်းမာလာသဘောပေါက်လိုက်သည်။ တချက်တချက်ကိုနေလမှနှာခေါင်းမြုပ်မတတ်စုပ်ယက်လိုက်လျှင်မေနှင်းပေါင်များပိုမိုကားတက်လာပြီးအသံပိုကျယ်လာခဲ့သည်။
ထိုသိုအော်သည်ကို ကိုနေလမှပေါင်နှစ်လုံးအားအပေါ်မြှောက်တက်သည်ထိတွန်းတင်လိုက်ရာ မေနှင်းဖင်ကြီးပြောင်တက်လာသလို ကိုနေလမှလည်းစအိုဝမှသည်အဖုတ်ထိပ်အထိယက်ချလိုက်သည်။
" အားးးကို နေ အိုးးအားးးပြီးသွားလိမ့်မယ်..ကိုနေ အားးရှီးးရှီးးးအိုးး"
တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားကာမေနှင်းအော်လိုက်သည်။အော်နေစဉ်မှာပင်ကိုနေလကမေနှင်းစောက်စေ့ကိုစုပ်ပြီးလက်ခလယ်ဖြင့်ထိုးမွှေလိုက်သည်။
" အားးရှီးးရှီးးးအိုးး ကိုနေ အိုးပြီးပြီ ပြီးပြီအိုး"
မေနှင်းမှာအသည်းအသန်အော်ညည်းပြီးငြိမ်ကျသွားတော့မေနှင်းပထမဆုံးအကြိမ်ပြီးသွားမှန်းသိလိုက်ရပေသည်။
" ကိုနေ မေတော့အရမ်းကောင်းသွားတယ်ကိုနေရာ"
" ကိုအလှည့်လေ မေ"
" အင်းပေါ့ မေကောင်းသလို ကိုနေလည်းကောင်းစေရမယ်၊ကိုနေအိပ်လိုက်တော့။
မှောက်၍ယက်ပေးနေသောကိုနေထလာကာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်တော့ ကိုနေလရဲ့လီးက မိုးပေါ်သို့ဒုံးပျံအလားမိုးမျော်နေတော့တယ်။ ကိုနေလည်းအရမ်းစိတ်ကြွနေသည်လားမသိပေ။ ဒစ်ကားကြီးကနီရဲလို့နေတယ်။ ကိုနေလီးသည်လည်းကိုကျော်လေးလီးအရွယ်ခန့်ရှိသည်ကိုတွေးမိပြီး ကိုကျော်လေးကိုသတိရမိလိုက်ရပြန်သည်။
မေနှင်းသည်မာလာရှိသည့်ဘက်အားမျက်နှာမူပြီးကိုနေလီးကိုစ၍စုပ်လေသည်။ မည်မျှပင်လေ့လာထားသည်မသိ။ လီးတဆုံးနီးပါးပါစပ်ထဲဝင်အောင်စုပ်လေရာမာလာမှာ အံဩ၍မဆုံးနိုင်တော့ပေ။ စုပ်လိုက်ပြီးတံတွေးများလီးပေါ်ထွေးထည့်ကာဂွင်းထုပေးလိုက်ပြန်စုပ်လိုက်လုပ်တော့သည် ။ တချက်တချက်လီးထိပ်လောက်သာငုံပြီးစုပ်နေတော့ကိုနေရဲ့စုပ်တသပ်သပ်ညည်းညူသံကြောင့်လျှာနှင့်မွှေနေမှန်းသိလိုက်ရပေသည်။
တချက်တချက်လည်းကိုနေရဲ့ဂွေးဥကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေပြန်သည်။ တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့ မေနှင်းပါပေ။အံ့ဩလည်းအံ့ဩနေသလိုရင်ထဲမှာလည်း တသိမ့်သိမ့်ခံးစားလိုက်ရပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုစုပ်ပေးလျှင်ကိုကျော်လေးတစ်ယောက်အရမ်းကြိုက်မည်ဟုတွေးမိပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုပင်တမ်းတမိပြန်သည်။မိမိမှာသူတပါးလင်မယားလိုးနေကြသည်ကိုပင်ချောင်းကြည့်နေပြီးအာခေါင်များပင်ခြောက်လာသည်။
" မေ ကိုအရမ်းစိတ်ပါနေပြီကွာလိုးတော့မယ်"
ကိုနေလရဲ့ တစ်တစ်ခွခွပြောမှု့ကြောင့်မာလာပင်စိတ်တွေကြွသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
" ကို လိုးချင်လိုးတော့မေကအသင့်ပဲ"
ဟိုကောင်မကလည်းတစ်တစ်ခွခွပင်ပြောလေတော့လိုက်လည်းလိုက်တဲ့လင်မယားဟုတွေးလိုက်မိတယ်။
" ကိုဘယ်လိုပုံစံလိုးမလဲ"
" လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲစလိုးမယ်"
" ဟင် လှေကြီးထိုးတဲ့"
မာလာပါးစပ်ကအသံထွက်ပြီးရေရွတ်မိသလိုလှေကြီးထိုးဆိုတာဘာလဲလို့သိချင်ပြီးသေချာကြည့်လိုက်ရာမေနှင်းမှာအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီးဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးသည်။ကိုနေလည်း မေနှင်းပေါင်ကြားဒူးထောက်ပြီးဝင်လိုက်ကာအဖုတ်အပေါ်ကိုလီးကိုကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက်ခေါက်လိုက်ပြီးလီးကိုအဖုတ်ထဲဖိသွင်းလိုက်သည်။
" ဗျစ် ဖြစ် ...ဗြစ်"
လီးဝင်သွားသံသဲ့သဲ့လေးကြားလိုက်ပြီး
" အားးတင်းကြပ်နေတာပဲကိုနေရာ အရမ်းကြိုက်တယ်"
ကိုနေလကတဖြေးဖြေးလိုးနေရာကနေအရဧိန်တင်လာပြီးမြန်မြန်လိုးတော့သည်။ လီးဝင်သံတဇွပ်ဇွပ်တဖွတ်ဖွတ်နဲ့အတူမေနှင်းအော်ညည်းသံကပိုထွက်လာတယ်။ ကိုနေလကနို့စို့ရင်းခါးအားသုံးကာတအားပင်လိုးသည်။နို့စို့ခံရင်းအလိုးခံနေရတဲ့မေနှင်းညည်းသံပိုထွက်သလိုဆီးခုံချင်းထိကပ်သံကတဖတ်ဖတ်တဖန်းဖန်းမြည်နေတော့သည်။
မာလာမှာအဖုတ်ပင်ကျိမ်းသလိုခံစားလာရပြီးမိမိအဖုတ်ကိုပင်လက်ဖြင်ကိုင်မိတော့သည်။ဆယ်မိနစ်ခန့်ပက်လက်လိုးပြီးသောအခါကိုနေလကလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်လေရာကိုနေလရဲ့လီးမှာအရည်များစိုရွှဲနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
" ကို..ဘယ်ပုံစံလဲ"
" ဒေါ့ကီ ဆွဲမယ်မိန်းမ"
" ဟုတ်"
မေနှင်းအိပ်ရာကထလာကာ အရည်တွေစိုရွှဲနေသော ကိုနေလရဲ့လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်သည်။ မာလာအံ့ဩပြီးရင်းအံ့ဩရပြန်သည်။ ဒေါ့ကီဆွဲမည်ဆိုပြန်သဖြင်မည်သို့သောပုံစံဖြင့်လိုးမည်ကိုကြည့်ရှူချင်လာပြန်ရာမျက်စိကိုမမှိတ်မိဘဲစိတ်ဝင်တစားကြည့်မိသည်။
လီးစုပ်ပြီးသောမေနှင်းကကုတင်ပေါ်တွင်ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီးကုန်းလေသည်။ ကိုနေလလည်းဒူးထောက်ပြီး မေနှင်းအဖုတ်နှင့်စအိုဝကို ယက်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက်တံတွေးတချက်စအိုဝကို ထွေးထည့်လိုက်ပြီးအဖုတ်ထဲလီးသွင်းပြီးလိုးပြန်သည်။ လိုးပုံမှာလည်းတင်သားနှစ်ခြမ်းအားလက်မအားကိုသုံးပြီးဖြဲထားရင်းလိုးသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
" ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းး"
" အားးအိုးးအားးလားးးလားးအားး"
" ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"
ငါးမိနစ်ခန့်လိုးလိုက်ရာ
" အားရှီးးအိုးးလိုးပေးးလိုးးမေပြီးချင်လာပြီ"
မေနှင်းအားအံ့ဩမိရသည်။ သူ့ယောက်ကျားတကြိမ်မပြီးသေး သူမကဒုတိယအကြိမ်ပြီးချင်လာပြန်သည် တဲ့လေ။အရမ်းကိုထန်လွန်းသည့်လင်မယားပါပဲ။
" မေ ကို ဖင်လိုးချင်တယ်"
"လိုးလေကို ဖင်ကလည်း ကိုလိုးဖို့ပဲ"
အံ့ဩသထက်အံ့ဩမိတယ်။ တစ်ယောက်ကဖင်လိုးမည်တဲ့ ။ တစ်ယောက်ကလည်းကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးလေသည်။ ဖင်မခံဖူးသောမာလာအံ့ဩလေသည်။ ဖင်လိုးဖို့ဆိုတာဝေလာဝေး။ ကုန်း၍ပင်မခံနိုင်။ အားနှင့်လိုးရင်ပင်အရမ်းနာတတ်သဖြင့်ယောက်ကျားဖြစ်သူကိုကျော်လေးကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းမပေးခဲ့ပေ။ယခုမူမေနှင်းကဖင်လိုးခံသည်တဲ့လေ။
ကိုနေလကမေနှင်းဖင်ထဲလီးထည့်ပြီးလိုးတော့သည်။ လီးကလည်းဖင်ထဲကိုကြပ်တည်းစွာဝင်ပြီး ကိုနေလကမေနှင်းဖင်ကို တံတွေးထပ်ထွေးပြီးလိုနေသလို မေနှင်းကလက်တဖက်ဖြင့်မိမိအဖုတ်ကိုလှမ်းနှိုက်ရင်းပွတ်တော့သည်။
" ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
" အားးအင်းးဟင်းးဟင်းးးး"
" မေ နာလား"
" မနာဘူးကို မေအရမ်းကောင်းနေပြီ လိုးလိုး"
ဖင်ခံနေသည်ကို ပင်မနာဘူးတဲ့ မာလာမှာအဖုတ်သာမက ဖင်ပါကျိမ်းလာတော့သည်။ ရှိသမျှအပေါက်အကုန်ပေးနိုင်သည့်အာဂမိန်းမပါပေ။ ဒါကြောင့်မို့သူတို့လင်မယားသက်တမ်းမှာ ကိုနေလဖောက်ပြနသည်ဟု မကြားရ၊ပြသနာတက်သည်ဟု လည်းမကြားရပေ။ ငါးမိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလအသက်ရှူသံများပြင်းပြလာပြီး
" မေ.. ကိုပြီးတော့မယ်"
" အဖုတ်ပြောင်းလိုးပေးကိုနေ"
ကိုနေလအဖုတ်ကိုပြောင်းလိုးလိုက်ရာ
" ဖွတ် ဖွတ်ဘွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းးး"
" အားးရှီးးးရှီးးကို မေပြီးပြီ ..ပြီးပြီ အားး"
ကိုနေလည့်းမြန်မြန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးမှရပ်တန့်သွားတော့သည်။ ကိုနေလရပ်သွားသဖြင့်မေလည်းအိပ်ရာပေါ်မှောက်ကျသွားတော့သည်။ ကိုနေလလည်းမေနှင်းဘေးနားကပ်ပြီးလှဲကာမေနှင်းအားဖက်၍ အမောဖြေနေသဖြင့်မာလာလည်းအသံမမြည်အောင်အိပ်ရာပေါ်အသာအယာလှဲအိပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မနက်ဖြန်မေနှင်းအားမေးစရာများအလွန်များနေသည် ကိုတွေးမိပြီးပြုံးလိုက်သလိုကိုကျော်လေးအားသတိရနေမိသည်။ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်ညစ်နေပြီ။မိန်းမချက်ကျွေးတဲ့ထမင်းမစားရတော့ဆိုင်မှာစားရတော့တယ်။
အစားအသောက်အဆင်မပြေသလိုအိမ်မှာလည်းသိမ်းဆည်းပေးမည့်သူကမရှိ။ဝတ်ပြီးအဝတ်ဟောင်းတွေလဲမြင်မကောင်း။ရေခဲသေတ္တာထဲကအသီးအရွက်အသားငါးတွေကလည်းမလတ်ဆတ်တော့ပေ။ယုတ်စွအဆုံးရေချိုးခန်းပင်အနံ့ထွက်နေပြီ။အစကတော့မိန်းမ အိမ်မှာမရှိတော့နားငြီးသက်သာတယ်ဟုတွေးနေပေမယ့်ရက်အနည်းငယ်ကြာသောအခါတွင်အဆင်မပြောတော့ပေ။စိတ်လည်းညစ်လာပြီ။ထို့ကြောင့်ပင်မာလာဆီဖုန်းဆက်ရတော့သည်။
" ဟလို မာလာ"
" ဘာလဲကိုကျော်လေး"
" မင်းပြန်မလာသေးဘူးလားကွာ"
" မလာသေးဘူး"
" ပြန်လာခဲ့ပါတော့ကွာ"
" ဘာလို့ပြန်လာရမှာလဲ"
" မင်းမရှိရင်ငါမနေတတ်ဘူး"
" ရှင့် ဟိုကောင်မတွေနဲ့သွားနေလေ"
" ဟာကွာ မာလာကလည်း၊သူများအိမ်မှာအားနာစရာကွာ"
" သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဘာမှအားနာစရာမရှိဘူး"
" မင်းကွာ ကလေးငိုတောင်သတိမရဘူးလား"
" ကျမ နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်တယ်"
" ပြန်လာပါတော့ကွာ"
" မလာပါဘူး ဒါပဲ"
မာလာဖုန်းချပစ်လိုက်တယ်။ ဖုန်းပြန်ခေါ်လဲမကိုင်ပဲပစ်ထားလိုက်တယ်။ ဘယ့်နှယ်လာခေါ်ဖို့ကျတော့စိတ်မကူးဘူး၊ပြန်လာခဲ့တဲ့။တော်တော်စိတ်နာစရာကောင်းတဲ့လူ
" ဟွန်း"
" ဘာလဲ မာလာပြန်ခေါ်နေပြီလား"
" အေးဟဲ့"
" မသွားနဲ့..မာလာ ဆင်းပြီးသူ့ဘာသာသူပြန်လာတယ်ဖြစ်ပြီးရောင့်တက်မှာ"
" အေး ပြန်မသွားပဲကိုနေမှာ"
" အေးလေ နင့်ကိုလင်ချစ်ဆေးဖော်ပေးဖို့ကျန်သေးတယ် ခစ် ခစ်ခစ်"
" အမလေးတော် မနေ့ကနင့်ရဲ့လင်ချစ်ဆေးမြင်လိုက်ရပါ့"
" ဟားးးးးဟားး "
" နင်တကယ် မလွယ်ဘူးနှော်။နင့်ယောက်ျားဟာကြီးစုပ်ရတာမရွံ့ဘူးလားအေ"
" အစကတော့ ရွံ့တာပေါ့နောက်တော့လည်းအကျင့်ပါပြီးကြိုက်နေပြီ"
" အမလေးဟယ်အကျင့်တောင်ပါရသေးတယ်"ဟဲ့ငါမလုပ်ပေးရင်လုပ်ပေးတဲ့သူနောက်ပါသွားမှာ"
" အဲလောက်တောင်လား"
" ငါလုပ်ပေးသလိုသူလဲလုပ်ပေးတာလေ၊အဲဒီလိုလုပ်ပေးရင်ပိုကြည်နူးရတယ်ဟ"
" ဟင် ဘာဖြစ်လို့"
" သိတဲ့အတိုင်းလေ၊လူတွေမိန်းမတွေဟာကျတော့ညစ်ပတ်တယ်လေးဘာလေးနဲ့လေ"
" အင်းလေ"
" အဲလိုညစ်ပတ်တယ်ထင်နေတဲ့ဟာကို သူကနမ်းပေါ့တော့ သူငါ့ကိုမရွံမရှာလုပ်ပေးရှာတယ်။ ငါ့ကိုတကယ်ချစ်လို့ပဲလို့ထင်လာတာလေ"
" အမ်"
" မအမ်နဲ့ဟဲ့ ၊ဒီလိုလုပ်ပေးတာလေသူတို့ကငါတို့ကောင်းဖို့အတွက်လုပ်ပေးတာ"
" အမ် အဲဒါကကောင်းလို့လား"
" သူများအတွက်တော့မသိဘူး၊ငါတော့အရမ်းကြိုက်တယ်"
" ဟော့တော်ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"
" ကောင်မနင်မခံစားဖူးလို့ခံစားဖူးရင်နင်အရမ်းကြိုက်သွားမယ်"
" နင်နှော်ကုန်းပြီးတော့လဲခံနိုင်တယ်"
" အစကတော့နာတာပေါ့အေ၊နောက်တော့လည်းအေးဆေးပေါ့"
" ငါတော့..နာလို့မခံနိုင်ဘူး"
" နင်ကမှသစ်တုံးကြီးလို့နေတာကိုး၊ဒါမျိုးဆိုတာချက်ချင်းထလုပ်ရတဲ့အမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ အရင်ဆုံးနှိုးဆွပေးရတယ်။အဲဒါမှချောဆီတွေထွက်ပြီးလုပ်ရတာအဆင်ပြေတာ"
" အင်း"
" စကတည်းက မနိုးဆွပဲ တစ်ခါတည်းတန်းလုပ်ရင်နာတာပေါ့အေ"
" အင်း နင်ကမလွယ်ဘူးနှော်ဖင်ပါခံနိုင်တယ်"
" အေး..အဲဒါလည်းသူတို့ကကြိုက်တယ်လေ၊ဖင်ကကျတော့ကြပ်တာကိုး"
" နင်မနာဘူးလား"
" အစကတော့နာတယ်လေ၊နောက်တော့ဘယ်လိုနေရမယ်သိလာတော့မနာဘူး"
" အဲဒီနေရာက..ပိုညစ်ပတ်တာကို"
" သူတို့ကကြိုက်တယ်လေ"
" သူကြိုက်တိုင်းနင်ခံနေတာလားအေ"
" နင်ကလည်း ဖင်ကအမြဲတန်းခံနေတာမဟုတ်ဘူး၊ အမြဲခံလို့လဲမဖြစ်ဘူးလေ၊ ဒါကအထူးစပါယ်ရှယ်မှပေးတာ"
" အော အဲဒီလို"
" အေးလေ ယောက်ကျားဆိုတာကလေးလိုပဲ။သူတို့လိုချင်တာရရင်ပျော်တယ်၊မရရင်ပြသနာရှာတယ်။
ခိုင်းတတ်ရင်နွား၊မခိုင်းတတ်ရင် ကျား"
" ဟယ်..အဲဒီလိုလား"
" အင်းလေ ကောင်းကောင်းနဖားကြိုးထိုးတတ်ဖို့လိုတယ်..ဟဲ့"
" နင်မသိဘူးလားမယားဆိုတာ ယောက်ျားဖြစ်သူကိုပျော်အောင်လဲလုပ်နိုင်သလိုစိတ်ညစ်အောင်လဲ လုပ်နိုင်တယ်။ သူတို့တွေကိုကိုယ်ကလွဲရင်ဖွဲနှင့်စကွဲဖြစ်အောင်လုပ်ထားရတယ်။ ကိုယ်ကလည်းပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေးနေရတယ်။ စုတ်တီးစုတ်ပြတ်၊ညစ်တီးညစ်ပတ်နဲ့ဆိုရင် ဘယ်သူကမှအနားကပ်ချင်မှာမဟုတ်ဘူး"
" အေးလေ၊နင်အမွေးတွေရိတ်ထားတယ်နှော်"
" အေးလေ အမွေးဆိုတာ အပြင်ကဘက်တီးရီးယားတွေ ဝင်မှာစိုးလို့ပဲသဘာဝအလျောက်ကာကွယ်ပေးတဲ့အရာပဲ။ ဒါပေမယ့်လေငါတို့ဆီကထွက်တဲ့အရည်တွေကတချို့ဘက်တီးရီးယားကိုသတ်ပေးပြီးသား"
" နင်ကဘာလို့ရိတ်လိုက်တာလဲ"
" အင်းပြောပြရရင် အမွေးတွေမှာလည်းဘက်တီးရီးယားကပ်နေနိုင်သလို၊အဲဒီအမွေးကလိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါကျွတ်ပြီးအထဲဝင်မသွားနိုင်ဘူးလို့မပြောနိုင်ဘူး။
အဲဒါအပြင် အမွေးရိတ်ထားတော့ရှင်းသန့်နေတာပေါ့၊ အမွေးကရိတ်ရတာမှမဟုတ်တာ။ ခုခေတ်ဆေးတွေပေါမှပေါ၊ အဲဒီနေရာဆလးဖြူဖွေးမို့မောက်နေရင် ယောင်ျားကတွေကပိုသဘောကျတာပေါ့အေ၊ ဟီး..ရှင်းရှင်းပြောရရင်သူတို့နမ်းတဲ့အခါပိုအဆင်ပြေတာပေါ့"
" ဟော့တော့နင်ကတကယ့်ဆရာမကြီးပဲ"
" ခစ် ခစ်ခစ်"
" မနေ့ကငါတို့လုပ်တာမြင်တော့နင်ကိုကျော်လေးကိုသတိမရဘူးလား"
" ရတာပေါ့အေ"
" နင်အမွေးရိတ်မကြည့်ချင်ဘူးလား"
" ငါစိတ်မရဲသေးဘူး"
" မရဲလို့မရဘူး၊မရဲရင်နင့်ယောက်ျားအချစ်တွေလျော့လိမ့်မယ်"
" ဟင်းးးးးနင်ကတော့ပြောပြီ"
" အဟုတ်ပြောတာယောက်ျားတွေကကြာလာရင်စိတ်ပျက်မယ်။ စိတ်ညစ်ရာကနေအပျော်ရှာမယ်၊အပျော်ရှာရာကနေအပျက်ဖြစ်မယ်"
" အေးပါကွာ..သူငယ်ချင်းရာငါနားလည်လာပါပြီ"
" နောက်ကျရင်နင်ငါ့ကိုကျေးဇူးတင်လာမှာပါ"
" အေးပါကျေးဇူးရှင်မရေ"
ထိုနေ့ကညမှာလည်းမေနှင်းတို့လင်မယားတွေလုပ်ကြသေးတယ်။ ကြည့်ရင်းနဲ့မထူးသလိုခံစားလာရပြီး။ယောက်ျားလာခေါ်ဖို့သာမျော်လင့်မိတော့တယ်။ ကိုကျော်လေးမိန်းမကိုဖုန်းဆက်ခေါ်တာမရတော့ကိုယ်တိုင်သွားခေါ်မယ်ဆိုပြီးဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ယောက်ျားဆီကလာခေါ်မရ်ဆိုတော့ပျော်တယ်။
" မာလာ လာခေါ်မယ်တဲ့လား"
" အေးဟဲ့"
" လိုက်သွားလေ၊ငါ သင်ထားတာတွေလဲ မမေ့နဲ့"
" အေးပါ"
" ဘယ်အချိန်လာခေါ်မယ်တဲ့လဲ"
" နောက်တစ်နာရီလောက်ဆိုရောက်မယ်ပြောတယ်"
" ရေသွားချိုးတော့"
" မချိုးတော့ပါဘူးအေ"
" ချိုးလိုက်ပါ၊ပြီးတော့တနေ့ကငါဝယ်ပေးတဲ့အဝတ်ဝတ်"
" ဟယ်..ရှက်စရာကြီး"
" ဘာရှက်ရမှာလဲ၊နင်လာမခေါ်လဲငါကအေးဆေးအလှမပျက်နေနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အထာပေါ့"
" အေးပါဟယ်"
အမှန်ကမာလာဝတ်ချင်ပါတယ်။ မေနှင်းရဲ့စနောက်မှု့ကိုခံရမှာလည်းစိုးတယ်လေ။ ရေမိုးချိုးရင်းအမွေးရိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဝတ်အစားလဲပြီးအလှပြင်နေတုန်းကိုကျော်လေးရောက်လာတယ်။
" မာလာရေ ကိုကျော်လေးရောက်နေပြီ"
" အေးပါငါပြီးတော့မယ်"
ကိုကျော်လေးနှင့်မေနှင်းစကားပြောနေကြတယ်။မာလာအပြင်ထွက်လာတော့ကိုကျော်လေးငေးကြည့်နေတယ်
" ကိုကျော်လေးကျမသူငယ်ချင်းလှမလာဘူးလား"
ကိုကျော်လေး ပြုံးပြီး
" လှလာတယ်ဗျ"
" ကျမကတော့ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်တွေသင်ပေးလိုက်ပြီ၊ကိုကျော်လေးတာဝန်တွေပဲကျန်တော့တယ်"
" ကျနော့်ဖက်ကတာဝန်ကျေပြီးသားပါ"
" ဟုတ်ပါပြီအခုကျမသူငယ်ချင်းကတာဝန်ကျေလိမ့်မယ်"
" ဟေ့မေနှင်း..ဘာတွေရှောက်ပြောနေတာလဲ"
" ခစ် ခစ် ခစ်"
" ငါလိုက်သွားတော့မယ်"
" အေးအေး"
ကိုကျော်လေးကအပြင်အဆင်ထူးထူးဆန်းဆန်းဖြစ်နေတဲ့ မာလာကိုအံ့ဩမိတယ်။ အသက်လည်းအရမ်းငယ်သွားသလိုခံစားမိပြီးစိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်။ ကားတခါးဖွင့်ပေးပြီးရှေ့ခန်းကထိုင်စေလိုက်တယ်။
" မာလာအရမ်းလှတယ်ကွာ"
ဒီစကားက မာလာ့ရင်ထဲပီတိဖြာသွားတယ်။ဒါပေမယ့်
" ရှင့်ကောင်မတွေလောက်တွောမလှဘူးမလား"
" မဟုတ်ဘူးမာလာ မင်းကငါ့ရင်ထဲမှာအလှဆုံးပဲ".
" တော်ပါအခုမှလာပြီးချွဲမနေနဲ့"
" မချွဲပါဘူးမာလာရယ်၊ကိုယ်ကအရမ်းချစ်တယ်"
" ကိုကျော်လေး ရှင်လျှာအရိုးမရှိတိုင်းပြောမနေနဲ့၊ရှင့်ကောင်မလေးတွေပဲပြော"
" လုံးဝမပြောဘူး၊ပြောတယ်ဆိုတာကလည်းတစ်ခါတလေစိတ်ညစ်မိလို့ပါ".
" ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လဲ"
" မာလာကစိမ်းကားလို့လေ"
" မစိမ်းကားပါဘူး"
" အခုမစိမ်းကားတော့ရင်ဘယ်မိန်းကလေးမှအရောတဝင်မနေတော့ဘူး"
" တကယ်နှော်..ကတိ ကတိ"
" အင်းပါ မာလာရာ..ကိုကတိပေးတယ်"
" မာလာသားလေးကိုသွားခေါ်ကြမလား"
" ဒီပုံနဲ့အမေတို့ဆီမသွားချင်ဘူး"
" အိုကေ အိမ်ကိုတစ်ခါတည်းသွားမယ်၊အိမ်မှာနားပြီးတော........"
" ဟမ် အိမ်မှာနားပြီးသွားမယ်လေ"."
" ဟာကွာ ချစ်စရာအရမ်းကောင်းနေတဲ့မိန်းမ
ကိုအိမ်မှာအရမ်းချစ်ပြီးမှသွားမယ်"
" ဟော့တော့"
အိမ်ကိုရောက်ခါနီးလေ မာလာမှာရင်တုန်လေ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်နေပြီးမာလာမှာမေနှင်းတို့ လင်မယားလုပ်တာကိုမြင်လာပြီး ကာမစိတ်တွေနိုးကြားလာပြီးအရည်တွေ ထွက်လာလို့မာလာမှာရှက်လာမိတယ်။ အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ကိုကျော်လေးကမာလာကို အတင်းနမ်းတယ်။ ကိုကျော်လေးလည်းငယ်မူပြန်နေသလို ဖြစ်နေပြီးမာလာလည်းကြည်နူးလာတရ်။ အိပ်ခန်းထဲကိုခေါ်လာတော့မာလာစိတ်တွေပိုပြီး ကာမစိတ်တွေနိုးကြားလို့လာလေဖြစ်တော့သည်။
ကိုကျော်လေးတစ်ယောက်မေနှင်းပြောခဲ့တာတွေကို သတိရလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီတဲ့။ ဘာတွေလဲဆိုတော့ အစစအရာပေါ့တဲ့ပထမဆုံးပြောင်းလဲချက်အနေနဲ့ရိုးရိုးကြီးနေခဲ့တဲ့မာလာ စကပ်အတိုဝတ်ပြီးဆံပင်တွေကိုပုံပြောင်းလိုက်တာဆယ်နှစ်လောက်ငယ်သွားပုံရတယ်လေ။
ကိုယ်ကလည်းမတွေ့ရတာတစ်ပတ်အတွင်းမှာငတ်ပြတ်နေသလိုခံစားရတဲ့အခြေအနေမှာခုလို ပုံစံမျိုးမာလာကိုတွေ့ရတဲ့အခါမှာတော့ ငယ်မူတောင်ပြန်ချင်လာတယ်။မိန်းမဖြစ်သူမာလာကိုအတင်းနမ်းစုပ်တော့မာလာလည်းပြန်နမ်းလာတယ်။ရွံ့တတ်တယ်ဆိုတဲ့မာလာအခုတော့အနမ်းကိုတောင်ပြန်တုန့်ပြန်ပြီးလျှာပါထိုးထည့်တယ်။
မာလာ့လျှာကိုပြန်စုပ်ရင်းစကပ်ကိုအောက်ကလျှိုပြီးအတွင်းခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့အဖုတ်ကိုလှမ်းပွတ်လိုက်ရာ အမွေးအမှင်ကိုမတွေ့ရချေ။ထို့ကြောင့်မာလာမှာအတော်ပြောင်းလဲသွားမှန်းသိလိုက်ရတယ်။ အိမ်ကဆင်းသွားပြီးမေနှင်းဆီရောက်မှပြောင်းလဲသွားတာကိုသတိထားမိလိုက်ပြီးအစကတည်းကအိမ်ကဆင်းကာမာလာဆီမသွားခဲ့ဘူးဆိုပြီးနောင်တတောင်ရချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။
လင်မယားဆိုတာရန်ဖြစ်ပြီးပြန်တည့်ရင် အတိုးချပြီးပိုချစ်ကြတယ်ဆိုတဲ့ အတိုင်းကိုကျော်လေးအတိုးချပြီးချစ်ပစ်ချင်တယ်။ ပထမဆုံးကတော့မာလာရဲ့ အပေါ်အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။ မာလာလည်းအသာတကြည်ပင်အချွတ်ခံလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီဆိုတော့ကိုယ်ကအရင်ပြောင်းလဲရမယ့်သဘောမဟုတ်လား။ ကိုယ်ကဦးဆောင်ပြီးပြောင်းလဲစေဖို့တဆင့်ချင်းပင် ပြောင်းလဲလိုက်တော့တယ်။ဘရာကိုချွတ်ပြီးနို့တွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။
" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
" အင်းဟင်းးဟင်းးယားလိုက်တာကိုရာ"
မညည်းစဖူးညည်းလို့ပါလားလို့ တွေးပြီးကိုကျော်လေးဝမ်းသာသွားတယ်လေ။ပိုပြီးစိတ်ကထန်လာတယ်။အတွင်းခံကြားကငပဲကတောင့်တင်းမာတောင်လာတယ်။ နို့စို့ရင်းစကဒ်ကိုပါချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ မာလာငြင်းဆန်မှု့မရှိတော့ပေ။ ခါတိုင်းကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းရင်ခါးခါးသည်းသည်းငြင်ူတတ်တဲ့မာလာ၊ အခုတော့အဝတ်ဆိုတဲ့အရာမရှိတော့ပေ။ပေါင်နှစ်လုံးလိမ်ကျစ်ထားပေမယ့်ပြောင်ရှင်းပြီးမို့ဖောင်းနေတဲ့မာလာ့ဆီးခုံကြီးကြည့်ရင်းကိုကျော်လေးတစ်ယောက်စိတ်အရမ်းထကာမာလာ့ဆီးခုံကိုနမ်းလိုက်တယ်။
" ပြတ် "
" အာ့ ကိုနှော်"
ငြင်းသယောင်ပြုသော်ညားလဲပေါင်နှစ်လုံးကဟပြဲလာတယ်။ အရင်ကအမွေးတွေနဲ့ရှုပ်ပွနေတဲ့ အဖုတ်ကခုတော့အရမ်းလှနေသလိုပါပဲလေ။ သန့်သန့်လေးနေတတ်တဲ့မိန်းမအဖုတ်က အနံအသက်ကင်းရှင်းကာနေတော့ ကိုကျော်လေးမနေနိုင်စွာအဖုတ်ထဲနှာခေါင်းမြုတ်မတတ်နမ်းလိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းကြားလျှာဖျားသွင်းရင်းယက်ချလိုက်တယ်။
" ပလပ် ပလပ်"
" အိုး....အားးရှီးးးရှီးးအို ကိုအားး"
မခံစားဖူးသောအရသာကခြေဖျားအထိစိမ့်ပြီးအကြောတွေတောင်ခါသွားတယ်။ အရသာကထူးတယ်လေ။လျှာရဲ့အထိအတွေ့က မယုံနိုင်စရာပါပေ။မေနှင်းဒါကြောင့်ကြိုက်တာကိုးလို့တွေးမိလိုက်ပြီး ညည်းနေရတဲ့ကြားကပြုံးမိလိုက်တယ်။ ဒီဟာကြီးကိုမရွံ့မရှာယက်နေတာ ငါ့ယောက်ကျားကငါ့ကိုတကယ်ချစ်လို့ပါလားဟု တွေးပြီးကြည်နူးမှု့့ကရင်ထဲရောက်လာတယ်။
ကိုကျော်လေးကဒီပုံအတိုင်းဆိုရင်မာလာ့ကိုလိုချင်တဲ့ပုံစံအတိုင်းပုံသွင်းလို့ရပြီဖြစ်၍ဝမ်းသာသလိုမိမိလုပ်ချင်သည့်ပုံစံကိုပါတွေးပြီးဝမ်းသာအားရအစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်သည်။
" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
" အာ့ အိုးရှီးးရှီးးးရှီး"
ကိုကျော်လေးစုပ်ယက်ပေးမှု့ကြောင့်မာလာမှာကော့လန်သွားရပြီးအော်ညည်းလိုက်မိသည်။
" အားးရှီးးးရှီးးးအားးးကောင်းလိုက်တာရှီးး"
အရသာတွေ့လွန်းသဖြင့်အရင်ကခွင့်မပြုခဲ့မိသည်ကိုနောင်တရမိသည်။ ထူးဆန်းသောအရသာရှိလှသောခံစားချက်များဖြစ်ပြီးပြီးချင်လုလုဖြစ်သွားရပြီးကာမစိတ်အထွဋ်အထိပ်အင်ရောက်လာလေသည်။ကိုကျော်လေးလည်းမာလာကြိုက်သွားပြီးမှန်းသိ၍ပို၍ပင်လျှာအစွမ်းပြလေရာမာလာမှာပြီးသွားရလေသည်
" ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပလပ်"
" အားးရှီးးရှီး အားးး ပြီးပြီ ကိုကျော် အားး"
အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပြီးမာလာမှာစိတ်ကျေနပ်မှု့ရရှိသွားရကာ
" ကိုကျော်ကိုလည်းလုပ်ပေးမယ်လေ"
" တကယ်နှော်မိန်းမ"
" အင်း လေ လုပ်ပေးမှာ"
ကိုကျော်လေးရင်ထဲဝမ်းသာလုံးပင်ဆို့သွားရပြီးတံတွေးကိုပင်မြိုချမိလိုက်သည်။ ကိုကျော်လေးအိပ်ပေးလိုက်ရာမာလာလူးလဲထလာပြီးကိုကျော်လေးလီးကိုကိုင်ပြီးနမ်းကြည့်သေးသည်။ အရည်တွေစိုစိမ့်နေပေမယ့်မည်သည့်အနံ့မှမရသောအခါမှမာလာစပြီးလျှာဖျားတို့ကြည့်လိုက်သည်။
လီးကိုလျှာနှင့်ထိတွေ့ရခြင်းမှာကျန်သောနေရာအားလျှာဖြင့်ထိတွေ့ခြင်းနှင့်မတူပေ။ လျှာဖျားမှာခံစားမှု့ကတမျိုးဖြစ်ပြီးတဖြေးဖြေးရဲတင်းလာကာမာလာမှာ ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံစုပ်နေရာမှအားမရတော့ပဲ အဆုံးထိပင်ဝင်နိုင်အောင်ကြိုးစားလိုက်ပြီးမေနှင်းလုပ်သကဲ့ပင် လက်ဖြင့်ကွင်းထုပေးလိုက်လီးနှင့်စုပ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂွေးဥလေးကိုပင်ငုံကာမထိတထိကိုက်လေးသေးသည်။
မာလာမှာလုပ်ရင်းနှင့်ပင်ကျွမ်းကျင်လာရာမေနှင်းရဲ့ကျွမ်းကျင်မှု့ကိုပင်မှီလုနီးနီးဖြစ်လာ၍မိမိဘာသာအံ့ဩမိလိုက်ပြီးယောက်ျားဖြစ်သူကိုပင်
" ကို ကောင်းလား"
" ကိုယ်အရမ်းကောင်းနေပြီ မာလာရာ"
ယောက်ျားမှကောင်းသည်ပြော၍မာလာအားတက်လာကာတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်ပေးသဖြင့်ယခုအချိန်ညည်းတွားရသူမှာကိုကျော်လေးဖြစ်တော့သည်။ကြာလျှင်သုတ်ထွက်သွားမည်စိုး၍သာ ကိုကျော်လေးကတားလိုက်ရသည်။
" မာလာတော်တော့နှော်..ကိုယ်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"
" ပြီးသွားရင်လဲ ရတယ်"
" ကိုယ်မပြီးချင်သေးဘူးမာလာလိုးချင်သေးတာ"
" ကို့..အကြိုက်လိုက်ပေးမယ်သိလား"
" တကယ်နှော်မာလာ"
" တကယ်ပေါ့ကိုရယ်"
" ဒါဆိုကုန်းပေး"
" ချက်ချင်းကြီးတော့မကုန်းချင်သေးဘူးကွာ"
" အိုကေလေ အခုပက်လက်လုပ်မယ်"
" အင်းလုပ်လေ"
ကိုကျော်လေးကမာလာကို ကုတင်မှာကန့်လန့်ခံအိပ်လိုက်စေလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပုခုံးပေါ်တင်ပြီးအဖုတ်ကွဲကြောင်ူထဲလီးကိုဖိသွင်းလိုက်သည်။ မာလာစောက်ဖုတ်မှာအရည်တွေစိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးကအလွန်တောင်ပြီးကြီးနေသော်လည်းချောမောစွာပြွတ်ကနဲဝင်သွားရသည်။
" ပြတ်"
" အာ့ ကို"
ကိုကျော်လေးတချက်ချင်းအသားကျလေးလိုးလိုက်သည်။
" ဗြစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ်"
" အားရှီးးရှီးးရှီးးးအားးး"
အရင်လိုအရည်မထွက်ပဲလိုးသလိုမဟုတ်သောကြောင့်နာကျင်ခြင်းမဖြစ်ပဲ အရသာရှိလှပေရာ မာလာမှချုပ်တည်းမထားတော့ပဲအသံထွက်ညည်းညူလိုက်တော့သည်။
" မာလာ ကောင်းရဲ့လား"
" အရမ်းကောင်းတယ်ကိုစကားမပြောပဲလုပ်မာလာအရမ်းကောင်းနေပြီ"
မာလာ့အပြောကြောင့်ကိုကျော်လေးဖြေးဖြေးလုပ်လိုက်အရှိန်မြန်လိုက်လုပ်ရာမာလာ၏ စိတ်ထနေမှု့ကြောင့်အဖုတ်ထဲမှညှစ်နေသဖြင့်ကိုကျော်လေးမှာမပြီးသွားအောင်ပင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရလေသည်။ဆယ်မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးသောအခါပြီးလုလုဖြစ်လာရာကိုကျော်လေးပုံစံပြောင်းဖို့လိုနေပြီမှန်းသိ၍ မာလာအား
" မာလာကုန်းပေးတော့နှော်"
" ဟုတ် ကို"
မာလာလဲလူးလိမ့်ထပြီးကုန်းပေးရတော့သည်။ ကိုကျော်လေးမှာလည်းအောင်သေအောင်သား စားရသည့်ပမာလိုချင်သောပုံစံရပြီဖြစ်၍ချက်ချင်းပင်ထလိုးတော့သည်။
" ဗျသ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
အစပထမ၌ အောင့်နေမည်ထင်သော်ငြားမိမိထံမှထွက်သောအရည်ကိုကျော်လေးထံမှ ထွက်သောချောဆီများကြောင့်ထင်သလောက်မနာပေ။ နည်းနည်းသာနာသည်ဖြစ်သဖြင်အနေအထားကို ကိုယ့်ဘာသာလုပ်ယူရာနာကျင်ခြင်းမဖြစ်တော့ပဲကုန်း၍လိုးခြင်းဖြစ်၍ထိရောက်ကာပို၍ကောင်းလာသည်။
" ဘွတ်ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"
" အာ့ အိုးးးလုပ်တောကြို မာလာခံနိုင်ပြီ"
ကိုကျော်လေးလည်းအားတက်ကာမာလာခံနိုင်ဖြစ်၍ မာ့လာခါးကိုကိုင်ဆွဲပြီးလိုးတော့သည်။ လီးက တဇွိတဗျိဗျိမည်ဝင်နေသလို ကိုကျော်လေး၏ လဥကလည်းမာလာ့စောက်ဖုတ်ကိုလာရိုက်ခတ်သဖြင့် တဖန်းဖန်းမြည်နေတော့သည်။ အဝင်နက်ပြီးထိရောက်သည်။ မာလာမှာအသံတဖြေးဖြေးကျယ်ထွက်လာပြီး
" အိုးးအားးးအားကို မာလာပြီးတော့မယ်"
မာလာပြီးတော့မည်ဆိုသောကြောင့်ကိုကျော်လေးလည်းထိန်းမထားတော့ပဲ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ကာ မာလာအဖုတ်ထဲသုတ်တွေလွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ပူနွေးသောလရည်များဝင်လာပြီးမာလာမှာကိုကျော်လေးနှင့်အတူပြီးသွားရတော့သည်။
" အရမ်းကောင်းတယ်မာလာရယ်"
" ကို ကောင်းသလိုမာလာလည်းအရမ်းဆကာင်းတယ်စိတ်လဲလာတယ်"
" အဲဒါဆို..နောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မယ်အခုတော့ခနတဖြုတ်နားမယ်"
" ကိုလုပ်ချင်ရင်လုပ်ပေါ့မာလာကအသင့်ပဲ"
" အိုကေ မာလာ ကိုယ့်အနားအိပ်တော့ကိုယ်ဖက်ထားမယ်"
မာလာလည်းကိုကျော်လေးရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီးနားလိုက်သည်။
" မာလာ ကိုယ်တစ်ခုမေးချင်လို့"
" မေးလေ မာလာ"
" ဒီအတတ်တွေကို မာလာ့သူငယ်ချင်းမေနှင်း..သင်ပေးလိုက်တာလား"
" အင်းဟုတ်တယ်ကို"
" ဒီအတိုင်းသင်ရင်တော့မာလာဒီလောက်ကျွမ်းကျင်လာစရာမရှိဘူးထင်တယ်"
" မာလာသူတို့လုပ်တာကြည့်ခဲ့ရတယ်။အခုအဲဒီလိုလုပ်တာ"
" ဟားးဟားးးမေနှင်းကတော်လိုက်တာ၊ခေါင်းမာတဲ့မာလာကိုဒီလိုလုပ်ပေးတာ"
" သူကသူငရ်ချင်းကောင်းပါကိုရဲ့။မာလာတို့လင်မယားမကွဲအောင်ဘဝနေနည်းပါသင်ပေးလိုက်တယ်"
" တကယ်နှော်"
" တကယ်ပါ့ကိုရဲ့၊ဘာဖြစ်လို့လဲကို"
" နောက်လကျင်ကိုတို့နှစ်ပတ်လည်နေ့လေ၊ကိုတို့ငပလီကိုသွားကြမယ်။မောင်နဲ့မာလာပြန်လည်ပေါင်းစည်းချင်းအထိမ်းအမှတ်ပေါ့"
" သွာလေ ကို"
" ဟုတ်ပြီအဲဒီအချိန်ခရီးထွက်ဖို့ကိုနေလတို့လင်မယားပါခေါ်မယ်။အားလုံးကုန်ကိစာရိတ်ကိုကိုခံမယ်"
" ဘာလို့လဲကို မေနှင်းတို့လင်မယားကိုကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ပါ"
" မာလာပြောလိုက်မယ်ကို"
ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ပြီးလီးကတောင်လာသည်။မာလာနောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မယ်
" မာလာစုပ်ပေးရမလား"
"အင်းစုပ်ပေးမာလာ"
မာလာက အလိုက်သိစွာထပြီးစုပ်ပေးသဖြင့် ကိုကျော်လေးရဲ့လီးကပြန်ပြီးတောင်လာခဲ့သည်။
" မာလာထပ်လိုးချင်တယ် မာလာ"
" လို့လို့ ရတယ်လေမာလာ့ကကို့ရဲ့ကာမပိုင်မယားပဲ ဥစ္စာ"
ကိုကျော်လေးမာလာကိုလိုးဖို့ဒုတိအကြိမ်နေရာယူပြီး စိတ်ထဲကနေ မေနှင်းတို့လင်မယားအားကျေးဇူးအကြီး ကြီးတင်နေတော့သည်။ နောက်တော့လည်းတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်နားလည်မှု့တွေ တိုးပွားလာကာအကြင်တွေတွေပိုပြီးပြသနာမတက်ပဲငြိမ်းချမ်းရေးရတော့သည်။ အိမ်ထောင်ရေးသည်လည်း ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ ။
