Tuesday, November 12, 2024

ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၅ )

ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

( ၉ )

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးပြီး အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်လာတယ် ။ ဦးလေးက 

“ ရော့ ဒီမှာဘလက်လေဘဲလ်.. ငါကမသောက်တော့...မင်းတို့သောက်ကြ..”

ဆိုပြီး ပေးတယ် ။ ကိုကျော်စွာက ယူလိုက်ပြီး

“ ကျေးဇူးပါ..အဖေ အဖေ ပေးတဲ့ အရက်ကို ဒီနေ့ဘဲ သောက်လိုက်ပါ့မယ်  ..မနက်ဖြန်..အလုပ် နားရက်မို့ပါ..ဟီးဟီး.. ”

“ အေးပါကွာ...”

ဆိုပြီး TV ကြည့်နေကြတဲ့ ဘက်ကို ထွက်သွားတယ် ။ ကိုကျော်စွာက

“ ညီလေး ဒါကို..ယူပြီး မင်းအိမ်လေးက စောင့်နေ ..အကို..မြည်းစရာတွေယူပြီး လိုက်ခဲ့မယ် ..”

“ ဟုတ် အကို..” ဆိုပြီး အရက်ပုလင်းကို ယူကာ အိမ်လေးကို ပြန်ခဲ့တယ်။  အရက်သောက်မလို့ ပြင်ဆင်ပြီးတော့ ဖုန်းမက်ဆေ့လေး ဝင်လာတာကို ကြည့်လိုက်တယ် ။ မမနှင်း ဆီက

“ မောင်.. အရက်..အများကြီး မသောက်နဲ့နော် ..” ဆိုပြီး ပို့လာတယ် ။ ဒီကလည်း “ ဟုတ်.. မမရယ်.. နည်းနည်းပါဘဲ ..” ဆိုပြီး ပြန်ပို့လိုက်တယ် ။ သူကပြန်ပြီး “ မောင်ကို အရမ်းချစ်တယ် ..ပို့တော့ ဒီကလည်း “ မောင်က မမကိုပိုပြီးချစ်တယ် ”

လို့ ပြန်ပို့လိုက်တယ် ။ ကိုကျော်စွ ာရောက်လာတော့ ပုဇွန်ကျော်ကိုင်ပြီး ဝင်လာခဲ့ပါတယ် ။

“ ညီလေး စကြစို့ကွာ..”

“ ဟုတ် အကို..” 

ခွက်နှစ်လုံးမှာ အရက်ပြီးနည်းနည်းမော့ပြီး အမြည်းစားကာ စကား စလာတယ် ။

“ ညီလေး ဒီနေ့မင်း နှင်းနှင်းကို ချစ်တယ်လို့...ပြောလိုက်တယ်မဟုတ်လား..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..အကို ပြောလိုက်ပါတယ်..”

“ အင်း.နှင်းနှင်းက ဒီနေ့အရမ်းပျော်နေတာကို မြင်တာနှင့်သိတယ်လေ ဟားဟား.....”

“ ဒီပုဇွန်ကျော်က..မင်းအတွက်ထက် ငါ့အတွက် ပိုကောင်းတယ်ကွ.. ဟားဟား.. ငါ ဒီနေ့မှ ဇာလေးကို... လုပ်ရမှာ အရင်နေ့တွေက အမေ့ရဲ့ ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်နေကြတော့ မလုပ်ဖြစ်ကြဘူး ..ဟားဟား..အဲ့ဒါလည်းကောင်းတယ်.. ဘာလို့လဲဆိုတော့ နေ့တိုင်ဘဲဆိုရင် ညီးငွေ့သွားမှာကွ ..ဇာလေးအပေါ်မှာဘဲ..သစ္စာရှိတဲ့ ယောကျ်ား ..တစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တယ် ..”

သူက ဆက်ပြီး 

“ အကိုပြောချင်တာက အကို..ဇာလေးကို မယူခင်က ရည်းစားအများကြီး ထားခဲ့ဖူးသလို.. မိန်းမ တော်တော်များများနှင့်လည်း အိပ်ခဲ့ပြီးကွ ညီလေးရ..အခုနောက်ပိုင်းမှာ အကိုက ..ဆင်ခြင်စရာရှိရင် ဆင်ခြင်ပြီး အမှားနည်အောင်နေတာ လူတိုင်းက မှားတတ်တယ် ..အဲ့ဒါကြောင့် အမှားကို နည်းအောင်ဘဲ..နေတာပါ ..အကိုနောက်မမှား နိုင်ဘူးလို့တော့ ..မဆိုလိုဘူး ..ညီလေး..”

“ ဟုတ် အကို.. ညီလေးလည်း မှတ်ထားပါ့မယ် ..”

“ အေးညီလေး ချကွာ.. နောက်ထပ် (၂) ခွက်လောက် ဘဲ ချတော့မှာ ညီလေး အရက်ဆိုတာလည်း မကောင်းတာတော့..မဟုတ်ဘူးကွ..တန်ရင်ဆေး လွန်ရင်ဘေး ...ဖြစ်ရုံမကဘဲ နော်ထပ် ဖျက်မရတဲ့ အမှားတွေကို ဆောင်ယူသွားတတ်တယ် .. အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ အကိုတို့ အတန်အသင့် ဘဲ ချကြစို့ ညီလေး ..”

“ ဟုတ် အကို..”

“ ညီလေးလည်း ပြောပါကွ ..ဟုတ် ..ဟုတ်... ဘဲလုပ်မနေနဲ့... ကဲ အကို..မေးမယ်.. ဒီနေ့ ဂိုဒေါင်မှာ နှင်းနှင်းနှင့် အကြောင်းလေး ကြားချင်တယ်..”

“ ဘာမှတော့ ထွေထွေထူးထူး မဟုတ်ပါဘူး..အကိုရာ ..ကျွန်တော် မမနှင်းကို အမှန်တကယ် ချစ်တယ်. ဆိုတာကို ပြောလိုက်တာပါ ...ဘေးမှာလည်း လူတွေရှိတော့ ..အခွင့်ရေးမသာဘူး.အကို...”

“ ဟားဟား အေးပါကွာ..ကဲ့ နောက်ဆုံး..တစ်ခွက်ချပြီးရင် ကျန်တဲ့တစ်ပိုင်းကို သိမ်းထားလိုက်.. နောက်ရက်မှ သောက်ကြမယ် ..အခုထမင်းစား သွားရအောင် ..”

“ ဟုတ် အကို..” ဆိုပြီး ထမင်းစားသွားပြီးအိမ်ပြန်လာပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ် ။

နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီသောက်ပြီး ထိုင်စကားပြောနေကြတုန် းအန်တီထားက ဖုန်းဆက်လာတယ် ။

“ မောင်အောင် အန်တီတို့ အိမ်ကို ခဏလာခဲ့ပါအုံးကွယ် ..”  လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီထား အိမ်ကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ အန်တီထားအိမ်ကို ရောက်တော့ ဘဲလ်တီးပြီး မကြာ အန်တီထားက တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ 

“ မောင်အောင် ခဏထိုင်အုံး ..” ဆိုပြီး အတွင်းခန်းကို ဝင်သွားတယ် ။ ပြန်လာတော့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို ချပေးပြီး ဒိုင်ယာရီစာအုပ် တစ်အုပ်ကိုပေးကာ “ ဖတ်ကြည့်ပါကွယ် ..” ဆိုပြီး ပေးလာတယ် ။ စာအုပ်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ ပထမစာမျက်နှာမှာ “ အရမ်းချစ်တယ် ကိုအောင် ..” ဆိုပြီးမြင်လိုက်တယ် ။  ဒီစာအုပ်ဟာ နွယ်ရဲ့ စာအုပ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပထမစာကို ဖတ်ပြီ..းအန်တီထားကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်ကျနေပြီး ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ် ။

“ သားရယ် အန်တီ မင်းတို့ချစ်ခြင်း ခွဲတာ မဟုတ်ပါဘူးကွယ် ..အန်တီက မင်းတို့ချစ်နေတာလည်း ..မသိပါဘူး..”

ပြောပြီးငိုကာ ပြောလာတော့တယ် ။ 

“ ကျွန်တော် သိပြီးပါပြီ အန်တီရယ်.. အန်တီကိုလည်း အပြစ်မမြင်ပါဘူးဗျာ ..”

အန်တီထားသူ့ထိုင်ခုံကနေ ထလာပြီး အနားမှာ လာထိုင်တယ် ။ ကျွန်တော့လက်ကို ကိုင်ပြီး

“ အန်တီကို ခွင့်လွှတ်ပါသား... သား အန်တီလေ တကယ်မသိပါဘူးကွယ်..ကလေးအဖေတို့..ရှိစဉ်ကတည်း အစီစဉ်လုပ်ထားခဲ့ကြတာပါ..ကွယ် ..”

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အန်တီရယ် ပြီးတာတွေလည်းပြီးပါပြီဗျ. ာ..”  ပြောပြီး သူ့မျက်ရည်သုတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော့် လက်ကို အပေါ်ကနေ ကိုင်ပြီး

“ သာားကို အန်တီလေ..အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ် ...ကလေးတို့..အဖေဆုံးပြီး နောက်ပိုင်းမှာ အန်တီဟာ သူတို့ရဲ့..အကူညီတွေနှင့် ဟန်မပျက်အလုပ်လုပ်နိုင်ခဲ့တာပါ.. အဲဒါကို.. သမီးလေးက အန်တီကို. သနားပြီးသူဒီလို...လုပ်သွားတာပါ ..”

လို့ ပြောပြီး ငိုရင်းနှင့်သတိမေ့မလို ဖြစ်ပြီး ကိုယ်လေးစောင်းသွားတော့ သူ့ကိုယ်ကို ဆွဲပြီး “ အန်တီ.. အန်တီ သတိထား ပါအုံး..” ဆိုပြီး ခေါ်တော့မှ ပြန်သတိဝင်လာပြီး ကျွန်တော့် ကို တင်းတင်းဖက်ထားတယ်။ သူက ခေါင်းလေး မော့လာပြီး နုတ်ခမ်းလေးကို လာနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရဲ့ အနမ်းကို တုန်ပြန်တော့အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး အနမ်းရပ်ကာ

“ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာကွယ် ..အန်တီစိတ်လွတ်သွားတယ် ..” သူ့နုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးလေးနှင့်ပိတ်ပြီး သူ့ကိုယ်လေးကိုချီကာ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့တယ်။ အန်တီက စိတ်လွတ်သွားလို့ နမ်းလိုက်ပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီကိုသနားရာမှ စပြီးနမ်းတာ အခုဆို အိမ်ထဲခန်းကိုရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုညှင်သာစွာချပေးလိုက်တယ် ။ 

သူကထထိုင်လာပြီး နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ ကျွန်တော့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်တယ် ။ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်ပြီ းပွတ်သပ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်တော့ အတွင်းခံအပေါ်ကနေ ညီလေးကို ပွတ်သပ်ပြီးနမ်းလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်တက်လိုက်တယ် ။

သူ့ကို ခေါင်းကနေ ခြေထောက်အထိ နမ်းပြီး ပြန်တက်လာကာ သူ့နိ့ကို စို့ရင်းနှင့် သူညီမလေးရဲ့ အမွေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်တော့ “ အား. ”  လို့ ညီးလာတယ် ။ သူ့ညီမလေးကို လက်ညိုထိုးလိုက်တော့ အရည်တွေချွဲနေပြီး သူ့နုတ်ခမ်းက လျှာလေးနှင့်ပြင်းပြင်လေး တုံ့ပြန်လာတယ် ။

“ အား.. သားရယ် ကောင်းတေကွာ..”  ဆိုပြီး ညီလေးကို သူ့လက်နှင့်ဂွင်းထုပေးပြီး အနမ်းကိုရပ်ကာ “ အန်တီကိုလုပ်ပေးတော့ သား.. ”  ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကို သူ့ညီမလေး ဆီမှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေးသွင်းလိုက်ပါတယ် ။ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်ကာ

“ အရမ်းကြီးတယ်ကွယ်.. အန်တီရင်ထဲမှာ တစ်စို့ကြီး..ဖြစ်သွားတယ်... အား....ရှီး..ကောင်းတယ်..သားရယ်..ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးပါ ..အား....အရမ်းကောင်းတယ်..”

ပြောပြီး သွားနှင့်နုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ ပြောလာတယ် ။ ညီးရင်းနှင့် အန်တီ ညီမလေးက ပြန်လည်ကာကစားပေးလာပြီး အန်တီလက်တွေကလည်း တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်လာကာ

“ အား...အရမ်းကောင်းလာပြီ..သားရယ်...အား..မြန်မြန်...အား...လုပ်ပေး...အား...ပါတော့ကွယ်...အား...မြန်မြန်...အန်တီပြီး..တော့မယ် အား... ” ဆိုပြီး သူ့ညီမလေးက စုပ်ယူပြီးကစားလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ထိန်းမရလောက်အောင် ကောင်းလာကာ

“ အား...မြန်မြန်..အား...” မြန်မြန်နှင့်ပြင်းပြင်းကြီးကို ဆောင့်ထည့်ကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။သူက တင်းတင်းကြီးဖက်ထားပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မိန်းနေစေတယ် ။ သူကနဖူးလေးကို နမ်းရင်း

“ အရမ်းကောင်းတာဘဲ သားရယ်...” လို့ ပြောပြီး လှိုက်မောသံ နှင့် စကားပြောလာတော့တယ် ။ကျွန်တော်လည်း သူ့ဖူးလေးကို နမ်းရင်း 

“ အန်တီရဲ့ ညီမလေးက အရမ်းကျပ်သလို ဆွဲယူပြီ းစုပ်ပေးလာတာလည်း အရမ်းကောင်းတယ်..” ဆိုတော့ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးပြီး တင်းတင်းကြီးကို ဖက်ထားတယ် ။

သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းလိုက်တော့ သူခေါင်းလေးကို လက်မောင်းပေါ်တင်ကာ ဘေးတစောင်းဖက်လာပြီး 

“ ထမင်းမစားရသေးဘူး မှတ်လား အန်တီ မင်းအတွက်ပါ.. ချက်ထားတယ်..”

ပြောပြီး ရင်ဘတ်ကိုလက်ချောင်းလေးတွေနှင့် ပွတ်ရင်းပြောပါတယ်။ 

“ လာ အန်တီတို့ ထမင်းစားရအောင်..” ဆိုပြီး သူကဂါဝန်ရှည်ကိုဝတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က ပုဆိုးနှင့်အင်္ကျီဝတ်လိုက်ပြီး သူ့နောက်နေ လိုက်သွားတော့တယ် ။ ထမင်းတွေခူးခတ်ပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဟင်းတွေ ထည့်ပေးပြီး စားလိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်ပြီးတော့ အန်တီက “ အခန်းထဲက ..စောင့်ပါ ..” ဆိုပြီး အတင်းလွတ်ကာ သူပန်ကန်တွေကို ဆေးတယ် ။ သွားတိုက်ကာ အခန်းထဲကို ရေနှင့်အဝတ် ယူလာပြီး ညီလေးကို ဆေးပေးပြီး တီချူးမှုန်တွေ ကပ်နေတာကို ဆေးပြီးတော့ ရေဖလားကို အောက်ချလိုက်ကာ ညီလေးကို စုပ်ပါတော့တယ် ။

လက်ကလေးနှင့် ဥတွေကို ကစားပေးပြီး “ ဒါကို စုပ်ချင်နေတာ အခုမှ စုပ်ရတော့တယ..”  ပြောပြီး ညီလေးကို ပြင်းပြင်းကိုစုပ်တော့

“ အား..အန်တီ ကျွန်တော် ပြီးသွားလိမ့်မယ်ဗျာ အား..” ပြောပြီးး သူ့ကို ဆွဲပြီး ဘေးမှာအိပ်စေကာ သူ့ညီမလေးကိုလျှာလေးနှင့်စုပ်ကာ လက်ညိုနှင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.. သားရယ် လုပ်ပါတော့ကွယ် ..အား..အန်တီ အရမ်းကောင်းနေပြီအား....မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့ အား...သားရယ်... ရှီး.. ” ပြောတော့

ကျွန်တော်က သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ သူ့လက်ကလေးက ညီလေးကို သူ့ညီမလေးကို တေ့ပေးတယ် ။ ဖြေးဖြေးလေး ထည့်လိုက်တော့ “ အား..”  ညီးပြီး သူ့ဖင်လေးကို ကြွကာ အလုပ်ရကောင်းအောင့် ပင့်ပင့်ပေးတယ် ။

**  အား...... မြန်မြန်သား အန်တီပြီးတော့မေ အား....အရမ်းထိတေကွာ အား.... လုပ် လုပ်.. မြန်မြန်လုပ်ပေး...အား...အန်တီ.. အား...ပြီးး.ပြီး..ပြီးပြီး...အား.. **ပြောပြီး လက်တွေတင်းတင်ဆုပ်ပြီး

အတင်းဆွဲဖက်ထားတယ် ။

“ အား..အား... အရမ်းကောင်တယ်ကွာ.. အရမ်းလည်းအားရတယ် ..အိုး..သား..မပြီးသေးဘူး..မှတ်လား... အား... အန်တီ.. ဘယ်လိုနေပေး ရမလဲ...”

“ အန်တီ လေးဖက်ထောက်ပေးပါလား ..” လို့ ပြောတော့

“ သားသဘော.. ပါဘဲကွယ် ..” ပြောပီး ကျွန်တော့်ကို နောက်ခိုင်းပြီး လေးဘက်ထောက် ပေးပြီး မျက်နှာလေး လှည့်လာကာ မျက်လုံ းတစ်ဘက်မှိတ်ပြတယ် ။ လာလုပ်တော့ သဘော ပြတော့ အနောက်နေ ညီလေးကို ကိုင်ပြီး ပြူးပြီ ရဲနေတဲ့ သူညီမလေးဆီ ထည့်လိုက်တော့ ခေါင်းလေး မော့သွားပြီး

“ အား...သားရယ် ပိုထိတယ် အား...လုပ်..လုပ်.......အား..ရှီး.. ” ညီသံလေး ကြားလို့ စိတ်ကြွတာက တစ်မျိုး ဂီတာချိတ်ဖင်ကို ခါးကနေ ကိုင်ဆောင့်ရတာတစွမျိုး စိတ်တွေအရမ်းကြွပြီး မြန်မြန်နှင့်ပြင်းပြင်းကြီးကို ဆောင့်တော့တာ။

“ အား..အရမ်ထိတယ်ကွ..ာ အန်တီနောက်တစ်ကြိမ် ပြီးချင်လာပြီ အား....”

“ ကျွန်တော်လည်း..အား ...ပြီးချင်..လာပြီ..အန်တီ အား...အရမ်းကောင်းတယ်..ဗျာ..ကြပ်ထုတ် နေတာဘဲ အား ..” လို့ ဆောင်လုပ်ရင်း ပြောပြီး ဖင်ကြီးကို လက်နှင့်တစ်ချက် ပြင်းပြင်းကြီး ရိုက်လိုက်တယ် ။ 

“ အား...ပြီးပြီ... ” ဆိုပြီး အန်တီက ခေါင်ငိုက်ကျသွားတယ် ။ လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်ကို ဆွဲကာ ထူလိုက်တယ် ။ သူလည်း ကော့တက်လာပြီးနောက် ပြန်ဖက်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့နားကို လျှာလေး ထည့်ပြီး သူ့နို့ကို ကိုင်ပြီးဆောင့်ကာ အရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ် ။

“ အား..သားရယ်..လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်..” လို့ ပြောပြီး အိပ်ရာပေါ်ကို လှဲအိပ်လိုက်ကြတယ် ။ သူက 

“ သားရယ် ..အန်တီလေ.. သမီးလေးရဲ့ ဒိုင်ယာရီလေး ဖတ်ကြည့်ကတည်းက သားနှင့်အတူဘဲ ချစ်ခင်တဲ့ စိတ် ဝင်လာတယ်... ပြီးတော့လေ သားကို သနားလည်းသနားတယ် ..” 

ဆိုပြီး ခေါင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်းလာပြီး ကျောကို တင်းတင်းဖက်ကာ ငိုပါတော့တယ် ။ သူ့ခေါင်းလေးကို အသာလေး မော့ယူလိုက်ပြီး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။

“ မငိုပါနဲ့တော အန်တီရယ်.. အခုချစ်ပေးနေတယ်လေ ..နော် ..”  ပြောတော့မှ ခေါင်းလေး ညှိတ်ပြီးတင်းတင်းဖက်ထားလိုက်ကြတယ် ။

“ အန်တီ ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ် ..”

“ သားရယ်.. အန်တီလေ... သားနှင့်ဒီလို တစ်ရက်လုံးနေချင်တယ် သိလား.. သားက ပြုစုယုယတာ အရမ်းကောင်းတယ် .. သမီးလေးအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် .. အခုလာမဲ့ ဒေဝါလီနေ့ မတိုင်ခင်နေ့ ညနေကတည်း အန်တီနှင့်လာနေပေးပါလားကွယ်...အန်တီက အခု တစ်ယောက်တည်း မိပုကလည်း နယ်ကပြန်မလာသေးဘူးနော်...”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်....လာခဲ့ပါမယ် အန်တီ... ”

“ အဲ့နေ့မှဘဲ စားစရာတွေကိုလည်း အဆင်သင့်လုပ်ထားပြီး..တနေ့လုံး ချစ်ကြမယ်နော်...သား....”

“ ဟုတ်ကဲ့..” ဆိုပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး.. ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်တော့ ရေချိုးခန်းမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရေချိုးပေးရင်း..

“ ဟော့ ကောင်းလေ နိုးလာပြန်ပြီကွာ...အရမ်းသန်တာဘဲ.. အရမ်းချစ်ရာကောင်းတာဘဲ ..”

ပြောတော့ သူ့ကို နံရံပေါ်ကို ကပ်ပြီး.အနောက်ကနေ သူ့ကို ဆောင့်လုပ်လိုက်တယ် ။ အပေါ်က ရေပန်းကကျလာတဲ့ ရေတွေက ကိုယ်နှစ်ခုကြားကို အအေးပေး နေတော့ အတော်ကြာကြ ာလုပ်လိုက်တယ် ။ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကာ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ် ။

အိမ်ကိုရောက်တော့ အိမ်ကလူတွေ ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေကြတယ် ။ “  ဦးလေးရဲ့ အလုပ်ပါတနာတစ်ယောက်ရဲ့ ပါတီပွဲကို သွားကြမလို့ စောင့်နေကြတယ် ..” လို့ ပြောတော့ တစ်ခါတည်း ကားနှင့်လိုက်သွားကြတယ် ။

ဟိုက လုပ်ငန်းရှင်တွေက ဦးလေးနှင့်ကျွန်တော်တို့ကို

“ မပြန်ပါနဲ့အုံး..”

လို့ ဆိုလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့

“ ခေါင်းကိုက်လာလို့ ပြန်နားချင်ပါတယ် ..” လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။ ကိုကျော်စွာနှင့် ဦးလေးက သူတို့ကျန်ခဲ့တယ် ။

“ သွားအနားယူပါလို့..” ပြောလို့ အိမ်ပြန်လာပြီး အိပ်လိုက်တယ်။ နေ့လည်က အန်တီထားနှင့်လုပ်ထားလို့ တချိုးတည်းအိပ်ပျော်သွားတာ ညီလေးကို ပူပူနွေးနွေ းအရာတစ်ခုက စုပ်ယူပေးတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကာကြည့်တော့ အန်တီဖြူက မျက်လုံးတစ်ဘက် နှိပ်ပြပြီး ဆက်စုပ်တယ် ။ သူ့ကိုယ်ကို အပေါ်ကို ဆွဲယူပြီး သူညီမလေးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အား...အား ကောင်းလိုက်တာကွာ....”

“ အင်း...”

သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို သွားနှင့်ခပ်ဖွဖွ ကိုက်လိုက်တော့ “အား....ရှီးး...”ဆိုပြီး ညီးလာကာ ခေါင်းကို ကိုင်းပြီး ဆံပင်တွေကို ဖွဖွလေးသပ်ပေးတယ် ။သူညီမလေးနှင့် ပါးစပ် မလွတ်ရအောင် ဆွဲပြီး တင်ပါးတွေကြွတက်လာကာ တစ်ချီပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီလေးကိုသူ့ညီမလေးနှင့်တည့်ကာ အဆုံးထိပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်ထည့်လိုက်တယ် ။

“ အား....အမေ့ ” ဆိုပြီး အသံအုပ်အုပ်လေး ထွက်လာပြီး သူ့လက်နှင့်သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့လေးကိုကို င်ပြီးတော့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကာ လုပ်လိုက်ပြီး (၅) မိနစ် အကြာသူက “ ပြီးချင်းလာတယ်..” ပြောတော့ သူ့အောက်မှာ ခေါင်းအုံးကို ခုပြီး သူ့ကိုမှောက်အိပ်စေကာ အပေါ်ကနေ ဖိဖိပြီးလုပ်ပြစ်လိုက်တယ် ။ ပြီးသွားတော... အန်တီက

** ဒီနေ့အရမ်းကြမ်းတာဘဲတဲ့ ** မကောင်းဘူးလားမေးတော့ အသည်းခိုက်အောင်ထိ ကောင်းတယ် ဆိုပြီးရယ်နေတယ် ။.. နာရီကြည့်တော့ ည (၂) နာရီကျော်ပြီး သူလည်းပြန်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

........... ........................

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီဝိုင်းမှာ အန်တီဖြူ၊ မမနှင်းနှင့်မမဇာ သုံးယောက်ဘဲရှိတယ် ။ ဦလေးနှင့်ကိုကျော်စွာက မနက် (၅) နာရီခွဲမှ ပြန်ရောက်တော့ အိပ်နေကြတုန်းလို့ ပြောကာ မမနှင်းက ကော်ဖီ ငှဲ့ပေးပါတယ်၊၊ စားသောက်လို့ ပြီးတော့ အလုပ်ကို မမနှင်းနှင့်ကားမောင်းကာ လာခဲ့ကြတယ် ။ အလုပ်ကလည်း မနက်ဖြန် ဒေဝါလီနေ့မို့ အလုပ်တော်တော် များသွားတယ် ။ 

ညနေရောက်တော့ ဆိုင်သိမ်းပြီး မမနှင်းကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးပါတယ်၊၊ ဦးလေးတို့ကို တောင်ဒဂုံက အရင်နေခဲ့ နေရာကို သွားပြီး ညအိပ်မယ်လို့ ပြောကာ သူတို့ကိုညာပြီး အန်တီထားဆီကို သွားလိုက်တယ်။ ဘဲလ်ကို တီးလိုက်တော့ အန်တီထား တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ တံခါးကိုအမြန်ပိတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို နံရံကို ကပ်ကာနုတ်ခမ်းခြင်း မွတ်သိမ်စွာဘဲ နမ်းလာပါတယ် ။

“ သားရယ်.. အန်တီက မလာတော့ဘူး..မေ့သွားပြီထင်ထားတာ..”  လို့ ပြောပြီးဆက်နမ်းလာတယ် ။ အနမ်းရပ်ပြီး 

“ အခန်းထဲသွားရအောင်ကွာ..” ဆိုပြီး ပြောတယ် ။ သူက အရှေ့ကနေသွားတယ် ။ အနောက်ကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ အနီရောင်အချောသား ထမိန်အောက်က လှုပ်လှုပ်သွားတဲ့ တင်ပါးကြီးကို ကြည့်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်း ရှုပြီးလိုက်လာခဲ့တယ် ။ အခန်းထဲရောက်တော ပလက်စတစ် လေးထောင့်ခုံလေးပေါ်မှာ အရက်တစ်လုံးရယ် အမြည်းတွေရယ်.. ပုဂံနှစ်ချပ်ဆင့်ပြီး မှောက်ထားတယ် ။ 

လျှပ်စစ် ထမင်းအိုးလေးကို မီးထိုးထားပြီး အပူမလျော့အောင်အနွေး ပေးထားတယ် ။ အန်တီထားက အရက်နှစ်ခွက်ကို ငှဲ့လိုက်တယ် ။တစ်ခွက်ကနည်းနည်းထည့်ပြီး  နောက်တစ်ခွက်မှ ာနည်းနည်းပိုထည့်ကာ များတဲ့ ခွက်ကလေးကို ကမ်းပေးလာတယ် ။ 

“ ရော့ သား. အားရှိအောင်..”

သောက်ခိုင်တော့ လည်ချောင်းထဲကို ပူပြီးဆင်းသွားတယ် ။ သူကနောက်လှည့်ပြီး တလှမ်းချင်းဖြေးဖြေးသွားကာ အမြည်းကို ပါးစပ်မှာကိုက်လာပြီး နုတ်ခမ်းချင်းလာကာ ခွံ့ကျွေးတယ် ။ အရက်တစ်ခွက်ကုန်တော့ ပြန်သွားငှဲ့တယ် ။ အနီရောင် ထမိန်ချောထဲက တလှိမ့်လှိမ့်နေတဲ့ တင်ပါးကိုကြည့်ကာ အရမ်းကို တင်းလာတယ် ။ သူ့နောက်ကလိုက်ကာ ညီလေးကို သူ့တင်းပါးမှာကပ် အနောက်ကနေထောက်လိုက်တော့တယ် ။

သူ့ကိုနမ်းလိုက်တော့ “ ဟင်းး..သူကသိပ်ဆိုးတာဘဲကွယ် ..လူကိုရန်ရှာနေပြီ..ဟင်း ..ဟင်း....” သူ့လက်က အောက်ကိုဆင်းလာပြီး ညီလေးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။

“ ခဏလေးပါ.. လူဆိုးလေး ဒီတစ်ခွက်ကို အကိန် သောက်ပါစေအုံး... ဟား..” ပြောပြီး နောက်တစ်ခွက် ပေးတာကို သူ့လက်နှင့် တိုက်တယ် ။ သောက်လိုက်ပြီး အမြည်းကိုယူကာ ကျွေးတယ် ။  သူလည်းပြန်ပြီး အရက်ခွက်ကိုကိုင်ကာ သောက်လိုက်တယ် ။ အမြည်းစားတယ် ။

နှစ်ခွက်ကုန်တော့ သူက ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်လာပြီး တွန်းချလိုက်ပြီးတော့ အဝတ်တွေကို တစ်ခုချင်းဖြေးဖြေးချွတ်ချတယ် ။ “ အန်တီ မစောင့်နိုင်ဘူး ..” ဆိုပြီး သူ့ကိုချွတ်ပေးသလို ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကိုအမြန်ချွတ်ကာ သူ့ကို့ ကုတင်ပေါ် တွန်းချပြီး သူ့နို့ကို စုပ်ယူလိုက်တယ် ။

“ အား...ဖြေးဖြေးပေါ့ ..သားရယ်တဲ့ အားး...”

သူ့ ညီမလေးဆီကို လက်တစ်ဘက်နှင့် နုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကို အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်လိုက်တော့ “ ရှီး..” ဆိုပြီးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ လက်ခလယ်ကို သူ့ညီမလေး အထဲကို ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးတယ် ။ ခေါင်းကို အောက်ကို ဆင်းပြီး အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ စိတ်တွေကြွလာပြီး ခေါင်းကိုသူ့ည်ီမလေးနှင့်ကပ်ကာ တင်းတင်းလေးကပ်ပေးတယ် ။ သွားကြိတ်သံတွေထွက်လာတယ် ၊သူ့ညီမလေးက အရည်တွေကိုပန်းပြီး အန်တီထား ငြိမ်ကျသွားတယ် ။

“ အား.... အရမ်း ကောင်းတာဘဲ သားရယ်... အား... ”  အသက်ကို မနည်းပုံမှန် ဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြီးရှူကာ ပြောလာတယ်။ အမောပြေတော့မှ သူထလာပြီး ကျွန်တော့် ကို ပက်လက်နေစေကာ ညီလေးကို အတင်းဘဲ စုပ်ပေးတယ် ။ ပြီးတော့ ညီလေးအပေါ်တက်ခွပြီး ဖြေးဖြေး ထိုင်ချကာ

“ အား....ရင်ထဲပြည့်သွားတာဘဲ သားရယ်... အား...”

တင်ပါးလေးကို စကောဝိုင်း သလို လှည့်ပေးပြီး လုပ်ပေးတယ် ။ လက်က နို့သီးကလေးတွေကို ချေပေးရင်း အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီး လုပ်ပေးတယ် ။ သူလည်း အရမ်းကောင်းလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲယူပြီး ထိုင်လျှက်နှင့်ကို နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ လုပ်လိုက်ကြတယ် ။ ပြီးသွားတော့ အနမ်းပေးရင်

“ သား..လုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတေကွာ ..အန်တီကတော့..အရမ်ချစ်သွားပြီကွယ်..”

“ ကျွန်တော်လည်းချစ်ပါတယ်.. အန်တီရယ်...”

“ သား မင်လည်..းအိမ်ထောင်ပြုသင့်တဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီ ..သား မိန့်မယူရအုံးမှာပါကွယ်...အန်တီကိုတော့ မေ့မထားပါနဲ့နော်..... အန်တီကို အခုလို့ဘဲ တစ်ခါတလေ အဖော်ပြုပေးရင်ဘဲ..အန်တီကကျေနပ်တယ် ..ဘာလို့လဲသိလား..မင်းကို..နှင်းနှင်း သဘောတူထားတယ်.. ဆိုတာကို သဉ္ဇာမင်္ဂလာဆောင်မှာကတည်းက အန်တီ သိခဲ့ပါတယ်ကွယ် ..”

“ ဪ... အန်တီရယ် ..”

“ ဒါပေမဲ့..အဲဒီအချိန်မှာ မင်းကသိအုံးမှာ..မဟုတ်ဘူး.. မင်းအန်ကယ်တို့ စကားပြောနေတဲ့..စားပွဲဝိုင်းနားကဖြတ်သွားတုန်း အမှတ်တမဲ့..ကြားခဲ့တာပါ..”

“ နွယ်ကော..သိလားအန်တီ...” ဆိုတော့ 

“ သူမသိပါဘူး..အန်တီက တွိုင်းလတ်အသွားမှာ ကြားခဲ့တာပါ..”

“ ဪ ဟုတ်..အန်တီ..”

“ ကဲ.. သား ထမင်းစားရအောင်..” ဆိုပြီး ထမိန်ဝတ်မယ်လုပ်တော့ ...

“ မဝတ်ပါနဲ့တော့ အန်တီ.. ဒီအတိုင်ဘဲ စားရအောင် အိမ်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိတာကို နော်..အန်တီ..”  ဆိုတော့ 

“ သွားလူဆိုးလေး.. ” ဆိုပြီး ခေါင်းညှိတ်ပြတယ်။  အဲ့နေ့ည မှာ အန်တီကို (၃) ကြိမ် လုပ်ပေးပြီး နောက်နေ့ တစ်နေ့လုံး အမျိုးစုံအောင် လုပ်ကြတယ် ။ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်ရှေ့တီဗွီကြည့်တဲ့အခန်း၊ အိပ်ခန်းထဲရော ဝရန်ဒါ က လွှဲလို့ နေရာစုံဘဲ မနားတမ်းလုပ်ကြတယ် ။

နောက်တစ်ရက် မနက် (၅) နာရီခွဲမှ လူတွေ မရှိတဲ့အချိန်မှာ အန်တီထား အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တာနှင့် အိပ်လိုက်ပြီး (၁၁) နာရီလောက်မှ ထပြီး ရေချိုးကာ ထမင်းစားဖို့ အိမ်ကြီးပေါ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ မမနှင်းက 

“ မောင်လေး အိမ်ကလူတွေအားလုံး အလှူသွားကြတယ် .. မမဘဲမောင်လေးကို..စောင့်ပြီးကျန်ခဲ့တာ..”

“ ဟုတ်..မမနှင်း ..”

“ လာ အတူစားရအောင်..”

ဆိုပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်ပြီး စားလိုက်ကြတယ် ။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ကိုးရီးယား ဇာတ်လမ်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရင်းနှင့် မမနှင်းကို ဖက်ကာ အနမ်းလေးတွေပေးတယ် ။ လက်ထပ်မဲ့ အကြောင်းနှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်ကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ မမနှင်းကိုတော့ မြတ်နိုးမူရယ် အနစ်ခံမူရယ်ကြောင့် သူ့ကိုအချစ်နယ်လွန်ဖို့ကို စိတ်ကနေ ထွက်မလာဘူးဗျ၊  သူ့လက်ကလေးကို ကိုင်ပြီး စကားပြောနေရရင်ကို ဘဲ ကျေနပ်နေမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုလည်း အံ့သြောတယ်၊၊ 

အန်တီထားနှင့် ဒေဝါလီနေ့က ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း မသွားဖြစ်ပေမဲ့ လမ်းမှာ တွေ့ရင်တော့ ပြုံးပြ နုတ်ဆက်သလို အန်တီဖြူနှင့်လည်း သိပ်မတွေ့ဖြစ်ပါဘူး။

( ၁ ) နှစ်ကြာပြီးနောက်မှာ ဦးလေးက မန္တလေးက ဆိုင်ခွဲဖွင့်ဖို့ထက် ကျွန်တော်နှင့် မမနှင်းကို အရင်လက်ထပ်ပေးပါတယ် ။ 

မင်္ဂလာဦးည အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာတော့ မမနှင်းက ပြေးလာဖက်ပြီး အနမ်းမိုးတွေ စွေကြတယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကို ချီယူသွားပြီး ညင်ညင်သာသာလေးချပေးကာ သူ့ရဲ့အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့လေးတွေကို ချေပေးကာ နမ်းလိုက်တော့ “ အား.. မောင်ရယ်..”  ဆိုပြီး အသံတိုးတိုး ထွက်လာပြီး သူထလာတယ်။ နှစ်စလုံးအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ကြတယ် ။

သူ့နို့လေးကို ငုံစုပ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်က နောက်နို့လေး တစ်ဖက်ကို လက်ကလေးနှင့်ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အားမောင်ရယ်...”  သူ့နို့စို့နေတာကို ရပ်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီကို ဆင်းသွားပြီ းပါးစပ်လေး အနားကပ်တော့ 

“ မလုပ်ပါနဲ့..မောင်ရယ်..”

လက်ကလေးနှင့် ကာပြီး...

“ မမ ငရဲကြီးကုန်ပါ့မေကွယ်.. မလုပ်နဲ့နော် ..”

“ မောင်က..မမကို ချစ်လို့မြတ်နိုးလို့..လုပ်ပေးတာပါ မမရယ် ငရဲကြီးပါဘူး..ဗျာ ..”

ဆိုပြီး သူ့လက်ကိုဖယ်ပြီး ပါးစပ်တစ်ခုလုံးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ ကပ်ပြီး လျှာလေး ကစားလိုက်တော့

“ အားး မောင်ရယ်.. ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲ..ကွယ် ..” ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကို တက်ကာ သူ့ကို နမ်းလိုက်ပြီး “ မမ..မောင်လုပ်တော့မယ် ..” ဆိုပြီး အသိပေးကာ ညီလေးကိုဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက်တော့ “ အား.. ” .ဆိုပြီး လက်ကလေးနှင့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတယ် ။ 

“ အား..နာလိုက်တာမောင်ရယ်...အား ..”  လို့ ပြောတယ်။  ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နမ်းပြီး ခဏလေးရပ်ကာ နို့သီးကလေးတွေကို ချေပေးတော့ သူညီးသံလေး. ထွက်လာတော့မှ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ အဆုံးထိဖိချလိုက်တယ်။ “ အာ့...” ဆိုပြီး အသံက လည်ချောင်းက ထွက်လာပေမဲ့ ပါးစပ်နှစ်ခုထဲမှာ ပျောက်သွားတယ် ။  ခဏရပ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲကို လျှာလေးထည့်ပြီး ကစားပေးလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...မောင်ရယ် ..မမ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာပြီ..” ဆိုတော့ သူပြီးတော့မယ် ဆိုပြီး နမ်းရင်နှင့်လုပ်နေရာက အရှိန်တင်ပြီ းလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား.......မောင်... မောင်... ”

လို့ ညီးပြီး သူပြီးသွားကာ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေလည်း လျှောသွားတယ် ။ သူပြီးလို့ နောက်ထပ် (၁၀) ချက်လောက်ဆောင့်ကာ သူ့ညီမလေးရဲ့ ကစားပေးမူကြောင့် မတောင့်ခံနိုင်တော့ဘဲ ပြီးသွားတယ် ။



အားလုံးကို လေးစားလျှက်

သူရဲလေး



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၄ )

ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

( ၇ )

နောက်နေ့ အလုပ်သွားမလို့ ထွက်လာပြီး ကော်ဖီသောက်ကြတော့ အန်တီဖြူက ပြုံးပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးပြုံးပြပေမဲ့ အသက်ကို ကောင်းကောင်း မရှုရဲဘူး ။ ဦလေးကတော့ အစောကြီးကတည်းက ခရီးထွက်သွားပြီ။ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အော်ဒါတွေတက်လာတာကို လက်ခံပြီး ပို့ပေးဖို့ကို ဆိုင်က ကောင်လေးတွေခိုင်းနေတုန်း ကိုကျော်စွာက အနားလာပြီး 

“ ညီလေး..အကိုအမေ နေမကောင်းဘူး .. ဆိုပြီး အိမ်ကကောင်မလေး ဖုန်းဆက်လို့ အိမ်ကို လိုက်သွားအုံးမယ်..”

“ ဟုတ်အကို ရပါတယ် စိတ်ချသွားပါ..”

“ သွားပြီ ညီလေး ” ဆိုကာ..ကားနှင့်ထွက်သွားတယ်။  မနှင်းနှင့်ကျွန်တော် ပစ္စည်းလာဝယ်တဲ့ဖောက်သည်တွေကို ရောင်းကာ အလုပ်ရှုပ်သွားတယ် ။

တစ်ခါတစ်ခါတော့လည်း လူများတဲ့ အချိန်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ပါ ဝင်ပြီးလုပ်ပေးရတယ် ။ နည်းရင်တော့ ကောင်လေး ကောင်မလေးတွေ ရောင်းပြီး ပိုက်ဆံ လာအပ်တာကို လက်ခံရုံပါဘဲ၊ “ ဒီနေ့မနက်က လူများလိုက်တာကွာ..ဟူးး... အခုတော့မှ အေးဆေးသွားတယ် ..” ဆိုပြီး အင်္ကျီလေးကိုခါကာ ပန်ကာနားနေပြီး ပြောတော့ ကြည့်လိုက်တာ အင်္ကျီထဲက ပန်းရောင် ဘရာလေးကို မြင်လိုက်တယ် ။ အတွင်းမှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါက်ဆီလေးကို ခဏငေးမိတော့..

“ ဟင်း.ဟင်း.. ဘာကြည့်တာလဲကွ ၊ သွား လူကိုကြည့်နေတယ်.. လူဆိုးလေး ”

သူခိုးလူမိတော့ ရှက်ပြုံးလေးနှင့် 

“ မမနှင်းက အရမ်းလှလို့ကြည့်မိတာပါ ..”

“ လှရင်လည်း မျက်နှာကြည့်ပေါ့.. အခုတော့..မဆိုင်တာကို...ကြည့်နေတယ်..”

ဆိုင်ထဲကို နွယ် ဝင်လာတာ မြင်တော့ မမနှင်းက ..

“ ညီမလေးလာ အမတို့ဆိုင်ကို အလည်လာတာလား..”

“ ဟုတ် အလည်လာရင်း ကိုအောင်ကို အကူညီတစ်ခု တောင်းမလို့ပါ..”

“ အင်းပါ ညီမလေး စေ့စပ်တာကို မနေ့က သတင်းစာမှာတွေ့တယ် .. အမတို့ မသိလိုက်လို့ပါ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး လတ်တလော ဖြစ်သွားလို့ နှစ်ဘက်မိဘနှင့်ရှေ့နေတွေလောက်ပါဘဲ.. ဘယ်သူ့မှ မဖိတ်လိုက်ရပါဘူး..”

“ ဪ ထိုင်ကြအုံး အမ.. လာဝယ်သူကို..ရောင်းလိုက်အုံးမယ် ..”

“ ဟုတ် အမ..” ဆိုပြီး ပြန်လှည့်လာတော့ ပြိုတော့မဲ့ မျက်နှာနှင့် 

“ ကိုကို နွယ့်ကို အရမ်းမုန်းသွားပြီမလား ..”

“ မင်းလုပ်တာကို မင်းပြန်တွေးကြည့်လေကွာ ”.. ဆိုပြီး ဒေါသသံနည်းနည်းပါသွားတော့ မမနှင်း လှည့်ကြည့်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ခေါင်းခါပြကာ အေးဆေးပြော သဘော ပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အသံကျယ်သွားတာကို သိတယ် ။ နွယ်က မျက်ရည်ကျလာပြီး

“ ကိုကိုနွယ်ကို ခွင့်လွှတ်စရာ မလိုပါဘူး ..ဒါပေမဲ့လည်း..နောက်ဆုံးအနေနှင့်..တောင်းပန်ပါတယ်..  နွယ်က နောက်တစ်ပတ် ဆိုရင် နွယ်ခင်ပွန်းလောင်းနှင့် နိုင်ငံခြားကို..သွားတော့မယ်..အဲ့ဒါ ကိုကို့ကို နုတ်ဆက်ရင်း အမေ့ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးပါလို့.. လာပြီး နောက်ဆုံးအနေနှင့်..အကူညီတောင်းတာပါ.. ကိုကိုနွယ်..သွားတော့မယ်..”

ဆိုပြီး မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်သွားတယ်။

“ မမနှင်း အခုနက အဖြစ်အပျက်အတွက် ကျွန်တော့်ကို..ခွင့်လွှတ်ပါ..”

“ ရပါတယ်ကွာ ..ဒါပေမဲ့ ဒေါသကိုမထိန်းနိုင်ဘဲ တစ်ခုခု..ဖြစ်သွားကြမှာကိုသာ မမက..စိုးရိမ်တာပါ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်..ထိန်းပါ့မယ် ..”

“ ဟော့...ကိုကျော်စွာပြန်လာပြီ မေမေလည်းပါလာတယ်..”  ပြောကာ သွားကြိုတယ် ။

ကိုကျော်စွာက 

“ အမေ့ အခြေကအနေက ကောင်းသွားပါပြီ.. အဲ့ဒီမှာ ဇာလေးက စောင့်ကြည့်ကျန်ခဲ့တယ် ..အကိုလည်း ဆိုင်ပိတ်ပြီးမှ အဲ့ဒီမှာ..ဇာလေးနှင့်စောင့်အိပ်တော့မယ်.. အခုတော့ ဆိုင်ပိတ်ချိန်လည်း ရောက်ပြီ ဆိုတော့ဆိုင်ပိတ်ပြီး အားလုံးကို ပြန်ပို့ပေးမလို့ ပြန်လာတာ ..”

“ ဪ ဟုတ်..အဲ့ဒါဆို ဆိုင်ပိတ်ခိုင်းလိုက်တော့မယ် အကို ..”

“ အေးအေး ညီလေး....”.

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကိုကျော်စွာက အဝတ်အစား အနည်းငယ်ယူသွားပြီး 

“ ညီလေးနှင့်နှင်းနှင်းကို မနက်မှလာခေါ်တော့မယ်ကွာ”

“ ဟုတ်အကို လမ်းကို ဂရုစိုက်သွားပါ..”  ကိုကျော်စွာ သွားတာနှင့် မနှင်းက “ မနေ့က မပြီးသေးတဲ့ ကိုရီးယား ဇာတ်သိမ်းခန်းကို ကြည့်မယ် ..” ပြောပြီး ပြေးဝင်သွားတယ် ။ အန်တီက ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြီးကြည့်နေတယ် ။ 

“ ကျွန်တော်လည်း  နားလိုက်ပါအုံးမယ် အန်တီ..”

“ အေးကွယ် နားနား..

ညနေ ထမင်းစားချိန်ရောက်လို့ ထွက်လာတော့ အန်တီနှင့်မနှင်းက ဆက်တီခုံပေါ်ထိုင်ပြီး ကိုရီးယားဇာတ်ကားအသစ်တကားကြည့်နေ ကြတယ် ။ ကျွန်တော့မြင်တော့ “ မောင်လေး ဗိုက်ဆာပြီလားကွ...” ဒေါ်လုံးက “ မမဖြူ စားဖို့ပြင်ပြီးပါပြီ..”  ဆိုတော့ ဇာတ်ကားပိတ်ပြီး ထမင်းစားခန်းထဲဝင်ကာ စားကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိမ်လေးထဲ ရောက်တော့ အတွေးတွေက ဟိုရောက် ဒီရောက်တွေးမိတာကို ရပ်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ်။

........................................

ညဘက် (၁၂) နာရီလောက်မှာ တံခါးခေါက်သံကြားပြီး ဖွင့်လိုက်တော့ အန်တီဖြူ ဝင်လာပြီး 

“ သားအောင်ဇော် အိပ်နေတာလား ..”

“ ဟုတ် အန်တီ..အိပ်နေတာပါ.. ဒါပေမဲ့ အိပ်လို့မပျော်ပါဘူး ..ဆိုလိုက်တော့ 

“ ဒို့လည်းဘဲ..အိပ်လို့မပျော်ဘူး ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အန်တီ ”

“ သား.. အန်တီ ရှင်းရှင်းဘဲ မင်းကိုပြောတော့မယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ”

“ မနေ့ကမင်းနှင့်ဖြစ်ပြီးမှ အန်တီရဲ့ စိတ်တွေ ပိုလန်းဆန်းလာတယ်.. မင်း ဦးလေးက ပန်းသေနေတာ (၃) နှစ်ရှိပြီ နိုင်ငံခြားကိုသွားပြီး ဆေးကုတာ (၂) ကြိမ်ရှိပြီ ကောင်းမလာဘူး ..မင်းအလုပ်ဝင်ပြီး နိုင်ငံခြားသွားတာ အဲ့ဒီကိစ္စဘဲ ပြန်လာတော့ သူလက်လျောလိုက်တယ်.. သူကစီပွားရေးဘက်ကိုဘဲ လှည့်ကာ အန်တီကိုလည်း ရှောင်နေတယ် ..အလုပ်ကိစ္စနှင့် မူဆယ်တက်တာ မင်းကိုအိမ်မှာထားမယ်.. ပြီးတော့ မင်းကို...”

ဆိုပြီး ခဏရပ်သွားတယ်။

“ အန်တီတို့နှင့် နီးစပ်စေချင်တေ နှင်းနှင်းနှင့်လည်း မင်းကို သဘောတူတယ် ..မင်းရဲ့ တက်ကြွတဲ့ လုပ်ဆောင်မူတွေကို အရမ်းသဘောတယ်.. သူမစွမ်းဆောင်နိုင်တဲ့ အန်တီကိစ္စကို တစ်ခါခါ အကူညီတောင်းမယ် ..ဆိုပြီး တနေ့က အရက်သောက်လာတော့ သူပြောတယ်... ဒါပေမဲ့ မင်းက ဒီတစ်အိမ်သားလုံးကို ကျေးဇူးရှင်ဆိုပြီး အနေအထိုင်ကာ ဆင်ခြင်တာကို တွေ့လာတော ပြောမထွက်ဘူး ..”

အန်တီက ဆက်ပြီး 

“ မနေ့က မင်းမူးပြီး အန်တီကို တက်လုပ်လိုက်တော့.. အန်တီရဲ့ စိတ်ဆန္ဒ...တစ်ခုကို ဖွင့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်... ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ မနေ့က ပြန်သတိရတဲ့ အချိန်မှာ မမနှင်းမဟုတ်ဘဲ အန်တီဆိုတာ သိတော့ ဦးလေးပြန်လာတာနှင့် ကျွန်တော်အလုပ်ထွက်ဖို့ လုပ်ထားပါတယ်..”

“ အိုးး..မဆိုင်တာကို ..ဘာလို့ အလုပ်ထွက်မှာလဲ..” ဆိုပြီး ပြောလာတော့ 

“ ကျွန်တော်က ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးစွပ်သလိုဖြစ်နေတယ် လို့ ယူဆမိလိုပါခင်ဗျား..”

“ မင်းက မင်းဦးလေးကို ကျေးဇူးရှင်လိုယူဆလား ..”

“ ဟုတ် အန်တီ ယူဆပါတယ် ..”

“ ဒါဆိုရင်အလုပ်က မထွက်သင့်ဘူးကွ..မင်းရှေ့က မန်နေဂျာတစ်ယောက် ပိုက်ဆံတွေကို လိမ်ပြီ အလွှဲသုံးစားလုပ်လို့ အလုပ်ထုတ်လိုက်တယ်.. အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ဆိုင်ကို သမီးတွေတောင် မလုပ်စေဘဲ..သူကိုယ်တိုင်ဘဲလုပ်လာတာ.. မင်းရောက်လာတော့မှ သူက..မင်းလွှဲလို့ရ မရ..ဆန်းစစ်ပြီးမှ မင်းနှင့်လွဲှပေးထားတာကွ ..မင်းအလုပ်မထွက်ရဘူး သိလား..မနေ့က အန်တီနှင့်ဖြစ်တယ် ဆိုတာကလည်း အန်တီကိုက စိတ်ပါနေလို့ပါ ..”

“ ဗျာ....”

“ မင်းစောင့်အိပ်ဖို့ ရောက်လာကတည်းက အန်တီသဘောကျမိတယ် ..မနေ့က မင်းနေမကောင်းဘူး ဆိုလို့..လာကြည့်တာ မင်းက အရက်ပုလင်းနားမှာ အိပ်နေတာ မြင်တော့ အမြင်မတော်တာနှင့် အိပ်ရာပေါ်တင်ပေးတာ မင်းက မမနှင်း ဆိုပြီး လူ ကိုအရှက်ကုန်အောင် လုပ်သွားတာလေ.. ပထမတော့ ထကာရေတစ်ခွက်သောက်လိုက်တယ် .. ပြီးမှ.. ပထမတော့ ငြင်းဆန်ပေမဲ့ မင်းက အန်တီ ထမိန်ကိုလှန်ပြီး အန်တီညီမလေးကို စုပ်ယူတော့ ငြင်းဆန်ဖို့အားမရှိဘဲ ပိုပြီး လိုလားတတ်မက်လာတယ် .. နောက်တော့..မင်းညီလေးနှင့်ချော်ထိုးနေတာကိုတောင်..လက်နှင့်ကိုင်ကာတေ့ပြီးတော့..အလုပ်ခံလိုက်တယ် .. အန်တီဘဝမှာ တစ်ခါမှ..အဲ့လို..အစုပ်မခံဘူးဘူးကွ...ပြီးတယ် ဆိုတာလည်း ..ညားတဲ့နှစ်မှာ( ၆) လလောက်ဘဲ ခံစားလိုက်ရတာပါ..”

“ နောက်တော့ မင်းဦးလေးက အလုပ်ဘက်ကို ဦးစားပေးကာ လုပ်တော့တယ် ..သမီးနှစ်ယောက်မွေးပြီး ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ပြီး နောက်မှာ သူ ပန်းသေတယ် .. အဲ့ဒီနောက်ကတည်းက အန်တီတို့ မလုပ်ဖြစ်ဘဲ သူပြန်ကောင်းလာမလား ဆိုပြီး ဆေးကုပေမဲ့ ထူးမလာတော့.. ကဲ အန်တီ ဒီလောက်တောင် မင်းကိုပြောပြီးပြီကွာ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အန်တီ.. ”

အန်တီက အရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးလေးနှင့် အနားကပ်လာပြီး နုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်နမ်းကာ 

“ အန်တီကို လုပ်ပေးပါကွယ်..အန်တီလေ.. မနေကလိုမျိုး ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်.. မင်းဦးလေးရဲ့ မစွမ်းနိုင်တာကို မင်းလုပ်ပေးဖို့ အန်တီတောင်းဆိုတာပါကွယ်..”

ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ်။ သူ့ကို ညင်ညင်သာသာလေး အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ အပြာရောင်ထမိန်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ သူ့ကိုယ်လေးကို ကြွကာပေးတယ်။

ပင်တီဝတ်မထားတော့ ပေါင်ကြားမှာ အမွေးမဲမဲတွေပေါ်လာတယ်။  

“ သားကြိုက်လား...မကြိုက်ရင် နောက်နေ့မှာ ..အန်တီရိတ်လိုက်မယ်လေ..”

“ မရိတ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်  ကြိုက်တယ်..ဒါက သဘာဝကနေ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ရတနာလေးမို့ သဘာဝအတိုင်းဘဲကောင်းပါတယ်..”

ကျွန်တော်လည်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို နည်းနည်းလေး ခေါင်းတဝင်စာ ကားလိုက်ပြီး လက်ကလေးနှင့် အမွေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ခုံးထနေတဲ့ညီမလေးကို လျှာနှင့် အထက်အောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား.အား လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်.အား.....”

ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။

“ အား. အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ် **

သူညီမလေးကို အထက်အောက်ယက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး အစေ့ကို လက်နှင့်ကစားပေးပြီး လျှာကိုသူ့ညီမလေးကို ထိုးထိုး ပေးတော့

“ အား...အ..ဘယ်လိုများ..လုပ်..နေတ..တာ..လဲ..ကွာ...အား..သား.ရပ်တော့ အန်တီကို သားးညီလေးနှင့်လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်...”

ကျွန်တော် ထကာပုဆိုးကို ဖြေချတော့ သူ ထလာပြီး ကျွန်တော့်အင်္ကျီ ကို ချွတ်ပေးလာတယ် ။ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကို လဲချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်းကြားမှာနေရာယူတော့ သူ့လက်ကလေးနှင် ညီလေးကို ကိုင်ကာတေ့ပေးတော့ ဖြေးဖြေးလေး ထိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အီး..” ညီသံလေးနှင့် တင်းကျပ်စွာဝင်လာတဲ့ ညီလေးကိုလက်ခံလိုက်ပြီး လွတ်သွားမှာကိုလည်း စိုးသည့်အလား တင်းတင်းလေး တင်ပါးကို ဆွဲထားတယ် ။  

နို့လေးကို ချေကာ လက်တစ်ဖက်အားနှင့် ညီလေးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး နောက်တစ်ချက်ထည့်လိုက်တော့ လက်ကကျောပေါ်ရောက်လာပြီး အငမ်းမရ နမ်းလာတယ် ။လက်နှစ်ဘက်ကိုအားယူပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဆောင့်ဆောင့်လုပ်ပေး

“ အီး.. အု... အု..” ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရာက ညီးတယ်.. ။

“ အားး... လုပ်ပေး..အား....မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါကွယ်.. တီဖြူ..ပြီးတော့မေ အား...အင်းး..” လက်တွေက ကျော့ကို မြန်မြန်ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ အရသာကလည်း သူကောင်းကိုယ်ကောင်းပြီး မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးတော့

“ တီဖြူ.. ပြီး..အား.. ပြီးတော့မယ် အား...သားရယ်...အီး..” ဆိုပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ကာခံပေးတော် အပေါ်ကနေ တစွတ်စွတ် ဆောင့်ထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။

“ အား..သားရယ်... အရမ်းကောင်းတာဘဲကွယ် အင်း....” တင်းတင်းလေး ကျောကို ဖက်ပြီး နဖူးလေးနှင့်ပါးကိုနှစ်ချက်စီ နမ်းကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှေးနေတာကို ဖယ်မလို့ ကိုယ်က ကြွတော ခြေထောက်နှစ်ဖက်နှင့်ချိတ်ပြီး ကျောကို တင်းတင်းဖက် ကာ “ ခဏလေးနေပါအုံးကွယ်တဲ့...” အသက်ရှုသံတွေ ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့ သူဘေးကို လိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ကိုနမ်းလိုက်တော့ ပြုံးပြီး 

“ အရမ်းချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ သားက..”

“ ဟားး အန်တီက အခုမှသိတာလား ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး.. ကြာပြီလေ..ဟားဟား ”

“ ကဲ.. အန်တီပြန်တက်တော့မယ်.. သူများတွေ နိုးလာရင်မမြင်အောင် ခုဘဲ တက်တော့မယ်ကွယ် ..”

အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီးတော့ အနားလာကာ နဖူးလေးကို နမ်းသွားတယ် ။

နောက်နေ့ ကော်ဖီသောက်တော့ ပါးစပ်မှာ ကော်ဖီခွက်ကို တေ့ရင်း မျက်လုံးလေး တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ် ။ မမနှင်း မသိလိုက်ဘူး ။ ကိုကျော်စွာကားလာတော့ ကော်ဖီစာပွဲကထကာ ဆိုင်ကို သွားကြတယ် ။ ဆိုင်သိမ်းခါနီး ဖုန်း Raing မြည်လာတော့ သိတဲ့ နံပါတ်မဟုတ်ဘူး ။

“ ဟလို.. ဟလို ကိုအောင်လား.. ”

“ နှင်းဆီပါ မနက်ဖြန် အားရင် အိမ်ကို လာခဲ့ပါလား.. ဘယ်သူမှမရှိဘူး အကြွေးတောင်းမှ.ာ ဖြစ်သလို.. နွယ်အကြောင်း..ရှင်းပြမလို့ မနက်ဖြန် (၁၁) လောက်လာခဲ့ပါနော် ..ဟီး.. ”

ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မနှင်းက ပုံမှန်ဘဲ ကိုးရီးယား ဇာတ်ကားကြည့်မလို့ ကလေးလို ပြေးတက်သွားတယ်။  အန်တီက ပြုံးပြပြီး 

” ဒီညတော့ မလာတော့ဘူး ..” ဆိုကာ တိုးတိုးလေး ပြောသွားတယ် ။ နောက်နေ့ ကော်ဖီသောက်ပြီး မမနှင်းအန်တီတို့နှင့်စကားပြောပြီး...နှင်းဆီအိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ နှင်းဆီက ပြေးထွက်လာပြီး 

“ ကိုအောင် လာ..”

အိမ်ထဲခန်းကိုခေါ်သွားတယ်။  ဖုန်းလေးထဲက ဗွီဒီယိုဖိုင်လေးကို ဖွင့်ပြတော့ နွယ်နှင့်ကျွန်တော် အချစ်ကြမ်းနေတာကို အပေါ်စီးကနေ ရိုက်ထားတာ။  ညီလေးနှင့် ညီမလေးကို ရှင်းရှင်းလေးကို မြင်ရအောင် ဗွီဒီယိုရိုက်ထားတာ ။ ကျွန်တော်က 

“ ဒါကိုဖျက်လိုက်မယ် ..နှင်းဆီ ..” ဆိုပြီးဖျက်လိုက်တော့ နှင်းဆီက 

“ မန်မိုရီကပ်ထဲမှာ ရှိသေးတယ် ..ကိုအောင် ပထမတော့..ဖျက်ပြစ်မလို့ပါဘဲ ကြည့်ရင်းနှင့် ကိုအောင် ညီလေးကို မြင်တော့ မဖျက်ဘဲသိမ်းထားတာ နွယ့်ကို တောင် မနာဖြစ်လိုက်သေးတယ် .. ..နွယ်ဆိုမှ နွယ်ကကိုအောင်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်..  နွယ်နှင့်ထွန်းမောင်ကို မိဘတွေက နွယ့်ဖေဖေမသေခင်ကတည်းက ကတိထားခဲ့တာ.. အဲ့ဒါကို နွယ်တောင် မသိပါဘူး ...ကိုအောင်..အန်တီထားနေမကောင်းဖြစ်တော့ သူတို့က သတင်းလာမေးရင်း နောက်နေ့မှာဘဲ..စေ့စပ်လိုက်တာ နွယ်ဆိုငိုလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့..”

ဆိုတော့ ကျွန်တော် နွယ်ကို ဆိုင်မှာ ဒေါသနှင့်ပြောမိတာကို အားနာပြီး အရမ်းလည်း သနားသွားတယ်။

“ ကိုအောင်ကို နွယ်က အရမ်းကို ချစ်တာပါ..ကိုအောင်ရယ် ..နွယ်ကတောင် ပြောသွားသေးတယ် ..ငါ့နှင့်ကိုကို လက်ထပ်ဖို့တွေးထားတာ ..ဆိုပြီး ငိုလိုက်တာ နှင်းဆီလည်း ငိုမိတယ် ..နွယ်က တကယ်လို့ ကိုကို့ကို လက်ထပ်မယ် ဆိုရင်လည်း လူကြီးတွေရဲ့ ကတိကိုဖျက်ရမှာကို မကြောက်ပေမဲ့ အမေက နေလည်းမကောင်းဘူး ..အမေ့ကို စိတ်ချမ်းသာဖြစ်အောင်.. စေ့စပ်တာကို လက်ခံလိုက်တာလို့..”ပြောသွားတယ် ။ ကိုအောင်....”

ကျွန်တော်လည်း ငိုင်နေတော့တယ်။

“ နှင်းဆီက ကိုအောင်ကို အခွင့်ရေးယူတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး နှင်းဆီကို တစ်ကြိမ်လောက်ဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ချစ်ပေးပါလားကွယ် ..” ဆိုပြီးနုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ်။ အနမ်းကို ဖြုတ်ကာ.. သွားမလို့ကြံပေမဲ့ ဗွီဒီယိုဖိုင်လေးနှစ်ဖိုင်ကို သတိရပြီး သူ့ကိုနမ်းကာ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို ဖျက်ဖို့တောင်းဆိုတော့ သူက အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးအနက်ရောင် ဘရာလေးထဲကနေ ယူပေးပြီး အဝတ်အစား အကုန်လုံးကို ချွတ်လိုက်တယ် ။

ပြီးမှကျွန်တော့် အဝတ်တွေအကုန်လုံးကို ကူချွတ်ပေးတေ ညီလေးကို လက်ဖြူဖြူလေးနှင့်ကိုင်ပြီး “ နှင်းဆီစိတ်ကူးနှင့် ရှုးခဲ့ရတဲ့ ကောင်လေး ချစ်တယ်နော်..”  ဆိုပြီး ပါးစပ်ထဲကို ထည့်ကာ စုပ်လိုက်တော့တယ် ။ 

“ အား..”

နှင်းဆီရဲ့စုပ်ကာပြုစုပေးမှုကြောင့် သူ့ကို...ရပ်ခိုင်းတော့

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုအောင်..”

“ ပြီးသွားစိုးလို့.နှင်းဆီ ..”

“ အိုး ပြီးပြီးပေါ့..” ဆိုပြီး ထပ်စုပ်တော့ အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ် ။ သူကပါးစပ်ထဲမှာ ငုံခါးပြီး ပါးစပ်ကို ဟပြပြီးတော့ အကုန်လုံးကို မြိုချလိုက်တယ် ။ 

“ အား...အရမ်းကောင်တယ် ကိုအောင်..”

ပြောတော့ နှင်းဆီကို ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားလေးကို ညီမလေးကို ယက်ပေးလိုက်တော့.. “ အား...ကိုအောင်ရယ်..” ဆိုပြီး...သူက ထကာ “ ကိုအောင်ခဏ” ဆိုပြီး (69) ပု့စံလေးနေလိုက်ပြီး “ ကိုအောင်ဟာကို စုပ်ချင်သေးတယ် ” ဆိုပြီး 69 ပုံစံလေး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုစုလိုက်ကြတယ်၊၊ 

“ ကိုအောင် နှင်းဆီကို ကိုအောင်ညီလေးနှင့်လုပ်ပေးပါတော့..”

ကျွန်တော်လည် ညီလေးကို့ တေ့တော့ သူ့ခြေဖနောင့်လေးနှင်း အတင်းဆွဲထည့်လိုက်တယ် ။

“ အား....ကိုအောင်ရယ်... အရမ်းကြီးတယ်ကွာ ပြည့်ကျပ်နေလိုက်တာ နာလည်းနာတယ်.. အား...ဒါပေမဲ့ အမှတ်တရလက်ဆောင်မိုလို့ ဒီခံစားချက်ကိုယူထားလိုက်ပြီနော် အားးး..” ဆိုပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပေးကာကစားလာတယ်။ “ အီး..” ဆိုပြီး..သူပြီးသွားတယ် ။

“ ကိုအောင်..လုပ်လေ ” 

“ နှင်းဆီ ပြီးလို့ နားချင်သလားလို့ပါ ..”

“ ရတယ် ကိုအောင်လုပ် နှင်းဆီ ကြိုက်တယ်.. လုပ်ပါ ဆောင့်ထည့်တော့..”

“ အား..လုပ်... လုပ်.ကိုအောင်..အား....ဆောင့်.ကောင်းတယ်ကွာ လုပ်.လုပ်..အား...အရမ်းထိတယ်....အား...ကိုအောင်..အား..ရယ်..မေ့လို့..အား..ရ..နိုင်..မေ မထင်...ဘူး..ကွာ အား...နှင်းဆီ.. ကို..အား.. ပြီး...တော..အး..မေ အားးး.. ရတေ..ပြီး..လိုက်..ကိုအောင်..အား... နှင်းဆီ...လည်း..ပြီး...ပြီပြီ... အား...”

ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ သူ့ညီမလေးရဲ့ အထဲမှာ ပြီးလိုက်တယ် ။

“ အား...ကိုအောင်ရယ် အရမ်းခိုက်သွားပြီးကွာ...အား.. ”

(၅) မိနစ်လောက် မှိန်းနေပြီး ရေချိုးခန်းကို အတူဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ကြတယ် ။  အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီးတော့ နှင်းဆီက တင်းတင်းကြီးဖက်ကာ

“ ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်သွားပြီ သိလား ..မောင်မောင်က ..ကောင်မလေးတွေ..ထည်လဲတွဲနေတာ သူ့ကိုလက်စားချေလို့် ကိုအောင်နှင့်လုပ်ကြည့်တာက အခုဆို..နှင်းဆီကိုအောင်ကို.. အရမ်းချစ်သွားပြီး ..နွယ့်ချစ်သူဆိုပေမဲ့ နွယ်က..လက်ထပ်တော့မှာ..ကိုအောင်လိုအပ်တဲ့အချိန်တိုင်း နှင်းဆီ ကိုအောင်နှင့်..ရှိချင်တယ်ကွာ.”

“နှင်းဆီ...ကိုအောင်.. အခုတော့ မချစ်ချင်သေးဘူး အချစ်ကိုလည်း မယုံရဲတော့ဘူးကွာ..ကိုအောင် စိတ်တွေကို ရှင်းအောင် နေပါအုံးမယ် ..စိတ်တွေ ရှင်းလာရင် နှင်းဆီဆီကို ကိုအောင် ချစ်လာနိုင်ပါလိမ့်မယ် အခုတော့... ကိုအောင်နှင့်လွန်ကျူး..သွားတဲ့အတွက်ကို ကိုအောင် နှင်းဆီကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.....”

“ ရပါတယ် ကိုအောင် စိတ်တွေရှင်းအောင် နေလိုက်ပြီး နှင်းဆီ ဆီကို အမြန်လာခဲ့ပါနော် ..” ဆိုပြီ နမ်းလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မန်မိုရီကတ်လေးကို ယူပြီ နှင်းဆီကို နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တော့ပါသည်။

............................................................ 

( ၈ )

နှင်းဆီ အိမ်က ထွက်လာတော့ နွယ်အကြောင်းတွေးပြီး သူ့ကို သနားစိတ်ဝင်ကာ တောင်းပန်ချင်ပေမဲ့ သူ့ကိုတော့ ပြန်ပြီးတော့ မဆက်သွယ်ချင်တော့ဘူး ။ မတော် သူ့ရဲ့ဘေးမှာ သူ့ကောင်လေးရှိနေရင် ခက်သား အိမ်ပြန်ပြီး အနားယူတာမှ ကောင်းအုံးမယ် ။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ အိမ်လေးထဲ ဝင်ပြီး ဖုန်းဖွင့်ကာ Fb ခဏကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ပြန်ပိတ် အဝတ်စားလှဲကာ အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်လာတော မမနှင်းနှင့်အန်တီ ဇာတ်ကားကြည့်နေတော့ ခဏထိုင်ကြည့်ပြီးထမင်းစားကာ ပြန်ခဲ့တယ် ။ အင်တာနက်ဖွင့်ပြီး ဘိုင်ဘာကို ဖွင့်လိုက်တော နှင်းဆီက

“ ကိုအောင် ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်ပါ..” လို့ ပိုထားတော့

“ ကျေးဇူးပါ.. နှင်းဆီလည်း..ဂရုစိုက်လို့..”  ပြန်ရေးကာ ပို့လိုက်တယ် ။ မမနှင်းက “ မောင်လေး အရက်မသောက်နဲ့နော်..ပြီးတော့ နွယ်မိုးရဲ့..အကြောင်းတွေးပြီး စိတ်ဓါတ်ကျမနေနဲ့နော် ..” ဆိုပြီးပို့ထားတယ် ။

“ မသောက်တော့ပါဘူး မမနှင်း၊ နွယ်မိုးအကြောင်း မတွေးဖြစ်အောင်ကိုနေပါတယ် .. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. မမနှင်း..” ဆိုပြီး ပြန်ကာစာပို့ပေးပြီး အင်တာနက်ပိတ်ကာ အိပ်လိုက်တော့တယ်  ။

နောက်နေ့မနက်ကျတော့ ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ဆိုင်ဖွင့်အလုပ်လုပ်ကာ ကိုကျော်စွာ အမေကို သတင်းလေးမေးပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကို ရောက်တာနှင့် မမနှင်းက “ သူ့သူငယ်ချင်းမင်္ဂလာဆောင်မှာသတိုးသမီးအရံလုပ်ရမယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူကိုလိုက်ပို့ပြီး ပြန်လာ ခဲ့တယ် ။ 

အန်တီဖြူက “ သားရယ် လာပါအုံး..” ဆိုပြီး ဝရန်ဒါက ခေါ်တယ် ။ အိမ်ထဲလည်းဝင်တော့ အန်တီဖြူက အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး သူတို့အိပ်တဲ့ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းကာ အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်တယ်။  ပြီးမှ ပြန်တက်လာတယ် ။

“ အန်တီ ဒေါ်လုံး တက်လာရင်..” ဆိုတော့လက်နှင့်ပါးစပ်ကိုလာပိတ်ပြီး

“ ဒေါ်လုံးတောကိုပြန်သွားတယ်.. နှင်းနှင်းလည်း မင်္ဂလာဆောင်...မင်းနှင့်အန်တီဘဲ ရှိတယ် ..”  လို့  ပြောကာ ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကို သူကူချွတ်ပေးပြီး ညီလေးကို ကုန်းကာစုပ်လိုက်တယ် ။

“ အား...အန်တီ.. စုပ်ကြည့်ချင်တာကြာပြီ .. အခုမှဘဲ စုပ်ရတော့တယ် ဟင်း..ဟင်း.. ” ရယ်လိုက်ပြီး  တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အသံမြည်အောင်ထိ စုပ်ပေးတယ် ။

“ အား..အန်တီ ကောင်းတယ်ဗျာ...ကဲ.. အန်တီအလှည့် ..”

ပြောပြီးတော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်လှဲကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ အမွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာ အစေ့လေးကို သွားလေးနှင့် မနာအောင် ကိုက်လိုက်တယ် ။ “ အား.. အမေ ” လို့ ညီးတယ် ။ သူ့ညီမလေးထဲကို လက်ညိုးလေးထိုးပြီး မွှေပေးလိုက်တော့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကာဆွဲပြီး ဖင်မြှောက်တက်လာကာ “ အားး... ရှီး ..”  ညီးကာ ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင့်မချွတ်ဘဲ ညီမလေးတစ်ပြင်လုံးကို ကပ်ထားကာ သူ့အရည်တွေကို အကုန်းလုံးမျိုချလိုက်တယ် ။ သူက ထလာပြီး ကျွန်တော်ကို ပက်လက်ကလေး လှဲခိုင်းပြီး ခွကာ ညီလေးအပေါ်ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချတယ် ။  မြင်းရိုင်တစ်ကောင်ကို စီးသလိုဘဲ ကြမ်းကြမ်းစီးတော့တယ် ။

“ အား..အား..ကောင်လိုက်တာ အန်တီ..အား... ”  ဆိုပြီး စိတ်တွေ အရမ်းကြွလာတယ် ။  အောက်ကနေသူ့ကို ပင့်ပင့်ပြီးလုပ်လိုက်တယ် ။ သူက ပြီးချင်လာပြီးမို့ ထကာ လေးဘက်ထောက်ပေးတယ် ။

“ သား.အနောက်ကနေလုပ်တော့ အန်တီ ပြီးတော့မယ် ..” ဆိုတော့ ညီလေးကို တေ့ပြီး  သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်တယ် ။

“ အား...သားရယ်... အန်တီ ပြီးတော့မယ် .အား...လုပ်လုပ်..လုံးဝ မညှာနဲ့ ကြမ်းကြမ်း..လုပ်ပေးပါ.. အားး..အမလေး...အန်တီ..ပြီး...ပြီး...ပြီးပြီကွယ် ..အား.. ရှီး... ”  

ညီးရင်း ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက် ကျသွားတယ် ။ ထောင်နေတဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကို ကြည့်ရင်း ခါးကို ကိုင်ကာနောက်ဆုံး ပန်းတိုင်ရောက်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ညီမလေး အထဲမှာဘဲ အချစ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ထပ်ရက်ကြီးမှေးနေလိုက်တယ် ။ သူသတိရလာမှ ဖက်ရင်း အိပ်ရာပေါ်မှာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ လူတွေလို အကြာကြီး နမ်းလိုက်ကြတယ် ။

ကျွန်တော့ လက်ပေါ်ခေါင်းတင်ထားပြီး

“ အရမ်းကောင်းတယ် သားရယ် ..အန်တီက သားလုပ်ပေးတာကို အရမ်းကြိုက်သွားပြီကွယ်.. ဒီနေ့တော့ တို့နှစ်ယောက်နေ့ပေါ်ကွယ် ..” ပြောပြီး ရင်ဘက်ပေါ်မှာ လက်ကလေးကို အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။

“ အန်တီ ..”

“ အင်း.ပြောသား...”

“ အန်တီ ..စုပ်ချင်နေတာကြာပြီလို့ အခုနားကပြောတယ် ..ဘာ့ကြောင့်လဲ..”  မေးတော့ သူက 

“ တနေ့ အန်တီ့သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုသွားတယ် .. သူက သူ့ယောကျ်ားကို အဲ့လိုလုပ်ပေးတယ်..ပြောလို့ အန်တီလည်း လုပ်ကြည့်ချင်နေတာ ..”

“ အခု အန်တီက စုပ်ပေးတော့ ကောင်းလား..အန်တီ ”

“ ဟား..အင်း..အင်း အန်တီကြိုက်တေ ..”

“ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကောင်တယ်ဗျာ..”

“ အင်း ..အဝတ်ပြန်ဝတ် ထမင်းစားရအောင် ပြီးမှထပ်လုပ်ကြတာပေါ့ ..” ပြောပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းကြတယ် ။ ထမင်းစားပြီး အပေါ်ကို စကားပြောရင်းနှင့် တက်ကာ ကုတင်နားရောက်တော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ လက်နှစ်ချောင်းထောက်စေပြီ းထမိန်ကို ခါးအထိလှန့်ကယာ သူ့အနောက်ကနေ ညီလေးကို တေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

ဒုတိအချီကျတော့ ကုတင်ပေါ် ဘေးတစ်စောင်းလေး နေစေပြီး အနောက်ကနေ သူ့ကို မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ မနက်မိုးလင်းခါနီတော့ အန်တီက ညီလေးကို စုပ်ကာ နိုးပေးပြီး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုဘဲ လုပ်ပေးတယ် ။ သူလည်း ငတ်ခဲ့သမျကို အတိုးချပြီးကိုလုပ်ကြတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က (၈) နာရီးထိုးမှ ကျွန်တော်လည်း အိမ်လေးထဲကို ဝင်ပြီးရေချိုး ပြန်ထွက်လာကာ ကော်ဖီသောက်ရင်းနှင့် ကိုကျော်စွာ အလာကိုစောင့်ရင်းစကားကြတယ် ။ 

သူ့ကို “ ဒေါ်လုံးကို ဘာလို့ လွတ်လိုက်လဲ ..” ဆိုတော ရယ်ကာ “ လင်လေးကို့ ချစ်ချင်လို့ သူ့နေတဲ့ တောကို (၂)  ည အိပ်လွှတ်လိုက်တာ..”  ဆိုပြီးပြောတယ် ။

နောက်အလုပ်တွေ လုပ်ပြီး လမ်းပေါ်ကြည့်ကာ “ အန်တီထားများ လာမလား..” ဆိုပြီးကြည့်နေပေမဲ့ အန်တီထားမလာ ဆိုင်ကိုသွား တာလည်းမ မြင်မိတာ (၂) ရက်လောက် ရှိပြီ။ “ အရမ်းနေမကောင်း ဖြစ်နေလားမသိဘူး ..” ဆိုပြီး သူ့အိမ် သွားလိုက်တယ် ။ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အိမ်ဖော်မလေးက တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။ 

“ ကိုအောင် အလုပ်များနေလို့ မရောက်တာလား ..”

“  အင်း ညီမလေး အန်တီထားကော ..”

“ အန်တီထား အခန်းထဲမှာ..အကို နေမကောင်းလို့..”

“ ထင်တော့ထင်သား ဆိုင်သွားတာ မမြင်ပါဘူး ..သတင်းမေးရအောင် ဆိုပြီးလာတာ တကယ်မှန်သွားတယ် ..”

“ ကိုအောင် ထိုင်လေ.. အန်တီထားကို ပြောလိုက်မယ် ..”

“ နေနေ ညီမလေး အန်တီထားနေမကောင်းတာကို.. ရော့. ”

ဆိုပြီး ငှက်သိုက် တစ်ကဒ်ပေးတော့ အတွင်းထဲကနေ အန်တီထားက “ မောင်အောင်ရယ် အခန်းထဲကို..ဝင်ခဲ့ပါ ရပါတယ်ကွ .. လာ လာ ..”

အတွင်းကခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်ဝင်သွားတော့ အိပ်ရာပေါ်က ထထိုင်ပြီး 

“ အရမ်းအလုပ်များတယ် ထင်တယ် ..”

“ ဟုတ်အန်တီ ဟိုရက်တုန်းက ဆေးခန်းသွားတဲ့ အချိန်မှာ မောင်အောင်တို့ အလုပ်များနေတာကို ကားပေါ်က တွေ့ခဲ့တယ်..”

“  ဪ ဟုတ်အန်တီ ပစ္စည်းတွေက အသစ်ဝင်သလို ဝယ်သူတွေလည်း အဲ့နေ့မှစုပြီး ရောက်လာကြတယ် ”

“ အန်တီထားတောင် နည်းနည်းပိန်သွားတယ်.. အကူညီလိုရင် ဖုန်းဆက်ပါ..အားမနာပါနဲ့အန်တီရယ်..”

“  အေးကွယ် ကျေးဇူးဘဲ ..မင်းညီမလေးက နိုင်ငံခြားကို ဟို နေ့ကသွားတယ်လေ..အန်တီက လိုက်ပို့ပြီးပြန်လာတော့ နေမကောင်းဖြစ်တာဘဲ ..”

“ ဘာမှမပူပါနဲ့ အန်တီရယ်..အကူညီလိုရင် ဖုန်းသာခေါ်လိုက်ပါ ..အခုလည်း ကျွန်တော် သိသွားတာဘဲ မကြာမကြာ လာကြည့်ပေးပါ့ယ် အန်တီ ..”

“ အခုတော့ အန်တီသက်သာပါပြီကွယ် ..အားနည်းသလိုဖြစ်လို့ ဆိုင်မထွက်ဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှာ မှေးနေလိုက်တာပါ ..”

“ ဟုတ်အန်တီ ဒီငှက်သိုက်ရည်ကို သောက်ပါ.. အားပြန်ပြည့်လာပါလိမ့်မယ် ..”

“ အေးပါကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. ”

မိပုက ရောက်လာပြီး “ ကိုအောင် ဒီမှာကော်ဖီသောက်ပါအုံး..” ဆိုပြီး ကော်ဖီခွက်ကိုချကာ ထမင်းချက်ခန်းကို ပြန်ဝင်သွားတယ် ။  

ကော်ဖီသောက်ပြီးတော့ “ အန်တီ နားလိုက်ပါ..ကျွန်တော်လည်းသွားလိုက်ပါအုံးမယ်.”

“ ကျေးဇူးပါဘဲ သားရယ် ပြန်ပါ မင်းကို အလုပ်တွေ စောင့်နေအုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ..”

ဆိုင်ရောက်တော့ အလုပ်တွေလုပ်လိုက်တယ်။  ညနေ အိမ်ကို ပြန်တော့ ဦးလေးပြန်ရောက်နေပြီး ဦးလေးက 

“ သားအောင်ဇော် လာပါအုံး မင်းကိုပြောစရာရှိတေကွ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး ..”

စိတ်ကတော့ အန်တီနှင့်ကိစ္စကိုများသိသွားပြီလားပေါ့ ။ မဟုတ်ဘူးဗျ ။ သူက ဒဲ့ဘဲ ပြောချလိုက်တာက 

“ မင်းနှင့်နှင်းကို ဦးလေးက လက်ထပ်ပေးမလို့ မင်းသဘောကဘယ်လိုရှိသလဲ..”

“  ဦးလေး.. .နေအုံး ဦလေး..ပြောအုံးမယ် ..”

“  သား..နွယ်မိုးနှင့် ကြိုက်နေတာ သိတယ် .. နွယ်မိုးနိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတာကိုလည်း သိတယ် .. ပြီးတော့ မင်းကနှင်းနှင်းကို ကျေးဇူးရှင်သမီး ဆိုပြီး ရှောင်နေတာလည်း ဦးသိပါတယ်ကွ.. ငယ်ရာကနေ ကြီးလာတာ ဒီလောက်တော့ သိပါသေးတယ်ကွာ.. နှင်းနှင်းကို မေးပြီးပြီ မင်းကိုမေးစရာဘဲ ကျန်တော့တာ..ဟိုတစ်ခေါက်ကတည်းက မေးမလို့ဘဲ ခရီးက လတ်တလော ထွက်သွားတာမို့ အခုပြန်ရောက်မှမေးတာ မင်းက ကန့်ကွက်စရာရှိလား..”

“ မရှိပါဘူး ဦးလေး ..”

“ အေးးဦးလေး လိုချင်တာက ဒါဘဲကွ ၊ အခုမန္တလေးက ဆိုင်ခွဲဖွင့်မလို့ နေရာဝယ်ထားတာ အဲ့ဒီနေရာမှာ အခုက အအောက်အဦးစပြီးဆောက်နေပြီ.. နောက်နှစ်လောက်ဆိုရင် ပြီးပြီ.. အဲ့ဒီဖွင့်ပြီး သူဇာတို့..လင်မယားကိုပေးပြီး..အခုလက်ရှိလုပ်နေတဲ့ ရန်ကုန်ဆိုင်ကို မင်းနှင့်နှင်းနှင်းအတွက်ဘဲ ဦးလေးလည်း အသက်ကြီးပြီ..အေးဆေး တရားစခန်းဝင်မယ် .. စိတ်ပျော်မွေ့လာရင် သာသနဘောင်ကို ဝင်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ .. အခုမင်း နှင်းနှင်းနှင့် လက်ထပ်မှာကို လက်ခံတဲ့..အတွက် ဦး စိတ်အေးပါပြီးကွာ. ကဲ့ လာထမင်းရအောင် ..”

ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လာကာ ထမင်း စားလိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် စိတ်တွေက ပြန်ပြီးပေါ့သွားတယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ပြီး တနေ့တာအတွက် အနားယူလိုက်တော့တယ် ။

နောက်နေ့တော့ ကိုကျော်စွာတို့ ပြန်ပြောင်းလာခဲ့တယ် ။ သူ့အမေက “ သူ့ဦးလေးအိမ်မှာ တစ်လလောက်သွားနေမယ် ..” ဆိုလို့ အိမ်ပြန်လာတာ “ ကဲ..ညီလေးနှင်းနှင်း သွားရအောင်...” “ ဟုတ် အကို..”  ဆိုပြီး ကားနှင့်အလုပ်ကို လာခဲ့ကြတယ်။  အလုပ်ကို မိပုရောက်လာပြီး

“ ကိုအောင် မိပုရွှာကိုပြန်မလို့ အန်တီကို ဂရုစိုက်ပေးပါနော်.. မိပုရဲ့..အကိုမင်္ဂလာဆောင်ရှိလို့ ပြန်မှာ..” အန်တီကလည်း 

“ ပြန်ပါနေကောင်းနေပါပြီး ဆိုလို့..ပြန်တာပါ..”

“ အေးပါ ..အကို အားရင် သွားသွားပြီးကြည့်ပေးပါမယ်..ဟုတ်ပြီလား ..အကိုမင်္ဂလာဆိုတော့ မိပုရွာမှာရည်းစား မကျန်ခဲ့ဘူးလား .. မင်္ဂလာဆောင်ရင်လည်း အကို့ကို ဖိတ်အုံးနော်..”

“ ဟုတ် အကို အခုကတော့ အကိုတစ်ဝမ်းကွဲရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်လေ အကိုရ.. အကို့ကို ဖိတ်ချင်တာပေါ့ အကိုက အရမ်းအလုပ်များတဲ့သူ..ဒါကြောင့်ပါ မဟုတ်ရင် ခေါ်သွားပါတယ် ..”

“ အေးပါ မိပုရယ် ကိုအောင်..သွားပြီနော်..”

“ အင်းအင်း...”

သူထွက်သွားပြီး မမနှင်းရောက်လာပြီး

“ မောင်လေး ထမင်းစားရအောင်..လာ ..”

“ ဟုတ်မမနှင်း..”

ထမင်းဝိုင်းမှာ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေးတို့ အခေါ်တွေ ပြောင်းသင့်ပြီ ..”

ဆိုပြီး ပလိန်းကြီးကိုပြောချလိုက်တော့ မမနှင်းက ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြီး 

“ ကိုကျော်စွာနော် ဘာမှန်းမသိဘူး..”

“ ဟ.. ငါက အကောင်းပြောတာ မိဘလည်းသဘောတူနေပြီ ..အဲ့တစ်ခုဘဲ ညီလေးအောင်ဇော်..မင်းက နှင်းနှင်းကို အခုဘဲ.ဝန်ခံလိုက်ပါကွာ ဟားဟား... ”

ဆိုပြီး ပြောတော့ မမနှင်းက ကျွန်တော့ကို ကြည့်လာတယ် ။ ကျွန်တော်ပါးစပ်ဟတော့ 

“ ထမင်းကို မြန်မြန်စားပါ ..ခဏနေရင်ပစ္စည်းတွေဝင်လာရင် ဟိုကို ပြေးရမှာ ..”

ဆိုပြီး လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီး မမနှင်းက ထသွားတယ် ။

“ ညီလေး သူရှက်နေပြီကွ ဟားဟား.....”

ပစ္စည်းတွေဝင်လာတော့ ဂိုဒေါင်မှာ ပစ္စည်းကို မမနှင်းနှင့့် ကျွန်တော်ပစ္စည်းတွေကို စစ် စာရင်းလုပ်ပြီးတော့ မမနှင်းက ပြန်ထွက်မယ်လို့ လုပ်တော့ ကျွန်တော်က “ မမနှင်းခဏလေးပါဗျ မမနှင်းကို ကျွန် ..”  ဆိုတော့ “ မမနှင်းကို ချစ်တယ် လို့ပြောမှာ မလား မမသိတယ်.. ကဲ ..လာ ပြန်ရအောင်..” ဆိုပြီး ပြန်လှည့်တော့ မမနှင်းလက်ကို ကိုင်ပြီး

“ မမနှင်း ကျွန်တော့ကို အမှန်တကယ် လက်ထပ်နိုင်ပါ့မလား ..ကျွန်တော့မှာ မမနှင်း မသိသေးတဲ့ အမှားတွေ ရှိနေပါတေဗျာ ၊ အဲ့ဒါကြောင့် ဦးလေးက စီစဉ်လို့သာ လက်ထပ်ရတာဆိုရင် ကျွန်တော်က ဦးလေးကို ပြန်ပြောကာ ငြင်းပါယ်မလို့ပါ..”

“ အိုး.. မင်းက တော်တော်တုံးတယ် ..အခုက ဂိုဒေါင်မှာကွ တခြားလူတွေရှိနေတယ်..”

ဆိုပြီး နားရွက်နားလပ်ပြီး တိုးတိုးလေး 

“ မင်းမှာဘယ်အမှားရှိရှိ မမကတော့ ချစ်တယ် ..ဒါပေမဲ့ မမနှင့်လက်ထပ်ပြီးရင်တော့ သစ္စာရှိပါမောင်..”  ပြောကာ ပြေးထွက်သွားတယ် ။

................................


အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>



ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၃ )

ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

 ( ၅ )

ကျွန်တော် အဝေးပြေးကားဂိတ်ကို ရောက်တော့ ဖုန်း Raing မြည်လာလို့ကြည့်လိုက်တော့ နွယ့် ဆီက 

“ ဟလို ..နွယ်..ပြော..”

“ ကိုကို ..အခုဘယ်မှာလဲ..ပြော..”

“ ကိုကိုအခု အဝေးပြေးကားဂိတ်မှာ ..နယ်ကို (၁) ညအိပ် (၂) ရက်ပြန်တာပါ..”

“ ဪ အဲ့ဒါဆိုရင် ကိုကိုလာမှဘဲ ပြောတော့မယ်ကွာ ...”

“ ဘာကိစ္စလဲနွယ် ..အရေးကြီးလို့လား ..”

“ ရပြီ..ကိုကိုပြန်လာမှပြောတော့မယ် ..အခုမပြောချင်ဘူး..”

“ အင်းပါ ကိုကိုပြန်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မေနော် ..နွယ်လေး..”

ဆိုပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ် ။ ကားလက်မှတ် ဖြတ်ပြီး ကားပေါ်တက်ကာ ကိုယ့်နေရာယူကာ ထိုင်ပြီး အတွေးပင်လယ်ထဲကို ပြန်ရောက်သွားတယ် ။

အခုအမှန်တကယ် ဘယ်သူ့ကို ချစ်နေတာလဲ နွယ်လေးလား ..မမနှင်းလား..မမနှင်းက..ကျေးဇူးရှင်သူဌေးသမီး နွယ်ကတော့..အရမ်း ပွင့်လင့်ပြီး..သူချစ်တာကိုတောင် မငဲ့ညှာဘဲ..ချစ်တဲ့သူ လို့ တွေးမိတယ် ။ နွယ်က မင်းကို ခန္ဒာကိုယ်ပေးပြီး ချစ်တဲ့ကွ အောင်ဇော်ရ ။ မမနှင်းက ကျေးဇူးရှင်သမီးမို့ မင်းက ခင်ခင်မင်မင်ဆက်ဆံတာ ဆိုပြီး နှစ်ဖက် ကြိုးဆွဲသလို တွေးမိတယ် ။ 

နောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ယောကျ်ား တစ်ယောက်ပါ။  ယောကျ်ားဆိုတာ လုပ်ရဲရင်ခံရဲရတယ် ။ ဟုတ်တယ်။  ကျွန်တော် နွယ်ကိုဘဲ လက်ထပ်ပြီး မမနှင်ကို ကိုယ့်အမရင်းလို ဆက်ဆံလို့ ရတယ်လေ ဆိုပြီး စိတ်ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ ကားရပ်ကာ

“ အပေါ့အပါးတို့ ဘာတို့ညာတို့ သွားမယ် ဆိုရင်အခုကတည်းက သွားထားကြပါ ခင်ဗျား..  စားမယ် သောက်မယ် ..ဆိုရင်လည်း တခါတည်းစားကြပါ ..နောက်တစ်ခေါက်..မရပ်တော့ပါဘူးခင်ဗျား...”

ဆိုပြီး စပ္ပါယ်ယာပြောမှ နိုးလာတယ် ။ ဘေးခုံကို ကြည့်တော့ အမ တစ်ယောက်။ ကျွန်တော့်လို တခေါ့ခေါ့နှင့် အိပ်လို့ “ အမ အမ ..ထပါအုံး ..ကားခဏ နားတယ်ဗျ..အဲ့ဒါကျွန်တော်.ဆင်းမလို့ နောက်တခါမရပ်တော့ဘူး..ပြောနေတယ် ..” ဆိုတော

“ ကျေးဇူးပါ မောင်လေး အမလည်း..အိပ်ပျော်သွားတယ် .. အရမ်း ခေါင်းမူးပြီး..အိပ်ပျော်သွားတာ..

“ ဟုတ်..အမ ..”

“ ကဲလာ.. အမလည်းဆင်းမယ်...” ဆိုပြီး ဆင်းကြတယ် ။

ကျွန်တော် လည်း ကျားအိမ်သာဝင်ပြီး အပေါ့သွားပြီး ထွက်လာကာ စားပွဲလွှတ် တစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ထမင်းနှင့်ဟင်းမှာကာ စားနေတုန်း ခုံဘေးက အမဝင်လာပြီး 

“ မောင်လေး..အမ ထိုင်မယ်နော်..” ဆိုပြီး ခုံဆွဲကာထိုင်တယ်။ သူလည်း စားစရာတွေ မှာပြီစားရင်း 

“ မောင်လေးက..ဘယ်ကလဲ ..”

“ ကျွန်တော်က (......) နယ် ကပါ ..အမ ...”

“ ဪ...အမတို့နှင့်နီးတာဘဲ အမက (.....) နယ်ကပါကွ..”

“ ဪ ဟုတ်လားအမ ..”

“ အင်း မင်းက..ဘယ်မှာလုပ်နေတာလဲ ..”

“ အမက (... ) မှာလုပ်နေတာပါ.. အမနာမည်က သူဇာပါ..”

“ ဟုတ်အမ ကျွန်တော်က..မှာ ကြီးကြပ်သူ အနေနှင့်လုပ်ပါတယ်... နာမည်က..အောင်ဇော်ပါ အမ..”

“ အေးလေ ကိုယ့်နယ်သားမို့..အမက ခင်ပါတယ်.. မောင်လေးမှာ..ဖုန်းရှိလား ..”

“ ရှိပါတယ်..အမ 09........*..” ပြောတော့ 

“ ခဏပါ မောင်လေး ..” ဆိုပြီး သူ့ဖုန်းနှင့်ခေါ်ပြီး မစ်ကောပေးတယ် ။ ကျွန်တော်က 

“ ဒီမှာ အမ..နံပါတ်ပေါ်နေပြီ.. မှတ်ထားလိုက်ပါ့မယ်..အမ ..”

“ အိုကေ မောင်လေး..”

“ ဟုတ်..အမ....” ပြောတုန်း ကားစပ္ပါယ်က ကားထွက်မယ် ဆိုတော့ ကားပေါ်တက်ကာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကားပေါ်မှာ စကားပြောရင်း မသူဇာနှင့် ရင်းနှီးသွားတယ်။ သူနှင့်ကျွန်တော် ဆင်းမဲ့လမ်းဆုံ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး လမ်းခွဲကာ ကျွန်တော်တို့ ရွာကိုသွားမဲ့ ကားပေါ်တက်လိုက်တော့တယ် ။.

ရွာရောက်တော့ အိမ်ကို ပြန်လာလမ်း တလျောက်မြင်ရတာက ခြောက်သွေ့သွေ့ ဖြစ်နေတယ် ။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ “ အကိုကြီးရေ.. အကိုကြီး..” ခေါ်ကာ ဝင်လာတော့ အကိုကြီးထွက်လာပြီး “ ညီလေး ..” ဆိုပြီးကျွန်တော့်ကို ပြေးလာဖက်တယ် ။ 

“ ညီလေး အသားရောင်တွေ ဖွေးပြီး..အရမ်းခန့်လာတယ် ကွ လာ. လာ.. မင်းမရီးနှင့်ခလေးတွေ..ထမင်းစားနေကြတယ် ..တစ်ခါတည်းဝင်စား ..လာ... ..မိန်မရေ နင့်မောင် အောင်ဇော်ရောက်ပြီဟေ့..”

“ သိပါ့..တော်ရယ် လာ..မောင်လေး..လာ ဒီမှာ ..မင်းအသံကြားလို့..ထမင်းတောင်..ခူးလိုက်ပြီ ငပိရည်နှင့်တိုစရာလေး.. လာစားတော့..”

“ ဟုတ်..အမ..လမ်းမှာတော့..စားလာခဲ့ပြီ.. ဒါပေမဲ့..စားအုံးမယ် .. အမလက်ရာမစားရတာ (၆) လကျော်ပြီ..”

ထမင်းဝိုင်းဝင်တော့ မိုးဇော်က အပီ ကျုံးနေတာ 

“ ယေးယေး..ယာကျား အေးပါကွ လေးလေးစားမယ် ..”

“ လေးလေး ..မီးမီး..အတွက်ဘာပါလဲ..”

“ ပါတယ်..မီးငယ်ရေ..”

“ ဟဲ့..သမီးနောက်မှ.. ပြော အခု..နင့်လေးလေး.. စားပါစေအုံး..” ဆိုပြီး မိသားစုထမင်းဝိုင်းလေး စကားပြောရင်း စားလိုက်ကြတေ စားသောက် ပြီးတော့မှ ကလေးတွေကို လက်ဆောင်တွေပေးလိုက်တော့ ပျော်ပြီး ကစား စရာတွေနှင့်ကို အလုပ်ရှုပ် နေကြတော့တယ်။ အကိုကြီးနှင့် မရီးကို အတူထိုင်စေပြီး ငွေ (၁၆) သိန်းကို ကမ်းပေးပြီး ကန်တော့လိုက်တော့ အကိုကြီးနှင့်မရီး စက္ကူအိပ်ကို မကြည့် သေးဘဲမျက်ရည်တွေကျကာ ဆုတွေပေးကြတယ် ။

ပြီးမှ စက္ကူအိပ်ကို ဖွင့်ကြည့်တော့ “ ညီလေး ဒီလောက်ငွေတွေ အကိုကြီးတို့ကို မပေးပါနဲ့.. ညီလေးဘဝအတွက် အရင်းနှီးလုပ်ပါ...” ဆိုပြီး ပြန်ပေးကာ ငိုပြီးပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း မျက်ရည်တွေကျပြီး 

“ အကိုကြီး..ယူပါဗျာ ဒါဟာ အကိုကြီးတို့..လင်မယားရဲ့..ကျေးဇူးကို..သဲတစ်ပွင့်လောက်ဘဲ ဆပ်တာပါ ..ယူပါနော် ညီလေး..အတွက်မပူပါနဲ့.. ညီလေးပြန်သွားရင်..အများကြီး..ရှာ လို့ရပါတယ်ဗျ ..ယူပါနော် ..”

“ ယူလိုက်ပါ..တော်ရယ် ကလေးစေတနာကို..နားလည်စမ်းပါ..”

ဆိုပြီး မရီးက မျက်ကည်ကျကာ ပြောတော့မှ အကိုကြီး လက်ခံတယ် ။  “ အေးပါကွာ လက်ခံလိုက်ပါမယ်..” ဆိုပြီး ပြောရှာတယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ရွာထဲက သူငယ်ချင်းတွေနှင့်လျှောက်လည်ပြီး နေလိုက်တယ် ။ နောက်နေ့တော့ အကိုကြီးတို့ကို ကန်တော့တော့

“ ညီလေး ဘဝမှာ လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ..တာဝန်ကိုယ်စီဆိုတာ ရှိတယ်ကွ .ကိုယ့်တာဝန်ကို ကိုယ်ယူရတယ်.. မင်းကစာတတ်တော့..ပိုသိမှာ ..”

ဆိုတော့ နွယ့်ကိုသတိရကာ 

“ ဟုတ်အကိုကြီး..ညီလေးတာဝန်ကျေအောင် ကြိုးစားပါယ် ..”

“ အေး အေး ညီလေးဘဝ ဒီထက်မက တိုးတက်ပါစေ.. အသက်ရှည်..အနာကင်းပါစေ..” 

မရီးကတော့ 

“ မောင်လေးရယ်..မင်းက..အမရဲ့.မတ်ကလေးဆိုပေမဲ့ အမရဲ့သားလို ..ချစ်တာမို့ ..မောင်လေးဘဝမှာ..အရာရာပြည့်စုံပါစေ ..လို့သာ ဆုပေးပါတယ်ကွယ် ...” ဆိုပြီး ဆုပေးကာ လမ်းဆုံက ကားလာတဲ့အထိစောင့် ပေးကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကားပေါ်တက်တော့မှ ပြန်သွားကြတယ် ။

ကျွန်တော် ရန်ကုန်ကိုရောက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာတော့ မမနှင်းက အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးပြီး 

“ မောင်လေးရယ် မမနှင်းက.. မင်းပြန်မှ ပြန်လာပါ့မလားလို့ ..”

“ ဟားဟား ပြန်လာမှာပေါ့..မမနှင်းရယ် အလုပ်တွေ..လုပ်ရအုံးမယ်လေဗျာ..”

“ အမလေး လာတာနှင့်အလုပ်ကိုဘဲ..တွေးနေတယ် .. ကဲ့ နားလိုက်တော့.. ငါ့မောင်လေး..ပင်ပန်လာမှာဘဲ ..”

ဆိုပြီးတံခါးပိတ်ကာ အရှေ့က ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အထုပ်ကလေး ထမ်းပြီး နောက်လိုက်ကာ မမနှင်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကြည့်မိပေမဲ့ တဏှာတွေး ထွက်မလာတော့ဘူး ။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့ ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်တယ် ။ အိပ်ရာပေါ်တက်တော့ အားသွင်းထားတဲ့ ဖုန်းသံမြည်လာတော့ နွယ်ဆီက 

“ ကိုကို..စက်ပိတ်ထားတာလား၊ ဖုန်းခေါ်ရင် စက်ပိတ်တယ် ..ဆက်သွယ်မူဧရိယာ ပြင်ပဆိုပြီး ကိုကို့ရဲ့..စက္ကထရီကပြောနေလို့ ဒီနေ့ဆက်မှ..ဝင်တာလေ ..”

“ အင်း ကိုကိုနေတဲ့..ရွာက အရမ်းခေါင်လို့ မီးမရသေးဘူး နွယ် ..နောက်လဆိုရင်တော့ လျှပ်စစ်မီးရမယ် ..တဲ့..”

“ ကဲ ပြောပါအုံး ဘာပြောစရာရှိလဲ မနက်ဖြန်လေ.. ဆူလေ..ဘုရားနားက (....) လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ကစောင့်နော်.. နွယ်ထွက်လာခဲ့မယ် ..”

“ အင်းးပါ ကိုကိုစောင့်ပါမယ် ။ ဒါဆိုဖုန်းချလိုက်ပြီ ကိုကို..good day ပါ ..”

နောက်နေ့မနက် နိုးလာတော့ ရေမိုးချိုးပြီး အိမ်ပြင် ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေးရယ် မင်းကို ကော်ဖီသောက်မလို့ စောင့်နေတာ လာ..သွားရအောင်..”

ဆိုပြီး ခေါ်တော့ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ အခန်းမှာ ဦးလေး၊ အန်တီဖြူ၊မနနှင်းတို့ညီအမနှစ်ယောက် ကော်ဖီသောက်နေကြတယ် ။ 

“ လာဟေ့ အောင်ဇော် ..ဒီနေ့ပိတ်ရက်မို့ ကော်ဖီဝိုင်းလေးက..လူစုံတက်စုံဟေ့ ..”

ဆိုပြီး ဦလေးက ပြောလာတယ်။ ကော်ဖီသောက်ပြီး 

“ ဦးလေး ကျွန်တော်အပြင် သွားပါအုံးမယ် ခင်ဗျား..” ခွင့်တောင်းတော့ “ အေး .အေး ” ဆိုပြီး ပြောတယ် ။ အိမ်ကနေ ဆူးလေဘုရားနားက လ္ဘက်ရည်ဆိုင်လေးကို ရောက်တော့ နွယ်ကရောက်နေပြီး ကော်ဖီသောက်ရင်း စောင့်နေတယ်။  

“ ကိုကို ဘာသောက်မလဲ ..”

“ ကိုကိုသောက်လာခဲ့ပြီ.နွယ် ...”

“ ဒါဆိုရင် လာ..” ဆိုပြီးတက္ကစီငှါးကာ နှင်းဆီ အိမ်ကို ရောက်သွားတယ် ။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ နှင်းဆီထွက်လာတယ် ။ 

“ အမလေး မင်းတို့ကို စောင့်နေတာကွ ..”

“ အေးပါကွာ ..ကိုကို..နည်းနည်းနောက်ကျသွားလို့လေ.. အန်တီတို့က အပြင်သွားပြီလား..”

“ အင်း..မေမေသွားပြီ.. အဲ့ဒါကြောင့်..ဒန်းလေးပေါ်ထိုင်ရင်း မင်းတို့ကို..စောင့်နေတာလေ..”

“ အင်း..ဒါဆိုသွားပြီနော် ..”

“ အင်းပါကွာ

“ လာကိုကို ဝင်ရအောင် ..” ဆိုတော့ ဝင်လာပေမဲ့ နှင်းဆီရဲ့ စကား ပြန်ကြားယောင်ပြီး လန့်နေတယ် ။ တံခါးပိတ်ပြီးတာနှင့် အတင်းဖက်ကာ နမ်းတော့တာ 

“ ကိုကို့ကို အရမ်းလွမ်းလှပြီးကွာ.. နောက်ဆုံးအနေနှင့်..အမုန်းဆွဲမယ် ..” ဆိုပြီး ကုတင်းနားဆွဲခေါ်ပြီးတွန်းချလိုက်တယ် ။ ဘောင်ဘီကို ချွတ်ပြီး ညီလေးကို စုပ်တော့တယ် ။

“ ပြုတ်..ပြုတ်.. ကိုကို့ဟာ ကြီးလာသလိုဘဲ.. ပြုတ်..”

“ နွယ် ကိုပြီးသွားလိမ့်မယ် ..” 

ဆိုပြီး သူ့ကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ် တင်တယ် ။ အင်္ကျီချွတ်ကာကာ နွယ်ရဲ့ တီးချပ်နှင့် ဂျင်းပန်လေးကိုချွတ်ကာ ညီမလေးကို ပင်တီပန်းရောင်လေးပေါ်ကနေ ဖိပြီးချေလိုက်တယ် ။

“ အားး ကိုကိုရယ်..အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ..” ဆိုတော့ ပင်တီကိုချွတ်ပြီး ပေါင်ကြားလေးကို ခေါင်းထိုးပြီး အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာာအပြားလိုက်ကြီးနှင့် အထက် အောက်စုန်ဆန် ယက်ပြစ်လိုက်တယ် ။

“ အားး ကိုကို ဒီတစ်ခေါက်....အရမ်း.တော်...တယ်.. ကွား အားးကိုကို..လုပ်ပါတော့ ဆက်မယက်နဲ့တော့ အား.... ”

ဆိုတော့ ညီလေးကို သူညီမလေးဆီကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ထည့်တော့ သူ့ခြေထောက်ရဲ့ ဖနှောင့်လေးနှင်း ဆွဲလိုက်တော့ “ ပြုတ် ..” ဆိုပြီးအရည်ရွှဲနေတဲ့ သူ့ညီမလေးအထဲကို အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ် ။

“ အားး နာလိုက်တာ..ကိုကိုရယ်...ကိုခဏနော်..” ဆို တော့..ခဏစိမ်ထားတယ် ။

“ ကိုကိုရပြီး ခုနက နွယ်ကိုကို့ကို ဆွဲလိုက်တော့.. နာပြီး..နည်းနည်းအောင့်သွားလို့.. အခုတော့..မနာတော့ဘူး လုပ်တော့ ..”  ဆိုတော့ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ပေးတယ် ။

“ ဆောင့်...ကောင်းတယ် ..ကိုကို...အား..အား..လုပ်တော့..အားး...မြန်မြန်..ကိုကို...မြန်မြန်...... နွယ်ပြီးတော့မယ် ...အားး လုပ်လုပ်....မညှာ...နဲ့...အားး ပြီး...ပြီး..ပြီး ”

သူပြီးတော့ ညီမလေးက စုပ်ကာ ညီလေးကို ကစားပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း (၅) ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ အမောပြေလာတော့ ကျွန်တော့် လက်ကိုခေါင်းအုံးရင်း

“ ကိုကို..မနက်ဖြန် အလုပ်အားလားဟင် ..“ လို့ မေးလာတယ် ။

“ ကိုကို မနက်ဖြန် ဆိုင်သွားပြီး စာရင်းတွေကို ပြန်စစ်ပြီး..လချုပ်လုပ်ရမယ်..နွယ် ..ပြီးရင် ဆိုင်ရဲ့..ပစ္စည်းစရင်းတွေ လုပ် ရမယ်..ပြီးရင် မမနှင်းကို စာရင်းနှင့်တကွာပြပြီး ဘာကိုဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို သင်ပေးရမှာမို့..မအားဘူး နွယ် ..နွယ်ကဘာလို့မေးတာလဲ ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး..ကိုကို ..မေးကြည့်တာပါ ..”

“ ဪကိုကို အချိန်ရှိတုန်း နောက်တစ်ခေါက် ချစ်ပေးပါလားဟင် ..”

“ ချစ်မှာပေါ့..” ဆိုပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း နို့လေးကို လက်ညိုးနှင့် လက်မလေးပေါင်းကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။

“ အင်းး ကိုကိုရယ် ”..

နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာကို ရပ်ပြီး အောက်ကို ဆင်းကာ ညီမလေးကို လျှာလေးနှင့်ကစား နို့လေးချေ ပေးတော့ သူ့လက်ကခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွပြီး တင်လေး ကြွ လာတယ် ။

“ အား..ရှီး..ကိုကိုရယ် ဘယ်လိုများ မေ့နိုင်ပါ့မလဲကွယ် အားးး...ကိုကို..ရပ်လိုက်တော့...” ဆိုပြီး အတင်းရုန်းကာ ထပြီး ကျွန်တော့် ကို ပက်လက်အနေထားဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ခွကာ ညီမလေးကိုညီလေး နှင့် တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချတယ် ။

“ အားး ကိုကို.... ကောင်းလား ..”

“ အားး ကောင်းတယ်..နွယ်..”

“ ကိုကို...ရှီး.....အရမ်းကောင်းတယ်.. အားး..ကိုကိုရယ် ..”

အဆုံးထိရောက်တော့ သူက ခေါင်းလေး ကိုင်လာပြီး နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းကာ တင်းလေးကို ကြွကြွပြီးဆောင့်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေပင့်ပင့်ပြီး လုပ်ပေးတယ်။

“ အားအား...အရမ်း...ကောင်း ...တယ် ..အားး....” အနမ်းရပ်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ကာ

“ ကို..ကို..အ..ရမ်းကောင်းတယ်...အား...နွယ်ပြီးတော့မယ်...အား....ပြီး..ပြီး... ပြီးပြီကွာ...အား... ကိုကိုရယ် .”

လို့ ညီးပြီး မှောက်ချလာတော့.. အောက်ကနေ ဆောင့်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သူကတင်းတင်းလေး ဖက်ပြီး “ အရမ်းချစ်တယ် နွယ်ရယ် ..”  သူကလည်းဘဲ ကျွန်တော့် နဖူးလေးကို နမ်ပြီး “  အရမ်းချစ်တယ်..ကိုကိုရယ်....” လို့ ပြောလာတယ် ။

အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အခန်းကနေ ထွက်လာတော့ နှင်းဆီက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ကိုးရီယားကားကြည့်နေတာက လှည့်လာပြီး “ ပြန်တော့မှာလား နွယ် ..” ဆိုတော့ “ အေးကွာ..ပြန်တော့မယ်  ချစ်လို့တောင်..မဝဘူးကွ ဟီးး ..ကိုကို..အားကုန်သွားမှာစိုးလို့..”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့ကိုဖက်ကာ ပြောလိုက်တယ် ။ နှင်းဆီကလည်း ပြုံးပြီး 

“ သိပါတယ် ကွာ...တဲ့..”

ဆိုပြီးထွက်လာတော့ နှင်းဆီလည်းလိုက်လာပြီး နွယ်ကို တက္ကစီတစ်စီး ငှါးပေးကာ ကားပေါ်တင်ပေး လိုက်ကြတယ် ။ ပြန်သွားတော့ နှင်းဆီက ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်လာပြီး

“ ကိုအောင် ဟိုဗွီဒီယိုကို ကြည့်ပြီး ကောင်းလို့ မဖျက်သေးဘူး .. ဒီနေ့တော့ တခြားနေရာမှာ ကင်မရာထားပြီး ရိုက်ထားသေးတယ်..ညရောက်မှ အိပ်ရာထဲမှာ ကြည့်မှာ..သိလား ဟားဟား... ”

“ ကိုအောင် အကြွေး ဆပ်ဖို့ စောင့်တော့ ..” ဆိုပြီး ပြေးကာအိမ်ထဲ ဝင်သွားတယ် ။ကျွန်တော်လည်းတစ်ပူပေါ် နှစ်ပူဆင့်လာပြီ ။ အင်တာနက် ပေါ်တင်လိုက်ရင်တော့ ဂွမ်းပြီလေ။  သွားပြီ ဒီတစ်ခါလည်းခံပေါ့ဟ စောက်တုံးရ ..ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုအပြစ်ဖို့ပြီးပြန်လာခဲ့တော့တယ် ဗျာ။

..................................................

( ၆ )

နှင်းဆီက ပြောကာ အိမ်ထဲ ဝင်သွားလည်း ။ ခဏလေးရပ်ကာ တွေဝေ ကျန်နေခဲ့တယ်၊၊ ဘေးကလူတွေစကားပြောကာ ဖြတ်သွားမှ အသိဝင်လာပြီး တက္ကစီတစ်စီးငှါးကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်တော့ ကိုကျော်စွာက “ မနှင်းနှင့်သူ အလုပ်သင်တော့မယ် ..” လို့ ပြောလာတယ် ။ “ ဟုတ် ကိုကျော်စွာ.”

နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီသောက်ပြီး (၃) ယောက်သား ဆိုင်မှာ စာရင်းဇယားနှင့်တကွ ပစ္စည်းအဝင်အထွက်တွေကို စစ်တာ သင်ပေးလိုက်တယ် ။ ညနေအချိန်ရောက်တော သူတို့ စယရင်း ပိုင်းကိုနားလည်သွားတယ် ။ အိမ်ပြန်လမ်းမှာ “ ကိုကျော်စွာရဲ့ အမေ နေမကောင်းလို့ ..” ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာတော့ သွားကာ သတင်းမေးကြတာနှင့် တနေ့တာရဲ့ တာဝန်တွေပြီးဆုံးပြီမို့ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေးရယ် အကို့မှာ နိုင်ငံခြားကယူလာတဲ့ အရက်တစ်လုံးရှိတယ် .. အကိုယူလာခဲ့မယ် .. စောင့်နေ..”

“ ဟုတ်..”  ဆိုတော့ မနှင်းက

“ ကိုကျော်စွာ.. မောင်လေးကို မဖျက်စီးနဲ့နော် ..”  လို့ပြောတယ် ။

“ ဟားဟား မဖျက်စီးပါဘူးကွာ.. တစ်ပုလင်းလုံး..ကုန်အောင်..မသောက်ခိုင်းပါဘူး ..နှစ်ယောက်မျှသောက်မှာ ..အလုပ်ကိစ္စတွေကို တိုင်ပင်ရင်းပေါ့..”

“ ပြီးတာဘဲ ..”

“ ကဲ ညီလေးကြားတယ်နော်...မင်းအမက မင်းကိုအဲ့လောက်ချစ်တာ..”

“ အို...ကိုကျော်စွာနော်..” လို့ ပြောကာ အိမ်ပေါ်တက်သွားတယ် ။ ဟားဟား အိမ်ပြန်ရောက် အဝတ်အစားလှဲပြီး ထိုင်နေတေ ာကိုကျော်စွာ ဂျော်နီဝါကာတစ်လုံးကိုယူပြီး ပေါက်ချလာတယ် ။

ဒေါ်လုံးက အမြည်းအနေနှင့် ကျွန်တော် နယ်က ယူလာတဲ့ ဆတ်သားခြောက်ကို ဆီနှင့်လိမ့်ပြီး ယူလာပေးကာ ပြန်သွားတောမှ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေး နှင်းနှင်းက မင်းကို အရမ်းချစ်တယ်ကွ.. ဦလေးလည်းသဘောတူသလို တစ်အိမ်သားလုံးသဘောတူတာဘဲ..မင်းချစ်တယ် .လို့ ပြောလိုက်တော့ကွာ ..”

 ဆိုတော့ ကိုကျော်စွာကို နွယ်နှင့် ချစ်နေကြောင်းကို ပြောလိုက်တယ် ။

 “ အေးပါကွာ ယောကျ်ားဆိုတာက.. ဒါဘဲကွ ညီလေး လုပ်ရဲရင် ခံရဲရတယ်ကွ.. အကို..မင်းကို..သဘောကျတယ် ..ဆိုတာ အဲ့ဒီအချက်တွေဘဲ.. ကဲချ ညီလေး မင်းနွယ်က ဘယ်အဆင့်ကို.ရောက်ပြီဆိုတာလည်း သိပြီ.. မင်းတို့ရှေ့ဆက်ဘယ်လို..သွားကြမလဲ..ဆိုတာကို ကြိုတင်ကာ ငွေစုထား ..ယူတော့မယ်ဆိုတာနှင့် အားလုံးက..အိုကေနေအောင်လေ ..”

“ ဟုတ် ကိုကျော်စွာ အခုလိုနားလည်ပေးတဲ့..အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ...”

အရက်လည်းကုန် လူတွေကလည်း ရေချိန်ကိုက်လာတော့ ကိုကျော်စွာက သူ့မင်္ဂလာဦးည အကြောင်းပြောလာတယ် ။

“ အဲ့နေ့က မင်း အိမ်ပြန်သွားပြီး ငါလည်းအပေါ် တက်သွားတယ် ..ငါ့ရဲ့ဇာလေးက အဝတ်အစားတွေလဲပြီးလို့မိတ်ကပ်တွေဖျက်မလို့ လုပ်နေချိန် နောက်ကနေဖက်ပြီး..

“ ဇာလေး မဖျက်နဲ့အုံး မင်္ဂလာအမှတ်သားလေး လုပ်ပေးမယ် ..” ဆိုပြီး သူ့တကိုယ် လုံးကို နမ်းကာ ကုတင်ပေါ်ချီယူသွားတယ် ။

“ ညရောက်အောင်စောင့်ပါ ကိုရယ် ..အိမ်အောက်မှာ..လူတွေရှိသေးတယ် ..”

“ ကိုယ်တို့က အခန်းထဲမှာ ပါကွာ..သူတို့လည်းနားလည်ပါတယ် ..တက်မလာဘူး ..”  လို့  ပြေပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး နုတ်ခမ်းကနေ သူ့ခြေအထိ နမ်းလိုက်တယ် ။ ပြန်တက်လာပြီး သူ့ရဲ့ ညီမလေးကိုနမ်းတော့

“ အား..ရှီး.. ကိုရယ် ဘာတွေလုပ် နေတာလဲ ဇာတော့  ငရဲကြီးကုန်တော့မှာဘဲ အမေ့...အား.... ”

“ မကြီးပါဘူး.. ကိုယ်က  ကျေနပ်လို့ ချစ်လို့လုပ်တာကို ..” ဆိုပြီး သူ့ညီမလေးကို ယက်ပေး လိုက်တော့

“ အား....ဆေ့....ကိုရယ်..တော်ပါတော့ ဒီမှာ..အမေ့...အား.မနေတတ်တော့ဘူးကွာ..” ဆိုတော့ ကိုယ်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီး အရမ်း တင်းနေတဲ့ ညီလေးကို သူ့ရဲ့ညီမလေးနှင့် တေ့ကာ ဖိချလိုက်တယ် ။

“ အမေ့.. ” ဆိုပြီး..နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ.လက်တွေက အိပ်ရာခင်းကိုချေပြီး. တောင့်ခံတယ် ကွ.. ကိုယ်လည်း ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူလက်တွေ ကိုယ့်ရဲ့ ကျော်ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ “ အား..အား ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးက ကိုယ်ရဲ့စိတ်ကို ပိုကြွစေတာပေါ့ကွာ..။

“ အား..ကို...ဇာ..လေ..အား...ဘယ်လို...ဖြစ်လာမှန်း..မသိဘူး..အားအား..ရင်ထဲမှာ...တမျိုးကြီးဘဲ....” ဆိုတော့ ကိုယ်လည်း မြန်မြန်လုပ်ပြီး ဇာတ်သိမ်းပေးလိုက်တယ် ..အဲ့နေ့က တစ်ခေါက်ဘဲ လုပ်လိုက်ရတယ်ကွ... ကိုယ်လည်း ညီလေးကို ပြန်နုတ်လိုက်တော့ သွေးစလေးတွေတောင် ပါလာတယ် ..သူလည်းအရမ်းနာတယ်  ..ဆိုလို့ အဲ့နေ့က တစ်ခါဘဲလုပ်လိုက်ရပြီး နောက်နေ့မှာ..နားပြီး (၂) ရက်မြောက်နေ့မှာ (၂) ခါလုပ်လိုက်တယ် .. နောက်တော့ တစ်နေ့ခြားပြီး လုပ်တယ် ။ ဒီနေ့လုပ်မဲ့နေ့ကွ အဲ့ဒါကြောင့် အကြာကြီးလုပ်မလို့ အရက်အကူနှင့်လုပ်မှာ ဟားဟား...” .ဆိုပြီးနှစ်ယောက်ရယ်လိုက်ကြတယ် ။

..........................

နောက်နေ့ ရေချိုးအဝတ်အစားလှပြီး ထွက်လာတော့ အားလုံးကော်ဖီသောက်နေတာ မြင်လို့ ဝင်ပြီး ကော်ဖီသောက်ကာ ဆိုင်ကို သွားတယ် ။လုပ်စရာရှိတာလုပ်လိုက်ကြပြီး သတင်းစာလေးကို ကောက်ကြည့်တော့ အနောက်က စာမျက်နှာမှာ စေ့စပ်တဲ့ သတင်းတွေ့တော့ ရင်ထဲမှာ အရမ်းခံပြင်းပြီး နွယ့်ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စက်ပိတ်ထားတယ် ။ သူ့တို့အခန်းသွားကြည့်တော့ သော့ပိတ်ထားနှင့် ပြန်လာခဲ့တယ် ။ 

ကိုကျော်စွာက

“ ညီလေးမင်း ဒီနေ့ဘာဖြစ်တာလဲ ဆိုတော့ သတင်းရဲ့..စေ့စပ်ခြင်းကိုကြည့်ကာ..ညီလေး အကိုလည်း..စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ ..ဒီနေ့မင်းနားရင်လည်းနားလိုက်..လူတစ်ယောက်မှာ အချစ်စိတ်ကြီးရင် ဒေါသကြောင့် အမှားဖြစ်တတ်တယ် ..မင်းအိမ်ပြန်ပြီး အေးဆေးအနားယူလိုက်ကွ..ာ ဒီမှာအကိုနှင့်နှင်းနှင်းရှိတာဘဲ..”

“ ဟုတ်အကို ကျွန်တော်ပြန်ပြီ ..” ဆိုပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။ လမ်းကနေပြီး အရက်တစ်လုံးနှင့် အမြည်းတွေ၀ယ်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာတော့ အန်တီဖြူက

“ သား ဆိုင်သွားတာ မဟုတ်လား ..”

“ ဟုတ်ပါတယ် အန်တီဖြူ..သား နေမကောင်းသလို.ဖြစ်လာလို့ အိမ်ပြန်လာပြီးနားတာပါ ..”

“ အေးကွယ် ..ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်ပါ ..မင်းဦးလေးလည်း အလုပ်ဇောဘဲ..တိုက်နေတာ..ကျန်မာရေးက ကောင်းတာ..မဟုတ်ဘူး ..”

“ ဟုတ်...အန်တီဖြူ ကျွန်တော်..သွားလိုက်ပါအုံးမယ်...”

“ အေးကွယ် သွား သွား.......”

ကျွန်တော်လည်း အိမ်ထဲရောက်တော့ ဝယ်လာတဲ့ အရက်ကိုဖွင့် မော့ပြစ်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲ ပူးဆင်းသွားပြီး မသောက်နိုင်တော့တာနှင့် ရေသန့်ဘူး ဖွင့်ပြီး တစ်ဝက်လောက်သောက်ချလိုက်တယ်။..

တစ်ခါသုံး ခွက်လေးပေါ်မှာ အရက်ကိုထည့် ရေရောပြီး အမြည်းစားကာ နောက်ထပ်တစ်ခွက် ကစ်လိုက်တော့ နွယ့်ရဲ့မျက်နှာလည်းပေါ်လာတော့ 

“ သစ္စာမရှိတဲ့ကောင်မ ..သူတို့စေ့စပ်တာကိုတောင် ကြိုယ့် မပြောဘူး......မင်းက ငါ့ကို လိင်ဖျော်ဖြေးရေသမားလို့ .. အဲ့လို..လုပ်သွားတာလား..”

တောက်အရက်ကို နောက်တစ်ခွက်ထပ်သောက်လိုက်တယ် ။ မနှင်းရဲ့ ပြုံးနေတဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်လာပြီး “ မောင်လေး မြန်မြန်ပြန်လာနော် ..” ဆိုတဲ့ နယ်က မပြန်ခင်ပြောတဲ့ စကားလေးကို ကြားယောင်ပြီး “ မမနှင်းရယ် မောင်လေးက မမနှင်းကို ရှောင်ဖယ်နေပြီး ဟိုသစ္စာမရှိတဲ့ ကောင်မကို ချစ်နေခဲ့တာပါဗျာ ..မမနှင်းကို မချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး.. ကျွန်တော်က ကျေးဇူးရှင်ကို ကြေးစွပ်မိမှာကို ကြောက်တာပါဗျာ....”  ဆိုပြီးတွေးကာနောက်တစ်ခွက်မော့ချလိုက်ပြီး ခေါင်းတွေလှည်လာပြီး အဲ့ဒီနေရာမှာဘဲ အိပ်ပြစ်လိုက်တယ် ။

အိမ်မက်ထဲမှာ မမနှင်းကလာပြီး “ အောင်ဇော် ဟာ ဒီကောင်လေး  အရက်တွေသောက်ပြီး မူးနေပါလား လာ လာ... ထ ..ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်..”

“ မမနှင်း ကျွန်တော် မမကို ချစ်တယ်ဗျ သိလား...ဟေ့..ဂေ့..ကျေးဇူးရှင်ကိုကျေးစွပ်မိမှာစိုးလို့ ရှောင်ဖယ်နေတာပါဗျာ ကျွန်တော်.. မမနှင်းကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ..”

“ ဟာ ဒီကောင်လေး ဘာတွေပြော နေတာလဲ..”

“ အမှန်ပြောတာပါ မမနှင်းရယ် ...ကျွန်တော်..မမကို..ချစ်တယ် ဗျ ..”

“ အေးပါကွယ်....”

ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူ့ကို ဆွဲခေါ်ပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြစ်လိုက်တေ လက်တစ်ဖက်က နို့တွေကိုအင်္ကျီပေါ်ကနေ ချေပေးလိုက်တယ် ။

“ အား... ဒီကောင်လေး..တော့... ” ဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော်က

“ မမကို အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ..ဒီတစ်ခါတော့ မမနှင်းကို အလွတ်မပေးတော့ဘူးအား ”

“ အမေ့...” ဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော်က သူ့ထမိန်ကိုလှန်ပြီး သူ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင့်ယက်ပြစ်လိုက်တော့

“ ဒီကောင်လေး မှားကုန်တော့မှာဘဲ.. အား.. အမေ့..” သူ့ရဲ့ ညီမလေးကို လျှာနှင့်ယက်ပြီး လက်ညိုးလေးနှင့်ထိုးကာ ကစားပေးတယ် ။

“ အား...”  ညီးပြီး သူ့လက်တွေက ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ်၊ “ အား..” သူ့ညီမလေးက အရည်တွေရွှဲလာတော့ ပုဆိုးကို ခေါင်းကနေချွတ်ပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးနှင့် တေ့ပြီး တဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်တယ် ။ “ အား..” ဆိုပြီး လက်တွေက ကျောပေါ်မှာ အထက်အောက်စုန်ဆန် ကစားပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး ကျုံးကျုံးပြီး လုပ်ထည့်လိုက်တယ် ။

“ အား.. ” ဆိုတဲ့ ညီသံလေးကြားတော့ 

“ မမနှင်း.. အား..ကောင်းလား...”

“အား...မောင်လေး..လုပ်ပေး..တာ. အား..အင်း..ကောင်းတယ်... ”

ဆိုပြီး လူ့လက်သည်းတွေက နောက်ကျောကို ဆုပ်ကိုင်လာပြီး

“ အား...ပြီးတော့မယ်..အား..မြန်မြန်လုပ်ပေးပါကွယ်...” ဆိုလာတော့.. ကျွန်တော်လည်း သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီးတော့ ဆက်တိုက်ကြီးကို ကျုံးထည့်လိုက်ပြီး အရည်တွေ ပန်းကာ သူ့အပေါ်နေမှောက်ချလိုက်တယ် ။ သူလည်း တင်းတင်းဖက်ကာနဖူးလေးကိုနမ်းတော့ ကျွန်တော်က မျက်လုံးတောင် မဖွင့်နိုင်ဘဲ သူ့အပေါ်မှာဘဲ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။.

.......

အိပ်ရာက နိုးလာတော့ ရေမိုးချိုးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ မှေးနေလိုက်တယ် ။ ကိုကျော်စွာ ရောက်လာတော့ 

“ ဟာ..ညီလေး မင်း..တော်တော်သောက်ထားပါလား ..တစ်ပုလင်းမှာ တစိတ်လောက်ဘဲ ကျန်တော့တာ..” 

“ ဟုတ်..”

“ စိတ်ကို အိမ်တွင်းထဲမှာဘဲ ပေါက်ကွဲတာ အန္တရယ်ကင်းတယ်ကွ ..ဒါပေမဲ့...အများကြီးသောက်တာတော့ မကောင်းဘူး..”

“ ဟုတ်...အကို ကျွန်တော်..ဒီတစ်ရက်ဘဲသောက်တာပါ ...နောက်ဆို..အများကြီးမသောက်တော့ပါဘူး..”

“ အေးအေး ဆိုင်မှာတော့ အေးဆေးဘဲကွ ..ငါနှင့်နှင်းက လုပ်နိုင်ပါတယ် ..”

“ ဪ အကို မနှင်းက အိမ်ကို ပြန်လာတာ မဟုတ်ဘူးလား ..”

“ ဘယ်ကလာ..နှင်းနှင့်ငါက ပစ္စည်းတွေ..အသစ်ရောက်တာကို သွားစစ်ဆေးပြီး ဆိုင်မှာ..တနေ့လုံးရှိနေတာကွ..”

“ ဪ..”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ညီလေး ..”

“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အကို ..”

“ အေးအေး အဝတ်စားလှဲပြီးရင် ထွက်လာခဲ့... ထမင်းအတူစားရအောင် ..”

“ ဟုတ်အကို...”

အဝတ်စားလဲမလို့ ထတော့ ဆံထိုးလေးတစ်ချောင်းက ခေါင်းအုံးရဲ့ဘေးမှာ.. ကိုကျော်စွာ မမြင်သွားလို့တော်ပါသေးရဲ့၊ ဒီဆံထိုး..ဆိုတော့ မနက်က အန်တီဖြူနှင့် စကားပြောတုန်း အန်တီဖြူ ခေါင်းပေါ်မှာ တွေ့လိုက်တယ်။ ဒါက ဒါဆိုရင်နေ့လည်က ရောက်လာတာ အန်တီဖြူပေါ့။

ကျွန်တော် ထမင်းစားခန်း ဝင်လာတော့ လူတွေစုံနေပြီး “ လာ မောင်လေး.မင်းကို..စောင့်နေကြတာကွ ...”

“ ဟုတ် မမနှင်း ..”

ဆိုပြီး ကိုကျော်စွာနှင့် မမနှင်းကြားထဲ ဝင်ထိုက်လိုက်တော့ အန်တီဖြူက ကျွန်တော့်ကို မကြည့်ဘဲ ထမင်းစားနေတယ် ။ 

“ အမေ..နေမကောင်းဘူးလား .ထမင်းစားလည်း နည်းသလိုဘဲ..”

“ ဗိုက်ပြည့်နေလို့ ဒီနေ့သိပ်မစားချင်ဘူး ..”

ဆိုကာ ကျွန်တော့် ကိုတချက် ကြည့်တယ် ။ကျွန်တော်လည်း ရင်တွေ ပူနေပြီး ထမင်းပန်ကန့်ကိုဘဲ ကြည့်ကာ ထမင်းစားတယ် ။

စားလို့ပြီးတော့ အရှေ့ခန်းက MRTV က လာတဲ့ ကိုရီးယား ကား ကြည့်ကြတယ် ။ အန်တီဖြူကတော့ “ နေမကောင် လို့ စောစောဘဲ အိပ်တော့မယ်..” ဆိုပြီး လှေကားကနေ တက်သွားတေ သူ့ရဲ့ဘော်ဒီကို ဒီနေ့မှ ကြည့်မိတယ်။ အန်တီထားလို အသားရောင် ဝင်းဝါမနေဘဲ အဖြူဘက်မှာ ရှိနေတယ်၊ ကျွန်တော် ဘေးကနေ TV ကြည့်နေတော့ အန်တီလှေကားကနေ အပေါ်တက်သွားတာ မြင်နေရတယ် ။ 

တလှိမ့်ချင်းခြင်း လှိမ့်ကာ တက်သွားတဲ့ တင်ပါးကြီးကို ကြည့်တော့ သူက နောက်ပြန်တစ် ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ဆက်တက်သွားတယ် ။ ကိုးရီးယားဇာတ်ကားကို အရင်နေ့တွေက တစ်ခါခါသာ ကြည့်မိတာပါ၊ ဇာတ်ကားပြီးတော့ ဦးလေးက 

“ ဒီနေ့ သူ့ရဲ့ပါတနာ တစ်ယောက်နှင့် အလုပ်ကိစ္စပြောကြတာ အဆင်ပြေလို့ မနက်ဖြန်ဘဲ ခရီးထွက်မယ် ..ဟိုမှာက တစ်ပတ်ထက်လည်း ပိုကြာနိုင်လို့ ဆိုင်ကို ဒီထက်လည်း ပိုတိုးချဲမယ် ..” လို့ ပြောလာတယ် ။ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..အဖေ ..စိတ်ချပါ ..ညီလေး ညီမလေးနှင့်တို့နှင့် ဆိုင်ကို..ကြည့်ထားပါမယ် ..”

“ အေးပါ သားတို့ရယ် ..ဦးက အဖေက မင်းတို့ဘဲ..အားကိုးရမှာကွ..”

ဆိုတော့ “ ဟုတ်ကဲ့..” ပြိုင်တူပြောပြီး ကျွန်တော်ရဲ့ အိမ်လေးကို ပြန်လာလိုက်တယ် ။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့ ပုဆိုးအင်္ကျီလှဲ့ပြီး ဝရန်ဒါမှာ ထွက်ထိုင်တော့ ဦးလေးနဲ့အန်တီ အိပ်တဲ့ အခန်းတံခါး ပွင့်လာပြီး အန်တီက ကျွန်တော်နေတဲ့ အခန်းလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ဝင်သွားတယ် ။ ဒီနေ့ကျွန်တော် အမှားကြီးတစ်ခုကို ပြုလုပ်မိတာတွေးရင်း နှင့် ဦလေး ခရီးကပြန်ရောက်ရင် အလုပ်ထွက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။

..................................


အပိုင်း (၄) ဆက်ရန် >>>>>



ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၂ )

ကျွန်တော်ချစ်တာ မှားလား အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

( ၃ )

ဒီနေ့ နွယ်နှင့် ချစ်လိုက်ရပြီး ပျော်နေတာ နှင်းဆီရဲ့ စကားတစ်ခွန်းမှာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်တယ် ။ အိမ်ပြန်လာတဲ့ လမ်းတလျှောက်လုံးလည်း စိတ်က တန့ု့နုံ့ဖြစ်နေတယ် ။ တက္ကစီဆရာက 

“ ညီလေးကို..ဘယ်နေရာထိ...ကို..ပို့ပေးရမလဲ ...” ဆိုတော့မှ သတိရလာပြီး 

“ ဟိုရှေ့ကလမ်းမှာဘဲ ..ရပ်လိုက်ပါ..အကိုကြီး ...” တက္ကစီဆရာက 

“ ညီလေးအထဲကို..ဝင်ပို့ပေးလို့...ရတယ် လမ်းကောင်းတာဘဲ... ..”

“ နေပါစေ..အကိုကြီး..ကျွန်တော်..အိမ်ကို..မသွားသေးဘူး ..ဟို့အရှေ့က...လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ..ရပ်ပေးရင်ရပါပြီဗျာ..”

“ အိုကေ.. ညီလေး. ..”

လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ရှေ့မှာ ကပ်ရပ်တော့ ကျွန်တော်ဆင်းကာ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ထဲ ဝင်ထိုင်တယ် ။ ကြက်ဥစပါကလင်သောက်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ဖွာကာ နှင်းဆီပြောလိုက်တဲ့ စကားကိုဘဲ အစအန ပြန်ကောက်ကြည့်တယ် ။

“ ကြည့်ပြီးရင် ဖျက်လိုက်မှာပါ..ကိုအောင်..” ဆိုပြီး ပြုံးလိုက်တယ် ။ “ ဟူး..” သူ ကြည့်ပြီးဖျက်ရင်တော့အေးဆေးပါဘဲ ။ မဖျက်ဘဲ အန်တီထားကို သွားပြရင်တော့ သွားပြီ ။ နွယ်နှင့်လည်း ဝေးပြီ။ ဆေးလိပ်မီးလက်ကို အပူလာမိတော့မှ သတိရလာပြီး ဆေးလိပ်ကိုပြာခွက်မှာချေလိုက်တယ် ။

ပိုက်ဆံရှင်းကာ အိမ်ကိုဘဲ တန်းပြန်လာခဲ့တယ် ၊၊ အိမ်ကိုရောက်တော့ တံခါးပွင့်လာပြီး မနှင်းက 

“ မောင်လေး ..မနှင်းကို..အဖော်..လိုက်ပေးအုံး..ငှါးလာတဲ့..ခွေက..ထစ်နေလို့..ပြန်သွားလှဲမှာ ..လာလိုက်ခဲ့..” ဆိုပြီး ခေါ်တော့ သူနှင့်အတူ လိုက်သွားကာ ခွေလှဲပြီး ပြန်လာတယ် ။ 

“ မောင်လေး..ဒီနေ့ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ ..” ဆိုတော့ နှင်းဆီ စကားကို ပြန်ကြားယောင်လာပြီး ခဏလေး ငြိမ်သွားတယ် ။ မနှင်းက 

“ မောင်လေး..ဘာဖြစ်သွားတာလဲကွ...မင်းရည်းစားက..ဖြတ်သွားလို့လား.. ”

“ မဟုတ်ပါဘူး..မနှင်း ..သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်..မှာထားတာ...မေ့ပြီး အခုမှ..သတိရလို့ ..” လို့ ညာလိုက်တယ် ။

“ လာ မြန်မြန်သွားမယ် ..” ဆိုပြီး ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲကာ ခေါ်သွားတယ် ။ အိမ်တံခါး ပြန်ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်တော့ မိုးပြာရောင် ထမိန်စကပ်ရဲ့ အောက်က ဖင်ကော့ကော့လေးနှင့် တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းကာ အိမ်ဘက် လျှောက်သွားတယ် ။ အနောက်က လိုက်ကြည့်ပြီး ဒီနေ့ ဖြစ်ပျက်တာတွေကို ခဏလောက်မေ့သွားတယ် ။ သူက အိမ်ထဲ မဝင်ခင်လှည့်ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ 

“ ဇာတ်ကားအတူ ကြည့်ရအောင်..လာလေ..မောင်လေး...” ပြောတော့ ခိုးကြည့်တာကို သူမိသွားလို့ 

“ မကြည့်တော့ပါဘူး...မနှင်းရယ် ..ရေချိုးပြီး..ပြန်ထွက်လာခဲပါ့မယ်..” 

“ အင်..း ဒါဆိုဝင်ပြီနော် ..မောင်လေး..”

“ ဟုတ်..မနှင်း...”

ကျွန်တော် ရေချိုးပြီးတော့ အိမ်ရှေ့က ပန်းခြံမှာရှိတဲ့ ဒန်းလေးဆီ သွားတော့ အန်တီဖြူ ထိုင်နေတာကို မြင်တာနှင့် ပြန်လှည့်မလို့လုပ်တော့ 

“ သားအောင်ဇော်.. လာလေ ..ဒန်းမှာ ထိုင်မလို့လာတာ..မှတ်လား ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ..အန်တီ ရပါတယ်..မထိုင်တော့ပါဘူးခင်ဗျ.”

“ လာပါကွယ်.. အားနာမနေပါနဲ့..ကွယ်.. ဒီလူနှင့်ဒီလူဘဲ..ပြီတော့..ဒို့တွေက..မိသားစုတွေ ဘဲလေကွာ ..လာ လာ ..အတူထိုင်းပြီး..စကားပြောကာ မင်းဦးလေးပြန်လာတာကို စောင့်ကြတာပေါ့ကွယ် ..”

“ ဟုတ်..အန်တီ...”

ကျွန်တော် သူ့ဘေးကနေရာလေးမှာ ထိုင်တော့ 

“ သား အောင်ဇော်..အလုပ်လုပ်ရတာ.. အဆင်ပြေရဲ့လား..”

“ ဟုတ်...အန်တီ..ပြေပါတယ်..”

“ မင်းဦးလေးက...ပြောတယ် ...မင်းက..အလုပ်ကြိုးစားတယ်....ရိုးသားတယ်..တနေ့..လုပ်ငန်းရှင်..ဖြစ်လာနိုင်တယ် .. ငါ ငယ်ငယ်က ..အတိုင်းဘဲ.. လို့..အမြဲ.ချီးကျူးနေတာကွ.. ”

“ အဲ့လောက်ထိလည်း..မဟုတ်ပါဘူး..အန်တီ...ဦလေးကျေးဇူးကြောင့်...ဒီလိုလုပ်ဖြစ်လာတာပါ . ပြီးတော့ ဦးလေးက.ဒီနေရာကို..ပေးလို့..ကြိုးစားခွင့်ကြုံတာပါ...အဲ့ဒီအတွက်လည်း ..ဒီမိသားစု..အတွက်တတ်နိုင်သလောက်..လုပ်ပေးတာပါ. ..”

တီ.တီ..

“ ဟော..မင်းဦး..လေးပြန်လာပြီ ..”

ဆိုပြီး ခြံတံခါးဖွင့်ပေးတော့ ဦးလေးက ကားမောင်ပြီး အိမ်ရှေ့ကဝရန်ဒါအောက်မှာရပ်လိုက်ကာ ကားပေါ်ကဆင်းလာတယ် ။ 

“ အောင်ဇော်ရေ...တို့တော့ အလုပ်များတော့မယ်ကွ .. လာဝင်ကြစို့...” ဆိုတော

“ ဟုတ် ..” ဆိုပြီး ဦးလေးရဲ့ အထုပ်တွေကို ဆွဲကာ ဝင်လာလိုက်တယ် ။ မနှင်းနှင့် မဇာက TV ရှေ့ကနေ ထလာကြပြီး 

“ ဖေဖေ သမီးအတွက်..ဘာပါလဲဟင် ..”

“ အားလုံးအတွက်...ပါတယ် .. လာကြဟေ့..”

ဦးလေးက သူ့မိန်းမအတွက် ပယင်းပုတီတွေနှင့် သနပ်ခါးတုံးတွေ၊ မနှင်းအတွက် i phone ၊ မဇာ အတွက်က မင်္ဂလာဆောင်အတွက် ပစ္စည်းတွေ ကျွန်တော့်အတွက်လည်း မနှင်းလို i phone တစ်လုံးပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်က

“ ဦးလေး ..ဒါက ..အရမ်းတန်ဖိုးရှိပါတယ် ကျွန်တော်..မယူရဲ့ပါဘူးဗျာ ..” ဆိုတော့   

“ အောင်ဇော်..မင်းက ဦးလေးရဲ့..သားလိုပါဘဲကွာ ..မင်းရှိနေလို့..ဦးလေးက ပိုပြီး..လုပ်နိုင်လာတာ..ဟော ခု ဆိုရင်..မန္တလေးမှာတောင်..ဆိုင်ခွဲဖွင့်မလို့ ..စရံတောင်..သတ်ထားပြီးပြီ.. ရန်ကုန်ကဆိုင်မှာ..မင်းနှင့်သဉ္ဇာ..ယောကျ်ားဖြစ်လာမဲ့ ..ကျော်စွာကို..ထားမှာ ..နောက်အလုပ်..အဆင်ပြေမှ ကျော်စွာကို ..မန္တလေးက..ဆိုင်ကို ဥိးစီခိုင်းမှာ ..”

ဆိုပြီး မကွယ်မဝှက် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော် အရမ်း တွေဝေသွားတယ်။  ဪ.. ငါ့ အပေါ်ဒီမိသားစု အရမ်းကောင်းပါလား ၊ ဆိုပြီး တွေးကာ မျက်ရည်တောင်ကျဆင်းလာတယ်။ တကယ်ပါဗျ ။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာက အသက် (၁၃) နှစ်က စပြီး အဖေအမေက စက်လှေမှောက်ပြီး ဆုံးတော့ အကိုကြီးကဘဲ ဘွဲ့ရအောင် သင်ပေးတယ် ။ 

သူမိန်းမ မကြည်ပြာကလည်း မောင်အရင်းလို့ အလိုလိုက်ပြီး အငြိုငြင်မရှိဘဲ ကျောင်းထားပေးကြတယ်  ။ အခုဆိုရင် အကိုမိသားစုနှင့် ဒီမိသားစု အရေးထားပြီး ဦစားပေးမယ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တယ် ။

“ ကဲ အားလုံးမိသားစုတွေစုံညီတုန်းထမင်းစားရအောင်ဟေ့...

ထမင်းဝိုင်းမှာ စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့ပြီး စကားပြောကြရင်း မဇာရော မနှင်းရော တချက်ချက် ပြုံးပြုံးပြကြတယ် ။  စားသောက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း အိမ်လေးကို ပြန်လာကာ အတွေး အမျိုးမျိုးနှင့် မှေးရင် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ နောက်နေ့မနက် အစောကြီး ထကာ ဆိုင်ကို သွားပြီး ဆိုင်ဖွင့်ပြီး လ္ဘက်ရည်ဆိုင်သွားတော့ အန်တီထားနှင့်နွယ်က လမ်းပေါ်ကနေ ပြုံးပြီး ဆိုင်ထဲဝင်လာကြတယ် ။

အန်တီထားက 

“ အောင်ဇော်ရေ.. ဒီနေ့ညနေ အိမ်မှာ..အလှူလုပ်မလို့.. အဲ့ဒါ..လာဖြစ်အောင်..လာခဲ့နော်..”

“ ဟုတ်...အန်တီ လာပါ့မယ်...ခင်ဗျား .။

“ ကိုအောင်... မလာရင်တော့.. အတွေ့ဘဲနော်....” ဆိုပြီး နွယ်လေးက ကြိမ်းသွားတယ် ။

“ ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ... ဆိုင်သိမ်းပြီးတာနှင့်ကို..လာခဲ့ပါ့မေဗျ..ဟား..”  ဆိုပြီး ရယ်လိုက်ကြတယ်။ 

“ ကဲ ... သား အန်တီတို့...ဈေးသွားလိုက်အုံးမယ် ..မဟုတ်ရင် ညနေအတွက်..အခက်ခဲဖြစ်နေမှာ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ.. ကျွန်တော်..တခေါက်..တစ်ခေါက်လာပြီး ကူညီပေးပါ့မယ် ..”

“ အေးအေး သွားပြီးနော်..”

“ ဟုတ် အန်တီ.. ” ဆိုပြီး အန်တီတို့လည်း သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ငွေရှင်းကာ ဆိုင်မှာ လုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်ပြီး အန်တီထားတို့ဆီ သွားလိုက်တယ် ။ ဘဲလ်တီးလိုက်တော့ နွယ်က တံခါး လာဖွင့်ပေးတယ် ။ ဝင်မလို့ကြံတော တိုးတိုးလေး 

“ ကိုကို.. မနေ့က ကဲတာ.. ဒီမှာ ကျိန်းနေတယ် သိလားတဲ့...နောက်နေ့..ထပ်တွေ့မယ် ..ဒါဘဲနော်.. ..အလုပ် အားအောင်..ကြိုးစားထား ..” 

“ အင်းပါ..ချစ်..ကိုယ်..ကိုကြိုးစားထားမယ် ..ဟုတ်လား ..ကိုကို.. ကူညီပေးလို့..လာတာ ..

“ အန်တီရယ်. ကျွန်တော်..လာကူတာပါ ..

“ သားရယ်.. ဝင်ခဲ့ပါကွယ်..

“ ဟုတ်..အန်တီ ..လာပါပြီဗျ ..

“ ကဲချစ် ကိုကို ကူလုပ်ပေး..လာ ဝင်သွားရအောင် ..

“ အန်တီ ကျွန်တော်ဘာကူညီရမလဲ နိ့ရည်ညှစ်လိုက်သား ဗျာ..

“ ဪ ဟီး အန်တီက အုန်းနို့ညှစ်ခိုင်းတာပါကွ ..ဟီး ..မနက်ဈေးထဲသွားတာ.. ဈေးထဲက..အုန်းနို့ညှစ်တဲ့ဆိုင်ပိတ်ထားတယ် လေ..

“ ဪ ရပါတယ်. အန်တီ ..ကျွန်တော် ..လုပ်လိုက်ပါ့မယ်..

“ အေးအေး လုပ်ပါကွ..ာ အားစိုက်ပြီးလုပ် ..ကဲမိပု နင်ဟင်းချက်ပြီးရင် ..ညနေဝတ်မဲ့..ငါတို့..အဝတ်တွေကို မီးပူးတိုက်ပြီး နားတော့.. နင်လည်းပင်ပန်းနေပြီ..

“ ဟုတ်အန်တီ..” 

ဆိုပြီး မိပုက အိမ်ရှေ့ကို ထွက်သွားတေ နွယ်က အနားကနေ 

“ အားစိုက်ပြီး နို့အများကြီးထွက်အောင်.. ညှစ်နော်..ကိုအောင် ...” ဆိုပြီး ရယ်ကာ ပြောင်ပြောနေတယ်။  အန်တီကလည်း ရယ်ပြီး

“ ဟဲ့..သမီး နင်လည်း ရိုးရိုးပြောသလိုနဲ့.. ဟိုက..ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်တည်း..ရှက်ပြီး..ထွက်ပြေးသွားမှ နင်လုပ်နေရမှာနော်..”

“ အမေကလည်း လက်နာနေပါတယ်ဆိုမှ.. ”

“ အဲ့ဒါဆို အေးဆေးနေ... ” အုန်းနို့ညှစ်ပြီးတော့ 

“ အန်တီ..ပြီးပြီဗျ ..တခြား..ဘာကူညီပေးရအုံးမလဲ..”

“ သား.. ထမင်းစားပြီးပြီလား..”

“ ဟုတ်.. စားပြီးပြီ အန်တီ..”

“ အဲ့ဒါဆိုရင် ..အေးဆေးထိုင်နေတော့.. ရပါပြီ.. ညနေဧည့်သည်တွေလာရင်...ကူပေးအုံးနော်...”

“ စိတ်ချပါ ..အန်တီ ..လုပ်စရာမရှိရင် ဆိုင်ပြန်လိုက်အုံးမယ် ..”

“ အေး အေး ကျေးဇူးပါကွယ် ..”

“ ရပါတယ်.. အန်တီ ..ပြောစရာလူတွေမှ..မဟုတ်တာ..”

ကျွန်တော်ဆိုင်ကို ပြန်ပြီး ပစ္စည်းတွေကို စစ်နေတုန်း ဦးလေးနှင့်မနှင်းတို့ ရောက်လာကြတယ်။ 

“ အောင်ဇော်ရေ.. ဒီနေ့..ပစ္စည်းတွေ အသစ်ရောက်မယ်...အဲဒါကို..စစ်ဆေးပြီး ဂိုဒေါင်ထဲ..ထည့်လိုက်တော့ နောက်မှဘဲ..ပြန်ကြည့် နိုင်တော့မယ် .. အခုက ..မင်းအမ မင်္ဂလာဆောင်အတွက် ..လိုအပ်တာတွေကို..စိစဉ်နေပြီ... မင်းဆိုင်သိမ်းပြီးရင် ဘယ်သွားအုံးမလဲ ..”

“ အပေါ်ထပ်က အလှူအိမ်ကို..သွားပြီးရင် အိမ်ကိုဘဲတန်း ပြန်လာမှာပါ ဦးလေး..

“ အေးအေး လူမူရေးလည်း..လုပ်ပေးရမှာပေါ့.. ဦးတို့..ပြန်ပြီကွာ ..”

“ ဟုတ်..ဦးလေး ”

မနှင်းက အနားကပ်လာပြီး ..

“ အသက်..ငယ်ငယ်နှင့် အဖိုးကြီး ..မနှင်း..မင်းကို ထမင်းလက်ဆုံစားဖို့ မစောင့်တော့ဘူး..နော် .သိလား ..”

ဆိုပြီး နောက်သွားတယ် ။ အားလုံး ပြီးလို့ အန်တီထားအိမ်ကို သွား။ ဟိုရောက်တော့ လူနည်းနည်းနှင့် အလှူလုပ်တာမို့ အန်တီထားတို့က ဆရာတော် ဘုရားတွေဆီကနေ တရားနာနေကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိမ်နောက်ကို ဝင်လာတော့ မိပုက

“ ကိုအောင်လာပြီလား ..”

“ အေးဟာ .. အလှုပ်နည်းနည်းများသွားလို့ ..ခနနေရင် ..အုန့်နို့ခေါက်ဆွဲကျွေးတော့မှာ ..လိုက်ပွဲတွေ လိုက်ဖြည့်ပေးနော်

“ အင်း.. ရတယ်..”

“ ဟော့.. တရားနာပြီးပြီ..အကိုလေး ..မြန်မြန်လုပ်တော့ ..ဆရာတော်တွေ..ပြန်ကြွတာနှင့် ဘေးက စားပွဲတွေမှာ ဒီပုဂံတွေကို..ချပေးနော်..”

“ အေးပါ ..

အပြင်ထွက်ပြီးကြည့်တော့ ဆရာတော်တွေ ပြန်ကြွသွားပြီ ။ အဲဒါနှင့်နောက်က ပုဂံတွေကို ယူပြီး အိမ်ရှေ့ကစားပွဲတွေမှာ ချပေးရင် ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်အောင် လိုက်ပြီးတော့ 

“ အန်တီစားပါ..များများစားပါ..” ဆိုပြီး အန်တီထားတို့လိုဘဲ လိုက်စကားပြောပေးတယ် ။ ဧည့်သည်တွေကလည်း အဲ့ဒီတိုက်တန်းက လူတွေမို့ မျက်နှာမစိမ်းကြဘူး။ 

“ မောင်အောင်ဇော်က မန်နေဂျာတစ်ယောက်ဆိုပြီး မာနလည်းမရှိဘူးနော်.. အကူညီတွေလည်း ပေးတယ် ..”

“  အန်တီရယ်..ဒီရန်ကုန်မှာ အသိမိတ်ဆွေမရှိဘူး ..ဒီတိုက်တန်းနှင့်..အလုပ်လုပ်ဘက်တွေ..ဘဲရှိတာပါ..

“ အန်တီတို့..အလှူလုပ်ရင်လည်း လာကူညီမှာပါနော် ..”

“ စိတ်ချ ..ဟားဟား ..”

“ အေးပါကွယ်..”

“ ဟေ့ အန်တီ ကုန်နေပြီ..ထပ်ထည့်ပါအုံး ..”

“ တော်ပါပြီကွယ် ..စကားကောင်းနေလို့ ..ကုန်လို့ကုန်မှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး.. ကဲ..အန်တီတို ပြန်ုပြီ ..မမထားရယ် ..မြိုင်တို့ပြန်ပြီကွယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့..မမြိုင်ရယ် ..ဧည့်ဝန်မကျေတာကို.. ခွင့်လွတ်ပါ .. အိမ်မှာလူကနည်းတော့..မမမြိုင်တို့ကိုတောင် အားနာတယ် ..”

“ ကျေပွန်တာမှ ..တကယ်ကျေပွန်ပါတယ်ကွ ..ကဲ ပြန်ပြီ..”

“ ဟုတ်..”

ဧည့်သည်တွေ ပြန်တော့ ပုဂံတွေကို သိမ်းပြီးနောက်ကို ပို့ပြီး ပြန်အထွက် အန်တီထားဝင်လာတာနှင့် တိုက်မိပြီး အန်တီထားလဲမလို ဖြစ်သွားတော လှမ်းပြီးဖေးမ လိုက်တာ လက်တစ်ဖက်က ကျောကို ထိန်းမိပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့ကို ကိုင်မိတော့ နူညံ့အိစက်နေတာဘဲ ။ အန်တီထားက အရည်လဲ့တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနှင့်ကြည့်ပြီး ..

“ မနက်က အုန်းနို့ညှစ်တာ.. အားမရလိုက်ဘူးလား ..” ဆိုတော့ ရှက်ပြီး ပြန်လွတ်လိုက်တော့ ပြုံးပြီး အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပုဂံတွေကို သိမ်းလိုက်တယ် ။ နွယ်က အိမ်သာထဲက ထွက်လာပြီး လက်ဆေးရင်း ...

“ အရှေ့မှာ သိမ်းဆည်းစရာရှိသေးလား ..”

“ မရှိတော့ဘူး..နွယ်..မိုး အားလုံးပြီးပြီ ..”

“ အဲ့ဒါသာ ကြည့်တော့..အောင်ဇော်ရယ် သူကအရေးကြီးရင် အီး.ပန်းချင်လာသလား..မသိဘူး ..အခေါက်တိုင်း..အဲ့လိုကွ.. ဟီးဟီး..”

“ အို အမေကလည်း.. ကိုအောင်ရှေ့မှာ..ဘာတွေ..ပြောနေမှန်းမသိဘူး.. ”

“ ဟားဟား..ကောင်မလေးရှက်သွားပြီ ..”

“ အန်တီကျွန်တော်လည်း ပြန်တော့မယ် ..”

“ အေးအေး..သား..ကျေးဇူးတင်တယ်နော် ..”

“ ဟုတ်..” ပြန်ပြီး နွယ်က အနောက်နေ လိုက်ပြီး တံခါးနားရောက်တော့ 

“ ကိုကို မနက်ဖြန် (၁၁) နာရီလောက်မှာ အိမ်ကိုလာခဲ့ အမေတို့မရှိဘူး ..”

ဆိုပြီး တိုးတိုးလေးပြောလာတယ်။ “ အိုကေ..” ဆိုပြီးပြောကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ရောက်တော့ မနှင်းက တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး 

“ မောင်လေး ထမင်းစားခဲ့ပြီလား..” 

“ ဟုတ်..မနှင်း အလှုအိမ်မှာ..စားခဲ့ပြီ..အုန်နို့ခေါက်ဆွဲ..အရှိန်တက်လာလို့ ...အိပ်ချင်လာပြီ...ဟားဟား.. ကျွန်တော်ဝင်တော့မယ် ..” ဆိုပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်ပြီး အဝတ်စားလှဲကာ အိပ်မလို.မီမှိတ်လိုက်တော့ မနှင်းကမီးလင်းပြီး ကျွန်တော့် အခန်းကို ပြတင်းပေါက်ကနေ ကြည့်နေတယ်။ 

...................................................

နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီသောက်ဖို့ ခေါ်လာတော့ ဦးလေးက 

“ မဇာ..မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင်. မနှင်းကိုလည်း ဆိုင်ကို ကျွန်တော်နှင့်အတူလိုက်ကာ လုပ်ခိုင်းမလို့..” ပြောလာတယ် ။ 

“ မောင်အောင်ဇော်က မင်မနှင်းကို သင်ပေးလိုက်ပါကွယ်..”

“ ဟုတ်ဦးလေး ...သင်ပေးပါ့မယ်.. ကော်ဖီသောက်ပြီး ဆိုင်..သွားလိုက်ပါအုံးမယ် ..ဦးလေး ..”

“ အေးအေး..သွားပါ..”

ဆိုင်ဖွင့်ပြီး နယ်က ကာစတင်မာတွေ မှာတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ပို့ခိုင်း ၊ လာဝယ်တဲ့ လူတွေကိုတော့ ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေ ရောင်းနေကြတယ်။ စာ ရင်းတွေလုပ် တာဝန်ကိုယ်စီပေးပြီး နာရီကြည့်တော့ (၁၀) နာရီခွဲပြီ ဆိုင်ရှေ့ကနေ အန်တီထားနှင့်မိပု လမ်းလျှောက်သွားတယ် ။

အန်တီထားက အဝါရောင်ချိတ်ဝမ်ဆပ်နှင့်ပြုံးပြကာ ကားလှမ်းတားပြီး ထွက်သွားတယ် ။ မနေ့က ထိမိတဲ့ သူ့နို့အိအိလေးကို သတိရပြီး ညီလေးက ခေါင်းလှုပ်သွားတယ် ။ ပြီးတော့ သူ့သမီးချစ်သူ နွယ်က ခေါ်ထားတယ် ။ ထမင်းစားထွက်မယ် ဆိုပြီး ဆိုင်မှာ မှာစရာရှိတာကို ထပ်မှာပြီး အပေါ်ကိုထပ်အခန်းကို သွားလိုက်တယ်။ 

တံခါးခေါက်လိုက်တော့ ခဏလေးကြာပြီး နွယ်က တံခါးဖွင့်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ အခန်းထဲကို ဆွဲပြီး တံခါးပိတ်တယ် ။ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး တင်းတင်းဖက်လိုက်တယ် ။ 

“ ကိုကို မြန်မြန်လာကွာ.. အမေတို့က (၁) နာရီခွဲ ဆိုရင်ပြန်လာကြမှာ ..” ဆိုပြီး အခန်းထားကို ဆွဲခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ သူ့ရဲ့ တစ်ဆက်တည်းဂါဝန်ရှည်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ အောက်မှာဘာမှမရှိ။ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ ညီလေးကို အတွင်းခံပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးတယ် ။

“ ကောင်းလေးကို မမ အရမ်းလွမ်းနေတာ.. ပွတ် ..” ဆိုပြီးနမ်းကာ အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး ညီလေးကို အတင်း စုပ်တော့တာ။ ကျွန်တော်လည်းအပေါ်က အင်္ကျီကို ချွတ်ပြီး သူနမ်းနေတာကို ရပ်ခိုင်းတယ် ။ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ သူ့နို့တင်းတင်းလေးကို ဆုပ်နယ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးကာ အိပ်ရာပေါ်တွန်းချလိုက်တယ် ။ သူ့ညီမလေးကို လျှာာဖျားလေးနှင့် အထက်အောက်ကစားပေးပြီး အစေ့လေးကို လက်နှင့်ကစားပေးလိုက်တယ် ။

“ ကိုယ်ရယ်လုပ်ပါတော့ ..နွယ်မရတော့ဘူး ..” ဆိုပြီးညီလေးကို ဖြေးဖြေးချင်းထည့်လိုက်တော့.. “ အား...” နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ညီသံလေးလေး ထွက်လာပြီး နုတ်ခမ်းကို ပြင်းပြင်းနမ်းလာတယ် ။ 

“ ကိုကို လုပ်တော့ မြန်မြန် ..နွယ်မနက်ကတည်းက..တွေးပြီး အရည်တွေ ..ထွက်နေတာ..”

“ အားး အရမ်း...ထိတယ်..ကိုကိုရယ် အားး ကိုကိုကြောင့်...အား...ဒီမှာ..လေ...နေ့တိုင်းဘဲ တွေးနေတာ.. အား...ကောင်းတယ်...ကို..ကို... အား..လုပ်ပါ....မြန်မြန်...မြန်မြန်..လုပ်.. အား.. ”

မြန်မြန်လုပ်ထည့်လိုက်ကာ ပြီးသွားတယ် ။ တင်းတင်းဖက်ကာ မောနေတဲ့ အသက်ရှုသံလေးနှင့် အသက်ကို မနည်းရှူနေရတယ်။ အပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းဖို့လုပ်တော့ မျက်လုံးလေးတွေနှင့် ခေါင်းလေးလှုပ်ကာ မဆင်းစေလိုတဲ့ သဘောပြပြီး တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ် ။ အမောပြေတော့မှ

“ နွယ်ကိုယ် အပေါ်ကနေတော့ ..မလေးဘူးလား ကိုဘေးကို..ဆင်းလိုက်မယ် ..” ဆိုတော့ မိန်မတွေမှာ ရွှေမလေးဘူး..ယောကျ်ားမလေးဘူး..တဲ့ ကိုကိုရဲ့ ..”  ဆိုပြီး လျှာာလေးထုတ်ကာ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လက်သီဆုပ်လေးနှင့် သူ့နဖူးကို ခပ်ဖွဖွလေး ထုပြီး နမ်းလိုက်တယ်။

ခါးကိုပွတ်သတ်ပြီး ကလိထိုးတော့ ညီလေးက ကျင်းထဲမထွက်ဘဲ ပြန်မာလာတော့ 

“ ဟော ..ကိုကို့..ညီလေးက လိုချင်လာပြီ.. ဟီးဟီး . မလိုချင်လို့ရှိမလား..နွယ်က ကလိထိုးပြီး နွယ်ညီမလေး..ကစားနေတာကို ကိုကို..နွယ်အပေါ်ကနေလုပ်မယ် ကိုကို..အိပ်..”

ဆိုပြီး သူက ထတော့ သူ့ ညီမလေးထဲက ထွက်တေ့ာ နှစ်ယောက်ပေါင်း အရည်တွေကျလာတော့ “ ကောင်းလွန်းလို့ သုတ်ဖို့တောင် မေ့သွားတယ် .. ကိုကိုရယ်..” ဆိုပြီး ဘေးက...တီချုးတွေနှင့် ညင်ညင်သာသာလေး သုတ်ပေးတယ်။ ပြီးမှညီလေးကို ထပ်စုပ်လိုက်ပြီးအပေါ်ကနေ ကျားရိုင်းမလေးလို မြင်းစီးတယ် ။ 

“ ကိုကို နို့ကို..ကိုင်ပေး..ကိုကိုကို.. မြင်း...အမှတ်နှင့်ခရီးကြမ်းကို..ထွက်မယ်..”

“ အား..အား..ကောင်တ.်... ကိုကိုရယ် ..အား...ကိုကိုရော..ကောင်းရဲ့လား .”

“ အင်း...ကောင်းတယ်.. နွယ် .. အားး အရမ်းကောင်းတယ် ..”

“ အား...ကိုကို..နွယ်မရတော့ဘူး.. ကိုကို..အနောက်ကနေ နွယ်ကို..ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးတော့..”

ကျွန်တော်လည်း ထကာ သူ့နောက်ကနေ နေရာယူပြီး သူ့ခါးသေးသေးလို ကိုင်ကာ ပြင်းပြင်းကြီး ဆောင့်ထည့်ပြစ်လိုက်တယ်..။

“ အား...ကိုကို..နွယ်ပြီးပြီး...အား...”

“ ကိုကိုလည်း ပြီးပြီး နွယ်..” ဆိုပြီး  အဆုံးသတ် ပွဲသိမ်းဆောင့်ချက်တွေနှင့် ဆယ်ချက်ခန့် ဆောင့်ကာ ပြီးသွားတယ်။ “ အား..” ဆိုပြီး သူနှင့်အပေါ်ကို မှောက်ကျသွားတယ် ။.အမောပြောလာတော့... နွယ်က

“ ကိုကို..နွယ်..နံူးသွားတာဘဲ..ကောင်းလည်း .အရမ်းကောင်းတယ်..ကိုကို ....နွယ်တော့..ကိုကို့ကို. အရမ်းချစ်သွားပြီ..သိလား ..”

“ ကိုကိုလည်း အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ..ကိုကို..နွယ်ကို...လက်ထပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားတော့မယ် ... ဒါမှ အရမ်းချစ်တတ်တဲ့...ကောင်မလေးနှင့်အတူ အမြဲချစ်လို့ရမှာ.”

“ တကယ်လား..ကိုကို..”

“ တကယ်ပေါ့နွယ်ရယ်... ”

“ ကိုကို..နာရီကြည့်အုံး..” ဆိုတော့မှ နာရီကြည့်တော့ (၁၂) နာရီ ကျော်ပြီ။

“ ကိုကို..ရေချိုးလိုက် ..မဟုတ်ရင် ..အနံ့တွေ..ထွက်နေမှာ..” ဆိုပြီး ရေချိုးကာ အခန်းက ထွက်ပြီး ထမင်းဆိုင်ကို သွားကာ ထမင်းစားလိုက်တယ်။  ပြန်လာတော့ နွယ်က အပေါ်ကနေ ပြုံးပြတယ်။  ပြန်ပြုံးပြကာ ဆိုင်ထဲကို ဝင်လာပြီး အလုပ်လုပ်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေဆိုင်သိမ်းပြီး အိမ်ရောက်တေ့ာ မဇာရဲ့ သတိုးသားလောင် ကိုကျော်စွာ ရောက်နေတယ် ။

ဦးလေးက ကိုကျော်စွာနှင့် မိတ်ဆက်ပေးတော့ ကိုကျော်စွာက 

“ ညီလေး..အကို့ကို အလုပ်တွေ သင်ပေးရမှာနော်.. အကိုက နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့တာ..ဒီက.. အကြောင်းတွေ..ဘာမှမသိဘူးကွ မင်းက..အရမ်းတော်တယ်..လို့...ဒီအိမ်သားလုံးက ပြောနေကြတာကွ..”

“ အဲ့လောက်လည်း..မဟုတ်ပါဘူး..အကိုရာ ..သင်ပေးပါ့မှာပါဗျာ ..သိပ်လည်း.မမြှောက်ပါနဲ့..ဗျာ ဟီး.. ကျွန်တော်က..မြှောက်ပေးရင် ကွေးနေအောင်..ကတဲ့ ဆိုင်းကြိုက်တဲ့.မောင်ပါဗျ....ဟားဟား..” ဆိုပြီး ရယ်လိုက်ကြာတယ် ။ 

“ ကဲ အောင်ဇော်ရေ.. နားပြီး ရေချိုး...ပြန်လာခဲ့ ..အတူ..ထမင်းစားရအောင်.. သားကျော်စွာလည်း ..အတူစားသွား..”

“ ဟုတ်...အမေ ကျွန်တော်..စားပါ့မယ် ..”  ဆိုပြီး အန်တီဖြူကို ပြောလိုက်တယ်.။

ရေချိုးပြီးပြန်လာတော့ ဧည့်ခန်းမှာ စကားပြောနေကြတာရပ်ပြီး..“ ကဲ..လာဟေ့ အားလုံး ထမင်းစားရအောင်..” ဆိုပြီး ထမင်းစားခန်းဝင်ပြီး စကားတွေ ဖောင်ဖွဲရင်းနှင့် ထမင်းစားလိုက်ကြတယ် ။ ဦလေးက ထမင်းစားရင် စကားပြောတာက ထမင်းကိုစားမှန်း မသိ စားကြတယ် ။ ဗိုက်ပြည့်မှ သိတယ်. အဲ့ဒါကြောင့်ထမင်းဝိုင်းမှာ စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ကာ ပြောတတ်တယ်ဗျ ..။

စားပြီးလို့ အိမ်ရှေ့ခန်းကို ထွက်လာတော့ 

“ အောင်ဇော်..ညီလေး အကိုမင်းနှင့်..လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ မနက်ဖြန်..အေးဆေးတွေ့ရအောင်.. အကို..လာခေါ်မယ်..”

“ ဟုတ်..အကို ကျွန်တော်.. စောင့်ပါမယ် ..”  ဆိုပြီး ကိုကျော်စွာလည်း ပြန် ကျွန်တော်လည်း အိမ်လေးကို ဝင်ပြီး အိပ်စက်လိုက်တယ် ။..

နောက်နေ့မနက် ထပြီး ရေချိုးကာ ကိုကျော်စွာကို စောင့်နေလိုက်တယ် ။ ကိုကျော်စွာ လာတာနှင့် လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ကြီး တစ်ဆိုင်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ လ္ဘက်ရည်မုန့်တို့ မှာပြီး ကိုကျော်စွာက လှည့်လာပြီးပြုံးကာ 

“ ညီလေး မင်းကို..နှင်းနှင်းက..သဘောကျနေတာ.သိလား ”

“ ဗျာ.. ဗျာမနေနဲ့..မင်းသာမသိတာ တစ်အိမ်လုံး ရိပ်မိတယ်ကွ ..”

“ ဟာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..အကိုရာ...မနောက်ပါနဲ့.. သူက..သူဌေးသမီး ကျွန်တော်က ..သူ့အိမ်က..အလုပ်သမားပါ..”

“ မင်းပြောတဲ့ စကားက ဟိုး (၉၉) မှာဆိုရင်..မှန်မှာပါ ..အခုလို (၂၁) မှာမမှန်တော့ဘူး..ဦးလေးလည်း သဘောတူတယ်လို့.. အကို..မြင်မိတယ်..အဲ့ဒါကြောင့်..မင်းတို့ကို..မသိယောင်ဆောင်နေတာပေါ့.. ကဲ..ညီလေး စားသောက်.. ညီလေးလည်း ဆိုင်ဖွင့်ရမှာ..ဖြစ်သလို အကိုလည်း မင်္ဂလာဆောင်အတွက်..လုပ်ရအုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်..အကို ..”

“ ညီလေး..မင်းအကို့ကို အားလုံး..တိုင်ပင်လို့ရတယ် ..အကို့မှာ ညီအကို..မောင်နှမ မရှိဘူးကွ ..တစ်ဦးတည်းသောသား ..ညီလေးကိုတော့ အကိုက..မြင်မြင်ချင်း ကိုယ့်ရဲ့ညီအရင်းလို..သဘောထားတယ် ..”

“ ဝမ်းသာလိုက်တာ..အကိုရာ ကျွန်တော့်မှာတော့ အကိုတစ်ယောက်..ရှိပါတယ်ဗျ  ...ကျွန်တော့်ကိုပညာသင်ပေးတယ်..  အကိုဆိုတာထက် အဖေတစ်ယောက်လိုပါဘဲ ...သူရယ်ဦးလေးတို့..မိသားစုရယ်ဘဲ ရှိတာ.. အခု..နောက်အကိုတစ်ယောက် ပေါ်လာတော့.. အရမ်းဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ ..”

ဆိုပြီး စားသောက်ပြီးလို့ ငွေရှင်းပြီး ဆိုင်က ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆိုင်မှာ ချထားပေးခဲ့တယ်။ တစ်နေ့တာရဲ့အလုပ်တွေကို လုပ်ရင်း ကိုကျော်စွာပြောတဲ့ မနှင်းအကြောင်းတွေးမိနေတောတယ် ။

........................................................

( ၄ )

ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်သာ လုပ်နေတာ စိတ်ကတော့ မနှင်း မျက်နှာဘဲ မြင်ယောင်နေတယ် ။ ဟိုနေ့က သူ့ရဲ တင်သားတွေကို ကြည့်တာကို သူမြင်သွားတော့လည်း ပြုံးနေတယ်။  အင်း.. တော်ပါပြီ။  စိတ်ပြေအောင် ကော်ဖီဆိုင်သွားအုံးမှ ။ ဆိုင်ရောက်တော့ 

“ အကို ပုံမှန်ဘဲလား..”

“  အေး..ညီလေး”

လ္ဘက်ရည်တစ်ခွက် ဆေးလိပ်တစ်ပွဲ ချပေးလာတယ်။ အန်တီထားက သူဆိုင်ကနေ ပြန်လာတော့ ကျွန်တော့် မြင်ပြီး ပြုံးကာ ဝင်လာတယ် ။ 

“ သားကို.. အန်တီ ကျေးဇူးတင်စကားတောင်..ပြောဖို့..အချိန် မရလိုက်ဘူး ..ဟိုနေ့က ..”

ဆိုတော့ သူ့နို့ကို ညှစ်မိတာ သွားသတိရမိတယ်။ 

“ ရပါတယ်..အန်တီ အန်တီ..ဆိုင်က..ပြန်လာတာလား..”

“ အေးကွယ်.. ခေါင်းနည်းနည်းမူးသလို ..ဖြစ်နေလို့.. အိမ်မှာ အနားယူရအောင်..ဆိုင်ပိတ်ပြီးလာခဲ့တာ၊ မင်းကိုတွေ့တော့..ကျေးဇူးတင်စကား..ပြောခဲ့အုံးမယ်ဆိုပြီး..ဝင်လာတာ..”

“ ဟာ..အန်တီက..လည်း..နေမကောင်းဘဲ တကူးတက..လာပြီး..ကျေးဇူးတင်နေသေးတယ်.. အန်တီ..ဒါ ကျွန်တော့်ရဲ့....”

ဖုန်းနံပါတ်နှင့် ဘေလ်..ဖြည့်တင်းကတ်ကို ပေးကာ 

“ အကူညီလိုရင် ဖုန်းခေါ်လိုက်ရုံဘဲလေ.. ”

“ အေးကွယ်..အန်တီ သွားလိုက်အုံးမယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့..အန်တီ..”

အန်တီထား ထသွားတော့ သူရဲ့ ဘော်ဒီကို ကြည့်ရင်း ..ဟင်း အသက် (၄၀) ကလေးနှစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ်။ အပျိုတွေ ရှုံးလောက်ပါရဲ့ ။ အန်တီထား နောက်ပြန်လှည့်ပြီး ပြုံးပြသွားတယ် ။ မျက်လုံးက..အောင်ဇော်ရယ် အန်တီသိတယ် ဆိုတဲ့..အကြည့်ပေါ့..။  အန်တီထားယောကျ်ား သေတာ (၈) နှစ်လောက်တောင်ရှိပြီး သားတစ်ယောက်လည်း ကျွန်တော့် နှင့်အသက်တူ (၂၁) နှစ်။ နိုင်ငံခြားမှာအင်ဂျင်နီယာနှင့် အလုပ်လုပ်နေတယ်။ 

အန်တီထားက ဈေးမှာရွှေဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။  သူ့ယောကျ်ားလက်ထက်ကတည်းက ဖွင့်ထားတာလို့တေ့ာပြောတယ် ။

ဟာ..ငါလည်းဟိုတွေးပြီး ဒီတွေး လိပ်ပတ် လည်နေတော့တာဘဲ ။ “ ကိုအောင် ..” ခေါ်သံကြားလို့ ကြည့်တော့ နွယ်မိုး။ 

“ လာနွယ်..ဘာသောက်မလဲ ..”

“ မသောက်တော့ဘူး ကိုကို..ကျောင်းကနေသောက်လာခဲ့ပြီးပြီ ကိုကို..လာမဲ့..တနင်္ဂနွေနေ့အားလား ..”

“ မအားဘူးနွယ် ..ကိုယ်သူဌေးရဲ့..သမီးကြီး မင်္ဂလာဆောင်သွားရမှာ..”

“  ဟာ ကိုကိုကလည်းကွာ..”

“ တကယ်..မအားလို့ပါ.. အချစ်ရယ်..” ဆိုတာကိုတော့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ် ။

“ ဒါဆိုလည်းပြီးရော ..နွယ်..ရေ့ာ..ကိုကို့ဖုန်းနံပါတ်..”

“ ဟာ..ကိုကို .ဖုန်းဝယ်လိုက်ပြီလား..”

“ အင်း ..သူဌေးကလက်ဆောင်ပေးတာလေ ..”

“ ပွတာပေါ့.. နွယ်လည်း မနက်ဟန်းဆက် အသစ်ဝယ်ပြီးရင် ကိုကို့ကို ..ဆက်လိုက်မယ်နော် ..ဖုန်းနှင့်ဘဲ..အလွမ်း ဖြေရတာပေါ့...”

“ အင်းပါ ..”

“ ကိုကို..နွယ်သွားပြီ ”

“ သွားသွား..နွယ် ဆိုပြီးဆိုင်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ဖုန်း ringလေး မြည်လာတော့ ကိုင်လိုက်တေ 

“ ဟလို..အမိန်ရှိပါခင်ဗျား ..”

“ မောင်လေး..မမနှင်းပါ..မနက်ဖြန်စနေနေ့. ဆိုင်ပိတ်မယ်.. ဒီနေ့ဘဲ ကာစတင်မာတွေကို အသိပေးပြီး ဆိုင်ကို (၅) ရက်လောက်မယ်တဲ့.. အဒါကို..သတိပေးပါလို့..ဖေဖေက ပြောလို့..ဆက်လိုက်တာ..မမနံပါတ်လည်းမှတ်ထားအုံးနော် ..ဟလိုမမ အမိန့်ရှိပါဘဲ ကြားချင်တာ..သိလား မောင်လေး ”

“ ဟုတ်မမနှင်း ..အဲဒါဆိုရင်..စိစဉ်စရာရှိတာတွေကို.. စိစဉ်လိုက်ပါ့မယ်..”

အခုတောင် (၃) နာရီထိုးနေပြီ။ ဆိုင်ကို ပြန်ကာ ကာစတင်မာတွေကို ဖုန်းဆက်ပြီး အသိပေး.ဆိုင်ပိတ်ခါနီး အလုပ်သမားတွေကို အသိပေးလိုက်တော့ ..

“ ဟေးး (၅) ရက်ကြီးများတောင်ပိတ်တယ်ဟေ့.. တို့ကတော့ရွှာပြန်မယ် ..”

လို့ ကြားလိုက်တော့မှ အကိုကြီးနှင့်မရီးတို့ကို သတိရသွားတယ် ။ လစဉ် (၅) သောင်းဘဲ ငွေလှမ်းပို့တာတောင် (၆) လကျော်ပြီ။ နယ်ကို ပြန်ပြီးတူလေးနှင့်တူမလေးအတွက် လက်ဆောင်တွေဝယ်ပြီး ပြန်အုံးမှဒ ဆိုင်ပိတ်ပြီးတော့ အန်တီထားတို့အိမ်ကို ဝင်ပြီး ကာစတင်မာတွေကို ဖိတ်တဲ့ဖိတ်စာထဲက တစ်စောင် ယူပြီး 

“ အန်တီထားရေ.. မင်္ဂလာဆောင်ကို ဆက်ဆက်လာခဲ့ပါနော် ..”

“ အမလေး..မောင်အောင်ဇော်ရယ် ..သူများမင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာပေးတာများ ..သူ့ရဲ့..မင်္ဂလာဆောင်ကျနေတာဘဲ.. ”

“ ကျွန်တော့်..သူဌေးရဲ့..သမီးဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော့်..အမ..အရင်းလိုပါဘဲ..အန်တီရယ် ..လာခဲ့ပါနော် ..”

“ စိတ်ချ မင်းညီမလေးနှင့်အန်တီလာခဲ့မယ်... ရေ့ာ့..ဒီမှာ..အန်တီထားဖုန်းနံပါတ်နှင့်မင်းညီမလေး...ဖုန်းနံပါတ်.. မှတ်ထားအုံးနော် ..”

“ ဟုတ်..အန်တီအသေချာကိုမှတ်ထားပါမေဗျ...ဟားဟား..”

“ ပြန်ပြီအန်တီ.. ဟိုမှာလည်း..ကူရအုံးမှာ..”

“ အေးကွယ် လမ်းကိုလည်..ဂရုစိုက်အုံး ကိုအောင် ..လမ်းမှာကောင်မလေးတွေ..ဝိုင်းဆွဲနေအုံးမယ်..”

“ ဟားဟား.. မဆွဲပါဘူး..နွယ်မိုးရယ်.. အကိုက မင်းကုသပါကွ..ဟားဟား ..သွားပြီ..”

“ ဟုတ်အကို....”

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မင်္ဂလာဆောင်အတွက် ကူညီလုပ်ပေးစရာတွေကို လုပ်ပေးပြီး မအိပ်ခင် ဖုန်းလေးကိုင်ကာ အင်တာနက်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ Viber ကနေ “ တိန် တိန် တိန်..” နဲ့ ဝင်လာတဲ့ မတ်စေ့ကိုကြည့်လိုက်တေ မနှင်းက “ မောင်လေး..အိပ်တော့မှာလား ..” စာဝင်လာတယ် ။ “ ခဏ နေရင် အိပ်တော့မယ်...မနှင်း...” ပြန်ပိုလိုက်တယ်၊ “ အေးပါ Goodnight ..” ပြန်ပို့လာတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပို့လိုက်တယ်။

အန်တီထား ကိုတွေတယ်။  join viber တဲ့။  အင်း သူလည်း Viber သုံးတာဘဲ.. ဆိုပြီး ဖုန်းကို ပြန်ပိတ်ပြီးအိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ ကိုကျော်စွာ ရောက်လာပြီး “ ညီလေးအိပ်ကုတင် ခနနေလာတော့မှာ...ကူညီပေးအုံးနော် ..” ဆိုတော့ “ ဟုတ်...” ဆိုပြီး သူတို့ အိပ်ကုတင်ကို မနှင်းအခန်းထဲ ပိုပြီးပြန်ထွက်လာတော့ သူနှင့်မင်္ဂလာဆောင်မဲ့ နေရာကို လိုက်သွားတယ်။ 

ဟော်တယ်ခန်းမ ထဲမှာ ပြင်ဆင်စရာ ပြင်ပြီးတော့ “ သူ့ဦးလေးရဲ့ .. ဟော်တယ်..တဲ့.. အဲ့ဒါကြောင့် ကြိုပြီး အေးဆေး လုပ်နိုင်တာတဲ့..”  သူ့ဦလေးနှင့်မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ညီလေး ..“ ဒါ....ဟော်တယ်ရဲ့ သူဌေ းဦဝဏ္ဏတဲ့ ...မှတ်ထားဦး ..လေးလေး..ဒါက..သားညီလေ..းအရင်းလို..အားကိုးရတဲ့..အောင်ဇေ..ာ် ကျွန်တော့်..ယောက္ခမရဲ့..လူယုံတော် ..မွေးစားသားလိုတောင်..ပြောလို့ရတယ်..”

“ သား..အောင်ဇော် အန်ကယ်ကို..လမ်းမှာတွေရင်လည်း..နုတ်ဆက်ပါ ..အန်ကယ်တို့က..ဆွေမျိုးတွေလိုဖြစ်ပြီလေကွာ.. ”

“ ဟုတ်ကဲ့..ပါအန်ကယ် ..”

“ ကဲ..အန်ကယ်..လူတစ်ယောက်တွေ့ဖို့..ချိန်းထားတာလေး..သွားလိုက်အုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..ခင်ဗျား ..”

“ ညီလေး..အကိုတို့လည်း .ပြန်ရအောင် ..အားလုံးက ..အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီဘဲ..ဪ အကို့..အိမ်ကို.. ခဏဝင်ရအောင်..”

“ ဟုတ်..အကို ” ဆိုပြီး သူ့အိမ်ကိုဝင်တော့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး ထွက်လာပြီး 

“ ကိုလေး ပြန်လာပြီလား..” 

“ အေး ခဏဝင်လာတာ ပြန်သွားအုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ .”

“ မေမေကော ..မေမေ..”

“ ရှိပါတယ် .. အခုဘဲ အပေါ်တက်သွားလို့ ..”

“ ညီလေး...လာ ဒီက..ခဏထိုင်စောင့်..”

“ ဟုတ်အကို..” ကိုကျော်စွာ ဆင်းလာတော့ အသက် (၄၅) နှစ်အရွယ် အန်တီတစ်ယောက်နှင့်အတူ ဆင်းလာပြီး

“ ညီလေး..ဒါကိုယ့် မေမေ...ဒေါ်စန္ဒာ..တဲ့..”

“ မေမေဒါ ကျွန်တော့်..ယောက္ခမ..ဦးသိန်းမောင်ရဲ့..မန်နေဂျာ..လူယုံပေါ့..”

“ ဟုတ်ကဲ့.. တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် အန်တီ..”

“ အန်တီလည်းဝမ်းသာပါတယ် ..သားကို..အန်တီက အသက်ကြီးမယ်.လို့..ခန့်မှန်းထားတာ သားက အန်တီ့ သားထက်တောင်..ငယ်သေးတာဘဲ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..အန်တီ အန်တီတို့ ဦးသိန်းမောင်..အိမ်လာတုန်းက မင်းကိုတော့..မတွေ့ဘူး..ဒါပေမဲ့..မင်းကိုတော့ သူ့သားအရင်းလို..ချီးမွမ်းတာ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. အန်တီ..ဟားဟား တကယ်ပြောတာကွ ..”

ဆိုပြီး ရယ်ကာ ပြောတော့ သွားတက်ကလေးနှင့် ပါးချိုင့် ပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်တယ်။ ဒီလောက် ဆွဲဆောင်မူရှိတဲ့ အမျိုးသမီးက ဘာလို့ နောက်ထပ်အိမ်ထောင် မပြုတာလဲနော်.. လို့ မဆီမဆိုင် တွေးမိသွားတယ် ။ 

“ အမေ..သားတို့..ပြန်သွားအုံးမယ်..”

“ အေးအေး..သားရယ် ..သားလေး..အောင်ဇော် ..ဒီအိမ်ကိုလည်း ကိုယ့်အိမ်လိုဘဲ..ဝင်ထွက်ပါ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အန်တီ ...”

“ အမေ...သူက အရမ်းအလုပ်များတာဗျ ..ဟားဟား ..”

“ အဲ့လောက်..မဟုတ်ပါဘူး..ကိုကျော်စွာရာ..”

“ လာ..ညီလေး ” ဆိုပြီး သူ့ကားလေးနှင့် ထွက်လာပြီး တိုက်ခန်းတစ်ခုရှေ့မှာ ရပ်ကာ “ ညီလေး..လာ အပေါ်..လိုက်ခဲ့အုံး..”  ဆိုပြီး သုံးလွှာခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်ကြတယ် ။

“ ညီလေး ဒီတိုက်ခန်းက ဒီကိုရောက်ပြီး မကြာ အသိတစ်ယောက်က ဈေးချိုတယ်ပြောလို့ ဝယ်ထားလိုက်တာ.. ပထမတော့ လင်မယားနှစ်ယောက်..ဒီမှာ..နေမလို့ဘဲ.. ယောက္ခမအိမ်မှာ..တစ်ပတ်နေပြီး..အိမ်ခွဲနေမလို့ဘဲ ..ကို့ရဲ့..အမေက ကျန်းမာရေး..ညံ့လာလို့ ကိုယ့် အမေအိမ်မှာဘဲ နေကြတော့မယ် .. ဒီအခန်းက လွတ်နေတာဆိုတော့ သော့ကို...ညီလေးဆီမှာထားပြီး ညီလေး..နေလို့လည်းရတယ်.. စော်ရှိရင် စော်ခေါ်ပြီးနှပ်နေပေါ့ကွာ.. ဟားဟား စော်ကတော မရသေးပါဘူးဗျာ ကြိုးစားရအုံးမယ်။ အင်းပါကွာ မင်းကစော်ကို ကြိုးစားဖို့ဘဲ..လိုတော့တာ ..ကဲ..ရော အခန်းသော့ကို..ယူထားလိုက် ကဲညီလေး ပြန်ရအောင်.. ဒီအခန်းမှာ ရေခဲသေတ္တာ TV အစုံဘဲ..မင်းကို..စိတ်ချလို့အပ်တာနော် ..”

“ ဟုတ်ကျေးဇူးပါ..အကိုရာ..”

“ ကဲ.. လစ်မေကွာ...”

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးလေး ဦးသိန်းမောင်က 

“ အားလုံး ပြီးပြီလားဟေ့ .” ဆိုတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့...ပြီးပါပြီ..”

“ အေးအေး အေးဆေး နားကြကွာ...အောင်ဇော်လည်း နားလိုက်တော့ ..မင်လည်း..အလုပ်ကိစ္စရေ..ာ အမမင်္ဂလာဆောင်ရော လုပ်ပေးရတာဆိုတော့ ပင်ပန်းတယ် ..”

“ ဟုတ်...” ဆိုပြီး အိပ်လေးထဲ ဝင်လာပြီး အိပ်လိုက်တယ် ။ ညနေ (၅) နာရီမှာတော့ မနှင်းက လာနိုးတယ် ။ 

“ မောင်လေး ထတော့..”  ဆိုတော့ ကျွန်တော် ထလာတယ် ။ သူက ပြုံးပြီး “ လူကသာ အိပ်နေတာ ဟီး..” ဆိုပြီး ပြေးထွက်သွားတယ် ။ ပြန်ငုံ့ကြည့်တော့ မိုးပေါ်ကို ရောကတ်ကြီးက ထောင်ထားတာကို မြင်ပြီး ရှက်သွားတယ် ။ 

အိမ်မက် မက်နေတာကို နှမျောမိတယ်။ အိမ်မက်ထဲမှာ အန်တီထား အိမ်တံခါးကို ခေါက်လိုက်တော့ အန်တီထား ရေချိုးထမိန်ကို ရင်သျှားပြီး တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ 

“ လာ..အောင်ဇော်..ခဏထိုင်အုံး ..အန်တီထား..ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်..”

“  ဟုတ်..” ဆိုပြီး ထိုင်လို့ ခဏနေတော ။ ရေစို ရင်သျှားထမိန်လေးနှင့်ကော်ဖီ လာပို့တယ် ။ အန်တီရေချိုးပြီးပြန်ထွက်လာ တော့ မရမ်းရောင် ဝမ်းဆပ်ကို ဝတ်ပြီး ကျွန်တော့် အနားမှာထိုင်တယ် ။ သူ့ဆီက မွှေးရနံ့တွေက ညီလေးကို တင်းမတ်လာစေတယ် ။ 

“ သား..အောင်ဇော်..မင်း နွယ်မိုးနှင့်..ဟိုနေ့ကလုပ်ကြတာကို.. အန်တီသိတယ် .. အန်တီပြန်လာချိန်မှာ မင်းတို့နှစ်ယောက်..ချစ်နေကြတာ အန်တီအားလုံးကြားတယ်.. ကဲ..ဘာငြင်းမလဲ .” 

ဆိုတော့ ချွေးတွေက အလုံးလိုက်ကြီး ထွက်လာပြီး 

“ အန်တီထား ..ကျွန်တော်နွယ်ကို.. တကယ်ချစ်တာပါ ...အန်တီထားကို..တောင်းပန်ပါတယ်.. ကျွန်တော်တို့..ချစ်ခြင်းကို..မခွဲပါနဲ့နော် ..”

“ အန်တီက မင်းကိုခွဲမယ် လို့..မပြောသေးဘူးလေကွာ.. မင်းက..သူ့ကိုချစ်သလို...အန်တီကိုလည်း..ချစ်ရမယ်ကွ.. အန်တီက..အသက်ကြီးသွားလို့လား... အသက်ကြီးပေမဲ့...မပျက်စီးသေးပါဘူးကွာ ..ဟောဒီမှာကြည့်...”

ဆိုပြီး အင်္ကျီကျယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပြီး ဘရာထဲက နို့ကိုဆွဲထုတ်ကာ ပြတယ် ။ 

“ အန်တီ့ကိုလည်း ချစ်ပေးရင် ..မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို...ပေးစားမယ် ..ဘယ်လိုလဲ ..”

“ အန်တီ..တကယ်ပြောတာလား ..”

“ တကယ်မို့..မင်းကို အင်္ကျီချွတ်ပြတာလေ..အန်တီ..မင်ကိုး..အရမ်းချစ်တယ်..”

ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး လျှာာလေးသွင်းကာ ကလိတယ်။ သူ့ကိုယ်ကို ဖက်နမ်းရင် အင်္ကျိနှင့်ဘရာကိုဖယ်လိုက်ပြီး နို့လေးကို စုပ်ကိုင်ကာ နယ်လိုက်တယ်။  ညီသံလေးထွက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်ကို ကျောကနေဖတ်ပြီး နို့ကိုချေလိုက်သလို နောက်တစ်ဖက်ကလည်း ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တေ သူ့ကို ဆက်တီပေါ်မှာလဲလျှောင်းစေပြီ ခြေထောက်ကို ထောင်စေပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဝင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် မထိတထိ ကလီတော့ သူ့က ခေါင်းကို ကိုင်က ဖင်ကိုကြွပြီး ဆွဲကပ်ထားတယ်။

“ အားး အရမ်းကောင်တယ် စုပ်ပေး သားရယ် အားး....” 

သူ့ ပေါင်ဖက်ကို ပခုံးပေါ် တင်ရင်း သျှာကို သူ့ညီမလေးအထဲကို ထည့်ကာ မွှေလိုက်တယ်။

“ အားး အရမ်းထိတယ်ကွာ.. အရမ်းလုပ်တတ်တာဘဲ.. အိုး... အန်တီပြီးတော့မယ် ..မရပ်နဲ့ အား...ဟီး... ” ဆိုပြီး သူငြိမ်သွားတယ် ။

အရည်ရွှဲတဲ့ မျက်လုံးကလေးနှင့် ကြည့်နေရာက ထလာပြီး ပါးဘေးမှာရှိတဲ့ အရည်တွေကို လျှာလေးနှင့် သပ်ယူပြီး မြိုချလိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး အင်္ကျီချွတ်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ဆက်တီပေါ်တွန်းလှဲချလိုက်ပြီး ဘောင်ဘီကို ချွတ်ကာ..

“ အိုးးး..အောင်ဇော်.. သားရယ်.. အောင်မြင်လိုက်တာကွာ.”  ဆိုပြီး တစ်ခါတည်း ပါးစပ်ထဲ့ ထည့်ကာ အားပြင်းပြင်းစုပ်တော့ ဒီတစ်ခါ ညီသံထွက်လာသူက ကျွန်တော်ပါ ။

“ အားး..ကောင်းလိုက်တာ အန်တီ အား..”

အန်တီက ဥလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပြီး အချောင်းကို မြန်မြန်စုပ်တော့ “ အန်တီရယ် ရပ်လိုက်ပါ ..ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် ..” ဆိုတော့ ထရပ်ကာ ညီလေးအပေါ်ခွပြီး ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချတယ်။ နုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားတဲ့ ပါးစပ်လေးက အဆုံးထိရောက်တော့မှ

“ အီး သားရယ် အီး... သားရယ် ..တစ်ဆို့ကြီးပါလား..ကွယ်...အားး.”

“ အန်တီ..အရမ်းကျပ်နေပါလား အားး အန်တီရယ်.. ရှီး ..”

“ ကျပ်မှာပေါ့ကွ..ာ မလုပ်တာက (၈) နှစ်လောက်ရှိနေပြီ.. ဟိုနေ့က မင်းနှစ်ယောက်..လုပ်တာကို..ကြားမှ အရင်..အပြုစုယုယမူတွေကို သတိရပြီး မင်းနှင့့်လုပ်ချင်နေတာလေ...အရမ်းဘဲ.. ငုပ်လျိုနေတဲ့..အချစ်တွေက မင်းဆီကို ယိုင်သွားတာ...”

ပြောပြီးတာနှင့် ထိုင်ထ ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ကာ

“ အား.အရမ်..ထိ.တယ်... အား...အောင်ရယ်...အီး... အန်တီ..မရတော့ဘူးကွာ..”  ပြောပြီး...အမြန်ကို လုပ်တယ် ။ တင်လေးတွေကို အရှေ့အနောက် ဆီးခုံခြင်း ဖိကပ်ပြီး လိမ့်တာ

“ အားးး အရမ်း..ထိ..တေ...အား. ”  ..နုတ်ခမ်း ကိုက်ကာ အမြန်ကို လုပ်တယ် ။ အောက်ကနေ ညီလေးအရမ်းကောင်းပြီး ပြီးချင်လာတော့ ခြေကို အားပြုရင်း အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်ပြစ်လိုက်ကာ. နှစ်ဦးသား ပြီးသွားတယ် ။ သူက “ အရမ်းချစ်တယ် အောင်ရယ်...”  ဆိုပြီး အပေါ်နေ ဖက်ရင်း ပါးလေးနမ်းတုန်း.....

“ မောင်လေးရယ် ထ.ထ.” ဆိုမှ အိပ်ရာက နိုးလာတာလေဗျာ ။ အဲ့တော့ ညီလေးမိုးပေါ်ကို ရောကတ်ချိန်ထားတာကို မမနှင်းက မြင်သွားပြီး ပြောတာပေါ့ ။ ဟီးဟီး ..အတွေးလွန်ပြီး..ရေချိုးကာ အိမ်ရှေ့က အိမ်ကြီးဆီသွားတော့ ထမင်းစားနေကြပြီ။

ဝင်ထိုင်ကာ ထမင်းစားလိုက်တယ် ။ ထမင်းစားပြီး အိမ်ပြန်မယ်လုပ်တော့. မနှင်းက အနားလာပြီး “ အိပ်မက်မက်..နေတာက ဘယ်သူနှင့်လဲ ..” ဆိုပြီး ရယ်ကာ ကျန်ခဲ့တယ်..။ ကျွန်တော်လည်း “ဟာ.. မနှင်းကလည်း ..” ဆိုပြီး အိမ်ထဲဝင်ကာ အိမ်မက်ကို ပြန်ကာစဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ 

နောက်နေ့ကျတော့ မင်္ဂဆောင်ခန်းမထဲမှာ ဧည့်သည်တွေကို ဧည့်ခံနေတုန်း “ ကိုအောင်..” ဆိုပြီး အသံလာရာကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထားနှင့်နွယ် “ လာ လာ..” ဆိုပြီး ခုံအလွတ်တစ်ခုံကို ခေါ်သွားပြီး ဧည့်ခံတယ်။ 

“ စားနော် အန်တီနှင့်ညီမလေး..”

“ ဟုတ်..အကိုအောင် ..”

“ အေးပါသားရယ်.. စားပါ့မယ်..”

“ မောင်အောင်ရေ...”

“ ဗျာ ..”

“ လာပါအုံး..ဒီမှာ ပဲခူးက..ကိုမော်ကြီးတို့..လာတယ် .. ခဏဧည့်ခံပေးပါအုံး ..ဦးလေး မန္တလေးမှာ..အသစ်ဖွင့်ဖို့နေရာ..ဝယ်ထားတဲ့လူလာလို့ ခဏ..စကားလေးပြောလိုက်အုံးမယ် ..”

“ ဟုတ်..ဦးလေး..”

“ ဪ မထားတို့..သားအမိပါလား.. သုံးဆောင်ပါအုံးနော် ..”

“ သမီးနှင်းရေ..”

“ ရှင် အဖေ ..”

“ လာ ဒီမှာ မမထားတို့ကို ဧည့်ခံပေးပါအုံး ..အဖေတို့..ဆိုင်ရဲ့ အပေါ်ထပ်အခန်းမှာနေတဲ့ မိသားစုလေ..”

“ ဟုတ်..အန်တီ တွေ့ရတာ..ဝမ်းသာပါတယ် ..”

“ သမီတို့..ညီအမကို အခုမှတွေ့မိတယ် ..”

“ ဟုတ်..အန်တီ ဖေဖေက စာသာကြိုးစား..အလုပ်ကို သူဘဲ..လုပ်မယ် ဆိုလို့..သမီးတို့..ညီအမ မရောက်တာပါ အန်တီ..”

“ အေးပါကွ့ယ် သမီလေးတို့..ညီအမနစ်ယောက်လုံး..ချောပါတယ် ..”

“ ကျေးဇူးပါ..အန်တီ အန်တီစားပါအုံ..း ညီမလေး..စားပါအုံး ..”

ဆိုတဲ့ မနှင်းဧည့်ခံနေတာတွေကို ကြားတော့ မနေ့က အိမ်မက်မက်တာ အန်တီထားကို ဆိုတာ မနှင်းများသိသွားမလား ဆိုပြီးလည်း စိုးရိမ်နေမိတယ် ။ အန်တီထားနှင့်နွယ် ပြန်သွားပြီး ပဲခူးက ကိုမော်ကြီးတို့လည်းပြန်သွားကြတယ် ။.

အားလုံးပြီးစီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ ခဲဖို့တောင်းစရာမလိုဘဲ ကိုကျော်စွာက ပိုက်ဆံ ငါးသိန်းပေးလာတယ် ။ “ ညီလေးသုံးဖို့ ..” ဆိုပြီး ပေးလာတော့ “ ကျေးဇူးပါအကိုရာ.. ကျွန်တော်လည်း..အိမ်ပြန်ရင် အကိုကြီးကို ကန်တော့ဖို့..ပိုက်ဆံရတာပေါ့ ..” ဆိုတော့

“ သာဓု သာဓု..သာဓုပါ ..ညီလေး ကဲ ..အကိုတက်ပြီ..” ဆိုပြီး ပြုံးပြုံးလေး တက်သွားတယ် ။ ဦလေးသိန်းမောင်ဆီသွားတော့ ဦးလေးက..“ သား လာလေ ဘာပြောမလဲ..” ဆိုတော့..

“ ဦးလေး..ကျွန်တော်..နယ်..ခဏပြန်ချင်လို့ပါ.. ဆိုင်ကလည်း နောက်သုံးရက်မဖွင့်တော့..အကိုကြီးဆီကို သွားချင်လို့ပါ..မရောက်တာလည်း (၆) လကြာပြီ မို့အလုပ်ပိတ်တုန်း..သွားမလို့..လာခွင့်တောင်းတာပါခင်ဗျား..”

“ ဒါများကွာ အန်ကယ်ခွင့်ပြု ရမှာပေါ့ကွာ..ခဏစောင့်..” ဆိုပြီး အပေါ်ထပ်က သူတို့ အိပ်ခန်းကို ဝင်သွားပြီးပြန်ဆင်းလာတယ် ။

“ ရော့..သားလေး ..ဒါကို မင်းအကိုကြီး..ကန်တော့လိုက်..” ဆိုပြီး ပိုက်ဆံ ဆယ်သိန်းပေးတယ်။ 

“ ဦးလေး ကျွန်တော်..မယူပါရေနဲ့..”  ဆိုတော့ လက်ကို ကိုင်ပြီး 

“ မင်းလုပ်ပေးတာတွေက ဒီထက်မက တန်တယ်ကွ.. ဦးလေး..နေမကောင်းလို့ ..တစ်ပတ်လောက် အလုပ် မလာ ဘဲနေတာ..ပြန်လာတော့ မင်းက..အားလုံး..အဆင်ပြေအောင် လုပ်ထားတယ်လေ..  ပြီးတော့..ပိုက်ဆံတစ်ကျပ်မှမလျှေ့ာဘဲ ပြန်လာလာအပ်တယ် .. မင်းကို..ပေးတဲ့လစာက နည်းတယ် ..ဒါပေမဲ့မင်းက ပိုမတောင်းဘူး ..အဲ့ဒါတွေကြောင့် မင်းအခုပြန်လာတဲ့အခါ..လစာလည်းတိုးပေးမှာ.. အခုပေးတာလည်း မင်းကို.. ပေးမလို့.. ဆိုပြီး ကြံထား မပေးဖြစ်သေးဘူး ..အခုတော့ အဆင်ပြေသွားတယ် .. မင်းအဲ့မှာ ... အေးဆေးမှ..ပြန်ခဲ့ကွာ ..”

“ ရပါတယ်..ဦးလေးဆိုင်ကို..မရောက်တာကြာပြီ.. ဖွင့်တဲ့နေဘဲ..သွားလိုက်တော့မယ် . ကဲ ယူသွားပြီး နားတော့ ..”

“ ဟုတ် ဦးလေး ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်.. ခင်ဗျား.. နားလိုက်ပါအုံးမယ် ..”

........

နောက်နေ့မနက်တော့ အဝေးပြေး ကားဂိတ်ကို ဆင်းမယ်လုပ်တယ် ။ မနှင်းက လာပြီး...

“ မောင်လေး မြန်မြန် လာခဲ့နော်..”

“ ဟုတ် မနှင်း..”ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ..

...................................


အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>