တစ်မိုးအောက် တစ်ယောက်ဖွား အပိုင်း ( ၃ )

တစ်မိုးအောက် တစ်ယောက်ဖွား အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - နတ်သား

ကိုအောင်နိုင်၏ လိင်တန်ကြီးသည် ၂၄ နာရီ မီးလာ၍ အားပြည့်သွားသော ဘက်ထရီအိုးလို ချက်ချင်းလို ပြန်မာထောင်လာသည် ။ ခါးကိုကော့ကာ လှုပ်သည်။ လီးတန်ကြီးတွင် မူလက စောက်ရည်များနှင့် စွတ်စိုနေရာမှ အခုတော့ မျိုးသီရိ၏ တံတွေးများက အစားထိုးနေရာယူသွားသည်။ နွေးထွေးလှသော အာငွေ့ကြောင့်လဲ သိပ်မကြာမှီပင် ရာနှုန်းပြည့် ပြန်မာလာသည်။ ခဏ အကြာတွင်တော့

" ကဲ… ဆက်လုပ်ကြရအောင်…မျိုးရေ…"

" အောင်ကို ဒီတစ်ခါတော့ …. ကုန်းပေးနော်….."

" အင်း…. ကုန်းပေးမယ်လေ….အောင် အကြိုက်ဆောင့်ပေါ့….."

မျိုးသီရိသည် လိင်တန်ကြီးကို ပါးစပ်က ချွတ်ကာ ကိုယ်ကို လှည့်လိုက်သည်။ မို့မောက်သော ရင်နှစ်မွှာ အစား တင်းရင်းသား ဖင်သားကြီးများက ကိုအောင်နိုင် မြင်ကွင်းထဲ ဝင်လာသည်။ အိုးကလဲ ကောင်းလှသည်ဖြစ်ရာ မြင်ရသူ ယောကျ်ားသားစိတ်ကို ထောင်းခနဲ ဖြစ်စေသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် နောက်သို့ ကိုယ်ကို နည်းနည်းယို့၍ပင် ဒီမြင်ကွင်းကို တဖြတ်ဖြတ်ရိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ရှေ့သို အသာပြန်တက်ကာ ဖင်ကြားကို လိင်တန်ကြီးနှင့် အသာထောက်သည်။ မျိုးသီရိက ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကွာကွာလုပ်ထားသဖြင့် ပြူးပြီးအာနေသော စောက်ပတ်ကို ထောက်မိသည်။

ထောက်မိသည်နှင့် ဖင်ဆုံအိအိကြီးကို လက်ဖြင့်ဆွဲကာ လီးတန်ကို သွင်းလိုက်သည်။ တအိအိနှင့်ပင် လီးတန်ကြီးက တိုးဝင်သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ ဒါကို သေချာ ရိုက်ယူသည်။ အဆုံးဝင်အောင် သွင်းပြီနောက် အသာပင် ပြန်ထုတ်၊ ပြန်သွင်းသည်။ သုတ်ရည် အကျန်လေးများပင် လီးတန်ကို ပြန်ကပ်ပါက ချောဆီသုတ်ထားသလို မြင်ရသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်လဲ စိတ်ပြန်ထလာပြီမို့ ကင်မရာကို ဘေးကိုချလိုက်သည်။ တင်းရင်းသည့် ဖင်သားကြီးများကို ပွတ်ကာ အသာပင် ကျုံးဆောင့်တော့သည်။ လေးဘက်ထောက်ကာလုပ်နေသည့်မို့ လီးအဝင်အထွက်က ပိုပြီးထိသည်။

" ဗွတ်…ဗွတ်…ဗွတ်…"

" အား..ကျွတ်…ကျွတ်… ဖြည်းဖြည်း…..အောင်"

ဒီတစ်ခါတွင်တော့ မျိုးသီရိ သိပ်မခံနိုင်ရှာချေ။ အနေအထားက လိင်တန်နှင့် စောက်ပတ် အဖြောင့်သားဖြစ်နေ၍ လီးတန်ကြီးက သားအိမ်ဝကို အချိန်တိုင်းထိနေရာ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဖို့ ထုတ်ပြောရှာသည်။

ကိုအောင်နိုင်ကမူ ကားအိနေသော ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်ဆွဲ၍ ဆောင့်ရတာကို အင်မတန်မှ အရသာတွေ့နေရာ အရှိန်မလျှော့တော့ဘဲ အားကုန်ပင်ဆောင့်သည်။ မျိုးသီရိ ခဗျာ ရှေ့ကိုပင် အနည်းငယ် ရွေ့ရွေ့သွားသည်။

" ဗွတ်…ဗွတ်…ဖတ်…ဖတ်….အား အား"

အခန်းထဲတွင်တော့ ကာမအသံလေးများဖြင့်သာ လှိုင်နေတော့သည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အချက်ပေါင်းမည်မျှ ဆောင့်မိသည်မသိ။ မျိုးသီရိ တစ်ယောက် "တ အီးအီး" အော်ကာ တင်ပါးကြီးများ မြောက်တက်ကာ တက်လာမှ လီးတန်ကြီးကို အတွင်း၌ ထိုးကာ အရှိန်ကို လျော့လိုက်သည်။ သူသိသည်။ မျိုးသီရီ တချီထပ်ပြီး သွားပြီလို့။ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကတော့ လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ကာ ဧည့်ခံနေကြသည်။ မျိုးသီရိလဲ ထိန်းမထားနိုင်တော့၍ ကိုယ်ကို အသာကိုင်းကာ မွေ့ယာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ ဖင်ကြီးကတော့ အထောင်သားနှင့်ပင်။

ဒါကို မြင်တော့ ကိုအောင်နိုင် မနေနိုင်တော့။ အစောပိုင်းက ခဏလောက် နားလိုက်ဦးမယ် ဟုကြံထားသော်လဲ မျိုးသီရိ၏ တင်ပုဆုံကြီးက ပို၍ မောက်တက်လာရာ စိတ်ကပို၍ ထသည်။ နူးညံအိစက်သော အတွင်းသားများကလဲ လီးတန်ကြီးကို ထွေးပွေ့ထားရာ အင်မတန်မှ ကောင်းနေ၏။ ဒီလိုနဲ့… ကိုအောင်နိုင်သည် လီးတန်ကြီးကို အသာပင်ပြန်နှုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်သည်။ မျိုးသီရိမှာမူ ကိုအောင်နိုင်ကို ဘာမှ မပြောနိုင်တော့ချေ။ မို့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ တအင့်အင့်ပင် ငြီးနေရသည်။ အားအင်လဲ ကုန်ခမ်းသလို ဖြစ်သည်။ သုံးချီအထိ ပြီးသွားပြီ ဆိုသည့်အတွက် သူမလဲ အတော် ဒေါင်းသွားလေပြီ။

ကိုအောင်နိုင်လဲ မျိုးသီရိ အတော်ပင်ပန်းသွားသည်ကို သိပြီမို့ သိပ်ပြီး အချိန်ဆွဲကာ လုပ်မနေချင်တော့။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာသည်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ဒစ်ပေါ်ယုံချွတ်။ အဆုံးထိပြန်ထည့်နှင့် အသားကုန် ကျုံးတော့သည်။ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်း။ အမြှောက်ပစ်နည်း အစရှိသဖြင့် နည်းပေါင်းစုံနှင့် ဖြောင်းဆန်နေအောင် ဆောင့်တော့သည်။ အချက်တစ်ရာကျော်တွင်တော့ သူလဲပဲ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့။ တ အီး အီး အော်ကာ လီးတန်ကို အဆုံးထိထည့်ရင်း သုတ်ရည်များကို မျိုးသီရိ၏ သားအိမ်ထဲသို့ ဖြန်းပက်လိုက်တော့သည်။

ဒီနောက်တွင်တော့……

ကိုအောင်နိုင် နှင့် မျိုးသီရိသည် အဲဒီနေ့ညက မနက်၃နာရီထိုးလောက်မှ အိပ်ဖြစ်သည်။ တော်သေးတာက နောက်နေ့ သည် စနေနေ့ဖြစ်၍ မျိုးသီရိက ကျောင်းသွားစရာ မလို။ ဒါတောင် ညနေဘက်ရှိသော ဝိုင်းကျူရှင်ကို ဖျက်လိုက်ရသည်။ ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဲ…ပြောစရာ ရှိတာကတော့….ကိုအောင်နိုင်က မျိုးသီရိကို သူ့အိမ် လိုက်အပို့ ခြံအဝတွင် ပြောလိုက်သော စကားလေး တစ်ခွန်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ မျိုးသီရိ ပြောသည်က….

" အောင်…မျိုး ပြောစရာ ရှိတယ် သိလား……" 

မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်ရှိရာ ကားတံခါးဘက်တွင် ကိုယ်လေးကို ငုံကာ ပြုံးပြုံးလေးပြောသည်။

" အင်း… ပြောလေ…." 

ကိုအောင်နိုင်သည် ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေ၍ ဟိုက်နေသော ရင်ပတ် အတွင်းမှ မောက်ကြွနေသော နို့ကြီးများကို ငေးနေရာမှ မျိုးသီရိကို မော်ကြည့်ရင်း ပြောသည်။

" မျိုး..လေ …ဆေး မသောက် တာ …တစ်လလောက် ရှိနေပြီ.. သိလား…."

" မနေ့က ညက လဲ…သောင်းကျန်းထားကြတော့….. အောင်ရေ…. Good Luck ပဲနော်….."

ကိုအောင်နိုင် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူထင်မထားတဲ့ ကိစ္စ။ ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားနဲ့…..

" မျိုး…တကယ်ပြောတာလား….."

" တကယ်ပြောတာပေါ့…..မနောက်ဘူး….. နောက်ပြီး ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က ရာသီလာပြီးသား ဆိုတော့…."

" အဟီး..ခစ် ခစ်…. ဒါပဲနော်….. ဝင်တော့မယ်… အောင်"

မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်ရှေ့မှ အပျိုပေါက်ကလေး ခဗျာ ရှက်သွေးဖြာသော မျက်နှာလေးနှင့် လှည့်ထွက်သွားသည်။ ပွင့်နေသော တံခါးမှ တဆင့် လှစ်ခနဲ အိမ်ထဲဝင် သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင် ခဗျာတော့ ပြောပြခက်သော ခံစားမှု တစ်မျိုးဖြင့် ကားပေါ်တွင် ငေးရင်း ကျန်ခဲ့ ရှာတော့သည်။

.......................................................................

" ဟိတ်….ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ…"

" တကယ်တဲ…မျိုးအနား ရောက်နေတာတောင်.. မသိဘူး…."

ကိုအောင်နိုင်သည် မျိုးသီရိ၏ ပြောစကားကြောင့် ငေးကြည့်နေရာမှ အသိပြန်ဝင်လာသည်။

" သြော်..ဘာ ရယ် … မဟုတ်ပါဘူး…..မျိူးက အရမ်းလှနေလို့ပါ…. "

" အံမယ်….. အထူးအဆန်း လုပ်နေလို့ … ဒါတွေ သူမမြင်ဘူးတာ ကြလို့……………….."

" အ ဟမ်း …အ ဟမ်း……."

ကိုအောင်နိုင်သည် ရုတ်တရက် ချောင်းကို လုပ်၍ ဆိုးသည်။ အိမ်ထဲမှ ဦးမောင်မောင်တင် ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်လို့ ဖြစ်သည်။

" အာ…. အောင်သွယ်တော်ကြီး… ရောက်နေတာကိုး…"

" အိမ်ထဲမှာ လူကြီးတွေ ရောက်နေလို့ မမြင်လိုက်ဘူးဗျာ….. "

" မျိုးရေ..မင်းပဲ ….ဧည့်ခံလိုက်ဦးကွာ………လာတာ ကျေးဇူးတင်တယ်ဗျာ…..ဟဲ…ဟဲ….."

ဦးမောင်မောင်တင် ရယ်သံကြီးနှင့် ပြောသည်။ ကြည့်ရတာ ဒီလူကြီးတော်တော် အူမြူးနေသည်ဆိုတော့ တော်တော် သောက်ထားပြီ ထင်သည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ လက်ဆွဲပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး…

" ရပါတယ်ဗျာ… အကိုကြီးရာ… လုပ်စရာ ရှိတာတွေလုပ်ပါ…"

" ကျွန်တော် မျိုးစီစဉ်ပေးတဲ့ နေရာမှာ နေလိုက်ပါ့မယ်… "  

ဟု စီးပွားရေးသမားပီပီ ပြုံးကာပြောသည်။ မောင်မောင်တင် လက်ဖြုတ်၍ လှည့်ထွက်ပြီး တခြားစားပွဲများဆီ အသွားတင်တော့ တမင်တကာပင် နောက်ချန်နေခဲ့သည်။ ပြီးမှ နောက်မှ မျိုးသီရိ လမ်းပြရာသို့ အသာတွဲလျှောက်လာခဲ့သည်။ ဦးမောင်မောင်တင် ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက် သွားသည်နှင့် မျိုးသီရိက…

" ဘယ်လိုလဲ.. အောင်… အလုပ်တွေ ပင်ပန်းနေလား…."

" ဟို အဆိုတော် ကောင်မလေးနဲ့ အတော်တွဲနေတယ်ဆို….."

" သြော်…ဒါလား… ကိုယ်က မြေတောင်မြှောက်ပေးတာပါကွာ… မျိုးလဲ သိသားနဲ့ "

ကိုအောင်နိုင်က ရယ်ကျယ်ကျယ်ဖြေသည်။

" အံ မယ်… ဘာ မြေတောင်မြှောက်ပေးတာလဲ မသိရင် ခက်မယ်………."

မျိုးသီရိက မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြောသည်။

" သူတို့ကလဲ ငိုချင်ရက် လက်တို့ ဖြစ်နေတာ မှတ်လား…. ဒါတော့ မျိုးသိပါတယ်…"

" အခုတောင် ….အောင်ကို အတင်းလာအောင် ခေါ်ခိုင်းတာ အကြောင်းရှိတယ်"

" ဘာအကြောင်းလဲ မျိုး…. အောင် ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ… "'ကိုအောင်နိုင်က မေးသည်။

" ဘာမှ လုပ်ပေးစရာ မလိုပါဘူး…."

" အောင် မြေတောင်မြှောက်လို့ ရအောင် မိတ်ဆက်ပေးစရာ လူရှိလို့…."

" ဟော… ဟိုမှာ.. ထိုင်နေတာလေးလေ…. အပြာရောင်လေးနဲ့

ကိုအောင်နိုင်သည် မျိုးသီရိ မေးထိုးပြရသို့ လှမ်းကြည့်သည်။ ထောင့်စွန်းက စားပွဲတစ်လုံးတွင် ထိုင်နေသော အပြာရောင် ဝတ်စုံလေးနှင့် ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို တွေ့သည်။ နောက်ကျောပေးထား၍ ရုပ်ရည်ကိုတော့ မမြင်ရ။ မျိုးသီရိသည် ဒီစားပွဲသို့ပင် ဦးတည်လျှောက်လာရာ သူကလဲ အသာနောက်က လိုက်လာခဲ့သည်။ စားပွဲနား နီးလာလေလေ ကောင်မလေး၏ ကောက်ကြောင်းများက ပိုပီပြင်လာလေ ဖြစ်သည်။ ဆံနွယ်လေးများက နီညိုရောင်ဖြစ်ကာ ကျော့ရှင်းလှသော ကျောပြင်ထက်တွင် အစီအရီကျနေသည်။ စားပွဲနား ရောက်သည်နှင့် မျိုးသီရိသည် ကောင်မလေး၏ ပုခုံးကို အသာတို့လိုက်သည်။ ဝဲခနဲ ဆံနွယ်လေးများ ခါကာ ကောင်မလေး နောက်သို့လှည့်သည်။

ကိုအောင်နိုင် ယောင်ပြီး လေချွန်မိ မတတ်ဖြစ်သွားသည်။ ချောမောလှသော မျက်နှာလေး တစ်ခုက သူ့မြင်ကွင်းတွင် ထင်းခနဲ ပေါ်လာသည်။ အပြာရောင်လေးနှင့် ကောင်မလေးသည် အတော်လှသည်။ မျက်နှာလေးကသွယ်သွယ်လေးဖြစ်ကာ မျက်တောင်လေးများက ကော့နေသည်။ အသားအရည်က ဖြူဖွေးနေသည့် အတွက် သူမ၏ ဆံပင်နီညိုရောင်လေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသည်။ ဝတ်ထားသော ဝတ်စုံက ကြိုးတစ်ချောင်းတပ် ဂါဝန်ရှည်ဖြစ်၍ အရှေ့ဘက်တွင် လွတ်နေရာ ရင်ညွန့်သားလေးများက ဖြူဝင်းစွာ မြင်ရသည်။

" ဒါ…ကိုမောင်တို့ တပ်ထဲက သူ့ဆရာရဲ့ သမီးလေ…. နေခြည်တဲ့….."

" ဒီကတော့…. မမ ပြောပြထားတဲ့ မမရဲ့ အခင်ဆုံး သူငယ်ချင်း… လုပ်ငန်းရှင်ကြီး ကိုအောင်နိုင်တဲ့…."

မျိူးသီရိက ဘေးကနေ ဝင်မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ ကောင်မလေးက တော်တော်လှသည်မို့..

" ဟုတ်ကဲ့…တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်…. ဒါ ကျွန်တော့် လိပ်စာကတ်ပါ.. လိုအပ်တာ ရှိရင် ပြောပါ…"

" လုပ်ငန်းရှင် ကြီး ရယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး....ကျွန်တော်က ကြိုးစားဆဲပါ..."

" လိုအပ်တာရှိရင်တော့ ကျွန်တော် အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ်…. "ဆိုကာ ကတ်ပြား အဖြူလေးကို ထိုးပေးလိုက်သည်။ ကောင်မလေးသည် ကိုအောင်နိုင် ထိုးပေးလိုက်သော ကတ်ကို အသာ လှမ်းယူကာ…

" ဟုတ်ကဲ့..တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်… "

" ဟို.. ဦးမောင်မောင်တင် နဲ့ မမမျိူးပြောထားလို့ နာမည်တော့ သိနေတာ ကြာပါပြီ… "

" မမကတောင် ပြောသေးတယ်… ကိုအောင်နိုင်က ဖမ်းရခက်တယ်… ဒီနေ့လာဖြစ်အောင်လာ ဆိုလို့ စောင့်နေတာ.."

ကိုအောင်နိုင် မျိုးသီရိ ကို အသာ လှမ်းကြည့်သည်။ မျိုးဘာတွေ ပြောထားလဲ ဆိုတဲ့ သဘော။

" နေခြည်က ပြီးခဲ့တဲ့လကမှ စင်္ကာပူက ပြန်ရောက်လာတာလေ.. "

" သူက ကျောင်းပြီးတော့ ဖက်ရှင် ဒီဇိုင်းကို စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုပြီး ဟိုမှာ သင်တန်းတက်နေတာ…"

" အဲဒါ.. အခု ဘာလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ ဆိုပြီး.. စဉ်းစားနေတာ… "

" ဒါနဲ့ မျိုးလဲ အောင်နဲ့ တွေ့ပေးမယ်ဆိုပြီး… ဒီနေ့ ချိန်းလိုက်တာ… "

မျိုးသီရိက ရှင်းပြသည်။ ကိုအောင်နိုင် အနည်းငယ်တော့ တွေဝေသွားသည်။ သူသည် သူများကို သိပ်ပြီး အကြံမပေးတတ်။ မပေးတတ်ဆိုတာထက်စာလျှင် မပေးချင်တာဆိုတာ ပိုမှန်မည်။ စီးပွားရေးဆိုတာ ကိုယ်လုပ်စားဖို့၊ ဘယ်နှယ့် သူများကို ပြောပြနေရလျှင် ကိုယ်ဘာသွားလုပ်စားမလဲ။

ကိုအောင်နိုင် စဉ်းစားနေတာကို ကြည့်ပြီး နေခြည်က…

" ဟုတ်တယ် အကို… နေခြည်က.. တစ်ခုခုလုပ်ချင်ပေမယ့်..ဘယ်ကစရမှန်း မသိဘူး ဖြစ်နေတာ…"

" အဲဒါ… အကို ကူညီနိုင်လျှင် … ကူညီပါလား…. အခုတောင် အကိုလာမယ်ဆိုလို့ ထွက်လာတာ.."

" ဖေဖေက တာဝန်ကျနေလို့ မလာနိုင်တော့.. မေမေကတောင် သိပ်မလွှတ်ချင်ဘူး… အတင်းဇွတ်ပြောလာရတာ…"

" ထိုင်ပါဦး အကို….. "

ကိုအောင်နိုင်သည် ကောင်မချောလေးက ဒီလိုပြောနေတော့မှ မနေနိုင်တော့။ ဘေးကလွတ်နေသော ကုလားထိုင်တွင် အသာဝင်ထိုင်သည်။ စားပွဲကထောင့်စွန်းတွင် ရှိနေရာ တစ်ဝိုင်းလုံးတွင် နေခြည်တစ်ယောက်ထဲသာ ရှိသည်။ သူမရှေ့တွင် အချိုရည်ဖန်ခွက်လေးသာ တွေ့ရာ သူမပြောသလိုပင် မိမိကိုယ် တကယ်ထိုင်စောင့်နေတာဖြစ်မည်။ ကောင်မလေးက ချောသည့်အပြင် ကြီးကြီးပိုင်းက ဆိုတော့ သူ့အတွက် အရှုံးမရှိဟု ကိုအောင်နိုင် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ကာ …

" ရုတ်တရက် ကျွန်တော် လွန်ခဲ့တဲ့လလောက်က စဉ်းစားထားတဲ့ ကိစ္စလေးတစ်ခုကို သွားသတိရလို့ …"

" နေခြည် စိတ်ဝင်စား မလားတော့ မသိဘူး… ကျွန်တော်တို့ အေးအေးဆေးဆေးပြောကြတာပေါ့…."

ကိုအောင်နိုင် စားပွဲမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဘေးနားရှိ မျိုးသီရိက …

" ကဲ.. အဆင်ပြေသွားပြီ ဆိုရင်တော့ …. နေခဲ့ဦးနော်…."

" ပွဲခလဲ.. မမေ့နဲ့ဦးနော်………" 

ပြောကာ ကိုအောင်နိုင်ကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြရင်း လှည့်ထွက်သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် လှုပ်ခါသွားသော တင်သားများကို ငေးဖြစ်အောင်ငေးလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှ နေခြည်ဘက်ကို လှည့်ကာ…

" ကျွန်တော် စဉ်းစားထားတာက…………."

အဲဒီနေ့ညက ကိုအောင်နိုင်နှင့် နေခြည် နာရီဝက်လောက် စကားပြောဖြစ်ကြသည်။ တော်တော်လဲ ရင်းနှီးသွားကြသည်။ ကောင်မလေးသည် နိုင်ငံခြားတွင် ကျောင်းနေလာဖူးသူမို့ ကိုအောင်နိုင်နှင့် ပြောရာတွင် ရှိးတိုးရှန်းတန်းဖြစ်မနေ။ ခေတ်၏ သမီးပျိူပီပီ ရဲသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ အိမ်မှာနေမကောင်း၍ ကျန်ခဲ့သော အမေဖြစ်သူက ဖုန်းဆက်ခေါ်၍ ပြန်သွားရရှာသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ရအောင် သူကညနေစာဖြင့် ဧည့်ခံပါရစေ ဆိုပြီး တစ်ရက် အပြင်မှာ ဖိတ်လိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်လဲ မျိုးသီရိနှင့် မောင်မောင်တင်ကို နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ပြန်ခါနီးတွင် မျိုးသီရိက အစားပြန်ပေးတာနော်ဟု..လှမ်းနောက်လိုက်သေးသည်။ ဘေးနားက ရှိနေသော ဦးမာင်မောင်တင်တောင်ပင် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်၍ ကျန်ခဲ့သေးသည်။ မိမိအိမ်ရှိရာဘက်သို့ မောင်းလားရင်း Sedona Hotel ကိုအဖြတ်တွင် ညနေက တွေ့ခဲ့သော နိုင်ငံခြားသား အဖွဲ့ကို သွားသတိရသည်။ ဟန်းဖုန်းကို ထုတ်ကာ မိမိ၏ ဟိုတယ်မန်နေဂျာ ဆီလှမ်းဆက်လိုက်သည်။ ဖုန်းဝင်သည့်နှင့် ကိုအောင်နိုင်က သုူသိချင်တာများကို မေးသည်။ ကျေနပ်လောက်သော အဖြေရသည့်နှင့် ကျွန်တော်နောက်မှ ပြန်ဆက်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။ စိတ်ထဲတွင်တော့ အကြံတစ်ခုကို အပြေးအလွှား ထုတ်နေမိတော့သည်။

....................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

နောက်နှစ်ရက်အကြာ ညခင်းအချိန်တွင်တော့…

ကိုအောင်နိုင်သည် နက်ပြာရောင် ဥရောပဝတ်စုံကို ဝတ်ကာ မိမိ၏ City Star Hotel… Dining Hall ရှိ သီးသန့်ခန်းတွင် စတိုင်ကျကျ ထိုင်နေသည်။ သူနှင့် အတူ ရှိနေသည့် ကျန်သည့် လူသုံးယောက်ကတော့ ဟိုတစ်နေ့က ဓါတ်လှေကားက အထွက်တွင် ဆုံမိသော နိုင်ငံခြားသူ အဖွဲ့ ဖြစ်သည်။ ဟိုတယ် မန်နေဂျာ ဦးနေဇော်၏ သတင်းပေးမှု အရ ကိုအောင်နိုင် ထင်သလိုပင် ဂငယ်က အလည်လာသူ မိသားစု ဖြစ်နေသည်။ ဒါက ကိုအောင်နိုင် အကြိုက်ဖြစ် သွားရှာသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် English လို မွှတ်နေအောင် ပြောတတ်သည့် အပြင် တရုတ်နှင့် ဂျပန်ဘာသာကို တော်တော် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပြောတတ်သည်။ တရုတ်ဘာသာကိုမူ စီးပွားရေးအတွက် အသုံးချရန် သင်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး ဂျပန်ဘာသာကမူ မိမိ၏ စိတ်ဝင်စားမှု အရ သင်တန်းတက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ဒါက အကွက်ဝင်လာသည်။

“ ကျွန်တော်တို့ မိသားစုကို အခုလို ဟိုတယ်ပိုင်ရှင် ကိုယ်တိုင် ဧည့်ခံတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်“

“ ဟိုတယ်ရဲ့ အယောက်တစ်သိန်းမြောက် တည်းခိုသူ ဖြစ်ရတဲ့ အတွက်လဲ အင်မတန်မှ အံသြမိပါတယ်။ ဝမ်းလဲ ဝမ်းသာလှပါတယ် …. အောင်နိုင်စံ..“

တဘက်တွင် ထိုင်နေသော ယောကျ်ားဖြစ်သူ ဆံပင်ဖြူဖြူနှင့် ဘိုးတော်က ကိုအောင်နိုင် ကို ပြောသည်။ ဒါတွေက ကိုအောင်နိုင်၏ အကြံအဖန်တွေ။ သူလုပ်ပုံက ရှင်းသည်။ သူတို့ ဟိုတယ်တွင် လာရောက်တည်းခိုသူများကို စာရင်းပြုစုထားကြောင်း။ အခု ဂငယ်မိသားစု အဖွဲ့မှာ အယောက် တစ်သိန်းမြောက် တည်းခိုသူ အဖြစ် ကျရောက်သည့် အတွက် ဟိုတယ်က ညစာ စားပွဲဖြင့် ဧည့်ခံလိုကြောင်း ဦးနေဇော်ကို အကြောင်းကြားခိုင်းလိုက်သည်။ အခုတော့ ကိုအောင်နိုင်၏ ဆင်ကြံကြံထားချက်ကို  မသိရှာသော ဒီမိသားစုမှာ သူ့ကိုပင် ကျေးဇူးပြန်တင်နေသည်။

ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ဖြင့် ကိုအောင်နိုင်သည် ဂျပန်ဘာသာ ဖြင့်ပင်

“ ကျွန်တော့် အနေနဲ့လဲ လူကြီးမင်းတို့ကို ဧည့်ခံခွင့်ရတဲ့ အတွက် အင်မတန်မှ ဝမ်းသာမိပါတယ်။ ဟိုတယ်မှာ နေထိုင်တဲ့ အတောအတွင်းမှာလဲ အစစအရာရာ အဆင်ပြေမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်…" ဟု သွက်သွက်လက်လက်ပင် ပြောလိုက်သည်။

“ အဲ….. အောင်နိုင်စံ က ဂျပန်စကား ပြောတတ်တာပဲ…… "

ပထမဦးဆုံး အနေနှင့် မိန်းမဖြစ်သူ ဂျပန်မမှ စကားသံထွက်လာသည်။

ကောင်မငယ်လေးက မူ အံအားသင့် ဟန်ပေါ်သွားသည်။ လက်ကလေးဖြင့် သူမပါးစပ်ကို အသာအုပ်လိုက်သည်။

သူမ ဒီလူကြီးကို မှတ်မိသည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်က သူမတို့ မိသားစု ဓါတ်လှေကားထဲ အဝင်တွင် ကောင်မငယ်ငယ်လေးကို ခါးက ဖက်ကာ ထွက်သွားသူ ဖြစ်သည်။ သူမ စိတ်ထင်လို့လားတော့ မသိ။ မိမိ ရေကူးကန်ဘေးတွင် နေဆာလှုံနေချိန်က လှမ်းမြင်ရသော အတွဲပင်ဖြစ်မည်ဟုတောင် တွေးမိသေးသည်။ သူတို့ ဂျပန်မှာက ဒါမျိုးတွေ ရိုးနေသော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံတွင် လာကြုံရသဖြင့် ထူးတောင်ထူးဆန်း နေသေးသည်။ စိတ်တွေပင် လှုပ်ရှားကာ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ပြန်ပွတ်မိသည် အဖြစ်ရောက်ခဲ့ရသည်။ တော်သေးသည်။ ကန်ထဲတွင် ရေကူးနေသော အဖေနှင့် အမေက မသိ၍ စကားစမြည် မိတ်ဆက်ပြောကြရင်း နှစ်ဘက်သား အတော်ရင်းနှီးသွားသည်။ ဒါကလဲ ကိုအောင်နိုင်က ဂျပန်လို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပြောတတ်မှုကြောင့်ပင်။ အချင်းချင်း မိတ်ဆက်ကြရာ … ယောကျ်ားကြီးဖြစ်သူက တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှ သမိုင်းဘာသာ သင်သော Associate Professor ဒေါက်တာ နာဒို ဖြစ်၍၊ မိန်းမလုပ်သူကမူ အိမ်ရှင်မ သက်သက်သာ ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ အမျိုးသမီး၏ နာမည်က မီကို ဖြစ်ကာ ကောင်မလေး၏ နာမည်ကမူ ယူကီ ဖြစ်ကြသည်။ အခု ခရီးက သူတို့မိသားစု အဖို့ ပထမဆုံး ပြင်ပခရီးစဉ် ဖြစ်ကြောင်းသိရသည်။

စားသောက်နေချိန်တွင် ကိုအောင်နိုင်နှင့် နာဒိုတို့သာ အဓိက စကားပြောဖြစ်ကြသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် နာဒိုက Associate Professor  မှန်း အသိတွင်တော့ တခါတခါ English လို ပြောသည်။ နာဒိုသည် ပီသလှသည့် ကိုအောင်နိုင်၏ English စာ အသံထွက်ကို နားထောင်ကာ ချီးကျုးသည်။ မီကိုနှင့် ယူကီကတော့ ပြုံးရုံသာ ပြုံးနေသည်။ သူမတို့သည် ကိုအောင်နိုင် English လို ပြောတာကို နားလည်သော်လဲ ဂငယ်များပီပီ သိပ်ပြန်မပြောတတ်။ ဂငယ်လိုသာ ပြောကြသည်။

ပြောသည့်နေရာတွင်လဲ အမေဖြစ်သူ မီကိုသာလျှင် တခါတခါ ဝင်ပြောသည်။ ယူကီကတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာအစားအစာသာ ငုံ့စားနေသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဒီကောင်မလေးကို ကြည့်ရင်း အတော်စိတ်ထိန်းနေရသည်။ ကောင်မလေးက အတော်လန်းသည်။ အသားလေးက ဂျပန်မ ဖြစ်သည်နှင့် အညီ စွတ်စွတ်ဖြူကာနေသည်။ ရုပ်ကလေးကလဲ အတော်ပင်ချောမောလှရာ ဒီဆံပင်ဖြူဖြူနှင့် ပုံမလာပန်းမလာ ဘိုးတော်သမီးဟုပင် မထင်ရက်စရာ။ ကြည့်ရတာ မအေဖြစ်သူ မီကို၏ အလှအပများကို အမွေရထားသည်နှင့် တူသည်။

မီကိုဆိုသော အမျိုးသမီးကလဲ အတော်တောင့်သည်။ အိမ်ရှင်မ သက်သက်သာ နေရလို့ ထင်သည်။ အတော်နုပျိုလှသည်။ အသက်ကို သိပ်မှန်း၍ မရချင်။ မသီတာ တို့လောက်ပင် ရှိမည်ဟု ထင်ရသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှ အမျိုးသမီးတစ်ဦးပင်။ ပုံစံကြည့်ရတာ ခပ်ရိုးရိုးအေးအေးပင် ထင်သည်။ အစစအရာရာ ယောကျ်ား အားကိုးမည့်သူ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုအောင်နိုင်သည် ဒီည ညစာတော့ သူတို့ကို အကောင်းစား ကျွေးထားပြီး သူကလဲ ကျွေးထားတာနှင့် တန်အောင် ညစာ ပြန်စားဖို့ ကြံစည်ထားလေသည်။

စားနေတုန်းတော်တော်လေးကြာတော့ ကိုအောင်နိုင်က တစ်ခုခုသောက်ဖို့ တိုက်တွန်းသည်။ ဒေါက်တာနာဒို နှင့် မိမိအဖို့ ဆာကေးသောက်ကြရန် ဖိတ်ခေါ်ပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ဦးကိုမူ ဝိုင်သောက်ရန် တိုက်တွန်းသည်။ နာဒိုတို့ လက်ခံသည်နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ရပ်နေသော ဝိတ်တာကောင်လေးကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။

ဂငယ်မိသားစု ခဗျာ ကိုအောင်နိုင၏ ညွတ်ကွင်းအတွင်း သက်ဆင်းလာချေပြီ။ စားပွဲထိုးကောင်လေးလဲ ကိုအောင်နိုင်မှာထားသည့် အတိုင်း အထူးစီစဉ်ထားသည့် ဆာကေးနှင့် ဝိုင်ကို သယ်လာသည်။

ကိုအောင်နိုင်၏ အကြံကား ရိုးရိုးလေးပင်။ ယောကျ်ားလုပ်သူကို အိပ်ဆေးပါသော အရက်ကို တိုက်ကာ၊ အမေနှင့် သမီးကိုတော့ စိတ်ကြွဆေး တိုက်ကာ သိမ်းသွင်းရန် ဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် မိန်းမမှု၌ ပွေသည့်နှင့် နီးတူ ဒါမျိုးတွေလဲ လက်ထဲတွင် ရှိသည်။

သူ့စိတ်ကြွဆေးက အခုခေတ် ခေတ်စားနေသည့် ဆေးတွေထက်ပင် ပိုစွမ်းသည်။ ယိုးဒယား Black Magic ဆရာတစ်ဦးဆီမှ ဝယ်ထားသော ဆေးဖြစ်သည်။ လူတိုင်းကိုယ်ပင် ရောင်းတာ မဟုတ်။ ဆေးကလဲ တော်တော်ဈေးကြီးသည်။ ၁လုံးကို ဘတ်တစ်ထောင်လောက် ပေးရသည်။ ကိုအောင်နိုင်တွင်ပင် ဆေးစရာနှင့် တွေ့ချိန်က ပိုက်ဆံသိပ်မပါသွား၍ အလုံးနှစ်ဆယ်သာ ဝယ်ခဲ့ရသည်။

ဒီဆေး၏ အထာက တခြားဟာတွေလို မဟုတ်။ ဆေးခတ်လိုက်ရုံနှင့် ဘာမှ မထူးခြား။ အထူးစီမံပေးလိုက်သော အနံ့ကို ရမှာ မနေနိုင်အောင် ကာမစိတ်ကို ဖြစ်စေ၏။ ဒါက Black Magic ဆရာက ဆေးနှင့်အတူပေးချင်းဖြစ်သည်။ သူ့ဟာက မသိရင် ရေမွှေးလိုဖြစ်သော်လဲ ဆေးခတ်ခံရသည့် အမျိုးသမီးမှာ ဒီအနံ့ကို ရှုမိလိုက်သည်နှင့် ဘယ်လိုမှ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ရမက်စိတ်ကို ဖြစ်စေ၏။ ဗမာလိုဆိုလျှင်တော့ ပီယဆေးဟုပင် ပြောရမလားမသိ။

ပထမဆုံး အသုံးချမိသည်က မိမိလိုက်နေသည်ကို တင်းခံနေသော နာမည်ကြီး ဘဏ်တစ်ခုမှ သူဇာနွယ်ဟူသော ကောင်မချောလေးကို ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေးကို ဘဏ်မှာ ခရီးသွားဟန်လွှဲ ငွေသွားထုတ်ရင်း တွေ့သွားရာမှ ကြိုက်သွားချင်းဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ အချိန်မပေးနိုင်၊ ကောင်မလေးကလဲ မာရေကြောရေလေးမို့ အဆင်မပြေသေးချင်းဖြစ်သည်။ ဒီတော့ စမ်းသပ်မှုအနေနှင့် ဒီဆေးကို အသုံးချလိုက်သည်။ ကောင်မလေးခဗျာ မျော့နေအောင် ခံလိုက်ရသည်။ 

အခုလဲ စားပွဲထိုးကောင်လေး ငဲှ့ပေးသော ဝိုင်ကိုသောက်လိုက်သည်နှင့် ဒီအမေနှင့်သမီးသည် သူ့ခြံထဲက ကြက်ဖြစ်သွားလေသည်။ ယူကီနှင့် မီကိုတို့ကတော့ သူတို့၏ ကံကြမ္မာကို မသိရှာချေ။ ကိုအောင်နိုင် နှင့် နာဒိုတို့ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ပြောနေသည်ကို သာ နားထောင်နေမိကြသည်။ ကိုအောင်နိုင်ကမူ စကားပြောရင်းနှင့် ယူကီကို တစ်လှည့်။ မီကိုကို တစ်လှည့် ပေါ်တင်ပင် ရှိုးနေလိုက်တော့သည်။ စူးစူးရဲရဲ ဖြစ်လာသော ကိုအောင်နိုင်၏ အကြည့်များကြောင့် မိန်းမသား နှစ်ယောက် ရင်တုန်ပန်းတုန်ပင် ဖြစ်ကုန်ကြသည်။

“ ကျွန်တော်တော့ … ခင်ဗျားတို့ ဟိုတယ်ကို အရမ်းသဘောကျ သွားပြီ…  ” 

“ ဂျပန်ပြန်ရောက်ရင်… နီးစပ်ရာတွေကို … လက်တို့ပြီးတောင် သတင်းပေးဦးမယ်ဗျာ… အောင်နိုင်စံ… “

“ ဟဲ…ဟဲ…   ” 

နာဒို သည် အာလေးရှာလေး အသံကြီးဖြင့် ပြောရှာသည်။ ကိုအောင်နိုင်သိသည်။ ဝိတ်တာကောင်လေး ခတ်လိုက်သော အိပ်ဆေးက အစွမ်းပြနေပြီ။

“ ဒါဆိုရင်တော့ ဒေါက်တာနာဒို တို့ကို အားကိုးရတော့မှာပဲ … ဟဲ..ဟဲ ” 

‘I’ll rely on you’

ကိုအောင်နိုင်က အလိုက်အထိုက်ပင် ပြန်ပြော၏။ မျက်စိကတော့ သူမကြာခင် စားသုံးရတော့မည် ယူကီနှင့် မီကို တို့ကို စိမ်ပြေနပြေကြည့်နေသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်သည် ညစာ စားပွဲမို့ထင်သည်။ ဝတ်ထားသည်က အပျံစားတွေပင်။ အမေကော သမီးပါ အပျော့သား Evening Dress နှင့်မို့ အတော်ပင် ဆွဲမက်ချင်စရာကောင်းသည်။ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ရှိနေသော ဝိတ်တာကောင်လေးကတော့ ဒီသူဌေးဘယ်လို ရှေ့ဆက်သွားမလဲ ဆိုတာကို သိချင်သည်။ နောင်ပြသနာတက်လာမှာ ကိုလဲ ကြားက စိုးရိမ်မိသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ဒေါက်တာနာဒို ဘယ်လိုမှ မဟန်နိုင်တော့ချေ။ အာလေးလျှာလေးဖြင့်…..

“ ဒီအရက်… ကောင်း … သိပ်ကောင်းတယ်….. အောင် ..နိုင်……င်္စ …  ” 

ဟု မပီမသ အသံဖြင့် တစ်လုံးချင်းပြောကာ စားပွဲပေါ်မှောက်ကြသွားသည်။

“ နာဒို…. Daddy…..  ” 

ယူကီရော။ မီကိုပါ ပြိုင်တူ ထရပ်ကာ လှမ်းထူကြသည်။ ယောကျ်ားလုပ်သူကို ဆွဲထားရင်း မီကိုက

“ သိပ်.. အားနာ ဖို့ ကောင်းတာပဲ .. ရှင်..  ” 

“ သူ အရင်က ဒီလောက်အထိ မမူးဘူးဖူး။ အရမ်းအားနာတာပဲ ရှင်…..  ” 

ခါးလေး ညွှတ်ကာ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးလေး ပြောနေသော မီကိုကြည့်ရင်း ကိုအောင်နိုင်က

“ အာ… ရပါတယ်… ကျွန်တော်တို့လဲ ပြီးနေပြီ ဆိုတော့ ဒီမှာပဲ လက်စ သိမ်းကြတာပေါ့…. ” 

“ No need to be sorry. I’ll carry him”

ပြောပြောဆိုဆို ကိုအောင်နိုင်သည် နာဒို၏ လက်တစ်ဘက်ကို ဆွဲယူကာ ပခုံးကို ဆွဲဖက်၍ မလိုက်သည်။

‘ အားနာ လိုက်တာရှင်…. Daddy ကလဲ ခက်တော့တာပဲ…..’

 ကောင်မငယ်လေး ယူကီက အားတုံ့အားနာသံလေးဖြင့် ပြောသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ….

‘ ရပါတယ်…ယူကီစံ ရယ်…’  

ဟုပြောပြီး နာဒိုစံကို ဆွဲမကာ ဓါတ်လှေကားဘက် လျှောက်လာသည်။ မီကိုနှင့် ယူကီတို့လဲ နောက်မှ အပြေးလေး လိုက်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဓါတ်လှေကားထဲ ရောက်သည်နှင့် ညာဘက်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ လက်နှိုက်ကာ အဆင်သင့်ထည့်ထားသော ရေမွှေးပုလင်းကို ရှာသည်။ ပြီးသည်နှင့် ပုလင်းခေါင်းလေးကို အသာဖွင့်ကာ လက်ချောင်းလေးနှင့် အသာတို့လိုက်သည်။

၆ ပေ ပတ်လည်လောက်သာ ကျယ်မည့် ဓါတ်လှေကားထဲတွင်တော့ ခပ်သင်းသင်း အနံ့လေးက ပျံနှံ့သွားသည်။

ချက်ချင်းဆိုသလို……

“ မွှေးလိုက်တာ…. ဘာအနံ့လဲ မသိဘူး…….  ” 

အမေရော သမီးရော ပြိုင်တူပင်ပြောမိကြသည်။

“ ကျွန်တော်လက်က မွှေးတာလေ… နမ်းကြည့်ပါလား….  ” 

ကိုအောင်နိုင်လဲ ဆေးစွမ်းပြပြီလို့ သိသည်။ မြှောက်ပေးလာသော ကိုအောင်နိုင်၏ လက်ခလယ်ကို သမီးဖြစ်သူ ယူကီက အရင်ကိုင်သည်။ ပြီးလျှင် မျက်လုံးလေးမှေးကာ နှာခေါင်းနှင့် ကပ်၍ ရှုလိုက်၏။

မီကိုရင်တွေ ဒိန်းခနဲ ခုန်သည်။ သမီးဖြစ်သူ၏ အတင့်ရဲမှုကိုလဲ မကျေနပ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲက မနာလိုသလိုလဲ ဖြစ်သွားကာ….

“ မာမီကိုလဲ… ပေးနမ်းပါဦး ” 

ဆိုကာ သမီးကိုင်ထားသော ကိုအောင်နိုင်လက်ကို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်၏။ ပြီးတော့ သူ့ဘက်ဆွဲကာ နမ်းရှုလိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လက်နှင့် ထိလိုက်သည်နှင့် သမီးရော၊ အမေရေ စိတ်တွေ ပြောင်းသည်။ ဘာကိုမှ သတိမထားမိဘဲ ဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကို ပြိုင်တူပင် ရီဝေသော မျက်လုံးတွေဖြင့် ကြည့်ကြသည်။

ဤအချိန်တွင်ပင် ကိုအောင်နိုင်တို့စီးလာသော ဓါတ်လှေကားသည် နာဒိုတို့မိသားစု တည်းခိုနေသည့် အခန်းရှိရာ ၇ထပ်သို့ရောက်သည်။ တံခါးပွင့်သည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် သူ့လူုယုံ မန်နေဂျာပြောသည့် အတိုင်း အခန်းနံပါတ် ၇၇ သို့ နာဒိုစံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲခေါ်သွားသည်။ အိပ်ဆေး တန်ခိုးပြနေ၍ နာဒိုလဲ ဘာမှ မသိရှာချေ။ နောက်မှ ယူကီနှင့် မီကိုလဲ ဘာကိုမှ သတိမမူ မိတော့ဘဲ ကိုအောင်နိုင်နောက်သို့ အပြေးလေးလိုက်လာသည်။

အခန်းသော့ကို နာဒို၏ ဘေးအိတ်မှာ တွေ့သည်။ တံခါးပွင့်သည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် နာဒိုကို အထဲသို့ ဆွဲသွင်းကာ အဆင့်သင့်တွေသော ဆိုဖာပေါ်သို့ လှဲတင်ပေးလိုက်သည်။ လက်ကမူ ဟန်ကလေးဖြင့် တဲ့တာ လုပ်ကာ…

“ Good Night Nado San, Sweet Dreams!  ” 

ဟု ခပ်နောက်နောက်လေးပြောလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ပြီးချင်း တံခါးဝတွင် ဆေးမိထား၍ ကြောင်စီစီလေး ဖြစ်နေသော ယူကီနှင့် မီကို တို့ရှိရာသို့ ပြုံးကာ လျှေက်သွားသည်။ အနားရောက်သည်နှင့် အမေဖြစ်သူ မီကို ဆွဲဖက်လိုက်သည်။

မီကို၏ စိတ်သည် အင်မတန်မှ ဆာလောင်နေသည်။ နေပူချစ်ချစ်တောက်ကြီးကို ဖြတ်သန်းလာရသူလို ခန္ဒာကိုယ်သည် အင်မတန်မှ ပူလောင်နေ၏။ ရေငတ်နေသလို နှုတ်ခမ်းများကိုလဲ မကြာမကြာသပ်နေမိသည်။ ကိုအောင်နိုင်ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ရာ နွဲ့ပြီးပါသွားသည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် မီကို၏ နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းကို ငုံ၍ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ မီကို၏ စိတ်တွေ ဟုန်းခနဲဖြစ်သည်။ မိမိ၏ ယောကျ်ားမဟုတ်ပါဘဲနှင့် ဒီလူ၏ အနမ်းကြောင့် စိတ်တွေ ဆူဝေသည်။ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်ကာ ကိုအောင်နိုင်ကို အတင်းပင် ပြန်ဖက်တော့သည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် Black Magic ဆရာ၏ ဆေးအစွမ်းကိုသိသည်။ ဒီဆေးက အမွှေးနံ့ စွတ်ထားသော ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်၏ အသားဖြင့် ပိုမိုထိမိလေ ပို၍ ဒီဂရီတက်လေ ဖြစ်သည်။ အမေနှင့် သမီးတွင် အမေက အခရာ ဖြစ်ရာ မီကို ကို အရင် ကိုင်ပွတ်ချင်းဖြစ်သည်။ နှုတ်ခမ်းကို အားရအောင် နမ်း ၊ တင်းရင်းနေသော ဖင်သားကြီးများကို လက်ဖြင့် ဖိဆွဲသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ နမ်းတာကို အသာရပ်ကာ လူချင်းအနည်းငယ်ခွာ၏။ အနားတွေ ရီဝေေ၀နှင့် ရပ်နေသာ ယူကီကို ဘယ်လက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ညာလက်ကတော့ အမေဖြစ်သူ မီကို ကိုပွေ့ထားဆဲ။

ထုံးစံအတိုင်းပင်။ ယူကီသည် ကိုအောင်နိုင်၏ အတွေ့တင် စိတ်တွေ ဆူဝေသည်။ သူ့ခဗျာ အပျိုပေါက်ကလေးမို့ သွေးသားလှုံ့ဆော်မှုက အမေဖြစ်သူထက် ဆိုးသည်။ နောက်ပြီးတော့ ဂျပန်မတွေ ဖြစ်၍ ဒါမျိုးကိစ္စတွင် ရဲတင်းသည်။ ဆေးမိထားသည် ဆိုတော့ ပို၍သာ ဆိုးသည်။ ကိုအောင်နိုင် အနမ်းကို ပင်စောင့်မနေတော့ပဲ သူကစကာ အရင်နမ်းသည်။ ရှေ့တွင် အမေကလဲ ရှေ့ဆောင် လမ်းပြ ဖြစ်နေသည်ကိုး။

ကိုအောင်နိုင် အဖို့ကား နတ်တို့ဖန် ရေကန်အသင့်၊ကြာအသင့် ဆိုသလိုပင်။ ဘယ်တစ်ယောက်၊ ညာတစ်ယောက် နှင့် အဆင်ပြေနေလေပြီ။ ရိုးရိုးတောင် မဟုတ်။ အမေနှင့် သမီး။ ပြီးတော့ ဂျပန်မိန်းမတွေ။ ဘယ်လိုမှပင် နှစ်ခါပြန်မရနိုင်သည့် အခွင့်အရေး။ တော်ရုံလူဆိုလျှင် AVကားတွေ ကြည့်ပြီးတော့သာ စိတ်ကူးယဉ် ဂွင်းတိုက်ရသော အဖြစ်ကို သူက လက်တွေ့ကျကျခံစားရတော့မည်လေ..။

ကိုအောင်နိုင်သည် ဘယ်ဘက်ရှိ ယူကီ၏ အနမ်းကို အသာပင် တုန့်ပြန်သည်။ ငယ်ငယ်နုနု ကောင်မလေးက အားရပါးရ ငတ်မွတ်စွာ နမ်းလာသည်မို့ အတော်လဲ ကျေနပ်သွားသည်။ စိတ်က ချက်ချင်းပင် တက်လိုးချင် စိတ်တောင်ပေါက်သည်။ အသာပင် စိတ်ကိုပြန်ထိန်းကာ နေရသည်။ သူသည် ဒီနေ့ညတွင် ကောင်းကောင်းချည်း အရသာခံချင်သော်လဲ နောက်ကြောင်းအေးအောင်တော့ လုပ်ရဦးမည် မဟုတ်လား…။

ကိုအောင်နိုင်သည် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ဖက်ထားရာမှ ဖြေပြီး ထွက်လိုက်သည်။ မီကို နှင့် ယူကီသည် မျက်လုံးလေးများမှေးကာ တအင်းအင်းဖြစ်နေသည်။ ကိုအောင်နိုင် ရုတ်တရက် ရုန်းထွက်သွားတာတောင် မသိလိုက်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် ကြာမှ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်၏ အထိအတွေ့ကို မရှိတော့သည်ကို သတိမူမိကာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ကြသည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် မီကိုတို့ အနားက ခွာကာ ကုတင်ဘက်သို့ လျှောက်သွားသည်။ ဒီဟိုတယ်၏ ဖွဲ့စည်းပုံကို သိနေသဖြင့် သူသည် အခန်းထောင့်နားရှိ အလှထားထားသည့် ခုံပုလေးဆီသို့ ဦးတည်လျှောက်သွားသည်။ ခုံကလေးကို အသာဆွဲကာ နေရာရွှေ့သည်။ စိတ်ကြိုက်နေရာ ပြင်ပြီးသည်နှင့် ကုတ်အင်္ကျီထဲမှ နေ၍ ပစ္စည်းတစ်ခုကို နှိုက်ထုတ်လိုက်သည်။ ထွက်လာသည်က ကိုအောင်နိုင်၏ လက်ဆွဲတော် Sony Handycam ပင်..။

ကိုအောင်နိုင်သည် စီးပွားရေး သမားပီပီ အကြံကြီးသည်။ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်လဲများသည်။ အခုလဲ ကြည့်လေ..။ သူက ဒီနေ့ည ဒီဂငယ်မ နှစ်ယောက်နှင့် ပျော်ပါးမည့် ကိစ္စကို ဗီဒီယို ရိုက်ကာထားမည်..။ ဆေးရှိန်ကြောင့် မီကိုနှင့် ယူကီက သူပြုသမျှ နုရမည် ဖြစ်ရာ..တကယ်လို့ နောင်တွင် ပြသနာ ဖြစ်လာရင်တော့ သူက ဒီဗီဒီယိုကို ပြကာ ဖြေရှင်းနိုင်သည်။ တကယ်ကို မလွယ်သည့် သူပင်။

ကင်မရာကို သေချာ ချိန်ပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် ကုတ်အင်္ကျီကို အသာပင် ချွတ်ထားခဲ့သည်။ အောက်က ဝတ်ထားသည့် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည်ကိုလဲ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်သည်။ ပြီးလျှင်တော့ မီကို တို့ဆီ ပြန်မသွားဘဲ ကင်မရာရှိရာ ကုတင်ဘက်ခြမ်းတွင် အသာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ ဟေ့..မင်းတို့ နှစ်ယောက် ငါ့ဆီ လာခဲ့စမ်း.. ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် ခပ်ရင့်ရင့်ပင် လှမ်းပြောလိုက်သည်။ မီကို နှင့် ယူကီသည် ခပ်မာမာပြောလိုက်သည့် ကိုအောင်နိုင် အသံတွင် အသားလေးများပင် တုန်ကာ တက်သည်။ ဆေးအရှိန်ကြောင့် ရမက်စိတ်က ဖြစ်နေရာ ဒီလိုမျိုး သြဇာသံက သူမတို့ကို တမျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ ကိုအောင်နိုင် ပြောသလို ကုတင်ဘက်ခြမ်းသို့ လျှောက်လာသည်..။

“ Stop there”

ကိုအောင်နိုင်သည် သူနှင့် မလှမ်းမကမ်း အရောက်တွင်တော့ မီကိုတို့ကို လှမ်းကာ တားသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ရပ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်က ဘာမှ ဆက်မပြောသေးသဖြင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ ကိုအောင်နိုင်သည် အမေဖြစ်သူနှင့် သမီးတို့၏ အတွဲကို စူးရဲစွာပင်ကြည့်သည်။ အဝတ်တွေကိုပင် ဖောက်ထွင်းသွားမတတ် အကြည့်က စူးသည်။ မီကိုနှင့် ယူကီသည် ကိုအောင်နိုင်၏ အကြည့်တွေကို မခံနိုင်။ အလိုလိုပင် ခေါင်းကလေး ငုံ့သွားသည်။

“ မင်းတို့နှစ်ယောက်..ဘယ်သူက ငါလိုးတာကို အရင်ခံမှာလဲ… ” 

“ အင်..ဟင်… ” 

ခဏ အကြာမှ ထွက်လာသော ကိုအောင်နိုင်၏ စကားကြောင့် မျက်လွှာလေးချကာ ရပ်နေသည့် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်သည် ကြိမ်နှင့်အတို့ ခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သည်။ အပိုင်မေးလိုက်သည့် ကိုအောင်နိုင်၏ စကားက ပေါက်ကွဲလုလုဖြစ်နေသည့် သူမတို့၏ ရမက်အိုးကို ရိုက်ခွဲလိုက်သလိုပင်..။

“ ကျွန်မ…ကျွန်မတို့… ” 

မီကိုသည် မဝံ့မရဲ အသံလေးထွက်လာပြီး ဘာဆက်ပြောရမလဲ မသိ..။ သမီးဖြစ်သူ ယူကီ၏ မျက်နှာကို ဖြတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်သည်။

“ ကြာတယ်ကွာ…ငါ့ ဘာသာပဲ ဆုံးဖြတ်တော့မယ်.. ” 

“ လောလောဆယ်..ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်… ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် ခပ်ပြုံးပြုံးပင် ပြောလိုက်သည်။ ဒါကလဲ အကြံနှင့်ပင်။ ဘာလုပ်ရမှန်း၊ ဘာပြောရမှန်း မသိသည့် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ကို ထွက်ပေါက်ပေးလိုက်ချင်း ဖြစ်သည်။

မီကိုတို့သည် ကိုအောင်နိုင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဆရာ့စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်သည့် တပည့်မများသဖွယ် လက်တွေက အလိုလို ဝတ်ထားသည့် Dress ၏ နောက်ကျောကို ရောက်သည်။ ကျောက ဇစ်ကို ဆွဲကာ အောက်သို့ လျှောကျသည်။ ပြီးလျှင်တော့ ပုခုံးပေါ်တွင် ကျန်နေသော သိုင်းကြိုးလေးကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“ Nice !!... ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်ကာ အတော်သဘေကျသွားသည်။ အရင်ဆုံး သမီးဖြစ်သူ ယူကီ၏ Dress လေးက ခါးတွင်ပုံသွားသည်။ တပြိုင်တည်းလိုလို အမေဖြစ်သူ မီကို၏ Dress လေးက နောက်ကနေလိုက်သည်..။ အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘရာစီယာသာ ကျန်တော့သည်။

“ အားပါး..ပါး…မိုက်တာကွာ… ” 

ဒီအမေနှင့် သမီးကို ဓါတ်လှေကားတွင် ဆုံတုန်းက ရေကူးဝတ်စုံနှင့်မို့ ရင်သားများကို သူဖြတ်ခနဲ တွေ့ဖူးသည်။ ဒါပေမယ့် အခုလို ဘရာစီယာနှင့် မဟုတ်ချေ။ မီကိုနှင့် ယူကီသည် နိုင်ငံခြားသူများ ဖြစ်သည့်အတွက် ဝတ်တာတွေက အကောင်းစားတွေချည်းပင်။ အခုလဲ ကြည့် အမေဖြစ်သူသည် sexy ဖြစ်စေသည့် အနက်ရောင်ဘရာစီယာနှင့် ဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူက ပန်းရောင်တောက်တောက် ဘရာနှင့် ဖြစ်သည်။ ဘရာတွေသည် ရိုးရိုးမဟုတ်ချေ။ ပုံဆန်းလေးတွေ ဖြစ်ကာ ရင်သားများကိုလဲ အကုန်လုံအောင် ဖုံးထားသည့် အမျိုးအစားမျိုး မဟုတ်ချေ။

အသားအရည် ဖြူဝင်းလှသည့် ဂျပန်မများဖြစ်သည့် အတွက် မပေါ့တပေါ် ဘရာစီယာတွေနှင့် သူမတို့၏ ပုံသည် မြင်ရသူ ယောကျ်ားသားကို လီးထောင်စေအောင် ဆွဲဆောင်နေသည်။ အမေဖြစ်သူ မီကို၏ နို့အုံကြီးများကတော့ အတော်ထွားသည်။ ဘရာပုံကိုကြည့်၍ ကိုအောင်နိုင် အတတ်သိသည်။ Push-Up Bra ကို ဝတ်ထားချင်းဖြစ်သည်။ ယူကီကတော့ ဇာအသားလေးတွေ ကွပ်ထားသည့် Lacy Bra လိုမျိုးကို ဝတ်ထားတာ ဖြစ်သည်။

မီကိုသည် ခါးတွင်ပုံကျသွားသော Dress ကို အသာအောက်သို့ ဆွဲချသည်..။

“ Make it Slow… ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် အသာပင် လှမ်းကာ ပြောလိုက်သည်။ မီကိုသည် အထာပေါက်သွားကာ အသာပင် ကိုယ်ကလေးကို တွန့်ကာ ဖြေညင်းစွာချွတ်သည်။ Sexy Dance လေးကပြသည်နှင့်ပင် တူနေ၏။ အမေက..ဒီလို ဆိုတော့..သမီးဖြစ်သူ..ယူကီကလဲ မခေ.. ။ ကိုယ်ကလေးကို အသာယိမ်းကာ သူမလဲ မီကိုလဲ ပင် လိုက်ချွတ် ချွတ်သည်..။

“ ခစ်..ခစ်.. ” 

“ အ..ဟင်း..ဟင်း. ” 

သားအမိ နှစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်လုပ်ပုံကို တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ရယ်တောင်ရယ်လိုက်သေးသည်။ မတိုင်ပင်ထားဘဲနှင့် ခြေရင်းတွင် ပုံကျသွားသည့် Dress တွေထဲကနေ ခြေထောက်လေးကို ကြွကာ နေရာရွှေ့လိုက်ကြသည်..။

“ Turn around… ” 

“ Don’t take off first… ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် ကျန်နေသည့် ဘရာကို ဆက်ချွတ်ရန် ပြင်နေသည့် မီကိုတို့ကို အမြန်ပြောလိုက်သည်။ သူက ဒီလိုမျိုး မပေါ့တပေါ်လေးတွေကို မျက်စိအရသာ ခံနေကြ မဟုတ်လား..။

မီကိုနှင့် ယူကီသည် အသာပင် ကိုအောင်နိုင် ခိုင်းသည့်အတိုင်း ကိုယ်ကလေးကို လှည့်ကာပြရသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အရောင်လိုက်ဖက်သည့် ပင်တီလေး ကိုယ်စီနှင့် အမျိုးသမီးများ၏ တင်းကားနေသော ဖင်ကြီးတွေကို မြင်လိုက်ရသည်တွင် မနေနိုင်တော့..။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ထကာ လျှောက်လာသည်.။

“ အို…အ..မေ့.. ” 

“ ခစ်..ခစ်… ” 

ကုတင်ဘက်ကို ပြန်လှည့်လာသည့် ရုတ်တရက် အနားရောက်လာသည့် ကိုအောင်နိုင်ကြောင့် အာမတိတ်သံလေးပင် ထွက်သည်။ သမီးဖြစ်သူ ယူကီကတော့ အမေဖြစ်သူ၏ အဖြစ်ကို ကြည့်ကာ တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်သည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် စိတ်ကဆာနေပြီမို့ မီကိုကို လှမ်းဆွဲကာ ဖိချလိုက်သည်..။

“ Sit Down… Open My Zip… ” 

မီကိုသည် ကိုအောင်နိုင်၏ ခြေရင်းတွင် ထိုင်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားသည်။ သမီးဖြစ်သူ ယူကီကလဲ အထွအထူးပြောစရာ မလိုဘဲ အမေဖြစ်သူနှင့် အတူထိုင်ကြသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ခြေထောက်ကို အသာရွှေ့ကာ ကိုယ်ကိုတစောင်းဖြစ်အောင် နေရာယူလိုက်သည်။ ဒါမှ..ကင်မရာ မြင်ကွင်းတွင် မီကိုတို့ မျက်နှာကို မြင်ရမည်လေ..။

မီကို၏ လက်သွယ်သွယ်လေးသည် အသာပင် မြောက်ကာ ကိုအောင်နိုင၏ Business Pant ဆီသို့ လှမ်းသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် စိတ်အတော်ထနေရာ သူ၏အချောင်းကြီးသည် ဘောင်းဘီအောက်တွင်ပင် ခပ်ဖောင်းဖောင်းပေါ်နေသည်။ မီကိုသည် ခါးပတ်ခေါင်းကို အရင်ဖြုတ်သည်။ ခါးပတ်ကျွတ်သွားပြီးတွင်တော့ အသာဇစ်ကို လက်ကလေးနှင့် ဆွဲချလိုက်သည်။

ကိုအောင်နိုင်၏ ဘောင်းဘီသည် အကောင်းစာ Arrow သားမို့ ဇစ်ပြေသွားသည်နှင့် အောက်သို့ ပုံကြသွားသည်။

“ အင်း..အ ဟင်း…ဖောင်းနေလိုက်တာ…ခစ် ..ခစ်.. ” 

“ အင်း..နော်..မာမီ.. ” 

မိန်းမနှစ်ယောက်သည် ပေါ်လာသည့် အောက်ခံဘောင်းဘီ အတွင်းမှ ကိုအောင်နိုင်၏ အချောင်းကြီးကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကြောင့် သေချာမမြင်ရသော်လဲ ကြီးမားလှသော အမြောင်းရာကြီးကြောင့် တော်တော်ထွားသည့် လိင်တန်ကြီး ဖြစ်ကြောင်းကိုလဲ နှစ်ဦးစလုံး သိလိုက်သည်။

အထူးသဖြင့် အမေဖြစ်သူ မီကိုသည် ဒါကို မြင်တော့ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ မီကိုသည် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက်တွင် ယောကျ်ားဖြစ်သူ နာဒို၏ လိင်ချောင်းကိုသာ မြင်ဖူးသည်။ ဒီယောကျာ်းမတိုင်ခင်က ရည်းစားတစ်ယောက်ရှိသော်လဲ အဆိုပါသူကလဲ ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက် မဟုတ်ချေ။ ဒီတော့ ..အခုလို ကိုအောင်နိုင်၏ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်က အချောင်းဖောင်းဖောင်းကြီးကို မြင်ရသည်နှင့် စိတ်တွေက မချင့်မရဲဖြစ်ရသည်။ ချက်ချင်းပင် လက်က အောက်ခံဘောင်းဘီစနားကို ကိုင်ကာ ဆွဲချလိုက်သည်။

“ ဖတ်… ” 

“ အမေ…အ..ဟင့်.. ” 

" Wow…It’s so big !"

ကောင်မလေး ယူကီဆီမှ အသံထွက်လာသည်။ သူမပြောလဲ ပြောချင်စရာပင်။ ဘောင်းဘီလေး အောက်သို့ ကျအသွားတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်၏ လိင်ချောင်းကြီးသည့် တိုက်ချင်းပစ် ဒုံးပျံကြီးအလား ငှားငှားစွင့်စွင့် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ကြုံရခဲသော အဖြစ်ကြောင့်လဲထင်သည်။ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေးများပင် လီးထိပ်တွင် စို့နေသည်။

“ Now your turn, Yuki… Suck my dick.. ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် သူ၏ ပိုင်နိုင်မှုကို ပြသည့်အနေနှင့် သမီးဖြစ်သူ ယူကီကို တမင်ပင် ခိုင်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေးသည် မျက်လုံးလေးပင် ကျယ်သွားသည်။ အမေဖြစ်သူ မီကိုကို စစ်ကူတောင်းသလို ကြည့်သည်။ မီကိုကတော့ သူမကို ပြန်ကြည့်ဖို့ ဝေးစွ..။ ကာမဆိပ်တက်က တဟင်းဟင်း ဖြစ်ပြီး ထောင်ထောင်ချည်း ဖြစ်နေသည့် ကိုအောင်နိုင်၏ လိင်တန်ကြီးကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းလဲ တပြင်ပြင် ဖြစ်နေ၏။

ဒီတော့ ယူကီသည် သူမ မလုပ်လျှင် အမေဖြစ်သူက စုပ်ပေးတော့မည် ဆိုတာကိုသိသည်။ သူမသည် အမှန်က လီးနှင့် မစိမ်းချေ။ High School တွင် Boyfriend ရှိသူမို့ ဂငယ်မတွေ၏ ထုံးစံအတိုင်း ယောကျ်ားနှင့် အိပ်ပြီးနေပြီ။ သို့သော် သူ့ Boyfriend ကလဲ ဒီလောက်ကြီးတာ မဟုတ်လို့သာ ရုတ်တရက် လက်တွန့်နေချင်းသာ။

ယူကီသည် အသာခေါင်းလေးကိုင်းကာ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ထိပ်ဖူးကို ပါးစပ်လေးနှင့် ငုံလိုက်သည်။ သူမ၏ လက်ကောက်ဝတ်နီးပါး ဒစ်ကြီးက ကြီးမားလှရာ ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန် ဟထားရသည်။ ပူနွေးမာတောင်လေသော လီးတန်၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် ယူကီ ခဗျာ ကြက်သီးဖျန်းကနဲထသည်။ ဘေးမှ ကြည့်နေသူ မီကိုလဲ သမီးဖြစ်သူ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးတန်ကြီး ဝင်သွားသည်နှင့် သွေးတိုးမြန်လာသည်။

“ Lick the head, baby ” 

ယူကီသည် ကိုအောင်နိုင် ညွှန်ကြားသည့် အတိုင်း လီးထပ်ဖျားကို အသာလေး စုပ်ရက်ပေးသည်။ ငယ်နုနုကောင်မလေး၏ ပြုစုမှုကြောင့် ကိုအောင်နိုင် အသက်ရှူပြင်းလာသည်။

“ အားပါးပါး…အီး..အီး… ” 

ကိုအောင်နိုင်၏ လက်တစ်ဖက်သည် ခေါင်းငုံ့ထားသည့် ကောင်မလေး၏ ဆံပင်ပျော့လေးများကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ ခေါင်း၏ နောက်မှနေ၍ ရှေ့ကို ဖိချသည်။

“ အု..အင့်..အင့်.. ” 

ယူကီ၏ ခေါင်းသည် အောက်ကို အသာနိမ့်ကျသည်။ လိင်တန်ကြီးသည် ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ပို၍ တိုးဝင်သည်။ လီးတန်က ထွားရာ တဝက်ကျော်ကျော်နှင့်ပင် ကောင်မလေး၏ အာခေါင်ကို သွား၍ ထောက်နေချေပြီ။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဖိချထားသည့် အားကို အနည်းငယ် ပြန်လျှော့သည်။ ကောင်မလေးသည် လီးစုပ်ဖူးနေကြမို့ ကိုအောင်နိုင် လက်အရုပ်တွင် ခေါင်းကို နောက်ပြန် ကြွသည်။ လီးတန်က အနည်းငယ် ပြန်ထွက်လာသည်။

လေးငါးဆယ်ချက်လောက် စုပ်ပြီးသွားချိန်တွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးသညိ ယူကီ၏ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေလေပြီ။ လီးစုပ်ပေးနေသူ ယူကီကတော့ ဘယ်လိုနေသည် မသိ။ ဘေးနားက အမေဖြစ်သူ မီကိုကတော့ စောက်ပတ် အပြတ်ယားကာ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေရှာသည်..။

“ Now your turn, Miko! ” 

ကိုအောင်နိုင်၏ စေခိုင်းသံက ဘေးနားက စောင့်ဆိုင်းနေသည့် မီကိုကို သိန်းထီပေါက်သည် ထက်ပင် ဝမ်းသာသွားစေသည်။ ချက်ချင်းပင် သမီးဖြစ်သူ ယူကီဆီက လီးတန်ကြီးကို လုကာ ပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံလိုက်သည်။

“ အား… ” 

“ Mind your teeth, slut.. ” 

အလောတကြီး လုကာ စုပ်ယူမှုကြောင့် မီကို၏ အပေါ်သွားနှင့် လီးတန်ထိပ် အနည်းငယ်ထိသွားရာ ကိုအောင်နိုင်ဆီက ငေါက်ငန်းသံ ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ လွတ်နေသော လက်တစ်ဖက်နှင့်လဲ သူမ၏ ဆံပင်တွေကို ဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သည်။

“ ဆောရီး…အောင်နိုင်စံ.. ” 

မီကိုသည် သူမ၏ လောကြီးမှုကို သိသွားသဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ချွတ်ကာ ကိုအောင်နိုင်ကို အသားနားခံသည့် မျက်လုံးလေးနှင့် ကြည့်ကာပြောသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အဲဒီကြတော့မှ သူမ၏ ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲထားမှုမှ လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ မီကို၏ ခေါင်းသည် အသာပြန်နိမ့်ကျကာ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးကို ပြန်ငုံသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမသည် သွားလေးများနှင့် မကိုက်မိအောင် သတိထားကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် အမေနှင့် သမီးဖြစ်သူ၏ တလှည့်စီ လီးစုပ်ပေးမှုကြောင့် ကောင်းကောင်းချည်း အရသာတွေ့နေသည်။ သူဝယ်ထားသည့် Black Magic ဆရာ၏ ဆေးစွမ်းကိုလဲ တော်တော်ချည်း အံ့သြနေသည်။ အဆင်ပြေလျှင် ယိုးဒယားကို ထပ်သွားဖို့ပင် စဉ်းစားနေသေးသည်။

တော်တော်လေးကြာအောင် လီးစုပ်ခိုင်းပြီးနောက်တွင်တော့..

“ That’s enough, let’s fuck ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် ပြောပြီးသည်နှင့် ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်သွားသည်။ အသာပင် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ခေါင်းအုံးနှစ်ခုကို ယူကာ နောက်ကျောတွင် ထိုးလိုက်သည်။ တလှမ်းချင်းစီ သူနောက်ကလိုက်လာသော အမေနှင့် သမီး ဖြစ်သူ နှစ်ယောက်ကိုလဲ စိမ်ပြေနေပြေ ကြည့်သည်။

မီကိုနှင့် ယူကီသည် ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်၏ တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် နေရာယူလိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်က ကုတင်ပေါ်တွင် အဆင်သင့် ပက်လက်လှန်ကာ စောင့်နေသဖြင့် သူမတို့လဲ သဘောပေါက်ကာ ဘယ်ဘက်တစ်ယောက်၊ ညာဘက်တစ်ယောက် နေရာယူလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ Miko, you start first.. ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို တချက်ငေါ့ကာ မီကိုကို အချက်ပြလိုက်သည်။ ဒါကလဲ သူ့အကျင့်..သူသည် ဘယ်တော့မဆို ..ပစ္စည်းကောင်လေးတွေ ရရင် နောက်ဆုံးမှ သုံးတတ်ရာ..အမေဖြစ်သူကို အရင်ကိုင်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူကို ဆက်ရန် စဉ်းစားထားချင်း ဖြစ်သည်။

မီကိုကတော့ ကိုအောင်နိုင်ဘာတွေ တွေးနေသည်ကို မသိ။ သူမကို အရင် ရွေးလိုက်သည်ကိုပင် အကြိုက်တွေ့သွားကာ ကိုအောင်နိုင်ပေါ်ကို ချက်ချင်းတက်ခွသည်။ စိတ်က အရင်လိုနေရာ ပေါင်ကြားတွင် ပင်တီရှိနေသည်ကိုပင် သတိမမူမိချေ။ တက်ခွပြီးမှ သိသည်။

“ အင်း.. အ ဟင်း.. ” 

“ No..no.. don’t take off.. Just slide it.. ” 

ပင်တီကို ပေါင်ကြီးကြွကာ ဆွဲချွတ်ဖို့ ပြင်နေသည့် မီကိုကို ကိုအောင်နိုင်က လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မီကိုလဲ အထာပေါက်သွားကာ ပင်တီစကို အသာပင် ဘေးသို့ တွန်းကာ ကပ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ဝသည် ဟပြလေးဖြစ်ကာ ပေါ်လာသည်။

ကိုအောင်နိုင်သည့် မပြူတပြူပေါ်လာသည့် စောက်ပတ်ကို ကြည့်သည်။ ပြဲလန်မနေဘဲ မဟတဟလေးသာ ဖြစ်နေသဖြင့် သဘောကျသွားသည်။ ကြည့်ရတာ နာဒိုဆိုသည့် ဘဲသည် လီးသိပ်မကြီးနိုင်ချေ။ ဒီကောင်မကြီးက သူ့သမီးကို ဗိုက်ခွဲမွေးတာ ဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်က ကျဉ်းနေဦးမှာပဲ..

“ ရွှီ… ” 

ကိုအောင်နိုင်သည် လေပင် တစ်ချက် ချွန်လိုက်သည်။ ညာဘက်ဘေးနားတွင် ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်ကာ အမေလုပ်သူ၏ လုပ်ဆောင်နေမှုကို ကြည့်နေသည့် ယူကီသည် ကိုအောင်နိုင်ကိုပင် မော့ကာကြည့်သည်။ သူမကိုများ ခေါ်သလားဆိုသည့် သဘော။

ကိုအောင်နိုင်သည် ယူကီက ဒီလိုလှမ်းအကြည့်တွင်တော့ လက်ညှိုးကလေးကို ကွေးကာ ခေါ်လိုက်သည်။ ကောင်မလေးသည် အသာပင် နေရာရွှေ့ကာ ကိုအောင်နိုင်၏ မျက်နှာနားကို ရောက်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အနားရောက်လာသည့် ကောင်မလေး၏ နုနယ်လှသော နှုတ်ခမ်းဖျားလေးကို ငုံကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။

ကိုအောင်နိုင် အပေါ်ကို တက်ခွသူ မီကိုကတော့ ဒါတွေကို စိတ်မဝင်စားချေ။ လောလောဆယ် သူမသိသည်က ထောင်မတ်နေသည့် ကိုအောင်နိုင်၏ အချောင်းကြီးကို အင်မတန်မှ ယားနေသော သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲကို ထည့်ဖို့ပင် ဖြစ်သည်။ရမက်စိတ်တွေက ပြင်းနေရာ ဤအချောင်းကြီးသည် သူမ ယောကျ်ားနာဒိုထက် အဆမတန်ကြီးသည်ကို သိသော်လဲ ဂရုမစိုက်ချေ။ တံတွေးတွေကြောင့် ပြောင်လက်နေသည့် အချောင်းကြီးကို လက်ဖြင့် စုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

မိုအောင်နိုင်၏ လိင်ချောင်းကြီးနှင့် မီကို၏ စောက်ပတ်၀ တော့အပ်မိ၏။ လီးထိပ်ဖူးနှင့် စောက်ပတ်၀ ထိမိတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်သည် ကောင်မငယ်လေး ယူကီကို နမ်းရှုတ်နေရာမှ ခွကာ ပေါင်ရင်းကိုကြည့်သည်။ ဤအချိန်တွင်ပင် မီကိုသည် အပေါ်ကနေ ဖိကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးဒစ်ကြီးသည် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မြုပ်ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကကြီးမားတုတ်ခိုင်ပေရာ အဖုတ်ဝသည် အစွမ်းကုန် တင်းပြဲလျှက် စူးကနဲ အောင့်၍သွားသည်။

“ အား..ကျွတ်…ကျွတ်.. ” 

မီကိုသည် စုတ်သာကာပင် ညည်းသည်။ ရုတ်တရက်တော့ ဆက်မသွင်းချေ။ လီးတန်ကြီးှနှင့် စောက်ပတ်သည် တပ်လျက်ကြီးဖြစ်နေသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဒါကို သဘောမကျ။ သူက ဒီဂငယ်မကြီးကို ချချင်နေရာ အောက်ကနေ ကော့ပင့်ကာ ထိုးတင်လိုက်သည်။

“ ဗျစ် ဗျစ်.. ဘွပ်.. ” 

“ အားပါးပါး… အား အား ” 

မီကို၏ စောက်ပတ်သည် အလိုက်သင့်ပင် ပွင့်ဟသည်။ နာဒို၏ လီးသည် သေးသည့်အပြင် ကိုအောင်နိုင် ထင်သလိုပင် မီကိုက သမီးဖြစ်သူကို ဗိုက်ခွဲမွေးထားရာ စောက်ပတ်က ပုံမပျက်ဘဲ ရှိနေသည်။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ကိုအောင်နိုင်လီးကြီးနှင့် မဆန့်သလိုပင်။ တော်သေးသည်။ စောက်ရည်ကြည်များက တောက်တောက်ယိုမတတ် စိုစွတ်နေသောကြောင့် သွင်းလိုက်တိုင်းတော့ ဝင်သွားသည်။

“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..ဝင်တယ်…ဟင့်..ဟင့်… ” 

“ ကြပ်နေတာပဲ…အို..အို.. ” 

ကိုအောင်နိုင်၏ လီးဝင်သွားတိုင်း မီကိုဆီမှ ကာမသံလေးများသည် အဆက်မပြတ်ထွက်လာသည်။ ဒီလိုနှင့်ပင် နောက်ဆုံးတော့ ကိုအောင်နိုင်၏ အတန်ကြီးသည် အဆုံးထိဝင်သွားလေပြီ။ ကိုအောင်နိုင်သည် ပထမဆုံးအဖြစ် ဂျပန်မတစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်ထဲကို မိမိက အောင်မြင်စွာ ထည့်လိုက်နိုင်၍ အတော်ပျော်သွားသည်။ အသားဖြူသည့် အာရှအရှေ့ဘက်ခြမ်းက သူတွေမို့ စောက်ပတ်သည် အရည်တစိုစိုနှင့် ဖြစ်နေသည်။

သို့ပေမယ် မီကို၏ စောက်ပတ်သည် ဝါရင့် အိမ်ထောင်သည် မိန်းမကြီးတွေလို ခပ်ချောင်ချောင် မဟုတ်ချေ။ တော်တော်လေး တင်းကျပ်မှုရှိသည်။ အခုလဲ စောက်ခေါင်းပေါက်တစ်ခုလုံး ပြည့်ကျပ်ကာ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးထိပ်ဖျားဆိုလျှင် သားအိမ်ဝကိုပင် ထောင်နေချေသည်။ တိုက်ထားသည့် ကာမဆေးအရှိန်ကြောင့် မီကိုသည် လီးချောင်းကြီး အဆုံးထိဝင်သွားသည်နှင့် စတင်ဆောင့်တော့သည်။ စောက်ပတ်ကလဲ အပြတ်ပင်လှုပ်ရှားကာ လီးတန်ကြီးကို ပွတ်ဆွဲကာနေသည်။

ကိုအောင်နိုင်ကတော့ သူ့အပေါ်တက်ခွကာ ဖိကြိတ်လိုးပေးနေသော မီကိုကို အားရစွာပင် အောက်မှကြည့်နေလေသည်။ ဘေးနာက ယူကီကိုလဲ အလွတ်မပေးဘဲ နို့အုံတွေနှင့် စောက်ပတ်ကို ပွတ်ကာဆွပေးနေ၏။ အမေဖြစ်သူ၏ တက်ခွကာ လိုးဆောင့်ပေးမှုကို ခံနေရပြီး သမီးဖြစ်သူကို စိတ်ကြိုက်နှိုက်ပွတ်နေရသဖြင့် သူ၏ အကြံကို စိတ်ထဲက ကျေနပ်နေသည်။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>>