အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသားသူ - မောင်ကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း (၁၆)
ရွှေရင်အေးက အပျိုအရွယ်လေးပေမယ့် အရှိကို အရှိအတိုင်း မညှာတမ်း ပြောရရင်တော့ အရမ်းတနှာကြီးတာ။ ငယ်ကတည်းက သူ့အဖေနဲ့အမေ..အဖေနဲ့အဖွား လိုးနေကြတာကို အမြဲခိုးကြည့်တာ..အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်လာတော့လဲ ခိုးကြည့်တုန်းပဲ။ စောက်ပတ်ထဲကို လီးတန်ကြီးဝင်နေ ထွက်နေတာကို မြင်နေရတာက သူ့စိတ်ထဲမှာ အမြဲအားရပြီး ခွန်အားတစ်ခု မီးထိုးပေးနေသလိုခံစားရတော့..သူ့ကိုယ်တိုင် အလိုးခံနေရတဲ့ အချိန်မှာလည်း သူ့စောက်ခေါင်းထဲ သူ့အဖေလီးဝင်နေပုံကြီးကို ခဏခဏခေါင်းထောင် ထ,ကြည့်တာ..ကြည့်မိတိုင်းလည်းကြမ်းတာပဲ..
" ဟား..လိုးလိုက်တာ အဖေရယ်..ကြည့်ရမ်း..ကြည့်ရမ်း..ဟူး..သမီး စောက်ပတ်ထဲက ထွက်တိုင်း အဖေ့လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတာပဲ..အာ့.အားဟာ့ဟာ့..အားဟား..ကောင်းလိုက်တာနော်.အင့်..ပြောလေလိုးလေ ပါလားအဖေရယ်.."
" အင့် အင့် ပြွတ်ပြွတ်.အင့်.ပြွတ်.အင့်.သမီးက လိုးလေကောင်းလေမလား..အင့်.ပြွတ် "
" အင့်..ရှီး..ဟား.ဟုတ်တယ်ဖေ..အီးဟီး..အဖေလိုးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..လီးရီးကလဲ မာတောက်နေတာ..အာ့.လိုး..လိုး..လိုးဖေ."
" ရလားသမီး..ခံနိုင်သေးလား "
" ရတယ်ဖေ.လိုး.လိုး..ရှီး..ခံနိုင်တယ်..လိုး..အဲလောက် လိုးပီးတာတောင်..ဖေ့လီးက မကျဘူးနော်.ကြိုက်တယ်ဖေရာ..လီးရီးကိုလဲကြိုက်တယ်..အဖေ တအားဆောင့်လိုးတာရီးကိုလဲ အရမ်းကြိုက်တယ်.အာ့.ရတယ်ဖေ..ဆောင့်. "
" ကုန်းလိုက်ကွာ သမီး.."
" ရတယ်လေဖေရဲ့..ချွတ်လေ ချွတ်..လီးကချွတ်ပေးဦးလေဖေ.."
" ခဏလေး ခဏလေး..အင့်အင့်အင့်အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ကောင်းလားသမီး.."
" အာ့အာ့.အားဟားဟာ့ ကောင်းတယ်ဖေ..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..ဟား..အရမ်းကြီးကောင်းနေပြန်ပြီဖေ..ဖေရေ ဖေရေ.ဖေ..အာ့ကောင်းပြန်ပီ ကောင်းပြန်ပီ..ကောင်းနေပြန်ပီဖေရေ..လိုး လိုး.အိုးဟိုးဟိုး..လိုး.အို့ အို့.."
မနက်နှင်းကွဲခါစ,လောက်ကတည်းက သားအဖနှစ်ယောက်လိုးနေကြတာ..မွန်းတည့်တော့မယ်။ ကိုကျော်ရင်က လိုးလို့ကောင်း ဆောင့်လို့ သန်တုန်းပဲ။ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားနဲ့.တောထဲက ဝါးပိုးမျှစ်စို့ကြီးတွေလို လုံးကြီးပေါက်လှ သမီးကြီးတွေက အဖေလို့ခေါ်တာကို ခံနေရပေမယ့် အသက်ကသုံးဆယ့်ခြောက်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ..သက်လုံကလည်း ကောင်းကာင်းနဲ့မို့ လိုးချက်ကသန်တုန်း.။
လိုးနေရတာကလည်း သမီးအရင်းဆိုတော့ ပိုပြီးဆိုးတော့တာပေါ့..။ အချစ်ရော အနှစ်ရော လဒစ်ပါ အကုန်ပေးလိုက်ချင်တာမို့ ကျားကုတ်ကျားခဲ လိုးတယ်။ သူက လီးကြီးကြီးနဲ့ အားကောင်းမောင်းသန် လိုးပေးနေသလောက် သူ့သမီးက စောက်ပတ်ခပ်ရွရွ..ဖအေနဲ့ အပြိုင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ထွားထွားနဲ့ အားသန်တဲ့သူဆိုတော့ ဘယ်နှစ်ချီပဲပီးနေပါစေ နှာမီးတောက် နှာအရှိန်က တော်တော်နဲ့ မငြိမ်းနိုင်ဘူး.။ သူ့အဖေကို ပက်ပက်စက်စက်ကြီးပြန်လိုးတာ..နှစ်ယောက်လုံး မလျေှာ့ကြဘူး။ အပေါ်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက်နဲ့ တစ်ယောက်တစ်လှည့် တက်လိုးနေကြရာက..
" ဖင်ကြီးသလောက် စောက်ဖုတ်ကလဲကြီးတာပဲကွာ..လိုးလို့ကို မဝ,ဘူးသိလား..ထည့်တော့မယ်နော် သမီး.."
ရိုးရိုးတန်းတန်း လက်ထောက်ပြီး ကုန်းထားပေးရုံနဲ့တောင်မှ စောက်ဖုတ်က သူ့ဖင်သားစိုင်နှစ်လုံးအောက်အခြေကြားကနေ စူစူမို့ပြီးခုံးထ,ဖောင်းထွက်နေတာ အကြီးကြီး။ လီးကိုကိုင်ပြီး အကွဲကြောင်းရဲ့ကြားစေ့စေ့မှာလျ့ာတေ့ထိုးနေတော့ ရွှေရင်အေးက ဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်တွန်းပစ်တာ သူမျော်င့်တဲ့အတိုင်းစောက်ခေါင်းထဲကို လီးက တိုးမဝင်လာတော့..
" ထည့်အဖေရဲ့..ထည့်တော့ ထည့်တော့..အဖေခေါ်ရမလား.လင်ခေါ်ရမလားတောင် မသိတော့ဘူး..ထည့်..အာ့.အာ့..ရှီး.အားဟာ့..အားဟာ့ဟာ့..ထည့်တော့လဲ သူ့လီးတစ်ဆုံးကြီးတဲ့..အာ့..ရှီး..အာ့အာ့.."
တစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲဆွတယ်..။ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံး အရင်းထိဝင်အောင် တအိအိထိုးသွင်းတာ...။ ဖင်သားစိုင်ဖုဖုကြီးတွေနဲ့ သူ့ဆီးခုံက ခံနေတော့ လီးကအရင်းထိ မဝင်နိုင်ပါဘူး။ ပိကပ်နေတဲ့ထိ ပင့်ပြီး ကော့သွင်းပြန်တော့လဲ ရွှေရင်အေးက ခါးကြီးကုန်းပြီးဖင်ကို အောက်နှိမ့်ချပစ်တယ်။ အဲဒါနဲ့ ခါးနှစ်ဖက်ကို လက်တွေနဲ့ဖိချ..ဖင်သားကြီးကို တဖျန်းဖျန်း တဖောင်းဖောင်းနဲ့ အသံတွေထွက်နေအောင် ရိုက်တာ...။ ခါးလေးညွှတ်ပြီးဖင်ကြီးပြန်ကြွပေးလာရုံမက,ပဲ..သူကတောင်မှ နောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပြီး လိုးလာတယ်။
ဒူးနှစ်ဖက်ကို ကားကားချဲထောက်ထားတော့ စောက်ခေါင်းဝ,က ကြွက်သားတွေက တင်းနေတာမို့ လီးချောင်းကို ကျပ်တစ်တစ်ကြီးဆွဲထားပုံက..ဖင်လိုးသလောက် ကျပ်တာ မဟုတ်ပေမယ့်..အရသာက တစ်မျိုးရှိတယ်။ စောက်ခေါင်းနံရံ ကြွက်သားနဲ့ သားအိမ်ခေါင်းဝ,ကို ပွတ်တိုက်ထိုးထိနေတာကလည်းအရသာတစ်မျိုးဆိုတော့ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာ အထိအတွေ့ အရသာအမျိုးမျိုးခံစားနေရတယ်။
ရွှေရင်အေးက အဲဒီအရသာကို ယူပြီးမှန်မှန်လိုးနေတာ ကိုယ်ကမသိဘူး။ သူဘယ်လိုပဲ လိုးလိုးသိပ်အားရပါးရ မရှိဘူးလားလို့ ခံစားရတော့..ခါးချိုင့်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထပ်ဖိချတာ စောက်ခေါင်းနဲ့ လီးတန်ကခွင်ကျ ဖြစ်လာတယ်။ လီးကလည်းစောက်ခေါင်းထဲကို ပိုနက်နက်ဝင်ပြီဆိုတော့..
" အဖေ မိုင်ကုန်ဆောင့်လိုးမှာနော်..သမီး..ထိန်းထား "
ရွှေရင်အေးက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ရှေ့ကိုကျားကန် ပြင်ထောက်ပြီး.
" အင့်..လိုးစမ်း.မိုင်ကုန်မက,လို့ စောက်ပတ်မီးလောင်အောင် လိုးလိုး..ဆောင့် "
ဖင်ကြီးကို ကားယားခွရပ်..ဒူးညွှတ်ပြီးပစ်လိုးတာ..ဆယ့်လေးငါးချက်ပဲ ဆွဆောင့်လိုးရသေးတယ်...။ ကိုယ်ကြီးဝပ်ကျပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လျက်သား ဖြစ်သွားပြီ..။
" ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖု.ဘွတ်ဘွတ်..ဖုံး..ဖုံး.ဘွတ် ဘလွတ်.ဖောင်း.ဖျန်း.ဖျန်း.အားဟာ့..အဖေရေ..ယောင်္ကျ ား..အာ့..အား..အဖေရဲ့..သေတော့မယ်အဖေရဲ့..အဲ့ အာ့.အားဟာ့ "
........................................................................................................................................................
အခန်း (၁၇)
" ဟွန်း..အဝေးကကြည့်နေတာ..ဘယ်က လင်မယားအတွဲလဲလို့..မရင်အေးတို့တော့ လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ မကြီးရေ့..ဟိုမှာကြည့်.."
တစ်ပတ် ကျော်ကျော်လောက်နေတော့ ညနေပိုင်းကြီး..ထင်းလံတွေစီပြီးလို့ အိမ်ကိုပြန်အလာ.ကားတွေကလမ်းပေါ်မှာ အဆက်မပြတ်နိုင်တာနဲ့ ဖြတ်မကူးနိုင်သေးပဲ လမ်းဟိုဖက်ခြမ်းမှာ စောင့်နေရတယ်။ ပြုံးပြုံးကြီးရပ်နေတဲ့ ကျော်ရင့်လက်မောင်းကို ဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းလေးမှီလျက်နဲ့ ရယ်လားမောလားနဲ့နေတဲ့ပုံစံက..ဘယ်သူပဲမြင်မြင်..ညားခါစ,လင်မယားလို့ ထင်ကြမှာအသေအချာပေါ့။
သူ့အဖေရဲ့ အလိုးကိုခံရပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ ရွှေရင်အေး ပြောင်းလဲလာပုံက..အဝတ်အစားဆိုလဲ အရောင်ရင့်ရင့် လူကြီးဆန်ဆန်..အင်္ကျီဆိုတော့လည်း ရင်ဖုံး..အသက်ကဆယ့်ကိုးနှစ် ဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးနို့ကြီး.ခါးသိမ်တဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဆိုတော့..နို့ကြီးတွေက သူ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီအောက်မှာ အိအိကြီး တွဲလုံးခတ်နေတာမို့ အဝေးကကြည့်ရင် အသက်သုံးဆယ်လောက် လိုလို..။ လုပ်လာပုံက အဖေ့မယားစတိုင် ဖမ်းချင်လာတာကို ရွှေပိုးမှီက သိပ်မသင်္ကာဘူး။ ရွှေပိုးမှီဆိုတာက ကျော်ရင်နဲ့မမြမှီလိုးမွေးတဲ့သမီး..ရွှေရင်အေးထက်ခြောက်လတော့ ငယ်မှာပေါ့။ မမြမှီမွေးတဲ့ သမီးဆိုတော့ အဒေါ်တော်စပ်ပေမယ့်..အဖေလိုးလို့ မွေးတာဆိုပြန်တော့လဲ..ညီမဖြစ်နေပြန်ရော။ တစ်မိပေါက်..တစ်ယောက်ထွန်းတော့.သူကပညာတော်နေပြန်တာ..ဆယ်တန်းအောင်လို့ အဝေးသင်ဖြေနေပြီ။
လူပုံစံက သိပ်ထူးထူးထွေထွေ ပြောစရာမရှိပါဘူး ။ ဒီအဖေက ဒီအမေနဲ့ ဒီသမီးကိုလိုးပြီးမွေးထားတာဆိုတော့..ညီအစ်မတွေက တစ်ပုံစံတည်းပဲ..။ အနုအရင့်ကလည်း မကွာဘူး။ မမြမှီက ရွှေပိုးမှီကို ရွာမှာပြန်မွေးပြီး သမီးလေးခြောက်လလောက်နဲ့ ခပ်တည်တည် ပြန်လာတာ..နို့လည်းမတိုက်ရတော့ ရွှေရင်အေးနဲ့အတူတူ အဟာရတွေ ဓာတ်စာတွေ ဆေးဝါးတွေနဲ့ပဲကြီးပြင်းလာခဲ့ရတယ်. ။ မကြည်အေး သမီးပဲဖြစ်နေတာပေါ့။ သူ့ကိုမွေးပြီး ငါးနှစ်လောက်နေတော့ မမြမှီက မီးယပ်သွေးဆုံးကိုင်တာ တရှောင်ရှောင်နဲ့ ဆယ်နှစ်သမီးလောက်အထိတော့ နေသွားလိုက်ရပါသေးတယ်..သေရော။
သူတို့မျိုးရိုးက သွေးရွှင်တယ်..။ ခြောက်ဆယ်နီးမှ သွေးဆုံးသတဲ့..မမြမှီ အမေ တုန်းကဆို အသက်ငါးဆယ်ရှစ်နှစ်မှပဲ အငယ်ဆုံးကလေးကိုမွေးတာ..ရွှေပိုးမှီအပြင်ကပြန်ဝင်လာ လာချင်းအမောတကောနဲ့ ပြောရင်းလက်တို့ပြတာနဲ့ ဆိုင်ထဲကနေ အေးအေးသန်းလှမ်းကြည့်တာ..ပြောမယ်ဆိုလဲ ပြောလောက်ပါပေရဲ့..။ နှစ်ယောက်လုံးက သူတို့ဆန္ဒပြီးပြည့်စုံအောင် လိုးလာကြရပြီးခဲ့ပြီမို့ ပီတိပြုံးတွေပြုံးနေကြတာ အလုံးအထည်အရွယ်အစားတွေကအစ,..ခပ်လှမ်းလှမ်းက မြင်လိုက်ရသူအဖို့တော့.ပီဘိလင်မယားပုံစံ..။ ကိုယ့်ညီမနဲ့ကိုယ့်အဖေ ဆိုပေမယ့်..ရင်ထဲမှာ လှိုင်းခတ်ပြီးခါရမ်းသွားတာ..အစာမကြေသလိုပဲ။ ကြည့်နေရင်းနဲ့တောင်မှ ကားလမ်းဒီဖက် လှမ်းကြည့်နေတဲ့ အဖေ့လက်မောင်းကို ရွှေရင်းအေးက ဆွဲလိမ်ရင်း ရယ်မောနေကြတာကိုမြင်ရပြန်တယ်..။
" ဟူး..ပိုးမှီကလဲဟယ်..အမြင်လေးကြည်ပေးလိုက်စမ်းပါ..သားအဖပါဟဲ့ "
" အိုး..တောင်စုက ဦးလှဖေတို့ သားအဖလဲ လိုးနေကြတာပဲ မကြီးရဲ့..လီးနဲ့စောက်ပတ် တွေ့ရင်တော့ လိုးတဲ့သဘာဝ လိုးမှာပဲ..ပိုးမှီသူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သားအမိ သားအဖလိုးနေတာတွေမှ အများကြီး "
" သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ပါဆိုမှ..လိုးတော့လဲ လိုးမှာပေါ့ပိုးမှီရယ်..လိုး."
သူတို့နှစ်ယောက်က လိုးစကားတွေ စိတ်ဝင်တစားပြောနေကြတုန်း ရွှေရင်အေးက အနောက်ကနေ အေးသန်းပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ပြီး"ဘွား"ကနဲအော်လိုက်တော့.
" ဟဲ့.စောက်ပတ်..သားအဖတွေ လိုးကုန်ပြီ..အဲ..လိုးပြီးပြန်လာတာ..အာ..ဟုတ်တော့ပါဘူးရွှေရင်အေးရယ်..ကောင်းတော့ပါဘူး..ခိခိ "
ရွှေရင်အေးက မလုံမလဲပေမယ့်.လောကရဲ့အထာကိုတော့ နပ်နေပြီ..
" အိုး..မမအေးသန်း..သားအဖချင်းလိုးဖို့အာရုံရနေတာ..ပေါ်ပီ ပေါ်ပီ..ဟောဒီမှာဖေရေ.."
ကပျာကယာနဲ့ သူ့ပါးစပ်ကိုလိုက်ပိတ်ရတာ အေးအေးသန်း ထမီမနိုင် ပုဝါမနိုင်တွေ ဖြစ်ကုန်တယ်။ ကိုကျော်ရင်ကလည်း ရေချိုးဖို့ပုဆိုးလေး တစ်ထည်ဆွဲပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတာ သူတို့နံဘေးရောက်တော့ ဒီနေ့မှပြန်ရောက်လာတဲ့ရွှေပိုးမှီက လည်တိုင်ကို ပြေးခိုစီးတယ်။
တစ်နေကုန် ရွှေရင်အေးနဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပြီး ပြန်လာတာ...။ အဲလိုလိုးနေကြတာကလည်း တစ်ပတ်ကျော်ဆယ်ရက်လောက်ရှိနေပြီ ဆိုတော့ ဒူးကချောင်ချင်သလိုလိုနဲ့ ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေတာလေ..။ ရွှေပိုးမှီခန္ဓာကိုယ်လုံးကြီးပေါက်လှကြီးကို ဖက်တော့ပြန်ဖက်လိုက်ပါရဲ့..မနိုင်ဘူး။ အိကနဲ့ သားအဖနှစ်ယောက်ပြိုကျသွားတယ်။ ဟိုဖက်ကလည်း အေးသန်းနဲ့ ရင်အေးကလုံးရင်းထွေးရင်း.ဒီကလည်းအဖေနဲ့သမီးက ပြိုအကျ..လေးယောက်သား ကသောင်းကနင်း ဖရိုဖရဲ ဆွဲကြဖက်ကြနဲ့ပြောင်းဆန်သွားတာ..ထမီမနိုင်တော့တဲ့အေးသန်းနဲ့ ပုဆိုးမနိုင်တဲ့ ကျော်ရင် ပူးကပ်ထပ်ဖက်နေတယ်..။
" အဲ..အဖေ.အဖေ..ထ,..ထ,.မြန်မြန်လေး အဖေ..အဖေ့လီးရီးက သမီးစောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မယ်..အားဟာ့..ဝင်သွားမနော်အဖေ..လှိမ့်ချလိုက်.."
ရင်တုန်ပမ်းတုန်မို့ ကပျာကယာလူးလဲထ,ပြီး ဟန်မပျက် ဖုတ်ဖက်ခါရင်း အငယ်နှစ်ယောက်ကို ကြည့်တော့ သူတို့က တစ်ခိခိနဲ့ဖရိုဖရဲ..မထ,နိုင်ကြသေးတဲ့ အပြင် ဖက်လို့များတောင် ရယ်နေကြသေးတာ တွေ့မှသက်ပြင်းတွေ ကိုယ်စီကျိတ်ချကြရတယ်။ မြေပြင်မှာကျနေတဲ့ အဖေ့ပုဆိုးကို ကောက်ပြီး အနားတိုးကပ်ပေးးရင်း.....
" အင့်..အဖေ့ ရေလဲပုဆိုး..အဖေ့လီး..နာသွားသေးလား "
" ဟင့်အင်း..မနာဘူးသမီး.သမီးကြီးစောက်ပတ် ရော..နာသွားသေးလား "
" အဟင့်..အဖေ့လီးက ဝင်မှမဝင်တာ..နာပါဘူးဖေရဲ့..သွား သွား.ရေသွားချိုး "
" အင်း..ဝင်သွားရင်လဲ နာလောက်ပါဘူး သမီးရဲ့.."
" အယ်.."
.................................................................................................................................................................
အခန်း (၁၈)
နေ့တစ်ဓူဝ,.ထင်းတန်းစုတဲ ရောက်ပြီဆိုတာနဲ့ သားအဖနှစ်ယောက် လိုးဖို့ချည့်လုံးပမ်းနေတော့ ထင်းအဟောင်းတွေရော...အသစ်ရောက်တာတွေရော..ပုံခံနေပြီ။ ဝယ်လက်က လာယူတော့မယ်လို့ အကြောင်းကြားလာခါမှ ရွှေရင်အေးက ရာသီလာ..ပညာတတ် အငယ်မ,က ထင်းတစ်ချောင်းတောင်လက်ဖျားနဲ့မတို့..အချိန်မီရောင်းနိုင်ဖို့ လူငှားရှာပြီးစီရတာ..ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ် ရှုပ်နေကြသူတွေမို့ လူငှားရဖို့ မလွယ်ဘူး။
မပုတုတို့ လင်မယားက နှစ်ရက်နဲ့အပြီး ပုတ်ပြတ်စီပေးမယ်ဆိုလို့ ဈေးညှိလိုက်တာ..မနက်အစောကြီးအလုပ်လာဝင်တယ်..ခရီးတော့ အတွင်သား။ ဒါပေမယ့် သူ့လင်ကိုမြမောင်က မျက်စေ့နှစ်လုံးပွင့်ပြီဆိုကတည်းက အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်သောက်တဲ့ သူဆိုတော့ နေမြင့်လေ လုပ်အားကျလေဖြစ်နေတာ မပုတုကပူညံပူညံ။ အလုပ်ရှင်ဆိုပေမယ့် အချိန်မီ လိုသလောက်ပေးနိုင်ဖို့် ကိုယ်ပါရောပြီးစီရတာ..ကားတစ်စီးစာပြီးသွားတော့ စိတ်နည်းနည်း အေးသွားတယ်။
နေလေးထွက်လာတော့ ပူလာပြီလေ..။ တောတောင်စိမ့်စမ်းကောင်းတဲ့ အရပ်ဆိုတော့ ရာသီဥတုကနေရောင်ပျောက်ရင် အလွန်အေးသလောက် နေထွက်ပြီဆိုတာနဲ့ ပူလာတာ အလုပ်ကြမ်းနဲ့တွေ့တော့ ချွေးစိမ့်တော့တာပေါ့။ ကိုယ်က တဲထဲဝင်ပြီး ရေနွေးကြမ်းလေးသောက်..ကိုမြမောင်က မပုတုမသိအောင် အပြင်ထွက်ပြီး အရက်လေးခိုးသောက်.အလုပ်ဖြစ်နေတယ်။ မပုတုက သိပေမယ့်.သူမှမနိုင်တာ.အဟန့်အတားလောက်ပဲ ပြောနိုင်တယ်..။
" ဟူး..ပူလာပြီနော်..ဒီလောက် ပူနေတာများသူမို့လို့ အရက်သောက်နိုင်တယ်.."
အတူလာရင်း လှစ်ကနဲ အပြင်ခိုးထွက်သွားတဲ့ သူ့လင်ကို စွေကြည့်ပြောရင်း သူဝတ်ထားတဲ့ ဆွယ်တာကိုလက်တွေ ပင့်မြှောက်ချွတ်တာ..အထဲမှာက အဝါနုနုစွပ်ကျယ်လည်ဟိုက် ချိုင်းပြတ်နွမ်းနွမ်း တစ်ထည်တည်း။ စွပ်ကျယ်ကလည်း ပါးပါတယ်ဆိုမှ ရေစီးကြောင်းက လိုက်ချင်နေတော့ နို့သီးခေါင်းကို ပီပီပြင်ပြင်ကြီး မြင်နေရပြီ ။ နို့စက်ဝန်းညိုညိုကြီးကိုတော့ မှိန်ပျပျဆိုပေမယ့် အရွယ်အစားတော့ မြင်နိုင်ပါတယ်..။ အကြီးကြီးပဲ။ ချွတ်ပြီးတဲ့ ဆွယ်တာအင်္ကျီကို အိပ်စင်ပေါ်ပစ်တင်ရင်း...
" အဲလိုသောက်နေလို့လဲ သူ့လီးကမတောင်နိုင်တာသိလားကိုကျော်.. ဒါလဲသူ့ကိုယ်သူ မသိဘူး "
မျက်နှာချင်းမဆိုင်ပဲ ပွတ်တွတ်ပွတ်တွတ်ပြောရင်း ရေနွေးငှဲ့နေတာ.လက်တစ်ဖက်ထောက်ပြီး ကိုယ်ကိုကိုင်းထားတော့ နို့ကြီးတွေက မျက်နှာတည့်တည့်မှာမှပြူ းနေတယ်..။
" သူလီးမတောင်လို့သာပေါ့နော..နင့်မှာဖြင့် အလိုးခံ အဆွဲခံရလွန်းလို့ နင့်နို့ကြီးတွေက ဟိုရှေ့က သင်္ဘောသီးကြီးလောက်ပြူးနေပြီး.. ဖင်ကလဲ ပြားချပ်နေပြီ ..ငါ့လာမညာနဲ့.."
" အယ်..ကိုကျော်တို့များ ပြောရက်လိုက်တာတော့်..သူများ သွေးသားကောင်းတာကိုတော့ ထည့်မပြောဘူး..ဒီဖင်တွေလား ပြားတာ.အင့် အင့်..သေချာကြည့်..သေချာကြည့်ပြီးပြန်ပြင်ပြော.."
တဲတံခါးဝ,မှာသွားရပ်ပြီး အပြင်လူကို ကြည့်ရင်းနဲ့ တံခါးဘေးဘောင်ကို လက်တစ်ဖက်ကိုင်ထောက်လို့ ထမီချွတ်ဖင်လှန်ပြထားပေးတယ်။ တံခါးဘောင်ကို ထောက်တဲ့ လက်နဲ့ ထက်ဆင့်စွန်းလေးကို ကိုင်ထိန်းထားလျက်က ခါးညွှတ်ပြီးဖင်ကြီးကို ပင့်တင်ကော့ထားတာမို့ ဖင်သား ဖင်လုံး ဖင်စိုင်ခဲကြီးကိုတော့ အပီအပြင်မြင်နိုင်တာပေါ့။ တမင်သက်သက် ရွဲ့ပြီးပြောခဲ့လိုက်ပေမယ့် သူ့ဖင်က ပြားမှမပြားတာ..အဖု အထစ် အလုံးအဝန်းတွေ ပီပီပြင်ပြင်နဲ့ ထမီဝတ်ထားရင်တောင်မှ အသိသာကြီး။
မခံချင်စိတ်နဲ့ အခုလိုချွတ်ပြနေတော့ တင်ပါးဆုံနဲ့ခါးအဆက်က ကျောရိုးချိုင့်ခွက်ခွက်လေးပါ မြင်ရတယ်။အဲဒီကနေ ပေါင်ရင်းဆုံအထိ ကောက်ချိတ်ဖူးထ,ပြီး လှလှပြူးပြူးကြီးဆင်းချလာတာ..တစ်လုံး တစ်လုံး နည်းတဲ့ ဖင်ကြီးလား။ အိစက် ဖုးထ,ကော့ညွှတ် ခုံးကြွတက်နေတာများ..ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့ လီးပဲဖြစ်ဖြစ် ကြိုက်သလောက် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်စမ်း...လို့ စိမ်ခေါ်နေသလိုပဲမို့..ကျော်ရင့်လီးကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ လှုပ်ရမ်းနေရတာ တဖျောင်းဖျောင်း..လက်ဝါးတစ်ဖက်နဲ့ဖတ်ကနဲ ဖုတ်ကနဲ ဖျန်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ခပ်ဆိုင်းဆိုင်းစီပုတ်ပြနေရာက.. သူ့လင်ပြန်လာတာ မြင်လို့ထင်ပါရဲ့..ထမီကိုပြန်ဝတ်ပြီး လှည့်လာထိုင်တယ်။ ကျော်ရင်က ပါးစပ်မပိတ်နိုင်ပဲ ဟောင်းလောင်းကြီးနဲ့ မျက်လုံးပြူးနေတာမြင်တော့ သူ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့ မျက်နှာကိုသပ်ချရင်း..
" တွေ့တယ်နော်.. စိတ်ထိန်း စိတ်ထိန်း..ဟင်းဟင်း.စောက်ဖုတ်ပါလှန်ပြလိုက်ရင်တော့ မောင်ကျော်ရင်ငုတ်တုတ် မေ့သွားမယ်..ပြရမ်း လီး.. "
မျက်နှာကို သပ်ချတဲ့လက်က ဖင်ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား.ဖင်ချထိုင်နေတဲ့ ကျော်ရင့်ပေါင်ကြားထဲကို တောက်လျေှာက်ရောက်သွားပြီး လီးကိုဆုပ်စမ်းကြည့်တာ..
" အားပါးပါး..ကိုကျော်..ရှီးဟီး..မာတောက်ခဲ နေတာပါပဲလား ကိုကျေ ာ်ရယ်..ကျွတ်ကျွတ်.ဟိုနေ့ကထက်တောင်မှ ပိုတုတ်နေသလိုကြီးပါလား.."
" ဘယ်နေ့က ! "
" ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဆားလာဝယ်တဲ့နေ့ကလေ ကိုကျော်ရဲ့..အဲဒီနေ့မနက်က ဒီလီးရီးကို ကျွန်မမြင်ခဲ့ပြီးပြီရှင့်..အောင်မယ်လေး..ခုမှကိုင်ကြည့်ရတာ..အိမ်ကငရုတ်ကျည်ပွေ့ရီးလောက်ရှိတယ်.."
ကိုကျော်ရင်က ခပ်ထေ့ထေ့..
" ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်သွားလို့ ရောင်လာတာနေမှာ မပုတုရဲ့..ဒီတောထဲက ပုရွက်ဆိတ်က အဆိပ်ပြင်းတယ်.."
" ဟွန်း..တော်ပါ..ကျွန်မဖင်ရီးမြင်ပြီး ရှင်လီးတောင်နေတာပါ..ရှင် ကျွန်မကိုလိုးချင်နေတာ..ဝန်ခံလိုက် "
ကိုကျော်ရင်က မလိမ့်တပတ်လုပ်ပြီး ပြောနေတာကို ခံပြင်းတော့ မပုတုကလီးချောင်းကြီးကိုင်လှုပ်ပြီး အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံခိုင်းနေတာနဲ့..
" ဘာလဲ..ငါဝန်ခံရင်..နင်ဖင်ခံမှာလား "
" အို့..ဖင်တော့ခံဘူး..စပ်ပတ်ခံ ဆိုရင်တော့ခံမယ်..ရှင်သာ ဝန်ခံလိုက်.."
.............................................................................................................................................................
အခန်း (၁၉)
" ဘာဝန်ခံရမှာလဲ ပုတုရ.ငါ့ဟာနဲ့ငါ အိမ်သာသွားတာ..ဘာလဲ နင်က ငါအရက်သွားသောက်နေတယ် ထင်လို့လား "
သူ့ယောင်္ကျားက အလုပ်ဆိုရင် လက်ကြောသိပ်မတင်းပဲ ထမင်းစားကောင်းရုံလောက်လေး နာမည်ခံလုပ်တတ်တာကို သိနေတော့ မပုတုတို့က မနက်အစောကြီး ဝေလီဝေလင်းကတည်းက အလုပ်လာဆင်းတာ။နေရောင်ထွက်လို့ ရေနွေးကြမ်းလေးသောက်ရင်း ခဏနားလိုက်ပါတယ်..တနှာကကြွချင်ချင်ဆိုတော့ ဖင်လှန်ပြရင်းနဲ့ လီးကိုင်စမ်းကြည့်မိလိုက်တာ.မပုတုရော ကျော်ရင်ပါ အရှိန်မသတ်နိုင်တော့ဘူး။ လိုးတော့မယ်ဆိုမှ ကိုမြမောင်က ပြန်ဝင်လာတော့.သူ့ဖက်ကလဲ အိုးမလုံ..ကိုယ့်ဖက်ကလည်း အုံပွင့်..
" ဟုတ်ပါပီ ဟုတ်ပါပီ..ပြောထားမယ်နော် ကိုမြမောင်..မူးနေလို့ကတော့.ကျုပ်က အိမ်ပြန်မလိုက်ဘူးတော့်.ဒီမှာတင်အိပ်နေပစ်လိုက်မှာ.."
မူးမှာက သေချာနေတော့ သူကကြိုတင်စရံသပ်ထားတာ..ဟိုလူက မမူးသေးပေမယ့် မူးချင်နေတော့ ခပ်ရစ်ရစ်..
" အိပ်စေဗျား.အိပ်စေ အိပ်စေ.ကျော်ရင်ရေ.ဒီဟာမကြီး ဒီမှာအိပ်လို့ကတော့..စောက်ပတ်ပြဲအောင်သာ လိုးခွဲပစ်စမ်းကွာ..ရစ်လွန်းလို့..မင်းနိုင်တယ်မလား.. "
ကိုမြမောင်က.လေးဆယ့်ငါးတော့ ရှိလောက်ပြီ။ လက်ကြောမတင်း အပျင်းကြီး.အရက်ကြိုက်သူမို့သာ မကြီးပွားတာ..ကျော်ရင်နဲ့ ဟိုတုန်းက တောထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဖက်တွေ။ မပုတုက သုံးဆယ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ်.သူအပျိုဘဝတုန်းက ကျော်ရင်နဲ့ကြုံရင်ကြုံသလို ချော့လိုက် မုန့်ဝယ်ကျွေးလိုက်နဲ့ နှိုက်ဖတ် နို့ဆွဲဖတ် ။ကလေးတစ်ယောက်က ဆယ်နှစ်လားပဲ ရှိနေပြီ.။ အဲလောက်ထိ ရင်းနှီးနေတော့..ကျော်ရင်ပါ ရောပြီး အရစ်ခံရတာပေါ့..။
" လုပ်ပါနဲ့ ကိုကြီးမြမောင်ရယ်..ခဗျားစော်ရီးက အကြီးကြီး..ခဗျားကလွဲရင် ဘယ်သူမှ မကိုင်နိုင်ဘူး..တော်ပီ.ခဗျားငပဲခေါင်းတိုရီးနဲ့ တီးထားလို့လဲ.ဗွက်ထ,နေလောက်ပီ.."
ကိုမြမောင် သဘောတွေကျတော့ တစ်ဟဲဟဲ.မပုတုက မျက်စောင်းထိုး.သူ့ယောင်္ကျားက ထိုင်စရာနေရာမရှိ ခုံမရှိလို့ အိပ်စင်ပေါ်သွားလှဲတော့ မပုတုလက်က ပေါင်ကြားထဲကို ပြန်တိုးဝင်လာပြီ းဂွင်းတိုက်ပေးတယ်။ပါးစပ်ကလည်း လေသံသာသာ..အစ်တစ်တစ်အသံနဲ့..
" ဒါရီးက မနိုင်ဘူးလား ဟလား..အင်း အင်း.ဝန်ခံပီလားပြော.."
" နင့်လင်မြင်သွားမယ်လေ..မပုတုရဲ့.."
ကိုယ်က သူ့လင်ကို ကျောပေးထားရတာ.သူက ဘေးတိုက်။ အိပ်စင်ပေါ်က သူ့လင်ဆီ ခေါင်းတစ်ချက်ငဲ့ကြည့်ပြီး ကိုယ်လုံးချင်းပိုပူးလာတယ်။ လက်ကလဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာက ပိုပြီးအားပါလာသလိုပဲ..။
" ဖလက်ပြချင်နေပြီ..ဒူးထောင်ပေါင်ကားနဲ့..လှည့်ကြည့်လိုက်ဦး.လီးကလက်မ,လောက် "
ဂွင်းတိုက်ပေးတာ ခံနေရင်း နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ ဒူးတစ်ချောင်းထောင်လျက် ယိမ်းနွဲ့လှုပ်ရမ်းအိပ်နေတာ..ပြောရင်ယုံချင်စရာ ဘယ်လိုမှမကောင်းဘူး..လီးကသေးသေးလေး။ အဲဒီလီးကို ငပဲခေါင်းတိုကြီးလို့ပြောလိုက်တော့ ပီတိတွေဖြစ်နေတာ..နဖူးပေါ်ကိုလက်ဖျံတင် မှိန်းနေရင်းအာလေးလျှာလေးနဲ့ အသံထွက်လာတယ်.
" ဗွက်ပေါက်လဲ.ကောင်းတုန်းပဲ မောင်ရ..အရည်တွေ ဗွက်ပေါက်အောင် ရွှဲနေပေမယ့်. ငါ့လီးဝင်သွားတိုင်း.ငါလိုးလိုက်တိုင်း သူ့ပစ္စည်း..အဲ..သူ့စောက်ခေါင်းက ကျပ်ထုပ်နေတုန်းပဲ..မယုံရင် စမ်းကြည့် မောင်ရေ့.. "
ဂွင်းတိုက်ပေးနေ လီးဆော့နေရင်းနဲ့ မပုတုနှုတ်ခမ်းတွေက ကျော်ရင့်နှုတ်ခမ်းကို ထိလိုက်ခွာလိုက်..တို့ထိ.တို့ထိ လုပ်လာတယ်။ နှာခေါင်းရော.မျက်ခုံးတွေရော.ပါအိုးတွေပါ နီမြန်းလာပြီး မျက်လုံးတွေက ရီဝေဝေနဲ့ကြည့်လာတယ်။
" ကဲ.မိန်းမရေ..တစ်ငန်းထပ်စီလိုက်ကြမယ်ကွာ..ပုတ်ပြတ်ဆိုတော့လဲ..ဒီငန်းပြီးမှပဲ ထမင်းစားကြတာပေါ့.."
အရက်သမားက အလုပ်ဇောကောင်းနေပြန်တော့ မပုတုမှာ တိုးတိုးလေးကျိတ်ပြီး တောက်ခေါက်ရင်း ထ,ရတယ်..။ လက်ဆုပ်ထဲက လီးကိုလွှတ်လိုက်ပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့..
" နောက်မှ..နောက်မှ..သူကလဲ ခုထိဝန်မခံ..လိုးချင်လို့ လီးတောင်တာကို ဝန်မခံသေးသရွေ့ စပ်ပတ်လဲမခံဘူးသာမှတ်.."
အလုပ်လုပ်တော့လဲ.လီးလှန်ပြ စောက်ဖုတ်လှန်ပြနေကြရတာနဲ့..အရက်သမားက တစ်မျိုးဆိုတော့ အလုပ်ကသိပ်မတွင်ကျယ်ဘူး။ ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ထင်းဆိုင်တန်းနဲ့ တဲစုကနှစ်မိုင်ပိုပိုသုံးမိုင်လောက်ဝေးတာမို့ အေးအေးသန်းက ထမင်းလာပို့တယ်။ ထင်းစီစရာ အပုံတွေက အများကြီးကျန်နေတာမြင်တော့..
" ဟူး..အလုပ်မှလုပ်ကြရဲ့လားအဖေရယ်..အဖေနော်..အဖေ.."
မပုတုကိုမြင်တော့ မသင်္ကာပေမယ့် သူလင်နဲ့ဆိုတော့လဲ မျက်စောင်းလေးပဲ ထိုးတော့တယ်..သိပ်တော့စိတ်ချပုံမပေါ်ဘူး။
" အလုပ်ဖြစ်ပါတယ် သမီးရဲ့..ဝယ်လက်က မနက်ဖြန်မှလာတိုက်မှာပါ..ပူပါနဲ့.."
အေးအေးသန်းက အငယ်တွေနဲ့ မတူဘူး.. စီးပွားရေးအမြင်ကြီးတယ်။ ငွေက ဆယ့်လေးငါးသိန်းကိစ္စဆိုတော့..
" မရဘူးထင်တယ်နေ ာအဖေ.ဟိုက နေ့လည်ဆိုရင် ရောက်ပီ..လူငှားထပ်ရှာဖို့လဲ.."
လူငှားဆိုတာက ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စ။ အဖေကို ညနေဝင်မိုးချုပ်အထိလုပ်.မနက်လဲ အစောကြီးထ,ပြီးလုပ် လို့ပြောရ ခိုင်းရမှာကလဲ..သူ့သမီးခံစားချက် စိုးရိမ်ပူပန်နေတာတွေကို နားလည်နေတော့လက်မောင်းကို ကွေးပြီးကြွက်သား အဖုအထစ်တွေ အမြောင်းလိုက်ထ,အောင်ညှစ်ပြရင်း
" မပူနဲ့သမီး..အဖေ့မှာ သမီးတို့အတွက် ခွန်အားတွေ အများကြီး.အဖေလုပ်ကျွေးမှာပေါ့...အဖေက ဒီတဲမှာသမီးတို့ မမွေးခင်ကတည်းကနေခဲ့တာ.စိတ်အေးအေးနဲ့ ငွေရေဖို့သာ စောင့်နေပါ သမီးရယ်.."
" အင်..အဖေက ဒီည ဒီမှာအိပ်မယ်ပေါ့.."
ကြွက်သား အမြောင်းလိုက်ထင်းထင်းထ,နေတဲ့ လက်မောင်းကို ခိုစီးရင်း ပါးပြင်ကို တရှုတ်ရှုတ်နမ်းနေတာက ငွေအတွက် သက်သက်လို့ ထင်ရပေမယ့်.ပြန်ကျလာတဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့ သူ့အဖေလီးမာမာကြီးကို ဖွအုပ်ပွတ်နေမိတာကတော့...
.....................................................................................................................................................................
အခန်း (၂၀)
သူ့သမီး ရွှေစောက်ဖုတ်က မျက်နှာလေးညိုပြသွားတာနဲ့ ကျော်ရင်းက အလုပ်တွန်းလုပ်တာ..အလုပ်ရှင်ကဦးဆောင်လုပ်နေတော့ ကိုမြမောင်လဲ အရက်မသောက်ရတော့ဘူး။ ရွှေစောက်ဖုတ်ဆိုတာက အေးအေးသန်း ငယ်နာမည်ရင်း..။ အဲဒါကြောင့်လဲ နောက်မွေးလာတဲ့ သမီးလေးတွေက ရွှေရင်အေးတို့.ရွှေပိုးမှီတို့ ဖြစ်ကုန်တာ..
" ဒီလူရီးနဲ့ လုပ်တော့မှပဲ စောက်ပတ်ကို ပြဲပြဲလန်အောင် မောတော့တာပဲ ကိုမြမောင်ရေ..ကဲ အင့်..ရှင့်အတွက်အရက်ဖိုး..အိမ်ရောက်မှဝယ်သောက်ရမှာနော်.."
" ဒီမှာပဲအိပ်သွားကြပါလား ကိုမြမောင်ရဲ့.မနက်လဲ အစောရီးပြန်လာရမှာနဲ့.."
" အား..တော်ပီမောင်.အရက်မူးမူးနဲ့ အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနှပ်ပါရစေ..ခေါ်ချင်ရင် အဲဒီငါမနိုင်မ,ကြီးပဲ ခေါ်ထားလိုက်..လိုးလို့ကတော့ တကယ်ကောင်းတာမောင်.."
" သေချင်းဆိုးကြီး.သူလိုးလို့အားရမှ..နေရစ်ခဲ့လိုက်မှာနော်..ဟွန်း.."
မပုတုက ကျော်ရင့်လက်မောင်းကိုဖက်ထားပြီးပြောတာတောင်မှ..
" နေဗျာ နေဗျာ..သွားပြီ ငကျော်ရေ့ "
အလုပ်မပြီးသေးပဲနဲ့ ငွေစို့စို့ပို့ပို့ပေးတော့ ပြောမယ့်သာပြောနေတာ မပုတုမျက်နှာကပြုံးနေတာပဲ။ အလုပ်သိမ်းတော့ နေဝင်မိုးချုပ်စုပ်စုပ်ကန်းနေပြီမို့ ကားကြုံစီးပြီးပြန်ခဲ့တာ.အေးသန်းတို့ဆိုင်အရှေ့မှာ ဆင်းတယ်။ ကိုမြမောင်ကို အရက်ဖိုးပေးထားပြီးသားဆိုတာကို အပျော်တွေနဲ့ မေ့သွားပြီး အေးသန်းဆိုင်က အရက်တစ်ပုလင်းထောင်ပေးမိလိုက်ရော။ အေးသန်းကို လုပ်ငန်းပြီးတဲ့ အနေအထားတွေပြောပြရင်း ဝမ်းသာအားရနဲ့စကားထိုင်ပြောမိပါတယ်...။ သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လင်ဝိုင်းက နှစ်ယောက်သောက်နေကြတာအရက်တစ်လုံးက ကုန်ပြီ။
အဲဒါနဲ့ သူ့ဟာသူထပ်ဝယ်ပြီး ပြန်လာခဲ့ကြတာ မနက်ကအရှိန်.နေ့ခင်းကအရှိန်..စောစောက ထပ်သောက်တဲ့ အရှိန်နဲ့အခုအရှိန်တွေပေါင်းပြီး..မူးလိုက်တဲ့ ကိုမြမောင် အိပ်ယာထဲ မဝင်နိုင်ဘူး။ အေးလွန်းလို့တောင့်နေမှာစိုးတာနဲ့ ရှိသမျှစောင်တွေသူတို့ သားအဖနှစ်ယောက်ကိုခြုံပေးပြီး ကားလမ်းအတိုင်းခြေလျင်သွားတာ.နာရီဝက်တောင်မလျေှာက်လိုက်ဘူး ထင်းဆိုင်တန်းကို ရောက်တယ်.။ သူလာမယ်လို့လည်း ပြောမထားခဲ့.အရိပ်အခြည်လေးလည်းပြမထားခဲ့တော့ ကျော်ရင်က ထင်းလံတွေ အနားမှာ မီးလှုံနေတာတစ်ယောက်ထဲ။
ဖြတ်သွားဖြတ်လာ..ကားတွေက ထိုးတဲ့ မီးရောင်.ချောင်းထဲမှာ ဆင်ထားတဲ့ ရေအားလျပ်စစ်..တာဘိုင်ကလင်းတဲ့ မီးရောင်တွေနဲ့ ကျော်ရင်က သူလာနေတာကို ခပ်လှမ်းလှမ်းကမြင်ပြီးပြေးလာတယ်..။
" ဟား..မပု..ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လား လို့.."
" အာ့..ကိုယ်ရယ်..မီးတွေကလင်းနေတာ..လမ်းပေါ်မှာ အဲလောက်ကြီးဖက်တော့.."
" ဟား..လက်တွေက အေးစက်နေတာပဲ..လာ..မြင်ချင်တဲ့သူမြင်..ဖက်မှာပဲ.."
အတင်းဖက်ပြီး မီးဖိုဆီခေါ်သွားတာ..သူ့ရင်ခွင်က မီးဖိုထက်နွေးနေတယ်..။
" လာရဲတယ်တဲ့ကွာ.တစ်ယောက်ထဲ..ကားတွေပေါ် ဆွဲများခေါ်သွားမှဖြင့်.."
" ဟင့်ဟင့်..ခေါ်သားပဲ..လိုက်မလား.လိုက်မလားနဲ့ တစ်လမ်းလုံး..သူများကလိုက်သွားမလို့.."
မလွှတ်တမ်း ထွေးဖက်ထားပြီး လက်တွေကို ဆုပ်လို့မီးကင်ပေးတာ..ပါးတွေကိုပါ သူ့လက်ဖဝါး နွေးနွေးကြီးနဲ့ဖိကပ် အနွေးဓါတ်ပေးတော့ တစ်ကိုယ်လုံးနွေးနေတယ်။ ဆယ့်လေးငါးမိနစ်လောက် သူ့ရင်ခွင်မှာ ကျောမှီထိုင်နေတာ..သူ့လက်ကနို့ကြီးတစ်လုံးကို ဆုပ်လာပြီ..။ ကိုယ်ကလည်း အလိုးခံချင်လွန်းလို့ မိန်းမသားတန်မဲ့ စွန့်စားပြီးလာခဲ့တဲ့သူဆိုတော့..
" ကိုယ်ရယ်..ဟင့်.ဟင့်.."
သူ့ပေါင်လုံးတွေပေါ်ကို ကျောခင်းဝင်လိုက်တာ..လက်တစ်ဖက်က လည်တိုင်ကို ထွေးပွေ့ထိန်းဖက်ပေးထားရင်းနဲ့ နို့လုံးကြီးကို ဆုပ်နယ်လို့ နှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်းခံရတော့တာပဲ။ နူးညံ့စိုအိတဲ့ လျှာချင်း အလူးအထိက ရှိရင်းစွဲအလိုးခံချင်နေတဲ့ ရမက်မီးကို ထိုးဆွနေတော့.သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ဖွဆော့နေမိတယ်..။
" အဟင့်.သူများနို့က တွဲအိနေပြီနော် ကိုယ်.ကိုယ့်လီးရီးကတော့ မာတောင့်နေတာပဲ..လီးက အမြဲတောင်နေတာပဲကွာ.."
" အင်း.တွဲအိနေပေမယ့်.ပြည့်ပြည့်ကြီးတင်းနေတာ မပုရဲ့..အပျိုတုန်းကနဲ့ မကွာပါဘူး."
" ဟင့်.စိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနော်ကိုယ်..မပုက ကိုယ့်ကိုအဲဒါတွေချစ်တာ..အပျိုတုန်းကလဲ..အို.ကိုယ်..စောက်ဖုတ်..စောက်ဖုတ်ကြီးကိုနှိုက်တာ..အာ..ကိုယ်လို့..ဟင့် ဟင့်.."
သူက ထမီပေါ်ကနေ လက်ဖဝါးနဲ့ဖိအုပ်ပြီး နှိုက်တာလေ..ကိုယ်ကစောက်ရည်တွေ စိမ့်နေပြီဆိုတော့ အသိမခံချင်ဘူး။ စောက်မွှေးက ရိတ်ထားပြီးစ,သိပ်မကြာသေးတော့ ပြန်ထွက်လာတဲ့ ငုတ်တိုလေးတွေက ပေါင်တွင်းသားနုကို ထိုးလိုထိုး..စောက်ဖုတ်အုံကို ပြန်ထိုးလိုထိုး.စူးစူးလေးနဲ့ သိပ်စိတ်ကြွနေတာ။
ပြီးတော့..ရာသီလာရမယ့် ရက်ကလည်း နီးနေပြီ..။ အသားချင်းထိပြီး ပွတ်သပ်ခံရတဲ့ အရသာက ပြီးပြည့်စုံတယ်လို့ ခံစားရပေမယ့်.အခုလို အဝတ်ပါးလွှာလွှာလေးခံပြီး တမွမွနဲ့ မထိတထိ ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွခံနေရတာက ကာမစိတ်ကို ပိုပြီးနှိုးဆွနိုင်နေသလိုပဲ..စောက်ရည်တွေက ထိန်းမရအောင် ထွက်လာတာ..ဘဝတူအိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ အသိမခံချင်လဲ မရတော့ပါဘူးလေ..။
" အဟင့် အင့်..စောက်ရည်တွေ တအားစိမ့်နေပြီကိုယ်ရဲ့..အာ့..လက်မှာစိုကုန်ပီမလား..အို အို..စုပ်နဲ့.လက်ကြီးက စောက်ရည်တွေ စိုနေတာလေ. မစုပ်ပါနဲ့လို့..အို့..ကိုယ်..ကိုယ်ရယ်.ဟင့်..ဟင့်..အဟင့်.."
" ချစ်လို့..ပြွတ် "
" အားဟာ့.အပျိုတုန်းကလဲ သူ အဲလိုလုပ်ပြီးပြီ..အာ့ အာ့..ကိုယ်နော်..ထမီမလှန်နဲ့လေ..အာ့.. အထဲ.. အထဲ.အထဲ..စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အာ့ .အာ့ ဝင်သွားပီ..အီးဟီး..အာ့..အာ့.ဟား..ဆောင့်တာ..အားဟာ့ဟာ့..စောက်စေ့..အာ့..ကိုယ်ရာ..စောက်စေ့ရီးကိုယ်ရဲ့..အင့်.အာ့..ရှီး.ကိုယ့်လီးက လီးရည်တွေ စိမ့်လျှံနေပြီကိုယ်ရဲ့.လိုးချင်နေပီမလား လို့.. "
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment