သူဌေး မျိုးဆက် အပိုင်း ( ၂ )

သူဌေး မျိုးဆက် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - komaungko90

သူ့အမေ က သေတ္တာစောင်မှာ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တော့ ပေါင်ကြားကပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဦးဖိုးထင်က နောက်ကနေ သူ့လီးကို အသာပဲ လိုးထည့်လိုက်တယ် ။ ဟယ် လွယ်လွယ်လေးပါလား ထွေးထွေး သူ့ဖါသူတွေးလိုက်မိတယ် ။ အဲဒီနောက်တော့ သူ့အမေ ဒေါ်ရွှေမိရဲ့ ဖင်ကုန်းကာ အလိုးခံရင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ရမ္မက်သံတွေကို အတိုင်းသား ကြားနေရတော့ တယ် ၊

“အား ..ရှီး .. အ .. အင့် … ဟင့် .. ကိုဖိုးထင်ရယ် .. အ ..အီး … ဆောင့် …အ ..နာနာ ဆောင့် .. အ ..” 

ကြည့်နေရင်းနဲ့ သူ့အမေ အလိုးခံနေရတာ တော်တော်လေး ကောင်း လာပြီဆိုတာ ထွေးထွေး သိလာတယ် ၊ အရာရာကို စူးစမ်း လေ့လာတတ်တဲ့ အရွယ်ဖြစ်တာမို့ မအေဖြစ်သူခံစားနေရသော ကာမ အရသာမျိုး သူလည်း ခံစားချင်စိတ် ဖြစ်လာမိတယ် ။ 

ပြီးတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခံစားချက်တွေ မသိမသာ ပြောင်းလာတယ် ၊ သဘာဝက စေ့ဆော်ပြီလား တော့မသိ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြက်သီးလေးတွေ ထလာသလို ၊ နို့သီးခေါင်းထိတ် ကလေး တွေကပဲ ယားလာသလိုလို ၊ ဟိုနားက ယားသလိုလို ၊ ဒီနားက ယားသလိုလိုနဲ့ သေချာတာကတော့ ပေါင်ရင်းဂွဆုံက စောက်ဖုတ်လေးက တော်တော်လေးကို ရွစိ ရွစိ နဲ့ အနေရခက်လာတယ် ၊ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လိမ်ပြီးညှပ်ထားမိပေမယ့် ခံစားရတာ က မသက်သာ ၊ ကြည့်နေရင်း မှပင် ပိုပိုဆိုးလာတယ် .. တစစ်စစ်ဖြစ်ကာ စိုလာတာမို့ အရည်လေးတွေပင် ထွက်လာသလားမသိ ။ နိုးထလာ တဲ့ကာမစိတ်ကြောင့် ပြောင်းလဲလာတဲ့ သွေးသားခံစာမှု တွေကို အဖြေရှာမရ သည့်အဆုံး မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်ကာ ထွေးထွေး တစ်ယောက် မအေ လုပ်သူရဲ့ တဏှာဇာတ်လမ်းကို ဆုံးအောင်တောင် မကြည်နိုင်တော့ …၊ အိပ်ခန်းလေးဆီ ပြန်ပြေးရင်း အိပ်လို့ မပျော်တဲ့ ည တစ်ည ကို ခက်ခဲစွာ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ ရတော့တယ် …. ။

မနေ့က မြင်တွေ့ခဲ့ရသော သူ့အမေနဲ့ ဦးဖိုထင်တို့ လိုးပွဲကြောင့် ထွေးထွေးရဲ့ စိတ်မှာ တဏှာရမ္မက်တို့သာ ဖုံးလွှမ်း လာတော့တယ် ၊ ချစ်သူ ရည်းစားကလည်း ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက် က မရှိတော့ တာ ဆိုတော့…၊ အိမ်မှာ အမြဲလို အနေနီးတဲ့ ထမင်းချက် စံမြနဲ့ ခြံစောင့် အေးမောင် တို့ကိုပဲ ရမ္မက်သွေး ဆူပွက်စရာ လူတွေ အဖြစ် မြင်လာ တယ် ။ အေးမောင် နဲ့ စံမြ ဆိုတာက အသက် အစိတ်လောက်ရှိတဲ့ ကာလသားတွေ ၊ တစ်နယ်ချင်း ဆီကနေ သူ့အဖေ သစ်စက်မှာ အလုပ်လာလုပ်ရင်း နဲ့မှ အိမ်မှာ အလုပ်သမား မရှိလို့ ခနဆို ရောက်နေ ကြသူတွေသာ ၊ အဲဒါတွေ က ထွေးထွေး အတွက် အရေးမပါတော့ ကျန်းမာတောင့်တင်းသော ကိုယ်ခန္ဓာ ၊ သန်မာ ဖြတ်လတ်မှု နဲ့ သူ့အပေါ် ဂရုစိုက်တာလေး တွေကို သာ ရှေ့တန်းတင် သာယာလာခဲ့တော့တယ် ။

ထွေးထွေး အသက်က အခုမှ ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်ပြီးတာ ဘာကြာသေးတာ မှတ်လို့ ၊ စံမြတို့ အေးမောင်တို့က သူတို့ထက် ငယ်ပေသည့် သူတို့သူဌေးရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သမီး မဟုတ်လား ၊ ဒီတော့ မမလေး ၊ မမလေး လို့ပဲ ရိုသေသမှု ပြုရတာပေါ့ ၊ ထွေးထွေးကလည်း အရင်ကတည်းက သဘောကောင်း သူလေး ဆိုပေသည့် ၊ အရင်က ယောကျာ်းနဲ့ မိန်းမ ခပ်တန်းတန်း သာ နေခဲ့ရာမှ အခုလို နေ့ချင်း ညချင်း ပုံစံပြောင်း ၊ အချိုးပြင် လာတဲ့အမူအရာ ကို စတင် သတိမူမိသူက ထမင်းချက်စံမြ ၊

တကယ်တော့ စံမြက အရှုပ် မိန်းမ တစ်ယောက် ရဖူးပြီး အကြောင်း မတိုင်ဆိုင်လို့ ကွဲခဲ့ကြသော်လည်း မိန်းမ ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် ကြုံရင်းကြုံသလို ဂွင်ဆင်ပြီး လှုပ်ရှားတုန်း ထွေးထွေး တောင်မှ သူ့ သူဌေးရဲ့ သမီးမို့ မကောင်းတတ်လို့ လွှတ်ထားတာ ၊ အခုလို အမူအရာ တွေပြောင်းလာတာ သူ့အတွေ့ အကြုံအရဆိုရင် ထွေးထွေး အဲ့ဒီကိစ္စတွေမှာ စိတ်ကစား နေပြီဆိုတာပါပဲ ။ ဒါကြောင့် စံမြတစ်ယောက် ထွေးထွေးကို လက်တည့်စမ်းကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့ တယ် ။

ထမင်းချက် အလုပ်ကို လုပ်နေရသဖြင့် အိမ်ထဲတွင် အနေများသော စံမြက ထမင်းစားချိန် မီဖိုချောင်ထဲသို့ ထွေးထွေး ဝင်လာသည့် အခါများတွင် သွေးတိုးစမ်းသည့် သဘောဖြင့် စကြည့်တယ် ၊ ပန်းကန် လှမ်းပေးရင်း လက်ကလေး ကိုမသိမသာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ၊

“မမလေး ၊ လက်လေးတွေက ဖြူဝင်းပြီး တအား နုညံ့နေတာ ပဲနော် ..၊ ”

“အယ် ..၊ ကိုစံမြ ကလည်း … ဟင့် .. လာမြှောက်နေပြန်ပါပြီ … ဘာလိုချင်လို့ လာမြှေက်နေတာလဲ …”

ထွေးထွေး က သူ့အဖေ ဦးမြကြီးလိုပဲ သဘောကောင်းသလို လက်ဖွာတယ်လေ ၊ အပေးအကမ်းကလည်း ရက်ရောတယ် ဆိုတော့ သူ့ကို တစ်ခုခုဝယ်ပေးဖို့ လာမြှောက်နေတယ် ထင်တာပေါ့ ၊ ဟိုကနှူးနေတာ သူမသိ သေးဘူး ။

“ဘာမှ မလိုချင်ပါဘူး မမလေးရယ် … စံမြတို့က မမလေးအနားမှာ နေရရင် အားလုံးပြည့် စုံနေပါပြီ ….”

“ဟွန်း .. ဟုတ်လဲ ..ဟုတ်ပဲနဲ့ …”

အပျိုမလေး မှာတော့ စံမြ အပြော မှာမျောရပြီ ၊ ကြည်နူး ပီတိတွေဖြာ လို့ ၊ စံမြ အပေါ်မှာလည်း စိတ်ကစား မှုက ပိုလို့တိုးလာ တယ် ။ သက်တူရွယ်တူ သမီးရည်းစား ထွက်ရှာရင်

တောင် အချိန်ပေးရဦးမှာ မလား ၊ သစ်စက်ထဲ အလုပ်ကြမ်းလုပ်ခဲ့တဲ့ ဒေါင်းတိ မောင်းတိ ကိုစံမြတို့ လိုမျိုးနဲ့သာ အဆင်ပြေမယ်ဆို ရေကန်အသင့် ၊ ကြာအသင့် မဟုတ်လား ၊ သူလေး မှာ လည်း သူ့အတွေးနဲ့ သူမြူးလို့ ။

“နောက်ပြီး ..၊ မမလေးက အရမ်းလှတော့ ..ချစ်ကြမယ့်သူတွေလည်း …ဝိုင်းဝိုင်း လည်နေမှာ ဘဲ …နော် ..”

“ခိ …ခိ ..ထွေးက တကယ် လှလို့လား ၊ …ကိုစံမြရဲ့ …”

“လှတာပေါ့ .. မမလေးရယ် … မမလေးရဲ့ အသားအရေ ကလည်း ဝင်းဝင်းဝါဝါ စိုစို ပြေပြေ ၊ မျက်နာလေးကလည်း ကြည့်ပါအုန်း … ဒီလောက်လှ တာ စံမြတို့တော့ မတွေ့ဖူးသေးဘူး …တကယ် …၊ နောက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လေးကလည်း ..ငါးရံကိုယ်လုံးလေး …. ကဲ ..မမလေးမှ …. မလှရင် .. ဘယ်သူ လှတော့မလဲ …”

ပြောရင်း ဆိုရင်း ထွေးထွေးရဲ့ လက်မောင်းလေး ၊ ပုခုံးလေး ကို မထိတထိ ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက် ၊ မေးဖျားလေး ဆွဲလိုက်နဲ့ အပျိုမလေးကို သွေးဆွကြည့်တယ် …

“ခစ်..ခစ် .. ကိုစံမြ …ကိုတော့ ဆု ချရအုန်းမယ် … ဟင်း …ဟင်း ..”

ထွေးထွေး ခမျှ စံမြ အပြောကြောင့် မျောရုံတင် မကတော့ဘူး ၊ ဘဝင်ပါ လေဟပ် ရလေပြီ ၊ ကြည်နူးမှု အရှိန်က မြင့်သထက် မြင့်လာပြီး စံမြကို ပိုလို့ပင် သဘောကျ လာတော့သည် ။ သူ့ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ် အသားယူ နေတာတောင် အပျိုမလေး တစ်ယောက် အနေနဲ့ မသိချင်ဟန် ဆောင်ပြီး တိတ်တခိုး နဲ့ ကြိတ်ကြည်နူးနေ ခဲ့တာမဟုတ်လား ။ 

အဲ့ ည ဘက်ရောက် လာပြီဆိုရင်တော့ ထွေးထွေးတို့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရတော့တယ် ၊ မအေဖြစ်သူနဲ့ သူကြီးဦးဖိုးထင် တို့ရဲ့ လိုးပွဲကို ချောင်းဖို့က စိတ်မှာ အမြဲလွှမ်းမိုးနေပြီ ကိုး ၊ သူတို့ဟာ သူတို့ အလုပ်ဖြစ်ဖြစ် မဖြစ်ဖြစ် ထွေးထွေး တို့ကတော့ ကြည့်ချင် မြင်ချင်စိတ်များ နေတာ ဆိုတော့ စပါးကျီ ဘေးကနေ ချောင်းဖို့ တာဝန်မပျက် စေရ ၊ ကြုံတော့လည်း ချောင်း ၊ မကြုံတော့ လည်း ပြန်အိပ်ပေါ့ ။ ဒီကြားထဲ ကိုစံမြနဲ့ကလည်း သမီးရည်းစား သာမဖြစ်သေးတာ ၊ အီစီကလီဖြစ်လို့နေပြီး သိသိ သာသာကို ပွတ်သပ် ၊ ကိုင်တွယ်ခံ နေရတာ ဆိုတော့ အပျိုရိုင်းလေး ခမျှ ရင်ခုန်ရတာလည်း အမောပေါ့ ။

သဲကို သဲလွန်းတယ်လို့ပဲ ဆိုမလား ၊ မိန်းမကြိုက်တော့ မျော်လိုက်တာတဲ့ ..၊ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေ အချိန်ပြည့် နီးပါး တွေ့နေရတာတောင် အားမရချင်တော့ ၊ သူ့ရဲ့ အယုအယလေး တွေပဲ သာယာနေမိတော့ သူ့အနားပဲ အမြဲကပ် နေချင်တော့တာပဲ ၊ စကားပုံတွေလည်း သူနဲ့ကြ မှ ပြောင်းပြန် ဖြစ်ကုန်ပြီလား ၊ မတွေးချင်တော့ ၊ မိန်းမ ဈေးအကျခံလို့အေ အပျိုလေးတန်မဲ့ ဒီလိုလုပ်စရာလား ရယ်လို့ အပြစ်တင်ချင်လည်း တင်ပါစေတော့ ၊ ထွေး ကို၌က သူ့အနားမှာ အရိပ်လေးလို အမြဲနေချင်မိမှတော့ … ၊ တိုင်ပင်စရာ တိုးတိုးဖေါ်ကလည်း မရှိ ၊ အချစ်ဆိုတာ လည်း ဘာမှန်းမသိ ၊ မသိဆိုတာက ဆိုင်းဘုတ် မတပ်တတ်သေးတာ ၊ သစ္စာ ၊ မေတ္တာ ဆိုတာလည်း ဝေးရော ၊ ရင်ထဲမှာ ဖြစ်တည်လာတဲ့ စိတ်ခံစားမှုနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မိနေရင်း … ၊

အချိန်က နေ့လည် နှစ်နာရီလောက် ရှိနေပြီဆိုတော့ ကိုစံမြ သူ့အခန်းထဲမှာပဲ ရှိနေမယ်နဲ့ တူတယ် …၊

“ကိုစံမြ …၊ ကိုစံမြ … ”

“ဟင် … မမလေး ၊ ..မမလေး …လာလေ ..ထူးထူးဆန်းဆန်း ၊ ကျွန်တော့် အခန်းကိုလာ လို့ပါလား … ”

စံမြတစ်ယောက် တော်တော်လေးကို အံအားသင့်သွားတယ် ။ အချိန်တိုလေး အတွင်း ဒီကောင်မလေး ဒီလောက်ထိ မြန်မြန်ဆန်ဆန် အဖြစ်သဲ လာလိမ့်မယ်လို့ ထင်မှထင်မထားတာ ၊

“ဟုတ်တယ် .. ကိုစံမြကို ထွေးလက်ဆောင် ပေးစရာရှိလို့ …”

“ဘာများလဲ … မမလေးရဲ့ …. ”

“ကိုစံမြ ဝတ်ဖို့ အင်္ကျ ီလေ … ထွေး သူငယ်ချင်းတွေ မြို့ဈေးသွားတုန်း … မှာလိုက်တာ ..”

“ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ … မမလေး ရာ ”

“ဝတ်ကြည့်ပါဦး … ကိုစံမြရဲ့ ….”

“ဟုတ် ..၊ ဟုတ်ကဲ့ …မမလေး …”

နွေနေ့ခင်းမို့ ဝတ်လက်စ စွတ်ကျယ် လက်ပြတ်လေးကို ထွေးထွေး ရှေ့မှာပဲ စံမြချွတ်ပြစ်လိုက်တယ် ၊ ပြီးတော့ ထွေးထွေး လှမ်းပေးနေတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီကို ယူရင်း မျက်နာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ၊ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ ကြွက်သားစိုင် တွေနဲ့ ရင်အုပ် ကြီးတွေကို ရမ္မက်ရောင် အပြည့်ချယ်မှုန်းထားတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ တပ်မက်စွာ ကြည့်နေလေ တာ ကို မြင်လိုက်ရတဲ့ ခနမှာ ..၊ ထွေးထွေး ရဲ့ အတွင်းစိတ်ကိုပါ မြင်လိုက်ရပြီဖြစ်တဲ့ စံမြ အနေနဲ့ ဘာမှတွေဝေနေစရာ မရှိတော့ဘူး အပျိုမလေးကို သိမ်းပိုက်ဖို့ အချိန်မဆိုင်းပဲ လှုပ်ရှားလိုက်တော့တယ် … ။

“မမလေး … ကျွန်တော့် အပေါ် ၊ ဘာလို့ ဒီလောက် ကောင်းနေရတာလဲဗျာ …၊ ကျွန်တော် … မမလေးကို …အရမ်းချစ်မိနေပြီ ….”

ရှပ်အင်္ကျ ီကို မဝတ်သေးဘဲ သူ့အိပ်ယာ မြက်ဖျာလေးပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး ထွေးထွေးကို အတင်းပဲ ဆွဲဖက်လိုက်တယ် …၊ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားတဲ့ အခြေအနေကြောင့် ထွေးထွေး လန့်ပြီး အံသြတကြီးရုန်းတယ် …၊

“အို …ကိုစံမြ .. ၊ လွှတ်ပါ … အို ..မလုပ်ပါနဲ့ …ဟင့်အင်း ..လွှတ်ပါ ….”

“မမလေး ရယ် …ချစ်လို့ပါဗျာ ….”

“အို … ဟင့်အင် …ဟင့်အင် ….”

ထွေးထွေး နှုတ်က ဟင့်အင် တစ်ခွန်းသာ ထွက်နိုင်တော့တယ် … ၊ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ စံမြက အပျိုရိုင်းမလေးကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်း သိပြီးသား ။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ထား ပြီး ဖင်သားလုံကျစ်ကျစ်လေးများနဲ့ တင်းအိနေတဲ့ နို့အုံ ရင်သား စူစူထွားထွားလေး တွေကို တဆင့်ပြီး တဆင့် အပိုင်အနိုင်ကို ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လည်တိုင်လေးတွေ မထိတထိ နမ်းလိုက် ၊ နားရွက်ဖျားလေးတွေ မနာတနာကိုက်လိုက်နဲ့ နေတော့ ၊ ထွေးထွေး ခမျှမှာလည်း မိန်းခလေးတွေရဲ့ အဓိက ကာမခလုတ် တွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု အဖြုတ်ခံနေရပြီဆိုတော့ ခနလေးအတွင်းမှာကို အကြောက်အကန် မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပဲ စံမြ ရင်ခွင်ထဲမှာသာ မိန်းမောနေရှာတော့ တယ် ..၊

စံမြက သူ့မြက်ဖျာ အိပ်ယာလေးပေါ်မှာ အသာထိုင်ချလိုက်ရင်း ထွေးထွေးကိုပါ အလိုက်သင့် ထွေးပွေ့ခေါ်လာလိုက်တယ် ..၊ ပြီတော့ လက်တွေက အပျိုမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ အသားစိုင် နုနုလေးတွေ အပေါ် အစုန်အဆန် ယောက်ယက်ခတ်ကာ လှုပ်ရှားနေတော့ ။

“အဟင့် …၊ ကိုစံမြရယ် … ထွေး … အနေရခက်လိုက်တာ … တော်ပါတော့နော် … ”

ငြင်းဆန်မှုက အပြင်းအထန် မဟုတ်တော့ ၊ တောင်းပန်သံ လေးပင် ထွက်လာရပေပြီ ၊ ထွေးထွေး တစ်ယောက်တော့ စံမြရဲ့ ကျုံးသွင်းမှုအောက် ၊ ပျော့ပြောင်းလာတဲ့ ဆင်မယာဉ်သာ လေး လိုပေါ့ ။

“အင်း … ဟင့် .. ဟင့် .. ကိုစံမြရယ် …”

မျက်နာ တပြင်လုံးအုပ်မိုးကာ အနမ်းခံနေရသလို အပျိုဖြစ်ကတည်းက လုံးခြုံအောင် သိမ်းဆည်းခဲ့တဲ့ နို့အုံလေး နှစ်ခုကိုလည်း အားမနားစတမ်း ဖြစ်ညှစ် ခံနေရတာ ဆိုတော့ ၊ ထွေးထွေး အနေရခက်သထက် ခက်လာပြီး ပေါင်ရင်းခွဆုံက စောက်ဖုတ်လေးကလည်း စစ်ကနဲ့ ဖြစ်လာတာမို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းက အလိုလိုထောင်တက်လာ တယ် ။

စံမြကလည်း ထောင်တက်လာတဲ့ ပေါင်လေးတွေကို အသာအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးလိုက် ၊ ပေါင်ရင်း ဘေးသားလေးတွေကနေ တင်ပါးလေးတွေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပြီး တမျိုး ဆွပေးနေတော့ … ၊ ထောင်ထား လက်စ ထွေးထွေး ပေါင်လေးနှစ်ဘက်က မသိမသာ ပြဲဟသွားတယ် ၊ စံမြက ဒီအခြေအနေစောင့်နေတာ ဆိုတော့ ပြဲဟလာတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား လက်နှိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ထမီပေါ်ကနေ အမိအရ အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ။

ထွေးထွေး မှာတော့ အပီကို ကိုင်ခံနေရတော့တာ ဆီးခုံအထက်ပိုင်း စောက်စေ့အရင်းနားလေးကို လက်ဖနောင့် နဲ့ဖိပွတ်ပြီး အကွဲကြောင်းလေး တလျှောက်ကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်ဆွဲခံရရင်း စောက်ခေါင်း ဝလေးကို ပါ မထိတထိ ထိုးဆွခံနေရသလို နို့အုံလေးတွေနဲ့ စူ ထွက်မလာသေးတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ ဖြစ်ညှစ် ခြေမွ ခံနေရပြီး မျက်နာအနှံ လည်တိုင်ကျော့နဲ့ နားရွက်ဖျားလေး တွေပါ အနမ်းခံနေရတာကိုး ၊ စံမြရင်ခွင်ထဲမှာ ဖရိုဖရဲလေး မှီခိုနေရရင်း မြက်ဖျာလေး ပေါ်မှာ လူးပျံ နေတော့တာပေါ့ ။ ထမီလေးလည်း ကော့ပျံလူးလွန့် နေတာကြောင့် တဖြေးဖြေးအပေါ်ကို လိပ်တက်လာရင်း ပေါင်ရင်းသား ဖွေးဖွေးလေးတွေကိုပင် မြင်နေရပြီ ၊ စံမြက စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ဆွနေရာက ထမီကို ခါးအထိဆွဲးလှန်လိုက်ရင်း အဖုံးအကာ မဲ့သွားပြီ ဖြစ်တဲ့ ပကတိစောက်ဖုတ်လေးကို ပြန်ပြီး အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်တော့တာပေါ့ ။

ထမီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ခံနေရာက အသားစိုင်ချင်း ထိထိမိမိ ပူးကပ်ထိတွေ့သွားခြင်းကြောင့် ရရှိလာတဲ့ အတွေ့ထူးအပေါ် ထွေးထွေး မိန်းမော သွားရသည် ၊ မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ တဏှာဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ပြီး ရမ္မက်စိတ်တွေ ပေါက်ဖွားလာရမှ အခု လက်တွေ့ ကိုယ်တိုင်ကြုံနေရပြီ ဆိုတော့ ထွေးထွေးမှာ အတွေ့ထူးတွေအပေါ် စွဲလမ်း နှစ်သက်လို့ လာပါတော့တယ် ။ အပျိုရိုင်းမလေး အတော်ကိုစိတ်ထနေပြီမှန်း သိလိုက်တာကြောင့် စံမြတို့ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ထွေးထွေးကို လိုး ဖို့ပြင်ပါတော့တယ် ။ အလိုးခံရခြင်း ကာမအရသာကို ထွေးထွေး တစ်ယောက် စွဲမက်သွားစေဖို့ အခုချိန်မှာတော့ တတ်နိုင်သမျှညင်သာစွာပဲ ဆက်ဆံဖို့ စံမြမှာကိုယ်ကိုကိုယ် သတိပေးနေရသေးတယ် ။ မတော်လို့တစ်ခါတည်း နဲ့ တပ်လန်သွားရင် လီးငတ်ရုံမက လူပါ ထမင်းအိုးကွဲမှာ မဟုတ်လာ ။

ထွေးထွေး ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူရင် ပုဆိုးကို ခါးမှာညှပ်ထားလိုက်တယ် ၊ နေ့လည်နေ့ခင်းဆိုတော့ အရေးဟဲ့ ဆိုရင် အဝတ်တွေ လိုက်မရှာရအောင် လို့ပါ ၊ ပြီးတော့ ထွေးထွေးလေးကိုလည်း အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီး လိုးချင်တာဖြစ်ပေမယ့် ၊ ကြက်ရေး ငှက်ရေး ဆိုတာ ပြောရတာမဟုတ် ၊ သူများတွေကျ ဘာမှမဖြစ်ပေမယ်လို့ ကိုယ်အလှည့်ကျမှ ထဖြစ်ချင် ဖြစ်တတ်တာ ဆိုတော့ … ၊ လောလော ဆယ်တော့ ထမီလှန်ပြီးတော့သာ တက်လိုးရပေတောမည် ။ 

သူဌေး သမီးလေးရဲ့ အပျိုစစ်စစ် ပါကင်ပိတ် စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ လီးကတော့ အပြတ်ကို တောင်နေပြီ ၊ ထွေးထွေး မျက်နာလေး တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိလေး စုံမှိတ်ပြီး ခေါင်းလေးကို တစ်ဖက်စောင်းထားတယ် ၊ ပေါင်ရင်း ခွစုံနေရာလေးကို ကြည့်မိတော့ သူဆွထားလို့ အရည်လေး တွေရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက စံမြကို စွဲဆောင်နေတယ် ..ဒါနဲ့ လက်ညို ၊ လက်မနဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်း သားလေးတွေကို အသာဟပြီး ဖြဲလိုက်တော့ .. ၊ ဟက်ကနဲ ..ပြဲဟသွားတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးမှာ အသားနု နီရဲရဲလေးတွေက အရည်ကြည်လေးတွေကြောင့် စိုလက်တောက်ပနေတယ် ၊ စောက်ခေါင်းဝလေးက အနည်း ငယ်ပြဲဟက တစ်ချက်တစ်ချက် ဟစိ ဟစိလေး ဖြစ်လို့နေသည် ။

“ဟင့် …၊ အဲလိုကြီး ဖြဲမကြည့်နဲ့ … ထွေးရှက်တယ် …”

“လှလို့ပါ …မမလေးရဲ့ … ကျွန် ..ကျွန်တော် ..ထည့်လိုက်တော့မယ်နော် ..”

အပျိုမလေး ပထမဆုံးအကြိမ် ပါကင်ဖွင့် အလိုးခံရမှာ ကြောက်နေမှာ စိုးလို့ .၊ စကားကို ညင်ညင်သာသာလေး ပဲ ပြောတယ် ၊ ထွေးထွေးကတော့ ဘာမှ စကားမပြန်တော့ ဘူး မေးလေးတင်းနေအောင် အံလေးကြိတ်ထားပြီး အလိုးခံရဖို့ အရေး အားတင်းနေရပါတော့တယ် ။

“ဗြစ် ..ဗြိ …အ ..ဟင့် …အ ..ဗြစ် ..ဗြစ် …အား …အဟင့် ..နာတယ် …ဟင့် ..ကျွတ် .ကျွတ် .. အ …ကိုစံမြ …တင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ..အ …ဖြေးဖြေး …”

လီးက ကျပ်လုံးသာသာခန့် သာ တုတ်သော်လည်း တအိအိနဲ့ အသွင်းခံနေရတဲ့ စောက်ဖုတ်က အပျိုစစ်စစ် စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေး ဆိုတော့ ထွေးထွေးခမျှ မချိမဆန့်ပေါ့ ။

“ခနလေးပါ ..၊မမလေးရဲ့ …ခနနေလို့ လီးအဆုံး ဝင်ပြီးသွားရင် …အရမ်းကောင်းလာမှာပါ …၊ ခနလေး အောင့်ခံလိုက်ပါဦးနော် ..ခနလေး .သိလား…၊ ခနလေ …”

“အင့် ..ဟင့် …ဟင့် …တစ်စို့စို့ကြီး …ကိုစံမြရယ် …ဟင့် …ထွေး ..နေရခက်လိုက်တာ …ဟင့် ..အဟင့် ..”

စံမြက ချော့ရင်း သွင်းရင်းဖြင့် ထွေးထွေး စောက်ဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးကို လိုးသွင်းနေတာ အပျိုမှေးလေး ကိုတောင် လီးထိတ်က ထောက်မိပါရောလား ၊ အဲဒီ့ အပျိုမှေး အဖောက် ခံရရင် ထွေးထွေး အရမ်းနာမှာကိုလည်း တွေးမိပြီးသား ၊ ဒီအတိုင်း တန်းလန်းကြီးကလည်း မဖြစ် ၊ မထူးတော့ပါဘူးကွာ လီဆုံးအောင် အရင် ဆောင့်သွင်း လိုက်တော့မယ် ပြီးမှ ကြည့်လုပ်ရတော့မှာပေါ့

“ဗြစ် …ဗြစ် …အ ….ဖောက် ..ဒုတ် …အား …အီး …အမေရေ …အား …နာတယ် ..နာတယ် … အား…အ.. ဟင့် ..အဟင့် ..သေပါပြီ …အ….အ….အား ”

အပျိုမှေးပါးလေး ကို ထိုးခွဲဖောက်ဝင်ကာ သားအိမ် အထိ ထိထိမိမိ တစ်ချက်ဆောင့်အလိုးခံလိုက်ရတာ ဆိုတော့ အသားလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငိုသံလေးပင် ထွက်လာပြီး မျက်နာလေးမှာလည်း နာကျင်ခံခက်ဟန်နဲ့ ရှုံမဲ့နေတော့တယ် …။

အမလေး နေရခက်လိုက်တာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ဖြဲပြီးတော့ ၊ တစ်ခါမှ ဒီလို မနေဖူးပေါင် ၊ စောက်ဖုတ်လေး ထဲလည်း သူ့ဟာကြီး ထိုးသွင်းထားလိုက်တာမှ တဆုံးပဲ ၊ ဒုတ်ကြီး ထိုးထည့်ထားသလို အောင့်သက်သက် ၊ မျက်တက်တက် နဲ့ ကျပ်သိပ်နေလိုက်တာ လေဟာနယ်တောင် မရှိတော့ဘူး ၊ ဆောင့်သွင်းလိုက်တုန်းက ဘယ်နေရာတွေများ ကွဲပြဲထွက်ကုန်တယ် မသိဘူး နာလိုက်တာ.. နာလိုက်တာ .. ၊ အသက်ထွက်မတတ်ပဲ ။

အမေတို့ကို ချောင်းတုန်းက ဦးဖိုးထင်ကြီး ဒီလောက် မြန်မြန်သွက်သွက် ကြီးလိုးပေးနေတာတောင် အမေက အားမရသလိုပဲ ၊ သူ့ကို အတင်းဆောင့်ပြီးလိုးဖို့ ပြော ပြောနေတာ သူ့နားနဲ့ ဆက်ဆက်ကြာဖူးတာပေါ့ ၊ အခုလည်း ကိုယ်တိုင် လက်တွေ့ အလိုးခံရပြီဆိုတော့ အမေ့လိုပဲ အရမ်း ကောင်းမယ် ထင်ထားတာ ၊ မှန်းချက်နဲ့ နှမ်းထွက် မကိုက်တော့ ပြီးခဲ့တာ

တွေကို တောင် နောင်တရ သလိုလိုနဲ့ ဝမ်းနည်းချင်လာတယ် ၊ နာတဲ့ အရှိန်က မပြေချင်သေး လို့ လှုပ်တောင် မလှုပ်ရဲဘူး အသက်တောင် မျှင်းမျှင်းလေး ရှူနေရတာ ၊ တော်ကြာ ထပ်နာနေမှာစိုးလို့ ၊ နေရတာလည်း အသားမကျဘူး ပြည့်ကျပ် တစ်ဆို့နေတာ ၊ အောင့်သက်သက်နဲ့ ဘယ်လိုကြီးမှန်းလည်း မသိဘူး ၊

တစ်ချက်တစ်ချက် သိမ့်ခနဲ့ သိမ့်ခနဲ့ ရှိုက် ရှိုက်နေတဲ့ ထွေးထွေးကို စံမြက နို့အုံလေးတွေ အသာခြေပေးလိုက် ၊ တုန်ယင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပ်ပြီးနမ်းလိုက် ၊ လည်တိုင်လေး တလျှောက် ရွရွလေးနမ်းလိုက်နဲ့ အနာသက်သာပြီး ဖီးလ်ပြန်တက်လာအောင် တစ်ကိုယ်လုံး အနှံပွတ်သပ်ပြီး ဆွပေးနေတော့ ၊ မကြာပါဘူး ထွေးထွေးဆီကနေ ညည်းသံလေး သဲ့သဲ့ ထွက်လာတယ် ၊ မျက်စိလေး နှစ်လုံးကတော့ တင်းနေအောင် ပိတ်ထားတုန်း …၊ အနာသက်သာလာပြီး ၊ စိတ်အာရုံက ကောင်းတဲ့ခံစာမှုဘက် လှည့်လာပြီ ဆိုတာ သိတာပေါ့ ၊ ဒါနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိဝင်နေတဲ့ လီးကို အသာနှဲ့နှဲ့ ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်မှ အဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ၊ ထွေးထွေးကို စပြီး လိုးပေး လိုက်တော့ ၊

“ဗွိ….ပြိ …ပွိ ….ပြိ …. အ …အဟင့် …အ …အ ….အို့ ….အ….”

“အား .. ပါး ..ကျပ်နေတာပဲ …”

အပျိုစင် စောက်ဖုတ်လေးက စံမြတစ်ယောက် အသံထွက်လာရ လောက်အောင်ကို လိုးလို့ ကောင်းနေတယ် ..၊ ဒါပေမဲ့ စွတ်မလုပ်ရဲသေးဘူး အပျိုမလေး ခံသာအောင် လေး ၊ ငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်ဖြေးဖြေး လိုးပေးပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ …

“ပြွတ် ..ဖွတ် …ဖွတ် …ပြွတ် … အင့် ..ဟင့် ….အ….ဟင့် …. အ… အင့် ….”

ရမ္မက်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာပြီး ဖင်ဆုံလေးကိုပါ မသိမသာ လူးကာ လွန့်ကာနဲ့ ကော့ကော့ ပေးလာတာမို့ ထွေးထွေး တစ်ယောက် အလိုးခံရတာ အရသာတွေ့လာရပြီကို သိလိုက်ရတော့

“ မမလေး ..၊ ကျွန်တော် ..ဒီထက် .. နဲနဲ ..မြန်မြန်လေး …လိုးပေးရမလား…”

“အင်း …အင်း...ရတယ်..လုပ် ...အဲ့ …အရမ်းကြီးတော့ ..အ ..မလုပ်နဲ့ဦးနော် ….အို့ … အထဲက ..နဲနဲတော့ .. ..နာနေသေးတယ် …”

စံမြက အားမရတော့ဘူး စိတ်ရှိလက်ရှိ မဟုတ်တောင်မှ ခပ်သွက်သွက်တော့ လိုးချင်နေပြီး သေချာအောင် မေးလိုက်ရတာ ၊ အပိုင် အနိုင် တက်ခွလိုးနေရပြီဖြစ်ပေမဲ့ သူဌေးရဲ့ သမီးဆိုတော့ နဲနဲတော့ ရှိန်နေသေးတယ် ၊ ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးနေတာ အချက် နှစ်ဆယ်တောင် မရောက်သေး

“ဖွတ် …ဖတ် ..ဖွတ် …ဗြစ် …အင့် …ဟင့် … အ ..ဖတ် ….အ ….ကိုစံမြ ..အ …ကောင်းတယ် …အ…အ…ဆောင့် …ဆောင့် …အ …ဟင့် ….ဟင့် …အ….”

ပါးစပ်ကလည်း ပြော ဖင်တွေကိုလည်း မကော့တတ် ကော့တတ်နဲ့ အတင်း ကော့ထိုး ပြီး အလိုးခံ လာတာကြောင့် စံမြ လိုးရတာ အားပါလာတယ် ..၊ လီးဒစ်နားအထိ ဆွဲထုတ် အဆုံးထိ ဆောင့်လိုးသွင်းနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ …၊

“ဖွတ် …ဖောက် …ဗြစ် …ဖောက် ….အ …အီး ….အ ….အိုး ….ကောင်း ….ကောင်းလိုက်တာ …အ…အ….အိုး …ဟုတ်တယ် …ဆောင့် …ဆောင့် …အ ..အ..အီး…အီး …ဟား ….ထွက် …ထွက်ကုန်ပြီ …အ…အ …ဘာတွေလဲ …မသိဘူး ….အ …အ…”

ထွေးထွေး တစ်ယောက် ပထမဆုံး အလိုးခံရတဲ့ အတွေ့အကြုံမှာတင် ရရှိလိုက်တဲ့ ကာမအရသာထူးက လောကကြီးကိုပင် မေ့သွားတော့ မတတ်ကောင်း လွန်းတာကြောင့် စံမြတစ်ကိုယ်လုံးကို အတင်းလှမ်းဆွဲဖက်ထားရင်း လူးကာ ကော့ကာနဲ့ ဖင်လေးကို အတင်းကော့တင်ရင်း တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားရပါတော့တယ် … ။ အဲဒီတော့မှ စံမြက အားမနာစတမ်း ကို အတင်းဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးပါတော့တယ် ။ ကောင်မလေး မပြီးခင် သူအရင်ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ ထိန်းထားရတာ ၊ ထွေးထွေး အရသာသိပြီးသွားရင် နောက်ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ကိစ္စမရှိဘူးလေ .. ဟုတ်တယ် မလား .. ။

“ဖတ် ..ဖတ် ..ဗြိ …ဖတ် …အ …အီး …အား …ကောင်းလိုက်တာ …မမလေးရာ …တင်းကျပ်ပြီး စီးပိုင်နေတာပဲ ….အ…အ…အီး …အား ….”

ကောင်းပေမပေါ့ အခုမှ ပါကင်ပွင့် အလိုးခံဘူးတဲ့ အပျိုမစောက်ဖုတ်ပဲဟာ မကောင်းရှိမလား ၊ လိုးရတာ အရမ်းကောင်းလွန်းတာကြောင့် စံမြ ကြာကြာ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး အတင်းဆောင့်လိုးနေရင်း သူ့လီးထိတ်မှ သုတ်ရည်တွေကို အပျိုမလေးရဲ့ သားအိမ်ထဲရောက်သည်အထိ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ် ၊

“အား…ဟင့် …ဟင့် ….အ ….အင်း …ကိုစံမြရယ် …ဘာတွေလဲ ….မသိဘူး ….အထဲမှာနွေးနေတာပဲ …ကောင်းလိုက်တာ ….ဟင်း ….”

“အဲဒါ …ကျွန်တော် … လရည်တွေပေါ့ မမလေးရဲ့ ….”

“ဟင် ….အော့ ….ဝေါ့ ….ဝေါ့ ……”

ထွေးထွေး တစ်ယောက် မနက်စာ စားပြီးလို့ ကော်ဖီကြမ်းလေးသောက်မယ်ကြံတုန်း ရင်ခေါင်းထဲက ကတုန် ကရင်နဲ့ မတရား ပျို့တက်လာတာမို့ ဟန်ပင် မဆောင်နိုင် ပဲ ပြတင်းပေါက်ဆီပြေး အန်ချမိလိုက်တော့တယ် ၊

“ဟဲ့ ..၊ သမီး …ဘာဖြစ်တာလဲ …”

“မသိဘူး …မေမေ …၊ ရင်ဘတ်ထဲက .. ကတုန်ကရင်နဲ့ …အရမ်း .. အန်ချင်လာလို့ …. ဝေါ့ ….”

ဒေါ်ရွှေမိ သမီးဖြစ်သူကို ကျောလေး ဖိပေးရင်း အခုမှ သေချာကြည့်မိပြီး တော်တော် လန့်သွားတယ် …၊ ဆံစတွေ သွေ့ခြောက်ကာ မျက်ကွင်းက ဟောက်ပက် ၊ ဒီလို လက္ခဏာက ဘာလဲဆိုတာ ကလေးနှစ်ယောက် မွေးခဲ့ဖူးသူမို့ ဒေါ်ရွှေမိ ကောင်းကောင်းသိတယ် ….၊ ဒါပေမယ့် အတွေးက မရဲ … သမီးက အပျိုလေး ဥစ္စာ …၊ ဘယ်နှယ် ဒီလိုပုံ ဖြစ်နေပါလိမ့် …. ။ ဒါနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အသာခေါ်သွားပြီး ကျိတ်မေးရတယ် ..

“သမီး …. မေမေကို .. အမှန်အတိုင်း ပြောစမ်း ….နင်ဘယ်အကောင်နဲ့ ကြိုက်နေတာလဲ …. ”

မေးသာ မေးရတာ သမီးက အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်ထွက်တာ မဟုတ်တော့ ပိုလို့တောင် မစဉ်းစားရဲအောင် ဖြစ်သွားတယ် … ဘုရား …ဘုရား …အိမ်က အကောင်တွေနဲ့များ ….၊

“မ…. မရှိပါဘူ ….. မေမေရဲ့ …သမီး …ဘယ်သူနဲ့မှ …မကြိုက်ပါဘူး ….ဘာဖြစ်လို့လဲ …..”

“နင်ငါ့ကို .. လာလိမ်မနေနဲ့ …..ဒါ ကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့ ..ပုံစံဟဲ့ ….မှန်မှန် ပြောစမ်း ….နင် ဘယ်ကောင်နဲ့ ….သွားကမြင်းနေတာလဲ …..”

ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ထွေးထွေး တုန်လှုပ်သွားရတယ် …၊

“ဟဲ့ …ပြောလေ ….”

“ဟို …ဟို ….ကိုစံမြနဲ့ ….”

“ဘာ …..၊ အမလေး ….”

ဒေါ်ရွှေမိ ရုတ်တရတ် သွေးတက်တော့မလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ် ၊ ငါ့သမီးလေး တော်လှတော်လှနဲ့ ယောက်မ မြင်စီး ထွက်သလိုဖြစ်တဲ့ ကိစ္စကြီးကိုး ၊ သေချာ စဉ်းစားကြည့်ရင် သူ့အမှားလည်း မကင်းဘူး ၊ ဒီ အကောင်တွေ အိမ်ပေါ်ရောက်လာအောင်က အဓိက တရားခံက သူလေ ၊ ကိုဖိုးထင်နဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ကဲချင်တာနဲ့ပဲ သစ်စက် ထဲကနေ အိမ်ပေါ်အရောက်ခေါ်လာမိတာ မဟုတ်လား

“ညည်းအေ ….၊ အိမ်က ထမင်းချက်တဲ့ ..အလုပ်သမားနဲ့များ ….ဖြစ်ရတယ်လို့ …..၊ အမလေးနော် …ညည်း …အဖေသိရင် …ငါကိုသတ်မှာ …မဖြစ်ဘူး …မဖြစ်ဘူး ….”

အခုချိန်ထိ ယောကျ်ားလုပ်သူ ပြသနာ ရှာမှာလောက်ပဲ စိုးရိမ်မိတာ ၊ သမီးလေး တစ်ယောက် မွေးထားပြီး သေချာ ဂရုမစိုက်မိပဲ ငွေကြေးချမ်းသာတာကို ခုတုံးလုပ် ၊ ယောကျ်ားလုပ်သူကို အရွဲတိုက်ခဲ့ရတာနဲ့ ၊ ကိုဖိုးထင်နဲ့ ချိန်းချိန်းပြီး တက်ကြွနေဆဲ ရမ္မက်စိတ်တွေကို ဖြေသိမ့်ဖို့လောက်ပဲ အချိန်ပြည့် လုံးပမ်း နေခဲ့တာ မဟုတ်လား ၊ ယောကျာ်းလေး အလုပ်သမားတွေ ခေါ်တင်မိလို့ အခန့်မသင့်ရင် ဒါမျိုးတွေ ဖြစ်လာနိုင်တယ် ဆိုတာလေး လောက်တောင် သမီး အတွက် နဲနဲလေးမှ မတွေးမိခဲ့...၊

နောက်ဆုံးတော့ အရပ်လက်သည် ခေါ်ပြီး ငွေပုံပေးကာ ဖုံဖုံ ဖိဖိ နဲ့ ဖြေရှင်းလိုက်ရတော့တယ် ၊ ဒါပေမယ့် ကာမရဲ့ အရသာထူးကို ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျ ခံစားလို့ သိရှိခဲ့ပြီးဖြစ် တဲ့ ထွေးထွေးကတော့ မမှတ် ၊ သွေးသားပြောင်းလဲနေ တုန်း ခနသာ ငြိမ်နေပြီး နောက်တော့လည်း ၊ ထမင်းချက် စံမြနဲ့ လစ်ရင်လစ်သလို မီးဖိုခန်းထဲ ဖြစ်လိုက် ၊ သူ့အမေ မရှိတဲ့ အချိန်တွေဆို သူ့အခန်းထဲ စံမြကို ခေါ်သွင်းလိုက် ၊ တစ်ခါ တစ်ခါ သူကိုယ်၌က မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေရင် စံမြ အိပ်ခန်းထဲအထိ လိုက်ကုန်းလိုက်နဲ့ ဖြစ်ချင်သလိုကို ဖြစ်နေတော့တာ ၊

တစ်ခေါက်ကြီး သူတို့ နှစ်ယောက် ကိစ္စပြီးလို အဝတ်တွေတောင် မဝတ်နိုင်သေးဘူး အမောဖြေနေတုန်း ဒေါ်ရွှေမိကြီးနဲ့ ပက်ပင်းမိပါရောလား ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ .. ရေရေလည်လည် ပွက်တော့တာပေါ့ ၊ စံမြ ကို ပါးရိုက်လိုက် ဆဲလိုက်ဆိုလိုက်နဲ့ တော်တော် ပြောပြစ်လိုက်တယ် ၊ နင် နောက်တစ်ခါ ဆိုရင် အိမ်ပေါ်က ဆင်းရမယ်မှတ် ငါ့များ ဘာထင်သလဲ သွားငါ့ရှေ့က အခုထွက်သွားစမ်း နင်မျက်နာ မကြည့်ချင်ဘူး ဘာ ၊ ညာပေါ့ ။ ထွေးထွေးကိုတော့ မရိုက်ဘူး ၊ ဆိုပေမယ်လို့ ဆူပူကြိမ်းမောင်းကာ ၊ ခြောက်လှန့်ပြီး တားရတယ် ၊

“ထွေးထွေး ညည်း …မမှတ်သေးဘူးလား ….နင် ဒီလိုမျို ဆက်လုပ်နေရင်တော့ …. နင့်အဖေကို ပြောပြီး … နင့်ကို လင်ပေးစားမှ …ဖြစ်တော့မယ် ….”

“အို ..မေမေကလည်း ….သမီး ယောကျာ်းမယူပါဘူး …..ဘာလို့ ယူရမှာလဲ ….”

“မယူလို့ ဖြစ်မလားဟဲ့ ….. နင်ဒီကောင်နဲ့ …ဖြစ်လို့ … ဗိုက်လည်း တစ်ခါ …ဖျက်ချရပြီးပြီး ….ဒါလည်း နင်မမှတ်သေးဘူး ….. ဆက်ဖြစ်နေတုန်းပဲ ….နင်ဒီလောက်ရွနေရင် ….လင်ယူရမှာပေါ့ဟဲ့ ….ကောင်မရဲ့ …”

“အို …ဘာလို့ယူရမှာလဲ …. မယူပါဘူး …၊ ဒါပဲနော် ..မေမေ ….ဖေဖေကို တိုင်ပြောပြီး …ဇွတ်လုပ်ရင် …သမီးကလည်း ….မေမေ့ .. အကြောင်းတွေ …ဖေဖေနဲ့ တိုင်ပြောမှာပဲ …”

“အံမာ ….ညည်းက ….ငါ့အကြောင်း …ဘာတိုင်စရာရှိလို့တုန်း … ပြောစမ်းပါဦး ...”

“ဟင့် ….မေမေနဲ့ ….ဦးလေးဖိုးထင်တို့ ..အကြောင်းပေါ့ …..ဖေဖေ …မရှိတုန်း ….စပါးကျီ ထဲမှာ ….ချိန်းချိန်း လိုးနေကြတာလို့ ပြောလိုက်မှာပေါ့ …”

ဒေါ်ရွှေမိတစ်ယောက် ပါးစပ်ကို မဟနိုင်တော့ …လောက်အောင် အံသြမင်တက်သွားရတယ် ၊ သမီးဖြစ်သူ ထွေးထွေးကတောင် သူ့ရဲ့ နောက်မီးလင်း ဇာတ်လမ်းကြီးကို သိနေပါရော လား ၊

အဲဒီ့နောက်တော့ ဒေါ်ရွှေမိခမျှ သမီးဖြစ်သူအပေါ်ဘာမှမပြောသာတော့သလို…၊ ထွေးထွေးလည်း စံမြနဲ့ အဆင်မပြေ တော့ဘူး ၊ ဖြစ်ပုံက စံမြက ဒေါ်ရွှေမိကို အတော်ကို လန့်သွားခဲ့တာ ၊ ထွေးထွေးကို မလုပ်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး ၊ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ဟာ လုပ်ချင်တာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ရွှေမိ ထပ်မိသွားရင် ၊ သူ့ဆရာပါသိပြီး အလုပ်ပြုတ်ရုံမက အခန့်မသင့်ရင် အင်း… တွေးတောင် မတွေးဝံဘူး ၊ ဟိုက သဘောကောင်းသလောက် လက်သီးပြင်းတယ်လေ ၊ အဲဒီတော့ မစားကောင်းတဲ့ အသီး မစားတော့တာပဲကောင်းပါတယ်ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ထွေးထွေးကို တတ်နိုင်သမျှ ရှောင်နေရတော့တာ ၊

အဲဒါတွေကို ထွေးထွေးက အစာကျေတာ မဟုတ်ဘူး ၊ ယောကျာ်းမပီသတဲ့သူ ၊ တာဝန်မယူရဲတဲ့သူပေါ့ ၊ ဘာဖြစ်လဲ ဒီအခြေအနေထိရောက်နေမှတော့ …. ဘယ်သူမှမသိအောင် အဝေးကို ထွက်ပြေးလည်း ရတာကိုး ၊ အလကားလူ ၊ ပြီးတော့ သူ့အမေကိုလည်း မကျေနပ်ဘူး သူကျတော့ ဦးလေးဖိုးထင်နဲ့ နေချင်သလိုနေပြီး သူတို့ကျမှ ချစ်ချင်းကို ခွဲတယ်ပေါ့ ၊ မကျေနပ်ဘူး နဲနဲလေးမှကို မကျေနပ်တာ ၊ စားလည်း စားဖူးပြီးသားမို့ အရသာကောင်းမှန်းလည်း သိနေတဲ့ အစာကို မြင်နေရက်နဲ့ စားလို့ မရတော့တဲ့ အခါ ပိုပိုပြီး ဒေါသထွက် တတ်ကြတယ်မလား ၊ ဒါနဲ့ တစ်မနက်မှာ လှည်းကြုံရှိတာနဲ့ သူအဖေရှိတဲ့ တောဘက် သစ်စက်ကို လိုက်လာခဲ့တယ် ၊ သူ့အမေ အကြောင်းတွေ တိုင်ပြောမယ်ပေါ့လေ ၊ သူ့ဉာဏ်လေး တစ်ထွာတစ်မိုက်နဲ့ နောက်ဆက်တွဲ အကျိူးဆက်တွေ ဘာတွေဖြစ်လာမယ် ဆိုတာလည်း ဘာမှမသိပဲ ဇွတ်လုပ်တာ ၊ ဖြစ်ချင်တော့ ဒေါ်ရွှေမိကလည်း အတိုးတောင်းဖို့ ရွာထဲသွားတယ် ၊ စံမြကလည်း ထွေးထွေးကို ရှောင်နေတာ ဆိုတော့ သူ ထွက်သွားတာကို ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ဘူး ။

အလုပ်ကလည်းကောင်း ၊ ငွေဆိုတာ ရေလိုလျှံနေသော မြကြီးတစ်ယောက် ၊ အပေးအကမ်း က တရားလွန် ရက်ရောတာဆိုတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ သူလိုချင်တဲ့ အလှလေးတွေ ဆိုတာ ပြောစရာမလိုအောင် ကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ဖြည့်စည်းပေးမယ့် သူနဲ့ ရှာဖွေဖြည့်စည်းပေးမယ့် လူနဲ့ တချို့ဆို သူလိုချင်တာလေးတွေ တွေ့ရင် သူ့နားရောက်အောင် စည်းရုံးဆောင်ကျဉ်းပေးရတာနဲ့ ရှုပ်နေတာပဲ ..၊ မိန်းမ ဆိုတာက အားလုံးကို ဝါးလုံးသိမ် ခြုံပြီးပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူး ၊ ဒါပေမယ့် ဆင်ခြင်ဉာဏ် နဲပြီး အလွယ်ရချင် လိုချင်ကျတဲ့ အများစုက အလှအပ ၊ ငွေကြေး မက်မောတတ်ကျ ဆိုတော့ ၊ အဲဒီ့ အချက်နဲ့ကို မြကြီး သိမ်းပိုက်ထားတဲ့ မယားအငယ်လေးတွေက ဒုနဲ့ ဒေး ၊ အနီးအနားက ဖြစ်ဖြစ် ၊ ဝေးဝေးလံလံကဖြစ်ဖြစ် မိန်းမချောချော အသံကြာရင်ကို မြကြီးတို့ မနေနိုင် ရောက်အောင်သွား ၊ ရအောင် သိမ်းပိုက်တယ် ၊ ငွေကို လမ်းခင်းပြီး လျှောက်တဲ့ လမ်းမို့ အများစုမှာ ပါလာကြသူတွေချည်းပဲ ၊ တချို့တလေ ကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့ ။

ဒါကြောင့်လည်း ရွာတိုင်းလိုလိုမှာ သူ့မယားငယ်တွေ ရှိနေတတ်တယ် ၊ အမြဲတမ်းတော့ မယားငယ်တွေ အိမ်ပေါက်စေ့ မရောက်ဖြစ်ပေမယ်လို့ လိုအပ်တဲ့ ငွေကြေးပမာဏကို ပိုရုံမက လျှံထွက်နေအောင်ပါ ပုံပေးထားလေ့ရှိ တာမို့ အလွယ်လိုက်ချင်တဲ့ မိန်းခလေး အတော်များများမှာ မြကြီးမယားငယ်ခံ ချင်တာမှာ တန်းစီလို့ ။ 

မြကြီးတို့ကတော့ ကံဇာတာ မြင့်ပြီးရင်း မြင့်ရင်းပဲ အခုလည်း အုန်းပင်စုဘက်က နှင်းနု ဆိုတဲ့ ကောင်မချောလေးကို မျက်စိကျနေတယ် ၊ နှင်းနုလေးက သူ့သမီးနဲ့မှ ရွယ်တူလောက် အလွန်ဆုံး ကြီးမှ တစ်နှစ် ၊ နှစ် နှစ်ပေါ့ ၊ အပျိုရယ်လို့ ပီပီသသ ဖြစ်တာမှ ဘာကြာသေးတာလိုက်လို့ ၊ မြကြီးက အဲဒီ့ နုနုရွရွ အပျိုမလေးကို အလွန် သဘောတွေ့နေတယ် ၊ ဒါနဲ့ သူ့ဘယ်နှယောက်မှန်း မသိတော့တဲ့ မယားငယ် မိမိုးကို အောင်သွယ်လွှတ်ကာ လမ်းခင်း ခိုင်းလိုက်တယ် ၊

“ဟဲ့ … မိမိုး … ဒါနင့်အတွက် ငွေတစ်သိန်း ၊ နှင်းနုလေး သုံးဖို့က ငါးသိန်း နဲ့ စိန်နားကပ် တစ်ရံ ၊ ရွှေလက်ကောက် ၊ ဒါက သူလေးမိဘတွေ အတွက် ငွေသုံးသိန်း မြန်မြန်သွားပြီး ငါသဘောကျနေတာ နားဖေါက်ခဲ့ အဆင်လည်း ပြေပလေ့စေ ကြားလား ….”

မိမိုးက ဒီနေရာမှာတော့ အတော်ကို ဆရာကျတယ် ၊ မိန်းမသားချင်း ကြောင့်လည်း ပိုဆွယ်နိုင်တယ်ထင်ပါ့ သူ့အတွက်လည်း အကျိုးဆောင်ခ က မက်လောက်အောင်ရနေတာကိုး ၊ အင်း အဲဒီတုန်းက ရုံးစာရေးဝန်ထမ်းတစ်ယောက်လစာမှ သောင်းဂဏန်းလားရှိတာကိုး သူ့အောင်သွယ်ကြေးက မြကြီး သဘောတွေ့ရင် တွေ့သလို သိန်းနဲ့ ချီပြီးလည်း ရနိုင်တာပဲလေ ၊ ဒီတော့ မိမိုးလည်း မြကြီးရဲ့ အလိုကို တတ်စွမ်းသမျှ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားတော့တာပေါ့ ၊

“ကိုကြီး ..”

“ဟာ ..မိမိုးလား …အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့ လား ….”

“ဟို … နှင်းနုလေးနဲ့ … သူ့အမေကြီးကတော့ .. ကြည်ဖြူပါတယ် … သူ့ .အဖေကြီးကတော့….”

“ဘာဖြစ်လို့လည်း …မိမိုး …သူ့အဖေကြီးက …ဘာလိုချင်တာလဲ …”

“ဟို ..သူ့အဖေကြီးက .. သူကြီးလုပ်ချင်တာနဲ့ …သူ့သမီးကို ….မြို့ပိုင်နဲ့ ..ပေးစားမယ်ချည် ပြောနေတာပဲ …”

တစ်ကယ်တမ်း နှင်းနုလေးက ချောတယ် ၊ လှတယ် ဆိုပေသည့် မင်းကြိုက်စိုးကြိုက်တော့ မဟုတ်သေး ၊ ယှဉ်မယ်ဆို ထွေးထွေး လောက်တောင်မှ မလှ ၊ ဒါပေမယ့် သူ့ရွာအနေနဲ့တော့ ငယ်ဂုဏ်လေးကလည်းရှိ ၊ လတ်ဆတ် တက်ကြွကာစ အရွယ်လေးဆိုတော့ မြကြီးငမ်းငမ်း တက်နေမှန်းသိလို့ ဟိုက နဲနဲတင်ကြည့်တာပေါ့ ၊ မြကြီးတို့က ဒီလိုကိစ္စဆိုရင် မိုးတစ်ဆုံး မြေတစ်ဆုံးလေ ၊ လိုက်တော့ တာပေါ့ …

“ ဟား …တောက် …ဒီအဖိုးကြီးကလဲ … ရတယ် … သူကြီးဖြစ်ဖို့ ဘာမှမပူနဲ့ ..ငါလုပ်ပေးလိုက်မယ်လို့ပြောလိုက် …. သူ့သမီးနဲ့ ငါ့ မင်္ဂလာ ကိစ္စသာ….. ခေါင်းထဲထည့်ထားလို့ … ပြော …သွား ….အခုသွားပြောလိုက် ….”

အပေး အကမ်း ရက်ရောပြီး ၊ အထူအပါးနားလည်တဲ့ မြကြီးက အာဏာပိုင်တွေအထိ ဝင်ဆံတာဆိုတော့ ဘယ်လို လုပ်လိုက်တယ် တော့မသိဘူး ၊ အုန်းပင်စု လက်ရှိ သူကြီးရာထူးပြုတ်ပြီး သူယောက္ခမလောင်းကြီးက သူကြီးထဖြစ်သွားတယ် ၊

နောက်ဆုံးတော့ မြကြီးရဲ့ အလိုဆန္ဒတွေပြည့်သွားတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ၊ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် သူ့သမီနဲ့မှ မတိမ်းမယိမ်း နှင်းနုလေးကို သိမ်းပိုက်ကာ သူ့သစ်စက်ထဲခေါ်လာပြီး မင်္ဂလာ ယူတဲ့နေ့မှာပဲ သူ့သမီး ထွေးထွေး သူ့ဆီမလာစဖူး လာတဲ့ နေ့နဲ့ တိုက်ဆိုင်နေလေတော့ … ။

သစ်စက်ထဲ ပြန်ရောက်ပြီဆိုကတည်းက မြကြီးတို့ အခန်းထဲက မထွက်တော့ ၊ သူ့အသက် ၄၅ နှစ်ကျော်ပြီး အရွယ်ကြီးနဲ့ ၁၈ ၊ ၁၉ နှစ်အရွယ် မယားချောလေး ထပ်ရလိုက်တာဆိုတော့ ၊ အကဲပိုပေ မပေါ့ .. ၊

“နုနုလေး … ချစ်လိုက်တာကွယ် …၊ ကိုကြီးကို …. ၊ စကားလေး ၊ ဘာလေး ပြောပါအုန်း …”

မြကြီး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးဝင်ပြီး မျက်နာဖွက်ထားကာ ရှက်အားပိုနေတဲ့ နှင်းနုလေးက ဝိုင်းစက်နေတဲ့ မျက်ဝန်းလှလှလေးဖြင့် မော့ကြည့်ရင်း …၊

“နုနုလည်း …ကိုကြီးကို ….ချစ်ပါတယ် …”

“ဟဲ …၊ ဟဲ … တစ်ကယ်လား …..”

“အင်း …” တစ်ခွန်းသာ ဆိုပြီး သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲ ခေါင်းလေးပြန်ဝင်သွားတာမို့ မြကြီးတစ်ယောက် သွားတွေပင်ဖြီးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ် ၊ နှင်းနု ကသူ့အဖေ အရွယ်ကြီးကို ငွေ နဲ့ တန်ဖိုးကြီး စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေ မက်ပြီး ယူခဲ့တာမို့ အခု အချိန်မှာ ချစ်တယ် ဆိုတဲ့စကားကို ရဲရဲ ဝံဝံပင်ပြောထွက်နေပြီ ၊ အုန်းပင်စုက ငယ်ရည်းစား အောင်ခ သာကြာလျှင်တော့ မတ်တပ်ကြီး အသက်ထွက်သွားလောက်တယ် …၊

နှင်းနုက အုန်းပင်စုမှာ တစ်ရွာတည်းသားနဲ့ ရည်ငံတာမှ ဘာမှ မကြာသေး ၊ မြကြီးဆီက မက်မောလောက်စရာ ငွေနဲ့ လက်ဝတ်လက်စားတွေ ရပြီးသည့်နောက်ပိုင်း အောင်ခ တစ်ယောက် နှင်းနုတို့ စိတ်အာရုံမှာ ချောင်ကပ်သွားတယ် ၊ နှင်းနုဆီက ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကြားလိုက်ရလို့ မြကြီးတစ်ယောက် ရမ္မက်သွေးတွေပင် ပွက်ပွက်ဆူလာသလို ၊ သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီတွဲနေတဲ့ နှင်းနုရဲ့ လုံးလုံးတစ်တစ် ဖင်သားလေးတွေကို ထမီပေါ်မှပင် ပွတ်လိုက် ၊ မျက်နာလေး အနှံ တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းလိုက် ၊ သူ့ရင်ဘတ်ကြီးထဲ အတင်း ဆွဲဖက်ထားလိုက်နဲ့မို့

“အွန်း …ဟွန်း …ဟင်း …အသက်ရှုရ …ကျပ်လိုက်တာ …ကိုကြီးရယ် …”

မိန်းမပေါင်း များစွာကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ဖူးခဲ့ပေမယ့် ငယ်ရွယ်နုပျိုလွန်းလှသော နှင်းနုလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် စွင့်စွင်ကားကား တင်းတင်း ထွားထွားလေးက မြကြီးအဖို့ မက်လောက်စရာဖြစ်နေတော့ တက်တောင် မလိုးနိုင်သေးပဲ တစ်တစ်ထွားထွားလေးကို ကိုင်လို့မဝ ပွတ်လို့မဝ ဖြစ်နေတာ ကလား ၊

“နှင်းနုလေး … အဝတ်တွေ ချွတ်ပြစ်လိုက်ပါလာကွာ … ဒါမှ နှင်းနုလေးရဲ့ အလှကို … ကိုကြီး သေချာ ကြည့်လို့ရမှာ ….ချွတ်လိုက်မယ်နော် ..”

လူနာ အမဲခြောက်တောင်းသလို တတွတ်တွတ် တောင်ဆိုနေတာကို နှင်းနုလည်း အပျိုလေးမို့ အဝတ်တွေချွတ်ပေးရမှာ ရှက်နေပေသည့် အဲဒီ့ အဝတ်တွေပေါ်မှပင် မြကြီးလက်တွေက သူ့ဖင်တွေ ၊ နို့တွေကို အကိုင်ခံ အပွတ်ခံ ၊ အညစ်ခံနေရတော့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာကာ ၊ သူ့မယားတောင် ဖြစ်နေမှတော့ ဆိုတဲ့စိတ်ကလေးနဲ့ ကြည်ဖြူစွာပင် ချွတ်ခွင့်ပေးလိုက်တော့တယ်… ။

ထွေးထွေး တစ်ယောက် သစ်စက်ထဲရောက်တော့ နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ ၊ ခလေးတုန်းက ခနခန ရောက်ဖူးပေမယ့် ကြီးမှမရောက်ဖြစ်တာလည်း ကြာပြီ ၊ စက်ထဲမှာကလည်း အလုပ်သမား တွေ အပြောင်းအလဲရှိတာဆိုတော့ သူကိုမြကြီး သမီးမှန်း ဘယ်သူမှမသိလိုက်ကြဘူး ၊ မြကြီးရဲ့ မယားငယ်လေး တွေကလည်း သစ်စက်ဝင်းထဲဝင်ထွက်သွားလာနေတော့ အုတ်ရောရော ကျောက်ရောရော ဖြစ်သွားတယ် ၊

သစ်စက် ခြံထဲမှာလည်း သူ့အဖေကို မတွေ့တာနဲ့ အိမ်ပေါ်တက် လာပြီး အိပ်ခန်းပေါက် အရောက် … အသံတွေကြာမိလိုက်လို့ ၊ ခြေလှမ်းက တန့်သွားမိတယ် ..၊ သေချာနားထောင်ကြည့်မိတော့ …..၊ သူများတွေ လိုးကြ ခံကြတာကို ကောင်းကောင်း ချောင်းခဲ့ဖူးရုံ မက ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း ခံစား ဖူးတာမို့ …..၊ ဒီအသံ ဘာဆိုတာ ထွေးထွေး ကောင်းကောင်းသိလိုက်တယ် ..၊ သူ့အမေ ဒေါ်ရွှေမိတို့ ချိန်းလိုးကြတာကို ကောင်းကောင်းချောင်းခဲ့ ဖူးတာမို့ အသံကြားတော့ မနေနိုင်တော့ဘူ ၊ ချောင်းချင်လာတယ် ဒါနဲ့ အခန်းထောင့် လူအကွယ် တစ်နေရာကနေ ထရံလေးဖေါက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ … ၊

တော်သေးတယ် အထဲမှာ ဇာတ်လမ်းက အခုမှ အစပဲ ရှိသေးတာ နေရာကောင်းကလည်း ရလိုက်တာဆိုတော့ အခြေအနေတွေက ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကို မြင်နေရတယ် ငယ်စဉ်ကတည်းက အလုပ်မျိုးစုံ လုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ့အဖေရဲ့ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကြီးက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကျစ်လစ် သန်မာ တောင့်တင်းဆဲ ဒါပေမယ့် အဖေ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီးကတော့ မထလာသေးဘူး ပျော့တွဲတွဲကြီး ပြီးတော့ သူပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ပြီး နည်းမျိုးစုံနဲ့ ဆွပေးနေတဲ့ ကောင်းမလေးက သူနဲ့မှ ရွယ်တူ မတိမ်းမယိမ်းရယ် အဝတ်ဆိုလို့လည်း ထွာဆိုင်လောက်လေး တောင်မရှိတော့ဘူး ။

အသား အရည် ဝင်းဝင်းဝါဝါနဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ထွားထွား တစ်တစ်လေး ၊ နို့လေးတွေဆိုရင် သူ့ထက်တောင် နဲနဲ ပိုကြီးမလာပဲ အတွေ့ အကြုံတော့ မရှိသေးရှာဘူး ထင်ပါ့ ၊ ပုံစံလေးကိုက ရှက်သလိုလို ၊ ရွံသလိုလိုနဲ့ ဒီလောက်လေး ကလိပေးတာကို မနေတတ်မထိုင်တတ်လေး ဖြစ်နေလိုက်တာ ၊ ကြည်နေရင်းမှ ထွေးထွေးပါ မနေတတ် ဖြစ်လာတယ် ၊ အသားဖြူသူမို့ အရည်ရွဲသလား မသိပါဘူး ၊ ချောင်းကြည့်နေရုံနဲ့တင် စောက်ဖုတ်လေးက စစ်ကနဲ့ ဖြစ်လို့ အရည်က လိုက်ချင်လာပြီ ၊

“အား .. ဟင့်..ဟင့် အ….အင့် …ဟင့် ..ဟင့် ..နေရခက်ပါပြီ …အကိုကြီးရယ် …တော် ..တော်ပါတော့ ..”

နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်ပြီးနမ်းလိုက် ၊ အပျိုနို့ တင်းတင်းလေး နှစ်လုံးကို ဘယ် ညာ ပြောင်းစို့ပေးလိုက် ၊ နုသစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်လိုက် နှိုက်လိုက်နဲ့ နှင်းနုလေးကို လူးပျံတက်နေအောင် ကလိပြီး ဆွပေးနေရင်းမှ မြကြီးတစ်ယောက် သူ့လီးတောင်လာအောင် အချိန်ယူနေရသေးတယ် ၊ မိန်းမစောက်ဖုတ်တွေ စုံနေအောင်ကိုလိုးခဲ့တဲ့ လီးမို့ အတော်နဲ့ကို တောင်မတ်မလာနိုင်သေးဘူး ဖြစ်နေတာ ၊ နှင်းနုလေးဆို စောက်ဖုတ်လေးက အရည်တွေရွဲလို့ လူ တောင် ကော့ပျံလန်ထွက်နေပြီး ညည်းသံတွေကို စုံလို့ ဟာ .. ဘယ်နှယ်လုပ်ရပါ့ .. ကိုယ်လီးကိုတောင် ဒေါသထွက်ချင်လာတယ် ..၊ မထူးပါဘူ နောက်လည်း လုပ်ခိုင်းရမယ့် အတူတူ တော့ …

“နုနုလေး …နေရခက်နေပြီလား … ခန ထပါအုန်းကွာ ဒီမှာ ကိုကြီး …အဆင်မပြေဖြစ်နေလို့ ….”

နှင်းနုခမျှ အင်း ..အဲ့ နဲ့ အိမ်မက်က နိုးထလာသူပမာ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ထထိုင်လာတယ် ..၊

“ဒီမှာ ကိုကြီးလီးက ..မမာနိုင်သေးဘူး …ဖြစ်နေလို့ …အဲဒါ ..နုနု..နဲနဲလောက် လုပ်ပေးအုန်း …”

“အွန် …နုနုက …ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ …”

သူမတရားဆွထားလို့ မျက်လုံးလေးတွေက ရီဝေဝေ ၊ လူက အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေတဲ့ နှင်းနုက မေးတော့ …ဘာမှပြောမနေတော့ဘူး နှင်းနုခေါင်းလေးကို ကိုင်သူ့ပေါင်ကြာထဲ ဖိသွင်းလိုက်ရင်းမှ

“နုနု ..ပါးစပ်လေးဟပြီး …ကိုကြီးလီးကို ငုံစုပ်လိုကနော် …”

“အန် …နုနု မလုပ်ဖူးဘူး ကိုကြီးရဲ့ ….ရွံစရာကြီး ….”

“မရွံပါနဲ့ …နုနုလေးရဲ့ ….၊ ဒါကြီးက ..နုနုလေးကို …အရသာကောင်းတွေ …ပေးမယ့်ကောင်ကြီးပါ ….၊ လာပါ စုပ်ကြည့်ပါအုန်း ….နုနုကြိုက်သွားမှာပါ …..”

“အဲ့ဒါဆို ..ဘယ်လိုစုပ်ပေးရမှာလဲ ….”

ကောင်မလေးက စူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ ပြောနေပြီ ၊ ဟုတ်တယ်လေ သူဆွထားလို့ မတရာ ရွထနေတဲ့ ဥစ္စာ ခံချင်နေပြီပေါ့ ဒီကြားထဲ ဘာတွေလုပ်ခိုင်းနေလည်းမှ မသိတာ

“နုနုလေး …ငယ်ငယ်က ..နို့အေးချောင်း …စားဖူးတယ်မလား ….အဲဒီအတိုင်းပဲ ….ကိုက်တော့ …မကိုက်ပြစ်နဲ့နော် … စုပ်ရုံလေးပဲ စုပ် ..ဟုတ်လား ”

အတော်ဆိုးတဲ့လူ ၊ ဘယ်လောက်တောင် ကိုရိုကားယားနိုင်သလဲဆိုရင် ၊ နှင်းနုလေး ခမျှ သူ့မယား ဖြစ်ဖို့ ပါကင်ဖောက် အလိုးခံရဖို့အရေး သူ့လီးမာလာအောင် အရင်စုပ်ပေးရတဲ့ ကိန်းနဲ့စိုက်တော့တယ် …၊

ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ထွေးထွေးလည်း ပါးစပ် အဟောင်းသားဖြစ်သွားတယ် ဒီလိုမျိုး လုပ်လို့ရတယ်လို့ သူမသိသေးဘူးလေ သူ့အမေတို့ကို ချောင်းရင် ဒီလိုမျိုတွေမပါဘူးလေ ..မမြင်မိတာလည်းပါမှာပေါ့ …၊ ဒါပေမယ့် .. ဦးဖိုးထင်က ပုဆိုမကျွတ်ခင် ကတည်းက လီးကတောင်ပြီးသား သူ့အမေ ဖင်ပေါ်တာနဲ့ တခါတည်း တန်းလိုးတော့တာပဲ ၊ ကိုစံမြလဲ ဘာထူးလဲ ဒ့ီနောက်ပိုင်း သူ့ကို ကလိတောင် မပေးတော့ဘူး ၊ သူပက်လက်လှန် ဒူထောင်ပေါင်ကားပေးလိုက်တာနဲ့ တစ်ခါတည်း စောက်ဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးကို ဇွတ်ထိုးထည့်ပြီး တန်းလိုးတာပဲ ၊ ကိုယ်က အရမ်းခံချင်နေတာမို့ အရည်းရွဲနေလို့သာ တော်တော့တယ် ၊

အခုတော့မှ မမြင်ဘူးသေးတဲ့ နည်း အသစ်အဆန်းတွေ တွေ့နေရတော့တာ ၊ ပညာတွေလည်း တိုးလို့ ….၊ ပေါင်းကြားထဲလည်း ရွဲလို့ .. နစ်လို့ ….၊

မြကြီးလီးကလည်း နုငယ်သော မိန်းမပျိုလေး၏ အစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့ စုပ်ပေးထားတဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် အစွမ်းကုန်တောင်မတ်လာပြီ ၊ နှင်းနုလေးကလည်း စောက်ဖုတ်ကအရည်တွေ ရွဲပြီး ရွထနေပြီးသားဆိုတော့ ၊ အချိန်ကောင်းတော့ ရောက်ပြီ ဆိုရမှာပေါ့ ကောင်မလေးကို အသာ အိပ်ယာပေါ် အသာ တွန်းလှဲလိုက်ရင်း တက်ခွပြစ်လိုက်တယ် ၊ ပြီးတော့ လက်လျှိပြီး သူ့လီးကို နှင်းနုရဲ့ စောက်ခေါင်းဝလေးဆီ တေ့ထောက်လိုက်ရင်းမှ တစ်ခါတည်း ဆောင့်ချပြီးလိုးသွင်းလိုက်တာမို့

“ဗြစ် …ဗြစ် ..ဗြစ် …ဖောက် ….ဒုတ် …..အား ..အမလေး …အား …နာတယ် …နာတယ် …အ …အီး …အဟင့် ..ဟင့် …နာတယ် ..ပြန်ထုတ်ပေးပါ …အ …”

နှင်းနုလေးခမျှ အစောတုန်းက တက်ကြွနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေတောင် ဘယ်ဆီဘယ်ပေါက်ကုန်မှန်း မသိတော့ နာလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့ ၊ တစ်ခါဖူးမှ မခံဘူးသေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဝင်လာတဲ့လီးကြီးက မနဲမနောကြီး ဥစ္စာ ၊ အပျိုမှေးလေးခွဲပြီး တစ်ခါတည်း သားအိမ်ဝ အထိဝင်ချလာတာမို့ ဖင်ကွဲသွားပလားတောင် ထင်လိုက်မိတယ် မျက်ရည်တွေကလည်း တားမရ အောင်ကို ထွက်လို့ နာတာကိုး အသည်းတောင်တဆတ်ဆတ် တုန်တယ် ၊

ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ထွေးထွေးတောင် ဖင်ကျုံသွားတယ် ဟာ ..သူ့အဖေက ကြမ်းလှချည်လားပေါ့ …၊ သ့ူလို အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား သူတောင် ဒီလိုတစ်ချက်ထဲနဲ့ လီးတဆုံး ဆောင့်သွင်းပြီး အလိုးခံရရင် သက်သာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ တွေးမိတော့ ဟိုက အခုမှလက်တွေ့ အလိုးခံလိုက်ရရှာတဲ့ ကောင်မလေးကို သနားတောင် သနားမိသွားတယ် ၊

“အ…အ…အမလေး …ဟီး…အမေရေ …နာတယ် ….အား ….ဟင့် …ဟီး …ပြန်ထုတ်ပေးပါ ….အဲ့ဒါကြီးပြန်ထုတ်ပေးပါ ….ကျွန်မ တောင်ပန်ပါတယ် ….အမေ့ဆီသာပြန်ပို့ပေးပါတော့ …….ဟီး …ဟင့် ..ဟင့် …”

စောက်ဖုတ်ထဲလည်း တင်းကျပ်လို့ နာလိုက်တာလဲ ပြောမနေပါနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ ၊ သဘာဝ အလျှောက်တော့ နာလိမ့်မယ် ဆိုတာ သိပေမယ့် ဒီလောက်ကြီး နာလိမ့်မယ်လို့ ထင်မှမထားတာ ၊ ပစ္စည်း မက်လို့သာ လင်ယူလိုက်တာ ဒီလိုနာမယ်မှန်းသိရင် ဘယ်ယူလိမ့်မလဲ ..ခလုတ်ထိတော့ အမိတရပြီပေါ့ ၊ အခုတော့ ဘာမှကို မလိုချင်တော့ဘူး အမေ့ဆီ ပြန်ချင်တာပဲ သိတော့တယ် ၊

မြကြီးလည်း တော်တော်လေးကို သနားသွားတယ် ..၊ နှင်းနုလေးက မျက်ရည် အရွဲသားနဲ့ သူ့အမေဆီပြန်ပို့ပေးဖို့တောင် လက်အုပ်လေးချီပြီး ပြောနေရှာပြီ မလား ၊ ခမျှမှာ အတော်လေးကို နာကြင် ထိတ်လန့်သွားရှာ မှာပေါ့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ၊ နေရော ညပါ စောက်ဖုတ်တကာ လှည့်လိုးနေခဲ့တဲ့ သူ့လီးက စိတ်ချရတာမဟုတ်ဘူး ၊ မတော် ချော့လိုးလေး လိုးနေရင်းမှ ပြန်ပြီး ပျော့ကျသွားရင် အပျိုမှေးတောင် မခွဲနိုင်ပဲဖြစ်နေမှာ စိုးတာနဲ့ တစ်ခါတည်း ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်ရတာ ၊ စာကလေး အမြှောက်နဲ့ ပြစ်လိုက်မိမှတော့ စာကလေး ကျေနပ်လာအောင်ပဲ ချော့ရတော့မှာပေါ့ ၊ လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားဖို့က လိုရင်လေ ကျန်တာ ဘာလုပ်ရလုပ်ရ ဟုတ်တယ်မလား ၊ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့ နုတ်ခမ်းလေး စုပ်နမ်းလိုက် ၊ နို့လေးတွေ ချေပေးလိုက် ၊ စို့ပေးလိုက်နဲ့ အနာသက်သာအောင် အရင်လုပ် ၊ ကာမစိတ်လေးတွေ ပြန်တက်လာတော့မှ လီးကို အသာလေး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေရင်းမှ

“နုနုလေး … အရမ်း နာနေသေး …လား …”

“ဟင့်အင် … ဖြေးဖြေးတော့ …လုပ်နော် …နဲနဲနာသေးတယ် …”

“ဖွတ် …ပြွတ် …ဖွတ် …ပြွတ် …အ… ဟင့် …အ ….အို့ ….အ …ဟင့် ….”

နှင်းနုလေး အလိုးခံရတာ အရသာတွေ့လာလောက်ပြီဆိုမှ လီးကိုတစ်ဆုံးနီးပါးဆွဲထုတ် ..ပြန်ဆောင့်သွင်းနဲ့ ..စိတ်တိုင်းကျကို လိုးပြစ်လိုက်တာ ၊ ကျဉ်းကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ အရသာရော …၊ အခုမှ ..စ အလိုးခံဖူးတာမို့ …ထိန်းမထားနိုင်ပဲ …ခနလေးနဲ့ တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီးပြီးသွားတဲ့ နှင်းနုစောက်ရည် နွေးနွေးလေးတွေက သူ့လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပက်ဖြန်းလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာဆိုတော့ ၊ ဂျွတ်တက်နေတဲ့ သူ့လီးတောင် ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး …၊ နုနုရဲ့ အသစ်စက်စက် သားအိမ်လေးထဲကို သူ့ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ တလဟော ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ် ….၊

ကောင်းလိုက်တာ ပြောမနေပါနဲ့ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက်လေး ပါကင်ဖွင့် လိုးလိုက်ရတာဆိုတော့ .. ဒါပေမယ့် မြကြီး လိုးရတာ မဝသေးဘူး ထပ်လိုးချင်သေးတယ် ၊ ဆေးကောင်းတွေမှီဝဲ ထားသူဆိုတော့ တစ်ချီကောင်းပြီးသွားပေမယ်လို့ လူကပြိုင်းမသွားသေးဘူး ၊ လီးကသာ တစ်ခါတစ်ခါ ကကျိုးကကြောင်နဲ့ လူကတော့ အာသာ မပြေသေးဘူး ၊ ဒီတော့ နှင်းနုလေးကို ထပ်ဆွတယ် ..၊ အဆုံးထိ ဝင်လက်စလီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်လိုးသွင်းတော့

“ အား …အမလေး …နာတယ် ..ကိုကြီးရယ် …ထပ်လုပ်အုန်းမလို့လား …နုနုအထဲက အရမ်းနာနေလို့ …ပြီးမှ …ထပ်လုပ်ပါလာဟင် … တစ်ကယ် ..နာနေသေးလို့ပါ …ဟင့် …ဟင့် …”

ကောင်မလေးက ငိုသံပါလေးနဲ့ ပြောလာတော့ မြကြီး မလိုးရက်တော့ဘူး ၊ အခုနတုန်းက ရမ္မက်ဇောတွေထန်နေတုန်းမို့သာ သူဆောင့်လိုးသမျှခံနိုင်ပေမယ်လို့ အခု တစ်ချီပြီးသွားပြီဆိုတော့ သွေးက အေးချင်နေပြီလေ ပါကင်အဖွင့်ခံလိုက်ရလို့ နာကျင်ကျိမ်းစပ်နေတဲ့ ဝေဒနာတွေပဲ ဖုံးလွှမ်းနေတောမှာ ၊ မြကြီးကလည်း အချိန်ပေးပြီး စိတ်ပါလာအောင် ကလိပေးချင်တာ မဟုတ်ဘူး သူ့မှာလည်း သူ့ဒုက္ခနဲ့သူ လီးတောင်နေတုန်း လိုးရမှာမို့ တစ်ဖက်က သူ့အလုပ်ခန်းထဲ အသင့်ရှိနေမယ့် မိမိုးကိုပဲ လှမ်းခေါ်လိုက်ရတော့တယ် …၊ ဒီနေရရာမှာလည်း မိမိုးတို့က နပ်ပြီးသား တစ်ခါတည်း အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်လာလိုက်တယ် ..၊ သူ့ပေါင်ကြားကလည်း မြကြီးစိတ်တိုင်းကျ ရိတ်ထားလို့ စောက်ဖုတ်က ပြောင်ရှင်းလို့နေတယ် ၊

ထွေးထွေးပါ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားတယ် .. သူ့အဖေ ကောင်မလေးကို အတင်းခွလိုးနေရင်း တစ်ချီပြီးသွားတာ ချောင်းကြည့်နေရင်းသိလိုက်တယ် ၊ သူတောင် ကိုယ်ဖာသာကို ပွတ်နေရင်း တစ်ချီပြီးလုပြီးခင်လေးမို့ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ်နေတုန်း အဖေ့အသံ ကြားလိုက်တယ် ..မိမိုးရေ .. မိမိုးရေ …တဲ့ ၊ ဘာမှန်းမသိလို့ အပေါက်လေးကနေ အထဲ ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အလို နောက်ထပ် မိန်မတစ်ယောက်ပါလား ၊ ပြီးတော့လည်း အဝတ်တွေလည်း မပါဘူး တုံးလုံးကြီး ဘာတွေလဲဟ …သူ့အဖေ ..ဘာတွေဆက်လုပ်အုန်းမလို့လဲ … ၊ ထွေးထွေးလည်း ဟလက်စ ပါးစပ်က ပြန်မပိတ်နိုင်တော့ သလို ၊ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လက်စ လက်တွေလည်း ငြိမ်သွားတယ် ၊ မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ သူ့အဖေ မြကြီး ဘာတွေများ အဆန်းထွင်အုန်းမလဲဆိုတာ …ဆက်ကြည့်နေလိုက်တော့ …

မိမိုးတို့က လိုးဖေါ် ခံဘက်တွေ ဆိုတော့ အထူးပြောစရာ မလိုဘူးလေ ..၊ တစ်ဖက် အခန်းထဲမှာကတည်းက ကိုယ်ဟာကို ကလိပြီး အရည်ရွဲအောင် အဆင်သင့် လုပ်ထားပြီးသား ၊ ရှိသမျှ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီးစောင့်နေတာသာ ကြည့်တော့ .. ၊ ခေါ်သံကြားတာနဲ့ အခန်းထဲဝင် … နှင်းနုလေး မှိန်းနေတဲ့ ကုတင်စောင်းပေါ် လက်ထောက်ပြီး ကိုမြကြီးဘက် ဖင်လှည့်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ် … ချက်ချင်းလိုလို ပါပဲ ၊ စောက်ဖုတ်ဝကို သူ့လီးတေ့ပြီးတာနဲ့ ထုံးစံလိုဖြစ်နေပြီ တစ်ချက်တည်းနဲ့ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်း လိုးပြစ်တာ ၊ ဘယ်လိုမှ ပြောထားလဲမရဘူး

“အ … ဖြေးဖြေး … ကိုကြီးရဲ့ … ထွက်ပြေးမှာကျနေတာပဲ …. တကတည်း…. မတရားဆောင့် ..လိုးဖို့ပဲ သိတယ် …”

“ဟဲ …ဟဲ …ဟဲ …ဟဲ …”

နှင်းနုလေးကို ဒီလောက် စိတ်တိုင်းကျ ပါကင်ဖောက် လိုးပြီးတာတောင် အားမရသေးဘူး တော်တော်ကဲတဲ့လူကြီး ၊ သူ့လီးက အတော်လေးလည်း ကြီးတော့ မမာခင်သာ တောင်လာဖို့ နဲနဲ အချိန်ယူပြီး စောင့်ရတာ တစ်ခါတောင်ပြီးရင် တစ်ချီပြီးရုံနဲ့ ပြန်ကျချင်တာ မဟုတ်ဘူး ၊ သူ့ကိုယ်သူသာ အားမရ နေတာ ခံရတဲ့သူက သက်သာတာ မဟုတ်ဘူး ၊ အခုပဲကြည့် သူ အောင်သွယ် ပေးထားတဲ့ နှင်းနုလေးဆို အသက်တောင် ထွက်သွားပြီလား မသိဘူး ၊ အဲ့ တော်သေးရဲ့ အသက်တော့ ရှုနေသေးတယ် …၊

ကိုယ့် အလွန်ကို သိတဲ့ မြကြီးကတော့ ရယ် ကျဲကျဲ ပဲ လုပ်နေလိုက်တယ် ၊ ဆောင့်လိုးနေတာလည်း အရှိန်မလျှော့ ၊ မိမိုးလည်း ဘာသံမှ ထပ်ထွက်မလာတော့ဘူး ၊ တအီးအီး တအားအားနဲ့ ၊ ခေါင်းကိုမော့ ခါးကိုကော့ပြီး ကျကျနန အလိုးခံနေတာဆိုတော့ သူလည်း မိမိုးဖင်ဆုံကြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး အားပါးတရ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ တာပဲပေါ့။

ထွေးထွေးလည်း သူ့အဖေကို တော်တော်သြချယူရတယ် ၊ တစ်ချီပြီးလို့ လရည်တောင် အကုန် မထွက်သေးဘူး ၊ နောက်ထပ် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆော်နေပြန်ပြီး ၊ ဒီတစ်ယောက်ကတော့ အတွေ့အကြုံများပုံထောက်တယ် သူ့အဖေ ဒီလောက် ဆော်နေတာတောင် မျက်နာ တစ်ချက်မပျက်ဘူး စိတ်လိုလက်ရနဲ့ ကို အရသာယူပြီး အလိုးခံနေတာ ၊ ထွေးထွေးလည်း ချောင်းကြည့်နေရင်းနဲ့ စိတ်ပြန်ပါလာတာမို့ ငြိမ်ထားမိတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကို ပြန်လှုပ်ရှားရင်း ပွတ်လက်စ စောက်ဖုတ်လေးကို ထမီပေါ်မှပင် ပွတ်ပေးရင်း ပြတ်သွားတဲ့ ဖီလ်းလေးကို ပြန်ဆက်ယူမိတယ် ….၊

မြကြီးလည်း မိမိုးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးပြစ်နေတာ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာလာတော့ လူကနဲနဲ ပန်းချင်လာတယ် ၊ ဆေးကောင်းတွေ ဘယ်လောက်သုံးသုံး အသက်က စကားပြောလာပြီလေ ၊ လိုးနေရတာလည်း အရှိန်တက်နေတုန်းဆိုတော့

“မိမိုးရေ … အပေါ်က တက်လုပ်စမ်းကွာ ….ကိုကြီး …နဲနဲ မောလာလို့ …”

လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လှဲချလိုက်ရင်း နှင်းနုလေးကို လှမ်းကြည့် လိုက်တော့ ကွေးကွေးလေး လှဲရင်း မျက်စိလေးကို စုံမှိတ်ထားတယ် ၊ မိမိုးလည်း အလိုးခံရက်တန်းလန်း လီးဆွဲထုတ်သွားတာဆိုတော့ ဆန့်တငန့်ငန့်ဖြစ်သွားတာမို့ ချက်ချင်းပဲ မြကြီးပေါ်တက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်ဝလေးနဲ့ လီးဒစ်ထိတ်ကြီးကို တေ့ပြီးတာနဲ့ တပြိုင်နက် ဆောင့်သွင်းလိုးချ ပြစ်လိုက်တယ် ၊

“ဗြစ် ..ဗြစ် ..ဗြစ် ..အားပါးပါး …အီး … ကိုကြီးလီးကလည်း …ကြီးလိုက်တာ …မိမိုး …ဒီလောက်ခံဖူးတာတောင် ….စောက်ခေါင်းထဲမှာ …ကျပ်နေတုန်းပဲ ….အ….အ…အီး …ကောင်းလိုက်တာ ..”

မိမိုးကတော့ လီးအဆုံး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲဝင်ပြီးတာနဲ့ တရတ်ဆက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ချပြီး မြကြီးကို လိုးပေးတော့တာပေါ့ ..၊ လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကလည်း သူကိုတိုင် ထိန်းချုပ်လို့ရနေတာ ဆိုတော့ မြန်မြန် လိုချင်ရင် ၊ မြန်မြန် ဆောင့်ချပေါ့ ၊ ဖြေးဖြေးလိုချင်တော့ ဖြေးဖြေးပဲ ဖင်ကြွလိုက် ဖိချလိုက်လုပ်ပြီး စိတ်ရှိတိုင်း လိုးပေးနေမိတာ ၊ ဘာမှတောင် မကြာဘူး မိမိုးတစ်ချီပြီးသွားတယ် ..၊ ဒါပေမယ့် မရပ်ရဲဘူး မြကြီးက ပြီးမှ မပြီးသေးတာ ၊

ထွေးထွေးလည်း ချောင်းရင်းနဲ့ ကိုယ်စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ရတာ အရသာလည်းရှိ လိုးနည်း ခံနည်းအသစ်တွေလည်း ဗဟုသုတရလို့ပေါ့ ၊ စံမြနဲ့တုန်းက ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားပေးပြီး အောက်ကနေ အလိုးခံရတာနဲ့ ၊ တစ်ခါ သူက လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးပြီး အနောက်ကနေ လိုးပေးတာကို ခံရတာ ဒီနှစ်မျိုးပဲ အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့တာဆိုတော့ မိန်းမက အပေါ်ကတက်လုပ်တာမျိုးက သူ့အတွက် နည်းအသစ်ဆန်း တစ်မျိုးပေါ့ ၊

မိမိုးလည်း တစ်ချီးပြီးသွားကာစ ဆိုတော့ အား မပါချင်တော့ဘူး ၊ ဖိဆောင့်ချနေတဲ့ အရှိန်ကနှေးနှေးလာတယ် ၊ မြကြီးလည်း အမောပြေစပြုနေပြီဆိုတော့ မိမိုးကို ဆင်းခိုင်းပြီး တစ်တီတူးထောင်ခိုင်းတယ် ၊ ပက်လက်အိပ်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ချေင်းကို မိုးပေါ်မြှောက်ပြီး ထောင်ခိုင်းထားတာပါ ၊ ဒီပုံစံက ပိုထိပြီး လိုးရတဲ့ သူက အားပိုသုံးနိုင်တယ်လေ ၊ ခံရတဲ့သူကတော့ လီးထိတ်က သားအိမ်ဝင်ဆောင့်တတ်လို့ အောင့်သွားတတ်တာက လွဲရင် အတော်လေးကောင်းတဲ့ ပုံစံလို့ပဲဆိုရမှာပေါ့ ၊

ထွေးထွေးလည်း ချောင်းရင်းပွတ်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားပြီ ၊ ဒါပေမယ့် အရည်တွေရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဆက်ပြီး ပွတ်နေမိတယ် ၊ သူ့အဖေကလည်း မိမိုးဆိုတဲ့ တစ်ယောက်ကို ပုံစံတွေ တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးပြောင်းပြီး လိုးသွားလိုက်တာ မသိရင် သူ့ကို သင်ပေးနေသလိုကိုး ၊ ချောင်းရင်း ကြည့်ရင်း ၊ အသေအချာ မှတ်ထားရင်း နဲ့ကို ကိုယ်စောက်ဖုတ်ကိုလည်း တစ်ချီပြီးသွားသည့်တိုင် ပွတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ နှိုက်ဆွကလိနေမိတာ တစ်ယောက်တည်းကို အလုပ်တွေရှုပ်နေတော့တာပါပဲ ….၊

“အ …အို့ …ကိုကြီး ..အ … ပြီးတော့မလား….”

မြကြီး ဆောင့်လိုးနေတာ ပြီခါနီးမှန်းသိလို့ မေးလိုက်တာ ၊

“ကိုကြီး …အ …ပြီးရင် ..အ …အ..အထဲမှာ ..မပြီးလိုက်နဲ့ .. နော် …အ...အို့ ..အ ..ဟင့် ….မိမိုး … ဆေးမသောက်ရ… သေးလို့ …အ …”

“ဟာ …နင်ကလည်း …ဘာဆေးလဲ …ဘယ်ဆေးကို ..မသောက်ရသေးတာလဲ …”

“တားဆေးလေ …ကိုကြီးကလည်း ….အ …အ ..ဟင့် …ဗိုက် …အ ..ဗိုက်မကြီးအောင် ….အ….အ…အို့ …သောက်တဲ့ဆေး …လေ …”

“ဟာ ..ငါပြီးတော့မယ် …အဲဒါဆိုလဲ …နင်စုပ်ပေးဟာ ….”

မြကြီးလည်း ပြီးလုပြီးခင်မှ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး .မိမိုး ..ရဲ့ အသင့်ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ် ..၊ မိမိုးလည်း ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်တော့ စုပ်ရတော့တာပေါ့ …၊ သူက အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားဆိုတော့ လီးစုပ်တာကအစ ပညာပါတယ် ၊ နှင်းနုလေး တုန်းကလို ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်တာမဟုတ်ဘူး ၊ ဒစ်လုံးလုံးကြီးကို လျှာနဲ့လှည့်ပတ်းပြီး အသေအချာ လျှက်ပေးသေးတာ ၊ ပြီးမှ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းထုပေးသလို စုပ်ပေးတာဆိုတော့ မြကြီးလည်း သုတ်ရည်တွေ တလဟောပန်းထုတ်ရင်း နောက်တစ်ချီ ကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွား တော့တယ် …၊

ထွေးထွေးလည်း အမေ့ကိစ္စ မကျေနပ်တာ တိုင်ဖို့ သစ်စက်ထဲလိုက်လာမိကာမှ အခုတော့ သူ့အဖေကို ချောင်းကြည့် မိရင်း လာရင်းကိစ္စတွေ အကုန်မေ့ ၊ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်း အတွေ့အကြုံတွေကနေ ၊ လီးစုပ်လို့ ရတယ်ဆိုတာရယ် ဘယ်ပုံဘယ်နည်းစုပ်ပေးလို့ရတယ် ဆိုတဲ့ အပြင် လိုးနည်း ခံနည်း နှစ်မျိုး ၊ သုံးမျိုးလောက်နဲ့ ဗိုက်မကြီးအောင် အလိုးခံ လို့ရတဲ့ နည်းအသစ်တွေပါ သိသွားတော့ ၊ ကောင်မလေးမှာ ကာမဆက်ဆံမှုနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ အသိပညာတွေ တိုးလို့သွားတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ။

အိမ်ပြန်ရောက်ဖို့ပဲ စိတ်စောနေခဲ့ပေမယ့် ရောက်ပြန်တော့လည်း အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ဟတ်ကော့ကြီး ဖြစ်သွားရတယ် စံမြနဲ့က အဆင်မှ မပြေတာ ၊ ဟိုက သူ့မြင်တာနဲ့ အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံနဲ့ ပတ်ပြေးနေတာဆိုတော့ ရူးပါရူးချင်သွားတယ် ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းကို မသိတော့ဘူး ၊ ပြင်းပြနေတဲ့ ဆန္ဒတွေက လက်နဲ့အခါခါ ဖြေဖြောက် တာတောင် ကျသွားတယ်ကို မရှိဘူး ၊ ရမ္မက်ဒီကရီက စိုးရိမ်ရေး အမှတ် ကျော်ချင်နေပြီ ၊ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တွေ့ကရာ လျှောက်ထိုးထည့်လို့ကလည်း မဖြစ်သေး တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာလည်း ကြောက်ရသေးတယ် ၊ စံမြဆိုတဲ့ လူကိုလည်း တော်တော်ကို အချဉ်ပေါက်သွားတယ် ၊ ဘာမှကို အားမကိုးရဘူး ၊ ဒီလို အချိန်မှာတော့ သူ့အနားရှိနေသင့်တာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ၊

စိတ်ထဲ ငြီးစီစီ ရှိတာနဲ့ ပြတင်ပေါက်နားသွား ဟို ၊ ဒီ ကြည့်မိတော့မှ အေးမောင်တစ်ယောက် ခြံထဲမှာ မြက်ရှင်းနေတာ တွေ့လိုက်တာမို့ ၊ အတွေးတစ်ခုက ခေါင်းထဲဝင်လာတယ် ၊ စံမြတစ်ယောက်တည်း လီးပါတာမှာ မဟုတ်တာ ၊ ပြီးတော့ သူ့အဖေတောင် တစ်ချိန်တည်းနီးပါးမှာ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် တန်းစီ လိုးသွားသေးတာပဲ ၊ သူလည်း ကိုအေးမောင်ကို ဆွယ်ကြည့်လို့ သူ့ဘက် ပါလာခဲ့ရင် ဆိုတဲ့ အတွေးကပါ လင်းလက်လာခဲ့တယ် ၊ ဒါနဲ့ ဇာတ်လမ်းက စကြည့်ချင်တယ် ၊ ဘယ်က ဘယ်လို စ ရမှန်းလည်း မသိ ၊ စဉ်းစားရင်း ခေါင်းတောင်ခြောက်တယ် ကြံရာမရတဲ့ အဆုံး ၊ လူလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ငြီးစီစီ ဖြစ်နေတာ မထူးပါဘူး ရေဆင်းချိုးလိုက်တာ ကောင်းပါတယ် ဆိုပြီး ၊ ခြံထဲက ရေကန်မှာပဲ ထမီရင်ရှားလေးနဲ့ ဆင်းချိုးနေလိုက်တယ် ၊

ကြုံချင်တော့ ဆပ်ပြာထိုင်တိုက်နေတုန်း သတိထားလိုက်မိတာက အေးမောင်တစ်ယောက် မြက်ရှင်းတာ သူရေချိုးနေတဲ့ အနားရောက်လာပြီဆိုတာပါပဲ ..၊ ဟာ ဇာတ်လမ်းစကြည့်လို့ ရမယ်ဆိုရင်တော့ အပိုင်ပဲ ၊ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဟိုက သူရေချိုးနေမှန်းတောင် မသိ သူ့အလုပ်နဲ့ သူအာရုံများနေတာ ၊

“ကိုအေးမောင်ကြီး …ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ …”

“အန် …အော် မမလေး… မြက်တွေပါဗျာ …တလောတုန်းကမှရှင်းထားတာ…. မိုးလေး တစ်ပြိုက်နှစ်ပြိုက်ကျတာနဲ့ …ပြန်ပေါက်နေလို့ …” ၊

အေးမောင်လည်း ချွေးတွေသုတ် အမောဖြေရင်း ပြန်ပြောတယ်

“မောနေပြီလား…. ခန နားချင်နားပေါ့ …”

“မနားတော့ပါဘူး …မမလေးရာ … နောက်ရက်ကျ ..ဆရာကတော်က…. ပန်းပင်းတွေ စိုက်ဖို့ရှိသေးတယ်တဲ့ …”

သူ့ကို လှည့်တောင်မကြည်ဘူး ၊ အော် ဒုက္ခပါပဲ ဒီက သူကိုကြည့်စေချင်လို့ ခေါ်ကာမှ ဟိုဘက်တောင် လှည့်နေသေးတယ် …၊ ဟုတ်တယ်လေ သူ့ကိုကြည့်မိမှ ဇာတ်လမ်းက စလို့ရမှာ ..၊ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမီက အဟောင်းအပါးလေး ၊ ဒီကြာထဲ ရေတွေရွဲရွဲစိုလို့ အသားမှာကပ်နေတာ ၊ တင်လေးနှစ်လုံးနဲ့ ရင်နှစ်မွှာက တစ်ကိုယ်လုံး အရှိကို အရှိအတိုင်း အပြ ကကောင်းနေတာဆိုတော့ ကြည့်စေချင်တာပေါ့ ၊ ဒါနဲ့ပဲ

“ကိုအေးမောင် ….ဒီအပင်တွေက … ဘာတွေလဲ …”

“ဟင် …ဘယ်အပင်လဲ …အော် ..အဲ့ဒါ .. ကန်ဇွန်ပင်လေ … ကန်ဇွန်းဥ .. ထွက်တဲ့ အပင် ….”

အေးမောင်လည်း ထွေးထွေး အမေးကြောင့် သူ့ကိုကျော်ကြည့်ကာ ဖြေရင်းက သူ့ကိုပါ ကြည့်မိသွားတယ် ထွေးထွေးလည်း သိသိကြီးနဲ့ ရင်ရှာလေးကို အသာဖြေ ထမီလေးထဲ လက်လျှိုပြီး နို့လေးနှစ်လုံးကို ဆပ်ပြာနဲ့ တမင်ပွတ်ပြလိုက်တော့ အေးမောင်တစ်ယောက် မျက်လုံးတွေ ပုဇွန်အလား ပြူးထွက်လာတယ် ၊ သိတာပေါ့ ဒီက တမင်လုပ်ပြတဲ့ဟာ ၊ ပြတယ်လည်း မဟုတ်ဘူးပေါ့ ဒါပေမယ့် သူကထိုင်နေပြီး အေးမောင်က မတ်တပ်ဆိုတော့ လှမ်းကြည့် မြင်နေရတယ်လေ ၊ မိန်းခလေးတွေရဲ့ လျှိုဝှက်အပ်တဲ့ အလှတွေကို မြင်ရရင် ဘယ်ယောကျာ်းက နေနိုင်မှာလည်းလို့ … ၊ စိန်ပြေနပြေကို ဆပ်ပြာနဲ့ သေသေချာချာ ပွတ်သပ်ပြနေလိုက်တာ ၊ စိတ်ထဲလည်း နဲနဲတော့ ကျေနပ်သွားတယ် ..၊ ပထမခြေတစ်ဆင့် တော့ အောင်မြင်ပြီပေါ့လေ ၊ နဲနဲလေးတော့ ရှက်နေသေးတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က သူ့ဆီက လိုချင်တာရှိတာကိုး ဒီလောက်လေးတော့ ပေးရမှာပေါ ၊ ဟုတ်ဘူးလား ။

 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>