အပြာရောင်မျက်ရည် အပိုင်း ( ၄ )
ဘွား ရေးသည်။
မူရင်း စာအုပ်အမည် - ၀ပ်ရှော့ထဲမှာ
ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ကို အပေါ်ထပ်မှာ ပြုံးရယ်လျက် အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ ရဲလွန်း စိတ်အေးသွားရသည် ။
“ ရဲလွန်း..တုတ်ကြီးနဲ့ပါလား..ဘာလဲ..ဘယ်သူ့ကို ရိုက်မလို့လဲ......”
လို့ လဲ့လဲ့တင်က မေးသည် ။ရဲလွန်းက စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့
“ ဟီး..သူခိုးများ ကပ်သလားလို့....”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် ပုဆိုးရှေ့မှာ သူ့လီးကြီး ငေါငေါကြီး တောင်နေတာကို လဲ့လဲ့တင်နဲ့ ဆွေငြိမ်းတို့ တွေ့သွားသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကဟီးဟီး လို့ ရယ်လိုက်ပြီး ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းရဲ့ တောင်မာနေတဲ့ လီးကြီး ပုဆိုးအောက်ထဲက ထကြွနေတာကို ပြလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းက “ ရဲလွန်း.....နင့်ကို ငါ မေးစရာ ရှိနေတယ်..အမှန်အတိုင်း ဖြေမလား.....” လို့ မေးလိုက်သည် ။ရဲလွန်းက “ ဖြေမှာပေါ့..ဆွေငြိမ်းက ဘာမေးမလို့လဲ မေးလေ.....” လို့ ဖြေလိုက်တဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းက “ နင် အောက်က အိမ်သာထဲမှာ ကွင်းဆောင့်နေတယ်ဆို ..မိလဲ့က ပြောပြတယ်..ဟုတ်လား..”
လို့ မေးလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း သူ့ဖက်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မေးလာပြီ ဆိုတော့ သူ့ဖက်ကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ..“ အင်း..ဟုတ်တယ်...ဆွေငြိမ်း.....ငါတို့ ယောကျ်ားလေးတွေ က အမြဲလီးတောင်တယ်...တအား တင်းကြပ်နေတယ်...ကွင်းထုပြီး လျော့ပစ်လိုက်မှ နေသာသွားတယ်.....” လို့ ဖြေသည် ။
ဆွေငြိမ်းက “ အခုလည်း နင် ကွင်းတိုက်နေတယ် မဟုတ်လား..ဟီး..ငါတို့ ကြမ်းကြားကနေ အောက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ နင် ကွင်းတိုက်နေတာကို ငါတို့ တွေ့တယ်....” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း..“ ဟုတ်တယ်..ရဲလွန်း....နင် လီးထောင်ပြီး လိုးချင်နေတယ် မဟုတ်လား......” လို့ မေးပြန်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း..“ ဟုတ်တယ်...လဲ့လဲ့တင်....ငါ တအား စိတ်ထကြွနေတယ်..လိုးချင်နေတယ်....လီး တအား တောင်နေတယ်ဟာ...” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းလည်း...“ ဒါဆို နင် ကွင်းထုအုံး..ငါတို့ရှေ့မှာ ထု...နင်ကွင်းထုတာကို ငါနဲ့ လဲ့တင် နဲ့ သေသေချာချာ ကြည့်ချင်တယ်...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း ပြချင်နေတုံး ပြခိုင်းနေတာမို့အရမ်း သဘောကျသွားသည် ။ အတွေ့အကြုံတွေ များနေတဲ့ကောင်မို့ ဒီကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို မြှူဆွယ်ပြီး အရ လိုးမည် လို့လည်း တွေးလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးစကို ရုတ်တရက် ဇတ်ဆို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ဘယ်တော့မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မ၀တ်တတ်တဲ့ ရဲလွန်းသည် အောက်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်သွားရသည် ။
“ ဟိတ်..အို..ဟာ....”
တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကို ဆွေငြိမ်း တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ လဲ့လဲ့တင် ပြောတာ အပို မဟုတ်ဘဲ တကယ် မှန်နေပါလား လို့ သိလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးသည် တော်တော့်ကို တုတ်ပြီး အရှည်ကလည်း နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ထုပ်တွေထဲက ကပ်ပလီ လီးတန်ကြီးတွေလိုဘဲ ရှည်သည် ။
“ အိုး....အကြီးကြီးပါလား..ရဲလွန်း......”
ဆွေငြိမ်းသည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးကနေ မျက်လုံး မခွာတော့ ။လဲ့လဲ့တင်က အရှေ့ကို တိုးလာသည် ။
“ ရဲလွန်း...ထုလေဟာ..ထု....ကွင်းထုပြ....”
ရဲလွန်းလည်း သူ့လီးထိပ်ကို အရင်ဆုံး လက်နဲ့ ပွတ်ချေလိုက်သည် ။ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးက တွဲလောင်းကျပြီး လှုပ်နေသည် ။ဆွေငြိမ်းသည် ရဲလွန်း ကွင်းထုပြနေတာကို အနားကပ်လာပြီး သေသေချာချာ စူးစိုက် ကြည့်သည် ။ လီးကြီးကိုလည်း ပြေးစုတ်ပစ်လိုက်ချင်နေမိသည် ။ တံတွေးကို ဂလု ဆိုတဲ့ အသံမြည်အောင် မြိုချလိုက်သည် ။
ဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်ပြီး စုတ်ပေးချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေသလို စောက်ဖုတ်တွေ တအား ယားပြီး ဒီလီးကြီးနဲ့ သွင်းထည့်တာကို ခံချင်စိတ်တွေ တအားပေါ်ပေါက်နေကြပြီ ။လက်ရဲဇက်ရဲ ရှိလွန်းတဲ့ လဲ့လဲ့တင်က စပြီး ရဲလွန်းကို ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်သည် ။
“ ပက်လက်အိပ်စမ်း..ရဲလွန်း...နင့်မျက်လုံးတွေကို အကုန် ပိတ်ထားလိုက်...”
ရဲလွန်းလည်း စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက် ဆိုတဲ့ စကားလို ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျရပြီ ။ကံကောင်းလိုက်တဲ့ ငါပါလား လို့ ပီတိတွေ ဖြာေ၀ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက် လှန်အိပ်ချလိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်က လီးကြီးကို ဇတ်ကနဲ ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်ကြည့်နေရင်း ဆွေငြိမ်းကို
“ ဟဲ့ ရှက်မနေနဲ့..လာကိုင်...နင်ဘဲ ကိုင်ချင်တယ် ဆိုပြီး..”
လို့ လှမ်းပြောလိုက်တဲ့အခါ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတဲ့ ဆွေငြိမ်းသည် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်နေတဲ့ ရဲလွန်းကို မျက်စိ ပိတ်လေ..လို့ လှမ်းငေါက်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းလည်း ကမန်းကတန်း မျက်လုံးတွေ ပိတ်ပစ်လိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က ဆွေငြိမ်း လက်ကို ဆွဲယူပြီး ရဲလွန်းရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်းလည်း လဲ့လဲ့တင်နဲ့ အတူတူ ရဲလွန်းရဲ့ လီးတန်ကြီးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် ဆော့ကစားရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ထိပ်ဖူး ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံသွင်းကာ စုတ်ယူမိပါတော့သည် ။
လဲ့လဲ့တင် တလှည့် ဆွေငြိမ်း တလှည့် ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို စုတ်နေကြသည် ။ရဲလွန်းသည် ဆင်းရဲတွင်း နက်လွန်းပြီး ဘ၀က အောက်ကျနောက်ကျ ဖြစ်နေပေမယ့် လိင်မှုရေးရာနဲ့ ပတ်သက်ရင် တအား ကံကောင်းလှတဲ့ သူ့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို အံ့သြနေမိသည် ။
ချောချောလှလှ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်က လီးစုတ်ပေးတာကို ဇိမ်ကျကျ ခံယူနေရတဲ့ သူ့ဘ၀သည် ထူးခြား လှပါလား လို့ မယုံကြည်နိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေရသည် ။တကယ်တမ်း ရဲလွန်း မသိတဲ့ အချက်တွေ ရှိနေသည် ။လဲ့လဲ့တင် နဲ့ ဆွေငြိမ်းတို့သည် လက်စဘီယန် သဘာ၀ စောက်ဖုတ်ချင်း ဖိပွတ် ဘာဂျာမှုတ် နို့စို့နဲ့ အချင်းချင်း ကလိပေးနေကြတာတော့ ကြာခဲ့ပြီ ။ ခါးပတ်ပတ်ပြီး လီးတုနဲ့ လိုးတာကိုတော့ စစမ်းခါစဘဲ ရှိသေးသည်။
ရာဘာလီးတု နဲ့ ထိုး လိုးရတာကို နှစ်ယောက်လုံး အားမရကြ ။ ဒါကြောင့်လည်း စိတ်တအားထန်လာတဲ့ မိဘတွေ မရှိတဲ့ဒီကနေ့မှာ ရဲလွန်းကို ကြမ်းကြားထဲက ချောင်းကြည့်ရင်း စံချိန်မှီ တဲ့ လီးကြီးကို တအား ကြိုက်သွားကြပြီး ခံချင်လွန်းတာကြောင့် ရဲလွန်းကို အပေါ်ထပ်ကို ခေါ်လိုက်တာပါဘဲ။ ၀ိုင်အရက်တွေကိုလည်း မူးအောင် သောက်ထားကြတာကြောင့်လည်း သာမန် အချိန်ထက် ပိုပြီး ရဲတင်းနေကြသည် ။
စောက်ဖုတ်တွေက တအား ယားလွန်းနေတာမို့ လီးကို ဆက် မစုတ်တော့ဘဲ ရဲလွန်းနဲ့ လိုးကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည် ။ ဆွေငြိမ်းလည်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တအားသွင်းချင်နေပေမယ့် ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်အစားတွေကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်ဖို့ကိုတော့ မရဲဘူး ။ရှက်နေသေးသည် ။ လဲ့လဲ့တင်နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ပက်လက်အိပ်ပေးထားတဲ့ရဲလွန်းရဲ့ လီးပေါ်ကို ခွထိုင်ပြီး တက်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်သည် ။ ထမိန်လေးကို အသာမပြီး ရဲလွန်းရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကိုတက်ခွလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းသည် မျက်စိကို အသာလေး ဖွင့်ကာ ကြည့်သည် ။ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်တာတွေ ဖြစ်ပျက်နေတာကိုး ။ လဲ့လဲ့တင်က စပြီး ရဲလွန်းအပေါ်ကို တက်ခွသည် ။ ထမိန်ကိုလက်နဲ့ လိပ်တင်လိုက်ပြီး တက်ခွလိုက်တဲ့ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ဖြူဆွတ်နေတဲ့ ပေါင်တန်လှလှတွေနဲ့ ပေါင်ကြားက အမွှေးရေးရေးကို ရဲလွန်း မြင်လိုက်ရသည် ။ စောက်ဖုတ်ကို သေသေချာချာ မမြင်ရပေမယ့် အခုလို အမွှေးလေးတွေကို မသိမသာလေး ဖျတ်ကနဲ မြင်လိုက်ရတာက သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကို တအား ဖေါက်ပြန်ထကြွသွားစေသည် ။
စိုစိစိ စောက်ဖုတ်အကွဲနဲ့ လီးထိပ်တို့ ထိမိလိုက်တာကလည်း ရဲလွန်းရဲ့ လီးတန်တုတ်ကြီးကို တအား တင်းသွားစေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်လည်း ရုပ်ရှင်တွေမှာ မိန်းမက တက်လိုးတာတွေကို တွေ့ဖူးခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း တခါမှ ယောကျ်ား တယောက်နဲ့ လိုးဘူးတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး ။ ရာဘာလီးတုချောင်းနဲ့ ထိုးပြီး အာသာဖြေဘူးတဲ့ အတွေ့အကြုံဘဲ ရှိခဲ့တာ ။ ဒါ ပထမဆုံး လီးစစ်စစ်နဲ့ စပြီး စမ်းကြည့်တာ ဖြစ်သည် ။
ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့သည် မိန်းမချင်း ချစ်ကြိုက်ပြီး ရည်းစားထားတဲ့ လက်စဘီယန် စစ်စစ်တွေ ဟုတ်ဟန်မတူဘူးလို့ရဲလွန်း တွေးနေသည် ။ လက်စ်ဘီယန်တွေဟာ အခုလို ယောကျ်ားနဲ့ လိုးမည် မဟုတ်လို့ သူထင်သည် ။ ယောကျ်ားလီးလည်း စိတ်၀င်စား မိန်းမချင်းလည်း ကြိုက်တဲ့ ဘိုင် နှစ်ဖက်ချွန်တွေဘဲ ဖြစ်လိမ့်မည် လို့ သူတွေးမိသည် ။
လဲ့လဲ့တင်သည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးထိပ် ဒစ်လုံးကို လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲတွန်းပြီး အပေါ်က ခွထားလို့ နီးကပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးလိုက်သည် ။ အနားကပ် ကြည့်နေတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ခပ်မဲ့မဲ့လေး ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချကြည့်လိုက်သည် ။ အရည်တွေ တအားရွှဲစိုနေတဲ့ လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲကို ရဲလွန်းရဲ့ ဒစ်လုံး ပြိကနဲ တိုး၀င်သွားသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်လေး ဟသွားပြီး
“ အိုး...”
ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာသည် ။ဆွေငြိမ်းသည် လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ထိုးသွင်း တပ်စွပ်တာကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တအား ကြွထန်တာကြောင့် လက်တဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း မျက်လုံးကြီး အပြူးသားနဲ့ လဲ့လဲ့တင်ကို ကြည့်နေတဲ့အခါ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ တီရှပ်အောက်ထဲ ဘာမှခံ၀တ်မထားတာမို့ တုန်ခါ လှုပ်နေတဲ့ နို့ကြီး နှစ်ခိုင်ကို သွားရည်ယိုပြီး လက်နဲ့ လှမ်းဆုပ်လိုက်သည် ။လဲ့လဲ့တင်က ဘာမှ မကန့်ကွက် မတားတာမို့ ရဲတင်းလာပြီး ညှစ်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ ကိုင်တွယ်နေသည် ။တီရှပ်ပိတ်သားမှာ ထင်းပေါ်နေတဲ့ နို့သီးလေးတွေကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ရတာကလည်း အရသာရှိလှသည် ။
လဲ့လဲ့တင်မှာလည်း လီးပေါ် ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချကြည့်နေသည် ။ အသာကြွလိုက် ဖိချလိုက် ။ တချက်မှာ စောက်ဖုတ်ကိုဖုတ်သည် လီးဒစ်ကနေ ကျွတ်လွတ်သွားသည် ။ ကမန်းကတန်း လက်နဲ့ ပြန်တွန်းကာ တေ့ ပြန်ဖိချရသည် ။လဲ့လဲ့တင်သည် မျက်လုံးလေး မှေးကာ ဖိလိုက် ကြွလိုက်နဲ့ ကောင်ဘွိုင်မလေး မြင်းစီးသလို တက်လိုးနေသည် ။ ပါးစပ်ကလည်
“ အား.....အား.....အူး.......အီး.......အား......”
ဆိုတဲ့ အသံစုံ ထွက်ညည်းနေသည် ။ဆွေငြိမ်းသည် လဲ့လဲ့တင်လိုဘဲ တက်လိုးချင်စိတ်တွေက ထိန်းလို့ မရအောင် ပေါ်ပေါက်ပြီး လဲ့လဲ့တင်ကို တွန်းပစ်ပြီး ရဲလွန်းကို တက်ခွလိုက်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်း ဘယ်လို ခံစားနေရသည်ကို ရိပ်မိသည် ။ စောက်ဖုတ်တွေ တအား ယားလွန်းလို့
ဖြေဖျောက်ချင်နေခဲ့ကြတာ နှစ်ယောက်လုံးဘဲလေ ။ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းရဲ့ မျက်ခွက်အပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်ဖို့ အကြံပေးလိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်တဲ့ ဆွေငြိမ်းလည်း နှာစိတ် ကြွလွန်းလို့ ထမိန်ကို မ၀တ်တော့ဘဲ ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ရဲလွန်းရဲ့ မျက်နှာအပေါ် ဆောင့်ကြောင့် ခွထိုင်လိုက်သည် ။ ပြီးတော့ တီရှပ်တွေကို နှစ်ဦးစလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည် ။
ရဲလွန်းသည် သူ့နှာခေါင်းနဲ့ ထိကပ်လာတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီက ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ်နံ့ကို ထောင်းကနဲ ရလိုက်လို့ တအား ထန်သွားပြီး သူ့လီးကို ကော့ပင့်ထည့်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ကို စွပ်ကနဲ တဆုံး ၀င်သွားသည် ။လဲ့လဲ့တင်လည်း အီး ဆိုတဲ့ အသံလေး ညည်းလိုက်ပြီး ခါးလေး ကော့တက်သွားသည် ။
ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ရဲလွန်းက လျာနဲ့ တပြတ်ပြတ် ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဆွဲစုတ်လိုက် လုပ်ပေးပြီ ။ ဆွေငြိမ်းလည်း တအိုးအိုးနဲ့ သဘောကျရင်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲညှစ်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်းရဲ့ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ညှစ်သည် ။
နှာစိတ်တွေ တအား မြင့်ကြွနေကြတာကြောင့် အရှက်တရား ဆိုတာ သူတို့မှာ လုံး၀ ပျောက်ကွယ်နေကြပြီ ။ရဲလွန်းလည်း ဆရာမထက်တောင် တောင့်နုငယ်ရွယ်တဲ့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ နှစ်ယောက်ကို စိတ်ကြိုက် လုပ်ခွင့်ရသွားလို့ အရမ်းကို ကျေနပ် ပီတိဖြာနေတော့သည် ။
ဒီအချိန်မှာ ဆရာမအိမ်ကို ချောင်းဖို့သွားကြတဲ့ သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့မှာတော့ ဆရာမတို့ ရပ်ကွက်ကို ကင်းလှည့်လာတဲ့ စက်ဘီး ရဲပတ်တရောင်တွေနဲ့ ပက်ပင်းတိုးသွားကြတာကြောင့် ရဲသားတွေရဲ့ စစ်မေးတာကို ခံနေကြရသည် ။
ရဲလွန်း လဲ့လဲ့တင် နဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းတို့ သုံးယောက် စိတ်ကြိုက် စုတ်ကြ ယက်ကြ လိုးကြတာ အားလုံး လမ်းဆုံး ပြီးခြင်းကို တက်လှမ်းကြပြီးတဲ့နောက် ရဲလွန်းလည်း ရေချိုးချင်စိတ် ပေါက်လာလို့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းဖို့ပြင်လိုက်တဲ့အခါ ဆွေဆွေငြိမ်းက “ ဟေ့ ရဲလွန်း....နေအုံးလေ...ဘာလဲ..တော်ပြီလား..နင်က မလုပ်ချင်တော့ဘူးလား...” လို့ လှမ်းမေးလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းက “ ငါ ရေသွားချိုးမလို့ပါ..” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်းက “ အို..ရေချိုးတာဘဲ..အပေါ်ထပ်ကရေချိုးခန်းမှာ ချိုးလည်း ရတာဘဲဟာ....လာ...လာ..ငါလည်း သေးပေါက်ချင်လို့ အိမ်သာ သွားမလို့..လာ....ငါနဲ့အတူတူ သွားကြမယ်....” လို့ ပြောရင်း ရဲလွန်းကို သူတို့ရေချိုးခန်းဆီကို ခေါ်သွားလိုက်ပါသည် ။
ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာမှာ တခန်းထဲ တွဲရက် ဖြစ်သည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်းက သေးထိုင်ပေါက်နေတဲ့ အချိန်မှာ ရဲလွန်းက သူ့လီး ဂွေးစိနဲ့ ပေါင်ကြားနေရာတွေက ပေရေခဲ့လို့ စီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ရေနဲ့ ဆေးကြောလိုက်သည် ။သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ အိမ်သာခွက်မှာ သေးထိုင်ပေါက်နေတဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းကို ကြည့်နေသည် ။ မိန်းကလေးတွေ သေးပေါက်တာကို အခုလို လင်းလင်းထင်းထင်း နီးကပ်စွာနဲ့ သူ တခါမှ မတွေ့ဖူးသေးဘူး ။
“ ဟိတ်...ဘာကြည့်တာလဲ.....”
ပေါင်ကြားနေရာကို စိုက်ကြည့်နေတာ ခံရလို့ ဆွေဆွေငြိမ်းက လက်ကလေးနဲ့ ဖမ်းအုပ်ပြီး ရှက်သလို အမူအရာလေးနဲ့ ရဲလွန်းကို မေးလိုက်သည် ။
“ လှလို့ ကြည့်တာပါ ဆွေငြိမ်းရယ်...နင်ကလေ...အကုန်လှနေတာ..နင့် နို့ကြီး နှစ်လုံးရော...ဖင်တုံးတွေရော...ဟို...စောက်ဖုတ်ကော.....”
“ ခိခိ..နင့်လီးလည်း လှတာဘဲ.....ခိခိခိ.....”
“ ဆွေငြိမ်း..နင့်စောက်ဖုတ်ကို ငါ ရေဆေးပေးချင်တယ်...ဒီကိုလာ......”
ရဲလွန်း ခေါ်တော့ ဆွေဆွေငြိမ်းက ပြုံးစိစိနဲ့ သူရှိရာ ရေချိုးတဲ့ နေရာလေးကို လျောက်လာသည် ။ နို့လုံးကြီးတွေက လှုပ်တုန်နေသည် ။ မာတင်းစူထွက်နေတဲ့ နို့သီးနနီနီလေးတွေက ရဲလွန်း စိတ်တွေကို မရိုးမရွ ဖြစ်စေသည် ။
“ ပေါင်ကားလိုက်....”
ရဲလွန်းက ဆပ်ပြာနဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ ဆွေဆွေငြိမ်း လည်း မျက်လုံးလေးမှေးစင်းကျလို့ ပါးစပ်ကလည်း “ အို့.....အာ့....” လို့ အသံထွက်ရင်း ကျေနပ်စွာနဲ့ ခံယူနေသည် ။ရေနဲ့လောင်းပေးနေတဲ့အချိန် လဲ့လဲ့တင်လည်း ရေချိုးခန်းထဲကို လျောက်၀င်လာသည် ။
“ဟိတ်..ရဲလွန်း...ငါ့စောက်ပတ်ကိုလည်း ဆေးပေးလေဟာ....”
“ ရတယ်လေ...လာခဲ့.....”
ရဲလွန်းလည်း ဆွေဆွေငြိမ်း နဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ရဲ့ စောက်ဖုတ်တွေကို ဆေးကြောပေးတဲ့အခါ ဖင်တုံးတွေရဲ့ ကြားထဲကိုပါ လက်ချောင်းတွေနဲ့ သေသေချာချာ ပွတ်သပ် နှိုက်ပြီး ဆေးပေးလေသည် ။ သူ့စိတ်တွေလည်းပြန်လည် ထကြွလာသည် ။ သူ့လီးတန်ကြီးသည် ချက်ချင်း ဆိုသလိုဘဲ မာကြော မတ်ထောင်လာသည် ။
“ ဟယ်....ရဲလွန်း....နင့်ဟာကြီး ပြန်ထောင်လာပြီ...နင် တကယ် အားကောင်းတဲ့ ကောင်ပါလား......” လို့ ဆွေငြိမ်းက အံ့သြစွာနဲ့ ပြောလိုက်ရင်း ရဲလွန်းရဲ့ ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ရှည်ကြီးကို လက်ကလေးနဲ့ ယုယုယယ ပွတ်ပေးလိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း အားကျမခံ ရဲလွန်းရဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ လာကိုင်ဆုပ် လိုက်သည် ။
သုံးယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လျောက်လာကြတဲ့အချိန် ဆွေငြိမ်းက“ ငါ့မိဘတွေ ပြန်လာကြတဲ့အခါ အခုလို မလွတ်လပ်တော့ဘူးဟ..ငါတို့ သုံးယောက် တွေ့ကြဖို့ တနေရာတော့ ရှာကြရမယ်” လို့ပြောလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်က “ မပူနဲ့ …. ဆွေငြိမ်း..ငါ့အဖေနဲ့ အမေလည်း အထက် အညာကို ဘုရားဖူး ထွက်ကြဖို့ လုပ်နေကြတယ်..ငါ့အိမ်ကို ဒို့ သွားလုပ်ကြတာပေါ့.....” လို့ ပြောလိုက်သည် ။
ရဲလွန်းလည်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က ကားထွက်ကော့တက်နေတဲ့ ဖင်တုံးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက် တဖန်းဖန်း ရိုက်ထည့်လိုက်နဲ့ သဘောကျနေရင်း ဆွေဆွေငြိမ်းကို သူ့အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း လီးတန်ကြီးကို လျာလေးနဲ့ ကလိရင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးလိုက်တော့ လီးတန်ကြီးမှာ မာသထက် မာ ထွားသထက် ထွားလာရလေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်မှာလည်း ရဲလွန်းနဲ့ ဖင်တွေကို သူမ လက်ကလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ။ ဆွေဆွေငြိမ်း လီးစုတ်နေတာကို အနီးကပ် ကြည့်ပြီး သူမလည်း စုတ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည် ။တကယ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် မိန်းမချင်း ချစ်ကြိုက်ကြတဲ့ လက်စဘီယန်တွေပါ ။ အခုတော့ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို နှစ်ယောက်စလုံး စွဲလန်း သဘောကျသွားကြပြီ ။
ရဲလွန်းလည်း ဆွေဆွေငြိမ်း စုတ်ပေးတာကို ခံယူနေရင်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို စို့ပေးနေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဒီလို စို့ပေးတာကို သဘောကျသည် ။ နို့သီးမာမာလေးတွေကို တလှည့်စီ စို့ပေးနေရင်း ရဲလွန်းရဲ့ လက်တဖက်က လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်သည် အရည်တွေနဲ့ စိုရဲနေသည် ။ အင်း..ကောင်မ ခံချင်နေပြီ....။
ဒီညတော့ဒီကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးလိုက်မည် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ။ ကိုပီတာ အမြဲ မှန်းနေသလိုဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်တုံးလှလှတွေကို ဖြဲပြီး ဖင်လိုးချင်စိတ်တွေလည်း ပေါက်နေသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော စိတ်တွေ တအား ထန်တက်လာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တအား ဖြစ်လာကြသည် ..။ ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း လီးစုတ်တာကို ရပ်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို မော့ကြည့်ပြီး..
“ ဒို့ လုပ်ကြရအောင်..” လို့ ပြေလိုက်သည် ။ အခုထိ ရဲလွန်း အဖို့ အိပ်မက် မက်နေသလိုပါဘဲ ။ ဒီအချောအလှလေး နှစ်ယောက်ကို ဒီလောက် လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ဒီလို လုပ်နိုင်လိမ့်မည် လို့ ရဲလွန်းထင်မထားခဲ့ဘူး ။ ဆွေဆွေငြိမ်းရော လဲ့လဲ့တင်ရော နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ပတ် တအား ယားနေပြီး အရမ်းကို ခံချင်နေကြတာကြောင့် ဘယ်သူ့ကို အရင် လိုးပေးရမလဲ ဆိုတာ ရဲလွန်းလည်း မဆုံးဖြတ်နိုင်ဘူး ။
“ နင်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ဖင်ကုန်းပေးကြ..ငါ တယောက်ပြီး တယောက် လိုးပေးမယ်....” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ဆွေဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်လည်း ရဲလွန်း ခိုင်းလိုက်တာကို တသွေမတိမ်း လုပ်လိုက်ကြသည် ။
ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်တုံး ဖြူဖြူကားကားတွေ ကြားထဲက ပြူးထွက်နေကြတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးတွေကို ရဲလွန်းက သဘောကျစွာနဲ့ ငေးစိုက်ကြည့်နေလို့ ခံချင်လွန်းနေတဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းတို့က “ လာလေ..လုပ်တော့..ဘာကြည့်နေတာလဲ....” လို့ စိတ်မရှည်ဘဲ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ရဲလွန်းလည်း ခွီးကနဲ ရယ်လိုက်သည် ။
“ အေးပါဟာ..လိုးပေးမှာပါ...ငါ နင်တို့ စောက်ဖုတ်တွေက လှလွန်းလို့ ကြည့်လို့ မ၀လို့ပါ...”
“ အမလေး..စောက်ပတ် မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာဘဲ.....”
“ မြင်တော့ မြင်ဖူးတာပေါ့ဟာ...အခု နင်တို့ ကုန်းထားလို့ အနောက်ကို ပြူးထွက်နေတာတွေက တအား ကြည့်ကောင်းနေလို့ပါ.....”
အရင်ဆုံး ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို သူ့လီးထိပ်နဲ့ သုံးလေး ကြိမ်လောက် ပွတ်တိုက်ဆွဲလိုက်သည် ။
“ အိုး.....”
လထစ်ကြီးက စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို ပွတ်တိုက်မိသွားတာမို့ ဆွေဆွေငြိမ်း တုန်ခါသွားပြီး ပါးစပ်က အသံလေး ထွက်လာသည် ။ လဲ့လဲ့တင်လည်း မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး သူမ အလှည့်ရောက်ဖို့ကို စောင့်စားနေသည် ။
“ လိုးပြီ..ဆွေငြိမ်း...ရေ....”
ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ပေလူးသွားတဲ့ ရဲလွန်းရဲ့ ဒစ်လုံးကြီးသည် စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲကိ စွိကနဲ တိုး၀င်သွားပြီ ။
“ အာ့......”
တင်းကြပ်စိုအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ရဲလွန်းအတွက် ကောင်းလှသလို အထည့်ခံရတဲ့ ဆွေငြိမ်းလည်း တအားကောင်းသည် ။ရဲလွန်းသည် ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ထပ် ဖိသွင်းသည် ။ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ တင်းကြပ်တဲ့ အရသာထူး ပါဘဲ ။
“ အား....အမလေး...လုံးပတ်က တုတ်လိုက်တာဟာ.....”
သွင်းလိုက် ဆုတ်လိုက် ဖိဖိ လိုးပြီ ။
“ အား...အား...အား.......”
အပျိုသဘာ၀ လိုလားနေတဲ့ ယောကျ်ား လီးကို ဆွေဆွေငြိမ်း ရရှိနေပါပြီ ။လဲ့လဲ့တင်နဲ့ လက်စဘီယန် သဘာ၀နဲ့ နမ်းစုတ် ယက်ခဲ့ကြပြီး ရာဘာလီး အတုနဲ့ အထိုးခံဖူးခဲ့ပေမယ့် အခု ရဲလွန်းရဲ့ တကယ့်လီးစစ်စစ်ကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာလောက် ကောင်းတဲ့ အရသာ မရဘူးခဲ့ပါဘူး ။
အရည်တွေ တအား ထွက်နေတာမို့ လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ် စွပ်တပ် ထိတွေ့တဲ့ နေရာဆီက စွိပြီ..စွိ ပြိ ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသည် ။ရဲလွန်းရဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးက ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်ကြားကို လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း လွှဲလွှဲရိုက်နေတာကလည်း တဘတ်ဘတ်နဲ့ ....။
“ အို.....အို.......အား.......ဟင်း........”
ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာသည် ။
“ အား...ကောင်းတယ်.......ကောင်းတယ်.....”
တအားကောင်းနေဆဲ ရဲလွန်းက သူ့လီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်လိုက်လို့ ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားရသည် ။
“ ဟင်..ဘာလို့......”
ရဲလွန်းက လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းဆီက အရည်တွေကို သူ့ဘယ်လက်နဲ့ သပ်ယူလိုက်ပြီး သူ့လီးထိပ်မှာ လိမ်းကျံလိုက်ပြီး လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိပ်ကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည် ။
“ အာ.....အိုး...”
သွင်းထည့်တာက ကြမ်းလို့ လဲ့လဲ့တင် ပါးစပ်က အသံထွက်လာသည် ။ယားလွန်းနေပြီး စောင့်ရတာ စိတ်မရှည်တော့တဲ့အချိန် ရဲလွန်းက ဆွေဆွေငြိမ်းကို လိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးလာသွင်းပေးလိုက်လို့ လဲ့လဲ့တင်လည်း တအား ပျော်သွားသည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း အလိုးခံလို့ ကောင်းနေတဲ့အချိန်မှာ ရပ်လိုက်လို့ ဆန့်တငန့်ငန့်ကြီး ဖြစ်သွားရသည် ဒ ယားနေဆဲ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်ရင်း သူမ အလှည့်ကို ပြန် စောင့်နေသည် ။ရဲလွန်းလည်း လိုးမယ့်လိုးရတော့လည်း နှစ်ယောက်တောင် ဖြစ်နေသည် ။ မိမိကိုယ်ကို ဘ၀င်မြင့်ချင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်သွားသည် ။
လိုးရတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးတွေကလည်း အကောင်းစားလေးတွေ ။ သူ့လီးကို တအား ညှစ်ဆုပ်ထားသလို အရသာမျိုး ရနေသည် ။လိုးပြီဟေ့.....တဖတ်ဖတ် နဲ့ ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနေသည် ။ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဘာကြိုက်သလဲ မမေးနဲ့...။ တအားအားနဲ့ ဖင်တွေကို အနောက်ကို ကော့ပေးထားနေသည် ။ ရဲလွန်းလည်း သူတို့နှစ်ယောက်တင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ဆန္ဒပြည့်၀အောင် လိုးပေးမည် လို့ အားခဲထားသည် ။
“ အိုး...အား...အား...အား.....အား...အား....အား.....”
လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ အော်သံတွေ....။တဖပ်ဖပ် ထိရိုက်သံတွေ...။ ရဲလွန်းရဲ့ တရှူးရှူးနဲ့ အားယူသံတွေ ....။
လဲ့လဲ့တင် တအားကောင်းသွားသည် ။
“ အား....ဟားဟား...အား...............”
ရဲလွန်း ဖိဆောင့်သည် ။ လဲ့လဲ့တင် လှဲအိပ်ချလိုက်တဲ့ အထိ ။ရပ်နားမနေဘဲ ဆွေဆွေငြိမ်း ဖက်ကို လှည့်ရပြန်သည် ။ဆွေဆွေငြိမ်းသည် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ ဖိပွတ်ရင်း သူမ အလှည့်ကို စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့အချိန် ရဲလွန်းလည်း လဲ့လဲ့တင်ကို အပြီး လိုးပေးလိုက်ပြီမို့ သူမကို လိုးဖို့ ပြန်လှည့်လာတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ အရမ်း ပျော်သွားသည် ။ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ အဆင်သင့် စောင့်နေလိုက်သည် ။
မျက်လုံးလေး မှေးကာ လီးကြီး သွင်းမှာကို မျှော်လင့်စောင့်ဆိုင်းလိုက်သည် ။ရဲလွန်းသည် ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ချပ်ကြားကို လီးထိပ်ကို ဖိသွင်း ထည့်လိုက်ပြီး ကြပ်တည်းအိထွေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အရသာထူးကို ခံစားလိုက်မိသည် ။
အင်း..ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်.....
တထစ်ထစ် တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ လီးကို ဆက်ဖိသွင်းသည် ။ အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်...ပြန်ဖိသွင်း..အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်.....
အား...အား......အိုး....ရှီး......
ဆွေဆွေငြိမ်း အရမ်း ခိုက်သွားသည် ။ရဲလွန်းသည် ကားစွင့်တဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ထည့်လိုက်သည် ။
“ အား..အား...အား.....”
ဆွေဆွေငြိမ်း ကြိုက်သည် ။ ရဲလွန်း လိုးပေးသမျှကို ဖင်ကြီးတွေ ကော့ပေးကာ ခံယူနေသည် ။
ဖပ်ဖပ်ဖပ်....ဖပ်ဖပ်ဖပ်..စွပ်...ဖပ်ဖပ်.....ဘတ်..ဘတ်...အား...အား....အာ....အာ့........အား.......ကောင်း...ကောင်းတယ်........လိုး.....လိုး.......လိုး........ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်........အိုး......
ရဲလွန်း အားသွန်ပြီး ဒလစပ် လိုးနေသည် ။ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း တအား ကောင်းလာသည် ။ ရဲလွန်းလည်း တအားကောင်းလာသည် ။ ဆောင့်ချက်တွေက စိပ်နေသည် ။ တအား မြန်သည် ။ တအားပြင်းသည် ။ အား....အား.....အား........
အိုး........ဆောင့်......ဆောင့်.......လိုး....လိုး......လိုး......ကောင်းတယ်.......လိုး....လိုး.........ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်.....
အား......
အိုး.............ပြီး.....ပြီးတော့မယ်......ဆောင့်...ဆောင့်...လိုး...လိုးစမ်းပါ...တအားလိုး.......အား.........
ရဲလွန်းရဲ့ လီးထဲက သုတ်ရည်တွေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပန်းထွက်သွားသည် ။ အား.........ကောင်းလိုက်တာ ဆွေငြိမ်းရယ်............။ဆွေဆွေငြိမ်းလည်း တအား ကောင်းသွားသည် ။ ပြီးသွားသည် ....။နှစ်ယောက်လုံး ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြိ်ုင်တူလို တချိန်ထဲ ပြီးသွား ကောင်းသွားသည် ။
အသံဘလံတွေ ငြိမ်သက် တိတ်ဆိတ်သွားသည် ။စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံး တပ်ရက်နဲ့ လီးကြီးသည် မာတင်းနေဆဲ .....။လဲ့လဲ့တင်က ထပ်ရက် ငြိမ်နေတဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေသည် ။
“ ရဲလွန်း.....”
“ အင်..ဘာလဲ...”
“ ငါ့ကိုလည်း နောက်တခါကျရင် အဲလို လိုးပေးနော်......”
“ အင်း......”
သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် ရဲပတ်တရောင်တွေက သူတို့ကို မသက်ာမှု မှောင်ရိပ်ခိုမှုတွေနဲ့ အရေးယူဖို့ ရဲစခန်းကို ခေါ်သွားဖို့ လုပ်ကြတဲ့အခါ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ငိုယိုတောင်းပန်ကြသည် ။ဒါတွေကို ဆရာမက သူ့အိမ်ထဲကနေ တွေ့လို့ မနေသာတော့ဘဲ အိမ်အပြင်ကို ထွက်သွားလိုက်သည် ။
“ ဒါ ကျမရဲ့ တပည့်လေးတွေပါ..ကျမက အထက က ဆရာမ ပါ …....ကျမက သူတို့ကို စာအုပ်လာယူခိုင်းလို့ ကျမအိမ်၀င်းထဲကို ရောက်လာကြတာပါ....” လို့ ပြောပြပြီး သူတို့ကို ကယ်တင်လိုက်သည် ။ရဲတွေက သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ ဆရာမအိမ်ကို လာတဲ့အချိန်ကို ထောက်ပြပြီး ဒီလို အချိန်ကြီးမှာ ဆိုရင်ကျနော်တို့က စစ်ဆေးရမှာဘဲ လို့ ပြောကြသည် ။
ဆရာမလည်း “ ရှင်တို့ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး ...ဒီကလေးတွေဟာ ကျမ ခေါ်ထားလို့ ရောက်လာကြတာ ဆိုတာရယ်..သူတို့ဟာ လူဆိုးသူခိုးလေးတွေမဟုတ်ဘဲ ကျောင်းသားလေးတွေ ဆိုတာကို ကျမ ပြောပြတာပါ...” လို့ ရဲတွေနဲ့ စကားပြောလိုက်သည် ။ရဲတွေလည်း နုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားကြသည် ။
ဆရာမလည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အိမ်ထဲကို ခေါ်လိုက်ပြီး “ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲကွယ်...အချိန်မတော်ကြီး...ငါလာခေါ်ပေးလိုက်လို့သာပေါ့..မင်းတို့ လုပ်ပေါက်က ရဲစခန်းကို ရောက်တော့မလို့...ကဲ..ဘာကြောင့် မင်းတို့က ငါ့ခြံထဲကို ရောက်နေတာလဲ..မှန်မှန် ဖြေကြကွာ..မညာနဲ့.....” လို့ သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်ကို မေးသည် ။
သန်း၀ေလည်း..“ ကျနော်တို့ ဆရာမကို လာကြည့်တာပါ....” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
“ ဘာ..လာကြည့်တာ...ဟုတ်လား ...ဘာလာကြည့်တာလဲ...”
သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း ခေါင်းကြီးတွေ ငုံ့ပြီး ငြိမ်နေကြသည် ။
“ မင်းတို့ လာချောင်းတာ မဟုတ်လား...ဘာကို ချောင်းတာလဲ....”
သူတို့ မဖြေကြဘဲ ခေါင်းကြီးတွေ ငုံ့ပြီး အသံတိတ်နေကြသည် ။
“ ငါနဲ့ငါ့ယောကျ်ား အိပ်တာကို လာချောင်းတာလား.....ဘာလဲ..ငါ ရေချိုးတာကို လာချောင်းတာလား.......”
ဆရာမ အမေးကို သန်း၀ေက “ ဟုတ်တယ်..ဆရာမ....ကျနော်တို့ ဆရာမကို ကြည့်ကြည့်ပြီး တအား သဘောကျမိကြတယ်..အဲဒါ..ဆရာမကို အိမ်မှာ နေရင်း....တွေ့ဖူးချင်လို့ လာချောင်းမိတာပါ....ခွင့်လွှတ်ပါ...ဆရာမ...” လို့ပြောလိုက်သည် ။
ဆရာမက သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်ကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီး “ မင်းတို့ကို ဆရာမ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး...မင်းတို့ကို ဆရာမ အပြစ်ပေးရမယ်ကွ..မင်းတို့ ဆရာမ ပေးတဲ့ အပြစ်ဒါဏ်ကို ခံကြမလား....” လို့ မေးလိုက်သည် ။သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း..“ ဟုတ်....ခံ...ခံပါ့မယ်.....ဆရာမ ...” လို့ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ဖြေလိုက်ကြသည် ။
“ ကဲ.....နှစ်ယေက်လုံးကို တပြိုင်နက် အပြစ်မပေးဘူး.....တယောက်စီ.....အပြစ်ပေးမယ်....ဘယ်သူက စမလဲ.....ဆို...တော့...အင်း.......မင်း.....သန်း၀ေ …...မင်းကို အရင် အပြစ်စီရင်မယ်. . . . လာ..လိုက်ခဲ့...ဟိုကောင်..မင်းထိုက်..မင်းက ဒီမှာ ထိုင်စောင့်.....”
“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ . . ”
သန်း၀ေလည်း ဆရာမနဲ့ အတွင်းခန်းကို လိုက်သွားရသည် ။သန်းေ၀ရဲ့ စိတ်ထဲမှာက ဆရာမသည် အထဲခန်းက ကြိမ်လုံး သို့မဟုတ် တံမြက်စီး တခုခုနဲ့ နှိပ်တော့မည် လို့ တွေးထင်လိုက်သည် ။တကယ်တမ်း ဆရာမ ခေါ်သွားတာက သူမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ။
“ ကဲ သန်းေ၀......မင်း ဘာကို ချောင်းတာလဲ ဆိုတာကို သေချာ ပြောပြ....ငါသိချင်တယ်.....” လို့ ပြောရင်း အိပ်ခန်းရဲ့ တံခါးကို အထဲက သော့ခတ်လိုက်သည် ။
“ ဟဲ့ကောင်...ပြောလေ..ဘာ အူတူတူ လုပ်နေတာလဲ......”
“ ဆရာမ....ဆရာမ....”
သန်းေ၀ ထစ်နေသည် ။
“ “ဟဲ့သန်းေ၀...ပြောလေ....ငါတယ်..ရိုက်လိုက်ရ..”
ဆရာမက လက်ဝါးနဲ့ ရွယ်လိုက်သည် ။
“ “ ဆရာမ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်တာများ မြင်ရမလား...ချောင်းတာပါ....”
“ ဘာ...မင်းတို့ တော်တော် မိုက်ရိုင်းပါလား......ဆရာသမား ဆိုတာ မိဘနဲ့ တဂိုဏ်းထဲ ထားရမယ် ဆိုတာ မင်းတို့နားမလည်ဘူးလား....လူတွေက လက်တောက်လောက်..တဏှာက ဘူးချင်တယ် ….. ”
သန်း၀ေလည်း ဆရာမတော့ ဆော်တော့မယ် လို့ ကြိမ်းသေ တွက်လိုက်သည် ။
“ ကဲ ဒီလောက်တောင် ဆိုးတဲ့ကောင်..အပြစ်ပေးမယ်.....”
ဆရာမသည် ရုတ်တရက်ကြီး သန်း၀ေရဲ့ ပုဆိုးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည် ။
ထင်မထားလို့ သန်း၀ေလည်း လက်နဲ့ မဆွဲလိုက်မိ ။ပုဆိုး ကွင်းလုံးပုံကျ သွားသည် ။
“ ဟာ...ဆရာမ....”
ပုဆိုးကို ကုန်းကောက်ဖို့ ပြင်လိုက်တဲ့အခါ ဆရာမက “ ဟိတ်..မကောက်နဲ့..ဒီအတိုင်း ရပ်နေ...လက်ပိုက်ထား...”လို့ အော်လိုက်လို့ မကောက်ရဲ ။အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါလို့ သန်း၀ေရဲ့ အမွှေးဖွားဖွား ထဲက တန်းလန်းကြီး ကျနေတဲ့ လီးကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည် ။ ဂွေးစိနှစ်လုံးကလည်း တန်းလန်း တွဲကျနေကြသည် ။ လထစ်နီရဲရဲကြီးကို ဆရာမ စိုက်ကြည့်နေသည်။
“ သန်း၀ေ..သန်း၀ေ......လူသာငယ်....နံမည်က တုတ်ကြီး......ပါလား.....”
ဆရာမရဲ့ မျက်နှာသည် ဒေါသထွက်နေတဲ့ပုံ မဟုတ်ဘဲ ပြုံးစိစိ ဖြစ်နေသည် ဆိုတာကို သန်းေ၀ သတိထားမိလိုက်သည် ။သန်းေ၀ရဲ့ လီးသည် ရဲလွန်းရဲ့ လီးလိုဘဲ ရှည်လျားပြီး မတောင်တာတောင် တရမ်းရမ်းနဲ့ မြည်းတကောင်ရဲ့ လီးလိုဘဲ လို့ ဆရာမ ထင်လိုက်မိသည် ။
“ မင်း ဆရာမကို ကိုယ်တုံးလုံး တကယ် မြင်ဖူးချင်လား....”
သန်း၀ေ ဘာဖြေရမှန်း မသိဘူး ။ မြင်ဖူးချင်တယ် ပြောရင်လည်း ဆရာမ ဒေါသကြီးမှာကို လန့်သည် ။
“ ဖြေလေ....”
မထူးဘူး ဆိုပြီး “ မြင်ဖူးချင်တယ်ဗျ...” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
“ မင်း...နုတ်လုံဖို့တော့ အရေးကြီးတယ်ကွ..မင်း အာချောင်မှာကို ဆရာမ စိုးရိမ်တယ်.....”
“ ဟာ..ကျနော် အာမချောင်ပါဘူး..ဆရာမ..စိတ်ချပါ …. ”
“ ကဲ အရင်ဆုံး မင်း ငါမေးတာတွေကို မှန်မှန် ဖြေရမယ်....ပထမဆုံး မေးမှာက မင်း....ရည်းစား ရှိလား....”
“ အရင်ကတော့ ရှိတယ်..ဆရာမ...ခု ပြတ်ကုန်ပြီ.....”
အံမယ်..မင်းက ရည်းစားများတဲ့သဘောပါလား......”
“ သုံးယောက်ထဲပါ..ဟီး.....”
မျက်နှာရူး သန်း၀ေသည် ပြောပြီး ရယ်လိုက်သည် ။
“ ဟားဟား....မင်း ရည်းစားနဲ့ အိပ်ဖူးလား......”
သန်းေ၀က ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့..“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ..” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
“ မင်းဟာကြီးက တအား ကြီးပြီး ရှည်တာဘဲကွယ်...ဆရာမ တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး...ဒီလို အကြီးစား အရှည်စားကြီး”
လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကြည့်နေတုံး သန်း၀ေရဲ့ လီးကြီးက မာကျော ထောင်မတ်လာသည် ။ ဒီကောင်ကြီးက မိုးလေ၀သ အခြေအနေကို နားလည်သည် ။ အပါးကြီး ။ဆရာမရှေ့မှာ အ၀တ်မဲ့ပြီး နေနေတဲ့အချိန် ကာလံဒေသံကို သဘောပေါက်သည် ။ သူ စားရတော့မည် ဆိုတာ ကို သိသွားသည် ။ အရမ်းကို မြူးကြွပြီး ထောင်လာသည် ။
“ ဟေ့ကောင်..မင်းဟာကြီး ကြီးထွားလာပြီ......လာ..ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက်..ငါ သေချာ ကြည့်မယ်.....”
ဆရာမနဲ့ သန်း၀ေ ကုတင်ပေါ် ဘေးချင်းယှဉ်ရက် ထိုင်လိုက်ကြသည် ။
“ ဟူး....ထိပ်ဖူးကြီးက တကယ့်ကို မှိုပွင့်ကြီးလိုဘဲ.....အသဲယားလိုက်ထာ......”
သန်း၀ေသည် စာညံ့ပြီး အတန်းတွေ ကျကျနေပေမယ့် ဒီကိစ္စဖက်မှာ ကျတော့ ဒုံးမေ၀းဘူး ..ဆရာမသည် သူ့လီးကို စိတ်၀င်စားနေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်မိပြီ ။ ဆရာမကို လိုးရဖို့က သေချာသလောက် ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာလည်း သိလိုက်သည် ။မရဲတရဲနဲ့ “ ဆရာမ.....လက် ခဏ..” ဆိုပြီး ဆရာမရဲ့ လက်တဖက်ကို ဖတ်ကနဲ ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လီးပေါ်ကို အုပ်တင်လိုက်သည် ။
ဆရာမက “ အို..ဟိတ်....ဘာလုပ်တာလဲ....” လို့ ပြောလိုက်ပေမယ့် သန်းေ၀ရဲ့ လီးအပေါ် တင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို မရုန်းဖယ်ဘူး ။ သန်းေ၀လည်း ဆရာမ ရှက်နေပြီး ချက်ချင်း မကိုင်ဘဲ ဖြစ်နေမှာ စိုးလို့ အခုလို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ခိုင်းလိုက်တာပါ ။
ဆရာမသည် တကယ်တော့ ဆာလောင်နေပြီး တဏှာရာဂ လွန်လွန်ကဲကဲ လိုလားနေတဲ့ မိန်းမ တယောက် ဖြစ်တဲ့အပြင် ရဲလွန်းနဲ့လည်း အတွေ့အကြုံတွေ များနေခဲ့ပြီးတာမို့ ဟန်ဆောင်ထားတာတွေကို ခွာချလိုက်ပြီး သန်းေ၀ရဲ့ လီးကို ကိုင်ဆုပ်ကြည့်နေပြီ ။
“ မင်းဟာက လုံးပတ်က တော်တော် တုတ်တာဘဲကွ......ဟူး....အမလေး...အသဲယားလိုက်တာ...”
အမှန်တကယ်က အသဲယားတာ မဟုတ် ။ လီးကို ကိုင်ဆုပ်ကစားကြည့်နေတဲ့အချိန် ဆရာမရဲ့ စောက်ပတ် က တအား ယားယံနေတာပါ ။
သန်းေ၀လည်း ဆရာမသည် လီးကို ဆုပ်ညှစ် ပွတ်သပ်ပေးနေလို့ တအား ပျော်နေသည် ။ မထင်တာ ဖြစ်လာပြီ ။စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းဆပြီး ဖြစ်ချင်ခဲ့တာ ဖြစ်လာတော့မည် ။ ဆရာမကို လိုးရတော့မည်လား....။ လိုးလို့ရအောင် ကြိုးစားတော့မည် ။
“ ဆ...ဆ.....ဆရာမ.....”
“ ဟင်....ဘာလဲ....သန်းေ၀.......”
“ ဆရာမ.....နစ်ကက်ကို ကျနော့်ကို ပြမလားဟင်......”
ဆရာမက စိတ်မဆိုးဘဲ ခစ်ခစ်ခစ် နဲ့ ရယ်လိုက်သည် ။
“ မင်းက ကြည့်ချင်တယ်ပေါ့လေ....”
“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ..ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး..ဘုရားစူး မိုးကြိုးပွတ်.....”
ဆရာမသည် ဒစ်လုံးနီညိုညိုကြီးကို ကျကျနန ပွတ်သပ်နေသည် ။
“ ကဲ....မင်း မီးသွားပိတ်လိုက်......”
“ ဟာ..ဆရာမ...မီးပိတ်လိုက်ရင် ...ဘယ်မြင်ရတော့မှာလဲလို့....”
“ လျာမရှည်နဲ့ကွာ.....ဟိုးက ရေချိုးခန်းထဲက မီးရောင်နဲ့ မင်း မြင်ရမှာပါ..ဈေးမဆစ်နဲ့ကွာ......”
သန်း၀ေလည်း နံရံက မီးခလုပ်ကို သွား ပိတ်လိုက်သည် ။ဆရာမ ပြောတာ မှန်သည် ။ မှောင်သွားပေမယ့် ရေချိုးခန်းထဲက လင်းနေတဲ့ မီးရောင်နဲ့ ဆရာမကို တွေ့နေရသည် ။ ဆရာမသည် ၀တ်ထားတဲ့ ည၀တ် အင်္ကျီကို ချွတ်ချပစ်လိုက်သည် ။ ဖြူ၀င်းတဲ့ ဆရာမာ ကိုယ်လုံး လှလှတွေကို မြင်လိုက်ရတဲ့ သန်း၀ေ တယောက် တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည် ။
“ ဟာဗျာ..ဟာဗျာ......လှ..လှ..လိုက်တာ ဆရာမရယ်......”
ဆရာမက မခို့တရို့လေး ပြုံးနေသည် ။
“ လာ..သန်း၀ေ ….လာ ...ဒီကို လာနမ်း..မင်း နမ်းချင်နေတယ် မဟုတ်လား.....”
ဆရာမက သူ့ပေါင်တန် နှစ်ဖက် ကြားက တြိဂံပုံ မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးပြရင်း ပြောလိုက်တဲ့အခါ သန်းေ၀လည်း ဆရာမကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပစ်ပြီး မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်လေသည် ။
ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အကြီးကြီးဘဲ ။ကျောင်းခန်းထဲမှာ တချိန်လုံး ဖင်တွေကို ကြည့်ပြီး မှန်းဆ ကွင်းထုခဲ့ရတာ အခုတော့လည်း စိတ်ကူးတွေက တကယ် ဖြစ်နေပြီ ။ သန်းေ၀လည်း အိပ်မက်တခုကို မက်နေသလို ခံစားရသည် ။ဆရာမ ကို သူ စောက်ဖုတ်ယက်နေပြီ ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ။
ဆရာမသည် ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပေးထားနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးက အရှည်ကြီးဘဲ ။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားထူထူ နှစ်ချပ်က သွေးစုတ်တာ ၀လို့ ကြီးထွားနေတဲ့ မျှော့ကြီး နှစ်ကောင်ကိုယှဉ်တွဲ ချထားသလိုကြီး ။ စောက်စိလေးက ကာမအရှိန်ကြောင့် ပြူးထောင်ထနေသည် ။သန်း၀ေလည်း လုပ်နေကျ အလုပ်တခုမို့ ကြောင်မနေ ။ စောက်ဖုတ်ကြီး လှလွန်းလို့တော့ တချက် ငေးသွားမိပေမယ့် ချက်ချင်းဘဲ စောက်စိလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ထိုးကစားပေးလိုက်ပြီး ဘာဂျာ ကို စတင်လိုက်သည် ။
“ အိုး......ဟင့်ဟင့်....”
သန်း၀ေရဲ့ လျာထိပ်ချွန်နဲ့ ထိုးဆွ ကလိတာကို ခံရလို့ ဆရာမ တုန်သွားသည် ။သန်း၀ေလည်း ဆရာမ သဘောကျသည် ဆိုပြီး ဆက်တိုက်ဘဲ လျာထိပ်နဲ့ ထိုးပေးသည် ။
“ အို..ဟင်..ဟင်....အမလေး.......နင်....နင်....လုပ်တတ်လိုက်တာ.......အိုး.....အိုး......အား...အား......ကောင်စုတ်...တကယ် ကောင်းအောင် လုပ်တတ်တယ်......”
ဆရာမသည် သန်း၀ေရဲ့ ဘာဂျာကို သိပ်ကြိုက်သွားသည် ။ အရင်ကောင် ရဲလွန်းထက် ပိုကောင်းသည် လို့ စိတ်မှာ ထင်မိလိုက်သည် ။သန်း၀ေသည် ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ် ရနံ့လေးကို တ၀ကြီး ရှူရှိုက်ရင်း လျာအပြားလိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းက နှုတ်ခမ်းသား ထူထူတွေကို စိမ်ပြေနပြေ ယက်ပေးပြန်သည် ။
ပလပ်..ပြတ်ပြတ်..ပလပ်လပ် ပလပ်..ပြတ်ပြတ်
ဆိုတဲ့ ဘာဂျာသံတွေ သောသောညံနေပြီ ။ဆရာမရဲ့ ညည်းသံက ကျယ်လောင်လှသည် ။ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်စောင့်နေရတဲ့ မင်းထိုက်သည် ဆရာမရဲ့ ညည်းသံကို ကြားလိုက်ရလို့ ခေါင်းထောင်သွားသည် ။
“ ဟိုက်.....”
သေသေချာချာ နားစွင့်ထောင်လိုက်သည် ။ သေချာသည် ။ ဆရာမ ညည်းတဲ့ အသံ ။
ဟာ.....သန်း၀ေ..သန်း၀ေ.......ဆရာမကို ကိုင်နေပြီ …... ဟာ.....ဟာ...မယုံနိုင်စရာဘဲ......။
မင်းထိုက်သည် ထိုင်နေရာက ထရပ်လိုက်သည် ။ သူ့ပုဆိုးထဲက လီးတန်သည် ချက်ချင်းကို မတ်မတ်ထောင်လာသည် ။သန်း၀ေအထဲမှာ ဆရာမကို လိုးနေတာလား..ဒါမှ မဟုတ် ဆရာမကို ဘာဂျာ ကိုင်ပေးနေတာလား....။
မင်းထိုက် တွေ့ချင် မြင်ချင်စိတ်တွေ ၀င်လာသည် ။သန်း၀ေသည် လှေကြီးထိုးနဲ့ဘဲ ဆရာမကို တက်လိုးနေပြီ ။ ဆရာမလည်း ပေါင်တန်တွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးပြီး သန်း၀ေ လိုးသမျှကို အောက်ကနေ ပင့်ကော့လိုက် ဖင်ကြီးတွေကို ၀ေ့ရမ်းပေးလိုက်နဲ့ ခံနေသည် ။
သန်းေ၀သည် လီးကလည်း ကြီး အလိုးကလည်း ကျွမ်းသည် ။ ဆရာမ ပေါင်တန်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး လိုးသလို ဆရာမ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကိုလည်း စုပူးကိုင်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ စောက်ပတ်ကို တစွပ်စွပ်နဲ့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးသည် ။
“ အား....အား.......အင်း....အမလေး..သန်းေ၀ရယ်.......ကျွမ်းလှချည်လား....အိုး....အိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်....”
ဆရာမသည် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေသည် ။ လီးကလည်း ဆရာမ စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်တင်းကြပ်နေလို့လိုးထည့်တဲ့ အချက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုတွေကို ပွတ်တိုက်နေတာက ဆရာမအတွက် အရသာ ရှိလွန်းနေသည် ။
သန်း၀ေရဲ့ လီးနဲ့ ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ်က ထွက်တဲ့ အရည်တွေက စိုစိုရွှဲ စီးဆင်းကျနေတာမို့ သန်း၀ေရဲ့ ဂွေးကြီးနှစ်လုံးဟာလည်း စိုပေနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့မို့ ဆရာမရဲ့ ဖင်ကြားကို ရိုက်ခတ်နေကြတဲ့အခါ အသံသည် တဘတ်ဘတ်နဲ့ကျယ်လောင်စွားထွက်နေသည် ။
တဖွပ်ဖွပ် အသံတွေက ဆူညံနေသည်။ သန်း၀ေသည် ဒီလို အခွင့်အလမ်းမျိုးကို လက်လွှတ် မခံ ။ လိုးရတုံး အချိန်မှာ ဆရာမကို အပီအပြင် အကောင်းဆုံး လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ပုံစံတွေ ပြောင်းပြောင်းပြီး တအားလိုးသည် ။
အပြင်က မင်းထိုက်သည် ဆရာမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ကြိုးစားနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ ညည်းသံတွေနဲ့တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေတာတွေကို အပြင်က ကြားနေရတဲ့အပြင် ဆရာမနဲ့ သန်းေ၀တို့ လိုးနေကြတဲ့ တဖွပ်ဖွပ်တဖတ်ဖတ် အသံတွေကိုလည်း ကြားနေရတော့ လီးကြီး မတ်မတ်တောင်လို့ မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်ပြီးအထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ကြိုးစားနေသည်။
.....................................................................................
ဆရာငြိမ်းရဲ့ ၀ပ်ရှော့ရဲ့ အပေါ်ထပ်က ဆရာငြိမ်းရဲ့ အိမ်မှာ ညသန်းကောင်ကျော်ကြီး မီးထိန်ထိန်လင်းနေသည် ။ရဲလွန်းနဲ့ ဆွေဆွေငြိမ်း..လဲ့လဲ့တင်တို့သည် ပွင့်လင်းမြင်သာကုန်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး လိုးနေကြတာ တညလုံးဘဲ ။
ဒီအချိန်မှာ ဆရာငြိမ်းရဲ့ လက်ထောက် မက်ကင်းနစ် ပီတာသည် တညလုံး အသုဘအိမ်မှာ ဖဲရိုက်ပြီး မနက်လင်းခါနီးကျမှ ဖဲ၀ိုင်းက ထပြန်သည် ။ ဖဲရှုံးလို့ စိတ်ပျက်နေသည် ။ ဒီမနက်တော့ အလုပ် လုပ်တဲ့အချိ်န် အိပ်ငိုက်တော့မှာ သေချာသည် ။
နေမကောင်းလို့ အလုပ် မဆင်းနိုင်ဘူး လို့ ၀ပ်ရှော့ကို ပြောလိုက်ပြီး အိမ်မှာဘဲ အိပ်လိုက်တာ ကောင်းမည် ။ဆရာငြိမ်းကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ ဦးဉာဏ်နဲ့ လူဆွာမိကိုဘဲ ပြောရုံဘဲလေ ။ပီတာသည် သူ့အိမ်ကို အပြန် လမ်းခုလတ်မှာ ၀ပ်ရှော့ကို ၀င်ပြီး ညစောင့်အိပ်မယ့် ရဲလွန်းကို သူ ဒီနေ့ အလုပ်မဆင်းဘူး ဆိုတာကို ၀င်ပြောလိုက်မည် လို့ စိတ်ကူးလိုက်သည် ။
စက်ဘီးကို ခပ်သွက်သွက် နင်းပြီး ၀ပ်ရှော့ကို သွားလိုက်တော့ အပေါ်ထပ်က မီးတွေ လင်းနေတာကို လမ်းမပေါ်ကနေ မြင်လိုက်သည် ။ စက်ဘီးကို အပြင်မှာ ရပ်ပြီး ၀ပ်ရှော့ထဲကို ၀င်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို ရှာသည် ။ ၀ပ်ရှော့ထဲက ရဲလွန်း အိပ်တဲ့ ကုတင်ဟောင်းလေးမှာလည်း မီးထွန်းထားပြီး ရဲလွန်းက မရှိနေဘူး ။ဟ...ဒီကောင်လေး..အိမ်သာများ တက်နေသလား မသိဘူး ။
အိမ်သာဖက်ကို သွားရှာလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကို မတွေ့ဘူး ။ ဟာ..ဒီကောင်လေး ဘယ်ရောက်နေသလဲ ။ဒီအချိန်မှာ အပေါ်ထပ်ကနေ အသံဗလံတွေ ကြားလိုက်ရသည် ။တကျိကျိ တကွိကွိ အသံတွေနဲ့ အိုး အား အင်းဆိုပြီး ညည်းလိုက်တဲ့ အသံတွေ ...။ သေသေချာချာ နားစွင့်ထောင်လိုက်တော့ တဖွပ်ဖွပ် တဖပ်ဖပ် အသံတွေကိုပါ ကြားလိုက်ရသည် ။
ဒုံးမေ၀းတဲ့ လူလည် ပီတာသည် အပေါ်ထပ်မှာ ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား မရှိတဲ့အချိန် ရဲလွန်းသည် ဆရာငြိမ်းရဲ့သမီးဆွေငြိမ်းကို တက်လိုးနေပြီ လို့ တထစ်ချ တွက်ဆ လိုက်သည် ။
“ ဟာ...ခွေးသားလေး...ပွပေါက်တိုးနေပြီ ….ဘယ်ရမလဲ..ငါလည်း ရှယ်ယာ တက်တောင်းမယ်....”
လှေခါးအခြေဖေါ့နင်းပြီး လှေခါးကြီးကနေ အပေါ်ထပ်ကို ပီတာ တက်ပြီ ။
“ အား...အား....အား......ကောင်း..ကောင်းတယ်....အို.....တအား...တအား.......အီး...ရှီး......ဆောင့်ပါ...ဆောင့်...ဆောင့်.......”
အသံတွေကို ပိုပြီး သဲသဲကွဲကွဲ ကြားလာရသည် ။
ဟင်....။
အပေါ်ရောက်သွားတဲ့ ပီတာသည် တံခါး ပိတ်မထားတာကြောင့် အသံတွေ လာနေတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို လျောက်သွားလိုက်တဲ့အခါ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ရဲလွန်းက အနောက်ကနေ တအား ဆောင့်လိုးပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မြင်ကွင်းက လုံး၀ မယုံကြည်နိုင်စရာမို့ ပီတာလည်း ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့ငေးကြည့်နေမိသည် ။ ဒါထက် အံ့သြသွားရတာက လဲ့လဲ့တင်သည်လည်း ရဲလွန်းတို့လိုဘဲ ၀တ်လစ်စလစ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး နဲ့ သူတို့အတွဲ လိုးနေတာကို အနီးကပ် ကြည့်နေရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ကို သူမဖါသာ ကလိ ထိုးနှိုက်နေတာကြောင့် ။
ပီတာလည်း ကာမစိတ်တွေ ထိန်းလို့ မရတော့ဘဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးဆွေငြိမ်းရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လျောက်၀င်သွားလိုက်သည် ။
“ မင်းတို့ချည်းဘဲ လိုးမနေကြနဲ့ကွာ..ငါ့လည်း ပေးလိုးကြအုံးလေ..” လို့ ပါးစပ်က ပြောလိုက်သည် ။
“ ဟင်..ကိုပီတာကြီး.....”
အားလုံး လှည့်ကြည့်ကြသည် ။ရဲလွန်း ဆောင့်လိုးနေတာကို ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ဆွေငြိမ်းရော လိုးနေတဲ့ ရဲလွန်းရော..ဘေးကနေ သူတို့လိုးနေတာကို ငေးစိုက်ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ် ပွတ်နေတဲ့ လဲ့လဲ့တင်ရော ပီတာ့ကို ပါးစပ် အဟောင်းသားတွေနဲ့ ငေးကြည့်ပြီး ကြောင်နေကြတဲ့အချိန် ပီတာက
“ ဟေ့ကောင်..ရဲလွန်း..လိုးမှာ ဆက်လိုး..ငါက ဒီအတွဲလွတ်နေတဲ့ မိလဲ့ကို တာ၀န်ယူပေးမယ်....”
လို့ ပြောလိုက်သည် ။ပီတာရဲ့ လီးတန်မှာ ရဲလွန်း ထက် မသာတောင် မလျော့တဲ့ စံချိန်မှီလီး အကြီးစားကြီး တချောင်း ဖြစ်သလို ပီတာသည် ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့ တောင့်တင်း ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင် တယောက် ဖြစ်တာမို့ ဆွေငြိမ်းရော မိလဲ့ရော ပီတာ့ကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး မဆိုးဘူး လို့ မှတ်ချက်ချနေခဲ့တဲ့လူတယောက် ဖြစ်သည် ။
အခုတော့ ပီတာကို ကိုယ်လုံးတီး အနေအထားနဲ့ တွေ့လိုက်ကြရလို့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ ပီတာ့ကို ငေးစိုက်ကြည့် နေကြတာ ဖြစ်သည် ။
ပီတာက အချိန်ဆွဲမနေ ...ဆိုင်းမနေဘူး ။ လဲ့လဲ့တင်ကို ဆွဲခေါ်က သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်မှာ တေ့ပေးလိုက်ပြီး...“ မိလဲ့..စုတ်ပေး...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ မိလဲ့လည်း ဆွေငြိမ်းကို လိုးပေးနေတာကို ကြည့်ပြီး တအား ခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်နေတာကြောင့် ပီတာရဲ့ လီးတန်ကြီးကို လှမ်းဆွဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံကာ စုတ်ပေးလိုက်ပါတော့သည် ။
ဆွေဆွေငြိမ်းသည် ပီတာ့ရှေ့မှာ ဖင်ထောင်ပေးထားပြီး အလိုးခံနေရတာကို ရှက်သလို ခံစားနေရပေမယ့် တဏှာစိတ်တွေက ပြင်းထန်လွန်းနေပြီး ရဲလွန်း လိုးပေးနေတာကလည်း တအားကောင်းနေသည် ။ ပီတာရဲ့ လီးထွားထွားကြီးကို မြင်နေရတာလည်း သဘောကျနေလို့ ပီတာ့လီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရဲလွန်း လိုးဆောင့်ပေးနေတာကိုအရသာခံနေလိုက်သည် ။
လဲ့လဲ့တင်သည် ပီတာရဲ့ လီးကို တအား စုတ်ပေးနေသည် ။ အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။ ရဲလွန်းကလည်းလဲ့လဲ့တင် က ပီတာ့လီးကို စုတ်ပေးနေတာတွေကို ဆွေငြိမ်းလိုဘဲ ကြည့်ရင်း ဆွေငြိမ်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တအား ထိုးဆောင့်ပေးနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ က ကျယ်လောင်နေသည် ။
ပီတာလည်း လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ လျာနဲ့ ထိုးကစားပေးတာတွေကို ကြိုက်လွန်းလို့ တအားအား တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည် ။ တချိန်လုံး တိတ်တဆိတ် မှန်းဆပြီး တပ်မက် မက်မောနေခဲ့ရတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကုန်းအလိုးခံနေတာကို တွေ့ရလို့ ကြည့်လို့ မ၀.. ..သဘောကျနေသည် ။
ဘယ်လိုမှ မထင်မှတ်ဘဲ သူသည် စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက်....ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကို ကျသွားသည် ။ကားပြင်နေရင်း ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ ကျောင်းက ပြန်လာကြပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်ကို လှေခါးက တက်ကြတဲ့အခါတိုင်း ပီတာသည် ရေအိုးစင်က ရေခပ်သောက် သလိုလိုနဲ့ သူတို့လေးတွေရဲ့ အိုးတွေကို အမြဲ ရှိုးနေခဲ့ရတဲ့လူ ။
အခုတော့ လီးစုတ်ပေးတာကို ခံနေရသလို လိုးလည်း လိုးရတော့မှာက သေချာနေသည် မဟုတ်လား ။ မိလဲ့ကို လိုးအပြီး ရဲလွန်းနဲ့ စော်ချင်းလဲ လိုးရမှာကလည်း သေချာနေသည် ။ ဆွေငြိမ်းကို လိုးရရင် သေပျော်ပါပြီ လို့ပီတာ အမြဲ ရွတ်နေခဲ့တာလေ ။ ဟူး....လှလွန်းတဲ့ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို တ၀ကြီး ကြည့်နေသည် ။ဆွေငြိမ်းရဲ့ စိတ်ထဲမှာလည်း ရဲလွန်းနဲ့ လိုးအပြီး ပီတာနဲ့ စမ်းလိုးချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေသည် ။
.....................................................................................................
ဒီအချိန်မှာ ဆရာမနဲ့ သန်း၀ေသည် အပီအပြင်ကို လိုးနေကြသည် ။သန်း၀ေသည် ဆရာမကို ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဒလစပ် ဆောင့်ထည့် လိုးနေသည် ။ ဆရာမရဲ့ ဖင်တုံးဖြူဖြူကြီးတွေသည် သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ ဆရာမသည် အိုးအားနဲ့ ညည်းငြူနေသည် ။ သူ့လီးကြီး တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ ၀င်ထွက်နေတာကို သူ မြင်နေရလို့ တအား သဘောကျသလို ဆရာမရဲ့ စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကို သူ လက်နဲ့ ကလိခွင့်ရလို့လည်း ကျေနပ်နေသည် ။
ဆရာမသည် သူက စအိုပေါက်လေးကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိပေးတာကို မကန့်ကွက်ဘူး ။ ဒါကြောင့် သန်း၀ေလည်းပိုကဲလာသည် ။ ဆရာမ ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ညှိုး လက်ခလယ်ပူးပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည် ။
အပြင်က မင်းထိုက်ကို အထဲသွင်းပြီး နှစ်ယောက်တယောက် ဆွဲလိုက်ရင် ကောင်းမလား လို့ ဆရာမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ စဉ်းစားနေသည် ။ ဒါပေမယ့် သန်း၀ေ လိုးပေးနေတာက တအားကောင်းနေသည် ။ မရပ်လိုက်ချင် ။ ဒါကြောင့် မင်းထိုက်ကို နောက်မှဘဲ အခန်းထဲ သွင်းမည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
မင်းထိုက်သည် အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်ဖို့ အပေါက် ရှာမတွေ့လို့ အခက်ကြုံနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် လိုးသံတွေနဲ့ ဆရာမရဲ့ တအီးအီး တအားအား အော်သံတွေ ညည်းသံတွေကို ကြားနေရလို့ စိတ်က တအား ထန် နေတာကြောင့် အိပ်ခန်း တံခါးကို တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ ရိုက်ပြီး..“ ဆရာမ...တံခါးဖွင့်ပေးပါ..” လို့ ပြောမိသည် ။
ဆရာမသည် ဖင်ကုန်းရင်း သန်း၀ေလိုးဆောင့်နေတာကို မက်မောစွာ ခံယူနေလို့ မင်းထိုက် ပြောနေတာကို ကြားပေမယ့် တံခါးကို ဖွင့်မပေးနိုင်ဘူး ။ သန်း၀ေကို “ မမ ပြီးခါနီးပြီကွာ...လိုး...လိုး...တအားဆောင့်ထည့်ကွာ..” လို့
ပြောလိုက်သည် ။ သန်း၀ေလည်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ကြုံးဆောင့်ပေးလိုက်သည် ။
“ ဟား..ဟား....အူး....ကောင်း..ကောင်း...တအား.....တအား......အမလေး...........အိုး........ဆောင့်...တအား...တအား.....ပြင်းပြင်းဆောင့်...အိုး.....”
ဆရာမ အော်ညည်းရင်း ပြီးသွားသည် ။သန်း၀ေလည်း သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေ အပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။
“ အိုး.......ဟင်း......ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ်....ဆရာမ စောက်ပတ်ကို တအား ကြိုက်သွားပြီဗျာ.......”
“ ချောက်....”
တံခါးပွင့်သွားတဲ့ အသံက မင်းထိုက်ကို ကတုန်ကရင် ဖြစ်သွားစေသည် ။
“ ဟိတ်..မင်းထိုက်.....လာ..လာ.....”
မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ဆရာမရဲ့ မျက်နှာလေးက ပြုံးစိစိနဲ့ ။
“ ဆရာမ...ကျ..ကျ...ကျနော်......ကျနော့်ကိုလည်း.......”
စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းလို့ မင်းထိုက် စကားထစ်နေသည် ။
“ အင်းပါ.....မင်းကိုလည်း....ပစ်မထားပါဘူး.......တခုတော့ ရှိတယ်......မင်း ရေချိုးရမယ်.....ချွေးစော်တွေ နံနေရင်...ဆရာမ ဖီးအောက်တယ်.....”
“ ဟုတ်...ဟုတ်......ဆရာမ...ကျနော်....ချိုးမယ်......”
“ လာ.....ငါ လိုက်ပို့မယ်......မင်းထိုက်...”
မင်းထိုက်လည်း ဆရာမရဲ့ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတွေကို အနောက်ကနေ မျက်လုံးကြီး ပြူးလို့ စိုက်ကြည့်နေရင်း လိုက်ပါသွားသည် ။
“ မင်းထိုက်....”
“ ဗျာ...ဆရာမ.....”
“ အိမ်မှာဆို ငါ့ကို ဆရာမလို့ မခေါ်တော့နဲ့..ကြားလား......”
“ ဟုတ်......ဟုတ်ကဲ့.....ဘယ်လို ခေါ်ရမလဲဗျ........”
“ မမ...........မမလို့ ခေါ်...”
“ ဟုတ်.....”
အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပက်လက်ကြီး မှိန်းနေတဲ့ သန်း၀ေကို မင်းထိုက် တွေ့လိုက်ရသည် ။ မင်းထိုက်သည် အိပ်မက်မက်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။တကယ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား...။ မဖြစ်နိုင်ဘူး ထင်တာတွေ တကယ် ဖြစ်နေလို့ ။
သန်း၀ေသည် မင်းထိုက် အိပ်ခန်းထဲကို ၀င်လာတာကိုတောင် မသိ ။ ဘယ်လောက်တောင် ပွဲကြမ်းလိုက်သလဲ မသိဘူး ။ ဖလက်ပြနေသည် ။ဆရာမက မင်းထိုက်ကို ရေချိုးခန်းထဲကို ခေါ်သွားသည် ။
“ ကဲ..မင်းထိုက်...ရေချိုး.....အရင်ဆုံး မင်းရဲ့ အ၀တ်တွေကို ချွတ်လိုက်.....”
မင်းထိုက်သည် ဆရာမ ရှေ့မှာ ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်ရသည် ။ ဆရာမသည် မင်းထိုက်ရဲ့ အ၀တ်မဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး ကြည့်နေသည် ။
မင်းထိုက်သည် အားကစား သမား တယောက်မို့ တောင့်တင်း ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင် ဖြစ်သည် ။ ဆရာမသည် ကြွက်သားတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး သဘောကျနေသည် ။ အကြိုက်ဆုံးကတော့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ် အောက်ပိုင်း ပေါင်ကြားက ရှည်လမျောကြီးကိုပါဘဲ ။
မတောင်သေးတာတောင် တွဲလောင်းကြီး ရှည်နေတဲ့ တုတ်ထွားလွန်းနေတဲ့ လိင်တန်ကြီး ။
“ ချိုးတော့...မင်းထိုက်.......တကိုယ်လုံးကို ဟောဟိုက ဆပ်ပြာမွှေးမွှေးနဲ့ ပွတ်တိုက်ပြီး ချိုးလိုက်ကွာ.....”
“ ဟုတ်....မ.....မမ.......”
“ မင်း ရေချိုးပြီးရင် မင်းနဲ့ မမ.......တွေ့....ကြ...မယ်........”
မင်းထိုက်လည်း သူ ရေချိုးပြီးရင် ဆရာမနဲ့ လိုးကြရတော့မယ် ဆိုပြီး တအား ပျော်သွားသည် ။ ဒီ စိတ်ကူးကြောင့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးလည်း ပိုပြီး ထွားလာ ကြီးလာသည်လို့ ထင်မိသည် ။
......................................................................
ဒီအချိန်မှာ ၀ပ်ရှော့ထဲမှာ.....
လဲ့လဲ့တင်သည် ပီတာရဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။ဆွေငြိမ်းနဲ့ ကျောင်းသွား ကျောင်းပြန် အချိန်တွေ ၀ပ်ရှော့ထဲက ဖြတ်သွား ဖြတ်လာ လုပ်တိုင်း ဒီ ပီတာဆိုတဲ့ မက်ကင်းနစ်ဘဲကြီးသည် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို သဲသဲမဲမဲ ကြည့်တတ်သည် ။ သူ့အကြည့်တွေက စိတ်ကူးနဲ့ သူတို့ကို လိုးနေသလိုဘဲ လို့ ဆွေငြိမ်းက ပြောခဲ့ဖူးသည် ။ ပီတာသည် အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ။ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် နဲ့ ဆက်ဆီကိုယ်လုံး ပိုင်ရှင်လို့ လဲ့လဲ့တင်ကလည်း ဆွေငြိမ်းကို ပြောခဲ့ဖူးသည် ။
အခုတော့ မထင်တာတွေ ဖြစ်ကုန်သည် ။ ပီတာသည် ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ သူလီးစုတ်ပေးတာကို ခံနေသည် ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ သူ့လီးရှည်ကြီးကို အရင်းအထိ ငုံကာငုံကာ စုတ်ပေးနေသည် ။
“ မိလဲ့..ဆွေငြိမ်းနဲ့နင့်ကိုလေ.ငါ သိပ်သဘောကျခဲ့တယ် သိလား......နင်တို့ ၂ ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတွေရော ရုပ်ရော သိပ်လှတယ်ဟာ....တကယ်တကယ်......ငါ နင်တို့ကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်ခဲ့ရတဲ့ အကြိမ်တွေက မနည်းဘူး ....နင်တို့ကိုလေ..ငါ တကယ် လိုးချင်နေခဲ့တာ....”
ပြောရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတဲ့ ပီတာသည် လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ကော့ကော့ညှောင့်နေသည် ။ရဲလွန်းသည် ဆွေငြိမ်းကို အပီ လိုးနေသည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ွှရဲနေသည် ။ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ စိပ်နေသည် ။ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးတွေသည် လိုးဆောင့်တဲ့အရှိန်နဲ့ တုန်ခါနေသည် ။ ဆွေငြိမ်းရဲ့ အော်သံတွေကလည်း ရဲလွန်းကိုရော ပီတာကိုရော စိတ်တွေ ပိုထကြွစေသည် ။ ပီတာသည် ဆွေငြိမ်းနဲ့ ရဲလွန်း လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လိုထည့်နေသည် ။
တအား ကောင်းလွန်းလာပြီး ပြီးခါနီး ဖြစ်လာလို့ လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို ဆက် မလိုးတော့ဘဲ ဆတ်ကနဲ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ လဲ့လဲ့တင်က နားမလည်သလို မော့ကြည့်သည် ။
“ ငါတို့ လိုးကြရအောင်ကွာ..ငါ တအား လိုးချင်နေပြီ......”
လဲ့လဲ့တင်က သဘောတူသည် ။
“ လဲ့တင်လည်း တအား လိုးချင်နေပြီ....ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ လိုးမလဲဟင်......”
“ ပက်လက်အိပ်ပေး..နင့်မျက်နှာလှလှလေးကို ကြည့်ပြီး ငါ လိုးချင်တယ်....မိလဲ့....”
လဲ့လဲ့တင် ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်သည့် ပီတာ့လီးကြီးသည် စိုပြောင်လက်နေသည် ။ ရှည်လွန် တုတ်လွန်းတဲ့ ပီတာ့လီးကြီးကို ဆွေငြိမ်း စူးစိုက်ကြည့်ပြီး အနောက်က ရဲလွန်းက ဖိဆောင့်တာတွေနဲ့ ဆွေငြိမ်း အရသာ ရှိလှပြီး အထွဋ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း သွားသည် ။ ရဲလွန်းလည်း ဆက်တိုက် ဆိုသလိုဘဲ သုတ်ရည်တွေ တဖပ်ဖပ် ပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားသည် ။
ပီတာက လဲ့လဲ့တင် ပေါင်တန်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး စလိုးပြီ ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ် လီးကြီးက တပြိပြိနဲ့ လဲ့လဲ့တင် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးဆောင့်ပေးနေပြီ ။
“ အိုး....အား....အား...အား...ကိုပီတာ.....ခင်ဗျား လီးက အသေကြီးတယ်....အမလေး..အို့...အို့......နာတယ်....နာတယ်.......”
လဲ့လဲ့တင်ရဲ့ ညည်းသံလေးကြောင့် ရေချိုးခန်းကို ဆေးကြောဖို့ သွားနေတဲ့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ ရဲလွန်းတို့က အနောက်ကို လှည့်ကြည့်သည် ။ ပီတာသည် စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတာ..။
လဲ့လဲ့တင်ကို အားရပါးရ လိုးထည့်နေသည် ။ ရေချိုးခန်းကို ၀တ်လစ်စလစ် လျောက်သွားတဲ့ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဖင်တုံးလှလှကြီးတွေကို လှမ်းကြည့်ပြီး လဲ့လဲ့တင်ကို အားနဲ့ ကြုံး လိုးလိုက်သည် ။
“ အား....အား....အား...ဖြည်းဖြည်း.......”
“ ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်....ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်...စွပ်စွပ်စွပ်စွပ်.......ဖပ်ဖပ်ဖပ်ဖပ်.......”
......................................................................................................................
ရေချိုးနေတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထွားကြီးတက်လာတာကိုရော တောင်လာတာကိုရော ဆရာမသည် မျက်တောင် မခပ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေသည် ။ ဆရာမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက တွန့်ပြုံးနေကြပြီ ။
“ ဟေ့....မင်းထိုက်......”
“ ဗျာ....”
ဆရာမရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် မင်းထိုက်လည်း မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ဆွဲဖြေ ဖြုတ်ချလိုက်တဲ့ ဆရာမရဲ့ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းတဲ့ စိုပြေဖြူဖွေးတဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးကို တွေ့လိုက်ရပါသည် ။
“ ဟာ.......မမ.........အို.......မမ............မမ ရယ်......”
မင်းထိုက်သည် သူ့မျက်လုံးတွေကို သူ မယုံနိုင်ပါ ။ အိပ်မက် မက်နေတာများလား...လို့ ထင်မိရသည် ။သူတို့ အမြဲ ပြစ်မှားနေတဲ့ ဆရာမကိုယ်ပေါ်မှာ အ၀တ်ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင်မှ မရှိနေတော့ ။
အာရိုရို.....လှလိုက်တာ မမ....ရယ်.......။
ဖွံ့ထွားလုံး၀န်းတဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေက မျက်နှာသုတပုဝါကြီး ဆွဲဖယ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ တုန်ခါလို့နေကြသည်။ရင်သီးဖုလေးတွေက နီရဲရဲလေးတွေ ..။ ထိုးထောင်ထနေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေကို မြင်တာနဲ့ သူ့စိတ်ရိုင်းတွေက ၀ုန်းကနဲ ကြွသွားရသည် ။
၀မ်းပျင်သား ရှပ်ရှပ်တွေရဲ့ အောက်မှာ ဆီးခုံမို့မို့ကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ။ ပြန်ပေါက်ခါစ အမွှေးလေးတွေက ခပ်ရေးရေးလေးတွေ ….။ ပေါင်တန်လှလှကြီးတွေက အရင်းတုတ် အဖျားရှူးပြီး ဖြူဖွေး ၀င်းဖန့်နေသည် ။
“ ဘာကြည့်နေတာလဲ.....”
ဆရာမက ပြုံးပြီး မေးလိုက်တော့ မင်းထိုက်လည်း “ အရမ်း လှလွန်းလို့ပါ......ဆရာမရယ်....” လို့ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ ဆရာမက “ လာလေကွာ...” လို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ မင်းထိုက်ရဲ့ အတန်ချောင်းကြီးသည် မတ်မတ်ထောင်နေပြီ ။ ဆရာမဆီကို လှမ်းလျောက်သွားတဲ့အခါ ဆရာမက ကြမ်းပြင်မှာ ကျနေတဲ့ သူဖြုတ်ချလိုက်တဲ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ပြန်ကောက်ယူလိုက်ပြီး ရေစိုနေတဲ့ မင်းထိုက်ရဲ့ ကိုယ်ကို စသုတ်ပေးသည် ။
မင်းထိုက်သည် မအောင့်နိုင်ဘဲ ဆရာမကို ဖက်လိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ဖိကပ်ကာ စုတ်ယူလိုက်သည် ။ ဆရာမကလည်း မင်းထိုက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလိုက်သင့် ပြန်စုတ်ယူလိုက်သည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ လက်တွေက ဖက်ထားရင်း ဆရာမရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ကြသလိုဘဲဆရာမရဲ့ လက်တွေကလည်း မင်းထိုက်ရဲ့ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။
နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုတ်နေရာက ဆရာမရဲ့ လျာလေးက မင်းထိုက်ရဲ့ လျာကို အတင်းလာထိုးကပ် မိတ်ဆက်လာတော့ မင်းထိုက်လည်း ဆရာမရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာနဲ့ ပြန်ပွတ်လှိမ့် ကလိလိုက်သည် ။မင်းထိုက်ရဲ့ မာတောင့်နေတဲ့ လိင်တန်ချောင်းကြီးက ဆရာမကိုယ်နဲ့ ထိတွေ့နေတဲ့အချိန် ဆရာမရဲ့ လက်တဖက်က လိင်တန်ချောင်းဆီကို ရောက်လာသည် ။
မင်းထိုက် အဖို့ မယုံကြည်နိုင်တာတွေ ဖြစ်ပျက်နေတာပါ ။ ဆရာမရဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေကလည်း သူ့ရင်ဘတ်ကိုဖိကပ်ပူးကပ်နေကြသည် ။ စိတ်တွေက ပြင်းထန် ထကြွလွန်းနေလို့ ဘာတွေ လုပ်မိလို့ လုပ်မိမှန်း မင်းထိုက် မသိတော့ ။ ဆရာမရဲ့ ရင်သီးတဖက်ကို အငမ်းမရ စို့မိသလို ဆရာမရဲ့ ပေါင်ကြားက အကွဲကြောင်း အင်္ဂါစပ်ကို
လက်နဲ့ တအား ပွတ်သပ်နေမိသည် ။ ဆရာမလည်း တအားကို စိတ်ကြွလာပုံရသည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ လိင်တန်ကို အားမလိုအားမရနဲ့ ဖျစ်ညှစ် ပွတ်သပ်နေသည် ။
“ ချစ်ပေးတော့ကွာ...မမ.....ချစ်ချင်နေပြီ..မင်းထိုက်ရယ်.....”
လို့ တိုးညှင်းတဲ့ လေသံလေးနဲ့ မင်းထိုက် နားနားကို နှုတ်ခမ်းလေး ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။မင်းထိုက်လည်း ဆရာမကို ဘယ်မှာ “ ချစ် ” ရမလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားနေသည် ။ ဆရာမက “ အိပ်ခန်းထဲကိုဘဲသွားကြရအောင်...” လို့ ပြောပြီး မင်းထိုက်ကို ဦးဆောင် ခေါ်သွားသည် ။ မင်းထိုက်ရဲ့ ပူနွေး မတ်ထောင်နေတဲ့လိင်ချောင်းကြီးကိုတော့ မလွှတ်လိုက်ဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားနေဆဲ ။အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားကြတဲ့အခါ စောစောက အိပ်နေတဲ့ သန်းေ၀သည် နိုးနေပြီ ။
မင်းထိုက်နဲ့ ဆရာမတို့ ၀င်လာတာကို သန်း၀ေ ကြည့်နေပြီး “ လိုးကြတော့မလို့လား....” လို့ ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်က ထလိုက်သည် ။ ဆရာမက “ သန်း၀ေ....................မင်း...ဖယ်ပေးစရာ မလိုပါဘူးကွာ.....” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အတွက် သန်း၀ေလည်း ပထမ ရုတ်တရက်တော့ အံ့အားသင့်သွားပြီး ချက်ချင်းဘဲ ဆရာမသည် သရီးဆမ်း ( သုံးပွင့်ဆိုင် ) ဆွဲချင်လို့ ဖြစ်မည် လို့ သိလိုက် သဘောပေါက်လိုက်လေသည် ။
မင်းထိုက်လည်း ဆရာမကို ပက်လက် အနေအထားနဲ့ အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲဖြဲကားလိုက်သည် ။ ဖူးကြွနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးသည် အရည်တွေနဲ့ စိုစိုရွှဲနေသည် ။
“ ကျနော် ယက်မယ်နော် ဆရာမ...အဲ...ဆောရီး......မမ.......”
ဆရာမက ခေါင်းလေး ညှိမ့်ပြသည် ။ ပေါင်တန်လှလှကြီးတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်သည် ။မင်းထိုက် စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ယက်ပြီ ။
ဆရာမသည် မင်းထိုက် ယက်ပေးနေတာကို ခံရင်း ဘေးက ကြည့်နေတဲ့ သန်းေ၀ကို “ ဟိတ်..ငေါင်မနေနဲ့..မမ ပါးစပ်နားကို မင်းရဲ့ လီး ကပ်ပေးလေကွယ်....မမ စုတ်ချင်တယ်.....” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ သန်း၀ေလည်းဆရာမတော့ အနောက်တိုင်း အပြာဇာတ်ကား ထဲကလိုတော့ လုပ်နေပြီလို့ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ရင်း ချက်ချင်းဘဲ ဆရာမရဲ့ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ တေ့လိုက်သည် ။ ဆရာမလည်း သန်းေ၀ရဲ့ ဒစ်ကားကြီးကို ဖမ်းငုံလိုက်သည် ။
မင်းထိုက်ရဲ့ အယက်ကလည်း ကောင်းလှသည်မို့ ဆရာမသည် သန်း၀ေလီးကို စုတ်ရင်း တချီ ပြီးသွားရသည် ။
.............................................................................................................
၀ပ်ရှော့အပေါ်ထပ်က ဆရာငြိမ်းရဲ့ အိမ်မှာတော့ မိုးအလင်း ဆွဲနေကြဆဲ ။လူဆာမိသည် ဒီနေ့မနက် အလုပ်ကို စောပြီး ထွက်လာခဲ့သည် ။မိန်းမနဲ့က အဆင်မပြေ..အိမ်မှာ မနေချင် ။ မိန်းမ မနိုးခင် အိမ်က ထွက်တာက လူဆာမိအတွက် အကောင်းဆုံးဘဲပေါ့ ။ တဗျစ်တောက်တောက် ပူညံပူညံနဲ့ မနက်အစောကြီး လုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမကို စိတ်ပျက်နေတာ ကြာပြီ ။
သူ့ကို ပေးမလိုးတာလည်း ကြာပြီ ။ အပြင်မှာ စားဖို့ ကောင်းတဲ့နေရာ ရှာနေသည် ။ မီးသွေးခဲလို မဲနက်နေတဲ့သူ့ကို ကောင်မလေးတွေက ငြင်းကြတာ များသည် ။ သဘောကောင်းကောင်းနဲ့ အပေးကောင်းတဲ့စော်ကို ရချင်သည် ။အင်းလေ..လဖက်ကောင်းစားချင်ရင် ပလောင်တောင်တက်နှေးလည်း နှေးပေါ့ ။
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment