အညတြ ထစ်ချုန်း အပိုင်း ( ၄ )

အညတြ ထစ်ချုန်း  အပိုင်း ( ၄ )

အညတြ ရေးသည်။

ခက်ခက်မြိုင် အခက်ကြုံနေတယ် ။ လူတွေကို ဖွင့်ပြောပြလို့ မလွယ်တဲ့ အခက်အခဲ ။ ခက်ခက်မြိုင်သည် တဏှာသောင်းကျန်းလွန်းသွားလို့ အခုတော့ ဒုက္ခရောက်နေပြီ ။ သူငယ်ချင်း ဟယ်လင်တို့ အိမ်က  ကားဒရိုင်ဘာ အီဘရာဟင် ဆိုတဲ့ ကုလား ခေါ်သွားတဲ့ မာမွတ်ဆိုတဲ့ လူပိုင်တဲ့ တိုက်ခန်းမှာ အီဘရာဟင်နဲ့ လိုးဖြစ်သွားတဲ့နေ့ အီဘရာဟင်ရဲ့ ဘော်ဒါ မာမွတ်နဲ့လည်း လိုးဖြစ်ခဲ့သည်။

အီဘရာဟင်က ခက်ခက်မြိုင်ကို လိုးနေတဲ့အချိန် မာမွတ်က ဟယ်လင်ကို လိုးသည် ။ နောက်တပွဲမှာ ကျတော့ မာမွတ်က ခက်ခက်မြိုင်ကို လိုးသည် ။ အီဘရာဟင်ရော မာမွတ်ရော လီးကြီးတဲ့လူတွေမို့ ခက်ခက်မြိုင်နဲ့ ဟယ်လင်တို့ အကြိုက်တွေ့သွားကြပြီး နောက်တနေ့မှာ ထပ်ဆွဲကြဖို့ သဘောတူ ချိန်းလိုက်ကြသည် ။

အဲဒီနေ့မှာတော့ အီဘရာဟင်က ခက်ခက်မြိုင်ရဲ့ နောက်ပေါက်ကို ဖွင့်သည် ။ ဒါက အခက်အခဲ မဟုတ် ။ခက်ခက်မြိုင်ကလည်း နောက်ပေါက် စမ်းချင်နေတာ ။ အီဘရာဟင်က ဒီလောက် နှာထန်တဲ့စော် လီး နှစ်ချောင်းတပြိုင်ထဲ လိုးပစ်မည် လို့ ကြုံးဝါးပြီး သူတို့ ဒုတိယအချီ လိုးတဲ့အချိန် မာမွတ်ကိုပါ ခေါ်လိုက်သည် ။

ခက်ခက်မြိုင်လည်း “ အဟီး....ဖေါရင်းကားထဲက အတိုင်းပါလား...ဘဲ၂ ယောက် စော်တယောက်..” ဆိုပြီး မငြင်းဘူး ။ ဒါကလည်း အခက်အခဲ မဟုတ် ။ အခက်အခဲက မာမွတ် ဖုန်းဆက် ခေါ်လို့ သူ့သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာကန်တော်ကလေးက ဂိုရား ဆိုတဲ့ ကောင် ရောက်လာသည် ။ 

ဂိုရားက အီဘရာဟင်နဲ့ မာမွတ်က ခက်ခက်မြိုင်ကို ဝိုင်းလိုးနေကြတာတွေကို ဗီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်သည် ။ဒီ ဗီဒီယို ထဲမှာ ခက်ခက်မြိုင်က အီဘရာဟင့် လီးကို စုတ်ပေးနေတဲ့ အချိန် မာမွတ်က ခက်ခက်မြိုင်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ဆောင့်လိုးနေတာတွေ ပီပီပြင်ပြင် ပါနေသည် ။ ခက်ခက်မြိုင်က မာမွတ်နဲ့ အီဘရာဟင်တို့ လီးတွေကို တပြိုင်နက် စုတ်ပေးနေတာတွေလည်း ပါနေသည် ။

ဂိုရားက တောင်းလိုးတာကို ခက်ခက်မြိုင်က ပေးလိုးခဲ့သည် ။ ဂိုရားသည် နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ကား ဆန်ဆန်တွေစမ်းချင်သည် ။ သုတ်ရည်တွေကို ခက်ခက်မြိုင်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ ထုတ်လွှတ်သည် ။ သုတ်ရည်တွေကို ယက်ခိုင်းသည် ။ သူ့ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ယက်ခိုင်းသည် ။ ခက်ခက်မြိုင်ကလည်း တဏှာအားကြီးလွန်းသူ ဆိုတော့ သူခိုင်းတာတွေကို လုပ်ပေးသည် ။ ခက်တာက ဂိုရားက ဒီဗီဒီယိုကို အွန်လိုင်း တင်လိုက်မည် လို့ ခြိမ်းခြောက်လာတာ ။

မတင်ပါနဲ့လို့ ခက်ခက်ညမိုင်က တောင်းပန်တော့ ဂိုရားက သူနဲ့နေပြီး သူ့ကို အလိုးခံရမည်....လီးလည်း တနေ့သုံးကြိမ် ထက် မနည်း စုတ်ပေးရမည် လို့ တောင်းဆိုသည် ။ ခက်ခက်မြိုင်လည်း အိမ်လည်း မပြန်ရဲဘဲ ဂိုရားနေတဲ့ ကန်တော်ကလေး ရပ်ကွက်မှာ လိုက်နေရသည် ။ ဂိုရား ခိုင်းတာတွေကို လုပ်နေရသည် ။

ဆိုးလာတာက ဂိုရားက ဖါခေါင်း လုပ်ပြီး သူသိတဲ့ လူတွေနဲ့ ခက်ခက်မြိုင်ကို လွှတ်ပေးတာ ။တယောက်ပြီး တယောက် တက်တက်လိုးတာကို ခံနေရပြီ ။ ဂိုရားရဲ့ ဆက်ဆံရေးကလည်း ရိုင်းစိုင်း မောက်မာလာသည် ။ ခက်ခက်မြိုင်ကို ရိုက်မောင်းပုတ်မောင်း ဖြစ်လာသည် ။ ခက်ခက်မြိုင် အိမ်မပြန်လို့ အဖေကလည်း ပွမ်လှပြီ ။ အမေကလည်း ဆဲလှပြီ ။ခက်ခက်မြိုင် ကြံရာမရ ဖြစ်နေပြီ ။

ဂိုရားတို့ရဲ့ လက်ထဲက ဘယ်လို ရုန်းထွက်နိုင်မလဲ ။အွန်လိုင်းကို ဗီဒီယို တင်လိုက်ရင် တသက်လုံး လူကြားထဲ ခေါင်းဖေါ်ဝံ့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး ။ မိသားစုလည်းအရှက်အကြီးအကျယ် ကွဲမယ် ။

ဟယ်လင့်ကိုဘဲ ငိုငိုပြီး ပြောပြနေရတယ် ။ ဟယ်လင်ကလည်း မကြံတတ် မလုပ်တတ် ဖြစ်နေတယ် ။ဟယ်လင့်ဆီကို သက်သက်မြိုင် ဖုန်းဆက်လာတယ် ။ ခက်ခက်မြိုင် အိမ်ပြန်မလာလို့ ရင်ကလည်း ဟယ်လင်ဆီကို သက်သက်မြိုင်ကဘဲ မိဘတွေ ကိုယ်စား ဖုန်းဆက်ပြီး မေးခဲ့တယ် ။အရင်က ဟယ်လင်က ခက်ခက်မြိုင်က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဘဲ ပျော်နေတယ်လို့ ညာခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ခက်ခက်မြိုင်ဟာ ဂိုရားရဲ့ ကြေးစားလေး တယောက် ဘဝကို ရောက်နေတာမို့ ခက်ခက်မြိုင်ကို သနားမိပြီး မညာချင်တော့ဘဲ အခြအနေမှန်ကို သက်သက်မြိုင်ကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ် ။

အခုလည်း နိုင်ငံခြားက ဘကြီးခိုင်တို့ မိသားစု ရောက်နေတဲ့ အချိန်မှာ သက်သက်မြိုင်တို့ မိသားတစုလုံး ခက်ခက်မြိုင် ပြန်မလာလို့ စိတ်ပူ သောကရောက်နေကြရလို့ သက်သက်မြိုင်လည်း ဟယ်လင်ကို ထပ် မေးတာ ။သက်သက်မြိုင်လည်း ခက်ခက်မြိုင်ကို ဘယ်လို ကယ်တင်ရမလဲ ဆိုတာကို ထစ်ချုံးနဲ့ တိုင်ပင်တယ် ။ ဘကြီးမြိုင်ကိုတော့ မပြောသေးဘူး ။

ခက်ခက်မြိုင်သည် ဂိုရားရဲ့ ကန်တော်ကလေးက တိုက်ခန်းမှာ နေနေရသည် ။ ဂိုရား ခိုင်းတာကို လုပ်၇တယ် ။ ခက်ခက်မြိုင်က မလုပ်ချင်ဘူး..တော်လောက်ပြီလို့ ငြင်းတဲ့ အခါ ဂိုရားက သူ ရထားတဲ့ ဗီဒီယိုကို ဖွင့်ပြတယ် ။ ခက်ခက်မြိုင် ရှေ့မှာဘဲ ဂိုရားက ဗီဒီယိုစက်လေးကို သူ့အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲ ပြန်ထည့်လိုက်ပြီး သော့ခတ်လိုက်တယ် ။ သော့တွဲကို သူ့လည်ပင်မှာ တခြားသော့တွေနဲ့ အတူ ဆွဲထားလိုက်တာကို ခက်ခက်မြိုင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။

ခက်ခက်မြိုင် ကို ဂိုရား တနေ့ကို အနည်းဆုံး တခါတော့ လိုးတယ် ။ မနက်စောစော ခက်ခက်မြိုင်အိပ်နေတဲ့နေရာကို လာပြီး သူ့လီးကြီးကို စုတ်ခိုင်းတယ် ။ ဂိုရား လီးက တော်တော်တုတ်ပြီး ရှည်တယ်။တဏှာသောင်းကျန်းချင်ခဲ့တဲ့ ခက်ခက်မြိုင်တော့ တကယ့်ကိုဘဲ ဂိုရားရဲ့ တဏှာကျွန်မတယောက် ဖြစ်နေရတယ် ။ အီဘရာဟင်နဲ့ မာမွတ်တို့လည်း သူတို့ကြောင့် ခက်ခက်မြိုင်ကို ဂိုရားက အခုလို သိမ်းပိုက် အနိုင်ကျင့်ထားနိုင်တာမို့ ဂိုရားအိမ်ကို အချိန်မရွေး လာလာပြီး ခက်ခက်မြိုင်ကို လိုးတယ်။

ခက်ခက်မြိုင်လည်း သူမှားမိတာကို နောင်တရနေပြီ ။ ဒါပေမယ့် ဒီဘဝထဲက ဘယ်လို ရုန်းထွက်မလဲ ။ဂိုရားရဲ့ အဓိက အလုပ်က စိတ်ကြွဆေးပြားတွေနဲ့ ဘိန်းဖြူ ရောင်းတာ ဖြန့်တာ ။သူ့ဆီကို ဆေးပြား လာဝယ်တဲ့ ဖေါက်သည် ဝယ်သူတွေ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ဆီလာတဲ့ ဘော်ဒါတွေထဲကစော်ဝါးချင်တဲ့လူတွေ ရှိရင် သူက ပိုက်ဆံယူပြီး ခက်ခက်မြိုင်ကို လုပ်ခိုင်းတယ် ။ သူ့တိုက်ခန်းမှာ ထပ်ခိုးလေး ရှိတယ်။ သည် ထပ်ခိုးလေးက မျက်နှာကျက် နိမ့်နိမ့်နဲ့ ကျဉ်းကျဉ်းလေး ။ မီးဖိုခန်းရဲ့ အပေါ်မှာဖြစ်သည် ။ မတ်တတ်ရပ်လို့ ခေါင်း မလွတ်ပေမယ့် စော်ဖြုတ်လို့တော့ရတယ် ။ 

ခက်ခက်မြိုင်လည်း ဂိုရားကို မလွန်ဆန်နိုင်လို့ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်း လူစိမ်းတွေကို သည် ထပ်ခိုးနိမ့်လေးအပေါ်မှာ ကုန်းရတယ် ။သက်သက်မြိုင်က ထစ်ချုံးကို ခေါ်ပြီး ဟယ်လင်နဲ့ သွားတွေ့တယ် ။ဟယ်လင်ကို ခက်ခက်မြိုင် ရောက်နေတဲ့ ကန်တော်ကလေးက တိုက်ခန်းကို သိလား လို့ မေးပြီး လိုက်ပြခိုင်းသည် ။ ဟယ်လင်က လိုက်ပြပေးတယ် ။

ကားပေါ်မှာ ဟယ်လင့်ကို ထစ်ချုံးက ဟယ်လင်တို့ အိမ်က ကား ဒရိုင်ဘာ အီဘရာဟင် ရှိသေးလားလို့ မေးလိုက်တယ် ။ ဟယ်လင်က အရက်မူးရမ်းလို့ သူ့မိဘတွေက အလုပ် ထုတ်လိုက်ပြီ လို့ ပြောပြတယ် ။သက်သက်မြိုင် ထစ်ချုံးတို့နဲ့ မိုးမိုးခိုင်ပါ ပါတယ် ။ မိုးမိုးခိုင်ကတော့ ဘာမှ မသိဘူး ။ 

ထစ်ချုံးက သူ ခက်ခက်ကို မရရတဲ့ နည်းနဲ့ ခေါ်ထုတ်ပေးမယ် လို့ သက်သက်မြိုင်ကို ဂတိပေးတယ် ။ဟယ်လင်ကို သူ့အိမ်ကို ပြန်ပို့လိုက်ပြီးနောက် မိုးမိုးခိုင် ဘိုက်ဆာလို့ “ ရွှေဘဲစားတော်ဆက် ”မှာ မိုးမိုးခိုင်ကို ထမင်း သွားကျွေးကြတယ် ။

“ ရွှေဘဲ စားတော်ဆက် ”ရဲ့ အပေါ်ထပ် ထပ်ခိုးက သီးသန့်ခန်းမှာ စားကြတာ ဖြစ်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်လည်း ထုံးစံအတိုင်း သောက်တယ် ။ ဝိုင် နှစ်ခွက်ကနေ သုံးခွက် သောက်ပြီးတဲ့ အချိန် မိုးမိုးခိုင်အရှိန်ရလာတယ် ။စကားများလာတယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သက်သက်မြိုင်ဆီကို ဖုန်းတခု လာတော့ သက်သက်မြိုင်လည်း ထစ်ချုံးနဲ့ မိုးမိုးခိုင်ကို ထားခဲ့ပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းပြီး ဖုန်းပြောတယ် ။ ထပ်ခိုးလေး ပေါ်မှာက ဖုန်းလိုင်းက မမိတချက် မိတချက် ဖြစ်နေလို့ ..။အောက်ထပ် ရောက်တော့ ပြောလို့ ရလာတယ် ။

“ ဘယ်သူလဲဟင်..ဘာကိစ္စလဲ....”

“ သက်သက်မြိုင်...အခု ဖုန်းထဲကို မက်ဆေ့ ပို့ထားတယ်..ဗီဒီယို အတိုလေး....ကြည့်လိုက်အုံး....ပြီးမှပြန် စကားပြောကြတာပေါ့....”

“ ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ..နားမလည်ဘူး...”

“ ကြည့်လိုက်..ဖုန်းထဲမှာ မက်ဆေ့ ပို့ထားတယ်...”

သက်သက်မြိုင် ကြည့်လိုက်တော့ သူနဲ့ ကိုစိုးမိုး လိုးနေကြတဲ့ ဗီဒီယို ကို တွေ့လိုက်ရလို့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားတယ် ။

“ ဟင်.....ဘယ်....ဘယ်.......ဘယ်သူများ ရိုက်ထားပါလိမ့်.....အို ဒုက္ခဘဲ...ခက်ခက်လိုဘဲ ငါလည်း အခက်တွေ့ပြီ.....”

ဒီအချိန်မှာ စောစောကလူ ဖုန်းပြန်ဆက်တယ် ။

“ တွေ့ပြီလား ခက်ခက်..ငါက စိုးမိုး သူငယ်ချင်း..ငါ့အိမ်ခန်းမှာ မင်းတို့ လာလိုးကြတာ..ကဲ..တိုတိုနဲ့လိုင်း..ရှင်းရှင်းဘဲ ပြောမယ်..ဒီဗီဒီယိုကို အွန်လိုင်း မတင်စေချင်ရင် မင်း ငါ့ကိုလာကုန်း....မကုန်းရင်တော့.....ဖြန့်ပစ်လိုက်မယ်....ကဲ အစီအစဉ်လုပ်....ဘယ်တော့ လာကုန်းမလဲ ..”

“ ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့ ..ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်.....”သက်သက်မြိုင် ငိုချင်သွားတယ် ။ အထပ်ထပ် တောင်းပန်လည်း မရ ။ မသိတဲ့ လူစိမ်း တယောက်ကိုသွားကုန်းရအုံးမယ်တဲ့ ။

“ ရှင့်နံမည်က ဘယ်သူလဲ...”

“ ငါ့နံမည် …... ပေါက်ဖေါ်....ရဲတိုင်မယ် မစဉ်းစားနဲ့နော်..ဖြန့်ပစ်လိုက်မယ်....ကမ္ဘာကျော် ဖြစ်သွားမယ်..ဟွန်း.....”

သက်သက်မြိုင် မရှိတော့ ထစ်ချုံးနဲ့ မိုးမိုးခိုင် နှစ်ယောက်ထဲဘဲ ထပ်ခိုးက အထူးခန်းလေးမှာ စားသောက်နေကြတဲ့ အချိန် မိုးမိုးခိုင်က သက်သက်မြိုင် ရှိတုံးကလို မဟုတ်ဘဲ ထစ်ချုံးကို ညုတုတု အမူအရာလေးတွေနဲ့ဆက်ဆံလာတယ် ။မိုးမိုးခိုင်က “ ထစ်ချုံး..မြန်မာပြည်မှာ ဆေးခြောက် ပေါတယ် လို့ ကြားဖူးတယ်..ဆေးခြောက်သောက်လို့ ရမလား...” လို့ မေးတယ် ။ ထစ်ချုံးလည်း “ ရတာပေါ့ မိုးမိုးခိုင်...အခု သောက်မလား...” လို့ ပြန်မေးလိုက်တော့ မိုးမိုးခိုင် အရမ်း သဘောကျသွားတယ် ။ 

“ ညကျရင် သောက်ချင်တယ်..ရှာထားပေးမလား...” လို့ ထစ်ချုံးကို မေးတယ် ။ ထစ်ချုံးက “ ရတယ်...ရှာထားမယ်..စိတ်ချ...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။

“ ထစ်ချုံး ...”

“ ဗျာ...မိုးခိုင် ….     ”

“ မိုးခိုင်ကို သေချာ ကြည့်စမ်း ...ဘာထူးခြားနေလဲ....”

“ အဲ....ဘာမှ မထူးခြားပါဘူး ..”

“ အွန်..မိုးခိုင် မလှဘူးလား.......”

“ လှ..လှတာပေါ့...ဟီး...ဒါကတော့ အမြဲဘဲ..အမြဲလှတယ်....ဟဲဟဲ.....”

မိုးမိုးခိုင် က သက်သက်မြိုင်လည်း မရှိရော အမူအရာတွေက ဆန်းလာသလိုဘဲ ။

“ ဒီကိုကြည့်...ဘာထူးလဲ...”

ရင်ထွားထွားတွေကို ကော့ပြီး ပြနေတယ် ။ ခက်ပြီ ။ ဘာပြောရမလဲ.....။

“ ဒီတခေါက် ဘရာဝတ်ခဲ့ဖို့ မေ့ခဲ့လို့....ဟင်းဟင်း...သတိထားမိလား....”

ပြောရခက်နေတယ် ။ သတိထားမိပါတယ် ဆိုရင်လည်း သူ့နို့ကြီးတွေကို ကြည့်ပါတယ် ဖြစ်နေမယ် ။

“ ဟင့်အင်း...ကြည့်လေ...ဒီမှာ....”

အိုး...တီရှပ်ပါးပါးမှာ နို့သီးခေါင်းဖုလေးတွေက ထင်းထင်းလေး မြင်နေရတယ် ။ အိုး...နို့လုံးကြီးတွေကတုန်သွားနေတယ် ။ လှလိုက်တာ ။ ရေလည် မိုက်တယ် ။

“ ဟိတ် ထစ်ချုံး....ယူ့မျက်လုံးတွေ မရိုးပါဘူးကွာ..မိုးခိုင်သိတယ်....ယူ မိုးခိုင် နို့တွေကို သဘောကျနေတယ် မဟုတ်လား....”

“ ဟာ..မိုးခိုင်ကလဲ....”

ထစ်ချုံးက ရှက်သလို ပုံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သက်သက်မြိုင် ပြန်ရောက်လာတယ် ။  မျက်နှာ မကောင်းဘူး ဆိုတာ ထစ်ချုံး သတိထားမိတယ် ။

“ ဟေး..မိုးခိုင်..စားအုံးလေ...ဘဲကင်တွေ ဘာမှလည်း မစားကြပါလား....ထမင်းကြော်လည်း စားကြအုံး”

ထစ်ချုံး လီးက တအား တောင်နေတယ် ။

စောစောက မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို အနီးကပ် သေသေချာချာ ကြည့်မိလို့ ။မိုးမိုးခိုင်က အစားသိပ် မစားဘဲ အသောက်ဘဲ များနေတယ် ။ ထစ်ချုံးကတော့ ကားမောင်းမှာမို့ မသောက်ဘူး ။ စားလည်း မစားချင်ဘူး ။ စားချင်စိတ် မရှိဘူး ။ ခက်ခက်မြိုင် အခက်အခဲတွေ့နေတာကို ဘယ်လို ကူညီရမလဲ ဘဲ ခေါင်းထဲ ပူပန်နေမိတယ် ။ 

လတ်တခောက မိုးမိုးခိုင်တို့ မိသားစု ကလည်း ရောက်နေလို့ အလုပ်ကလည်း များနေတယ် ။ ထစ်ချုံး မခံချင်ဘူး  ။ ဂိုရားတို့ ဒီလို အနိုင်အထက် လုပ်တာကို မကျေနပ်ဘူး ။ ခက်ခက်မြိုင် ခံရတာကို မခံနိုင်ဘူး ။

“ ပြန်ကြစို့ ထစ်ချုံး ....”

သက်သက်မြိုင် ပြောလိုက်တဲ့ အချိန် မိုးမိုးခိုင်က စီးကရက် တလိပ်ကို ထုတ်ပြီး မီးညှိသောက်လိုက်တာကို တွေ့ရတယ် ။နံရံမှာက ဆေးလိပ်သောက်ခြင်း သည်းခံပါ ဆိုတဲ့ စာတန်းလေး ရှိနေတယ် ။သက်သက်မြိုင် စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှားနေတယ် ။ စိတ်တွေ ညစ်နေတယ် ။ ရူးချင်နေတယ် ။

ပေါက်ဖေါ် ဆိုတဲ့လူက သူ့ဆီ လာဖို့ အတင်း ခေါ်နေတယ် ။ သူ့စကားကို နားမထောင်ရင် လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယိုကို အွန်လိုင်းမှာ ဖြန့်ပစ်လိုက်မယ် ချည်းဘဲ ခြိမ်းခြောက်နေတယ် ...။လမ်းမှာ သက်သက်မြိုင်က ထစ်ချုံး ကို “ ဒက်ဒီ့ကို ဖွင့်ပြောပြီး  ရဲတိုင်ရင် ကောင်းမလား..ဒက်ဒီ့မှာ ရဲဖက်က ခင်မင်တဲ့ လူကြီးတွေ ရှိတယ်....” လို့ ပြောတယ် ။ ထစ်ချုံးက “ ခဏလေး စောင့်ပါအုံး..ကျနော် တခုခု ကြံပါအုံးမယ်....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။မိုးမိုးခိုင်ကတော့ ဟက်ဖုန်းနဲ့ သီချင်း နားထောင်လာလို့ သူတို့ ဘာတွေ ပြောကြသလဲ မသိဘူး ။

အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ ခြံတံခါး လာဖွင့်ပေးတဲ့ နော်တုလုက  ဘကြီးမြိုင်တို့ လင်မယားနဲ့..ဘကြီးခိုင်တို့ လင်မယား ကိုစိုးမိုးကို ကားမောင်းခိုင်းပြီး ပဲခူးသွားကြတယ်....အဲဒီမှာ ည အိပ်ချင် အိပ်မယ်လို့ ပြောပြတယ် ။

သက်သက်မြိုင်တို့ တိုက်ပေါ်ကို တက်သွားပြီးတဲ့ နောက် ထစ်ချုံး က ဟယ်လင်ဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ် ။

“ ဟယ်လင်..ထစ်ချုံးပါ..စကားနဲနဲ ပြောလို့ ရမလား....”

“ ရတယ်.ထစ်ချုံး ..ပြော...”

“ ဟယ်လင် ခက်ခက်နဲ့ ဖုန်းပြောလို့ ရလား....”

“ အင်း..ဟို ဂိုရား ဆိုတဲ့ကောင်ကြီး အိမ်မှာ မရှိတဲ့ အချိန်ဆိုရင်တော့ ပြောလို့ရတယ်..ထစ်ချုံး ...နင် ဘာသိချင်လို့လဲ....”

“ သိချင်တာက သူ့ကို ရိုက်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုအကြောင်း...ဘယ်လို ရိုက်ထားတာလဲ..အဲဒါကို ကော်ပီဆွဲထားသလား ပေါ့..ခက်ခက်ကို မေးပေးပါလား..နောက်ပြီး ဘယ်အချိန်ဆို ဂိုရား အပြင်သွားတတ်လဲပေါ့..”

“ ဟုတ်ပြီ..ခက်ခက်ကို မေးပြီး ပြန်ပြောမယ်....ခက်ခက်မှာက သူ့ကိုယ်ပိုင်ဖုန်း ရှိမနေဘူး ....ဂိုရားအိမ်က လိုင်းဖုန်းကိုဘဲ ဆက်ရမှာ.....”

“ ပြန်ဆက်နော်...ကျေးဇူးဘဲ ဟယ်လင်....”

“ ဟယ်လင်က ကျေးဇူး တင်ရမှာပါ ထစ်ချုံး ရယ် ...”

သက်သက်မြိုင်လည်း ညီမ ခက်ခက် အတွက် စိတ်ညစ်နေတယ် ။ လုပ်ချင်တာ လျှောက်လုပ်တာ အခုတော့ မကောင်းတဲ့ လူတွေနဲ့ တွေ့နေလို့ ခက်ပြီ ။ မိုးမိုးခိုင်ကို သက်သက်မြိုင် အခန်းရဲ့ ဘေး ကအခန်းမှာ နေရာချထားပေးထားတယ် ။ မိုးမိုးခိုင် အဆင်ပြေရဲ့လား..ဘာလိုသလဲ သွားကြည့်လိုက်တော့ မိုးမိုးခိုင် ကွန်ပြူတာမှာ အပြာဆိုက် ဝင်ကြည့်နေတာကို သက်သက်မြိုင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။

“ သက်သက်...လာကြည့်လေ....”

မိုးမိုးခိုင်က ပေါ်တင်ဘဲ ကြည့်နေပြီး သက်သက်မြိုင်ကိုတောင် လာကြည့်ဖို့ ခေါ်နေတယ် ။ အပြာကားက ရေရေလည်လည် ကြမ်းတယ် ။ နောက်ပေါက်ဖွင့်တဲ့ ဇာတ်ထုပ်တွေ ချည်း ပြတဲ့ ဆိုက် ။ 

“ သက်သက်...ကြုံဘူးလားဟင်....”

“ ဘာကိုလည်း ခက်ခက်.....”

“ အနဲလ်ဆက်စ် ...”

“ ဖင်ကို လုပ်တာ ပြောတာလား....ဟင့်အင်း..မလုပ်ဘူးသေးဘူး ..”

“ စမ်း မကြည့်ဘူးလား....”

“ ဟင့်အင်း...မိုးခိုင်ရော ကြုံဘူးလားဟင်....”

မိုးမိုးခိုင်က ရယ်ပြီး “ အင်း...ကြုံဘူးတယ်...” လို့ ဖြေတယ် ။

ဖင်အလိုးခံဘူးတယ် ဆိုတဲ့ မိုးမိုးခိုင်ကို သက်သက်မြိုင် တအံ့တသြ ကြည့်နေတယ် ။

ဒီအချိန်မှာ သက်သက်မြိုင်ရဲ့ ဟမ်းဖုန်း မြည်လာတယ် ။ မာမီတို့များလား ။ ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ စောစောက ရွှေဘဲစားတော်ဆက် တုံးက ခေါ်တဲ့ ပေါက်ဖေါ် ဆိုတဲ့ လူကြီး ။ မိုးမိုးခိုင် အခန်းထဲကနေ အပြင်ထွက်ပြီး သူနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ပေါက်ဖေါ်က ခုချက်ချင်း သူ့အိမ်ကို လာခဲ့ဖို့ ပြောတယ် ။ သက်သက်မြိုင်က ငြင်းတော့ ခုချက်ချင်း မလာရင် အွန်လိုင်းကို ကိုစိုးမိုးနဲ့ သက်သက်တို့ လိုးတဲ့ ဗီဒီယိုကို တင်လိုက်မည် လို့ ခြိမ်းခြောက်တယ် ။သက်သက်မြိုင်လည်း မလုပ်နဲ့...လာခဲ့မယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။

အင်း..ခက်ပြီ.....တဏှာကြီးမိတဲ့ အတွက် ဒီလို ကြုံရတာဘဲ.....။ မိုးမိုးခိုင်ကို သက်သက် အပြင် ခဏထွက်အုံးမယ်...တခုခု လိုတာ ရှိရင် ထစ်ချုံးကို ပြော..သူ လုပ်ပေးလိမ့်မယ်..လို့ မှာခဲ့လိုက်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောတော့ဘဲ အိမ်ကနေ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ် ။

တက်ဆီကားတစီး တားပြီး ပေါက်ဖေါ်အိမ်ကို သွားလိုက်တယ် ။ ပေါက်ဖေါ်ကို ပေးလို့ရအောင် ငွေလည်း သိန်းဂဏန်း ထည့်ခဲ့တယ် ။ ငွေပေးပြီး တောင်းပန်ရမှာဘဲ ။သည်အချိန်မှာ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ မိုးမိုးခိုင်လည်း အပြာဇာတ်ထုပ်တွေ ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တအား လာနေတယ် ။ရွှေဘဲစားတော်ဆက်မှာ စားခဲ့တဲ့ အချိန် ထစ်ချုံးနဲ့ ညုတုတုလေးတွေ ပြောခဲ့တာလေးတွေကို ပြန် သတိရတယ် ။ လတ်တလော သည်မှာ..သည်အိမ်မှာကလည်း ယောကျ်ား ဆိုလို့ ထစ်ချုံးဘဲ ရှိနေတော့ သူ့ကိုဘဲ တဏှာထန်တဲ့အချိန် အရင်ဆုံး သတိရလိုက်မိတာပေါ့ ။ ပေါင်ကြားကို ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်ပွပွ အပေါ်ကနေ ပွတ်နေမိသလိုမာတင်းထောင်ထနေတဲ့ နို့သီးဖုလေးတွေကိုလည်း ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဖိပွတ်နေမိတယ် ။

အင်း....မြန်မာကောင်လေး တယောက်နဲ့ လိုးဖူးချင်တယ်ကွာ ။ထစ်ချုံးတို့ တန်းလျားကို စီးကရက်သောက်ဖို့လို့ အကြောင်းပြပြီး ဆင်းသွားဖို့ စဉ်းစားမိလိုက်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်စောက်ပတ်လည်း အရည်တွေနဲ့ လျံနေပြီလေ ။ အရမ်းကို ယားနေတယ် ။အနောက်ဖက် လှေခါးကနေ ဆင်းသွားလိုက်တယ် ။အိမ်စေတန်းလျားလေး ဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တဲ့ မိုးမိုးခိုင်လည်း လက်ထဲမှာ စီးကရက်ဘူးနဲ့ မိးခြစ်လေးကိုကိုင်ထားရင်း ထစ်ချုံးကို ရှာတယ် ။ ထစ်ချုံးရဲ့ အခန်းလေး တံခါးပိတ်ထားတာ တွေ့လို့ တံခါးကို ခေါက်မလို့လုပ်တဲ့အချိန် အခန်းထဲက အသံတွေကို ကြားလိုက်ရတယ် ။

“ ဟင်.....ဘာသံလဲ..ဆက်စ်လုပ်နေတဲ့ အသံတွေပါလား ....”

ထစ်ချုံး ဘယ်သူနဲ့များ ဆက်စ်လုပ်နေသလဲ ..ဆိုတဲ့ သိချင်စိတ်ကြောင့် မိုးမိုးခိုင် အခန်းလေးထဲကို ချောင်းကြည့်ချင်မိပြီး ချောင်းဖို့ အပေါက် လိုက်ရှာတယ် ။ သစ်သားတံခါးလေးက ဟောင်းနွမ်းနေတာမို့ အပေါက်လေးတွေ ရှိနေတယ် ။ မိုးမိုးခိုင် အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တယ် ။ ပထမ အပေါက်က ကောင်းကောင်း မမြင်ရဘူး ။

ဒီအချိန်မှာ အထဲက ညည်းသံတွေ ပို ကျယ်လောင်လာတယ် ။ နောက် အပေါက်ကျတော့ တွေ့ရပြီ ။ထစ်ချုံးရဲ့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ ထစ်ချုံးက ပက်လက်ကြီး။ သူ့လီးကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတယ် ။ သည်လီးကြီးအပေါ်ကို အိမ်ဖေါ် ကရင်မလေးက တက်ခွထိုင်ပြီး လိုးနေတာ ။ 

အိုး ….    မိုးမိုးခိုင် အဖို့ ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ပြုတ်ကျသလို ဖြစ်သွားတယ် ။

ထစ်ချုံးရဲ့ စံချိန်မှီ လီးကြီး ကို အငမ်းမရ စိုက်ကြည့်နေမိတယ် ။ ကရင်မလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီး ဝင်ထွက်နေတာကို ထွန်းထားတဲ့ မီးရောင်နဲ့ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရတယ် ။ အရည်တွေက မီးရောင်နဲ့ ပြောင်လက်နေတယ် ။ ကရင်မလေးက ဖိဖိချရင်း မျက်နှာလေးကို မော့ပြီး တအားအား တဟင်းဟင်းနဲ့ အော်ညည်းနေတယ်။ထစ်ချုံးကလည်း အံကြိတ်ပြီး အောက်ကနေ ကော့ပေးနေတယ် ။တကယ့်ကို ပွဲကြီးပွဲကောင်း ပါဘဲ ။

စောစောက အင်တာနက်မှာ ကြည့်တာထက် ပို ပီပြင်တဲ့ တကယ့်အပြင်က လူစစ်စစ်တွေ လိုးပြနေတဲ့ လိုးပွဲ ။ မိုးမိုးခိုင်လည်း အထဲကို ချောင်းရင်း ဂါဝန်ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကလိမိနေရတယ် ။ကြည့်နေတုံးမှာဘဲ ထစ်ချုံးက 

“ တုလု...ဒီလို လိုးရတာ အားမရဘူးဟ...ငါဘဲ အပေါ်က တက်လိုးမယ်...” 

လို့ ပြောလိုက်တော့ နော်တုလုက ထစ်ချုံးကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖယ်ဆင်းလိုက်တယ် ။ သည်အချိန်မှာ နော်တုလု စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ ထစ်ချုံးရဲ့ လီးတန်ကြီး တခုလုံးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မြင်တွေ့လိုက်ရတယ် ။

အိုး...နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ..လီး တကယ် ကြီးတဲ့ကောင်....မြန်မာတွေကို လီးမကြီးဘူး ထင်ခဲ့မိတာ မှားတာဘဲ ။

မိုးမိုးခိုင်သည် အမေရိကန်မှာ နေစဉ် အချိန်မှာ အမေရိကန်မတွေက အာရှသား ယောကျ်ားတွေဟာ လီးသေး လီးတိုတယ်လို့ အမြဲ လှောင်ပြောင် ပြောတာတွေကို တချိန်လုံး ကြားခဲ့ရလို့ သူမကိုယ်တိုင်လည်း အာရှသား လီးကိုမတွေ့ဖူး မကြုံဖူးခဲ့လို့ တကယ်ဘဲ အာရှသားတွေသည် လီးသေးတယ်လို့ ထင်မှတ်ခဲ့တာ ။

အခုတော့ မြန်မာပြည်သား ထစ်ချုံးရဲ့ ဧရာမ လီးကြီးကို မျက်မြင်တွေ့ရပြီ ။စောက်ဖုတ် တအား ယားပြီး ခံချင်ကုန်းချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ ။ လီးအကြီးစားကြီးကိုလည်း ပြေးစုတ်ပစ်ချင်မိရသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း ထည့်ချင်နေတာ အရမ်း ။

အထဲက ထစ်ချုံးနဲ့ နော်တုလုတို့ကတော့ ပုံစံတမျိုးနဲ့ လိုးဖို့ ပြင်နေတယ် ။ နော်တုလုက ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်လို့ ဖြူဖွေးတဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတွေရဲ့ ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြူးကြီး စူထွက်နေတယ် ။ ထစ်ချုံးကဖင်အနောက်တည့်တည့်က ရပ်ပြီး သူ့လီးကို ထိုးထည့်ဖို့ ပြင်ပြီးကာမှ မထိုးထည့်သေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းယက်လိုက်တာ မိုးမိုးခိုင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။

နော်တုလုက “ ထစ်ချုံး....ယားလှပြီကွာ..မယက်ပါနဲ့တော့...လိုးတော့..” လို့ ပြောလိုက်တာကိုလည်း ကြားလိုက်ရတယ် ။ ထစ်ချုံးက နောတုလု ပြောနေပေမယ့် ဂရုမစိုက်ဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကို ရှလွတ် ပလွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ မြည်အောင် စုတ်လိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေတယ် ။ သူ့တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတုတ်ကြီးကိုလည်း လက်နဲ့ ပွတ်နယ်နေတယ် ။

မိုးမိုးခိုင်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် အဖြစ်ကို ချောင်းရင်း စိတ်တွေ တအားကို တက်ကြွနိုးထလာတယ် ။ထစ်ချုံးက စောက်ဖုတ်ကို ယက်စုတ်နေရုံမကဘဲ နော်တုလုရဲ့ ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို သူ့လျာနဲ့ ယက်လိုက်တာကိုလည်း မိုးမိုးခိုင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။ နော်တုလုရဲ့ ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ် ။

“ ထစ်ချုံး.....လိုးပါတော့...လိုးပေးတော့....ငါ...ငါ....ငါ....ယားလှပြီ....ငါကစောက်ပတ် တအားကို ယားနေပြီကွာ..”

နော်တုလုက ဖင်ကြီးတွေကို ဘယ်ညာ ယမ်းခါပြီး ပြောလိုက်တယ် ။

ထစ်ချုံးလည်း...“ စိတ်ချ..ငါ လိုးမှာ..နင့်စောက်ပတ်ကို အပီလိုးပေးမှာ...စောစောက မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး လီးက မတရား တောင်နေတာ....” လို့ ပြောလိုက်သံကိုပါ မိုးမိုးခိုင် ကြားလိုက်ရတယ် ။ဟင်.သူ ငါ့နို့တွေကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်တယ် တဲ့ ။

မိုးမိုးခိုင် ကျေနပ်သွားတယ် ။ ဟော...ထစ်ချုံး သူ့လီးကို နော်တုလု စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းနေပြီ ။ မိုးမိုးခိုင် မနေနိုင်တော့ ။ ထစ်ချုံးရဲ့ အခန်းတံခါးကို တဒုံးဒုံးနဲ့ ထုလိုက်မိတယ် ။

“ ထစ်ချုံး.......ထစ်ချုံး.....ဖွင့်...ဖွင့်.....”

“ ဟင်...မိုးမိုးခိုင် အသံပါလား....”

ထစ်ချုံးက နော်တုလု စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်ခါစဘဲ ရှိသေးတဲ့ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ။ အခန်းတံခါးကို လာဖွင့်ပေးတဲ့ အချိန် သူ့ပုဆိုးကို ကောက်စွတ်ပြီး ဖြစ်သလို စည်းထားတယ် ။

“ မိုးမိုးခိုင်....ဘာ....ဘာ....လုပ်ပေးရမလဲ...”

“ လိုးပေး....မိုးခိုင်ကို လိုးပေး....မိုးခိုင် လိုးချင်တယ် ...”

“ ဗျာ ...”

“ ဟုတ်တယ်...မိုးခိုင် ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာနေပြီ ...သူတို့ လိုးတာ မိုးခိုင်လည်း ပါချင်တယ်...သုံးယောက်အတူတူ လိုးကြမယ်ကွာ...”

မိုးမိုးခိုင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထစ်ချုံး ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ် ။ နော်တုလုက ကြမ်းပြင်ပေါ် ကွင်းလုံးပုံကျနေတဲ့ သူ့ထမိန်နွမ်းလေးကို ကောက် ဝတ်ဖို့ ပြင်နေပေမယ့် မိုးမိုးခိုင်က “ ဟိတ်..ပြန်မဝတ်နဲ့..ဆက်လိုးမယ်”လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

ထစ်ချုံးရဲ့ လီးကြီးက သံမဏိချောင်းကြီးလိုဘဲ မာကျော မတ်တောင်နေဆဲဘဲ ...။

....................................................................................................

သည်အချိန်မှာ သက်သက်မြိုင် စီးလာတဲ့ တက်ဆီကားလေးဟာ ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ အိမ်ရှေ့ကို ရောက်နေပြီ ။သက်သက်မြိုင်လည်း ကားခ ရှင်းပေးပြီး ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ် ။ ပေါက်ဖေါ်အိမ်ရှေ့မှာ တော်တော်လေးကြာအောင် ရပ်နေမိတယ် ။ လူတစိမ်းတယောက်နဲ့ တွေ့ဖို့ လန့်နေတယ် ။ သက်ပြင်းချတာ အခါခါ ။ပြီးတော့ တံခါးကို မရဲတရဲ နဲ့ ခပ်ဖွဖွ ခေါက်လိုက်တယ် ။ချက်ချင်း ဆိုသလိုဘဲ တံခါး ပွင့်လာတယ် ။ 

အသက် ၄၀ လောက် တရုတ်ကပြားလို လူတယောက် တံခါး လာဖွင့်ပေးတယ် ။

“ ကိုပေါက်ဖေါ် ရှိလား....”

“ ငါ ပေါက်ဖေါ်ဘဲ..သက်သက်မြိုင်..လာ..အထဲဝင်....”

ပေါက်ဖေါ်ရဲ့သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် ပုံစံကြောင့် သက်သက်မြိုင် သိပ်တော့ မကြောက်တော့ ။ ပေါက်ဖေါ်နဲ့ အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ ဒီအိမ်က သက်သက်မြိုင် ကိုစိုးမိုးနဲ့ ရောက်ခဲ့ပြီး ပေါက်ဖေါ်တို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ လိုးခဲ့ကြပြီးသိပ် စိမ်းမနေ ။ ရေချိုးခန်းမှာတောင် ကိုစိုးမိုးနဲ့ ရေအတူတူ ချိုးခဲ့ကြသေးတယ် ။

ပေါက်ဖေါ်က ဧည့်ခန်းမှာ မထိုင်ခိုင်းဘူး ။ အိပ်ခန်းထဲကို တခါတည်း ခေါ်သွားတယ် ။ သည်အိပ်ခန်း မှာ အပီလိုးခဲ့ကြတာတွေ သက်သက်မြိုင် မြင်ယောင် သတိရသွားတယ် ။

“ ကဲ ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက် သက်သက်မြိုင် ..ငါနဲ့ လိုးမယ်လို့ မင်း ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီပေါ့..ဟုတ်လား...”

“ ဟာ...ဘာတွေပြောနေတာလဲ..ဘယ်သူက ပြောလို့လဲ..”

“ ဟင်..မင်း ငါ့ဆီ ရောက်လာတာ အလိုးခံဖို့ မဟုတ်ဘူးလား....”

“ ကျမ ငွေပေးမလို့ လာတာ...ဘယ်လောက် ပေးရမလဲ..ရိုက်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုကို ဖျက်ပေးပါ.....”

ပေါက်ဖေါ်က တဟားဟား အော်ရယ်လိုက်သည် ။ သူ့အိုက်တင်က ရုပ်ရှင်မင်းသား ဝေဠုကျော် လိုလို ။

“ သက်သက်မြိုင်....မင်းလေးက ငါ့အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်တောင် ရောက်နေပြီ ...ဘာလာကြောင်နေတာလဲ..ငွေပေးမတဲ့ ..မင်းလေးက ဘယ်လောက်တောင် ပေးနိုင်လို့လဲ.....ငါကလည်း ငွေ မလိုတဲ့ကောင်..ဘယ်လောက်ပေးပေး မယူဘူး..ငါ လိုချင်တာ မင်း....မင်းရဲ့ စောက်ပတ်....”

“ အို..နင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား....”

“ ပွင့်လင်း မြင်သာတာပါ....ဟဲဟဲ....ကဲ သက်သက်မြိုင် အဝတ်တွေ ချွတ်တော့ အချိန်ဆွဲမနေနဲ့....”

သက်သက်မြိုင် လည်း အလိုးခံရုံကလွဲလို့ တခြးလမ်း မရှိတော့ဘူး ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်တယ် ။ပေါက်ဖေါ်က သူ့အဝတ်တွေကို စချွတ်နေပြီ ။

“ ခက်တာဘဲ ...”

ပေါက်ဖေါ်က ရယ်တယ် ။ 

“ မခက်နဲ့ သက်သက်..မင်းလေးနဲ့ စိုးမိုး ..လိုးကြတာတွေ ငါ အကုန် မြင်ပြီးပြီ...အဲ.....အထပ်ထပ် ပြန်ကြည့်ပြီးပြီ....မင်းကို ဒါကြောင့် လိုးချင်တာ အရမ်း ဖြစ်နေရတာ....မင်း စိုးမိုး လောက်တော့ ပေါက်ဖေါ်က ယှဉ်ရဲပါတယ်..ဒီမှာ ကြည့်..” ဆိုပြီး သူ့လီးကို ပြတယ် ။ အိုး.....အမလေး....နဲတဲ့ လီး မဟုတ်ပါလား....ကိုစိုးမိုးလီး..ထစ်ချုံးရဲ့လီးထက် ပိုတုတ် ပိုရှည်တယ် ….    ။

“ ကိုပေါက်ဖေါ်..ဟိုဖက်ကို လှည့်ပါ..ကျမ ရှက်တယ် ...”

ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ ရှေ့မှာ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်ဖို့ ရှက်နေတယ် ။

“ ရှက်မနေပါနဲ့..မင်းနဲ့ငါနဲ့က အမြဲ လိုးကြတော့မယ့် သူတွေဘဲ....”

“ ဘာ..ဘာပြောတယ်...အမြဲ လိုးရမယ် ဟုတ်လား...ဒီတခါဘဲ မဟုတ်ဘူးလား....”

“ ဟားဟားဟား......မင်း ငါနဲ့ လိုးပြီးသွားရင် နောင်ကို ငါလိုးတာကို ပြန်သတိရပြီး တမ်းတနေမှာ.....အမြဲလိုးချင်နေလိမ့်မယ်....”

သက်သက်မြိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ရတယ် ။ပေါက်ဖေါ်က မျက်လုံးကြီး ပြူးပြီး စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ 

“ အိုး....လှလိုက်တာ သက်သက်ရယ်....အမလေး.....နို့တွေ ဖင်တွေ နဲ့ စောက်ဖုတ်..အကုန် လှတယ်...“

“ အို....ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူး ..”

ပေါက်ဖေါ်က သက်သက်မြိုင်ကို ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး ဖွံ့ထွားကော့တင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို စပြီး ကိုင်တယ် ။ နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေက မာတင်းပြီး စူထွက်နေကြတယ် ။ ပေါက်ဖေါ်က လျာကြီးနဲ့ သိမ်းယက်လိုက်တယ် ။

“ ရှလွတ်..”

“ ဟင့်...”

သူ့လျာကြမ်းကြီးနဲ့ နို့သီးခေါင်း နုနုလေးတွေကို ယက်ပေးနေတော့ သက်သက်မြိုင် ခါးလေးကော့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ဟသွားတယ် ။ သူ့လက်ကြီးတဖက်က သက်သက်မြိုင်ရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ ဖင်ကြီးတွေဆီ ရောက်လာပြီး ကျကျနန နယ်တယ် ။ ဆုပ်ညှစ်တယ် ။ တခါတခါ ဖျန်းကနဲ ရိုက်ထည့်တယ် ။ ပေါင်တွေကို သူ ဖြဲကားပြန်တယ် ။

အို...တကယ့်ကိုဘဲ အရှက် ကုန်ရတာဘဲ ။ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်နေတယ် ။

“ အို..ဘာလို့ ဖြဲနေတာလဲကွာ....”

“ အတွင်းသားလေးတွေက ရဲနေလို့ သဘောကျလို့ပါ ...”

စောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ပြီးတဲ့နောက် ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ လက်က ခရေပွင့်လေးဆီကို ရောက်သွားပြန်တယ် ။ ခရေပွင့်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတော့ သက်သက်မြိုင်လည်း ဖင်တကြွကြွ ဖြစ်လာရတယ် ။ ခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ် ။ 

“ ကဲ..ဘာဂျာကိုင်မယ်...”

ပေါက်ဖေါ်က ပြောလည်းပြော ယက်လည်း ယက်ပြီ ။ သက်သက်မြိုင် ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းအပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ ပြတ်ကနဲ ပြတ်ကနဲ ယက်တယ် ။

“ အင်း.....အင်း.....အိုး . . . .  .အား . . . .ကိုပေါက်ဖေါ်ရယ် ….ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ....”

ပေါက်ဖေါ်က သက်သက်မြိုင် ဖင်တုန်းကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် ယက်လိုက် စုတ်လိုက် လုပ်နေတယ် ။ စောက်စိလေးကို လျာထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးပေးတော့ သက်သက်မြိုင် တကိုယ်လုံးတုန်ခါပြီး လမ်းဆုံးကို တက်သွားရတယ် ။

“ အိုး.....အားအား.........ကောင်းလိုက်တာ...”

ပေါက်ဖေါ်က သူယက်ပေးတာ သက်သက်မြိုင် သဘောကျတာ တွေ့ရလို့ ကျေနပ်သွားတယ် ။ဒီတခါ အလှည့်ကျတာက သက်သက်မြိုင်ပါ ။ပေါက်ဖေါ်က သူ့စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီးကို သက်သက်မြိုင်ရဲ့ ပါးစပ်နားကို တိုးကပ်လိုက်တယ် ။

“ စုတ်..သက်သက်...ငါ့လီးကို စုတ်ပေး.........”

သည် အချိန်မှာ သက်သက်မြိုင်က ကိုစိုးမိုးရဲ့ လီး....ထစ်ချုံးရဲ့ လီး ကို စုတ်ဖူးခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေက ရှိပြီးသား အချိန်ဆိုတော့ ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ လီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ စုတ်ပေး နိုင်တယ် ။

“ လီးထိပ်ပေါက်က စီးကျနေတဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေကို လျာနဲ့ ယက်လိုက်...”

ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ အမိန့်တွေကို တသွေမတိမ်း နာခံလိုက်တယ် ။ယိုစီးကျနေတဲ့ အရည်တွေကို လျာနဲ့ သိမ်းယက်ပြီး မြိုချပစ်လိုက်တယ် ။

“ ဝိုး …...ဟင်း..ကောင်းတယ် ….. ဒစ်ဖျားကို စုတ်စမ်း.....ထိပ်ဖျားလေးတင် ပြောတာ.....အင်း...ဟုတ်ပြီ ….အိုး..ကောင်းတယ်....စုတ်..စုတ် …..   ”

သက်သက်မြိုင်လည်း သူ့လီးကို အပီ စုတ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။

………………………………………………

သည် အချိန်မှာ အိမ်က ထစ်ချုံးရဲ့ အခန်းလေးထဲမှာတော့ ကာမမုန်တိုင်းတွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တိုက်ခတ်နေတယ် ။ မိုးမိုးခိုင်လည်း ထစ်ချုံး နော်တုလုတို့နဲ့ သရီးဆမ်း ( သုံးပွင့်ဆိုင် ) ဆွဲနေပြီ ။နော်တုလုလည်း စစချင်းပိုင်းမှာ နည်းနည်း နှေးနေပေမယ့် အသစ်အဆန်း လုပ်ရတာကို သဘောကျသွားမိပြီးအပီအပြင် ပါဝင် ဆင်နွှဲပါတော့တယ် ။ 

ထစ်ချုံးရဲ့ လီးကို နော်တုလု စုတ်ပေးနေတုံး မိုးမိုးခိုင်က လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးထားတဲ့ နော်တုလုရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အပီယက်ပေးတယ် ။  မိန်းမချင်း ပထမဆုံး လုပ်ဖူးတာမို့ နော်တုလုကော မိုးမိုးခိုင်ရော သဘောကျကြတယ် ။ ထစ်ချုံးကလည်း သူသိပ်လိုးချင်နေတဲ့ မိုးမိုးခိုင်ကို လိုးခွင့်ရလို့ တအားကို ပျော်နေတယ် ။ မိုးမိုးခိုင် စောက်ဖုတ်ကို ရေရေလည်လည် ယက်တယ် ။ စုတ်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်ကလည်း ထစ်ချုံးရဲ့ လီးကို ကျကျနနစုတ်ပေးတယ် ။ နော်တုလုနဲ့ မိုးမိုးခိုင် လီးတန်ရဲ့ တဖက်တချက်ကနေ တပြိုင်နက် စုတ်ကြယက်ကြတာက အပြာဇာတ်ကားတွေထဲက လိုဘဲ ။ 

အရှိန် အရမ်း တက်လာကြတဲ့ အချိန် ထစ်ချုံး တအားကို တုန်လှုပ်သွားတာက မိုးမိုးခိုင်က “ ထစ်ချုံး....မိုးခိုင် ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်လား..လိုးချင် လိုးလေ....” လို့ ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရလို့ပါ ။ဘယ်လိုများ မေးလိုက်ပါလိမ့် ။

စွင့်ကားဝိုင်းစက်နေတဲ့ ဖင်လှလှဝိုင်းဝိုင်းတွေကို အားရပါးရ ကိုင်ဆုပ်စဉ်က ဖင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကြည့်ခဲ့လို့ ခရေပွင့်လို့ တင်စား ခေါ်ဆိုကြတဲ့ စအိုပေါက်နီရဲရဲလေးတွေကို သူတွေ့ခဲ့တယ် ။ ဒီ ခရေပွင့်လေးကို ချွေချင်တဲ့စိတ်တွေ ဖြစ်ခဲ့တာပေါ့ ။ အခုလို မိုးမိုးခိုင်က ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်လိုးပါ လို့ ခွင့်ပြုတယ် ဆိုတော့ ထစ်ချုံး အရမ်းပျော်သွားတာပေါ့ ။

“ မိုးခိုင် ပေးလိုးရင်တော့ လိုးချင်တာပေါ့...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တဲ့ ထစ်ချုံးရဲ့ မျက်နှာက ပြုံးပြုံးကြီး ။

မိုးမိုးခိုင်က “ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ..ကုန်းပေးရမလားဟင်...” လို့ မေးလိုက်လို့ ထစ်ချုံးလည်း ငါများ အိပ်မက်များ မက်နေသလား ဆိုပြီး သူ့ကိုယ်သူ ထင်မိတယ် ။

“ အင်း...ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေး..မိုးခိုင် ...”

အမေရိကားက လာခဲ့တဲ့ မိန်းမချောလေးက သူ့ကို ဖင်ထောင်ကုန်းပေးနေပြီ ။ထစ်ချုံးလည်း သူ့ကုတင်ခေါင်းရင်းက ပုလင်းလေးကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး အထဲက အဆီတွေကို သူ့လီးထိပ်မှာ ကျကျနန လိမ်းကျံလိုက်သလို မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ စအိုပေါက်ထဲကိုလည်း လက်ညှိုးနဲ့ သေသေချာချာ ပွတ်သုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ။ဒီအဆီပုလင်းက ဒေါ်သိန်းနဲ့ နော်တုလုကို စစချင်း သူလိုးနေတုံးက သူ့ကို ကိုစိုးမိုးက ပေးထားတဲ့ ဟာပါ ။ကိုစိုးမိုးက သူ ဖင်ချရင် သုံးတာ..မင်း သုံးချင်ရင် သုံး...” လို့ ပြောပြီး ပေးခဲ့တယ် ။

နော်တုလုလည်း သဘောကောင်းလွန်းတဲ့ မိုးမိုးခိုင်ကို တအံ့တသြ ဖြစ်နေတယ် ။ မိုးမိုးခိုင်လိုဘဲ သူလည်း ဖင်လိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ် ။ မိုးမိုးခိုင်ကို လိုးပြီးရင် ထစ်ချုံးကို သူ့ကိုလည်း ဖင်လိုးခိုင်းပြီး စမ်းမယ်လို့ စဉ်းစားနေတယ် ။

မိုးမိုးခိုင်လည်း ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးတယ် ။ ထစ်ချုံးက အဆီတွေ ရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို မိုးမိုးခိုင် စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ဖိသွင်းးလိုက်တယ် ။ ချောဆီနိုင်တာကြောင့် မိုးမိုးခိုင်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို တည့်တည့်မတ်မတ် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ တိုးဝင်သွားတယ် ။

“ အင်း.......အီး......”

မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ ညည်းသံ ထွက်လာတယ် ။ နာလို့ ညည်းတာမျိုး မဟုတ် ။ ဖီလင်တက်လို့ ညည်းလိုက်တဲ့ အသံမျိုး ။

“ မိုးခိုင်..အရင်က ဖင်လိုးခံခဲ့ဘူးလားဟင်.....”

“ အင်း..ခံဘူးတယ်...”

ထိပ်ခေါင်းကြီး ဝင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ်နဲ့ ထပ်ဝင်သွားတယ် ။

“ အူး.....လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ.....”

မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထစ်ချုံးရဲ့ လီးတန်ကြီး တဝက်လောက် တန်းလန်းကြီး ဝင်နေတာကို နော်တုလုက စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေပြီး တွဲလောင်းကျနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ် ။ထစ်ချုံးက လီးကို ဆက် မသွင်းဘဲ အနောက်ကို ပြန်နုတ်တယ် ။ ကျွတ်မထွက်ခင်မှာ ရပ်လိုက်ပြီး ပြန်ဖိသွင်းတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေတာ ။ သွင်းလိုက် ဆုတ်လိုက် ။

မိုးမိုးခိုင်လည်း ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လီးကြီး လိုးထည့်နေတဲ့ ဖီလင်ကို အပြည့်အ၀ ခံစားနေတယ် ။

………………………………………………

ပေါက်ဖေါ်သည် သူ့လီးကို တအားစုတ်နေတဲ့ သက်သက်မြိုင်ကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေတယ် ။တချက်တချက် သူက သက်သက်မြိုင် ပါးစပ်ထဲကို လီးနဲ့ ထိုးညှောင့်ပေးမိနေတယ် ။ သက်သက်မြိုင်လည်းသူ့ဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ချေကစားပေးနေတယ် ။ တော်တော် စုတ်ပေးပြီးတဲ့ အချိန် သက်သက်မြိုင်ကို လိုးဖို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။

“ တော်ပြီ..သက်သက်မြိုင်..ရပ်တော့..မင်းကို ငါ လိုးချင်နေပြီ …..    ”

သက်သက်မြိုင် အစုတ်ရပ်လိုက်တယ် ။သက်သက်မြိုင် ပျော်သွားတာ ။ လီးစုတ်ရလွန်းလို့ သက်သက်မြိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ထူူပူနေပြီ ။

“ ဘယ်လို နေပေးရမလဲဟင် ...”

“ ဖင်ကုန်းပေး ...”

ပေါက်ဖေါ် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း သက်သက်မြိုင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရတယ် ။

“ ဟား...မင်း ဖင်တွေနဲ့ စောက်ဖုတ်က အရမ်းလှတာဘဲကွ....ငါကြိုက်တယ်...”

သက်သက်မြိုင်ရဲ့ ဖင်တုန်းတွေကို ပေါက်ဖေါ်က သဘောကျပြီး ဖျန်းကနဲ ဖျန်းကနဲ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ထည့်တယ် ။

“ အာ့...နာတယ် ...”

“ ဟားဟားဟားဟား.......”

ဖင်တုန်းနှစ်တုန်းကြားက ဖေါင်းမို့ ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို မလိုးနိုင်သေးဘဲ ပေါက်ဖေါ်တယောက် ကုန်း စုတ်နေမိပြန်တယ် ။

“ အို.....အမလေး.....ဟင့်...ဘာလုပ်တာတုန်း....မလိုးသေးဘဲနဲ့....”

“ သက်သက်ရယ်...မင်း စောက်ဖုတ်က လှလွန်းလို့ မနေနိုင်ဘူးကွာ...ကိုယ် စုတ်ပစ်မိရတယ် ...”

ပေါက်ဖေါ်က ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ဖိဖိ ယက်တယ် ။ သက်သက်မြိုင်လည်း ဘာဂျာမှုတ်တာတွေ ခံဖူးနေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် အရင်က ပက်လက်ဘဲ အမှုတ်ခံဘူးခဲ့တာ ။

အခုတော့ ဖင်ကုန်းထားတာကို အနောက်ကနေ ယက်နေတာ ဆိုတော့ ထူးခြားသလိုကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ စောက်ဖုတ်ကို အောက်ကနေ အပေါ် ပင့်ပင့်ယက်လိုက်တဲ့ ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ လျာကြီးက တခါတခါ အရှိန်လွန်ပြီး သက်သက်မြိုင်ရဲ့ ခရေပွင့်လေးကို ယက်မိသွားတယ် ။ ဖင်တုန်းတွေ တုန်ခါသွားရအောင်ဘဲ ။ ကြက်သီးတွေ ထထသွားတယ် ။

အစက မတော်တဆ ထိမိတယ် ထင်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာ ပေါက်ဖေါ်က ခရေပွင့်လေးကို လျာထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးကလိပေးနေတော့ သူ ခရေပွင့်ကို စိတ်ဝင်စားနေပြီ ..ရန်ရှာနေပြီလို့ သက်သက်မြိုင် နားလည်လိုက်တယ် ။

“ ဟင့်..ဖင်ပေါက်ကို ဘာလို့ ကလိနေတာလဲလို့...”

ပေါက်ဖေါ်က ဘာမှ ပြန်မဖြေဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လျာထိုးသွင်းကာ ကလိပေးနေပြန်တယ် ။ သက်သက်မြိုင်လည်း 

“ ဟေ့...တော်ပြီ ...လိုးပေးတော့ကွာ..သူများ တအား ယားနေပြီ....” 

လို့ လှည့်ပြောလိုက်တယ် ။ ပေါက်ဖေါ်လည်း ပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်းမှာ အရည်တွေ ပေလူးနေပြီး တဟီးဟီး နဲ့..

“ အိုကေ..အိုကေ..လိုးပြီ....လိုးပြီ..သက်သက်ရေ....” 

လို့ ပြန်ပြောရင်း ကုန်းနေရာက ထလိုက်တယ် ။ ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ လီးကတော့ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ် တင်းမာလွန်း ကြီးထွားလွန်းနေတယ် ။ လိုးချင်လွန်းလို့ တဆတ်ဆတ်တောင် တုန်ခါနေတယ် ။

အရည်တွေ စိုပြောင်နေတဲ့ သက်သက်မြိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို သူ့လီးကြီး ထိုးသွင်းထည့်လိုက်တဲ့ အချိန်ခါးကိုကိုင်း ငုံ့ပြီး သက်သက်မြိုက်ရဲ့ နို့ကြီးတလုံးကိုလည်း ပေါက်ဖေါ် လှမ်း ကိုင်ဆုပ်လိုက်တယ် ။

တဖျစ်ဖျစ် အသံကို ကြားလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ လီးတန်ကြီး တထစ်ချင်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေပြီ ။

“ အို.......အား.........အား.......”

သက်သက်မြိုင်လည်း လီးဝင်တဲ့ အရသာကို ခံစားရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးမိလိုက်တယ် ။ စောစောကတော့ပေါက်ဖေါ်က သူနဲ့ မလိုးရင် ကိုစိုးမိုးနဲ့ လိုးခဲ့တဲ့ ဗီဒီယိုကို အွန်လိုင်းမှာ တင်ပစ်လိုက်မယ် လို့ ခြိမ်းခြောက်လို့မတတ်သာဘဲ အလိုးခံရတာပေမယ့် အခုကျတော့ သက်သက်မြိုင်ဟာ သူကိုယ်တိုင်ကို ပေါက်ဖေါ် လိုးပေးတာကို သဘောကျ ကျေနပ်နေမိတဲ့ အဖြစ်ပါ ။

လီးတန်ကြီးက သက်သက်မြိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ တင်ပြည့်ကြပ်ပြည့်ဘဲ ။ တချက် ဆုတ်လိုက် ဖိသွင်းလိုက်တိုင်းအီဆိမ့်တဲ့ အလိုး အရသာထူးကို သက်သက်မြိုင် ခံစားရတယ် ။

“ အား.....အင်း.....အမလေး.....”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ..သက်သက်..နာလို့လားဟင်....”

“ ဟုတ်ဖူး.....ကောင်းလို့...ကောင်းလို့....”

စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကတော့ ပေါင်းယှက်နေကြပြီ ။ မှန်မှန်လေး အရသာခံပြီး လိုးပေးနေတယ် ။ တချက်တချက်ဖွတ်ဖွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်ထွက်လာသလို အရည်တွေ အထွက်များလို့ ညက်ညက်ညောညောနဲ့ အဆင်ပြေနေတယ် ။ သက်သက်မြိုင်ရဲ့ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး ဖိဖိထိုး လိုးပေးနေတဲ့ ပေါက်ဖေါ်လည်း စီးကြပ်နေတဲ့ သက်သက်မြိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြောင့် တအား ကောင်း တအား ဖီလင်တက်နေတယ် ။

သက်သက်မြိုင်က ကောင်းလို့ လို့ ဖြေလိုက်တာကြောင့် ပေါက်ဖေါ် ပြုံးပြုံးကြီး ကျေနပ် သဘောကျသွားတယ် ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီး ဝင်ထွက်နေတဲ့ အပေါ်လေးနားမှာ ခရေပွင့်နီညိုညိုလေးကို တွေ့နေရတာ အသဲယားစရာ ဖြစ်နေတယ် ။ မကြာခင်တော့ ဒီခရေပွင့်လေးထဲကို သူ့ငပဲကြီး သွင်းဖြစ်လိမ့်မယ် လို့ ပေါက်ဖေါ် တွေးနေတယ် ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပေါက်ဖေါ်ရဲ့ လိုးချက်တွေ သွက်လာတယ် ။ 

သက်သက်မြိုင်လည်း ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်ဆုပ်ထားရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပြီး ပေါက်ဖေါ် လိုးဆောင့်သမျှကို ခံနေတယ် ။ကောင်းလားကောင်းလား လို့ ပေါက်ဖေါ်က မေးတာကို သက်သက်မြိုင်လည်း ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် လို့ ရမက်ပြင်းပြတဲ့ အသံနဲ့ ပြန်ဖြေတယ် ။

ဖတ်ဖတ် ဖွတ်ဖွတ် အသံတွေ တအားဆူညံနေတယ် ။ တချက်တချက် ဘွတ်ကနဲ လေအံသံ ထွက်လာတယ် ။ 

“ အိုး....အိုး.........အား......အား...........အီး........အား......အား..........လိုး....လိုး........အား....ကောင်းတယ်....ကောင်းတယ်......လိုးပါ....လိုးပေးပါ.....ဟင့်...ဟင့်.......”

ပေါက်ဖေါ် ဆွဲပြီ ။ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးက ရခဲတယ် ။ စိုင် ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက်..စိုးမိုးကို အိမ်သော့အပ်ထားလိုက်တာက သူ့အတွက် အကျိုး ရှိသွားတယ် ။ စိုးမိုးနဲ့ သက်သက်မြိုင်တို့ လိုးကြတဲ့ဟာကို သူ့အိမ်က လုံခြုံရေး ကင်မရာတွေက ရိုက်မိသွားတယ် ။ ဟီး...အခုတော့ ပေါက်ဖေါ် စောက်ဖုတ်အိအိကြပ်ကြပ်လေးကို အားရပါးရ ကြုံးလိုးနေရပြီပေါ့ ။

ဒလစပ် လိုးတာမှ တခါတခါ ဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ အသားချင်း ရိုက်သံတွေ ထွက်နေတယ် ။သက်သက်မြိုင်မှာလည်း အခုတလော မိုးမိုးခိုင်တို့မိသားစု ရောက်လာတာမို့ ကိုစိုးမိုးနဲ့ ရော ထစ်ချုံးနဲ့ရော မလိုးဖြစ်တာမို့ ဆာလောင် နေတဲ့ အချိန် ကိုပေါက်ဖေါ်နဲ့ အခုလို လိုးဖြစ်ရလို့ အရသာတွေရှိ တအား သဘောကျနေတယ် ။ ဖီလင်တွေ စွတ်တက်ပြီး ပြီးခါနီးလာ တအားကောင်းလာတယ် ။ ကိုပေါက်ဖေါ်ကို တအားဆောင့်ဖို့ မရှက်တမ်း တောင်းဆိုမိတယ် ။ ကိုပေါက်ဖေါ်ကလည်း အားကုန် ဆွဲပေးတယ် ။

“ အား....အား........အား......လိုး...လိုး....ဆောင့်....ဆောင့်...တအား.....အား.....အို........အို......အား................ပြီး....ပြီး........အား.......အင်း.......”

သက်သက်မြိုင် တကိုယ်လုံး တုန်ခါပြီး အီဆိမ့်သွားရအောင်ဘဲ ကောင်းသွားရတယ် ။

ပေါက်ဖေါ်လည်း တအားကောင်းနေတယ် ။ သက်သက်မြိုင်ကို ဖင်ပါ လိုးဖို့ အစီအစဉ်ကို မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ။ ကောင်းလွန်းသွားပြီး မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ တစစ်စစ်နဲ့ သက်သက်မြိုင်ရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို ပန်းထုတ်မိသွားပြီး တအားကောင်းတဲ့ လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားတယ် ။ ပေါက်ဖေါ် ပြီးသွားတာနဲ့ သက်သက်မြိုင်လည်း အိပ်ရာပေါ် ခွေလဲကျသွားတယ် ။ ပေါက်ဖေါ်လည်း သူ့ဘေးမှာ ပက်လက်လှဲချပြီး မျက်လုံးတွေ ပိတ်လို့ အနားယူလိုက်တယ် ။

………………………………………………

ထစ်ချုံးလည်း မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ ဖင်ကို လိုးရတာ တင်းကြပ်လွန်းပြီး သူ့လီးကို တအား ဆုပ်ညှစ်ထားသလို ခံစားရတာကြောင့် ကုန်းပေးနေတဲ့ မိုးမိုးခိုင်ရဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဖြဲရင်း ဖိဖိဆောင့်ထည့်ရင်း  တအားကောင်းတက်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေ တထပ်ထပ်နဲ့ ဖင်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်မိသွားကာ ပြီးခြင်းကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားရတယ် ။

မိုးမိုးခိုင်က လှည့်ပြီး..“ ဘယ်လိုလဲဟင်....မိုးခိုင် ဖင်ပေါက်ကို လိုးလို့ ကောင်းလား....ထစ်ချုံး...” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ထစ်ချုံးလည်း “ တအားကောင်းတာဘဲ မိုးခိုင်...” လို့ ဖြေတယ် ။နော်တုလုလည်း မိုးမိုးခိုင် ပြီးရင် သူ ဖင်အလိုးခံရမယ့် အလှည့်ဘဲ ဆိုပြီး စောင့်ဆိုင်းနေတာ...ထစ်ချုံးသုတ်ထွက်ပြီး ပြီးသွားလို့ မကျေမနပ် ဖြစ်သွားရတယ် ။

ဟွန်း..သူများကိုလည်း ဖင်လိုး မပေးတော့ဘူး....လို့ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ ထစ်ချုံးက “ နော်တုလုရယ်...မကြာခင် ငါ လိုးပေးပါ့မယ်..အခုတော့ ခဏ နားလိုက်အုံးမယ်...” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်လည်း “ ရေချိုးချင်တယ်....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

………………………………………………

သက်သက်မြိုင် အိမ်ကို ပြန်လာတော့ ပေါင်တွေ ကွနေတာ မိုးမိုးခိုင် သတိထားမိလိုက်ပြီး သက်သက်တယောက်တော့ ဘဲနဲ့ ချိန်းလာခဲ့ပြီ လို့ တထစ်ချ တွက်လိုက်တယ် ။ သူက အတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့ပြီ မဟုတ်လား ။ သက်သက်မြိုင်ကို “ တော်တော် လိုးခဲ့သလား..” လို့ မေးလိုက်တော့ သက်သက်မြိုင်က “ အရေးကြီး ကိစ္စနဲ့ သွားတာပါ..” လို့ ပြန်ပြောလိုက်လို့ မိုးမိုးခိုင်က “ မရှက်နေပါနဲ့သက်သက်ရယ်...Been there Done that....မိုးခိုင် သိပါတယ်ကွာ...” လို့ 

ရယ်ပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ သက်သက်မြိုင်က “ မိုးခိုင် ဆာလားဟင်..တခုခု ထွက် စာားမလား....ဘာလုပ်ချင်လဲ..” လို့ မေးတော့..မိုးမိုးခိုင်က 

“ တ၀ စားပြီးပြီ....သက်သက်ရေ..တအား ကောင်းတာဘဲ.....” လို့ ပြန်ဖြေတယ် ။

ဒေါ်သိန်းလည်း ထစ်ချုံးရဲ့ အခန်းထဲက မိုးမိုးခိုင်နဲ့ နော်တုလုတို့ အသံတွေကို ကြားနေရလို့ သူတို့ သုံးယောက်ပူး အတူတူ လိုးနေကြတယ် ဆိုတာကို သဘောပေါက်တယ် ။ သူလည်း စောက်ဖုတ်ယား လာပြီး အလိုးခံချင် စိတ်တွေ တအား ဖြစ်လာတယ် ။

ခက်ခက်မြိုင်ရဲ့ သူငယ်ချင်း ဟယ်လင် ဖုန်း ပြန်ဆက်တယ် ။ ထစ်ချုံး မေးထားတာတွေကို ပြန်ဖြေတယ် ။ သိချင်တာတွေကို ပြန်ပြောပြတယ် ။

ထစ်ချုံး က မိုးမိုးခိုင်ကို တရုတ်တန်းမှာ အစား သွားထွက်ကျွေးကြရင်း သက်သက်မြိုင်ကို ခက်ခက်ကို ကယ်ထုတ်ဖို့ သူကြိုးစားမည် ...သူ ခဏ အိမ်က ပျောက်မည်..ဘကြီးမြိုင်တို့ကို သူ ခက်ခက်ကို အိမ်ပြန်လာဖို့ သွားခေါ်ပေးနေကြောင်း ပြောပြပေးပါ....ငွေလည်း ပေးနိုင်သလောက် ပေးလိုက်ပါ လို့ ပြောတယ် ။ သက်သက်မြိုင်က စိတ်မပူနဲ့...မင်း ရအောင်သာ လုပ်ပေးပါကွာ..မင်း ကျေးဇူးကို မမေ့ပါဘူး..လို့ ပြောပြီး ငွေတွေ အများကြီး ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်က ထစ်ချုံါ်နဲ့ လိုးရတာ အားမရသေး..။ ထပ်ပြီး လိုးချင်နေသေးတယ် ။ ထစ်ချုံးလည်း တော်တော့်ကို တဏှာကြီးတဲ့ ကောင်မလေးကို “ အမြန်ဆုံး ပြန်လာမယ်...မိုးမိုးခိုင်..မိုးခိုင်တို့ ဟိုကို မပြန်ခင် ပြန်လာမှာပါ ”လို့ တီးတိုး မှာခဲ့လိုက်တယ် ။

ထစ်ချုံးလည်း ဂိုရားတို့လို လူမိုက်ကို ရင်ဆိုင်ဖို့ရာက သူတို့ထက် မိုက်ကန်းရမည် လို့ သဘောပေါက်တာမို့ သူ့ရွာက လူမိုက် ချစ်တီးနဲ့ တာတီး ညီအကိုကို သွားခေါ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။အိမ်ကကားက မိုးမိုးခိုင်တို့ သုံးဖို့ လိုမှာကြောင့် သက်သက်မြိုင် ပေးလိုက်တဲ့ ငွေတွေကို သုံးပြီး တက်ဆီတစီးကို ငှားလိုက်ပြီး သူ့ရွာကို အမြန် သွားလိုက်တယ် ။

ဒီအချိန်မှာ ခက်ခက်မြိုင်လည်း ဂိုရားရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ ဂိုရားတို့ နှိပ်စက်တာတွေကို ခံနေရတယ် ။ ဟယ်လင်ရဲ့ ပြောကြားချက် အရ ထစ်ချုံးက လာကယ်ထုတ်မယ် ဆိုတာကို သိရလို့ ဝမ်းသာသွားပေမယ့် ထစ်ချုံုးက တောက လာတဲ့ ကားမောင်းပေးနေတဲ့ တောသား အညတြလေးမို့ သူ က ဂိုရားလို မူးယစ်ဆေးရောင်းတဲ့ လူမိုက်ကောင်ကို ဘယ်လိုများ ယှဉ်နိုင်မှာလဲ လို့ တွေးမိပြန်တော့ စိတ်ဓါတ်တွေ ကျရပြန်ရော ။ 

ဘကြီးမြိုင်..ဘကြီးခိုင်တို့ ပဲခူးက ပြန်လာတဲ့ အခါ သက်သက်မြိုင်က ထစ်ချုံးကို ခက်ခက်မြိုင်ကို အိမ်ကို ပြန်လာဖို့ သွားခေါ်ခိုင်းထားကြောင်း သူ့အဖေအမေ ဖြစ်တဲ့ ဘကြီးမြိုင်နဲ့ ဒေါ်စီစီလှိုင်တို့ကို ပြောပြလိုက်တယ် ။

ဘကြီးမြိုင်တို့ လင်မယားလည်း ခက်ခက်မြိုင် ဘယ်တော့ ပြန်ရောက်မှာလဲ လို့ မေးလို့ သက်သက်မြိုင်လည်းနဲနဲတော့ ခက်ခဲတယ်...ထစ်ချုံး ကြိုးစားပြီး လုပ်ပါလိမ့်မယ်..လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဘကြီးခိုင်တို့နဲ့ လုပ်စရာသွားစရာတွေ ရှိတာကြောင့် ဘကြီးမြိုင် ဒေါ်စီစီလှိုင်တို့လည်း ထပ်မေးချင်ပေမယ့် မမေးဖြစ်ဘူး ။

မိုးမိုးခိုင်လည်း ထစ်ချုံးက ရှေ့ရော နောက်ပါ ကောင်းကောင်း ထောင်းပေးခဲ့လို့ ပထမ တရက် ကျေနပ် အေးချမ်းနေပေမယ့် နောက်ရက် အင်တာနက်မှာ အပြာဆိုက်တွေကို ဝင်ပြီး ဒီဗီဒီတွေ ကြည့်လိုက်တော့ ကာမစိတ်တွေနိုးထလာရပြန်ပြီး ထပ်လိုချင်လာမိရတယ် ။

သက်သက်မြိုင်ကို ထစ်ချုံး ဘယ်တော့ ပြန်ရောက်မှာလဲဘဲ အကြိမ်ကြိမ် မေးနေလို့ သက်သက်မြိုင်လည်း မိုးမိုးခိုင် တယောက် ထစ်ချုံးကို သဘောကျနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ် ။ဒီအချိန်မှာ အိမ်စေတန်းလျားက အခန်းလေးထဲမှာ ပဲခူးက ပြန်လာတဲ့ ကိုစိုးမိုးသည် သူတို့ တန်းလျား အနားမှာ စီးကရက် လာ ခိုးသောက်နေတဲ့ မိုးမိုးခိုင်ကို အသာခိုးချောင်းရင်း စိတ်တွေ လာနေတယ် ။

မိုးမိုးခိုင်သည် အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ ဘလောက်စ်ပါးပါးပွပွ အောက်မှာ ဘာမှ ခံဝတ်မထားဘဲ ရင်သားလုံးလုံးထွားထွားတွေကို အလှပြထားတာကြောင့် ကိုစိုးမိုး သွားရည်ယိုနေတာပါ ။သို့ပေမယ့် မပိုင်ဘဲ သွားလုပ်ရင် မလိုးရဘဲ မုဒိန်းမှုနဲ့ ဂျေးထဲအောင်းသွားရမှာကို ကြောက်တဲ့ ကိုစိုးမိုးဟာစိတ်နဲ့ဘဲ ပစ်မှားနေရတယ် ။

ပဲခူးမှာ တုံးက ကိုစိုးမိုးဟာ ဘကြီးမြိုင်..ဘကြီးခိုင်တို့ လင်မယား နှစ်စုံကို ဘုရားဖူး ဈေးဝယ် လိုက်ပို့ပေးရတဲ့အချိန် ဘကြီးမြိုင်ရဲ့ မိန်းမ ဒေါ်စီစီလှိုင်နဲ့ရော ဘကြီးခိုင်ရဲ့ မိန်းမ ဒေါ်စတယ်လာနဲ့ရော နီးနီးကပ်ကပ် လက်ပွန်းတတီး နေခဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ရတဲ့ အချိန် ဒီကတော်ကြီး နှစ်ယောက်က အထာပေးသလိုလို ညုသလိုလိုနဲ့ သူ့စိတ်တွေကို ထကြွစေခဲ့ပေမယ့် ကိုစိုးမိုးလည်း မိသွားရင် အကျင်းခံရမယ့်အပြင် မော်စကိုကိုပါ ရောက်သွားမှာမို့ စိတ်ကို ထိန်းပြီး ငြိမ်ကုပ်နေခဲ့တယ် ။

တကယ်တမ်း တီးချင်တာက မိုးမိုးခိုင်လေး ။ ဖြူဝင်း တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လှလွန်းလို့ စိတ်ကူးနဲ့အဝတ်တွေ ချွတ်ကြည့်နေမိတယ် ။ နို့ကြိးတွေက ဘယ်လိုနေမှာ...စောက်ဖုတ်လေးက ဖေါင်းအိနေမှာ..စသဖြင့်စိတ်ကူးတွေ ယဉ်နေမိတော့ လီးက မာကျော တောင်မတ်လာတယ် ။ပုဆိုးပေါ်ကဘဲ လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်တယ် ။ အင်း..မိုးမိုးခိုင်ကို ဗျင်းရရင် ကောင်းလိုက်မယ့် ဖြစ်ခြင်း….လို့ စိတ်နဲ့ မှန်းဆရင်း လီးကို ပွတ်တိုက် ကွင်းထု မိနေတယ် ။

မိုးမိုးခိုင်လည်း စီးကရက် သောက်ပြီးသွားလို့ တိုက်ဖက်ကို ပြန်သွားလိုက်တဲ့ အချိန် ကျောဖက်ကနေ တင်ပါးအိအိတင်းတင်းတွေ တုန်ခါ လှုပ်သွားတာတွေကို မျက်လုံးကြီး အပြူးသားနဲ့ စိုက်ကြည့်နေမိတယ် ။ဟင်း...ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ...အမလေး....လေးဖက်ထောက် လိုးလိုက်လို့ကတော့ အီဆိမ့်နေမှာဘဲ ။ဒီအချိန်မှာ နော်တုလု သူ့အခန်းကို ရောက်လာတယ် ။

“ ကိုစိုးမိုး...အန်တီလှိုင်...ခေါ်တယ် ...”

“ ဟေ....ဘာတဲ့လဲ..ခုဘဲ ခရီးဝေးက ပြန်ရောက်တာ..ဘယ်ထွက်ကြအုံးမလို့လဲဟာ....”

ကိုစိုးမိုးသည် မိုးမိုးခိုင် ဖင်တွေကို ငေးမောပြီး မှန်းပြီး ကွင်းကိုင်နေတာမို့ ရုတ်တရက် စိတ်တိုသွားတယ် ။

“ ဒါတော့ ကျမလည်း မသိဘူး...သူ့သွားမေးချည်...” 

လို့ နော်တုလုက မျက်စောင်းထိုးရင်း ခပ်စွာစွာ ပြန်ပြောလိုက်တာကို သူ ခံရတယ် ။ နော်တုလုကလည်း အရင်ထက် နို့ကြီးတွေ ပိုထွားလာသလိုဘဲ ။ ဒီကောင်မကို ဆွဲလိုးပစ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် လို့ သူ့စိတ်ရိုင်းတွေက ကြံစည်မိလိုက်တယ် ။ သို့ပေမယ့် သူ့အခန်းပေါက်ဝမှာ ဒေါ်စီစီလှိုင် ကိုယ်တိုင် ရောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ကိုယ်ရှိန်သတ် လိုက်ရတယ် ။

“ စိုးမိုး....ဘာအပျင်းကြီးနေတာလဲ...ထ.....ထ....ငါ အပြင်ထွက်မလို့ ...”

ဒေါ်စီစီလှိုင်က ခပ်မာမာ ခပ်စွာစွာနဲ့ ပြောလိုက်လို့ သူ ကဗျာကယာ ထလိုက်ရတယ် ။ သူ့ပုဆိုးအောက်က ငပဲတန်ကြီးကတော့ မတ်နေဆဲ ။ နော်တုလုလည်း တိုက်ဖက်ကို ပြန်လျှောက်သွား နေတယ် ။ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း ကိုစိုးမိုးရဲ့ ပလေကပ် ပုဆိုး အောက်က လတန်ချောင်းကြီး မာမတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့သေသေချာချာ စူးစိုက် ကြည့်နေတယ် ။

“ ဟဲ့..စိုးမိုး..အဲဒါက ဘယ်လို ဖြစ်တာတုန်း...”

“ ဗျာ....ကျနော် ဘာလုပ်မိလို့လဲဟင်....”

“ အံမယ်..မင်း ဘာဖြစ်နေတယ် ဆိုတာ မင်း အသိဆုံးဘဲ...မင်း ပေါင်ကြားက ထောင်နေတာကို မေးနေတာ..”

“ အဟီး...ဆောရီးဘဲ ဒေါ်လေး . . ကျ..ကျနော်...ကျနော် … ”

“ ဟင်း..ရုပ်ကိုက ...ကဲ..ကဲ..ငါ ဈေးသွားစရာ ရှိလို့..လိုက်ပို့စမ်း...”

“ ဟုတ်ကဲ့...ဒေါ်လေး....”

ဒေါ်စီစီလှိုင်သည် ကျောက်စိမ်းရောင် အသားပျော့ပျော့ အထက်အောက် ဆင်တူ ဝတ်ထားတယ် ။အသားဖွေးဖွေး ဖြူသူမို့ သူဝတ်ထားတဲ့ အတ်အစားနဲ့ လိုက်ဖက် ကြည့်ကောင်းလှတယ် လို့ ကိုစိုးမိုး ထင်မိတယ် ။ဒေါ်စီစီလှိုင်နဲ့ အိမ်ကနေ ထွက်ခဲ့ရတဲ့အခါ လမ်းမပေါ် ရောက်တာနဲ့ ကိုစိုးမိုးက 

“ ဒေါ်လေး..ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။

“ မင်းနဲ့ စကားပြောစရာတွေ ရှိတယ်..စိုးမိုး..တနေရာရာကို သွားပြောရအောင်...”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး...ဘယ်လိုနေရာကို မောင်းရမလဲဟင်...”

“ ဟိုတယ် တခုခုပေါ့ကွာ...နာရီပိုင်း ငှားတဲ့ နေရာ တခုခုပေါ့..”

ကိုစိုးမိုး သဘောပေါက်ပြီ ။ရင်တွေလည်း အခုံမြန်လာသည် ။ ငါတော့ ကံကောင်းတော့မလား....လို့ တွေးမိလိုက်တယ် ။သူက ဒီလိုနေရာတွေ သိထားသူမို့ နာရီပိုင်း ယူလို့ရတဲ့ ရွှေဂုန်တိုင်ဖက်က ဟိုတယ်တခုကို မောင်းလိုက်တယ် ။

ဒီဟိုတယ်က ကောင်းတာက ကးပေါ်က ဆင်းစရာ မလိုဘဲ ဟိုတယ် အခန်းတွေနားအထိ ကားကို မောင်းဝင်သွားလို့ရတာကြောင့် ကိုယ့်ကို လူမမြင်ဘူး ။ ကိုယ့်ကို အခန်းသော့ လာပေးတဲ့ ဟိုတယ်က ဝန်ထမ်း ကောင်လေးတယောက်နဲ့ဘဲ ဆက်ဆံရတယ် ။

ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း သဘောကျသွားတယ် ။ဟိုတယ်ခန်းထဲကို နှစ်ယောက်သား ဝင်လိုက်ကြတာနဲ့ ကိုစိုးမိုး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး သူ့လီးက မတ်နေပြီ ။ တောင်နေပြီ ။ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က စွင့်ကားနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဖျတ်ကနဲ ကြည့်မိလိုက်တယ် ။ ဟူး....ကောင်းလိုက်တာ.....။

“ စိုးမိုး...”

“ ဗျာ ...”

“ မင်း...ပဲခူးမှာ တုံးက ဘာ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေတာလဲ....မင်း “ အ ”ချင်ယောင် ဆောင်နေတာလား ...”

“ ဗျာ....ဟို...ဟို....ဟိုဒင်း....”

ပဲခူးမှာတုံးက ဘကြီးမြိုင်ရဲ့ မိတ်ဆွေရဲ့ ခြံထဲသွားလည်ကြတဲ့ အခါ ညဖက် မှောင်မှ ပြန်ကြတော့ ခြံဝမှာ ရပ်ထားခဲ့တဲ့ ကားဆီကို အားလုံး ပြန်လျှောက်ကြတဲ့ အချိန် အမှောင်ထဲမှာ ကိုစိုးမိုးရဲ့ အရှေ့က လျှောက်နေတဲ့ ဒေါ်စီစီလှိုင်က လက်လွှဲရင်း ကိုစိုးမိုးရဲ့ ပေါင်ကြားကို ထိမိသွားတယ် ။ သူ့ငပဲတန်ကို မိမိရရကြီး စမ်းမိခဲ့တာမို့ ကိုစိုးမိုး တော်တော် တုန်လှုပ်သွားခဲ့တယ် ။ မတောတဆဘဲလို့ ထင်ခဲ့မိတယ် ။ 

အခုတော့ ဒေါ်စီစီလှိုင် ပြောပုံအရ တမင်တကာ လာထိကိုင်လိုက်တာ ဖြစ်မယ် ။

“  စိုးမိုး..ကဲ နုံချင်ယောင် ဆောင်မနေနဲ့..ကဲ...မင်း ငါ့ကို သဘောမကျဘူးလား...ပြောစမ်း...ကြည့်..ငါ့ကို...”

ဒေါ်စီစီလှိုင်သည် ကိုယ်ဟန်ပြမယ် တယောက်လို သူမကိုယ်ကို လှည့်ပြလိုက်တယ် ။

“ ဟုတ်..ဟုတ်....ဟို..ဟို....”

“ အရူးကွက် နင်းမနေနဲ့ စိုးမိုးရယ်..လာစမ်း....”

ဒေါ်စီစီလှိုင်က ကိုစိုးမိုးရဲ့ ပလေကပ်ပုဆိုးကို ဖျတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ချပစ်လိုက်တယ် ။

“ အိုး...ဟား....”

အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခံမဝတ်တတ်တဲ့ ကိုစိုးမိုးရဲ့ အောက်ပိုင်း တခုလုံး ဗလာကျင်းသွားပြီး လီးတုတ်တုတ်ကြီးငေါငေါကြီး ပေါ်သွားတယ် ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်က လီးတန်ကြီးကို တပ်မက်စွာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေပြီး...“ မင်း ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက်စမ်း..စိုးမိုး...” လို့အမိန့်ပေးလိုက်တယ် ။ ကိုစိုးမိုးလည်း လီးကြီး ထောင်ရက်နဲ့ ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက်တော့ ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်းကိုစိုးမိုး  ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း  ဆတ်ကနဲ လီးကြီးကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်တယ် ။

“ အားပါး.....မင်း လီးက တော်တော် ကြီးတာဘဲ ...” 

လို့ သဘောကျသလို ပြောလိုက်ရင်း လီးတန်ကို ပွတ်သပ်ကြည့်နေတယ် ။ ကိုစိုးမိုး ထင်ထားသလိုဘဲ သူ ကံကောင်းပြီ ။ သူဌေးကတော်ကိုတော့ သူ ဝါးရတော့မယ် ..။

“ ငါ...ကြိုက်တယ်....မင်း တော်တော် ယောကျ်ား ပီသတာဘဲ ...”

ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ လက်က ကိုစိုးမိုးရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖျားကနေ အရင်းပိုင်း အထိ ထိတယ် ဆိုရုံလေး ပွတ်သပ်နေတယ် ။ ကိုစိုးမိုးသည် ဒီအထိအတွေ့တွေကြောင့် စိတ်တွေ ထသထက်ထလာပြီးဖွားဖက်တော်မှာ သံချောင်းကြီးတချောင်းလို မာကျောလာပြီး မတ်မတ်ကြီး ထောင်လာတော့ ဒေါ်စီစီလှိုင်က သဘောကျပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ရယ်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ 

“ စိုးမိုး..မင်း ငါ့ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ကြွကြွနေခဲ့တယ် မဟုတ်လား....ငါ သိပေမယ့် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေခဲ့တာ....မင်း ငါ့ကို စိတ်မှန်းမှန်းပြီး ကွင်းထုတယ် မဟုတ်လား....” 

လို့ မေးလိုက်တော့ ကိုစိုးမိုးလည်း မငြင်းဘဲ “ ဟုတ်ပါတယ် ဒေါ်လေး....” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။

“ မင်း ငါ့ဖင်ကြီးတွေကို အဝတ်မပါဘဲ မြင်ဘူးလား.....”

“ မ....မ.....မ....မြင်ဖူးပါဘူး....”

ကိုစိုးမိုး တံတွေးကို ဂုကနဲ မြို ချလိုက်ပြီး ဖြေလိုက်တယ် ။

“ မင်း မြင်ချင်လား.....”

“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ .....”

ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း အရင်ဆုံး ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ အသား ပျော့ပျော့ ထမိန်လေးက ဟုတ်ကနဲ ကြမ်းပေါ်ကို ကွင်းလုံးပုံ ကျသွားသည် ။ ပင်တီပါးပါး အဖြူလေး ဘဲ ကျန်တဲ့ ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းတွေကို ကိုစိုးမိုး အငမ်းမရ ကြည့်လိုက်တယ် ။ ပေါင်ဂွဆုံနေရာက မို့ဖောင်းဖောင်း နေရာကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်မိတယ် ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်က ပင်တီလေးကိုပါ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲချ ချွတ်လိုက်တယ် ။ အင်္ကျီကိုလည်း ချွတ်လိုက်တယ် ။

ဘရာစီယာအောက်က နို့ကြီး နှစ်လုံးက ဘရာစီယာရဲ့ ချုပ်နှောင်ထားတာကို အတင်း ရုန်းထွက်ချင်နေကြသလိုဘဲ ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်က ဘရာစီယာ ချိတ်ကိုလည်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်ရော ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးတွေ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ် ။

“ ဘယ်လိုလဲ....ဘာထင်သလဲ..စိုးမိုး.....”

“ အရမ်းလှတာဘဲ ဒေါ်လေး.....”

“ လာ..ဒို့ အချိန် သိပ်မရှိဘူးကွ..အိမ်မှာ စတယ်လာတို့ကို ထားခဲ့တာ.....”

ဒေါ်စီစီလှိုင်က ကုတင်စောင်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားလိုက်တယ် ..။

“ စိုးမိုး....မင်း ငါ့ကို မှုတ်ချင်လား.....”

“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့....”

“ လာ...မှုတ်လေ ....”

“ ဟုတ်ကဲ့....”

ကိုစိုးမိုး ပေါင်တန်ဖြူဖြူ နှစ်ချောင်းရဲ့ အလည်ခေါင်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး မို့ဖေါင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စ နမ်းရှုံ့ပါတော့တယ် ။အမွှေး ရိပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက မို့အိနေသည် ။ အကွဲကြောင်းကြီးက အသား ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသူမို့ ပန်းနုရောင်လေး ။နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေက ရဲနေပေမယ့် ပြဲဟနေတယ် ။ အတွင်းသားနီနီရဲရဲလေးတွေကို တပိုင်းတစ တွေ့နေရတယ် ။ ကိုစိုးမိုး အငမ်းမရ လျာနဲ့ ယက်ပြီ ။ သည် အချိန်အခါမျိုး ရပါစေ ဖြစ်ပါစေလို့ ကျိတ် ဆုတောင်းခဲ့တာ ကြာပြီ ။

ဒေါ်စီစီလှိုင်ကို စိတ်နဲ့ မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်ခဲ့ရတာလည်း အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်တော့ဘူးလေ ။ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်ရတာလည်း နေ့တိုင်းဘဲ ။ အခုတော့ သူ့စိတ်ကြိုက် စောက်ဖုတ် ယက်ခွင့်ကို သူ ရနေပြီ ။ ပေါင်တန်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖြဲပြီး ဖိယက်လိုက်တယ် ။ ဒေါ်စီစီလှိုင် မျက်စိတွေ ပိတ်ထားပြီး ခံနေတယ် ။

“ အား...ရှီး...အား....ရှီး........အား.....ရှီး.........အင်း...အင်း......အီး......အီး........”

“ ပလပ်...ပလပ် .......ပြတ်....ပြတ်...ပလပ်......ပြွတ် ပလပ် ...ပြတ်....ပြတ်...”

ကိုစိုးမိုးလည်း အစိလေးကို လျာနဲ့ ထိုးကော်လိုက် စုတ်လိုက် အမျိုးမျိုး ကလိပေးနေတော့ ဒေါ်စီစီလှိုင် လည်း တအားကို အကြိုက်တွေ့နေတယ် ။ ဟိုတလောက လိုးဖြစ်လိုက်တဲ့ ထစ်ချုံူး နဲ့တုံးကလိုဘဲသဘောကျမိတယ် ..။  ဖိယက်ပေးနေတဲ့ ကိုစိုးမိုးကို “ တော်လိုက်တော့ ဒေါ်လေး မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ....” လို့ ပြောလိုက်လို့ ကိုစိုးမိုးလည်း စောက်ဖုတ်ကနေ မျက်ျွှာ ခွာလိုက်ပြီး..“ ဘာလို့လဲ..ဒေါ်လေး..ကျနော် မှုတ်တာ မကောင်းလို့လားဟင်...” လို့ မေးလိုက်တယ် ။

“ မဟုတ်ဘူး..ဒေါ်လေး လိုချင်နေပြီ ...ဒေါ်လေးကို လုပ်ပေးတော့ကွာ....” 

လို့ ဒေါ်စီစီလှိုင်က ဖြေတယ် ။ ကိုစိုးမိုးလည်း ချက်ချင်းဘဲ ကုန်းထပြီး ဒေါ်စီစီလှိုင် အပေါ် တက်ခွပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး သုံးလေးခါလောက် စုန်ချီ ဆန်ချီ ပွတ်တိုက်လိုက်ပြီးမှ ဖိသွင်းလိုက်တယ်  ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း “ အိ ”လို့ အသံထွက်သွားပြီး ကိုစိုးမိုးကို လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်တယ် ။ ပြိကနဲ လီးကြီးဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို တိုးဝင်သွားပြီ ။ လုံးပတ်တုတ်တဲ့ကောင်ကြီးမို့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နံရံတွေကို တထစ်ထစ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲသွားလို့ ဒေါ်စီစီလှိုင် တဖျင်းဖျင်းနဲ့ အရသာ ထူးသွားတယ် ။

ကိုစိုးမိုးက သူ တချိန်လုံး လိုးချင်နေခဲ့တဲ့ သူဌေးကတော် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးကို လိုးခွင့်ရပြီ ဆိုတော့ အရမ်း ပျော်သွားပြီ ။ ဖိသွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးပြီ ။

“ စိုးမိုး..နို့တွေကို ကိုင်လိုးစမ်းပါဟာ....”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး...”

နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ စို့လိုက် လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိဖိ လိုးဆောင့်လိုက်တယ် ။ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း လင်ကြီး မလိုးနိုင်လို့ တအား ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေရတာမို့ အခုလိုတွေ ရှိတဲ့အလုပ်သမားတွေနဲ့ ကုန်းဖြစ်သွားရတာ ။ စိုးမိုးရဲ့ လီးကိုရော စိုးမိုး လိုးတာကိုရော သူမ ကြိုက်သွားရပြီ ။ စိုးမိုးလည်း လှေကြီးထိုး ပက်လက် အနေအထားနဲ့ အားရအောင် လိုးအပြီး ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ်ကို ထမ်းတင်ပြီး လိုးပြန်တယ် ။ အရှိန်က မြန်ဆန် သွက်လက်နေပြီ။

“ အား..ရှီး.......ဆောင့်...ဆောင့်...ဆောင့်ပါ စိုးမိုးရဲ့..တအားနင်း ဆောင့်လိုက်စမ်းပါ . . . ”

လို့ အားမလို အားမရ တောင်းဆိုနေတဲ့ ဒေါ်စီစီလှိုင်လည်း ကိုစိုးမိုးက သူမလိုချင်တဲ့ အတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပေးလိုက်လို့ ကျေနပ်သွားတယ် ။

“ ကောင်းတယ်...အိုး...ကောင်းတယ်......အား......အား....အား...........”

ကိုစိုးမိုးလည်း ဒေါ်စီစီလှိုင် ပြီးသွားတယ် ဆိုတာကို သိလိုက်တယ် ။ သူလည်း တအား ကောင်းသထက် ကောင်းလာလို့ ဒေါ်စီစီလှိုုင်လည်း ပြီးသွားရော သုတ်ရည်တွေ ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရင်း ပြီးလိုက်တယ် ။ဘကြီးခိုင်တို့ မိသားစုကို အိမ်မှာ ထားခဲ့ရလို့ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ပါဘဲ လို့ ဒေါ်စီစီလှိုင်က ကိုစိုးမိုးကို ပြောလိုက်တယ် ။ ကိုစိုးမိုးက တကယ်တော့ နောက်ထပ် ထပ် လိုးချင်နေသေးတာ ။

ဒေါ်စီစီလှိုင်က “ စိုးမိုး နင် အခုလို နင်နဲ့ ငါနဲ့ ဖြစ်ကြတာကို ဘယ်သူ့ကိုမှ လျှောက် မဖွနဲ့နော်..” လို့ ပြောလိုက်တဲ့ အခါ “ ဟာ..စိတ်ချစမ်းပါဗျာ..ကျနော် ဘာလို့ ပြောရမှာလဲ ...ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး..ဒေါ်လေး...” လို့ ပြန်ပြောလေသည် ။

ကိုစိုးမိုး အတွက်က အိပ်မက် လိုဘဲ ဖြစ်နေတယ် ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်ကို စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ရသွားတာ တအား ကျေနပ်သွားတယ် ။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်ခါနီး..ဒေါ်စီစီလှိုင်က “ ဧည့်သည်တွေ ပြန်သွားပြီးတဲ့ အခါ မင်းနဲ့ ဒေါ်လေးနဲ့ ထပ်သွားကြသေးတာပေါ့ အဲ့ ဟိုတယ်ကို...” လို့ ပြောတယ် ။ ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ကိုယ်တွေကို မျက်လုံးထဲမှာ ပြန်မြင်ယောင်မိရင်း ကိုစိုးမိုး စိတ်တွေ ထကြွလာမိရပြန်တယ် ။

ဒါကြောင့် “ ဒေါ်လေး.....ကျနော်..ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်ဗျာ . .ကျနော့် လီး ပြန်တောင်လာပြီ..” လို့ ပြောလိုက်တော့ ဒေါ်စီစီလှိုင်က “ အချိန် မရှိတော့ဘူးကွယ်.....နောက်များမှာဘဲ.....” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ကိုစိုးမိုးက “ ဒေါ်လေး...တအား စွဲတယ်ဗျာ..ဒေါ်လေး..ကျနော့်ကို အဆင်ပြေတဲ့အချိန် ထပ် တွေ့ခွင့်ပေးပါအုံး....” လို့ ပြောရင်း ဒေါ်စီစီလှိုင်ရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက်တယ် ။

“ ဟိတ်..အိမ်ရောက်ခါနီးပြီ.....နောက်မှကွာ...နော်...နော်..”  

ကိုစိုးမိုးက သက်ပြင်းချရင်း ကားကို ခြံထဲကို ထိုးကွေ့ ဝင်လိုက်ပါတယ် ။

………………………………………………

မိုးမိုးခိုင်လည်း သက်သက်မြိုင်နဲ့ နော်တုလုတို့ကို ထစ်ချုံး ပြန်မရောက်သေးဘူးလားဘဲ မေးမေးနေတယ် ။ထစ်ချုံးရဲ့ သာမန်ထက် ကြီးတဲ့ လီးတန်ကြီးနဲ့ ပညာသားပါပါ လိုးပေးတာတွေကို မိုးမိုးခိုင် စွဲသွားရပြီ ။

ကိုစိုးမိုးလည်း ဒေါ်စီစီလှိုင်ကို ဟိုတယ်မှာ လိုးပေးအပြီး အိမ်ကို ပြန်လာကြတဲ့ အချိန် ဒေါ်စီစီလှိုင် တိုက်ကြီးထဲကို ဝင်သွားပြီးတဲ့ အချိန် တိုက်ထဲက နော်တုလု ထွက်လာပြီး..“ ကိုစိုးမိုး...မမသက်ကအပြင် ခဏ သွားချင်တယ်..လိုက်ပို့ပေးပါ...တဲ့..သူ အခုဘဲ လာခဲ့မယ် တဲ့ ” လို့ လာပြောလို့ ကားစက်ကိုတောင် မသတ်ဘဲ ကားထဲမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ် ။တိုက်ကြီးထဲက သက်သက်မြိုင် ထွက်လာပြီး ကား အနောက်ခန်းထဲမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။

“ ဘယ်ကို သွားမလဲ သက်သက်.....”

“ အပြင်ကို အပြင်ကို....ရှင်နဲ့ ကျမ ရှင်းစရာတွေ ရှိတယ်.....”

ကိုစိုးမိုးက သက်သက်မြိုင် ဘာတွေ ပြောနေတယ် ဆိုတာကို မသိဘူး ။ ခြံထဲက အရင် မောင်းထွက်လိုက်တယ် ။

“ ကိုစိုးမိုး..ရှင် လုပ်တာ သောက်သုံးမကျတာ...ကျမ ဒုက္ခတွေ တော်တော် ရောက်ရတယ်.....”

ဒေါသတကြီး အော်ပြောလိုက်တဲ့ သက်သက်မြိုင်ကြောင့် ကိုစိုးမိုးက ကားကို လမ်းဘေးမှာ ထိုးရပ်လိုက်တယ် ။ “ ဘာတွေလဲ သက်သက်..ကိုယ် နားမလည်လို့ ပြောပါအုံး....ဘာတွေ သောက်သုံးမကျတာလဲ...” လို့ အနောက်ခန်းကို လှည့်ပြီး မေးလိုက်တယ် ။

“ ရှင် ကျမကို ခေါ်သွားပြီး လိုးတဲ့ အခန်း ပိုင်ရှင် ကိုပေါက်ဖေါ်က ရှင်နဲ့ ကျမ လိုးတာတွေကို ဗီဒီယို ရိုက်ထားတယ်....ပြီးတော့ ကျမကို အင်တာနက်ပေါ် တင်လိုက်မယ် လို့ ခြိမ်းခြောက်တယ်...”

“ ဟာ...ပေါက်ဖေါ်..ဘာတွေ လုပ်တာလဲ..ဟာ.....ခက်တာဘဲ...ဒီကောင်..ဒီကောင် သက်သက်ကို ငွေတောင်းသလား.....တောက်.....”

“ ငွေမတောင်းဘူး ..စောက်ပတ်..စောက်ပတ်..စောက်ပတ် တောင်းတာ..လိုးလိုက်တာ စောက်ရမ်း....”

“ ဟုတ်လား..ဟာ..ဒီကောင် တော်တော် ယုတ်ပတ်တာဘဲ....”

“ အဲဒါ ရှင် သူရိုက်ထားတာ ဖျက်ပေးဖို့ ပြောပေး.....”

“ ဟာ..ပြောပေးမှာပေါ့ ဒီကောင် တော်တော် လည်တဲ့ကောင်....”

မိုးမိုးခိုင်လည်း သက်သက်မြိုင်က စားစရာ ထွက် ဝယ်အုံးမယ်...ခဏနေခဲ့နော်..လို့ ပြောပြီး ကားနဲ့ ထွက်သွားလို့ အိမ်စေတန်းလျားနားမှာ သစ်ပင်ကို ကွယ်ပြီး စီးကရက် ရပ်သောက်နေတယ် ။ခြံထဲကို ကားတစီး ဝင်လာတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ သစ်ပင် အကွယ်ကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

အို...ထစ်ချုံး ပြန်လာတာပါလား ...။

မိုးမိုးခိုင် တအား ဝမ်းသာသွားတယ်  ။ ထစ်ချုံးသည် သဘောအရမ်းကောင်းတယ်။သူ့ကို လိုလေသေး မရှိ လုပ်ကိုင်ပေးတယ် ။ တခါမှာ နိုက်ကလပ်မှာ လူတွေ နှောက်ယှက်တော့ ထစ်ချုံးက ဒုတ်တချောင်းနဲ့ ရိုက်ပစ်တာကို တွေ့ခဲ့ရတာကြောင့် ထစ်ချုံးဟာ သတ္တိ ရှိရှိနဲ့ အကာအကွယ်ပေးနိုင်တဲ့လူမို့ အထင်လည်း ကြီးသွားခဲ့ရတယ် ။ နောက်တော့ နော်တုလုနဲ့ အတူတူ မိုးမိုးခိုင်ကို သူလိုးပေးတယ် ။ သူဟာ အလိုးလည်းကောင်းသူ တယောက် ဆိုတာနဲ့ သူ့လီးက အမေရိကန်က ကပ္ပလီ လူမဲတွေရဲ့ လီးချောင်းလိုဘဲ တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး ဆိုတော့ မိုးမိုးခိုင် ရေရေလည်လည် ခိုက်သွား စွဲသွားရတယ် ။ တတ်နိုင်ရင် အမေရိကန်ပြည်ကိုတောင် ခေါ်သွားလိုက်ချင်တယ် ။

ဟင်..ထစ်ချုံး တယောက်ထဲ မဟုတ်ပါလား...။

မိန်းကလေး တယောက်လည်း ကားထဲမှာ ပါလာတယ် ။ ဟာ..ဒါ..ဒါ...ကာဆင် ခက်ခက်မြိုင်ဘဲ ။ ခက်ခက်မြိုင် အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ ထစ်ချုံး က လိုက်ခေါ်ပေးနေတယ် လို့ သက်သက် ပြောနေခဲ့တာကြားတယ်။ ထစ်ချုံးက တကယ် အားကိုးရတာဘဲ ။

သူတို့ကားဆီကို မိုးမိုးခိုင် ပြေးသွားလိုက်မိတယ် ။ ကားပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ ခက်ခက်မြိုင်ကို ပြေး ဖက်တယ် ။ ခက်ခက်မြိုင်ကလည်း ဝမ်းသာအားရ ပြန်ဖက်တယ် ။ ထစ်ချုံးက 

“ မိုးခိုင်..သက်သက် ရှိလား..တိုက်ပေါ်မှာ....” 

လို့ မေးလိုက်တယ် ။ မိုးမိုးခိုင်က “ မရှိဘူး..သက်သက် အပြင် ခဏ ထွက်သွားတယ်..ထစ်ချုံး ” လို့ ဖြေတယ် ။ ခက်ခက်မြိုင်နဲ့ မိုးမိုးခိုင်တို့ တိုက်အေါ်ထပ်ကို တက်သွားကြတဲ့ အချိန် ထစ်ချုံးလည်း သူ့အခန်းကို ဝင်လိုက်တယ် ။

သက်သက်မြိုင်နဲ့ ကိုစိုးမိုးတို့ ကားနဲ့ ပြန်ရောက်လာတဲ့ အချိန် ထစ်ချုံးက ညီမငယ် ခက်ခက်ကို ရအောင် ပြန်ခေါ်လာနိုင်တယ် ဆိုတာကို သိရတော့ သက်သက်မြိုင် အရမ်း အံ့သြမိရတယ် ။

ကွယ်ရာ တနေရာကို ခေါ်ပြီး ထစ်ချုံးကို “ ဗီဒီယိုနဲ့ ခြိမ်းခြောက်တဲ့ ကိစ္စရော ဘယ်လို ဖြေရှင်းခဲ့လဲ....” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ထစ်ချုံးက “ အားလုံး အဆင်ပြေခဲ့တယ်..မမသက်..လွယ်လွယ်ကူကူတော့ မဟုတ်ဘူး...ကြမ်းရတာတွေ ရမ်းရတာတွေ ရှိတယ်..သူ ယုတ်ပတ်တာမို့ ကိုယ်တွေကလည်း ပြန် ယုတ်ပတ်ရတာတွေလည်း ရှိတယ်....ဒါပေမယ့် အခုတော့ အမှောင်ခွင်း အလင်းဆောင်ပါပြီ မမသက်....အကုန် ရှင်းလင်းခဲ့ပြီ..ဘာမှ ပူစရာ မလိုတော့ပါဘူး..အဲ...တခုဘဲ...ငွေ လိုတယ်..မမသက် ပေးလိုက်တဲ့ ငွေနဲ့ မလောက်ဘူး....ငွေ ထပ်ပေးပါ....” လို့ ရှင်းပြလိုက်တယ် ။

သက်သက်မြိုင်လည်း တိုက်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး သူ့အမေ ဒေါ်စီစီလှိုင်ဆီက ထစ်ချုံး ပြောတဲ့ ငွေပမာဏကို တောင်းယူလိုက်ပြီး ထစ်ချုံး လက်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ။

ထစ်ချုံးက ခြံအပြင်မှာ စောင့်နေကြတဲ့ သူ့ရွာက လူမိုက် ညီနောင် ချစ်တီးနဲ့ တာတီးတို့ရဲ့ လက်တွေထဲနဲ့ ကားသမားရဲ့ လက်ထဲကို ငွေတွေ ခွဲ၀ေ ပေးလိုက်တယ် ။

“ ကျေးဇူးဘဲ ထစ်ချုံးရေ..လိုရင် အချိန်မရွေး ခေါ်ဟေ့..ဟားဟားဟား.....ဒို့တော့ ဒပ်ဘလယ် ဘလက် နဲ့ ကေတီဗီမှာ ပျော်ပြကွာ.....ဟားဟားဟား.......” 

လူမိုက် ချစ်တီးက သွားကြီးဖြဲပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ ထစ်ချုံးလည်း ခက်ခက်မြိုင်ကို ထိန်းထားတဲ့ ဂိုရား ဆိုတဲ့ ကောင်ရဲ့ လက်ထဲက ခက်ခက်မြိုင်ကို ချစ်တီး..တာတီးတို့ အကူအညီနဲ့ ပြန်ကယ်ထုတ်ခဲ့တာမို့ သူတို့ ညီအကိုကို ဆုချတဲ့ အနေနဲ့ငွေတွေ ခွဲေ၀ ပေးနေတာ ။ အစအဆုံး လိုက်ကူခဲ့တဲ့ ကားဆရာကိုလည်း ကားငှားခနဲ့ အပို ဘောက်ဆူး ပေး လိုက်တာ ။

ဘကြီးမြိုင်နဲ့ ဒေါ်စီစီလှိုင်တို့လည်း သမီးငယ် ခက်ခက် ပြန်ရောက်လာလို့ အရမ်း ဝမ်းသာကြတယ် ။ သူတို့က ခက်ခက် ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့သလဲ မသိခဲ့ကြပေမယ့် ထစ်ချုံး နှစ်ရက်ကြာအောင် လိုက်ခေါ်ရတာမို့ မလွယ်မှန်းတော့ ရိပ်မိကြတယ် ။ ထစ်ချုံးကို တနေ့ကျမှ ဘယ်လိုတွေ လုပ်ရသလဲ ဆိုတာ မေးတော့မယ် လို့ သူတို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် ။ အခုတော့ ဘကြီးခိုင်တို့ မိသားစုရောက်နေတဲ့ အချိန်မို့ ခရီးတွေ ထွက်ကြရဦးမယ် မဟုတ်လား ။

သက်သက်မြိုင်လည်း ညီမ ခက်ခက်ကို ရအောင် ပြန် ကယ်လာခဲ့တဲ့ ထစ်ချုံးကို ကျေးဇူးလည်း အရမ်းတင် အထင်လည်း တအား ကြီးသွားရတယ် ။

ထစ်ချုံးကို ဘယ်လိုတွေ လုပ်သလဲ ဆိုတာ မေးပေမယ့် ထစ်ချုံးက “ မသိချင်ပါနဲ့တော့ မမသက်ရာ....” လို့ဘဲ ဖြေတယ် ။

စောစောပိုင်းက ဘကြီးမြိုင် ဘကြီးခိုင်တို့က ပုဂံညောင်ဦးဖက်ကို သွားကြဖို့ ခေါ်တော့ မိုးမိုးခိုင်က မလိုက်ချင်ဘူး ငြင်းခဲ့ပေမယ့် အခု ထစ်ချုံး ပြန်ရောက်လာပြီး မိုးမိုးခိုင် သက်သက်ြမိုင် ခက်ခက်မြိုင်နဲ့ထစ်ချုံးတို့က ကားတစီး နဲ့ လိုက်ရမည် ဆိုတာကို သိသွားတော့ မိုးမိုးခိုင် တအား ပျော်သွားပြီး လိုက်မယ် လို့ ခေါင်းညှိမ့်လိုက်ပါတယ် ။

ပုဂံညောင်ဦး ခရီးစဉ်က ကားနှစ်စီးနဲ့ မိသားစု နှစ်စု သွားကြတာ ။အရှေ့က ကိုစိုးမိုး မောင်းတဲ့ ဘကြီးမြိုင် ဘကြီးခိုင်တို့ လင်မယားစုံတွဲတွေ စီးတဲ့ ကားကြီး အနောက်ကနေ ထစ်ချုံးမောင်းတဲ့ ကားက လိုက်တယ် ။ထစ်ချုံးလည်း ကားမောင်းရင်း သူ့ကားပေါ် ပါလာတဲ့ မိန်းမချောလေးတွေ ဖြစ်ကြတဲ့ သက်သက်မြိုင်..ခက်ခက်မြိုင်နဲ့ မိုးမိုးခိုင်တို့ သုံးယောက်စလုံးဟာ သူလိုးပြီးသားတွေချည်း ဖြစ်နေတာကို စဉ်းစားပြီး ပြုံးနေတယ် ။

နားပါဦးမယ်။

ဖတ်ရှု အားပေးသူများ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်

လေးစားလျက်

အညတြ

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။