တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၁ )

တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" မနက်ဖြန် အမေတို့ရွာ သွားမလားလို့..ရှင်အားရင် လိုက်ပို့ပါလား ယောကျ်ား .."

ကိုမြင့်မောင် နည်းနည်း တွေသွားတယ်။ ပန်းရံအလုပ်ဆင်းစရာ ရှိနေတော့ လိုက်ပို့နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ထင်တာပဲ။ ရွာက မိုင်သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်နီးပါးလောက်ဝေးတော့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားရမှာ။ သူက အခုရက်ပိုင်းတွေမှာ သိပ်ဝင်ငွေမရှိတော့ မအေးတင့် သူ့အမေဆီကို သွားတောင်းတော့မှာပေါ့။ သူကလည်း အခုမှ ပန်းရံအလုပ်လေး လက်ခံထားတာမို့ ရက်မပျက်ချင်သေးဘူး။ ထမင်းစားပြီး အလုပ်ပြန်သွားရဦးမယ်ဆိုမှတော့ သိပ်ထွေထွေထူးထူး ပြောမနေပဲ..

" ဒီရက်ပိုင်းတော့ အားမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်တာပဲ မအေးရာ..ဖိုးထိုက်လဲ ကျောင်းပိတ်ထားတာပဲ သူ့ပဲခေါ်သွားတော့. "

ဖိုးထိုက်ဆိုတာက မအေးတင့်ဖက်က ပါလာတဲ့ မယားပါ သားပေါ့။ သူနဲ့ မညားခင်က မအေးတင့် လင်ရှိခဲ့ပေမယ့် တောကနေ ဒီမြို့ ပြောင်းလာပြီး သုံးနှစ်လောက်မှာ ဆုံးပါးသွားခဲ့တာ။ ကိုမြင့်မောင်ကလဲ အဲဒီတုန်းကသမီးနှစ်ယောက် အဖေ။ မယားသေသွားလို့ မုဆိုးဖိုပါပဲ။ မအေးတင့် ယောကျ်ားနဲ့လဲ ရင်းနှီးပါတယ်။

သူဆုံးသွားတော့ မုဆိုးမ ခပ်တောင့်တောင့်လေးကို စောင့်ရှောက်ရင်း အနေကြာလာတော့ မုဆိုးဖိုနဲ့ မုဆိုးမ ညား သွားကြတာတော့ ဘာမှ သိပ်မဆန်းလှပါဘူး။ ကြာတော့ ကြာပြီ..။ ရှစ်နှစ် ကိုးနှစ်များတောင်ကျော်ပြီထင်ပါရဲ့..။ အဲဒီတုန်းက မအေးတင့်က အသက်မှနှစ်ဆယ်ပိုပိုပဲ ရှိဦးမယ်..။ သူက သုံးဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့မို့ ချော့ချော့လိုးခဲ့ရတာ မှတ်မိသေးတယ်။

ကိုမြင့်မောင် အဖြေကိုကြားတော့ စိတ်ထဲမှာ ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွားပေမယ့် မျက်နှာမှာ မပေါ်အောင် အသာထိန်းပြီး

" ရပါတယ်..သားလေးလဲ လိုက်ပို့ရင်း သူ့အဖွားတွေနဲ့ တွေ့ရတာပေါ့..ဒါဆိုလဲ ဒီနေ့ညနေ သွားမယ် ယောကျ်ား..ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ တော့ချက်ပြီးသားပဲ.."

သူ့ယောကျ်ား အလုပ်သွားတော့ ညနေကျောင်းဆင်း ကိုထိုက်ပြန်အလာကို စောင့်ရင်း မအေးတင့် တစ်ရေး အိပ်တယ်။ အိပ်လို့ ပျော်လှတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး.။ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။ မအေးတင့်က ဗမာမဟုတ်ပါဘူး..။ တောင်ပေါ်သူပါ။ တောဓလေ့လို့ ဆိုပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လဲ ခပ်ရွရွမို့ ဆယ့်ငါးနှစ်သမီးမှာ တိုက်အိမ်တစ်လုံး လာဆောက်တဲ့ ကိုထိုက်အဖေ လက်သမားဆရာ တစ်ယောက်နဲ့ ညားခဲ့တာ။

ရွာမှာတော့ ဆယ့်ငါးနှစ် ဆယ့်ခြောက်နှစ်ဆို လင်ယူကြတာက ဓလေ့လို ဖြစ်နေပါပြီ။ လင်ရပြီးတော့ ရွာမှာမိဖတွေနဲ့ အတူနေသေးတယ်..။ လင်ဖြစ်သူက ရွာကတောင် သူ့အလုပ်ကို မလုပ်တတ်ဘူး..။ သူတတ်တဲ့လက်သမား အလုပ်ကလဲ ရွာမှာ လုံးဝ အလုပ်မရှိသလောက်မို့ သားလေးမွေးပြီး သိပ်မကြာပါဘူး။ မြို့ကိုပြောင်းလာလိုက်ကြတာ သမီးလေး တစ်ယောက် ထပ်မွေးပြီး..သူလဲသေ..မအေးတင့်လည်း နောက်လင်ရ။ တွေးနေမိတာက ဒါမဟုတ်ပါဘူး..သူ့သား ကိုထိုက် အကြောင်းတွေးမိနေတာပါ။

ကိုထိုက်က အခုဆို ဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်ပြီး နေပြီဆိုတော့ လူပျိုပီပီသသကြီး ဖြစ်နေပါပြီ။ အဖေ တူတော့ အရပ်ကလဲ အမြင့်ကြီး ဖြစ်လာလို့ သူတောင် မော့ကြည့်နေရပြီ။ ဒီနှစ်ထဲမှာမှ တော်တော် လူရာဝင်လာပြီး သူ့လင်ပါသမီးနှစ်ယောက်နဲ့လဲ လုံးလားထွေးလား တော်တော်လုပ်လာတယ်။

ကောင်မတွေကလဲ တစ်သက်လုံး အတူနေလာတဲ့ မောင်လေးဆိုတဲ့ သဘောလားတော့ မသိပါဘူး..။ အခန်းထဲခေါ်ပြီး ဘော်လီချိတ်တပ်ခိုင်းတဲ့အထိ အနေအထိုင် ပက်စက်တယ်။ အငယ်မ,က ပိုဆိုးတာပေါ့..။ ငယ်ကတည်းက လုံးထွေးနေကျဆိုတော့ ခုထိ အခန်းထဲ ခေါ်ခေါ်ပြီး တစ်ခိုးခိုး တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ လုံးထွေးနေတုန်း..ကြာရင်တော့ လုံးရုံမက လိုးကြတော့မယ် ထင်ပြီး စိတ်ပူမိတယ်။

ဟိုနေ့ကလည်း အခန်းထဲမှာ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ကိုထိုက်ပုဆိုးကို ဝိုင်းဆွဲချွတ်နေကြလို့ အပြင် ပြေးထွက်လာတော့ အမေ့ကိုတောင် မမြင်နိုင်ပဲ ဝင်တိုက်မိပါရောလား။ တဟီးဟီး တဟားဟားရယ်ပြီး မအေ့နို့ကြီးတွေကို အနောက်က ဖက်ပြီး ဆုပ်နယ်နေလိုက်တာများ ပေါင်ကြားထဲတောင် ယားစိယားစိ ရွလာတယ်။

ဒါနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာပြီး ဆူမယ်လုပ်တော့ သူ့ပထွေးက အလုပ်သွားဖို့ အခန်းပြင်ထွက်မယ် လုပ်ရင်း မြင်နေကြားနေတာနဲ့ ပေးမဆူဘူး။ သူမကြားအောင် အိမ်အပြင်ခေါ်သွားပြီး..

" ဒါလေးနဲ့များ အိမ်ဆူအိမ်ပူ မလုပ်ပါနဲ့ မအေးရာ...ငါကိုယ်တိုင်က သူ့အမေကို လိုးနေခဲ့တာဆိုတော့ ဆူမနေပါနဲ့တော့..ဟိုကောင်မတွေက ရွပြီး ခံရင်လဲ သူလိုးချင်လိုးပါစေ..တစိမ်းတွေဆီ မပေါက်ကြားရင် ပြီးတာပဲပေါ့..ဆူမနေပါနဲ့. "

" အာ မဟုတ်သေးဘူးလေ ယောကျ်ားရဲ့ ဗိုက်တွေကြီးကုန်ရင် အခက်.."

" သူတို့ ဇာတ်လမ်း သူတို့နိုင်မှာပါကွာ..ဆူတော့ဆူမနေပါနဲ့..ဘေး လူကြားရင်ရှင်းမရဘူး..ကိုယ့်အိမ်ထဲ ဘာဖြစ်ဖြစ် အကုန်ရှင်းလို့ရတယ် "

မအေးတင့် ခေါင်းကုတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာတော့ ကိုထိုက်က လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ကြီးလန်လို့..လီးကြီးက ဖောင်းဖောင်းကြီး။ သူ့မျက်နှာကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်မှ မအေးတင့် ဘော်လီကို သူ့မျက်နှာပေါ် အုပ်တင်ပြီး အားရပါးရ နမ်းနေတာကိုး...။ ရယ်ရမလို ငိုရမလို ဖြစ်ရလွန်းတာနဲ့ သူ့ပုဆိုးကိုဆွဲပြီး ထ,ခိုင်းတော့မှ မထ,ချင်ပဲ ထ,ရတဲ့ ပုံစံနဲ့ မကျေမလည်ကြည့်တယ်..။

" ဒါ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ဟဲ့..အပျိုလူပျိုတွေ မအိပ်ရဘူး..ထ "

" အင်...အမေကလဲ..သားအမိလဲ..အိပ်လို့ရတာပဲ...သားက အမေနဲ့..အတူ မအိပ်ရတာ ကြာပြီ...အိပ်ချင်တာပေါ့  "

ဟုတ်တယ်။ သားနဲ့ အတူတူ မအိပ်ခဲ့ကြရတာ ဆယ်နှစ်ကျော်သွားပြီ။ သနားစိတ်နဲ့အတူ ထွေးပွေ့နှစ်သိမ့်ပေးချင်စိတ်တွေ တစ်ဖွားဖွားဖြစ်လာပေမယ့် မိန်းမဆိုတဲ့ ဇာတိပါလာတော့ မူချင်စိတ်ကပေါ်လာလို့ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး..

" ဟွန်း...ဟိုဖက်ခန်းမှာ မိနီတို့ မိချိုတို့နဲ့ သွားအိပ်...သူတို့နို့ကြီးတွေ သွားစို့လိုက်..ခ်ခ်..အပျိုတွေဆိုတော့ နို့ကြီးတွေမှ အကြီးကြီးတွေ..အားရပါးရစို့...ခ်ခ် "

" ဘိုးတော် ရိုက်ထုတ်ခံရအောင်လား..အမေက အမေ့လင်နဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တော့ သားနှင်ထုတ်ခံရအောင် အကြံပေးတာလား.လာခဲ့တွေ့မယ်.."

ပြောပြောဆိုဆို ဒူးထောက် ခါးဆန့်ပြီး မအေးတင့်ကို လှမ်းဆွဲတာ ပုဆိုးက ကျွတ်သွားပါလေရော။ ဒါနဲ့ပုဆိုးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲယူတော့ သူကပြန်ဆွဲရုန်းတာပေါ့..။

" ခ်ခ်..မှတ်တယ် လီးက သူ့အဖေ လီးနဲ့ ဆိုက်တူပဲ..ခ်ခ်..နဲနဲလေးတောင် ကြီးချင်တယ် ဟီးဟီး.."

ဟုတ်တယ်...သူ့လီးက သွားလေသူ လီးနဲ့ အရွယ်တူ အလုံးတူ ထင်မိပေမယ့်..သူ့လီးကြီးက နဲနဲပိုထွားချင်သလိုပဲ။ လက်ရှိလင် ကိုမြင့်မောင်က သိပ်မကြီး သိပ်မတုတ်ဘူး..။ ငါးလက်မခွဲ ကျော်ကျော်တော့ရှည်တယ်။ လီးချင်းယှဉ်ရင်တော့ ဆင်နဲ့ဆိတ်လောက်ကွာတယ်။ ကိုထိုက်လီးက ခုနစ်လက်မတော့အနည်းဆုံးပဲ..တုတ်တာကလဲ ဓာတ်မီးလောက် တုတ်တယ်။

သားအမိဆိုတော့ ငယ်စဉ်တောင်ကျေးကတည်းက နို့စို့လာ ဂွေးဆွဲလာခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ သာမန် နို့ကိုင်မိရုံ ဂွေးနှိုက်မိရုံနဲ့ စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ မအေးတင့် တကယ် စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်။ အရင်တုန်းကလို ထိရုံကိုင်ရုံ ဆွဲရုံနှိုက်ရုံ စ,တာမျိုးမဟုတ်ပဲ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်နေရတာက ကွယ်လွန်သွားပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့လင်ရဲ့ လီးလောက်ကြီးဆိုတော့ ဟိုစဉ်တုန်းက အဲလောက်လီးကြီးနဲ့ အားရပါးရအလိုးခံ အဆောင့်ခံခဲ့ စုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အရသာကို ပြန်သတိရလာစေတယ်။

ဒီလို လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံဖူးတဲ့ စောက်ပတ်မို့ ကိုမြင့်မောင်နဲ့ ညားခါစ,တုန်းက အလိုးခံခဲ့ရတာ ဘယ်လိုမှ အားမရ မတင်းတိမ်နိုင်ခဲ့ဘူး..။ ကြိတ်မှိတ် သည်းခံလာခဲ့ရတာတွေ အခုမှ ငြိမ်းသတ်မယ့်သူ မရှိတဲ့ တောမီးလို ဟုန်းကနဲ ထ,တောက်ပြီး သူ့သားလီးကြီးကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ လိုလိုနဲ့ဆွဲ ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။

ကိုထိုက်ကလည်း သူ့အမေကို ခြောက်ရုံလှန့်ရုံ နမ်းရှုတ်ရုံလောက်သာ ရည်ရွယ်ပြီး စ,ခဲ့ပေမယ့် ပုဆိုးကျွတ်သွားတော့ ဘာကို ဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့တဲ့ အချိန် အမေ့စကားတွေက ရမ္မက်ဆန်နေတာသတိပြုမိတော့ ယောင်ကန်းကန်းဖြစ်သွားတာပေါ့။

လီးက တောင်မတ်မနေပေမယ့် မာတင်းတင်းဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေမှာ လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ ယုယုယယ ဆုပ်နယ် ခံလိုက်ရတော့ ချက်ချင်းကြီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ မတ်မတ်ကြီး တောင်လာပြီး တစ်ဆတ်ဆတ်ခုန်လာတယ်။ အမေ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ နှာခေါင်းတွေ မျက်လုံးတွေ နီရဲနေပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာတစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေတာကို တွေ့ရတယ်။

အသက်ရှူ သံတွေက မြန်ဆန်ပြင်းထန်နေပြီး အမေ့နို့ကြီးတွေက လှိုင်းထ,သလို နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် မြန်ဆန်လွန်းနေတယ်။ စောစောက ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီးသားမို့ အမေ့ရဲ့ ရှန်သားဘလောက်စ်အောက်မှာ ဘော်လီအက်ျီ ဝတ်မထားမှန်းလည်း သူသိနေတော့ နို့လုံးကြီးကို အက်ျီပေါ်ကပဲ ဖွဖွပင့်ကိုင်မိတယ်။ ကိုထိုက်လက်ကဖျဉ်းကနဲ တုန်ခါသွားမိသလို အမေ့လက်ကလည်း လီးကိုဆတ်ကနဲ တစ်ချက်ညှစ်လိုက်တာကို နှစ်ယောက်လုံး သတိထားမိလိုက်ကြတာပေါ့။ 

အမေများ ငါ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံချင်နေပြီလား...ဆိုတဲ့ အတွေးက ကိုထိုက်ရဲ့ စိတ်ထဲတွေးနေမိသလို...ဒီလီးကြီးနဲ့များ ငါ့စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်လိုးချင်နေရှာလေမလား ဆို့တဲ့ အတွေးတွေ မအေးတင့်ရဲ့ ရင်ထဲလှုပ်ခတ်နေကြတယ်။

အဲလိုနဲ့ စကားမဆို ဖြစ်ကြတော့ပဲ လိုးလိုက်ကြတော့မယ်ရယ်လို့ ကိုယ်စီဆုံးဖြတ်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးမျက်လုံးတွေ ရီဝေဝေနဲ့ မျက်နှာနှစ်ခု ဝေးရာက နီးလာကြပြီး တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထိလုနီးနီးမှာ..သူ့သမီးလေးအသံ စာစာနဲ့အိမ်ပေါ်ပြေးတက်လာသံကြားရတော့.

တောက်....

မအေးတင့် ယောင်ယမ်းပြီး သူ့ပေါင်ခြံနဲ့ စောက်မွှေးစွန်းတွေမှာ စိုနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို ထမီနဲ့ ကပျာကသီသုပ်..ထမီကို ပြင်ဝတ်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ သူ့သားနဲ့ သမီးငယ်လေး ကျောင်းဆင်းပြန်လာကြတာ ဖြစ်နေတယ်။ အတွေးထဲမှာတောင်မှ နှောင့်ယှက်တဲ့ ကောင်မလေး ဆိုပြီး စိတ်တိုတိုနဲ့ သမီးငယ်ခေါင်းကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ခေါက်လိုက်ပြီး..

" ကိုထိုက်ရေ...အဝတ်မလဲနဲ့တော့..အမေတို့ ရွာကို သွားရအောင် သိပ်မိုးချုပ်နေလို့မရဘူး "

ကိုထိုက်က တစ်ချက် အကဲခတ်ပြီး ဆိုင်ကယ်သွားထုတ်လာတော့ မအေးတင့်အနောက်က ခါးဖက်ပြီးတက်လိုက်ခဲ့တာပေါ့။ လမ်းကမကောင်းတဲ့ နေရာများတယ်..စီးလို့သိပ်မကောင်းဘူး..။ သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး ဖင်မငြိမ်တော့ ကိုထိုက်က ဆိုင်ကယ်စီးရတာ ခက်တာပေါ့။ ဒါနဲ့ လမ်းဘေးမှာ ဆိုင်ကယ် ခဏရပ်လိုက်ပြီး..

" နောက်က ခွစီးပါလား အမေရဲ့..လဲမှာစိုးရ ပြုတ်ကျမှာစိုးရနဲ့ စီးရတာ စိတ်ထဲမှာ မဖြောင့်ဘူး "

မအေးတင့် သူ့သားကို မျက်စောင်းထိုးပြီး ထမီကိုပေါင်လည်လောက်ထိ ပင့်ပြတယ်။ ကိုထိုက်က နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်သလို သူ့မျက်နှာပြန်ကြည့်နေလို့..

" အောက်မှာ ဘာမှမပါဘူး ကိုယ်တော်..အကုန်ပေါ်နေမှ စောက်ပတ်ကြီး လေလံတင်သလား အမေးခံရမယ် ခ်ခ် "

ကိုထိုက် တစ်ဟားဟားရယ်ရင်း..

" ခါးတောင်းကျိုက်စီးဗျာ..ဟီးဟီး..ခါးကိုသာ အသေဖက်ထား...အမေ့စောက်ပတ် မပေါ်စေရဘူး..ဟားဟား လေလံတော့ မတင်နိုင်ပါဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ စားလိုက်တော့မယ် ဟီးဟီး.."

" ကောင်လေးနော်..ဟွန်း..ပြောချင်ဘူး ကိုယ့်အမေ စောက်ပတ်ကိုများ သူမို့လို့ပဲ ပြောထွက်တယ်..ခ်ခ် သူ့လီးကြီးနဲ့ မညှာမတာ ဟွန်း...ခိခိ "

ပြောရင်းပုခုံးလေးတွန့်ပြီး ရယ်နေတာ ကိုထိုက် စိတ်ထဲ မရိုးမရွဖြစ်လာတယ်။

" မေမေကလဲ..စားပစ်လိုက်မယ်ဆိုတာ ယက်ပေးမယ်လို့ပြောတာပဲဥစ္စာ..ဟီးဟီး..ဒီလီးကြီးက ဘယ်ကပါလာရတာတုန်း "

လီးကြီးလက်နဲ့ ကိုင်ပြတော့ တန်းမတ်မာတောင့်နေတာပဲ။ မအေးတင့် စိတ်တွေ ပိုရွတက်လာပြီး စောက်ရည်တောင် စိမ့်ထွက်ချင်သွားတယ်။

" ခိခိ..တကယ် ဆိုးတဲ့သား..သူ့အဖေ လီးထက်ထွားတာ သေချာတယ်..သူ့အဖေလီးက ဆုပ်လို့မီသေးတယ်.. သူ့လီးကြီးက လက်တစ်ဆုပ် မကာမိဘူး...အိမ်ကလင်နဲ့တော့ ဆင်နဲ့ဆိတ် ဟီးဟီး..ယက်ပြီးရင် အဲလီးကြီးနဲ့လိုးမှာပဲမလား..ခ်ခ် တော်ပါ.."

ကိုထိုက် ဒီတစ်ခါတော့ ထိန်းထားဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူး။ သူ့အမေ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အသာဖက်ပြီး သူ့ဖက်ဆွဲကပ်တော့ မအေးတင့်က သူ့ရင်ပတ်ကို တွန်းထားရင်း လီးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်ထားတယ်..။

" လမ်းလယ်ခေါင်ကြီးမှာကွာ..သားကလဲ..လမ်းနံဘေးခြုံကြားလဲ လူသွားလူလာက မပြတ်..အခင်းကမရှိ..ဘာမှလုပ်မရဘူး ရွာရောက်မှ နော်...သားအဖိုးအဖွားတို့ရဲ့ အိမ်ကိုရောက်တော့မှ....နော် နော်. .အဲတော့မှ သားလီးကြီးနဲ့ တစ်ညလုံး တစ်နေ့လုံး ခိခိ...နော် သား နော်.."

ကိုထိုက်က ရင်ခုံနေပြီ။ သူ့အမေကလဲ တကယ့် အပျိုလေးချွဲတဲ့အတိုင်း ချွဲနေတာ အသံကြားတာနဲ့ လီးကြီးက ပိုတောင်လာတယ်။ မအေးတင့် လေးငါးချက်လောက် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပြီး..

" ကဲ..သွားမယ် သား...မြန်မြန်ရောက်လေ မြန်မြန်အလုပ်ဖြစ်လေပဲ..မေမေခွပြီးစီးမယ်..သားဖင်ကြီး အမေ့စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်မယ် ခိခိ "

ကိုထိုက် ဆိုင်ကယ်ပေါ် ရောက်တော့မှ မအေးတင့် ထမီကြီး စုဆွဲပင့်တင်ပြီး ခြေထောက်တစ်ချောင်း ခွတင်တယ်။

" ဟွန့်..ကြည့်နဲ့လေကွာ..ခိခိ သူများ..စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်သွားတာ .. ရှက်စရာကြီးခ်ခ်..လိုးရင်လဲ မြင်ရမှာပဲဥစ္စာကို..ဟွန်း..သူသိပ်ကဲတာ..အဲစောက်ပတ်ကြီးထဲက ထွက်လာပြီးတော့များ ခ်ခ် ခ်ခ် "

ကိုထိုက် ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဒိတ်ကနဲ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခုန်နေတယ်။ ဖျတ်ကနဲ မြင်မိလိုက်ရတဲ့ သူ့အမေရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးချင်လာလွန်းတော့ ဆိုင်ကယ် အမြန်စီးပြီး လစ်တာပေါ့။ မအေးတင့်ကလဲ သူ့အပြောနဲ့ အလုပ်ညီအောင် ဖိုးထိုက် ကျောပြင်နဲ့ တင်ပါးကို နို့လုံးကြီးစောက်ပတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ဆောင့်ပစ်တယ်။

ရွာရောက်တော့ ညခုနစ်နာရီ ထိုးခါနီးသွားပြီ။ အိမ်မှာက အဖေတို့ရယ် ဒေါ်လေးရယ် အစ်မ အေးအေးမြင့်တို့ မိသားစုရယ် အတူနေကြတယ်။ အဖေက ခြောက်ဆယ်ကျော်ပြီ..သူကြီးပေါ့။ အမေကတော့ အခုမှငါးဆယ့်တစ်.အသက်က ဆယ်နှစ်လောက်ကွာသလို အရွယ်ကလဲ ကွာပါ့။

အမေတို့များ တောင်ပေါ်သူပီပီ အသားအရည်က ဖြူဝင်းပြီး ဘော်ဒီကလဲ တောင့်သလားမမေးနဲ့။ တင်းနေအောင် တောင့်တာ ။ ဗီဒီယိုမင်းသမီးတွေလို လျော့တိလျော့လျဲ ပြုပြင်ထားရတဲ့ အလှမျိုးမဟုတ်ဘူး..။ ရာသီဥတု အစားအသောက် အလုပ်အကိုင်က သဘာဝအအတိုင်း လှအောင် စီမံပေးထားတာ။ ခြေသလုံးတွေ ခြေဖမိုးတွေ လက်မောင်းတွေဆို တင်းနေတာ အရေတစ်ချက်မတွန့်ဘူး။

ပါးရေ. နားရေလဲ မတွန့်..။ မျက်စေ့ အစွန်းလေးတွေမှာ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ပဲ အရေးလေးပေါ်တယ်။ ပြောရင် ယုံနိုင်စရာ မရှိဘူး။ ဖင်ကြီးတွေ နို့ကြီးတွေများ လုံးတစ်ခဲကြိတ်နေတာ ဆိတ်လို့တောင် မရချင်ဘူး။ အဖေ ဘယ်လောက်လိုးလိုး အမေကတော့ ပုံစံမပျက်ပေါ့..။ အလိုးခံနေတုန်းလဲ ပြုံးပြုံးပဲ..။ လိုးပြီးသွားလဲ တင်းတင်းပဲ။ အဖေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း တစ်ညတစ်ချီတော့ အမေ့ဆီ လာလာလိုးတာပဲ။

ရွာဓလေ့က အဖေတို့ အရွယ်ဆို အိမ်ဦးခန်းမှာ အိပ်ယာ ခွဲအိပ်ရပြီလေ..။ လိုးချင်ရင် လင်မယားအချက်ပေးပြီး သားသမီးတွေ မသိအောင် ခိုးလိုးရတာ။ အမေ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလဲ တင်းအိနေတာ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးမက်စရာ။ တောင်ပေါ်သူဆိုတော့ အသားဖြူပေမယ့် မျက်ခုံးပါးပြီး နှာတန်နည်းနည်း တိုချင်ပေမယ့် အလှပျက်လောက်အောင် မဟုတ်ဘူး။ အရပ်အမြင့်က..ငါးပေကျော် ငါးပေတစ်တော့ရှိပါတယ်။

အေးတင့်တို့ ညီအစ်မလည်း ဒီအမေ့ အမွေကို ရထားတာပါပဲ..။ မအေးမြင့်က အသားနည်းနည်း အဝါဖက်လုပြီး အရပ်မြင့်တာပဲ ကွာတယ်။ သူလဲ သမီးနှစ်ယေါက်ပဲ..။ အကြီးလေးက ကိုထိုက်ထက် နှစ်နှစ်နီးနီးကြီးတယ်။ ခဲအိုကတော့ တောင်သူပေါ့။ ရွာမှာတော့ ဒေသခံ တိုင်းရင်းသားစကားပဲ အပြောများပေမယ့် ဗမာစကားလဲ ပြောပါတယ်။

ရွာရောက်တော့ ထမင်းစားသောက်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ယာပြင်တော့ ကိုထိုက်က သူ့အဖိုးနဲ့အိပ်..။ အေးတင့်က အမေနဲ့ ဒေါ်လေးတို့နဲ့ အိပ်..။ ခွဲအိပ်ရတော့ နှစ်ယောက်လုံး မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ စိတ်ညစ်ရရော။ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ကြုံးလိုးပစ်မယ်လို့ စိတ်ကူးနေပါမှ အဖိုးနဲ့ ကပ်အိပ်ရတော့ ဖိုးထိုက် တော်တော်စိတ်ညစ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်ရမလဲ..ဖိုးထိုက်ပဲ.။

အဖိုးသွားကြိတ်တာတွေ..အီးပေါက်တာတွေကို မခံနိုင်လို့ဆိုပြီး အမေတို့အိပ်တဲ့ အခန်းကို သွားတာပေါ့။အခန်းထဲကို ရောက်တော့ မှောင်လဲမှောင်..ခြင်ထောင်လဲချမို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါခွဲမရဘူး။ အစွန်ဆုံးမှာ အိပ်နေတာ အမေပဲဖြစ်ရမယ် လို့ တွက်ပြီး အသာလက်တို့နှိုးတာပေါ့။ လွဲမယ့်လွဲချင်တော့ အဖွားနဲ့မှ လွဲရော။ ဒေါ်စောခင်ကလဲ ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ဘူးလေ..။ ဒီလိုအထာပေးပြီး အလိုးခံလာတာ သမီးတွေ အပျိုဖြစ်ကတည်းကဆိုတော့ သိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့..ဒီည သမီးနဲ့ မြေးရောက်လာတာမို့ မလာခဲ့နဲ့ လို့အဖိုးကြီးကိုပြောထားပါလျက်နဲ့လာ

နှိုးတော့..ကဲလွန်းရန်ကောဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ သူ့လက်ခုံကို အသာဆိတ်ပြီး တိတ်တိတ်လေး ထွက်လာတာပေါ့။ အပြင်ကို ရောက်တဲ့ အထိ မြေးအဖွားနှစ်ယောက် မှားနေကြမှန်း မသိသေးဘူး..။အဲဒါနဲ့ ဒေါ်စောခင်ကထမီလေးဖုတ်ဖက်ခါဝတ်ပြီး အရင်နေ့တွေ လိုးနေကျစပါးကျီနံဘေးကို သွားဖို့ အိမ်ရဲ့ နံဘေး လှေခါးကနေအောက်ထပ်ကိုဆင်းတော့ ဘုမသိ ဘမသိနဲ့ ဖိုးထိုက်ကလည်း နောက်ကလိုက်တာပဲပေါ့။

စပါးကျီဘေးမှာ အသင့်ရှိနေတဲ့ အရင်က လိုးနေကျကွပ်ပျစ်လေးပေါ် သူ့ခါးမှာဝတ်ထားတဲ့ ထမီချွတ်ချခင်းနေတုန်း ဖိုးထိုက်နောက်ကနေ ဇွတ်အတင်းဖက်ပြီး နို့တွေကိုနယ်တော့ အံ့သြနေမိသေးတယ်။ အဖိုးကြီး အဲလို နို့မနယ်တာက နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်နီးနေပြီ။

အခုမှ သူငယ်ပြန်ပြီး နို့ဆွဲနေတော့ ဒေါ်စောခင် အတော်လေး ဖီလင်တက်ပြီး စောက်ပတ် ရွလာတာပေါ့။ ထမီကို သေသေချာချာဖြန့်ခင်းပြီး သူ့ဖင်ကြားကို ထောက်နေတဲ့ လီးကြီးကို စမ်းကိုင်ဆုပ်ဆွဲတော့ လန့်သွားတယ်။ နောက်ကိုလှည့်ပြီး လေသံနဲ့ တိုးတိုးမေးပေမယ့် မှောင်နေတော့ မျက်နှာမမြင်ရဘူး..။

" လီးကြီးဆေးတွေ လိမ်းထားတာလား အစ်ကို...ညီမ စောက်ပတ်က အစ်ကို့ လီးသေးသေးလေးနဲ့တောင်ကျပ်နေတာ ခ်ခ် ..ဒီလောက်ကြီးဆို အလိုးခံရမှာကြောက်တောင် ကြောက်လာပြီ..ခ်ခ် "

သွားပြီ..။ အမေ မှတ်လို့ လိုးမှာ..အဖွားဆိုတော့ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး။ ဒေါ်စောခင်ကတော့ လာနှိုးကတည်းက အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုပြီး ဖီလင်တက်နေတာ စောက်ရည်ကတော်တော် စိမ့်နေပြီလေ..။ ကွပ်ကျစ်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲအိပ်ချပြီး ပေါင်ကြီးတွေ ဆွဲမြှင့်ပေးထားပြီပေါ့..။

" ထည့်တော့လေကွာ အစ်ကို ကလဲ..အဲလီးကြီးမျိုးနဲ့ အလိုးခံကြည့်ချင်တာ ကြာလှပြီ..ထည့် အင့်..အားမနာနဲ့ လိုး..အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပေး.."

ကိုဖိုးထိုက် ကြောက်အားလန့်အားနဲ့ ထိုးထည့်တော့ ဘယ်ဝင်ပါ့မလဲ..။ အရင်ကလည်း မိန်းမ မလိုးဖူးတော့ စောက်ခေါင်း ဘယ်နေရာရှိမှန်းလဲ မသိဘူး။ စောက်ပတ်မြောင်းကြီးအတိုင်း ချော်တက်သွားပြီး စောက်စေ့ကို ခလုတ်တိုက်တော့ ဒေါ်စောခင် ဆတ်ဆတ်ခါ သွားတာပေါ့။ ဒါနဲ့လီးကြီးကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းမှာ တေ့ပေးလိုက်တာ စောက်ရည်ရွှဲရွှဲတွေ ဒစ်ဖျားမှာ လူးပြီး ဖင်ကို ကော့ဖိထိုးထည့်လိုက်တယ်။

အိုး...စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့ စောက်ခေါင်း ပူပူနွေးနွေးကြီးထဲ စီးစီးနစ်နစ်နဲ့ လီးကြီး တိုးဝင်သွားတာ အရသာထူးလိုက်တဲ့ အမျိုး..။ ရင်ထဲ ကိုလှိုက်ကနဲ နေတာပဲ။ ဒေါ်စောခင်မှာလည်းထူးပါဘူး...။ လီးကြီးက သူ့လင်လီးထက် တုတ်လဲအများကြီးပိုတုတ်ပြီး ရှည်တာကလည်း ရင်စို့ထောက်လောက်တဲ့ထိ ရှည်နေတော့ မူးမူးမေ့မေ့ အရသာရှိနေမိတာပေါ့။ လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတော့ သူ့အဖွားက လက်လေးနဲ့ စမ်းကြည့်ပြီး

" အီးဟီးဟီး...ရှည်လိုက် တုတ်လိုက်တဲ့ လီးကြီး.. ဆောင့်အစ်ကို..စောခင်..ဒီလီးကြီးမျိုးနဲ့ အလိုးခံရလို့ စိတ်တွေ တအားလာနေပြီ..တစ်ချီလောက် မြန်မြန် ပြီးအောင် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေး "

အိုး...ဘာပြောကောင်းမလဲ..မလိုးဖူးလို့ ဘယ်လိုဆောင့်ရမလဲ စဉ်းစားနေတုန်း ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လို့လည်းပြောရော တစ်ဖုန်းဖုန်းနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လျက်က သူ့ခြေထောက် ဖိတွန်းပြီး အချက်ငါးဆယ် ပိုပိုခြောက်ဆယ်နီးနီး တစ်ဆက်တည်း မရပ်မနား ဆောင့်လိုးပြီး လီးရည်တွေ မထိန်းနိုင် မသိမ်းနိုင် ပန်းထည့်ပစ်တာ မြေးအဖွားနှစ်ယောက်လုံး တစ်ချိန်တည်း အတူတူ ပြီးသွားကြပါလေရော...။

" အားဟား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်..လီးမထုတ်နဲ့ဦးနော်..ကိုထိုက်လေး..ဖွားကို နောက်တစ်ချီဆက်လိုးပေးဦး "

အဲဗျား....မမတော့ လွန်ပြီ ထင်ပါရဲ့...။ သမီးနဲ့မြေး အလည်အပတ် ရောက်လာတုန်း ခဏလေးမှာတောင် လီးအပြတ်မခံနိုင်ဘူးဆိုတော့ နှာကြီးလွန်းတယ်လို့ပဲ မှတ်ချက်ပေးလိုက်ချင်တာပါပဲ။ စောတင်က အိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းမှာ မမစောခင်နဲ့အတူ အိပ်တာလေ။ ရွာမှာတော့ ကုတင်တွေ ဘာတွေနဲ့ ကိန်းကြီး ခန်းကြီး မအိပ်ပါဘူး..။ ခြင်ထောင်တစ်လုံးထဲမှာပဲ ညီအစ်မနှစ်ယောက် အတူတူကြမ်းတစ်ပြေးတည်း အိပ်ကြတာပါ။

တူမ..အေးအေးမြင့်တို့ မိသားစုက အောက်ထပ်မှာ အခန်းဖွဲ့ပြီး အိပ်ကြတာ တော်တော်ကြာသွားပြီ။အပေါ်ထပ်မှာ ခဲအိုက အိမ်ဦးခန်းမှာ ပဲအိပ်..။ စောတင်တို့ ညီအစ်မက အိပ်ခန်းထဲမှာ အတူအိပ်ပေါ့။လင်မယားသဘာဝ လိုးချင်ရင် ခဲအိုက မမကို လက်တို့လာခေါ်ပြီး အောက်ထပ်က စပါးကျီခန်းမှာ သွားသွားလိုးကြတာလဲ ထုံးစံတစ်ခုလို ဖြစ်နေပါပြီ။

ဟိုးအရင်က ညတိုင်းနီးပါး သွားလိုးကြပေမယ့် ဒီနောက်ပိုင်း ရက်တွေတော့ ကျဲသွားတာ သတိထားမိတယ်။ ခဲအိုရဲ့ အသက်က ခြောက်ဆယ်ကျော်မို့ ထင်ပါရဲ့..။ လေးရက်ငါးရက်လောက် ကြာမှ တစ်ညလောက်ပဲ လာခေါ်တော့တာ ကြာပြီကော။ တစ်ခါတစ်လေ..မေ့များတောင် နေတယ်။ သူတို့ လင်မယားအောက်ထပ် ဆင်းဆင်းပြီး လိုးတိုင်းစောတင်မှာ ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့ မရိုးမရွကျန်ရစ်ခဲ့ရတာ ချည့်ပဲပေါ့။

စောတင် ဒီလထဲမှာပဲ အသက်လေးဆယ့်ခွန်ပြည့်တာ..။ အပျိုတုန်းက ယာခင်းထဲ တစ်ခါ အလုံးခံခဲ့ရတာက လွဲရင် တစ်ခါမှ အလိုးမခံရဖူးဘူးလေ။ အလုံးခံရပေမယ့် လုံးတဲ့လူက အကောင် ခပ်သေးသေးဆိုတော့ စောတင်ကို ရအောင် မလိုးနိုင်ပဲ လစ်ပြေးသွားရတာ..။ ပြောရရင် ရယ်ရမလို ငိုရမလို ဖြစ်ရတယ်။ ယာတဲထဲမှာ လာပြီး စကားပြောတာ..။ မူသိပ်မမှန်ဘူး ထင်လို့ ထ,ပြေးမယ် လုပ်တော့ အတင်းဖက်လုံးလို့ ဇွတ်ရုန်း..သူက အတင်းဖိ..ကြိတ်ကြိတ်ကြိတ်ကြိတ်နဲ့ အော်လဲမအော်ချင်ဘူးလေ တော်တော်ကြာတယ်။

နောက်တော့ စောတင် အလိုးခံချင်သလို စိတ်ပြောင်းလာလို့ ရုန်းသလို ကန်သလိုနဲ့ ပက်လက်လန်ပေးလိုက်တော့ စောတင် ထမီကို ဆွဲလှန်တင်ရင်း အဲကောင်ပေါင်ပေါ်မှာလီးရည်တွေ ပန်းထုတ်သွားတာ ရွှဲနေတာပဲ ခ်ခ်။ အဲလိုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်လလောက်နေတော့ သူလည်း မိန်းမယူသွားတာ ခုဆိုမြေးတောင်ရသွားပြီ ။ စောတင်က အပျိုကြီးပဲ ဟီးဟီး။ ရွာမှာ ဒါမျိုးတွေက ရိုးနေပါပြီ..လူမိတော့လဲ သူကြီးအိမ်ရောက် လျော်ကြေးပေးပေါ့..မမိတော့လဲ လိုးပေါ့...ပြဿနာ သိပ်မရှိပါဘူး..။

မိန်းကလေးကတော့ အရှက်ကွဲခံ လူသိခံပြီး ဘယ်သူမှ မတိုင်ဘူး။ ခဲအိုက ခယ်မကို လိုးတာတွေတော့ မရေမတွက်နိုင်ပါဘူး..။ ဆယ့်သုံးလေးနှစ် သမီးဆို အလိုးခံပြီးတဲ့သူ ခပ်များများပဲ။ အဲဒီထဲမှာမှ စောတင်ကကံဆိုးပြီး အခုချိန်ထိ အလိုးမခံခဲ့ရတာ..။ ခဲအိုကလည်း ခပ်တုံးတုံး။

ခါတိုင်းညတွေဆို အကြာဆုံး ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်ပေါ့..။ ဒီညတော့ ကြာလိုက်ကြတာ..။ ည သန်းခေါင် ကျော်လည်း ပြန်မလာနိုင်ကြသေးတော့ ကြီးတောင့်ကြီးမားနဲ့ လိုးရင်း သေနေကြပြီလားလို့ ထင်ပြီး စောတင် အောက်ထပ် စပါးကျီနံဘေးဆင်းကြည့်မိတယ်။

ညကမှောင်..အိမ်ထဲကမှောင် အားလုံးမှောင်နေတော့ ဘာမှ မမြင်ရပေမယ့် လိုးသံဆောင့်သံ ပြွတ် ပြွတ်စွတ်စွတ် မြည်နေတာတော့ အဝေး ခပ်လှမ်းလှမ်းက ကြားနေရတယ်။ တစ်ဖောင်းဖောင်း တစ်ဖုန်းဖုန်းတစ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ အဆက်မပြတ် ဆောင့်တဲ့သူက ဆောင့်..တစ်အင်းအင်း တစ်အားအား..တစ် အင့်အင့်နဲ့ အော်ညည်းပြီး အလိုးခံတဲ့သူက ခံ..စောတင် အသံကြားရုံလေးနဲ့တောင် စောက်ပတ်က ရွစိရွစိဖြစ်လာရလို့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ တစ်ချက်အုပ်ပွတ်မိတယ်ဆိုတာ အပိုမပြောဘူး။ ခဲအိုကလည်း သန်သန်မြန်မြန် လိုးနိုင်တုန်းကြီးပါလားလို အံ့သြလို့မှ မဆုံးသေးဘူး..။

" ဆောင့်..ဆောင့် မြေးရေ..ကိုထိုက် ဆောင့်လိုးစမ်း..အားမနာနဲ့ အသေလိုး..အာ့ အာ့ အင့်..အင့်..ကောင်းတာ သွက်သွက်ကြီးသာ ဆောင့်တော့..ဖွားပြီးတော့မယ်..ဆောင့် အင့်အင့်အင့်..ပြီးခါနီးပြီ.အာ့ အာ့ အင့် အူးဟူး..ပြီးပြီ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာ ဖိုးထိုက်ရယ်..လီးရည်တွေကလဲ ရွှဲနစ်နေတာပဲ...ဟူး.. ကောင်းလားဟင် ကိုထိုက်" 

" ဟူးအူးအူး...ကောင်းတာပေါ့ ဖွားရယ်..ဖွားစောက်ဖုတ်ကြီးက လီးကို တုပ်ဆွဲထားတာ ကျပ်သိပ်နေတာပဲ..ကောင်းတာပေါ့..ချွတ်တောင်..မချွတ်ချင်ဘူးဖွား.."

" ခ်ခ်..ကြိုက်တယ်ပေါ့ ဟလား...ဒီအိုကြီး အိုမ စောက်ဖုတ်ရွဲရွဲကြီးကို ကြိုပ်တယ်ပေါ့.. ခ်ခ်..ဟိုအပျိုကြီး စောတင်စောက်ဖုတ်ဆို ဖြတ်ယူသွားလောက်တယ် ခ်ခ် "

အောင်မယ်လေး..မမနဲ့ သူ့မြေး ဖိုးထိုက်တို့ လိုးနေကြတာပါလား..။ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာပါလိမ့်။ တစ်ခါမှလဲ အစွန်းအစ,မကြားဖူးခဲ့ပါဘူး...။ ကြည့်ရတာ ညမှောင်မှောင်မှာ လူမှားပြီး လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာ ဖြစ်မယ် ခ်ခ်။ သူတို့ လူမှားတာက အရေးမကြီးပါဘူး..။ စောတင်ပါ အလိုးခံရမလို ဖြစ်နေတော့..ဟီဟိ ။ လေးဆယ်ကျော်မှ ကံပေါ်ပြီး ချာတိတ်လေးနဲ့ အလိုးခံရတော့မယ် ထင်ပါရဲ့။

" အင့်..ဖွားရယ်...ဖွားလေးကညခုချိန်ထိ..အပျိုကြီးပဲလား..တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးဘူးလား ဟလား.."

" ဟုတ်ပါ့ရှင်...သနားပါတယ် ..တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးခဲ့ရရှာဘူး..သူ့ခဲအိုကို မြှောက်ပေးလို့လဲ ..မလိုးရဲ ..ဟီဟိ..သိက္ခာကျမှာစိုးသတဲ့...သူ့မြေးနဲ့တော့ကွာပါ့ ဟီးဟီး "

" ဟွန့်...ဒါက သူပဲ သူ့လင်ကြီးမှတ်လို့ အလိုးခံခဲ့ပြီး ဟင်း..."

" ခ်ခ်...ထိုက်လေးကလဲကွာ စိတ်ချည့်ပဲ..ဒီက သူ့လီးကြီးကိုင်မိကတည်းက ..သိတာပါနော်...အဖိုးကြီးလီးက အလိုးခံနေကျ သေးသေးလေးမို့ တစ်ရေးနိုးလည်း မှတ်မိတယ်...ဒီလီးကြီးကိုင်မိတော့...အိမ်မှာက ယောကျ်ားဆိုလို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့ဥစ္စာ.. ကိုထိုက်လီးကြီးမှန်း..သိတာပေါ့..ခ်ခ်. လန့်သွားပြီး..မလိုးရဲပဲဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ ..တမင်မသိဟန်ဆောင်ပြီး..အလိုးခံလိုက်တာ ခ်ခ်.နှစ်ချက် သုံးချက်လောက်..ဆောင့်ပေးစမ်းပါဦး..မြေးရယ်..ကောင်းလွန်းလို့ အင့် အင့်အာ့..အူးဟူး..ခ်ခ် လီးကြီးကလဲ..ပျော့ကျ,မသွားဘူးတော့်..တင်းနေတာပဲ ခ်ခ် "

လိုးသံ ဆောင့်သံတွေ တစ်ဖုန်းဖုန်း..ကြားရပြန်တယ်။

" ဆောင့် ဆောင့် ကိုထိုက်ရေ ..ဖွားလေးကို..လိုးပေး..အာ့ ဆောင့်..အင့် စောတင်ခံ..ချင်တယ်..အာ့ အဆောင့်ခံချင်တယ်ကွာ.အာ့ အာ့ အာ့..ကောင်းလိုက်တာ..."

သူတို့ဟာ သူတို့လိုးတာ..စောတင်ကိုပါ ဆွဲထည့်နေတော့..စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သည်းသည်းသန်သန်အုံကြွနေသလို ခံစားရပြီး စောက်ရည်တွေ တစ်ဗျန်းဗျန်း ထွက်ယိုကျလာတာ ပေါင်ခြံမှာ ရွှဲနစ်နေတာပဲ။ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို ထမီနဲ့ ပွတ်သုပ်ပစ်ရင်း စောက်ပတ်ကြီးကို ဖိပွတ်ပစ်တာ..သူတို့လဲ အပြီး.ကိုယ်လဲအပြီး..သုံးယောက်ပြီး ဖြစ်သွားတာနဲ့ အိမ်ပေါ်ကို အမြန်ပြန်ပြီး တက်ပြေးခဲ့မိတယ်။ ရင်မောလိုက်ရတာ ကိုထိုက်ရယ်..

လင်းကြက်တွန်လို့ ဆွမ်းချက်ဖို့ မီးမွှေးပြီးခါစ,မှာ မမစောခင် အိမ်နံဘေး လှေခါးက ပြန်တက်လာတာကို မသိဟန်ဆောင်ပြီး မီးဆက်မွှေးနေတော့..ခပ်တည်တည်နဲ့များ နံဘေးမှာ လာထိုင်လိုက်သေးတယ်။ဆောင့်ကြောင့်လည်း ထိုင်လိုက်ရော သူ့စောက်ခေါင်းထဲက လီးရည်တွေ အသံပေးပြီး ပြန်လျှံထွက်လာလိုက်တာ ဗလက်တက်တက် ဗလက် တက်တက် ဖူး..ဗလစ်တစ် တစ် နဲ့ စောက်ဖုတ်တည့်တည့် ထမီနေရာမှ ာစိုရွှဲသွားတာပဲ..။ လီးရည်တွေ တော်တော်များတယ်။ သူက မျက်နှာကြီးနီနီနဲ့ ဆက်ထိုင်နေပေမယ့် စောတင်က ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိုင်တော့ တခိခိ ကြိတ်ရယ်တာပေါ့။

" ဘာရယ်တာလဲဟဲ့...အီးပေါက်တာပဲ ရယ်စရာလား...လူပဲ.အီးမပေါက်ရတော့ဘူးလား..."

" ခိခိ..ပေါက်ရပါတယ်..ပေါက်ရပါတယ် ဟီးဟီး..ဒါပေမယ့် မမအီးပေါက်တာ ခ်ခ် စောက်ပတ်က ပေါက်တယ်နော် ဟီးဟီး..အရည်တွေပါ ထွက်လာတာရွှဲနစ်နေတာပဲ..ခိခိ ခိခိ လီးရည်တွေလားလို့..."

မမစောခင် ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ဖင်ကြီးကို လာဆွဲဆိတ်ရင်း သူလဲ မထိန်းနိုင် မသိမ်းနိုင် ဣန္ဒြေမဆည်နိုင်ဖြစ်လာတော့ တခိခိရယ်တယ်။ တော်တော်ကြာတော့မှ မျက်နှာပိုးသပ်ပြီး..

" ခိခိ...နင်မီးမွှေးသံကြားလို့ တက်သုပ်ရိုက် အပြီးလိုးခိုင်းခဲ့ရတာ.. ဟီးဟီး.လီးရည်တွေ ပြန်မညှစ်ခဲ့မိဘူး..ဟုတ်ပါ့ ..များမှများ.တစ်စိမ့်စိမ့်နဲ့ပြန်ထွက်တုန်း ဟီးဟီး "

စောတင်က မသိဟန်ဆောင်ပြီး

" လိုးလှချည်လား..မမရဲ့...ခါတိုင်းဆို ကြာလွန်းပါတယ်ဆိုမှ ဆယ့်ငါးမိနစ် နာရီဝက်လောက်...အေးတင့်တို့ရောက်တဲ့နေ့မှပဲ ဆယ်နာရီ မထိုးခင်က ဆင်းသွားတာ အခုမှပြန်ရောက်တယ်ဆိုတော့.. ခဲအိုက လိုးလှချည်လား.."

မမစောခင် ဘေးဘီကို ဟိုလှည့် ဒီလှည့်ကြည့်ပြီး နားနားကပ် လေသံနဲ့ တိုးတိုးဖြေတယ်..အသံက တုန်ရင်နေသလိုပဲ...

" နင့် ခဲအိုနဲ့လိုးလာတာ မဟုတ်ဘူး..နင်ပါးစပ်လုံ..ဘာမှ မသိသလိုနေ...ငါဖိုးထိုက်နဲ့ လိုးလာတာ..ငါ့မြေးနဲ့ငါ အလိုးခံလာတာ.နင်ပါးစပ်ပိတ်ထားနော်..."

သူဖြစ်နေပုံကို မြင်ပြီး စောတင်က ရယ်ချလိုက်ချင်လှပြီ။ ဒါပေမယ့် မင်သေသေနဲ့..

" အင်..ကိုထိုက်နဲ့ လိုးလာကြတာလား..ကလေးလေးပဲ ရှိသေးတာ မမကလဲ..လိုးတတ်လို့လား "

" ခိခိ.. ဘယ်လိုးတတ်ပါ့မလဲဟဲ့..လိုးတတ်လာအောင် သင်ပေး ထိန်းပေးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးတတ်လာတာပေါ့. ခ်ခ်..လီးကတော့ ရှယ်ပဲ အကြီးကြီး..ခ်ခ်..လူပျိုပေါက်ဆိုတော့ လိုးအားကလဲ သန်မှသန်..နွားသိုးထက် ပိုဆိုးသေး..တစ်ညလုံး လီးမချွတ်ပဲ လိုးသွားတာ စောက်ပတ်တောင်မှ အသားမာတက်သွားပြီလား မသိဘူး ခိခိ..နင့်ကိုလဲ လိုးချင်လို့တဲ့ ဟီးဟီး  "

စောတင်..မမပေါင်ကြီးကို ဖျန်းကနဲ ခပ်ဖွဖွလေး ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုလှိုက်ဖိုနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ချာတိတ်လေးကို လိုးဖို့ အကြံထုတ်ရင်း တစ်ခစ်ခစ်ရယ်မောနေခဲ့ကြတယ်လေ။

မအေးတင့်တို့ ရောက်နေကြတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကြားတော့ တစ်ရွာလုံးက ဆွေမျိုးတွေ မနက်လင်းကတည်းက အိမ်ရောက်လာကြတာမို့ မစောခင်လည်း ထိုင်ရာ မထ,ဧည့်ခံရင်း ရှုပ်နေတာပေါ့။ အောက်ထပ်က အေးအေးမြင့်ရဲ့ သမီးနှစ်ယောက်ကလည်း ဖိုးထိုက်ကို ကပ်လုံးနေကြတာ စောက်မြင်တောင် ကပ်လာတယ်။

သူတို့လည်း မနေ့ညတုန်းက လိုးသံဆောင့်သံတွေ ကြားကြမယ် ထင်ပါရဲ့..။ ခပ်ရွရွပဲ။ အင်း...အကြီးမကဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်..အငယ်မလေးက ဆယ့်လေးနှစ်ဆိုတော့ အလိုးတောင် ခံဖူးပြီးကြလောက်ပြီ ထင်တာပဲ။ ဒီတိုင်းနေလို့ မ့ဖြစ်သေးဘူး..။ ကိုယ်နှေးနေရင် သူတို့လက်ထဲ ပါသွားနိုင်တယ်..။ အခန်းထဲ ဝင် ရေလဲထမီလေး ရင်လျှားပြီး ဘေးလှေခါးနဲ့ ဆင်းခဲ့တယ်...။ တဘက်တွေ ဘာတွေ မလိုပါဘူး..။

" ကိုထိုက်ရေ...ဖွားလေး ချောင်းထဲကို ရေသွားချိုးမလို့ကွ...ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် လိုက်ပို့ဦး..ရေတစ်ခါတည်းချိုးရင်ချိုးထုံးစံလေး မမေ့အောင် "

ကိုထိုက်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသလို..မရွှေကြီးနဲ့မရွှေငယ်တို့လဲ စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်နေကြတယ်။ ထုံးစံဆိုတာက..သူတို့ ရွာဓလေ့ ယောကျ်ား မိန်းမ မရွေးရေချိုးရင် တုံးလုံးချွတ်ချိုးကြတာပါပဲ။ နေရာတော့ ခွဲထားတာပေါ့လေ..။ ယောကျ်ားက ရေညှာဖက်..မိန်းမတွေက အောက်ဖက်ပေါ့။ ကိုထိုက် ထိုင်နေရာက ထ,တော့ မရွှေကြီးက နားနားကပ်ပြီး ပြောတယ်လေ..။

" အဖွားလေးကို ဆွဲလုံးပစ် ဖိုးထိုက်..မနေ့ညက အဖွားတို့ စပါးကျီမှာဆင်းလိုးကြတော့ သူလာချောင်းကြည့်နေတာ ငါတို့ညီအစ်မတွေ့တယ်..ရွနေလောက်ပြီ.မြေးနဲ့အဖွားဆို မအော်လောက်ဖူး.. "

" ဟီးဟီး..နင်ရော အလုံးခံရဖူးလား ရွှေကြီး..ဘယ်လိုခံရတာလဲ ငါ့ပြောပြ "

" အာကွာ...ခ်ခ် နောက်မှပြောပြမယ်....အခု ဟိုမှာ ဖွားလေးစောင့်နေပြီ..ရေမချိုးခင် နင်လုံးပစ် ခ်ခ်..ရအောင်လိုးခဲ့ "

ကိုထိုက် မျက်နှာပိုး မသေပဲ ထွက်လိုက်လာတော့ ဒေါ်စောတင်က မလုံမလဲနဲ့ မျက်စောင်းထိုးတယ်။မတ်စောက်တဲ့ ကုန်းဆင်းလေးကို ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် လူသွားလမ်းလေးနဲ့ အဆင်ပြေသလို ဆင်းသွားကြရတာ သိပ်တော့ မလွယ်ဘူး။

သွားနေကြတဲ့ အဖွားလေး ဒေါ်စောတင် အတွက် ဘာမှအခက်အခဲမရှိပေမယ့် နောက်က လိုက်ရတဲ့ ဖိုးထက်အတွက်တော့ ခဏခဏလဲ မလိုဖြစ်ရတယ်။ အဆင်းလမ်းမို့ အရှိန်လဲ ထိန်းဖို့ သိပ်မလွယ်တော့  အဖွားလေးခါးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး ဆင်းရတာပေါ့။ ကိုင်တာကတော့ ခါးကိုပါပဲ..။ ဒါပေမယ့်အရူးအမဲသား စားမိသလို လီးက တောင်လာတော့ လက်ကခါးမှာ ရပ်လို့မရဘူး.။ ခါးကို ဝိုက်ဖက်ပြီး နို့ပေါ်ရောက်သွားတယ်။

" ဟဲ့..ဖြေးဖြေးဆင်းနော်..ခြေချော်ပြီး ချောင်းထဲမရောက်ပဲ ခြုံထဲ တိုးဝင်သွားလို့ ဒို့နှစ်ယောက် မြေးအဖွားဘဝက လင်မယားဖြစ်သွားဦးယ် ခ်ခ်.."

" ဟီးဟီး..ဖွားလေးကလဲ ပြောရော့မယ်..ခြုံက တော်တော် ထူနေလို့လား..ဟီးဟီး "

စောတင်က အဆင်းကို ခြေကန်ထားပြီး ကျောနဲ့ ဖိုးထိုက်ရင်ပတ်ကို တွန်းထားရသလို ဖိုးထိုက်ကလဲ သူ့ခါးကို ဝိုက်ဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ် မေးတင်ထားတာဆိုတော့ ပါးချင်းကပ်နေတာပေါ့။ မြေးအဖွားဆိုပေမယ့် သွေးဆူတဲ့အရွယ်တွေချည့်ပဲဆိုတော့ ရင်ခုံရင်း အတွေးကိုယ်စီမှာ နှာအတွေး လိုးဖို့အတွေးပဲ ရှိနေကြတာလေ။

" ခိခိ..တော်တော် ထူတယ်ဟဲ့..ဝင်သွားရင် ခေါင်းမြုတ်တယ်..တစ်ခါမှ မရှင်းဖူးဘူး လမ်းပျောက်နေပြီ ဟီးဟီး..နင်တောထဲ တိုးချင်လို့လား.."

ဖွားလေးစကားက ဘာလိုလိုမို့ ဖိုးထိုက် မခံစားနိုင်ဘူး။ ဖက်ထားတဲ့ နို့ကြီးပိတ်ညှစ်ဖိပြီး ဆုပ်ထားပစ်မိတယ်။

" ဟင်းဟင်း..ငါ့မြေးက တောအကြောင်းပြောရင်း တောင်အကြောင်း ရောက်သွားပြန်ပြီ...ဘယ်လိုလဲ တောင်ကုန်းကြီးတွေ တော်တော်လေးမှ မို့ရဲ့လား..ခ်ခ်  ဘာလဲ..စိတ်ပါလာလို့ ခြုံတိုးတော့မလို့လား "

စောတင် လက်တစ်ဖက် နောက်ပြန်ပစ်ပြီး စမ်းကြည့်မိတော့ ဖိုးထိုက် လီးကြီးထိမိပြီး တစ်ချက် တွန့်သွားသေးတယ်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>