ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ် အပိုင်း ( ၁ )

ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ်  အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး @ မြကျွန်းညို

{ ဇာတ်လမ်း၊ ဇာတ်အိမ် ကောင်းသော ဝတ္ထုတစ်ပုဒ် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် မူရင်း စာရေးဆရာမှာ ဒေသိယ စကားသံလား (သို့မဟုတ်) တိုင်းရင်သား စကားသံလား (သို့မဟုတ်) သူရဲ့ ပင်ကိုယ်ရေးဟန် လေလား မဆိုနိုင်ပါ။ ၀ဲနေလွန်းသည် ထင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဖတ်ရတာ ပိုမိုအဆင်ပြေအောင် အနည်းငယ် မွမ်းမံပေးထားပါသည်။ (ဘကြီးစံ) }

...........................................................................

အခန်း ( ၁ ) 

ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြောင်းကတော့ ပြန်ပြောရရင် အချို့အတွက်က ရယ်စရာ ၊ အချို့အတွက်က မနစ်မြို့စရာ ၊ အချို့အတွက်က အားကျစရာ အမျိုးမျိုး ကိုယ်လိုရာ ဆွဲယူသွားကြမှာပါ ။ ကျွန်တော်အောင်ဇော် တက္ကသိုလ်ပြီးလို့ အလုပ်ရှာနေချိန်မှာ သူငယ်ချင်းအာကာနှင့် ပြန်ဆုံဖြစ်ကြတယ် ။ အဲ့ဒီအချိန်ကျွန်တော်မှာ ငွေက နောက်တစ်နေ့စာအတွက်ဘဲ ရှိတော့တာ အာကာက ကျွန်တော့ကို သူ့အဖေရဲ့သူငယ်ချင်း ကုမဏ္ဏီမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ပြောပြီး သူ့ရဲ့အိမ်ကို ခေါ်သွားပါတော့တယ် ။

အဆောင်ခလည်း မပေးနိုင်ချိန်မှာ တွေ့တော့ သူ့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်မိတယ် ။ သူ့ရဲ့ အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ တောင်ဒဂုံမှာ ခြံအကျယ်ကြီးအလယ်မှာ နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်ကြီးက ရန်ကုန်မြို့ထဲက အိမ်တွေထက်ကို ပြည့်စုံတယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်မိတယ် ။

အိမ်ရှေ့မှာ (၁၀) ပေခန့် ရှိတဲ့ ငါးအလှမွေးကန်နှင့် သစ်ခွ ၊ စံပယ် ၊ သဇင်ပန်းတွေကို ပန်ခြံတစ်ခုအဖြစ် ပြုလုပ်ထားတာကို တွေ့ရတယ် ။ ဘေးပတ်လည်မှာ အရိပ်လည်းရ စားသုံးလို့လည်းရတဲ့ သရက်ပင်တွေနှင့် အိမ်နောက်မှာတော့ အဆောင်တစ်ခုကိုဆောက်ထားတယ် ။

အဆောင်ကလည်း ရိုးရိုးမဟုတ်ဘူး အဆောင်သုံးခု လို့ ပြောလို့ရတယ် ။ အခန်းသုံးခန်းမှာ မိသားစု သုံး မိသားစု နေလို့ရတယ် ။ အိမ်ခန်း ရေချိုးခန်းပါတယ် ။ အဲ့လောက်ထိကို ပြည့်စုံတဲ့ အခန်းတစ်ခုကို ပေးပြီးကျွန်တော်ဟာ အလှကုန်နှင့်စားသောက်ကုန်တွေကို ထုတ်လုပ်ရောင်းချတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရတယ် ။

....................................................

ဇတ်လမ်းကတော့ ဒီလိုပါ.....

အာကာတို့မှာ မိသားစု လေးယောက်ရှိကြပါတယ် ။ အာကာ အဖေအမေနှင့် ညီမလေးရယ် အာကာရယ်၊အာကာအဖေက ဦးဒေ့ဗစ် ၊ အမေက မေနှင်းဆီ နှင့် သူ့ညီမ ခေတ်ရိုဆီ တို့ဖြစ်ကြပါတယ် ။

ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘမဲ့မို့ အလုပ်တိုင်း ဟိုစပ်စပ်ရှိခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော့ဘကြီး ဦးသိန်းတို့က ပညာသင်ပေး ၊ ကျွေးမွေးလာခဲ့သလိုဘဲ နွေရာသီမှာ ကျောင်းအားလပ်ရက်မို့ စပါယ်ယာ ၊ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုးနှင့် အလုပ်တော်တော်များများ လုပ်ခဲ့ဖူးတယ် ။

ဘကြီးတို့ကလည်း လက်လုပ်လက်စားမို့ မခိုင်းချင်ပေမဲ့ ခိုင်းရသလို ဖြစ်တာမို့ တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်တော့ကိုလာပြီး နှိမ့်သိမ့်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ ဆင်းရဲမူကို အံတုပြီး နွေရာသီအားလပ်ရက် အဆုံးရှုံးမခံဘဲ ကြိုးစားကာ ငွေစုပြီး ကျောင်းတက်လာခဲ့တာ အခုဆိုရင် တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ပြီးလို့ ဘွဲ့တစ်ခုကို ယူဖို့အလုပ်လုပ်ပြီး စောင့်နေချိန်မှာ အာကာနှင့် (၂) လ ကြာချိန်မှာ ပြန်တွေ့ပြီး အလုပ်တစ်ခုကို ရခဲ့ပါတယ် ။

အလုပ်ကတော့ အာကာအဖေ ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ ကုမဏ္ဏီ တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ( future ) ဆိုတဲ့ အလှကုန်နှင့် စားကုန်တွေကို ထုတ်လုပ်ရောင်းချတဲ့ ကုမ္ပဏီ ဖြစ်ပါတယ် ။ အရောင်းစာရေး အဖြစ်နှင့် ဖြူရှာ ကုမ္ပဏီမှာဝင်လုပ်ရတယ် ။ အာကာအိမ်မှာ နေစရာတစ်ခု ရရှိသွားတာ အရမ်းကို ကံကောင်းတယ် ။

ကျွန်တော်က အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုရင် အာကာတို့အိမ်မှာ ပန်းပင်တွေရေလောင်း ၊ ကားဆေး နှင့် အိမ်အလုပ်တွေကို ကူညီပေးတယ် ။ ကိုယ့်ကို အကူညီပေးတော့ ကိုယ်ကလည်း အကူညီပြန်ပေးရမှာက တာဝန်ရှိတယ် ။ အဲ့ဒီကြောင့်လည်း အာကာမိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးရင်းချာလို့ဘဲ ဖြစ်လာခဲ့တယ် ။

အလုပ်သမားတန်းလျာမှာတော့ ဒရိုင်ဘာဦးအုန်းမောင်တို့ လင်မယားနှင့် သားတစ်ယောက်ရယ် ၊ ထမင်းချက် မိနွယ် ခေါ်တဲ့ နွယ်နွယ်သိန်းရယ်၊ သူတို့ နှင့် ကျွန်တော်တို့က တစ်ခန်းစီ နေကြတယ် ။ ဦးအုန်းမောင် နှင့် မနွယ်နွယ်သိန်းတို့က အန်တီမေနှင်းဆီနှင့် ဆွေမျိုးတွေ ဖြစ်ကြောင်းသိရတယ် ။

မနွယ်နွယ်သိန်းကို ကျွန်တော်က မနွယ်လို့ဘဲ ခေါ်တယ် ။ ဦးအုန်းမောင်ကိုတော့ လေးလေးအုန်း လို့ ခေါ်တယ် ။ သူ့ရဲ့ မိန့်မကိုတော့ အရီးလေးလို့ဘဲ ခေါ်တယ် ။ အရီးလေးရဲ့ အမည်က ဒေါ်အေးဝေ ဖြစ်ပြီး သားနှစ်ယောက်ကတော့ နိုင်ထက် နှင့် နိုင်ဇော်တို့ ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့ထက် အသက် တစ်နှစ်ကြီး တစ်ယောက်နှင့် နှစ်နှစ်ငယ် ကြတယ် ။

သူတို့က နိုင်ငံခြားကို ထွက်ပြီး အလုပ်လုပ်ဖို့အတွက် အားလုံး ပြင်ဆင်ထားကြတာ ကျွန်တော် ရောက်သွားတဲ့နေ့ပြီး နောက် နှစ်ရက်မှာ နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားကြတယ် ။ သူတို့နှင့်တော့ သိပ်ရင်းနှီးမှု မရလိုက်ဘူး ။ ဒါပေမဲ့ ကျန်တဲ့ လူတွေအားလုံးနှင့် အရမ်းရင်းနှီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော် အလုပ်သွားခါနီးမှာ မနွယ်ဆီကနေ ထမင်းချိုင့်ကို သွားယူပြီး အလုပ်ကို သွားတယ် ။ လူဆိုတာကလည်း အနေနီး စနှောက်ရာမှ မနွယ်ကို ကျွန်တော် ချစ်မိသွားတယ် ။ မနွယ်က ကျွန်တော့်ထက် (၄) နှစ်ကြီးတယ် ။ ခါးသေး ရင်ချီသာမကဘဲ တင်ကလည်းကားပြီး အနောက်ကို မကော့ထားဘဲ ကော့ထားသလို မျိဳး ထွက်နေတယ် ။

ကျွန်တော့် အလုပ်က အရောင်းဝန်ထမ်းဆိုတော့ ရန်ကုန်မြို့ ထဲသာမကဘဲ တစ်ခြားမြို့တွေကိုလည်း သွားရတယ် ။ (၁) ည အိပ် (၂ ) ရက် ဆိုတာ တစ်ပတ်မှာ တစ်ခေါက်ထွက်ရတယ် ။ အိမ်ပြန်တော့ မနွယ်အတွက် လက်ဆောင်လေးတစ်ခုခန့်ကို ဝယ်ပေးတယ် ။ အလုပ်လုပ်လာခဲ့တာ (၃) လ အကြာမှာတော့ မနွယ်နှင့် အရမ်းရင်းနှီးလာသလို အလုပ်မှာလည်း ကျွမ်းကျင် လာတဲ့အတွက် ခရီးထွက်ရတာလည်း တစ်ပတ်နယ်ထွက်ပြီး တစ်ပတ်မြို့တွင်းမှာ အလုပ်လုပ်ရတယ် ။

မနွယ်ကို ဖွင့်မပြောရသေးပေမဲ့ နည်းနည်းတီခေါက်ကြည့်တော့ ကျွန်တော့်ကို သူလည်း စိတ်ဝင်စားနေတာကို တွေ့ရတယ် ။ အာကာလည်း နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားလိုင်း လိုက်နေတာမို့ သူသင်္ဘောတက်ခွင့်ရပြီ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ အလုပ်အားရက်ဖြစ်တာမို့ သူနှင့်အတူ ဘီယာဆိုင်သွားကြတယ် ။

အာကာက ဘီယာသောက်နေတုန်း သူက သူမရှိချိန်မှာ သူ့ရဲ့ မိဘတွေနှင့် ညီမလေးကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ပြောလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖေ ဦးဒေ့ဗစ်က အိမ်မှာနေတာထက် အပြင်မှာဘဲ အချိန်ကုန် နေတာကို ပြောပြတယ် ။ ဦးဒေ့ဗစ်က ကုမ္ပဏီအချို့မှာ ရှယ်ယာ ဝင်ထားသလိုဘဲ ရှေ့ဟောင်းပစ္စည်းတွေ နောက်ကို အဓိကထားပြီး လိုက်တာကို ပြောပြတယ် ။ အဲ့ကြောင့် သူက အိမ်မှာ သိပ်မရှိဘူး လို့ ပြောပြတယ် ။

သူရဲ့ ညီမလေးကလည်း ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးမို့ သူ့ကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးဖို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို စိတ်ချပါကွာလို့ ပြောလိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်သား သောက်စားပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အခန်းဆီကို လာခဲ့တယ် ။ ထမင်း စားပြီး အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်ရုံနှင့် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

မမနွယ်နှင့်ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတော့ သူနှင့်အတူ မော်တယ် ထဲကို ဝင်သွားလိုက်ကြတယ် ။ အခန်းကို အချိန်ပိုင်းယူပြီး အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းကို ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးကို မြန်မြန်ပိတ်ပြီး အခန်းတံကိုမှီပြီတော့ကို မနွယ် နှင့် ကျွန်တော်ဟာ ငတ်မွတ်တောင့်တသူတွေလို ပြင်းပြင်း ရှရှ နမ်းလိုက်ကြတယ် ။ မနွယ်က အနမ်းကိုဖယ်ခွာပြီး ကုတင်ဆီကို လျောက်သွားတယ် ။

နည်းတာကြီးမှမဟုတ်တာ မနွယ်ရယ်လို့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကို ကြည့်ကာပြောပြီး ကုတင်ဆီကို လိုက်သွားတယ် ။ ကုတင် ပေါ်မှာ ခြေချပြီးထိုင်နေတဲ့ မနွယ်ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းတော့ မနွယ်ကလည်း အနမ်းကို တုံ့ပြန်ကာ အကျႌတွေကိုချွတ်တယ်။

သူက ကျွန်တော့အဝတ်စား ချွတ်ပေးသလိုဘဲ ကျွန်တော့လည်း သူ့ရဲ့ မရမ်းရောင်ဝမ်းဆပ်ကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ မနွယ်ဟာ ကျွန်တော့ရဲ့လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပြီး နုတ်ခမ်းနီနှစ်လွှာနှင့် ငုံကာစုတ်ပေးတော့တယ် ။ လျာလေးနှင့် လီးအကွဲကြောင်းလောင်ကို ကစားလိုက်ချိန်မှာတော့

“ အိုး... ရှီး.... မနွယ်ရယ်... အား.... ဟင်း... ရှိး.. မနွယ် ”

လို့ ပြောကာ သူ့ရဲ့ပခုံးကျော်ကျော်လေး ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေကို စုကာဆုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။

ကျွန်တော် ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတာမို့ သူကိုရပ်စေပြီး သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်နေစေပြီး နုတ်ခမ်းလေးကိုအနမ်းပေး လက်ကတော့ သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေး လိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ 

“ အား.ရှီး.. မောင်ရယ်... ”

လို့ ညီးသံလေးအစား.. “ အင်း..အု..အု..” လို့သာ နုတ်ခမ်းနှစ်ခုထဲမှာ ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက် စုန်ဆန် (၃) ကြိမ်ခန့် ယက်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးသူ့အဖုတ်မှာ ကပ်နေအောင် ဖိကပ်ထားကာ ညီးတော့တယ် ။ သူ့အဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲကို လျှာကိုစုပြီး အတွင်းသားတွေကိုမွှေတော့

“ အား...ရှီး... မောင်ရယ်.. အား...”

လို့ ညီးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကလည်း ဖားခုန်ညှင်းကြီးလိုဘဲ နီရဲလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အစေ့ကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ လက်ညိုဳလေးကို အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့ မနွယ် ဆီကနေ ညီးသံလေးနှင့်အတူ တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတော့တယ် ။

ကျွန်တော့်ကို သူက ထထိုင်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးကာ လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ် ။ လီးက ပျော့ခါနီးမှာ သူက ဂွင်းထုပေးတော့ မာကျောလာခဲ့တယ် ။ သူ့ကို ပက်လက်လှဲ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်တော့ မနွယ်က လီးကို ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ အရည်ရွှဲနေတဲ့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော့လီးဟာ တင်းကျပ်စွာနှင့်ဘဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားတယ် ။ 

“ အား...ရှီး..”

လို့ ညီသံလေးနှင့် လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို တင်းကျပ်စွာဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုကိုင်ပြီး မနှေးမမြန်လေး လိုးပေးတော့တယ် ။ မနှေးမမြန် ဆောင့်လိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ကို ဆွဲထူပြီး ထိုင်ရက်အနမ်းပေးကာ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ဆီက

“ အား.ရှီး...မောင်ရယ်..မ..... ပြီးတော့မယ်ကွယ်..အား. ”

ညီးသံလေးနှင့်ပြောလာတော့ သူ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်း လိုက်တယ် ။ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းပြီး သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးတော့မှ နောက် အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတော့တယ် ။

“ အောင်ဇော် အောင်ဇော် မောင်လေး အောင်ဇော် ...” လို့ ခေါ်ပြီး တံခါးခေါက်သံကြားတော့ အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းတံခါးဖွင့်တော့ မနွယ်က “ ဦးကြီးဒေ့ ပြန်ရောက်ပြီး ပစ္စည်းတွေပါလာတာ ကူသယ်ပေးအုံး.. ” လို့ ပြောသလို ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးထဲက ငေါ့ထွက်နေတဲ့လီးကို ကြည့်ကာ ပြုံးပြီးထွက်သွားတယ် ။ 

အဲ့တော့မှ အိမ်မက်ထဲ သူ့ကိုလိုးပြီး လီးတောင်နေတာကို သတိရပြီး အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်ကာ အတွင်းခံဝတ်လိုက်တယ် ။ လီးကို အတင်း ဖိသိပ်ကာ အတွင်းခံထဲကို ထည့်ပြီးမှာ အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့တယ် ။

.............................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အိမ်ရှေ့ကိုရောက်သွားတော့ ဦးဒေ့ဗစ်ရဲ့ကားပေါ်က ပစ္စည်းတွေကို အိမ်ထဲကိုသယ်ပေးလိုက်တယ် ။ မနွယ် ဟာ ကျွန်တော့ကို ပြုံးစိစိနှင့်ကြည့်ကာ ခိုးရယ်နေတယ် ။ သူကလည်း လီးကိုမြင်သွားကို ကျွန်တော်က မျက်နှာ ပူပေမဲ့လည်း ပြုံးပြကာ ပစ္စည်းတွေအကုန်သယ်ပေးပြီးမှ အခန်းကိုပြန်ခဲ့တယ် ။

အခန်းထဲရောက်မှဘဲ မျက်နှာပူတာ သက်သာသွားတယ် ။ အိမ်မက်အကြောင်းပြန်စဉ်းစားပြီး အပြင်မှာတကယ်ဘဲ ဒီလိုဖြစ်ပါစေ လို့ ဆုတောင်းမိသွားတယ် ။ နောက်နေ့မှာ အလုပ်ကိုသွားပြီး မြို့တွင်းထဲကိုအရောင်းထွက်ရတယ် ။

အလုံ နှင့် လမ်းမတော်ကို အရောင်းထွက်တာမို့ အလှကုန် ဦးစားပေးကာတင်ရတယ် ။ အလှကုန်ဆိုင်တွေက မိန့်မတွေ အသုံးများသလို မိန့်မတွေဘဲ ရောင်းကြတာများတယ် ။ အချို့ယောကျ်ားလေးတွေကလည်း မိန့်ခလေးလို အလှကုန် သုံးလာတဲ့သူတွေလည်း များလာတယ် ။ ကိုးရီးမင်းသားတွေ အားကျပြီး အချို့ယောကျ်ားလေးတွေ အလှကုန်သုံးကြတာ မိန့်ခလေးလိုဘဲ ချောတယ်လို့ ပြောရမလို ဖြစ်နေတယ် ။

လမ်းမတော်မြို့နယ်ထဲကို ဝင်ရောင်းတော့ လှလွန်းသူ စတိုးက အလှကုန်ပိုဝယ်တာမို့ အဲဆိုင်ကိုဦးစားပေးပြီး ဝင်ရောင်းရတယ် ။ ဆိုင်ရှင်တရုတ်မက မျက်နှာထား တင်းတင်းနှင့်ဆက်ဆံပေမဲ့ သူ့အကြိုက်လိုက်ပြောပြီး သူ့ကို လှကြောင်း အရမ်းချောပြီး အရွယ်တင်ကြောင်းတွေ ပြောပြီး ပစ္စည်းကိုရောင်းရတယ် ။ အသက် (၄၀) အရွယ် ပေမဲ့လည်း အလုပ်ကြမ်းမလုပ်တဲ့သူမို့ (၃၃) လောက်သာ ရှိမယ်လို့ကို ထင်ရတယ် ။

တက်လည်း အရွယ်တင်တယ် လှလည်းလှတာမို့ သူ့ကို လှတယ်ပြောတာက တကယ်ဖြစ်နေတယ် ။ ဒီအလုပ်မှာ (၁၀) လ ကြာနေပြီမို့ သူ့ဆိုင်သွားတိုင်မှာ သူနှင့်စကားတွေ ပြောရင်းနှင့် အရမ်းဘဲရင်းနီးလာခဲ့တယ် ။ သူကတော့ အပျိုမဟုတ်ဘူး ၊ ကလေး နှစ်ယောက်အမေပေမဲ့လည်း အပျိုလေးလိုဘဲ ဘော်ဒီတွေက တင်းရင်းပြီးတောင့်နေတုန်း ဆိုတာကို တွေ့ရတယ် ။ ယောကျ်ားမရှိတဲ့စော်ကြီးကတော့ ကျွန်တော့်ကိုဆိုရင် တစ်ခါတစ်ခါ မထိတထိ စကားလုံးတွေ လာလာပြောတတ်တယ် ။

ဒီနေ့လည်း သူ့ဆိုင်ကို ပစ္စည်းတွေဝင်ရောင်းတော့ သူက ပစ္စည်းတွေဝယ်ပြီး ပစ္စည်းထားမဲ့ အခန်းကို လိုက်ပြတယ် ။ ကျွန်တော်က ပါကင်ဘုံးတွေကိုသယ်ပြီး သူလိုက်ပြတဲ့ အခန်းမှာထားတယ် ။ အပြင်မှာ သူ့ရဲ့စာရေးမလေးနှင့် ကျွန်တော့ရဲ့အလုပ်ဖော် ကောင်မလေးတို့ ငွေချေနေတုန်း ကျွန်တော်က ပစ္စည်းတွေကိုနေရာတကျ စီကာထားပေး ရတယ် ။ ဘွားတော်ကြီးက ကျွန်တော့ကိုပြုံးပြီးတော့ မောင်လေးရည်စားမရှိသေးဘူးလား လို့မေးတယ် ။

ကျွန်တော်ကလည်း မရှိသေးပါဘူး မမရာ ကျွန်တော့လို အရောင်းစာရေးလေးက ရည်းစားထားဖို့ ငွေမလုံလောက် သလို ၊ ချစ်ရမဲ့သူလည်း မတွေ့သေးပါဘူးဗျာ လို့ ပြုံးကာ ပြောပြောလိုက်တယ် ။ သူက မမ ရှာပေးရမလားကွယ် ..လို့ ပြောကာ ရယ်တော့ ကျွန်တော်ကလည်း ဟုတ်ကဲ့ မမ ရှာပေးလေ.. လို့ သူ့နှင့် အလိုက်အထိုက်ပြောကာ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။

ပစ္စည်းတွေ နေရာချပြီးပြီး ပြန်အထွက်မှာ သူနှင့်နီးနီး ကပ်ကပ်ဖြစ်သွားတယ် ။ သူကနောက်ပြန်လှည့်ပြီး မောင်လေးလို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ရှေ့သို့ အထွက်မှာ လူချင်းပူးကပ်ကာ သူ့နဖူးကိုနှာခေါင်းနှင့် ဖိမိတယ် ။ သူ့ဆီကမွေးရနံ့ကြောင့် လီးကအရမ်းဘဲ တင်းနေတာ သူ့ရဲ့ဗိုက်ကို လီးကဖိမိတယ် ။

သူ့က အို့... လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့ကိုကြည့်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆွံ့အကာ ရပ်နေမိတယ် ။ သူကတော့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ဆိုင်ရှေ့ကိုထွက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေလိုက်ပြီး ဆိုင်ရှေ့ထွက်တော့ စာရေးမ နှစ်ယောက်က ငွေစစ်ကြပြီး စကားပြောနေကြတယ် ။

ကျွန်တော့်အလုပ်ဖော်က ကိုအောင်ဇော် ခဏလေးနော် လို့..ပြောပြီး စာရေးမလေးနှင့် အလှကုန်သွားကြည့်တာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဘယ်မှမသိပါဘူး လို့ တွေးမိပြီးမှ စိတ်ချမ်းသာသွားတယ် ။ ကားပေါ်တက်ပြီး ခဏ္ဏစောင်ကာ နေလိုက်ပြီး စာရေးမ ကားပေါ်တက်မှဘဲ ကျန်တဲ့တစ်ခြားဆိုင်တွေကို သွားပြီးရောင်းကြတယ် ။ စိတ်ကတော့ ဆိုင်ထဲမှာ တရုတ်မက ပါးမရိုက်တာကို တွေးမိနေတယ် ။ 

အရောင်းပြီးလို့ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တော့ အာကာဟာ နောက်နေ့ဆိုရင် သင်္ဘောတက်မှာမို့ အိမ်မှာ ပါတီပွဲလေးကျင်းပတယ် ။ အာကာ ညီမလေးရဲ့မွေးနေ့ အကြိုလည်း ဖြစ်တယ်လို့ လုပ်ကြတာလို့ပြောတယ် ။ ဧည့်သည်တွေကတော့ အာကာအဖေ အမေတို့ရဲ့အလုပ်က ပါတနာတွေမို့ လူ အယောက် (၂၀) လောက်သာ ရှိကြတယ် ။

ကျွန်တော်လည်းဘဲ အကျွေးမွေးတွေမှာ လိုက်ကူပေးတယ် ။ ကုမဏ္ဏီပိုင်ရှင်တွေမို့ အစားကနည်းတယ် ။ အကောင်းစား အရက်ပုလင်းတွေနှင့် ဝိုင်တွေကိုသောက်ရင်းနှင့် စီပွားရေး အကြောင်းတွေကို ဆွေးနွေးပြီး ည (၁၀) နာရီကျော်မှဘဲ အကုန်ပြန်သွားကြတယ် ။ ပစ္စည်းတွေသိမ်းလို့ပြီးမှဘဲ အခန်းထဲဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ 

အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တာနှင့် အိပ်ပျော်သွားတော့တယ် ။ အနက်ရောင်ထမိန်နှင့်ဇာအကျႌဝတ်ထားတဲ့ အာကာအမေ ဒေါ်မေနှင်းဆီဟာ ကျွန်တော့်ကို သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်း ဆီကို ခေါ်သွားတယ် ။ ကလေး (၂ ) ယောက် အမေပေမဲ့လည်း အပျိုရှုံးအောင်လှတဲ့ ကောက်ကြောင်းကိုကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။ သူက အဝတ်အစားတွေကို တလွှာချင်းချွတ်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ကို အကုန်ချွတ်ဖို့ကိုလှမ်းပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အဝတ်တွေအကုန်လုံး အမြန်ချွတ်ချလိုက်ပြီး အန်တီမေနှင်းဆီ ဆီကိုသွားတယ် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲကာနေတဲ့ အန်တီမေဘေးက နေရာယူကာ အန်တီမေနှင်းဆီရဲ့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ် ။

သူ့နုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပြီးတော့ အုန်းသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့ကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီက ညီသံလေးတွေနှင့် ကျွန်တော့ရဲ့လီးကိုလှမ်းကာကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်နယ်ပြီး စို့နေရာမှ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကိုလက်နှင့်ပွတ် ဆွဲကာ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ အရည်စိုနေတဲ့အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ်ကို အသွင်းထုပ်လုပ်ကာ ပေးလိုက်တယ် ။

သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကိုဆင်းသွားပြီး ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုထောင်ပြီး ကားပေးလိုက်တယ် ။ အမွေးမဲမဲတွေကိုလက်နှင့်ဖယ်ပြီး အစေ့ကိုလျှာနှင့်ယက်ကာပေးပြီး လက်ခလယ်နှင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အား...ရှီး... ကလေးရယ်... အား..”

လို့ ကျေနပ်အားရစွာနှင့် ညီးလာတော့တယ် ။ အရည်တွေ လိုက်လာတော့ သူက ကျွန်တော့ကိုဆွဲတင်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းကာ လီးကို သူ့အဖုတ်ရဲ့အကွဲကြောင်းလေးမှာ တေ့ပေးတယ် ။ လက်နှစ်ဘက်ကိုထောက်ပြီး ခါးကိုအားပြုကာ လီးကို အဖုတ်ထဲသို အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အား..ကလေးရယ်...”

လို့ ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ လီးက သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို တရစ်ရစ်နှင့်အဆုံးထိဝင်သွားတာကို ပြန်ကာ ပြန်ထုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်းဖြည်းဖြည်းဘဲ တရစ်ရစ်နှင့် အဆုံးထိပြန်သွင်းလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဆွဲဖက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းဘဲ ကြမ်းကြမ်းအနမ်းတွေပေးလာတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုအနမ်းပေးရင်းနှင့် ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ကာလိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့ ကျော့ကို လက်သည်းတွေနှင့်ကုပ်ပြီးတော့ အောက်ကနေ ပင့်ကာခံပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော့လက်နှစ်ဘက်ကို သူ့ရဲ့ နှစ်နှစ်ဘက်အောက်ကနေကျော့ကာ ပခုံးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းနှင့် မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက အနည်းငယ်အားပျော့သွားမှ ကျွန်တော် အဆုံးသတ်ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်တွေနှင့်လိုးကာ ပြီးသွား တော့တယ် ။ 

နာရီနိုးစက်သံကြောင့် အိပ်ရာကနေ နိုးလာတော့တယ် ။ မျက်နှာသစ်ရေချိုးတော့ တကယ်အဖြစ်ပျက်မဟုတ်ဘဲ အိမ်မက်မက်တာဘဲလို့ တွေးကာ ရယ်မိတယ် ။ ပြီးတော့ မဆိုင်တာတွေ မဖြစ်နိုင်တာတွေ လျှောက်မက်နေတဲ့ ငါပါလားလို့ တွေးမိတယ် ။ အလုပ်သွားဖို့ အဝတ်စားတွေ လှပြီး အထွက်မှာ ဦးလေးဒေ့ဗစ်က ခေါ်လို့ မနွယ်နောက်က လိုက်သွားတယ် ။ စိတ်ကတော့ နည်းနည်းစိုးရွံ့မိပေမဲ့လည်း ဦးလေးဒေ့ဗစ်ရှိရာ လိုက်သွားတယ် ။

အာကာတို့ မိသားစုက ကော်ဖီသောက်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဦးဒေ့ဗစ်က ကျွန်တော့ကိုမြင်မှ “ လာကွာ အောင်ဇော် ” လို့ ခေါ်ပြီး မနွယ်ကို ကော်ဖီတစ်ခွက်ငှဲ့ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော့် စိတ်ကတော့ အာကာလည်း မရှိတော့တာကြောင့် ကျွန်တော့်ကို အဆောင်ပြောင်းနေခိုင်းမှာလို့ ထင်မိတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် ထင်မြင်ချက် မှားသွားတာကို သိလိုက် ရတယ် ။

ဦးဒေ့ဗစ်က “ အောင်ဇော်ရယ် မင်းလက်ရှိအလုပ်ကနေ ထွက်ပြီး ဦးရဲ့အလုပ်ကိုဘဲ လုပ်စေချင်တယ် ။ ဦးက လုပ်ငန်းအသစ်တစ်ခု အခုလာမယ့် တစ်ပတ်အတွင်းမှာ စလုပ်တော့မယ် ။ ဦးရဲ့အခုလက်ရှိအလုပ်ကို မင်းကို လုပ်စေချင်တယ် ။ မင်းမသိတာတွေကို ဦးနှင့် မင်းရဲ့ အန်တီတို့က သင်ပေးမယ် ။ သားကတော့ သူဖြစ်ချင်တဲ့ သင်္ဘောသားအဖြစ် လုပ်ပေမဲ့ သူ့ကို ဦးလေးက ( ၃) နှစ်ဘဲ လုပ်ဖို့ ပြောပြီးပြီကွ ၊ အခု မင်းကိုဘဲ ပြောစရာကို ဦးပြောပြတာပါ ။ မင်းရဲ့လက်ရှိအလုပ်ထက်လည်း လစာပိုရမယ် မင်းကြိုးစားရင် ကြိုးစားသလောက်ကို တိုးတက်မှာ လို့ ” ပြောလာတယ် ။

ဦးဒေ့ဗစ်ပြောပြီး သူက လုပ်မလားမေးတော့ နှစ်ခါ မငြင်းဘဲ တစ်ခါတည်းနှင့် လက်ခံလိုက်တယ် ။ကျွန်တော်လည်း ဦးဒေ့ဗစ်ကို ခွင့်တောင်းပြီး ရုံးကို သွားကာ ထွက်စာတင်ပြီး အရောင်းလိုက်သွားတယ် ။မြို့တွင်းထဲဘဲ အရောင်းမို့လည်း နားချိန်မှာ ထမင်းစားချိန်မှာ ဖုန်းဝင်လာလို့ ကိုင်လိုက်တယ် ။ ဖုန်းကတော့ လမ်းမတော်မြို့နယ်က လှလွန်းသူ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် တရုတ်မ ဒေါ်ကေသီ ဖြစ်နေတယ် ။

သူမက မနက်ဖြန်မှာ သူ့တိုက်ခန်းကို အလှူရှိလို့ ဖိတ်တယ် ။ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လာရမယ်လို့ သူက ပြောပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ ကျွန်တော်တို့လည်း နားချိန်ပြည့်တော့ အရောင်းပြန်ထွက်ကြရတယ် ။ အလုပ်ကိုပြန်ရောက်တော့ မန်နေဂျာက ခေါ်လို့ သွားတော့ ကျွန်တော့ကို နောက်အပတ်အထိကို အလုပ်ဆင်းပေးပြီးမှ ထွက်ဖို့ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

အလုပ်က အပြန် အိမ်ကြီးထဲကိုဝင်ပြီးတော့ ဦးဒေ့ဗစ်ကို နောက်တစ်ပတ်အထိ အလုပ် ဆင်းပြီးမှ ထွက်ခွင့်ပြုပါလျမ့်မယ်လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီး အဆင်ပြေတယ် လို့ ပြောမှ အိမ်နောက်က တန်းလျားကိုပြန်ခဲ့တယ် ။

ဦးအုန်းမောင်က ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အောင်ဇော် မင်းက ငါမအားရင် ကားမောင်းဖို့ အဆင်သင့် လုပ်ထားတော့လို့ ပြောကာ ရယ်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဟုတ်ကဲ့ လေးလေး လို့ ပြောကာ အခန်းထဲဝင်ပြီး အဝတ်စားလှဲကာ နားနေလိုက်တယ် ။

ညနေ ထမင်းစားပြီးအချိန်မှာ လူတွေ အသုံးများတဲ့ Fb အကောင့်တစ်ခုကို ဖွင့်လိုက်ပြီး တွေ့ရာလူ အကုန်လုံးကိုအပ် သူတို့ပိုစ်တွေ အကုန်လိုက်လုပ်ကာ တနေ့တာ ကုန်ဆုံးလိုက်တော့တယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ ဒေါ်ကေသီတိုက်ခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။

အဲ့ဒီရောက်တော့ သူ့ရဲ့ဆိုင်ရဲ့အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားလိုက်တယ် ။ ဆိုင်စာရေးမလေး (၂ ) ယောက်က စားစရာတွေကို ချပေးတယ် ။ လူတွေအချို့တောင်ပြန်ကုန်ပြီ သီသီရယ် လို့ ပြောကာ ဒေါ်ကေသီက ပြောနေတယ် ။

ဒေါ်ကေသီက ကျွန်တော့ကို မြင်တော့ ပြုံးပြီး မောင်လေး စားနော် မပြန်နဲ့အုံး လို့ ပြောကာ သီသီတို့ဆီသွားတာ တွေ့ရတယ် ။ လူတွေ အကုန်ပြန်သွားတော့ သီသီတို့နှစ်ယောက်ကို ဒေါ်ကေသီက မုန့်ဖိုးပေးကာ ပြန်လွတ်လိုက် တယ် ။

သီသီတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ဆင်းလာပြီးဘအသီးသီးလမ်းခွဲကြတယ် ။ ဘက်စ်ကားပေါ်တက်ပြီး တစ်မှတ်တိုင်အကျော်မှာ ဖုန်းမြည်လို့ ကိုင်လိုက်တော့ ဒေါ်ကေသီဆီကနေ ဆက်တာဖြစ်နေတယ် ။ ဖုန်းထူးလိုက်တော့ သူက မောင်လေး မမကိုကူပါအုံးကွယ် မောင်လေးပြန်ပြီး မမ တိုက်ခန်းကို လာခဲ့ပါလား လို့ ခေါ်တော့လည်း ဟုတ်ကဲ့ ပြောပြီး ဘက်စ်ကားကနေ ဆင်းပြီးတော့ သူ့တိုက်ခန်းဆီကို သွားလိုက်တော့တယ် ။

သူ့တိုက်ခန်းအပေါ်ကို တက်သွားတော့ သူ့ရဲ့ အမေမရှိဘူး ။ ကျွန်တော်လာတဲ့အချိန်က သူ့ရဲ့ အမေ ဘွားတော်က လူတွေကို လိုက်ဧည့်ခံနေတာ တွေ့ရတယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့ တံခါးဖွင့်ပေးပြီး တံခါးကို ပြန်ပိတ်ကာ ကျွန်တော့ကို သူ့ရဲ့အိမ် နောက်ဖက်က မီးကျွမ်းသွားတဲ့မီးလု့ြးတွေကို လှဲခိုင်းတာ လုပ်ပေးလိုက် တယ် ။

ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော့်ကို ပဝါးလေးနှင့်ချွေး သုပ်ပေးလာတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ရနေတဲ့မွေးရနံ့က လီးကိုအရမ်းတင်းစေတာကို စတိုင်ပန်ရဲ့ ဇေ့ (ဇစ်) နေရာ ဖုဖောင်းထွက်နေတယ် ။ သူကလည်း မြင်ပြီး အကြည့်လွှဲကာ ပြန်ထွက်ပြီး သူခြေလှမ်းမှားပြီး လှဲကျမလို ဖြစ်တာလိုက်ဆွဲဖမ်းလိုက်ရတယ် ။ အဲ့ဒါက ပိုပြီး ပြင်္သနာဘဲ သူ့ရဲ့ခါးကိုဆွဲဖမ်းတော့ လီးက သူ့ရဲ့ ဖင်ကိုဖိကပ်သွားတယ် ။ သူက ရယ်လိုက်ပြီးတော့ မင်းဟာက မမကိုထောက်နေပြီကွယ် လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ဘက်ကို လှည့်ကာမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ပြောတယ် ။

မျက်နှာနှစ်ခုက နီးကပ်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း လျာလေးကိုသွင်းပြီး ကျွန်တော့လျှာကို လာထိပြီး တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ကာ ပြင်းပြင်းရှရှကို အနမ်းပေးတယ် ။

သူက အနမ်းကို ရပ်တော့မှ ကျွန်တော် အသိဝင်လာပြီး ငါတော့ သွားပြီးလို့ ထင်မိချိန်မှာ သူက ကျွန်တော့်ကိုလက်ဆွဲပြီး ဒီအခန်းမှာ မကောင်းဘူးကွယ် လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ အနမ်းရပ်တော့ ကြောက်စိတ်ကြောင့် လီးပျော့တာ သူ့ရဲ့လက်ကဆွဲပြီး သူ့အခန်းကို ဝင်သွားတော့မှ လီးက ပြန်ပြီး အရမ်းတင်းကျပ်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့အခန်း တံခါးကိုဖွင့်တော့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်သို့ချီယူသွားတယ် ။ သူက ပြုံးပြီး 

“ အင်း ဒီလို အချီမခံရတာ ဆယ်နှစ်မက တော့ဘူးကွယ် မောင်လေး” လို့ ပြောလာတယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကြင်နာစွာချပေးတော့ သူ့ကပြန်ဆွဲလို့ ကုတင်ပေါ်ထပ်ရက်ကျသွားတယ် ။ လီးကလည်း အရမ်း တင်းနေပြီမို့ သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့အတွင်းခံပါ သူကချွတ်လိုက်ချိန်မှာ ကျွန်တော်လည်း ခါးပတ်ဖြေကာ ဘောင်းဘီကိုတစ်ဝက်ခန့်လျော့ချပြီး သူ့ကို အနမ်းပေးကာ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ ချော်ထွက်သွားတာကို သူ့ရဲ့ လက်ကနေတေ့ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဆောင့်တော့ အဆုံးထိဝင်သွားတယ် ။ သူက နှခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီး

“ အား... မောင်လေးရယ်... ရှီး... ” လို့ နာကျင်သံနှင့် ညီးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို (၁၅) ချက်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးတယ် ။ လီးကပျောသွား ကျွန်တော်က အားမရတဲ့အသံနှင့် ကျွန်တော်လုပ်လို့မရတော့ဘူး မမ လို့ ပြောလိုက် တယ် ။ သူက မောင်လေး တစ်ခါ မလိုးဖူးဘူးလား မေးတော့ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့မမ မလိုးဖူးဘူး လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက အရမ်းသဘောကျသွားတယ် ။

သူက မောင်လေးက စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ ဖြစ်တာ စိတ်လျောလိုက် မောင်လေး လို့ ပြောတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ပါးတွေကိုအနမ်းပေးပြီး လီးကိုလည်း လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ (၂ ) မိနစ်လောက်ကြာမှ လီးက ပြန်တင်းပြီးတော့ သံချောင်းကြီးလိုမာလာတယ် ။ သူက လီးကို ကြည့်ပြီးတော့ အရမ်းအောင်မြင်တာဘဲကွယ် လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော့အပေါ်ကိုခွပြီးတော့ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အဆုံးထိကိုထိုင်ချလိုက်တယ် ။ 

ပြီးတော့မှဘဲ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားရာမှ “ အား.....” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော့ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်ပြီးတော့ စကော့ဝိုင်းလေးလှည့်ပေးတယ် ။ သူလည်း အဆင်ပြေသွားပြီးမို့ အပေါ်ကနေ ကျွန်တော် ထထိုင်လိုးပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အကျႌပေါ်ကနေ နို့ကိုကိုင်ရတာ အားမရတော့ သူ့ကို ဆွဲပြီးအနမ်းပေးကာ အကျႌဘော်လီအကုန်ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ဖြူဖွေးပြီး နို့သီးခေါင်းက ပန်ဆီရောင်တောက်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကော်ကာ လိုးပေးတယ် ။

တရုတ်မက တဏှာအရမ်းပြင်းတော့ သူ့ကို ကျွန်တော်က ဆွဲလှဲပြီးတော့ အနမ်းပေးကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အား...ရှီး...မောင်လေး... အား.. အရမ်း အရမ်းကောင်းတယ်...မြန်မြန်လိုးပေး.... အား....မောင်လေး.အား... မြန်မြန်... ” လို့ ညီးပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကာခံပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးလိုက်တာ သူပြီးသလို ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။

..........................................................................

အခန်း ( ၃ )

တစ်ချီလိုးကာ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး အမောဖြေကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ အဲယားကွန်းရဲ့အအေးလေးကြောင့် အေးစက်နေတဲ့အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သား (၁၀) မိနစ်လောက် အနားယူပြီးမှဘဲစကားပြောဖြစ်ကြတယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီက သူ့ကို မမ လို့သာ ခေါ်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော့ကိုလည်း မောင် လို့ ခေါ်တော့တယ် ။ မခေါ်ချင်ရင်လည်း ခေါ်ရတော့ မှာဘဲလေ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ (၁၀) မိနစ်လောက်ကို ပက်ပက်စက်စက်ကြမ်းကြမ်း လိုးပြစ်လိုက်ပြီဗျာ ။

ဒေါ်ကေသီက စပြီးတော့ မောင်ကို မမလေ အရမ်းဘဲ ချစ်သွားပြီကွယ် လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်လည်း မမကို ချစ်ပါတယ်ဗျာ လို့ ပြန်ကာ ပြောလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လေ မမကိုဒီလိုမျိုး ချစ်ရလိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူး လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

သူက ဘာလို့လဲမောင် လို့ ပြောတော့ ဪ မမရယ် ..မမက ခပ်စိမ်းစိမ်းနေတတ်ပြီး မတူမတန်သလိုဘဲဆက်ဆံတာတွေ့နေရတာမို့ပါ မမ ကျွန်တော်က အမှန်ပြောတာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် လို့ပြောတယ် ။

ဒေါ်ကေသီက ကျွန်တော့ရဲ့ပါးလေးကိုနမ်းပြီးတော့ မမ စိတ်မဆိုးပါဘူး ၊ မမက စိတ်မဆိုးလို့လည်းဘဲ မောင့်ဆီမှာ ကြမ်းကြမ်းအလိုးခံတာလေ လို့ ပြန်ပြီး ပြောပြတယ် ။ သူအဖုတ်ကအရည်တွေကို သုတ်ပြီး မောင်က မမအထဲမှာ အများကြီးပန်းထားတာဘဲ လို့ ပြောကာ သုတ်ရည်တွေကိုသုတ်ကာ ပြောတယ် ။

ကျွန်တော့်လီးကိုလည်း သုတ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ရေချိုးခန်းကို လိုက်သွားတယ် ။ ရေချိုးခန်းထဲကိုရောက်တော့ သူက ရေပန်းကိုဖွင့် ကျွန်တော့်ကို ရေပန်းအောက်ကိုဆွဲလိုက်တယ် ။

ရေပန်းအောက်မှာ အနမ်းပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်လည်ကာ အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်က ဘေးက ဆပ်ပြာကိုလက်လှမ်းယူကာ ကျွန်တော့်ကိုတိုက်ပေးတယ် ။ လီးကိုလည်း လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးကာ စင်ကြယ်အောင်ဆေးပြီး နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့် ငုံကာစုပ်ပေးတယ် ။ သူလီးကိုစုပ် ပေးတော့ ကျော့လယ်ခန့်ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေကိုစုကိုင်ပြီး သူ့ခေါင်းကို သူ့အလိုက်အတိုင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်ပေးတယ် ။

သူ့ကိုဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ သူ့ကို နံရံမှာကပ်ပေးတယ် ။ ဆပ်ပြာကိုလှမ်းယူပြီး သူ့ရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို တိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို စို့ပြီးတော့ အဖုတ်ကိုဆပ်ပြာနှင့်ဆေးပေးတယ် ။ လက်ခလယ်ကို အသွင်းထုတ်လုပ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို ပြင်းပြင်းစို့ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကိုဆွဲယူပြီး နုတ်ခမ်းအနမ်းပေးတယ် ။

သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ခါးမှာချိတ်ပြီး လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။ သူက ရမ္မက်အပြည့်ပါတဲ့မျက်လုံးနှင့်စိုက်ကြည့်ပြီး

“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... အား....” လို့ ရမ္မက် အပြည့်နှင့်ကို ညီးလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထုတ် အဆုံးသွင်းကာ လိုး ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဘက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ မျက်နှာကို သူနှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ထားပြီး ညီးတော့တယ် ။ 

“ အား... ရှီး..မောင်ရယ်...အား.ရှီး... အရမ်းချစ်တယ်..မောင်..အား...မောင်.. ” လို့ ညီးနေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ဆောင့်ကာ လိုးပေးလာခဲ့တာ ခပ်စိပ်စိပ် ဖြစ်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အလှက ရမ္မက်ထန်စေတဲ့ အလှဖြစ်သလို အခုလိုဘဲ ရမ္မက်သံအပြည့်နှင့် စိုက်ကြည့်ကာ ညီးလာတယ် ။

ဒီနေရာမှာ တခြားတစ်ယောက်ဆိုရင်လည်း အခု ကျွန်တော် လိုးသလို လိုးပေးမှာ အသေချာဘဲပေါ့ဗျာ ။ကျွန်တော်လည်း ခပ်မြန်မြန်ဘဲ လိုးပေးတာ ရပ်ပြီး သူ့ကို နံရံကိုမျက်နှာထားစေပြီး သူ့အနောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

သူက အရမ်းကြိုက်ကြောင်း ကို ညီးရင်းနှင့် ပြောတယ် ။ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အသားရိုက်သံ ကျယ်ကျယ်ထွက်သလို တုံခါနေတဲ့သူ့ရဲ့ဖင်ကြီးကလည်းဘဲ အရှေ့အနောက် ပြေးလွှားနေတော့တယ် ။ ဒီက ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုး မကြိုက်ဘူးလို့ တစ်ချက်မှငြင်းဆိုသံကို မကြားရဘူး ။ ရေစိုစိုနှင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကာ လိုးပေးတာ (၁၀) မိနစ်ခန့် ကြာတော့မှ သူ့ဆီကနေ “ မောင်ရယ် မ ပြီးတော့မယ် လို့ ” ညီးကာ သူလည်း နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။

သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီး ပိုပြီးအရှိန်မြှင့်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးတော့ သူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အတူ ပြီးသွားကြတယ် ။ ရေချိုးခန်းထဲက အချစ်တိုက်ပွဲပြီးသွားမှ အခန်းထဲမှာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ နှစ်ခုနှင့်ရေစီးကျသံသာ ကြာရတော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား မြန်မြန်ဘဲရေချိုးခန်းမှ ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ကြတယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့်ကို ခေါက်ဆွဲပြုတ် ကြက်ဥကျော် (၃)လုံး ကျွေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အားလပ်ရက်တိုင်းမှာ အခုလိုဘဲ ဆုံချင်ကြောင်းပြောမှ ကျွန်တော် အလုပ်ထွက်ပြီး နောက်အလုပ်တစ်ခုကို ပြောင်းလုပ်မှာကို ပြောပြကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။

နေ့လည်မို့ အိမ်ရောက်တာနှင့် အိပ်ရာပေါ်ကို တက်ပြီး ပင်ပန်းသမျကို အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေမှ အိပ်ရာကနေထပြီး အားကစားလုပ်ပြီးမှ ရေချိုးပြီး လေးလေးဦးအုန်းမောင်နှင့် ထိုင်ကာ စကားတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ စကားကောင်းနေတုန်း ထမင်း စားဖို့ မနွယ်က လာခေါ်တော့ လိုက်သွားကြတယ် ။

ထမင်းစားပြီး လေးလေးနှင့်အတူ ထိုင်ကာ ပြောလက်စ စကားတွေကို ပြန်ပြောကြတယ် ။ ဦးဒေ့ဗစ်နှင့်အတူရှေ့ဟောင်းပစ္စည်းရှိတဲ့နေရာကို သွားကြတုန်းက သူတို့ဟာ အန္တရယ်ကြုံတွေ့ရတာတွေကို နားထောင်မိတယ် ။

အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ချိန်မှာ ဖုန်းက အလှမ်းပြနေတော့ ကျွန်တော်တို့မြို့က ဆရာမက ဖုန်းဆက်ထားတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဆရာမဆိုတာက တကယ့်ကိုဘဲ ကျွန်တော့အတွက်ဆရာမမို့ သူ့ကို ဖုန်းဆက်ပြီးတော့နေကောင်းကြောင်းတွေ ပြောပြကာ အလုပ်လည်းဘဲ နောက်တစ်ခုပြောင်းလုပ်မှာကို ပြောကာ ဖုန်းချလိုက်တော့တယ် ။ 

ဆရာမနှင့်ပြောပြီးချိန်မှာတော့ အတိတ် က ဆရာဆီမှာ ပညာယူခဲ့ရတာတွေကို သတိရသွားတယ် ။ တကယ်တော့ ဒေါ်ကေသီကို လိုးတဲ့နေ့က ဒေါ်ကေသီကို ညှာလိုက်တာ ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့လူပျိုရည်ကို ပထမဦးဆုံး သောက်သုံးသွားတာက ဆရာမပါဘဲ ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အတန်းပိုင်ဆရာမ ဖြစ်ပါတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို သူက သနားပြီး စာသင်ရာမှ စူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အဆင့်တွေကို အဆင့်ဆင့်ဖြတ်ကျော်သလို အချစ်ရဲ့ရသ အဖုံဖုံကို စမ်းသပ်ခဲ့ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်က ဆယ်တန်းတက်တော့ အခန်းထဲမှာ လူကောင်းကြီးသလို အသက်လည်းကြီးနေပြီ ။ အဖေအမေမရှိလို့ ကျောင်းမတက်နိုင်တော့ အသက်က တခြားကျောင်သူ ၊ ကျောင်းသားတွေထက် ကြီးသွားတယ် ။ဆရာမဒေါ်ချိုမာ ဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အခန်းမှာ အတန်းပိုင် ဆရာမပေါ့ ။ အသက်က (၄၅) နှစ် ခန္ဒာပြည့်ပြည့်နှင့်အတူ ဘော်ဒီအရမ်းတောင့်တဲ့ သူပေါ့ ၊ သူမှာ အားနည်းချက်က ဒေါသကြီးသလို မျက်နှာတင်းတင်းနှင့် ဆက်ဆံတယ် ။ 

သူ့ရဲ့ ရုပ်ရည်ကဆိုးတော့ ပိုပြီး သူ့ကိုဆို ကြောက်ကြ ၊ လန့်ကြတယ် ။ အဲ့ကြောင့်လည်း အပျိုကြီးဖြစ်နေတာလို့ ပြောကြတာကို ကြားဖူးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ခါ အရိုက်ခံရတယ် ။ ဆေးလိပ်ခိုးသောက်နေတာ သူတွေ့သွားလို့ အရိုက်လည်း ခံရသလို မိဘခေါ်ခိုင်းလို့ ဘကြီးတို့ကို ခေါ်ပေးမှဘဲ သူက ကျွန်တော်ဟာ မိဘမဲ့ ဆိုတာသိပြီး သူ့ဆီမှာ ကျောင်းတက်ဖို့ ဘကြီးကို ပြောတယ် ။

ဘကြီးတို့ကလည်း ဝမ်းသာအားရစွာနှင့် ဆရာမကိုယုံပါတယ်။ ကျွန်တော့်တူလေးကို ပညာတတ်ဖြစ်အောင် ဆရာကိုဘဲ အားကိုးပြီး စိတ်ချလိုက်ပါပြီလို့ ပြောတယ် ။ အဲ့နေ့ကဘဲစလို့ ကျွန်တော်ဟာ စားချိန်နှင့် အဝတ်စားတွေ သွားယူချိန်ဘဲ ဆရာမ အိမ်မှာ မရှိတာလို့ ပြောလို့ရတော့တယ် ။ ဆရာမအိမ်မှာ စာသင် ၊စာကျက် ညအိပ် ဆိုတာမျိုးဖြစ်သွားတယ် ။ ကျောင်းဆင်းချိန်က စလို့ သူ့ရဲ့ဆွဲခြင်းကိုကိုင်ကာ နောက်ကလိုက်ရတယ် ။ 

အချို့ ကျောင်းကသူငယ်ချင်းတွေက ကျွန်တော့်ကို မင်းမနေ့က ဘယ်နေရာ အရိုက်ခံရလဲ ဆိုတာ နေ့တိုင်းလိုလို တစ်လကျော်အမေးခံရတယ် ။

ဆရာမနှင့် ကျွန်တော်လွန်လွန်ကျူးကျူး ဖြစ်သွားတာကတော့ တစ်နေ့မှာ ကျွန်တော် စာကျက်နေတာ ဆရာမမှ “ နေမကောင်းဘူး..ဇက်ကျော့တွေ တက်တယ် လို့” ပြောတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို “ နှိပ်ပေးရမလား ဆရာမ လို့ ” မေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အင်းကွယ် နှိပ်တတ်ရင် နှိပ်ပေးပါလားလို့ ” ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့ ဘကြီးကိုလည်း အမြဲနှိပ်ပေးပါတယ် ” ပြောလိုက်တော့ “ သူက လာနှိပ်ပေးကွယ် ” ပြောပြီး သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း စာအုပ်တွေကိုသိမ်းပြီးတော့ သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ ဆရာမက အိပ်ရာထဲမှာ ဘေးတစ်စောင်းလေး အိပ်နေတယ် ။

“ ဆရာမထိုင်လိုက်ပါ ” လို့ပြောတော့ သူကထိုင်တယ် ။ သူ့အနောက် ကနေဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ဇက်ကြောတွေကို နှိပ်ပေးတယ် ။ ဆရာမဆီက “ အား...နာတယ်...ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကွယ် ” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ” လို့ ပြောပြီး ဇက်ကြောတွေကို နှိပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဆရာမဆီကနေ ညီးသံလေးတွေကိုကြားရတယ် ။ “ အား...ရှီး....” ဆိုတဲ့ အသံက ကျွန်တော့တို့ အောကားခိုးကြည့်ရင် ညီးသလိုမို့ လီးကတောင်လာတယ် ။ သွေးသားတက်ကြွနေတဲ့အရွယ်မို့လို့ ထစ်ခနဲဆိုရင် လီးကတောင်ပြီး ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောရမယ် ။

ဆရာမရဲ့ လက်ကလည်း ကျွန်တော့် ပေါင်ကို တင်တင်းဆုပ်ကာ ညီးတော့ ပိုဆိုးတဲ့ အခြေနေဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ ဆရာမကနေပြီး ပက်လက်ကလေး အိပ်ပြီးတော့ အတော်သက်သာသွားတယ် လို့ ပြောလာတယ် ။ ဆက်နှိပ်ပေးရမလား ဆရာမဆိုတော့ သူက အင်း ခြေတွေကို နှိပ်ပေးကွယ်လို့ ပြောကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ခြေကနေပေါင်အထိနှိပ်ပေးတယ် ။

ဆရာမလက်က ကျွန်တော့လက်မောင်းကို ကိုင်ပြီးတော့ကို “ အား..ရှီး..အင်း...” ညီးတယ် ။ ဆရာမကိုကြည့်တော့ မျက်လုံးက မှိတ်ထားတယ် ။ ညအိပ်ခါနီး ဘော်လီမဝတ်ထားတော့ နို့ကြီးသာမက နို့သီးခေါင်းအထိ မြင်ရတယ် ။ နူးညံ့တဲ့ သူ့ရဲ့ ပေါင်သားတွေကို နှိပ်ပြီးတော့ကို ကျွန်တော့်ရဲ့နှာစိတ်က မွန်လာတော့တယ် ။ ပုဆိုးထဲကနေ လီးကလည်း ထောင်ပြီးတော့ကို တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်က ဆရာမ ဆရာမ လို့ ခေါ်တော့ သူမထူးတော့ ပြန်တော့မလိုလုပ်တော့ သူက “ အင်း ” လို့ တစ်ခွန်း ပြန်ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနှိပ်နေတုန်း သူရဲ့ အခန်းထဲကို လေတစ်ချက်တိုက်ခတ်တော့ ကြီးမားတဲ့ အဖုတ်ကြီးက ပေါ်လာတယ် ။ နှိပ်ရင်းနှင့် ဆရာမ ပေါင်တစ်ချောင်း ထောင်ထားတာ လေတိုက်တော့ ထမိန်က လန်သွားရော့ပေါ့ ၊ အဖုတ်ကိုလက်တွေ့ မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ကမထိန်ချုပ်တော့ဘဲ ပဆိုးကိုချွတ်ပြီး လီးကို အဖုတ်တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

ဆရာမ က “ အား..” လို တစ်ချက် ညီးပြီးတော့ ထလာတယ် ။ ကျွန်တော်က ဆရာမကို တွန်းလှဲပြီးတော့ ကို ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာလိုးလိုက်တယ် ။ အချက် (၃၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး သုတ်ရည်တွေ အကုန်လုံးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ် ထဲမှာဘဲ ပန်းလိုက်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးချိန်မှာ ဆရာမဟာ မတားတော့ဘဲ တင်းတင်းဖက်ကာ “ အား..ရှီး. အား.. ..အား.. ” လို့ဘဲ ညီကာ အောက်ကနေ ပင့်ပေးလာတယ် ။ 

သူက ပင့်ပေးလာတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။ သူအပေါ်ကနေ မှောက်ပြီးတော့ အနားယူချိန် သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ နဖူးကို အနမ်းပေးလာတော့တယ် ။ အချိန်နည်းနည်း ကြာတော့ ဆရာမ ကျွန်တော့ကို ထအုံးကွယ် ရေသွားဆေးမလို့ လို့ပဲ ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဆရာမ အပေါ်ကနေ ဖယ်လိုက်ပြီးတော့ ဘေးကိုဆင်းလိုက်တယ် ။ ပုဆိုးကိုပြန်ဝတ် အပြင်ထွက်ကာ ဆရာမ ပြန်လာရင် အရိုက်ခံ ၊ အဆူခံမလို့ စောင့်နေတယ် ။ သူပြန်လာတော့ ရေသွားဆေးပြီး ပြန်လာခဲ့လို့ ပြောကာ သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။

ရေဆေးနေတုန်းမှာ စိတ်က ဆရာမ ငါ့ကိုဘယ်လိုမျိုး ဆုံးမမလဲ မသိတော့ဘူး လို့ ထင်မိတယ် ။ ကျွန်တော်က အခန်းဝရှေ့ကို ရောက်သွားမှ ဆရာမ ကျွန်တော်ရောက်ပါပြီ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဆရာမက အခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ ဆရာမက ထမိန်ရင်သျားပြီးတော့ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး လာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ လို့ သူ့ရဲ့ဘေးကို လက်ပြတယ် ။ သူပြတဲ့နေရာ ကျွန်တော်ဝင်ထိုင်တော့ သူက 

“ ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့ ” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ အဲ့ကတည်းက ဆရာမဆီကနေ အချစ်ဘာသာရပ် အချို့ု ကျွန်တော် ကျွန်တော်တတ်ကျွမ်းလာခဲ့တယ် ။ ဆရာမကလည်း အပျိုကြီး အရွယ်လွန်ဖြစ်သလို ၊ သူဖတ်ထားတဲ့စာပေတွေကို လက်တွေ့ကို အသုံးချပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော့ကို သူက မျက်နှာတင်းတင်းနှင့်ကြည့်ပြီး 

“ ငါတိုင်လိုက်ရင် မင်းဘာဖြစ်သွားမလဲ သိလား ” လို့ သူကမေးတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာမ ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ် “ လို့ သူ့ကိုပြောတော့ သူက “ အဲ့ဒါဆိုရင် ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေး ” လို့ သူက ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ ခိုင်းချင်တာခိုင်းပါ ကျွန်တော် လုပ်ပါ့မယ် ” လို့ ပြောလိုက်တော့တယ် ။ သူက ထမိန်ကို ချွတ်ပြီးတော့ ပက်လက်လှဲကာ နေလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ကျွန်တော့ကို သူ့ရဲ့အဖုတ်ကိုယက်ခိုင်းတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ဆရာမရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းဝင်ပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးပါတော့တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ဆွဲဆွဲကာ ညီးရင်းနှင့် ကျွန်တော် ယက်ပေးသမျှကို ခံစားနေတော့တယ် ။ ချွဲကျိကျိနှင့်ဖြူဖြူအရည် ထွက်လာမှရပ်ခိုင်းပြီး ကျွန်တော့်ကို လိုးခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော့်လီးကလည်း အရမ်းတင်းနေပြီမို့ သူ့အဖုတ်မှာတေ့တော့ သူက “ ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲသွင်း ” လို့ပြောတော့ သူပြောတဲ့အတိုင်း လီးအဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်းဘဲ သွင်းတယ် ။

အင်း...လို့ ညီးပြီးတော့ ခဏနေအုံးကွယ်လို့ ပြောတော့ ရပ်လိုက်တယ် ။ တစ်ချီးပြီးထားလို့သာဘဲ မဟုတ်ရင် ပြီသွားပြီလို့ တွေးမိသွားတယ် ။ စက္ကန့် (၃၀) လောက်နေမှ သူက ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်ပေးလို့ ပြောတယ် ။

သူပြောတဲ့အတိုင်ဘဲ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတာ သူက နို့ကိုလည်း စို့ပေးပြောတော့ သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့ပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတ် ။ သူက “ အား...ရှီး...ကောင်းတယ်ကွာ.. အား.. အောင်ဇော်... အား..” လို့ ညီးလိုက်တာ ပြီးသွားမလား ထင်ရတယ် ။ စကားကို ပြတ်ပြတ်ဘဲ ပြောတတ္တဲ့ ဆရာမဆီကေန ႏူညံ့စြာထြက္လာတာ ပထမဦးဆုံးကြားဖူးလိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တင်းမခံနိုင်တော့ ကျွန်တော်က ဆရာမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် ဆိုတော့ သူက ရပ်လိုက်လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့ကိုတွန်းလိုက်တယ် ။ လီးက အပြင်ကိုထွက်ကျသွားပြီးမှ ဆရာမက ကျွန်တော့ကို သူ့ရဲ့အစေ့ကို ယက်ခိုင်းပြီး လက်ခလယ်နှင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်ခိုင်းတယ် ။

ကျွန်တော် လုပ်ပေးတော့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးကို ကြားရတယ် ။ ဆရာမက သူပြီးခါနီးမှဘဲ ကျွန်တော့ကို ဆက်လိုးပေးဖို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အပေါ်ကမှောက်ပြီး လီးကို အဆုံးထိဘဲ သွင်းကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆက်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ ဆရာမရဲ့လက် နှစ်ဖက်က ကျွန်တော့ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားသလို ခြေနှစ်ဖက် တင်းတင်းကျစ်ကာ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်ကို ကျစ်ပေမဲ့လည်း ဆက်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး အိပ်ပျော် သွားတာ မနက်မှာ ဆရာမနိုးမှ အိပ်ရာကနေ နိုးလာခဲ့တယ် ။

................................................................................

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>