Sunday, September 8, 2024

အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Niko Soe

အခန်း (၃၁)

“ မောင်တော့ ဗိုက်တော်တော်ဝသွားပြီ”

“ သူဇာရော ဝရဲ့လား။ ဗိုက်ဟာဟာ စားကောင်းကောင်းနဲ့ စားလိုက်တာ အများကြီးစားပစ်လိုက်ပြီ”

“ သူဇာလည်း ဝပြီမောင်”

“ ခဏကြာ အစာကြေသွားမှာပါ”

ကိုမျိုးလွင် အနှောင့်အသွားမလွတ်သည့် စကားဆိုသည်။ သူဇာ လည်း ရိပ်မိသည်ပင်။ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း နားလည်သည်။

“ လာ ပြန်ရအောင်”

ဘန်ဂလို ရောက်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်တာနဲ့ စတင်နမ်းလေပြီ။ အတူတူရှိမည့် ဒီတစ်ညကို အကောင်းဆုံး ချစ်ရည်လူးကာ ကျော်ဖြတ်ကြမည်။ အဝတ်အစားတွေကို သွက်သွက်လက်လက် ချွတ်လိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှာ မရှိတော့။

ကိုမျိုးလွင်က သူဇာကို နမ်းလည်းနမ်း၊ လက်က သူဇာရင်သားတွေကို ပွတ်ချေလိုက်၊ စပ်ပတ်ဆီ နှိုက်ပြီး ကလိလိုက် လုပ်နေသည်။

သူဇာကိုယ်လုံးလေးကို ဖင်ကနေမကာ စားပွဲရှိရာသို့ ပွေ့ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူဇာကတော့ လူကြမ်းကြီး ကိုမျိုးလွင် လက်ထဲ အရုပ်ကလေး တစ်ရုပ်နှယ်။ စားပွဲပေါ် သူဇာကို နေရာချပြီး ပေါင်တွေကိုဖြဲကာ အသင့်နေရာယူလိုက်သည်။

“ အင့်”

အမြဲနိုးကြားထောင်မတ်နေသော ကိုမျိုးလွင်လီးက သူဇာစပ်ပတ်ဆီ ထိုးဝင်လာသည်။ သူဇာစပ်ပတ်ကလည်း လာနေကြဧည့်သည်ကို နွေးထွေးနူးညံ့သော အထိအတွေ့နဲ့ ကြိုဆိုရှာသည်။

“ ဖတ်.......ဖတ်.......ဖတ်”

“ အင့်......အင့်.......အင့်”

“ ကောင်းတယ်မောင်……ကောင်းတယ်”

သူဇာနှုတ်ဖျားဆီက ထူးထူးဆန်းဆန်း စကားသံတွေပါထွက်လာသည်။ အစက လိုးခံရရင် ညည်းသံ၊ အော်သံတွေပဲ ထွက်တတ်တဲ့သူက အခုက စကားတွေပါ ပြောတတ်လာပြီ။

“ ကြိုက်လား…….ဒါဆို”

“ ကြိုက်တယ်……အင့်……အင့်”

“ ဖတ်....ဖတ်.......ဖတ်”

သူဇာဆီက စကားသံတွေပါ ကြားလာရတော့ ကိုမျိုးလွင် စိတ်ပိုထန်လာပြီး သူပါ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြောလာသည်။

“ ကြိုက်လား…..မောင့်လီးကို……….ကြိုက်လား”

“ ကြိုက်တယ်…….ကြိုက်တယ်………ကြိုက်တယ်”

“ ရော့ကွာ………ဖတ်……..ဖတ်…..ဖတ်”

“ အင့်……အင့်…….အင့်”

နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်က စကားကြမ်းကြမ်းတွေကိုပြော၊ လီးနဲ့ စပ်ပတ်ကလည်း ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့ မအားလပ်နိုင်ပေ။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို စားပွဲကနေ အိပ်စက်ရာ ကုတင်မွေ့ရာဆီ ပွေ့ခေါ်လာပြန်သည်။

“ လာ….မောင့်ပေါ်တက်ခွလိုက်”

လီးက စပ်ပတ်ဆီ စိုက်လျက်သား။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်၏ပုခုံးကနေ လက်နဲ့ တွဲလွဲခိုစီးထားသည်။ ကိုမျိုးခွင်က သူဇာပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းကာ ကုတင်ပေါ်ဆီ ခေါ်လာသည်။ ကုတင်နဲ့ စားပွဲက အကွာအဝေးလေးက ခြေဆယ်လှမ်းသာလောက်ပင်ရှိမည်။

ထိုမျှ အကွာအဝေးလေးကိုပင် ထိန်းလိုးကာ ခေါ်လာခဲ့သည်။

“ သူဇာ ကုန်းလိုက်ပါလား”

ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူဇာကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ စွင့်ကားနေသော တင်နှစ်ဖက်ပေါ်လာသည်။

“ ဖြန်း……ဖြန်း”

ကိုမျိုးလွင် အသည်းယားလာသဖြင့် ခပ်စပ်စပ်လေး ၂ချက်လောက်ရိုက်ချလိုက်သည်။ နောက်ကနေ နေရာ အသင့်ယူကာ လိုးပြန်သည်။ သူဇာခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ လက်ရာထင်နေသော ဖင်နှစ်ဖက်က တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်တက်သွားသည်မှာ လှပလွန်းလှသည်။

“ လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ”

“ မောင်ပဲ ပိုင်တဲ့ ဖင်လေး”

“ ရော့ကွာ…….ရော့ကွာ”

ကုန်းနေသော အနေအထားက သူဇာအတွက် ပိုထိသည်။ နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာသော ကိုမျိုးလွင်လီးကြီးက သူဇာစပ်ပတ်အပြင် သားအိမ်ခေါင်းထိပ်ကလေး ကိုပါ လာလာထိသည်။

“ မောင်ရေ……မရတော့ဘူး……..ပြီးတော့မယ်”

“ ရော့ကွာ……ရော့ကွာ”

“ ဖတ်………….ဖတ်……ဖလတ်……ဖတ်”

“ အင့်…….အင့်………အင့်”

သူဇာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖော်မပြတတ်သော ဝေဒနာတစ်ခု ခံစားရကာ တုန်တက်သွားသည်။ အထဲက စပ်ပတ်အတွင်းနံရံတွေကလည်း ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားသဖြင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်လုပ်နေသော လီးကို ဆွဲပြီး စုပ်ယူထားသလို ဖြစ်နေသည်။ အတွင်းစပ်ပတ်နံရံတွေရဲ့ ဆွဲယူမှုတောင် ကိုမျိုးလွင် ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားသည်။

သို့သော် သူ မပြီးနိုင်သေး။ သူဇာ အပေါ်တစ်ခုလုံးကတော့ ပျော့ဖတ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ် မှေးတင်နေသည်။ ဖင်နှစ်လုံးသာ ကိုမျိုးလွင် ထိန်းကိုင်ထားသဖြင့် ဖင်ဗူးထောင်လျက်သားရှိနေသည်။

ကိုမျိုးလွင် ခဏနားကာ စပ်ပတ်ကထွက်လာသော အရည်တွေကို လက်နဲ့သုတ်ကာ ဖင်ဘူးဝဆီ သုတ်လိုက်သည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင် ဘာလုပ်တော့မည်မှန်း သိလိုက်သည်။

သို့သော် သူမ ဘာမှ မငြင်းဆိုနိုင်။ တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ဖတ်နွမ်းလျနေသည်။ လီးကို စပ်ပတ်ကနေ ထုတ်လိုက်ကာ ဖင်ခေါင်းထိပ်လေး ဒစ်လေးကို တေ့လိုက်သည်။

ဖင်ပေါက်လေးက နီနီရဲရဲလေးနှင့် ကိုမျိုးလွင်ကို ဆွဲဆောင်လွန်းလှသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ဘာချောဆီမှ ထပ်မလိမ်းထား။ ခဏက သဘာဝအရည်တွေနဲ့ လီးတစ်ခုလုံး ချောမွေ့နေသည်။

“ အ”

“ စိတ်လျော့ထား…….သူဇာ……..စိတ်လျော့ထား”

ကိုမျိုးလွင် သူ့လီးကို လက်နဲ့ထိန်းကာ ဖင်ပေါက်ဆီ အသာထိန်းပြီးသွင်းသည်။

“ နာတယ်…….နာတယ်”

သူဇာ အသံမျော့မျော့ကလေးနဲ့ ငြီးနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် ကြားပေမဲ့ မရပ်တန့်နိုင်ပေ။ ကျဉ်းလှသော ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး တစ်ရစ်ချင်းဆီး တိုးဝင်နေသည်မှာ အမြင်အာရုံအရရော၊ အရသာရော ထူးကဲလှသည်။

ကိုမျိုးလွင် လီးကို ထိန်းထည့်နေပေမဲ့ ကျန်လက်တစ်ဖက် သူဇာဖင်ပေါက်ဝန်းကျင်ကို အသာအယာ နှိပ်နယ်ပေးနေသည်။

နောက်ဆုံးက ၆လက်မခွဲကျော်ကျော်ရှိသည့် လီးတစ်ချောင်းလုံးက ဖင်ပေါက်ထဲ မဆန့်မပြဲ နေရာလုံးဝယူနိုင်သွားလေသည်။

သူဇာဖင်လုံးလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် အသားလေးလုပ်ကာ စတင်လိုးသည်။ သူဇာက ဖင်အလိုးခံရတာ ဒါနဲ့ဆို ဒုတိယအကြိမ်ပဲရှိသေးသည်။ အစက နာကျင်ပေမဲ့ ထိုနာကျင်မှုနောက် သာယာမှုတစ်ခု လိုက်လာသည်။

ကိုမျိုးလွင်ကလည်း အရှေ့ပေါက်ရှိ စပ်ပတ်ကို လက်နဲ့ ဆွဲညှပ်ပြီး ကစားပေးသေးသည်။

“ အ.......အ........အ”

“ မိုက်တယ်ကွာ……..လှတယ်ကွာ”

“ ဖတ်.......ဖတ်........ဖတ်”

“ အ.......အ”

ကိုမျိုးလွင် ညောင်းလာတော့ သူဇာကို လှဲခိုင်းလိုက်သည်။ သူက သူဇာနောက်ကနေ နေရာယူသည်။ သူဇာကျောတစ်ခုလုံးက ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်အောက်ရောက်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင် လက်ဖက်က သူဇာ ချိုင်းအောက်ကနေ လျှိုကာနို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားနေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က စပ်ပတ်ဆီ ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။ လှဲလျောင်းနေပေမဲ့ လီးက ဖင်ပေါက်ကို အလိုးမပျက်။

သူဇာ နားတွေဆီ ကိုမျိုးလွင် အသက်ရှုခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လာထိတွေ့နေသည်။

“ ချစ်တယ်……အရမ်းချစ်တယ်……သူဇာရယ်”

“ အ.......အင့်........ဟင့်.......အင့်”

“ ဖတ်..........ဖလတ်........ဖလတ်”

ကိုမျိုးလွင် စအိုကြွက်သားတွေ၏ တင်းကြပ်မှုကို ထိန်းမထားနိုင်တော့။ သုတ်ရည်တွေကို စအိုပေါက်ထဲ လွှတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူဇာလည်း စအိုပေါက်ဆီက နာကျင်မှု၊ အရှေ့စပ်ပတ်ဆီက ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပေးမှုနောက် ဖြစ်လာသော သာယာမှုတွေ ရောထွေးပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ ရောက်သွားပြန်သည်။

“ ဟင့်………..ဟင့်……..ဟင့်”

“ ဟား…….ဟား........ဟား”

သူဇာ တစ်ကိုလုံးလည်း ကိုမျိုးလွင် ကိုယ်လုံးကြီးအောက် ရောက်နေသည်။ နွေးထွေးမှု၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သံယောဇဉ်၊ နာကျင်မှု၊ သာယာမှုတွေ ရောယှက်နေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က နောက်ကနေတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ထားဖြင့် သူ့ရင်အုပ်ဆီက နှလုံးခုန်သံကို အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

လူနှစ်ယောက်က စိတ်နှလုံးသားနှစ်ခုပေါင်းစည်းပြီး တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သွားသော အခိုက်အတန့်ပင်။

...........................................................................................................

အခန်း (၃၂)

သတ္တမနေ့ (နောက်ဆုံးနေ့)

ဖုန်းကနေ alarm ပေးထားသဖြင့် သူဇာ နိုးလာသည်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်(၆)နာရီပဲ ရှိသေးသည်။Hotel check out က မနက်(၁၁)နာရီမှ ဆိုပေမဲ့ သူဇာ တမင်က စောစော alarm ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ပစ္စည်းတွေဆို ဘာဆိုဘာမှ မသိမ်းရသေး။

ညက နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်သောင်းကျန်းထားသည်။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို ဖင်ပေါက်လိုးပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ပေ။ နှစ်ယောက်စလုံး နည်းလမ်းမျိုးစုံနဲ့ ချစ်တင်းနှောပြန်ကြသေးသည်။ 34+35 လား။ Doggy လား။ Riding လား။ Anal လား။ မျိုးစုံပင်။

အခန်းတစ်ခုလုံးမှာ မလိုးခဲ့ရသော နေရာလည်း မရှိပေ။ ကုတင်၊ စားပွဲ၊ ကြမ်းပြင်၊ ရေချိုးခန်း၊ ကုလားထိုင် နေရာအနှံ့ လိုးပြန်ကြသေးသည်။ နှစ်ယောက်သား လိုးလိုက်၊ အမောဖြေလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ မနက်(၁)နာရီလောက်မှ ပြီးသွားသည်။

သူဇာဆို ဘယ်နှစ်ချီမှန်းကို မသိ။ အထွတ်အထိတ်ကို ရောက်ရောက်နေတာ မရေတွက်နိုင်တော့ပေ။

ကိုမျိုးလွင် ဘာဆေးတွေများ မှီဝဲထားလို့ ဒီလောက်တောင် အားကောင်းမောင်းသန်ဖြစ်နေရသလဲပင်။ ရုပ်က ခပ်သန့်သန့်နဲ့ မသိလျှင် လူရိုးလူအေးလေးသာ ထင်မည်မှာ။  စင်စစ်မှာတော့ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။ တကယ့်ကို “မ”ကျမ်းကြေလွန်းသည့်သူပင်။

သူရဲ့ သန်မာမှုတွေအောင် သူဇာ တခါတလေကျ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ပေ။ ညက မောပန်းပြီး တစ်ချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ ဘယ်လိုပုံစံနှင့် အိပ်စက်မိမှန်းအောင်မသိ။ အလိုးခံရပြီး နေရာကို မပြောင်းနိုင်ဘဲ မောပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ အိပ်ချိန်နည်းပေမဲ့ အိပ်ရေးဝသွားတော့ သူဇာလန်းဆန်းနေသည်။

တစ်ခန်းလုံးရှိ ပစ္စည်းတွေဆိုသည်မှာ မွစာကြဲနေသည်။ ဘေးမှာ ကိုမျိုးလွင်ကတော့ ညက ထင်တိုင်းရမ်းကားနေသည့်မှာ သူမဟုတ်သည့်အတိုင်း ပီဘိကလေးငယ်တယောက်လို အိပ်ပျော်နေသည်။ သူဇာ လမ်းလျှောက်ဖို့ ပြင်လိုက်တော့ စပ်ပတ်ဆီက အနည်းငယ် နာကျင်မှုကို ခံစားသိလိုက်သည်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ယောင်ပြီး နီရဲနေသည်။ ဖြစ်မယ်ဆိုလည်း ဖြစ်ထိုက်လောက်ပါတယ်လေ။

ဒီလောက်အားကြီးနဲ့ မနားတမ်းလိုးခံနေရမှာ ယောင်နေသည်မှာ အဆန်းမဟုတ်တော့ပေ။ သူဇာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ရေချိုးခန်းဆီ ဝင်လာပြီး ရေတဝကြီးချိုးလိုက်သည်။ သူဇာရေချိုးပေးပြီးတဲ့အချိန်ထိ ကိုမျိုးလွင် မနိုးသေးပေ။

အင်းလေ။ သူ အရမ်းပင်ပန်းနေမှာပေါ့။ သူဇာ မှန်တင်ခုံဆီ အလှပြင်ရန်အတွက် ထိုင်ချလိုက်သည်။ အခုမှ မှန်သေချာကြည့်မိသည်။ သူမ အနည်းငယ်သွယ်လျသွားသလိုပင်။

ရေစိုလက်စနဲ့ သူမအလှက ဝင်းလက်နေသည်။ တဘက်ကို ရင်လျားပတ်ပြီး ထွက်လာသဖြင့် စွင့်ကားသောရင်သားစိုင်တွေကို ထိုတဘက်က လုံခြုံမှု ပြည့်ပြည့်ဝဝမပေးနိုင်ပေ။ ရင်သားတစ်ဝက်လောက် အပေါ်ကို လျှံထွက်နေသည်။

“ ဟင်……လည်ပင်းမှာ Love mark တွေနဲ့ပါလား”

သူဇာ မှန်ကြည့်လိုက်မှ သိလိုက်သည်။ လည်တိုင်မှာ အမှတ် ၃၊၄ခု လောက်ရှိနေသည်။ ညက တစ်ညလုံး ကိုမျိုးလွင်၏ ချစ်သက်သေများပင်။ တဘက်ကို ဖွင့်ပြီး ရင်သားတစ်ဝိုက်ကြည့်လိုက်ပြန်တော့ ၎င်းနေရာများလည်း ၂ခုလောက်ရှိနေသည်။

ရင်သားတွေက နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ဆုပ်ကိုင်ခံထားရသဖြင့် လက်ယောင်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် ပိုထွားလာသလိုဖြစ်နေသည်။ သူဇာ Skincare လေးလိမ်း၊ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးပြင်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်ယောက်က စိုက်ကြည့်နေသလိုခံစားရသဖြင့် ဟိုဖက်၊ ဒီဖက် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ စူးရဲစွာ စိုက် ကြည့်နေသော ကိုမျိုးလွင်ကို တွေ့လိုက်သည်။

“ နိုးပြီလား မောင်”

“ နိုးပြီ…..သူဇာရော ဘယ်ချိန်ကတည်းက နိုးနေတာလဲ”

“ ခဏလေးတင်ကပဲ မောင်ရဲ့”

“ အိပ်ရေးရောဝရဲ့လား”

“ ဝတယ်မောင်။ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာကြည့်ကြည့် မောင်လက်ချက်နဲ့ သူဇာ အညိုအမည်းတွေ စွဲကုန်ပြီ”

သူဇာ လည်ပင်းနဲ့ ရင်သားတစ်ဝိုက်က Love mark တွေကို ပြလိုက်သည်။

“ မောင် ပြတာပဲကြည့်လေ။ ဘာတွေလျှောက်လျှောက်ကြည့်နေတာလဲ”

ဝင်းလက်နေသော ရင်သားနှစ်ဖက်ဆီကနေ အကြည့်မလွှဲနိုင်ဖြစ်နေသည့် သူ့ကို သူမ မာန်လိုက်သည်။

“ လှလိုက်တာ…..သူဇာရယ်”

“ မောင်….တော်ပြီ…..ထတော့။ သူဇာတို့ ဘာပစ္စည်းမှကို မသိမ်းရသိမ်းတာ”

“ ရေသွားချိုးတော့……မဟုတ်ရင် သူဇာတို့ ၁၁နာရီ မထွက်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေမယ်”

“ အေးပါ ချစ်ရယ်”

ရေချိုးခန်းဆီ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ကိုမျိုးလွင် မသွားခင် သူဇာ့နဖူးဆီ Morning kiss ဖွဖွလေးပေးခဲ့သေးသည်။

“ မွ…..မွ”

“ ရေလည်း မချိုး၊ သွားလည်း မတိုက်ဘဲ လာနမ်းနေပါတယ်ဗျို့”

“ ကိုယ့်ချစ်သူကို နမ်းတယ် ဘာဖြစ်လဲ မွ….မွ”

ကိုမျိုးလွင် ရေမိုးချိုးပြီးထွက်လာတော့ တစ်ခန်းလုံး တော်တော်များများ သိမ်းဆည်းပြီးနေပြီ။ သိမ်းစရာဆိုလို့ သူ့ပစ္စည်းအနည်းငယ်သာ ကျန်တော့မည်။ ရင်ထဲ ဟာခနဲ့ ဖြစ်သွားပေမဲ့ အတူတူနေခဲ့သည့် တစ်ပတ်တာလုံး ပျော်ခဲ့ရပါသည်။

ဘယ်မိန်းကလေးအပေါ်မှာမှ မထားခဲ့ဖူးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် သူဇာအပေါ် ထားခဲ့မိပါသည်။ ပိုးဖံလိုမျိုး မီးလျှံကို တည့်တည့်တိုးနေမှန်းကိုလည်း သိပါသည်။ သို့သော် ရမ္မက်ဆန္ဒကိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်ကြဘဲ။

...................................................................................................

အခန်း (၃၃)

အကုန်လုံးသိမ်းဆည်းပြီးတော့ နောက်ဆုံးပြန်ရမည့်အချိန်ကိုရောက်ရှိလာလေပြီ။ သူဇာတို့အထုတ်တွေသိမ်းဆည်း၊ ကားပေါ်အထုပ်တွေတင်၊ Hotel check out လုပ်တာနဲ့ဆို အကုန်လုံးပြီးတဲ့ချိန် နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်(၁၁)နာရီပဲ ရှိသေးသည်။

ကားစီးရအုံးမှာဆိုတော့ အချိန်မဆွဲနေတော့ပေ။

“ ကျမတို့ Hotel မှာ လာရောက်တည်းခိုပေးတဲ့အတွက် အစ်ကိုတို့၊ အစ်မတို့ ဇနီးမောင်နှံကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်”

“ နောက်လည်း လာရောက်တည်းခိုဖို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်ပါတယ်ရှင်”

ဧည့်ကြိုဌာနက ကလေးမ နှစ်ယောက်ကတော့ ဖော်ဖော်ရွေရွေနဲ့ နှုတ်ဆက်နေရှသည်။ သူဇာ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး ကားပေါ်တက်လာခဲ့တော့သည်။ သူဇာ ခရီးပြန်တော့မည် ဖြစ်သဖြင့် ဘလောက်ခပ်ပွပွလေးနှင့် စပန့်ဂါဝန်လေးကိုသာ ရိုးရိုးလေးဝတ်ထားသည်။

ကိုမျိုးလွင်ကတော့ သူဝတ်နေကျစတိုင်အတိုင်း ပိုလိုရှပ်အမည်းရောင်နဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာရောင်ကို ဝတ်ထားသည်။ ကားပေါ်ကစထွက်ပြီး သီချင်းလေးတွေဆိုလိုက်၊ စကားလေးတပြောပြောနဲ့ မောင်းလာကြသည်။ အသွားခရီးထက်စာလျှင် အပြန်ခရီးမှာ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ပိုပိုသိလာကြသဖြင့် စကားဖောင်ဖွဲ့လို့ မဆုံးပေ။

“ မောင်တော့ ဒီခရီးက မောင်ဘဝတွက် မှတ်မှတ်ရရဖြစ်နေတော့မှာပဲကွာ”

“ သူဇာရော ပြန်ရောက်ရင် မောင့်ကို မေ့သွားမှာလား”

“ မမေ့ပါဘူး မောင်ရယ်”

“ မောင် သတိရရင် message လေးတော့ ပို့မယ်နော်”

“ အရမ်းလွမ်းလာရင် ဖုန်းခေါ်မယ်နော်။ ဖုန်းကိုင်နော်”

“ အင်းပါ မောင်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းကြီးသိသာအောင်တော့ မပြမိစေနဲ့အုံး”

“ ဝင့်ဝါ နဲ့ မင်းထက်ပါ သိကုန်ရင် မကောင်းဘူးပဲ”

“ အင်းပါ။ မောင် အရိပ်အခြည်ကြည့်တတ်ပါတယ်”

နှစ်ယောက်သား စကားစဒီမှာတင်ဖြတ်လိုက်ပြီး သီချင်းတကြော်ကြော်အော်ပြီး မောင်းလာကြသည်။ လမ်းခရီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ ကိုမျိုးလွင် စတင်ဗွေဖောက်လာသည်။ လက်တစ်ဖက်က ကားစတီယာတိုင်ကို ထိန်းပြီးမောင်းနေပေမဲ့ ကျန်တစ်ဖက်က သူဇာပေါင်ဆီ ကျူးကျော်လာသည်။

“ မောင် သူတော်တော်ဆိုးတယ်ကွယ်”

ကိုမျိုးလွင် မချိုမချဉ်မျက်နှာနဲ့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး လက်ကို သူဇာ ပေါင်ကို စကတ်အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်နေသည်။ သူဇာဝတ်ထားတာက ဂါဝန်အပါးလေးမို့ လက်ရဲ့အထိအတွေ့ကို ပေါင်သားတွေက လုံးဝခံစားသိနေသည်။

ထိုမျှနဲ့တင် လက်ကမငြိမ်သွား။ သူဇာ စပ်ပတ်ဆီ လက်က ပွတ်သပ်လာသည်။ အတွင်းခံကတစ်ထပ်၊ ဂါဝန်က တစ်ထပ်ခံနေတော့ အရမ်းကြီး ရှေ့ကို မရောက်နိုင်ဘဲဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင်မျက်လုံးတွေက ကားမှန်မှတစ်ဆင့် အပြင်ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်၊ လက်တစ်ဖက်က သူဇာစပ်ပတ်တွေဆီ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်နဲ့ တကယ့်ကို ဗျာများနေရှာသည်။

ကိုမျိုးလွင်ဂျင်းဘောင်းဘီဂွကြားနေရာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖုဖောင်းကားထွက်နေသည်။

“ သူဇာ မောင့်ကို စုပ်ပေးမလား”

ကိုမျိုးလွင် ကားမောင်းရင်း သူဖြစ်ချင်တာ ဖွင့်ဟပြောဆိုလိုက်သည်။ သူဇာလည်း မငြင်းရှာ။ ကိုမျိုးလွင် ပေါင်တွေဆီ သူမလက်ဖဝါးနုနုလေးတွေနှင့် အရင်ပွတ်သပ်သည်။ သူဇာ ပွတ်လေ ညီတော်မောင်ရှိတဲ့နေရာက ပိုဖောင်းလာလေဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင်ရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုလျော့၊ ဇစ်ကိုဆွဲချ၊ ဖင်ကို အသာကြွပြီး အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကျွတ်သွားသည်နှင့် လီးက လွတ်လပ်သွားသည့်နှယ် ဖြောင်းခနဲ့ ထွက်ချလာသည်။

သူဇာ လက်နဲ့ လိင်တံကို အသာကစားလိုက်သည်။ လက်ဖဝါးနုနုလေး၏ အထိအတွေ့မှာ လိင်တံကြီးက ပိုပိုတုတ်ခိုင်လာသလိုပင်။ သူဇာ လက်နဲ့ကစားပေးရင်း ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပြီး ငုံချလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…….ပြွတ်”

“ အ…………ရှီး”

ကိုမျိုးလွင် ကောင်းလွန်းသဖြင့် ညည်းသံတောင် ထွက်ရှာသည်။ သူဇာရဲ့ စုပ်ချက်အောက်မှာ လွင့်သွားသဖြင့် ကားမောင်းနေရင်းတောင် မထိန်းနိုင်သလို တချက်ဖြစ်သွားပြီးရမ်းလိုက်သေးသည်။ လမ်းရှင်းနေလို့သာ တော်ရော့သည်။

ကိုမျိုးလွင် အသိစိတ်ပြန်ကပ်ပြီး ကားကိုထိန်းလိုက်သည်။ ကံသီလို့ ဘာမှမဖြစ်။

ထိုကဲ့သို့ သွားနေလို့ကတော့ မဖြစ်ချေ။ လမ်းရဲ့ လူရှင်းတဲ့တစ်နေရာဆီ ကားထိုးရပ်လိုက်သည်။

“ သူဇာရေ မောင် မရတော့ဘူး။ မောင်တို့လိုးကြရအောင်ကွာ”

သူဇာ ဝတ်ထားတဲ့စကပ်နဲ့ အထဲက ပင်တီကို ခပ်သွက်သွက်ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံတွေကိုယ်စီကတော့ ကားခြေနင်းနေရာမှာ ပုံနေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဂရုမစိုက်အားပေ။

ကိုမျိုးလွင် ကားနောက်မှီကို အနောက်ဖက်သို့ တိုးလိုက်သည်။ နေရာအတန်ငယ်ကျယ်သွားပြီ။ သူဇာ က ကိုမျိုးလွင်ကားမောင်းတဲ့နေရာဆီလာပြီး တက်ခွလိုက်သည်။

ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးရှိရာ စပ်ပတ်ကို တည့်တည့်ချိန်ရင်းပေါ့။

“ အ”

“ ဟင့်………ဟင့်…..ဟင့်”

“ အ……အ…..အား…..အ”

နူးညံ့သော အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့ ပွတ်သပ်မှုအောက်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးနတ်ပြည်ရောက်နေသလိုဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင် မျက်နှာက သူဇာရင်သားတွေဆီ ရောက်နေသည်။ သူဇာက အပေါ်ဘလောက်မချွတ်ထားတော့ အပေါ်အင်္ကျီအပေါ်က ကိုမျိုးလွင်လက်တွေနဲ့ သူဇာရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေသည်။ သူဇာဘလောက်င်္အကျီတစ်ထည်လုံးလည်း ကြေမွနေလေပြီ။

“ ဖတ်……ဖတ်…..ဖတ်…..ဖတ်”

“ အ…..အ…….အင့်……အ……အင့်”

“ ဖတ်…ဖတ်…..ဖတ်”

ကားထဲမှာဆိုတော့ ဟိုတယ်က အိပ်ခန်းတွေလို နေရာမကျယ်သဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလိုးရ။ ထိုကျဉ်းထဲကျပ်ထဲမှာပဲ ကာမဇာတ်ရှိန်တက်နေသည်။ ကားမှန်တွေက အပြင်ကကြည့်လျှင် ထိုးဖောက်မမြင်နိုင်သော မှန်တွေဖြစ်လို့သာ တော်ရော့သည်။

အထဲမှာ air cooler ဖွင့်ထားသော ရမ္မက်ရှိန်တက်နေသော လူသားနှစ်ယောက်၏ အပူကို မငြိမ်းနိုင်ပေ။ အတွင်းကားမှန်တွေက အပူရှိန်တွေကြောင့် ခိုးငွေ့ရိုက်ပြီး ကားမှန်တွေမှာ ရေငွေ့သီးနေသည်။

ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ကားတစ်စီးက သေချာကြည့်မယ်ဆိုရင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြစ်နေသော ကားတစ်စီးရပ်ထားသည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။

“ သူဇာ……မောင်ပြီးတော့မယ်”

“ ကောင်းလိုက်တာ အချစ်ရယ်……..ကောင်းလိုက်တာ”

“ သူဇာလည်းပြီးတော့မယ် မောင်…..အဟင့်……ဟင့်”

“ ဖတ်…….ဖတ်…..ဖတ်……ဖတ်”

“ အဟင့်……ဟင့်……ဟင့်”

“ အ……အ…..အာ…..အား…….အား”

သူဇာစပ်ပတ်ဆီသို့ ကိုမျိုးလွင် သုတ်ရည်နွေးနွေးများ ဝင်လာသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ အထွဋ်အထိပ်ထိ ရောက်သွားသည်။ သုတ်ရည်တွေကို နေ့တိုင်းလိုးလိုက်၊ ထုတ်လိုက်လုပ်နေပေမဲ့ မကုန်နိုင်တော့အလားပင်။

သူဇာက တက်ခွထားတော့ သုတ်ရည်တွေက ပြန်စီးကျလာပြီး ကိုမျိုးလွင်ပေါင်တွေ၊ ဂွေးကြားတွေပါ စိုရွှဲသွားသည်။

ဟိုတယ်မှာလို တချီလိုးပြီး အားပါးတရအပန်းဖြေဖို့ အချိန်မရှိပေ။ ပြီးသွားသည်နှင့် ကားဒက်ရှ်ဘုတ်နဲ့ ကားခြေရင်းတွေမှာ ပေနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေ၊ စပ်ပတ်ရည်တွေကို မြန်မြန်သွက်သွက်ကလေးသုတ်။ အတွင်းခံဝတ်၊ စကပ်၊ဘောင်းဘီ ကိုယ်စီဝတ်ကြကာ ရန်ကုန်ဆီ အပြေးကလေး မောင်းလာကြသည်။ တချီလိုးလိုက်သဖြင့် မိနစ်၃၀၊ ၄၅မိနစ်ကုန်သွားသည်မလား။

သူဇာစပ်ပတ်မှာတော့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားသော်လည်း စပ်ပတ်ဟိုးအတွင်းထဲတွင် သုတ်ရည်အနည်းငယ် ကျန်ရစ်နေသေးသည်။

တော်ပြီ။

ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ကားဂိတ်ရောက်မှပဲ သေချာသန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့မည်။

......................................................................................

အခန်း (၃၄)

“ အစ်မ…..အစ်မ မြို့ထဲကားဂိတ်ဆီ ရောက်ပါပြီရှင်”

ကားမယ် လာနှိုးမှ သူဇာ အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာသည်။

“ ဟုတ်သားပဲ။ ငါ လုံးဝ အိပ်ပျော်သွားတာပဲ” ဟု သူဇာ မိမိဖာသာ တွေးနေမိသည်။ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ရန်ကုန် အောင်မင်္ဂလာဂိတ်မှာ ကတည်းက ခွဲခွါကြပြီ။

ရန်ကုန်မရောက်ခင် လမ်းခုလတ် တစ်ဝက် လောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ကားထဲ ချစ်တင်းနှောခဲ့ကြသေးသည်။

ရန်ကုန်ကားဂိတ်ရောက်တာနဲ့ သူဇာ သန့်စင်ခန်းထဲ အပြေးလေးဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရသေးသည်။သူဇာ စပ်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေကျန်နေသေးသည်မဟုတ်လား။ ကားပေါ်ရောက်တော့ ခရီးပန်းထားတာရယ်၊ အချစ်ကြမ်းထားတာရယ်ပေါင်းပြီး တစ်ချိုးတည်းအိပ်ပျော်သွားသည်။ နှိုးခံရပြီး နိုးလာတော့ ကိုယ်မြို့ကိုယ်တောင်ရောက်နေပြီ။

ကားအောက်က ဆင်းလိုက်သော ချစ်သော လင်တော်မောင် မင်းထက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ကားဝင်းကြီးထဲ အားပါးတရ ဖက်လိုက်ကြသည်။

“ ပိန်သွားလိုက်တာ အချစ်ရယ်”

“ ချစ် အဆင်ပြေပါတယ် ကိုရဲ့”

“ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး သိလား”

“ အခုမှပဲ အလွမ်းပြေတော့တာပဲ”

“ ကိုက ဘာလို့လာကြိုနေတာတုန်း သူဇာဖာသာ ပြန်လာလို့ ရတာကို”

“ ကို ဇနီးလေးကို လွမ်းလို့ပေါ့”

“ ချစ် အလုပ်ကိစ္စတွေရော အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား”

မင်းထက်အမေးမှာ သူဇာ တချက်အန်းသွားသည်။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးသွားနေသည်ဟု ပြောခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်လုံးလုံးမှာ တခြားတစိမ်းယောကျ်ားသားတစ်ယောက်နဲ့ ကာမစည်းစိမ်အပြည့်ခံစားနေမှန်းကို မင်းထက်သာ သိခဲ့ရင် ရင်ကျိုးမိမှာအမှန်ပင်။

ကာမနွံထဲ အရမ်းနစ်ဝင်နေမိလို့ မင်းထက်ဆီကို ဖုန်းဆက်ဖြစ်တာ မှတ်မှတ်ရရနှစ်ခေါက်လောက်ပဲရှိမည်။ သူဇာ တစ်ချက်ဟန်ဆောင်လိုက်ရင်း

“ ပြေပါတယ် ကိုရဲ့။ ကိုသိတယ်မလား သူဇာ နှစ်ရက်လောက် နေမကောင်းဖြစ်သွားတာလေ”

“ အင်း သိတယ်လေ။ အဲတုန်းက ကို စိတ်ပူလိုက်ရတာလေ။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို ချစ်ဆီ အပြေးလာခဲ့ချင်တာ”

“ ကို့မှာလည် ချစ်သိတဲ့အတိုင်း အလုပ်ကိစ္စတန်းလန်းနဲ့ဆိုတော့လေ”

“ ကိုရယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ စိတ်မပူပါနဲ့။ အဲတုန်းက နှစ်ရက်လောက်ပဲ နားလိုက်ရတာလေ။ ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာ ကြေငြာရှင်လိုတဲ့အတိုင်း သူဇာ လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အဆင်တွေပြေနေရော”

သူဇာ မှင်သေသေနဲ့ မုသားစကားတွေဆိုချလိုက်သည်။

“ အေးပါ။ ကို့အချစ်လေး အဆင်ပြေရင် ပြီးရော။”

“ လာ အိမ်ပြန်ကြမယ်။ ကားဂိတ်ကြီးမှာ စကားပြောနေကြတာ….လာ…လာ။”

မင်းထက် သူဇာခရီးဆောင်အိတ်တွေကို ကားပေါ်တင်လိုက်သည်။

“ ဪ….မေ့မလို့…ကို။ သူဇာလေ ဘာလက်ဆောင်မှမဝယ်ခဲ့ရဘူး။ ခွင့်လွှတ်နော်။”

“ သူဇာရယ်။ လင်မယားအချင်းချင်း ဒါက အရေးကြီး ကိစ္စမှမဟုတ်တာ”

“ ကိုက သူဇာ ချောချောမောမော ပြန်ရောက်တာကို ဝမ်းသာလှပြီ”

မင်းထက်က တကယ့်ကို အရိုးခံစိတ်နဲ့ပြောလိုက်တာပင်။သူဇာ မင်းထက်၏ ရိုးသားမှုအပေါ် လိမ်လည် လှည့်ဖြားသလို ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးလာမဲ့ ခရီးလမ်းမှာတောင် ကိုမျိုးလွင်နဲ့ လိုးခဲ့ကြသေးမလား။ နေ့တိုင်းဟာ ကာမသုခတွေအပြည့်နဲ့ဆိုတော့ လက်ဆောင်ဝယ်ခဲ့ဖို့အရေးကို ရှိကို ရှိမနေ။

ပြီးတော့ မင်းထက်ကို တောင်ကြီး၊ ကလောဖက်သွားမည်ဟုပြောထားသည်။ သူမရောက်သွားသည် က ကမ်းခြေ။ အဲဖက်မှာ လက်ဆောင်ဝယ်စရာဆိုလို့ ပုသိမ်ဟလဝါသာ ရှိမည်။

ထို့ကြောင့် မဝယ်ဖြစ်ခဲ့တာက ခပ်ကောင်းကောင်းရယ်။

“ ချစ်…..သူဇာ…….သူဇာ”

ကားပေါ်မှာ မင်းထက်ခေါ်နေသည်ကို သူဇာမကြား။ လက်ကို ဆွဲကိုင်လှုပ်မှ အသိစိတ်ပြန်ကပ်တော့သည်။

“ အင်း….ကို”

“ အိမ်ရောက်ရင် ချစ်ထမင်းစားဖို့ ကို အကုန်ပြင်ပြီးသား”

“ ချစ်…စားပြီး ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်တော့။ ခရီးပန်းလာတာမလား။”

“ ဟုတ်ကဲ့…ကို။”

သူဇာစိတ်တွေဟာ ချောင်းသာမှာပဲ တဝဲဝဲ တလည်လည်ဖြစ်နေတုန်း။ အခုထိ ပစ္စပ္ပန်ဆီ မရောက်လာနိုင်သေး။

“ တီး…..တီ”

ထိုစဉ် ဖုန်းမှ message ဝင်လာသောအသံကြားလိုက်ရသည်။

“ မောင် ပြန်ရောက်ပြီ”

ကိုမျိုးလွင်ဆီကပင်။

“ ဘယ်သူလဲ ချစ်”

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ အလုပ်ကပါ ကို။”

သူဇာ Reply မပြန်တော့ပေ။ ချောင်းသာမှာတုန်းက တကျီကျီတောင်းဆိုလို့ ပြန်ရောက်ရင်လည်း ဆက်သွယ်မည်ဟု ပြောခဲ့ပေမဲ့ အခု လင်ယောကျ်ား မင်းထက်နဲ့တွေ့တော့ စိတ်ကူးတွေပြောင်းသွားပြန်သည်။

ကိုမျိုးလွင် နဲ့ တတ်နိုင်သမျှ အဆက်အသွယ်မလုပ်ပြီဟု။ အရိုးခံ မင်းထက်အပေါ် အားနာရမည်မဟုတ်လား။ ချစ်ခဲ့ရသော ၁ပတ်တာကာလလေးကိုတော့ သူဇာ စိတ်နှလုံးထဲ အမြဲသိမ်းဆည်းထားမည်။

သို့သော် လောကကြီးသည် ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့ အတိုင်း မဖြစ်ဘူးဆိုတာ သူဇာ မသိခဲ့ပေ။

.........................................

အခန်း (၃၅)

နှစ်ပတ်ခန့်ကြာသော်........

အရာအားလုံးက သူ့ဟာနဲ့သူ နေသားတကျ ဖြစ်စပြုနေပြီ။

“ ကိုရေ .....ချစ် မနက်စာလုပ်စားတယ်။ အလုပ်မသွားခင်စားသွားလိုက်အုံး။”

“ ဘာလုပ်ထားတာလဲ မိန်းမရဲ့။”

“ ညက ထမင်းတွေပိုတာနဲ့ ထမင်းကြမ်းတွေကိုကျော်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ကြက်ဥလည်းကြော်ပေးထားတယ်။ ကော်ဖီလည်း ဖျော်ပေးထားပါတယ်ရှင်။”

“ မင်းထက်တော့ မိန်းမရတာ ကံကောင်းတယ်ကွာ...ဟား....ဟား”

သူဇာလည်း ခရီးကပြန်ရောက်‌လာကတည်း သူမရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝထဲ ပြန်လည်ဝင်ရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။ ပြန်ရောက်ကစ တပတ်လောက်က ကိုမျိုးလွင်ဆီက message တွေ မကြာမကြာအမြဲဝင်လေ့ရှိသော်လည်း သူဇာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မဖြေ။ သူမအောင့်နိုင်လို့ထင်သည်။ ဖုန်းတွေပါ ရံဖန်ရံခါခေါ်သည်။

သူဇာ မကိုင်ပေ။ ဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်မည်ဟု တွေးထားသည်။ အခုလည်း မင်းထက်နဲ့ သူမ သာယာသော အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ထည်ဆောက်ထားပြီးသားပဲ။

ဒါကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ သူမ မတွေးဝံ့ပါ။

“ ကိုပြန်လာရင် ချစ်ဘာစားချင်လဲ။ ဘာဝယ်ခဲ့ရမလဲ။”

“ ချစ်တို့ ဘဲကင်စားကြရင်ကောင်းမလား ကို။”

“ အင်း ချစ်စားချင်ရင် ကိုယ်ဝယ်လာခဲ့လိုက်မယ်လေ”

“ ဒါဆို ကို အလုပ်သွားပြီနော်”

“ ကားဂရုစိုက်အောင်းနော် ကို”

“ Bye...bye”

မင်းထက်အလုပ်သွားတော့ သူဇာလည်း သူမအလုပ်ခန်းကို သွားရတော့မည်။ ဓာတ်ပုံရိုက်ထားတာတွေကို Edit လုပ်တာရယ်၊ တချို့ရက်တွေကျ ကြေငြာကိစ္စပြောကြ၊ ဆိုကြတာနဲ့ တစ်ရက် တစ်ရက် ဘယ်လိုအချိန်ကုန်သွားမှန်းမသိပေ။

သူဇာ Studio အခန်းထဲမှာ အလုပ်တော်တော်များများပြီးလို့ အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည် (၁၁)နာရီတောင်ထိုးနေပြီ။ အခုမှ ဗိုက်ဆာရကောင်းမှန်းသိတော့သည်။

နေ့လည်စာစားပြီး တရေးတမောအိပ်မယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လာသည်။ အဲလိုမျိုးအားလပ်ထဲအချိန်တွေရောက်ရေယက်လာရင် ကိုမျိုးလွင်ကို သတိရမိသား။ သူ့ရဲ့ အပြုအစုတွေ၊ သူ့ရဲ့ အကြင်အနာတွေက သူဇာဘဝမှာ မကြုံဖူးခဲ့တာတွေလေ။ မင်းထက်၏နေပုံထိုင်ပုံက ကိုမျိုးလွင်နဲ့စာ အနည်းငယ် ရိုးစင်းသည်။

အထူးသဖြင့် လိင်မှုရေးရာတွင် ကိုမျိုးလွင်လို တဖက်သားမိန်းကလေးအကြိုက်ကို သိပ်နားလည်လေ့မရှိပေ။တချို့ညတွေဆို သူ့ကိစ္စပြီးသွားရင် စောစောအိပ်ပျော်သွားသဖြင့် သူဇာတန်းလန်းကြီး ကျန်ကျန်ခဲ့ရသည်။အဲကိစ္စတွေက အရင်က ဖြစ်နေကျဆိုပေမဲ့ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မတွေ့ခင်က ထိုအရာကို ခံစားရကောင်းမှန်းမသိပေ။ အခုမှသာ ဆန်တငင်ငင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့နေ့တွေဆို ကိုမျိုးလွင်အား တော်တော်တမ်းတမိသည်။

သို့သော် တမ်းတမိသောစိတ်ကို အတွေးထဲမှာပဲ ရပ်လိုက်သည်။ အပြင်ထိ မသယ်လာ။

ပြီးတော့ သူ့ယောက်ျား မင်းထက် သတိထားမိလား။ မထားမိလား မသိ။ ခရီးက ပြန်လာပြီးမှ သူမ လင်မယားကိစ္စတွေမှာ အရမ်းတက်ကြွနေတာပင်။ မင်းထက်လီးကို စုပ်ပေး၊ မှုတ်ပေးသည်မှာ အိမ်ထောက်သက်တမ်း(၂)ကျော်ကာလမှာ တစ်ခေါက်၊ နှစ်ခေါက်လားပဲရှိမည်။

ဒါတောင် အဲအချိန်တုန်းက မင်းထက်တောင်းဆိုလွန်းလို့သာ သူမလိုက်လျောခြင်းဖြစ်သည်။ အခုကျ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။ လီးရဲ့ ချိုမြိန်မှုအရသာကို သူမ သိသွားပြီ။ ဒါကြောင့် တချို့ရက်တွေမှာ မင်းထက်က စပြီး မတောင်းဆိုရဘဲ သူမကစပြီး စုပ်စုပ်ပေးနေသည်။

“ ကို့မိန်းမတော်လာချည်လားဟ”

“ အ........အ”

“ ပြွတ်..........ပြွတ်......ပလပ်.......ပလပ်”

မင်းထက်ကတော့ သူဇာစုပ်ပေးလေ၊ သူပိုကြိုက်လေပင်။ တချို့ရက်တွေမှာ သူမကိုယ်တိုင် သူကိုယ်ပေါ်ခွပြီး မြင်းစီးတတ်သေးသည်။

ထိုအချိန်ဆို အောက်ကနေ သူဇာပြုစုသမျှ အလိုက်သင့်ခံယူပြီး အချစ်သွေးရဲတောက်နေသော သူဇာပါးလေးတွေကို ကြည့်လိုက်၊ တအင့်အင့်ငြီးနေသော သူဇာကို ကြည့်ပြီး သူအချစ်တွေပိုရသေရသည်။

တကယ်တော့ ဒီလိုအချင်းအရာတွေကို သူမဟုတ်တဲ့ တခြားယောက်ျားတယောက်က သင်ပေးလိုက်သည်ကို သူသာသိခဲ့ရင်.....။ သူဇာလျှာဖျားနုနု‌တွေက သူ့လီးတွေကို ကလိလိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်မှာ သူ့အတွက် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။

“ အ......အ....အ”

လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေအကုန် သူဇာပါးစပ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်။ သူဇာကတော့ သူမ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း သုတ်ရည်အကုန်မြိုချလိုက်သည်။

“ ချစ် ထွေးလိုက်ပါလား”

“ ဟင့်အင်း”

“ အားနာလိုက်တာ ချစ်ရယ်”

“ ကိုရယ် လင်မယားအချင်းချင်းကို အားနာစရာမလိုပါဘူး”

သူ‌ဇာခရီးကအပြန်မှာ သူတို့လင်မယားတွေ နေ့တိုင်းလိုလို လိုးဖြစ်ကြသည်။ လိင်မှုရေးရာကိစ္စတွေမှာ သူဇာ ပိုတက်ကြွလာသည်ဟု မင်းထက်ထင်မိသည်။ သူဇာတက်ကြွလေ သူ့အတွက် ပိုကောင်းလေ ဆိုတော့ ဤကိစ္စက သူ့အတွက် ရေးကြီးခွင်ကျယ် ကိစ္စမဟုတ်။

အခုမှပဲ သူ့အတွက် ပိုကျေနပ်စရာကောင်းသော အိမ်ထောင်ရေး သုခကို သူခံစားနေရပြီလေ။ ခရီးထွက်ခိုင်းလိုက်တာ မှန်သွားသလားပင်။ ခရီးကပြန်လာတဲ့သူဇာက အရိုင်းဆန်ဆန်တက်ကြွနေလို့ပင်။

ညကျတော့ မင်းထက်အလုပ်က ပြန်လာပြီး ဘဲကင်ဝယ်လာတော့ မက်မက်မောမောစားလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သာ ထွေရာလေးပါးပြောကြရင်း....

“ တင်း.....တောင်.....တင်း......တောင်”

“ ဘယ်သူပါလိမ့်။ ဒီအချိန် ဧည့်သည်လာလေ့မရှိပါဘူး။ ကို သွားဖွင့်လိုက်မယ်”

“ နေ.....နေ ကို။ ချစ်ပဲသွားဖွင့်လိုက်မယ်။”

သူဇာ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့

“ ဟိုင်း.......”

“ ဟင်”

.......................................................................................................

အခန်း (၃၆)

တံခါးဖွင့်လိုက်သော ဘေးအိမ်က Emma ကို မြင်လိုက်သည်။

“ ဟိုင်း….သူဇာ”

“ ဟိုင်း……Emma။ Long time no see နော်”

“ Yes. တို့တွေ မတွေ့ကြတာ ၁လ၊ ၂လလောက်ရှိတော့မှာမလား”

“ တို့အိမ်မှာ လုပ်တဲ့ Swingers party ကတည်းကလေနော်”

“ ဟုတ်တာပေါ့ Emma ရဲ့။ ဝင်လာလေ…လာ…..လာ။ မင်းထက်လည်းရှိနေတယ်”

“ ဟုတ်လား။ သူရှိတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့။ တို့မှာ ပြောစရာ ကိစ္စလေးရှိလို့။”

သူဇာ Emma ကို ဧည့်ခန်းဆီခေါ်လာလိုက်သည်။

“ Hey မင်းထက်ရေ။ တို့တွေ မတွေ့ရတာကြာပြီနော်။”

“ Emma ပါလား။ ငါတို့ မဆုံဖြစ်တာကြာပြီနော်။ အဆင်ပြေကြတယ်မလား။”

“ အင်း ပြေပါတယ်”

“ Emma ရေ။ ယူ ဘာစားမလဲ။ တို့ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။”

“ ယူ့ယောကျ်ားကို စားမယ်လေ။ ရလား။”

Emma က အနောက်တိုင်းသူပီပီ အပြောရဲရဲနဲ့ စလိုက်သည်။ သူဇာလည်း Emma စနေမှန်းသိသည်။

“ စားမယ်ဆို ခဏပဲစားလို့မရဘူး။ အပိုင်သာ ယူလိုက်လေ”

“ No…no……no. I’m just kidding.”

“ ပြောလေ လာရင်းကိစ္စကို”

“ ဒီလို သူဇာရဲ့။ နှစ်ကလည်း ကုန်တော့မယ်မလား။ နှစ်မကုန် တစ်ရက်အလို December 31st မှာ Home party လေး လုပ်မလို့ လာဖိတ်တာ သူဇာရေ”

“ ကောင်းသားပဲရော။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အားရင် လာခဲ့မယ်လေ။”

“ လာခဲ့မယ်လေ လုပ်မနေနဲ့ သူဇာရေ။ လာကိုလာရမှာ။”

“ ဒီ Party က Private party လေ။ ပြီးတော့ Swinger party လို့ ပြောရင်လည်း မမှားဘူး။”

သူဇာနဲ့ မင်းထက် မတိုင်ပင်ထားဘဲ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။

“ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြေပါအုံး Emma ရယ်။ သူဇာ သိပ်မရှင်းလို့။”

“ ဒီလို သူဇာရဲ့။”

“ ဒီတစ်ခေါက်လုပ်မဲ့ Party က ဟိုးတစ်ခေါက်ကလိုပဲကွာ။ ဒါပေမဲ့ အဲတုန်းကလို လူမများဘူး။ နည်းနည်းလေးပဲ။

သူဇာ စိတ်ဝင်စားသွားသည်။

“ ပြောပါအုံး။ ဘယ်သူတွေလဲ။”

“ Emma နဲ့ John ရယ်၊ သူဇာတို့အတွဲရယ်၊ ပြီးတော့နောက်ဆုံးတစ်တွဲက သူဇာသိမှာပါ။ Chef ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့အတွဲလေ”

“ ဟင်”

သူဇာ ရှောင်နေပါတယ်ဆိုမှ တည့်တည့်ကို လာတိုးနေသောအဖြစ်။ ကိုမျိုးလွင် ပါ ပါမည်ဟု သိလိုက်တော့ ပါလည်းပါချင်သည်။ ငြင်းလည်း ငြင်းချင်သည်။ အရမ်းကြီး ငြင်းပစ်လိုက်ရင် သိသာသွားမှာကိုလည်း စိုးသည်။

ဒါကြောင့် သူမ ဒီကိစ္စကို ဝင်မဆုံးဖြတ်ပြီ။ မင်းထက်သာ ဆုံးဖြတ်ပါစေ။

“ ကိုရေ။ ဘယ်လိုလဲ သွားချင်လား။

“ ချစ်သဘောပဲ။”

“ ချစ်လည်း ကို့သဘောအတိုင်းပဲ။”

“ Hey……ချစ်တွေ ကိုတွေ လုပ်မနေနဲ့တော့။ လာကိုလာရမယ်။ မလာရင် တို့စိတ်ဆိုးမှာနော်။ ပြီးတော့ ယူတို့ကကွာ Experience မရှိတာလည်း မဟုတ်ပဲနဲ့”

“ လာနော်….လာ….လာ”

Emma က တကျီကျီပြောနေတော့ မင်းထက်အားနာလာသည်။ ဒီပွဲက တကယ်တော့ သွားချင်တဲ့စိတ်က ပိုများနေသေးသည်။ လူ့ဘဝတိုတိုလေးမှာ အတွေ့အကြုံအသစ်တွေ ထပ်ကြုံချင်သေးသည်။

“ ကဲ…..ကဲ…ဒီလောက်ခေါ်နေမှတော့ လာခဲ့ပါမယ်ခင်ဗျား။ လာခဲ့ပါမယ်။”

“ ဟုတ်ပြီကွ။ ကဲ ပြောစရာရှိတာပြောပြီးပြီးဆိုတော့ တို့ပြန်မယ်”

“ တစ်ခုခု စားသွားအုံးလေ။ ပြန်တော့မလို့လား။ အားနာစရာကြီး။”

“ ဒီလူ၊ ဒီလူတွေ အချင်းချင်းကိုများ။ အားနာစရာမလိုပါဘူးကွယ်။

“ တို့ပြန်ပြီနော်။ လာမဲ့ Dec 31st မှာတွေ့ကြမယ်။ အားရှိအောင် အားမွေးထားကြအုံး။”

“ Bye….bye”

“ Bye”

....................................................

Emma ပြန်သွားတော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ကိုယ်မျောနေကြသည်။ သူဇာအတွက်က သူမချစ်ခဲ့ရသော ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ပြန်ဆုံရတော့မှာ မို့လို့ ပျော်ရမလိုလို။ ငိုရမလိုလို။

ပြီးတော့ ဒီကို ပြန်ရောက်ကတည်းက အဆက်အသွယ် တိကနဲ့ ဖြတ်ချလိုက်တော့ သူမမျက်နှာကိုရော မြင်ချင်ပါအုံးမလား။

အတွေးတွေက ယောက်ယက်ခပ်ပြီး လွန်ထိုးနေသည်။ မင်းထက်ကျတော့ လာမဲ့ အဲParty အကြောင်းတွေးရင်းရင်ခုန်နေသည်။ ဘာတွေကြုံလာမလဲဆိုတာတွေးပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးကိုယ်စီနဲ့ စကားတောင် သိပ်မပြောဖြစ်ကြပဲ အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြသည်။

...........................................................................................................

အခန်း (၃၇)

တကယ်တော့ ဒီပွဲကို စီစဉ်သူအဓိကတရားခံမှာ Emma မဟုတ်ပေ။ ကိုမျိုးလွင်ကြီးဖြစ်သည်။ ပြန်ရောက်ကတည်းက သူ့phone မှန်သမျှ မကိုင်တော့သဖြင့် သူ မျောက်မီးခဲကိုင်သလို ပူလောင်နေရသည်။

ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ပြီး ဘာလို့အဲလိုလုပ်နေတာလဲလို့ပြောပြီး သူဇာနှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နမ်းပစ်လိုက်ချင်သည်။ သူမရှိရာနေရာကိုရောက်သွားမှ သူ့ယောကျ်ားနဲ့ဆုံခဲ့ရင် ကိုမျိုးလွင် ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမလဲ ဆိုတာကို မသိ။

သူ့အဖော် ဝင့်ဝါအကြောင်းကိုလည်း ပြန်ရောက်ပြီးကာမှ အကြောင်းစုံသိရတာပင်။ သူပြန်ရောက်ပြီး (၃)ရက်လောက်ကြာမှ ဝင့်ဝါပြန်ရောက်လာသည်။

မျက်နှာလေးချောင်ကျပြီး သိပ်မလန်းသလိုဖြစ်နေသော ဝင့်ဝါကို မေးမြန်းကာမှအကြောင်းစုံ သိရသည့်အဖြစ်။ ဝင့်ဝါ၏မိခင်တစ်ယောက်လုံးဆုံးပါးသွားသောအဖြစ်ကို သူလုံးလုံးမျှ မသိလိုက်။ မသိဆို အဲချိန်က သူ သူဇာနဲ့ နှစ်ပါးသွားနေသောအချိန်ပင်မဟုတ်လား။

နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ချစ်တင်းနှောနေတာ မဟုတ်လား။ အဲတုန်းက Phone ကို ဝင့်ဝါဆီတစ်ခေါက်မှ မဆက်ဖြစ်လိုက်။

ဝင့်ဝါကလည်း ကိုမျိုးလွင် ခရီးထွက်နေမှန်းမသိ။ သူ့မြို့မှာပဲ သူရှိနေသည်ဟု ထင်တာပင်။ ပြီးတော့ အသုဘတွေ ထဖြစ်တော့ ကိုမျိုးလွင်ကို သူမဆီရာလှမ်းခေါ်ရတော့ သူရောက်လာခဲ့ရင် သူမ ဘယ်လိုခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးရမှန်း သူမ မသိ။

သူမခင်ပွန်းဟု နှုတ်ဆက်ရအောင် တရားဝင်လက်ထပ်ထားတာ မဟုတ်သေးပေ။ အတူနေ ချစ်သူအဆင့်ထိသာ ရှိသေးသည်။ အဲလိုမျိုး သူမ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပြောရင် အနည်းငယ်ရှေးရိုးဆန်သော သူမ ပတ်ဝန်းကျင်က သူမကို အပျက်မသာသာ သမုတ်ခံရမှာစိုးသဖြင့် အသိကို မပေးဖြစ်လိုက်ပေ။

ထိုကဲ့သို့ အကြောင်းအရာပေါင်းစုံတိုက်ဆိုင်သွားသဖြင့် အကုန်ရက်လည်ပြီးကာမှ ကိုမျိုးလွင်သိရသည့် အဖြစ်ပင်။ မိသားစုတစ်ယောက်လုံး ဆုံးရှုံးသွားသဖြင့် ဝမ်းနည်းနေသော ဝင့်ဝါကို သူအစွမ်းကုန် ဖေးမစောက်ရှောက်ပေးသည်။

အရာအားလုံး သူ့ဟာနဲ့သူ အဆင်ပြေလာတော့ သူဇာကို လွမ်းတဲ့စိတ်က ပြန်ပေါ်လာသည်။ ဒီအမျိုးသမီးကို သူ မက်မက်မောမောချစ်မိသွားတာပဲ။ ပိုင်ရှင်ရှိမှန်းသိပေမဲ့ ခဏတစ်ဖြုတ်ပိုင်ဆိုင်ရခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် သူကျေနပ်နိုင်သည်။

ထိုလွမ်းတဲ့စိတ်နဲ့ သူ့စိတ်ကူးတွေ အကောင်အထည်စဖော်လေတော့သည်။ သူဇာတို့ အိမ်နံဘေးက Emma ကို သတိရလိုက်သည်။ Swinger couples တွေမဟုတ်လား။ သူမဆီမှတစ်ဆင့် party တစ်ခုလုပ်ရအောင်ဆိုပြီး Intro စဝင်ရင်ရော မကောင်းဘူးလား။

Emma နဲ့က အရင့်အရင် Swinger couples တွေ လုပ်ဖူးတော့ အရမ်းကြီးခက်ခက်ခဲခဲကြီး အားထုတ်လိုက်စရာမလိုပေ။ နည်းနည်းပါးပါးရင်းနှီးခင်မင်ခဲ့တော့ အဆင်ပြေသားပင်။

“ Hello”

“ Hello Emma လား။ ကိုက Chef မျိုးလွင်လေ။ ယူသိတယ်မလား”

“ မမှတ်မိပဲ နေမလားရှင်။ ရှင်က အတတ်ဆန်းသူကြီးလေ၊ အလိုက်သိတတ်သူကြီးလေ”

“ ဟ…ဟ။ မြှောက်နေတာလား ဖဲ့နေတာလား Emma ရယ်။ ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါလေ ယူ မှတ်မိနေတော့ ကိုကျေနပ်ပါတယ်။”

“ ပြောပါအုံး…..ဘာကိစ္စလဲ”

“ ကိုတို့ Private Swingers Party လေးတစ်ခုလုပ်ချင်လို့။ ယူသိမလားပဲ။ ကို့ Partner ဝင့်ဝါက သူ့မားသားကြီး တလောက ဆုံးသွားတယ်ကွာ”

“ Oh…..so sorry to hear that နော်”

“ ရပါတယ် Emma ရေ။ ဒီတော့ သူ့ကို ကိုနည်းနည်းအပြောင်းအလဲဖြစ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသွားအောင် Party လေး လုပ်ပေးချင်လို့။”

“ တော်တော်အလိုက်သိတဲ့ ယောကျ်ားပါလားကွယ်”

“ ကဲ…ဆက်ပြောပါအုံး။”

“ လာမဲ့ Dec 31st မှာ တို့တွေ party လုပ်မယ်လို့ သတ်မှတ်ထားတယ်။”

“ အကုန်လုံး ကို အကုန်အကျခံမယ်ကွာ။ ယူက စီစဉ်ပေးရုံပဲ။”

“ ကဲ…..ကဲ တို့ ယူဆိုလိုချင်တာ သဘောပေါက်ပါပြီ။ ပြော ဘယ်သူတွေကို ဖိတ်ပေးရမလဲ။ ယူတို့အတွဲနဲ့ တို့အတွဲပဲလား”

“ အေး…..ကိုတို့ နှစ်တွဲအပြင် နောက်တစ်တွဲထပ်ထည့်မယ်လေ”

“ ပြော……ယူက ဘယ်သူ့ကို ထည့်ချင်တာလဲ”

“ Emma တို့ အိမ်နံဘေးက ကိုမင်းထက်တို့လား…..သူတို့ကိုပါဖိတ်လိုက်လေ။ ဟိုတစ်ခေါက်ကလုပ်တုန်းကလည်း သူတို့ဆိုရင် အဲကိစ္စတွေနဲ့ အစိမ်းကြီးမဟုတ်နေတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့။”

“ ဟုတ်ပါပြီရှင်……ဖိတ်ပေးလိုက်ပါမယ်ရှင်”

“ အေး…..ဒါဆို Dec 31st သေချာပြီနော်။ ကို အကုန်ကိုကြိုစီစဉ်ထားနှင့်လိုက်တော့မယ်။”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်…..စိတ်ချပါရှင်။”

“ Bye”

“ Bye”

ဖုန်းချလိုက်တော့ Emma ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေ အနည်းငယ် တွန့်သွားသည်။ သူမ တစ်ခုခုကို ရိပ်မိနေသလိုပင်။

...................................................................................

အခန်း (၃၈)

ကိုမျိုးလွင်နဲ့ Emma ဖုန်းပြောပြီးတော့ ပြောထားတဲ့ နောက်တစ်ရက်ကျ ဘေးအိမ်က မင်းထက်တို့လင်မယားဆီသို့ Swingers private party လုပ်မဲ့ သွားပြောသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အစက အင်တင်တင်ဖြစ်နေပေမဲ့ နောက်ဆုံးကျ လက်ခံပြီး ကတိပေးလိုကိတော့ သူမစီစဉ်တာ အောင်မြင်သည်ဟု ဆိုရမလားပင်။

တကယ်တော့ အဖြစ်အပျက်တချို့ကိုသူမရိပ်မိနေသလိုလိုပင်။ မင်းထက်တို့ဆီနှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်ခဲ့ပြီးအချိန်မှာ အဓိကသီစဉ်သူ ကိုမျိုးလွင် အဆင်ပြေကြောင်း Phone ဆက်ရသေးသည်။

“ Hello”

“ Hello ကိုမျိုးလွင် လား။ တို့ Emma ပါ တနေ့က ကိုမျိုးလွင် စီစဉ်ခိုင်းထားတာ အဆင်ပြေကြောင်းပြောချင်လို့။”

“ ဟုတ်လား…Emma။ ကျေးဇူးပါဗျာ။ ဒီပွဲအကုန်အကျ အကုန်လုံး ကို တာဝန်ယူမှာပါ။”

“ ဟုတ်ပါပြီရှင်။ ဒါဆို တို့ phone ချလိုက်ပြီနော်။ တို့တွေ လာမဲ့ Dec 31st မှတွေ့ကျတာပေါ့။”

“ ကျေးဇူးနော် Emma။ ကို သိပ်ကျေးဇူးတင်တာပါပဲ။”

“ ရပါတယ်ရှင်….ဒါဆို Bye Byeနော်။”

“ Bye”

ဖုန်းချလိုက်တော့ ကိုမျိုးလွင် တွေးရင်းပျော်နေသည်။ ချစ်ရသောသူဇာနဲ့ ပြန်ဆုံရမည့်ပွဲလေးမဟုတ်ပါလား။နေပါအုံး။ Swingers party တွေမှာ အတွဲလဲဖို့က မဲဆွဲရတာလေ။ သူမနဲ့ ကျဖို့ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ လူကြံရင် ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်ပါတယ်လေ။ ကိုမျိုးလွင် အကြံတစ်ခု စဉ်းစားမိပြီး ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးနေလိုက်သည်။

တဖက်က Emma လည်း ကိစ္စတချို့ကို ဇာတ်ရည်လည်စပြုလာသည်။ Emma က လွန်ခဲ့တဲ့ (၆)လလောက်ကတည်းက မင်းထက်တို့လင်မယား သူမတို့နံဘေးအိမ်ကို စတင်ပြောင်းလာကတည်းက သတိထားမိသည်။

အစက လူရည်သန့်သန့် မြန်မာစုံတွဲတစ်တွဲက သူတို့နံဘေးအိမ်က အိမ်နီးနားချင်းဖြစ်တော့ အနည်းငယ်တော့ စိတ်အေးသွားသည်။ မင်းထက်တို့ အိပ်သစ်တက်လုပ်တုန်းကလည်း ဖိတ်ခံရတော့ သွားဖြစ်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ပညာတတ် လူရည်မွန်လေးတွေဖြစ်သည်။

Emma တွင့် သူမယောကျ်ား John ပင် မသိသော fetish တစ်ခုရှိသည်။ ဒါက တခြားသောလင်မယားစုံတွဲတွေ လိင်ဆက်ဆံတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး မိမိရဲ့ လိင်စိတ်ပြီးမြောက်မှုကို ရယူခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

English လိုဆို Voyeur ဟုဆိုမလားပင်။ သူမတွင် ထူးထူးဆန်းဆန်း လိင်စိတ်ခံစားမှုရှိတာကို အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ သိလာခြင်းဖြစ်သည်။ ယူလိုက်သော ယောကျ်ား John က Swingers လုပ်ရတာဝါသနာပါပြီး Cuckold လုပ်ရတာလား ဝါသနာပါသည်။

အိမ်ထောင်ကျပြီး (၁)နှစ်ကျော်လောက်ရှိလာတော့ သူမကို ခွင့်တောင်းပြီး တခြား စုံတွဲတွေနဲ့ Swingers စလုပ်ကြသည်။ Open marriage လိုခေါ်မလား။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ ပေါင်းသင်းရတာကြာလာလို့ အီလာရင် နောက် အဖော်တစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှာခွင့်ပြုထားခြင်းဖြစ်သည်။

သို့သော် ကိုယ့် ခင်ပွန်းဇနီးမယားမသိဘဲ တိတ်တိတ်ပုန်းတွဲခွင့်မရှိ။ Swingers နဲ့ Cheating က စည်းပါးပါးလေးပဲခြားထားသည်။ အခန့်မသင့်ပါက swingers ကနေ မယားငယ်၊ လင်ငယ်ဘဝရောက်နိုင်သည်မဟုတ်လား။ သူမတို့ အတွဲက ခုချိန်ထိအဆင်ပြေသားပင်။ ဘာမှကြီးကြီးမားမား အိမ်ထောင်ရေးအဖုအထစ်မဖြစ်သေး။

ဒီအချိန်လောက်က မြန်မာပြည်ကို မလာဖြစ်သေး။ US မှာပဲရှိတော့ ပိုလွတ်လပ်သည်။ ပိုလွယ်ကူသည်။ တချို့ရက်တွေကျ Professional bull ကိုသတ်သတ်ငှါးပေးကာ သူမကို ထိုသူနဲ့ သူ့မျက်စိရှေ့မှာပင် လိင်ဆက်ဆံခိုင်းသည်။ တခါတလေကျ Video records ပါ လုပ်တတ်သေးသည်။

တစ်ရက် သူမမွေးနေ့မှာ John က သူမကို အဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းတစ်ခုလက်ဆောင်ပေးသည်။ တန်ဖိုးလည်းကြီးတော့ တော်တော်ဝေးတဲ့နေရာတွေထိ မှန်ဘီလူးဆွဲနိုင်ပြီး အရာအားလုံးနီးပါး ကြည်လင်ပြတ်သားနေသည်။

John အလုပ်သွားတဲ့အချိန် အိမ်မှာသူမတစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေဆို အပျင်းပြေ ဒီမှန်ဘီလူးနဲ့ ဘေးဘီဝဲယာ လျှောက်ကြည့်သည်။ အဲမှာမှ နောက်ထပ်အကျင့်တစ်ခုထပ်ရခြင်းဖြစ်သည်။

US မှာတုန်းက တိုက်ခန်းဆိုတော့ မှန်ဘီလူးက သူမအတွက် တော်တော်အသုံးဝင်သည်။ နီးစပ်ရာ တိုက်ခန်းတွေဆီ Zoom in ဆွဲဆွဲပြီးကြည့်သည်။ တချို့တိုက်ခန်းတွေမှာ ကိုယ့်အခန်းထဲမှာ သီချင်းနားထောင်၊ စာဖတ်လိုက်လုပ်နေတဲ့သူတွေရှိသလို၊ တချို့တိုက်ခန်းတွေမှာ အားရပါးရလိုးနေတတ်ကြတဲ့ စုံတွဲတွေရှိတာကို တွေ့လာရတာပင်။

Emma အတွက် အဲလိုအချိန်ဆို Porn ကားတစ်ကားထိုင်ကြည့်ရတာထက် ပိုမြိန်သည်။ တကယ့် Live action ကြည့်နေရတာ မဟုတ်ပါလား။

အဲလိုအချိန်မျိုးဆို တဖက်က မှန်ဘီလူးကို ဆွဲကြည့်၊ ကျန်လက်ဖက်က မိမိရဲ့ စပ်ပတ်နဲ့ အင်္ဂါစေ့ကို ပွတ်လိုက် ချေလိုက် အရသာရှိလိုက်ပါပေခြင်း။ ဒီအကျင့်ဟာ တပါးသူရဲ့ Privacy ကို ထိခိုက်ပြီး မကောင်းမှန်း Emma သိသည်။

သို့သော်လည်း သူမ ဒါကိုပဲစွဲလန်းနေမိသည်။ မြန်မာပြည်ကို John က အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာရတော့ သူမပါလိုက်လာသည်။ သို့သော် စစရောက်တုန်းက သူမတို့နေသောနေရာမှာ ဘေးအိမ်တွေမှာ အိမ်နီးချင်းမရှိ။

တစ်အိမ်ကျော်တို့၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်တို့ အဲလိုနေရာမှာပဲ လူရှိသည်။ ဘေးအိမ်တွေမှာ လူမနေ။ မင်းထက်တို့ပြောင်းလာသည်ကို သိလိုက်တော့ သူမသိပ်ပျော်သွားသည်။ သူတို့ပြောင်းလာပြီး (၃)ရက်လောက်ကြာ သူမလုပ်ငန်းစတင်သည်။ မှန်ဘီလူးနဲ့ ဘေးအိမ်ကိုချောင်းကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။

နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ချောင်းချောင်းနေတော့ သူတို့ရဲ့ နိစ္စဓူဝကို သိသလိုရှိလာသည်။ တချို့ညတွေဆို သူတို့လင်မယား ချစ်တင်းနှောနေတာကြည့်ပြီး သူမအာသာဖြေရသေးသည်။ တစ်ရက်ကျ သူတို့အိမ်ဆီအလည်သွားပြီး Swingers ကိစ္စကို နည်းနည်းပါးပါးမြေစမ်းခရမ်းပျိုးနေတဲ့အနေနဲ့ ပြောခဲ့သည်။

သူမယောကျ်ား John ကို တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း မီးစိမ်းပြသည်။ မင်းထက်ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်တွေပြောပြီး သူမတို့လင်မယားရဲ့ Swingers ညတစ်ညကို လာဖို့ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သေးသည်။ မင်းထက်ချောင်းကြည့်နေမှန်း John ရော Emma ရောသိသည်။ နောက်ရက်တွေကျ သူတို့လင်မယားဆီသွားပြီး Threesome ခဲ့သေးသည်။

တစ်ခါကလည်း သူမတို့အိမ်မှာ swingers party လုပ်တော့ သူတို့စုံတွဲဖိတ်ခဲ့သေးသည်။ အဲတုန်းက သူမက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မဲအတူတူကြတာပင်။ ဒါအပြင် ကိုမျိုးလွင်ကို တိုင်ပင်ပြီး နောက်ထပ် အမျိုးသားတစိယောက်ပါထပ်ခေါ်ကာ (၃)ယောက်သား Threesome လို့ကောင်းတုန်း တံခါးမှာရပ်ကြည့်နေသော သူဇာကို တွေ့လိုက်သည်။

သူမမှာ အဆင်ကောင်လေးရှိပြီးသားဆိုတော့ ကိုမျိုးလွင်ကို တီးတိုးစကားပြောကာ သူဇာနဲ့ပေးတွေ့ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမလည်း ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေရသလို ဘေးက ကိုမျိုးလွင်နဲ့သူဇာတို့လည်း အားပါးတရ လိုးနေကြတာကိုမြင်တော့ သူမစိတ်တွေပိုပိုထန်လာရသည်။

အဲညက လေးယောက်သား မနက်အာရုံတက်ခါနီးမှ ပြီးသွားကြတာထင်သည်။ သူမ ဆို orgasm ရတာ ရေတွက်လို့တောင် မရနိုင်သလားပင်။ သူတို့တွေ ဘယ်ချိန်ထပြန်သွားမှန်းကိုမသိလိုက်။

မင်းထက်တို့အတွဲကို Swingers culture နဲ့ နီးစပ်အောင် မကြာမကြာ သူမကပဲ ဦးဆောင်ပြီး ထိတွေ့ပေးသည်။ တစ်ရက်ကျ သူမပျင်းလို့ မှန်ဘီလူးနဲ့ လျှောက်ကြည့်ပြီး ဘေးအိမ်က မင်းထက်တို့အိမ်ဆီရောက်တော့ နေ့လည်မရောက်တရောက်ပင် ရှိအုံးမည်။

ချစ်တင်းနှောနေကြပါလား။ သူမကတော့ ဂွင်ဆိုက်တာပဲလို့ တွေးပြီး နေရာယူကာ မှန်ဘီလူးရဲ့ Power ကိုချဲ့လိုက်သည်။

ဟင်။ မင်းထက်လည်းမဟုတ်ပါလား။ ဒါဆို သူဇာက ဘယ်သူနဲ့ လိုးနေတာတုံး။

....................................................................

အခန်း (၃၉)

Emma မှန်ဘီလူးနဲ့ Zoom ဆွဲပြီးကြည့်လိုက်တော့ သူဇာကို လိုးပေးနေသောသူက တစ်ခြားသူမဟုတ်။

ကိုမျိုးလွင်ပါလား။

ကြည့်ရတာ ကိုမျိုးလွင်လိုးချက်တွေအောက် သူဇာအရမ်းထိမိနေပြီး လွင့်နေသလိုပင်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလိုအဆင့်ထိ ရောက်သွားသလဲပင်။ မင်းထက်ခွင့်ပြုချက်နဲ့လား။ မဟုတ်ရင် နှစ်ယောက်သားက ဖောက်ပြန်နေကြတာမျိုးလား။ Emma က ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးနောက် အတွေးရေယာဉ်ထဲနစ်မြောနေတော့သည်။

တော်ပြီ။ ဒီကိစ္စကိုနောက်မှပဲ စဉ်းစားတော့မည်။ အခုလုပ်စရာရှိတာကို လုပ်ရမည်။

Emma သူမအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဟိုဖက်အိမ်က ပြတင်းပေါက်နေရာနဲ့ ရှေ့တည့်တည့်နားလောက် အကျအနနေရာယူလိုက်သည်။ သူမသိမ်းဆည်းထားသော Dildo နဲ့ ချောဆီဘူးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ Dildo က သူမယောက်ျား John မအားတဲ့အချိန် ထန်လာရင် အာသာပြေအောင်ဝယ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အသားရောင် Dildo အချောင်းက အရှည် (၇)လက်မလောက်ရှိမည်။ အချောင်းမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ပုံစံနဲ့။

Emma အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ Dildoပေါ် ချောဆီ ခပ်ရွှဲရွှဲလေးသုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ သူမ စပ်ပတ်အဝဆီ Dildo နဲ့တေ့ပြီး တအိအိထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ရမ္မက်ကြွနေတုန်း အေးစက်စက် Dildo အချောင်းက စပ်ပတ်ဆီ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်လာမှုကို ခံစားရသည်မှာ အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။

လက်တစ်ဖက်က စပ်ပတ်ထဲ Dildo ထိုးသွင်းပြီး အလုပ်ရှုပ်နေပေမဲ့ နောက်တစ်ဖက်က မှန်ဘီးလူးနဲ့ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင် မက်မက်စက်စက်လိုးနေသည့် မြင်ကွင်းကို အလွတ်မတမ်းကြည့်နေသည်။

နှစ်ယောက်သားလိုးနေတာကိုကြည့်ပြီး အာသာဖြေနေရတာက အပြာကားကြည့်နေတာထက်ကို ပိုကောင်းနေသည်။ အပြာကားတွေက လိုးပြနေရုံသက်သက်။ အကြင်အနာတွေ၊ ချစ်ရည်ရွှန်းတဲ့ ‌မျက်လုံးတွေရဲ့အကြည့်တွေ ပါလေ့သိပ်မရှိ။ အခုလိုးနေကြသည့်အတွဲပါတော့ ဒါတွေပါ ပါနေသလားပင်။

သူဇာပါးစပ်က တစ်ခုခုပြောနေတာကိုတေ့ မြင်သည်။ မှန်ဘီလူးထဲက ဆိုတော့ ဘာပြောနေမှန်းမကြားရ။ ပါးစပ်လှုပ်နေသည် ကိုသာမြင်သည်။ သူဇာပြောအပြီးမှာ ကိုမျိုးလွင်ရဲ့ လိုးချက်တွေပိုပြင်းလာသလိုပင်။ သူဇာတို့အတွဲ ဇာတ်ရှိန်ပိုတက်လာသလို Emma လက်ကလည်း Dildo အသွင်းအထုတ်က ပိုမြန် ပိုကြမ်းလာသည်။

Dildo ကို သုတ်ထားသည့်ချောဆီတွေအပြင်၊ စပ်ပတ်‌ထဲက အရည်ကြည်တွေပါစိမ့်ထွက်လာတော့ အချောင်းနဲ့ ဇိမ်ခံရတာ ပိုချောမွေ့လာသည်။

“ အ…..အ……အ”

“ အင့်…….အင့်……အင့်…..ဟင့်”

“ Fuck me …….yes……yes”

Emma သူတို့ကြားထဲရောက်နေသလို ခံစားပစ်လိုက်သည်။ အသွေးအသားထဲက ကာမဆိပ်က ပိုရုန်းကြွလာသည်။ လက်ကလည်း ပိုမြန်မြန်လှုပ်ရှားလာသည်။ အသက်ရှူနှုန်းကလည်း ပိုမြန်လာသည်။

စပ်ပတ်ထဲက ဖော်ပြလို့ မရတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုဆီ ရောက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးဆီက အကြောအချဉ်တွေလည်း တုန်တက်သွားကာ Orgasm ဆီရောက်သွားတော့သည်။ Emma အရမ်း‌ကောင်းသွားပြီး လေကို အားရပါးရရှူကာ အပန်းဖြေနေသည်။ ဟိုဖက်အခန်းကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အတွဲလည်း ပြီးသွားပြီထင်သည်။

ကိုမျိုးလွင်က အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးကာ သူဇာတစ်ကိုယ်လုံးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားပြီး အမောဖြေနေသည်။

အရမ်းကောင်းတဲ့မြင်ကွင်းလေးပင်။ Emma က ခဏကြာ ကိုမျိုးလွင်ပြန်သွားလောက်သည် ထင်လိုက်သော်လည်း ကိစ္စက ထိုမျှနဲ့ မပြီးပေ။ နှစ်ယောက်သား အပန်းဖြေလိုက်၊ လိုးလိုက်၊ နေ့လည်စာစားလိုက်နဲ့။ တကယ့်ကို ညားကာစလင်မယားလိုပင်။ Emma မှန်ဘီလူးကနေ အသေအချာ စပ်စုနေသည်။ သူတို့အတွဲတစ်ခါလိုးတိုင်း၊ Emma လည်း Dildo အချောင်းနဲ့ အာသာဖြေရတာပင်။ တော်တော့ကို မမောနိုင် မပန်းနိုင်လိုးကြတာပင်။ သူဇာတို့အတွဲက နေ့လည် (၃)နာရီလောက်မှ ပြီးသွားတာပင်။

ကိုမျိုးလွင် ကားမောင်းထွက်ပြီး မရှေးမနှောင်းမှာပင် မင်းထက်ပြန်လာသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ Emma က ထိုနေ့တစ်နေ့လုံးရဲ့ အဖြစ်အပျက်အကုန်လုံး သိလိုက်ပေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိုကိစ္စအကြောင်း ဖွင့်မပြောဖြစ်။ နောက်နေ့တွေများ ကိုမျိုးလွင် လာသေးမလား သူမစောင့်ကြည့်သေးသည်။

မလာ။

ဒီတော့ ထိုကိစ္စကို Emma စိတ်ထဲ မင်းထက်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ လုပ်ကြသည်ဟုသာ မှတ်ယူလိုက်သည်။ တလောကတော့ သူဇာအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်သွားကြောင်း သိလိုက်သည်။

သူဇာနဲ့ အတူတူ ကိုမျိုးလွင်ပါ အတူတူပျောက်နေမှန်းတော့ သူမ မသိလိုက်။ အခုကျတော့ ကိုမျိုးလွင်ကတော့ Swingers party လုပ်ဖို့ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူမလည်း ဝါသနာခပ်ပါပါဆိုတော့ ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုပေးမည် ဟုဆိုပြီး လက်ခံလိုက်သည်။ ဘာတွေဆက်ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုတာကို Emma သိသလိုလို၊ မသိလိုလို။

ဘဝဆိုတာ မှန်းဆလို့မရတဲ့ အရာတွေနဲ့ချည်းပဲမလား။

..................................................................................................

အခန်း (၄၀)

December 31 ရက်နေ့

သူဇာ ဒီညအတွက် အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သို့သော် စိတ်လှုပ်ရှားတာက တပိုင်း၊ သွားချင်နေတာက တပိုင်း သတ်သတ်စီ။ ဒါကြောင့် ဒီညအတွက် လုံးဝအလှတွေ ပြင်ထားသည်။ ပိုးဖဲဂါဝန် ပျော့ပျော့ ခရမ်းရောင်တောက်တောက် ရင်ဟိုက်ဟိုက်၊ ပေါင်လည်လောက်ရှိတဲ့ဂါဝန်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။

မိတ်ကပ်ကိုတော့ ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး၊ နှုတ်ခမ်းနီကိုတောင် လိမ္မော်ရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး ဆိုးထားသည်။

ထိုမျှတင်မက။

ဆီးခုံမွှေး၊ ခြေသလုံးမွှေးတွေကိုပါ waxing လုပ်ထားသည်။ ဆံပင်ကိုတော့ ဖားလျားလေးချထားပြီး အိမ်သုံးဆံပင်ကောက်စက်နဲ့ wave လေး အနည်းငယ်ပေါ်အောင် ကောက်ထားသည်။

“ Wow ကိုယ့်မိန်းမ လုံးဝ sexy ကျနေပါလား။”

အလှပြင်ပြီး ထွက်လာသော သူဇာအလှမှာ မင်းထက် မှင်တက်မိပြီး ချီးကျူးလိုက်သည်။ မင်းထက်ကတော့  Smart causual လေးပဲ ဝတ်ထားသည်။ ဖလန်ကွက်ကြီးကြီး အမည်းရောင်ဆင်လေးနဲ့ စတိုင်ပန် ဘောင်းဘီရှည် အမည်းရှည် အမည်းရောင်နဲ့တွဲဝတ်ထားသည်။ နဂိုအသားဖြူတော့ လူရည်သန့်ရုပ်ထွက်နေတာပင်။

“ ကို ပြီးပြီလား။ ချစ်တော့ ပြီးပြီ။”

“ ညနေ(၆)နာရီဆိုတော့ အခုက ၅နာရီ ၅၅မိနစ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ် ချစ်ရဲ့။”

“ ကိုတို့ သွားကြမလား။”

အိမ်ချင်းကပ်ရက်ဆိုတော့ ဘာမှ တကူးတက ကားယူနေစရာမလို အိမ်ဘေးကပ်ရက် အပေါက်ကနေ တွန်းဖွင့်လိုက်ရုံပင်။

“ Hi…..သူဇာ”

“ Hi…..Emma”

“ You are so sexy tonight.”

“ ကျေးဇူးနော် Emma။ သူဇာလည်း အလှမပြင်ဖြစ်တာကြာလို့ ပြင်ရင်း လက်လွန်သွားတာနဲ့တူပါတယ်”

“ လာ…လာ…သူဇာ။ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့အတွဲကတော့ အစောကြီးရောက်နေပြီ။”

“ ဟုတ်လား”

ကိုမျိုးလွင် ဟု နာမည်အသံကြားလိုက်ရတိုင်း သူဇာရင်ထဲ တချက်တချက်တော့ လှုပ်ခတ်သွားသည်။

“ ကိုမျိုးလွင်က တမင်ကြီးအစောကြီး လာကြတာလေ။”

“ Chef ဆိုတော့ အကုန်လုံး သူပြင်ဆင်ပေးချင်လို့တဲ့”

“ အင်း….”

အိမ်ထဲရောက်တော့ Johnနဲ့ စကားလက်ဆုံကျနေသော ကိုမျိုးလွင်အဖော် ဝင့်ဝါကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ဝင့်ဝါက အခုမှ နှစ်ဆယ်စွန်းစွန်းလေးပဲ ရှိသေးတော့ ငယ်မူငယ်သွေးအပြည့်နဲ့ အလွန်လှပနေလေသည်။

ဝတ်ထားတာကလည်း ပန်းရောင် shoulder off အင်္ကျီလေးနဲ့ ကိုယ်ကြပ် ပန်းရောင်ဂါဝန်လေးနဲ့ လုံးဝ ငယ်မူငယ်သွေးပြည့်ကာ လှပနေသည်။

“ မသူဇာ…….ဝင့်ဝါတို့မတွေ့ရတာ အရမ်းကြာနေပြီရော”

“ ဟုတ်ပ။ ဝင့်ဝါတို့အဆင်ပြေနေကြတယ်မလား”

“ ဒီလိုပါပဲ။ တလောက ဝင့်ဝါအမေ အသုဘဖြစ်လို့ အိမ်ပြန်သွားတာလေ”

“ ဟုတ်လား”

“ အင်း……ဒါကြောင့် ကိုမျိုးက ဝင့်ဝါကို စိတ်ပြေသွားအောင် သူကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ပြီး Party လုပ်ပေးတာလေ”

သူဇာ သတင်းကြားရတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည်။ ဝင့်ဝါ သူမအမေအသုဘဖြစ်လို့အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ကိုယ်က သူ့အဖော်နဲ့ ကာမနွံထဲမှာ မိုးမမြင်လေမမြင်ပျော်မြူးနေခဲ့တာလေ။

“ ကဲ အားလုံးလာကြပါတော့ စားလို့ရပါပြီ”

Apron ဝတ်ထားတဲ့ ကိုမျိုးလွင် မီးဖိုချောင်က စကားတပြောပြောနဲ့ထွက်လာသည်။ မမြင်ရတာကြာလို့လားပဲ။ သူ ပိုကြည့်ကောင်းလာသလိုပင်။ သူဝတ်နေကြအတိုင်း Polo shirt အသားရောင်နဲ့ ဂျင်းဘောင်ဘီ Slim fit မှိုတက်လေး တွဲဝတ်ထားတော့ လူငယ်လေးတယောက်နှယ် နုပျိုနေသည်။

ကိုမျိုးလွင်လည်း သူဇာကို အခုမှမြင်ကာ အကြည့်ချင်းဆုံမိသွားသည်။ သူ့အကြည့်တွေကို သူဇာ နားလည်နေသလိုပင်။ သူဇာ သူမကအရင် အဆက်အသွယ် စဖြတ်ထားသူဆိုတော့ ခပ်အန်းအန်းတော့ ဖြစ်နေသေးသည်။

“ လာ…..လာ…..Let’s start the party.”

Emma က တက်တက်ကြွကြွနဲ့ စတင်လိုက်သည်။ Beef steaks၊ အာလူး curry၊ Vegetable salad ၊ ဝိုင်။အကုန်လုံးကို အနောက်တိုင်းဆန်ဆန်ပြင်ဆင်ထားသည်။

“ So good, Mr. Myo”

အစားအသောက်တွေအကုန်အဆင်ပြေသဖြင့် Johnတောင် ချီးကျူးလိုက်သေးသည်။ စားသောက်ပြီးလို့ အချိုပွဲက စတော်ဘယ်ရီရေခဲမုန့်။ သူဇာ အချိုပွဲစားချိန်မှာ ရေခဲမုန့်ကို မြင်တော့ချောင်းသာကို ပြန်သတိရသွားပြန်သည်။

သူ တမင်လုပ်နေတာများလားကွယ်။

................................................................................................

အခန်း (၄၁)

(၃) တွဲစလုံး ထွေရာလေးပါးပြောလိုက်၊ ရယ်လိုက်၊ မောလိုက်ပြောနေရင်း ည(၈)နာရီ ထိုးသွားလေသည်။သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်က စားပွဲခုံမှာ မျက်စောင်းထိုး အနေအထားလောက်ဖြစ်နေပေမဲ့ တချက်တချက် အကြည့်ချင်းဆုံကြသည်။ ဘေးမှာ သက်ဆိုင်သူကိုယ်စီရှိနေကြသဖြင့် အရမ်းကြီး ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် မကြည့်ရဲကြပေ။

“ ကဲ…….အကုန်လုံးလည်း စာပြီးသောက်ပြီးဆိုတော့ ပွဲရဲ့ Main target ဆီ သွားကြတာပေါ့”

Emma ဝိုင်တွေသောက်ထားသဖြင့် ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ အာသွက်လျှာသွက်နေသည်။

“ ကဲ Emma တို့ လုပ်မဲ့ပုံစံ၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းလေး အရင် ရှင်းပြမယ်နော်”

“ ဒီ ဖန်ခွက်ထဲမှာ ကတ်ပြားသုံးပြားပါတယ်”

“ အနီ၊ အဝါ၊ အပြာ ဆိုပြီး”

“ အနီရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူ၊ အဝါရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူဆိုတာ တို့နဲ့ ကိုမျိုးလွင်ပဲ သိတယ်”

“ မဲဆွဲရမှာက မိန်းကလေးတွေချည်း ဆွဲရမှာ”

“ တို့က သိနှင့်နေပြီးသားဖြစ်တဲ့အတွက် တို့နောက်ဆုံးမှ ယူမယ်”

“ ကျတဲ့သူက ကံ ပဲ”

“ ဘာလို့လည်း ဆိုတော့ တခြား အမျိုးသားတယောက်နဲ့ ကျနိုင်သလို ကိုယ့်ခင်ပွန်းကိုလည်း ပြန်ကျနိုင်တယ်”

“ တခြားအမျိုးသားနဲ့ဆို လဲလို့ မရပေမဲ့ ကိုယ့်အမျိုးသားကို ကျလို့ ခဲချင်ရင်တော့ တခြားအတွဲနဲ့ညှိပြီး လဲနိုင်တယ်”

“ ပြီးတော့ မဲဆွဲတဲ့အမျိုးသမီးက ကိုယ်ကျတဲ့ အမျိုးသားရဲ့ အိမ်ကို လိုက်သွားရမှာပါ”

“ ပြီးတော့ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ကွန်ဒုံးသုံးစေချင်ပါတယ်”

“ မသုံးချင်ဘူးဆိုလည်း မိမိနဲ့ အတူတူကျတဲ့ အဖော်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်တော့ ယူပါ”

“ ဒါပေမဲ့ တခုတော့ ရှင်းအောင်ပြောလိုက်ပါမယ်။ လိင်ကတစ်ဆင့်ကူးစက်တတ်တဲ့ရောဂါတွေ ကူးစက်ခဲ့ရင် ဒါဟာ ကာယကံရှင်နှစ်ယောက်နဲ့ပဲ ဆိုင်မှာပါ”

“ တို့နဲ့ မဆိုင်ဘူးဆိုတာ ပြောချင်ပါတယ်”

Emma က အပြောရဲသည်။

“ ရှင်းလား မသိဘူး။ မရှင်းရင် ပြန်မေးလို့ရတယ်”

သုံးတွဲစလုံးတယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ တင်”

ထိုစဉ် သူဇာ phone ထဲ massage ဝင်လာသည်။ ဖွင့်ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့

“ အပြာယူ”

ဆိုပြီး ရေးထားသည်။ ဘေးဘီဝဲယာ တချက်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမျိုးလွင် ပို့တာပင်။ သူဇာ မျက်လွှာလေးချကာ အသာခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ ကဲ…..ဒါဆို ဘယ်သူအရင်စမလဲ”

“ ဝင့်ဝါက အငယ်ဆုံးဆိုတော့ ဦးစားပေးလိုက်မယ်။ ဝင့်ဝါအရင်ဆွဲလေ”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ဝင့်ဝါ မဲယူမလို့ ဖန်ခွက်ထဲ လက်နှိုက်ဘိုက်သည်။ ကျန်တဲ့လူ (၅)စလုံးလည်း ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသည်။ သူဇာ စိတ်ထဲမှာတော့ အပြာမယူနဲ့။ အပြာ မယူနဲ့ ဆိုတော့ ဝင့်ဝါကို စိတ်ထဲကနေပြောနေမိသည်။သူဇာ ဆုတောင်းတာပြည့်သွားသလား။ ဝင့်ဝါယူလိုက်တာ ကတ်ပြား အဝါပင်။

Emma က ဝင့်ဝါယူထားတဲ့ ကတ်ပြားအဝါကိုကြည့်ပြီး

“ အဝါရောင် ကတ်ပြားပိုင်ရှင်ကတော့………တို့ယောကျ်ား John ပါ”

“ ဝင့်ဝါရေ။ တို့ hubby ကို ဒီတညသေချာအပ်လိုက်တယ်နော်”

“ သေချာစောင့်ရှောက်ပေးပါအုံး”

ဝင့်ဝါကတော့ ခပ်ရှက်ရှက်အပြုံးလေးနဲ့။

“ ကဲ…..Next သူဇာ”

သူဇာက အဖြေသိပြီးသား ပုစ္ဆာကို ဖြေနေသလိုပင်။ Message ထဲကပြောသော အပြာကတ်ကို ယူလိုက်သည်။

“ ကဲ အပြာကတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကိုမျိုးလွင်ပါ”

သူဇာ ပျော်သလို၊ ခပ်အန်းအန်းလည်း ဖြစ်နေသည်။ Emma က ဆက်ပြီး

“ ကဲ အနီရောင်ကတ်ပဲ ကျန်တော့ ဒါက တို့ဟာပေါ့”

“ အနီရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကျန်ခဲ့သူကြီး မင်းထက်ပါရှင်”

“ မဲဆွဲလို့လည်း ပြီးပြီ။ ဘယ်သူမှ ကိုယ်ခင်ပွန်းနဲ့ ကိုယ် ပြန်မကျတော့ လဲစရာလည်း မလိုတော့ဘူးပေါ့”

“ လူကြီးမင်းများရှင်……မိမိနဲ့မဲအတူတူကျတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို ကိုယ့်အိမ်ကို ခေါ်ဆောင်နိုင်ပါပြီရှင်”

အတွဲ(၃)တွဲစလုံး လူလဲကြကာ ကိုယ့်အိမ်ကို ကိုယ်ခေါ်သွားကြသည်။

ဒီ New year night မှာဘာတွေဘယ်လိုဖြစ်ကြအုံးမှာလဲ ဆိုတာကတော့………

..........................................................................................................

အခန်း (၄၂)

John နဲ့ ဝင့်ဝါ

အတွဲကိုယ်စီ အသီးသီးထထွက်သွားကြတော့ စားပွဲဝိုင်းမှာ John နဲ့ ဝင့်ဝါသာကျန်ခဲ့သည်။ John က အသက်(၄၅)လောက်ရှိသည်။

သို့သော် ပြေးတာကို စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်လေ့ရှိတာကြောင့် အရွယ်တင်နေသည်။ ဘီယာ၊ အရက်ကြိုက်တတ်သူမို့လို့ ဗိုက်နည်းနည်းပူချင်သယောင်တော့ရှိသည်။

ဝင့်ဝါက အခုမှ နှစ်ဆယ်စွန်းလို့ နှစ်နှစ်ပဲရှိသေးသည်။ ဝင့်ဝါအတွက် swing လုပ်ကြသည်ဆိုတာ သူမအဖော် ကိုမျိုးလွင်နဲ့ဆုံမှသာ ရှိမှန်းသိသာပင်။ ကိုမျိုးလွင်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ Swing လုပ်ဖူးတဲ့ ယောကျ်ား(၃)ယောက်လောက်ဆုံဖူးသော်လည်း foreigner နဲ့တော့ တခါမှ မဆုံဖူးသေး။ ကြုံချင်လာပြန်တော့လည်း သူမနဲ့ အသက်(၂၀)လောက်ကွာသော နိုင်ငံခြားသား အမျိုးသားတစ်ဦးနဲ့ပင်။

သို့သော် John က ဖော်ရွေသော အမျိုးသားတစ်ဦးပင်။

Gen-Z ဖြစ်သော သူမက မြန်မာနိုင်ငံသူဖြစ်သော်လည်း ငယ်ငယ်လေးကတည်း Englishစာ စနစ်တကျ သင်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် နိုင်ငံခြားတစ်ဦးနဲ့ဆို တော်တော်သင့်သင့်ပြောနိုင်သော အနေအထားတစ်ခုတွင်ရှိသည်။

ခဏကလည်း John နဲ့ စကားလက်ဆုံကြနေသေးသည်။

John ကပဲ စပြီး

“ Baby girl, let’s start.”

John ကပင်စပြီး ဝင့်ဝါဆီလျှောက်လာကာ ကလေးတစ်ယောက်ကိုပွေ့ခေါ်သလို ပွေ့ပြီး သူရဲ့ အိပ်ခန်းဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ John သူမကို ပွေ့ခေါ်နေတုန်း သူမ ခိုးကြည့်မိတော့ John လည်း သူ့ရုပ် သူ့ရည်နှင့် အတော်အသင့်ကြည့်ကောင်းသော ယောကျ်ားတစ်ယောက်ပင်။

John နဲ့ ဝင့်ဝါက အသက်အရွယ်လည်း ကွာ။ ခန္ဓာကိုယ် အနေအထားလည်း ကွာဟလွန်းလှသည်။ သူမ အရပ်က ၅ပေ၂လောက်။ John က ခြောက်ပေကျော်ကျော်ရှိသော အရပ်။ သူမခန္ဓာကိုယ်က သူ့ဖာသာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်သော အကွေ့အဝိုက်၊ အဖုအထစ်လေးတွေ ရှိသော်ငြား အရမ်းကြီး ဖွံ့ထွားလှတာမျိုးမဟုတ်။

John က အကောင်ကြီးကြီးနဲ့။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးက John တစ်ဖျစ်စာပဲရှိမည်။ နှစ်ယောက်စား စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ အခန်းထဲသို့ ရောက်ရှိလာသည်။

ဝင့်ဝါကိုဖြည်းညှင်းစွာပြန်ချပေးလိုက်သည်။ John က နမ်းမည်ပြုလိုက်သော်လည်း အရမ်းကြီးငုံနေရသဖြင့် အနေအထား ပြင်လိုက်သည်။ John က ကုတင်စွန်းတွင်ထိုင်ကာ သူမ က မတ်တပ်ရပ်နေသည်။

ထိုမှ အနေတော်လောက်သွားကျသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မတိမ်းမယိမ်းအနေအထားဘေးရောက်တော့ စတင်နမ်းလေးသည်။ John အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။

နူးညံ့အိစက်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရုံမှတစ်ဆင့်တက်ကာ John လျှာလေးကို ဝင့်ဝါပါးစပ်ထဲသွင်းပြီးကလိကြည့်သည်။ ဝင့်ဝါက အသက်သာငယ်ပေမဲ့ အတွေ့အကြုံက ဆရာမကြီးဖြစ်နေပြီ။ တိုးဝင်လာသော Johnလျှာကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် သူမလျှာနဲ့ ပြန်ကလိသည်။ John နမ်းနေရင်း တစ်ချက်ရပ်ကာ ပြုံးမိလိုက်သေးသည်။

Johnသူဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ဂျင်းဘေားင်းဘီကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်လိုက်သည်။ John က တကယ့်လူဝံကြီးအတိုင်းပင်။ ရင်အုပ်ကြီးကြီးနဲ့ ရင်ဘတ်မွှေးတွေက အနောက်တိုင်းသား ပီပီ အမွှေးထူထဲစွာ ပေါက်နေသည်။

ဝင့်ဝါ Johnကို ကြည့်ပြီး လန့်သွားသည်။ John တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဝတ်ထားသော Boxer ပဲကျန်တော့ သူ့ညီလေးက အဲထဲကနေ ထကြွသောင်းကျန်းနေသဖြင့် ဖုဖောင်းမို့နေသည်။ ဝင့်ဝါလည်း John နည်းတူစွာ သူမအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်။

Underwear တွေပါ မချန် အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝင့်ဝါက ကိုယ်သူခိုးဟု ဆိုးမလားပင်။ ကြည့်လိုက်တော့သာ ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးနဲ့။ ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့ ရင်လုံးလုံးတွေက မထိရက် မကိုင်ရက်၊ နုနုထွားထွားလေးနဲ့။ တင်လေးတွေဆိုလည်း ကားကားလေးနဲ့။

အရမ်း အကိတ်ကြီးအဆင့်လောက်မဟုတ်ပေမဲ့ တော်တော်body လှသော အမျိုးသမီးပင်။

John မျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ်ကြည့်နေသည်။ John မရတော့ပြီ။ သူ Boxer ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။အောက်က လီးကတော့ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သားကောင်ကို ရှာနေသော မုဆိုးလို တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်။ John ဝင့်ဝါအနားနီးကပ်လာကို ဝင့်ဝါ ဂျိုင်းကြားကို သူလက်နှစ်ဖက်နဲ့အသာလေးပင့်ပြီး သူ့ကုတင်ပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်သည်။

....................................................................................

အခန်း (၄၃)

“ အမေ့”

ဝင့်ဝါ ရင်ထဲအေးခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အာမေဋိတ် ရွတ်မိသည်။ John အားနဲ့ သူမ ကိုယ်လေးက အသာလေးပါသွားတာပင်။ ဝင့်ဝါ သူမဖာသာ ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီး နေရာပြင်နေတုန်း Johnက ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ သူမရှိရာ ကုတင်ပေါ်သို့ တရွေ့ရွေ့တက်ချလာသည်။

သူလမ်းလျှောက်လာတိုင်း အောက်က လီးကတရမ်းရမ်းနဲ့။ John က ကုတင်ကေါ်ရောက်တော့ ဝင့်ဝါနဖူးကို အသာလေး နမ်းလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ စိတ်လှုပ်ရှားနေမှန်း ရိပ်မိသည် ထင်သည်။

“ Baby girl, relax….relax”

နဖူးလေးနမ်းပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းဆီကိုရောက်လာသည်။ ဖွဖွလေးနမ်းမနေတော့။ John ခမ်းကြမ်းကြမ်းနမ်းကာ ကိုက်ခဲစုပ်ယူလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ နှုတ်ခမ်းသားနုနုလေးတွေ ပွန်းပဲ့ကြေမတတ်။ John လက်ကြီးက ဝင့်ဝါ ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို ချေမွပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ ရင်သားတွေက John လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ဆုပ်နယ်မှုကြောင့် အနီရောင်တောင် သန်းစပြုလာသည်။

John လက်ကြမ်းတွေ၏ အထိအတွေ့ကို ဝင့်ဝါ သူမရင်သားများမှ တဆင့်ခံစားသိရှိနေသည်။ John ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လို့ဝတော့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်သေးသည်။ သူမ လည်တိုင်ဆီက ပန်းနံ့လိုလို ရနံ့မွှေးမွှေးတွေက John ရမ္မက်ကို ပိုကြွစေသည်။

John ရင်သားတွေကို ငုံခဲလိုက်သည်။ John ကိုယ်နှိုက်က လိင်ကိစ္စတွေမှာ နူးနူးညံ့ညံ့လုပ်တတ်သူမဟုတ်ပေ။ ခမ်းကြမ်းကြမ်းလုပ်မှ အားရတတ်သူမျိုး။ အာရှသူသေးသေးလေးက အနောက်တိုင်လူကြမ်းကြီး လက်ချက်တွေအောက်မှာ ခံနိုင်ရည် ရှိပါမလား။

John က ဝင့်ဝါရင်သးလုံးလုံးလေးတွေကို ဟိုဖက်ငုံလိုက်၊ ဒီဖက်ငုံလိုက် လုပ်နေပေမဲ့ သူ့လက်က ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်ထဲ နှိုက်ကစားပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

“ အင့်……ဟင့်…….ဟင့်”

“ ပြွတ်……ပြွတ်………မွ………ပြွတ်”

“ အင့်……….အင်း…….ဟင့်…….ဟင့်………ဟင်”

John ရဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနှူးအနှပ်အောက်မှာ ဝင့်ဝါ ရမ္မက်ရှိန်ကြွပြီး စပ်ပတ်က အရည်ကြည်တွေ စိပ်စပြုလာသည်။ John လက်က ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်တွေထဲ နှိုက်ကစားပြီးထုတ်လိုက်တော့ သူ့လက်မှာ စပ်ပတ်အရည်ကြည်တချို့ပါလာသည်။

“ ပြွတ်”

“ So delicious”

စပ်ပတ်အရည်တွေ ပေနေသော သူ့လက်ကို John သူ့ဖာသာ ပြန်ပြီး လျှာနှင့် လျက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဝင့်ဝါကတော့ “တအင့်…အင့်” သာငြီးနေပြီး John ဘာလုပ်နေမှန်း မသိတော့။ John က ဝင့်ဝါ ချက်ချိုင့်ချိုင့်လေးကို လျှာနဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ဝိုက်ကစားပြီး ဝင့်ဝါပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကာ အပေါ်သို့မြှောက်လိုက်သည်။

သူမ စပ်ပတ်သေးသေးလေးက ပြူးပြီးထွက်လာသည်။ ဝင့်ဝါက လူလေးလည်း သေးသလို စပ်ပတ်ကလည်း သေးသလို ထင်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းသားအကြီးကြီးပုံစံမျိုးမဟုတ်။

နှုတ်ခမ်းသားတွေက ခပ်ပါးပါးလေးနဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေသည့် ပုံစံမျိုးပင်။ အမွှေးရောင်ရိတ်ထားသော အရည်ကြည်တချို့နဲ့ ပန်းရောင်လဲ့နေသည်။ ကာမရှိန်တက်ပြီး စပ်ပတ်ဘေးသားလေးတွေက ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေသည်။ John အတွက်နဲ့ ဒီလို စပ်ပတ်ပုံစံမျိုးကို သိပ်မကြုံဖူးသေးတော့ သူ့အတွက်လည်း အသစ်အဆန်းပင်။ John မနေနိုင်တော့ပြီ။

စပ်ပတ်ဆီ သူ့မျက်နှာကို အပ်ပြီး စလျက်လေတော့သည်။

“ ပလတ်……..ပလတ်…….ပလတ်”

“ ပြွတ်……..ပလပ်……ပလပ်…….ပလပ်”

“ အင့်……….အား………အင့်……..အင့်”

“ ဟင့်……..အင့်………အား………အင့်……….ဟင့်”

အစေ့လေးပါငုံလိုက်၊ လျှာနဲ့ စပ်ပတ်အပြင်သားတွေကို လျက်လိုက်၊ စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေဆီ လျှာကို မှီသလောက်ကလိလိုက်၊ ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို စုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။

ဝင့်ဝါလည်း မနေနိုင်တော့ သဖြင့် ပါးစပ်က ပြောလိုက်တော့သည်။

“ Fuck me, daddy……fuck me”

....................................................................................

အခန်း (၄၄)

ဝင့်ဝါဆီက လိုးပေးခိုင်းသော အသံကြားတော့ John ရပ်လိုက်ပြီး နေရာ အသင့်ယူလိုက်သည်။ လီးကြီးက နီရဲပြောင်းတင်းနေပြီး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။

John ကုတင်ဘေးက အံဆွဲဆီ လက်လှမ်းပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှာ condom ရှိနေသဖြင့် ဆွဲယူလိုက်သည်။ ယူလာသော condom ကို လက်နဲ့ ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ John ကြိုက်သော Condom အမျိုးအစားက Ultra thin ပင်။ ပါးနိုင်သမျှ ခပ်ပါးပါးလေး ထုတ်ထားသော အမျိုးအစားပင်။

John အထဲက condom ထုတ်ပြီး သူ့လီးချောင်းပေါ်စွပ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးကလည်း မကြာခင် သူစားရတော့မည်ကို သိနေသလိုပင်။ တရမ်းရမ်းနှင့်။ John ဝင့်ဝါအပေါ် နေရာယူပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်ဆီ သူ့လီးကို ချိန်ကာ တတစ်ထစ်ချင်း တဖြည်းဖြည်းစထည့်သည်။

“ အင့်……..အင့်”

“ ဟူး……..အ……….အ”

ထိမိသွားသော အသားစိုင်နှစ်ခု၏အရသာက ပြောမပြတတ်အောင်ပင်။ ဝင့်ဝါက အပျိုမဟုတ်တော့ သူမစပ်ပတ်က အရမ်းကြီးထည့်ရမခက်ပေ။ John အရင် ကိုမျိုးလွင် လက်ချက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေထားသော စပ်ပတ်ပင် မဟုတ်လား။

ထိုမျှတင်မဟုတ် ထွက်လာသော အရည်ကြည်တွေက အဝင်ချောအောင် ပိုပံ့ပိုးပေးနေတာပင်။ တချောင်လုံးဝင်သွားသော John အားကြီးနဲ့စတင်လေသည်။

“ ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်”

“ အ…….အင့်…..ဟင့်………ဟင့်”

“ အ…….အား………..အ……..အ”

ဝင့်ဝါကို မသနား။ အားကြီးနဲ့ လိုးချသည်။ လူသန် လူဆိုးကြီး John လက်ချက်အောင် ဝင့်ဝါလည်း မျောလွင့်နေသည်။ ဝင့်ဝါကိုယ်လေးကို အသာပွေ့ကာ မှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ မှောက်ခုံကြီးဖြစ်နေသည်။ John အပေါ်က တက်ခွပြီး လိုးပြန်လေသည်။

“ အင့်…….အင့်……အင့်”

နောက်က လိုးသော ပုံစံက ဝင့်ဝါပိုထိ နေသလိုပင်။ ဝင့်ဝါ အော်ရုံမျှသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ လိုးချက် (၅)မိနစ်လောက်ကြာတော့

“ အ……..အ………အ”

“ အမေရေ………အ……..အ”

ဝင့်ဝါ အမေတပြီး အဆုံးတိုင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ဝင့်ဝါပြီးပေမဲ့ John က မပြီးသေး။ တစ်ကိုယ်လုံးတွန်တွန့်လူးနေသော ဝင့်ဝါ အပန်းပြေသည်အထိ ခဏ စောင့်နေသည်။ ဝင့်ဝါ အသက်ဝတရှူလို့ ပြီးသွားတော့ John နေရာ ပြောင်းလိုက်သည်။ John က အောက်မှ နေလိုက်ပြီး ဝင့်ဝါကို အပေါ်သို့တက်ခွခိုင်းလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါလည်း ဘာမှမဆိုနိုင်တော့။ ဝင့်ဝါ အရည်တွေနဲ့ ပြောင်နေသော John လီးချောင်းကို သူမ စပ်ပတ်ဝဆီတေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ အ”

တချောင်းလုံးအပြည့်နေရာယူပြီးသွားတော့ Johnကနေ ပင့်ပင့်ဆောင့်သည်။ ဝင့်ဝါတွင် အားတစက်မှမရှိ။ ထူးတော့ ထူးဆန်းသားပင်။ ခဏလေးတင်ပြီးသွားသော ရမ္မက်ရှိန်က အောက်ကနေ ပင့်ဆောင်မှုကြောင့် ပြန်ကြွလာရပြန်သည်။

“ အ……..အ…….အ”

“ အင့်………အင့်…..ဟင့်”

“ ဖတ်…….ဖလတ်……..ဖတ်…..ဖလတ်”

အသားစိုင်နှစ်ခု ပွတ်တိုက်မှုက မီးပွင့်မတတ်။ John လည်း ဝင့်ဝါခါးကို ခါးကို မေးကြောကြီးတွေထောင်ပြီး ပင့်ပသ့်လိုးနေသည်။

“ I’m coming, baby girl”

“ Yes, daddy………yes……yes”

“ ဖတ်……..ဖတ်……ဖတ်…….ဖတ်”

“ အား……..ဟား………အား……အား”

John လီးချောင်းတစ်ခုလုံးလည်း ဇာတ်ရှိန်ရောက်နေပြီ။ John လည်ချောင်းသံကြီးနဲ့ “အား”ဟုခေါ်ကာ သုတ်လွှတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဝင့်ဝါ Johnလွှတ်လိုကိသော သုတ်ရည်တွေ၏ အနွေးဓာတ်ကို သိရှိလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါက ခဏက ကာမရှိန်တွေနှင့် အခုစပ်ပတ်ထဲက အကျဉ်ဓာတ်၊ အနွေးဓာတ်တွေပေါင်းပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြန်သည်။

“ အ……..ဟ……..ဟ……ဟ”

John ဆောင့်လိုးပြီးသွားတော့ ဝင့်ဝါလည်း နွမ်းနယ်ပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံး Johnရင်ဘတ်ပေါ် ပျော့ခွေပြီးကျလာသည်။ John က ပုံကျလာသော ဝင့်ဝါကို သာသာလေး ထွေးဖက်ထားသည်။

“ So good…..baby girl….so good”

“ ဝူး……..ဟူး………ဟား……..ဟား”

နှစ်ယောက်သား အဆုံးစွန်ထိရောက်ရှိသွားပြီး ကြည်နူးမှုဖြင့် အပန်းဖြေနေကြသည်။

................................................................................................

အခန်း (၄၅)

နှစ်ယောက်သား ထွေးဖက်ရင်း အမောဖြေနေကြသည်။ ဝင့်ဝါစပ်ပတ်ထဲ တန်းလန်းဖြစ်နေသော John လီးက တအောင့်လောက်ကြာ ပျော့ဆင်းလာသည်။ John ဝင့်ဝါက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မှေးနေတာကို အသာဖယ်ထုတ်ရင်း သူ့ ဘယ်ဖက်ခြမ်းဆီ နေရာ ချပေးလိုက်သည်။

Johnက သူ့လီးမှ စွပ်ထားသော condom က ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ Condom ထဲ သုတ်ရည်တွေအပြည့်။Condom အရင်းကို ချည်လိုက်ကာ အမှိုက်ပုံးရှိရာသို့ ပစ်ရန် John ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ထသွားလိုက်သည်။တစ်လက်စတည်း ရေခဲသေတ္တာဆီသွားပြီး အမောပြေအောင်ရေအဝသောက်ချလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါအတွက်ပါ အချိုရည်တစ်ဘူး လိုလိုမယ်မယ် ယူလာပေးခဲ့သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီးလှဲနေသော ဝင့်ဝါလည်း အမောပြေစပြုနေသည်။ ကုတင်းရှိရာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ အချိုရည်ဘူးကိုင်ပြီး လျှောက်လာသော John ကို မြင်တော့ တဖန် ထကြွမိချင်သလို ဖြစ်ပြန်သည်။

“ Baby girl, you are so amazing.”

“ Thanks, daddy.”

John ပေးလိုက်သော အချိုရည်ဘူးကို ဝင့်ဝါ ဖောက်ပြီး အားရပါးရမော့ချလိုက်သည်။ အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ ဝင့်ဝါက အားနဲ့မော့ချလိုက်တော့ အချိုရည်တချို့က နှုတ်ခမ်းစွန်းကတော့ ဖိတ်ကျပြီး ဝင့်ဝါ လည်တိုင်၊ ရင်သားတွေဆီကိုပါ စီးကြလာသည်။ Sexy ဖြစ်လိုက်သော ဝင့်ဝါပင်။

John က အသည်းယားလာသဖြင့် ရင်သားတွေပေါ် စီးကျနေသော အချိုရည်တွေကို လိုက်လျက်လိုက်သည်။

“ အိုး……..”

“ So tasty, baby girl.”

John က အရသာမြည်းစမ်းသလို ပုံစံနဲ့ ဝင့်ဝါကို ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ဝင့်ဝါက

“ Daddy, it is my turn.”

လျက်နေသော John ကို လက်နဲ့ တွန်းကာ ကုတင်ပေါ် အိပ်ခိုင်လိုက်သည်။ သူမက John ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် တက်ခွကာ John မေးစေ့ကို နမ်းသည်။ လျက်သည်။

အမွှေးတွေ ထူထပ်စွာပေါက်နေသော John ရင်အုပ်ကို လက်နဲ့ အသာအယာပွတ်သပ်ကာ John နို့သီးခေါင်းကို စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်….ပြွတ်…..ပလပ်”

“ အ…”

လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ။ သူမလက်ဖဝါးသေးသေးလေးတွေနဲ့ ပျော့နေတဲ့ John လီးကို ဆော့ကစားပေးနေသည်။ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကို ဘယ်ကောင့်သားက ခံနိုင်ရိုး ရှိပါ့မလိမ့်။ ပွတ်လိုက်၊ ဆော့လိုက်လုပ်နေသော သူမလက်ဖဝါးနုနုအောက် John လီးကြီးက တဖန်ပြန်လည် တင်းမာလာသည်။

ခဏက သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်တွေ ကပ်ကျန်နေသေးသဖြင့် လီးတချောင်းလုံး စိုရဲတင်းမာပြောင်လက်နေသည်။ ဝင့်ဝါ အောက်ကို ထပ်ဆင်းလာပြီး John လီးထိပ်ဖူးလေးကို သူမပါးစပ်နဲ့ငုံပေးလိုက်သည်။ အသက်သာငယ်ပေးမဲ့ အတွေ့အကြုံမနည်းသော သားရဲမလေးလိုပင်။

“ အင့်………အင့်……..အင့်…….အင့်”

“ ပလပ်……ပလပ်….ပြွတ်…..ပြွတ်”

“ အု………အ……..အ……baby girl……….အ………အ”

ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းသေးသေးဖူးဖူးလေးက လုံးပတ်ခပ်တုတ်တုတ်၊ အရှည် (၆)လက်မကျော်ကျော် ရှိသော John လီးကို ဘယ်လို စုပ်နိုင်သွားသလဲဆိုတာ မတွေးတတ်အောင်ပင်။

သူ့အသက် ထက်ဝက်အောက်ငယ်တဲ့ ကလေးမတယောက်ရဲ့ ပြုစုမှုအောက်မှာ John နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။

“ အ……..အ…….အ”

“ အင့်…….ပလပ်……..ပလပ်”

John စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသော ဝင့်ဝါဆံပင်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အားကြီးနဲ့ ဝင့်ဝါပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းနေမိသည်။

“ အု…….အု…..အဟွတ်…..ဟွတ်”

ဝင့်ဝါ သီးတောင်သီးသွားပြီး မျက်ရည်တောင်ထွက်သည်။ John လည်း ရိပ်မိသည်။

“ Sorry, baby girl……sorry”

John လည်း သူ့အရှိန်ကို သူပြန်လျော့လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သူ့ phone မှာ ဖုန်းသံမြည်လာသည်။

“ တီ……တီး……တီး…….တီး”

“ ဘယ်သူပါလိမ့်”

ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မိန်းမ Emma ဖြစ်နေသည်။ Video call ခေါ်နေတာပင်။ ဝင့်ဝါကတော့ John လီးကို အစုပ်မပျက်။

“ Hello……honey”

“ Hello……darling”

ဟိုဖက်က Emma လည်း ဝတ်လစ်စလစ်။ ဒီဖက်က John လည်း လီးစုပ်ခံရင်း ကိုယ်တုံးလုံး။ Emma ကပဲစပြီး

“ Darling ရေ။ အကြံတစ်ခုရလာလို့”

“ (၃)တွဲစလုံး Video call ခေါ်ပြီး Sex လုပ်တာ ကြည့်ကြရင်မကောင်းဘူးလား”

“ ဟင်…..”

.......................................................................


You can contact me via telegram link mentioning below.

https://t.me/Niko_Soe


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment