သံယောဇဉ် ရှိဖူးခဲ့သော ကျွန်တော့်ကောင်မလေးများ အပိုင်း ( ၂ )

သံယောဇဉ် ရှိဖူးခဲ့သော ကျွန်တော့်ကောင်မလေးများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ထွန်းတောက်နေ

သူ့ကို တစ်ခုခု ပြန်လုပ်ပေးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတဲ့ သဘောနဲ့ မျက်လုံး လုံးဝမဖွင့်ဘူးဗျာ။ ဒါပေမယ့် အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းနေတာ တွေ့တယ်။ အသက်ရှုမှားနေသံတွေ ကြားနေရတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း လိပ်ခုံးလေးကို ခုံးထနေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဖွားဖက်တော်လေးကို မထိတထိလေး ပွတ်နေရာကနေ အကွဲကြောင်းလေးထဲကို လက်ခလယ်လေး ထည့်လိုက်ပြီး အထက်အောက် ပွတ်လိုက်တော့ အစေ့လို့ခေါ်တဲ့ မိန်းကလေးတွေ ရှုရှုးပေါက်တဲ့ဟာလေးကို အရင်ဆုံး ထိမိပါတယ်။

တချက်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ စိထားတုန်းပဲ။ကျွန်တော်လည်း သူမျက်စိမှိတ်ထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုနေတာကို ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်လာတာနဲ့ သူ့ရဲ့ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ ညီမလေးကို အပေါ်ကနေ ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အာငွေ့လေး ပေးလိုက်ပါတယ်။ 

အဟ…. ဆိုပြီး အသံထွက်လာပြန်တယ်။ ဒါနဲ့ သူ့ရဲ့ လိပ်ခုံးလေးကို အပေါ်ဘက်နားကို လျှာလေးနဲ့ လိုက်လျက်ပေးလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ အဓိကနေရာလေးကို မထိသေးပဲနဲ့ လိပ်ခုံးလေးအပေါ်နားကနေ ဘေးဘက်ကို ဝိုက်ဆင်းလာပြီး ပေါင်သားလေးတွေကို ဆက်ပြီး လျှာထိပ်လေးနဲ့ မထိတထိ လိုက်ကလိတယ်။ ပေါင်လေး စိနေရာက နည်းနည်း ဟပေးလာတယ်။

ဒီမောင်ကလည်း စိတ်ကြီးတယ်။ အလယ်ကို လုံး၀ ဝင်မသွားဘူး။ ပေါင်ခြံသားလေးတွေကို လျှာနဲ့ ဆက်ကလိတယ်။ အဲဒီကနေ နောက်တစ်ဘက်က ဝိုက်ပြီး အပေါ်ဘက်ကို ပြန်တယ်လာတယ်။ သူ အောက်ကနေ မခံစားနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်။

အလယ်ကို ကျွန်တော့်လျှာလေး ရောက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒ တွေ ပိုများလာတယ်ထင်တယ်။ အောက်ကနေ လျှာရှိရာဘက်ကို သူ့ညီမလေးကို မသိမသာလေး လိုက်ရွှေ့ပေးလာတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အဓိကမိန်းနေရာကို မသိမ်းသေးဘူး။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်က ရွာနီးချုပ်စပ်ကိုပဲ အရင်သိမ်းနေတယ်။ သူကတော့ ရဲတိုက်ကို သိမ်းစေချင်နေတဲ့ပုံပဲ။

“ အ… ဟ… ရှီး… ကျွတ်… ကျွတ်…ကျွတ်…. အိုး…ဟိုး….ဟိုး….  ” အသံတွေ ပါးစပ်ကထွက်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာလေးရှိရာကို Target မှန်အောင် လိုက်တည့်ပေးနေတယ်။ 

အပေါ်ကို မျက်လုံးတချက် ပင့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိ မှိတ်မထားတော့ဘူး။ ပက်လက်အနေအထားလေးကနေ တံတောင်လေးထောက် ခေါင်းထောင်ပြီး ကျွန်တော်လုပ်သမျှကို လိုက်ကြည့်နေတယ်။ မျက်လုံးလေးကတော့ အဆီရစ်နေတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေလို ခပ်မှေးမှေးလေးနဲ့ မက်မောတောင့်တမှုတွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။ ပေါင်နှစ်ချောင်းက တော်တော်လေးတောင် ဖြဲပေးထားပြီးနေပြီ။ သူ့ညီမလေးမှာလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။ လူကလည်း ကော့တော့ ကော့တော့ နဲ့ လူးနေပြီ။

သူ့ကို စိတ်တော်တော်ပါလာအောင် ဆွပေးပြီးတော့မှ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ညီမလေးရဲ့ ထိပ်ဖူး အစိလေးရှိရာကို ဇတ်ကနဲ ကောက်ပြီး စုပ်လိုက်ပါတယ်။

“ အား….. အား…. အား…… ကောင်းလိုက်တာ…. ရှီး… အား……. ကောင်းတယ်……. ကောင်းတယ်… ကို ”

ဆိုပြီး အသံတွေ ထွက်လာပါလေရော။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုလည်း လျှာလေးနဲ့ လိုက်လျက်ပေးနေမိတယ်။

“ ပြွတ်စ်… ပြတ်… ပြွတ်စ်. . ရှလွတ်..  ” ဆိုတဲ့ စုပ်လို့ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေကလည်း စိတ်ကို ပိုပြီး ကြွလာစေတယ်လေ။ 

ဘယ်လောက်များ ဖီးလ်တက်နေသလဲဆိုရင် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်ကိုစုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ညီမလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လျှာနဲ့ လွတ်သွားမှာစိုးလို့ အတင်းဖိကပ်ပေးထားတယ်။အောက်ကလည်း အတင်းကော့ပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို အတင်းသွတ်သွင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း ဘယ်နေလိမ့်မလဲ လွတ်သွားမှာစိုးလို့ အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေမိတယ်။

“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်.. စုပ်.. စုပ်… နာနာစုပ်.. ရှီး… ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်… အမလေးလေး… ကောင်းလိုက်တာ…. အားဟဟ…  ” အသံတွေကို စုံနေတာပါပဲ။

ဒီလို အသံစုံထွက်လေ ကျွန်တော်လည်း ဖီးလ်ပိုတက်လေဆိုတော့ မချွတ်တမ်းကို လုပ်ပေးနေမိတယ်။ သူ့မှာလည်း ဖင်ပါ ကုတင်ပေါ်က ကြွနေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း လုပ်လက်စနဲ့ သူ့ညီမလေးအဝနဲ့ စအိုဝကြားထဲက ဆက်ထားတဲ့ နေရာလေးကိုပါ လျှာလေးနဲ့ ထိုးထိုးပြီးမွှေနေမိတယ်။

“ ကို… တစ်ခုခု လုပ်ပါတော့.. သီရိ..ဟို..ဟို… မရတော့ဘူး.. လုပ်ပါ… ”

“ ဘာလုပ်ရမှာလဲဟင်… ကိုယ် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ… ”

“ ဟာကွာ.. လုပ်ပါဆို… ”

“ ဘာလုပ်စေချင်တယ်ဆိုတာ ပါးစပ်က ပြောမှပေါ့…. ပြောလေ… ပြောပါဆို… ပြောရင် ကိုယ် လုပ်ပေးမယ်… မပြောရင်… ဒီအတိုင်းထားလိုက်မယ်… ”

“ ဟာကွာ… လုပ်ဆို… ဟိုဟာကွာ… အစ်ကို့ဟာကြီး ထည့်တော့လို့ ပြောတာကွာ.. ရှက်လိုက်တာ…သေတော့မယ် တကတည်းမှပဲ.. ”

“ အောင်မယ်လေးဗျာ… နားထဲမှာ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားတာပဲ…ကိုယ့် အသည်းလေး လုပ်ခိုင်းမှတော့ လုပ်မယ်ဗျာ.. လုပ်မယ်.. အခုလုပ်မယ်… ကိုင်းလာလေရော့..  ”

ဆိုပြီး သူ့အပေါ်ကိုမှောက်အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပါးလေးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်တယ်။

“ သီရိ ကိုယ် .. လုပ်တော့မယ်နော်… ” ဆိုတော့ 

“ အင်း…  ”

ဆိုပြီး ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြသည်။ ဘယ်လောက်များ ချစ်စရာကောင်းပါသလဲ။ ကျွန်တော်လည်း အောက်က ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော ညီလေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး သီရိညီမလေးအဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ပူနွေးစွတ်စိုသော ဒေသတဝိုက်သို့ တိုးဝင်ရတော့မည့် ကျွန်တော့်ညီလေးက ပျော်နေပုံရသည်။ တချက်လေးမှ ဟန်မပျက်။

လက်လေးနဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့အစိလေးကို မထိတထိ ပွတ်လိုက် အပေါ်အောက်ဆွဲလိုက် အဝနားလေးတေ့လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ လုပ်နေရင်းနဲ့မှ ညီမလေးထဲကို တချက်ဆတ်ကနဲဆို ညင်ညင်သာသာလေး ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အ… အ… ဖြည်းဖြည်း… ဖြည်းဖြည်း… နာတယ်ကိုရဲ့… ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ… အီး…ဟီး….ဟီး…. ”

“ ဆောရီးကွာ…ဆောရီး မငိုနဲ့… တိတ်တိတ်… ကိုယ်လောကြီးသွားတယ်…  ”

ဟုပြောရင်း ဒ- ်ဖျားလေးဝင်ရုံသွင်းထားရသည်။ ဆက်သွင်းလို့မရသေး။ ဒီလောက်လေးဝင်တာတောင် အသည်းခိုက်တဲ့ပုံနဲ့ အောက်က အော်နေသည်။

“ သီရိ အပျိုမြှေး မပေါက်သေးဘူးနဲ့တူတယ်နော်….  ” လို့ပြောတော့..

“ အင်း…ဟုတ်တယ်… အခု ဟာက ပထမဆုံးပဲ… ” လို့ ပြန်ဖြေလာသည်။

“ အမယ်လေး တော်သေးတာပေါ့။ သီရိပုံစံက အတွေ့အကြုံရှိ ဆရာမကြီး ကျနေတာပဲ… ” လို့ပြောတော့

“ နောက်မှပြောပြမယ်ကွာ.. လုပ်မှာသာ လုပ်… ” ဆိုပြီး စိတ်မကြည်သံလေးနဲ့ ပြောလာရှာသည်။

ကျွန်တော် ဝမ်းလည်းတော်တော်လေးသာသွားသည်။ သူလုပ်နေပုံက အတွေ့အကြုံရှိနေသူပမာ။ အခုလက်တွေ့စမ်းတော့မှ အပျိုစင်စစ်ဖြစ်ကြောင်း အပျိုမြှေးလေးက သက်သေခံနေသည်။ ဒါနဲ့ မဖြစ်ချေဘူးဆိုပြီး စကားရောဖောရောလုပ်နေရင်းက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြင်သစ်အနမ်းဟု ခေါ်တွင်သောအနမ်းမျိုးဖြင့် တရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းပေးလိုက်သည်။

မျက်လုံးလေး ကော့ဆင်းပြီး လူပါကော့တက်လာသည်။ ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းခြွေတာကို မချွတ်ရဲ။ လက်ရှိပုံစံအနေအထားဖြင့် ထိပ်သာသာ ဝင်နေသော ဒ- ်အား မသိမသာလေး တချက်ထပ်တွန်းထည့်လိုက်သည်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..  ”

“ အူး…ဝု..ဝု.. အူး… ”

အသံတွေထွက်လာသည်။ ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပေးနေတာကို မချွတ်ရဲ။ ဒီတိုင်းလက်ရှိအနေ အထားဖြင့် အားရပါးရဆက်စုပ်နေရသည်။ အောက်ဘက်က အထိအတွေ့အရ အပျိုမြှေးပေါက်သွားပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ 

ကျွန်တော့်ညီလေးက သူ့ဟာလေးအတွင်းသို့ အရင်းအထိအောင်မြင်စွာ ဝင်ရောက်သွားခဲ့ချေပြီ။ ပြန်မချွတ်ရဲသေး။ သူ့ပုံစံက နာကျင်မှုနှင့် ကောင်းလှသော Sexual အထိအတွေ့ နှစ်ခု ယှဉ်တွဲလို့နေသည်။ ခဏလောက်ထားပြီးမှ ညီလေးကို မဆိုသလောက်လေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စလုပ်ပေးသည်။ ပထမလောက် နာကျင်မှု ရှိပုံမပေါ်တော့ချေ။

တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းရင်း အရသာကောင်းတစ်ခုကို ခံစားမိလာပုံပေါ်သည်။ သူ့လက်နှစ်ဘက်ကတော့ ကျွန်တော့်ကျောကုန်းကို မလွတ်တမ်း ဖက်တွယ်ထားသည်။ တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်ထားမှုကြောင့် အသက်ရှုရပင် ကြပ်ချင်လာသည်။သီရိ ဖက်ထားတာ နည်းနည်းလျှော့ဦးကွာ.. အသက်ရှုလို့မဝတော့ဘူး… လို့ပြောတော့မှ လက်ကိုနည်းနည်းလျှော့ပေးလာသည်။

“ ကောင်းလား..  ”လို့မေးတော့… အင်း..ဆိုပြီး မပွင့်တပွင့်လေး အသံထွက်လာသည်။

ပထမဆုံးဆိုတော့ ဒီလိုပုံစံလေးနဲ့ပဲ တော်တော်ကြာကြာလေး စခန်းသွားလိုက်သည်။ သူကလည်း အောက်မှနေ၍ ကျွန်တော့်ကို ခြေထောက်နှစ်ခြောင်းဖြင့် ခွထားသည်။ 

မှောက်အိပ်ပြီး လုပ်နေရာမှ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လက်မောင်းပေါ်တွင်ထမ်းလိုက်ပြီး အပေါ်မှနေ၍ပဲ အားရပါးရဆောင့်ပေးလိုက်မိသည်။ တော်တော်လေးစောင့်မိတော့ လူက ပြီးချင်လာသည်။ သီရိအခြေအနေကလည်း ပြီးဖို့နီးလာသည်ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို ကုတ်ခြစ်သလို လုပ်လာသည်။ အသံပိုကျယ်လာသည်။ 

အောက်ကနေ ပိုပြီးကော့ပေးလာသည်။ ဒါပေမယ့် ပြီးသည်မပြီးသည်ကို သူသိလားမသိလား ကျွန်တော် မသိပေ။ ကျွန်တော်ကတော့ ဒီတစ်ခေါက်အတွက် အဆုံးသတ်မှ ဖြစ်တော့မည်။နောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်လည်းစောင့်ပြီးရော ကျွန်တော့်ညီလေးဆီမှ အဖြူရောင်အရည်တွေ သူ့ဆီ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

သူလည်း ဇတ်ကနဲ ဇတ်ကနဲ့ တွန့်တွန့်ပြီး ငြိမ်သက်သွားသည်။ သူလည်း ပြီးသွားပြီထင်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ညောင်းနေပြီဖြစ်၍ သူ့အပေါ်မှာပဲ မှောက်ပြီး ခဏလောက် မှိန်းနေရာကနေ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားမိသည်။နိုးလာတော့ သူ့ကို ကျွန်တော် မတွေ့တော့ပေ။ ပုဆိုးလေး ကောက်စွပ်ပြီး နောက်ဖေး Kitchen ဘက်ကိုသွားတော့ မီးဖိုပေါ်မှာ တစ်ခုခု ပြုတ်နေတာတွေ့ရသည်။

“ သီရိ ဘာတွေပြုတ်နေတာလဲ ”

“ အော်.. ကိုဖြိုး နိုးလာပြီလား.. ကြက်ဥ နှစ်လုံး Half-fried ပြုတ်ပေးနေတာလေ။ ကိုဖြိုးဖို့လေ… ။ ဟီး.. အားရှိသွားအောင်လို့… ”

ကျွန်တော့်သူ့နောက်ကိုသွားပြီး နောက်နေ ဖက်ပြီးကပ်ထားတော့ ကျွန်တော့်ကို အတင်းပြန်ကပ်ထားသည်။ ညီလေးက တချက်ပြန်ထောင်ချင်လာသည်။

“ ဟိုးဆရာ ဟိုး … နောက်မှ တောင်တော့နော်… အိမ်ကလူတွေ ပြန်လာဖို့အချိန်နီးနေပြီ ”

သူက ပြောလည်းပြော ကျွန်တော့်ညီလေးကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်လှုပ်ပြီး ညှစ်ထားသည်။ ပုဆိုးအောက်ကို လက် ရှိုပြီး ညီလေးကို ထုတ်ကြည့်သည်။

“ ကိုဖြိုးညီလေးက အရမ်း ကြည့်လို့ကောင်းတာပဲ သိလား ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနဲ့ သူများတွေ ဟာလို မဟုတ်ဘူးနော်… ”

“ ဘာ…ဘာပြောတယ်…ဘယ်က သူများတွေဟာကို လာပြောနေတာတုန်း .. ကောင်မလေးနော်…ဟွန်း.. ”

“ ဟီး..ဟုတ်ပါဘူး။ သီရိ ကြည့်ဖူးတဲ့ ကားတွေထဲက ဟာတွေလို့ပြောတာ ”

“ သီရိက ဘယ်ကဇာတ်လမ်းတွေ၊ ဘာကားတွေ ကြည့်ဖူးလို့လဲ ပြောပါဦး။ အဲဒါမေးချင်လို့… ”

“ ဟုတ်.. ဟိုလေ.. မိုးကျရွှေကိုယ်ဆိုက်မှာ ကြည့်ဖူးတယ်။ အသစ်တက်တိုင်း ကြည့်တာပဲ ”

“ ဟိုက်.. ဟုတ်လား.. ”

“ ဟုတ်…ကိုဖြိုး.. သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပြောပြလို့ သိတာလေ ”

“ သီရိက ဘာနစ်နဲ့ ဝင်လို့လဲ။ မိန်းကလေးနစ်နဲ့လား ”

“ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ကိုရဲ့ ယောက်ျားလေးနစ်ပေါ့။ မိန်းကလေးနစ်နဲ့များ ဝင်မိရင် အောင်မယ်လေးလေး… သူတို့ ပြောတဲ့ စာတွေထဲမှာတင် ဗိုက်ကြီးလို့ ကလေး ငါးယောက်လောက် မွေးနေရလောက်ပြီပေါ့.. ”

“ ဟားဟားဟား.. သီရိက ဒါတွေလည်း တတ်တာပဲပေါ့။ ဟတ်လား ”

“ အင်းပေါ့… မတတ်လို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲလေ.. ”

“ ယုံပါတယ်ဗျာ.. ယုံပါတယ်.. ကိုယ်က လက်တွေ့ပဲလေ မယုံလို့ဖြစ်မလား..။ ဒါ့ကြောင့်လည်း Experience တွေ တော်တော်လေး ရှိနေတာကိုး။ ထင်တော့ထင်သားပဲ ”

“ ဟွန်းနော် လူကြီး .. တခါတည်း ပြတ်ထွက်သွားအောင် လုပ်ပစ်လိုက်မယ်  ”

ဆိုပြီး သူကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ညီလေးကို ဒါးနဲ့ လှီးသလိုမျိုး သူ့လက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လှီးပြတယ်။ ပြီးတော့ ညီလေးကို တချက် အာဝါးပေးတယ်။

“ ရေသွားချိုးတော့ .. တော်ကြာ ဟိုဘက်ခန်းက မမတို့ ပြန်လာတော့မယ်။ သွားလည်း ငန်းမနေနဲ့ဦးနော်.. အငယ်မက ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ဟာ တော်ကြာ သူ့ဖင်ချိုင့်သွားရင်တော့ ကိုဖြိုး ကြည့်လို့ ဖြစ်တာပဲ.. ”

“ ကြည့်စမ်း ကြည့်စမ်း.. တတ်နေလိုက်တာ… အောင်မယ်လေး.. သူ့ဖင်ချိုင့်သွားတာနဲ့ ကိုဖြိုးလုပ်လို့ ဖြစ်ရရောလား။ သူ့ဘဲဘဲကြီးနဲ့ သွားနေတာဟာကို ကိုဖြိုးက ဘာကိစ္စ သွားလုပ်ရမှာတုန်း ”

“ စတာပါ .. ဟီး.. ရေသွားချိုးတော့.ပြီးရင် ဟိုမှာ ကြက်ဥ သောက်.. သီရိတော့ ချိုးပြီးပြီ။ ပြီးရင် ညနေစာ အပြင်ထွက်စားမလို့။ လိုက်မလား ”

“ မလိုက်လို့ ဖြစ်မလားကွယ်.. လိုက်မှာပေါ့.. ”

ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး ရေပန်းအောက်မှာ စိတ်တိုင်းကျ အားရပါးရ ချိုးနေမိတယ်။ ရေချိုးရင်းနဲ့ ညီလေးကိုလည်း အားရပါးရလှန်ပြီး စိတ်ကြိုက် ဆေးနေမိတယ်။ သီရိလေးအတွက်သေချာပြင်ဆင်ပေးထားရမယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း သီရိအကြောင်း တွေးနေမိတယ်။ 

အော် ငါ့နဲ့နော် မလွယ်တော့လည်း မလွယ်လို့ပါလား။ ရမယ့်ရတော့လည်း ကိုယ်ထင်မထားတဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုကို ရလိုက်တယ်။ အိပ်မက်ဆန်လွန်းလှပါလား မိန်းကလေးရယ်။ ရှေ့ဆက် ဘာတွေ ဖြစ်လာဦးမလဲ မသိ။

ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ အပြင်မှာ ကြက်ဥက အဆင်သင့်သောက်ရုံပဲ။ ပန်းကန်ပြားလေးထဲ ထည့်ထားပြီးသား။ ဒါနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ကောက်မော့လိုက်တယ်။ မဆိုးဘူး ကြက်ဥတော့ ပြုတ်တတ်သားပဲ။ ကျန်တာတော့ ဘယ်အဆင့်ရှိမလဲ မသိဘူး။ အခန်းထဲ ပြန်ဝင် ညစာသွားစားမှာဆိုတော့ တီရှပ်အပြာနုရယ် သရီးကွာတား ဘောင်းဘီအဖြူလေးရယ် ကောက်စွပ်လိုက်တယ်။ 

ကိုယ့်ဟာကိုယ် မှန်ထဲမှာ ကြည့်ပြီး အသေအချာ သလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ပုံံစံကိုယ်ကြည့်တာတော့ မဆိုးဘူး ထင်ရတာပဲ။ အပြင်ထွက်လာပြီး အခန်းတံခါး သော့ခတ်ဖို့ လုပ်တော့မှ သတိရတယ်။ ရေမွှေးမဆွတ်လာရသေးဘူး။ ချက်ချင်းအခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ရေမွှေးကို တရွှီးရွှီးနဲ့ သုံးလေးနေရာလောက် စွတ်ပေးလိုက်တယ်။အခန်းအပြင်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှင် ညီအမနှစ်ယောက် ပြန်ဝင်လာတာတွေ့လို့ လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“ အမတို့ ပြန်လာကြပြီလား… ”

“ အောင်မလေးတော်… ဒီနေ့ ထူးထူးခြားခြားပါလား။ ရေမွှေးနံ့တွေကို မွှန်ထူနေတာပါပဲလား။ ကိုဖြိုးရေ.. ရေမွှေးပုလင်းကြီး ကျကွဲလာတာတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော် ”

အကြီးမကြီးက သူ့ဟာသူ ပြော သူ့ဟာသူ တဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်ပြီး အခန်းထဲဝင်သွားသည်။ နောက်က ကပ်လိုက်သွားတဲ့ ညီမဖြစ်သူ မငယ် ကတော့ ရယ်ပြရုံ ရယ်ပြသွားသည်။

သီရိပြောတာ ဖျတ်ကနဲ သတိရသွားလို့ ကြည့်ဖြစ်အောင် ခိုးကြည့်လိုက်သည်။ ဟုတ်ပါ့ဗျာ။ စကတ်အကျပ်ကြားထဲက ကားထွက်နေတာ နည်းတဲ့ ဖင်ကြီးမဟုတ်ဘူး။ ဝတ်ထားတဲ့ အသားက ခပ်ပါးပါးဆိုတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီ ကြိုးရာကြီး မြင်နေရသည်။

အဲဒီအချိန်လေးတင်မှာပဲ သီရိက အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော် မငယ်ဖင်ကို လိုက်ကြည့်နေတာကို မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သေးသည်။ အခန်းဝကနေ အသံမထွက်ပဲ နှာခေါင်းကို လက်ညှိုးထိုးပြနေသည်။

ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်သား Lift ဖြင့်အောက်ဆင်းလာကြသည်။ ဓါတ်လှေကားထဲတွင် အငြိမ်မနေပဲ ကျွန်တော့်ကို လာစနေသည်။

“ ကိုဖြိုး နှာဘူးကြီး.. နှာဘူးကြီး ကိုဖြိုး.. ”

“ ဟဲ့ကောင်မလေး လူတွေကြားကုန်မယ်.. တိုးတိုး.. တခြားမြန်မာတွေ ကြားကုန်ရင် နင့်ကို တမျိုးထင်ကုန်လိမ့်မယ်.. ”

“ ထင်ထင်ပေါ့.. ဟုတ်နေတာပဲဟာ.. သူများဖင်ကြီး ခိုးခိုးကြည့်နေတယ်.။ သီရိတုန်းကလည်း အဲလိုကြည့်မယ်ထင်တာပဲ။ မဟုတ်ဘူးလို့ လိမ်လိုက်လေ..လိမ်လိုက်.. လိမ်လိုက်.. ”

“ ဟုတ်တယ်ဟေ့.. ဟုတ်တယ်.. ယောက်ျားလေးတွေက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင် ဖင်က စကြည့်တာဟေ့.. ဖင်ကောင်းတော့မှ နို့ကြည့်တာဟေ့.. ပြီးတော့မှ မျက်နှာကြည့်တာဟ.. သိပြီလား..ကဲ..  ”

ကျွန်တော် သူ့ကို ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း ဖင်ကိုင်လိုက် နို့နှိုက်လိုက် လုပ်တော့မှ ဟိုရုန်းဒီရုန်းနဲ့ ရယ်နေသည်။ 

Lift က လမ်းတဝက်၌ ရပ်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ကြသည်။ တရုတ်မကြီးတစ်ယောက် ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့ တကွိကွိ တကွကွလုပ်ရင်း ဝင်လာသည်။ 

Lift အောက်ရောက်တော့ Boon Lay MRT က Jurong Point Shopping Centre ဘက်ကို ထွက်ခဲ့ကြသည်။ အဲဒီအောက်နားက Food Court မှာပဲ ညစာစားလိုက်ကြသည်။

စားပြီးတော့ ဟိုနားဒီနား လမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။

“ ဘွန်လေးနားမှာက မြန်မာတွေ တော်တော်များတယ်နော်.. ”

“ ဟုတ်တယ်.. သီရိရဲ့.. နည်းတာမဟုတ်ဘူး။ နောက်ပိုင်းဝင်လာကြတဲ့ မြန်မာတွေက နည်းတာမှမဟုတ်တာလေ ”

“ အင်း ဘယ်သွားသွား မြန်မာသံတွေပဲ ကြားနေရတယ်။ နောက်ပြီး ကုလားတွေလည်း ပေါမှပေါနော်..  ”

“ အင်း.. အိန္ဒိယနဲ့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်က ကုလားအလုပ်သမားတွေလည်းပေါတယ်လေ။ Boon Lay က စက်ရုံအလုပ်ရုံတွေနဲ့ နီးတာကိုး။ ဒီတော့ များတာပေါ့ သီရိရဲ့… ”

လူသိပ်မများတဲ့နေရာနားအရောက်မှာ ကျွန်တော့်ကို သူ တစ်ခု ကပ်ပြီး ပူဆာသည်။ ဘာလုပ်ချင်တယ် ထင်ပါသနည်း။ Sex Shop လို့ခေါ်တဲ့ ဆိုင်ကို သွားပြီး ပစ္စည်းအတုတွေကို အပြင်မှာ ကြည့်ချင်ပါသတဲ့။ လိုက်ပို့ပေးပါလို့ ပူဆာသည်။ အင်း.. ပိတ်ရက်ကျရင် လိုက်ပို့မယ်လို့ ကတိပေးလိုက်ရသည်။

နောက်နှစ်ရက်ဆက်တိုက် ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ဆင်းနေရတာဆိုတော့ အိမ်ပြန်နောက်ကျနေတာနဲ့ ပထမနေ့ညနေဘက် သီရိနဲ့ မတွေ့မိပေ။ 

နောက်တနေ့ ညနေအိမ်ပြန်ရောက်တော့ သီရိနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အတွေ့သီရိက စူပုတ်ပုတ်လုပ်နေသည်။ ဒုတိယနေ့ညနေဘက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သီရိက မျက်စောင်းထိုးပြီး အခန်းထဲဝင်သွားလို့ ခဏလိုက်ဝင်သွားပြီး ချော့ရသည်။

“ ဘာကိစ္စနဲ့ နောက်ကျကျ နေရတာတုန်း။ ဒီမှာ ပျင်းနေတဲ့ဟာ ”

“ အလုပ်က ပြန်ရတဲ့အချိန် နောက်ကျလို့ပါကွာ။ သီရိကလည်း စိတ်မကောက်ပါနဲ့ ”

“ မရဘူးကွာ.. မရဘူး။ ဒီမှာ စောင့်နေတဲ့ဟာကို ”

“ အယ်.. မနက်ဖြန်ကျမှကွာ..။ ဖြစ်တယ်မလား။ ဒီညတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ။ ဟိုဘက်ခန်းမှာ အိမ်ရှင်အပျိုကြီးနှစ်ယောက် သိသွားရင် နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းနဲ့ဆင်းနေရမှာနော်။ ဒီတစ်ညလေးပဲစောင့် ဟုတ်ပြီလား ”

“ အင်း… ဒါပဲနော်။ ကတိတည်ပလေ့စေ။ မတည်ရင်တော့ သိမယ်သာမှတ်။ ဒါးနဲ့ကို နုတ်နုတ်စင်းပစ်မယ်။အောင်မယ်လေး ကြောက်စရာကြီးပါလား။ ဒါလေးတော့ ချမ်းသာပေးပါ။ ဒါလေးနဲ့ပဲ လုပ်စားနေရတာပါဗျာ ”

ပြောနေရင်းနဲ့ တံခါးဖွင့်သံကြားလို့ ကမန်းကတန်း အပြင်ကိုပြန်ထွက်ပြီး ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်ပြေးရသည်။ အကြီးမတော့ မဟုတ်သေး။ အိုးကြီးကြီးနဲ့ အငယ်မ ပြန်လာတာဖြစ်သည်။ကိုယ့်ဟာကိုယ်မလုံမလဲနဲ့ ရယ်ပြလိုက်ရသည်။ သူ့အခန်းထဲ ဝင်ခါနီး မျက်စောင်းတစ်ချက်ပေးသွားသည်။ ဟိုက်.. မလွယ်ပါ့လား… အကြည့်တွေထဲမှာ အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုရှိနေမှန်း ကျွန်တော်သိလိုက်သည်။ 

အခုမှ ကံဇာတာစန်းက လူးလဲထလာပုံရသည်။ ပြုံဝင်လာရင်တော့ မလွယ်ကြောပါလားနော်။ သက်ပြင်းအရှည်ကြီး မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် ရရင်တော့ လိုချင်တာ ယောက်ျားလေး သဘာဝပဲလေ။ ငြင်းမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိနေသည်။

အပြင်က ထမင်းစားလာပြီးပြီဖြစ်၍ ထပ်မထွက်တော့ပဲ ကွန်ပြူတာလေး ဖွင့် မြန်မာဆိုက်ဘာထဲက ရောက်တတ်ရောက်ရာလေးတွေ ဝင်ဖတ်နေမိလိုက်သည်။ဒီညတော့ အားအကုန်ခံ၍ မဖြစ်ချေ။ မနက်ဖြန်အတွက် အားမွေးထားရဦးမပေါ့။ ဆိုက်ဘာထဲက စာရေးဆရာမဟုတ်သော မန်ဘာများ၏ စာများကို လိုက်ဖတ်နေမိသည်။ 

စာရေးဆရာများမဟုတ်၍သာတော်တော့သည် တချို့အကြောင်းအရာများဆွေးနွေးထားသည်များမှာ တော်တော်လေးကို ဖတ်၍ကောင်းသည်။ ဖတ်နေရင်းနဲ့ တော်တော်လေး အရှိန်တက်သွားတာ နာရီကြည့်မိတော့ ၁၂နာရီ ထိုးနေပြီ။ အပြင်ထွက်ပြီး အိမ်သာသွားပြီး အပေါ့လေးဘာလေးသွားမယ်ဆိုပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။

အပြင်မှာမီးပိတ်ထား၍ မှောင်နေသည်။ အိမ်ရှင်ညီအမအခန်းကတော့ မီးထွန်းထားသည်။ အိပ်ကြပုံမရသေး။ နောက်ဖေးဘက်ကိုရောက်တော့ အိမ်သာထဲမှာ မီးလင်းနေသည်။ ဘယ်သူများ တက်နေလဲ မသိ။

ဒါနဲ့ အိမ်သာရှေ့နားမှာ ခဏစောင့်နေမိသည်။ ကျွန်တော်ရောက်နေတာ အထဲက သိပုံမရသေးပေ။ စောင့်နေရင်း မျက်စိကစားမိတော့ အိမ်သာတံခါးမှာ မီးရောင်လေးထွက်နေသည့် အပေါက်သေးသေးလေး တွေ့သည်မို့ ကျွန်တော်လည်း ယောက်ျားလေး ဇာတိပြလာသည်နှင့်အညီ ခြေသံမကြားအောင် အနားကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်မိသည်။

အမှန်ပြောရရင်တော့ စိတ်ထဲက သီရိအိမ်သာတက်နေသည်ဟု ထင်သည်။ အပြင်ထွက်လာလျှင် နောက်လိုက်ဦးမည်ပေါ့။ အနားကပ်ကြည့်မှ မျက်လုံးပြူးသွားမိသည်။ အိမ်ရှင် ညီအမထဲမှ အငယ်မ တက်နေသည်ကိုး။ အိမ်သာက ဘိုထိုင်အိမ်သာဆိုတော့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရသည်။

အိမ်သာတက်နေတာနဲ့မတူ။ နောက်ဘက်ကို မှီပြီး ခြေထောက်တွေကို ဘေးဘက်ကို ချဲထားပြီး သူ့ပစ္စည်းကို သူ လက်ဖြင့် လှုပ်ရှားနေသည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် Hand Play လုပ်နေသည်ကို ပြင်ပ၌ မြင်ရခြင်းမှာ ယခု ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်။ သူလည်း အသားဖြူသူမို့ ကြည့်ရသည်မှာ အားရလှသည်။

သို့သော် သီရိလို အမွှေးမရှိသူမဟုတ်။ ဟစ်တလာနှုတ်ခမ်းမွှေးလို ပုံစံနဲ့ မြင်ရသည်။ ညှပ်ထားသည့်ပုံစံပင်။ မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းနေပြီး ပါးစပ်က ငရုတ်သီးစပ်သလို တရှီးရှီး တရှဲရှဲ အသံထွက်နေသည်။ ကြည့်နေရင်း ညီလေးကပါ ခေါင်းထောင်လာသည်။ လက်တစ်ဘက်က ကျွန်တော့်ညီလေး စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်ရှားပေးနေမိသည်။

အငယ်မဖြစ်သူက သူ့အစိလေးကို လက်ဖြင့်လှုပ်ရှားပေးနေမှုမှာ တော်တော်လေးကို မြန်ဆန်လာသည်။ နောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်အကြာမှာတော့ ခြေဖျားတွေကော့တက်လာပြီး လူပါဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ ပြီးတော့မှ ရေပန်းဖြင့် သူ့ ဟာလေးကို အားရပါးရ ဖြဲပြီး ဆေးပေးနေသည်။ 

ကျွန်တော်လည်း တခါးပေါက်နားက ပြန်ခွာလိုက်ပြီး ခုမှ နောက်ဖေးဘက်သို့ ဝင်လာသည့်ပုံဖြင့် မီးဖွင့်လိုက်သည်။ အချိန်ကိုက်ပင် သူအိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသည်။ မျက်နှာကြည့်တော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ တချက်ရယ်ပြပြီး ဝင်သွားသည်။ 

နောက်ကနေ လိုက်ကြည့်တော့ ဖင်မှာ အကွက်လိုက်ကြီးရေစိုနေသည်။ ဝတ်ထားသည့်ညဝတ် ဂါဝန်ရှည်ကြီးက အနီရောင်ဆိုတော့ သူ့ဖင်နားမှာကွက်ပြီး ရေစိုနေတာ အသိသာကြီးဖြစ်နေသည်။ နောက်ကျောမလုံသည့်ပုံဖြင့် သူ့ဖင်ကိုလက်ဖြင့်ကာရင်း တချက်ပြန်လှည့်အကြည့် ကျွန်တော် သူ့ဖင်ကို လိုက်ကြည့်နေသည်ကို လူမိသွားသည်။ သူလည်း ခေါင်းငုံ့ပြီး ရယ်ဖြဲဖြဲဖြင့် အခန်းထဲဝင်သွားသည်။ 

ကျွန်တော်လည်း အပေါ့သွားပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ တစ်ကြောင်းလောက်တော့ Hand Play လုပ်မိသည်။ ဒီတစ်ခါ စိတ်ထဲရှိတာကတော့ သီရိလေးမဟုတ်။ ဖင်ကြီးကြီး အငယ်မရဲ့ ဟစ်တလာ နှုတ်ခမ်းမွှေးလေးနဲ့ တူသောအရာလေး။ ပြီးသွားတော့ အိပ်ရေးဝအောင် အိပ်ချလိုက်မိသည်။ အိပ်မက်ထဲမှာတော့ တဘက်တချက်မှာ နတ်သမီး လေးငါးရာနဲ့ ကျွန်တော်ဖြစ်နေသည်။

မနက်နိုးလာတော့ နေဖင်မထိုးသေးပေမယ့် ၁၀နာရီလောက်ရှိပြီ။ အပြင်ထွက်လာတော့ ဟိုညီအစ်မ နှစ်ယောက် မရှိတော့ပေ။ ရုံးသွားကြလေပြီ။ ဒီနေ့က စနေနေ့ဖြစ်သည်။ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ကြည့်တော့ သီရိ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ တကယ့်အိမ်ရှင်မကြီး ဒီဇိုင်းနှင့် ကော်ဖီတွေဘာတွေ ဖျော်နေလို့ပါလား။ သူ့နားကပ်သွားပြီး နောက်ကနေ ညီလေးနဲ့ ထောက်လိုက်တော့…

“ ဟိုး..ဆရာ ဟိုး.. မျက်နှာအရင်သွားသစ်.. အာပုတ်စော်နံတယ်.. ”

“ အဟွန်း.. လင်းဆွဲလေးဘာလေး ရမလားလို့.. စမ်းကြည့်တာ.. ”

“ အောင်မယ်လေး မရမယ့်ဟာကျနေတာပဲ.. သွားပါ.. မြန်မြန်မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပါ။ ဒီမှာနံလို့သေတော့မယ်.. ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း တဘက်ကြီးပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းဝင်ခဲ့သည်။ အော်ဟစ်သီချင်းဆိုပြီး ရေချိုးနေလိုက်သည်။ ညီလေးကိုလည်း သေချာလေး သ နေမိသည်။ သူ့အလှည့်ရောက်တော့မယ်မဟုတ်ပေလား။ ပြန်ထွက်လာတော့ သီရိ ကြက်ဥပြုတ်နေသည်။ ဘယ်လောက်များ အလိုက်သိလိုက်ပါသလဲ။ စချင်လာတာနဲ့ ပတ်ထားတဲ့ တဘက်လေး အသာဖြေပြီး..

“ သီရိ ဒီမှာကြည့်စမ်း.. ဒါမျိုးကြီးတွေ ဒါမျိုးကြီးတွေ ရမယ်..တစ်ရာဖိုးသုံးချောင်း တစ်ရာဖိုးသုံးချောင်းရမယ်… ”

“ လာခဲ့လာ .. ဒီနားကပ်လာခဲ့..ကြက်ဥနဲ့ရောပြုတ်ပစ်မယ်.. ”

ကျွန်တော်အဲဒီလိုပုံစံနဲ့ အနားကပ်သွားလိုက်တော့.. ညီလေးကိုလက်နဲ့ ဆွဲယူပြီး ဥနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ယူသည့်ပုံစံနှင့် ရေနွေးအိုးထဲ ထည့်သည့်ပုံ လုပ်ပြသည်။ ကို့ဟာကြီးက ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် ရှင်းနေတာပဲ။ မိုက်တယ်နော်.. ဟီး..။

“ ဘယ်ရမလဲ .. ဒီကောင်မလေးအတွက်..အမြဲသထားတာပေါ့.. ”

“ ကုလားတွေဆိုရင် ထိပ်ကို ဖြတ်ထားတယ်လို့ပြောတယ်..မနာဘူးလားမသိဘူးနော်.. ”

“ နာတော့ နာမှာပေါ့ကွ.. ခပ်ငယ်ငယ်က ဖြတ်ထားတော့ ကြီးလာတော့ ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူးပေါ့.. ”

“ ဒါဖြင့် ကိုဖြိုးကို သီရိဖြတ်ပေးမယ်လေ.. လာ.. လာ..  ” ဆိုပြီး ညီလေးကို ဆွဲယူပြီး တန်းလန်းကြီးလျှောက်သွားနေသည်။ ကျွန်တော့်မှာ ကွတကွတဖြင့် သူ့နောက်လိုက်နေရသည်။

“ ဟဲ့ကောင်မလေး မလုပ်နဲ့နော် ဘေးကအိမ်တွေ မြင်ကုန်လိမ့်မယ်.. ”

“ မြင်မြင်ပေါ့.. မြင်တော့လည်း ကြော်ငြာပြီးသားဖြစ်တာပေါ့.. ”

သူလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်ပြီးတော့မှ လွှတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ မှ ပါးစပ်လေးဖြင့် ဒ- ်ဖျားလေးကို ငုံပြီးတော့..

“ ဥုံဖွနော်.. ဥုံဖွ.. ညီလေးကို စတာ.. ”

ကိုဖြိုးညီလေးက ခုမှ သေချာဆေးကာစမို့လို့လားမသိဘူး..စုပ်လို့ကောင်းတယ်ကွ ဆိုပြီး နောက်ဖေးချောင်က ခုံမှာထိုင်ပြီး အားရပါးရ စုပ်နေပြန်ပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ မတ်တတ်ကြီး။ တော်ပါသေးသည်။ နောက်ဖေးဘက်က မှန်တံခါးတွေအကုန်ပိတ်ထားပေလို့သာပေါ့။ မဟုတ်ရင် စင်္ကာပူမှာ ခေတ်စားနေသည့် My Stomp Website ထဲမှာ မူဗွီ ကလစ်နဲ့ ပါနေလောက်ပြီ။ အားပြည့်ထား၍ ညီလေးက ကိုးဆယ်ဒီဂရီ ထောင်နေသည်။ 

သူစုပ်ပေးနေသည်ကို ကြည့်၍ ငယ်ငယ်ဘဝက အုန်းမွှေးလုံးကို စုပ်ပြီးစားကြသည့်ဘဝကို ပြန်သတိရပြီး ပြုံးမိသည်။

“ ကိုဖြိုး ဘာကြည့်ပြီး ပြုံးနေတာလဲ.. ဟဲ့…အဲတော့ .. မေ့တော့မလို့တော်သေးတယ်.. ကြက်ဥပြုတ်ထားတာ မီးမပိတ်ရသေးဘူး..  ” ဆိုပြီး ပြာပြာသလဲ ထပြီး မီးပိတ်ပြီး အိုးကို မီးဖိုပေါ်မှချသည်။

“ သွားသွား.. အင်္ကျ ီအရင်သွားဝတ်ချေဦး.. ဟိုဥ လုပ်တာနဲ့ ဒီဥတွေ မေ့တော့မလို့.. တော်သေးတယ်.. ။ ဒီတစ်ခါ လေးလုံး ပြုတ်ထားတယ်။ သီရိပါ ကြက်ဥကာကျက်သောက်မလို့..

“ သီရိက ဒီဥသောက်ရင် ပြီးပြီမလား… ကြက်ဥ လိုသေးလို့လား.. ”

“ ကဲ..ကိုယ်တော်.. ပြတ်ချင်နေပြီလား.. လာခဲ့  ”

ဆိုပြီး.. ဒါးကြီးကိုင်လာသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့သည်။ ရေသုတ်ပြီးသည်နှင့် အပေါ်က စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လေး ကောက်စွပ်ပြီး အားကစားဘောင်းဘီတိုလေး ကောက်စွပ်လာခဲ့သည်။အောက်ခံဘောင်းဘီတော့ ဝတ်မနေတော့ပေ။ တော်ကြာ ပြန်ချွတ်နေရဦးမှာလေ။ ဟိုလိမ်းဒီလိမ်းဖြင့် အမွှေးနံ့သာတွေ ခန္ဒာကိုယ်ပေါ် နည်းနည်းတော့ တင်လိုက်သည်။ ဒါမှ နေရထိုင်ရတာ ပေါ့သွားသည်။

ပြန်ထွက်လာတော့ အစားအသောက်တွေက စားပွဲပေါ်မှာ အဆင်သင့်။ ကြက်ဥကာကျက်က အဆင်သင့်ခွဲထားပြီးသား၊ ကြက်အူချောင်းကိုပေါင်မုန့်နဲ့ ညှပ်ထားတာက တစ်မျိုး၊ သောက်စရာ ကော်ဖီလည်းပါသည်။ ဒီလိုအိမ်ရှင်မမျိုးဆိုရင်တော့ ဘာမှပြောစရာမရှိပေ။

စကားပြောလိုက် စားလိုက်သောက်လိုက်ဖြင့် နာရီဝက်လောက် အချိန်ဖြုန်းပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သီရိက ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေအကုန် ဆေးကြောနေသည်။ ကျွန်တော်ဝင်ဆေးမည်လုပ်တော့ ဧည့်ခန်းမှာပဲ စောင့်နေပါဆိုလို့ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ရင်း တီဗွီလေးဖွင့်ပြီး ကြည့်နေလိုက်သည်။

အားလုံးဆေးပြီးတော့မှ သီရိ အိမ်ရှေ့ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ လာထိုင်သည်။ ကျွန်တော့်ကိုမှီထားပြီး တီဗွီကြည့်နေသည်။ လက်ကတော့ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီထဲက သူစိတ်ဝင်စားရာလေးကို ဘောင်းဘီမချွတ်ပဲ အောက်ဘက်အပေါက်မှ အတင်းဆွဲထုတ်နေသည်။ ပြေးဖို့ ဝယ်ထားသည့် ဘောင်းဘီတိုဖြစ်၍ ဘေးဘက်က ခွဲထားသည်က တော်တော်များသောကြောင့် လျှောလျှောလျူလျူပင် ထွက်လာသည်။

ပုံစံလေးမြင်ကြည့်ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ်မှာ ခပ်လျှောလျှောလေးထိုင်ပြီး တီဗွီကြည့် သူက ဘေးနားကနေ ကျွန်တော့်ကိုမှီထိုင်ပြီး ညီလေးကို အရသာတွေ့အောင် စုပ်ပေးနေသည်။ ညီလေးအရေခွံကို မချွတ်သေးပဲ ခပ်စုစုလေးကိုင်ထားပြီး မဆိုသလောက်လေး ထိပ်ကပွင့်နေတဲ့နေရာကနေ ညီလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် စုပြီး စုပ်ပေးသည်။

လျှာလေးဖြင့် ဒီနေရာလေးကိုပဲ တို့တို့ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲခေါ်နေသည်။ အရသာက စိမ့်နေသဖြင့် ကျွန်တော် ထိုင်နေရာကနေ ဖင်တကြွကြွဖြစ်လာရသည်။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ကျောကုန်းကို ပြန်ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်နေရာကနေ ဆိုဖာအောက်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ မသိရင် အောက်ကနေ ထိုင်ပြီးတောင်းပန်နေတဲ့ ပုံစံပေါ့။ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကိုလည်း ရှုတ်လို့ထင်ပါတယ် အကုန်လုံးဆွဲချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သူပြုသမျှ နုနေရတဲ့ ဘဝပေါ့။

အခုအချိန်ကတော့ သူ့လက်ခုပ်ထဲကရေပဲလေ။ သွန်လိုသွန် မှောက်လိုမှောက်ပေါ့။ ကိုယ့်အလှည့်ကျမှ မနွဲ့ကြေးလေ။ ညီလေး ကို အဖျားကနေ အရင်းအထိလျှာလေးနဲ့ သပ်ပြီး လျှက်ပေးသွားတယ်။ ထိပ်ကိုရောက်တော့ ဒစ် ဖျားလေးကို စုတ်ပြန်တယ်။ အောက်ဘက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆင်းသွားတယ်။ ပြီးတော့ အောက်က ဥလေးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးချင်းငုံလိုက် လျှာလေးနဲ့ ထိုးလိုက်လုပ်နေတယ်။ အားမရလို့ထင်ပါရဲ့ ပါးစပ်ကို အတင်းဖြဲပြီး ဥနှစ်လုံးစလုံးကို မရမက သွင်းနေတယ်။

သူအဲလိုလုပ်လေ ကျွန်တော်လည်းဖီးလ်တက်လေဖြစ်တာပေါ့ဗျာ။ ဥနှစ်လုံးကြားထဲကို လျှာနဲ့ထိုးလိုက် ဥနှစ်လုံးရဲ့ အောက်ဖက် ညီလေးရဲ့ အရင်းကိုလည်း လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးသေးတယ်။ တကယ့်ကို လျှာအကျွေးကောင်းတဲ့သူလေးပေါ့ဗျာ။

ဘယ်ကနေများ အဲဒီလောက် တတ်လာတာလဲ မသိဘူး။ အို.. ဒါကလည်း သူ့အပိုင်းပါ။ အခုလက်ရှိ ကျွန်တော့် အတွက်ပဲ ဖြစ်နေတာပဲလေ။ ဒါတွေ ဆက်မစဉ်းစားတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော်ပေါင်ကားပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို အပေါ်ထောင်ထားပေးလိုက်တယ်။ အံမယ်.. သူက လာသေးသဗျ။ ကျွန်တော့် ညီလေးကို စုပ်ပေးနေရင်းကနေ လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းနဲ့ ကျွန်တော့်စအိုဝကိုပါ ကလိနေတယ်။

“ ဟဲ့.. ကောင်မလေး.. အဲဒါတော့ မလုပ်နဲ့လေ.. ပြောင်းပြန်တွေဖြစ်ကုန်မယ်.. နင့်လက်ကလည်း.. ”

“ ကိုကလည်း .. ကို.. ဖီးလ်ပိုလာအောင် လုပ်ပေးနေတဲ့ဟာ.. ငြိမ်ငြိမ်နေပါ.. ဒီမှာ လုပ်လည်းပေးရသေးတယ်… ”

“ အင်း.. အင်း.. အဟင်း..ဟား..ဟား..ဟား.. ဟုတ်ပါပြီ.. ကောင်းတယ်.. အ..အာ..ဟ..ဟား.. ရှီးလ်.. ”

အားရအောင်လုပ်ပြီးတော့မှ ညီလေးကို လက်တစ်ဖက်က ဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်ဖီးလ်တက်နေတဲ့ မျက်နှာကို အရသာခံနေတဲ့ပုံပဲ။ပြီးတော့မှ ကျွန်တော်သူ့ကို ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေအကုန်လုံး ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူ့ကိုလည်း ဆိုဖာပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ 

လက်နှစ်ဘက်ကတော့ သူ့ရဲ့ လုံးဝန်းနေတဲ့ ရွှေရင်အစုံကို စုံချည်ဆန်ချည် ပြေးနေတာပေါ့။ နှှုတ်ခမ်းချင်း အားရအောင် စုတ်ပြီးတော့မှ လည်ပင်းကို လျှာနဲ့လျက်လိုက် နားရွက်လေးကို လျှာလေးနဲ့ တို့လိုက် ဆက်တိုက်လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

ယားလို့ ထင်တယ် ကြက်သီးလေးတွေ ထနေတာတွေ့ရတယ်။ ပြီးတော့မှ အောက်ဘက်ကိုဆင်းပြီး ရွှေရင်အစုံက နီနီရဲနေတဲ့ နို့သီးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး တချက်ကိုက်လိုက်တယ်။ 

အ.. ကနဲ တချက်အော်ပြီး အောက်ကနေ တချက်ကော့တက်လာတယ်။ အဲဒီကနေ နို့သီးခေါင်းလေးကို အလယ်မှာထားပြီး လျှာပြားကြီးနဲ့ နို့အဝန်းလေးကို ခရုပတ်ပုံ လျှာကစားပေးလိုက်တယ်။

ချာလပတ်လှည့်ပေးနေရင်းနဲ့ နို့လေးက ပိုပြီး ကျစ်လာသလိုထင်ရတယ်။ စိတ်ပါလာပုံရတယ်။ ကတ်သီးကတ်သတ်ကြားထဲကနေ ကျွန်တော့်ညီလေးကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထုပေးနေသည်။

နို့နှစ်လုံးကို အားရအောင်စုပ်ပြီးတော့ ချက်ကလေးကို လျှာနဲ့ နှိုက်လိုက်သည်။ ယားသည့်အရသာကို မခံစားနိုင်သလို အား..ကနဲ ထအော်သည်။ အဲဒီကနေ ညီမလေးရှိရာ ခြောက်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျွန်တော်ဆက်ဆင်းသည်။ အရင်ဆုံးတွေ့ရသည့်တောင်ကမူလေးကို အာငွေ့လေးပေးလိုက်သည်။

ပြီးသည်နှင့် လျှာနှင့်အားရအောင် လျက်ပေးလိုက်သည်။ သူကလည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးထားသည်။ ပါးစပ်ကြီးဖြဲပြီး တအားအား.. အော်နေသည်။ မျက်လုံးတွေက အိပ်ရေးမဝသည့်လူလိုမျိုးမှေးစင်းလျက်။ညီမလေးရှိရာကို တန်းမသွားပဲ ဘေးဘက်ပေါင်ခြံက အသားလေးတွေကို လျှာဖြင့်အရင်ဆုံး တို့ထိနေလိုက်သည်။ ပြီးမှ ညီမလေးရှိရာ ခြောက်၏ ပထမဆုံး လှေကားထစ်ဖြစ်သည့် အစိလေးကို ပြွတ်ကနဲမည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ 

သူဖီးလ်လာနေသည့်ပုံကို မျက်လုံးပင့်ကြည့်ရင်း လျှာလေးနဲ့ မွှေပေးရသည်မှာလည်း အရသာတစ်မျိုးပင်။ မခံမရပ်နိုင်အောင် ထွန့်ထွန့်လူးနေလေ လုပ်ပေးရသည်မှာ ပိုပြီး ကောင်းလေဖြစ်သည်။ 

နောက်ဆုံးမှ ညီမလေး၏ခြောက်နက်နှုတ်ခမ်းအဝသို့ ကျွန်တော့်လျှာလေး လိမ့်ကျသွားသည်။ ချော်ကျလိုက်ပြန်တက်လိုက်ဖြင့် အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ လူးလွန့်နေသည်။ လျှာနှင့် ညီမလေး လွတ်ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်သည့်အလား သူ့လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ အတင်းဖိပြီး ညီမလေးကို ကပ်ထားသည်။ နောက်ဆုံး ဗွက်တော်တော်ပေါက်လာတော့မှ လူးလွန့်နေမှုကို ရပ်လိုက်ရသည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ့်အလှည့်ပြီး၍ ညီလေးကို အလှည့်ပေးရဦးမည်။ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင် ထမ်းလိုက်ပြီး ညီလေးကို ညီမလေး၏ ခြောက်နက်ထဲသို စွပ်ကနဲ စိုက်ချလိုက်သည်။ ဝင်သွားသည့်ပုံမှာ အားရပါပေ့။ အသွင်းအထုတ် ပုံမှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်သည်။ 

သူလည်းအောက်မှနေ၍ ဖင်လေး မြှောက်မြှောက်ပေးပြီး မရမက တောင့်ပေးသည်။ ကျွန်တော်ကလည်း အပေါ်မှ စည်းချက်ကျကျလေး စောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဒီပုံစံနှင့်လုပ်လို့အားရတော့မှ ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ်တလှည့်ထိုင်ပြီး သူက ကျွန်တော့်အပေါ်က တက်ထိုင်သည်။ 

ဆိုဖာပေါ်မှာ လုပ်ရသည်မှာ တမျိုးလေး အဆင်ပြေသည်။ နှစ်ယောက်သား လုပ်နေကိုင်နေပုံကိုလည်း မျက်စိဖြင့် အားရပါးရကြည့်၍ရသည်။ သူက ညီလေးကို စွပ်လျှက် ခြေထောက်ကို ဖားကွေးကွေးထားပြီး အပေါ်မှ စောင့်ပေးသည်။ သူ့နို့နှစ်လုံးက ကျွန်တော့်မျက်နှာနားဝဲနေသည်။ ထို့ကြောင့် လျှာလေးဖြင့် နို့တွေကို မမီတမီလှမ်းပြီး လျက်ပေးလိုက်သည်။ အပေါ်အောက်စောင့်လိုက်၊ ဘေးတိုက်မွှေလိုက်ဖြင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးလို့နေသည်။

ပြီးတော့ ခဏချွတ်လိုက်ပြီး သူက ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးသည့်ပုံစံဖြင့် ထိုင်သည်။ အခွေတွေထဲကလို ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေကို စုပြီး ထိုင်ထားပြီး သူက အပေါ်မှ ခွထိုင်ကာ ချာလပတ်လည်မွှေနေသည်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြင့်မွှေသည်။ အားရအောင်မွှေပြီးတော့မှ ညောင်းသွားသည်ထင်သည်။ ခဏရပ်သွားသည်။

“ သီရိ ညောင်းရင် ကိုယ့်အလှည့်လေ.. ပြီးခါနီးပြီလား.. ”

“ အင်း.. သီရိ ပြီးချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ.. ကိုမှုတ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ်..သိလား.. တော်သေးတယ်..ရှုရှုးပေါက်မချမိလို့.. ”

“ အင်း.. သီရိကောင်းရင် ပြီးတာပါပဲ.. ကိုယ့်ကိုမှုတ်ပေးတာလည်း အရမ်းကြိုက်တယ်..စိမ့်နေတာပဲ.. ”

ပြောရင်းဖြင့် ကျွန်တော့်သူ့ကို ဆိုဖာပေါ်မှာ မှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ မတ်တပ်ရပ်လျှက် ဆိုဖာနောက်မှီကို လက်ဖြင့်တွန်းထားပြီး မှောက်ထားပေးသည့်ပုံစံဖြင့် သူ့ကိုနေခိုင်းလိုက်သည်။ကျွန်တော်က သူ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး နောက်ကနေ တချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းစောင့်ပေးလိုက်သည်။ ပထမတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ပေးနေရာမှ နည်းနည်းချင်း မြန်လာသည်။

သူကလည်း လက်ဖြင့်ဆိုဖာကို အတင်းတွန်းထားပြီး နောက်ကျောကို အတင်းကျားကန်ပေးထားသည်။ အဲလိုလုပ်နေရာကနေ အရှိန်တော်တော်ရလာပြီး လူက ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာသည်။

“ သီရိ.. ပြီးတော့မလား.. ကိုယ်တော့.. ပြီးချင်လာပြီ.. သီရိအထဲကို..ပန်းထည့်ချင်နေပြီ.. ”

“ အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ပန်း.. ပန်းထည့်လိုက်လေ.. အားရပါးရ ပန်းထည့်လိုက်.. သီရိအထဲကိုထည့်သာထည့်..  ” ဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်ချကာ ပေါင်ကားပေးလာသည်။ 

ကျွန်တော်လည်း အချိန်စောင့်မနေပဲ အပေါ်ကနေ အားပါပါဖြင့် ဆောင့်ပေးနေရင်း ခဏကြာမှာတော့ တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး ညီလေးထဲမှ သုတ်ရည်များကို သီရိညီမလေးထဲသို အားပါးတရ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ သူကလည်းအောက်မှ ဇတ်ကနဲ ဇတ်ကနဲဖြင့် တုန်နေသည်။

“ သီရိ ပြီးပြီလား.. ”

“ အင်း.. ပြီးပြီ.. အရမ်းကောင်းတယ်..ကိုရယ်.. ”

အဲဒီအချိန် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး အမောဖြေနေတုန်း ထူးခြားသွားသည့်တချက်ကတော့ အိမ်ရှင်ညီအမအခန်းတံခါး ဖြည်းဖြည်းချင်းပွင့်လာပြီး အငယ်မ ဖြစ်သူ မငယ် အခန်းထဲမှ ထွက်လာခြင်းဖြစ်ပါတော့သည်။

“ နင်တို့.. နင်တို့.. ဘာလုပ်နေကြတာလဲ.. ”

ဟု မျက်လုံးကြီး ပြူးပြီး.. လက်ညှိုးတထိုးထိုးဖြင့် မေးလာသည်။ သူ့ပုံစံကြည့်တော့ ထမီရင်လျားကြီးနဲ့ ရေချိုးပြီးထွက်လာသည်ဟု ထင်ရသည်။ သူအော်မလို့ လုပ်နေတုန်း ကျွန်တော်ကမန်းကတန်း သူ့အနားပြေးသွားပြီး လက်တဖက်ဖြင့် သူ့ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်လိုက်ပြီး ဆိုဖာဘက်ကို အတင်းဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။ သူလည်း ရုန်းရင်းကန်ရင်းဖြင့် ပါလာသည်။

သီရိကလည်း ထိုင်နေရာက ကဗျာကရာထလာပြီး မငယ်ကို လာဆွဲသည်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ကျွန်တော် ဆိုဖာပေါ်မှာ အတင်းဖိထားသည်။

“ မအော်ပါနဲ့ .. မငယ်ရယ်.. တောင်းပန်ပါတယ်..နော်.. ”

“ ဟုတ်ပါတယ်..မငယ်ရယ်.. တောင်းပါပါတယ်… သမီးတောင်းပန်ပါတယ်… ကိုဖြိုးနဲ့ သမီးနဲ့ ဟိုဒင်း.. လုပ်နေတာ.. လူတွေသိသွားရင် ရှက်စရာကြီးဖြစ်နေမှာ.. ”

ကျွန်တော်သူ့ကို တောင်းပန်ရင်း ကြည့်မိတော့ မျက်ရည်ဝဲနေသည့်မျက်လုံးများကို မြင်ရသည်။ ခေါင်းသာ တွင်တွင်ခါနေသည်။

“ မငယ်..မအော်ဘူး မဟုတ်လားဟင်.. မအော်ပါနဲ့နော်.. ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်..  ” လို့ ထပ်ပြောတော့.. သူတချက် စဉ်းစားသည့်ပုံဖြင့် တွေဝေနေပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

ကျွန်တော်လည်း ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသောလက်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ တရှုံ့ရှုံဖြင့် ငိုနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ခုမှသတိထားကြည့်မိသည်။ ငိုနေသည့်ပုံစံက ရင်လျားထားသည့် ထမီက ပြေနေပြီး နို့အလုံးလိုက်ထွက်နေသည်။ သီရိကလည်း ကျွန်တော့်ကို တချက်လှည့်ကြည့်သည်။ ကျွန်တော်မထူးတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ မငယ်ကို ဆိုဖာပေါ် တွန်းလဲှလိုက်သည်။

“ ကိုဖြိုး မလုပ်နဲ့နော်… မလုပ်နဲ့.. အို.. ဘာလုပ်တာလဲ ကိုဖြိုး.. ”

မငယ်… ပါးစပ်ကလည်း အော် .. လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို တွန်းထားသည်။ သို့သော် ကျွန်တော်သိနေသည်က သူတွန်းနေသည်မှာ အားမပါ။ 

ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တွန်းနေခြင်းကို ကျွန်တော့်ကို တွန်းနေသည့် လက်တွေက သက်သေခံနေသည်။ သီရိကလည်း တိုင်ပင်နေစရာမလိုပေ။ မငယ် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အတင်းပူးပြီး ချုပ်ထားသည်။ ပြေလျော့လာသော မငယ်၏ ထမီကို အောက်ဘက်ကို အတင်းဆွဲချွတ်ပေးသည်။

သူမလုပ်လို့လည်း မဖြစ်။ အခုကိစ္စက နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ပေါ်က အရှက်တကွဲအကျိုးနည်း ဆင်းပြေးရမယ့်သဘော ရှိနေသည်။ ထို့ကြောင့် ကိုဖြိုးအခြေအနေကို ကြည့်ပြီး နောက်ကနေ ဖော်လိုလုပ်ပေးနေသည်။ ကိုဖြိုးက မငယ်ကို ချုပ်ထားတာမြင်တော့ အလိုက်သိစွာဖြင့် ခြေထောက်တွေကိုပါ ချုပ်ပေးထားသည်။

သီရိ မျက်နှာကလည်း ပျက်ချင်နေသည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီလိုကိစ္စတွေ လူသိသွားတာ ဘယ်လိုပြောလို့ပြောရမှန်း မသိတော့ပေ။ အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့် ကိုဖြိုးနောက်က ပြန်လိုက်နေရသည်။

မငယ်ကလည်း ခုမှ ရုန်းမနေပါနဲ့တော့ဗျာ.. ဟိုနေ့ညတုန်းက အိမ်သာထဲမှာ စိတ်ထဲက ကျွန်တော့်ကိုမှန်းပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ် Hand Play လုပ်နေတာ ကျွန်တော်မမြင်ဘူး မှတ်နေလား။ ခု ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လုပ်ပေးမယ်.. ရှက်မနေပါနဲ့တော့ဗျာ။ လို့ ပိုပိုသာသာလေး ပြောလိုက်တော့ ရုန်းနေတာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ရှက်သလိုလို မျက်နှာထားဖြင့် အောက်ကနေ စကားမပွင့်တပွင့် ပြန်ပြောလာသည်။ သီရိကတော့ မျက်လုံးလေး အပြူးသားဖြင့် နားမလည်သလို လိုက်ကြည့်နေသည်။

“ အို.. ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး.. ကိုဖြိုးကလည်း.. ရှက်လိုက်တာနော်..  ”

ဆိုပြီး မျက်လုံးကြီးမှိတ်ပြီး ပြုံးဖြီးဖြီးကြီး ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော်သူ့ကိုနှုတ်ခမ်းချင်းစုတ်ပေးလိုက်သည်။ တခါမှ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းရှုတ်ဖူးပုံမရချေ။ အောက်ကနေပြီး အငမ်းမရ အတင်းပြန်ပြီး စုတ်ပေးလာသည်။ 

ကျွန်တော့်လက်နှစ်ဖက်ကလည်း သူ့ရဲ့ နို့ထိပ်သီးလေးတွေကို ခြေပေးနေလိုက်သည်။ သီရိကလည်း အောက်ဘက်မှ တာဝန်ကျေသည်။ မငယ်ရဲ့ ထမီကို အကုန်ကျွတ်ထွက်သွားစေရန် ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အခုတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးတွေချည်းပဲဖြစ်နေသည်။ 

သီရိက မငယ်အောက်ဘက်ပိုင်းပေါင်တွေ ခြေသလုံးတွေကို လက်ဖြင့် လိုက်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ကျွန်တော်က နို့နှစ်လုံးကို ငယ်ငယ်တုန်းက နို့စို့ခဲ့သလို အားရပါးရ စို့နေသည်။ မငယ် လက်တွေက ဆိုဖာတွေကို အတင်းကုတ်ထားသည်။ စိတ်ထန်လာသည့်သဘောရှိသည်။ သီရိက တဆင့်တက်ပြီး မငယ်၏ ဖွားဘက်တော်ညီမလေးကို လက်ဖြင့်အောက်မှ ကလိပေးနေသည်။

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ဘက်မှ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဗိုက်ပေါ်ကိုဆင်းလာပြီး ထိုမှတဆင့် မငယ်၏ တောထနေသော ခြုံကိုကျော်ပြီး ခြုံအကျော်က ဂျောက်ထဲသို့ လျှာလေးဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည်။

မငယ် ထအော်လိုက်သည့်အသံက အပြင်ကတောင် ကြားရလောက်သည်။

“ အားလား..လား.. အား..ဟား..ဟား.. ကောင်းလိုက်တာ. အိုး..ဟိုး..ဟိုး.. ”

“ ရှုးတိုးတိုး.. လုပ်ပါ .. မငယ်ကလည်း.. ဘေးအိမ်ကပါ ကြားကုန်ပါ့မယ်ဗျာ.. ဖြည်းဖြည်းလုပ်ဆိုလည်း လုပ်ပါမယ်.. အဲလောက်ကြီးတော့ မအော်ပါနဲ့ဗျာ… ”

“ အင်း.. ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့.. လုပ်.. လုပ်.. မအော်တော့ဘူး.. ”

အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။ ကျွန်တော်အောက်ပိုင်းဆင်းသွားတော့ သီရိက အပေါ်ဘက်ကို ပြောင်းသွားသည်။ မငယ်၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူကကစားပေးနေသည်။ မိန်းကလေးအချင်းချင်း နို့စို့ပေးနေသည်။ 

ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ မငယ်ညီမလေးကို အားရပါးရ ဂျာပေးလိုက်သည်။ ဘယ်လောက်တောင် တောင့်တနေသလဲ မသိပေ။ ထွက်လိုက်သည့်အရည်တွေက ပါးစပ်တစ်ခုလုံးပေကျံသွားသည်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သူ့ဟာကြီးဖြင့် ကော့ကော့ပြီး ပွတ်ပေးနေသည်။ပြတ်သွားမှာစိုးနေပုံရသည်။ သီရိက မငယ်လက်တစ်ဘက်ကို ဆွဲပြီး ကျွန်တော့်ညီလေးကို သူ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ 

မငယ် တချက်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သို့ပေမယ့် သူအလိုရှိနေသည့်အရာက လက်ထဲသို့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ရောက်လာပြီဖြစ်၍ အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သီရိက တချက်ကြည့်ပြီး မငယ်လက်ကို အပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့မှ သူလည်း လိုက်ပြီး လုပ်ပေးလာသည်။

ကျွန်တော့်ညီလေးကလည်း ခေါင်းတချက်ပြန်ထောင်လာသည်။ ဒါပေမယ့် လူက ညောင်းချိနေသလိုဖြစ်၍ သူ့ကိုလုပ်ပေးဖို့ အားက မရှိချင်။ ဒါနဲ့ပဲ ပါးစပ်နဲ့ အားရအောင်လုပ်ပေးရင်း လက်ဖြင့် သူ့ညီမလေးထဲကိုထည့်ပြီး အားရပါးရ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလိုက်သည်။ပါးစပ်က အစိလေးကို စုပ်ပေးပြီး လက်ဖြင့်ဆက်တိုက်ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှားပေးရင်းဖြင့် အောက်မှ အတင်းကော့ထိုးတက်လာပြီး တဇတ်ဇတ်တွန့်ခါကာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ 

သူပြီးသွားပေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း ဆိုဖာပေါ်တက်ထိုင်ပြီး အမောဖြေရသည်။ အခုမှ အသက်၀၀ရှုရတော့သည်။ ထိုင်ချလိုက်တော့ ညီလေးက ငေါက်တောက်လေးဖြင့် မျက်နှာငယ်နေသည်။သီရိက မငယ်ကို ကျွန်တော့်နားအတင်းဆွဲခေါ်လာပြီး အောက်မှာထိုင်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အားရပါးရ ပလွေမှုတ်ပါလေတော့သည်။ 

လုပ်နေကျအတိုင်း ဥကိုစုပ်လိုက် ဒစ် ဖျားလေးကို စုပ်လိုက်ဖြင့် မငယ်ကို သင်ပြပေးနေသည်။ ဘေးက မငယ်ကလည်း ပါးစပ်တပြင်ပြင်ဖြစ်နေသည်။ ပြီးမှ သီရိက ကျွန်တော့်ညီလေးကို သူ့ပါးစပ်မှချွတ်လိုက်ပြီး မငယ်ဘက်ကို ထိုးပေးသည်။ မငယ် မရဲတရဲဖြင့် ညီလေးအနားကပ်လာသည်။

“ သီရိက.. မငယ်.. စုပ်ကြည့်လေ.. အရမ်းကောင်းတာပဲ.. သီရိဆို အဲလို အားရပါးရကို စုပ်တာ.. ငယ်ငယ်တုန်းက အုန်းမွှေးလုံးစားတာမှတ်မိလား.. ”

“ အင်း..  ” ဟု ခေါင်းငြိမ့်ရင်း မငယ်ကပြန်ဖြေသည်။ တံတွေးမျိုချသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။

“ အဲလိုပဲ.. အားရပါးရ စုပ်ကြည့်.. ဒါပေမယ့် အရမ်းကြီးမလောနဲ့ သီရိပြသလိုမျိုးလေး စမ်းလုပ်ကြည့်လေ.. ”

“ အင်း.. အင်း..  ”

ဟုပြောရင်း ကျွန်တော့်ညီလေးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ငုံထည့်လိုက်သည်။ ပူနွေးနွေးအရသာတမျိုးလေးဖြစ်သည်။ အရသာခံကြည့်နေပုံရသည်။ ငုံထားရင်းဖြင့် လျှာလေးဖြင့် ထိပ်ကလေးကို လာထိကြည့်သည်။ ပြီးတော့မှ တချက်ချွတ်ပြီး ညီလေးကို အနီးကပ်သေချာကြည့်နေသည်။

“ မငယ်.. တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးလား… ”

“ ဟို.. ဟို.. အပြင်မှာတော့ ချောင်းကြည့်ရင်း တခါမြင်ဖူးတယ်.. အခွေတွေထဲမှာတော့. မြင်ဖူးတယ်… ဒီလိုမျိုးပဲ.. အကြီးကြီးတွေ..ဘေးမှာလည်း အကြောတွေထောင်နေသေးတယ်.. ”

“ ကြိုက်လားမငယ်.. ” လို့မေးတော့..

“ အင်း ကောင်းတယ်.. ”

ဆိုပြီး ပါးစပ်ကမချွတ်ပဲ ပလုပ်ပလောင်းဖြင့်ဖြေပြီး အားရပါးရ စုပ်ပါလေတော့သည်။ သီရိကလည်း ဘေးကနေ ကြည့်မနေတော့ပဲ မငယ်က လိင်တံကြီးကို စုပ်နေချိန် သူက ဥလေးနှစ်လုံးကို တလှည့်စီစုပ်ပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား အပေါ်တက်လိုက်အောက်ဆင်းလိုက်ဖြင့် စိတ်တိုင်းကျစုပ်နေကြသည်။ကျွန်တော်ကတော့ ဆိုဖာပေါ် မိန့်မိန့်ြ့ကီးထိုင်ပြီး မိန်းမချောနှစ်ယောက် ကျွန်တော့်ညီလေးကို အားရပါးရစုပ်ပေးနေသည်ကို အရသာခံ၍ ကြည့်နေရသည်။ 

ဒီလိုပုံစံမျိုးက အရင်က အခွေတွေ အင်တာနက်တွေထဲကလွဲပြီး မြင်ဖူးသည်မဟုတ်။ အခုတော့ ကိုယ်တိုင်ကြုံနေရချေပြီ။ မိန်းမမရချင်တော့လည်း အသက်သုံးဆယ်အထိ ဘယ်မိန်းမမှ မကြိုက်ခဲ့ပေ။ အခုကျတော့လည်း မယူရသေးပဲ မိန်းမနှစ်ယောက် ရနေချေပြီ။ သီရိက ကိုဖြိုး လုပ်ဦးမှာလား..ဟု စုပ်နေရင်းက မေးလာသည်။

“ ဟင့်အင်း.. ကို ပြိုင်းနေပြီကွာ.. ပါးစပ်နဲ့ပဲ ပြီးအောင်လုပ်လိုက်တော့ နောက်နေ့မှပဲ ဆက်လုပ်ဆို လုပ်ပေးတော့မယ်။ ခုတော့ တော်တော်ပြိုင်းသွားပြီကွာ..  ” လို့ ပြောလိုက်တော့..

“ အင်းအင်း.. မငယ်ဘေးဖယ်တော့နော်.. သီရိ လက်စသပ်ပေးလိုက်တော့မယ်..  ”

ဆိုပြီး အားရပါးရဆက်စုပ်ရင်းလက်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း မြန်မြန်ထုပေးနေတော့သည်။ မငယ်ကလည်း ဆိုဖာပေါ်တက်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘေးကိုဝင်ကာ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းများကို အားရပါးရ လာစုပ်ပါလေတော့သည်။

သူလည်း ဒီအချိန်အထိ ငတ်နေသည်ထင်သည်။ အခုတော့ အရှက်ကုန်သွားပြီ ဖြစ်၍ မရှက်မကြောက်တော့ပဲ အရသာ ရှိသည့် ခံစားမှုကို အားရပါးရ မျှဝေခံစားနေတော့သည်။ ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း မအောင့်ထားနိုင်တော့ပဲ ညီလေးထဲမှ အရည်များကို အပြင်သို့ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

သီရိက .. လက်ဖြင့် ခံထားပြီး

“ မငယ်.. ဒါလေး မျိုချကြည့်ပါလား.. အသားအရည်လှတယ်လို့ပြောတယ်.. သီရိတော့ အမြဲတမ်း မျိုချတာပဲ.. ”

“ အင်း..ဟုတ်ကဲ့..  ”

ဆိုပြီး မငယ်ကလည်း သီရိအနားကပ်သွားသည်။ သီရိက မငယ်ပါးစပ်နားကို သူ့လက်လေးတေ့ပေးလိုက်သည်။ မငယ်က မျိုချလိုက်ပြီး လက်မှာ ကပ်နေသော သုတ်ရည်များကို လျှာဖြင့်လျက်သိမ်းပြီး ထပ်မျိုချနေသည်။

“ တမျိုးတော့တမျိုးလေးပဲ.. ငံကျိကျိနဲ့ ကြက်ဥကာကျက်လိုပဲနော်…  ”

ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့်သပ်နေသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘေးတစ်ဖက်စီမှာ လာထိုင်ကြရင်း အမောဖြေနေကြသည်။ ပြီးတော့မှ ကိုယ့်အဝတ်အစားလေးတွေကိုယ်ကောက်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ရေချိုးဖို့လုပ်ကြသည်။

အခန်းထဲ ဝင်ခါနီး ကျွန်တော် အားလုံးကို သိအောင် ပြောလိုက်သည်။

“ မငယ်နဲ့ သီရိတို့ .. ဘယ်သူ့ကိုမှ မဖော်ကြေးနော်.. နောက်တစ်ခါဆိုရင်တော့ မငယ်အလှည့်နော်..  ”

ဆိုတော့. အခန်းဝဆီမှ နှစ်ယောက်သား သမင်လည်ပြန်ကြည့်ပြီး 

“ အင်း  ”

ဟု ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အခန်းထဲကို ကိုယ်စီဝင်သွားကြသည်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲရောက်မှ ရေမချိုးသေးပဲ မောမောဖြင့် တရေး အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်။အိပ်နေရင်းနဲ့ ဖုံးလာလို့ လန့်နိုးလာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ မသိတဲ့ နံပါတ်တစ်ခု ဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ကိုင်လိုက်တော့ သီရိဖြစ်နေတယ်။

.......................................

“ ဟဲလို.. ကာလနဂါးကြီး ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ။ ထတော့ မိုးချုပ်နေပြီရှင့်… ”

“ ဟာကွာ.. အိပ်လို့ကောင်းနေတဲ့ဟာ.. အစောကြီးရှိသေးတယ်.. ”

“ အောင်မယ်လေး.. ကိုယ်တော်ရဲ့ နာရီလေးဘာလေးကြည့်ဦးနော်…. ခုနစ်နာရီခွဲနေပြီ။ ဒီမှာလည်း ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ သေတော့မယ်… အိမ်မှာလည်း မချက်ထားဘူး။ အပြင်ထွက်စားမလို့ ခေါ်တာပါရှင့်.. မလိုက်ချင်လဲနေ.. ဒါပဲ.. ”

သူပြောမှ နာရီကိုလှမ်းကြည့်တော့ ခုနစ်နာရီခွဲလို့ ဟိုဘက်ကို စွန်းနေပြီ။ ဒါနဲ့ပဲ အိပ်ရာပေါ်က လူးလဲထလိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေကမန်းကတန်းချိုး အဝတ်အစားလေးကောက်ဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ 

အပြင်မှာစောင့်နေကြတာက သီရိရယ် မငယ်ရယ် နှစ်ယောက်လုံးဖြစ်နေတယ်။ မငယ်ကတော့ ရှက်လို့ ထင်ပါရဲ့။ ခေါင်းကြီးငုံ့ထားပြီး လက်က ဆိုဖာကို ဟိုပွတ်ဒီပွတ်လုပ်နေတယ်။ နေ့လည်က ကိစ္စ ပြန်သတိရနေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေ။

“ သွားကြမယ်လေ.. မငယ်ကော ထမင်းလိုက်စားမှာလား.. ”

“ အင်း.. မကြီးစိုးက သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် ဒင်နာလုပ်လို့ ဒီည ကိုယ့်ဟာကိုယ်စားလိုက်ဆိုလို့.. အပြင်လိုက်ခဲ့မလို့.. ”

“ ဟုတ်တယ် ကိုဖြိုး.. သီရိက မငယ်တစ်ယောက်တည်း နောက်ဖေးမှာ ထမင်းချက်မယ်လုပ်နေတာတွေ့လို့ ဒီနေ့ အပြင်လိုက်စားပါလို့ ခေါ်လိုက်တာ.. အတူတူသွားစားကြမယ်လေ… ”

“ ဟိုတခေါက်စားတဲ့ MRT နားက Jurong Point မှာပဲ သွားစားမယ်လေ ”

“ အင်း..သွားလေ…ကိုဖြိုးသဘောလေ… ”

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ Jurong Point Shopping Mall ဘက်ကို ချီတက်ခဲ့ကြသည်။

“ ဘာစားကြရင်ကောင်းမလဲဟင်.. ”

“ အင်း… သိဘူးလေ.. တရုတ်စာတွေကလည်း ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နေ့တိုင်းစားရတာ ငြီးငွေ့လာပြီ… ”

“ ဒါဆို ကုလားစာ စားမလား.. ကုလားဆိုင် ကောင်းကောင်းရှိတယ်လေ.. POSB Bank နဲ့ Cheers ဆိုင်တွေနားက ဒေါင့်ဆိုင်လေ သိလား.. အဲဒီကုလားဆိုင်က ကြက်သား ဒန်ပေါက်သွားစားမလား… ”

“ အင်း.. ကောင်းသားပဲ.. သီရိလည်း စားမယ်..မငယ်ကော.. ဘယ်လိုလဲ.. ”

“ အင်း.. စားလေ.. ဒန်ပေါက်မစားတာလည်း ကြာပြီ.. အပြင်စာမစားတာ ကြာပြီဆိုတော့.. ကောင်းပါတယ်… မဆလာနံ့လေးမွှေးမွှေးနဲ့.. စားကောင်းမှာပဲ… ”

ဒါနဲ့ပဲ အဲဒီဆိုင်မှာ သုံးယောက်သား ဒန်ပေါက်ပဲမှာလိုက်ကြသည်။ ဟိုနှစ်ယောက်က ကြက်သားဟင်းနဲ့ မှာသည်။ ကျွန်တော်က ဆိတ်သားဟင်းနဲ့ မှာလိုက်သည်။ 

အံမယ်.. ဆိုင်က ပိုက်ဆံရှင်းထားပြီးရင် တိုကင်သဘောမျိုးဖြင့် အဝိုင်းပြားလေးတစ်ခုပေးလိုက်သည်။ ထိုင်နေပါတဲ့ ဒီအဝိုင်းပြားလေးက အသံမြည်ပြီး တုန်လာရင် လာယူပါတဲ့။ 

ဒါနဲ့ပဲ နေရာတစ်နေရာ ရွေးပြီး ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။ နေရာကလည်း မနည်းရှာယူရသည်။ ကုလားဆိုင်ဖြစ်၍ တစ်ဆိုင်လုံး တခြားလူမျိုးဆို၍ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်နှင့် တခြားနှစ်ဝိုင်းလောက်သာ ရှိသည်။ ထိုနှစ်ဝိုင်းမှာလည်း မြန်မာတွေပဲဟု ထင်ရသည်။ ခပ်ချောချော ခပ်တောင့်တောင့်ကောင်မလေးနှစ်ယောက်နှင့် လာပြီး မချောနှစ်ယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေ၍ တဆိုင်လုံးက မျက်စိစားပွဲထိုင်နေကြသည်။ 

ကျွန်တော်လည်း ဘဝင်တွေဘာတွေ မြင့်ချင်သလိုဖြစ်နေသည်။ ဒါပေမယ့် ကုလားတွေက ဒန်ပေါက်နဲ့ပဲ ရောစားတော့မလို ကြည့်နေ၍ သီရိနှင့် မငယ်တို့က နောက်ကြောမလုံဖြစ်နေပုံရသည်။

“ ကိုဖြိုး ဒီဆိုင်က စားကောင်းမယ့်ပုံပါပဲ.. ဒါပေမယ့် ကုလားတွေက မျက်စိနဲ့ ထိုင်စားတာနဲ့တင် သီရိတို့ မငယ်တို့ တစ်ကိုယ်လုံးကုန်သွားလောက်တယ်  ”

“ ဟားဟား..ဟား.. သီရိကတော့ လုပ်ပြီ.. ဒါကလည်း နဂိုရှိပြီးသားမို့လို့ပေါ့ကွာ.. လှလို့ကြည့်တယ်လို့မှတ်ပေါ့.. မဟုတ်ဘူးလား…  ”

မငယ်က ရှက်ရယ်ရယ်သည်။

“ နောက်ပြီးတော့.. ဟိုဒင်း…

“ ဘာဟိုဒင်းလဲ ကိုဖြိုးကလည်း…  ”

ကျွန်တော် ခပ်ငုံ့ငုံ့လုပ်ပြီး အတင်းပြောဟန်ဖြင့် ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။

“ သီရိနဲ့ မငယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံးကလည်း.. အိုးကြီးကြီးတွေဆိုတော့.. ကုလားတွေ ဒန်ပေါက်နဲ့ မြည်းနေကြတာနေမှာပေါ့..ဟား..ဟား..ဟား  ”

“ ဟီး..ဟီး..ဟီး..  ”

“ ခစ်.. ခစ်…ခစ်…  ”

“ တီ….တီ…..တီ…တ…တူ…တူ…တူ…..   ”

ဆိုပြီး အဝိုင်းပြားလေးက ထမြည်လာ၍ ကောင်တာဆီသို့ အပြေးလှမ်းလိုက်သည်။ ကျွန်တော်တို့မှာထားတာ ရပြီဖြစ်သည့်အတွက် Voucher စာရွက်လေးပြပြီး ဒန်ပေါက်သုံးပွဲ ယူလာခဲ့သည်။ 

သုံးယောက်သား ဗိုက်ဆာဆာနဲ့ တော်တော်လေး စားကောင်းလိုက်သည်။ နေ့လည်ကလည်း တော်တော်လေး နွှဲထားသည့်အတွက်ကြောင့်လည်း အခု တော်တော်လေး စားဝင်နေသည်။စားသောက်ပြီး ရှော့ပင်းစင်တာထဲမှာ တစ်ပတ်လမ်းလျှောက်ကြသည်။ သီရိက တစ်ခု ဝယ်စရာ ရှိလို့ ဆိုပြီး သူကပဲ ဦးဆောင်ခေါ်သွားသည်။ ဖိနပ်ဆိုင်ထဲဝင်သွား၍ မငယ်နှင့် ကျွန်တော်ပါ လိုက်ဝင်သွားသည်။ ဖိနပ်ဆိုင်ထဲမှာ မိန်းမချောလေးတွေ နဲ့ပဲ ပြည့်နေသည်။

မိန်းကလေးဖိနပ်ဆိုင်ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်ကလည်း ခုမှဆိုင်ထဲကို သေချာဝင်မိခြင်းဖြစ်၍ တစ်ခုချင်းလိုက်ပြီး စူးစမ်းနေရသည်။ ဖိနပ်များကို အစမ်းစီးကြည့်ဖို့ နေရာတွေလုပ်ပေးထားသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးတွေကိုလည်း ဟိုနေရာ ဒီနေရာ ထားပေးထားသည်။ ဝယ်သူများက ဖိနပ်ကို မှန်ရှေ့မှာ သွားပြီး အစမ်းစီးကြည့်ကြသည်။ 

ဟောဗျ.. ကြည့်ပါဦး.. ။ အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိသည်က.. စလုံးမ ဖြူဖြူပေါင်တံရှည်လေးတစ်ယောက် ဖိနပ်ကို မှန်ရှေ့မှာ အစမ်းစီးကြည့်နေသည်။ ဝတ်ထားသည့် စကတ်က ခပ်တိုတိုဖြစ်၍ တချက်တချက် အောက်စက လွတ်ထွက်လာသည်။

ကျွန်တော့်မျက်စိကပဲ မြင်.. မြင်နိုင်လွန်းသည်။ ကြည့်လို့တော့ အကောင်းသားဗျ။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်တံလေးတွေကြားထဲက ပင်တီလေး လွတ်လွတ်ထွက်လာသည်။ မြင်လိုက်သည်ကတော့ အဖြူရောင်လေးပင်။ မငယ်က ရယ်ကျဲကျဲဖြင့် စကားစလာသည်။

“ ကိုဖြိုး ဘာကြည့်လိုက်လဲ မငယ် သိတယ်နော်… အဟီး…  ”

“ အဲဗျ…မကြည့်ပါဘူးဗျ။ တိုက်ဆိုင်လို့ မြင်မိသွားတာပါ… ဟီး.. ဟီး.. မငယ်ကလည်း လုပ်တော့မယ်..  ”

အဲဒီအချိန် သီရိက ကျွန်တော်တို့အနား ပြန်ရောက်လာသည်။

“ ကိုဖြိုးတို့ .. သွားကြမယ်လေ.. ဒီမှာ တစ်ရံဝယ်ပြီးပြီ။… အဲ.. ကိုဖြိုး မနက်ဖြန် အလုပ်ပိတ်လား..ဆန်းဒေးလေ.. ပိတ်ရင် Orchardသွားမလို့ လိုက်ပို့ပေး… သီရိမသွားတတ်သေးဘူး…  ”

“ ပိတ်ပါတယ်.. ဘယ်အချိန်သွားမှာလဲ .. သီရိ.. မနက်စောစောဆိုရင်တော့ မဖြစ်ဘူးနော်…  ”

“ အင်းပါ.. နေ့လည် ထမင်းစားပြီးချိန်ဖြစ်ဖြစ် သွားမယ်လေ… အဲဒီကအပြန် Pennisula မှာ ထမင်းဝယ်ကျွေးမယ်လေ… လိုက်ပို့ပေးနော်လို့..  ”

“ အော.. ညည်းက Pennisula ကျတော့ သွားတတ်တယ်… Orchard ကျတော့ မသွားတတ်ဘူးလား…  ”

“ အဟီး… သွားတတ်ဘူး..ရှင့်… Pennisula က သုံးလေးငါးခေါက်ရှိနေပြီ.. အမ်အာတီကလည်း ဒီတစ်လိုင်းပေါ်မှာပဲဆိုတော့ လွယ်တာပေါ့.. ဟိုနေရာတော့ မရောက်ဖူးဘူး…  ”

“ အေးပါ..အေးပါ.. လိုက်ပို့ပါ့မယ်… မငယ်လည်း ပျင်းရင် လိုက်ခဲ့လေ…  ”

“ အင်း… မသိသေးဘူး ကိုဖြိုးရဲ့.. မကြီးစိုး..အပေါ်မှာမူတည်သေးတယ်… သူလွှတ်ရင် လိုက်ခဲ့မယ်လေ..  ”

“ ဒါဖြင့်ရင်လည်း ပြီးရောလေ…. နက်ဖြန်ကျမှ အခြေအနေကြည့်တာပေါ့…ဟုတ်ဘူးလား…  ”

“ မငယ်ကလည်း… လိုက်ဖြစ်အောင်လိုက်ခဲ့နော်… သီရိ ကိုဖြိုးကို ဟိုဆိုင် လိုက်ပို့ခိုင်းထားတယ်..ဝင်ကြည့်ချင်လို့..  ”

“ ဟင်.. ဘယ်ဆိုင်လဲ.. သီရိရဲ့ .. Robinson လား OG လား…  ”

“ ဟုတ်ဘူး… ဟိုဒင်း… မငယ်ရာ… မသိဘူးလား…. ဟို… Sex Toy တွေ၊ ပစ္စည်းအတုတွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်ကိုပြောတာလေ… ကိုဖြိုးက ပြောတယ်.. ကြည့်ချင်ရင် Orchard မှာ လိုက်ပြမယ်တဲ့.. Pennisula နားက ဆိုင်ကျတော့ မြန်မာတွေနားမှာဆိုတော့ မိန်းကလေးတွေ ဝင်ကြည့်လို့ အဆင်မပြေဘူးတဲ့.. ဒါ့ကြောင့် သီရိက ကြည့်ချင်လို့ … ကိုဖြိုးကို ပြောထားတာ.. နော် ကိုဖြိုး.. နက်ဖြန်ကျ အဲဒီဆိုင်လည်း လိုက်ပို့ပေးနော်… ဟီး….  ”

“ အေးပါ အေးပါ.. ညည်းကတော့ လုပ်ပြီ… တကတည်းမှပဲ… မပြောချင်ဘူး… လိုက်ပို့ရုံတင်မဟုတ်ဘူး.. ဝယ်ပါ ပေးလိုက်ဦးမှာ… ကြိုက်တဲ့ ဆိုဒ်သာပြော.. ဝယ်ပေးမှာ..  ”

“ ဟယ်… ကိုဖြိုးကလည်း.. ဘာတွေပြောနေမှန်းလည်းမသိဘူး..   ”

ဟုဆိုကာ မငယ်က မျက်နှာကြီး နီမြန်းလာပြီး တခစ်ခစ် ရယ်နေပါတော့သည်။

စကားပြောရင်းဖြင့် အိမ်ဖက်သို့ ချက်ချင်းမပြန်ကြသေးပဲ ဟိုဘက်ဒီဘက်လမ်းလျှောက်နေကြသည်။ တချို့နေရာများတွင် ကုလားများက ကျွန်တော်နှင့်ပါလာသော မဒီနှစ်ယောက်ကို ပြူးပြဲ ကြည့်နေကြသည်။ ကျွန်တော်လည်း ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုဖြင့် နောက်ခဏချန်နေခဲ့လိုက်သည်။ 

သီရိနဲ့ မငယ်တို့က စကားတပြောပြောဖြင့် ခြေနှစ်လှမ်းသုံးလှမ်းလောက်သာသွားသည်။ နောက်ကနေ ကြည့်မိတော့မှ အားပါး.. ကုလားတွေ ကြည့်ပြီး သွားရည်ကျလည်း ကျချင်စရာပဲလေ။ ကြည့်ပါဦး။ မငယ်အိုးနဲ့ သီရိအိုးတို့က စစ်ကိုင်းအိုး လို့ နာမည်ကြီးတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်တွေကိုး.. ။ စကားပြောနေရင်း ကျွန်တော်နောက်ကိုရောက်နေမှန်းသိတော့မှ နှစ်ယောက်သား လည်ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။

“ ကိုဖြိုးက ဘာလို့ နောက်ချန်နေခဲ့တာတုန်း..  ” သီရိကမေးသည်။

“ ကုလားတွေ ဒီနှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေကြလွန်းလို့ ဘာထူးခြားသလဲ သိချင်လို့ နောက်ချန်ပြီး ကြည့်ကြည့်တာလေ  ”

“ ဘာထူးလို့လဲ..  ”

“ အိုးကြီးကြီးနှစ်လုံးတော့ တွေ့တာပဲ။ တစ်လုံးက မီးထွန်းဖို့.. တစ်လုံးက ကက်ဆက်ဖွင့်ဖို့..ဟားဟား..  ”

“ ခစ်ခစ် လုပ်ပြီ… သူညစ်ပတ်ပြီ…   ” မငယ်ပါ ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့် နည်းနည်းရဲတင်းလာပုံရသည်။

“ ဟုတ်တယ်လေ။ ကုလားတွေက ပဲကုလားဟင်းချက်ဖို့ အိုးကြီးကြီးလိုက်ရှာနေတာ ဒီနှစ်ယောက်မှာ ပါလာတယ်ဆိုပြီး ဖြုတ်ယူဖို့ ကြံနေပုံရတယ်။ သတိသာ ထားကြနော်… ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း  ”

“ အိုး.. ရရင်တော့ ဖြုတ်ပေါ့.. ဟင်းဟင်း .. နိုင်မယ်ထင် လုပ်လိုက်လေ.. ကြာသလားလို့..  ”

“ အင်း .. နိုင်မနိုင် အိမ်ကျမှ စမ်းကြည့်ရတာပေါ့..  ”

“ အောင်မယ်… အသားယူနေရပြန်ပြီ.. လာခဲ့လေ..လာခဲ့စမ်းပါ.. ဘယ်သူက နိုင်မလဲ သိသွားမယ်..  ”

ဒီလိုနဲ့ အိမ်နားပြန်ရောက်လာကြပြီး အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ကြသည်။ ထိုညတော့ ဘာမှ အစီအစဉ်မရှိပဲ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ပြီး အိပ်ခဲ့ကြသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဆိုက်ဘာလေးဖွင့်ပြီး Adult Channel ထဲဝင်ကာ ကိုရှမ်းမင်းသားတင်ထားသော ဂျပန်ကားများထဲက ကောင်းသည့်ကားလေးတွေကို လိုက်ဒေါင်းနေမိသည်။ 

နောက်နေ့အားရင် ကြည့်ဖို့အတွက် စုပြီးဒေါင်းထားလိုက်သည်။ မြန်မာမူဗီ အသစ်တက်မတက်ကလည်း ကြည့်ရသေးသည်။ ပြည်တွင်းဖြစ်ဆိုတော့ အားပေးရဦးမပေါ့လေ။ တော်တော်လေးကြာပြီး ငိုက်လာတော့မှ အိပ်ရာဝင်ခဲ့သည်။

နောက်နေ့ မနက်ပိုင်းတော့ ကိုးနာရီလောက်ထဖြစ်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးပြီးချင်း ရေချိုးမယ်လုပ်တော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ လူရှိနေသည်။ သီချင်းဆိုသံကို နားထောင်ကြည့်တော့ မငယ်ဖြစ်နေသည်။ သီရိက ပြီးသွားပြီထင်သည်။ ဧကန်တ မကြီးစိုးက ဟိုဘက်ကအခန်းထဲမှာ အိမ်သာတက်နေပုံရသည်။ မကြီးစိုးက တခါတလေ အိမ်သာတက်ရင် စာအုပ်ဖတ်ပြီး ဖီးလ်တက်နေတတ်သည် ဟု မငယ်ပြောတာ ကြားဖူးသည်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်ရေချိုးခန်းတံခါးက အပေါက်လေးက မသိမသာချောင်းကြည့်တော့ ဟုတ်သည်။ မငယ်ချိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ခပ်တည်တည်ဖြင့် တံခါးခေါက်လိုက်သည်။

မငယ် တံခါးဖွင့်.. ဆိုပြီး အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂျလောက်ဆိုပြီး.. တကယ်ပွင့်လာသည်။ ပြီးတော့ တံခါးကို မဟတဟလေး ဖွင့်ပြီး မေးလာသည်။

“ ဘာလဲ..ကိုဖြိုး.. တကယ်ဝင်မလို့လား..   ” ဆိုပြီး မခို့တရို့ဖြင့် မေးလာသည်။

ကျွန်တော်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေပဲ ခပ်မြန်မြန်ဝင်သွားလိုက်သည်။ မကြီးစိုးက အိမ်သာတက်ပြီးရေချိုးဦးမှာဟု ပြောလာသည်။ ကျွန်တော့်အတွက် ဂွင်ပေါ့။ 

ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး ဘေးနားက စင်ပေါ်မှာ ချိတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရေပန်းအောက်ကို နှစ်ယောက်သားဝင်လိုက်ကြသည်။ မငယ်ကို ရှေ့မှာထားပြီး ကျွန်တော်က နောက်ကနေကာ သူ့နို့လုံးလုံးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ သူကလည်း လက်ကိုနောက်ပြန်နှိုက်ပြီး ညီလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးနေသည်။

ရေတော်တော်စိုတော့မှ ရေပန်းကို နည်းနည်းလျှော့လိုက်ပြီး ဆပ်ပြာဘူးထဲကနေ ဆပ်ပြာအဆီတွေကို ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ပွတ်ကာ အမြုပ်များများထွက်လာတော့မှ သူ့နို့နှစ်လုံးကို အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီး အားရပါးရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။

သူလည်း ဖီးလ်တက်သွားပုံရသည်။ ဆပ်ပြာနှင့် နယ်သည်ဖြစ်၍ ချောချောမွတ်မွတ် ပွတ်ပေးရသည်က ပွတ်ပေးသူကော အပွတ်ခံရသူပါ ထူးခြားသည့် ခံစားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တင်ပါးတွေရော သူ့ညီမလေးရဲ့ ဆံပင်တွေကိုပါ ဆပ်ပြာဖြင့်နယ်ပြီး ဂျီးတွန်းပေးလိုက်သည်။ မျက်လုံးတွေမှေးစင်းပြီး အရသာခံနေသည်။

“ မငယ်.. ကျွန်တော့် အလှည့်လေ.. လုပ်ပေးဦး..  ”

ဟုဆိုကာ ဆပ်ပြာရည်ဘူးကို သူ့လက်ထဲ ထိုးပေးလိုက်သည်။ သူကလည်း ကျွန်တော်လုပ်သလို ဆပ်ပြာကို အမြုပ်များများထွက်အောင်ပွတ်ကာ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အထက်အောက် ပွတ်ပေးပါတော့သည်။ ပြီးလျှင် အောက်ဘက်ကို တွဲကျနေသော ဂွေးဥလေးနှစ်လုံးကိုပါ ဆပ်ပြာဖြင့် အားရပါးရ နယ်နေပါသည်။ ပုံစံကို ပြောရလျှင် နံပြားရိုက်ခါနီး(သို့) ပလာတာအဖြစ်သို့ မလုပ်မီ ဂျုံအလုံးလေးတွေကို လက်နဲ့ အားရပါးရ နယ်နေသလိုမျိုးလေးပါ။

လက်တစ်ဖက်က အချောင်းကို ကိုင်ထားပြီး ထုပေးနေသည်။ နောက်တစ်ဖက်က ဥလေးကို အောက်ကနေပင့်ပြီးနယ်ပေးနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ခြေဖျားပါထောက်ပြီး လူက မြောက်နေသည်။ 

လက်ကပြန်ပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေမိသည်။ တော်တော်လေးကြာမှ ရေပန်းပြန်ဖွင့်ပြီး တစ်ယောက်ကတစ်ယောက်ကို ပွတ်သပ်ပြီး ချိုးပေးမိသည်။ ဆပ်ပြာစင်လောက်တော့ သူက ညီလေးကို တချက်ကိုင်လာပြန်သည်။ ကျွန်တော်သူ့ခေါင်းကို လက်ဖြင့် မသိမသာ ဖိပြီး နှိမ့်ပေးလိုက်သည်။ ဆိုလိုသည်က စုပ်ပေးစေချင်သည့်ဆန္ဒ။ မငယ်ကလည်း မငြင်းပေ။ 

သူဒါကို တောင့်တနေသည်မှာ ကြာနေပုံရသည်။ ကျွန်တော်က မတ်တပ်ရပ်လျှက် သူက ဒူးလေးထောက်ထိုင်ပြီး ညီလေးကို အားရပါးရ စုပ်ပါတော့သည်။ ရေဆေးထားသဖြင့် သန့်နေခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်ပေမည်။ဥလေးကို စုပ်လိုက် အပေါ်ဒ- ်ဖျားလေးကို နှုတ်ခမ်းထူထူဖြင့် ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်သိပ်မကြာချင်သဖြင့် ကိုယ့်ညီလေးကိုယ်ကိုင်ကာ Hand Play လုပ်နေမိသည်။ 

သူကလည်း အောက်ကနေမော့ပြီး ဥလေးကို ငုံလိုက် ဥနှစ်လုံးကြားကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ထိုးလိုက်ဖြင့် အလိုက်သင့်ကူညီနေသည်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျွန်တော့်ဖင်တွေကို နောက်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် Hand Play လုပ်သဖြင့် ခဏအတွင်းမှာပင် ပြီးသွားသည်။ မငယ်က မနေ့ကလိုပင် ညီလေးမှ ထွက်လာသော သုတ်ရည်များကို အားရပါးရ စုပ်ပြီး မျိုချလိုက်သည်။ အရသာ သိသွားသည့်ပုံစံပင်။ ကျွန်တော်ရင်ဘတ်က ဖောင်းချည်ပိန်ချည်ဖြင့် ဖားဖိုကြီးတစ်လုံး လေထိုးနေသလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်။ 

သူက အပြင်ကို တချက် နားစွင့်လိုက်ပြီး တံဘက်ကို ရင်ရှားသလို ပတ်ကာ အရင်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော်က ခဏနားပြီးတော့မှ ပုဆိုးကောက်စွပ်ပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်လိုက်သည်။ ထွက်လာတော့ သီရိနှင့်တိုးသည်။ကိုဖြိုးတို့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျိတ်ကျိတ်ကျိတ်ကျိတ်နဲ့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ သိတယ်နော်.. ဟုဆိုကာ ညီလေးကို လက်တစ်ဖက်က စမ်းသပ်လာသည်။

“ ဟယ်တော့.. ပျော့နေပြီ… တန်တော့ တချီပြီးသွားပြီလားမသိဘူး..ဟီဟိ.. ”

“ ဟုတ်ပါဘူးကွာ.. သူက ပလွေပေးနေလို့ပါ… ”

“ ဟုတ်လား… မငယ်လည်း ခေသူမဟုတ်ပါလားနော်… ဝါသနာရှင်ထင်တယ်.. သီရိနဲ့ တွဲလို့ရပြီ..ဟီဟိ အဖော်ရပြီ… ”

“ ကဲ အဝတ်အစားသွားဝတ်ဦးမယ်ကွာ.. တခါတည်း ဆင်းတော့မှာမလား… နည်းနည်းပါးပါး သပြီးမှ ထွက်လာခဲ့မယ်… ”

“ အိုကေ.. ”

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သေချာ ရှိုင်းပြီးတော့မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ပုံစံမျိုးစံုံထုတ်ကြည့်ပြီးမှ ရေဘင်မျက်မှန်တပ်လို့ အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ တီရှပ်အဖြူရောင်နဲ့ ဘောင်းဘီအမဲနဲ့ပဲ ဝတ်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တော့ တော်တော်လန်းတယ်လို့ ယူဆလိုက်တယ်လေ။ သွားမှာကလည်း မိန်းမချောနှစ်ယောက်နဲ့ကိုး။ ဘယ်တစ်ယောက် ညာတစ်ယောက် ဘယ်လောက်များ ကုသိုလ်ကံ ကောင်းလိုက်ပါသလဲ။

အလဲ့… သူတို့ကလည်း တယ်ဟုတ်နေကြပါလား။ တစ်ယောက်က ဘောင်းဘီအမဲ အသားကပ်ဝတ်ထားတယ်။ အပေါ်အင်္ကျ ီက တဆက်တည်းပေါင်ရင်းနားအထိ ဖုံးတဲ့ အင်္ကျီနဲ့။

နောက်ပြီး သီရိတစ်ယောက်ကတော့ ဂျင်းစကတ်ကို ပါတယ်ဆိုယုံလေးပဲ ဝတ်ထားတယ်။ အို.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့တော့ လူကြည့်ခံရပြီသာမှတ်။ စီးတီးဟောကျရင် ငါ့ကို ဖဲ့နေကြ ငနာတွေတော့ တွေ့မယ်.. ငဖြိုးအကြောင်း သိသွားစေရမယ်..ဟင်း..ဆိုပြီး စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပြီး ကြိမ်းဝါးနေမိတယ်။ ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ သူတို့ဖာသာသူတို့ တွတ်ထိုးနေတာနဲ့ ဒီဘက်က လူကို မကြည့်မိဘူးပေါ့။

Boon Lay ကနေပြီး MRT ပဲ စီးပြီး ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ Raffel Palace MRT ကျတော့ အနီလိုင်းကို ပြောင်းစီးပြီး Orchard MRT ကို ဆက်သွားကြတယ်။ MRT ပေါ်မှာလည်း ကိုကိုရွှေတွေ မမရွှေတွေနဲ့ တွေ့ပါ့။ မြန်မာမှန်းသိအောင် အော်ပြောနေဖို့တောင်မလိုဘူး။

ကြည့်နေလိုက်တဲ့ မျက်လုံးတွေကလည်း စပ်စုတဲ့ပုံစံတွေလေ။ ပြူးပြဲနေတာပဲ။ တခြားလူမျိုးတွေနဲ့များ ကွာလိုက်တာ။ ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ တလမ်းလုံး တိုးတိုးတမျိုး ကျယ်ကျယ်တမျိုးနဲ့ အတင်းတုပ်ကောင်းနေတုန်း။ နောက်ထပ် လေးဘူတာ ဆက်စီးလာတော့မှ Orchard ကိုရောက်တယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း ရှုရှုးပေါက်ချင်တယ်ဆိုလို့ အိမ်သာအရင်ဆုံး လိုက်ရှာပြီး ပို့လိုက်ရသေးတယ်။

MRT အပေါ်က ဆောက်လက်စ ရှော့ပင်းစင်တာကတော့ မဖွင့်သေးဘူးလေ။ ဒီတော့ အဲဒီကနေထွက်ပြီး Takashimaya Shopping Centre ဘက်ကို တက်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီရောက်မှပဲ သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ပေါက်တောကိစ္စကို ရှင်းပေးလိုက်တယ်။ (အခုတော့ ION Shopping Centre ဆိုပြီး ဖွင့်နေပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ Orchard ရောက်ရင် ဝင်ရောက်လည်ပတ်နိုင်ပါတယ်။)

နေ့လည်စာကိုတော့ အဲဒီပလာဇာမြေအောက်ထပ်က Food Court မှာပဲ သုံးယောက်သားစားဖြစ်လိုက်ကြတယ်။ စားနေရင်းနဲ့ ဒေါ်သီရိက သတိပေးလာတယ်။

“ ကိုဖြိုး.. ပြီးရင် ဟိုဆိုင် လိုက်ပို့မယ်ပြောထားတယ်နော်။ မမေ့နဲ့ဦး..  ” ဆိုပြီး ပလုပ်ပလောင်းပြောလာတယ်။

“ အေးပါ.. နင်ကလည်း မမြင်ဘူးတာကျနေတာပဲ… ”

“ ဟီဟိ.. ရောက်ဖူးချင်လို့ပါဆိုမှ..သူက ဈေးလာကိုင်နေသေးတယ်..  ” လို့ မျက်စောင်းခပ်လှလှလေး တချက်ရောက်လာတယ်။

“ အေးပါ.. စတာပါဟာ.. မငယ်ကော ကြည့်မှာလား..  ” လို့ မေးတော့..

“ ရောက်ရင်တော့ ကြည့်တာပေါ့..တဲ့..  ” သူလည်း ခေသူမဟုတ်ပေ။

စားပြီးတော့ ချက်ချင်း တန်းမသွားကြသေးပဲ Takashimaya အောက်ထပ်ထဲမှာ Discount ချနေတာတွေ့တာနဲ့ သုံးယောက်သား လိုချင်တာလေးတွေ ဝင်ဆွဲလိုက်ကြသေးသည်။ 

ကျွန်တော်က ရေမွှေးတစ်ပုလင်းပဲ ဝယ်ဖြစ်သည်။ သီရိကိုလည်း တစ်ပုလင်းလက်ဆောင်ဝယ်ပေးလိုက်သည်။ မငယ်ကတော့ ရန်ကုန်ပြန်ဖို့ နီးနေပြီဆိုပြီး သူလိုချင်သမျှ လိုက်ဝယ်နေသည်။

အဲဒီက ထွက်လာကြတော့ သုံးယောက်လုံး လက်ထဲမှာ အထုပ်ကြီးအထုပ်ငယ်တွေ ကိုယ်စီနဲ့လေ။

ပြီးမှ Underpass ကနေပြီး သူတို့သွားချင်လှပါချည်ရဲ့ ဆိုတဲ့ Sex Shop ရှိရာ Lucky Plaza ဘက်ကို တက်ခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီဘက်မှာတော့ ဖဦးထုပ်မလို့ခေါ်တဲ့ ဖိလစ်ပိုင်မတွေ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေတာတွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ကိုလည်း သတိပေးရပါသေးတယ်။

“ ဟိုနှစ်ယောက်နော် ဆိုင်ထဲ ဝင်ကြည့်ခါနီးပြီ။ မြန်မာလို ပြောမနေကြနဲ့ဦး။ တော်ကြာ တခြားကောင်တွေသိသွားမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေဦးမယ်.. သတိထားဦး. ”.ဆိုမှ

“ ဟယ် ..ဟုတ်သား.. ဟီဟိ.. တိုးတိုးပြောမှ.. တော်ကြာ နောက်က ကြားလို့ လိုက်လာကြရင်တော့ မရှိတဲ့ အရှက်တွေ ကွဲကုန်ပါ့မယ်ဟယ်.. ရှုး … ရှုး .. တိုးတိုး. ”. ဆိုပြီး လိုက်လာကြသည်။

အခုမှ ဒီဆိုင်ထဲဝင်ရတာ မသိရင် နောက်က နောက်ယောင်ခံလိုက်လာတဲ့ လူဆိုးတွေမတွေ့အောင် ရှောင်နေရသလို ဖြစ်နေတယ်။

မဝင်ခင် အဝမှာကတည်းက ယောက်ျားလေးပစ္စည်းပုံ အတုကြီးတွေ ထောင်ပြထားတာတွေ့ရသည်။ အထဲကို ဝင်လိုက်သည်နှင့် တွေ့လိုက်ရသည်က ယောက်ျားလေး ပစ္စည်း လိင်တံ အတုပုံစံအမျိုးမျိုး အတိုအရှည်အမျိုးမျိုး Condom အမျိုးမျိုးဖြင့် လိုချင်စဖွယ် ဖြစ်အောင် ပြထားသည်။ Vibrator တွေကလည်း ပုံစံမျိုးစုံ ရှိနေသည်။ ဂျပန်ကားအများစုတွင် တွေ့ရသော ငုံးဥလို ခပ်သေးသေး လုံးရှည်ရှည်လေးကို ကြိုးဖြင့်တဘက်မှ မော်တာအား တွယ်ဆက်ထားသည့်ဟာမျိုးလည်း တွေ့ရသည်။

ဘုတွေဒစ် တွေ ထနေသော လိင်တံအတုကြီးများကို ကြည့်၍ နှစ်ယောက်သား သွားရည်တွေ မျိုချနေပုံရသည်။ ကျွန်တော်လည်း မငယ်မျက်နှာကို တချက် အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။ သေချာတာတစ်ခုကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှုသံတွေ မြန်နေခြင်းပဲဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်ကလည်း ကိုယ်စိတ်ဝင်စားရာ မိန်းကလေး ပစ္စည်းအတုများ စီတန်းထားသော အတွင်းဘက်ကောင်တာဘက်သို့ ဆက်ပြီး ကြည့်လာခဲ့သည်။ တဘက်တွင်တော့ Sexy ဖြစ်အောင်လှုံ့ဆော်ပေးသော အဝတ်အစား အသုံးအဆောင်များ စီထားသည့် နေရာကိုလည်းတွေ့ရသည်။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိင်ဆက်ဆံချင်သော သူများအတွက် ကြာပွတ် စသည့် ပစ္စည်းများပါ ရောင်းသည်။ ကျွန်တော်က ဝင်ရင်းဝင်ရင်းဖြင့် ကောင်တာနားရောက်သွားသည်ဖြစ်၍ ကောင်တာမှ တရုတ်မ ချောချောလေးက ဘာယူမလဲဟု နှုတ်ခွန်းဆက်သလာသည်။ 

ကျွန်တော်တကယ်လိုချင်တာ ပြောလိုက်ရင်တော့ ရဲသွားခေါ်မလားမသိ။ လိုချင်တာက တခြားမဟုတ်။ သူ့ကိုပင်။

Cash Counter ရှေ့တွင်လည်း Sexy ဖြစ်စေရန် စိတ်ကို နှိုးဆွစေသော ရေမွှေးများ၊ လိင်တံကြီးလာစေရန် လိမ်းသော ဆေးများပါ တင်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ ဝယ်မည်ဆိုပါက သေချာရှင်းပြပေးပါမည်ဟု ဆက်ပြောလာသည်။ အဲဒီအချိန်လေးမှာပဲ သီရိက နောက်ကနေ လက်လာကုတ်သည်။ တစ်ခုလောက်လိုချင်လို့ ဝယ်ပေးပါတဲ့။ 

ဘာလဲဆိုတော့ Vibrator တစ်ခုလောက် လိုချင်တယ်လို့ ပြောလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ခပ်မြန်မြန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိသည်။ အခုအချိန်မှာက ဝယ်ပေးသမျှ ကျွန်တော့်အတွက်ပဲလေ။

“ သီရိက ဘယ်လိုဟာမျိုး လိုချင်လဲ.. ”

“ ဟိုဒင်း ဘုတွေဘာတွေ ပါတာကြီးများ ကောင်းမလား.. ”

“ အယ်… အဲဒါလောက်ကြီး မလိုပါဘူးကွာ.. သီရိက အင်တာနေရှင်နယ် ဆိုဒ်မှ မဟုတ်တာ.. တော်ကြာ အပေါက်ကြီး အကျယ်ကြီး ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်.. ခပ်ရွယ်ရွယ်ဟာပဲယူပါကွာ… ”

မငယ်က.. ငြိမ်နေရာကနေပြီး.. 

“ ဟို.ဟို နားက ဟာလေးဆိုရင်ကော သီရိ.. ” ဆိုပြီး လက်ညှိုးထိုးပြလာသည်။ သူပြသည့်ဟာလေးကတော့ မဆိုး အနေတော်လောက်ပဲ ဖြစ်သည်။

“ မငယ်ကလည်း ရွေးတတ်သားနော်.. ဟီးဟီး… ” ဆိုပြီးရယ်တော့မှ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်

“ သွား.. ကိုဖြိုးကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး.. သူတို့အဆင်ပြေအောင်လို့ ကူရွေးပေးတဲ့ဟာကို.. ”

“ အင်းပါ.. နောက်တော့ မငယ်လည်းသုံးပေါ့.. ”

“ ဟယ်.. ကိုဖြိုး.. တော်ပြီ.. သွားတော့မယ်… ”

“ အမယ်လေး မမရယ်.. စတာပါဗျ.. စိတ်ကောက်တော်မမူပါနဲ့.. ကျွန်တော်မျိုးက မမတို့ကို ဒီလိုအတုမျိုးနဲ့ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ဟာလိုမျိုး အစစ်နဲ့မှ…. ”

“ ကဲ..ကဲ.. ကိုဖြိုးရယ်..တော်ပါတော့.. ” ဆိုပြီး ပါးစပ်ကြီးအုပ်ပြီး ရယ်နေလေသည်။ တခြားဝယ်သူတွေ ဝင်လာသဖြင့် ကျွန်တော်တို့လည်း စကားစပြတ်သွားသည်။

သူတိုပြတဲ့ တစ်ခုကိုပဲ ယူလိုက်ကြသည်။ ကျွန်တော်လည်း ခဏလောက် ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ တခြားတစ်ယောက်၏ ပစ္စည်းတစ်ခုအလား ပျော့စိစိ အသားတစ်ခုကို ကိုင်ရသည်ဖြစ်၍ တွန့်သွားမိသည်။ ကြက်သီးတွေဘာတွေ ထသလိုလိုဖြစ်သွားသည်။ မိန်းကလေးတွေများ လိုချင်ရင် မလွယ်ပါ့လားနော်။ ထန်းပင်လောက်ကြီးလည်း ကြိုက်ရင် ယူူမယ့်ပုံဖြစ်သည်။

ကောင်တာနားကို အခုမှ သီရိက ရောက်သည်ဖြစ်၍ ကောင်တာနောက်ဘက်တွင် ပြထားသော မိန်းကလေး ပစ္စည်းအတုပုံစံအမျိုးမျိုးကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြင့် ပါးစပ်အဟောင်းသား ကြည့်နေသည်။

“ ဟယ်.. ကိုဖြိုးရယ်.. တူလိုက်တာ.. လွန်ပါရော… ”

“ အင်း..ဟုတ်တယ်… ဟိုဘက်က ဟာလေးကိုကြည့်.. သီရိဟာလေး ကျနေတာပဲနော်.. နီရဲနေတာပဲ.. ”

“ ခစ်ခစ်… ” ဆိုပြီး လက်က ပေါင်ကို ဆွဲစိတ်လာသည်။ မငယ်လည်း အခုမှ သေချာလိုက်ကြည့်နေသည်။

“ ဒီဘက်က ပြဲပြီး အာနေတာကြီးက မငယ်ဟာကြီးနဲ့တူတယ်နော်… ” ဆိုတော့ သူကလည်း နောက်ကနေ ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲလာသည်။ 

ကောင်တာက ကောင်မလေးက ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်ကို ကြည့်၍ ပြုံးနေသည်။ သူကတော့ ဘာထင်နေသည်မသိ။ သီရိက..

“ ကိုဖြိုးလည်း အဲလိုဟာလေး တစ်ခု ဝယ်ပါ့လား.. ”

“ မလိုပါဘူး… အခုတောင် ကိုဖြိုးမှာ နှစ်ခု ရှိနေပြီပဲ.. လိုသေးလို့လား.. တစ်လုံးက ကက်ဆက်ဖွင့်ဖို့.. တစ်လုံးက မီးထွန်းဖို့..ဟားဟားဟား.. ”

“ ခိခိခိ.. ဟီး.. ” ဆိုပြီး ရယ်သံတွေ ဆူညံသွားသည်။ လိင်တံအတု တစ်ချောင်းနဲ့ လိမ်းဖို့ ဂျယ်လ်တစ်ဘူး ဝယ်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ဆိုင်ထဲကထွက်တော့ ကောင်တာကကောင်မလေးက ကျွန်တော့်နဲ့ မချောနှစ်ယောက်ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ကို လက်မထောင်ပြပြီး ကျန်ခဲ့သည်။

ထွက်လာလာချင်း အဲဒီဟာကို သီရိက သူ့စလင်းဘက်အိတ်ထဲကို အတင်းထည့်ပြီး ဖွက်လိုက်သည်။ ပြီးမှ တခုခုကို သတိရသွားဟန်ဖြင့် ..

“ အဲ.. မငယ်.. အခုမှ သတိရတယ်.. မငယ် အိတ်ထဲ ထည့်လာပေး.. သီရိသူငယ်ချင်းတွေက Pennisula မှာ တွေ့ချင်တွေ့ဦးမှာ.. သူတို့က ယုံရတာမဟုတ်ဘူး.. တော်ကြာ အိတ်လာဖွင့်နေမှ.. ဒုက္ခရောက်မယ်.. မငယ် အိတ်ထဲ ထည့်လာပေးနော်.. အိမ်ကျမှ ပြန်ယူမယ်..  ”

ဆိုပြီး မငယ်အိတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက် Pennisula Plaza ရှိရာ City Hall ဘက်သို့ ခြေဦးလှည့်လိုက်ကြသည်။ အချိန်က နေ့လည် သုံးနာရီလောက် ရှိနေပြီ။ ဘတ်စ်ကားဖြင့်ပဲ ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။

 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>