မှော်ရုံတောရဲ့ သခင်မ အပိုင်း ( ၃ )

မှော်ရုံတောရဲ့ သခင်မ အပိုင်း ( ၃ )

နတ်ဆိုး ရေးသည်။

အခန်း ( ၇ )

နောက်မနက်မှာတော့ ခေါင်းက ပတ်တီးဖြည်ဖို့ ရွာထဲက ဆေးခန်းသို့ မဒီချောလေး ၃ ယောက်ကို ခြံရံကာ ရွာလယ်လမ်းမှာ လျှောက်လှမ်းခဲ့ရပြီ။ ရွာလို့သာ ဆိုတယ်။ အဆောက်အဦးတွေက ခေတ်မှီတိုးတက်နေလေသည်။ ရွာလယ်လမ်းလေးကလဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ကလေးပင်။ အိမ်ကလေးတွေကလဲ နေချင်စဖွယ် လှပလွန်းသည်။ ထူးခြားတာက ဒီရွာကလေးမှာ ရှိတဲ့ မိန်းခလေး အတော်များများက လှပကြသည်။ ဆွဲဆောင်မှု့ အတော်လေးရှိကြတယ်လို့ မြင်မိသည်။

သူဇာ ပြောတဲ့အတိုင်းဆို ဒီရွာကလေးမှာ အိမ်ခြေ ၁၀၀ လောက်တော့ ရှိသည်။ တောနက်နက်ထဲမှာ ဒီလိုလှပခေတ်မှီတဲ့ ရွာလေးတရွာ ရှိနေတာ အံသြဖို့ အတော်ကောင်းနေတယ်။ နောက်ထပ်သတိပြု မိတာတခုက ရွာထဲမှာ ဆိုင်ကယ် ကား စက်ဘီး စသဖြင့် လုံးဝ မတွေ့ရပေ။ အားလုံးသောရွာသူ ရွာသားတွေက လမ်းလျှောက်သွားလာနေကြသည်။

ဆေးခန်းကိုရောက်တော့ ဆရာဝန် အဖိုးကြီးက ခေါင်းကပတ်တီးကို သူနာပြု ဆရာမလေး အကူအညီနဲ့ ဖြည်ပေးလေသည်။ နပ်စ် မလေးကလဲ အသားဖြူ ဖြူ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ကြီး ။ သူမအကြည့်တွေက ကြာမျက်လုံးတွေလို့တောင် ခံစားနေမိသည်။ ဆေးခန်းက ပြန်ထွက်တော့ ဆရာဝန်ပေးသော ဆေးအထုပ်ကလေး ပြန်ပါလာသည်။ ညအိပ်ကာနီးတိုင်း သောက်ရမည် လို့လဲ ညွှန်ကြားချက် ပေးလိုက်သေးသည်။

" ကဲ …ကိုကို …ဆရာဝန်ကြီးကတော့ ဒါဏ်ရာသက်သာအောင် အနားယူဖို့ မှာလိုက်တယ် ... အခု သူဇာတို့ ရွာလူကြီး သခင်မဆီ သွားရအောင် ကိုကိုက လူစိမ်းဆိုတော့ သခင်မဆီကို ခွင့်တောင်းထားရတာမို့လေ "

" သြော် အင်း အင်း ဒါနဲ့ ရွာလူကြီးက မိန်းမကြီးလား "

" ခစ် ခစ် မိန်းမကြီး ဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရ  ကဲပါ ဟိုရောက်တော့ တွေ့ရမှာပေါ့ "

ဒီလိုနဲ့ ရွာအလယ်လို့ ယူဆရတဲ့ နေရာမှာ အိမ်ကြီးတလုံးထဲ ဝင်လိုက်ကြတယ်။ အိမ်ကြီးရဲ့ အဝင်မှာ မောင်းပြန်သေနတ်တွေ ကိုင်ထားတဲ့ အစောင့် မိန်းမလှလေးတွေ ရဲ့ စစ်ဆေးမှု့ကိုလဲ ခံရသေးသည်။ ဒီရွာက မိန်းခလေးတွေ ဘာတွေစားပြီးများ ချောမောလှပ တောင့်တင်း နေကြတာလဲ မသိ။ အိမ်ကြီးထဲမှာတော့ ခေတ်မှီဆန်းသစ်တဲ့ အသုံးအဆောင် ပရိဘောဂ တွေ အစုံအလင်တွေ့မြင်ရလေသည်။ 

ရေခဲသေတ္တာ အကောင်းစား တီဗီ အကောင်းစားကြီးတွေလဲရှိနေသေးသည်။ ဒီပစ္စည်းတွေ အသုံးပြု နိုင်ဖို့ ဘယ်က လျှပ်စစ်စွမ်းအင်ရသလဲမသိ။ လမ်းတလျှောက် သတိထားမိသလောက် မီးတိုင်တွေလဲ မတွေ့ခဲ့ရဘူးလေ။ ကိုယ့်ဖာသာအတွေးများနေတုန်း ဒေါက်ဖိနပ်သံ တဒေါက်ဒေါက်ကြောင့် အတွေးတွေ ပျယ်လွင့်ကုန်ရလေပြီ။

ဝိုးးးး အိမ်ကြီးထဲမှာ လမင်းကြီးတစင်း ထွန်းလင်းသွားသလိုပါပဲ။ အဖြူရောင် ဂါဝန်ရှည်ပါးပါးလေးကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ အရမ်းကို ချောမောလှပသော မိန်းမလှလှလေး တယောက်။ အရပ်မြင့်မြင့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ရှင်းသန့်တဲ့ အသားအရည် ပါးလျှတဲ့ ဂါဝန်အောက်က အဖြူရောင် ဘရာစီယာနဲ့ ပင့်မထားတဲ့ ရွှေရင်မို့မို့ နောက် သေးကျင်တဲ့ ခါးကလေးနဲ့ လိုက်ဖက်ညီစွာ အနောက်ကောက်ထွက်နေတဲ့ ကျန်းမာရေးကောင်းလွန်းသော တင်ပါးတင်းတင်းကြီးတွေ အဲ့အောက်မှာတော့ အရင်းတုပ်ပြီး အောက်ဖက်ကို သွယ်ဆင်းသွားတဲ့ ပေါင်တန်တွေ ဖြူ စင်ဝင်းမွတ်နေတဲ့ ခြေဖမိုးလေးနဲ့ လိုက်ဖက်ညီတဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်ဖြူ ဖြူ လေး တကိုယ်လုံးအဖြူ ရောင်တွေနဲ့ ဖန်တီးထားတဲ့ လမင်းလေးမှာ စွေးစွေးနီ နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ရှိနေလေရဲ့။

" အယ် ကိုကို ငမ်းလှချည်လား "

နဘေးက ကလျာက တံတောင်နဲ့ တို့ပြီးသတိပေးမှ အသိစိတ်တွေ ပြန်စုစည်းမိသွားရသည်လေ။ အဖြူ ရောင် လမင်းလေးက အခန်းအလယ်က သလွန်လိုလို ညောင်စောင်းလိုလို ခုံတခုမှာ ထိုင်လိုက်ချိန် ယမင်း ကလျာ နဲ့ သူဇာ ကဦးညွတ်က အရိုအသေ ပြု နေကြလေရဲ့။မောင်ဘခက်လဲ ယောင်တောင်ပေါင်တောင်နဲ့ ဦးလေး ညွှတ်မိသွားတာပေါ့ဗျာ ။ တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ တခဏ ကို ဖြို ခွင်းလိုက်တာက အဖြူ ရောင် လမင်းလေးပါ။

" ကဲ..ကဲ ထိုင်ကြပါ… ထိုင်ကြပါ "

အခန်းထဲက ဆိုဖာခုံတွေပေါ် အသီးသီး ဖင်ချလိုက်ချိန်မှာ ဆိုဖာနဲ့ ဖင် ပေးမတွေ့တာက ကလျာ ။ သူမက တယောက်ထဲ မတ်တပ်ကလေး ကျန်ခဲ့တာ။

" သခင်မလေး ထိပ်ထားရှင့်… ဒီအကိုက ညီမတော်တို့ တောထဲက ကယ်လာတဲ့ ကိုဘခက်ပါ သခင်မလေး ထိပ်ထားရှင့် …အခု ညီမတော်တို့ အိမ်မှာ တည်းနေပါတယ် "

" အေး  အေး အကိုတော် လိုအပ်တာတွေ လုပ်ပေးလိုက်ပါ ညီမတော်တို့ "

အမ် …သခင်မဆိုသူရဲ့ ရုပ်ခန္ဓာက ယမင်း  ကလျာ သူဇာတို့ထက် အသက်မကြီးနိုင်။ ဒါပေမယ့် ပြောဆိုနေကြတာက မျက်စေ့လည်စရာပါပဲ။

" အကိုတော့်အနေနဲ့  နှမတော်တို့ရွာကလေးမှာ ပျော်ရွှင်စွာ နေနိုင်ပါတယ် ... ရွာထဲကိုလဲ သွားရောက်လည်ပတ်နိုင်ပါတယ် အကိုတော် "

" ဟုတ် ကျေးဇူးပါ ညီမ …အဲ… နှမတော် "

" ဟင်း  ဟင်း  ဟင်း …ရပါတယ် အကိုတော် အဆင်ပြေသလို ခေါ်ပါလေ "

အသံလေးကလဲ နားဝင်ချို လိုက်တာကွာ..။

" ဟုတ် …အကိုက စကားပြော သိပ်မတတ်လို့ပါ ညီမ " 

" ဟင်း ဟင်း ဟုတ်ပါပြီလေ ဒါနဲ့ အကိုတော် ပျင်းတဲ့အခါဆိုရင် နှမတော်တို့ အိမ်တော်ကို လာလည်နိုင်ပါတယ်နော် "

" ဟုတ် …လာလည်မှာပေါ့ ညီမရယ် "

စိတ်ထဲကလဲ ဖြစ်နိုင်ရင် ခင်ဗျားလေးအနားမှာ ကပ်နေချင်တာဗျ လို့ ပြောနေမိသေး။ ဟုတ်တယ်ဗျာ ။ ဒီလောက်လှပပြီး စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ မိန်းမလှလေးအနားမှာ ကပ်နေချင်တာ မောင်ဘခက် မလွန်ပါဘူးနော်။

" ကဲ ကဲ ဧည့်သည်အကိုတော်ကို ရွာထဲ လိုက်ပြပေးလိုက်ပါ ညီမတော်တို့ "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်မလေး ထိပ်ထားရှင့်"

… … … … … … … … … … ......................................................................… …

ရွာကလေးသာဆိုတယ် မြို့ငယ်လေး တမြို့ လိုပါပဲ။ စတိုးဆိုင်တွေ အဝတ်အစားဆိုင်တွေ အပြင် ဘီယာဘား တောင်ရှိနေသေးတယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျောပိုးအိတ်ကို ထုတ်ပေးကြတယ်။ လက်နက်တွေတော့ မပေးဘူး။ ဒီရွာမှာ လက်နက်ကိုင်ဆောင်ခွင့်မပေးထားလို့ သခင်မလေး ဆီမှာ သိမ်းဆည်းထားရတယ်လို့ ရှင်းပြကြတယ်။ GPS သုံး ဖုန်းကို ပေးထားပေမယ့် လိုင်းက လုံးဝမမိပေ။ စိတ်ထဲမှာ ထူးဆန်းစွာ ရွာလေးကနေ ပြန်ချင်စိတ်တွေလဲ ရှိမနေပေ။ နေရတာ ပျော်ရွှင်သလိုပင် ခံစားနေရသေးသည်။

" ကိုကို့အိတ်ထဲမှာ အရက်ပုလင်းတွေ့တယ် အာ့ ဒီညနေ သူဇာတို့ ၃ ယောက်နဲ့ ဝိုင်းလိုက်ကြရအောင်လား သူဇာတို့မှာ ဘီယာပုလင်းတွေရှိတယ် "

" အင်းလေ လုပ်လိုက်လေ "

မိန်းမလှလေး ၃ ယောက်နဲ့ အတူ အရက်ထိုင်သောက်ရမယ်ဆိုတာ ဘခက်အဖို့ နည်းတဲ့အခွင့်အရေးလားဗျာ ။ ညနေစောင်းတော့ ကောင်မလေး ၃ ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေလေပြီ။ ဆိုဖာဆက်တီရဲ့အလယ်က စားပွဲကြီးပေါ်မှာတော့ တတောင်လောက်ရှိတဲ့ ငါးကင်ကြီးက မွှေးရနံတွေ သင်းပျံနေလေပြီ။ ငါးရှဉ့်ကို အခြောက်လှန်းပြီး ကြော်ထားတာလဲပါတယ်။ ပန်းသီးစိတ်ကလေးတွေ လိမ္မော်သီးအမြှောင်းလေးတွေလဲ ပါသေးတယ်။ အမြည်းပွဲတွေ ပြည့်စုံတော့ အရက်ခွက်ကိုငှဲ့ ဘီယာပုလင်းတွေငှဲ့ကာ ခွက်ချင်း တိုက်လိုက်ကြတော့သည်။

" ချီးးးးယားးးစ် "

…… …… …… …… …… ……................................................... …… …… ……

ကောင်မလေးတွေ ဘီယာ ၃ ခွက်ဆီလောက် ဝင်သွားချိန်မှာ မောင်ဘခက်လဲ အရက် ၄ ပက်လောက် သောက်ပြီးသွားလေပြီ။ ဒီအချိန်မှာ သူဇာက ရုတ်တရက်ထကာ audio cd စက်ကို သွားဖွင့်လေသည်။ မြူးကြွတဲ့ DJ သံ ထွက်ပေါ်လာတော့ အခန်းအလယ်မှာ က လေတော့သည်။ သူမ ကတာ အတော်လေး ကြည့်လို့ကောင်းပါသည်။ သူမကတာကြည့်ပြီး ယမင်းနဲ့ ကလျာလဲ စိတ်ပါလာတယ်ထင်ပါရဲ့။ ၂ ယောက်သား လက်တွဲက အခန်းအလယ်သို့ ကရင်း တရွေ့ရွေ့ သွားလေတော့သည်။

မောင်ဘခက် အဖို့ကတော့ မိန်းမလှလှလေး ၃ ယောက်က ဖျော်ဖြေပေးနေခြင်းခံရသော ဧည့်သည်တော်ကြီးပမာ ဆိုဖာပေါ်မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ကာ သားရည်တမြားမြားနဲ့ ကြည့်ရှု့ခံစားနေလေတော့ပြီ။

သီချင်းတပုဒ်ဆုံးတော့ စားပွဲဆီ အပြေးလေး ပြန်လာကာ ဘီယာခွက်တွေ မော့ကြပြန်သည်။ ဒီတခါတီးလုံးက ညိမ့်ညိမ့်လေး။ sexy dance ကဖို့အလွန်ကောင်းသော သီချင်းတပုဒ်ပင်။ ထုံးစံအတိုင်း သူဇာက တယောက်ထဲ ကပြီး ယမင်းနဲ့ ကလျာက ၂ ယောက်တွဲ ရင်ချင်းအပ်ကာ ပွတ်သပ်ကနေကြပြန်သည်။ 

သူဇာက လက်ကလေး ၂ ဖက်ကို ခေါင်းပေါ်မြှောက်ကာ ခါးလေးတွန့်ပြီး တင်လေး လှုပ်ကာ လှုပ်ကာ ကနေတော့ မောင်ဘခက်မှာ အနေရခက်နေပြီပေါ့။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါတဲ့ ဂျင်းပန်အောက်မှာ ညီတော်မောင်က တင်းမာစပြုလာနေလေပြီလေ။ ယမင်းတို့ အတွဲကတော့ တယောက်ခါးကို တယောက်ဖက်ရင်း တယောက်နဲ့ တယောက် အနမ်းလေးတွေ မထိတထိ ပေးနေကြလေရဲ့။ သူတို့လေးတွေကို ကြည့်ရင်း မောင်ဘခက် စိတ်တွေ ထကြွနေရပြီ။

အတော်ဆိုးတဲ့ ကောင်မလေးတွေပါပဲဗျာ။ အတော်ကြာကြာ ကပြီးတော့ ယမင်း နဲ့ ကလျာ က တယောက်နဲ့တယောက် မျက်စပစ်ပြကာ တယောက်ခါးကို တယောက်ဖက်လို့ သူတို့အခန်းဆီသို့ ဝင်ရောက်သွားတော့တယ်။

" ဟူးးး ဒီကလေးမတွေ မလွယ်ပါလားနော်"

သူဇာကတော့ ကတာကို မရပ်သေးပဲ ဆိုဖာခုံတွေ ရှိရာကို တရွေ့ရွေ့လေး လှမ်းလာနေတယ်။ မောင်ဘခက်နဲ့ ဒါးလွယ်ခုတ်လောက်ရောက်တော့ ရပ်ပြီး သေချာကပြနေလေတော့တယ်။ သူမရဲ့ မျက်ဝန်းက စိုလဲ့နေပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကလဲ တဆတ်ဆတ် တုန်နေတော့ မောင်ဘခက် စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့။ ဆိုဖာခုံပေါ်ကထပြီး သူဇာ့ခါးကိုဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူမကလဲ တန်ပြန်အနမ်းတွေပေးရင်း ခါးလေးကော့ကာ ဒူးတွေညွှတ်ကျလာပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ သူမကိုပွေ့ကာ ကုတင်ဆီသို ချီတက်ခဲ့ပါလေတော့သည်။

… … … … … … … … … … … ...................................................................…

အခန်း ( ၈ )

ဘခက်တို့နဲ့ အပြိုင်တဖက်ခန်းမှာတော့ ယမင်း နဲ့ ကလျာ တို့ အပြန်အလှန် ဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း နမ်းစုပ်နေကြတော့သည်။

" အဟင့် …ဟင့်… ပြွတ် ပြွတ် "

ယမင်းက ကလျာ့ရဲ့ တင်ပါးတင်းတင်းကြီးတွေကို အားမလို အားမရ ဆုပ်နယ်နေချိန်မှာ ကလျာကလဲ ယမင်းရဲ့ နို့တွေကို အင်းကျီပေါ်ကနေ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေတော့သည်။ ထိုနောက်တိုင်ပင်ထားသလို ၂ ယောက်သား အနမ်းတွေကို ရပ်နားကာ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်အစားမှန်သမျှကို ဖယ်ခွာပစ်လိုက်ကြတော့သည်။ မီးရောင်လင်းလင်းချင်းချင်းအောက်မှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ရှိနေကြတယ် နတ်မိမယ်လေး ၂ ပါးလို့တောင် ထင်မှတ်မှားစရာပါ။ ကလျာက ယမင်းလက်ကိုဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်သို့ အသာတွန်းလှဲချလိုက်လေသည်။

ယမင်းခမျာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်အနေအထားနဲ့ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေရှာတော့တယ်။ ကလျာက ကုတင်ပေါ်ကို ဒူးထောက်တက်လာပြီး ယမင်းရဲ့ နို့တွေကို စို့လေတော့သည်။ ယမင်းလဲ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွလာကာ ကလျာ့ဆံနွယ်တွေကို ထိုးဖွရင်း ခေါင်းမော့ညည်းညူ နေရတော့တယ်။

" အင်းးး  အဟင်းး  …ကလျာရယ် …ဟင်းးးးး "

ကလျာက နို့တွေကို စို့နေရာမှ တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ ဆင်းကာ ချက်ကလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ဝိုက်ကာ ဆော့နေတော့ ယမင်းခမျာ မခံနိုင်ရှာတော့ပေ။ ကလျာ့ပေါင်ကြီးတွေကို သူ့ဖက်ဆွဲက မျက်နှာပေါ်သို့ ခွခိုင်းလေတော့သည်။ ကလျာက အလိုင့်သင့် ခွပေးရင်း ယမင်းပိပိလေးကို လျှာနဲ့ စွတ်ကနဲ့ ထိုးချပစ်လိုက်သည်။

" အင့် …ဟူးးးး …ရှီးးး "

ယမင်း ညည်းညူ ရင်း ကလျာ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆွဲချလိုက်ရာ ကလျာ့ပိပိလေးက ယမင်းမျက်နှာပေါ်မှာ ပွတ်မိသွားလေသည်။ ယမင်းလဲ ကလျာ့တင်ပါးတွေကို ထိမ်းကိုင်ရင်း ပိပိနေရာလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးမွှေလိုက်ရာ အစေ့လေးကို တိုက်ရိုက်ထိမိသွားသည်ထင့်။

" အူးး… မမ… ရှီးးး "

ကလျာ့ခေါင်းလေးမော့သွားပြီး ပြန်အကျမှာ ယမင်းအစေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းဖျားနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

" အားးး ရှီးး …ကလျာ "

" ဟင် …မမ ဘာလဲဟင် …ကောင်းလားး "

" အင်း……အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ်… ကလျာရော ကောင်းလား "

" ဟုတ် …ကောင်းတယ်မမရယ် …အရမ်းကောင်းတာပဲ… ရှီးးး အမေ့ "

ကလျာ့စကားမဆုံးခင် ယမင်းက ကလျာ့ ပိပိလေးထဲကို လက်ညိုးနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်တာမို့ ကလျာခံစားသွားရလေသည်။ ကလျာလဲ အားကျမခံ လက်ညိုးကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ကာ ဂျီစပေါ့နေရာကို ထိစေရန် ၃ ချက်လောက် လက်ညိုးထိပ်နဲ့ ဖိမွှေပစ်လိုက်ရာ… … …

" အားးး …အဟင့် …ရှီးးး "

ကုတင်ပေါ်က မိန်းမလှလေး ၂ ယောက် 69 ပုံစံနဲ့ ကဲနေချိန်မှာ ဒီဖက်အခန်းက ဘခက်တို့မှာလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ 69 အနေအထားနဲ့ပဲ ရှိနေတာပါပဲ။

ဘခက်က ပက်လက်အနေအထားနဲ့ သူဇာပိပိလေးကို ယက်ပေးနေချိန်မှာ သူဇာကလဲ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ ဘခက်လိင်တန်ကြီးကို အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေတော့တာ။ သူဇာ့ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးမွှေရင်း စအိုပေါက် ညိုတိုတုလေးကို လက်မလက်တဆစ်လောက်ဝက်အောင် ဖိသွင်းလိုက်တော့ … …

" အီးးး ကိုကို …ရှီးးး …ဘာတွေ …လုပ်နေ… တာလဲ ဟင်  အိုးးး ဟင့် …ဟင့် "

ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လက်မနဲ့ မွှေပေးနေရင်း ပိပိအခေါင်းထဲကို လျှာတဆုံးထည့်မွှေပစ်လိုက်တာ သူဇာ့ခမျာ ဘခက်ညီလေးကိုတောင် စုပ်မပေးနိုင်တော့ပဲ ခေါင်းမော့ကာအော်ညည်းနေရတော့တယ်။ ပိပိလေးကို ဘခက်မျက်နှာပေါ် ဖိကပ်ရင်း အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ စီးကျလာလေတော့သည်။

ဘခက်ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းလေးတင်ကာ အမောဖြေနေတဲ့ သူဇာ့ရဲ့ အောက်ပိုင်းကို မျက်နှာပေါ်က အသာဖယ်က ဘေးကို ပို့ထားလိုက်သည်။ ထိုနောက် သူဇာ့ကို ပက်လက်လှန်ပေးကာ ဘခက်က သူဇာ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးတဖက်ထောက်ရင်းနေရာယူလိုက်တော့သည်။ သူဇာလေးရဲ့ ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးတလုံးကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ပိပိလေးက ကော့ပေးနေသလိုပင်။ ဘခက် လိင်တန်ကို အဖုတ်ဝမှာ ၄ ချက်လောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်ရာ ထိပ်ဖူးကြီးက အစေ့လေးကို အသွားအပြန် ဖိပွတ်မိသွားလေသည်။

" အားး …ရှီးး …ကိုကို "

ဘခက်ခါးကို လက် ၂ ဖက်နဲ့လာဆွဲသော သူဇာ့အပြု အမူကြောင့် သူမ လိုချင်နေတာကို မှန်းဆမိသည်။ ထို့ကြောင့် ဘခက် လိင်တန်ကို လက်တဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ကာ အဖုတ်တွင်းဝလေးထဲကို ဒစ်မြု တ်ရုံ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

" ရှီးးး  ကိုကို "

" သူဇာ နာလို့လားဟင် "

ဘာမှပြန်မပြောပဲ အံကိုကြိတ်ကာ ခေါင်းယမ်းပြနေတာမို့ နောက်ထပ်တဝက်လောက် ဖိသွင်းလိုက်သည်။

" အိုးးး ဟူးး … "

အဖုတ်လေးရဲ့ အတွင်းသားတွေက နွေးနေပြီး ရှုံပွရှုံပွ ဖြစ်ကာနေတော့ လိင်တန်ကြီးမှာ အရသာကောင်းလွန်းနေတော့သည်။ သူဇာ့မှာလဲ ပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးက ရရှိတဲ့ အရသာကြောင့် ကာမဆိပ်တွေ တရိပ်ရိပ် တက်လာရလေသည်။ ဘခက် ၁၀ စက္ကန့်လောက်နားပြီး ခါးအားနဲ့ လိင်တန်တဆုံးဖိချကာ ဆီးခုံ ၂ ခုကို ကပ်ထားလိုက်တော့သည်။

" အမေ့ …ရှီးးးး …ဟင့်ဟင့် "

" သူဇာ ရလားဟင် "

" ဟုတ် ကို …ကို ရတယ် "

"  အွမ်း ကို… ဆောင့်မယ်နော် …ရမလား "

" ဟုတ် …ကိုကို… ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ရှီးးး "

ဘခက်လဲ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ အညီ လိင်တန်ကြီးကို ဒစ်ဖျားလေးပေါ်အောင် ပြန်ထုတ်ကာ တရစ်ရစ်နဲ့ အဆုံးထိ ပြန်သွင်းပေးလိုက်လေသည်။ အရည်တွေနဲ့ ချောကျိနေသော်လဲ အဖုတ်လေးက ညှစ်ညှစ်ပေးနေလို့ လိုးရတာအရသာရှိလှလေသည်။ တချက်ချင်းမှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေသလို သူဇာ့မျက်နှာပြင်မှာလဲ ကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ သွေးရောင်တွေ လွှမ်းခြုံ နေတော့သည်။ ဘခက်လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခပ်သွက်သွက်လေး မြှင့်ပေးလိုက်ရာ သူဇာ့ခမျာ ဘခက်ထောက်ထားတဲ့ လက်မောင်း၂ ဖက်ကို ကိုင်ရင်း အောက်ကနေ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေတော့သည်။

"  အား …အင့်… ရှီးး …အမေ့ …အိုးး "

ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေကို သူဇာ အံကလေးကျိတ်ကာ အလူးအလဲ ခံနေရှာတယ်။ နဖူးမှာလဲ ချွေးကလေးများ စို့နေရှာပြီ။ ဘခက်လဲ စီးပိုင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ရင် ကာမဒီဂရီတွေ တရိပ်ရိပ်တာလာနေလေပြီ။ ကာမအဆိပ်ကြောင့် ပိုမိုဖောင်းကားလာတဲ့ လိင်တန်ရဲ့အရသာကို ခံယူရင်း သူဇာ ပြီးဖို့နီးစပ်လာချေ ပြီ။

" အာ့ …ကိုကို ဟင့် …ဟင့် အ… မလေး ရှီးးးး "

တရိပ်ရိပ်တက်လာတဲ့ ဒီရေကို မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ သူဇာလွှတ်ချလိုက်ရပြီ။ ဟိုးတောင်ထိပ်ကနေ လေဟုန်စီးဆင်းလာရတဲ့ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ခံစားချက်နဲ့အတူ အဖုတ်လေးထဲက အရည်များ ပြို ဆင်းလာကာ ပြီးသွားရလေသည်။ ဘခက်လည်ဂုတ်ကို အတင်းဆွဲဖက်ကာ အဖုတ်လေးရဲ့အတွင်းသားတွေက ညှစ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ဘခက်လဲ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်ကို အရင်းထိဖိကပ်ရင်း သုတ်ရည်တွေကို တထုတ်ထုတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ သူဇာနဲ့ ဘခက် တယောက်ကိုတယောက် ဖက်ပြီး ခနတာအိပ်ပျော်သွားချိန်မှာ ကလျာ နဲ့ ယမင်းတို့ အတွဲလဲ တယောက်နဲ့တယောက် ဖက်ကာ အိပ်စက်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိနေကြလေပြီ။

………………………………………………

ည ၂ နာရီခန့်မှာ ဘခက်ပြန်လည်နိုးလာခဲ့သည်။ နဘေးမှာ ခွေခွေလေး အိပ်ပျော်နေတဲ့ သူဇာ့ကိုယ်လုံးလေးကို စောင်လေးအုပ်ထားခဲ့ပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ကာ အရက်ပြန်သောက်နေမိသည်။

" ဟင်   ကိုကို    မအိပ်သေးဘူးလားဟင် "

"  အော် ကလျာ  ကို   တရေးနိုးတာပါ လာလေ ကလျာ "

" ဟုတ်… ကိုကို အော် ဟိုမှာ မိသူဇာတော့ အတော်ပင်ပမ်းသွားပြီထင်တယ်... အိပ်ပျော်သွားရှာပြီ "

" အင်းး ဟုတ်မယ်  ဒါနဲ့ ယမင်းရော "

" မမယမင်းလဲ အိပ်ပျော်နေတယ်  ကိုကို ကလျာလဲ တရေးနိုးလို့ထလာတာ "

ဟုတ်ပါလိမ့်မည်။ ကလျာကိုယ်ပေါ်မှာ ညဝတ်အင်းကျီ အစိမ်းနုရောင် ပါးပါးလေးကို ခါးစည်းကြိုး လျော့တိလျောရဲ လေးသာ စည်းနှောင်လာသည်လေ။ ဘခက်ကရော ဘာထူးသေးလဲ အဖြူ ရောင်တဘက်ကြီးတထည်ကို ခါးမှာစည်းထားတာကလွဲလို့ ဘာအဝတ်အစားမှ ရှိမနေပေ။ ကလျာက ဘခက် နဘေးမှာကပ်ထိုင်လိုက်သည်။

" ကိုကို …ကလျာ့ကိုလဲတိုက် ကိုကိုသောက်တဲ့အရက်ကိုပြောတာ ကလျာသောက်ချင်လို့ "

" အင်း  သောက်လေ ဟိုခွက်ထဲ ထည့်ပေးရမှာလား "

" ဟာ  ကိုကိုကလဲ ကိုကို့ ခွက်ထဲကသောက်ချင်တာ "

" အော် ရော့ ရော့ ဒါ ကိုသောက်နေတဲ့ခွက် "

" ဟုတ် "

ကလျာက အရက်ခွက်ကိုယူကာ အကုန်မော့သောက်ချပစ်လိုက်လေသည်။

" ဟာ ဟေ့  ဟေ့ အရက်ဆိုတာ ဇိမ်လေးနဲ့ ဆွဲသောက်ရတာဟ "

" ဖလူးးး ရင်ထဲ ပူသွားတာပဲ ကိုကိုရာ ကလျာမှမသိတာကို "

အနားမှာ ကိုယ်လုံးလေးလှုပ်ကာ ကနွဲ့ကလျပြောနေတဲ့ ကလျာ့ကြောင့် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကာလနဂါးက နိုးထချင်လာလေပြီ။ အင်းကျီအောက်မှာ ဘာအခုအခံမှ မပါလို့ ရင်သားမိုမို့လေးတွေက လှုပ်ရမ်းနေလေသည်။

" အယ် ကိုကို သူများနို့တွေကို ငမ်းနေတယ်တော့ "

" အာ …ဟိုလေ ဒီတိုင်းပဲ ကြည့်မိတာပါ "

" ခစ် …ခစ် ဒီတိုင်းပဲ ကြည့်မှာလား ဖုံးကွယ်မထားပဲရော မကြည့်ချင်ဘူးလား ကိုကိုရယ် "

ကလျာ့ အသံက နားထဲမှာ နူးညံစွာ ချို အီနေလေသည်။

" အင်း ကလျာ ပြရင် ကြည့်မယ်လေ "

" ခစ် ခစ်… ကိုကို ကြည့်ချင်ရင် ပြမယ်လေ ဒါပေမယ့် ကြည့်ပြီးရင် ကလျာ့ကို အရက်ထပ်တိုက်ရမယ်နော် " 

" အွင်း တိုက်မယ်လေ "

ကလျာက ဆတ်ကနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ ညဝတ်အင်းကျီလေးကို ခါးစည်းဖြေကာ ပုံကျသွားအောင် ချွတ်ချလိုက်တော့တယ်။

အို လှလိုက်တာ ကလျာရယ် … … …

" ကဲ ကိုကို ကြည့် "

ဘခက်က နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကို ကိုင်ကြည့်မယ်လုပ်တော့ …

" ဟိတ် ကိုကို ကြည့်ရုံပဲ မဟုတ်ဘူးလား ဟင့် နေအုံး ကလျာ့ကို အရက်တိုက်အုံးလေ "

" အော်… အင်း… အင်း …ဒီမှာခွက် "

" အာ ကိုကိုကလဲ ခွက်နဲ့မသောက်ချင်ပါဘူး ..ကိုကို့ ပါးစပ်ထဲမှာငုံပြီး ကလျာ့..ပါးစပ်ထဲကိုပြောင်းတိုက် "

" အမ် "

" အာ ကိုကိုနော် မတိုက်ဘူးလား "

" အင်း အင်း တိုက်မှာပေါ့ ကလျာရဲ့"

ဘခက် အရက်ခွက်ထဲကအရက်တွေကို ငုံလိုက်ပြီး ကလျာ့ နှုတ်ခမ်းစူစူလေးလုပ်ထားတဲ့ဆီ ကို ဂဟေဆက်ပစ်လိုက်တယ်။ ကလျာက နှုတ်ခမ်းဝလေးကို ဟတယ်ဆိုရုံလေးဟကာ ဘခက် ပါးစပ်ထဲက အရက်တွေကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မျှင်းစုပ်ယူနေတော့တယ်။ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်ရင်တော့ နမ်းနေတာနဲ့ တူနေတယ်လေ။ ဘခက် ပါးစပ်ထဲက အရက်တွေကုန်သွားတော့ ကလျာ့ပါးစပ်လေးထဲကို ဘခက်လျှာက အနောက်က လိုက်တိုးဝင်သွားတယ်။ အွမ်း ပြွတ် ပြွတ် ဘခက်လက်တွေက ကလျာ့ရင်သားလေးတွေပေါ်ကိုတဖက် ဖင်ကော့ကော့လေးပေါ်ကိုတဖက် ရောက်ရှိသွားလေပြီ ။ ဘခက်ရှိသမျှ စစ်မျက်နှာတွေ အကုန်ဖွင့်တိုက်နေတာပါ။

ကလျာကလဲ ဘယ်လက်က ဘခက်ခေါင်းကို ထိမ်းကိုင်ရင်း ညာလက်က တဘက်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ဟုတ်ကနဲ့ တဘက်လဲ ကျွတ်သွားရော ဘခက်ရဲ့ဖွားဖက်တော်က ကလျာ့ချက်ကလေးကို ဒေါက်ကနဲ့ လာထောက်တော့တာပေါ့။ ကလျာက ညာလက်နဲ့ပဲ လိင်တန်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလေတော့သည်။

" အွင်း… အင်း… အင်း… ပြွတ်… ပြွတ်… အင်း… ဟင်း "

အနမ်းတွေနဲ့ ညည်းညူ သံ တွေက တိုးညှင်းစွာထွက်ပေါ်နေတော့သည်။ ရှည်ကြာတဲ့ အနမ်းတွေကို ဖန်တီးကြပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ကလျာက ဘခက်ရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက်ကာ လိင်တန်ကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ စုပ်နေလေပါတော့သည်။

" အ… အ… အူးး ကလျာ… ရှီးးး… ပြွတ်… ပြွတ်"

ကလျာဟာ ပုလွေအရာမှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ သူမရဲ့ လျှာအစွမ်းက ဘခက်သာ သူဇာနဲ့ ကနဦး နှစ်ပါးသွားမထားခဲ့ရင် သူမ ပါးစပ်ဖျားမှာ ကျဆုံးသွားရမှာ အသေအချာပင် ဖြစ်တော့သည်။

… … … … … … … … … … … ….......................................................

အခန်း ( ၉ )

" အား …ရှီးး… ရပီ…… ညီမ… ရှီး "

ဘခက်အလောတကြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်တာတောင် ကလျာက လျှာကိုရစ်ခွေကာ စုပ်ယူရင်း ပညာပြသွားသေးသည်။ ဘခက်လဲ ကလျာ့ကို ဆွဲထူကာ ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ကို လက်ထောက်စေပြီး ဆိုဖာပေါ် ဒူးထောက်အနေအထားပြင်ပေးလိုက်သည်။ ကုန်းနေသော ခါးလေးကို လက်ဖနောင့်နဲ့ အသာဖိချလိုက်တော့ ခါးကလေးက ခွက်ကာ အဖုတ်လေးက ပြူးထွက်လာလေသည်။ ကလျာ့တံတွေးတွေနဲ့ စိုစွတ်ပြောင်လက်နေတဲ့ လိင်တန်ကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းနှဲ့သွင်းလေတော့သည်။

" အဟင့်… အီးးး "

ကလျာ့ အဖုတ်လေးမှာလဲ အရည်ချောချောလေးတွေ ရှိနေပေမယ့် လိင်တန်ကို ကြပ်သပ်စွာ ထိုးသွင်းနေရသည်။

ကိုကို လီးကြီးက ကလျာ့အဖုတ်ထဲကို သပ်လျှို ထည့်သလို တထစ်ချင်း တရစ်ချင်း တိုးဝင်လာနေချေပြီ။ ပူနွေးတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ကလျာ့အဖုတ်လေးရဲ့အတွင်းနံရံတွေက ကလျာ့ခွင့်ပြု့ချက်မရပဲ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေကြလေတယ်။

" ဟင့်… ဟင့် "

တရစ်ချင်း ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးက အဆုံးထိရောက်ကာ ကိုကို့ ဆီးခုံနဲ့ ကလျာ့ဖင်ကြီးတွေ ထိကပ်သွားလေပြီ။    

" အို   အဟင့် ဟင့် "

တော်တော်ဆိုးတဲ့ ကိုကိုပါပဲ အဆုံးထိရောက်နေတဲ့ လီးကြီးကို အဖုတ်ကျပ်ကျပ်လေးထဲမှာ ဆတ်ကနဲ့ ဆတ်ကနဲ့ လှုပ်ပြနေသေးတော့ ကလျာ့ရင်တွေခုန်သွားရမတတ်ပင်။ ဟော…… ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထွက်သွားပြန်ပြီ။ ရင်ထဲမှာ ဟာသွားသလိုဖြစ်ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဝင်လာပြန်လေသည်။ ကိုကို့လက်တွေကလဲ ကလျာ့ဖင်ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ပေးနေသေးသည်လေ။ ၅ ခါလောက် အထုတ်အသွင်း လုပ်မိချိန်မှာ လီးနဲ့အဖုတ် အသားကျလေပြီထင့်။

ကိုကိုက ကလျာ့ခါး ၂ ဖက်ကို စုံကိုင်ဆွဲက အားနဲ့ ပစ်ဆောင့်လိုက်လေသည်။ 

" ဗြစ် အင့် အမလေး အဟင့် "

အဖုတ်ထဲ ပူကနဲ့ဖြစ်သွားသလို ရင်ထဲမှာလဲ လှပ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒီအချောင်းကြီးက ပေးမယ့်အရသာကို ဒီ့ထက်ပိုလိုချင်နေမိပြီ။ ကိုကိုကလဲ ဘယ်လောက်တောင် အလိုးကျွမ်းကျင်နေလဲ မသိ။ အဆုံးထိရောက်နေသော လီးကြီးကို ဒစ်ဖျားလေးကျန်ရုံလောက်ထိ ဆွဲထုတ်ကာ နောက်တခါ ဖိဆောင့်လိုက်ပြန်သေးသည်။ 

ကလျာ့မှာတော့ ကိုကို့ ကျွမ်းကျင်မှု့အောက်မှာ အဖုတ်လေးထဲက ချောဆီလေးတွေ တစိမ့်စိမ့် ပွင့်အံ ထွက်လာရတယ်။ အဲ့အတိုင်း ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်အပြီးမှာ လီးကို အဆုံးထိ သွင်းထားရင်း ကိုကို့လက်တဖက်က ကလျာ့ဗိုက်အောက်ကနေ အစေ့လေးကို မထိခလုပ် ထိခလုပ် လာပွတ်နေတော့ ကလျာ ဖျတ်ဖျတ် လူးရပြီပေါ့ရှင်။

" အားး… ကို… ကို …အိုးးး ဟင့် ဟင့် ရှီးး "

ကလျာလဲ မခံစားနိုင်တော့ပဲ ဖင်တွေကို အနောက်ကို ပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်မိတော့တယ်။ ကိုကိုက ရပ်ရုံလေး ရပ်နေပြီး ကလျာက ဖင်တွေကို အနောက်ကိုပစ်ပစ် လိုးပေးနေမိတဲ့ အနေအထားမှာပေါ့ရှင်။

" အင့် …အင့်… အိုးး… အင့် အင့် "

ကိုကို့ လက်ဖျားထိပ်ကလေးတွေက ကလျာ့အစေ့ထိပ်လေးကို တခါတခါမှာ အတိအကျကို ထိမိရင် ကလျာတကိုယ်လုံးတုန်သွားမတတ်ကို ခံစားနေရတယ်။

အိုး...ကိုကိုရယ်… ကလျာ အရမ်းကောင်းနေရသည်လေ။ တချက်မှာတော့ ကိုကိုက အဖုတ်တခုလုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ကိုင်မိပြီး အစေ့လေးကို လက်ခလယ် ထိပ်လေးနဲ့ တဆတ်ဆတ် ပွတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ကလျာ့စိတ်အလျှင်ကို ကလျာမထိမ်းချု ပ်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်။

ကိုကို့ လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင် ဖိကပ်ရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းသလို မွှေပေးလိုက်မိတော့တယ်။ ခံစားရတဲ့ အရသာထူးကြောင့် ရင်ထဲ အသဲထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းသွားရပါတော့တယ်ရှင်။

…… …… …… …… …… …… …… …… ……

ကလျာ ပီးသွားလို့ အဖုတ်ထဲ လိင်တန်ကို ခနစိမ်ကာ အမောဖြေနေစဉ် အဝတ်လှုပ်ခတ်သံကြားလို့ အနောက်ကို လှည့်ကြည့်မိတော့ ယမင်းဆိုသော ယမင်းရုပ်ကလေးအနားရောက်လာတာကိုး။ သူမရဲ့ ညဝတ် ဝတ်ရုံကို ချွတ်ခွာလိုက်လို့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံပေပဲ။ ဖော့ဖယောင်းလို နူးညံတဲ့ လက်အစုံက ဘခက် ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလေသည်။ 

ဘခက် အနောက်ကို ဆုတ်လိုက်တော့ လိင်တန်က ကလျာ့ အဖုတ်လေးထဲက ကျွတ်သွားကာ ကလျာလဲ ဆိုဖာပေါ် ခွေကျသွားရလေတော့သည်။ ယမင်းက ဆွဲဆောင်မှု့အားကောင်းသော မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ ညို့ယူကာ ကလျာ့ဘေးမှာ ပက်လက်ကလေးလှန်ပေးလေသည်။

ယမင်းရဲ့ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးက သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားကို တို့ထိပြကာ တဖန် သူမရဲ့ အဖုတ်ကလေးကို တို့ထိပြပြန်လေသည်။ ဒါ ယမင်း ဘာဂျာတောင်းတာပါပဲ။

ဘာဂျာမန်း ဘခက်အဖို့တော့ ၂ ခါပြစရာမလိုပေ။ ဆိုဖာရှေ့မှာ ဒူးထောက်ရင်း ယမင်းရဲ့အဖုတ်ဖြူ ဖြူ လေးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ပင့်ယက်ပစ်လိုက်တော့သည်။

" အမေ့… အင့်… အီးးး "

ယမင်းရဲ့ညီးညူ သံက ဘခက်ကို ပိုပြီး အားတက်စေသည်လေ။ အစေ့လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တဆတ်ဆတ် တို့ထိပေးချိန်မှာတော့ ယမင်းလက်တွေက ဘခက်ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွကာ ဆုတ်ကိုင်ထားရသည် အထိပါပဲ။

" အိုးး   အိုးး   အိုး ရှီးးး "

ဘာဂျာသမား ဘခက်ကတော့ လုပ်စရာအလုပ်များကို သပ်ရပ်စွာ လုပ်ဆောင်သွားလေတော့သည်။ အဖုတ်လေးရဲ့ အတွင်းထဲထိ လျှာကို မွှေနှောက်ကစားပေးသလို အဖုတ်လေးရဲ့ အနားဖတ်ကလေးတွေကိုလဲ လျှာနဲ့ ဆွဲကာ စုပ်ပေးပြန်သည်။ တခါတခါ အဖုတ်တခုလုံးကို ငုံကာ အတွင်းထဲက လေတွေရော အရည်တွေကိုပါ စုပ်ယူလိုက်ရင်ဖြင့် ယမင်းတယောက် ဖျတ်ဖျတ်လူးက အသံပင်ကောင်းကောင်းမထွက်နိုင်ရှာတော့။ 

အဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ယက်ပေးနေရင်း တခါတခါမှာ စအို ပေါက်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ဝလုံးလေးတွေ ရေးခြစ်ပေးပြန်တော့ အဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေ စီးကျလာရလေသည်။ စီးကျလာတဲ့အရည်တွေက စအိုဝလေးကို ရောက်သွားချိန်မှာ လက်ခလယ်လေးနဲ့ကော်ယူကာ ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းပေးနေတော့ ယမင်းခမျာ ခေါင်းလေးတခါခါ လည်လေးတမော့မော့ပေါ့။ 

အဖုတ်ကို အယက်ခံနေရင် ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ အထိုးခံရတော့ ခံစားမှုက ၂ မျိုးဖြစ်နေရသည်လေ။ ဘခက်ကလဲ လက်ခလယ်ကို လက်၂ ဆစ်လောက်ထိ ထိုးသွင်းကာ အတွင်းထဲကို လှည့်ပတ် ချဲ့နေလေသည်။ ဒီညမှာ သူ့အတွက် ကျန်နေတဲ့ အရာက ဖင်ပေါက်ပဲလေ။ ဒါကို ယမင်းလဲ သိပုံရသည်။

" ကိုကို… လုပ်ချင်တယ်ဆို လုပ်လို့ရတယ်… ဒါပေမယ့် ဖြေးဖြေးပဲလုပ်နော်… ယမင်းတခါမှ မခံဖူးသေးဘူး "

" ဟဲ့…ကလျာ… ထ ဟိုခုံပေါ်က… အုန်းဆီယူပေးအုံး မမကို "

" ဟုတ်… မမ… ဟိ… မမက အတွေ့အကြုံ အသစ်ကို စမ်းသပ်တော့မယ်ပေါ့… နေအုံး သူဇာ့ကိုလဲနှိုးရအုံးမယ် "

ပြောပြောဆိုဆို ယိမ်းကာယိုင်ကာနဲ့ သူဇာ့ဖင်ကို ပုတ်ကာနှိုးလေတော့သည်။

" ဟေ့… သူဇာ ထ… ထ မမယမင်းက အသစ်တွေ လုပ်တော့မယ်ဟ… ထ လာကြည့်… တော်ကြာ နင်မကြည့်လိုက်ရပဲ နေမယ် "

သူဇာလဲ အိပ်မှုံစုံမွှားနဲ့ မျက်လုံးလေးပွတ်ကာ ယမင်းနဘေးမှာလာထိုင်လေသည်။ ဘာဂျာမန်းကြီးကတော့ အမှုတ်မပျက်ပေ။

" ရပြီကိုကို… ဒီမှာ အုန်းဆီ "

ဘခက်လဲ အုန်းဆီတွေကို ကလျာ့လက်ဝါးထဲ လောင်းထည့်ကာ လက်ခလယ်လေးနဲ့ ကော်ယူပြီး ယမင်းဖင်ပေါက်ထဲကို ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ထည့်ပေးတော့သည်။

" သူဇာ… ယမင်းနို့တွေကို စို့ပေးထားလိုက် "

ဘခက်ရဲ့အမိန်အောက်မှာ သူဇာတယောက် လျှာအစွမ်းပြလေပြီ။

" အိုးး… အဟင့်… ဟင့် "

" ကိုကို… မမယမင်းကို ဘယ်လို အနေအထားမျိုးထားပေးရမလဲဟင် "

" ရတယ် ကလျာ ဒီအတိုင်းက ပိုအဆင်ပြေတယ် "

ဘခက်ပြောရင်း လိင်တန်ကြီးအုန်းဆီနဲ့ ရွှဲနေအောင် လိမ်းလေတော့သည်။ အတော်ကလေးရွှဲသွားသည်နှင့် ယမင်းခြေသလုံးတွေကို ပုခုံးထမ်းတင်ကာ ဒစ်ဖျားကြီက ဖင်ပေါက်ဝလေးကို တေ့ထောက်မိလေပြီ။

" အီးး …ကို ဖြည်းဖြည်း… နော် အိုးး သူဇာ… အင်းးးဟင့်… ကောင်းတယ်… စို့ဟာ ရှီးး "

ယမင်းမှာ စစ်မျက်နှာ ၂ ခုကြားမှာ ဗျာများနေရလေပြီ။

" ကဲ ကလျာ ယမင်းအစေ့လေးတွေကို ဖွဖွလေးခြေပေးဟာ "

သွားပြီ။ ယမင်းခမျာ စစ်မျက်နှာ ၃ ခုလုံး တိုက်စစ်ဖွ့င်ကာ အတိုက်ခံရလေပြီ။

" အားး… အမလေး… လေး… ရှီးး အူးး "

ယမင်းဖင်ကြီးတွေ ရမ်းမသွားအောင် အသာထိမ်းရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်လုံးမြုတ်သွားအောင် ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။ အုန်းဆီတွေ နိုင်နိုင်သုံးထားလို့ ဒစ်လုံးကြီးက ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပလွတ်ဆို ဝင်သွားတော့သည်။

" ပလွတ်… အီးး… ရှီး အ… နာ… အူးး …စို့ဟာ စို့ ရှီး"

ဘခက် ခနမျှ ငြိမ်နေပြီးမှ တဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့သွင်းတော့သည်။

" အမေ့… အားး… အီးး  "

ရုတ်တရက် ကလျာက ယမင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲယူနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တော့ ယမင်းအသံမထွက်နိုင်တော့ ။ တထစ် တထစ်နဲ့ တဝက်ခန့်ဝင်သွားတော့ အဲ့တဝက်လောက်မှာပဲ အဝင်အထွက်လုပ်ကာ ကျင့်ပေးလိုက်သည်။ ကလျာ့ရဲ့လက်တဖက်က ယမင်းအစေ့လေးကို ခြေနေတာမို့ ယမင်းခမျာ အကောင်းကြီးကောင်းနေရလေသည်။ လိင်တန် တဝက်လောက် အဝင်အထွက် ကောင်းလာမှ နောက်တဝက်ကို ဆက်သွင်းပြန်သည်။ ကျပ်ထုတ်စီးပိုင်နေတဲ့ အရသာမို့ စိတ်ကို အတော်ကို ထိမ်းထားနေရသည်။ အရင်းထိဝင်ကာ အသွင်းအထုတ်လဲ ချောမွေ့လာတော့ … … …

" အူးး…ရှီး… ကိုကို ဆောင့်… ဆောင့်ပေး ယမင်းအရမ်းကောင်းနေပြီ… အီးးး "

မကောင်းခံနိုင်ရိုးလား ဒေါ်ယမင်းရယ်။ တချိန်ထဲမှာ နှုတ်ခမ်းကိုလဲ အနမ်းခံနေရတယ်။ နို့ကိုလဲ အစို့ခံနေရတယ် ။ အစေ့လေးကို ကစားတာလဲ ခံနေရတယ်။ ဖင်ကို လိုးတာလဲ ခံနေရတော့ အီစိမ့်ဂွိမ့် နေဘီပေါ့။ဘခက်လဲ တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်တော့တာပေါ့။

" အင့် …အင့်… အီး ဖတ် ဖတ် အူးး အားး ကို… ကို ဆောင့်… ဆောင့် ပြီး… ပြီး… ပြီ… အားးးး ရှီးး "

ယမင်းအဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသလို ဖင်စအိုအတွင်းကြွက်သားတွေက တစွိစွိ ညှစ်နေတော့ ဘခက်လဲ မရတော့ ။ စအိုရဲ့ညှစ်အားကကောင်းလွန်းတော့ ဘခက်ဆက်မဆောင့်နိုင်ပဲ ရောက်တဲ့နေရာမှာပဲ ကော့ကာ ကော့ကာ သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။

နောက်တော့ လက်ပန်းကျ ဖင်ပန်းကျ သွားတဲ့ ယမင်းကို အိပ်ယာပေါ်ပွေ့တင်ကာ အလိုက်သင့် ဖက်ပေးထားရင်း အိပ်ပျော်သွားရပါတော့သည်။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>