တွေးတသသ အပိုင်း ( ၁ )

တွေးတသသ အပိုင်း ( ၁ )

စန်းလငွေရောင် ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျနော်က တစ်ဦးတည်းသော သားပါ။ ငယ်ငယ်က အိမ်မှာ အဖေ့ညီ ဦးလေးတို့ မိသားစု လာနေကြတယ်။ဦးလေးမှာ သမီးနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ အကြီးမလေးက ကျနော့်ထက် ၂ နှစ်ကျော်ငယ်တယ်။ အငယ်မလေးကငါးနှစ်လောက် ငယ်တာပေါ့။ ငယ်ငယ်ထဲက တူတူဆိုတော့ မောင်နှမရင်းတွေလိုပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော် တန်းလောက်ရောက်တော့ အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ စာကျက်နေရာကနေ အောက်ကို ခဏဆင်းအလာ အမေတို့အဒေါ်တို့စုစုစုစုနဲ့စကားပြောနေကြတယ်။

ညီမလေး ၂ ယောက်လည်းရှိတာပေါ့။ ကျနော် အနားရောက်တော့ နားစွန်နားဖျားကြားလိုက်ရတာက ရှင်မီးအင်္ကျီဆိုတာပါ။ ကျနော်လည်း ဘာမှမသိတော့ သူတို့အနားသွားထိုင်တာပေါ့...။ အဲ့မှာ အငယ်မလေးကပြောတယ်။

" ကိုကြီး..မမနို့သီးတွေက အကြီးကြီးပဲသိလား.." တဲ့။

အမေနဲ့အဒေါ်က..ဟဲ့..ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ..ဆိုပြီး ဝင်ဟန့်တယ်။ ကျနော်လည်း ညီမအကြီးလေးကိုကြည့်မိတော့မျက်လွှာလေးချပြီး မျက်နှာလေးရဲနေတာပဲဗျာ။

ကျနော်လည်း ရင်ထဲ အရမ်းလှုပ်ရှားပြီး ဘယ်လိုကြီးဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ အဲ့ချိန်မတိုင်ခင်ထိ တခါမှ ညီမလေးကို စိတ်ထဲ မရှိခဲ့ဖူးတာပါ။ ညီမလေးအကြီးကိုလဲ့ရည်၊ ညီမလေးအငယ်ကို ဆုရည်လို့ မှတ်ထားပေါ့ဗျာ။ နောက် အဲ့အတိုင်းပဲ ဆက်ရေးပါ့မယ်။

တနေ့ပေါ့..။ အပေါ်ထပ် အောက်ထပ် စိန်ပြေးတန်းကစားကြတယ်။ အဲ့မှာ အငယ်မလေး ဆုရည်က ကျနော်အခန်းထဲဝင်အပြေး ကျနော်ကလည်း တံခါးပိတ်ပြီးအတင်းလိုက်ဖမ်း။ မိတော့ အတင်းဖက်ထားမိတယ်။ အဲ့အချိန် သွေးသားနိုးကြွစအချိန်မို့ ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ မသိဘူး။

ကုတင်ပေါ်မှာ ဆုရည်လေးကို ဖိပြီးလှဲမိသွားတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ ဆုရည်လေးက မော့ကြည့်ပြီး ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ။ လိုးမှာလားတဲ့..ဗျာ။ ကျနော်လည်း အဲ့တော့မှသတိဝင်ပြီး လွှတ်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲလည်း ကတုန်ကယင်ကြီးဗျာ။ သူလည်း ပြန်ထွက်သွားတယ်။

ဆုရည်လေးက အဲ့တုန်းက (...) နှစ်တောင်မပြည့်သေးဘူးဗျ။ ကျနော်မှ (...) နှစ်လေ။ နောက်တော့ ရှောင်နေရာကနေ ရဲလာပြီး သူတို့ ၂ ယောက်နဲ့ ညတိုင်းစကားထိုင်ပြောကြတယ်။ လူကြီးတွေကတော့ ဘာမှမသိဘူးပေါ့လေ။ အဲ့မှာသူတို့ကလည်း သူတို့သိသမျှပြောပြ။

ကျနော်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေပြောပြတဲ့ အောစာအုပ်ထဲက အကြောင်းတွေ ပြောပြပေါ့။ ရက်ကွက်ထဲက မောင်နှမဝမ်းကွဲနှစ်ယောက် မိုးရွာလို့ ရေကူးကြရင်း ရေကန်ထဲမှာရေစိမ်ပြီးလိုးတဲ့ အကြောင်းလည်းပါတယ်။ သူတို့ အဖေနဲ့အမေလိုးတာကို ချောင်းကြည့်တာလည်း ပါတယ်။

လဲ့ရည်လေးက လက်ညိုးလေးကို စောင်ပါးလေးအုပ်ပြီး ပိပိလေးထဲထည့်ကြည့်တဲ့ အကြောင်းလည်း ဆုရည်ကပြန်ပြောတယ်။ သူတို့အဖေရဲ့ ဒုတ်က အကြီးကြီးပဲလို့ ပြောပြကြတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း လူကြီးတွေရှင်းတိုင်း အဲ့အကြောင်းတွေ မကြာခဏ ပြောမိတော့တာပေါ့။

တနေ့... အဲ့နေ့က မိုးတွေအရမ်းရွာတယ်။ အဲ့တာနဲ့ အပေါ်ထပ်မှာစုပြီးစာကျက်နေကြတယ်။ လူကြီးတွေကလည်း ဘေးအိမ်ကို အလည်သွားတာနေတုန်းပေါ့။ အဲ့မှာကျနော်တို့လည်း တွေ့ကရာတွေ ပြောကြတော့တာပေါ့။ ကျနော်လည်း အနားမှာရှိတဲ့ လဲ့ရည်လေးကို ဖက်မိတယ်။ အရင်ကလည်း ဖက်ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခုဖက်ရတာ နွေးထွေးပြီး တစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးဖြစ်လို့။

အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်ပြီး ရင်ထဲလည်း ဟာတာတာကြီးဗျာ။

..........................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

လဲ့ရည်လေးကလဲ ဘာမှမပြောပဲငြိမ်နေတယ်ဗျ..။ သူလဲစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပဲ ။ နောက်တော့ ပြန်ပြောပြတာရင်တွေ အရမ်းခုန်ရတယ်တဲ့...။ ပထမဆုံး ဖိုမအထိအတွေ့ကိုး...။ အဲ့တာကြောင့် ခုထိမမေ့နိုင်တာဖြစ်မယ်...။

" လဲ့ရည်...နင့်နို့လေးတွေကြီးလာပီဆို..။ ငါ့ကို ပြပါလားဟင်"

ကျနော်ပြောတော့သူကရှက်နေတယ်..။ အငယ်မလေးကလဲပြခိုင်းတော့ အရမ်းမကြီးပါဖူးလို့ ပြန်ပြောတယ်...။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီလေးကိုလှန်ပြတယ်ဗျ...။ အောက်မှအင်္ကျီ တထပ်တွေ့လို့ မေးကြည့်မှရှင်မီးဆိုတာမှန်းသိရတာဗျ...။ ရှင်မီးလေးကို ထပ်လှန်တော့ရှက်ရှက်နဲ့ဆွဲထားသေးတယ်...။ ကျနော်လဲသူကိုလှဲချလိုက်တာပေါ့..။ ပြီးမှလှန်ကြည့်တော့ သူကလဲမရုန်းတော့ဘူး..။ ပက်လက်ကလေးလှန်ပီး မျက်လုံးမှိတ်ထားတယ်...။

ကျနော်လဲ လှန်ကြည့်တာပေါ့...။ ဟုတ်ပါတယ်...။ သေးသေးလေးရှိသေးတာ...။ ခေါင်းလေးကချွန်ပီးဘေးသားလေးတွေ နည်းနည်းစူစပေါ့...။ အဲ့ချိန်ကအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေပေမယ့် အဲ့တာလေးကို မလှဘူးလို့ ထင်မိတယ်...။ ကြည့်ပီးတော့ ကိုင်တောင်မကိုင်ဖြစ်ပါဖူး...။ မြင်ဖူးချင်တာပဲရှိတာကိုး...။

သေးသေးလေးပါ...။ သိပ်မထူးခြားသေးဖူးပေါ့...။ အညာဘက်မှာဆို ကိုယ်တုံးလုံးရေချိုးနေကြတုန်း...။ ညီမလေးကတော့ ရင်လျားလေးနဲ့ချိုးနေပါပီ...။ အဲ့နေ့ကတော့ ဦးလေးက ညဘက်မူးလာပီး အဒေါ်ကို တက်လုပ်တဲ့ အကြောင်းသူတို့ကပြောပြတယ်...။ အဒေါ်က အိပ်ပျော်နေတာ...။ ဦးလေးက ဝင်လာပီးထမိန်ကို လှန်ပီးလုပ်ရောတဲ့...။ အဲ့မှာအဒေါ်က နိုးသွားတယ်တဲ့...။ အဲ့တာ ဘာဆက်ဖြစ်လဲဆိုတော့...သူလဲကောင်းတော့ငြိမ်ခံနေတာပေါ့တဲ့...။ ဆုရည်လေးပြောတာပါ...။

လဲ့ရည်က ကိုယ့်အမေကို အဲ့လိုမပြောရဘူးလေလို့ ဝင်ဟောက်တော့ ဟိုကလဲ မှန်တာပြောတာပဲ လို့ပြန်ပြောတယ်...။ နောက်တော့ ကျနော်လဲ မြင်ဖူးချင်တယ်ဆိုတာနဲ့သူတို့နဲ့ တူတူချောင်းဖို့စီစဉ်ရတာပေါ့...။ ညကျတော့ တိတ်တိတ်လေး သူတို့ခြင်ထောင်ထဲ ရောက်အောင်ခိုးပီးသွားရတယ်...။

တော်တော်ညဥ့်နက်မှပေါ့...။ အသံမထွက်ပဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေကြတယ်..။ ကျနော်က သူတို့ဘေးနားခဏဝင်လှဲရတာပေါ့..။ အခန်းက အောက်ထပ်ဆိုတော့ စတိုခန်းရယ် သူတို့အိပ်ခန်းရယ်၂ ခုပဲရှိတာ..။ အိမ်ရှေ့က ဝင်လာရင်သူတို့က ညာဘက်ပေါ့..။ အခန်းကကျယ်ပါတယ်...။

ဦးလေးလင်မယားက ဘယ်ဘက်မှာအိပ်...။ ညီမလေးနှစ်ယောက်က ညာဘက်မှာအိပ်တယ်...။ ကုတင်နှစ်လုံး ဟိုဘက်ဒီဘက်ထောင့်ကပ်..။ အလည်မှာ ဗီဒိုနှစ်လုံးကာထားတယ်..။ အခန်းက လူနေဖို့သီးသန့်မဟုတ်တော့ တံခါးမတပ်ထားဘူး...။ အရင်က စက်တွေထားတဲ့ နေရာပေါ့...။

ကျနော်လဲ သူတို့ဆီခိုးသွားပီး တိတ်တိတ်လေးဝင်အိပ်နေတာပေါ့...။ အဒေါ်က မနက်အစောကြီးထစျေးရောင်းရတော့ အစောကြီးအိပ်တယ်...။ ဦးလေးက အသောက်အစားဝါသနာပါတော့ ညဥ့်နက်တယ်...။များသောအားဖြင့် အဒေါ်တရေးနိုး ထလုပ်တာပေါ့...။ အဲ့ညကလဲ ထုံးစံအတိုင်းဦးလေးပြန်ရောက်လာပီးခြင်ထောင်ထဲဝင်တယ်...။ အောက်ထပ်ကို အဲ့တုန်းက မီးထွန်းထားတယ်...။

နောက်ပိုင်းမှ အမြဲမထွန်းတော့ပဲပိတ်တာ...။ သေချာမမြင်ရပေမယ့် ထဘီလှန်တင်တာ...။ လက်နဲ့အဒေါ့်ဟာကြီးကို ပွတ်ပေးနေတာ..။ အဒေါ်နိုးလာပီး လီးကိုင်ကိုင်တာ...။ ပြီးတော့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပီး သူ့ဟာထဲထည့်လိုက်တယ်..။ ကျနော်တို့က ဗီဒိုနှစ်လုံးကြားကချောင်းကြည့်ရတာပေါ့...။ အဲ့အချိန်က ရုပ်ရှင်ထဲဘရာလေးနဲ့ မြင်ရတောင်အရမ်းအာခေါင်တွေခြောက်ပြီး မနေတတ်မထိုင်တတ်အရွယ်...။ ဒီလိုမျိုးမြင်ရတော့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ...။ ဂွင်းလဲမတိုက်တတ်သေးတော့ နေရထိုင်ရခက်လိုက်တာ...။

ညီမလေးနှစ်ယောက်ကလဲ ပူးပူးကပ်ကပ်...။ ဦးလေးနဲ့အဒေါ်လဲ လုပ်ပီးတော့ အိပ်ပျော်သွားတော့ ကျနော်လဲ အချိန်စောင့်ပြီးပြန်လာခဲ့တယ်..။ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ပီး ဘောင်းဘီချွတ်အိပ်ရာနဲ့ပွတ်မိတယ်..။ အဲ့တုန်းကဂွင်းမထုတတ်သေးဘူးဗျာ...။

ခဏနေတော့ တထုတ်ထုတ်ဖြစ်လာတယ်...။ အခါတိုင်းစိတ်ထဲ အရမ်းပါလာရင် အဲ့လိုလုပ်နေကျပေမယ့်အဲ့နေက အရည်တွေထွက်တယ်...။ ကျနော်လဲ အံ့သြဝမ်းသာသွားတယ်...။ လူပျိုဖြစ်ပီ..။ ကလေးယူလို့ ရပီပေါ့...။ ပီးတော့ ပထမဆုံးစဉ်းစားမိတာ လဲ့ရည်လေးပေါ့...။ နောက်တော့ မကြာခဏသွားချောင်းဖြစ်ကြတယ်...။ လဲ့ရည်လေးချိုချိုလေးကလဲ ဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းလာတယ်...။

တခါကျတော့ ဆုရည်နေမကောင်းဖြစ်တယ်...။ အဲ့တာနဲ့လူကြီးတွေက လဲလဲ့ရည်ကို ကျနော့်အခန်းထဲပို့တယ်...။ အခန်းကကျယ်တော့ သူ့ကိုအောက်မှာ အိပ်ရာခင်းပေးတယ်...။ သူက အငယ်မလေးဆေးခန်းသွားပြထဲက အိပ်ချင်နေတာ...။ အငယ်မလေးက ဝက်သက်ဖြစ်တာဆိုတော့ အိပ်ရာခွဲခိုင်းတာ..။ အခန်းထဲမှာလဲ သူရောကျနော်ရောသပ်သပ်ဆီအိပ်ပျော်သွားတာပါပဲ..။ အဲ့လိုနဲ မနက်လေးနာရီလောက်ကျတော့ ရှူးထပေါက်တယ်..။ အဲ့တော့မှ တိုက်မိပီး လဲ့ရည်အခန်းထဲမှာဆိုတာ သတိရတာ...။

အဲ့တာနဲ့ ရှူးပေါက်ပီးပြန်လာတော့ စိတ်ထဲဘာဖြစ်တယ် မသိဘူး။ သူ့ခြင်ထောင်လေးကို လှန်ပီး ဝင်ကြည့်မိတယ်...။ အချိန်ကလည်းအရမ်းအိပ်ကောင်းတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ လဲ့ရည်လေးလဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်လို့...။မီးကတော့ ကျနော်အိမ်သာသွားထဲက ဖွင့်ထားတာပေါ့...။

သူ့အိပ်ရာထဲက အနံ့လေးတစ်ခုရတယ်..။ မွှေးလဲမမွှေးနံတာလဲ မဟုတ်...။ အဲ့အနံ့လေးကို အရမ်းသဘောကျတာ...။ ပီးတော့နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ ၁၂ နှစ်အရွယ်အပျိုစင်လေး...။ စောင်လေးခြုံလို့...။ ကျနော်လဲ စောင်လေးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းလှန်လိုက်တယ်...။ ပြီးတော့ သူထမိန်ပေါ်ကနေ ပေါင်လေးကိုပွတ်မိတယ်...။ နောက်ထမိန်လေးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲလှန်..လှန်...။

" ကိုကြီး"

ကျနော့်ကိုပြူးကြည့်ပြီး ခေါ်လိုက်တဲ့ ညီမလေး...။ လန့်လိုက်တာဗျာ...။

ဘာလုပ်တာလဲ..သွားသွားဆိုပြီး တိုးတိုးလေး မောင်းထုတ်တယ်...။ ကျနော်လဲ ရှက်ပီးပြန်အိပ်လိုက်တာ...။ နေအတော်မြင့်မှ နိုးတယ်..။ ဆုရည်လေးက ဆက်ဖျားနေလို့ လဲ့ရည်လေးကို ကျနော်နဲ့ပဲ ဆက်ထားမယ်တဲ့...။ ကျနော်လဲ ရှက်နေတာနဲ့ သူနဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ဘူး...။

အင်တာနက်ဆိုင်သွားပီး ဂိမ်းသွားဆော့နေလိုက်တယ်..။ အဲ့တုန်းက ကျနော် ကိုးတန်းတက်မယ့်နှစ်ပေါ့...။ဒီလိုနဲ့ညရောက်လာပြန်ရော...။ ကျနော်လဲ ညကလို လုပ်မိမှာစိုးလို့ကြောက်နေမိတယ်...။ ရင်တွေကလဲ နေရခက်လောက်အောင်ခုန်ပီး စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေမိတယ်..။ ကြိတ်မှိတ်ပီး ကြိုးစားအိပ်ပေမယ့် အိပ်မရဘူးဗျာ...။

............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ည ၂ နာရီလောက်လဲရောက်ရော စိတ်ကထလာတာပဲဗျို့...။

လူကြီးတွေလဲအိပ်ကုန်ပြီ...။ အဲ့တာနဲ့ ခြင်ထောင်ထဲကအပြင်ထွက် လဲ့ရည်လေး အသံနားထောင်ကြည့်တော့ အသက်ရှုသံနားထောင်ကြည့်တော့ အသက်ရှူသံလေးမှန်နေတာနဲ့ သူ့ခြင်ထောင်လေးကို အသာဟပီးဝင်မိပြန်ရော...။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် ဘာလိုချင်လို့လိုချင်မှန်းလဲမသိဘူး...။

ပိပိလေးကြည့်ချင်ရင် နေ့ခင်းပိုင်းအတင်းတောင်းဆိုရင် ပြလောက်တယ်..။ ချိုချိုလေးတောင်ပြသေးတာကိုး...။ ဦးလေးကို အားကျတာ ထင်ပါရဲ့ဗျာ...။ ခြင်ထောင်ထဲရောက်တော့ ကျနော်အရမ်းကြိုက်တဲ့ အနံ့လေးရတယ်..။ မိုးအေးအေးနဲ့ ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတဲ့ လဲ့ရည်လေး...။ လှလိုက်တာဗျာ...။ ကျနော့်ညီမလေးကအသားညိုစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ ချစ်စရာရုပ်ရည်လေးနဲ့ပါ...။

ကျနော်လဲ စောင်လေးကို အသာလှန်လိုက်တယ်..။ သူ့တင်ပါးလေးတွေ အောက်ကဖြည်းဖြည်းလေးဆွဲထုတ်ရတာပေါ့...။ ရင်တွေခုန်လိုက်တာဗျာ...။ ပြီးတော့ ဒူးနားရောက်နေတဲ့ ထမိန်အပြာကွက်လေး...။ အသားကို မထိအောင်ဖြည်းဖြည်းလေး လှန်တင်ရတယ်...။

ခြေသလုံးသား ဝင်းဝင်းလေးတွေ...။ နေရောင်မထိရလို့ ထင်တယ်...။ အတွင်းသားလေးတွေက ဝင်းအိနေတာ...။ ဒူးခေါင်းလေကို ကျော်ပေါင်တံလေးတွေ တဖြည်းဖြည်းပေါ်လာတာပေါ့...။ ကျနော်လဲ ခဏ အပြင်ပြန်ထွက်ပီး ဓာတ်မီသေးသေးလေး ပြန်ယူတယ်...။ အသာပြန်ဝင်တော့ ချမ်းလို့ထင်တယ်..။ နည်းနည်းပုံပြောင်းသွားတယ်..။ စောင်းစောင်းလေးဖြစ်သွားတော့ အဆင်မပြေတော့ဘူး...။ အဲ့တာနဲ့ သူခြေထောက်လေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းလေး နေရာရွေ့တယ်...။

သူကတော့ မနိုးသေးဘူး...။ ပြီးတော့ လုပ်ငန်းပြန်စပေါ့ဗျာ...။ ထမိန်လေးပြန်လှန်ပြီး ဗိုက်လေးပေါ်တင်တော့မှ...မြင်ရမလား မှတ်ထားတာ..။ သူက ပင်တီလေးဝတ်ထားတယ်ဗျ...။ သေရောဆိုပီး စိတ်ဓာတ်ကျလိုက်တာ...။ ပင်တီလေးက အဖြူရောင်လေး...။ အသစ်လေးဖြစ်မယ်...။

သူ့ထမိန်လေးကိုကာပီး ဓာတ်မီးလေးနဲ့ထိုးကြည့်တော့ အရာလေးကို ထင်းလို့...။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတာနဲ့ခဏထိုင်ကြည့်မိတယ်...။ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလိုက်တာများ...။ ပြောတောင် မပြောပြတတ်ဘူး...။ နောက်တော့ မွှန်လာပီး ဘာမှမစဉ်းစားပဲ ပင်တီလေးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းအောက်ဆွဲချကြည့်တယ်...။ ဘေးသားလေးတွေကို အသားနဲ့မထိအောင် ဂရုစိုက်ပီးဆွဲချနေတုန်း....။

" ကိုကြီး...လာပြန်ပီလား"

လန့်လိုက်တာ...။ ဘာကိုလန့်လို့ လန့်မှန်းမသိဘူး...။ လူကြီးတွေနဲ့ တိုင်လိုက်မှာနော်လို့ ပြောတော့တော်တော် ကြောက်သွားတာ..။ အဲ့တာနဲ့ သူမျက်နှာလေးကို တောင်းပန်တဲ့အကြည့်လေးနဲ့ ကြည်မိတယ်..။

သူလဲ ခဏပြန်စိုက်ကြည့်ပီး မျက်လုံးမှိတ်သွားတယ်...။ Do or Die? မထူးတော့ပါဘူး ဆိုပြီး ပင်တီလေးကိုဆက်လဲချွတ်ရော သူကတင်ပါးလေး အသာကြွပေးတယ်...။ ပျော်လိုက်တာဗျာ...။ အဲ့တာနဲ့ ခြေထောက်ထိအောင်ချွတ်ချလိုက်တယ်...။

ပီးတော့ ဓာတ်မီးနဲ့ပြန်ထိုးကြည့်မိတယ်...။ ချစ်စရာလေးဗျာ...။ အဲ့ချိန်က သူ့ပိပိလေးလောက်လှတာ ခုထိကိုပြန်မမြင်ဖူးသေးဘူး...။ အစိလေးကလဲ သေချာမပေါ်သေးဖူး...။ ကြွက်နားရွက်လေးတွေလဲ မထွက်သေးဖူး...။ သေချာကပ်ကြည့်နေတော့ အနံ့သင်းသင်းလေးရတယ်...။ သူက မျက်လုံးပြန်ဖွင့်ပီး..

" ဓာတ်မီးနဲ့မထိုးနဲ့လေ...ရှက်စရာကြီး"...တဲ့...။

" ခဏလေးပါဟာ..။ လှလိုက်တာ"

လို့ ပြောတော့ ဘာမှမပြောတော့ပဲ မျက်လုံးပြန်မှိတ်သွားတယ်..။ ကျနော်လဲ ရဲလာပီး..ပိပိလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်တော့..

" ဟင်း"

ဆိုပြီး ညီးသံလေးထွက်လာတယ်..။ အဲ့တာနဲ့ ဖွဖွလေးအကွဲကြောင်းလေးအတိုင် ပွတ်ပေးမိတယ်...။ နူညံ့လိုက်တာ နှိုင်းစရာကိုမရှိဘူး...။ အရည်လေးတွေက စိမ့်ထွက်နေတော့ ပွတ်လို့ကောင်းလိုက်တာ...။

အစိလေးသေးသေးလေးကိုလဲ သေချာမြင်လိုက်ရတယ်...။ ပွတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ဖြည်းဖြည်းလေးပွတ်ပေးနေတာ နောက်တော့ အားမရတာနဲ့ဓာတ်မီးကိုပိတ်ပီး သေချာပွတ်ပေးတယ်...။ ပေါင်လေးတွေကိုလဲ ပွတ်ပေးမိတယ်..။ ဆီးခုံလေးနဲ့နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဘေးမှာ ချစ်စရာအမွှေးနုလေးတွေက ရင်ဖိုချင်စရာ အရမ်းကောင်းတာပဲ...။ သူနားမှာတင်ပလင်ခွေ ထိုင်ရင်း..

" လဲ့ရည်လေး...အမွှေးလေးတောင် ပေါက်နေပီနော်"

ဆိုတော့

" အင်း...နည်းနည်းကြာပီ" တဲ့...။

" ဓမ္မတာရောလာပီလား"

ဆိုတော့

" ဘာကိုပြောတာလဲ " တဲ့...။

" ဟိုလေဟာ...ရာသီလာတာလေ"

" အင်း...၂ လရှိပီ ကိုကြီး"

" ငါ့ကို တောင် မပြောပြဖူး.."

" အွန်...ပြောစရာလား.." 

သူက စူစူအောင့်အောင့်အသံလေးနဲ့ ပြန်ဖြေတယ်။ ကျနော်လဲ ဖွဖွလေးရယ်ပီး သူ့ပိပိလေးကိုပါးကို နမ်းသလိုကုန်းနမ်းလိုက်တယ်..။

" ဟယ်...မနမ်းနဲ့လေ...ဘုန်းနိမ့်မှာပေါ့"

" ချစ်စရာကောင်းလို့ပါဟာ..မွှေးလိုက်တာ"

ဆိုတော့ သဘော သဘော ဆိုပီး ရယ်ဟဟလေးပြောတယ်...။

" လဲ့ရည်လေး...ဘရာစီယာရော ဝတ်နေပီလား.."

" ဟင့်အင်း..ဘော်လီပဲ ဝတ်တယ်" တဲ့...။

ငါ့ကို ပြကြည့်ဆိုတော့ နောက်နေ့မှကြည့် တဲ့။ ခုပဲကြည့်ချင်တာဆိုပီး ပိပိလေးကိုလွှတ်ပီး ကျောအောက်ထဲလက်လေးထည့်လိုက်တယ်...။ စာအုပ်တွေထဲမှ ာချိုင်းကြားက လက်လျိုပီးဘော်လီချိတ်ချွတ်ရတာ သိတာကိုး။ ပီးတော့ စိမ်းလဲမစိမ်းဘူးလေ..။ အဒေါ်တွေအမေတွေဝတ်တာ မြင်ဖူးတာကိုး...။ သူကလဲ မနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ကျောလေးကော့ပေးတယ်..။

ကျနော်လဲ သူ့ပါးလေးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းမိတယ်...။ သူကရှက်သွားတဲ့ပုံလေးနဲ့...။ နောက်တော့ အကျီင်္ကြယ်သီးလေးတွေကိုလဲ ဖြုတ်ဘော်လီလေးတွေကို ဖယ်လိုက်တော့ လက်ဖက်ရည်အကြမ်းခွက်လောက်ရှိတဲ့ချိုချိုလေးတွေပေါ်လာတယ်...။ အရင်က မကြာခဏမြင်ဖူးပေမယ့် ကိုင်မကြည့်ဖြစ်ခဲ့ဘူး...။

ခုတော့ အသာလေးငုံပြီးစို့မိတယ်...။ သူကလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့...။ ဟိုဘက်ပြောင်ဒီဘက်ပြောင်းပီးစို့လိုက်ကိုင်လိုက်ပေါ့...။ ပါးလေးတွေလည်တိုင်လေးတွေကို လဲနမ်းရင်းပေါ့...။ နောက်တော့ချိုချိုလေးတွေကို စို့ရင်းပိပိလေးကိုလဲ ပွတ်နေမိတယ်...။ ပိပိလေးကိုပြန်မြင်ချင်လာတာနဲ့ ဓာတ်မီးလေးနဲ့ထိုးကြည့်တော့...သူက

'' ဟာ..လုပ်ပြန်ပီ " လို့ညီးတယ်..။

" ဒါလေးကိုဘယ်လိုခေါ်လဲ လဲ့ရည်လေး"

" မသိဘူး"

" ဟာကွာ...သိသားနဲ့"

" ကိုကြီးလဲ သိတယ်မှတ်လား"

" မသိပါဖူး...။နင်တို့တွေဘယ်လိုခေါ်လဲ ပြောပြပါလား"

" အဖုတ်ဟေ့..အဖုတ်...ဘာတွေလာမေးနေမှန်မသိဘူး"

စိတ်မရှည်သံလေးနဲ့ဖြေတော့ ကျနော်လဲရယ်မိတယ်...။ ပိပိလေးကို ပွတ်နေရင်း အရည်လေးတွေ အများကြီးထွက်ပီး အရမ်းချောလာတယ်..။ သူလဲလှုပ်လှုပ်လှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာပီး..ခဏနေတော့ သက်ပြင်းချပီးငြီမ်သွားတယ်...။ နောက်တော့

" ကိုကြီး...အိပ်တော့နော်..နောက်နေ့မှလာတော့..။ မိုးလင်းတော့မယ်" တဲ့...။

အင်းအင်း လို့ ပြောပီး သူ့ပိပိလေးကိုနမ်း..ချိုချိုလေးတွေကိုနမ်း..သူ့ဘေးနားလေးခဏဝင်လှဲပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကျစ်ကျစ်လေးကိုခွပြီး ပါးလေးတွေနဖူးလေးတွေ ဆံနွယ်လေးတွေကို နမ်းရင်ခဏနေမိတယ်..။ အတွင်းခံဝတ်ထားပေမယ့် အတွင်းထဲက ကောင်းက အရမ်းတင်းမာနေတာ..။

အတင်းဖျစ်ညှစ်ဖက်ပီး ကျနော်လဲ ပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်..။ အတွင်းခံလေးကိုလဲပြန်ယူပေးတော့ သူကပြုံးနေတယ်...။ ကျနော်လဲ...အိမ်သာထဲသွားပီး ငါးဦးကော်မတီ ထိုင်လိုက်ရတာပေါ့...။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ..။ တခါမှ ခုလောက်မကောင်းဖူးဘူး...။

လက်မှာလဲ သူ့အရည်လေးတွေ စိုနေတာကိုး...။ အနံ့ရမလားနမ်းကြည့်ပေမယ့် ဘာနံ့မှကိုမရဖူး...။ အဲ့တာတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်မိတယ်..။ ပိပိကရတဲ့ အနံံ့သင်းသင်းလေးက ပါမလာဘူးဗျာ...။ နောက်တော့ ကျနော်လဲ အိပ်ရေးပျက်တာရော ပင်ပန်းတာရောနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်သွားပါတယ်..။ မအိပ်ခင် သူ့ကိုကြည့်တော့ သူလဲအိပ်ပျော်နေရှာပါပီ...။

..................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

အဲ့ညပြီး သွားတော့ လဲ့ရည်လေးလဲ အခန်းပြန်ပြောင်းသွားတယ်...။ ရှက်နေကြပေမယ့် အရင်ကထက်ပိုရင်းနှီးလာတယ်...။ လူကြီးတွေ လစ်တာနဲ့တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးဖက်ဖြစ်တယ်...။

နို့လေးတွေ ပိပိလေးတွေကိုလဲ အဆင်ပြေရင်ပြေသလို ကိုင်တာပေါ့...။ TVတွေ ဘာတွေ လူကြီးတွေနဲ့တူတူကြည့်ရင်လဲ မသိမသာအသားချင်းထိထားကြတယ်...။ ဘယ်လိုထိထိ ကောင်းနေတာပါပဲဗျာ...။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရမယ့်အချိန်ကိုတော့ စောင့်နေရတာပေါ့....။ ညီမလေးရေချိုးရင်လဲ အမြဲချောင်းကြည့်တယ်...။

ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်က အရသာအရမ်းရှိတာကိုး...။ သူကလဲ ထမိန်သိပ်မနိုင်တော့ အပေါ်ကနေကြည့်ရင် တခါတလေ နို့ဝင်းဝင်းလေးတွေမြင်ရတယ်...။ ရင်တွေလှပ်လှပ်...လှပ်လှပ်ခုန်လို့ပေါ့....။ မြင်သာမြင်ရ...မကြင်ရတဲ့ဘဝပါ...။ သူကလဲ လူလစ်တာနဲ့ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာ တွေ့ရအောင် ကြိုးစားပါတယ်...။

တနေ့TVကြည့်ရင်း လူလစ်တုန်း သူ့ပိပိလေးကိုကိုင်တယ်...။ သူက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ကြည့်ပေးတယ်....။ကျနော်လဲ ကိုင်ရတာအားမရတာနဲ့ လက်လေးထိုးထည့်တော့ သူကရုန်းတာနဲ့ ပြန်လွှတ်လိုက်ရတယ်...။တိုးတိုးလေး ကပ်မေးတော့....နာလို့တဲ့...။ ခုဘာလုပ်ချင်လဲဆိုတော့...အရမ်းလိုးချင်တယ်တဲ့....။ ညကျရင်သူ့ဆီလာခဲ့မယ်ဆိုတော့ လာခဲ့လို့ပြောတယ်ဗျ...။ ကျနော်လဲ ညရောက်အောင်စောင့်ရင်း ရင်တခုန်ခုန်ပေါ့....။

ညကြတော့ စောစောအိပ်ရာဝင်ပြီးတမှေးမှေးတယ်....။ ညသုံးနာရီလောက်မှာ နိုးလာပြီး အောက်ထပ်ကိုဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့တယ်...။ လက်ဆွဲတော် ဓာတ်မီးလေးဆောင်လို့ပေါ့....။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့သူတို့အခန်းထဲဝင်...သူခြင်ထောင်ဖိထားတာကို အသာစွဲထုတ်ရတယ်...။ ဆုရည်ကအဝဘက်ခြမ်းမှာအိပ်တော့မသိမသာလေးရွေ့ပြီးခြင်ထောင်စကိုထုတ်...။

အသာလေးဝင်ရတယ်...။ သတ္တိကောင်းတာလား...မွှန်နေတာလားမသိပါဖူး...။ ခုချိန်လုပ်ဆိုဘယ်လုပ်ရဲပါ့မလဲ....။ မိုးမရွာပဲ ပူအိုက်တဲ့ညတညဆိုတော့ ဆုရည်ကခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်နေတယ်...။ အလဲ့...ဒီကောင်မလေးတောင် ရှင်မီးနဲ့ပါလား...။ 

အတွင်းခံမဝတ်ထားလောက်ဖူးထင်ရတဲ့ ဘောင်ဘီတို အပွကဒူးတဖက်ထောင်အနေအထားမှာ ကျနော့်ကိုဆွဲဆောင်တယ်.။ ပတ်ဝန်းကျင်လေ့လာမှုဆိုတာ လိုအပ်ပေမယ့်အဓိကနဲ့သာမညကို ခွဲရမယ်လေ....။ လဲ့ရည်က အအိပ်ဆော့တတ်တဲ့ ကောင်မလေးမဟုတ်တော့ ကျနော်ဝင်လာရာဘက်ကို မျက်နှာမူပီးခွေခွေလေးအိပ်နေတယ်..။ ကျနော်လဲ သူခြေရင်းရောက်အောင်သွားရတယ်...။

စောင်ခြုံမထားတော့ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ်လေးက သိပ်မပြီပြင်တဲ့ခြင်ထောင်ကွက်အရိပ်တွေကြား စွံ့စွံံ့ ကားကားလေးနဲ့ လှချင်တိုင်းလှနေတာပေါ့...။ အဲ...ထမိန်လေးခပ်တင်းတင်းစီးထားတယ်ဗျ...။ ပြောင်သလင်းနေတာဆိုလို့ကျနော့်ရှေ့ပဲရှိဖူးတာ...။ စောင်မပါတော့ လွယ်တာပေါ့...။ ခြေသလုံးလောက်ထမိန်လေးကိုအသာလှန်တင်ရတယ်...။

ဒူးကြားညပ်နေတဲ့ အစလေးကိုဖြည်းဖြည်းသက်သာစွဲထုတ်လိုက်တော့ ခါးမှာစည်းထားပေမယ့် ပုံလျက်သားလေးဖြစ်နေပြီး....။ အဲ့ချိန်သိပ်ဖြည်းလို့မရဖူးဗျ...။ဖြည်းဖြည်းလုပ်ရင် သိပ်အဆင်မပြေဖူး...။ ဆတ်ခနဲလှန်လိုက်...ခဏရပ်လိုက်...လုပ်ရင်းလုပ်ရင်းပေါင်သားကိုကျော်လို့ တင်ပါးလေးနောက်ကပေါ်နေပြီး..။

ကျနော်က နံရံဖက်ယူထားတော့ ပုစွန်တုတ်ကွေးလေးဖြစ်နေတာပေါ့...။ တင်ပါးချိတ်ထိုင်ရာကနေအသာလေးဖက်ထောက်လိုက်တယ်...။ ဓာတ်မီးကို သူ့တင်ပါးတွေအကာအကွယ်နဲ့အုပ်ပြီး ထိုးရတာပေါ့....။ တင်လေးနှစ်လုံးကအရမ်း ကပ်နေတော့ ပိပိလေးတန်းမမြင်ရဖူး...၊ ညှပ်ထားသလိုဖြစ်နေတာ...။ ကြားထဲထိုးကြည့်တော့ ဖင်ပေါက်လေးကိုတော့ မြင်ရတယ်...။

ကျနော် ဘာလုပ်လဲဆိုတော့...အပေါ်ကခြေထောက်လေးကို ရှေ့ကိုမသိမသာလေး တွန်းလိုက်တယ်..။ တော်တော်အဆင်ပြေတဲ့ အနေအထားရောက်သွားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာပိပိလေးက...စိလို့...။ နှစ်ခမ်းလွှာနှစ်ဖက်က စိကပ်နေပုံများ...သားတရာပင်ရသော်လည်း သမန်းမြက်ရှတဲ့ အရာလေးလိုပဲ..ထင်ရတယ်ဆိုတဲ့ မုဒုလက္ခဏပျို့ထဲကမိဖုရားကြီးရဲ့ ပိပိကိုတောင် မဆီမဆိုင်သတိရလိုက်သေးတယ်...။

အပေါက်လေးကသေချာကိုမပေါ်တာ...။ နှစ်ခမ်းနှစ်လွှ ာဘေးတလျှောက်အစီအရီပေါက်နေတဲ့ အမွှေးလေးတွေကကျနော့်ကိုဖျော်ဖြေနေသလို...။ သူကချိုင်းမွှေးနောက်ဆုံးတွေ့ဖူးတဲ့ အချိန်ထိမပေါက်ပေမယ့် ဖင်မွှေးလေးတွေ အဲ့ထဲကပေါက်နေပီဗျ...။

အမွှေးစုစုလေးနှစ်ခုအကြား..စပ်ကြားနေရာလေးကတော့ ပြောင်ရှင်းလို့ မောင်မင်းဘာလုပ်မလဲ မေးနေသလို..။ မိန်ကလေးတွေကို ဘယ်နေရာတွေ အကြိုက်ဆုံးလဲဆိုရင် ဘာမှလုပ်မရတဲ့ အဲ့နေရာလေးက ထိပ်ဆုံးကပါမယ်...။

ကျနော်လဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်ရင်း လက်တဖက်ကဓာတ်မီးကိုင် လက်တဖက်ကပုဆိုးကို အုပ်ကိုင်ထားတယ်....။

ညီတောင်မောင်ဖျင်းဖျင်း...ဖျင်းဖျင်းတောင်ဖြစ်နေပီ...။

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

မီးရောင်အောက်မှာ ပိပိလေးကအရောင်လက်နေတယ်ဗျ...။ နောက်ပိုင်း မကြာခဏကြည့်ဖြစ်တိုင်းလဲ...သူ့ပိပိက ညအိပ်ရင်အရည်လေးတွေအမြဲလိုလို ရှိနေတာ သတိထားမိလာတယ်....။

ထားပါတော့...။ ကျနော်လဲ လေးဖက်ကုန်းနေရာကနေ..သူ့နောက်က အသာလေးဝင်လှဲလိုက်တယ်....။ သူပိပိလေးကို ကျနော့်လီးနဲ့ ညှောင့်တယ်ပေါ့...။ ဖြည်းဖြည်းလေးပါ...။ တကယ်ဆို အတင်းဖြဲကားပေးရင်တောင် အဲ့ချိန်က ဂါးဂါးက ဘာမှလုပ်တတ်သေးတာမဟုတ်ဖူး...။ သူပေါင်လေးကို နည်းနည်း မတော့ သူလှုပ်သွားတယ်...။

နိုးနေပြီထင်တာပါပဲ....။ အလိုက်သင့်လေးပြင်ပေးတယ်..။ ကျနော်လဲပိပိလေးကို ပွတ်ပေါင်ကြားလေးထဲတိုးဝင်တဲ့ အရသာကိုကြိုက်နေတာ...။ ပိပိကလဲ အရည်တွေရွှမ်းလို့.....။ ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်တဲ့အခါ...ဒစ်ကအစိလေးကိုကျော်သွားပြီး အပြန်ကျရင်စွဲစွဲနေလို့ထင်တယ်...။ သူညီးသံလေးတွေတောင် ထွက်လာတယ်.....။ ကျနော်လဲ တခါမှသာ မလုပ်ဖူးတာ...။ လိုးတာ မဟုတ်မှန်းတော့ သေချာသိတယ်...။

နှစ်ယောက်လုံးကောင်းနေတော့လဲ...ဆက်လုပ်နေတာ....။ လှေကြီးထိုးရင်ဂျီးစပေါ့ကို ပွတ်မိသလို အစိလေးကိုပွတ်ပွတ်မိနေတော့...နောက်ပိုင်းပုစွန်တုတ်ကွေးဆွဲချင်ရင် အဲ့လိုလေးအစပြိုးတတ်တယ်...။ ကိုယ့်ဘာသာတော့ နာမည်ပေးထားတယ်...။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ရသတဲ့...။ သူနဲ့မှ မဟုတ်...တခြားကောင်မလေးတွေလဲ အဲ့လိုလေးလုပ်ရတာသဘောကျတယ်...။

ပထမဆုံး ပိပိနဲ့ကောင်းကောင်းထိဖူးတာမို့ တသက်မေ့မရဖူး...။ ကျနော်တယောထိုးနေတာ သူညီးသံတွေတော်တော်ထွက်လာတယ်...။ ကျနော်က အဲ့တုန်းကငါးဦးကော်မတီထိုင်နေကြဆိုတော့ ကောင်းပေမယ့်နည်းနည်းကြာအောင် ထိန်းထားနိုင်သေးတယ်...။

အမွှေးလေးတွေအရမ်းနု...အရည်လေးတွေကလဲစိုတော့...နှင်းကျထားတဲ့မြက်ခင်းပြင်ပေါ်မြက်လျှောမြွေလျှောတိုက်သွားသလို....တယ်လဲ သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်...။ ခါးတိုင်ပင်ကမမှန်လေတော့ တခါတလေ လျှောတိုက်တဲ့ဆီမရောက်ပဲ ဖင်ပေါက်သွားသွားထိုးမိသေးတယ်..။ သူလဲနာနာသွားတယ်ထင်တယ်...။ 

နောက်တော့....နောက်ကနေ့ အောက်လက်ဖြစ်တဲ့ ညာလက်ကို သူ့ကိုယ်အောက်ကနေလျှိုပြီးချိုကိုလှမ်းဆွဲ...အပေါ်ကလက်ကလဲ အကျှီင်္ကြားထဲဝင်သွားပြီး ဘော်လီကြိုးကိုဘေးဆွဲချတာပေါ့ဗျာ...။ အဲ့တုန်းကချိတ်ချွတ်ရင်ပြန်ဝတ်ရကြာတယ်...။ ခိုးတွေ့လို့ ချိုအရမ်းဆာရင် သူကလဲကောင်းကောင်းမဝတ်တတ်သေးတာဆိုတော့ ရုတ်တရက်လူတွေဘာတွေလာရင် ဒုက္ခရောက်မယ်တွေးပြီး...သိုင်းကြိုးကို ဘေးဆွဲချတဲ့နည်းကို တီထွင်လိုက်တယ်ပေါ့...။

နောက်မှ သိရတာက အဲ့နည်းစနစ်က ကမ္ဘာပေါ်မှာပျံ့နှံ့ပြီးသားပေါ့လေ...။ သိုင်းကြိုလေးနှစ်ဖက်လုံးဖြုတ်လိုက်ရင် အသာလေးဆွဲချလိုက်ရင်ပေါ်လာတာပဲ...။ ဘော်လီဆိုဒ်တွေကလဲ ကြီးသလို အသားကလဲ အပျော့ဆိုတော့ ချွတ်ရတယ်လွယ်...။ ပြီးရင်သိုင်းကြိုးလေးပြန်တင်လိုက်ရုံပဲ....။ တယ်နေရာကျသကိုးဗျ...။ 

ချိုလေးတွေချေပေး....ညှစ်ပေးရင်နောက်ကလဲညှောင့်တာပေါ့...။ အားကုန်ကိုညှောင့်တာ..။ သူကလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့....။ ဘယ်လောက်ညှောင်မိလဲ မသိ....။ နောက်နေ့လီးကအရမ်းနာတာ...။ အပေါက်ထဲကို သူ့အမွှေးတွေစူးတာရော ဒစ်ထိပ်ကိုစူးတာရော...မသက်မသာ...။ အဲ......မွှန်နေတုန်းတော့ ဘာမှမသိဘူးရယ်....။

နောက်တော့ လူလဲအရမ်းကောင်းလာပီး သူပေါင်ကြားနဲ့ ပိပိလေးကိုသုတ်တွေနဲ့ပန်းမိတော့တာပဲ....။ သူပဲရေဆေးတာပြောင်လို့လား....ငယ်သေးလို့လားတော့မသိဖူး....။ ကျနော်ပြီးရင် သူ့ပိပိလေးပေါ်ပီးတာများပေမယ့် ကိုယ်ဝန်တွေဘာတွေမရဖူး....။ ကံကြမ္မာပေါ့....။

ပီးသွားတော့ သူ့ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ပြီးမှိန်းနေတယ်....။ ခဏနေတော့ သူလှည့်လာပြီး....ကိုကြီးသွားတော့နော်...။ အမေတို့နိုးလာမယ် ပြောတာနဲ့ တပ်ခေါက်ပြန်ခဲ့ရတယ်....။ သူက ကျနော့်ပါးကို တမြတ်တနိုးနဲ့နမ်းပါတယ်....။ ဘယ်လိုလဲ မသိဖူး...။ အဲ့တုန်းက သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေကလဲ မထင်ရင်မထင်သလိုနမ်းကြတယ်...။ နောက်ပိုင်းကြေးစားမတွေနဲ့တောင် အမြဲအနမ်းခံရတယ်...။

စော်တွေဆို ပြောမနေနဲ့...။ မိန်းကလေးတွေများ...သူတို့များချစ်ပီဆို တယ်နမ်း...။ ကိုယ့်အနမ်းတောင်မစောင့်ဖူး...။ ဟီး...အပေါ်ရောအောက်ရောဗျ....။ မယုံမရှိနဲ့...။ အဲ့နောက်ပိုင်းတော့ အဆင်တွေ တဖြည်းဖြည်း တိုးခဲ့တယ်...။ အငယ်မကလဲ ချောင်းချင်စရာလေး ဖြစ်လာတယ်....။

...............................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

တယောထိုးပြီးတဲ့ နောက်နေ့....

ညကအရမ်းပူခဲ့တဲ အတိုင်းမနက်ကျတော့မိုးတွေအရမ်းရွာတယ်....။ ကျနော်အိပ်ရာထ...မုန့်တွေဘာတွေစားပီးတော့....ညကပထမဆုံးလက်နဲ့ မဟုတ်ပဲပိပိလေးပေါ်မှာညှောင့် ရင်ပြီးခဲ့ရတာကို စမြုံ့ပြန်ရင်း သူငယ်ချင်းဆီကရလာတဲ့...အောစာအုပ်လေးဖတ်ကာ...မိုးအေးအေးနဲ့ ဇိမ်ကျနေတယ်...။

အဲ့တုန်းက ဖတ်မိတာက မာန်နတ်မင်းရဲ့သမီးတော်ဆိုလား...။ ရုံးပတီးသီးနဲ့ လုပ်တဲ့ အကြောင်း....။ ရုပ်ပြဆိုတော့ပိုကောင်းနေတာ....။ ရုပ်ပြထဲက စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့အပြင်ကပိပိလေးနဲ့ ယှဉ်စဉ်းစားရင်း..တူလားမတူလားဝေခွဲနေတာပေါ့....။ အိမ်နေရင်ဆိုတော့ ပုဆိုးလေးဝတ်...စောင်လေးခြုံရင်း...ကိုယ့်ကောင်ကိုယ်ပြန်ကိုင်ရင်း...မိုးအေးအေးနဲ့ ဇိမ်ကျနေတော့တာ...။

ခဏနေတော့....ဗိုက်လေးကလဲတင်း...မျက်လုံးလေးစင်းပြီး...အိပ်ပျော်သွားတယ်...။ ဝဋ်ဆိုတာလည်တတ်တဲ့အမျိုးဗျ....။ အိပ်ကောင်းကောင်းနဲ့ အိပ်နေတဲ့အချိန် ဝဋ်လည်လိုက်မယ်လို့ လုံးဝ မတွေးမိခဲ့ဘူး...။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုဝဋ်မျိုးလည်တာကတော့ သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ဗျာ...။ အောက်ပိုင်းကအေးနေတာရယ်...နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့တခုမှာကျနော်နိုးလာခဲ့တယ်...။

ဘာများလည်းလို့ စဉ်းစားဖို့ကြိုးစားရင်း...ဦးနှောက်နဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေတထပ်တည်းကျတဲ့အချိန်မှာ...ကျနော့တကိုယ်လုံးမှာ ခံစားမှုအကောင်းဆုံးအပိုင်းကနေ နွေးထွေးစွတ်ဆိုမှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်..။ ဘာမှန်းမမြင်ရသေးပေမယ့်....ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာတော့ တွေးမိတယ်...။ မျက်လုံးမဖွင့်သေးပဲ မှိန်းနေလိုက်တယ်....။ လဲ့ရည် ငါ့ဟာကို လာစုပ်နေတာပဲ....။ ညကတော်တော်သဘောကျသွားတယ်နဲ့တူတယ်...။ ပိပိထဲကို ထည့်နေတာ မဟုတ်မှန်းသေချာသိတယ်....။

အဲ့လောက်မလွယ်ဖူးလေ...။ အသာလေးမှိန်းနေရင်းစဉ်းစားမိတယ်...။ ဒီကောင်မလေးဘယ်လို တတ်နေတာပါလိမ့်ပေါ့....။ သူကလဲ ကျနော်နိုးသွားမှာစိုးလို့ ဖြည်းဖြည်းလေးပဲလုပ်နေတယ်...။ ကျနော်လဲ မသိမသာလေးခိုးကြည့်မယ်ဆိုပြီး...မျက်လုံးမှေးပြီးခိုးကြည့်တော့...

အလို....ဆုရည်ပါလား....

လန့်သွားပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်...။ ဆုရည်လဲ လန့်သွားပုံပဲ...။ ထပြေးမလို့လုပ်တော့...သူ့လက်ကို ဆွဲထားလိုက်ရင်းကုတင်ပေါ်ဆွဲချပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်....။ ခဏတော့ ရုန်းနေပီးငြိမ်ကျသွားတယ်...။ ကျနော်လဲဖက်ထားရတာ ကောင်းလွန်းနေတယ်...။ ကောင်မလေးအရမ်းထွားလာလိုက်တာ...။ ကျနော်လဲ သူ့ကိုမေးကြည့်တော့...သူပြန်ပြောပြတာတွေ အစုံပဲ...။

သူ့ကိုဖက်ထားရင်းနဲ့...သူပိပိလေးကိုနှိုက်ကြည့်တယ်...။ အမွှေးလေးတွေတော်တော်ရှည်နေပြီပဲ...။ အရည်လေးတွေတော်တော်ရွှဲနေတဲ့ သူပိပိလေးကိုပွတ်ပေးရင်း သူပြောတာတွေ နားထောင်နေမိတယ်...။ လူကြီးတွေဝင်လာမှာစိုးလို့ စောင်ကိုအပေါ်ကလွှားခြုံရင်းဖက်ထားကြတယ်...။ သူကလဲ လီးကို ပြန်ကိုင်ထားတယ်...။

သူပြောပြတာက...

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

ကျမနာမည် ဆုရည်ပါ...။ ကျမအသက်ငယ်ငယ်လေးထဲက အဖေနဲ့အမေကို ချောင်းချောင်းကြည့်ရင်း ကျမ လိင်ကိစ္စတွေကို နည်းနည်းသိလာခဲ့တယ်...။ သိဆို အဖေနဲ့အမေကလဲ ကျမတို့ မသိလောက်ဖူးအထင်နဲ့ အသကုန် ပွဲကြမ်းကြတာကိုး...။ အဖေမူးလာတဲ့ နေ့တွေဆို အကြားကြီးပဲရှင့်...။

မမနဲ့ကျမ တူတူချောင်းချောင်းကြည့်ကြတာပေါ့...။ နောက်တော့ မမနဲ့ တူတူအိပ်ရင်း တယောက်နဲ့တယောက် ဟိုပွတ်ဒီပွတ်လုပ်မိကြတယ်...။ မကြာပါဖူး.. တယောက်ပိပိလေးကို တယောက် ကိုင်ပေးမိကြတယ်...။ မမက လက်ညိုးလေးကို စောင်ပါးလေးအုပ်ပြီး သူ့ပိပိလေးထဲ ထိုးထိုးထည့်တတ်တယ်ရှင့်...။

အဖေကအမေ့ကို လုပ်သလိုတော့ အများကြီးမထည့်ပါဖူး...။ ကျမတို့ သွေးသားသောင်းကျန်းလာတာနဲ့အမျှ ကျမတို့ဝမ်းကွဲအကိုရှူးပေါက်ရင် ချောင်းချောင်းကြည့်မိကြတယ်...။ အဖေ့ဟာနဲ့တော့ မတူဖူး..။ ကိုကြီးဟာလေးကသေးသေးလေး..။ထိပ်လေးအုပ်လို့ ချစ်စရာလေးပါ..။

တနေ့ပေါ့.....

ကျမနဲ့ကိုကြီး လိုက်တမ်းပြေးတမ်းကစားရင်း ကိုကြီးအခန်းထဲ ဝင်ပြေးမိတယ်..။ ကိုကြီးက ကျမကို ဖမ်းရင်း သူ့ကုတင်ပေါ်လှဲချပြီး အပေါ်ကနေဖိထားတယ်..။ အရင်ကလဲ အဲ့လိုဖြစ်ဖူးပေမယ့် ကျမစိတ်တွေ ထိမ်းမရအောင်ပဲ..။ ကိုကြီးမျက်နှာချောချောမှာ အဖေအမေ့ကိုလိုးကာနီး ကြည့်သလို တပ်မက်စိတ်တွေ လှိုင်းထနေတယ်..။

သူ့အတံလေးထောင်ပြီး ကျမပိပိလေးကို ထိုးမိနေတာပေါ့..။ တော်တော်ကြီး အဲ့တိုင်းဖိထားတယ်...။ သူ ကျမကိုများလိုးချင်လို့လားမသိ...။ အဖေလဲအဲ့လိုပဲ အမေ့ကို ဖိထားတတ်တာလေ...။ ကျမလဲ ကိုကြီးလိုးတာခံချင်လိုက်တာ...။

" လိုးမှာလားဟင်...."

ကျမ သူ့ကိုမေးတော့ သူရုတ်တရက် သတိဝင်သွားသလို ကျမပေါ်ကထလိုက်တယ်...။ တော်တော်ရှက်သွားပုံပဲ....။ ကျမလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်...။ စိတ်ထဲတော့ အရမ်းတင်းနေပြီ...။ညလဲရောက်ရော မမကို အတင်းဖက်နမ်း....။ သူ့ပေါင်လေးကိုခွပြီး စိတ်ကျေနပ်အောင် ပွတ်လိုက်မိတယ်...။ မမကမေးတော့ အမှန်အတိုင်းပဲဖြေလိုက်တယ်...။ မမလဲ ကိုကြီးဟာလေးကို စိတ်ဝင်စားနေတာလေ...။ နောက်တော့ ကိုကြီးနဲ့အဲ့အကြောင်းတွေပြောဖြစ်တယ်...။ သုံးယောက်သားပေါ့။

ဖေဖေတို့ လိုးနေကြတာကိုလဲ တူတူချောင်းကြည့်ကြတယ်...။ ကိုကြီးနဲ့ တူတူကြည့်တာစိတ်ပိုထတယ်ရှင့်...။မမဟာတ ဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲလာတယ်...။ နို့လေးတွေစူထွက်လာပြီး ပိပိထဲကနေ သွေးလေးတွေ မကြာခဏထွက်တယ်...။ ကိုကြီးကို မမနို့လေးတွေအကြောင်းပြောပြပြီးထဲက ကိုကြီးက မမကိုပဲ စိတ်ဝင်စားတော့တယ်... ။ ကျမကိုသိပ်စိတ်မဝင်စားတော့ဖူး...။ နောက်တော့ ကျမ ဝက်သက်ပေါက်တယ်...။

မမက ကိုကြီးအခန်းသွားအိပ်ရတယ်....။ နောက်နေ့ကြတော့ ကိုကြီးတနေ့လုံးပျေက်နေတယ်..။ မမက ညကကိုကြီးသူ့အိပ်ရာထဲ ဝင်လာပြီး သူ့ပိပိကိုကြည့်ဖို့လုပ်ကြောင်းပြောပြတယ်...။ သူလူကြီးတွေနဲ့ တိုင်မယ်ဆိုတော့ ကိုကြီးမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြန်ထွက်သွားတယ်တဲ့...။ ကိုကြီးသနားပါတယ်...။

ကျမလဲ နင်က ဘာလို့အဲ့လိုပြောလိုက်တာလဲ...။ အကြည့်မခံချင်လို့လားဆိုတော့...မဟုတ်ပါဖူး..။ ငါ့ချိုလေးတွေလဲ သူ့ကိုပြသားပဲ..။ သူကြည့်ရင် ငါကြိုက်တယ်..။ ညကမှောင်နေတာရော...ရုတ်တရက် လန့်သွားတာရော..တကယ်လိုးမှာလဲကြောက်လို့...ငါလျှောက်ပြောလိုက်တာတဲ့...။ ကျမသာဆိုလို့ကတော့ ဘာမှမူမနေဖူး...။

အဲ့ညလဲ မမအပေါ်ထပ်သွားအိပ်တယ်...။ ကျမလေ မမကိုမနာလိုဖူး...။ စိတ်ထဲကလည်း ကိုကြီးနဲ့ မမလိုးရင်ဆိုပြီး အရမ်းစိတ်ထနေတယ်...။ မမကို ကျမချစ်တယ်...။ သူ့အကိုင်အတွယ်လေးတွေ... သူ့ပိပိလေးကိုရော..။ အမြဲစိုစွတ်စွတ်လေးနဲ့ မွှေးတယ်ရှင့်...။ ကျမဟာလေးကခြောက်ပြီး နည်းနည်းနံတယ် ထင်တာပဲ...။နောက်နေ့ကျတော့ မမကပြောပြတယ်...။

ကိုကြီးက သူ့ပိပိလေးကို ဓာတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်တယ်တဲ့..။ ပွတ်ပေးတာလဲ ကျမတို့ အချင်းချင်းလုပ်တာထက်ပိုကောင်းတယ်တဲ့...။ အားကျလိုက်တာ မမရယ်...။ အော်...ပြောရဦးမယ်...။ မမပိပိလေးကလေ...အမွှေးလေးတွေက ချစ်စရာလေးရှင့်...။ ကျမလဲ ပေါက်လာမယ် ပြောတယ်...။မြန်မြန်ပေါက်ပါစေ...။ ချိုလေးတွေလဲ ကြီးချင်လှပီ...။

................................................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

ကျမ ညတိုင်းမမပိပိလေးကအမွှေးလေးတွေကို ဆော့ဆော့ပီး အိပ်တယ်..။ နောက်တော့ ကျမတောင့်တတဲ့အတိုင်း ချိုလေးတွေက တဆစ်ဆစ်နာပြီး စူထွက်လာတယ်..။ ပန်းကလေးလဲပွင့်တယ်...။ ကျမအရမ်းပျော်တာပဲ...။ ကျမအပျိုဖြစ်ပီပေါ့...။ ကိုကိုကြီးနဲ့ လိုးချင်လိုက်တာ...။ ပိပိလေးမှာအမွှေးလေးတွေလဲ အများကြီးပဲရှင့်...။ မမထက် ကျမကဆံပင်ပိုကောင်းသလို အမွှေးလေးတွေကလည်းကြမ်းရှရှလေးရှင့်...။

ကိုကြီးစိတ်ဝင်စားလာအောင် ကျမလဲရေချိုးရင်တမျိုး....ရှူးပေါက်ရင်တမျိုးပြတာပေါ့...။ ကိုကြီးက ခိုးပြီးကြည့်တတ်ပေမယ့် သူ့စိတ်က မမဆီရောက်နေတာတော့ ဝမ်းနည်းမိတယ်..။ သူနဲ့မမက ရည်းစားတွေလိုပဲ..။မကြာခဏ ဖက်နမ်းကြတယ်...။မမဟာလေးကိုလဲ သူခဏခဏကိုင်တယ်ရှင့်...။

ကျမလဲ အကိုင်ခံချင်တာပေါ့...။ မနေ့ညကပေါ့....ညတော်တော်နက်တော့ ကျမတို့အခန်းထဲ လူတယောက်ဝင်လာတယ်...။ ကျမလဲ နိုးနေတာနဲ့ အသာငဲ့ကြည့်တော့ ကိုကြီးဖြစ်နေတယ်...။

သူဘာများလုပ်မလို့ပါလိမ့်???

နောက်တော့ ကျမကိုယ်လုံးနဲ့ ဖိမိနေတဲ့ ခြင်ထောင်ကိုအသာစွဲထုတ်နေတယ်...။ သူခြင်ထောင်ထဲကို ဝင်မလို့ပဲ...။ မသိမသာလေး ကြွပေးတော့ သူခြင်ထောင်စ ထုတ်လို့ရသွားတယ်...။ သူလေ...ခေါင်းအသာလျှိုပီးခြင်ထောင်ထဲဝင်လာတယ်..။ ကျမကို ခပ်ကြာကြာစိုက်ကြည့်နေပီး မမအနောက်ဘက်ကို ရွှေ့သွားတယ်...။သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မမရဲ့ညည်းသံလေးနဲ့ ကိုကြီးလှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံကိုကြားရတယ်...။

တော်သေးတယ်...။ မေမေတို့ စောစောကလေးတင်လိုးပြီး အိပ်မောကျကုန်လို့...။ နို့မို့ကြားလောက်တယ်...။ကျမလဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆက်ဆောင်နေလိုက်တယ်...။ နည်းနည်းကြာတော့ မမအသံလေးတွေ အရမ်းကျယ်လာတယ်...။

မမနဲ့ကျမလုပ်ကြရင် မမကပြီးကာနီးပီဆို သိပ်အော်တာ...။ သိပ်မကြာခင်မှာ...မမရောကိုကြီးရော သက်ပြင်းချသံလေးတွေ ကြားရတော့တယ်...။ ပြီးတော့ကိုကြီးထွက်သွားတယ်...။ သူတို့ တကယ်ဝင်အောင်လိုးကြတာလားမသိဖူး...။ မမနဲ့ကြိုချိန်းထားပုံပဲ..။ ဒါကြောင့် မမညကအစောကြီးအိပ်တာကိုး...။ တွေ့မယ်...။ကျမကိုတောင် မပြောပြဘူး...။ ကျမလဲ စိတ်တိုနေပေမယ့် အိပ်ပျော်အောင်အိပ်လိုက်တယ်...။

..................................................................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

ကျမဒီနေ့စောစောနိုးတာနဲ့ အမေ့ကိုလဲမနက်စာကူပြင်ပေးတယ်...။ နောက်တော့ အားလုံးမနက်စာစားပီးကိုကြီးလဲအပေါ်ထပ်ပြန်တက်...။ မမနဲ့ကျမလည်းအခန်းထဲပြန်ဝင်ပေါ့...။ အမေနဲ့အဖေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အလုပ်သွားတဲ့လူက အလုပ်သွား...စျေးထွက်တဲ့သူက ထွက်ပေါ့...။ လူကြီးတွေလဲ မရှိတော့ရော မမကိုကျမမေးတယ်...။

" ညက နင်နဲ့ကိုကြီး ဘာလုပ်ကြတာလဲ"

" ဟင်....နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ" 

မမကတအံ့တသြနဲ့ပြန်မေးတယ်...။ ကကျမလည်းသိသမျှပြောပြပြီး သူတို့ဘာတွေလုပ်ကြလဲ မေးတော့ မမလဲပြန်ပြောပြတယ်...။ ပြောနေရင်းနဲ့စောင်ခြုံလိုက်ပြီး အောက်ကထဘီတွေဖြည်လိုက်ကြတယ်...။ ပြောရင်နဲ့စိတ်ထလာတာနဲ့ တယောက်နဲ့တယောက်ဖက်၊ ကျန်တဲ့လက်နဲ့ချိုလေးတွေကိုင်ကြတာပေါ့...။ ထဘီကို ချွတ်ပြီး ပင်တီလေးတွေနဲ့ တယောက်ကိုတယောက်ခွထားမိတယ်...။

(ကိုကြီးနဲ့မမ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်လဲဆိုတာတော့ ဇာတ်လမ်းရှည်မည်စိုးသဖြင့် မပြောတော့ပါ)

ပြီးတော့ မမအောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာစုပ်ယူလိုက်တယ်...။ မမကလည်း အလိုက်သင့်ကျမအပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်ငုံထားတယ်...။ မမလည်း ညကကိုကြီးနဲ့အကြောင်းပြန်တွေးပီး စိတ်တွေကြွနေသလို ကျမလည်းနားထောင်ပီး စိတ်အရမ်းထနေမိတယ်...။

ချိုလေးတွေကို အင်္ကင်္ျီအောက်ကလျှိုပီး အချင်းချင်းညှစ်နေကြတယ်...။ ညည်းသံလေးတွေလည်း ထွက်လို့ပေါ့...။ နောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ပိပိလေးတွေကိုင်မိတာပေါ့...။ အစိလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးတော့ မမတွန့်သွားတယ်...။ အရည်လေးတွေလဲတော်တော်ရွှဲနေပီ။ကျမလည်း တူတူပါပဲရှင်...။ အိုင်တောင်နေပီလားမသိ။ တယောက်နှုတ်ခမ်းကိုတယောက် အရမ်းဖိစုပ်ရင်း နှိုက်ပေးလိုက်တာ

မရှေးမနှောင်းပဲ ပီးသွားကြတော့တယ်...။ ပီးသွားတော့  တယောက်နဲ့တယောက်ခွပီး တင်းတင်းလေးဖက်ထားမိတယ်..။ နောက်တော့ ဖက်ထားရင်းမှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားကြတယ်...။ မနက်စောစောထဲကပြန်အိပ်လိုက်တာ ကိုးနာရီလောက်နေတော့ နိုးလားတယ်...။

မမကတော့ အိပ်တုန်းပေါ့...။ ကျမလဲ ရှူးပေါက်ချင်တာနဲ့ မမလက်လေးအသာဖယ်ပြီး ထမိန်လေးကောက်ဝတ်ပြီးအိမ်သာဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်...။ အိမ်သာထဲရောက်တော့ ရှူးပေါက်ရင်း စောစောကအကြောင်းပြန်တွေးမိတယ်..။ ပင်တီလေးမှာလည်း အရည်လေးတွေ ကွက်နေတုန်းပေါ့...။ မမအရည်လေးတွေနဲ့ပါ ပေါင်းထားတယ် ထင်မိတယ်...။

ရှူးပေါက်ပြီး ပြန်မအိပ်ချင်တာနဲ့ ကိုကြီးဘာလုပ်နေလည်းကြည့်ဖို့ အပေါ်ထပ်ကိုတက်ခဲ့တယ်...။ အခါတိုင်းလဲ ဒီလိုပဲသွားနေကြ...။ ခွေလေးဘာလေးကြည့်မယ်ပေါ့..။ ကိုကြီးကအခန်းထဲရောက်နေတာကိုး...။ ကျမလဲ...ကိုကြီး..ကိုကြီးလို့ခေါ်တော့ ပြန်ထူးသံမကြားရဖူး...။ အဲ့တာနဲ့ အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းကြည့်တော့ ဖွင့်ထားတာနဲ့ အသာဝင်လိုက်တယ်။

ကိုကြီးက စောင်ခြုံပီး အိပ်နေတယ်...။ ကျမလဲ ဟိုဟိုဒီဒီကြည့်မိတော့ ကုတင်ခြေထောက်မှာ ကြိုးနဲ့တန်းတတန်း လုပ်ထားတာတွေ့ရတယ်...။ တန်းပေါ်မှာ ဘစ်လေးတွေလှန်းထားတယ်..။ စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ ယူကြည့်မိတယ်...။ သုံးထည်ရှင့်...။ ကိုကြီးဝတ်ထားတာပါလားလို့တွေးမိတော့ စိတ်ထဲ ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်လာတယ်..။ ရုတ်တရက် ဘာလုပ်မိမှန်းမသိဖူး..။

ကျမ သူ့ဘစ်လေးတွေကိုကောက်နမ်းမိတယ်...။ သူ့ဟိုဟာလေးနဲ့ ထိထားတဲ့နေရာလေးပေါ့...။ ပထမတထည်က ဆပ်ပြာမှုန့်နံ့ သင်းသင်းလေးပါ..။ နောက်ထထည်ကတော့ ချွေးနံ့လိုမျိုးလေး...။ သူ့အမွှေးကချွေးလေးတွေ နေမယ်နော်...။ နောက်ဆုံးတထည်ကတော့ ချွေးနံ့လေးအပြင် ရှူရှူးနံ့လေးပါရတယ်..။ ပီးတော့ညှီနံ့သင်းသင်းလေးရောပဲ...။ သူ့ ဟိုအရည်လေးတွေကနေမှာ...။

ကျမလည်း အားရပါးပါးရနမ်းပီး ပြန်ထားလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ကိုကြီးများနိုးနေလားဆိုပီး မလုံမလဲနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်..။ ကိုကြီးကတော့ အားရပါးရအိပ်လို့ရယ်ပေါ့...။ အလို...သူမျက်နှာနားမှာစာအုပ်တစ်အုပ်ပါလား...။ စာအုပ်က အကြမ်းစားစက္ကူပါ...။

အဖုံးမှာ မိန်းမတယောက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပုံရေးထားတယ်..။ ကိုကြီးက အောစာအုပ်တွေ အကြောင်းပြောပြဖူးပေမယ့် တခါမှတော့ ပေးမဖတ်ဖူးဘူး..။ ကျမလဲ အသာလေးလှမ်းယူပီး ကိုကြီးကုတင်နဲ့ဘေးယှဉ်ရက် စာကြည့်စားပွဲက ခုံမှာထိုင်ပီးဖတ်နေမိတယ်...။ ကိုကြီးနိုးလာမှာလည်း စိုးရိမ်တော့ ခဏခဏကြည့်ရသေးတယ်...။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>