Thursday, November 6, 2008

မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် (စ/ဆုံး)

 မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်မောင်တုတ်

“ စပါယ်ရေ..ညီမလေး” 

“ ရှင်..မမ”

“ ဘာလုပ်နေလဲ ဟဲ့ ”

“ စာကျက်နေတယ်.မမ” 

“ အေး...ငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေး ထကြည့်ပေးပါဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ” 

သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ ညီအမ နှစ်ယောက် အဖေကြီးတို့ အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းက မိဘတွေမရှိကြလို့ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် လာနေကြရတာလေ။ အခု သင်းသင်း အိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်း မအောင်လို့ ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာထားပေးနေရတယ် စီးပွားရေးက မပြည့်စုံဘူးလေ။

စပါယ်တောင် ဆယ့်ခြောက်နှစ် ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်က ဆယ့်ရှစ်နှစ် ။ကျမက စပါယ်လောက် မလှပေမယ့် စပါယ် ထက် အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ ကျမမှာ ရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က ကိုလူအေးလေး မောင်မောင်လေ။ ရိုးသားလို့ကို ချစ်တာရှင့်။သူကလည်း လက်ထပ်မယ်ချည်း ပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာ နေရတယ်။ ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။ လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောက ယဉ်ကျေးတယ်လေ။ 

အဲဒါနှင့် ကျမနှင့်သူ လက်ထပ်လိုက်ကြတယ်။ညီမလေးနှင့် အဖေကြီးက တခန်း ။ကျမတို့က တခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့ အခန်းခွဲ အိပ်တာလေ။စပါယ်က ကြောက်တတ်တယ်။ တစ်ယောက်တည်းဆို မအိပ်ရဲဘူး။အိမ်ထောင်ကျတော့ ကျမတို့ လင်မယားက ထုံးစံအတိုင်း လိုးဖြစ်တာပေါ့ ။

“ သင်းးသင်း အိပ်ရအောင် ”

“ အဖေကြီးတို့ မအိပ်သေးဘူး” 

“ မအိပ်သေးလည်းဘာဖြစ်လဲ၊ကို အရမ်းပင်ပန်းနေလို့ အိပ်ချင်နေပြီ”

“ အင်းပါ ကိုမောင်” 

“ စပါယ်ရယ် မမတို့အိပ်တော့မယ်၊ညီမလေးတို့ အိပ်ကြတော့” 

“ ဟုတ် မမ” 

“ လာလေ သင်းသင်း ”

“ လာပါပြီ၊ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး” 

“ ဟီးဟီး.မင်္ဂလာဦးညလေ သင်း သင်း”

“ အဲဒါ ဘာလုပ်ရမှာလဲလို့” 

ကျမလည်း သိရက်သားနှင့်မေး လိုက်တယ် ။

“ အေး.ဟေ့လိုးမလို့ဟေ့လိုးမလိုး”

အသံတိုးတိုးလေးလုပ်ပြီး ကျမကိုပြောတယ်။

“ ခစ်..ခစ်..ခစ်”

ကျမသူ့ပုံကိုကြည့်ပြီးရယ်မိတယ်လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီဆိုတော့ လိုးလို့ ရနေပြီလေ ။

“ ဟင်းနှော် ညီမလေး ကြားမယ်” 

“ ကြားကြားကွာ” 

“ ကဲအိပ်တော့"

ဆိုပြီး ကျမသူ့ဘေးနားအိပ်တယ်။သူကကျမကိုဖက်တော့ ကျမလည်း ပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ရင်တွေကတော့ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာပေါ့၊သူကနမ်းပြန်တယ်။ သူ့အနမ်းကိုပဲ ကျမက သာသာယာယာလေး ခံယူလိုက်ရတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသလိုပဲ ။နှုတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းရတာ အရမ်းကောင်းပြီး ပိပိထဲမှာ ရွစိကို ထိုးလို့ပေါ့။ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ အကြင်နာတွေလေ။ 

“ အင်းးဟင်းးဟင်းးကိုမောင်” 

“ ကျမကမဆွတ်ခင်က ညွတ်ချင်နေတာလေ၊ချစ်ရတဲ့သူ အတွက်ကတော့ ဘာမဆို လုပ်ပေးချင်တာပေါ့။

“ သင်းသင်း” 

“ ဟင်.ဘာလဲအကို”

“ အားလုံး ချွတ်ကွာ”

“ ချွတ်ပေးမယ်လေ” 

ကျမအဝတ်အစားတွေ ချွတ်တော့ သူလည်းချွတ်တယ်။သူက ကျမနို့ကို စို့တယ်။ ယားလည်းယား ခံလို့လည်း ကောင်းတယ်လေ၊သူက တပြွတ်ပြွတ် စို့တဲ့အခါ ကျမပိပိထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ကျမက ခံချင်နေပြီ၊သူ့လီးကို စမ်းကြည့်တော့ လီးကမာနေပြီ ။

“ သင်းသင်း ကိုယ် လိုးတော့မယ်”

“ လိုးပေါ့ ”

သူ လိုးတော့မယ်ဆိုပြီး ကျမကို ပေါင်ကားခိုင်းပြီးသူကဒူးထောက်ဝင်လာတယ်။ပြီးတော့ ပိပိထဲကို ထိုးထည့် တယ်။ တချက်တော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် အောင့်သွားတာပဲရှင်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်…..ဗျစ်..ဗျစ်” 

“ အာ့!..အင့်..ဟင်းးဟင်းးး” 

“ ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”

“ အင့် ..ဟင်းးးဟင်းးအင့်” 

ကျမကခံလို့ကောင်းနေတုန်းးး ရှိသေး လီးထဲကအရည်တွေပန်း ထွက်သွားတယ်။လိုးချိန်က ငါးမိနစ်တောင် မပြည့်ဘူး၊ကိုမောင်က ရှူးရှဲ ရူးရှဲ အော်ပြီးပြီးသွားတယ်၊လိုးရတာ အရသာရှိပေမယ့် ကျမဆန္ဒက မပြည့်ဝခဲ့ဘူး။ကျမလို ချင်သေးတယ်။ဒါပေမယ့်လည်း အခုမှ ညားခါစဆိုတော့ ပြောရမှာ ရှက်တယ်ရှင့် ။

“ သင်းးသင်း ကိုမောင်ပြီးသွားပြီ” 

“ အင်းးး” 

ဆိုပြီးကျမသူ့လီးကိုကိုင်ကြည့်တော့ပျော့နေပြီသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ၊ ညားခါစမို့လားမသိဘူးသူကခဏ လေးနှင့်ပြီးသွားတယ်ထင်တာလေ 

“ သင်းသင်းကိုမောင်လိုးချင်သေး တယ်ကွာ”

“ အဟင်းး လိုးချင်သေးရင်လိုးပေါ့” 

“ ကိုယ့် လီးကိုစုပ်ပေးပါလား” 

“ အင်းစုပ်ပေးမယ်လေ”

ဆိုပြီးသူ့လီးကိုကိုင်ပြီးတုတ်ထိုး သကြားလုံးစုပ်သလိုစုပ်လိုက်တယ်။သူ့လီးကပြန်မာလာတယ်။ကျမလည်းအားတက်သရော စုပ်ပစ် လိုက်တော့ သူ့လီးကတောင့်တောင့် မာမာကြီးဖြစ်လာတယ်လေ။ ကျမ ဝမ်းသာသွားတယ်။သူကုန်းခိုင်းလို့ကုန်းပေးလိုက်တော့ နောက်ကနေလိုးသေးတယ်။ သူလိုးတဲ့အချိန်ငါးမိနစ်ကျော်ကျော် လောက်မှာ ကျမလည်းစိတ်ကျေနပ် ပြီး ပြီးအားရသွားတော့တယ်။

သူ လည်းကျမပြီးပြီးသုံးမိနစ်လောက် ကြာမှပြီးသွားတယ်လေ။ နောက်ရက်များမှလည်း ကိုမောင်က အဲဒီအတိုင်းပဲဖြစ်တယ်။ ကြာတော့လည်းသူသင်ပေးတော့ အဖုတ်ပွတ်တတ်လာပြီး၊သူ့ကိုအားကိုးလို့ မရတော့ဘူးကိုယ့်လက်ကို ကိုယ်အသုံးချရတယ်။သူလည်းဖုန်းထဲက ဗီဒီယိုကားတွေကြည့်ပြီးကျမကိုလိုးပေမယ့်ခဏပဲလီးတောင်တယ်။ ဒီလိုနှင့်ခြေက်လလောက်ကြာတော့ မလိုးတစ်ချီလိုးတစ်ချီနှင့်ဖြစ်လာတော့မှ။

“ ကိုမောင်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟင်၊ကျမကို ရင်မခုန်တော့ဘူးလား”

“ မိန်းမရယ်ကိုယ့်ဖက်က ကာမဆန္ဒအားနည်းတယ်၊ကိုယ်ကသူများလိုးနေတာ မြင်မှ အရမ်းလိုးချင်တာလေ။ အခုတော့ ကိုယ်အားနာပါတယ်”

ဒီလိုနှင့်ကျမတို့ အဖေကြီးက လေသင်ဓုန်းဖြတ်ပြီးဆုံးပါးသွားတယ် ရှင်။ ကျမတို့ဘဝ ရွှေတောင်ကြီးပြိုလဲသွားသလိုပါပဲ။ ရက်လည်အထိ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေရှိလို့ ညီမလေးစပါယ်က ပြဿနာ မရှိပေမယ့် ရက်လည်ပြီးတော့ ကြောက်လို့ တစ်ယောက်တည်း မအိပ်ရဲဘူးတဲ့ လေ။ အဲဒါကြောင့် ကျမတို့အခန်းကို ခေါ်သိပ်ရတော့တယ်။ ညီမလေးကို ကျမဘေးက နေရာချပြီး အိပ်ရတာပေါ့။ 

အဖေကြီးဆုံးကတည်းက ရက်လည်အထိ ကျမတို့လင်မယားမလိုးဖြစ်ဘူး၊ ဒီရက်တွေရောက်တော့ ကျမကလိုချင်လာပြန်ရော။ ညီမလေးကရှိတော့ ကျမမလုပ်ရဲဘူးလေ။ ကိုမောင်လည်း ကျမကို မလုပ်ပါဘူး။တပါတ်လောက်ကြာတော့ ကိုမောင်က လိုးချင်လာတယ်။ ကျမလည်းညီမလေး အိပ်လောက်ပြီဆိုပြီး ကျမကနည်းနည်းရွှေ့ပြီး ကိုမောင့်လီးကို စုပ်ပေးတယ်။ ကိုမောင့်လီးက အရင်ကထက် ပိုတောင်လာသလို ခံစားမိတယ်။

“ သင်းသင်း ” 

“ ကိုမောင်လည်း သင်းသင်းကို ယက်ပေးချင်တယ်” 

“ တကယ်လား ကိုမောင်” 

ကျမတို့ လင်မယား ဖြစ်ကတည်းက ကျမကပဲ မှုတ်ပေးနေတာ၊အခု သူက ပြန်လုပ်ပေးမယ်ဆိုလို့.ဝမ်းသာသွားတာပေါ့။သူက ကျမမအဖုတ်ကို စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပေးတာ။ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာနှင့်ယက်ပေးပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် နှင့်စုပ်တယ်။တချက်တချက် အသံတွေ တော်တော်ထွက်လို့ 

“ ကိုမောင်အသံမထွက်စေနှင့် ညီမလေးနိုးမယ်” 

“ အေး.ပါဟ”

ဆိုပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြန်တယ် .။ ကျမမှာညီမလေးနိုးသွားမှာစိုးရိမ်ရတာကတဖက်၊အဖုတ်အယက်ခံရ လို့ကောင်းရတာက တဖက်နှင့်မို့ ရင်တွေခုန်နေမိတယ်ရှင်။

“ အာ့..အင်းးဟင်းးးဟင်းး”

 ကျမအသံတိုးလေးနှင့် ညည်းမိတယ် ။

“ ပလပ်..ပလပ်..ပြွတ်..ပြွတ်”

“ အားးကျွတ်..ကျွတ်..အမလေး ကောင်းတယ် ”

“ ပြွတ်..ပြွတ်..” 

“ အားးရှီးးရှီးးးးအားး” 

ကျမမှာ ကောင်းလွန်းလို့.တချက် တချက်..ညည်းရင်း ဘေးကညီမလေးကို တောင်မေ့သွားတယ်၊၊ ကျမ ဒီတစ်ခါပဲ အဖုတ်အယက်ခံဖူးတာလေ။ ကျမပြီး ချင်လာတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကိုမောင့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး အတင်းဖိယက် ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမတကယ်လည်းစိတ်က ကြွနေတာ။အံ့ဩလောက်တယ်ရှင်။ ဘေးမှာညီမလေးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကိုတောင် ကာမစိတ်တွေ တအားဖြစ်နေတာကို။ ကျမမှ မဟုတ်ဘူး ကိုမောင်လည်း ဖြစ်နေပုံ ရတယ်ရှင်။ ခဏကြာတော့ ကျမစိတ်တွေ အရမ်းကြွပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။

“ သင်းသင်းးပြီးသွားလားး” 

“ အင်းးး” 

“ ကိုမောင်လိုးမယ်နှော်” 

“ လိုးလေ” 

ကိုမောင်က ကျမပေါင်ကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပြီးကျမကို လိုးတာ ကျမလည်း ခုဏတုန်းက ဖီလင်တွေပြန်ထလာတယ်။ညီမလေးကို လှမ်းကြည့်တော့ ငြိမ်နေပြီး အသက်မှန်မှန်ရှူနေတာကြောင့် ကျမလည်း ညီမလေး အိပ်နေတာ သိုးနေတာပဲ ဆိုပြီး နည်းနည်းအသံပိုထွက်အော် ညည်းလိုက်မိတယ် ။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်”

“ အားးကိုမောင်ရှီးးရှီးး” 

“ ဖုန်းးဖန်းးဖန်းးဖုန်းးဖန်းးး”

“ ဇွပ်..ဗျိဗြိ…ဗျစ်..ဗျစ်”

ကိုမောင့် ဆောင်သံ ပိုထွက်သလို လိုးချက်ကလည်း ဇိမ်ကို ရှိတယ်ရှင်။ 

“ အာ့.ကိုမောင်.အာ့..အားးအရမ်း ကောင်းတယ် ”

လိုးချိန်ကလည်း ဒီတစ်ခါရှစ်မိနစ် လောက်ကြာတယ်ရှင် ။နောက်တော့ သူလည်းတဖြေးဖြေး နှင့် ကြမ်းပြီးသုတ်တွေ ပန်းထွက်တယ်။သူပြီးပေမယ့် ကျမက မပြီးသေးဘူးရှင့် ။ ခုဏက တကြိမ်ပြီးပြီမို့လား မသိဘူး။နောက်တကြိမ်နည်းနည်းကြာနေတာပေါ့ ။

“ သင်းသင်းစုပ်ပေးဦးကွာ” 

“ အင်းး” 

ကျမလည်း ကိုမောင့်လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သုတ်တွေ ရှိနေပေမယ့် ကာမဆိပ်တက်နေတဲ့ ကျမ အဲဒါတွေဂရုမစိုက်အားဘူး။ မြန်မြန် ပြန်လိုးနိုင်အောင် မြန်မြန်စုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ကိုမောင်လည်း ချက်ချင်းတောင်လာတယ်။ ကျမကို ကုန်းခိုင်းလို့ ထပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင် ထပ်လိုးတော့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ပြီးသွားတယ်။ 

ကျမပြီးပြီးနောက် ကိုမောင်လည်း ပြီး သွားတယ်။ ယောက်ျားရကတည်းက ကာမကြောင့် စိတ်ကျေနပ်ရတာ ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံးပါပဲ။ကျမတို့နှစ်ယောက် အဝတ်အစား ဝတ်ပြီး အိပ်ကြပါတယ်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်လည်းကြာရော ညီမလေးက တချက်လောက် တွန့်လာပြီး 

“ မမ ရှူးပေါက်ချင်လို့.လိုက်ပို့ဦး”

ကျမလည်း လူးလဲထပြီး ညီမလေးကို အိမ်သာကို လိုက်ပို့တယ်လေ။ကျမစိတ်ထဲမှ ာမလုံမလဲဖြစ်ပြီး ညီမလေးများ သိသွားသလားလို့ထင်မိပြီး 

“ ညီမလေး ဘယ်တုန်းက နိုးနေတာလဲ” 

“ ကြာပေါ့ မမရှက်သွားမှာစိုးလို့ ငြိမ်နေရတာ၊အခု သေးက မအောင့်နိုင်တော့လို့ သာ မမကို နှိုးတာ” 

“ ဟယ်.ရှက်လိုက်တာညီမလေးရယ်” 

“ ရပါတယ်.မမရယ် လင်မယားတွေပဲ၊ ညီမလေးနားလည်ပါတယ်”

“ အေးဟယ်..ငါလည်းဒီနေ့မှဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူး”

“ မြင်သားပဲ တအားအသံထွက်တာ၊ ဟိုကလည်း ညီမလေးဘေးနားရှိနေတာကို အားမနာ ခါတိုင်းထက် ပိုလုပ်တယ် ” 

“ ညီမလေး နောက်ဆို မမတို့နှင့် မအိပ်နှင့်တော့” 

“ အာ.ညီမလေး တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ရဲဘူး ကြောက်တယ်”

“ သရဲ ကြောက်တာအရေးမကြီးဘူး၊နောက်မှ ငါတို့ညီအမ အရှက်ကွဲနေမယ်” 

“ မကွဲပါဘူး မမရယ်၊ညီမလေး နေတတ်အောင်နေပါ့မယ်”

“ အေးးအေးသိရင် လည်းအိပ်ချင်ယောင်သာ ဆောင်နေလိုက်တော့၊သိလား” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ” 

ပြောပြီး အိမ်ထဲ ပြန်လာခဲ့တယ်။ယောက်ျားက ပင်ပင်ပန်းပန်းနှင့်အိပ်ပျော်နေတာ သိုးလို့။

“ ဟိုမှာအိပ်ပျော်နေတာ သိုးလို့ ခစ် ခစ် ခစ်” 

“ ဟေ့..အော် နိုးသွားအုံးမယ်” 

ကျမတို့လည်း အိပ်လိုက်ကြတယ်။ မနက်ကျ အစောကြီးထပြီး ကျမက ထမင်းချက်။ ညီမလေးကစာကျက်၊ မိုးလင်းတော့ ကိုမောင်က အလုပ်သွား၊ညီမလေးက ကျောင်းသွားပေါ့။ကျမက တရေးအိပ်ပြီးထမင်း ထစားတယ် လေ။ ကျမတားဆေးမသောက်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် အခုထိ ကိုယ်ဝန်အရိပ်အယောင်က မပြဘူးလေ၊နောက်တော့ ရလာမှာပေါ့လို့ တွေးလိုက်တယ်ရှင်။ ညနေရောက်တော့ ညီမလေးရော ကိုမောင်ပါ ပြန်ရောက်လာတယ်။

ညီမလေးစာကျက်နေတုန်း အိပ်ခန်းဖက် ကိုမောင်ကိုခေါ်ပြီး 

“ ကိုမောင်ညက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ၊ထူးထူးခြားခြား” 

“ အေးဟ မိန်းမစိတ်မဆိုးနှင့်ကိုမောင် ပြောပြမယ်” 

“ ပြောပြ” 

“ ကိုမောင့်စိတ်ထဲမှာ ကိုမောင်တို့လုပ်နေတုန်း တစ်ယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ပိုကြွတာ” 

“ ဘာလဲ ကိုမောင်ညီမလေးကကြည့်နေတယ် ထင်လို့လား” 

“ သူကအိပ်နေပေမယ့် ကိုမောင်က သူရှိနေရင် ကိုမောင်စိတ် ပိုကြွတယ်လေ”

“ ကိုမောင် ညီမလေးကိုကြံနေတာ လား” 

“ အာ  မကြံပါဘူး၊သူက ငယ်သေးတယ်” 

“ အော်..သူကြီးရင် ရှင်ကကြံမယ်လို့ ပြောတာလား”

“ မကြံပါဘူးကွာ မင်းကလည်း” 

“ ကျမ.မယုံဘူး ရှင်ကျိန်ပြ” 

“ ကျိန်ပါတယ်မိန်းမရာကျိန်ပါတယ်။ဆိုပြီး ကိုမောင်က ကျိန်ပြပါတယ်။

“ ရှင်နှော် ညီမလေးကို လုံးဝမလုပ်ရဘူး၊လုပ်ရင် ရှင်အသိပဲ” 

“ အေးပါဟာ” 

“ မဟုတ်ရင် ညီမလေးကို အဒေါ်တို့ဆီ ပို့လိုက်မယ်” 

“ မလုပ်နှင့်လေ.တော်ကြာသူများ တွေက ခဲအိုကကြံတယ် ပြောနေပါအုံးမယ်” 

ကျမလည်း ညီမလေးကို သူများအိမ်မပို့ချင်ပါဘူး၊ ကိုယ့်မျက်စိအောက်ပဲ ထားချင်တာလေ၊အခု ကိုမောင်ပုံ ကြည့်ရတာ စိတ္တဇ (ဆိုက်ကို) ရှိပုံရတယ်။ ကိုယ် လုပ်တာကို သူများကိုမြင်စေချင်တဲ့ စိတ်ပေါ့။ညီမလေးကိုလည်း ပြောထားရမယ်၊၊ ကိုယ် ယူမယ့်ယောက်ျားနှင့်သာ ကိုယ့်အပျိုရည်ပျက်ပါစေလို့..

“ ရှင် အဲဒီလိုလုပ်နေရင် ညီမလေးသိသွားရင် ကျမ သောက်ရှက်ကွဲပြီ”

“ သူသိရင်လည်း သူများတွေကိုမသိစေနှင့်ပေါ့၊နင်မသိမသာ ပြောထားပါလား” 

“ ကျမကစိုးရိမ်တယ်။သူ့ကိုအဒေါ် အိမ်ပို့ရမလားလို့”

“ မပို့ပါနှင့် မိန်းမရယ် နှော်” 

“ မပို့ရင် ရှင်ဘာလုပ်ပေးမလဲ” 

“ မိန်းမကြိုက်တာ အကုန်လုပ်ပေးမယ်။

“ ပြီးရေ ာဂတိနှော် ဂတိ” 

“ အေးပါဟ” 

ကျမက ကိုမောင် ကျိန်လည်းကျိန်တယ်၊မလုပ်ဖို့လည်း ဂတိပေးတယ်၊ကျမအကြိုက်လည်းဖြစ်ရမယ် ဆိုတော့အတိုင်းထက်အလွန် တံခွန် နှင့်ကုက္ကား ပေါ့ရှင်။ဒီ အခြေအနေကိုအသုံးချပြီး ကျမရဲ့စိတ်မပြေတာကိုပါ ပြေအောင်လုပ်ရမယ်လေ။ ညီမလေးစာကျက်ပြီး ဆယ်နာရီခွဲ မှာအိပ်ရာဝင်ခဲ့ကြတယ်။ ကိုမောင်က အရင်လိုမဟုတ်ဘူး၊အိပ်ရာထဲမှာ မအိပ်ပဲ ကျမအဖုတ်ကို လာကိုင်တယ်၊ပြီးတော့ လက်ကိုနမ်းကြည့်တယ်။

ကျမက ဆပ်ပြာနှင့်အသေအချာ ဆေးထားတာ၊ဘယ်နံမလဲ၊သိတယ်လေ။ ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင် ကျမအကြိုက်ဖြစ်ရတော့မှာပေါ့ ။ကိုမောင် သူ့လက်သု့နမ်းကြည့်တဲ့အခါ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ သင်းသင်းလေးရတယ်။သူပျော်သွားတယ်။ ဒီနေ့လည်း လုပ်ရတော့မယ်ဆိုပြီးတော့ပေါ့ စပါယ်မှာ မနေ့ကကြုံပြီးကတည်းက ဒီနေ့ပုံစံ မြင်ရမှာကြိုသိတယ်။

အဲဒါကြောင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ မနေ့ကလည်း မမတို့လင်မယားလုပ်နေတာကြည့်ပြီး ရေဆာသလို သေးပေါက်ချင်လာသလို ဖြစ်တာ။အနီးကပ်ဆိုတော့ မလှုပ်ရဲဘူး၊မနေ့ကသေး အရမ်းပေါက်ချင်လို့သာ သူ့တို့ပြီးအောင်မနည်းအောင့် အည်းသည်းခံပြီး စောင့်ရတယ်။ ဒီနေ့တော့ သေးအရင်ပေါက်ထားတယ်။

ကိုမောင် မမအဖုတ်ကို ယက်နေတာ မနေ့ကအံ့အားသင့်သလို မမကလည်း သူ့ကိုလိုးထားတဲ့လီးကို စုပ်ပေးနေတာ မရွံမရှာပဲ။ ကိုးတန်းကတည်းက ဘိုင်အိုမှာ မျိုးပွားတာ သင်ထားတာ။ သုတ်ရည်ဆိုတာလည်းသိတယ်။ လိုးရင် သုတ်ထွက်တယ် ဆိုတာလည်းသိတယ်။

မမက အဲဒီသုတ်တွေကိုမရွံမရှာစုပ်ပေးနေတော့ စပါယ်မှာတံတွေးတွေပဲ ကြိတ်မြိုနေမိတာ။ အခုလည်းကိုမောင်က မမနှင့်လုပ်ဖို့ အစပျိုးနေပါပြီ။ စပါယ်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ စောင်ခြုံပြီး သူတို့ဘက်ကို လှည့်အိပ်တယ်။ ခဏနေတော့ ကိုမောင်က လုပ်ငန်း စပြန်တယ်။ကိုမောင်က မမအဖုတ်ကို ယက်နေတာ တော်တော် လေးကြာတယ်။ မမလည်း မနေ့ကထက် အသံပိုကျယ်လာတယ်။ 

ကိုမောင်က ကျမဖက်ကိုလှည့်ကြည့် ပြီးမမအဖုတ်ကို အပီအပြင်ယက်နေတာလေ၊ခဏနေတော့ မမအလှည့် ရောက်လာတယ်။ မမကလည်း ကိုမောင့်လီးကိုစုပ်ပေးနေတာလေ။တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ရေခဲချောင်းစုပ်သလို၊ထုတ်ထိုးသကြားလုံးစုပ်သလို မျိုးပဲ။ကိုမောင်က မျက်လုံးလေး မှေးပြီးဇိမ်ခံနေတာများ ပါးစစပ်က တဟင်း နှင့်ပေါ့။ ကျမလည်း သူတို့ကိုကြည့်ပြီး ဖီလ်းတက်လာတယ်။

အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျမက ကိုယ့်အဖုတ်ကို လက်ထိုးထည့်ပြီး ဇိမ်ယူရတာပေါ့။ သူတို့ နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်စုပ်ပြီး ယက်ပြီးနောက်မှာ လိုးကြတယ်။သူတို့လိုးတာကို ကြည့်ပြီး ကျမလည်းလက်နှင့် ကရိုင်းလိုက်တာ ကျမလည်းပြီးသွားတာပေါ့။ သူတို့က နှစ်ကြိမ်တောင် လုပ်ကြတာ။ကျမကလည်း စောင့်ကြည့်ပြီးမှအိပ်တာ။ ဒီလိုနှင့်ကျမစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ တရက်ကျတော့ သူတို့လိုးနေချိန်မှာ ရှူးကအရမ်းပေါက်ချင်လာတယ်၊၊ အဲဒါနှင့်ထပြီး 

“ မမသေးပေါက်ချင် တယ် ” 

“ အယ်.ညီမလေးး” 

“ ဟင်.စံပါယ်၊ဒုက္ခပါပဲ ” 

“ အခုမှ ဒုက္ခလုပ်မနေနှင့်၊မမထဦး ဒီမှာထွက်ကျတော့မယ်”

“ ညည်းတော့လုပ်ပြီ ” 

ဆိုပြီးအိပ်ရာကထပြီး လိုက်လာ တယ်၊လမ်းမှာ 

“ စံပါယ်ညည်းတော့ ဟယ် တကယ်ထဲ ”

“ မမ ဒီကမရတော့ဘူးထွက်ကျတော့မယ်” 

ကျမလည်း အိမ်သာထဲရှူးဝင်ပေါက်ပြီး အဖုတ်ရေဆေး ထွက်ခဲ့တယ်။မဆေးလို့လည်း မဖြစ်ဘူး ။ အဖုတ်ကရွှဲနေပြီလေ။ အိမ်သာက ထွက်လာတော့ မမက 

“ ဘာလဲစပါယ်ညီမလေး ညည်း လည်းခံချင်နေတာလား၊ငါပြောထားရက်နှင့်ခံချင်ရင်လည်းပြော” 

“ အာ.မမကလည်း၊ မမပဲမှာထားတာ ယူတဲ့ယောက်ျားပဲ ပေးရမယ်ဆိုပြီးတော့” 

“ အေးလေ.သိပါဘူး နင်လည်း အပျိုဖြစ်ပြီပဲ၊နောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အိပ်တော့”

“ ရတယ် မနက်ဖြန်အိပ်မယ်” 

ကျမတို့နှစ်ယောက် အထဲရောက်လာတော့ ကိုမောင်ကလီးကိုကိုင်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာ ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ 

“ ရှင်ကလည်းနည်းနည်းပါးပါး အရှက်ရှိအုံးလေ”

“ ဟာ ကွာ ညီမလေးသိသွားပြီလေ ဘာရှက်စရာရှိဦးမလဲဟ” 

“ ဟင်းးးနှော် ငါသေသာ သေလိုက်ချင်တယ်။ 

“ မသေလိုက်ပါနှင့်မိန်းမရေ  ကဲပါ ငါ့ကို မှုတ်ပေးအုံး”

“ အာ.ဒီမှာညီမလေးရှိတယ်”

“ အမယ်..မမ သမီးမမြင်ဘူးတာမရှိဘူးနှော် အခုမှရှက်မနေနှင့် နောက်ရက် အလုပ်လုပ်ပြီး အိပ်ရာခွဲအိပ်မယ်၊ဒီနေ့တော့ ဒီမှာပဲ အိပ်မှာ” 

“ အေး အိပ်အိပ်” 

သင်းသင်းလည်း မပြီးဆုံးသေးသော ဇာတ်လမ်း ပြန်စကြရတော့တယ်။ကျမက စုပ်ပေးပြီး သူက လိုးလိုက် တာ အဖုတ်ကွဲ သွားမလားတောင် ထင်ရတယ်။ကောင်းလိုက်တာလည်း လွန်ပါလေရော။ နောက်နေ့ကစပြီး စံပါယ် အိပ်ယာ ပြောင်းအိပ်တယ်။တချိန်လုံးလည်း မမတို့လင်မယားလုပ်နေတာပဲ မြင်နေတယ်။

အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း ချစ်သူရတယ်။မမပြောထားလို့ ချစ်သူဘဝမှာ ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘူး။ သူက စည်းရုံးနေတာ၊မနည်း ရှောင်နေရတယ်။သူ့ကိုမြင်တိုင်း မမကိုသတိရတယ်လေ ၊နောက်တော့ ကျမချစ်သူက လက်ထပ်မယ်ပြောတာနှင့် မမကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ မမကလည်း ကျမချစ်သူနှင့် တွေ့တယ်။လူက အကောင်ထွားပြီးရုပ်ရည်သန့်တော့ မမကသဘောကျတယ်။ပြောတာဆိုတာလည်း ယဉ်ကျေးတော့ ချက်ချင်းသဘောတူတယ်။

ဟိုကလည်း မမ.မမနှင့်အရမ်းကို မျက်နှာလုပ်တယ်လေ။ကျမနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် အသင့်နေဖို့ အိမ်ရှိတာလည်းပါတာပေါ့။ ကျမအိမ်ထောင်စောစောကျတာ မမတို့လင်မယားကြောင့်ပါပဲ။ မမတို့အိမ်မှာပဲ အကျဉ်းရုံးပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြတယ်။အဲဒီနေ့ပဲ အိမ်ပြောင်းခဲ့တယ်လေ ။ တကယ်တမ်းအိမ်ထောင်ကျတဲ့ အခါမှာ စံပါယ် တစ်ယောက်စိတ်ညစ်ရလောက်အောင် မင်္ဂလာဦးညက ခံစားလိုက်ရတယ်။စပါယ်ယူတဲ့ ထွန်းထွန်းဟာ တကယ့်ကို ကာမစိတ်လွန်ကဲသူဖြစ်နေတယ်။စပါယ်တို့ အိမ်ကိုရောက်ပြီးတော့ ညနေစောင်းနေပြီ၊ညတောင်မရောက်သေးပါဘူး။ 

“ စပါယ်” 

“ ပြောလေ ကိုထွန်း”

“ လုပ်ရအောင်ကွယ်”

“ ဟယ် ညတောင်မရောက်သေးဘူး”

“ ဒီဟာမျိုးကစောလေကောင်းလေပဲလေ” 

“ ဟင်..ကြောက်စရာကြီး”

ပြောသာပြောရတာ စံပါယ်လည်းအိပ်ရာပေါ်လိုက်ခဲ့တယ်။

“ ကိုထွန်းခဏနေအုံးနှော် ရေဆေးလိုက်ဦးမယ်” 

“ အင်းပါ” 

စံပါယ်လည်းရေဆေးပြီးပြန်လာ တော့ကိုထွန်းကလီးတောင်ပြီးမျက်နှာကပြုံးနေတာလေ။ 

“ ချစ်..လာလေ”

ဆိုပြီးကျမကိုဖက် နမ်းတယ်။ကျမမှာတော့ ငယ်ရွယ်သူလည်းဖြစ်ပြန်၊ဒါကို မမတို့တုန်းက မြင်ဖူးနေလို့ အရမ်းလည်းလုပ်ကြည့်ချင်တာကြောင့်စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွဖြစ်နေတာ။ပိပိထဲက အရည်တွေတောင် ထွက်လာတယ်။ ကိုထွန်းက စုပ်နမ်းပြီးတော့ကျမနို့ တွေကိုစို့တယ်၊နို့သိပ်မကြီးတဲ့ အတွက် ကိုထွန်းအတွက် အာသာမပြေ လောက်ဘူး၊ ကျမအတွက်ကတော့ ဖီလ်းတကယ်ရှိတယ်၊အရည်တွေများစိမ့်ထွက်နေတာ ရွဲနေပြီလေ။ ကိုထွန်းက နို့တွေစို့ပြီး ပိပိကို ယက်တယ်။

မမတို့လုပ်တာမြင်ဖူးတာမို့လို့ အရမ်းအလုပ်ခံချင်ခဲ့တာ။အရမ်းလည်း ကောင်းတယ်။ လူမရှိတဲ့အိမ်မှာလင်မယားနှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ လွတ်လပ်လွတ်လပ် အော်ညည်းလို့ရတဲ့ အတွက် စံပါယ်လည်းအော် ညည်းမိတယ် ။

“ ပလပ်..ပလပ်” 

“ အီး.ကျွတ်..ကျွတ်.ကိုထွန်းရေ ကောင်းလိုက်တာ အင်းဟင်းးဟင်းး” 

ကိုထွန်းလည်းစံပါယ်ဆီကအသံ ကြားတော့ စိတ်ပိုကြွလာတယ်၊အဲဒါကြောင့်လည်း ပိပိကိုအားရပါးရ ယက်မိတယ်လေ။ အစေ့ကလေးကို စုပ်ပစ်တာ၊စံပါယ်တစ်ယောက် ကော့နေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ် လေ။ကိုထွန်းမှုတ်တာနဲ့တင် စံပါယ် တစ်ယောက်အရည်တွေထွက်ပြီး ပြီးသွားရတယ်။

“ စံပါယ်.ကိုထွန်းကိုလည်းလုပ်ပေး ဦးလေ” 

“ အင်းပါ စံပါယ်လုပ်ပေးမှာပေါ့” 

စံပါယ်က မမလုပ်သည့်အတိုင်း စုပ်လိုက်ယက်လိုက်ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လုပ်တဲ့ အခါ ကိုထွန်းတစ်ယောက် မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။

“ အားးကျွမ်းလှချည်လား စံပါယ်” 

စိတ်ထဲမှာ ကိုထွန်းတစ်ယောက်တွေးမိပြီး စံပါယ်ကို မယုံသင်္ကာဖြစ်မိတယ်၊လိုးလိုက်ရင်အဖြေပေါ်မှာပဲလို့ တွေးကာ လိုးမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီးစံပယ်ပေါင်ကြားကို ဝင်ကာ လိုးလိုက်တယ်။

“ ဗျစ်…ဗျစ်..ဖောက်..” 

“အားးအမလေး သေပါပြီ၊အားး အရမ်းလုပ်တယ်”

ကိုထွန်းလီးကို အပြင်ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်။ လီးမှာသွေးတွေပေနေတယ်၊ခုဏတုန်းက လိုးတုန်းကလည်းအ ဖုတ်ထဲမှာ တင်းကနဲ ခံစားရပြီးသွေးလည်းထွက်တယ်ဆိုတော့ စံပါယ်အပျိုစစ်တယ်ဆိုတာ သေချာတယ်လေ ။ ကိုထွန်းလည်းဝမ်းသာသွားပြီး အဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်ပြီးဖြေးဖြေး လေး လိုးလိုက်တယ်။လီးကပုံမှန်အဝင်အထွက်ကလေးဖြစ်နေတယ်။ဥရိုက်သံ ပေါင်ချင်းထိသံတွေက မှန်မှန်လေးမြည်နေတယ်။

“ ဗျစ်.ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်”

“ အာ့ကိုထွန်းကောင်းတယ်.အာ့.. အင့်.ဟင့်” 

ကိုထွန်းလည်းကောင်းလာတာကြောင့်နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်လိုက် ပြီးအားပါးတရဆောင့်လိုးတော့ 

“ ဇွိ့…..ဗျိ..ဗျစ်.ဖန်းးးဖန်း”

“ အားးဟင့် အာ့ရှီးးရှီးးအားးပြီးပြီ အားး” 

စံပါယ်ပြီးသွားပေမယ့် ကိုထွန်းက မရပ်ပစ်ဘဲ နောက်ထပ် ရှစ်မိနစ်လောက်ထပ်လိုးပြီးမှပြီးသွားတယ်။ ကိုထွန်းဟာ တကြိမ်နှင့်အားမရပါဘူး၊စံပါယ်မှာ ကျိမ်းစပ်နေသော်လည်း နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်အလိုးခံရတယ်။ကိုထွန်းဟာ တဏှာစိတ်ပြင်းတယ်။ ရတဲ့နေ့ကစလို့ တနေ့မှအလိုးမပျက်ပဲ တနေ့နှစ်ကြိမ်ပုံမှန်လိုးတယ်။စံပါယ်ကလည်းငယ်သေးတယ်။ ကလေးမယူသေးဘူးဆိုပြီး တားဆေးသောက်နေရတယ်။

မမကတော့ ကလေးမရသေးဘူး၊ တစ်လလောက်ကြာပြီးတဲ့ အခါ စံပါယ်က မမကိုသတိရလာလို့ ကိုထွန်းကိုပြောပြီး နှစ်ရက်လောက် ပြန်တယ်။ထွန်းထွန်းကလည်း အလုပ်မအားလို့ မလိုက်ဖြစ်ဘူး ။ သင်းသင်းတို့လင်မယားမှာလည်း စံပါယ် အခန်းပြောင်းပြီးအိပ်ကတည်းကသိပ်ပြီး အဆင်မပြေတော့ဘူး၊ ကိုမောင်လည်းလိုးတရက်မလိုးတရက်နှင့်စိတ်လာမှ လိုးဖြစ်တယ်။ ဒါတောင်မှ စံပါယ်သူတို့နှင့်အိပ်တုန်းကလို ဖီလ်းမလာတော့ဘူး။ကိုထွန်းလည်း သင်းသင်းကို မမှုတ်ပေးတာ ကြာပြီ၊သင်းသင်းလည်း ကာမဆန္ဒမပြည့်ဝတော့ပေ။

ရက်တွေကြာလာတော့ စံပါယ်ကိုလည်းသတိရလာတယ်။မျှော်နေတုန်းမှာ စံပါယ် ရောက်လာမှာမို့ ကိုမောင်ရော သင်းသင်းပါပျော်နေကြတယ်။ စီးပွားရေးလည်းအဆင်ပြေစပြုလာပြီလေ၊ အဆင်မပြေတာတော့ တားဆေးမသောက်ပါပဲ ကိုယ်ဝန်မရတာတစ်ခုပဲ။သားသမီးမရှိတော့ ညီမလေးကိုပဲ သတိရတော့တယ် ။

“ ဟောပြောနေရင်း ညီမလေး ရောက်လာပြီ”

“ ညီမလေးစံပါယ်၊အဆင်ပြေရဲ့လား” 

“ ပြေတယ် မမ” 

“ နင့်ယောက်ျားကရော နင့်အပေါ်ဂရုစိုက်ရဲ့လား” 

“ စိုက်တာပေါ့ မမရဲ့၊စိုက်လွန်းလို့ ကြောက်တောင်နေတာ” 

“ ကိုမောင်ရော မမကို ဂရုစိုက်ဖြစ်ရဲ့လား” 

“ ဟင်းးးညီမလေးရှိတုန်းကလို မဟုတ်တော့ပါဘူးဟယ်” 

“ ဟင် .ကိုမောင်က နောက်တစ်ယောက် ထားတာလား” 

“ မဟုတ်ပါဘူး ညီမရယ်” 

“ သူကဆိုက်ကိုဖြစ်နေတာလေ၊အနားလူတစ်ယောက်ရှိရင် ပိုလုပ်ဖြစ်တယ်။အပြင်လူလည်း ဘယ်ခေါ် ရဲမလဲ” 

“ ဟီး..ဟီးးကိုမောင်ကတော့” 

“ ဒီည..ညီမလေး မမတို့နှင့်အတူတူအိပ်ကွာ ညီမလေးကို လွမ်းလို့”

“ ဟင်းနှော်..မမ မသိတာကြလို့” 

“ ညီမကအပျိုမဟုတ်တော့ဘူး၊ဒီနေ့တော့ ညီမလေးလည်းကြည့်ရမှာပေါ့” 

“ နင်ကြည့်ချင်ကြည့်ပေါ့၊ကိုမောင်လည်းအရမ်းဝမ်းသာနေတာ၊ နင့်အတွက်စားစရာတွေ ကိုယ်တိုင်ချက်နေတာပဲ ကြည့်ပေါ့”

“ ဟားးးဟားးး” 

ညဘက်လည်းရောက်တော့ မမဘေးနား ကျမအိပ်တယ်။အိပ်လို့ မပျော်ပါဘူးရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်ပြောနေတာလေ။ အဲဒီအချိန်ပဲ ကိုမောင်က မမနို့ကိုကိုင်နေတာတွေ့တယ်။ 

“ အာ.ကိုမောင်အစောကြီးရှိသေးတယ်နှော်” 

“ ဟီးးဟီးး စံပါယ်ကလည်း” 

“ ကဲ မမရာ ကိုမောင်ငြိမ်သွားအောင်သာလုပ်ပေးလိုက်တော့ ညီမလေး အိပ်တော့မယ်” 

“ ဟဲ့..အော်” 

ကျမခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။ကိုမောင်က နို့စို့ ပြီးမမအဖုတ်ကို ယက်ပေးတာ မမ လည်း တအင်းးအင်းနှင့်ကို အော် ညည်းနေတယ်။

ငတ်ပြတ်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ၊မမအလှည့်ကျတော့ လီးတောင်မက ဂွေးဥတွေပါ တပြွတ် ပြွတ်စုပ်လို့၊နောက်တော့လည်း တယောက်တလှည့် အပေါ်တက်ပြီးလိုးကြတယ်။နောက်တော့ မမရောကိုမောင်ရောပြီး သွားတာ၊ပြီးသွား ပြီး ထပ် မကြာဘူး မမက ကိုမောင်လီးပြန်စုပ်ပြီးထပ်လိုးကြတယ်။သူတို့ ပြီးသွားမှ ကျမလည်း စောင်ခေါင်း မြီးခြုံတာကနေ ရင်ဘတ်အထိပြန်ချလိုက်တော့ 

“ ညီမလေး အိပ်မပျော်ဘူးလား” 

“ အဲလောက်ကြီးလုပ်နေတော့ ဘယ်အိပ်လို့ရမလဲ” 

“ အေးပါ.ငါတောင်းပန်ပါတယ်” 

“ တောင်းပန်မနေနှင့် အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ မမြင်ချင်လည်းအကုန်မြင်နေရတာ”

“ အေးပါဟယ် ဆောရီးပါပဲဟယ်” 

အဲဒီနေ့ညအိပ်ပြီး နောက်တနေ့ပြန်လာခဲ့တယ်။

“ မမ.အားရင်လည်း ညီမတို့ဆီလာ အုံး”

ဆိုပြီးလည်းခေါ်ခဲ့တယ်။ နောက်တစ်လမှာ မမတို့လင်မယား အိမ်ကို လာတယ်။အိမ်ကိုလာတော့ ကိုထွန်းကပျူပျူ ငှာငှာပဲ ဧည့်ခံတယ်။တော်တော်လေးကြာတော့ မယားညီအကိုနှစ်ယောက်က ရင်းနီးသွားတယ်။ညနေဘီယာတွေ ဘာတွေ သောက်ပြီးငယ်ပေါင်းကြီးဖော်လို ဖြစ်သွားကြတာလေ။ ညရောက်တော့ ကျမတို့အခန်းဘေးမှာပဲ သူတို့ကို အိပ်ခိုင်းတာ။ ကျမတို့နှင့်ဟိုဘက်ခန်း ဒီဘက်ခန်းစကားပြောနေရင်း လီးစုပ်သံကြားလိုက်ရတယ်။ ကိုထွန်းကအိပ်ရာထပြီး အပေါက်ကနေချောင်းကြည့်တယ်။ 

“ မိန်းမ..ထ.ထဟိုဘက်ခန်းက လုပ်ငန်းစနေပြီ လာကြည့်ဦး” 

“ မကြည့်တော့ဘူးမြင်ဘူးတယ်” 

“ ဟေ” 

သူကကချောင်းကြည့်ပြီး ဟိုက လိုးကြတဲ့အချိန် ကိုထွန်းလည်းမနေနိုင်လို့ ကျမကို လီးစုပ်ခိုင်းပြီးလိုးတော့တာပဲ။နောက်နေ့ သူတို့ပြန်တော့ ကိုထွန်းက 

“ မိန်းမ.နင့်အမတို့ လင်မယားကမလွယ်ဘူးနှော်၊လူရှိနေရင်တောင် လုပ်တယ်”

“ ကိုမောင်ကဆိုက်ကိုဖြစ်နေတာ၊ဘေးနား လူမရှိရင်မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊လူရှိမှပိုလုပ် ချင်တာ”

“ အေးဖြစ်နိုင်တယ်ဟ။ ငါတောင်မနေ့ညက တော်တော်ဖီလ်းရှိတာ” 

“ ဘာလဲ ရှင်ရောအဲလိုဖြစ်နေပြီလားး” 

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ပိုဖီလ်းရှိတယ် မှတ်တာပါ” 

ဒီလိုနှင့် ကျမတို့လင်မယားဆီသူတို့လာလိုက်။ သူတို့ဆီကျမသွားလိုက်နှင့် တနှစ်နီးပါး ကြာတော့ ကျမကိုယ်ဝန်ရလာပါရော၊ ကျမယောကျ်ားသာမက မမတို့လင်မယားပါ ဝမ်းသာကြတယ်။သူတို့က ကလေးမရကြဘူး၊ကိုမောင်ဆို ကျမကလေး သူတို့ မွေးစားမယ်နှင့် ခဏခဏ တောင်းနေတာ။ သူတို့က အခုဆို စီးပွားရေး တော်တော်ပြေလည်လာပြီ၊ မမက ကလေး မမွေးတော့ လှလာတယ်။ ပိုပြီးပြည့်လာတာပေါ့လေ။ အိမ်က ကိုထွန်းကလည်းမနိုင်စိန်၊မလိုးရရင်မနေနိုင်ဘူး၊ ကိုယ်ဝန်ရှိတာတောင်လိုးတုန်း၊ မှုတ်ပေးလို့လည်း အာသာမပြေဘူးတဲ့။

အဲဒါနှင့် ကလေးမွေးမယ့်လက နီးလာပြီ၊ဗိုက် ဖြင့်ခုနှစ်လရောက်နေပြီ၊ ကျမလည်းအလိုးမခံဘူး၊သူ့ကို မှုတ်ပေးတယ်၊သူကမနေနိုင်တော့ ဂွင်းထုတယ်။ ပြီးတဲ့အခါပြီး မပြီးတဲ့အခါမပြီးတော့ ကျမလည်း သူ့ကိုသနားမိတယ်။ သူကတောင်းဆိုလည်း ခလေးထိခိုက် မှာစိုးတော့ မလုပ်ခိုင်းရဲပါဘူး။အဲလိုနှင့် ဗိုက်ကကိုးလလောက်ရောက်လာတယ်လေ၊ မမကိုလှမ်းခေါ်ရတော့တယ်။ တချို့ကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။မမလည်းလိုက်လာတယ်၊ ကိုမောင်ကကျန်ခဲ့တယ်လေ။ မမကို အနားပဲခေါ်အိပ်ဖြစ်တယ်၊နောက်လည်းခလေးမွေးလာရင် သူ့ကိုပဲ အခန်းထဲ သိပ်ရမှာဆိုတော့လေ။

အဲလိုနှင့် တပတ်လောက်ကြာတော့ မမအိပ်နေတုန်းကိုထွန်းကလီးတောင်နေလို့ ခဏစုပ်ပေးဦးဆိုပြီးတောင်းဆိုတယ်။ ကျမမှ ာသနားလို့စုပ်ပေးရတယ်။အဲဒီအချိန်ပဲမမကနိုးလာပြီး

“ ဟေ့ ထွန်းထွန်း နင့်မှာလည်း မနေနိုင်မထိုင်နိုင်အောင် ဖြစ်နေတာလား” 

“ ဟာ မမ” 

“ ကျနော် တကယ်တင်းနေလို့ပါ”

“ နင်ကိုက လွန်လွန်းတယ်” 

“ ဟုတ်တယ် မမ သူကနေ့တိုင်းလုပ်ရမှ၊အခုမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေတာ၊ ကျမလည်း သူ့ကို သနားလို့ လုပ်ပေးနေတာ” 

“ ညီမလေးရယ် ဗိုက်ကြီးနှင့်မို့ လို့ပြောနေတာ” 

“ မမ လုပ်ပေးလိုက်ပါလား” 

“ ဟေ့..ဟေ့.အမလေး ငါ့ယောက်ျားသိရင် ပြဿနာ တက်ပါ့မယ်၊မလုပ် နှင့်”

“ ကဲ ကိုထွန်း မမယောက်ျားသိရင်ပြဿနာ တက်မှာ၊ တကယ်လို့သာ ရှင့်အနေနှင့် ကိုမောင်ကျမကို လုပ်ရင် ရှင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” 

“ ဟီးဟီးလူလဲတဲ့ သဘောလား” 

“ ရှင့်ကိုသနားလို့ပြောနေတာ၊ ရှင်က ကိုမောင်ကျမနှင့်ဖြစ်ရင် ရှင်ကရော ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါ့မလား”

“ ကိုယ့်အချင်းချင်းပဲရပါတယ်” 

“ ကိုမောင်က ရှင့်လိုမဟုတ်ဘူး၊သူကကျမငယ်ငယ်တုန်းကလည်း ကျမကို မထိပါးဘူး” 

“ ငါ သိပါတယ်၊နင်နှင့်ရတော့ နင်ကအပျိုစစ်ပဲရှိသေးတာလေ” 

“ အေးဟုတ်တယ် ငါကိုယ်တိုင်ကတိတောင်းခဲ့တာ၊အခု နင် ရောညီမလေးကို မပစ်ပါဘူးဆိုရင် ငါပေးမယ်”

“ ပေးပါတယ်ဗျ” 

“ ညီမလေးရော ကြည်ဖြူသလား” 

“ ရပါတယ်ကိုထွန်းသဘောပါ”

“ ကိုထွန်းသာ မမကိုရှယ်ပြုစုလိုက်ပါ။ကျမ ကြည့်မယ်၊ကျမလိုပဲ လုပ်ပေါ့”

“ ဟီးးဟီးး ငါလည်းပစ်မှားနေတာ ကြာပြီ” 

“ ကဲမမရေ သူကိုသာမှုတ်ခိုင်းလိုက် တော့”

“ အေးလာ ထွန်းထွန်းငါလည်းအမှုတ်ခံချင်နေတာ”

“ အာ လုပ်ပေးရမှာပေါ့ဟီးဟီးး” 

ထွန်းထွန်းလည်း အသားဖြူပြီးမိန်းမထက် ပိုကိတ်တဲ့မရီးကို စိတ်နှင့်ပစ် မှားနေတာကြာပြီ၊အခုလို တရားဝင်လိုးခွင့် ရပြီဆိုတော့ အမုန်းဆွဲဗုံးကြဲဖို့ ကြံစည်ရတော့တယ်။အဲဒါကြောင့် 

“ မမ..မောင်လေးရှယ်ယက်ပေးမယ်”

ဆိုပြီးယက်ပေးတယ်၊ငတ်နေတာလဲကြာပြီဆိုတော့ အဖုတ်အကွဲ တလျှောက်လျှာအပြားကြီး လုပ်ကာ ယက်လိုက်တယ် ။

“ ရှလွတ်..ပလပ်”

“ အားးကောင်းတယ် မောင်လေး” 

သင်းသင်းလည်း ရေငတ်တုန်းတွင်းထဲကျဆိုသလို ဇိမ်ရှိရှိခံမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွန်းထွန်းမှုတ်ပေးတာခံလိုက်တယ်။ ထွန်းထွန်းက သင်းသင်းပေါင်ကိုကားပြီး လျှာကိုစုချွန်ပြီးအထဲကို သွင်းပြီးပြန်အထုတ်မှာမှာ အစေ့ကိုကလော် ထုတ်လိုက်တယ်လေ၊

“ ဟင်းးးဟင်းးးးးးး” 

သင်းသင်းတစ်ယောက်ငှက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနှင့် တုန်တက်သွားတယ်။

“ အီးကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရာ ဟင်းးဟင်းး” 

“ ပလပ်…ပလပ်..”

“ အင့်..ဟင့်..အင်းးးဟင်းးဟင်းးး” 

သင်းသင်းတစ်ယောက်ထွန်းထွန်း မှုတ်ချက်မှာပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။ :

“ အာ့ရှီးးးရှီး.အား”

ထွန်းထွန်းလည်း သင်းသင်းအစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” 

“ အားးမောင်းလေးးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.မမ.ပြီးပြီးအားး”

“ ဘယ်လိုလည်းမမ သမီးယောက်ျားနှင့် ကိုမောင်ဘယ်သူက ပိုကောင်းလဲ”

“ တစ်ယောက်တမျိုးစီပါပဲ ဟယ်” 

“ ကဲ.မောင်လေး မမ တလှည့်စုပ်ပေးမယ်” 

“ ဟုတ်..မမ” 

သင်းသင်းလည်း ထွန်းထွန်း လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ မမရယ်၊”

“ မမမောင်လေးလိုးချင်ပြီ” 

“ အေးးအေးး မမဘယ်လိုနေပေးရမလဲ” 

“ ပက်လက် လိုးမယ်မမ” 

“ အင်းးးအင်း”

ဆိုပြီးသင်းသင်း လှဲချလိုက်တယ်။ထွန်းထွန်းလည်း မမကိုအရင်မလိုး သေးပဲ၊အစေ့ကို လီးနှင့်ပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းမှာ အဖုတ်ထဲက ကျင်ကနဲ အရသာ တွေ့ပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ ကိုမောင်နှင့်တုန်းက သူ့ အသားထိလည်း ရင်မခုန် တော့ပေမယ့်ထွန်းထွန်းနှင့်တွေ့တော့ ရင်ခုန်သလိုရင်ဖိုသလို ခံစားရပြီး စိတ်ကျေနပ်နေသလို ခံစားရပြီး၊ဖီလ်းတွေ တက်လာတယ်လေ။ 

“ ပြွတ်.ပလွတ်”

“ အားးအင်းးဟင်းးဟင်းး” 

လီးက သင်းသင်းအဖုတ်ထဲ ကိုတိုး ဝင်သွားပြီးသင်းသင်းမှာ လီးအသစ်ရဲ့ အတွေ့အကြုံကို ရလိုက်တယ်။အရမ်းကို ကောင်းလွန်းနေတယ်။ ထွန်းထွန်းက အလိုးသန်သူ ဖြစ်တော့ သင်းသင်းမှာ ဆယ်မိနစ်လောက်နှင့် ပြီးသွားရပြန်တယ်။ထွန်းထွန်း လည်း နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ် လောက်မှာ သုတ်ထွေထွက်ပြီးသွား ပြီးတော့တယ်လေ။ ထွန်းထွန်းလည်း ပြီးသွားတော့ စံပါယ်က 

“ ကိုထွန်း..မမကိုဘယ်လောက် တောင်မှ လုပ်ချင်နေလဲမသိဘူး၊လိုးနေလိုက်တာ ကျမရှိနေတာတောင် မေ့နေတယ် ” 

“ အာ..မိန်းမကလဲ ကိုငတ်နေလို့ပါ ကွာ”

“ မမလည်း သိပ်ဟော့နေတာပဲ” 

“ ဟယ်..ညီမလေးမမရှက်တယ်ဟ၊ မပြောနှင့်တော့” 

“ ကဲ အိပ်ကြမယ်” 

ဒီလိုနှင့် ကျမသားလေးမွေးတယ်၊ မမကဆေးရုံလာစောင့်ပေးတယ်။ ကိုမောင်လည်း ကလေးလာကြည့်တယ်။မီးထွက်ပြီး တပါတ်လောက်မမနေသွားတယ်။ တပတ်အတွင်းသုံးခါလောက် မမနှင့်ကိုထွန်းတို့လိုးကြတယ်လေ ။နောက်လည်း မမက တပါတ်တစ်ခါလောက် အိမ်ကို လာတယ်။လေးဆယ့်ငါးရင်ပြည့်တော့ ကျမ နှင့်ကိုထွန်းတို့ လိုးဖြစ်တာ ကျမလည်းအသစ်ဖြစ်နေတာပေါ့၊မလုပ်ရတာကြာတော့ ရင်တွေခုန်နေတာ။မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆွဲလိုက်တယ်။

အိပ်ခန်းက ကျဉ်းလို့ ကလေးပုခက်လည်းအထဲဆင်ချင်တာမို့ အခန်းနှစ်ခန်း အလယ်က ခန်းဆီးဖျက်ပြီး ပေါင်း လိုက်တယ်။ အခန်းက ကျယ်သွားတယ်လေ။သားလေး ရက်တစ်ရာ မွေးနေ့ လုပ်တယ်။အိမ်နားကလူတွေဖိတ်တယ်။မမတို့လင်မယားလည်း ညကတည်းက ကူလုပ်တယ်။နေ့ခင်းပိုင်းတော့ အေးဆေးပါပဲ။ညနေဘက် ရောက်မှ 

“ မိန်းမဘယ်လိုလဲ၊ဒီညလူလဲလုပ်မလား” 

“ ရှင်ကလည်းကျမကို ရိုးသွားပြီလား” 

“ ငါ ကိုမောင့်ကို အားနာလို့ပါ”

“ အေးပါ..ရပါတယ်” 

ညရောက်တော့ ကလေးကို အလယ်က ပုခက်ပေါ်သိပ်ပြီး တဖက်တချက် ကျမတို့ အိပ်ကျတာပေါ့။ကလေး ရှိတော့ ညဘက်မီးထွန်းထားတယ်။ကိုထွန်းက ကျမကို နမ်းပြီးလာဆွတယ်။ဒီမှာက ရင်ခုန်နေတာလေ၊တော် ကြာ ကိုမောင်နှင့်လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ခေါင်းထဲရောက်နေတာလေ။ ကိုထွန်းက အဝတ်အစားတွေချွတ် ခိုင်းလို့ ထိုင်လျက်ပဲ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ကျမ အဝတ်အစားချွတ်တာကို မမတို့လင်မယားက သိတယ်။ကိုထွန်းလည်းကျမခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုပြီး မှုတ်တော့တာပဲ။ 

“ ပြွတ်..ပြွတ် ” 

“ အာ့..” 

“ ကိုထွန်းး အားး” 

ကျမ ပိုပြီး ဖီလင်တွေဖြစ်လို့ အသံထွက်ပြီး ညည်းလိုက်တော့ ကိုမောင်အိပ်ယာက ခေါင်းထောင်ပြီး ကြည့်တယ်။ သူ့မိန်းမကို အဝတ်အစားချွတ်ပေးပြီး သူလည်းကျမတို့လို မှုတ်တော့တာပဲ။ မမဆီက ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။စုပ်သံ ယက်သံ ညည်းသံတွေက ကျမတို့အခန်းထဲ ဆူနေတာပေါ့၊ မမ ညည်းသံကြားရင် ကျမက စိတ်ပိုကြွသလို မမလည်းကျမလိုပဲ စိတ်ပိုကြွတယ်လေ။ကိုထွန်းက မှုတ်ပေးတာရပ်ပြီး မတ်တပ် အမှုတ်ခံတယ်။ ကျမကဒူးထောက်ပြီး မှုတ်ပေးရတယ်။ ကိုမောင်လည်း ကိုထွန်းလိုပဲမတ်တပ်ရပ် အမှုတ်ခံတော့ သူတို့က ပုခက်ကိုကျော်ပြီးတစ်ယောက်ကို တစ်ယောင်မြင်နေရတယ်။ 

“ ကိုမောင်.လဲမလား” 

“ ဟေ..မင်းအမ မေးလိုက်မယ်၊ ညီမလေးက ရော ရမလား” 

“ ရတယ် ကိုမောင်” 

“ သင်းသင်းဘယ်လိုလဲညီမလေးက ရတယ်တဲ့” 

“ ရှင့်သဘော တော်ကြာမှ ကျမကို စိတ်မပျက်နှင့်”

“ မပျက်ပါဘူး သင်းသင်း” 

“ ဒါဆိုလည်း ရှင့်သဘော” 

“ ထွန်းထွန်းရေ လဲမယ်တဲ့ဟေ့” 

“ အဲဒါ ဆိုလာခဲ့”

“ အေးအေး လာပြီ” 

ကိုမောင်အနားလာတော့ 

“ မိန်းမ သူ့ကိုမှုတ်ပေးလိုက်အုံး ငါ သွားလိုက်မယ်"

ဆိုပြီး မမဆီကို လစ်သွားတယ် ကျမလည်း ကိုမောင့်လီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကျမနည်းတူပဲ မမကလည်း ကိုထွန်းလီးကိုစုပ်ပေးနေတယ်။ ကိုမောင်က

“ ရပြီ ညီမလေး ပက်လက်အိပ်လိုက် တော့” 

ကျမ လည်းအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေး နေပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင်က ကျမခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံတော့ လည်း ကြွပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင်က ကျမပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကို အပေါ်ကို တွန်းတင်လိုက်တယ်။ ကျမက လိုးတော့မယ်ထင်တာ မလိုးပဲ ကျအဖုတ်ကိုဖြဲပြီး ယက်တော့တာပါပဲ။ကျမအားနားသွားတယ်။ သူကလည်းငယ်ရွယ်တဲ့ ကျမကိုဘယ်လောက်တောင်လုပ် ချင်နေလဲမသိဘူး၊ စုပ်ယက်ချက်က အသံတွေတောင် တော်တော်ထွက်တယ်။မမနှင့်ကိုထွန်းက လိုးနေပြီ။ဒီမှာက မုတ်လို့ကောင်းတုန်း။ တော်တော်လေးကြာတော့ ကျမတောင်ပြီးသွားတယ်။ကိုမောင်က ကျမအရည်တွေမြိုချလို့ အားတောင်နာတယ်။

အခုတော့ ကိုမောင်ကျမကိုလိုးနေပြီ၊သူကဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်လိုးတယ်။ ကျမလည်းတခြားသော ယောက်ျားနှင့်လိုးရတာ ရင်အရမ်းခုန်တယ်။ထူး လည်းထူးခြားတယ်။ ကျမလည်း တအအင်း အသံထွက်ပြီးညည်းတယ်။ ကိုမောင်လီး ဝင်တာလည်း တဇွိဇွိတဇွပ်ဇွပ်နှင့်ဗျစ်ဗျစ် မြည်နေတာလေ၊ ကိုမောင်လည်းစိတ်ထိန်းပြီး လိုးနေတာလားမသိဘူး တော်တော်လေး ကြာတယ်။

ဟိုဘက်မှာ မမနှင့် ကိုထွန်းကပြီးသွားလို့ မမကကိုထွန်း လီးကိုတောင် စုပ်နေပြီ။သူတို့က အရင်လိုးတာကြောင့်လဲ ပါတယ်။အခုတော့ ကိုမောင် တအားအားအော်ပြီးသုတ်တွေပန်းထွက်တယ်။ ကိုမောင် တော်တော်မောသွားပုံလည်း ရတယ်။ကိုမောင်ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တာကြောင့်ကျမလည်းထပြီးမမလို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုမောင့်လီးထဲက သုတ်လက်ကျန်တွေ တောင်ပါးစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချ လိုက်ရတယ်။

ကျမလီးစုပ်ပေးနေတုန်း ကျမယောကျ်ား ကိုထွန်းရောက်လာတယ်။ 

“ ကိုကြီးအိုကေလား” 

“ မိုက်တယ်ကွ” 

“ မမကလည်းမိုက်တယ် လိုးရတာ အီဆိမ့်နေတာပဲ “

“ အေးဒီကလည်းစမောလေးဆိုတော့ အရမ်းမိုက်တယ်” 

“ အိုကေ နောက်မှထပ်လုပ်၊ညီလေးက ညီလေးမိန်းမကို လိုးအုံးမယ်၊ ကိုကြီးလည်းမမကို သွားလုပ်” 

“ အေးအေး.ရပါပြီကွာ” 

ဆိုပြီး ကိုမောင်ထွက်သွားတော့ ကျမကို ကိုထွန်းကကုန်းခိုင်းလို့ ကျမကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုပဲ မမလည်းသူ့ယောက်ျားကိုကုန်းပေးနေတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ်စီလိုးပြီး ကျမတို့ အိပ်ကြတာပေါ့။ ကျမတို့က နှစ်ပတ်တကြိမ် အိမ်မှာပဲ ချိန်းပြီးလိုးကြတယ်။ကျမတို့အားလုံးက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ။ နောက်တော့ ကိုမောင်ကအလုပ် ပြောင်းတယ်။သူ့တို့အိမ်ကိုပိတ်ပြီး ကျမတို့အိမ်မှာပဲ နေတယ်။ ကျမတို့အိမ်စရိတ်ကလေး ရအောင် မမနှင့်ဆိုင်လေးဖွင့်တယ်။

တရက်တရက် အမြတ်ကအိမ်စရိတ်ဖူလုံရုံမက ပိုတောင်နေသေးတယ်။ ကလေးကြီးလာရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနှင့်ကျမတို့ ရှာကြတာ။နောက်တော့ ကျမဒုတိယကိုယ်ဝန်ရတယ်။ အဲ..ဘယ်သူနှင့် ရလည်းကျမ မသိဘူး။ရတာကိုယ့်သားသမီးပဲလေ။ ဒီမှာတော့ မမခမျာ မလွယ်ဘူး၊ ဆိုင်ကကျမကူရောင်းလို့ ရပေမယ့် ကူခံလို့မရဘူး။မမကို တစ်ယောက်လိုးချိန်တစ်ယောက်ကို လီးစုပ်ပေးရတယ် .။ အားလုံးအဆင်ပြေပေမယ့် ကြာတော့ပတ်ဝန်းကျင်က ရိပ်မိတော့ ကလေးတွေ နောင်ရေးအတွက်ဆိုပြီး ကျမတို့အိမ်ရောင်းပြီး မမအိမ်မှာလိုက်နေရတော့တယ်။ 

မမက ဈေးရောင်း ကျမကကလေးထိန်း ကျောင်းပို့ပေါ့။ ကျမတို့အားလုံးအဆင် ပြေပါတယ်။ပတ်ဝန်းကျင်ကသာ လူမှု့ရေးဖောက်ပြန်တယ် ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နှင့် သာဖယ်ရှောင်ကြတာပါ။ကလေး တွေကြီးလာရင်မကောင်းဘူးဆိုပြီး နောက်တော့လည်း အတူမနေဖြစ်တော့ပါဘူး။အကြီးသားလေးကမမတို့နှင့် အတူနေပြီးသားငယ်က ကျမတို့နှင့်နေပါတယ်။မမတို့ကလည်းသူ့ သားနှင့်မခြား ကျွေးမွေးပြုစုလို့ စိတ်ချမ်းသာရပါတယ် …။


ပြီးပါပြီ။

ဒီ ဝတ္ထုထဲ ပါတဲ့ ဆိုက်ကို (စိတ်ရောဂါ) က မြန်မာအိမ်ထောင်သည် အများစုမှာ ရှိတက်ကြပါတယ်။ လင်မယား ဘုခါနီး အနားမှာ တယောက်ယောက် ရှိနေမှ လိင်စိတ် ကြွတက်တာပါ။ ဒါကြောင့် တချို့လင်မယားတွေ သား (သို့မဟုတ်) သမီး၊ သားသမီး မရှိသူတွေကလဲ တူ၊တူမလေး တွေ အိမ်မှာ ခေါ်ထားတက်ကြတယ်။ ပြစ်မှားချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် မဟုတ်ပဲ အိပ်ယာနားမှာ တစုံတယောက်ရှိနေမှ လိင်စိတ်ပိုထတာကြောင့်လဲ ပါပါလိမ့်မယ်။ တချို့ လင်မယားတွေ အိမ်မှ ဧည့်သည်လာတည်းတဲ့ ညမှာမှ ဘုချင်စိတ်ပိုဖြစ်ကြတာတွေ သတိထားမိကြလိမ့်မယ်။ လိင်စိတ်တွေက ဆန်းကြယ်သားပဲ။ တချို့ (ပတ်ပလစ်) လူမြင်ကွင်းမှာမှ လိင်စိတ်ကြွတက်သူတွေလဲ ရှိသေးတယ်။ မြန်မာပြည်အနေနဲ့က ဒီကိစ္စတွေမှာ သုတေသန အားနည်းလွန်းတော့ ခန့်မှန်းပြီး တွေးကြည့်ရတာပါပဲ။ ပွင့်လင်းတိုးတက်ကြတဲ့ နိုင်ငံတွေမှာတော့ အနားက ထိုင်ကြည့်ပေးမယ့် သူ (အတွဲ) ကို ငှားလို့ရတယ်လို့ သိရတယ်။  ဥပမာ အဲဒီဝန်ဆောင်မှုမျိုး အိမ်နီးချင်း ထိုင်းမှာပင် ရှိနေပါပြီ။ 



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment