မမထား အပိုင်း ( ၁)

 မမထား အပိုင်း ( ၁)

နရသူ ရေးသည်။

ဒေါ်ခင်ထားရီ ကိုယ်ပေါ်မှာခြုံလွှမ်းထားသော အညာစောင်ပါးကလေးက ကိုယ်ပေါ်ကနေ အောက်ကို လျှောကျသွားသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏လက်တစ်ဖက်က စောင်ကလေးကို ကုတင်ခြေရင်းဆီပို့ပစ်လိုက်ရင်း ဘေးတစ်စောင်းကလေးအိပ်နေသည့် ဒေါ်ခင်ထားရီ၏ဖွံ့ထွားစွင့်ကားလှသော တင်ပဆုံအသားဆိုင် အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လိုက်လံဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကာ ဖျစ်နယ်ပေးနေလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏ကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမ၏ကိုယ်အနောက်မှနေ၍ တင်သားအိအိကြီးတွေရှိရာဆီကို ဖိကပ်ထိတွေ့လာလျှက်ရှိလေသည်။

"အင်း မောင်ရယ် "

သူမနှုတ်မှ အသံကလေးထွက်သွားပြီး မျက်လုံးများပွင့်၍လာခဲ့ကာ ကျော်နန်းမောင်ရှိရာဖက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ပါသည်။

"နိုးလာပြီလား မမထား "

"အင်း ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ မောင်ရဲ့ "

"မောင် ချစ်ချင်တယ် "

ကျော်နန်းမောင်ပြောပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်အနောက်မှနေ၍ တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ထားလိုက်လေရာ ဒေါ်ခင်ထားရီ မနေသာတော့ဘဲ ကိုယ်လုံးကလေးအနောက်ဖက် လှည့်လာခဲ့ရသည်။

သူ့မျက်နှာကို ရီရီဝေဝေကလေးကြည့်နေသည်။ ပြီးမှ သူ့နှုတ်ခမ်းကို သူမလက်ချောင်းကလေးများနှင့် လာရောက် စမ်းသပ်ထိကိုင်ကြည့်လိုက်ရာက  …

"လူဆိုးလေး တော်တော် ကဲချင်နေတယ် "

ဆိုပြီး သူ့ကိုမပြောမဆို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းသည်။ နှစ်ယောက်သား အနမ်းတွေက မထင်မှတ်ဘဲ ကြာမြင့်စွာ ရှည်လျားသွား ခဲ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်လက်တစ်ဖက်က သူမကိုယ်ပေါ်မှ လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေသော ညဝတ်အင်္ကျီမှ ခါးစည်းကြိုး ကလေးကို အသာဖြေချလိုက်သည်။

လျှောကျွတ်ကျသွားသည့် ညဝတ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ သူမ၏ ကိုယ်လုံးအလှက ညအိပ်မီးသီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ကြွားဝင့်ငွါးစွင့်လှစွာဖြင့် အထင်းသားကြီး ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

"အင် ရှက်လိုက်တာ မောင်ကလဲ "

"မရှက်နဲ့ မရယ် တစ်ညလုံးလည်း ဟင်း ဟင်း … "

"သွား သူ့ဖြင့် ဒါ ချည့် ပဲ အဲဒါလုပ်ဖို့ ပဲ စိတ်ကူးနေ သိလား ဟင်း "

ဒေါ်ခင်ထားရီ သူမလက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် ကျော်နန်းမောင်၏ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို မနာကျင်အောင် ထုရိုက်နေလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏လက်များကမူ သူမ၏ တင်ပဆုံ အသားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်နယ်နေလျှက်ရှိပြီ။ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်အလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းလေးဆီကို သူ့လက်ကရောက်ရှိသွားသည်။

"အနေခက်တယ် မောင်ရယ် "

"မောင် မမထားကို ချစ်လို့ကို မဝသေးဘူး "

"တကယ်လားမောင် နောက်မှ မမထက် ချစ်ရမယ့်သူပေါ်လာလို့ ဆိုပြီး မမကို မစွန့်ပစ်လိုက်ပါနဲ့နော် မမကြောက်တယ် "

"မမရယ် မမနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သူစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ ဒီလိုဖြစ်နိုင်ပါ့မလား "

ကျော်နန်းမောင်က ပြောလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ထားရီ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပြီး သူ့လည်တိုင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ရာက …

"မမ အစိုးရိမ်လွန်လို့ ပြောမိတာပါ ငါ့မောင်ရယ် မင်းနဲ့မမဟာ မောင်နှမအရင်းအခြာ မဟုတ်ကြပေမယ့် မောင်နှမအရင်းတွေထက်တောင် ချစ်ခဲ့ကြသူတွေပါ မင်း မမကိုဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ မမသိနားလည်ပြီးသားပါ "

သူမက ကျော်နန်းမောင် စိတ်ဆိုးသွားမှာစိုး၍ ချော့ချော့မော့မော့ကလေးပြောဆိုလိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်၏ နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိကပ်ပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာဖြင့် နမ်းနေလိုက်ပြန်ပါသည်။ သူ့အောက်နှုတ်ခမ်း ထူထူကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးနှစ်လွှာဖြင့် ညှပ်၍ စုပ်လိုက်သည်။

"တော်ပြီ မမရယ် မမနမ်းတာ နေရာမှား နေပြီ "

"ဟင် မောင် ဘာဖြစ် လို့ …  "

"ဒီမှာလေ ဒီနေရာကို နမ်းရမှာ လို့ပြောတာ ဟင်း  ဟင်း "

သူမလက်တစ်ဖက်ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲသွင်းပေးလိုက်တော့မှ ဒေါ်ခင်ထားရီသဘောပေါက်ပြီး တဟင်းဟင်းနှင့် ကိုယ်ကလေးတသိမ့်သိမ့်ခါသွားအောင်ပင် ရယ်နေလိုက်ကာ …

"သွား မောင် မကောင်း ဘူးကွာ ပြစမ်းပါဦး ဘာဖြစ်နေပြီလဲ "

ကျော်နန်းမောင် လဲလျောင်းနေရာက ထလိုက်ကာ ခါးမှပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည်။ တောင့်တင်းနေပြီဖြစ်သော သူ့ယောက်ျားတန်ဆာကြီးက ဒေါ်ခင်ထားရီ ကို ညှို့ငင်ထားဘိသည့်အလား လက်တစ်ဆုပ်စာမကသော ညိုညိုတုတ်တုတ် အလျား ၈ လက်မသာသာခန့်ရှိမည့် အချောင်းအတန်ကြီးက သူမမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလှုပ်ရှားလျက် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သည့် သူမယောက်ျား ဦးကိုကိုဇော်၏ လိင်အင်္ဂါထက် ၂ ဆနီးနီးကြီးမား ထည်ဝါလှပေသည် ဟုလည်း တွေးမိသွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင်မှာ ယခင်က သူမနှင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်ခဲ့ဖူးသည့် လူပျိုပေါက်စအရွယ် လောက်က ကျော်နန်းမောင် မဟုတ်ပေတော့ပြီ။ ကမ္ဘာပတ်ပြီး အဖြူအမည်းပေါင်းစုံ တွယ်ချင်တိုင်း တွယ်၍ လာခဲ့သည့် နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသား အရင့်အမာကြီးတစ်ယောက်ပီပီ သူ့ပစ္စည်းကလည်း ဆေးကောင်းဝါးကောင်း များ အမြဲမပြတ် မှီဝဲထား၍  စံချိန်လွန်အောင် ကြီးမားထွားကျိုင်းနေသော ဧရာမပစ္စည်းကြီး ဖြစ်လို့ နေချေပြီ။

"မောင့် ဟာကြီး တောင်နေပြီ နော် နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး "

"မမ လူရဲ့ဟာကြီးနဲ့ ဘာတွေကွာလဲ မမရဲ့ "

"မင်း ဥစ္စာက သူ့ထက် နှစ်ဆ သုံးဆလောက် ကြီးနေတာကွယ် သူ့အကြောင်းတော့ မပြောပါနဲ့တော့ မောင်ရယ် သူ ဆုံးသွားတာတောင် ငါးနှစ် ခြောက်နှစ်လောက် ရှိနေပါပြီ မမက ခု တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေပြီပဲ ဥစ္စာ "

"အင်း ဆောရီးပါ မမ ရယ် ကျွန်တော်က မမနဲ့ကျွန်တော်မဆုံဖြစ်ခဲ့တာ ပြန်တွေးပြီး ခုအချိန်ထိ သူ့ကို အစာမကြေဖြစ်နေတုန်းပဲ "

"ပြီးခဲ့တာတွေ ပြီးခဲ့ပါပြီ မမတို့အရွယ်တွေလည်း ရလာကြပြီ ခုဆိုမင်းလည်းမငယ်တော့သလို မမလည်း သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်အရွယ်တောင် ရောက်နေပါပြီ ကလေးစိတ်မမွေးတော့နဲ့ ငါ့မောင်ရယ် "

"အင်း "

ကျော်နန်းမောင်သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ချလိုက်မိသည်။

အတိတ်ကိုပြန်တွေးရင်း သူ့စိတ်ထဲမှာ အရာအားလုံးဟာ မနေ့တစ်နေ့ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သလိုပင် တအုံနွေးနွေးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရပါသေးသည်။

မမထားနှင့်သူက တစ်အိမ်တည်း တစ်မိသားစုထဲမှာနေထိုင်ကြီးပြင်းခဲ့ကြသည်။ မမထားက သူ့ဖခင်ဖြစ်သူ၏  ဒုတိယအိမ်ထောင်က ပါလာခဲ့သောသမီးဖြစ်သည်။ သမီးအရင်းတော့မဟုတ် မယားပါသမီးဟုဆိုရမည်။ ကျော်နန်းမောင်၏မိခင် ဒေါ်နန်းကြာအုံက သူငါးနှစ်သားလောက်မှာ ကင်ဆာရောဂါနှင့် ဆုံးပါးသွားတော့ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထပ်ပြုသည်။

အမေနန်းကြာအုံ၏ ညီမဝမ်းကွဲတော်စပ်သော ဒေါ်ကေသီခေါ် နန်းကေသီနှင့်ဖြစ်ပြီး သူမကလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ တရုတ်နယ်စပ်မှာ သေနတ်အပစ်ခံရကာ သေဆုံးသွား၍ ပူပူနွေးနွေးမုဆိုးမလေးဖြစ်နေတာကြောင့် ကျော်နန်းမောင်ဖခင် ဦးကျော်ခေါင်က ဂရုဏာသက်ပြီး သမီးတစ်ယောက်အမေဖြစ်သော သူမကို ရွေးချယ် လက်တွဲခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။

ဒေါ်နန်းကေသီက အစ်မဖြစ်သူနန်းကြာအုံထက်စောပြီး အိမ်ထောင်ရက်သားကျခဲ့သူမို့ သူ့သမီးဖြစ်သူ ခင်ထားရီက ကျော်နန်းမောင်ထက် အသက်သုံးနှစ်လောက်ပိုကြီးသည်။

ဒေါ်ကေသီမှာ မိထွေးပေမယ့် အဒေါ်လို့လည်းဆိုနိုင်တာကြောင့် သမီးဖြစ်သူကိုသာမက သူ့ကိုလည်း သားအရင်းတစ်ယောက်လိုပင် ချစ်ရှာပါသည်။

အဒေါ်တစ်ဖြစ်လဲ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်ကေသီရဲ့ဆုံးမသွန်သင်မှု အောက်မှာ သူတို့ ဝမ်းကွဲမောင်နှမ နှစ်ယောက် ကြီးပြင်းအရွယ်ရောက်လာခဲ့ရသည်။ စားအတူ သွားအတူ ကစားလည်းအတူ ပါပေ။ အိပ်တော့လည်း တစ်ခန်းတည်း တစ်ကုတင်တည်းမှာအတူ အိပ်ခဲ့ကြသည်။ သံယောဇဉ်ကြီးခဲ့ကြသည်။

ထိုသို့ လက်ပွန်းတတီး အနေများမှုကြောင့်ပင် အရွယ်မရောက်မီအချိန်ကတည်းက သူတို့နှစ်ယောက်၏ သာမန်ထက်မကသော ရင်းနှီးဆက်ဆံမှုက စတင်ကန္ဓေတည်လာခဲ့ရသည်ဟုဆိုရပေမည်။

ဇာတ်လမ်းကို စခဲ့သူက မမခင်ထားရီပဲ ဖြစ်သည်။

ကုတင်တစ်ခုတည်းအတူအိပ်ရာကနေ မောင်ဖြစ်သူကို ဟိုကိုင်ဒီကိုင်ပြုလာပြီး သူမ ( … ) နှစ် သမီးအရွယ် ကျော်နန်းမောင် ကလေးသာသာလောက်မှာ နှစ်ယောက်သား လူကြီးတွေမသိအောင် လင်မယားလုပ်တမ်း ကစားလာခဲ့ကြသည်။

မိထွေးဖြစ်သူမှာ ထိုစဉ်က အသက် ၃၀ ကျော်မျှသာရှိသေးပြီး ရုပ်ရည်ချောမောတောင့်တင်းသူဖြစ်ကာ ကျော်နန်းမောင်ဖခင် ဦးကျော်ခေါင်က အသက် ၄၀ ဝန်းကျင်ခန့် သန်တုန်းမာတုန်းအရွယ်တွေမို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ နေ့စဉ်လိုလို အချစ်စခန်းဖွင့်နေကြတာကို ကလေးနှစ်ယောက်က မကြာခဏ ချောင်းကြည့် မြင်တွေ့ နေခဲ့ရသည်။ အတုမြင်အတတ်သင်ခဲ့ကြသည်။

ခင်ထားရီ ၆တန်းနှစ်လောက်ရောက်မှ တစ်ယောက်တစ်ကုတင်စီ ခွဲအိပ်ကြပေမယ့် သူတို့ နှစ်ယောက်အချစ်က ဆန်းကြယ်စွာဖြင့် လူမမြင်ကွယ်ရာမှာ ဆထက်ထမ်းပိုးရှင်သန်ကြီးထွားလာရမြဲဖြစ်ပြီး ကျော်နန်းမောင် ၈တန်းကျောင်းသားဖြစ်လာတော့ နှစ်ယောက်သားအချစ်နယ်ကျွံမှုက အဆုံးစွန်အထိရောက်ရှိခဲ့ရလေပြီ။

သူဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်ဆက်တက်သည်။

မမထားက ဆယ်တန်းသုံးနှစ်ဆက်တိုက်ကျပြီး ကျောင်းဆက်မတက်ဖြစ်တော့ဘဲ အိမ်မှာပင် မိဘများနှင့်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အိမ်မှာ ရှိနေချိန်များမှာ ပုံမှန်တွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြသည်ပင်။ သူတို့ အခြေအနေကို ဘယ်သူမှလည်း သံသယမရှိသလို ရိပ်စားမိခြင်းလည်း မရှိခဲ့ကြချေ။ လူကြီးတွေအရှေ့မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဆင်ဆင်ခြင်ခြင် နေထိုင်ကြပါသည်။

ကျောင်းပြီးတော့ သင်္ဘောသားအလုပ်ကိုလျှောက်ဖို့ ကျော်နန်းမောင် ဆက်လက် လုံးပန်းရပြန်သည်။ ဒီလိုနှင့် သူသင်္ဘောတစ်ခေါက်တက်ပြီး ပြန်လာချိန်မှာ ဘယ်လိုမှ ထင်မှတ်မထားသောအဖြစ်တစ်ခုကို သူကြုံတွေ့လိုက်ရသည်။

မမထားကို အိမ်ကသဘောတူသူ အောင်ပန်းမြို့မှ သစ်သီးပွဲရုံပိုင်ရှင်တစ်ယောက်နှင့် ပေးစားလိုက်ပြီဆိုခြင်းပင်။ မမထား လင်ဖြစ်သူခေါ်ရာ အောင်ပန်းမြို့သို့ လိုက်ပါသွားခဲ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်အသည်းကွဲရသည်။ သူ့အဖြစ်က မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှလည်း ရင်ဖွင့်၍မရ အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းမဖြစ်တောင် လူသူကဲ့ရဲ့ ရှုံ့ချခြင်းကို ခံရမည်မှာ မုချပဲမဟုတ်လား။ ဒီတော့ တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်၍ ခံစားခဲ့ရသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် သူ့အချစ်ကို လုယူသွားသူ ကိုကိုဇော်ဆိုသူအား ဓားနှင့်ပင် ပြေးထိုးပစ်လိုက်ချင်သည်။ 

သူ ခင်ထားရီကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်တော့။ သင်္ဘောပေါ်မှာပင် သူ့အချိန်တွေဖြုန်းပစ်ခဲ့သည်။ ဘယ်မိန်းမကိုမှလည်း တန်ဘိုးမထားဖြစ်တော့ပေ။

ဖြစ်ချင်တော့ ခင်ထားရီ အိမ်ထောင်သက် တော်တော်ကလေးရလာချိန်ကျမှ အိမ်ထောင်ရေးအက်ကြောင်း ထင်လာရသည်။ ကိုကိုဇော် ဇာတိတွေ ပြလာသည်။ ယခင် ပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့သမျှ ဇာတ်လမ်းဟောင်းတွေ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်လာရပြီး လင်မယားချင်း မကြာခဏ စကားများကြရာက ထွက်ပေါက်ရှာသည့်အနေနှင့် အသောက်အစားဖက်ကာ ကဇော်သမားဘဝကို တဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိလာသည်။

စီးပွါးရေးလည်း ကျဆင်းလာသည်။

သူ့အလုပ်ကို ဒေါ်ခင်ထားရီကသာ သူ့မိသားစုလူယုံတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီရယူ၍ ဦးစီးလုပ်ကိုင် လာရတော့သည်။ သားထောက်သမီးခံလည်းမရှိကြတာမို့ နှစ်ယောက်သား ငါ့မြင်းငါစိုင်းကာ ဒေါ်ခင်ထားရီလည်း သူ့ကို အိမ်ဦးနတ် ရယ်လို့ပင် မသတ်မှတ်တော့ချေ။ လင်မယားအဖြစ်လည်း အတူတကွ မအိပ်ဖြစ်ကြတော့။

တစ်နေ့တော့ သူ အရက်သေစာများသောက်စားမူးယစ်ပြီး စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် အိမ်မှကားကိုယူ၍ ခြေဦးတည့်ရာထွက်သွားခဲ့ကာ ဟိုင်းဝေးလမ်းတစ်နေရာမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှလာသော ကုန်ကားတစ်စီးနှင့် တည့်တည့်ဝင်အောင်းပြီး မပြန်လမ်းသို့ မြန်းခဲ့ရပါသည်။

သည်သို့နှင့် ခင်ထားရီ အရွယ်ငယ်ငယ်နှင့်မုဆိုးမလေးဘဝရောက်ပြီး မိဘအိမ်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။ ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို ငြီးငွေ့လာပြီဖြစ်၍ အလုပ်ကို လူယုံနှင့်သာ လွှဲအပ်ထားခဲ့ပြီး ရန်ကုန်နှင့်အောင်ပန်းကို သွားလိုက်ပြန်လိုက်သာလုပ်နေခဲ့တော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် ဒီသတင်းတွေကြားပေမယ့် ပြန်မလာခဲ့ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး သူမနှင့်မတွေ့အောင် ရှောင်နေခဲ့သည်။ သူမ ရန်ကုန်မှာရှိချိန်ဆိုလျှင် သူ တခြားဘော်ဒါတွေဆီမှာ လျှောက်နေပြီး သူမအောင်ပန်းပြန်တော့မှသာ အိမ်ကိုပြန်လာသည်။ သင်္ဘောပေါ်တက်လိုက် ဆင်းလိုက်နှင့် အသက်လည်း ၃၀ကျော်လာခဲ့ပြီ။

အဖေဦးကျော်ခေါင် အသည်းအသန်ဖြစ်ပြီဆိုတော့မှသာ အိမ်ကို မဖြစ်မနေပြန်ခဲ့ရပြီး သူ့မမထားနှင့်လည်း ပက်ပင်းတိုးခဲ့ရတော့သည်။ ကျော်နန်းမောင် ရက်၂၀ လောက်သာပြုစုခွင့်ရခဲ့ပြီး ဖခင်ဦးကျော်ခေါင်တစ်ယောက် သူ့လက်ပေါ်မှာပင်ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါသည်။

ဒေါ်နန်းကေသီက ဆုံးမစကားဆိုပေပြီ။

"သား မင်းဖေဖေလည်း မရှိတော့ဘူး မေမေတို့ အားကိုးစရာယောက်ျားသားဆိုလို့လည်း သားမောင်မောင်တစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် မင်းမမထားလည်း အားကိုးမရှိဘူး သားမင်းမမ အိမ်ထောင်ရေးကို မကြည်ဖြူလို့ ခုလိုတရှောင်ရှောင်လုပ်နေတာ မေမေလည်း ရိပ်မိပါတယ်သား ရယ် သား လိမ်မာပါတော့လို့ မေမေနောက်ဆုံး ပြောချင်တယ် "

ဒေါ်ကေသီ မျက်ရည်တွေတွေ စီးကျလာရသည်။

ကျော်နန်းမောင် ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ကြီး ငုံ့ကာဖြင့် နောင်တအကြီးအကျယ်ရနေမိပေပြီ။

သူ့ခေါင်းကို လက်ကလေးတစ်ဖက်က တယုတယလာရောက်ကိုုင်တွယ်လာသည်။

မမထား …ပါပေ။

အဖေရက်လည်ဆွမ်းသွပ်အပြီး နောက်တစ်ညမှာပင် အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ မမထားရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်လည်ဆုံတွေ့မိခဲ့ကြသည်။

မေမေဒေါ်ကေသီက အိမ်အရှေ့ဖက် ဘုရားခန်းနှင့်ကပ်ရက်အခန်းမှာ အိပ်စက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်အခန်းတွေက ထိုအခန်း၏နောက်မှ တွဲလျက်တည်ရှိနေကြကာ မေမေ အိပ်ချိန်လောက်ကျမှ ကျော်နန်းမောင်က မမထားအိပ်ခန်းထဲကို တိတ်တဆိတ်ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

တကယ်တော့ ဒီဇာတ်လမ်းတွေကို ငယ်ရာကနေကြီးလာသည့် မေမေဒေါ်နန်းကေသီတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီးရိပ်စားသိရှိနေခဲ့တာ ကြာပြီဆိုသည့်အချက်ကိုမူ အချစ်စိတ်မွှန်ထူနေသော သူတို့နှစ်ယောက် စေ့စေ့ငုငုတွေးဆ ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းမရှိကြပါချေ။ မေမေက ခုအသက် ၅၅ နှစ်ကျော်လာခဲ့ပြီ။ လောကကြီး၏ဖြစ်ရပ်အထွေထွေကို ရင့်ကျက်သောအသိဖြင့် ကြံ့ကြံ့ခံ၍ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းလည်း ရှိနေခဲ့ပါချေပြီ။

သူတို့ နှစ်ယောက်၏ချစ်ခြင်းကို မေမေတစ်ယောက် မသိကျိုးကျွံပြု၍ နေတာက အကောင်းဆုံးပဲ မဟုတ်လား။ ဒီသမီးနှင့်ဒီသားတို့မှ လွဲပြီး သူ့မှာလည်း တခြားချစ်ရမည့်သူဟူ၍ မရှိတော့ပြီလေ။

မမထားတစ်ယောက် အတွေးများစွာနှင့်ငူငူငေါင်ငေါင်ကလေးဖြစ်သွားသော မောင်ဖြစ်သူကို ဂရုဏာသက်စွာဖြင့် ငေးကြည့်နေမိရာက ကျော်နန်းမောင်ကိုယ်လုံးကို သူလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပိုက်ထွေးယူလိုက်ကာ …

"မောင်ရယ် ဘာတွေများ ဒီလောက်တွေးပြီး ဆွေးနေတာလဲ ဟင် "

"ဘာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး မမထားရယ် "

ကျော်နန်းမောင် ငြင်းလိုက်ရင်း ဘာမှမဖြစ်သလို မျက်နှာကိုပြင်လိုက်ပါသည်။

"မမထားလေ မောင့်ကိုပျော်နေတာပဲ မြင်ချင်တယ် မမတို့အဖြစ်ကို အရင်ကလို မေမေသိသွားမှာကိုလည်း တွေးကြောက်မနေချင်တော့ဘူး "

"မောင်လည်း မမလိုပါပဲ မမ ရယ် "

သူတို့ နှစ်ယောက်၏အနမ်းက ကာလကြာမြင့်စွာ ပိတ်ပင်ခံထားရသော ရေကာတာကြီး ကျိုးပေါက်ကျလာရသည့်အလား အပြင်းအထန်ပေါက်ကွဲခဲ့ကြပြီ ဖြစ်သည်။

မမထားနှင့်သူ ကုတင်ပေါ်မှာလုံးထွေးသွားကြသည်။

"မောင့် ဟာကို  မမထား ကိုင်ချင်တယ် "

ပြောရင်း မမထားလက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ခွကြားရှိ လိင်အင်္ဂါကြီးဆီ ရောက်ရှိစမ်းသပ်လာသည်။

"ကိုင်လေ မတွေ့တာ ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ မဟုတ်လား "

"ဟင် မဟုတ်တာ မနေ့တစ်နေ့ကပါ မောင်ကလဲ … "

မမထားက သူ့ကိုချစ်စနိုးကလေး နောက်ပြောင်ကျီစယ်၍ နေသည်။ သူမပုံစံက ကာလအတန်ကြာ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည့် ကစားစရာအရုပ်ကလေးတစ်ရုပ်ကို မထင်မှတ်ဘဲ ပြန်လည်ရရှိလိုက်သည့် ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်မှုက ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏လိင်တန်ချောင်းကို ဆုပ်နယ်၍ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေရာက သူ့ပေါင်ကြားထဲကို သူမမျက်နှာအပ်ကာ ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး ကြင်နာစွာအနမ်းပေးနေလေသည်။

"အို မမရယ် ကောင်းလိုက်တာနော် အား "

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏ခေါင်းမှ ဆံနွယ်စကလေးများကို လက်နှင့်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း အတန်ကြာသည်အထိ ကော့၍တွန့်၍ စည်းစိမ်ကြီးစွာဖြင့် သူမအယုအယကို ခံစားနေမိလေသည်။

မမထားက ကျော်နန်းမောင်၏ လီးကြီး ဒစ်ထိပ်ကို သူမလျှာဖျားကလေးနှင့် လိုက်လံ တို့ယက်၍ ဒစ်လုံးပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက် ရစ်ပတ်ကာ စုပ်ဆွဲ ဆွကသားပေးနေသည်။ လီးချောင်း ကိုယ်ထည် တလျှောက် ကိုလည်း လျှာနှင့်အသွားအပြန် ယက်သပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကို ပြွတ်ပြွတ် ဟု မြည်သံပေါက်အောင် စုပ်ကာစုပ်ကာပေးနေပေသည်။

ကျော်နန်းမောင်တစ်ယောက် မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်သော ဒီအယုအယကို ခံစားရင်း သုက်ထွက်ကာ ပြီးမသွားရအောင်ပင် မနည်းကြီး ချုပ်ထိန်းနေရပါသည်။

"မမရယ် အသံတွေသိပ်ထွက်ရင် မေမေကြားလိမ့်မယ် "

"အို ဟင်း ကြား ကြားပစေကွာ ကိုယ့်မောင်လေး လီးကို ကိုယ်စုပ်တယ်ကွာ ဘာဖြစ်လဲ ဟင့်ဟင့် "

"ဟွန်း ခုမှ သတ္တိတွေ ရှိနေတာပေါ့လေ အရင်ကသာ ခုလို ပုန်ကန်ရဲတဲ့သတ္တိရှိရင် … "

"လာ ပြန်ပြီ အရင်က အကြောင်းတွေ မမ စိတ်ညစ်လာပြီနော် မောင်လေး မင်း … "

"ကဲ ပါ မပြောနဲ့ ဆိုလည်း မပြောတော့ပါဘူး စုပ်ပေးဦး မမထားရဲ့ "

"သွား မစုပ်ပေးတော့ ဘူး ဟွန်း "

"ဒါဖြင့် ကျွန်တော့် အလှည့် ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"အို အို  …နေ နေ ပါဦး   မောင်  မောင် ရယ် "

မမထား ထွန့်ထွန့်လူးရသည့် အလှည့်ပဲဖြစ်တော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဆွဲမထောင်ကားပစ်လိုက်ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်၍ မမထား၏ဖောင်းကြွပြန့်ကားလျှက် နက်မှောင်ထူထပ်သည့်အမွှေးအမြင်များ ဝိုင်းရံကာနေသော သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် ခေါ်စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်မရွံမရှာပင် ကုန်း၍ စုပ်ယက်ပေးနေပါသည်။

အိမ်ထောင်ရက်သားကျဖူးပြီး မုဆိုးမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် မမထား၏စောက်ပတ်မှာ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းတင်းစေ့ကပ်လျှက်ရှိပြီး စောက်စေ့နီရဲရဲကလေးမှာ ပြူတစ်တစ်ကလေး ထွက်ပေါ်လျှက် နှင်းဆီပွင့်ချပ်သဏ္ဍာန် အတွင်းသားလေးတွေက ပန်းဆီသွေးပြေး၍ စိုအိဝင်းလဲ့လျှက်ရှိသည်။

ကျော်နန်းမောင်လျှာကြီးက အစေ့ထိပ်ကိုလေးငါးဆယ်ချက်လှုပ်ခတ်ဆွနှူးပစ်လိုက်ရာက အစေ့တစ်ခုလုံးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်ပြွတ်ကနဲ နေအောင်စုပ်ပြီး စောင်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ လျှာတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းကာ ဘယ်ညာလူးလှိမ့် ယက်သပ်ပေးလိုက်တော့ မမထားဖျပ်ဖျပ်လူးသွားသည်။

"အာ  မေ ာင့် … "

ဆိုသော ညည်းသံကြီးက သူမနှုတ်မှ ပွင့်အံထွက်သွားရသည်။

"ကောင်းလား မမ "

"အ ရှီး အ ကောင်းတယ် မောင် … ယက် ယက် … မမ ဟိုတုန်းကလို … မင်းအကြာကြီး ယက်ပေးတာ ခံချင်တယ် ယက်ပေးပါလား ဟင် "

"တစ်ချီ  ပြီး အောင် ယက်ပေးမယ်လေ ဒီထက်တော့ ပိုမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး မောင်လည်း … လီးက တော်တော် တင်းနေပြီ … ဟင်းဟင်း "

"အင်း သဘောပါ မောင်ရယ် မောင့်သဘော ဟင်း မမ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ် "

"အဲ့ လို ပြောပြန်ပြီ လား ဒီလိုထပ်ပြောရင် မယက်ပေးတော့ဘူး မောင်မမထားကို ဖက်ပြီး သန့်သန့်လေး အိပ်ပစ်လိုက်မှာနော် မမ "

"အေးပါဟယ် မမ မင်းကို ချစ်တယ် လို့ …နောက်ထပ်မပြော တော့ဘူး … ချစ်တယ်လို့ …မမထပ်ပြောမိရင် …"

"ဟင် မမ ထား နော် "

"ခိခိ ခိ မမ စတာနော် အင်းဟင့် ဟင့်  မောင်ကလဲ  …ကဲကွယ် စုပ် စုပ်ပေး အစိနာနာစုပ် …  လျှာနဲ့လည်း မမအဖုတ်တစ်ခုလုံး … သိမ်းကျုံးပြီး ယက် … ယက်ပေး  ဟင်း  ဟင်း  "

သူတို့ မှာ ပြောစရာ အကြောင်းကလေးတွေ တစ်ပုံတစ်ပင်ကြီး အမှတ်ရချင်စရာ အတိတ်ဖြစ်ရပ်တွေ တစ်ပုံကြီးရှိခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်အတွင်းရေးမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်သာလျှင် သိနားလည်နေကြသည်။

မမထား၏ ဟန်ဆောင်မှုမျက်နှာဖုံးတို့ ကျွတ်ကွာကျခဲ့ရချေပြီ။

ဣန္ဒြေရှင်အမျိုးသမီးကြီး တစ်ဖြစ်လဲ ဒေါ်ခင်ထားရီမှာ ယခင်ကလို မလိမ်မိုးမလိမ်မာ မနူးမနပ်ချာတိတ်ကလေး ကျော်နန်းမောင်ရဲ့ မောင့် မမထား အဖြစ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။

သူမတို့ နှစ်ယောက်ကို ဦးဆောင်သူက ကျော်နန်းမောင်ဆိုတဲ့ မောင် မဟုတ်ပါချေ။ မမထားဆိုသော သူမကသာလျှင် ချစ်မှုရေးရာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အစစအရာရာကို အမြဲထာဝရ ဦးဆောင်ခဲ့သူသာ ဖြစ်ပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် သူမစိတ်တိုင်းကျဖြစ်အောင် စောက်စိကလေးကိုနာနာစုပ်ပေးရင်း အဖုတ်တစ်ခုလုံးအားမွှေနှောက်၍ အခေါင်းလေးထဲလျှာကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီး ထိုးဆောင့်ကစားပေးသည်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍အပေါ်ဖက်သို့ အလျားလိုက်ကြီး ပင့်ပင့်ကာ ယက်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းမွှေနှောက်ပေးလိုက်ကာ သူမကာမဇောကြွသထက်ကြွအောင် ဆွနှူး၍ပေးလိုက်တော့ မမထားတစ်ယောက် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့မြောက်ထွန့်လူးပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကာညှောင့်ကာပေးရင်း စောက်ရည်များ ဝေါကနဲ တားမနိုင်ဆီးမရစွာဖြင့် သွန်၍ ကျလာခဲ့ရလေသည်။

သူမ အတော်ကလေးကောင်းသွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင်က ရပ်နားခြင်းမရှိသေးဘဲ တဏှာသန်သော သူ့မမကို စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သူ့လက်ချောင်းများသွင်း၍ အဆက်မပြတ် လက်နှင့် ထပ်မံလိုးဆောင့် ပေးလိုက်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူမအဖုတ်အကွဲကြောင်းထိပ်နားရှိ ချွန်တက်တက် ကော့ထောင်တက် နေလေသော စောက်စေ့ အငုံအဖူး ကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ပါးစပ်နှင့်နမ်းကာစုပ်ကာဖြင့် အရှိန်မပျက် ဆက်ဆွပေးနေပြန်ရာ မမထားမခံနိုင်တော့ဘဲ တအီးအီး တဟီးဟီး နှုတ်မှနေ၍ ညည်းသံကြီး အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး …

"အား အီး အိ မောင် မောင် လိုးတော့ လိုးတော့ မောင်ရေ မမ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ … မရတော့ဘူး မမ မင်းလီးနဲ့ လိုးတာ ခံချင်ပြီ "

ဆိုပြီး ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလာသည်အထိ တုန်တခိုက်ခိုက် ရွလာထလာခဲ့ရလေတော့သည်။ သူမ၏ အင်္ဂါဇပ်ကြီး တဝိုက်မှာလည်း စောက်ရည်များဖြင့် ရွှွဲှွှဲရွှဲစိုနေလျှက် ရှိပေပြီ။

ကျော်နန်းမောင် မမထားကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ထက်မှာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေရာချလိုက်သည်။

သူမကို ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားအိပ်စေပြီး သူမအင်္ဂါဇပ်ကြီးကို ဟဟပြဲပြဲဖြစ်စေလျှက် သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးဖြင့် မမထား၏ အပေါက်ဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့လိုက်ကာ အသာပင် ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

သူ့လီးကြီးက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ပင် မမထား၏ စောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်းကလေးအတွင်းသို့ တအိအိ စိုက်နစ် ဝင်ရောက်လို့ သွားသည်။ လီးဒစ်ရော လီးကိုယ်ထည်ကြီးပါ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားဖွံ့ထွားလှကာ အလုံးတုတ်တုတ်ကြီး ဖြစ်နေတာမို့  သူမအဖုတ်ကလေးထဲမှာ ပြည့်သိပ်တစ်ကြပ်ကာ နေပြီး လီးအလျားလည်း ရှည်လွန်းလှ၍ မမထား၏ အခေါင်းကလေးထဲရှိ သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးဆောင့်မိသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"အ မင့် လီးကြီးက နင့်နေတာပဲ မောင်လေး ရယ် အထဲမှာပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ဟင်း … အရင်ကထက် အများကြီးပိုကြီးလာတယ် ဘယ်လိုများလုပ်ထားတာလဲ ဟင် …ပြောစမ်း "

"ညက လုပ်သေးတာပဲ မမမသိဘူးလား "

"အိုး ဒါကတော့ ကောင်းလွန်းလို့ ငြိမ်ခံနေတာပေါ့ ညကဆို ကွဲပြီလို့တောင် ထင်တာ "

"အဲဒါ မမကြောင့် မမကိုစိတ်နာလို့ တမင်တကာကြီးအောင် လုပ်ယူထားရတာ ဒီတစ်ခါတွေ့ရင် အသေလိုးမယ်ဆိုပြီးတော့ ဟင်းဟင်း "

"ဟင် မင်း …မင်း ကိုယ့်အစ်မကိုယ် ဒီ …ဒီလိုပြောတယ် ပေါ့လေ ဟွင်း "

"မမထား က စိတ်နာအောင်လုပ်တာကိုးလို့ ကဲပါ  လိုးချင်ပြီ မမရယ် "

မမထားက သူ့ကိုမျက်စောင်းကြီး ပစ်ထိုးပစ်လိုက်ရင်းက

"လိုးလေ လိုးပေါ့ ခု သူလိုးချင်သလို လိုးနေရပြီမဟုတ်လား လုပ် လုပ် .… အသေအလဲ ကွဲပြဲသွားအောင်လုပ် ဟွန်း … "

ဒေါ်ခင်ထားရီတစ်ယောက် အထက်ပါအတိုင်း ပြောလိုက်ပြီး သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျော်နန်းမောင်ဆီသို့ ပိုပိုသာသာကလေး ကော့ကော့ထိုးပစ်လိုက်သည်။ ကျော်နန်းမောင်လည်း စိတ်ကထန်နေပြီဖြစ်၍ သူ့လီးငပဲကြီးကို အထက်စီးကနေ အားပါပါ ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးလိုက်လေသည်။

လီးအဝင်အထွက်က တဖြည်းဖြည်း မှန်လာသွက်လာသည်။ စောစောကတစ်ကြပ်နေမှုထက် သူမ၏ အင်္ဂါဇပ်ဆီမှ မပြတ်ထွက်ကျလာခဲ့သော ကာမရှေ့ပြေး အရည်များကြောင့် ချောဆီသဖွယ် လီးအဝင်ပို၍ ချောမွေ့အောင် ဖန်တီးပေးနေသလိုဖြစ်၍ လာကာ တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား လီးနှင့်စောက်ပတ် တည်းဟူသော ဖို မ အင်္ဂါနှစ်ခု၏ အထိအတွေ့အရသာကို ဘယ်အရာနှင့်မှ မတူအောင် စည်းစိမ်ရှိရှိ ခံစားနေရ လေတော့၏။

"စွပ်ဖတ် ဘုတ်ဖတ် ဘတ် စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဖတ် ဗလပ် ဘုတ် စွိ ဇွိ စွပ်  ဖွပ် ဗွပ် "

"အင့် အိအိ အ ဆောင့် မောင် ကောင်း  ကောင်းတယ်  ဟင့် မြန်မြန်  ဆောင့် အင့်  အိ အလာ့ လား မောင် မောင်လေး မမနို့ကို စို့ပေးဦးကွာ နို့စို့ပြီး လိုးပေး "

ကျော်နန်းမောင် သူမနို့အုံ ထွားအိအိကြီး နှစ်လုံးကို အပြတ် စို့၍ အောက်ကလည်း သူ့ခါးကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာဖြင့် တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိ ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်သည်။

"ကောင်းလား မမ ကျွန်တော့် ဟာကို ခံနိုင်ပြီလား "

"အင်း  ရ ရပြီ ဆောင့် ဆောင့် လီးကြီးက မမအပေါက်ကို တအားဆွဲဖြဲထား သလို ဖြစ်ဖြစ်နေတာ အ အ ကောင်းလည်း ကောင်း ကျိန်းလည်းကျိန်းနေပြီ မင်းဟာကြီး အရင်းဖက်က ပိုပြီးတော့တောင် တုတ်နေသလိုပဲ မဆန့်မပြဲကြီး မောင်လေးရယ် သိပ်အတတ်ဆန်း တာပဲ ဟင်း "

"မမ ဒါကို ပိုကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

"အို ကြီးတာတော့ မိန်းမတိုင်း ကြိုက်တာပေါ့ ဟင့်ဟင့် "

"နောက် ဒီထက်ကြီးအောင် ဆေးထိုးပြီး လိုးပေးမယ် "

"အမလေ့ လေး တော် ပြီ တော် ပြီ ထပ်မလုပ်နဲ့ တော့ မောင်ရယ် မမလည်းငယ်တော့ တာမဟုတ်ဘူး ကွဲပြဲကုန်မှ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းနဲ့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"လိုးရတာ မဝနိုင်ဘူး မမထားရာ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆယ်နှစ်စာလောက် … အတိုးချပြီးတော့ကို လိုးချင်နေတာ "

"သွား သူပိုပြီ  ကိုပို …ဟွန်း ကမ္ဘာပတ်ပြီး အဖြူမတွေ အမည်းမတွေ ကမ်းတက်တိုင်း ဆော်လာတာမဟုတ်လား ဒါနဲ့များ လိုးမဝဘူးလေး ဘာလေးနဲ့  ဟွန်း "

"မမနဲ့ ဘယ်တူ နိုင်မလဲလို့  ကိုယ့်မမ ကို ကိုယ် ငယ်ငယ်လေးထဲက စွဲလာတဲ့ ဥစ္စာ "

"မောင်ရယ် မမလည်း မောင့်ကို ဒီတစ်ယောက်တည်းကို တုန်နေအောင် ချစ်ရတဲ့သူပါ မောင်ယုံနော် "

နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်လိုက် အောက်ကနေ လီးကြီးကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်ချည်တစ်ခါ ထွက်ချည်တစ်လှည့် အဝက်အထွက်မှန်စွာဖြင့် စခန်းသွားရင်း ခရီးအတော်ကလေး ရောက်ရှိ လာကြသည်။

"စကားမပြောနဲ့တော့ မောင်ရယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် လိုး မြန်မြန် မမ ပြီးချင်သလိုကြီး ဖြစ်လာပြီ ဆောင့်ဆောင့်  တအား  ဆောင့်လိုးပေး "

"မောင်လည်း  ပြီး  ပြီးတော့မှာ မမရဲ့ ကဲ ကဲ "

ကျော်နန်းမောင် အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ မမထား ဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားယူကာ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲပြီး တရစပ်ဖိလိုးပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မမထားစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူပြီး ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကာမစိတ်ထက်သန်လာပြီး မမထား စောက်ပတ်မှာလည်း ပိုရွလာခဲ့သည့်အလျောက် သူမ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကြွ၍ အောက်ကနေ အဆက်မပြတ် ပင့်ညှောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း တစ်ယောက်ကအပေါ်မှ ဆောင့်ချလိုက် တစ်ယောက်ကဖင်ကို မြှောက်ကြွ၍ အောက်ကနေ ကော့ခံလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လှုပ်ရှား နေကြရင်း စောက်ရည်နှင့် လရည်များ ပြိုင်တူပင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထွက်သွားရကာ တစ်ချီပြီးခဲ့ကြသည်။

မမထား လက်နှစ်ဖက်က ကျောနန်းမောင်၏ခါးကို တင်းတင်းကြီးပင် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူမ ကျော်နန်းမောင်နှင့်မခွဲလိုတော့ပြီ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အတူတူသာ နေပစ်လိုက်ချင်တော့သည်။

မောင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ငေးကြည့်၍ ကြည့်လို့ မဝနိုင်သော သူ့အဖြစ်ကိုသူ အံ့သြမိရသေးသည်။ ကျော်နန်းမောင်သည်လည်း သူမနည်းနှင်နှင်သာ ဖြစ်ချေသည်။ နှစ်ဦးသားရင်တွင်းမှ အချစ်ခံစားမှုက အချိန်ကာလ ကြာမြင့်လာသည်အထိတိုင် ပျက်ပြယ်သွားခြင်းမရှိသည့်အပြင် ဆထက်ထမ်းပိုး တိုး၍သာ ရစ်ပတ်ချည်နှောင်ထားဆဲပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးကို တရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းလိုက်မိပြန်သည်။ မမထား ကလည်း အညံ့မခံ သူ့ကိုပြန်လည်နမ်းစုပ်၍နေသည်။

သူမ၏လျှာကလေးက သူ့လျှာကိုရစ်ပတ်၍ လျှာချင်းခလုတ်တိုက်ကာ ယှက်လိမ်ဆွဲယူနေပြီး လျှာတစ်ခုလုံးကို သူမနှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ပြွတ်ပြွတ်ဟူ၍ မြည်သံထွက်အောင်ပင် စုပ်ယူနေသည်။ သူမလက်တစ်ဖက်က သူ့ရင်ဘတ်အမွေးကြမ်းကြမ်းများကို စမ်းသပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာချိန်မှာ ကျော်နန်းမောင်လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏တင်ပါးအိအိကြီးများကို ဖျစ်လှိမ့်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးလျှက်ရှိပြီ။

မမထားပေါင်တန်အစုံက ပြဲပြဲဟဟကလေးဖြစ်လာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်အကွဲကြောင်းကလေးဆီ ရောက်ရှိလာပြီး အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။

မမထား ဟင်းကနဲ ခါးကလေးကော့တွန့်၍ တက်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

"မမ "

"ဟင် မောင် ဘာလဲ "

"ဒီတစ်ကြိမ်နော် တစ်ကြိမ်တည်း "

"အင်း ဟင်း ဟင်း  ဟင်း  "

ဆိုပြီး သူမက လေသံကလေးနှင့်

"မမလည်း ထပ်လိုချင်တယ် မောင်ရယ် "

"မမထားရယ် ချစ်လိုက်တာ … ဒါ အိပ်မက်တော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် "

မမထား ကျေကျေနပ်နပ်ပင် သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကလေးတစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေး လုပ်နေလေသည်။ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကျော်နန်းမောင်က ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ အသာဖြဲ၍ ထောင်ထောင်ကားကားကလေး လုပ်ပေးလိုက်ရာက သူ့မျက်နှာကို သူမပေါင်ကြားထဲအပ်ပြီး အမွှေးအမြင်တောအုပ် အကြိုအကြားမှ လိုဏ်နန်းတံခါးဝကလေးကိုရှာဖွေကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် သွားရောက်ထိတွေ့မိတ်ဆက်စေလိုက်၏။

သူ့လျှာကို ဂူနန်းအပေါက်ဝမှတဆင့် အတွင်းထဲအထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ဝင်ရောက်လှည့်ပတ် ရှာဖွေနေဘိသည့်အလား ထက်အောက်ဝဲယာဆီကို လိုက်လံမွှေနှောက်ခြေဆန့်၍ မမထား၏ရင်ခုန်သံကို ပို၍ မြန်ဆန်လာအောင် တစ်ဖက်ကနေ သွေးထိုးလှုံ့ဆော်ပေးနေလေသည်။

မမထားတစ်ယောက် ရင်တစ်ခုလုံးဗြောင်းဆန်လို့ နေရချေပြီ။ သူ့ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို ကုပ်ဖွဆုပ်ဆွဲလာရပြီး ကျော်နန်းမောင်ဦးခေါင်းကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိအုပ်ကာ သူ့မျက်နှာကို သူမပေါင်ကြားထဲမှာကပ်၍ ထားလိုက်သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့အလုပ်သူ ဆက်လုပ်နေသည်။ မမထား၏ဂူပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် သွင်းနှိုက်ကာ အဆက်မပြတ်ထိုးဆောင့်၍ ပေးရင်း အစိကလေးရဲ့ထိပ်ကို လျှာနှင့်ထိုး၍ယက်၍ ပင့်ကော်တင်လိုက်ကာ အစိအခြေမှနေ၍ဘယ်မှညာသို့ နာရီလက်တံသွားသည့်အတိုင်း လျှာနှင့်လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်၍ ဆော့ကစားပေးလိုက်တော့ မမထားအကောင်းကြီးကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ဖင်နှစ်ဖက်စလုံးကော့ပျံကြွတက်ခဲ့ရပြီး …

"မောင်လေး  အ အာ့ ယက်  ယက် … လုပ် လုပ်ပါ မြန်မြန် အား  ထိထိ လိုက်တာ အ အရှီး အိ အီး အီး "

ဆိုပြီး သူ့မျက်နှာကို သူမအင်္ဂါဇပ်ကြီးနှင့် အဆက်မပြတ်ကော့ထိုးပစ်လိုက်ရင်း ကာမအရည်များ တရွှဲရွှဲယိုစီး ကျလာကာ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားရှာပါသည်။

ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမစိတ်ပြန်ထလာစေရန် အတွက် အတန်ကြာအောင် မွှေဆွပေးနေရပြန်ပါသည်။

သူမအဖုတ်မှာ အရည်လိုက်သထက်လိုက်လာပြီး အဆင်သင့်ခူးခပ်သုံးဆောင်ရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေပေပြီ။ ကျော်နန်းမောင်ကို မော့ကြည့်ပြီး …

"မောင့် အလှည့်ပြီးရင် မမအလှည့်နော် မောင် … မောင့် လီးကြီးမမ စုပ်ပေးမယ် "

"စုပ်လေ မမထား အရည်တော့မထွက်စေနဲ့ ဦး  နော် "

"အင်းပါ ကွယ် မမသိပါတယ် "

အရင်ကဆိုရင် မမထားက သူကိုယ်တိုင်ပြီးသည်အထိ အမှုတ်ခံသလို ကျော်နန်းမောင်ကိုလည်း တစ်ချီနှစ်ချီပြီးသည်အထိ မှုတ်ပေးတတ်တာမို့ ယခုလို သူက ကြိုတင်၍ စကားပလ္လင်ခံထားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

တချို့ညတွေဆို နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်နှင့်သာကိစ္စပြီးခဲ့ရသဖြင့် ကာမမှုကို ကာယကံမြောက်ပင် ကျူးလွန်ဆက်ဆံခွင့်ကို မရရှိခဲ့ကြပါချေ။ မမထားက ဤမျှအထိ ပုလွေရော ဘာဂျာပါ နှစ်ခြိုက်စွဲမက် လွန်းလှသူပင် ဖြစ်သည်။

မမထား သူ့လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်သွင်း၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကိုရော လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုပါ ငုံ၍စုပ်နေသည်။ ကျော်နန်းမောင်လီးမှာ ကြီးလွန်းလှ၍ သူမပါးစပ်နှင့်တောင် မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေသလို ခံစားနေရပြီး လုံးပတ်ကြီးရသည့်အထဲ အလျားကလည်းရှည်လှတာမို့ သူမအာခေါင်ကိုပင် ထောက်မိသွားကာ အနေရခက်ကြီး ဖြစ်သွားမိသည်။

လီးကြီးကိုငုံ့၍စုပ်လိုက် လျှာနှင့်အသွားအပြန်ယက်လိုက် ဆွလိုက်နှင့် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးအား လျှာတစ်ပတ်ပတ်ပြီး ဝေ့ဝိုက်စုပ်ဆွဲ၍ နှူးဆွပေးလိုက်တော့ ကျော်နန်းမောင်လီးကြီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် မာန်ဖီထောင်ထလာပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကြွ၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာတာကိုပါ တွေ့ရလေတော့၏။

"လိုးကြစို့ မမရယ် မခံနိုင်တော့ဘူး "

ကျော်နန်းမောင်ကပြောလိုက်တော့ မမထားက

"မင်း  မမကို အနောက်ကလုပ်ပေး "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရင်း ကုတင်ထက်မှာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ပေးလိုက်သည်။

ဖြူဖွေးဝင်းဝါလျှက်ရှိသော သူမ၏တင်ပဆုံအသားဆိုင် အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူတစ်ထွက်ပေါ်နေသော စောက်ရည်အရွှဲသားဖြစ်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးမှာ မဟတဟကလေး ဖြစ်လျှက် သူ့လီးကြီးထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးမှုကို အဆင်သင့်စောင့်ကြို၍နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရွှတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းလိုက်ရင်း အင်္ဂါဇပ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ လျှာနှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ပင့်၍ ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ရာ မမထားတစ်ယောက် နှုတ်မှ အား ကနဲ အော်ညည်းလိုက်မိပြီး ဖင်သားနှစ်ဖင်ကပို၍ပင် မြောက်ကြွတက်လာရလေသည်။

"ဟင် လုပ်ပြန်ပြီ အချိန်မဆွဲနဲ့ ကိုယ်တော်ရယ် မနက်ကျစောစောထရဦးမှာ "

"လုပ်မှာပါ မမထားရဲ့"

ကျော်နန်းမောင်ပြောပြီး သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် မမထားစောက်ပတ်ကို တေ့ကာ တစ်ချက်တည်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်ချက်က အားပါသွားပြီး လီးကြီးတဆုံးကျွံဝင်သွားခဲ့တာမို့ မမထားတစ်ယောက် မျက်ဖြူပင်ဆိုက်မိ မတတ်ပင် အချီကြီးခံလိုက်ရသဖြင့် …

"မောင် နော် မောင် …  လူကို နည်းနည်းမှ မညှာဘူး စိတ်ရှိတိုင်း လိုးချလိုက်တာပဲ ဟွန်း "

"နာလို့လား မမ ရဲ့ "

"အေး မနာဘူး အဖုတ်ကွဲရုံကလေး လောက်ပဲ ဟင်း ဟင်း "

"မမဖင်ကြီး မြင်လို့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတာ မမရဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လိုးပေးမယ်နော် "

"ဟင့်အင်း မလိုးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလိုး ခုနကလို ပြန်ဆောင့်သွင်းပေး ကြားလား မောင် "

ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမရွဲ့ပြောမှန်းသိ၍ အလိုက်အထိုက်လုပ်ပြီး လီးကို ဖိသွင်းလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက် အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေး လုပ်ရင်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မမထားလည်း ဘဝင်ကျ၍ နှစ်သိမ့်ကျေနပ်သွားပုံရကာ သူမဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်ကော့ထိုးပေးလာခဲ့လေသည်။

"ကောင်းရဲ့လားမမ "

မေးပြီး သူ့မမထားဖင်သားကားအိအိကြီးတွေကို ကျော်နန်းမောင်ဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက် လုပ်နေပါသည်။ လီးကိုလည်း အချက်မှန်မှန်သွင်းပေးနေသည်။

သူ့လဒစ်ကြီးက ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးတစ်ပွင့်အလား ထိပ်ဖူးကားကားကြီး ဖြစ်နေ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ လီးဝင် လီးထွက်ချိန်တိုင်း ပြဲပြဲလန်နေခဲ့ရပြီး လီးကိုဆောင့်လိုးချိန်မှာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက အတွင်းသို့ လိမ့်ဝင်သွားလိုက် လီးပြန်နှုတ်လိုက်ချိန်မှာ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား များက လီးနှင့်အတူ အပြင်ကို ကြွ၍ ကပ်ပါလာခဲ့ကြပြီး အဝင်အထွက် အကြိမ်ရေများလာ လေလေ စောက်ပတ်ကပို၍ ပို၍ အပေါက်ကျယ်ကာ ပြဲဟလာရလေလေဖြစ်နေပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင်လီး ဝင်ထွက်နေသော သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် မုန့်ဆီကြော်ကွင်းကြီးလို ဖြစ်ကာနေပြီး စောက်ရည်များလည်း ထွက်ပြီးရင်းထွက်ဆိုသလို ရွှန်းရွှန်းဝေဝေပင် ထွက်ကျနေလျှက် ရှိတာတွေ့ရပေသည်။

လိုးရင်း ဆောင့်ရင်းဖြင့် စောက်ရည်အလီလီလျှံထွက်ကျပြီး သူမနှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဆုံးခန်းရောက်ရှိသွားရသည်။ ကျော်နန်းမောင်ကား ခွေးကုန်းလိုးမှုကို နှစ်ထောင်းအားရရှိလှသူပီပီ ရေကုန်ရေခမ်းပင် အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေလေရာ သူ့လီးက လရည်တစ်ကြိမ်ထွက်ပြီးတာတောင် အနားယူခြင်းမရှိဘဲ နောက်တစ်ချီကိုပါ ဆက်၍ ထပ်မံလိုးဆောင့်ပေးနေပေသည်။

"မမ ညောင်းလှပြီ မောင် ရယ် မင်း  ဒီနေ့ည ပြီးပါ့ဦးမလား ဟင်း ဟင်း "

မမထားက သူ့ဖက်လှည်ကြည့်ကာပြောလိုက်တော့

"ဒါဆို မမကျွန်တော့် အပေါ်ကတက်လိုးပေးလေ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား"

ကျော်နန်းမောင်က ပြောလိုက်ရာ

"ရတယ် မောင်လေး မမတက်ဆောင့်ပေးမယ် "

ဆိုပြီး ကျော်နန်းမောင်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ချလိုက်ရာက မမထားကို သူ့ကိုယ်ပေါ် တက်ထိုင်စေလိုက်ပြီး  မြင်းစီးသလိုပုံစံနှင့်အပေါ်စီးကနေ သူမစိတ်ကြိုက် လိုးစေလိုက်သည်။ မမထားလည်း သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိကာ ကြွကာ လှိမ့်ကြိတ်ကာဖြင့် အားပါးတရဆောင့်ချပေးနေပါသည်။

ကျော်နန်းမောင်လည်း တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာသည်။ မမထားဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး သူက အောက်ကနေ လီးကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

မမထား ပထမတော့ တစ်ချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်သာ ဆောင့်လိုးချသည်။ နောက်တော့ အရှိန်ရလာသလို တဏှာကလည်းအပြတ်ထလာခဲ့ပြီမို့ ဆောင့်ချက်များ သွက်လက်မြန်ဆန်လာကာ တဘုတ်ဘုတ် တဇွပ်ဇွပ် အသံများ မြည်ဟီးအောင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်း ဇွတ်မှိတ်၍ လိုးဆောင့်ချလာတာကို တွေ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်က သူမဖင်ကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မ၍ ထိန်းကိုင်ပေးထားရသည်။

"အား ကောင်းတယ်… ဆောင့် ဆောင့် မမ မြန်မြန် … အင်း … အင်း ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် "

"မမ လည်း … ပြီးချင် …  လာပြီ  … ငါ့မောင်  ရယ် … "

"ဘုတ် စွိ စွိ ဇွပ် ဗြွတ် ဖွပ် ဘုတ်ဖတ်  ဘတ် ဗလပ်  ဖွပ် ဗွပ် စွတ် ဖွပ် ဗြွတ်  စွိ ဖတ်  ဗွပ် "

"အင့် အိ အိ အ အား   မ မမ ပြီး  ပြီး အင့်  အ   အင်းး   အင်းးး  "

နှစ်ယောက်သားကော့ပျံထွန့်လူးလာကြရင်း သူမက အပေါ်စီးကနေ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက် လှိမ့်ကာလှိမ့်ကာဖြင့် အသည်းအသန် ဇယ်ဆက်သလို ဖိဆောင့်ချလိုက်သလို ကျော်နန်းမောင်လည်း လီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်ရောက်အောင် အောက်ကနေ ပင့်ကာ ပင့်ကာ ညှောင့်ဆောင့် လိုးပေးလိုက်ရင်း သူ့လီးမှ သုက်ရည်များရော မမထား၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှစောက်ရည်များပါ တပြိုင်တည်းလိုလို ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြကာ ကာမပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား အလုအယက်ပင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်ရှိ သွားခဲ့ကြတော့၏။

"ဟူး …"

"မော လိုက်  …တာ မောင် ရယ် … "

မမထား နွမ်းယဲ့ယဲ့ လေသံကလေးနှင့် ညည်းပြောကလေးပြောရင်း ကျော်နန်းမောင်ကို မလွတ်စတမ်းပင် သူမ လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ထွေးဖက်ထားလိုက်လေတော့သည်။

တစ်ညတာ အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးသွားသည်။

မနက်အစောကြီး မေမေ ဒေါ်ကေသီအား ဘုရားသို့ လိုက်လံပို့ဆောင်ပေးပြီး နေ့ခင်း ၁ နာရီလောက်ကျမှ သူ့ကို လာကြိုဖို့ ပြောတာမို့ ခင်ထားရီရော ကျော်နန်းမောင်ပါ နှစ်ယောက်သား ဘုရားမှာ ဆီမီးကပ်လှူပူဇော်ပြီး စောင်းတန်းမှဆင်းကာ အိမ်ကို လှည့်ပြန်လာကြသည်။

ကျော်နန်းမောင်က ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်းနှင်လာသည်။ သူ့မမခင်ထားရီက အနားကပ်၍ ထိုင်ကာ သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး တွတ်တီးတွတ်တာ စကားများပြောဆိုလာခဲ့ကြပါသည်။

စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ နံနက်စာ ဝင်ရောက်စားသောက်ကြပြီး အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့ကြကာ အိမ်ရောက်တော့ မမခင်ထားရီက ကျော်နန်းမောင် ကားရုံထဲ ကားသွင်းတာကိုစောင့်ရင်း ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီတစ်လုံးပေါ်မှာ ထိုင်၍နေလေသည်။

တစ်အောင့်ခန့်ကြာတော့ ကျော်နန်းမောင်အိမ်ထဲကို ဝင်ရောက်လာပြီး မမထားနဘေးမှာကပ်၍ ထိုင်ချလိုက်ကာ မမထားကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်ပါသည်။

"မောင် "

မမထားက သူ့နားနားကပ်၍ တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်သည်။

"ဘာလဲ မမ "

"မမထား ပြောစရာရှိလို့ပါ "

"ပြောလေ ဘာပြောဖို့ လဲ "

"မမ ဒီသုံးလေးရက်နေပြီးရင် အောင်ပန်းသွားမလို့ ဟိုမှာ လချုပ်စာရင်း လက်ကျန်တွေ ရှင်းပေးရမယ် သစ်သီးအော်ဒါတွေ ပရဆေးတွေ မှာဖို့ လုပ်ရဦးမယ် အသွားအပြန် တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တော့ ကြာလိမ့်မယ် "

"အော် ဒါကတော့ ကိုယ့်အလုပ်ရှိသေးတာ သွားရမှာပေါ့ မောင်လည်း ဖေဖေ့ အစုရှယ်ယာကိစ္စတွေ နာမည်လွှဲပြောင်းတာတို့ ဆီဆိုင်ပါမစ်ကျဖို့ နောက်ပြီး ပဲခူးအထွက်က အလုပ်ဆိုဒ်ထဲလည်းသွားပြီး မှာစရာရှိတာတွေ မှာရဦးမယ် အင်း အလုပ်တွေများလို့ ဘယ်ကစရမှန်းတောင်မသိဘူး ဟင်းဟင်း "

"ဒီလိုပဲပေါ့ မောင်ရယ် မမလည်း ပြန်လာရင်မောင့်ကို ဝိုင်းကူပေးမှာပါ တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် မမက ဟိုကိုသွားမယ့်ကိစ္စ မောင်များ စိတ်ခုသွားမလားလို့ ကိုယ့်ဖာသာတွေးရင်း စိတ်သောကရောက်နေရတာ "

"မမရယ် မောင်က ဒီလောက် အူတိုတဲ့အစားမျိုးမှ မဟုတ်တာကွယ် မမကို ချစ်တာကချစ်တာပဲ အလုပ်ဟာအလုပ် မောင်ဒီလိုပဲ ခံယူထားပါတယ် "

မမခင်ထားရီတစ်ယောက် ခုမှပင် သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချနိုင်ပါတော့သည်။ သဘောထားကြီးသော မောင်ဖြစ်သူကို အချစ်ပိုစွာဖြင့် သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲယူပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရင်း အနမ်းတွေ အပြတ်ပေးနေမိပါတော့သည်။

"မောင် ရယ် … မမ ချစ်လိုက်ရတာ မင်းတောင် တော်တော်လေး လူကြီးဆန်လာပြီပဲ မောင်လေးရယ် မမကသာ မင်းနဲ့တွေ့မိတိုင်း အချစ်ရေးမှာ ကလေးဆန်မိနေသလားလို့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တောင် ပြန်တွေးနေရတယ် ဟင်း ဟင်း "

"မောင်ပြောသားပဲ မမရဲ့ အလုပ်ဟာအလုပ် အချစ်ဟာအချစ်ပါလို့ … အဟင်း ဟင်း "

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်ပွေ့ဖက်၍ နမ်းစုပ်နေမိကြသည်။

ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခုက ပို၍ပင် ပူးပူးကပ်ကပ် တစ်သားတည်းလို ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။

ဧည့်ခန်းထဲမှာလည်းဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိတာမို့ ကျော်နန်းမောင် သူမဘလောက်စ်ကလေးကို လှန်၍ ဘရာစီယာကြိုးလေးဖြုတ်ကာ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို နယ်ချင်တိုင်းနယ်ပြီး နို့ စို့ပေးနေတာကိုလည်း မမခင်ထားရီ တစ်ယောက် မတားဖြစ်တော့ပေ။ သူ့အလိုကိုသာ လိုက်လျောရင်း နို့စို့အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်ကို ပွေ့ထားသလို သူ့ခေါင်းကို အသာထွေးပွေ့ထားမိရာက ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လို့ လာရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်ကား သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် အားပါးတရဖျစ်နယ်လိုက် နို့သီးတွေကို တစ်လှည့်စီ စို့လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များလျှက်ရှိလေသည်။

"မောင်ရယ် အခန်းထဲ သွားရအောင်ကွယ် "

"ဟင့်အင်း ဒီမှာ ဘယ်သူမြင်တာမှတ်လို့ "

"ဖိုးကဲ လေး သူ သိပ်ကဲ လွန်းတယ်ကွာ "

မမထား ပြောမရဆိုမရသော ကောင်လေးတစ်ယောက်လို သူ့ကို ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးထားလိုက်ရတော့သည်။ ကျော်နန်းမောင် နို့စို့နေရာက နောက်တစ်ဆင့်တက်လာသည်။ မမထား အရှေ့ကကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူဘာလုပ်တော့ မယ်ဆိုတာကို ရိပ်မိလိုက်၍ မမထား ကပျာကယာ လက်ကလေးပြပြီး တားလိုက်မိသေးသည်။

"အိုးး မောင် … "

ဆိုပြီး …

သူမစကားပင် မဆက်လိုက်ရပေ။

ကျော်နန်းမောင် သူမထမီအောက်နားစကလေးကို ပေါင်လယ်လောက်ကနေ အထက်သို့ လှန်တင်လိုက်ပြီးဖြစ်သည်။ အတွင်းခံပင် ဝတ်မထားမိ၍ မမထား၏ ပေါင်ခွဆုံရှိ ခုံးမောက်ကြွကာ နေသော စောက်ပတ်ကြီးက ထမီအောက်ကနေ ဘွားကနဲပေါ်ထွက်လာသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမစောက်ပတ်ရှိရာဆီကို မျက်နှာအပ်၍ အားပါးတရပင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ နက်မှောင်ထူထပ်နေသည့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်အမွေးအမြင်တွေကို လက်နှင့်သပ်တင်လိုက်ကာ စောက်စေ့ထိပ်ဖူးကလေးကို စုပ်၍ စုပ်၍ ပေးသည်။

အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို လျှာနှင့် ယက်သပ်တင် လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သူ့လျှာတစ်ခုလုံးသွင်း၍ မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးနေသည်။

"အား  အ မောင် မောင် အား ရက်စက်လိုက်တာကွယ် အ ကျွတ် ကျွတ် ယားတယ် ယားတယ် မောင်ရယ် အအိ အိ "

မမထား ထွန့်လူးနေမိသည်။ ကျော်နန်းမောင်ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲ၍ ဖင်ကြီး ကြွကာကြွကာဖြင့် ကော့ပျံနေကာ သူမ၏စောက်ပတ်နှင့်ကျော်နန်းမောင်၏မျက်နှာကို ဇွတ်အတင်းပင် ဖိကပ်၍ ပွတ်ပေးနေမိသည်။ သူမစောက်ပတ်လည်း အတော်ပင် ရွ၍နေဟန်တူပေသည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာလည်း စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံလို့ နေလေပြီ။

ကျော်နန်းမောင်လျှာကြီးကို ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်၍ မပြတ်ဆွလေလေ သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေက ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ အံထွက်ကျလာရလေလေပဲ ဖြစ်သည်။

"တော်ပြီ မောင်ရာ မမ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး စောက်ပတ်တအား ရွလွန်းနေပြီ မောင်လိုးပေးတော့ "

ဆိုပြီးသူမက ပြောလိုက်ရာ ကျော်နန်းမောင်က …

"မမ ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်မပေး တော့ ဘူးလား "

"စုပ်မယ်လေ ကဲ ထ "

ကျော်နန်းမောင်သူ့ရှေ့မှာထရပ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လီးငပဲကြီးက ဖြောင်းကနဲကန်ထွက်လာပြီး မမထား၏ မျက်နှာနှင့်သွားရောက်ထိတွေ့မိသွားသည်။

မမထားက ကျော်နန်းမောင်၏လီးကြီးကို အသေအချာပင်ကိုင်၍ ပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက မာတောင်နေပြီဖြစ်၍ သူမပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ကိုတောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားလိုက်ရ ပါသေးသည်။

"မောင့်လီးကြီး  ကြီးလွန်းလိုက်တာ အရမ်းပဲ "

မမထားလေသံက ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေဟန် အတိုင်းသားပေါ်လွင်လို့ နေပေသည်။ လီးကို မက်မက်စက်စက် စုပ်နမ်းလိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သေသေချာချာဆုပ်ညှစ်ကိုင်တွယ်၍ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်လုပ်ရင်း လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးအား သားရေလှန်၍ဖြဲကာ လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာထိုး၍ ကစားပေးသည်။

လီးကိုယ်ထည်ကြီး ဘေးမှ ထောင်ထနေလေသော အကြောချောင်းကြီးတွေကို လျှာနှင့်ယက်ကာဆွကာဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးကိုပါမချန် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ၍နေသည်။

ကျော်နန်းမောင်ပစ္စည်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမတံတွေးရည်များဖြင့် ရွှဲစိုနေကာ နီရဲပြောင်လက်လျှက် ရှိချေပြီ။

လီးကြီး ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ တုန်ခါလို့ လာသည်။

သူ၏သားကောင်ကို မွတ်သိပ်ခြင်းကြီးစွာ လိုက်လံရှာဖွေလျှက် ရှိသော တောကြီးမြွေဟောက်တစ်ကောင်လို လီးပါးပျဉ်းတွဲကြီးက လက်တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်စာပင် မကဘဲ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်တဖီဖီနှင့် အစွမ်းကုန်ကြီးမား တောင့်တင်းလို့လာကာ မိုးကိုမျှော်နေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ နေလေတော့၏။

"လိုးကြရအောင်နော်  မ မ "

ကျော်နန်းမောင်ကပြောလိုက်ပြီး မမထားကို နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာဆက်တီပေါ်မှာပင်  နေရာချလိုက်ကာ အပေါ်စီးမှနေ၍ ပေါင်နှစ်လုံးထမ်းပြီး လှေကြီးထိုး လိုးဆောင့်ဖို့ ပြင်လိုက်လေသည်။

မမထားလည်း သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် သူမပေါင်တန်ကြီး နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဘေးကား၍ ဖြဲထုတ်လိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်၏ လီးဝင်သာအောင် လမ်းဖွင့်ပေးသည့်အနေဖြင့် သူမစောက်ပတ်အဝကလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသေအချာပင် ဆွဲဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။

သူမ စောက်ပတ်အဝကလေးက ပွင့်အာလို့ သွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့လီးကိုစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး အတွင်းသို့အရောက် ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပေသည်။ စွိ ဗြွတ် ကနဲ အသံနှင့်အတူ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံအဖုအထစ်တွေကိုဖြတ်ကျော်ပြီး သူမသားအိမ်ဝအထိတိုင် ဒိုးယိုပေါက်ကြီးထိုးဆောင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏ ဂွေးဥနှစ်လုံးကပါ သူမ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်အောက်ဖက် ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဘုတ်ကနဲ ဘောက်ကနဲ လာရောက်ရိုက်ဆောင့်မိသည်အထိပါပေ။

မမထား ရင်ဝထဲ စူးကနဲအောင့်ကနဲ ဖြစ်သွားမိပေမယ့် သူမအသံမထွက်မိအောင် မျက်နှာတစ်ခုလုံးရှုံ့မဲ့၍ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ အောင့်ခံနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်သည်။ပြီးတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ပင် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ထပ်မံဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်သည်။

စောက်ရည်တွေကြောင့် ထင်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမစောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို အရင်အကြိမ်တွေတုန်းကနှင့် မတူအောင် ပိုပြီးအဝင်လွယ်နေသလို ထင်မှတ်ရပြီး အထဲကို လီးချောင်းအရင်းထိ ဆောင့်ဆောင့်၍ဝင်သွားသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ကြိမ်မက တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိကြီးလိုးဆောင့်ပေးလိုက်လေရာ လီဒစ်ထိပ်မှသည် လီးအရင်းဆုံးအထိ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေအောင် ပြည့်ုပြည့်ဝဝကြီး လိုးဆောင့်ပေးလိုက်သော လီးချောင်းကြီး၏ အတွေ့အထိအရသာက ဖော်မပြနိုင်အောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မမထားခမျာ စကားကို တစ်ခွန်းတစ်ပါဒမျှပင်မပြောဆိုနိုင်ရှာဘဲ အောက်ကနေ တအိအိ တအင့်အင့်ဟူ၍သာ အံကြိတ်ညည်းညူသံပေးရင်း ဆိုဖာလက်ရမ်းနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို ရက်ရက်ရောရော မြှောက်ပင့်ကော့ထိုး၍ ကျော်နန်းမောင်၏အလိုးကို စည်းစိမ်အပြည့်ယူကာ ခံစားနေမိလေတော့၏။

"ဗြွတ် ဘွတ် ဇွိ ဇွပ် ဖွတ် …  ဗွပ် ဘုတ် ဇွိ ပြွတ် ဖွပ်…  ဗြွတ် ဘုတ် … ဗလပ် ဘုတ် ဇွပ် ဗွပ် "

"အိ အိ အ  အမေ့ …  မောင် အ  … မောင်  ဟင်း  … ဟင်း "

လိုးသံ ဆောင့်သံ မာန်သွင်းသံ ညည်းညူသံတွေက ဧည့်ခန်းကလေးထဲမှာမြိုင်ဆိုင်စည်ပင်လို့နေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏ ဆောင့်ချက်များကလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်မြိုင်လာသွက်လာပြီး သူမ၏စောက်ပတ် တစ်ခုလုံးကို ထောင်းလမောင်းကြေအောင်ပင် မွှေနှောက်ကာ ဆောင့်၍ဆောင့်၍ အဆက်မပြတ်ကြီး လိုးပေးနေပေသည်။

"ကောင်းလား မမ ကျွန်တော် လိုးပေးတာ "

"ကောင်း တယ် ကောင်းလွန်းလို့ ငြိမ်ခံ နေတာပေါ့ မောင်ရယ် မောင့်လီးကြီး ခုလို လိုးပေးတာ …  မမဘဝမှာ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးတဲ့ အရသာကို ချက်ချင်းကြီး ခံစားလိုက်ရသလိုပဲ … ဆောင့် ဆောင့် မောင် အားနဲ့သာ ဆောင့် မမ နာလို့ အော်ရင်တောင် မရပ်နဲ့တော့ "

"မမစောက်ဖုတ်က တအားလိုးလို့ ကောင်းတယ် မမရယ် မမလက်နဲ့ နည်းနည်း ဖြဲထားပေးဦးနော် "

"အင်းပါမောင် ရယ် မင်းစိတ်ကြိုက် သဘောရှိလိုးစမ်းပါ မမဖြဲထားပေးမယ် ကဲ ကဲ အားရပါးရ သာဆောင့် မောင်လေး "

ကျော်နန်းမောင်လည်း လုံးဝသက်ညှာခြင်း မရှိတော့ပြီ။ မမထားက စောက်ပတ်ဖြဲထားပေးသလို သူ့လီးကြီးကလည်း တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အဝင်အထွက်ပြု၍ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်မက နာရီပိုင်းမျှပင် ကြာမြင့်အောင်မပြီးနိုင်မစီးနိုင် လိုးပေးလျှက်ရှိချေသည်။

မမထား သူ့လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်လာပြီး သူမခါးကလေးကိုကော့မြှောက်၍ ထိုးပေးလာသည်။

"မောင်လေး ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် လိုးပေး မမ ပြီးတော့မယ် အ အား မြန်မြန် အားနဲ့သာ ဆောင့် အ အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အိ အီး  အင်း  ဟင်း  ဟင်း  "

"မမ ကော့ပေး အား ကောင်းတယ် မမရယ် နာရင် နည်းနည်း အောင့်ထားနော် မမ ကျွန် ကျွန်တော် လည်း ပြီးတော့ မှာ အား …  အား  ဟား "

"ဗြိ ဇွပ် ဘုတ် ဖွတ် … ဘွပ် ဗလပ် … ဘုတ် ဘုတ် ဖွပ် … ဘုတ် ဖတ် ဇွပ် … "

နောက်ဆုံး အပြီးသတ်လိုးသည့်အနေနှင့် ရှိသမျှလက်ကျန်အားအင်တွေ အကုန်သုံးပြီး အချက်ပေါင်းများစွာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်သုက်ရည်များ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက် သွားခဲ့သလို မမထားလည်း ဖင်သားကြီးများကော့တွန့်၍ ခြေလက်တွေ ကွေးကောက်ကာ ကော့ပျံလူးကြွ၍ လာရလျှက် သူမစောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ အဆက်မပြတ်ပင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းလွှတ် လိုက်ရလေတော့၏။

နှစ်ယောက်သား ခုမှပင် မုန်တိုင်းစဲသလို ငြိမ်ကျသွားရပေသည်။

မေမေ ဒေါ်နန်းကေသီအလစ်မှာ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပင် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် အချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ကြပြီး ဒေါ်နန်းကေသီကိုယ်တိုင်မှာလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ တစ်ဘဝတာ လက်တွဲဖြုတ်ခဲ့ပြီဖြစ်၍ ဒီသမီးနှင့် ဒီသားနှစ်ယောက်ကိုသာ အားကိုးအားထားပြုလျှက် အေးအေးလူလူနေထိုင်လာခဲ့ကာ တစ်နေ့မှာ နှစ်ယောက်စလုံးကိုခေါ်ပြီး ထူးဆန်းသောစကားကို ဆိုလာသည်။

"သမီးမိထားနဲ့ သား မေမေခုပြောမယ့် စကားကိုသေချာနားထောင်နော် "

"ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ မေမေ "

"သားနဲ့ သမီးတို့ နှစ်ယောက် ခုလို သင့်သင့်မြတ်မြတ်နေကြတာ မေမေတွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာအရမ်းကိုကြည်နူးဝမ်းမြောက်မိတယ် တကယ်ပြောတာ နော် "

"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ "

နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပင် ခေါင်းညိတ်၍ သူမစကားဆက်အလာကိုနားစွင့်ရင်း ရင်တွေ တထိတ်ထိတ်ခုန်နေကြသည်။

"သားတို့နှစ်ယောက်ဟာ တကယ်တော့ မောင်နှမအရင်းအခြာတွေ မဟုတ်ဘဲ ဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေ တစ်ဝမ်းတောင် မက နှစ်ဝမ်းလောက်ကွဲကြတာ မင်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အသိပဲနော် "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ ဒါပေမယ့် သမီးတို့က တကယ့်မောင်နှမ အရင်းတွေလို ဟို … … "

ဒေါ်ကေသီ လက်ကာပြလိုက်ပြီး …

"ဟိုး သမီး မိထား မေမေ့ စကားမဆုံးသေးဘူး နားထောင်ပါဦး ခု သမီးတို့အခြေအနေ အပြင်က တစိမ်းလူတွေ မသိနိုင်ပေမယ့် မေမေက ငယ်ရာကကြီးလာတာဆိုတော့ အင်း…ဘယ်လိုပြော ရမလဲ  … အင်းလေ သိတယ်လို့ပဲ ဆိုပါတော့ သားနဲ့ သမီး ချစ်ကြတယ် အရမ်းကို ချစ်ကြတယ် မောင်နှမ ဆိုတာထက် … ၅၂၈ အချစ်ထက် ပိုတောင်နေခဲ့ကြပြီ ကဲ မေမေပြောတာ ဟုတ်သလား မဟုတ်ဘူးလား ဘယ်လိုသဘောရလဲ  ပြောစမ်း "

ခင်ထားရီ … ကျော်နန်းမောင်ဆီလှည့်ကြည့်၍ ကျော်နန်းမောင်ကလည်း သူ့ကိုပြန်ကြည့်နေကာ နှစ်ယောက်သား အိုးတိုးအန်းတန်းဖြစ်ကာ နေကြသည်။

ခင်ထားရီက ခေါင်းကိုသွက်သွက်ပင် ညိတ်ပြလိုက်ပြီး …

"မေမေ ပြောတာမှန်ပါတယ် မေမေ "

"အေး ဒီတော့ ရှင်းရှင်းပြောရ ရင် သားနဲ့သမီးကို မေမေကိုယ်တိုင် သဘောတူတယ် တစ်သက်လုံးဘယ်တော့မှ မခွဲဘဲ အတူနေကြပါ မေမေ့ နောက်ကွယ်မှာချည့် ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ကမြင်းကြောထမနေကြနဲ့ တစ်ခန်းထဲအတူအိပ်နိုင်တယ် လက်မထပ်ချင်လည်း စာချုပ်စာတမ်းကလေးဘာလေးလုပ်ထားလိုက် ပြီးတော့ မေမေနဲ့ ဖေဖေရဲ့ပိုင်ဆိုင်သမျှ တိုက်တွေခြံတွေ လက်ရှိအလုပ်အကိုင် စည်းစိမ်တွေ မင်းတို့နှစ်ယောက် လက်ထဲကို မေမေ အသေအချာ လွှဲအပ်ထားလိုက်ချင်တယ် ကဲ "

"မေမေ "

သူတို့ နှစ်ယောက်ထံမှ ဆို့နင့်သော မေမေ ဟုခေါ်သံ ပြိုင်တူပင် ထွက်ပေါ်လာရလေသည်။ နှစ်ယောက်သား ဝမ်းသာလုံးဆို့လျှက် စကားပင် ဟဟမပြောနိုင်ကြတော့ချေ။

မေမေ့ရှေ့မှောက်မှာ နှစ်ယောက်သားကြမ်းပြင်မှာ ပဆစ်ဒူူးတုပ် ထိုင်လိုက်ကြရင်း စုံဆယ်ဖြာလက်မှာမိုး၍ ရှိခိုးကန်တော့လိုက်ကြလေ၏။

"သမီး တို့ နှစ်ယောက် ကို ခွင့်လွှတ်ပါ မေမေ "

"မေမေ သားကိုလည်း ခွင့်လွှတ်ပါမေမေ ရာ "

ကျော်နန်းမောင် မျက်ရည်တစ်စက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပေါက်ကနဲ ကြွေသက်ကျဆင်းလာရလေသည်။ မမထားကိုယ်တိုင်မှာလည်း မေမေ့မေတ္တာကိုတွေးစဉ်းစားရင်း တစိမ့်စိမ့်ကြည်နူးဝမ်းမြောက်မှုနှင့်အတူ ဖြေမဆည်နိုင်အောင် မျက်ရည်လည်ရွှဲဖြစ်ကာနေချေပြီ။

နောက်ထပ်သုံးရက်လောက် လောကနိဗ္ဗာန်မှာ နှစ်ဦးသားအတူတကွ ပျော်ပျော်ကြီး စံစားနေမိကြသည်။ မေမေကိုယ်တိုင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်နှင့် သူတို့အိပ်ခန်းကို ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

မနက်မိုးလင်းသည်နှင့် မေမေနှင့်အတူ ဘုရားအတူတက်ကာ ဆုတောင်းဝတ်ပြုပြီး အပြန်လမ်းမှစ၍ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ခန်းဆီ ရောက်သည်အထိ တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်ယောက်တစိမ့်စိမ့်ကြည့်၍ တသိမ့်သိမ့်ခုန်လျှက်ရှိသော ရင်ခုန်သံလှိုင်းများက အိပ်ခန်းထဲသို့ အရောက်မှာ မီးပြင်းတောင်ကြီးတစ်ခု တမုဟုတ်ချင်း အရှိန်အဟုန်ပြင်းထန်အားကောင်းစွာ ပေါက်ကွဲထွက်သည့်အလား အစွမ်းကုန်ပင် ပွင့်အံဖောက်ခွဲထုတ်ပစ်လိုက်ကြပါသည်။

နေ့တိုင်း ညတိုင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>