သူငယ်ချင်းမလေးများ (စ/ဆုံး)

 သူငယ်ချင်းမလေးများ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

သူငယ်ချင်း ၃ယောက်။သူဇာ.၊နှင်းအိ၊အောင်ကြီး.။တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးလို့  ၃ယောက် သား ပျော်ပျော်ပါးပါး ချောင်းသာကို ခရီးထွက်ကြ တာပေါ့ ။ချောင်းသာ ရောက်တော့ တည်းခိုခန်း တခုမှာသူဇာနဲ့ နှင်းအိက တခန်း..။အောင်ကြီးက တယောက်ထဲ တခန်းပေါ့ ။ညက အိပ်ရေးပျက် လာကြတာတော့ တည်းခိုခန်းရောက် တာနဲ့ တရေးတမော အိပ်နှင့်လိုက်ကြတာပေါ့.. ။နေပူတာလည်း ပါတာပေါ့.. ။ညနေကျမှ ပျော်ပျော်ပါးပါး အုန်းရေသောက်ကြ.. ။ပင်လယ်ထဲဆင်းပြီး ရေဆော့ကြတော့တာပေါ့…။

အဲ့အချိန်မှာ မတော်တဆ သူဇာက ရေမွမ်းသွားတာကို အောင်ကြီးနဲ့ နှင်းအိတို့ တွေ့တော့ သူဇာ့ကို အောင်ကြီးက ရေထဲကနေ ပွေ့ပြီး ကမ်းစပ်ပေါ်ခေါ်လာရော.. ။အရေးပေါ်ကယ်နည်းနဲ့အောင်ကြီးက ပြုစုပေးလိုက်တာပေါ့ ။တော်သေးတာပေါ့..။

သူဇာ ပုံမှန်အသက်ပြန်ရှုလာလို့.. အဲ့အချိန်မှာအောင်ကြီးရဲ့လက်ကသူဇာရဲ့ လုံးအိ နုထွားနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာပေါ်မှာ..။သူဇာက ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီးအောင်ကြီးရဲ့လက်ကို မြန်မြန်ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရော..သူဇာတယောက် ရှက်သွားပြီး တည်းခိုခန်းကို ပြေးပြီး ပြန်သွားတော့တာပေါ့..။

အောင်ကြီးကလည်း အမှတ်မထင် တင်ထားမိလိုက်တာကို ပြန်တွေးမိပြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့အောင်ကြီးကတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကံကောင်းတယ်လို့ပဲ ဆိုရမလား ။သူဇာရော နှင်းအိရော ၂ယောက်လုံးက လုံးဝအချောအလှတွေ.. စကားပြောရင် ပြုံးလိုက်ရင် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့သူတွေ.. ခန္ဓာကိုယ်က သေးသေးသွယ်သွယ်လေး.. ။လုံးဝန်းနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက တီရှပ်အကျပ်လေးများ ဝတ်ထားလိုက်ရင် စနေနှစ်ခိုင် အပြိုင်တိုးထွက်နေတာ.. ။သူတို့ရဲ့ တင်ပါးလေးတွေကလည်း နောက်ကို ဖောင်းဖောင်းလေးတွေ ဖြစ်နေတယ်.. ။လုံချည်ဝတ်ထားရင် သိပ်မသိသာဘူး.. ဂျင်းဘောင်းဘီအကျပ်လေးများ ဝတ်ထားလိုက်ရင် မြင်တဲ့သူတိုင်း နှစ်ခါပြန် မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ကို လှပကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်..။

အောင်ကြီးလည်း အခန်းထဲ ပြန်ရောက်ပြီး ရေချိုး အဝတ်အစားလဲပြီးတဲ့အချိန် ...ဒေါက်.. ဒေါက်.. ဒေါက်.. နဲ့ တံခါးမှာ လူတယောက်.. ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နှင်းအိ.. ရေစိုစိုနဲ့..အောင်ကြီး – 

“ဟာ.. နှင်းအိ.. ရေမချိုးရသေးဘူးလား.. အအေးပတ်ကုန်မှာပေါ့..”

နှင်းအိ က

“ဟိုဘက်အခန်းမှာ ဒေါ်သူဇာတယောက် မပြီးနိုင်သေးဘူးလေ.. ငါလည်း ချမ်းလာတာနဲ့ နင်ပြီးလောက်ပြီထက်ပြီး နင့်အခန်းထဲမှာ ရေလာချိုးမလို့.. ရမလား”

အောင်ကြီး က

 “ရတာပေါ့.. လာ.. ” 

အဲ့လိုနဲ့ အောင်ကြီးရဲ့ အခန်းထဲမှာ နှင်းအိက ရေချိုးဖြစ်သွားတာပေါ့ ။တကယ်တော့ နှင်းအိက ဇာတ်လမ်းရှာတာ..။ နှင်းအိကအောင်ကြီးကို ကြိုက်နေတာ.. ဒါပေမယ့်အောင်ကြီးကသူဇာကို ကြိုက်နေရော..။ အဲ့ဒါကို နှင်းအိကအောင်ကြီးကို သူ့ဆီကို စိတ်လည်လာအောင်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့အောင်ကြီးဆီမှာ ရေလာချိုးတာ..။ နှင်းအိ ရေချိုးပြီးလို့ အပြင်ထွက်လာခါနီးမှာ ထမီကို လျော့လျော့လေး ဝတ်ထားခဲ့တာ..။

အောင်ကြီးအရှေ့ကို ရောက်ရင် ချော်လဲအောင် လုပ်လိုက်ပြီးရင် သူရဲ့ နုနုထွားထွား ခန္ဓာကိုယ်နဲ့အောင်ကြီးကို အပိုင်ကြံမယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပေါ့.. ။ခက်တာက သူလည်း ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထွက်လာရော..အောင်ကြီးက အခန်းထဲမှာ မရှိတော့ဘူး.. ။နှင်းအိတို့  ၂ယောက် နေမယ့်အခန်းထဲမှာအောင်ကြီးကသူဇာနဲ့ စကားပြောနေကြတာကို ကြားတော့ နှင်းအိခမျာ ဝမ်းနည်းသွားရှာတယ်။

အောင်ကြီးကတော့ သူချစ်တဲ့ကောင်မလေးသူဇာနဲ့ စကားစမြည်တွေ ပြောပြီး ပျော်နေလေရဲ့.. ။အားလုံးအဝတ်အစားတွေလဲပြီးတာနဲ့  ၃ယောက်သား ညစာအတူတူသွားစားကြတာပေါ့ ။ညစာ စားပြီးတာနဲ့ ကမ်းခြေမှာ မီးဖိုပြီး စကားတွေ ပြောကြ.. သောက်ကြပေါ့..။

အောင်ကြီးကတော့ အရက်လေးနဲ့.. ကျန်တဲ့ ၂ယောက်ကတော့ ဝိုင်နဲ့ပေါ့.. ပျော်မြူးနေလိုက်ကြတာ… ။ည အိပ်ချိန်ရောက်တော့ အောင်ကြီးက မူးနေတဲ့သူဇာနဲ့ နှင်းအိကို အခန်းထဲပို့ပေးပြီးတော့ သေသေချာချာ အိပ်ယာပြင်ဆင်ပြီး ၂ယောက်လုံးကို အိပ်ယာပေါ် ချပေးလိုက်တာပေါ့။ အောင်ကြီးကသူဇာ အိပ်နေတာလေးကို ကြည့်ပြီး စိတ်က မရိုးမရွတွေ ဖြစ်လာပြန်ရော.. လက်တွေက အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲသူဇာရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်နေမိလိုက်တယ် အင်္ကျီကြယ်သီးကလည်း တလုံးက ပြုတ်နေတော့ အင်္ကျီကြားထဲ လက်ထည့်လိုက်တာနဲ့…

အိုး… အိနေပါ့လား.. ဆိုတဲ့အတွေးအောင်ကြီးဆီ ရောက်တာနဲ့ သူ့ရဲ့ လပြွတ်ဝမှာ လရည်တွေက စို့လာတယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးကို မသိမသာချွတ်ပေးပြီး ဖုံးကွယ်နေတဲ့ နို့ ၂လုံးကို ဘော်လီကြားကနေ ထွက်လာအောင် လုပ်ပြီးတာနဲ့..အောင်ကြီးတယောက် မျက်လုံးအတိုင်းသား ပြူးသွားပြီး.. အိုးးး.. ရက်ရက်စက်စက် လှလှချည်လား ဆိုပြီး နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ပန်းရောင်သန်းပြီးသူဇာလုံးအိနေတဲ့ သူဇာရဲ့ နို့တွေကိုအောင်ကြီးတယောက် လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေမိလိုက်တယ် ။

ဘယ်ဘက်နို့ကို စို့ပေးလိုက်..ညာဘက်နို့ကို လက်မလေးနဲ့ ချေလိုက် လုပ်ပေးနေတယ် အဲ့လိုနဲ့ ညာဘက်လက်ကသူဇာရဲ့ အောက်ကို ဆင်းသွားရင်းသူဇာရဲ့ စောက်စိကို လိုက်စမ်းတော့ ပါးလွှာလှတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို စ စမ်းမိလိုက်တယ်။ စောက်မွှေးတွေကို အသာအယာပွတ်ပေးရင်းသူဇာရဲ့ စောက်စိကို စမ်းမိလိုက်တော့… ဟင်းးးး အိနေပြန်ပါရောလား..။

အောင်ကြီးအနေနဲ့က တခါမှ အပြင်မှာ ကြုံဖူးတာမဟုတ်ဘူး အမြဲတမ်း အောကားတွေပဲ ကြည့်.. ကိုယ့်ဘာသာကို ဂွင်းထုခဲ့တာ.. ။အခုတော့ အပြင်မှာ တကယ်အကောင်အထည်ဖော်မိပြီဆိုပြီး ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့.. ။အဲ့လိုနဲ့သူဇာရဲ့ စောက်စိကို သေချာကိုင်ပေးရင်း အကွဲကြောင်းတလျောက်ကို ဖိကာ ပွတ်မိနေတယ်။ အရည်တွေ အရမ်းရွှဲပြီးထွက်လာတာကိုအောင်ကြီး စမ်းမိလိုက်တယ်။

ဖီးလ်တက်နေတဲ့အောင်ကြီးက စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လက်ချောင်း တချောင်းကို အထဲကို ထိုးထည့်ကြည့်မိလိုက်တယ် ။အဲ့အချိန်သူဇာက အိပ်နေရင်းကနေ အသိဝင်လာပြီး ရွစိရွစိတွေ ဖြစ်လာပါလေရော။ ထလိုက်တဲ့အခါကျရင်အောင်ကြီးလည်း အရှက်ရသွားမယ် ။အိပ်နေတဲ့ နှင်းအိလည်း နိုးမှာစိုးရိမ်တာနဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးပဲ ငြိမ်ခံနေလိုက်တော့တယ်။ အောင်ကြီးရဲ့ လက်ကတော့သူဇာရဲ့ စောက်ပေါက်ဝထဲကို ထည့်ပြီး မွှေပေးနေတော့ သူဇာ နိုးနေတာလား အိပ်နေတာလားဆိုတာကိုတောင် မရိပ်မိနိုင် ဖြစ်သွားလေရဲ့။ သူဇာကတော့ ပါးစပ်ကနေတော့ တအင်းအင်းးး ပေါ့..။

အောင်ကြီးကသူဇာရဲ့ လက်တဖက်ကို ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ ထိုးထောင်ထွက်နေတဲ့ လီးကိုသူဇာက လာကိုင်နေတယ် ဆိုတဲ့ အမှတ်နဲ့ ပွတ်ပြီး ကိုင်ခိုင်းနေတယ်သူဇာရဲ့ လက်ကအောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကို ကိုင်မိလိုက်တဲ့အချိန် သူဇာက မနေနိုင် မထိုင်နိုင်တွေဖြစ်ပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး လှုပ်လို့ကလည်း မရတာနဲ့ သူခိုင်းရာ လုပ်နေမိပြီ အဲ့လိုနဲ့အောင်ကြီးကသူဇာလက်ကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးတံကို သူ ဂွင်းတိုက်နေမိလိုက်တာ တချီပြီးသွားလေရဲ့..။

ဒါပေမယ့် သူ့ခမျာ စိတ်က မကျေနပ်နိုင်..သူဇာရဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို ထည့်ချင်နေခဲ့တာ.. ။ဒါပေမယ့်လည်းသူဇာကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီးမှပဲ ထည့်တော့မယ်ဆိုပြီးအောင်ကြီး ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ် ပြန်သွားလေရဲ့..အောင်ကြီး လုပ်သွားတဲ့လုပ်ရပ် အကုန်လုံးကို နှင်းအိက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနေလိုက်တာ..။

အကုန်မြင် အကုန်ကြားလိုက်ရတော့ နှင်းအိရဲ့ အဖုတ်မှာလည်း အရည်တွေရွှဲလို့..အောင်ကြီး အခန်းအပြင်ထွက်သွားပြီး သိပ်မကြာဘူး နှင်းအိကလည်း အိပ်နေရာကနေ ထပြီးအောင်ကြီးနေတဲ့အခန်းကို လိုက်သွားဖြစ်ပြန်ရော..။အောင်ကြီး တံခါးဖွင့်ပေးတာနဲ့ နှင်းအိကလည်း အတင်းတိုးဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား ပစ်လှဲလိုက်ကြတယ် အဲ့အချိန် နှင်းအိကအောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတယ်။အောင်ကြီးက အံ့သြသွားပြီး 

“နင် ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ” 

လို့ မေးတော့

 “ငါက နင့်ကို ချစ်ချင်တာ.. နင်လည်း အရမ်းလုပ်ချင်နေတယ်မလား.. ငါ အရမ်းချစ်ချင်နေတယ်ဟာ..” 

ဆိုပြီး နှင်းအိက ပြန်ပြောလိုက်ရော အဲ့အချိန်အောင်ကြီးကလည်း သူ မူးနေလို့ ပြောတာ နေမှာပါ..။ ငါ အခုလုပ်လိုက်ရင်လည်း မနက်ကျရင် သူ မှတ်မိချင်မှ မှတ်မိမှာ.. အခုလက်ရှိ ငါ့လီးကလည်း တောင်နေတော့ အတော်ပဲ..ဆော်လိုက်အုံးမှ.. 

လို့ စဉ်းစားပြီး ချော်လဲရောထိုင် လုပ်မိလိုက်ရော.. နှင်းအိကအောင်ကြီးရဲ့ ဘောင်းဘီအောက်က လီးတံကြီးကို ကိုင်ပြီး အထက်အောက် ပုံမှန်ကစားပေးနေတာပေါ့။ အောင်ကြီးကလည်း အရှိန်ပြန်တက်လာတာနဲ့ ဘောင်းဘီကို ဖြုတ်ပေး ဇစ်ကို ဖြုတ်ပေးပြီး နှင်းအိရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီးအောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကြီးကို ကိုင်လို့အဆင်ပြေအောင် ထည့်ပေးနေတယ်။

နှင်းအိကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ လီးတံကြီးကို ကိုင်ပြီး အပေါ်အောက် ဆွဲပေးလိုက် ပွင့်အာနေတဲ့ ဒစ်ကို ကိုင်လိုက်နဲ့ပေါ့..။ အောင်ကြီးကတော့ အေးဆေး ဇိမ်ခံနေရင်း နှင်းအိကအောင်ကြီးရဲ့ ခါးအောက်နားကို ဆင်းသွားပြီးအောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကြီးကို ကြည့်နေလေတယ်။ အဲ့အချိန် နှင်းအိက သူ့ရဲ့ ပါးစပ်နဲ့အောင်ကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံလိုက်တဲ့အချိန်…အောင်ကြီးခမျာ ကြက်သီးဖျင်းဖျင်းထသွားပါလေရော…။ တခါမှမရဖူးတဲ့အရသာ.. တခါမှမရဖူးတဲ့ခံစားချက်မျိုး ရလိုက်တော့ အောင်ကြီးတယောက် နတ်ပြည်ရောက်သွားတဲ့အတိုင်းပဲ..အောင်ကြီးကတော့ ပါးစပ်ကနေ တရှူးရှူး… တရှူးရှူးနဲ့ပေါ့.. ။

နှင်းအိကတော့အောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်.. ထုတ်လိုက် လုပ်နေတာ.. လီးကို အရင်းက ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် အားရပါးရလုပ်ပေးနေတယ်။ ဖင်ကြားထဲတွင် တွဲလောင်းကျနေသော လအုကို အသာအယာ သူမလက်နှင့်ကိုင်ပြီး အု ၂လုံးကို လက်ထဲမှာ ဆုတ်နယ်ကစား၍ နေတယ်။. ခဏအကြာမှာ လအုနှစ်လုံးကို နှင်းအိက သူ့ပါးစပ်ထဲ ငုံထည့်လိုက်တော့…

အိုး. 

ကောင်းကင်ဘုံသို့ ရောက်သွားသည့်အလား…အောင်ကြီးတယောက် တကိုယ်လုံးတဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာပြီး လီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အစွမ်းကုန်တောင်သွားရာကနေ သုတ်ရည်တွေ သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်း၍ ထွက်သွားလေတယ်။. နှင်းအိတာဝန်ကျေတော့အောင်ကြီးက နှင်းအိကို သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်.. ပက်လက်လှန်ချပြီး နှင်းအိ ဝတ်ထားတဲ့ ထမီကို ဆွဲဖယ်လိုက်တဲ့အချိန်.. နှင်းအိကလည်း အသင့်ကားပေးထားတဲ့ ပေါင်များနဲ့အတူ စောက်ဖုတ်လေးပါ အသာပြဲ၍ဟသွားလေတယ်။. ကြမ်းရှရှ အမွှေးလေးများ အုပ်ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်လေးသည် နူးညံ့လွန်းလှတယ်။

ဖိလိုက်ရင် နစ်သွားပြီး ကြွလိုက်လျှင်လည်း ပြန်ပြီး ဖောင်းလာတယ်။ ကြီးမားကားစွင့်သော တင်ပါးကြီးများကြောင့်လည်း စောက်ဖုတ်လေးက ကော့ကော့လေးမို့၍နေတယ်။ အောင်ကြီးက ခုနကသူဇာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကလိခဲ့ပေမယ့်လည်း ယခုလို သေသေချာချာတော့ မမြင်ခဲ့ရ။

ထို့ကြောင့်လည်းအောင်ကြီးရဲ့ နားထင်တွင် သွေးတွေက တဒိတ်ဒိတ်ခုန်၍ လာရတယ်။အမွှေးကြမ်းတွေကြားကနေ မာနေသော နှင်းအိရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ခလယ်ကို စမ်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ခုနကအောင်ကြီးကသူဇာကို လုပ်ပေးနေတဲ့အချိန် မြင်ခဲ့ရတာတွေကြောင့် နှင်းအိရဲ့ စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ရွှဲနေသဖြင့် နူးညံ့ချောအိသော အသားစိုင်လေးများထဲသို့ လက်ခလယ်က ရှောရှောရှုရှုဝင်လို့ သွားတယ်။ ပူနွေး၍ နှစ်သက်စရာ အရသာပင်ဖြစ်သည်.. စောက်စိလေးကလည်း မာပြီး တောင်နေလေတယ်။ ထို့နောက် အဖုတ်ထဲသို့ လက်ချောင်းသွင်းပြီး မွှေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“အင့်… ဟင်းးးး… ဟင်းးး… ကိုကျော်… အင်းးးး… အိုးးး… ဟင်းးးး…” 

နှင်းအိကလည်း အရှိန်တွေတက်ပြီး ပေါင်ကို အစွန်းကုန်ဖြဲကားပေးလိုက်ရာ အဖုတ်ကြီးက ပို၍ဖောင်းကားကာ ပြူးပြီးပေါ်လွင်လာရတယ်။

 “ဟင့်… အင့်… အင့်… အင့်…” 

ထူးခြားသော အရသာကြောင့် အင့်ကနဲတွန့်သွားပြီးမှ ဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားပြီး သက်ပြင်းများချလိုက်တယ်။

“ပြွတ်.. ပလပ်.. ပြွတ်.. အားးး… ရှီးးး… ပြွတ်.. ကျွတ်.. ကျွတ်..” 

စောက်စေ့က်ု လျှာဖျားနဲ့ ကလိပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး မွှေပေးလိုက်.. အဖုတ်တပြင်လုံး လျှာနဲ့သိမ်းပြီး လျက်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတဲ့ ကျော်ကြီရဲ့ လျှာဒဏ်ကြောင့် နှင်းအိတယောက် တကိုယ်လုံး ဓအဖျားတက်သလို တုန်ခါနေလေတယ်။အရည်တွေကလည်း မရပ်မနား ယိုစီးကျလာပြီး အိပ်ယာပေါ်တွင် အကွက်ကြီးပင် ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။

လျှာက စောက်စိကို စုပ်ပေးနေသလို.. လက်ချောင်းတွေကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်.. မွှေပေးလိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။ အောင်ကြီးက အားသွန်ခွန်စိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးလိုက်တော့ နှင်းအိတယောက် ပြီးလို့သွားတယ်။.အောင်ကြီးကတော့ အဆက်မပြတ် စောက်စိကို စုပ်ပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲထည့်လိုက်…နဲ့ လုပ်လိုက်ရင်း နောက်ထပ်တကြိမ် ထပ်ပြီးသွားပြန်လေတယ်။

ဒီတကြိမ်မှာတော့ ငယ်သံပါအောင် အော်ရင်း လရည်ဖြူတွေကိုပါ ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။အောင်ကြီးက အသင့်ဖြဲထားတဲ့ နှင်းအိရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ဝင်လိုက်ပြီး စိနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်အသာ အယာဖြဲပြီး ဒစ်ဖျားဖြင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား တလျှောက် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း စိတ်တွေ ထသထက် ထလာအောင် နှိုးဆွပေးနေတယ်။ ထို့နောက်အောင်ကြီး၏ ဧရာမလီးချောင်းကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ မဆန့်မပြဲ ဝင်သွားရှာတယ်။.

အောင်ကြီးရဲ့လက်က နှင်းအိရဲ့ လုံးအိနေတဲ့ နို့တွေကို ကိုင်ရင်း စိတ်ကြွအောင် ကစားပေးနေမိသည်..အောင်ကြီးရဲ့ လီးကြီးကလည်း လက်နဲ့အတင်း ညှစ်ညှစ်ထားသလို ခံစားနေရသည်..အောင်ကြီးရဲ့ လီးတံကြီးက ထင်သလောက် မဝင်သေး.. တခုခုခံနေသည်ဟု ခံစားနေရတယ်။ 

အာ.. အပျိုမြှေး.. ဟုတ်ပါတယ်။ နှင်းအိရောသူဇာရော နှစ်ယောက်လုံး ပါကင်မဖောက်ရသေးတဲ့ အပျိုလေးတွေပါ.. ။ အဲ့အချိန်အောင်ကြီးတယောက် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အတင်းဇွတ်တိုးပြီး လီးတံ တဆုံး ထည့်ပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ 

အိုးးးး.. အာာာာ… ပြွတ်… လီးတံကြီးတခုလုံး နွေးနေပါရောလားး…

 ခဏကြာအောင် အသွင်းအထုတ် ဖြေးဖြေးစီ လုပ်ပေးလိုက်မှ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြွက်သားလေးများ တဖြေးဖြေး ပြေလျှော့၍ကျလာတယ်။

“ပြွတ်… အား…. အင့်…. သိပ်ကောင်းတာပဲ… အားးး… ” 

အခုထိ ကောင်းနေသော နှင်းအိ၏ ခြေထောက်များကို ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး ရှေ့ကို ငိုက်ချလိုက်ပါတယ်။. ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးတွေ ခံထားလိုက်တော့ နှင်းအိတယောက် လီးရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို မလွဲနိုင် မရှောင်နိုက် ရက်ရက်စက်စက်ကို ခံနေရပါတယ်.. ။နှင်းအိခမျာ.. နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး လက်က မွေ့ယာကို ကုတ်ခြစ်ရင်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ခါယမ်း၍နေတယ်။ သူမ၏ ပေါင်အတွင်းသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ၍နေသလို နို့အုံတွေကလည်း ပြုတ်ထွက်မတတ် လှုပ်ရမ်းလို့ နေတယ်။

စောက်ခေါင်းထဲက ချောအိအိအသားမျှင်များသည် လီးကို စုပ်ယူ၍ နေကြတယ်။နှင်းအိရဲ့ ခါးကို ကိုင်ကိုင်ပြီး ဆောင့်ရာမှ စောက်ဖုတ်ပါ အထဲကို ကျွံဝင်သွားသလား အောက်မေ့ရအောင် လအုတွေပင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြား ညပ်ညပ်သွားကြတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ.. ဗြုံးဆို ပြေလျှော့သွားပြီး အဖုတ်တခုလုံး လရည်တွေ အိုင်ထွန်းနေတော့တယ်။ အောင်ကြီးလည်း ရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းထဲကို ဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ရင်း စောက်ပတ်ရဲ့ စုပ်အားကို မခံနိုင်တော့ဘဲ သားအိမ်နံရံကို သုတ်ရည်များဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ပန်း၍ ပြီးသွားရပါတော့တယ်။

ပြီးပါပြီ။