နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

နူးညံ့သော ကြမ်းတမ်းခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ကိုမောင်တုတ် ရေသည်။

ထို့နောက် တွင် လူချင်းခွါလိုက်ပြီး ရမ္မက်ထန်နေသော မျက်လုံများဖြင့် နှစ်ဦးသား အကြည့်ချင်း ဆုံကြပြီးနောက်တွင် ဝေဖုန်းက ဆက်ခနဲ အန်တီဆွေ့အား ပေ့ွလိုက်ပြီး အန်တီဆွေ့၏ အခန်းတွင်သို့ ပွေ့ချီသွားလေသည်။ အခန်းတွင်းသို့ ရောက်သောအခါတွင် အခန်းတံခါးပင် မပိတ်နိုင်တော့ပဲ အန်တီဆွေ့အား ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ပြီး အန်တီဆွေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အုပ်မိုးလျှက် နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းများ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ 

လက်များကလဲ အန်တီဆွေ၏ နို့များကို ဆုတ်နယ်ပေးလိုက်၊ စကပ်အားလှန်၍ အန်တီဆွေ၏ ပေါင်သား ဖြူဖြူကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။အန်တီဆွေမှာလဲ ဝေဖုန်းပြုသမျှနုမည့် အရုပ်တစ်ခုသဖွယ် ခံယူထားသည် လားတော့မသိ။ တဟင်းဟင်းဖြင့် ဖီလင်များ တက်နေသည်။ 

ထို့နောက်တွင် ပက်လက် အနေအထားဖြစ်နေသော အန်တီဆွေသည် ငုတ်တုတ်ထထိုင်၍ ဝေဖုန်းဝတ်ထားသော တီရှပ်ကိုချွတ်ပေးပြီး၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကျယ်သီးများကို ဖြူတ်ပေးလေသည်။ ဝေဖုန်အား အင်္ကျီနှင့်ဘောင်းဘီများကို ချွတ်ပေးသောအန်တီဆွေအား ဝေဖုန်းမှ သူမ၏အင်္ကျီများကို ချွတ်ပေးလေသည်။ 

ဘရာဇီယာ အပြာရောင်လေးသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများကို တွဲလောင်းမကျစေရန် ပင့်တင်ပေးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။ထို့နောက်တွင် မပြောအဆိုနှင့် သူမအားဆွဲထူလိုက်သောအခါတွင် အန်တီဆွေ မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။ အန်တီဆွေ၏ ခါးမှစကပ်ဇစ်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သောအခါတွင် စကဒ်ကလေးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် သို့ ပုံလျှက်သားကျသွားလေသည်။ 

ဇာပါးအမဲရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနှင့် အန်တီဆွေ၏ တင်ပါးဖြူဖြူကြီး တို့သည် လိုက်ဖက်ညီလှသည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အန်တီဆေ့ွကိုကြည့်ရင်း စိတ်များထလာပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလဲှလိုက်သောအခါတွင် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ပိုင်သည် ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်လျှက်ကျသွားပြီး ခြေထောက်များမှာ ကုတင်အောင်တွင် ကျန်နေခဲ့သည်။

ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်ကို ဖြဲလိုက်ကာ ဇာပါးအတွင်းခံအောက်မှ ဖုဖောင်းနေသော စောက်ဖုတ်နေရာလေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကပင် ပွတ်ပေးလေသည်။ အန်တီဆွေသည် ဖီလ်းလာနေပြီး အလိုးခံချင်နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် စောက်ဖုတ်တွင် အရည်များ ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဝေဖုန်း သိထားလေသည်။ 

ထိုစဉ် အန်တီဆွေဘယ်လိုမှ ထင်မထားသည့် လုပ်ရပ်တစ်ခုကို ဝေဖုန်းက လုပ်လိုက်သောအခါ အန်တီဆွေနှုတ်မှ 

“ အား..အီး..အင်း..” 

ဟုပင် ရေရွတ်ရလောက်အောင် ကောင်းမွန်သော ခံစားမှုတစ်ရပ်ကို အန်တီဆွေ ခံစားလိုက် ရသည်။ဝေဖုန်းလုပ်လိုက်သည်မှာ တစ်ခြားမဟုတ်။ မှောက်လျှက်ဖြစ်နေသော အန်တီဆွေ့အား သူမ၏တင်ပါးများကို ဖုံးအုပ်ထားသော ဇာနားကွပ် အတွင်းခံဘောင်းဘီး၏ ဘယ်ညာနှစ်ဘက်ကို လက်ဖြင့်ကိုင်လိုက်ပြီး ကြိုးတစ်ချောင်း သဖွယ် ဖြစ်သွားပါမှ စောက်ဖုတ်တစ်လျှောက် ဘယ်ညာပွတ်ပေးလေသည်။ ကြိုးတစ်ချောင်းသာ ပါသော အတွင်းခံ သဖွယ် ဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကြားထဲတွင်လည်း ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသည်။

ထို့နောက်တွင် လက်တစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီစကို ကိုင်လျှက်ပင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ဖယ်လျှက် ယက်ပေးလေသည်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက် ကောင်းလွန်းသဖြင့် မှောက်လျှက် အိပ် နေပြီးခေါင်းကို မွေ့ယာနှင့် ကပ်လျှက်ဖြင့် တအင်းအင်းဖြင့် အော်ညည်းနေသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေဆဲ။

အတန်ကြာအောင် စောက်ဖုတ်ကြီးအား ယက်ပေးပြီးသောအခါတွင် အန်တီဆွေသည် ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီး ခေါင်းကိုအောက်သို့ငုံ့လျှက် ဝေဖုန်း၏ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထွက်ပေါ်လာသော လိင်တံကြီးအား ငုံ၍စုတ် လေသည်။ ဝေဖုန်းသည်ခေါင်းငုံ့၍ လီးစုပ်ပေးနေသော အန်တီဆွေ၏ ကျောပြင်ပေါ်မှ အပြာရောင် ဘရာဇီယာ၏ ချိတ်ကိုဖြုတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ခေါင်းငုံ့၍ကိုယ်ကို အနည်းငယ်စိုက်ကာ လီးစုပ်ပေးေသော အန်တီဆွေ့နို့ကြီးမှာ တွဲ လောင်းကျလျှက် ဝေဖုန်း၏ပေါင်များကို ပင်ပွတ်တိုက်နေသည်။

ထိုသို့ပွတ်တိုက်နေမှုကြောင့် အန်တီဆွေ၏ နို့သီးခေါင်းများမှာ ကလိပေးသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ထောင်ထလာ သည်။ ဝေဖုန်းကတော့ အန်တီဆွေ၏ ဆံပင်များကိုစု၍ လက်ဖြင့်ကိုင်ထားပြီး လီးစုပ်ပေးသည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားလေတော့သည်။ (၁၀) မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါတွင ်အန်တီဆွေအား ကုတင်ပေါ်တွင် ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး အနက်ရောင်အတွင်းခံကို ခုနကအတိုင်း လက်ဖြင့်ဆွဲဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အတွင်းခံ မချွတ်ပဲ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

“ အင့်..အား..ရှီး..ဟင်း ”

“ အင်း ”

ဝေဖုန်းက အနောက်မှနေ၍ အန်တီဆွေက ဆောင့်လိုးနေသည်။ တင်ပါးကြီးများကို လက်ဖြင့်ညှစ်လိုက်၊ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲ အားရပါးရ ရိုက်လိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် လက်ဖြင့်ကိုင်ထားကာ အန်တီဆွေကို ပက်လက် အနေအထား ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ကားခိုင်းလိုက်သည်။ 

အန်တီဆွေက ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ခါးအောက် တွင်ခု၍ ပေါင်ကိုဖြဲထားပေသည်။ အမွေးနက်များ အောက်တွင် ဖုဖောင်နေသော စောက်ဖုတ်နီနီရဲရဲကြီးက အာထွက် လာသည်။

ဝေဖုန်းသည် တံတွေးတစ်ချက် စွတ်ပေးလိုက်သည့်အခါတွင် ပြူနေသော အန်တီဆွေ၏ စောက်စိပြူးပြူး ကြီးကို လီးထိပ်ဖြင့်ထိုးပေးနေသည်။ လက်တစ်ဖက်မှ ခုနုချွတ်ထားသော ဘရာဇီယာကို လှမ်းယူလိုက်ပြီးနောက် အန်တီဆွေ၏ မျက်လုံးတွင် ဘရာဇီယာဝတ်သလို ချည်ထားပေးလိုက်သည်။ အန်တီဆွေတစ်ယောက် ဘာမှ မမြင်ရ တော့ချေ။

ထို့ကြောင့် အင်း..အင်း. ညည်းနေသော အန်တီဆွေ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လက်ညိုးတစ်ချောင်း ထိုးထည့်ပေးရာ အန်တီဆွေက သကြားလုံးစုပ်သလို ပြန်စုပ်ပေးသည်။ ဝေဖုန်းဘာပြီးလျှင် ဘာလုပ်မည်ကို မသိရပဲ အန်တီ့အစိကိုသာ လီးထိပ့်ဖြင့်ထိုးလိုက် လီးတန်ကြီးကို အထက်အောင် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက် လုပ်နေသည်။

ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီးအား လက်ဖြင့်လုံးလိုက်ပြီးနောက် အန်တီဆွေ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ဆို့ထားလိုက်သည်။ အန်တီဆွေသည် ဘာပြီးလျှင်ဘာဆက်လုပ်မည်ကို မသိရတော့ပဲ ပက်လက် အနေအထားဖြင့်သာ ဝေဖုန်းလုပ်သမျှကို မျှော်လင့်ရင်း အထိအတွေ့ကြောင့်ရသော သာယာမှုကိုသာ ခံစားလေ သည်။ ထိုသို့ပါးစပ်ထဲသို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ဆို့ထားပြီးပါမှ အန်တီဆွေ၏စောက်ဖုတ်ဝသို့ သေချာချိန်၍ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဝူး..အူး..အင့်..ဟင်း ”

ပါးစပ်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီဖြင့် ဆို့ထားခြင်းခံရသော အန်တီဆွေ့ထံမှ ဗလုံးပထွေး ညည်းညူသံများကြား ရသည်။ ထိုသို့ကြားလေလေ ဝေဖုန်တစ်ယောက် စိတ်ပါလေလေ ဖြစ်ကာဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်။ လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ထိရိုက်သံ တစ်ဖြောင်းဖြောင်းနှင့်၊ အန်တီဆွေ့ထံမှ ဝူးဝူးဝါးဝါးအော်သံများကို ကြားရသဖြင့် လိင်တံမှာ မာသထက် မာလာသည်။

အန်တီဆွေ၏ အောက်မှ ထိုးကော့ပေးမှုကလဲ အံမခန်း။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ဝင်လာသောလိင်တံအား စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်း ကြွက်သားများဖြင့် ညှစ်ထားပေးခြင်းသည် အန်တီဆွေနှင့် ဝေဖုန်းတို့အတွက် ကာမစိတ်များ ကြွလာကာ အထိအတွေ့တစ်မျိုးကို ခံစားရသည်။ 

ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများမှ နို့သီး ခေါင်း နှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန်ဆောင့်သည်။ မကြာမီပင် အန်တီဆွေသည် တအင်းအင်း ညည်းလျှက် ပြီးသွားသည်။ ထိုမှဝေဖုန်းသည် အန်တီဆွေ့ပါး စပ်ထဲဆို့ထားသော အတွင်းခံကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေ တော့သည်။

“ အား.. အား.. အီး.. ရှီး.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်..လုပ်..ပြီး..ပြီး..ပြီးတော့မယ်…အား…အင်းး..အား..အား.. အအ..”

အန်တီဆွေတစ်ယောက်ပြီသွားရချေပြီ။ ဝေဖုန်းထိုနည်းအတိုင်းပင် ဆက်၍ဆောင့်ပေးရာ အချက် (၆၀) ခန့်တွင် သုတ်ရည်များ ထွက်ချင်လာသဖြင့် လိင်တံကို စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အန်တီဆွေ ပါးစပ်နား သို့ ကပ်ပေးလိုက်သည်။ 

အန်တီဆွေသည် မျက်လုံးကို ဘရာဇီယာဖြင့် အုပ်ခြင်းခံရသဖြင့် ဘာလုပ်သည်ကို မသိ သော်လည်း အထိအတွေ့ အသိအရ အန်တီဆွေသည် လိင်တံကို နှုတ်ခမ်ဖူးဖူးများဖြင့် ကွင်းထုသလို အထက် အောက် စုပ်ပေးလိုက်လေရာ အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝေဖုန်၏သုတ်များ အဆက်မပြတ် ဝင်ကုန်သည်။

ဝေဖုန်ကလဲ တစ်စက်ကျန်သည်အထိ ဖီလ်းယူနေမလားတော့မသိ။ အတော်လေးကြာအောင် အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုပြန်မချွတ်ပေ။ မျက်လုံးတွင် အုပ်ထားသော ဘရာဇီယာကိုတော့ ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအခါ အန်တီဆွေသည် ဝေဖုန်းအား ရမ္မက်ပြည့်သော မျက်လုံးမျာဖြင့် ကြည့်ရင်း သူမ၏တံတွေးများနှင့် ဝေဖုန်းလီးစုပ်ခြင်း ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အရည်ဖြူဖြူမျာသည် ပါးစပ်ထဲမှအပြင်သို့ လျှံကျလေတော့သည်။ ဝေဖုန်းသည် ထိုအခါမှ ဘေးတွင် စောင်းစောင်းလေးအိပ်ရင်း အန်တီဆွေ့နိုများကို ပွတ်သတ်ပေးသည်။ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် အားပြန်ဖြည့်တဲ့သဘော...

.....................................................................................................................................

ကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလေးကွေးကာ အိပ်နေသော အန်တီဆွေအား ဝေဖုန်းက ဖက်ထားသည်။ ဝေဖုန်း ၏ လက်များသည် အန်တီဆွေ၏ နို့များကိုပွတ်သတ်ပေးနေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဖိကာဆွဲ ထုတ်ပေးနေသည်။ မကြာမီပင် နို့သီးခေါင်းလေးများသည် မာတောင်လာသည်။ ဝေဖုန်းကိုယ်တိုင်လဲ ပထမတစ်ချီ ပြီးသွားသည့်အတွက် အနည်းငယ် မောပန်းနေသဖြင့် လီးမှာအောက်သို့ ငိုက်စိုက်ကျနေသည်။ 

အန်တီဆွေကတော့ ဝေဖုန်းနို့ပွတ်ပေးနေသည်ကို ဇိမ်ခံကာ မျက်လုံးများ မှေးကာမှိန်းနေသည်။ဝေဖုန်းသည် ရှူးပေါက်ချင်လာသဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ အန်တီဆွေ တစ်ယောက်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကွေးနေဆဲ။ ဝေဖုန်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး အခန်းဝသို့ကြည့်လိုက်ကာမှ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ 

သူတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် စိတ်ကြိုက်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် အခန်းတံခါးကို မပိတ်မိခဲ့။ ဝေဖုန်း အတွေးတစ်ခုဝင်လာသည်။ ဒါဆို..ကေသီ..ကေသီ.. အားလုံးကိုမြင်သွားပြီလား အတွေးမဆုံးမီ အောက်သို့ငိုက်စိုက် ကျနေသော လီးပင်ပြန်မတ်ချင်လာသည်။ 

ရှူးပေါက်ပြီး သဘက်တစ်ခုကို ခါးတွင်ပတ်လိုက်ပြီး အခန်းတွင်းမှအပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ အန်တီဆွေ ကတော့ ဖလက်ပြနေတာလားမသိ ကုတင်ပေါ်တွင် ပုဇွန်တုတ်ကွေး ကွေးနေဆဲ။ ဝေဖုန်းအခန်း အပြင်သို့ ထွက်ရ သည့် အကြောင်းမှာ ကေသီဘာလုပ်နေသလဲဆိုတာ သိချင်၍ဖြစ်သည်။ 

အန်တီဆွေ့ကိုတော့ စားစရာတစ်ခုခု သွားစားမည်ဟု လေသံမတိုးမကျယ်ဖြင့် မှာခဲ့လေသည်။ ဝေဖုန်း အခန်းအပြင်သို့ထွက်ပြီး အခန်းတံခါးအား အနည်းငယ် ပြန်စိခဲ့သည်။ မြင်ကွင်းကတော့ ရှင်းနေသည်။ တိတ်ဆိတ်သော ကွန်ဒိုအခန်းကျယ် တစ်ခန်း၏ ဧည့်ခန်းတွင် အမျိုးသမီး တစ်ယောက် တီဗီကြည့်ရင်း ထိုင်နေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးမှာ ကေသီကလွဲ၍ မည်သူ ဖြစ်မည်နည်း…..။

ကေသီကိုကလဲ ဝေဖုန်းအခန်းထဲက ထွက်လာတာကိုသိသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ နွားနို့တစ်ပုလင်းထုတ်ကာ ကေသီအနားသို့ လျှောက်လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ဝေဖုန်းသည် အပေါ်ပိုင်းဗလာနှင့် အောက်တွင် သဘက်အဖြူတစ်ထည်ကို ပတ်ထားသည်။ ကေသီဘာပြောမည် ဆိုတာကို စောင့်စားရင်း နွားနို့သောက်ကာ ကေသီဖွင့်ထားသော တီဗီကိုသာကြည့်နေလိုက် သည်။

“ ဝေဖုန်း..အင်္ကျီကျွတ်ကြီးနဲ့ မနေနဲ့လေ.. ဖျားအုန်းမယ်..”

“ အော်..အင်း..ရပါတယ်.. ”

“ ရပါတယ်.. မလုပ်နဲ့.. နင်နေထိုင်မကောင်းဖြစ်ရင် အန်တီဆွေ စိတ်မကောင်း ဖြစ်အုန်းမယ်..သူ့အားလပ်ရက် တွေကို အလကားဖြစ်အောင် မလုပ်ကောင်းဘူး လေဟာ.. နင်ကလဲ.. ”

“ ဟာ..ဒါဆို..မကေသီက သိသွားပြီလား… ”

“ မသိနေနိုင်မလား.. နင်နဲ့အန်တီနဲ့ အိမ်ထဲဝင်လာတည်းက ကိုသိတာ.. နောက်တော့ ဘယ်လောက်မွှန်နေလဲ မသိဘူး.. တခါတည်း.. အခန်းတံခါးတောင် မပိတ်ဘူး.. နင်ကတော့လေ.. တကယ်လက်လံတယ်.. နင်သူငယ် ချင်း ရဲထက်အတိုင်းပဲ.. မိန်းမစောက်ဖုတ်မြင်ရင် မနေနိုင်တာ.."

“ အမြဲတမ်း မြင်နေရတာမှ မဟုတ်တာပဲ.. စွဲလန်းတာပေါ့ ဗျ ”

ဝေဖုန်းက အတည်ပေါက်နှင့် ပြန်နောက်လိုက်သည်။

“ အောင်မာ..ပြောပုံက..မိန်းမတွေက နင်တို့ရှေ့မှ အဝတ်ဗလာနဲ့ နေရမှာလား ဟဲ့... ”

ကေသီကလဲ ပြုံးစစဖြင့်ပြန်တုံ့ပြန်သည်။

“ မိန်းမတွေ အားလုံးတော့ မဟုတ်ဘူးလေ... ကျွန်တော့်ရှေ့က မိန်းမတစ်ယောက် ရှိနေမယ်ဆို လုံလောက် တာပဲ .. ”

“ အောင်မာ.. ကြည့်စမ်း.. စကားကတက်တယ်. အခုလေးတင် တချီပြီးလာတာ မဟုတ်လာ..နင့်လီးက မော်တာများ တပ်ထားသလား ဝေဖုန်းရယ်.. ”

“ မသိဘူးလေ..မကေသီ မသိဘူးလား ”

“ ကောင်စုတ်... ”

မကေသီက မျက်စောင်းလှလှလေး ထိုးလိုက်သည်။ ထို့နောက် တီဗီကို ဆက်ကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ် အန်တီဆွေ တစ်ယောက် အခန်းထဲက ထွက်လာသည်။ ကေသီကို မြင်သောအခါ..

“ အော်.. သမီး.. နိုးနေတာလား..အန်တီက အိပ်နေတာ အောင့်မေ့လို့.. ”

အန်တီဆွေ ထွက်လာသည့်ပုံစံက သဘက်အဖြူလေးကို ပတ်၍ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ဝေဖုန်းနှင် ဘာတွေလုပ်ခဲ့သည် ဆိုခြင်းကို ရှင်းပြရလျှင် ခပ်ညံ့ညံ့ မြန်မာဗီဒီယို ဇာတ်ကားသဖွယ် ဖြစ်တော့မည်။

“ အော်..ဟုတ်…သမီးနိုးနေတာ ကြာပြီ..အန်တီရဲ့ ”

“ ကောင်းတာပေါ့..အန်တီက သမီးကိုနှိုးရမှာ အားနာနေတာ…”

“ အော်.. အန်တီ ဘာစားမလဲဟင်..”

“ အင်း..ဘာမှမစားဘူး..ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်မလို့…”

“ သမီး ဖျော်ပေးမယ်လေ..”

“ အင်း..ကောင်းသားပဲ..”

“ ဒါဆို ဗီဒိုထဲက အထုတ်ကို ဖျော်လိုက်.. ဖျော်လက်စနဲ့ (၃)ခွက်ဖျော်လိုက် သမီး...”

ကေသီမျက်နှာ ဝင်းပသွားသည်ကို ဝေဖုန်းသတိထားမိလိုက်သည်။ ကေသီကလဲ လျှင်မြန်စွာထ၍ အန်တီဆွေ့ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ထို့နောက်လက်ထဲတွင် တစ်စုံတစ်ခုကိုင်ပြီး ပြန်ထွက်လာသည်။ အန်တီဆွေဖျော် ခိုင်းသည့် ကော်ဖီသည် ကာမကြွစေရန် သောက်သုံးသည့် ကော်ဖီမှန်းသာ ဝေဖုန်းသိခဲ့လျှင်…။

မကေသီ ကော်ဖီဖျော်နေစဉ် အန်တီဆွေက အဝတ်လဲအုန်းမည်ဟုဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားသည် မကေသီက သူမဖျော်လာသော ကော်ဖီခွက်များကို အသီးသီးနေရာတကျ ချပေးပြီး ဝေဖုန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာတွင် ဝင်ထိုင်သည်။ ဝေဖုန်းသတိထားမိသည်မှာ မကေသီ၏ မျက်နှာမှာ စပ်ဖြီးဖြီးနှင့်၊ တခဏကြာသောအခါ အန်တီဆွေ အိပ်ခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာသည်။

ညဝတ်ဂါဝန် ခရမ်းရောင်လေးကို ဝတ်လာသည်။ မျက်နှာသစ်လိုက်သည်ဟု ဝေဖုန်းထင်မိသည်။ အန်တီဆွေ့ မျက်နှာမှာ ကြည်လင်လန်းဆန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ အန်တီဆွေသည် ခပ်တည်တည်နှင့်ပင် ဝေဖုန်း၏အနား သို့ကပ်ထိုင်သည်။ 

ဝေဖုန်းသည် မကေသီဖျော်လာပေးသော ကော်ဖီကို တစ်ကျိုက်သောက်ကြည့်သည်။ အနည်း ငယ် ခါးသက်သော်လည်း ပူရှိန်းရှိန်းနှင့်၊ တစ်ခါမှမသောက်ဖူးသော အရသာမျိုး ဖြစ်နေသည်။ သို့သော်လည်း အန်တီဆွေသည် နိုင်ငံခြားသို့ မကြာခဏ ဈေးဝယ်ထွက်တက်သူ ဖြစ်ရာ နိုင်ငံခြားမှ ကော်ဖီတစ်မျိုးဟုသာ ထင်လိုက် မိသည်။

ဝေဖုန်းနည်းတူ အန်တီဆွေနှင့် ကေသီတို့ကလဲ ကော်ဖီသောက်နေကျသည်။ အန်တီဆွေနှင့် ကေသီတို့သည် ကော်ဖီခွက်ကို လက်ကမချပေ။ ထို့အပြင်အန်တီဆွေသည် ယခုအချိန်တွင် ကေသီကို ကြည့်သော အကြည့်များတွင် အဓိပ္ပာယ် ပါရှိနေသယောင်။ ကေသီကလဲ အန်တီဆွေအား ယခင်ကနှင့်မတူပဲ စူးစူရဲရဲစိုက်ကြည့်နေသည်။ 

ဝေဖုန်းစိတ်ထဲတွင် တစ်ခုခုတော့ ထူးခြားလိမ့်မည်ဟု တွေးထင်မိသည်။ ကံကောင်းပါက တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ မမ ( ၂ ) ယောက်နှင့် မိမိကိုယ်တိုင် အချစ်စခန်းဖွင့်ကြရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အစပျိုးရန် လိုအပ်နေသည်။ မည်သို့လုပ်လျှင်ကောင်း မည်လဲကိုတွေးနေရင်းပင်..အန်တီဆွေက

“ တီဗီက တစ်ခုခုပြောင်းလိုက်ပါလား..ပျင်းစရာကြီး… ”

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..ဘာကြည့်ချင်လို့လဲ..”

“ အင်း..ဘာကြည့်ရင်ကောင်းမလဲ..”

“ ခဏ..သမီးသွားယူလိုက်အုန်းမယ်..အသစ်တစ်ခွေရှိတယ်…”

ကေသီက အန်တီဆွေ၏အမေးများအား သွက်လက်စွာပြန်ဖြေ၍ သူမ၏အခန်းအတွင်းသို့ အပြေးတပိုင်း ဝင်သွားလေသည်။ အန်တီဆွေက ကေသီအခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်နှင့် ဝေဖုန်းအနားသို့ ပိုမိုတိုးကပ်စွာ လာထိုင် သည်။ ဝေဖုန်းလဲ မထူးတော့ပါဘူးဟု တွေးလျှက် အန်တီဆွေ့အား ဖက်ထားလေသည်။ အန်တီဆွေက ဝေဖုန်း၏ နှုတ်ခမ်းနားသို့ တိုးကပ်လာပြီး နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်နမ်းနေလေတော့သည်။

မကြာမီ ကေသီတစ်ယောက် လက်ထဲမှ ဒီဗီဒီတစ်ခွေနှင့် ပြန်ထွက်လာသည်။ ဒါကိုဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သတိပြုမိသော်လည်း သူတို့နမ်းနေသည်မှာ လုံးဝရပ်မသွားပေ။ ဆက်၍ဆက်၍ပင် အနမ်းများက ရပ်တန့်မသွားပဲ ပိုမိုကြမ်းတမ်းလာသည်။ ဝေဖုန်း၏လက်များသည် အန်တီဆွေ၏ နို့ကြီးများကို အိမ်နေရင်း ဂါဝန် ပေါ်မှနေ၍ ဆုတ်နယ်ပေးနေသဖြင့် အန်တီဆွေ့ နို့သီးခေါင်းများသည် မာထောင်လာသကဲ့သို့ သူတို့နှစ်ဦးအား ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်နေသော ကေသီတစ်ယောက် စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်လာသည်။

စောက်ဖုတ်ထဲမှ ယားကျိကျိပင် ဖြစ်လာသဖြင့် မိမိလက်ဝါးဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ထားမိလေသည်။ လူသားသုံးဦးတို့သည် ကမ္ဘာဦးအစကို ပြန်လည်သွားရောက်ရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ကေသီက သူ၏ရှေ့ တွင် အငမ်းမရ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေသော ဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေတို့အား အတန်ကြာအောင် ကြည့်နေပြီးမှ ခုနကယူလာသော ဒီဗီဒီအခွေကို ဖွင့်ရန်အတွက် တီဗီရှေ့သို့ ထသွားလေသည်။ ဝေဖုန်းနှင့် အန်တီဆွေလဲ အတန်ကြာအောင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေရာမှာ ခွါလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် အန်တီဆွေက…

“ သမီး..နောက်ဆုံးအခွေလား... ”

ဟု ကေသီကို မေးလိုက်သည်။ ကေသီက..

“ ဟုတ်..အန်တီဆွေ..အရင်ကဟာတွေကို ဖျက်ထားလိုက်ပြီ… ”

“ အင်း..ဝေဖုန်း..တီဗီကြည့်နှင့်အုန်းနော်..ကေသီနဲ့..မနဲ့ အခန်းထဲ သွားလိုက်အုန်းမယ်... ”

ဟု စပ်ဖြီးဖြီး အမူအရာဖြင့် ပြောနေသော အန်တီဆွေကို ကြည့်ရင်း ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ဒီအခြေအနေ ရောက်လျှင် ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမည်ကို အလိုလိုကြိုသိနေသည်။ ထို့ကြောင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ကေသီနှင့် အန်တီဆွေတို့ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားကြသည်။ 

အခန်းဝသို့ ရောက်သောအခါတွင် ဝေဖုန်းအား ကေသီက..ဝေဖုန်းရေ.ခနနေရင်ခေါ်လိုက်မယ်နော်..အခွေကြည့်နှင့်ဦး..ဝေဖုန်းဘာမှမပြောပဲ တီဗီရီမုဒ်ကိုယူကာ ကေသီယူလာသောအခွေကိုဖွင့်လိုက်သောအခါတွင် သရုပ်ဆောင် များကိုမြင်သောအခါ အံသြသွားသည်။ အခြားသူများမဟုတ် အန်တီဆွေနှင့် ကေသီ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီးပါက တစ်ယောက်နို့တစ်ယောက်စို့ပေး၊ ကိုင်ပေးပွတ်ပေး..ကြသည်။ 

နောက်ဆုံး တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက်ယက်ပေးနေကြသည်။ ကင်မရာအား ဒေါက်ဖြင့်ထောင်၍ ရိုက် ထားသဖြင့် ကင်မရာနှင့် အနည်းငယ် လှမ်းနေသောကြောင့် ကြည့်၍မကောင်းပေ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ် များကိုအပြင်မှာ ထိတွေ့ဖူးသောကြောင့်လဲဖြစ်သည်။ 

သို့သော်လည်း ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ဆက်၍ကြည်နေစဉ် အခန်းတွင်းမှ..ဝေဖုန်းရေ.. ဟူသောခေါ်သံကို ကြားလိုက်သည်။ သူမျှော်လင့်နေသော အသံဖြစ်သည်။ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ကမန်းကတမ်းထ၍ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သောအခါတွင် ကုတင်ပေါ်တွင် အနီရောင်ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအနီရောင်ကို ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားသော ကေသီနှင့်ခရမ်းရောင်ဝမ်းဆက် ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံကို ဝတ်ထားသော အန်တီဆွေ့ကို တွေ့ရသည်။

အမှန်အတိုင်း ပြောရလျှင် ဝေဖုန်းသည် မိန်းမလိုးဖူးသည်မှာ မှန်သော်လည်း နှစ်ယောက်တစ်ယောက် တစ်ခါမျှမလိုးဖူးချေ။ ထို့ကြောင့်လိုးချင်ပါသော်လည်း ဘယ်ကစကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်နေသည် ထို့ကြောင့်ဘာမှမစဉ်းစားတော့ပဲ ခါးတွင်ပတ်ထားသော မျက်နှာသုတ်ပဝါ အဖြူကိုချွတ်ကာ လီးတောင်လျှက်တန်းလန်းဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ စော်နှစ်ပွေဆီသို့ လျှောက်သွားလေသည်။

ဝေဖုန်းကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ အန်တီဆွေက ဝေဖုန်းကို ပက်လက်လှန် အိပ်စေပြီး သူမသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာပေါ်သို့ တက်ခွသည်။ အန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာနားတွင်။ သို့သော်လည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျန်နေသေးသည်။ ဝေဖုန်းပက်လက်လှန်ထားသဖြင့် လီးသည်မိုးပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေခြင်းဖြစ်ရာ ကေသီက သူမ၏လက်ဖဝါး နုနုလေးနှင့် လီးအားရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးသည်။

ဝေဖုန်းသည် သူ၏အပေါ်သို့ တက်ခွထားသော အန်တီဆွေ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခရမ်းရောင်ကို လက်ဖြင့် ဖယ်လိုက်ပြီး အန်တီဆွေ့ကို အနောက်သို့ အနည်းငယ်ကော့စေကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်ပေးသည်။ 

ဆီးခုံမွေးထူထပ်စွာ ပေါက်နေသဖြင့် အမွေးနက်နက်ကြီးများရှိရာဆီမှ စောက်ဖုတ်အတွင်းသား အထိ လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်ပေးရင်း ထောင်ထွက်နေသော အစိကို လျှာဖြင့်ထိုးသည်။ အန်တီဆွေသည် တဟင်းဟင်း ညည်းညူကာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် ဖီလင်များတက်နေသောကြောင့် အရည်များစိမ့်ထွက်လာသည်။

အစိကိုလျှာဖြင့် ထိုးသောအခါတွင် ခါးကိုကော့ကော့ပေးကာ ပါးစပ်မှ အား ဟုပင် အသံထွက်ကာ ညည်း တွားလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကေသီသည် ခြေဆင်းထားသော ဝေဖုန်း၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအားဖြဲ၍ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကိုစ၍စုပ်လေသည်။ လိင်ကိစ္စတွင်ကျွမ်းကျင်ပြီး အတွေ့အကြုံများသော လူ ( ၃ ) ယောက်၏ ချစ်စခန်းသည် မြိုင်ဆိုင်လှသည်။ အခန်းတွင်းတွင် လီးစုပ်သံများ ဖီလင်တက်၍ ညည်းသံများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေတော့သည်။

အတန်ကြာအောင် အန်တီဆွေသည် စောက်ဖုတ်ယက်ခံပြီးသည့်အခါတွင် ကေသီနှင့်နေရာချင်းချိန်းလိုက်သည်။ ကေသီကတော့ အတွင်းခံအနီကိုချွတ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းမျက်နှာကို ခွမထိုင်ပဲဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများအထိ ထိမိစေရန် ဝေဖုန်းကို ယက်စေသည်။ 

အန်တီဆွေက ပက်လက်လှန်ထားသော ဝေဖုန်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် အနေအထားဖြင့် လေးဘက် ထောက်လျှက် ဝေဖုန်းလီးကိုစုပ်နေသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ လက်တစ်ဖက်အား သူအနားတွင်ဖင်ကုန်းထားသဖြင့် ပြူထွက်နေသော အန်တီဆွေ့စောက်ဖုတ်ကို လက်ထိုးမွှေနေ သည်။

“ အား..အီး..ရှီး..အင်း..အား..”

ကေသီညည်းညူသံလား၊ အန်တီဆွေ့ ညည်းညူသံလား ခွဲခြား၍ပင် ခက်နေသေးသည်။ ဝေဖုန်းကတော့ ပထမတစ်ချီ ပြီးထားသဖြင့် တော်သေးသည်။ မဟုတ်လျှင် ဒီလိုအခြေအနေမျိုးတွင် လီးစုပ်သည့်အချိန်တွင် ပြီးသွား နိုင်သည်။ ထို့နောက် ကေသီသည် ဝေဖုန်းမျက်နှာပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှ ဆင်းလိုက်သည်။ အန်တီဆွေလဲ လီးစုပ်ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် ကုတင်ဘေးရှိ အံဆွဲအတွင်းမှ သားရေလီးတုတစ်ချောင်းကို ယူလိုက်သည်။ 

ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေက ဝေဖုန်းရှေ့တွင် လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဝေဖုန်းလဲ အန်တီဆွေ့ ကုန်းပေးထားသည့် အတိုင်းပင် အနောက်မှနေရာယူလျှက် လီးကိုအန်တီဆွေ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်။

“ အင်း..အား..အီး..ရှီးး..ဟင်း ”

“ စွတ်ဖြွတ်..အင့်..အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာကွာ..အီး..ရှီးဟင်း..ဟင်း ”

အန်တီဆွေ တစ်ယောက် ဝေဖုန်း၏လီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သည်နှင့် ဝမ်းခေါင်းသံကြီးဖြင့် ညည်းညူနေ သည်။ ကေသီသည် အန်တီဆွေ့အရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချသည်။ ရာဘာလီးတုကြီးကို လီးစုပ်သလို လက်ဖြင့်ကိုင် ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ 

ကေသီက ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ခါးကိုကော့ထားခြင်းဖြစ်ပေရာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အန်တီဆေ့ွမျက်နှာမှာ ကွက်တိဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် အန်တီဆွေ့၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ် နေရာနှင့် တည့်အောင်နေရာချပေးသောအခါ အန်တီဆွေကအလိုက်သိစွာပင် ကေသီစောက်ဖုတ် ကိုယက်ပေးနေ သည်။

ဝေဖုန်းကတော့ အန်တီဆွေ့တင်ပါးကြီးကို တစ်ချက်တစ်ချက် ဖြန်းကနဲရိုက်ပေးလေသည်။ (၅)မိနစ်ခန့် ဝေဖုန်းက ဖင်ကုန်းပေးထားသော အန်တီဆွေ့ကိုလိုး၊ အန်တီဆွေ့ကလဲ ခါးကော့ပေးထားသော ကေသီ အဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပြီး နောက်တွင် ( ၃ ) ယောက်သား ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းလိုက်သည်။ ဝေဖုန်းပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ 

ကေသီက ဝေဖုန်း၏ လီးပေါ်တွင်တက်ခွကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ လီးကို ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ကေသီက အပေါ်က တက်ဆောင့်နေသည်။ စကောဝိုင်းပတ်မွှေလိုက်၊ ခါးကိုဖိ၍ပွတ်လိုက်၊ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာဆောင့်လိုက်ဖြင့် ဝေဖုန်းအား စိတ်ကြိုက် တက်လိုးနေသည်။

အန်တီဆွေက ခေတ္တခဏ ဝေဖုန်းအနားတွင်လှဲနေပြီး ဝေဖုန်းရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်ကာ ဝေဖုန်း၏ ဗိုက်သားများ နို့များကို လျှာဖြင့်ကလိပေးနေသည်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ ရာဘာလီးတုကို ဒစ်မြှုပ်ရုံ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသေးသည်။ 

ထိုသို့လိုးနေရင်းမှ ဝေဖုန်းတစ်ယောက် ပြီးချင်လာသဖြင့် စိတ်ပြောင်းသည့် သဘောဖြစ် အောင် ပုံစံပြောင်းဆွဲရန်အတွက် အန်တီဆွေနှင့်ကေသီတို့အား ကုတင်စောင်းတွင် လက်ထောက်ကာ လေးဘက် ထောက် ကုန်းခိုင်းထားသည်။ ကြီးမားဝိုင်စက်သော ဖင်ကြီးတစ်လုံးနှင့် ကော့ကောက်နေသော ဖင်ကောက်ကောက် တစ်လုံးတို့သည် စောက်ပက်ကြီးများ အသီးသီး ပြူထွက်နေလျှက် ကုတင်စောင်းတွင် ကုန်းပေးထားသည် စိတ်ကြွ ဖွယ် ကောင်းလှသည်။

ဝေဖုန်းတစ်ယောက် အန်တီဆွေ့ ခါးကိုကိုင်ကာ လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ၁၅ ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်၊ လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကေသီအားခပ်ပြင်းပြင်း ၁၅ ချက်လောက် ဆောင့်လိုက်ဖြင့် တလှည့်စီ လိုးပေးနေသည်။ ထိုနည်းဖြင့် ပုံစံမပြောင်းပဲ လိုးနေသည်မှာ အတော်ကြာသွားသည်။ 

အန်တီဆွေ တစ်ယောက် ပြီးသွားဖြင့် ခြေပစ်လက်ပစ်ပင် မေ့ွရာပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားသည်။ မပြီးသေးသည် ကကေသီ။ ထို့ကြောင့် အန်တီဆွေ့ကို ကုတင်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်ကာ ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းပြီး ကေသီကပက်လက်လှန် စောက်ဖုတ်ဖြဲထားသော အန်တီဆွေ့အား စောက်ဖုတ်ယက်ရင်း ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးထားသည်။ 

စောက်ဖုတ်ရည်များ တံတွေးများ ဖြင့် စိုရွဲနေသော အန်တီဆွေ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကေသီက ယက်ပေးရင်း မိမိအားအနောက်မှ လိုးနေသော ဝေဖုန်း အလိုးကိုခံနေသည်။

အန်တီဆွေက ကေသီစောက်ဖုတ် ယက်နေသဖြင့် ဇိမ်ခံကာ မျက်စိလေး မှေးစင်းနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဝေဖုန်းတစ်ယောက် မခံနိုင်တော့ပဲ ကေသီဖင် ကောက်ကောက်ကျစ်ကျစ်လုံလုံးလေးကို အားပါးတရ ဆုတ်ကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့် သောအခါတွင် အန်တီဆွေ့ပက်လက်လှန်ကာ စောက်ဖုတ်ယက်ခံနေရာမှ ဝေဖုန်းအနားတွင်း ဒူး ထောက်ထိုင်ပြီး ဝေဖုန်း၏နို့များကို စို့ပေးနေသည်။ ဝေဖုန်းကလဲ အန်တီဆွေ့ကို တစ်ဖက်တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း လက်တစ်ဖက်မှ ကေသီဖင်သားကြီးများကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး အသားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။

“ အား..အီး..ရှိး.ကောင်းတယ်..အား.အင့်..အီး..ရှီး..ဟား..ပြီးတော့မယ်..အား ”

“ အား..အီးရှီး..အင်း..ဟင်း..အီး..အင့်.. ”

ကေသီတစ်ယောက် ကောင်းလွန်းသဖြင့် ဗလုံးပထွေးများပင် ဖြစ်လာသည်။ ဝေဖုန်းကိုယ်တိုင်လဲ ပြီးချင်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် အားဖြင့်ဆောင့်ကာ အကြောများ စိမ့်သွားသောအချိန်တွင် လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘေးရှိအန်တီဆွေ့ နှုတ်ခမ်းအနား လိင်တံကိုလက်ဖြင့်ညှစ်ကာ ကပ်ပေးလိုက်သည်။ အန်တီဆွေ လီးကိုစပြီး ငုံလိုက်သည်နှင့် ဝေဖုန်း လရည်များ တရဟော အန်တီဆွေ့ပါးစပ်ထဲသို့ ထွက်ကျလေတော့သည်။

အန်တီဆွေခေါင်းကိုလဲ ဝေဖုန်းမှတင်းကျပ်စွာ စုပ်ကိုင်ထားသည် အကြောင်းမှာ လီးကိုပါးစပ်နှင့် တင်းကျပ် စွာ စုပ်ပေးစေချင် သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းဖြင့် အန်တီဆွေ့ ပါးစပ်ထဲသို့ နောက်ဆုံးလရည် တစ်စက်ကျန် သည်အထိ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ 

လရည်ကုန်သွားသောအခါတွင် အန်တီဆွေက ပက်လက်အိပ်နေသော ကေသီ ဘေးသို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပြီး အန်တီဆွေ့ပါးစပ်ထဲမှာရော၊ ကေသီပါးစပ်ထဲမှာရော ဝေဖုန်း၏ လရည်များ ရောက်ကုန်သည်။

ထူးခြားသည်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး လရည်များကို မြိုချလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် အန်တီဆွေကို အလယ် ထား၍ ဝေဖုန်းတို့ ( ၃ ) ဦးသား ဖက်လျှက် ခေတ္တအနားယူကြလေတော့သည်။ မအိပ်ခင် အန်တီဆွေပြောသော စကားတစ်ခွန်းမှာ ................

“ အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဒါပေမဲ့ ( ၃ ) ယောက်လုပ်တာ တခြားပုံစံတွေ ကျန်သေးတယ် သိလား… ” 

ဟူ၍။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။