စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ အပိုင်း ( ၂ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
" ဝေါ …… ဝေါ …… ဝုန်းးး ဝုန်းးးး …… ဒလိန်းးး ဂျိန်းးး "
ရုတ်တရက် လေပြင်းများ တိုက်ခတ်၍ မိုးရွာချနေပြန်၏။
" ဟော … သမီးတို့ … လမ်း မိုးမိတော့မယ် ထင်တယ် … သားရေ "
" ဟုတ်တယ် … မိုးက တအားရွာ နေပြီ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောနေရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား မြင်ယောင်ရင်း လီးက တင်းမာလာတော့သည်။ခုံပေါ်လက်ကွေးတင်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ လက်တကိုင်း အင်္ကျီအတွင်းမှ နို့အုံကြီးများမှာ လက်မောင်းသားပေါ် တွဲကျနေပြန်၏။
" ဝေါ ဝေါ …… ဝေါ ဝေါ …… ဂျိမ်းးး ဒလိန်းးး ဝုန်းး ဝုန်းးး …… အုံး ဂျိမ်းးးး "
လေကြီးမိုးကြီးနှင့် မိုးကြိုးပစ်သံများ ကြားနေရပြီး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်လာသော မိုးသက်လေကြောင့် အခန်းထဲ ချမ်းစိမ့်စိမ့် လေး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ထိုစဉ် မီးပျက်သွားသဖြင့် အခန်းထဲ မှောင်မဲ သွားတော့၏။
" မီးက ပျက်ပြီ … ဒုက္ခပါပဲ … ခြံစောင့် မောင်စိုးတို့ လင်မယားက ရွာခဏ ပြန်သွားကြတာ … မီးစက်က အိမ်အနောက်ဖက်မှာ "
" ကျနော် … မီးစက် သွားနိုးလိုက်မယ် အန်တီမိုး "
" ခဏ သားရေ … မီးစက်ခန်းသော့က မောင်စိုးတို့ လင်မယား အခန်းထဲမှာ လူက မရှိကြဘူး အန်တီပါ လိုက်ခဲ့မှ ဖြစ်မယ် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ပြောရင်း တခါးပေါက်ရှိရာ အသွား ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ လှမ်းပြောရင်း ထလာခဲ့သည်။
" ဒုတ် … အွန့် … "
" ရလား … အန္တီ "
အမှောင်ထဲမို့ တံခါးပေါက် အဝနားမှ လှည့်စောင့်နေသော ပြည့်စုံအောင် နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် နှာဖူးချင်း တိုက်မိကြသည်။သို့သော် ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ရင်သားစိုင်ကြီးနှင့် အနည်းငယ်စူထွက်နေသော ဗိုက်ခေါက်လေး ခံနေသဖြင့် သိပ်မနာကြပေ။
" ရ ရ … ရ ပါ တယ် …… သားရယ် "
" ပြွတ် … ပြွတ် … အို … သားလေ … ဒါ ဒါ ဘာ လုပ် … ပြွတ်ပြွတ် "
နှစ်ဦးသား ငြိမ်သွားရာ ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် သူမ နူတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ခံရသဖြင့် ခေါင်းနောက်ဆုတ်ပြီး မေးလိုက်ရာ စကားမဆုံးခင် ထပ်မန် ဆွဲစုပ်ခံရတော့သည်။
" အင့် … ပြွတ် … အဟင့် ပြွတ်ပြွတ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းဖြင့် ခံစားလာရကာ မဖြစ်သင့်သည်မို့ ရုန်းကန်ရင်း ခဏအကြာ သူမ ပါးစပ်ထဲ ရောက်ရှိလာသော ပြည့်စုံအောင် လျှာဖျားလေးအား အလိုလျောက် ပြန်လည် စုပ်ယူမိနေ၏။
ခင်ပွန်းသည် ဦးချစ်ညိုမှာ စီးပွားရေးနောက် လိုက်နေသဖြင့် သူမဆန္ဒလေးများ ဖြည့်စီးမပေးခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာနေသဖြင့် အထိအတွေ့အောက် အသိစိတ်ပျောက်ကာ မျောပါနေတော့သည်။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ သူမ ဆီးခုံးအထက်နား ဖိထောက်ထားသော ခပ်မာမာ အရာကြီးအား ညာလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်တချက် တုန်ခါသွား၏။
" တော် တော့ နော် … သား "
" မတော်ပါရစေနဲ့ … အန်တီ မိုးရယ် "
ပြည်စုံအောင်မှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ဆွဲလှည့်ကာ တံခါးပေါက်ဘေးရှိ အုတ်နံရံအား ဆွဲကပ်ကာ ဒူးဖုံး စကပ် အောက်နားစလေးအား နို့အုံပေါ်ထိ ပင့်တင်ပစ်သည်။အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်မှ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးအား တလှည့်စီ ဆွဲစို့တော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ညဘက်ရေချိုးပြီးသည်နှင့် အထက်အောက် အတွင်းခံမဝတ်ပဲ နေလေ့ရှိရာ နို့စို့ခံရင်း သူမ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်အုံအား ပြည်စုံအောင်လီးက တပြိုင်ထဲ ထောက်ခံနေရပြန်သည်။
ပြည့်စုံအောင် နို့သီးခေါင်းများ အငမ်းမရ စို့နေစဉ် ဒေါ်မိုးမိုးစံက ထောက်ထားသော လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပေါင်ကြားညှပ်သွင်းလိုက်၏။ လီးအား ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်းညှပ်ကာ နို့စို့ခံနေစဉ် ပြည့်စုံအောင် လျှာဖျားလေးမှာ အောက်သို့ ရွေ့ဆင်းသွားရာ ပေါင်ကြားမှ လီးက ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်။
" အာ … သားလေး … မ လုပ် လုပ် …… အ အားးးး …… ရှီးးးး းးးး …… အင်းဟင်း … မ လုပ် ပါ နဲ့ "
ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ အနည်းငယ် စူထွက်နေသော ဗိုက်ခေါက်လေးအောက်မှ စောက်မွှေးအုံထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖိထောက်ကာ အစိလေးအား ထိုးစမ်းလိုက်၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လုပ်သမျှ အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးနေမိသည်။ခုလည်း သူမစောက်ဖုတ်ပေါ် ပြည့်စုံအောင်မျက်နှာအပ်သည်နှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးလိုက်၏။ စောက်စိအရည်ပြားလေး တင်းနေကာ ခေါင်းထောင်နေသော အဆံလေးအား ပြည့်စုံအောင် ဆွဲစုပ်သည်နှင့် အသိစိတ် လွတ်ကာ တအားအား ညည်းတွားနေတော့သည်။
" အ … အဟငျ့ …… ရှီးးးးး းးးးး အ အားးးး အားးးးးး "
ခြေဖျားထောက်ခါ ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် မှာလည်း ကာမမီး တောက်လောင်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ တုံ့ပြန်မှု့များကြောင့် မျက်နှာအား စောက်ဖုတ်အုံမှ ခွကာ ထရပ်လိုက်သည်။
" အဟင့် … သား … ပြည့်စုံ ရယ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ သူမရှေ့ ထရပ်လိုက်သော ပြည့်စုံအောင်၏ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေ၏။ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော လီးအား သူမ စောက်ခေါင်းပေါက်နား အရောက် ဖြက်ကနဲ့ မီးပြန်လာတော့သည်။
" ဟမ် … ဟို ဟို … သား လီးက … ထွားလိုက်တာကွယ် … ဖြစ်ပါ့မလား "
" ရပါတယ် … အန်တီမိုးရယ် … သား ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးမှာပါ "
လီးစဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်နှာလေး မဲ့သွားရင်း အသံမထွက်မိစေရန် သူမပါးစပ်အား သူမလက်တဖက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်ရ၏။အလိုးမခံတာ ကြာပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်ထဲ လီးထိပ် ဝင်လာသည်နှင့် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ပူကနဲ့ ဖြစ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ဖူးကြီးက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲနေတော့သည်။
" အမလေး … နာလိုက်တာ … သားရယ် … ကျွတ်ကျွတ် "
၁၀ ချက်ခန့် ဖိလိုးရာ မခံနိုင်တော့ သဖြင့် အသံထွက် ညည်းနေရရှာ၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ နာကျင်နေသော မျက်နှာအား ကြည့်ကာ လီးတဝက်ခန့် ထုတ်ကာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း ခါးအားဖြင့် နှဲ့လိုးလိုက်ပြန်သည်။
ခဏအကြာမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်မှု့သက်သာက လီးအရသာလေး ခံစာမိလာ၏။ဖင်ကြီးအား မသိမသာ ကော့ကာ ရနိုင်သလောက်လေး လီးအား စောက်ပတ်ထဲဝင်ရန် စမ်းကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ခပ်စီးစီး အနေထားလေးဖြင့် လီးအရသာမှာ တိုးလာသဖြင့် အားရကျေနပ်ကာ သိသိသာသာလေး စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေးပစ်၏။
" သား … ပြည့်စုံ … အရင်းထိ … လိုးကြည့်ပါ့လား "
" အင်း … ဗြိ … ဘွတ် … ဗျစ် ဗျစ် "
" အ … အမေ့ "
" နာလား … အန်တီမိုး "
" ရတယ် သား … ဆက်လိုးကွာ "
" တီတီ … တီတီ …… တီ "
" ဟာ … ကားပြန်ရောက်ပြီ … သား လီးကြီး ထုတ်တော့ … စာသင်ခုံ ပေါ်ပြန်ထိုင်နေ … အန်တီ တံခါး သွားဖွင့်လိုက်မယ် "
လိုးကောင်းနေစဉ် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နှင့် သမီးဖြစ်သူ ပြန်လာသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လီးအား အမြန်ထုတ်ခိုင်းရင်း အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက်ဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့ရသည်။ပြည့်စုံအောင်လည်း စာသင်ခုံပေါ် ခပ်တည်တည် ထိုင်နေရာ ခဏအကြာ ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် ကလေးတစ်ယောက်လို ခုန်ပေါက်ဝင်လာခဲ့၏။
" ရော့ … ဒါက … ကိုကို့ ဖို့ … နာရီ "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စကားပြောရင်း ဘူးအနက်လေး အား စားပွဲခုံပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးက ဖခင်ဖြစ်သူ ဝယ်ပေးသော စိန်ဆွဲကြိုးအား ကြွားနေသဖြင့် စကားခဏပြောပြီး ခဏအကြာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် ဦးချစ်ညိုနှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား နူတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တော့သည်။
........................................................................................................
" အာကွာ … သား … မင်း အန်ကယ် … ဧည့်ခန်းထဲမှာလေ "
နောက်ရက်မနက်ပိုင်း ဝတ်ရည်ဖူး ကျောင်းသွားချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံအား လိုးရန် ရောက်လာခဲ့သည်။သို့သော် ဦးချစ်ညို အလုပ်မသွားသေးသဖြင့် အခက်တွေ့နေရပြန်သည်။
မနက်လင်းကတည်းက လိုးချင်နေသဖြင့် ကော်ဖီဖျော်ပေးရန် ပြောပြီး ဒေါ်မိုးမိုးစံ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သည်နှင့် အသာလေး ကပ်လိုက်လာကာ ညဝတ်ဂါဝန်အား ခါးပေါ်ချိတ်တင်လိုက်သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ပန်းကန်စင် ဒုတိယအဆင့်အား လက်ထောက်ထားရင်း မီးဖိုခန်း တံခါးအား မျက်နှာမူကာ ဖင်ကြီးအား နောက်ပစ်ထား၏။ခါးညွတ်ထားသဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းအောက် စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မနေညက ခဏတဖြုတ် လိုးထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား တက်မက်စွာ စိုက်ကြည့်ရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ နောက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ခါးခွက်လိုက်သဖြင့် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ဝ နီညိုလေးပါ မြင်လိုက်ရတော့သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် သူမကိုယ်သူမ အံအောနေမိတော့၏။ ဣန္ဒြေသိက္ခာ ပျောက်ဆုံးကာ ခင်ပွန်းသည် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်း ရှိနေချိန်တောင် ပြည့်စုံအောင်၏ တောင်းဆိုမှု့အား လိုက်လျောပေးနေမိသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းအား ညှစ်ချေကာ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အုံအား တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်ပေးနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်နှာချောချောပေါ် ချွေးများစို့ လာရ၏။မီးဖိုခန်း တံခါးအား ကြည့်ရင် လင်ဖြစ်သူ ဝင်လာလျင် ဟုသော အတွေးဝင်ကာ ပန်းကန်စင် ဒုတိယထပ်အား ထောက်ထားသော သူမလက်များ တုန်နေရှာသည်။
" မိန်းမရေ … မောင် အလုပ်သွားပြီဟေ့ … ပြည့်စုံလေးကို … မုန့်ပါ ကျွေးလိုက်ပါကွာ "
" ဟုတ် … မောင်ရေ … ဒီမှာ ကော်ဖီလေး ဖျော်နေလို့နော် "
လက်တော်မောင် စကားသံနှင့် မရှေးမနှောင်း ကားစက်နိုးသံကြားမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် စိတ်အေးသွားတော့၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ ခပ်စူးစူး စောက်ချီးနံ့များကြောင့် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ စောက်ပတ်ယက်နေရင်း ဖင်ဝ နီညိုလေးကိုပါ လျှာဖြင့် ထိုးယက်ပေးနေသည်။
မီးဖိုခန်းထဲ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ကော့ပျံနေကာ ပါးစပ်မှ တအီးအီး အသံထွက် ညည်းနေရ၏။ပြည့်စုံအောင်ကလည်း ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာအား စုချွန် ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် လိုးပေးလိုက်သည်။
" အားးးး …… သားရယ် … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး …… အဟင့် ဟင့် …… ရှီးးးးးး းးးးးး …… အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင် လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပသ်လိုက်ရတော့သည်။
" အမလေးးး …… ကျွတ်ကျွတ် …… ထွက်ကုန်ပြီ သားရယ် ……တော်တော့နော် …… လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ကွယ် … အန်တီလည်း ခံချင်နေပြီ ……ဟူးးးး ရှီးးးးးး းးးးး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ အိမ်ထောင်ကျကာစ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ပြောကာ ဖင်ကြီးအား ထပ်ကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စီးကျနေသော စောက်ရည်များအား လျှာအပြားလိုက် ပြောင်နေအောင် ပင့်ယက်ပြီးမှ ထရပ်လိုက်သည်။
" အန်တီ ဖင်ကြီးက … အားရစရာကြီးဗျာ … ယက်လို့ မဝနိုင်ပါဘူး "
" သားရယ် … ယက်လည်းယက် လိုးလည်းလိုးပေါ့ကွ … ဒီချိန် ရောက်မှတော့ အန်တီလည်း နောက်မဆုတ်ချက်တော့ဘူးလေ … ဟွန့် "
" လိုးချင်လွန်းလို … ယက်ပေးတာပေါ့ အန်တီကလည်း … ခုန အန်ကယ်ရှိလို့ မလွတ်မလပ်နဲ့ သားလီးက မထသေးဘူး "
" ဟင် … အဲတော့ …… ဟို ဟို "
" အင်း … သားလီးကို စုပ်ပေးပေါ့ "
" ဟွန့် … လူလည်လေး … အိမ်ရှေ့ တံခါးသွားပိတ်ဦးမယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စောင့်တော့ … လာ ဒီက ထွက်ကြစို့ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ အိမ်ရှေ့တံခါး သော့ခတ်ကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ စီတီခုံ တစ်လုံးပေါ်တွင် ပုဆိုးချွတ်ကာ ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။တုတ်ခိုင်ထွားကျိုင်းသော လီးကြီးမှာ မပျော့မမာ အနေထားနှင့် ပေါင်ကြားမှ ငိုက်စင်းနေရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။
မနေညက သူမစောက်ဖုတ်အား လိုးသွားသော လီးမှာ အနီးကပ်ကြည့်မိမှ ထိတ်လန့်သွားတော့သည်။ဒစ်ဖူးမှာ ပြဲလန်နေကာ မတောင်သေးခင် ၅လက်မခန့်ရှိနေသည်ကို မြင်နေရ၏။ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ငိုက်ကျနေသော လီးကြီးအား ပင့်ကိုင်လိုက်တော့သည်။
လီးထိပ်အား တချက်နမ်းကာ ဒစ်ဖူးအား စငုံလိုက်၏။ပါးစပ်ထဲ ရောက်မှ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် လိပ်ဆွဲရာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် တရှီးရှီး ညည်းကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျသွားတော့သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို့ အိမ်ထောင်ကျကတည်းက ခင်ပွန်းသည် ဦးချစ်ညိုလီးအား စုပ်ပေးရင်း လီးစုပ်တတ်လာခဲ့၏။
ခုလည်း ပြည့်စုံအောင် လီးထိပ်အား စုပ်ရင်း လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် လျှာဖြင့် ပတ်ယက်ပေးနေပြန်သည်။ခဏလေးနှင့် ပြည့်စုံအောင်၏ စံချိန်မှီ လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ဒစ်ဖူးကြီးမှ နီရဲကားထွက် လာတော့သည်။လီးတန်အား အပေါ်ပင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက်ရှိ လဥများအား ဆွဲစုပ်ရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် နဖူးကြောများ ထောင်ကာ အံကြိတ်ခံနေရ၏။
" ရှီးးးးး းးးးး …… အ အ …… အန်တီမိုး "
" ပြွတ် … ပြောလေ သား "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ပြည့်စုံအောင် အသံကြားသည်နှင့် လီးထိပ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည်။
" သား … လိုးတော့မယ်ဗျာ "
" လိုးလေ … သားရဲ့ … သား ထလိုက် … အန်တီမိုး ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်မယ် "
" ဗျစ် …… ဘွတ် …… အ အ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံက စကားပြောပြီးသည်နှင့် ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။ ပြည့်စုံအောင်မှ ခြေချင်းဝတ် နှစ်ဖက်အား ဖမ်းကိုင်ရင်း လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးရာ ပထမဆုံး တချက်မှာပင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်ခြင်း တဝက်နှင့်အတူ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းသွားရ၏။
လင်ဖြစ်သူ ဦးချစ်ညိုနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ လိုးလာခဲ့ရာ ဒီအရသာမျိုး ရဖို့ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပြီး လီးအဝင် ပြန်ဆောင့်ပေးမှ တခါတလေသာ ရရှိတတ်သည်။ဦးချစ်ညို လီးမှာ ပုံမှန်မို့ လီးအရင်းထိ ကပ်မိအောင် စောက်ပတ်အား အမြဲကော့ထားပေးရ၏။ပြည့်စုံအောင်လီးမှာ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသဖြင့် ခုံပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးထားရုံပင်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ ကွေးမြှောက်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ဆွဲလိုးရာ စောက်ခေါင်းနဲ့အပြည့် ချိတ်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖူးက သားအိမ်ဝ ထိုးမိနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်နှာလေးမဲ့ ကာ ချွေးများ စို့နေရှာ၏
အံကြိတ်ကာ ပြည့်စုံအောင် လက်မောင်းအိုးနှစ်ဖက်အား ဆွဲရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသော လီးကြီး၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲသာမက တကိုယ်လုံး အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားနေရသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ဆွဲကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ပစ်လိုးရာ အသက်ရှူသံများ မြန်လာပြီး တစ်ရှူးရှူးတရှဲရှဲ ဖြစ်လာခဲ့၏။
" ဘွတ် … ဖလွပ် ……… အ ……… လိုးကွာ သားလေး … အ အ … ဗြိ ……… ဇွိ ……… ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် … ဆောင့် ဆောင့် မညှာနဲ့ …… အန်တီ ခံနိုင်ပြီ … ဒါမျိုး အလိုးမခံရတာ …… အားးး အားးး …… ကြာပါပြီကွယ် …… အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ … လိုး လိုး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်လာပြီး သူမအား အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေသော ပြည့်စုံအောင် ခါးအား ဆွဲကာ ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်သည်အထိ စောက်ပတ်အား ကော့ထားပေးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်၏ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေရာ ကာမစိတ်များ ကျမသွားပဲ ထပ်မန် လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေပြန်၏။
" ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် … အန်တီ ဒီလိုမျိုး တခါမှ မပြီးဖူးသေးဘူး ……… ရှီးးးး းးးး …… အားရှိသလောက် လိုးပေးပါကွာ …… အမလေးးး … ဘာနဲ့မှကို မလဲနိုင်အောင် ခံစားနေရပြီကွယ် "
" အန်တီမိုး … သား ဖင်လိုး ပေးရမလား "
" ဟင် … ဖင် မခံဖူးပါဘူး သားရယ် … နာလိမ့်မယ် ထင်တယ် … အစမ်း လိုးကြည့်လေ မခံနိုင်ရင် ပြန်ထုတ်ပေးနော် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်ဒေါ်မိုးမိုးစံ စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား ဖိထည့်ပစ်သည်။
" အ …… အမေ့ ………… နာ နာ နာတယ် သားရယ် ……… မရဘူး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ အော်သံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဒစ်ဖူးအား ပြန်ထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးအား ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့၏။
" ရှီးးးး …… ဘယ်လိုလေး ပါလိမ့် … ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် …… ဖင်ပေါက်ကြီး မရွံဘူးလား …… အင်းဟင်း "
ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြန်မပြောပဲ စောက်စိခေါင်းအား ညာဘက်လက်ဖြင့် ဖိချေကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ဝိုင်းပေးနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် လေထဲလွင့်နေသလို ခံစားလာရပြန်၏။
တခါမှ မရဘူးသော ကာမစည်းစိမ်လေးအား မျက်လုံးလေးစင်းကာ ခံယူရင်း ပြည့်စုံအောင် ဆံပင်အား တင်းနေအောင် ဆွဲထားတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဖင်ဝလေး ယက်နေရာမှ စောင်စိလေးပြောင်းစို့ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ခလယ် ထည့်မွှေပေးလိုက်၏။အစပိုင်း လက်ချောင်လေးအား ညှစ်ထားသော်လည်း တဖြည်းဖြည်း ဖင် အတွင်းကြွက်သားများ လျော့ကာ အလိုက်သင့်လေး ဖွင့်ပေးတတ်လာသည်။
လက်ခလယ်နှင့် လက်ညိုးပူးထည့်ရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ပေ။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်အား ကိုင်မြှောက်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြန်လိုးရင်း စောက်ရည်များ တဇွိဇွိဖြင့် အမ်ထွက်လာစဉ် ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုးလိုက်၏။ဖင်ဝထဲ လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ဖက်မှာ လီးဝင်တိုင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာသည်။
အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း ဖင်အတွင်းသားများအား လီးအရည်ပြား၏ ပွတ်တိုက်မှု့က နာကျင်မှု့ထက် ပိုကောင်းနေပြန်၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခြေနှစ်ဖက်အား ပူးကပ်ထောင်ပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် စုကိုင်ကာ ညာလက်မှ လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သွင်းမွှေရင်း ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ထိုးကပ်ပစ်လိုက်သည်။
ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ လိုးပေးရင်း လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ခပ်သွက်သွက် မွှေပေးရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် တအားအား ညည်းရင်း ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့၏။စောက်ရည်များ ပန်းထွက်စဉ် ပြည့်စုံအောင်က စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်အား ပြန်ထုတ်ကာ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်အာ ဖြဲရင်း ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ကော့ပျံနေအောင် ဆွဲလိုးပစ်သည်။
ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတိုင် ရင်ဘက်ကြီး ကော့တက်နေပြီး တအီးအီး ညည်းနေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်နှာအား ကြည့်ကာ နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားသဖြင့် သူမဖင်ထဲမှ ပြည့်စုံအောင် လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ခုံပေါ်ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခြေနှစ်ချောင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ချကာ အသက်မျှင်းရှုနေရှာသည်။ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှ စံချိန်မှီ လီးကြီးဖြင့် မီးပွင့်မတတ် ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ထိထိမိမိ အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် ပင်ပန်း နွမ်းနယ် သွားတော့၏။
ပြည့်စုံအောင်က ပြန်ကာနီး ဒေါ်မိုးမိုးစံ အား ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးရာ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီမှ တဘူဘူ တဗွမ်ဗွမ် လေအမ်သံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ ဖင်ဝလေး အနည်းငယ် ကွဲသွားသဖြင့် တောင်းပန်နေသည့်ကြားမှ ပြည့်စုံအောင်က ဇွတ်ဆွဲလိုးသဖြင့် ကြိတ်ခံနေရရှာ၏။
" အန်တီမိုး ကသာ ငြင်းနေတာ … စောက်ပတ်ကြီးက တဗွီဗွီနဲ့ … ထပ်လိုးဖို့ ပြောနေတာလေ … ခိခိ "
" ဟွင့်နော် … လူဆိုးလေး ဖင်ဝက … အထိမခံနိုင်ဘူး တော်ရေ့ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ဖင်နာနေသော်လည်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးအရသာကြောင့် အပျိုလေးသဖွယ် ငြုတုတုလေး ပြောရင်း မသိမသာ ကော့ထိုးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်ကလည်း နို့အုံ့နှစ်ဖက်အား ကုန်းစို့ရင်း ပုံမှန်လေးလိုးကာ လရည်ထွက်ကာနီး လီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ နို့အုံပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။ကြောင်ကြည့်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပါးစပ်လေးထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ဂွင်းထုချရင်း လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
" ဟင် … ဝု ဖလု …… ဖူးးး ဖလွပ် … အု ဝု "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ထင်မထားသည်မို့ ဟင်ကနဲ့ ပါးစပ်ဟလာစဉ် လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲ သွင်းကာ ထိုးကပ်ထားလိုက်၏။မျက်နှာအား ဖိထားသလိုဖြစ်ရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင် လီးထိပ်မှ ဝင်လာသော လရည်များအား အသက်အောင့်ကာ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချပစ်နေရသည်။
" ရှီးးးးး းးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမိုးရာ "
လရည်များ အထွက်ရပ်မှ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တဟွတ်ဟွတ် ဖြင့် သီးနေရှာ၏။
" အ ဟွတ်ဟွတ် …… ဆိုးလိုက်တာ သားရယ် … လရည်တွေ … ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်ကုန်ပြီ "
" အားရှိတယ် … အန်တီမိုးရဲ့ … ခိခိ "
ခဏအနားယူကာ ရေချိုးခန်းသို့ အတူသွားရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ဖင်ကြီး ကွတကွတဖြင့် လိုက်ပါလာတော့သည်။ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး စကားခဏ ပြောပြီး ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ နို့အုံအား တချက်ဆွဲညှစ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်၏။
......................................................................................................................................
" ဖျောက် …… ဖျောက် …… ဗြောက် … ဗြောက် ……… ရွှတ် …… ဗြောက် ဖျောက် "
ရာသီ အလီလီ ပြောင်းပြီး နှစ်တွေကုန်လာတော့ ပြည့်စုံအောင် ကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင် ဝင်နေရသည်။မိုးရွာပြီးကာစ အိမ်ရှေ့ပြတင်းပေါက်မှ သစ်ရွတ်လေးများပေါ် တဖျောက်ဖျောက် ကျနေတဲ့ မိုးစက်လေးတွေ ကြည့်ရင်း အတိတ်ကို ပြန်တွေးနေမိပြန်၏။
သူဇာခိုင် ကလေးမွေးပြီး နောက်တခေါက် အိမ်ခဏ လာနေရာ ဦးလေးဖြစ်သူ မသိအောင် ရေချိုးခန်းထဲ ခိုးခိုး လိုးဖြစ်ကြသေးသည်။ဝတ်ရည်ဖူး ကျောင်းမပြီးမချင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံအား အခွင့်ရေး ရလျင် ရသလို လိုးနေပြန်၏။ အိမ်ထောင် ကျသည်အထိ စိတ်အလိုလိုက်ကာ ကာမစိတ်များ ထကြွနေတုန်းပင်။
" ကိုကိုရေ … ကိုကို "
" ဒီမှာ … ဖူးလေးရဲ့ "
" အော် … ကိုကိုက ဒီရောက်နေတာကိုး "
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်အား မိန်းမဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှ မြင်တွေ့သွားဟန်နဲ့ အနားလျှောက်လာနေ၏။
" လာမယ့် စနေ နေ့ … ကိုကိုနဲ့ ဖူးလေးတို့ မင်္ဂလာသက်တမ်း ၁နှစ်ပြည့် … မာမီက ဆွမ်းကပ်ပေးမှာတဲ့ … အဲဒါ … ကိုကို့ အမေဆီ ဒီနေသွားပြောလိုက် … မရောက်တာလည်း ကြာပြီမလား "
" အင်း … ခဏနေ သွားပြောလိုက်မယ်လေ "
" သေချာ ပြောခဲ့နော် … ကိုကိုက အဲဒီအိမ် မနေတော့ … ကိုကိုအမေ တစ်ယောက်ထဲရယ် "
" အင်း … ကိုကို မနေပေမယ့် … ဦးလေး အလတ် လင်မယား … မာမီနဲ့ လာနေ နေတာပါ "
" အင်း … ဖူးလေးလည်း … သူငယ်ချင်းတွေ လှမ်းဖိတ်လိုက်ဦးမယ် "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခုထိ ကလေး တစ်ယောက် လိုပင် လွတ်လပ်စွာ နေထိုင်တတ်သည်။စာသင်ရင်း ပြည့်စုံအောင်နှင့် သံယောစဉ် ဖြစ်မိကာ ဒုတိယနှစ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးချစ်ညိုဆုံးသွားသည်နှင့် လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ဖြစ်ကြသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာဦးညထိ ပြည့်စုံအောင်အား အလိုးခံခဲ့ပေမယ့် နောက်ရက်က စပြီး ဆင်ခြင်နေရှာ၏။
မင်္ဂလာဦးည တရေးနိုးချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ အခန်းထဲ ဇွတ်ဝင်လိုးခဲ့သည်ကို ကြိတ်ငိုပြီး အလိုးခံခဲ့လိုက်သည်။နောက်ပိုင်း သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းသွားချိန် သမက်ဖြစ်သူနှင့် အိမ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိခဲ့ပေမယ့် ခပ်တည်တည် နေကာ စည်းစောင့်လိုက်တော့၏။
...........................................................................................................................
မိုးတိတ်ပြီး နေရောင် ဖျော့ဖျော့လေး ထွက်လာသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူအိမ် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။မိုးရွာထားသဖြင့် လမ်းမပေါ် လူရှင်းနေသော်လည်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ မောင်းလာခဲ့၏။
အိမ်ရှေ့အရာက်တော့ ဟွန်း ၂ချက်တီးရာ ခြံစောင့် ဦးကြီးသာဒင် မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်နေသည်ကို တွေးမိသဖြင့် ကိုယ်တိုင် ခြံဝင်းတံခါး ဆင်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ကားဂိုဒေါင်ဘက် ကားရပ်ရာ ဂိုဒေါင်နဲ့ကပ်လျက် ဦးကြီးသာဒင် နေတဲ့ အိမ်လေးက တံခါးပွင့်နေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် အိမ်နောက်ဖေး ခြံရှင်းနေသည်ဟု ထင်မိလိုက်၏။
အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲမှ စားပွဲခုံပေါ် ကားသော့ ပစ်တင်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတစ်ဗူး ဖေါက်သောက်နေသည်။ခဏ စောင့်တဲ့အထိ မိခင်ဖြစ်သူ ထွက်မလာသည်မို့ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။အိပ်ခန်းနား အရောက် ကြားရသော စကားသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားမိသည်။
" အွန့် … ယားတယ် … ကိုကြီးသာဒင်ရဲ့ … ငရဲငအုံတွေ … ကြီးကုန်ပါ့မယ်ရှင် "
" ကိုကြီး ကျေနပ်လို့ ယက်ပေးတာ … ငရဲမကြီးပါဘူး … မစိုးရယ် "
" ကိုကြီးသာဒင်က … ကျမကို ကြိတ်ကြံနေတာ ကြာပြီမလား … ဟွန့် "
" မစိုးယောင်္ကျား … ဆရာကြီး ဆုံးကတည်းက … ဖြည့်စီးပေးချင်မိတာပါ … ကိုကြီး အခြေနေက ခြံစောင့်ဆိုတော့ "
" အိုး … အဲတာတွေ ဒီချိန် မပြောပါနဲ့ … ကိုကြီးသာဒင်ရယ် … ခုချိန် ကျမကလည်း တကောင်ကြွတ်မပါ … သားလေးကလည်း သူ့ယောက္ခထီး မရှိတော့ သူ့မိန်းမအိမ် လိုက်နေရတာ … မောင်အလတ်ကောင် လင်မယားက လာနေပေးတယ် ဆိုပေမယ့် မနက်လင်း သူတို့ဆိုင်သွား ညပိုင်းမှ ပြန်လာကြတော့ မထူးပါဘူး … ကျမ တစ်ယောက်ထဲ နေရသလိုပါပဲ "
ခြံစောင့် ဦးသာဒင်မှ ဟိုးအရင်ကတည်းက ပြည်စုံအောင် ဖခင်အား ဆရာဟုခေါ်ပြီး မိခင်အား မစိုးဟု ခေါ်လာခဲ့၏။ဒေါ်ခင်မာစိုးမှာ စောက်ပတ် အယက်ခံရင်း သူမတစ်ယောက်ထဲ နေရသည်မို့ အထီးကျန်နေကြောင်း ဦးသာဒင်အား ပြန်ပြောပြနေသည်။
လင်ဖြစ်သူ ဆုံးသွားသည်မှာ ကြာပြီမို့ သွေးသားတောင်းချိန် ဦးသာဒင်နဲ့ တွေ့ခဲ့ရ၏။ဦးသာဒင်မှာလည်း စကားပြောရင်း ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်ခြံအားဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ယက်လိုက် ပြန်ပြောလိုက်ပင်။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားနှင့် ဒေါ်ခင်မာစိုးက ပေါင်တန်တွေမြှောက်ပေးထားရာ အသားရည် ညိုပေမယ့် ထမိန်အမြဲဝတ်သဖြင့် ဖင်သားစိုင်တွေနှင့် ပေါင်တန်တွေက ဖွေးဥနေ၏။
" အမလေး … ကိုကြီး သာဒင် "
" ဟင် … နာလို့လား မစိုး "
" ဟင့်အင် … မနာပါဘူး … အစိလေး စုပ်လိုက်တာလား … ကောင်းလွန်းလို့ပါရှင် … မလွတ်နဲ့ နာနာလေး ဖိစုပ်ပေးဦး "
ဦးသာဒင်မှာ စောက်ဖုတ်အား အထက်အောက် ယက်ရင်း စောက်စိလေး ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီမှ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေး ထွက်လာပြီး ညည်းနေရှာတော့သည်။
ပေါင်တန်များ တုန်လာပြီး ဦးသာဒင်ရဲ့ ခေါင်းအား ဆွဲပြီး ပေါင်တန်နဲ့ ညှပ်ထားလိုက်၏။ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကော့လာလိုက် ကုတင်ပေါ်ပြန်ကျလာလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ညည်းနေရှာသည်။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီမှ အားကနဲ့ အသံကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ခြေဖျားလေး ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့တက်လာတော့၏။
" အမလေးးး ……… ကျ မ …… မ ရ တော့ ဘူး …… အားးးးး ရှီးးးးးးး းးးးးးး ကန် တော့ နော် …… ကိုကြီးသာဒင် …… အားးးးး အ အားးးးးး ……… ရှီးးးးး းးးးး "
ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် မထိန်းနိုင်ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းရာ ဦးသာဒင် ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ထားသည်မို့ ပန်းထွက်သမျှ စောက်ရည်တွေက ဦးသာဒင် မျက်နှာတွေရော ဆံပင်တွေပါ စင်ကုန်တော့သည်။
ဦးသာဒင်ကလည်း မရုန်းသည့်အပြင် ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ မျက်နှာပြန်အပ်ရင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပေးနေပြန်၏။ ဒေါ်ခင်မာစိုး ငြိမ်ကျသွားမှ ဦးသာဒင်မှ ဝတ်ထားသော ပုဆိုး အကွက်ကြီး ထချွတ်ရင်း ကုတင်အောက် လှမ်းပစ်လိုက်သည်။
ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကတဆက်ဆက် တုန်နေနေကာ ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်နေရာယူရင်း စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ စောက်ဖုတ်အား လက်တဖက်နှင့် ပွတ်ရင်း မျက်နှာလေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေပြန်၏။ ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်အား ဖြဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ မျက်လုံးကို မဖွင့်တော့ပဲ ဦးသာဒင် လျှာဖျားအောက် စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းခဲ့ရရှာသည်။
ဦးသာဒင်မှာ အစိလေးချေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ဒေါ်ခင်မာစိုး မျက်နှာလေးအား ကြည့်နေပြန်၏။ဒစ်ဖူးမြုပ်သည်နှင့် ခါးအားဖြင့် ဖိထည့်လိုက်တော့သည်။
" ဗျစ် …… အ ……… ဘွတ် …… အမေ့ …… ဗြိ ……
ဇွပ် ဇွပ် ………… ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် "
လီးကြီး ဝင်သည်နှင့် ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီက ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေး ပြန်ပွင့်နေ၏။တအားအား အော်ရင်း ဖင်ကြီိးမြှောက်ကော့ပေးနေရာ ဦးသာဒင် လက်တဖက်က စောက်စိလေး ချေရင်း တချက်ချင်း ဖိလိုးနေသည်။
ဒေါ်ခင်မာစိုးလည်း ကာမစည်းစိမ်ယူရင်း လီးအရသာ တွေ့နေကာ တချက်တချက် သူမပါသာ ကော့ကော့ပြီး ဦးသာဒင်လီးအား အရင်းထိကပ်နေအောင် ကော့ထိုးပစ်၏။ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်ကာ ဦးသာဒင် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ထောက်မိသည်နှင့် အားကနဲ့ အီးကနဲ့ ပြန်ပြီး ဆူညံလာတော့သည်။
ဒေါ်ခင်မာစိုး ကော့ထိုးတဲ့ ဆောင့်ချက်များက လီးအရသာကို ဘယ်လောက် ဆာလောင်နေမှန်း ကြည့်ရုံနဲ့ သိသာနေ၏။ဦးသာဒင်ကလည်း ဒေါ်ခင်မာစိုးအား ဦးစားပေး လိုးပေးရှာသည်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်လိုးနေရင်း နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ တုန်နေသော ဒ်ါခင်မာစိုး နို့အုံအား ညှစ်ချေရင်း နို့သီးခေါင်း မဲမဲလုံးလုံးလေး နှစ်ဖက်ကို ကုန်းစို့ ပစ်တော့၏။
" အား …… ဟင်း ဟင်း …… စို့စို့ … ကိုကြီးသာဒင် …… အောက်ကလည်း … ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … အားမနာပါနဲ့ "
" အင်းပါ … မစိုးရယ် … တော်ကြာ ဟိုတခါ လို …… ဖြစ်မဆိုးလို့ပါ "
" အဲဒါက … မလိုးတာ ကြာတော့ ကျမက … ဖင်မငြိမ်တာပါ … ကိုကြီးသာဒင်က ပြီးကာနီး ပစ်လိုးတော့ စောက်ခေါင်းထဲက လီးက ကျွတ်ထွက်ပြီး … ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားတာလေ "
" ဟုတ်တယ် … မစိုး … ကွတ ကွတ လေး ဖြစ်နေတာ မြင်တော့ … အဲဒီနေ့က … ပန်းအိုးတွေ ရွေ့ရင်း … စိတ်ကို မကောင်းဘူး "
" အင်းပါ … ခု ကျမလည်း … ဖင်ငြိမ်အောင် ခံတတ်ပါပြီ …… စိတ်ကြိုက်သာ ဆောင့်လိုးတော့ …… လီးကို အဖျားထိ မထုတ်နဲ့လေ … တဝက်လောက်ပဲ ထုတ်ပြီး ပြန်အသွင်း အားရှိသလောက်သာ ပစ်လိုးလိုက် "
ဒေါ်ခင်မားစိုးမှာ အိပ်ရာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ ရသလောက်ပင့်ဆောင့်ပေးနေပြန်၏။ဦးသာဒင်မှာ လီးကိုနောက်ပြန် ဆွဲထုတ်ကာ လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် သိုင်ဖက်ထားသော လက်တွေမှ ကျောကုန်းအား လက်သည်းနှင့် ကုတ်ကာ အော်နေတော့သည်။
ဦးသာဒင်မှာ သူ၏ ဆောင့်ချက်အား မခံနိုင်မှန်း သိသဖြင့် လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ကာ ခါးအားဖြင့် အသာလေး ညှောင့်လိုးပေးနေပြန်၏။ နှစ်ယောက်လုံး တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း လီးကိုတဝက်လောက် ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်ထည့်လိုက်နှင့် ပုံမှန်လေးလိုးနေရာ ဒေါ်ခင်မာစိုးမှ ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာတော့သည်။
ဦးသာဒင်က ဒေါ်ခင်မာစိုး စကားအဆုံး ချိုင်းအောက်လက်လျိုသွင်းကာ ပခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲပြီး မနားတမ်း ဖိလိုးပစ်၏ ။ ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် ဦးသာဒင် လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ရင်း ကော့ပျံ ညည်းငြူနေရပြန်သည်။နို့အုံနှစ်ဖက်နှင့် ဦးသာဒင် ရင်ဘတ်အား ပွတ်နေရင်း လီးဝင်လာတိုင်း အောက်မှ ကော့ထိုးလိုက်သည်။
" အ အားးးးး …… ကောင်းလိုက်တာရှင် "
ဖင်သားစိုင် ကြွက်သားများ ကြုံ့ကာ ဦးသာဒင်ခါးအား ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲညှပ်ရင်း ခြေနှစ်ချောင်းအား ချိတ်တင်ပစ်၏။
" မရပ်နဲ့ … ကိုကြီးသာဒင် … လိုးလိုး … ရှီးးးး းးးးး "
ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ပြီးကာနီးမို့ လိုးချက်များ ရပ်သွားမှာ စိုးရိမ်နေရှာသည်။ ဦးသာဒင်ကလည်း နဖူးကြောလေး ထောင်ကာ ခေါင်းမော့ရင်း တတွတ်တွတ် ပြောကာ လိုးခိုင်းနေသော ဒေါ်ခင်မာစိုး မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ကာ တရစပ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်၏။
လီးဝင် လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ပြီး တင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း အထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားကြသည်။နှစ်ဦးသား လူချင်းခွာပြီး အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေစဉ် ပြည့်စုံအောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဝမှ ပြန်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင်နေလိုက်၏။
" ဟော … သားသား … ရောက်တာ ကြာပြီလား "
ဒေါ်ခင်မာစိုးနှင့် ဦးသာဒင်တို့ နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ထွက်လာရာ ဦးသာဒင်မှာ ခေါင်းငုံ၍ အိမ်ပြင် ထွက်သွားတော့သည်။ဒေါ်ခင်မာစိုးမှာ မျက်နှာအနည်းငယ်ပျက်ကာ သားဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် အား လှမ်းမေးနေ၏။
" ခုပဲ ရောက်တာ … မာမီ … လာမယ့် နေ့ကြ … သားတို့ မင်္ဂလာ နှစ်ပတ်လည် ဆွမ်းကပ်မလို့ လာပြောတာပါ "
" အော် … မာမီလည်း … အိပ်ခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေ … ကိုကြီးသာဒင်ကို ခေါ်ရွေ့ခိုင်းနေတာ … ခုမ ပြီးတယ် "
ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် အလိုးခံထားရ၍ မျက်နှာလေး နွမ်းနယ်နေကာ သားဖြစ်သူအား ပြုံးပြရင်း ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး ပြောပြလိုက်သည်။
" သားသား … ထမင်း စားခဲ့ပြီလား … မာမီ ခူးပေးမယ်လေ "
" စားပြီးပါပြီ … မာမီရယ် … မခူးနဲ့တော့ … ပြန်ကာနီးမှ စားသွားတော့မယ် "
သားအမိနှစ်ယောက် ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားထိုင်ပြောရင်း ဒေါ်ခင်မာစိုး ကိုယ်မှ ခပ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး အနံ့များ ထွက်နေသဖြင့် ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ရေချိုးရန် သားဖြစ်သူအား ပြောနေ၏။
" ကဲ … သားသား ခဏနားဦး … မာမီ ပစ္စည်းတွေ ရွေ့ထားတာ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ … နံဆော်နေပြီ … ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် "
မိခင်ဖြစ်သူ ရေချိုးခန်း ဝင်သည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အပေါ်ထပ်မှ သူ့အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။၁နှစ်ကျော် ဝေးကွာနေသော အိပ်ခန်းလေးမှာ အရင်အတိုင်း မပြောင်းလည်းပဲ ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ကုတင်ပေါ် အိပ်ယာခင်းများ ဖုံခါကာ ခဏ မှေးနေလိုက်သည်။မှေးနေရင်း အိပ်မောကျသွားရာ ပါးပြင်သို့ တစုံတခု လာထိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် မိ၏။
" ဟင် … မာမီ "
" ညနေ ရောက်ပြီ … သားသားရဲ့ … ထတော့ …… နေ့လည်က တခေါက်တက်ကြည့်သေးတယ် …… အိပ်ပျော်နေလို့ မနိုးတော့တာ … ထမင်းစားကြဆို့ "
ထို့နောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်းအတူ စားပြီး မိန်းမဖြစ်သူ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ပြန်ကာနီး မိခင်ဖြစ်သူမှာ မျက်ရည်ဝိုင်းနေသဖြင့် စ်ိတ်မကောင်း ဖြစ်ရသေး၏။
မိန်းမဖြစ်သူ အိမ် ပြန်ရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်လာရာ ကုတင်ပေါ် ခပ်ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား တွေ့လိုက်ရသည်။အိမ်နေရင်း ဝတ်သော ဂါဝန် အပါးလေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ လန်တက်နေရာ ကုတင်ဘေး ဝင်ထိုင်ရင်း ခါးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်၏။
ဂါဝန် အပါးလေး အောက်မှ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ခြံစောင့် ဦးသာဒင်တို့ လိုးကြပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးက တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးလေးအား ပင်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ထိုးယက် လိုက်တော့၏။
" ဟင် … ကိုကို "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ အိပ်မော ကျနေစဉ် ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်မိသဖြင့် နိုးလာရာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား အားရအောင် ယက်ပြီးချိန် ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းအား ဆွဲကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။
အပေါ်မှ မိုးထားသော ပြည့်စုံအောင် ပုဆိုး အတွင်းမှ လီးကြီးက စောက်ပတ်လေးအား မိမိရရ ထောက်မိနေသည်။
" ကိုကို့ ဟာကြီး တအား ထနေပြီ … လိုးချင် လိုးတော့လေ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူး စကားဆုံးသည်နှင့် ပုဆိုးအား ခြေရင်း ကန်ချွတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့၏။
စကားမပြောဖြစ်ပဲ ထိထိမိမိလေး ဆောင့်ဆောင့်လိုးရာ ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် အောက်မှ သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်နေရှာသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ အိမ်ကတည်းက ကာမစိတ်များ ထကြွနေရာ မနားတမ်းလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ အလိုးခံရင်း လီးအရသာ ခံနေစဉ် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြီးသွားသဖြင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲလေး ဖြစ်သွားမိသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ခံစားမှု့အား ရိပ်မိသည်မို့ ခန္ဓာကိုယ်အား အောက်လျှောက စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးလိုက်၏။စောက်စိခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်ခလယ်ဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေလိုက်ပြန်သည်။ဝတ်ရည်ဖူး၏ ခဏငြိမ်းသွားသော ကာမမီးလေး ပြန်လည် တောက်လောင်လာတော့၏။
" အားဟား …… ချစ်လိုက်တာ … ကိုကိုရာ …… ရှီးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး "
အထွဋ်ထိပ်ရောက်ရှိသွားသော ဝတ်ရည်ဖူး၏ ရမ္မက်သံလေး အိပ်ခန်းထဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ကော့တက်လာသည်အထိ စောက်စိအား စုပ်ထားရင်း စောက်ရည်ကုန်မှ ဖင်ကြီး အောက်ပြန်ကျစဉ် ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ရင်း လွတ်ပေးလိုက်၏။
" ရ ရ … ရပြီ ကိုကိုရဲ့ …… အမလေးးး … အ အားးးး "
မောဟိုက်နေသောအသံလေးဖြင့် သူမကိုရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသော လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ မျက်လုံးလေး မိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
...............................................................................................................
ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံလေးများနှင့် တိုးဝင်လာသော အလင်းရောင်ကြောင့် မနက်လင်းသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင် အိပ်ယာနိုးလာခဲ့၏။လည်ပင်းအား ဖက်ကာ အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ဆံနွယ်လေးအား ပင့်တင်ပေးပြီး အသံမထွက်အောင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။
အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာဖွင့်ကာ အပြင်ထွက်ခဲ့ရာ ယောက္ခမဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးစံ အခန်းတံခါး ဟနေသဖြင့် ကြည့်မိတော့သည်။အိပ်ခန်းတွင်း ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့ အဝတ်စားများ ချွတ်ကာ သူမခန္ဓာကိုယ်အား တပတ်လှည့်ကြည့်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။
ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းထဲ ဟိုးအရင်က စိတ်တူကိုယ်တူ လိုးခဲ့သော ပုံရိပ်များ အစီအရီ ပေါ်လာကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာတော့သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက် အနည်းငယ် တွဲကျကာ ဗိုက်ခေါက်ထူထူလေးနှင့် ခုထိ ခါးအောက် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းက ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတုန်းပင်။
ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ကိုယ်လုံးတီးအနေထားနှင့် လှုပ်ရှားမှုများကို အသာလေး အိပ်ခန်း အပြင်မှ ခိုးကြည့်နေရာ မှန်တင်ခုံဘေးနား တန်းပေါ်မှ တဘက်ကိုယူပီး ရင်လျားကာ ထွက်လာသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းဘက် ရှောင်နေလိုက်သည်။
ရေချိုးခန်းဆီမှ ရေသံများ ကြားသော်လည်း ချက်ချင်းမထသေးဘဲ ခဏအကြာမှ ထရပ်လိုက်၏။စိတ်များ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာကာ လင်မယားအိပ်သော အိပ်ခန်းထဲ နောက်တခေါက် ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်နေတုန်းပင်။ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း ခဏအကြာ အိပ်ခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်ကာ ရေချိုးခန်းဘက် ခြေလှမ်းများက အလိုလို လျှောက်သွားမိတော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေပန်းခလုပ်ကိုနှိပ်ပြီး ကျလာသော ရေစက်လေးများအောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ပွတ်သပ်နေသည်။ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား အနည်းငယ်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား ဆေးကျောနေစဉ် ရေချိုးခန်းတံခါး ပွင့်လာသဖြင့် မျက်လုံးလေးပြူးကာ ထိတ်လန့်သွား၏။
" ကျွိ …… ဟင် …… သား ပြည့်စုံ "
တံခါးပွင့်သည်နှင့် သားမက်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ပြန်စိကာ စောက်ပတ်အုံလေးအား လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ထားလိုက်သည်။
" ဟို … အန်တီမိုး ရေချိုးမလို့ ပြီးမှ … သား ချိုးလေ …… အပြင်က ခဏစောင့် နော် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ ပုဆိုးအား ချွတ်ကာ ရေချိုးခန်း နံရံပေါ်ရှိ ဘားတန်းပေါ် ချိတ်တင်ပစ်၏။
" ဘာ ဘာ ဘာလုပ် …… အု …… ပြွတ် …… ဖလု … ပြွတ်ပြွတ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကား မဆုံးသေးခင် သူမ နူတ်ခမ်းအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ပေမယ့် စည်းစောင့်ကာ ဆင်ခြင်နေခဲ့သည်မို့ အချိန်အတော်ကြာမှ အနမ်းကြမ်းကြမ်းအား ပြန်လည်းရှိသဖြင့် ခဏ ငြိမ်ကျ သွားရ၏။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment