မှော်ရုံတော အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၁၁ )
ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ.တစ်လလောက်နေတော့ ညနေထမင်းဆိုင်သိမ်းပြီးပြန်ရောက်လာခါစ,မှာသီတာ့ယောင်္ကျားကသူ့မိဖတွေကိုပါခေါ်လာပြီးပြန်တောင်းပန်တယ်။ပစ်လိုက်ရတော့မယ်လို့ စိုးရိမ်ခဲ့ရတဲ့ မအေးတင်ကလည်းတော်တော်လေးကိုကျန်းမာလာပြီမို့သူတို့လာတောင်းပန်တာကိုလက်ခံပြီး အတူထွက်လာဧည့်ခံတယ်။သီတာ့ကိုလည်း ပြန်လိုက်သွားဖို့နားချ ကူတာပေါ့။
ရှေ့ရေးနောက်ရေးအတွက်ငဲ့ပြီး တောကျော်လည်း သူတို့တောင်းပန်တာကိုစဉ်းစားပေးဖို့ အလိမ္မာနဲ့ တိုက်တွန်းပေးပါတယ်။အဲလိုသူကဝင်ပြီး တိုက်တွန်းပါမှပဲ မသီတာကဖြုတ်ကနဲထ,ပြီးသူ့အခန်းထဲဝင်ချသွားတာတော်တော်နဲ့ကို ပြန်ပြီးထွက်မလာတော့ဘူး။ အရင်ကလည်း အဆက်အဆံရှိခဲ့ဖူးတော့ စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ထိုင်စောင့်နေကြတာသူ့ကိုနှိမ်တဲ့ယောက္ခမကြီးကခပ်ရဲရဲခပ်သွက်သွက်။ အသက်ကမအေးတင်နဲ့ ရွယ်တူလောက်ရှိမယ်.စကားပြောတာကပေါင်ပုတ်လက်ပုတ်တစ်ရင်းတစ်နှီးလုပ်လာတယ်။သူ့ကိုခေါ်တာကလဲမအေးတင်ကခေါ်သလိုပဲ.. ကိုလေး.ဆိုပါလား။နည်းနည်းကြာသွားတော့ မအေးတင်ကသူ့သမီးအခန်းထဲလိုက်ဝင်နားချနေတုန်း.လက်မောင်းကိုလာကိုင်လှုပ်ပြီး.
" သားသမီးအရေးမို့ ခေါင်းအုံနေလျက်ကြီးနဲ့လိုက်လာတာ ကိုလေးရဲ့..လေသန့်လေးရှူ ချင်လို့.မဌေးကိုခြံထဲခဏလိုက်ပြပါလား.."
အားနာနာနဲ့သူ့လင်ကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့သွားကြီးအဖြဲသားနဲ့.
" ဟားဟား..မိန်းမကတော့လုပ်ပီ..ညီလေးကသူ့ဆိုင်အလုပ်တွေနဲ့အားမှန်းမသိ.မအားမှန်းမသိ..ကဲပါကွာ သဘော သဘော..ညီလေးရေမင့်အစ်မကိုသည်းခံပေးပါကွာ.အစ်ကိုကြီးတော့ သူ့ကိုမနိုင်ဘူး..ဟဲဟဲ "
တောကျော်လက်မောင်းကိုမလွှတ်ပဲဆွဲခေါ်လာတာသူတို့သားအဖနေရစ်ခဲ့ကြရတယ်။အိမ်မှာကဘာမှလဲ ထူးထူးထွေထွေပြစရာမရှိတော့ဒီတိုင်းခြေဦးတည့်ရာခေါ်လာရတာပေါ့..
" အစ်ကိုကြီးက မဌေးကိုမနိုင်တော့ဘူး..ဆိုတာကြီးက တစ်မျိုးကြီးပဲနော်..ဟင်းဟင်း "
သူကိုင်ထားတဲ့လက်မောင်းကို ကျန်တဲ့လက်နဲ့ဆွဲဆွဲဆိတ်ရင်း
"ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ကွာ..မဌေးကိုမနိုင်တော့ဘူး လို့ပြောတာကို သဘောမပေါက်ဘူးလို့ပဲ..ဟိုလေ..ခမည်းခမက်မို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြရမလား "
မျက်စ,မျက်နနဲ့ စကားအသွားအလာက ဖြူးနေတော့.
" နည်းနည်းတော့သဘောပေါက်သလိုပါပဲ..ပိုသိလို့ရမလားလို့ပါ..ဟင်းဟင်း..စပ်စုကြည့်တာ "
" အင်းပါ..ရပါတယ်..သူကအရွယ်ကလည်းအကျ ဖက်ရောက်နေပြီ.အမောလည်းမခံနိုင်ဘူး ဆိုတော့..မဌေးကို အိမ်ထောင်ရေးသုခပြည့်စုံမှုမဖြည့်ဆီးပေးနိုင်တော့ဘူးလို့ပြောတာ ပါ..မဌေးကသွေးဆူတုန်းလေ..ဟင်းဟင်း "
ဒီမိန်းမကြီး ခမည်းခမက်မို့ရင်းနှီးမှုယူပြီးအလိုးခံချင်နေတာကိုရေလာမြောင်းပေးလုပ်နေပြီ လို့ထင်လိုက်တယ်။ပိုရှင်းချင်လို့..
" အဲ.အိမ်ထောင်ရေးသုခ ဆိုတာက.."
"အော်..ဒီအရွယ်ကြီးနဲ့ မသိဟန်ဆောင်တာတော့ခက်နေပါပြီ..လိုးတာကိုပြောတာကိုလေးရေ့..လိုးတာ..အိမ်ထောင်သည်ချင်ကိုးအထင်မသေးနဲ့နော်"
အဲလောက်ပွင့်လင်းတော့ တောကျော်ကသူ့အထင်ခိုင်မာပြီပဲတွက်တာပေါ့.
" အဲဗျာ..နေရာချင်းလဲလိုက်ချင်တယ် "
" ဘာသဘောရီးလဲကိုလေးရဲ့..ရှင်းရှင်းလေးလုပ်ပါ..အိမ်ကိုအလည်လာလေ. ဟိုလူရီးက ဒါမျိုးလက်ခံပါတယ်.."
" အာ..လာချင်တာပေါ့.."
လက်မောင်းကိုဆွဲဆွဲဆိတ်နေရင်းနဲ့..
" ဘာလဲ.နေရာချင်းလဲမလို့လား..ဒီကရှင်းပြချင်ရုံသက်သက်ပဲနော်..လာမှာလား "
ပုံစံကြီးကဆတ်စလူး..ဖင်ကြီးနို့ကြီးတောင့်တောင့်ကြီး..ယောင်္ကျားဗီဇ လီးကတောင်လာပြီမို့စမ်းကြည့်ချင်လာတယ်။ရေတွင်းဖက်ကိုလည်းရောက်နေပြီဆိုတော့ပန်းခြုံနံဘေးမှာ အိမ်ထဲကများလှမ်းမြင်လေမလားလို့ လှည့်ကြည့်နေရင်း ပုဆိုးပြင်ဝတ်တာပေါ့။ဒါကိုပဲသူကလိုးဖို့ပြင်ပြီလို့ထင်ပြီး.ဖျတ်ကနဲနောက်ဆုတ်သွားတယ်..
" အားပါး.တော်ပီ တော်ပီ..အဲလိုလက်မြန်ခြေမြန်ကြီးတော့ ကြောက်တယ်.."
စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လက်ခါပြီးအိမ်ဖက်ပြန်ပြေးတော့တောကျော်အတော်လေးရှက်သွားတယ်။ဒီမိန်းမကြီး..လူကိုကစားသွားပြီလို့တွေးမိတော့ဒေါသမဖြစ်ပေမယ့် မကျေနပ်ဘူး။သီတာကယောက္ခမအကြောင်းကိုသိနေလို့ထင်တာပဲ..အနောက်ကလိုက်လာတော့တောကျော်နဲ့ လမ်းမှာဆုံကြတယ်..
" မလိုက်သေးဘူးအဖေရယ်..အဖေနဲ့လည်းမခွဲနိုင်ဘူး..ဗိုက်ကလည်းကြီးချင်နေပြီလားမသိဘူး..ဗိုက်ကြီးတာသေချာမှပဲ လိုက်သွားတော့မယ်.."
" ဘယ်လိုဖြစ်.."
သီတာကလက်မောင်းဆွဲလို့ရင်ခွင်ထဲထိုးဝင်ခိုမှီလိုက်လာရင်း..
" ရာသီမလာတာလေးငါးရက်တော့ကျော်နေပြီယောင်္ကျားရဲ့..နောက်လဆီးစစ်ကြည့်ပြီးသူတို့နောက်ထပ်လာခေါ်မှပဲ လိုက်တော့မယ်..သေချာသွားအောင်တစ်လလောက်ထပ်အလိုးခံလိုက်မယ်လေ..ကောင်းဘူးလား "
တောကျော်စိတ်ထဲမှာစောစောကဖြစ်နေတဲ့ရှက်စိတ်မခံချိမခံသာစိတ်မကျေနပ်စိတ်တွေဘယ်ကိုရောက်သွားမှန်းမသိဘူး။အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ မဌေးတို့လင်မယားက
" သူ့အစ်မရောက်လာမှပဲ လိုက်တော့မယ်တဲ့
ကိုလေးရေ..သူ့အမေကျန်းမာရေးဆိုတော့ သားကလည်းစောင့်ပါတယ်..အဲ..ကျွန်မတို့ကလည်းလက်ခံပါတယ်..ဟင်းဟင်း..အိမ်ကိုလာလည်ပါနော်.."
သူ့ယောင်္ကျားကြီးကလည်းမအေးတင်နဲ့ဆေးဝါးအကြောင်းတွေပြောနေကြပြီး နှုတ်ဆက်ပြန်သွားကြတော့..
"ယောက္ခမကြီးက ဖင်ဆော့တယ်ယောင်္ကျားရဲ့..အရင်ကဒီလောက်မဟုတ်ဘူး..အခုတလောအရပ်ထဲမှာတောင်ကုန်းနေတယ်လို့ အသံကြားနေသလိုပဲ..လာ..သီတာတို့လဲ လိုးကြစို့. "
" အာ..ရေတောင်မချိုးရသေးဘူး.."
သီတာကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း.
" ဟုတ်သားပဲ..အမေ့ကိုလည်းဆေးမတိုက်ရသေးဘူး.ဘာလို့လဲမသိဘူးအခုရက်ပိုင်း အလိုးချည့်ပဲခံချင်နေတာ.ကဲ..မြန်မြန်လေးယောင်္ကျား.အလိုးခံလိုက်ရမှပဲစိတ်ကငြိမ်မှာ "
.....................................................................................................................................................
အခန်း (၁၂)
မဌေးယောင်္ကျားကြီးကပင်စင်စားကြီး..သူကလည်းဒုတိယမိန်းမပဲ။ဒါပေမယ့်ရိုးရိုးပါ..အရင်မိန်းမဆုံးသွားတော့မှသူနဲ့ညားတာ။အသက်ကမအေးတင်လောက်ဆိုတော့.လေးဆယ့်ငါးလေးဆယ့်ခြောက်။မအေးတင်ကလေးဆယ်ကျော်ရုံနဲ့သွေးဆုံးခဲ့ပေမယ့်သူကသွေးကမဆုံးသေးဘူး။ယောင်္ကျားကကြက်မွေးမြူရေးအကြီးအကျယ်လုပ်တယ်..ဝင်ငွေ ရွှင်တော့ ရွလို့ပွေလို့ကောင်းတုန်း။ဆံပင်ကယောင်္ကျားလေးလိုလို..လူပုံကသိပ်မမြင့်တော့အရွယ်တင်ပြီးလေးဆယ်လောက်ပဲထင်ရတယ်။
ပုံ့ပုံ့အိအိနဲ့တောင့်တယ်လို့ဆိုပေမယ့် ခါးပျောက်လောက်အောင်တုတ်တာမဟုတ်တော့ကြည့်လို့မဆိုးဘူး။ယောင်္ကျားကအလုပ်အကိုင်နဲ့ရာထူးတွေအာဏာတွေရှိစဉ်တုန်းကပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့တော့ လက်ရှိမှာဆေးမတိုးတဲ့အနေအထားကိုရောက်နေတာနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။သူဌေးရောဂါ နှလုံး ဆီးချို သွေးတိုးတို့လည်း ရှိတော့လိုးရင်းသေသွားမှာစိုးလို့ဆေးကလည်းသိပ်မကူရဲဘူး။
ဆယ်ရက်ဆယ့်ငါးရက်လောက်နေမှဆေးလေးစားပြီးသူ့အာသီသပြေရုံ တစ်ချီလောက်ပဲလိုးတော့တာကို မဌေးကမတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။အဲလိုနဲ့သူ့ပင်ကိုယ်ကခပ်ထန်ထန်ဆိုပါမှ ကြက်ခြံအလုပ်သမားလေးကစ,ပြီးလမ်းဖောက်ပေးလိုက်တာမဌေးနောက်မီးလင်းရတဲ့အရသာကိုကြိုက်သွားတယ်။အထာသိတဲ့လူကရှား..အဟန့်အထည်ကကြီး..ဆိုတော့မစမ်းရဲကြပါဘူး။
နီးစပ်တဲ့ထဲကဖြစ်နိုင်မယ့်သူမြင်ရင်သူက အထာချပေးပြီးစားမှရတာမို့ကြာတော့လဲ သားကောင်ရှာအထာချပေးရတဲ့အလုပ်ကိုပျော်နေတဲ့အကျင့်ကပါနေပြီ။ကိုတောကျော်ကိုမြင်တော့ ခမည်းခမက်ကလည်းဖြစ်နေ..အရွယ်ကကောင်းတုန်းမှာမိန်းမကရောဂါသည်မို့လိုးစရာမရှိ..သူ့လိုပဲငတ်နေ လပ်နေမယ့်အနေအထားလေ..သူ့အတွက်လိုအင်ဆန္ဒဖြည့်ပေးနိုင်မယ့် အားကောင်းမောင်းသန်သားကောင်လို့ပဲသတ်မှတ်လိုက်တာပေါ့။
အထာလေးချပေးဖို့စကားပျိုးရုံပဲရှိသေးတယ်ဟိုကထ,လိုးမယ်ဟန်ပြင်တော့ ဒီဖက်ကအသင့်မဖြစ်သေးဘူး..အားမလိုအားမရ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရနဲ့ပဲပြန်လာခဲ့ရတာ..အလွတ်ပေးဖို့တော့ လုံးဝစိတ်မကူးဘူး.။အဖိုးကြီးကသူ့မိန်မအထာကိုသိတော့သိနေတယ်.အတွင်းလူချင်းလဲဖြစ်နေ.သွေးသားကိစ္စသက်သက်..အိမ်ထောင်ရေးကိုထိခိုက်မယ့်အနေအထားမျိုးအထိရောက်မသွားနိုင်မှန်းကိုလဲသဘောပေါက်တော့ မသိဟန်ဆောင်နေတာ။
တောကျော်နဲ့မှအလိုးခံရရင်လည်းတခြားလူတစ်ယောက်ပေါ်လာဦးမှာပဲမို့ သူတို့အတွင်းထဲမှာပဲဆိုရင်အားလုံးအတွက်အငြိမ်ပဲဆိုတဲ့သဘော။အဲလိုနဲ့နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ပဲ ကြိတ်မှိတ်လို့သည်းခံနေနိုင်ပြီးနောက်ဆုံးတော့မဌေးတို့လင်မယားလမ်းကြုံသလို ဘာလိုလိုနဲ့တောကျော်တို့ဆိုင်ကိုရောက်သွားကြတယ်။
အရင်တစ်ခါကအရူးလုပ်ခံရပြီးပြီဆိုတော့ကိုတောကျော်ကနောက်တစ်ခါထပ်အရှက်ကွဲခံပြီး မရောရဲတော့ဘူး။နေ့လည်အဝေးပြေးကားတွေ ထမင်းစားရပ်နားချိန်ဖြစ်နေတော့ဆိုင်မှာကလူရှုပ်နေတာလက်မလည်ဘူး။အကူခေါ်ထားတဲ့ကောင်မလေးသုံးယောက်ကလည်းတော်တော်လေးပတ်ချာလည်နေပြီဆိုတော့သူတို့ကိုဧည့်ခံမနေနိုင်တော့ပဲတောကျော်ပါစားပွဲထိုးရတယ်။
နေ့လည်တစ်နာရီလောက်တော့မှ လူရှင်းသွားပြီးငွေလေးဘာလေးစိစစ်သိမ်းနေတုန်း မဌေးကအချို ရည်ဖန်ခွက်လေးလာချပေးပြီးလုပ်ကူကိုင်ကူနေတယ်။အအေးသောက်ပြီးဆယ်မိနစ်လောက်နေပြီးတော့ အဖိုးကြီးက
" ကဲ..အချိန်လည်းမရှိတော့ဘူး..ဒီကနေပဲကြက်ခြံသွားလိုက်တော့မယ်မိန်းမရေ..ပြန်မယ်ဆိုရင်လည်းကိုတောကျော်ပို့ခိုင်းတော့..ဆိုင်ကိုခဏထားလို့..ဖြစ်တယ်မလားညီလေး.."
ပြောပြောဆိုဆိုထ,သွားတော့ မဖြစ်ဘူးလို့လဲပြောလို့မရတော့ဘူး..ဆိုင်အတွက်လိုအပ်တဲ့အသီးအရွက်တွေဝယ်ဖို့ကကောင်မလေးတွေကိုပဲအားကိုးတော့မယ်ဆိုပြီး မဌေးကိုကြည့်မိတယ်။ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး..မဌေးကိုကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းက တအားလိုးချင်လာတယ်။အလိုလိုနဲ့လီးတောင်လာတာကြီးက ထိန်းလို့မရဘူး။သူ့မျက်နှာ သူ့အပြုံးကိုက လိုးကြဖို့ပဲ မြှူ ဆွယ်နေသလိုလို..တစ်ကိုယ်လုံးကနီးနီးကပ်ကပ်မို့မြင်ချင်တာအကုန်မြင်နေရတာ..လိုးချင်လာလွန်းလို့ လူအလစ်မှာကိုယ်လီးတောင်နေတာကြီးကိုတောင်လှန်ပြမိတယ်။
" ဟွန်း..လုပ်ပြန်ပီ..လူရှေ့သူရှေ့..သူ့အိမ်မှာတုန်းကလိုများ တက်လိုးတော့မလားမသိဘူး.ကဲ...ပြန်ချင်ပြီ လိုက်ပို့မယ်မလား "
သူ့ယောင်္ကျားသောက်တဲ့ဆေးကို အအေးထဲဖျော်ထဲ့တိုက်ထားတာ..ဆေးရှိန်တက်နေပြီမှန်းမဌေးကသိတာပေါ့။သူ့လင်လိုအိုကြီးအိုမ..ကျလူကြီးကိုတောင်မှ နာရီဝက်အတွင်းမှာလီးတောင်လာစေနိုင်တဲ့ဆေး..တောကျော်လိုအားကောင်းမောင်းသန်တဲ့အရွယ်မျိုးက လီးမတောင်ပဲဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။သူကအိမ်ပြန်မယ်ဆိုတော့ ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေဆီကဆိုင်ကယ်ဆွဲပြီးလိုက်ပို့ရတော့တာပေါ့။ကြာလေ လိုးချင်လေ..ကြာလေလိုးချင်လေ..မျက်စေ့ထဲမှာမဌေးကအလှကြီးလှနေပြီးကိုယ်လုံးချင်းထိနေရတာကိုက အရသာရှိနေတယ်။
" ဖြည်းဖြည်းစီးပါကိုလေးရဲ့..အိမ်ကထွက်မပြေးပါဘူး "
" အာ..လီးလည်းကိုင်ကြည့်ပါဦးမဌေးရဲ့.လိုးချင်လှပြီ."
ရပ်ကွက်လမ်းတွေမှာကလူသွားလူလာရှင်းနေတော့ မဌေးကသူ့ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးတကယ့်ကို လီးလာကိုင်ကြည့်တာ။
" အိုး..ဘယ်သူကအလိုးခံမယ်ပြောလို့လဲ.. အူးဟူး..လီးကလဲအကြီးကြီးပဲကိုလေးရယ်..ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးရီးနဲ့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေရမှတော့မအေးတင်ပြားရတော့တာပေါ့ "
" မဌေးက လီးကြီးတာမကြိုက်လို့လား.."
" အို့..ကြိုက်တာပေါ့..သိပ်ကြိုက်တာပေါ့..အဲ.ရောက်ပီ ရောက်ပီ ကိုလေး..ညာဖက်ကအိမ်.."
ခြံဝ,မှာသံတံခါးပိတ်ထားတော့မဌေးကဆင်းဖွင့်တယ်။သူဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းတော့မဌေးကတံခါးကိုသော့ပြန်ခတ်ပြီးနေပြီ။
.....................................................................................................................................
အခန်း (၁၃)
သူ့ခြံ သူ့အိမ်ဆိုတော့မဌေးကလက်မောင်းကိုဆွဲပြီးအိမ်ထဲခေါ်သွားတာ.တောကျော်ကလည်းသူ့ပုံစံကြီးကိုမြင်ပြီးမဖက်ပဲမနေနိုင်ဘူး..အတင်းဖက်ပြီးဖင်ဆုံကြီးကိုဆုပ်ဆုပ်နယ်မိနေတယ်။
" ကိုလေးရယ်..ကြောက်တောင်ကြောက်လာပြီ..အဲလောက်လိုးချင်နေတာလား ဟလား.."
ကြောက်တာတော့မကြောက်ပေမယ့်မဌေးက စိတ်တိုင်းကျအလိုးအဆောင့်ခံရတော့မယ်မှန်းသိနေတော့အပျော်စိတ်လေးဝင်နေပြီမို့ သူ့လီးကြီးကိုလှမ်းဆုပ်ရင်းခုံးလေးတွန့်လို့မခို့တယို့ပြောတာပေါ့။တောကျော်မှာကဆေးရှိန်ကြွနေပြီဆိုတော့မြင်သမျှ ကြားသမျှ ထိတို့မိရလေသမျှ နို့အုံကြီး ဖင်ကြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေက လိုးချင်စရာတွေချည့်ဖြစ်နေပြီ။အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ..
" မဌေးရယ်.ချစ်တယ်ကွာ.လိုးချင်တယ်ကွာ.ဒီဆိုဖာပေါ်မှာပဲ လိုးမယ်..လာ "
မဌေးကစောက်ပတ်ရွနေပေမယ့်အဲလောက်ကြီးတော့သတ္တိမရှိဘူး။ကျောင်းဆရာမဖြစ်နေတဲ့သူ့သမီးအကြီးကကျောင်းဆင်းချိန်နီးနေပြီ။သူပြန်လာရင်သူ့ဆီမှာလည်း ခြံဝင်းသော့တစ်ချောင်းအပိုရှိတာမို့ခါတိုင်းလိုမှတ်ပြီး အသံမပေးပဲနဲ့ဖွင့်ဝင်လာမှအခက်။သူ့သမီး မုဆိုးမဖင်ကြီးကြီး နို့ကြီးကြီးကလဲ သူ့လင်စီးတဲ့ဆိုင်ကယ်ကကားကိုဝင်တိုက်လို့လင်သေထားတာမှခြောက်လတောင်မှမရှိသေးဘူး..လီးအရသာကိုကောင်းကောင်းသိနေပြီဆိုတော့ သူ့တပည့်တွေနဲ့တစ်ရုန်းရုန်း..ဇာတ်လမ်းသစ်စ,ချင်နေတဲ့နှာဘူးရယ်။
ကျောင်းဆရာမပီပီ.ရဲကရဲပါဘိသနဲ့.အိမ်ထဲမှာမအေအလိုးခံနေတာကိုများမြင်သွားလို့ကဖြင့်အရှက်ကွဲခံပြီး ပြဿ နာတော့ရှာမှာမဟုတ်ဘူး..တောကျော်ကိုဆွဲစားမှာ။
" ဟာကွာ..မောင်ကလဲ.ဧည့်ခန်းကြီးမှာတော့မလိုးပါနဲ့မောင်ရာ..မဌေးတို့လင်မယား မလိုးပဲနဲ့အတူတူအိပ်နေရတဲ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာပဲ မဌေးစောက်ပတ်ကြီးထဲမောင့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါနော်..စိတ်နာလွန်းလို့ "
ခပ်ချွဲချွဲလေးပြောပြီးအတင်းဆွဲခေါ်တော့အိမ်အနောက်ဖက်ဆောင်ကသူတို့လင်မယားအိပ်တဲ့အခန်းကိုရောက်တယ်။ရှေ့ကကြည့်ရင်အိမ်တစ်လုံးပဲမြင်ရပေမယ့် အိမ်ကအနောက်ကိုအရှည်ကြီးဆွဲထားတာ..မီးဖိုခန်း.စားသောက်ခန်းတို့အပါအဝင်ဘာမှန်းမသိတဲ့အခန်းတွေကလဲအများကြီးပဲ။
သူတို့အိပ်ခန်းကတော်တော်ခမ်းနားတာ မြင်တောင်မမြင်ဖူးဘူး။အခန်းကကျယ်သလိုကုတင်ကလည်းအကြီးကြီး။အဖိုးကြီးကခေတ်မီပြီးစိတ်ကူးကောင်းငွေတတ်နိုင်တော့.ပရိဘောဂတွေနဲ့ မှန်အကြီးကြီးတွေနဲ့..အိပ်ယာဝင်ချိန်တဏှာကြွအောင်တန်ဆာဆင်ထားတော့လူတွေက အရုပ်ကလေးတွေလိုဖြစ်သွားတယ်။အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်း မဌေးကအဝတ်တွေချွတ်ချပစ်တာရှေ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်တော့မဌေးစောက်ဖုတ်.ဒီဖက်ကြည့်တော့မဌေးနို့..ဟိုဖက်ကြည့်တော့မဌေးဖင်ဘယ်ဖက်ကြည့်ကြည့် ဖင်နဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့နို့တွေချည့်ပဲမြင်နေရတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲလိုးကြမယ်လို့ပြောမိခဲ့တာကိုတောင်မှပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်တိုမိသွားပြီး တောကျော်ဇွတ်ဖက်တော့တာပဲ။
မဌေးကလည်း ကိုတောဒီလိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာမျော်လင့်ပြီးသားမို့ ပုဆိုးပေါ်ကနေလီးတန်ကြီးနဲ့ဂွေးဥကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကြီး ပွတ်သပ်ဆွနယ်.ပေးရင်းလျှာဖျားလေးတစ်လစ်ထုတ်လို့စုပ်ခိုင်းတာသွေးကြောတွေတစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ အားတွေတိုးလာသလိုကြီးဖြစ်သွားတယ်။ပုဆိုးဝတ်ထားလျက်အဆွခံရတာကအရသာတစ်မျိုးကောင်းနေတဲ့အပြင်အဝတ်ကိုချွတ်ချပေးလိုက်ချင်စိတ်..ဒါမှမဟုတ်သူကချွတ်ချပစ်လိုက်စေချင်တဲ့စိတ်ကိုပါ ဒွန်တွဲခံစားရတယ်။
လျှာတစ်လစ်ကလေးကိုအတင်းစုပ်ယူတော့သူကငြိမ်ခံမနေပဲ ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်..တစ်လစ်ကလေးပဲကျန်အောင်ပြန်ထုတ်ယူလိုက်..ကိုယ့်လျှာကိုစုပ်ဆွဲလိုက်နဲ့ဆွပြီးရင်းဆွနေတာ အာခံတွင်းနံ့လေးသင်းသင်းမို့ အနမ်းတစ်ချက်တည်းနဲ့ပဲ အရသာအမျိုးမျိုးကိုမဝ,နိုင်မတင်းတိမ်နိုင်လောက်အောင်ခံစားနေရတယ်။သူကလဲကိုယ့်လိုပဲခံစားနေရမှာပါပဲ.ဒါပေမယ့်မဌေးက တဏှာကြီးတဲ့နေရာမှာကိုယ့်ထက်ပိုလို့ပဲလားတော့မသိဘူး..သိပ်ထိန်းမနေတော့ပဲပုဆိုးကိုကွင်းလုံးကျွတ်ဆွဲချွတ်ပုံချပစ်ပြီးအင်းကျီကိုဆက်ချွတ်ပေးတယ်။
" ရှီး.ကြည့်ပါဦးကွာ.သူ့လီးကြီးကဖြင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်ချင်..လိုးချင်နေလွန်းလို့လဒစ်ခေါင်းကတစ်ဆတ်ဆတ်ခါပြီး.အားရပါးရတောင်ပြနေလိုက်တာ..လာ..လိုးစို့ "
ကုတင်ပေါ်ကိုပစ်လှိမ့်ထဲ့ပြီး အတွေ့အကြုံ အလိုးခံသက်တမ်းရင့်တဲ့သူပီပီပေါင်လုံးကြီးတွေဆွဲမြှင့်ထောင်ကားပေးထားတာစောက်ဖုတ်ကြီးကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရတယ်။စောက်မွှေးကလိုးနေကျ အိမ်ကမိန်းမတွေလို စောက်ဖုတ်ပြင်တစ်ပြင်လုံးကိုဖုံးလုနီးပါး ထူပိန်းနက်မှောင်နေတဲ့အထိကြီးအုပ်ဖုံးမနေပေမယ့် ဖုတ်စုစုရှည်ရှည်လေးတော့ဖုံးနေတာပါပဲ။
စောက်ပတ်ကခပ်ဟ,ဟပွင့်ပြီးပြဲနေသလိုဆိုတော့မျေှာမျေှာကြီးဆင်းလာတဲ့စောက်စေ့ကိုပြူးတောက်တောက်မြင်နေရသလို နခမ်းအနားသပ်တွေညိုရောင်သန်းနေတဲ့သူ့စောက်ပတ်ကြွက်နားရွက်ဖတ်ကြီးတွေကိုလည်းပူးကပ်လျက်သားမြင်နေရတာပေါ့။အာရုံကထူးထူးခြားခြားခံစားလိုက်ရလို့နံဘေးကမှန်ထဲကိုလှမ်းကြည့်မိတော့ တစိမ်းနှစ်ယောက်ပဲလိုးကြဖို့ဟန်ပြင်နေသလိုလိုခံစားလိုက်ရတာကရမ္မက်ရှိန်ကိုဆောင့်တွန်းနေတယ်။
"စောက်ပတ်ကြီး ကြည့်နေရင်းနဲ့လဲ သူ့လီးရည်တွေက တစ်ဖျန်းဖျန်းနဲ့ ပန်းထွက်ကုန်ပါ့မယ်ကိုလေးရယ်..တံခါးလေးစေ့ပြီး မြန်မြန်သာလာလိုးလိုက်ပါတော့ "
ဘာတံခါးမှသွားစေ့မနေပါဘူး..လိုးချင်ဇောနဲ့တောကျော်ကုတင်ပေါ်တက်တော့သူ့ခြေထောက်တွေလေထဲဝဲပြီးပုခုံးပေါ်ကိုပစ်တင်....
...............................................................................................................................
အခန်း (၁၄)
လေထဲဝဲနေတဲ့ သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ဖမ်းယူပြီးပုခုံးတွေပေါ်ကျကျ နနတင်ပေးထားနေတုန်း သူကလည်းလီးကြီးလှမ်းဆွဲထိန်းပြီးတော့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှောထိုးပွတ်ဆွဲနေတယ်။တစ်ချက်တစ်ချက်စောက်စေ့ပေါ်ကိုဝိုက်ဖိပွတ်လိုက်.တစ်ချက်တစ်ချက်စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ဝိုက်မွှေလိုက်နဲ့စောက်ရည်တွေက ရွှဲနစ်အောင်လိုက်လာပြီးတစ်ဇွိဇွိအသံပေးနေပြီဆိုတော့မှလဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းဝ.,မှာကိုင်တေ့ပေးထားပြီး.မျက်နှာပြင်ကနီရဲရဲ မျက်လုံးကဇောသန်သန်ကြီးကြည့်လို့မျက်စ,ပစ်တယ်..
" မဌေး တအားလာနေပြီကိုလေး..လိုးနိုင်ရင်ဝမ်းဘရိတ်အပီးသာလိုးပေး..ပြီးရင်မဌေးပြစုပေးမယ်..အင့်..ဟား..အာ့ အာ့ ရက်စက်တယ်.လိုး.လိုး ကိုလေး ဆောင့်.အသေဆောင့် အာ့ ဟာ့အားဟား..ကောင်းလိုက်တာကိုလေး..လီးရီးကအနှစ်ပဲ..လိုး လိုး.ဆောင့် အာ့ အာ့ အာ့ "
သူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးကြီးလဲတိုးဝင်သွားရော..နှစ်ယောက်သားမှာသူတို့အတွေ့အကြုံတွေအရ လိုးတာဟာလိုးတာပါပဲလို့ ခပ်ပေါ့ပေါ့ထင်မှတ်ထားခဲ့ကြသမျှတွေကချုပ်ငြိမ်းလွင့်စင်သွားကြပြီး နင့်နင့်သီးသီးခံစားမက်မောသွားကြတယ်။မဌေးက လင်နဲ့ညားလာခဲ့ဖူးကတည်းက လီးခပ်တင်းတင်း မမာ့တစ်မာ..အရွယ်ကပုံမှန်လောက်နဲ့ဆောင့်ချက်မှန်မှန်အဆွဲခံလာခဲ့ရတာ အသားသေနေပြီ။
နောက်မီးလင်းပြန်တော့လဲ ခိုးစားတဲ့သူတွေကရော သူကပါလူမိခံရမှာစိုးရတာကြောင့်ဖုတ်ဖတ်ဖုတ်ဖတ်နဲ့မြန်မြန်ပီးနိုင်ဖို့အရေးကိုပဲစိတ်သန်နေကြလို့ လီးရည်ထွက်တာနဲ့နောက်မီးလင်းဖူးတယ်လို့ နာမည်ခံရရုံပဲ အဖတ်တင်ကျန်ခဲ့ရတယ်.လိုးတဲ့အရသာကို သိပ်မခံစားရဘူး။အခုတော့ ကိုတောကျော်လီးကစံချိန်မီ အတုတ်ကြီး..ပုံမှန်အနေနဲ့တောင်မှလက်သည်းနဲ့ထိုးဆိတ်လို့ မဝင်နိုင်တာ သူ့လင်သောက်တဲ့ဆေးတွေအချို ရည်ထဲထည့်တိုက်ထားလိုက်မိတော့ သံချောင်းကြီးလိုမာတောက်နေတာများစောက်ခေါင်းထဲအပြည့်။
ထူးခြားကွဲလွဲချက်ကိုသိလိုက်လို့မှ မဆုံးသေးဘူး လီးကသူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုအရင်းထိတိုးဝင်လာတာတစ်ဖျစ်ဖျစ်တစ်ဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ရင်ခေါင်းထဲထိများတိုးဝင်တော့မှာလားလို့ထင်လိုက်မိတယ်..ရှည်လိုက်တဲ့လီး။ရပ်ပြီလားဆိုတော့လဲဘယ်ရပ်ပါ့မလဲ.သူကတစ်ဘရိတ်ထဲအပီးလိုးပေးခိုင်းထားတော့ကိုတောကျော်ကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြေဖျားထောက်လို့ သူ့နို့ခဲခဲတွဲတွဲကြီးတွေကိုအသေဆုပ်ဆွဲလျက်နဲ့ပက်ပက်စက်စက်အသွက်ဆုံးဆောင့်ချက်တွေမရပ်မနားဆောင့်လိုးပစ်တာဆယ့်ငါးမိနစ်.. မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ပဲ အံတင်းကြိတ်ခံနိုင်တယ်။
မခံနိုင်လွန်းလို့ပြန်လိုးပစ်တာတစ်ကိုယ်လုံး ကုပ်ကွေးတွန့်လိန်ပြီးစောက်ရည်တွေတားမနိုင်ဆီးမရအောင်ဒလဟောကြီးမျောပါထွက်သွားတာ အထွတ်အထိပ်အဆုံးစွန်ရဲ့ဟိုဖက်နယ်ကိုကျော်ထွက်သွားတယ်။စောက်ရည်တွေအရွှဲသားထွက်လို့ သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ယူညှစ်ဆွဲထားမိပေမယ့်လဲ သူ့ကမာန်ဟုန်တင်းတင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်လို့ကောင်းလိုးလို့ကောင်းနေတုန်း..မဌေးတစ်ကိုယ်လုံးခြေပစ်လက်ပစ်ကြီးကိုပြုတ်ကျ သွားတယ်။
ဒါပေမယ့် အသဲအသန်နှာထန်နေတဲ့သူ.ဆိုတော့လဲ..ငါးမိနစ်တောင်မှငြိမ်ခံမနေနိုင်ဘူး။ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ထိုးပြီးပြန်လိုးလာပြန်တာပဲ..လိုးတာမှကိုတောကျော်ရဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်းကိုတစ်ချက်မှအလွတ်မပေးပဲပြန်လိုးတာ။သိပ်သွက်လွန်းတဲ့အခါတွေမှာသူအမီပြန်မလိုးနိုင်ဘူးဆိုရင်တော့ ဖင်ပေါက်ကိုပိတ်နေအောင်အားစိုက်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးကလီးကိုစုပ်ညှစ်ဆွဲထားရင်းနဲ့ စူးစူးဝါးဝါးကြီး အသံကုန်အံကြိတ်အော်ရင်းနဲ့အဆက်မပြတ်ပင့် ပင့်ခံတာ..စောက်ရည်တွေတစ်ဖျန်းဖျန်းထွက်နေတယ်.
" ဟူး.ကောင်း..အာ့ အာ့ ကောင်းလိုက်တာမောင်.အာ့ အာ့ ကောင်းတယ်မောင်ရယ်.အာ့..ကောင်းတယ် .လိုး မောင်..လိုး လိုး.."
မဌေးဖင်ကြီးကလမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းတုန်တုန်ယင်ယင်..နို့ကြီးတွေက ဘော်လီနဲ့ထိန်းထားတော့ ပူးပူးစေ့စေ့ အိအိပြူးပြူး..အလွန့်အလွန်လိုးချင်ခဲ့မိတာတော့အမှန်ပဲ။အိပ်ယာပေါ်တုံးလုံးလှဲပြီးပေါင်ကြီးကို ဆွဲမြှင့်ဖြဲကားပေးထားတဲ့အခါကျတော့..နို့ကြီးတွေကနံဘေးကို တွဲတွဲကြီး ကားထွက်သွားပြီးစောက်ပတ်ကလည်းကြွက်နားရွက်အနားတွေညိုရောင်သန်းလို့စောက်ခေါင်းက သူ့လက်ညှိုးဖျားတောင်ဝင်နိုင်လောက်တဲ့ အနေအထားကိုမြင်တော့လီးတော်တော်များများကိုအလိုးခံပြီးလောက်ပြီပဲဆိုတဲ့မှန်းဆအတွေးနဲ့ စိတ်ကသိပ်မပျော်တော့ဘူး။
တစ်ဆက်တည်းနဲ့အပီးလိုးနိုင်လားလို့စိမ်ခေါ်တဲ့အပြောမျိုးကြားလိုက်ရတော့ စိတ်ကြွကြွနဲ့ လီးအရင်းထိတစ်ချက်ထဲဖိထိုးသွင်းပြီးလိုးလိုက်တော့မှ ရှိသမျှ အကြောအချင်တွေခဏလေးရပ်တန့် သွားရလောက်တဲ့အထိ..လီးနဲ့စောက်ပတ်ကပြည့်သိပ်စေးပိုင်ပူးတွဲတွယ်ကပ်နေတဲ့အရသာကိုခံစားလိုက်ရတော့ထင်ခဲ့တာတွေမှားများမှားသွားသလားလို့ပြန်တွေးအံ့ဩသွားရတယ်။
အဲဒီနောက်တော့ လိုးလေ မဝ,လေ..လိုးလေ အရသာရှိလေ..အပေးကရက်ရက်စက်စက်ကျွမ်းတော့အထန်မမကြီးကိုလိုးလို့မဝ,နိုင်တော့ဘူး။လိုးလိုးမဝ,နိုင်.အားမရ မတင်းတိမ်နိုင်လွန်းတဲ့အထိအရသာရှိလွန်းနေတော့ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခြေဖျားထောက်လိုးရုံမကပဲပေါင်ကြီးတွေထမ်းလျက်က ကုန်းကွကွကြီးထ,ပြီး နို့ကြီးတွေပတ်ဆွဲလို့ အသေအကျေ ပစ်ဆောင့်လိုးတာ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးပါ ကြွလိုက်လာရတယ်။
" အားဟား..သေပီမောင်..အာ့ အာ့ဖောက်ဖန်းဖန်း..ဖောင်း..ပြွတ် ပလွတ်စွပ်ဖောင်းဖန်းဖန်း..အမေရေ.သေပီအမေရဲ့..အာ့အာ့ အာ့.အားဟား.ပီးပီလား.အူးဟူး.လီးရည်တွေကလဲအများကြီးပဲတဲ့ .ထည့် ထည့်..သေပါပီမောင်ရယ်..အသေလိုးတဲ့လူ.."
.....................................................................................................................
အခန်း (၁၅)
" အဲလောက်ကြီးလိုးရလားတဲ့ ကိုလေးရယ်မဌေးဖြင့် အီဆိမ့်သွားတာပဲ..အဲလိုလိုးလို့လဲလင်ရှိလျက်သားနဲ့ လင်ငယ်တွေကိုမှစွဲကြတာဖြစ်မယ်..ငလိုးကြီး "
မဌေးက သူ့လင်ကြီးသောက်တဲ့ စိတ်လာဆေးတွေ.လီးတောင်ဆေးတွေရော ထိန်းဆေးတွေပါရောပြီး အချိုရည်ထဲထည့်တိုက်ခဲ့မိတာ တစ်ချီပီးဖို့အရေးကိုတောကျော်စိတ်နှစ်ပြီးအားစိုက်လိုးပေမယ့် တော်တော်နဲ့မပီးနိုင်ဘူး။တဏှာထန်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုးလိုက်.စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးကြီးဝင်နေထွက်နေတာကိုကြည့်လိုးလိုက်..မှန်တွေထဲကလိုးပုံရိပ်တွေကိုကြည့်လိုးလိုက်နဲ့အကြာကြီး အသွက်ကြီး အကြမ်းကြီးလိုးပေးမှပဲမနည်းဖျစ်ညှစ်ပြီးပီးလိုက်ရတာတစ်ကိုယ်လုံးမှာချွေးတွေတစ်လုံးလုံးရွှဲနစ်နေပြီးမောဟိုက်နွမ်းလျနေတယ်။
လိုးနေတာသိပ်ကြာသွားတဲ့အပြင်စိတ်ထဲက ပီးပစ်ချင်တဲ့ဇောတွေတအားဆောင်သွားလွန်းလို့သာလီးရည်ထွက်သွားခဲ့ရတာ.လီးကမာခဲနေတုန်း.တင်းနေတုန်း။စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ဒီလောက်အရသာရှိနေပါလျက်နဲ့လီးရည်တစ်ချီထွက်ဖို့အရေးအသေအကျေလိုးနေရတာ..သူဘယ်လိုမှနားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။.ဘယ်တုန်းကမှလည်းအခုလိုပင်ပမ်းခဲ့ရဖူးတာမရှိတော့ဘယ်လိုကြီးလဲလို့တွေးနေမိပေမယ့်အဖြေတော့ရှာလို့မရခဲ့ဘူး။
" မသိဘူးကွာ..ဘာမှလာမပြောနဲ့..အင့် လီးကိုင်ထား.."
အဲလိုရိုင်းရိုင်းကြီးအပြောခံရတာကို မဌေးအလွန်သဘောကျသွားတယ်။သူ့လင်ကြီးနဲ့ဆိုရင်ဒီလောက်လိုးပေးဖို့နေနေသာသာဆယ်ပုံတစ်ပုံလောက်လိုးပြီးရင်အိပ်ယာထဲပက်လက်.ဘာမှမချွဲနိုင်မပြောနိုင်တော့တဲ့အပြင်အမောဖောက်နေပြီ။ဒီလိုစွဲမက်စရာအလိုးတွေ..အပြောတွေကိုမက်မောလွန်းတာကြောင့်လဲ မဌေးကနောက်မီးလင်းရတဲ့အရသာကိုစွဲမက်နေရတာ..
" ကိုင်မှာ ကိုင်မှာ..စိတ်ချ..အဲလီးကြီးကိုကိုင်ရုံတင်မက,ဘူး..စုပ်ကိုစုပ်ပေးပစ်လိုက်မှာ..ဟဲ့..မာတောက်နေပြန်ပြီတော့်.."
မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်ချင်းအပ်ဖက်ပြီးနားနေကြတာမို့ မဌေးကတောကျော်နှုတ်ခမ်းကိုပြွတ်ကနဲစုပ်ပြီး လက်ကလီးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့ မာတောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုစမ်းမိတယ်။မယုံချင်လွန်းလို့ဆုပ်ကြည့်တော့ သူ့လက်ထဲကရုန်းပြီးဆီးခုံကို လာထောက်တာမို့ အလန့်တစ်ကြားနဲ့ထ,ထိုင်ကြည့်မိတယ်။ဂွေးဥမှာ စေးထန်းနေတဲ့သူ့စောက်ရည်တွေတောင်မှ မခြောက်သွေ့သေးသလို သူ့စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း တောကျော်ရဲ့လီးရည်တွေကအပျစ်အနှစ်ပြည့်လျှံနေတုန်း။ထ,ထိုင်လိုက်တော့တောင်မှ လီးရည်တွေပြန်ယိုကျလာတာမွေ့ယာမှာ အကွက်လိုက်ကြီးစိုရွှဲသွားရပြီ..သူ့လီးကပြန်ပြီးတောင်လာလိုက်တာမှ ငေါငေါကြီး.။အံ့ဩစိတ်ကိုအသာထား..တဏှာကတအားကြွလာတော့ လီးကြီးကိုကုန်းစုပ်ပစ်တာပလွတ်.ပြွတ်.ပု.ပွတ်နဲ့အသံစုံမြည်သွားတယ်။
တောကျော်ကပက်လက်လန်ပေးပြီးသူ့နို့ကြီးကိုလှမ်းဆွဲလိုဆွဲ..စောက်ပတ်ကိုလှမ်းနှိုက်လိုနှိုက်ဘယ်ဟာကိုမှမိမိရရ ထိထိမိမိ မရှိနိုင်လွန်းတာနဲ့ပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းကာယားခွကျော်လိုက်ပြီးမျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ကိုစောက်ပတ်ကြီး တေ့ခွထားပေးလိုက်တယ်။စောက်ပတ်ယက်တဲ့ လူကလည်းစောက်ပတ်ကြီး တစ်ကြောလုံးကိုလျှာပြားကြီးနဲ့ဆွဲယက်ရုံမက,ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖင်ဆုံကို အတင်းဖြဲပြီး .စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးထဲ့စုပ်မွှေလိုမွှေ..စောက်စေ့ကိုစုပ်လိုစုပ်.နှစ်ယောက်သားအပေးအယူမျှ မျှ နဲ့လီးစုပ်နေ စောက်ပတ်ယက်နေကြတာ သူ့လင်ကြီးဆီကတစ်ခါမှမရခဲ့ဖူးတဲ့အရသာထူးတွေကိုပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးခံစားလိုက်ရတာပေါ့။တဏှာရမ္မက်ကအလွန်ကြီးလွန်းလာတော့လီးစုပ်နေစောက်ပတ်ယက်ခံနေရရုံနဲ့ပဲမတင်းတိမ်တော့ဘူး..တောကျော်ကိုယ်ကြီးပေါ်ခွလျက်ကြီးလျှောတိုက်လာပြီးစောက်ခေါင်းဝ,တည့်တည့်မှလီးထိပ်ဖူးကြီးချိန်တေ့ကိုင်ပြီးတော့ အားရပါးရဆောင့် ထိုင်ချလိုးပစ်တယ်။
" အားဟား..ထိလိုက်တာကွ..ယောင်္ကျားလီးက တအားရှည်တာပဲနော်..အင့် အင့် အင့်..ကောင်းလား ကိုလေး "
သူ့မျက်နှာကိုကျောပေးပြီးစိတ်တိုင်းကျထိုင်လိုးနေတဲ့ မဌေးရဲ့ဖင်ဆုံကြီးတုန်ခါရမ်းနေတာကို မြင်နေရတော့ကိုတောကျော်ကလည်းအားမရပြန်ဘူး။အောက်ကနေတစ်ချက်နှစ်ချက်ပင့်လိုးပေးလိုက်ရာကနေ တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပင့်လိုးချက်တွေသွက်လာတယ်။တောကျော်ပင့်ပြီးလိုပေးချက်က သူ့ဆောင့်ချက်ထက် ပိုအရသာရှိနေတော့မဌေးကလက်ကြီးထောက်ထားပြီးကွကွကြီးကုန်းခွခံပစ်တယ်။
" အားပါး..တအားကောင်းတယ်ကိုလေး..လိုး လိုး..သွက်သွက်ကြီးသာ လိုးပေး.အင့် အာ့အူးဟူး..ကြိုက်တယ်ကြိုက်..ကြိုက်.သိပ်ကြိုက်တယ်ကွာ..လိုး လိုး."
တောကျော်က ပက်လက်လန်ပင့်လိုးပေးနေရင်း သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုဆွဲပြီးကိုယ်ကိုကြွလာတာသိလိုက်တော့ မဌေးကချက်ချင်းသဘောပေါက်တာပေါ့..
" ဖင်ကုန်းလိုးမှာမလား..အင့် ရော့.လိုး.မြန်မြန်လေး မြန်မြန်.ပီးချင်နေပီ."
တောကျော်ကိုယ်ပေါ်ခွလျက် အလိုးခံနေရာက တစ်တောင်ဆစ်တွေထောက်ပြီးဖင်ကြီးကိုပင့်ထောင်ပေးထားလာတယ်။တောကျော်ကလည်းခြေထောက်တွေဆွဲထုတ်ပြီးဖင်ဆုံကိုကွကွကြီးခွလို့ ဖင်ကြီးကိုတစ်ဖျန်းဖျန်းရိုက်ရင်းနဲ့ကုန်းကုန်းကြီးလိုးတာ.စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးထဲ့ကတည်းက မရပ်တော့ဘူး.
" ဘွတ် ဗြွတ် ဗလွတ် ဖျန်း..ဖူး.ကောင်းလား မဌေး..အင့် ရော့.ဘွတ်ဘွတ် ဘူ.ဖူး ဖောင်း "
" အားဟား..လိုး လိုး ကိုလေး.လိုး..အရမ်းကောင်းတယ်.လိုး.ရိုက်ရိုက်.ဖင်ကြီးရိုက်လိုး..အားဟား.ကောင်းလိုက်တာကိုလေးရယ်..ပီးချင်ပီ..အတူတူပီးရအောင်..သွက်သွက်ကြီးလိုးပေးလိုး လိုး.အာ့ အာ့ အား ဘလွတ်.ဖောင်း.အားဟား..အာ့.အောင်မယ်လေး.အား..ထွက်ကုန်ပီအူးဟူး.ပီးသွားပီ.အာ့အာ့.အာ့.အားဟား.ထည့်ထည့် ကိုလေး.ပီး.ပီးတယ်နော် "
...................................
အခန်း (၁၆)
"အော..မေမေက အဲလိုလား..ဟင်းဟင်း..အိမ်ရှေ့မှာဆိုင်ကယ်မြင်လိုက်ကတည်းက ထင်တော့ထင်သားပဲ..ဟင်းဟင်း..တော်တော်လေးစွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့.လီးတွေဘာတွေတောင်မှစုပ်ပေးလို့..ဖေဖေလာမှ..ဟာဟာ့ "
လိုးပြီးသွားလို့ လီးနဲ့ဂွေးဥကြီးမှာစိုရွှဲနေတာ့စောက်ရည်တွေ.လီးရည်တွေကိုကုန်းဝပ်လျက်နဲ့ပဲ လှည့်ပြီးစုပ်ပေး ယက်ပေးနေတုန်းအခန်းဝ,ကအသံကြားလိုက်တော့ ပျာလောင်ခပ်သွားရတယ်။တောကျော်လည်း လိုးလိုက်ရတဲ့အရသာတွေငုတ်သွားပြီးအလန့်တကြားနဲ့လှည့်ကြည့်မိတော့ တံခါးဝ,မှာဆွဲခြင်းလေးနဲ့ရပ်နေတာကသူ့သမီးအကြီးမ..မုဆိုးမအသစ်စက်စက်။
" ဟောတော်..လီးကလဲအကြီးကြီး.ဒါကြောင့်မေမေတအားကြိုက်နေရတာကိုး..ဟင်းဟင်း..ဖေဖေနဲ့တော့ကွာပါ့..ဆင်နဲ့ဆိတ်ပဲ "
မဌေးက အဲဒီတော့မှကိုတောကျော်ရင်ပတ်ကိုလက်ဖဝါးလေးတင်ပြီးတိုးတိုးလေး
" သွားတော့နော် ကိုလေး..အေးဆေးပါ..နောက်တစ်ခါ ထပ်တွေ့မယ်နော်..အားမွေးထား.သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးရမှာ.."
သူ့သမီးက အခန်းထဲပြေးဝင်လာပြီးပုဆိုးကိုယောက်ယူထားလိုက်တာ တုံးလုံးကြီးပဲရပ်နေရတယ်။သူ့မျက်စေ့ကလည်း လီးကြီးဆီကခွာလို့မရတော့ဘူးထင်ပါရဲ့..တံခါးဝ,ဆီပြန်သွားပြီးသူ့ကိုယ်နဲ့ပိတ်ရပ်ထားတာဘယ်လိုမှပြန်ထွက်လို့မရတော့ဘူး..
" အံမယ်..ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ရမလား..သူများမယားကိုတက်လိုးနေပြီးတော့..ဖေဖေလာတဲ့အထိစောင့်..ဒီတိုင်းတုံးလုံးစောင့်.ဟွန်း လီးကြီးကတောင်လာနေပြန်ပြီ..လိုးလို့မဝ,သေးရင်လဲ လိုးရင်းစောင့် "
မဌေးကတော့အေးအေးဆေးဆေးပုံစံပါပဲ..သူ့သမီးဆီကပ်သွားပြီး တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ပြောနေကြတာ..ဘာမှတော့မသဲကွဲဘူး။ခဏလေးနေတော့ ပုဆိုးယူပြီးပြန်လာပေးရင်း
" သွားတော့ ကိုလေး..ဟင်းဟင်း..အိမ်ကိုပဲပြန်မှာမလား..ဒီအချိန်ဆိုရင် ဆိုင်တော့သိမ်းပြီးလောက်ပါပြီ.."
ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီးသူ့နံဘေးကဖြတ်ထွက်မယ်ဟန်ပြင်တော့
" မောင်လေးယောက္ခမမို့ သက်သာသွားတာသိလား..တင်လေးခိုင်ကိုပေါ့သေးသေးမတွက်နဲ့..အချုပ်ထဲဝင်သွားမယ်..ဟွန်း "
ကိုယ်ကဒါမျိုးကို မအေးတင်နဲ့လိုးနေကြတုန်းက တစ်ခါကြုံ ခဲ့ဖူးပြီးသားမို့လန့်သွားတာတော့အမှန်ပဲ။သူ့မျက်နှာကိုမရဲတစ်ရဲကြည့်တော့
" အွန်း.အသက်ကကြီးသေးဘူးပဲ.မှတ်ထားနော်..တင်လေးခိုင်တဲ့..ဒါပေမယ့် ဒီဖင်ဆုံကြီးကတအားကြီးလို့ဆိုပြီး တပည့်တွေကကွယ်ရာမှာပြစ်မှားရင်းနဲ့ တင်ကြီးခိုင် လို့ခေါ်ကြတယ်.တစ်ချို့က မတင်ကြီးတဲ့..ဟင်းဟင်း..ကောင်းလား..မေမေ့ကိုလိုးလို့ "
သူ့ဖင်ကော့ကြီးပုတ်ပုတ်ပြရင်းပြောတာကိုစေ့စေ့မကြည့်ရဲဘူး။တောကျော်ကသူများမိန်းမကိုလိုးနေတုန်းအမိခံထားရတော့ပုံမှန်စိတ်ထက်ကြောက်နေ ရှက်နေတဲ့စိတ်ကပိုနေပြီ။ဟိုအရင်တုန်းကလိုစိတ်တွေကဂယောင်ဂတမ်းကြောင်ကန်းကန်း..ဘာတွေမေးမေးဝန်ခံလိုက်ဖို့ပဲအာရုံရှိနေတော့..
"ကောင်းတယ်ဆရာမ.တအားလိုးလို့ကောင်းတာပဲ..ဟို..ဆရာမအမေက ဖင်ကြီးသလောက်စောက်ခေါင်းကစေးပိုင်ကျပ်ထုပ်နေတာဗျ..ကျွန်တော့်လီးနဲ့တော့အတော်ပဲ..ဆရာမဖင်ကလည်း အကြီးကြီးပဲဆိုတော့ စောက်ဖုတ်လည်း အဲလိုပဲလားမသိဘူး.. "
" ဟောတော့်..ကြည့်မလား..ခ်ခ်..မေမေရေ. "
တင်လေးခိုင်ကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်းထမီကိုဆွဲလှန်ပြတော့မလို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်တင်နေရင်းသူ့အမေကို လှမ်းရယ်ပြနေတော့မဌေးကလည်းရယ်ရင်းနဲ့ကျောပြင်ကိုဖွဖွတွန်းလွှတ်တယ်။အဲဒီတော့မှ ကိုတောကျော်လည်းတင်လေးခိုင်ရဲ့ရှေ့ကအသာလျှို ပြီးထွက်လာတော့..လီးတည့်တည့်ကိုဖင်ကြီးရမ်းပြီးပစ်ပေါက်ခံလိုက်ရပြန်တယ်။
" လီးက တော်တော်အကြောမာတယ်နော်မေမေ..သမီးဖင်ကြားထဲမှ လဒစ်ကြီးက တည့်တည့်ဝင်တာ..မာတောက်နေတာပဲ..မေမေကပျော့ကျသွားအောင်မှပေးမလိုးလိုက်ပဲ "
အပြင်ကိုရောက်မှသက်ပြင်းချ ရင်း ကတုန်ကယင်နဲ့ ဆိုင်ကယ်စီးပြီးပြန်လာတော့ညနေငါးနာရီလောက်ရှိပြီ။တခြားကောင်မလေးတွေပြန်သွားကြပေမယ့်ဆိုင်ကယ်ပိုင်ရှင်ကောင်မလေးကမပြန်သေးဘူး။လူကထူပူနေတဲ့အပြင်လီးကလည်းတောင်နေတာမို့ရေအေးအေးလေးတစ်ခွက်လောက်သောက်မယ်ရယ်လို့ ဆိုင်တံခါးပြန်ဖွင့်ပြီးဝင်လာတော့ကောင်မလေးအနောက်ကလိုက်လာတာကိုမသိဘူး..
" လေးလေး "
အမှတ်တမဲ့ နောက်ကိုလှည့်လိုက်တော့ ရင်ချင်းအပ်လုနီးပါးကြီး..မျက်နှာလေးနီရဲရဲနဲ့မော့ကြည့်နေတယ်..
" ဟိုလေ..လေးလေးကိုစောင့်နေတာ..ဟို."
ပြောရခက်နေတယ်ထင်တော့..
" အင်.အေးမာ..ဆိုင်ကယ်.စိတ်ပူလို့လား."
ကောင်မလေးကခေါင်းငုံလိုက်တော့မျက်စေ့ရှေ့မှာလီးကြီးတောင်နေတာကိုမြင်တာပေါ့..ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ခေါင်းပြန်မော့လာပြီး.
" ဟုတ်ဘူး အမေ့ကိုဆေးခန်းထပ်ပြချင်လို့လေးလေးရဲ့..အဲဒါ.."
အဲလောက်ဆိုသဘောပေါက်ပြီ။ကိုယ်ကလီးကြီးတောင်နေတာမို့အိမ်ကိုမြန်မြန်ပြန်ပြီးတော့မသီတာလေးကိုလိုးဖို့ပဲစိတ်လောနေတာလေ.. အချိန်သိပ်မပေးချင်ဘူး..
" အင်း..ဟုတ်ပီ..ငွေလိုတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား.ဘယ်လောက်ယူမလဲ..ပြော "
ကောင်မလေး အားတက်သွားတယ်..
" ငါးသောင်းလောက်..ဆေးရုံတက်တုန်းကယူတဲ့ တစ်သိန်းနဲ့ဆိုရင် ."
စကားမဆုံးခင်ပဲ..
" ရပီ ရပီ..ငါပေးလိုက်မယ်..ရော့.အရင်ကယူတာတွေရော အခုယူတာကိုရော..ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ မပြောနဲ့.."
ကောင်မလေးက ခေါင်းပြန်ငုံ့သွားပြီး
" ပြောတော့ဘာဖြစ်လဲ..ကိုယ့်အလုပ်ရှင်က သဘောကောင်းတဲ့အကြောင်းပြောတာပဲ.."
" ကျွတ်..တစ်မျိုးထင်ကုန်မှာပေါ့ဟ.."
ကောင်မလေးက ပြီတီတီလက်ကွင်းထိုးပြရင်း
" ဘယ်လိုမျိုးလဲ.လေးလေးနဲ့သမီးတိတ်တိတ်လေး လိုးနေကြတယ်လို့ ထင်မှာလား "
" အဲ.."
" ဟင် အင့်.သွားတော့မယ်..လီးရီးကအကြီးကြီး..ရှယ်ပဲ "
..............................................................................................................................................
အခန်း (၁၇)
လေးငါးရက်လောက်ကတော့ မဌေးတို့ဖက်က သာသာယာယာပဲ။ဆိုင်ကိုလာကူသလို လာလည်သလိုနဲ့နေ့တိုင်းရောက်လာကြတတ်ပြီး အဖိုးကြီးကတစ်ညီလေးထဲညီလေးဖြစ်နေတဲ့အပြင်မဌေးရောတင်လေးခိုင်ပါရယ်ရယ်မောမောပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ပဲမို့တစ်ခုခုဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်လဲကောင်းတဲ့ဖက်ကပဲဖြစ်လာတော့မယ်လို့ခန့်မှန်းလိုက်မိတော့စိတ်ပေါ့သွားတယ်။ပိုပြီးသိသာလာရတာကလည်း ဆိုင်မှာလူကျနေပါပြီဆိုမှတင်လေးခိုင်သူ့အနားကပ်ပြီးထမီပြင်ပြင်ဝတ်ပြတာလေးငါးခါလောက်ရှိပြီလေ။
သူထမီပြင်ဝတ်တာကလည်းရိုးရိုးဝတ်တာမဟုတ်လောက်ဘူး..အေးမာလိုပဲ သူတို့ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်တွေ စွပ်ကျယ်ခပ်ဟိုက်ဟိုက်တွေကို ဘရာစီယာပေါ်သွားတဲ့အထိဗိုက်သားဝင်းဝင်းပါမြင်ရလောက်အောင်ပင့်လှန်တင်ပစ်ပြီးတမင်ဝတ်ပြတာဆိုတော့သူ့ဘရာစီယာရဲ့အောက်ခြေကမဆံ့မပြဲတွန်းရုန်းထွက်နေကြတဲ့နို့အခြေသားအိအိကြီးတွေကိုပါမြင်ရတယ်။တစ်ခါတော့ကျောင်းပိတ်ရက်မို့သူပါလိုက်လာတာနဲ့ လူရှုပ်နေတဲ့ကြားထဲမှာထိမိတိုးမိ တိုက်မိနေရင်းအခြေအနေပေးလို့ တင်းမာတောက်ခဲနေအောင်တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးနဲ့သူ့ဖင်ကြီးကိုကပ်ဖိထားပြီး
" ဆရာမနော်..ဆရာမ..ဟင်း.."
လို့လုပ်လိုက်တော့ သူကလည်းဖင်ဖုဖုကားကားကြီးတစ်ချက်ဆတ်ပေါက်ကော့တင်လိုက်ပြီးနောက်ကိုလှည့်မကြည့်ပဲ ကြားသာရုံခပ်တိုးတိုးလေး
" လူကြားထဲကြီးနော်..ဘာဖြစ်ချင်လဲ ပြော "
" ဒီလိုလေ.. ဒီလို..ဒီလို "
လီးနဲ့ဖင်ကိုကပ်ဖိထားပြီးဖြည်းဖြည်း မျှဉ်းမျှဉ်းကော့ညှောင့်ပေးတာကို သူကလည်းစားပွဲစွန်းမှာလက်ကန်ထောက်လို့ မသိမသာပြန်ကစားပေးတာကိုကြုံ ခဲ့ဖူးတယ်။မိန်းမသားမို့ သူ့အဖို့ကရိုးရိုးနေလောက်ပေမယ့်တောကျော်အဖို့တော့ကြုံရခဲတာမို့ ခွာတောင်မခွာချင်တော့ဘူး။မဌေးကမသိမသာရော သိသိသာသာရောအကဲခတ်နေတယ်ဆိုတာကို သိနေတဲ့အပြင် အေးမာကလည်းသွားရင်းလာရင်းနဲ့ တွန်းလိုက်တိုက်လိုက်လုပ်ပြီးသူသိနေပါတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း အသံမဲ့စကားတွေပြောနေလို့သာ လီးနဲ့ဖင်ကပ်နေတာကိုခွာပေးလိုက်ရတယ်..အခြေအနေသာယာသွားပြီပဲလို့တွက်လိုက်မိပြီ။
သူတို့သားအမိထက်ကို ဆယ့်ခုနစ်နှစ်သမီးအေးမာကပိုဆိုးနေတာတော့အမှန်ပဲ။မိုးလင်းကမိုးချုပ်တစ်နေကုန်တစ်နေခန်းနေ့စဉ်ရက်ဆက်ထိတွေ့နေရပြီးအသက်ချင်းကလဲ သိသိသာသာကွာတော့ရောဖို့သိပ်မခက်ဘူးလေ။အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားဆိုတော့ကိုယ်ကဟန့်ယူ တားယူရတဲ့အထိရောတာ။ငွေရေးကြေးရေးနဲ့ ဆက်စပ်တာလည်းပါတော့ပါတာပေါ့..ဒါပေမယ့်သူကငွေထက်သာယာမှုကိုပိုပြီး အဓိကထားရှာဖွေချင်တဲ့မိန်းကလေးဆိုတာသတင်းကြားထားပြီးသားပါ။
သာယာမှုရယ်လို့ယဉ်ကျေးအောင်သုံးလိုက်ပေမယ့် သူတကယ်မက်မောတာကတိတ်တိတ်ပုန်းအလိုးခံရတဲ့အရသာပေါ့။ဆိုင်မှာသူနဲ့အတူတူအလုပ်လုပ်နေကြတဲ့တခြားကောင်မလေးတွေ..တခြားဆိုင်ကကောင်မလေးတွေ.အားလုံးကလည်းတစ်ပုံစံတည်းပါပဲ။အေးမာအကြောင်းကိုလည်းသူတို့တွေကပြောပြထားလို့သိရတာတွေပါတာပေါ့။ခေတ်အဆိုစကားအတိုင်းပြောရရင်ကြိုက်ကုန်းသီးသန့်လေးတွေပါပဲ။
အပင်မသန်ခင်တော့ရေနည်းနည်းလောင်းရတာပေါ့လေ.တစ်ချီ နှစ်ချီဆွဲပြီးရင်တော့လိုးပေရော့တစ်သက်လုံးပဲ။အလိုးကောင်းလို့ကြိုက်ပီဆိုရင်လင်ရသွားတာတောင်မှမယောင်မလည်နဲ့လာအလိုးခံတဲ့ကောင်မလေးတွေ။မိန်းမကနာတာရှည်ဖြစ်နေလို့တောကျော်ငတ်နေမှန်းသိတော့ အခွင့်အရေးပေါ်ရင်ဝင်လုံးဖို့ချောင်းနေကြတဲ့သူတွေချည့်မို့ဆိုင်ကယ်ယူစီးတဲ့ကိစ္စဖြစ်သွားတော့အေးမ နှာတစ်ဖျားသာသွားတာ..
" အမေကဒေါ်ရီးအေးတင်အတွက်ချက်ဆေးကြိုထားတာလေးပေးချင်လို့တဲ့ဗျာ..မနက်တုန်းကသမီးယူလာဖို့မေ့သွားတယ် "
ဆိုင်မှာလူရှင်းတဲ့အချိန်ဝါးကုလားထိုင်ပေါ်မှေးနေတုန်းကောင်မလေးကအလုပ်လုပ်ရင်းကတိုးတိုးလာပြောတယ်။မိန်းမအတွက်ချက်ဆေးဆိုတော့လဲစိတ်ဝင်စားတယ်။ဘေးဘီကိုစောင်းငဲ့ကြည့်ပြီးတခြားကောင်မလေးတွေကအလုပ်ကိုယ်စီလုပ်နေကြတာမြင်တော့ကိုယ်ကလည်း သူ့လိုပဲခပ်တိုးတိုးနဲ့
" ငါသွားယူလိုက်မယ်ဟာ..အိမ်ဘယ်နားမှာလဲပြော "
" သွားတတ်မှာမဟုတ်ပါဘူး..သမီးဈေးလေးထိပ်ကစောင့်မယ်..လေးလေး သူတို့မသိအောင်ဆိုင်ကယ်စီးပြီးလာခဲ့.."
" ရပါတယ်ဟာ..ဆိုင်ကယ်သာငါယူသွားမယ်..ပြော ဘယ်လိုသွားရမလဲ.."
ပါးစပ်ကပွစိပွစိလုပ်ပြီးသူတို့အိမ်ရှိတဲ့နေရာကိုမပြောချင်သလိုပြောချင်သလိုလုပ်ပြီးပြောပြတော့ သူ့ဆိုင်ကယ်သော့ကို စားပွဲအံဆွဲထဲမှာအမြဲလာထည့်ထားပေးတာကိုသွားယူပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။သူတို့နေတဲ့နေရာကဆိုင်နဲ့ဆိုအတော်လှမ်းတယ်..မြို့လည်ရပ်ကွက်သုံးလေးခုကိုဖြတ်ရပြီးမီးရထားဘူတာရုံကိုကျော်တာ့မှ လမ်းကြိုလမ်းကြားလေးတွေထဲဝင်ရမှာ။ဆင်းရဲသားတော်တော်များများပျံကျလာနေကြရာကကျူးကျော်ရပ်ကွက်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ဆိုင်ကယ်စီးလာရင်းတင်လေးခိုင်ရဲ့ကျောင်းကဒီရပ်ကွက်ကိုသွားတဲ့လမ်းမှာရှိမှန်းသတိရမိလိုက်တယ်။
ကျောင်းဆင်းလို့ကျောင်းသူကျောင်းသားလေးတွေက လမ်းပေါ်မှာဆိုင်ကယ်တွေ စက်ဘီးတွေ ကားတွေနဲ့အရပ်ရှစ်မျက်နှာပလူပျံနေတာကိုတွေ့တယ်။ခြေလျင်သွားနေကြတဲ့သူတွေကလည်းအများကြီးဆိုတော့ ပြဿ ..နာကိုကြိုရှောင်ထားတာကပဲကောင်းမယ်လို့တွေးပြီးလူရှင်းမယ့်လမ်းကိုရွေးနင်းရတာပေါ့။ခရီးကပိုဝေးသွားပေမယ့်ဘေးအန္တရာယ်ကင်းကင်းမို့ခပ်မြန်မြန်လေးနင်းနိုင်ဖို့ဘေးဘီကိုမျက်စေ့ကစားလိုက်တော့ အပင်အုပ်အုပ်တန်းလေးရှိတဲ့လမ်းနံဘေးမှာဆိုင်ကယ်ကိုဘေးစောင်းမှီပြီးသူ့ဖက်ကျောပေးရပ်နေတဲ့ဆရာမ တင်လေးခိုင်။
................................................................................................................................
အခန်း (၁၈)
" ဆရာမကို ကျွန်တော်လိုးချင်လို့.."
" ဟယ်.."
ကျောင်းဆင်းချိန်အသွားအလာရှင်းမယ့်လမ်းကို ရွေးပြီးပြန်ပါမှပဲ ဆိုင်ကယ်ကစီးနေရင်းထိုးရပ်သွားတာတင်လေးခိုင်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ပဲဆိုင်ကယ်လေးမှီပြီးရပ်နေမိတယ်။ကူညီမယ့်သူပေါ်လာလေမလားလို့လမ်းကြောတစ်လျောက်ကိုကြည့်ပြီးမျေှာ်နေတုန်း အနောက်ကကပ်ပြီးလေသံနဲ့တိုးတိုးလေးပြောသံကြားတော့ ဆတ်ကနဲလှည့်ကြည့်မိတာ ပါးတစ်ဖက်အနမ်းခံလိုက်ရတယ်။
ဆိုင်ကယ်ကိုဖင်တေ့လျက်ထိုင်ခုံပေါ်မှာလက်တစ်ဖက်ထောက်လို့ရပ်နေတဲ့ပုံက စကတ်ထမီကို အသားနဲ့ကပ်နေအောင်ကွက်တိတိုင်းချုပ်ထားတာမို့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့သူ့ဖင်ဆုံကြီးရယ်..ဖောင်းမို့ချင်ချင်လေးအယောင်ပြနေတဲ့ ဝမ်းပျဉ်ရယ်..ဖုဖုဖူးဖူးခုံးဖောင်းရာကပြေလျောလျောဆင်းသွားတဲ့ ဆီးခုံပြင်ကျယ်ရယ်တို့ကိုလူတကာမြင်ကြရအောင်အပီအပြင်တမင်တကာပဲအလှပြရပ်နေသလားလို့တောင်မှထင်ရတယ်။ကူညီမယ့် သူ လာမလားလို့ရှေ့ကိုမျေှာ်နေတုန်း..လိုးချင်တဲ့သူကနောက်ကနေလေသံပေးပြီးထွက်လာတော့ဘာရယ်မဟုတ်ပဲလှည့်ကြည့်မိတာ သူ့နှာခေါင်းက တင်လေးခိုင်ပါးပြင်မို့မိုထဲကိုအခိုက်အတန့်တစ်ခုထိခပ်ကြာကြာမြုပ်ဝင်လာတယ်။လူရှင်းလူပြတ်တဲ့နေရာမို့တော်ပါသေးရဲ့..
" အို့.."
အနမ်းခံလိုက်ရပြီးမှမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ရတော့တောကျော်ရဲ့နှာထန်နေတဲ့မျက်နှာနီနီ..မျက်လုံးတွေကကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံရင်ဖုံးအင်းကျီဖြူ ရဲ့အောက်ကဘော်လီကျပ်ကျပ်နဲ့ထိန်းထားခံရတာကိုအတင်းကြီးရုန်းကြွနေတဲ့နို့လုံးကြီးတွေဆီမှာ
" အို့..ကိုကျော်ရယ်..လန့်လိုက်တာ "
တင်လေးခိုင်ရင်ပတ်ပေါ်လက်ဖဝါးလေးတင်လို့မျက်လုံးပြူးပြနေပေမယ်နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးအစုံကပြုံးယောင်ယောင်လေးဖြစ်နေသလားလို့တောကျော်ကခပ်တိုးတိုးထပ်ပြောပြန်တာပဲ..
" ဟင်းဟင်း..လန့်မယ်မထင်ပါဘူး..အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုပြီးရင်ခုန်သွားတာနေမှာပါ..ဟုတ်တယ်မလား "
ဆိုင်ကယ်တစ်စီးလုံးခြားနေပေမယ့်မတင်ကြီးမျက်လွှာချလိုက်တဲ့အချိန်မှာသူ့လီးကြီးငေါတောငေါက်တောက်တောင်နေတာကိုမြင်ပါတယ်..
" ဟင့်..ရင်ခုံတာဟုတ်ဘူး..ရင်ဖိုတာ.."
ကျောင်းဆရာမကစကားလုံးရွေးပြီးပြောနေတော့ လေးငါးတန်းလောက်ပဲစာသင်ခဲ့ရဖူးတဲ့ တောကျော်မျက်စေ့လည်သွားတယ်..
" ဘယ်လို !? "
တင်လေးခိုင်က လီးကြီးကိုမဝံ့မရဲပုံစံလေးနဲ့လက်ညှိုးထိုးပြရင်း
" အဲဒီစကားကိုသူများတွေမကြားတကြားနဲ့ကပ်ပြောတာခဏခဏကြားဖူးတယ်သိလား..သူတို့ပြောတာကြားတော့ တကယ်မဟုတ်မှန်းသိလို့ ရင်ခုန်ရရုံပဲခုန်တာ.. ကိုကျော်ကတော့ ဒီလိုပြောပြီးမေမေ့ကိုလိုးသလို ခိုင့်ကိုလဲတကယ်တက်လိုးမယ့်လူ..လီးရီးကလဲတောင်နေတာမြင်နေရတော့အလိုးခံရတော့မှာပဲဆိုပြီး ရင်ထဲကလှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ဖိုသွားတာ..သိပလား "
ကိုတောကျော်မျက်နှာက အားရပါးရကြီးပြုံးသွားတယ်။လက်ကလဲ တင်လေးခိုင်ခါးကိုဝိုက်ဖက်ပြီးနို့ကြီးတွေကိုဆုပ်နေပြီ..
" ဟုတ်တယ်..ကိုယ်ကတကယ်လိုးချင်လို့..တကယ်လိုးမှာမို့ပြောတာ..ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာပဲလိုးမယ်နော်..အောက်မှာဆိုရင်ခိုင့်အင်းကျီတွေပေကုန်မှာစိုးလို့ .."
တောကျော်ကလိုးဖို့ပဲစိတ်စောပြီးသူ့နို့ကြီးတွေကိုအငမ်းမရစိုက်ကြည့်ဆုပ်ချေနေပေမယ့်တင်လေးခိုင်ကနို့အနယ်ခံနေရတာကိုအရသာယူရင်း လမ်းကြောကိုမျက်စေ့တစ်ဆုံးကြည့်နေတာ။လမ်းနံဘေးသစ်ပင်ရိပ်တန်းကိုဆိုင်ကယ်တွန်းသွားရင်းနဲ့ ခွထောက်ကိုသေသေချာချာထောက်ပြီးလှုပ်ကြည့်နေရင်း
" ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပက်လက်လှန်လိုက်ခိုင်..လက်ကိုင်တွေကိုအားယူကိုင်ထားပြီး ခိုင့်ဖင်ကြီးနောက်ကိုထုတ်ထားပေး..ကိုယ်ဒီအနောက်ကခွလိုးမယ် "
တင်လေးခိုင်က မုဆိုးမ။အလိုးခံဖို့ဆိုနောက်တွန့်နေတာမဟုတ်ဘူး။တကယ်လိုးမယ့်လူနဲ့မကြုံသေးပဲ အာသမား လေလိုး လိုးနေကြတဲ့သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ..တပည့်တွေနဲ့ပဲကြုံနေရလို့သာ အားမလိုအားမရဖြစ်နေတာ။တောကျော်လို အမှန်အကန်မိုက်မိုက်ကန်းကန်းလိုးမယ့်သူမျိုးတွေ့လို့ကတော့နေရာမရွေးပျော်ပျော်ကြီးအလိုးခံတာပေါ့။
" လိုးလို့ရပါ့မလား..ဆိုင်ကယ်လဲသွားဦးမယ်နော်..ဖြည်းဖြည်းလဲ လိုးပေးဦး..ခိုင့်ပေါင်တွေကထောင်ထားပေးရမှာလား.ဖြဲကားပေးထားရမှာလား "
" ပေါင်နှစ်ဖက်လုံးကားထားပေး.ကိုယ့်လက်နဲ့မ,တင်ပြီး ခိုင့်နို့တွေကိုဆွဲဆွဲလိုးပေးမယ် "
" ဖြစ်တယ်.. "
တင်လေးခိုင်က ထမီပင့်တင်လို့ပင်တီလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးသူပြောသလိုနေရာယူဖို့ဟန်ပြင်တော့ ကျူ ရှင်သွားတဲ့ကျောင်းသူလေးတစ်သိုက်ကစက်ဘီးလေးတွေစီးပြီးသူတို့ရှေ့လမ်းချိုးထဲကထွက်လာတယ်။စိတ်ညစ်လက်ညစ်နဲ့မျက်နှာပျက်သွားတဲ့တောကျော်ရဲ့လက်ကြီးကိုနို့ပေါ်မှာပဲကပ်တင်ဖိဆုပ်အားပေးလိုက်ရင်းဟန်မပျက်စောင့်နေလိုက်တော့ သူတို့အဖွဲ့ကဆရာမကိုကြည့်ကွက် ကြည့်ကွက်နဲ့လုပ်ပြီးကျော်သွားကြတယ်။
သူတို့အဖွဲ့မျက်စေ့အောက်ကပျောက်သွားလို့ လိုးကြဖို့ခပ်မြန်မြန်လေးဆိုင်ကယ်ပေါ်ဖင်တေ့တင်လိုက်ပြန်တော့..ရှေ့တည့်တည့်ကဆိုင်ကယ်နဲ့ကျောင်းသားလေးတွေလာနေပြန်တယ်။အနီးကပ်ရောက်လာတော့ သူ့အတန်းကကျောင်းသားလေးတွေဖြစ်နေတာမို့ ဝိုင်းအုံနှုတ်ဆက်ကြတာအနေအထားကဘယ်လိုမှရှေ့တိုးဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။
ဒီကြားထဲမှာမှဆိုင်ကယ်ပြင်တတ်တဲ့ ကလေးတွေလဲပါနေတော့ ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်နဲ့ပြင်လိုက်ကြတာ ဘာမှမကြာလိုက်ဘူးပြင်လို့ရသွားတယ်။ဒီလိုထပ်ပျက်နေမှာစိုးလို့ဆရာမကိုသူတို့အဖွဲ့ကပဲ အိမ်အရောက်လို့ပို့ပေးမယ်ဆိုပြီးထွက်သွားကြတော့တောကျော်ပင်တီလေးကိုင်ပြီးခေါင်းငိုက်စိုက်ကျန်ခဲ့တယ်။
...................................................................................................................
အခန်း (၁၉)
ညနေစောင်းတော့ကိုတောကျော်ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့ဆိုင်ကိုပြန်ရောက်တယ်။ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေပြန်ကုန်ကြပေမယ့်ဆိုင်ကယ်ပြန်မလာသေးတော့အေးမာကသူ့ကိုစောင့်နေတုန်းပဲ။
" ရခဲ့လားလေးလေး..အမေနဲ့တွေ့လား "
ကိုတောကျော်ကစိတ်ပျက်လက်ပျက်ခေါင်းခါပြတာမြင်တော့ရင်တတစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့ဖြစ်နေမိပြီ။တကယ်တော့သူ့ကိုခေါ်မသွားလို့အေးမာကစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့တလွဲလမ်းပြလိုက်တာ.။သူပြလိုက်တဲ့လမ်းအတိုင်းသွားလို့ကတော့မြို့အပြင်ဖက်ကတောင်ယာခင်းတွေထဲရောက်သွားဖို့ပဲရှိတယ်..အိမ်ကိုတော့မရောက်နိုင်။တောကျော်ကလည်းတင်လေးခိုင်ကိုလိုးရတော့မလိုလိုနဲ့မလိုးလိုက်ရတော့ စိတ်လေပြီးသူ့အိမ်ကိုဆက်မရှာမိခဲ့။ဆိုင်ကယ်သော့လှမ်းပေးရင်း
"အိမ်တောင်မရှာလိုက်ရပါဘူးဟာ..အလုပ်ပေါ်သွားလို့ လမ်းကပဲပြန်လှည့်လာတာ..နင်တို့အိမ်လဲမရောက်ခဲ့ပါဘူးဟာ..နောက်နေ့မှပဲသွားယူတော့မယ်.."
အဲဒီစကားကြားတော့မှပဲအေးမာတိတ်တိတ်လေးသက်ပြင်းကြိတ်ချပြီးဆိုင်ကယ်သော့လှမ်းယူတယ်။ဘောစိကိုအကဲခတ်ကြည့်တော့ တစ်ခုခုလွဲဗနသလိုပဲ..ဘာဖြစ်လို့မှန်းမသိပေမယ့်သူသိပ်မသင်္ကာချင်ဘူး။သေသေချာချာထပ်ကြည့်တော့ သူ့လီးကထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးငေါ့ပြီးတောင်နေတာကိုတွေ့တယ်။လီးတောင်စရာ အကြောင်းတစ်ခုခုတော့ကြုံလာခဲ့ပြီပဲလို့တွေးလိုက်မိတော့စိတ်ထဲကဘဝင်မကျချင်ဘူး။စပ်စုချင်လာတာနဲ့ဘောစိလက်ထဲကဆိုင်ကယ်သော့ထိထိမိမိ လှမ်းမယူနိုင်တော့ပဲလီးကိုငေးနေမိတာ လက်ထဲကလွတ်ကျသွားတယ်.
" ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲဟ. ဒီကောင်မလေး.အဲ..ဟဲဟဲ.."
သူလီးတောင်နေတာကြီးကိုကြည့်နေမှန်းသိလိုက်တော့ရှက်သွားတယ်။တင်လေးခိုင်နဲ့မလိုးဖြစ်ခဲ့လို့ငုတ်လျိုးသွားရတဲ့လိုးချင်စိတ်ကအေးမာဖက်လှည့်ချင်လာတယ်။အာရုံကအေးမာကိုဖန်ဖို့ဦးတည်သွားတော့သော့ကိုကုန်းပြီးကောက်တဲ့အချိန်.ခါးကြားထိုးထားတဲ့တင်လေးခိုင်ပင်တီလေးထွက်ကျသွားတာသူသတိမထားမိဘူး။
" ရော့ဟာ သော့..ဟိုကောင်မလေးတွေပြန်သွားကြပြီလားဟ.အစောရီးရှိသေးတာ..နင်တစ်ယောက်ထဲရှိတော့တာလား "
အေးမာကသော့လှမ်းယူရင်းပင်တီကိုကုန်းကောက်တော့စောက်ရည်စိုနေတဲ့တည့်တည့်မှကိုင်မိတယ်။ကုန်းကောက်ရာက ပြန်မတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာကိုတောကျော်ကပင်တီကိုငေးစိုက်ကြည့်နေပြီး ပါးစပ်ကဟောင်းလောင်းဖြစ်နေပြီ။
ရင်းနှီးနေပြီးသားလူချင်းလည်းဖြစ်..နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန်လည်းဖြစ်နေတော့ မကျေနပ်စိတ်နဲ့ ကြည်စယ်ချင်စိတ်ပေါင်းစပ်သွားပြီးအဲလိုပွင့်နေတဲ့တောကျော်ပါးစပ်ကြီးထဲကို စိုအိချွဲကျိနေတဲ့သူ့လက်ချောင်းတွေထိုးထဲ့ပေးပစ်တယ်။ဒါလဲတောကျော်ကကြောင်နေတုန်းဆိုတော့အေးမာလက်ချောင်းလေးတွေကိုစုပ်ပြီးလျှာနဲ့ထိုးဆော့နေပြန်ရော။အရှိန်ဆိုတဲ့အမျိုးက တက်မိပြီဆိုရင်ပြန်ကျဖို့သိပ်မလွယ်တဲ့သဘောဆိုတော့..
" ဒါက ဘယ်သူ့ဟာလဲလို့..ကြည့်ရမ်း..ပင်တီတစ်ထည်လုံးလီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာ..ပင်တီမချွတ်ပဲလိုးလာတာပေါ့ ဟလား "
ဒီတော့မှကိုတောကျော်အသက်ပြန်ဝင်လာသလိုဖြစ်သွားပြီး
" အာ..မလိုးလိုက်ရပါဘူးဟ..ဟိုလေ..နင်တို့ရပ်ကွက်နားကကျောင်းမှာ.."
အဲလောက်ဆိုအေးမာကသဘောပေါက်ပြီ..
" ဟိုဆရာမဒေါ်တင်ကြီး မလား..ဆိုင်ကိုလာလာနေတဲ့ဖင်ကြီးကြီးလေ.မသီတာနဲ့ယောင်းမ..အဲဒီဆရာမရီးကိုလိုးခဲ့ရတာပေါ့ ဟလား..ပြောပြပါဦး.လေးလေးနဲ့ဘယ်လိုတွေ့ပြီးဘယ်နားသွားလိုးကြတာတုန်း "
ကိုတောကျော်ကတင်လေးခိုင်ကိုဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်လိုးဖိုဟန်ပြင်ပေမယ့်မလိုးရပဲပြန်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းပြန်ပြောပြတော့ပြောရင်းနဲ့စိတ်ပြန်ကြွလာတယ်။အေးမာကတော့ သူတလွဲလမ်းပြမိတာနဲ့လိုးကြတော့မယ့်အခြေအနေထိဖြစ်ရလေခြင်းဆိုတဲ့အတွေးလေးနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုသူ့လျှာလေးနဲ့တသပ်သပ်..
" အဲဒါနဲ့. မလိုးလိုက်ရဘူးပေါ့..ဟလား "
အားမလိုအားမရမေးလိုက်တဲ့အသံကအမောတကောမို့ အေးမာစိတ်တော်တော်လာနေပြီမှန်းသိသာနေတယ်။ မသိမသာလေးပုခုံးဆွဲဖက်ပြီး
" အင်းလေ..အဲဒါနဲ့ လီးတောင်လျက်ကြီးပြန်လာရတာပါဆိုမှ..နင်စိတ်လာရင်အလိုးခံလိုက်ပါလား "
စိတ်လာနေတယ်ဆိုပေမယ့်အေးမာကချက်ချင်းပေါ်တင်ကြီးအလိုးခံရမှာတာ့ ရှက်နေတာလားမသိဘူး..ပုခုံးပေါ်ကလက်ကိုဆွဲပဲဖယ်ပစ်ရမလိုလို.ဆက်ပြီးတော့ပဲအဖက်ခံနေရမလိုလိုဖြစ်နေပြီးသူ့လက်နဲ့ထပ်အုပ်ကိုင်ထားရင်း
" အိုး.. လေးလေးကမိန်းမကြီးနဲ့..လူပျို လူလွတ်ဆို တော်သေးရဲ့ "
ဖက်ထားတာကို ရုန်းမထွက်ဘူးဆိုတော့ ကိုတောကျော်ပိုတိုးဖက်တယ်..
" ဟား..နင်ကလဲ ငါ့မိန်းမနဲ့ငါကလိုးမှမလိုးရတာ.လာပါကွာ.လေးလေးက လူပျိုလေးတွေလိုးတာထက်ပိုကောင်းအောင်လိုးပေးမှာပါ "
ဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ပဲ နို့လုံးကိုအုပ်ဆွဲပြီးစားပွဲဆီတွန်းလိုက်ဆွဲလိုက်ခေါ်နေတော့ သူ့နို့ကမာမာတင်းတင်းနဲ့ လက်တစ်အုပ်ထက်မက,တော်တော်ထွားမှန်းသတိပြုလိုက်မိတယ်။
" ဟုတ်ဘူးလေ..ဒေါ်ရီးအေးတင်ကပြဿနာရှာမှာကိုသမီးကြောက်တယ်..ပီးတော့အိမ်မှာဆိုတော်သေး..ဆိုင်မှာကြီးတော့လူသွားလူလာမှမပြတ်တာ..လိုးနေကြတုန်းတွေ့သွားမှဖြင့်.."
" အဲဆို အေးမာတို့အိမ်မှာသွားလိုးမယ်ကွာ.ဆေးလိုက်ယူရင်းပေါ့..ဖြစ်တယ်မလား "
" အိမ်မှာလိုးမယ်ဆိုရင်တော့ ဖြစ်တာပေါ့..ဗိုက်ကြီးမှာတော့စိုးတယ်.ပြီးတော့လေးလေးလီးကအကြီးရီး..တအားဆောင့်လိုးခံရမှာကြောက်တယ်"
" ကျွတ်..တားဆေးဝယ်သွားမယ်ကွာ.ဗိုက်မကြီးစေရဘူး..လီးကြီးတာကလဲ ကြောက်စရာမှမဟုတ်တာ..ကြိုက်စရာ ဟ.."
ဒီတစ်ခါတော့ အေးမာကလီးကိုလှမ်းဆုပ်ပြီးတစ်ဖွဖွနဲ့ညှစ်ကြည့်ရင်း
" အို့..လီးကြီးတာ ကြိုက်စရာကြီးမှန်းတော့ အေးမာလဲသိသားပဲ ခ်ခ်"
.....................................................................................................................................
အခန်း (၂၀)
သေးသေးလေးလို့ထင်ရပေမယ့် အင်းကျီတွေချွတ်လိုက်တော့အေးမာနို့တွေကအကြီးကြီးတွေလုံးခဲ တွဲသီးနေတာမြင်ရတယ်။တစ်လုံးစီ တွဲသီစီမို့နေတဲ့ပုံကပူးကပ်လုနီးပါးအုန်းမှုတ်ခွက်တွေလိုပဲအလုံးလိုက်ပြူးပြူးကြီးတွေမောက်အိနေလို့တော်တော်သန့်သေးတယ်လို့ဆိုရမှာပါပဲ။နို့စက်ဝန်းညိုမှောင်မှောင်မှာကြက်သီးဖုလေးတွေအစီအရီနဲ့ဝန်းနေပြီးး လက်ညှိုးဖျားမရှိတရှိအရွယ်နို့သီးခေါင်းညိုညို လေးတွေကမြုပ်နေ နစ်နေ ပုန်းခိုနေကြတုန်းပဲ။
" လှတာကွာ..အကြီးကြီးတွေပဲ..ထင်တောင်မထင်ခဲ့ဘူး "
နှုတ်ခမ်းပေါ်ကိုလက်ညှိုးထောင်တင်ထားရင်းအနားကိုတိုးလာတာမြင်တော့ရောက်လာတဲ့အထိစောင့်မနေနိုင်တော့ဘူး..သူ့လက်မောင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီးခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်..နို့တစ်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်ကဆုပ်နယ်ချေ..နှုတ်ခမ်းချင်းအငမ်းမရစုပ်နမ်းပစ်မိတယ်။အေးမာရဲ့အရပ်ကတော်တော်ပုတာမို့ခြေဖျားလေးတွေထောက်လို့ခေါင်းမော့ပြီးပြန်စုပ်နမ်းတာ..ဖင်လုံးတွေကမြင့်တက်ကောက်ကော့လာပြီးတော့ လည်တိုင်ကိုဟီးလေးခိုထားရတယ်။
ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်က ဖင်သားတင်းတင်းတစ်လုံးရဲ့အခြေကနေပင့်မ,မြှင့်တင်နမ်းတော့ ကိုယ့်လီးကသူ့ဆီးခုံနဲ့ကပ်ဖိလျက်ကြီးထောင်နေတယ်၊တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အပြန်အလှန်ညှောင့်နေကော့နေမိကြတော့ ရှိရင်းစွဲလိုးချင်စိတ် အလိုးခံချင်စိတ်တွေက အရှိန်တွေပိုမြင့်တက်လာသလိုပဲ..ပိုပြီး ပိုပြီးဖိကပ်ပေးနေမိကြတယ်။ရမ္မက်ရဲ့အရှိန်တွေတစ်မျှင်းမျှင်းခံစားရင်း လျှာလေးကိုထိုးထုတ်အစုပ်ခံလိုက်..သူကကိုယ့်လျှာကိုပြန်စုပ်ယူလိုက်.လျှာထုတ်ပြီးအယက်ခံလိုက်..တပျတ်ပျတ်အသံတွေထွက်တဲ့အထိပြန်ယက်လိုက်..အေးမာကလည်ချောင်းသံ တဟင်းဟင်း တအင့်အင့်နဲ့ နှိုးဆွသံ.ညည်းသံလေးပေးလာနေတော့တော်တော်အဆိပ်ပြင်းမယ့်ကောင်မလေးပဲလို့သတိပြုလိုက်ရတယ်။
ခါးနဲ့ဖင်တွေက ကော့ရင်းညှောင့်ရင်းအေးမာက ပေါင်နှစ်လုံးကိုချဲပေးလာတော့ကိုတောကျော်ကအဲဒီပေါင်တွေကြားထဲတစ်ရွေ့ရွေ့တိုးဝင်ရင်းဖင်လုံးကြီးကိုဆွဲပင့်လို့ကပ်ဖိကော့ညှောင့်နေမိတယ်။သူကပ်ညှောင့်သလောက်ကိုအေးမာကလည်းအကွာမခံပဲ ပြန်ပြန်ပြီးညှောင့်ကော့ထိုးဖိကပ်ပေးနေတာခြေထောက်တွေကကား ကားချဲလာပြီးအခြေမခိုင်တော့ဟန်ချက်မထိန်းနိုင်ပဲကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လန်ပစ်ကျ သွားတယ်။ကိုတောကျော်ကလည်းထိန်းတဲ့သဘောမျိုးနဲ့ဖက်လက်စ,ဖင်ကြီးကိုမလွတ်တမ်းဖက်ဆွဲထိန်းပေးရင်း ထပ်လျက်သားသူ့ပေါ်ကပ်မှောက်ပါသွားတာ အေးမာကအနမ်းတောင်မပျက်ဘူး။
" လေးလေးက တအားနယ်တာပဲကွာ..နို့တွေအိကျကုန်တော့မှာပဲ..ပုံပျက်မှာစိုးတယ်..အင့်..စို့ပေး "
ခေါင်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ဆွဲယူပြီး နို့လုံးစူစူမောက်မောက်ကြီးပေါ်ရွှေ့ပေးတာသူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နို့အုံသားမို့မို့အိအိ တင်းတင်းကြီးတွေထဲက ငေါက်တောက်လေးတွေထိုးထောင်ထွက်နေပြီ။နို့လုံးက ဘယ်လိုမှတွေးမကြည့်ခဲ့မိဖူးလောက်အောင်မာမာဖူးဖူးကြီးလုံးဖုမောက်တက်နေတော့ ဆုပ်ရ ပွတ်သပ်ရ နယ်ရတာကိုက မထင်ထားခဲ့တဲ့အရသာကိုခံစားနေရတယ်။နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာဖျားနဲ့ပွတ်လူးပြီးစို့တာနဲ့တောင်မှအေးမာက ဖင်ကြီးရမ်းပြီးလူးနေပြီ။
အသက်ရှူ အောင့်ထားပြီးအစို့ခံတော့ ရင်ခေါင်းသံကတစ်အင်းအင်းနဲ့လှိုင်ထွက်နေပြီ၊။နို့လုံးကြီးကို ပါးစပ်ထဲအပြည့်သွင်းငုံပြီးနို့တန်အကြောလောက်ကိုရှေ့သွားတွေနဲ့ဆွဲကြိတ်ဖိချေစို့ရင်းကျန်တဲ့လက်ကနို့သီးတစ်လုံးကိုဆွဲချေလှိမ့်ဆန့်ပေးလိုက်တော့ အေးမာ အောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး။ဟန်မဆောင်နိုင်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး၊နို့သီးလှိမ့်ချေနေတဲ့လက်ကိုဆွဲယူပြီးဆီးခုံပေါ်ပွတ်တိုက်လျောလို့ ပေါင်ကြားထဲကိုထိုးထဲ့ပေးပစ်ရင်း လီးချောင်းကြီးကိုဖမ်းဆုပ်ကိုင်ထားပစ်လိုက်မိတယ်...။
"စောက်ဖုတ်ဆွပေးလေးလေး..စောက်ရည်တွေအရမ်းစိမ့်လာတယ်..လုပ်ပါလေးလေးရယ်.မြန်မြန်လုပ်ပါ..မခံစားနိုင်တော့ဘူး ..ဟူး..လီးကြီးကလဲ မာတောက်နေတာပဲ..အကြီးကြီးကွာ.အားရတာ.."
စောက်ဖုတ်ကလဲ လက်ဝါးပြင်နဲ့အပြည့်ကြီအုပ်မိတော့ စိတ်ထဲကအံ့ဩသွားရပြန်တာပါပဲ။ဒီလိုပုံလေးနဲ့စောက်ဖုတ်ကဒီလောက်ကြီးလိမ့်မယ်လို့ထင်ကိုမထင်ခဲ့မိတာအမှန်ပဲ။စောက်ရည်က ထမီတွေအပေါ်ကိုဖောက်ထွက်စိုနေတဲ့ထိစိမ့်ထွက်ပြီးလက်ချောင်းတွေကိုချွဲကျိ ချွဲကျိလာစိုတယ်။ထမီပေါ်ကနေပဲစောက်ဖုတ်ကိုရောပေါင်တွင်းသားနုနုတွေကိုပါပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးတော့အေးမာဘယ်လိုမှတင်းမခံနိုင်ဘူး.ပွင့်လက်စ,နဲ့တွန်းပွင့်လာတာ ထမီကြီးဆွဲပင့်တင်ပစ်တယ်..
" ဒီလိုနှိုက်.ဒီလိုနှိုက်.အင့် ဒီလိုနှိုက်ပေး.အာ့ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဟီး..ကောင်းလိုက်တာ..ပုဆိုးချွတ်.ပုဆိုးချွတ်..အာ့.ကျွတ်ကျွတ်..လေးလေးရယ်..လီးကြီးနဲ့သာလိုးလိုက်ပါတော့..အားဟား.လိုး.လိုး..လိုးလိုက်ပါတော့လေးလေးရယ်.."
လက်ချောင်းတွေစောက်ခေါင်းထဲကိုတိုးဝင်ပြီးတစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲဆောင့်ရဆွရသေးတယ်..အေးမာခြေထောက်တွေကိုလေထဲမှာယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ခါရင်းပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လို့ လိုးပေးဖို့အငမ်းမရပူဆာတော့တာပဲ။အပျိုရိုင်းပီပီလီးကြီးတစ်ကိုင်ကိုင်လုပ်နေတော့တောကျော်ကလဲနို့စို့မနေတော့ပဲ ခါးကိုဆန့် ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်တယ်။ပေါင်လုံးတွေဆွဲပင့်..သူ့ဒူးနှစ်လုံးကိုချဲ ထိန်းထားလိုက်တာစောက်မွှေးတွေပိန်းပိတ်နေတဲ့စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေဟ,ပြဲလေးဖြစ်သွားတယ်။လီးကသူ့လက်ဆုပ်ထဲမှာဆိုတော့..အေးမာကစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ထားပြီးဖင်ကိုပင့်ကော့ထိုးတာ...။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment