ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၁ )

ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

 အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

သမီးလေးဖူးဖူး ဆယ့်ရှစ်နှစ်တင်းတင်းပြည့်တော့ အိမ်ထောင်ကျသွားခဲ့သည်။သူ့ကောင်လေးက မျိုးရိုးကောင်း.ဘွဲ့ရခါစ..အလုပ်မရှိသေးပေမယ့် မိဖက စီးပွားရေးမြင့်ကိုယ်စုံစမ်းလို့ သိရသလောက်ဆိုအကျင့်စာရိတ္တလည်းကောင်းသူမို့ အသက်လေးငယ်သေးပေမယ့် သမီးချစ်သူကို အင်တင်တင်နဲ့ လက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။အိမ်ထောင်ပြုမယ့်သာ ပြုတာ..သူ့အသက်က နှစ်ဆယ့်တစ်ပဲ ရှိသေးသည်။ဒီအိမ်မှာက ယောင်္ကျားရယ်လို့ သမီးတို့ အဖေပဲရှိတာမို့ သမက်ကိုလည်းအိမ်ပေါ်တင်ပြီး သားအမှတ်နဲ့ ချစ်ခဲ့ပါသည်။

အရာရာမှာ စိတ်မချနိုင်တတ်လွန်းသည့် သူ့အကျင့်ကိုပဲအပြစ်ပြောရမလားမသိပါ..ညားခါစ,တုန်းက သူ့သမီးကိုစိတ်မချနိုင်လွန်းတော့ လင်မယားညအိပ်တာကိုတောင်မှ သွားချောင်းကြည့်မိသည်။တကယ်တော့ ချောင်းကြည့်ဖို့ မရည်ရွယ်ဘူးလို့ ဆင်ခြေပေးချင်ရင်လည်း ရပါသည်။

စိတ်ထဲ ခုလုခုလု.သူတို့အဆင်မှပြေပါ့မလား..သမီးကအပျိုအစစ် ငယ်သေးသည်..။ ကောင်လေးကလည်း သိပ်မ ထူး သူ့မျက်စေ့ထဲတော့ ငယ်သေးနုသေးသည် လို့ပဲ မြင်ပြီး စိတ်မချ။ဒီလိုနဲ့ပဲ ညနက်သန်းခေါင် သူတို့နှစ်ယောက် မိတ်ဆွေတွေကို ဧည့်ခံကျွေးမွေးပြီးပြန်ရောက်လာတော့ မင်းသားငယ် မယောင်မလည်နဲ့ သူတို့အခန်းဖက် ခြေဦးလှည့်ကြည့်မိရာက တံခါးပိတ်မထားလေတော့ မိန်းမတို့ သဘာဝချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မိသည်။

ဘယ်တုန်းကရင်း ထန်လာကြမှန်းမသိ.။ သူတို့အိပ်ခန်းနား ခြေသံမကြားရအောင်ဖွဖွကလေးသွားပြီး ဟ,နေတဲ့တံခါးကြားကချောင်းကြည့်လိုက်တော့ တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ လိုးနေကြတာပက်ပက်စက်စက်။ကိုယ်ကသာ နုနုငယ်ငယ်လေးတွေလို့ထင်ခဲ့ပေမယ့်..သူတို့ကဆရာကြီးအဆင့်တွေ ဖြစ်နေကြပြီ။

ကြည့်ရတာ သူတို့မကြာမကြာချိန်းတွေ့ပြီးလိုးခဲ့ကြတာဖြစ်မယ် ထင်ပါရဲ့။သမီးလည်း တော်တော်အပေးကောင်းနေတာတွေ့ရလို့..မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ကြည့်လိုက်ရသည်။အားကောင်းမောင်းသန်လိုးနိုင်တဲ့ အရွယ်မို့ကောင်လေးနှစ်ချီဆက် လိုးပစ်တာ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ရပ်ကြည့်နေပြီးမှ ကိုယ့်အခန်းပြန်လာခဲ့သည်။

ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်ရောက်တဲ့ အထိ စိတ်ကလိုးပွဲဆီမှာကျန်ခဲ့ပြီး စောက်ရည်များတောင် ယိုစီးထွက်နေလို့ အဖိုးကြီးကို နှိုးပြီးလီးကို ဆွဆွပေးကာအလိုးခံလိုက်တော့မှပဲ နဲနဲလေးစိတ်ပြေခဲ့ရတဲ့အဖြစ်။အဲတုန်းက အဖိုးကြီးအသက်က ငါးဆယ့်ငါး..လီးကလည်း သူလိုကိုယ်လို ခြောက်လက်မပိုပို ခပ်တုတ်တုတ်ပဲမို့ တစ်ချီတော့ ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပေးနိုင်သေးသည်။သားမက်လီးက သူ့လီးထက်နည်းနည်းကြီးတာ တွေ့ခဲ့ရပေမယ့် စိတ်လာနေတုန်းအလိုးကောင်းရင် ပဲမြစ်လေးလည်းသူ့နေရာနဲ့သူ အရာရောက်တာမို့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူး အာသီသတော့ပြေခဲ့ရပါသည်။

ကိုယ်ကဖြင့် သူတို့အိမ်ထောင်ကျတော့ လေးဆယ်တောင်မပြည့်သေး..သုံးဆယ့်ရှစ်ပဲရှိသေးသည်..။အမှန်ဝန်ခံရလျင်တော့ သမီးလိုတစ်ညလုံးရေကုန်ရေခမ်းသာမက မနက်လင်းလို့မထ,နိုင်တဲ့အထိပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံချင်ခဲ့တာအမှန်။တွဲဖက်ကမညီလေတော့ အာသီသပြေရုံနဲ့မိုးလင်းခဲ့ရတာကိုပဲအိမ်ထောင်ရေးသုခလို့မှတ်ယူကာဖြေသိမ့်ခဲ့လိုက်ပါသည်။

သော်ဇင် ကျောင်းပြီးပြီးချင်း သူ့ချစ်သူဖူးဖူးနှင့်လက်ထပ်ခဲ့သည်။လူပျိုဘဝလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်စိတ်နှင့်ဖူးဖူးကိုလက်လွတ်မခံနိုင်သည့် စိတ်တို့ လွန်ဆွဲခဲ့ရာမှ သူ့လူပျိုဘဝကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဖူးဖူးက သူ့မျက်စေ့ထဲမှာတော်တော်လေးလှသည်။ကြိုက်သည့်သူ..လိုက်သည့်သူကလည်းအလွန်ပေါသည်။အရပ်ကငါးပေသုံးလက်မလောက်ဆိုတော့မြင့်တယ်လို့မဆိုသာပေမယ့်ပုတော့မပုပါ။

ဒေါက်ဖိနပ်စီးလိုက်လျင်သူ့နားရွက်ဖျားနီးနီးထိတော့ ရောက်သည်။နို့ကြီးတွေက သိပ်မပေါ်လွင်လှပေမယ့် ဖင်ကြီးလှတာကိုတော့ ဖုံးဖိထားလို့မရနိုင်။အပျိုဘဝ သွေးသားတက်ဆဲမို့တင်းမာဖူးကောက်ပြီးကားထွက်နေသည်။

ဘေးကကြည့်ကြည့်..ရှေ့ကကြည့်ကြည့်..နောက်ကကြည့်ကြည့် မျက်စေ့မခွာနိုင်တဲ့အထိ ဆွဲဆောင်သည်။ဖင်ကိုကြည့်ပြီးအပျိုစစ်..မစစ်ခွဲကြလျင် ဖူးဖူးကိုအပျိုအစစ်လို့လူတိုင်းကသတ်မှတ်ကြရမည့်ဖင်မျိုး။ ဖင်တစ်မျိုးတည်းနဲ့ လက်ထပ်ရလောက်တဲ့အထိတော့သော်ဇင်မညံ့ပါ။

လွန်ခဲ့သည့်လေးငါးခြောက်လ လောက်ကတည်းက ဖူးဖူးကို သော်ဇင် ဇွတ်အတင်းတောင်းပြီးလိုးခဲ့ဖူးသည်။စောက်ဖုတ်ကလည်း ရှယ် ပါကင်။ဒီခေတ်မှာအပျိုမှေးဆိုတာနဲ့ခွဲလို့မရပါဘူးလို့ ဘယ်သူတွေဘယ်လောက်ပြောပြောဖူးဖူးကတော့သူလိုးပစ်မှပဲအပျိုမှေးပေါက်သွားတာအမှန်။

အပျိုမှေးပါမက,..စောက်ခေါင်းစပ်ပါပြဲထွက်သွားခဲ့သည်။ပြီးတော့..မာဆတ်.ကာရာအိုကေ.တည်းခိုခန်းကသူမကြာမကြာသွားလိုးခဲ့ဖူးသည့်မိန်းမတွေနဲ့မတူ..။ဟိုမိန်းမတွေကိုလိုးရတာကွန်ဒုံးနဲ့ဆိုတော့ စောက်ခေါင်းအရသာရှာမတွေ့ခဲ့ပဲ..ဟန်ဆောင်ညည်းသံ လိမ်ပြီးအော်သံတွေနဲ့သာ အလိမ်ခံပြီးလီးရည်ထုတ်ခဲ့ရလို့ကြာတော့ရွံတောင်မှရွံလာသည်။

ဖူးဖူး ကိုလိုးတော့မှ စောက်ခေါင်းရဲ့ကျပ်သိပ်မှု.စုပ်ဆွဲမှု..လီးအရသာကို အမှန်တကယ်ခံစားမှုတွေ ပေါင်းစပ်ခံစားရပြီး ဆက်ကာဆက်ကာ လိုးချင်နေခဲ့သည်။ဒါပေမယ့် ဖူးဖူးကသူလိုချင်တိုင်း ပေးမလိုး။တစ်လမှတစ်ခါ.အများဆုံးနှစ်ခါလောက်ပဲအလိုလိုက်တာဆိုတော့...ဖူးဖူးစောက်ပတ်ကြီးအမြဲလိုးနေချင်တာရယ်. သူများလုသွားမှာ ကြားကားဆွဲသွားမှာစိုးရိမ်တာရယ်..ကျောင်းပြီးသွားတာရယ်ပောင်းပြီး..ခြောက်လမကြာခင်ပဲလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။

လက်ထပ်ခဲ့သည့်မင်္ဂလာဦးညကိုတော့သော်ဇင်မေ့တော့မည်မထင်ပါ။မိဖတွေကစိန်ပွဲစား.အိမ်ပွဲစား.ခြံပွဲစားတွေမို့အိမ်တစ်ဆောင်မီးတစ်ပြောင်လက်ဖွဲ့ပေးပေမယ့်ယောက္ခမတွေဖက်က ယောင်္ကျားလေးမရှိလို့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ခုတည်းနဲ့သူတို့အိမ်မှာအတူနေခိုင်းသည်။သူတို့မှာက..သမီးချည့်ပဲလေးယောက်ရှိသည်..ဖူးဖူးက အကြီးဆုံးသမီး။အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ်ကြီး..ယောက္ခမကြီးလင်မယားနဲ့ ကြီးကြီးဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးရဲ့အစ်မ...အားလုံးခုနစ်ယောက်နေကြသည်။

သော်ဇင်တို့ကအောက်ထပ်မှာ ယောက္ခမကြီးတွေနဲ့ တစ်ခန်းစီနေကြပြီး အပျိုကြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူးနှင့်ခယ်မသုံးယောက်က အပေါ်ထပ်ကအိပ်ခန်းတွေမှာအိပ်ကြသည်။အခန်းချင်းမျက်စောင်းထိုးဆိုတော့ စိတ်အနှောင့်အယှက်မရှိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးလို့မှုတ်လို့ အော်လို့ရသည်။ည.မိတ်ဆွေတွေကိုဧည့်ခံပြီးနှစ်ယောက်သားအိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့သန်းခေါင်ကျော်ပြီ..သူငယ်ချင်းတွေမကောင်းကြောင်းတော့ပြောမနေချင်တော့ပါ....။

..................................................................................................

အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးသည့် ယောက္ခမဖြစ်သူကိုမှ အားမနာ..တံခါးပြန်ပိတ်ဖို့ကိုလည်းအသိမရှိ နှစ်ယောက်သားခါးဖက်ဖင်ကိုင်သူတို့အခန်းထဲအပြေးတစ်ပိုင်းဝင်ခဲ့ကြပြီးနှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရစုပ်ကြသည်။နမ်းရင်းစုပ်ရင်း နို့ကိုဆွဲတော့ဖူးဖူးကသူ့လီးကိုဖွဖွအုပ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးသည့် နှိုးဆွမှုဒဏ်ကိုကြာကြာတောင့်မခံနိုင်။

လီးကြီးမတရားတောင်လာတော့မျက်လုံးတွေပါရီဝေမွှန်ထူလာရသည်။ဖူးဖူး ကလည်းထူးတော့မထူးပါ..အခြေအနေအခွင့်အရေးကကိုယ့်ဖက်မှာအပြည့်အဝဆိုတော့မိန်းမတို့လွတ်လပ်စွာနှာထ,လျင်ယောင်္ကျားများကလိုက်လို့မမီ။သူ့စောက်ဖုတ်ကိုသော်ဇင်ကအုပ်ပြီးပွတ်တော့စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေအောင်လိုက်လာပြီးလီးကြီးကိုတင်းတင်းဆုပ်ညှစ်သည်။

အဝတ်တွေမချွတ်ပဲပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မှုက အားမလိုအားမရနဲ့ အရသာထူးပြီးတနှာရမ္မက်ကိုပိုမိုနိုးထ,စေသည်။မချွတ်သေးလျင်ချွတ်ပေးချင်လာပြီးမလိုးသေးလျင်လိုးစေချင်လာသည်။ဒီအစွမ်းကြောင့်လည်းသူတို့နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်အဝတ်တစ်ယောက်ချွတ်လို့တုံလုံးကြီးတွေဖြစ်ကုန်ကြသည်။အပြင်ကလာချောင်းကြည့်နေသည့်ယောက္ခမကြီးကိုသူတို့နှစ်ယောက်လုံးမမြင်နိုင်တော့ပါ..

" အားဟား...ရှီး...ကိုကိုရာ..လီးကြီးကတုတ်ခဲမာတောင်နေလိုက်တာ အားရစရာကြီးကွာ..လဒစ်ကြီးကလဲပြူးတစ်နေလိုက်တာ..ရင်ခုံတယ်.ခ်ခ်..သွေးကြောကြီးတွေကလဲထင်းနေတာပဲ..အရင်ကထက်ပိုချစ်လာပြီကွာ..အီးဟီး."

သော်ဇင်ကလည်းခပ်ကဲကဲပါပဲ..။စောက်ဖုတ်ကြီးအုပ်ပွတ် ထိုးဆွရင်း

" လူကိုချစ်တာလား.လီးကိုချစ်တာလားမိန်းမရဲ့..ရှင်းရှင်းလဲလုပ်ပါ.."

" ဟွန့် ကိုကိုက..စကားအကျကောက်တယ်. လူကိုချစ်ပြီး လီးကိုကြိုက်တာ.သိပြီလား..ရှင်းပြီလား ခ်ခ် "

" ဖူးစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပြီ..အရင်ကဒီလောက်မရွှဲပါဘူးကြည့်စမ်း ကိုယ့်လက်ချောင်းတွေစိုရွှဲနေတာပဲ.."

ဖူးဖူးရဲ့စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေသည့် သူ့လက်ချောင်းတွေကိုမျက်နှာရှေ့ မှာပြပြီးပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့ ဖူးဖူးဘယ်လိုမှမနေနိုင်ပဲ..သူ့လင်၏လက်ဖျံကိုကိုင်ဆွဲယူပြီးလက်ချောင်းတွေမှာပေနေသည့်စောက်ရည်တွေကိုစုပ်နေရင်းသော်ဇင့်ကိုမျက်လုံးလှန်ကြည့်နေသည်မှာရမ္မက်သွေးပိုကြွအောင်နှိုးဆွသလိုဖြစ်နေသည်။

" ဘာဖြစ်လို့စောက်ရည်တွေရွှဲလာလဲ သိတယ်မလား..လို့ "

" သိပါ့ဗျာ..သိပါ့...ကောင်မလေးအလိုးခံချင်နေတာ..ခ်ခ်..ရှက်လဲမရှက်ဘူး "

" ရှက်ပါဘူး..ခံချင်တယ် ခံချင်တယ်..အလိုးခံချင်တယ်..ဘာဖြစ်လဲ "

ဖူးဖူး..ပြောရင်းပြောရင်းရမ္မက်ဇောတွေကြွလာလွန်းသဖြင့်သော်ဇင့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပြီး လည်ကုတ်ကိုဆွဲနှိမ့်ခါ ကုတင်ပေါ်သို့လှဲချသည်။ကုတင်ပေါ်သို့နှစ်ဦးသားထပ်လျက်ကျသွားတော့ ဖူးဖူးကအောက်ကနေ၍ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားပြီးသော်ဇင့်တင်ပါးတွေကိုခွကာ ကော့လန်ကော့လန် ခုန်ဆွခုန်ဆွပင့်ကော်ထိုးရင်းနမ်းစုပ်နေတာနှာကြီးလွန်းသူမှန်းသိသာလှသည်။

ခဏလေးနေတော့သော်ဇင်ကဖူးဖူးပေါ်မှောက်နေလျက် ဒူးထောက်ပြီးတင်ပါးကိုအပေါ်နည်းနည်းချွ တင်လိုက်တော့ ဖူးဖူးကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းဝ,ထဲထည့်ပေးနေတာကို ခြေရင်းဖက်တံခါးကချောင်းကြည့်နေသည့်ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးရှင်းရှင်းကြီးမြင်နေရတော့ အသက်တောင်မှပြင်းပြင်းမရှူရဲ။လီးကြီးကတော်တော်ကြီးသည့် စံချိန်မီးလီး..။

လူလေးကြည့်တော့သနားကမားပာ..ရုပ်နဲ့မှမလိုက် သူ့လီးကြီးတုတ်ခဲမာတောင်နေတာ အိမ်ကလူထက်တုတ်သည်။ခုနစ်လက်မလောက်တော့အနည်းဆုံးရှည်မည်မို့အလိုလိုပုခုံးတွန့်မိပြီးစောက်ဖုတ်ကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ထားမိသည်။သူကသာစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်နေပေမယ့်သူ့သမီးကအသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ပေါင်ကြီးတွေကားပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖွင့်ထားပေးနေသည်မှာအသဲထိတ်စရာ။

သမိးဖြစ်သူက မအေတူမို့ စောက်မွှေးတွေထူပြီးသန်သည်။စောက်ပတ်နခမ်းသားထူထူကြီးတွေမှာပါ ခပ်စိပ်စိပ်ကြီးပေါက်နေကြတာဆိုတော့ အခုလိုပေါင်ကြီးကားပြီးဖြဲထားမှစောက်ဖတ် စောက်ခေါင်းတွေကိုပီပီပြင်ပြင်မြင်နိုင်သည်။စောက်ပတ်ယားလို့များကုတ်လိုက်သည့်အခါတဂျစ်ဂျစ်နဲ့နားထောင်လို့အလွန်ကောင်း။

ကြားရတဲ့ယောင်္ကျားတွေတော့လီးတောင်လိုက်ကြမယ့်ဖြစ်ခြင်းပေါ့..။အဲ...လဒစ်ကြီးစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားပါပကောလား..နားထဲမှာ ဇွိဆိုတဲ့အသံလေးတောင်မှ ကြားလိုက်မိရသလိုလိုလားလို့ထင်လိုက်သည်။ဒါမှမဟုတ်.သူ့စောက်ပတ်ကထွက်လာတဲ့အသံကိုပြန်ကြားမိတာများလားမဝေခွဲနိုင်တော့ပါ။ဟော...ရစ်တစ် ရစ်တစ်နဲ့ဝင်နေပြီ..ဝင်နေပြီ..ဖူးဖူးကလည်းသူ့လင်ကျောပြင်ကြီးကို အားရှိအားကုန် တင်းတင်းကြီးကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားလိုက်တာများ သူ့ အမေကိုတောင်တစ်သက်လုံးတစ်ခါမှဒီလိုမဖက်ဖူးခဲ့။လီးတန်ခိုးများ..ကြီးပါ့။

အိုး...အရင်းထိဝင်သွားပြီပဲ..လဥ ကြီးကလည်းတွဲလွဲ တွဲလွဲ အသဲယားစရာ။အိုး.ဟိုး..အသေဆောင့်လိုးတာပါလား..လိုးအားသန်လိုက်တာနော်..မရပ်မနား သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ  အချက်တစ်ရာလောက်တော့ရှိမှာပဲ..။သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေအလိုက်ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးစောက်ပတ်ကိုဖိအုပ်ပွတ်ပစ်ရုံနဲ့ သူ့စောက်ရေတွေကဒလဟောထွက်သွားသည်။

ဟော...ပုံစံပြောင်းလိုးတော့မယ်ထင်ပါရဲ့..သော်ဇင့်လက်တစ်ဖက်ကဖူးဖူးပေါင်လုံးကြီးတစ်လုံးကိုဆွဲမြှင့်ပင့်တင်နေပြီးဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်လိုက်ပြီ။အဲ.ပေါင်ကြီး နောက်တစ်လုံးကိုဆွဲမ,တင်တော့..သူ့ခေါင်းကိုနောက်ဖက်ငဲ့ကြည့်ရင်းတံခါးပေါက်မှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးနှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံသွားသည်။ဒေါ်ဖူးရင်ထဲမှာတော့လျပ်စစ်ဓာတ်လိုက်ခံရသလိုတုန်ရီ သွားတာတော်တော်နဲ့အရှိန်က မပြေနိုင်။

သူက သိပ်တော့ဂရုပြုနေဟန်မတူပါ ..ဖူးဖူးပေါင်ကြီးတွေကို ရင်ပတ်နဲ့ထိနေအောင်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်တွန်းထားပြီး ဇိမ်နဲ့လိုးပေးနေတာ..

" ပြွတ် ဇွိ..ပြွတ် ဇွိဖောက်.ဖောက် ဖောက် ဖုတ် ပြွတ် စွတ်"

နဲ့အသံမျိုးစုံကိုခပ်ကျယ်ကျယ်ကြီးကြားနေရသည်။ဒီတစ်ခါတော့သူတို့လင်မယားလိုးနေလို့ထွက်လာတဲ့အသံတွေ အမှန်ပါပဲ။ဇိမ်နဲ့လိုးပေးနေတာများ..တစ်နာရီတော့ကျော်လိမ့်မည်။နောက်ဆုံးမှာတော့သွက်သွက်ကြီးအချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆောင့်လိုးပြီးတင်ပါးတွေတွန့်ရှုံ့ ကပ်ဖိခါပေးနေတာတွေ့ရသည်။လီးရည်တွေပန်းပန်း ထည့်ပေးနေတာပါ..နှစ်ယောက်လုံးခါးကော့ထားကြတဲ့အနေအထားတွေက ဇော်က,ကနေသလိုပါပဲလားနော်....။

......................................................................................................

သုံးဆယ့်ရှစ်နှစ်ဆိုတာ အလန်းကြီးရှိသေးသည်။ ကလေးမွေးတိုင်းခါးစည်းကြိုးကို ပိုင်ပိုင်ကျပ်ကျပ်စည်း.. ဆေးကောင်းဝါးကောင်းတွေဂရုစိုက်စား..ကျန်းမာရေးကောင်းကောင်းအလေးထားပြီးကစားပေးနေတော့ ဝမ်းပျဉ်းသားလည်းမထူ..ခါးကလည်းမတုတ်..ဖင်လည်းမလျှော..လက်မောင်း..လက်ပြင်..ပုခုံးသားတွေအိအိမို့မို့တက်လာပြီး အပျိုတွေထက်တောင် လိုးချင်စရာပိုကောင်းနေသေး။

လမ်းလျှောက်လျင် ဖင်လုံးကြီးတွေ ထိတ်ကနဲ ထွတ်ကနဲ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း..ဆတ်ဆတ်ခါနေတာက တော်ရုံအပျိုဆို ဘယ်လိုမှတုပ၍မရ..လိုက်လို့မမီနိုင်။သူ့လင်ကိုမြစံ ဆို တာက ညားခါစ,အသက်သုံးဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ဆိုတော့ သုံးနှစ် လေးနှစ် နီးပါးအသေအကျေလိုးသည်။နေ့ရော ညရောလိုးသည်။လိုးအားကလည်းသန်မှသန်ပါ။

ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းပုံမှန်ပဲလိုးတော့သည်။အဲ..သူ့အသက်က လေးဆယ်လောက်..နွယ်နွယ်ဖူးကအစိတ်လောက်ပေါ့။နောက်ပိုင်းတော့တစ်ညတစ်ချီပုံမှန်လိုးလာတာ ဒီနေအထိပါ။ဒါတောင် ခရီးထွက်ရင် ပွဲရှိရင် အလုပ်ပင်ပမ်းရင် ချီကောက်ပျက်ခံရတတ်သေးသည်။

အဲဒီလိုနဲ့အသက်ငါးဆယ်ကျော်ကျော်မှာ လိုးအားတွေကသိသိသာသာ ကျလာသည်။ခန္ဓာကိုယ်က ဗိုက်ရွှဲလာပြီး တင့်တယ်သလို စိုစိုပြေပြေဖြစ်လာပေမယ့်..လီးကတော့လိုးချင်တိုင်း တောင်မလာတော့တာသူများကမသိကြ။ကိုယ်သာသိကိုယ်သာပူမို့ဆေးဝါးအဖုံဖုံ စုံအောင်မှီဝဲခဲ့ပေမယ့် သက်တမ်းရဲ့သဘာဝကို ဆေးဝါးကမကျော်နိုင်။

ဒေါ်ဖူးက အသက်သုံးဆယ့်ငါးတန်းမှာသွေးကမဆုံးသေး..ရမ္မက်တွေက အမြင့်ဆုံးတောင့်တချိန် ဆိုပါတော့။လိုးပုံ ခံပုံအတွေ့အကြုံတွေမြင့်မားပြီး သွေးသားအလွန်သောင်းကျန်းတဲ့အရွယ်မှာမှကိုမြစံအကျလိုင်းဖက်ပြောင်းလဲသွားတာမို့ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်ခဲ့ရတာ များပြီ။ဒီညဆိုသမီးမင်္ဂလာဆောင်မို့ သူ့အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ဧည့်ခံနေရပြန်တော့ ပင်ပမ်းတာရော မူးတာရော..စိတ်မလာတော့တာရော...အိပ်ယာဝင်တော့လိုးဖို့ကိုအာရုံပဲမရှိတော့သလိုလို..နွမ်းရိ နွမ်းနယ်နေသလိုလို အရိပ်အယောင်တွေပြပြီးအိပ်သွားခဲ့တာ..မသိဟန်လေးဆောင်ပေးခဲ့ရပြန်ပါသည်။

ဒါပေမယ့်..သော်ဇင်နဲ့ဖူးဖူးတို့ကိုသွားချောင်းကြည့်မိပြီး အခန်းကိုပြန်ရောက်တော့ ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရ။လင်ကြီးတစ်ယောက်လုံးရှိနေပါလျက် အလိုးမခံရပဲအိပ်ပစ်ရမှာတော့သည်းမခံနိုင်။အိပ်ပျော်နေတဲ့ကိုမြစံနံဘေးအသာလှဲပြီးသူ့လီးကြီးကိုဖွဖွဖိစမ်းကြည့်တော့ခပ်ပျော့ပျော့ အိတိတိ ကွေးတေးတေး..လချောင်းက ဂွေးဥနဲ့ကပ်ပူးနေသေးတော့ စိတ်ညစ်သွားမိသည်။

ဒါပေမယ့် တနှာပူးနေတာဆိုတော့စိတ်ဓာတ်မကျ..လီးအချောင်းလိုက်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးသည်..ဆုပ်ခါဆုပ်ခါနယ်သည်..ဂွေးဥကြီးကိုပွတ်၍လှိမ့်၍ဆုပ်နယ်ပေးသည်..။နဲနဲ မာလာပြီ..ဟီဟိ..ပိုပြီးနှာကြွလာတော့ လပျော့ကြီးကိုငုံပြီးစုပ်ပစ်ဆော့ပစ် ယက်ပစ်တာ လီးတစ်ပြုံလုံးတံတွေးတွေနဲ့ရွှဲအိစိုနေတော့ တောင်မတ်လာပါပြီရှင်...။

ဦးမြစံ အိပ်ပျော်ရင်း နတ်ဘုံနတ်နန်းမှာနတ်သမီးလေးတွေက ဘီယာစည်ကြီးတွေ..နတ်ဆေးတွေ..နတ်သုဒ္ဓါတွေနဲ့ပြစုယုယမှုကို သွားကြီးဖြီးပြီးကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေသည်။နတ်တို့ရဲ့အသွေးအသား အထိအတွေ့တွေကတိမ်းညွှတ်ယစ်မူးဖွယ် အိစက်ညက်ညောလှသည်။အထူးသဖြင့်ဆိုလျင်တော့ယောင်္ကျားသားတို့တန်ဖိုးကြီးစွာမြတ်နိုးထိန်းသိမ်းအပ်တဲ့ လီးကြီးမှာပူနွေးနူးညံ့အိစက်မှုတွေဟာသည်းသည်းလှုပ်ဆူဆူပွက်နေတာ ဘာနဲ့မှမနှိုင်းယှဉ်နိုင် မနှိုင်းယှဉ်တတ်အောင်ပါပဲ။

လီးကြီးကနူးညံ့မှုအရသာကို တင်းမခံနိုင်တော့ တောင်မတ်လာတာဘယ်လိုသဘာဝလဲတော့ မသိဘူး။လီးတောင်လာလွန်းတော့သေးတောင်ပေါက်ချင်လာသလိုပဲဖြစ်လာသလားလို့ ရုတ်တရက်သေးပေါက်မချမိအောင်လီးကြီးကိုဆုပ်ညှစ်ထားမယ်စိတ်ကူးပြီးကိုင်လိုက်တော့..လန့်သွားမိပြီးမှိန်းနေသည့်မျက်လုံးပွင့်သွားသည်။

အဲ..ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားလို့မျက်စေ့ကိုပွတ်သပ်ကြည့်ပြန်တော့လည်း ပြောင်းလဲမသွားပါ။ချစ်ဇနီး ဒေါ်ဖူးဖူးက သူ့လီးကြီးကိုစုပ်နေတာပါလားနော်..ကံကောင်းလို့သေးပေါက်မချမိ....အောင်မယ်လေး ကံကောင်းလို့။

" နေဦး..နေဦး..ဖူး..မိန်းမ..နေဦး. "

ကမန်းကတမ်းနဲ့ အိမ်သာပြေးပြီးသေးပေါက်နေသည့်ဦးမြစံကိုကြည့်ပြီးဒေါ်ဖူးမှာငိုရအခက် ရယ်ရအခက်။လီးကြီးတောင်မတ်လာပြီမို့အပေါ်ကတက်ဆောင့်လိုးပစ်ဖို့စိတ်ကူးတုန်းရှိသေး..ကံကောင်းလို့သေးတွေပန်းထည့်မခံလိုက်ရတာပာလားနော်.ခ်ခ် ။

မဆိုးပါဘူး..အိမ်သာကပြန်လာတော့လဲ လီးကြီးကမာနေတုန်းပါပဲ။အိပ်ယာပေါ်အတင်းတွန်းလှဲ ပက်လက်လန်ပစ်လိုက်ပြီးထမီကိုကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ပစ်ခါ တက်လိုးပစ်လိုက်သည်။လီးချောင်းကြီး ကိုင်ခါဒစ်ဖျားနဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုတေ့မိတော့ သော်ဇင့်လဒစ်ကြီးကိုမြင်ယောင်ပြီးပူနွေးနွေးစောက်ရည်တွေယိုစိမ့်ကျလာတာမို့မျက်စေ့ကိုမှိတ်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ပစ်ခါ ဆံပင်တွေဖွာလန်ကျဲသွားအောင် လေးငါးခါဆက်၍ ခါရမ်းပစ်မိသည်။

ဘယ့်နှယ်..ကိုယ့်လင်နဲ့ကိုယ်လိုးနေတာ..သားမက်ရဲ့လီးကိုမှ သွားသတိရနေတယ်လို့ မဟုတ်သေးပါဘူး...ဟုပြန်တွေးရင်းအိကနဲ အိကနဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖင်ထိုင်ချလိုက်သည်။လီးအဆုံးထိမဝင်သေးသမျှ ပြန်ကျွတ်ပြီးထွက်မှသွားစိုး၍ လက်ကိုမဖယ်ရဲသေး။

လီးအရင်းကို လက်ညှိုး..လက်ခလယ်တို့အကြားညှပ်ပြီးထိန်းထားပေးရသေးတာမို့လက်ဖဝါးနဲ့ဖင်ကြီးထိသွားတော့မှအသာပြန်ရုတ်ရသည်။လီးကိုတစ်လက်မ နီးနီးလောက်ချွချွ ထုတ်ပြီးဆောင့်လိုးတော့သူက ဖင်ကြီးကော့တင်ပြီးပင့်ပင့်လိုးသည်.။

" ကိုကြီးပင့်မလိုးနဲ့ဦးကွာ..ထိန်းလဲမထိန်းနိုင်ပဲနဲ့..ဖူးဆောင့်လိုးပေးမယ်..အောက်ကပဲတောင်ထားပေးနော်.မတ်နေအောင်သာတောင်ထား...ကောင်းလားကိုကြီး "

" ကောင်းတယ်ဖူး..ဆောင့် ဆောင့်..စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုး.."

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးရတာ လီးပျော့နေလို့အားမရ။ပဆစ်တုပ်ထိုင်ပစ်လိုက်ပြီးသူ့လက်ကိုဆွဲကိုင်ခါ ဆီးခုံချင်းကပ်နေတဲ့အထိလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေအောင်ဖိဖိသွင်းရင်း ပွတ်ဝိုက်ချေပြီးလိုးတော့မှနဲနဲ အရသာရှိသည်။စောက်စေ့တွေပိနေတဲ့ထိဖိကပ်ချေပွတ်နေရတာ ကျောက်ပြင်မှာသနပ်ခါးသွေးလို့ဖင်ကြီးရမ်းနေရသလိုပါပဲလား.။

" အာ့ အာ့ တအားမစုပ်နဲ့ဖူး..ကိုကြီးထွက်ကုန်တော့မယ်..ကောင်းတယ် ဖူး..အာ့ အာ့..ဖူးရေ..ဖူး...."

ဦးမြစံဖင်ကြီးကော့ပြီးလီးရည်တွေပန်းထုတ်ပစ်သည်။

.............................................................................................................................

အလုပ်မရှိ အကိုင်မရှိတဲ့အခြေအနေမို့ မိန်းမချည့်ပဲပိတ်လိုးပစ်တာ သိပ်မကြာမီ ဖူးဖူးဗိုက်ကြီးပြီ။တကယ်တော့မညားခင်တစ်လလောက်ကတည်းက ရာသီမလာခဲ့..သံသယရှိလို့်အပူတပြင်းလက်ထပ်ခဲ့ကြတာဆိုလျင်လည်းသိပ်မမှားပါ။သော်ဇင့် အမေနှင့်ကြီးကြီးတို့ကလည်းသိကြပါသည်။ဖူးဖူးကိုသမီးလေးလိုသဘောထားကြပြီးမဖြစ်သင့်တာမဖြစ်ရအောင်ကြည်ဖြူစွာလက်ထပ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ညနေဖက် ဖူးဖူးနဲ့အတူလမ်းလျှောက်ရင်းမေမေ့အိမ်ဖက်ရောက်တော့..အမေ့ကိုမတွေ့ခဲ့၍ကြီးကြီးကိုပဲသေချာသွားပြီဖြစ်ကြောင်းကိုပြောပြခဲ့သည်။အိမ်ပြန်လာခဲ့ပြီးသိပ်မကြာပါ..မေမေ့ဆီကတယ်လီဖုန်းဖြင့်ဝမ်းသာကြောင်းလှမ်းပြောသဖြင့် တစ်ယောက်ထဲပဲပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

အမေက ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးထက်ငါးနှစ်နီးပါးအသက်ကြီးသည်။ဒါပေမယ့် သူဌေးမို့ခြေမွေးမီးမလောင် လက်မွေးမီးမလောင်ယုယုယယနေလာခဲ့တဲ့ပြင်..လင်သေလို့အလိုးမခံရတာလည်းဆယ်နှစ်နီးနီးကြာခဲ့ပြီ ဆိုတော့..ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးနှင့်ရွယ်တူလားထင်ရအောင်နုသည်။အသားအရေက ပိုတောင်နုချင်သေး။

ဘော်ဒီကလည်းအမိုက်စား..နို့တွေဖင်တွေဆိုတာဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးကတောင်အားကျရသည်။အရပ်အမောင်းကလည်းသူ့ထက်စွာနေသေးတဲ့အပြင်ဆံပင်ကရှည်ရှည်..ရွှေကိုင်းမျက်မှန်နဲ့ဆိုတော့လိုက်မမီခဲ့။လူတကာမက်သည့်အလှတွေကလည်းပြည့်စုံ..ငွေကြေးကလည်းချမ်းသာဆိုတောလေးဆယ့်သုံးနှစ်မှာအတည်လက်ထပ်ချင်ကြသူတွေ.ချိုင်ချင်ကြသူတွေ ဒုနဲ့ဒေး..။

" အိုး..သားက မိုးချုပ်ပြီကွာ..မနက်မှလာရောပေါ့..လာ လာ.."

သော်ဇင်သိပ်မကြည်။သူ့အမေလင်ယူမှာ သူစိုးရိမ်သည်။သူများတွေ မသိကြပေမဲ့ ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်က သော်ဇင့်အရိပ်အကဲကိုသိနေသည်။ကြီးကြီးနဲ့အစ်မတွေကအိမ်ရဲ့အပေါ်ထပ်မှာအိပ်ကြတာမို့အောက်ထပ်မှာလူရှင်းနေပြီး သော်ဇင်သူ့အမေကိုစိတ်ကောက်ပြနေသည်။

" ဟွန်း..ဒီလောက်မိုးချုပ်ထိအပြင်ထွက်နေတာ..လင်ရှာတာမလား.."

ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင် တခိခိရယ်ပြီးသော်ဇင့်လက်ကိုဆွဲတော့စိတ်ကောက်ပြီးရုန်း ပစ်ပြန်သည် ။

" အင်း..ခိခိ..လင်မရှိ သားမရှိရင်မျက်နှာငယ်တယ်ကွချာတိတ်..သားရှိဖို့ဆိုတာလဲခက်များခက်နေမလားလို့ လင်ပဲရှာမလို့..ခ်ခ်...ရှာပေးမလား "

သော်ဇင်ဟန်ဆောင်ပြီးစိတ်ကောက်နေရာမှတော်တော်စိတ်တိုသွားသည်။အရင်က ဒီလိုတစ်ခါမှပြန်ဖြေခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ပဲအမြဲချော့ခဲ့တာဆိုတော့စိတ်ကိုထိန်းဖို့ဆိုတာဝေးရော..သူ့အမေကိုမဟားဒယားဆွဲဖက်ပြီးနမ်းပစ်သည်။

" ဒီမှာလေ.လင်က...ဒီမှာ..ဒီမှာ..အင့် "

ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင် တခစ်ခစ်ရယ်ရင်းခပ်နွဲ့နွဲ့ရုန်းသည်။ဒါပေမယ့်သောဇင်ဖက်ထားတဲ့ပုံကလွှတ်ပေးမည့်ပုံမပေါ်။ခါးနဲ့ပုခုံးကိုရစ်သိုင်းပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖက်ထားတာဆိုတော့သူ့ရင်ပတ်နဲ့နို့လုံးကြီးတွေကကပ်နေပိနေသလို ဆီးခုံချင်းလည်းပူးနေသည်။သူ့လက်တွေ လေထဲဝဲနေတော့..သော်ဇင့်ခါးနဲ့ပုခုံးကိုပဲနောက်ကျောကိုပြန်သိုင်း၍ဖက်ထားရသည်။

အရပ်ချင်းကနဲနဲကွာတော့ သော်ဇင့်လီးချောင်း မာတောင်တောင် ပူနွေးနွေးကြီး သူ့ဝမ်းပျဉ်းသားပါးရှပ်ရှပ်မှာ ထောင်လျက်ကပ်ဖိနေတာကို မသိချင်လဲသိနေရသည်။သူအားရအောင်ပေးနမ်းပြီးမှ ခါးတစ်ဖက်စီကိုလက်ဖဝါးကထိန်းကိုင်ပြီးကိုယ်အထက်ပိုင်းပူးနေရာကဆွဲခွာလိုက်ခာသော်ဇင့်မျက်နှာကိုပြီတီတီနဲ့ကြည့်သည်။အပေါ်ပိုင်းကွာသွားတော့ခါးကော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေပြီးသူ့လီးမာမာကြီးကိုပိုဖိထောက်ခိုင်းပေးသလိုဖြစ်နေသည်။အပြင်ကပြန်လာပြီးစ,အိမ်နေတဲ့အ

ဝတ်လဲထားတာမို့ ဘော်လီလည်းမပါ..ပင်တီတွေစကတ်တွေလဲမဝတ်။ဘလောက်စ်ပါးပါးလေးနဲ့ထမီနွမ်းချိချိလေးပဲဝတ်ထားမိသည်။သူလာမည်လို့လည်းထင်မထား။ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ့ဒီလိုပုံစံမျိုးမနေမိတာဆယ်နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့အလို အလျောက်ပဲပေါင်တန်နှစ်သွယ်ကိုခပ်ကားကားလေးချဲပေးလိုက်ပြီးသော်ဇင့်ကိုဆွဲစေ့ညှပ်ထားမိသည်။

" အော...လင်ကဒီမှာလား..ခ်ခ်..ပြောစောနက ဘယ်မယားငယ်ဆီသွားနေတာလဲ..မှန်မှန်ဖြေ..ညာရင်ညစာငတ်မယ်..ဒါပဲ..ချချ ချချ "

စိတ်လွတ်လက်လွတ်ဖြစ်နေပြီး သူ့သားကိုကြည်စယ်နေတာဆိုပေမယ့်..တကယ့်လင်ကိုချွဲသလိုချွဲပြီး ဖင်ကြီးဆက်ကာဆက်ကာ ကော့ကော့ထိုးကစားရင်း အရသာယူနေမိသည်။သော်ဇင် သူ့အမေအချွဲအနွဲ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပါ...နှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံခဲစုပ်နမ်းပြီးလျှာကြီးထိုးထဲ့မွှေနှောက်ရင်းလက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးကိုအောက်နှိမ့်ချကာ ချစ်ချစ်ဇင်ပေါင်ကြားထဲထိုးထည့်နေသည်။

ချစ်ချစ်ဇင်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရတုန့်ပြန်နမ်းပြီး လျှာချင်းဖြုတ်မရနိုင်လောက်အောင် အားဖြင့်ဆွဲစုပ်ထားသည်။သွေးတွေဆူလာတော့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးဖြင့်လီးကိုပူးညှပ်ကာ ကော့ကော့ပြီးညှစ်နေမိသည်။ကွာသွားမှာကြောက်နေသလိုတင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်ဖဝါးတွေနှင့်ဖိဆွဲကာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ပစ်ပစ်ဆောင့်ပြီးမှနှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ သက်ပြင်းကြီးချလိုက်နိုင်သည်။

မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ပြန်၍ကြည့်ပြီး ရယ်ကျဲကျဲဖြင့်စ,သည်..

" ဟွန်း...တော်တော့ကွ..ဖွတ်ဖွတ်ကျေသွားပြီ ခ်ခ်..ရေအရင်ချိုးမလား..ထမင်းအရင်စားမလား..မောင်....ခ်ခ်.."

သောဇင်ကထန်နေတုန်း ဆွဲဖြုတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် အားမလိုအားမရဖြစ်ကာနှုတ်ခမ်းတွေကိုဇွတ်လိုက်ငုံခဲသည်။ချစ်ချစ်ဇင် ကလည်းသော်ဇင့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုလက်ဖဝါးလေးတွေဖြင့်ကာပြီးခေါင်းကိုတိမ်းငဲ့ရှောင်သည်။ပေါင်ကြားကလီးကြီးကိုတော့ဖြင့်မလွှတ်တမ်းညှစ်ထားသည်..

" တော်တော့ကွာ..နော်..ဒီလောက်ချော့ရင်ကျေနပ်တော့...ဒီထက်ပိုရင် လင်မရှိပဲဗိုက်ကြီးပူလာတော့မယ်.ခ်ခ်..သွေးမဆုံးသေးဘူး သားလေးရ...လင်လေးရ ခ်ခ် "

" အာ..ဆေးစားကွာ..ဆေးစားရင်ရတာပဲ..လီးကိုင်ကြည့် ထိန်းနိုင်တော့ဝူး.."

" ခ်ခ်..သိတယ် သိတယ်..ခ်ခ် မာတောင်တုတ်ခဲ ပြူတစ်နေတာပဲ.ဟိုတုန်းကတော့ဒီလာမစားပဲ ဖူးဖူးဆီသွားနေလို့ ခုလိုညားသွားရတာ..ဒီကတော့ လာနိုး လာစားနိုးနဲ့ခုမှ  တော်ပါ.."

" ကိုင်ထား လို့ ဆို...."

" ဟင့်အင်း...ပိုဆိုးလာမယ် လို့ု့ဆို..ဒီကချောက်ဖုတ်ကြီး ချောက်ရည်ချွဲနေပြီ လို့ဆို ခ်ခ် ခ်ခ် "

သော်ဇင်သူ့အမေကိုအိပ်ခန်းထဲခါးဖက်ဆွဲခေါ်နေဆဲ..ကြီးကြီးဒေါ်မြမြဇင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာသည်။

" ဟဲ့..သော်လေး...နောက်တစ်ခေါက်လား..အမေ့ကိုမမြင်ရမနေနိုင်ဘူးလား "

" အီးဟီး...ဟုတ် ဟုတ်..ကြီးကြီး..မေ့ကိုမြင်ချင်လို့..မမြင်ရမနေနိုင်လို့.ဟီးဟီး"

ချစ်ချစ်ဇင် ခေါင်းကလေးငုံ့ကာပြုံးနေပါသည်။

.....................................................

ဗိုက်ကြီးသည်ကသွားလေရာကပ်ပါ တွဲလောင်းဆိုတော့ သော်ဇင်သူ့အမေနဲ့အေးအေးဆေးဆေးမတွေ့ရ။ဗိုက်ကြီးသည်အလစ်မို့သွားပြန်တော့လည်းချစ်ချစ်ဇင်ကသူ့အလုပ်နဲ့သူမို့ လွဲနေတာချည့်ဆိုတော့ အချိန်တွေသာတရွေ့ရွေ့ကုန်သွားပေမယ့် အစာကမကြေနိုင်သေးဘူး။အစာမကြေတော့အိမ်ကမိန်းမပဲဗိုက်ကြီးကြီးနဲ့လှိမ့်ခံရတာပေါ့။

သူ့ညီမတွေကလဲ မျက်စောင်းထိုးလှပြီ။နေ့မရှောင် ညမရှောင်..နေ့တိုင်းကြီးဆိုတော့ ခယ်မတွေမမြင်ချင်လဲကြားနေရတာမို့ ဘယ်ကြည်ပါ့မလဲ။သူတို့ညီအစ်မအသက်တွေကလဲ သိပ်မကွာကြတော့ ဖူးဖူးအောက်က မိစူးဆိုဆယ့်ခွန်ထဲရောက်နေပြီမို့အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်နေပြီ။ဒီအသံတွေမကြားချင်သလိုလို..ကြားချင်သလိုလိုစိတ်ကပုံမှန်မဟုတ်တော့ဘူး။

သော်ဇင့်ကိုလည်း မျက်စောင်းချည့်လှိမ့်ထိုးနေလို့ တွေ့တိုင်းသွားဖြဲပြရတာ သိက္ခာကျလှပြီ။ခု လဲချစ်ချစ်ဇင်ကိုမတွေ့ပဲ မကျေမနပ်နဲ့ပြန်လာခဲ့ရတာမို့ခြံဝင်းထဲအဝင်မှာအမြီးနန့်ပြီးလာ ကြိုနေတဲ့ဘော်ဘီကိုပိတ်ကန်ပစ်တယ်။

" ဟေ့..ဟေ့..လူကြီး...သူများခွေးကိုကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..ယုတ်တာ.."

သွားပြီ...။မီးခဲမှတက်နင်းမိတာပဲ.။အိမ်တံခါးပေါက်မှာခါးထောက်ရပ်ပြီးမီးထွက်မတတ်မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့မိစူးကိုသူဘယ်လိုပြန်ပြောရမယ်မသိတော့ဘူး။

" အာ...ဟို..ဟို..ညောင်းလွန်းလို့ခြေထောက်ခါတာပါဟ..ခွေးကိုမကန်မိပါဘူးခြေထောက်ညောင်းလို့ပါ..."

" မုန်လာဥမလုပ်နဲ့..အိမ်ထဲကမြင်နေရတာ သိလား..ဟင်း မကန်မိလို့သက်သာတယ်မှတ်..."

စောက်မြင်ကပ်ကပ်ဖြစ်လာတာမို့..

" မုန်လာဥ မဟုတ်ဘူးဟေ့..ခရမ်းသီးခရမ်းသီး..နင့်ကိုခရမ်းသီးပဲလုပ်တာ "

မိစူးရှက်သွားတယ်။တကယ်လဲ ဒီနေ့သူစိတ်ကူးပေါက်ပြီး ခရမ်းသီးအရွယ်ကောင်းကောင်းတစ်လုံး မီးဖိုထဲကခိုးထားမိတာကိုး..။သူတို့လင်မယားလိုးတဲ့အခါကြားရတဲ့အသံတွေက မိစူးကိုဆွဲဆောင်နေလွန်းလို့ ဒီတစ်ခါလိုးရင်ချောင်းကြည့်ပြီး ခရမ်းသီးနဲ့ကြမ်းပစ်ဖို့စိတ်ကူးနဲ့ခိုးထားတာလေ။

သော်ဇင်ကတော့ဒာတွေမသိပဲ ရမ်းတုတ်မှန်းတုတ် တာပါ။မိစူးက မျက်စောင်းကြီးလှိမ့်ထိုးပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားရင်း ပုခုံးတွန့်ပြုံးနေတာကိုသူမမြင်လိုက်ရဘူး။နေ့လည် ဗိုက်ကြီးသည်နဲ့လိုးကြဖို့ဇာတ်လမ်းစ,တယ်။

" ဒီနေ့တော့ ရိုးရိုးပဲလိုးပေးကွာ..ကုန်းရကွရ တာဗိုက်ကြီးနဲ့ သိပ်အဆင်မပြေချင်လှဘူး..နော်.ကိုကို..လာ "

ကုတင်ပေါ်မှာဂါဝန်ကြီးလှန်တင်ပြီးဖူးဖူးက ဒူးထောင်ပေါင်ကား ချဲထားပေးတော့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဆီးပုန်းဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့သိပ်ဆွဲဆောင်နိုင်တာပဲ။မျက်လုံးအစုံကရီဝေဝေနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေလျှာနဲ့သပ်ရင်းစိတ်မရှည်သလိုစောင့်နေတဲ့ဖူးဖူးပေါင်ရင်းမှာနေရာယူနေတုန်း..

" သော်လေးရေ...ဒီမှာအစ်ကိုကြီးဆေးခန်းသွားချင်လို့ တဲ့..ကားလေးမောင်းပေးပါဦးကွာ..နွယ်ဖူးအပြင်သွားနေလို့ "

ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူးက အသံနဲ့အတူ လူပါဝင်လာတယ်။ဖူးဖူး လဲဗိုက်ကြီးခံနေတော့ သွက်သွက်လက်လက် မထ,နိုင် မဖုံးနိုင်သလို..သော်ဇင်လည်းလီးကြီးငေါက်တောက်နဲ့ကုတင်ပေါ်ရပ်လျက်တန်းလန်းမို့နွယ်ထူးလျှာလေးတစ်လျစ် ထွက်သွားပြီးစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ငေးကြည့်နေရရော။အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ သူတို့ကသိပ်မရှက်တော့ဘူး.အရေထူသွားပြီလို့ပြောရမယ်ထင်တယ်။

လီးကြီးတောင်မတ်နေတာတောင်ပြန်မဖုံးသေးပဲငေါ့ ငေါ့ပြနေသေးတယ်။အဲ..ဖုံးစရာပုဆိုးလဲသူတို့ကုတင်ပေါ်မှာမရှိပါဘူး..

" ဟဲ့..လာဟဲ့ ဟိုကသေမယ်ဆို သေလို့ကြာပြီ..အဝတ်ဝတ်တော့...ခါထဲ  လီးကလူနဲ့မလိုက်ဘူး..ဒီလီးကြီးနဲ့များ ငါ့တူမငယ်ငယ်လေး အလိုးခံနိုင်တာအံ့ပါ့.."

သော်ဇင်တို့ကားကလေးအိမ်ကထွက်သွားတော့မှ ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူး အိမ်ပေါ်ကိုတက်လာခဲ့ပြီးသူ့ကုတင်ပေါ်မှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ပစ်လှဲလိုက်မိတယ်။တကယ်ဆိုတော့နွယ်ဖူးအလစ်မှာသူနဲ့ဦးမြစံ ခိုးလိုးနေကြတာ သုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။နွယ်ဖူးကမသိလို့သာပေါ့..တစ်အိမ်လုံးမှာ လစ်တဲ့နေရာ အလိုးခံပစ်တာပဲ။နေရာမရွေးပုံစံမရွေးအလိုးခံရဲတယ်။

တစ်ရက်တစ်ချီလောက်နဲ့တော့နွယ်ထူးကအားမရ မကျေနပ်နိုင်ဘူး..။ အနည်းဆုံးနေ့လည်တစ်ချီနဲ့ ညတစ်ချီတော့အလိုးခံရဖို့တောင့်တတယ်။သူ့ကိုလိုးနေရလို့ နွယ်ဖူးကိုပုံမှန်မှန်မလိုးနိုင်တော့တာ ဟိုကမရိပ်မိဘူး။ဒီနေ့တော့ နွယ်ဖူးပွဲစားသွားလုပ်နေတုန်းလစ်ပြီဆိုပြီးအလိုးခံမယ်လို့ဆင်းသွားတာ ဦးမြစံက သွေးပဲတိုးနေသလိုလို..နှလုံးပဲမကောင်းသလိုလိုနဲ့ဖြစ်နေရော။

အဝတ်တွေချွတ်ပြီး နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လီးစုပ် စောက်ပတ်ယက်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်..လေးငါးချက်ဆောင့်လိုးပြီးတိုင်းမောမောနေလို့ လိုးမရပဲဆေးခန်းကိုပို့လိုက်ရတယ်။အားမလိုအားမရဖြစ်နေရတဲ့ကြားထဲ ဟိုလင်မယားကတစ်မျိုး..မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုလို..ရင်တုန်ပန်းတုန်တုန်ုဖြစ်ရတယ်။

ကိုယ့်တူမကတော့ကိုယ်လေးလက်ဝန်နဲ့မို့ မဖုံးမဖိနိုင်တာလက်ခံပါတယ်။သော်ဇင်ကတော့တမင်သက်သက်လီးကြီးတောင်ပြငေါပြတာမို့မခန့်လေးစားနှိုင်လွန်းတယ်။လူရှေ့သူရှေ့ဖွင့်ချပြလို့ဖြစ်တဲ့ကိစ္စလဲမဟုတ်တော့ တစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ခံရခက်တာပေါ့။တစ်နေ့လုံးကျေနပ်စရာတော့တစ်စက်မှမရှိဘူး။

ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်က ကူညီဖေးမတယ်လို့ပဲပြောရမလား.စောင့်ရှောက်တယ်လို့ပဲဆိုရမလား.ခွင်တစ်ခုမှာပွဲခ,တော်တော်လေးရလိုက်တယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဦးမြစံကအိပ်ယာထဲမှာပက်လက်။ထူးဆန်းတာက မွေ့ယာအောက်မှာဇာစ,အစွန်းလေးကိုတွေ့ရလို့ဆွဲထုတ်ကြည့်လိုက်တော့မရမ်းနုရောင်ပင်တီတစ်ထည်တွေ့ရတယ်။

ဆိုက်ကြီးဆိုတော့ဘာမှတွေးနေစရာ မလိုတော့ဘူး..ရေချိုးခန်းမှာလဲတွေ့နေကျမို့ရှင်းနေပြီပဲပေါ့။ဘာမှထွေထွေထူးထူးပြောမနေ..မေးမနတော့ပာဘူး.ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လန်နေတဲ့ဦးမြစံရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာဝဲပြပေးလိုက်တယ်။ဦးမြစံ ပါးစပ်ဟ,ပြီးကြည့်နေတော့ သူ့ပါးစပ်ကိုပင်တီနဲ့ဆို့ပစ်ပြီးအခန်းအပြင်ဖက်ပြန်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။

" သော်လေးရေ..မေမေဖူးကို သားတို့မေမေဆီခဏလိုက်ပို့ကွာ..အပြန်မိုးချုပ်နေမှာမို့ လမ်းပဲလျှောက်ရအောင်နော်. အညောင်းပြေပေါ့. "

ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူး သူတို့အိပ်ခန်းထဲကိုဖျတ်ကနဲထ,ဝင်သွားတာမြင်လိုက်ပေမယ့်ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။သော်ဇင့်လက်မေါင်းကိုကိုင်ပြီးအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်လေ။

................................................................................................................................

သော်ဇင်တို့အိမ်ကထွက်လာတော့ အချိန်ကမှောင်ရီပျိုးနေပြီဆိုတော့ လူလုံးသိပ်ကွဲတော့တာ မဟုတ်ဘူး။ဒီအချိန်ဆိုလမ်းပေါ်မှာလူစုံတွေ့နိုင်တာမို့သော်ဇင့်လက်မောင်းကိုလက်မလွှတ်ရဲဘူး။ဒါတောင်မှ မကြားတကြားလိုက်ပူးတဲ့သူတွေနဲ့ကြုံရသေးတာမို့ သော်ဇင့်နားတိုးပြီးကပ်..ကိုင်ထားတဲ့သူ့လက်တစ်ဖက်ဆွဲယူပြီးခါးပေါ်တင်ပေးပစ်လိုက်တယ်။ချစ်သူလို..လင်မယားလို ပုံစံမျိုးပေါက်သွားလို့ ကြည့်ကွက်ကြည့်ကွက်လုပ်ပြီးလစ်သွားကြရော။

" ရင်ခုံထာ မေမေဖူးရာ..ဟီး..."

" ဘာရင်ခုံတာလဲ..အဖွားကြီးကို ဟင်း.ရှုံ့တွနေပြီ..ခ်ခ်..."

ခါးဖက်ထားတဲ့ သော်ဇင့်လက်ကဖင်လုံးကြီးဆီရောက်သွားတယ်။ဖင်လုံးကြီးရဲ့ အခြေ..ဖုဖုစုစု ဖင်သားကြီးကိုသုံးလေးချက်လောက်ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး မချင့်မရဲလေသံတိုးတိုးနဲ့..

" ဒါကြီးလား ရှုံ့ တွနေတာ..အပျိုတွေတောင်လိုက်မမီဘူး..တင်းနေတာပဲ "

နွယ်ဖူး သူ့ဖင်လုံးကြီးကိုတင်းနေတုန်းပဲလို့ အပြောခံရတော့ပီတိဖြစ်သွားတယ်။သူ့ဖင်ကြီးလှတုန်းပဲဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်ကသိတော့သိနေပေမယ့် သူများချီးကျူးသံကိုလဲကြားချင်သေးတယ်လေ။ကိုမြစံကဒီစကားမျိုးမပြောခဲ့တာ သိပ်ကြာသွားခဲ့ပြီ။

သော်ဇင်က သူ့ဖင်လုံးကြီးကို အဆက်မပြတ်လေးညှစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေတော့သွေးကြွလာပြီး လက်ကိုဆွဲယူပြီးချိုင်းကြားကနေ နို့ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်..

" အင့်..ဒါရော တင်းသေးလား..ခ်ခ်..ကြီးတော့ကြီးတယ်နော်..လက်နဲ့တောင်မှကိုင်လို့ဆန့်မှာမဟုတ်ဘူး..ခ်ခ်.."

အား...တကယ်အကြီးကြီးပဲ..။လက်ဝါးနဲ့တကယ့်ကိုတစ်အုပ်စာမက,ဘူး။ဘရာစီယာ ခံနေလို့ မို့တက်နေတယ်။နို့အခြေကပင့်အုပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲတော့ အိနေတာပဲ။နွယ်ဖူးကသူ့လက်ကိုပြန်အုပ်ဖိထားပေးတာ..

" အားပါး.အကြီးကြီးပဲကွာ..မို့အိနေတာပဲ..အလုံးလိုက်ကြီးပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်စုပ်ပစ်ချင်လာပြီ..တကယ်ပဲ..ဟူး..."

သူ့စကားကြောင့် နွယ်ဖူးကြွတက်သွားမိတယ်။တကယ်ပဲအလုံးလိုက်ကြီးအစုပ်ခံလိုက်ရသလို စိမ့်ကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။မျက်စေ့ကိုတစ်ချက်ကစားလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးကပုဆိုးကိုဖောက်ထွက်တော့မယ့်အလား တောင်ခွက်နေတာအရှည်ကြီးပဲ။

" ခ်ခ်..သူ့ဟာကြီးကရှေ့ကိုထွက်နေပြီ..ရှပ်လဲမရှက်ဘူး..တော်တော့..နယ်နဲ့တော့တအားဆုပျထားတာပဲ..ချချ "

" ဘယ်ဟာပြောတာလဲ မေဖူးရဲ့.."

သော်ဇင်ကမသိဟန်ဆောင်ပြီးပြန်မေးရင်းနို့လုံးကြီးကိုဆုပ်ဆုပ်နယ်တာ အိကနဲအိကနဲ သိပ်အရသာရှိတာပဲ။နွယ်ဖူးကသူ့နားနားကပ်ပြီး

" ဟင့်..သိပ်ကြားချင်တာပဲလား ခ်ခ်..လီးကြီးပြောတာ ရှင့်...လီးကြီးတောင်နေတာ ရှေ့ကိုတစ်တောင်လောက်ထွက်နေပြီခ်ခ်...မဟားဒယားလီးကြီးနဲ့ယောက္ခမကို စိတ်လိုး လိုးနေတာ ခ်ခ် ခ်ခ် "

ပြောရင်းဘေးဘီကိုလှည့်ကြည့်တယ်။ လူရှင်းသလောက်ဖြစ်နေတော့ လီးကြီးကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးဆုပ်ထားရင်း လဒစ်ကြီးကိုလက်မအဖျားလေးနဲ့ပွတ်ကစားတာပေါ့။သူ့လက်ထဲမှာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတောင်ထ,နေတော့

" သိပ်သန်တာပဲနော်..ရှီး ရုန်းထွက်နေတာ ခ်ခ်..သူ ယောက္ခမကိုလိုးချင်နေတာ.ဟုတ်တယ်မလား..ခ်ခ် "

" အူးဟူး..မေဖူးကိုလိုးချင်တာ..ရှီး..ဟီးမေဖူးစောက်ပတ်ကိုလိုးချင်တာ..အားပါး ..မေဖူးအလိုးခံမလား ခံမလားဟင်.."

" ခံမှာပေါ့..ဒီလောက်တောင်သိသေးဘူးလား..စောက်ရည်ရွှဲနေပြီ..အီးရှီး..ခံမှာ..အားဟား..သိပ်ကြီးတာပဲကွာ..အင့် ဟင့်..ဒီလီးကြီးနဲ့များအလိုးခံရရင်..အားဟား "

နာရီဝက်လောက်လျှောက်ရမယ့်ခရီးကို တစ်နာရီလောက်ကြာသွားတယ်။အိမ်ကိုရောက်တော့ ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်ဆီမှာငွေတွေပစ္စည်းတွေအပ်တာကို. ညကြီးမိုးချုပ်မို့စစ်ဆေးမနေတော့ပဲလက်မခံသင့်ပေမယ့်ခမည်းခမက်တွေမို့မေမေကလက်ခံပေးပါတယ်။ညစာကိုအိမ်မှာပဲတစ်ခါတည်းစားဆိုတော့ ငြင်းရမယ့်ကိစ္စမဟုတ်လို့အတူတူစားကြတော့ ချစ်ချစ်ဇင်က စ,တယ်။

" သား..ဒီအမေနှစ်ယောက် ဘယ်သူ့ကိုပိုချစ်လဲ..မှန်မှန်ပြော.."

ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမလဲမသိပဲ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေတော့ နွယ်ဖူးက ထပ်တွန်းတယ်။

" ဖြေလေကွာ...ခ်ခ်..မေမေဇင့်ကိုပိုချစ်တယ် လို့..ခ်ခ် "

" ဘယ်လိုလဲဖူး..သားကလိမ္မာရဲ့လားမလိမ္မာရင်လဲ ရိုက်ဆုံးမပါနော်..ခ်ခ်..ခ်ခ်ပလာတာနဲ့ရိုက်ဆုံးမ..ဟီဟိ. "

ကြည့်ရတာမေမေနဲ့မေဖူးတို့ တော်တော်လေး ပွင့်လင်းရင်းနှီးကြပုံပေါက်နေပြီ။ငွေကြေး.စီးပွားရေး..ရင်းနှီးတာထက်ပိုနေသလို..ဆွေမျိုးရင်းနှီးမှုထက်လည်းပိုနေတာတွေ့ရတယ်။ထမင်းစားပြီးတော့မေမေကကားနဲ့လိုက်ပို့ပါတယ်..သွေးနည်းနည်းအေးသွားသလိုမို့ မေဖူးကိုထပ်မကိုင်ဖြစ်ဘူး။မေဖူးကတော့ မေမေနဲ့အဆင်ပြေနေလို့တော်တော်ဝမ်းသာနေတယ်။

အိမ်ရောက်တော့ ဗိုက်ကြီးသည်ကအိပ်နေပြီ။ဦးမြစံနဲ့ကြီးကြီးထူးတို့ကလည်းအိပ်ယာထဲက ထ,မလာရဲဘူးထင်ပါရဲ့မိစူးတံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။သက်သက်မဲ့ညစ်ပြီး မေမေ့ကားထွက်တဲ့အထိစကားပြောနေတော့ မိစူးကအိမ်တံခါးပိတ်ဖို့စောင့်နေရတာပေါ့။မေမေ့ကားထွက်သွားတော့မှတံခါးအဝင်ဝ,မှာရပ်စောင့်နေတဲ့မိစူးကိုဂရုမစိုက်သလိုလုပ်ပြီးတမင်ဝင်တိုက်ပစ်လိုက်တယ်။

" အိုး..အိုး..ဆောရီး ဆောရီး.."

ယိုင်ဆင်းသွားတဲ့မိစူးကိုယ်လေးကိုဖမ်းထိန်းသလိုနဲ့ နို့ကြီးပိတ်နယ်ပစ်လိုက်တာအိကနဲနေတာပဲ။ဟန်ချက်ကမညီနိုင်သေးတော့ ဆုပ်ပြီးနယ်ပစ်တာအကြာကြီးပဲ။

" အာ့..လူကြီးနော်...အရမ်းပဲ.လွှတ်ပေးတော့..ရပြီ ရပြီ..ရပ်နိုင်ပြီ...အာ လွှတ်လို့..ဇွတ်ပဲ..."

လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်..သူ့ရုန်းအားနဲ့ဆိုတော့ သူပဲထပ်ယိုင်သွားပြန်ရော။  ဒီတစ်ခါတော့သူတကယ်ကြောက်အားလန့်အားနဲ့လှမ်းဆွဲတာ သော်ဇင့်လီးကြီးတည့်တည့်ပဲ။

" အို..သေပြီ...အရမ်းပဲကွာ လူကြီးကတော့..လုပ်လိုက်ရင်တလွဲချည့်ပဲ..."

ကြောက်ပြီးတော့ လီးကြီးကိုအကြာကြီး ကိုင်ထားတာ။တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်တောင်မှညှစ်လိုက်သေးလားမသိဘူး။နောက်တော့မှသတိရလို့ ဆတ်ကနဲလွှတ်ပြီးလှေခါးပေါ်တက်ပြေးတော့ သော်ဇင်ပဲတံခါးပိတ်လိုက်ရတယ်။အိပ်ခန်းထဲသွားဖို့ယောက္ခမကြီးတွေအခန်းကိုဖြတ်တော့တံခါးပိတ်မထားဘူး။

ဦးမြစံကကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေပြီးမေဖူးကအဝတ်လဲနေတာတွေ့လို့အသာလေးအသံပေးပြီးလှမ်းခေါ်တော့အပြင်ထွက်လာတယ်။ထမင်းစားခန်းဖက်လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တော့ မျက်စောင်းထိုးပြီးခဏစောင့်ဖို့လက်ကာပြတယ်လေ။အိပ်ခန်းထဲခဏပြန်ဝင်သွားပြီးထမီရင်လျှားကြီးနဲ့ပြန်ထွက်လာတာပော့။

" မြန်မြန်လိုးရမှာနော်..ဇိမ်မဆွဲနဲ့..ကြမ်းကြမ်းနဲ့သွက်သွက်လိုး. မနက်ဖြန်မှ အိမ်သစ်သွားပြီးဇိမ်နဲ့လိုးမယ် "

...............................................................................................................................

ထမင်းစားခန်းမရောက်မီပဲမေဖူးနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုနောက်ကဖက်ပြီးဆုပ်နယ်ခြင်းခံလိုက်သည်။

" အာ့...နယ်ကွာ..ဆုပ်ပြီးနယ်..အားရပါးရနယ်..အင်း.အား..လီးကြီးကလဲ..အဲ့ဖင်ကြားတဲ့တဲ့ကြီး..ခိခိ..တုတ်ခဲနေတာပဲအာ့..ဟင့်..."

လီးကြီးကဖူးဖင်ကြားကိုတည့်တည့်ကြီးလျို ထည့်လာတော့ ဖင်ကြီးအနောက်ကိုပင့်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်အမြောင်းအတိုင်းထိုးမိအောင် ခါးလေးကော့ပေးလိုက်တာပေါ့။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ..သူ့လီးကြီးဖင်ကြားအတိုင်းလျှောကနဲထိုးဝင်လာတာစောက်ဖုတ်တည့်တည့်ပဲ။ထမီသာမပါရင် စောက်ခေါင်းထဲကွက်တိဝင်မှာ။

" အာ့..ထမီလဲပေါက်သွားပါဦးမယ်ကွာ..လီးကြီးကလဲ..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်...ဟီး..လာမြန်မြန်လေး..."

နို့တွေအနယ်ခံရင်း ထမီကိုဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူကသိပ်မကြိုက်ဘူးထင်ပါရဲ့လက်ကြီးတစ်ဖက်ကစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီးပွတ်ဆွဲတယ်။လက်ညှိုးကြီးကလဲစောက်ခေါင်းထဲလျှောကနဲဝင်လာတာ..စောက်ရည်စို့နေတော့ စွပ် စွပ်နဲ့အသံတွေ ထွက်နေရော။စောက်စေ့ကိုဖိဖိပွတ်တော့အရသာရှိလွန်းလို့မခံနိုင်ဘူး..သူ့လက်ကိုဆွဲဖယ်ပြီးထမင်းစားပွဲပေါ်ပက်လက်လန်ပေးလိုက်မိတယ်။

စားပွဲစောင်းမှာဖင်တေ့ပေးထားတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကသူ့လီးနဲ့ဆိုတည့်တည့်ပဲ။သူကလဲအထာနပ်တယ်..လချောင်းကြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်တေ့ပြီး တအိအိလိုးတာ.လီးအရင်းထိ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပေါ့။သူ့လီးကတော်တော်ရှည်တယ်..မျှောကနဲ မျှောကနဲ အဆုံးထိသွင်း အဆုံးဆွဲထုတ် ဆိုတော့ ငြိမ့်ကနဲငြိမ့်ကနဲ မဆုံးနိုင်တဲ့အရသာကိုခံစားရတာပေါ့။တုတ်လဲတုတ်တယ်လေ..သိပ်ခံလို့ကောင်းတာပဲ။

အလိုးမခံရခင်ကမြန်မြန်လိုးဖို့ပြောမိခဲ့တာကိုတောင်မှ နောင်တရမိတယ်။အရသာကိုကြိုက်လွန်းလို့ အကြာကြီးသာလိုးပေးစေချင်တော့တာပဲ။ကိုမြစံကဒီလိုမလိုးတတ်တဲ့အပြင် လီးကလဲသူ့လောက်မထွားဘူးဆိုတော့ ဒီအရသာမျိုးမခံစားခဲ့ရဖူးဘူး။တကယ်ပါ..နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်လောက်သူလိုးလာတာ ဒီတစ်ချီထဲနဲ့ လွှင့်ပစ်ခံရတော့တာပဲ။မတ်တပ်ရပ်လိုးပေးရတာဆိုတော့ သူအကြာကြီးလိုးပေးနိုင်တယ်။

စိတ်ရှိလက်ရှိပစ်ဆောင့်လိုးတာများလူတစ်ကိုယ်လုံးအပေါ်ဖက်လွင့်လွင့်တက်သွားအောင်ကိုပစ်ဆောင့်လိုးတာ..အားရလိုက်တာလေ...သူ့ပေါင်ရင်းနဲ့ဖူးဖင်ဆုံကြီး ဆောင့်ဆောင့်ရိုက်သံတွေကလဲတစ်ဖန်းဖန်း..တစ်ဖောင်းဖောင်း ဆူညံနေတာပဲ။လူတစ်ကိုယ်လုံးလွင့်လွင့်ပြေးလွန်းလို့စားပွဲစွန်းကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးခံပစ်တာဘာပြောကောင်းမလဲ...ဖောင်း ဖုန်း ဝုန်းကနဲနေအောင်အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်လိုးတော့တာ မောင်မြစံမြင်ရင်ထိုင်ငိုရမယ်။

" ကြိုက်တယ်မောင်..တအားကြိုက်တယ်ဆောင့်..အသေဆောင့်..လိုး.လိုး.အာ့..ကောင်းတယ်မောင်ရေ့...အာ့..အာ့..လိုးအိုးဟိုး..မေဖူးပြီးတော့မယ်..သွက်သွက်ဟုတ်တယ် အဲလို အဲလို သွက်သွက်ကြီးအိုး..ပြီးပြီမောင်..မေဖူးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.မောင်အားလား..မောင်ရေ..လီးရည်တွေအထဲထည့်..ထည့်မောင်..အားဟား များကြီးပဲဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပစ်မောင်..ထည့်..ဖိဖိကပ်ထားပေးပါ..ဖူးလဲဗိုက်ကြီးချင်တယ်.မောင်..ထည့် ထည့် အား..အားဟား.."

နွယ်ဖူး စားပွဲစွန်းကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးဖင်ကြီးပင့်တင်..ခါးကော့ထားပေးလိုက်သလို မောင်ကလဲ နို့နှစ်လုံးစုံကိုင်ဆွဲ ခါးကြီးကော့ ဆီးခုံချင်းဖိကပ် လီးတစ်ချောင်းလုံးအရင်းထိထိုးထည့်ထားပြီးလီးရည်တွေအဆက်မပြတ်ပန်းထုတ်တာ..စောက်ခေါင်းထဲမဆန့်လို့လျှံထွက်လာရတယ် သိလား။လီးရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်နေတာကိုအကြာကြီးပဲ....။

အားရပါးရအလိုးခံပြီးပြီ ဆိုတော့မှလောကကြီးထဲကို စိတ်ပြန်လည်လာတယ်။အချိန်တွေ နာရီတွေ နေရာတွေ အခြေအနေတွေကိုပြန်ပြီးအာရုံရောက်လာတယ် ခ်ခ်။စောစောတုန်းကတော့အားလုံးကိုမေ့နေတာပဲ..လီးရယ် စောက်ပတ်ရယ် လိုးရယ် ဒါပဲရှိခဲ့တာလေ။ခုတော့ နို့ကြီးတွေလည်းသူတစ်ချိန်လုံးဆွဲဆုပ်နယ်ထားလို့ အိကျနွမ်းနေပြီ..စောက်ပတ်ကြီးလဲ သူ့လီးကြီးနဲ့မရပ်မနားအဆောင့်ခံ အထည့်ခံရလွန်းလို့လန်ပျံဖွာဟ,ပွင့်အာနေပြီ..။

အသက်ရှူသံတွေပုံမှန်ဖြစ်သွားပြီး သူ့လီးကြီးကို မေဖူးစောက်ခေါင်းထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲဆွဲထုတ်သွားတော့မှ သက်ပြင်းကိုမျဉ်းမျဉ်းလေးချ..သူ့ရင်ပတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့မနာအောင်ထု..သူ့ပားကို တအားနဲ့ပိတ်ပိတ်နမ်းပြီး ထမင်းစားခန်းထဲကပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ထမီလဲဝတ်မနေတော့ပါဘူး..တုံးလုံးပဲပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုပြန်ရောက်တော့မှပဲဦးမြစံခေါင်းအုံးနံဘေးက ပင်တီလေးယူပြီးစောက်ပတ်ကြီးတစ်ခုလုံးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲထိနှိုက်ပြီး ပြောင်စင်သွားအောင်သုပ်ပစ်လိုက်တယ်လေ..။

ဂျူးဂျူး ညကအိပ်မက်ထဲမှာ အသားမဲမဲကပ္ပလီကြီးက လီးအကြီးကြီးနဲ့သူ့စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မဆန့်မပြဲထိုးထဲ့ပြီးဆောင့်လိုးနေတာခံလိုက်ရလို့တစ်ချီပြီးခါနီး.ကောင်းလွန်းလို့အာခေါင်ခြစ် ညှစ်ပြီးအော်ရင်းနိုးလာခဲ့တယ်။အောင်မယ်လေးရင်ခုံလိုက်တာ..မောလိုက်တာ နော်..ချွေးစေးတွေကိုရွှဲနစ်နေတာပဲ။

စောက်ပတ်ကိုယောင်ယမ်းပြီးစမ်းကြည့်မိတော့ စောက်ရည်တွေလဲအိရွှဲနေတာ စောက်မွှေးအဖျားတွေတောင် စိုစိစိဖြစ်ကုန်ကြပြီ  ခ်ခ်။အိပ်မက်ထဲမှာ အဲ ကပ္ပလီကြီးက လီးရည်ပန်းမထည့်ပေးခဲ့လို့ နိုးလာခါမှအားမလိုအားမရ မွေ့ယာကြီးကိုလက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့တစ်ဘုန်းဘုန်းထုပစ်လိုက်တယ် မှတ်ရောခ်ခ် ခ်ခ် ။

ဟူး...အာခေါင်တွေခြောက်လာလို့ ရေအေးအေးလေးသောက်ချင်တာနဲ့အောက်ထပ်ကထမင်းစားခန်းထဲဆင်းလာခါမှ...ရေသောက်ဖို့တောင်မေ့သွားရတယ်လေ။ထမင်းစားတဲ့ စားပွဲပေါ်မှာပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမိုးပေါ်ထောင် စောက်ပတ်ကြီးကိုဟောင်းလောင်းဖွင့်ပြီး အောကားတွေထဲကဇာတ်လိုက်မင်းသမီးတွေလို အားရပါးရကြိတ်အော်ပြီးအလိုးခံနေတာဘယ်သူများလဲမှတ်တယ်..မေမေဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးဖြစ်နေတာကိုး။

အိုး...လိုးတဲ့သူကလဲ ခဲအိုကြီးပါလား...ခ်ခ် ခဲအို ကိုသော်ဇင်က မေမေ့နို့ကြီးတွေစုံကိုင်ဆုပ်ဆွဲပြီး အားရပါးရကြီးတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးနေတာပါလား..။အိုး..စောက်ပတ်ကြီးက အခေါင်းလိုက် အဟ,လိုက်ကြီးပွင့်အာနေတာ မယုံနိုင်စရာပဲ..လီးတန်ကြီးနဲ့ကွက်တိ ။ခဏနေတော့ဆောင့်လိုးချက်တွေသွက်လာပြီးမေမေကအရမ်းအော်နေတော့ပြီးခါနီးပြီဆိုတာသိလို့ အပေါ်ထပ်အပြေးပြန်တက်ခဲ့ရတယ်ခ်ခ်..ညတိုင်းများလိုးနေကြတာလားမသိ..။

..................................................................................................................................

မနက်အလင်းပိုင်းမှာဖူးဖူးကအရမ်းကြီးတောင့်တနေလို့ တစ်ချီလိုးပေးပြီးကော်ဖီသောက်ဖို့အခန်းထဲဝင်လာတော့ ဂျူးဂျူးက နောက်ကျောကသိုင်းဖက်ပြီးမျက်လုံးကိုလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့်ပိတ်ထားသည်။

သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲဖယ်ပေမယ့်မလွှတ်ပေးပဲဇွတ်အတင်းဖက်တော့ ကျောပြင်ကိုသူနို့လုံးမာမာတင်းတင်းကြီးတွေကပ်ပြီးပိညှပ်နေတာခံစားသိရသည်။

" ဂျူးဂျူးကွာ..လွှတ်တော့..မျက်လုံးပြာလာပြီကွာ..လွှတ်.."

သူကလက်ကိုဆွဲဖယ်လေ..ဂျူးဂျူးကဖိကပ်ဖက်လေမို့ ရုန်းရင်းကန်ရင်း သူ့လက်မောင်းတွေ.တစ်တောင်ဆစ်တွေက..ဂျူးဂျူးနို့မာမာတင်းတင်းကြီးကို ခဏခဏထိမိ တိုးမိသည်။ဂျူးဂျူးက ဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်ပြီးပြီ..နို့တွေက မို့မို့ပြူးပြူး..ဖောင်းဖောင်းတင်းတင်း...စာအုပ်ဖတ်ပြီးကျန်းမာရေးအရဆိုပြီး ဘော်လီတို့ဘရာစီယာတို့ မဝတ်။

နို့လုံးတွေကို သဘာဝအတိုင်းထားပြီးထိန်းချုပ်မှုကင်းကင်းနဲ့ကြီးထွားစေဖို့အဓိကအချက်အနေဖြင့်အားသန်သည်။ကျောင်းနှင့်မလွှဲသာမရှောင်သာတဲ့ပြင်ပကိစ္စတွေသွားစရာရှိမှဘော်လီဝတ်တတ်သည်။အိမ်မှာနေရင်းဆိုဘယ်တော့မှ ဘရာ ဘော်လီကိုဝတ်လေ့ဝတ်ထမရှိ..လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထားသည်။

အင်္ကျီဝတ်ပြန်တော့လည်း တီရှပ်တို့ စပို့ရှပ်တို့ စွပ်ကျယ်တို့ ကလွဲလျင်ဘာမှမဝတ်။ဘလောက်စ်တောင်မှ ပွပွမှ.နို့ကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်ချောင်ချောင်ကြီးထားမှဝတ်သည်။စောက်မွှေးတွေလည်း ဘယ်တော့မှမရိတ်.စောက်ပတ်ကိုတော့ တစ်နေ့ငါးခာ ခြောက်ခါ လောက်အနည်းဆုံး ဆေးကြောသန့်ရှင်းသည်။

အသက်ကဆယ့်ငါးနှစ်ဆိုပေမယ့်နို့လုံးတွေကပြူးပြူးကားကား ထွားထွားမို့မို့ကြီးတွေဖြစ်နေပြီ။နှာကလည်းကြီးတော့ ဖေ့စ်ဘုတ်မှာ. "လိုးချင်သူ" ဆိုတဲ့နာမည်နဲ့အကောင့်တုတစ်ခုဖွင့်ပြီး  အောကား.အောစာအုပ်အားလုံးစုံအောင်ကြည့်သည့်တကယ့်ကို သဘာဝ သမားအစစ်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူးက သိပ်မကြည်။မနေ့က သူ့ကိုလီးကြီးငေါ့ပြခံထားရလို့ကြိတ်ပြီးခံစားနေရသည့်ကြားက သူနဲ့ဦးမြစံလိုးနေကြသည့်ကိစ္စ  သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုအကြောင်းပြုပြီး သူ့ညီမရိပ်မိသွားပြီဖြစ်ကြောင်းဦးမြစံကအရိပ်အယောင် ပြောပြထားတော့ စိတ်တိုနေသမျှ သော်ဇင့်ပေါ်ပုံကျသည်။

" ဂျူးဂျူး.. တော်တော့..ကော်ဖိမြန်မြန်သောက်ပြီး အစ်ကိုကြီးအတွက်စွပ်ပြုတ်သွားပို့..ကလေးမဟုတ်ပဲကလေးလုပ်နေရင် ကလေးထွက်လာမယ် သိလား "

ဂျူးဂျူးကလက်ကိုလွှတ်ပေးပြီးစားပွဲမှာသော်ဇင့်ဘေးကပ်ပြီးထိုင်ရင်း

" ကိုကြီး..ကော်ဖီမသောက်နဲ့ကွာ..မုန့်ဟင်းခါးသွားစားရအောင်..ဂျူးဝယ်ကျွေးမယ်.. "

ထူးထူးမျက်စောင်းကြီး သော်ဇင့်ဆီကိုရောက်လာပြန်သည်။

" အေး..စား စား..မုန့်ဟင်းခါးထဲကို အီကြာကွေးကြီးထည့်စားခဲ့..ငါနော် မပြောလိုက်ချင်ဘူး..."

သော်ဇင်အခံရခက်လာသည်။အိပ်ယာထ,ကတည်းက သူဘာအမှားမှမလုပ်ခဲ့ပဲအချောင်သက်သက် စောင်းမြောင်းပြီး အကောခံနေရတော့ ပြန်လည်းမကောချင်။ဒီမိန်းမကြီးတော့.ပါးစပ်ပိတ်နေအောင်လိုးပစ်မှကောင်းမယ် ဟုတွေးပစ်လိုက်ပြီး စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ပစ်ကာ အခန်းထဲကပြန်ထွက်ဖို့လှည့်လိုက်တော့ နွယ်ဖူးဝင်လာတာနဲ့ကြုံသည်..

" မေဖူး..မေမေတို့အိမ်သွားဦးမယ်ဆို..တစ်ခါတည်းသွားရအောင်..ကားယူသွားမယ်လေ..."

" အဲ..ကော်ဖီသောက်ဦးလေ သော်ရဲ့..မေဖူးလိုက်မှာပေါ့...မမဇင်နဲ့အလုပ်တစ်ခု..ပြောထားသေးတယ်..."

သော်ဇင်ပြန်ထိုင်လိုက်ပေမယ့်ကော်ဖီတော့မသောက်တော့ပါ။ဟန်မပျက် ခဏသာနေပြီး ကားထဲကသွားထိုင်စောင့်နေလိုက်တော့မေဖူးက တစ်ခုခုပဲလို့တွေးပြီးလိုက်လာသည်။

" ပြော..ဘာဖြစ်...ခ်ခ်..လိုးချင်နေလို့လား...ပြစမ်း လီး..ခ်ခ်."

မေဖူးက သော်ဇင်သူ့ကို လိုးချင်နေတာမလိုးရသေးလို့ စိတ်ကောက်နေတယ်လို့ပဲ ထင်နေပြီး ချွဲသည်။လီးကိုစမ်းပြီးဆုပ်ထားကြည့်တော့လည်း မာမာကြီးဆိုပေမယ့်တောင်မတ်နေတာမဟုတ်တော့.တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း..

" ဟွန့်..လပျော့ကြီး.ခ်ခ်..ဖူးလေးနဲ့လင်းဆွဲ ဆွဲလာတာမလား..ဟွန်း မုန်းစရာကြီးသူများကိုလာမခေါ်ဘူး..ခ်ခ် "

" ထူးကြီးလေကွာ..အသားလွတ်ကောခံရတယ်..ဂျူးဂျူးနဲ့အမြင်မကြည်ဘူးထင်ပါရဲ့...အပျိုကြီးတော့တစ်ရက်ရက် အသေပိတ်လိုးပစ်ဦးမယ် ဟင်း.."

" ခ်ခ်..ခ်ခ်.အပျိုကြီးမဟုတ်ဘူးမောင်ရေ..မောင်မြစံနဲ့ဘယ်တုန်းကတည်းက အလိုးခံလာတယ်မသိဘူး..ဟီးဟီး..မနေ့တုန်းကမှ အခန်းထဲမှာ သူ့ပင်တီကျန်ခဲ့တာ မေဖူးကတွေ့ပြီးကောပစ်လို့ ရောဂါတက်နေကြတာကွ...သိပလား.ခ်ခ်.."

" အင်...."

သော်ဇင်ပါးစပ်ပိတ်သွားပြီး နွယ်နွယ်ထူးကို လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ အတည်ဖြစ်သွားရသည်။ အပျိုကြီးဆိုပြီးလျှော့ပေါ့တွေးခဲ့တာမှားသွားပြီပဲ..။

" နေပါဦး..နေပါဦး.ဂျူးဂျူးနဲ့ဘယ်လိုကဘယ်လို အမြင်မကြည်ရတာတုန်း...ခိခိကြည့်ရတာ ဂျူးမ စောက်ပတ်ရွပြီးသော့်ကို သူ့နို့ကြီးတွေနဲ့ပွတ်တာမိသွားတာနဲ့တူတယ်..ခ်ခ်..ဟုတ်တယ်မလား.."

" ဟီးဟီး..နောက်ကျောကနေမျက်စေ့ပိတ်တာပါမေဖူးရာ..သူ့နို့ကြီးတွေကဖရီးကြီးတွေပဲဥစ္စာကျောကိုတော့ဖိထားတာပေါ့..အဲဒါကိုစွပ်ပွားနေတာ..ချက်ချင်းပဲကလေးထွက်တော့မယ့်အတိုင်း ဟီးဟီး.သော်တို့က ဘာမှတောင်...."

" သိတယ်..သိတယ်..ခ်ခ်..ဂျူးက လာနေပြီ..အသက်ကငယ်ငယ်နဲ့နို့ကကြီးကြီးစောက်ဖုတ်က ဖောင်းဖောင်းကြီး..ခိခိ..လာတာတော့တအားလာနေတာ..မေဖူးသိတာပေါ့..ခ်ခ်..ခုတော့ သော့်ဖက်လှည့်လာတာပေါ့..."

" အင်...မေဖူးကလဲ. ကိုယ့်သမီးလေးကို ပက်စက်တာ..သေးသေးလေးရှိသေးတာကိုပြောရက်တယ်.."

" သော်လေးကဘာသိလို့လဲ..ခ်ခ်.ဂျူးမဟာကြီးက ကြီးနေပြီရှင့်..ခ်ခ် သော်လေးမျက်ခွက်လောက်ရှိတယ်..ဟီးဟီး အပွတ်ခံရမှ လျှာလည်သွားမယ်ဆရာ..အမေ့ကိုသူက အားလုံးပြထားပြီးပြီ..ခ်ခ် "

နွယ်ဖူးပြောနေတာနဲ့ပဲသော်ဇင်လီးကြီးတအားတောင်လာပြန်တယ်။နွယ်ဖူးကသူ့ပုခုံးကိုခေါင်းလေးမှီပြီး လက်တစ်ဖက်ကလီးကိုဆော့ပေးနေတာဆိုတော့သူ့လက်ထဲကလီးကြီးတောင်လာတာကိုသိနေတာပေါ့။လဒစ်ကြီးကို လက်မ,လေးနဲ့ပွတ်ပေးနေရင်း လက်တစ်ဖက်ကဂွေးဥကြီးကိုနှိုက်ပွတ်နေတော့..ကားတောင်ဆက်မမောင်းချင်တော့ဘူး။

" အိမ်ရောက်ရင် သားတို့အိမ်သော့ယူခဲ့ကွာ..တစ်နေကုန်အဲဒီအိမ်မှာသွားလိုးမယ်မေဖူး တအားလာနေပြီ..ခ်ခ် စောက်ရည်တွေတောင် ခုံမှာစိုကုန်ပလားမသိဘူး "

 

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>