ဝေလည်းမွှေး အပိုင်း ( ၁ )

  ဝေလည်းမွှေး အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - ‌မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

"ပြွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပွတ်ပွတ်ပု ပြွတ် ပလပ် ပြွတ်ပြွတ် ပွတ်.."

လီးကြီးကမတ်မတ်ကြီးကော့ပြီးထောင်ပေးထားသလိုဖြစ်နေတော့ထွေးရီအားရပါးရစုပ်ပေးနေမိတာပေါ့။သိပ်မတုတ်ဖူးဆိုပေမယ့်လင်ဇီးဘူးလောက်တော့တုတ်ပါတယ်။ရှည်တာကတော့ခြောက်လက်မလောက်ရှိမယ်.ပိုရင်လည်းနဲနဲပေါ့။

ဂွေးဥတွဲတွဲကြီးတွေပါမကျန်လက်ဖဝါးနနုလေးတွေနဲ့ဖွဖွပွတ်သပ်ဆွဲဆော့ပေးရင်းနဲ့လီးတန်ကြီးကိုလျှာနဲ့ရစ်ပတ်စုပ်ယူပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိစုပ်ပေးနေတော့လီးစုပ်ခံနေတဲ့သူ့ယောကျ်ားဦးကိုကိုလွင်လီးကြီးက သွေးကြောတွေထောင်းထောင်းထ,နေအောင်မတ်မတ်ကြီးတောင်နေပြီ။

တံတွေးတွေလျှာရည်တွေနဲ့စိုရွှဲဝင်းပြောင်နေတော့အလင်းရောင်မှိန်လဲ့လဲ့အောက်မှာ နဂိုကရှိပြီးသားအလိုးခံချင်စိတ်ကိုပိုပြီးထက်သန်လာအောင်နှိုးဆွပေးနေသလိုပါပဲ.ထွေးရီ စောက်ပတ်ထဲအရည်ရွှဲရွှဲထွက်အောင်ရွလာရတယ်။

လီးချောင်းကြီးကိုရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့ပြီး ခေါင်းတစ်ခါခါနဲ့မနာမကျင်အောင်ကိုက်ပစ်တော့ လီးကြီးကမာမာတင်းတင်းကြီးတုန့်ပြန်နေတာအားရကျေနပ်စရာကောင်းလွန်းလို့ တက်လိုးပစ်ဖို့အချိန်တန်ပြီမှန်းသိလိုက်တာပေါ့။

နှစ်ယောက်လုံးကအဝတ်အစားတွေကိုမဝတ်ကြပဲချွတ်ထားကြပြီးသားမို့ အပေါ်ကတက်လိုးတော့မယ်ရယ်လို့စိတ်ကူးပြီးလီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်ထဲကထုတ်..လီးဒစ်အဖျားလေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့စုပ်ဆွဲဇိမ်ခံလိုက်တော့

" အားဟား..ကောင်းလိုက်တာထွေးရာကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..စုပ် စုပ်..လီးတစ်ချောင်းလုံးစုပ်ပစ်ထွေး.အားရှိပါးရှိစုပ်ပစ်..အင်း အင်း..အားဟား ဟား...ထွက်ပြီထွေးရေ..ထွက်ပြီ..ပြီးပြီ..အူးဟူးကောင်းလိုက်တာထွေးရာ..."

လီးရည်ပျစ်ပျစ် သုံးလေးချက်လောက်ထွေးရီပါးစပ်ထဲ ဖျန်းကနဲဖျန်းကနဲပန်းပြီးဝင်လာတော့ လီးကြီးကိုစုပ်နေရင်း ဂလုဂလုနဲ့စိတ်လိုလက်ရမျိုချပစ်လိုက်တယ်။

လီးရည်တွေမျိုချရတာမကြိုက်လို့တော့မဟုတ်ဘူး..ဒါပေမယ့် စောက်ခေါင်းထဲကိုပန်းထည့်ပေးတဲ့အရသာကိုမှပိုပြီးကြိုက်လို့ ဟိုတုန်းကတော့လီးရည်ထွက်ခါနီးဆိုပါးစပ်ထဲကလီးကြီးထုတ်ပြီးဂွင်းတိုက်ပေးပစ်ခဲ့တာပါပဲ။အခုတစ်ခါတော့ ကိုယ်တိုင်က စောက်ရည်တွေစိုစိုရွှဲနေရုံမက,ပဲစောက်ဖုတ်ကြီးထူပူရောင်ကိုင်း ဖောင်းမို့ဖူးကြွလာတဲ့အထိ နှာတွေတအားထန်ပြီးအလိုးခံချင်နေလွန်းလို့ လီးစုပ်မပျက်ပဲမျိုချပစ်လိုက်မိတာ။အလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်လာရတာက ညနေကတည်းက အစပျိုးလာတဲ့ဇာတ်ကြောင်းပေါ့..

ထွေးရီက မျိုးဥကြွေခါစ.ရာသီလာပြီးတဲ့ရက်တွေဆိုရင်နှာစိတ်တွေကြွပြီးသာမန်နေ့တွေထက်ပိုပြီးအလိုးခံချင်လာတဲ့သဘာဝရှိတာ အပျိုဖြစ်စ,ကတည်းကပါပဲ။ဒါကြောင့်မို့လည်း ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပိုပိုနဲ့လင်ရခဲ့တာဆိုရင်သိပ်မမှားပါဘူး။

သူ့အဖေရဲ့လက်သုံး ကိုတင်ဦးကလူပါးကြီးဆိုတော့ထွေးရီကိုနှစ်ရက်သုံးရက်နှူးပြီးခိုးပြေးလိုက်တာ. ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးအလိုးခံရပြီး လီးအရသာသိသွားရတော့တာပဲ။ထွေးရီဗိုက်ကြီးခါစ,..ဘယ်သူမှမသိကြသေးခင်မှာအဲလူရဲ့ မယားကြီးနဲ့သမီးတွေကလိုက်လာပြီးအဆဲအဆိုခံရ..နပမ်းလုံးကြတော့ကိုတင်ဦးကသူ့ရဲ့ မယားကြီးဖက်ပါသွားတယ်လေ။

အဲဒါနဲ့ပဲအဖေ့အိမ်ပြန်ရောက်လာရာက အဖေ့အထက်အရာရှိတာဝန်နဲ့မြို့ကိုပြောင်းလာတဲ့အခုလက်ရှိပေါင်းနေတဲ့လူကြီးကအကြံအဖန်လုပ်ရင်း အတည်ကြီးညားကြရတာပေါ့။အဖေ့အထက်ကအရာရှိဆိုမှတော့ သူ့အသက်ကလည်းအဖေ့ထက်တောင်မှကြီးတာပဲပေါ့။

မယားကြီးနဲ့သားကြီးသမီးကြီးတွေလည်းရှိပာတယ်။ဒါပေမယ့်သူတို့ကဦးကိုကိုလွင်နဲ့အတူသွားလေရာလိုက်ပြီးမနေနိင်ကြသလို.ပြဿနာလည်းမရှာကြဘူးလေ။နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကျော်ထိတစ်နေရာကတစ်နေရာပြောင်းခဲ့ကြရာက ဦးကိုကိုလွင်ပင်စင်ယူပြီးထွေးရီတို့မြို့ မှာပဲလာအခြေချနေကြတာပေါ့။

သူ့အသက်ခြောက်ဆယ်ပြည့်လို့ပင်စင်ယူတာဆိုပေမယ့် ထွေးရီကသုံးဆယ့်ခွန်ပိုပိုပဲရှိသေးတယ်။သွေးသားအလွန့်အလွန် သန်ဆဲထန်ဆဲ..ခံလို့ကောင်းဆဲ ဆိုတော့သူနိုင်အောင်မလိုးပေးနိုင်တော့ဘူး။

ထွေးရီ ရာသီလာပြီးစ, မှာနှာကြွတတ်တဲ့သဘာဝကို ဦးကိုကိုလွင်ကမသိပေမဲ့ခဏလေးညားပြီးအကြာကြီးလိုးခဲ့ဖူးတဲ့ ကိုတင်ဦးကသိတယ်ရှင်. လူလည်ကြီး.။အော်..ဒါနဲ့ပြောရဦးမယ်..ဦးကိုကိုလွင်ဒီမြို့ မှာလူကြီးလုပ်နေကတည်းကဆိုင်ခန်းတစ်ခန်းယူထားခဲ့တာလေ..အခုပြန်လာတော့ရှိတဲ့အရင်းအနှီးအဆက်အသွယ်တွေနဲ့ ရွှေဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတာဣန္ဒြေ္ဒမပျက်လေးပေါ့..မဆိုးပါဘူး။

အဲလိုနဲ့ညနေကထွေးရီဆိုင်သိမ်းခါနီးကိုတင်ဦးနဲ့သူ့သမီးတွေရောက်လာတယ်လေ။ဆွဲကြိုးလေး နားကပ်လေးလာကြည့်တယ်လို့ပြောတာပါပဲ.ကိုတင်ဦးတကယ်ကြည့်သွားတာက ထွေးရီဖင်ကြီးကိုပါ ခ်ခ်..ဈေးသည်နဲ့ဈေးဝယ်ဆိုတော့ အအေးတို့ မုန့်တို့နဲ့သူတို့သားအဖတွေကိုဧည့်ခံပါတယ်။

သူ့သမီးတွေကထွေးရီကိုမမှတ်မိကြဘူး..သူတို့အဖေနဲ့ညားခဲ့တုန်းကသူတို့ လူမှန်းမသိနိုင်သေးလောက်အောင်သိပ်လည်းငယ်ခဲ့ကြသေးတော့ မမှတ်မိနိုင်ဘူးဆိုတာ ထွေးရီတွက်မိပါတယ်။သူတို့ကိုဆိုင်ကကောင်မလေးတွေနဲ့လွှဲထားပေးလိုက်ပေမယ့်ကိုတင်ဦးကထိုင်ရာကမထ,ဘူးလေ..ညို့ မျက်လုံးကြီးတွေနဲ့.

" ထွေး.ဖုတ်ဖုတ်ကြီးနေမကောင်းဘူးမလား.မျက်နှာတွေ နှာခေါင်းတွေ နီနေတာ.."

ဟိုတုန်းက ရာသီလာပြီးတိုင်းလေးငါးခါလောက်အမေးခံခဲ့ရဖူးတဲ့ စကားတစ်ခွန်းကို မကြားရတော့ပာဘူးလို့ထင်ထားမိခဲ့ပေမယ့် ကာလများစွာကြာမှအခုလိုလူကြားထဲမှာ တိုးတိုးလေးထပ်ပြီးကြားရတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကယွတက်လာလေသလားလို့ထင်ရလောက်အောင်နှာသွေးတွေဆူလာတယ်။

" ဟိုတုန်းကတော့ ကိုယ်ဆေးထိုးပေးခဲ့ရတာနော်..သုံးရက်လောက်ကိုယ့်အပ်တုပ်တုပ်ကြီးနဲ့လိုးပေးလိုက်မှပုံမှန်ပြန်ပြီးဖြစ်သွားတာ..ဒီရက်တွေဆိုထွေးကပိုပြီးအပေးကြမ်းတတ်လွန်းတာ ကိုယ်မမေ့နိုင်ဘူး..ဒီလီးကြီးမေ့သွားပလား ထွေး "

ထွေးရီ စောက်ဖုတ်ကြီးယွထိုးနေတာကတစ်မျိုး..ရင်ထဲ ဘလောင်ဆူနေတာကတစ်မျိုးနဲ့ဘာမှပြန်မပြောမိဘူး။အလိုးခံချင်နေမှန်းသိနေတဲ့ကိုတင်ဦးက ဆက်တီပေါ်ထိုင်နေရင်းဘောင်းဘီဇစ်ဆွဲဖွင့်ပြတော့ သူ့ကိုလိုးခဲ့ဖူးတဲ့လီးတုတ်တုတ်တိုတိုကြီုးကြိုမင်ရတယ်။မျက်စောင်းလေးမထိုးချင်ထိုးချင်ထိုးပစ်ပြီး..

" သူ့ မယားကြီးသွားလိုးပါလား လို့ "

ကိုတင်ဦး အားတက်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့.မျက်လုံးတွေဝင်းတောက်လာပြီး

" ဆုံးသွားတာ ဆယ်နှစ်ကျော်တောင်ရှိရောပေါ့..ရှိနေလဲထွေးကိုပဲလိုးချင်တာ..ထွေးစောက်ဖုတ်ကသူ့ထက်ပိုပြီးလိုးလို့ကောင်းတာ "

...........................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

မိုးဆွေက အသက်နှစ်ဆယ်..မြန်မာစာနဲ့ကျောင်းပြီးတော့ဆိုင်လား မဆိုင်လား.အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းနဲ့ကွန်ပျုတာသင်တန်းတွေတက်ပစ်တယ်။သူ့အကြောင်းသိတဲ့ကောင်မလေးတွေက သူ့ကို လန့်လည်းလန့် ကြိုက်လည်းကြိုက်..မြွေဆိုး လို့ပဲခေါ်လိုက်ကြတယ်။

ခေါ်လဲခေါ်သင့်ပါတယ်လေ..သူ့လီးကြီးကခုနစ်လက်မ အကျော်ပဲရှိမယ် လျော့တော့မလျော့ဘူး။နဲနဲလေးထိလိုက်မိတာနဲ့ ရှူးကနဲအသံမမြည်တာကလွဲရင်ထောင်ပြီးတက်လာတာက တကယ့်မြွေပွေးတုတ်တုတ်ကြီးလိုပဲ.လီးချောင်းကဆီးပုံးနဲ့ရိုက်ပြီးဖျောင်းကနဲတောင်အသံထွက်လာတဲ့အထိသန်လွန်းတယ်။

အဲလိုသန်လွန်းလှသလာက်လည်းအဆိပ်ရည်ကသန်လွန်းများလွန်းလို့စောက်ခေါင်းထဲမီးသတ်ပိုက်နဲ့ထိုးတည့်သလားထင်ရအောင်ပူကနဲ ပူကနဲ ပန်းပန်းထည့်တတ်တာအတော်ဆိုးတယ်လို့ကောင်မလေးတွေကပြောတာပဲလေ။မမကြီးတွေ အန်တီလေးတွေတော့သူတို့နဲ့ပြောင်းပြန်..တော်တော်ကြိုက်ကြတယ်လို့ပြောပြန်ရော..

" ဟ..ငါ့သားရ..မင့်အမေလိုးတယ်မှပဲမင်းရတဲ့ဘွဲ့ကမြန်မာစာ ဟ..ဘာဆိုင်လို့အင်္ဂလိပ်စပီကင်းတွေ ကွန်ပျူတာတွေမှစိတ်ကူးယဉ်ရတာတုန်း.."

မိုးဆွေကတော့ ရယ်လိုက်တာမှ မျက်ရည်များတောင်ထွက်တယ်။

" ဟားဟားဟာ..ဟုတ်ပါပြီအဖေရယ်ဟုတ်ပါပြီ.ဟားဟား..အမေတော့ အဖေ့ပါးစပ်ကလိုးတာနဲ့ပဲသေလို့ရနေပြီ ဟား...ဟားဟား.."

ဦးကိုကိုလွင်မျက်နှာကြီးအီးမှန်ပြီးရှုံ့ မဲ့သွားတယ်.။

" လီးပဲ..ဒီငါလိုးမသားနဲ့တော့..မင်းအမေကိုငါကပါးစပ်ကပဲလိုးနေတယ်ဆိုတာဘာဂျာပဲမှုတ်နေတယ်လို့ပြောတာပဲကွ..မင်းစကား မင်းပြန်ရုတ်သိမ်းဟေ့ကောင်မရုတ်သိမ်းရင် မင့်ရှေ့မှာမင့်အမေကိုလိုးပစ်မယ်.."

ဒီအသံတွေကို မထွေးရီ အိပ်ခန်းထဲကကြားလိုက်တော့မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။တကယ်များ လာလိုးမှဖြင့် သားလေးရှေ့ရှက်စရာကြီး ခ်ခ်။သူ့သားကအသက်နှစ်ဆယ် လို့သာပြောပေမယ့် တကယ့်ကိုလူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ။မထွေးရီရဲ့ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း မသိမသာခိုးကြည့်တာရော သိသိသာသာပြောင်ကြည့်တာရော.များပြီဆိုတော့ထွေးရီကလည်းသူ့သားဘာလိုချင်နေတယ်ဆိုတာသိနေပြီ။

ထွေးရီကိုယ်တိုင်ကလည်း..ကိုကိုလွင်နဲ့အလိုးခံနေရတာအရင်လိုပြည့်ပြည့်ဝဝမခံစားရတော့တာကြာပြီမို့အားမလိုအားမရ..ဖြစ်နေတဲ့အချိန်။သူ့သားနဲ့လိုးကြဖို့စိတ်ကူးယဉ်မိတာခဏခဏဆိုပေမယ့်..သားအမိချင်းအလိုးခံဖို့မဆုံးဖြတ်ရဲသေးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ထိရုံ တို့ရုံ ဖက်ရုံ နမ်းရုံနဲ့ပဲ အာသီသကိုကြိတ်ဖြေနေကြတာ။

ဒီအတိုင်းဆိုရင် ပါးစပ်ပိတ်နေလို့တော့ဖြင့် ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။

" အောင်မယ်လေးတော်..သူ့သားနဲ့သင်တန်းကိစ္စ ကျွန်မကအနေသာကြီးပါ.ဘာဂျာလည်းအမှုတ်မခံပါရစေနဲ့..အလိုးလည်းမခံပါရစေနဲ့..ဦးကိုကိုလွင်.."

သူ့အမေ ဆိုင်မှာပဲထင်လို့မိုးဆွေကအဖေ့ကိုစ,နေတာ.အမေ့အသံကြားလိုက်ရမှ လျှာတစ်လစ်နဲ့ပါးစပ်ပိတ်သွားတယ်။

" ဟဲဟဲ..စ,လုံးသွားမယ်လေ..ဖေဖေဒယ်ဒီကလဲ..ဟဲဟဲ..စင်္ကာပူလိုဖြစ်မလာရင်..စင်္ကာပူကိုသွားရမှာပေါ့..ဟီးဟီး.မမကြီးတို့ကုမ္မဏီကအလုပ်ခေါ်ရင် သူလှမ်းပြီးအကြောင်းကြားမယ်..စပီကင်နဲ့ကွန်ပျူတာတက်ထားလို့ပြောတာပဲ.သဘောကျသွားပြီမလား ဟီးဟီး "

မမကြီးဆိုတာက ဦးကိုကိုလွင်ပထမဇနီးနဲ့မွေးတဲ့သမီးအကြီးဆုံး..အသက်ကထွေးရီလောက်ရှိနေပြီ။စင်္ကာပူမှာအခြေစိုက်တဲ့ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာအလုပ်လုပ်တာဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ဒီလိုနဲ့ မိုးဆွေသင်တန်းသွားသလိုလို ဘာလိုလို ယောင်ချာချာလုပ်လာခဲ့တာ..နှစ်လလောက်ကြာခဲ့ပြီပေါ့။

သင်တန်းတွေမှာဘာတစ်ခုမှဖြစ်မလာသလိုအိမ်မှာလည်းသူ့အမေနဲ့သူ ဖင်လုံးကြီးတွေမသိသလိုသိသလိုနဲ့ပိုပိုပြီးဆုပ်နယ်ပေးနေမိတာကလွဲရင်ဟိုအရင်ကထက်ပိုပြီးဘာတစ်ခုမှဖြစ်မလာပါဘူး။

တစ်ခုခုများဖြစ်လာလေမလားဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်လေးနဲ့ညနေက အမေ့ဆိုင်ဖက်ခြေဦးလှည့်သွားကြည့်မှ.ငယ်ထိပ်ကိုမြွေပေါက်တာထက်ဆိုးသွားရပါရော။

ညနေဆိုင်သိမ်းခါနီးမို့ ကောင်တာရောင်းတဲ့ညီမလေး သုံးလေးယောက်ကအစ်မကြီးနှစ်ယောက်ကိုပစ္စည်းလိုက်ပြပေးနေတာမြင်တော့ ထွေထွေထူးထူးမေးမနေတော့ပဲအမေ့ဧည့်ခန်းထဲကို ခါတိုင်းလိုပဲဝင်သွားမိတယ်လေ။အမေကဧည့်သည်ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ပုံစံကြည့်ရတာ အပျိုဖြန်းလေးလိုဖြစ်နေလို့ထူးထူးဆန်းဆန်းအံ့ဩစိတ်နဲ့ရပ်ကြည့်နေမိတာပေါ့.။ဘေးတိုက်ဆိုတော့သူတို့

က ဂရုမပြုမိလိုက်ကြဘူးထင်တာပဲ..သူ့စိတ်ထဲဧည့်သည်ကအမေ့ကိုလီးထုတ်ပြနေတာလားလို့ထင်မိတယ်။အနောက်ကဝင်လာကြတဲ့အစ်မကြီးတွေရဲ့စကားပြောသံစီစီညံညံလေးကြားရပြီးအမေကတံခါးဖက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ သူ့ကိုမြင်သွားတယ်။အမေ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကသွေးဆုတ်သွားသလိုဖြူဖတ်ဖြူရော်ကြီးများဖြစ်နေသလားလို့ထင်တာမို့ တစ်ခုခုဖြစ်နေုပြီလို့တွေးပြီးစိတ်ထဲတေးထားလိုက်တယ်။

မမြင်ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ကိုတင်ဦးရဲ့လီးကြီးကို သတိလက်လွတ်မျက်တောင်မခတ်နိုင်လောက်အောင်ငေးစိုက်ကြည့်နေမိတဲ့မထွေးရီ...အပြင်ဖက်ကခြေသံတွေနဲ့အတူကောင်မလေးတွေရဲ့စကားသံတွေကြားရလို့ မလုံမလဲလှည့်ကြည့်မိလိုက်တော့..တံခါးဝမှာမိုးဆွေရပ်ကြည့်နေတာမြင်ရလို့လန့်သွားတယ်။

ဘယ်အတိုင်းအတာထိမြင်သွားပါလိမ့်လို့တွေးနေရင်းဣန္ဒြေဆည်ပြီး

" သား..ဝင်ခဲ့လေသားရဲ့..တံခားပောက်မှာရပ်နေရတယ်လို့..ကိုယ့်အမေအခန်းလာနေကျများ "

အဲဒီတော့မှ မိုးဆွေအခန်းထဲဝင်လာသလို ကိုတင်ဦးလည်းဘောင်းဘီဇစ်ဆွဲတင်ပြီးပြီဆိုတာမျက်ဝန်းထောင့်ကမြင်ရလို့သက်ပြင်းတစ်ချက်ခိုးပြီးရှိုက်ချလိုက်ရတယ်လေ။ကိုတင်ဦးရဲ့သမီးလေးတွေအနောက်ကလိုက်လာကြပြီးမိတ်ဆက်ကြတော့ နှင့်ပွင့်ကြွေနဲ့ နှင်းပွင့်ဝေ..သားအမိနှစ်ယောက်..ဆိုင်ကနေ အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာကြတော့မိုးဆွေမျက်နှာကအုံ့မှိုင်းနေတာရွာတော့မယ့်မိုးလိုပဲ။

" အမေ့ကို..အဲလူကြီးက သူ့လီးထုတ်ပြနေတာမလား.."

" ဟုတ်ပါဘူးကွာ..ခ်ခ်..ဘာတွေမြင်ပြီးဘာတွေလာပြောနေတာလဲ..ခ်ခ် "

နားလှည့်ပါးလှည့်နဲ့.သူရာသီလာတဲ့အခါ တအားစိတ်ကြွပြီးယွလာတတ်တဲ့သဘာဝကိုမလိုအပ်ပာပဲစကားလမ်းလွှဲဖို့ ရှင်းပြနေရင်းဟိုလူ့လီးကြီးကိုသတိရလာလို့စောက်ပတ်ကယွလာပြန်တယ်။သူ့အမေရဲ့ အလေ့အထကိုအခုမှသိလိုက်ရတဲ့မိုးဆွေလည်း လမ်းလျှောက်နေရင်း လီးကြီးတောင်လာပြီးပုဆိုးရှေ့ကိုငေါထွက်လာတာပေါ့။

" ဟွန့်..သားကလဲကွာ..လမ်းသွားရင်းလီးကြီးကတောင်နေလိုက်တာ ငေါထွက်နေတာ.အရှည်ကြီးပဲ..ခ်ခ်..တုတ်တာကလည်း အတော်ကြီးတုတ်မယ်ထင်တယ်. ဘယ်လောက်ကြီးလဲ..ခ်ခ် "

.........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

" အမေကလည်းဘာတွေလိုက်မေးနေမှန်းမသိဘူးနော်..လမ်းလျှောက်ရင်းလီးတောင်နေလို့ အနေရခက်ပါတယ်ဆိုမှ..ဆိုင်ထဲကဟိုလူကြီးလို လီးထုတ်ပြလိုက်ရမလား ဟင်း "

" ထုတ်ပြလေ..ထုတ်ပြ.ခ်ခ်..အဲလိုမတ်မတ်ကြီးတောင်နေတာကြီးမှမြင်ချင်တာ..ခိခိ..လီးပျော့ရင်စိတ်မလာဘူး..အားမရဘူး..ပြ "

မထွေးရီက ရာသီလာပြီးစ,မို့စိတ်တွေကတအားလာနေတာ။အိမ်ရောက်ရင်သူ့လင် ကိုကိုလွင်နဲ့အလိုးခံရမယ်ဆိုတာကိုအသေအချာသိနေပေမယ့် လောလောဆယ်တော့အခွင့်အရေးရသမျှ အထိအတွေ့ အပြောအဆိုလေးနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်စိတ်ဖြေလိုက်ချင်သေးတယ်။

သားအမိချင်းဆိုပေမယ့်.သူကကိုယ့်ကိုလိုးချင်နေမှန်းလည်းသိနေပြီးပြီ..ဖင်ကြီးတွေတောင်အနယ်ခံပြီးပြီဆိုတော့.စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းပါးစပ်ကပြောရတာ စိတ်ပိုလာတာပေါ့။အလိုးခံချင်နေတဲ့အာသီသကပိုပိုဆိုးနေတာကိုသူလည်းမတတ်နိုင်ဘူး။

" ခ်ခ်..အမေကစိတ်လာနေတာနော..

လမ်းလျှောက်ရင်းပုဆိုးပြင်ဝတ်သလိုနဲ့ထုတ်ပြ.. ကြည့်ချင်လှပြီနော.ဟီးဟီး.အဲလီးကြီးကြည့်ပြီး ညကျစိတ်ကူးနဲ့စုပ်ပစ်မှာ ဟီးဟီး.. ရှလွတ် "

ပုဆိုးပေါ်ကမြင်ရုံနဲ့အကြီးကြီးမှန်းသိသာနေပေမယ့်.မျက်စေ့နဲ့တည့်တည့်ကြီးကြည့်လိုက်ချင်လာတော့ သူ့သား ပြရဲလာအောင်မသိမသာလေးလမ်းကြောင်းခင်းပေးတာပေါ့။မိုးဆွေက ဘေးဘီတွေမျက်စေ့ဝေ့ကြည့်ရင်း သူ့ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖြည်တယ်..

" ဟွန်း.ကြည့်.အင့်.အားရပါးရကြည့်..ခိခိ ခိခိ..အမေ့ဖင်ကြီးနဲ့သာဆိုရင်တော့ သားလီးကသေးနေမှာပဲ ခ်ခ် "

" ခိခိ..သားကလဲ ဘယ်သူမှမရှိပဲ ရှက်နေပြန်ပါပြီ..ခ်ခ်..မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ဆိုရင် လို့ရှင်းရှင်း ပြောစမ်းပါ ခိခိ..အဲလိုပြောမှမေမေက ဖီးတက်တာ "

မထွေးရီကအကြာကြီးငုံ့ကြည့်နေပြီးလမ်းထဲမျက်လုံးဝေ့ကြည့်တယ်။လူရှင်းနေတော့လက်တစ်ဖက်ကပုဆိုးထဲ ရှောကနဲတိုးဝင်လာပြီးလီးကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်ပစ်တယ်။ဖြည်းဖြည်းချင်းဆက်လျှောက်လာကြရင်းလူရိပ်မြင်တော့မှသူ့လက်ကိုထုတ်ပြီး....

" အားရပါးရကြီးပါလား သားရယ်.လီးဆိုတာ ဒီလိုမျိုးကြီးကိုမှ လီးလို့ခေါ်တာ..တုတ်လဲတုတ် ရှည်လဲရှည်ကြီး..ခ်ခ်.. ဦးကိုကိုလွင်သာမြင်ရင်သတ်သေချင်တဲ့စိတ်ပေါက်သွားမှာပဲ...ဒီလိုကြီးဖြစ်ချင်လွန်းလို့.ဆေးစား ဆေးလိမ်းလုပ်ရင်းသူ့ခမျှာ ပန်းသေတော့မယ် ခ်ခ် "

ဒီလိုနဲ့သားအမိနှစ်ယောက်အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာကြတဲ့အထိ မအီမလည်ကြီး။ပြန်ရောက်လို့ရေမိုးချိုး ထမင်းစား အနားယူ တီဗီကြည့်တော့ မတွေးရီကခါတိုင်းလိုသူ့လင်ဘေးမှာအတူမထိုင်တော့ဘူး။

မိုးဆွေနံဘေးကိုပူးကပ်ထိုင်ပြီးဖက်ထားတယ်။သူ့သားကိုဖက်ပြီးဦးကိုကိုလွင်အလစ်မှာမိုးဆွေလီးကြီးတစ်ချက်နှစ်ချက် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ထိတို့ပွတ်ဆွဲပေးနေရုံပဲရှိသေးတယ်..ဦးကိုကိုလွင်ကခေါ်ပြီ..

" ဒီနေ့ နည်းနည်းများသွားတယ်ထွေးရေ..ကိုကြီးအိပ်ချင်ပြီကွာ.."

မထွေးရီစိတ်ညစ်သွားပေမယ့် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံရတော့မှာမို့ မိုးဆွေစိတ်ချမ်းသာအောင် မထ,ချင်တဲ့ပုံစံမျိုးလုပ်ပြရင်း ပားကိုပြွတ်ကနဲနမ်းပြီးထသွားတယ်။

" ဟွန်း..ဆယ်မိနစ်တောင်ကြာအောင်လိုးနိုင်တာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့..စိတ်ကုန်လိုက်တာ.."

အဲလိုနဲ့ပဲ အိပ်ယာထဲရောက်ပြီးလီးစုပ်ပေးခဲ့တာ..ဦးကိုကိုလွင် တစ်ချီပြီးသွားတယ်လေ။သူ့ကိုကြည့်ရတာအရက်များနေပြီဆိုတော့ ဒီနေ့ညလီးပြန်တောင်လာဖို့လမ်းမမြင်တော့ပေမယ့်..ကိုယ့်မှာကအလိုးခံချင်နေလွန်းပြီမို့ စိတ်တိုတာကိုခဏဖယ်ထားပြီး သူ့လီးတောင်လာနိုး..တောင်လာနိုးနဲ့ စောက်ပတ်ကိုတစ်ဇတ်ဇတ်ပွတ်ထိုးရင်းလဒစ်ကြီးကိုငုံငုံဆွပေးနေမိတယ်။

" ကိုကြီးအိပ်ချင်နေပြီထွေးရယ် မဆွနဲ့တော့နော်.. ဒီညကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်နော်.သောက်တာနည်းနည်းများသွားတယ်ကွာ..အိပ်ကြရအောင်နော်.."

စိတ်တိုရုံကလွဲလို့ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲလေ.မိန်းမသားဆိုတော့သူ့လီးကြီးတောင်မတ်လာပြီးလိုးပေးတော့မှ ကိုယ်လိုချင်တဲ့အရသာကိုရနိုင်တဲ့ဘဝမဟုတ်လား..။သူကလီးမတောင်ဘူးဆိုတော့လဲကိုယ်က ငုတ်တုတ်အငတ်ခံရုံပဲပေါ့။

အိပ်ပျော်နေတဲ့ဦးကိုကိုလွင်နံဘေးမှာအဝတ်တောင်ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပဲမထွေးရီ သူ့လက်ကိုအားကိုးပြီးအာသာပြေအောင်စောက်ပတ်နှိုက်နေရတော့တာပေါ့။ရာသီလာပြီးခါစ နှာထ,ပါတယ်ဆိုမှအလိုးမခံရတဲ့အဖြစ်ကိုစိတ်တိုတိုနဲ့စောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းပူးထည့်ပြီး ပေါက်ပေါက် ပေါက်ပေါက်နဲ့ဆောင့်ပေးနေမိတာ..အတွေးထဲပထမဆုံးဝင်လာတာက ကိုတင်ဦးနဲ့လိုက်ပြေးခဲ့တဲ့ညပဲပေါ့။

အဲဒီအကြောင်းတွေပြန်တွေးမိတော့မှ သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေအသက်ပြန်ဝင်လာသလိုပဲ..တစ်ပေါက်ပေါက်..တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့လက်ကဆောင့်ချက် ပိုသွက်လာသလို စောက်ရည်ကလည်းပိုရွှဲလိုက်လာတယ်။ဆောင့်ရင်း..ဆောင့်ရင်း ကိုတင်ဦးလီးက တုတ်တိုတိုကြီးပါလို့မြင်ယောင်လာတော့ သိပ်အားမရသလိုပဲ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း မခံစားရပြန်ဘူး။

အတွေးတွေကမတည်ငြိမ်တော့ညနေကမြင်ခဲ့ဆုပ်ခဲ့မိတဲ့ လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးဆီရောက်သွားရော။အိုးဟိုးအားရလိုက်တာ..ကြီးလိုက်တုတ်လိုက်ရှည်လိုက်တဲ့လီးကြီးပါလားကွယ်.ဟွန်း..စောက်ခေါင်းထဲကိုပြည့်သိပ်သွားမှာပဲ..

ထဲ့ပေးပါကွယ်..အဲလီးကြီးမေမေ့စောက်ပတ်ထဲထဲ့ပေးစမ်းပါ..အင့် ဆောင့် ရော့ရော့..စိတ်ကြိုက်ဆောင့် အင့်အင့်အင့်ရော့ လို..လိုး လိုး လိုး..သားရေ အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရကြီးသာလိုးပစ်ပါကွယ်..သားထင်သလိုအမေ့ရဲ့စောက်ခေါင်းကအကျယ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး..

သားလီးကြီးနဲ့ဆို ပြဲများပြဲသွားမလားလို့..အင့် ရော့ ဆောင့် အူးဟူး..အရသာရှိလိုက်တာ..ဆောင့်. ပစ်ပစ်လိုး

အင့် အင့် အင့် အား...ဟူး.

မထွေးရီ တစ်ချီပြီးသွားတော့သူ့လက်ချောင်းတွေမှာစိုရွှဲနေတဲ့စောက်ရည်တွေကိုလျှာနဲ့ယက်နေမိတယ်။အားမရနိုင်သေးလေတော့ လက်ချောင်းတွေပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့ပြီးတစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်ပစ်တော့တာပဲပေါ့။

နို့ လုံးတွေကလည်းသူ့ဟာသူဆုပ်ရ နယ်ရလွန်းလို့ နို့ သီးခေါင်းတွေတင်းတင်းကြီးဖူးထောင်ထ,နေတာခုထိမလျော့နိုင်သေးဘူး။စောက်မွှေးတွေမှာလည်းစောက်ရည်တွေပူးကပ်နေပြီးဂျပ်တည်နေပြီဆိုတော့..ရေသွားဆေးဦးမှဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ထမီတစ်ထည်ကောက်ယူရင်လျှားပြီးရေချိုးခန်းဖက်ထွက်ခဲ့တာလေ..။

မိုးဆွေအခန်းနားကိုအရောက်မှာ

" အမေ အမေ..သားလိုးချင်တယ်အမေရယ်.သားလိုးချင်လှပြီ.အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးလှန်ပေးထားတော့နော် "

ဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်ရတယ်။သူ့အခန်းထဲဝင်ဖို့ ချီတုံချတုံဖြစ်နေမိတာအကြာကြီးပဲ။

...............................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

" ဟိတ်..ဟိုမှာ ဟိုမှာ..မြွေဆိုး "

မနေ့ကကြည့်ထားခဲ့တဲ့ဆွဲပြားလေးကိုဝယ်ဖို့ကြွေတို့ညီအစ်မရောက်လာတော့ စောနေသေးလို့လားမသိဘူး..လူရှင်းနေတာတွေ့ရတယ်။ဆိုင်ရှေ့ဝင်ပောက်နားမှာမိုးဆွေကတံခါးမှီပြီးခပ်လျှောလျှောလေးရပ်နေတာမြင်တော့ဝေကကြွေ့ဖင်ဆုံကြီးကိုသုံးလေးချက်လောက်ကပ်ကပ်ဆိတ်ပြီး သတိပေးသလိုပြောတယ်။

" မြင်ပါတယ်ဟဲ့ နင်ကလဲ..ခ်ခ် ပင်တီမဝတ်ထားဘူးဟဲ့ နင်ဆိတ်တာကလဲ နာတာ..ချချ "

" တူတူပဲ..ခ်ခ် ငါလဲမဝတ်လာဘူး..နာမည်နဲ့လီးနဲ့လိုက်တယ်နော်..ခ်ခ် ဘောင်းဘီရှေ့မှာအချောင်းလိုက်ကြီး..ထင်းနေတာပဲ ခိခိ. "

" အင်း..တော်တော်ကြီးမယ်ဆရာ.ခ်ခ်တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ရှိမယ်နော.မနေ့တုန်းကပုဆိုးဝတ်ထားလို့ ဒီလေက်ရှင်းအောင်မမြင်ခဲ့ရဘူး.."

" ခ်ခ်..အားရပါးရဆုပ်ပြီးပလွေမှုတ်ပစ်ချင်လာပြီ..ဟီးဟီး "

" တူတူပဲ..တူတူပဲ..ခိခိ ခိခိ "

နှင်းပွင့်ဝေနဲ့နှင်းပွင့်ကြွေ..ညီအစ်မနှစ်ယောက်သူ့ဘေးနားရောက်ခာနီးပေမယ့်သူနှုတ်မဆက်ပါဘူး။သူတို့ကိုအဝေးကလှမ်းမြင်တော့ မနေ့တုန်းကအမေ့အခန်းထဲမှာကြည့်ခဲ့မိတဲ့သူတို့နို့ကြီးတွေကိုပြန်မြင်ယောင်လို့ဘောင်းဘီထဲကသူ့လီးကြီးမာနေတာကိုသူသိတယ်လေ။

ဒီလိုလီးတောင်ချင်နေပုံကြီးနဲ့ဆိုရင်သိပ်မရင်းနှီးသေးတဲ့မိန်းမမျိုးတွေကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်စကားမပြောချင်ဘူး။ညီအစ်မနှစ်ယေါက်က ရိုးရိုးပဲပြုံးပြီးနှုတ်ဆက်ကြတော့ကိုယ့်လီးကသိပ်အလိုက်မသိချင်ဘူး.ဘောင်းဘီထဲကကြွတက်လာချင်လို့အတင်းရုန်းနေပြီ။

သူတို့ဖင်ကြီးတွေမြင်ရတာပင်တီတောင်မဝတ်ထားမှန်းသိသာတယ်။အဝါရောင်ဖျော့ဖျော့စကတ်ထမီပါးတင်းတင်းကျပ်ကျပ်အောက်မှာကြွေ့ဖင်လုံးကြီးတွေကိုပြူးပြူးကားကား ဖူးဖူကြွားကြွားကြီးနဲ့မြင်နေရတော့အားမနာတမ်းလိုးပစ်လို့ရမယ့်ဖင်ကြီးတွေပဲလို့တွေးနေမိတယ်။သူတို့ကိုပြန်ပြုံးပြမိပေမယ့်ကိုယ့်လီးကိုကိုယ်စိတ်မချလို့စကားမစ,မိဘူး။

" ဟွန်း..မနေ့တုန်းကတော့ လာပါ ခင်ပါ နှုတ်ဆက်ပါ..မုန့်ဝယ်ကျွေးပါနဲ့...အခုဘာအချိုး ချိုးတာလဲ..သူ့ဆိုင်ကရွှေတွေအကြွေးဝယ်မှာစိုးလို့လား..လာ လိုက်ခဲ့.ပြီးရင်မုန့်ကျွေး "

နှင်းပွင့်ဝေကပိုသွက်.ပိုရဲတယ်။သူ့လီးကိုမသိမသာအုပ်ထားတဲ့လက်မောင်းကိုမှကိုင်ပြီးဆိုင်ထဲဆွဲခေါ်တော့ မျက်နှာနီနီနဲ့လိုက်ဝင်ခဲ့ရတာပေါ့။ကြွေ့မျက်လုံးတွေကသူ့လီးကြီးကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်ပြီးပြုံးစေ့စေ့လုပ်နေတာသတိထားမိလိုက်ပေမယ့်ပြန်မအုပ်မိနိုင်တော့ဘူး။

သူတို့နဲ့လိုက်လာရင်းနှင်းပွင့်ဝေကသူဝယ်ချင်တဲ့ပစ္စည်းကိုမနေ့တုန်းကကြည့်ထားခဲ့ပြီးသားဖြစ်ပါလျက်နဲ့မိုးဆွေလက်ကိုမလွှတ်တမ်းဆုပ်ထားပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လိုက်မေးနေတာအနေခက်တယ်။

နှင်းပွင့်ကြွေကသူ့အရှေ့တည့်တည့်ကသွားရင်းနဲ့ဖင်ဆုံကြီးနဲ့သူ့လီးကိုကပ်ကပ်ပွတ်နေ ဝိုက်နေတာကိုသိလာတော့ ဒီညီအစ်မပေါင်းပြီးလုပ်ကြံပြီဆိုတာသဘောပောက်လာပြီ။ဆိုင်က အရောင်းကောင်မလေးတွေကပြုံးစေ့စေ့နဲ့မျက်နှာပိုးမကျိုးလုပ်ပြနေကြတော့ စိတ်ကသိပ်မလုံချင်တော့ဘူး။

" အမေ့အခန်းထဲသွားရအောင်မမ.ဟိုမှာတစ်ခုခုစားပြီးမှဆက်ကြည့်တာပေါ့.."

သူ့ဖင်ကြီးနဲ့မိုးဆွေလီးမာမာအတောင့်လိုက်ကြီးကိုဝိုက်ဝိုက်ပွတ်နေတာကြာပြီဆိုတော့ နှာတွေကြွလာပြီးနှင်းပွင့်ကြွေမျက်နှာတွေနီရဲနေပြီ။သူ့အမေအခန်းထဲမှာဆိုရင်လွတ်လပ်မယ်မထင်ဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့မိုးဆွေဖက်လှည့်ပြီး လီးကြီးကိုတစ်ချက်ငုံ့ကြည့်ရင်း

" ပစ္စည်းဝယ်ပြီးအိမ်ပြန်မယ်လေ.အိမ်လိုက်ပို့မလား.."

လွယ်လှချည့်လား.ကြိုက်ကုန်းတွေများလားလို့တွေးလိုက်မိသေးပေမယ့်ဘာလို့မှန်းတော့မသိဘူး.သူ့စိတ်ထဲကလည်း ဒီညီအစ်မကိုအလိုလို ရင်းနှီးနေမိသလိုလို..ကြည်နူးနေမိသလိုလိုပဲ။လိုးချင်နေမိတာမှန်ပေမယ့် အဲဒီတစ်ခုထက်ပိုနေသလို ခံစားရတော့အလွယ်တကူပဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိပြီး..

" မမတို့နှစ်ယောက်လုံး ပြန်မှာလား "

ကြွေကလည်းသူ့ကိုသူအံ့ဩနေတယ်။သူတို့ညီအစ်မက နှာကြီးကြတာမှန်ပေမဲ့ဒီလောက်ကြီးအညှာလွယ်တတ်ကြတာမှမဟုတ်ပဲ။ဒီမြွေဆိုးရဲ့သတင်းကိုကြားဖူးခဲ့တုန်းကလည်း သိပ်အထင်မကြီးခဲ့မိပါဘူး။ယောကျာၤးဆိုတာမျိုးကလီးကြီးတဲ့သူတွေရှိကြသလို လီးသေးတဲ့သူလည်းရှိမှာပဲ..အလိုးသန်တဲ့သူရှိသလိုခပ်ညံ့ညံ့လည်းရှိမှာပဲ.တချို့များပန်းသေတဲ့လူတွေတောင်ရှိသေး..လို့ခပ်ပေါ့ပေါ့လောက်ပဲတွေးခဲ့မိတာပါ။

မနေ့ကသူနဲ့မြင်မိ တွေ့မိပြီးမှ ကိုယ့်စိတ်တွေကထူးထူးဆန်းဆန်း နွဲ့သွားမိသလိုပဲ..ဝေ့ကိုပြောပြတော့ သူ လည်း တူတူပဲတဲ့ ။တကယ်တော့ သူတို့သုံးယောက်ကမောင်နှစ်မအရင်းတွေဖြစ်နေကြတာကိုသူတို့မသိကြဘူး။ဖအေတူမအေကွဲပေါ့.မထွေးရီကလွဲရင်ဘယ်သူမှမသိလိုက်ကြတဲ့ ဖအေတူမအေကွဲမောင်နှစ်မတွေပါ။

လီးကြီးတုတ်နေတာကကိုတင်ဦးဖက်ကသွေးပါနေသလို ရှည်လျားနေရတာကမထွေးရီဖက်ကသွေးပါနေလို့ပဲပေါ့။ဟိုလူလီးကတုတ်တိုကြီး။

သွေးကပြောနေတော့အလိုလိုတွယ်တာသွားမိကြတာကိုကာယကံရှင်တွေကိုယ်တိုင် နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေကြတာ။ကြွေကဝေ့နားတိုးသွားပြီးဘာတွေပြောနေတယ်တော့မသိဘူး.သူ့စကားအဆုံးမှာဝေ့အသံတော့ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးကြားလိုက်ရတယ်..

" အွန်..ဝေ မှမအားတာ..ဒီကပြီးရင်အလုပ်ထဲသွားရမှာ..ဝယ်ကွာ ဝယ်စရာရှိတာမန်မြန်ဝယ်ပြီး ဝေအိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ်..ပြီးမှဝေရုံးဆက်သွားမယ် ကြွေတို့အိမ်မှာဆင်းနေခဲ့..ခ်ခ် ကြွေတော့ ဒါကြီးကွဲတော့မှာပဲ..ဟီးဟီး "

ဝေကကြွေ့ဖင်ကြီးကိုမသိမသာလေးဝိုက်ခါဝိုက်ခာပွတ်ပြီးပြောနေတော့ ကြွေ ကသူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးကိုသွားစွယ်ချွန်ချွန်လေးနဲ့ကိုက်ပြီးဝေ့ကိုမျက်မှောင်ကုတ်ကြည့်နေတာမြင်ရတယ်။

သူတို့ရဲ့အပြော အကြည့် အမူအယာတွေမြင်ရတာနဲ့ မိုးဆွေလီးကြီးကဘောင်းဘီထဲကတစ်ဇတ်ဇတ်တုန်နေပြီ။သူတို့ကားလေးနဲ့ပဲပြန်လိုက်လာခဲ့တာဆိုတော့သူတို့ကလိုက်ပို့တာလား ကိုယ်ကလိုက်ပို့တာလား..ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းပြောရင်းအိမ်ထဲဝင်ခဲ့ကြတယ်။

နှင်းပွင့်ဝေကတာဝန်ချိန်ဝတ်စုံ ကြွေကအိမ်နေဂါဝန်ပါးပါး တိုတိုပေါင်လယ်လောက်နဲ့ပြန်ထွက်လာပြီး

" ကိုယ်တို့က အပျိုကြီးတွေကွသိလားခ်ခ်..မြွေဆိုး နာမည်ကြီးလွန်းလို့ မြွေဖမ်းကြည့်ချင်နေတာ ခ်ခ်..အချိန်မရသေးလို့ နောက်မှတွေ့ရအောင်နော်."

ကြွေကမီးဖိုဖက်ကိုသွားဖို့လှည့်လိုက်တော့..ဝေကရယ်ရင်းနဲ့မိုးဆွေပါးကိုလိမ်ဆွဲဖို့လက်အလှမ်း ဂါဝန်ုကြီးပင့်လှန်ပစ်သလိုဖြစ်သွားတော့

" ကျွတ်..ဟင့် ပေါ်ကုန်ပြီ ခိခိ.."

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>