အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၂ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - န၀ရတ်

နောက်နေ့တွင် ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင် မျှော်သည်။ ကောင်မလေးလာလျှင် ပြရန် အမျိုးသမီးကိုယ်လုံး တီးပုံ တစ်ပုံလည်း အသင့်ဆောင်ထားသည်။ အပျိုပေါက်မလေးမျက်လုံး မရဲမှာစိုးသောကြောင့် အပြာပုံပြလိုသော်လည်း အသာချိုထားသည်။

သို့သော် ခိုင်ကြူသင်း ပေါ်မလာပါ။ နောက်တစ်နေ့လည်း အပျိုပေါက်မလေး ရောက်မလာ။ သူမငှားသွားသော စာအုပ်ကိုပင် ကိုယ်တိုင် လာမအပ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်စိတ်ထဲ စနိုးစနောင့်တော့ ဖြစ်မိသည်။ သုံးရက်ကြာပြီးမှ ခိုင်ကြူသင်း ရောက်လာပါသည်။ တစ်ယောက်တည်းလာ သည်။ ပြီးတော့ ဆိုင်ဖွင့်ကာစ အစောကြီးရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ၀မ်းသာ သွားသည်။ အပျိုပေါက်လေး စားပွဲရှေ့တွင်လာရပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်က ညာခြေ တောက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စားပွဲရှေ့ ခပ်ခွါခွါတွင်ရှိနေသည်မို့ ခြေတောက်က မမှီ။မထိ။အလှမ်းကွာနေသည်။

ထိုအခါ ကောင်မလေးသည် စားပွဲနှင့်ကပ်လျက် ဖြစ်အောင် ရှေ့သို့တိုးလာ သည်။ သည်တော့မှ ခြေတောက် ကပ်သွား၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အဖြူရောင်ဂျင်းစကပ်နှင့် အဝါရောင်လိမ္မော်ရောင် အစင်းလေးများပါသော စပို့ရှပ်ကို ၀တ်ထားသည်။ စကပ်က ဒူးဖုံးအောင်ရှည်သည်။ အဖျားပိုင်းတွင် ခပ်ကားကားနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ စပို့ရှပ်၏ ထိပ်ဆုံးကြယ်သီးဖြူတ်လာရာ ရင်ညွန့်သား၀င်း၀င်းလေးများနှင့် လည်ပင်းပေါ်ရှိ ရှိန်းမြမြအကြောများကို မြင်နိူင်သည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကလည်း သူ့ညာခြေတောက်ကို ဂျင်းစကပ်ဖြူအောက်သို့ ထိုးသွင်း လိုက်ကာ အပေါ်သို့ အသာပင့်တင်လိုက်ရာ ခြေတောက်အဖျားပိုင်းသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တစ်ခါတည်းတန်း၍ ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်မထားပေ။ ဂျင်းစကပ်က ထူသော ကြောင့် ကောင်မလေး အောက်ခံ ဘောင်းဘီမပါသည်ကို ကိုစိုးနောင် မရိပ်မိ။ ပေါင်ကြား ခြေတောက်ထိုးထည့်မိတော့မှပင် အတွင်းခံမပါ၊ စကပ်တစ်ထပ်တည်းသာ ၀တ်ထား သည်ကို သိရလေတော့သည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်သို့ ခြေမထိုးသွင်းရန်သာ လိုတော့။ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာခြေမနှင့် ထိပွတ်ထိုးကလိနိူင် လေတော့သည်။

အပျိုပေါက်မလေးသည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ၀တ်မလာသည်သာမက ရဲတင်းသော အပြုအမူများကိုပင် ခပ်ကဲကဲ လုပ်လေတော့သည်။ သူမပေါင်ကြားထဲ ထိုးကလိနေသော ကိုစိုးနောင်၏ ညာခြေတောက်ကို သူမ၏ လက်ဖြင့် မိမိရရကိုင်ကာ ခြေမကို စောက်စေ့ပေါ် တည့်တည့်သို့ရောက်အောင် ဆွဲရွေ့ယူသည်။ ငေါက်တောက်တောက် ထောင်တက်နေသော စောက်စေ့ပေါ်သို့ ခြေမ တည့်တည့်မတ်မတ် ထိမိသောအခါ နေရာရွေ့မသွားရအောင် ကိုစိုးနောင်၏ ညာချောင်းကို လက်ဖြင့် သေသေချာချာကိုင်ထိမ်းပေးထားသည်။ ရဲတင်းလွန်းလှသော ခပ်ကဲကဲ သည်အပြုအမူကြောင့် ကိုစိုးနောင်အံ့သြမိသည်။ 

တကယ်တော့ ကိုစိုးနောင်၏ အကိုင်အပွတ် ခံရသည့်နေ့ ညဘက်တွင်ပင် ခိုင်ကြူသင်း ရာသီလာခဲ့သည်။

အဖုတ်တွင် ပေကျံနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ မလာ ဖြစ်။ ရာသီလာနေသည့်အချိန်တွင် မိန်းကလေးတို့ စိတ်နိူးထမှု သဘာ၀အတိုင်း မိမိစောက်ဖုတ် အထိုးအပွတ်ခံခဲ့ရပုံများကို တွေးတော စမြုံပြန်ကာရင်ခုံနေခဲ့ရသည်။ ရာသီလာပြီး၍ စောက်ပတ် သန့်စင်သွားသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ ကောင်မလေးလာခဲ့သည်။ ရာသီလာပြီးကာစ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ သွေးသားလှုပ်ရှားနိူးထမှုရှိနေရာ စောက်စိကိုခြေမနှင့် မိမိရရထိုးကလိပွတ်တိုက်မှုကလည်း ကြမ်းရှပြင်းထန်သော ဖီလင်ခံစားရသည်မို့ ခပ်ရဲရဲ ခပ်ကဲကဲလုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်သည် မိန်းမတို့ အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသော်လည်း သည်နေ့ညနေတွင် ခိုင်ကြူသင်းတွင်ရှိနေသည့်စိတ် သဘာ၀အခြေအနေကိုတော့ မှန်ကန်အောင် အကဲမဖြတ်နိူင်ခဲ့ပေ။ သို့သော် သည်လို ကောင်မလေးဘက်က ရဲတင်းလာတော့ သူ့အဖို့လည်း ဘာမှအားနာနေ နောက်တွန့်နေ စရာမလိုတော့ပေ။ ထို့ပြင် စောက်စေ့ကို ထိုးပွတ်ရတာကလည်း သူ့အတွက်ကောင်းလှ သောကြောင့် အပီကိုပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စေ့အား ထိပွတ်မိလိုက်တိုင်း ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အရသာတွေ့ရသည်။ 

အတွေ့ထူးတွင် မိန်းမူးမိသည့် အပျိုပေါက်လေးသည် စွင့်ကားစ တင်ပါးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားသည်။ ဒူးကွ၍ ပေါင်ကွေးသည်။ ထိုအခါ ခြေမနှင့်စောက်စေ့တို့ ထိပွတ်မှုပိုပီပြင်လာသည်။ ပိုကောင်းလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖင်တလှုပ် လှုပ်နှင့်ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်းဖြစ်၍နေသည်။

ဆိုင်ဖွင့်စအချိန် စာအုပ်ငှားသူလည်း ရောက်မလာသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲချင်တိုင်းကဲနေနိူင်ပေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ယခုအခြေအနေကို သိပ်အားမရချင်တော့။ ခြေတောက်နှင့် ထိုးတာကဘယ်လောက် ကောင်းကောင်းလက်နှင့် ကိုင်ပွတ်ရတာလောက်တော့ အားရပါး ရမရှိပေ။ ကောင်မလေးကိုကြည့်ရသည်ကလည်း ခြေတောက်နေရာတွင် လက်ကို အစားသွင်းလျှင် အကြိုက်ပိုတွေ့နိူင်သည့်အနေအထားရှိသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်က ဆိုင်အပြင်ဘက်သို့ တစ်ချက်မျက်စေ့ကစားလိုက်သည်။

သူ့ဆိုင်သို့လာရာ လမ်းသွယ်လေးတွင် လူရှင်းနေသည်။ နိူက်နေရင်းတန်းလန်း ရုတ်တရက် လူရောက် လာစရာ အကြောင်းမရှိ။ သုံးလေးငါးမိနစ်လောက်တော့ အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ကိုစိုးနောင်က ခြေတောက်ကို ဖယ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်ကြားသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ကိုတော့ စားပွဲအောက်မှလျှိုကာ လှမ်းလို့မရ။ စားပွဲပေါ်မှသာလှမ်းရသည်။ ၀တ်ထားသော ဂျင်းစကပ်လေးပေါ်မှသာ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပါတ်မည်ဟု စိတ်ကူးရှိသည်။

သို့သော် ကိုစိုးနောင် အံ့သြသွားလောက်အောင် ရဲတင်းသည့် အပြုအမူကို ခိုင်ကြူသင်းကလုပ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးသည် သူမ၏ပေါင်ကြားဆီသို့ ကိုစိုးနောင်လက်လှမ်းလာသည်နှင့် ၀တ်ထားသည့် ဂျင်းစကပ်၏ ရှေ့ဘက်အောက်စကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆွဲလှန်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်သည် အကာအကွယ်ကင်းမဲ့သွားသည်။ အ၀တ်အစားအဖုံးအကာ မရှိဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် ပေါင်ကြားဆီသို့ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း မရောက်ပဲ ခပ်မှောင်မှောင်ရှိနေရာ (ခိုင်ကြူသင်းသည် အလင်းရောင်လာရာဘက်သို့ကျောပေးထား သည်) ကိုစိုးနောင်အနေနှင့် စောက်ပတ်လေးကိုတော့ ကောင်းကောင်းမမြင်ရ။

ပေါင်ခွဆုံ နေရာကိုသာ မပီဝိုးတဝါးမမြင်တမြင်ရှိသည်။ သို့သော် အပျိုပေါက်စ မိန်းမငယ်လေးကိုယ်တိုင်က စကပ်လှန်ကာစောက်ပတ်ပေါ်သွားအောင် လုပ်ပြနေမှုကတော့ ကိုစိုးနောင် ကိုအထူးပင် ကျေနပ်အားရစေပေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အကြီးအကျယ်တဏှာတက် ကြွကာစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ကိုင်နိူက်တာခံချင်လွန်းနေသည်ကတော့ ထင်ရှားနေ လေပြီ။ ကိုစိုးနောင်၏ ညာလက်က လှန်ပေးထားသော စောက်ပတ်ဆီသို့သွားသည်။ ထိကိုင်သည်။

စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းတက်နေသည်။ အရည်တွေလည်း စိုရွှဲနေသည်။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ကိုအသာရွရွလေး ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဆတ်ဆတ်တုန် သည်။ ပေါင်ကွပေးသည်။ တင်ပါးလေးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်ပြုသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်တွင် အရည်တွေစို၍နေသည်။ စောက်ပတ်ကိုင်ပွတ်ရတာ အရမ်းကောင်းလှသည်။ သို့သော် လူရိပ်လူခြည် လည်းသတိထားရအုန်းမှာမို့ ကိုစိုးနောင်သည် ဆိုင်သို့လာရာလမ်းသွယ်ဘက်ကို လှမ်း၍ လှမ်း၍ကြည့်ရသေးသည်။

ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် အကြာတွင်တော့ စာအုပ်ငှားမည့် လူတစ်သိုက်လာနေသည်ကို လှမ်းမြင်ရသည်။ ထိုလူစု လမ်းတစ်၀က်လောက်ရောက်သည်အထိ ဆက်နိူက်နေလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှလက်ကိုဖယ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း လှန်ထားပေးသော စကပ်အောက်စကို လွှတ်ချကာနောက်ဆုတ်သွားသည်။ မယောင်မလည် စာအုပ်များကိုယူကြည့်သည်။ စာ အုပ်တစ်အုပ်ငှားကာ ထွက်သွားလေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း ခိုင်ကြူသင်း လာသည်။ ည(၈)နာရီကျော်ကျော် လောက်တွင် ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင်၏ လူအရှင်းဆုံးအချိန်လည်း ဖြစ် သည်။ ဤအချိန်ကို တမင်ရွေးကာ လာလေသည်လားတော့ မပြောတတ်။ တစ်ယောက် တည်းတော့မဟုတ်။ အသက်(၉)နှစ်(၁၀)နှစ်အရွယ် ချာတိတ်မတစ်ယောက်လည်း အတူ ပါလာသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာချိန်တွင် ကိုစိုးနောင်သည် အိမ်ထဲ၀င်ကာ ရေသောက် ပြီး ပြန်ထွက်လာကာစဖြစ်သည်။

စာအုပ်ဆိုင်တွင် ထိုင်မနေပါ။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ဆိုင်ထဲ တန်း၀င်ကာစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် စားပွဲနောက်ရှိ ထိုင်ခုံသို့သွား ရာတွင်ခိုင်ကြူသင်း၏ နောက်မှဖြတ်ရသည်။ အထာစမ်းသည့်အနေဖြင့် ကောင်မလေး၏ တင်ပါးကိုညာလက်ဖြင့်ကိုင်ပွတ် ပြီးခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် အပြာနုရောင်ပန်းရိုက်စကပ်ဘောင်းဘီတိုနှင့် အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီ၀တ်ထားသည်။ 

ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေးနောက်မှ တမင်ပင်ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေး ဖြတ်သည်။ တင်ပါးကိုလည်းအားရပါးရကိုင်သည်။ ပွတ်သည်။၀တ်ထားသောစကပ် ဘောင်းဘီတို၏အသားက ခပ်ထူထူဖြစ်သော်လည်း ပျော့အိသည်။ ဖင်သားများကို ဘောင်းဘီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ရသည့် အထိအတွေ့က အရသာအတော်ကောင်းသည်။ စီး စီးပိုင်ပိုင်ရှိသည်။ တင်းအိလုံးတစ်နေသောအပျိုသွေးကြွယ်ကာစဘယ်ညာ ဖင်သားခြမ်းနှစ်ခု နှင့် ဖင်တုံးများကြားမှအကွဲနေရာတို့ကို ကျကျနနပင်ထိကိုင်ပွတ်ညှစ်ရသည်။ သေသေ ချာချာကိုင်ကြည့်ရသောကြောင့် စကပ်ဘောင်းဘီတို တစ်ထပ်တည်းသာဖြစ်ကာ အောက် တွင်အတွင်းခံမပါသည်ကိုလည်း သေသေချာချာသိရသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ၀တ်မ ထားခြင်းသည်အပီအပြင်အကိုင်အနိူက်ခံဖို့ ပြင်လာသည့်သဘောဖြစ်ကြောင်း နားလည် သည်မို့ ကိုစိုးနောင်ပျော်သွားသည်။ 

ထိုင်ခုံတွင် ၀င်ထိုင်မိသည်နှင့် ကိုစိုးနောင်သည်ညာခြေတောက်ကို ဆန့်လိုက်သည်။ ကောင်မလေး၀တ်ထားသည့်စကပ်ဘောင်းဘီတို၏ ခြေအိုးသည် ဒူးဆစ်သာသာလောက်အထိ ရှည်သည်။ ခြေအိုးခပ်ပွပွဖြစ်ရာ ကိုစိုးနောင်၏ညာခြေတောက်ကဘယ်ဘက်ခြေအိုးအောက် တိုး၀င်သည်။ 

သို့သော် ခြေတောက်ထိပ်သည် ပေါင်ခွကြားစောက်ပတ်ရှိရာသို့မူ အရောက်မတိုးနိူင်။ တုတ်ဖြိုးလေသောပေါင်၏ အရင်းဘက်အတွင်း သားတွေကိုသာ ခြေဖဝါးနှင့်ထိကပ်ဖိမိနေကြသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့်အတူအဖေါ်ပါလာသောချာတိတ်မသည်ကာတွန်းအဟောင်း များကိုသွား၍ လှန်လောကြည့်နေသည်။ ယင်းစာအုပ်များတင်ထားသည့်စာအုပ်စင်ကား ဆိုင်အ၀င် တံခါးဘေးနားကပ်ရက်တွင်။ သူတို့ဘက်သို့လည်း ကျောပေးထားရသည်။ ဒီတော့ကိုစိုးနောင်တို့က အဖေါ်ချာတိတ်မ၏နောက်ကျောဘက် မျက်ကွယ်ရာတွင်ရှိ နေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လလပ် အခြေအနေမျိုးတွင် ရှိနေကြသည်။ ပေါင်ချန်အရောက် ခြေတောက်ကို မတိုးနိူင်ဘဲရှိနေရာ စကပ်ဘောင်းဘီ ဘယ်ဘက်ခြေအိုးကို အပေါ်သို့ ဆွဲလှန်တင်ကြည့်သည်။ မရပါ။ ကိုယ်တိုင်လှန်၍ မရသောကြေင့် ခိုင်ကြူသင်း လှန်ပေးလေမလားဟု စောင့် သေးသည်။ ကောင်မလေးက လှန်မပေးပါ။ စကပ်ဘောင်းဘီ၏ အလယ်နေရာလောက်ကို လက်နှင့်ပင် ကိုင်ထားသည်။ ကိုစိုးနောင်အခက်တွေ့ကာ စိတ်ပျက်ချင်သလိုလိုပင် ဖြစ် လာရသည်။

သည်လိုဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်ကို ခြေတောက်နှင့်ထိအောင် ထိုးလို့ရတော့ မည်မဟုတ်။ ဘောင်းဘီအပေါ်ကသာ ထိကိုင်ရပေမည်။ ခြေတောက်၀င်နေသမျှပြန်ထုတ်ကာပေါင်ကြားသို့ စကပ်ဘောင်းဘီလေးပေါ်မှပင် ထိပွတ်ရန်လှမ်းသည်။ ကောင်မလေး၏ လက်က ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာလောက်တွင် စုကိုင်သလိုလုပ်ထားရာ လှမ်းထိုးသော လက်တံကပေါင်ကြားကို မထိ။ အပျိုပေါက်လေး၏လက်ကိုသာထိနေသည်။

တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဟု ကိုစိုးနောင်တွေးမိကာ သေသေချာချာကြည့်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းက သူမ၀တ်ထားသည့်စကပ်ဘောင်းဘီတို၏ ခွကြားနေရာရှိကြယ်သီးနှစ်လုံးကိုဖြုတ်ပြီး အသာဖြဲဟပေးထားတာကို တွေ့ရတော့သည်။ ကောင်မလေး ကသူ့စောက်ပတ်ကို ကျကျနနထိုးနိူက်၍ရစေရန် သေသေချာချာပြင်ဆင်လုပ်ပေးထား ခြင်းပါလား။

ကြယ်သီးဖြုတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာကို ဘယ်လက်နဲ့ထောက်ကိုင်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားတာ။ ဒါလေးတောင် မရိပ်မိ။ မမြင်မိခဲ့တာကို ကိုစိုးနောင်ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိသည်။ ဒီလိုဆို စိတ်ပျက်စရာ ဘာလိုတော့လို့လဲ။ အားလုံး အိုကေနေပြီ..။ စကပ်ဘောင်းဘီခွကြားနေရာကို ဖွင့်ဟပေးထားသည်ကို တွေ့ရသည်တွင် ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်လေး၏မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကခေါင်းလေး အသာဆတ်ပြသည်။ ဟပေးထားသည့် အကွဲနေရာကိုပင် လှုပ်ပြလိုက်သေး သည်။ ထိုနေရာကနေ စောက်ပတ်ကို လှမ်းနိူက်တော့ဟု မပြောရုံတမယ်ပင်။ အထာသိသွားတော့လည်း ကိုစိုးနောင်က လက်သွက်သည်။ ဟကွဲနေတဲ့ခွဆုံ နေရာကနေဘယ်လက်ထိုးသွင်းပြီး ခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက် သည်။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ၀တ်မထားသောကြောင့် တစ်ခါတည်း စောက်ပတ် ပကတိကို တန်း၍ ထိကိုင်ရသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ဆီးစပ်နားကိုလည်း အသာလှမ်းကိုင်ပွတ်ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ကောင်မလေးစောက်မွှေးပေါက်နေမှုရှိမရှိသေချာအောင် လက်တွေ့စမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လက်များက ဘာအမွှေးအမျှင်ကိုမှမထိ မစမ်းမိပါ။ ချောမွတ်အိတင်းသောဆီးစပ်သားပြေပြေမွတ်မွတ်ကိုသာ ကိုင်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် နို့ကလေးအတော်စူပြီး တင်လည်းကားနေထွားနေရာ စောက်မွှေးနုနုလေးပေါက်ကာစဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်က ထင်ထားသည်။ ယခုမှစောက်မွှေးမပေါက်သေးကြောင်း သေချာစွာသိရလေပြီ။ ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်နုနုလေးပေါ် ဘယ်လက်ဝါးအုပ်တင်ကာ အသာ ပွတ်သည်။

 ထို့နောက်စောက်စေ့ကို နိူက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ကို လက်ခလယ်ထိုးသွင်းရန်လည်းကြိုးစာသည်။ ထိုးကြည့်သည်။ သိပ်တော့မ၀င်ပါ။ လက်ချောင်းထိပ်ဖျားပိုင်းလောက်သာ၀င်သည်။ ကောင်မ လေး၏စောက်ပတ်ထဲမှအရည်များ စိမ့်၍စိမ့်၍ ထွက်သည်။ အဖုတ်လည်းဖေါင်း၍ဖုတက် လာသည်။ အိတင်းလာသည်။ သူ့စောက်ပတ်ကိုနိူက်နေသော ကိုစိုးနောင်၏လက်ကို ခိုင်ကြူသင်းက ခပ်ရဲရဲ ဆွဲယူကာ သူလိုချင်သည့်နေရာသို့ရောက်အောင်ပို့ပေးသည်။

စောက်ပတ်ကို ပီပီပြင်ပြင် ထိထိမိမိ ကိုင်ပွတ်နိူက်ကလိနိူင်အောင် ကူညီလုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ စိတ်ထ ကာနေသည့် အပြင် ကိုစိုးနောင်နှင့်လည်းအတော်ကို ရင်းနှီးယဉ်ပါးလာပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းက ခပ်ရဲရဲ လုပ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ စောက်ပတ် အကိုင်အနိူက်ခံရမှုမှ ဖီလင်ကောင်းကောင်း ယူချင်နေမှန်း သိသာ လှသည်။

စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်စေပြီးစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးတဲ့ အထာကို အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်း အပြတ်ခိုက်ပုံရကြောင်း ကိုစိုးနောင်က အကဲခတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်က ထိုအထာအတိုင်း ကျကျနနလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည်ခေါင်းလေးငုံ့လျှက် ငြိမ်ခံနေသည်။ အံလေးကိုလည်း မသိမသာခဲထားသည်။ကိုစိုး နောင်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းကြည့်ပြန်သည်။ မ၀င်ပါ။ ထိုး သွင်းရတာ အဆင်မပြေပါ။လက်ခလယ်ထိပ်လောက်ပဲ သွင်း၍ရသည်။

ယခု အနေအထားအတိုင်း ထိုးသွင်းလျှင် စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်း အကုန်၀င်နိူင်မည် မဟုတ်သည်ကိုနားလည်သည့်အတွက် ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ ပေါင်အရင်းဘက်နား လက်နှင့်အသာကိုင်တွန်းပင့်လျှက် ခြေတောက် ကြွတက်ပေးရန်အချက်ပြသည်။ အပျိုပေါက်လေးကလည်း သူ၏အချက်ပြမှုကို အထာပေါက်နားလည် သည်။ ခြေဖျားများထောက်ကာ ကိုယ်ကို အပေါ်ကြွသွားအောင် လုပ်ပေးသည်။ သူ့စောက် ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ ကိုစိုးနောင်၏လက်ချောင်း မိမိရရပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ထိုးသွင်းနိူင်စေရန် ကူညီလုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ 

ကိုစိုးနောင်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့။ ကောင်မလေးကိုယ်ကြွတက်သွား သည်နှင့် စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်သို့ လက်ခလယ် သွင်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ အောက်ဘက်မှနေ၍ ပေါ်သို့ ခပ်ပင့်ပင့်လေးထိုးထည့်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ လက်ချောင်း သည် ခိုင်ကြူသင်း၏အပျိုစစ်နုနုထွတ်ထွတ်စောက်ပတ်လေးထဲအဆုံးပင် တိုး၀င်သွား တော့သည်။ အပျိုပေါက်လေးမို့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးကလည်း ကျဉ်းသည်။

လက်ခလယ်ထိုးသွင်းသည်ပင် တင်းကြပ်၍နေသည်။ ထိုးသွင်းလိုက်သော လက်ချောင်းသည်စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုအိအိကလေးများနှင့် ထိကပ်မိသည်။ လက်ခလယ်ထိပ်သည် ခပ်ဖုဖု ခပ်လုံးလုံးအရာတစ်ခုကို ထိမိတိုက်မိသည်။ အပျိုပေါက်မလေး၏ သားအိမ်၀ ဖြစ်သည်။ သူ့စောက်ပတ်ထဲလက်ချောင်းအဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည့်အချိန်တွင် ခိုင်ကြူ သင်းသည်ခေါင်းငုံ့ထားရာမှ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းမော့၍ ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့် သည်။

စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းထိုးထည့်ထားသည်ကိုတော့ ငြိမ်ခံနေသည်။ ကိုစိုး နောင်၏ လက်ကို ဆွဲဖယ်တာတွေ နောက်ယို့သွားတာတွေမပြု။ ခြေဖျားထောက်ထားမှုကိုသာ ပြန်ချသည်။ လက်ချောင်း၀င်အောင်ထိုးသွင်းနိူင်ပြီးပြီမို့ ခြေဖျားဆက်ထောက်ပေးဖို့လည်း မလိုတော့ပါ။ ကိုစိုးနောင်သည် လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲမှဆွဲထုတ် ပြန်သွင်းလုပ်သည်။ စောက်စေ့ကိုလည်းထိလိုက်ပွတ်လိုက်သေးသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ နိူ့တွေကိုလည်း ကိုစိုးနောင်က သုံးသည်။ နိူ့တွေက အတော်ပင်စူနေပြီ။ မို့မို့၀န်း၀န်းဖြစ်နေပြီ။ ခိုင်ကြူသင်းက ကိုယ်ကိုခပ်ကိုင်းကိုင်းလုပ်ပေးထားကာ ရင်ဘတ်နားတွင် မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ဖြင့်အသာကာပေးထားသည်။သူ့အဖေါ်ချာတိတ်မလေးလှမ်းမမြင်စေရန် ကာကွယ်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အော်..အင်း..ကိုင်လေ..ကိုင်..” 

ပါးစပ်မှလည်း ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ နို့ဆွဲပေးတာ ကြိုက်လား.” 

ကိုစိုးနောင်ကခပ်တိုးတိုးမေးသည်။ခိုင်ကြူသင်းက သူ့အဖေါ်ကောင်မလေးဘက်သို့ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည်။နူတ်ခမ်းပေါ်လက်ညှိုးလေးအသာတင်ကာ “ရှူး” တိုးတိုးဟုသောအချက်ပြမှုမျိုးလုပ်ပြ သည်။

ခေါင်းလေးကိုလည်းအသာငြိမ့်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ဘလောက်စ်ပေါ်မှနေ၍နို့ကိုတစ်ချက်နှစ်ချက်ဆုပ်နယ်ဆွဲ ပြီးနောက် ညာလက်ကိုဘလောက်စ်နှင့်ဘော်လီကြားသို့လျှိုထိုးသွင်းသည်။ ထိုးသွင်းစ တွင် ဘလောက်စ်အောက်ကိုသာလက်ရောက်သည်။ ဘော်လီရင်အုံခုံးလျှက်ထားသည့် နို့အုံနှစ်လုံးကိုတစ်ချက်စီဆွဲကိုင်ကာခပ်တင်းတင်းဆွဲညှစ်သည်။ထို့နောက်လက်ကိုပြန် ထုတ်ကာဘော်လီအောက်သို့ ထိုးသွင်းသည်။ခိုင်ကြူသင်းကလည်း ဘော်လိအောက်စကို အသာမကာပင့်လှန်ပေးသည်။

အပျိုပေါက်လေးသည် သူမ၏ငုံဖူးစနို့အုံသားနုနုလေး များကို ဆွဲကိုင်ဆုပ်နယ်တာကိုလည်း ကျကျနနပီပီပြင်ပြင်ခံချင်နေသည်က သိသာလွန်း လှသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ လက်သည်ဘော်လီအစည်း အကာမရှိတော့သော အပျိုဖြစ်စ နုထွတ်တင်းမာသည့် နို့အုံများပေါ်သို့ရောက်သွားသည်။ အိထွေးသေ ာနို့အုံနှစ်လုံးကို အပြန်အလှန်ဆိုသလိုတစ်လှည့်စီ ဆုပ်ကိုင်သည်။ နို့အုံသားလုံးလုံးအိအိလေးများက လက်တစ်အုပ်စာမရှိတရှိဖြစ်သည်။ လက်ဖဝါးထဲတွင်အိထွေးနေကြသည်။ နို့အုံသားများ ကိုဆုပ်ကိုင်သလိုနို့သီးခေါင်းများကိုလည်း ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ 

ကိုစိုးနောင်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက်နို့အုံကို အဓိကထားကာ ဆုပ်သည်။ နယ်သည်။ ညာဘက်နို့ကိုတော့စစချင်းသာ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ဆုပ် နယ်ပေးထားရာ ခိုင်ကြူသင်းကညာဘက်နို့ကိုပါခြေပေးရန်အထာပေးသည့်အနေဖြင့် ညာဘက်ရင်ဘတ်ကိုလက်နှင့်ပုတ်ပြသည်။

ထို့ကြောင့်ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဘယ်ဘက် နို့အုံကိုလွှတ်ကာ ညာဘက်နို့အုံပေါ်သို့ လက်ပြောင်းတင်သည်။ ညာနို့အုံသားကိုလက် ဝါးနှင့်ကျကျနနအုပ်ကာခပ်တင်းတင်းဆုပ်ညှစ်သည်။ ညာဘက်နို့သီးကိုလည်း ခပ်နာ နာဆွဲဆိတ်ပေးလိုက်သည်။ကောင်မလေးတွန့်ကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီးအဆိတ်ခံရ ၍နာသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင်ရင်တလှပ်လှပ်ဖိုအောင် ထူးကဲသည့်အရသာကိုလည်း ခံစားရသည်။

ကိုစိုးနောင်က ချာတိတ်မဘက် အကဲခတ်ကာ သည်ဘက်ကို မကြည့်တာ သေချာသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားသောဘလောက်စ်နှင့် ရှင်မြီးဆန်ဆန်ဘော်လီ အောက်စများကိုပင့်လှန်ကာ နို့အုံများကိုအောက်မှနေ၍ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ထိုသို့ လှန်ကြည့်ရာတွင် ညာဘက်နို့အုံကို ကောင်းကောင်းမြင်ရသည်။ ဘယ်နို့ကိုတော့ မထင်မရှားသာတွေ့သည်။ နို့လေးမှာ စူစူကြွကြွလေးဖြစ်နေသည်။ နို့သီးဘေးတဝိုက်တွင်မူအညိုနုရောင်အဝိုင်းလေးတစ်ခု ဖြစ်နေသည်။ ထိုအဝိုင်းလေးက ငါးမူးပြားသာသာလောက်တော့ရှိမည်။ ကြက်သီးဖုဖုလေးတွေလိုလိုလည်း စူထတက်နေသည်။

နို့ကိုလှန်ကြည့်သည်ကိုလည်း ခိုင်ကြူသင်းက ငြိမ်နေသည်။ ဆွဲလှန်သော ဘော်လီအောက်စကို ဆွဲချတာမျိုး မလုပ်။ ကောင်မလေးက အတော်ကို ရဲတင်းစွာလိုက်လျှောနေတော့ ကိုစိုးနောင်ကလည်းအပြတ်ကဲတော့သည်။ နို့လှန်ကြည့်ပြီးနောက်စောက်ပတ်ကိုကြည့်ပြန်သည်။ ကြယ်သီးတွေဖြူတ်ပေးထားလို့ ဟနေတဲ့စကပ်ဘောင်း ဘီကိုခွာကြားအကုန်ဟသွားအောင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ဖြဲထားပြီး ပေါင်ကြားကစောက်ပတ်ကိုကြည့်ရာ အလင်းရောင်သိပ်မကောင်းလှပေမယ့်မြင်တော့မြင်ရပါသည်။

ကိုစိုးနောင်အဖို့ (၁၂)နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက်လေးရဲ့ စောက်ပတ် ပြောင်ပြောင်ရှင်းရှင်း မို့မို့လေးကို ပထမဆုံးအကြိမ်ကြည့်ရှုရခြင်းပါ။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက်လည်းသူမ စောက်ပတ်ကို သူစိမ်းယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ကစျေးဦးပေါက်အကြည့်ခံရခြင်းဖြစ် သည်။ ကြည့်သူရောအကြည့်ခံရသူပါ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်းမရှိသောကြောင့်အမြင်ရှင်းသည်။ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်တွင် စောက်မွှေးများပေါက်မနေပါ။

ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း၏ခွဆုံနေရာတွင် စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးက အပြောင်သားရှိနေ၏။ စောက်ပတ်အလယ်အကွဲ ကြောင်း၏ထိပ်ဖက်ပိုင်းနားတွင် ဟတတဖြစ်နေမှု၊စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းဖြစ်နေမှုတို့ကိုမြင်ရသည်။ခိုင်ကြူသင်းကလည်း သူမ၏ကိုယ်ကို စားပွဲနှင့် ခပ်ခွာခွာရှိနေစေရန်နောက်သို့အသာဆုတ်လျှက် စောက်ပတ်ကြည့်၍ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးသည်။ မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ကိုဖွင့်၍ ဖတ်သလိုလိုလုပ်နေသည်။ ပထမဆုံးစောက်ပတ်အကြည့်ခံရသောကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားမျက်နှာပူမှုကိုဖြေဖျောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခြေအနေအရမ်းကို ကောင်းနေသည်မို့ ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို အေးအေးဆေးဆေးချိန်းဆိုခေါ်ယူရန်စိတ်ကူးရလာသည်။ပါးစပ်မှပြောလိုက်လျှင် အဖေါ်ချာတိတ်မ ကြားမည်စိုးသောကြောင့် စာရွက်ပိုင်းလေးတစ်ခုတွင်

“ မနက်ဖြန် ၁၂ နာရီ လာခဲ့မလား” 

ဟုရေး၍ အသာလှမ်းပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်စာရွက်ပိုင်း လေးကို ဆတ်ကနဲဆွဲယူကာဖတ်ကြည့်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ဘယ်လိုလဲဟုသော အမေး သဘောမျိုးဖြင့်အပျိုပေါက်လေးကိုကြည့်သည်။ ကောင်မလေးသည် စာဖတ်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်ကိုပြုံးစစနှင့်ကြည့်သည်။ ထို့နောက်ဆတ်ကနဲ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ 

ထို့နောက် ဖြုတ်ထားသောစကပ်ဘောင်းဘီခွကြားနေရာမှ ကြယ်သီးများကို ပြန်တပ်ကာ စာအုပ်နှစ်အုပ်ငှား၍ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ ကိုစိုးနောင်မှာ ခိုင်ကြူသင်း ကိုပြမည်ဟု အသင့်လုပ်ထားသော ကိုယ်တုံးလုံးပုံကိုပင် မပြဖြစ်တော့။ တကယ်တော့ လည်းထိုပုံမျိုးပြစရာ မလိုတော့အောင်ကို အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အပြတ် ဟော့နေကဲနေ သည်မဟုတ်ပါလား။

နောက်တစ်နေ့နံနက်စောစောကပင် ကိုစိုးနောင် စိတ်လှုပ်ရှားသလိုဖြစ်နေ သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်  သူ၏ဆွေမျိုးများစုပေါင်းနေထိုင်ရာ ခြံကြီး၏ တစ်နေရာတွင်အိမ်ငယ်လေးတစ်လုံးဆောက်လုပ်၍ တစ်ကိုယ်တည်းနေထိုင်သူဖြစ်သည်။ အိမ်နှင့်တွဲလျှက်စာအုပ်ဆိုင် ဖွင့်ထားသည်။ တိုလီမိုလီအရောင်းအ၀ယ်လေးများလည်း လုပ်သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယလောက်ငဖူလုံရုံမက ပိုပိုလျှံလျှံပင်ရှိသည်။

ကိုယ့်အိမ်နှင့်ကိုယ်ဆိုသလို နေထိုင်ကြသည်မို့ အကြောင်းကိစ္စထူးမရှိလျှင် ကိုစိုးနောင်ထံသို့ဆွေမျိုးများလာလေ့မရှိ။ ဧည့်သည်လည်းအလာနည်းပေရာ နေ့လည် ပိုင်းဆိုသူ့အိမ်သည် အရမ်းကိုလွတ်လပ်နေသည်။ မြသီတာအောင် တစ်ခါတစ်လေ ရောက်လာကာ အလိုးခံလေ့ရှိသည်။ သည်နေ့တော့ ခိုင်ကြူသင်းကို ပါကင်ဖွင့်နိုင်တော့ မည်။ကောင်မလေးကခပ်ထထ၊အစကလည်းပျိုးထားပြီး စောက်ပတ်ကိုကိုင်နိူက်ရုံမကလက်ခလယ်ထိုးသွင်း၍လက်ချောင်းနှင့်ပင်လိုးပြီးခဲ့ပြီ။ လက်ချောင်းနေရာလီးအစားထိုး ကာလိုးဖို့သာရှိတော့သည်။ ပို၍မြိုင်ဆိုင်စိုပြေစေရန် အပြာပုံများပြရကောင်းမလား၊ အပြာဗီဒီယိုကားပြရကောင်းမလားဟုပင် ဝေခွဲရခက်နေသည်။ သူ့ထံတွင်အပြာစာအုပ် တွေ၊အပြာဗီဒီယိုကားတွေ အတော်စုံစုံလင်လင်ရှိရာ အခြေအနေအရအဆင်ပြေတာလုပ်နိူင်ရန် အပြာပုံစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် အပြာကားတစ်ခွေကို အသင့်လုပ်ထားသည်။ စားသောက်နိူင်ရန်လည်းအသားညှပ်ပေါင်မုန့်၊ ကိတ်မုန့်၊ငှက်ပျောသီးနှင့် စီပလပ်အချို ရည်များကိုလည်း ရေခဲသေတ္တာထဲတွင်ထည့်ထားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း လာမှလာပါ့မလားဟုလည်း တွေးပူမိသည်။ 

အကြာကြီးပင် မစောင့်ရပါ။(၁၂)နာရီထိုးရန်(၁၅)မိနစ်အလိုမှာပင် ခိုင်ကြူသင်း ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်မလေးသည် အဝါရင့်ရောင်ရင်စေ့လက်တို၊ ခရမ်းရောင်ထက်တရွန်ပြောင်တို့ကို၀တ်ဆင်ထားသည်။ စကပ်၊စကပ်ဘောင်းဘီတိုစသည့် အ၀တ်အစားများနှင့်သာအတွေ့ များခဲ့သေ ာအပျိုပေါက်လေးမှာ ထမီတွေ၊ ရင်စေ့အင်္ကျီတွေဘာတွေနှင့်ဆိုတော့ အမြင်တစ်မျိုးဆန်းနေသည်။ အပျိုပေါက်လေးအသွင်ပင် မရှိတော့။ တကယ့်အပျိုမတစ် ယောက်လိုမျိုးဖြစ်နေသည်။ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးများကို မြင်းမြီးပုံစံမျိုးသားရေကွင်းနှင့် နောက်စေ့နားတွင်စည်းထားသည်။ မိမိက အပီလိုးဖို့ချိန်းဆိုထားရာသို့ ဆိုက်ဆိုက် မြိုက်မြိုက်ပေါက်ချလာခြင်း မှာအလိုးခံရန်လာသည့်သဘော ဖြစ်လေရာလမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လာသောအပျိုပေါက်လေးကို လှမ်းမြင်လိုက်သည်နှင့်ပင် ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးမတ်ကနဲ တောင်တက်လာလေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ပုဆိုးတစ်ထပ်တည်း၀တ်လျှက် တီရှပ် တစ်ထည်စွပ်ထားသည်။စွပ်ကျယ်တွေ၊အောက်ခံဘောင်းဘီတွေ၀တ်မထား။ ကိုစိုးနောင်က တံခါးကိုအသာဟကာအသင့်စောင့်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် ခပ်ရဲရဲပင်ခြေလှမ်းမှန်မှန်ဖြင့် လျှောက်လာနေသည်။ ငယ်ရွယ်သောအပျိုပေါက် လေးဖြစ်သည့်တိုင် ကိုစိုးနောင်က ဘာအတွက်ချိန်းဆိုခေါ်ယူသည်ဆိုခြင်းကိုတော့ ခိုင် ကြူသင်းရိပ်မိသည်။ မိမိကိုအပီကိုင်မှာ၊အပီနှိုက်မှာကိုတော့ သေချာပေါက်သိသည်။ အကိုင်အနှိုက်လည်းခံချင်သောကြောင့် လာခြင်းဖြစ်သည်။ 

သည်ထက်ပို၍လည်း ကဲချင်ကဲနိူင်သည်ကိုလည်းတွေးမိသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးစ စိတ်ကစားနေသည့်အချိန်တွင် ပင်ကိုယ်ကလည်းခပ်ထထဖြစ်သောခိုင်ကြူသင်းမှာ ကိုစိုးနောင်နှင့်မြသီတာအောင်တို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးကြတာ ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး ကိုစိုးနောင်၏ အဖုတ်နိူက်၊ဖင် ကိုင်နိူ့ဆွဲလည်းကောင်းကောင်းခံခဲ့ရလေရာ ကာမအရသာ ကို လျှာလည်သလိုဖြစ်နေ သည်။ပို၍ကဲလျှင် ပို၍အရသာတွေ့မည်ဟုနားလည်ကာ မဆွတ်မီကပင်ညွတ်နေလေ တော့သည်။ခြေလှမ်းမှန်မှန်ခပ်ရဲရဲလျှောက်လှမ်းလာသည်။ အိမ်ရှေ့နားသို့ ခိုင်ကြူသင်းရောက်လာသည်နှင့်ကိုစိုးနောင်ကဟထားသော တံခါးကိုဖွင့်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းလည်းအိမ်ထဲသို့(တကယ်တော့စာအုပ်ဆိုင်နေရာထဲသို့ ပါ) တစ်ခါတည်းတန်း၍ ၀င်သည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ်သောကြောင့် စာအုပ်သစ် များတင်ခင်းကျင်းသောစားပွဲရှည်ပေါ်တွင် ဘာမျှမရှိ။ ပြောင်ရှင်းနေသည်။ မြသီတာ အောင်ကိုဒီစားပွဲရှည်ပေါ်တင်လိုးခဲ့တာ သေသေချာချာမြင်ခဲ့သိခဲ့လေရာ မိမိကိုလည်းဒီပေါ်မှာတစ်ခုခုလုပ်လေဦးမလားဟုတွေးမိသည်။ မိမိကလိုးဖို့ခေါ်သည်ကိုရောက်လာသည့်ကောင်မလေးကိုယ်တိုင်ကလည်း အလိုးခံချင်နေတာ သေချာသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်သည် အားနာတွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိ။ ခိုင် ကြူသင်း လှမ်း၀င်လာသည်နှင့်တံခါးကိုချက်ချကာ ပိတ်လိုက်သည်။ 

ခိုင်ကြူသင်းက စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲသို့၀င်သွားမည်ပြုသည်။ သို့သော်ကိုစိုး နောင်က ကောင်မလေး၏ညာလက်ကိုအသာကိုင်ဆွဲကာသူ၏ဧည့်ခန်းလေးထဲသို့ ခေါ်သွားသည်။ထိုဧည့်ခန်းလေးကစာအုပ်ဆိုင်ခန်းနှင့်ကပ်လျှက်။ဧည့်ခန်းလေးသို့ ကူး ၀င်သည့်တံခါးပေါက်သည် ရုပ်ပြစာအုပ်များတင်သည့် ခုံတန်းဘေးနားတွင် ရှိသည်။ထို တံခါးကိုလည်းချက်ချကာပိတ်လိုက်သည်။အားလုံးလုံခြုံသွားပြီ။သူတို့နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိသွားကြ ပြီ။

ဧည့်ခန်းထဲရောက်သောအခါ ကိုစိုးနောင်က နှစ်ယောက်ထိုင်ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းနှင့်အတူနှစ်ယောက်ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ယှဉ်ထိုင်ရင်း နမ်းကိုင်နိူက်စို့ကလိ၍အစပျိုးရန်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့မှ ဧည့်ခန်းနောက်ဘက်နားတွင်အသင့်ခင်းထားသောအိပ်ယာသို့ခေါ်သွားပြီးအပိုင်လိုးမည်။ တစ်ချီအပီလိုးပြီးနောက်အပြာစာအုပ်၊ ဒါမှမဟုတ်အပြာဗွီဒီယိုပြမည်။ ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေနိူးထလာပါက နောက်တစ်ချီဆက်ချမည်။လိုးနည်းအဆန်းများနှင့်လိုးမည်။ ဒါကကိုစိုးနောင်ချထားသည့်အစီအစဉ်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်၏ဘေးတွင်၀င်မထိုင်ပါ။ ကိုစိုးနောင်၏ပေါင် ပေါ်ကိုတစ်ခါတည်းတက်ထိုင်သည်။ရဲတင်းလွန်းသောထိုအပြုအမူကြောင့် ကိုစိုးနောင် မှာ သဘောလည်းကျ၊ ဖျားလည်းဖျားသွားသည်။

စွင့်ကားစခိုင်ကြူသင်း၏တင်ပါးဆုံ သည်ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ကြားတွင်အိကနဲပိနေသည်။ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေး၏ ဘယ်ဘက်ပါးပေါ်နှာခေါင်းဖိတင်ကာ ရွှတ် ကနဲမြည်အောင်တစ်ချက်နမ်းသည်။

“ အို..ဦးကလဲ..” 

ခိုင်ကြူသင်းမျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်ကာပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေး ပေါ်လာသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော် အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းမှာရည်းစားပင်မရှိသေး။ ရည်းစားစကားတောင်အပြောမခံရသေး။ 

ယခုတော့ဦးဦးဖျားဖျားဆိုသလိုပါးနမ်းခံလိုက်ရပြီ။ စောက်ပတ်ထိုးကလိခံရမှု၊နိူ့ဆွဲခံရမှုတို့နှင့်မတူ၊တမူဆန်းသောရင်သိမ့်တုန်ဖွယ်ရာ ကြည်နူးမှုကိုခိုင်ကြူသင်းခံစားရသည်။အဖုတ်ထိုးကလိခံရသလိုကြမ်းရှသောစိတ်လှုပ် ရှားမှုလည်းမဟုတ်။ နိူ့အဆွဲခံရစဉ်ကလိုရင်ဒိန်းကနဲခုန်သွားရတာမျိုးလည်းမဟုတ်။ ရင်ကညိမ့်ညိမ့်သိမ့်သိမ့်လေးခုန်ကာဖိန်းရှိန်းသွားရသည့်အရသာလေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ပါးစပ်ပေါ်သို့မိမိပါးစပ်ဖြင့်ထိကပ်ကာ တစ်ချက်စုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်..အိုး.ကြည့်ပါလား” 

ဖိကပ်ငုံခဲစုတ်နမ်းမှုမဟုတ်။ တစ်ချက်သာစုပ်လိုက်ခြင်းမို့ပါးစပ်ခြင်းစုပ်သံ နျင့်အတူခိုင်ကြူသင်း၏ခရာသံလိုလို၊ ဘာလိုလိုပြောသံလေးလည်းတွဲ၍ပေါ်လာသည်။ ပါးအနမ်းခံရစဉ်ကသိမ့်သိမ့်လေးရင်ခုန်မှုထက်အနည်းငယ်ပိုပြင်းစေသောစိတ်လှုပ်ရှား မှုဖြစ်ပေါ်သည်။ ပါးနမ်းပါးစပ်စုပ်နှင့်အစပျိုးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်ကခပ်ရဲရဲပင်ခိုင်ကြူသင်း ၏ ဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်သည်။ကြယ်သီးအားလုံးကုန်အောင်တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ခပ်မြန်မြန်ဖြုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ကောင်မလေးမှာလည်း နိူ့အပေါ် အကိုင်အဆွဲခံရမည်ကို သိကာ ရင်တွေခုန်နေသည်။

ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်သွားသော အခါဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ကိုဆွဲဖွင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ခါတိုင်း၀တ်နေကျ ရှင်မြီးလိုလိုဘော်လီ ၀တ်မထားပါ။အဖြူရောင်ဘရာစီယာလေး၀တ်ထားသည်။ ထိုဘရာစီယာလေးတွင် ပခုန်းသိုင်းကြိုးတို့လည်းမပါ၊မရှိ။ ရင်ကိုဖြတ်ကာခပ်တင်းတင်းစည်းနှောင်ထားသည်။ နောက်ကျောချိတ် နားတွင်အိသတ်စလစ်ခေါ် မျှော့ကြိုးသဘောမျိုးပါရှိရာ ရင်တွင်ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်တော့ရှိ နေသည်။

“ အံမယ်..ဘရာစီယာတွေဘာတွေ၀တ်လို့ပါလား.” 

ကိုစိုးနောင်က အပျိုမလေးစည်းထားသောထရိုက်ဘရာစီယာခေါ် ဘရာ စီယာလေးကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ပြောသည်။

“ ခစ်ခစ်..လှလား.”

ခိုင်ကြူသင်းကရယ်ကျဲကျဲနှင့်မေးသည်။

“ လှတယ်..ဘရာစီယာရင်အုံလှန်လိုက်မယ်နော်.” 

“ အိုး..ဘာလုပ်ဖို့လဲလို့..”

“ နိူ့တွေကြည့်ချင်လို့.” 

“ ကြည့်ရုံပဲလား”

“ ကြည့်မယ်၊ကိုင်မယ်၊ဆွဲမယ်။ပြီးတော့..စို့မယ်.” 

“ သွားပါ..မကဲနဲ့” 

ကိုစိုးနောက်ကပြောရင်းခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာလေး၏ရင်အုံ များကိုအပေါ်လှန်တင်လိုက်သည်။နောက်ကျောချိတ်အနားရှိ မျှော့ကြိုးအစများ၏ဆွဲ အားနှင့်သာထိန်း၍ပတ်စည်းထားသည်မို့လှန်တင်ရသည်ကလွယ်လွန်းသည်။ ဆွဲလှန် လိုက်သည်နှင့် လန်တက်သွားသည်။ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၀တ်လာသော ဘရာစီယာအမျိုးမျိုးကိုမြင်ဖူးသည်။အခြားသူနိူက်ဖူးသောအမျိုးသမီးများ၏ ဘရာစီ ယာတွေလည်းတွေ့ဖူးသည်။ယခုခိုင်ကြူသင်း၀တ်လာသောအ၀တ်သင်ဘရာစီယာလေး မျိုးကိုတော့ မမြင်ဖူးသေးပါ။သည်အပျိုပေါက်လေး ဘယ်ဆီကများရလာပါလိမ့်ဟု လည်း တွေးကြည့်သေးသည်။

သို့သော်ယခုလောလောဆယ်တွင် ထိုဘရာစီယာလေး ဘယ်ကရလာသည်ကိုစူးစမ်းဖို့ထက်ရင်ဘုံပင့်တင်လိုက်၍ အရှင်းသားပေါ်လာသည့် နိူ့နှစ်လုံးကပိုအရေးပါနေရာကိုစိုးနောင်ကထိုအကြောင်းတွေကို ထွေထွေထူးထူးမေးမနေ တော့။နိူ့တွေကိုသာစူးစိုက်ကြည့်သည်။ မနေ့က ခိုင်ကြူသင်းနိူ့ကို ကြည့်ခဲ့ရပြီးသော်လည်းယခုမှသေသေချာချာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ နုနုထွတ်ထွတ်အပျိုသွေးကြွယ်ကာစနိူ့အုံသားနှစ်လုံးသည်လုံးအာမို့၀န်းနေ ကြသည်။နို့သီးခေါင်းများသည်မြုတ်၀င်လျှက်ပင်ရှိနေသေးသည်။

“ သမီးနိူ့တွေက အတော်ကို လှတာပဲကွာ” 

“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးရဲ့.. ကြီးကောကြီးရဲ့လား.”

ခိုင်ကြူသင်းသည်မိမိ၏နိူ့များသည် မြသီတာအောင်၏ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေလောက် ထွားထွားရွားရွား မရှိကြောင်းပြောလိုသည်။ ထိုသို့ပြောချလိုက်လျှင်သူတို့လိုးကြသည်ကို မိမိချောင်းကြည့်ခဲ့သည့်အမှု ပေါ်သွားမှာစိုးသောကြောင့်စကားကိုထိန်းကာ ပြောလိုက်သည်။

“ အရမ်းကြီးတော့မကြီးဘူးပေါ့။ဒါပေမယ့်တော်တော်ကိုလှတယ်.” 

“ တော်ပါ..အပိုတွေ.”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့တွေကို ညာလက်ဖြင့်ကိုင်သည်။ဘယ်လက် ကတော့ကောင်မလေးကိုသိုင်း၍ဖက်ထား၏။ ဘယ်ညာနိူ့နှစ်လုံးကိုတစ်လှည့်စီကိုင်ဆွဲ ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်တာတော့ မလုပ်သေး။ ကိုင်ရုံဆွဲရုံသာ။ နိူ့အုံသားများ၏ အထိအတွေကတင်းရင်းအိထွေးသည်။

“ ကိုင်လို့ကောင်းလား.” 

“ ကောင်းတာပေါ့..သမီးကောနိူ့ဆွဲခံရတာကောင်းလား.”

ကိုစိုးနောင်ကမေးရင်း ညာနိူ့အုံကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမျက်နှာလေးမဲ့သလိုဖြစ်သည်။ ခေါင်းလေးကိုတော့ညိတ်ပြရှာသည်။ ကိုစိုးနောင် သည်ညာနိူ့အုံကိုဆက်၍ခပ်တင်းတင်းညှစ်ထားပြီးနိူ့သီးကိုကုန်းစို့ပေးသည်။အရင်ဆုံး လျှာထိပ်ဖျားနှင့် နိူ့သီးဖျားကိုထိုးယက်ပြီးမှ တံတွေးလေးများစိုအောင် လုပ်သည်။ထို့နောက်တွင်မှပါးစပ်ဖြင့်နိူ့သီးကိုငုံကာစို့သည်။

“ အဟင့်ဟင့်..ဦးလေးရာ..ယားတယ်..ယားတယ်..ဟင့်ဟင့်..ဟင့်..အမေ့”

အပျိုပေါက်လေးမျက်တောင်မှေးစင်းကျကာ ပါးစပ်မှ အသံလေးတွေထွက် လာသည်။အမျိုးသမီးတွေ ယားတယ် ဟုဆိုခြင်းသည် အရသာတွေ့သည့်သဘော၊ စိတ်ထရွလာသည့်အထာဖြစ်ကြောင်းသိနေသောကိုစိုးနောင် သဘောကျသွားသည်။နိူ့အုံနယ် နိူ့သီးစို့လုပ်နေရင်းခိုင်ကြူသင်းကို အသာဖက်ထားသည့် လက်ကိုကောင်မလေး၏ပေါင်ကြားသို့ပို့သည်။ စောက်ပတ်ကိုထမီပေါ်မှ နေ၍ကိုင်ပွတ်ပေးသည်။

“ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်.” 

နိူ့နယ်၊နိူ့သီးစို့၊စောက်ပတ်နှိုက်ကို နှစ်မိနစ်၊သုံးမိနစ်လောက်လုပ်ပေးပြီး နောက် ကိုစိုးနောင်ကပြော၏။ ခိုင်ကြူသင်းသည်ကိုစိုးနောင်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေရာမှဆင်းကာ ထိုင်ခုံ ဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်သည်။

ဘလောက်စ်ရင်ဘတ်ပွင့်ကာ ဘရာစီယာရင်ဘုံများလှန် တင်ထားလျှက်မို့နိူ့လေးနှစ်လုံးက အရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။ ကိုစိုးနောင်ကခပ်တင်းတင်းဆွဲနယ်ညှစ်ထားသည့်အတွက် ဖြူအုသောနိူ့အုံသားနုနုလေးများပေါ်တွင်အညို အမည်းအရာတွေပင်ထင်နေသည်။ အစို့ခံထားရသည့်နိူ့သီးလေးများမှာလည်း တံတွေးများစိုကာ လက်ပြောင်တောင်တက်နေသည်။ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၀တ်ထားသော ခရမ်းရောင်တက်ထရွန်ထမီလေး၏ရှေ့ကဘက်ပိုင်းအောက်စကိုကိုင်ကာ ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။

“ ရော့..ကိုင်ထား.” 

တကယ့်လူပင်။ ထမီအောက်စ ဆွဲလှန်ရုံတင်မက၊ လန်တက်သွားသောအောက်စအစွန်းကိုပင် အပျိုပေါက်လေးကို အကိုင်ခိုင်းသည်။ စိတ်အရမ်းထကာ ကိုစိုးနောင်အပေါ်လည်း ကြည်ဖြူလိုလားနေသော ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်ခိုင်းသည့်အတိုင်းမဆိုင်းမတွပင်လိုက်နာသည်။ သူ့ထမီအောက်စကို ဆွဲကိုင်ပေးထားသည်။ သူမကိုယ်တိုင်၀တ်ထားသောထမီ၏ရှေ့ပိုင်းကို ကိုယ့်ဖါသာလှန်ပြသည့်အနေအထားမျိုးဖြစ်နေသည်။ ထမီလှန်ထားသော်လည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၀တ်ထားသည်မို့စောက်ပတ်ကိုတော့အပြူးသားမမြင်နိူင်သေးပါ။

“ ဘာဖြစ်လို့ အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်လာတာလဲ။ မနေ့ညတုန်းကလိုလာပါ လား.”

အောက်ခံဘောင်းဘီလေးရှိနေသော ပေါင်ခွကြားကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့်စိုက်ကြည့်ရင်းကိုစိုးနောင်က ပြောသည်။

“ ဟာ..ထမီကပျော့ပြီးပါးနေတာ..ပင်တီမ၀တ်လို့ဘယ်ရမလဲဦးလေးရ..”

“ အောက်ခံဘောင်းဘီ၀တ်ထားတော့စောက်ပတ်ကိုဘယ်ကြည့်လို့ရမှာလဲ.”

“ အံမယ်လေး..ပင်တီဆွဲချွတ်ချလိုက်လို့မရတာကျနေတာပဲ.” 

“ ဆွဲချွတ်ရမလား.”

အပျိုပေါက်မလေးက ဘာမှမပြော။ ပြုံးစစမျက်နှာပေးလေးနှင့် မျက်စောင်း လှလှတစ်ချက်သာထိုးသည်။

“ အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်လိုက်မယ်နော်”

“ ချွတ်ချွတ်..တကယ်ပါပဲ..ဟုတ်တယ်.”

ခိုင်ကြူသင်းကနူတ်ခမ်းလေးစူကာ အမူပိုပိုလေးပြော၏။ ကိုစိုးနောင်သည်အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ချက်ချင်းဆွဲမချွတ်ချသေး။ ပင်တီခွဆုံပေါ်လက်အုပ်တင်ကာစောက်ပတ်ကိုလေးငါးချက်ပွတ်လိုက်သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတဟင့်ဟင့်ဖြစ်သွားရသည်။

“ ချွတ်မယ်ဆိုချွတ်လေကွာ..ဦးလေးကလည်း”

စောက်ပတ်ပကတိကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ခံရတာ အရသာတွေ့ဖူးပြီးသည့် ခိုင်ကြူ သင်းသည်အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှအုပ်ပွတ်သည်ကို အားမရပဲ ပြောသည်။ ကိုစိုး နောင်ကလည်းအပျိုပေါက်မလေး၀တ်ထားသော အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အသာ ချွတ်ချသည်။

သိပ်မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီးမလုပ်ပါ။ ဘောင်းဘီလေးသည် တုတ်ဖြိုးသောပေါင်လုံးများ တလျောက်ခြေသလုံး အလယ်နားရောက်သည်အထိ လျှောကျသွားသည်။ အပေါ်ပိုင်းနိူ့နှစ်လုံးကလန်လျက်သားဖြစ်နေသလို အောက်ပိုင်းက အပျိုစစ်စစ် ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်သည်လည်းအကာအကွယ်မရှိ၊ အထင်းသားအရှင်းသား ပေါ်လာခဲ့လေပြီ။

ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်ကိုအသေအချာကြည့်သည်။ ပေါင်ရင်းခွဆုံတွင်ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းခုံးခုံးမို့မို့လေးဖြစ်နေသည်ကို ကျကျနန တွေ့မြင်ရသည်။ အပြူးသား အဖေါင်းသားဖြစ်နေသောစောက်ပတ်ကို ညာလက်ဖြင့်လှမ်း ကိုင်ပွတ်သည်။ စောက်ပတ်အလယ်ခေါင်အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ညိုးလက်မတို့ဖြင့် အသာဖြဲကြည့်သည်။ ပြဲထွက်မသွားပါ။

စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားတို့မလန်တလန်လေး ဖြစ်လျှက် မဟတဟလေးသာဖြစ်လာသည်။ထိုအကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းလက်ခလယ် ထိပ်ဖြင့်အသာပွတ်ဆွဲသည်။ကောင်မလေးတုန်တုန်ရင်ရင်ဖြစ်လာသည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်အ၀ကိုစမ်းမိ၍အသာဖိထိုးထည့်လိုက်ရာ စွပ် ပြွတ် ဟူသော အသံတိုးတိုးလေးမြည်လျှက်စောက်ပတ်ထဲလက်ချောင်းတိုး၀င်သွားသည်။

“ အာ.အိ..၀င်သွားပြီ..ဟင့်.”

ခိုင်ကြူသင်းဆတ်ကနဲတွန့်ကာရေရွတ်သံလေးပြု၏။

“ ၀င်သွားပြီလား..သမီး.”

“ အင်း..အင်း.”

“ ဘယ်လိုနေလဲ..ကောင်းလား..”

 

ခိုင်ကြူသင်းကဘာမှပြန်မပြော။ ကိုစိုးနောင်ကို ချစ်စရာမျက်စောင်းလေး တစ်ချက်သာချိတ်လိုက်သည်။

ကိုစိုးနောင်သည်လက်ချောင်းကိုကောင်မလေး၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လေးငါးခါလောက်လုပ်ပေးသည်။ သည်လိုလက်ချောင်းနှင့်လိုးပေးမှုကိုခံဖူးပြီးမို့ခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်တောင်လေး ခပ်မှေးမှေး၊ အံလေးမသိမသာခဲကာငြိမ်၍ခံနေသည်။ ခဏအကြာတွင် ကိုစိုးနောင်သည် စောက်ပတ်ထိုးကလိပေးတာကို ရပ်သည်။

အပျိုပေါက်လေး၏စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှလက်ချောင်းကိုလည်းဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏မှေးနေသော မျက်လုံးလေးများတစ်ချက်ပွင့်ကာ ကိုစိုးနောင်ကို ရီဝေစွာ ကြည့်သည်။ ကိုစိုးနောင်က တစ်ချက်ပြုံးကာခေါင်းဆတ်ပြပြီး ကိုယ်ပေါ်မှအ၀တ်များကို ချွတ်သည်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုအပြည့်နှင့်အောက်ခံတွေဘာတွေလုံး၀မပါဘဲ အလွယ် တကူချွတ်နိူင်သောအ၀တ်အစားများကိုတစ်ထပ်တည်းသာ ၀တ်ထားလေရာ ပုဆိုးကို ဖြေချပြီး တီရှပ်ကိုခေါင်းမှဆန်၍အမြန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

ပုဆိုးခြေရင်းသို့ပုံကျ သွားချိန်မှာပင် ခေါင်းမှတီရှပ်လည်းကျွတ်ထွက်သွားသည်။ကိုစိုးနောင်ဗလာကျင်းသွား လေပြီ။ 

“ အို.” 

ခိုင်ကြူသင်းထံမှ ရေရွတ်သံလေးပေါ်လာသည်။ခေါင်းလေးလည်းငုံ့သွား သည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ထ၍ ရွ၍ နေသော်လည်းအပျိုပေါက်လေးမို့ သူမ၏ရှေ့တည့် တည့်တွင် အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက် ဗလာကျင်းသွားသည်ကို ရုတ်တရက်မကြည့်ရဲဘဲဖြစ်သွားရသည်။

“ သမီးရဲ့အ၀တ်တွေလည်း ချွတ်ပစ်ရအောင်နော်..။ ဦးလေးရော.. သမီးပါကိုယ်တုံးလုံးပေါ့..ဟုတ်လား.”

ကိုစိုးနောင်ကပြောပြောဆိုဆို ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသောအ၀တ်များကိုအသာချွတ်ခွါယူသည်။ တကယ်တော့အပျိုပေါက်လေးမှာ နို့ပေါ်၊ဖင်ပေါ်စောက်ပတ်ပေါ်ဖြစ်နေရာ ၀တ်လစ်စလစ်အနေအထားနှင့်ဘာမျှမခြားနားပါ။ ကိုစိုးနောင်အဖို့အ၀တ်တွေချွတ်ခွါယူရသည်မှာအလွန်ကိုလွယ်သည်။ ရင်ဘုံများပင့်လှန်ထားသောလက်သင်ဘရာစီယာလေးကလည်းပုခုံးသိုင်းကြိူးပင်မပါသည့်အတွက် နောက်ကျောချိတ်ကိုဖြုတ် လိုက်သည်နှင့် ကွာကျသွားသည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဘာအ၀တ်အစားမျှမရှိတော့ပဲအပျိုပေါက်မလေး လုံး၀ ကိုယ်လုံးတည်းဖြစ်သွားသောအခါ ကိုစိုးနောင်ကထိုင်ခုံတွင်ပြန်ထိုင်သည်။ 

“ လာလေ..သမီး.”

 

ကောင်မလေးကို လှမ်းခေါ်သည်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ရွံ့တွန့်တွန့်လိုဖြစ်နေ သေးသည်။

“ လာပါသမီးရ..ဦးပေါင်ပေါ်မှာလာထိုင်စမ်းပါ.” 

ကိုစိုးနောင်ကခိုင်ကြူသင်း၏ညာလက်ကိုဘယ်လက်ဖြင့်အသာလှမ်းကိုင်ဆွဲ ခေါ်သည်။အပျိုပေါက်လေးအလိုက်သင့်ပင်ပါလာသည်။ အထွေအထူးဆွဲခေါ်ရခြင်းမရှိ။

ကိုစိုးနောင်၏ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်သည်။ စောစောကထိုင်ခဲ့သည်ထက်နှစ်ယောက်လုံးပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ကိုယ် လုံးတီးဖြစ်နေကြသည်မို့ အသားဆိုင်များထိတွေ့မှုသည် ပိုပီပြင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အ၀တ်ကင်းမဲ့နေလေသော ခိုင်ကြူသင်း၏တစ်တစ်ရစ်ရစ်၊ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်၀တ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို အားရပါးရပွေ့ဖက် ဖျစ်ညှစ်သည်။အငမ်း မရကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်သည်။ အာသာပြင်းပြင်းနှင့်နမ်းသည်။ စုပ်သည်။နိူ့သီးခေါင်းများကိုပါးစပ်နှင့်တလှည့်စီငုံစို့ကာ စောက်ပတ်ပေါ်လက်ဝါးတင် ပွတ်လေသောအခါတွင်တော့အပျိုပေါက်လေး လူးလွန့်ကော့ပျံလန်လာသည်။

“ အို..ဟင့်..ကြည့်ပါလားလို့။သူ့ဟာကြီးက..တစ်ကယ်ပဲ.”

ပါးစပ်မှညုသံလေးနှင့်လည်းပြောသည်။

“ ဘာဖြစ်လို့ဘဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့.”

ကိုစိုးနောင်ကနိူ့သေးသေးလေးကိုကုန်းစို့ရာမှခေါင်းထောင်ထ၍မေးသည်။ 

“ ဦးလေးရဲ့ဥစ္စာကြီးကိုပြောတာပေါ့။ တကတည်း.. မာပြီးတောင်တက်နေ လိုက်တာ။ကြောက်စရာကြီး..”

ကိုစိုးနောင်၏လီးကြီးမှာ မတ်တောင်လျှက် သူ့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေသော ခိုင်ကြူသင်း၏အ၀တ်ကင်းမဲ့သည့်တင်ပါးသားများကို ထိမိထောက်မိနေရာအပျိုပေါက်လေးအသည်းယားလာပြီးပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အော်..ဒါလား..သမီးရ။မဆန်းပါဘူး။သမီးကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီးကိုင်နေနမ်းနေတော့ဒီကောင်ကလည်းစားချင်သောက်ချင်ပြီး ထောင်တက်လာတာပေါ့.”

“ အယ်..သူကဘာစားချင်တာလဲ.”

“ လီးကဘာစားရမှာလဲသမီးရဲ့..။စောက်ပတ်ပေါ့။ခိုင်ကြူသင်းရဲ့ စောက်ပတ် ကို လိုးချင်လို့ ဦးရဲ့လီးကြီးကထောင်မတ်နေတာ။လိုးကြရအောင်နော်..။သမီးလည်း အလိုးခံချင်နေပြီမဟုတ်လား.”

“ သွား..ပေါတ်တတ်ကရ..သိဘူး..ခစ်ခစ် “ “သမီးစောက်ပတ်ကတောင်နေတာ။အလိုးခံချင်နေပါတယ်.” 

“ မဟုတ်တရုတ်တွေ..။ သမီးဟာလေးက ဦးလေးဥစ္စာလိုအချောင်းမှမဟုတ် တာ။ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထောင်လာနိူင်မှာလဲ.”

“ စောက်ပတ်ထောင်တယ်လို့ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး..။ တောင်တယ်လို့ပဲပြောတာ..။သမီးရဲ့စောက်ပတ်လေးတောင်နေပြီမဟုတ်လား..”

“ အဲဒါဘယ်လိုမျိုးလဲ..ဟင်။သမီးနားမလယ်ဘူး” 

အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းမှာစောက်ပတ်တောင် သည် ဆိုသောအသုံး အနူန်း ကိုနားမလည်ပေ။

“ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းတွေ ဖုထစ်ဖေါင်းမို့ပြီး စောက်ပတ်ထဲမှာလဲ အရည်တွေ အရမ်းစိုနေမယ်..။ယားနေမယ်ဆိုရင်စောက်ပတ်တောင်တယ်လို့ခေါ်တာပေါ့။အခုသမီး ရဲ့စောက်ပတ်ကိုကြည့်လေ..ဖေါင်းဖုနေတယ်မဟုတ်လား.”

မေးလည်းမေးစောက်ပတ်ပေါ်လက်ဝါးနှင့်ခပ်ဖိဖိလည်းပွတ်သည်။

“ အင်း..ဖေါင်းနေတယ်.” 

အပျိုပေါက်လေးမှာပြန်ဖြေရင်း ရှက်နေသေးသည်။

“ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှကော၊အရည်တွေစိုနေတယ်မဟုတ်လား.”

စောက်ခေါင်းပေါက်၀သို့လက်ခလယ်ထိုးထည့်မွှေပေးပြန်သည်။

“ ဟုတ်.”

“ အဲဒါ..စောက်ပတ်တောင်နေတာပေါ့။နားလည်ပြီလား.”

“ အင်း..အင်း”

“ ကိုင်း..အိပ်ခန်းထဲသွားကြရအောင်.” 

“ ဟာ..ဦးလေးကလည်း.”

အိပ်ခန်းဆိုသည်မှာ လိုးကြသည့်နေရာဟုနားလည်ထားသောခိုင်ကြူသင်းမှာ

ကိုစိုးနောင်၏အခေါ်ခံရမှုကြောင့် ရှက်သလိုလိုကြောက်သလိုလိုဖြစ်မိသည်။

“ လာပါ..သမီးရ.”

“ ဟို..ဟို..သမီးကို..ဟိုဒင်း.” 

ခိုင်ကြူသင်းအပြောရခက်နေသည်။စိတ်ထနေရာအလိုးကတော့သိပ်ကိုခံချင် နေသည်။ မိမိကိုလိုးတော့မည်လားဟုလည်းမေးကြည့်ချင်သည်။ သို့သော်..ပါးစပ်က ထိုစကားမျိုးပြောမထွက်သေး။

“ သမီးကိုလိုးမလို့ပေါ့ကွ၊လာ.” 

ကိုစိုးနောင်ထိုင်နေရာမှထသည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်းပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်နေ ရာမှအသာဖယ်လိုက်ရသည်။ ကိုစိုးနောင်ကအိပ်ခန်းရှိရာသို့လျှောက်သွားသည်။ ခိုင်ကြူ သင်းကိုလက်ဆွဲခေါ်ခြင်း၊ ဖက်ခေါ်သွားခြင်းမျိုးမလုပ်။

အပျိုပေါက်လေးကို အလိုးခံရ မည့်နေရာသို့ သူမဖာသာလိုက်လာစေရန်အထာပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကအသာဆွဲခေါ်သွားလျှင် မငြင်းတန်းလိုက်သွားရန်အသင့်ရှိ သော ခိုင်ကြူသင်းမှာ အနည်းငယ်တွန့်ဆုတ်လျှက် ထိုင်ခုံဘေးနားမှာပဲ ကျန်ရစ်နေခဲ့သည်။ စောက်ပတ်အပြတ်တောင်ကာအရမ်းအလိုးခံချင်နေသော်လည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်မို့ သူ့ကိုလိုးမည့်နေရာသို့ သူ့ဖာသာသွားရမည်ကို ရှက်သလိုလိုဖြစ်နေ သည်။

သို့သော်ထိုသို့လိုက်မသွားလျှင် အလိုးမခံရတော့ဟုတွေးမိပြန်တော့ခိုင်ကြူသင်းရဲလာသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ နောက်သို့လိုက်သွားလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အိပ်ခန်းသို့တမင်ခပ်ဖြေးဖြေးသွားသည်။ ကောင်မလေးလိုက်လာမလာကိုလည်းအသာပင် နားစွန့်အကဲခတ်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေးသူ့ဖာသာသူလိုက်မလာခဲ့လျှင်နောက်ပြန် လှည့်ကာသွား၍ ဆွဲခေါ်မည်ဖြစ်သည်။ သူကလည်း အပျိုဖေါ်၀င်စကောင်မလေး ကိုအရမ်းလိုးချင်နေသည်ကိုး။ အပျိုပေါက်လေးလိုက်လာသည့်အသံကြားရတော့ သဘောကျသွားသည်။ သည်ကောင်မလေးကိုအစဦးပိုင်းကပင် လွှမ်းမိုးပိုင်စိုးထားနိူင်သည့်အတွက်ကျေနပ်သည်။ ကိုစိုးနောင်၏အိပ်ခန်းကအပေါ်ထပ်တွင်ဖြစ်သည်။ 

သို့သော် အပျိုပေါက်လေးကို ထိုအိပ်ခန်းထဲသို့ခေါ်မသွားပါ။ ဧည့်ခန်းနျင့်ကပ်လျှက် (လိုက်ကာဖြင့်သာခြားထားသည့်) နေရာတွင်ခိုင်ကြူသင်းကိုလိုးဖို့ (ယာယီအိပ်ခန်းလေး) လုပ်ထားသည်။ထိုနေ ရာသည် နေ့လည်နေ့ခင်းတရေးတမောအိပ်ရန်(နေ့ခင်းပိုင်းဆိုလျှင် အိမ်အပေါ်ထပ်ကပူသောကြောင့်)သစ်သားကွပ်ပျစ်လေးတစ်ခုကလည်း အရံသင့်ရှိနေသည်။ထိုကွပ်ပျစ် ပေါ်သင်ဖြူးဖျာချောခင်းကာ မွှေ့ယာအသေးစားလေး (မွှေ့ယာကတော့မနက်ပိုင်းကမှ သွား၀ယ်ထားသည့်အသစ်စက်စက်ဖြစ်ပါသည်)ခင်း၍ထားသည်။

မွှေ့ယာခင်းကလည်း အသစ်။ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းလေးဖြစ်နေအောင်ပင်ဆွတ်ဖျန်းပြင်ဆင်ထားလေသည်။ မွှေ့ယာလေးက လူတစ်ယောက်လှဲလှောင်းနိူင်ရုံခပ်သေးသေးခပ်ပါးပါးဖြစ် သည်။ နှစ်ယောက်ယှဉ်အိပ်မည်ဆိုလျှင်မူ အနည်းငယ်တော့ကြပ်သပ်သပ်ရှိမည်။ ခေါင်းရင်းပိုင်းတွင် ခေါင်းအုန်းတစ်လုံးချထားသည်။ ခြေရင်းပိုင်းတွင်တော့ကောင်မ လေးကိုလိုးလျှင် တင်ပါးအောက်ခုရန်အတွက်ခေါင်းအုန်းအသေးစားလေးတစ်ခုချထား သည်။ ထိုခေါင်းအုန်းလေးကအလျားတစ်တောင်မရှိတရှိ၊အနံရှစ်လက်မလောက်၊ထုက တော့တမိုက်ခန့်။ခိုင်ကြူသင်းသည် ပေါင်တောင့်ပြီး တင်ပါးလည်း အတော်စွန့်ကားဖွံ့ထွား နေပြီ။ဖင်ပြားသောမိန်းမတွေလိုတင်ပါးအောက်ခေါင်းအုန်းခုရန်မလိုပါ။

အပျိုပေါက် လေးစိတ်ပိုလှုပ်ရှားရန်ဖန်တီးလိုသောကြောင့်သာ ထိုခေါင်းအုန်းလေးကိုအသင့်လုပ် ထားခြင်းဖြစ်သည်။ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် သုံးရသောပစ္စည်းများကိုတွေ့သိရအောင်လုပ် ပေးခြင်းသည် အမျိုးသမီးတို့ကို စွဲစွဲမက်မက်ဖြစ်စေတတ်သည့်အကြောင်းတစ်ခုဖြစ် ကြောင်းကို ကိုစိုးနောင်နားလည်ထားပါသည်။

“ ဒါ..ဦးလေးအိပ်တဲ့အိပ်ခန်းလား.” 

ဧည့်ခန်းနှင့်ဖြတ်ကာထားသော လိုက်ကာကိုဖယ်၍အသင့်ခင်းထားသော အိပ်ယာလေးကိုမြင်သောအခါ ခိုင်ကြူသင်းကမေးသည်။သည်လိုမေးမြန်းခြင်းကပင် ထိုအိပ်ယာနေရာလေးကို ကောင်မလေးစိတ်၀င်စားသည့်အရိပ်အရောင်မို့ ကိုစိုးနောင် သဘောကျသွားသည်။

“ မဟုတ်ပါဘူး။တို့အိပ်ခန်းကပေါ်ထပ်မှာ။ ဒီအချိန်ဆိုအပေါ်ထပ်ကပူတယ်။ချွေးတလုံးလုံးနဲ့အရသာရသင့်သလောက်မရဘဲဖြစ်နေမှာစိုးလို့၊ဒီမှာအရေးပေါ်အိပ်ခန်း လုပ်ထားတာ။ သမီးကိုတင်လိုးမယ့်စပါယ်ရှယ်အိပ်ယာဆိုပါတော့။အသစ်စက်စက်ကို ၀ယ်ထားတာ”

ပြောရင်း ကိုစိုးနောင်လည်း အိပ်ယာလေးပေါ်တွင်ထိုင်ချသည်။ အပျိုပေါက် လေးလည်းသူ့ဘေးနားတွင် အလိုက်သင့်လာထိုင်သည်။ နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေကြလျှက် အိပ်ယာပေါ်သို့လည်းရောက်နေကြပေရာ ရှေ့တဆင့်တွင် လိုးကြဆော်ကြဖို့သာရှိသည်။ ဒါကိုခိုင်ကြူသင်းလည်းနားလည်သည်။ ဇာတ်၀င် စပြုပြီမို့လားတော့မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာစောစောကလောက်ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြစ်နေခြင်းမျိုးမရှိတော့ပါ။ခေါင်းလေးကိုတော့မသိမသာငုံ့၍ထားသည်။

“ သမီးမှာရည်းစားတွေဘာတွေရောရှိနေပြီလား.”

“ အာ..ဦးလေးကလဲ..မရှိသေးပါဘူး”

ကိုစိုးနောင်က အသာသိုင်းဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်မလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာသည်။ ပါးစပ်စုပ်ရန်ပြင်လိုက်ရာခိုင်ကြူသင်းသည် မျက်နှာလေးအလိုက်သင့် မော့ပေးလာသည်။ရည်းစားပင်မရှိသေးသောအပျိုပေါက်လေးမှာ ယခုတော့ရည်းစားကို လိုက်လျောရမှုမျိုးထက်များစွာသာလွန်သောအပြုအမူတွေကိုလုပ်နေရလေပြီ။အပျိုပေါက်လေး၏အိထွေးသောနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို ကိုစိုးနောင်ကငုံခဲ စုပ်နမ်းသည်။သူ့ညာလက်သည် ခိုင်ကြူသင်းရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်သည်။ ငုံစဖူးစနိူ့အုံ သားများကိုဆုပ်နယ်သည်။ နိူ့သားတို့သည်နုထွတ်တင်းမာသည်။နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေ ချွန်ကော့တက်လာကြရာ နိူ့သီးကိုလက်မနှင့်ဖိပွတ်ချေသည်။

ကောင်မလေးတဟင့်ဟင့် ဖြင့် လှုပ်လှုပ်ခါခါဖြစ်လာသည်။ ဟတတဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်ထဲ ကိုစိုးနောင်ကလျှာထိုးထည့်ကာ လှည့်ပတ်ကလိပေးသည်။အထွေအထူးသင်ပြပေးစရာမလိုဘဲခိုင်ကြူသင်းကကိုစိုးနောင်၏လျှာကိုမျှင်း၍စုပ်နမ်းသည်။ကိုစိုးနောင်ကသူ့လျှာ ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ရာ ကောင်မလေး၏လျှာက တိုး၍လိုက်လာသည်။

ကိုစိုးနောင်က လျှာဖြင့်အသာသိမ်းယူရာခိုင်ကြူသင်းကလည်းအထာသိစွာပင်ကိုစိုးနောင်၏ပါးစပ်ထဲ သို့သူမလျှာကိုထိုးထည့်ပေးသည်။ သည်လိုဖြင့်နှစ်ယောက်သား(ပြင်သစ်အနမ်း) ဟုခေါ် သည့်လျှာခြင်းထိုးကလိကာပါးစပ်ခြင်းစုပ်နမ်းသည့်ကြမ်းတမ်းပြင်းရှသောအစုပ်အနမ်း ကိုအပေးအယူမျှတစွာ လုပ်ဆောင်နေကြသည်။အပျိုပေါက်မလေးကို မွှေ့ယာပေါ်ဆွဲလှဲချပြီး တစ်ခါတည်းတက်ခွကာ လိုး လိုက်လျှင်ရပြီကိုသိသော်လည်း ကိုစိုးနောင်သည်အလောတကြီးမလုပ်ပါ။

ကာမမှုတွင် ကောင်မလေး တမ်းတမ်းတတစွဲစွဲမက်မက်ဖြစ်သွားအောင် တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်ဖြည်း ဖြည်းချင်းသာလုပ်သွားရန်စိတ်ကူးထားသည်။လိုးချင်နေသောစိတ်ကို အသာချူပ်တည်းကာ ကောင်မလေးကို ပိုကြွ ပိုရွ ပိုထ လာအောင်လုပ်နေသည်။ နိူ့သီးတွေကိုစို့ပေးရန်ပါးစပ်ချင်းခွါလိုက်သည်။

“ ဟင့်..ဦးလေး..လုပ်လေလို့..လုပ်ပါရှင့်.”

ပါးစပ်ခြင်းခွါသွားသည်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းအငမ်းမရပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီးကိုလည်းလက်ဖြင့်လှမ်း၍ကိုင်စမ်းသည်။ “ဘာလုပ်ရမှာလဲခိုင်ကြူသင်းရ။ ရှင်းအောင်ပြောစမ်းပါဦး.”ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့် မရှက်နိူင်မကြောက်နိူင် လုပ်ရန်ပြောလာ သည်ကိုကိုစိုးနောင်က မလိုးသေးပဲရစ်နေပြန်သည်။

“ ဟင့်..ဦးလေးကလဲနော်..သိသားနဲ့။လုပ်မှာလုပ်လေ..လို့.”

“ မသိလို့မေးတာပါခိုင်ကြူသင်းရ။ ဘာလုပ်ရမှာလဲ.” 

ကိုစိုးနောင်ကညာလက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကိုနိူက်ပွတ်၊ ဘယ်လက်ကနိူ့အုံလေး တစ်ဖက်ကိုဆုပ်နယ်ကာလက်မနှင့်နို့သီးလေးကိုဖိချေရင်းပြန်မေးသည်။

“ ကျွတ်..မမသီတာကိုဦးလေးလုပ်သလိုမျိုးပြောတာ။ အဲလိုမျိုးသမီးကိုလည်း လုပ်ပေး”

ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ (လိုးပါတော့) ဟူသော တစ်တစ်ခွခွစကားမျိုးထွက်လာ ရန် ကိုစိုးနောင်ကဖန်ယူနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုခိုင်ကြူသင်းပြောလိုက်သည်က ကိုစိုး နောင်မျှော်လင့်မထားသည့်စကား။ ဒါပေမယ့်သဘောကျစရာစကားလည်းဖြစ်ပါသည်။

“ ဦးနဲ့သီတာလိုးကြတာကို သမီးကသိနေပါလား.” 

“ အင်းပေါ့.”

“ ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ” 

“ ဒီလိုပဲပေါ့” 

“ ချောင်းကြည့်တာလား.” 

“ ဟုတ်.”

သည်တော့မှ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် မိမိအနားမှာ လာကပ်ရသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခုကိုကိုစိုးနောင်ထပ်သိရပြန်လေသည်။

“ လိုးမှာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရယ်။ လိုးဖို့ ဒီအိပ်ယာထဲခေါ်လာတာပေါ့။ သမီး ပိုယားပြီးပိုထလာအောင် လုပ်ပေးပါရစေအုန်း။ ဒါမှ လိုးတဲ့အခါသမီး အပြတ်အရသာ တွေ့မှာ.”

“ သမီး..အခုအရမ်းယားပြီးအလုပ်ခံချင်နေပါပြီ..ဦးရဲ့..လုပ်ပါတော့.”

ကောင်မလေးအပြတ် (ဟော့) နေသော်လည်းကိုစိုးနောင်က တက်မလိုးသေး။ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချကာ ညာဘက်နို့သီးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ စို့ပေးသည်။ညာ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်။ အပျိုအမှေးပါးကိုမဆုတ်ပြဲစေရန်သတိထားကာ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်ကလိသည်။

“ အားပါးပါး..အိအိ..ယားတယ်ဦးလေးရဲ့..အိုအို..ကြည့်ပါလား.. ယားတယ်.. လို့ဆို”

ခိုင်ကြူသင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်။ တင်ပါးဆိုလျှင် ရှေ့ထိုးနောက်ငင်ပင် လှုပ်ယမ်းလျှက်ရှိသည်။ စောက်ပတ်လည်းဆတ်ဆတ်တုန်နေ သည်။စောက်ခေါင်းပေါက်သည် ထိုးကလိနေသောလက်ချောင်းကိုဆစ်ကနဲဆစ်ကနဲ ဆိုသလိုဖျစ်ညှစ်နေသည်။ နောက်တော့ကောင်မလေးပက်လက်လန်လဲကျသွားမတတ် ပင် ကော့ပြန်လန်နေသည်။ကိုစိုးနောင်က ဘယ်လက်ဖြင့်အပျိုပေါက်လေး၏ကျောကို ထိန်းထားရသည်။နို့စို့ပေးမှုနှင့်စောက်ပတ်ကလိပေးမှုတို့ကို ပြိုင်တူခံစားနေရသောအပျိုပေါက်လေးမှာတောင့်မခံနိူင်။တစ်ကိုယ်လုံးရှိအကြောအချင်တွေလှုပ်ခါလျှက် တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။ 

“ အောင်မယ်လေးလေး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရဲ့..အားအား..ထွက်ကုန်ပြီ ..ဘာတွေလဲမသိဘူး..ထွက်ကုန်ပြီ.. အိအိအိ..အာ့အာ့..အမလေးလေး.” 

ပြီးတာမှတော်ကိုကြမ်းတမ်းသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် ကာမဆိတ်တက်၍ထွက်သည့်အရည်များအပြင် ပြီး ၍ထွက်ကျသောအရည်တို့နှင့် ပြည့်လျှံသွားသည်။အဖုတ်ထဲမှလျှံထွက်လာသောအရည်နွေးနွေးလေးများသည် ကိုစိုးနောင်၏လက်ဝါးပေါ်သို့စီးတန်းတန်းလေး အံကျသည်။ ကိုစိုးနောင်စို့ပေးနေသောနို့သီးခေါင်းလေးဆိုလျှင်လည်းတငေါ့ငေါ့လှုပ်ခါ၍ပင်နေပြန်သည်။ထို့နောက်ကောင်မလေးအကြောဆွဲသလို ထိုးကနဲတွန့်ကနဲဖြစ်သွားကာပျော့ခွေငြိမ်ကျသွားသည်။ ပြီးသွားသည့်အတွက်မောလျလျဖြစ်သွားခြင်းပင်။

“ ဘယ်လိုလဲခိုင်ကြူသင်း။ တစ်ခါပြီးသွားပြီမဟုတ်လား.” 

ကိုစိုးနောင်ကနို့စို့ရာမှ ခွါကာမေး၏။

“ သမီးမသိဘူးဦးလေးရယ်.” 

အပျိုပေါက်လေးသည် ပြီးသည့်အကြောင်းကိုတကယ်ပင်နားမလည်ရှာပေ။ ဒါကိုရိပ်မိသောကိုစိုးနောင်က ရှင်းပြသွန်သင်ပေးသည်။

“ တစ်ကိုယ်လုံးပူထူဖိန်းရှိန်းသွားပြီး အရမ်းနေလို့ကောင်းသွားတယ်။ အသား တွေအကြောတွေအကုန်လှုပ်ရှားတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေလည်း အများကြီးယိုစီးထွက်တယ်။ အဲလိုမျိုးဖြစ်တာကို ပြီး တယ်လို့ခေါ်တယ်.”

“ အော်..အင်း”

“ သမီးအဲလိုဖြစ်သွားတယ်မဟုတ်လား.” 

“ ဟုတ်တယ်ဦးလေး.”

“ အရမ်းကောင်းတာပဲမဟုတ်လား.” 

“ အင်း…ကောင်းတယ်.”

“ ဒါတောင်အလိုးခံရလို့ပြီးတာမဟုတ်သေးဘူး။ အလိုးခံရတာကြောင့်ပြီးတာ ကဒီထက် အဆတစ်ရာလောက်ကိုပိုကောင်းတာ။” 

“ အဟုတ်ပဲလားဦးလေးရ”

“ တကယ်ပါဆို..ဘယ်လိုလဲ..လိုးရတော့မလား” 

“ ခစ်ခစ်ခစ်..ခစ်ခစ်.”

“ ဘာရီတာလဲသမီးရ..ပြောစမ်းပါ..သမီးကိုလိုးရတော့မလား.”

“ ဟာကွာ..ဦးလေးကလဲ၊အဲလိုကြီးမမေးနဲ့”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ” 

“ ရှက်တာပေါ့..လို့”

“ အမလေးရှက်မနေစမ်းပါနဲ့၊လိုးကြတော့မယ့်ဟာပဲ.”

“ ဟော..ကြည့်၊ပြောပြန်ပြီ”

“ ဘာပြောလို့လဲသမီးရ” 

“ အဲလို..မပြောပါနဲ့ဆို.”

“ ဘာလဲ..လိုးတယ်လို့ပြောတာကိုလား.” 

“ ဟုတ်..ခစ်ခစ်.”

“ ဒါဆိုရင်..ချရတော့မလား.” 

“ အဲဒါလည်းမပြောနဲ့”

“ အင်း..ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊အော်သိပြီ..လုပ်မယ်။ ဟုတ်လား..သမီးကိုလုပ်ရ တော့မလား.”

“ အင်း..လုပ်လုပ်” 

သည်အသုံးအနှုံးကိုတော့ အပျိုပေါက်မလေးပြောရဲသည်။တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ သည့်ခိုင်ကြူသင်းစိတ်တွေပြန်ထလာ စေရန်နှင့်တစ်တစ်ခွခွ စကားလုံးများတွင်နားယဉ် လာစေရန်အတွက်ကိုစိုးနောင်က ယခုလိုပြောဆိုနေခြင်းဖြစ်သည်။

“ အိပ်လိုက်” 

ကိုစိုးနောင်ကအပျိုပေါက်လေးကိုပြောသည်။

“ ပက်လက်အိပ်ရမလား၊မှောက်အိပ်ရမလား..ဟင်”

ကောင်မလေးက ပြန်မေးသည်။တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။

“ ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား”

ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။

“ ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.”

“ ဒီလိုမျိုးလား”

“ ဟုတ်တယ်” 

မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာရဲတွတ်နီမြန်းနေ သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏နိူ့နှစ်လုံးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ် ညှစ်သည်။

နိူ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီခပ်ကြမ်းကြမ်းကုန်းစို့သည်။ ထို့နောက်ရှပ်ဟိုက်သော၀မ်းပျဉ်သားတစ်လျှောက် လျှာလေးနှင့်တို့လိုက်၊ နူတ်ခမ်းများနှင့်ခပ်ဖိဖိစုတ်ပေးလိုက်လုပ်ရင်း အောက်သို့ရွေ့ဆင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်း တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့်တဟင်းဟင်းဖြစ်နေသည်။

“ လုပ်ပါဦးလေးရဲ့..လုပ်ပါတော့..အမလေးနော်..အိုးအမေ့.. ယားတယ်ဦးလေးရဲ့..ယားတယ်..ကြည့်ပါလား..လုပ်ပါလို့ဆိုနေမှ..အဟင့်ဟင့်”

ကိုစိုးနောင်သည် ချက်နက်နက်လေးထဲ လျှာထိုးမွှေကာတစ်ချက်ကလိလိုက် သေးသည်။အောက်သို့ပို၍လျှောကျသွားကာနောက်ဆုံးတွင် ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားခေါင်းရောက်သွားလေသည်။

“ ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါမလုပ်ပါနဲ့။ မကောင်းပါဘူး။ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်..ဟာ.. မလုပ်ပါနဲ့ဆို..အီး.”

မိမိစောက်ပတ်ကိုရက်ပေးတော့မှသိသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း အမောတကော တောင်းပန်သည်။ မိမိထက်အသက်များစွာကြီးသော ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က မိမိ စောက်ပတ်အားကုန်းရက်ပေးမှာကို အတော်လေးလည်းအားနာသည်။ မလုပ်သင့်ဟု လည်းထင်သည်။ သို့သော်စောက်ပတ်ပေါ်ကိုစိုးနောင်၏ပါးစပ်ထိကပ်မိတာ၊ လျှာနှင့်ထိုးရက်ခြင်းခံလိုက်ရသည် နှင့်တစ်ကိုယ်လုံးဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုထိုးထိုးတွန့်တွန့် ဖြစ်လျှက် ပြောမပြတတ်သောအတွေ့ထူးတွင် ယစ်မူးသွားသည်။

ငြင်းဆန်တောင်းပန် နေသည့်စကားများနှင့်တဆက်တည်းဆိုသလိုမှာပင် ရမက်ပြင်းပြမှုမှပွင့်အံထွက်လာ သောရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ပေါ်လာသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းပါကင်ပိတ်အပျို စစ်စစ်စောက်ပတ်နုနုသစ်သစ်လေးကို အားရပါးရရက်ပေး စုပ်ပေး နေသည်။သူ့အနေဖြင့် မိန်းမစောက်ပတ်ရက်ဖူးသော်လည်း ဆယ်ကျောက်သက်အရွယ် ကလေးသာသာစောက်ပတ်ကိုတော့ ယခုပထမဆုံး ရက်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ စွဲမက်ကျေနပ်နေသည်။သဘောအကျကြီးကျနေသည်။

“ အားပါးပါး..ဦးလေးရဲ့.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ.. လိုးပါတော့ဦးလေးရဲ့..သမီးကို တက်လိုးပါတော့..သမီးမနေနိူင်တော့ဘူး”

စောက်ပတ်ရက်ခံရမှုကြောင့် ကာမစိတ်တွေ တဟုန်ထိုးနိူးကြွပြင်းထန်လာ သောအပျိုပေါက်လေး ၏နူတ်ဖျားမှ တစ်တစ်ခွခွစကားတွေပြောထွက်လာသည်။

ဒါက လည်း သိစိတ်ကင်းမဲ့လျှက် အရှက်အကြောက်ကုန်အောင်ပင် ရွ လာ ထ လာ သည့်သဘောလက္ခဏာပင်။ ကိုစိုးနောင်လိုချင်သောအနေအထားသို့ ရောက်လာလေပြီ။သည်ကောင်မလေး သည်လိုအရမ်းစိတ်ထ ကြွလာမည့်အချိန်ကို သူကစိတ်ရှည်ရှည်စောင့်နေခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။ စိတ်ထနေသောမိန်းမကို ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုးစွဲမက်လိုလားစွာခံသည်သာဖြစ်ကြောင်းကို ကိုစိုးနောင်နားလည်ထားသည်။ 

သူ့လီးကလည်း သာမာန်ထက်များစွာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပေရာ သည်လိုအရမ်းယားနေထန်နေအောင်လုပ်မထားလျှင် ယခုမှပါကင်ဖွင့်အလိုးခံရမည့်အပျိုပေါက်လေး နာကြင်ကာလန့်သွားနိူင်သည်။ လိုးတာကိုလည်း တစ်ခါတည်းကြောက်သွားသည်အထိပင်ဖြစ်နိူင်သည်။ ဒါမျိုးဖြစ်သွားပါကနောက်နောင်စားလမ်းလည်းပိတ်သွားမည်။အပျိုပေါက်လေးကိုအပြတ်ခိုက်အောင် လုပ်နိူင်ရင်တော့အစရှိအနောင်နောင် ကောင်းမှန်းသိ သာအိ တစိုစိုဆိုသလို နောင်လည်းဆက်၍လိုးနေဆော်နေဖို့ လမ်းကောင်းကောင်း ပွင့်နိူင်သည်မဟုတ်ပါလား။ ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွါသည်။ ပြီးတော့ကောင်မလေးကို တက်ခွသည်။

“ သမီးကို လိုးတော့မယ်မဟုတ်လားဟင်..လိုးပါတော့နော်..” 

အရမ်းကိုထကြွနေသောခိုင်ကြူသင်းသည် မရှက်မကြောက်ပင် ပြောလျှက် ကိုစိုးနောင်၏မတ်တောင်နေသော

လီးချောင်းကြီးကိုပင် လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ယူကာ သူမ ၏စောက်ပတ်အ၀တွင် တေ့ကပ်ပေးသည်။

ဒါကလည်း မိန်းမတို့၏ သဘာ၀ပင်။ အိုက်တင်တွေမည်မျှခံ၍ဣနြေ္ဒတွေဘယ်လိုထိန်းနေကြပါစေ။ တဏှာရမက်ကြွတက် လာအောင်ကျကျနနနိူးဆွပေးနိူင်လျှင် အရည်ပျော်ကျလျှက် အရှက်အကြောက်တွေ ဘေးချိတ်။ဣနြေ္ဒသိက္ခာတွေခဝါချကာ အရမ်းကိုရဲတင်းလာတတ်ကြမြဲပင်။

“ သမီးရဲ့စောက်ပတ်အခေါင်း၀မှာ လီးထိပ်ကို သေသေချာချာတေ့ပေးထား နော်..အပေါက်ချော်မသွားစေနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး..ဟုတ်”

လီးကို စောက်ခေါင်းပေါက်၀တွင် သေသေချာချာကို တေ့ကပ်ပေးသည်။ပါကင်ပိတ် စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး၏အ၀တွင် လီးထိပ်ဒစ်ဖူးကြီးသည်အသေအချာကို တေ့ကပ်မိသည်။ ထောက်မိသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့ ထိတွေ့မှုမှရှိန်းမြမြအရသာကို နှစ်ယောက်လုံးခံစားရသည်။ 

“ တေ့မိပြီလား.” 

“ အင်း.”

“ သမီးစောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းမယ်နော်” 

“ အင်း.” 

ကိုစိုးနောင်သည် အသာဖိချသည်။ ပါကင်ပိတ်အပျိုစစ်စစ် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးကကျဉ်းလှပြီး လီးကကြီးမားတုတ်ခိုင် လှပေရာဖိမိသော်လည်း မ၀င်။ သို့သော် စောက်ခေါင်းဝလေးချိုင့်အိနေအောင်ထိုးဖိမိသောအတွေ့ကတော့ အတော် ကောင်းသည်။ ကောင်မလေးတုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သလိုကိုစိုးနောင်လည်း အသက်ရှု ပြင်းလာသည်။

“ နာလားသမီး” 

“ ဟင့်အင်”

လီးကစောက်ပတ်ထဲမ၀င်။စောက်ခေါင်းအ၀တွင် ဖိရုံသာဖိမိနေရာ ကောင်မလေးမှာနာကြင်မှုမရှိသေး။ 

“ ဆက်ထိုးသွင်းရမလား” 

ကိုစိုးနောင်မေးပုံက စောက်ပတ်ထဲလီးအတော်အတန်၀င်ပြီးသလို အမေးမျိုး ဖြစ်သည်။

“ အင်း..သွင်းလေ” 

ကိုစိုးနောင်က အားထည့်ပြီး ဖိထိုးသည်။ နှစ်လက်မသာသာရှည်သောလီးဒစ်ကြီး၏ထိပ်ဖျားပိုင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မြုပ်၀င်သည်။ဒစ်တွင်ဖုံးထားသောအရေပြားကတော့နောက်သို့လန်၍ရစ်ကျလာသည်။

“ အား..အား..နာလိုက်တာ..အမလေး..အား..အား.” 

လီးဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်းတကယ်ထိုး၀င်လာသောအခါ စောက်ခေါင်းပေါက်၀တွင် တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်လျှက်ကျိန်းစပ်နာကြင်သည်။ ကောင်မလေးမျက်နှာရှံ့မဲ့ကာ ညီးရှာသည်။လီးကိုင်ထားသောလက်လည်းဖယ်လွှတ်ကာ ကိုစိုးနောင်၏ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းလိုက် ရှာသည်။

နာသွားလို့လားသမီး” လီးဒစ်ကအဆုံးမ၀င်။ ထိပ်ဖျားပိုင်းသာ၀င်လျှက်တစ်နေရာကိုစိုးနောင်မှာ ၀င်နေပြီးသော ထိပ်ဖူးပိုင်း ပြန်ထွက်မလာစေရန်တောင့်၍ကြိုးစားကာထိန်းထားရသည်။ 

“ ကျိန်းစပ်ပြီးအောင့်သလိုလိုကြီး..ဦးလေးရာ.”

အပျိုပေါက်လေးအောင့်၍ ကျိန်းစပ်နာကြင်နေမှန်းသိသော်လည်း မညှာတာ နိူင်ဘဲဖင်ပြောင်ကြီးရှုံ့သွားအောင်ပင် ကိုစိုးနောင်က ထပ်မံဖိထိုးသင်းသည်။

“ ဗျစ်..ဘုဘွပ်”

လီးဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးစောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲသို့ မြုပ်၀င်သွားသည်။တင်းကြပ်စီးပိုင်မှုကတော့အပြည့်အ၀ပင်။

“ အားအား..မရဘူးထင်တယ် ဦးလေး။ ဆက်သွင်းလို့ဖြစ်ပါ့မလား..အရမ်း နာတယ်..

ဟင့်ဟင့်ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေယိုစီးကျလာလျှက်ရှိုက်သံလေးနှော၍ ပြောရှာသည်။

“ သမီးစောက်ပတ်က အခုမှစလီးအသွင်းခံရတာမို့အထာမကျသေးပဲနာတာ ပါ။ လီးအကုန်၀င်အောင်သွင်းပြီးလို့အထာကျသွားရင်နာတာပျောက်ပြီးအရမ်းကောင်း လာမှာ။ ခဏတော့အောင့်ခံကွာ.. ဟုတ်လား..

ခိုင်ကြူသင်းကလိမ်မာပါတယ်နော်.”

ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေး၏ပါးပြင်ပေါ် နှာခေါင်းဖိကပ်ကာ အသာနမ်း ရင်းချော့သည်။လီးကိုလည်းဆက်၍ ဖိထိုးချသည်။ ဒစ်၀င်နေလေသည်မို့ဖိလိုက်သည် နှင့်လီးက တစ်လက်မခန့်ထပ်၍ ထစ်ကာ၀င်သည်။ လီးပို၀င်လာသလိုစောက်ခေါင်း၀ သည်လည်းပို၍ပြဲအာလာသည်။စောက်ခေါင်းထဲတွင်ပို၍ကြပ်သိပ်သွားသည်။ 

“ ဗျစ်ဗျစ်.ဘုအောင်မယ်လေး.. နာလိုက်တာ။သမီးဟာလေးကွဲသွားပြီထင်ပါ ရဲ့..သိပ်နာတာပဲ..ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းကော့တက်လာပြီးညည်းညူနေရရှာလေသည်..။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ၊ လီးသွင်းတာနဲ့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာထုံးစံမရှိဘူး.. မှတ်ထား.”

“ အရမ်းနာနေတယ်..ဦးလေးရယ်.”

“ ခဏလေးပါ..ခဏလေး.”

ကိုစိုးနောင်ကဖိ၍ချပြန်သည်။ လီးက တစ်၍၀င်သည်။

“ အား..သွင်းပြန်ပြီ.. သမီးကို သနားပါအုန်း..ဦးလေးရဲ့.. နာလို့ပါရှင့်.. နာလွန်းလို့ပါ.”

လီးဒစ်ဖူးသည် စောက်ခေါင်းပေါက်တွင် ခုံးအုပ်နေသောအပျိုအမှေးပါးကိုသွားထိထောက်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်အရမ်းသဘောကျကာ လီးကိုအသွင်းရပ်သည်။

လီးထိပ်နှင့်အပျိုအမှေးပါးထိနေမှုကို သေသေချာချာခံစားအရသာယူသည်။ လီးသည်တစ်၀က်မရှိတရှိ။ (၃) လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲ၀င်နေသည်။ (၃)လက်မလောက်တော့ အပြင်တွင်ကျန်နေသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်၏လီးက(၆)လက်မကျော် ရှည်သည်။လီးအသွင်းရပ်ထားသည်မို့ခိုင်ကြူသင်းမှာ အနာသက်သာသလိုဖြစ်သွား သည်။

၀င်နေသမျှသောလီးအပိုင်းကတော့ ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်လေးထဲတွင်ဆို့နစ်ပြည့်သိပ်စွာရှိနေသည်။ ကျိန်းစပ်စပ်နာကြင်ကြင်အောင့်တောင့်တောင့် ဝေဒနာဒဏ်ကို တော့အပျိုပေါက်လေးခိုင်ကြူသင်းခံစားနေရသည်။ကိုစိုးနောင်က ၀င်နေသောလီးကို အသာဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလုပ်၍ညှောင့်နေသည်။

နို့သီးများကိုကုန်းစို့လိုက်၊ပါးစပ်လေးနမ်းလိုက်၊ လည်တိုင်လေးစုပ်ပေး ရက်ပေးလိုက်၊စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်လိုက်လည်းလုပ်ပေးနေသေးသည်။ အပျိုအမှေးမပေါက်သေးပဲလီးကလည်းအဆုံး၀င်မလာသေးသည့်တိုင် လီးထိပ်ထက်ပိုင်း (၄)လက်မကျော်ကျော်လောက်ကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားညောင့်နေမှုကြောင့် ခိုင်ကြူသင်း လီးအရသာကိုတော့ခံစားနေရသည်။ ထိုအရသာက အပျိုပေါက်လေး၏ဆူဖြိုးစသွေးသားတို့ကို နိူးထအောင်လှုံ့ဆော်နေကြသည်။ သွေးသားတွေဆူပွက်လာသည်။ 

သည်ထက်ပိုကြမ်းရှပြင်းထန်သောခံစားမှုကို တမ်းတလာသည်။ ရမက်ပြင်းလာသောအမျိုးသမီးတွေလုပ်လေ့ရှိသည့်ထုံးစံအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းသည် အောက်မှနေ၍ ဖင်လေးကိုကော့ပင်လှုပ်တင်ပေး သည်။စိတ်အရမ်းထနေသည်မို့ ဖင်အကော့ကြမ်းသည်။ထို့ပြင် မိန်းမသဘာ၀အရ သာပြုခြင်းမို့ သည်အလုပ်မျိုးတွင် မကျွမ်းကျင်။ အရှိန်မထိန်းတတ်ကောင်မလေး၏ တင်ပါးသည်မွှေ့ယာမှ တတောင်သာသာလောက်ကိုမြောက်ကြွတက်သည်။

ဖင်ကော့ပင့် တင်ပေးလိုက်ခြင်းသည် စောက်ပတ်ကိုဖြဲကာ ပင့်ပေးသည့်သဘောလည်းဖြစ်သည်။ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ ခိုင်ကြူသင်းကဖင်အကော့တွင် ကိုစိုးနောင်ကလည်းစောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသောလီးကြီးကို ဒစ်အရင်းပိုင်းနားပြုထွက်လာသည်အထိဆွဲထုတ်အပြီးအသာ ပြန်၍ညောင့်သွင်းလိုက်သည်နှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။လီးကအသွင်းတင်ပါးကအကော့၊ တကယ့်ကိုအချိန်ကိုက်ပင်။

ကိုစိုးနောင်ကတော့ လီးကို ၀င်နေသလောက်သာ ချိန်သွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ် သည်။သို့သော်ကောင်မလေး၏ကော့ပင့်တင်မှုက ကြမ်းလေရာလီးကြီးသည်တရှိန်ထိုးဆိုသလိုစောက်ပတ်ထဲ၀င်သည်။ လီးပင်ပူကနဲဖြစ်၏။ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးသည်အပျိုအမှေး ပါးကိုရက်ရက်ရောရောပင်ထိုးဖေါက်ပစ်လိုက်သည်။

ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် လီးထိပ်အဖျားပိုင်းတွင် ခပ်တင်းတင်းထိတွေ့မှုကိုခံစား ရသည်။ ပြီးတော့

တစ်စုံတစ်ရာသောအရာကို ထိုးဖေါက်စုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်ကိုကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထသွားအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ စုတ်ပြတ်ထွက်လာသောအပျို မှေးအပိုင်းအစတစ်ခုကလီးဒစ်ဖျားတွင်ကပ်ပါလာသည်။ အပျိုမှေးပေါက်ပြဲစုတ်ပြတ် သွားမှုကြောင့် ယိုစီးထွက်လာသောသွေးရည်ပူနွေးနွေးများက လီးတန်လုံးပတ်ကို ပက်ဖျန်းသလိုဖြစ်နေသည်။

“ အား..ကောင်း..အု..အု..အားပါးပါး” 

ကိုစိုးနောင်ကြိတ်ကာရေရွတ်မိရသည်အထိအရသာတွေ့သွားသည်။

“ အား..နာလိုက်တာ.. သေပြီ..အထဲမှာ စုတ်ပြတ်ကုန်ပြီထင်ပါတယ် ..သေတော့မှာပဲ..အားအား” 

အပျိုအမှေးပါးစုတ်ပြတ်မှု၏ ပြင်းပြသောဝေဒနာဒဏ်ကိုခိုင်ကြူသင်း မချိ မဆန့်ခံလိုက်ရသည်။ အာခေါင်ခြစ်၍ ငယ်သံပါအောင်အော်မိသည်။ကိုစိုးနောင်၏ အိမ်မှာသိးသန့်ခြံ၀န်းအစွန်တွင်ရှိသည့်အပြင် ယခုလိုနေ့ခင်းပိုင်းတွင်လူသိပ်မရှိလှပဲ ရှိသမျှသော လူအနည်းငယ်ကလည်း တရေးတမောအိပ်စက်နေကြ၍သာတော်တော့ သည်။ ရပ်ကွက်ထဲတွင်သာဆိုက ကောင်မလေးအော်သံကိုအခြားသူတွေကြားကုန်ကြ ကာ အရှုပ်အထွေးတွေဖြစ်သွားနိူင်သည်။

အောင့်၍အလွန်နာသောကြောင့် အပျိုပေါက်လေးသည် ကော့ပင့်တင်ထားသောဖင်လေးကိုအာက်သို့အမြန်ပြန်ချသည်။ သည်နေရာတွင် ကိုစိုးနောင်သာမလျှင်ဘူးဆိုလျှင် တင်ပါးဆုံပြန်ကျသွားသည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲတိုး၀င်နေသောလီးသည် လည်းကျွတ်ထွက်သွားပေမည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ကာမစပ်ယှက်မှုတွင်အတော် ဖျံကျသည်မို့ခိုင်ကြူသင်း၏ ကော့ပင့်ကြွတင်ထားသောတင်ပါးလေး အောက်သို့ကျသွားသည်နှင့်သူကလည်း အလိုက်သင့်ပင်ထိုးဖိ၍ကပ်လိုက်သည်။သည်တော့စောက်ပတ်ထဲ၀င်နေသောလီးသည် ကျွတ်မထွက်။ တစ်လစ်ကြီးရှိမြဲရှိသည်။

အပျိုပေါက်လေး၏ဖင်လေးမွှေ့ယာပေါ်ပြန်ကျ သွားသည်နှင့် အပေါ်မှတပ်လျက်ရှိနေသောကိုစိုးနောင်က သူ့ဖင်ပြောင်ကြီးကိုတစ်ချက် ဆတ်ကနဲလှုပ်၍ ဖိတွန်းသည်။ ထိုအခါတစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေသောလီးချောင်းကြီး၏ ကျန်နေသေးသော အရင်းပိုင်း နှစ်လက်မလောက်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီးကာစဖြစ်သော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ထပ်၍ တိုး၀င်သည်။စောက်မွှေးမပေါက်သေးသောအပျိုမလေး၏ ဆီးစပ်ပြောင်ပြောင်ချောချောလေးနှင့်လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကောက်တွေထူထပ် စွာပေါက်နေသောကိုစိုးနောင်၏ဆီးစပ်တို့ပိပြားသွားအောင် ဖိမိကပ်မိသည်။

“ အား..အား..ကြမ်းလှချည်လားဦးလေးရဲ့။ နာလိုက်တာ။ ဒီလိုအရမ်းကြမ်း ရင်သမီးသေလိမ့်မယ်။

သိလား။ နည်းနည်းပါးပါးများ ညှာတာပါအုန်းဦးလေးရယ်..နာတယ်..နာတယ်နာတယ်..သေတော့မှာပဲ”

ခိုင်ကြူသင်းငိုယိုညီးတွားသည်။သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ ကိုစိုး နောင်ကျောကုန်းကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ကြီးမားလှသောလီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းမှု ကြောင့်အရမ်းနာနေသလို စောက်ပတ်ထဲတွင်မာကြောတုတ်ခိုင်သောလီးကြီး အဆုံး တိုး ၀င်နေမှု၏အရသာကလည်းအပြတ်ညိမ့်အောင်ခံစားနေရသည်။ ယခုလောလောဆယ် တွင်နာကြင်မှုဘက်သို့စိတ်ကရောက်နေသောကြောင့် ကာမအရသာကိုမခံစားနိူင်သေး ပါ။

သို့သော်ကောင်မလေး၏သွေးသားတွေကတော့ ထိုလီး၏အရသာကို တုန့်ပြန်ခံစားရလျှက်နိူးထနေလေရာ ထိုနိူးထမှု၏စေ့ဆော်ချက်ဖြင့် သူမကိုလိုးနေသောကိုစိုးနောင်၏ကျောပြင်ကိုသူမ၏လက်ကလေးများဖြင့် သိုင်းဖက်မိခြင်းပင်။ ကိုစိုးနောင်သည်၀င်နေသောလီးချောင်းကြီး၏အရင်းပိုင်း လက်မ၀က်သာ သာလောက်သာထွက်လာစေလျှက်ဖင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ညောင့်ပေးသည်။ ဆောင့် လိုးခြင်းမဟုတ်သည့်တိုင်စောက်ပတ်ထဲအဆုံး၀င်နေသလိုဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီး က စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့်တသိမ့်သိမ့်လေးပွတ်တိုက်နေရာ ခိုင်ကြူသင်း ခမျာ တညိမ့်ညိမ့်အရသာတွေ့စပြုလာသည်။ 

လန့်ကြောက်သလိုရှိနေသည့် စိတ်တို့ လည်းပျောက်သွားပြီ။သည်ကိစ္စများကိုအတွေးဖြင့်သာ စမ်းတဝါးဝါးရှိနေခဲ့သော အပျိုပေါက်မနူး မနပ်လေးအဖြစ်မှလောကစည်းစိမ် ကာမအရသာကို လက်တွေ့ရရှိခံစားတတ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်အသွင်သို့လည်းပြောင်းလာလေပြီ။ သည်လိုမျိုးရင်ဖိုမောဟိုက် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေလောက်သည့် အရသာတွေပေးသော လီးကြီး ကိုလည်း စွဲမက် နှစ်သက် သဘောကျသွားလေပြီ။

“ ဘယ်လိုလဲခိုင်ကြူသင်း..နာသေးလား”

ပါကင်ပွင့်သွားပြီဖြစ်သောအပျိုပေါက်လေးအရသာတွေ့လာပြီကိုရိပ်မိသော ကိုစိုးနောင်ကမေးသည်။

“ ဟင့်အင်း..မနာတော့ဘူး” 

“ ကောင်းလာပြီမဟုတ်လား.”

“ အင်း.”

“ ဆက်လိုးပေးရမလား..လီးကိုထုတ်ပြီးအလိုးရပ်လိုက်ရမလား”

“ ဟင့်..ကြည့်ပါလား..ဦးလေးနော်။သမီးကိုမစနဲ့”

“ အကောင်းမေးတာပါ။ စောစောက ဆက်မသွင်းပါနဲ့ ဘာညာပြောထားတာ ကြားမိသလားလို့.”

“ အဲဒီတုန်းကအရမ်းနာတာကိုး..ပြောမိတာပေါ့” 

“ အခုကျတော့ကော”

“ ကျွတ်..ဦးလေးကွာ.. ဘာတွေမေးနေတာလဲ.. လုပ်မှာလုပ်တာမဟုတ်ဘူး.. တကယ်ပါပဲ.”

“ ဦးလိုးပေးတာခံလို့ကောင်းနေပြီပေါ့” 

“ ဟုတ်”

“ ဆောင့်လိုးမယ်နော်” 

“ အင်း”

“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”

“ နာလာပြန်ပြီလား.”

“ ရပါတယ်..လုပ်ပါ.” 

“ ဘွပ်ဘုဘု..အားပါးပါး..အား” 

“ သမီးကိုလိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲ”

“ သွားပါ..အပိုတွေ..ဘွပ်..အင့်”

“ တကယ်ပြောတာပါ.”

“ ဘွပ်..ဟင့်..မမသီတာကိုလိုးရတာလောက်ကောင်းရဲ့လား” 

“ ဒါတော့ဘယ်ပြောလို့ရမှာလဲ။သီတာကလိုးရည်ဝပြီးသားစောက်ပတ်၊သမီး က ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်။သူ့အခြေအနေနဲ့သူ၊သပ်သပ်စီပဲ” 

“ ဦးလေးကတော့ကြံကြံဖန်ဖန်ပြောရော့မယ်”

“ ဟုတ်တယ်လေ။သီတာကသမီးလည်း သိတဲ့အတိုင်း၊ သူ့လင်သင်္ဘောသားရှိ တုန်းကအပြတ်လိုးထားပြီးသား။ သူ့လင်သေပြီးသွားတော့လည်း သူကအထာကြည်တဲ့ဘဲတွေနဲ့ကြိုက်ကုန်းလုပ်နေတာ။ သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးဘယ်နှစ်ချောင်းတောင်၀င်ပြီးပြီလဲမပြောတတ်ဘူး”

“ ဦးလေးရဲ့ ဟာကြီးလည်းပါမှာပေါ့ ခစ်ခစ်ခစ်”

“ သမီးကတော့ လီးဝေးလို့ လက်ချောင်းတောင် မထိုးသွင်းရသေးတဲ့ နုနုထွတ်ထွတ် စောက်ပတ်လေး”

“ ဒီဥစ္စာဒီဥစ္စာပဲဟာ။ ဘာများကွာခြားတာမှတ်လို့”

“ အမလေး၊ကွာပဲလား။သိပ်ကွာတာ၊ လိုးရည်ဝနေတဲ့စောက်ပတ်က ချောင် တယ်။ပြဲတယ်။ပါကင်ပိတ်စောက်ပတ်ကကျဉ်းတယ်ကြပ်တယ်”

“ ဟို..သွင်းပြီးရင်တော့ကျယ်သွား ချောင်သွားတာပဲမဟုတ်လား”

“ မဟုတ်ဘူး၊ လီးအ၀င်များပြီး အလိုးခံအကြိမ်လည်း မနည်းတော့မှ ချောင်သွားတာ။သမီးစောက်ပတ်လေးဆိုရင် နောက်ထပ်အကြိမ်တစ်ထောင်လောက်လိုးပြီးမှနည်းနည်းချောင်သွားမှာ.”

“ သွားပါ..မဟုတ်တရုတ်တွေ.”

“ တကယ်ပြောတာပါသမီးရ။ မယုံရင်လက်တွေ့စောင့်ကြည့်”

“ တတ်တယ်.. လက်တွေ့သိရအောင် သူလုပ်တာ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံရမယ့် သဘောကြီး.”

“ ဟဲဟဲဟဲ..သမီးကမခံချင်ဘူးလား”

“ ဟွန့်.. ဦးလေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့ အကြိမ်တစ်ထောင်ခံပြီးရင် သမီးသေများသေသွားမလားမှ မသိတာ”

“ လိုးတာနဲ့တော့ မသေနိူင်ပါဘူးသမီးရာ”

.......................................................................................

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>