ကော်ဖီမစ် နှင့် ချွေးမ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပါတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦးအဖေ ဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ရန်ကုန် ကို ဘုရားဖူးလိုသဘောထားပီးရောက်လာခဲ့တယ်။
အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုပါတော့။ငယ်စဉ်ကအားကစားလိုက်စားခဲ့၍ခုချိန်ထိခန္ဒာကိုယ်ကကျစ်လစ်ပီးသန်မာဆဲ။သားတို့အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။
တူမတော်စပ်သူမိတာကို အိမ်အကူအဖြစ်ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းကဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့ ဦးမြမောင်အရောက်သွားသည်။ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ဆုံချင်တာလည်းပါတာပေါ့။တိုးမောင်တို့က ရန်ကင်းတွင်တိုက်ခန်းလေးဝယ်၍နေကြသည်။
တိုက်ခန်းလေးက ဦးမြမောင်ရဲ့ တောကအိမ်ထက်စာရင်တော့ ကျဉ်းတာပေါ့။အိပ်ခန်းက၂ ခန်းပဲပါသည်။ထပ်ခိုးလေးကိုကြံဖန်၍လုပ်ထားသည်မှာ ချစ်စရာ၊နေချင်စရာလေးပေါ့။ ဦးမြမောင်ကို အပေါ်ထပ်ခိုးမှာပဲ ချွေးမဖြစ်သူ အေးအေးက နေရာချထားပေးသည်။အဲကွန်းတပ်ထားတော့ဇိမ်ပေါ့ဗျာ။
ရောက်စ ပထမညကတော့ ခရီးကလည်းပန်း၊ရန်ကုန်မြို့ထဲရှိသူငယ်ချင်းထံ သို့ရောက်ရှိကြောင်းသတင်းပို့ရာ ဘီယာတိုက်လွှတ်လိုက်၍ အိမ်ရောက်သည်နှင့် တုန်းကနဲအိပ်။နောက်နေ့မနက်မှ သားနှင့်ချွေးမကိုစကားကောင်းကောင်းပြောရပေသည်။
“ နက်ဖြန်ဘယ်အချိန်သွားမှာလည်း သား... ”
“ မနက် ၅ နာရီကားနဲ့ပါ။ အဖေ ကားမောင်းပီးလိုက်ပို့နော် ... ”
“ အယ်..မောင်ကလည်း..အဖေနားပါစေ တက်စီ နဲ့သွားပေါ့ ... ”
ချွေးမက ဝင်ဟန့်သည်။
“ ရပါတယ် သမီးရဲ့ အဖေလည်း ရန်ကုန်ကား မမောင်းရတာကြာပီလေ သမီးဈေးသွားတော့လဲ။ အဖေလိုက်ပို့မှာပေါ့ ... ”
“ ဟုတ်သားပဲ မိန်းမကလည်း ကားရှိရက်နဲ့တက်စီနဲ့မသွားပါနဲ့ အဖေ မောင်းပို့တာမောင်ပိုပီး စိတ်ချတာပေါ့ကွ... ”
သားတို့လင်မယားကြည့်ရသည်မှာ အရင်ကထက်ပိုပီးချစ်လာကြပုံရသည်။ ပီးတော့သားဖြစ်သူက ဟိုကိစ္စပိုကဲပုံရသည်။
မနက်အိပ်ယာထ အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ထပ်ခိုးလှေခါးသေးသေးလေးကြားက မီးဖိုချောင်ထဲကို မြင်နေရတော့အမှုမဲ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဦးမြမောင်သားဖြစ်သူကိုအတော်ဖြုံသွားသည်။ဘေစင်တွင်ပန်းကန်ဆေးနေသော မိန်းမမိအေးကိုနောက်မှဖက်ရင်းဖင်တုံးကြီးကိုညှောင့်နေသည်။ ရှေ့ကမိအေးကပြုံးပြုံးကြီး။
တိုးမောင် တစ်ဆင့်တက်ပီး မိအေးထမီကိုပင့်ကာ လက်ဖြင့်နှိုက်နေသည်။ ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်းနှင့်ရင်တွေပါခုန်လာသည်။ မိအေးက သဘောမတူဟန်ပြသည်ကိုပင် တိုးမောင်က ပိုကဲပြလိုက်သည်။ ထမီကိုအပေါ်ထိလှန်တင်ကာ မိအေးဆောက်ဖုတ်ကို နောက်မှနှိုက်နေသည်။
ဦးမြမောင်စိတ်ထဲမှာတော့ အဖေတူသားပဲလိုချင်ရင်ဇွတ်၊ရှေ့နောက်သိတ်ပီးမကြည့်တတ်လေ။ဦးမြမောင် လှေခါးပေါ်ခဏထိုင်လိုက်ရင်း သားတို့လင်မယားကိုဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။အခုမှ မနက်၆နာရီကျော်ပဲရှိသေးသည်။
ထမီလှန်တင်တုန်းက တိုးမောင်အားလက်ပြန်ရိုက်ချလိုက်သောမိအေးခမြာ ခုကျတော့လည်း ဖင်ကြီးအဖွေးသားနှင့်နံရံကိုလက်ဖြင့် ထောက်ကာပေါင်ကားလိုက်ရင်း ဖင်ကို ကောက်ပေးလိုက်သည် မှာကြည့်နေသောဦးမြမောင်အတွက်ရင်ထဲဗုံးပေါက်သွားသည်။ စိတ်ထဲမတော့သားတို့ကိုအားကျနေသည်။
မိန်းမဆုံးတာ ၁၅ နှစ်ကျော်ပီဖြစ်သောဦးမြမောင်အတွက်တော့ ငယ်မူငယ်သွေးတွေတက်ကြွလာပေပြီ။ ဟောသားဖြစ်သူရဲ့ အံ့မခန်းလုပ်ကွက်ကတော့ ဖအေ့ထက် သားတစ်လမကကြီးချေပြီ တည်း။ကြည့်..မိန်းမကိုနောက်ကနေ ဆောက်ဖုတ်ကရိုင်းနေတာကို အားမရဟန်တူသည်။
ငုတ်တုတ်ထိုင်ပီးဆောက်ဖုတ်နှိုက်နေရာကထိုင်ချလိုက်ပီး မိအေးပေါင်ကြားထဲသို့မျက်နှာလှန်၍ဝင်လိုက်လေပြီ။ မိအေးကမငြင်းသည့်အပြင် တိုးမောင်ခေါင်းဝင်နိုင်အောင်ပေါင်ကိုကွပေး လိုက်ပီးပါးစပ်နှင့်အဖုတ်ဝတည့်အောင်ပင်ချိန်ပေးလိုက်သေးသည်။ အာဂမိန်းမပေတည်း။
တိုးမောင်ပညာတွေတော်တော်တတ်နေပုံရသည်။မိအေးခမြာ ပေါင်ကိုဖြဲလိုက် ကွတတ လုပ်လိုက်နှင့်ပါးစပ်ကလဲဘာတွေရေရွတ်နေသည်ကိုမကြားရ။မီးဖိုခန်းတံခါးကမှန်တံခါးလေ။ခဏနေတော့မိအေးကော့ပြန်လန်လာသည်။ကားထားသည့်ပေါင်ကိုပင်အားမရနိုင်ဖြစ်လာပုံရသည်။ ခြေတစ်ဖက်ကိုနံရံတွင်ထောက်လိုက်ရင်းအောက်ကတိုးမောင်မျက်နှာကိုသူ့အဖုတ်နှင့် ပွတ်နေသည်။
၃ မိနစ်ခန့်ကြာတော့မိအေးကော့ပြန်..ခေါင်းတွေမော့ပီးရေနစ်နေသလိုဖြစ်ပီးငြိမ်ကျသွားသည်။ မိအေးပေါင်ကြားကထွက်လာသော စပ်ဖြဲဖြဲတိုးမောင်မျက်နှာမှာ အရေတွေပြောင်လက်လို့။ မိအေးရဲ့ဖြူဖွေးတောင့်တင်းနေတဲ့ တင်ပါးကို ဖြန်းကနဲရိုက်လိုက်ပီးထမီကို ပြန်ဆွဲချပေးလိုက်သည်။
ဦးမြမောင်သေးပေါက်လိုက်တော့ လီးထိပ်မှအရည်ကြည်မျှင်များ တန်း၍ကျနေလေသည်။ညပိုင်းပစ္စည်းတွေထုပ်ပိုးပီးတော့ ၉ နာရီထိုးနေပီ။
“ ကဲငါတော့အိပ်ပီဟေ...သားတို့လည်းအိပ်ကြတော့မနက်ကိုအဖေသုံးနာရီခွဲလောက်နှိုးမယ်... ”
အိပ်ယာထဲရောက်တော့ဦးမြမောင်မှာ မနက်ကမြင်ခဲ့ရသော ချွေးမဖြစ်သူ၏ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးနှင့် သေခြာမမြင်လိုက်ရသောအဖုတ်တို့ကိုပြန်မြင်ယောင်ပီးလီးကတောင်လာပီ။
မတ်တပ်ရပ်လျက် အမှုတ်ခံတာကို ပင်ယက်ယက်ရောရော အပေးကောင်းသောမိအေး။ ကုတင်ပေါ်ဆိုရင်တော့မြင်မကောင်းဟုတွေးနေရင်းဦးမြမောင်ကုတင်ပေါ်တွင်ပုဆိုးလေးလှန်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသည်။ သားဖြစ်သူက ဖအေထက် လက်ဇောင်းထက်နေသည်ကိုတွေ့ရတော့ ကျေနပ်မိတာအမှန်။ ဦးမြမောင်မှာဂွင်းထုနေရင်းဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့်အဲကွန်းအရသာခံစားရင်းမှေးကနဲအိပ်ပျော်သွား လေသည်။
မီးခဏပျက်သွားသည်။ပြန်လာတော့လည်း အဲကွန်းကချက်ချင်းအလုပ်မလုပ်တော့ ပူလာ၍ ဦးမြမောင်လန့်နိုးသွားသည်။ တစ်နာရီထိုးတော့မည်။အဲကွန်းပြန်ဖွင့်ပီးအိပ်မယ်လုပ်တော့ မရတော့။တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ်နေပီး မိုးသံခပ်ဖျောက်ဖျောက်သာကြားရသည်။ဟင်..ရီသံ သဲ့သဲ့လိုကြားလိုက်၍ နားစွင့်ကြည့်တော့ ဟုတ်သည်။ သားတို့ လင်မယားအခန်းက။
အင်း ခရီးသွားတော့မယ်ဆိုတော့ သားတော်မောင် အဝကြုံးနေဟန်တူ၏။ ဦးမြမောင်စိတ်ထဲ ချောင်းကြည့်လိုစိတ်ပေါ်လာသည်။အဓိကမှာ ချွေးမလေးဘယ်လိုများယောက်ကျားဖြစ်သူကို ပေးကျွေးနေသည်ကိုမြင်လိုခြင်းပင်။သူတို့အခန်းကအောက်ထပ်မှာ၊ဆင်းလိုက်လျင်လှေခါးမည်သံကြားရမည်။ စဉ်းစားရင်း အခန်းပြင်ထွက်ကာ အသံကိုနားစွင့်လိုက်တော့ သဲကွဲစွာကြားနေရသည်။
“ အာ့..အောင်မလေး..မောင်ရဲ့ကောင်းလိုက်တာ…လုပ်..အား ဟုတ်တယ် အဲ့နေရာက ကောင်းတာ..အိုး..ဟင့်..အားလား..ရှီး.စ်စ်..လုပ်တတ်လိုက်တာ မောင်..ရာ..... ”
မိအေးအော်သံကဦးမြမောင်ရင်ကိုဗလောင်ဆူစေပီ။ဟုတ်ပီ သူတို့အခန်းက ဘုရားခန်းအောက်တည့်တည့်ဆိုတော့ အဲ့အခန်းထဲကနားထောင်လျင် ပိုကြားရမည်ပေါ့။အသံနားထောင်ရုံသာ ဘုရားခန်းထဲသို့ခြေဖွနင်းဝင်လိုက်သော ဦးမြမောင်မှာ ဘုရားခန်းကြမ်းပြင်ကြားတစ်နေရာမှ အောက်အခန်း၏ မီးရောင်ကို မြင်လိုက်ရတော့ ပျော်သွားသည်။
အို ...ဟိုး နိပ်ဟ၊ လက်တစ်လုံးနီးပါးဟနေသောကြမ်းပေါက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သားတို့ ကုတင်ကို အတိုင်းသားရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရပီလေ။ကိုယ့်လှုပ်ရှားမှုကိုအသံမကြားအောင်ဦးမြမောင်ဟာ ပုဆိုးချွတ်ပီးကြမ်းပြင်ပေါ်ခင်းကာ အသာအယာပင် ဖင်ပြောင်ကြီးဖြင့် မှောက်ဝါးထိုး၍ချောင်း ကြည့်လိုက်သည်။
မှန်တင်ခုံရှေ့တွင်သားတို့လင်မယားမှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့ပေါ့။မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် တိုးမောင်က မိအေးအဖုတ်ကိုယက်နေသည်။ ဖအေလိုပင်အဖုတ်ယက်ရတာသိတ်ကြိုက်သည့်သားပေတည်း။ ခဏနေတော့မိအေးက
“ တော်တော့မောင်ရယ်..သူပဲလုပ်နေ..အေးအလှည့်လဲပေးဦး... ”
တိုးမောင်က ကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်လိုက်သည်။လီးကမိုးပေါ်ထောင်နေသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဖအေ့ထက်သားမကြီးနိုင်တော့။တိုးမောင်လီးကအရှည်ရောလုံးပါတ်ပါဦးမြမောင်ကိုမမှီဆိုပေ မယ့် သာမန်ယောက်ကျားတွေထက်တော့ စံချိန်မှီသည်။
လီးကုန်းစုတ်နေသည့်မိအေးဖင်ကြီးကို မှန်ထဲမှတစ်ဆင့် မြင်လိုက်ရတော့ ဦးမြမောင်တံတွေးပါနင်ချင်သွားသည်။ဖင်ကြားကပြူးထွက် နေသောအက်ကွဲကြောင်းနီနီကြီးကအသဲယားစရာ။ဦးမြမောင်ကြည့်ရင်းဂွင်းထုနေသည်။
မိအေးတို့ ထန်ချက်ကတော့လီးစုတ်တာ အသံတွေတောင် မြည်အောင်စုတ်နေသည်။ပီးတော့ အပေါ်ကတက်ဆောင့်လေတော့သည်။သူတို့ လင်မယားမိုးအလင်း ဆော်ကြလေသည်။ ဦးမြမောင်လည်းကြည့်ရင်းဂွင်းထုလိုက်ရာမကြုံစဖူး ၂ ချီပင်ပီးသွားလေသည်။
ကောက်ချက်ချရ သော်မိအေးသည်ယောက်ကျားအပေါ်တွင် အလွန်တာဝန်ကျေသေ ာမိန်းမဟုပြောနိုင်သလို ရာဂစိတ်ထန်သည့်မိန်းမ ဟုလည်းဆိုနိုင်ပေသည်။ တစ်ညလုံး တိုးမောင်စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံသည်။တိုးမောင်က ၂ ချီလောက်ပီးတာတွေ့ရပီး မိအေးပီးတာကတော့မရေတွက်နိုင် တော့ချေ။ သားကို ကားဂိတ်ပို့ပီးအပြန်မိအေး ကိုဈေးပို့မည်ပြင်တော့
“ နေ့လည်မှပဲသွားတော့မယ်အဖေ၊မိတာကို လွှတ်လိုက်မယ်၊သမီးနဲနဲနားချင်လို့... ”
ဟုတ်တာပေါ့၊တစ်ညလုံး အလိုးခံထားရတာနားချင်မှာပေါ့။အိမ်ရောက်ပီး ခဏမှေးနေတုန်း မိအေးဟာ ဦးမြမောင်အခန်းထဲဝင်လာပီး
“ လျှော်စရာတွေ လာယူတာအဖေ... ”
ကုတင်ခြေရင်းကလုံးထွေးထားသော ပုဆိုးကိုလှမ်းအယူ
“ နေနေ သမီးအဲ့တာ မညစ်သေးဘူးရတယ်... ”
“ အာ..ဟိုနေ့ကတည်းက ပုဆိုးပါ အဖေရယ်... ”
ဦးမြမောင်ပုဆိုးကိုကိုင်ထားတာကို မိအေးကဇွတ်အတင်းဆွဲယူသည်။ဦးမြမောင်အတော်ရှက် သွားသည်။အဲ့ပုဆိုးက သူဂွင်းထုပီးလရေတွေပေနေသည့်ပုဆိုးလေ။မိအေးက ပုဆိုးကို ဆွဲယူပီး ဖြန့်ကြည့်တော့ပုဆိုးတစ်ထည်လုံး သုတ်ရေတွေကအဖွေးသား၊တစ်ချို့နေရာဆိုလျင်အဖြူခဲတွေအပြစ်လိုက်။
မိအေးဦးမြမောင်ကိုကြည့်ပီး ပြုံးစနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ မတတ်နိုင်တော့သူလည်း အိမ်ထောင်သည်ပဲနားလည်မှာပါဟုဖော့၍ဦးမြမောင်တွေးလိုက်သည်။ညစာချက်တော့မိအေးက ဦးမြမောင်အတွက်အားရှိမည့် ဟင်းများသာချက်ထားလေသည်။
“ အိပ်ရာဝင် အဖေသောက်ဖို့ နွားနို့ရှိတယ်နော် အဖေ ... ”
ဦးမြမောင်စိတ်ထဲမှာတော့သူကငါ့ကိုအဖေအရင်းလိုစိတ်ထားနေတာငါကသာဖောက်ပြန်နေ တာ ဟုတွေးပီးလိပ်ပြာမလုံ။ကျုပ်ဆိုတဲ့ ဦးမြမောင်ကလည်းတော်တော်ဆိုးတာပါဗျာ။စိတ်မကူးအပ် မကြံစည်အပ်ရာ ချွေးမလေးကိုပဲ စိတ်ကူးထဲရောက်နေတော့တာ။
သားတော်မောင် ခရီးသွားလို့ ၃ ရက်လောက်ပဲရှိမယ်မိအေးနဲ့ အတူနေ တူမလေး မိတာက အဝေးသင်စာမေးပွဲဖြေဖို့ အနီးကပ်တက်ရမယ်ဆိုပီး ပြန်သွားတော့ အိမ်မှာ ကျုပ်နဲ့ မိအေးနှစ်ယောက်ထဲပေါ့။မနက်-ညနေ သူ့ကို ဈေးပို့ကြိုလုပ်တာကလွဲရင်အချိန်တွေ အားနေတာကြောင့် သူငယ်ချင်း ပင်စင်စားတွေအိမ်လျောက်လည်၊တစ်ခါတရံ အသောက်အစားလေးနဲနဲပေါ့။
သူငယ်ချင်းထဲက တစ်ယောက်က အစ.အနောက်လဲသန်တယ်။ လိင်ကိစ္စလည်း ဝါသနာကြီးတယ်။သူယူထားတာကလည်းညီအစ်မ ၂ယောက်ကို ယူထားတာ။တစ်ရက် မိအေးကို ဈေးပို့နေတုန်း သူနဲ့တွေ့တော့ ဇတ်လမ်းကစ.ပါလေပီ။ဘယ်လိုမှပြောမရ။ဟာသနှောပီးပြောနေတာဆိုတော့လည်း တားရအခက်။
“ ဟ ခင်ဗျားချွေးမကတောင့်လှချီလားဗျ.ရွေဘိုမင်းကြိုက်ပဲ ခင်ဗျားသားတော့ ဇိမ်ပေါ့... ”
“ ဟမ် ခုအိမ်မှာ ခင်ဗျားတို့ ၂ယောက်ထဲ ဟုတ်လား ပီးတော့ သားကလည်းခရီးထွက်နေတာဆို တော့ ဦးမြမောင်ရေ ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုးဆိုတာ၂ခါ မရဘူးဗျ..ခင်ဗျားစမ်းကြည့်ပါလား..မရလဲ အရင်းပေါ့ဗျာ.အဟင်း ယောက္ခမ နဲ့ချွေးမ ဇတ်လမ်းတွေ ခင်ဗျားလည်းဖတ်ဖူးတာပဲ..ဟဲဟဲ... ”
ကျုပ်စိတ်ထဲ မရိုးသားပေမယ့် ချွေးမလေးက ပကတိဖြူစင်နေတာကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲ လူယုတ်မာလိုမြင်လာပါတော့တယ်။ခုဆိုတိုးမောင်သွားတာ၁၀ရက်ကျော်တဲ့တစ်နေ့မှာပဲမိအေးကစိတ်ပျက်စွာဖြင့်
“ အဖေ့သားက နောက်တစ်ပါတ် လောက်ထပ်ကြာမယ်တဲ့ ရာထူးတိုးဖြေရမှာမို့တဲ့..အဲ့တာ အဖေ့ကို ဆက်နေပေးပါဦးတဲ့... ”
ဟုဆိုလာလေသည်။
“ ရပါတယ်သမီးရဲ့ အဖေက အဖေတို့ ကျောင်းသားဟောင်းများတွေ့ဆုံပွဲ ပီးမှပြန်မှာပါ ... ”
မှတ်မှတ်ရရ အဲ့ဒီနေ့ညက ကျုပ်စိတ်ထဲတစ်မျိုးထင်နေလို့ ချွေးမအခန်းကိုချောင်းကြည့်တာ ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။တိုးမောင်နဲ့ည ၁ နာရီလောက်ကြီးဖုန်းပြောသံကြားရပီးငြိမ်နေလို့ချောင်း လိုက်တာ မိအေးဟာ တိုးမောင်နဲ့ အင်တာနက်ကနေ Video call ခေါ်ပီးတစ်ယောက်ပစ္စည်းတစ်ယောက်ပြကြပီးအာသာဖြေနေလိုက်ကြတာ ကျုပ်အဖို့ပထမဆုံးမြင်ဘူးခြင်းပါပဲ။အဲ့ဒီအခါကျမှ ချွေးမလေးဘယ်လောက်ထန်ကြောင်း ကျုပ်သိခဲ့ရပါတယ်။ သူ့ဆောက်ဖုတ်ကို တယ်လီဖုန်းရှေ့မှာ ဖြဲပြရင်း
“ ကြည့်ပါဦး မောင်ရယ်..အေး လေ မောင့်ကို လွမ်းနေတာ အရည်တွေကို ရွှဲနေတာပဲ... ”
ဆောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ထိုးထဲ့ပီး
“ မောင့်လီး မြင်ရတာ အေးပိုပီးယားလာပီမောင်ရေ..အလိုးခံချင်တာ အရမ်းပဲမောင်ရယ် မြန်မြန်လာပါတော့..အေး အလိုးခံချင်လှပီ... ”
တဲ့။ အပြန်အလှန်တဏှာစကားတွေပြောကြရင်း မိအေးတစ်ချီပီးသွားပါတော့တယ်။ ကိုယ်ချင်းစာတယ်လေ။ကျုပ်ဆို မိန်းမဆုံးကတည်းကလိင်ဆက်ဆံခဲ့တာဆိုလို့ အတော်နည်းပါတယ်။ရွာမှာတုန်းကထူးဆန်းတဲ့အတွေ့အကြုံတစ်ခုတော့ရှိခဲ့တယ်။ကျုပ် လီးဒစ်မှာအသားပိုလေးတွေထွက်လာလို့ မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးဆီမှာ ယောက်ကျားချင်းမို့တိုးတိုးတိတ်တိတ်သွားပြမိလိုက်ပါတယ်။
ကျုပ်လီးကို ဆရာဝန်ကြီးကသေခြာကိုင်ကြည့်ပီး တောင်လာအောင်ဂွင်းထုပေးနေတော့ ဒီလူတော့ အခြောက်ကြီးထင်တယ်လို့တွေးမိခဲ့ပါတယ်။နောက်နေ့ညပိုင်း သူ့အိမ်ကိုလာပီးဆေးလိမ်းဖို့ချိန်းတော့ အခြောက်ဆိုတာသေခြာပီ၊ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖင်လိုးတဲ့ အရသာကို စမ်းချင်တာနဲ့ သူ့အိမ်သွားလိုက်တော့ ကျုပ်ထင်တာလွဲသွားတယ်ဗျာ။
ဒီလိုဗျ၊ သူ့ဆီရောက်တော့ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းပီးကုတင်မှာ အိပ်ခိုင်းတာပေါ့။ကျုပ်မျက်စိကို အဝတ်နဲ့စည်းထားတာဗျ။ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ပဲပြောတာ။
ကျုပ်လီးကလည်း ပုဆိုးချွတ်ကတည်းကတောင်နေတာပေါ့။ကျုပ်လီးကိုဘာအရည်တွေလိမ်းမှန်းမသိဘူး ဆီမွှေးလို့ထင်တာပဲ။လိမ်းရင်းနဲ့ ဂွင်းထုသလိုပါလုပ်ပေးတော့ ကျုပ် အကြိုက်ပေါ့။ ဆရာဝန်ကြီးက ကျုပ်ကြည့်မှာကိုရှက်လို့ မျက်စိကိုအဝတ်စည်းထားပေးတယ်ထင်နေတာပေါ့။
ဆရာကြီးက ကျုပ်လီးကိုဂွင်းထုပေးပီးတော့ ခဏငြိမ်သွားတယ်။ပီးတော့ကျုပ်လီးဒစ်ကို နွေးပီးနူးညံ့တဲ့အရာတစ်ခုထိလာတာလည်း ခံစားရရောကျုပ်သိပီလေ ဆရာကြီးကျုပ်လီးကိုစုတ်ပေးနေပီဆိုတာ။ကောင်းလိုက်တာဗျာ။တော်တော်မှုတ်တတ်တဲ့ ဆရာဝန်ကြီးလို့တောင် ထင်သွားတယ်။
ကျုပ်ကိုလည်းပြောတယ်။
“ မပီးနဲ့ဦးနော် အကြာကြီးထိမ်းနိုင်တယ် ဟုတ်လား... ”
ကျုပ်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ဆရာကြီးက ကျုပ်အပေါ်ကို ကားယားခွပီးတက်လိုက်ပါတယ်။လီးကိုလည်း ဆီတွေရွှဲနေအောင်သုတ်ပီး အပေါက်ဝတစ်ခုကိုတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျုပ်လီးကြီးက အခေါင်းတစ်ခုထဲကိုဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ထိုးခွဲပီးဝင်သွားပါတယ်။ ကျုပ် ဖင် ကိုမလိုးဘူးပေမယ့် အခုကျုပ်လီးဝင်နေတာ ဖင်ပေါက်မဟုတ်မှန်းသိတယ်။ဆောက်ပါတ်တစ်ခုထဲ ကျုပ်လီးဝင်နေမှန်းသိတယ်။
လီးအဆုံးဝင်လည်းပီးရော အပေါ်ကမြင်းစီးသလိုဆောင့်နေတာ အတော်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျ။ဆောင့်တာကြာလာတော့ဆောက်ပါတ်ထဲကထွက်တဲ့ အရေအနံ့ကို ကျုပ်ရနေပီ။အပေါ်ကတက်ဆောင့်တာ ဘယ်သူလည်းဆိုတာ သိချင်လာပီ။ကျုပ်အောက်ကနေပီး ပင့်အဆောင့်မှာအပေါ်ကဆောင့်အချနဲ့လည်းဆုံရော အပေါ်ကမိန်းမမခံစားနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်ထင်ရဲ့ အသံထွက်လာတယ်။
“ အာ..ဟင့် ကောင်းလိုက်တာနော်... ”
တဲ့။ကျုပ်မျက်နှာစီးကို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆွဲဖြုတ်မယ်စဉ်းစားနေတုန်း ဆရာကြီးဆီက
“ မလုပ်နဲ့လေ... ”
ဆိုတဲ့အသံကြားရပီး မျက်နှာစီးကို တစ်ယောက်ယောက်ကဆွဲဖြုတ်လိုက်တော့။
ကျုပ်အပေါ်မှာတက်ဆောင့်နေတဲ့သူက ဆရာဝန်ကတော်ကြီးပါရောဗျာ။ဆရာကြီးက မျက်နှာပျက်နေပီ။
“ ချစ် လေးကလည်းကွာ ဘာလို့ဖြုတ်လိုက်တာလဲ ရှက်စရာကြီး... ”
ဆရာဝန်ကတော်ကြီးက မှုန်ယိုနေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ကျုပ်ကိုကြည့်ရင်း
“ မရှက်နိုင်တော့ဘူး ဒါလင်ရေ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ လီး ပိုင်ရှင်ကို ချစ်လေးကြည့်ပီး အလိုးခံချင်တာ..နော် ကိုမြမောင် မဟုတ်ဘူးလား ဟင့်... ”
ပြောပီးအားရပါးရဆောင့်နေပြန်ပါတယ်။
“ ကျနော်တို့ကို နားလည်ပါကိုမြမောင်ရယ်မနေ့က ခင်ဗျားလီးအကြောင်းသူ့ကိုပြောမိလိုက်တာ အဟင်းအဲ့ဒီလီးနဲ့ခံချင်ပါတယ်ဆိုလို့ ခုလိုစီစဉ်လိုက်ရတာပါ ဘယ်သူ့မှရှောက်မပြောပါနဲ့ဗျာ.. ။
ကျနော်တို့လင်မယားက ခုလိုတစ်စိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံရမှစိတ်ကျေနပ်ကြတာမို့ပါ။ အဲ့လိုနဲ့ပဲ ကျုပ်ဟာဆရာဝန်ကတော်ကြီးကိုရော..ဆရာဝန်ကြီးဖင်ကိုပါ လိုးခဲ့ရဘူးပါတယ်။အဲ့တာတွေက ကြာခဲ့ပါပီ။ခုတော့ကျုပ်မှာ လူပျိုလေးလို အပြာဝထ္ထုတွေ ဖတ်လိုက် အပြာဗီဒီယိုတွေ ကြည့်လိုက်နဲ့ ၃ ရက်ခြားတစ်ခါလောက် ဂွင်း ထုနေရတာအတော်ကြာခဲ့ပါပီ။လက်သမားဖြစ်နေတာအတော်ကြာပီပဲဆိုကြပါဆို့ရဲ့။
အခုတော့ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းမှုကြောင့်သူတွယ်နေတဲ့ ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီးကိုကျုပ်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးတာ ၂ ယောက်လုံးမြင်မြင်ချင်းဖီလင်တွေတက်လာတာကြောင့် မနက်ဖြန်ညနေချိန်းပီး ဆော်ကြမှာပါ။နာမည်က မစိုး တဲ့၊ အသက်က ၄၅ ကျော်ပီ မော်လမြိုင်သူ စစ်စစ်၊ သူ့ရဲ့ထူးခြားချက်ကတော့ အသက် ၅၀ ကျော်ဘဲကြီးများကိုသာ စိတ်ဝင်စားတာ ။
သူငယ်ချင်းပြောတာက အဲ့ဒီဆော်ကြီးကနောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်လို့ရတယ် တဲ့ ၊ သိတ်ကြိုက်တာဆိုတော့ကျုပ်လီးထိပ်မှာအရေကြည်တွေတောင် စိမ့်သွားတယ် တစ်ကယ်။
ဒီနေ့ဈေးပိတ်တာကြောင့်ချွေးမလေးဟာ အိမ်ရှင်းလင်း အဝတ်လျော် လုပ်နေပါတယ်။ ကျုပ်လည်းနက်ဖြန်အတွက်အားရှိမယ့်အစာတွေစားရင်းတီဗီရှေ့မှာဇိမ်ယစ်ရင်းအိပ်ပျော်သွား ပါတယ်။အိမ်မက်တောင်မက်လိုက်သေး။ဟိုဆော်ကြီးကသူ့ဆောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ခိုင်းနေတာ တဲ့။ မက်လို့ကောင်းလိုက်တာများ ချွေးမလေး လာနှိုးမှနိုးတာတောင် လီးကတောင်နေလိုက်တာ သူတောင်ရိပ်မိသွားတယ်။
“ အဖေ..အဖေ့..အော်..အဖေကဒီမှာလာပီး ဇိမ်ကျနေတာကိုး ..၃ နာရီထိုးပီ အဖေရဲ့ ကော်ဖီသောက်မလား အအေးဖျော်လိုက်ရမလား... ”
“ အော်..အေးသမီး..အအေးပဲဖျော်ခဲ့ပါကွာ အဖေ ကော်ဖီမကြိုက်ပါဘူး... ”
ခဏကြာတော့ အအေးခွက်ကိုင်ပီး ကျုပ်နားမှာထိုင်ချလိုက်ရင်း အေးဆေးစွာပဲပြောလိုက်တဲ့ ချွေးမလေးရဲ့စကားကြောင့်ကျုပ်ဟာကမ္ဘာပျက်မတတ်တုန်လှုပ်သွားပါတော့တယ်။
“ ရော့ အဖေသခွားမွှေးအေးအေးလေး သောက်လိုက်ဦး သမီးကတော့ အဖေ ကော်ဖီ မကြိုက် ဘူးဆိုလို့ အဖေ့စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်အထုတ်လေး ဖျော်သောက်လိုက်ပီ အသဲပုံလေးနဲ့ အထုပ်လေးလေ မွှေးနေတာပဲ)။
အရပ်ကတို့ရေ ကယ်ကြပါဦးဗျာ။ ကျုပ်ချွေးမလေး သောက်လိုက်တဲ့ ကျုပ်စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်ဆိုတာတစ်ခြားလားဗျာ။ ခင်ဗျားတို့သိကြတဲ့ LOVE-COFFEE လေ။မိန်းမတွေ လိင်စိတ်လွန်ကဲ အောင်တိုက်တဲ့ဆေးတစ်မျိုးလေ။ တရားမဝင် တဲ့ဆေးပါ ။ အနံ့ရောအရသာပါတစ်ကယ့်ကော်ဖီလိုပဲတဲ့။ကျုပ်သူငယ်ချင်းပေးလိုက်တာ ဟိုဆော်ကြီးကိုဖြုတ်ရင် အဲ့ဒီဆေးတိုက်ပီးဆော်တဲ့၊ ကျုပ်လီးကိုမြင်ပီး လန့်သွားမှာစိုးလို့တဲ့။ဆေးတန်ခိုးကသောက်ပီး နာရီဝက်တစ်နာရီလောက်ဆိုပြပီတဲ့။ကျုပ်ကမျက်ပြူးဆန်ပြာနဲ့ မိအေးကိုကြည့်ပီး
“ ဘာ..အဖေ့စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်ဟုတ်လား... ”
“ အမလေး….အဖေရယ်လန့်လိုက်တာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒီကော်ဖီလေးတောင် သမီးကိုမသထာဘူးလား ဟွန့်... ”
ဒုက္ခတော့ ရောက်ကုန်တော့မှာပဲဗျာ။
“ ဘယ်အချိန်က သောက်လိုက်တာလည်းသမီးရယ် ဒုက္ခတော့ ရောက်ကုန်တော့မှာပဲ ကွယ် ... ”
ကျုပ်ပုံစံကိုကြည့်ပီး မိအေးလန့်လာပီထင်သည်။
“ နာရီဝက်လောက်ရှိပီအဖေ..ဘာလို့လဲဟင် အဲ့ဒီကော်ဖီကဘာမို့လဲပြောပါဦးအဖေရဲ့... ”
ကျုပ်ကပိုပီးသေခြာသွားအောင် မိအေးလက်ကိုဆွဲပီး
“ ဘယ်နားက ကော်ဖီထုပ်လဲသမီး လာ အဖေ့ကို ပြစမ်း... ”
သေခြာပါပီ၊ဟို ကော်ဖီမစ်ပါပဲ။သူနဲ့တွဲပီး ယောက်ကျားတွေသောက်ဖို့ဆေးလုံးလေးက စားပွဲပေါ်မှာကျုပ်ကိုလှောင်နေသယောင်။ဆေးလုံးလေးကိုယူလိုက်ပီးမိအေးကိုသေခြာစူးစိုက်ပီးကြည့်နေတော့ မိအေး ကျုပ်မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ နို့ဖုံးသလို ဖင်ကာသလို ယောင်ခြာခြာဖြစ်နေသည်။
ဆေးတန်ခိုးတော့မပြသေး။မတတ်နိုင်တော့အမှန်အတိုင်းရှင်းပြပီး ဆေးပေးလိုက်တဲ့သူငယ်ချင်းကိုဖြေဆေးရှိမရှိမေးကြည့်ရတော့မည်ပေါ့။
“ ကဲ..လာလာ သမီး အဖေရှင်းပြမယ် မကြောက်နဲ့နော် သမီး….ဘာလို့များ အဖေ့ကို မမေးပဲ ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် သောက်ရတာလဲသမီးရယ် ဒုက္ခတွေတော့ရောက်ကုန်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့ သမီးလေးရယ် ဟင်း... ”
“ ဘာ..ဘာ့လို့လဲအဖေ..သမီးလည်း.ဟိုဟို..ကော်ဖီမစ်အမျိုးစားအသစ်အဖေယူလာတယ်ထင်လို့ သောက်ပီးမှပဲပြောတော့မယ် လို့တွေးပီးသောက်လိုက်တာပါ..ရှင်းပြပါဦး အဖေရယ် သမီးကြောက်လိုက်တာ... ”
ကျုပ် တို့ဧည့်ခန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ကြရင်း ကျုပ်ကပဲစကားစလိုက်ပါတယ်။
“ ဒီလိုသမီးရေ.ခုအဖေစကားမပြောခင်ကြိုပြောချင်တာကသမီးအဖေ့ကိုအထင်မလွဲပါနဲ့၊အထင်မသေးပါနဲ့လို့ အရင်ပြောပါရစေ..သမီးအခုသောက်လိုက်တဲ့ ကော်ဖီမစ်က ရိုးရိုးကော်ဖီမစ် မဟုတ်ဘူးသမီး၊ဟိုလေ..အဖေပြောရမှာရှက်လဲရှက်ပါတယ်သမီးရယ်..။အဟမ်း..အဲ့ဒီကော်ဖီ မစ်ကမိန်းကလေးတွေအတွက်သီးသန့်ထုတ်ထားတဲ့အမျိုးသမီးလိင်စိတ်ထကြွဆေးပဲသမီး၊ အရသာကကော်ဖီမစ်လိုပဲတဲ့။သောက်ပီးရင် ၄၅ မိနစ်လောက်ဆိုဆေးအာနိသင်စပြတယ်တဲ့။ အဖေ့သူငယ်ချင်းကလက်ဆောင်ပေးလို့အဖေယူလာတာပါသမီးရယ်... ”
ဆက်တိုက်ပြောပြနေတဲ့ကျုပ်ကိုကြည့်ပီး အစပထမတော့ မိအေးဟာ အံ့သြဟန်ပြပေမယ့်လည်း ကျုပ်စကားလည်းဆုံးရောခွက်ထိုးခွက်လန်ရီတော့တာပါပဲ။ ကျုပ်တောင်ကြောင်သွား တယ်။
“ အဖေရယ်..နောက်စရာရှားလို့ ကိုယ့်သမီးကို ခုလိုနောက်စရာလား လန့်သွားတာပဲ... ”
ဒုက္ခော ခက်ခြေပြီကော ဒီကလေးမ ။
“ အဖေ မနောက်ပါဘူးသမီးရယ် တစ်ကယ်ပါ ကွယ်... ”
“ ဟား ဟား..ကဲတစ်ကယ်ဆိုလည်း သမီးသောက်ပီးတာ တစ်နာရီနီးပါးရှိပီ ခုထိဘာမှမဖြစ်သေးပါ့လား..ဟင်းဟင်း အဖေ့ဆေးက အာပလာကြီးနေမှာပါ..အဖေဟာလေ နောက်စရာရှားလို့ ... ”
ပြောပီးထိုင်ရာကအထ မိအေးလက်ကိုဆွဲပီး ကျုပ်ထပ်ပြောပါသေးတယ်။မရဘူးဗျာ။မီးဖိုချောင်ထဲရယ်မောရင်းဝင်သွားလေရဲ့။ကျုပ်လဲ ချွေးမကို နဲနဲတော့တင်းသွားတယ်။
ကဲကြည့်ကြသေးတာပေါ့ ကော်ဖီမစ်ရယ်လို့ ကြိမ်းဝါးလိုက်ပီး လက်ထဲပါလာတဲ့ ယောက်ကျားတွေအတွက် တွဲသောက်တဲ့ဆေးလုံးလေးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ခါနီးမှသတိရသွားပီး ဆေးအရှိန်မြန်မြန်တက်အောင်ဆေးလုံးကိုဖောက်ပီး အမှုန့်တွေကိုသောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကိုင်း မှတ်ထား ငါကွ..။
စိတ်ကြောင့်ပဲလားမသိ တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းကနဲ နွေးသွားတယ်။ချွေးမလေး မိအေး ဘာဖြစ် နေလည်း သိချင် တာနဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲ ကြည့်လိုက်ရာပုံမှန်ပဲ ညစာအတွက်ဟင်းတွေ နွေးဖို့လုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ သူ့ နားသွားလိုက်ပီး
“ သမီး…ဘယ်လိုနေလဲ... ”
ဆိုတော့ ကျုပ်ကိုရီပြရင်း
“ ဒို့အဖေကတော့ ရီရတယ် ဟေ့... ”
တဲ့။ကျုပ်လည်းဘာပြောရမှန်းကိုမသိတော့ဘူး။အဲ..အကြံရပီ။
“ အဖေ့ကိုချစ်တယ်ဆိုရင်ခုပြောတာ သေခြာနားထောင်ပါ သမီးလေးရယ်..အဖေပြောတာတွေ ဟာ အမှန်တွေပါ။ အဖေ့သူငယ်ချင်းက..ဟို…ကဲပါ အဖေ မရှက်တော့ပါဘူး၊ သူငယ်ချင်းက သူနဲ့တွဲနေတဲ့ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီးတစ်ဗွေကို..အဖေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ်။အဲ့ဒီဆော်ကြီးက လည်းအဖေနဲ့အိပ်ဖို့သဘောတူတယ်ဆိုလို့သူငယ်ချင်းကအဲ့ဒီဆော်ကြီးကိုခုသမီးသောက်လိုက်တဲ့ ကော်ဖီမစ်လိင်စိတ်ကြွဆေးကို တိုက်ပီး ဟိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်ဆံဖို့ပြောလို့ အဖေ ဒီဆေးကိုယူလာတာပါသမီးရယ်…အဖေ့သူငယ်ချင်းကအဖေ့ကိုနောက်လေ့နောက်ထ တော့ မရှိပါဘူး..သူလည်းအဲ့ဒီဆေးကိုစမ်းပီးပီအတော်ကောင်းတယ်လို့လည်းပြောတယ်သမီးရယ်..ဟင်း…...
ကျုပ် မျက်လုံးကိုကြည့်ပီး မိအေးမျက်နှာ အရောင်ပြောင်းသွားပီ။
“ ဟို..တ..တ ကယ်လား အဖေ..ဟင်... ”
“ ဒီမယ် သမီးမယုံရင် အဖေ့သူငယ်ချင်းဆီကို သမီးဖုန်းနဲ့ဆက်ပီးမေးပြမယ်၊အဖေ့ ဖုန်းနဲ့ဆိုဇာတ်တိုက်ထားတယ်လို့ သမီးထင်လိမ့်မယ်၊သမီးဖုန်းပေး အဖေ စပီကာဖွင့်ပီးမေးပြမယ်... ”
မိအေးဟာ သူ့ဖုန်းကို ကတုန်ကရင်နဲ့ပေးရှာတယ်။
“ အေး ဝင်းမြင့်လား ငါပါ မြမောင်ပါ ကွ... ”
“ အာ မင်းကလည်း ဘယ်ကဖုန်းနဲ့ ဆက်တာတုန်းကွ... ”
“ ဒါ ငါ့သားဖုန်းပါကွာ ငါ့ဖုန်းဘေလ်ကုန်နေလို့... ”
မိအေးတစ်ယောက် မျက်နှာဇီးရွက်လောက်လေးနှင့် နားထောင်နေရှာသည်။
“ အေးပြော သယ်ရင်း ဘာကိတ်... ”
“ ဟိုကွာ မင်းပေးတဲ့ ကော်ဖီမစ်ဆေးအကြောင်း အသေးစိတ်သိချင်လို့ကွ ရှင်းပြပါဦး... ”
“ အေးကွာ မနေ့က ငါသေခြာမပြောလိုက်ရဘူး ဒီလိုကွ အဲ့ဒီဆေးကမိန်းကလေးပဲသောက်ရတာ အရသာကိုသာမန်ကော်ဖီမစ်လိုလုပ်ထားပေမယ့် သေခြာအရသာခံကြည့်ရင် သစ်ရွက်စိမ်းအနံ့ လေးရတယ်..မြန်မာပြည်မှာ လုံးဝမရှိတဲ့ဆေး..ကွ ... ”
တစ်ဖက်က စကားမဆုံးခင် မိအေးမှာတိုင်ခုံပေါ်သို့အရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။
“ သောက်ပီး တစ်နာရီအတွင်းမှာ ဆေးတန်ခိုးပြတယ်.နေဦးမင်းဘာမေးမယ် ဆိုတာ ငါသိတယ် နားထောင်.ဘယ်လိုဆေးအာနိသင်ပြလည်းဆိုတော့ မိန်းမတစ်ကိုယ်လုံး မိတ်ကိုက်သလို ဆစ်ကနဲခဏလေးပဲဖြစ်ပြီးပြန်ပျောက်သွားမယ် ။ပီးတော့ အတူရှိနေတဲ့ ယောက်ကျားလေးနဲ့ သမီးရီးစားတွေသောက်ကြတာဆိုတော့ ကိုယ့်ကောင်လေးနဲ့ပေါ့ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ဖြစ်လာမယ်။ထူးခြားတာက လိင်ဆက်ဆံတာ အရှက်အကြောက်ကင်းသွားတယ်ပေါ့ကွာ..၊မိန်းကလေး ကကိုယ်တိုင်စပီးဖွင့်ပြောလာတာမျိုးပေါ့..၊ဟဲ..ဟဲ..ငါ့မိန်းမကိုအရင်ဦးဆုံးစမ်းကြည့်တာ.. မှန်တယ်မောင်ရေ..သိလား.. တီဗီကြည့်နေတဲ့ ငါ့အနားလာပီး ကိုဝင်းမြင့်..အိပ်ကြစို့လေ..”
တဲ့ ။ငါကလည်း
“ အာ..မင့်ဟာမင်း အိပ်နှင့်လေကွာ မိန်းမကလည်း..ဒီမှာ စီးရီး-A ပွဲ ကောင်းနေလို့..”
ဆိုတော့..ခဏလေး ငါ့ဘေးမှာ တီဗီထိုင်ကြည့်နေပီး ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ငါ့ပေါင်ကြားကို လှမ်းနှိုက်ပီး
“ ကိုဝင်းရယ်..ဒီနေ့ကျမဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..စိတ်တွေတအားလာနေတယ်..လာပါ..ကျမကို လုပ်ပေးစမ်းပါရှင်..”တဲ့…ဟားဟား..။မိန်းကလေးစိတ်ကဇွတ်တင်းထားရင်ပိုဆိုးတယ်။
ဟိုကွာခဏနေတော့ ဖုတ်ဖုတ်ထဲကပါ ယားလာတော့တာပေါ့ကွာ။ဒီဆေးရဲ့ငါကြိုက်တဲ့အချက်ကတော့ အရှက်ကြီးပါတယ်ဆိုတဲ့ မိန်းမကိုတောင် ကျမကိုလုပ်ပါတော့အကိုရယ်လို့ဖွင့်ပြောရသည်အထိစွမ်းတယ်။
ငါက ဒီဆေးကို ကြိုက်ကုန်းတွေ နှာထန်တဲ့ဆော်ကြီးတွေကိုပဲ တိုက်လေ့ရှိတယ်။မင်းသုံးကြည့်လိုက်စမ်းပါကွ ဟို မစိုးကြီးက အဖိုးကြီးတွေပဲကုန်းတာ၊လူငယ်ဆို နိုး။
ပီးတော့ ဒီဆေးရဲ့နောက်အာနိသင်တစ်ခုက ယောက်ကျားရောမိန်းမပါ ဆေးစွမ်းပြလာရင်လေ ညစ်ညစ်ပါတ်ပါတ် တွေကို တစ်ဝကြီးပြောပီးဆက်ဆံတတ်တာပဲကွ၊ အရှက်ကုန်တဲ့ သဘောပေါ့ကွာ..အေးမင်းငါပြောလိုက်မယ် မစိုးကြီးထန်ချက်ကတော့ လန်ထွက်နေတာကွ အဟီး မင်းအကြိုက် ဘီဆိုက်ပါ ကိုင်လို့ရတယ်မောင်ရေ့ ကဲဘာသိချင်သေးလည်း... ”
“ အဲဒီဆေးက တားမြစ် ထားတဲ့ဆေးနော်... ”
“ အေးပါ ကျေးဇူးပါကွာ ငါနောက်သိချင်တာက ဒီဆေးကို မိန်းကလေးကသောက်ပီးခါမှ အစဉ်မပြေလို့ယောက်ကျားနဲ့ မဆက်ဆံဖြစ်ရင်ကော ဘာဖြစ်နိုင်လဲဖြေဆေးရောရှိလား... ”
ချွေးမလေးက ကျုပ်မေးနေတာကို ခေါင်းဆတ်ပီးသဘောတူကြောင်းပြ၏။
“ ဖြေဆေးတော့မရှိနိုင်လောက်ဘူးကွ သွေးထဲကိုရောက်သွားတာကိုး၊ငါတော့မကြုံဖူးသေးဘူး..အဲ့လိုအခြေအနေမျိုးကြုံလာခဲ့ရင်တော့ ငါတွေးမိတာက မိန်းကလေးက သူ့ဟာသူ ပီးအောင်သာကြံဖန်လုပ်ပေတော့ဒါပဲရှိမယ်။အေး မိန်းကလေးက ပီးအောင်လုပ်ရင်လည်း သုံးချီလောက်တော့ လုပ်ပစ်လိုက်မှ ဆေးပါဝါကျသွားမယ်ထင်တယ် ငါထင်တာပြောတာနော် အကောင်းဆုံးကတော့ ယောက်ကျားတစ်ယောက်နဲ့ စိတ်ပါလက်ပါစခန်းသွားလိုက်မှပဲ အေးမှာပေါ့ကွာ... ”
“ အိုကေပါ သယ်ရင်းရယ် မင်းကျေးဇူးမမေ့ပါဘူး ဟားဟား... ”
စကားစဖြတ်နေတာကို ဖုန်းချခါနီး..
“ မြင့်မောင်..မစိုးကြီးက မင့်အကြိုက် အစိကြီးတယ် အရည်ရွှမ်းတယ်ကွ... ”
လုပ်သွားသေးသည်။ပြောသမျှတွေကို မိအေး အစ အဆုံးကြားသွားလည်း ကျုပ်မရှက်နိုင်တော့ပါ။ခုအရေးကြီးတာက မိအေးကို ဆေးတန်ခိုးပြယ်အောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆိုတာပါပဲ။
“ ဒုက္ခပါပဲ အဖေ ရယ်..သမီးကိုက ရှည်တာပါ အဖေလုံး၀ မမှားပါဘူး ခုတော့ သမီးဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဟင်အဖေ..ဆရာဝန်သွားပြရင် ကောင်းမလား... ”
“ အာ..သမီးကလည်းဘယ်ဖြစ်မလဲ ဒီဆေးကတားမြစ်ဆေးပါဆို အဖေတို့နှစ်ယောက်လုံးအဖမ်းခံရမှာပေါ့ ဟင်း..ဒုက္ခ..ခုသမီးဘယ်လို ခံစားရလဲ ဟင်... ”
“ ဟို..အဖေ့သူငယ်ချင်းပြောသလို မိတ်ကိုက်သလိုမျိုးတော့ခဏဖြစ်တာကြာပီ..ခုတော့ဘယ်လိုမှ မနေသေးဘူး... ”
“ ဟုတ်ပီ ဒီလိုလုပ်သမီးခုရေအေးအေးနဲ့ ချိုးချလိုက် နဲနဲတော့စိတ်ပြေသွား မှာပဲ ပီးမှ သနခါးကို တစ်ကိုယ်လုံးလိမ်းကြည့်လိုက် စိတ်ကြည်တာပေါ့ သမီးရယ်... ”
“ ဟုတ်အဖေအတော်ပဲ သမီးရေမချိုးရသေးဘူး ချိုးလိုက်မယ်... ”
“ အေး သမီးဟိုစိတ်ကိုဖျောက်ထားလိုက်နော်အဖေ စောင့်နေမယ် ရေချိုးရင်းတစ်ခုခုဆို အဖေ့ကိုခေါ်လိုက်... ”
ချွေးမလေးကို စိတ်ပူနေ၍ ကျုပ်ဆေးသောက်ထားတာ မေ့သွားသည်။ရေချိုးနေသော မိအေးထွက်အလာကိုစောင့်နေရင်း နဲ့ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲဖြစ်သွားပီး လိင်ဆက်ဆံချင်စိတ်ကဟုန်းကနဲပေါ်လာသည်။လီးကလည်း သခင့်စိတ်တိုင်းကျပေါ့။
“ ရတယ် အဖေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး... ”
ဟုပြောပီးမိအေးကအခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်။နဲနဲတော့စိတ်အေးသွားသည်။ကဲကျုပ်လည်း ဂွင်းတစ်ချီလောက်တော့ထုလိုက်မှဟုတွေးပီးကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လိုက်သည်။
ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ရင်းဘီဒိုရှိမှန်ကိုကြည့်ကာဂွင်းစပီးထုလိုက်သည်။ဟား...အတော်ထုလို့ကောင်းတာပဲ၊ စိတ်တွေကထကြွနေသည်လေ။တစ်ကိုယ်လုံးလည်းတစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးသောပူနွေးနွေး၊ရှိန်းတိန်း ဖိန်းတိမ်း ခံစားနေရသည် ။ထိုစဉ်အောက်မှ မိအေးအော်သံကြားလိုက်ရသည်။
“ အဖေ ရေ..လာပါအုံး... ”
ဒုက္ခပဲ ကျုပ်ကလည်း လီးထိပ်ကအရည်ကြည်လေးတွေလိုက်လာနေတုန်း..။ကဲ တတ်နိုင်ပါဘူး။ ကျုပ် ပုဆိုးပဲကောက်စွပ်လိုက်ပီး ပြေးဆင်းလိုက်သည်။သူတို့လင်မယားအခန်းတံခါးက အသင့်ပွင့်နေတာကြောင့်..။ ဟင်..ထမီရင်ရှားနှင့် မိအေး မှန်တင်ခုံရှေ့ဝယ် ကပိုကယိုဖြင့်..ခြေသလုံးကို နှိပ်နေသည်။ ကျုပ်သူ့ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း
“ ဘာဖြစ်တာလဲ သမီး... ”
“ ကြွက်တက်လို့ အဖေ အား..နာလိုက်တာ တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးပါဘူးနော်... ”
အင်း ကျုပ်ထင်တာတော့ ကြွက်တက်တာ မဖြစ်နိုင်၊ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ပေါင်တွင်းကာမ အကြောတွေတင်းလာတာဖြစ်မည်။ကျုပ်..ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေကို နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ပိုဆိုးလာသည်ဆေးတန်ခိုးပြသည်ကိုမျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့နေရပီကော။ ခြေသလုံးနှိပ်ပေးနေရင်းမိအေးကပေါင်တွေပါလိမ်ကုန်ပီ။ထမီကပြေသွားပီးနို့တွေပါပေါ်လာပီ။ထမီပြန်ဝတ်ပေးမယ်လုပ်တော့ကျုပ်ကို မိအေးက
“ သမီးမရတော့ဘူး.ဆေးရှိန်တက်နေပီအဖေအပြင်ထွက်ပေး..သမီးဘာသာလုပ်ကြည့်မယ်... ”
“ ဖြစ်ပါ့မလားသမီးရယ်တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှဖြင့်..အဖေဟိုဖက်လှည့်နေမယ်လေ..အဖေ့ကိုမရှက်နဲ့နော်သမီး.. ဒီကိစ္စကဘယ်သူမှအသိခံလို့မဖြစ်ဘူးသမီးဝေဒနာတွေပျောက်သွားမှအဆင်ပြေမှာ.လုပ်လုပ်သမီး တစ်ချီပီးအောင်လုပ်ပစ်လိုက်... ”
မိအေးဆီကစကားပြန်မရတော့။သူ့ကို ကျောခိုင်းနေရင်းကကျုပ်လီးကတစ်စခန်းထပြန်သည်။ မမြင်စေချင်ကာမှပိုကြည့်ချင်လာသည်။အသာငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မိအေးမှာကျုပ်ကိုပင် ဂရုမ စိုက်နိုင်တော့ ထမီကပိုကယိုနှင့်ပင်လက်လျှိုနှိုက်၍ဆောက်ဖုတ်ကိုပီးအောင်ကလိနေပီ။
သူ့ဆီက အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းသာကြားရသည်။ ခဏနေတော့ မိအေးခမြာမရှက်နိုင်တော့
“ အား..ရှီး..အမလေး နော်.ကောင်းတယ်..အ..အ... ”
အော်သံဆုံးတော့…..
“ အား ..အိ..အိ…အဖေရေသမီးပီးလို့မရဘူး တစ်မျိုးကြီးပဲ အ အ ဖေရယ်.... ”
တစ်ကိုယ်လုံးနတ်ပူးနေသလို တုန်ရင်နေပီး တွန့်လိန်နေတဲ့ ချွေးမကိုကြည့်ပီး ကျုပ်တော်တော် လန့်သွားတယ်၊အဟုတ်ပြောတာ ..။ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်ဒုက္ခ။ မိအေးနောက်ကနေထိုင်ပီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုထိမ်းပီးဖက်ထားလိုက်ရင်း….။
“ သမီးလေး..သတိထားလေ…ပီးအောင်လုပ်လိုက်လေ သမီးရယ်ဒါမှသမီးသက်သာမှာ..အဖေ့ကို ရှက်မနေနဲ့တော့နော်သမီးစိတ်ထဲရှိသလို လုပ်လိုက်..ရအောင် ပီးချလိုက်... ”
မိအေးဟာမရှက်နိုင်တော့ပဲ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုမှီလိုက်ရင်း ခြေဆင်းကာထမီကိုဗိုက်ပေါ်ဆွဲပုံလိုက်ပီးပေါင်ခွကြားထဲလက်နှိုက်ပီး တစ်ချီပီးအောင်ဇောင်းတိုက်နေပါပီ။ လက်နှစ်ချောင်းပူးပီး အဖုတ်ပေါက်ထဲကို ထိုးကလိနေပါပီ…။ ကျုပ်ကလည်း သူ့ပခုံးလေးကိုထိမ်းကိုင်ရင်း
“ လုပ်..သမီး လုပ် ပီးအောင် လုပ်ချလိုက်ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အဖေရှိတယ်... ”
ဆောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်နှိုက်ပီးကလိနေတာ အရည်တွေဘယ်လောက်ထွက်နေတယ် မသိ၊ တပြွတ်ပြွတ် အသံကထွက်နေတယ်..။ အင်း…..ခက်တာက မိအေးဘယ်လိုပဲ ဆောက်ပါတ်ကို ထိုးပီး ပီးအောင်လုပ်ပေမယ့် မပီးနိုင်ဖြစ်နေလို့ စိတ်တွေတိုလာပီး အားမလို အားမရ ဖြစ်နေ ပါတယ်။ ပီးမှ ငိုသံပါကြီးနဲ့
“ အဖေ ရယ် သမီးပီးလို့မရဘူး..ပီးတာကပီးချင်နေပီ..အီး..သမီးကို သတ်ပစ်လိုက်ပါတော့ အဖေရယ်..သမီးလေ..သမီး..ဟို.... ”
သူဘာပြောမယ်ဆိုတာကျုပ်သိနေတာကြောင့်…သူ့အရှက်ကို ကာကွယ်တဲ့အနေနဲ့
“ အို သမီးရယ်..အဖေရှိနေတာပဲကွယ် မကြောက်နဲ့နော်..ပီးတော့ သမီးခံစားနေရတဲ့ ဝေဒနာကို သက်သာအောင်လုပ်ပေးတယ်လို့ပဲ သဘောထားနော်..သမီးစိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့ လျော့ချလိုက်တော့ သမီးပီးအောင် အဖေပါကူပီး လုပ်ပေးမယ် နော် သမီး... ”
စကားပြန်မပြောတာကြောင့် ကျုပ်ဟာ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေတဲ့ မိအေးရဲ့ နို့တွေကိုပင့်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးလိုက်တော့
“ အာ့..အား..အဟင်းဟင်း... ”
ဖြစ်လာပါပီ။သူကိုယ်တိုင်က ဟော့နေတာကြောင့် နို့တွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးလိုက်ပီး လက်ခလည်နဲ့ဆောက်ဖုတ်ထဲထိုးလိုက်ပီး အစိထောင်ထောင်လေးကိုဖိချေပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား..အဖေ..ရယ်..အီး..ဟင့်..ကောင်းတယ်..စို့ပေးအဖေ နာနာစို့ဟုတ်တယ် အဖေ သမီးကောင်းလာပီ..အအောင်မလေးကောင်းလာပီ..အိုး လာတော့မယ် အဖေအစိကို ဖိချေပေး၊အား အိုးအင်း..အဖေရယ်ပီးချင်နေပီ..အားပီးလို့လဲ မရပြန်ဘူး..ဟား..ကွာ... ”
ဆေးတန်ခိုးကြောင့်မိအေးရဲ့လိင်စိတ်တွေဟာသူမတူအောင်ပေါက်ကွဲနေပါပီ။ကျုပ်သိလိုက်ပီ လေ ဒါ့ကြောင့်
“ သမီးလေး မိအေး... ”
“ အင်ဟင်.. ရှန်..အဖေ.ဟင်း... ”
လည်ပြန်လေးစောင်းငဲ့ပီးပြန်ထူးတဲ့ မိအေးနားနားလေးကို ကပ်ပီးကျုပ်ပြောလိုက်တယ်။
“ သမီးလေး ပီးသွားအောင် အဖေ သမီးအဖုတ်ကို ယက်ပေးမယ် နော် ဟုတ်ပီလား... ”
ငြင်းဖို့ဟန်ပြင်နေတာမို့
“ သမီးလေးကအဖုတ်ယက်ပေးမှပီးတယ်ဆိုတာအဖေသိပီးသားပါ…အဖေ့ကိုအားမနာနဲ့..သမီးတစ်ချီလောက်ပီးလိုက်မှ သက်သာမှာ သမီးရဲ့..ပီးတော့ အဖေကိုယ်တိုင်ကလည်း ဟောဒီသမီးလေးကို ပီးအောင်လုပ်ပေးချင်နေတာပါကွယ်... ”
“ ဟင့်..အဖေ ရယ်..သမီးကို သက်သာအောင်သာလုပ်ပေးပါတော့ အဖေရယ်..သမီး အရမ်းကို ပီးချလိုက်ချင်ပီ... ”
မိအေးကို အသာတွန်းလှဲလိုက်ပီး ပေါင်ကြားထဲကို ကျုပ်ခေါင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။အဟင်း..တိုးမောင်က ကျုပ်သားပါဗျ ကြည့် မိအေးဘယ်လိုအော်သလဲဆိုတာ….။ဆောက်ဖုတ်က လေထိုးထားသလိုဖောင်းနေတာ ဒီတစ်ခါပဲမြင်ဘူးသေးတယ်..။ဒီတော့ ပဏာမ နှူးနှပ် တာ တွေ လုပ်မနေတော့ဘူး။ အကွဲကြောင်းတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပီး အားနဲ့စုပ်လိုက်တယ်။
“ ဟင့် .အဖေ..အား ဟင့်ကောင်းတယ် အဖေရယ် ယက်..ယက်..အား အဖေက သိတ်ယက်တတ်တာပဲနော်..အမလေးဟုတ်တယ်စုပ် အစိကိုစုပ်ပေးအား သမီးပီးတော့မယ် အဖေမရပ်နဲ့..အ.အ.အအအောင်မလေးပီးပီအဖေရေ..ထွက်ပီ..သမီးထွက်ပီ..အီး..ရှီးး... ”
ကျုပ်ခေါင်းကိုသူ့ဆောက်ပါတ်ထဲဆွဲဆောင့်ပီး သွင်းချလိုက်ရင်းကျုပ်ချွေးမလေးတစ်ချီကောင်း ကောင်းပီးသွားချေပီ။ပေါင်ကြားထဲကမော့ ကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကိုချွေးမလေးက ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးကြည့်ရင်း
“ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ အဖေရယ်..ခုမှပဲ သမီးပေါ့သွားတော့တယ် အဟင်း... ”
“ အဖေ ယက်ပေးတာကောင်းလား ဟင် သမီး... ”
ဆောက်ရေတွေပေပွနေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို နမ်းလိုက်ရင်း မိအေးက
“ ဟင်း တိုးမောင် ယက်ပေးတာထက် ကောင်းတယ် အဖေရယ်... ”
“ သမီးလေး ဘာမှစဉ်းစားမနေနဲ့တော့နော် အဖေတို့ ဆေးအစွမ်းနောက်ကိုပဲလိုက်ကြရအောင် အဖေလည်း ဆေးသောက်လိုက်ပီ..ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး... ”
ဆေးအစွမ်းဟာတစ်ကယ်ပဲအရှက်မဲ့စေပါတယ်။မိအေးမျက်နှာရှေ့မှာကျုပ်ဟာပုဆိုးချွတ်ချ လိုက်ပါတော့တယ်။ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တွေ တွဲလဲခိုနေတဲ့..ကျုပ်လီးကြီးက အသင့်….။
“ အောင်မလေး တော့ အဖေ့ဟာကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူးအားရစရာကြီး အဖေရယ်... ”
ကျုပ်လီးကို သေခြာကိုင်ကြည့်ရင်း မိအေးတံတွေးမြိုချနေပါတယ်။ကျုပ်တောင်မခိုင်းရသေးပဲ ဒစ်ကိုငုံလိုက်ပါတယ်။
“ အို..သမီး..ရယ်... ”
ကျုပ်မတ်တတ်ရပ်လျက်ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်။ကျုပ်ဆီးခုံကိုလျာနဲ့ယက်လိုက်တာက တော့ တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ကျုပ်ကို ခွင့်တောင်းသလိုအကြည့်နဲ့မော့ကြည့်လိုက်ပီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ငုံချလိုက်ပါတယ်။
“ အား..ရှီး.စ်စ်..သမီးရယ် ကောင်းလှချီလားကွာ..စုပ်..သမီးစိတ်ကြိုက်သာစုပ်တော့... ”
ကျုပ်ချွေးမနှာထန်ချက်ကတော့ဗျာ (ဆေးကြောင့်ထင်ပါရဲ့) လီးကို အသံတွေထွက်အောင်ကိုတဗြွတ်ဗြွတ်စုပ်နေပါတော့တယ်။ခဏနေတော့ ကျုပ်တင်ပဆုံကြီးတွေကို ဆွဲဆွဲပီး ပါးစပ်ထဲကို ဆောင့်ဆောင့်နေတော့ သူ့ပါးစပ်ကို လိုးခိုင်းတာပဲလို့ သဘောပေါက်ပီး သူ့ခေါင်းလေးကိုကိုင်တဲ့ပီး ပါးစပ်ထဲကို ကျုပ်လီးဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။
“ အား.ကောင်းတယ် သမီးရယ် စုပ်ကွာ..ဟား..အီး..သမီးရေ အဖေ ကောင်းလာပီကွာ..စုပ်..ဟုတ်တယ် လျာနဲ့ကလိပေး..အား..အား... ”
ဒစ်ကိုလျာနဲ့ထိုးပေးတာကောင်းလွန်းလို့ကျုပ်ပီးချင်လာပီ။ဆေးအစွမ်းလဲပါမှာပေါ့။လီးကသံ ချောင်းလိုမာတောင်နေပီးပူလာပီ.လဥတွေထဲကနေပီးကျင်တက်လာပီ။ကျုပ်ကောင်းကောင်း ကြီးပီးချင်လာတာမို့
“ အား သမီး အဖေ ပီးတော့မယ် စုပ်စုပ် ကောင်းတာကွာ..အ..အ..ထွက်တော့မယ် ဖယ် သမီး အဖေအပြင်မှာထုတ်လိုက်မယ်... ”
“ ဟင့်အင်း သမီးပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပီးလိုက်အဖေ ရတယ်”
မိအေးဟာပျာပျာသလဲပြောလိုက်ရင်း ကျုပ်လီးကိုပြန်စုပ်လိုက်ပါတယ်။
“ အာ..သမီးရယ်..အဖေက ပီးရင် အရေများတယ်သမီးလေး…ရဲ့”
ကျုပ်ကိုမိအေးစကားမပြန်တော့ပဲ လီးစုပ်နေရင်းက ဥတွေကိုပါ ဖွဖွလေးဆုပ်ပေး ပွတ်ပေးနေတော့ မကြာပါဘူး။
“ အား..အဖေပီးပီ သမီးရေ..မစုပ်နဲ့တော့ ငုံထားပေး ..ထွက်ပီ..အား..အား”
ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေပါ ထွက်ကုန်ပီလားထင်ရလောက်အောင် ကျုပ်လရေတွေဟာ ဒလဟောထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။
ဂွင်းမထုတာလဲကြာတဲ့အပြင် သောက်ထားတဲ့ဆေးရဲ့ အာနိသင်ကြောင့်ထင်ပါရဲ့ ဒစ်ကိုငုံနေတဲ့ ချွေးမလေးမှာ ကျုပ်လရေတွေကို ဂွတ်..ဂွတ်နဲ့အသံမြည်အောင်ပင်သောက်နေရင်းကနှုတ်ခမ်းဒေါင့်ကနေလျံထွက်နေပါသေးတယ်။
“ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်..ကျေးဇူးပါကွယ်..အဟင်း..အဖေ့အရေတွေက များတယ်ကွဲ့”
ကျုပ်သုတ်ရေတွေကို ကုန်သည်အထိမျိုချနေတဲ့ မိအေးကိုကျုပ်အားနာသွားတယ်။
“ အဟင်း..အဖေ့ဟာတွေက ပြစ်ခဲနေတာပဲမနဲမြိုချရတယ်..ကောင်းလား အဖေ”
“ အရမ်းကောင်းတယ် သမီးရယ်..အဖေ ဒီလို မကောင်းရတာ ကြာပီ..ကျေးဇူးနော် သမီးလေး”
မိအေးဟာ ထမီကို ပြန်ရင်လျားလိုက်ပီး ကျုပ်ရှေ့က ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတာ ကြောင့်ကျုပ်လည်းအခန်းကို ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ကာမစိတ်တွေငြိမ်းသွားမှပဲ အော်..ငါတော့ဆေးတံခိုး ကြောင့် အမှားကြီးမှားလေပီ ဟု နောင်တရနေလေတော့သည်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment