ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၁ )
" ရွှတ် ... အ ...... ဖတ် … ရွှက် ...... အ … အားးး ... ရှီးးးးး ... သာသာ ရယ် "
နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တွင်း ပေ ၁၅ဝ ပတ်လည် ခြံဝင်းထဲ အစိမ်းရောင် ၃ထပ်တိုက်ကြီး၏ ဒုတိယအထပ် အိပ်ခန်းတွင်းမှ တရွှတ်ရွှတ် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံများ တအီးအီး ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေသည်။
အသက် ၆ဝ ကျော် ရုပ်ရည်ခန့်ခန့်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ရှိသေးသော လူကြီးတစ်ဦးလက်ထဲတွင် ၂ ပေခန့် ကြာပွတ် အသေးလေး ကိုင်ထားပြီး ကြာပွတ် ထိပ်ပိုင်းတွင် ၁ ပေခွဲခန့် သားရည်ကြိုး အမျှင်လေးများ လှုပ်ရမ်းနေ၏။
ထိုလူကြီးမှာ ၁ဝပေ ပတ်လည် မွေ့ယာကုတင်ခြေရင်းဘက် ဒူးထောက် ထိုင်လျက်ရှိသည်။ ရှေ့တည့်တည့် ကုတင်ခြေရင်းတွင် ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီအနီရဲလေးနှင့် ဒူးဖုံးစကပ် အနက်အပျောစားလေး ဝတ်ဆင်ထားသော မိန်းမလှလေးမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် ခြေဖျားထောက်ကာ တအီးအီး ညည်းငြူနေတော့၏။
စကပ်အပျော့သား အောက်နားစလေးမှာ ချက်နားထိ လိပ်တင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်ကြားမှ အသားစိုင် ဖေါင်းဖေါင်းလေးအား ပန်းပွင့်ပုံပါသော ဇာအတွင်းခံ အနက်လေးက ဖုံးအုပ်ထားသည်။ ပေါင်ကြားတည့်တည့်အား ကြာပွတ်ထိပ်ဖျားပိုင်း သားရည်ကြိုးမျှင်လေးများ ကျရောက်စဉ် ခါးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ လက်နှစ်ဖက်မှ အိပ်ယာခင်များအား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြန်သည်။
" ဂျူဒီ "
" ရှင် ... သာသာ "
" သူငယ်ချင်းတွေ ... ပြန်သွားပြီလား "
" ပြန်သွားပြီလေ ... သာသာ ... အောက်ထပ်က ... ဂျူဒီတို့ အိမ်ကလူတွေပဲ ရှိတော့တာပါ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်အား စကားပြန်ပြောရင်း သူမ ညာဘက်လက်လေး ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိကာ အဖုတ်လေးအား အတွင်းခံလေးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်မှ ထရပ်ကာ လက်ထဲမှ ကြာပွတ်လေးအား ကုတင်ဘေး ပစ်ချလိုက်၏။
" ဒါဆို ... ဂျူဒီ့မွေးနေ့အတွက် ... သာသာကို ... သစ်သီးကျွေးဦးလေ "
ဦးဟံသာမောင် စကားပြောရင်း ကုတင်၏ ခေါင်းရင်းဘက် အိပ်ခန်း အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ စတော်ပဲရီသီးများ ထည့်ထားသော ဖန်ခွက် အဝိုင်းလေးအား သွားယူလိုက်သည်။ ကုတင်နား ပြန်လျှောက်လာကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားနား ချပေးထား၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ထားရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး ထထိုင်လိုက်သည်။
ဖင်သားကြီးကြွပီး ဇာအတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်ရာ ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဂွလေးအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။
အတွင်းခံ အပေါ်အနားစလေး လိပ်ဆင်းလာရာ စောက်မွှေးအုံ စိမ်းစိမ်းလေးက အစိလေးနားထိ ခပ်ပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်နေရပြန်သည်။ ဘောင်းဘီလေး ခြေခြင်းဝတ်မှ တဖက်ချင်းဆွဲချွတ်ရာ ကြာပွတ်ဒဏ်ကြောင့် နီရဲဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ဘောင်းဘီဂွကြားထဲ ကပ်ပါလာ၏။ရုတ်တရက် ဦးဟံသာမောင်က မြေးမလေး၏ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဒူးထောင်လျက် အနေထားဖြင့် ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။
ဦးဟံသာမောင်၏ နှာခေါင်းထိပ်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စောက်စိလေးအား ထိကပ်သွားရာ ပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့တုန်ပြီး အဖိုးဖြစ်သူခေါင်းအား ပေါင်သား တုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်က ညှပ်ထားမိ၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်လေးအား တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ စောက်ဖုတ်လေးဆီမှ မျက်နှာအား ခွာလိုက်တော့သည်။
ထို့နောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားရှေ့ ဖန်ခွက်အဝိုင်းလေးထဲမှ စတော်ဗယ်ရီ သီးလေးအား လက်ဖြင့်ယူကာ စောက်ရည်များ စို့နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တဝက်ခန့် ဖိထည့်လိုက်ပြန်၏။စတော်ဗယ်ရီသီးလေး စောက်ခေါင်းဝထဲ တစ်နေချိန် ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဖျက်ကနဲ့ဆွဲစုပ်ရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဆစ်ကနဲ့ခံစားမှု့နှင်အတူ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက စတော်ဗယ်ရီသီးအား ညှစ်ယူသလို ဖြစ်သွားတော့သည်။
စတော်ဗယ်ရီ သီးလေး စောက်ခေါင်းထဲ နှစ်မြုပ်သွားချိန် ဦးဟံသာမောင် နူတ်ခမ်းမှ အစိလေး စုပ်နေရာမှခွာပြီး အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှာဖျားလေးဖြင့် အောက်သို့ ထိုးခွဲလိုက်ပြန်၏။ လျှာဖျားလေး အောက်ဆင်းလာရင်း စောက်ခေါင်းပေါက် နားလေးအရောက် လျှာလိပ်သိမ်းကာ နူတ်ခမ်းဖြင့် အဖုတ်ဝလေးအား တေ့စုပ်ပစ်သည်။
စောက်ခေါင်းထဲ ရောက်နေသော စတော်ဗယ်ရီသီးလေးမှာ ဦးဟံသာမောင် စုပ်အားကြောင့် အပြင် ပြန်ထွက်လာရ၏ စောက်ခေါင်းအပြင် ပြန်ထွက်လာသော စတော်ဗယ်ရီ သီးလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းယူကာ ဝါးမျိုရင်း စောက်ဖုတ်အုံလေးအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက် ပေးလိုက်ပြန်သည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူအား စတော်ဗယ်ရီသီးများကို စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ကျွေးရာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရ၏။ တပန်းကန်လုံးကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲကာ အသက်မျှင်းရှု နေရတော့သည်။
ဦးဟံသာမောင်မှာ စတော်ဗယ်ရီသီးများ ကုန်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်တက်ကာ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ခွရပ်လိုက်သည်။ ခါးပေါ် ကြိုးစီးထားသော အပြာရောင် ပိုးကတီပါ ဝတ်ရုံကြီး၏ ဝတ်ရုံအောက်နားစအား ညာဘက်ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်ပြန်၏။ ဝတ်ရုံအောက်နားစ နှစ်ခြမ်း ကွဲသွားသည်နှင့် ကြွတ်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေသော ပေါင်တံကြီးများ အလယ်မှ နီညိုရောင်လီးကြီးမှာ ခပ်ခုံးခုံး အနေထားဖြင့် အောက်သို့ စိုက်ကြနေသည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ မျက်ဝန်းလေး အရောင်တောက်လာကာ သူမ ညာဖက်လက်မှ အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ရင်း လွတ်နေသော ဘယ်ဖက်လက်လေးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား အရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
" သာသာ "
" ဟင် ... ဂျူဒီ "
" ဒီလိုချိန်ဆို ... မာမီကို သတိရလား ဟင် "
" ရတာပေါ့ ... ဂျူဒီရယ် ... ဂျူဒီမာမီက ... သား လှိုင်မင်းအပေါ်ရော ... သာသာ့ အပေါ်ရော … အင်မတန် ကောင်းတာလေ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကားကြောင့် ဦးဟံသာမောင် မျက်ဝန်းများ ညိုးကာ အတိတ်ဆီသို့ ရောက်ရှိသွားရ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးဆွဲဖြဲကာ ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား စိုက်ကြည့်ရင်း စုပ်ပေးချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာနေသည်။
အဖုတ်လေးအား ပွတ်ချေနေသော သူမ ညာဖက်လက်အား ဦးဟံသာမောင်၏ ခါးပေါ်ပြောင်းရွေ့ကာ သူမ ပါးစပ်လေးနှင့် လီးထိပ်အား နီးကပ်စေရန် အားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ဆွဲကပ်ပစ်၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ အတိတ်အား တွေးနေရင်း အလိုက်သင့်လေး လီးထိပ်အား မြေးဖြစ်သူ နူတ်ခမ်းဖူးလေးနား တိုးကပ် ပေးလိုက်တော့သည်။
သူမတို့ မိသားစု နိုင်ငံခြားသို့ အခြေချနေထိုင်စဉ် ၁၈နှစ်မြောက်မွေးနေ့ လက်ဆောင်အဖြစ် ရရှိခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေ၏။
............................................................................................................
ငယ်စဉ်ကတည်းက မိခင်ဖခင် ခေါ်ဆိုသည့်အတိုင်း အဖိုးဖြစ်သူအား သာသာဟု ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူမ ၁ဝနှစ်သမီးတွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးလှိုင်မင်းမှာ နိုင်ငံခြားသံရုံးတွင် ရာထူးတိုးသဖြင့် မိသားစုလိုက် နိုင်ငံခြားသို့ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။
နိုင်ငံခြား ရောက်သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အလုပ်ထဲ နှစ်မြုပ်သွားရာ သူမတို့တိုက်ခန်းတွင် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့နှင့်သာ အနေများခဲ့သည်။ သူမ ၁၆ နှစ် အရွယ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြပုံကို အမှတ်မထင် မြင်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကြိတ်ပြီး စွဲလမ်းခဲ့ရတော့၏။
ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင့်အပေါ် သားဖြစ်သူ လှိုင်မင်း မဖြည့်ဆည်းနိုင်သော ကာမဆန္ဒများအား တိတ်တဆိတ် ဖြည့်ဆည်း ပေးနေရသည်။ မြန်မာပြည်မှ နိုင်ငံခြားသို့ရောက်ပြီး ၂ နှစ်အကြာတွင် ချွေးမဖြစ်သူ၏ ကာမမီး တောက်လောင်ပုံများအား အမှတ်မထင်တွေ့ရှိခဲ့ရ၏။
ဒေါ်သဇင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ အထိအတွေ့များ ဝေးကွာလာသဖြင့် သူမပါသာ လက်ဖြင့် ရမ္မက် ဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက် တတ်လာတော့သည်။ တရက်တွင် သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းသွားချိန် ချက်ပြုပ်ပြီးသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာ တိုက်ခန်းတံခါး ပိတ်ပြီး သူမတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ အနားယူရင်း လက်တောပ့်ဖွင့်ကာ အပြာကားများ ကြည့်နေလိုက်၏။
ရေချိုးပြီးပြီးချင်း အင်္ကျီနှင့် စကပ်တွဲလျက် အပါးလေးဝတ်ကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် လက်တော့ပ်အား ရင်ဘတ်ပေါ်တင်ကာ ဇတ်ကားထဲ နှစ်မျောနေစဉ် သူမပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ လက်တော့ပ်အား ဘေးသိုချကာ အောက်ဖက် ကြည့်လိုက်စဉ် ယောက္ခထီးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ပေါင် အတွင်းသားများအား နမ်းရှိုက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
" ဟင် ... သာသာ ... ဘာ လုပ် တာ လည်း "
" သမီး ဆန္ဒတွေ ... ဖြည့်ပေးမလို့ပါကွာ "
" အို ... မသင့်တော်ပါဘူး ... သာသာရယ် ... မလုပ်ပါနဲ့ "
" မငြင်းပါနဲ့ ... သမီးရယ် ... သမီး ခံစားနေရတာတွေ ... သာသာ ... သိနေပါတယ် "
ဒေါ်သဇင်မှာ ရုတ်တရက် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်မှ သူမ ပေါင်သားလေးများ ယက်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းနေတော့သည်။ ကာမဆန္ဒများ ဆာလောင်နေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်နှင့် မဖြေဖျောက်ချင်ပေ။
သူမ အားယူထစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှ စကပ် အောက်နားစအား ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးပေါ် ပင့်တင်ရင်း ဒူးခေါင်းအောက် လက်သွင်း လှန်လိုက်သဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားလေးနှင် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲပေးသလို ဖြစ်သွားရ၏။
အတွင်းခံ ဝတ်မထားသဖြင့် ဗိုက်ခေါက် အနည်းငယ် ထွက်နေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးအောက်မှ စောက်ပတ်အုံကြီးက အတိုင်းသား ပေါ်လာခဲ့သည်။ စကပ်အောက်နားစအား လက်ဖြင့်ဆွဲချကာ သူမအဖုတ်အား ဖုံးအုပ်ရန် ကြိုးစားရာ နောက်ကျသွားပြန်၏။
သူမ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ အသားစိုင်တခုက ထိကပ်သွားရာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက် သွားတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ဦးလှိုင်မင်းဆီက တခါတလေမှ ရရှိသော အရသာလေး ခံစားလိုက်ရ၏။ငြင်းဆန်ခြင်းတဝက် သာယာခြင်းတဝက်ဖြင့် မိန်းမောနေစဉ် အပြာကားထဲမှ ကာမဆက်ဆံပုံများ မြင်ယောင်လာကာ ပေါင်တံလေးအား အလိုလျောက် ဖြဲပေးမိတော့သည်။
ဦးဟံသာမောင်၏ လျှာဖျားလေးမှာ သူမ စောက်ပတ်တပြင်လုံး ပွတ်သပ် ကစားရင်း ဆီးခုံးမှတဆင့် ဗိုက်သား ထူထူကြီးအား ဖြတ်ကာ နို့အုံနား ရောက်ရှိလာချိန် အင်္ကျီနှင့် စကပ်တွဲလျက် အောက်နားစအား လည်ပင်းထိ လိပ်တင် ပေးလိုက်တော့၏။
နို့အုံနှစ်ခုကြား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဘယ်ညာတလှည့်စီ နို့သီးခေါင်းလေးများ ပြောင်းစို့ရာ ဒေါ်သဇင်မှာ ခါးလေး ကော့တက်လာရင်း ဦးဟံသာမောင် ခေါင်းအား ပွတ်သပ် ပေးနေပြန်သည်။
" အ ...... ရှီးးးး းးးး ...... သာသာ ရယ်"
ခဏအကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ နူတ်ခမ်းမှာ နို့သီးခေါင်းအား စို့နေရာမှ ခွာ၍ ဒေါ်သဇင့် ပါးစပ်အား တေ့စုပ်လိုက်၏။ ဒေါ်သဇင်မှာ ပက်လက် အနေထားနှင့် ပေါင်တန်များ ဖြဲထားပေးရာ ဦးဟံသာမောင် ခါးဆန့်ရင်း အပေါ်မှ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ချလိုက်သဖြင့် သူမ နဖူးကြောလေး ရှုံ့လာပြီး ခေါင်းလေး မော့တက် သွားတော့သည်။
ဦးဟံသာမောင်မှာ သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား အလိုက်သင့် လိုက်စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်အား လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ခါးအားဖြင့် ဖိချပစ်၏။
" အားးး ...... အမေ့ ...... ကြပ်လိုက်တာ ...... သာသာ ရယ် ...... ဗျစ် ... ဘွတ် ...... အမလေးးးး ...... အ အားးးး "
ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်၏ စောက်ဖုတ်အား စလိုးကတည်းက ခပ်စီးစီးလေးမို့ အရသာ ထူးနေမိသည်။ ဒေါ်သဇင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူနှင့် မလိုးဖြစ်သည်မှာ ကြာနေသည်အပြင် ယောက္ခထီး၏ လီးအား စဝင်လာကတည်းက ကြီးမားတုတ်ခိုင်မှန်း ခံစားသိရှိနေ၏။
" အ အ အ ...... ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် ...... ကိုလှိုင်မင်း ဟာထက် ...... သာသာဟာက ထွားတယ် ... အမလေးးး ... အား အားးး "
ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ စကားကြောင့် တချက်ချင်း လိုးပေးရာ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သဇင်မှာ အောက်မှ မသိမသာ ပြန်ကော့ပေးနေသဖြင့် ခပ်သွက်သွက် ဖိလိုး လိုက်တော့သည်။ တကယ်ဖိလိုးစဉ် လီးအရင်းထိ ကပ်သွားသဖြင့် ဒေါ်သဇင် တစ်ယောက် တအားအား အော်နေရရှာ၏။ သို့သော် ဒီတကြိမ်တွင် ကျေနပ်အားရ သံလေးများ မသိမသာ ပါဝင်နေပြန်သည်။
" ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဆို ... ရှီးးး းးးး ...... သာသာကလည်း ...... အားဟား ...... အ အားးးး ...... အင်းဟင်းးး ... "
ထို့နောက် ဦးဟံသာမောင်၏ ထိထိမိမိ ဆောင့်ချက်များ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေတော့၏။
...............................................................................................
" အ ...... ရှီးးး းးးးး ဟူးးးး းးးးးး "
အတိတ်သို့ ပြန်တွေးနေစဉ် လီးထိပ်မှာ ဆစ်ကနဲ့ ကျင်တက်လာသဖြင့် အတွေးပျက်ကာ အောက်သို့ ငုံကြည့်မိလိုက်သည်။ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်ရောက်နေသော လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် လီးတံတလျှောက် ယားတက်လာတော့၏။
" အားးး အားးးး ... လာပြီနော် ... ဂျူဒီ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ စကားကြောင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြကာ လီးထိပ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ကာ အသက်ပြန်ရှုချိန် လရည်များ တဖျောဖျော သူမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း မျိုချပစ်ရသည်။
..........................................................................................
အခန်း ( ၂ )
" အားဟား ... ရှီးးးး းးးးး ...... ရပြီ ရပြီ ...... ဂျူဒီ "
ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် သူ၏လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေသော မြေးမလေးအား တားရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွရပ်နေရာမှ ညာဘက်သို့ လှဲချလိုက်၏။
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ နူတ်ခမ်းထောင့် ကပ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လရည်များအား လျှာဖြင့်သပ်ချကာ မျိုချပစ်သည်။ ခဏ အနားယူပြီးသည်နှင့် သူမဘေး ပက်လက် မှေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား ညာဘက်ပေါင်လေးဖြင့် ခွကာ လရည်ထွက်သွားသဖြင့် မပျောမမာဖြစ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ဒူးကောက်ကွေးထဲ ညှပ်ထားလိုက်၏။
ဦးဟံသာမောင် ဝတ်ထားသော ဝတ်ရုံပြာကြီးအား ဘေးတဖက်တချက် ဆွဲလှန်ကာ ကြွက်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေသော ရင်အုပ်အား ဆီးခုံး အထက်နားမှစ၍ အထက်အောက် ပွတ်သပ် ပေးနေပြန်သည်။
" သာသာ "
" ပြောလေ ... ဂျူဒီ "
" သာသာနဲ့ မာမီက ... ဘယ်ချိန်ကတည်းက … လိုးဖြစ်ကြတာလည်း ဟင် "
ဦးဟံသာမောင် မြေးမလေးစကားကြောင့် လီးအရည်ပြား တစ်လျှောက် တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးတံအား မြေးဖြစ်သူမှ ဘေးတစ်စောင်းခွကာ ဒူးကောက်ကွေးကြား ညှပ်ထားသဖြင့် အလိုလျောက် ခါးကော့ ထိုးလိုက်မိပြန်၏။
" ဂျူဒီ ... မမြင်ဖူးခင် ... ၄ လ လောက်ကပါ ... ဘာလို့လည်း "
" မာမီနဲ့ သာသာတို့ လိုးတော့ ... ဒယ်ဒီက ... မရိပ်မိဘူးလား "
" လှိုင်မင်းက … သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေတာ ... ဂျူဒီ မာမီကို ... ဂရုမစိုက်ဖြစ်တော့ဘူးလေ ... သာသာက ... ဂျူဒီတို့ သားအဖ မရှိတဲ့ချိန် … လိုးပေးတာပါ "
" ခ်ခ် ...... အဲဒီနေ့က ...... ဂျူဒီချောင်းကြည့်တာ ... သာသာက ...... ဘယ်လို သိသွားတာတုန်း "
" အိပ်ခန်း တံခါးအောက်မှာ ... ဂျူဒီ အရည်တွေလေ ... သမီးသဇင် … အိပ်ခန်း အပြင်ထွက်တော့ ... ဂျူဒီ ထွက်ပြေးတာ မလား "
........................................................................................................
ဂျူဒီလှိုင်မင်း ကျောင်းမှ နေ့တဝက်ခွင့်ယူကာ အိမ်ပြန်လာစဉ် တအိမ်လုံး ဆိတ်ငြိမ်နေ၏။ ဧည့်ခန်းတွင်း အချိုရည်တဗူး ဖေါက်သောက်ကာ ခဏနားပြီး သူမအိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာချိန် အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲမှ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေသဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကျူံ့သွားမိသည်။
အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းနှင့် သူမ အိပ်ခန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မို့ သူမအိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်နေရင်း သိချင်စိတ်က များပြားလာခဲ့၏။ ခြေလှမ်းများ အလိုလျောက် အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ဆီ ရောက်ရှိသွားသည်။တံခါးအား အသာဟကြည့်ရာ အလွယ်တကူ ပွင့်သွားသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရတော့၏။
" ဟင် "
လွတ်ကနဲ့ အသံထွက်ပြီးမှ ပါးစပ်အား သူမ လက်ကလေးဖြင့် သူမပါသာ ပိတ်လိုက်ရသည်။အိပ်ခန်းအတွင်းမှ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်မှာ အပေါ်မှ ဖင်သားကြီးများ မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်နှင့် တအီးအီး အော်ဟစ်နေတော့၏။ ခါတိုင်းလည်း နေ့ခင်းပိုင်း လိုးနေကြမို့ နှစ်ဦးသား ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြသည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အံအော မှင်သက်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှအား ငေးမောကြည့်ရှု့ကာ သူမအောက်ပိုင်း စောက်ပတ်လေးဆီမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ၏။
" ဘွတ် ...... အ ...... ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ...... သာသာရယ် ...... ရှီးးးး းးး ...... ဗျစ် ဗျစ် ....... ဖွပ် ...... အ အားးးးး "
" သမီးကြိုက်သလောက် လိုးလေ ...... သာသာ လီးကြီးက ...... သမီး သဇင်အတွက် ...... အမြဲ အဆင်သင့်ပါကွယ် "
" အင်းပါ ...... သာသာရယ် ...... ကိုလှိုင်မင်း လီးထက် သာပါတယ် ...... ဆောင့်ရ ညှောင့်ရတာ ...... အားရလိုက်တာ ...... ဘွတ် ...... ဗျစ် ...... ဖွပ်ဖွပ် "
" ဒါဆို ...... သာသာ တောင်းတဲ့ဟာလေး ...... ပေးတော့လေ "
" အဲဒါက ... နာတယ် ...... သာသာရဲ့ ...... ဟိုတနေ့က စမ်းထည့်တာ ...... သမီး မခံနိုင်ဘူး ...... ဖင်ဝ မီးစနဲ့ထိုးလိုက်တဲ့ အတိုင်းပဲ "
ဦးဟံသာမောင်နှင့် ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့မှာ အလိုးမပျက်ပဲ စကားပြောနေကြသည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင့်စကားကြောင့် အဖိုးဖြစ်သူမှ ဖင်ပါလိုးထားကြောင်း သိရှိလိုက်ရတော့၏။
စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးပွဲအား ကြည့်ရင်း သူမလက်လေးတဖက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ အလိုလို ရောက်ရှိသွားသည်။ ထို့နောက် မိခင်ဖြစ်သူအား လေးဘက်ထောက် ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေပြန်၏။
မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ရဲတက်လာရင်း တအားအား အော်ဟစ်နေတော့သည်။ အဖိုးဖြစ်သူအား ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် မြင်နေရသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်အားရိုက်စဉ် လိုက်ပါ လှုပ်ရမ်းနေသည်ကို မြင်၍ ရင်ဖိုနေရပြန်၏။တဖန် လေးဘက် ကုန်းပေးနေသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ ဖင်ကြားထဲ အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာအပ်မိစဉ် မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိပ်ယာပြင်အား တဖုံးဖုံးထုကာ ဖင်ကြီးကော့ထိုးရင်း တအိုးအိုး တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ခံရခက်သော ညည်းသံများ အော်ဟစ် ညည်းငြူနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။
ဖင်ကြီးနောက်မှ လေးဘက်ထောက် အနေထားဖြင့် ကုန်ယက်ပေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာလည်း တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေတော့၏။
" အားဟား ...... ရှီးးး းးးး ......... မ ရ တော့ ဘူး ...... သာ သာ ရယ် ...... လိုး လိုး ...... လိုး ပေး ပါ တော့ "
ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင်၏ လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ မခံနိုင်သည် အဆုံး လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။ ဒေါ်သဇင်စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ခါးမတ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား စုံကိုင်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ တချက်ထဲနှင့် လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်သဇင် တစ်ယောက် ခေါင်းလေး လန်တက်သွားရ၏။
" အားးးး ... အမေ့ "
မိခင်ဖြစ်သူ၏ အော်သံကြောင့် အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလာရသဖြင့် လက်လေးဖြင့် ပွတ်ချေမိရာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ထို့နောက် အဖိုးဖြစ်သူ၏ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များအောက် ကော့ပျံနေသော မိခင်ဖြစ်သူနေရာတွင် ဝင်ရောက် ခံစားချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေ၏။
အဖိုးဖြစ်သူမှ လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးသော မိခင်ဖြစ်သူအား နောက်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးရာ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမလိုးပေးနေသလို ခံစားမိရင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ဖေါင်းကြွလာကာ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ချေနေမိတော့သည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မေးကြောများ ထောင်လာအောင် မနားတမ်းလိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးအပြီး ချွေးမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ကပ်ကာ တအားအား အော်ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။
ဒေါ်သဇင်မှာ ယောက္ခထီး၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရာ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ရောက်လာသော လရည်ပူပူများကြောင့် လီးတံအား အလိုလျောက် ညှစ်ပေးရင်း နောက်ဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ၏ အားကနဲ့ အော်သံကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ရွဲနှစ်နေအောင် ပန်းပစ်လိုက်၏။
ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင် လရည်များ ကုန်သည်နှင့် သူမ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးဝနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အိပ်ခန်း တံခါးနား မိခင်ဖြစ်သူမရောက်ခင် သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ခဲ့တော့၏။ သူမ ကျောင်းဝတ်စုံ ဂါဝန်လေးအောက်မှ စောက်ရည်များမှာ ပေါင်တံ တလျှောက် စီးကျလာရင်း အိပ်ခန်းဝကြမ်းပြင်ပေါ်ထိ စီးကျနေသည်ကို သတိမထားမိတော့ပေ။
............................................................................................
" အော် ... ဒါမို့ ...... သာသာ က ...... ဂျူဒီကို ... ၁၈နှစ်ပြည့် မွေးနေ့မှာ ... အထူးလက်ဆောင် အနေနဲ့ ... ဒါကြီးကို ပေးခဲ့တာပေါ့ "
" ဂျူဒီ ... မွေးနေ့ မတိုင်ခင် ... လှိုင်မင်းရော သမီးသဇင်ရော … ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးတော့ ... သာသာလည်း ... ဂျူဒီကို တအား သနားသွားတာပါ "
" အဲဒီနေ့ကို ... ဂျူဒီ မမေ့ဘူး ... သာသာ ... ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ... နောက်ဆုံးရက်လေ "
" အင်းပါ ... ဒါနဲ့ ... သာသာလည်း ... ဂျူဒီ့ မွေးနေကျ ... ဂျူဒီ စွဲလမ်းနေတဲ့ ... သာသာ့လီးကြီး ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပေါ့ ... စည်းစိမ် ပစ္စည်းတွေက ... ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီ ရှာထားတာတွေရော … သာသာ့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှု့တွေရော … ဂျူဒီအတွက် ပေးပြီးသားလေ "
" အမ် ... ဂျူဒီက ... သာသာ့ လီးကို … စွဲလမ်းမိတာကရော ... ဘယ်လို သိနေတာလည်း "
" ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ... နာရေးပြီးတော့ အပျင်း ဖျားတာလေ ... သာသာလည်း ညဘက်ကြီး … ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး ... ဂျူဒီနဲ့အတူ အိပ်ခဲ့လိုက်တယ် ... ခဏကြာတော့ … သာသာ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း … ပါးစပ်က ဂယောင်ဂတန်းတွေ အော်နေတာလေ "
................................................................................................................
" အီးဟီး ဟီးးး ...... အီးဟီးးး ...... ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ...... သမီးကို လာကြည့်ပါဦး ...... အီး ဟီးဟီးးး "
ည ၁၂ ကျော်ကျော်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖျားဝင်ကာ ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သေဆုံး သွားသော မိခင်နှင့်ဖခင်အား တမ်းတနေ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ တရေးနိုး ရေထသောက်ချိန် မြေးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံများ ကြားနေရသဖြင့် အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမဖြစ်သူတို့ ဆုံးပါးသွားရာ ၂ ပတ်ခန့်သာရှိသေး၏။မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ညည်းသံလေးများကြောင့် သူမအိပ်ခန်း တံခါးလေးဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင် ထားခဲ့သည် အတိုင်းပင် အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်သည်နှင့် နံရံအရြှေ့ခြမ်း အဝတ်ဗီဒိုလေး တလုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် နံရံအနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် ရေခဲသေတ္တာ အသေးတစ်လုံး ဘေးနားကပ်လျက် အလှပြင်ပင် မှန်တင်ခုံလေး တည်ရှိနေ၏။ အိပ်ခန်းတံခါးနှင့် တည့်တည့် နံရံ တောင်ဘက်ခြမ်းတွင် အခန်းပြည့် ကုတင်တစ်လုံး ဆင်ပေးထားသည်။ ထိုရေမြုပ်မွှေ့ယာ ကုတင်ထက်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် တအီးအီး ညည်းနေရှာ၏။
ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်နားတိုးကပ်ရင်း မြေးဖြစ်သူခြုံထားသော စောင်အား ဆွဲခွာရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ တကိုယ်လုံး ချွေးများစို့လျက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော ဂါဝန်အနက်လေးမှာ ခါးပေါ်လန်တက်နေသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစ်စောင်း အနေထားမို့ ဘယ်ဘက်ပေါင်လေး ဆန့်ထားလျက် ညာဘက်ပေါင်တံလေး ကွေးထားရင်း လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ မျက်နှာ ချောချောလေးအား ရစ်သိုင်းဖုံးအုပ် ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
မျက်နှာတပြင်လုံး ချွေးစီးပြန်နေကာ နို့အုံလေးများပေါ် အင်္ကျီလက်ပြတ် အပါးလေးက ချွေးဖြင့်ကပ်၍ နို့အုံစူစူလေးနှစ်ဖက်မှာ ရစ်သိုင်းထားသော လက်များအောက် ရုန်းကန်နေ၏။ ဦဟံသာမောင်၏ မျက်လုံးများက အောက်ဖက်သို့ရွေ့သွားရာ ကွေးထားသော ဘယ်ဘက်ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးလေးနား အရောက် ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ညာဘက်ပေါင်တံလေး ဆန့်ထားသဖြင့် ကွေးနေသော ဘယ်ဘက်ပေါင်တံ အရင်းအောက် စောက်ပတ် နီတာရဲလေး၏ ဘေးနူတ်ခမ်းသား တဖက်မှာ စူထွက်နေပြန်၏။ စောက်မွှေး စိမ်းစိမ်းလေးများ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဖင်ဝပန်းရောင်လေးကြား ထိစပ်နေရာ ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ၏ အဖုတ်နီတာရဲလေးအား ကြည့်ရင်း အာဂေါင်များ ခြောက်ကပ်လာတော့သည်။
ထိုစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ကိုယ်လုံးလေး လူးလွန့်ကာ ဘယ်ဘက်လက်လေး ဆန့်ထုတ်လိုက်ရာ တင်ပလွဲ ထိုင်နေသော ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ လက်တဖက်က ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ကွေးထားသော ညာဘက်ပေါင်အား ရသလောက် ဖြဲပစ်လိုက်သည်။ ပေါင်ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ဖဝါးလေးမှာ ညဝတ်အင်္ကျီဝတ်ရုံအောက်မှ လီးပေါ် ထိကပ်သွားတော့၏။
ချက်ချင်းဆိုသလို ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ လက်ချောင်းလေးများ လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်နေသဖြင့် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် အံအောမှင်သက် သွားရသည်။ မြေးဖြစ်သူမျက်နှာအား လှမ်းကြည့်စဉ် မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းနေသည်ကို မြင်တွေ့မိပြန်၏။
တဖြည်းဖြည်း လက်ချောင်းလေးများမှ လီးအရည်ပြားအား ဆွဲယူနေသဖြင့် အလိုက်သင့်လေး ရွေ့ပေးရာ မျက်နှာနားလေး ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း မိခင်ဖခင်အား တမ်းတရင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ကာ ဂယောင်ဂတန်း ဖြစ်နေရှာ၏။
ညဝတ်အင်္ကျီ ဝတ်ရုံအောက်မှ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီး မာထင်လာကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ထဲရုန်းကန်နေ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ကောက်ဝတ်အား ဆွဲခွာရင်း ညဝတ်အင်္ကျီ အောက်နားစအား ပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တင်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးတံပေါ် ပြန်တင်ပေးလိုက်သည်။
" ဟင် "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း ညည်းနေရင်း သူမလက်ဖဝါးထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခုအား ဆုပ်ကိုင်မိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။ဖျားနာနေသည့် ဝေဒနာများ ခဏမေ့လျော့ကာ သူမတိတ်တခိုး စွဲလမ်းနေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရသဖြင့် အမည်မသိသော ဝေဒနာလေး အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတော့၏။
" ဂျူဒီ "
" အို့ ... သာသာ "
အဖိုးဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် လက်ရှိအခြေနေအား ရှက်ရွံ့ကာ လီးအားကိုင်ထားသော သူမလက်ကလေး ပြန်ရုပ်လိုက်သည်။
" မရှက်ပါနဲ့ ... ဂျူဒီ ... သာသာ့လီးကို ကိုင်ထားလေ "
" အာ ... သာသာကလည်း "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူစကားကြောင့် အဖျားသွေးများ လန့်ပြေးကာ ချွေးစို့နေသော မျက်နှာလေးမှာ ရဲတက်လာတော့၏။ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်ကြီးအား အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးမှာ သူမမျက်နှာရှေ့ တဇပ်ဇပ် ခါရမ်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးအား စိုက်ကြည့်နေသော မြေးဖြစ်သူ၏ ဘယ်ဘက်လေးအား ဆွဲယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ်ပြန်တင်ပေးလိုက်ပြန်၏။
နှစ်ယောက်သား စကားမပြောဖြစ်ပဲ ငြိမ်သက်သွားကာ ခဏအကြာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ လက်လေး လှုပ်ရှားလာရင်း ဘေးတစ်စောင်း လှဲထားသော ခေါင်းလေးကြွလာကာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား နိမ့်ယူပြီး အရည်ကြည်လေး စို့နေသော ဒစ်ဖူးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။
ထို့နောက် သူမလက်ထဲမှ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော နီညိုရောင်လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်ကာ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးလှဲချလိုက်၏။ ပန်းရောင် သန်းနေသော ပါးပြင်နုနုပေါ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား တင်လိမ့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။
...................................................................................................................................
အခန်း ( ၃ )
" အမ် ... ဂျူဒီ အိပ်ပျော်သွားတော့ ... ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်သေးလည်း "
" ဘာမှ ... မဖြစ်ပါဘူး ... ဂျူဒီ့ဘေးနားလေး သာသာ တညလုံး … စောင့်ပေးနေခဲ့တာ "
" ဒင် ... ဒေါင် "
မြေးအဖိုးနှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် ကုတင်၏ ခေါင်းရင်းဘက် နံရံကပ် နာရီမှ ၁နာရီ အချက်ပေးသံလေး ပေါ်ထွက်လာ၏။
" ၁ နာရီတောင် ထိုးပြီး ... ဂျူဒီ အိပ်ချင်အိပ်တော့လေ "
" ဟင့်အင်း ... သာသာ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူအား ခွလှဲနေရာမှ ချက်ချင်းကုန်းထကာ ကန့်လန့်ဖျက် အနေထားဖြင့် လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးမှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွနေကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်နေ၏။
ခဏအကြာတွင် သူမစွဲလမ်း နှစ်ချိုက်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူသံ စူးစူးလေးများ ပေါ်ထွက်လာပြီး အတော်ကြာကြာမှ အိပ်ခန်းထဲ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ နီညိုရောင်လီးကြီး စောင်ပတ်လေးထဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ရမ္မက်သံများ.............
..........................................................................................................................................
မနက်ခင်း အလင်းနဲ့အတူ ကျေးငှက်သံလေး များကြောင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာနိုးခဲရ၏။ မနေ့ည အဖိုးဖြစ်သူအိပ်ခန်းထဲ ၁နာရီကျော်ထိနေကာ ကာမစည်းစိမ်ခံယူရင်း ၂နာရီလောက်မှ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ အိပ်ယာဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
အိပ်ယာထသည်နှင့် ညဝတ်အင်္ကျီအားချွတ်ကာ အိပ်ခန်း အနောက်ဘက်ခြမ်းရှိ ရေချိုးခန်းသို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးလိုက်၏။ ရေချိုးခန်းမှ ကိုယ်လုံးတီးလေး ပြန်ထွက်လာကာ ဘဲဥပုံ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့ သူမကိုယ်သူမ ရပ်ကြည့်လိုက်သည်။
ကိုယ်လုံးပေါ်ရှိ ရေစက်များအား တဘက်တထည်နှင့် သုတ်ကာ သူမခန္ဓာကိုယ်အား တပတ်လှည့်ကြည့်ပြီး မှန်ဘေးရှိ အဝတ်ဘီဒိုထဲမှ ကြက်သွေးရောင် အကျင်ီနှင့်ဒူးဖုံးဂါဝန် ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ဆင်လိုက်၏။ မိတ်ကပ် မကြိုက်ပေမယ့် ခပ်ပါးပါးပုတ်ကာ နူတ်ခမ်းနီ အရဲလေးဆိုးပြီး ကိုင်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ ဖုန်းပါမပါ စစ်ကြည့်နေပြန်သည်။ အားလုံးပြီစီးမှ အောက်ထပ် ထမင်းစားခန်းသို့ ဆင်းလာခဲ့၏။
" မောနင်း ... ဂျူဒီ "
" မောနင်း ... သာသာ "
ထမင်းစားခန်းထဲ သူမထက် အရင်ကြိုရောက်နေသော အဖိုးဖြစ်သူအား နူတ်ဆက်ရင်း ခုံအလွတ် တစ်လုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင် ဘေးနား ရပ်နေသော အိမ်ဖေါ်တစ်ဦးမှာ ကော်ဖီနှင့် မနက်စာ မုန့်တစ်ချို့ လာချပေး၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ မနက်စာ စားနေသည်ကို ကြည့်ရင်း သူ့အတွက် ပြင်ဆင်ထားသော ဖန်ခွက်ထဲမှ နွားနို့အား တဝက်ခန့် မော့သောက်လိုက်သည်။
" ဆိုင်သွားမှာလား ... ဂျူဒီ ... မနားဘူးပေါ့ "
" အင်း ... သာသာ ... အိမ်နေလည်း ... ဂျူဒီပျင်းနေမှာပဲ "
နိုင်ငံခြားမှ မြန်မာပြည်သို့ အပြီးပြန်လာချိန် မြေးဖြစ်သူအား ရတနာဆိုင်ကြီး တခု ဖွင့်ပေးထားလိုက်၏။ မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်ထဲမို့ မြေးဖြစ်သူအား အပေါင်းသင်းဆန့်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်လည်းပါသည်။ သုံးမကုန်အောင် စည်းစိမ်များ ကြွယ်ဝသော်လည်း စနစ်တကျ သုံးစွဲတတ်စေရန် စီးပွားရေးနယ်ပယ်သို့ ပို့ထားလိုက်သည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စကိုင်းဘလူး ရတာနာဆိုင်ကြီးမှာ ၂ နှစ်ကျော်အတွင်း သိသိသာသာ တိုးတက်လာခဲ့၏။ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများမှာလည်း ဤမြို့လေးမှ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များပင် ဖြစ်သည်။ မနက်စာ စားအပြီး အဖိုးဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ကာ သူမဆိုင်ရှိရာသို့ ကားလေးဖြင့် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။
ရပ်ကွက်ထိပ် လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်လာရင်း အရှေ့ဘက်သို့ ချိုးကွေ့ရာ ခဏအကြာ မြို့ထဲဘက် သွားသော မိန်းလမ်းပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။
မိန်းလမ်းအတိုင်း မောင်နှင်လာရာ မိနစ်၂ဝအကြာတွင် မီးပွိုင့်၄ခု ကျော်လွန်သည်နှင့် သူမပိုင်ဆိုင်သော ရတနာဆိုင်ကြီးမှာ ကျောက်လမ်း အနောက်ဘက်တွင် ထည်ထည်ဝါဝါနှင့် တည်ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ စကိုင်းဘလူး ဆိုင်းပုတ်ကြီးအောက် ကားရပ်သည်နှင့် အတွင်းမှ တံခါးစောင့် တစ်ဦးပြေးထွက်လာကာ ဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးသည်။
ကားလေးအား သူမအတွက် သီးသန့်ထားသော ကားပက်ကင် နေရာအား မောင်းလာခဲ့၏။ ကားထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်လေး လွယ်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်လာစဉ် ဝန်ထမ်းမလေးများ၏ နူတ်ဆက်သံများ ဆူညံသွားသည်။အားလုံး လက်ပြ နူတ်ဆက်ကာ သူမ အလုပ်ခန်း လေးထဲဝင်လာပြီး ကွန်ပျူတာဖွင့်ကာ ရောင်းပြီး ပစ္စည်းများ နှင့် ငွေအမောက်များ တွက်ချက်နေသည်။
မန်နေဂျာ စာရင်းချုပ်ပြီး လာအပ်တိုင်း သူမစာရင်းများနှင့် တိုက်ကြည့်တတ်၏။ ပစ္စည်းဟောင်း လှဲလည်သော စာရင်းများ ပြန်ကြည့်နေစဉ် တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ လူ ၃ ဦး ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ သူမ သီးသန့်ခန်းအား ကြိုမပြောပဲ ဒါရိုက်ဝင်လာနိုင်သူများမှာ စီးပွားရေး နယ်ပယ်မှ သူမ သူငယ်ချင်းများသာ ဖြစ်၏။
" အမလေး ... ဘောစိက ... မွေးနေ့ပြီးတာတောင် အလုပ်မနားပဲ ... ဆင်းနေတာပေါ့ "
" ဟော ... နွယ်နီ နဲ့ မေသူ ... အမ် ... ကိုသုတရော ပါလား "
နွယ်နီမှာ အလှကုန်ပစ္စည်းများအား ပြည်ပမှ တင်သွင်းကာ မြန်မာပြည်၌ ပြန်ဖြန့်နေသော ဖခင်ကုမ္ပဏီတွင် ဦးစီးလုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်ပြီး မေသူမှာ အထည်ချူပ်စက်ရုံထောင်ထားပြီး သူမကိုယ်တိုင် ကြီးကြပ် လုပ်ကိုင်နေသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။
သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့နှင့် စီးပွားရေး စက်စပ်မှု့ရှိကာ စိန်ထည်လုပ်ငန်း သီးသန့်လုပ်ကိုင်သူဖြစ်၏။အားလုံးမှာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ချမ်းသာလာသူများ ဖြစ်ကြသည်။
" ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ ... မွေးနေ့ရှင်က မဖိတ်ပေမယ့် ... သိသိချင်း ... လက်ဆောင်လာပေးရတာပါ "
" အော် ... သိပ်အကျယ်မချဲ့ချင်တာမို့ လူနဲနဲလေးနဲ့ ... လုပ်လိုက်တာပါ ... ဆောရီး ကိုသုတ ... ကျမ မေ့ကျန်ခဲ့တာ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ အလုပ်စားပွဲရှေ့ ခုံအလွတ်များတွင် ၃ယောက်သား ဝင်ထိုင်ရင်း သုတမှာ ဘယ်ဖက် အိတ်ထောင်ထဲမှ အနက်ရောင် ကတီပါဗူးလေးအား ထုတ်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းရှေ့ ချထားပေးသည်။
" wow !! ... အားနာစရာ ... ကိုသုတရယ် "
" ရပါတယ် ... ဂျူဒီရယ် ... လက်ဆောင်ပေးခွင့် ရတာကိုပဲ ... ကျေနပ်နေတာပါ "
" ကဲကဲ ... မွေးနေ့လက်ဆောင် ရပြီဆိုတော့ ... ကိုသုတကို ... တနေရာရာမှာ ... ဧည့်ခံဖို့ လုပ်လေ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် သုတတို့ စကားပြောနေစဉ် မေသူမှ ဖြတ်ပြောလိုက်တော့၏။
" မယ့်လေး ... ကျွေးပါမယ်ရှင် ... ၁၁လည်း ကျော်နေပြီ ... နေ့လည်စာ စားရင်း ... တဆိုင်ဆိုင် သွားကြတာပေါ့ ... ရှင်တို့ကြိုက်တဲ့ဆိုင်သာကြွ "
" Ok "
အမှန်တော့ သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား တဖက်သတ် ကြိုက်နေသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘေးနားတွင် စီးပွားရေးထိပ်တန်းပညာရှင်များ ဆရာဝန်များ စစ်ဗိုလ်များ အသေးစားလုပ်ငန်ရှင်များ ဝိုင်ဝိုင်းလည်နေခဲ့၏။
အားလုံးထဲကမှ ရုပ်ရည်ချောမောကာ သူမစကားအား မငြင်းဝံ့သော သုတအား ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံပေးခဲ့သည်။ သုတဘက်မှ ပရိုပိုစ် လုပ်ထားသည်ကိုလည်း ပညာသားပါပါ ရှောင်ကွင်းထား၏။ သူမဘဝတွင် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှ လွဲ၍ သံယောစဉ်ဖြစ်သူ မရှိသေးပေ။
ခဏအကြာတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ကားလေးနှင့် သုတတို့ကားလေး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရတနာဆိုင်အတွင်းမှ ထွက်လာကာ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် စားသောက်လို့ကောင်းမည့် ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။နာရီဝက်ခန့် မောင်းနှင်ရာ သုတ၏ကားလေးမှာ ဆိုင်ရှေ့ အရုပ်ကြီးများ ထောင်ထားရင်း တီးလုံးသံ တိုးတိုးဖွင့်ထားသော စားသောက်ဆိုင်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့၏။
ဆိုင်အနေထားမှာ ပေ ၆ဝ ပတ်လည်ခန့် ကျယ်ဝန်းပြီး ဆိုင်ဘေး ပတ်ပတ်လည်တွင် ရောင်စုံ ပန်းအိုးလေးများနှင့် အလှဆင်ထားသေးသည်။ အတွင်း၌ ဘူဖေးစနစ်ဖြင့် ကျွန်းစားပွဲခုံ လေးများတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ထိုင်စားနေသော လူအများစုမှာ သူမတို့လေးယောက် ဝင်လာသည်နှင့် မျက်လုံးများက ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာခဲ့၏။
ဆံနွယ်များအား စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက်ချထားရင်း မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် ချောမောလှပသော မျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်နေကာ ရင်သားထွားထွားနှင် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ကော့ထွက်နေပြန်သည်။
ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးအောက် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးလေးနှင့် စီးထားသော ခုံထူဖိနပ် အနက်လေးမှ လိုက်ဖက်လွန်းလှ၏။သီးသန့်ခန်းယူကာ အခန်းတွင်း စားပွဲခုံ တဖက်တချက်တွင် နေရာယူလိုက်ကြသည်။ တခန်းလုံး နှင်းဆီနံ့လေး မွှေးနေကာ ထမင်းစားပြီး အပျင်းပြေ သီချင်းဆိုရန် ကာရာအိုကေပုံစံ ပြင်ထားပေး၏။
စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် မေသူတို့ထိုင်ကာ အနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် သုတနှင့်နွယ်နီတို့ ထိုင်နေကြသည်။ မကြာမှီမှာထားသော အစားသောက်များ ရောက်ရှိလာကာ စားသောက်ကြ၏။ သုတမှာ ငါးသံပရာပေါင်း ပန်းကန်ထဲမှ ငါးအသားပတ်များယူကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးနေသည်။
" မယ်လေး ... ကျမတို့လည်း ငါးကြိုက်ပါတယ်နော် "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းဘေးမှ မေသူက လှမ်းစလိုက်သည်။
" ဟယ် ... မေသူကလဲနော် "
" ဟာ ... ဂျူဒီက ... ငါးဟင်းနဲ့ ဝေးနေလို့ပါဗျာ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းရော သုတပါ မေသူစကားကြောင့် မျက်နှာများ အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်သွားရ၏။ နွယ်နီက သုတဘေးမှ တခိခိနှင့် ရယ်မောနေတော့သည်။ ထိုစဉ် သုတ ညာဘက်လက်က စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားသော မျက်မှန်အိတ်အား တိုက်မိကာ ခုံအောက်ပြုတ်ကျသွား၏။
သုတတစ်ယောက် မျက်မှန်အိတ်အား ကုန်းကောက်ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဂါဝန်အတွင်းမှ ပေါင်အတွင်းသားများအား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အောက်နားစလေးမှာ ဒူးအပေါ် တက်နေကာ အတွင်းဘက်အား ပေါင်အရင်းထိ မြင်နေရ၏။
သုတစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ဖြစ်ကာ စားရင်းသောက်ရင်း ဘောင်းဘီထဲရှိ လီးမှာ တင်းကနဲ့ဖြစ်သွားမိသည်။ ထမင်းစားအပြီး မေသူနှင့်နွယ်နီတို့မှာ သီချင်းများ ဆိုကြသဖြင့် ညနေစောင်းမှ လူစုခွဲပြန်ခဲ့လိုက်၏။သုတ အိမ်အပြန်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်သားလေးများ ပြန်လည် မြင်ယောင် လာတော့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် ကားဂိုဒေါင်ထဲ ကားထား၍ အိမ်ထဲဝင်လာရာ တိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် အိမ်ပေါ်တန်းတက်ခဲ့၏။
အမဖြစ်သူ မိုးသူဇာ အိပ်ခန်းအားကြည့်ရာ လူမရှိပေ။ ကပ်လျက် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းသို့ ကြည့်ရာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေထားဖြင့် အိပ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ အိပ်ခန်းတံခါး အသာဖွင့်ကာ မိခင်ဖြစ်သူကုတင်နား တိုးကပ်သွား၏။ခေတ်မှီစွာ နေထိုင်တတ်သော မိခင်ဖြစ်သူမှာ အင်္ကျီလက်တကိုင်း အပါးလေးဖြင့် အောက်မှ ထမိန်စကပ် လေး ဝတ်ကာ အိပ်ပျော်နေတော့သည်။
ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း အသက်ရွယ်နှင့် မလိုက်ဖက်စွာ နုပျိုနေသော မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာချောချောအား စိုက်ကြည့်ပြီး သုတ လက်တဖက်မှာ လက်တကိုင်းအကျီအောက်နားစလေးအား အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်၏။ ဘော်လီအား နို့အုံကြီးများ ပေါ်ရုံဆွဲချကာ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးများအား ဆွဲစို့တော့သည်။ အိတွဲနေသော နို့အုံအား ညှစ်လိုက် စို့လိုက်ဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် နိုးလာခဲ့ရ၏။
" ဟင် ... သားငယ် "
" နိုးပြီလား ... မာမီ "
အိပ်ပျော်နေစဉ် နို့သီးခေါင်းများ နွေးကနဲ့ခံစားမိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ သားဖြစ်သူ သုတမှ နို့စို့နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
" သမီးရော ... တံခါး ပိတ်ထားရဲ့လား "
" မမ ... မရှိဘူး ... မာမီရဲ့ ... အပြင်က ... သား အပြင်က ပြန်လာတော့ ... မာမီ အိပ်ပျော်နေတာလေးကြည့်ပြီး ... နို့စို့ချင်တာနဲ့ ... စို့နေမိတာ "
" ဘယ်လိုလဲ ... သားကောင်မလေးနဲ့ … တွေ့ခဲ့တယ်ပေါ့ "
" ဟုတ် ... လက်ဆောင်ပေးပြီး ... သူက ထမင်းလိုက်ကျွေးလို့ ... စားပြီးမှ ပြန်ခဲ့လိုက်တာ "
သုတမှာ မိခင်မေးသမျှဖြေရင်း နို့အုံကြီးများအား ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါးသွားကတည်းက သားနှင့်သမီးအား အချစ်တွေအားလုံး ပုံအော ချစ်ပေးတော့သည်။
စိန်ထည်လုပ်ငန်းအား သားနှင့်သမီးအား လွဲပြောင်းပေးထားကာ သူမပါသာ အိမ်တွင် နားအေးပါးအေး နေထိုင်ခဲ့၏။လူဂုဏ်ထံများမို့ ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများ စုကာ ၁ပတ် ၁ကြိမ်ခန့် အပျော်တန်း ဖဲရိုက်လေ့ရှိသည်။ခုလည်း မနက်ပိုင်း သားဖြစ်သူ အပြင်ထွက်သည်နှင့် သူမလည်း ချိန်းဝိုင်းသို့သွားပြီး ဖဲရိုက်အပြန် ဇက်ကြောများ တက်လာသဖြင့် အိပ်ပျော်နေစဉ် သားဖြစ်သူ သုတမှ နို့လှန်စို့နေသဖြင့် နိုးလာခဲ့ရ၏။
စကားသံများ ငြိမ်သက်သွားစဉ် သုတ လျှာဖျားလေးမှာ နို့အုံမှတဆင့် အဆီအနည်းငယ်စု၍ ဗိုက်ခေါက် ထွက်နေသော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအား ထိုးစွနေပြန်သည်။ ဗိုက်သားလေးအား ယက်ပေးရင်း သုတ ညာဘက်လက်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒူးခေါင်းအောက်နား ရောက်ရှိလာ၏။
ထမိန်စကပ်မှာ အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားသဖြင့် ထိုအကွဲလေးထဲ လက်ထိုး သွင်းလိုက်တော့သည်။ ပေါင် အတွင်းသားလေးအား ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း အပေါ်သို့တက်လာရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ဂွ တည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား စမ်းမိနေ၏။
စောက်မွှေးအုံ ကြမ်းကြမ်းများအား လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွဆွဲရင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိုး ဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။ အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက်အောက် ထိုးခွဲပွတ်သပ်ပေးရာ အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား လက်ချောင်းများဖြင့် ထိမိစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်တံကြီးများ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်သွား၏။
" အ "
စကပ်ထမိန်အတွင်းမှ တုန်ခါနေသော ပေါင်တံအား ကြည့်ရင်း ထမိန်အား ချိတ်ဖြုတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက် ဆီးခုံးပေါ်တွင် စောက်မွှေးနီကျင်ကျင်များ ထူထပ်နေပြီး စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ခပ်ကျဲကျဲ အနေထားဖြင့် စောက်မွှေးများ ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
ဘေးနား တင်ပလွဲထိုင်နေသော အနေထားမှ ထရပ်ကာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် နေရာယူရင်း ပေါင်ဂွ တည့်တည့်အား မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်၏။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလော်ပစ်သည်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးနေသော သားဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေရ၏။လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးပြီး တနှစ်အကြာကတည်းက သူမကာမဆန္ဒများအား ထိထိမိမိဖြည့်စီးပေးသော သားဖြစ်သူအား အားရကျေနပ်လျက်ရှိသည်။
" အားးး ...... မ ခံ နိုင် တော့ ဘူး ... သားငယ်ရယ် ...... မာမီ့ကို ...... လိုး ပေး တော့ နော် ... အမလေးးး ...... အအ "
မိခင်ဖြစ်သူ စကားအဆုံးတွင် သုတတစ်ယောက် ဘောင်းဘီရှည်အား ချွတ်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ လျှောချလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်အတွင်းသားများ မြင်ကတည်းက ကာမမီးများ တောက်လောင်နေရာ စလိုးသည်နှင့် တရကြမ်း ပစ်လိုးနေသည်။
" ဘွတ် ...... အ ...... ဗျစ် ...... အအားးးး ...... ဖွပ် ဘွတ်ဘွတ် ...... အမလေးးး ...... ကြမ်းတာ ... သားငယ်ရယ် ... ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာပါလိမ့် "
သုတမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ မျက်လုံးထဲ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေး မြင်ယောင်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတော့၏။
ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ အစပိုင်း အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာစဉ် သားဖြစ်သူ၏ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များအား အားရကျေနပ်စွာ ခံယူနေလိုက်သည်။ ခါတိုင်းထက် ပြင်းထန်သော လိုးချက်များအား မသိမသာပင့်ခံရင်း ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်နေ၏။
" အ ...... အ ...... အားးးး ...... ဘွတ် ...... အမလေးးး ...... ဘွတ်ဘွတ် ...... အားးး ...... ဆောင့်ဆောင့် ...... ဆောင့်လိုးစမ်းကွာ ...... အားလားလားးး ...... ကောင်းလိုက်တာ လိုးတတ်လိုက်တာနော် ...... ဖွပ် ဘွတ် ... ဗျစ် ဘွတ် "
ဒေါ်မြင့်မြင့်တစ်ယောက် သားဖြစ်သူလိုးချက်များ တုန့်ပြန်ရင်း ၂ ကြိမ်တိုင်တိုင် ပြီးခဲ့ရသည်။ သို့သော် သုတ၏ လီးမှာ လိုးအားမကျပဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ရမ္မက်စိတ် ကျမသွားပဲ ပြန်ပြန် ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။သုတမှာလည်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်သားများ မြင်ယောင်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် ပစ်လိုးရင်း လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် ယားတက် လာတော့၏။
" အ ...... ရှီးးးး းးးး ...... မာ မီ ...... သား ပြီး တော့ မယ် "
" လာလေ ... မာမီ ပါးစပ်ထဲ ... လိုးရင်း ပြီးလိုက် "
ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား အလိုးခံသော်လည်း သူမစောက်ပတ်ထဲ လရည်အထည့်မခံပေ။ သူမ ပါးစပ်ထဲသာ ပြီးခိုင်းလေ့ရှိသည်။ သုတမှာ လိုးရင်းတန်းလန်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လက်ဖြင့်ထိန်းရင်း မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာနား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် တိုးကပ်ကာ လီးထိပ် ကပ်ပေးလိုက်၏။
သူမ စောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော သားဖြစ်သူ လီးတံအား မက်မက် မောမောကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပဲ ပါးစပ်ထဲ တဖျောဖျော ဝင်ရောက်လာသော လရည်များအား မျိုချပစ်လိုက်ရ၏။ လရည်များ ကုန်စင်အောင် သောက်ကာ လီးတံတလျောက် ပေပွနေသော အရည်များအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေသည်။
" အားဟား ... ရ ပြီ ...... မာမီ "
သုတတစ်ယောက် ပြောပြီးပြီးချင်း မိခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လှဲချရင်း မှေးနေလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား ဘေးတစ်စောင်းခွကာ မျက်နှာလေးအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းလိုက်တော့သည်။ သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေချိန် အိပ်ခန်းတံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေသော ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံလေးအား မကြားမိလိုက်ပေ။
......................................................................................................................
အခန်း ( ၄ )
" တူတူ ...... တူတူ ... တူ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ရတနာ ပစ္စည်းများ စစ်ကာ ဆိုင်သိမ်းနေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ကောက်ဖွင့်လိုက်၏။
" ဟဲလို ... အိမ်ရောက်ပြီလား ... ဂျူဒီ "
" အော် ... ခဏနေ ရောက်ပြီ ... ကိုမိုးဈာန် ... ဆိုင်းသိမ်းနေလို့ "
" Oki ... ဂျူဒီ ... ကိုယ်ထွက်လာနေပြီ "
မိုးဈာန်မှာ နာမည်ကြီး Gym player တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ လိုင်းပေါ် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ အရပ်အမောင်း ကောင်းကာ အသားဖြူပြီး ရုပ်ရည်မှာ မိန်းမချော ချော၏။ မိုးဈာန်၏ ကာမစိတ်မှာ နှစ်ခွဖြစ်၏ မိန်းမချောလေးများနှင့် ကာမဆက်ဆံသလို လီးကြီးသော ယောက်ျားများနှင့်လည်း ဆက်ဆံတတ်သည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် လိုင်းပေါ်တွေ့ရာ ၃ လလောက် စကားတွေပြောရင်း ရင်းနှီးလာခဲ့ကြ၏။ ညတိုင်းလိုလို Sex chatကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ခန္ဓာကိုယ် အလှအား တကိုယ်လုံး နေရာမလတ် မြင်ဖူးသလို မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီနှင့် လီးအား ဂျူဒီလှိုင်မင်း နှစ်ချိုက်သွားမိသည်။
ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် အပြန်အလှန် ပုံများပို့ကာ နောက်ပိုင်း အပြင်လူချင်းတွေ့ရန် ချိန်းလိုက်ကြ၏။ ကစားနေကျ ကိုယ်ပိုင် Gym အခန်းထဲ ပြိုင်ပွဲရှိ၍ မနားပဲ ကစားနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် သွားရောက် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ညပိုင်း ချိန်းထားသည့် အချိန်ထက် ၁၅မိနစ် စောရောက်သွား၏။
" ဟော ... တကယ် လာတယ်နော် ... ဖုန်းထဲမှာထက် ချောတယ် ''
ဂျူဒီလှိုင်မင်း Gym ကစားခန်းလေးထဲ တံခါးဖွင့် ဝင်လာသည်နှင့် မိုးဈာန်မှာ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။ အစိမ်းရောင် ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးနှင့် အနက်ရောင် ဂါဝန်လေး ဝတ်လာသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှမှာ မိုးဈာန်ရမ္မက်စိတ်အား ကြွလာအောင် ဖမ်းစားထား၏။
ရင်အစုံမှာ အသက်ရှုတိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ဝိုင်းစက် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများမှာ လမ်းလျှောက်တိုင်း စည်းချက် ကျကျလေး ရမ်းခါနေပြန်သည်။
" ကိုမိုးဈာန်လည်း ... အပြင်မှာ ပိုပြီး ဆွဲစောင်မှု့ ရှိပါတယ်နော် ... အဟင်း ဟင်း "
" တ ကယ် လား ... ပြိုင်ပွဲ နီးနေ လို့ ... ကြိုးစားထားရတာ ...... ဂျူဒီရဲ့ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီအား သိမ်းကျူံးကြည့်ကာ အားကစားဘောင်းဘီ အပျော့သားအတွင်းမှ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော နေရာအား အကြည့်ရပ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။
မိုးဈာန်၏ ချွေးစို့နေသော လက်မောင်းအိုးမှ ကြွက်သားများအား ရှေ့တိုးကပ်ကာ ပွတ်သပ် ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ မိုးဈာန်မှာ ဖုန်းထဲ Sex chat နေကြ မိန်းမချောလေးမှ လက်မောင်းအား ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့မို့ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရ၏။
" ကျမ … Gym ကစားရင်ရော ... ကူညီ ပေးနိုင်မလား "
" ဟာ ... ပေးမှာပေါ့ ... ဂျူဒီရဲ့ ... စက်တွေ ဝယ်ထားလိုက် ... ပြိုင်ပွဲ ပြီးတာနဲ့ ... လာပြပေးမယ် "
စကားပြောရင်း ခန္ဓာကိုယ် ၂ခု ပူးကပ်သွားကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်ကြတော့သည်။…ခဏအကြာ Gym ခန်းလေးထဲ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ အချိန် တော်တော်ကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့၏။
..........................................................................................................................................
ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဆိုင်က ပြန်လာသည်နှင့် အိမ်အောက်ထပ် အခန်းကျယ် တခန်းတွင်း ဝင်ကာ ဘောင်းဘီ အသားကပ်နှင့် အင်္ကျီကိုယ်ကြပ် အပါးလေးလဲပြီး လေ့ကျင့်ခန်း ပြုလုပ်သော အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့၏။
" ဟာ ... ကိုမိုးဈာန် ရောက်နေပြီ ... ဒီနေ့ ဆိုင်သိမ်းရင်း … အဝယ်ကျလို့ … ကျမ နောက်ကျသွားတယ် "
" မကြာသေးပါဘူး ... ဂျူဒီ ... ကဲ စလိုက်ရအောင် "
ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှ မှာယူဝယ်ပေးထားသော ခတ်မှီစက်များဖြင့် သူမ ရတနာဆိုင်မှ ပြန်လာတိုင်း ကစားလေ့ရှိသည်။ မိုးဈာန် သင်ပြသည့်အတိုင်း လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန် ပြုလုပ်ခြင်းကြောင့်လည်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တင်းတင်းရင်းရင်းဖြင့် ပိုကိတ်လာကာ ပုရိသအပေါင်း မြင်သည်နှင့် လှည်ပြန်ငေးယူရ၏။
၄၅ မိနစ်ခန့် ကစားပြီးချိန် အခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင် ဝင်ရောက်လာသည်။ မိုးဈာန်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေရင်း ဦးဟံသာမောင်အား ပြုံပြလိုက်၏။အခန်းတံခါးကို အသံမမြည်အောင် ပိတ်ကာ ချွေးများရွှဲနေသော မြေးဖြစ်သူထံ လျှောက်လာရင်း စက်နား မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေလိုက်၏။ ဂျူဒီ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တကိုယ်လုံး ချွေးများ ရွှဲနှစ်နေသည်။
အဖိုးဖြစ်သူ အနားရောက်လာသည်နှင့် စက်ပိတ်ကာ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်ကို ရပ်တန့်ပစ်လိုက်တော့၏။
" အရောင်းဝယ် ကောင်းလား ... ဂျူဒီ "
" ဟုတ် ... သာသာ ... ဒီလ … ရောင်းအား တက်တယ် "
အဖိုးဖြစ်သူ မေးခွန်းအားဖြေရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် လျှောက်သွားကာ ပါးပြင်အား ခြေဖျားထောက် နမ်းလိုက်သည်။
" ကစားပြီးရင် ခဏနား ... ရေချိုးကြစို့ "
" ခဏ ... သာသာ "
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ စကားပြောပြီး လှည့်ထွက်ဟန် ပြင်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
" ဟင် "
ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ အပြုမှုကြောင့် အံအောဟန်ဖြင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း ရပ်နေသော မိုးဈာန်အား ကြည့်လိုက်မိ၏။ မိုးဈာန်မှာ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်ဘေးနာ ရပ်ကာ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်နေသည်။
ပုဆိုးအတွင်းမှ ခုံးထနေသော လီးကြီးမှာ ပွတ်သပ်ခံရသဖြင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ဖဝါးလေးထဲ အစွမ်းကုန် ရုန်းကန်ထကြွလာရ၏။ ဘေးနား သူစိမ်း ယောက်ျားရှိသဖြင့် အံအောနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြရင်း လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ပေးလိုက်ပြန်သည်။
" Wow ... အမိုက်စား ပါလား ... ဂျူဒီရာ "
မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ထဲ ထောင်မတ်နေသော ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာကြီးအား ကြည့်ရင်း စ်ိတ်လှုပ်ရှား သံဖြင့် ပြောလိုက်တော့၏။
" ခ်ခ် ခ်ခ် ... အရမ်း စိတ်ဝင်စားနေပြီထင်တယ် ... ကိုမိုးဈာန် ...... ဟုတ်တယ်ဟုတ် "
" အင်း "
မိုးဈာန်မှာ အင်းတလုံးသာ ပြန်ဖြေရင်း မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာသည်။
" ရေချိုး ရအောင်လေ ... ဂျူဒီ "
ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးဈာန် အရိပ်အခြေအား ကြည့်၍ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား ကပ်ပြောလိုက်၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လှည့်ထွက်သွားသဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ထားသော လီးကြီးအား လွတ်ပေးကာ နောက်မှ လိုက်ပါသွားသည်။
ရေချိုးခန်း မရောက်ခင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ချွေးစို့နေသော ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီအပါးလေးအား ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ဘရာစီယာ အနက်လေးမှာ တင်းကားထွက်နေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား မလုံတလုံလေးသာ ဖုံးထားနိုင်သည်ကို တွေ့နေရသည်။
ရေချိုးခန်းထဲ အရင်ရောက်သွားသော ဦးဟံသာမောင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ကာ ရေချိုးခန်းနံရံမှ အဝတ်ချိတ်ရန် တပ်ဆင်ထားသော ဘားတန်းလေးပေါ် ညှပ်ထားလိုက်၏။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါသဖြင့် ပုဆိုး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ ကြေးနီရောင် လီးကြီးမှ ခါရမ်း ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေချိုးနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ရာ ဘရာစီယာလေး အတွင်းမှ နို့အုံမှာ ကျောပြင်အား ဖိကပ်သွားတော့၏။
လက်နှစ်ဖက်အား အဖိုးဖြစ်သူ ချိုင်းအောက်မှ လျိူသွင်းကာ ဘယ်လက်က ရင်အုပ်ကြွက်သားများအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေသည်။ မိုးဈာန် တစ်ယောက် မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်အား ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရင်ခုန်လာ၏။
" ကိုမိုးဈာန် ... ဒီနားလာခဲ့ "
ရေချိုးခန်း အပေါက်ဝတွင် ရပ်ကြည့်နေသော မိုးဈာန်အား ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ ရေပန်းအောက် ခေါ်လိုက်သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကားဆုံးသည်နှင့် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ရေပန်းအောက် ဝင်ကာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။
ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးထိပ်အား ဆိုင်ကိုင်ရင်း လက်ညိုးကွေးလျက် လေးဖြင့် ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား အပေါ်ပင့်ကာ ၅ ချက်လောက် သပ်ချပေးသည်။
" အင်းဟင်း ... ရှီးးးး းးးးး "
ဦးဟံသာမောင် ကိုယ်လုံးကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ တရှီးရှီး ညည်းနေရ၏။ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက် လုပ်ပေးရာ လီးရှေ့ တည့်တည့် ထိုင်နေသော မိုးဈာန်တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းအား လျှာဖြင့် သပ်ချနေရရှာသည်။
ဂျူဒီလှိုင်မင်း လီးဖြဲအချ ကားထွက်လာသော ဦးဟံသာမောင် ဒစ်ကြီးအား ခွင့်မတောင်းတော့ပဲ ဆွဲစုပ်ပစ်တော့၏။ ၅ ချက်ခန့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပြီးမှ ဦးဟံသာမောင် မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။
" အန်ကယ် ... ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး ..... ခွင့်ပြုပေးပါနော် "
ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင် ရင်အုပ်တွေအား ပွတ်သပ် ပေးနေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်လက်လေး အောက်သို့ ရွေ့လာကာ လွတ်နေသော လီးအရည်ပြားအား ထပ်မန် အုပ်ကိုင်ထား၏။
ညာဘက်မှ လီးအရင်းအား ကိုင်ကာ ဘယ်ဘက်မှ ညာလက်အရှေ့နား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးနေသည်။ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့နောက် ဆုပ်ကိုင်ထားရာ ပိုနေသော လီးတံ ၁လက်မ ကျော်ကျော်နှင့် ဒစ်ဖူးကြီးအား မိုးဈာန်မှ အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်တော့သည်။
ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ နောက်က ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ် ရှေ့တည့်တည့်မှ သူစိမ်း လူငယ်တစ်ယောက်က တပြွတ်ပြွတ်နှင့် လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ခံစားမှု့ အရသာသစ်လေး ရရှိနေ၏။
မိုးဈာန်မှာလည်း အပြင်တွင် တွေ့ရခဲလှသော စံချိန်မှီ ကြေးနီရောင်လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်နှစ်ဖက်အား ဖြည်ချလိုက်တော့သည်။
အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော လီးကြီးအား မျက်နှာနှင့် ဘယ်ညာပွတ်ကာ ဒစ်ဖူးအား နမ်းရှိုက်နေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ညာဘက် လက်မောင်းဘေးမှ ငုံ့ကြည်ရာ မိုးဈာန်တစ်ယောက် လီးအား ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
ဦးဟံသာမောင် နောက်ကျောမှ ခွာကာ မိုးဈာန် မျက်နှာနား မတ်တပ်ရပ် အနေထားဖြင့် ဘရာစိယာချိတ်အား လက်နောက်ပြန်ဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်၏။ ဖွေးဥနေသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး နှစ်ခု အကာကွယ်မဲ့ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ရေပန်းမှ ကျလာသော ရေစက်လေးများမှာ မျက်နှာမှ တဆင့် နို့အုံပေါ်ဖြတ်သန်းရင်း ခြေဖမိုးပေါ်ထိ စီးဆင်းနေချိန် သူမလက်လေးမှာ ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးအား ဖြည်းညင်းစွာ ချွတ်ချလိုက်၏။
အသားကပ် ဘောင်ဘီလေး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဇာအတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးမှာ ရေရွှဲကာ အထဲမှ စောက်မွှေးလေးများနှင့် စောက်ပတ်အုံလေးအား ခပ်ရေးရေး တွေ့မြင်ရနေသည်။အတွင်းခံ ချွတ်လိုက်သည်နှင့် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ထားသော စောက်ချွေးနံ့လေးမှာ ထောင်းကနဲ့ ထွက်ပေါ်လာ၏။
ထိုစဉ် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် အရင်းမှ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်အား စုပ်နေရင်း ဘေးမှ ခပ်စူးစူး စောက်ပတ်နံ့လေး ရရှိလိုက်ရာ ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာရသည်။ လီးထိပ် အပေါက်လေးအား လျှာနှင့်ထိုးကာ ဒစ်အား တချက်ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြန်၏။
" ရှီးးးး ...... အ အားးးး ... ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ... ကျွတ် "
ဦးဟံသာမောင် ခေါင်းမော့ခါရမ်းရင်း စုပ်သပ်နေချိန် ဘယ်ဘက်ဘေးမှ မတ်တပ်ရပ်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားအား မျက်နှာ အပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ရာ စောက်ပတ်ချွေးနံ့လေး စူးထွက်နေ၏။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးခွဲကာ အစိလေးအား ကလော်လိုက်စဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးနေသည်။မိုးဈာန်မှာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။
စောက်စိလေး စုပ်ခံရစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွလာကာ စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းတိုက် ပေးကတည်းက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ယားယံကာ စောက်ခေါင်းဝ၌ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်ထွန်းနေ၏။
ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ပတ် အယက်ခံနေသော မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်းမင်း၏ ပုခုံးအား ဆွဲကာ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေးအား ကန့်လန့်ဖျက် ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်စိအား အစုပ်ခံရင်း အဖိုးဖြစ်သူက နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် စောက်စိရော နို့သီးခေါင်းပါ တပြိုင်ထဲ အစုပ်ခံရကာ တခါမှ မရဖူးသော ကာမစည်းစိမ် အသစ်လေး ရရှိနေ၏။
လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ ရောက်ရှိသွားသလို ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းကာ အဖုတ်လေးအား မိုးဈာန်မျက်နှာရှေ့သို့ ကော့ပေးရင်း နို့စို့နေသော အဖိုးဖြစ်သူခေါင်အား ဆွဲကပ် ထားရတော့သည်။
မိုးဈာန်မှာ စောက်ပတ်တပြင်လုံး လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးမွှေကာ အစိလေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက်ပေးစဉ် အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ထွက်ပေါ်လာရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့၏။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>
No comments:
Post a Comment