အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

အမှောင်ထဲက အမိုက် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျမဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်က ဖားဖားလျားလျား ရှိပေမယ့် အသားက သိပ်မထူဘူး..။ ပြီးတော့ ပျော့အိတယ်..။ ကျမရဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေကို ထင်သာမြင်သာစေတယ်..။ ပထွေးကတော့ အပြတ်ကို စူးစိုက်ပြီး လိုက်ကြည့်နေတာ..ရှင့်..။

ကျမမှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး နည်းနည်းလုံလုံခြုံခြုံ ဖြစ်အောင် အဝတ်လဲဖို့ကလဲ အခက်..။ မတော်..ပထွေးပါ ဝင်လိုက်လာပြီး ဇွတ်ကြံရင် မခက်ပါလား..။ ဒီလို ဘရာစီယာမပါ ၊ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်းနဲ့ အိမ်ပြင် ထွက်သွားဖို့ကလည်း မသင့်..။ အိမ်ထဲမှာပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ဝင်ထိုင်လိုက် ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုလိုလို သည်လိုလို လုပ်လိုက် ၊ နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ထဲ လှည့်ဝင်သွားလိုက်နဲ့ လုပ်နေရတယ်..။

ပြီးတော့ ပထွေးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ခေါ်တောကြည့် ကြည့်နေတာတွေက ကျမကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်..။ ကျမဟာ ပထန် ၊ ရှမ်းတရုတ် သွေးတွေ နှောနေတာမို့ သွေးဆူပြီး ရာဂကြွယ်ပါတယ်..။သွေးသားဆူဖြိုး စအရွယ်မှာ ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းပြုလုပ်နေသူမို့လည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ် ဆိုရလောက်အောင် ရမက်ဇော အထမြန်တတ်ပါတယ်..။

ပထွေးရဲ့ စူးရဲတဲ့ ခေါ်တောကြည့်တွေကို သိပ်မကြည်လှပေမယ့် ဒီလို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး အကြည့်ခံရတာကြောင့် ကျမစိတ်တွေလှုပ်ရှားလာတာကတော့ အမှန်ပဲ..ရှင့်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် စူကြွ ထောင်တက်နေကြပြီ..။ ကိုဘမောင်ကလည်း အဲဒါကို သတိပြုမိမှာပါပဲ..။ ဒီလိုတွေးမိတဲ့အခါ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ကော့ထောင်နေရုံတင် မကတော့ပါဘူး..။ အဖုတ်ဟာလည်း ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေ စိုစပြုနေပါပြီ..။ 

တကယ်လို့ စိုင်းဟာ အိမ်မှာ ရှိနေရင် ကျမ အကွက်ဖန်ပြီး စိုင်းနဲ့ လိုးပစ်လိုက်မိမှာ အမှန်ပဲ..။ ဟော…အခုတော့ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နန်းရှေ့ကို ထွက်သွားကြတယ်..။ မိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်ကြမှာ..။ စိတ်ကလည်း ပိုလို့လှုပ်ရှားလာနေတာကြောင့် ကျမဟာ ဂဏာမငြိမ်နိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေပါပြီ..။ အမူအရာ မပျက်ရအောင် ကို မနည်းကြီး ကြိုးစားပြီး ထိန်းနေရတယ်..။

ပထွေးကလည်း ကျမအနားကို ကပ်ကပ်လာတယ်..။ အဲ….တစ်ခါမှာတော့ ကျမ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်ပြီး စီထားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ပြန်ယူ စီနေတုန်း ပထွေးက ကျမနောက်ဘက် ရောက်လာပြီး ဘာမပြော ညာမပြော နဲ့ ဆတ်ဆို ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုပြီး ကျမနို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ကိုင်တာမှ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဘယ်ညာချိုင်းအောက်က လျှိုပြီး နို့အုံတစ်စုံလုံးကို စုံကိုင်လိုက်တာ..။ နောက်ကနေကပ်ပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်တာဆိုတော့… သူ့ရဲ့ ဆီးစပ်ကလည်း ကျမ တင်ပါးကို ကပ်မိတာပေါ့..။ 

သူ့လီးကြီးကလည်း ကျမဖင်ကြားမှာ ထောက်တေ့မိသွားပြီ…။ ပထွေးရော ကျမပါ ထမီတွေ ပုဆိုးတွေ အခုအခံတွေ ရှိပေမယ့် လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုတော့ အပီ ခံစားရတယ်.။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြိုးခနဲ ဖြင်းခနဲ ထသွားတာပဲ..။ မီးပွင့်ကုန်ကြပြီလေ…။ ဒူးတွေတောင် မခိုင်ချင်တော့သလိုလို ခွေညွှတ်လို့..။ ရုန်းထွက်ဖို့ ဆိုတာကို သတိတောင် မရတော့ဘူး..။

ပထွေးက နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းက နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးပြန်တယ်..။ တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားတဲ့ အပေါ်က ဆုပ်ကိုင်နေတာမို့ ပကတိ နို့အုံအသားကို ထိကိုင်နေတာနဲ့ မခြားပါဘူး.။ကျမရဲ့ စိတ်တွေကို ကျမ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ..ရမက်တာရိုး ကျိုးတော့မဲ့ ဆဲဆဲ အချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကို ဝူးခနဲ မောင်းဝင်လာတဲ့ ကားသံနဲ့အတူ စီစီညံညံ အော်ခေါ်သံတွေ ရုတ်တရက် ပေါ်လာတယ်…။

“ ဟေး….ဟေ့လူကြီး ကိုဘမောင် ….၊ ပွပေါက်ဗျို့…ပွပေါက်…   ”

ကိုဘမောင်ရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ရောက်လာကြတာကိုး..။ကျမပထွေးဟာ ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတော့ဘူး..။ သူပိုင်ဆိုင်ရလုလု ဖြစ်နေလေတဲ့ ကျမကို ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လှမ်းထွက်သွားရပါလေရော..။

ကျမ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့မယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့..ရှင်..။ စိတ်တွေ အရမ်းကို ထနေပြီ…ရှင်..။ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး..။ ကျမကို လိုးပေးမယ့် စိုင်းကလည်း မရှိဘူးဆိုတော့ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ကိုပဲ အားကိုးပြီး တစ်ကိုယ်တည်း စိတ်ဖြေဖျောက်ရတော့မှာပေါ့…ရှင်..။ 

ဒါကြောင့် ကျမဟာ အိပ်ခန်းလေးထဲကို အပြေးတပိုင်းပဲ ဝင်လာခဲ့မိတယ်..။ ကာမဆန္ဒတွေ အရမ်းထကြွပြီး စိတ်သိပ်လှုပ်ရှားနေတာမို့ ၊ အိပ်ခန်းတံခါးကိုတောင် သေသေချာချာ ချက်ချပြီး မစိမိဘူး..။ ဆွဲစေ့ရုံသာ စေ့လိုက်မိတယ်…။ တက်ကြွနေတဲ့ ကာမရမက်မီးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ငြိမ်းအောင် ဖြေသိမ့်နိုင်ဖို့ကိုပဲ စိတ်စောနေမိတာကိုး…။

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ တီရှပ် ထမီ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ၊ တစ်ခုမကျန် အမြန်ဆုံး ချွတ်ခွာပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ပက်လက်လှန်လှဲအိပ် ၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ် ၊ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်နဲ့ပွတ် ၊ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထိုးထည့် မွှေနဲ့ အရမ်းကို ဖြစ်နေတော့တာပါပဲ..။

စိတ်ထထနဲ့ အပြတ် ထိုးကလိ ပွတ်ပေးလိုက်တာ ၊ ခဏအတွင်းမှာပဲ တစ်ချီ ပြီးသွားရတယ်..။ ပြီးတယ် ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ အလိုးခံရလို့ ပြီးတာမဟုတ်ပဲ ကိုယ့်လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိလို့ ပြီးသွားတာဆိုတော့ အာသာက ဘယ်ပြေနိုင်မှာလည်း..။ တစ်ချီပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး…။

အဲဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ ညာဘက်လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိရင်း ဘယ်လက်နဲ့ နို့အုံကြီးတစ်ခုကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ အချိန်လည်း ဖြစ်နေတယ်..။ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ပြီး အရမ်းဟော့နေတဲ့ အချိန်လို့ဆိုရလေမလားပဲ…ရှင့်..။

“ နောင်နောင့်ကို ပိုပြီး ငြိမ့်သွားအောင် ဦးမောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့..ကွ…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတော်တရော် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်တယ်..။ 

ကျမ ဘာမှ မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ ပထွေးဟာ ကျမခုတင်ပေါ် ဖြတ်ခနဲ တက်လာတယ်..။ ကျမကို ဆွဲပွေ့ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်စုတ်ယူလိုက်တယ်။ ကျမလေ မျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားရတာပဲ..။ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့ ဆိုတာကိုတော့ လုံးလုံးတောင် စိတ်မကူးမိတော့ဘူး..။ ကျမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း ကိုဘမောင်ရဲ့ ကျောကုန်းကို အလိုလို သိုင်းဖက်လိုက်မိတယ်..။

အင်း….ကာမရမက် စိတ်ဆန္ဒဇောဟာ တယ်ကြောက်စရာ ကောင်းတာပါလားနော်။ သူဖမ်းစားထားရင် ဘာကိုမှ မဆင်ခြင်နိုင်တော့ဘူး..။ အရှက်အကြောက်ဆိုတာလည်း မရှိတော့ဘူး..။ ဇောထန်ရင် ဇောထန်တဲ့ အလျောက် အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားကြရတော့တာချည်းပဲ..။

ကျမဟာ မေမေ့ယောက်ျား ၊ ကျမပထွေးနဲ့ ဖြစ်ကြရဖို့ လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး..။ ဟော…. အခု ကျမ ကာမရမက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနေတဲ့ အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ပထွေးက အပိုင်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလည်း …ရှင်..။ 

ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ လုံးလုံးလျားလျားကြီးကို ရောက်လို့နေရပြီ….ရှင့်…။ သူစုပ်နမ်း ကိုင်တွယ်တာတွေကို လည်း တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ခံနေရပြီလေ…။ သူလိုးမယ်ဆိုရင်လည်း လိုချင်တပ်မက်စွာနဲ့ပဲ…ကုန်းရအုံးမယ်…။

ပထွေး ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားကို လက်ထိုးနှိုက်လိုက်တယ်..။ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့ ကျမလက်ကို အသာဆွဲဖယ်ပစ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးတယ်..။ သူ့လျှာကတော့ ကျမရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် အစွမ်းပြနေပြီး ၊ ကျမကလည်း ဘယ်အညံ့ ခံမှာလဲ…နော်..။ လျှာချင်း ပြန်ထိုးကလိပေးလိုက်တာပေါ့…။

ကျမဟာ အပျိုရည် ပျက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်လည်း အလိုးခံခဲ့ရပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ကျမရဲ့ မောင်လေး စိုင်းလုံးကျောက်နဲ့ပဲ လိုးခဲ့ဖူးကြတာပါ..။ စိုင်းက ငယ်သေးတာရယ် ၊ အတွေ့အကြုံလည်း နုနယ်သေးတာမို့ လုပ်ရင်းကိုင်ရင် တတ်သိနားလည်လာတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘယ် သိပ်ကျွမ်းကျင်အုံးပါ့မလဲ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်က တကယ့် ယောက်ျားကြီး..။ အသက် ၃၀ ကျော် အားကောင်းမောင်းသန် ၊ နောက်ပြီး ကျောက်ကောင်းတွေကို အဓိက ကိုင်တဲ့ ပွဲစား ၊ မိန်းမမှုရေးရာတွေမှာလည်း ကျောက်ကိုင်ကျွမ်းသလို ကောင်းကောင်း ကျွမ်းကျင်တယ်..။ ဒီတော့ စိုင်းနဲ့ယှဉ်မယ်ဆိုရင် အပြတ်အသတ်ပေါ့…။

ပါးစပ်ချင်း စုတ်နမ်းတာ ၊ လျှာချင်းပွတ်ကလိတာတွေကအစ စိုင်းထက် ကျွမ်းတယ်..။ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို ဘလောင်ဆူကုန်အောင် ပြုစားတတ်နိုင်လွန်းတယ်..။အဖုတ်ကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတာကလည်း သိပ်မိုက်တယ်..။ ခပ်ရွရွ ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတာဖြစ်ပေမယ့် ကျမမှာတော့ တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ လူတစ်ကိုယ်လုံး တိမ်တွေထဲ ရောက်နေသလားတောင် ထင်ရတယ်..။

အဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ လက်ဝါးနဲ့ အသာအုပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်း ပွတ်ပေးရာက ၊ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးထိုးသွင်းတယ်..။ ထိုးသွင်းတာမှာ လက်ညှိုးကို ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ထိုးသွင်းတာ မဟုတ်ဘူးရှင့်..။ ကျမဖာသာ အဖုတ်ကို ကလိတဲ့ အခါ ဒါမှ မဟုတ် စိုင်းက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းထိုးထိုး နှိုးဆွပေးတဲ့ အခါတွေမှာ ကျမတို့ လက်ချောင်းတွေကို ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း လုပ်ပြီး ထိုးကလိခဲ့ကြတာပါ..။

ကျမရဲ့ ပထွေး ကိုဘမောင်လုပ်ပုံကတော့ အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ လက်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ကလိတာ..။ ဒီလို လက်ချောင်းကိုကွေးထားတာကြောင့် အသွင်းမှာရော ၊ အထုတ်မှာပါ စောက်စေ့ကို လက်ချောင်းအသားက အစအဆုံးနဲ့ ကျကျနနထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိပါတယ်..။စောက်စေ့ဆိုတာက အထိရောက်ဆုံး ကာမခလုတ် မဟုတ်လား.။ ကျမမှာ ကြက်သီးတွေကို တဖျန်းဖျန်းထလို့….။

ဆီးစပ်ကိုလည်း လက်ဖနောင့်နဲ့ အသာဖိဖိပေးသေးတယ်…။ ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်လဲတော့ မသိပါဘူး..။ ဒီလို ဆီးစပ်ကို လက်ဖနောင့်နဲ့ ထိမိလိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမစောက်ဖုတ်အတွင်းဘက်ပိုင်းက သိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ လှုပ်ရှားလို့သွားရပါတယ်..။ ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေပါနဲ့တော့…။

ကျမရဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ လက်ညှိုးနှစ်ချောင်းပူးပြိး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးကလိခဲ့တုန်းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာထက် အခု ကိုဘမောင်က လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲ ကို ကွေးပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကလိပေးလို့ ပေါ်လာတဲ့ အရသာက အပြတ်သာတယ်..။ အရမ်းကောင်းတယ်..။ သိပ်သိပ်ပြီး မိုက်တယ်…ရှင်တို့ရယ်…။

အဖုတ်ကို ထိထိမိမိ ကိုင်တွယ် ကလိပေးရင်း..၊ နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျမပါးစပ်ပေါ်က ခွာသွားပြီး နို့သီးတွေပေါ် နေရာပြောင်းတယ်..။ နို့သီးကို စို့တာ တစ်ခုချင်းတောင် မဟုတ်ဘူး ရှင့်..။ကျမရဲ့ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ဆီကနေ လက်နဲ့ ဖိတွန်း ၊ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု နီးနိုင်သမျှ နီးကပ်မိအောင်လုပ်ယူပြီးမှ နို့သီးနှစ်ခုကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးတာ..။

“ အား…ဟင့်ဟင့်….ဦးမောင်ရယ်….အိုအို…   ”

ကျမလေ ဘယ်လိုမှ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး ရှင့်…။ ဒီလို နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပါးစပ်တစ်ပေါက်ထဲ ကျကျနန မိမိရရ ငုံစို့ပေးတာကိုလည်း ဒီတစ်ခါ ပထမဆုံး ခံရတာဆိုတော့ အပြတ်ကိုခိုက်ပြီး ပါးစပ်က ရေရွှတ်မြည်တမ်းလိုက်မိတယ်…။

အခြားဘာကိုမှလည်း မဆင်ခြင် မစဉ်းစားနိုင်တော့ပါဘူး..။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး မသင့်လျော်တာတို့ ဘာတို့ အားလုံး ခေါက်ထားလိုက် ။ အခုချိန်မှာ ကျမရဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ပူးကပ်ပြီး ပြိုင်တူစို့ပေးနေတာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရင်သိမ့်တုန်အောင် အရသာထိတွေ့မှုကိုပဲ အပြတ်အာရုံစူးစိုက်ရောက်ရှိနေပါတော့တယ်…။

ကျမဘက်ကလည်း ဣန္ဒြေတာရိုး အားလုံး ကျိုးပေါက်လို့သွားခဲ့ရပါပြီ..။ ရမ္မက်မီးလျှံတွေလည်း တညီးညီး တောက်လောင်လို့နေပါပြီ…ရှင်..။ကျမလေ ဘယ်လောက်များ ရမ္မက်ဇောထန်ပြီး စိတ်တွေ နိုးကြွနေသလိုဆိုရင် ပထွေးရဲ့ ပေါင်ကြားက မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်ကိုင်ပြီး အသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်.။ ကိုင်ရတာလည်း တစ်ဆုပ်တစ်ခဲနဲ့ အားရစရာကြီးပါပဲ….ရှင်…။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့…နောင်နောင်ရ..။ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းလေး ပွတ်ပေးစမ်းပါ..။ ဒါကြီးက နောင်နောင့်ကိုလည်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့အောင် လုပ်ပေးမယ့်ဟာပါ..ကွယ့်…   ”

ပထွေး ကိုဘမောင်က ကျမရဲ့ နို့သီးနှစ်ခုပူးကို စို့ပေးနေရာက ပါးစပ်ခွာပြီး ပြောလိုက်တယ်..။ ပထွေးရဲ့ ဒီတိုက်တွန်းချက် စကားတွေက ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒ မီးပုံထဲကို ဓါတ်ဆီထပ်လောင်းဖြည့်ထည့်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ…။ ကျမ စိတ်တွေ ပိုထလာတယ်..။ သူ့လီးကို ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်မိတယ်..။ ပြီးတော့ ထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးနေတာ ဂွင်းတိုက်ပေးသလိုမျိုးတောင် ဖြစ်နေပြီ…။

ကိုဘမောင်က သူ့မျက်နှာကို ကျမရင်ဘတ်ပေါ် ပြန်အပ်တယ်..။ နို့သီးနှစ်ခုပူးပြီး စောစောကလို စို့ပေးအုန်းမလို့လား ထင်မိတာ…။ သူက အဲ့လိုမျိုး မလုပ်တော့ဘူး ရှင့်..။နို့အုံနှစ်ခုကြားက အညှာကို ကုန်းနမ်းတယ်..။ ပြီးတော့ ရင်ညွန့်ကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်း ရွှေ့သွားတယ်..။ ဘယ်ညာနို့အုံကြီးနှစ်ခု ရဲ့ အောက်ခြေတစ်ဝိုက် ကို လျှာလေးနဲ့ လှည့်ပတ်ယက်ပေးတယ်..။ 

ပါးစပ်နဲ့လည်း စုပ်ပေးတယ်..။ လုံးလုံးအိအိ နို့အုံသားတွေကို နှာခေါင်းနဲ့ လှမ်းထိုး ကလော် ထိုးထိလိုက်သေးတယ်..။ဟော….ကိုဘမောင်က အောက်ဘက်ကို ရွှေ့သည်ထက် ရွှေ့သွားပြီး မေမေ့ကို သူဘယ်လိုမျိုး လုပ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျမ မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်..။ ဗေဒင် မေးနေစရာ မလိုပါဘူး..။ 

ပထွေးက ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးတည်ပစ်မှတ်ထားတာက အသေအချာပါပဲ…။ သူလေ…..သူ….။ ကျမပထွေး ကိုဘမောင် ရယ်လေ…။ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့မယ်..။ သိရဲ့လား….။ အိုး…..သူက ဒီကိစ္စတွေမှာ သိပ်ကို အထာကျွမ်းလွန်းနေတာဆိုတော့ သူအခု ယက်ပေးတာ ဘယ်လိုအရသာ ရှိမယ်ဆိုတာကို တွေးပြီး ကျမမှာ ပြီးချင်ချင် တောင် ဖြစ်လာရပါတယ်..။

“ အိုး…ဟင့်.ဟင့်…ဦးမောင်ရယ်….။ အို…..အမေ့….ယားတယ် ရှင့်…..အို အို…   ”

ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံမြည်တမ်းနေမိပါတယ်..။ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ရောက်လာမဲ့ အချိန် သူ့လျှာစိုစိစိရှည်လျားလျားကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးတော့မယ့် အချိန်ကို ကျမအသည်းတအေးအေးနဲ့ စောင့်လင့်လို့ နေမိတယ်ဆိုရင် ကျမကို နှာကြီးလွန်းတယ် ၊ ရမ္မက်ထန်လွန်းတယ်လို့ အပြစ်ဆိုကြမှာလား….။

အပြစ်တင် မစောကြပါနဲ့ ရှင်တို့ရယ်…။ ကျမမှ သာမဟုတ်ပါဘူး..။ ကျမလို အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အခြားဘယ်မိန်းကလေးမဆို ကျမလို အခြေအနေမျိုးကြုံရရင် ကျမလိုပဲ ဖြစ်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ..။ ကျမထက်တောင် ပိုကဲချင် ကဲကြအုံးမှာ …ရှင့်..။

အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ ဆင်းသွားတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ ချက်နေရာကို ရောက်နေပါပြီ..။ ချက်နက်နက်လေးထဲကို လျှာထိုးပြီး ယက်ပေးနေပါတယ်..။ သူ့လက်တွေကတော့ ကျမရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ နို့အုံတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်နဲ့ အပြတ်ကို အလုပ်ရှုပ်နေတယ်…။

ချက်ကို ယက်ပေးနေရာကနေ အဆင့်ကျော်ပြီး ရုတ်တရက် ပေါင်ခွကြားဆီကို တစ်ခါတည်း နေရာပြောင်းတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ယက်ပေးတယ်..။ စောက်ဖုတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ရင်းက အောက်ဖက်ကိုပါ လျှာလှည့်ကစားပြီး စအိုဝ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လှမ်းယက်ပေးလိုက်သေးတယ်…။

ကျမဟာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်ဇိမ်ခံတတ်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ ကျမရဲ့ စအိုဝဟာလည်း မထိလိုက်နဲ့ ၊ ထိလိုက်ရင် မီးပွင့်သွားမယ်ဆိုတဲ့ နေရာမျိုး ဖြစ်နေတယ်..။ အဲဒီစ အိုဝလေးကိုမှ ကိုမောင်က လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တာဆိုတော့ အို…..ပြောကို မပြောချင်တော့ပါဘူး ..ရှင်…။

“  အမလေးလေး…..ဦးမောင်ရဲ့….ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..ရှင့်…. ယားတယ်….ယားတယ်…သိပ်ယားတာပဲ….အား ရှီး…   ”

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် ဖြစ်သွားရအောင်ပဲ ကာမဇောရမ္မက် ထန်ပြင်းလာတာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံတွေ အတောမသတ်အောင် ထွက်ပေါ်သွားခဲ့ရတယ်…။ 

အိမ်ထဲမှာ ပထွေးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေလို့ တော်တော့တာပေါ့ရှင်…..။ တကယ်လို့ မေမေသာရှိနေပြီး ပထွေးနဲ့ ကျမကလည်း ခိုးစားနေမိကြတာဆိုရင် ဒီလိုအော်ပုံမျိုးနဲ့ဆို ကျမအသံတွေကို မေမေကောင်ကောင်းကြားရပြီး ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီး အနေနီးပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတာကို ကွိခနဲ နေအောင် ဖမ်းမိသွားမှာ အမှန်ပဲ…။

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ စအိုဝကို မရွံမရှာ ယက်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ပြီး ကလိပေးသေးတယ်..။ သူကလိပေးတယ်ဆိုတာက လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးတာလေ..။ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့သဘောမျိုးပေါ့..။

လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်နေတာမို့ ထိုးသွင်းတဲ့အခါမှာရော ပြန်ထုတ်တဲ့အခါမှာရော စောက်စေ့ကို ကျကျနန ထိုးမိ ပွတ်မိကလိမိနေလေရဲ့…။ကျမတော့ တကယ်ပဲ ပြီးလု ပြီးခင် ဖြစ်လာပြီ….ရှင့်..။

“ အားပါးပါး….အိုအို…..အား အီး….ဦးမောင်…ထိုးစမ်းပါ….လက်ချောင်းတွေ အပြတ်ထိုး ….အမလေး….နော်…ယက်…ယက်ပေး….အား ဟုတ်ပြီ……ကောင်းလိုက်တာ…နော်…..အား…..အား…   ”

ပထွေးက စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်တယ်..။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကို ခပ်ကားကားလုပ်ပြီး လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးကလိတယ်..။ လက်ခလယ်ကိုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်…ရှင်..။

“ အား……အား…….အိ…အီး…..ဦးမောင်…ရာ….အို..အို့….အိုး……``

ကျမဆိုတာ ကော့ပျံမြောက်ကြွတက်သွားတာပဲ…။ ဒီလို အဖုတ်ကို လက်ညှိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်ခလယ် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း နှစ်နေရာခွဲပြီး ထိုးကလိပေးရင်းက စောက်စေ့နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကုန်းယက်ပေးနေပြန်ပါတယ်…။ သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က တရွရွ လှုပ်ရှားလို့လာနေပြီ..။

“ အိုအို…..ဦးမောင်….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အို..အို….ဟုတ်ပြီ….ခပ်မြန်မြန်လေး…..အားပါး….ရှီး….ယက်စမ်းပါ……အမေ့….အိုး….အမလေးနော်……ထိုး …ထိုး….ထိုးပေးပါ…အား…လာပြီ……လာပြီ…..အား အီး…အီး..ထွက်ကုန်ပြီ….ထွက်ကုန်ပြီ….ရှင့်….အ…အား……ကောင်းလိုက်တာ….ဦး…မောင်…ရယ်…   ”

ကျမ ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ…..။ အကြမ်းပတမ်းကို ပြီးသွားခဲ့ရတာ..။ စိုင်းနဲ့ လိုးရလို့ ပြီးတာမျိုးနဲ့လည်း မတူဘူး…။ ပိုလေးပင်ပြီး…ပိုအရသာရှိတယ်…ရှင့်…။ ကျမ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ သက်တမ်းတလျောက်မှာ ပြီးခဲ့ရသမျှ ထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ…ရှင်…။စောက်ရည်ကြည်တွေ ယိုစီးထွက်ကျကုန်တာကတော့ များမှများပဲ..။ ကိုမောင်ကလည်း တကယ်ကို နှာထန်တဲ့လူပါလား..။

ကျမပြီးသွားပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရတော့အောင် ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမရဲ့ ဖင်နဲ့ အဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကို ထိုးကလိပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူဖယ်ပစ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူဘာလုပ်တယ်ထင်သလဲ ရှင့်..။ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဗူးဆို့ပွင့်သွားလို့ ပုလင်းထဲက ရေတွေထွက်ကျသလို ဒလဟော စီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်ယူပြီး အားပါးတရကို သောက်မျိုချတယ်….ရှင်..။

ဒီလိုနဲ့တင် အားမရသေးဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဖြဲပြီး လျှာကြီးနဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို တပျပ်ပျပ် ယက်ယူနေသေးတာ…။ ဆာလောင်နေတဲ့ ခွေးက ခွေးစားခွက်ကို ပြောင်စင်သွားအောင် ယက်ပစ်လိုက်တာနဲ့ ဘာမှမခြားဘူး.။

ကိုဘမောင်တို့ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲလို့တောင် ပြောရလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့..။ ကျမစောက်ရည်တွေကို အားရပါးရ သောက်မျိုယက်ယူပေးပြီးတဲ့နောက် ကိုဘမောင်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးကြီးကတော့ မတ်မတ်ကြီး တောင်လို့ပေါ့…ရှင်ရယ်..။

ကျမဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ကိုဘမောင်က ပြောဆိုလမ်းညွှန်ပေးနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး..။ ကျမအလှည့်ရောက်လာပြီဆိုတာ ကျမ သိပါတယ်..။ ပြီးတော့ ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ကျမဟာ အဲဒီအချိန်တုန်းက တစ်ချီ ထိထိမိမိ ကြီး ပြီးခဲ့ရတာကို မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘူး..။

ကာမစိတ်ကလည်း နည်းနည်းလေးသာ ဒီဂရီလျော့ကျသွားတာ..။ ထန်နေတုန်းပဲကိုး…။ သူများကိုသာ ပြောရတာပါ..။ ကျမကကော ဘာထူးလို့လဲ..။ အဲဒီတုန်းကလေ…။ နှာထန်ချက်ကတော့ ကမ်းကုန်နေခဲ့တာပဲလေ….။ ကျမဟာ ပက်လက်လှန်လျက်သားရှိနေရာက အသာနေရာပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ရင်းဘက် မျက်နှာမူလို့ ဝမ်းလျားထိုးအိပ်ချလိုက်တယ်..။

မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ အထက်အောက် အသာ သုံးလေးချက်လောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတာနဲ့ လျှာလေးကိုထုတ်ပြီး အဖျားပိုင်းကနေ အရင်းပိုင်းဘက် ၊ အရင်းပိုင်းကနေ အဖျားဘက် ထက်အောက် အပြန်အလှန် အသာလေးယက်ပေးတယ်..။ ပထွေးဟာ တော်တော် အရသာတွေ့သွားပုံရတယ်..။ အသက်ရှူပြင်းလာတယ်…။ 

သူကိုယ်ဟာလည်း ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်လှုပ်သွားတယ်..။ မကြာပါဘူး ..။ ပထွေးရဲ့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ကျမရဲ့ တံတွေးတွေစိုပြီး ပြောင်လက်လာပါတယ်..။ပထွေးက အညာသား..။ အသားကလည်း မည်းလိုက်တာ ကုလားကတောင် အရှုံးပေးရမလောက်ပဲ..။ သူ့လီးကြီးကလည်း မည်းမည်းနက်နက်ကြီး..။ တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေတော့ ပိုပြီး အသက်ဝင်လာသလိုပဲ..။ 

လီးတန်ကြီးရဲ့ လုံးပတ်ဘေးနားက အကြောကြီးတွေ တစ်ရစ်လုံးထနေတာကိုတော့ အပီအပြင် မြင်ရတယ်..။ အလို…အဲဒီအကြောဖုဖုကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါလား..။ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေလို့လီးဘေးက အကြောတွေမှာ သွေးတိုးမြန်နေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့..။ ကျမ အထင်ပြောတာပါ..ရှင်..။ တကယ်ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာတော့ သေချာ ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ..။

ဒီတော့မှ ကျမဟာ ပါးစပ်ကို ဟနိုင်သမျှ ဟဖွင့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်..။ သူ့လီးက အလုံးလဲတုတ် ၊ ရှည်ကလည်း ရှည်နဲ့ ။ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ…။ ဒါကြောင့် ဒီလီးကြီးကို စုပ်နိုင်ဖို့ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ အကျယ်ဆုံး ဟရတယ်…ရှင့်..။

သူ့လီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်ဆို့ရင်ပဲ…။ ပထွေးတော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး..။ ကျမမှာဖြင့် ရင်တွေဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပါတော့တယ်..။ စောစောက သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးကလိ ၊ ပါးစပ်နဲ့ ယက်ပေးတာကြောင့် တစ်ချီပြီးခဲ့လို့ နည်းနည်းလေး ငြိမ်သလိုဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကလည်း အခုတော့ စက်ရှိန်ပြန်မြှင့်လိုက်တဲ့ မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ပြန်ပြီး အဟုန်ပြင်းလာပါပြီ..။

ဒါကြောင့် ပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးချောင်းကြီးကို အရမ်းအရမ်းကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ ကျမ စုပ်ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ စိုင်းရဲ့ လီးထက်ပိုလည်းကြီး ၊ ပိုလည်း တုတ်ပြီး အရောင်အသွေးကလည်း မည်းနက်နေတာမို့ တစ်မျိုးဆန်းတာကြောင့် စုတ်လို့ကလည်း အားရလိုက်တာ ရှင်..။ 

ဒါကြီးနဲ့ လိုးတာကို မခံရသေးပေမယ့် ကျမဟာ ဒီလီးချောင်းကြီးကိုတော့ အပြတ်ကို စွဲမက်သွားရပါပြီ…။ စုပ်ပေးရတာတောင် ဒီလောက်အားရပြီး အရသာကောင်းနေရင် ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင်တော့ ဘယ်လောက်ကောင်းမယ်ဆိုတာ တွေးကြည့်နေမိတယ်..။

“ ဘယ်နှယ်လဲ…နောင်နောင်…၊ လီးစုပ်ရတာ ကောင်းတယ် မို့လား…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို မှိန်းခံနေရာကနေ မေးလိုက်တယ်…။

“ အိ….အိ……”

ကျမက အင်းအင်းလို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်…။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီး ကပြည့်သိပ်နေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖြစ်နေတယ်..။

“ အေး….ဟုတ်ပြီ…၊ ဒါဆိုရင် ကောင်းကောင်းစုပ်ပေး..၊ နောင်နောင်က လီးအစုပ်တော်သားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပ်စမ်းပါကွယ့်….၊ ဟုတ်ပြီ…ဟုတ်ပြီ….အားပါးပါး….တယ်ဇိမ်ရှိတာကိုး…..ကွ…”

ကိုဘမောင်က ကျမလီးစုပ်ပေးတာကို ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုးတွေ ပါတဲ့ စကားတွေကို ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ပြောနေပါတယ်…။ ကျမစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိပါရဲ့…။

ပထွေးက လီးကုန်းစုပ်ပေးနေတဲ့ ကျမရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်တယ်…။ သူ့လက်နဲ့ ကျမဖင် သိပ်အလှမ်းမမီ ဖြစ်နေလို့ ကျမက သူလက်လှမ်းမှီမှီ ဆုပ်ကိုင်နိုင်အောင် ဖင်ကြီးကို အသာရှေ့တိုးပေးလိုက်ရတယ်…။

“ သမီးက သိပ်လိမ္မာတာကိုး..ကွ….၊ တောက်….ဖင်ကြီးကလည်း ကားအိတင်းရင်းနေတာပဲကိုး….”

ကျမဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ် ဖျစ်ညှစ်ပစ်နေရင်း ပြောတယ်…။ ပွတ်ရုံကိုင်ရုံ ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရုံတင် မကဘူး…၊ လက်ဝါးကြီးနဲ့လည်း ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်သေးတယ်…ရှင့်…။

နို့အုံတွေကိုလည်း အအားမပေးဘူး။ အသာဆုပ်ကိုင်တယ်…။ နို့သီးတွေကို ပွတ်ပေးဆွဲပေးတယ်…။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိတ်တောင် ဆိတ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်…။ ကျမကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ။ သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ဂွေးဥတွေကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်လိုက် ၊ ဖျစ်ညှစ်လိုက် ၊ ဆုပ်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတာပေါ့…။ 

သူ့ကို သုတ်ရည်တွေ လွှတ်ထုတ်ပေးစေချင်နေပါပြီ…ရှင်…။ အသားမည်းမည်းနဲ့ အညာသား ပထွေးရဲ့ သုတ်ရေတွေဟာ ဘယ်လိုအရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိချင်နေတယ်…။ ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရေတွေ ပူနွေး ပြည့်လျှံသွားအောင် ပန်းထုတ်ပေးတာ ခံစားချင်နေပြီ….။

ကိုဘမောင်မှာ ဘယ်လိုအကြံ ရှိတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျမလည်း မမှန်းဆတတ်ပါဘူး…ရှင်..။ လီးစုပ်ခံရင်းပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရေပန်းထည့်ပေးမှာလား…။ ဒါမှ မဟုတ် သုတ်လွှတ်တဲ့အထိ လီးအစုပ်မခိုင်းပဲ လီးကိုထုတ်ယူသွားပြီး ကျမကို လိုးအုံးမှာလား…။

ကိုဘမောင်က ကျမကို လိုးချင်မှာကတော့ သေချာပါတယ်…။ ကျမကလည်း သူလိုးရင် ခံဖို့အသင့်ပါ…။ ဒါပေမယ့် သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချကြည့်ချင်နေတာမို့ အခုတစ်ချီတော့ တကယ်လို့များ သူက သုတ်လွှတ်မပေးပဲ လီးဆွဲထုတ်မယ်ဆိုရင် ကျမပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရမှာပဲ…။

ဟောရှင်….ကျမ ဒီလိုအတွေးပေါက်နေတုန်းမှာပဲ ကိုဘမောင်က ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်…။ လီးစုပ်လို့ကလည်း ကောင်းနေတာဆိုတော့ ကျမလည်း ထုတ်ယူသွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလိုက်ဟပ်နေမိတယ်…။လီးဆက်စုပ်ချင်နေသေးတာကိုး…ရှင့်…။ ဒါပေမယ့် ကိုဘမောင်က ကျမ နဖူးကို ဆီးတွန်းပြီး သူ့ကိုယ်လည်း နောက်ရို့လိုက်တာကြောင့် ကျမ ပါးစပ်က သူ့လီးကို မဟပ်နိုင်တော့ပါဘူး…။

“ တော်ပြီလေ….နောင်နောင်ရဲ့….၊ အခု နောင်နောင့်ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံချင်တယ် မို့လား…”

“  အင်း…အင်း….ဒါပေမယ့် ဟို..ဆက်စုပ်ချင်သေးတယ်…၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေ နောင်နောင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထည့်ပေးပါလား နော်…..ပြီးမှ ဦးမောင် လိုးချင် ဆက်လိုးလေ…နော်…”

ကျမက ရှက်ကြောက်မနေတော့ပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်…။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ကျမကလည်း သူ့လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးတဲ့အထိ ဦးမောင်နဲ့ ကျမ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီးပြီပဲ…။ရှက်ကြောက်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပြီးတော့ သူနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်တည်း ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ရောက်နေကြတာ မဟုတ်လား..ရှင်…။

ကျမ ဒီလောက် ရဲတင်း ပွင့်လင်းပြီး နှာထန်လိမ့်မယ် မထင်လို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောင်ဟာ အံ့အားသင့်သလို တစ်ချက် ဖြစ်သွားတယ်..။ ပြီးတော့ အသာ တွေစဉ်းစားတယ်..။ နောက် အကြံကောင်း ရသွားဟန်နဲ့ သူ့မျက်နှာ ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်လာတယ်..။

“ နောင်နောင့် ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ပေးရင် နောင်နောင်က ဦးမောင်ရဲ့ လရည်တွေကို မျိုချမှာလား….”

“ အင်း…ပေါ့……အင်း……မျိုချမယ်လေ….မျိုချမယ်…..”

သူ့သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုကြည့်ချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ မဆိုင်းမတွပဲ အားတက်သရော ပြန်ဖြေလိုက်တယ်..။ ကိုယ်စားချင်တဲ့ မုန့် စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ…။

“ ဟုတ်ပြီ…ဒါဆို ညကျမှ နောင်နောင့်ကို လာလိုးမယ်…၊ အလိုးခံမယ် မဟုတ်လား….”

“ အင်း …အင်း…..”

“ ကဲ….လာ…စုပ်ပေတော့….”

ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး အားရပါးရပဲ ဆက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်…။ ခဏပြတ်သွားပြီးမှ ပြန်စုပ်ရတာကြောင့်လား မသိဘူး..။ လီးစုပ်ပေးရတာ ပိုကောင်းလာတယ်..။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကျမရဲ့ သွေးသားတွေဟာလည်း ဆူဝေလာတယ်..။ ကျမ ပြီးလုနီးလာပြန်ပါပြီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပ်ပေးတာနဲ့ ပြီး ရမယ့် အတွေ့အကြုံ ဆန်းတစ်ခုပါပဲ..။ ကျမ ရင်ခုန်သံ အရမ်းမြန်လာနေပြီ..။ 

စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဆိုတာဟာ ရွစိထိုးအောင်ကို လှုပ်ရှားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါင်းတို တစ်ကောင် တိုးဝင်မွှေနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ…။အရမ်းကို ဖြစ်လာတာမို့ ကျမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း အရင်းပိုင်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကြီးက ဆယ်လက်မ နီးနီး ကို ရှည်လာတာပါလား..။ အပေါ်ဘက်ပိုင်း တစ်ဝက်လောက်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ် ၊ ကျန်တဲ့ အောက်ဘက်ပိုင်းတစ်ဝက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေး…။ ဟန်ကို ကျလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောက်ျားမျုးိ ဆိုရင် ဒီလို လုပ်လို့ ဘယ်ရနိုင်မှာလဲ…နော့….။သူ့လီးထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်လာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒဟာ ကျမရင်ထဲမှာ သိပ်ကို ပြင်းပြထက်သန်စွာ ဖြစ်ပေါ် နေပါတယ်…။ ကျမပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးမှုကြောင့် သူ သုတ်ရေတွေ လွှတ်ထုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမကို ပိုပြီး ရမ္မက်သည်းထန်စေပါတယ်..။

အရမ်းစုပ် ၊ အရမ်း ဂွင်းတိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာ….၊ ဟော….ပထွေးဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီ..။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း..။ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးဟာလည်း ပူနွေးပြီး လှုပ်ခါလာသလိုပါပဲ…။သုတ်ထွက်ခါနီးလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတာကြောင့် ကျမလည်း တအားကုန်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ လီးကြီးကို လည်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းယူတယ်..။ 

လီးဒစ်ဖျားကြီးဟာ ကျမ အာခေါင်ထဲကို ရောက်နေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပြီ….ရှင်..။လီးထိပ်က ပထမဆုံး ပန်းထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်စက်တွေဟာ ကျမ အာခေါင်ကို ပြွတ်နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို လာထိမှန်တယ်…။ ပူနွေးနွေး ထိတွေ့မှုကို ရင်ဖိုမောအောင် ဖြစ်ရတယ်…။ ကျမလည်း မဆိုင်းမတွပဲ ဂလုခနဲ နေအောင် မျိုချလိုက်တယ်..။

ကိုဘမောင်က သုတ်ထွက် တော်တော်ကြမ်းတယ်…ရှင့်..။ သူ့လီးတန်ထိပ်ကနေ နောက်ထပ် သုတ်ရေတွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်လာနေတာ အများကြီးပဲ…။ ကျမ ပါးစပ်ထဲမှာကို ပြည့်သွားတာပဲ..။ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငုံထားရတာကြောင့် ကျမပါးနှစ်ဖက်ဟာ ဖောင်းပြီးတော့တောင် လာတယ်..။

ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေက များလွန်းပြီး အထွက်ကလည်း ကြမ်း ၊ မြန်ကလည်း မြန်မို့ ကျမဟာ နိုင်အောင် မျိုမချနိုင်ဘူး..။ အိုး……ပါးစပ်ထဲမှာတောင်မှ အကုန် ငုံပြီး မထားနိုင်ဘူး..။ ကျမ ကြိုးစားပြီး သောက်မျိုချနေတဲ့ ကြားထဲကပဲ သုတ်ရည်အချို့ဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ယိုစီးကျသွားတယ်..။

“ မျိုချလေ…နောင်နောင်…၊ ငါ့လရည်တွေကို အားရပါးရ မျိုချစမ်း…ရော့..ရော့…..ရော့….နင်မျိုချဖို့ လရည်တွေ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပြီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောင်က အံကြိတ်ပြီး ပြောတယ်…။ အဲဒီလို ပြောနေရင်း သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လှုပ်ထိုးနေတယ်…။ ကျမလည်း သုတ်ရေတွေကို အပြတ်မျိုချရင်း သူ့လီးကိုလည်း စုပ်စုပ်ပေးနေတယ်..။သုတ်ရေပန်းထုတ်ပေးတာ…၊ ရပ်သွားပြီးတဲ့ တိုင် ဆက်စုပ်ပေးနေမိတုန်းပဲ…။ ခဏအကြာမှာတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးရင် ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးဟာလည်း ပျော့ကျသွားပါလေတော့တယ်…။ အဲဒီတော့မှပဲ ကျမလည်း သူ့လီးကို ကျမပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…။

အဲဒီအခါမှာ ကိုဘမောင်ဟာ ကျမကို ဆတ်ခနဲ သိုင်းဖက် ၊ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပွေ့ပြီး ကျမရဲ့ ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ထိကပ်လို့ တအားခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းပါလေရော။ စုပ်နမ်းရင်း ဖင်တွေ နို့တွေကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တယ်..။ နာတော့ နာတယ်…။ ဒါပေမယ့် ကျမက မကန့်ကွက်ပါဘူး..။ သူ့စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ခွင့် ပြုပေးထားလိုက်တယ်…။

ဒီလို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နမ်းစုပ်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြွထက်သန်လာပြီး ကျမကို လိုးချင်ရင် ဆက်လိုးနိုင်အောင်ပေါ့…။ ကိုဘမောင်ရဲ့ သုတ်ရေတွေကို သောက်မျိုချရင်း ကျမ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ခဲ့ပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ကျမက နှာကြီးပြီး ရမ္မက်အာသာ ထန်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေး မဟုတ်လား..။ အားမရနိုင်သေးဘူး…။ ကိုဘမောင် လိုးနိုင်မယ်ဆိုရင် ခံဖို့ အသင့်ပဲ…။

ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ခုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချွတ်စုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ကောက်ဝတ်တယ်…။ကျမကတော့ ဒီအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပဲ…။ ခုတင်ပေါ်မျာ ပက်လက်အိပ်နေပြီး ကိုဘမောင်ကို လှမ်းကြည့်နေမိတယ်…။

“ နောင်နောင်…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတွေ တီဗီတွေ ကြည့်မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပ်ရာဝင်…။ ဆယ်နာရီကျရင် ဦးမောင်လာခဲ့မယ်…။ ပြီးတော့ ကောင်းကောင်းလိုးကြတာပေါ့…။ ကြိုက်ရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ်…..”

ကျမက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်…။

“ စိုင်းကိုလည်း စောစောအိပ်ရာဝင်ဖို့ လှည့်ပတ်ပြီး ပြောထားအုန်း…”

“ ဟုတ်………”

“  ဦးမောင် အပြင်သွားအုန်းမယ်…၊ အရောင်းအဝယ် တစ်ခု ပွဲသတ်ဖို့ ရှိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက် ဆက်ဆက် ပြန်ရောက်မယ်…။ ည ဆယ်နာရီ လာခဲ့မယ်နော်…..မေ့မနေနဲ့…   ”

“ အို……ဦးမောင်ကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထွေးဟာ ကျမရဲ့ ညာဖက် ပါးလေးကို အသာလိမ်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားပါလေတော့တယ်…။ကျမကတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဆက်မှေးစင်း လဲလျောင်းနေရင်း စောစောက ကြုံတွေ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စားမြုံ့ပြန် စဉ်းစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ် ။ည ၇ နာရီကျော်ကျော်လောက်ကျမှ စိုင်း အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်..။

“ နောင်နောင်ရေ…၊ ဟိုဖက်လမ်းထိပ်က ဘိုကပြားမ အယ်လင်နာကို ငါဖန်နေတာ..အတော် ပြေလည်နေပြီဟ..။ မကြာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခန်း ခေါ်လာပြီး အပြတ်ဖိုက်ပြမယ်..။ နင် ကောင်းကောင်းကြည့်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့…”

အိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ စိုင်းက အားပါးတရ ပြောတယ်..။ ကျမတို့ မောင်နှမဟာ မေမေနဲ့ ပထွေး လိုးကြတာဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ ကာမမှု နွံထဲ တိုးဝင်မိခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ်တိုင်လုပ်ရကိုင်ရတာကို အရသာခံတတ်သလို သူများတွေ လုပ်ကြကိုင်ကြတာကို ကြည့်ပြီးလည်း ဖီလင်ယူချင်ကြတယ်..။ဒါကြောင့် စိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၊ ကျမ ဖြစ်ဖြစ် အတွဲရအောင် ရှာပြီး ဖိုက်ကြတာကို ကျန်တစ်ယောက်က ချောင်းကြည့်ဖို့ မကြာခဏ ပြောဆို တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်..။

ကျမက မိန်းခလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် ၊ အပြင်လူနဲ့ လည်း တွဲချင်စိတ် သိပ်မရှိတာကြောင့် စိုင်းကိုပဲ ဆော်ကြည်အောင် လုပ်ပြီး ဖန်ဖို့ တိုက်တွန်းနေရတာ..။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျမက ပြောပြထားတယ်လေ..။ အခု စိုင်းဖန်နေတဲ့ ဆော်တစ်ပွေ ကြည်တော့မှာမို့ စိုင်းက ကျမကို အားရပါးရ လာပြောနေတာ..။

“ နင်က ..ဘယ်တော့လောက်မှ အလုပ်ဖြစ်မှာလဲ….”

ကျမဘက်က အကွက်သာလေး တစ်ချက်ရနေတာမို့ ကျမက မျက်နှာ မချိုမချဉ်လုပ်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။

“ သိပ် မကြာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလွန်ဆုံး တစ်လပေါ့…   ”

“ အေး….အဲဒါက စောင့်နေရအုံးမှာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကြံအဖန် ဖြစ်ပြီ…”

“ ဟေ….ဟုတ်လား နောင်နောင်..ဘယ်သူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပြောစမ်းပါအုံး……”

“ ဘယ်သူရမှာလဲ……ဦးမောင် ပေါ့…”

“ အလို…..နင်က ကိုယ့်ပထွေးကိုယ် ပြန်ပြီး ဖန်ရသလား……”

“ အံမယ်…ငါက ဖန်တာ မဟုတ်ပါဘူး…နော်…၊ သူက စပြီး ချဉ်းကပ် အကြံအဖန်လုပ်တာ……”

“ ဘယ်တုန်းက ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုန်းကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင် လုပ်တယ်..၊ ငါ့ဖင်ကိုတောင် နောက်ကနေ ထောက်သေးတယ်…..”

“ ငါမပြောလား….ဒီဘဲကြီး နင့်ကို ချိန်နေပါပြီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပ်မကြည်ပါဘူး။ ကြည့်ရှောင်နေရသေးတယ်..။ နင်ကလဲ လိမ့်နေလို့ အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ရှိပြီး ခက်နေတာ။ အဲ…..သူ့ပွဲစားဧည့်သည်တွေ ရောက်လာလို့ ငါလည်း ဟင်းချပြီး ငါ့အခန်းထဲ ဝင်အောင်း နေလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ သူကိုင်ထား ထောက်ထားတာကြောင့် ငါလည်း စိတ်တွေ ထနေတာမို့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကိုယ်ဖာသာကိုယ် ပြန်ကလိ စိတ်ဖြေနေတုန်း ဗြုံးဆို ငနဲသားကြီးက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ဝင်လာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမှာတင်…”

ပထွေးနဲ့ ကျမ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြရပုံတွေကို ကျမက သေသေချာချာ အသေးစိတ် ပြောပြလိုက်တယ်..။ ဒီလိုပြောရတာကလည်း အကြောင်းမဲ့ မဟုတ်ဘူး…။ စိုင်းက ကျမကို ပထွေးနဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကျမကို လည်း နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်ပုံတွေကို သေသေချာချာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တာ…။

စိုင်းဟာ ကျမရဲ့ မောင် အရင်းပဲ..။ ကျမလို ရာဂကြွယ် နှာထန်တယ်လေ..။ ဒီတော့ ကျမက သေသေချာချာ ဇာတ်ကြောင်း ပြန်ပြောပြတာကို နားထောင်ရင်း သူ့ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာကြတယ်..။ ဒီအခါ ကျမနဲ့ ပထွေး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေအပေါ် သူ အပြစ်မမြင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့..။ မကြည်စရာလည်း အကြောင်းမရှိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောင်က ငါ့ကို လာလုပ်လိမ့်မယ်…၊ နင်ကြိုက်သလိုသာ ချောင်းကြည့်ပေတော့…၊ ဘယ်လိုလဲ…ချောင်းကြည့်မယ် မဟုတ်လား……”

ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြပြီး ကျမကလည်း ဒီလိုမေးလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းက မဆိုင်းမတွပဲ….

“ လုပ်လိုက်လေ….ကြာသလားလို့…..”

“ ဟုတ်ပြီ….ဒီလိုမှပေါ့….”

“ ငါက ဘယ်နားကနေ ချောင်းရမှာလဲ….ဟ…”

“  အံမယ်လေး…ချောင်းစရာများ နေရာရှားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝင်ပုန်းပြီး ချောင်းကြည့်ပေါ့……..”

“ ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..၊ ငါသေသေချာချာ မြင်နိုင်အောင်လဲ လုပ်ပြနော်…၊ ကွယ်နေတာမျိုး မဖြစ်စေနဲ့……”

“ ငါနားလည်ပါတယ်…..ဟဲ့…..”

“ ဟေ့…နောင်နောင်…၊ ငါ အကြံ တစ်ခု ရတယ်….”

“ ပြော…..”

“ ဦးမောင်နဲ့ နင်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းဟော့နေကြတဲ့ အချိန်ကျရင်…ငါ ပုန်းနေရာက ထွက်လာမယ်..။ ပြီးတော့ ငါပါဝင်ပြီး…ပျော်မယ်…မကောင်းဘူးလား…..”

“ ဖြစ်ပါ့မလား…ဟ….ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…..”

“ ဖြစ်ပါတယ်… ငါပြောတဲ့ခွင်သာ ဝင်အောင်ချ…၊ ပိုင်စေရမယ်…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ၊ လုပ်ကြမယ့် အစီအစဉ်တွေကို ဆက်တိုင်ပင်ကြပါတယ်..။ 

ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ ( အဲဒီ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း ပထွေးနဲ့ မောင်လေးရယ် ) အတူတူ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ရမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း ကျမ ရင်တွေဖိုနေရတယ်…ရှင်…။ အဲဒီ အချိန် မြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့ပဲ..ကြိတ်ပြီး ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်..။ညရှစ်နာရီခွဲလောက်မှာပဲ ပထွေး အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်..။ စိုင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ်မှာ ဆွမ်းကျွေးရှိလို့ သွားအိပ်မယ်ပြောတော့ ပထွေးက ရှောရှောရှူရှူပဲ ခွင့်ပြုတယ်..။ 

စိုင်းက ချက်ချင်းပဲ အိမ်ပြင်ကို ထွက်သွားပါလေရော..။ သူက ဘယ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုမှ သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး..။ အိမ်ကို ဘေးကပတ်ပြီး ၊ အိမ်နောက်ဖေး တံခါးကနေ ပြန်ဝင်လာပါလိမ့်မယ်..။ ကျမ အိပ်ခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ အသာ ဝင်ပုန်းပြီး အသင့် စောင့်နေမှာပါ..။စိုင်း သိပ်ကြာကြာ မစောင့်ရပါဘူး..။ စိုင်း အပြင်ထွက်သွားတယ် ဆိုတာနဲ့ ပထွေးကလည်း သူချိန်းထားတဲ့ ဆယ်နာရီ ထိအောင်တောင် မစောင့်တော့ပါဘူး..။

“ ကဲ…လိုးကြစို့ ” 

ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြတယ်..။ ကျမကလည်း ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို ဦးတည်လှမ်းလိုက်တယ်..။

“ ဒီဘက် အိပ်ခန်းကြီးထဲ ဝင်ကြရအောင်လား…၊ အဲဒီမှာက ပို ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိတာပေါ့…”

ပထွေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပ်ကြတဲ့ အိပ်ခန်းကြီးဘက် မေးငေါ့ပြပြီး ပြောတယ်..။ ကျမကလည်း ခုတင် ကောင်းကောင်း မွေ့ယာကောင်းကောင်းပေါ်မှာတင်အလိုးခံချင်တာပေါ့..။ ဒါပေမယ့် စိုင်းက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပ်ရပါတယ်..။ နောက်နေ့တွေ အချိန်ရသေးတယ် မဟုတ်လား…..။

“ ဟွန့်…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပ်တဲ့ နေရာကြီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုက်ချင်ပေါင်…..”

ကျမက အဲဒီလို ခပ်မူမူ ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောပြီး ၊ အိပ်ခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းသွက်သွက်နဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး သိမ့်သိမ့်တုန်နေအောင် ခါရမ်းပြီး လျှောက်လာခဲ့လိုက်တယ်..။ ဖင်ကြီးကို တမင် ရမ်းခါပြီး လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ ကျမအလိုကို ပထွေးက ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလည်း..။ ဖင်ကြီးလှုပ်တာကို ကြည့်ပြီးတော့တင် သူ့စိတ်တွေ ထလာနေမှာ..။ ဟော…ကျမနောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာပြီး ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သေးတယ်..။

“ အို…..ဦးမောင်ကလဲ…ကြည့်ပါလားလို့……”

ကျမက ဖင်ပုတ်တာကို မထိအောင် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်း ရှောင်တိမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်..။ သူလိုးတာကိုတောင် ခံတော့မယ့်ဟာ..။ ဖင်ပုတ်တာလောက်ကို တွန့်တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကြီးကို စိတ်ပိုကြွလာအောင် ဆွပေးလိုက်တာ…။ ကြည့်လေ..ပထွေးဆိုတာ ကျမနောက်က အပြေးကို လိုက်လာတော့တာပါပဲ….။

ကျမရယ် ပထွေး ကိုဘမောင်ရယ် ၊ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတယ်..။ ကျမက အဝတ်ဗီဒိုကို တစ်ချက် လှမ်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပ်စပ် ပိတ်မနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖြစ်လို့..။ အထဲမှာ စိုင်းရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်ဖို့ အသင့် စောင့်နေတာ သေချာနေပါပြီ..။

အဝတ်ဗီဒိုက လူတစ်ရပ်ကျော်ကျော်မြင့်တာလေ..။ အဝတ်အစားအချို့ကိုလည်း ကျမက ကြိုတင်ပြီး အပြင်ကို ထုတ်ပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဝင်ပုန်းနေနိုင်ပါတယ်..။ပထွေးနဲ့ ကျမ လိုးကြခံကြမှာကို အငမ်းမရ ချောင်းကြည့်နေမယ့် ပရိတ်သတ် တစ်ယောက်ရှိနေတာကလည်း ကျမကို တစ်မျိုး စိတ်လှုပ်ရှားစေမှု ဖြစ်စေပါတယ်..။

ပထွေး ကိုဘမောင်ကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးကို လိုးရတော့မှာမို့ ဇော အတော်ထန်နေပါတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖြစ်နေတာကို မြင်မိပုံ မရပါဘူး..။သူ့စိတ်အာရုံက ကျမ အပေါ်မှာအပီအပြင် ကျရောက်နေတာကိုး..။ မရောက်ပဲလည်း နေနိုင်ရိုးလား ရှင်..။ ကျမက တကယ့်ကို ဟော့ရှော့တွေ ဝတ်ထားတာကိုး…။ 

အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ် အနက်ရောင် ဝတ်ထားတယ်..။ ဘရာစီယာတောင် မစည်းထားဘူး..။ အဲဒီ စွပ်ကျယ်အပေါ်ကတော့ ရှပ်လက်တို တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားတယ်..။ ဒါပေမယ့် ရှပ်လက်တိုရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်သီး တစ်လုံးမှ မတပ်ထားဘူး..။ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဖွင့်ပြီး ဟပြဲလုပ် ဝတ်ထားတာ..။ အောက်ပိုင်းမှာတော့ ဒူးဆစ်အထိသာ ရှည်တဲ့ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေး ဝတ်ထားတယ်..။ အတွင်းခံပင်တီ ခံဝတ်ပြီး ပင်တီ အနားသားကို တစ်ရစ်နေအောင် ဆွဲလိပ် အနားဖော်ထားတယ်..။

အဲဒီ ဒီဇိုင်း မိုက်မိုက်တွေက ပထွေးကို အပြတ် နှာဗူး ကျစေတာပေါ့..။ ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရဲ့ ရင်တွေ ၊ တင်တွေ ၊ ပြီးတော့ ပေါင်ခွကြား..။ အဲဒီနေရာတွေပေါ်ကကို မခွာဘူး..။ အိပ်ခန်းတံခါး ဂျက်ချပိတ်ပစ်ပြီးတာနဲ့..၊ ပထွေးက သူဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်..။

“ ကဲ…နောင်နောင်…အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်လေ…”

ကျမကိုလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းတယ်..။ နဂိုကလည်း ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ဖော်လှစ်ပြချင်နေတဲ့ ကျမ ၊ နှစ်ခါ မတိုက်တွန်းရပါဘူး..။ 

ကြယ်သီးတောင် မတတ်ထားတဲ့ အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီလေးကို အသာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ရဲ့ ပါးလှပ်ပျော့အိတဲ့ အသားအောက်က တင်းရင်းမို့အိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေ ၊ ပိုပေါ်သွားအောင်လို့ ၊ ရင်ကိုကော့ ၊ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီးမှ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တာ…။

ပထွေးရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ဆိုတာ ပုဇွန်မျက်လုံးတွေလို ပြူးကျယ်ထွက်လာတာပဲ..။ ကျမ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ…။သူ့အဝတ်သူ ချွတ်နေတဲ့ အလုပ်တောင် ခဏ ရပ်သွားတယ်..။

“ ဟွန့်….ဘာကြည့်တာလဲ…….”

ကျမက ပထွေးကို မျက်စလေးချီလို့ ခပ်ညုညုလေး ပြောလိုက်ပြီး အေရိုးဘစ် ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ အင်း ချွတ်တယ်ဆိုတာထက် လိပ်ချပစ်ရတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်..။

လိပ်ချတဲ့ နေရာမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း လိပ်ချတာ..။ စစချင်း ပထွေးဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာ…။ ပြီးမှ တစ်ဖက်ကို အသာလှည့် ပထွေးဘက် ဖင်ပေးပြီး ဆက်ချွတ်တာ…။ ခြေကျင်းဝတ် အထိ လိပ်တွန်းချပြီးမှ ချွတ်ပစ်ရတာဆိုတော့ ပထွေးကို ဖင်ကုန်းပြထားသလိုလည်း ဖြစ်နေတာပေါ့…။ပြီးတော့မှ ပထွေးကို ကျောပေးလျက်ပဲ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ကို ချွတ်တယ်..။ နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်တယ်..။ 

ပထွေးရှေ့မှောက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားအောင် အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတဲ့ ကျမဟာ တကယ်တော့ ပထွေးတစ်ယောက်တည်း ကြည့်ဖို့သာ မဟုတ်ပဲ..ဗီဒိုထဲက မောင်လေး စိုင်းကိုလည်း ပြနေတာပေါ့လေ..။ပထွေးရော မောင်လေးရော ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို ကြည့်ရပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြမှာ အမှန်ပါဘဲ….ရှင်….။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။