စိတ်နဲ့ချည်တဲ့ ကြိုး အပိုင်း ( ၅ )
နရသူ ရေးသည်။
အခန်း (၁၂)
မော်ဂန်က ကပြားသွေးပါသူ လီးကရှယ်ကြီးသည်။ ဘာတဲ့ အင်တာနေရှင်နယ်ဆိုဒ် ဆိုတာလေ … ကြီးကြီးရှည်ရှည် ဂိုပါးရ်ကဲ့သို့သော စံချိန်မီပြီး ထွားထွားလျားလျားရှိလှသည့် အော်လန်ပြဲလီးဒစ်ကြီးမျိုး … ။ ပြီးတော့ သူက လီးမှာ ဂေါ်လီတွေပါ လေးငါးခြောက်လုံးမက တန်းစီပြီး ထည့်မြှုပ်ထားသည်။ လဒစ်သားရေကို အဖုအ ထစ်တွေဖြစ်အောင် ခွဲစိပ်ထုံးဖွဲ့ကာပြုပြင်ထားသည်။ ဂေါ်လီလီးပြူးပြူးနှင့် သူမတို့ ကျောင်း (ဘော်ဒါ)က ဆရာစောကိုတောင် သတိရသွားမိစေသည်။
ဆရာစောဟာက သူ့လောက်တော့ မထွားပါ။ သူမအလိုးခံခဲ့သမျှ ယောက်ျားသားတွေထဲမှာ ဂိုပါးရ်းနှင့်မော်ဂန်သာ အကြီးဆုံးအထွားဆုံး ဆိုရမည့် လီးကြီးတွေဖြစ်သည်။ မော်ဂန်က သူ့တည်းခိုဆောင်ရောက်လာသမျှ စော်အငုံးလေးတွေ ပါကင်လေးတွေဆိုလျှင်လည်း သူပဲအရင်ဆုံးဖွင့်တာ။
သူပြီးလျှင်တော့ စော်လေးတွေ အလိုလိုဈေးကျပြီး ဖာခန်းရောက်ပြီသာမှတ်။ ဂေါ်လီနှင့် တဝကြီးလိုးထားတာကြောင့်လည်း ပါကင်ပွင့်ပြီးသား စောက်ဖုတ်တွေက အမြဲတမ်းတရွရွ ဖြစ်နေတတ်သည်။
ဆရာမလေးသင်းသင်းနွယ် ဒီတည်းခိုဆောင် မကြာမကြာလာရင်း သူနှင့်ပါချိတ်မိသွားကြပြီး တစ်ခါနှစ်ခါအစပြု၍ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်ရာက မော်ဂန့်လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသွားသည်။ ဂိုပါးရ်နှင့်ဆရာတွေမပါဘဲနှင့်လည်း မော်ဂန့်ဆီ တစ်ခါလားနှစ်ခါလား တိတ်တိတ်ကလေး လာကုန်းဖြစ်သွားသည်။ ခုတော့လည်း အစရှိအနောင်နောင်ဆိုသလို ဘာအကြောင်းရှိရှိ ဘယ်ကိစ္စနှင့်လာလာ သူမနှင့်မော်ဂန်တို့ ဆုံမိသည်နှင့်ပင် လိုးပွဲကလေးတစ်ပွဲတော့ မလွဲမသွေ ကျင်းပဖြစ်သွားပြီဖြစ်သည်။
မော်ဂန်က သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို လျှိုနှိုက်ပြီး လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်ဆွပေးလိုက်ချိန်မှာ သင်းသင်းနွယ်ရဲ့အလိုးခံပြီးကာစ စောက်ပတ်လည်း တအားရွကာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာသလို သူမရဲ့လက်တစ်ဖက်က မော်ဂန်ရဲ့ခါးရှေ့ ဘောင်းဘီကြားကနေ တွဲလောင်းကြီးထွက်ကျနေသော လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး နီရဲပြီး အပြတ်တောင်မာလာလေသည်။ လိုးရန်အသင့်အခြေအနေကို ရောက်လာသည်။
" စလိုက်ရအောင် မသင်း "
" သင်း ဒီမှာပဲ လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးမယ် ရလား"
" အိုကေ … သက်စ်ရိုက် … မိုင် ဒါလင် … ဆွိလဗ် ဘေဘီ"
သင်းသင်းနွယ် သူ့ကိုကျောပေးပြီး ရေကန်ပေါင်ကို လက်နှစ်ဖက်စုံထောက်ကာ ဖင်ကိုကော့ကော့လေးလုပ်ပြီး မြှောက်ထောင် ကုန်းပေးလိုက်ရာ မော်ဂန်လည်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကိုဖျစ်ဖြဲ၍ ဖင်နှစ်ဖက်ဆုံရာအကွဲကြောင်းကြားကနေ အပြင်ကိုပြူထွက်နေသည့် သူမစောက်ဖုတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လီးကြီး ဖိသိပ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးဝင်ပြီဆိုတာနှင့် မော်ဂန် အပီအပြင်လိုးပြီ။
" စွတ် ဖွတ် စွိဇွပ် စွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘုဘွပ် စွိ ဗြွတ် ဗလွတ်"
" အာ့ အ အမေ့ အိ အိ အင့် ဇွတ် ဇွတ်အတင်း လိုးတော့တာပဲ ဟင့် အိ အင့် အိ အင့် အင့်"
မော်ဂန် သိပ်တော့အားမရ။ မသင်းဖင်သားကြီးများက အလုံးအထည်ကြီးမားသည်။ အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်လိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ စောက်ဖုတ်လိုးခြင်းဖြစ်၍ ကပ်သီးကပ်သပ်နိုင်သလိုဖြစ်ပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ်အကြားမှာ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ခံနေပေရာ သူ့လီးအဆုံးထိမဝင်ဘဲ တဝက်သာသာလောက်ပဲဝင်နိုင်သည်။ ဖင်သားကြီးသူမို့ မတ်တပ်မလိုးဘဲ လှေကြီးထိုးပက်လက် ဒါမှမဟုတ် မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး ခွေးလိုးလိုးတော့မှသာ လီးအဝင်ပိုနက်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။
အကယ်၍များသာ သူမနေရာမှာ ကြည်ကြည်ခိုင်ကဲ့သို့သော ဖင်သားအလုံအထည်ကြီးသည့်တိုင် ဖင်လုံးအိအိလေး အနောက်ဖက်ကိုကောက်ချိတ်တက်နေသည့် ကလေးမလေးမျိုးသာ ဆိုလျှင်တော့ သေချာပေါက် သူ့လီးတစ်ဆုံး ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးနိုင်မှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ဖင်ကြီးရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ ဖင်လည်းကြီး ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အနောက်ကိုကောက်ချိတ်ထွက်နေသော မိန်းမမျိုးကို ဣတ္ထိယအထာနပ်လွန်းလှသည့် ကာမမုဆိုးယောက်ျားတို့ အသေအလဲ အကြိုက်တွေ့ကြခြင်းပဲ ဖြစ်ပေသည်။ (ဤကား စကားချပ်တည်း။)
လိုးသံက အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ အရည်ရွှမ်းနေသော သင်းသင်းနွယ်ရဲ့စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လီးကြီးအဝင်အထွက်လုပ်ပြီး ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးချရာက တစွိစွိတစွပ်စွပ် အသံဗလံတွေ ဆူညံနေအောင်ထွက်လာလေသည်။
" အ အသံတွေ ထွက် ထွက်လိုက်တာကွာ "
" မသင်း တင်း နေပီမဟုတ်လား စောက်ရည်များလေ အသံကျယ်လေပေါ့"
" ဟင့် သူပဲ ဆွထားပီးတော့ … လိုး ကိုမော်ဂန်ရာ တ တအားလိုးပေးစမ်း အားမရလိုက်တာ"
လီးကဂေါ်လီတွေ စောက်ဖုတ်အဝမှာတင် တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်နေပြီး အထဲမရောက်နိုင်တာမို့ အားမလိုအားမရဖြစ်စွာ သူမပြောသည်။
" မသင်း ဖင် ဖင်ခံနေတာ လီးက တစ်ဆုံးမဝင်ဘူး"
" ဟင် ဘာ ဘာရယ်"
" စပတ်မလိုးဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲထည့်လိုးရရင်တော့ ရှယ်ပေါ့ လီးတစ်ဆုံးလိုးခွဲပစ်မှာ"
" မ မလုပ်နဲ့ ဖင်လိုးချင်ရင်တော့ မလာနဲ့ ဟွင်း "
" မလိုးပါဘူး မသင်းစောက်ပတ် လိုးမဝသေးဘူး ဒါဖြင့် ဒီလိုလုပ်"
" ဘာလဲ ပြော"
" ရှေ့ပြန်လှည့် မတ်တပ်ပဲ ပွေ့ချီပြီးလိုးမယ် ဒါမှ နှစ်ယောက်လုံးအားရမှာ"
သင်းသင်းနွယ် သူပြောသလို ကိုယ်တစ်ပတ်ပြန်လှည့်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားသည်။ မော်ဂန် သူမတင်ပါး အသားဆိုင်အိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲမပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံးပွေ့မချီယူလိုက်ကာ ဟဟပြဲပြဲလေးဖြစ်သွားသော သင်းသင်းနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးထိုးကော်၍ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ရာ လီးချောင်းကြီး ဗြွပ်ဇွပ်ဆိုပြီး အတွင်းထဲအထိ တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့် ဆောင့်ဝင်သွားသည်။
" အာ့ အိ အ မေ့ အင်ဟင်း ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်"
" ဝင် ဝင်လား သင်းသင်း"
" ဝင် ဝင်တယ် အီး ယာ့ သ သားအိမ်တောင် ပေါက်တော့မယ် ပူကနဲပဲ အီးဟီးး"
" လိုးပြီကွာ မသင်းစောက်ဖုတ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်လိုက်ချင်ပြီ ခုတစ်ချီတော့ အမြန်ဆုံး ပွဲသိမ်းလိုးပေးမယ်"
" လိုး ကိုမော် ဟင့် ဟင့် ကျေနပ်တယ် အားရတယ် ထိလည်းအရမ်းထိတယ် ကိုမော် သင်းတစ်ကိုယ်လုံး ဒီလို အပေါ်မပြီး လိုးလို့ အဆင်ပြေပါ့မလား"
" ပြေတယ် ပါးပါးလေးပါ … ကိုယ့်ပုခုံးသာမြဲမြဲကိုင်ထား လိုးပြီဟေ့"
" ဘု ဘွတ်ဘွတ် ဗလွတ် … ဘွတ် ဘွပ် ဗြွတ် စွိ ဇွပ် … ဘွတ် ဗွပ် ဘုတ် စွိဗလပ် လပ်"
တင်ပါအိအိကြီး မြှောက်မြှောက်ပြီး အောက်ကနေလီးကြီးတေ့ဆောင့်ကာ ပင့်လိုးလိုးသည်။ သူမကိုယ်လုံးကို သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက် အားနှင့် အပေါ်လွှဲကာလွှဲကာ ပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းသည်။ လိုးချက်စိပ်သလောက် လိုးအားပြင်းသည်။ လီးအဝင်လည်း ပိုနက်ပြီး အဆုံးထိ ရောက်ကာ သားအိမ်ကိုပါ ထိမိနေသည်။ သင်းသင်းနွယ် သူ့ပုခုံးကိုဟီးလေးခိုတွဲပြီး အံကလေးကြိတ်ကြိတ်၍ အောင့်အည်းအလိုးခံရာ ခရီးအတော်ရောက်လာသည်။
" ကောင်းလှချည်လား မသင်းရာ နေ့တိုင်း ခုလိုလိုးရရင် … ဘယ်လောက်ပျော်ဖို့ ကောင်းလိုက်မလဲ"
" ခုလည်း လိုးနေရပြီပဲ … စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုး ကိုမော် သင်းအောင့်ပြီးခံမယ် … ကိုမော့်လီးကြီးသိပ်ကြိုက်တယ် အကြိုက်ဆုံးပဲ လီးအရင်းကနေ ဖြတ်ပြီးတော့တောင် စဖုတ်ထဲ စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် ဟင်းဟင်း လိုး လိုးသာလိုး ဆောင့် ဆောင့် အင့် မြန်မြန် မြန်မြန်လေး အိ အင့် အင့်"
" လိုးပြီကွာ … လရည်ထွက် ထွက်ချင်လာပီ … ငါလိုးမ စောက်ဖုတ်ဖြဲထား ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲနေအောင်ဖြဲထား ငါ ပင့်လိုးပေးမှာ ကဲ ကဲကွာ စဖုတ်က ရှယ်ပဲ မုန့်ပေါင်းလေး ဇွိဇွိဇွိဇွိနဲ့ … လီးမြုပ်နေအောင်လိုးမယ် … ကဲ ကဲဟယ် မသင်း ဘယ် ဘယ်လိုလဲ"
" ကောင်း ကောင်းနေပီ သင်း တအား ကောင်း နေပီ … မ မရပ် နဲ့ … မ ရပ်တော့နဲ့ … ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် မြန်မြန်သွက်သွက်ဆောင့် လိုး အသားကုန်လိုး အ အ အီဆိမ့်နေတာ ပဲ အိ အိ ဟင့် ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်… စဖုတ်တော့ ပြဲ ပြဲပြီ ထင်တယ်"
လိုးသံဆောင့်သံတွေ တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် တရစပ်ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် မော်ဂန်လည်း သင်းသင်းနွယ်စောက်ဖုတ်ကို အချက်ငါးဆယ်တစ်ရာမက ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် ပက်ပက်စက်စက်အောက်ပင့်လိုးပြီး လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ သင်းသင်းနွယ်လည်း သူနှင့်တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များတဖြောဖြော ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လေရာ နှစ်ယောက်လုံး ကာမသုခအပြည့်အဝ ရရှိသွားကြသည်။
မန်နေဂျာမော်ဂန်နှင့် လူချင်းခွဲပြီးပြန်လာရာ သင်းသင်းနွယ်အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်ချိန်မှာ ကြည်ကြည်ခိုင်နှင့်ဂိုပါးရ်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ချီလိုးပြီး၍ လရည်နှင်စောက်ရည်အရွှဲသားဖြစ်ကာ ကာမစည်းစိမ်ကို အီဆိမ့်နေအောင် တစိမ့်စိမ့်အရသာခံစားရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့၍ထပ်၍ လှဲအိပ်ကာ အနားယူနေကြသည်။
သင်းသင်းနွယ် ကုတင်အနားကို လျှောက်လာကာ ပြုံးတုံ့တုံ့မျက်နှာပေးနှင့် …
" အော အခွင်အရေးလေးရတာနဲ့ ဇိမ်ကျနေကြတာပေါ့ ကဲ ထကြ အနားယူရင်း သောက်စားကြရအောင်"
သူမနှိုးဆော်လိုက်တော့မှ နှစ်ယောက်သား လူးလဲထလာကြသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ချွေးစေးများပျံ၍နေသောကိုယ်ခန္ဓာကို ရေချိုးခန်းထဲသွားရောက်၍ ဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ဆရာမသင်းသင်းနွယ်တို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ သောက်လိုက်စားလိုက်နှင့် နေစောင်းချိန်ကနေ ညဉ့်ဦးယံအချိန်ကိုပင် ရောက်ရှိလာလေသည်။
အရက်က မူးသည်။ ဝိုင်က ရီဝေစေသည်။
နှစ်ခုစလုံးက သောက်စားပြီးတာနှင့် ချက်ချင်းလက်ငင်းအစွမ်းပြသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဆရာမနှင့်အတူ ဂိုပါးရ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အထိအတွေ့အရသာခံစားရင်း ရမ္မက်တဏှာမီးတွေက တရိပ်ရိပ်တောက်လောင်ဆူဝေလျက် အချိန်အကန့်အသတ်မဲ့စွာဖြင့် အဆုံးစွန်ရောက်သည်အထိ ရေကုန်ရေခမ်းပင် သုံးယောက်သားပျော်ပါးလိုက်မိကြသည်။
ဂိုပါးရ် သူမတို့ဆရာတပည့်နှစ်ယောက်ကို တစ်ချီပြီးတစ်ချီလိုးသည်။ မောလျှင်နားသည်။ ဝီစကီပြန်သောက်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်ရော သင်းသင်းနွယ်ရော ဝိုင်သောက်ပြီး မူးရီနေကြရာ သူမတို့ တစ်ယောက်စီကို နောက်ထပ်သုံးလေးချီစီ ဂိုပါးရ် မှုတ်လိုက်ဆွလိုက် လိုးလိုက် သူတို့ချင်းလည်း စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက်ယက်လိုက် စောက်ပတ်ချင်းအပြန်အလှန်ပွတ်လိုက်နှင့် ကမ်းကုန်အောင် ရမ္မက်နယ်ကျွံကြရင်း အချိန်တော်တော်ကလေးကြာမှ သုံးယောက်သား လက်ပန်းကျကာ ကုတင်ပေါ်မှာ အသီးသီးဖလက်ပြသွားကြလေသည်။ ဒါတောင်မှ ဂိုပါးရ်လီးကို ဆရာမနှင့်သူမ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ နမ်း၍စုပ်၍ လီးပြန်တောင်လာအောင် ထပ်မံနှူးဆွပေးမိကြသေးသည်။
သူမတို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ကာမရာဂသောင်းကျန်းမှုများကတော့ ပြောရလျှင် ဆုံးနိုင်မယ်လို့တောင် မထင်တော့။
နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ ဂိုပါးရ်နှင့် နှစ်လီစီလောက်ဆွဲပြီး ဆရာတပည့်နှစ်ယောက် အဆောင်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ဘော်ဒါဆောင်ရောက်တော့ နွဲ့နွဲ့မူနှင့် ဆရာမနှင်းသီရိတို့ သူမတို့ရောက်အလာကို အသင့်စောင့်ကြိုနေကြသည်။
ရက်သတ္တတစ်ပတ်လုံးလုံး ဆရာမနှစ်ယောက်နှင့် သူတို့သူငယ်ချင်းမလေးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်အခန်းတစ်ယောက်ကူးရင်း ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲ စုန်ချည်ဆန်ချည် မမောနိုင်အောင် ကူးခတ်မျောပါနေမိကြသည်။ ဆရာမသင်းသင်းနွယ်လည်း နွဲ့နွဲ့မူနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းနှီးခွင့်ရခဲ့ပြီဖြစ်သလို ကြည်ကြဘ်ခိုင်လည်း ဆရာမနှင်းသီရိအခန်းထဲမှာ သုံးလေးညတစ်ကြိမ်လောက် သွားပြီး နှစ်ယောက်သား လီးအတုနှင့် ကမ်းကုန်အောင် စခန်းသွားန်ုင်ခဲ့ကြသည်။
ဒါပေမယ့် သူမရဲ့တိုးတိုးဖော်အစစ်ကတော့ စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်သည့် ဆရာမသင်းသင်းနွယ်သာဖြစ်သည်။ ဆရာတပည့်လေးယောက် ရှိသည့်အနက် ငွေကိုဖောဖောသီသီသုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါနိုင်သူတွေကလည်း သူမနှင့်ဆရာမသင်းသင်းနွယ်တို့ နှစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ နွဲ့နွဲ့မူမိဘတွေက ပြည့်စုံသော်လည်း သမီးဖြစ်သူရဲ့ပညာရေးကို စိုးရိမ်ပူပန်မှုရှိကာ အမြဲလာလာစောင့်ကြည့်နေတတ်၍ သူမခမျာ စိတ်ထင်ရာ သွားလာလည်ပတ်ခွင့်မရချေ။ ဆရာမနှင်းသီရိကျတော့ အပျော်မက်ပေမယ့် ဆယ်ပြားတစ်စေ့ကို နှစ်ပြားရအောင်ခွာမည့်သူဖြစ်သည်။
ကြည်ကြည်ခိုင် ဆရာမသင်းသင်းနွယ်နှင့်အတူ သူမ ဟိုတစ်ပတ်က ကြုံတွေ့ခဲ့သမျှအဖြစ်တွေကို ပြန်လည်စားမြုံ့ပြန်ရင်း ဆရာမ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အချိန်ကြာနေသည့်ကိစ္စကိုမေးရာ အဖြစ်မှန်ကိုသိလိုက်ရသည်။ သင်းသင်းနွယ် သူ့တပည့်မလေးကို သူနှင့် မန်နေဂျာမော်ဂန်တို့ အကြောင်း မချွင်းမချန် ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။
" ဒီတစ်ကြိမ် သမီးတို့နှစ်ယောက်တည်း သွားချင်တယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တယ်"
သူမကပြောရာ ဆရာမသင်းသင်းနွယ် သူမကိုကြည့်၍ အဓိပ္ပါယ်ပါပါလေးပြုံးလိုက်ရင်း …
" ချယ်သိပါတယ် အကြည်ရယ် မင်းစိတ်ထဲမှာ ဘာတွေတွေးနေသလဲဆိုတာ …"
" ဒါဖြင့် ချယ်က ဘယ် လို … "
ချယ်တစ်ယောက် ကြည်ကြည်ခိုင့်ကို သူမစီစဉ်ထားတာတွေ ပြောပြလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ဒီတော့မှဘဝင်ကျသွားဟန်နှင့် သူမမျက်နှာကလေး ပြုံးဖြီးဖြီးလေးဖြစ်လာလေသည်။
တနင်္ဂနွေတစ်ရက်ကို ရောက်တော့ …
ဆရာတပည့်နှစ်ယောက် အဆောင်ကနေ လူတွေမသိအောင် ခပ်လျှိုလျှိုကလေးထွက်လာကြပြီး ထုံးစံအတိုင်းမြို့ထဲအနှံ့ သွားရောက် လည်ပတ် ဝယ်ခြမ်း၍ အပြန်မှာ သူမတို့ ယခင်တစ်ခေါက် သွားရောက်ပျော်ပါးခဲ့ဖူးသည့် တည်းခိုခန်းဆီ ဝင်ရောက်ကာ နှစ်ယောက်အိပ်ခန်း တစ်ခန်း ယူလိုက်ကြသည်။
လူမသိအောင် ထွက်လာရတာကလည်း အကြောင်းရှိပါသည်။ အဆောင်မှာ သူမတို့အခြေအနေကို ရစ်သီရစ်သီနှင့် မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်နေကြသည့် ဆရာစော ဆရာအောင်မင်း တို့နှစ်ယောက်နှင့် ဂိုပါးရ်တို့ရှိကြသည်။ ဂိုပါးရ်ကိုတော့ တစ်ခါတစ်ရံ အဆောင်က အခန်းလွတ်တစ်ခုခုမှာပင် ကြည်ကြည်ခိုင် သူနှင့်နှစ်ကိုယ်ချင်း တွေ့ခွင့်ပေးခဲ့သည်။ အစရှိပြီးသူတွေမို့ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အထွေအထူး ပြောဆိုနေစရာ မလိုအပ်တော့ပါ။ တွေ့တာနှင့်ထမီလှန်ပြီး လိုးကြရုံသာဖြစ်သည်။
သူမစိတ်ထဲလိုအပ်နေချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင်ပြီး အခွင့်အရေးလည်းရမည်ဆိုလျှင် ကြည်ကြည်ခိုင် သူ့ကိုအချိန်ယူ၍ လီးစုပ်ပေးသည်။ ဂိုပါးရ်လီးကိုစုပ်ရတာ တခြားယောက်ျားတွေထက် ပိုပြီး အားရပါးရရှိလှ၍ ကြည်ကြည်ခိုင် စိတ်ထဲကကျေနပ်မိသည်။ လီးတုတ်တုတ်တွဲတွဲကြီး တောင်မာလာအောင် စိတ်လိုလက်ရ ဂွင်းထုပေးရချိန်မှာ သူမပေါင်ခြံကြားရှိ စောက်ပတ်ဆီမှလည်း စောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် အလျှံပယ်ကြီးရွှဲအိုင်ကျလာတတ်သေးရာ လီးစုပ်ရင်းနှင့်တစ်ချီပြီးစေတာမို့လည်း သူမအနေနှင့် နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်မိတာ မဆန်းပါချေ။
ကြည်ကြည်ခိုင်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို အချိန်ယူ၍အယက်ခံလိုစိတ်ရှိသည်။ လီးကြီးကြီးနှင့်လိုးရခြင်းမို့ စောက်ရည်သာ မထွက်လျှင် ဘယ်လိုမှ သည်းညည်းခံပြီး အလိုးခံနိုင်မှာမဟုတ်ချေ။ တော်ရုံနှင့်အချိန်မရလျှင်တော့ ပုဆိုးလှန် ထမီလှန်ပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်အပြန်အလှန် ခပ်မြန်မြန်ပွတ်သပ်နှူးဆွပြီး လူအလစ်မှာ မဖြစ်ဖြစ်သည့်နည်းနှင့် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လိုးကြရတာများသည်။ သူ့လီးက မဟားဒရားကြီးလှသည့်အတွက် လိုးသည့်အချိန် အစပထမမှာ တဖြည်းဖြည်းချင်းချိန်ဆ၍လိုးရပြီး အရှိန်ရလာတော့မှ အမြန်ပြီးအောင် တက်သုက်နှင် စခန်းသွားရလေ့ရှိသည်။
ဆရာစောနှင့်ဆရာအောင်မင်းတို့လို လူမျိုးတွေကျတော့ ကြည်ကြည်ခိုင် ဖီးလ်မလာတာအမှန်ပင်။ ဆရာနှင့်တပည့်လည်းဖြစ်သလို တစ်ဆောင်တည်း တစ်မိုးတည်းအောက်မှာ နေကြသူတွေ မို့လည်း အန္တရာယ်အလွန်များလှပြီး မတော်တဆ လူအမိခံရ၍ နာမည်ကြီးသွားမှာကြောက်ရပါသည်။ သူတို့နှင့်ဆက်ဆံမည့်အစား ဆရာမနှစ်ယောက်နှင့်သာ ပွတ်သဘင်ပွဲ ဆင်နွှဲပြီး လီးအတုနှင့် မိမိတို့စိတ်ကြိုက် လိင်တူမိန်းမသားအချင်းချင်း ရမ္မက်အာသာ ဖြေဖျောက်ရတာကမှ ပိုကောင်းဦးမည်ဟု ယုဆမိသည်။
ဒီအခြေအနေတွေကြောင့်လည်း သူတို့ကိုမသိမသာရှောင်ကွင်းပြီး လူသူသိပ်မသိသည့် တည်းခိုဆောင်လိုနေရာမျိုးကို တမင်တကာ ရွေးချယ်ရခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
သူမတို့ကဲ့သို့ အခြားသော အကြံတူအမျိုးသမီးကြီးငယ်တွေလည်း ရှိချင်ရှိကြလိမ့်ဦးမည်။ သူ့အကြောင်းနှင့်သူ သူ့ကိစ္စနှင့်သူ သူ့သမိုင်းသူရေးပြီး ကိုယ့်သမိုင်းကိုယ် ရေးကြရတာဖြစ်သည်။ လူမိလျှင် ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်ခံ ကြရစတမ်းပင်။ ဒါ့အပြင်လည်း အချိန်ပိုင်း ကြေးစားအလုပ်လာလုပ်သော မိန်းမတွေလည်း မျက်စိနောက်စရာကောင်းအောင် တွေ့ရတတ်သေးသည်။ သူတို့မှာလည်း သူတို့ခွင်နှင့် သူတို့ပင် ဖြစ်ရာ ကိုယ့်အရေးကိစ္စကို အာရုံမစိုက်နိုင်ကြချေ။ သူမတို့ရဲ့အဓိက target ကိုက ဖောက်သည်များများရပြီး ငွေများများ ပိုက်ကာ အိမ်အမြန်ပြန်ရဖို့ပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့အထဲက တချို့မိန်းမတစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စဆိုသလို သူမတို့ကို ကြည့်ပြီး ခရီးသွားဟန်လွဲ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သွားတတ်ကြသေးသည်။ ဘဝတူအတန်းအစား ဖာသည်တွေလို့များ မှတ်ယူနေသလားတော့ မသိချေ။
ဝိတ်တာကောင်လေးမှတစ်ဆင့် ဝိုင်အရက်နှင့်စားသောက်စရာတွေ မှာယူရင်း မန်နေဂျာကြီးဆီ သူမတို့နှစ်ယောက်ရောက်ရှိကြောင်း သတင်းပို့ခိုင်းရသည်။ သူအချိန်အားတာနှင့် အရောက်လာခဲ့မည်ဟု မန်နေဂျာမော်ဂန်ထံမှ အကြောင်းပြန်လာသည်။
ဝိတ်တာ နှစ်ယောက်လောက် အပြောင်းအလဲ လုပ်ထားတာတွေ့ရသည်။ ဖိုးလမ်းဆိုသည့်ကောင်လေး လွန်ခဲ့သည့် တစ်ရက်နှစ်ရက်ကပဲ ဒီတည်းခိုခန်းကနေ ထွက်သွားပြီလို့ကြားရ၍ သူ့အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ လက်လုပ်လက်စား အခြေခံလူတန်းစားဘဝတွေက ဒီအတိုင်းပါပဲလေ။ ကံမကုန်သည့်တစ်နေ့ ပြန်တွေ့ကြမည်ပေါ့။
ဝိုင်နှင့်မြည်းစရာတွေ ရောက်လာ၍ ဆရာတပည့်နှစ်ယောက် ဝိုင်တစ်လုံးစီဖောက်သောက်ကြရင်း အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ထက်မှာ နှစ်ယောက်သား ဇိမ်ယူလိုက်ကြသည်။
ဆရာမသင်းသင်းနွယ် ကြည်ကြည်ခိုင်အနားကပ်လာပြီး တစ်စုံတစ်ခုပြောလိုက်၍ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ခရီးဆောင်လက်ပွေ့အိတ်ထဲက အနက်ရောင် ပလပ်စတစ်စခပ်ထူထူနှင့် အသေအချာထုပ်ပိုးထားသည့် အရာဝတ္ထုတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။
သူတို့အသုံးပြုနေကျ ရော်ဘာလီးအတုချောင်းပဲဖြစ်သည်။ ကြည်ကြည်ခိုင် ပလပ်စတစ်စကို ဂရုတစိုက်ဖြည်ချလိုက်သည်။ ယောက်ျားလီးနှင့်သဏ္ဍာန်တူ လဒစ်လုံးရော လီးကိုယ်ထည်ပေါ်ရှိ သားရေအတွန့်တွန့် အကြောချောင်းကလေးတွေကအစ တထေရာတည်း ထပ်တူညီအောင် ပြုလုပ်ထားသော ရော်ဘာလီးအတုကြီးကား သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြုံးထေ့ထေ့လေးလုပ်ကာ လာပါအသုံးပြုလှည့်ပါ ဟူ၍ ညှို့ငင်ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်နှင့် … ။
..................................................................................................................
အခန်း (၁၃)
တိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြိတ်၍ ညည်းညူသံကလေးတွေ သက်ပြင်းရှိုက်သံ အမောတကောအသက်ရှူသံကလေးတွေ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လျက်ရှိသည်။ နှစ်ယောက်သား ရမ္မက်တဏှာဖိစီးနေကြပြီမို့ မိုးမမြင်လေမမြင် ရာဂမြူမှုန်တို့ တိမ်သလ္လာသဖွယ် ပိတ်ဖုံးကာဆီးလျက် ရှိနေခဲ့ကြပြီ။
ခုချိန်မှာ ကမ္ဘာစစ်ဖြစ်လျှင်တောင် သူမတို့နှစ်ယောက် ဂရုမစိုက်နိုင်ကြတော့။
ကြည်ကြည်ခိုင်က ဆရာမရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားနှင့် ကုန်းကုန်းကွကွလေးရှိနေသလို ဆရာမသင်းသင်းနွယ် မှာလည်း အောက်ကနေ ပက်လက်ကားရယား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလှဲအိပ်ကာဖြင့် ကြည်ကြည်ခိုင်ရဲ့ လက်မှာကိုင်ထားသော လိင်တန်အတုက ဆရာမပေါင်ကြားခွဆုံရှိ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် တရစပ် လိုးဆောင့်ပေးနေပြီး ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ကလည်း ကြည်ကြည်ခိုင်ရဲ့ သူမမျက်နှာတည့်တည့်အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးကာ ကားယားခွစီးလျက် ရှိသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြား ခွဆုံအရပ်ရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကလေးကို အောက်ကနေ သူမလက်ကလေးနှင့် ပွတ်လိုက်ဆွလိုက် နှိုက်လိုက်ကလိလိုက်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း အပေါ်ဖက်ထိပ်ရှိ အစိထိပ်ဖူးကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် မမီမကမ်းလှမ်းစုပ်ကာ လျှာနှင့်ပင့်ယက်သပ်တင်၍ နှူးနှပ်ဆွပေးလျက်ရှိလေ၏။ နှစ်ယောက်လုံး ဇာတ်ရှိန်တွေ တဖြည်းဖြည်းမြင့်တက်ကာ လှုပ်ရှားမှုတွေသွက်လက်မြန်ဆန်လာကြပြီ။
" အိုး အင့်အင့် အူးဟူးဟူး အိ အိအင့် အင့် အာ့ အာ့လာ့ လာ့ အင်း အင်း "
" စွတ်ဖတ် ပလပ် စွိ စွတ် ပလပ် ဖတ် ဘတ် ဘုတ် စွိ ဇွပ်"
ကြည်ကြည်ခိုင့်လက်ထဲက လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်သိပ်တစ်ကြပ်စွာလိုးဆောင့်ချရင်း စောက်ဖုတ်နံရံအသားနုလွှာလေးတွေကို အဆက်မပြတ် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေရာ စောက်ဖုတ်ယားယံမှုဝေဒနာ ပိုသည်းလာပြီး သင်းသင်းနွယ်စောက်ပတ်က အရည်တွေ တဖြည်းဖြည်းလိုက်ကာ ဂလိုဏ်သံပေါက်လာသည်။ လီးဝင်လီးထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း ဘွတ်ဗွပ်ဇွပ် ဘွတ်ဗွပ်ဇွပ် မြည်သော အသံများကြောင့် ရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုမို ပြင်းထန်လာခဲ့ရသည်။
သင်းသင်းနွယ်လည်း သူမမျက်နှာပေါ်အုပ်မိုးနေသည့် ကြည်ကြည်ခိုင့်ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖိဆွဲချကာ သူမစောက်ပတ်ကို လျှာနှင့် အသွားအပြန်ထိုးယက် အစိကလေးကိုပါစုပ်စုပ်ပြီး လက်ချောင်းများနှင့်လည်း သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တဇွပ်ဇွပ်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာ မပြတ်နှူးပေးလေရာ ကြည်ကြည်ခိုင့်ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် လှုပ်ရှားယမ်းခါ၍ ကော့ပျံထွန့်လူးသွားရပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ဆရာမမျက်နှာနှင့် တစ်သားတည်းကျအောင် ဖိကပ်ကာဖြင့် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ကော့ထိုးဆောင့်ညှောင့်ပေးလာလေသည်။
သူမရဲ့ရာဂဇော ပိုကြွလာအောင် ဆိုပြီး သင်းသင်းနွယ်လည်း သူမစောက်စိကလေးကိုပါ လက်ညှိုးလက်မနှင့်ဖျစ်ချေဆော့ကစားပေးပြန်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင့်စောက်ခေါင်း ကလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေ အလိမ့်လိုက်ကျဆင်းလာလေသည်။
ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း လူးခါ၍သွားပြီ။ သူမစောက်ရည်တွေ ဆရာမမျက်နှာပေါ်ကို မြင်မကောင်းအောင်ထွက်လျှံယိုစီးကျကာ ဆရာမမျက်နှာတစ်ပြင်လုံး စောက်ရည်အကွက်လိုက် ပေလူးပွထကုန်တော့သည်။
ဆရာတပည့်နှစ်ယောက် အရှိန်ကောင်းနေတုန်းမှာပဲ တံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။
" ကြည်ကြည် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်"
" ဟုတ် ချယ်"
ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ထမီတစ်ထည်ကောက်စွပ်၍ရင်လျားလိုက်ကာ ပိုသီဖတ်သီပုံစံနှင့်ပင် အခန်းရှေ့သွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ အခန်းဝမှာ အရပ်ကြီး ကလန်ကလားနှင့် သူမကိုမိုး၍ရပ်နေသော မန်နေဂျာမော်ဂန့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အသားဖြူဖြူ အရပ်ရှည်ရှည် ကိုင်းကိုင်းနှင့် ပညာတတ်ပုံစံမျိုးပေါက်သည်။ ဆရာမပြောပုံအရ သန်စွမ်းပုံတော့ရသည်ဆိုတာ ကြည်ကြည်ခိုင် ချက်ချင်းအကဲခတ် လိုက်မိသည်။
" မသင်း ရှိတယ်မဟုတ်လား ကလေး"
သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို စကင်ဖတ်သလို အထက်အောက်မကျန် သိမ်းကျုံးဝေ့ဝိုက်ကာကြည့်လိုက်သော စူးရှလှသည့် သူ့မျက်လုံးများရဲ့ အကြည့်ကို ကြည်ကြည်ခိုင် ကောင်းစွာ သတိထားလိုက်မိသည်။
" ရှိ ရှိ ပါတယ်ရှင် အခန်းထဲ ဝင်နိုင်ပါတယ်"
" ကိုမော် လာလေ "
ချယ်ကလည်း ကုတင်ပေါ်ကနေ သူ့ကိုအသံပေးသည်။
မော်ဂန်အခန်းထဲဝင်တာနှင့် သူမလည်း တံခါးကိုအသေအချာပြန်ပိတ်ကာ ချက်ချလိုက်သည်။
မကြာမီ …
သူမတို့ရဲ့အိပ်ခန်းငယ်လေးထဲမှာ ပွဲကလေးတစ်ပွဲ အစပြုသွားခဲ့ရပြီ။
ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်သံလွင်လွင်ကလေးတွေနှင့်အတူ အိုးအိုးအင့်အင့်မြည်တမ်းညည်းညူသံ တဟင့်ဟင့်တကျွတ်ကျွတ် သည်းလှိုက်အူလှိုှုက် တုန်ရီဖိုမောသံ ကလေးတွေပါ တစ်ဆက်တည်းကြားလာရသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် အဝတ်မဲ့နေသောခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ကုတင်ထက်မှာ ပိုးလိုးပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားခြေနှစ်ဖက်ကိုဖြဲကားကာ လဲလျောင်းလျက်ရှိကြပြီး လိင်မှုဗေဒကျမ်းကြေလွန်းသူ ကာမဆရာကြီး မော်ဂန်ရဲ့ ရာဂသွေးမကြွကြွအောင် စွမ်းစွမ်းတမံ နှူးဆွလှုံံ့ဆော်ပေးမှုကို နှစ်ထောင်းအားရရှိလှစွာဖြင့် နှစ်ယောက်သား တုန်တခိုက်ခိုက် ဖိုလှိုက်မောလျစွာဖြင့် ထွန့်ထွန့်လူးမျှ ခံစား၍နေကြလေသည်။
သင်းသင်းနွယ် သူ့တပည့်မလေးကြည်ကြည်ခိုင်ကို မော်ဂန့်လက်ထဲ ကြည်ဖြူစွာနှင်းဆက်အပ်နှံပြီး သူအလိုရှိသလို အသုံးပြုခွင့် ပေးခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း ဗွေဆော်ဦး စတင်မိတ်ဆက်သည့်အနေနှင့် ကြည်ကြည်ခိုင့်ကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားထမီကို တစ်ကွင်းလုံးချွတ်ချခိုင်းလိုက်ပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကိုယ်ခန္ဓာကို မော်ဂန့်ကို နွားပွဲစားနွားကြည့်သလို နေရာအနှံ့အပြားကို စေ့စေ့ငုငု လိုက်လံကိုင်တွယ် ကြည့်ရှုစေလိုက်သည်။
မော်ဂန်လည်း အထူးသဘောကျ ကျေနပ်နေပုံရလေသည်။ အရွယ်ရောက်ပြီး မိန်းမကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ် တို့ဖြင့် အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့် လုံးထစ်တစ်ရစ်ကြော့ရှင်းစွာ ကြည့်ကောင်းရှုဖွယ်တင့်တယ်လှသည့်တိုင် သူထင်မှတ်ထားတာထက် ပိုပြီး အသက်အရွယ်အားဖြင့် ငယ်ရွယ်နုနယ်ချောမောလွန်းသူကလေး ဖြစ်နေပြန်တာမို့ နုထွားကလေးဖြစ်သော ကြည်ကြည်ခိုင်အပေါ် ကာလကြာမြင့်စွာ ရေရှည်အသုံးချသွားနိုင်မည့်အရေးကိုတွေးပြီး တစ်ယောက်တည်းကြိတ်၍ ဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်နေမိပေသည်။
သူ့လက်များက ကြည်ကြည်ခိုင့်ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်းရပ်ဝန်းရှိ ကြီးမားဝင့်ထည်ကာ မို့မောက်ကြွရွလုံးထင်းလို့နေသော ရွှေရင်အုံ အိအိကြီးနှစ်မြွှာနှင့် ဆင်စွယ်သဏ္ဍာန် ဝါဝင်းနေသော သူမလက်မောင်းသားလုံးအိအိကလေးများကို အသေအချာကိုင်စမ်းရင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လာသလို ရင်သားဆိုင်နှစ်မြွှာမှတစ်ဆင့် အောက်ဖက်ကို ပြေလျှောဆင်းသွားသော ဗိုက်သားပြင်ရှပ်ရှပ်ကလေးနှင့် အောက်ဖက်မှ ကုန်းကမူသဏ္ဍာန် ပြေပြစ်စွာမို့မောက်ဖောင်းကြွ၍နေသော ရွှေရောင်မွှေးညှင်းပါးပါးကလေးများ ဝန်းရံနေသည့်ဆီးခုံမို့မို့ ။
ထိုမှသည် အောက်ဖက်ပေါင်ခွဆုံ တစ်နေရာတွင်ရှိသည့် အပျိုစင်အငုံအဖူးကလေးနှယ် တင်းတင်းစေ့ကာနေသည့် အင်္ဂါဇပ်နှုတ်ခမ်းလွှာ နှစ်ချပ်ဆုံတွေ့ရာ စောက်ပတ်ပြင်ဖောင်းအိအိကလေးကိုပါ လက်နှင့်သေသေချာချာနှိုက်ကိုင်စမ်းသပ်၍ စောက်ခေါင်းလိုဏ်ကမူဝ အပေါက်ကျဉ်းကလေး ထဲကိုပါ လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်၍ ဇွပ်ဇွပ် ဇွပ် ဆိုပြီး စောက်ခေါင်းလေးကို ခပ်သွက်သွက်ကြီး ချော့နှူး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ကြည်ကြည်ခိုင်ဆိုသော ခလေးမကလေး မျက်လုံးကလေးများ မှေးစင်းကျသွားသည်အထိ ဖီလင်တွေ တက်သွားတာကို အသေအချာပင် မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ကာမဂုဏ်စည်းစိမ် ရယူခံစားသည့်နေရာမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက် အဆိပ်ပြင်းသူမိန်းမသားအချို့၏ အမှတ်သင်္ကေတ သဘောလက္ခဏာ ပေပဲ ဟူ၍ မော်ဂန်တစ်ယောက် သူ့အတွေ့အကြုံနှင့်ယှဉ်၍ သုံးသပ်မိသွားသည်။
" ကုတင်ပေါ်တက်"
ဆိုပြီး …
မော်ဂန်က သူ့ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီနှင့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို သူမကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ချွတ်ခိုင်းပြီး ဘောင်းဘီကြားကနေ အပြင်ကို ဘွားကနဲ ထွက်ကျလာခဲ့သော ထွားထွားလျားလျားရှိလှသည့် သူ၏စံချိန်မီလီးငပဲကြီးကို သူမတတ်သမျှမှတ်သမျှ စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်နှိုးနှူးဆွကာ အာခံတွင်းထဲငုံ၍ စုပ်ခိုင်းယက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။
ကြည်ကြည်ခိုင် သူခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးသည်။ နဘေးမှ ဆရာမသင်းသင်းနွယ်ကလည်း သူ့တပည့်မလေး စိတ်ပြောင်းမသွားအောင် နဘေးနေပြီး သူမကိုယ်တိုင် ကြပ်ကြပ်မတ်မတ် ဝန်းရံထိန်းကျောင်းကာ မော်ဂန့်လီးကိုပါ ကိုယ်တိုင်ဆွဲယူစုပ်နမ်း၍ ဇာတ်ရှိန်မြင့်သထက် မြင့်လာအောင် တန်ပိုမြှင့်တင်ပေးနေပေသည်။ ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း သူမအနေနှင့် မဆွကတည်းကပင် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီးသား ဖြစ်သည်နှင့်အညီ မော်ဂန် သူမဖင်ကိုကြည့်မလား နောက်လှည့်ကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ကုန်းထောင်ပေးသည်။
တဖန် စောက်ပတ် ကြည့်ချင်သည် ဆိုလျှင်လည်း ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး အစွမ်းကုန်လိုက်လျောခြင်းအားဖြင့် သူမခြေနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော်ကန်ကား အကုန်လုပ်ပေးသည်။ သူမရဲ့ပင်ကိုယ်အလှမှာ မည်သည့် အပြစ်တစ်စုံတစ်ရာမှပင် ဆိုစရာမရှိကြောင်း သူမကိုယ်တိုင် သက်သေသာဓက ထုတ်လှစ်ပြနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ မော်ဂန်လိုလူ တစ်ယောက် အကြိုက်တွ့လျှင် သူမအတွက် အကျိုးကျေးဇူးအားဖြင့် ဆိုဖွယ်ရာပင်မရှိဘူးဆိုတာ အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို ကြိုတင်သဘောပေါက် သိနားလည်နှင့်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။
မော်ဂန် သူမကိုယ်လုံးကလေးကို မှောက်ချည်လှန်ချည်လုပ်ပြီး အနုလုံပဋိလုံ စောကြောစစ်ဆေးရင်း သူ့စိတ်ထန်လာတာနှင့် သူမကို ကုတင်ပေါ် ဗြုန်းကနဲ တွန်းလှဲချလိုက်ရာက ပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်အကြား မျက်နှာအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း သူမပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်ကို ဖလူးဖလူးနှင့်နေအောင် ပါးစပ်နှင့်ဆွဲမွှေ့ကာ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းကို သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် အောက်မှအပေါ်သို့ တပြပ်ပြပ် ပင့်ယက်သပ်၍ အကွဲကြောင်းထိပ်ရှိအစိညှောက်တောက်ကလေးကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်ခဲကာ စုပ်၍စုပ်၍ပေးလိုက်ရာ စောက်ရည်တွေ တမုဟုတ်ချင်းပန်းထွက်ကျလာလေသည်။
ကြည်ကြည်ခိုင်ကို လူးခါနေအောင် ဘာဂျာပေးနေသော မော်ဂန်၏ အင်တာနေရှင်နယ်ဆိုဒ် ဧရာမလီးချောင်းကြီးကို သင်းသင်းနွယ် အောက်ကနေ အားရပါးရ ဆွဲဆွဲစုပ်ကာ လွေပေးနေသည်။ လချောင်းကြီးကိုပုလွေပေးရင်း သူမလက်တစ်ဖက်က သူမစောက်ပတ်ကိုသူမဖာသာ လွှတိုက်ပွတ်သပ်၍နေသည်။ သင်းသင်းနွယ်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်နည်းတူ ထန်နေပြီဖြစ်ရာ သူမစောက်ပတ်တဝိုက်မှာလည်း စောက်ရည်တွေ မြင်မကောာင်းအောင် ရွှဲစိုပေလူးနေပြီဖြစ်သည်။
" လိုးချင်လိုးတော့ ကိုကြီးရာ ကြည်ကြည် အရမ်းရွနေပြီ မ ရ တော့ ဘူး"
စူဆောင့်ဆောင့်လေသံနှင့် ခပ်ညည်းညည်းကလေးပြောလိုက်သော ကြည်ကြည်ခိုင့်အသံကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
" လိုးမယ် ဒါပေမယ့် ညည်းလက်စလေးသိချင်လို့ အပေါ်တက်"
မော်ဂန်သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာလိုးခိုင်းရာ ကြည်ကြည်ခိုင် မငြင်းသာတော့ပါ။
" ကိုကြီးအကြိုက် လုပ်ပေးပါ့မယ် အဆင်မပြေရင်ပြောနော်"
" မပြေတာဘာရှိမလဲ စပတ်ထဲလီးဝင်ရင် အဆင်ပြေပြီပေါ့"
" အဲဒါပြောတာ ဝင်အောင်လုပ်ဖို့တောင် တော်တော်ခက်ဦးမှာ လီးကြီး ဒါလောက်ကြီးနေတာကို နောက်ပြီး ဘာတွေလဲမသိ ထည့်ထားတာ"
" ဂေါ်လီပါ ဒါက အဆန်းမဟုတ်ပါဘူး"
" မသိဘူး ခုမှတွေ့ဖူးတာ နာမှာပေါ့"
" နာပါဘူး အလုံးလေးတွေကဖီးလ်ဆေးပဲ နာရင် ပြန်လျော်ပေးမယ်"
" တကယ်နော် ဟွင်း"
ကြည်ကြည်ခိုင် ဲနှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ကာရွဲ့ကာနှင့် သူ့ကို နှုတ်လှန်ပြန်ပြောရင်း ပက်လက်လှဲအိပ်ကာ မိုးပေါ်ထောင်ပေးလိုက်သော မော်ဂန့်လီးညိုတုတ်ကြီးအပေါ်ကနေ သူမ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကျော်ခွကာ မြင်းထိုင်ထိုင်သလို ဆောင့်ကြောင့်လေး တက်ခွထိုင်ချလိုက်ရာက လီးထိပ်ကြီးကို ခပ်ဟဟကလေးရှိသော သူမစောက်ခေါင်းပေါက်အဝမှာ တစ်ချက်နှစ်ချက် လက်နှင့်ကိုင်၍ ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲဒစ်လုံးကြီးထည့်မြှုပ်ကာ အပေါ်ကနေ သူမကိုယ်လုံးအားနှင့် အားပါပါလေး ဖိဆောင့်လိုးချ လိုက်လေသည်။
" ဘွတ် ဇွပ် ဗြွတ်"
အသံနှင့်အတူ လီးကြီး ဆောင့်တိုးဝင်လာသည်။ တစ်ခါဖိဆောင့်ချလိုက်ရုံနှင့် လီးထိပ်ကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲကို သုံးလေးလက်မ အထိနစ်ဝင်လာ၍ ကြည်ကြည်ခိုင့်မျက်နှာလေး ကွက်ကနဲပျက်သွားမိသည်။ လီးချည်းသက်သက်ဝင်လာတာမဟုတ်ဘဲ လီးမှာပါသည့် ဂေါ်လီလုံးတွေပါ လီးချောင်းကြီးနှင့်အတူ ဖိသိပ်ဆောင့်ဝင်လာ၍ သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ နံရံအသားနုကလေးများကို တလိမ့်လိမ့် ပွတ်တိုက်ခြင်းခံလိုက်ရကာ ကြည်ကြည်ခိုင်အနေရခက်ပြီး စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားမိသည်။
" အာ့ ကြပ် ကြပ်တယ် ဂေါ်လီ တွေ အဝမှာ တစ် တစ်နေတာ"
" ဘယ်အဝလဲ"
" ဘယ်အဝရှိရမလဲ စောက်ဖုတ်အဝပေါ့"
" ငါ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကော့လိုးမယ် ညည်းအပေါ်က ရသလောက်လေးဖိချပေး ဟုတ်ပီလား"
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး"
ကြည်ကြည်ခိုင် ခေါင်းညိတ်ပြီး ဖင်ကိုပြန်ကြွ၍ လီးထိပ်ကိုချွတ်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် စောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် အားတင်းပြီး လီးကြီးပေါ်ကို ဖိထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ စောက်ပတ်အဝမှာလီးတေ့ပြီး လီးဝင်ရုံ သွင်း၍ ဆောင့်ထိုင်ချလိုက် ဖင်ပြန်ကြွလိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဖိလိုးချလိုက်နှင့် လေးငါးကြိမ်လုပ်ပေးလိုက်ရာ လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်းနက်လာပြီး သူမအနေနှင့်လည်း တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ် ခံနိုင်ရည်ပိုရှိကာ ဖီလင်ပိုတက်လာသည်။
ပိုပြီးတော့လည်း ဏှာထန်လာသည့်အလျောက် မခံချင်စိတ်ကလေး ပေါ်လာပြီး သူမအဖုတ်ထဲ မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ဖြစ်နေသောလီးကြီးကို မရမကလိုးချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ ဖင်သားအိအိကြီးကို မြှောက်ကာကြွကာ စကောဝိုင်းမွှေ့ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် အဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်ရင်း မော်ဂန်လည်း သူမဖိဆောင့်ချက်နှင့်အညီ အောက်ကနေ သူ့လီးထိပ်ကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလိုက်ရာ လီးကြီးတဝက်သာသာလောက် စိုက်နစ်ဝင်လာသလို ဂေါ်လီလုံးတွေရဲ့ဖိကြိတ်မှုဒဏ်ကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် စူးကနဲအောင့်ကနဲ နာကျင်မှုဝေဒနာလေးများ ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။
ကြည်ကြည်ခိုင် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး တစ်ကြပ်နေသောလီးချောင်းကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ တစ်ချောင်းလုံးနီးပါးဝင်အောင်ပင် အားနှင့်ဖိ၍ဖိ၍ မော်ဂန့်အပေါ်စီးကနေ ဇွတ်အတင်းပင် ဆောင့်လိုးချလိုက်ပြန်သည်။
" အာ့ အိ အိ အင့်ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အင့် ဟင်းဟင်း "
" နာလား ကြည်ကြည် နာသေးလား"
" အင့် နာတယ် ကျိန်းလည်းကျိန်းတယ် တ တစ်မျိုး အာ့ ပဲ အ ရှီး "
" ဆောင့် ဆောင့် မရပ်နဲ့ ငါ့လီး ခုမှစဝင်တာ သွက်သွက်ဆောင့်ပေး နင့်စောက်ဖုတ်လေး လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ် အီဆိမ့်ပြီး တထုတ်ထုတ်နဲ့ နေတာပဲ"
" အိုး ခံရတဲ့သူလည်း အီဆိမ့်နေတာ ကိုကြီးရယ် လီးကြီးသားအိမ်ထိ တက်ဆောင့်နေပြီ … ပြီး ပြီး တော့ … ဟို ဟို ဂေါ် လီ လုံး ကြီးတွေကလည်း တ တအားပဲ စပတ်နံရံတွေ စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်ပြီထင်တယ် အထဲမှာ တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖိ ဖိကြိတ်နေတာ အ ဟင့် ဟင့်"
" လိုးသာလိုး … နာရင်လည်း ခဏအောင့်ထားလိုက် မကြာခင် ကောင်းလာမှာပါ ကလေးရဲ့"
" ဟင့် ကောင်းတယ် ပြောပြောပြီး အိ အင့် သေသေချင်စော်နံနေပြီ တဂယ်ပဲ"
" ဂေါ်လီကြောက်လို့လား အကြည်ရဲ့ မကြောက်ပါနဲ့"
မကြောက်ပေါင် လို့ သူ့ကိုစိတ်ထဲကပဲပြောရင်း ကြည်ကြည်ခိုင် အံကလေးကြိတ်ကာ အပေါ်ကနေဖင်ကြီးလှိမ့်ကာလှိမ့်ကာနှင့် ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။ အရှိန်ကလေး နည်းနည်းပိုရလာလေ ရာဂသွေးပွက်ပွက်ဆူလာပြီး နာကျင်မှုဝေဒနာ သက်သာလာလေဖြစ်ကာ အဆိုးကနေ အကောင်းဖက်ကို တဖြည်းဖြည်းရောက်စပြုလာသည်။ ဂေါ်လီလီးကြီးရဲ့ စွဲမက်ဖွယ့်အရသာကို စတင်ခံစားမိလာသည်။ သာမန်လီးနှင့်မတူသော ထူးခြားဆန်းကြယ်လှသည့်အတွေ့။ ဒီအတွေ့ကို သူမ ဘယ်လိုမှလက်မလွှတ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာလေသည်။ သို့တိုင်အောင် ပထမအချီစတွေ့ကာစဖြစ်၍ များစွာအတင့်မရဲဝံ့ဘဲ မော်ဂန့်လီးကို တစ်ဝက်သာသာမျှနှင့်ပင် အရှိန်ထိန်းပြီး ဖိလိုက်ကြွလိုက် လိုးပေးနေရသည်။
နဘေးမှ အသေအချာစောင့်ကြည့်နေသော သင်းသင်းနွယ်လည်း စိတ်ချရသည့်အခြေအနေရောက်ပြီဆိုတာ သိပြီး တရွရွဖြစ်နေသည့် သူမစောက်ပတ်ကို အယားပြေလိုပြေငြား မော်ဂန့်ခေါင်းရင်းဖက်ဆီသွားပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်ကို တက်ခွထိုင်ချလိုက်ရာက မော်ဂန့်မျက်နှာကို သူမစောက်ပတ်နှင့် မရိုးမရွပွတ်ပြီး အပြတ်ဂျာခိုင်းလိုက်သည်။
မော်ဂန် သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်နေသော ကြည်ကြည်ခိုင့်ကို ပင့်ညှောင့်လိုးရင်းတန်းလန်းနှင့် သူ့မျက်နှာပေါ် အုပ်မိုးရောက်ရှိလာသော သင်းသင်းနွယ်၏ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်အစုံနှင့် အောက်ကနေပင့်မထိန်းကိုင်ပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသည့်စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့် ကုန်းဟပ်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ပြပ်ပြပ်ဆိုပြီး ပင့်ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုဂျာပေးလေသည်။
အစိကလေးကို သွားနှင့်ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဆိုပြီး မနာအောင်ကိုက်၍ ဘယ်ညာမွှေ့ယမ်းပြီး လှုပ်ခတ်ကလိကစားပေးရာ သင်းသင်းနွယ် တင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ စောက်ရည်တွေလှိမ့်ကျလာသည်။ မော်ဂန့်မျက်နှာပေါ်အထိ သူမစောက်ရည်တွေအိုင်ထွန်းသွားသည်။ သင်းသင်းနွယ်လည်း ဖင်ကြီးကို တအိအိနှဲ့ကာနှဲ့ကာနှင့်ဖိကြိတ်လှုပ်ရှားပြီး မော်ဂန် အောက်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဂျာပေးသမျှကို ဖီလင်ယူခံစားနေသည်။ အပေးအယူ ညီမျှလာပြီလို့ ဆိုရမည်။
သင်းသင်းနွယ်နှင့်ကြည်ကြည်ခိုင်တို့နှစ်ယောက် မော်ဂန့်ကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား ဖြစ်နေကြပြီး သူတို့ချင်းပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်မိကြကာ ရင်သားဆိုင်ချင်း နို့သီးအချင်းချင်း ခလုတ်တိုက်ထိတွေ့၍ ကာမဇောအဟုန် အတွေ့အာရုံနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ပါနေမိကြရင်း တစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်ကာသပ်ကာ နှူးကာဆွကာနှင့် ဖင်ကြီးတွေ မြောက်ကြွမြောက်ကြွလုပ်ပြီး ဖိကြွလိုက် နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ကော့ညှောင့်ဆောင့်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်က စောက်ပတ်အမှုတ်ခံရင်း ဇိမ်တွေ့သလို တစ်ယောက်ကလည်း လီးကြီးကိုမပြတ်လိုးဆောင့်လိုး၍ ကာမစည်းစိမ်ကို တပ်မက်ခြင်းကြီးစွာ ခံစားနေမိကြသည်။
အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဇာတ်ရှိန်မြင့်သထက်မြင့်၍ ဆောင့်ချက်တွေမြန်ဆန်လာရပြီး ကြည်ကြည်ခိုင်လည်း ဂေါ်လီလီးရဲ့ဒဏ်ကို ကြာရှည်စွာတင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ကနဲတုန်ကနဲဖြစ်၍ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေကို အဆက်မပြတ် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်လူးလွန့်ရင်းနှင့်ပင် တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။
ကြည်ကြည်ခိုင် သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ မော်ဂန့်လီးကို ဗွက်ကနဲ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး တဖန် သူ့လီးကို မရွံမရှာကုန်းစုပ်ကာဖြင့် သူ့ကိစ္စပြီးအောင် ပါးစပ်နှင့်ပင် ဆက်လက် စခန်းသွားပေးလိုက်သည်။ မကြာခင် လရည်တွေပန်းထွက်လာရာ သူ့လရည်တွေအကုန် ပါးစပ်နှင့် စုပ်ယူမျိုချပစ်လိုက်ပြီး မော်ဂန့်နဘေးမှာပင် သူမကိုယ်လုံးကလေးကို ဘုန်းကနဲပစ်လှဲချ၍ မောမောပန်းပန်းနှင့် ခွေခွေကလေး လဲလျောင်း အနားယူနေလိုက်သည်။
.................................................................................
အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>>>
No comments:
Post a Comment