ရေမျောဗေဒါ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး
အမည်က အောင်ဇော် အများသိတာက သရဲလေးပေါ့ဗျာ ။ လုပ်တဲ့အလုပ်က ကြုံရာကျပန်း မိဘမဲ့တစ်ကောင်ကြွက်နေတာက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နေတယ် ။ ကျွန်တော်နေတဲ့မြို့လေးက ပဲခူးမြို့နှင့် ရန်ကုန်မြို့ကြားက ရွှာမကျ မြို့မကျဘူး ။ ကျောင်းစာက ၁၀ တန်းကနေ ကျောင်းထွက်ပြီး ကားစပ္ပါယ်ယာလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်တို့မြို့က အကိုကြီးကကားမောင်းတော့ သူ့တပည့်အဖြစ် ခေါ်ထားတာ ။
ကုန်ကားနှင့် နေရာအနှံကို ပစ္စည်းတွေ သယ်ယူပို့ပေးရတယ် ။ သူ့ဆီကကားမောင်းတဲ့ ပညာကို သင်ယူကာ လိုင်စင်ရမှ ကားမောင်းအလုပ်လျှောက်ဖို့ ရန်ကုန်မှာ ကျန်ရစ်ပြီး ဘုန်ကြီးကျောင်းမှာနေပြီးတော့ အလုပ်လိုက်လျှောက်နေတယ် ။
ကုမဏ္ဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရတယ် ။ ကုမဏ္ဏီရဲ့အမည်ကို မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ သူတို့အရောင်းထွက်ရင် ကားမောင်းကာ သူတို့သွားလိုရာကို ပို့ပေးရတယ် ။ ကိုယ်က ကားမောင်းရုံသာမကအရောင်းပိုင်းကိုလည်း ကူရောင်းပေးတော့ ဆိုင်တွေနှင့်လည်း ရင်းနှီးလာသလိုဘဲ အရောင်းဝန်ထမ်းတွေကလည်း ချစ်ကြတယ် ။
ကံကြမ္မာဆိုးချက်ဝင်လာတော့ ကားဘရိတ်ပေါက်ပြီး ရှေ့ကကားကို သွားတိုက်မိတော့ ၂ လကျော် လုပ်ထားတဲ့ငွေအပြင် ရမဲ့လစာထဲကနေ တစ်ဝက်ပေါင်းကာ လျော်လိုက်ရတယ် ။ အဲဒါကိုဆိုင်ကဆိုင်ရှင်တစ်ယောက် သိပြီး ကျွန်တော့ကို သူ့ဆီမှာ ကားမောင်းဖို့ပြောပြီး လစာကိုလည်း ကုမဏ္ဏီလစာထက် ပိုပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကုမဏ္ဏီကထွက်ပြီး သူဆီမှာ သွားအလုပ်လုပ်တယ် ။ သူရဲ့ဆိုင်က ဆိုင်ကြီးဆိုတော့ ကားမောင်းရုံသာမက အားရင်လည်း ဆိုင်ကူရောင်းပေးရတယ် ။
ဆိုင်မှာရှိတဲ့ စော်လေးတွေကလန်းနေတော့ အလုပ်လုပ်ရတာက ပင်းပန်းမူမရှိဘူးလို့တောင် ထင်ရတယ်ဗျ ဟား..ဟား..အဲဒီအထဲက ညိုချေဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနှင့် ကျွန်တော် ချစ်ကြိုက်သွားတယ် ။ ညိုချောမှာ မောင်တစ်ယောက်နှင့် ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် ။ သူကအကြီးဆုံးဘဲ သူ့အမေကလည်း သဘောတူတဲ့အဆင့်ကို ရောက်နေပြီမှ ချမ်းသာတဲ့ ကျွန်တော့သူဌေးရဲ့ အငယ်နှောင်းလေးဖြစ်သွားတယ် ။
တနေ့မှာ သူတို့က ရုံးခန်းထဲမှာ လိုးနေတုန်း ပက်ပင်ကြီးသွားတွေ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မသိယောင်ဆောင်ကာ ထွက်လာခဲ့ရတယ် ။ ညနေမှဘဲ မိသားစုငွေကြေးအတွက် ဒီလိုဖြစ်သွားရတာပါလို့ ပြောပေမဲ့ ရည်းစားလူလု အူနုကို ကျွဲခတ် ခံလိုက်ရပေမဲ့ ဒေါသကို ထိန်းကာ သူနှင့်ပြတ်သွားတယ် ။ ဆိုင်မှာ လုပ်ရင်းနှင်း ဆိုင်ကို လာဝယ်တဲ့ အကိုတစ်ယောက်နှင့်ရင်းနှီးပြီး စကားစမိရာမှ သူလုပ်တဲ့ အလုပ်က ငွေများများရတယ် ။ဒါပေမဲ့ ပိုချွဲတတ်ရတယ် ။ ပြောကာ အဓိက အလုပ်လုပ်ရပုံကို မပြောဘဲထိန်ချန်သွားတယ် ။
ကျွန်တော်ကလည်း ဒီဆိုင်မှာ ဆက်မနေချင်တာမို့ သူ့ကို အလုပ်လုပ်မယ်။ ပြောလိုက်တော့ သူနေတဲ့ တိုင်ခန်းကို ပြောင်းနေဖို့ ပြောတော့ သူနှင့်အတူ ပြောင်းကာနေပြီးမှ သူရဲ့အလုပ်အကြောင်းတွေကို ပြောပြလာတယ် ။ သူအလုပ်က လင်မရှိတဲ့ မုဆိုးမတို့ လင်နှင့်ဝေးကွာနေတဲ့မိန်မတို့ကို ဖြည်းဆည်းပေးရတယ် ။ သူနှင့်အတူ ပြောင်းနေတော့ သူက ကျွန်တော့ကို အဝတ်အစားတွေ ဝယ်ပေးပြီး ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လိုပြုစုရတယ် ဆိုတာကို သင်ကြားပေးတော့တယ် ။ Sunsung ဖုန်းတစ်လုံးဝယ်ပြီးအောကားတွေဘဲ ထိုင်ကြည့်ခိုင်တယ် ။
ဇာတ်ကားတွေကလည်း အန်တီနှင့်ကောင်လေးတွေရဲ့ ဇတ်လမ်းတွေဘဲ ။ သူဆီကို ၃ ရက်အကြာမှာသူက အိပ်လိပ်စာ တစ်ခုကိုပေးကာ ပထမဦးဆုံးအလုပ်ကို လုပ်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့လိပ်စာအတိုင်း သွားလိုက်တယ် ။ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းထဲကို ဝင်သွားတော့ ခန္ဒာဝဝနှင့် အန်တီကြီးတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပြီး အတွင်းထဲကို သူနှင့်အတူဘဲ ဝင်သွားလိုက်တယ် ။ ဝတယ်ဆိုပေမဲ့လည်း သိပ်ပြီးတော့ အဝကြီးမဟုတ်ဘူး ။
“ မောင်လေး မင်းဘယ်သူနှင့်မှ မလုပ်ဖူးဘူး ဆိုတာ တကယ်လား ”
မေးလာတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော့အတွက် ကော်ဖီတစ်ခွက် ဖျော်ပေးပြီး ချပေးကာ ကော်ဖီသောက်ခိုင်းတယ် ။
ကော်ဖီသောက်ပြီးတော့ သူက ကျွန်တော့ကို ရေချိုးခိုင်းတယ် ။ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းရေချိုးပြီး ထွက်လာတော့ သူက ကျွန်တော့ကို သူ့ရဲ့အခန်းကိုခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ သူက အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီးကုတင်ပေါကနေ ဘေးတစ်စောင်လေးလှဲကာ ကျွန်တော့ရဲအဝတ်တွေကို
ချွတ်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အားလုံးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့ငပဲကိုကြည့်ပြီး သဘောကျသွားတယ် ။ သူ့ရှိရာကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ သူက
“ မောင်လေး မမပူစီလေးကို ယက်ပေးမလား ”
မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ် မမ လို့ ပြန်ဖြေကာ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကိုခေါင်း တိုးဝင်ကာ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့အစေ့လေးကို လက်မနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးပြီး နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံကာ ဆွဲစုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက
“ အိုး.. ”
တစ်ချက်ညီးပြီး
“ မောင်လေးက မလုပ်ဖူးသာပြောတယ် ဆရာကြီးဘဲ ”
ပြောလာတော့ သူ့ကို ဇတ်ကားတွေထဲအတိုင်းဘဲ စမ်းလုပ်ကြည့်တာပါ လို့ ပြန်ဖြေပြီး ဆက်ပြီးတော့ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့လက်တွေက ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး
“ အား.. မောင်လေးရယ်..ကောင်းလှချညလားကွယ်.. အား.. ”
လို့ ညီပြီးတော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့အရည်တွေက မျက်နှာမှာစင်သွားတော့ သူက ဘေးက အဝတ်နှင့် သုပ်ပေးပြီး
“ အိုး.. အရမ်းကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းက တကယ်ဆရာကြီးဘဲ ”
လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ငပဲကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး သူက
“ မောင်လေး မမကို ချစ်ပေးတော့ကွယ် ”
လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပူစီအကွဲကြောင်းကို ညီလေးနှင့်ဖိပွတ်ကာ ၃ ချက်ခန့် ဆွဲပြစ်ပြီးမှ အထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက် ကျွန်တော့လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး
“ အိုး....ရှီး.. ”
လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အရည်တွေရွှဲကာ ဖောင်းကြနေတဲ့ ဖားခုံညင်းကို တစ်ချက်ချင်းဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ပေးကာ အစေ့လေးကို လက်မလေးနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး.. မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွယ် မောင်လေး.. လုပ်တတ်လိုက်တာ..အား..ရှိး... အား.. ”
လို့ ညီရင်းကာ ကိုယ်လေးကြွကာ ထထိုင်ပြီး ကျွန်တော့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နောက်ကျော့ကိဖက်ပြီး ဆွဲကာ ဆောင့်လုပ်လိုက်တော့ သူပြီးသွားသလို ကွနေ်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူထိုင်ရက်နှင့် မှိန်းကာ အမောဖြေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေလာတော့ ဒေါ်မြင့်က
“ မောင်လေးက တကယ်ဆရာကြီးဘဲ ”
လို့ပြောလာတယ် ။ သူက ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ပူစီက နေထွက်လာသုတ်ရည်တွေကို ဘေးကနေ အဝတ်နှင့် သုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျေနပ်အားရစွာနှင့် ငြိမ်ပြီးတော့ ကြည့်နေတယ် ။ အကုန်သုတ်ပြီး သွားမှ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ရေဆေးပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။
သူက အိပ်ရာကနေ ထလာပြီး ရေချိုးခန်းကိုဝင်ကာ ဆေးကြောတယ် ။ သူနှင့်အတူ ထမင်းစားခန်းထဲကိုဝင်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာယူပြီး တစ်ယောက်တစ်ဘူး သောက်ကြတယ် ။ သူက သောက်ရင်းနှင့် ကျွန်တော့ ကိုကြည့် ပြုံးလိုက်ပြီးမှ
“ မောင်လေးက တစ်ခါမှမလုပ်ဘူးလို့ တော်ေ သးတယ် နို့မိုဆိုရင် မမက ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းမလဲ မသိဘူး ”
လို့ ပြောလာတယ် ။ သူနှင့်အတူ ဘီယာကုန်တော့မှ သူ့အခန်းဆီကို ပြန်သွားလိုက်ကြတယ် ။
“ ကဲ မောင်လေး မမကို နောက်တစ်ခေါက်ပြုစုပေးကွယ် ”
လို့ ပြောကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်နေပေးတယ် ။ ကိုအေးမောင် ပြောတဲ့စကားကို နားထဲမှာ ကြားယောင်လာတယ် ။ သူက
“ သူတို့ရဲ့ လိုအင်ကို မင်းကအကောင်းဆုံး ပြုစုပေးလိုက် မင်းက ငွေကို ပြောစရာမလိုဘဲ သူတို့က ပေးလာလိမ့်မယ် ”
ကျွန်တော်လည်း ကိုအေးမောင်ပြောသလိုဘဲ ဘွားတော်ကြီးရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒကိုဖြည့်ဖို့ ကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားကာ သူ့ရဲ့နို့ကနေစပြီး တစ်လု့းကို သွားနှင့်မနာအောင် ဖွဖွလေးကိုက်ကာ စုပ်ပေးတယ် ။ နောက်တစ်ဘက်နှင့် နို့နစ်လုံးကို လက်ညိုး လက်မသုံးကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..မောင်လေးရယ် ကျွတ်..ကျွတ်. ”
လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပြုစုတာ ရပ်ပေးပြီးမှ သူ့ရဲ့ ပူစီလေးဆီကို ဆင်းသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ပူစီလေးထဲကို လက်ညိုးလေးထိုးသွင်းပြီး အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်လိုက် နုတ်ခမ်းနှင့်ဆွဲကာစုပ်ပေးလိုက်တော့
“ မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွာ... မောင်လေးရယ် လုပ်ပေးတော့ ”
လို့ အသံထွက်လာတော့မှ ကျွန်တော့ရဲ့ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ညီလေးကို သူလိုချင်နေတဲ့ ကျင်းထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့အပေါ်စီကနေ သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး အားနှင့် တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ကာ
“ မမ ကြိုက်လား..မောင်လုပ်ပေးတာကို ”
လို့ မေးကာ ဆောင့်ပေးတယ် ။သူက
“ ကောင်တာမှ ဆွေမျိုးမေ့ဘဲ မောင်လေးရယ် ဒီလိုမျိုးလုပ်ချင်တာ *
လို့ ဖြေကြားလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာ လုပ်နေရာမှ ထိုင်ပြီး ူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကို ကိုင်ပြီးချေပေးသလိုဘဲ သူ့ရဲ့ညီမလေးရဲ့အစေ့လေးကို လက်မနှင့်ဖိဖိကာ ချေပေးလိုက်တော့ သူက ကြွကြွကာ
“ အမလေး..မောင်လေးရယ်.. အရမ်းထိတယ် ကွာ.. အား..ကျွတ်..ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာကွယ်... မောင်လေး.. မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးပါကွယ် ”
လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ လက်ကို ထောက်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးတော့
ခဏ္ဏစိမ်ထားကာ မလုပ်ဘဲ သူအမောပြေအောင် စောင့်ပေးလိုက်တယ် ။သူ့ရဲ့အသက်ရှူသံတွေ ပုံမှန်ဖြစ်မှဘဲ သူ့ကိုခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာတင်ပြီးတော့
ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့မျက်လုံးလေးက မှိတ်ထားပြီး
“ အား..ရှီး.. ကျွတ်..ကျွတ်.. ”
လို့ ပြန်ပြီးတော့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ သူက မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ကျွန်တော့ ကို တွန်းလှပြီး အပေါ်ကနေ ခွကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး မြန်မြန်ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် လုပ်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ သူ့နို့တွေကို ချေပေးပြီး နေပေးလိုက်တယ် ။ သူက အပေါ်ကနေ အချိန်ကြာကြာလေး လုပ်ပြီးမှ ကိုယ်လေးနိမ့်ဆင်းလာကာ
“ မောင်လေး.. မမပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ် ”
လို့ပြောလာတော့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကို နည်းနည်းကြွစေပြီး အောက်ကနေ သူ့ကို ပင့်ကာမြန်မြန်ကြီး ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။သူပြီးသွားမှဘဲ နောက်ထပ် အချက် ၂၀ ဆောင့်လုပ်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့အပေါ်မှာ မှိန်းကာနေပြီး အမောဖြေနေတော့တယ် ။ သူလည်း အမောပြေတော့ ကျွန်တော့ကို ငွေ ပေးကာ ပါးကိုနမ်းတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်မြင့်ကို လုပ်ပေးပြီး ၅ ရက်လောက် အနားယူကာ နေလိုက်တယ် ။ ကိုအေး မောင်က ကျွန်တော့ကို လိပ်စာကဒ်လေးတစ်ခုပေးကာ သွားခိုင်းပါတယ် ။ သူပေတဲ့နေရာ မြောက်ဒဂုံက လုံချင်းအိမ် တစ်ခုဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီးတော့
“ ညီလေး ဒီစော်ကြီးက အရမ်းထန်တယ် မင်းကို သူလိုချင်သလိုမျိုး နေခိုင်းပြီး သူကဘဲ ဦးဆောင်လိမ်မယ် ”
လို့ ပြောပြီး သူက အပြင်ကို ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ လိပ်စာအတိုင်းဘဲ မြောက်ဒဂုံကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ လုံးချင်းနှစ်ထပ် တိုက်အိမ်လေးက အိမ်ရှေ့မှာ ပန်းပင်တွေက ပန်းတွေပွင့်ပြီး အိမ်ရဲ့အလှကို ပိုပြီး ပံ့ပိုးထားတယ် ။ အိမ်ရှေ့တံခါးကနေ ဘဲလ်တီလိုက်တော့ ခဏ္ဏအကြာ တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။
“ ဒေါ်သူဇာအိမ် ဟုတ်ပါတယ်နော် ”
လို့ မေးတော့ ပြုံးပြီး
“ ဟုတ်တယ်မောင်လေး မမပါဘဲ ”
လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က
“ ကိုအေးမောင် လွတ်လိုက်တာပါ ”
ပြောတော့ သူက
“ မောင်လေးမမနောက်ကို လိုက်ခဲ့ ”
လို့ ပြောကာ အေ့ရှကနေ အိမ်ထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ခန္ဒာကိုယ်အချိုးစားက အပြစ်ပြောစရာမရှိဘူး ။ ရုပ်ရည်ဆိုရင်လည်းဘဲ တော်တန်ရုံမင်းသမီးကို သနားတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရတယ် ။ သူနောက်ကနေသူ့ရဲ့ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားနေတဲ့ တင်းပါးကြီးကမယ်ကမ္ဘာကို ဝင်ပြီး ပြိုင် နေသလား လို့တောင် ထင်ရတယ် ။ အိမ်ထဲရောက်မှ နောက်လှည့်ကာ ပြုံးပြတယ်။ ကျွန်တော်ဝင် ပြီးတာနှင့် တပြိုင်နက် တံခါးကို,ဆွဲပိတ်လိုက်တယ် ။ အပြင်မှာပူလောင်မူတွေရှိပေမဲ့ အိမ်ထဲမှာ အားယားကွန်ကြောင့် အေးနေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ
“ မောင်လေး ခဏ္ဏစောင့်နော် မမရေချိုးပြီးမှ မင်းချိုးပေါ့ ”
လို့ ပြောကာ အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားပြီး ကျွန်တော့အတွက် ဘီယာပုလင်းတစ်လုံးချပေးကာ အိမ်အတွင်းခန်းကို ဝင်သွားတယ် ။ စိတ်ကနေပြီး လှလိုက်တာ မမရယ်လို့ ပြောမိတယ် ။ ကိုအေး မောင်ကိုလည်း စိတ်ကနေ ကျေးဇူးတင်မိတယ် ။ အပြင်မှာ ရိုးရိုးသားသားနှင့်နေရင် ဒီလိုမိန့်မမျိုးရဲ့ အနားကို ကပ်ခွင့်တောင်ရနိုင်မှာ မဟုတ်လို့ဘဲ ။
သူချပေးတဲ့ ဘီယာပုလင်းကို သောက်ပြီးတော့ စိတ်ကိုငြိမ်အောင်ထိန်းကာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ နေလိုက်တယ် ။ ရေချိုးခန်းက ရေကျတဲ့အသံရပ်သွားတော့ မျက်လုံးက အော်တိုလှည့်ကာ မမ ထွက်လာမှာကို ကြည့်မိတယ် ။ သူကပြုံးပြီး
“ မောင်လေး သောက်ပြီးရင် ရေချိုးလိုက်တော့လေ ”
ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြောပြီး လက်ကျန်ဘီယာလေးကို မော့ကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ ညီလးကို စင်ကြယ်အောင် ဆပ်ပြာနှင့်တစ်ခါ ရှာဝါနှင့်တစ်ခါ နှစ်တောင်ဆေးပြီး ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ဘေးကနေ ရေသုတ်ပဝါကို ပတ်ပြီး မမရှိရာအခန်းကို ဝင်သွားလိုက်တယ် ။
သူက ကုတင်ပေါ်ကနေ ထမိန်ရင်သျှားနှင့်စောင့်နေတော့ သူရဲ့အရှေ့မှာဘဲ ရပ်နေမိတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ လက်နှင့် မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ဖြေချဖို့ အချက်ပြတော့လကျွန်တော်လည်း ချွတ်လိုက်တယ် ။ နဂိုကတည်းက သူ့ရဲ့အဝတ်တွေဖုံးထားတဲ့ဘော်ဒီကို မြင်တာတောင် ငပဲကမနေနိုင်တာ သူက ထမိန်ရင်သျှားနှင့်ဆိုတော့ ညီလေးက ခေါင်ထောင်နေတာပေါ့ ။ သူကညီလေးကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ
“ မင်းလည်း အလာကြီးပါလားကွ ”
လို့ ပြောပြီး သူ့ဆီလာဖို့ လက်ညိုးလေးကိုကွေးချည် ဆန်ချီပြတော့ သူ့ရှိရာကုတင်ပေါ် သွားလိုက်တော့တယ် ။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူက ထမိန်လေးကို ချွတ်ချကာ ပက်လက်အနေထားနေပေးတယ် ။ လူဘဲလှတာမဟုတ်ဘူး သူ့ရဲ့ပူစီလေးကလည်း အရမ်းကိုလှတယ် ။
နုတ်ခမ်းသားတွေက နည်းနည်းမဲပေမဲ့ ခုံကာဖောင်းကြွပြီး ခုန်ထွက်သွားမဲ့အတိုင်းကို ဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်တိုးဝင်ပြီး သူ့ရဲ့ပူစီကို,အနီးကပ်ကြည့်ပြီး ပါးစပ်တစ်ခုလုံးငုံကာ ဆွဲကာစုတ်ပြစ်လိုက်တယ် ။
“ အိုး.. ”
ဆိုပြီး ညီသံလေးထွက်လာတော့ စိတ်တွေ ပိုပြီးကြွသွားတယ်။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး နီရဲနေတဲ့ သူ့ရဲ့အတွင်းသားထဲကို လျှာဝင်နိုင်သမျှသွင်းပြီးပတ်လည်မွေပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..ရှီး..မောင်လေး..ရယ်.. လူသစ်သာဆိုတယ် .. အား.. ”
လို့ ညီပြီး စကားသံဆက်ပြီး မထွက်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့လက်က ဆံပင်တွေကို လက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အစေံ လေးကို ဆွဲစုတ်ပေးကာ လက်ညိုးလေးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဆီကနေပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းပြီးနေတော့တယ် ။ ထကာထိုင်ပြိး သူ့ရဲ့ကျေနပ်အားရမူကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိတော့တယ် ။ သူက အမောပြေသွားမှ ပြုံးကာ
“ ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် မင်က လူသစ်သာဆိုတယ် မမတော့ မြောသွားတာဘဲကွယ် ဟင်း.. အရမ်းလုပ်တတ်တယ် ”
လို့ ပြောကာ သူဆီကနေ တုံ့ပြန်လာတဲ့အနမ်းကို ကျွန်တော်လည်း မက်မောစွာဘဲ နမ်းရိုက်ပြီး ခံယူလိုက်ပါတော့တယ် ။ သူနှင့်အတူနမ်းရာမှရပ်ပြီး သူ့ကိုလပြန်ပြီးလှဲချကာ ကျွန်တော်က အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ နို့ကို ဘသွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ကာ စိုပေးတော့ သူ့က
“ လုပ်ပေးပါတော့ မောင်လေးရယ် မမအရမ်းလိုချင်ပြီကွယ် ”
ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကို သူ့ရဲ့ပူစီလေးဆီမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီးရင်းနှင့် လက်မောင်နှစ်ဘက်ကို သူ့ရဲ့လက်ချောင်းတွေနှင့် တင်းတင်းညှစ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့မျက်လုံးလေးမှေးကာ
“ အိုး..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ပြောကာ ညီးသံလေးကြားတိုင်မှာ ထိန်ချုပ်လို့ မရဘူး ဖြစ်လာတယ် ။ သူက
“ အား..မောင်လေးရယ်..အား..ကျွတ်..ကွှတ်.. မမပြီးတော့မယ်.. မြန်မြန်.. ”
ပြောတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် ၅ ချက် ဆောင့်လုပ်ပြီး ညီလေးကို ထုတ်ကာ သူ့ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာဘဲ ပန်းချလိုက်တော့တယ် ။ သူရဲ့ဘေးမှာ လှဲချလိုက်ကာ အမောပြေရင်း မှိန်နေလိုက်တော့တယ် ။ သူရဲ့ဘေးမှာမှိန်းကာ အမောဖြေတာက နိဗ္ဗာန်ကိုရောက်နေသလိုဘဲဗျာ ။
နှစ်ယောက်သားအမောပြေတော့မှ သူက
“ မောင်လေး..မမလည်း ဒီလိုမျိုး အပြင်လူနှင့် မနေဖူးဘူးကွ ”
လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့ပါးကို နမ်းလာတယ် ။ သူကျွန်တောကို ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားတယ် ။ သူကုတင်ဘေးကနေ ဘီဒိုဖွင့်ကာ ဆေးကတ်လေးကို ယူကာ သူတစ်လုံးသောက်ပြီး ကျွန်တော့ကို တစ်လုံးပေးတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ဆေး သောက်လိုက်ပြီး သူက အပြင်ကို ခေါ်သွားပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ ဘီးယာတစ်ဘူးနှင့် ဝိုင်ပုလင်းထုတ်ကာ ဘီယာကို ကျွန်တော့ကိုပေးတယ် ။ သူက ဝိုင်ပုလင်းကနေ တစ်ခွက်ငှဲ့ကာ ချီးယားတိုက်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောကိကို တစ်ယောက်စိုက်ကြည့်ပြီးကာ သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်သားအတူ အိပ်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကာ ကြည့်ပြီးတော့
“ ဒီတစ်ကြိမ် မမရဲ့အထဲမှာဘဲ ပြီးနော်မောင်လေး ”
လို့ ပြောကာ ပက်လက်အနေထားနေပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေကိုစို့ပြီး သူရဲ့ဗိုက်ကိုပါ နမ်းတော့ တီချူလေးနှင့်သုတ်ပေမဲ့လည်း အနည်းငယ် ကပ်ကာကျန်တဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့ အကည်တွေက လျာမှာကပ်ညှိသွားသေး ။ ဆက်ပြီးဆင်းကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ဦးတည်လိုက်တယ် ။ သူရဲ့အစေ့ကို သွားနှင့် မနာအောင်ကိုက်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေးရယ် ”
လို့ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့အပေါ်ကို ကောက်အောင် ကျွန်တော့ရဲ့ ခေါင်းကို လက်နှင့်ဆွဲယူကာ နမ်းပေးတယ် ။ အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့
“ ချစ်ပေးတော့မောင်လေး.. ”
လို့ သူဆီကနေ ကျွန်တော့ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ခေါင်ညှိတ်ပြလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ချပြီး ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်း သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ ပထမအကြိမ်မှာ စီးပြီးတင်ကျပ်နေတဲ့ညီမလေး အခုတော့ အရည်တွေရွဲပြီးတစ်ခါလုပ်ထားလို့ သိပ်မကျပ်တော့ပေမဲ့ နည်းနည်းလေးကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဝင်သွားတယ် ။ သူ့ဆီကနေ
“ အား..ရှီး..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီသံလေး ထွက်လာတော့တယ် ။ သူဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့အသံကို မျှော်လင်နေတဲ့သူမို့ သူ့ရဲ့ညီးသံကြားမိတိုင်မှာ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ကျေနပ်မိနေတယ် ။ သူ့ကို အချစ်ဦးလိုသဘောထားကာ သူ့ညီကနေညီးသံလေးကို နားထောင်ပြီး သူ့ကို ညှင်သာစွာဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ၁၀မိနစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကာ စိုက်ကြည့်ပြီး
“ အား... မောင်လေးရယ်.. မမပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ် ”
လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့နောက်ကျော့ကို လက်သည်းတွေနှင့်ကုပ်ကာ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး အပေါ်ကနေ ဖိဖိကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ပေးကာ နှစ်ဦးသား အတူတူ ပြီးသွားကြတယ် ။ သူ့ပေါ်ကဘဲ ညီလေးကို မချွတ်ဘဲ စိမ်ကာထားပြီး မှိန်းနေလိုက်ရတယ် ။
သူက ကျွန်တော့ကို တင်းတင်းဖက်ထားတာမို့ အဲ့ဒီအတိုင်းဘဲ ငြိမ်ကာ နေလိုက်ရတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က မမဇင်ကို ငါချီအထိ လုပ်ပေးခဲ့ရတယ် ။ ပထမ တစ်ချီဘဲ အပြင်ထုတ်ပေမဲ့ နောက်လေးချီကတော့ သူ့ရဲ့အထဲမှာ ပြီးခိုင်းတာမို့ သူ့အထဲမှာဘဲ ပြီးခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ မမဇင်ကို ပြုစုပေးပြီး နောက်နေ့မှာ ကိုအေးမောင်က
“ ညီလေး အကို ဒီလိုဘဝမှာ မနေချင်တော့လို့ နေရာသစ်မှာ အေးဆေးနေပြီး ကောင်းရာအလုပ်တစ်ခုကို လုပ်တော့မယ် မင်းလည်း တရင်းတနှီးရရင် အလုပ်နားတော့ အကိုကတော့ နားပြီကွာ နောက်လကစပြီး ဒီအိမ်စရိတ်က မင်းဘဲရှင်းတော့ ”
လို့ပြောကာ နောက်တစ်နေ့မှာ သူရဲ့ ဆင်းကဒ်ကို ကျွန်တော့ကိုပေးပြီး သူအိမ်ကနေ ပြောင်းသွားတယ် ။ သူပြောင်းမဲ့နေရာကို ကျွန်တော့ကို သူက ပြောမသွားသလို ကျွန်တော်လည်း မမေးမိဘူး ။ တစ်ပတ်လုံးဘဲ ကျွန်တော်ဟာ စားလိုက်ဇတ်ကားကြည့်လိုက်နှင့်ဘဲ အချိန်တွေဖြုန်းကာ နေလိုက်တယ် ။ ဖုန်းရိမ်းတုန်းလေး မြည်လာတော့ ကိုင်လိုက်ပါတယ် ။ အမည်ကတော့ မမထားလို့ ရေးထားတယ် ။ ဖုန်းကို ပြန်ထူးလိုက်ပါတယ် ။ ဟိုဘက်ကနေ ခပ်ချေချေနှင့် စကားပြောတယ် ။
“ မောင်လေး ဒီနေ့ည သင်္ဃကျွန်း.... အိမ်ကို မင်းလာခဲ့ပါ မင်းအတွက် ငွေမနည်းစေရဘူး အိုကေလား မောင်လေး ”
ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော်ပြန်ပြီး ဖြေချိန်မရလိုက်ဘူး သူက ဖုန်းချသွားတယ် ။ ကိုအေးမောင် အေးဆေး အနားယူသွားတာ ဒီလိုအကြောင်းရာတွေပါလိမ့်မယ် လို့တွေးမိသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖုန်းကိုဘေးမှချထားလိုက်ပြီး စားဖိုအတွက် ချက်ပြုတ်ကာ စားသောက်ပြီး တရေးတမော့ အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေဘက်ရောက်တော့ မမထား ဆိုတဲ့ ခပ်ချေချေပြောတဲ့ မိန့်မပြောတဲ့ နေရာကို သွားလိုက်ပါတယ် ။
အဲ့ဒီကိုရောက်သွားတော့ ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးရဲ့ အလယ်က အိမ်ကြီးကို သွားတွေ့တယ် ။ အိမ်ကခေတ်ဆန်ဆန်ဆောက်ထားပြီး အဖြူရောင်ကို သုပ်ထားတော့ အိမ်ရှေ့ခြံအပြင်ကနေကြည့်ရင် ခန့်နားနေတယ် ။ ခြံတံခါးဘေးကနေ ဘဲလ်ကိုတီးလိုက်တော့ အသက် ၃၀ ကျော် မိန်မ တစ်ယောက်လာပြီးဖွင့်ပေးတယ် ။ သူ့နောက်နေ လိုက်သွားပြီးတော့ အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ် ။
အထဲကိုရောက်သွားတော့ မိန့်မကြီး တစ်ယောက် ဆက်တီပေါ်ထိုင်နေတာတွေ့တယ် ။ အိမ်ထဲကိုခေါ်လာတဲ့ မိန်မက မမထားဆိုတာကို အသံကိုခန့်မှန်းမိပြီး ဆက်တီပေါ်က မိန်မကြီး ကိုတော့ ကျွန်တော်မသိဘူး ။ မမထားက ခေါ်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းတော့ သူတို့နှင့်အတူဘဲ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ် ။ မမထား ကျွန်တော့ကို ခြေကနေ ခေါင်းအထိကြည့်ပြီး မောင်လေးရဲ့ဆရာက
“ ဒီအလုပ်ကို မလုပ်တော့ဘူး ဒါပေမဲ့ ရုပ်ရည်ချောချောပြီး ဘော်ဒီ တောင့်တင်းတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်လွှတ်ပေးမယ် ပြောတယ်ကွ တကယ်လည်း ချောပါပြီး ဘော်ဒီတောင့်ပါတယ် ဟင်း..ဟင်း.. ”
လို့ ရယ်ကာ ပြောလာတယ် ။
“ ကဲမောင်လေး ခဏ္ဏအနားယူ ဘာသောက်မလဲ ဘီးယာလား ဝီးစကီလား ”
မေးတော့
“ ကျွန်တော် ဘီယာဘဲပေးပါ မမ ”
လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက အိမ်နောက်ကိုဝင်သွားတယ် ။ သူထွက်လာတော့ စကော့ဝိုင် တစ်ပုလင်းနှင့် ဘီယာဘူးရှည်တစ်ဘူး ဖန်ခွက်နှစ်လုံးပါတယ် ။ သူတို့လည်းသောက် မလိုဆိုတာကို ခန့်မှန်းမိသွားတယ် ။ သူပေးတဲ့ဘီယာကို ဖွင့်ကာ တစ်ငုံချင်း အေးဆေးသောက်လိုက်တယ် ။ သောက်ပြီးတော့မှ ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ညီလေးကို ဆေးကြောရင်း ရေပါတစ်လက်စတည်း ချိုးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ မျက်နှာသုတ်တံဘက်ကို ပတ်ပြီး သူတို့ရှိရာ အခန်းကိုဝင်လိုက်တယ် ။
ခန္ဒာဝဝနှင့်ဘွားတော်က ကုတင်ဘေးက ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေပြီး မမထားကတော့ ဂါဝန်အရှည်ကြီးကို ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ စောင့်နေတယ် ။ မောင်လေးလာလေကွယ် လို့ခေါ်တော့ သူရှိရာကုတင်ကို တက်သွားပြီး တံဘက်ကို ဖြေချ လိုပ်ပါတယ် ။
ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်က ဘွားတော်က စူးစိုက်ကာ ညီလေးကိုကြည့်နေသလို့ မမထားကလည်း ကြည့်နေတယ် ။မမထားရဲ့ ဂါဝါရှည်ကို ခေါင်းကနေချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ဖုဖောင်း ပြီး မောက်တက်နေတဲ့ သူ့ညီမလေးအ ပေါ်ကနေ အမွှေးတိုတိုလေးတွေ ဖုံးအုပ်ထားတော့ သဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရတယ် ။
သူ့ကို ပက်လက်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကနေ စပြီးပြုစုပေးတယ် ။ နို့တစ်လုံးကိုစို့ကာ နောက်တစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးလိုက်တယ် ။
“ အား...ကျွတ်ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်လာကာ ချက်ပေါက်တစ်ဝိုက်ကို လျှာဖျားလေးနှင့် စက်ဝိုင်းလေးဝိုင်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လက်ခလယ်လေးနှင့် အကွဲကြောင်းလေးကို အထဲကိုမသွင်းဘဲ အပေါ်ယံကို ပွတ်ကာဆွဲ ပေးလိုက်တယ် ။
“ အား.. ရှီး.. မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီသံတွေက ဆက်တိုက်ကို ထွက်လာတော့တယ် ။ လက်ကိုဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ပြုစုပေးလိုက်တော့ သူကအကည်တွေထွက်ပြီးပြီးသွားတယ် ။ သူက ထကာထိုင်လိုက်ပြီး
“ မောင်လေး.. မမကို ချစ်ပေးပါတော့ကွယ် မမ မနေနိုင်တော့ဘူး ”
လို့ ပြောလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်ပြီးလှဲချကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ကာပွတ်ဆွဲတော့
“ ထည့်လိုက်တော့ကွယ် မောင်လေးရယ် ”
လို့ ပြောလာတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့်သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ ညီလေးက သူ့ရဲ့ ညီမေလေးအထဲကို တစ်ရစ်ရစ်နှင့်တို့းဝှေးပြီး ဝင်သွားတယ် ။ အဆုံးထိကို ကောက်သွားမှ အိပ်ရာခင်းကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကိုက်ထားတာရပ်လိုက်ပြီး
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးကို ပြန်ပြီးဖြည်းဖြည်းထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းပြန်သွင်း ၅ ခါ လုပ်ပေးပြီးမှ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင် ပြီးချေပေးကာ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့
“ အား..မောင်လေး. ”
ညီသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့နို့တွေ အရှေ့အနောက်ပြေးနေတာကို ကြည့်ပြီးတော့ကို စိတ်အာရုံပြောင်းကာ လုပ်ပေးတယ် ။ အနောက်ကနေ နုညံတဲ့နို့နှစ်လုံးလာထိမှ ကုလားထိုင်ပေါ်က ဘွားတော်ရောက်နေတာ သိလိုက်ရတယ် ။ မမထားက သူပြီးချင်လာတော့
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်လေး.. မမပြီတော့မယ်.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေး ”
လို့ပြောလာတယ် ။ အရှေ့အနောက်ပြေးနေတဲ့နို့နှစ်လုံးကို ပြန်ပြီးဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွား
တော့ ဆက်မလုပ်ဘဲ ညီလေးကိုမထုတ်ဘဲ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မမထားက
“ မောင်လေး. မမခင်ကိုလည်း လုပ်ပေးလိုက်ပါကွယ် ”
လို့ ပြောလာတော့မှ သူ့ အထဲကနေ ညီလေးကို ထုတ်လိုက်တယ် ။ မမခင်ဆိုတဲ့ ဘွားတော်က ထိုင်နေတုန်းက ကြည့်လိုက်တော့ ဝဝဖြစ်နေတာ အဝတ်အစားမရှိတော့ အဆီတွေနှင့်ကို ဘော်ဒီအတော်လှနေတယ် ။ သူ့ကပက်လက်လှဲပေးတော့ သူ့ရဲ့အုန်းသီးလောက်ရှိတဲ့နို့တွေကို စို့ကာချေပေးပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီကို ဆင်းသွားတော့ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေပြီ သူ့ရဲ့ညီမလေးရဲ့အစေ့ကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်ကာ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်လေး.. မမကို မြန်မြန်သာ ဆောင့်ပေးကွာ ”
လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းပျော့သွားတဲ့ ညီလေးကို လက်နှင့် ဂွင်း၅ ချက်ထုပြီးမှ ခုန်ထွက်သွားမလား ဖုဖောင်နေတဲ့ ညီမလေးကို ညီလေးကို သွင်းလိုက်တယ် ။ အကြီးကြီးဖုဖောင်နေတဲ့ညီမလေးက ညီလေးကို စီးပြီးတင်းကျပ်စွာဘဲ လက်ခံတယ် ။
တစ်ချက်သွင်းတိုင်းမှာ ချိုင့်ကာဝင်သွားပြီး ပြန်ထုတ်တော့လည်း မထွက်ရအောင် စွက်ယူပြီးဖုထွက်လာတယ် ။ သူ့ကိူ မနှေးမမြန်လေးနှင့် ဆောင့်လုပ်ပေးတော့ သူဟာ ဘေးကမမထားကို ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းယင်းနှင့် ညီးနေတော့တယ် ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ကာ
“ မောင်လေး..မမကို.. မောင်လေးစိတ်ရှိအတိုင်းဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်ပေးကွယ် ”
လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခါးမှာတင်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးသွားတော့ သူ့ရဲ့ညီမလေးက အတင်းဘဲ ညှစ်ညှစ်ကာ စုပ်ယူပေးလာတော့ ညီလေးကို ထုတ်ပြီး သူ့ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာဘဲ အရည်တွေပန်းလိုက်တော့တယ် ။
ကျွန်တော့လည်း မမခင်ရဲ့ဘေးကိုလှဲချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်တော့တယ် ။ အမောပြေတော့မှ ကုတင်ဘေးကိုဆင်းကာ တီချုးလေးနှင့် ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ကာ သုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကျွန်တော့ကို ပြုံးကာကြည့်နေကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူတို့ကို ပြုံးပြလိုက် တော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတုန်းမှာ ကွနေ်နော်ဟာ ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ညီလေးကိုဆေးပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မမထားက ပြုံးပြပြီးတော့
“ မောင်လေး ဘီယာယူအုံးမလား ”
မေးတော့
“ ဟုတ်ကဲ့ပါမမထား တစ်ဘူး လိုချင်ပါတယ် ”
လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ မမထားက ထမိန်တစ်ထည်ယူပြီး ရင်သျားကာ အခန်းအပြင်ကို ထွက်သွားတယ် ။ သူပြန်လာတော့ ရောက်ခါစတုန်းကလိုဘဲ ကျွန်တော့အတွက် ဘီယာတစ်ဘူးနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ဝိုင်ယူလာခဲ့တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော်ဘီယာ သောက်နေတာကို ကြည့်ပြီးတော့
“ မောင်လေးက ဒီအလုပ်ကိုလုပ်တာ ကြာပြီလား ”
မေးတော့
“ မကြာသေးပါဘူး အခုမှ ၃ ကြိမ်ဘဲ ရှိပါသေးတယ် မမခင် ”
လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တော့
“ မင်းက မမတို့ကို အထာကျကျကို ကိုင်နိုင်တယ်ကွ မမက မင်းက ဒီအလုပ်လုပ်တာ ကြာနေပြီလို့ ထင်ထားတာကွ ”
လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က သူတို့ကို ပြုံးပြပြီး
“ Video တွေကနေ သင်ထားတာပါ မမ ”
လို့ ပြောပြလိုက်တယ် ။ သူတို့က ဆက်မမေးတော့ဘဲ ဝိုင်ကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘီယာကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီး
“ မောင်လေး မမတို့က မောင်လေးကိုဘာလို့ ကွန်ဒုံးမပါဘဲ လုပ်ခိုင်းလဲ သိသလား ”
လို့ မေးလာတော့
“ မသိပါဘူး မမ ”
လို့ဘဲ ဖြေလိုက်တယ် ။ မမခင်က
“ ကျွန်ဒုံးစွပ်ပြီး အလုပ်ခံရတာက ဆီလီကွန်နှင့် လုပ်ထားတဲ့ အတုလိုဘဲ အရသာမရှိဘူးကွ ”
ရယ်ကာ ပြောလာတော့လည်း သုံးယောက်သား ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ သောက်ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းထဲကိုရောက်တော့ အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတယ် ။ မမခင်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မမထားနှင့်ကျွန်တော်က တစ်ယောက်တစ်လုံးစိုကြတယ် ။
ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ ပူစီကြီးကို လက်ခလယ်သွင်းကာ အတွင်းသားတွေကို မွှေပေးလိုက်တယ် ။ မမခင်က ကျွန်တော့ကိုဘပက်လက်နေခိုင်ပြီး မမထားက ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်မှာ ခွကာထိုင်ပြီး မမထားက သူ့ရဲ့ပူစီနှင့် ညီလေးကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ မမခင်က ညီလေးအပေါ်မှာ ဖိဖိကာ စကော့ဝိုင်းလှည့်သလိုလှည့်တယ် ။ မမထားရဲ့ညီမလေးကို ကျွန်တော် လျာဖျားလေးကို သွင်းပြီး ဆွဲကာစုတ်ပေးတယ် ။
“ အိုး..မောင်လေးရယ် ”
မမထားက ညီးသံလေးထွက်လာသလို မမခင်ကလည်း
“ အား.. မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီသံလေးထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မမခင်းကို ပင့်ကာဆောင့် ပေးသလို့ မမထားရဲ့ဖင်ကိုမကာ သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်လိုက် စုတ်ပေးလိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ မမထားဟာ ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်မှာ အကည်တွေပန်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူကဘေးကိုလှိမ်းဆင်းပြီး အမောဖြေနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အသက်ကိုဝဝရှုပြီးမှ မမခင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲကိုင်ကာ အောက်ကနေပငိ့ပြီး ကော်ထိုးပေးလိုက်တယ် ။ မမခင်က
“ အား...ရှီး.. မောင်လေးရယ်.. ကျွတ်..ကျွတ်..မမပြီးတော့မယ်... အား.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါကွယ် ”
လို့ ပြောကာ ဘေးကို လှိမ်းချလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူကို လက်ထောက်စေပြီး ကုန်းပေးထားတဲ့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးနောက်ကနေ ညီလေးကို ဆောင့်သွင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့တင်ပါးက အသားဆိုင်တွေက တုံခါနေပြီး ဟိုဒီရမ်းနေကြည့်ပြီး တဇွတ်ဇွတ်နှင့် မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ သူပြီးသွားတယ် ။ ညီလေးကိုချွတ်ပြီး ဘေးကနေ တီချုးနှင့်သုပ်ကာ ပက်လက်ကနေ ကြည့်နေတဲ့ မမထားရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီးတော့
ညီလေးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ ရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။ လက်မောင်းကို တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်ကာ
“ အား..ကျွတ်.ကျွတ်..မောင်လေး ”
လို့ တစ်ချက်ညီးပြီး အောက်ကနေကော့ကာ ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ လက်ထောက်ရာမှ ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို ဆွဲကာဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..ကျွတ်..ကျွတ်.. ကောင်းလိုက်တာ..မောင်လေးရယ် ”
လို့ ညီးသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတော့တယ် ။ ၃ မိနစ်အကြာမှာတော့ သူပြီး ချင်လာသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတင်းမခံနိုင်တော့ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြီးတာနှင့် ညီလေးကို အပြင်ထုတ်ကာ ဂွင်း ၃ ချက်ထုပြီး အရည်တွေကို မမထားရဲ့ ဗိုက်ပေါ်မှာ ပန်းချလိုက်တယ် ။ သူ့တို့ရဲ့ဘေးကို လှဲချကာ အမောဖြေကာနေလိုက်တယ် ။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment