Monday, January 29, 2024

ကလေးအဖေ ကိုလူပျို (စ/ဆုံး)

ကလေးအဖေ ကိုလူပျို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - တောကျီးကန်း (M.B.A)

အင်းစက် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

တိုက်ဆိုင်မှုရှိက ခွင့်လွှတ်စေချင်သည်။

ကျွန်တော်တို့ ယောင်္ကျားလေးတွေရဲ့ ဘဝမှာ တချိန်ချိန် ဖခင်စိတ်လေး ပေါ်တက်တယ်။ အဲဒီအချိန်က ဆယ်ကျော်သက်အချိန်မှာ၊ ဒါမှမဟုတ် လူလတ်ပိုင်း အချိန်မှာ ဘဝရဲ့ တချိန်ချိန်မှာပေါ့။ အဲဒီဖခင်စိတ်လေး ပေါ်လာရင် ကလေးလေးတွေ မြင်ရင် ချစ်စရာကောင်းကောင်း မကောင်းကောင်း ကလေးမြင်ရင် ချီချင်တဲ့ စိတ်က ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်တော့တာ။ 

ကလေးချီလာတဲ့ ကလေးအမေ တွေ့ရင် ကပြာကယာ အနားရောက်သွားပြီး ကလေးကိုတောင်းချီတော့တာပဲ။ လက်ထဲရောက်တာနဲ့ ကလေးကို ပွေ့ယူ ၊ ချီမြှောက်၊ ကလူလိုက် ၊ မြှူလိုက် လုပ်တော့တာပဲ။ အဲဒါက သဘာဝက ဖန်တီးပေးထားတဲ့ ဖခင်စိတ်လေ ။ ယောင်္ကျားလေးတိုင်း ကြုံဖူးကြမှာပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ အိမ်ထောင်မရှိသေးရင် အိမ်ထောင်ကျတက်တာပဲ။ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးမရသေးရင်လဲ ကလေးယူကြဖို့ အသားကုန် ကြိုးစားတော့တာပါပဲ။

မိဘတွေနဲ့ ကလေးမိဘတွေကရော ကလေးအမေတွေကရော ကျော်ကြီးကို

" ဒီကောင် ကလေးအတော်ချစ်တက်တာပဲ "

လို့ ကလေးချီပြီး မြှောက်ကာမြှောက်ကာကလူနေတဲ့ ကျော်ကြီးကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေတက်တယ်။ ကျော်ကြီးက ကလေးပါးနှစ်ဖက်ကို ရှလူးကနဲ့ ရွှက် ကနဲနေအောင် မွှေးပြစ်လိုက်သေးတာ။ ကလေးချစ်တက်တော့ ကလေးအမေ ရှိတဲ့ အိမ်တွေဆို ကျော်ကြီး မကြာမကြာရောက်လေ့ရှိတယ်။ တချို့က ကလေးချစ်တက်ပေမယ့် ကလေး ဝေယျာဝစ္စ ၊ ကလေး အနွံတာ ကိုကျ မခံချင်ကြပြန်ဘူး။ ချစ်ပဲ ချစ်တက်တာ၊ ကလေးမှာ ပေရေနေရင် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးတာတို့ ဘာတို့ မလုပ်ပေးချင်ကြဘူး။ ချစ်စရာလေးမို့ ကောက်ချီလိုက်တာ၊ ယူချီလိုက်တာပဲ၊ ကလေးချီထားရင်း ကလေးက ရှုူးလဲပေါက်ချရော

" ဟဲ .. ပလုတ်တုတ် နင့်သားက ငါ့အပေါ် ရှုးပေါက်ချတယ်တော့ ပြန်ယူ..ရော့နင့်ကလေး၊ တော်ကြာ ငါ့ကို အပျိုကြီးဆီက သေးစော်နံတယ် ပြောနေမယ် ...."

" ဟား ဟား ဟား ဟား"

ကလေးအမေရော ၊ ကလေးချီဖို့ စောင့်နေတဲ့ ကျော်ကြီးရော ကလေးရှုးပေါက်ချလို့ ညံညံစီဖြစ်သွားတဲ့ ရွာလယ်က အပျိုကြီး တင်တင်စိန် ကိုရော အားလုံးက ဝိုင်းရယ်ကြပါရော။ ကလေးလဲ ရယ်သံတွေကြောင့် လန့်ပြီး ဗြဲ ကနဲ့ ထငိုပါရော။

ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးက ကလေးကို လှမ်းယူရင်း ....

" လာလာ ပူတူးတူးလေး "

ဆိုပြီး လှမ်းယူရင်းလေထဲ မွှေ့ရင်း 

" ကဲ အနှီးတထည်ပေးပါဦး ကလေးအမေ ၊ကျွန်တော် လဲပေးမယ်"

ဒါနဲ့ ကလေးအမေလဲ အိတ်ထဲထည်လာတဲ့ အနှီးတထည်ထုတ်ပေးလိုက်တော့ ကျော်ကြီးက ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ပဲ လဲပေးလိုက်တော့တာ။ ကလေးက သဘောတွေကျပြီး တခစ်ခစ် ထရီတော့တာပဲ။ ဒီတော့ ကလေးမိဘတွေက 

" ကျွမ်းလှချည်လား ကျော်ကြီးရ နင်က လူပျိုသာဆိုတာ ၊ ခလေး အနှီးလှယ်ပေးတာများ ကလေးအဖေရင်းထက်တောင် သာသေး၊ သပ်ရပ်လို့၊ ငါ့လင့်တောင် ခုထိ မလုပ်တက်သေးဘူး ...."

" သူလုပ်တက်တာတော့ ရှိမှာပေါ့ အမရဲ့"

" အေး သူလုပ်တက်တာ ကလေးဖြစ်အောင် ဟဲ့ "

ဆိုပြီး ကလေးအမေက သူ့အဖေဘက် မျက်စောင်းလှမ်းထိုးလိုက်တော့တယ်။ အဲလို ကျော်ကြီးတို့က ကလေး ဝေယျာဝစ္စလည်း ကျွမ်းကျင်တယ်။ တခါတလေ ကလေးချစ်တက်မှန်း သိတော့ ရွာထိပ်က ကလေးများတဲ့ ဒေါ်ဖဲ ဆို

" ဟဲ့ ကျော်ကြီး ငါ ရွာလည်ပိုင်း ကိစ္စရှိလို ငါ့ကလေး ခဏကြည့်ထားပေးစမ်းပါဟာ"

ဆိုပြီး ကလေးအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေပါတဲ့ ဆွဲခြင်းတလုံးနဲ့ ထားခဲ့ပြီး ပျောက်သွားတာတနေကုန်ပဲ။ ကျော်ကြီးလဲ ကလေးကို သူ့အချိန်နဲ့သူ ထိန်းထားပေးတာ အိမ်က အဖေနဲ့အမေက အိမ်အလုပ်တွေ မကူလုပ်ပေးတော့ ပူညံပူညံ။ တခါတလေ ပေးစားတာတောင် ခံရသေးတာ နင့်မယား ကလေးမိုလို့လားတဲ့။

.................................................................

အဲလို ကလေးချစ်တက်တဲ့ စိတ်ကြောင့် ပဲ ကျော်ကြီးတစ်ယောက် ကလေးအဖေ ကိုလူပျို တိတ်တိတ်ပုန်း ဖြစ်ရတော့တာပါပဲ။ အဲဒီတုန်းက ကျော်ကြီးအသက်က (၁၆) လောက်။ ကလေးချစ်တက်တဲ့ လူဆိုတော့ ကလေးအမေတွေနဲ့ တရုန်းရုန်း နေကြတာပေါ့။ 

သိပ်မကြာပါဘူး ။ ကျော်ကြီး အမ လင်နောက်လိုက်ပြေးပါရော။ ထုံးစံအတိုင်း ကျော်ကြီးတို့ ဒေသခံ လှေသမားနဲ့ပဲပေါ့။ တိုက်နယ် ဖြစ်နေတဲ့ ရွာကြီးဆိုတော့ မြို့မကျ၊ တောမကျ အရပ်ပေါ့။ အဓိက အလုပ်က ပင်လယ်ထွက် ငါးဖမ်း၊ ရေထွက်ပစ္စည်း တွေ ထုတ်လုပ်ပြီး အသက်မွေးကြတာပါပဲ။

ဖြစ်ချင်တော့  အမ လင်နောက်လိုက်သွားတာကို အဖေက သဘောမတူဘူးလေ။ အကြောင်းပြတာကတော့ သူ့သမီးက ငယ်သေးလိုတဲ့။ ဟုတ်မပေါ့ အမ အသက်က အဲဒီတုန်းက (၁၇) (၁၈) လောက်ပဲရှိဦးမယ်။ ငယ်တော့ မငယ်တော့ပါဘူး။ အဖေက သားမက်ကို သဘောမကျတာကလည်း နဲနဲသောက်တက် စားတက်တဲ့ သားမက်နဲ့ အဖေက အရင်က တဝိုင်းထဲထိုင်သောက်ပြီး တရုံထဲ အောကား (အပြာကား) ကြည့်ဖူးခဲ့ကြကတော့ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင် ( ကျားကျားချင်း ခြေမြင်) တဲ့သူ အချင်းချင်းတွေ မဟုတ်လား။ 

ယောက်ဖက အမထက်တော့ အသက်ကြီးတယ်၊ နဲနဲလဲ လိုင်းစုံတယ်။ လှေသမားလောကသားပဲ၊ အသောက်အစား ရှိမှပေါ့၊ တခါတလေ လနဲ့ချီကြာ ပင်လယ်ထွက် ၊ ကမ်းကပ်တော့လဲ ဖာလေး ဘာလေးလဲ ချချင်ချမှာပေါ့။ ဒါကလဲ မဆန်းပါဘူး။ 

အမေကတော့ 

" ကိုဘမောင် ရယ် ၊ သီးချိန်တန်သီး ပွင့်ချိန်တန် ပွင့်တာပဲတော် ၊ လင်ယူ၊သားမွေးတာ ဆန်းသလားတော်"

ဆိုပြီး လာပြန်အပ်တာကို လက်ခံတယ်၊ နှစ်ဖက်မိဘတွေက အကျဉ်းရုန်းမင်္ဂလာဆောင်ပေးလိုက်ကြတယ်။ အဲဒီနောက် ယောက်ဖ မိဘခြံဝန်းထဲ မှာ အိမ်ငယ်ငယ်လေး ဆောက်ပြီးခွဲနေကြတော့တယ်။ ရွာအစွန်တော့ နဲနဲကျတယ်ပေါ့။ ယောက်ဖအမေ အိမ်နဲ့ နီးတယ်ဆိုရင်တောင် နယ်ဓလေ့အတိုင်း  ခြံကျယ်ဝိုင်းတွေဆိုတော့ နဲနဲတော့ လှမ်းတယ်။ 

ထုံးစံအတိုင်း မကြာပါဘူး ။ အမလည်း ဗိုက်ကြီး၊ ကလေးမွေးတာပဲ ။ ယောက်ဖ ကိုအောင်ကြီးလဲ ငါးဖမ်း လှေပြန်လိုက်ပေါ့။ အမ ကလေးမွေးပြီးတဲ့ အချိန်ထိ ကျော်ကြီးက ရွာမှာ သိပ်မရှိဘူး။ ရွာနဲ့ အနီးဆုံး မြို့ကြီးမှာ ရောက်နေတာ။ ဦးလေးတော်သူရဲ့  တွင်ခုံမှာ ပညာသင်၊ ဝိုင်းလုပ် ဝိုင်းစားပညာသင် ဘဝနဲ့ပေါ့။ ကျော်ကြီးက (၉)တန်းထိတော့ ကျောင်းနေဖူးတယ်။ ဒီတော့ ရွာအလုပ် ငါးဖမ်း၊ပိုက်ချလဲ မလုပ်ချင်တော့ မြို့နဲ့ သွားသွားပြန်ပြန် ဝေလေလေပါ့။ ဒီတော့ လဲ ဦးလေးမှာ ဦးလေးသားတွေနဲ့အတူ မြို့စရိုတ်ဆန်ဆန် ကာလသားပေါက်စတို့ တက်အပ်တဲ့ စော်ငန်း၊ မှန်းထု၊ အပြာကား ကြည့်တာတွေ တက်နေပြီ။ ဖာတော့ မချဘူးသေးဘူး။ အဲဒီခေတ်က ခုခေတ်လို ဖုန်းနဲ့ အိပ်ယာထဲ ပက်လက်လှန် အပြာကားကြည့်လို့ မရသေးဘူး။

အမ ကလေးမွေးပြီး တနှစ်ကျော်လောက်ရှိတော့ ရွာအလည်ပြန်လာချိန် အမေက အဲဒီညနေမှာပဲ

" ဟဲ့ ကျော်ကြီး နင်ပြန်လာတာနဲ့ အတော်ပဲ ၊ ဒီညကစပြီး နင့်အမနဲ့ အဖော်သွားအိပ်ပေး၊ နင့်ယောက်ဖက လှေထွက်နေတာ၊ နင့်အမက ကလေးတဖက်နဲ့၊ သူ့အိမ်ကလဲ ရွာစွန်ကျတာဆိုတော့ ညရေးညတာ အဖော်ရအောင် ကြားလား"

ဟိုက် သွားပြီ။ ရွာရောက်ခိုက် ဘော်ဒါဟောင်းတွေနဲ့ လည်ပတ်မလားမှတ်တယ်။ တခါတလေ ရွာပြန်လာရင် လူပျိုပေါက် ထုံးစံ အဖေနဲ့ အမေ ညဉ့်နက်ထလိုးကြတာ ထချောင်းကြည့်ရမလား မှတ်တယ်။ အမေက အဲဒီအချိန် အသက်က (၄၀) အရွယ်ကောင်း၊ ပိန်ပိန်ပါးပါး ၊ အဖေက (၄၅) အရမ်မြင့်မြင့် နဲ့ အလုပ်ကြမ်းသမားဆိုတော့ ကိုယ်ခန္ဓာ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်သန်တုန်း မြန်တုန်း အရွယ်ဆိုတော့ တပါတ် (၂) ကြိမ်လောက်တော့ လိုးကြသေးတာပဲ။ အဲ တခါတလေ မနက်လင်းစွဲလေးပါ ထဆွဲတက်သေးတာ။ အပြာကားတွေရဲ့ ကောင်းမှုကြောင့် ရွာထဲက လင်မယားတွေ ထဲ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေလည်း ကြားရတက်တယ်။ အထူးသဖြင့် မိန်းမချင်း နေ့လည်ဘက်အားရင် သန်းရှာ၊ အတင်းတုတ်ကြတဲ့အချိန် ပြောထားတဲ့ ခြင်ထောင်စကားတွေက ရန်လဲ ဖြစ်ကြရောတစ်တစ်ခွခွ ပေါ်ကုန်ပါလေရော။

ဟိုတခေါက်  ရွာရောက်တုန်အချိန်း ခြေရင်း နှစ်အိမ်ကျော်က မိကရင်မ နဲ့ သူ့အိမ်မျက်စောင်းထိုးက ဒေါ်လေးတင်စိန် ဆဲကြဆိုကြတာ (ကျော်ကြီးတို့ အရပ်အခေါ် အန္တရာယ်ကင်း ရွတ်တာတဲ့) 

မိကရင်မက ဒေါ်လေးတင်စိန်ကို

" ဖေလိုးမ ဖင်ခံ၊လီးစုတ်မ မသာမ၊ မောင်တစ်ရာ မောင်လိုးမ......ဖေလိုးမ ... လိုးမ "

ဒေါ်တင်စိန်ကလဲ မိကရင်မကို ပြန်ဆဲတာက 

" မသာမ၊ ငါက ငါလင်ငါခံတာ ဘယ်အပေါက်နဲ့ခံခံ နင့်စောက်ပူပါလားဟဲ့၊ စောက်ကောင်မ ကောင်မ နင်သာ ဖေလိုးမ အစစ်၊ လင်တရာလိုးမရဲ့ မသာမ "

ကြားရတာတွေက ဟုတ်၊မဟုတ်တော့မသိဘူး၊ တယောက်နဲ့တယောက် အနိုင်ရအောင် အပြိုင်ကြဲကြတာ၊ ဆဲကြတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့။ အဲ ကျော်ကြီး အဖေနဲ့ အမေကတော့ ခေတ်မီကုန်ပြီ။ ဒီတော့လဲ အရင်က အမေ ရေချိုးတဲ့ အခါ ဆပ်ပြာတိုက်ရင် ဟိုပွတ်၊ဒီပွတ်လောက်ပဲ၊ ခုဆို အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး ။ ဆပ်ပြာတွေ အမြှုပ်ထအောင် လုပ်၊ မက်တပ်ရပ်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ လက်ထည့်ပြီး သေသေချာချာ ပွတ်တိုက်တာ၊ ဒါတင်မကဘူး တင်ပါးကြားထဲလဲ ဆပ်ပြာနဲ့ သေသေချာချာ နှိုက်ဆေးကြော ချိုးတော့တာ။ ရင်လျားထမိန်ကြီးကို ပါးစပ်ကကိုက် ၊ ရေဖလားကြီးနဲ့ အတွင်းဖက်ထိ လောင်းချ ချိုးတာ။ ညနေဆည်းဆာချိန် ရေစိုထမိန်နဲ့ ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားအရည်နဲ့ ရေချိုးနေတဲ့ အမေ့အလှကို ကြည့်ရင် ကျော်ကြီးတောင် စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာမိတယ်။ 

အဖေလဲ ဘာထူးလဲ ။ လက်ထဲ ဆပ်ပြာအမြုပ်ထအောင်လုပ် ပုဆိုးခါးကြားထဲထည့် လီးကို သေချာ ဂွင်းတိုက်သလို ဆေးကြော ပွတ်တိုက် ရေချိုးတာပဲ။ သေချာတာက အဲဒီညဆို အဖေနဲ့ အမေ ဖောင်းဒိုင်းကြတာပဲ။ အတူအိပ် ကလေးငယ်တွေ မရှိကြကြတော့ အိပ်ခန်းထဲလည်း မအိပ်ကြတော့ဘူး။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာပဲ အိပ်ကြတာ။ ကျော်ကြီးကလဲ ရွာပြန်ရောက်ရင် လူပျိုပေါက် ထုံးစံ လည်ပတ်နေတော့ ညဉ့်နက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တယ်၊ အိပ်တာကလည်း အိမ်အောက်ထပ်က ကွပ်ပြစ်လေးမှာပဲ အိပ်တာ။ အဖေနဲ့ အမေ အလုပ်ဖြစ်ချိန်လောက်မှ နောက်ဖေး မီးဖိုက အိမ်ပေါ် ခြေဖြတက်၊ အရင် အမအိပ်ခဲ့တဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အသာဝင်၊ အဝတ်နဲ့ ကာထားတဲ့ ခန်းစီးလေးကြားက အပီချောင်းတော့တာပဲ။ အပြာကားကြည့်ရတာထက် သာတယ်။ ခုဟာက Live Show လေ။ 

လရောင်ဖြာနေတဲ့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အဖေနဲ့ အမေက အစုတ်၊ အမှုတ် တွေရော၊ ဒေါ့ကီတွေရော တပေါင်ကျော်တွေရော နည်းပေါင်းစုံနဲ့ သိမ့်သိမ့်တုန် လိုးကြ ဆော်ကြတာပဲ။ ကျော်ကြီးလဲ ချောင်းရင်း စိတ်ထဲ အဖေ့နေရာကေန ဝင်ခံစားပြီး  ဂွင်းထုပြစ်တာပဲ။ ကောင်းလိုက်တာ လရည်တွေဆို ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ့ ပန်းပစ်တာ ပုဆိုးတထည် အမြဲ အပိုယူထားရတယ်။ သြော် ဒါကြောင့်လဲ လင်မယားတွေ ကာမဂုဏ် အရသာကို စွဲလန်း ခံစားကြတာကိုး။ မနက်လင်းတော့လဲ အဖေနဲ့ အမေက ရုပ်တည်ကြီးတွေနဲ့ပါပဲ။ ကျော်ကြီးကတော့ အမေ့မျက်ဝန်းလေး ညိုနေတာကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲ နွေးထွေးတဲ့ ခံစားမှုလေး ဖြတ်သန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

............................................................................................

ဒီလိုနဲ့ ညနေစောင်းတော့ လွယ်အိတ်လေး လွယ်ပြီး အမအိမ်ဖက်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ လွယ်အိတ်ထဲ အပြာစာအုပ်လေးနဲ့ လိုးနည်း ၊ လိုးကွက်တွေကို ကွက်ကွင်းကွင်းကွင်း ဖင်ခံ၊ လီးစုတ် ပုံတွေပါတဲ့ အနောက်တိုင်း သူတွေရဲ့ လုံးတီးပုံတွေပါတဲ့ မဂ္ဂဇင်း ဆိုဒ် စာအုပ်လဲပါတယ်။

အိမ်ရောက်တော့ ကြည့်လိုက်တာ အမအိမ်က သစ်ပေါဝါးပေါ အရပ်ဆိုတော့ ခြံဝန်းထဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ထရံကာ၊ ပျဉ်ခင်း အိမ်လေးပါပဲ။ အိပ်ခန်းကိုထားပေမယ့် အဝတ်ခန်းစီးလေးပဲ ကာထားတယ်။ အိမ်ခြေရင်းဖက်တော့ သစ်ခွဲသားတွေ စုပုံထားတယ်။ နောက်နှစ်လောက်မှာ အိမ်ဆောင်မယ် ထင်ပါတယ်။

အမက သနပ်ခါးအဖွေးသားသားနဲ့ တင်ပလင်ခွေထိုင်ကာ တီရှပ်ပွပွကို လှန်ကာ သူ့သားကို နို့တိုက်နေတယ်။ အမက သာမန်ရုပ်ရည်ပါပဲ။ ငယ်ရွယ်တဲ့ဂုဏ်လေးပဲ ရှိတာပါ။ အပျိုဘဝတုန်းက နို့တွေသိပ်မထွားပေမယ့် အခု ကလေးနို့တိုက်နေတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ အမနို့လုံးကြီးတွေက ပြည့်ဝန်းတင်းကားပြီး အယ်ထြက်နေတာပဲ ။ ဥရောပ ပျိုဖြူ တွေရဲ့ ရင်သားတွေလိုပဲ ။ သူ့သားကလဲ နို့စို့နေလိုက်တာ  တပြွတ်ပြွတ်နဲ့။ အမက

" ဟဲ့ကျော်ကြီး ထမင်းမစားရသေးရင် စားလေ"

" စားခဲ့ပြီးပြီ အမ "

" အော် အေး အေး ပြီးရော"

ကျော်ကြီလဲ ကလေး ချစ်တက်တော့ အမရင်ခွင်ထဲက ကလေးကို ချီမယ်လုပ်တော့ 

" ဟဲ့ ကျော်ကြီး နောက်နေ့မှ ချီချင်ချီ ၊ ခဏနေ နင့်တူ အိပ်တော့မှာ၊ မဟုတ်ရင် တော်ရုံ မအိပ်ဘူး ဟဲ့ နင့်တူက "

ကြည့်လိုက်တော့ ဒီကောင်က နို့စို့ရင်း မျက်လုံးစင်းနေပြီ။ယောက်ဖနဲ့ သိပ်မတူဘူး၊ မျက်နှာကျက ကျုပ်နဲ့ လိုလို၊ အမနဲ့လိုလို တူနေတယ်။ ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးလဲ ကလေး မချီတော့ပါဘူး။ အမနား တိုးကပ်ထိုင်ရင်း 

" အမက လင်ရမှ ပိုလှလာတယ်နော် "

ဆိုပြီး အမပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ မွှေးလိုက်တယ်။ အရင်ကထဲကလဲ အမနဲ့ ဒီလိုပဲလေ ကျော်ကြီးတို့ မောင်နှမက နေနေကြတာ၊ ရယ်စရာ မောစရာတွေ ပြောပြီး ထု၊ရိုက်၊ ဆွဲစိတ်နေကျလေ။ အမက အိမ်လည်တက်တဲ့ အလေ့အထလဲ မရှိဘူး၊ အောင်သွယ်ကောင်းလို့ လင်ရတာလား မသိ၊ နောက်မှ မေးရဦးမယ်။

" အံမာ မြှောက်နေပြန်ပြီ မောင်နှမချင်းကို"

" တကယ်ပြောတာဟ အမအပျိုတုန်းက ပိန်ကပ်ကပ်နဲ့ ကြည့်ရတာ အဆင်ကို မပြေဘူး၊ ခုမှ ဖင်တွေ၊ရင်တွေ တလုံးတခဲကြီးဖြစ်လာတာ ဟီးဟီ လင်နဲ့ တည့်တယ်ထင်တယ်"

" ဟဲ့ ကျော်ကြီးရယ် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ လင်နဲ့ တည့်ရတယ်လို့၊ ငါ့လင်က ပင်လယ်ပဲ ခဏခဏထွက်နေရတာ တည့်ချိန်တောင် သိပ်မရှိဘူး"

" အဲ့ဒါကြောင့်နေမှာ အမရဲ့၊ လင်နဲ့ အနေများရင်လဲ ပိန်တယ်၊ တချို့ လင်ရပြီး ပိန်လိန်သွားတာပဲ"

" ဟုတ်လား ဘာဖြစ်လို့လဲ"

ကျော်ကြီးလဲ အမနားနား ကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုးလေသံနဲ့

" အဲဒါ လင်ပူ၊ လီးပူမိတာ အမရဲ့၊ လင်က မညှာမတာ ညတိုင်းလိုး၊ နေ့တိုင်းလိုးလို့ လီးပူမိတာ အမရဲ့၊ ငါတို့ ယောကျ်ားလေးတွေလဲ ဂွင်းထုတာ များရင် ပိန်တယ်လေ "

" အောင်မလေး ကျော်ကြီးရယ် ငါ့လင်က ခဏခဏ ပင်လယ်ထွက်၊ လှေပဲ လိုက်နေချိန္က များနေတာ နင်ပြောတဲ့ လင်ပူလဲ အမိမခံရပါဘူး"

" ဒါကြောင့် အမဖင်ကြီးတွေ အယ်နေတာ "

ဆိုပြီး အမဖင်သားတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးလိုက်တယ် ။ အမ က

" ကျော်ကြီးနော် နင်ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး ၊ ကိုယ့်အမ ဖင်ကို ဟွန်း "

ဆိုပြီး မျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ်။

ညကျတော့ အမက ကလေးဘေးထား၊ ဇာခြင်ထောင်နဲ့ အိပ်တယ်။ကျော်ကြီးက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာပဲ အိပ်တယ်။ ခြင်ထောင်လေးတောင် မချမိဘူး။ လသာရက်ဆိုတော့ အိမ်ထဲ လရောင်အလင်းကဖြာနေတာပဲ။  ညဉ့်နက်တော့ ကျော်ကြီး အပေါ့ထသွားတော့ အမအခန်းထဲ  လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။ အခန်းစီး အဝတ်လဲ မချထားတော့ မြင်ကွင်းကရှင်းနေတယ်။ ဘတ္ထရီသုံး အားသွင်းမီးလေးက ထွန်းထားတော့ မြင်ကွင်းက ပိုလို့ရှင်းနေတယ်။ ကလေးက ဘေးမှာ အိပ်လို့၊ အမက ကလေးဘက်တစောင်းလှည့်ပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတယ်။

ထမိန် အနွမ်းလေးက တင်ပါးအောက် ပေါင်လည်ထိ လျှောနေတော့ အမ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်း အိအိကြီးတွေက မျက်စိထဲ ဝင်းအိအယ်ထွက်နေတာပဲ။ အိပ်နေတာကလဲ တရှုးရှုးနဲ့ ။ ဟောက်သံတွေတောင်ထွက်လို့၊  ကျော်ကြီးလဲ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး အမအခန်းထဲဝင်ကာ ခြင်ထောင်လေး အသာလှန်ပြီး အမကျောနောက်ဘက် အသာကပ် လှဲလိုက်တယ်။ ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး အမတင်ပါး လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး အကွဲကြောင်း တလျှောက် စမ်းကြည့်တော့ အဖုတ်မွှေးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ဖင်စအိုဝလေး ကို စမ်းမိတယ်။ ဘာအတွေအကြုံမှ မရှိသေးတဲ့ ကျော်ကြီး အဖုတ်နဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေရဲ့ အထိအတွေကြောင့် လီးက အစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။ 

ဒါနဲ့ အမ တင်ပါးကြားထဲ လီးကြီး အမြောှင်းလိုက်ကပ်ပြီး ညှပ်ထားလိုက်တယ်။ တင်ပါးအိအိကြီးကြား ညှပ်ထားရတာ ဂွင်းထုတာနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊ ကောင်းလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ဒါတောင် လိုးရတာ မဟုတ်သေးဘူး၊ လီးဒစ်ကြီးထိပ်က အမအဖုတ်အမွှေးကြမ်းတွေနဲ့ ထိမိတော့ လီးထိပ်က စိုစိစိုစိ ဖြစ်လာတာသတိပြုမိလိုက်တယ်။ လီးတန်ကြီးက တင်ပါးအိအိကြားထဲ ညှပ်နေပြီး ဒစ်က အဖုတ်မွှေးကြား ထိနေတော့ ကျော်ကြီးမကြာပါဘူး။ သုတ်တွေ ထွက်ကုန်ရော။ အမ အဖုတ်နဲ့ တင်ပါးကြား ရွှဲအိုင်ကုန်တာပေါ့။ ကျော်ကြီးလဲ အိမ်ရှေ့အိပ်ယာထဲ ပြန်ထွက်လာပြီး ပြန်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

.........................................................................

နောက်ရက်တွေကျ ကျော်ကြီးက ကလေးထိန်း၊ အမကလဲ ကလေးအနှီးတွေ လျှော်ဖွတ်၊ အိမ်နီးချင်းအိမ်တွေ လိုက်လည်ပေါ့။ အဝတ်တွေ အနှီးတွေ လျှော်ပြီး အဝတ်လှမ်းခါနီး ခါလိုက်လို့ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း အမရဲ့ တင်သားကြီးတွေနဲ့ ရင်သားကော့ကော့ကြီးတွေကို မြင်ရတိုင်း ကျော်ကြီးရင်တွေက တဒိန်းဒိန်း။ လီးက မတရားတောင်နေတော့တာပဲ။ အဝတ်တန်းနဲ့ မမှီလို့ ခြေဖျားထောက်လိုက်တဲ့အချိန် အမတင်သားကော့ကော့ကြီးတွေက ကျော်ကြီးရင်ကို ဗလောင်ဆူသွားစေတယ်။ ဒီပုံဆို အမကို တချိန်ချိန်တဆုံးတစ လိုးမိတော့မှာပဲ။ အမကလဲ လင်ရပြီးကတည်းက ကလေးသာ ရရော အတူအိပ်ရတာက သိပ်မရှိဘူး။ ငတ်နေမှာ သေချာတယ်။

ညနေစောင်းတော့ အမနဲ့ အတူတူ ထမင်းစားပြီး ယောက်ဖအကြောင်း ရွာထဲက အပျိုတွေအကြောင်း  ပြောဖြစ်ကြတယ်။ စသလိုလိုနဲ့ 

" အမ နင်လဲ ခုချိန် ဆာနေမှာပေါ့"

" ဟာ ဘာဆာတာလဲ ၊ ခုနပဲ ထမင်းစားပြီးတာလေ"

" အမကလဲ လင်ယူပြီး နင့်လင်က ပင်လယ်ပဲ ခဏခဏ သွားနေရတာလေ၊ လင်နဲ့ အတူနေရတယ်ကို မရှိဘူး၊ အမေတို့ အဖေတို့ဆို အိုးမကွာ အိမ်မကွာ အလုပ်နဲ့၊ သာသာယာယာပဲ"

အမလဲ တွေဝေသွားပြီ

" ဟုတ်တယ်နော်...နင်ပြောလို့ ငါလဲပြောရဦးမယ်၊ ငါလဲ ဆာတာပေါဟ ငါလင်ရတာကိုက အမေနဲ့ အဖေကြောင့်ပဲလေ "

" ဘာမှ မဆိုင်ဘူး အမကလဲ၊ ကိုယ့်ဘာသာ နံ့လို့ဟုတ်ဖူးလား"

" မဆိုင်မလားလဲ ၊ ဆိုင်တာပေါ့၊ နင်က ညဘက်အိမ် သိပ်မကပ်တော့ ဘယ်သိပါ့မလဲ၊ အိမ်မှာပဲ ငါကနေရတာလေ၊ ညဘက်ဆို အဖေက အမေ့ကို ငါရှိတာတောင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း မလုပ်ဘူး၊ အသံတွေဆို တဗွက်ဗွက်၊ ငါလဲ ချောင်းတာပဲ ဟီး..ဟီး"

ကျော်ကြီးလဲ နားအရသာ ခံချင်တာနဲ့ 

" ဟယ် အဲလိုတောင်လား အမကလဲ ၊ အဖေနဲ့အမေက အသက်ကြီးပြီလေ၊ဟုတ်ပါ့မလား"

" အံ့မယ်၊ ဒါမျိုးက ကြီးလေ ပိုထန်လေ၊ ပိုလုပ်ကြလေ ဟဲ့ "

" ငါ့ယောင်္ကျားနဲ့ အဖေက အရင်က အပြာကား (အောကား)ကို တရုံထဲ အတူတူ ကြည့်ကြတာဟဲ့၊ ဒါကြောင့် ငါနဲ့ ယူတော့ အဖေက သဘောမတူချင်ဘူး"

" ဘာလို့လဲဟင်၊ အမကလဲ ကိုယ့်သမီး လင်ယူတာ ပဲ ဟာ ၊ အပြာကားဆိုတာက ခုခေတ် ယောင်္ကျားလေးတိုင်းကြည့်ကြတာပဲ၊ အဆန်းမှမဟုတ်တော့တာ၊ ကိုယ့်သမီး ကိုယ်ပြန်လုပ်လို့ ရတာမှ မဟုတ်တာ၊ အဖေကလဲ..တကယ်ပဲ"

" မျက်နှာပူလို့နေမှာပေါ့ဟဲ့"

" ပူစရာရှိလို့ပေါ့ဟဲ့"

" ဒီလိုဟ၊ ငါ့လင်ပြောဖူးတာက သူတို့က အပြာကားကြည့်ပြီး မပြီးသေးဘူး၊ လဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီး ယောင်္ကျား စကားဝိုင်းမှာ ပါးစပ်အရသာခံ ပြန်ပြောကြသေးတာတဲ့၊ သူနဲ့ အဖေတို့လဲ အဲလိုပြောဖူးကြတယ်တဲ့။ "

" ဦးလေးရာ ညက ကားထဲက ထိုင်းမကို ငမဲကောင်လိုးတာ မညှာမတာဗျာ၊ ထိုင်းမလဲ အကောင်သာသေးတာ အပေးကောင်းတာဗျာ၊ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးတွေ တုန်တုန်ထွက်သွားတာများ...အပါွစက်ထဲဝင်ပြီး သွားလုပ်ချင်စိတ်ပေါက်သွားတာ "

" အေးကွာ ငါက ဟိုအခန်းပိုကြိုက်တာကွ ထိုင်းမကို မတ်တပ်ရပ် ကျောပေးကုန်းခိုင်းပြီး ခြေတဖက်ကို ကုတင်တန်းပေါ် ထားပြီး နောက်လိုးတာလေကွာ၊ ပထမတော့ ပုံမှန် အေးဆေးပဲ၊ ဖင်ထဲလဲ လိုးရော လီးတဝက်လောက်မှာ ထိုင်းမ ဒူးတွေတုန်ပြီး အဖုတ်က စေက်ရည်တွေ တတောက်တောက်ကျတဲ့ အခန်းကွာ၊ ရိုက်ချက်ကလဲ မိုက်ပါ့ စောက်ရည်စက်လေးတွေပါ မြင်ရတာ "

" ဟုတ်တယ် ဦးလေးရာ ထိုင်းမက ဖင်ခံရင်း အဖုတ်က ပြီးသွားတဲ့ပုံ ဟားဟား ဦးလေး မိန်းမ ဒေါ်လေးတော့ ဒီည နာပြီထင်တယ်"

" ဟာ ဒီကောင် အိမ်မှာက သမီးနဲ့ကွ၊ မလွတ်လပ်ပါဘူးကွာ"

" လက်တွေ့အရသာလေးလဲ ပြောပါဦး ဦးလေးရ ဟီး ဟီး "

" လချီး သိချင် ဝယ်ဖတ်ပေါ့ကွာ...ဟားဟား"

" အဲလို သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းခဲ့၊ ပေါက်ကရတွေ ပြောထားခဲ့တော့ သူ့သမီးနဲ့ရတော့ သူလဲ မျက်နှာပူမမှာပေါ့"

" အမကလဲ ဒါက ထုံးစံပဲလေ၊ ပြောကြတာပဲလေ၊ မိန်းခလေးချင်းလဲ သန်းရှာ သန်းတုတ်ရင်း ခွီးနေကြတာပဲဟာ၊ ရန်ဖြစ်တော့မှ ဖင်ခံ လီးစုတ်မတွေရော မောင်လိုးမ တွေရော ဘာရော အစုံ ပေါ်ကုန်တာလေ။ လင်မယားလိုးတာ အဆန်းမှ မဟုတ်တာ"

" ဆန်းတော့ မဆန်းဘူးပေါ့၊ အဖေ့စိတ်ထဲ ဒီကောင့် ငါ့သမီးကို အပြာကားထဲကလို လိုးတော့မှာပဲ လို့ ထင်မှာပေါ့၊ ငါလဲ အဖေနဲ့ အမေက ကိုယ့်ရှေ့မှာ ညတိုင်း ထထလိုးနေတာ မြင်ရတော့ မနေနိုင်တော့လို့ လင်နောက်လိုက်ပြေးတာပေါ့" 

" ဒါဆို မမတို့လဲ အပြာကားထဲကလို အကုန်လုပ်တာပေါ့"

" ဒါပေါ့ဟ၊ အမေနဲ့အဖေလဲ အဲလိုပဲလေ မဟုတ်ဘူးလား"

" ခွီး ခွီး "

" ဟဲ့ ဘာရယ်တာလဲ ငကျော်ရဲ့ "

" အဖေနဲ့ အမေလဲ အပြာကားထဲကလို လုပ်ကြတယ်ဆိုလို့လေ ပြီးခဲ့တဲ့ အခေါက် ငါပြန်လာတုန်းကလဲ အဖေတို့ လိုးတာ တွေ့ဖူးတာ ပြန်သတိရသွားလို့"

" ဟယ် ပြောပါဦးဟ "

" အမကလဲ မကြားချင်ဘူးနော် ဟားဟား"

ပြောနေကြရင်း အမက ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက တောင်နေတဲ့ လီးကို မြင်ပြီး

" ကောင်စုတ် အမေနဲ့ အဖေ လိုးတဲ့ အကြောင်း နားထောင်ပြီး နင့်လီးက ထောင်နေပါလားဟ "

အဲအချိန် အမလဲ အိပ်နေတဲ့ တူလေးချီပြီး ပုခတ်ထဲ ထည့်သိပ်မလို့ ကုန်းကုန်းကွကွ ကြီး လုပ်နေတယ်။ ဒါကို မြင်တော့

" အမလဲ ဖင်ကွက်နေတာပဲနော် ဟီး ဟီး၊ တူတူပဲဟာကို "

ကျော်ကြီးလဲ အမနားကပ်ပြီး တူလေးကို ပုခတ်ထဲ ကူထည့်ရင်း အမခါးကို မသိမသာ ဖက်လိုက်တော့

" ဟဲ့ မောင်နှမတွေနော် ငကျော် စိတ်ထိန်းဦး၊ ကဲ ထိုင်၊ ပုခတ်လွှဲရင်း ခုနက နင်မြင်ဖူးတဲ့ အဖေနဲ့ အမေ လိုးတာပြောပြဦးလေ "

ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးလဲ အမနဲ့အတူ အခန်းနံရံကို မှီထိုင်ကြပြီး  အဖေနဲ့ အမေ မီးဖိုချောင်ထဲ မနက်ပိုင်း ဖင်ထလိုးနေတာ ကို တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြလိုက်တော့

" ဟယ် ဖင်ကို လိုးတာ ဟုတ်လို့လားဟ ၊ မိန်းကလေးတွေ ကုန်းထားရင်လဲ စောက်ဖုတ်က နောက်ကိုပြူးနေတာ ၊ နောက်ကလဲ အဖုတ်ကို လုပ်လို့ရတယ်ဟ"

" အမကလဲ ငါလဲ မြို့မှာ အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးတာပဲဟ သိပါတယ်ဟ၊ မီးဖိုချောင်မှာ အမေက မီးဖိုဘောင်ကို ကိုင်ပြီး ကုန်းထားတာကို အဖေက လိုးနေတာ၊ စောက်ဖုတ်ကိုသာ လိုးရင် ဆီလိုမလားဟဲ့၊ အမေက အဖုတ်ခံနေကျပဲလေ၊ ခုဟာက အဖေက ဆီတွေ အမေဖင်ပေါ် လောင်းချပြီး လိုးတာဟ အမရဲ့"

" ဟယ် တကယ်" 

" အဖေ့လီးကြီးနဲ့ အမေ့ ဖင်လိုးနေတာ ရှင်းရှင်းကြီးပဲ၊ မနက်လင်းနေပြီလေ၊ ငါလဲ သေးပေါက်မလို့ မီးဖိုးခန်းက ဖြတ်ရမှာမို့ မသွားတော့ဘဲ အသာချောင်းကြည့်ရင်း ထုပစ်တာ ကောင်းလိုက်တာ"

" နင်လဲ ကိုယ့်အမေ့ကို ဖင်လိုးတာ ကြည့်ပြီး တောင်ရလား ငကျော်ရဲ့"

" နင်လဲ အမေနဲ့ အဖေလိုးတာ ကြည့်ပြီး လင်နောက်လိုက်တာပဲ မဟုတ်လား ဟွန်း၊ လီး နဲ့ အဖုတ်က ဘယ်သူပဲ လိုးလိုး မြင်ရရင် မြင်ရတဲ့သူ လီးတောင်ကြမှာပဲဟ "

" အင်းပါ၊ ဆက်ပြောပါဦး"

" ဖင်ဆိုတော့ အဖေက ဖြေးဖြေးပဲ လိုးရတာပေါ့၊ အမေလဲ တအီးအီး တကျွတ်ကျွတ် စုတ် တသပ်သပ်နဲ့ ခံနေတာပေါ့၊ အဖေ့ လီးကလဲ အကြီးသားဟ တုတ်လဲ တုတ်တယ်၊ အမေဆို ကုန်းထားရက်က သူ့တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကိုပါ လက်နောက်ပြန်နဲ့ ပြန်ဖြဲပေးရတာ။ သိပ်တော့မကြာပါဘူး။ နောက်တော့ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပြီး လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အမေ့ ဖင်ပေါက်က အဖေ့လရည်တွေ ပြန်စီးကျလာတာပဲ ဟီး ... ပြောရင်းနဲ့"

" ဟာ ငကျော် နင့်ထွက်ကုန်ပြီ" 

ဟုတ်ပါသည်။ ပြောနေရင်း ကျော်ကြီးလီးက ပုဆိုးထဲမှာပဲ တောင်နေတဲ့ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး သုတ်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ရော။ အမလဲ မျက်လုံး အပြူးသားနဲ့ ကျော်ကြီးပေါင်ကြား လက်ထဲ့ပြီး လီးကို လာဆုတ်ကိုင်တော့တယ်။ တဆက်ဆက်နဲ့  လရည်တွေ ပန်းထွက်နေတာကို လက်နဲ့ အုပ်ထားရင်း တံတွေးတွေ ကွတ် ကနဲ့ မြိုချလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ ကျော်ကြီးလီးကို တင်းတင်းကြီး ညှစ်ထားရင်း

" ငကျော်ရယ် မောင်လေးရယ် ... အို..ကွယ်"

ဆိုပြီး ပါးကို ရွှတ်ကနဲ လာနမ်းပါတော့တယ်။

" နင့်လီးကြီးက ကြီးသားပဲ အဖေ့လီးလောက်ရှိနေပြီ။ ငါလေ အဖေ့လီးကြီးကို သိပ်သဘောကျတာ၊မျက်စိထဲ ခုထိ စွဲနေတာ၊ ငါ့လင်လီးက သိပ်မကြီးဘူး၊ သာမန်ပဲ ငါ့လင်နဲ့ ခံတိုင်း အဖေ့လီးကြီး စိတ်ကူးယဉ်ခံရတာ ပို အရသာ ရှိတယ်"

လီးကြီးက တဆက်ဆက်နဲ့ သုတ်တွေ ကုန်သွားတော့မှ 

" လာလာ ငကျော် အခန်းထဲ"

ဆိုပြီး အမလဲ ထမိန်မှာ စိုရွဲနေပြီး ဖြစ်သလို ထမိန်ကို ဖြစ်သလို ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ အဲဒီ အချိန် မမှောင်တမှောင် ဖြစ်နေပြီ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ အမက အိပ်ယာထဲ ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပေးထားတယ်။ ထမိန်လဲ ခါးမှာ မရှိတော့ဘူး ။ ဆီးခုံ မို့မို့ ဖောင်းဖောင်းကြီး က စောက်ရည်တွေနဲ့ ဝင်းမွတ်နေတာပဲ။ အမွှေး မဲမဲတွေက တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးပြီး အဖုတ်မို့မို့ကြီး အထက်မှာ သီးသီးသန့်သန့် ခန့်ခန့်ကြီး။ ကျော်ကြီးလဲ အမ ပေါင်ကြား ထဲ ဒူးထောက်ဝင်ပြီး အမ ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကနေ ကိုင်လိုက်ကာ ရင်ဘတ်ထိ တွန်းတင်လိုက်တော့ အမရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူးထွက်လာတယ်။ ခပ်စိစိ အကွဲကြောင်း အောက်နားမှာ အရည်ချွဲချွဲလေးတွေ စိမ့်နေတယ် ခေါင်းကို အဖုတ်နားကပ်လိုက်တော့

အမက 

" ငကျော် မလုပ်နဲ့ မောင်လေး ဖုန်းနိမ့်လိမ့်မယ်"

အဲဒီအချိန် ကျော်ကြီးလီးက  ပြန်ထောင်နေတာ လဒစ်က ချက်ကပ်လုနီးပါးပဲ။ အမက လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း

" ဟာကွာ အမြန်ထည့်တော့လေ၊ နင် အပြာကားတွေ ကြည့်ထားတာပဲ"

" အခုမှ ပထမဆုံး အမရဲ့ "

" ဖြေးဖြေးနော်"

အမရဲ့ ခြေသလုံးတွေ  ကိုင်ထားပြီး တွန်းတင်ထားတဲ့ လက်တွေကလဲ တုန်ယင်နေတယ်၊ အမလဲ သူ့လက်နဲ့ သူ့ဒူးကောက်ကွေးတွေ ကို  ပိုက်လိုက်တော့ ကျော်ကြီးလဲ လီးကို ကိုင်ပြီး  ဒစ်ဖူးကို အမ အဖုတ်၀ မေးတင်ထားလိုက်တယ်။ ကျော်ကြီးလီးလဲ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အဖုတ်ဝမှာ ရမ်းခါနေတယ်။ အမလဲ စိတ်မရှည်တာနဲ့ ပိုက်ထားတဲ့ လက်တဖက်ဖြုတ်ကာ ကျော်ကြီးလီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတေ့ပြီး ခါးကို ဆက်ကနဲ့ ကော့တင်လိုက်တော့မှ  စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ထဲ ကျော်ကြီးလီး ဗြိ ကနဲ တဝက်လောက် ဝင်သွားတယ်။  ခပ်တင်းတင်းပဲ အိဆင်းဝင်သွားတာ။ 

လီးတန်တလျှောက် ကို အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ဆုပ်ဆွဲထားသလိုပဲ။ ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးလဲ တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ ထပ်ဖိလိုက်ရာ ဗြီ ဗြီ ဖျစ် ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ အဆုံးထိ အမစောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်ဝင်သွားတော့တယ်။ အမ မျက်နှာလဲ တွန့်ကနဲဖြစ်ပြီး ပါးစပ်လေးပါ ဟသွားတယ်။ အမ ပေါင်တန်တွေက ကျော်ကြီးခါးကို လာချိတ်ထားပြီး ညှပ်ထားတယ်။ လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားတော့မှ ကျော်ကြီးလဲ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ အမလဲ ခေါင်းတွေကို ရမ်းခါနေတာပဲ၊ ငတ်နေတာ ကြာပြီကိုး၊  နို့ကြီးတွေကလဲ တုန်ခါနေတာပဲ။ 

အချက် ၅၀ လောက်ဆောင့်လိုးပေမယ့် ဒုတိယအကြိမ်ဆိုတော့ တော်ရုံနဲ့မပြီးတော့ဘူး၊ အမ အဖုတ်ထဲက လီးထိပ်ကို ခလုခလု ဖုလေးက ကျော်ကြီးလီးဒစ်အောက်နားကို လာလာထိထဲ့ အခါဆို အရမ်းကောင်းတာ၊ အထဲက လီးတချောင်းလုံးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေတော့ ကျော်ကြီးလဲ သိပ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ အမလဲ အောက်ကနေ တင်ပါးကြီးကြွကြွပြီး အဖုတ်က သုတ်ရည်တွေကို တစက်မကျန် ညှစ်ယူနေတော့တယ်။ 

ကျော်ကြီးလဲ အမအပေါ် ထပ်လျက်သား ကျသွားတော့တယ်။ အမက 

" ဝူး ကောင်းလိုက်တာ ငကျော်ရာ၊ အီစိမ့်သွားတာပဲ"

ခဏကြာတော့ အမက ကျော်ကြီးကို 

" ကဲ ထ နင့်ကိုယ်က လေးတယ်"

ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးလဲ အမကိုယ်ပေါ်က လှိမ့်ချပြီး ပက်လက်လှန် အမောဖြေနေတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်းလိုးဖူးတဲ့ အရသာက စိမ့်နေတာပဲ။ ကိုယ့်ဘာသာ ဂွင်းထုတာနဲ့ လားလားမှမဆိုင်။ အဲဒီအချိန် အပြင်က ကလေး ပုခတ်ဆီက အဲ့ ကနဲ ကြားရတော့ အမလဲ ထမိန်မပါဘဲ ဆံပင်တွေ ဖရိုဖရဲနဲ့ ထွက်သွားတော့ အမဖင်တုန်တုန်ကြီးတွေကို မြင်ရပြီး လီးက ပြန်တောင်ချင်လာတယ်။ 

" အို အေး အေး ကျွတ် ကျွတ် ... "

စုတ်သပ်ချော့မြူနေတဲ့ အမရဲ့ ခလေးချောသံကြားရတယ်။ ပုခတ်ကိုလဲ လွှဲပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ အမပြန်ဝင်လာပြီး ကျော်ကြီးဘေးနား ယှဉ်အိပ်ရင်း ကျော်ကြီးလီး ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း 

" လီးကြီးက အဖေ့လီးကြီးလိုပဲ၊ အကြီးကြီးပဲ ဒစ်ဖူးကြီးကလဲ ဟီး၊ လူပျိုလီးတဲ့ မယုံချင်စရာ ဒစ်ပြဲလန်ကြီး ၊ ဒါကြီးနဲ့ ဘယ်နှစ်ယောက်လိုးပြီးပြီလဲ "

ပြောရင်း ကျော်ကြီးလီးကို နယ်ကစားရင်း အသာအယာထုပေးနေတယ်။ 

" အဖုတ်က ခုမှ လိုးဖူးတာ အမ"

" ဟင် ဒါဆို ဖင်တော့ လိုးဖူးတယ်ပေါ့၊ ဘယ်သူ့ဖင်လဲ ဒါကြီးနဲ့ဆိုရင်တော့ အတော်ခံရမယ်နော်၊ မသက်သာလောက်ဘူး"

" မြို့က ဦးလေးသား"

" ဟင် ယောင်္ကျာချင်းကြီးကို"

" အင်းလေ ယောင်္ကျားချင်းက လိုးစရာ ဖင်ပေါက်ပဲ ပါတာလေ"

" သူက ခံတာပဲလား"

" သူကျောပေးအိပ်နေတုန်း နောက်ကခိုးလိုးရတာပေါ့"

" သူက မသိဘူးလား၊ ဒီလောက်လီးကြီးဝင်တာကို၊ မနေ့ညကတောင် နင်ငါ့ဖင်ကို လီးနဲ့ လာပွတ်ရင်း ပန်းသွားတာတောင် ငါနိုးသေးတာပဲ

" ဟင် မမ မနေ့ညက သိတယ်လား

" သိပါ့တော်၊ ငါလဲ သာယာသွားလို့"

" အမရော ဖင်ခံဖူးလား"

" အင်း

" ငါ့လင်က ဖင်လိုးတာတော့ သိပ်မကြိုက်ဖူးဟဲ့။ ငါ သူ့ကိုကျောပေး ပြီး ကွေးကွေးလေးအိပ် နေတုန်း ဖင်ကို ခိုးလိုးတာ"

" အမကလဲ လင်မယားပဲ သူက ခိုးလိုးစရာလား"

" သူက ဖင်တောင်းလိုးရမှာ အားနာလိုတဲ့၊ ငါနာမှာလဲ စိုးလို့တဲ့၊ အဲဒီညကတော့ ဖင်လိုးတဲ့ အပြာကားကြည့်လာပြီး အရမ်းစိတ်ဖြစ်လာလို့ ငါအိပ်နေတာလဲ မနှိုးရက်လိုတဲ့လေ ၊ နောက်ကနေ ထမိန်လှန်ပြီး တံတွေးတွေ ဖင်၀ ဆွတ်ပြီး လိုးတာ၊ 

" အမ မနာဘူးလား "

" အင်း အောင့်တောင့်ကြီး ဒစ်ခေါင်းဝင်တဲ့ တချက်ပဲ ၊နောက်တောလဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတာပါပဲ၊ ကြပ်တာတော့  အတော်ကြပ်တာပဲ ဟဲ့"

အမလဲ ပြောရင်းစိတ်ထလာပုံပဲ ၊ လီးကို ကုန်းစုတ်ပြီး မတ်နေအောင် ဆွတော့တာ၊ အစွမ်းကုန်မတ်တောင်လာတော့မှ တက်ဆောင့်တော့တာပဲ။ အဲဒီတော့မှ အမ အတော်ထန်မှန်းသိရတော့တာ၊ လီးကို အီစိမ့်နေတာပဲ။ အပေါ်ကနေ ခွါဆောင့်ချလိုက်၊ တင်ပါးအိအိကြီးတွေ နဲ့ ဖိနှဲ့ပြီး တောင့်လိုက်၊ လီးကြီး ကို အဖုတ်တွင်းသားတွေနဲ့ ဆုပ်ဆွဲနှုတ်နေသလိုပဲ။ စောက်ရေတွေဆို ကျော်ကြီး ဆီးခုံပေါ်မှာကို ဗွက်ပေါက်နေတာပဲ။ ဒီတချီတော့ အမကပဲ ဦးဆောင်ပြီး လိုးတာ။

စိတ်ကြိုက် အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ် ကျော်ကြီးကိုယ်ပေါ် ပြိုကျလာတော့မှ  ကျော်ကြီးလဲ အမကိုယ်ကို ဖမ်းထိန်းထားလိုက်ရတယ်။ အဲဒီညက ကျော်ကြီးနဲ့ အမ မိုးလင်းထိ နားလိုက်၊ထလိုးလိုက်နဲ့ မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။

နောက်နေ့မနက် တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည်ပြီး 

" မောင်လေး နင်မျက်ကွင်းတွေ ညိုနေတယ် ခ်ခ်"

" အမရော ဘာထူးလဲ ၊ ကြက်ဥတွေ များများ ကြော်စားဦး၊ အမက ကလေး နို့တိုက်နေရတာ"

" အေးဟယ် ငါဒူးတွေပါချောင်တယ်..ခိခိ"

အဲလိုနဲ့ အမအိမ်မှာ တလလောက် လင်မယားလို နေ့ညမရှောင် လိုးဖြစ်တယ်။ အပြာကားမကြည့်ဖူးသေးတဲ့ အမကို အပြာပုံတွေပြပြီး ပုံစံစုံနဲ့ လိုးတာ။ အမဆို ဖင်တွေတောင် နည်းနည်းကျသွားသလိုပဲ။ ပုံတွေထဲက ဖင်လိုးနေတဲ့ ပုံတွေထဲမှာ သူ့လင်က ပြောပြထားဖူးတဲ့  အဖေက သဘောကျပြီး ကြိုက်တယ်ဆိုတဲ့  ပုံပါလာတယ်။ အင်္ဂလိပ်မကို ရှေ့ကဘောင်တခုပေါ်လက်ထောက်ထားစေပြီး ပေါက်တွေ ကာပြီး ခြေတဖက်က ဘောင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ပုံလေ။အဲလိုနေခိုင်းတော့ ပုံထဲကအတိုင်း ကြိုးစားပြီး နေပေးတယ်။ 

အဲဒီနေ့ပဲ အမရဲ့တင်သားအိအိကြီးထဲက ခရေပွင့် ညိုညိုလေးကို ပန်ဆင်ခွင့်ရလိုက်တယ်။ လီးစဝင်ခါစပဲ အမက ကူပြီး သူ့တင်ပါးကြီးတွေ ဖြဲပေးရတာ၊ ဒစ်ဝင်သွားတော့လဲ  အေးဆေးပါပဲ။

အမလဲ ဖင်လိုးခံနေရင်း တင်ပါးတွေတောင် တဆက်ဆက်တုန်ပြီး အဖုတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ တတောက်တောက်ကျလာတဲ့ အထိပဲ။ လိုးနေရင်း အဖေက အမေ့ခါးကို ဒီလိုကိုင်လိုးတာ ဆိုပြီး အရသာခံလိုးတာ။ အမက အဖေ့အကြောင်းပြောရင် ပိုစိတ်ဖြစ်သလိုပဲ။ ကျွန်တော်လဲ အတူတူပါပဲ။ အမကို လိုးနေရင်း အမေရဲ့ အဖေ့ကို ဖင်ကုန်းခံနေတဲ့ပုံတွေရယ်၊ မျက်တွင်းညိုညို မျက်နှာလေးရယ် ကို မြင်မြင်လာတယ်။

တလကျော်လောက်ကြာတော့ သူ့ယောင်္ကျား လှေလိုက်ရာကနေ ပြန်လာတယ်။ ဒါနဲ့ ကျော်ကြီးလဲ မြို့ကိုပြန်ခဲ့ရော။ ပြန်ခါနီး အမက 

" မောင်လေးက ခလေးချစ်တက်တော့ အတော်ပဲ၊ ဒီတခါ အမဗိုက်ကြီးရင် အဲဒါ နင့်ခလေးပဲ တဲ့"

" ဟင် တကယ်လား၊ ပျော်စရာကြီး "

" ထင်တာပဲ၊ ဒီလ ဟိုဟာ လာရက်မှာ မလာဘူး"

" မွေးလာရင် ကျွန်တော်နဲ့ တူမလား မသိဘူးနော်၊ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ အမရယ်"

" အေး နင်နဲ့တူပြီး ယောင်္ကျားလေးမွေးရင် နင်လို လီးကြီးမယ်၊ အလိုးသန်မယ်၊ မိန်းကလေးဆို ငါနဲ့တူပြီး အဖုတ်ကြီးပြီးဖောင်းမယ်၊ ထန်မယ် ဘာမှမပူနဲ့ ၊ အိန္ဒြေသိပ်မပျက်စေနဲ့"

" အေးပါ အမရဲ့"

နောက်တော့ အမဗိုက်ကြီးတယ်။ မမွေးခင် ဘုရားရှိခိုးတိုင်း အန္တရာယ်ကင်းပါစေ၊ ခြေလက်အင်္ဂါစုံပါစေ ဆိုပြီး ကျိတ်ဆုတောင်းရတာ အမောပဲ။ အခြား ဖခင်လောင်းတွေလဲ ဒီလိုပဲနေမယ်ထင်တာပဲ။ မွေးတော့ မိန်းကလေးမွေးတယ်။ ကြားကြားချင်း ကလေးကို ရွာပြန်ပြီး အပြေးသွားကြည့်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ အတော်လေးတူတယ်။ အဖုတ်ကြီးကတော့ အမလို ဖောင်းဖောင်းကြီး ခီး။ ခလေးချစ်တက်သူ ပီပီ လက်ကမချတော့ဘူး။ သမီးလေး သမီးလေးကွ ဆိုပြီး အရူးတစ်ယောက်လို ပဲ။ အမက မျက်စောင်း တခဲခဲနဲ့ သူ့လင်လစ်တိုင်း 

" ကလေးအဖေ ကိုလူပျို " တဲ့လေ။


..............................♡♡♡...............................

ပြီးပါပြီ။



စတုတ္ထမြောက်ဇနီး (စ/ဆုံး)

 စတုတ္ထမြောက်ဇနီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဒီတစ်ခေါက်ခြံထဲကို လာတာ ဦးစိုင်းမောင်တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်လို့ နန်းခမ်းနွယ် အံ့သြနေသည်။ ခါတိုင်းတောင်ကြီးကနေ ဟဲဟိုးကော်ဖီခြံကိုလာတိုင်း စော်တစ်ပွေ အမြဲတန်းပါလာတတ်လို့နန်းခမ်းနွယ်က ချက်ပြုတ်ပေးပြီးတာနဲ့ အိမ်ပြန်ပြီး ရှောင်နေရသည်။ 

ဦးစိုင်းမောင်က နန်းခမ်းနွယ်ကို ဝက်လက်ပေါင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့ မီးဖိုထဲမှ ာအလုပ်ရှုပ်နေတုန်းဦးစိုင်းမောင်ဝင်လာလို့

“ ဟဲဟဲ ဒီတစ်ခေါက် အန်ကယ်လာတာ ထူးဆန်းနေပါလား”

လို့ပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်က

“ ဘာကို ထူးဆန်းတာလဲ”

လို့ပြန်မေးလို့ ရှမ်းသံဝဲဝဲလေးနဲ့

“ စော်မပါတော့တာလေ” 

လို့ ပြောအပြီးမှာ ဦးစိုင်းမောင်က

“ ဒီမှာ ရှိနေတာဘဲ”

လို့ နန်းခမ်းနွယ်ကို လက်ညှိုးထိုး ပြသည်။ နန်းခမ်းနွယ် တစ်ယောက် ရင်တွေတုန်ပြီး မျက်လုံးတွေ ပြာသွားသည်။ နန်းခမ်းနွယ်က သူရဲ့အလုပ်သမားဖြစ်သည့်အပြင် တစ်ခုလပ်ဖြစ်တာကို သူသိရက်နဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ကို သူကမယားလို နေမယ်ပြောတာဖြစ်လို့ အံ့သြပြီး ရင်တုန်သွားတာ ဖြစ်လေသည်။

“ ဟာ….အန်ကယ်ကလည်း နန်းခမ်းနွယ်က အလုပ်သမားပါ"

လို့ ညှိုးငယ်စွာပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်က တကယ့်ကိုချမ်းသာပြီး အလုပ်သမားတွေကိုလည်း ပြည့်စုံအောင်ထားသူဖြစ်သည်။ သူ့ဖာသာသူ မိန်းမပွေပေမဲ့ လူတန်စားမခွဲခြားလို့ နန်းခမ်းနွယ် အပါအဝင်အလုပ်သမားအားလုံးက လေးစားပြီးချစ်ကြသည်။

ဒီ ကော်ဖီခြံကလည်း သူမလုပ်ရင်ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့ အလုပ်သမားတွေအလုပ်လက်မဲ့ မဖြစ်ရအောင်သူလုပ်နေတယ်ဆိုတာလည်း အားလုံးသိသည်။ သူ့အကျိုးကို ရှေ့မထားဘဲသူအပန်းဖြေရန်အတွက်သာရည်စူးပြီး ဘန်ဂလိုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာ တပါတ်တစ်ညအိပ်လောက်လာအပန်းဖြေခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်က နန်းခမ်းနွယ်ကိုဖက်ထားပြီး

“ နန်းခမ်းနွယ်က ချောတယ်၊ စေတနာလည်းကောင်းတယ်၊ ဒါကြောင့် နောက်လာတိုင်း စော်ခေါ်မလာဘဲ နန်းခမ်းနွယ်နဲ့ နေမယ်”

လို့ပြောပြီး နန်းခမ်းနွယ် နှုတ်နန်းခမ်းနွယ်ကိုနမ်းလိုက်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်အတွက် လုံးဝမထင်ထားတာမို့ထပ်အံ့အောနေရပြန်တော့သည်။

“ အန်ကယ်ရယ် ဟင်းချက်အုံးမယ်လေ”

ဆိုတော့ ဦးစိုင်းမောင် အားမလိုအားမရဖြစ်သွားပြီးလွှတ်လိုက်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်ကအိမ်ထောင်ကွဲပြီးကတည်းက ဦးစိုင်းမောင်ကော်ဖီခြံမှာဝင်လုပ်ခဲ့တာ နှစ်နှစ်ကျော်ပြီ။ ခြံထဲမှာအလုပ်သမားတွေနေဘို့ တန်းလျားဆောက်ပေးထားလို့လည်း အတော်အဆင်ပြေသည်။ လစာတစ်သိန်းဆိုပေမဲ့ ဆန်ဆီဆားကို အခမဲ့ထောက်ပံ့လို့ စားဝတ်နေရေးပူစရာမလို။ နန်းခမ်းနွယ်လိုတစ်ဦးတည်းနေတဲ့ ဘဝက သာသာယာယာဖြစ်သည်။ 

နန်းခမ်းနွယ်က တစ်ခုလပ်ဆိုပေမဲ့ ကိုယ်လုံးက အတော်တောင့်သည်။ အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေလို့ဖြူတဲ့ အသားကနေလောင်ထားပေမဲ့ အတေ ာ်ကြည့်ကောင်းသည်။ အသက်ကလည် းသုံးဆယ်ဝန်းကျင်မို့ ငယ်ဂုဏ်က မပျောက်သေး။ ဦးစိုင်းမောင် တွေးနေရင်းနန်းခမ်းနွယ်ကို စားမယ်လို့ တွေးမိသည်။

ဒါကြောင့် ဒီ အပတ်ဂေါက်ကွင်းက စော်တွေကိုခေါ်မလာဘဲ တစ်ဦးတည်း လာခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဟင်းချက်နေတဲ့နန်းခမ်းနွယ်ကိုနောက်ကနေကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းမောင်စိတ်ပိုကြွပြီးလီးကတောင်လာသည်။

“ နန်းခမ်းနွယ်မကျတ်သေးဘူးလားကွာ”

လို့မေးတော့ 

“ ဟယ် ကလေးကျနေတာဘဲကွယ်”

လို့နန်းခမ်းနွယ်ကပြောသည်။ ဦးစိုင်းမောင်က

“ နန်းခမ်းနွယ်နဲ့ဆို ကလေးလေးလိုဘဲပေါ့”

သူဌေးကြီးကြွေနေရှာပြီ။ နန်းခမ်းနွယ်က တခစ်ခစ်ရီပြီး

“ ပြီးမှချိုချို တိုက်မယ်နော် အဲဒီ ကလေးကို ”

လို့လှည့်ပြောသည်။ နန်းခမ်းနွယ်မီးဖိုထဲကနေထမင်းစားစားပွဲပေါ် ဟင်းတွေတင်ပြီး အုပ်ဆောင်နဲ့အုပ်သည်။ ပြီးတော့

“ အန်ကယ် နန်းခမ်းနွယ် ရေပြန်ချိုးအုံမယ်”

လို့ပြောသည်။ ဦးစိုင်းမောင် က

“ ချိုးမနေပါနဲ့ကွာ”

ဆိုကာ ကလေးလိုထပ်ပူဆာပြန်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်က

“ ချွေး တွေနဲ့ကွာ….ရွံစရာကြီး”

လို့ပြောပြီးဆင်းပြေးသွားသည်။ ဦးစိုင်းမောင်လည်းရေချိုးလိုက်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်ပြန်ရောက်ပြီးထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်း။

ဦးစိုင်းမောင်က နန်းခမ်းနွယ်ကိုဖက်ပြီးနှုတ်နန်းခမ်းနွယ်ကို နမ်းရင်းတစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သပ်လေသည်။နန်းခမ်းနွယ်က

“ ထမင်းစားပါအုံး”

ပြောတော့

“ ချစ်ချင်ပြီ နန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

ဆိုထမီကို အတင်းဆွဲချွတ်သည်။

“ အိုကွာ”

ဆိုဘဲပြောရသေးသည်။ ဦးစိုင်းမောင်လက်က စောက်ပတ်ကြီးထဲမွှေနှောက်နေလေပြီ။ နန်းခမ်းနွယ်စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ စမ်းမိတော့ ဦးစိုင်းမောင်ကလည်း နန်းခမ်းနွယ်စိတ်ပါနေတယ်ဆိုတာကို သိသွားသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့ခြေတဖက်ကို ဦးစိုင်းမောင်က ဆွဲမပြီးထိုင်ခုံပေါ်တင်ကာ ဘာဂျာကိုင်ဘို့ လုပ်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်က

“ အန်ကယ် နန်းခမ်းနွယ်က သူများလိုးပြီးသားနော်”

လို့ပြောပေမဲ့မရ။ စောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးလျာကြီးကနန်းခမ်းနွယ်စောက်ဖုတ်ပေါ်ထိလာသည်။

“ ရွှီး ကိုကြီးရယ် ရွံစရာကြီးကိုကွာ”

ဆိုပြီး နန်းခမ်းနွယ်ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင် နှုတ်ခမ်းနွယ်မွှေးတွေကလည် းတစ်ချက်ချက် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်မိထိုးမိနေလို့ နန်းခမ်းနွယ် တအားကောင်းနေသည်။

နန်းခမ်းနွယ် ငုံ့ကြည့်ပြီး ဖီးလ်ယူလိုက်သည်။ ကာမဆန္ဒဆိုတာ အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်တောင်မရှိပါလားလို့ နန်းခမ်းနွယ်တွေးမိလိုက်သည်။

“ ဝူး ကိုကြီး နန်းခမ်းနွယ် အရမ်းယားတယ်ဝေ့ ဖြေးဖြေးယက်ပါကွာ”

လို့စောက်စိက ကြဉ်ကနဲဖြစ်သွားလို့ နန်းခမ်းနွယ်ပြောလိုက်ရသည်။

“ ဝို့ တော်ပြီလေကွာ.နန်းခမ်းနွယ်မလိုးရသေးဘဲ တစ်ခါပြီးပြီ”

ဆိုတော့မှဦးစိုင်းမောင်ရပ်ပြီးနန်းခမ်းနွယ်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားသည်။ ပြီတော့

“ နန်းခမ်းနွယ်က တအားသန့်တယ်”

လို့ပြောသည်။ နန်းခမ်းနွယ်လည်း ဦးစိုင်းမောင်ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ဘွားကနဲလီး ကြီးကပေါ်လာသည်။ လုံးပတ်ကလည်း ခပ်တုတ်တုတ်အရှည်ကလည်း ခုနှစ်လက်မ ခွဲလောက်ရှိသည်။

“ ဝေး…….အကြီးကြီးဘဲ၊ ဒါကြောင့်တောင်ကြီးက ကောင်မတွေ ပြန်တဲ့နေ့တိုင်း မျက်တွင်းကျတာကို”

ဆိုကာ ပြော ပြီးလီးတစ်ချောင်းလုံးလျာနဲ့ တစ်ချက်ပင့်ယက်ပြီး နှုတ်နန်းခမ်းနွယ်နဲ့ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင် ခါးကော့လာပြီး

“ နန်းခမ်းနွယ်ရယ်အရမ်းကောင်းတာဘဲ” 

လို့နန်းခမ်းနွယ်ကို ချီးကြူးနေတော့သည်။ နန်းခမ်းနွယ်က အပျိုစဖြစ်ကတည်းက ယောကျ်ားလီးကို စိတ်ဝင်စားသူဖြစ်သည်။ အဲ့ဒီကတည်းက အိမ်မှာ လူလစ်တိုင်းအစ်ကိုအခန်းထဲထဲကအောအခွေကို ခိုးခိုးကြည့်တတ်သည်။ တခါတလေလည်း အပြာစာအုပ်တွေ့ရင်ခိုးဖတ်တတ်သည်။ အောကားထဲကလီးစုပ်တာကို မှတ်သားထားပြီး စိတ်ပါလို့လက်နဲ့ အာသာဖြေတိုင်း ငှက်ပျောသီးကိုအခွံခွါကာ လီးလို့ သဘောထား စုပ်ကြည့်တတ်သည်။

ဒါ့ကြောင့် လီးစုပ်တာကျွမ်းကျင်ခြင်းဖြစ်သည် နောက်သူကျွမ်းကျင်တာတွေလည်း ဆက်လာအုံးမည်ဖြစ်သည်။ 

“ နန်းခမ်းနွယ်တော်ပြီ တော်ကြာတို့ မလိုးရဘဲပြီးသွားလိမ့်မယ်”

လို့ဦးစိုင်းမောင် ပြောယူရတော့သည်။

“ ကဲ ကိုကြီးက နန်းခမ်းနွယ် ပြောသလို နေရမယ်”

ဆိုတော့ သူဌေးကြီးခမျာ ကလေးလေးလို ခေါင်းငြိမ့်ပြရသည်။ ပြီးတော့ နန်းခမ်းနွယ်က

“ ထိုင်ခုံပေါ်မှာလျောချထိုင် ၊ ဟုတ်တယ် အဲ့လို ၊ နန်းခမ်းနွယ်က ကိုကြီးမပင်ပမ်းအောင် အပေါ်က လိုးပေးမယ်”

ဆိုကျောပေးခွလိုက်သည်။ ဒူးနှစ်ချောင်းကွေးကာ စောက်ပတ်အဝမှာ လီးတေ့ပြီး ဖင်ကို ဝိုက်လို့ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ် ပြီး လိုးပေးတော့သည်။

“ အီး….အို့ဟိုး တော်လိုက်တဲ့ နန်းခမ်းနွယ်”

ဆိုကာ အပေးကောင်းလွန်းလို့ ဦးစိုင်းမောင် ထပ်ချီးကျူးရပြန်သည်။

“ ဘွပ်ဘွပ်….ဘွပ်ဘွပ်”

နဲ့ဆောင့်ချက်ကမြန်လာသည်။

“ ကိုကြီးရယ်……..ကောင်းရဲ့လား” 

ဆိုတော့

“ အရမ်းကောင်းတာဘဲ နန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

ဆိုတဲ့ ဖီးလ်သံလေးနဲ့ ဦးစိုင်းမောင် ကို ပြောလိုက်သည်။

“ အို….အို…..နန်းခမ်းနွယ် ပြီးနေပြီ….အအ……..အီး”

နန်းခမ်းနွယ်လီးတစ်ချောင်းလုံးသွင်းပြီးငြိမ်ကျသွားသည်။ပြီး

“ ကိုကြီး နောက်ကဆောင့်တော့”

ဆိုကာ ဦးစိုင်းမောင်ကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲပြီး လီးကျွတ်မသွားစေဘဲ လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။

ဒီတစ်ခါ ဦးစိုင်းမောင် အလှည့်မို့ ဦးစိုင်းမောင် ဆောင့်တော့သည်။ ဆောင့်လို့ လီးတဆုံးဝင်တိုင်း နန်းခမ်းနွယ်ကဖင်ကို မြန်မြန်ခါပေးနေပြန်သည်။ အပေးကောင်းတဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ကြောင့်ဦးစိုင်းမောင် အရမ်းခိုက်သွားရတော့သည်။

“ အီး.ကိုကြီးရယ်…..လိုးပါ……နန်းခမ်းနွယ်တအားကောင်းတယ်ကိုကြီးရယ်…ကိုကြီးရဲ့လီးကြီးကို….နန်းခမ်းနွယ်တအားဆွဲသွားပြီကွာ……လိုးလိုး……ကိုကြီးလိုး”

နဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့ညီးပြောပြောသံနဲ့ လှုပ်ရှားဟန်ကြောင့် ဦးစိုင်းမောင် တစ်ယောက်

“ အို့ဟို……အီးဟီး”

ဆိုျပီး အော်ကာ နန်းခမ်းနွယ်စောက်ပတ်ထဲလီးရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့အပေါ်ကနေ နန်းခမ်းနွယ်ကိုဖက်ကာ ဝက်မှေးမှေးရင်း ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ မောနေတော့သည်။သူ့ခမျာ ပိုက်ဆံချမ်းသာလို့ ဆေးကောင်းမှီဝဲပြီး လီးတောင်ရပေမဲ့ အသက်အရွယ်အရ အမောဖေါက်နေပါလားလို့ နန်းခမ်းနွယ်တွေးလိုက်သည်။ ထမင်းစားပြီးတော့ နန်းခမ်းနွယ်က

“ နန်းခမ်းနွယ်ခနပြန်မယ်..တော်ကြာကျန်တဲ့…..အလုပ်သမားတွေ…..ရိပ်မိကုန်မှာစိုးလို့….."

ဆိုတော့နေ့ခင်းစားဘို့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲ ဝယ်ခဲ့ ဆိုကာ ငွေနှစ်သိန်းခွဲ ထုတ်ပေးသည်။

“ ဟာ……တစ်ပွဲမှသုံးရာပါ……..အများကြီး မလိုဘူးလေ”

ဆိုတော့

“ နန်းခမ်းနွယ်အတွက် မုန့်ဘိုးလေ”

လို့ပြောသည်။ ပြီးတော့

“ နန်းခမ်းနွယ်က တို့မယားလေ….မယားဆိုတော့ မယား…စရိတ်ပေးရမပေါ့”

လို့ ဆက်ပြောသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ကစိတ်ထဲကနေတော်သေးတာပေါ့။  မယားစရိတ်ဆိုလို့ လို့တွေးမိလိုက်သည်။ နေ့လည် နန်းခမ်းနွယ်ပြန်ရောက်တော့ အလုပ်သမားခေါင်းနဲ့ ဦးစိုင်းမောင်ခြံ အကြောင်း စကားပြောနေကြသည်။ နန်းခမ်းနွယ်လည်းရှမ်းခေါက်ဆွဲနဲ့ တို့ဟူး ကြော်ကိုဧည့်ခန်းစားပွဲ ပေါ်သွားချပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မီးဖိုတည်ကာ ကော်ဖီ ဖျော်ဘို့ ရေနွေးတည်ရင်း ထိုင်နေသည်။ ဦးစိုင်းမောင် မီးဖိုထဲဝင်လာတော့မှ အလုပ်သမားခေါင်းပြန်သွားတာကို သိရသည်။

နန်းခမ်းနွယ်ကထပြီး ဦးစိုင်းမောင် ကိုဖက်ကာလီးကို စမ်းကြည့်တော့ ပျော့ခွေနေသည်။ ပြီးတော့

“ လိုးပေးအုံးမှာလား”

လို့ယောကျ်ားတွေကြိုက်တဲ့အသုံးအနှုံးကိုပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်ပြုံးပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြကာအိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်။ ကော်ဖီဖျေ်ာပြီးသွားချပေးတော့ ဦးစိုင်းမောင်ကဘေးခေါ်ထိုင်ခိုင်ပြီး လီးပျော့ကြီးကိုပုလွေကိုင်ခိုင်းသည်။ နန်းခမ်းနွယ်က လီးပျော့ကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ အရင်းကနေအဖျားထိ ကိုက်ပေးလိုက်သည်။

“ နန်းခမ်းနွယ်ကလီးစုပ်တာ…အရမ်းကျွမ်းတယ်နော်”

ပြောတော့နန်းခမ်းနွယ်ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့

“ ကိုကြီး…နန်းခမ်းနွယ်ကိုအထင်သေးသွားတာလား……နန်းခမ်းနွယ်က…..ကိုကြီးကောင်းမယ်ထင်တဲ့ဟာမျိုး……လုပ်ပေးကြည့်တာ…..နန်းခမ်းနွယ် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပေမဲ့…..လီးမစုပ်ဖူးဘူး”

လို့သူ ကျေနပ်အောင် ချွေးသိမ့်လိုက်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်က ပြာပြာသလဲနဲ့

“ အဲ့လို အဓိပ္ပာယ်မဟုတ်ဘူး နန်းခမ်းနွယ်”

ဆိုပြန်ပြောသည်။

နန်းခမ်းနွယ်လည်း လီးပျော့ကြီးကိုငုံ ပြီးလီးတောင်ဘို့ လီးထဲက သွေးကြောတွေဆီသွေးများများရောက်အောင်ဆက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးပျော့ကြီး မာစပြုတော့လက်နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းဂွင်း ထုပေးနေသည်။ ခါတိုင်းဆို လီးက အဲ့လိုတစ်ချီပြီး နာရီပိုင်းမှာ တောင်လေ့တောင်ထ မရှိခဲ့ပေမဲ့ နန်းခမ်းနွယ်လုပ်ပေးလို့ ခုတောင်နေတာကို ဦးစိုင်းမောင် အံ့သွနေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ကလည်း လီးတောင်နေတာ ကျမသွားအောင်ဆက်ပြီးလက်နဲ့ ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေလေသည်။

“ လာအခန်းထဲသွားရအောင်”

လို့ ဦးစိုင်းမောင်က ပြောပြီးခါးခြင်းဖက်ကာဝင်သွားကြသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဦးစိုင်းမောင်ရဲ့ကဗျာဆန်ဆန်ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ပန်းချီးကားတွေက လှလွန်းလို့ နန်းခမ်းနွယ်စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ဦးစိုင်းမောင်ရဲ့ဒီအိပ်ခန်းထဲကို ဘယ်အလုပ်သမားမှ မရောက်ဖူးပါ။ သူပြန်ရင်သူ့အိပ်ယာကို သူဖာသာသိမ်းပြီး ပြန်တတ်သည်။ ခုတော့ နန်းခမ်းနွယ်က ပထမဆုံးရောက်ဖူးသည့်အလုပ်သမားဖြစ်သည်။

နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဦးစိုင်းမောင်က တစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေလေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်တစ်ကိုယ်လုံးကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတော့ ဦးစိုင်းမောင်က သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်သည်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီ းဦးစိုင်းမောင်က အပေါ်က တက်ခွကာ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့လျှာနဲ့ ဦးစိုင်းမောင် လျှာကမြွေတွေ မိတ်လိုက်သလို ရစ်ပတ်လှည့်နေသည်။

ဒီတခါမှာတော့ လွတ်လပ်သည့် အခန်းမို့လားမသိ။ နန်းခမ်းနွယ် တခဏအတွင်းစိတ်ပါလာခဲ့သည်။ ဦးစိုင်းမောင်က နန်းခမ်းနွယ်နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့နေပြန်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်တကိုယ်လုံးကြက်သီးဖုကြီးတွေထပြီး

“ အဟင့်ဟင့်……..ကိုယ်ကြီးနှုတ်ခမ်းမွှေးက……..အူယားစရာကြီးကွာ”

ဆိုတွန့်လိန်နေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်လက်နဲ့ ဦးစိုင်းမောင်လီးကိုကိုင်ပြီး ကလိပေးလိုက်သည်။ လီးကတောင်တယ်ဆိုပေမဲ့ မတ်မနေလို့ နို့စို့နေတဲ့ ဦးစိုင်းမောင်ကိုတွန်းဖယ်ပြီး လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။

လီးထိပ်ကို ဘယ်ပါးစောင်နဲ့ ညာပါးစောင်တလှည့်စီထိုးပြီ းပွတ်ပေးလိုက်သည်။ လီးရည်ကြည်ငံငံလေးတွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး လီးက တောင်မတ်လာလေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်က ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ဦးစိုင်းမောင်အပေါ်တက်ခွကာ စောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ အိုး….ကောင်းလိုက်တာနန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

နန်းခမ်းနွယ်လည်းအရမ်းထန်နေလို့ သတိလွတ်ပြီး ဗြစ်ကနဲဆောင့်ချမိလိုက်တာဖြစ်သည်။

“ အ…အီ….အား….အိုး….”

နဲ့နန်းခမ်းနွယ်စိတ်ပါပါနဲ့ဆောင့်နေသည်။

“ အိုး….ကိုကြီးရယ်……..နန်းခမ်းနွယ်တအားထန်နေပြီ.တအားကောင်းတယ်……အီးဟီး….အို…..အ…..အ”

ဆိုမြည်ရင်း ရင်တွင်းခံစားချက်အမှန်နဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ညီးရင်း ဆောင့်နေရှာသည်။ သူဆောင့်ချတိုင်းရှုံ့မဲ့သွားတဲ့ ဦးစိုင်းမောင်မျက်နှာက သူပြီးချင်စိတ်ကို လှုံ့ဆော်နေလေသည်။

“ ကိုကြီး……..နန်းခမ်းနွယ် ပြီးချင်လာပြီ”

ဆိုတဘွပ်ဘွပ်နဲ့အတင်းဖိဆောင့်နေလေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ခေါင်းနောက်လန်ကျသွားပြီး ရှမ်းစကားနဲ့

“ စောက်ရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”

လို့ပြောနေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်က ခွထိုင်နေရာက ဘေးတိုက်ထိုင်ဆောင့်ပြန်သည်။ အပေါ်ကိုဖေါင်းတက်နေတဲ့ လီးဒစ်ပိုင်းအပေါ်ကစောက်ပတ်ထဲကန့်လန့်ပွတ်ထိတဲ့ဖီးလ်ကိုယူနေပြန်သည်။ အရမ်းထိလို့

“ ဝေး…ကောင်းလိုက်တာ…ကိုကြီးရာ……..ကိုကြီးကိုနန်းခမ်းနွယ်……..လိုးသတ်နေသလိုဖြစ်နေပြီးလား အဟင့်ဟင်း”

လို့ပြောသည်။ ဦးစိုင်းမောင်ကတော့ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်တက်လိုးနေတဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့လုပ်ဆောင်ချက်တွေကို အလွန်သဘောကျနေသည်။ အမှန်တကယ် စိတ်ပါနေတဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ကို သနားလည်းသနားသွားသည်။ သူကအောက်ကနေပြန်ဆောင့်တော့ ဖင်လေးကြွထားပြီးငြိမ်နေသည်။ ပြီးတော့

“ ကိုကြီး မောပါ့မယ်……..နန်းခမ်းနွယ် လုပ်ပါ့မယ်”

ဆိုတဲ့ အကြင်နာသံနဲ့ ပြောပြီး ဆောင့်ပေးပြန်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်လီးက စံချိန်မီမို့ နန်းခမ်းနွယ်စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်နှက်ပွတ်တိုက်နေသည်။

ဒါကြောင့်မို့ စောက်ရည်တွေ ဆက်တိုက်ထွက်ပြီး စီးကျနေလေသည်။ ဦးစိုင်းမောင်က အောက်ကနေ ကော့ကော့ထိုးလို့ပြီးတော့မယ်ဆိုတာကို နန်းခမ်းနွယ်သိပြီး မြန်မြန်မွှေဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ခါးကနေ ကိုယ်တစ်ဝက်ကြွကာ

“ ကောင်းလိုက်တာ အီးရွှီး”

ဆိုပြီး နန်းခမ်းနွယ်စောက်ပတ်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းဝင်သွားတော့သည်။ နန်းခမ်းနွယ်က ဦးစိုင်းမောင်ပေါင်ကြီးကိုခွပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့ ကပ်ထားကာ အမောဖြေနေသည်။ ဦးစိုင်းမောင်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာနဖူးပေါ်လက်တင်ပြီး အမောဖြေနေရှာသည်။ 

“ ကိုကြီး တော်တော် မောသွားလားဟင်”

ဆိုတော့…….. မောဟိုက်တဲ့ အသံနဲ့

“ ရပါတယ် နန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

လို့ပြန်ဖြေသည်။ 

“ ညကျရင်ကောလိုးအုံးမှာလား”

လို့နန်းခမ်းနွယ်ကမေးတော့…….. 

“ ညကျဖက်အိပ်မယ်လေ”

လို့ချွဲပစ်ပစ်အသံနဲ့ပြန်ပြောသည်။ 

“ ညကျလည် းကိုကြီးလီးတောင် အောင်နန်းခမ်းနွယ်စုပ်ပေးမှာပေါ့”

လို့ပြောတော့…….. ဦးစိုင်းမောင်ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။

နန်းခမ်းနွယ်က ဦးစိုင်းမောင်ကို တရေးအိပ်လိုက်ဆိုပြီး ပြန်သွားသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ဈေးထဲသွားတော့ တောကြက်ဥတွေ့တာနဲ့ဦးစိုင်းမောင်အတွက် ဝယ်လိုက်သည်။ ရန်ကုန်ဘက်ကဝင်လာတဲ့ ရထားမှာပါတဲ့ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီးတစ်ဖီးပါ ဝယ်ခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်တော့ တောကြက်ဥကို ရေနွေးဆူဆူထဲ ခနနှစ်ပြီး နွားနို့ထဲ ထဲ့မွှေလိုက်သည်။ ဖီးကြမ်းအမှဲ့တစ်လုံးကိုအခွံမခွါဘဲ ချေလိုက်သည်။ ပြီးမှနွားနို့ထဲထဲ့ကာ ဆက်ချေလိုက်သည်။ တစ်လုံးချိုင့်လေးထဲ ထဲ့ပြီး ဘန်ဂလိုလေးပေါ်တက်လာတော့ တရေးနိုးလာတဲ့ ဦးစိုင်းမောင်ကို တွေ့ရသည်။

“ ဆာလိုက်တာ နန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

ဆိုတော့

“ ရော့ကိုကြီးဒါစား..နန်းခမ်းနွယ်…အပင်တွေ……ပေါင်းရှင်းလိုက်အုံးမယ်……ရေချိုးပြီးမှလာခဲ့မယ်”

လို့ပြောကာထွက်သွားသည်။ ဦးစိုင်းမောင်ကနန်းခမ်းနွယ်လာပေးတဲ့ ဟာကို စားရင်းခံတွင်းတွေ့သွားသည်။လူလည်းနုံးချိနေရာက ပြန်အားရှိသလို ဖြစ်လာသည်။

တစ်ချက်ချက်လီးကတောင် တဆစ်ဆစ်နဲ့ တင်းချင်လာသည်။ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့ပြုစုယုယမှုတွေကသူ့အတွက်သာယာစရာဖြစ်လာသည်။ ညခုနှစ်နာရီထိုးတော့ နန်းခမ်းနွယ်ရောက်လာသည်။ရေချိုးပြီးအလှပြင်လာသည်။ ခုသူဒီကိုလာရတာကိုယ့်အိမ်ကိုကိုယ်လာရသလိုဖြစ်နေသည်။ အရင်တုံးကတော့ ဒီဘန်ဂလိုလေးပေါ်တက်ရမှာကိုကြောက်နေသည်။ ဝရံတာမှာထိုင်ပြီးအရက်သောက်နေတာတွေ့လို့နန်းခမ်းနွယ်သွားလိုက်သည်။

“ ထိုင်လေ”

လို့ဦးစိုင်းမောင်က ပြောလို့ နန်းခမ်းနွယ်ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ ရော့ဒါပြင်သစ်ဝိုင်…မင်းအတွက်……..တို့ထဲ့ထားပေးတာ”

ပြောသည်။ နန်းခမ်းနွယ်တခါမှမသောက်ဖူးလို့ ရွံ့နေသည်။

“ ကဲချီးယားစ်”

ဆိုပြီး ဦးစိုင်းမောင်လက်မြှောက်လာလို့နန်းခမ်းနွယ်ဖန်ခွက်ကိုင်မြှောက်ပြီး ဖန်ခွက်ခြင်းတိုက်ကာမော့လိုက်သည်။ ချိုပြင်းပြင်းလေးကရင်ထဲနွေးကနဲဆင်းသွားသည်။ ဆောင်းဦးရာသီမို့ကလောမြို့နဲ့တော့လိုက်ဖက်သည်။

တစ်ခွက်ကုန်လို့ နောက်တစ်ခွက်ငှဲ့အပြီးမှာ ဦးစိုင်းမောင်က ဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့သည်။နန်းခမ်းနွယ်လည်းပြန်စုပ်နမ်းရင်းပေါင်ကြားကိုစမ်းကြည်တော့လီးကမတ်နေသည်။ နန်းခမ်းနွယ်က ပုဆိုးကိုဖြေပြီးပြောင်းကိုင်လိုက်သည်။

“ နန်းခမ်းနွယ်လာကျွေးတဲ့ဟာ…….. စားပြီးကတည်းက……..တောင်ချင်နေတာလေ”

လို့ ပြောတော့ နန်းခမ်းနွယ်သဘောကျပြီး ရီတော့သည်။ ပြီးတော့ မြည်းဘို့ လှီးထားတဲ့ ပန်းသီးလေးကို လီးထိပ်ပေါ်တင်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းယူပြီး လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။ နန်းခမ်းနွယ်ရဲ့ ပြုမူတာတွေဟာ ဦးစိုင်းမောင်အတွက် အသစ်အဆန်းတွေချည်း ဖြစ်နေရသည်။ ဒီလို အသစ်အဆန်းတွေကယောကျ်ားတွေစိတ်ကို လှုံ့ဆော်နိုင်စွမ်းကြီးမားပါလား လို့ ဦးစိုင်းမောင် တွေးနေသည်။ သူတွေးနေတုံး

“ ကိုကြီးမတ်တတ်ရပ်ပြီး……..ဒီဘက်ခနလှည့်”

လိုဆိုပြန်သည်။ တောင်ပြပြီးငိုက်ကျနေတဲ့ လီးဒစ်ပေါ်ဝိုင်လောင်းချပြီး အောက်ကခွက်နဲ့ ခံထားသည် ပြီးလီးကို စုပ်ပြီးလျာနဲ့ သပ်ယူသည်။

နန်းခမ်းနွယ်ကထွေထွေနဲ့

“ နန်းခမ်းနွယ်က…..ကိုကြီးလီးဝိုင်….သောက်မှာလေ”

လို့ဆန်းသစ်ပြပြန်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်အရမ်းခိုက်သွားပြီးနန်းခမ်းနွယ်ပုခုံးကိုတစ်ချက်ဖြစ်ကာ

“ အချစ်လေးနန်းခမ်းနွယ်ရယ်”

လို့ပြောလာသည်။ ပြီးခပ်ထွေထွေနဲ့

“ ကိုကြီးသိလား…မိန်းမတွေက…..မာယာများတယ်…..ယောကျ်ားကလိုးချင်တယ်ဆို….အိုက်တင်ခံပြီး….သူတို့ခံချင်ရင်တော့….ယောကျ်ားအပေါ်တက်မခွရုံ….တမယ်ဘဲ…နန်းခမ်းနွယ်ကတော့…..ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ…တချို့ ရှိသေးတယ်သိလား…လင်ငုတ်တုတ်နဲ့….တခြားယောကျ်ား….အလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်တာလေ….နန်းခမ်းနွယ်ကတော့ခု….ကိုကြီးမှကိုကြီးဘဲ”

ဆိုအာလေးလျာလေးနဲ့ပြောလာသည်။ ဦးစိုင်းမောင်က နန်းခမ်းနွယ်ကိုကြည့်ပြီး

“ လာအိပ်ကြရအောင်”

လို့ခေါ်တော့မူးနေတဲ့မျက်လုံးနဲ့ပြန်ကြည့်ပြီး

“ မလိုးပေးတော့ဘူးလား”

လိုမေးလာသည်။ဦးစိုင်းမောင်ကရီပြီး

“ အစုံလုပ်မှာ”

လို့ပြောမှ

“ အဲ့ဒါမှပေါ့”

ဆိုဦးစိုင်းမောင်လက်မောင်းကြီးကိုတွဲမှီပြီး လိုက်သွားသည်။ အခန်းဝမှာပင်

“ ဒါတွေကရှုပ်တယ်ကွာ”

ဆိုပြီး အင်္ကျီနဲ့ထမီ တွေကိုချွတ်ပြီးကုတင်နောက်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ပြီးကုတင်စောင်းမှာပစ်လှဲပြီးခြေထောက်မိုးပေါ်ထောင်ကာ

“ ကိုကြီးနန်းခမ်းနွယ်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနော်”

လို့ ပြောသည်။ ဦးစိုင်းမောင်က အဝတ်တွေချွတ်ပြီ်းထိုင်တစ်ခုံဆွဲယူထိုင်ပြီး ခါးကိုကိုင်းကာနန်းခမ်းနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလျှာနဲ့ယက်ပေးနေသည်။

“ ကောင်းတယ်ကွာ…..တို့ကိုကြီးက….စောက်ပတ်ယက်တာ……..တော်တယ်”

လို့မူးမူးနဲ့ပြောလာသေးသည်။

“ ဟီးဟီး……နှုတ်နန်းခမ်းနွယ်မွှေးကယားတယ် ကိုကြီးရဲ့ ဟင့်”

ဆိုကာ တဟီးဟီး ရီရင် ရမ်းခါနေသည်။ပြီးလက်နဲ့စောက်စိကိုဖြဲပေးပြီး

“ ပြီးအောင်သာ……..ယက်လိုက်ပါတော့……..ကိုကြီးရာ”

ဆိုကာ စောက်ရည်တွေထွက်ကျလာတော့သည်။ 

“ ဒီလီးကြီးကို…..နန်းခမ်းနွယ်ချစ်သွားပြီ….နန်းခမ်းနွယ်စောက်ဖုတ်ထဲ….အမြဲဝင်နေရမယ်နော်”

ဆိုလီးကိုကိုင်ကာကြည့်ပြောပြီးပါးစပ်ထဲငုံလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လီးဘေးကအကြောတွေကို သွားလေးနဲ့ ဖိရုံကိုက်ပေးတော့ ဦးစိုင်းမောင် တစ်ယောက် ကောင်းလွန်းလို့ ဖြတ်ဖြတ်လူးသွားရသည်။

“ ကောင်းလားကိုကြီး”

လို့မေးတော့ ဦးစိုင်းမောင်က တအင်းအင်းနဲ့ခေါငြိမ့်ပြသည်။ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲဆွဲပြီးစုပ်ပြန်သည်။ ဦးစိုင်းမောင်လောက် စော်ရှုပ်တဲ့သူက နန်းခမ်းနွယ်ကို အစွဲကြီး စွဲသွားတော့သည်။ 

“ အမလေးလေး…ကိုကြီးရယ်……ဖြေးဖြေးဆောင့်ပါ…ကိုကြီးလီးကြီးက…ကြီးလွန်တော့……..ညှာညှာတာတာ….လိုးမှပေါ့”

လို့ ညုတုတု လေးနဲ့ နန်းခမ်းနွယ်ပြောစကားကို ဦးစိုင်းမောင် ခိုက်သွားသည်။ပြီးတော့

“ စတာပါ ကိုကြီးရာ……..နာနာထောင်းမှ….နန်းခမ်းနွယ် ကောင်းတာနော်…..ကိုကြီးပြန်သွားရင်….နန်းခမ်းနွယ်ပျင်းနေတော့မှာ”

လို့ ထပ်ပြောသည်။ နောက်နေ့ ဦးစိုင်းမောင်ကားပေါ်ပစ္စည်းတွေတင်နေတုန်း

“ မင်းမလိုတာတွေထားခဲ့….လိုတာဘဲ ယူခဲ့…..သွားပစ္စည်းသိမ်း….တောင်ကြီးလိုက်ခဲ့” 

လို့ ဦးစိုင်းမောင်ကနန်းခမ်းနွယ်ကိုပြောသည်။ ပြီးတော့ အလုပ်သမားခေါင်းဘက်လှည့်ကာ

“ အလုပ်သမားတစ်ယောက် ရှာခန့်လိုက်”

လို့ ပြောလိုက်သည်။ ခုတော့ နန်းခမ်းနွယ်က အေးသာယာမှ ာတိုက်နဲ့ကားနဲ့ဖြစ်နေသလို ဦးစိုင်းမောင်ရဲ့တရားဝင် စတုတ္ထမြောက်ဇနီးဖြစ်နေလေတော့သည် …..။


..............................♡♡♡...............................

ပြီးပါပြီ။


တချို့က အပျိုးမှေးပါတဲ့ အပျိုစစ်စစ်လေးကို မက်မောမျှော်လင့်ကြသည်။ အမှန်က ဘယ်လောက်ပဲ အပျိုစစ်စစ် ကိုယ့်ရဲ့ လီး ဒစ်လွန်သွားတာနဲ့ အပျိုမစစ်တော့။ အပျိုစစ်စစ်ရထားပြီး နောက် အကြိမ်တွေမှာ အသေကောင်လို ငှက်ပျော်တုံးကြီးလို ဖြစ်နေကြတာ့ အိမ်ပြန်ချိန် မမှန်တော့တဲ့ အမျိုးသားတွေ ဒုနဲ့ဒေးပါပဲ။ အပျိုစစ်ဖို့ထက် အပေးကောင်း အပြုစုကောင်းဖို့ လိုတာပါပဲ။




Sunday, January 21, 2024

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ဇဇ (သို့) စိတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - Steven Job

အခန်း ( ၁ )

သူရဇ္ဇ (ခ) ဇဇ (နာမည်တူခဲ့ကခွင့်လွှတ်ပါ)

ကျောင်းနာမည်သူရဇ္ဇ၊ အိမ်အခေါ်ကဇဇ၊ မိသားစုထဲ သမီးသုံးယောက်မွေးပြီးတော့ အငယ်ဆုံးသား။ အမတွေကြား ကြီးပြင်းလာတော့ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့၊ အဖေဖြစ်သူက အခြောက်ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ ရပ်ကွက်ထဲကဇိုးလေးတွေနှင့် ပေါင်းခိုင်တယ်။ လူက အီမိုကေနှင့်အသားဖြူဖြူ၊ အရပ်ကငါးပေလေးလောက်ပါ။ ရပ်ကွက်ထဲက ဇိုးလေတွေနှင့်နေတော့ ဂွင်းလေး တိုက်တတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်နေရင်း လီးက ပျော့သွားတယ်။ ဖာသွားချတယ်၊ လိုးနေရင်း ပျော့သွားတယ်။ လီးကမတောင်ပဲ သုတ်က ထွက်သွားတတ်တယ်။ စိတ်က မလာလို့ မဟုတ်ဘူး။ အဖေဖြစ်သူက ကျားကျားလျားလျား ဖြစ်စေချင်တယ်။ ရန်ဖြစ်ရင် နောက်ကနေ လိုက်ရှင်းပေးတယ်။ ကိုယ်ဟာကိုယ် လူမိုက်လိုလိုနှင့် ဂျိုလေးတကြွကြွပေါ့။

ဒီလိုနှင့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့်လမ်းသွားရင်း ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က တစ်ကောင်နှင့် သွားတိုက်မိတယ်။ စကားများကြတာ ဟိုဘက်ကကောင်က မချေမငံ ပြောလို့ ဝိုင်းသမလိုက်တာ ။ အဲဒီလူ စုတ်ပြတ်သတ်သွားတယ်။ လူနှစ်ယောက်က ချုပ်ပေးပြီး ဇဇနှင့်နောက် တစ်ယောက်ကထိုးကြတာ။ ပွဲပြီးတော့ ဟို တစ်ကောင်အကြောင်းပြောပြီး ဟား နေကြတာ။ ရဲစခန်းတိုင်လည်း အဖေက အာမခံနှင့်ထုတ်မှာ။ ဒါပေမယ့် ရဲစခန်းကလည်း အကြောင်းမကြားဘူး။ 

နောက်တစ်လလောက်မှာ ညဘက် သူငယ်ချင်းဆော်နှင့်ချိန်းပြီး ပြန်လာတယ်။ စာသင်ကျောင်းနား အရောက်မှာ ကျောင်းဝန်းဘက်ကလူတွေ ထွက်လာပြီးဝိုင်းချုပ်တော့ ဇဇ ပြေးမလွတ်ဘူး၊ ဘယ်သူတွေလည်းကြည့်တော့ သူတို့ ထိုးလိုက်တဲ့သူ။

" ဟေ့ကောင်သူရဇ္ဇ၊ မင်းတို့အလှည့်တုံက ငါ့ကို လူအင်အားနှင့်ဝိုင်းထိုးတယ်၊ ဒီတစ်ခါ ငါတို့အလှည့်"

" ဟေ့ကောင်တွေ လမ်းပေါ်မှာလူမြင်မယ်၊ကျောင်းခြံထဲဆွဲခေါ်လိုက်"

လူအင်အားမမျှတော့ ဇဇမှ ာပါသွားတယ်။ စာသင်ခန်းဘက်ခေါ်ပြီးတော့

" ဒီကောင်က ငါ့ကိုထိုးသွားတာ ငါ့မှာအမာရွက်တွေထတုန်း မအေလိုးကို ပညာပြမှ ရမယ်"

" ဟေ့ကောင်တွေ ထိုင်ခုံပေါ်မှောက်ချလိုက်"

" အေးးအေး"

" ဟေ့ကောင်တွေ ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့ လဲ"

" အေး မင်းကို ဖင်ချမလို့"

" ဘာကွ .မင်းတို့..မင်းတို့"

စကားတောင်မဆုံးသေးဘူး ။ ပုဆိုးအချွတ်ချခံလိုက်ရတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့်ကွာ ငါတောင်းပန်တယ်။"

" ဟားးဟား တူဖြစ်တုန်းထုရင်ပေဖြစ်တဲ့အခါလည်း ခံပေါ့ကွာ"

ဇဇ ရုန်းလို့မရတော့ဘူး၊ စာရေးထိုင်ခုံမှာ မှောက်နေရတယ်။ ဖင်ကိုဂျေသုတ်ပြီး လီးတချောင်းြွတ်ကနဲ ဝင်လာတယ်။

" မလုပ်ကြပါနှင့် ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

တောင်းပန်နေတုန်းမှာပဲ လီးက အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးး မအေလိုးနာတယ်"

သူဆဲပေမယ် လိုးတဲ့အကောင်ကရပ်မပစ်တဲ့ အပြင် အင်အားနှင့်ထပ်လိုးတယ်။ ဂျေသုတ်ထားပေမယ့် နာကျင်တစ်ဆို့မှု့က ရှိနေတယ်။ နာကျင်မှု့နှင့်အောက်အီးခံနေရတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်..ဘွတ်"

" အားးဟားး....အာ့ နာတယ်။

ဖင်ထဲကစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းကြီးခံစားရတယ်။ ဇဇခမျာ အံဩမိတယ်။ ကိုယ်ဖင်ကို သူများလိုးနေပေမယ့် လီးက တောင်နေတာ၊ အလိုလို အရည်တွေထွက်လာတယ်။ ရှေ့လူပြောင်းပြီး နောက်တစ်ယောက်လိုးတယ်။ ပထမ လူလိုးပြီးတဲ့ သုတ်ရည်တွေဖင်ထဲရှိလို့ သိပ်မနာပေမယ့် အောင့်နေတာ။ ဒုတိယလူလိုးတဲ့ အချိန်မှာ လီးကအရမ်းတောင်ပြီး သုတ်ထွက်သွားတယ်။ မကျေနပ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးခံစားရတယ်လေ။

ဒုတိယလူ လိုးတဲ့အခါ ဇဇဟာ ရုန်းကန်နိုင်လောက်တဲ့ အင်အားက မရှိတော့ဘူး။ ရုန်းကန်နေရင် ပိုနာလို့ စိတ်လျော့ပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ပေးရတော့တယ်။ ဒုတိယလူ သုတ်တွေပန်းသွားပြီးတဲ့ အခါ နောက်တစ်ယောက်က ထပ်လိုးပြန်တယ်။ သုတ်ရည်တွေများပြီး ဖင်က အသံတွေတောင် ထွက်လာတယ်။ တဗွက်ဗွက် မြည်နေတာ။ အသံကြားပြီး ရှက်လာတယ်။

ဒါပေမယ့် ခုနတုန်းက သုတ်ထွက်သွားတဲ့ သူလီးက ပြန်တောင်တယ်။ ကိုယ်ဘာသာလည်း အံ့ဩမိတယ်။ တတိယလူ လိုးတဲ့အခါကျတော့ ဇဇဖင်ဟာ ချောနေပြီး စအိုကြွက်သားကို ဖွင့်ထားစရာ မလိုတော့ဘူး။ လီးကိုအဆုံးထုတ်၊ ပြန်လိုး ချောချောချူချူ ဝင်တယ်။ အဲလူ လိုးနေတုန်း ဇဇလည်း ဒုတိယတကြိမ် သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ငါးယောက်လုံး လိုးပြီသွားတဲ့ အခါ ဇဇ တစ်ယောက် ချက်ချင်း မထနိုင်ဘူး၊ ဟိုလူတွေ ထွက်သွားမှ ထလို့ရတယ်။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်တဲ့အခါ သုတ်တွေ စအိုထဲက ထွက်ကျကုန်တယ်လေ။

...................................................

အခန်း ( ၂ )

ဇဇအိမ်ပြန်လာပေမယ့် ဒီအကြောင်းမပြောရဲဘူး၊ ယောက်ျားချင်း မုဒိန်းကျင့်ခံရတယ်ဆိုတာ ရှက်လွန်းလို့။ အိမ်မှာပဲ အခန်းအောင်းနေရတယ်။ ဖင်တွေလည်းကျိန်းနေတာ။ ကိုယ့်ဖင်ကိုယ်ကိုင်မိရင် အဲဒီအကြောင်းတွေပဲ တွေးမိတာလေ။ တွေးမိရင်းလီးက တောင်လာတယ်။ တပတ်လောက်နေပြီးတော့လည်း ဖင်ကိုကိုင်ကြည့်မိတယ်။ အတွေးကရောက်သွားပြန်ရော။ အဲဒီတော့ လီးကတောင်လာတယ်။ တောင်နေတဲ့လီးကို ပြန်ကျအောင်ဂွင်းတိုက်မယ် လုပ်တော့ မရပြန်ဘူး။ ဒီတော့ဇဇက ကိုယ့်ဖင်ထဲ လစ်တစ်ဆစ်လောက် ထည့်ပြီးတိုက်တယ်။

အဆင်ပြေတယ်။ ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ဘူး။ ဖီလ်းအရမ်းရှိတာ။ နောက်တော့လည်း လက်နှင့် အဆင်မပြေတော့ဘူး၊အဲဒါထက်ကြီးတဲ့ပစ္စည်းတွေ သုံးရတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့်လူလည်း လီးကိုသတိရလာတယ်။ ဖြေဖြောက်ရတာ မလွယ်ဘူး၊ ဂွင်းတိုက်ရတာ မလွတ်လပ်တော့ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှဆိုတဲ့ စိတ်က ဖြစ်နေတာလေ။ အပြင်မှာလည်း ဖင်မခံချင်ပါဘူး။ အခြောက်လည်း မလုပ်ချင်ဘူးလေ၊ ကိုယ်က လီးတောင်နေကိုး။ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖင်ထဲပစ္စည်းထည့်တဲ့ကိစ္စကို မေ့ထားချင်လာတယ်။ လူလည်းအရင်လိုအပြင်မထွက်ပဲ အိမ်အလုပ်ကို ကူတာပေါ့။သူငယ်ချင်းနှင့်လည်းချစ်သူတွေ ဖြစ်နေပြီ။ အဲ သူနှင့်တွေ့ရင်လည်း လီးကတောင်လာပြန်တယ်လေ။

အိမ်ကလည်း ဇဇတစ်ယောက်ငြိမ်လာလို့ အိမ်ထောင်ချပေးချင်လာတယ်။ သဲသဲတို့ဖက်ကလည်းသဘောတူတာကြောင့် သဲသဲနှင့်ယူလိုက်ကြတယ်။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာနှင့်ငွေဆောင်ကို ဟန်းနီးမွန်းထွက်ခဲ့တာပေါ့။ သဲသဲလည်းအရပ်က ငါးပေနှစ်လက်မလောက်ရှိတယ်၊ လုံးကျစ်ကျစ်ကိုယ်မှာ တင်သားလုံးလုံးလေးတွေနှင့် ချစ်စရကောင်းတယ်။ အားလုံးက အသက်ဆယ့်ရှစ်ပြည့်ပြီးရုံလေးသာရှိတော့ ခေတ်မှီတဲ့ စုံတွဲလေးပေါ့။ သုသဲဆိုရင်ဆံပင်ဂုတ်ဝဲကို ဆေးရောင်နှစ်မျိုး ကာလာဖောက်ထားသေးတာ။

ငွေဆောင်ရောက်တော့ ညဖြစ်နေပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လင်မယားဆိုတော့ လိုးရမှာပေါ့။ သူငယ်ချင်းကနေချစ်သူဖြစ်ပြီး လင်မယားဖြစ်တာလေ။ အားလုံးကပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပါ။

" သဲသဲ"

" ဟင်"

" ရင်ခုန်နေလား"

" အင်းပေါ့"

" နင်ရော ရင်မခုန်ဘူးလား"

" အေးခုန်တာမှ ရင်ရော လီးရောပဲ"

" ပြစမ်းပါအုံး"

" ကျနော်လည်းလီးကိုပြတယ်"

" အယ်ကြီးသားပဲ"

" ဟင်..နင်ကလီးမြင်ဖူးလို့လား"

" အမလေးဟယ်.ဖုန်းရှိရင်အကုန်မြင်ဖူးတာပဲ"

" အော..နင်အပြာကားကြည့်တာပေါ့"

" အေး လူလစ်ရင်ကြည့်တယ်"

" ကြည့်ပြီးနင်ဘာလုပ်လဲ"

" ငါလက်နှင့်ငါလုပ်တယ်လေ"

" နင်ကော မလုပ်ဘူလား"

" လုပ်တာပေါ့ဟ"

" ဟီးးဟီးးအတူတူပဲ"

" အေးငါနို့စိုချင်တယ်၊"

" စို့ လေ.ငါလည်းတိုက်ကြည့်ချင်တာရော့ စို့"

" အားနို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးပဲချစ်စရာ"

" ဟားးဟ..ရယ်ရတယ်"

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်"

" အားကောင်းတယ်ဇဇ..အားးးး"

.............................................................................

အခန်း ( ၃ )

" ပလပ်..ပလပ်".

" အိုး..အင်းးဟင်းးဟင်းး"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်

ကျနော်လည်း တီဗီတွေထဲက အတိုင် းနို့ကိုအမျိုးမျိုးစို့လိုက်တယ်။ နို့ကလည်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးဆိုတော့ နို့အုံကြီးတစ်ခုလုံးပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စို့ပစ်တာ။ နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကို စို့လိုက်၊ လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်လိုက်စုပ်လုပ်နှင့် လုပ်တော့ သဲသဲလည်းဖီလ်းလင်တွေ တက်လာတယ်။ တအင်းအင်းးကို အော်နေတာ၊ ဟိုတယ်ခန်းဆိုတော့ အော်လို့ရတယ်။ ဘယ်သူမှမရှိတာနှစ်ယောက်သား စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပေါ့

" အာ..နင် နို့ပဲစို့နေတော့မှာလား"

" ဟမ်..ဘာလဲမှုတ်ပေးရမှာလား"

" ချစ်သက်သေလည်း ပြစမ်းပါဟ"

" ပြောတတ်ပါ့.သဲသဲရာ"

" ငါလည်းခံစားဖူးချင်တာလေ၊နင့်ကိုလဲပြန်လုပ်ပေးမှာပေါ့"

" အေးပါ လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဇဇ နင်အားလုံးချွတ်ဟာ၊ငါလည်းအားလုံးချွတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်တို့လည်း အားလုံးချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ သဲသဲက ခေါင်းအုံးခုပြီးတောင် ပက်လက်လှန်နေပေးသေးတယ်။ ကျနော်လည်း သဲသဲပေါင်ကိုအပေါ်တင်ပြီးအဖုတ်ပြူးလာအောင်လုပ်တယ်။ ပြီးတော့မှအဖုတ်ကို သေသေ ချာချာယက်လိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုလည်းအဖုတ်ကောလှလား"

" လှတော့လှတယ်၊အမွေးတွေ ထူတယ်ဟ"

" မနက်ဖြန်နင်ငါ့ကိုအမွေးရိတ်ပေး ၊ ငါလည်းနင့်အမွေးရိတ်ပေးမယ်"

" အေး ကောင်းတယ်"

ကျနော်လည်းပြောပြီး အဖုတ်ကိုယက်လိုက်တယ်။ အပြားလိုက်ယက်လိုက်ဖြဲပြီးလျှာကို စု ယက်လိုက်၊ အစေ့ကိုစုပ်လိုက်နှင့်တော်တော်ကြာအောင်ယက်တာ၊ သဲသဲအဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်းမရွံအားပါဘူး၊ မြိုချက်လိုက်တယ်။သဲသဲလည်းတဟင်းဟင်း တအားအားးအော်ညည်းနေတာပဲလေ

" အားးကြိုက်တယ်ဟာ၊အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ယောကျ်ားရရင်ယက်ခိုင်းမယ်အားခဲထားတာ ဟီးဟီး"

" အေးလေ.ငါလည်းစုပ်ပေးဦး"

" စုပ်ပေးမှာပေါ့"

သဲသဲလည်း ကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးတာလေ၊ လီးကလည်းသွေးကြောတွေပေါက်ထွက်မတတ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲကတော့ သင်စရာမလိုဘူး၊ လီးစုပ်တတ်တယ်။ လျှာသိမ်းပြီးယက်လိုက်၊လီးထိပ်ဝကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ဒစ်တွေကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်နှင့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်

" တော်ပြီ ဇဇ အာညောင်းလာပြီ"

" အေးပါ..ငါလိုးတော့မယ်"

" လိုးတော့..ရပြီ"

သဲသဲကလှဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပြောတယ်။ ကျနော်လည်းသူ့ပေါင်ကြားဝင်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။ လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းထည့်တာပါ။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

လက်ဆော့ထားလို့ လိုးရတာသိပ်မကျပ်ပါဘူး။ အမှေးပါးနားအထိပဲတင်းနေတာ။ကျနော်ဆက်လိုးပြီးလီးကို အဆုံးထိသွင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗြိ"

" အာ့.....ဖြေးဖြေးဟ၊အမှေးပါး ပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်"

" နင်လက်နှင့်လုပ်တာ အမှေးပါး မပေါက်သေးဘူးလား"

" ငါကအစေ့ပဲ ပွတ်တာ"

" အော်...အေးအေးးအေးး"

ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အင့်..အင်းးဟင်းးး"

" လိုးနေရင်းတန်းလန်းလီးကပျော့ချင်လာတယ်။လိုးနေတယ်လိုးနေတယ်လို့ စိတ်ကိုနှစ်မြုပ်ပြီးလိုးတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်"

" ဇဇ..ပျော့သွားသလိုပဲ"

" အေးဟ..ငါ့ကိုစုပ်ပေးဦး"

" လာလေ"

သဲသဲက ပက်လက်အနေအထားကခေါ်တော့ ကျနော်ရှေ့ကိုတိုးပြီး သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်၊ သဲသဲကကျနော့်ဖင်ကိုကိုင်တယ်ဗျ။ ဗြုန်းဆို ဟိုကောင်တွေကို သတိရလာတယ်၊ဖင်ချခံခဲ့တာသတိရပြီး လီးကတောင်လာတယ်။

" ရပြီ.သဲ..သဲ"

" အေးးလုပ်တော့"

ကျနော်လည်းထပ်လိုးတယ်။ကျနော်ပြီးသွားတယ်။သုတ်တွေထွက်သွားတော့တယ်။

" ဇဇ.နင်ပြီးသွားတာလား"

" အေး..လေ"

" ငါမပြီးသေးဘူး"

" ဟင်"

" ငါက အဖုတ်ပွတ်တာဝါရင့်နေပြီ၊အနည်းဆုံး နာရီဝက်လောက်ကြာတယ်ဟ"

" ဟေ"

" ငါတန်းလန်းကြီးဟ၊ငါ့ကိုနို့စို့ပေး၊ ငါဘာသာပွတ်မယ်"

" အေးပါ ငါစို့ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းအာညောင်းအောင် စို့ပေးလိုက်တယ်။ သူကပြီးခါနီး

" လာ ငါနင့်လီးစုပ်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းသူ့မျက်နှာပေါ်ခွတိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။သဲသဲကလက်တဖက်က သူ့အဖုတ်ကိုပွတ်ပြီးလက်တဖက်က ကျနော့်ဂွေးဥနှင့်ဖင်ကိုလာပွတ်တယ်။ ကျနော်လီးကြပ်တောင်လာတယ်။ သဲသဲက နောက်သလိုပြောင်သလိုနှင့် ကျနော့်ဖင်ထဲလက်တစ်ဆစ်ထိုးထည့်တယ်။ သဲသဲလည်းပြီးတော့ ကျနော်လည်းသုတ်တွေ ထွက်သွားတယ်။

" ထွီ.လူညစ်ပတ်..ပါးစပ်ထဲပြီးသွားတယ်၊ကောင်စုပ်"

" ဆောရီး..ငါဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ်မသိဘူး"

" အေးငါလည်း သတိထားမိတယ်၊နင့်ဖင်ထဲလက်ထိုးထည့်တာ နင့်လီးတောင်လာတာ"

" အေးးဟုတ်တယ်ဟ"

" အေးနောက်တစ်ခါလုပ်ရင် နင့်ဖင်ထဲ ငါ့လက်ထိုးပြီးလုပ်ခိုင်းမယ် သိလား၊"

" အေးပါဟ"

" နင်အခြောက်များ ဖြစ်နေတာလား"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

" မရှက်ပါနှင့်လင်မယားတွေဖြစ်နေပြီကို"

" မရှက်ပါဘူးဟ တကယ်ပါ"

" အင်းနင်ဆိုက်ကိုဖြစ်နေသလိုပဲ"

" ဟာ..နင်ကလည်း"

ငွေဆောင်မှာနေတဲ့ အချိန်လိုးရင်သဲသဲက ဖင်ထဲလက်သွင်းပေးတယ်။ ပက်လက် ကုတင်ကို ကျောမှ လိုးမှ အဆင်ပြေတယ်ဗျ။ ကျနော်ပြီးလဲ သူကမပြီးဘူး၊ ကျနော်မှာနို့စို့ပေးရင်စို့၊မဟုတ်ရင် သဲသဲအဖုတ်ကိုယက်။ သူပြီးမှ ရပ်ရတယ်။ ကုန်းလိုးရင်လည်း အဆင်မပြေဘူးဗျာ။သဲသဲကလည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်တယ်၊ လိုးတိုင် းသူပြီးရမှပါ ။နောက်တော့ ငွေဆောင်ကပြန်လာလိုက်တယ်။

...........................................................

အခန်း ( ၄ )

ငွေဆောင်ကပြန်လာပြီး အိမ်မှာလည်းဒီအတိုင်းပါပဲ။ ကြာလာတော့ သဲသဲက ကျနော့်ကို စိတ်ညစ်လာတယ်။ အိမထောင်ရေးဆိုတာ ငွေရှိရုံနှင့်မှ မလုံလောက်တာလေ၊ ကြင်နာယုယမှု့နှင့်ကာမဆန္ဒပြည့်ဝမှ သာယာတာလေ။ ပထမလတွေမှာသာ စကားမများပေမယ့် နောက်တော့ စကားက များလာတယ်။

သူနှင့်ဆက်ဆံရင် သူ့အလိုလိုက်ပြီးစုပ်ပေးမှုတ်ပေးရုံနှင့် မရတော့ဘူး။ ကျနော်လည်းကိုယ်ဟာကိုယ် အားမရဘူးလေ၊ သူကလည်းအားမရဘူး။

" ဇဇရယ် နင့်ကိုလည်းသနားသလို ငါ့ကိုလည်းငါ သနားတယ်"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လည်း သဲသဲ"

" နင်စဉ်းစားလေ၊ငါလည်းအပျိုဘဝကကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ်ပြီးတာပဲ၊ လင်ယူရင်လင်လိုးပေးရင် ပြီးမယ် မှတ်တာ၊ ငါတို့အိမ်ထောင်ကျလာတာ ကြာပြီ၊ ငါလည်း နင်လိုးလို့မပြီးဘူး၊ငါလည်းပြီးချင်တယ်"

" အေးပါ"

" နင်လည်းကြည့်လေ နင့်ဖင်ခေါင်းတောင်ကျယ်နေပြီ၊ ငါလက်သွင်းရတာ တမျိုး၊ ဟိုပစ္စည်းသွင်းရတာ တစ်မျိူး၊ ဒီပစ္စည်းထည့်ရတာတစ်မျိုးနှင့် ငါစိတ်ကုန်လာပြီ"

" အဲလိုတော့ မပြောပါနှင့်သဲသဲရယ်၊ငါကနင့်ကို အရမ်းချစ်တာပါ"

" ငါသိလို့ပြဿနာမတက်တာပေါ့၊ ငါလည်းလီးနှင့်အလိုးခံချင်တာကိုပြောနေတာ"

" ငါလူခေါ်ပေးရမလား"

" ဟယ် မလုပ်ပါနှင့်ဟယ် အရှက်တွေကွဲကုန်ပါ့မယ်"

" အေးလေ၊ ငါမစွမ်းတော့ လူအကူအညီတောင်းတာပါဟ"

" အမလေး.နင်က ငါ့ကိုတခြားလူနှင့်လိုးခိုင်ပြီး ကွဲမလို့လား"

" မဟုတ်ပါဘူး၊နင်ကကွဲခိုင်းတောင်ငါမကွဲနိုင်ဘူး"

" အေးပါ၊ငါသိပါတယ်"

" ဒါဖြင့်ဒီလိုလုပ်ပါလား သဲသဲ"

" ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"

" ငါတို့အပြင်မှာ တစ်ယောက်ယောက်နှင့် ဒိတ်ရအောင်လေ"

" ဟယ်ဘယ်လိုလူတွေမှန်းလဲ မသိဘူးငါမလုပ်ရဲဘူး၊တော်ပါတော့ဟာ၊"

" အေးပါဟာ"

" နင်လည်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ဖင်ခံကြည့်ပါလား"

" အမ်..သဲသဲ.နင်နှော်နင်"

" အေးးနင်လည်းဖင်ခံမှဖြစ်မှာ မဟုတ်ရင်နင်နှင့်ငါကွဲလိမ့်မယ်၊ နင်က ဖင်ခံမှလီးကတောင်မှာ"

" နင်ဖင်ခံဖူးတာပဲ"

" နင်အဲဒါမပြောနှင့်တော့လေ"

" မဟုတ်ဘူး၊နင်စမ်းကြည့်ပေါ့၊"

" ငါက ဘယ်လို စမ်းရမှာလဲ"

" နင်စည်းရုံးလို့ရတဲ့သူပေါ့"

" ငါဒီမှာ လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး"

" အေးအခြေအနေကောင်းရင် စမ်းကြည့်ရအောင်"

.........................................................

နောက်တော့လည်း ဒီကိစ္စကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကလေးကလည်းမရသေးဘူး၊ ဘယ်ရမလဲ။ လုပ်ရတာ အဆင်မှမပြေတာလေ။ တစ်နှစ်လောက်နေတော့ မုံရွာဘက် ခရီးထွက်ခဲ့တယ်။ မုံရွာဘုရားဖူးမယ်ပေါ့။ စိတ်ထဲမှာလည်းမွန်းကြပ်နေတယ်။ ကျနော့်လိုပဲ သဲသဲလည်း စိတ်တွေ ထွက်ပေါက်ရအောင် သွားကြမယ်ဆိုပြီး ကားဂိတ်မှ ာလက်မှတ်ဖြတ်တာ၊ နောက်ဆုံးခုံပဲရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သွားပြီးမုံရွာမှ ာတပတ်လောက်နေမယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ကားလက်မှတ်ဖြတ်ပြီး ကားဂိတ်ကိုသွားကြတယ်၊ ကားဂိတ်ရောက်တော့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ အဲဒီမှ ာလူရည်သန့်သန့်တစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ ကားသမားက သူ့ကို ဆရာ ဆရာနှင့်ရိုရိုသေသေ ခေါ်တယ်။လူကလည်းအသက်မကြီးသေးဘူး။ ရှိလှမှ နှစ်ဆယ့်ခွန်ပေါ့။

သူကရုပ်ရည်ဖြောင့်ဖြောင့်ပဲ။ မှာစရာရှိတာမှာနေပြီးမှ ကားပေါ်တက်သွားတယ်။ ကျနော်တို့လည်းကားပေါ်တက်တော့ သူကလည်း နောက်ဆုံးတန်းအစွန်မှာ ထိုင်နေတယ်။ ကျနော်တို့ခုံက သူ့ဘေးမှာ။ ကျနော်က အလယ်ကဖြစ်တော့ သဲသဲကို သူ့ဘေးနားထိုင်းခိုင်းရတယ်။အဲလိုမထားရင် မဖြစ်ဘူး။ သဲသဲကကားစီးရင် အိပ်ငိုက်တတ်လို့၊ နောက်ပြီး ကျနော့် ဘေးကလည်း ယောက်ျားကြီးတွေ ကွမ်းစားနေတာ။သဲသဲကကွမ်းနံမခံနိုင်တဲ့သူလေ။

................................................

အခန်း ( ၅ )

" သဲသဲ"

" ဟင် "

" အဲဒီဘက်ကထိုင်လေ"

" အကိုကြီးကန်တော့နှော်"

" အားရတယ်ညီလေး.ရတယ်"

" လာထိုင်.ညီမလေး"

နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးနှင့် အကိုကြီးက ပြောတယ်။

" အကိုကြီးက မုံရွာဘဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီ"

" ကျနော်ကသူရဇ္ဇပါ၊ခေါ်ရခက်ရင်ဇဇလို့ခေါ်နှော် အကိုကြီး"

" အော်အေးပါညီလေး"

" အကိုကြီးက မုံရွာကပဲလား"

" မဟုတ်ပါဘူးညီရာအလုပ်ကိစ္စလေးရှိလို့"

" ဒါနှင့်ညီလေးတို့ကရော"

" ကျနော်တို့က ဘုရားဖူးထွက်တာပါ"

" ေဩာ်..ဟုတ်လား"

ကျနော်လည်း စကားစမြည်ပြောရင်းအကိုကြီး နာမည်ကို မေးလိုက်တယ်။

" ခရီးသွားရင်မိတိဆွေဖွဲရတာပေါ့ အကိုကြီး၊သူကသဲသဲပါ"

" အေးညီလေး.အကိုကဇော်မိုး"

" ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"

" အေး ညီလေး အကိုလည်း ဝမ်းသာပါတယ်"

" အကိုက ရန်ကုန်ကပဲလား"

" ဟုတ်တယ် ညီလေး"

" ကျနော်တို့က မုံရွာကို မရောက်ဖူးဘူး အကိုကြီး"

" ဟုတ်လား ညီ၊အကိုကတော့ ရောက်ဖူးတယ်"

" အဲဒါဆို ဟိုရောက်ရင် အကိုကြီးကို အကူအညီတောင်းရမယ်"

" ရပါတယ်ကွာ၊ အကိုကူညီပါ့မယ်၊ မင်းတို့ဘုရားဖူးသွားတာဆိုတော့ ဟိုရောက်ရင် အကိုအားရင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"

" ဟိုမှာ ဘုရားတွေကို ဘာနှင့် သွားရလဲ"

" စိတ်မပူနှင့်ညီ၊ အကိုကားကို ဟိုတယ်မှာ ရပ်ထားခဲ့တာ၊ အခုကရန်ကုန်အရေးကြီးကိစ္စပေါ်လို့ ထွက်လာတာ၊ ကားမမောင်းချင်လို့ ထားခဲ့တာ၊ တစ်ယောက်တည်းဆိုလည်း ကားမောင်းရ ပျင်းတယ်ကွ"

" ကိုကြီးက ဘောစိပေါ့"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ အကိုက အင်ဂျင်နီယာပါ"

" ဟား မိုက်တယ်၊သဲသဲအကိုက အင်ဂျင်နီယာဟ"

" ကောင်းလိုက်တာ"

" အကိုကြီးက ရန်ကုန်မှ ာမိသားစုရှိလား"

" အကိုက တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးပါကွာ"

ဇဇ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာသွားတယ်။ ဇော်မိုးမှာကျောင်းပြီးကတည်းက အလုပ်လုပ်နေရာမှ ယခု ကုပ္မဏီမှာရှယ်ယာရှင်ဖြစ်နေပြီး မုံရွာတွင် တင်ဒါဖွင့်ပွဲအတွက် ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဟိုတယ်တွင် ခဏနေပြီး ရန်ကုန်တွင် ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် ချက်ချင်းပြန်ကာ လိုင်းကားစီးပြီး ပြန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကားပေါ်တွင်ချာတိတ်လင်မယားစုံတွဲနှင့်တွေ့ပြီး စကားပြော၍ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ကားထွက်ပြီးမကြာမှီ သဲသဲမှာ အိပ်ငိုက်လာလေသည်။ မိုင်တိုင် ၁၁၅မိုင် ရောက်၍ကားရပ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အား နိုးကာ ကားပေါ်မှဆင်းကြသည်။

" ညီလေး ထ.ထ"

" အင်းး.၁၁၅ မိုင်တောင် ရောက်ပြီ၊သဲသဲ..သဲသဲ.ထ.ထ"

" အေးပါ၊နိုးပါပြီ"

ကားပေါ်မှဆင်းပြီး ကိုဇော်မိုးကရှေ့ကနေကာသန့်စင်ခန်းသို့ သွားလေသည်။ ဇဇလည်းနောက်မှလိုက်လာပြီးနောက်

" အကိုကြီး ရှေ့ကသွားလိုက်၊ ကျနော်သဲသဲကိုစောင့်လိုက်ဦးမယ်"

" အေးညီလေး၊ ဘာစားမလဲ အကိုမှာထားလိုက်မယ်၊"

" ထမင်းကြော်ကြက်သားနှင့်နှစ်ပွဲမှာပေးပါ အကို"

" အေး.ညီလေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးဆိုင်ဘက်ထွက်သွားချိန် သဲသဲကသန့်စင်ခန်းမှ ထွက်လာသည်။

" သဲသဲ"

" ဘာလဲ"

" အကိုကြီးကို သဘောကျလား"

" ဘာကို ပြောတာလဲ"

" ဟိုလေ.နင့်နှင့်ငါ ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ"

"ဟင်.."

သဲသဲမှာသတိရပြီးရှက်သွားလေသည်။

" ဟေ့ ကြည့်လည်းလုပ် သောက်ရှက်ကွဲနေမယ်"

" နင်သဘောကျရင် ငါရှေ့တိုးမှာ"

" နင့်သဘောပါ" 

သဲသဲမှ ာသဘောကျသော်လည်း ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင်နည်းနှင့်ပြောလိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲရောက်ကာ ကိုဇော်မိုးမှာထားသေ ာစားစရများစားပြီး ကားပေါ်ပြန်တင်ခဲ့သည်။

ညဘက်ရောက်လေ သဲသဲမှာအိပ်ငိုက်လေဖြစ်ပြီး ပထမတော့ ဇဇအားမှီနေရာမှ တဖြေးဖြေး ကိုဇော်မိုးပေါ်သို့ မှီလာသဖြင့် ကိုဇော်မိုးမှာ သဲသဲအားရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားရသည်။

................................................................

အခန်း ( ၆ )

တစ်လမ်းလုံးလည်း သဲသဲဟာဇော်မိုးအပေါ်မှီအိပ်ရုံမက ရင်ခွင်ထဲရောက်နေလို့ ဇော်မိုးလည်းပွေ့ထားရလေသည်။ မုံရွာရောက်ချိန် မနက်လေးနာရီလောက်မှ ရောက်သဖြင့်နှစ်ယောက်စလုံးကို နှိုးရလေသည်။

" အကို ရောက်ပြီလား"

" အေးဟ."

ဇော်မိုးမှာ ကားကိုလိုက်ရှာရာ ဟိုတယ်မှ လာရောက်ခေါ်ပေးသဖြင့် ကားဆရာအား စောင့်ခိုင်းပြီး

" ညီလေးမင်းတို့ရော အကိုနှင့်လိုက်တည်းမလား"

" အကို ဒီကဟိုတယ်တွေလူပြည့်နေပြီ၊ ဘုရားဖူးတွေရော အကိုတို့လိုလူတွေရော စုပြုံရောက်နေတာ။ဟိုတယ်တွေ ပြည့်ကျပ်လို့"

" ဟေ.ဟုတ်လား"

" ညီလေးတို့အခန်းမလွယ်ရင်လည်း ကိုယ့်အခန်းတည်းပေါ့ကွာ၊မင်းတို့က စုံတွဲဆိုတော့ အားတော့ နာတယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ အကို"

" ကိုဇော်မိုးက အလုပ်လုပ်လို့ရအောင်"

Extra bed ပါသောနှစ်ယောက်ခန်းယူထားသဖြင့် ဇဇတို့ကိုခေါ်၍ ရလေသည်။ ဇဇလည်းကိုဇော်မိုးအခန်းဆီသို့ လိုက်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ စာရွက်စာတမ်းများနှင့် ပရင်တာပါ တွေ့ရသည်။ စာရွက်စာတမ်းများမှာ စီစီရီရီနှင့်သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။

" ကဲ ညီလေး ဟိုဘက်ကုတင်မှ ာမင်းတို့အိပ်၊ငါဒီဘက်မှာအိပ်မယ်"

ဆိုပြီးပြောသဖြင့် ဇဇတို့လည်းနှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်မှ ာအိပ်ကြသည်။ မိုးလင်း ခုနှစ်နာရီရှစ္နာရီမှ ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ နိုးလာရာ၊ကိုဇော်မိုးရေချိုးနေငည်ကို ကြားရသည်။ ရေချိုးခန်းမှထွက်လာစဉ် ဇဇနှင့်သဲသဲတို့ကြည့်လိုက်ရာ ကြွက်သားများတောင့်တင်းပြီးအဆီမရှိသေ ာဝမ်းဗိုက်မှာကြွက်သားများနှင့်ပြည့်နေသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် ဇဇက သဲသဲဖက်လှည့်ကြည့်ရာ၊သဲသဲလည်းပြုံးပြသည်။

" ကဲ ညီလေး ထကြ.ရေချိုး၊ပြီးရင်အောက်ထပ်မှာ နံနက်စားစား၊ဟိုတယ်က ဖရီးကျွေးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

" ကဲ ငါအောက်ကိုဆင်းလိုက်မယ်၊မင်းတို့လိုက်လာခဲ့"

ကိုဇော်မိုးဟာ သဲသဲရေချိုးပြီးထွက်လာလျှင်ရှက်နေမှာစိုး၍ အောက်ကိုဆင်းခဲ့သည်။ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော် ဇဇတို့လည်းရေတောင်မချိုးအားပဲ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီးလိုက်လာကာ၊နံနက်စာစားကြသည်။

" ညီလေး နေ့လည်ပိုင်းမင်းတို့ခဏနားကွာ၊ညနေ ငါဘုရားလိုက်ပို့ပေးမယ်၊ အကို အလုပ်ရှိသေးတော့ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ အကို"

ဇော်မိုးလည်း ကားစက်နိုးပြီးအပြင်ကို ထွက်ခဲ့သည်။ ညနေရောက်မှ ကိုဇော်မိုးရောက်လာပြီးမိုးညင် းသံဗုဒ္ဓေဘုရားကိုလိုက်ပို့၍ ဖူးကြရသည်။ ညဘက်မှညနေစာကို ကိုဇော်မိုးလိုက်ကျွေးရာကို လိုက်စားပြီး ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။

....................................................................

အခန်း ( ၇ )

" အကို အဆင်ပြေလား"

" မသိသေးပါဘူးကွာ၊စီစစ်နေကြတုန်းပါ"

" ကြာအုံးမှာလား အကို"

" တပတ်လောက်တော့ကြာမယ် ပြောတယ်၊စောရင်လည် းငါးရက်ပေါ့"

" အော.ဟုတ်လား၊ဒါဆိုကြာကြာနေလို့ ရတာပေါ့"

" အေးပေါ့ကွာ"

" အကိုတစ်ခုလောက် မေးချင်လို့"

" မေး"

" ဒီလို အကိုအခြောက်တွေနှင့်ပတ်သက်လို့ပါ"

" ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" ကျနော် သိချင်တာပါ"

" ဘာကိုသိချင်လည်းပြော"

" ဘာလို့အခြောက်ဖြစ်ရတာလဲ အကို"

" အင်း.တစ်ချို့ကတကယ်ခြောက်တယ်၊တစ်ချို့ကစီးပွားရေးအရ ခြောက်တယ်"

" အမှန်အကန်အခြောက်ဆိုတာ ဘယ်လိုလဲ"

" ဒီလိုညီလေးရယ်၊ဘုရားဟောအတိုင်းဆို ဝဋ်နာကံနာပေါ့၊သူကတစ်မျိုး၊တချို့ကဗီဇ၊တစ်ချို့ကလည်းပတ်ဝန်းကျင်ပေါ့၊ ဝဋ်နာကံနာကလွဲရင်ကျန်တာက ပြုပြင်လို့ရတယ်"

" တစ်ခုချင်းရှင်းပြပါလား အကို"

" ဟာ.သဲသဲရှိတယ် ညီ"

" ရတယ်အကို၊သဲသဲလည်းသိချင်တယ်၊ပြဿနာနည်းနည်းရှိလို့"

" အေးဒီလိုကွ၊ဝဋ်နာ ကံနာဆိုတာရှေးဘဝကလုပ်ခဲ့တဲ့အကျိုးကျေးဇူးပေါ့ကွာ၊ ရှေးဘဝကကြာခိုတဲ့ ကောင်မျိုးပေါ့၊ သူကနောက်ဘဝမိန်းကလေးဖြစ်ရင်ဖြစ်၊မဖြစ်ရင်အခြောက်ပေါ့၊ သူက ကျတော့ကိုယ်တိုင် မလုပ်နိုင်ဘူး၊သူများဆီမှာ အလုပ်ခံရမှ၊ ဒါမှမဟုတ် စုပ်ပေးယက်ပေးရမှသာ အာသာပြေတာ။ နောက်တစ်ခုက ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်ဗီဇပြောင်းတာလေ၊ အဲဒါမျိုးကလည်းစိတ်ရောဂါပေါ့၊ အစတော့စမ်းကြည့်ရင်း အရသာတွေ့တော့ အဲဒီအပေါ်မှာ သာယာသွားတာ"

" နောက်တစ်ခုက ဟိုမုန်းအားနည်းပြီး အဲဒီအပိုင်းမှကိုယ်တိုင်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူး၊ဒါပေမယ့်သူက လုပ်လို့ရတယ်။ အားနည်းမယ်၊ အဲဒီအပေါ်မှာ အဲလိုအလုပ်ခံလိုက်ပြီး အဲဒီအပေါ်သာယာသွားတဲ့အခါမှာ ကိုယ်တိုင်အားစိုက်မှု့မလုပ်ဖြစ်ပဲ နေတဲ့လူပေါ့၊ ကြာလာရင် သူလည်းခြောက်သွားနိုင်တယ်။

" နေအုံးညီလေးက ဘာလို့ အဲဒါမေးတာလဲ"

" အဟင်းပြောရရင် နည်းနည်းရှက်စရာကောင်းတယ်"

" ဟေ.ဘာဖြစ်လို့လည်း"

" ဒီလိုအကိုရ၊ ညီလေးကအမတွေကြားမှာကြီးတယ်၊နည်းနည်းတော့ ကာမစိတ်အားနည်းတယ်လေ၊ အဲဒီကြားမှာ ကျနော် ယောက်ျားခြင်းအနိုင်ကျင့်ခံရတော့ အဲဒီကိုပဲစိတ်ရောက်တယ်၊ကိုယ့်ပစ္စည်းက မမာဘူးလားဆိုတော့ မာတယ်၊ ကြာကြာမလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဖင်ထဲတစ်ခုခုထည့်မှ ရတယ်၊ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း ခဏပဲရတယ်၊ သဲသဲ လိုအပ်ချက်အပေါ်မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူးလေ၊ ကန်တော့ပါရဲ့အကိုရယ်သဲသဲနှင့်တိုင်ပင်ပြီး စမ်းကြည့်မလားလို့ပါ"

" ဟေ"

" အဲဒါနှင့်အကိုနှင့်တွေ့တော့ သဲသဲကလည်း သဘောတူတယ်၊ သူကလည်းဆန္ဒမပြည့်ဝတော့အပြင်မှာ စမ်းချင်တယ်၊အကို့ကို နှစ်ယောက်လုံးက သဘောကျတယ်လေ"

" ဟားးဟားးးငါ့ညီ အကိုက ယောက်ျားချင်းရင်မခုန်သလို သူများမိန်းမလည်းမလုပ်ချင်ပါဘူးကွာ"

" ကူညီပါအကို၊တကယ်လို့သာ ဒီလိုမျိုးအခြေအနေဆို ကျနော်နှင့်သဲသဲ အိမ်ထောင်ရေးမသာယာနိုင်လို့ပါ"

" ဟုတ်တယ်အကို အပြင်မှာလည် းဖွင့်မပြောရဲဘူး၊သဲသဲတို့က အကို့ကိုမြင်ပြီးမှ ယုံကြည်ပြီး ဖွင့်ပြောတာပါ။

" အော်..ဒီလိုလား"

" ငါ မင်းကို ဆရာဝန်နှင့် ပြပါ့မယ်"

" မဟုတ်ဘူး အကို၊တစ်ခါလောက်စမ်းကြည့်ရအောင်။

" အင်း လေ၊သဲသဲကိုငါလုပ်ရင်မင်းကသဘောတူပါ့မလား"

" တူပါတယ် အကို"

" ဟိုက်"

" အေးလေ.မင်းအခက်အခဲ ငါကူညီပါ့မယ်"

................................................................

အခန်း ( ၈ )

" ကဲ ညီလေးဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ငါကအားနာတယ်"

" အားမနာပါနှင့် အကိုကလဲ"

" ဒီလိုညီလေး အကိုကဆော်တွေနှင့်ပဲ လုပ်ဖူးတာလေ၊ သူတို့ စုပ်ပေးရင်အကိုက လုပ်လိုက်ရုံပဲ၊နောက်ပြီး အကိုကလုပ်ရင်ကြာတယ်၊နှစ်ကြိမ်လောက်လဲ လုပ်ချင်တယ်၊ မင်းကယောက်ျားချင်းဆိုတော့ မင်းလည်းလုပ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

" သမီးလုပ်ပေးမယ်လေ အကို"

ဇဇတောင် အံဩသွားတယ်။သူမခိုင်းရဘဲနှင့်သဲသဲကမှုတ်ပေးမယ်ဆိုလို့။

" ကဲ မနက် စောစောထရမှာမို့စကြတာပေါ့ "

" သမီးရေချိုးခန်း သွားလိုက်ပါဦးမယ်"

ဇဇနှင့်ကိုဇော်မိုးအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့မှအံ့ဩသွားတယ်။

အိုးးးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊တွေးရင်း ရင်ခုန်သွားကာ လီးကတောင်လာတယ်။ အံမယ်မဆိုးသေးဘူး၊အခြေအနေကောင်းတယ်။ ကြည့်ရတာနှင့်လီးက တောင်လာပြီ။ သဲသဲအပြင်ထွက်လာပြီး ဇဇကိုကြည့်ပြီး 

" အံမယ်ထူးထူးဆန်းဆန်း"

" အေးဟုတ်တယ်သဲသဲ"

ကြည့်နေရင်းလီးက တောင်လာတယ်။

" နင်အကို့ကို အရင်စုပ်ပေးလိုက်၊သူ့ကိုဦးစားပေးရမယ်"

" အေးပါ"

ဆိုပြီး သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့လီးကို လန့်သွားတယ်။သူကအဖုတ်နှင့်ခံရင် ရပေမယ့်ဇဇအတွက်တော့ လန့်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အမလေးနည်းတာကြီးမဟုတ်လို့တောင် ထင်သွားတယ်။

သဲသဲ ကိုဇော်မိုးဆီသွားပြီးလီးကို ကိုင်ကာ တချက်ချင်းစုပ်ပေးတယ်။ ဇော်မိုးက သဲသဲလီးစုပ်ပုံက ဆရာမကြီးဖြစ်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ တကယ်လည်းကျွမ်းကျင်ပါတယ်၊ ဒီလိုလီးစုပ်ကျွမ်းတဲ့ မိန်းမရှိတာတောင် ဟိုအကောင်က မလာဘူးဖြစ်နေတာ။ သဲသဲလည်းစုပ်ရတာအရသာ ရှိနေတယ်၊ အားရှိပါးရှိကို စုပ်ပေးတယ်။

" ကိုကြီး.သမီးအောက်ကနေမယ်၊ကိုကြီးသမီးအပေါ်ကတက်ပြီး ကျမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ပေး"

" ဇဇ ငါ့ကိုလာမှုတ်အုံးလေဟာ"

" အေးပါဟ"

သဲသဲအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်တော့ ဇဇက သဲသဲ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့တယ်။ကိုဇော်မိုးက သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွလိုက်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ သဲသဲကအသေအချာကို စုပ်နေတယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရတာ တကယ့်ကို ဖီလ်းအပြည့်နှင့်လေ။

ဇဇလည်း ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် သဲသဲအဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ ဇဇရပ်တော့ ကိုဇော်မိုးလည်းရပ်တယ်။

" သဲသဲ..အားလုံးအဆင်ပြေအောင် ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ခံ အိပ်လိုက်ပါလား"

" ဟုတ် အကိုကြီး"

ဆိုပြီး သဲသဲကကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်ပေးတယ်။ ကိုဇော်မိုးက သဲသဲပေါင်နှစ်ခြမ်းခွဲပြီးလီးကို အဖုတ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်၊၊ လီးဝင်သံက တဗျစ်ဗျစ်နှင့်မို့ ဇဇလည်း လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်လာတယ်။ လီးဝင်ကတည်းက သဲသဲငအော်ညည်းနေတော့တယ်။ တအာ့တရှီးရှီးနှင့်အရမ်းအော်ညည်းနေတယ်။

သဲသဲမှာ တစိမ်းလူ လီးကြီး ဝင်လာတော့ ရင်ခုန်တာ။ ကြီးလွန်းတော့ တဗျစ်.ဗျစ်နှင့်မြည်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးလိုးချက်ကလည်း အရမ်းကို ကောင်းတယ်၊ လိုးချက်တိုင်း ဇိမ်ရှိလွန်း့လို့ အော်နေရတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာပြည့်ကျပ်ပြီးခံလို့ အရမ်းကောင်းတယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အာ့..အင့်..ဟင့်..အ ကောင်းလိုက်တာ"

ယောက်ျားရှေ့မှာတောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ အော်ညည်းနေမိတယ်။ ဇဇလည်းမြင်နေရတာမို့လီးက တကယ်တောင်လာတာကြောင့် သဲသဲမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး လီးကို သဲသဲပါးစပ်ထဲလီးထည့်လိုက်တော့တယ်။ ကိုဇော်မိုးကအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ဆက်တိုက်လိုးလိုက်တယ်။

" ဘွတ်  ဖတ်  ဗြိ..ဖျစ်..ဗျစ်"

" အာ့အင်းးးရီးးအာ့   ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားး"

" ညီလေးရရင် လာလုပ်ကွာ"

" ဟုတ်..အကို"

ကိုဇော်မိုးက ဖယ်ပေးလို့ ဇဇကလည်း သဲသဲပေါင်ကြားဝင်ကာ လိုးလိုက်တယ်။ ဒီအခေါက်မှာတော့နည်းနည်းပိုကြာပြီး ငါးမိနစ်လောက် လုပ်လိုက်ရတယ်။ လီးကြပ်ပြီးပျော့သွားတယ်။

" အကိုကြီးလုပ်ပေးပါ"

ကိုဇော်မိုးက ကြည့်နေသည့်အတွက် သဘောပေါက်တယ်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဝင်လာသဖြင့်သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလျက်ပင် ကုန်းပေးလိုက်ရင် းသဲသဲနို့ငိုစို့လေသည်။

..............................................

အခန်း ( ၉ )

ကိုဇော်မိုးလည်း ယောက်ျားချင်းမလုပ်ချင်သော်လည်း သူများ အခက်အခဲကူညီတတ်သူမို့လုပ်ပေးတော့မည် ဆုံးဖြတ်ပြီး အုန်းဆီပုလင်းကိုကိုင်ကာ ဇဇဖင်ကိုလောင်းချပြီးလီးကို သွင်းလိုက်သည်။ ခါတိုင်းဆော်တွေကိုသာလုပ်ပေးနေကြမို့ ဒီတစ္ခါတော့ အထူးအဆန်းအနေဖြင့်လုပ်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးဖြစ်ရသည်။ လီးကို ဇဇဖင်ထဲထည့်လိုက်လေရာ လီးမှာ ပြွတ်ကနဲဝင်သွားလေသည်။

ဇဇလည်း ဖင်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ထိုးသွင်းနေကျ ပစ္စည်းများနှင့် မတူ။လီး၏အထိအတွေ့ကြောင့်လီးမှာ ချက်ချင်းတောင်လာသည်။ သဲသဲလည်း ဇဇလီးတောင်မှန်းသိရသဖြင့် အံ့ဩမိသည်။ ဇဇမှာလှုပ်ရှား၍ မရပေ။ ကိုဇော်မိုူလည်းလုပ်ပြီးမှ မထူးတော့ဘူးဆိုသည့်ပုံစံဖြင့် ဇဇခါးကိုဆွဲပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လေသည်။ ဇဇလည်း ကိုဇော်မိုးဆွဲခေါ်သကဲ့သို အလိုက်သင့်လိုက်ပြီး သဲသဲကို လိုးလေသည်။

သဲသဲရော ဇဇပါ ထူးဆန်းသောအတွေ့အကြုံကြောင့် ဖီလ်းဖြစ်ရသည်။ သို့သော် ဇဇမှ ာအကြာကြီး ဖင်မခံနိုင်ပေ။ နာလည်းနာလာသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ တော်တော်ထိန်းထားရသည်။ စိတ်ကဖင်ကိုသာ အာရုံရောက်နေသဖြင့် လိုးရသည်ကို သိပ်သတိမထားမိပဲ သဲသဲကို လိုးနေလေသည်။သဲသဲမှာ တအင်းတ အားအားအော်ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီးငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော်

" အကိုရပြီ၊ကျနော့်ဘာသာ လုပ်တော့မယ်"

" အေးပါကွာ"

ဆိုပြီး ဇော်မိုးလည်း ဝဋ်ကျွတ်သကဲ့လို့ လီးကိုဆွဲနှုတ်သွားလေသည်။ ဇဇလည်း ဆက်ပြီးလိုးရာနောက်ထပ်ငါးမိနစ်လောက်ထပ်ပြီး လိုးနိုင်လေသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ ာဇဇလိုးနေစဉ်ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ပြီး ရေဆေးရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့သော်ကိုဇော်မိုးမှာ တကြိမ်မှမပြီးသေးချေ။ ဇဇပြီးသွားသောအခါ သဲသဲလည်း တော်တော်လေး ပင်ပန်းသွားခဲ့ပြီ။ သို့သော် ကိုဇော်မိုးပုံစံကိုမြင်ရသဖြင့် အားနာသွားကာ

" အကိုမပြီးသေးရင် ကျမ စုပ်ပေးပါ့မယ်"

" အေးပါဟာ"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုးက မတ်တပ်ရပ်ပေးပြီး လီးကို သဲသဲမျက်နှာသို့ ပို့လိုက်ရာ သဲသဲလည်းလီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလေသည်။ တချက်တချက်လည်းစုပ်ပေးပြီး ဂွေးဥများကိုလည်း ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလေသည်။ ထို့နောက်တွင် မြန်မြန်ပြီးစေရန် လီးကို ဝင်နိုင်သမျှပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးပြန်သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်ရပြီး ဇဇလည်း ထူးခြားစွာ လီးတောင်ပြန်သည်။ သဲသဲလည်း ဆယ်မိနစ်ခန့်စုပ်ပေးရာ ကိုဇော်မိုးက သုတ်လွှတ်သဖြင့် သဲသဲလည်းချောင်းထဲစီးဝင်သွားသဖြင့် သဲသဲမှာခဏငြိမ်ပြီး နေလိုက်ရသည်။ ကိုဇော်မိုးမှ သုတ်ကုန်အောင်လွှတ်လိုက်သည်အထိ သဲသဲစောင့်ပြီးမှလီးကိုပါးစပ်ထဲမှ လွှတ်ကာရေချိုးခန်းဖက်သွားပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

.......................................................

အခန်း (၁၀)

" သဲသဲရေ.ပြီးသွားတယ်မဟုတ်လား"

" အင်း နှစ်ကြိမ်တောင်"

" ငါလည်း ဒီလိုဖြစ်နေတယ်"

" အခြေအနေ တိုးတက်လာတာလား"

" အေ းနင်ဘယ်အချိန်တုန်းက ပြီးတာလဲ"

" ကိုကြီးနှင့်တုန်းကတစ်ကြိမ်၊ နင်နှင့်လုပ်တော့တကြိမ်ပေါ့'"

" အကို.လုပ်တာ သဲသဲပြီးတယ်တဲ့ အကို"

" မင်းကလည်း သဲသဲရှက်နေပါအုံးမယ်"

" မရှက်ပါဘူးကိုကြီးရ၊တကယ်လည်း ကောင်းတယ်လေ"

" အကို ညီလေးတို့မှာ အဲလိုဖြစ်နေတယ်။"

" ညီလေးက မလာတာမှမဟုတ်ပဲ၊ကုသရင်ရပါသေးတယ်"

" ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ အကို"

" အင်း ဆေးကုသမှု့ခံရမယ်"

" ဟင်..အကိုကလည်း ရှက်စရာဗျ"

" မရှက်နှင့် ညီအဲဒါစိတ်ကြောင့်ပဲ"

" ကုရင်ကြာမှာလား အကို၊ဘယ်လို ကုရမှာလဲ"

" စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်နှင့်ပြရမယ်၊နောက်ပြီးဟိုမုန်းလွဲနေတာ၊ ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်ဟိုမုန်းကနှစ်မျိုးလုံးထွက်တယ်၊ကျားနှင့်မပေါ့၊အဲဒီမှာလွဲနေတာလို့ထင်တယ်"

" ဆေးရုံမှာအကြာကြီး ကုရမှာလား အကို"

" မဟုတ်ပါဘူး၊ပြပြီးဆေးစားရမယ် ထင်တယ်"

" နောက်တစ်ခုက မင်းတရားထိုင်ရလိမ့်မယ်"

" ဗျာ.အဲဒါနှင့်ဆိုင်လား"

" ဆိုင်တာပေါ့၊စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာလည်းပါတယ်"

" အကိုရန်ကုန်ရောက်ရင် ပြပေးပါလား၊ကျနော်ကတခြားလူတွေ မသိစေချင်ဘူး"

" အေးလေ ငါပြပေးမယ်"

" ကဲ မင်းရော သဲသဲရော ပင်ပန်းနေကြပြီ"

" အကိုရော စိတ်ကျေနပ်ပြီလား"

" အင် းရပါတယ်ကွာ"

" မဟုတ်ဘူးအကို အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်လောက်မှအဆင်ပြေတယ် ပြောတယ်လေ"

" မင်းကိစ္စ အဆင်ပြေရင် ရပါတယ်ကွာ"

" အကိုက ကျနော်တို့ကို ကူညီပေးတာပဲ၊ ရတယ်မဟုတ်လား သဲသဲ"

" အကို သဲသဲကို အားမနာနှင့်သဲသဲလုပ်ဆို လုပ်ပေးပါ့မယ်"

" ဒါဆိုလည်း မနက်ဖြန်ပြန်စမ်းကြတာပေါ့"

" ကျေးဇူးပါ အကို"

" ရတယ် ညီ"

" Good night"

အဲဒီနေ့က ညနက်မှအိပ်ပျော်သွားတယ်။ကိုဇော်မိုးကိစ္စကလည်းစီစစ်ဆဲမို့လို့ နောက်နေ့ဗောဓိတစ်ထောင်ဘက်လှည့်ဖူး၊ ကျောက္ကာဂူနီဘက်သွား၊မြို့ထဲကဘုရားတွေလည်းဖူးကြတယ်။ကျနော်လည်း ပျော်သလို သဲသဲလည်းပျော်ပါတယ်။ မုံရွာမှာစားရတဲ့ အသားကတော့ ဆိတ်သားပေါ့။ ဈေးချိုတယ်၊လတ်ဆတ်တယ်၊ ကျနော်နှင့်သဲသဲက အမုန်းဆွဲတယ်၊ ကိုဇော်မိုးကတော့အရံဟင်းပေါတာ သဘောကျတယ်။ စားရတာဈေးချိုတယ်။ ဝန်ဆောင်မှု့တွေလည်းကောင်းကြတယ်ဗျ။ ညနေထမင်းစားပြီးမှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်ပြန်ရောက်မှရေချိုးကြတယ်။

ညနေအိပ်ရာထဲလှဲလိုက်ပြီးမှ

" အကို ကျနော် အရင်စကြည့်လိုက်မယ်"

" လုပ်ပါဟ"

" ကဲ သဲသဲ စ,ရအောင်လေ"

" အေးပါဟ"

" သဲသဲ ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ်လေ"

" အင်း ကြာကြာမှုတ်ပေး၊ငါပြီးခါနီးနင်လုပ်လေ"

" အေးးအေးး"

ဇဇလည်း သဲသဲကို မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဇဇကအစေ့ကို ချည်းစုပ်ဆွဲနေတာ။ လက်နှင့်အဖုတ်ထဲအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတာ။ သဲသဲလည်းကိုဇော်မိုးရှိလို့လားမသိဘူး။ တမင်များညည်းနေသလို ထင်ရတယ်။ တဟင်းဟင်းနှင့်မနေ့ကတော့နည်းနည်းရှက်သေးပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ သဲသဲမရှက်တော့ပါ။ ယောက်ျားခွင့်ပြုချက်နှင့်လိုးရတာမို့ စိတ်ထဲမှ ာမလုံမလဲလည်းမဖြစ်ပါ။ ပိုပြီးစိတ်ထနေတော့တယ်။ ဆယ်မိနစ်ခန့်မှုတ်ပြီးသောအခါ

" ဇဇငါပြီးတော့မယ် လုပ်တော့"

ဇဇလည်း ထလိုးလေသည်။ကြမ်းကြမ်းလေးပင်လိုးလိုက်သည်။သဲသဲလည်း အော်ပြီးတုန်တက်လာသည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ သဲသဲမှာ ပြီးသွားလေသည်။ သဲသဲပြီးသွားပြီဆိုသောအသိဝင်လာသဖြင့် စိတ်လျှော့ချလိုက်ရာ ဇဇမှာလည်း လီးကပျော့သွားလေသည်။ သုတ်ထွက်ခြင်းမရှိပဲ ပျော့သွားသဖြင့်ဇဇစိတ်ညစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုသ်ချလိုက်သည်။

" ညီလေး တိုးတက်လာပြီ"

" ဗျာ"

" မင်းက စိတ်လျော့လိုက်တာကိုးကွ"

" ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ် အကို"

" မင်းဖင်ခံချင်စိတ်ကို မေ့နေတာ မဟုတ်လား"

" အင်း.ဟုတ်တယ် အကိုဟုတ်တယ်"

" အေးလေ.မင်းကတရားထိုင်ပြီး ဆေးသောက်ရမယ်၊ အဆုတ်၊ကျောက်ကပ်အားကောင်းလာရင်မင်း ရပြီ"

" တကယ်လား အကို"

" အေးပေါ့ကွာ၊ငါလိမ်မပြောဘူး"

" ဘာတွေလုပ်ရမလဲ ပြောပါ"

" လောလောဆယ်မနက်စောစောထ၊ပြီးလမ်းလျောက်၊အသက်ရှူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်၊အဲဒါဆိုတိုးတက်မယ်။ ကျန်တာဆရာဝန်နှင့်တိုင်ပင်ပေါ့၊ ပြီးတော့တရားထိုင်၊သမာဓိအားကောင်းမယ်၊အာရုံစူးစိုက်မှု့တွေရမယ်။"

" အိုကေ အကို"

" သဲသဲအကိုနှင့်လုပ်ချင်သေးလား"

" ဇဇခွင့်ပြုရင်ပေါ့"

" ငါသိပါတယ်ဟာ၊ရှက်မနေပါနှင့်အကိုကကျွမ်းတော့ နင်ခိုက်နေတာ မဟုတ်လား"

" ကဲအကိုကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးစမ်းပါ၊လူပျိုကြီးမိန်းမလိုချင်စိတ် ပေါက်လာအောင်"

" ဒီအတိုင်းလေးပဲ ကောင်းပါတယ် ညီလေး၊ယူရင်တစ်ယောက်ပေါ့"

" ဟားးးးဟားးး"

" လာ ကိုကြီး သဲသဲချွတ်ပေးမယ်"

သဲသဲက အကို့ကိုအဝတ်အစားတွေချွတ်ပေးနေတယ်။ကျနော်လည်း ဘီယာလေးတစ်ဗူးဖောက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကြည့်လိုက်တယ်ဗျာ။

သဲသဲက အကို့ကို အိပ်ခိုင်းပြီးလီးကိုစုပ်တယ်။ပယ်ပယ်နယ်နယ်စုပ်ပေးတာဗျ။နောက်တော့သဲသဲကအပေါ်ကနေပြီးတက်ခွကာ လိုးနေပါတော့တယ်။

...............................................................................

အခန်း (၁၁)

သဲသဲက ကိုဇော်အပေါ်တက်ပြီးခွလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ဒီအကိုနှင့် လုပ်ရတာတကယ်လည်း ဖီလင်အပြည့်ရှိတယ်လေ။ ဇဇလို မဟုတ်ပဲလီးကကြီးလည်းကြီးရှည်လည်းရှည်မို့လို့ အားလည်းရတယ်။ နောက်ပြီး အကိုလိုးရင်အရမ်းလည်းခံလို့ကောင်းနေတယ်လေ။သဲသဲရှေ့ကိုကုန်းလိုက်ပြီး အကို့ကိုနို့တိုက်လိုက်တယ်။

ဇော်မိုးက အထာနပ်ပါတယ်။သဲသဲနို့တိုက်တော့ သဲသဲနောက်ကျောလေးကို အသာအယာလေးဖက်လိုက်ပြီး နို့ကိုစို့လိုက်တယ်။

" ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်"

" အား..အင့်ဟင့်..ဟင့်."

သဲသဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာပြီ းညည်းမိတယ်။တစိမ်းနှင့်လိုးနေတာ ယောက်ျားကလည်းကြည်ဖြူပြီး ကြည့်နေတာလေ။

ဇော်မိုးလည် းသဲသဲအလိုလိုက်ပြီးသဲသဲစိတ်တွေထသထက်ထအောင် နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်၊ငုံခဲလိုက်၊နို့သေးလေးမို့တအုံလုံးစို့လိုက်လျှာဖျားနှင့်နို့သီးခေါင်းကို မွေလိုက်တယ်။ သဲသဲလည်းစိတ်တွေကြွလာပြီးတအင်းအင်းနှင့်ညည်းမိတော့တယ်။

သင်းသင်းလည်းစိတ်ကျေနပ်သွားပြီး အပေါ်ကနေ တချက်ချင်းလိုးညောှင့်လိုက်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကသဲသဲခါးသေးလေးကိုင်ပြီး မလိုက်ဆောင့်ချလိုက်လုပ်ပေးတဲ့အခါ သဲသဲမှာကောင်းလွန်းအားကြီးနေတယ်။ လီးဝင်ချက်ကလည်း ဇွိ.ဗျိ..နှင့်ကိုမြည်နေတော့တယ်။

" အားးရှီးးးအိုးးးအင့်..ဟင့်..ဟင့်.ဟင့်"

" ဇွိ ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်.....ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" အား အကို.အရမ်းထိတယ်.အားးးးး"

ငါးမိနစ်ခန့်သဲသဲအပေါ်ကဆောင့်ပြီး သဲသဲကမတ်တပ်ရပ်ကာ အကို့ခြေရင်းဘက်မျက်နှာမူလိုက်ပြီးပြန်ခွကာ လိုးမလို့ ပြင်တယ်။ ကိုဇော်မိုးကုတင်ကျောမှိကိုမှမီပြီး ထိုင်လိုက်တ်း။

သဲသဲက နောက်ပြန်ဆုတ်ကာလီးပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ကာ အဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်။ သဲသဲက ကိုဇော်မိုးဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ထောက်အားယူပြီး တချက်ချင်းဆောင့်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဗျစ်....ဗျစ်...ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်.ဘွတ်"

" အင့်  .အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်...."

ကိုဇော်မိုးက သဲသဲတင်လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို ကိုင်ပြီး မ,တင်လိုက် ဆောင့်ချလိုက်နှင့်သဲသဲကို ကူပြီးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သဲသဲတစ်ယောက်ဒီပုံစံကို အရမ်းခိုက်တယ်တယ်လေ။ ကိုယ်တိုင်လိုးရတဲ့ အတွက်စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်ရှားနိုင်တယ်လေ။

လီးဝင်ချက်ကလည်း တစ်ထစ်ထစ်နှင့်စိတ်တွေလည်းအရမ်းလှုပ်ရှားလာပြီး သဲသဲမှာပြီးချင်လာပါတော့တယ်။

" ရှီးးးးအားးးးရှီးးးးအားးအင့်ဟင့်..အင့်"

" ဗျစ်..ဗျစ်...ဘွတ်..ဘွတ်..ဗျိ.ဗြိ..ဖတ်..ဖန်းးးဖန်းးး

" အာ့ အကိုပြီး.ပြီ.အားးးး.."

သဲသဲ တစ်ယောက်အော်ဟစ်ညည်းကာ ပြီးသွားရတော့တယ်။ သဲသဲကပြီးသွားတော့ ကိုဇော်မိုးအပေါ်ကဆင်းကာ

" အကို သဲသဲ.ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

" ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းလေးထောင်ပေး"

ဆိုပြီး ကိုဇော်မိုး အောက်ဆင်းသွားတယ်။ သဲသဲလည်း သဘောပေါက်တယ်။ ကုတင်စွန်းဘက်မှာ ဒူးကွေးပြီးဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်တယ်။ ဒူးနှစ်လုံးကိုလက်နှင့်ဖက်ပြီးတော့ပေါ့။သဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြူးထွက်လာတယ်။ ကိုဇော်မိုးက ကုတင်အောက်ကနေပြီးသဲသဲ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထဲလီးကိုသွင်းပြီး လိုးလိုက်ပါတော့တယ်။

..................................................................

အခန်း (၁၂) ဇာတ်သိမ်း

ကိုဇော်မိုး က သဲသဲအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တော့

" ဗျီ..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အို့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးး'"

ကိုဇော်မိုးလည်း သဲသဲ ခါးကိုလက်နှင့်ကိုပြီး တချက်ချင်း ဆောင့်တယ်။ နောက်မှအရှိန်တင်ပြီးအားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့တယ်။

" ဗျစ်..ဖတ်..ဖတ်..ဘွတ်ဘွတ်"

" စွပ်..ဗျိ..ဗျိ..ဗြစ်...ဗြစ်..."

" အင့်...ဟင့်..ဟင့်..အကိုအထဲမှာ မပြီးနဲ့နှော်"

" အော် အေးးအေးး"

" သဲသဲ ဆေးမသောက်ထားဘူး"

" အေး.ပါ"

" ဘွတ်..ဖတ်..ဘွတ်.ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး"

" အင့်..ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်."

" အကို..ပြီးခါနီးအပြင်ထုတ်နှော် သမီးစုပ်ပေးမယ်"

" အင်းးးး"

" ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး"

ဇော်မိုး ရှစ်မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးသောအခါ ပြီးချင်လာတယ်။

" အားးသဲသဲ..အကို ပြီးတော့မယ်"

" ထုတ်လိုက်အကို သဲသဲစုပ်ပေးပါ့မယ်။"

ဇော်မိုးလီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊ သဲသဲလည်းထလာပြီး ကိုဇော်မိုးလီးကို စုပ်လိုက်သည်။ နှစ်မိနစ်ခန့်ဂွင်းတိုက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်လိုက်သောအခါ သုတ်များပန်းထွက်လာသဖြင့်အပြင်မထွက်အောင် ငုံစုပ်ထားလိုက်ရသည်။

သုတ်ထွက်တာရပ်သွားမှရေးချိုးခန်းဖက်ကိုပြေးပြီး ထွေးထုတ်ရလေသည်။

နောက်ရက်မှာတော့ ကိုဇော်မိုးအလုပ်က အဆင်ပြေသွားသလို မုံရွာရှိဘုရားများလည်းစုံပြီဖြစ်သဖြင့် ကိုဇော်မိုးနှင့်အတူ ဇဇတို့လည်းရန်ကုန်ပြန်ခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ဇဇအားစိတ်ရောဂါကု ဆရာဝန်နှင့်ပြပြီး ဆရာဝန်ကြားချက်နှင့်ဆေးများသောက်ခြင်း၊ လေ့ကျင့်ခန်းများလုပ်ခြင်းတရားစခန်းသို့သွား၍ အာနာပါနတရားများရှူမှတ်ခြင်းဖြင့်နှစ်လလောက်တွင် ဇဇလည်းပြောင်းလဲလာလေသည်။

ဇဇလည်း ဝမ်းသာမဆုံးသလို သဲသဲလည်းအဆင်ပြေလာသဖြင့် ကျေနပ်လေသည်။ နောက်များမကြာမှီ သဲသဲတစ်ယောက်ကိုယ်ဝန်ရလာပြီး မိသားစုအားလုံးလည်းပျော်ရွှင်ကြရသည်။ ဇဇသည် ကိုဇော်မိုးအားကျေးဇူးတင်၍မဆုံးတော့ပေ။



ပြီးပါပြီ။


သားယောင်္ကျားလေး မွေးထားသူများ သတိချပ်စေလိုပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်မှာ  ပတ်ဝန်းကျင်မှ အပုန်း၊လိင်တူဆက်ဆံလိုသူတွေနဲ့ (တချို့ဦးလေး၊အကိုဝမ်းကွဲ၊အိမ်နီးချင်းတွေထဲမှာလည်း ရှိနေတက်တယ်။) လွဲမှားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမှာ သာယာပြီး အခြောက်ဖြစ်သွားတက်တယ်။ သမီး မိန်းကလေးတွေကို အမေ၊အဒေါ်တွေက တိုးတိုးတိတ်တိတ် သွန်သင်ပေးတက်တဲ့ အလေ့အထ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုမှာ ရှိပေမယ့် ယောင်္ကျားလေးတွေကို အဖေကိုယ်တိုင်က သွန်သင်ပေးလေ့မရှိကြပါဘူး၊ (လိုအပ်ရင် မိခင်ကလဲ နည်းမှန်လမ်းမှန် သွန်သင်သင့်ပါတယ်။)

ဒီ ဇာတ်လမ်းလိုမျိုး တချိန်က နာမည်ကျော် မြန်မာ့ တိုင်းရင်းဆေးတိုက် ပိုင်ရှင်တစ်ယောက် အကြောင်း ကြားဖူးပါတယ်။ 




သူငယ်ချင်းအမေ (MILF) (စ/ဆုံး)

သူငယ်ချင်းအမေ (MILF) (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Minionboy

ဘဝမှာမှတ်မှတ်ရရ  ပထမဆုံး လိင်ဆက်ဆံခဲ့ဖူး သူကတော့ သူငယ်ချင်းအမေ ဒေါ်မာလာတဲ့။ ကျွန်တော့်နာမည် ကတော့မောင်ညို။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းနာမည်ကတော့ ထက်နိုင် ။ ထက်နိုင်နဲ့က တက္ကသိုလ်ရောက်မှခင်ကြတာဗျ။ ဒါပေမယ့် တစ်ကယ့်ငယ်ပေါင်းတွေလို ခင်သွားကြတယ်။ 

သူအတွက်ဆို ကျွန်တော့်အိမ်က စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်လို၊သူ့အိမ်ကလည်း ကျွန်တော့် အတွက်စားအိမ်သောက်အိမ်ပါပဲ။ အိမ်ချင်းကလည်း သိပ်မဝေးတော့ သူ့အိမ်သွားလည်လိုက်၊ကိုယ့်အိမ်လာလည်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ထက်နိုင်တို့က သားအမိနှစ်ယောက်ထဲနေတာဗျ။ အဖေကတော့မရှိတော့ဝူးပေါ့။ ထက်နိုင် အမေ အန်တီမာလာက အိမ်မှာပဲစက်ချုပ်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။ စီးပွားရေးကသိပ်မချောင်လည်ဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် အန်တီမာလာ့ ကိုလာအပ်ကြတဲ့ အပ်ထည်တွေကတော့ များတယ်ဗျ။ အန်တီကလက်ရာလည်းကောင်းတော့ တရပ်ကွက်လုံးနီးပါးလာအပ်ကြတယ်။ 

ဒါပေမယ့် အန်တီကလည်းသူတစ်ယောက်ထဲလုပ်ရတော့ အပ်ထည်တွေကိုနဲနဲပဲလက်ခံတယ်ဗျ။ တစ်နိုင်ပဲလက်ခံတယ်။ အန်တီ့ကို ကျွန်တော်စပြီး မရိုးသားလာတာ ကျောင်းပြီးတော့မှဗျ။ ကျောင်းပြီးတော့ ကျွန်တော်က သင်တန်းတွေဘာတွေတက် အလုပ်မလုပ်ဘူးပေါ့။ ထက်နိုင်ကတော့ အလုပ်လုပ်နေပြီ။ ထက်နိုင်ကလည်း သူ့အလုပ်က မိုးချုပ်နောက်ကျတတ်တော့ 

" သားရီး....ငါ့အိမ်လေးဘာလေးလည်း လာလည်ပေးပါဦးငါမရှိလည်း...အိမ်မှာက ငါ့အမေတစ်ယောက်တည်းမို့လို့ကွ..."   

" အေးပါကွာ...ငါသင်တန်းကပြန်ရင်မင်းအိမ်ဝင်လိုက်ပါ့မယ်ကွ" 

" အေးအေးကျေးဇူးပဲသားကြီးရာ.."

တစ်ခါတစ်လေ သင်တန်းကပြန် ထက်နိုင်အိမ်ဝင်တယ်ပေါ့ဗျာ။ သင်တန်းက မနက်ပိုင်းတက်၊ ၁၂ လောက်ပြီးတော့ ထက်နိုင်အိမ်မှာပဲ ထမင်းစား၊ပြီးမှပြန်တာပေါ့။ ထက်နိုင်ကလည်း အိမ်ထဲမှာသူ့အမေ မူးလဲတာတွေဘာတွေဖြစ်ရင် အိမ်ထဲအရေးပေါ်ဝင်လို့ရအောင်လို့ သူ့အိမ်သော့တစ်ချောင်းပါပေးထားတယ်။ ပထမတော့ အန်တီမာလာအပေါ် ဘာစိတ်မှမရှိပါဝူး။ တစ်နေ့ သင်တန်းကအပြန် ထက်နိုင်အိမ်ဝင်တော့ အန်တီက ထဘီရင်လျားကြီးနဲ့ ဖွင့်ပေးတယ်။ ရေချိုးပြီးခါစဖြစ်မယ်။ ထဘီအပါးအောက်ကရေစိုပြီးကပ်နေတဲ့အန်တီမာလာ့ကိုယ်လုံးက ကျွန်တော့်စိတ်တွေကို တဏှာစိတ်အဖြစ်ပြောင်းလဲပစ်နေတယ်။ အန်တီကတော့ 

" အေး...သား...လာကွယ်....အန်တီခုပဲရေချိုးပြီးလို့....အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦးမယ်နော်" 

" ဟုတ်...ကဲ့" 

လို့ပြောပြီး ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေလိုက်သည်။ပြောရဦးမည်...အန်တီမာလာက က အသက်က ၄၀ ကျော်ရုံပဲရှိသေးသည်။ တရုတ်နဲနဲစပ်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ဖြစ်သည်။ အန်တီအခန်းထဲဝင်သွားတာကို အန်တီ့ရဲ့ အနောက်ပိုင်းအလှကို ငေးမောရင်းကြည့်နေမိသည်။ အန်တီ့ရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး တံတွေးမြိုချမိသည်။ အဲ့နေက အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာလာ့ ဖင်ကြီးကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်သည်။ 

အဲနောက်တစ်ခါကြတော့ တကယ့်ကို မျက်လုံးထဲက မထွက်ပဲ မှတ်ဉာဏ်ထဲစွဲကျန်နေတဲ့မြင်ကွင်းမျိုးကို မထင်မှတ်ပဲတွေ့လိုက်ရသ်သည်။ အရင်ကလိုပဲ သင်တန်းက အပြန် အန်တီ့အိမ်ဝင်တော့ တံခါးကိုခေါက်သည်။ သုံးလေးငါးခါလောက်တံခါးခေါက်လည်း အထဲကပြန်မထူးဘာသံမှလည်းမကြားရ။ ဒါနဲ့ အန်တီမာလာ တစ်ခုခုများဖြစ်နေလား ဆိုပြီး ထက်နိုင်ပေးထားတဲ့သော့နဲ့အိမ်ထဲကိုဖွင့်ပြီး ဝင်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ညီးသံလိုလိုကြားတာနဲ့ အန်တီ့အခန်းထဲကိုကြည့်မိလိုက်တော့ အန်တီမာလာက နားကြပ်ကြီးတပ်ပြီး ဖုန်းကိုကြည့်ပြီး ထဘီကိုခါးထိလှန်တင်ထားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ ကလိုင်းနေလေရဲ့။

.......................................................

အော်အဲ့တာကြောင့်ကိုး....အန်တီမာလာက နားကြပ်ကြီးတပ်ပြီးအောကားကြည့်နေတော့ ကျွန်တော်တံခါးခေါက်တာဘယ်ကြားမလဲဗျ။ အန်တီမာလာက မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ထည့်ပြီး အမှန်အကန် feel တက်နေတာဗျ။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးဖုန်းထုတ်ပြီး video ရိုက်ထားလိုက်တယ်။ အန်တီမာလာရဲ့ အဖုတ်ကြီးက အမွှေးတွေနဲတာမဟုတ်ဖူးဗျို့။ အသားကလည်းဖြူ တရုတ်စပ်ဆိုတော့ အဖုတ်မွှေးတွေကလည်းကောက်မနေဘူး။ တော်တော်ကြည့်ကောင်းချက်။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးပဲပြန်လစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရိုက်လာတဲ့ video လေးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီးတော့ ဂွင်းထုပလိုက်သည်။ 

တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ အန်တီမာလာ့ကို လိုးချင်တဲ့စိတ်တွေက ကြီးစိုးနေသည်။ နောက်နေ့အန်တီမာလာ့အိမ်ကိုသွားပြီးတော့ အန်တီမာလာကို မနေ့ကရိုက်ထားတဲ့ video ကိုဖွင့်ပြလိုက်သည်။ အန်တီမာလာလည်းမျက်နှာကြီးရဲပြီး

" သား...အဲ့တာကိုဘယ်သူမှမပြပါနဲ့နော်အန်တီတောင်းပန်ပါတယ်....video ကိုလည်း ဖျက်ပေးပါ" 

လို့တောင်းပန်ရှာတယ်။ အန်တီမာလာ ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးတော့သနားသွားတယ်။ သူ့ရှေ့မှာတင်ပဲ video ကိုဖျက်လိုက်တယ်။ အန်တီ့မျက်နှာကပြုံးသွားပြီး ကျွန်တော့်ကိုဖတ်တယ်။ 

" သား...ရယ်...."  

" အန်တီမာလာ...သားလေ....သား...အန်တီ့ကိုချစ်တယ်"  

" အန်တီလည်းချစ်ပါတယ်ကွယ်"  

" ဟိုလိုချစ်တာမဟုတ်ဘူး အန်တီ...ချစ်သူလိုမျိုးချစ်တာပါ" 

လို့ပြောလိုက်တော့ ဖတ်ထားတာကိုခွာလိုက်ပြီး 

" အို....သားနဲ့အန်တီက သားအမိအရွယ်တွေလေ...မသင့်တော်ပါဘူးသားရယ်...."

ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ ပုခုံးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး 

" အသက်အရွယ်က..အဓိကမဟုတ်ပါဘူး အန်တီရယ်....သားအန်တီ့ကိုအရမ်းချစ်တယ်" 

ဆိုပြီး အန်တီမာလာရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲစုပ်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။ အန်တီမာလာလည်း ရုတ်တရက်ကြောင်သွားပြီး ငြိမ်နေတယ်။နောက်ကျမှ အတင်းပြန်တွန်းထုတ်ပြီး 

" သား....မသင့်တော်ပါဘူးကွာ....ကိုယ့်သားရဲ့သူငယ်ချင်းနဲ့ပြန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပတ်ဝန်းကျင်သာသိသွားရင်...အန်တီတို့အရှက်တကွဲဖြစ်မှာ"  

" အန်တီရယ်ဘယ်သူမှမသိအောင်ချစ်လို့ရတာပဲကို" 

လို့ပြောပြီးထပ်နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလည်းအန်တီမာလာရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုပွတ်လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့အန်တီမရုန်းတော့ပဲအနမ်းတွေကိုပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်။ နမ်းတာတစ်အောင့်ကြာတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး 

" အန်တီ...သားကိုချစ်လားဟင်"  

" အန်တီလည်း..သား...ကိုချစ်နေတာကြာပါပြီ...မသင့်တော်ဘူးဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်သာ...ချုပ်ထိန်းထားတာပါ"  

" အဲ့တာဆိုသားတို့ချစ်ကြရအောင်နော်"  

" နှာဘူးလေး" 

ဆိုပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးတယ်။ နောက်အန်တီမာလာ ကို အခန်းထဲလက်ဆွဲပြီးခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုမြင်ပြီး အန်တီမာလာ က 

" အို.....အကြီးကြီးပဲကွယ်" 

အန်တီကို အင်္ကျီချွတ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်နှစ်ယောက်သားထပ်ပြီးလှဲချလိုက်တယ်။ နောက်အနမ်းမိုးတွေရွာတာပေါ့။ အန်တီမာလာရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း တစ်လက်စီလက်နဲ့နယ်ပေးနေတယ်။ နမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး ထဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လိုးချင်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးရတော့မယ်။ အမွှေးတွေကိုဖယ်ရင်း လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ 

" ဖြေးဖြေးနော်....မဆက်ဆံတာကြာပြီဆိုတော့လေ"  

" ဘာကိုမဆက်ဆံတာလည်းဗျ...မဆက်ဆံတာ ဆိုတာဘာလည်း" 

သက်သက်မဲ့မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အန်တီမာလာလည်းရိပ်မိပြီး မျက်စောင်းလေးချိတ်ကာ 

" မလိုးတာကြာပြီလို့ပြောတာ...အဲ့တာကိုကြားချင်နေတာမလား" 

ကျွန်တော်လည်း 

" တဟဲဟဲ" 

ရယ်လိုက်ပြီး လီးကိုဖြေးဖြေချင်းဆက်သွင်းသည်။ 

" အ....အ..ကျွတ်"  

နောက်ဆုံးလီးကအဆုံးထိဝင်သွားသည်။ အန်တီမာလာရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အိစက်ပြီးကျပ်နေသည်။ မလိုးတာကြာ၍ဖြစ်မည်။ နောက်ဖြေးဖြေးချင်းစဆောင့်သည်။ နို့တွေကိုလည်းစို့သည်။ အရှိန်ကိုတဖြေးဖြေးတင်လိုက်သည်။ အန်တီမာလာကတော့ မျက်စိမှိတ်ပြီး 

" တအင်းအင်း" 

ညီးနေသည်။ 

" ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …  ဖွပ် … အင့် … ဗြိ … ဖွပ် …အင်း.....ကောင်းတယ်...မောင်...ဆောင့်ဆောင့်...အင်း.." 

အန်တီမာလာက မောင်လို့ ခေါ်လိုက်တော့ရင်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးတော့ 

" အီးစ်....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်...မမရဲစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"  

လေး၊ငါးဆယ်မိနစ်နေတော့ 

" အ...အ...မြန်မြန်...အ....မမပြီးတော့မယ်...အားစ်"  

ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာ၍ 

" အ..အတူတူပြီးရအောင်မမ" 

ခဏကြတော့ ပြီးဆုံးချင်းပန်းတိုင်ကို ပြိုင်တူရောက်သွားကြသည်။ အဲ့နေ့က အန်တီမာလာနဲ့ကျွန်တော် သုံးချီလောက်လုပ်လိုက်ကြတယ်။ နောက်နေ့တွေမှာလည်း သင်တန်းက အပြန်အန်တီမာလာအိမ်သွားပြီး အန်တီမာလာရဲ့အိမ်နေရာတိုင်းမှာ လိုးကြတယ်။ အန်တီမာလာ ဟင်းချက်နေရင်လည်း နောက်ကနေ ထဘီလှန်ပြီးလိုးတယ်။ အန်တီမာလာကလည်း ဘယ်တော့မှမငြင်းဘူးရယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်နဲ့အန်တီမာလာတို့ လိုးလာလိုက်ကြတာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုတောင်ကျော်လာခဲ့တယ်။ သူငယ်ချင်း ထက်နိုင်ကျွန်တော်တို့အကြောင်း...သိလား၊သိရဲ့သားနဲ့ပဲမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလားကတော့...ပရိသတ်ကြီးပဲ စဉ်းစားကြည့်ကြပါတော့ဗျာ.....။



ပြီးပါပြီ။



ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ငရဲမင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Yee kyaw

ကျွန်တော်နာမည် ဇော်လင်းခန့် လို့ခေါ်ပါတယ်။ ဇာတိကတော့ ရန်ကုန်ဇာတိပါပဲ ။ အဖေနဲ့အမေရန်ဖြစ်ပြီးကွဲသွားကြတယ်။ အမေကအဖေနဲ့ကွဲပြီး နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းသွားတယ်။ အဲ့မှာပဲ စီးပွားရှာတယ်ပေါ့ဗျာ ။ အဲ့နယ်မြို့လေးမှာပဲနေထိုင် အိမ်ထောင်စုဇယားအသစ်နဲ့ မြို့ခံအဖြစ်ခံယူလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်တို့မှာ ညီကိုမောင်နှမ ၅ ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်တော်က အငယ်ဆုံးပေါ့ ။ အကိုကြီး၊အကိုလက်၊အကိုလေး၊အမ ပြီးတော့ကျွန်တော်ပေါ့။ အရင်ကကျွန်တော်ရန်ကုန်မှာပဲအဖေနဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော်ရယ်ကျွန်တော်အမရယ် ကျွန်တော် ၄တန်းအောင်လို့၅တန်းတက်ခါနီးမှာ အမေကလာခေါ်တယ်။ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးကိုရောက်ခဲ့တယ်။ နယ်မြို့လေးမှာနေလို့ကျွန်တော် ၇တန်းကျောင်းသားဘဝကိုရောက်ပြီပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာ ကျွန်တော်အကိုအကြီးဆုံးရဲ့မိန်းမပေါ့။ သူမှာသူနဲ့ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိတယ် မမေလေးတဲ့ ခန္ဓကိုယ်က ခပ်တောင့်တောင့်ဗျ။ အရပ်အမောင်းကတော့ ၄ပေ ၅လ က်မလောက်ရှိမယ်။ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ သူမှန်းပြီ ဂွင်ထုထုနေရာတာအမောပေါ့ဗျာ။

ခများတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။ ကျွန်တော်က ၄တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက ဂွင်းထုတက်နေပြီ အဲ့တာကလဲတစ်နေ့ ကျွန်တော်လီးကယားနေလို့ လီးကယားတော့ဗျကုတ်လို့မှာမရတာ အဲ့တာနဲ့လီးရဲ့အရေပြားကိုပွတ်ဆွဲပြီးကုတ်သလို့အယားဖြေရတာပေါ့။

အဲ့မှာဖီးတွေတက်ပြီး ကျွန်တော်ပြီးသွားပါလေရောဗျာ ။လရေကတော့မထွက်သေးဘူးပေါ့။ ဘယ်ထွပ်မလဲကျွန်တော်ကငယ်သေးတာကို။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဂွင်းထုတဲ့အရသာကိုကြိုက်သွားတာဗျာ အဲ့မမေလေးအဆက်ပြန်ဆက်ရအောင်ဗျာ။

ကျွန်တော်သူကိုနေ့တိုင်မှန်းပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ သူကလဲကျွန်တော်အိမ်ကိုနေတိုင်းလာတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့် အကိုမိန်းမကျွန်တော်မရီးနဲ့က သူတို့တွေလုပ်ငန်းတစ်ခုစပ်တူရှယ်ယာလုပ်ကြတာလေ။ ၂လုံးထီတို့ချဲတို့ဒိုင်ပေါ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ၂လုံးတို့ ၃လုံး အလောင်းကစားတွေကို တရားဝင်လုပ်ကြတာဗျ အဖမ်းအစီးမရှိကြဘူး။

တစ်နေဗျာမမေလေးကသေးပေါက်ချင်လို့ဆိုပြီးအိမ်သာသွားတယ်ဗျ ။ အဲတာနဲ့ ကျွန်တော်ကနောက်ကနေလိုက်ချောင်းတာပေါ့ဗျာ ။ အိမ်သာကကျွန်တော်အိမ်နောက်ဖက်မှာပေါ့။  အိမ်သာနားမှာ၂ခန်းတွဲအိမ်အပျက်ကြီး တစ်လုံးရှိတယ်။ အိမ်အပျက်ရဲ့နောက်မှာမှ အိမ်သာဗျ။

ကျွန်တော်ကသူအိမ်သာထဲမှာထင်ပြီးချောင်းဖို့လိုက်သွားတာ ဟိုရောက်တော့ဗျာ သူအိမ်သာထဲမှာမဟုတ်ဘူး ။ အိမ်သာရှေ့နားမှာသေးထိုင်ပေါက်နေတာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလိုက်အချောင်း ပက်ပင်းတိုးတာပေါ့ဗျာ ။ သူသေးထိုင်ပေါက်နေတာ။ ကျွန်တော်လာတာနဲ့မျက်နားချင်းဆိုင်ကြီးဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကမဲနက်နေတာပဲဗျာ ကျွန်တော်လီးကလဲ တောင်တာမှတင်းခံနေတယ်။ ကျွန်တော်လဲလာရောသူကလန့်သွားတယ်ဗျ။

" ဟဲ့..ဟဲ့ အောင်မလေးလန့်လိုက်တာ ဇော်လင်းရယ်"

တဲ့သူကပြောပင်မဲ့ ဖုန်းလို့ဖိလို့မရဘူးလေ။ သူသေးပေါက်နေရင်းတန်းလန်းကြီးကို သူသွားသွားချင်းကျွန်တော်ကတန်းပြီလိုက်သွားတာကို။  အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်ကလဲရှက်သလိုလိုနဲ့ တော်တော်လေးစိုက်ကြည့်မိပြီးမှနောက်ပြန်လှည့်ပြေးတော့တာပဲ ကြောက်လဲကြောက်တယ်ဗျ။

နောက်ပြီး သူရောက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်မရီးကမရှိဘူး ။ အမေကနောက်ဖေးမှာ ထမင်းချက်နေတယ် ။ သူကရောက်လဲရောက်ရောကျွန်တော်အနားကပ်ပြီးပြောတယ် ။

" ဇော်လင်း နင်ဆော့နက တမင်ငါ့နောက်ကလိုက်လာတာမလား"

" ဟာ..မ...မ မဟုတ်ပါဘူး မမေလေးရာ .ကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့သွားတာပါ"

" ဘာအိမ်သာတက်ချင်လို့လဲ ငါသေး ပေါက်ချင်လို့အိမ်သာသွားဦးမယ်လို့ နင့်မရီးကိုပြောသွားတာနင်လဲကြားတာပဲ၊ နင်အိမ်သာတက်ချင်ရင်နောက်မှတက်ပါလားဘာလို့ချက်ချင်းကြီး လိုက်လာတာလဲ"

" ကျွန်တော် တကယ်မသိလို့ပါ"

" မမေလေးပြောလိုက်တာကိုလဲကျွန်တော်မကြားလိုက်ဘူး"

" ကဲပါ ထားလိုက်ပါတော့"

" နင်ဘာမြင်သွားသေးလဲငါကိုမှန်မှန်ပြောနော်"

" ကျွန်တော်ဘာမှမမြင်လိုက်ပါဘူးဗျာ"

" နင်ကကိုမလိမ်နဲ့နော်နင်သေသေချာကြည့်နေတာငါမြင်တယ်"

" နင်င်လိမ်ရင်ငါအမေနဲ့တိုင်ပြောမှာ" (သူကကျွန်တော်အမေကိုအမေလို့ပဲခေါ်တာဗျ မရီးခေါ်သလိုလိုက်ခေါ်တာပေါ့)

" အမေနဲ့တော့မတိုင်ပါနဲ့ မမေလေးရယ်၊ကျွန်တော်အမသေးပေါက်နေတာကိုပဲမြင်တာပါ"

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောရဘူးနော်၊ပြန်ပြောရင်နင်ကိုအမေနဲ့တိုင်မယ်"

" ဟုတ်မပြောပါဘူး"

" နင်အိမ်သာတက်ချင်လိုဆိုအခုမတက်တော့ဘူးလား"

" အခုသွားမလို့ပါမမေလေးစကားပြောနေလို့"

လို့ပြောပြီးကျွန်တော်လဲနောက်ဖေးကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။သူသေးပေါက်ခဲ့ တဲ့သေးရာတွေကြည့်ပြီးလီးပြန်တောင်လာတယ် ။ပြီးသူစောက်ဖုတ်ကြီးပြန်မြင်ရောင်လာတယ် အဲ့တာကျွန်တော်လဲ အိမ်ခန်းအပျက်ကြီးထဲဝင်ပြီးမမေလေးကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုတော့တာပဲဗျ။ာ စောက်ဖုတ်ကိုမြင်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး ဂွင်းထုလိုကောင်းတာ ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ကိုအရှင်လက်လက်အခုမှ စမြင်ဖူးတာဗျ။ videoထဲမှာတောင်မမြင်ဖူးသေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့တုန်းကအောကားသိပ်မထွက်ဘူး။  ဟက်အားတွေပဲထွက်တယ်။ အဲ့တာတောင် ဗီဒီယိုရုံမှာပြရင် ထရန်ပေါက်ကသွားချောင်းကြည့်ရတာ။ အဲ့တုန်းက ၇တန်းကျောင်းသားဆိုတာ ကလေးပဲလေးဗျ။ာ လူကြီးတွေက ၁၀ တန်းဖြေပြီးတာတောင်ကလေးလို့ပဲသက်မှတ်သေးတာ။

ကျွန်တော်တုန်းကပေါ့။ မမေလေးအကြောင်းဆက်ပြောရဦးမယ်။သူကအပျိုမဟုတ်ဘူးသူမှာလဲယောကျ်ားရှိတယ်။ သူယောကျ်ားက သင်္ဘောသား။ သင်္ဘောသားဆိုလို့နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားမထင်နဲ့ ငါးဖမ်းသင်္ဘောသားပါပင်လယ်ပြင်မှာ ၄၅ ရက်လောက်ငါးဖမ်းပြီးမှကမ်းပြန်ကပ်တာ။ ကမ်းရောက်ရင်လဲ ၃/ ၄ ရက်လောက်ပဲနေရတာ ပြီးရင် သင်္ဘောပြန်ထွက်ပေါ့...။

...................................................

နောက်တစ်ပေါ့ဗျာ။

အိမ်မှာမမေလေးရယ် ကျွန်တော်ရယ်။အမေရယ် မရီးရယ် ကျွန်တော်အမရယ် အားလုံးရှိကြတယ် ။ ထိုင်ခုံတွေမှာထိုင် tv ကြည့်တဲ့သူကြည့် အလုပ်လုပ်တဲ့သူလုပ်ပေါ့ဗျာ ။ ထိုင်ခုံက အလွတ်မရှိဘူး အကုန်ထိုင်နေကြတာ။

အဲ့မှာမမေလေးကရောက်လား ကျွန်တော် ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လန့်သွားတယ်ဗျာ။ ကြိုက်ကလဲကြိုက်တယ်အဲ့အရသာကို ဒါပေမဲ့ ကြောက်ကလဲကြောက်ပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော်က

" မမေလေး သားဖယ်ပေးမယ်လေ"

ဆိုတော့ သူက 

" ရပါတယ်တဲ့အဲ့အတိုင်းထိုင်ပေါ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါဝိတ်ကလေးလို့လား"တဲ့။

" မဟုတ်ပါဘူး"

လို့ပြန်ပြောပြီးဒီအတိုင်းဆက်နေနေလိုကတယ်။ အမေတို့ကလဲရှိတော့ ကျွန်တော်လန့်တာပေါ့။ ကိုယ်ကကိုယ်စိတ်မှမလုံတာ သူကိုကြိတ်ပြီးမှန်းဂွင်းထုနေတဲ့သူဆိုတော့ အမေတို့ကတော့ကျွန်တော်ကိုကလေးလို့ပဲသက်မှတ်တာ မမေလေးကိုလဲ သူသမီးလိုပဲလေ...။

အဲ့တော့ လူကြီးတွေ ဒီလိုပဲဖာသိဖာနေနေကြတာ ။ ဘယ်သူမှ အလေးအနက်မထားဘူး။ အဲ့မှာကျွန်တော် ညီလေးကစပါလေရော။ ဟိုတစ်နေ့ကမှစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ထားတာ အခုပေါင်ပေါ်မှာ သေသေချာချာတက်ထိုင်နေတယ်ဆိုတော့ လီးကလဲတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တောဘစ်မဝတ်ဘူးဗျ။ အခုအချိန်ထိတောင် ဘစ်မဝတ်ဘူး။ တော်ယုံတန်ယုံအပြင်ထွက်ရင်တောင်ဝတ်တာမဟုတ်ဘူး....။ အဲ့မှာလီးကတောင်ပြီး သူဖင်ကိုထောက်မိနေတာပေါ့။ သူကလဲညိမ်နေတယ်။ နောက်ပြီး ဖင်လေးတောင်လှဲ့ပြီး နေရာပြောင်းလိုက်သေးတယ် ။အဲ့မှာ သူဖင်ကြားထဲကို ကျွန်တော်လီးက ကွက်ထိကို ဝင်ပြီး ထောက်ထားတာဗျ။ာ သူကကျွန်တော်ကိုလှဲ့ကြည့်ပြီးပြုံးပြတယ်ဗျ။  ပြီးတော့ပြောသေးတယ် တိုးတိုးလေး

" နင်လဲ လူသာငယ်တာ မလွယ်ဘူးနော်"တဲ့။

" နင်ဒါမျိုးတွေခံစားတက်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"

ဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းညိမ့်လိုက်တယ်။  ပြီးတော့ဘာမှာမပြောတော့ဘူး။ အဲ့တိုင်းလေးပဲဆက်နေနေကြတယ်...။

ခဏကြာတော့ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်ဘူးအောက်ကနေနဲနဲချင်းပင့်ထိုးတယ် မသိမသာလေးပေါ့။  သူက

" ဟဲ့ညိမ်ညိမ်နေတဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါတိုင်လိုက်ရမလား"တဲ့ ။

အဲ့မှာကျွန်တော်တော်တော်လန့်သွားတယ်။

" မမေလေးခဏဖယ်ဦးကျွန်တော်အိမ်သာတက်ချင်လို့"

အဲ့မှာသူက ကျွန်တော်ပေါ်ကဆင်းတယ်။ ကျွန်တော်လီးကထောင်ပြီးမက်နေတယ်။ သူသေသေချာဆိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ဘာမှတော့မပြောဘူး။ ကျွန်တောလဲအိမ်သာကိုအမြန်ပြေးပြီး အိမ်ခန်းအပျက်ဝင်ဂွင်းထုပါလေရော။

ကျွန်တော်ဖီးအရမ်းတက်နေပြီးဗျာ။ ထုလို့ကလဲသိပ်ကောင်း။

" ဟဲ့အဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ"

" အား..အမလေး"

" ဟာ..မမေလေး"

" ဟို..အမေကိုသွားမတိုင်ပါနဲ့နော်"

" နင်အဲ့တာဘာလုပ်တာလဲ ငါနင့်အပေါ်မှာထိုင်နေထဲကနင်သိပ်မရိုးသားတာငါ သိတယ်နော်"

" အမရယ်ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်၊အိမ်ကိုတော့မတိုင်ပြောပါနဲ့"

" ငါသေးပေါက်ချင်လိုလာတာပါ နင်ဒီလိုလုပ်နေမှန်းမသိပါဘူး"

ဟုပြောပြီး ကျွန်တော်ကိုကျော်ခိုင်းကာသေးပေါက်နေတယ်လေ ဖင်ကြီးကိုဖွေးနေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့လဲ ဆော့နကကျွန်တော် တော်တော်ကြောက်ပြီး ညီလေးပြန်အိပ်သွားပြီ ဆက်ပြီးထုဖို့လဲမထုရဲတော့ဘူ။း သူသေးပေါက်လို့အပြီးကိုစောင့်ပြီး သူနဲ့အတူ အိမ်ထဲကိုပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။

လာလမ်းမှာတော့ဘာမှမပြောဖြစ်ကြဘူးလေ။ အဲ့လိုနဲ့သုံးလေးရက်လောက်နေတော့ မမေလေး ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာလာအိပ်တယ်။

အိမ်မှာလာအိပ်ရတဲ့အကြောင်းကလဲ ကျွန်တော်အိမ်မှာအလှူလုပ်တယ်လေ ။ အဲ့တာဝိုင်းကူရင်းအိမ်မှာအိပ်ဖြစ်တယ်။ ဧည့်သည်တွေကစုံလို့ပေါ့။ ညကြတော့ကျွန်တော်အခန်းမှာ ကျွန်တော်ရယ် ကျွန်တော်အမရယ် မမေလေးရယ်အိပ်ကြတယ် ။ အမရဲ့အခန်းကိုတော့ ဧည့်သည်တွေအိမ်ဖို့ပေးထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်လာတာနဲ့စောစောဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော်ကိုဖက်ပြီးအိပ်နေတယ် ။ကျွန်တော်ကအမထင်နေတာ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ။မမေလေးဗျ ။သူကအလယ်မှာအိပ်တာပဲ သူမှန်းသိတော့ ကျွန်တော်မနေနိုင်ဘူးလေ။ အမ ကိုကြည့်လိုက်တော့ အမကအိပ်နေတာကွေးလို့။ အာ့နဲ့ကျွန်တော်လဲအိပ်ချင်ရောင်ဆောင်ပြီး မမေလေးကိုပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ညီလေးကလဲနိုးလာပြီ ကျွန်တော်ညီလေးက မမေလေးအဖုတ်ကိုသွားထောက်မိနေပြီ။

ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ ဖက်ထားရင်နဲ့ကျွန်တော်လက်က မမေလေးဖင်ကို ကိုင်ပြီးညှစ်နေမိတယ်။ သူကမနိုးဘူးဗျ။ တကယ်ပဲမနိုးတာလား အိပ်ချင်ဆောင်တာလားကျွန်တော်မသိဘူ။း အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်မမေလေးနို့တွေကို အင်္ကျီတွေခံနေလျက်နဲ့ပဲ အပြင်ကနေနမ်းနေမိတယ် ။တခါတခါပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ပေါ့ ဖီးတော့တက်တာပေါ့ ။အရသာတော့သိပ်မရှိဘူ။း အင်္ကျီတွေခံနေတာကိုး ။အဲ့နဲ့တာကျွန်တော်လက်တွေကိုနေရာပြောင်းလိုက်တယ် ။အရှေ့ဘက်ချမ်းမှာနေရာယူပြီး မမေလေးထမီစတွေကို ဖြေချလိုက်တယ် ။

ပြီးတာနဲ့ထမီအပေါ်ပိုင်းကနေ အသာလေးကျွန်တော်လက်တွေကို ထည့်လိုက်တယ်။ ဟာသူဘစ်မဝတ်ထားဘူးဗျ။  စောက်ဖုတ်က အမွှေးတွေမှအများကြီးပဲ ။ ကျွန်တော်ကလဲ စောက်မွှေးထူရင် အရမ်းကြိုက်တာ ကျွန်တော်အကြိုက်ပေါ့။ အဲ့မှာကျွန်တော် သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်တော့တာပေါ့ ။ကောင်းလိုက်ဗျာ။စောက်ဖုတ်ကတော်တော်ကိုင်လို့ကောင်းတယ် ။ပထမဆုံးအတွေ့ကြုံကို လီးကတော်တော်တောင်နေပြီ ။သူကလဲညိမ်နေတယ် ။ တကယ်အိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ ဘာသံမှာမကြားရဘူး အဲ့မှာကျွန်တော်အရဲစွန့်ပြီး သူထမီစကိုအောက်ထိဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။(ဒူးခေါင်းလောက်ထိပါ)။

ပြီးတော့ကျွန်တော်လီးနဲ့သူစောက်ဖုတ်ထဲကိုအတင်းထိုးထည့်တာပေါ့ဗျာ ။ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲတော့မဝင်ဘူး။ ပေါင်နှစ်လုံးကစေ့ထားသလိုဖြစ်နေတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲလီးကဝင်နေတယ် ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကလဲထိနေတယ်။  အဲ့တာလဲတော်တော်ဖီးရှိတာဗျာ။  ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလိုးနေတာ ဒိုင်ရှိုလေးလိုးနေရတာပေါ့ ။ ဘေးနားမှာအမကလဲရှိတယ်လေ။ သိပ်မကြာပါဘူးဗျာ ။ ပထမဆုံး အတွေအကြုံဆိုတော့ ၁၅ချက်လောက်ပဲရှိမယ် ။ လရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါရော ဖီးတော်တော်ခံလိုကောင်းတယ်ဗျာ ။စောက်ဖုတ်သာလုပ်ရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ။ ကျွန်တော်ပြီးပြီခဏနေတော့

မမေလေးစီက ဟင်း... ဆိုပြီးသက်ပြင်းချသံကြားရတယ်ဗျ ။ လီးကလဲပေါင်ကြားမှာတန်းလန်းကြီး လန့်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ဘာမှတော့မဖြစ်ဘူးဗျ ။ သူကကကျွန်တော်ကိုဖက်နေရင်းကနေပတ်လက်ပြန်လှန်သွားတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်ကဖက်လျက်ကြီးပေါ့။ ကျွန်တော်ကသူနိုးပြီးသိသွားပြီထင်ပြီးကြောက်နေတာ ။ ဒါပေမဲ့သူမနိုးသေးဘူးဗျ ။တကယ်ကြီးအိပ်ပျော်နေတာလားမသိဘူး ။ အမကိုကြည့်တော့လဲအမကအိပ်လို့ကောင်းနေတယ်ထင်တယ် ။ ကျွန်တော်တွေးကြည့်တယ်။  သူတို့အလှူအတွက်ဝိုင်းလုပ်ပေးပြီး ပင်ပန်းပြီးအိပ်မောကြနေပြီထင်တယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်အားတွေရှိပြီး နဲနဲရဲလာတယ်။

ကျွန်တော်ထထိုင်ပြီး မမေလေးစောက်ဖုတ်ကို ကြည့်နေတာကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ ။ ကျွန်တော်လဲသူပေါင်ကြားမှာပေနေတဲ့ ကျွန်တော်လရေတွေကို ဘေးကစောင်ယူပြီး ဆောင်နဲ့သုတ်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော်သူစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြီးလက်နဲ့ အသေချာထိုင်နှိုက်နေတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်ကဆိုနေတယ်ဗျ ။အထဲမှာအရေနဲ့ရွှဲနေတာပဲ။ သူပေါင်လေးကို ကျွန်တော်လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တယ် ။ပြီးတော့ကျွန်တော် လက်ကိုသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာပေါ့ ။ လီးကပြန်တောင်လာပြီ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲအကျီကြားကနေနို့သီးတွေကိုင်တာပေါ့ ။ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်ဗျာနို့သီးတွေက နို့တောင်စို့ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့အဲ့လောက်ထိတော့မလုပ်ရဲဘူးဗျ။

စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်နို့ကိုင်လိုက်နဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာပြီး မနေနိုင်တော့ဘူး ။အဲ့မှာကျွန်တော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီ လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲထည့်တာပေါ့ ။လူပျိုဆိုတော့အတွေ့အကြုံကမရှိဘူးလေ။ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်လို့မရဘူး ။စောင်ဖုတ်ကသေးလို့မဟုတ်ဘူးဗျ။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကမထည့်တက်တာ အဲ့မှာပဲကျန်လက်တစ်ဖက်ကစောက်ခေါင်းထဲနှိုက်ပြီး လီးကိုအဲ့အတိုင်းလိုက်ထည့်တာပေါ့။ အဲ့ကြမှလီးကစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားတယ် ။အဲ့မှကျွန်တော်စောက်ပတ်ကိုစလိုးဖူးတာပဲဗျာ ။လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ။ တစ်ခါတစ်ခါလီးကပြန်ကျွတ်ထွက်လာတယ် ။စောက်ပတ်ကအကြပ်ကြီးမှမဟုတ်တာ ။သူလဲအပျိုမဟုတ်ဘူးလေ ။ယောကျ်ားနဲ့ဆိုတော့ လီးကနဲနဲချောင်တာပေါ့ ။အလိုးလို့ကလဲကောင်းဗျာ ။စောင်ဖုတ်ကြပ်နေရင်တအားလိုးလို့ကောင်းမှာဗျာ ။၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်လောက်ပဲကြာမယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်ပြီးသွားပြန်တယ်ဗျာ ။အဲ့မှာကျွန်တော်လဲတော်မောနေပြီ သူကလဲမနိုးဘူးဗျာ ။ကျွန်တော်လဲသူနို့သီးကိုင် သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထောက်ပြီးဖက်ထားတယ် ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တောလဲအိပ်ပျော်သွားတယ်။ အဲ့မနက်ကြတော့ကျွန်တော်နိုးတော့သူတို့တွေနိုးနေကြပြီးဗျ ။ကျွန်တော်ကိုတောင်အမလာနှိုးမှနိုးတာ။

အလှူမှာဗျာ အလုပ်တွေကရှုပ်ပေါ့ ။နောက်ပိုင်းတော့မမေလေးနဲ့တွေရင်သူကဘာမှမသိတဲ့လူလေအေးဆေးပေါ့ ။ကျွန်တော်ကတာမလုံတာ။ သူကိုသိပ်မတွေရဲ့ဘူး ကျွန်တော်ဟာကျွန်တော် ပတ်ရှောင်နေတယ်။ (ကဲဇာတ်လမ်းအတိုချုပ်ရအောင်ပေါ့ဗျာနောက်ပိုင်းဇာတ်လေးတွေအတိုချုပ်ရေးတော့အရမ်းရှည်လို့)

.................................................................

သင်္ကြန်ရောက်ပြီပေါ့ဗျာ ။သင်္ကြန်တွင်းအိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိကြဘူးဗျ ။အကိုငယ်နဲ့အမကရန်ကုန်သွား ။ အမေကတရားစခန်းဝင်တယ်။အကိုလက် ကိုခေါ်သွားတယ်။ တရားစခန်းတခြားမြို့မှာလေ မရီးကိုတော့အိမ်မှာချက်ပြုတ်လို့ရအောင်မခေါ်သွားဘူး ။အကိုလက်ကိုအဖော်ခေါ်သွားတယ် ။အကိုလက်ကလဲသင်္ကြန်မကဲဘူးဗျ ။အမေကိုတော်တော်ချစ်တယ် ။ဘယ်သွားသွားလိုက်သွားတယ် ။အကိုကြီးရယ်ကျွန်တော်ရယ်မရီးရယ်ပေါ့ မမေလေးကလဲမရှိဘူး ။အမျိုးတွေဆီကိုဆိုလာသွားတယ်...။

အဲ့မှာသင်္ကြန်နောက်ဆုံးရက်မနက်မမေလေးပြန်ရောက်လာတယ် ။ အိမ်ကိုလာတယ်နောက်ဆုံးရက်ကိုယ်နေရာမှာဆော့မယ်တဲ့ နောက်ဆုံးရက်ဆိုတော့အမုန်းကဲကြတာပေါ့ ။ အရက်ဆိုတာပလူပျံလို့ ။ မရီးနဲ့မမေလေးက စပိုင်တွေဘီယာတွေသောက်ကြတယ် ။သူတို့လဲမူးနေပြီ ကတာကွေးလို့ အကိုကြီးကလဲသူဘော်ဒါတွေနဲ့မူးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတာ။ ဆိုင်ကယ်ကိုတောင်သူဘော်ဒါတွေမောင်းပြီးလာပို့ရတယ်...။

အဲ့မှာညရောက်တော့ မမေလေးကကျွန်တော်အခန်းမှာအိပ်တယ်။ အမအခန်းကသော့ခတ်သွားတယ်လေ။ မရီးကြတော့လဲသူတို့အခန်းမှာလင်မယားအိပ်ကြတာ။ အကိုကြီးမူးနေတာကံကောင်းတာပေါ့ ။သူကမူးပြီးအစောကြီးအခန်းထဲဝင်အိပ်တာ။ နှိုးလို့မရဘူး ။အဲ့တော့မမေလေးကကျွန်တော်နဲ့အိပ်ပေါ့။

သူလဲမူးနေပြီ ကျွန်တော်ကဘီယာလောက်သောက်ရတာ အရမ်းကြီးမူးတယ်လို့တော့မဟုတ်ဘူး။ နဲနဲထွေနေယုံလောက်ပဲ ။ ညကြတော့ ကျွန်တော်မမေလေးကိုဖက်အိပ်တယ်ဗျ ။ လီးကတောင်လို့သူပေါင်ကိုလီးနဲ့ထိုးနေတယ် ။ အဲ့ကြမှသူကြကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်ပါရော ပြီးတော့

" နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"တဲ့။

" တော်တော်ယားနေလားတဲ့"

ကျွန်တော်ကသူအိပ်နေဆယ်ထင်တာကျွန်တော်ဘာမှမပြောဘူး။ အဲ့အတိုင်းဖက်ထားတယ် ။သူလက်လဲကျွန်တော်လီးကိုမလွှတ်ဘူး။

" အလှူနေကနင်ကကိုလုပ်တာ ငါသိတယ်"တဲ့။

" ငါကနင့်ကိုငါမောင်လေးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီးနေတာကို နင်ကဘာလို့အဲ့လိုလုပ်တာလဲ"

" ငါအဲနေကပြောရင်နင်အဆူခံရမှာဆိုးလို့ ဧည့်သည်တွေရောက်နေလို့နော်"

သူပြောသာပြောနေတာစိတ်မဆိုးဘူးဗျ။ သူလက်ကကျွန်တော်လီးကိုကိုင်ထားတုန်း တစ်ချက်တစ်ချက်ညှစ်လိုက်သေးတယ်။ လီးကတောင်တာတင်းခံနေပြီဗျာ...

" နင်ကိုငါမေးမယ်မှန်မှန်ပြော"

" ဟုတ်..ဘာလဲမမေလေး"

" နင်ဟိုတစ်ခါ အနောက်က အိမ်အပျက်ထဲမှာ ဂွင်းတိုက်တုန်းက ငါနင်ပေါ်တက်ထိုင်လို့ နင်ငါကိုမှန်းပြီးဂွင်းတိုက်နေတာမလား"

ကျွန်တော်လဲမညာတော့ဘူးဗျာ ။ထွေထွေလေးရှိနေတော့ပေါ်တင်ပြောတာပေါ့ ။သူကလဲမူးနေတော့ပြောရဲဆိုရဲလာတယ်။

" ဟုတ် သားမမေလေးကို ကြိုက်နေလို့ပါ"

" ဘာကြိုက်တာလဲ ဘာကိုကြိုက်တာလဲ"တဲ့။

" သားမမေလေးကိုမြင်ရင်မနေနိုင်ဘူး ၊လီးလဲတောင်လာတယ် ၊အဲ့တာမမေလေးကိုခဏခဏမှန်းပြီးထုနေတာ"

ပြောပြီးကျွန်တော်လက်တွေကသူစောက်ဖုတ်တွေ နိုတွေကိုင်တာပေါ့ဗျာ..။ သူကကျွန်တော်လီးကိုထုပေးနေတယ်။ ပြီးတော့...

" နင်ဘယ်သူမှရှောက်မပြောနဲ့နော်"

" လူကြီးတွေသိကုန်ရင်မကောင်းဘူး"

" ဟုတ်မမေလေး သားဘယ်သူမှမပြောပါဘူး"

ပြောလဲပြောပြီရော မမေလေး ကျွန်တောဘက်ကိုလှည့်လာတယ် ကျွန်တော်နဘူးလေးတွေပါးလေးတွေကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့နှတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာပေါ့ ကျွန်တော်ကနမ်းပဲနမ်းတာ။ သူကစုတ်ပေးတာ အဲ့ကြမှနှတ်ခမ်းချင်းစုတ်တာကိုသိတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးက အင်္ကျီတွေချွတ်တယ်ဗျ ။သူဘောင်းဘီလဲချွတ်တယ် ။ ဒီနေ့မှသူက ဘောင်ဘီအတိုနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကိုလုံးနေတာပဲ ။ တကယ့်အကိတ်ဗျာ ဘောင်ဘီချွတ်ပြီးရော စောက်ဖုတ်ကြီးကတန်းပေါ်လာတယ်။

" မမေလေး ဘစ်မဝတ်ဘူးလာဆိုတော့"

" အမကညအိပ်ရင်ဘစ်ဝတ်ပြီးမအိပ်တက်ဘူးတဲ့"

" အဲ့တာကြောင့်လဲ အလှူညက နင်အဆင်ပြေသွားတာပေါ့ ၊ ငါတမင်ချွတ်တာမဟုတ်ဘူး ဝတ်မအိပ်တက်လိုမဝတ်တာ"

" အဲ့ညကနင်အဲ့လိုလုပ်မယ်လို့လဲမထင်ထားတာ အမှန်ပဲ"

" သားမမေလေးကိုအရမ်းချစ်မိနေတယ်"

" အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ပါဘူးဟယ်"

" နင်လူပျိုစိတ်တွေထနေတာပါ"

ပြောပြီးနုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပါလေရေ။ာ ကျွန်တော်ကလဲနို့သီးတွေကိုင် စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ပေါ့ ။စောက်ဖုတ်ထက်စောက်မွှေးတွေကိုကိုင်နေတာ ။ အဲ့တာကျွန်တော်ဖီးဗျ စောက်မွှေးတွေကိုင်ရတာ ။ ကျွန်တောအရမ်းသဘောကြတယ်။

ပြီးတော့မမေလေးနို့တွေစို့တာပေါ့ဗျာ။ နို့သီးတွေကလုံးပြီးကျစ်နေတယ်။ ပျော့ပြဲပြီးတော့လဲတွဲကြမနေဘူး။ နို့စို့လို့အရမ်းကောင်းဗျာ ။ကျွန်တော်သူပေါ်ကနေတက်ခွပြီ နို့တွေစို့။ လီးနဲ့ချက်တွေဗိုက်တွေထိုးပေါ့ ။ နသိုးကြိုးပျက်ဆိုသလိုပေါ့ ။ ပြီးတော့သူက ပေါင်ဖြဲပေးတယ် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလီးနဲ့တေ့ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်တာပေါ့ ။ပြီးတော့လိုးတော့တာပဲဗျာ။

" အားကောင်းလိုက်တာမမေလေးရာ"

" နင်ပဲကောင်းပါ"

" အမရောမကောင်းဘူလား"

" ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်ဟာ ၊ ဒါပေမဲ့နင်လီးက နဲနဲသေးတော့အရသာ အပြည့်အဝဘယ်ရမလဲ"

ကျွန်တော်စိတ်ထဲမကောင်းဘူးဗျာ သိပ်မကျေနပ်ဘူး။ လီးနေ့တိုင်းထုနေတာ။ ကျွန်တော်လီးလဲ ကျွန်တော်အသက်အရွယ်နဲ့ဆို ကြီးပါတယ် ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရှင်ရင် ကျွန်တော်လီးကကြီးသေးတယ်။ စိတ်ထဲကတော့လီးအကြီးကြီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးလိုက်ချင်တယ်လို့ကျိမ်းနေမိတယ်။ အပြင်မှာတော့လိုးလို့ကောင်းပေါ့

" စောင့်..စောင့် အိုး စောင့်လိုးစမ်းပါဟာ"

" အား..မမေလေး..အ..အကောင်းလိုက်တာ"

ရွှီး...အ.အား

ပလွပ်...ပလွပ်..ဗွတ်

" အ..လုပ်စပ်းပါဟယ်"

" အ..အ..အား...."

သူပြောနေတုန်းမှာပဲကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ဗျာ..။

" နင်ကလဲပြီးလိုက်တာမြန်တာ"

" နင်တော်တော်လိုသေးတယ်"တဲ့

" ငါကိုပြီးအောင်လုပ်ပေးဦး ငါကောင်းလာခါမှနင်ကပြီးသွားတယ်"

" ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ"

" နင်လက်နဲ့ငါဟာထဲကိုနှိုက်ပေး"

" ပေးနင်လက်ပေးအမပြမယ် ဒီဟာလေးတွေ့လားအဲ့ဟာလေးကိုပွတ်ပြီးချေပေး"

သူပြောသလိုပဲကျွန်တော် သူစောက်ပတ်ကို နှိုက်ပေးတယ်။ စောက်စိတွေပွတ်ပြီးချေပေးတယ် ။ သူဖီးတော်တက်နေပြီဗျ ။ပါးစပ်ကလဲညီးသံစုံလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ကော့ပြန်နေတယ် ။ သူကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လီးတွေပြန်တောင်လာတယ်။

ကျွန်တော်လဲသူပွတ်ပေးနေရင်ခဏနေတော့မနေနိုင်ဘူး။ ပြန်လိုးချင်လာတယ်။ အဲ့တာနဲ့...

" မမေလေး သားလုပ်ပေးရမလား"

" ဘာကိုလဲ"

" လိုးပေးရမလား နောက်တစ်ခါ"

" နင်လုပ်နိုင်သေးလို့လား"

ပြောပြီးသူ ကျွန်တော်လီးကိုလာကိုင်တယ်ဗျ။

" နင်လီးပြန်တောင်နေတာပဲ နင်လုပ်ချင်နေပြီလား"

" ဟုတ်"

" အာ့ဆိုကောင်းတာပေါ့ဟယ် လာမြန်မြန်လုပ် တော်ကြာဟိုလင်မယားတွေနိုးလာဦးမယ်"

ပြောဆိုပြီးသူကပတ်လက်လှန့်ပြီးပေါင်ကားပေးတယ်။

" မမေလေး ကျွန်တော်လေးဘက်ကုန်ပြီး မမေလေးကိုလုပ်ချင်တယ်"

" နင်ကလဲ..ပြီးရောလာ မြန်မြန်လုပ်"

ပြောပြီးဖင်ဘူးထောင်းထောင်ပေးတယ်ဗျ ။ ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကလဲနောက်ကနေပြူထွက်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲနောက်ကနေလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ လက်ကလဲဖင်တွေညှစ်လို့ ဖင်ဝလေးကို ကိုင်ကိုင်ကြည့်တယ်။ မမေလေးတွန့်တွန့်သွားတယ်ဗျ အဲ့တာနဲ့

ကျွန်တော်လဲ သဘောကြပြီး ဖဲထဲကိုလက်ညိုးနဲ့ထိုးတာပေါ့ ။အဲ့မှာပဲသူက

" အား..ရွှီးကောင်းလိုက်တာ..."

" အဲ့လိုလေးလုပ်ပေး အား..."

" အား..လုပ်လုပ်မြန်မြန်လုပ်ပါ.."

တော်တော်လေးကြာတော့ သူကပတ်လပ်ပြန့်လှန်တယ်ဗျ ။ ပြီးတော့ကျွန်တော်ကိုတက်ခွပြီးလုပ်ခိုင်းတယ် ။ကျွန်တော်လဲသူကိုခွပြီး အားနဲ့လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ခဏနေတော့ သူကျွန်တော်ကိုအသေဖက်ထားပါလေရော။လက်တွေနဲ့လဲအသေဖက်ခြေထောက်တွေနဲ့ချုပ်ပြီးဖတ်ထားတာ။ အဲ့အချိန်မှာအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတာဗျာ ။ သူစောက်ဖုတ်က ညှစ်ထားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လီးကိုညှစ်ထားတာမှ လီးကကျင်ကျင်တက်လာတယ်။ ခဏနေတော့သူစီကအသံမျိုးစုံထွက်ပြီး

" အားကောင်းလိုက်တာ အမပြီးပြီဇော်လင်း အားပြီးပြီ"

" ကောင်းလိုက်တာဇော်လင်းရယ်"

" အမပြီးပင်မဲ့သားမပြီးသေးဘူး"

" ဇော်လင်းလဲပြီးခါနီးပြီလား"

" ဟုတ် လိုးလို့အရမ်းကောင်းလာပြီ"

" အာ့ဆိုဆက်လိုးလေ ဇော်လင်း ပြီးအောင်းလိုးလိုက်" 

ပြောပြီးကျွန်တော်လဲ

" မမေလေး သားကိုလေးဘက်ပြန်ထောက်ပေး"

" နင်လေးဘက်ထောက်လုပ်တာတော်တော်ကြိုက်လား"

" ဟုတ်မမေလေးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးတာပိုလိုးလို့ကောင်းတယ်"

" ပြီးတော့မမေလေးဖင်ကိုလဲလိုးချင်တယ်"

" ဖင်ကိုတော့မလိုးပါနဲ့ဟယ်"

" မမေလေးစောက်ဖုတ်က နဲနဲချောင်တော့ ကျွန်တော်အရသာသိပ်မတွေ့ဘူး"

" အရသာမတွေရအောင် နင်ကအရသာဘယ်လိုခံလဲ"

" နင်ကိုမုန့်ကျွေးနေတာမှမဟုတ်တာ"

" အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ ကျပ်ကျပ်ထုတ်ထုတ်လေးလိုကြည့်ချင်တာ"

" အေးပါဟယ်နောက်တော့လိုးပေါ့၊အခုတော့စောက်ဖုတ်ပဲလိုး၊စကားမများနဲ့"

"ညဟုတ်ဟုတ်"...

ကျွန်တော်အရမ်းပျော်သွားတယ် လိုးရတာလဲ ဖီးတွေတအားရှိလာတယ်ဗျာ ။သိပ်မကြာဘူးကျွန်တော်ပြီးပါလေရော ဖင်ကြီးကိုနောက်ကကြည့်ပြီးလို့ရတာသိပ်အရသာရှိတာ။  ဖင်ပေါက်ကိုလိုးရရင် ပိုပြီးလိုးလိုကောင်းမှာ။ ကျွန်တော်လဲပြီးရော မမေလေး မှောက်ခုန်လဲကြသွားတယ် ကျွန်တော်ကလဲအဲ့မှောက်ခုန်ကြီးအတိုင်းသူကျောပေါ်မှာခွပြီးဖက်အိပ်နေတယ်။

ခဏနေတော့...

" ဖယ်တော့အောက်ဆင်းတော့ ဇော်လင်းရယ်"

" အမတိုအိပ်ကြရအောင်နော်"

" ကျွန်တော်မမေလေးနို့သီးစို့ပြီးအိပ်ချင်တယ်"

" နင်တော်တော်ဆိုးတာပဲ နှာကြီးတယ်မလွယ်ဘူး"

" အမအဝတ်စားတွေဝတ်လိုက်ဦးမယ်၊နင်လဲအဝတ်စားတွေပြန်ဝတ် ပြီးမှအင်္ကျီအပေါ်လှန်တင်ပေးထားမယ်၊ အဲ့ကြမှာနို့စို့အိပ်ပေါ့"

ကျွန်တော်လဲမမေလေးနို့ကိုစို့ပြီး အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်.....။

...........................................................

ဇာတ်သိမ်း

မမေလေးကိုကျွန်တော်လိုးပြီးနောက်ပိုင်းမလိုးရတော့ဘူး။ သိပ်အဆင်မပြေကြဘူးလေအိမ်မှာကလဲ မိသားစုတွေများတာကို တခါတလေမမေလေးအိမ်ကိုတော့အလည်လိုက်သွားဖြစ်တယ် ။ အဲ့ဒါတာလဲလိုးဖို့အဆင်မပြေပါဘူးဗျာ ။ ကျွန်တော်ကတော့လစ်ရင်လစ်သလို မမေလေးကိုဖက်တယ်နမ်းတယ် ။ ဖင်တွေနှိုက်နို့တွေနှိုက်တော့လုပ်တာပေါ့။

သူအိမ်ကိုအလည်လိုက်တဲ့နေတွေတော့ မလိုးဖြစ်ပင်မဲ့ သူကျွန်တော်ကိုဂွင်းတွေဘာတွေထုပေးတယ် ။ အဲ့တာကလဲသူကိုကျွန်တော်အတင်းဖက်ပြီ သူစောက်ဖုတ်တွေနှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးတော့ သူလဲဖီးလာပြီး ကျွန်တော်ပြန်ထုပေးတာပေါ့ ။ အဲ့တွေကိုလဲကျွန်တော်ကကျေနပ်နေတာပေါ့ဗျာ ။ သူကိုလဲအရမ်းလိုးချင်နေတယ်လေ ။

တစ်ရက်ပေါ့ဗျာကျွန်တော်ရဲ့ကံကောင်းချင်းတွေပြန်ရောက်ရှိလာတယ်ပေါ့။ တနေ့ကျွန်တော်မရီးက တစ်ရွာကိုချဲရော်ပေးဖို့သွားတယ်။ ကျွန်တော်နယ်မြို့လေးမှာ ရပ်ကွပ်တွေကိုရွာလို့ပဲခေါ်တာပေါ့ဗျာ ။ ရန်ကုန်မှာလိုဘယ်ရပ်ကွပ် ဘယ်မြို့နယ်လို့မခေါ်ကြဘူး ။ ရွာလို့ပဲသုံးနှုံးကြတာပေါ့ ။မရီးကလဲမရှိ။ အကိုလက်နဲ့အကိုယ်ငယ်က ဘောလုံးကန်ဖို့သွားကြတယ် ။ အမေကရွာထဲပတ်အိမ်လယ်တာပေါ့ဗျာ။ အဲ့တာအမကိုပါအမေကခေါ်သွားတာပေါ့ ။အကိုကြီးကတော့ကားထွက်သွားတယ်။

အိမ်မှာကကုန်ကားအသေးစားလေးရှိတယ် ။ အကုန်အသေးစာတွေအော်ဒါလိုက်ပို့ တာပေါ့။ မမေလေးကအိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းကျောင်းသာကြီး ဖြစ်နေပြီပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကျောင်းကပြန် လာတော့ အိမ်မှာမမေလေးတစ်ယောက်ထဲ ။ အိမ်ရှေ့စားပွဲမှာထိုင်ပြီးစာရင်းတွေလုပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်ပြန်လာတော့

" မမေလေး..အမေတို့မရှိကြဘူးလား"

" အေးမရှိကြဘူးအပြင်သွားကြတယ်"

ဘယ်သူကဘယ်သွားတယ်ဘယ်ဝှာတော့ ဘယ်ကိုသွားကြတယ်ပေါ့ ။သူကကျွန်တော်ပြောပြီးစာရင်းလုပ်နေတယ်။

" မရီးနဲ့မမေလေးမလိုက်သွားဘူးလား"

ဆိုတော့

" အေးဟဲ့..ငါဒီမှာကော်မရှင်ယူရောင်းတဲ့ သူတွေစီက ပိုက်ဆံသိမ်းရဖို့ကျန်ခဲ့တာ"

အဲ့မှာကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲ မမေလေးအနောင်ကသိုင်းဖက်ပြီး သူနို့တွေကိုညှစ်တာပေါ့။

" ဟဲ့နေစမ်းပါဦးဟယ် ၊ကော်မရှင်ခအပ်ဖို့ တစ်ယောက်ကျန်သေးတယ်"

" တော်ကြာရောက်လာလို့မြင်သွားဦးမယ်"

" အာဆိုလဲနောက်ဖေးသွားကြမယ်နော်"

" နင်တော်မလွယ်တဲ့ကောင်ပဲ ငါတော့မှားပါပြီ"တဲ့။

" ကျွန်တော်မမေလေးကိုချစ်လို့ပါဗျာ"

" ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုခဏခဏမပြောပါနဲ့ အဲ့တာချစ်တာမဟုတ်ဘူးဟ"

" သာယာနေလို့စိတ်ကစားပြီး အချစ်လို့ထင်နေတာ တကယ့်တော့နင်စွဲလန်းမှုတစ်ခုကြောင့်အဲ့တာကိုအချစ်လို့ထင်နေတာပါ"

" တချိန်တော့ ငါ့မောင်နားလည်လာပါလေ့မယ်"

" ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါဗျာ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်းတစ်ခါလောက် မမေလေးနဲ့အတူနေချင်တယ် နော်..နော်လို့"

" အေးဟယ်ခဏလေးနေပါဦး"

ခဏနေတော့သူစာရင်းလုပ်တာပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့မီးဖိုချောင်ဘေးက စတိုးခန်းလေထဲဝင်သွားတယ်။

" မမေလေးအခန်းထဲသွားမယ်လေ"

လို့ကျွန်တော်ကပြောတော့

" အခန်းထဲမသွားနဲ့ တော်ကြာတစ်ယောက်ယောက်ပြန်လာပြီး သိသွားရင်မကောင်းဘူး၊ မသိရင်တောင်ရိပ်မိသွားမယ်"

အဲ့တာနဲ့ပဲစတိုခန်းလေးထဲမှာပေါ့ဗျာ။ စတိုခန်းဆိုပေမဲ့အကြယ်ကြီးမဟုတ်ဘူး ၄ပေ ၆ပေပတ်လည်ပါ ။ အထဲရောက်တော့ကျွန်တော်ကမမေလေးကိုနမ်းတာပေါ့ဗျ။ ာသူကလဲနမ်းပေါ့ သူစောက်ဖုတ်တွေကိုနှိုက်နေတာပေါ့ ။အဲ့မှာသူက

" အချိန်မရှိဘူး မြန်မြန်လုပ်"

ဟုတ်ပါတယ်ကျွန်တော်တို့ နှူးဖို့နှပ်ဖို့အချိန်မပေးနိုင်ဘူး ။ မမေလးကနောက်လှဲ့ပြီး ထမီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပြီး မတ်တက်လေးကုန်းပေးတယ် ။ ဘစ်ကိုတော့ ဒူးလောက်ဆွဲချွတ်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချပေါ့ ။ ပြီးတော့အောက်က ရီးရဲတံစိပ့်နဲ့ဘောလုံးဘောင်းဘီကိုလဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။မမေလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲဆွဲတာပေါ့ ။မမေလေးလဲဖီးတက်နေပြီထင်ပါတယ်။

" အာ..ရွီး..မြန်မြန်လုပ်ဟာ စိမ်မနေပါနဲ့"

ကျွန်တော်လဲ မမေလေးစောက်ဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော်လီး ထိုးထည့်တာပေါ့ ကျွန်တော်လီးကလဲ ကြီးသင့်သလောင်ကြီးလာပါပြီ ။ ကြီးတာထက်ကျွန်တော်လီး  နဲနဲပိုရှည်တယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်လဲမမေလေးကိုလိုးတာပေါ့ဗျာ ။

" အ..အား..ကောင်းလိုက်မမေလေးရယ်"

ကျွန်တော်လဲလိုးနေရင်းနဲ့မမေလေးဖင်ကိုကြည့်ပြီးဖင်ကိုလိုးချင်လာတယ် ။အဲ့တာနဲ့ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီ မမေလေးဖင်နားမှာတေ့လိုက်တယ်။

" ဟဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ"

" မမေလေးဖင်ကိုလိုးချင်တယ်"

" ဟာနင်တော်ရှုပ်တဲ့ကောင်လေးပဲ" တဲ့။

သူစိတ်ဆိုးသွားသလိုဖြစ်သွားတယ် ။ အဲ့ကြမှ ကျွန်တော်ကလဲ 

" မမေလေးမကြိုက်ရင်မလုပ်ပါဘူးဆိုတော့"

" ကဲပါလုပ်ရင်မြန်မြန်လုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်သလိုတော့အားနဲ့ မထည့်နဲ့နော်"

" ဟုတ် ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ မမေလေး"

ကျွန်တော်ပျော်သွားတာပေါ့ဗျာ အဲ့တာနဲ့နောက်ကနေဖင်ထဲကိုထည့်တယ်ဗျ။ သိပ်ထည့်လို့မရဘူး ။ ထည့်လိုက်ပြန်ကျွတ်လိုက်နဲ့ မနဲ့ထည့်ရတယ် ။ အဲ့တာနဲ့သူက ပဲဆီပုလင်းယူပြီးကျွန်တော်လီးကို ဆီသုတ်ပေးတယ် ။ ပြီးတော့ဖင်ထဲကိုထည့်တာပေါ့ ။ အဲ့ကြမှာလီးကနဲနဲချင်းဝင်တယ် ။ ကျွန်တော်ဖီးကစွတ်တက်နေတော့ စိတ်မရှည်ဘူး နဲနဲအားနဲ့စောင့်ထည့်လိုက်တယ်။

" အား..အမလေးနာလိုက်တာဟယ်"

လီးက ဒစ်ခေါင်းကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်တို့ယောကျ်ားတွေကဘယ်လိုလဲ မသိဘူး ။ နော်နာတယ်ဆိုရင်အရမ်းလုပ် ချင်တာသူတို့နာလို့အော်ရင်အရမ်းဖီးတက်တာ ။ ကျွန်တော်လဲဖီးတွေစွတ်တက်ပြီး လက်နဲ့လီးကိုကိုင်ပြီးဖင်ကိုလိုးနေတာပေါ့။

အဲ့မှာလီးကတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီ။

" အား..နာတယ်ဆက်မထည့်နဲ့တော့အဲ့အတိုင်းပဲလုပ်တော့"

အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲလီးတစ်ဝက်နဲ့လိုးနေတာပေါ့ ။ ဆက်လဲမထည့်ရဲဘူးသူမခံရင် ကျွန်တော်ငက်မှာလေ အဲ့တာနဲ့အဲ့တိုင်းဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။

လိုးလို့ကလဲတကားကောင်းဗျာ ။ သူကလဲသိပ်မအော်ဘူးအောက်ခံနေတယ် ။ သူများတွေကြားမှာလဲဆိုးတာပေါ့ ။ ဖင်ကစီးနေတာပဲဗျာတော်တော်လေးကြာတော့ သူကစောက်ဖုတ်ကိုပြောင်းလုပ်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးတာပေါ့ဗျာ ။ စောက်ဖုတ်လိုးမှအသံ တွေထွက်လာလာ

" ဗွတ်..ပလွပ်..ပလွပ်"

နဲ့အသံတွေစုံလို့ပေါ့ ကျွန်တောလဲပြီးချင်လာပြီဗျ အဲ့တာနဲ့လီးကိုပြန်ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူကကျွန်တော်ကိုနောက်ပြန်လှဲ့ကြည်ပြီး

" ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ"

" ဖင်ထဲခဏလောက်ပြန်ထည့်ချင်တယ်"

မမေလေးဘာမှမပြောတော့ဘူးဗျ ။ကျွန်တော်လဲဖင်ထဲပြန်ထည့်ပြီးလိုးတာပေါ့ ။တကယ်တော့ကျွန်တော်သူဖင်ထဲမှာ ပြီးချင်တာဗျ ။ အဲ့တာနဲ့သိပ်မကြာဘူး သူဖင်ထဲမှာကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။သူကတော့မပြီးသေးဘူးထင်တယ် ။ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်နေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီးသူပြီးအောင်လုပ်ပေးတာပေါ့ဗျာ။

တော်တော်ကြာတော့သူပြီးတော့မယ်ဗျ။ နှတ်ခန်းတွေကိုက်လို့ ဖင်ကြီးကမြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်လာတယ် ။ခဏနေတော့ကျွန်တော်လက်ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းအတင်းညုပ်ပြီး သူပြီးပါလေရော ။ ကျွန်တော်ဘယ်ရမလဲ။မိန်းမတွေပြီးတာကြည့်ချင်တော့ သူပေါင်ကိုအတင်းဖြဲကြလိုက်တာပေါ့။

" အား..ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်"

" အမပြီးပြီ..အ. အ.."

အဲ့ကြမှမိန်းမတွေလဲပြီးရင်အရေထွက်ပါလားဆိုတာကျွန်တော်သိတာ လက်တွေလဲရွဲှလို့ပေါ့ ။ သူတို့အဖြူအနှစ်လေးတွေထွက်တယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲအပြင်ပြန်ထွက်ပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ရေချိုးတာပေါ့ ။ကျွန်တော်ရေးချိုးပြီးတော့အမေတို့ပြန် ရောက်လာကြတယ်။ ကံကောင်းတာက ပိုက်ဆံအပ်ရမဲ့ တစ်ယောက်ကဒီနေလာမအပ်ဘူးဗျ ။နောက်နေမှရောက်လာတယ် ။နောက်ပိုင်းတွေတော့မမေလေးကိုကျွန်တော်မလိုးရတော့ပါဘူး ။ပိုဆိုးတာက သူယောကျ်ားပင်လယ်ပြင်မှာအူအတက်ပေါက်လို့တဲ့ ။ဆေးရုံတင်ရတယ်သူလိုက်သွားတာပေါ့။

ဆေးရုံကဆင်းတော့လဲ သူယောကျ်ားကသင်္ဘောပြန်မစီးတော့ဘူး ။ကမ်းမှာပဲကျန်ခဲ့တယ် ။အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်စားပေါက်ပိတ်တာပေါ့ ။ အိမ်လာရင်သူယောကျ်ားပါ ပါလာတယ်။ ကျွန်တော်မမေလေးကိုမလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး..။

......................................................................

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေကြာလာတော့ ကျွန်တော်လဲ ၈တန်းအောင် ၉တန်းရောက်တော့ အမေတို့က ရန်ကုန်မှာကျောင်းတက်ဖို့ လွှတ်ဗျ ။ ရန်ကုန်ကသူညီမ တစ်ဝမ်းကွဲအိမ်မှာနေပြီးကျောင်းတက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်အဒေါ်ပေါ့ဗျာ ။ အဒေါ်မှာသမီးသုံးယောက်ရှိတယ် ။ အကြီးဆုံးအမက ဘွဲရပြီးသား ။ အလက်ကကျောင်းမတက်တော့ဘူး ။ ၁၀တန်းကျလို့ကျောင်းထွက်ပြီးအလုပ်လုပ်နေတယ် ။ အငယ်မက ၁၀တန်းအပြင်ဖြေ ကျွန်တော်အမတွေပေါ့ ။နှစ်ဝမ်းကွဲတော်တယ် ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ခွေးစိတ်ပေါက်တာပေါ့။

စရောက်တုန်းကတော့ကိုအမတွေလိုပဲ။ သူတို့ကမောင်လေးဆိုပြီးချစ်တယ်ဗျ ။သူတို့မှာယောကျ်ားလေးမိသားစုမှမရှိတာ ။ အချိန်တွေကြာလာတော့ကျွန်တော်စိတ်တွေမရိုးသားတော့ဘူး။ (စာဖတ်နေတဲ့ဘော်ဒါတွေတော့ပြောမှာ ခွေးကျင့်ခွေးကကြံ ကြံတဲ့ကောင်လို့)

ဒီအဖြစ်ပျက်မျိုးကလူတော်တော်များများဖြစ်တက်ပါတယ်...။မကောင်းတက်လို့သာလျှိုဝှက်နေနေကြတာပါ...။

ကျွန်တော်စိတ်ဝင်စားတာ အငယ်မဗျ။ အကြီးတွေအကုန်လုံးကို အမလိုပဲသဘောထားနိုင်တယ် ။ ဘာစိတ်မှမပြောင်းဘူး အငယ်မကိုပဲစိတ်ထဲ မှာဘယ်လိုမှရိုးသားပေးလို့မရဘူး ။

နေဇင်ထွေး ။ ဒေါင်ကောင်းတယ်။ အရပ်ရှည်တယ်ပေါ့ အိုးလဲကောင်းတယ်ဗျ တလုံးတစ်ခဲကြီးပဲ နို့သီးကတော့ အဲ့လောက်မကြီးဘူး ။ဖင်ကြီးတွေကတော့အကြီးကြီး ။ထမိန်ဝတ်ရင်လုံးနေတာပဲ ။ ဘောင်ဘီတွေဝတ်ရင်တော့ အိုး...မပြောပါနဲ့ တကယ်ကိုမနေနိုင်တာ ။သူကိုကျွန်တော်ဘယ်လိုစိတ်ဝင်စားလဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့နေ့ခင်းဘက် တီဗီကြည့်နေရင်း နင်ကအသားဖြူတယ်။ ငါကအသားဖြူတယ်နဲ့ စကားနိုင်လုတာပေါ့ဗျာ  ။သူနဲ့ကျွန်တော်ကနင်နဲ့ငါပဲပြောတာဗျ။

ကျွန်တော်ကတော့ကိုယ်ကိုကိုယ်ငါလို့ သုံးတယ်။သူကိုအမထွေးလို့ခေါ်တယ် အဲ့မှာဗျာ ကျွန်တော်ကအသားဖြူတယ် ပေါ့ ။ ငါပေါင်တွေဆိုဖွေးနေတာပဲဆိုပြီး ပေါင်ကိုလှန့်ပြတယ် ။ ပေါင်လှန့်ပြတော့ပေါင်းအရင်းထိပြရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာသူကလဲ သူပေါင်တွေပြန်လှန့်ပြတယ်။ ငါကနင်ထက် ပိုဖြူတယ်ဟ ဆိုပြီးလှန့်ပြတာ ဟုတ်တယ်ဗျာ။ ပေါင်းလုံးကြီးကဖွေးဥနေတာပဲ ။ကုန်းကိုက်ချင်စရာကြီး ။ အဲ့မှာကျွန်တော်စိတ်တွေစတင်ဖောက်ပြားတော့တာပဲ ။ သူကမောင်နှမလိုပြလိုက်တာ ကျွန်တော်ကတနှာကြည့်တွေနဲ့ကိုကြည့်မိတာဗျ ။နောက်ပိုင်းတွေအိမ်မှာဗျာ သူစာဖတ်နေတာ ကြမ်းပြင်မှာမှောက်ခုံကြီး စာဖတ်နေတာ။

ဖင်ကြီးကအပေါ်ကိုလုံးပြီးတက်နေတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်ပြီးလီးတောင်လာတာပေါ့ ။ နောက်ပိုင်းကျွန်တော်သူကိုမှန်းပြီးဂွင်းထုလာမိပြီ ပိုဆိုးလာတာက ။ အိမ်ရှေ့ကဝါးရုံပင်အောင်မှာ ကွတ်ပစ်လေးထိုးထားတယ် ။အဲ့နေ့ကပေါ့။

ကွတ်ပစ်ရဲ့ဘေးနားမှာအုတ်ကန်ရှိတယ် ။ကျွန်တော်တို့တွေရေချိုးအဝတ်ရှော်တဲ့နေရာပေါ့။ ကွတ်ပစ်မှာအဒေါ်တို့က စကားထိုင်ပြောနေကြတယ် ။ကျွန်တော်ရေချိုးမလို့လုပ်နေတာပေါ့ ။ညနေပိုင်းပေါ့ဗျာ ။အဲ့အချိန်အမထွေးရောက်လာတယ် ။လက်ထဲမှာဆန်ကောတစ်ချပ်ကိုင်လို့ ဆန်ကောထဲမှာဆန်တွေပေါ့စပါးလုံးရွေးမလို့ ကွတ်ပစ်ပေါ်တက်တယ်ဗျ ။

အဲ့အချိန်မှာထမိန်ကပေါင်အလယ်လောက်လန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကသူထွက်လာတော့သူကိုလိုက်ကြည့်နေတာကို ။ အဲ့မှာသူကထမိန်အရင်းနားကိုလက်နဲ့ မပြီးပြန်ဖုန်းလိုက်တာ။  ထမိန်လှန့်ပြသလိုဖြစ်သွားတာပေါ့ ။ မဲနေတာပဲ သေချာချာမမြင်ရဘူး ။ ဘစ်အမဲရောင်ပဲနေမှာ သူမှာဘစ်အမဲရောင်တွေရှိတယ်လေ ။ ကျွန်တော်ကလဲကြည့်နေတာပေါ့ အဲ့မှာသူကကျွန်တော်ကိုပြန်ကြည့်တယ် ။ ကျွန်တော်လဲရှက်ရှက်နဲ့မသိလိုလုပ်ပြီး ရေပြန်ချိုးနေတယ်။ စိတ်ကတော့အဲ့တာကိုတွေးနေတာ ။ လီးကတောင်လာပြီ ။

အဲ့လီးကတော်တော်တောင်လာတာမနေနိုင်တော့ဘူး ။ရေချိုးနေတော့ ရေကလဲစိုနေတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ခြေထောက်တွေကိုဂျီးတွန်းသလို့နဲ့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး လီးကိုပေါင်နဲ့ညုပ်ထားရတယ် ။ လီးနဲနဲပြော့သွားမှ ရေအမြန်ပြန်ချိုးပြီး အိမ်ပေါ်ပြေးတက် အဝတ်စားလဲပေါ့ ။ အဲ့မှာပဲသူပင်တီလေးတွေမြင်ပြီး စိတ်တွေက ပြန်ကြွလာတယ် ။ လီးကလဲပြန်တောင်လာတယ် ။ စောနကလဲမြင်ထားတာကို အဲ့မှာပင်တီအမဲရောင်လေးတစ်ထည်ကိုတွေ့တော့ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ အဲ့ပင်တီအမဲလေးအသာဖွတ်ယူပြီး အိပ်သာကိုအမြန်သွား။ ပင်တီကြည့်ပြီးဂွင်းထုတာပေါ့ဗျာ ။ပင်တီကစောက်ဖုတ်နေရာလေးကို လီးနဲ့ထိုးလိုက်ဂွင်းထုလိုက် စောက်ဖုတ်နေရာတွေနမ်းလိုက်ဂွင်းထုလိုက်ပေါ့ ။ကျွန်တော်လဲပြီးသွားတယ် ။

အိမ်ပေါ်ရောက်တော့သူတို့ရောက်နေပြီ။ပင်တီပြန်ထားဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး ခဏနေတော့သူရေချိုးတာပေါ့ဗျာ ။သူရေချိုးတဲ့အချိန်ကနဲနဲမှောင်နေပြီ ။သူရေချိုးတုန်းပင်တီလေးပြန်ထားမယ်ပေါ့ ။အခြေနေကမပေးဘူးဗျ အဒေါ်ကလဲရှိ အမကြီးလဲရှိတော့ ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေဘူး ။အဲ့တာနဲ့အိမ်အောက်သွားပြီး ပင်တီဖွတ်ဖို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်က ပျင်ထောင်အိမ်ဗျ အိမ်အောက်ကိုဝင်လို့ရတယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပြီးဝင်ရတာပေါ့ဗျာ။

အဲ့မှာပင်တီဖွတ်ဖို့ လုပ်နေတာပေါ့ ။ခဏကြာတေ့သူရေချိုးပြီးအပေါ်တက်အခန်းထဲအဝတ်စားလဲမလို့လုပ်တာပေါ့။ အဒေါ်တို့အိမ်မှာ အခန်းတစ်ခန်းထဲရယ် ကျန်တာအိမ်မကြီးနဲ့မီးဖိုချောင်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်အိမ်အောက်ကနေပေါ်ကိုအသာလေးမော့ကြည်ပေါ့ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်အကြံရသွားတယ်။ ကောင်းတဲ့အကြံတော့မဟုတ်ဘူး မကောင်းကြံ အိမ်ခင်းထားတဲ့ ပျင်တွေကအစေ့ကြီးခင်းထားတာမဟုတ်။ ကျဲတယ်ဗျ ပျင်တစ်ချပ်နဲ့တစ်ချပ်ကြား လက်ညိုးတစ်လုံးစာလောက်ကျဲတယ် ။အဲ့မှာပဲကျွန်တော်ပင်တီလေးကိုပြန်ယူ

အခန်းရှိတဲ့ အောက်ဘက်ပြန်သွားပေါ့ အခန်းထဲကနေရာမှာကပျင်နဲနဲကျိုးနေတယ်။ အဲ့မှာကျွန်တော်က ပင်တီကိုအဲ့အကျိုးကြားကနေထည့်ဖို့အကြံနဲ့ပေါ့ ။ အိမ်ခန်းရှိတဲ့အောက်လဲရောက်ရော ကျွန်တော်အပေါ်မော့ကြည့်တောသူကိုတွေတယ်ဗျ ။အမထွေးကိုပေါ့ ။သူရေလဲလာတဲ့ထမိန်ရင်ရှားကြီးနဲ့ ထမိန်ကရှင်ရှားထားတော့ဒူးလောက်ပဲရောက်တာပေါ့။ ကျွန်တော်လဲသူအောက်တည့်တည့်သွားပြီး အပေါ်ကိုပျင်ကြားကနေမော့ကြည့်တာပေါ့ဗျာ ။

တွေ့ပါပြီဗျာ။ ကျွန်တော်မြင်ချင်တဲ့အရာကိုကျွန်တော်တွေ့လိုက်ပြီ။ ကျွန်တော်အကြိုက်စောက်ဖုတ်ကြီးဗျာ ။အမွှေးတွေနဲ့မဲနက်နေတယ် ကျွန်တော်လီးတောင်လာပြီးမနေနိုင်ဘူး ။ အဲ့တာလီးကိုလက်လေးနဲ့စွပြီးချောင်းနေတာပေါ့ ။ ခဏနေတော့သူဝတ်ဖို့အဝတ်စားတွေရှာနေတယ်ဗျ ။ အဲ့မှာသူခြေထောက်တစ်ချောင်းက ဘေးနားကသေတ္တာပေါ်ကိုတင်လိုက်တယ် ။ တစ်ချောင်းကကြမ်းပြင်မှာပေါ့ အနေအထားကိုသူငယ်ချင်းတို့မြင်ရောင်ကြည့်ပါ ။ထမိန်ရင်ရှားနဲ့ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကိုကွပ်ကွပ်ကွင်းကွင်းမြင်ရပြီလေ ။စောက်ဖုတ်ကအကွဲကြောင်းလေးတောင်ဟသွားတယ် ။စောက်ဖုတ်အပ်ကွဲကြောင်းပါသေချာမြင် ရတာပေါ့ဗျာ ။ အဲ့မှာကျွန်တော်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပင်တီလေးနဲ့လီးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုတော့တာပဲ ဖီးတွေစွတ်တက်နေပြီ။

အမထွေးအဝတ်စားလဲပါပြီဗျာ ။ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီ ဟာကြည့်လိုအရမ်းကောင်းဗျာ ။နို့သီးလုံးကပေါက်စီလောက်တော့ရှိမယ်ဗျ ။ စောက်ဖုတ်ကလဲဖောင်းနေတာပဲ။ တော်တော်လှတဲ့စောက်ဖုတ် စောင်ဖုတ်မုန့်ဖောင်းဆို့လား အဲ့လိုစောက်ဖုတ်မျိုး ။စောက်ဖုတ်ကြီးကကြီးတယ်ဗျ။ အော်ဒဂျင်နယ် ကြီးတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုးဗျ။

ကြည့်နေရင်နဲ့ပြီးကျွန်တော်သူပင်တီအမဲလေးထဲမှာပြီးသွားတယ် ။သူကအင်္ကျီတွေဝတ်လို့ပြီးပြီနောက်ဘောင်ဘီဝတ်တယ် ။သူကဘော်လီတွေဘစ်တွေမဝတ်ဘူးဗျ ။ ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေနဲ့ ဘောင်းဘီအတိုဝတ်တာ ။ ခဗျားတို့ခေါ်တဲ့ jj ဘောင်းဘီပေါ့ဗျာ ။ အဲ့ကျွန်တော်ထင်တာက သူညဘက်ဘစ်တွေဘော်လီတွေမဝတ်ဘူးဆိုတာသိလိုက်ရတယ် ။

ခဗျားတို့ကိုပြောဖို့မေ့နေတယ် ။သူကိုကျွန်တော်ချောင်းတုန်းက ကျွန်တော်နှာမှုတ်သံတွေတော်တော်ကျယ်တယ်ဗျ ။ ကိုယ်စိတ်ထင်တာလားမသိဘူး ။ ဖီးကတက်နေတော့ တရှူးရှူးနဲ့ပေါ့ ။ ကိုယ်နှာခေါင်းတောင်ကိုယ်ပြန်ပိတ်လိုက်ရတယ်....။

နောက်ပိုင်းတွေဗျာ  အမထွေးကို ကျွန်တော်နေ့တိုင်းချောင်းဖြစ်တယ် ။ ညဘက်သူသေးထပေါက်ရင်လဲလိုက်ချောင်းတယ် ။ သူညဘက်ရေချိုးပြီဆိုကျွန်တော်အပြင်ထွက်သလိုနဲ့အိမ်အောက်ရောက်နေပြီဗျာ။ချောင်းပြီဂွင်းထုနေတာ ။ အိမ်အောက်ကပုရွဲဆိတ်တွေကကျွန်တော်သားသမီးလေးတွေရှိရင်ရှိမှာ ။ ကျွန်တော်သုတ်တွေကို ပုရွဲဆိတ်တွေစား ပြီးဗိုက်ကြီး ပုရွဲဆိတ်လေးတွေပြန်မွေးနဲ့ ကျွန်တော်မျိုးဆက်တွေရှိနေမှာ ပြောလို့မရဘူးနော်။ (ဟားဟား)

နောက်ပိုင်းဗျာ ။ ကျွန်တော်မှာ MP4 စက်လေးတစ်လုံးရှိတယ် ။ ဖုန်းတွေတော့မတွင်ကျယ်ကြသေးဘူး MP4 တော့တော်တော်သုံးနေကြပြီ ။  ကျွန်တော်လဲနေခင်းတို့ညတို့အမထွေးရေချိုးပြီဆို MP4 ကိုအခန်းထဲမှာဖွတ်ထားပြီး ချောင်းရိုက်တာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးရင်ပြန်ကြည့် ဂွင်းထုနဲ့ တော်တော်အလုပ်ဖြစ်နေတယ်။

ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာ ထဲမှာဆို အမထွေးရဲ အဝတ်လဲတဲ့ videoအများကြီးပဲ ။ အင်တာနက်ပေါ်တော့တင်လို့မရဘူးလေ။

ကိုအမဖြစ်နေတာကို အင်တာနက်သုံးရင်ဆိုင်မှာသွားသုံးရမှာ။ အဲ့တုန်းကဖုန်းအင်တာနက်သိပ်မရှိဘူး ။သူဌေးတွေပဲသုံးနိုင်တာ ။ အခုတော့ကွန်ပျူတာ ဗိုင်းရပ်ကိုက်လို့ ပျက်ကုန်ပါပြီဗျာ ။ကျွန်တော်အိမ်ဘေးကဆော်တွေကိုပါ ချောင်းရိုက်ထားတာတွေပျက်ကုန်တာ။

ကျွန်တော်ကအချောင်းဝါသနာပါတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ဗျာ ။ ညအိပ်ရင် ကျွန်တော် ခြင်ထောင်တစ်လုံး အမထွေးတို့ညီအမတွေကတစ်လုံး အဒေါ်သူအမျိုးသားကတစ်လုံးပေါ့ ။ အိမ်ရှေ့ တီဗီရှေ့မှာကျွန်တော်အိပ်တယ် ကျွန်တော်ဘေးမှာခြင်ထောင်တစ်လုံးနဲ့ မထွေးတို့ညီအမတွေအိပ်တယ် ။ အဒေါ်တို့ကတစ်နေရာပေါ့ အိမ်ခန်းထဲမှာတော့မအိပ်ကြဘူး ။ အဲ့တာကအဝတ်လဲခန်းလို့ပဲထားတာ ။ သနခါးလိမ်းအဝတ်လဲအဝတ်စားထားတဲ့အခန်းပေါ့။

ညအိပ်တော့အမထွေးကကျွန်တော်ဘေးနားမှာဗျ ။ သူကအဲ့မှာပဲအိပ်တာခြင်ထောင်ကတော့ သက်သက်ပေါ့ ။ တစ်ခေါင်ကျော်ရင်ကျွန်တော်စပြီဗျာ ။ သူကိုလှမ်းပြီးနှိုက်ပြီ စောက်ဖုတ်တွေနှိုက်နို့တွေကိုင်ပေါ့ ။ အားနဲ့ကိုင်တာတော့မဟုတ်ပါဘူး ။ စောက်ဖုတ်နှိုက်တယ်ဆိုတာကလဲ စောက်ဖုတ်ထဲလက်ထိုးထည့်တာမဟုတ်ဘူး ။ အပေါ်ကနေကိုင်ပြီးဖွဖွလေးပွတ်ပြီးလက်ညိုးလက်တစ်ဆစ်စာလောက်လေးနှိုက်တာ ။ သူနိုးသွားရင်ကွိုင်တက်မှာလေ ။ အဲ့လိုနှိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကိုယ်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီးထုပေါ့ဗျာ ။ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်သူကိုကျွန်တော်လိုးချင်နေပြီ ။ မောင်နှမတွေဘာတွေသိပ်နားမလည်တော့ဘူး ။ ငရဲမင်းကြီးကိုတောင်းပန်နေရတာပေါ့ ။ ဘုရားမှာလဲတောင်းပန်ရတာပေါ့။  ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ကို။ ကျန်တဲ့အမတွေကိုတော့ကျွန်တော်ဘာစိတ်မှမရှိဘူး ။ကိုယ်အမတွေလိုပဲသဘောထားတယ်။

သူတစ်ယောက်ကိုပဲရရင်ယူချင်မိတယ် ။ချစ်မိသလိုကိုဖြစ်နေတာ အဲ့တော့မမေလေးစကားတွေ ပြန်ကြားရောင်မိတယ်။

" နင်အဲ့တာအချစ်မဟုတ်ဘူး လိုချင်တက်မတ်မှုတွေ"

ဆိုတာလေ။ ဟုတ်ပါကျွန်တော်သဘောတော့ပေါက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မထွေးကိုကျွန်တော် တော်တော်စွဲလန်းမိသွားတယ် ။ တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော် ၉တန်းစာမေးပွဲကြီးကလဲနီးလာပြီ ။ သူလဲဆယ်တန်အပြင်ဖြေ အဲ့အချိန်မှာ အမေ့တို့ရဲ့အမကြီးတွေသူတို့ရွာမှာအမေရဲ့အကိုယ်ပေါ့ ။ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော် ဘုန်းကြီးပျံလွန်တော်မူတယ် ။ အမေအမတွေကခေါ်တာပေါ့ဗျ ။ အမေလဲသွားတယ် ။အဒေါ်တို့လဲသွားကြတယ်။ 

အိမ်မှာကျောင်းသားဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မထွေးပဲကျန်ခဲ့တယ် ။ ထမင်းစားဖို့အတွက်ကို အိမ်ရှေ့က ထမင်းဆိုင်မှာအပ်ထားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ ၃ / ၄ရက်ပဲကြာမှာတဲ့။ ကျွန်တော်တို့လဲလိုက်ချင်တာပေါ့ ။ ဒါပေမဲ့မခေါ်ဘူးဗျ ။ ကျောင်းပြီးမှအလယ်သွားကြတဲ့။

နောက်နေ့ပေါ့။ ကျွန်တော်ဂွင်ဆင်တယ် ။ ကျွန်တော်အိပ်ချင်ရောင်ဟန်ဆောင်ပြီး လီးတွေပေါ်အောင် ပုဆိုးကိုလှန့်ထားတယ်။ သူမမြင်နိုင်တဲ့နေရာကနေ MP4 ကိုထောင်ထားတယ် ။ အမထွေးဘယ်လိုဖြစ်လဲ ပြီးရင်ပြန်ကြည့်မယ်ပေါ့ ။ သူအကြာကြီးစိုက်ကြည့်တယ်ဗျာ ။ သေချာကိုကြည်နေသေးတယ် ။ ပြီးတော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး ။ ဒီတိုင်းအပြင်ထွက်သွားတယ် ။ သူစိတ်ထဲမှာဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ ကျွန်တော်လဲမမှန်းတက်ဘူး ။ သူကတော့နောက်ပိုင်းတည်တည်ညိမ်ညိမ်ပဲဗျ။

နှစ်ရက်လောက်ကျွန်တော်။ အဲ့လိုလုပ်တယ်ဘာမှမပြောင်းလွဲဘူး ။ မိန်းကလေးလဲဖြစ် အမလဲဖြစ်နေတော့ သူအိန္ဒြေဆယ်တာပဲဖြစ်မယ်။ နောက်ဆုံးညပေါ့ဗျာ ။ နောက်နေ့ဆိုအဒေါ်တို့ပြန်ရောက်တော့မှာ ကျွန်တော်အကြံထုတ်ပြီပေါ့ ။ညရောက်တော့...

" အမထွေး..ငါအပြင်ခဏသွားဦးမယ်"

" ဟဲ့..နင်ဘယ်သွားမှာလဲ အိမ်မှာငါတစ်ယောက်ထဲ"

" အမေတို့ပြန်လာရင်ငါတိုင်မှာနော်၊ အိမ်မှာမနေ့ပဲ သမီးကိုတစ်ယောက်ထားပြီးညဘက်အပြင်တွေရှောက်သွားတယ်လို့"

" နင်ကလဲဟာ..ငါဘယ်မှမသွားပါဘူး၊အအေးသောက်ချင်လို့ အအေးသွားဝယ်မလို့"

" ရေခဲ့သုတ်သွားဝယ်မှာ နင်စားဦးမလား"

" နင် ဝယ်ကြွေးမှာလား"

" ဝယ်ကြွေးမှာပေါ့ဟ ငါဝယ်လာခဲ့မယ်"

" မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်"

" အေးပါ"

ပြောပြီးကျွန်တော်အပြင်ထွက်သွားတယ်။ အိမ်အပြင်ရောက်တော့ ကျွန်တော် က နေလိုက်တယ်။  ကြာ မှာပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကကိုယ်အကြံနဲ့ကိုဆိုတော့ ပျော်နေတာပေါ့ ။ အအေးဆိုင်ရောက်တော့ ရေခဲသုတ်ရှိတယ် ။ ဒါပေမဲ့မဝယ်ဘူး သံမရာရေဝယ်တယ် ။ သူအတွက်သံဗူး ဖျော်ရေဝယ်တယ် ။ အမထွေးအတွက်သံဗူးဝယ်တာ။ အကြံနဲ့ ကျွန်တော် ဆေးဆိုင်ကဝယ်ထားတဲ့ ဘာမီတွန်တွေရှိတယ် ။ အဲ့တာကိုကျိတ်ထားတာ ဘာမီတွန်က ဆယ်လုံးတောင်ကျိတ်ထားတာ။ အမှုန့်ဖြစ်နေအောင်အသေအချာကျိတ်ထားတာ။  သံပုရာရေထဲမှာဆို ဘာမီတွန်အရောင်ထွက်နေမှာဆိုးလို့ သံဗူးဖျော်ရည်ဝယ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်ကလန်းဆန်းအောင်သံမရာသောက်တယ်ပေါ့ ။ လမ်းမှာမထွေးကိုတိုက်မဲ့အချိုရေထဲဆေးတွေထည့် ။ တလမ်းလုံးမွှေလာတာပေါ့ ။ ကျွန်တော်အချိုရေကိုတော့လမ်းမှာ တစ်ဝက်လောက်ကုန်အောင်သောက်ပြစ်တယ် ။ မသောက်ပဲယူသွားရင် တော်ကြာအိမ်ရောက်မှ သံပူရာရေပဲသောက်ချင်လဲသောက်ကြအောင်ဆို ကျွန်တော်ဂါပြီလေ အိမ်ရောက်တော့

" ရော့ အမထွေး ရေခဲသုတ်ကုန်ပြီတဲ့၊အဲ့တာ နင်လန်းသွားအောင်ငါသံဗူးဖျော်ရေဝယ်လာတယ်"

" အေးကျေးဇူး...နင်ကရော" 

" ငါကသံမရာဖျော်သောက်တာဒီမှာလေ လူကနဲနဲနှုံးနေလို့ လမ်းမှာထဲကသောက်လာတာ"

" အော်"

" ဟဲ့ နင်သောက်ရင် သေသေချာချာ မွှေသောက်ဦး"

" ဆိုင်ကခွက်နဲ့တစ်ချက်လောင်ပဲမွှေပြီး ထည့်ပေးလိုက်တာ၊ သကြားဓာတ်တွေအနည်ထိုင်နေမယ်"

" ငါကလမ်းသွားရင်သောက်ဆိုပြီး သူတို့ကိုအသေအချာမွှေခိုင်းလိုက်တာ"

" အေးပါ ငါကိုရေခွပ်တစ်လုံးလောက်ယူပေးပါလား"

" အေး..ရမယ်...ရော့ဒီမှာ"

အဲ့လိုနဲ့တော်တော်ကြာတော့

" ငါအိပ်ချင်လာပြီဟာအိပ်တော့မယ်"

" နင်မအိပ်သေးဘူးလား"

" ငါဂျက်စပဲရိုးကားကြည့်လိုက်ဦးမယ်၊ ဒါကြည့်ပြီးမှ အိပ်မယ်"

အာ့ဒါနဲ့အမထွေးလဲကျွန်တော်နားမှာခြင်ထောင်ထောင်ပြီးဝင်အိပ်တော့တယ်....။ကျွန်တော်ကတော့ ခြင်ထောင်မထောင်ရသေးဘူး။ ဇာတ်ကားကြည့်နေတယ် အမထွေးဆေးအရှိန်တက်တာစောင့်နေတဲ့သဘောပေါ့...။

အပေါ်မှာခဗျားတို့ကိုပြောခဲ့ပါတယ် ကျွန်တော်တို့က တီဗီ ရှေ့မှာအိပ်ကြတာလို့ အဲ့လိုနဲ့ကျွန်တော်တီဗီကြည့်ရင်းအမထွေးကိုတစ်ချက်တစ်ချက်အကဲခက်တာပေါ့။

သူဟောက်တောင်နေပြီ ဆေးအရှိန်တွေလေ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော် ဇာတ်လမ်းပြီးအောင်ကြည့်ပြီစောင့်နေလိုက်တယ် ။ဇာတ်လမ်းပြီးမှကျွန်တော်ဇာတ်လမ်းစတော့တာပဲ ။ကျွန်တော်လဲခြင်ထောင်တွေဘာထောင်ပြီးတော့ မအိပ်သေးပဲ အမထွေးခြင်ထဲကိုဝင်လိုက်တယ် ။ပြီးတော့သူကိူလှတ်နှိုးတာပေါ့ ။မနိုးဘူးဗျ

ကျွန်တော် တော်တော်ကြာနှိုးကြည့်တယ် လုံးဝမနိုးဘူး။ ဟင်း..ဟင်း.နဲ့ပဲညီးနေတယ်။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသေချာပြီဆိုပြီး အမထွေး ဘောင်းဘီကို အဆုံးထိချွတ်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့အင်္ကျီကိုအပေါ်လှန့်တင်ပေါ့။ သူကအောက်ခံဘာမှမဝတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်အတွက်လွယ်ကူတာပေါ့ ။

အမထွေးရဲ့နို့လုံးတွေကိုအတင်းကုန်းစို့တာပေါ့ ။ အားနဲ့တော့ မလုပ်ဘူးလေဖြည်းဖြည်းပေါ့ ။စောက်ဖုတ်တွေကိုင်ဖြဲပြီးအထဲနှိုက်ကြည့်တာပေါ့ ။ ပြီးတောကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူစောက်ဖုတ်နမ်းကြည့်ချင်တယ် ။ သူပင်တီလေးတွေကိုနမ်းလာခဲ့တော့ စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းချင်လာတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲသူစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုန်းနမ်းတာပေါ့ ။စုတ်တော့မစုတ်ပါဘူး ။စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဗျာ ။ အမွှေးတွေနဲ့ရှယ်ပဲ ။ ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး ။ သူပေါင်ကိုကားပြီးစောက်ဖုတ်နားလီးတေ့တယ် ။ ပြီးတော့ဖြေးဖြေးချင်းထည့်တယ် ။ သူလဲလက်နဲ့ကလိုင်းဘူးလားမသိဘူး ။ ထည့်ရတာအဆင်ပြေတယ်။  ဒါပေမဲ့ကျပ်တာတော့ကျပ်တယ်ဗျ ။ ကျပ်ရင်ကျွန်တော်အကြိုက်လေ။ လီးဒစ်ကျော်လောက်ဝင်သွားတော့ 

" အင့်" 

ဆိုပြီးတချက်တွန့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လဲလန့်ပြီးဘေးကိုလှဲချလိုက်တယ် ။ သူမနိုးပါဘူးလီးထည့်လိုက်လို့ဖြစ်မယ်။

အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်ဆက်ထည့်တယ် ။လီးတစ်ဝတ်နီးပါးလောက်ဝင်တော့ ထည့်ရတာ အဆင်မပြေတော့ဘူး။ အပေါ်ကနေသေသေချာဖိထည့်မှာရတော့မှာ သူနိုးသွားမှာလဲဆိုးတော့ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးတာပေါ့ဗျာ ။ ပြီးချင်လာပြီဗျ ကျွန်တော်လဲ ဆက်မလိုးပဲဒီအတိုင်းရပွထားတယ်။ သူနို့တွေကိုစို့တယ် သူနှတ်ခမ်းလေးတွေလဲနမ်း အမထွေးရဲ့မျက်နှာတပျင်လုံးကိုလိုက်နမ်းတာဗျာ  ။ပြီးတော့ကျွန်တော်ဆက်လိုးတယ်။

သူလဲအသံလေးတွေထွက်တယ် ။အင့် အင့် ဆိုပြီးတစ်ချက်တစ်ချက်မှထွက်လာတာ အမြဲတန်းမဟုတ်ဘူး ။သူစိတ်ထဲမှာအိမ်မက် မက်နေတယ်ထင်မှာပေါ့ ။တော်လေးကြတော့ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ် ။လီးကိုဒစ်လောက်မြုတ်ယုံတင်လေးထားပြီး ပြီးလိုက်တာပေါ့။ စောက်ဖုတ်အထဲထိတော့ထည့်ပြီးမပြီးပါဘူး။ အဝလောက်မှာပဲ ပြီးလိုက်တယ်...။

အဲ့ညက ကျွန်တော်အဲ့အတိုင်းလေးပဲ နှစ်ခါလောက်အမထွေးကိုလိုးဖြစ်လိုက်တယ်...။

မနက်ကြတော့အမထွေးတော်တော်နဲ့မနိုးဘူးဗျ ။ ကျွန်တော်လဲလန့်သွားတယ် ။ အဲ့တာနဲ့ကျွန်တော်လဲတစ်ခုခုဖြစ်မှာဆိုးလို့ အဲနေ့ကကျောင်းမသွားဖြစ်လိုက်ဘူး။ အမထွေးနိုးလာတာကိုစောင့်နေတယ် ။ ၁၁ ခွဲလောက်သူနိုးလာတယ်ဗျ ။ အဲ့ကြမှာကျွန်တော်လဲရင်ထဲကအလုံးကြီးကြသွားတယ်...။

" ဟဲ့ နင်ကျောင်းမသွားဘူး"

" အေးဟာ ငါခေါင်းတွေကိုက်နေလို့ ကျောင်းမသွားတော့ဘူး"

" အေးငါလဲနှုံးပြီးခေါင်းတွေကိုက်နေတယ် ။ ဒီနေ့မှဘယ်လိုဖြစ်လဲမသိဘူး။ တော်တော်အိပ်ချင်တာ အခုတောင်မနဲထလာရတယ် ။ အာ့တောင်ဗိုက်ဆာလို့နိုးလာတာ"

ပြောပြီးသူအဝတ်စားလဲရေဆင်းချိုးတယ် ။သူရေချိုးတော့ ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်ကနေချောင်းကြည့်နေတာပေါ့။ သူစောက်ပတ်တွေကိုဆေးနေတယ် ။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်သေးတယ်။

ပြီးမှစောက်ပတ်ထဲနှိုက်ပြီးအသေအချာဆေးနေတယ်...။ ကျွန်တော်စိတ်ထဲကနေ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ညငရဲမင်းရယ်လို့တိုင်တည်မိတယ်...။

ညနေအဒေါ်တို့ပြန်လာတယ်။ အမေပါ ပါလာတယ် ။အမေက ကျွန်တော်စာမေးပွဲဖြေပြီးတဲ့အထိနေမှာတဲ့ ပြီးရင်နယ်ကို အတူတူပြန်မယ်တဲ့...။ အမေရောက်တော့အမေနဲ့ကျွန်တော်အတူတူအိပ်ရတာပေါ့...။ကျွန်တော်လဲ အခွင့်အရေးတွေထက်မရတော့ပါဘူး.....။ အမေကပြောတယ်

" သင်္ကြန်ပြီးရင်ရန်ကုန်ပြန်လာရမယ်တဲ့ ပြီးရင် ၁၀တန်းကို ဘော်ဒေါင်ဆောင်မှာထားမယ်" တဲ့ ။

အဲ့လိုနဲ့ပဲ အမထွေးနဲ့ဝေးခဲ့ရတယ်....။ အခုတော့မောင်နှမလိုပဲနေပါတယ် ကျွန်တော်အသက်လဲကြီးပြီလေ အသက်ကြီးလို့အရမ်းကြီးတာမဟုတ်ပါဘူး ၂၀ ကျော်ပြီလေ ၂၃ /၂၄ ထဲရောက်ပြီ ကိုယ်အလုပ်အကိုင်နဲ့ကိုယ်ဖြစ်နေကြပြီ။

အဒေါ်တို့အိမ်ကိုတော့ ခဏခဏရောက်ဖြစ်ပါတယ်။ အမထွေးက အရင်လိုလှနေတုန်းပဲဗျာ ။ ဒါပေမဲ့ ငယ်ငယ်ကလောက်တော့ ကျွန်တော်မဆိုးတော့ပါဘူး ။ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတက်ပါပြီ.....။ကျွန်တော်မှာတရားဝင်ကောင်မလေးရှိနေပြီလေ။ သူနဲ့နေတိုင်းလိုလိုလုပ်ဖြစ်ပါတယ်...။


 ပြီးပါပြီ။