Monday, July 4, 2022

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူ အသက်၂၂နှစ် ။ အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ်ဖြစ်သည်။ အမေက သူ့အမေအရင်း မဟုတ်ပါ။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ ၃ နှစ် သားလောက်ထဲက မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ့အမေရဲ့ညီမ သူ့အဒေါ် ။ အဒေါ်ဆိုသော်လည်း အမေက သားသမီးမထွန်းကားသဖြင့် သူ့ကိုသားသမီးအရင်းလို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ သူသုံးနှစ်သား အရွယ်လောက်တွင် သူ့အဖေနှင့် အမေအမေကရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ ထိုစဉ်ကထဲမှ အမေက သူ့ကို မွေးစားခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

အမေ နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါဖြစ်နေတယ် ။ ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုးရောဂါက စိတ်လက်ကြည်သာမယ့် နေရာတခုသို့ အပန်းဖြေခရီး ထွက်ရမည်ဟု ဆရာဝန်မှအကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့ကဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်၍နောက်နေ့တွင် သူတို့နေသည့်နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။

သူ ကျောင်းပြီးဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေတယောက် အဆက်နှင့် ယခုအလုပ်လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ အဖေဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်ဖြစ်သည်။ အဖေက သူ့ကိုမိန်းဖက်မှ တူဆိုသော်လည်း တူသားအရင်းလိုပင် ချစ်ရှခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အမေ့အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး အမေက တပင်လဲမူတပင် မထူခဲ့ပါ ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော်ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကိုချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသည်။

အမေ့မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမနှစ်ယောက်ကို အမွေအနှစ်များ ခွဲဝေပေးထားသဖြင့် သူမရသည့် အမွေအနှစ်များကို အမေက ထုခွဲရောင်းချကာ ငွေအချို့တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာစီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သသည့် အိမ်ရှင်မကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစားရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးသည်။

သူက အသောက်အစား လောင်းကစားကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည် ။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့်မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ သားပြန်လာပြီ ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သားဟု ခေါ်ပြီး အမေအိမ်ပေါ်မှခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတခါးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပေးထားရာ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ လာ အိမ်ထဲသွားကြမယ် သား ” 

ဟု အမေကပြောသည်။ သူနဲ့ အမေ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ သားကအမေ့ကို ပိန်သွားတယ်ထင်နေတာ” 

ဟု သူပြောတဲ့အခါ အမေက 

“ နာတာရှည်လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာ” 

ဟု ပြောလေသည်။

“ သားက အဝေးမှာဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့ နော်.. တို့သားအမိဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြမယ်” 

ဟု အမေကပြောသည်။

သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ စိတ်ချပါ..အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေ့မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသောအရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ အမေတို့ ဘက်ခါကျရင် သားကြီးကြီးရှိတဲ့.မေမြို့ကိုသွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာနေမယ်..ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ ” 

ဟု ပြောသည်။

“ ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ” 

ဟု သူ မေးတဲ့အခါ 

“ မမတို့မိသားစုက သူ့ ယောက်ခမတွေရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့ကအမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြောတယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။

“ သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်အုံး” 

ဟု အမေပြောသဖြင့် သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ အိပ်ယာကနိုးတော့ အမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် မီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေကမီးဖိုခန်းမှာချက်ပြုတ် စီမံနေလေသည်။

အမေ့ အနားလျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကို ဖက်ကာ အမေဘာချက် ဟုမေးလိုက်သည်။ အမေ့ သားလေးစားဖို့ချက် ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့ ၆ပေ ခန့်မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းလေသည်။

သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ 

“ သားညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုးချက်ပြုတ်လို့ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင်တို့ သားအမိထမင်းစားကြမယ် ” 

ဟု ပြောသည်။ ပြီးမှချိုးမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ်နေတဲ့ ဟာကို ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သားသဘော ဟု အမေက ပြောလေသည်။ အမေ့နားမှာပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။

အမေကက အသက် ၄၁ နှစ် မုဆိုးမဆိုသော်လည်း အရွယ်မကျပါ။ အသက်အရွယ်အရ ခါးလေးမှာမဆိုစလောက်လေး တုတ်သော်လည်း အကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပေ။ အမေ့အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့်မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့အညီခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားပြေပြေပြစ်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသော ရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးလုံးကြီး ပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဲ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီး ဘီးစပက် အမြဲပက်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။

“ သား ရေသွားချိုးအုံးမယ် အမေ ” 

ဟုပြောပြီး ရေချိုးခန်းသွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စားဝတ်လိုက်သည်။ ရေမိုးချိုး၍ပြီးတော့ သူတို့သားအမိထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲပြီး သူတို့ ဘူတာရုံကိုဆင်းခဲ့ကြသည်။

ဘူတာရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့်ရထားဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ်တက်ကာ လက်မှတ်ကြို ဖြတ်ထားသည့် အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသေ ာသီးသန့်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ 

“ သား မှန်တံခါးဖွင့်လိုက်အုံး...အမေအသက်ရှူကြပ်လို့ ” 

ဟု ပြောရာသူမှန်တခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။

အမေက ပြူတင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေတယ်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်သည်။ မိုးပတ်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီတို့ကို မိုးရေများစိုရွှဲသွားလေသည်။ သူ မှန်ကိုပြန်ချလိုက်ပြီးလိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။

“ အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီသားရေ.. အဝတ်စားလဲမှဖြစ်မယ်” 

ဟု ပြောပြီး သူမအိတ်ထဲမှ အင်းကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တခါးပိတ်ထားလား သား ဟုသူ့ကို မေးသည်။ ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ ဟုသူပြောလိုက်တဲ့အခါ သားဟိုဘက်လှည့်ထားအုံးအိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ် ဟု အမေက ပြောလေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

သူတဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေအဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာတင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကိုရှေ့သို့ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။

အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါသားဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်ကို မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

အမေ မှင်တက်နေလေသည်။ ၁ မိနစ်ကျော်လောက်တွင် အမေအတင်းရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား ဟု ပြောသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာမဝတ်ရသေးတဲ့ အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကို အမေလက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ရန် တားနေလေသည်။ ဖယ်စမ်း စည်သူ မင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့စကားများကို သူ မကြားဟန်ပြုထားပြီး အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရနဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ အမေကသူ့ကို ထုရိုက်နေတည်။

သူ့ကို ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး စွေ့ခနဲပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းသို့ တင်စောင်းမှ ာချလိုက်သည်။  အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ လက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကိုတင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား...အမေ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

အမေ့စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုမွေးစားခဲ့တဲ့ အမေဒေါ်မေသူစောက်ပတ်ကို စည်သူမြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အားးးးးးး” 

အမေငြီးသံလေးများစိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက်ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကိုအကုန်မြိုချလိုက်သည်။ သူမတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။

သံချောင်းအလားမာ တောင်နေသည့် သူ့လီးတံကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီးသူ့လီးတံက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ” 

အမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ပွင့်ဟပြီး ငြီးတွားနေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့မွေးစားအမေစောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက််ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေလေသည်။

သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးပဲ ပြီးမှအမေ ပေးသည့်အပြစ်ကို ခံမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့်အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေးစားအမေနဲ့ မွေးစားသား တူဝရီး ဆိိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသယောက်ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနေကြလေသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်ပူများကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပင် အမေ့ကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူနောင်တ ရနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ဘရာစီယာဂျိပ်တပ်ပြီး အင်းကျီ ဝတ်နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပးထားပြီး ထိုင်နေသည်။

အမေ့ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး 

“ အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကိုပေးပါ သားခံပါ့မယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ့ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလိုကြည့်ပြီး တဖက်သို့ မျက်နှာလွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည်မဟုတ်မှန်းသိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ မေမြို့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီးအိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံးငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှမရှိ အမေက အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။

“ မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ဆီပဲရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှမရှိပါလား သားရေ အမေတို့ ဈေးသွားကြရအောင်” 

ဟု သူ့ကိုလှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာသွားရတယ်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကားမပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။ မီးဖိုထဲသွားပြီး 

“ အမေနားနားနေနေ နေပါသားပဲသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

ဟု ပြောပြီး သူအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီးအပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းပြီးဈေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ငါးခြောက်ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရအချို့ဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီးမီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ်စီမံနေလေသည်။ ထမင်းဟင်ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ အမေရေသွားချိုးသည်။ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးပြီးရင်လူးဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေလိုက်သည်။ 

“ အမေ့ဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေတာလား သား ” 

ဟု အမေက မေးသည်။

“ ဟုတ်တယ်..အမေလူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ် ” 

ဟု သူပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါသား ဟု သူ့ကိုပြောလေသည်။

ညနေဆာကို အစောစားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် ညအစော အိပ်ခန်းကိုယ်စီသို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာလဲှရင်း ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို သူတွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။

မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့သူ ခြံရှေ့ထွက်ပြီး လမ်းအတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏလျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ အမေ့ လက်ခဏလောက်ဟု သူပြောပြီး လက်ကိုကိုင်၍ အမေ့လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်လိုက်သည်။ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး 

“ အမေခဏနော် သားဒီဘက်နား သွားအုံးမယ်” 

ဟု ပြောကာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ဈေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီးပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ လက်သူကြွယ်ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။ 

“ အမြန်လုပ်ပေးပါလား အကို ” 

ဟု ဆိုင်ရှင်ကို ပြောတော့ 

“ အမြန်လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေးပေးရမှာနော် ညီလေး ” 

ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်ကပြောသည်။ ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ရမလဲ မေးတော့ မနက်ဖြန်ဒီလိုအချိန်လာခဲ့ ညီလေး ဟု သူ့ကို ပြောသည်။ စရံငွေပေး ဘောင်ချာယူပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနကအလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲ ဟု အမေက မေးသည်။

ဒီနားပါ အမေ ဟု သူပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်းရမယ် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့် အမေ့ကို သူစွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက်ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်မိနေပြီလေ။

ထိုနေ့တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလို အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့အဝေးဆုံးသို့ သူထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားလိုက်သည်။

နောက်နေ့မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏသွားအုံးမည် ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီးလက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထဲ့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာခုံအောက်မှာ သူဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့်ယူကာ ဗူးထဲမှလက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့လက်သကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်..သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ဇနီးအဖြစ်ရှိပေးပါနော် အမေ ” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်း တအားထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီးဖြစ်နေပါပြီကွာ ” 

ဟု အမေကပြောသည်။

“ အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေကသား မျက်စိထဲမှာ အလွန်လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ်နတ်သမီးလေးတပါးပါ။သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျဦးဆွေးဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံးတောင်ဝှေးတချောင်းအဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီးသားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကိုလျှောက်လှမ်းမှာပါအမေရယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ..သားကလဲ” 

အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ထစေလိုက်ပြီး 

“ သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက ရင်ထဲ စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သားချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောပြီး ထတော့ ဟု ပြောပြီး သူမဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။

“ သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်” 

သူ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဒီတခါတော့ အမေကစပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်သည်။

အမေ့ လျှာနွေးနွေးလေးက သူ့လျှာကို ထိုးမွှေ့နေသည်။ ၅ မိနစ်လောက် အနမ်း ရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ချပေးလိုက်သည်။

သူတို့ကိုယ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးဆံပက်ကို သူဖြေလိုက်တယ်။ အမေ့ဆံပင်များက ဖွားခနဲနောက်သို့ ဖားလျားကျသွားသည်။ အမေ့လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူမှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေးတဝိုက်ကို နမ်းကာလျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်ကကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကိုအောက်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးသည့်ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးး ဟင်းး” 

ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး ဟင်းး သား” 

အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးးးးးးးးး” 

အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည်ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အမေ့ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးး” 

ခဏကြာတော့ အား.. ဟု ငြီးတွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကို သူတစက်မကျန်မျိုချလိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးး” 

အမေ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက်ကပုကရိုလေးဖြစ်နေပြီး ကဗျာဆန်လှပေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး” 

အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း အမေက စကောဝိုင်းသလို သူမဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံးကို ထိကပ်ထားပြီး သုတ်ရည်များကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူနဲ့ မတိမ်းယိမ်းပင် အားးးးးးး..ဟု ငြီးတွားကာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ မေမြို့ရဲ့ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ဒေါ်မေသူတို့ တူဝရီးရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်လိုက်ပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ခုကစပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမဖြစ်သွားပြီနော် ဟု ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကို သူနမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့ လင်ဖြစ်သွားပြီ” 

ဟု အမေကပြုံးပြီး တီးတိုးလေးပြောလေသည်။ စကားပြောနေစဉ် အချိန်မှာပဲ စည်သူ့လီးက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ နောက်တခါထပ်လိုးဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး

“ မိန်းမစောက်ပတ်ကို လင်လေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ 

“ လိုးပါ အမေ့သားလင်လေးရယ် ” 

ဟု အမေက ပြောလေသည်။ သူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး” 

“ နာလို့လား မိန်းမ” 

“ ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့ လင်လေးရယ်” 


ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကိုရွှေဧည့်သည် (စ/ဆုံး)

ကိုရွှေဧည့်သည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - တိမ်ပြိုမိုး

နို့ဝလို့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ သားလေးရင်ဘတ်ပေါ်ကို စောင်လေးဖိပေးပြီး ပါးလေးကို အားရပါးရ နမ်းလိုက်မိတယ်။ ကျမအနမ်းကြောင့် တစ်ချက်လူးလွန့်ပြီး ပြန်အိပ်သွားတဲ့ သားလေးကိုကြည့်ရင်း နားစွင့်မိတော့

“ အမလေးး.. အ ဘွတ် ဘတ် ဟင့် အင့်”

သံစုံတီးဝိုင်းလို့ အသံတွေက စုံနေသလို ပျဉ်ထောင်အိမ်လေး တစ်ခုလုံးလဲ ငြိမ့်ခနဲ့ သိမ့်ခနဲ့ တုန်ခါနေရော။ ဟူးး….. သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်မိတာက ကျမပါ။ အသက် ၂၁ နှစ် ဆိုတာက သွေးသားဆူဖြိုးလို့ အာရုံတွေ ထက်သန်နေတဲ့ အရွယ် မဟုတ်ပါလား။ ကျမအိမ်ထောင်ကျတော့ ၁၈ နှစ်။ ညားခါစ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်လို့ တစ်နှစ်လောက် သားသမီးမယူပဲ ဆေးစားနေလိုက်ပြီးမှ သားသားကို ယူခဲ့တာ။ အခု သားသားက ၁၁ လရှိပြီ။

ကျမအမျိုးသားက ကုမ္မဏီတစ်ခုက အရောင်းမြှင့်တင်ရေး။ မြို့ပေါ်တင်မကဘူး နီးစပ်ရာ မြို့ငယ်လေးတွေထိ ကုန်ဖြန့်ဝေရတယ်။ အာ့ကြောင့် အိမ်ကပ်ရတဲ့ရက်က တစ်လကို ၄/၅ ရက်ပဲ။ အမြဲလိုလို ခရီးထွက်နေရတယ်။ အခုခေတ်က ကုမ္မဏီတွေကလည်း အပြိုင်အဆိုင်ဆိုတော့ သုံးစွဲသူဆီအရောက် ဝန်ဆောင်မှုပေးပြီး ဈေးကွက်စိုးမိုးဖို့ ကြိုးစားနေရတာ မဟုတ်လား။

ကျမတို့လင်မယားလည်း အိမ်ကပ်ရတဲ့ အချိန်ကိုပဲ အတိုးချပြီး အိမ်ထောင်ရေးသုခကို ခံစားရတာပေါ့။ ခက်တာက ကာမအရသာဆိုတာကလည်း ပညာရှိတွေပြောသလို ဆားငံရေလိုပါပဲ။ သောက်လေငတ်လေ မက်မပြေပါပဲ။ မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ကျမ အဲ့အရသာကို နှစ်ခြိုက်တာအမှန်ပါ။

အခုလည်း ကိုတင်ထွန်း နယ်ဆင်းနေတုန်း ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်း သူဇာနွယ်က ဘုရားဖူးလာတာ အိမ်မှာတည်းပါရစေတဲ့။ သူနဲ့က ငယ်ငယ်ထဲက ဆော့ဖေါ်ဆော့ဖက်။ ရှစ်တန်းနှစ်ကြမှ သူ့အဖေက ဝန်ထမ်းဆိုတော့ ရန်ကုန်ပြောင်းလို့ ကွဲသွားကြတာ။ အခုတော့ သူလည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီးထဲက ဝန်ထမ်းအလုပ်ဝင်နေတာတဲ့။ ရုံးပိတ်ရက်ရှည်နဲ့ကြုံလို့ မရောက်တာလဲကြာ ကျမတို့မြို့ရဲ့ အထင်ကရ သမိုင်းဝင်ဘုရားလည်းဖူးရင်း သူ့ယောက်ျားနဲ့ ရောက်လာတော့ အိမ်ကျဉ်းပေမယ့် မငြင်းရက်လို့ လက်ခံလိုက်ရတယ်။

အိပ်ခန်းကလည်း တစ်ခန်းပဲရှိတဲ့ သုံးပင်နှစ်ခန်း အိမ်လေးဆိုတော့ ကျမတို့အိပ်ခန်းကို သူတို့လင်မယားပေးပြီး ကျမနဲ့သားသားက အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းရော ဘုရားခန်းပါ လုပ်ထားတဲ့ နေရာမှာ အိပ်ရတော့တာပေါ့။ မိသူဇာနဲ့က မတွေ့ရတာလည်းကြာတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားတွေ ပြောမကုန်ပေါ့။ ငယ်ဖြစ်ဟောင်းတွေ ပြောလို့မဝ။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားပြောနေတဲ့ကြားက သူ့ယောက်ျားက အိပ်ခန်းထဲက လှမ်းခေါ်နေလို့

“ ဟိုမှာ နင့်ချစ်ချစ်က ခေါ်နေပြီ သွားလိုက်ဦး”

“ အဟီး သူက အဲ့လိုပဲဟ ဟိဟိ”

ပြောရင်းထသွားတော့ သူဇာရဲ့ နောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပြီး ကျောင်တုန်းထဲက သူငယ်ချင်းတွေထဲ ကိုယ်ခန္ဓာအချိုးအစားလှပြီး အသားဖြူလို့ အသားညိုပြီးခါးတုတ်တဲ့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို အများက ဆန့်ကျင်ဖက်အတွဲလို့ သမုတ်တာကို ပြေးသတိရမိပါသေးတယ်။

သူဇာထသွားပြီး ခနနေတာနဲ့ အခန်းထဲက အသံတွေကို ကြားတာနဲ့ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်တဲ့ကျမ သူတို့လိုးနေမှန်း သိလိုက်တယ်။ ဘယ့်နှယ် ဧည့်သည်လုပ်ပြီး သူများအိမ်မှာ နေ့ခင်းကြီး လိုးရတယ်လို့။ ပြီးတော့ မိသူဇာကလည်း ထွက်လိုက်တဲ့ အသံတွေ။ ကျမလည်း ခံဖူးလို့ ကလေးတောင် တစ်ယောက်ရနေပြီ။ ဒီလိုအသံထွက်တာကတော့ လွန်ပါတယ်။

သူတို့လွန်တာက အရေးမကြီးဘူး။ မလိုးရတာကြာတဲ့ကျမ သူတို့လိုးနေပါလား ဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတော့ ရင်ထဲမှာ ရှိန်းတိမ်းဖိန်းတိမ်းနဲ့ စောက်ပတ်ကလဲ ရွစိစိဖြစ်လို့လာတာပေါ့။ အဲ့ဒါနဲ့ မကောင်းပါဘူးဆိုပြီး

“ မိသူဇာ ငါလမ်းထိပ်က အသုပ်ဆိုင်သွားမလို့ စားချင်ရင် ဝယ်လာရမလားး”

“ နေ နေ ရွှေရီ မဝယ်လာနဲ့တော့”

ပြန်ပြောတဲ့ အသံက ဗလုံးဘထွေးနဲ့ ဖီးတက်နေတဲ့အသံ

“ အေးး အေးး ငါသွားပြီနော်”

စိတ်ထဲကတော့ ကောင်မ စိတ်ကြိုက်သာ လိုးကြဟေ့လို့ ပြောမိတယ်။ ကျမတို့သားအမိ အသုပ်ဆိုင်မှာ အတော်ကြာကြာနေပြီးမှ အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အသံတွေ တိတ်နေတာမို့ အိပ်ခန်းထဲကို အသာချောင်းကြည့်မိလိုက်တယ်။

“ အမလေးးး လေးး”

နှုတ်ကတောင် အသံထွက်သွားတယ်။ ကြည့်ပါဦးရှင် ကျမတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ သူတို့အိပ်ယာများ မှတ်နေလား မသိဘူး။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နေနေကြတာများ။ မိသူဇာကတော့ ထမိန်လေး ရင်လျားပြီး ကွေးကွေးလေးရှင့်။ ဘယ်လောက် အလိုးခံလိုက်ရတယ် မသိဘူး။ ဟို.. သူယောက်ျားဆိုတဲ့ ကိုမင်းသိန်းကတော့ အဝတ်ဗလာနဲ့ လိုးထားတဲ့ လီးကပျော့ခွေနေပေမယ့် လီးမွှေးထူထူမဲမဲတွေမှာ စောက်ရေအဖြူတွေ ပေလို့ပွလို့။ ကျမလည်း မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ရင်ခုန်မိသလို ဘာလုပ်ရမှန်းတောင် မသိဖြစ်သွားတယ်။ နောက်မှအကြံရပြီး အိမ်ထဲကပြန်ထွက် ခြံဝကနေ

“ မိသူဇာရေ ငါတို့တော့ စားလို့ဝပြီဟေ့”

လို့ အသံကျယ်ကျယ်ပေးပြီ အိမ်ထဲဝင်လိုက်တယ်။ သူဇာက သူ့လူကို အတင်းနိုး အဝတ်ဝတ်ခိုင်းသလို သူကိုယ်တိုင်က ထမိန်ရင်လျားနဲ့ အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး

“ အေးပါဟာ နင်စားရရင် ငါဝသလိုပါပဲ ဟီးးဟီး”

လို့ စ နေလို့ ကျမလည်း သူ့နားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးနဲ့

“ နင်လည်း စားလို့ဝပြီ မဟုတ်လား” ဆိုတော့

“ ကောင်မ”  ဆိုပြီး ကျမကို ထုပါလေရော။ ပြီးမှ

“ ရေချိုးမလို့ ဟ ”

“ အေးပါ ချိုးချိုး ပြီးရင် ထမင်းစားကြလေ။ ငါတော့ မစားတော့ဘူး အသုပ်နဲ့ ညစာပြီးလိုက်ပြီ”

သူတို့လင်မယားရေချိုးတော့ အိမ်ပေါ်ကနေ သူတို့ရေချိုးနေတဲ့ဆီ ကြည့်နေမိတယ်။ သူတို့လင်မယားကို ကြည့်ပြီး အံ့ဩရတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး အသားက ဖြူရုပ်အချောတွေ။ အခုလဲ ရေချိုးတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဂျီးတွန်းပေး ဆပ်ပြာတိုက်ပေး နေကြတာ။ အာ့က မအံ့ဩပါဘူး။ အံ့ဩတာက ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ကိုမင်းသိန်းက သူဇာ့စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေသလို သူဇာကလည်း ကိုမင်းသိန်းလီးကို ထုပေးနေတာ။ လင်မယားတွေ အဲ့လောက်ကဲတာတော့ လွန်တာပေါ့။

ဟော ကြည့်နေရင်း ကိုမင်းသိန်းက သူဇာ့ကို ငုတ်တုပ်ထိုင်ခိုင်းပြီး ပုဆိုးဖြည်ပြီး သူ့လီးကို သူဇာ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးတော့ ကျမပါယောင်ပြီး ပါးစပ်ဟပေးနေမိပါရော။ အို… မိသူဇာကလည်း အငမ်းမရ စုပ်လို့။ ကျမလည်း တံထွေးတွေ မြိုချနေရသလို ရင်ထဲမှာ ကတုန်ကယင်ကြီး ရှင့်။ စောက်ပတ်ထဲက အရေတွေစိမ့်လာမှန်း သတိထားမိမှ အကြည့်တွေရုတ်သိမ်းပြီး စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းနေရတယ်။

=============================

ညစာစားပြီး စကားလေးတောင် ကြာကြာမပြောရသေးဘူး။ ကိုမင်းသိန်းက

“ အိပ်ချင်ပြီ ခရီးပန်းလာလို့လား မသိဘူး”

ဆိုတော့ ကျမကပဲ အလိုက်သိသိနဲ့

“ ဟုတ်သား နင်တို့ခရီးပန်းလာတာ ငါက အလိုက်မသိ စကားပြောသလို ဖြစ်နေပြီ ကဲကဲ အိပ်ကြတော့”

ကျမလည်း သားသားနဲ့ အိမ်ဦးခန်းမှာ အိပ်ယာဝင်ပြီး သားကိုနို့တိုက်ရင်း အိပ်တော့ သားသားအိပ်ပေမယ့် ကျမအိပ်လို့မပျော်ဘူး။ သူတို့ ချစ်ဗျူဟာ ခင်းနေတာကို မမြင်ရပေမယ့် ကြားနေရတော့ ကျမမှာ အနေခက်နေရော။ အလိုက်မသိတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ယားလို့ ပေါင်နှစ်လုံးကို လိမ်ထားရတယ်။ မျက်လုံးကို ဇွတ်မှိတ်အိပ်မယ် ကြံပြန်တော့ သိမ့်ခနဲ့ ငြိမ့်ခနဲ့ အိမ်က လှုပ်လှုပ်သွားတော့ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရပါ့မလဲ။ စိတ်ညစ်လိုက်တာနော်။ အဝေးရောက်နေတဲ့ လင်တော်မောင်ကို သတိရလိုက်တာ။ သူသာရှိရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ။ မိသူဇာတို့နဲ့ အပြိုင် ကဲပြချင်စမ်းပါဘိ။ အိပ်မရတဲ့တူတူ သူတို့ကို ချောင်းကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်က ပေါ်လာပေမယ့် ကြည့်ရမှာကို မရဲဘူး။

“ အာ မောင် ဟင့် သေတော့မှာပဲ”

ဟင် မိသူဇာရယ် ဘယ်လိုများ ဖြစ်နေပါလိမ့်။ ကျမသိချင်စိတ်နဲ့ ရှက်စိတ်လွန်ဆွဲပွဲကို မိသူဇာ အသံက အားဖြည့်ပေးတာမို့ ကြည့်ဖို့က အသာရသွားရော။ အပြင်က ပျဉ်ကာပေမယ့် အတွင်းအိပ်ခန်းဖွဲ့တော့ ထရံကာထားတာမို့ ကြည့်ဖို့က မခဲယဉ်းပါဘူး။ သိတဲ့အတိုင်း ရောင်းတန်းယက်ထားတဲ့ ထရံက ယက်စက ဝါးအစို မပျောက်သေးတော့ ကြာလေအပေါက်တွေက ကြဲလာတာ ထုံးစံပေါ့။

ကျမ အိပ်ရာက အသာထပြီး ထရံနား ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လို့ ပိုက်ဆံမကုန်တဲ့ အပြာကား ကြည့်နေမိတယ်။ အမလေးနော် သူတို့တွေက ဧည့်သည်ဘဝများ မေ့နေလား မသိဘူး။ လိုးတာကိုတောင် တကယ့်စည်းလွတ်ဝါးလွတ် နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်မကပ်ဘူး။ သူဇာနဲ့က သူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် အတွင်းပစ္စည်းက မြင်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူး။ အခုမှ သေချာမြင်ဖူးတော့တယ်။

ကိုယ့်သူငယ်ချင်းမို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူး။ အသားကလဲဖြူပြီး အချိုးအဆစ်ကျနပြီး လှတာကြောင့် အခု လေးဖက်ကုန်းထားတော့ သူဇာ့ဖင်ကြီးက မြင်ရတာ ယောက်ျားလေးမပြောနဲ့ ကျမမိန်းမသားချင်းတောင် မနာလိုချင်စရာကြီး။ ဖြူဝင်းနေတဲ့ ဖင်ကြီးက ကားပြီး စောက်ဖုတ်က ပြူးထွက်နေတာပဲ။ အမွှေးရိတ်ထားတာမို့ ရှင်းလင်းပြောင်တင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်က နီနီရဲလို့။

ကိုမင်းသိန်းကို ကြည့်လိုက်ပြန်တော့ သူဇာ့နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီး သူဇာ့ဖင်နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး လီးကို အားရပါးရ ထည့်ဆောင့်လိုးနေတာ။ အသားဖြူလို့ပဲထင်တယ် ကျမယောကျ်ား ကိုတင်ထွန်းလီးက ညိုပေမယ့် ကိုမင်းသိန်းလီးကကြတော့ ဖြူပြီး ဒစ်အပေါ်ကွမ်းသီးလုံးက ရဲရဲကြီး။ လီးအရွယ်အစားက ကိုတင်ထွန်းနဲ့ မကွာပေမယ့် ဖြူသန့်နေတဲ့ ကိုမင်းသိန်းရဲ့ လီးကြီးကို အလိုလို မက်မောမိနေသလိုပါပဲ။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း လီးက သူဇာ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွံဝင်သွားသလို ဖွတ် ဗြွတ် ဆိုတဲ့ အသံက ထရံလေးသာ ခြားလေတော့ သဲသဲကွဲကွဲ ကြားနေရသလို သူဇာရဲ့

“ အမလေးးမောင် မောင်”

ဆိုတဲ့ ငြီးသံကြောင့် ကျမနှာကြောတွေ ထလို့နေတာပေါ့။

ကိုမင်းသိန်း ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျမစောက်ပတ်ထဲ အဲ့လီးကြီးဝင်သွားသလို ခံစားနေရတယ်။ အထဲကလည်း အရေတွေက တစိမ့်စိမ့်ကျနေလို့ ကျမထမိန်ပင့်ပြီး လက်နဲ့ အစိလေးကို ဖိချေပေးမိရော။

“ အားး အီးး ဟီးး”

ဆိုပြီး ကောင်းလွန်းလို့ နှုတ်ကအသံတွေ ထွက်သွားမိတယ်။ ကျမအသံက ကျယ်သွားလို့ထင်တယ် ကိုမင်းသိန်းက ကျမရှိတဲ့ ထရံဖက်ကို လှည့်ကြည့်လာလို့ ကျမရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ့ဖြစ်ပြီး သိသွားရင်တော့ သေပြီလို့ တွေးမိလိုက်သေးတယ်။

သူဇာကတော့ ခေါင်းအုံးကို မျက်နှာအပ်ပြီး လီးအရသာခံနေတော့ ကြားဟန်မတူပါဘူး။ ကျမအသာငြိမ်နေလိုက်တော့ ကိုမင်းသိန်းလည်း လိုးလက်စကို ဆက်လိုးနေမှ ကျမ သက်ပြင်းချမိတော့တယ်။ တော်ပါသေးရဲ့လို့။ ကျမပြန်ကြည့်နေတုန်း ကိုမင်းသိန်းက သူဇာ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ လီးကိုပြန်ထုတ်ပြီး ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြန်ရော။

“ မောင်ကလဲ မပြီးသေးဘူးလားကွာ”

“ မပြီးသေးဘူးလေ လိုးဦးမှာ”

“ ဟာ သူဇာတော့ သေမှာပဲ။ မောင်လုပ်တာ ယောင်လို့တောင်နေပြီ”

“ ဘာ ယောင်တာလဲ”

“ အာ ဘာယောင်ရမလဲ သူဇာ့ဟာလေးပေါ့”

သူဇာပြောမှ ကျမလည်း သေချာကြည့်မိတယ်။ ဟုတ်ပါရဲ့ သူဇာ့စောက်ဖုတ်လေးက အသားဖြူလို့ထင်တယ် ဖောင်းကားနီရဲနေတာပဲ။

“ သူဇာ့ဟာလေးဆိုတာက ဘာလဲ”

“ ဟာ မောင်နော်”

“ ဟားး တကယ်ပြောတာလေ။ ဘာလဲ သူဇာ့ဟာလေးက”

“ ကြည့် သူတော်တော်ကြားချင်နေ”

“ ကြားချင်တယ်လေ ပြော’

“ စောက်ပတ် စောက်ပတ် ကဲရပြီလား”

“ ဟားးး ရသေးဘူး ထပ်ပြော”

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ရယ်နေတာက အသံကျယ်လို့ သူဇာက

“ တအားမရယ်နဲ့လေ ရွှေရီ ကြားသွားဦးမယ်”

“ ကြားလည်းဘာဖြစ်လဲ။ သူက ကလေးအမေတောင် ဖြစ်နေပြီ ဆန်းတာကြလို့”

“ မဆန်းလဲ ဘယ်ကောင်းမလဲ မောင်ရဲ့”

“ ကဲပါ လိုးရအောင်”

“ ဟင့် မောင်ကလဲကွာ အားမရနိုင်ဘူးလား”

“ သူဇာကေရာ”

“ သူဇာပြီးတာ သုံးခါတောင်ရှိနေပြီ ပူနေပြီ မောင်က လွန်ကိုလွန်တယ်”

“ သူဇာက မကြိုက်လို့လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမယ့် နာနေပြီမောင်ရဲ့။ နေ့လည်ကလည်း နေထားတော့ လူလည်း အားကုန်နေပြီ”

“ အင်းပါ မောင်မြန်မြန် ပြီးလိုက်မယ်နော်”

သူဇာက ကိုမင်းသိန်းမျက်နှာကို ဆွဲလို့ ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းရင်း

“ မောင့်ကို အာ့ကြောင့်ချစ်တာ”

ကိုမင်းသိန်းက သူဇာ့ပေါင်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တော့ သူဇာ့ဖင်တွေက အိပ်ရာကလွတ်ပြီး လေထဲမှာ မြောက်နေရော။ စောက်ဖုတ်က လီးဝင်ဖို့ အသင့်မျှော်နေတဲ့ အနေအထားလေ။ ကိုမင်းသိန်းက လီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝတေ့လို့ ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အခါ (စွပ်)ဆိုပြီး လီးဝင်သံနဲ့ (အာ့)ဆိုတဲ့ သူဇာအသံက တပြိုင်ထဲ ထွက်လာသလို ကျမစောက်ဖုတ်က ဆစ်ခနဲ့ကျဉ်ပြီး စောက်ရေတွေကျလို့ သူတို့မပြီးခင် အရင်ပြီးသွားလို့ ကျမနှာစိတ် ဘယ်လောက်ပြင်းနေလဲ သိလောက်ပါတယ်နော်။

သားသားရင်ဘတ်ပေါ် လက်ကလေးတင်ပြီး အိပ်ပျော်အောင်လို့ မျက်စိမှိတ်ကာ ကြိုးစားပေမယ့် မျက်လုံးထဲမှာ သူဇာတို့စုံတွဲပုံရိပ်ပဲ မြင်ယောင်နေမိတယ်။ စောနက ပြီးထားတာတောင် ပြန်တွေးမိရင်း ဖိးကလာချင်နေသေးတယ်။

ကျမဘဝမှာ ချစ်သူရည်းစားလဲ မထားခဲ့။ ကိုတင်ထွန်းကို အမေတို့က သဘောတူ ကြည်ဖြူလို့ ပေးစားတော့ ယူခဲ့ပြီး ကာမဆက်ဆံတာဆိုလို့ သူတစ်ဦးပဲရှိခဲ့တာ။ တစ်ခြားယောက်ျားလေးတွေ အပေါ်မှာလည်း တခါမှ စိတ်နဲ့တောင် မဖောက်ပြန်ခဲ့မိဘူး။

ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိထားမိတာကတော့ သားသားလေး မွေးပြီးနောက်ပိုင်း ကာမဆက်ဆံရတာကို ပိုပြီး မက်မက်မောမော ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ စာဆိုကတော့ တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှတဲ့။ ကျမက တစ်သားမွေး တစ်သွေးရွ ဖြစ်လို့နေပြီလား။ အခုလဲ ကိုမင်းသိန်းကို စိတ်ကဖောက်ပြန်နေမိတယ် ဆိုတာက ကိုတင်ထွန်းနဲ့ မဆက်ဆံရတာလဲကြာ နောက် ကိုယ့်ရဲ့ မျက်စိအောက်တင် မြင်နေ တွေ့နေ ကြားနေလို့ နေမှာပါ။

ကျမစိတ်ကိုလျှော့ပြီး အိပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားလို့ အိပ်ပျော်လုနီးနီးမှာ ဟိုဘက်အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသံကြားရလို့ မျက်လုံးပြန်ကျယ်လာရော။ ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ မသိပါဘူး။ ကျမစိတ်က အဲ့အခန်းဆီပဲ ရောက်နေတော့ လေတိုက်တောင် သိမယ့်ပုံ။ အခုလဲ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသံကြားတော့ (ဪ သူတို့ ရေထသောက် သေးထပေါက်ကြတာပဲ) လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။

ဟုတ်တယ် ကျမနဲ့ ကိုတင်ထွန်းဆို လိုးပြီးရင် ရေထသောက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ဆေးကြ လီးဆေးကြပေါ့။ အခုလဲ အာ့လိုပဲလို့ ထင်လိုက်တယ်။ အာ့ကြောင့် မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်လေ။ သိသာသိစေ မမြင်စေနဲ့တဲ့။

ဒါပေမယ့် ခြေသံက အခန်းအပြင်ကို ရောက်လာပြီး ဆက်မကြားရတော့လို့ စူးစမ်းစပ်စုတတ်တဲ့ မိန်းမတို့သဘာဝ မျက်လုံးမှိတ်ထားရာက မှေးပြီး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ...ဟင် သူဇာမပါပဲ ကိုမင်းသိန်းတစ်ယောက်ထဲ ကျမတို့ ခြေရင်းကနေ ခြေစုံရပ်လို့ စိုက်ကြည့်နေပါရောလား.. တော်သေးတယ် ကျမတို့သားအမိက စောင်ပါးလေးခြုံထားမိလို့ နောက်မို့ဆို ထမိန်စများ လွတ်နေမလားလို့ လုံမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါတောင် သူကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရင်ခုန်နေမိတယ်။

ခြေသံကြားပြီး ကျမတို့ဘေးဆီ ရောက်လာမှန်း သိရတော့ ..အို ဘာများလုပ်မလို့လဲ.. အတွေးနဲ့ ကြောက်စိတ်တွေနဲ့ ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေမိတယ်။ ကိုယ့်အိမ်ပေါ်ပေမယ့် တကယ်လို့ ထိတွေ့လာရင် အော်ဖို့က မဖြစ်။ စိတ်ညစ်ပါတယ်။ .. ဟော သူကျမဘေးမှာထိုင်လိုက်ပြီပဲ.. သားသားဖက်ကို လှည့်အိပ်နေတာမို့ သူ့ကို ကျောပေးလို့ ထားသလိုမို့ ကျမနောက်ပိုင်းကို သူကြည့်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။ ရင်တွေလည်းခုန် ဒူးတွေလည်း တုန်နေပြီ။

အခန်းထဲက သူဇာများ ထွက်လာလို့ကတော့ အရှက်ကွဲပါပြီလို့ အတွေးတွေက ကစဉ့်ကလျား ပြေးချင်ရာပြေးနေအခိုက်မှာ ..အို.. သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမဖင်ပေါ် ခပ်ဖွဖွ အုပ်ကိုင်လိုက်တာမို့ ..ဟင့်..လို့ တစ်ချက် တွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားသလို လင်သားမဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်က ငါ့ဖင်ကို ကိုင်နေပါလားဆိုတဲ့ အသိကြောင့် အလိုက်မသိတဲ့ စောက်ပတ်က ရွပြီးကြွလာရော။ ကျမ ဘာလုပ်ရမယ် မသိလို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး သူဘာလုပ်မလဲ ဆိုတာကို အံ့ကြိတ်ခံနေလိုက်တယ်။

ဟောကြည့် ကျမဖင်ကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်နယ်ပေးနေပါပေါ့လား။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ရောက်လို့ ဖင်ပေါက်ဝကို မထိတထိ ဖြစ်လေတိုင်း ကျမ တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲ့ဖြစ်ပြီး အသံမထွက်အောင် မနည်းထိန်းနေရတယ်။ နောက်တော့ ကျမရင်ညွှန့်ကနေ စောင်ကိုခွာလို့ ခြေရင်းပို့လိုက်တယ်။ သားသားကို နို့တိုက်ရတာမို့ ဘရာမဝတ်သလို လှန်ရလွယ်အောင် တီရှပ်အနွမ်း အဖြူလေး ဝတ်ထားမိလေပြန်တော့ အသီးစူစူနဲ့ ပုံရိပ်ထင်နေတဲ့ နို့တွေကို သူကြည့်နေတော့မှာပဲ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရှက်ရပြန်ရော။

သူက အကျီကို ခါးကနေ အပေါ်ကို အသာအယာ ဆွဲလို့လှန်နေတော့ အိုရှင်ရယ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ လုပ်ချင်သလို လုပ်နေပါလား။ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ တားရခက်။ ဒုက္ခပါပဲ။ အင်္ကျီအကာအကွယ်တွေ အောက်က လွတ်မြောက်လာတဲ့ နို့တွေကို သူသေချာကြည့်နေတယ် ထင်တယ်။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့ အချိန်ဟာ ကျမအတွက် ရင်လှိုက်ဖိုမောရပါတယ်။ သူ့လက်က ကျမနို့အုံပေါ် ရောက်လာပြီဆိုတဲ့ အသိက အကြောက်တရားနဲ့ ကာမအရသာနှစ်ခု ရောပြွမ်းလို့နေပါတယ်။

သူကကျမနို့တွေကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်နယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိးလက်မနဲ့ ပုတီးပွတ်သလို ချေလေတော့ .. ဟင့် ဟင့်..အပြင်က အသံမထွက်ပေမယ့် ကျမတွန့်နေရပြီ။ နောက်တော့ ကုန်းပြီး အပေါ်ဖက်က နို့ကို သူငုံခဲလိုက်တော့ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တွန်းထားရင်း

“ အားး မလုပ်ပါနဲ့ မလုပ်နဲ့”

ကျမပြောတာကို သူကြည့်ပြီး ဘာမှမပြောပဲ ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို ဖမ်းစုပ်တော့တာပဲ။ 

“ ဟင် အင့် အ အာ”

ကျမရုန်းမထွက်နိုင်အောင် မေးကိုကိုင်ကာ စုပ်နမ်းနေတာမို့ သူအနမ်းအောက် ကျမရောက်ခဲ့ရပြန်တယ်။ သူ့လျှာကြီးက ကျမပါးစပ်ထဲ ဘာရှာပုံတော်ဖွင့်တယ် မသိဘူး၊ မွှေနှောက်နေလို့ ကျမအနေခက်။ အပေါ်က လျှာစစ်ဆင်ရေးခင်းနေသလို အောက်ဖက်မှာလည်း သူ့လက်က ကျမစောက်ဖုတ်ကို အုပ်ထားပြီး လက်မက စောက်စိကို ဖိချေပေးနေတော့ ကျမအနာကို ဆားထိသလို ဖျတ်ဖျတ်လူးပြီလေ။

တော်တော်လည်တဲ့ လူကြီး။ ထမိန်ပေါ်ကတောင် ကျမစောက်စိကို မကြည့်ပါပဲ အမိအရ ချေမွနိုင်တယ်။ ကျမ ဘယ်လိုမှနေမရလို့ ပေါင်ကားပြီး ဖြဲထားမိရော။ သူက ကျမအနေအထားကို သိတယ်။ ထမိန်စကို‌ဖြည်ပြီး ချွတ်တော့တာပဲ။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း ချွတ်လွယ်အောင် ဖင်ကြွလို့ ကူပေးမိတာ ပြန်စဉ်းစားရင် ရှက်နေမိတယ်။ ထမိန်လွတ်လို့ ပြောင်ကျင်းသွားတာနဲ့ သူ့လက်နှစ်ချောင်းကိုပူးလို့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးတော့

“ အားး မရဘူးး မလုပ်ပါနဲ့”

အခုမှ ကျမငြင်းရမှန်း သိတယ်။ ကျမရဲ့ ငြင်းဆို တောင်းပန်တိုးလျှိုးခြင်းက သူ့ကို အားပေးအားမြှောက် ပြုသလိုပါပဲရှင်။ အစက ပုံမှန်လုပ်နေရာက အားထည့်ပြီး တစွတ်စွတ်လုပ်တော့ လီးနဲ့မလိုးပဲ လက်နဲ့လိုးသလို ဖြစ်ပြီး ကျမ ကော့လန်နေတာ၊ ဖင်နဲ့ ကြမ်းပြင်တောင် လွတ်နေပြီ။ သူ့လက်တွေကို အတင်းဖမ်းဆုပ်ပြီး

“ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်။ ကျမကို မလုပ်ပါတော့နဲ့။ ရှစ်ကြီးခိုးဆို ခိုးပါ့မယ်”

“ ရွှေရီကလဲကွာ မောင်က ကောင်းစေချင်လို့ပါ”

“ ဟင့်အင်းး ဟင့်အင်းး မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”

“ ရွှေရီ မောင်တို့လိုးတာ လာကြည့်နေတာ မောင်သိနေတာပဲ။ ရွှေရီ အလိုးခံချင်နေတာ မဟုတ်လား”

သူ့ကိုယ်သူ မောင်လို့သုံးပြီး ပြောလာတော့ သူတို့ကို ကျမချောင်းကြည့်တာ သိတယ်ဆိုတော့ ရှက်လိုက်တာရှင်။

“ ဟင့်အင်းးး ဟင့်အင်းး မလုပ်နဲ့”

“ ရွှေရီက ပါးစပ်ကသာ ဟင့်အင်းး ပြောနေတာ။ စောက်ဖုတ်က ရွပြီး ရွှဲနေပြီ”

“ ဟာ ဟင့် မလုပ်နဲ့။ ကျမမှာ လင်နဲ့သားနဲ့ပါ။ ရှင်လဲ သူဇာသိသွားရင် ပြဿနာတက်လိမ့်မယ်”

ကျမစကားဆုံးတော့ သူက တဟားးဟားးနဲ့ သဘောကျပြီးး

“ ဪ ရွှေရီရယ် အ လည်း အ ပါ့”

“ ဟင် ကျမက ဘာ အ လို့လဲ”

“ မောင်နဲ့သူဇာက လင်မယား မဟုတ်ဘူး”

“ ဟင်”

“ မဟင်နဲ့ တကယ်ပြောတာ။ ရုံးက ပိတ်ရက်ရှည်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးရအောင် ဘုရားဖူးဆိုပြီး လာတာ”

“ တကယ်လား”

“ တကယ်ပေါ့”

“အို ဘာဖြစ်ဖြစ်ရှင် မလုပ်ပါနဲ့။ ကျမလင်သာ သိသွားရင် အသတ်ခံရမှာ”

“ အမလေး ရွှေရီရယ်။ မနက်ကျ မောင်တို့ပြန်ပြီ။ ရွှေရီက တွေ့ချင်တောင် မတွေ့ရတော့ဘူး။ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး”

သူပြောလာတဲ့ အချက်အလက်တွေက ကျမကို ကာမတောထဲ တွန်းပို့နေသလိုပဲ။

“ အာ ဘာဖြစ်ဖြစ် မရဘူး”

မိန်းမပီပီ ကျမ မူလို့ ငြင်းတာပေါ့။ သူကလည်း ဘယ်အလွတ်ပေးပါ့မလဲ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်တာပေါ့။

“ ရွှေရီကလဲ မောင်က ရွှေရီ့ကို ချစ်ချင်လို့ပါ”

“ ဘာ မောင်လဲ ဘာမှမဆိုင်ပဲနဲ့”

“ အခုလိုးလိုက်ရင် ဆိုင်ပြီလေ ရွှေရီရဲ့”

“ အာ ဘယ်လိုပြောမှန်းလဲ မသိဘူး”

“ ရွှေရီက မကြိုက်ဘူးလား”

“ ကြိုက်ပါပူး”

“ ကြိုက်လိုက်ပါ ရွှေရီလေးရယ်နော်”

“ ကြိုက်ပါပူး သူဇာက ရွှေရီထက်လှတာပဲ။ သွား သူဇာကိုသွားလုပ်”

နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ပြောနေမိတဲ့ ကျမပုံက ချစ်သူရည်းစားကို စိတ်ကောက်နေတဲ့ပုံ ပေါက်နေမလားပဲ။

“ အာ့ကတော့ ရွှေရီရယ် ဟင်းတွေလိုပေါ့ သူ့အရသာနဲ့သူ။ ဝက်သားက ဝက်သားအရသာ၊ ငါးက ငါးအရသာ”

“ ဟွန့် တော်တော်တတ်တယ်”

“ ဟားး ဟား”

“ တအားမရယ်နဲ့လေ သူဇာ နိုးသွားမယ်”

“ ဘာလဲ သူဇာနိုးသွားရင် မောင်နဲ့ မချစ်ရမှာစိုးလို့လားး”

ကျမအဖြေမပေးပဲ မျက်စောင်းလေးသာ ထိုးလိုက်တာမို့ စာဖတ်ပရိသတ်လည်း သဘောပေါက်မှာပါနော်။ ကျမဆီက မီးစိမ်းပြလိုက်တာ သိတဲ့သူက ကျမရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်တာမို့ အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကြက်သီးတွေထလို့ အာခေါင်တွေ ခြောက်လာတယ်။ ဟင့် သူကချက်ချင်းမလုပ်သေးပဲ ကျမစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ သေချာဖြဲကြည့်နေတော့ ရှက်လိုက်တာနော်။ ကိုတင်ထွန်းတောင် အာ့လို သေသေချာချာ မကြည့်ဖူးဘူး။ သူ့ကြမှ ဘာတွေ သုတေသနပြုနေသလဲ မသိပါဘူးရှင်။

“ အာ ဘာလုပ်နေတာလဲ”

ကျမရှက်ရှက်နဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ကာလို့ သူ့ကိုပြောလိုက်မိတယ်။ မရှက်ပဲ နေမလားရှင်။ လင်သားလဲ မဟုတ်ပါပဲနဲ့ ကျမရဲ့ ရတနာရွှေကြုပ်ကို အသေအချာ လေ့လာခံနေရတာကိုး။ ကျမရဲ့ ကာနေတဲ့ လက်တွေကို သူကဖယ်ရင်း

“ နေစမ်းပါ ရွှေရီရယ်။ မောင်လိုးမယ့် စောက်ဖုတ်ကို သေချာကြည့်ပါရစေဦး”

“ ဟင့်အင်းး ဟင့်အင်းး ရှက်ပါတယ်ဆိုမှ”

“ မရှက်နဲ့ ခဏနေ အာ့စောက်ပတ်ကို မောင့်လီးနဲ့ လိုးပေးတော့မှာ”

“ ဟာ ရှင်နော် ဘယ်လိုတွေ ပြောနေတာလဲ”

“ ကဲ အပြောမဟုတ်ဘူး လက်တွေ့ပြမယ်”

ပြောပြောဆိုဆို ကျမပေါင်တွေကို ဆွဲထောင်ပြီး ဘေးကိုကားလိုက်တော့ သူ့ရှေ့မှာ ကျမစောက်ဖုတ်က ဖြဲပြထားသလို ဖြစ်သွားတော့တာပေါ့။ ..အဟင့်.. အလိုလို ကျမနှုတ်ဖျားက နှာသံပေးလိုက်မိတယ်။ ကိုမင်းသိန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေနဲ့ နှာမှုတ်သံပြင်းပြီး ကျမစောက်ပတ်ကို သဲကြီးမဲကြီးနဲ့ လိုးဖို့ပြင်နေတယ်။ သူ့ကိုမြင်ပြီး ကျမရင်တွေ ဖိုလို့နေတယ်လေ။

ကျမလင်သားကလွဲလို့ ကာမဆက်ဆံဖူးခြင်း မရှိတာမို့ ကြုံလာမဲ့ အတွေ့အကြုံကို ရင်မောစွာ ကြိုလင့်နေမိတယ်။ သူရယ်လေ လီးကိုတန်းမထည့်ပဲ ကျမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းဝမှာ လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဝလုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရေးနေပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ကလော်ထိုးနေတော့ လီးထိပ်နဲ့အစိကို အထိုးခံလိုက်ရတဲ့ အခါတိုင်း ကျဉ်ခနဲ့ ကျဉ်ခနဲ့ ဖြစ်သွားသလို ဖင်ကိုကြွလို့ ကော့ပေးမိရင်း ..ဟင်းးး ဟင့် အဟင့်.. ဆိုတဲ့အသံတွေက အလိုလိုထွက်နေမိရော။

“ အာ တော်ပြီ တော်ပြီ မလုပ်နဲ့တော့”

ခေါင်းတခါခါနဲ့ ငြင်းဆန်နေတဲ့ ကျမကို သူက ပြုံးကြည့်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ဝ လာတေ့ကာ ခါးအားနဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တာမို့

“ ဖွတ်”

“ အမလေးးး လေးး သေပါပြီရှင်”

လီးက အရေစိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဖွတ်ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ ပြေးဝင်ပြီး သားအိမ်ခေါင်းကို ဆောင့်မိတာမို့ နာလဲနာ အောင့်လဲအောင့်တဲ့ ဝေဒနာကြောင့် ကျမ အမလေး တရပါတော့တယ်။ မျက်ရည်တွေတောင် ဝဲနာသည်ထိ နာကျင်လာတာမို့ ဖြစ်နေတဲ့ ကာမစိတ်တွေတောင် ပျောက်သွားတယ်။

“ သေပြီ သေပြီ တအားလုပ်တာပဲ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း။ တော်ပြီ မလုပ်နဲ့ ပြန်ထုတ် နာလို့သေတော့မယ်”

အတင်းကုန်းထဖို့ လုပ်နေတဲ့ ကျမကို သူက အတင်းဖိထားရင်း

“ ဆောရီးး ရွှေရီ ဆောရီးး။ မောင်က ရွှေရီ့ စောက်ဖုတ်လေးကိုမြင်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင် ဖြစ်သွားလို့ပါ။ ရွှေရီ မနာအောင် လိုးပေးမယ် နော် ရွှေရီ နော်”

“ ဟွန့် သူများကို မညှာမတာနဲ့ နာတာတအားပဲ”

“ အင်းပါ ရွှေရီရယ် မနာစေရတော့ပါဘူး နော်။ မောင် တကယ် တောင်းပန်ပါတယ်”

သူပါးစပ်က တဖွဖွ တောင်းပန်နေသလို စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးကို နှစ်လက်မ သုံးလက်မလောက် ထုတ်ပြီး တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကပ်လိုး လိုးပေးနေတော့ စောနက နာတဲ့ ဝေဒနာတွေအစား စောက်ပတ်က လီးအရသာကို ခံနေပြီလေ။

“ အဟင့် တကယ်ပြောတာ နာလိုက်တာ”

“ အင်းပါ မောင် တောင်းပန်ပါတယ်။ အခု မနာတော့ဘူး မဟုတ်လား”

သူ့ကိုကျမ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ..ဟွန့်..လို့ပဲ တုန့်ပြန်လိုက်တော့ ကျမကို ပြုံးကြည့်ပြီး ကျမနံဘေးနှစ်ဖက်ကို လက်ထောက်ပြီး အားပါပါနဲ့ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။

“ ဖတ် ဘတ် ဘတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ်”

အလိုးသံစဉ်တွေ စုံနေသလို ကျမလည်း ခံစားမှု ဒီဂရီတွေ တက်လာတာမို့ သူဆောင့်တိုင်း အောက်ကနေ ဖင်ကော့ပေးနေမိတယ်။

“ ချစ်တယ် ရွှေရီရယ် တအားချစ်”

“ ဟင့် မဟုတ်ပဲနဲ့”

“ ဟုတ်ပါတယ်။ မောင် ရွှေရီ့ကို ချစ်လို့ပဲ လိုးနေတာကို”

“ ဟာ အဲ့လိုမပြောနဲ့”

သူ့စကားက ကျောချမ်းစရာမို့ ကျမတားမိတယ်။

“ အော် ရွှေရီကလဲ လိုးတာကို လိုးတယ်လို့ မပြောလို့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ”

ပြောလေဆိုးလေပါပဲရှင်။

“ ဟာ မသိဘူး”

“ မသိလည်းနေ မောင်လိုးတာ ကောင်းလား”

“ ဟင် မသိဘူး”

“ ဟာ အာ့လဲမသိဘူးလား။ မသိဦးကွာ မသိဦး”

ကျမကို သူတအား ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ အခုတော့ မနာတဲ့အပြင် သူအဲ့လို လိုးပေးတာကိုတောင် သဘောကျနေမိလို့ သူ့လက်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ပြီး သူ့မျက်နှာကိုလဲ စေ့စေ့ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်လို့ သူဆောင့်တိုင်း ဖင်ကော့ပေးနေမိတယ်။ နှစ်ယောက်သား အကြည့်ဆိုင်ပြီး အထက်အောက် အဆောင့်အပင့် ညီညီနဲ့ လိုးပွဲဆင်နွဲနေမိတယ်။

“ ရွှေရီ မောင့်လီး ရွှေရီစောက်ပတ်ထဲ အဝင်အထွက် ကြည့် ကြည့်”

သူကခိုင်းပေမယ့် …

“ အာ မကြည့်ချင်ပါဘူး”

“ ကြည့်ပါဆို ရွှေရီကလဲ ကြည့်နော်”

မကြည့်မချင်း ခိုင်းနေမှာမို့ ကျမလည်း ခေါင်းထောင်ပြီး သူ့အလိုကျ ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အို… သူ့လီးကြီးက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာလိုက် ထွက်သွားလိုက် ဖြစ်နေတာက စောက်မွှေးတွေနဲ့ နီနီရဲရဲအထဲက စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေ ဖြူဖြူအမြှုပ်စောက်ရေတွေက စောက်ပတ်အနားတွေနဲ့ သူ့လီးကြီးမှာပါ ပေကျံနေတာပါလား။ အာ့မြင်ကွင်းက ကျမကို စိတ်ပိုထက်သန်စေပါတယ်။

ကိုတင်ထွန်းနဲ့ လိုးလာတာ သားသားတောင် ရနေပြီ။ အခုလို လီးဝင်လီးထွက် မကြည့်ဖူးဘူး။ မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး အရသာခံတာပဲရှိတယ်။ အသစ်အဆန်းတွေနဲ့အတူ ကျမဟာ လူစိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးခံနေရပါပေါ့လားရှင်။

“ အားး ဟင့် ဟင့်”

ကျမရဲ့ ငြီးသံတွေက သူ့အတွက် အားဆေးလား မသိ။ ပိုလို့ ကြမ်းကြမ်း လိုးလာသလို ကျမကလည်း လူးလူးလဲလဲ ဖြစ်နေပြီ။

“ ရွှေရီ မောင်တို့ ပြီးရအောင် နော်။ ပြီးမလား ပြီးမယ်နော် ရွှေရီနော်”

သူက တဖွဖွ မေးနေပေမယ့် ကာမအဆိပ်တွေ ငယ်ထိပ်တက်နေတဲ့ကျမ နှုတ်က ပြန်မဖြေနိုင်ပဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်လို့ ခေါင်းကိုပဲ တွင်တွင်ငြိမ့်နေမိတယ်။ ကျမအဖြေသိရပြီမို့ ကိုမင်းသိန်းတစ်ယောက် အားကုန်သုံးပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးပြီး နောက်တော့ လီးကို အဆုံးထည့်ပြီး ကျမထဲကို သုတ်ရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်သလို ကျမစောက်ဖုတ်က သုတ်ရည်တွေလည်း သူ့နည်းတူ ဖြိုင်ဖြိုင်ပြိုဆင်းလာတာမို့ သူကလည်း ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေဖြုတ်လိုက်ပြီး ကျမရင်ဘတ်ပေါ် ပါးအပ်လို့ မှိန်းနေသလို ကျမကလည်း သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို အားရပါးရ ဖက်ထားလိုက်မိပါတော့တယ်။ ကျမအပေါ် မှောက်ပြီးမှိန်းလို့ ဇိမ်ခံနေတဲ့ ကိုမင်းသိန်းရဲ့ခေါင်းကို တွန်းဖယ်လိုက်ရင်း

“ ဖယ်တော့လေ ကျမ အဲ့လို မနေတတ်ဘူး ရေဆေးရဦးမယ်”

“ အင်းပါ”

ဆိုပြီး ကျမဘေးမှာ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ဗိုက်ပေါ်ရောက်နေတဲ့ ထမိန်ကို အောက်ဖက်ဆွဲဖုံးပြီး ငုတ်တုပ် ထထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆွဲလှန်ထားတဲ့ အင်္ကျီကို ခါးဆီဆွဲချ။ ပြေနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို ပြန်ထုံးလိုက်တယ်။ ကျမလုပ်သမျှကို ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်တော့ ကျမကို ပြန်ပြုံးပြတဲ့ သူ့အပြုံးကို မြင်ရတော့ ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိသလိုလိုပါပဲ။

ကျမလင်သားကလွဲလို့ တစ်ခြားယောက်ျားလေးအပေါ် သာယာကြည်နူးစိတ် ဖြစ်ပေါ်မိတာက ဘဝမှာ ပထမဆုံးပါပဲ။ ကျမအိပ်ရာကထဖို့ ကုန်းအထ သူက ကျမခါးကို ဆွဲလိုက်တာမို့

“ အို အမေ့”

ကျမနှုတ်က ကယောင်ကတမ်း ထွက်သွားသလို သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကျလာတဲ့ ကျမကို သူက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားပြီး ကျမပါးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပါလေရော။

“ ရွှတ် ရွှတ်”

“ အို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဖယ်ပါ”

သူ့အနမ်းတွေကြောင့် ရင်ခုန်ခြင်းတွေနဲ့ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး အဖယ်ခိုင်းနေတဲ့ ကျမကို မဖယ်တဲ့အပြင် ကျမနို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရ စုံကိုင်ညှစ်နေလို့

“ အားး နာတယ်လေ မတရားကြီးပဲ”

“ ဆောရီးးနော် ရွှေရီ နို့ကြီးတွေက ကြီးလွန်းတော့ စိတ်ထဲ အသဲယားပြီး အားပါသွားတာ”

သူညှစ်တာ အားပါမပါမသိဘူး။ကျမနို့တွေ ပန်းထွက်တာကတော့ အင်္ကျီလေးမှာ ရွှဲရွှဲစိုကုန်ရော။ ကျမကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမ အိပ်ရာထဲက ထတာကိုတောင် ကျမဖင်ကို မရရအောင် လှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်သေးတယ်။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ လူ။

ဆိုးတယ်သာ ပြောတာပါ။ အာ့လိုဖြစ်နေတာကိုပဲ ကျမက သာယာနေသလိုပဲ။ ကျမ အိမ်ပေါ်ကဆင်းပြီး အပေါ့သွားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရေချိုးစည်နားမှာ ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို ဆပ်ပြာပါတိုက်ပြီး ဆေးကြော သုတ်သင်လိုက်တယ်။ သူ့က အနားရောက်လာပြီး

“ မောင့်လီးလည်း ဆေးပေးဦး”

“ ဟာ ဆေးပေးပါဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဆေး”

ကျမ ဘယ်လို ဆေးပေးရဲမှာလဲ။ ကိုတင်ထွန်းတောင်မှ မလုပ်ပေးဖူးပဲ။ သူကလည်း ဆက်မခိုင်းပဲ သူ့ဟာသူ ဆေးနေတုန်း ကျမ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ပြီး သားသားကို ဖက်အိပ်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ကိုမင်းသိန်းလည်း အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာပြီး တံခါးပြန်ပိတ်သံလည်း ကြားလိုက်တယ်။ ကျမလည်း သားသားကို ဖက်ထားပြီး အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

ဟင် သူက အခန်းထဲ ပြန်မသွားဘူးရှင့်။ ကျမနောက်က ဝင်အိပ်ပြီး ကျမခါးလေးပေါ် လက်တင်ပြီး လာအိပ်နေလို့

“ ဟာ ရှင်ဘာလာလုပ်တာလဲ အထဲသွားအိပ်တော့လေ”

“ အိပ်ပါဘူး ရွှေရီကို ထပ်လိုးဦးမှာ”

“ ဟင်”

သူ့ရဲ့ လိုးဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ရင်ထဲမှာ ဖိုသလိုလို ခံစားရတယ် ။ အိမ်ထောင်သည်သာဖြစ်တာ လင်မယားချင်းတောင် လိုးလို့ မသုံးဘူး။ နေချင်တယ်။ နေမယ်။ ချစ်ချင်တယ်။ ချစ်မယ်လို့သာ သုံးနှုန်းကြတာလေ။ သူ့ကြမှ လိုးမယ်ဆိုတော့ ကျောချမ်းလိုက်တာ။

ပြောရင်းက ကျမစောက်ပတ်ကို လာနှိုက်တာမို့ သူ့လက်တွေကို ကျမက ဖယ်ထုတ်တော့ သူကအတင်းနှိုက်နဲ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်နေကြတာမို့ သားသားကို ထိမိတော့ (အဲ အဲ) ဆိုပြီး သားသားနိုးပြီး ငိုသံပေးတာမို့ သူ့လက်တွေကို ဆောင့်တွန်းရင်း

“ ဖယ် ကလေးတောင် နိုးသွားပြီ”

ဆိုတော့ သူလည်း ငြိမ်သွားတယ်။ ကျမလည်း သားသားကိုဆွဲပြီး နို့လှန်လို့ သားသားပါးစပ် နို့တပ်ပေးရင်း 

“ အို အို..အို အေး အေး”

နှုတ်ကလည်းငြီးပြီး သားသားရဲ့ ဖင်လေးပုတ်ပြီးချော့လို့ သားသားကလည်း နို့ကို တဂွတ်ဂွတ်မြည်အောင် စို့နေတယ်။ ကိုမင်းသိန်းက ထထိုင်ပြီး အပေါ်ဖက်က ကျန်နေတဲ့ နို့ကို စို့ပါရော။

“ အဟင့် ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ”

ပါးစပ်က ပြောနေပေမယ့် သူ့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားမိတယ်။ ကျမနို့တွေကို သားသားနဲ့သူ အပြိုင်စို့နေကြတာ တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ ။ သူကလည်း နို့တွေကို ထွေးမထုတ်ပဲ သားသားလိုပဲ မြိုချနေတာ။ ကျမမှာ ကလေးနှစ်ယောက် တစ်ပြုင်နက် နို့တိုက်နေရတဲ့အဖြစ်။ သူ့ဆံပင်တွေကို ဖွဖွပြီး အမှတ်မဲ့ ကစားနေမိတယ်။

ခဏနေတော့ သားသားက နို့စို့ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကျမလည်း ကျမနို့ကို သားသားပါးစပ်က ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ့နဖူးကိုလည်း လက်သီးဆုပ်နဲ့ထုပြီး 

“ တော်တော့လေ”

လို့ တားလိုက်တော့ နို့လွှတ်ပြီး ကျမမျက်နှာကိုကြည့်လို့ ..အဟီးး..လို့ ရယ်ပြနေလို့ ..ဟင့်..ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်လို မိန်းမပီပီ မူလိုက်မိတယ်။

သားသားကို ဟိုဖက်နည်းနည်း တိုးလိုက်ကာ ရင်ဘတ်လေးပေါ် စောင်လေး ဖိထားပေလိုက်တော့ ဘာမှမသိရှာတဲ့ သားသားကတော့ အိပ်မောကျလို့။ သူ့ဘေးမှာ သူ့အဖေမဟုတ်တဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်က သူ့အမေကို လိုးဖို့ပြင်နေတာကို မသိရှာဘူး။ ကျမလည်း ကိုမင်းသိန်း မခိုင်းရပါပဲ သားသားနဲ့ခွာလို့ ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ ပြန်စဉ်းစားမိမှ ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာနော်။

ကိုမင်းသိန်းက ကျမထမိန်ကို ခြေရင်းက ဆွဲချွတ်ပြန်တော့ ရှက်ရှက်နဲ့ လိုက်ဆွဲနေမိပြန်ရော။ ဆွဲလည်း ဘယ်ရပါ့မလဲနော်။ နောက်ဆုံးတော့ ထမိန်ကကျွတ်ပြီး သူ့လက်ထဲပါသွားရော။ သူက ထမိန်ကို လုံးထွေပြီး ခြေရင်းပစ်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လက်ကာထားတာကြောင့် ကျမလက်တွေကို သူကဖမ်းပြီး ဘေး‌ဖယ်လိုက်တော့ အမွှေးထူထူနဲ့မို့ ဖောင်းနေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က သူ့ရှေ့မှာ အကာအကွယ်မဲ့စွာနဲ့ပေါ့။ သူကလည်း အာ့ကိုပဲ သေချာကြည့်နေလေတော့ ရှက်လိုက်တာနော်။

“ မကြည့်နဲ့ ရှက်တယ်”

“ မရှက်ပါနဲ့ ရွှေရီရယ်”

“ ရှက်တယ် ရှက်တယ်”

“ မရှက်အောင် မောင်လုပ်ပေးမယ်”

“ ဟာ”

သူက ကျမပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ အောက်ကနေ အထက်ကို ဖိပြီးယက်လိုက်တော့

“ အီးးး ဟီးး”

ကျမပါးစပ်က အလိုလို ထွက်ချင်ရာတွေ ထွက်သလို ဖင်ကိုလည်း အပေါ်ကော့မြှောက်မိတယ်။ ကျမစောက်ပတ်သွားလေရာကို သူ့လျှာကြီးက လိုက်ပါပြီး ယက်နေ စုပ်နေလေပြန်တော့ ကျမမှာ တီဆားထိသလို တလွန့်လွန့် တလူးလူးပေါ့။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ လျှာနဲ့ အလိုးခံနေရတော့ လီးလိုမကြီးပေမယ့် လျှာအထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး လျှာနဲ့လိုးနေပါလားဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကျမခံစားမှုတွေက မုန်တိုင်းထန်သေလိုပဲ။

“ အားး အဟင့် ဟင့် အ”

သူ့ခေါင်းကို စုံကိုင်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ကော့ပွတ်နေမိရော။ သူကလည်း ကျမပွတ်တာကို အလိုက်သင့် လျှာကြီးနဲ့ ကစားပေးနေတယ်လေ။ နောက်တော့ သူက ကျမကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ကျမသိတာပေါ့။ သူအင်္ကျီချွတ်ခိုင်းတာ။

ကျမလည်း သူ့အလိုကျ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ လင်သားကလွဲလို့ သူစိမ်းယောက်ကျား တစ်ယောက်ရှေ့မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေတာ အခုက ပထမဦးဆုံးပါပဲ။ ကျမကို ပြန်လှဲပြီး နို့တွေကို အားရပါးရ နယ်လိုက်စို့လိုက် သူလုပ်နေချိန်မှာ သူ့လီးက ကျမပေါင်ရင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လာလာခလုတ်တိုက်နေတာပေါ့။

ကျမစိတ်ထဲ သူ့လီးကြီးဝင်လာရင် ကောင်းမှာပဲလို့ မျှော်လင့်ရင်းနဲ့ ဖင်ကြီးကို မြှောက်လို့ပင့်လို့ သူ့လီးရှိရာကို လိုက်တေ့ပေးနေပေမယ့် ထင်သလို မဖြစ်လာပဲ လီးက စောက်စိကိုထိလိုက်၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ထိုးလိုက်၊ ချော်ပြီး ဆီးခုံကြီးနဲ့ ပြေးကပ်လိုက်ဆိုတော့ ကျမအသက်ရှူတွေ ပြင်းလာပြီး ငှက်ဖျားတက်သလို တဟင်းး ဟင်းး ဖြစ်နေတော့ သူက သဘောပေါက်ပြီး

“ လိုးပေးရတော့မလား”

ရိုင်းစိုင်းတဲ့ စကားတွေ ဖြစ်ပေမယ့် ကျမစောက်ပတ်က တအားလိုချင်နေပြီမို့

“ အင်းး”

ဆိုပြီး ခေါင်းကို အသွင်သွင် ငြိမ့်နေမိတာ ဘယ်လောက် ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်သလဲ။ အာ့ကိုပဲ သူက လီးမထည့်ပေးပဲနဲ့

“ ဘာ အင်းးလဲ။ လိုးပေးရမှာလားး”

“ ဟာ ”

သူသက်သက် ကျမကို ညှင်းနေတာ သိပေမယ့် ကျမကလည်း တအားလိုနေတော့ အရှက်တွေ ဘေးဖယ်ပြီး

“ ဟုတ်တယ် လိုးးး လိုးးးတော့ ”

ပြောလည်းပြော စောက်ပတ်ကိုလည်း ကော့ထားပေးမိရော။ အဲ့တော့မှ သူက သူ့လီးကို အပေါက်တေ့ပြီး ဖိချလိုးလိုက်တာ ..ဘွတ်.. ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ အထဲကို တိုးဝင်လာတဲ့ ပူနွေးနေတဲ့ လီးကြီးကြောင့် ခံစားလိုက်ရတဲ့ အရသာကို ဘယ်လိုမှ ဖော်မပြတတ်ဘူးရှင်။

“ အားဟင့်ဟင့်”

ကျမကငြီးလေ သူကဆောင့်ဆောင့်လိုးလေနဲ့ အိမ်လေးတောင် ခါရမ်းနေမလားပဲ။ ကျမလည်း အောက်ကနေ သူ့ကိုဖက်ပြီး အသိကင်းပြီး စိတ်စေရာအတိုင်း သူ့မျက်နှာတွေကို တရွှတ်ရွှတ် နမ်းနေမိတယ်။ သူ့လိုသန်စွမ်းတဲ့ ယောက်ျား မတွေ့ဖူးပါဘူး။ အိမ်ကလူဆို တစ်ခါသွားပြီးရင် ခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး တခေါခေါအိပ်ရော။ သူ့မှာတော့ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်ညလုံး လိုးနိုင်ချက်။

အဲ့ညက သူကျမကို နောက်ထပ် ထိုင်တာတစ်မျိုး ကုန်းခါတစ်ဖုံ ပုံစံစုံအောင် မိုးလင်းတဲ့အထိ လိုးတာ။ မနက်မိုးလင်းတော့ တရေးမှ မအိပ်ရပဲ သူတို့တွေ စားသောက်ဖို့ ပြင်ဆင်ပေးပြီး နောက်ဆုံး သူတို့နှုတ်ဆက်လို့ပြန်ခါမှ အိပ်ရာထဲ သားအမိနှစ်ယောက် တစ်နေကုန် အိပ်လိုက်ကြရတယ်။

အော် ကိုရွှေဧည့်သည်ကြီးရယ်။ မောင်လို့ သူခေါ်ခိုင်းပေမယ့် သူ့ရှေ့ မခေါ်ခဲ့မိတာ ခွင့်လွှတ်ပါနော်။ အခုလို ပြန်တွေးလို့ သတိရတိုင်း ‘မောင်’ လို့ ခေါ်နေတာကို ဒီစာလေးဖတ်မိရင် မောင်သိပါစေလို့။



ခင်ဗျားတို့ရဲ့ တိမ်ပြိုမိုး (27-3-2022)



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။