ကျုပ်မိန်းမချိုချို ရဲ့လက်ဆောင် (စ/ဆုံး)

ထွက်မပြေးနဲ့ ရှက်သွေးလေးရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အန်ကယ်ထွန်း ဒီတခေါက်လာတော့ အသားဖြူဖြူနဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် သူနှင့်အတူ ပါလာသည်။ အန်ကယ်ထွန်း၏ အမည်အပြည့်အစုံက ဦးထွန်းခင်ကျော် ဖြစ်သည်။ နီလာ၏ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမောင်မောင်ဦး၏ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ အန်ကယ်ထွန်းက မော်လမြိုင်တွင် အလုပ်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး နီလာတို့ရှိရာ ရန်ကုန်သို့ နှစ်လသုံးလလျှင် တစ်ခေါက် လာရောက်တတ်သည်။ သူလာလျှင်လည်း နီလာတို့အိမ်တွင် အမြဲတည်းခိုလေ့ရှိသည်။

အန်ကယ်ထွန်း အိမ်ထောင်မကျမှီက နီလာတို့အိမ်တွင် အတူနေထိုင်ခဲ့ဖူးသည်။ ထိုသို့နေထိုင်စဉ်ကာလ တစ်လျှောက်လုံးတွင် လူမမယ် ကလေးဘဝတွင်သာ ရှိသေးသော နီလာကို အန်ကယ်ထွန်းက ထိန်းကျောင်းပေးခဲ့သည်။ နီလာကို အလိုလည်းလိုက်သည်။ ချစ်လည်းချစ်သည်။ နီလာ၏ ကလေးဘ၀ကာလ တော်တော်များများသည် အန်ကယ်ထွန်း၊ ဦးထွန်းခင်ကျော်၏ လက်ပေါ်တွင် ကြီးပြင်းခဲ့ရသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။

ထို့နောက် အန်ကယ်ထွန်း အိမ်ထောင်ကျသွားတော့ နီလာတို့နှင့်အတူ မနေတော့ပေ။ ဒါပေမဲ့ နီလာတို့ အိမ်သို့တော့ မကြာခဏလာသည်။ ရောက်လျှင်လည်း အန်ကယ်ထွန်းသည် နီလာကို သူ၏လက်ပေါ်မှ မချတော့၊ ပြီးတော့လည်း နီလာ ကြိုက်တတ်သော မုန့်တွေကို တပုံတပင်ကြီး ဝယ်၍ လာသေးသည်။

အန်ကယ်ထွန်းအိမ်ထောင်ကျသွားပြီး နောက်တစ်နှစ်မှာပင် နီလာတစ်ယောက် မှတ်မှတ်ရရပင် မူလတန်းကျောင်းသို့ စ၍တက်ခဲ့ရသည်။ အဲဒီနောက် ဝန်ထမ်းဖြစ်သော အန်ကယ်ထွန်းက နယ်သို့ပြောင်းသွားရတော့ နီလာတို့အိမ်သို့ အရောက်အပေါက် နည်းသွားခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ သူရန်ကုန်ကိုရောက်လျှင်တော့ နီလာတို့အိမ်သို့ အမြဲလာသည်။ ပြီးတော့ နီလာတို့ အိမ်တွင်ပင် အမြဲတည်းခိုသည်။

လွန်ခဲ့သော (၄) နှစ်ခန့်ကတော့ နီလာ၏ဖခင် ဦး မောင်မောင်ဦး ကွယ်လွန်သွားခဲ့ရာ ကျန်ရစ်ခဲ့သော နီလာတို့သားအမိကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အမျိုးတွေကိုသာမက အန်ကယ်ထွန်းဆီကိုပါ အကြောင်းကြားခဲ့သည်။ ထိုအခါ အန်ကယ်ထွန်းက အားချင်းရောက်လာခဲ့ပြီး ကိစ္စအ၀၀ကို ကူညီဆောင်ရွက်ကာ ရက်လည်ပြီးမှ ပြန်သွားခဲ့သည်။ နီလာ၏ဖခင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်ပေမဲ့လည်း အန်ကယ်ထွန်းက နီလာတို့အိမ်သို့ အဝင်အထွက် မပျက်ခဲ့ပေ။ ရန်ကုန်ရောက်လျှင် အမြဲပင် တည်းခိုနေကြ ဖြစ်လေသည်။ ဖခင်ဦးမောင်မောင်ဦး မရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်းတွင် နီလာ၏မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ရီပြုံးက မင်္ဂလာဈေးရှိ အထည်ဆိုင်ကို ဦးစီး၍ လုပ်ကိုင်ခဲ့ရလေသည်။

ကံတူအကျိုးပေးလို့လားတော့ ပြောရမည်လား မသိ။ နီလာ၏ဖခင်ဆုံးပြီး တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက် အကြာတွင် အန်ကယ်ထွန်း၏ ဇနီးကလည်း နယ်တွင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ရပြန်သည်။ ဒီတော့ အန်ကယ်ထွန်းက သားတစ်ယောက်နှင့် မုဆိုး ဖို ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ နီလာတို့ကို အကြောင်းကြားခဲ့သော်လည်း အန်ကယ်ထွန်း၏ဇနီး ကွယ်လွန်ရာသို့ နီလာတို့က မရောက်ဖြစ်ခဲ့ချေ။ အဲဒီနောက်တွင်လည်း အန်ကယ်ထွန်းက ရန်ကုန်ရောက်လျှင် နီလာတို့အိမ်သို့ ရောက်မြဲတိုင်းရောက်ကာ တည်းခိုလေ့ရှိသည်။

ယခုတစ်ခေါက်လာတော့ အန်ကယ်ထွန်းက သူ၏ သားလေးကိုပါ ခေါ်လာခဲ့သည်။ အလုပ်ကိစ္စနှင့်သာ ရန်ကုန်သို့ လာတတ်သော အန်ကယ်ထွန်းက သူ၏သားကို ခေါ်လာလေ့မရှိသဖြင့် နီလာတို့က ယခုမှ အန်ကယ်ထွန်း၏ သားကို တွေ့ဖူးမြင်ဖူးကြရသည်ဖြစ်သည်။ ကောင်လေးက အသက် (၁၉) နှစ်ကို ပြီးခဲ့သော လကမှပြည့်၍ ယခု အသက် (၂၀) ထဲသို့ ဝင်ရုံသာရှိသေးသည်ဟု အန်ကယ်ထွန်းက ပြောသည်။ သူ့နာမည်က မိုးလှိုင်ကျော် တဲ့။

တွေ့တွေ့ချင်းဘဲ နီလာက တစ်ဦးတည်းသောသမီး ဖြစ်ကာ မွေးချင်းမရှိဘဲ အဖော်မဲ့ခဲ့ရသောကြောင့်လား မသိ။ မိုးလှိုင်ကျော်ကို ခင်မင်မိသည်။ အန်ကယ်ထွန်းက မော်လမြိုင်မှနေ၍ တာချီလိတ်သို့ ပြောင်းရွှေ့၍ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရမည် ဖြစ်သောကြောင့် မိုးလှိုင်ကျော်ကို နီလာတို့အိမ်တွင် နေထိုင်ရန် ထားခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ်တတိယနှစ်သို့ ရောက်နေပြီဖြစ်သော မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာတို့အိမ်တွင်နေ၍ ကျောင်းတက်ရန်ဖြစ်သည်။

နီလာတို့ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကပင် မိုးလှိုင် ကျော်ကို သူမတို့အိမ်တွင် အတူနေထိုင်ရန် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ သဘောတူလက်ခံခဲ့သည်။ နီလာအနေနှင့်ကလည်း မောင်လေးတစ်ယောက်ကို ကောက်ရလိုက်သလိုပင် ခံစားလိုက်ရကာ ရင်ထဲတွင် ကြည်နူးမိခဲ့ရတာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

နီလာက မိုးလှိုင်ကျော်ထက် အသက် (၄) နှစ်ကျော်ကျော် ကြီးပြီး၊ ဘွဲ့ရခဲ့တာပင် (၃) နှစ် ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒီတော့လည်း နီလာက မမကြီးပေါ့။ ထို့ပြင် အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင်ပင် တိုက် ဆိုင်မှုတစ်ခုကလည်း ရှိနေပြန်ပါသည်။ ထိုအကြောင်းအရာကတော့ မိုးလှိုင်ကျော် ယူထားသော ဘာသာက နီလာယူထားသော ဘာသာနှင့် အတူတူဖြစ်ပြီး နီလာက ယခုအခါ မဟာဘွဲ့ အတွက် ကျမ်းပြုကာလပင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အန်ကယ်ထွန်းက မိုးလှိုင်ကျော်ကို စာပြဖို့တာဝန်ကိုပါ နီလာအား ပေးအပ်ခဲ့လေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် မိုးလှိုင်ကျော်၏ ကျောင်းကိစ္စ အ၀၀ကို အန်ကယ်ထွန်းနှင့် နီလာတို့က မိုးလှိုင်ကျော်နှင့်အတူ လိုက်လံဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။ နီလာတို့အိမ်တွင် အန်ကယ်ထွန်းက (၂) ညအိပ်နေ ပြီး သူပြောင်းရွှေ့တာဝန်ထမ်းဆောင်ရမည့် တာချီလိတ်မြို့သို့ ထွက်ခွာသွားပါတော့သည်။ ခါတိုင်းအချိန်များတွင် သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြင့် ရှိနေခဲ့သော နီလာတို့အိမ်သို့ မိုးလှိုင်ကျော် ရောက်လာသဖြင့် စိုစိုပြေပြေလေး ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

မနက်မိုးလင်းလျင် အိမ်က ဆန်နီကားလေးကို ကိုယ်တိုင်မောင်း၍ ဒေါ်ရီပြုံးက ဆိုင်ထွက်သည်။ အပြင်သွားစရာ မရှိသောရက်များတွင် အိမ်တွင်နီလာက တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်ကာ ကျန်ရစ်ခဲ့တာက များသည်။ တခါတရံမျိုးတော့လည်း နီလာက မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ရီပြုံးနှင့်အတူ ဆိုင်လိုက်၍ ထွက်တတ်ပါသေးသည်။ ဒါပေမဲ့ သူမဘာမျှမလုပ်တတ် နားလည်း နားမလည် ဆိုင်တွင် တစ်နေကုန် ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး စားချင်ရာစားကာ ဈေးသိမ်းတော့ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ ပြန်ခဲ့ရသည် ချည်းဖြစ်သည်။

ဆိုင်တွင်တစ်နေ့လုံး ဘာမျှမလုပ်တဲ့သူက ညနေအိမ်ပြန်ရောက်လျှင် ခေါင်းကကိုက်တတ်သေးသည်။ ဒီတော့ မိခင်ဖြစ်သူက နီလာကို ဆိုင်သို့မခေါ်တော့ဘဲ အိမ်တွင်သာ နီလာက တကိုယ်တည်း ကျန်ခဲ့ရတော့သည်။ အခုအိမ်တွင် မိုးလှိုင်ကျော်က ရှိနေတော့ နီလာအတွက် စကားပြောဖော်ရသည်။ အိမ်မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပေမဲ့ လည်း မပျင်းတော့ ..။

ပြီးတော့ မိုးလှိုင်ကျော်က မွန်မွန်ရည်ရည်လေး ဖြစ် သည်။ နီလာတို့သားအမိကိုလည်း အထူးပင် ခင်မင်သည်။ အိမ်တွင်လည်း အလကား ထိုင်မနေတတ်။ သူလုပ်နိုင်တာ သူကူညီနိုင်တာမှန်သမျှကို ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် ထ၍ လုပ်ပေးတတ်သည်။ နီလာအပြင်သို့ သွားစရာရှိ၍ သူကျောင်းအားရက် နှင့် ကြုံရင်လည်း မိုးလှိုင်ကျော်က အဖော်အဖြစ် လိုက်ပါပေးတတ်သည်။ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် နီလာနှင့် မိုးလှိုင်ကျော်တို့သည် ပို၍အနေရင်းလာကြကာ ပို၍လည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ခင်မင်၍ လာခဲ့ရသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း တစ်ခါတစ်ခါတွင်တော့ မိုးလှိုင်ကျော်က သူမအပေါ် တစ်မျိုးလေးပင် ဖြစ်သည်ဟု နီလာ တွေးမိသည်။

တခါတရံမျိုးတွင် မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်လက်၍နေသော သူ၏ မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် နီလာ၏ တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံး၍ ခဏကြာသည်ထိ စူးစိုက်စွာ ကြည့်တတ်သည်။ ဒီလိုအခါမျိုးတွင် နီလာက မသိဟန်ဆောင်၍ နေခဲ့သော်လည်း နီလာ၏ရင်ထဲတွင်တော့ တလှိုက်လှိုက် ခံစားခဲ့ရလေသည်။ သို့သော်လည်း နီလာကတော့ ငါစိတ်ထင်လို့ဖြစ်မှာပါ ငါထင်သလိုလည်း မဟုတ်နိုင်ပါဘူး ဟူ၍ အဖြစ်မှန်ကို ဖုံးကွယ်ကာ သူမ၏ရင်ထဲမှ ခံစားလိုက်ရသည်တို့ကို ချေဖျက်ခဲ့သည်ချည်းပင် ဖြစ်သည်။

အပျိုတောင်မှ အပျိုကြီးစာရင်းဝင်လောက်နေပြီ ဖြစ်သော နီလာ၏ အတွေးထဲ စိတ်ကူးထဲတွင် မိုးလှိုင်ကျော်ကို တခါတရံမျိုးတွင် ခဏတဖြုတ် စိတ်ကူးခဲ့ဖူးတာတော့ အမှန်ပါ။ ထိုစိတ်ကူးလေးတွေ၏ အဆုံးတွင်တော့ နီလာတစ်ယောက် အို မဟုတ်သေးပါဘူး ဟု ဆိုကာ ရှက်သွေးဖြာခဲ့ရသည်ချည်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုအတွေး ဒီလိုစိတ်ကူးမျိုးကို နီလာတစ်ယောက် တစ်ကြိမ်မက စိတ်ကူးခဲ့ရသည်။

ထိုကဲ့သို့ပင် မျိုးလှိုင်ကျော်ကလည်း သူမကို သူမ၏ ရင်ထဲထိ စူးနစ်ရောက်ရှိခဲ့ရသော အကြည့်မျိုးဖြင့် မကြာခဏ ကြည့်တတ်သည်သာ ဖြစ်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်မှာ မွန်မွန်ရည်ရည်ဖြင့် ရိုးရိုးသားသား ရှိတာကတော့ မှန်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်လေးက မခေဟု နီလာတစ်ယောက် မှတ်ချက်ချမိသည့်အပြင် သူမ၏ တစွန်းတစ အတွေးလေးကလည်း တကယ်လို့များ သူမစိတ်ကူးမိထားသလို တကယ်များဖြစ်နေခဲ့ရင် .. ဟူသော အတွေးလေးကိုလည်း တစွန်းတစ တွေးခဲ့မိပါလေတော့သည်။

မိုးလှိုင်ကျော်တစ်ယောက် နီလာတို့အိမ်သို့ ရောက် ခဲ့သည်မှာ (၂) လကျော် (၃) လနီးပါးပင် ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒီနေ့ မနက်စောစော (၅) နာရီလောက်မှာပင် တာချီလိတ်မှလာသော အန်ကယ်ထွန်းတစ်ယောက် အိမ်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ၏သားဖြစ်သူ မိုးလှိုင်ကျော် အတွက်ရော နီလာတို့သားအမိအတွက်ပါ ပစ္စည်းတွေ တပုံတပင် ဝယ်ခြမ်း၍ လာခဲ့သည်။

အန်ကယ်ထွန်းရောက်လာတော့ နီလာတို့ (၃) ယောက်စလုံးပင် အိပ်ယာမှ နိုးဖြစ်ကြသည်။ အဲဒီနောက် မနက်စာစားပြီး (၈) နာရီလောက်တွင်တော့ အလုပ်ကိစ္စရှိသော အန်ကယ်ထွန်းက နီလာ၏မိခင် ဒေါ်ရီပြုံး၏ ဆန်နီပစ်ကတ်ကားလေးကို မောင်း၍ ဒေါ်ရီပြုံးဈေးသို့ အသွားတွင် တစ်ခါတည်းလိုက်ပါ၍ သွားလေသည်။ အိမ်တွင် မိုးလှိုင်ကျော်နှင့် နီလာတို့ (၂) ယောက်ထဲသာ ကျန်ခဲ့ကြသည်။

လူကြီးတွေ အပြင်သို့ ထွက်ခွာသွားကြပြီးသည့် အချိန်တွင် နီလာက သိမ်းစရာပစ္စည်းများကို သိမ်းသည်။ ဆေးစရာပစ္စည်းများကို ဆေးသည်။ ပြီးတော့ တစ်အိမ်လုံးကို တံမြက်စီးလှည်းသည်။ ထိုသို့လုပ်နေရင်း မိုးလှိုင်ကျော်ကို သတိရ၍ ကြည့်မိလိုက်တော့ မိုးလှိုင်ကျော်သည် သူ၏ အခန်းထဲတွင်ပင် ရှိ နေကြောင်း အရိပ်အယောင် တွေ့လိုက်ရသည်။ လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ပြီးသွားတော့ နီလာတစ် ယောက် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ရေဝင်ချိုးလိုက်တော့သည်။

“ အို ..”

အသံလေးကတော့ ထွက်၍မလာပါ။ ဒါပေမဲ့ ရင်ထဲ တွင်တော့ လှိုက်ကနဲ ဖြစ်၍သွားရသည်။ နီလာ၏ ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးအစုံက ပြူးကျယ်၍သွားသည်။ လေးကိုင်းသဖွယ် ညွှတ်ကွေးသော နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကလည်း ဝိုင်းဝန်းလျှက် ဖြစ်သွားရပါသည်။ ထူးကဲသော မျက်ခုံးမွှေးလေးနှစ်တန်းကမူ အထက်သို့ ပင့်တက်၍သွားရသည်။ ခေါင်းတွင် စည်းတုပ်၍ အုပ်ဆောင်းလေးအသွင် ဖောင်းချည်ထားသော သဘက်လေးအောက်မှ နသယ်စပ်ရှိ ဆံစလေးများသည် ရေစိုလျှက် နားထင်တွင် ကပ်၍နေသည်။ ရေစက်ရေပေါက်လေးများက ဖောင်းမို့၍နေသော သူမ၏ ပါးစုံ့လေးနှစ်ဖက်ပေါ်နှင့် တင်းအစ်၍နေသော ရင်သားအစုံပေါ်တို့၌ ပုလဲလုံးလေးများပမာ တွဲခိုနေသည်။ ပြည့်တင်းသော ပါးစုံ့လေးနှစ်ဘက်ပေါ်တွင် ရိပ်ကနဲ ပြေးသွားသော ပန်းဆီရောင် အရှက်ရိပ်တို့က ပေါ်လွင်ထင်ရှားသွားရသည်။

“ အာ .. ဆောရီး . .မမ”

အားနာစွာ ပြုံးလိုက်သော မိုးလှိုင်ကျော် အပြုံးက မပီမပြင် ခပ်မဲ့မဲ့အသွင်ဖြင့် အပြစ်ရှိသူတစ်ဦးပမာ မျက်လုံးလေးတို့ ဝိုင်းဝိုင်းလည်သွားကြရသည်။ ၃၄၊ ၂၁၊ ၃၅ အချိုးအစားဖြင့် ဝင်းဝါဝါလေးရှိနေသော နီလာကို စက္ကန့်ပိုင်းမျှငေးမောလျှက် တွေဝေကာရပ်တန့်၍နေလိုက်မိခြင်းကပင်လျှင် သူ့အတွက် ပြစ်ဒဏ်ခတ်ခံလိုက်ရသော ကာလလေး ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်၍လာသော နီလာ တကိုယ်လုံးတွင် ရေစက်ရေပေါက်လေးများမှာ တွဲခိုဆဲပင်ရှိသေးသည်။ နီလာ၏ခါးတွင် ဖြစ်သလို ပတ်စည်းထားသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါ အကြီးကြီးက နီလာ၏ ခန္ဓာကိုယ် အရှေ့ပိုင်းကိုသာ လုံခြုံစွာ ဖုံးဖိထားနိုင်သည်။ မို့ဝင်းအိစက်သော အသားစိုင်တို့ဖြင့် စိုပြေလှပနေသော ရင်ညွန့်အထက်နှင့် ဒူးဆစ်လေးများအထက် လေးလက်မလောက်မှ ခြေဖျားသို့တိုင် ဘာဆိုဘာမှ အကာအကွယ်မရှိဘဲ ပင်ကိုယ်အသားအရည် နုပျိုစိုပြေခြင်းကို တအံ့တသြ တမေ့တမောကြီး တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ အမှန်ဆိုတော့လည်း ရေချိုးခန်းနှင့် နီလာ၏ အိပ်ခန်းက ခြေလှမ်း (၇) လှမ်း (၈) လှမ်းထက် ပိုပြီးမသွားရ။ ထို့ပြင် သူမရေမချိုးမှီ မိုးလှိုင်ကျော်က သူ့အိပ်ခန်းထဲတွင် ငြိမ်ချက်သား ကောင်းနေတော့ နီလာတစ်ယောက် ပေါ့ဆ၍သွားမိခဲ့ရသည်။

“ ဟင် .. လက်ထဲက ကင်မရာကြီးနဲ့ပါလား .. မမကိုများ ရိုက်ဦးမလို့လား”

အရှက်ပြေ ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဟုတ်တယ် မမ .. ဖေဖေဝယ်လာတာလေ။ အဲဒါ အခု မမကို ရိုက်မလို့ ..”

“ အို ..”

နီလာတစ်ယောက် သူမကိုယ်သူမ ငုံ့၍ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိကာ တကယ်ပင် ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားရသည်။

“ ဒါဆိုလည်း နောက်ပြီးမှ ရိုက်နော်”

နီလာ၏ အသံလေးက ပို၍ တိမ်ဝင်သွားပြီး လှုပ်ခတ်၍နေသည်။ ပြောပြီးသည်နှင့် မမသည် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပို၍ကြုံ့ကာ သူ၏ရှေ့မှ ဖြတ်ကျော်သွားလိုက်သည်။ ဆပ်ပြာမွှေးရနံ့လေးက ချိုသင်းစွာဖြင့် သူ၏ရင်တွင် စွဲ၍ကျန်ရစ်သည်။

“ မမ .. ခဏလေး..”

မိုးလှိုင်ကျော်၏ အသံလေးက ရုတ်တရက် ထွက် ပေါ်လာတော့ နီလာ၏ ခြေလှမ်းများက ရပ်လိုက်ရင်း သူ့ဘက်သို့ မျက်နှာလေးတစ်ခုထဲ လှည့်လိုက်သည်။ သူ၏ အသံလေးက လှုပ်ခတ်၍နေသည်။

“ ဘာလဲဟင် ..”

နီလာက တိုးတိုးလေး ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ ဒီပုံစံနဲ့လုပ်ရရင် ကောင်းမလားလို့ ..”

“ ဟင် ..ဘာ .. ဘာ .. ရယ်”

မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာကို အထိတ်တလန့် ပြန်ကြည့်ပြီး ကမန်းကတန်း ဖြေရှင်းရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ စကားလုံးတို့က ရုတ်တရက် ရှာ၍မရ။ ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်စောင်းလေး သူ့ဘက်သို့လှည့်လိုက်ရင်း သူ့ကိုဝေခွဲမရသလို တည်တည်လေးနှင့် ကြည့်နေသော နီလာ့အကြည့် နီလာ့ကိုယ်နေဟန်ထားက ခါးလေး လိမ်ကာ တစောင်းလေး ..။

“ ဖျပ် ..”

မိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်ထဲမှ ကင်မရာလေး မီးလင်းသွားသည်။

“ ကျွတ်.. မင်းကတော့ကွယ်”

နီလာ၏ မျက်နှာရဲရဲတွတ်အောင် နီ၍ သွားသည်။

“ အခုလိုပုံမျိုး .. ဘယ်သူမှ မရိုက်ဖူးဘူး”

မိုးလှိုင်ကျော်က ကလေးဆန်ဆန် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး လက်မထောင်၍ ပြောလိုက်သည်။

“ ကိုင်း .. ဒါဖြင့်လည်း ဒီဖက်ရှင်ဘဲ ရိုက်လေ”

နီလာက ရင်လေးကော့ပြီး ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြန်လှည့် ကာ ခပ်ငေါ့ငေါ့လေး ပြောလိုက်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က ရယ်လိုက်သည်။ နီလာ ရွဲ့ပြောလိုက်တာမှန်း သူသိသည်။

“ ဆောရီးပါမမ .. မမ .. မကြိုက်ရင် မရိုက်တော့ပါဘူး”

ပြောလိုက်ပေမဲ့လည်း မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာ၏ရှေ့မှ ထွက်မသွား။ နီလာက သူ့မျက်နှာလေးကို ခပ်တွေတွေလေး လုပ်ကာ စေ့စေ့စပ်စပ်လေး ကြည့်လိုက်သည်။ ယောက်ျားလေးဖြစ်ပြီး မိုးလှိုင်ကျော်၏ ပါးလေးတွေက ရဲ၍နေသည်။ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေက နီစွေး၍ ဖူးကြနေသည်။

“ စိတ်ကောက်တာလား .. မဟုတ်ပါဘူးနော်”

နီလာက အခန်းထဲ မဝင်သေးဘဲ အခန်းတံခါးဘောင်ကို ကိုယ်တခြမ်းယိုင်နွဲ့ကာ မှီလိုက်ရင်း မေးလိုက် သည်။

“ အာ .. မဟုတ်တာ .. ကျနော်ရိုင်းသွားမိတာပါ”

“ ရိုင်းတယ် .. အို .. မမ အဲဒီလို မပြောဘူးနော်”

တံခါးဘောင်ကို မှီထားရာက ကိုယ်ကို ပြန်မတ်ပြီးခပ်မြန်မြန်လေး ပြောသည်။

“ ဟုတ်ပါတယ် .. မမက ရိုင်းတယ်လို့ မပြောပါ ဘူး ..”

စကားပြောနေစဉ် မိုးလှိုင်ကျော်၏ မျက်လုံးအစုံက အရင်းပိုင်း တုတ်ခဲသွားသော နီလာ၏ ပေါင်တံအုံကြီးဆီသို့ ရောက်၍နေသည်။ သူ၏ရင်မှာ တဒိတ်ဒိတ်ဖြင့် ပူလောင်သော အငွေ့အသက်တို့က ရင်ဝတွင် လှိုက်ဆူ၍နေသည်။ မမကဲ့သို့ ဖြောင့်စင်း ကျော့ရှင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားနှင့် မိန်းကလေးမျိုးကို သူက စိတ်ဝင်စားသည်။

“ ဒီလိုဘဲ .. ရိုက်မှာလား .. ဟင်”

တခဏအတွင်းမှာပင် တဖျတ်ဖျတ် ပြောင်းလဲ၍ သွားရသော သူမ၏စိတ်အစဉ်ကို သူမဘာသာ အံ့သြ၍ သွားရသည်။

“ မမစိတ်ရဲရင် ဒီလိုဘဲ ရိုက်ချင်တယ်”

“ ဖြစ်ပါတယ် .. အဟင်း .. ဘာမှဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ”

မျက်နှာက နီရဲရဲလေးဖြစ်သွားရင်း သူမကိုယ်လည်း သူမ အားတင်းကာ ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နီလာသည် အိန္ဒြေမပျက် သူမ၏ ခြေတစ်ဖက်ကို သူမ၏နောက်ရှိ တံခါးဘောင်သို့ ကွေး၍ ထောက် လိုက်သည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ရစ်ပတ်ထားသော သဘက်က ဒေါင့်တန်းဆွဲပြီး အလယ်က လှစ်ဟသွားကာ ခပ်မဲမဲလေးဖြစ်နေသော ပေါင်ရင်းဆီ မြင်နေရသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်၏ လည်ချောင်းဝ၌ တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်၍ သွားရသည်။

“ ဒီပုံ .. ဘယ်နဲ့လဲ ..ဟင်”

“ လှတယ် .. မမ .. အဲဒီအတိုင်းနေ”

“ ဟိတ် .. အရှေ့တည့်တည့်က မရိုက်နဲ့လေကွာ.. လူနောက် ..”

သူမ၏ရှေ့တဲ့တဲ့သို့ ရွေ့လာသော မိုးလှိုင်ကျော်ကို နီလာက သူမ၏ ခြေထောက်လေးကို ပြန်၍ချပြီး ဆီးခုံလေးကို လက်ဝါးလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ရင်း ခါးလေးကုန်းကာ ပြောလိုက်သည်။ ကုန်းလိုက်သော မမ၏ ဖွေးနှစ်၍နေသော ရင်နှစ်မွှာမှာ တွဲလောင်းလေးနီးပါး ဖြစ်သွားကာ ပို၍ ဖြိုးအိသွားရသည်။

“ ဖျပ် ..”

“ ရတယ် ..ဒီပုံကမှ ပိုလှတာ”

“ ဟယ် .. ကောင်စုတ်လေး ခစ် .. ခစ်”

နီလာက သတိရဟန်နှင့် သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ပြန် လည်သိမ်းစုပြီး သူမ၏ မျက်နှာလေးမှာ ခပ်ပျက်ပျက်ဖြင့် စူအောင့်အောင့်လေး ပြောလိုက်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော သူ၏ စွဲဆောင်မှု အပြည့်ပါသည့် အပြုံးလေးကို နီလာဆီသို့ စေလွှတ်လိုက်သည်။

“ အဲဒီလို စိတ်ကောက်တဲ့ ပုံလေးကိုက တစ်မျိုးလှတာ”

“ သွား .. ကောင်စုတ်လေး”

“ ဟိုဖက်လှည့်လိုက်လေ .. မမ .. အင်း.. ဟုတ်ပြီ ”

လှည့်လိုက်တော့ ပေါင်တန်အလယ်လောက်ထိရှိတဲ့ သဘက်အောက်က ပေါင်တန်ကြီးတွေက ဖွေးဥပြီး နေသည်။ အဲဒီအထက်မှာတော့ ဝိုင်းစက်အိဖြိုးသော တင်ပဆုံကြီးတွေ ဖြစ်သည်။ နီလာ၏ တင်ပါးကြီးတွေက ဝိုင်းစက်နေရုံတင်မကဘဲ ဘေးကိုတစ်ပြီး ခါးမှာသိမ်သွားတဲ့ အချိုးအဆစ်က ကျောက်ဆစ်ရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို လှပ၍ နေသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာ၏ အနေအထားကို ကြည့်ကာ ကင်မရာကို ချိန်နေရင်းက ..

“ ဒီခါးမျိုးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပြီး လိုးလိုက်ရင် ..”

ဟူသော အတွေးကြမ်းက ဝင်၍ လာသေးသည်။ ဒီလိုစိတ်မျိုးတွေ ပေါ်လာအောင်လည်း နီလာ၏ တင်က ကား၍ လုံးတစ်ဖောင်းမို့လို့နေသည်။ ခါးကလည်း သေးသေးလေး ဖြစ်သည်။ အခုလည်း နီလာက သူ့ဖင်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်မယ်မှန်းသိလျှက်နဲ့ လှည့်၍ပြနေသည်။ သူမ၏ မျက်နှာက မခို့တရို့ လေး ကော့ရွှမ်းသော မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကို ခပ်စင်းစင်းလုပ်ပြထားပုံကိုက စွဲမက်စရာကြီး ဖြစ်နေသည်။

“ တော်ပြီကွယ် .. အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ်”

“ ဒီတစ်လိပ်ကုန်အောင်တော့ လုပ်ရအောင် မမရယ်”

“ အိုး .. အဟုတ်လား”

“ ဘာလဲ မမက ကျနော့ကို မယုံလို့လား”

“ မယုံရင် အိပ်ခန်းထဲတောင် အဝင်မခံဘူး သိလား”

“ အာ .. ဟား .. မမ . ကျနော့်ကို ယုံတာ မှားသွားပြီ”

“ ဘယ်လို ..”

“ ဟုတ်တယ် .. ဓါတ်ပုံသာရိုက်နေသာ ကျနော့်စိတ်တွေက လျှောက်ပြီးတွေးနေတာ .. မမမှ မသိတာ”

“ သွား .. ကောင်စုတ်လေး .. စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေ တယ်ပေါ့ .. ဟင်း”

“ ဟဲ..ဟဲ .. မမက သဘောပေါက်သားဘဲ”

“ တော်ပြီ..တော်ပြီ .. အဝတ်လဲတော့မယ်”

နီလာသည် သူမ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်၍သွားသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်တစ်ယောက် ရင်ထဲတွင် လှိုင်းထရင်း လှုပ်ရှားသော စိတ်ဖြင့် ကျန်ရစ်သည်။ ခဏအကြာ၌ နီလာသည် အိပ်ခန်းထဲမှ ပြန်၍ ထွက်လာသည်။

“ ဟင်.. လှလည်းမလှတော့ဘူး”

ခပ်စူစူပြောလိုက်သော မိုးလှိုင်ကျော်၏ လေသံကြောင့် နီလာက ခပ်ဟက်ဟက်လေး ရယ်လိုက်သည်။

“ မင်းကို ကြောက်လို့”

နီလာက ထဘီပွင့်ရိုက်လေးနှင့် ယောက်ျားဂျင်းရှပ် ဖားဖားကြီးကို ဝတ်ထားသည်။

“ ကျနော် ဓါတ်ပုံ မရိုက်ရတော့ဘူးပေါ့”

“ အိုး .. ရိုက်လေ .. ဒီလိုပဲရိုက်ပေါ့ .. မရဘူးလား”

နီလာ ပညာပြလေပြီ ..။ မိုးလှိုင်ကျော်၏ စိတ်ထဲတွင် မချင့်မရဲဖြစ်၍လာရသည်။ သူသည် အိပ်ခန်းဝတွင်ပင် ရှိနေသေးသော နီလာ၏ရှေ့သို့ တိုးကပ်လိုက်သည်။ သင်းထုံသော ရနံ့တို့က သူ၏ ရင်ကို ရိုက်ခတ် တို့ကစား၍လာသည်။ နီလာ၏ ဖြူနုသော လက်မောင်းမှ အမွှေးလေးများကိုလည်း အနီးကပ် တွေ့ရသည်။ ပါးပြင်စိမ်းစိမ်းလေးပေါ်တွင် ခပ်ပါးပါးလေး ပွတ်၍လာသော သနပ်ခါးရည်ကျဲလေးက သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ပို၍ ချစ်စရာ အသွင်ကိုဆောင်နေစေသည်။ တခဏအတွင်းမှာပင် မိုးလှိုင်ကျော်၏ ရင်ထဲသို့ စိတ်ရိုင်းတွေက တားမနိုင်ဆီးမရ ဝင်၍လာသည်။

“ မမ .. ကို ချစ်တယ်ဗျာ”

“ ဘာ ..””

ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့် ပြောလိုက်သော စကားက အ တင့်ရဲလွန်းလှသည်။ ကြားလျှင်ကြားလိုက်ရခြင်း မာနအခံလေးဖြင့် ဒေါသက ထောင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏စကားကို ပြောလိုက်ပြီးသည်နှင့် နီလာ၏ရှေ့သို့ ထပ်၍ တိုးကပ်လာသဖြင့် နီလာက

“ ဘာ”

ဟု ရေရွတ်ရင်း နောက်သို့ တစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်ရ သည်။ သူမက အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်၍ရောက်သွားရသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က နောက်သို့ ဆုတ်သွားသော သူမ၏ရှေ့သို့ ခြေတစ်လှမ်းထပ်၍ တက်ကာ တိုးလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတော့လည်း နီလာက နောက်သို့ထပ်၍ တစ်လှမ်း ဆုတ်လိုက်ရပြန်သည်။

ဗြုန်းကနဲသာ ဒေါသထွက်သွားရပေမဲ့ သေချာတွေး ကြည့်ပြန်တော့လည်း ဒီလိုစကားမျိုးကို မိုးလှိုင်ကျော်၏ နှုတ်ဖျားမှ တချိန်ချိန်တွင် ထွက်ပေါ်၍ လာမည်ကို နီလာက သိနှင့်ပြီးသား ဖြစ်သည်။ တခါတရံမျိုးတွင်ပင် မိုးလှိုင်ကျော်က သူမကို ဒီလို စကားမျိုးမှ ပြောထွက်ပါ့မလား ပြောရောပြောဖြစ်ပါ့မလားဟု နီလာတစ်ယောက် ပူပင်စိုးရိမ်မှုပင် ထားခဲ့ရသေးသည်။ အခုတော့ သူကပြောပြီ .. နီလာနားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားလိုက်ရပြီ ..။ ဒါပေမဲ့ နီလာက မိန်းမသား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့ တန်ဖိုးထားရဦးမည်။

“ မင်း .. မင်း ..ငါ့အခန်းထဲက အခုထွက်သွား”

မိုးလှိုင်ကျော်၏ မျက်နှာလေးက ချက်ခြင်းဘဲ အုံ့မှိုင်း၍သွားရသည်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်လုံးတွေက ရီဝေစွာဖြင့် နီလာ၏ မျက်လုံးလေးတွေကို ရင်ဆိုင်ကာ စိုက်ကြည့်၍ လာသည်။ တခဏအကြာမှာပင် သူ၏ရှေ့ ခြေတလှမ်းအကွာတွင် ရပ်နေသော နီလာ၏ရှေ့သို့ ဖြတ်ကနဲ တိုးကပ်လိုက်ရာက နီလာ၏ လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်း၍ဆွဲလိုက်သည်။

“ အို .. လွှတ်..လွှတ် .. မင်း . အု ..အိ”

ငြင်းဆန်နေသော နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံပေါ်သို့ မိုးလှိုင်ကျော်၏ နှုတ်ခမ်းတွေက အတင်းပင် ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်ကလည်း နီလာ၏ခါးကို ရစ်သိုင်းကာ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရုန်းကန်နေသော နီလာတစ်ယောက် သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို လှုပ်၍ပင်မရ။ သန်လိုက်တဲ့ ကောင်လေးဟု နီလာ့ရင်ထဲက တွေးလိုက်မိသည်။

ဒါပေမဲ့လည်း နီလာက သူမ၏ လက်တွေနဲ့ မိုးလှိုင် ကျော်၏ လက်တွေကို အတင်းပင် တွန်းဖယ်ကာ ရုန်းကန်နေသည်။ သူမကိုယ်သူမ တန်ဘိုးမဲ့သော အဖြစ်သို့ အရောက်မခံနိုင်ပါ။ အထင်သေးစရာ အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ နီလာက သူ့လက်တွေကို တွန်းဖယ်ကာ ရုန်းကန်နေသည်။ မိုးလှိုင်ကျော် စုပ်နမ်းနေသော သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးနှင့် သူ့မျက်နှာနှင့် ထိစပ်၍နေသော သူမ၏ မျက်နှာလေးတို့ကို ရွေ့လျှား ဖယ်ရှားခြင်း မပြုမိသည်ကိုတော့ သူမကိုယ်သူမပင် သတိမထားမိပါ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကြောင့် နီလာ၏ရင်ထဲက ကလီစာတွေကို လွင့်စင်ထွက်လုခမန်းဖြစ်အောင်ပင် ခံစားနေရသည်။

နီလာတကိုယ်လုံးလည်း တဖြေးဖြေး အားအင်တွေ ကုန်ခမ်း၍လာရသည်။ နုံးခွေချင်စိတ်ပင် ပေါက်၍လာသည်။ ကိုယ်လုံးက လှုပ်ရှား၍မရတော့။ မိုးလှိုင်ကျော်လက်တွေကို တွန်းဖယ်ရင်း သူမ၏ လှုပ်ရှား၍ရသော ခြေထောက်လေးတွေက လှုပ်ရှားရွေ့လျှားသည်။ သူမ ရုန်းလိုက် ဖယ်လိုက် တိုင်း မိုးလှိုင်ကျော်ကလည်း အတင်းကြုံး၍ ကြုံး၍ ဖက်လိုက်သဖြင့် နီလာ၏ ခြေထောက်လေးတွေက သူမ၏ ရှေ့ဖက်သို့ ရွေ့လျားခွင့်မရတော့ဘဲ နောက်ဖက်သို့သာ ရွေ့လျားနေရသည်။

သူတို့နှစ်ဦးသည် တဖြေးဖြေးနီလာ၏ နောက်ကျော ဖက်ဆီသို့ တစတစ ရွေ့လျှားလာရသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ယက်ပေးပွတ်ပေးနေသော မိုးလှိုင်ကျော်၏လျှာကြောင့် ရင်ထဲတွင် ဖျတ်ဖျတ်လူးကာ လှိုက်မောလာရရင်း နီလာ၏ နောက်ကျောဖက်ပေါင်ဖျားလေသည် သူမ၏ ကုတင်လေးနှင့် ထိကပ်မိလာပါတော့သည်။

နီလာ၏ ဒူးဆစ်လေးတွေသည် မခိုင်ချင်တော့။ ယိုင် နဲ့၍နေချေပြီ။ သူမ၏ ဒူးဆစ်လေးတွေသာမက သူမ၏ စိတ်တို့သည်လည်း ချုပ်တီး၍မရတော့၊ ယိုင်နဲ့၍ ဖြစ်လာရချေပြီ။ မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို အတင်းပင် စုပ်နမ်းနေရင်း နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ယက်ပေး ပွတ်ပေးနေရင်းက ဗြုန်းဆို မိုးလှိုင်ကျော်၏လျှာက သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ တိုးဝင်ကာ လှည့်မွှေယင်း ထိုးကော်ကာ ယက်ပါ တော့သည်။ နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးဆတ်ကနဲ တုန်သွားရစဉ်မှာပင် မိုးလှိုင်ကျော်၏လျှာက သူမ၏လျှာကို တို့ထိကာ ကလိ၍ ယက်လိုက်တော့ နီလာ၏ လျှာဖျားလေးက မိုးလှိုင်ကျော်၏ လျှာဆီသို့ အလိုအလျောက်ပင် ကြကနဲတက်ကာ ထိကပ်သွားရင်း နီလာ၏ ဖြူဖွေးသွယ်လျှသော လက်လေးကလည်း မိုးလှိုင်ကျော်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြုံး၍ ဖက်လိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက်တွင်တော့ မိုးလှိုင်ကျော်က သူမ၏ ကိုယ် လုံးလေးကို တဖြေးဖြေး ကုတင်ပေါ်သို့ ထိုင်၍ပေးရာ နီလာလည်း အလိုက်သင့်လေးပါသွားပြီး ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ရက်လေး ဖြစ်သွားသည်။ ပြီးတော့ မိုးလှိုင်ကျော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ၏ ကိုယ်လုံးဖြင့် အသာအယာဖိ၍ ကုတင်ပေါ်သို့ ပက် လက်လှန်၍ပေးပြန်တော့ရာ နီလာ၏ လက်လေးများက မိုးလှိုင်ကျော်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေး ပက်လက်လန်၍ကျသွားရာ သူမ၏ကျောပြင်လေးမှာ အိပ်ရာနှင့် ထိတွေ့မိစဉ်မှာပင် နီလာက ကုတင်စောင်းရှိ သူမ၏ ခြေထောက်တွဲလောင်းလေးကို ရုပ်သိမ်းကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲ၍တင်လိုက်ရင်း သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်တွင် အလိုက်သင့်လေးပြုပြင်ကာ လှဲချ လိုက်သည်။

နီလာ၏ဦးခေါင်းလေးမှာ သူမ၏ ခေါင်းအုံးလေး ထက်သို့ ထိတွေ့ရောက်ရှိသွားစဉ်ခဏမှာပင် နီလာ၏ လက်လေးများက သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ကပ်ရက်သား ပါလာသော မိုးလှိုင်ကျော်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တိုး၍ တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်ရာက သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများသည် မိုးလှိုင်ကျော်၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို မက်မောစွာဖြင့် ပြန်လှန်ကာ စုပ်နမ်းလာပါတော့သည်။

သူမနှင့်အတူ ကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိ၍ လာခဲ့ရပြီဖြစ်သော မိုးလှိုင်ကျော်ကလည်း နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးဘေးမှ ဒူးထောက်လျက် မကျတကျလေးဖြစ်ကာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသို့ အုပ်မိုး၍ နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းနေရက်မှ သူ၏ လက်တစ်ဖက်သည် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ဝတ်ထားသော ဂျင်းရှပ်အင်္ကျီ၏ ကြယ်သီးများကိုစမ်း၍ တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေအားလုံး ပြုတ်ကုန်တော့ ရှပ်အင်္ကျီ ရင်ဘတ်နှစ်ခြမ်းကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီသို့ ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး မိုးလှိုင်ကျော်၏လက်က သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်၍ ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူနှင့် နှုတ်ခမ်းခြင်း ဂဟေဆက်ထားသည့် နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် တွန့်ကနဲဖြစ်၍သွားသည်။

သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားလေးပေါ်မှတဆင့် လျှောတိုက်ကာ ပွတ်သပ်ရင်း အပေါ်ဖက်သို့တက်၍သွားသော သူ၏လက်က အိထွေး၍ မို့မောက်နေသော အသားစိုင် နုနုတွေကို ဗြုံးကနဲ ထိတွေ့လိုက်မိတော့ရာ မိုးလှိုင်ကျော်ရင်ထဲတွင် လှိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားရသလို နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်း ဆတ်ကနဲဖြစ်၍သွားရသည်။ ပြီးတော့ မိုးလှိုင်ကျော်၏ အသိကလည်း မမသည် အောက်ခံပင် ဘာမျှဝတ်မထားပါလားဟု သိရှိလိုက်ရသည်။

လက်တစ်ဆုပ်စာထက်ပင် သာချင်နေသေးသော နီလာ၏ ရင်သားအစုံကို မိုးလှိုင်ကျော်က တစ်လုံးချင်း လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးသည်။ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံးရွေ့ပြောင်းကာ ဆုပ်နယ်နေရင်းက နို့အုံကြီးတွေ ထိပ်မှ နို့သီးလေးတွေကို စမ်းကာ နို့သီးထိပ်လေးတွေကို လက်မ လေးဖြင့် ပွတ်၍ပေးသည်။ ပြီးတော့လည်း လက်ဖဝါးထဲတွင် ထည့်ကာ လှိမ့်ပေးသည်။

နီလာ၏ခါးလေးသည် တတွန့်တွန့် ဖြစ်နေရသည်။ ခဏအကြာမှာပင် သူမ၏ အာရုံတွေအားလုံးက ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ခြင်းခံနေရသည့် သူမ၏ ရင်သားတွေဆီ စုပြုံရောက်ရှိသွားရင်း မချိတင်ကဲဖြစ်ကာ ခံစားလာရတာကြောင့် နီလာသည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို မိုးလှိုင်ကျော်၏ နှုတ်ခမ်းတွေဆီမှ ဖြုတ်၍ခွာလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကော့ရွှမ်းသော မျက်တောင်များ စင်း၍ကျနေသည့် သူမ၏ မျက်နှာလေးသည် ဘေးတစ်ဖက်သို့ စောင်းငဲ့ကာ လှည့်သွားသည်။

မိုးလှိုင်ကျော်သည် နီလာ၏နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေရာကပင် သူ၏ဦးခေါင်းမှာ ကြွ၍ထလာပြီး သူမ၏ နို့အုံကြီးတွေကို တပ်မက်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ နီလာ၏ နို့အုံကြီးများက ဖြူဖွေး၍ နုညက်နေပြီး ညိုပြာသော သွေးကြောကြီးနှစ်ချောင်းက အကြောစိမ်းလေးများကို ယှက်ဖြာဝေထားသည်။ ကိုင်တွယ်ဆုတ်နယ်ရသည်မှာ မာတင်း၍ အိနေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲ၍ နေသည်။ ထိုနို့အုံကြီးများအောက်မှ ပြားချပ်၍ တင်းမာနေ သော ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးသည် နုညက်စွာဖြင့် တဖြေးဖြေး အောက်သို့ ပြေပြေလေး ဆင်းသွားရာမှ တစ်နေရာအရောက်တွင် ခုံးမောက်၍ တက်သွားသည်။ ပြီးတော့ ထဘီအောက်သို့ တဖြေးဖြေး ငုပ်လျှိုးကွယ်ပျောက်သွားသော အသားစိုင်ဝင်းဝင်းလေးက မိုးလှိုင်ကျော်ကို အသက်ရှူမှားစေလေသည်။

မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏လက်ကို နီလာ၏ နို့အုံပေါ်မှ ခွာကာ အသာလေးကုန်း၍ စို့လိုက်တော့သည်။ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားရသော နီလာက ““အင့်”” လိုလို ““အွန့်”” လိုလို အသံလေးတစ်ခု သူမ၏ နှုတ်ဖျားမှ ပွင့်အန်ရင်း ဘေးသို့ စောင်းငဲ့ထားသော သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ ပက်လက်လေးပြန်၍ လန်လာသည်။ ဒါပေမဲ့ စောစောကလိုတော့ သူမ၏ မျက်နှာလေးမှာ ပြေပြစ်မှုမရှိတော့ပေ။ တစုံတရာကို မဲတင်းထားရပုံလေးပေါက်၍နေလေသည်။
ပြီးတော့ တဆက်တည်းမှာပင် သူမ၏ လက်လေး နှစ်ဖက်က တစ်ဖက်က မိုးလှိုင်ကျော်၏ လည်ပင်းဆီသို့၎င်း၊ တစ်ဖက်က ကျောပြင်ကြီးဆီသို့၎င်း ရောက်၍သွားကာ မချင့်မရဲဖြင့် ဖက်တွယ်လိုက်တော့သည်။

နီလာ၏ ရင်သားနှစ်မွှာကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ဆိုသလိုပင် တစ်လုံးချင်း တစ်လုံးချင်း တစ်လှည့်စီ စို့ပေးနေရင်းက မိုးလှိုင်ကျော်၏ လျှာက သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးကို ထိုး၍ကော်ကာ ယက်ပေးလိုက်သည်။ နီလာသည် ဖြတ်ကနဲ သူမ၏ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားလိုက်ရရှာသည်။

ထိုကဲ့သို့ သူမ၏ နို့တွေကို စို့ပေးနေရင်းကပင် မိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ထွေးထွေးအိအိ ကိုယ်လုံးလေးကို အားမလိုအားမရ ဖက်၍ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ နီလာ၏ ခါးမှာ ဝတ်ထားသော ပွင့်ရိုက်ထဘီလေး၏ အထက်ဆင်စလေးကို သူမ၏ ခါးတွင် ညှပ်လျှက်သားရှိနေရာမှ ဆွဲ၍ နှုတ်လိုက်သည်။ ထဘီစလေးကို တဖြေးဖြေးချင်း လျှောချ၍ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အမွှေးစလေးများက ခပ်ပါးပါးလေး ထွက်ပေါ်လာ ကြသည်။ ပြင်ပလေနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရမှုကြောင့်ပင်ထင်၏။ သူမ၏ ဆီးခုံလေးရှိ ဖြူဝင်းသော အသားစိုင်လေးများသည် ကြက်သီးလေးများ ဖျန်းကနဲထသွားရသည်။

တုန်ရီလှုပ်ရှား၍နေသော မိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်ချောင်းလေးများက ဖြူတင်းမို့ဝင်းသော ဆီးခုံလေးကို တို့ထိ ပွတ်သပ်လိုက်မိသည်။ ထဘီလေးကို ထပ်မံ၍ လျှော့ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ အမွှေးရှည်ရှည်လေးများက ကြမ်းရှရှလေးဖြစ်ကာ လိမ်ယှက် ရှုပ်ထွေးလျှက် အုံဖွဲ့ကာနေသည်။ စောက်မွှေးကြမ်းနီကျင်ကျင်လေးများကို လွန်မြောက်၍လာသော အခါတွင်တော့ လက်သည်းထိပ်ဖျားခန့် နက်ရှိုင်းသော ချိုင့်ခွက်လေးသည် ဦးစွာထွက်ပေါ်၍ လာသည်။ ထိုချိုင့်ခွက်ကလေးထဲ၌ ညပ်၍ ပြူထွက်ရန် အားယူနေသော ပဲကြီးစေ့လေးပမာခန့်ရှိသော အစေ့တက်လေးက မင်းမူ၍နေသည်။ ထိုမဝံ့မရဲလေး ခေါင်းပြူကြည့်နေသော အစေ့တက်လေး၏ အောက်သို့ နိမ့်ဆင်းပြေးဝင်သွားသော အက် ကြောင်းကြီးကမူ ထူထဲကာ ဖောင်း၍ ပြောင်တင်းနေသည်။ ထိုအက်ကြောင်းကြီးက သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြား မှ အောက်သို့ ကွေးဆင်း၍ ပျောက်ကွယ်သွားရာ ဘယ်ဝယ်ဘယ်ဆီမှာ ဆုံးသည်ဟု မသိနိုင်ပါတော့ချေ။

ပြီးတော့လည်း ကျန်သေးသည်။ သူမ၏ အမွှေး လေးများက ဆီးခုံတွင်သာရပ်တန့်၍ မသွားဘဲ ပေါင်ခြံမှ မှေးမှေးလေး သွယ်တန်းသက်ဆင်းလာကာ စောက်ပတ်အကွဲ ဘေးတဖက်တချက်ဆီ၌ ရိပ်ရိပ်လေး ရစ်ငိုက်၍နေရသည်။ သူမ၏ပွင့်ရိုက်ထဘီလေးကတော့ ခြေဖျားမှတဆင့် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ပင် ကျွတ်၍ထွက်သွားချေပြီ ဖြစ်သည်။

နီလာ၏ ထဘီလေးကို တဖြေးဖြေး ချွတ်၍ ဆွဲချ လိုက်ရင်းက သူမကို တပ်မက်လာသော စိတ်များကြောင့် စို့ပေးနေသော နို့တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ကာ တဖြေးဖြေး ပြေးထွက်ပေါ်လာသော နီလာ၏ အသားစိုင်လေးများကို ငေး၍ ကြည့်နေလိုက်မိသော မိုးလှိုင်ကျော်သည် ဖောင်းတစ် ပြည့်ဖြိုးသော သူမ၏ ခြေဖျားလေးမှတဆင့် ထဘီလေး ကျွတ်ထွက်သွားရပြီးသည့် ခဏမှာပင် စွဲမက် ဖွယ်ကောင်းလှသော သူမ၏ ချစ်စရာ အင်္ဂါအစုံအလင်ကို တပ်မက်လွန်းသော စိတ်ကြောင့် သူ၏ရမက်မီးတို့သည်လည်း ဟုန်းကနဲ ထ၍ လာရတော့ရာ မိုးလှိုင်ကျော်သည် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို သာသာလေး မှုတ်ထုတ်လိုက်ရင်း သူ၏ မျက်နှာကို ငုံ့၍ ကြမ်းရှရှ စောက်မွှေးလေးတွေကြားသို့ သူ၏ နှာသီးဖျားကို တိုးတင်ကာ ဖောင်းအိ၍နေသော နီလာ၏ စောက်ပတ်အုံကြီးကို ဖိကပ်၍ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့သည်။

“ အို .. မောင် ..”

နီလာတစ်ယောက် ဆတ်ကနဲ တုန်၍သွားသည်။ အထိတ်တလန့်လေး ခြောက်ခြားစွာ ရေရွတ်လိုက်သော သူမ၏ စကားလုံးလေးတွင် ““မောင်”” နော် ကလေးဆိုတာပင် မပါတော့ ..။

မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာ၏ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးထက်သို့ ဖိကပ်၍ထားသော သူ၏ နှာခေါင်းကို မကျဘဲ နီလာ၏ စောက်ပတ်အုံလေးပေါ်၌ပင် ဖိကပ်၍ထားရာက သူမ၏ အမွှေးလေးကြားသို့ လျှောတိုက်ကာ ထိုးလိုက်ရင်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း ထိပ်နားဆီသို့ သူ၏ နှာခေါင်းကို လျှောတိုက်၍ ရွေ့လျှားလိုက်သည်။

“ အို .. အို ..”

“ ဟင်း”

“ အ .. ”

“ အင်း . ဟင်း ..”

“ အို..အို”

ဟု မြည်တမ်းရင်း နီလာ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးမှာ ဆတ်ဆတ်ခါသွားရသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏ နှာသီးဖျားကို ရွေ့လျှားသက်ဆင်းလာရာမှ ရပ်လိုက် တော့မှ နီလာသည် ဟင်း ဟု သက်ပြင်းချနိုင်ခဲ့သည်။ သူမ၏ သက်ပြင်းသံလေးမှ မဆုံးသေး မိုးလှိုင်ကျော်၏ နှာခေါင်းထိပ်က သူမ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ ဖောင်းတစ်နေသော အသားစိုင်လေးဆီသို့ ဖိ၍ ထိုးနှစ်ကာ နမ်းလိုက်တော့ရာ နီလာသည် “အ” ဆိုသော အသံလေး ထွက်သွားကာ အသက်ရှူရပ်သွားရရင်း သူမ၏ ခါးလေးမှာ ကော့ကနဲတက်သွားရသည်။ ပြီးမှ မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏ နှာခေါင်းကို ကြလိုက်တော့မှ အင်းကနဲ သက်ပြင်းကိုချကာ ဟင်းကနဲ အသက်ကို ရှူထုတ်လိုက်ရလေတော့သည်။

နီလာ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထိပ်မှ သူ၏ နှာခေါင်းထိပ်ကို ကြပြီးသည်နှင့် မှိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်က စောက်ဖုတ်အုံလေးပေါ်သို့ ရောက်၍ သွားပြန်ပါသည်။ ပြီးတော့ မို့ဖောင်း၍ ထွေးအိနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွဖွလေးညှစ်လိုက်သည်။

“ အင့် ..ဟင့် .. မောင် .. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ .. ဟင့် .. အို .. မောင်ကလည်းကွယ် ..ဟင့်”

မိုးလှိုင်ကျော်က နီလာ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို တစ်ချက်မျှ ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီး သူ၏ လက်ဖဝါးက စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အပြားလိုက်အုပ်၍ ကပ်ကာ စောက်ပတ် မျက်နှာစာဖြစ်သော အကွဲကြောင်း ရှေ့ဖက်ဆီသို့ ဖောင်းတင်း၍နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နီလာ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖင်ကြီးမှာ လိမ့်ကနဲ တစ် ချက်ဖြစ်သွားရင်း သူမ၏ ပေါင်ဖြူဖြူကြီးနှစ်ဖက်မှာ ကြွ၍ တဝက်တပျက် ထောင်တက်လာကြသည်။ ထိုအခါတွင် မိုးလှိုင်ကျော်သည် သူရှိနေရာဖက်ရှိ လုံးလုံးလျှားလျှားထောင်၍ မတက်သေးဘဲ တဝက်တပျက်သာ ကြွ၍ထောင်တက်နေသော နီလာ၏ ပေါင်လုံးကြီး အောက်သို့ သူ၏ လက်ကိုလျှိုသွင်းလိုက်ကာ သူ၏ လက်ကို နီလာ၏ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့တင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဒီတစ်ခါတွင်တော့ နီလာ၏ နှုတ်ဖျားမှ ဘာသံမှ ထွက်၍မလာတော့ဘဲ သူမသည် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်ရပြန်ရာက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလေး ဖြစ်သွားရကာ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်ကတော့ ဒူးကွေးလျှက် လုံးလုံးလျားလျားကြီး ထောင်တက်သွားပေ တော့သည်။ ပြီးတော့လည်း သူမ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးတွင် အရည်လေးများမှာ စို၍လာပြီဖြစ်သည်။

နီလာတစ်ယောက် ဘယ်အရာကမှ တားဆီးပိတ်ပင်၍ မရနိုင်သော သူမ၏ ရမက်ဆန္ဒတို့သည် ပြင်းပြစွာဖြင့် ရှိနေကြလေပြီ။ မိုးလှိုင်ကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း မာကြောလွန်းနေပြီဖြစ်ကာ သူ၏ ပုဆိုးအောက်တွင် တလန်းလန်းဖြင့် ဖြစ်နေရလေသည်။

နီလာ၏ စောက်ပတ်အုံ အသားစိုင်လေးနှင့် ထိတွေ့ မိခဲ့သော သူ၏ နှာသီးထိပ်လေးသည် ခပ်တင်းတင်းလေး ခံစားဖြစ်ပေါ်နေရပြီ။ နီလာ၏ ညှီသင်းသင်းစောက်ဖုတ်ရနံ့လေးက သူ၏ နှာခေါင်းဝမှ မထွက်ဘဲ စွဲမြဲ၍ ကျန်ရစ်နေသေးသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်၏ ကိုယ်လုံးကြီးက နီလာ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ကြွ၍သွားခဲ့ပြီး ဘေးတွင်ထိုင်လိုက်ရာက မိုးလှိုင်ကျော်က သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို စိမ်ပြေနပြေ ပွတ်ပေး နေခြင်းဖြစ်သည်။

မိုးလှိုင်ကျော်၏လက်က ဖောင်းမို့ ခုံးမောက်ကာ တင်း၍နေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့်အုပ်၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်လိုက် ဝေ့ဝှိုက်၍ ပွတ်လိုက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ယုယစွာ ပွတ်ပေးနေသည်။ သူမ၏လက်က စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများ ပေါ်သို့ အရောက် လက်မဖြင့် သူ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကိုဖိ၍ ပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ တင်းစေ့နေသော သူမ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်သို့ သူ၏ လက်ချောင်းလေးကို ကပ်၍ ဆွဲတင်ကာ ပွတ်လိုက်သည်။

“ အင့် . ဟင့် .. မောင် ..”

နောက်ဆုံး “မောင်”ဟူသော အသံလေးက သံရှည်လေးဆွဲ၍ ဖွေးနှစ်နေသော နီလာ၏ ဖင်သားကြီးများက လိမ့်၍သွားရသည်။ နီလာ၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်၍ အပွတ် မိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်ချောင်းထိပ်လေးက စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကြားမှ ပြူထွက်ရန် အားယူနေသော စောက်စေ့အတက်လေးကို သာသာလေး ဖိကာပွတ်လိုက်သည်။

“ အို .. ဟင့် .. ကျွတ်..ကျွတ်..”

နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရင်းသူမ၏ လက်လေးတစ်ဖက်က မိုးလှိုင်ကျော်၏ လက်မောင်းအိုးကြီးဆီသို့ ဖြတ်ကနဲ ရောက်၍လာကာ ဆုပ်၍ညှစ်လိုက်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်တုန်းကတော့ သာသာလေးပင် ဖြစ်သော်လည်း နုညက်လွန်းသော အစေ့လေး၏ အတွေ့ကြောင့် အားက ပို၍သွားရတော့ရာ ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်မိသွားပြီး နီလာမှာ တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် စုပ်သပ်လိုက်ရသည်။ သူ၏လက်ကို နီလာ၏ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှ ကြကာ သူ၏ အထိအတွေ့မှန်သမျှကို နီလာ၏ထံမှ အားလုံးရုတ်သိမ်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ မိုးလှိုင်ကျော်သည် သူ၏ ရှေ့တွင် ပက် လက်လေး ဖြစ်၍နေသော နီလာ၏ ကိုယ်လုံးတီးလေးကို စိမ်ပြနပြေပင် ထိုင်၍ ခေါင်းဖျားခြေဆုံးကြည့်၍နေသည်။ ခဏမျှအတွင်းမှာပင် သူမ၏ မှေးစင်းထားသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများသည် ဖြတ်ကနဲ ပွင့်လာကာ သူဘာလုပ်နေတာလဲဟု လှမ်း၍ကြည့်ကာ အကဲခတ်လိုက်သည်။

“ မောင် .. အဲလိုကြီး .. ကြည့်မနေနဲ့ကွာ”

သူ့လက်မောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက် လေးဖြင့် သူကိုလှုပ်၍ ပြောလိုက်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်၏ အကြည့်က သူမ၏ မျက်နှာလေးဆီသို့ ရောက်လာပြီး သူက စွဲမက်စရာ အပြုံးလေးတစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ..

“ သိပ် .. လှတာဘဲ မမရယ် ..”

ဟု ခပ်ညီးညီးလေး ပြောလိုက်သည်။

“ ဟင့် ..”

ပြုံးယောင်ယောင်လေးဖြစ်၍ သွားရသော နီလာ၏ မျက်နှာလေးပေါ်တွင် ရှက်သွေးလေးတွေ ဖြတ်သွားသည်ကို မိုးလှိုင်ကျော်က အသေအချာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ နီလာ၏ မျက်နှာလေးက သူ့ထံမှ လွှဲဖယ်သွားကာ တဖက်သို့ စောင်းငဲ့၍ သွားရပြန်သည်။ တခဏမျှ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်၍ သွားရပြန်သည်။

ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသော သူမကို အရွယ်ရောက်ပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက် သူမ၏ ဘေးတွင် ကပ်ရက်ထိုင်ကာ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် တပ်မက်စွာ ထိုင်ကြည့်နေလေတော့ စောစောက သူ၏အချော့အမြူ အပွတ်အရမ်းများကြောင့် ထကြွ၍နေရပြီဖြစ်သော နီလာ၏ ရမက်မီးတို့ကို လေပင့်ပေး သလိုဖြစ်ကာ ပို၍ပင် သူမ၏ ရမက်များမှာ သောင်းကျန်း၍ လာရသည်။ ပြီးတော့လည်း ရင်ထဲမှ မချိတင်ကဲဖြစ်၍ လာရကာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ခုလုံးမှာလည်း မနေတတ် မထိုင်တတ် ဖြစ်လာရလျက် ဒူးကွေးကာ ထောင်ထားမိလေပြီဖြစ်သော သူမ၏ ပေါင်ဖြူဖြူကြီးများမှာပင် စေ့လိုက် ကားလိုက် ဖြစ်၍နေရသည်။ ဒီလိုချည်း ဆက်၍နေရန် အောင့်အီးသည်းခံခြင်းငှာ မစွမ်းဆောင်နိုင်တော့သဖြင့် သူမသည် တစုံတခုကို ပြောရန် အားယူလိုက်စဉ်မှာပင်

“ မ ..မ ..”

“ အင် ..”

ပြန်ထူးလိုက်သော နီလာ၏ အသံလေးက သူ့အသံ ထက်ပင် ပို၍ တိုးလျပါသည်။ ဒီလိုထူးလိုက်ရင်းမှပင် လွှဲဖယ်၍ ဘေးတစ်ဖက်သို့ စောင်းငဲ့ထားသော နီလာ၏ မျက်နှာလေးက ပြန်၍လှည့်လာကာ ကော့ရွှမ်းသော သူမ၏ မျက်တောင်ကြီးများကို တစ်ချက် နှစ်ချက်မျှ ပုတ်ခတ်လိုက်ရင်း သူမ၏ မျက်လုံးလေးများဖွင့်လိုက်ကာ မိုးလှုင်ကျော်ရဲ့ မျက်နှာကို ရွှမ်းရွှမ်းစားစား ကြည့်လိုက်သည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က ဘာမှမပြောသေးဘဲ သူမ၏ မျက်နှာလေးကို မက်မောစွာဖြင့် ငေး၍ကြည့်နေသည်။

“ မောင် .. ပြောလေ .. မောင်ရယ်”

ဒီတော့မှ သူက သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာပြီး သူ၏ ချစ်စရာ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက လှုပ်ရှား၍လာသည်ကို နီလာမြင်လိုက်ရသည်။

“ မောင့် ..ကို .. ချစ်လားဟင်”

“ အော် .. မောင်ရယ် .. ဖြေဖို့ရောလိုသေးလို့လားကွယ် ..”

“ ဟင့်အင်း .. မမ .. ပြောတာကို မောင်ကြားချင်လို့ ..”

သူ့ကို ရွှမ်းရွှမ်းစားစား ကြည့်၍နေသော နီလာ၏ မျက်နှာလေးက ပြုံးယောင်သန်း၍သွားသည်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာလေးကို စေ့စေ့လေး ကြည့်လိုက်သည်။

“ မောင်.. သိပ်ပြီးကြားချင်လား..”

“ အင်း”

“ လာ ဒါဆို အနားကပ်”

သူမက သူ့လက်မောင်းကို ဆွဲ၍ အခေါ် သူ့မျက်နှာက နီလာ၏ မျက်နှာပေါ်သို့ကပ်လာပြီး မျက်နှာကို စောင်းကာ သူ့နားလေးကို နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းများသို့ တေ့ကပ်ပေးလိုက်သည်။ နီလာက သူ့နားနုနုလေးကို သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ဖိညှပ်လိုက်ပြီး သွာလေးဖြင့် ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ..

“ မောင့်ကို မမ က ချစ်လွန်းလို့ .. မမ တကိုယ်လုံးကို ပုံအပ်လိုက်တာပေါ့ကွယ်”

နီလာက တုန်ခိုက်စွာ ပြောလာသည်။ သူ့မျက်နှာလေးက လှည့်လာကာ နီလာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။

“ ဒါဆို .. မောင် .. တအားချစ်တော့မယ်နော်”

လို့ ပြောပြီး သူ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြွလိုက်သည်။

“ သိပ်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး”

ဟု စိတ်ထဲကပြောရင်း သူ့ကို နီလာက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ရှက်သွေးတို့မှာ နီလာ၏ မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံးတွင် နီမြန်းရုံသာမဟုတ်တော့ဘဲ ကြက်သွေးရောင်ပင် ထ၍နေရချေပြီ။ ပြီးတော့ သူက သူ့အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နီလာက မျက်လုံးလေးတွေကို ပြန်ပြီး မှိတ်ဖို့ ကြံလိုက်ပေမဲ့လည်း မမှိတ်တော့ဘဲ ဖွင့်လျက်ကပင် သူ့ကို ခပ်ရဲရဲပင် ကြည့်နေလိုက်သည်။ နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံး တုန်ရင်၍နေသည်။ သူ့အဝတ် အစားတွေအားလုံး ကျွတ် ထွက်သွားပေပြီ။

“ အို..”

နီလာ၏ နှုတ်ဖျားမှ ယောင်ရမ်း၍ ထွက်သွားရရင်း နီလာ၏ အကြည့်များသည် စူးရှ၍ သွားရသည်။ ပြီးတော့ အလိုအလျှောက်ပင် သူမ၏ မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးသည် မှိတ်၍ ကျသွားတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် သူက နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အသာလေး ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း နီလာရဲ့ ကိုယ်လုံး လေးကို ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးက နီလာ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ လှိမ့်၍တက်လာသဖြင့် သူမ၏ ပေါင်တွေကို ပြန်ဆန့်ကာ ကားပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ရောက်၍လာသော သူ့ကိုယ်ကြီး အလေးချိန်ကြောင့် နီလာ၏ လည်ချောင်းအတွင်း မှ “အွန့်” ကနဲဖြစ်သွားရသည်။ 

ဆန့်၍ကားပေးထားသော သူမ၏ ပေါင်ကြားသို့ သူ့ကိုယ်လုံး ကြီး ကျကျနန ရောက်သွားချိန်မှာပင် သူက နီလာ၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ကာ ဒူးထောက်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နီလာ၏ ကား၍ဆန့်ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြန်၍ ဒူးကွေးပြီး ထောင်ပေးလိုက်သည်။

ဒီအခိုက်မှာပင် နီလာကလည်း ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်ကာ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပြီဖြစ်သော သူ၏ ဂျင်းရှပ်အင်္ကျီလေးကို အမြန်ပင် ဆွဲ၍ ချွတ်ပစ် လိုက်သည်။ သူ့လီးတန်ကြီးက နီလာ၏ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့ထောက်၍ အလာတွင် သူမ၏ ခါးလေးတွန့်သွားသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်က သူ၏ လီးတန်ကြီးကို နီလာ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုး၍ သွင်းချေပြီ။

“ ဗျစ်.. အင့် . ဗျစ်. . ဗျစ် .. အင့် . အ .. ဟ .. ဗျစ် .. ပြတ်.. ဖွတ်..အ .. ကျွတ်..ကျွတ်”

နီလာ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဖြူဖြူလေးမှာ ကော့၍ တက်သွားသည်။

“ ပလွတ်.. ဖတ် .. ဖွပ်”

လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်သွားပြီးသည်နှင့် မိုးလှိုင်ကျော်က ချက်ခြင်းပင် ပြန်၍ ဆွဲထုတ်ကာ လိုးပါတော့သည်။

“ အ .. အား .. အ .. အား အင့် ..အင်း”

နီလာ၏နို့ကြီးများ ရှေ့နောက် လှုပ်ရမ်း၍နေသည်။ ကုတင်ကြီးကလည်း အဆက်မပြတ် တငြိမ့်ငြိမ့် ခုန်၍ နေသည်။ အားနှင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း နီလာ၏ ကိုယ်လုံးလေးက ခေါင်းရင်းဖက်သို့ သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ တွန်းတင်တာ ခံရသလို တက်၍ တက်၍သွားသည်။ နီလာ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းကြပ် ပြည့်သိပ်စွာ ဆောင့်လိုးနေသော မိုးလှိုင်ကျော်၏ လီးကြီးက အရသာရှိလွန်းလှသည်။ စီးကနဲ စီးကနဲ တင်းတင်းကြီး ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် အလိုး ကောင်းမှုကြောင့် နီလာမှာ အရသာထူးကြီးကို ခုံမင် နှစ်သက်နေမိသည်။ မချိတင်ကဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လွန်းတာကြောင့် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကားလိုက် လုပ်လိုက်မိသည်။

“ ပေါင်ကို ကားထားစမ်းပါ မမရယ် .. ခပ်ဖြဲဖြဲလေးပေါ့ ..”

“ ဒီထက်ပြဲချင်ရင်လည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ်သာ ဖြဲတော့”

ဟု ပြောရင်း နီလာက သူမ၏ ပေါင်လုံး ဖြူဖြူကြီး နှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပြန်မစေ့ဖြစ်အောင်လည်း သူမကိုယ်သူမ သတိထားလိုက်သည်။

“ ဗြွတ် .. စွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်”

“ အ .. လားလားလား ..”

ဒီတစ်ချက်ကတော့ နီလာမျက်ရည်လေးများ ဝဲသွား သည်။ စောက်ရည်များ အံကျလာသည်ထိ ဖြစ်သွားရသည်။ ဒါပေမဲ့ အသဲခိုက်အောင်ပင် ကောင်းသွားရသည်။ အရသာတွေ ရှိသထက်ရှိလာကာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်၍လာရသော နီလာက သူမ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဖြူဖြူလေးကို လှေကလေးတစ်စင်းပမာ ဟိုဖက်စောင်း ဒီဖက်စောင်းနှင့် လူး၍ လှိမ့်ပေးကာ အလိုးခံသည်။

သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ခပ်စောင်းစောင်းဝင်၍ သွားသော လီးတန်ကြီးထိပ်က အတွင်းမှ အသားနု လေးများကို စောက်ခေါင်းနံရံပြင်မှ သပ်သပ်တွန်း၍ချကာ ထိထိမိမိကြီး ထိုးဆောင့်သည်။ ထိုအခါ စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ရှိ စောက်ပတ် နှုတ် ခမ်းသားနှစ်ဖက်က လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ ညှပ်ညှပ်ပြီး ဆွဲညှစ်နေကြသည်။

ဘသားချော မိုးလှိုင်ကျော်က တဟင်းဟင်းနှင့် မနှောခွေ့၏။ တရှူးရှူးတရှဲရှဲဖြင့် မာန်ထကာ နီလာ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရပင် မနားတမ်း ဆောင့်၍ လိုးနေသည်။ နီလာ၏ ဖင်ကြီးက ဖိအားကြောင့် ပြားပြားသွားပြီး မွေ့ယာထဲနစ်၍ နစ်၍ ဝင်သွားချေသည်။ ကြာလာတော့ တလှပ်လှပ်တုန်နေသော ရင်ကြောင့် အသက်ရှူနှုန်းတွေ ပြင်းထန်လာသည်။ နီလာ၏ ရင်ထဲတွင် လှိုက်၍ မောလာသည်။ တဟင်းဟင်းဖြင့် ဖြစ်လာရသည်။

နီလာ၏ ဖောင်းလွန်း ကားလွန်းကာ ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကြီးတွင် အရည်တွေမှာ ရွှဲနစ်၍နေချေပြီ။ ထိုစောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ အရည်များစိုရွှဲကာ ပြောင်လက်၍ မာကြောသန်မာလှသည့် မိုးလှိုင်ကျော်၏ လီးတန်ကြီးကလည်း တဟဲဟဲဖြင့် ပြင်းထန်စွာ ဆောင့်လိုး၍နေသည်။ မိုးလှိုင်ကျော်သည် သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို နီလာ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ရာ နီလာ၏ လက်လေးနှစ် ဖက်က ချက်ချင်းပင် ဆီးကြို၍ တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်သည်။

မိုးလှိုင်ကျော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်ပြီး နီလာ၏ ပါးလေးကို အကြာကြီး နမ်းလိုက်ကာ ဖင်ကိုကြွလျှက် ဖွတ်ကနဲ ဗြတ်ကနဲ အားကုန် ဆောင့်ရင်းက သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို နီလာ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးပင် ထိုးစိုက် ဖိကပ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်များကို နီလာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ပန်းသွင်းလိုက်တော့သည်။

ပူကနဲ .. နွေးကနဲ အရသာကား ဆယ့်လေးငါးကြိမ်ထက်မနည်း နီလာ၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ဆက်တိုက် ခံစားလိုက်ရပြီး မိုး‌လှိုင်ကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း အတင်းဆုံး အမာဆုံး ကြီးထွား မာကြောသွားခိုက်မှာပင် ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံး သိမ့်ကနဲ တုန်ကာ ကော့တက်သွားရင်း နီလာ၏ စောက်ရည်များကလည်း စောက်ခေါင်းထဲမှ မိုးလှိုင်ကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ရှီးကနဲ ရှီးကနဲဖြင့် လေးငါး ခြောက်ကြိမ်ထက်မနည်း မြတ်နိုးစွာဖြင့် ဖျန်းပက်လိုက်ပါတော့လေသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၅ )

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၅ ) 

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း 

ရေးသားသူ - မောင်ကျော် (တိတ်တခိုး မှကူးယူသည်)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

လိုးဆိုလို့ လိုးပေးနေရပေမယ့် သူ့စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသလောက် လီးတစ်ဝက်ပိုပိုလေးနဲ့ပဲ ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးနေတာပါ။ အချက်အစိတ်သုံးဆယ်လောက် သွက်သွက်လိုးလိုက်..တအောင့်လေးငြိမ်ပြီး ဆယ်ချက်လောက်ဆွဲ ဆွဲလိုးလိုက် နောက်တစ်ခါသွက်သွက်ကြီးအချက်နှစ်ဆယ်ပိုပို လိုးလိုက်..ပြန်ဖွပေးလိုက်..အဲလိုလိုးနေရုံနဲ့ပဲနှင်းဆီက သေတော့မယ်။

လီးကို မလျှော့တမ်းစအိုပေါက်ရှုံ့ နေအောင် အတင်းစုပ်ဆွဲထားတာလက်တွေကလည်ကုတ်ကိုခိုစီး..ခြေထောက်အစုံက ခါးကိုခွချိတ်ဆွဲ..ဖင်ဆုံကြီးပင့်ကာပင့်ကာနဲ့သဲကြီးမဲကြီးပြန်လိုးတာ..နှုတ်ခမ်းတွေကစုပ်နေလိုက်သေးတော့ စောက်ရည်ကထွက်လို့မဆုံးတော့ဘူး။အစ်မဆိုပေမယ့် ညီမလေးလိုပဲခိုစီးပြီးပင့်လိုးတာ.အောင်ထွေးကိုယ်ကြီးကိုင်းနေရာကမတ်လို့မရတော့ဘူး။

နဲနဲလေးဆောင့်ချက်များလာတော့ သူ့လီးကြီးမှာစောက်ရည်အနှစ်တွေက အရစ်လိုက် အရစ်လိုက်ကြီးကပ်နေငြိနေပြီ။အဲလောက်ဆိုရင်တော့ သူ့အစ်မအသားကျနေလောက်ပြီလေ..ဆယ့်လေးငါးချက်အတင်းကြီးဆွပစ်ပြီးကော့ပင့်ခံပေးနေပြီဆိုမှ လီးအရင်းထိတစ်ချက်တည်းပစ်ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။

မွေ့ယာပေါ်ပိကျသွားတဲ့အထိပစ်ဆောင့်လိုးပြီးသူ့တစ်ကိုယ်လုံးဖိချထားပစ်လိုက်တော့ ကြွယွကော့နေတဲ့ နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံးပျော့ကျသွားပြီးမွေ့ယာပေါ်မှာလက်ကားယားကြီးနံဘေးတွေပစ်ပြီးပက်လက်လန်နေတယ်။ခြေထောက်တွေမိုးပေါ်ကိုပင့်ထောင်ပြီးကွေးလိုက်ဆန့်လိုက်နဲ့ ဖင်ကြီးလူးကာ လူးကာရုန်းနေပေမယ့်အောင်ထွေးကဆီးခုံချင်းကပ်ဖိထားတော့ သူ့လီးက သူ့အစ်မစောက်ခေါင်းထဲကိုသစ်သားစို့ကြီးရိုက်ထဲ့သွင်းထားတဲ့အတိုင်းပဲ..လှုပ်ကိုမလှုပ်ဘူး။အဲလိုပုံစံအတိုင်းသူ့လီးကိုဆွဲမထုတ်ပဲဖိဖိလိုးနေရင်း

" အော်လေ..အော်..အော်..နင့်ဖင်ကြီးပြုတ်ထွက်သွားအောင်လိုးမှာ သိလား..အော်..ကြိုက်လား..ကြိုက်သေးလား လီး "

လီးဒစ်တစ်ဖူးလုံးပူပူနွေးနွေး မွစိမွစိနဲ့သိသိသာသာကြီးခံစားနေရတာ..သူ့အစ်မရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းဝ,ကိုထိုးထိုးဖိနေမှန်းအောင်ထွေးကသိနေပါပြီ။နှင်းဆီပါးစပ်ကမအော်ပဲမျက်လုံးကြီးပြူးပြီးတင်းခံနေပေမယ့် စောက်ပတ်ကတော့ ဇိဇိ စိစိစွိစွပ် နဲ့အသံတွေထွက်နေတာ ဂွေးဥကြီးတွေမှာစောက်ရည်တွေရွှဲပြီးတော့ချွဲကျိနေပြီ။အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်ဖိကြိတ်လိုးနေပြီးတော့မှ

" ကြိုက်လား လို့..အင့် ရော့..ရော့..."

လီးကိုစောက်ခေါင်းအပြင်ဖက်နှစ်လက်မနီးနီးဆွဲထုတ်ဆောင့်လိုးနေရင်းမေးပြန်တယ်။ဒါလဲပြန်မဖြေနိုင်ရှာဘူး။အလိုးခံရ အဆောင့်ခံရတိုင်းဝမ်းခေါင်းထဲကလေတွေကို ပါးစပ်ဟ,လျက်ကြီးနဲ့ တစ်ဟင့်ဟင့်..တစ်ဟုဟု အသံတွေထွက်လို့ပြန်ထုတ်နေရရှာတယ်။အချက်လေးငါးဆယ်..မှန်မှန်ကြီးအလိုးခံနေရတော့ နှင်းဆီကမျက်လုံးမျက်တောင်ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လာပြီ။

ဖင်ကနည်းနည်းလှုပ်ပြီး သွေးတိုးစမ်းလာပြီ။ အရသာကောင်းကောင်းသိပြီး စောက်ရည်တွေရေအိုးကွဲသလို တစ်စိမ့်စိမ့်ရွှဲလိုက်လာပြီ။သူ့လီးကြီးဘယ်လောက်တုတ်တုတ်..စောက်ခေါင်းကချောချောမွေ့မွေ့ပဲဆိုတာ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်းသိနေပြီ။သူ့ပါးစပ်ကလည်း အသံထွက်လာနိုင်ပြီ.။

" အင်း..ဟင်း..အာ့..ကြိုက်တယ်..အိုးဟို့..ကြိုက်တယ်လေ..နင့်လီးရီးကိုငါကြိုက်တယ်..နင်လိုးတာကိုငါကြိုက်တယ်..အာ့ ဘာဖြစ်လဲ.လိုး..အားဟား..ဖြည်းဖြည်းဟယ်..လိုး..ထိလွန်းလို့ဟဲ့..လိုးပါ..ရပါတယ်..အိုး လိုး. "

အော်တာတော့မအော်ဘူး။အရသာကသိပ်ထူးနေလို့ အားမလိုအားမရ ကြိုက်လွန်းတဲ့နှာစိတ်တွေကြွနေတော့ အောင်ထွေးမျက်လုံးကိုစူးစူးကြီးစိုက်ကြည့်ုပြီး တစ်ဖွဖွနဲ့ပြောတာ။အချက်လေးငါးဆယ်လိုးလိုက်တော့ သူ့အစ်မကောင်းကောင်းအလိုးခံနိုင်ပြီမှန်းသိသွားထာနဲ့အောင်ထွေးကလီးကိုတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဆွဲထုတ်ပြီးလိုးတာပေါ့။လဒစ်ကသားအိမ်ခေါင်းကိုထိလိုက်ခွာသွားလိုက်နဲ့ အရသာကတအားရှိနေတယ်။

စောက်ခေါင်းက ဘယ်သူတွေဘယ်လောက်ပဲလိုးထား လိုးထား..သူလီးနဲ့တော့ကျပ်ထုပ်နေတုန်းပဲ။ညှပ်ရိုးဆက်စောက်ခေါင်းဝ,နားကများဆိုရင် သူ့လီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ထားတာထက်ပိုပြီးကျပ်တယ်။အဲလိုကျပ်နေတဲ့အပြင်စောက်ပတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကတမြုံ့မြုံ့ နဲ့ဆွဲဆွဲစုပ်နေတော့အရင်းထိပစ်လိုးလိုက်တိုင်းလီးတစ်ချောင်းလုံး မွစိမွစိနဲ့အရသာရှိနေတာပေါ့။

နှင်းဆီကလည်း သူ့တပည့်တော်တော်များများနဲ့တော့အလိုးခံခဲ့ဖူးပါတယ်။ဒါပေမယ့်အခုလို လီးကြီးကြီးနဲ့ ထိထိမိမိကြီးတော့အလိုးမခံခဲ့ရဖူးဘူး။မစို့မပို့ အလိုးခံဖူးတာလေးလောက်ကိုပဲ လိုးတယ်လို့ထင်ခဲ့ သိခဲ့ရတာ။သူ့မောင်လေးမို့..လီးကြီးကြီမို့ ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေနဲ့စ,ပြီးအလိုးခံချင်လာတာမှန်ပေမယ့် အခုလိုထိထိမိမိနင့်နင့်သည်းသည်းကြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းအလိုးခံလိုက်ရတော့ အရသာထူးတာနဲ့အမျှ အမြင်အသိတွေချက်ချင်းကြီးပြောင်းသွားတယ်။မောင်နှစ်မချင်းအလိုးခံရတာကို ပိုပြီးကြိုက်နေပြီ..

လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးပစ်လိုးပြီဆိုတော့နှင်းဆီမချိမဆန်နဲ့ရင်ပတ်ကြီးတွန်းပြီးခံရတယ်။ရင်ပတ်တွန်းလွှတ်တော့အောင်ထွေးကပိုကြိုက်တာပေါ့။ကြမ်းပြင်ပေါ်မတ်တပ်ရပ်လျက်နဲ့ နှင်းဆီပေါင်ကြီးတွေမိုးပေါ်ထောင် ခြေကျင်းဝတ်တွေကိုင်ပြီးအတင်းလိုးတာ။ဆွဆွလိုးလိုက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့.နှင်းဆီကိုယ်လုံးအထက်ဇက်တက်ပြေးတော့ပေါင်းကြီးတွေဖက်ပြီးလိုးပြန်တယ်။နှင်းဆီက လက်နှစ်ဖက်ကျားကန်ထောက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲလီးဝင်နေတာကိုထ,ထကြည့်တော့ ပေါင်ကြီးတွေအတင်းဖြဲပြီးတွန်းပြလိုးပြန်ရော..

" မြင်လား မမ..မြင်ရလား "

နှင်းဆီရလည်းမြင်ရတယ်။မြင်တာမှ လီးကြီးမှာစောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲပြေးပြေးဝင်နေတာကိုထင်းနေအောင်မြင်ရတာ။

" မြင်တယ်..မြင်ရတယ်..အိုး.မြင်ရတယ်.အာ့တအားစိတ်လာတယ်မောင်လေး..အကြီးရီး..လီးကအကြီးရီး..အာ့ အားဟာ့..လိုးဟယ် လိုး.တအားစိတ်လာနေပြီ.လိုး လိုး အားဟား.ထွက်တော့မယ်မောင်လေးရေ..ကောင်းလိုက်တာ.တအားကောင်းနေပီ..ထွက်ကုန်ပီ.ဟင့် ဟင့် ထွက်ကုန်ပီ..အပြင်မှာပီးနော်..အပြင်မှာပီး..အား..လီးရီးကအားရလိုက်တာကွာ.အို.အို.အိုးဟိုး..အပြင်မှာပီးပါဆိုမှ..အို့ အာ့..သွားပီ သွားပီ..ငါတော့..ငါတော့ဗိုက်ကြီးတော့မှာပါပဲဟယ်.ဟင့်.. ထွက်နေတုန်းရီး..သူ့လီးရည်တွေကထွက်နေတုန်း.."

" လီးစုပ်မလား..လီးစုပ် အာ့ "

" စုပ်မယ် လီးစုပ်မယ်..လီးရည်တွေငါစုပ်ချင်တယ်..လာ. လာ  ပေး "

မနှင်းဆီကတစ်ချိန်လုံးအော်ပြီးခံနေတာ အစ,တုန်းကတော့ သားအိမ်ခေါင်းဝ,ထိုးဖိခံရတာကို အောင့်လို့အော်တာပါပဲ။နောက်တော့အလိုးခံရ တာကိုအရသာရှိလို့အော်တာဖြစ်သွားတယ်။အဲလိုအော်ခံလိုက်ရမှလည်းသူ့စိတ်ကပိုကြွပိုလွတ်သလိုခံစားလိုက်ရတော့ တစ်ချိန်လုံးအော်ခံနေတော့တာပေါ့။လီးစုပ်ပြန်တော့လည်းသူစုပ်ချင်လို့စုပ်တာ..သူကြိုက်လွန်းလို့..လီးရည်တွေမျိုချချင်လွန်းလို့စုပ်တာ..သူစုပ်တတ်သလိုစုပ်တော့တာပေါ့။

တအားကိုစုပ်ပစ်တာ နွားငတ်ရေကျပလွတ်ပလွတ်နဲ့တစ်ပြွတ်ပြွတ် တပွတ်ပွတ်နဲ့အသံတွေဆူညံနေအောင် ခပ်ရိုင်းရိုင်းကြီးစုပ် ပစ်တာ..ဟိုလိုဒီလိုအနုအရွတွေဘာမှမပါပဲစုပ်ပစ်တာ..အောင်စိုးကော့နေတယ်။လီးစုပ်လို့အားရပြန်တော့လည်း ပက်လက်ကြီးလန်ပြီးလိုးခိုင်းပြန်ရော။အောင်ထွေးကလည်းအသက်ချင်းကွာတဲ့အစ်မနဲ့မောင်..ငယ်နိုင်လိုဖြစ်နေလေတော့ သူလိုးခိုင်းတိုင်းပစ်ပစ်လိုးတာပဲ

" လိုးပီနော်မမ..အင့်.ရော့..ပြွတ်ပလွတ်. စွပ် ဖောင်းဖောင်း ရ..ရလား..ကြိုက်လား "

" အင်း.အင့် အင့်..ကြိုက်တယ်မောင်လေး.အဲလိုမှ..အာ့.အဲလိုမှကြိုက်တာ..ဆောင့် ဟာ..ပစ်ဆောင့် "

" ပြွတ် ဖုံး.ငါက နာလို့အော်တယ်ထင်နေတာ.ရတယ်..လိုးမယ်.အင့်.အင့် ဖောင်း "

" တအားကောင်းတာပဲဟယ်..လိုး.လိုး.အဲလိုအဝေးကြီးကပစ်လိုးဦး..အာ့..ဟူး..ကောင်းတာကွာ..ပြွတ် ပလွတ် ဖျောင်း "

" နင်တကယ်ခံနိုင်တယ်ဟာ..အင့် ရော့.ရော့.လိုးမယ်နော် မမ "

" ခံနိုင်တယ်..အင့်..ခံနိုင်တယ်.အင့်..ငါ့ဖင်ကအကြီးကြီး..အာ့..ဘယ်လောက်ဆောင့်ဆောင့်အင့် အင့်..ခံနိုင်တယ်..လိုး..လိုးဟယ်.မောင်..လိုး.အာ့..ကိုယ့်မောင်လိုးတာမို့လားမသိဘူး.အိုးတအားကောင်းတယ်..လိုး ဟာ လိုးဟာ..အာ့ "

ပေါင်ကြီးတွေပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုးရင်း အားပါလာပြီ။နာရီဝက်နီးပါးပေါင်နှစ်လုံးထမ်းပြီးလိုးနေရတာကိုအားမရတော့ဘူး.။အဲဒါနဲ့ဖပါင်လုံးတွေပုခုံးပေါ်ကချ..နှင်းဆီကိုယ်လုံးကိုဘေးစောင်းကြီးတွန်းပစ်ရင်းခါးကဆွဲမ,တာ.

" ဖင်ကုန်းပေးဟာ မမ..ဖင်ကြီးကြည့်ပီးလိုးချင်တယ် ..ဖင်ကုန်းခံ "

နှင်းဆီကလည်းသူ့တပည့်တွေနဲ့လစ်ရင်လစ်သလိုကုန်းတော့ မတ်တပ်ခံရင်းဖင်ကုန်းပေးခဲ့ဖူးတယ်။ခိုးလိုးကြရတာမို့အချိန်မရ..အထာသိပ်မကျွမ်းပဲလိုးတာကျောင်းခန်းနံရံကိုလက်ထောက်ကုန်းရတော့ အားမရခဲ့ဖူး။အဲဒါနဲ့အတော်ပဲဆိုပြီးလေးဖက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးပြန်တာပဲ.

" အင့် လိုး..လှလားငါ့ဖင်..အာ့ ဟဲ့.အာ့အာ့..အူးဟူး..ယက်နဲ့လေ..အု..အာ့..ဟား..ဖင်ကြီးပါယက်တာတော့်..အို အာ..စောက်ဖုတ်ပဲယက်ပါလား မောင်လေးရယ်..ဟဲ့ ဟဲ့. ကောင်းတာနော်ဖင်ပေါက်ကိုဟယ်..နင်မို့လို့..အို့ အို့..ယွလိုက်တာဟယ်..မောင်လေး "

နှင်းဆီက လေးဖက်ထောက်ပေးထားတော့စောက်ဖုတ်ကဖင်လုံးကြီးတွေကြားကနေပြီးအနောက်ကိုဖောင်းပြီးပြူးထွက်နေတာ ကြည့်လို့ကောင်းမှကောင်းပဲ။မအောင့်နိုင်တာနဲ့လျှာကြီးထုတ်ပြီးပင့်ယက်ပစ်တာ နှင်းဆီလွန့်လွန့်လူးပြီးတစ်ချက်တော့တွန့်သွားတယ်။ နောက်တော့ အရသာတွေ့လာတာနဲ့ခါးကိုတအားညွှတ်ပြီးဖင်ဆုံကြီးပင့်ပေးမိတာ.အောင်ထွေးကဖင်သားစိုင်ကြီးတွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ထိန်းဆွဲကိုင်ပြီးဖင်ပေါက်ကိုယက်ရော။ ဖင်ပေါက်စူစူဖူးဖူးလေးကိုသူ့လျှာဖျားနဲ့ရစ်ကာရစ်ကာဝိုက်ဝိုက်ပြိးယက်ပေးနေပစ်တာအားမရတော့လျှာကိုလိပ်ပြီးဖင်ပေါက်ထဲ ရစ်ထိုးသွင်းတာ နှင်းဆီကရုန်းသလိုလိုနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးတစ်ရမ်းရမ်းခါရင်းနောက်ပြန်တွန်းပြီးခံတယ်။

" အာ့..အားဟာ့.. လိုးမယ်ဆိုဟဲ့..လိုးပါလားဟဲ့..အိုး ကျွတ်ကျွတ်..ဖင်ကြည့်လိုးမလို့ဆို..အို့..အို့..အိုးဟိုး..လူညာလေး..လိုးပါဟယ်..အား..လိုးပါ..လိုးပါ..လိုးပေးပါတော့..လိုးတော့ လိုး..လိုးတော့နော်..လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ် "

တစ်ဖွဖွနဲ့အတင်းလိုးခိုင်းနေတော့အောင်ထွေးကလိုးတော့မယ်ရယ်လို့သူ့ဖင်နောက်မှာဒူးတွေချရင်းဖင်ကြီးကိုကြည့်..စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ဖဝါး လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ပင့်ပင့်ပွတ်တော့နှင်းဆီကလီးကိုမျှော်နေပြီ။အဲလိုကြည့်တော့မှပဲခါးလေးကပိုသိမ်သွားသလိုဖြစ်နေတော့ နှင်းဆီဖင်ကြီးကအသားပြည့်ပြည့်နဲ့ ဖုဖုကြီးမို့ပြီးနံဘေးကိုကားထွက်နေတာကြီးက လှလွန်းလို့မျက်စေ့တောင်မလွှဲချင်ဘူး။

" အိုး..လိုးပါတော့ ဆိုမှ..ဘာကြည့်နေမှန်းလဲမသိဘူး.လိုးဟဲ့ လိုး လိုး..နင့်လီးကြီးထိုးထဲ့လိုး "

ဒီလိုပြောတော့မှအောင်ထွေးက လက်တစ်ဖက်ကသူ့ဖင်လုံးကြီးကိုကိုင်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်ကလီးကြီးကိုကိုင်လို့ ဖင်ပေါက်ကိုလဒစ်ဖျားနဲ့တေ့ရော။နှင်းဆီခါးကြီးကုန်းတက်လာပြီးမျက်နှာကသမင်လည်ပြန် လှည့်လာတယ်.

" စောက်ပတ်ကိုလိုးရမှာနော်..စောက်ပတ်စောက်ပတ်..စောက်ပတ်ကိုလိုး..စောက်ခေါင်းကိုတေ့ပါဟဲ့..အင့်ဟယ်. "

လက်တစ်ဖက်နဲ့ လီးကြီးကိုလှမ်းကိုင်ပြီးသူ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုတေ့ပေးထားတယ်။အလိုးခံရချက်တွေများနေတာရော..အလိုးခံချင်နေတာရော..စုံနေတော့စောက်ခေါင်းကြီးကစောက်ရည်တွေရွှဲပြီး ပြဲပွင့်နေပြီ။အဲဒါနဲ့ အောင်ထွေးကဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ထိန်းဆွဲထားပြီးအိကနဲအိကနဲ သူ့လီးကြီးထိုးသွင်းတာ..လီးကတစ်ဝက်ပိုပိုပဲဝင်သေးတယ်..နှင်းဆီခါးကြီးကကုန်းတက်လာပြီ။ခါးချိုင့်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိချ နှိပ်ထားပြီး..

" အဲလိုခံ..မခံနိုင်ရင် ဖင်လိုးမှာ "

နှင်းဆီ မကြွရဲတော့ဘူး။ခါးလေးအတင်းညွှတ်ချပြီး

" ဘာလို့မခံနိုင်ရမှာလဲကွ..ခံနိုင်တယ်...ခံနိုင်တယ်..လိုး..ကြိုက်သလောက်လိုး. ခံနိုင်တယ် "

လေးငါးချက် မျှောမျှောဆွရင်းထပ်ဖိလိုးတာခါးကမကုန်းရဲတော့ အီး...ကနဲအသံရှည်ကြီး အံကြိတ်အော်ရင်းဖင်းကြီးရမ်းနေတယ်။

" လိုးဟယ်..အရင်းထိသာထိုးထဲ့တော့..ထူးဘူး..လိုးသာလိုး..ပြဲပြဲကွဲကွဲ လိုးသာလိုး..အာ့..အာ့.အီးဟီး.ရှည်လိုက်တဲ့လီး..လိုး..နောက်တစ်ချီ ငါတက်လိုးမှာ လိုး "

သူကတောင် နောက်တစ်ချီစရံရိုက်နေသေးဆိုတော့ ခါးနှစ်ဖက်အတင်းဆွဲထားပြီးလီးအရင်းထိထိုးထဲ့တာ.ဖင်ခံရမှာကြောက်လို့လားမသိဘူးကုတင်ခေါင်းရင်းဗဘာင်တန်းကြီးတွန်းဆုပ်ပြီးတောင့်တောင့်ကြီးတင်းခံတယ်။

" တွေ့လား..လိုး.လိုး ဆောင့်..ဘွတ်ဘွတ်ဘူဖူး..ဘွတ် ဘလစ်.ဖူး...ဖောင်း ဖောင်း..လိုးဟာတအားကောင်းရီးပဲ..လိုး..တအားလိုး..အိုး..အကောင်းဆုံးပဲဟဲ့..လိုး ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်လိုးသာလိုး "

လိုးရတာတစ်ဘွတ်ဘွတ်နဲ့.အရသာရှိလွန်းတော့ လီးရည်တွေပန်းထွက်သွားတာတောင် လိုးလို့ကောင်းနေတုန်း..နှင်းဆီက နှာနဲ့ဖင်ပဲကြီးတာရှိတယ်.လူကခပ်သေးသေးလေးရယ်။ခပ်သေးသေးပါဆိုမှ ညလုံးပေါက်ကြီး အပေါ်ကချည့်တက်ခွလိုးနေပစ်တာ မနက်မိုးလင်းတော့မျှော့နေပြီ။ မလိုးစဖူး လိုးခွင့်ရတုန်းမို့လီးစုပ်လိုက်..တက်လိုးလိုက်နဲ့ အားရအောင်လိုးတာဆိုတော့ ချွေးတွေသံတွေတစ်ရွှဲရွှဲ နဲ့ အာခေါင်တွေကခြောက် ရင်တွေကတစ်လှပ်လှပ်တုန်.ခြေလက်တွေတုန်ယင်ပြီးဒူးတွေချောင်အားမရှိတော့အောင်ကို လိုးပစ်တယ်။

သူလိုးနိုင်သလောက် အောင်ထွေးကပက်လက်ကြီးနဲ့ပင့်ပင့်ပြီးပြန်လိုးပေးနေတော့ အရသာကအလွန်ရှိပဲပေါ့။ အရသာရှိတော့ လီးအချွတ်မခံတော့ဘူး..လိုးပြီးရင်းလိုးနေတာ.မမျှော့ပဲဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။ လူကမျှော့နေပါပြီဆိုမှ အောင်ထွေးက လိုးလို့မဝ,နိုင်သေးတော့ မသိမသာ မသိမသာနဲ့ နို့စို့လိုစို့.  နို့ဆွဲလိုဆွဲ..နှုတ်ခမ်းတွေနမ်းစုပ်.စောက်ပတ်ကိုတစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နဲ့ထပ်ထပ်ဆွပေးနေတော့အလိုးခံချင်လာပြန်တာပါပဲ..

" မောတာ မောင်လေးရာ..ရင်တစ်လှပ်လှပ်နဲ့မူးတောင်မူးချင်တယ်..မလိုးနဲ့တော့နော်..သူလိုးလိုက်ရင်အနည်းဆုံးက တစ်နာရီလောက်ကြီး..သေလိမ့်မယ် "

အလိုးခံချင်လွန်းလာပေမယ့် မျှော့နေပြီလေ. မူနွဲ့နွဲ့နဲ့အမှန်အတိုင်းပြောပြီးတားတာပေါ့။ဒါပေမယ့် အောင်ထွေးကမရဘူးပဲ..နှင်းဆီပေါ် လက်ထောက်မှောက်.. စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးထဲကို လူ့လီးဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ကော်ကော်ထိုးပြီးဆွနေတာ..လဒစ်ဖျားကစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့နေပြီ.

" ဟင့်..လိုးပါနဲ့တော့ဆို..တစ်ညလုံးလိုးထားပြီးတဲ့ဟာကို..နေဖင်ထိုးနေပြီကွ.. တော်တော့ "

မျက်နှာကြီးနီရဲရဲနဲ့..ဇွတ်အတင်းလိုးတော့မှာ။ငြင်းမယ့်သာငြင်းရတာ..ကိုယ်ကလည်းခံချင်နေလှတာမှ စောက်ရည်ကရွှဲနေပြီ..စိတ်လျှော့ပြီးအလိုးခံတော့မယ် လို့ဆုံးဖြတ်မိတော့

" အဲလောက်လိုးချင်နေရင်လဲ လိုးတော့ကွာ မြန်မြန်လေးတော့လိုးပေး..နေဦး..ဟိုဘူးထဲက ဆေးလေးတစ်လုံးယူပေးကွာ.အဲဆေးကအမောပြေတယ်..စိတ်ကြည်တယ်..တစ်လုံးယူပေး "

" ဘယ်ဆေး.."

မသိသလိုလိုနဲ့ အူတူတူလုပ်နေပုံကြီးကစိတ်မရှည်ချင်စရာ.ကိုယ်ကလိုးပါတော့လို့ပြောလိုက် မိတော့ သူ့လီးကြီးကစောက်ခေါင်းထဲဝင်တော့မယ်..ဝင်သွားပြီဆိုရင်ဘာဆေးမှသောက်လိုက်ရတော့မှာမဟုတ်တော့ဘူး

" အာကွာ..ခါးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ပုလင်းဖြူဖြူလေးလေကွာ..ရွာသစ်ကပြန်လာတော့တစ်လုံးသောက်လိုက်သေးတယ်.ချိုမွှေးမွှေးလေးဟာ..အားဆေး မလား ..သွားယူပေးဦး "

လိုးဖို့ဟန်ပြင်နေတဲ့သူ့လဒစ်ကြီးကစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်နေပြီမှ တန့်နေတယ်။ဆွဲလို့စုပ်လို့ကောင်းမှကောင်း..။အောင်ထွေးကိုယ်လုံးကြီးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးသူ့လီးကြီးကိုဖိထိုးထဲ့တော့မယ့်ဟန်ပြင်နေတော့ ရင်ပတ်ကြီးကိုလက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ထိန်းတွန်းပေးထားနေတုန်း..

" သမီးရေ..ဒေါ်ကေသီ တဲ့..သမီးဧည့်သည်သမီး အိမ်ပွဲစားတဲ့..နိုးနေပီမလား..ဧည့်ခန်းမှာရောက်နေတယ်နော်..သမီး "

တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီးအောင်ထွေးမချင့်မရဲဖြစ်နေတယ်။ဆေးသွားယူတော့မလို ဘာလိုလိုနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမြုပ်နေတဲ့လဒစ်ကြီးကိုအဖျားနားထိပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး လီးကြီးကိုအရင်းထိကြီးပစ်ထိုးဆောင့်လိုးထည့်တာ နှင်းဆီသူ့ရင်ပတ်ကိုတစ်ဘုံးဘုံးနဲ့ထုနေမိရော။

" အာ့..လာပီဖေ..နိုးပီ နိုးပီ..လာပီနော်ဖေ..ခဏစောင့်ခိုင်းထားပေး..ဈေးညှိခိုင်းထားတာဖေရေ့..ငွေထုပ်ပြင်ထားတော့ "

အောင်ထွေးက သူ့လီးကြီးဆွဲထုတ်ပြန်ပြီ..။ဒီတစ်ခါလည်း ချွတ်တော့မလိုလိုနဲ့လဒစ်ဖျားနဲ့ပဲအချက်သုံးလေးဆယ် သုံးလေးဆယ် ခပ်သွက်သွက် ဆက်တိုက်ကြီးဆွလိုးပြီး ဖောင်းကနဲ ဖုံး ကနဲ လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..နှစ်ကျော့သုံးကျော့လိုးလိုက်တော့

" အာ့အာ အာအာ အာ့ အားဟား.လီးရည်တွေ လီးရည်တွေ..အိုဟိုး..ပီးတယ်ဟယ်..ပီး.ပီး.ပီး.ပီးတယ်..ဟူး.ကောင်းလှချည့်လားအောင်ရယ်..လိုးတတ်လိုက်တာ..ဟူး..."

မျက်နှာလည်းမသစ်..စောက်ပတ်လည်းဆေးမနေတော့ပဲ ထမီလေးကောက်ဝတ်..သူ့အင်္ကျီဖားဖားကြီးကောက်စွပ်ပြီးအခန်းထဲကထွက်ပြေးတော့အောင်ထွေးကပြုံးစိစိ။သင်္ကြန်ရက်နီးနေပြီမို့ ဒီနေ့ပဲငွေအပြီးချေ.စာချုပ်တွေအပြီးသတ်ချင်ပါတယ် လို့ရောင်းတဲ့လူဖက်ကပြောလာတော့..အဖေနဲ့အတူ ဒေါ်ကေသီကားနဲ့ပဲလိုက်သွားကြဖို့စီစဉ်ရပြန်တယ်။

သူပြောမှသတိရလို့ အားဆေးလေးတစ်ခွက်သောက်ကြည့်ပြီးမယောင်မလည်နဲ့အခန်းထဲကထွက်လာတာ ဧည့်ခန်းကိုဖြတ်တော့

" အဲ့မှာလေ..နှင်းဆီမောင်လေး..သိပ်ဆိုးတဲ့ကောင်လေးပေါ့..စိုးအောင်ထွေးတဲ့..ဟင်းဟင်းနှင်းဆီနဲ့တစ်စက်မှမတည့်ဘူး "

လမ်းကြုံ မိတ်ဆက်ပေးနေတာမို့မရိုင်းရလေအောင်သူတို့နားသွားပြီးစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ခပ်ယို့ယို့လေးရပ်နေတော့ ပွဲစားမကြီးက လီးကိုကြည့်နေတာ.မျက်လုံးကမီးထွက်တော့မယ်။မလုံမလဲမို့အသာလေးငုံ့ကြည့်မိတော့ ပုဆိုးပေါ်မှာလီးရည်တွေစိမ့်နေတာကအကွက်လိုက်..

" ဟင်းဟင်း..တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ကွာ.ကိုယ့်ကိုလည်း ဒေါ်နှင်းဆီလိုပဲသဘောထားလို့ရပါတယ်..အစ်မအရင်းလိုပြောတာနော် ခိခိ..ဒေါ်နှင်းဆီ နဲ့ကိုယ်တို့က သူရှိကိုယ်စား..ကိုယ်ရှိကိုယ်ဟာကိုယ် ခိုးစားတွေ..ခိခိ ခ်ခ် "

ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်နေတာဆိုပေမယ့် သူ့ပုံစံသူ့ဘော်ဒီက အမိုက်စားကြီးမှန်း ခန့်မှန်းလို့ရပါတယ်။အသက်ကအမေ့လောက်ဆိုပေမယ့် အသက်ထက်ပုံစံကမိုက်နေတော့လိုးချင်စရာကြီး။အဖေကစောစောစီးစီး အလုပ်ပြီးအောင်သွားကြဖို့လောဆော်တော့ မနှင်းဆီကရေချိုးပါရစေဦး..တဲ့။အသာလေးလစ်ထွက်ဖို့ပြင်တော့လည်း ပွဲစားအစ်မကြီးက စကားမပြတ်အောင်ထိန်းထားတော့ ခွေးအ,ကြီးလှည်းနင်းခံထားရသလိုအင်္ကျီတုံးလုံးကြီးနဲ့ငုတ်တုတ်ထိုင်နေရတယ်။

မနှင်းဆီအခန်းထဲကထမီရင်လျှားနဲ့ထွက်လာပြီးအင်္ကျီကိုပြန်လာပေးတော့ ပွဲစားမကြီးအကြည့်က ငါသိပါတယ်ဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ပြုံးထေ့ထေ့။စမ်းကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာတော့ အင်္ကျီဝတ်ပြီးမှပုဆိုးကိုပြန်ပြင်ဝတ်နေရင်း လီးကြီးဖော်ပြီးအကြာကြီးပြထားကြည့်တယ်။ပါးစပ်ဟ,ပြီးမျက်လုံးကြီးပြူးကြည့်နေလိုက်တာမှ အသက်တောင်ရှူမယ်လို့မထင်ဘူး။ပုဆိုးကိုသေသေချာချာဝတ်ပြီးထိုင်လိုက်တော့မှ သက်ပြင်းချသံအကျယ်ကြီးကြားလိုက်ရတာ..ကားပေါ်တက်တဲ့အထိအနားကမခွာဘူး..အားရင်သူ့လာလည်မှာနော် တဲ့ ။

အဖေတို့ကနှင်းဆီနဲ့အတူနေဖို့ ဝက်ပုတ်မကိုပါ ခေါ်သွားတာမို့ ကားပေါ်အထိလိုက်ပို့ပေးပြီး အိမ်ထဲဝင်ဖို့ပြန်လှည့်လိုက်တော့အမေကတံခါးဝ,မှာရပ်နေရာကအိမ်ထဲကိုပြန်လှည့်ဝင်သွားပြီ။

" နံပြားပဲရှိတော့တယ် ကာလနဂါးသားအမိ.. အိပ်လည်းအိပ်နိုင်ကြတယ်..ဒီ နံပြားမှမစားချင်ကြရင်တာ့ ကိုယ့်ရှိတဲ့ အီကြာကွေးတွေ ပေါက်စီတွေပဲ လဲစားကြတော့.."

ဒူးအပေါ်လောက်ထိပဲရာက်တဲ့ ညအိပ်ဝတ်ရုံ ဖားလျားလျားလေးဝတ်လို့ အရှေ့ကသွားနေတဲ့ အမေ့နောက်ကို အမီလိုက်ဖက်ပြီးမီးဖိုခန်းထဲဝင်ကြတော့ ဒေါ်လေးကမဲ့မဲ့ရွဲ့ရွဲ့ နဲ့ငေါ့တာလေ။ ငေါ့မယ့်သာငေါ့ပြောနေပေမယ့် ပြုံးစ,စနဲ့သူပြင်ပေးနေတာတွေကဖြင့် .ကြက်သားပလာတာတွေပါ။ဒေါ်လေးပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်ပြီး

" မေမေလည်း ခုမှအိပ်ယာထ,တာပေါ့..ဟုတ်လား..ဟီဟိ သားကမျက်နှာတောင်မသစ်သေးဘူး..ခပ်တည်တည်နဲ့ဧည့်ခံနေတာ "

ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေတိုင်ကိုထ,ပြေးတာ..မခမ်းလျံအားဆေးကအာနိသင်ပြနေတော့လီးကြီးကငေါက်တောက်။ချိုလွင်က နွဲ့လျလျနဲ့ခေါင်းကလေးငုံ့ပြီးပြုံးနေပေမယ့် မြလွင်က မုန့်ပွဲတွေပြင်နေရင်း

" တွေ့တယ်မလား မမ..နဲတဲ့လီးရီးမဟုတ်ဘူး.အဖေ့လီးထက်တောင်မှကြီးသေးတယ်..လိုးတာကလည်း အဖေ့အတိုင်းပဲ..မူးမေ့သွားအောင်လိုးတာဆရာ..အပီလိုးတာ..ဟင်းဟင်း. "

သူက ချိုလွင့်ထက်တောင်မှအဖေ့ကိုပိုသတိရနေသေး။အောင်ထွေးနဲ့လည်းအလိုးခံထားပြီးသားဆိုတော့ သူကပိုသိတာပေါ့..

" မြလေးထင်တာတော့..အောင်က အဖေနဲ့မမ လိုးလို့ရလာတဲ့ကလေးထင်တာပဲ သိလား..အဖေနဲ့ တအားတူပြီး ဦးညွန့်ဝေနဲ့တစ်ခြားစီပဲ.."

ချိုလွင့်ကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီးမှတ်ချက်ပေးနေပြန်တော့ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိပဲပြုံးစေ့စေ့လုပ်နေရတယ်။ခဏလေးကြမှ

" ဟုတ်ချင်ဟုတ်မှာပေါ့ဟယ်..မမလည်းထင်တော့ထင်နေတာပဲ..မှတ်မှ မှတ်မထားတာ..သူတအားအလိုးသန်တာပဲလား ဟလား. "

မြလွင်က အားတက်သရောကြီးနဲ့

" သန်တယ် သန်တယ်..အဖေ့ထက်တောင်မှသန်ပါတယ်ဆိုမှ..မြလေးတောင်မျှော့သွားတဲ့ထိအလိုးခံလိုက်ရတာ..ဆောင့်ချက်တွေကတအားပြင်း တအားထိတာ..အသေထိတာ.."

သူက အဖေနဲ့ရော အောင်ထွေးနဲ့ရောအလိုးခံဖူးပြီးသားပဲလေ..သူ့ကိုယ်တွေ့ကအမှန်တွေပဲဖြစ်ဖို့များပါတယ်။ညီအစ်မနှစ်ယောက်ပြောစရာစကားတွေရှိနေကြသေးပေမယ့် အောင်ထွေးကပြန်ဝင်လာနေပြီမို့စကားဖြတ်ပြီးရယ်လိုက်မောလိုက်စားသောက်နေကြတော့သူ့လက်ကလီးကိုတစ်ကိုင်ကိုင်နဲ့ဖြစ်နေတာသတိပြုမိလိုက်တယ်။

သူ့လီးက အကြီးကြီးဆိုတာကို ကိုယ်လည်းမြင်ဖူးသိဖူး ကိုင်ဖူးပြီးသားဆိုတော့ မနက်စောစောစီးစီး အလိုးခံချင်လာပြန်တယ်။သူကလည်းချိုလွင်တို့ညီအစ်မကို နို့ကိုင်မိပေါင်ကိုင်မိလုပ်နေတော့ပိုပြီးစိတ်ထ,လာတာပေါ့။မနေ့ညက သူ့အဖေရဲ့ လီးပျော့ပျော့ လျော့လျဲလျဲ လေးနဲ့ပဲ အလိုးခံခဲ့ရတာကလည်းဘယ်လိုမှအာသာမပြေခဲ့ဘူးလေ။စားသောက်ပြီးသွားကြလို့ အောင်ထွေးကအရှေ့ခန်းထွက်သွားတော့

" မြလေး..တို့သုံးယောက်ပဲစားမယ့်သူရှိတာ..မမ ငြီးစီစီကြီး..ကြည့်ချက်တော့နော်. "

ဘယ်လိုကြံဖန်ပြီးအလိုးခံရမလဲတော့မတွေးလိုက်သေးပါဘူး။မြလွင်က ခေါင်းညိတ်ပြရင်း

" တွေ့တယ်မလားမမ..လီးတစ်ကိုင်ကိုင်နဲ့..အဖေ့ကိုဖန်တုန်းကလို စောက်ဖုတ်လှန်ပြပြီးဖန်ပစ်လိုက်ဟာ..ကြာလွန်းလို့ "

သူမြှောက်ပေးတဲ့စကားကြားတော့ မီးလောင်ရာလေပင့်..စောက်ဖုတ်ကစစ်ကနဲဖြစ်သွားတာဘယ်လိုမှထိန်းမရဘူး။ထိန်းလေလေ..တစစ်စစ်နဲ့စောက်ရည်ထွက်လေလေ.ညှစ်ထုတ်သလိုဖြစ်နေတော့ထိန်းကို မထိန်းရဲတော့တာ။အဲဒါနဲ့ သူ့ကိုရှက်ရှက်နဲ့မျက်စ,ပစ်ပြလိုက်ပြီး.စောက်ရည်တွေ ရွှဲအိနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသူမြင်သွားရအောင်ညအိပ်ဝတ်ရုံလေးလှန်ပြလိုက်ရင်း.

" ချမယ်ကွာ..ပြောင်ပြောင်ပဲ ဆော်ပစ်တော့မယ်..ဒါရီးက မရတော့ဘူး. "

အိမ်ရှေ့ကိုထွက်လာတော့ အပြင်ဖက်မှာသစ်ကိုင်းရှည်လေးတစ်ချောင်းနဲ့ ဟိုထိုး ဒီရိုက် လုပ်နေတာတွေ့တယ်။အလိုးခံဖို့ ဖန်မလို့ပါဆိုမှဘာများအရေးပေါ်နေပြန်ပြီလဲလို့..

" ဘာလဲသား..ဘာဖြစ်နေတာလဲ "

အောင်ထွေးက စိုးရိမ်တကြီးပြန်ကြည့်ပြီး

" မြွေ..မေရဲ့..မြွေဖြတ်ပြေးလို့.မလာနဲ့နော်မေမလာခဲ့နဲ့.."

သူက မလာခဲ့နဲ့လို့ပြောပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကထိတ်ကနဲပူသွားတော့ ကမန်းကတမ်းကြီးပြေးသွားမိတာပေါ့။ဖိနပ်က မိမိရရမစွပ်မိတော့သူ့အနားရောက်ခါမှ ဟပ်ထိုး ဟပ်ထိုးနဲ့လဲမလိုဖြစ်သွားတော့

" အိုး..အမေ..လဲမယ် .အာ့..အဲ. "

သစ်ကိုင်းလေးလွှတ်ချပြီး ဟပ်ထိုးလဲတော့မလိုယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်နေတဲ့ချိုလွင့်ကိုယ်ကိုအမိအရပြေးလာဖက်တော့ ချုလွင်ကလည်း ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲပြီးထိန်းရတယ်။ သူလက်တစ်ဖက်ကမှောက်လျက်လဲတော့မယ့်ကိုယ့်ပုခုံးကိုဖမ်းဆုပ်မိသလို နောက်တစ်ဖက်ကလည်းချိုင်းကြားကလျိုဝင်ပြီးနို့လုံးကြီးကိုမှမိမိရရဆုပ်မိတယ်။ကိုယ်ဖမ်းဆွဲမိတာကတော့ မတ်မတ်ကြီးတောင်နေတဲ့သူလီး ငပဲ..တုတ်တုတ်ကြီး။

သူကဆွဲပင့်မ,ထူလို့ မြေပြင်ပေါ်မှာကိုယ့်ဟာကိုယ်ရပ်နိုင်သွားပြီဆိုပေမယ့်..ရပ်ဖို့ရာခွန်အားကမရှိတော့ပဲ ပျော့ခွေသွားတာမို့သူ့ရင်ခွင်မှာပဲမှီပြီးရပ်နေရတာ..လီးကြီးကိုတော့မလွှတ်မိဘူး။အောင်ထွေးကနို့ကိုဆုပ်ထားမိတဲ့လက်ကိုလွတ်ပြီး ချိုလွင့်ဆံနွယ်လေးတွေကိုသပ်တင်လို့.

" ဟင်း..ဒါကြောင့်မို့ပြောတာပေါ့မေရာ..မလာခဲ့ပါနဲ့..ဆိုတာ..မြွေကဖြင့်ပြေးပြီ "

သူ့အတွက်စိုးရိမ်လို့လာပါတယ်ဆိုမှ သူကပဲဆီးပြီးအပြစ်ဆိုသလိုပြောနေတော့ ချစ်လို့ပြောရှာတာမှန်းသိပေမယ့် စိတ်တိုတယ်..

" ဘာပြေးတာလဲ..ဘယ်မှာပြေးလို့လဲ..မြွေကဖြင့် ဒီမှာ..တွေ့လား အမေဖမ်းထားတာ..ဒီမှာကြည့်..ပါးပြင်းကြီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့..ဟင်း..တွင်းအောင်းဖို့လိုက်ရှာနေတာကြီး.လာ  အိမ်ထဲအိပ်ခန်းထဲ..ကုတင်ပေါ်.."

လီးဆွဲခေါ်တော့အနောက်ကနေခါးဖက်သလိုနဲ့ ဝတ်ရုံအဟ,ကြားကနေလက်လျှိသွင်းပြီးနို့ဆွဲရင်းလိုက်လာတယ်။သူ့လီးကလည်း ရှည်ပါ့..လက်နဲ့ဆုပ်ထားတာကိုတောင်ခြောက်လက်မနီးနီးအစွန်းထွက်နေသေးတော့ ချိုလွင့်ဖင်ကြီးကိုသူ့လီးဒစ်တင်းတင်းကြီးနဲ့တစ်ထိုးထိုး..

" ဟိတ်.အာ့..တွင်းမှားမယ်နော် ဆရာ..အဲဒါတော့ မရဘူး..သူ့တွင်းနဲ့သူတောင် အနိုင်နိုင်တိုးဝင်ရမှာ..ချိုရည်ပုလင်းထက်တုတ်နေသေး.. တရားလွန်ကြီးတော့် "

ချိုလွင့်စိတ်ထဲ အူမြူးသွားတာ..အပျိုပေါက်လေးလိုဖြစ်သွားတယ်။ သူကကလည်းတစ်ဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်တင်းပြနေလိုက်တာများ အခုလွှတ်ရင် အခုအသေလိုးတော့မယ့်ပုံစံကြီး။ လီးကြီးကိုလက်ကမလွှတ်ရဲပဲ အိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားပစ်တာ တံခါးတောင်မပိတ်အားဘူး..

" အင့်..သွားချင်ရာသွားတော့..ကိုယ်ကတော့လစ်ပီ "

လီးကိုလက်ကလွှတ်ပေးရင်း ပုဆိုးဆွဲချွတ်ပစ် ပြီးကုတင်ပေါ်ကုန်းတက်တော့လက်ထဲဆုပ်ထားတဲ့လီးငပဲကြီးကိုလွတ်..ပုဆိုကိုဆတ်ကနဲဆွဲချွတ်ပြီးသူတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်ပေါ်ဒူးတွေထောက်လို့ကုန်းလျက်ကြီးတက်ပြေးတော့အောင်ထွေးကခါးနှစ်ဖက်ဖမ်းဆွဲထားပစ်တယ်။

အလိုးခံရတော့မှာမို့စိတ်ကမြူးထနေတော့အတင်းရုန်းသလိုနဲ့ဖင်ဆုံကားကား ဖုဖုတစ်တစ်ကြီးကိုရှေ့တိုလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက်နဲ့မထိတထိဆော့ပြနေတော့ညအိပ်ဝတ်ရုံတိုနံ့နံ့လေးက သူ့ခါးအပေါ်ဖက်ထိလန်တက်နေတာမို့စောက်ဖုတ်ဖူးဖူးပြည့်ပြည့် အိအိထူထူကြီးကအနောက်ကိုပြူးပြူးကြီးထွက်နေတာ သူ့လီးနဲ့ဆိုတန်းနေတာပဲ။ပုဆိုးကလည်းဆွဲချွတ်သွားပြီးပြီမို့ သူကရုန်းလိုက် အောင်ထွေးကဆွဲလိုက်.လီးဒစ်ဖျားနဲ့စောက်ခေါင်းဝ,က ထိလိုက်ကွာလိုက်..ကွာလိုက်ထိလိုက်ကြီးဖြစ်နေတာ တေ့တေ့ဆွသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။မီးးဖိုခန်းထဲမှာကတည်းကထွက်ခဲ့ရတဲ့စောက်ရည်ကအခုတော့အိုင်ထွက်ပြီးဗွက်ပေါက်သွားပြီ။

" လွှတ်လေကွာ..လွှတ် လွှတ်..သူ့လီးရီးကစောက်ခေါင်းမှာလာလာတေ့နေတာရီး..လွှတ်..အာ့..အူးဟူး..မလုပ်ကောင်းဘူးကွ..အို့..သားအမိလေကွာ..ဟာ့..အား."

" လိုးမှာပဲ "

" အဲ့..လုပ်ကောင်းဘူးဆိုမှ..လဒစ်ကတ့နေပီကွာ..ဟား  ဝင်တောင်မှဝင်သွားပီ..ဝင်ပီ..ကျပ်တယ်လေသားရဲ့..အာ့ အာ့.အား သားအမိလဲ..လိုးမှာပဲလား."

" လိုးမှာပဲ "

" ဟွန့် လိုးမှာပဲတဲ့..ပြောမရလဲ.ရော့.ရော့ အီးဟီးဟီး.ကြီးလိုက်တဲ့ ငပဲရီး...တုတ်ခဲမာတောက်နေတာပဲ..ဝင်ပီ.အာ့..သားအမိရီး..အို့.အလိုးခံရတာ..အာ့..အရသာရှိတာ..အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဖူး ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်..ဘု.ဖူး..အို့ကောင်းတာ..လိုးငါ့သား လိုး..ဒီလိုလေးလိုး "

အလျှော့ပေးသလိုလိုနဲ့ ကိုယ်ကြီးဝပ်ချပစ်ပြီးဖင်ဆုံကြီးနောက်ကိုပစ်ကာပင့်ပေးလို့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲအောင်ထွေးလီးကြီးမဝင် ဝင်အောင်ဆွသွင်းတယ်။ လီးဒစ်ကပြူးတုတ်ပြီးတစ်ခံနေတာဆိုတော့ တော်ရုံနဲ့ပြေးမဝင်ဘူး..သူ့လီးကအချိုရည်ပုလင်းလောက်တုတ်သလို လဒစ်ဖျားကဖူးဖူးတစ်တစ်ကြီးကြွတက်နေပုံက မာလကာသီးကြီးလိုလုံးခံနေတာပဲ။အဲဒီ လီးဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ခေါင်းဝတေ့ပြီးဆော့နေတာကြာတော့အောင်ထွေးကတစ်ချက်တောင့်ပြီးဖိထိုးထဲ့တာလဒစ်ကြီးကစောက်ဖုတ်ထဲမြူပ်ဝင်သွားတယ်။

အဲဒီတော့မှသူ့အမေကစောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲ နဲ့အနောက်ကိုပစ်ပစ်ပြီးဆောင့်လိုးတာ။သူချည့်ပဲဖိလိုးနေပြီးသူ့သားကလိုးပါတယ် သူ့သားကလိုးနေပါပီနဲ့ ကုန်းအော်နေတော့ အောင်ထွေးကသူမလိုးရသေးပဲလိုးတယ်ပြောရပါ့မလားဆိုပြီးတစ်ကယ်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးရော။လီးက အချောင်းလိုက်ကြီးပြေးပြေးဝင်တော့ လေထွက်သံ လိုးသံ ဆောင့်သံတွေနဲ့ တစ်ဘွတ်ဘွတ်တစ်ဖူးဖူး မြိုင်မြိုင်ကြီးထွက်နေတာအကြာကြီးပဲ.

" အင့်..ရော့.ဖုတ်.ကောင်းလားအမေ..အင့်.အရသာရှိရဲ့လား.ရော့ ဖျောင်း..ဖူး "

" အို့.ကောင်းတယ်သား.အာ့.တအားကောင်းအူးဟူး..လီးရီးကတုတ်တော့..အို့ အို့..ခံလို့သိပ်ကောင်းတယ်..လိုး လိုး..အိုး..ကောင်းတာကွာ..မာခဲနေတာပဲ..ဆောင့်ကွာ.."

" ပုံစံပြောင်းခံမလား..အင့်..မကြိုက်ရင်ပုံစံပြောင်းလိုးပေးမယ်..အင့်  "

" အာ့..ပြောင်းနဲ့..အို့..ပြောင်းနဲ့..ကြိုက်တယ်အိုးဟို့..တအားပဲ..လိုးသာလိုး.. တအား.အာ့..တအားကောင်းနေတာရီး..ဆောင့်.ဆောင့်..အဲလိုဆောင့်ပေး.တအားကောင်းတယ်..လိုး လိုး.ဆွဆွပီးပစ်လိုးတာရီးကို.ကြိုက်တာပါဆို..အင့်ရော့..အမေပြန်လိုးပေးနေတာကိုကြိုက်လား "

" အာ့..ရော့..ရှီး..ကြိုက်တယ်..အင့်.. ကြိုက်တာပေါ့..ရော့..စောက်ဖုတ်ကကျပ်နေတာ.အင့်.လီးကိုစုပ်ထားသလိုရီး..ရော့..လဒစ်ကမွစိမွစိနဲ့အိနေတာ..အင့်..သားအိမ်ထိတာလား.."

" အို့..အင်း..ထိတယ်..ထိတာပေါ့..အာ့..လိုးတိုင်းထိ..အင့် အဲလိုဆောင့်တိုင်းထိ..အာ့.သိပ်ကောင်းတယ်..အိုးဟို့..သိဝူးလားလို့...လိုးနေပီးတော့..အာ့..ကောင်းလိုက်တာကွာ "

" ဖူး..ဘွတ်ဘွတ်.ဖောင်း..အသံတွေတအားမြည်တာပဲ..ဘွတ် ဖောင်း..လေတွေအံထွက်နေတယ်နော်..ဖူး.ဘလွတ် ဖေင်း "

" ဘာဖြစ်လဲ..အင့်.ဘွတ်ဖောင်း.လိုးသာလိုး..မြည်ပေ့စေ သား..လိုး..လိုး..ကိုယ့်သားနဲ့ကိုယ်အလိုးခံတာ..ဘွတ်.ဖောင်း..ဘယ်သူကြားကြားလိုးသာလိုး..အို့.ကောင်းတာ..အီးဟီး..ဘလွတ်.အို့..ချော်လိုးတာလား..အာ့..တမင်လိုးတာလားအားအာ့အာ့..ဖင်နော်.အို့..ဖင်..ဖင်..အားဟာ့..စောက်ပတ်တောင်ခံလို့မဝ,သေးဘူး..အို့..လိုး..မကျွတ်စေနဲ့နော်..လိုး.ဘွတ်ဘွတ် ဖူး ဖောင်း "

" ဖောင်း..အားမရဘူး..ဖူး..ဖောင်း.ဘလွတ်.ဘူ..အားမရဘူးအမေ..အင့် အင့်..ခွလိုးချင်တာ.ဘွတ် ဖောင်း..ဖင်ကြီးခွပြီးပစ်လိုးလိုက်ချင်တာ.အင့်အင့်အင့်.. "

" အို့..လိုးလေ.လိုး.လိုးပါလားလို့..အာ့..အဲလိုဆို..ပီးအောင်လိုးရမှာပေး..ဖောင်း...ကြိုက်သလိုလိုး..ပီးအာင်သာလိုး..အိုး.ဝို့ ဝို့..လိုး. "

အောင်ထွေးကကုတင်ပေါ်တက်ပြီးချိုလွင့်ဖင်ကားကားကြီးကိုကွကွကြီးခွပြီးလီးထိုးတေ့တော့ချော်ချော်ပြီး ဖင်ပေါက်ကိုထိုးပြန်ရော။ချိုလွင်အသဲတစ်ယားယား ကြက်သီးတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,ပြီးစောက်ရည်တွေပန်းထွက်တာ..စောက်ခေါင်းဝ,ထိစိမ့်ထွက်လာတယ်။လီးကအကြီးကြီး..ဖင်မခံရဲသေးတော့ သူ့လီးကိုနောက်ပြန်ဆွဲပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ပေးရတယ်..

" အိုကွာ..ရင်တုန်ပမ်းတုန်ဖြစ်လိုက်တာ.အင့်အဲမှာလိုး..သူဖင်လိုးချင်နေတာမလား..နောက်မှလိုးနော်..ထဲ့.ထဲ့..ထိုးထဲ့..အာ့ အာ အာ့ အူးဟူး.စောက်ပတ်တောင်မနည်းခံရတယ်.သူလီးက..လိုးတော့..ရပီ..အို့ ဘွတ်ဘူဘူ.ဘွတ် ဖောင်း.အို့အားရပလား..ကြိုက်လား.ဆောင့် ဆောင့် လိုး "

" ဘွတ် ဖျန်း..ကြိုက်တယ်ကွာ..ဘူ ဖူး..ဖျန်းဖောင်း..ပြန်လိုးလေ..အင်း..ဟုတ်ပီ..အဲလိုအဲလိုပြန်လိုးပေးနေ..အင့် ဘွတ်ဘွတ် ဖူးဘူ ဘလွတ်ဖောင်းဖောင်းဖောင်း..ကောင်းတာကွာ..မိန်းမ..အင့်..ရော့..မိန်းမရေ..ကောင်းလား "

" အာ့.အာဟား..ယောင်္ကျား..အို့..မောင်.လိုးအာဟား..လိုးလှချည့်လားမောင်ရယ်..အာ့အာ့အာ့အားဟား..ကြမ်းလိုက်တာနော်.ကိုယ်မယားကိုယ်လိုးတာ..အား.အိုးဟို့.အဲလောက်ရက်စက်တယ်.အာ့.လိုးဟယ်.လိုးယောင်္ကျား.ကောင်းနေပီ..အထဲထည့်နော်..အာ့..အထဲထည့်..အို့ အို့ လိုး..လိုး..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်..လိုး လိုး.လိုး.ဆောင့်ဆောင့်..အာ့..ရော့ အင့်..ရော့ရော့..လိုးဟယ်..လိုး..နို့ကြီးတွေလွှတ်ပါဦးမောင်ရဲ့. ..ဖင်ကြီးကို ဆွဲ ဆွဲလိုးပေးပါ..အာ့ အားဟား ဆောင့်ပီးရအောင်..ပီးရအောင်.ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပေးအထဲထည့်  ကပ်ဖိထည့် ထည့် ထည့် ထည့် "

" အာ့..အား..များတာရီး.သူ့လီးရည်တွေက..အူးဟူး..ရင်ထဲပူဆင်းသွားတာပဲ..လိုးလည်းလိုးပါ့ ..ငလိုးလေး ..ကိုလီးကြီးလေး "

" အင့် အင့် ဟင့်..အီးဟီး..စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ.."

" ဘာလဲ..ဘာလဲ..ပြော ပြော..ဘာဖြစ်လဲစောက်ဖုတ်ကြီးကဘာဖြစ်လဲ..လိုးလို့မကောင်းလို့လား..ပြော "

" အာ..ကျပ်ထုပ်နေလို့ပြောတာ..အာ့..လဒစ်ကိုတစ်မွမွနဲ့စုပ်ခံနေရတာရီး..အူးဟူး..ကောင်းတာ..ဆောင့်မှာပဲ အင့် အင့် အင့်.."

" ဟွန်း.ဆောင့်ပါ..လိုးပါရှင်..အားရပါးရကြီးသာလိုးတော်မူပါ..အင့်.ဒီကဖြင့်ပေးလိုက်ရတာစောက်ပတ်ကြီးကို လန်ပျံစုတ်ပြတ်သွားတာပဲ.ဟင်း လိုးလို့မကောင်းဘူးများပြောတော့မလားလို့..ပြောရဲပြောကြည့် "

" အဟဲ.ပြောရဲပါဘူးမိန်းမရယ်.ကောင်းပါ့ဗျားကောင်းပါ့ကောင်းပါ့..လီးပြတ်ထွက်သွားအောင်လိုးလို့ကောင်းတာ.တစ်ချိန်လုံးမွစိမွစိနဲ့.ပိုးသားလေးလိုအိနေတာပဲ.အဟဲ.လိုးရတာတောင်အားနာတယ် ..ကိုယ့်လီးကကြမ်းနေသလားလို့ "

" အဟင့် အဟင့်..အားမနာလိုက်ပါနဲ့ဆရာရယ်..ရှင့်ငပဲတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးနဲ့ ကွဲပြဲအောင်လိုးပစ်လည်း ကျွန်မကစိတ်မဆိုးပါဘူး..ကျေးဇူးကြီးလှပါပေရဲ့..ဒီလီးမျိုးငတ်နေတာကြာလှပါပြီ.အားမနာတမ်းလိုးသာလိုးတော်မူပါ..ကြမ်းကြမ်းကြီးမှ အသဲစွဲကြိုက်တာပါလို့..ဟွန့် "

" အံမယ်..ဒီကလိုးတော့မယ့်ဟာကို အိလေးပါ့လေးနဲ့..သူ့လင်ကြီးနဲ့ပဲအလိုးခံနေပီးတော့.သူများကဖြင့်လိုးချင်နေတာကြာလှပီ..ဟွန်း.."

" သိတယ်လေ..သိတယ် သိတယ်.သားအမိမို့ဒီကထိန်းထားရတာ..ဟွန်း..ခုတော့ဖအေတစ်လှည့် သားတစ်လှည့်..အဲ့.. ကျွန်မကသွေးလဲမဆုံးသေးဘူးနော့ ဆရာ..ကြည့်လဲလိုး.ဒီကတော့ဗိုက်ကြီးချင်ကြီး..အလိုးကောင်းလို့များဖြင့် ပက်ပက်စက်စက်ခံပေးပစ်မှာပဲနော်.. ကြိုပြောထားတာ  လိုးရဲမှလိုး "

" ခံစေဗျ .ခံစေ ခံစေ..အင့် အင့် အင့် အို့. အိုးဟိုး..လိုးလို့ကောင်းမှာကောင်း..စောက်ဖုတ်ကြီးက စေးနေတာပဲ..အင့် ရော့  သိပ်လိုးရဲပေါ့..အို့.ကိုယ့်မယားကိုယ်လိုးတာ အင့်.လိုးတယ် အင့်.လိုးတယ်ကွာ..အင့် အင့် အင့် အင့် "

" အို..အို..မောင်..ယောင်္ကျား..အဟင့် ဟင့်ဟင့်..ကုန်းလိုးမှာပဲလားဟင် မောင်..အာ့.အာ့.ထိတာမောင်ရယ်..နင့်နေတာပဲလီးရီးက..အို့..အာ့.ကောင်းတော့ကောင်းပါရဲ့..အွတ်.ပက်လက်လေးလည်းခံပါရစေ..အာ့ အာ့..ကိုယ့်ကိုလိုးနေတဲ့လင့်မျက်နှာလေး.အာ့.တစ်ဝ,ကြည့်ပြီးအလိုးခံချင်လို့ပါ..အာ့အာ့.အာ့.အာဟာ့.အို့..အိုး..လဥကြီးပါသွင်းနေတာလားယောင်္ကျား...ရက်စက်ပါ့ကွယ်..လိုးချက်..အူးဟူး.."

အောင်ထွေးကလီးကြီးချွတ်ပေးတော့ ကမန်းကတမ်း ပက်လက်လှန်ပြီးခေါင်းအုံးကြီးကိုဆွဲယူလို့ သူ့ဖင်အောက်အမြန်ထိုးခုတယ်။ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဆွဲပင့်ပေးထားပြီး လက်တွေကနို့လုံးကားကားကြီးတွေကိုစုအုပ်ဖိနယ်နေရင်း

" အင့်. လိုး မောင်..ကြည့်..စောက်ဖုတ်ကြီးကပြူးနေတာတွေ့လား..မောင့်လီးနဲ့အတော်ပဲ..လိုးနော်..ဇိမ်နဲ့စိမ်လိုး..နို့စို့ရင်းလိုး..အကြာကြီးလိုးရအောင် "

အောင်ထွေးကသူ့ပေါင်တွေကြားမှာဒူးချနေလျက်နဲ့ နို့တွေလှမ်းဆွဲပြီး စောက်ပတ်ကြီးကုန်းယက်ပြန်တာမို့..ဖင်ကြီးပင့်ပေးရပြန်တယ်။သိပ်တော့မကြာပါဘူး..ခေါင်းပြန်မော့လာပြီးလီးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်လို့စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ထိုးတဲ့တယ်။စောက်ရည်ကအချိန်ပြည့်ရွှဲနေတဲ့စောက်ခေါင်းဆိုတော့ စေးပြီးဝင်ချသွားတာနဲ့အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက်ကြီး မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဆက်တိုက်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်မိသေးတာ။ချိုလွင်ကပင့်ခံပေးပစ်ရင်းဖြည်းဖြည်းလိုးဖို့သတိပေးတော့မှလီးတစ်ဝက်လောက်နဲ့ပဲဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်းစီဇိမ်နဲ့လိုးတော့ပါပဲ။

သူကမွှန်ထူပြီးပစ်ဆောင့်နေမှာစိုးတော့ ရင်ပတ်ကိုတွန်းထားလိုက်.ဗိုက်ကိုတွန်းထားလိုက်နဲ့ထိန်းပေးနေရင်း အချက်ကျကျပြန်ပြန်ညှစ်လိုးတော့ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာအရသာကိုယ်စီခံစားနေကြရတယ်လေ..သူကောင်းကိုယ်ကောင်းပေါ့..

" ဟား..ကြိုက်တယ်ကွာ..ယောင်္ကျား..လိုး..အဲလိုလိုးစမ်းပါ..အာ့..မကြမ်းနဲ့နော်..ဟွန်း.ဇိမ်နဲ့လိုးပါဆိုမှ..အင့်..ဟင့်..ကြိုက်လား "

" ကြိုက်တာပေါ့..ရော့ ရော့..ကောင်းတယ်နော် မိန်းမ..သိပ်ပေးတတ်တာပဲကွာ..အင့်..စုပ်ဆွဲခံနေရတာ လီးပြတ်တော့မယ်...အင့် "

" ဟင့်..မောင့်လီးကတုတ်လို့ပါကွ..အင့်..စုပ်လို့ညှစ်လို့ ဆွဲလို့အရသာရှိလွန်းလို့ပါ..ဟင့် အင့်မာတောင်နေတာပဲ..အာ့..လဒစ်ကြီးနဲ့လိုးဦးကွာအင်း အင်း.အဲလို အဲလို.ကောင်းလားဟင် "

" ကောင်းတယ် မေ..ခုလိုလိုးတော့ မွစိမွစိအစုပ်မခံရပေမယ့်..အူးဟူး..စောက်ခေါင်းထဲကအညှစ်ခံနေရတယ်..အားဟား..ကျဉ်းလဲသိပ်ကျဉ်းတယ်မေရာ..အင့်..လီးအရသာရှိတယ်..အင့်.."

" မေ လဲကောင်းနေပီ..တအားကောင်းနေပီ.အားဟား..လဒစ်ကြီးနဲ့အဲလိုလိုးတာ သိပ် သိပ်အရသာရှိတာပဲ..အီးဟီး..မခံစားနိုင်ဘူး..အာ့.ပစ်လိုး ပစ်လိုး ပစ်ပစ်လိုးပေး..အားဟားယားပြန်ဆွလိုး ပြန်ဆွလိုး..အို့အို့အို့ အာ့..အားဟားသေပီမောင်..အာ့ အားဟား...ထွက်ကုန်ပီ..အူးထွက်ကုန်ပီမောင်ရဲ့..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အားဟား..မောင်ရေ မောင်."

ချိုလွင်ကဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပြီးကော့ထိုးနေတော့.အောင်ထွေးဒူးထောက်လိုးနေရာကကိုယ်ကိုမှောက်ချထပ်ပစ်လခိုက်ပြီးအတင်းဖိဖက်ထားတယ်။ချိုလွင်ကလည်းပြန်ဖက်တာပဲ။ပေါင်ကြီးတွေလေထဲဝဲလိုဝဲ..အောင်ထွေးခါးကိုခွချိတ်ဆွဲပြီးကော့လိုကော့နဲ့နှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်နမ်းတယ်။

အတင်းကြီးဖက်ထားပြီးလူးလှိမ့်နေတော့အောင်ထွေးက ခြေဖျားထောက်ပြီးတစ်ဖုံးဖုံးနဲ့သွက်သွက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးတာ.သူကပီးနေပါလျက်နဲ့လီးတောင်တောင်တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ဆက်ဆက်အလိုးခံနေရတော့စိတ်တွေကြီးပြီး စောက်ပတ်နံရံကြွက်သားတွေနဲ့လီးကြီးကို တအားညှစ်စုပ်ဆွဲထားတယ်။

" အာ့ အာ့..ကောင်း ကောင်းတယ်မိန်းမရေပင့်ထား..ပင့်ထား..တအားပင့် ကော့ ကော့.အာ့ရော့ရော့ အင့်အင့်.ဟား..ထွက်ပီမိန်းမ.ရော့ကွာရော့ ရော့ ရော့..အားဟား မိန်းမရေ...ကောင်းလိုက်တာကွာ..ဟူး.."

စောက်ခေါင်းထဲမှာလီးကြီးစိမ်ထားပြီးဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့လီးရည်တွေညှစ်ထုတ်နေတော့ချိုလွင်ကသူ့သားနဖူးကချွေးသီးချွေးစက်တွေကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့သုပ်..ဆံနွယ်တွေဖွ ဖွကစားနေရင်း

" လိုးလို့ကောင်းလား ..လောကကြီးကိုမေ့သွားတာပဲ မလား."

" မေရော.."

" ဟင့်.နောက်တစ်ချီထပ်ခံဖို့ကလွဲရင် အကုန်မေ့.."

" ဟင့် ဟင့်..ဒီဖုဖုတင်းတင်းကြီးပေါ့.သူများသားအိမ်ကိုထိုးထိုးဖိတာ..ဟွန်း ..လီးရည်တွေကပန်းထဲ့လိုက်သေးတယ်..လာခဲ့..နောက်ထပ်များများလုပ်နိုင်အောင် ကိုက်ထားပေးရမယ်..လာ.. "

နှစ်ရက်နဲ့နှစ်ညပေါ့..သူတို့သားအမိအခန်းထဲကအပြင်မထွက်နိုင်အောင်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးလိုးလိုက်ကြတာ..ထမင်းတောင်အခန်းထဲကိုလာပို့ပေးရတယ်။နောက်တစ်ရက်တော့ဒေါ်လေးမြမြလွင်ကရာသီလာတာပြီးသွားပြီဆိုပြီး သူ့အစ်မနဲ့ဝိုင်းကူသမတာ အောင်ထွေးခေါင်းမထောင်နိုင်တော့ဘူး။

လိုးနေရင်းနဲ့စောက်ပတ်ယက်..အလိုးခံအဆောင့်ခံနေရင်းနဲ့ယက်.ဘယ်လိုနေနေစောက်ပတ်ယက်နေရတာနဲ့ပဲမျက်နှာမှာစောက်ပတ်အနံ့တွေစွဲနေတာ..သင်းပြီးအီနေတဲ့အထိပဲ။စောက်ဖုတ်ကြီးတွေကလည်းပြူးပြူးဖောင်းဖောင်းကြီးတွေ..လီးနဲ့စောက်ဖုတ်အချိန်ပြည့်..ပါးစပ်နဲ့စောက်ပတ်အချိန်ပြည့်..သောင်းကျန်းချက်ကလွန်လွန်းတယ် မခမ်းလျံအားဆေးသာမကယ်ရင်အောင်ထွေးမျှော့နေလောက်မှာသေချာတယ်။

ညနေပိုင်း နေစောင်းချိန်လောက်တော့ အိမ်ရှေ့ မှာကားရပ်သံကြားတာနဲ့သုံးယောက်သားဖရိုဖရဲထွက်ကြည့်ကြရတယ်။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲအဖေပြန်လာတာဖြစ်နေတော့ အမေကအချိန်ဆွဲထားပေးနေတုန်းသူနဲ့ဒေါ်လေး..အခန်းထဲကထွက်ပြေးပြီးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ရတာ တစ်ခိခိနဲ့ကြိတ်ရယ်မဆုံးပဲ။ရယ်သံမောသံဆူဆူညံညံလေးနဲ့အိမ်ထဲဝင်လာကြတာကို အခန်းထဲကနေနှစ်ယောက်သားချောင်းကြည့်ကြတော့ မစပယ်နဲ့ခတ္တာကပြန်လိုက်လာကြတာကိုး။

ယောက္ခမလည်းဆေးရုံဆင်း.ကျန်းမာရေးကကောင်းနေပြီမို့သင်္ကြန်ရက်မှာမိဖနဲ့ပဲအတူနေချင်တယ်ဆိုပြီး စပယ်ကဇွတ်အတင်းပူဆာတော့သူ့လင်ကြီးကမဝ,တစ်ဝလေးလိုးခွင့်ရလိုက်တာကိုအားမရလို့မလွှတ်ချင်သေးပေမယ့်မငြင်းသာပဲခွင့်ပြုပေးရတာ။ညီအစ်မနှစ်ယောက် ရွာပြန်လာရင်းနှင်းဆီအိမ်ဝင်နှုတ်ဆက်ကြတော့ အဖေနဲ့တွေ့ပြီးအတူတူပြန်လိုက်လာကြတာပါ။အမေက အိတ်တွေဆွဲလာရင်းနဲ့

" ကိုနေတိုးရေ..လာကူဦးဟဲ့.ယောင်္ကျားလေးဖြစ်ပြီးအားမကိုးရဘူး..မြန်မြန်လာ "

မနက်ကမှမခမ်းလျံပေးထားတဲ့အားတိုးဆေးတစ်ခွက်သောက်ပြီးအမေတို့ညီအစ်မကိုလိုးနေတာဆိုတော့ အောင်ထွေးရဲ့လီးကချက်ချင်းကြီးလျော့မကျသေးဘူး။တင်းခံနေတုန်း.တောင်နေတုန်းပဲဖြစ်နေတာလေ..မကောင်းတတ်လို့အပြင်ထွက်ပြီးသူတို့ပစ္စည်းတွေသယ်ကူတော့ ဖုံးနေဖိနေတဲ့ကြားကငေါထွက်ချင်နေတယ်။တတ်နိုင်သလောက်ဖုံးဖိပြီးဟန်မပျက်အောင်သွားကူပေးတော့ဒေါ်လေးကစပ်ဖြီးဖြီးကြီး။

လန်းဆန်းသွားအောင်ရေသွားချိုးကြရင်း ပြန်တွေးကြည့်နေမိတော့ပြန်ရောက်စ, ကတည်းကအမေနဲ့ဒေါ်လေးတို့ပုံစံတွေကအလန်းလွန်တွေချည့်ပါလား။အောင်ထွေးကိုနာမည်ခေါ်နေကြပုံကလည်း ကိုနေတိုးခေါ်လိုက်..ကိုတိုးခေါ်လိုက်.ကိုနေကိုတိုးခေါ်လိုက်..ဘာတွေဖြစ်နေကြတာပါလိမ့်။

ရိုးတိုးရိပ်တိတ် တွေးမိသလောက်တော့မောင်လေးတစ်ယောက်ကိုယ့်အမေကိုယ်လိုးပြီးလို့များလေလားလို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်အဖြေရှာကြတယ်။ခတ္တာကလည်းအသက်နဲ့မမျှနှာကကြီးလေတော့သူအားသန်ရာ ကိုယ့်အမေကိုယ်လိုး ဆိုတဲ့အဖြေတစ်ခုပဲရတယ်..။

ညရောက်တော့လည်းအဖေကအမေ့ကိုဆွဲပြီးအိပ်ခန်းထဲအစောကြီးဝင်သွားကြတော့ဘာမှအကဲခတ်ချိန်မရလိုက်ဘူး။ခရီးပမ်းတော့ အိပ်ပျော်သွားပြီးညသန်းခေါင်ကျော်လောက်မှာတစ်ရေးနိုးလို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်သား အပြင်ထွက်ချောင်းကြတော့ အမေတို့အခန်းကဘာသံမှ မကြားရပဲငြိမ်နေပြီ။အဲဒါနဲ့ အောင်ထွေးအခန်းကိုသွားချောင်းကြတာ အခန်းတံခါးကဟ,နေပြီးမီးရောင်လေးထွက်နေတာတွေ့တယ်။

အမေ့အသံကြားတော့ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့တံခါးကိုအသာဆွဲဖွင့်ပြီးချောင်းတာပေါ့။ပက်လက်လန်ပြီး ခြေထောက်တွေခပ်ကားကားချဲပေးထားတဲ့အောင်ထွေးရဲ့ နံဘေးမှာအမေနဲ့ဒေါ်လေးတို့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ ဝပ်လိုက် ကုန်းလိုက်အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။မိုးကိုထိုးပြီးတင်းတင်းမတ်မတ်ကြီးတောင်နေတဲ့အောင်ထွေးလီးကြီးကိုအမေတို့နှစ်ယောက်သားသူကစုပ်လိုက် ကိုယ်ကယက်လိုက်..လုတောင်လုနေကြသလားမသိဘူး။

ကိုယ်ပေါ်မှာအဝတ်အစားကတစ်ယောက်မှမပါ..တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ပေါင်ခြံတွေ စောက်ဖုတ်တွေမှာလည်းလီးရည်တွေစောက်ရည်တွေပေကျံနေတော့အနည်းဆုံးတစ်ချီစီအလိုးခံပြီးကြပြီဆိုတာကသေချာနေပြီ။ ဇောသန်သန်မာန်ကြီးကြီးနဲ့ထပ်လိုးဖို့ဆင်နေကြတာမို့လီးနဲ့ပါးစပ်တွေကချွတ်လို့မရကြဘူး။

အသံတွေကလည်းတစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်ပျတ်ပျတ်နဲ့ပွက်လောရိုက်ထွက်နေတော့ ချောင်းနေကြတဲ့သူတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက် တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက်ဆုပ်ထားရင်းချွေးစေးတွေပျံလို့စေးထိုင်းနေကြပြီးအသက်အောင့်ထားကြတာကြာတော့အာခေါင်တွေလည်းခြောက်နေပြီ..

" နေနိုင်တော့ဘူးကွာ.မမတော့တက်လိုးမှပဲရတော့မယ်..ဒီတစ်ခါ မြလေးစောက်ပတ်ယက်ခံလိုက်တော့ကွာ "

အမေကမျက်နှာနီရဲရဲနဲ့ပြောတော့

" အွန်..မမပဲပြောတော့ မြလေးတို့ တစ်ချီစီအလိုးခံပြီးရင် စပယ်တို့ညီအစ်မပါ အသံမထွက်အောင် လိုးဖို့ခွင်ဆင်ပေးရမယ်ဆို..သွားမခေါ်ရတော့ဘူးလား "

အမေကအောင်ထွေးပေါ်မှာကားယားကြီးခွပြီးကုန်းကွကွနဲ့..

" သူတို့အိပ်နေလောက်ပြီမြလေးရဲ့..ခရီးပမ်းလာတာ ဆင်တက်လိုးတောင်အရသာခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..နောက်နေ့.."

စပယ်တို့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်သားလက်တွဲဝင်သွားပစ်လိုက်တယ်..

" နောက်နေ့လဲလာမခေါ်နဲ့.အခုလဲလာမခေါ်နဲ့..စပယ်ကတော့ အဖေနဲ့ကိုသွားတိုင်ပြောမှာပဲ..စပယ်တို့ညီအစ်မ.. ဒီညမှအလိုးမခံရလို့တော့အဖေ့မယားနဲ့ခယ်မ အဖေ့သားကိုဝိုင်းလိုးနေကြတယ် ဆိုပြီး အခုသွားတိုင်မှာ "

အမေတို့ညီအစ်မ ကုတင်ပေါ်ကခုန်ဆင်းပြေးချလာပြီး စပယ်တို့ကိုအဝတ်တွေအတင်းဆွဲချွတ်ပေးကြရင်း

" လိုး.မေ့သမီး..အဲကောင်လေးကို သမီးတို့ညီအစ်မဝိုင်းလိုးဖို့ အမေစီစဉ်ထားပြီးသား..လိုးနော်..အခုလိုးလိုက်ကြ..အမေ ခုပဲလာခေါ်တော့မလို့ပါသမီးရယ်..စိတ်လျှော့ စိတ်လျှော့..စိတ်ကြီးရင် အပီးမြန်သတဲ့.. သွားလိုးကြနော်.အမေတို့ထိုင်ကြည့်မယ်..တအားလိုးပစ် "

စကားတွေ အရှည်ကြီးပြောနေတော့ ခတ္တာကစိတ်မရှည်ဘူးထင်တယ်.သူ့အစ်ကိုလဒစ်ကြီးစောက်ခေါင်းဝ,မှာကိုင်တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချရင်း

" အာ့..မမကြီးရေ..ဦးတဲ့လူ အရင်ပဲ..အာ့.. အူးဟူး..လိုးပီဗျာ..အီးဟီး ဆင်လီးထက်ကြီးနေသေး မမကြီးရေ..အရသာရှိတယ်.လာလိုးကြည့်...အာ့ ..."

အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။

မောင်ကျော် 

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၄ )

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော် (တိတ်တခိုး မှကူးယူသည်)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" အဲ..ပြုံးနေတာဗျ..ပြုံးနေတာ..အဲဗျာ..စိတ်ကူးတွေယဉ်ပြီးပြုံးနေတာဗျ တို့အမေက..သူအလိုးခံရတယ်ဆိုပီးပြုံးနေတာ..ဟုတ်တယ်မလားဟုတ်တယ်မလားအမေ..ဟုတ်လိုပြုံးတာဗျ..အဲဟော..ရယ်တယ်ဗျာ..အလိုးခံရင်းရယ်တာ "

ဧည့်ခန်းထဲမှာသူတို့သားအဖကိုမျှော်ရင်းနဲ့ အတိတ်တုန်းက အဖေနဲ့အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်တွေကို သတိရပြီးပြုံးစေ့စေ့လေးဖြစ်နေတော့ အောင်ထွေးဝင်လာတာကိုတောင်မှ မမြင်မိတော့ဘူး။ ဖြစ်လည်းဖြစ်သင့်ပါတယ်လေ.သူတို့ညီအစ်မကအဖေနဲ့လေးငါးနှစ်လောက်ထိကြီးလိုးခဲ့ကြရတာကိုး။ရွာချင်းကသိပ်ဝေးလှတာမဟုတ်လေတော့ချိုလွင်က သွားလိုက် ပြန်လိုက်..မြလွင်ကအဖေနဲ့ပင်တိုင်။ရက်ခြားလောက်သွားသွားအလိုးခံခဲ့တာ..သားအဖသုံးယောက်အပျော်ဆုံးရက်တွေပဲပေါ့။နှစ်လ သုံးလလောက် အားပါးရအလိုးခံကောင်းနေပါမှ ချိုလွင်ကဗိုက်ကြီးရော..

အဖေနဲ့ရတာလား..ဦးညွန့်ဝေနဲ့ရတာလား..ချိုလွင်လည်းမခွဲနိုင်တော့ဘူး..မစပယ်လေးကိုမွေးတယ်။သူ့ကိုမွေးပြီးတော့ သွေးသားဆူကြွရတာတွေငြိမ်သွားလေမလားချိုလွင်ကထင်တာ..ပိုတောင်ဆိုးလာသေး။သမီးလေးနို့စို့လျက်ကြီးနဲ့အဖေနို့လုစို့ပြီးလိုးခဲ့တာကိုအခုချိန်မှပြန်တွေးမိတော့ ပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်ရပေမယ့် ဟိုတုန်းကတော့ခံလို့ကောင်း လိုးလို့ကောင်း..ဖင်ကြောတောင်မှရှုံ့ထားခဲ့ရတဲ့အထိကောင်းတာ။

အောင်ထွေးကိုယ်ဝန်လွယ်ရတော့ရော..ဘာထူးလို့လဲတဲ့။အဖေနဲ့ကြီးတဲ့ဗိုက်လား..လင်နဲ့ကြီးတဲ့ဗိုက်လား.ချိုလွင်ခွဲကို မခွဲခြားနိုင်ခဲ့တာအမှန်ပဲ။တစ်ခုတော့ရှိတာပေါ့လေ.ခြေဆန်လက်ဆန်တွေ သွေးသားသွေးရည်နဲ့ ပြောပုံဆိုပုံတွေက သူအဖိုးနဲ့တစ်ထေရာထဲပဲ။အတူဆုံးကတော့အထူးလိုက်ရှာနေဖို့မလိုလှပါဘူး..လီးလေ လီး.. လီးကြီးပေါ့။

သူအဖေဦးညွန့်ဝေလီးက သေးသေးလေးရယ်..မွေးလာတဲ့အောင်ထွေးလီးကိုကြည့်လိုက်ရပါမှကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီး..အဖေ့လီးနဲ့ပုံစံတူရုံမက,သူ့လီးကမှတစ်လက်မကျော်ကျော်လောက်ပိုတောင်ရှည်ချင်နေသေး။တုတ်ချက်ကလည်း ဦးညွန့်ဝေနဲ့တစ်စက်လေးမှမဆိုင်ဘူး..အဖေတုတ်တယ်ဆိုတာလည်း အောင်ထွေးလီးများမြင်သွားလိုက်ရရင် မျက်ရည်ကျပြီးဆလံပေးသွားရမှာသေချာတာပေါ့။အောင်ထွေးမမွေးခင်..ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားနေတုန်း သေသွားခဲ့လို့သာ ဆလံပေးသက်သာသွားတာ။အင်း..ခတ္တာလေးကတော့သူ့အဖေသွေးစစ်စစ်ဖြစ်လောက်မှာပါ..

" ဟောဗျား. ပြောလေ ပြုံးလေဗျ..ပြုံးဗျာ ပြုံးဗျာ..ပြုံး..လာ ..ဒီလောက်တောင်ပြူံးချင်တာ "

အောင်ထွေးကစိတ်မရှည်ဘူးထင်ပါတယ်..လာ ဆိုပြီးချိုလွင့်ကိုအတင်းဖက် ဖက်နမ်းရော။သားအမိ ချစ်လို့နမ်းတာများဆန်းတာမှတ်လို့..ချိုလွင်ကလည်းပြန်နမ်းတာပေါ့။ဧညံခန်းကြီးထဲသားအမိနှစ်ယောက်တစ်ရွှတ်ရွှတ်နဲ့ဖက်နမ်းနေကြတာ..တစ်ချက်လေးမှာပဲ.အောင်ထွေးလက်ကချိုလွင့်နို့ကြီးတစ်လုံးပေါ်အုပ်လျက်သားလေးရောက်လာတယ်။လက်တစ်ဖက်ကတော့ခါးကိုဖက်ထားလျက်ပါပဲ..။

မအေနဲ့သား..ရုန်းရင်းဖယ်ရင်းနမ်းတာပဲ..ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ လို့ ဖြေလျော့တဲ့အတွေးနဲ့နို့ကြီးကိုင်နေတဲ့လက်ကိုကိုင်ပြီးတစ်ခိခိနဲ့ရှောင်လိုက် ပြန်နမ်းလိုက် ကြည်နူးနေမိကြတာအတော်ကြာတယ်။အတော်ကြာဆိုတာမှ..ကိုယ့်အိမ်နဲ့ကိုယ် လူသူလေးပါးကင်ရှင်းနေတာမို့ဆယ်မိနစ်လောက်ကိုကြာတာ။နို့ကိုင်တဲ့လက်ကတစ်စထက်တစ်စ တင်းတင်းကြီး ဖိနယ်လာလည်းအပြုံးအရယ်မပျက်ခံနေတာပဲ..ပြန်နမ်းနေတာပဲ။

နှုတ်ခမ်းကိုအယောင်ပြစုက်မလိုဟန်ပြင်လိုက်..ပြန်ဆုပ်ပြီးပါးကိုနမ်းလိုက်..ရှောင်ထွက်ပြီးပြနမ်းလိုက်နဲ့သာမန်ကြည့်ရင်ရိုးရိုးလေးကြည်နူးနေတဲ့ပုံ။ရင်ထဲဝင်ကြည့်လို့ရရင်တော့ လိုးချင်ခံချင်စိတ်တွေထိုးကြွနေကြတာကိုကြည့်တတ်ရင်မြင်နိုင်တာပေါ့။အဲလိုကြည်နူးနေရင်း ကြည်စယ်နေရင်း အောင်ထွေးကသူ့အမေမှုတ်ခမ်းကိုဆတ်ကနဲလှမ်းငုံတာ..အမေရှောင်မိတာကလွဲနေတော့ တည့်တည့်ကြီးအငုံခံလိုက်ရတယ်။

ချိုလွင်က နှုတ်ခမ်းအစုပ်အငုံအနမ်း မခံရပဲကင်းကွာနေတာကြာလှပြီ။ဦးညွန့်ဝေလိုးတယ်ဆိုတာကလည်း လိုးရုံသာလိုးတာ..နှုတ်ခမ်းကိုမစုပ်ဘူး။မချိုလွင်ကတော့စုပ်တာပေါ့..သူကအစုပ်မခံရဲတာ။ပြောရမယ်ဆိုရင်မချိုလွင်ကသူ့အတွက်တော့ ပဉ္စပါပီလိုမိန်းမမျိုးဖြစ်နေတာ။အထိအတွေ့ အနမ်းအစုပ်ကလီးရည်ထွက်အောင်နူးညံ့လွန်းလို့..အရသာရှိလွန်းလို့ကြောက်ပြီးရှောင်တာပါ။

အနမ်းအစုပ်ငတ်နေတဲ့မချိုလွင်..သူ့သားကရုတ်တရက်အငိုက်ဖမ်းပြီးနှုတ်ခမ်းစုပ်တာကိုခံလိုက်ရတော့ မျက်လုံးပြူးပြူးကြီးနဲ့အစုပ်ခံနေရတာ..တစ်အောင့်နေတော့လျှာကလေးထိုးပြီးထုတ်ပေးလိုက်မိလျက်သားဖြစ်သွားတယ်။နို့ဆွဲခံနေရတာကလည်းပိုပိုအားစိုက်ပြီးအဆုပ်နယ်ခံလာရမှန်းသိလာတော့..နေ့ခင်းကြောင်တောင်ဧည့်ခန်းထဲမှာများ အလိုးခံရတော့မှာလားဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်ဖိုလာတယ်။လက်ဖဝါးလေးနဲ့ လီးကိုအုပ်ဖွပွတ်စမ်းကြည့်တော့လဲသူ့လီးကြီးကတစ်ကယ်ကြီးကိုမတ်မတ်ငြီးငေါပြီးတောင်နေတာ။တင်းတင်းကြီးမာတောက်နေတဲ့လီးကြီးကိုမချင့်မရဲ မြဲနေအောင်ဆုပ်ထားမိပြီး..

" တော်တော့ကွာ..ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာ..သားအဖေကလည်းပြန်ရောက်တော့မှာ..မစို့မပို့တော့ မလုပ်ချင်ဘူး..လွှတ်တော့ နော် "

အောင်စိုးကမလွှတ်ပါဘူး။မလွှတ်တဲ့အပြင်အောက်အနားတွေပေါင်လယ်ထိလန်တက်နေပြီဖြစ်တဲ့ဂါဝန်ကြီးကိုတောင်မှဆွဲလှန်လိုက်သေး.။စောက်ဖုတ်ကိုမြင်မသွားပေမယ့်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဂါဝန်ကြီးကိုပြန်တွန်းချပြီး

" တော်တော့ လို့..ဟိုမယ်..သားဒေါ်လေးကထမင်းစားဖို့စောင့်နေတာ..ထွက်လာမှဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေမယ်..ဒီလောက်ဆိုကျေနပ်တော့.."

အောင်ထွေးကသက်ပြင်းကြီးချပြီး

" လီးသိပ်တောင်နေပြီမေမေရယ်..မေမေ့ကိုမှ..ဒီမေမေ့ကိုမှ လိုးချင်တာ.."

ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ ကြီးပြောနေတော့ ချိုလွင်စိတ်ကမကောင်းနိုင်တော့ဘူး..

" ပျော်ပျော်နေစမ်းပါသားရယ်..မေ ဖန်ပေးပါ့မယ်..သားကိုလည်းမေမေကပေးလိုးချင်နေတာသားသိနေတာပဲ..ပျော်ပျော်နေနော်..ခဏပဲ..ခဏပဲစောင့်  "

သားအမိနှစ်ယောက်ဖက်လျက်သားငေးနေကြတုန်း ဦးညွန့်ဝေပွဲရုံကပြန်လာတယ်။သူ့ဘေးမှာပါလာတာက

" ဟောတော်..နှင်းဆီ..ဘယ်တုန်းကရောက်လာတာပါလိမ့်.."

နှင်းဆီက အရင်မိန်းမရဲ့သမီး။အသက်တော့ကြီးနေပါပြီ.သုံးဆယ်ပိုပိုရှိမယ်။ကျာင်း ဆရာမ။ကြိုက်ကုန်းမမလို့နာမည်ထွက်နေတယ်ကြားမိသလိုပဲ။အောင်ထွေးကိုမကြည်ဘူး.

" ငါ့အခန်းရှင်းထားနော်..အောင်ထွေး.."

အောင်ထွေးအိပ်နေတာက သူဒီမှာနေတုန်းကအိပ်တဲ့အခန်း..

အောင်ထွေးကိုမကြည်တာက ရယ်ရလိုငိုရမလိုကြီး။အဖြစ်က တအားကြီးတဲ့သူ့ဖင်ကြီးကို ဖင်တုကြီးလို့အောင်ထွေးကလူတကာကိုလိုက်ပြောထားလို့ မကြည်တာ။သူ့ရုပ်ကတော်တော့်ကိုမလှတာပါ။အရပ်ကပုသေး..နဖူးမောက်ပြီးနှာတန်ကတိုတိုချိုင့်ချိုင့်။သွားနည်းနည်းခေါချင်သလိုဖြစ်နေတော့နှုတ်ခမ်းကထော်ပြီးလန်တယ်ပြောရမှာပဲ။မျက်စေ့ကအားနည်းပါတယ်ဆိုမှပဲလောဘကြီးပြီးစာတအားကျက်ခဲ့တာမျက်မှန်ချွတ်လိုက်ရင်စာဖတ်လို့မရတော့ဘူး။အဲဒီလိုမျိုးဘာမှမလှပါဘူးဆိုမှ နို့တွေကပုံ့ပုံ့လေးနဲ့ အသားညိုလိုက်ပြန်တော့အလှကြည့်စရာကတစ်ကွက်မှမရှိတော့ဘူး။

ရှားရှားပါးပါး.အလှကြည့်စရာရယ်လို့ဒီဖင်ကြီးပဲရှိပါတယ်ဆိုမှ အောင်ထွေးကဖင်တုကြီးလို့ လူတကာကိုလျှောက်ပြောတော့အလွန်စိတ်တိုတာမျက်နှာတောင်မကြည့်ချင်ဘူး။နဂိုကမှ ကိုယ့်အဖေကသူ့အမေကိုပဲတစ်စွပ်စွပ်လိုးနေတော့သူတို့မောင်နှစ်မကိုငဲ့မကြည့်ှဘူးလို့ထင်နေတာ။ဖအေနဲ့သူ့မိထွေးကိုတော့ဘာမှမပြောရဲပဲ ဘာအပြစ်မှမရှိတဲ့ အောင်ထွေးကိုရွေးပြီးမကြည်ပာဘူးလို့ဆိုမှသူတန်ဖိုးအထားရဆုံးဖြစ်တဲ့ဒီဖင်ဆုံကားကားဖုဖုကြီးကို ဖင်တုကြီးလို့အပြောခံရတော့ ကြည့်လို့ကိုမရတော့ဘူး။

ငယ်တုန်းကတော့ဖင်တုလို့စ,ရုံလောက်လေးနဲ့ သူဘာလို့မကြည်မှန်းမသိခဲ့ပါဘူး။နဲနဲအရွယ်ရောက်လာတော့မှ သူ့ခမျှာရုပ်ဆိုးရှာလွန်းလို့ ဒီ ဖင်လေးပြ ပြပြီးမှယောင်္ကျားတွေနဲ့ရောရရှာတာကိုး လို့သိလာတော့လဲသနားတာနဲ့မစ,တော့ပါဘူး။ဒါပေမယ့် မကြည်တာတော့ မကြည်ဘူးပဲ..

အရင်လောက် အပြစ်မရှိအပြစ်ရှာမလုပ်တော့ပေ မယ့်အောင်ထွေးမျက်နှာကိုမြင်တိုင်း ဖင်တုကြီးလို့အပြောခံရတာကိုသတိရပြီး သူ့မျက်နှာကြောကတင်းသွားတယ်။အခုလည်း ကျောင်းဆရာမ လုပ်နေရင်း သူကအလှမပြည့်စုံပေမယ့် ဓနတော့ပြည့်စုံပါတယ်ဆိုတာကြွားပြီး ခန့်ခန့်လေးကုန်းချင်လို့အဖေ့ဆီလာပြီးကွက်သစ်ဖက်မှတိုက်ခပ်လှလှလေးတစ်လုံးနဲ့ကားလေးတစ်စီးဝယ်ပေးဖို့မရမက လာပူဆာတာ။

လောလောဆယ်တော့ သူ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဆရာမလေးတွေနဲ့ အိမ်ငှားနေရတာမို့ ကုန်းရတာသိပ်လွတ်လပ်မှုမရှိသလိုအချောင်ဝါးချင်တဲ့ပေါက်တတ်ကရ ဆေးသမားတွေ ဆိုက်တွဲသုံးဘီးဆရာတွေကအစ, လာလာဖန်နေကြတာကြီးက ငြင်းရခက် ခံရခက်နဲ့ တော်တော်လေးအောင့်သီးအောင့်သက်ဖြစ်တယ်။

တစ်ညနှစ်ညပဲအိပ်မှာဆိုတော့ အောင်ထွေးကလည်းလိုတဲ့ပစ္စည်းလောက်လေးပဲယူ.မွေ့ယာနဲ့စောင် ခြင်ထောင်တွေကိုအသစ်ပြန်လဲ..ခတ္တာတိုအခန်းထဲပြောင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်။အခန်းထဲဝင်သွားပြီးခဏလေးနေတော့ အမေတို့နဲ့ထိုင်စကားပြောနေတုန်းဘောင်းဘီဖင်ကျပ်တွေ ဘာတွေဝတ်ပြီး..

" အောင်ထွေး..ငါ့ကိုရွာသစ်လိုက်ပို့..ဆရာမတစ်ယောက်ပစ္စည်းပါးလာတာ သွားပို့ချင်လို့ "

လေသံက အထက်စီးကြီး။အဖေကသူ့သမီးကြည့်ပြီးတစ်ဟဲဟဲနဲသွားကြီးဖြဲပြီး

" လိုက်ပို့လိုက်ငါ့သား..အဖေမအားလို့..ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲသွား "

အောင့်သီးအောင့်သက်နဲ့လိုက်ပို့ဖို့ထ,တော့သူ့အဖေကိုဟိုဖက်ဒီဖက်လှည့်ပြနေပြီး

 " သမီး လှတယ်မလား အဖေ "  

တဲ့။ အဖေကသွားကြီးဖြီးပြီးခေါင်းတစ်ညိတ်ညိတ်နဲ့ကြည့်နေတော့ သူကလည်းရပ်နေရင်းကြည့်တာပဲ။အသားအရည်ကအရွယ်ရလာတော့အရင်လောက်မညိုတော့ပဲ ခပ်လတ်လတ်လေးဖြစ်နေပြီ။ ဆံပင်ပုံစံလေးတွေပြောင်းပြီး ခေတ်နဲ့အညီပြုပြင်တတ် နေထိုင်တတ်လာတော့ နှာတံတို့ နှုတ်ခမ်းတို့ကလည်းကြည့်ပျော်ရှုပျော်လေးဖြစ်နေပြီ။အဆွဲခံ..အကိုင်ခံ အစို့ခံရတာများလာလို့လားမသိဘူး.သူ့နို့ပုံ့ပုံ့လေးကလည်း သိသိသာသာကြီးတွဲအိလာပြီ။သူ့ဖင်ကြီးကတော့ ဘောင်းဘီကျပ်ကျပ်အောက်မှာ ပင်တီအနားရာထင်းထင်းကြီးနဲ့ ပြူးကားကားကြီး လှတုန်းပါပဲ။

" လှတယ်သမီး..လှတယ် လှတယ်..သွားကြတော့.ရွာသစ်ကနဲနဲလှမ်းတယ်.လမ်းကြမ်းတယ်သားကဖြည်းဖြည်းနင်း "

နှစ်ယောက်သားအတူထွက်လာကြတော့ရှစ်မိုင်လောက်ခရီးလေးကို နာရီဝက်လောက်စီးနေရတယ်။လမ်းပေါ်က ချိုင့်ခွက်တွေကိုဘယ်လိုမှရှောင်လို့ကွင်းလို့မရဘူး။ဆိုင်ကယ်ကခုန်ပေါက်နေတော့ မနှင်းဆီ အောင်ထွေးကိုခပ်ကင်းကင်းနေလို့မရတော့ဘူး..ခါးဖက်စီးရတော့တာပဲ။နို့တွဲကြီးတွေတစ်အိအိနဲ့ကျောကိုဖိကပ်ပြီးဖက်စီးနေတော့ အောင်ထွေးလည်းအလိုလိုစိတ်ပျော့သွားတာအဆန်းကြီး။ကျောင်းက ရွာအဝင်မှာပါပဲ..ဆိုင်ကယ်သံကြားတော့ သူ့သူငယ်ချင်းကထွက်ကြည့်ပြီးအိမ်ထဲခေါ်သွားတယ်။ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီးဟိုစစ် ဒီစစ်လှည့်ပတ်ကြည့်နေတုန်း

" ကောင်မ.. အမိုက်စားလေးနဲ့တွဲနေရတော့ ဘာသံမှထွက်မလာဘူး..နင့်ဖင်ရီးမကျသေးဘူးလား..သိပ်မဆွဲနိုင်ဘူးထင်တယ် ဟလား "

အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့သူငယ်ချင်းနှုတ်ဆက် စကားသံတွေက ရင်တုန်ပမ်းတုန်ဖြစ်လိုက်တာ။မျက်နှာပူလွန်းလို့ သစ်ပင်ရိပ်ကခုန်တန်းလေးမှာပဲဆိုင်ကယ်ထိုးပြီးထိုင်နေလိုက်တော့တယ်။ပေးစရာတွေပေးပြီးလို့ပြန်ထွက်လာကြတော့နှင်းဆီကသိပ်မျက်နှာပိုးမကျိုးချင်သလိုလို..ပြုံးစေ့စေ့။ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ကြပြီးစက်နှိုးတော့ သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ကျောင်းဆရာမက လိုက်ပို့ရင်းပြန်အလှည့်မှာ အောင်ထွေးကိုလက်တို့ပြီး လေသံနဲ့နားနားကပ်ပြောတယ်.။

" နှင်းဆီဖင်ကြီးပြုတ်ကျသွားအောင်လိုးပစ်..သိလား..မောင်လေး..အဲကောင်မ သိပ်နှာကြီးတာ "

နှင်းဆီမသိုးမသန့်ဖြစ်လို့လားမသိဘူး. ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကခုန်ချပြီး လိုက်ထုတော့ဟိုဆရာမကထွက်ပြေး..လုံးနေတာပဲ။ပြန်လာတော့ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကိုရိုးရိုးမတက်ဘူး..အောင်ထွေးပုခုံးကိုဆွဲပြီးတက်တဲ့အပြင် ခွထိုင်ပြီးအကျအနကြီးဖက်ထားတာ။နည်းနည်းလေးတော့နုသွားသလိုလိုနဲ့.စကားတော့တစ်ခွန်းမှမပြောဘူး.

ရွာသစ်ကိုပြောင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းက သူနဲ့အောင်ထွေးကိုအတွဲလို့ ထင်နေတော့နှင်းဆီကပြန်ဖြေရှင်းပြမနေတော့ပဲ ရောချနေမိတယ်။ရှင်းပြလို့လည်းယုံမှာမှမဟုတ်တာ..မောင်လေးပါလို့ပြောရင်လဲ သူကလက်ရဲဇက်ရဲဆွဲစားမှာ။ဆွဲမစားဘူးဆိုရင်တောင်မှ သူကိုယ်တိုင်ကလည်းသူ့မောင်လေးနဲ့အလိုးခံနေတဲ့သူ။

သူ့မောင်လေးကိုတောင်မှ အိမ်ပေါ်မှာ တွေ့လို့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သေးတယ်။မောင်နှစ်မချင်းလိုးရတာဘယ်လိုရင်ခုန်ရ ဘယ်လိုကြည်နူးရ အစရှိသည်ဖြင့်သာမန်ပုံမှန်လိုးရိုးလိုးစဉ်လူတွေနဲ့မတူတဲ့အရသာတွေကိုပြောပြနေကျ ရင်ဖွင့်နေကျသူလေ..အောင်ထွေးကို ငါ့မောင်လေးပါဟဲ့လို့များပြောပြမိရင်မတွေးရဲဘူး။အဲလိုနဲ့ ရောကျော်လုပ်ခဲ့တာ..ပြန်ခါနီးမှမကြားတကြားကပ်ဖြုတ်တော့ အောင်ထွေးကိုတောင်မကြည့်ရဲတော့ဘူး စိတ်ကစားသွားမိ တာ..

စိတ်ကစားပြီဆိုတော့ လမ်းကြမ်းလို့မဖြစ်မနေသူ့ခါးကိုဖက်စီးရတာတောင်မှ ကိုယ့်အတွဲလားလို့ ကျောပြင်ကိုနို့ကြီးတွေနဲ့ကပ်ဖိထားမိတယ်။ဆိုင်ကယ်ခုန်တာကနည်းနည်း..ကိုယ်ဖိပွတ်တာကများများ..။အသက်ကသုံးဆယ့်နှစ်နှစ်..လင်ကမရှိ..အလိုးကခံချင်ချင်..ပေါက်တတ်ကရမခံချင်တော့ကိုယ့်ကျောင်းသားလေးတွေနဲ့ပဲဂွင်ဖမ်းပြီးခံနေရတာအဆင်ကသိပ်မပြေ..ရင်ခုန်စရာကသိပ်မရှိ.ဟိုသူငယ်ချင်းလိုပဲ ကိုယ့်မောင်လေးကိုကိုယ့်လင်တော်ပြီးစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့လိုက်တာ အိမ်ပြန်ရောက်လို့ရောက်မှန်းတောင်သတိမထားမိလိုက်ဘူး။

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ရေလေးဘာလေးချိုးလိုက်တော့မှ နှာကန်မိနေတာတွေနည်းနည်းလျော့ပါးသွားတော့တယ်။ဒါတောင်မှအဝတ်လဲမယ်လုပ်တော့ အခန်းထဲမှာယောင်္ကျားလေးသုံးပစ္စည်းတွေ..အတွင်းခံဘောင်းဘီကအစ,မြင်နေတွေ့နေရတော့..ကိုယ့်ကိုကိုယ်လင်များရနေပြီလား အလိုးများခံရတော့မှာလား လို့ဂယောင်ဂတမ်းတွေစိတ်ကူးယဉ်ပြီးကုတင်ပေါ်မှာခဏလောက်နစ်မြောနေမိလိုက်သေးတယ်။

ကုတင်ပေါ်ကထ,ပြီးအဝတ်ဘီရိုလေးဖွင့်လိုက်တော့ အဝတ်တင်တဲ့စင်လေးထောင့်မှာဆေးပုလင်းလေးတစ်လုံးတွေ့တာချစ်စရာလေး။ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးမိန်းမတို့သဘာဝစပ်စုတဲ့သဘောနဲ့ပါပဲ..အဖုံးဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တော့ မွှေးလိုက်တဲ့အနံ့လေး..ခရီးပမ်း စိတ်ပမ်း နွမ်းနယ်နေတာတွေပြေသွားသလိုပဲ ခေါင်းထဲ..စိတ်ထဲမှာကြည်ဆင်းသွားတယ်။

အဲဒါနဲ့ ဆေးဘူးလေးထဲက ဆေးလုံးလေးတစ်လုံးအသာယူပြီး လျှာဖျားမှာတေ့ကြည့်တာမွှေးရုံမက,ဘူး..ချိုမြမြလေးရှိမ်းနေတယ်။ဘာဆေးပဲဖြစ်ဖြစ်..သေဆေးတော့မဖြစ်လောက်ပါဘူး..ဒီအနံ့ ဒီအရသာ..အဆိပ်လည်းမဖြစ်လောက်ဘူးအားဆေး စိတ်ကြည်ဆေးဖြစ်လောက်တယ် ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ပါလာတဲ့ရေသန့်လေးတစ်ခွက်ခပ်.ဆေးလေးတစ်လုံးသောက်ချလိုက်တယ်။ရင်ထဲမှာကြည်စင်သွားပြီးလျှာပေါ်မှာရှိမ်းမြမြပူတူတူ.ခေါင်းထဲမှာကြည်ကြည်စင်စင်..မဆိုးဘူးဟဲ့ လို့မှတ်ချက်ပေးရင်းအဝတ်တွေလဲလို့ ထမင်းစားဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်တာပေါ့။

ထမင်းစားတော့လည်း ခံတွင်းမြိန်လိုက်တာ..ဒီလောက်ဟင်းအစပ်အဟပ်တော်တဲ့ မိထွေးကို အရင်ကကြည့်မရခဲ့တာတွေပျောက်ပြီး ချစ်သွားမိသလိုပဲ။အဖေကလည်း ကိုယ်လိုချင်တဲ့တိုက်ပုလေးနဲ့ကားလေး..ဘယ်ဟာအရင်ယူမလဲမေးနေတော့ ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့နှစ်ခုလုံးအရင်ယူမှာလို့ဖြေမိတာ ရယ်လို့မဆုံးပေါ့။ဒါပေမယ့်..ကိုယ့်ဖင်လှလှကြီးကိုမှ ဖင်တုကြီးလို့လိုက်ပြောထားခဲ့ဖူးတဲ့ အောင်ထွေးကခပ်တည်တည်ကြီး..

ကိုယ်က အစ်မလည်းဖြစ်..အလုပ်နဲ့အကိုင်နဲ့ကျောင်းဆရာမ..အောက်ကျမခံနိုင်ပါဘူးရယ်လို့တင်းခံထားတဲ့မာနကဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး..အလိုလိုစ,ချင်လာတယ်။သူ့အမေ ကိုယ့်မိထွေးက

" ထည့်ပေးပါသားလေးရဲ့..နင့်အစ်မကို ထည့်ပေး.."

အောင်ထွေးက စူပုတ်ပုတ်..

" သူ့လက်ပါတာပဲ..သူ့ဟာသူထည့်. "

စိတ်ကမြူးနေပြီဆိုတော့ အတွေးကလည်းနှာဖက်ပဲ အလိုလိုလည်တယ်။အစ,ရှိသွားတာနဲ့အရှိန်ကချက်ချင်းထိုးတက်တာ..အလိုလိုအလိုးခံချင်သလိုလိုဖြစ်လာတယ်..

" ထည့် ခွေးလေး...နင်ထည့်ပေးမှ အရသာရှိတာ ..အင့် ထည့်ပေး "

ငယ်တုန်းက သူ့ကိုစောက်မြင်ကပ်လွန်းလို့အောင်ခွေး လို့ခေါ်ခဲ့တာကိုး။နှာထ,တဲ့စိတ်နဲ့အတူ မြူးမြူးကြီးဖြစ်လာတော့ ငယ်တုန်းကခေါ်သလိုပဲ ပြန်စ,မိပြီး ပန်ကန်လေးသူ့ရှေ့ ထိုးပေးခံနေမိတယ်။အဖေတို့ မိထွေးတို့ရှိနေတုန်းတော့စိတ်ကိုထိန်းလို့ရနေသေးပေမယ့် သူတို့ထ,သွားပြီဆိုတော့ထိန်းလို့ကို မရတော့ဘူး..ဘာမှမထိမိမကိုင်မိပါပဲနဲ့ သွေးတွေကပွက်ပွက်လှိုက်ဆူနေပြီး ကြာလေအလိုးခံချင်လေ..ကြာလေ အလိုးခံချင်လာလေ..ဘာကြီးမှန်းလဲမသိဘူး..အလိုးပဲခံချင်နေတာ စောက်ဖုတ်တောင်ဖောင်းနေပြီလားထင်မိတယ်။ဘာမှဆင်ခြင်မနေတော့ဘူး သူ့နားကပ်ရွှေ့ ထိုင်ပစ်ပြီးအထာပေးတော့တာပဲ..

" ခွေးလေး..ရွာသစ်မှာ ဟိုကောင်မ နင့်ကိုဘာကပ်ပြောသွားလဲ..ငါ့ကိုပြန်ပြောပြ "

အောင်ထွေး.. မျက်နှာကြီး ရဲသွားပုံထောက်တော့လိုးတဲ့ အကြောင်းပဲဖြစ်မယ်ဆိုတာ သေချာပေါက်တွေးလိုက်တယ်။အဲလိုတွေးမိမှ ပိုအလိုးခံချင်လာတာကိုကိုယ့်ဟာကိုယ်တော့သိနေတာပေါ့။အောင်ထွေးကမသိတော့ ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး။ဘာမှပြန်မပြောပဲငူငူကြီးကြည့်နေတာကိုပဲ. အရင်တုန်းကလို သူ့ကိုမကြည်လင်ဘူးထင်နေလို့ဖြစ်မှာပဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ပိုပြီးလမ်းဖွင့်မှရမယ်လို့တွက်တာပေါ့..။

" ပြောပါဟဲ့ နင်ကလဲ..ငါကြားတယ်နော်..ဘာတဲ့..အဲ ကောင်မနှာသိပ်ကြီးတယ် ဆိုလား.ဘာလား..ငါ့ကိုပြောတာမလား "

အဲဒီတော့မှအောင်ထွေးမျက်နှာက နီရဲတွတ်သွားတာ။မထူးဘူးဆိုပြီး ဇွတ်ကြီးလမ်းခင်းပစ်တော့တာပဲ..သူက သူကြည်ဖြူတဲ့တပည့်တွေနဲ့လမ်းဖွင့်ပေးခဲ့ဖူးတဲ့သူဆိုတော့အထာနပ်တယ်..ရဲတယ်။

" အဲကောင်မစကား မယုံနဲ့သိလားခွေးလေး..သူက သူ့မောင်လေးနဲ့လိုးနေတာ..အိမ်ပေါ်မှာထိုင်နေတာက သူ့ကိုလိုးနေတဲ့ သူ့မောင်လေး..သူ ဘာပြောပြောမယုံနဲ့နော် ခွေးလေး "

အောင်ထွေးနည်းနည်းတော့သဘောပေါက်သလိုဖြစ်လာပြီ။သူတွေးတာက အရင်တုန်းကဆို လီးစကား.လိုးစကားပြောဖို့ဝေးလို့နှုတ်ဆက်တာတောင်လှည့်မကြည့်တဲ့အစ်မ..အခုဟိုဆရာမမောင်နှစ်မလိုးတာတွေလာပြောနေတော့ ထူးတာတော့ထူးနေပြီပေါ့. ။မခမ်းလျံပေးထားတဲ့နှာထ,ဆေးစိတ်လာဆေးကိုသူ့အစ်မစားမိထားမှန်းတော့သူမသိဘူး..။ထိုင်ရာကထ,သွားပြီး လက်ဆေးနေရင်းနဲ့..

" အာ..သူပြောတာကြားရင် မမ ထမင်းစားပျက်သွားမှာ.."

နှင်းဆီလည်းထမင်းမစားတော့ပဲလိုက်လာတယ်။ထမင်းထက်ကောင်းတာတွေ့သွားပြီ..

" မစားတော့ဘူးကွာ ပြော "

" မမဖင်ကြီး.."

စကားစ,ရုံပဲရှိသေးတယ် နှာကတွန်းထ,ရော.

" ဘာလဲ ဘာလဲ.ဖင်တုရီးလို့ပြောမလို့လား..အစစ်နော် အစစ်..လှန်ပြပစ်မှာ သိလား "

ပွဲက ကြမ်းကုန်ပြီ..

" ဟုတ်ပါဝူး.မမဖင်ကြီးကိုပြုတ်ကျသွားအောင်လိုးပစ်..တဲ့.. အဲလိုပြောတာ "

" ဟယ်.."

နှင်းဆီ..မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ် ဖြစ်သွားတယ်။ကြားချင်တာကြီးပက်ပက်စက်စက်ကြားလိုက်ရတော့ ရင်ထဲကအလုံးကြီးကျေပျက်သွားသလိုပဲ။စောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတယ်။

" ဒီဖင်ပဲရန် ရှာနေတာလားဟယ်..နင်ကရောအဲလောက်ကြီးလိုးမှာလား လို့ "

ကြွေကန်ထဲကနှင်းဆီလက်ကိုသူ့လီးပေါ်အုပ်တင်ပေးလိုက်ပြီး

" ဖင်ပြုတ် မပြုတ်တော့မသိဘူး.အဲလောက်ဆို ကြိုက်လား .

နှင်းဆီလီးကြီးကိုဆုပ်ညှစ်နေမိရင်း

" ကြီးလှချည်လားဟယ်..ဟား..ဒီလိုမှန်းသိရင်နင့်ကိုရန်မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်အရမ်းကြိုက်တယ် ပြုတ်ပစေ လိုးဟာ လိုး ခံမယ်."

အောင်ထွေးနဲ့နှင်းဆီ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ ဦးညွန့်ဝေတို့က ဒေါ်လေးကို နံဘေးထားပြီး တီဗီကြည့်ရင်းစောက်ပတ်နှိုက်..လီးဆွဲလို့ကောင်းနေကြပြီ။ အရှိန်ရနေလို့ထင်ပါရဲ့.. အဖေကသူတို့ဖက်တစ်ချက်ကြည့်ပြီးအခန်းထဲဝင်..အမေတံခါးတွေလိုက်ပိတ်နေတုန်း..တစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတဲ့ဒေါ်လေးနံဘေးအသာကပ်သွားတော့. 

" ရာသီလာနေတယ်နော်.မနှိုက်နဲ့." 

တဲ့။ အဲဒါနဲ့နှာခေါင်းရှုံ့ ပြလိုက်ပြီး အိပ်ဖို့ခတ္တာတို့အခန်းခြေဦးလှည့်တော့ နှင်းဆီကလာပူးပြီး သူတို့အခန်းထဲဆွဲခေါ်ချသွားတယ်။

မိန်းမတွေများ  ကြိုက်မိပြီဆိုရင်တကယ်ကြီးကိုသတ္တိရှိတာ..ယောင်္ကျားတွေလိုက်မမီဘူး။အခုလည်း ဟိုတုန်းကမျက်နှာတောင်မကြည့်ခဲတဲ့အစ်မ..ဒီနေ့ပဲရောက်တာ.. ဒီနေ့လီးကိုင်လိုက်ရပြီး ဒီနေ့ကြိုက်ပီဆိုတော့ ချိုလွင်တို့ညီအစ်မရှေ့မှတောင်မအောင့်နိုင်ဘူး..မျက်လုံးတွေရီဝေဝေနဲ့အတင်းပူးပြီးလီးဆွဲခေါ်တာ ရုန်းလို့ကိုမရဘူး။ဘာမသိညာမသိ သောက်လိုက်မိတဲ့ဆေးရဲ့ အာနိသင်လို့ပြောရင်လည်းမငြင်းရဲပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်ကအောင်ထွေးလီးကိုကြိုက်နေတာကြီးကအသိသာကြီး။

ကျန်းမာသန်စွမ်းပြီး ဆူဖြိုးတဲ့အသွေးအသား အသက်အရွယ်မှာရုပ်ရည်မလှတဲ့ အားနည်းချက်လေးကြောင့် စိတ်ဝင်တစား လိုးဖို့ကျိုးစားတဲ့သူမရှိလေတော့ သူငယ်ချင်းတွေအလိုးခံရတဲ့အတွေ့အကြုံကိုကြားရတိုင်း မနှင်းဆီခမျှာလည်း ရူးလောက်အောင်အလိုးခံချင်နေရှာတယ်။လိုးမယ့်သူရှာကြည့်တော့ အနီးစပ်ဆုံးဆိုလို့နေ့တိုင်းမြင်နေ့တိုင်းတွေ့နေရတဲ့တပည့်လေးတွေ ပဲရှိတယ်။ ရှိတာလေးတွေနဲ့အထာပေးပြီးအလိုးခံပြန်တော့ ဆယ့်လေးငါးနှစ်သားလေးတွေမို့ လီးလေးတွေကအားမရ..အားရတဲ့လီးတွေ့ပြန်တော့အလိုးကမသန်..လိုးနိုင်လှဆယ်မိနစ်ပေါ့။

အခုတော့ အောင်ထွေးကိုနံဘေးမှာထားပြီး ဝေးဝေးလံလံလိုက်ရှာခဲ့မိတာ မှားလိုက်လေခြင်း လို့တစ်နုံ့နုံ့တွေးရင်း အလိုးခံချင်ဇောနဲ့ ဇွတ်အတင်းဆွဲခေါ်တော့တာပဲ။အောင်ထွေးကလည်းမောင်နှစ်မချင်းဆိုတော့ ဘယ်လိုနေနေဘယ်လိုသွားသွား.. အမြင်တင့်နေတာမို့ ပုခုံးဖက်ပြီးနို့တွဲတွဲကိုအတင်းဆွဲတာ..ဘော်လီထဲကကို နှိုက်ပြီးဆွဲပစ်တယ်။ဟိုတုန်းကပုံ့ပုံ့စုံ့စုံ့လေးက အခုလက်ဆုပ်ထဲမှာပြည့်ရုံတင်မက နို့သားတွေပိုပိုလျှံလျှံအိအိတွဲတွဲကြီးဖြစ်နေတော့ မကျေနပ်ဘူး..

" ကြီးရီးပဲကွာ.ဘယ်ငနာတွေ ဘယ်လောက်ကြီးဆွဲထားကြလဲမသိဘူး..ငါနော်..တောက်..စိတ်တိုတယ် "

 နှင်းဆီကလည်း တကယ်ပဲအဆွဲခံခဲ့ရဖူးတာဆိုတော့ မျက်နှာလေးငိုမဲ့မဲ့ နဲ့..

" အဟင့် ဟင့်..သူလဲလာမဆွဲပေးပဲနဲ့..ဟင့်..တပည့်လေးတွေက..လူလစ်တိုင်းဆွဲ..ဟင့်..ဟိုနားတွေ့ ဆွဲ..ဒီနားတွေ့ ဆွဲ.နေရာတကာတပည့်တွေအဆွဲခံနေရတာရီး..ကြီးလာတာပေါ့ လို့. အို့ အိုး အိုးဟို့ "

ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်လေ..ရွာထဲမှာတောင်မှကောင်လေးတွေက ဆရာမတွေကိုလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ခေါ်လိုက်..အကြော်ဆိုင်မှာထိုင်လိုက်နဲ့ပျော်ပျော်ကြီးဝိုင်းသမနေကြတာမြင်နေတာပဲ။အခန်းထဲရောက်တော့နှင်းဆီကကြမ်းပြီ။

တရုတ်မကြီးဆေးကမွှေးတစ်မြမြနဲ့စိတ်တိုင်းကျကျ ကျေနပ်အောင်အလိုးမခံရသေးလေသမျှအရှိန်ကျတော့မှာမဟုတ်..တစ်မြေ့မြေ့နဲ့တစ်မွမွအလိုးခံချင်နေ ရလောက်အောင်အာနိသင်ပြင်းတယ်ဆိုတာကိုသူတို့ကမသိ။လီးကိုင်လျက်ကြီးသူ့မောင်လေးနှုတ်ခမ်းတွေကိုအတင်းစုပ်နမ်းနေတော့ နေ့တိုင်းသူ့ဒေါ်လေးနဲ့လိုးနေရတဲ့အောင်ထွေးက သူ့အစ်မထမီကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချပစ်တယ်။

စောက်ဖုတ်ကြီးလက်ဖဝါးနဲ့အုပ်နှိုက်နေရင်းလျှာချင်းပူးပြီး ယက်လိုက်စုပ်လိုက် ပြန်နမ်းပေးပစ်တာသူ့ဖင်ကားကားကြီးသွက်သွက်ခါနေတယ်။အနမ်းအစုပ်အနှိုက်တွေက တအားကြမ်း တအားရိုင်းလေတော့နှုတ်ခမ်းကိုလည်းမခွာနိုင် လီးကိုလည်းလက်မလွှတ်နိုင်.စောက်ဖုတ်ကိုလည်းဆတ်ဆတ်ခါအောင်ကော့ခံ ပြန်စုပ်ဆွဲနေမိတာ..ဒူးတွေကမခိုင့်တစ်ခိုင်ခွေယိုင်ချင်လာလို့ကုတင်ပေါ်တစ်အိအိထိုင်ချရင်းက အရှိန်မသိမ်းနိုင်တော့ပက်လက်ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ဒီတော့မှလီးကိုင်နေတဲ့လက်ကပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပစ်ပြီးပေါင်ကြီးတွေဖြဲကားခွလို့အောင်ထွေးခါးကိုချိတ်..ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲဆွဲကပ်တာ.လီးကစောက်ခေါင်းထဲကိုဝင်မလာဘူး။အဲဒါနဲ့လီးကိုလက်နဲ့ပြန်ကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့လို့ဆွဲချပြန်ပေမယ့်အောင်ထွေးကတောင့်ခံထားတော့ဘယ်လောက်ဆွဲဆွဲ ဝင်မလာဘူး။ဝင်မလာနိုင်လွန်းတော့သူ့ဖင်ကြီးပင့်ကော့ထိုးပစ်တာ.လဒစ်ပြူးပြူးကြီးကစွပ်ကနဲမြုပ်ဝင်သွားတယ်.

" အားဟား.ပြဲပလားမသိဘူး.ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်.အာ့..ကြီးတာနော်.ပြည့်ညှပ်နေတာပဲ..ရှီး."

နှုတ်ခမ်းစုပ်နေတာ..လွတ်သွားတော့ အောင်ထွေးက နို့တစ်လုံးငုံစို့ပြန်ရော..။နို့စို့ရင်းလီးကိုဖိထိုးထည့်ပေးလိုက်တော့ စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးတစ်ဝက်လောက် မြုပ်နစ်ဝင်သွားရုံနဲ့.နှင်းဆီကသိပ်အရသာတွေ့သွားပြီ။အောင်ထွေးက ဖွဖွပြီးလျှော့လိုက်တင်းလိုက်နဲ့ ဆွဆွလိုးပေးနေလိုက်သေးတော့ အရသာကမူးမေ့အောင်ကောင်းနေပြီ။သူအလိုးခံခဲ့ရဖူးတာတွေကဒီလောက်မတုတ်တဲ့လီးတွေနဲ့.စောက်ခေါင်းထဲအလောတကြီးထိုးထိုးထဲ့.တစ်ဖုံးဖုံးနဲ့အသဲအသန်ဆောင့်လိုး.သူကစောက်ရည်ရွှဲရွှဲနဲ့ ညှစ်စုပ်ပြီးဖင်ကြီးကော့ပေးမိပြီဆိုတာနဲ့ဖျောကနဲလီးရည်တွေပန်းထွက်သွားကြတာ.အကြာဆုံးလိုးတဲ့သူဆို လေးငါးမိနစ်ပေါ့။

ခုတော့စောက်ခေါင်းနဲ့ပြည့်သိပ်ကျပ်သပ်နေတဲ့ထိဝင်နေတဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး.လိုးချက်တွေကမှန်လိုက်သွက်လိုက်နဲ့အရသာရှိ..စုပ်ရညှစ်ရတာကမာမာတောင့်တောင့်..တင်းပြီးခံနေတာဘယ်လိုစုပ်ယူယူ ဘယ်လောက်ညှစ်ဆွဲဆွဲ မဝ,ဘူး။

စောက်ရည်တွေတအားလိုက်..တစ်အီးအီးနဲ့လည်ချောင်းသံတွေအဆက်မပြတ်ထွက်အောင်လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကတအားဆွဲညှစ်နေပြီဆိုတော့အောင်ထွေးကလီးကို နည်းနည်းထပ်ဖိထိုးထဲ့ကြည့်တယ်။အီး.ကနဲပါးစပ်ကြီးဖြဲအော်တော့ကမန်းကတမ်းနဲ့ပါးစပ်ကိုလက်ဖဝါးနဲ့ဖမ်းအုပ်ပြီး...

" ဟား..မအော်နဲ့ကွာ မမ..အဖေတို့မအိပ်သေးဘူး..ခိုးလိုးရတာပါဆိုမှ..အသံပြဲရီးနဲ့.."

ဖင်ဆုံကအလွန်ကြီးပေမယ့် အရပ်က ပုပုလေးဆိုတော့ စောက်ခေါင်းကတိမ်လောက်မှာပဲထင်လို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးပစ်မထည့်ရဲသေးပဲချော့ပြီးလိုးနေတာ.ပစ်လိုသားရင်သားအိမ်ကိုနင့်နင့်ကြီးထိုးဖိမှာ.လီးကတစ်ဝက်ပိုပိုလေးပဲဝင်သေးတာ တောင် အော်နေပီ..

" အို့..အော်မှာပဲ..မဝ,လို့အော်တာရီးကို.. မအော်စေချင်ရင် ငါ့ကိုဝ,အောင်လိုးပေး လိုးလေ..လိုး "

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၃ )

မြူခိုးနဲ့တိမ်တောင် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော် (တိတ်တခိုး မှကူးယူသည်)

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးညွန့်ဝေက လုပ်ငန်းကိစ္စတွေမှာတော့ ပီပြင်တယ်။ နောက်ရက်မှာပဲ ကိစ္စတွေဖြတ်ပြီးသူ့သားနှစ်ယောက်လုံးကို ပြန်ခေါ်လာတာ.အောင်ထွေးလည်းအိမ်ပြန်ရောက်သွားတော့တာပဲ။ ဒီတော့မှကို ကိုငယ်ပါသွားတယ်ဆိုတာသိရတာ။ပြန်မယ်ဆိုတော့မခမ်းလျံကအောင်ထွေးကိုတိတ်တိတ်ကြိတ်ပြီးလက်တို့ခေါ်သွားတယ်။ သူ့အခန်းထဲကိုခေါ်သွားတာဆိုတော့လန့်တာပေါ့.ကိုကိုငယ်ကတော့မရိပ်မိပါဘူး။အခန်းထဲရောက်တော့သူ့ဘီရိုထဲကဆေးပုလင်းလေးတစ်လုံးထုတ်ပေးပြီး

" အင့်..ဒီဆေး.လိုးတော့မယ်ဆိုမှသောက်.ဇွန်းအသေးလေးတစ်ဇွန်းပဲ..ရေနဲ့မရောချင်လဲရတယ်.အားရှိတယ် လီးတောင်တယ်.နင့်ကိုမနေ့ကတိုက်တာဒီဆေးပဲ.လီးအကြာကြီးတောင်တာနော..နင်လီးရည်ထွက်သွားလည်းလီးကတောင်နေမှာပဲ..ယောင်္ကျားဆေးပေါ့ ..နင် ငါကိုလည်းလာလိုး နော် "

တောင်ပေါ်သူဆိုတော့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကြီးပြောတာ. အောင်ထွေးလန့်လည်းလန့်..ရယ်လဲရယ်ချင်..ငိုမရရယ်မရ..ဆေးပုလင်းလေးလက်ကကိုင်ပြီးပြန်ထွက်မယ်လုပ်တော့..

" နေပါဦးဟဲ့..နင့်အိမ်ကထွက်မပြေးပါဘူး..ပြောပါဦး..ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာတုန်း "

အောင်ထွေးကလည်း ဒီမိန်းမကြီးရဲ့ပွင့်လင်းတဲ့သဘောထားကိုနားလည်သလိုလိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ဟိုလှည့်ဒီလှည့်လုပ်မနေတော့ဘူး..

" အာ..ကိုငယ်ရှိနေတာဗျ..မလာရဲသေးဘူး..အန်တီ့ဆေးကတစ်ကယ်မိုက်တာဗျ..မနေ့ညကတစ်ညလုံးလီးတောင်နေတာခုထိမကျချင်သေးဘူး. .မိုက်တယ် သူမရှိတဲ့နေ့လာလိုးမယ်ဗျာ "

မခမ်းလျံတော်တော်သဘောကျသွားတယ်။ဘီရိုထဲကဆေးပုလင်းတစ်လုံးထပ်ထုတ်ပြီးပေးပြန်ရော..ဆေးလုံးလေးတွေ လေးငါးဆယ်တော့ရှိမယ်ထင်တာပဲ..။

" ဒါက..စိတ်လာတဲ့ဆေးပေါ့..တစ်လုံးပဲနော်..

တစ်နှေ့လုံးစိတ်လာတယ်..မိန်းမဆိုရင်အလိုးခံလိုက်ရမှတဖြည်းဖြည်းချင်းကျသွားမှာ..ခွန်အားမယုတ်ဘူး..ဟိုဟာကယောင်္ကျားဆေး...ဒီဆေးက စိတ်ထ,ဆေး.."

ဆေးပုလင်းလေးနှစ်လုံးအသာဖွက်ပြီးအခန်းထဲကထွက်လာတော့ မခမ်းလျံကပွစိပွစိလုပ်ပြီးလိုက်လာတယ်။ကိုငယ်နဲ့မနန်းတို့နှစ်ယောက်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးထွက်လာခဲ့တာ မသူဇာတို့သားအမိကိုတောင်ဝင်မတွေ့လိုက်တော့ဘူး။ဆေးကမိုက်တယ်ဆိုတာ စကားမရှိစကားရှာပြောခဲ့တာဆိုပေမယ့် လူကလန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်နေလို့နည်းနည်းတော့ထူးမယ်ထင်တာပဲ။

ဘယ်လိုမှမထင်မှတ် မရည်ရွယ် မမျှော်လင့်ပဲမရီးတွေနဲ့တူမကိုလိုးခဲ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာကတုန်ကယင်နဲ့မယုံချင်သလိုဖြစ်နေတာမို့ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမတွေ့ချင် စကားမပြောချင်.အိပ်ယာထဲဝင်အိပ်ပစ်တာမိုးချုပ်မှနိုးတော့တယ်။

" ခိခိ..ကာလနဂါး..နိုးပီဆိုတာနဲ့အမောက်ကြီးတစ်ထောင်ထောင်လုပ်လာပြီ..သွား ရေသွားချိုးလိုက်..လီးကြီးလဲသေသေချာချာဆေးလာခဲ့.ဟိုမှာ မြလွင်တို့ရေချိုးပြန်လာပီ..ပြန်ရောက်ရင်ထမင်းစားမယ် "

ဗိုက်ကဆာသလိုလိုမို့မီးဖိုခန်းထဲမှာစားစရာတစ်ခုခုသွားရှာတာ သူ့အမေနဲ့မှတန်းတိုးတယ်။တွေ့တွေ့ချင်း ငေါငေါကြီးတောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုလက်ညှိုးထိုးပြီးပုခုံးတွန့်ပြောနေတော့မအိပ်ခင်ကဖြစ်ခဲ့တဲ့ကတုန်ကယင်စိတ်တွေပျောက်သွားပြီး ရေတစ်ခွက်ကမန်းကတန်းပြေးသောက်တာတစ်ဟွတ်ဟွတ်နဲ့သည်းနေရော။သူ့အနေနဲ့သွေးရင်းသားရင်း ဆွေမျိုးရင်းတွေလိုးမိတာကိုဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့မို့ မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေမိပေမယ့်ချိုလွင်ကတော့ပုံစံမပျက်ပါဘူး။

အိမ်ကိုပြန်လာပြီးရောက်ရောက်ချင်းအိပ်ယာထဲပြေးဝင်ခွေတာမြင်လိုက်ကတည်းက သူ့သားနဲ့သူဇာလိုးပြီးခဲ့ပြီဆိုတာကိုတွေးကြည့်မိပြီးပြီ။သူနဲ့သူဇာက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ..သူဇာနှာကြီးတာ အလိုးခံရဲတာတွေသူအကုန်သိနေသလို သူ့သားကအဲဒီညကသူနဲ့လိုးကြဖို့ချိန်းထားပြီးပါမှ ရုတ်တရက်ကြီးသူဇာ့အိမ်သွားအိပ်ရတာမို့ နှာကြွလီးတောင်နေတာကိုလည်းသိထားတာကိုး။

ခပ်ယွယွမိန်းမနဲ့ခပ်ထ,ထ ယောင်္ကျားတွေ့နေမှတော့ မလိုးကြပဲမနေဘူးဆိုတာတွက်မိတာပေါ့။ဖွေးဖွေးနဲ့မနန်းတို့ အမြည်းစားအလိုးခံပစ်လိုက်တာကိုတော့သူမတွက်မိပါဘူး။အဲဒါနဲ့ရေတောင်နင်သွားအောင်သောက်တဲ့သူ့သားအနားတိုးသွားပြီး ကျောပြင်ကိုနှိပ်ပေးထုပေးမိတာ..အောင်ထွေးကစိတ်ထဲပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြစ်သွားပြီဆိုတော့သူ့အမေရဲ့ဂါဝန်တိုတိုလေးကိုပင့်လှန်ပစ်ပြီး...

" အား..တော်ပီ တော်ပီ..ရပီ..အားဟားဟားစောက်မွှေးတွေကအထူရီး..ကြိုက်သွားပီ.ကြိုက်သွားပီ..အားရီးကြိုက်သွားပီ..ကြာရင်မီးဖိုထဲမှာမတ်တပ်လိုးမိတော့မယ်..ရပီ..လစ်ပီ..လစ်ပါပီစောက်မွှေးထူမမရေ ".

" အိုး..တိုးတိုးလုပ်ပါဟယ်..အသံပြဲကြီးနဲ့..ကျွတ်..ငါ့နှယ်နော်.. စိတ်ညစ်ပါတယ်.."

ပြုံးစိစိနဲ့ပြန်လှည့်လာပြီးထမင်းပွဲပြင်နေရင်းမြမြလွင်တို့ကိုလှမ်းကြည့်တော့ထမီရင်လျှားကြီးတွေနဲ့ အောင်ထွေးကိုဆွဲလားရမ်းလား ရယ်မောနေကြတာကိုမြင်ရတယ်။မြမြလွင်ကလည်းငယ်တုန်းကအဖေ့အလိုးကိုအတူတူခံခဲ့ကြတဲ့ညီမအရင်းလေးဆိုတော့ ချစ်ရတာပါပဲ။သူတို့လိုးချင်လဲလိုးကြပါစေတော့ လို့စိတ်ထဲကကြိတ်ကြည်ဖြူထားလိုက်တယ်။

" ဟောဗျ..ထမင်းစားမယ့်လူက ဒါပဲလား..မမကြီးနဲ့ခတ္တာရော..ဘယ်သွား "

" နင့်ယောက်ဖလာခေါ်သွားလို့ မနေ့ကလိုက်သွားကြပြီလေ..သူ့အမေဆေးရုံတက်လို့တဲ့..အရေးတကြီးလာခေါ်သွားတာ..ညတောင်မအိပ်ဘူး..ခတ္တာလည်းသူ့အစ်မကိုလိုက်ကူတယ် "

ဦးညွန့်ဝေကိုတော့ အစောတည်းကပြောပြပြီးသားပါ။အောင်ထွေးက ဘာမပြောညာမပြောအိပ်ယာထဲဝင်သွားတာမို့မသိဘူး။မိသားစုကမစုံလင်တော့ အဖေနဲ့အမေကချစ်နလံထ,နေကြပေမယ့် ထမင်းဝိုင်းကခြောက်သွေ့သွေ့ကြီးလိုပဲငေါင်နေတယ်။မချိုလွင်က ရိပ်မိလိုက်တော့ သူ့လင်အလစ်မှာမြမြလွင်ကိုသူသားဆီတွန်းလွှတ်တာပေါ့.

" နင့်တူ..တွေ့လား..စောစောကဖြင့်အမောက်ကြီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့..အခုတော့လဒမှိုင် မှိုင်နေပြီ..သွားချော့ချည် "

မမြလွင်ကလည်းအရိပ်ပြမှတော့အကောင်မြင်ပြီပေါ့..ထမင်းပန်းကန်လေးကိုင်ပြီးအောင်ထွေးနားကကုလားထိုင်မှာကပ်ထိုင်ရင်း

" ယောင်္ကျားတွေကဒီလိုပါပဲမမရယ်.နဂါးကြီးဖြစ်လိုက် လဒဖြစ်လိုက်..အမောက်ထောင်လာလိုက် ငိုင်သွားလိုက်ချည့်ပါပဲ..ဟုတ်တယ်မလားအစ်ကိုရီး.."

ဦးညွန့်ဝေဖက်ကိုပါလှည့်ပြီးကလိလိုက်တော့ သွားကြီးဖြဲလို့ တစ်ဟီးဟီး..

" နင့်တူသာ နင်ချော့ပါဟယ်..ငါကအမြဲတမ်းအမောက်ထောင်နေတာ.. နင့်အစ်မမေးကြည့် "

ရယ်တစ်ပြုံးပြုံးဖြစ်သွားကြပြန်တော့ အောင်ထွေးရဲ့လက်တွေကစားပွဲစွန်းကွယ်ပြီး မမြလွင်ချဲကားပေးထားတဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကြားထဲကိုလျှိုဝင်သွားပြီ..

" ဖြည်းဖြည်းနော် အောင် "

မိသားစုမစုံလင်တော့ အိမ်ကခြောက်သွေ့နေသလိုဖြစ်နေပါတယ်ဆိုမှ ဦးညွန့်ဝေကတမှောင့်။နှစ်ည သုံးညလောက်မိန်းမမလိုးလိုက်ရတော့သူ့လီးကတောင်ချင်နေပြီ။သူ့ချွေးမတစ်ယောက်ဆီသွားလိုးဖို့ဆိုတာကလည်း သားတွေကိုခဏပြန်ခေါ်ထားတော့ သွားလို့မဖြစ်ပြန်ဘူး။ထမင်းဝိုင်းမှာ မြလွင်ကရိတိတိလုပ်တာကို ခံလိုက်ရတော့သူကမာနကြီးပြီး သူ့လီးကအမြဲတောင်နေတာလို့ပြန်ပြောခဲ့တာမို့ သက်သေကပြဖို့လိုနေပြီ။အဲဒါနဲ့ ညရှစ်နာရီလောက်ပေါ့ ဧည့်ခန်းမှာတီဗီထိုင်ကြည့်ကြရင်း လီးတောင်အောင်ဆွနေပစ်တယ်။

ဆေးကလည်းစားထား.ချိုလွင်ကလည်းပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်နေတာဆိုတော့လီးကမြန်မြန်ကြီးတောင်လာပါတယ်။သူ့လီးကြီးတောင်နေပြီဆိုမှ မမြလွင်ရှေ့သွားလိုက်..တီဗီရှေ့သွားလိုက်နဲ့.သူ့လီးတောင်နေတာကိုမမြလွင်မမြင် မြင်အောင်ပြတော့တာပဲ။မမြင်ဘူးထင်လို့ အကြာကြီးပြပေးပစ်တော့လီးကလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့လိုးချင်လာပြီလေ.မမြလွင်နံဘေးမှာတီဗီထိုင်ကြည့်နေတဲ့သူ့မိန်းမကိုအိပ်ကြဖို့အတင်းခေါ်နေတော့တာပေါ့။မချိုလွင်ကမူတူတူနဲ့ ငြင်းချင်သလိုလုပ်နေသေးပေမယ့် မမြလွင်ကလီးတောင်နေတာကြီးကိုသိနေတော့

" လိုက်သွားမမ..ဒီလောက်ထောင်ချင်နေတဲ့အမောက်ကြီး ငိုက်ဆင်းသွားအောင်ချိုးပစ်..တံခါးတွေ မြလေးပိတ်လိုက်ပါမယ်..လိုက်သွား "

ချိုလွင်ကလည်းမူမယ့်သာမူနေရတာ..စိတ်ပါပါဆိုတော့ နှစ်ခွန်းမပြောရပါဘူး..ထ,လိုက်သွားတော့တာပါပဲ။ခဏတစ်ဖြုတ်တော့တီဗီရှေ့ ထိုင်နေပါသေးတယ်..ခဲအိုနဲ့အစ်မ လိုးနေကြမှန်းသိသိကြီးနဲ့ဆိုတော့တီဗီထဲကဘာတွေပြနေမှန်းကိုမသိနိုင်တော့ဘူး။မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်ကအသက်သုံးဆယ့်ငါး သုံးဆယ့်ခြောက်ဆိုတာနှာထ,လို့ကောင်း.သွေးသားသောင်းကျန်းတုန်း အရွယ်ကောင်းဆိုတော့ စိတ်ကဘယ်လိုမှမငြိမ်နိုင်တော့ဘူး။

ထမင်းဝိုင်းမှာတုန်းက သူ့စောက်ပတ်ကိုရေရေလည်လည်အနှိုက်ခံခဲ့ရလို့ကြွခဲ့ထ,ခဲ့ရတဲ့နှာစိတ်တွေက ပြန်ထိုးတက်လာတယ်။အဲဒါနဲ့တံခါးတွေလိုက်ပိတ် မီးတွေမှိတ်ပြီးသူ့အစ်မအခန်းဖက်မယောင်မလည်ဖြတ်ထွက်တော့ လိုးသံတွေတံခါးကြားကထွက်နေတာ တစ်ဖတ်ဖတ်တစ်ဖုတ်ဖုတ်နဲ့ဆူညံနေတာကြားရတယ်။

တံခါးကလည်းယောင်ယောင်လေးဟ,နေတော့ရင်ခုံခုံနဲ့ခြေဖျားလေးထောက်သွားပြီးချောင်းတာပေါ့။ကိုယ့်အိမ် ကိုယ့်အိပ်ယာ ကိုယ့်လင်မယားလွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးတာဆိုတော့ စကားပြောသံညည်းသံ အော်သံတွေကလည်းအကျယ်ကြီး..လိုးသံ ဆောင့်သံတွေကလည်း အကျယ်ကြီးပဲ။

တံခါးလေးအသာဆွဲဟ,ပြီးကြည့်တော့ချိလွင်ကပက်လက်..ဦးညွန့်ဝေကအိပ်ယာပေါ်ဒူးထောက်လျက်..ချိုလွင့်ပေါင်ကြီးတွေမိုးပေါ်ထောင်..ခြေကျင်းဝတ်တွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးလိုးနေတာတစ်ဖုံးဖုံး တစ်ဖတ်ဖတ်နဲ့ဆူညံနေတာပဲ။စောက်ခေါင်းထဲလီးကြီးပြေးဝင် ပြေးထွက်နေတာတွေ..စောက်ခေါင်းထဲက စောက်ရည်စက်လက်ယိုစီးကျနေတာတွေ အားလုံးကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရတာရင်တွေခုန်ရလွန်းလို့ အသက်ရှူတာကိုတောင်အောင့်ထားပြီးဆက်ကြည့်ရတယ်။

" လိုး..ကိုရီး.အားမရဘူး..တအားလိုး..ဖုံးဖုံး.ပြွတ်ဖောင်း..အင်း.အာ့..စောစောကလို တအားအသွက်ကြီးဆောင့်ပါကိုရီးရဲ့..ဖောင်း ပြွတ်စွပ်..ဖောင်း ဖောင်း..အာ..ကျွတ်သွားပြန်ပြီကွာ.အင့်ရပီ လိုး.ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.စွပ် ပြွတ် ဖုံး လုပ်ပြန်ပီ ကြည့်..တောင်လိုက်ပျော့လိုက်နဲ့..ကျွတ်သွားပြန်ပီ..ချိုလွင်စုပ်ပေးမယ် လာ..ချို့ ပေါ်ခွထိုင် "

သူ့အစ်မလီးစုပ်နေတုန်း တံခါးလေးပြန်စေ့ခဲ့ပြီးခြေဖျားထောက်ထွက်ခဲ့တယ်၊အာခေါင်တွေခြောက်သွေ့နေတာကို ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်မှပဲမဝံ့မရဲနဲ့ချောင်းဟန့်ပြီးလည်ချောင်းရှင်းတာပေါ့။ချေင်းဟန့်သံကခြောက်သွေ့နေပြီး စိတ်ထဲကမသိုးမသန့်နဲ့မို့ဟိုကြည့်ဒီကြည့်.လိုက်ကြည့်တော့အောင်ထွေးကသူကိုတွေတွေကြီးစိုက်ကြည့်နေတာကိုမြင်လိုက်တယ်။သရဲတစ္ဆေကိုမြင်လိုက်ရသလိုပဲ.. ရင်ထဲမှာဒိတ်ကနဲပူထွက်သွားတာကိုလက်ဖဝါးတွေနဲ့ဖိထားမိရင်းကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ရပ်သွားတာခြေထောက်ကရွှေ့လို့မရတော့ဘူး။

အောင်ထွေးကအခြေအနေကိုရိပ်မိလို့ထင်တယ်သူ့အနားကိုလျှောက်လာပြီးလက်မောင်းကိုဆွဲခေါ်တော့မီးခဲနဲ့တို့ခံလိုက်ရသလားလို့ကြက်သီးတွေဖျန်းကနဲထ,ပြီး ဆတ်ကနဲတုန်သွားမိသေးတယ်။နောက်တော့စိတ်ညှို့ ခံလိုက်ရတဲ့ပုံစံမျိုးပါပဲ ငြင်းဆန်ဖို့ ရုန်းကန်ဖို့ဆိုတာတွေကိုတောင်မှနားမလည် သတိမရနိုင်တော့ပါဘူး.ခွန်အားတွေယုတ်လျော့နုံးခွေလျက်သားကြီးနဲ့ သူဆွဲခေါ်ရာနောက်ကိုလိုက်သွားမိတော့တာပါပဲ။

သူ့အခန်းထဲကိုရောက် သူကုတင်ဘေးမှာရပ်.ကိုယ့်ချိုင်းနှစ်ဖက်ကြားကလက်လျှိုသွင်း..ကိုယ်ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကိုချွတ်ဖို့ နောက်ကျောဖက်ကဇစ်ကိုဆွဲချပြီးတာတောင်ပါးစပ်ကအာစေးကပ်ခံထားရသလိုဖွင့်လို့မရသေးဘူး။ဂါဝန်ကြီးကိုယ့်ပုခုံးပေါ်ကလျှောကျသွားပြီးဘရာစီယာသေးသေးလေးတစ်ထည်ပဲကျန်တော့မှ အိပ်မက်ကလန့်နိုးသလိုဖျတ်ကနဲအားလုံးကို သတိတွေလည်သွားတယ်။ဘွားကနဲ ပြူးပြူးကြီးပေါ်သွားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုဖုံးဖို့လက်နှစ်ဖက်ကြက်ခြေယှက်အုပ်ပြီးကာလိုက်တော့ စောက်မွှေးစွန်းထိလူးပေနေတဲ့စောက်ရည်တွေစိုစိစိုစိကို ကိုင်မိသွားတာ..စိမ့်ကနဲစောက်ရည်ကထပ်လိုက်ထွက်သွားတယ်.။

အသံအကျယ်ကြီးအော်မေးလိုက်ပေမယ့် ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကထွက်သွားတဲ့အသံကတိုးတိုးလေး..

" ဘာလုပ်မလို့လဲ..ဘာလုပ်မလို့လဲ ဟင် "

အောင်ထွေးကလည်းလက်တစ်ဖက်ကခါးကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကဖင်တစ်လုံးကိုဖက်..ပြန်ပြောတဲ့အသံကတိုးတိုးလေးပါပဲ..

" ချစ်မလို့လေ ဒေါ်လေးရဲ့..ချစ်မလို့ "

အဲဒီအသံကြားတော့မှပဲ လျှာပေါ်မှစုနေတဲ့တံတွေးတွေကိုမျိုချမိတာ ဂလုကနဲလည်ချောင်းသံတိုးတိုးလေးထွက်သွားတယ်။ ပင့်သက်မောကြီးချပစ်တော့မှပဲ သတ္တိတွေပြန်ဝင်လာတာ။ဒါပေမယ့်..သူ့လီးကြီးက ကိုယ့်ပေါင်ရင်းကြားကိုတိုးဝင်ထိုးဖောက်ပြီးစောက်ဖုတ်အခြေထိကိုတောင်မှခေါင်းစိုက်ထိုးနေပါရော့လား.

" ဘာ..ဘ..ဘာ..ဘာချစ်မှာလဲ..ဘယ်လိုချစ်တာရီးလဲ..ဒါ.. ဒါ.. အဲ..ဒါရီးက."

လီးကိုင်ကြည့်မိတာ  စကားတောင် အ,ထစ် အ,ထစ်ဖြစ်သွားတယ်.. .ကြီးထာ

" ဒေါ်လေးကလဲကွာ..ချစ်ပါတယ်ဆိုမှ..လိုးပြီးချစ်မှာပေါ့..ကိုင်ထား ဒေါ်လေး.ဆုပ်ပြီးကိုင်ထားမိုက်တယ်နော်သားလီးက.. ကြိုက်ရဲ့လား "

နားကြားများလွဲသွားသလားထင်လို့.

" ဘာရီး "

အောင်ထွေးရှုံ့ သွားပြီး..

" အဲ.ကြိုက်လား လို့..ဒေါ်လေးစောက်ပတ်ကိုလိုးမယ့် သားလီးကို ကြိုက်လား လို့မေးတာ "

နည်းနည်းလေးရိလိုက်ရလို့လားတော့မသိပါဘူး.. မြလွင်စိတ်တွေပုံမှန်ဖြစ်လာပြီးအလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့အတူတနှာစိတ်ကလည်းထိုးကြွတက်လာတာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိတယ်။ လီးကြီးကရှည်လွန်းနေသလားလို့ လွတ်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ထားလိုက်ပြန်တော့လည်း သူ့လီးဒစ်ကြီးကပြူးပြူးကြီးစွန်းထွက်နေပြီးစောက်ဖုတ်အခြေကိုထိုးဖိပိနေတုန်းပဲ။သူကမြလွင်ရဲ့ ဖင်ကြီးတစ်လုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဆွဲကပ်နေတာနဲ့ လီးဒစ်ကြီးကိုစောက်ပတ်နဲ့ကွာမသွားနိုင်အောင်ပေါင်လုံးတွေပူးကပ်ပြီးညှပ်ထားပေးပစ်တာစောက်ခေါင်းဝ,မှာသူ့လဒစ်ကပြူးတစ်ပြီးနစ်ခံနေတယ်။

" ကြိုက်လား လို့ဆို.သားလီးကိုကြိုက်ရဲ့လား လို့.. "

အကြာကြီးညှောင့်နေပြီးမှမေးတာဆိုတော့ သူများကဖြင့် အလိုးတောင်မှခံချင်နေပြီ။

" ကြိုက်တယ်..ကြိုက်တယ်..တအားကြိုက်တယ်..သားရော..ဒေါ်လေးနို့ကြီးတွေကိုကြိုက်တယ်မလား..ညနေကစောက်ပတ်နှိုက်တာလဲ ကြိုက်လို့..လိုးချင်လို့ပဲမလား လိုးပါလားလို့ "

သူ့လက်တွေကဘရာစီယာချွတ်ဖို့ဟန်ပြင်နေတော့ မြလွင်ကကိုယ်တိုင်ပဲချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်ဖင်ချထိုင်လိုက်တယ်.

" အဖေတို့လိုးနေတာက ဘယ်လိုပုံစံကြီးလိုးနေကြတာလဲဟင်..ဒေါ်လေးချောင်းကြည့်နေတာ မလား..  အမေကဘယ်လိုရီး ခံတာလဲ "

စကားအသွားအလာနားထောင်ကြည့်ရတာသူ့အဖေလိုးတဲ့ပုံစံမျိုး မြလွင်ကိုလိုးချင်လို့မေးပုံကြီး။မြလွင်လည်း သူဘယ်လိုပုံစံလိုးလိုး ခံမှာပဲမို့ မြင်ခဲ့ကြားခဲ့သမျှတစ်တစ်ခွခွပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။စကားဆုံးအောင်တောင်မှမစောင့်နိုင်ရှာဘူး..မြလွင်ပုခုံးကိုအတင်းဆုပ်ပြီးသူ့ကုတင်ပေါ်တစ်အိအိတွန်းလှဲချတယ်လေ။ကုတင်စောင်းမှာပဲကန့်လန့်ဖြတ်ကြီးပက်လက်လန်သွားတော့သူ့လက်မောင်းတွေကိုဖမ်းဆွဲယူသွားလိုက်တာ သူပါကိုယ့်အပေါ်မှောက်လျက်ပါလာတယ်။

ကျောပြင်ကိုအလိုက်သင့်ဖက်ထားလိုက်တော့သူ့ ရင်ပတ်တွေကမြလွင်နို့လုံးကြီးတွေကိုဖိနေတာ နို့ကြီးနှစ်လုံးပြန့်ကားသွားတာပေါ့။လီးကစောက်ပတ်နဲ့ထိလိုက်ကွာလိုက်ဖြစ်နေပေမယ့် စောက်ခေါင်းထဲအထိတော့သူထိုးမသွင်းသေးဘူး။သူကကြမ်းပြင်ပေါ်ခြေချလျက်နဲ့မြလွင်နှုတ်ခမ်းကိုကုန်းဖိစုပ်နမ်းနေချိန်မှာမြလွင်လက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ပတ်ပေါ်နေရာအနှံ့လျှောက်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။

နခမ်းသားထူထူကြီးတွေနဲ့လည်းပွတ်.စောက်ပတ်မြောင်းရှည်ကြီးကြားကိုလည်းလျှောဆွထိုး.စောက်စေ့ကြီးနဲ့လည်းထိထိမိမိ ဖိဖိပွတ်..စောက်ခေါင်းဝ, ဝိုက်လှည့်မွှေ..စိတ်လာသလိုလုပ်လို့ရနေတော့လုပ်လို့ရတိုင်းလုပ်နေမိတာစောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲ နစ်လို့အိနေအောင်ထွက်ရတယ်။

တစ်ယောက် ရဲ့လျှာကိုတစ်ယောက်ရဲ့လျှာနဲ့စိတ်တိုင်းကျယက်စုပ်လူးဆော့ခွင့်ရနေကြလို့မလွတ်တမ်းစုပ်ယက်နေမိကြတာကလည်းစောက်ရည်တွေပိုပိုထွက်လာစေတယ်ထင်တာပဲ စောက်ခေါင်းဝမှာတစ်ဇိဇိနဲ့အသံတွေထွက်လာတဲ့အထိ အဆက်မပြတ်ကြီးထွက်ချလာတာ..အလိုးမခံရပဲမနေနိုင်တော့ဘူး။သူ့လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းဝမှာကိုင်ပြီးတေ့ပေးထားရင်း ဒူးတွေပေါင်တွေနဲ့သူ့ခါးကိုအတင်းခွ..ဖင်လုံးကြီးတွေပင့်ကာပင့်ကာထိုးလို့.စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာအောင်ကျိုးစားနေမိတယ်။

သိပ်အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာသူကတကယ်မသိလို့ပဲလား..မသိဟန်ဆောင်တာပဲလားတော့မပြောတတ်ဘူး..နခမ်းတွေစုပ် နို့တွေစို့တာလောက်ပဲ လုပ်နေတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ရလွန်းလာတာကြောင့် မိန်းမသားတန်မဲ့လိုးခိုင်းမိသွားတဲ့အထိနှာတွေကြီးပစ်မိတယ်.

" ဟင့်..လိုးတော့လေကွာ..စောက်ပတ်ကြီးရွစိတက်နေတာ သေတော့မယ်..လိုးပေး..အင့်.ဖိထိုးထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးပေး..ခံချင်လှပြီ လိုးပေးရှီး..ဟင်း..လီးရီးကတအားတောင့်တာပဲ..ထည့်.ဖိထည့်..ထည့်လေကွာလို့် "

အဲလိုပြောလိုက်တော့ အောင်ထွေးကမွေ့ယာပေါ်လက်နှစ်ဖက်ထောက်.ကိုယ်ကို ချွလိုက်ရုံရှိပါသေးတယ်..သူ့လီးဒစ်ဖူးကြီးကနခမ်းသားထူထူကြီးတွေကိုထိုးခွဲပြီးစောက်ခေါင်းထဲကို ထုတ်ကနဲ ဇိကနဲတိုးဝင်လာတာ စောက်ခေါင်းဝ,မှာပြည့်သိပ်သွားတယ်။မြလွင်မှာအရသာရှိလွန်းလို့..အသက်ကိုတစ်ချက်မှမရှူမိပဲအောင့်ထားပြီးသူလီးကြီးထပ် ထပ်တိုးဝင်လာဖို့ပဲမျှော်နေမိတာပါးစပ်ကဟောင်းလောင်းပွင့်နေပြီ။

တစ်ချက်လေးဆိုင်းပြီးလက်နှစ်ဆစ်လောက်အိကနဲထိုးသွင်းလာပြန်တော့ပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ်ကြီးတိုးဝင်လာတာ ဟ,နေတဲ့ပါးစပ်က အာ့ကနဲအသံထွက်သွားရတယ်တုတ်လိုက်တဲ့လီး။တစ်ချက်နှစ်ချက်..သုံးလေးချက်လောက်ထပ်ဆွပြီး ဖွဖွလိုးပေးနေပြန်တော့ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ..တုတ်ခိုင်တဲ့သူ့လီးကိုစစ်ကနဲစစ်ကနဲစောက်ခေါင်းထဲကစုပ်ညှစ်ဆွဲပစ်မိတာနဲ့စောက်ရည်တွေကပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲလိုက်သွားရပြန်တယ်..ကောင်းပြီးရင်းကောင်းပဲ။အိကနဲတိုးဝင်လာလိုက်..အာ့ကနဲအော်မိလိုက်..စစ်ကနဲညှစ်မိလိုက်..စောက်ရည်တွေထွက်သွားလိုက်နဲ့ ဖွဖွလိုးပြီးထိုးထဲ့နေတာ.သုံးလေးကျော့လောက်ရှိတော့ သူ့လီးဒစ်ဖူးတင်းတင်းကြီးကမြလွင်သားအိမ်ခေါင်းဝကိုထိလိုက်ဖွလိုက်နဲ့လာလာဆွနေပြီ.

" အာ့..အားဟာ့..ထိတယ်ကွာ.အာ့ ရှီး သိပ်ကောင်းတာပဲ..ထိတယ် မောင်..အိုးဟိုး လိုး..သိပ်အရသာရှိတာပဲ..အာ့ အားဟာ့ "

ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်လိုးပေးနေတော့အရသာရှိလွန်းလို့မြလွင်ဖင်ကြီးလူးခါတုန်နေအောင်ညှစ်စုပ်ယူနေမိတယ်..သိပ်တင်းသိပ်တောင့် သိပ်မာတဲ့လီးကြီး။အသက်တောင်မရှူနိုင်ပဲ ပါးစပ်ထဲကဟားကနဲ ဟားကနဲလေပူတွေမှုတ်ထုတ်လို့ ညှစ်ညှစ်ပြီးစုပ်နေမိဆဲ ဆီးခုံချင်းရိုက်မိသံ ဖုတ်ကနဲမြည်သွားတဲ့အထိလီးကြီးကိုအရင်းထိမြုပ်ဝင်သွားအောင်ဆောင့်လိုးခံရတာသူ့လီးဒစ်ဖူးကြီးများသားအိမ်ဝ,ကိုဖောက် ဆီးခုံဆီးစပ်ကိုကျော်..ဝမ်းခေါင်းနဲ့ရင်ညွန့်ကိုဖြတ်..လည်ချောင်းထဲအထိတိုးဝင်လာတာလားရယ်လို့တောင်ထင်မိတယ်..။

နင့်နေတာပဲ။ပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ် နင့်နင့်ကြီးခံလိုက်ရတာ မျက်လုံးတွေပြူးထွက် ပါးစပ်တွေပွင့်ဟ, ဖင်ကြီးလူးလူးရမ်းသူ့ရင်ပတ်ကိုလက်သီးနဲ့တစ်ဘုံးဘုံးထု ဆီးပုံးကိုတွန်းတွန်းထုတ်နေလိုက်မိပေမယ့်..သတိလက်လွတ်ကြီးဖြစ်နေပြီ..

" အားဟား.အောင့်လိုက်တာ..အားဟာ့ဟာ့အား..အောင့်တယ် အောင့်တယ်..ရင်ညွန့်ထဲထိစူးအောင့်နေတာရီး.ထုတ် ထုတ် ပြန်ထုတ်ပေး..အာ့ "

ခပ်ကြာကြာလေးသူကကပ်ဖိညှောင့်လိုးပေးနေပြန်တော့လဲ အဲလိုအောင့်နေမှပဲ ပိုအရသာရှိသလားလို့

" ကောင်းလာပီကွာ..လိုး လိုး..အားရပါးရဆောင့်..လိုး.."

အောင်ထွေးကကုတင်ဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးသက်သက်သာသာ ပိပိရိရိလိုးရတာဆိုတော့အကြာကြီးဇိမ်တည်ပြီးလိုးတာ။မြမြလွင်ဆိုတာကလည်း လီးငတ်နေတဲ့မိန်းမ။အသက်က သုံးဆယ်ငါး သုံးဆယ့်ခြောက်ရှိနေပြီ .ကပျာကယာအလိုးခံခဲ့ရဖူးတာတွေကလွဲလို့ နှစ်နှစ်ကာကာလင်လိုသားလိုအလိုးမခံခဲ့ရဖူးတော့ အင်မတန်အလိုးခံချင်နေတဲ့မိန်းမ။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်သွေးသားသွေးရည်က ခပ်တောင့်တောင့် ခပ်ကောင်းကောင်း..အသေအကျေအလိုးခံတယ်။

အိမ်ထောင်သည်တွေလို အပေးမကျွမ်းပေမယ့်နှာကန်ကန်နဲ့အဆင်ပြေသလိုပင့်ပင့်ခံဆွဲဆွဲညှစ်တာ ခပ်ရိုင်းရိုင်းကြီးမို့ စောက်ရည်တွေတစ်ရွှဲရွှဲနဲ့လိုးရတာအရသာထူးမှထူး.။ကိုယ့်တူလေးကကိုယ့်ကိုလိုးနေတာပါလားဆိုတဲ့အသိကလိုးနေဆောင့်နေတဲ့ကြားကတစ်ခါတစ်လေဝင်လာပြန်တော့ အငမ်းမရဖက်ဖက်နမ်းစုပ်ပြီးအလိုးခံပစ်တာစောက်ရည်တွေတစ်ရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ခဏခဏ အထွတ်အထိပ် ပီးရတယ်။

တစ်ခါမှ ဒီလိုပီးအောင်အလိုးမခံရဖူးတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးတွန့်လိမ်နေတာများ တစ်ဇတ်ဇတ်နဲ့ကောက်ကွေးနေတာပဲ။လီးကကြီး အလိုးကကောင်း..မောင်ရဲ့ အောင်ရဲ့တွေခေါ်မိတော့တာ ရှက်ကိုမရှက်နိုင်တော့ဘူး။အေးလေ.စောက်ဖုတ်ကြီးလှန်ပေးပြီးအလိုးခံနေပြီဆိုမှတော့ ရှက်စရာလည်းဘာမှမရှိတော့ မကျန်တော့ပါဘူး..။

လီးရည်ပျစ်ပျစ် နွေးနွေးကြီးတွေနှစ်ခါ နှစ်ချီသားအိမ်မှာမက, ဝမ်းခေါင်းထဲထိပူဆင်းသွားတဲ့အထိပန်းထည့်ခံထားရပြီးပြီ။ဒါတောင်မှသူ့လီးကအလုံးအထည် အမာအတောင်တစ်စက်လေးမှမလျော့ပဲဆက်တိုက်ကြီးနီးပါး တစ်ဇွပ်ဇွပ်တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ဆောင့်လိုးနေတုန်းပဲ။ဒီလောက်ကြာကြာလိုးတဲ့လူမျိုးမြမြလွင်မတွေ့ဖူး အလိုးမခံရဖူးတာအမှန်ပဲလေ။

အံ့သြလို့မှမဆုံးသလို အားရလို့လည်းမဆုံး ကုန်းလို့လည်းမဝ,နိုင်အောင်ဖြစ်သွားတယ်။လီးမွှေးတွေ စောက်မွှေးတွေမှာဆိုလဲ စောက်ရည်တွေလီးရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေရာကခြောက်သွားတော့ ပူးကပ်ပြီးအချပ်လိုက်ဖြစ်နေတာခွာလို့တောင်မရချင်တော့ဘူး။လက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးခွဲ ချဲခွာကြည့်လိုက်တိုင်းအမွှေးတွေကတစ်ပင်ချင်းကျွတ်ပြီးပါလာတာ စောက်ဖုတ်သားဆီးခုံသားတွေတောင်ဖျဉ်းကနဲဖျတ်ကနဲနာချင်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ကုတင်စောင်းမှာပဲ ကုန်းခံလိုက် ပက်လက်ခံလိုက် ဖင်ထောင်ခံလိုက် ဝပ်ခံလိုက်နဲ့ ပုံစံအမျိုးမျိူးပြောင်းပြီးအလိုးခံရတာ။

သူကအားရပါးရဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မြလွင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကရှေ့ကိုရွေ့ရွေ့တက်ပြေးတယ်။ကုန်းခံတဲ့အခါတော့မွေ့ယာကိုလက်ထောက်ပြီးကျားကန်ခံထားရင်းဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြန်လိုးရတာအဆင်ပြေပါရဲ့။ပက်လက်ခံတဲ့အခါများကျတော့ သူကအားပြင်းပြင်းနဲ့ကျားကုတ်ကျားခဲအတင်းပစ်ဆောင့်လိုးတဲ့ဒဏ်ကို စောက်ပတ်ကခံနိုင်ပေမယ် ကိုယ်လုံးဟန်ချက်ကမခံနိုင်ဘူး။

ဆွဆွပြီးဆောင့်လိုးလေလေ ဆောင့်ချက်လိုးအားကပြင်းလေ.. ကိုယ်လုံးကရှေ့ကိုလွင့်လွင့်ပြေးတယ်။အဲလိုလွင့်ပြေးတော့ဖင်ဆုံကအစွန်းမှာတေ့မနေတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်ကြီးခင်းလျက်ရောက်သွားတာ သူ့လီးကအရင်းထိမဝင်တော့ဘူး။သားအိမ်ဝ,ကိုအထိပါးပြီး နင့်နင့်ကြီးမခံရတော့ အားမရသလို မဝ,သလိုကြီးခံစားရတယ်လေ။မြလွင်ကထိမှကြိုက်တာဆိုတော့ကိုယ်လုံးလွင့်မပြေးအောင်ဆိုပြီးကြံမိကြံရာ ကုတင်ဘေးဘောင်တန်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲထားပြီးကြိတ်အလိုးခံပစ်တာ လက်ဆစ်တွေတောင်ဖြူဖွေးပြီး

အံသေကုန်တယ်။အဲလောက်ထိအလိုးခံနေရတာတောင်စောက်ရည်က တစ်စစ်စစ်တစ်ဖျန်းဖျန်းနဲ့ထွက်လို့ကိုမခမ်းနိုင်မကုန်နိုင်ဘူး.ထွက်ပြီးရင်းထွက်..တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်..ဆောင့်လိုးတိုင်းမှာထွက်နေတော့သူ့လီးအကြီးကြီးနဲ့တစ်ဖုံးဖုံးကြီးဖိလိုးတာတောင်ချောမွေ့နေတာပဲ။ကိုယ်ကအလိုးခံရတာအရသာတွေ့နေရသလောက် သူလိုးလို့ကောင်းမှကောင်းရဲ့လား..ကိုယ်ပေးတာကြိုက်မှကြိုက်ပါ့မလား..လိုးလို့အားမှရရဲ့လားဆိုတာသိချင်တာနဲ့ ကောင်းလား ကောင်းရဲ့လား.. လိုးလို့ကောင်းလား လို့မေးနေမိတာလဲ ခဏခဏပါပဲ။

" အာ့ အာ့.ဖုံး.ပြွတ် ပလွတ် ဖုံး.အိုးဟို့ဟို့..ကောင်းလိုက်တာနော်..ပြွတ်ပြွတ်.အာ့.စွပ် ဖုံး..သိပ်ကောင်းတာပဲ..ဖောင်း..ကောင်းလားမောင်.ကောင်းလား..အား..ကောင်းလား လို့ "

" ပြွတ်ပြွတ် စွပ်ပြွတ် ဖောင်း..ဟူး.ကောင်း..ဖောင်း..ကောင်းတယ်ဒေါ်လေး..ကြိုက်တယ်..ဖောင်း..ကြိုက်တယ်..ဖုံး ဖုံး..ကော့.ဖောင်း.အဲလိုကော့ပေးထား..ဖောင်းဖောင်း.ပြွတ် ဖောင်း.အိုး ကောင်းတာ..ဆွဲထား.ဆွဲထား..ပေါင်ကြီးတွေဆွဲထား..ဖောင်း..ဖုံး..ဟား..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဒေါ်လေးရာ.."

" လိုး မောင်..ဆောင့်.အာ့ ဆောင့် ပြွတ်စွပ်..ဖုံး.အားဟာ့..ကောင်းတာ..လိုလည်းလိုးသေး..ဖုံး.အာ့..လူကိုလဲ ဒေါ်လေး တဲ့..ဖောင်း ဖျန်း.အို့လိုး..ဖောင်း.အိုးဟို့ လိုးလှချည့်လား..ဖောင်း..တအား.ကောင်းနေပီ ကောင်းနေပီ.ဖုံး.တအား..ကောင်းနေပီ..လိုးပေး လိုးပေး.အိုး အို့အို့..လိုး..လိုး..လိုး သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးပေး.အာ့အာ့.အာ့.တအား.တအားကောင်းနေပီ..လိုး "

လီးကိုအဖျားထိဆွဲထုတ်ထားပြီး လဒစ်ကြီးနဲ့လီးတန်လက်နှစ်သစ်လောက်ပဲပြန်အဝင်.. ဆွဆွလိုးတာ။သွက်သွက်ကြီးဆွလိုးတာ။ဖင်ကိုကြွတက်နေအောင်ပင့်ထားပေးမိတယ်။ထင်မထားတဲ့အချိန်မှ လီးတစ်ချောင်းလုံးအရင်းထိအောင်ပစ်ဆောင့်လိုးထဲ့တော့ ကော့ကော့ထွက်သွားရအောင်ကောင်းတာပေါ့။အဲလို လိုးလေ စောက် ရည်လိုက်လေ..အဲလိုလိုးလေ စောက်ရည်လိုက်လေ..သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာစောက်ရည်တွေအရစ်လိုက် အရစ်လိုက် ငြိကပ်နေတယ်။

အဲလိုလိုးလိုက် ဖိလိုးလိုက်..အဲလိုလိုးလိုက် ဖိဖိလိုးလိုက်နဲ့..အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ဆွ..လေးငါးချက်လောက်ဖိ..ဆယ်ကျော့ ဆယ့်ငါးကျော့လောက်လိုးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကိုမထိန်းနိုင်တော့တာ။မထိန်းနိုင်တော့တဲ့အဆုံးအတင်းကြီးဆွဲဖက်ပြီးသူ့နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်.လျှာချင်းပူး.လူးပြီးတအားဆွဲစုပ်ပစ်တာ.သူကလည်းတအားပြန်စုပ်တော့ ပန်းထွက်လာလိုက်တဲ့လီးရည်တွေ..

" အာ့ အား..ကားထား.ကားထား..ပေါင်တွေ ကားထား..ကော့ပေး ကော့ထား .ပင့်ကော့ထားကော့.အာ့ အာ့ အာ့ ရော့..အားဟားဟား.ထွက်ကုန်ပီဒေါ်လေးရေ..ထွက်ကုန်ပီ ရော့ ရော့.ဟူးရော့ဟာ..ရော့ "

" ရော့ ရော့ အင့် လိုး..ပီးတယ် ပီးတယ် အာ့ဒေါ်လေးလည်းပီးတယ်မောင်..လိုး..ထည့်ထည့်လီးရည်တွေအကုန်ထည့်..အို့..အိုးဟို့ဟို့ ထည့်.များလိုက်တဲ့လီးရည်တွေနော်..အာ့ ဗိုက်ကြီးမလားမသိဘူး..အာ့..အိုးဟိုး..ထွက်တုန်း. အိုးဟို့ လိုး လိုး..

နှစ်ရက်သုံးရက်တော့ ဟုတ်နေတာပဲ။အဖေနဲ့အမေကတစ်တွဲ.အဒေါ်နဲ့တူကတစ်တွဲ..လိုးနေလိုက်ကြတာမြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး။ဦးညွန့်ဝေကလည်းဆေးဝါးလေးကူနေတော့ အသက်ခြောက်ဆယ်နားနီးနေပေမယ့်တစ်ညကိုနှစ်ချီ..လင်းဆွဲလေးနဲ့ဆိုတော့ သုံချီ လောက်လေးတော့လိုးနိုင်သား။ဒါပေမယ့် သုံးညထက်ပိုမခံနိုင်ဘူး..ဆေးကူလို့လီးတောင်နေလည်း သွေးသားကမလိုက်နိုင်တော့ ဟောဟဲလိုက်ပြီးလိုးနေရင်းနဲ့ရင်ထဲကတစ်လှပ်လှပ်ဖြစ်လာပြီ။ဒူးတွေချောင်လက်တွေတုန် မျက်လုံးကပြာချင်နေပြီ။

ဒါတောင်မှနေ့ပိုင်းမှာပွဲရုံသွားလိုက် စက်ရုံသွားလိုက် အလုပ်တွေများနေပြီး ညပိုင်းပဲလိုးနေလို့ပေါ့။မချိုလွင်က သူ့လင်ကြီးမလိုးစဖူးလိုးနေတာခံရပြီဆိုတော့ သားနဲ့လိုးဖို့ခဏအောင့်ထားပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိအလိုးခံနေတာ..အပေးကကြမ်းမှကြမ်း။ဆေးဝါးတွေကဘယ်လောက်ကူကူ လုံးကြီးပေါက်လှသူ့မိန်းမ..နှာကြီးကြီးနဲ့အပေးကြမ်းတာကြီးကိုတော့သူနိုင်အောင်မလိုးနိုင်တော့ဘူး။

လီးရည်ကလည်း ပြီးသွားလို့အတင်းဖျစ်ညှစ်ထုတ်ပါမှ စိမ့်တယ်ဆိုရုံတစ်စက်နှစ်စက်..ပန်းမထွက်နိုင်တော့ဘူး။ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်နေပြီး လီးပျော့ပျော့ကြီးစောက်ခေါင်းထဲကပလွတ်ခနဲထွက်သွားတော့ မသင်္ကာလို့မေးကြည့်မှပဲ ပြီးသွားမှန်းသိလိုက်ရတယ်..ဒီတိုင်းဆို သူပြီးလို့ပြီးသွားမှန်းတောင်မှမချိုလွင်မသိဘူး။ဒါလဲ သူ့ခယ်မရှေ့ မှာအကြွားကမလျှော့တော့အကြောင်းသိနေတဲ့မချိုလွင်ကပြုံးသာပြုံးနေရပေမယ့် မချိပြုံး..။

ပြီးတော့ ချိုလွင်ကသွေးလည်းမဆုံးသေးဘူးလေ။သွေးမဆုံးသေးတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း ရာသီလာခါနီးလေးငါးရက် တစ်ပတ်လောက်ဆိုရင်ပဲ ဘယ်လိုသဘာဝလဲတော့မပြောတတ်ဘူး..အလွန့်အလွန်အလိုးခံချင်လာတယ်။မျက်နှာလေးကအမြဲလိုလိုအချိန်ပြည့်ကြီးသွေးတွေလျမ်းပြီးနီရဲလာတဲ့အပြင် ဝက်ခြံပုန်းလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ အဖုအပိန့်လေးတွေထွက်လာတတ်တာကြီးကကြည့်တတ်တဲ့သူအတွက်ဆိုရင်သိသိသာသာကြီးလို့ပြောရလောက်တယ်။

အပြင်ပန်းအနေနဲ့ကအဲဒီလောက်ပဲသိသိသာသာပြောင်းလဲလာပေမယ့်. နှာသွေးတွေကအချိန်ပြည့်ကြီးထိုးထိုးကြွလာနေလို့ စောက်ခေါင်းထဲကယွစိယွစိဖြစ်နေရုံမက,ပဲ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ပြင်လုံးပုံမှန်အချိန်ထက်ပိုပြီးဖောင်းအုံဖူးကြွ မို့မို့ကြီးကားတက်လာတာကိုတော့မြင်နိုင်တာမဟုတ်လို့ဘယ်သူမှသိကြ မှာမဟုတ်ဘူး။နို့တွေကလည်းအလိုလိုတင်းမာဖူးတက်လာတဲ့အပြင်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ အိနေတဲ့နို့လုံးသားထဲမှာမြုပ်မနေနိုင်တော့ပဲထိုးထိုးထောင်ထောင်သိသိသာသာကြီးရုန်းတိုး ထိုးထွက်လာတာကိုလည်းဘယ်သူမှမသိနိုင်ကြဘူးဆိုပါတော့။ဘယ်သူမှသာမသိတယ်..သူ့ဟာသူတော့သိနေတာလေ..။

သူ့ဟာနဲ့သူသိနေတာကိုသူ့ဟာနဲ့သူကြိတ်ဖြေရတာ..ဟိုနားကပဲ ယင်နားနေသလိုလို ဒီနားကိုပဲခြင်ကိုက်ခံရသလိုလ်ုနဲ့သူ့လက်တွေကစောက်ဖုတ်ပေါ်ရောက်လိုက်.နို့ကြီးတွေပေါ်ရောက်လိုက်။ပွတ်ရင်းချေရင်းစိတ်ဖြေရတော့ လူကြားထဲဆိုမသိမသာ.လူရှင်းရင်သိသိသာသာပဲ။အဲလိုစိတ်ဖြေနေမိတတ်တာကိုဘယ်ယောင်္ကျားမှမရိပ်မိတာတော်တော်လေးအံ့သြမိတာတော့အမှန်ပဲ။

ကုန်ကုန်ပြောရင်လည်လှပါပြီဆိုပြီးချိုလွင့်ကိုနှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်နီးပါးလိုးလာခဲ့ရတဲ့ဦးညွန့်ဝေတောင်မရိပ်မိ.မသိသေးဘူး။ယောင်္ကျားတွေများ သူတို့ကို သူတို့လည်လှ.နပ်လှပြီလို့ထင်နေကြပြီးဘဝင်တစ်မြင့်မြင့်လုပ်နေကြပေမယ့်လောကမှာလက်လှမ်းမမီနိုင်တာတွေအများကြီးရှိနေတယ်လို့ပြောရင်သိပ်လက်မခံဘူးဆိုတာ သူနဲ့တွေ့တော့မှပဲယုံလိုက်ရတော့တယ်။

သူကသာ ဒီနေ့အထိမရိပ်မိသေး..မသိနိုင်သးပေမယ့်အဖေကတော့သူနဲ့ညားခါစ,ကတည်းကသိလို့ချိုလွင့်ကိုချက်ချင်းလိုးပစ်ခဲ့တာကြာလှပြီ။လင်ရပြီးလေးငါးလ လောက်တော့ဦးညွန့်ဝေကအသေအကျေလိုးပါရဲ့..နောက်ပိုင်းတော့လျော့သွားပြီ။ဝ,သွားလို့လား..အီသွားလို့လား..မလိုးနိုင် မလိုးချင်တော့လို့လား..ဘာလို့ပဲဖြစ်ဖြစ်သိပ်မလိုးတော့ဘူး။ချိုလွင်ကဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့လင်ရပြီးလီးအရသာကိုအကြိုက်ကြီးကြိုက်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ သူဘယ်လောက်လိုးလိုးမဝ,ဘူး။

အားမရတာတော့မဟုတ်ပါဘူး..မဝ,တာ။အလိုးခံပြီးရင်းခံချင်ရင်း..ချည့်ပဲဖြစ်နေတာကိုသူစိတ်ကုန်တယ်ထင်ပါရဲ့..အလုပ်များလို့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ပွဲရုံမှာချည့်ပဲအချိန်ကုန်တာ။ချိုလွင့်မှာဖြစ်တဲ့ရာသီလာရက်နီးတိုင်းအသေအကျေအလိုးခံလိုက်ချင်တဲ့သဘာဝကြီးက အပျိုဘဝတုန်းကဒီလောက်ကြီးမပြင်းထန်ပေမယ့်လင်ယူလို့အလိုးခံဖူးပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းတော့တအားထကြွသောင်းကျန်းလာပုံကြီးက ရွရွတက်ကြီးဖြစ်လာတယ်။

အိပ်ယာထဲမှာဦးညွန့်ဝေကိုအတင်းဆွ..လိုးခိုင်း..သူမလိုးရင်ကိုယ်တက်လိုး..ကြမ်းကြမ်းကြီးနဲ့ထိထိမိမိကြီးလိုးခံလိုက်မှအာသီသပြောတာက ရာသီမလာမချင်းကြီး။တစ်ရက်နှစ်ရက်တော့သူကလိုးနိုင်ပေမယ့်..ရက်ဆက်ဆိုတော့ရှောင်ချင်ပြီ။နေ့ပိုင်းရှောင်ရုံနဲ့အားမရ..ညပိုင်းပါရှောင်တော့တစ်ခါကနှစ်ခါဆို သိသာလာပြီပေါ့။အလိုးမခံရမယ့်အတူတူ..အဖေ့အိမ်ကို နှစ်ညသုံးညအိပ်အလည်ပြန်ပါရစေလို့ခွင့်တောင်းတော့သူကလည်းကြည်ကြည်ဖြူဖြူခွင့်ပေးတယ်လေ။အိမ်ဝင်းထဲဝင်တော့မြေပဲတွေနေပူလှမ်းနေကြတဲ့အဖေနဲ့ မြလွင်ကိုတွေ့တာနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ပြေးဖက်ကြတာပေါ့။အဲဒီတုန်းက မြလွင်ကအပျိုပေါက်.

" ဟေး..မမပြန်လာတယ်ဟေ့..အဖေရေ..မမချိုလွင်ပစ္စည်းတွေ..သွားသယ်ကူပါဦး.. "

အဖေက ချိုလွင်ယူလာတဲ့လက်ဆောင်အိတ်အဝတ်အိတ်တွေကိုခြံဝ,မှာသွားသယ်ကူဖို့ ထိုင်ရာကထ,ပြီး သူ့ပုဆိုးတိုတိုလေးကိုပြင်ဝတ်တာ.လီးကြီးကိုထင်းနေအောင်မြင်လိုက်တယ်။ပုဆိုးခံနေပေမယ့် ရွာမှာအလုပ်လုပ်ရင်းဝတ်ကြတဲ့ပုဆိုးဆိုတာကပါးချင်ပါး.စုပ်ချင်စုပ် ပါတယ်ဆိုရင်ပြီးရောဝတ်ကြတာ..သူ့ပုဆိုးက လီးတည့်တည့်မှာမှအစုပ်ကြီး။ကပျာကယာဝတ်တာဆိုပေမယ့်ချိုလွင်ကရာသီလာခါနီးမို့သွေးကြွပြီးယောင်္ကျားမြင်ရင် လီးပဲလိုက်ခိုးကြည့်နေတဲ့အချိန်.ဖျတ်ခနဲမြင်လိုက်ရတာကပိုဆိုးတယ်။

သူ့လီးက တောင်နေတာမဟုတ်ပဲနဲ့တွဲလောင်းဆွဲကျနေသေးတာတောင်မှ ဦးညွန့်ဝေလီးထက်နှစ်ဆလောက်ကြီးတုတ်နေတာမြင်ရတော့ ပါးစပ်လေးဟ,ပြီးကြည့်နေလိုက်မိတာကိုအဖေကမြင်သွားတယ်။ရွလာသလိုယားလာသလိုဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကို ခိုးပွတ်မယ်ရယ်လို့ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးထဲ့ထိုက်မိတာကိုလည်း ကိုယ့်ကိုဖက်နေတဲ့မြလွင်မမြင်ရပေမယ့်အဖေကမြင်သွားရော။

အိမ်ထဲရောက်လို့ ဆွေတွေမျိုးတွေအတွက်ပါလာတဲ့လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေသန့်ကြမယ် ဆိုတော့ မြလွင်ကသူ့အတွက်ပါလာတဲ့အဝတ်တွေအလှပြင်ပစ္စည်းတွေနဲ့တစ်ယောက်ထဲအလုပ်ကိုရှုပ်နေတာပဲ..လာမကူဘူး။အဖေနဲ့ချိုလွင်တို့နှစ်ယောက်က စကားတပြောပြောနဲ့ပစ္စည်းတွေခွဲရသန့်ရ လုပ်နေကြတော့အဖေကချိုလွင့်နို့ကြီးနဲ့ပေါင်ကြီးတွေကိုလိုက်ကြည့်နေတာ သတိပြုမိတယ်။ချိုလွင်ကလည်းအဖေ့လီးကြီးကိုထပ်မြင်ရနိုးနိုးနဲ့ လိုက်ကြည့်ရင်းလုပ်နေတာဆိုတော့အလွဲလွဲအမှားမှားတွေချည့်ပါပဲ။

" အဖေ့မျက်လုံးတွေကလဲ.ရဲတာရီး..သမီးနို့ကိုချည့်ပဲလိုက်ကြည့်နေတာ..သိပ်မရဲနဲ့နော်.အခန်းထဲမှာမြလွင်ရှိတယ် ဟွန်း "

မနေနိုင်လွန်းလို့ပြောမိတော့ အဖေကတစ်ဟဲဟဲရယ်ရင်း ချို့လွင့်ပေါင်ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးကြီးပေါ်လက်တစ်ဖက်လာတင်တယ်။

" ဟဲဟဲ..သမီးနို့တွေက လင်ရပြီးမှပဲ တအားလုံးတက်လာသလားလို့..ကိုညွန့်ဝေကငတ်ငတ်နဲ့ တအားကိုင် တအားစို့ ပြီထင်တာပဲ ဟဲဟဲ "

ချိုလွင်က ပေါင်ပေါ်ရောက်နေတဲ့အဖေ့လက်ကိုအသာအုပ်ကိုင်ရင်းမသိမသာလက်ညှိုးကိုခပ်ဖွဖွဆွဲဆုပ်ထားပစ်တယ်။ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ်ကရာသီလာခါနီးနေလို့နှာထ,နေတဲ့သူ..လင်ကမလိုးပဲခပ်ရှောင်ရှောင်လုပ်နေတာကိုအားမရလို့တိုးတိုးတိတ်တိတ်အချောင်လိုးမယ့်သူတွေ့လေမလားဆိုတဲ့အတွေးနဲ့အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူဆိုတော့..လောလောလတ်လတ်အဖေ့လီးကြီးမြင်ထားရတာ စိတ်ကစားပြီပေါ့။လွယ်လွန်းလို့တော့မဟုတ်ဘူး..သားအဖဆိုတော့ လုပ်ရဲကိုင်ရဲ..ပြောရဲဆိုရဲ ရှိတာပါ..လိုးကြဖို့ထိတော့မရည်ရွယ်ခဲ့သေးပါဘူး။

" အဟင့်..ဟင်းဟင်း..ဟိုတုန်းကတော့ ဆွဲတယ်အဖေရဲ့..ခုနောက်ပိုင်းတော့ ရိုးသွားလို့ပဲလား..အီသွားလို့ပဲလား..သိပ်လဲမဆွဲ သိပ်လဲမစို့တော့ဘူး.ဟင့်ဟင့်..အရင်ကထက်သိပ်ကြီးနေလို့လား ဟလား.."

အဖေ့လက်ညှိုးလေးကိုဆုပ်ပြီး ပေါင်ပေါ်ကိုထုခါထုခါနဲ့ပြောတော့ အဖေကလက်ဖဝါးကိုသူ့လက်ညှိုးဖျားနဲ့ခြစ်လိုက် ကုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း

" သိသာတာပေါ့..ကြီးရီးပဲဖြစ်လာတာ..ပါးစပ်ဖြဲဟ,စို့ရင်တောင် အလုံးလိုက်ကြီးပြည့်နေမှာ.အဖေသာဆို ပါးစပ်ထဲကထုတ်မှာမဟုတ်ဘူး..ဒါရော..ဘယ်နှယ်နေလဲ "

ချိုလွင်ဆုပ်ထားမိတဲ့လက်ညှိုးကြီးကို လက်ဆုပ်ထဲကထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့လိုးတဲ့ပုံစံမျိုးလုပ်ပြပြီးမေးနေတော့ ချိုလွင်ကလည်းအဖေ့မျက်နှာကိုစပ်ဖြီးဖြီးပြန်ကြည့်ပြီး အဖေ့လက်ညှိုးကိုဂွင်းတိုက်သလိုခပ်သွက်သွက်ကြီးလှုပ်ရှားပေးပစ်လိုက်ရင်း

" ဘာလဲ အဖေရဲ့.. ဘာမှန်းလဲသိဝူး..အဖေ့လက်ညှိုးကလဲ အကြီးကြီးပဲ ဟင့်ဟင့်  ဘာလဲပြော.."

အဖေ့လက်ချောင်းသုံးချောင်းက ပေါင်ရင်းအတွင်းသားတွေကိုရောက်လာပြီး အဖျားလေးတွေနဲ့ထမီပေါ်ကနေဖွဖွလေးဆော့နေပြီ။ချိုလွင့်စောက်ဖုတ်နဲ့မထိသေးပေမယ့် ထိတာထက်ပိုရွပြီး စောက်ရည်တွေကစိမ့်လာပြီ။ထိလည်းထိစေချင်လှပြီ..ဒါပေမယ့် မထိသေးဘူး..စိတ်တိုတယ်အားမရဘူး..တအားထိစေချင်လှပြီ။အဲဒီအချိန်မှ အဖေက နားနားကပ်ပြီး

" လိုးတာလေ သမီးရဲ့..လိုးတာကိုပြောတာ..သမီးကို သမီးယောင်္ကျားက အသေအကျေလိုးတာပဲလား လို့..လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ နေ့ရောညရော လီးမချွတ်တမ်းလိုးတာပဲလားလို့..အဖေ့သမီးစောက်ပတ်လေး ပြဲကွဲသွားပြီလား လို့မေးတာ..လင်ရနေပြီးဒါတောင်မသိဘူးလား တဲ့ "

ချိုလွင့်စောက်ပတ်ထဲမှာစောက်ရည်တွေများဖျောကနဲဖျောကနဲ ထွက်သွားသလားမသိဘူး။အဖေ့စကားနားထောင်ရင်း အဖေ့မျက်နှာကြီးကိုစိုက်ကြည့်ရင်းသွေးတွေပွက်ပွက်ဆူသွားတာရင်ထဲကတစ်ဒိတ်ဒိတ်နဲ့အမြန်ကြီး အကျယ်ကြီးခုန်လာတယ်။လိုးတာ..ဆိုတဲ့စကားသံက နားထဲမှာအဆက်မပြတ်ပြောနေသလိုပဲ ပဲ့တင်ရိုက်ကျန်နေတယ်..ကြားရတာမဝ,သလိုပဲ..

" အဟင့် ဟင့်..ဟိုအိုးဟိုး..လိုးတာ.လိုးတာ.အဲဒီ လိုးတာရီးကိုသမီးက လိုချင်နေတာအဖေရဲ့ဟင့်ဟင့်..အဖေ့သားမက်က မလိုးနိုင်တော့ဘူး.လိုးလိုက် မလိုးလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ..ညားတာမှလေးငါးလပဲရှိသေးတယ် လိုးတော့ဘူး..ဟိုလေ.သမီးစောက်ပတ်ကလည်း ပြဲလည်းမပြဲဘူး.ကွဲလည်းမကွဲပါဘူး ဖေရဲ့..အပျိုတိုင်းပဲရှိသေးတာ.သူ့လီးက သေးသေးလေး..ဒီလောက်လေး "

ကျန်တဲ့လက်က လက်မ,လေးထောင်ပြပေးလိုက်တော့ အဖေ့လက်ချောင်းတွေကစောက်မွှေးတွေပေါ်တစ်ဂျစ်ဂျစ်နဲ့ပြေးဆော့နေပြီ။ကိုယ်ကထိစေချင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုတော့လာမထိသေးဘူး..

" ပြဲဘူး..ဟလား..ယုံဘူးကွာ..ကြည့်ချင်တာ.မြင်ရမှ ယုံမှာ "

စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိမ့်နေမှန်းသိနေတော့လဲထမီလှန်ပြရမှာက ခပ်ရှက်ရှက်။

" အဟင့်.အဟင့်..ပြဲပါဝူးဆိုမှနော်..အဟင့်..ယုံသေးဘူးတဲ့..သမီးပြောတော့တစ်လ မယားပြောတော့ခဏ တဲ့..အဲလိုလားမသိဘူး..အဖေယုံအောင်မယားလုပ်ပစ်ရမှာလား ဟလား..ဟင့် ပြဲဘူး..ပြဘူး..ပြဲဘူးအဖေရာ..ပြဘူးပဲ "

ချိုလွင်ကလည်း ဇွတ်ငြင်းတာပဲ။အဖေက ဒိတော့မှကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ထမီဆွဲလှန်မယ့်ဟန်ပြင်လာတော့..ပျာပျာသလဲတားရတယ်

" ပြမယ်..ပြမယ်..ဟင့်ဟင့်..ပြမယ်နော်..နေပါဦး..ပင်တီကြီးနဲ့အဖေရဲ့. ပြပါ့မယ် တကတဲ..ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး..ဟို ဟို စောက်..စောက်ပတ်က အမွှေးတွေနဲ့နော် အဖေ..ရိတ်ရသေးဘူးဗျ..အဟင့် ဟင့် ဟင့် အာ့ "

အခုမှပဲအဖေ့လက်ခလယ်ဖျားကစောက်ပတ်ကြားထဲကိုရောက်တော့တယ်..တွန့်သွားတာပဲ..

" ပြမယ်နော်..ပြမယ်..ဟိုဖက်လှည့်..ပင်တီချွတ်မလို့..လှည့်လေ.လို့...ဟင့်..ကြည့်ချင်ရင်ဟိုဖက်လှည့်..ဒါပဲ "

အဖေ့မျက်နှာကမယုံမရဲကြီး။ရယ်လည်းရယ်ချင် သနားလည်းသနား..စောက်ပတ်ကလည်းယားနေပြီ..။အဖေက တုန့်နှေးနှေးနဲ့မလှည့်ချင်သလို လှည့်ချင်သလို ဖင်ရွှေ့နေတော့မတ်တပ်ရပ်ပြီးထမီအောက်နားစ,ဆွဲပင့်တင်နေရင်းနဲ့

" ဒါပဲနော်..ကြည့်ရုံပဲ..ဟွန်း..အတွန့်တော့မတက်နဲ့ဗျ..လှည့်ပါဆိုမှ မလှည့်ဘူး ကြည့်..သေချာလှည့်..တစ် နှစ် သုံး ဆိုမှလှည့်ကြည့်နော်..ပင်တီချွတ်ဦးမယ်..နေဦး..အို အို..ကြည့်ပါနဲ့ဦးဆိုမှ..ဟင့် ဟင့်..ပြန်လှည့် "

ထမီလှန်ပြီးပင်တီကိုင်နေတုန်းအဖေကခေါင်းလည်လာတာနဲ့အတင်းပြန်လှည့်ခိုင်းရတာ မောနေတာပဲ။ပင်တီလေးချွတ် ထမီကိုအောက်ပြန်ချအဖေ့ပုခုံးပေါ်ကကျော်ပြီးစောက်ရည်တွေစိုအိရွှဲနေတဲ့ပင်တီလေးကိုမြင်သွားအောင်သူ့မျက်နှာရဲ့အရှေ့ မှာလှုပ်ရမ်းပြနေရင်း

" သုံး ဆိုမှလှည့်ရမှာနော်..နို့မဟုတ်ရင်ပြန်ဖုံးပစ်လိုက်မှာ..စ,ပြီ..တစ်..နှစ်.."

ဗြုံး ဆိုပင်တီလေးလွှတ်ချပြီး မြလွင်အခန်းထဲပြေးဝင်သွားပစ်တာ..ဘာဖြစ်လို့ဘယ်လိုကျန်ခဲ့မှန်းလှည့်မကြည့်ရဲတော့ဘူး

" ဟဲ့.အာ့..မမ..ဘာဖြစ်တာ့..အာ့ "

" လာဗျား..မယ်မင်းကြီးမလေး..တစ်နေ့လုံးအလှပြင်နေတာ.အင့် ဒါတွေ နင့်တစ်ယောက်ထဲအမျိုးတွေအကုန်လိုက်ပို့..နင့်အစ်မနဲ့ငါနဲ့ကဝေချမ်းသန့်လို့ထုပ်ပိုးပြီးပြီ "

မြလွင်ကိုအခန်းထဲလာဆွဲခေါ်ပြီးလက်ဆောင်ထုပ်တွေလိုက်ပို့ခိုင်းတော့

" အာ..သူများချောတာ မနာလိုဘူးအဖေက..ဒါတွေအကုန်လုံးက ရတယ်..ဟိုဖက်ရွာထိသွားပို့ရမှာက မရဘူး..မမကိုအဖော်ခေါ်သွားမှာပဲ "

အဖေက သူ့သမီးလေးနားရွက်ကို မနာအောင်ဆွဲလိမ်ပြီး

" မရဘူး..သူ့ခမျှာအဝေးကလာရရှာတာ.ပင်ပမ်းနေပြီ..နင်အလုပ်လည်းလာကူတာမဟုတ်တော့ နင်တစ်ယောက်ထဲလိုက်ပို့..လစ် "

အဖေက တစ်ချက်လွတ်ပြောတော့ မြလွင်မျက်နှာလေးရှုံ့ မဲ့ပြီးပါးစပ်ကပွစိပွစိနဲ့ ပစ္စည်းတွေခြင်းတောင်ထဲစုထည့်ရှာတယ်။ရွာစဉ်ကဝေးနေတော့ ညနေလောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်ရမယ့်သဘော။စောစောက ချိုလွင်အခန်းထဲပြေးဝင်လာလို့အလန့်တကြားမေးကြည့်မိတာလေ..ချိုလွင်ကသူ့ညီမနှုတ်ခမ်းတွေပေါ်မှာလက်ညှိုးလေးကန့်လန့်တင်ပြီး စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့.တိုးတိုးလေးကပ်ပြောတာ..ရင်ဖိထားလိုက်ရတယ်..

" အဖေက ငါ့ကိုလိုးမလို့ခွင်ဖန်နေတာ..ခိခိ.ငါမူတူးလုပ်ပြီးနင့်အခန်းထဲဝင်ပြေးတာဟဲ့..နင်မသိသလိုနေ "

မြလွင်က ကိုယ့်ရင်ပတ်ပေါကလက်ကို သူ့ရင်ပတ်ပေါ်တင်စမ်းကြည့်တော့..တစ်ဒိုင်းဒိုင်းတစ်ဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ရင်ခုန်နေတာလက်ဖဝါးကသိနေရတယ်။ယောင်ယမ်းပြီးနို့ကြီးကိုဖိချေမိသွားတော့ ချိုလွင်ကလက်ကိုဆွဲယူပြီးပေါင်ကြားထဲထိုးထည့်ပေးတာ မြန်ချက်..

" စောက်ရည်တောင်ထွက်နေပြီဟဲ့..နင်ငါ့နို့လာဆုပ်တော့ ပိုဆိုးပေါ့..မသိသလိုနေနော်..ညီမလေး.."

ညီအစ်မနှစ်ယောက်တစ်ခိခိကြိတ်ရယ်နေကြတုန်း အဖေဝင်လာတာပဲ။မြလွင်ကခပ်ရဲရဲ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ ဆိုတော့

" ရပါတယ်..ရပါတယ်..အဖေ့သမီး အနုအယွလေးပင်ပမ်းမှာစိုးရင်လဲအလှသာထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့..ဒီလိုမှန်းသိရင် လာလုပ်ကူလိုက်ပါတယ်..လစ်ပါတော့မယ်အဖေရယ်..မိုးချုပ်မှာပဲနော်..ဟိုဖက်ရွာတွေထိသွားရမှာ.."

အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်းချိုလွင်ကတစ်ခိခိကြိတ်ရယ်တယ်။အဖေနဲ့စကားပြောနေကြကတည်းကအလိုးခံရတော့မယ်မှန်းသိနေပြီမို့ အူမြူးလာတဲ့စိတ်ကထိန်းလို့ကို မရနိုင်ပါဘူး။မျက်နှာမှာအလိုလိုလာပေါ်နေပြီး စပ်ဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်နေမှာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်သိနေတယ်။မြလွင်ကိုလိုက်ပို့ရင်းခြံဝင်းတံခါး.အိမ်တံခါးတွေလိုက်ပိတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်လာတဲ့အဖေ့ခြေသံကြားတော့ရင်ခုံခုံနဲ့ မျက်နှာမကြည့်ရဲလို့မှောက်အိပ်ပစ်တာထမီကအပေါ်လန်တက်ပြီးခြေသလုံးသားအိအိကြီးတွေပေါ်ကုန်တယ်။

အဖေကကုတင်စောင်းမှာတင်ပါးလွှဲထိုင်ရင်း ဖင်တွေရောကျောပြင်ပါ တစ်သိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါအောင်ကြိတ်ပြီးရယ်နေတဲ့ ချိုလွင့်ဖင်ကြီးတစ်လုံးပေါ်လက်ဖဝါးတစ်ဖက်ကိုအုပ်ပြီးတင်..ကျန်တဲလက်ကတစ်ခေါက်ကွေးထိလန်တက်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ထမီအနားကိုဆွဲတင်ပြီဆိုတော့ ချိုလွင်ကလက်တစ်ဖက်နဲ့ ထမီပင့်နေတဲ့အဖေ့လက်ကိုတွန်း..မှောက်လျက်နဲ့ပဲခြေထောက်တွေလေထဲကန်ကျောက်ရင်းကအတင်းလူးလွန့်ရုန်းကာ..

" ပြ..ပြ..မရုန်းနဲ့နော်..ပြ..ဘယ်မှာလဲ သမီးစောက်ဖုတ်..ပြ "

" အိုး..ခိခိ ခ်ခ်..ပေါ်ကုန်ပီ..ပေါ်ကုန်ပီနော်အဖေ..မလုပ်နဲ့..မလုပ်ပါနဲ့လို့ဆို..အတင်း..အို့..အို့ပြမယ်..ပြမယ်..ပြမယ်ဆို..လွှတ်လေအဖေ..အိုးပြပါမယ်ဆို..ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်ရမှာနော်.ဟင့်ဟင့် တအားဆိုးတဲ့ အဖေ..ဖယ် ပြမယ် "

ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ပဲ အဖေ့လီးကချိုလွင့်မျက်နှာနဲ့မထိတစ်ချက်ထိတစ်ချက်.. အဖေကလည်းထမီကိုလှန်တယ်ဆိုရရုံလှန်..ချိုလွင်ကလည်းရုန်းတယ်ဆိုရရုံရုန်း..အဖေ့လီးကြီးနဲ့မျက်နှာအပ်ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့လီးချောင်းမာမာကြီးကို ဖိပြီးတေ့ကိုက်ထားပစ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှဖြည်းဖြည်းချင်းလူးလွန့်ပြီး ပက်လက်လန်လိုက်တော့ထမီကခါးပေါ်ကပြေလျော့ပြီးဆီးခုံထိလျှောကျနေပြီ။

အောက်အနာစ,ကလည်းပေါင်ရင်းအထိပင့်ထားပြီးပြီဆိုတော့ ဒူးနှစ်ဖက်ကားကားကြီးဆွဲထောင်ထားပေးလိုက်ပြီဆိုရင်ပဲ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကစောက်မွှေးတွေတစ်ဖွားဖွားနဲ့ကားကားကြီးပေါ်နေပြီ။အဲဒီအချိန်မှာအဖေကချိုလွင့်နံဘေးမှာဒူးထောက်ထိုင်နေပြီဆိုတော့ပါးစပ်ထဲ ခဲထားတဲ့လီးကိုလွှတ်လိုက်ပြီးမျက်နှာရှုံ့ မဲ့မဲ့နဲ့ မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်တယ်..

" ဟင့်..ကြည့်..ဟင့်..ကိုယ့်သမီးစောက်ပတ်များကြည့်ချင်သတဲ့..ဟွန့်..ကိုယ့်ဟာကိုပဲလှန်ကြည့်တော့..ဒါပဲနော်..ကြည့်ရုံပဲ.."

အဖေက ပုဆိုးချွတ်ပြီးချိုလွင့်နံဘေးကထ,ဖို့ဟန်ပြင်တော့ ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တာလီးတန်ကြီးကိုပြန်ဆုပ်မိပြန်တယ်။ပူနွေးပြီးမာတောက်ခဲနေပုံကကြွနေပြီးသား တနှာသွေးတွေကိုပိုပြီးဆူဝေလာစေပေမယ့်.

" အို့ အို့..ဘာလုပ်မှာလဲလို့..ကြည့်ရုံပဲလေ..ကြည့်ရုံပဲဆို..ဒီနားကပဲထိုင်ကြည့်ပေါ့ လို့ "

အဖေကချိုလွင့်မေးစေ့လေးကိုအားမလိုအားမရ ဖျစ်ညှစ်ဆွဲပြီး..သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ဆုပ်ထားမိတဲ့ချိုလွင့်လက်ပေါ်အုပ်ထပ်ကိုင်လို့ လီးဒစ်ပြူးပြူးကြီးကိုမျက်နှာရှေ့ အရောက် တိုးပြတယ်

" ကြည့်ရုံလေးပါသမီးရဲ့..ဒီမှာကြည့်..မျက်စေ့ကဒီမှာ..တွေ့လား..လီးထိပ်ကမျက်စေ့နဲ့ကြည့်မှာ..သမီးစောက်ခေါင်းထဲအထိဝင်ပြီးကြည့်မှာ..လွှတ်တော့သမီး..အဖေကြည့်ချင်လှပြီ "

လီးဒစ်အဖျားမှာ လီးရည်ကြည်တွေချွဲကျိကျိထွက်နေတာမြင်တော့ လျှာဖျားလေးနဲ့လေးငါးချက်ယက်လိုက်ပြီး.

" ဟင့်..လိုးမှာရီးကို..အဖေကလဲ..လိုးချင်တာများ.. လိုးရအောင်သမီးရယ် လို့မပြောပဲနဲ့လှည့်ပတ်ပြောနေတာ အချိန်ကုန်တာပေါ့လို့..စပ်မြင်ကပ်စရာကြီး..အင့် လိုး ဟွန်း "

နှုတ်ခမ်းစူစူမူနွဲ့နွဲ့ နဲ့သူ့လီးကြီးကိုလက်ဆုပ်ထဲကလွှတ်ပေးရင်း ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုခပ်ကားကားဆွဲလို့မြှင့်..တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုလက်တွေနဲ့တင်းတင်းဆွဲပေးထားလိုက်တယ်။အဖေက ကိုယ်ကိုရွှေ့လို့ချိုလွင့်ပေါင်တွေကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်ရင်းစောက်ပတ်ကိုလီးဖျားနဲ့ ထိုးကော်ဆွနေရင်း

" အင်္ကျီလေးတော့ချွတ်ဦးမှပေါ့သမီးရယ်..သမီးနို့အကြီးကြီး အိအိကြီးတွေကိုပါးစပ်ထဲအပြည့်ငုံစို့ချင်လွန်းလို့..ချွတ် "

အင်္ကျီတွေကိုကပျာကယာချွတ်ပေးရင်း

" လိုးမယ့်ဟာ..မလိုးသေးဘူးတော့်..လီးရှည်နေတာ..အင့် ကိုယ်တော်..စို့..အာ့ အာ့ စို့ အို့..လီးရီးကဝင်နေပြီတော့်..အဖေရေ..ဝင်တယ်..ဝင်တယ်..အာ့ ဟူး..တုတ်လိုက်တာအဖေရာ.စောက်ခေါင်းထဲပြည့်သိပ်နေပီ..အဖေရော..လိုးလို့ကောင်းလားဟင်..အာ့ ဝင်သွားပီ "

" လိုး.အဖေ..လိုး.ဆောင့် ဆောင့်..အိုးဟို့..အဖေ အဖေ..အာ့.လိုးနိုင်လိုက်တာဖေရာ.အင့်..ပြွတ်စွပ်စွပ်ပြွတ် ဖောင်း ဖောင်း.အားဟာ့ဟာ့.အူးဟူး..ကောင်းတာ.ဖေ ဖေ.ကောင်းတာ လိုး"

" ဖုတ်ဖုတ် ဖုတ်ဖောင်း ပြွတ်ဖောင်း.လိုးတယ်သမီး.ဖျန်း ဖောင်း.ကားထား.ပေါင်တွေဆွဲ.ဖုတ်.ဆွဲပီးကားထား..ပြွတ်ပြွတ် စွပ်စွပ်.ပြွတ်စွပ်ပြွတ် ဖောင်း.ကော့ သမီး.ဖုံး. ကော့ပေး ကော့ပေး.ဖုံး.ဖောင်း ပေါင်ကြီးကားပြီးကော့.ပြွတ်ဖောင်း.."

" အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖုံး..အဖေ..ရလားဖုတ်ဖုတ်..ရလား.ဖောင်းဖောင်း..အာ့.ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာဖေရာ..ဖုန်း..မောသေးဘူး..မောသေး..အာ့ ဘူးလား..အင့် အင့်.လိုး..လိုး.ဖေရေ..တအားရီးကောင်းနေပီ.အာ့.ဆောင့်လိုး.ဆောင့်ပါဖေရဲ့..ဆောင့်..လိုး လိုး အိုး.အိုးဟို့ဟို့.ပီးရအောင်နော်.လိုး လိုးအဖေ..ပီးရအောင် "

ဖြဲပေးဆိုတော့ ခြေကျင်းဝတ်တွေအတင်းကိုဆုပ်ဆွဲထားရင်းပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ဖြဲပေး.ကော့ပေးဆိုတော့ ဖင်ကြီးတွေပင့်ပင့်မ,ပြီးစောက်ပတ်ကြီးပက်လက်ဖြစ်နေအောင်ကော့ပေး..အားရပါးရ စိတ်ရှိလက်ရှိအလိုးခံပစ်တာလိုးတဲ့သူကစိတ်တိုင်းကျအောင်လိုးရတော့ အသေဆောင့်..ခပ်သွက်သွက်ကြီးအဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးနေပြီ။လီးတစ်ချောင်းလုံးလည်းစောက်ရည်တွေရွှဲ..အနှစ် အနယ် အကြည်ဖတ်တွေကပ်လို ငြိလို့ ရစ်ပတ်လို့..တစ်ဖုံဖုံးတစ်ဖောင်းဖောင်းလိုး..

" အင့်အင့်အင့် ဖေရေ..အင့်ဟင့်..ကောင်းလှချည်လားဖေရယ်..လိုး အသေသာလိုးတော့..ဆောင့် အားဟာ့.မရပ်နဲ့ဆောင့် ဆောင့်.အာ့..အာ့အာ့ အားဟား...အာ့..ထိန်းနိုင်တော့ဘူးဖေရဲ့..လိုးတော့..လိုး လိုး ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် လိုး.ဟိုးဟိုး အိုး လိုး..သွားပီ သွားပီ သွားပီဖေ..အာ့အားဟာ့ အား..အား..အား "

" ကော့ ထားဦးသမီးရဲ့.ကော့.ကော့..ရော့..ဖောင်းဖောင်း ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း ရော့.ရော့ ရော့ အင့်..သမီးရေ.ထည့်မယ်နော်.အာ့.ဖောင်း.ထည့်မယ် ထည့်မယ် ထည့် ထည့်မယ် "

" အားမလေ့..ထည့်အဖေ.ထည့်..လိုး လိုး.တအားလိုး.ကော့ပေးထားတယ်..ဆောင့် အင့်. ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖျန်းဖျန်းဖျန်း ပလွတ်ဖောင်းအားဟားဟား..ထည့် ထည့် ပန်းထည့်..အိုး..လိုးပစ်ဖေရေ..လိုး လိုး..များလှချည့်လားအဖေရယ်..အင့်အင့် အင့် အာ့ တအားသန်တာပဲအဖေရာ..အားဟားဝါး..အာ့ အူးဟူး..ဖူး..ဘယ်တုန်းကရင်းစုထားတဲ့ လီးရည်တွေလဲမသိဘူး.အိုး..ဖက်ထားပါအဖေရာ.တအားရီးဖက်ပြီး ညှစ်ထည့်စမ်းပါ..အားဟား.ကောင်းတာနော်..ဟူး."

အော်သံတွေ လိုးသံဆောင့်သံ စောက်ရည်သံတစ်စွပ်စွပ်တွေငြိမ်သွားကြပေမယ့် ချိုလွင်နဲ့အဖေကတော့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းရိုင်းရိုင်းကြီးတွေနဲ့တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားနေကြတုန်းပဲလေ။ရိုးရိုးလေးဖက်ထားကြတာတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့.ချိုလွင့်ပေါင်ကြီးတွေနဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကအဖေ့ခါးကိုခွ..ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကိုကြက်ခြေခတ်လျက်ချိတ်ဆွဲကပ်..အဖေ့လည်တိုင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ယှက်သိုင်းပြီးတင်ကျပ်နေအောင်ဖက်ထားတာ။

အဖေကလည် းချိုလွင့်ကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်လျက်နဲ့ဆီးခုံနှစ်ခု ပိကပ်နေအောင်ဖိ..လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းအရင်းထိမြုပ်ဝင်နေအောင်သွင်း..လည်တိုင်ချင်းယှက်လို့အတင်းဖက်ထားတာ နှစ်ယောက်ကြားကိုလေတောင်ဝင်လို့မရဘူး။အဲလိုဖက်ပြီး တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ချိုင့်ခွက်ဝင်နေတဲ့အထိ အဖေကလီးရည်တွေတစ်ဗျစ်ဗျစ် တစ်ဗျန်းဗျန်းပန်းထည့်နေတာ..စောက်ပတ်ထဲမှာလှိုင်သံပေါက်နေပြီ။

လီးကရှည်တော့ လီးရည်တွေရင်ခေါင်းထဲထိရောက်လေသလားထင်ရအောင်ပူနွေးစိမ့်ဝင်သွားတာရေနွေးတွေလားတောင်ထင်မိတယ်အများကြီးပါပဲလား။ရာသီမလာသေးလို့သာပေါ့..ရာသီလာပြီးတဲ့အချိန်များဒီလီးကြီးနဲ့ဒီလိုသာအလိုးခံပစ်ရရင် ဗိုက်ကြီးမှာတော့ သေချာပေါက်။လင်ရခဲ့တာဖြင့်ကြာလှပြီ..ဒီနေ့ထိကလေးမရနိုင်သေးဘူးဆိုတော့..အင်း..

" အဟင့် ဟင့် အင့်..ကောင်းလားအဖေ..ချွတ်တော့ဘူးပဲလား..ဟင်းဟင်း..စိမ်ထားဦးမှာပဲလား "

အဖေက အမောတော့ပြေနေပါပြီ။အသက်ရှူသံကလည်းမှန်နေပါပြီ။တစ်ကိုယ်လုံးမှာတော့ချွေးတွေသံတွေရွှဲနစ်လို့..နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုသူ့ရင်ပတ်ကြီးနဲ့ပိနေအောင်ကပ်ဖိထားတာလည်းဖယ်မပေးသေးဘူး..သူ့လီးကြီးကိုလည်းချိုလွင့်ထဲကဟိုလေ..ချိုလွင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကနဲနဲလေးမှ ဆွဲမထုတ်ပေးသေးဘူး..အရင်းထိမြုတ်သွင်းထားတုန်းပဲ..ပြီးတော့ ပြန်ပြီးတောင်ချင်လာလို့များလားမသိဘူး.အချက်မှန်မှန်လေးကော့ကော့ပြီး သူ့လီးမာတာတာကြီးကိုဖိဖိထိုးထဲ့နေပြန်ပြီ..စောက်ပတ်ထဲကညှစ်စုပ်ပြီးဆွဲမိပြန်ရင်လည်းစောက်ရည်တွေထပ်ထွက်ပြီး အလိုးခံရပြန်ဦးမယ်..ဒါပေမယ့် စောက်ရည်ကအခုလည်းထွက်နေတာပါ..

" ကောင်းတာပေါ့သမီးရယ်..ပီးရမှာတောင်နှမျှောတာ..သမီးစောက်ပတ်ကသိပ်သိပ်လိုးလို့အရသာရှိတာပဲ..မချွတ်ပါရစေနဲ့နော် သမီး "

" ဟင့် ဟင့်..ဖေက ထပ်လိုးမှာရီးကို..ဟင့်.ညာလိုးတာနော်..ဟင်း.သူသုံးချီရှိပီမလား..သိတယ် ဖေရဲ့..ဟင်းဟင်း.."

" အင့် အင့် အင့်..အိုးဟိုး..သမီးစောက်ပတ်ကြီးကပြောနေတာ..ကြားလား..အင့်.. ဟော..ချွတ်နဲ့ ချွတ်နဲ့..တဲ့..ချွတ်တော့ဘူးနော့ သမီး "

" အို့.ဟင့်..သူညာလိုးတော့မယ်..ဟင့် ဖေ.လုပ်နဲ့နော်..မြလေးပြန်လာတော့မှာရီး..ပြ ပြ..ဖေ့ လီးပြ..ချွ ပေး..ချွ လေ လို့.."

ချိုလွင်က ဆီးခုံနှစ်ခုကြားထဲ လက်လေးလျိုထိုးထဲ့တော့ မဝင်နိုင်အောင်ဖိဖက်ထားတယ်။ဇွတ် အတင်းနွဲ့လိုက်မှ အဖေ့တင်ပါးကြီးမချွချင် ချွချင်နဲ့ ချွပေးတော့လက်ထိုးထဲ့ပြီးလီးကြီးကိုစမ်းကြည့်တာ မာတောက်နေတာပဲ..

" အို့..တောင်နေပြန်ပီတဲ့ အဖေရာ..ဟင့်..အဲလောက်ကြီး လီးတောင်နေရင်လဲလိုးတော့..လိုးအင့်..ဖြည်းဖြည်းနော်.ဒါပေမယ့်သမီးကလင်ကြီးတစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ အမြဲမှလာအလိုးမခံနိုင်ပဲ အ ဖေရယ်..မြလေးကိုပဲ ယူထားပြီးလိုးနေပါ့လား "

" ဖြစ်ပါဘူးသမီးရယ်..အင့်.အင့် ဖြစ်မယ်ထင်ပါဘူး..အင့် အင့် အင့် "

" ဘာလို့..အင့် အင့် အာ့ "

" စွပ် ပြွတ်ပြွတ်..အင့်..သမီးစောက်ပတ်ကလိုးလို့ အင့်အင့်အင့်..သိပ် အာ့ သိပ်ကောင်း..ကောင်းလို့.ဖောင်း ဖောင်း "

" ဘာ ဘာ ဘာပြောတယ်..သူများကိုလိုးလို့ဝ,မှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး တဲ့.ဟလား..လာစမ်း အဲဒီမဖြစ်နိုင်ပါဘူးပြောတဲ့ပါးစပ်.စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်မယ်..ဟ,ထား.."

ဘယ်အချိန်ကပြန်ရောက်နေမှန်းမသိလိုက်တဲ့မြမြလွင်က တုံးလုံးကြီးဝင်လာပြီးအဖေ့ခေါင်းကြီးကိုဆွဲပင့်မော့လို့ စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်နေတော့ချိုလွင်လည်း.

" ဆောင့်လေ ဖေရဲ့..လိုး..ပစ်လိုးပေး "

အပိုင်း ( ၄ )  ဆက်ရန် >>>