ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သတိရနေမှာပါ (စ/ဆုံး)

  ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း သတိရနေမှာပါ (စ/ဆုံး)

မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

" အ   … အမေ့ … ကိုမင်းနိုင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးထားရ၏။ ကော့ထွက်ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင် ဖွေးဖွေး ၂ခြမ်းကြား စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကြွ ထွက်နေ ပြန်သည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ခါးလေး အား လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆွဲလိုးနေ၏။ ဦးမင်းနိုင် လီးကြီး သူမအဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာတိုင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက အလိုလျောက် ညှစ်ပေး မိနေပြန်၏။ 

လင်တော်မောင်၏ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှ ခဏ ပြန်လာသော ဦးမင်းနိုင်အား လင်ဖြစ်သူ ဦးနေဇော် မသိအောင် အိပ်ခန်းထဲ အလိုးခံနေရသည့် အဖြစ်။ တွေးရင်း ဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်များ ဝဲလာစဉ် စောက်ဖုတ်ထဲမှ မာကျော တောင့်တင်းသော လီးကြီး၏ အရသာက ထူးကဲနေပြန်သည်။

လင်ဖြစ်သူ လီးထက် ထွားကြိုင်း တုတ်ခိုင်သော ဦးမင်းနိုင် လီးမှာ တချီထဲနှင့် သူမ ကာမစိတ်အား သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့၏။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဖိသွင်း လိုက်တိုင်း စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲ ကျင်စိမ့်ပြီး အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မရဘူးသော ကာမအရသာလေး ရရှိနေသည်။ 

ကုတင်ပေါ် အိပ်ယာခင်းအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်နေရင်း ညည်းနေရ၏။ လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီး နောက်ကော့ပေးရာ မိနစ်နှစ်ဆယ် လောက် အကြာတွင် စောက်ခေါင်းထဲ ကျင်စိမ့်လာကာ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားရ၏။

ဦးမင်းနိုင်မှာလည်း လည်ပင်းကြောများ ထောင်လာကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲ လရည်များ ပန်းထည့် ပစ်တော့သည်။ လရည်များ ကုန်စင် သည်နှင့် အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ လင် ဖြစ်သူ လီးတောင် ကလေး တယောက် ရသည်အထိ မစုပ်ခဲ့ဖူးပေ။ သူစိမ်း ယောင်္ကျား၏ လီးအား မလွန်ဆန် နိုင်ပဲ အသက်အောင့်ကာ ပြောင်စင် နေအောင် စုပ်ပေး လိုက်ရတော့သည်။

" အားပါးပါး … ရှီးးးး  … စန္ဒာရယ် … အားဟား … ရပြီ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး … ပါးစပ်လေး … ဟထား "

" ရှင် … ဘာ ဘာ   ဘာလုပ်  … မလို့လဲ … ကိုမင်းနိုင် "

" စကားမများနဲ့ … စန္ဒာ … မင်းနဲ့ငါ လိုးထားတဲ့ … ဗွီဒီယို ဖိုင်လေး … မင်းယောင်္ကျား နေသော့် ဖုန်းထဲ ပို့လိုက်ရမလား "

" ဟင် … မ  လုပ်  ပါ နဲ့ … ကျမ  ရှင်ခိုင်းတာ … လုပ်ပါ့မယ် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် မျက်နှာလေး ဖွေးစွပ်သွားကာ ကြောက်စိတ်များ ဝင်ရောက်လာခဲ့၏။ ဦးမင်းနိုင် စိတ်တိုင်းကျ ကုတင်အောက် ဆင်းကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ပါးစပ်လေး ဟထားပေးလိုက်ရသည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ခန္ဓာကိုယ် ဗလာဖြင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏ မယားချောလေးအား စူးစိုက်ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ခြေနှစ်ချောင်း တွဲလောင်း ချထိုင်လိုက်၏။ ထူကဲသော မျက်ခုံးနှင့် မျက်ရည်ဝဲနေသော မျက်နှာချောချောလေးအား ခေါင်းမှ ဆွဲယူကာ ပေါက်ကြားထဲ သွင်းပြီး  ဟထားသော နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးထဲ သေးပေါက်ထည့်လိုက်တော့သည်။

" အု … ဝူးးး  ဖလူးး  ဖလူးလူးးး … ဂွတ်  ဂွတ် … အွိ … ဝု   ဖလူးးးး "

" ရသလောက် မျိုချ … စန္ဒာ … အင်း  ဟုတ်တယ် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ၂ကြိမ် တိတိ အလိုးခံပြီးတိုင်း ဦးမင်းနိုင် သေးများ သောက်နေရ၏။ မျက်ရည်များ စီးကျလာရင်း ငံကျိကျိ သေးများအား ကြိတ်မိတ် မျိုချ ပစ်လိုက် တော့သည်။

" ရပါပြီ … ငါ အပြင်သွားဦးမယ် … အော် ဒါနဲ့ … ညကျ … နေသော့် အရက်ခွက်ထဲ  … ငါပေးတဲ့ အိပ်ဆေး ထည့်ဖို့ မမေနဲ့ "

ပြောပြီးသည်နှင့် ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ မျက်နှာ အနှံ့ လီးဖြင့်ပွတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွား တော့၏။ ဦးမင်းနိုင် အပြင် ထွက်သွားတော့မှ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် အိပ်ယာပေါ် ဝမ်းလျား မှောက်ကာ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ငိုချလိုက်သည်။ လွန်ခဲ့သော ၂ရက်ခန့်မှ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်တွေး နေမိ၏။

............................................................................................................................

" စန္ဒာ   … သီတင်းကျွတ် ကျောင်းပိတ်ရက်ကျ … ကလေးကို … သူ့ အဘွားအိမ် ပို့ထားလိုက်ပါ့လား "

" ဟင် … ဘာလို့လဲ … ကိုသော် ကလည်း "

" စန္ဒာနဲ့ လွတ်လွတ် လပ်လပ် … မနေရတာ ကြာပြီလေ "

" အိုရ် … ကိုသော်နော် … အသက်ကြီးမှ ယွမနေနဲ့  … ဟွန့် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် လင်တော်မောင်အား ပြန်ပြောနေသည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တခါတခါ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပျော်ခဲ့ကြသည့် အိမ်ထောင်ဦး ဘဝ အစလေးအား သတိရမိနေ၏။ အသက် ၃၅ နှစ်သာ ရောက်လာရာ ခုထိ လင်ဖြစ်သူနှင့် သားလေး ကျော်ကျော် အတွက်သာ စဉ်းစားပေး၏ သူမ အတွက် မစဉ်းစား မိပေ။ သားလေး ကျော်ကျော်မှာ ဒီနှစ် သူငယ်တန်း စတက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ 

၆နှစ်ခန့် ကလေး အတွက်နှင့် အချိန်ကုန်လာရာ ကာမစည်းစိမ်လေးများ မဝတဝဖြင့် နေလာခဲ့ရ၏။ ခု ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးနေသော် ပြောမှ ရမ္မက်စိတ်လေး နိုးထ လာခဲ့တော့သည်။

" ဟော … ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ … စန္ဒာရယ် "

" ဘာမှ … မဟုတ်ပါဘူး ကိုသော် ရယ် … သားလေးကို ကျောင်းပိတ်ရက် … အမေတို့ဆီ စန္ဒာ သွားပို့လိုက်ပါ့မယ် … ဒါပေမယ့် ကိုသော် … သောက်ရင် အိမ်မှာပဲ … သောက်ရမှာနော် … အပြင် မသောက်ရဘူး "

" အင်းပါ … ၁၀ရက်စာ … ဘီယာ ဖာလိုက် ဝယ်ထားလိုက်မယ် … စန္ဒာက … အမြည်းလုပ်ပေး "

" လုပ်ပေးမှာပေါ့ … အပြင်မသောက်ရင် … ပြီးရော "

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ကလေးအမေ ဖြစ်သော်လည်း ခုထိ နုနယ်ချောမောတုန်းပင်။ အသားဖြူပြီး  ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားက ခုထိ လူတိုင်း ငေးယူရ၏။ ယောက်ျား ဖြစ်သူ ဦးနေသော်မှာ ကုမ္ပဏီ တခုမှ စာရင်းစစ် တယောက်မို့ မကြာခဏ နယ်မှ ကုမ္ပဏီ ရုံးခွဲများသို့ ခရီး ထွက်လေ့ရှိသည်။ ဦးနေသော်မှာ အသက် ၃၈နှစ်မို့ ဒေါ်စန္ဒာကျော်ထက် ၃နှစ်ခန့် ကြီး၏။ အပျိုဘဝတွင် ကုမ္ပဏီ အရောင်း စာရေး ဝင်လုပ်ရာ ဦးနေသော်နှင့် တွေ့ကာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကလေး တစ်ယောက်ရပြီး နောက်ထပ် မယူတော့ပေ။

ဦးနေသော်မှာ စကားပြော ပါးနပ်၍ လူပေါင်းဆန့်သဖြင့် ကြားပေါက်ဝင်ငွေများပါ ရရှိနေ၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်တို့ သားအမိအား နှစ်ထပ်တိုက် ဆောက်ပေးကာ အိမ်ဖေါ် ထားရှိပေးသည်။ အိမ်ထောင်ကျကတည်းက မယားချောလေးအား အလုပ်ထွက်စေကာ အိမ်မှာပင် အေးဆေး နေခိုင်းထား၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ အိမ်ဖေါ် ဒေါ်ညွှန်အား အိမ်မှု့ကိစ္စများ ကူလုပ်ရင်း လင်တော်မောင် အိမ်ပြန်ရောက်လျင် ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ပြုစုပေးရုံပင်။ ခေတ်မှီ်စွာ နေထိုင်သော်လည်း ဦးနေသော်အား ချစ်ကြောက် ရိုသေစွာ နေလာခဲ့သည်။

ခုလည်း လင်တော်မောင့် ဆန္ဒအတိုင်း သားလေး ကျော်ကျော်အား မိဘအိမ် ပို့ကာ အိမ်ပြန်လာပြီး ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူ ဘီယာသောက်စဉ် မြည်းရန် အကြော် အလှော်များ ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုပ် နေတော့၏။ အိမ်ဖေါ် ဒေါ်ညွှန့်မှာ လစာ ကြိုထုတ်၍ မွေးရပ်မြေသို့ ခဏ ပြန်သွားသဖြင့် လင်မယား ၂ယောက်သာ ကျန်ရှိရာ ကာမကိစ္စအတွက် တနေကုန် ရင်ခုန်နေမိသည်။ အားလုံး ပြင်ဆင်ပြီးသည်နှင့် ညနေပိုင်း ရေမိုးချိုးကာ လင်ဖြစ်သူ အား မျှော်နေတော့၏။

ဦးနေသော် အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် အနက်ရောင် ကိုယ်ကျပ် အင်္ကျီလေးနှင့် ထမိန်စကပ်လေး ဝတ်ထားသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်အား ကြည့်ကာ အားရကျေနပ် နေမိသည်။ ခရီးထွက်ချိန် ဖုန်းထဲ ရိုက်ထားသော မယားဖြစ်သူ၏ ဆက်စီကျသော ပုံလေးများအား ကြည့်ကာ ဂွင်းထုရသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်ပင်။ 

တအိမ်လုံး ၂ယောက် ထဲသာ ရှိသည်ဟုသော အသိနှင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်များ တင်းမောက် နေသော နို့အုံများက အနီးကပ် မြင်ရုံဖြင့် ဦးနေသော် မှာ စိတ်ကြွ နေတော့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထလာပြီး လင်ဖြစ်သူအား ဖက်နမ်းရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် ကိုယ်သင်းနံ့က ဦးနေသော် အား ရင်ခုန်စေပြန်၏။ အသက်ရှူလိုက်တိုင်း ကြွတက် လာသော နို့အုံများက ဦးနေသော် ရင်အုပ်အား ဖိကပ် ထားသဖြင့် သွေးများ ဆူပွက် လာတော့သည်။

" စန္ဒာရယ် … လှလိုက်တာကွာ "

" ဟွန့် … တော်ပါ … အပိုတွေ …  ခရီးထွက်တိုင်း … စန္ဒာ့ ဘက်ကပဲ ဖုန်းဆက်ရတာ "

" ဟာ … ကိုသော် က … အလုပ်ထဲရောက်ရင် … စိတ်နှစ်တတ် လို့ပါကွာ "

" ကဲ … ရေချိုး ကိုသော် … အမြည်း အဆင်သင့် လုပ်ပြီးသား … သောက်ပြီး အိပ်ရမှာနော် … အပြင် မထွက်ရဘူး "

" အင်းပါ … စန္ဒာရယ် "

လင်မယားနှစ်ယောက် စကားပြောလိုက် ဦးနေသော်က သောက်လိုက် ဒေါ်စန္ဒာကျော်က အမြည်းခွံ့လိုက်နှင့် ငယ်မူငယ်သွေးများ ပြန်ကာ မိုးချုပ်မှ အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြ၏။  ဒေါ်စန္ဒာ ကျော်မှာ ညဝတ် အင်္ကျီအပါးလေးနှင့် တွဲလျက် ဂါဝန် အတိုလေး လဲကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်သည်။ ဦးနေသော်မှာ မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံး အိအိလေးအား ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းအား အငမ်းမရ ဆွဲစုပ် တော့၏။

" ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် "

နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ဖင်ကြီးအား ပွတ်သပ်နေသည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် ကလည်း ပုဆိုးပေါ်မှ ဦးနေသော် ပေါင်ကြားအား တုံ့ပြန် ပွတ်သပ်လိုက်၏။ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီး မာထင်လာရာ  ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ကာ လက်လျှို နိုက်ရင်း လီးအား ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင် ထားသည်။

" မာထင်နေပြီနော် … ကိုသော် "

" အင်း … ဒီလို မနေရတာ ကြာပြီလေ … စန္ဒာကလည်း "

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ကိုယ်လုံး စောင်းကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် ဦးနေသော် နူတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ကာ လီးအား ကွင်းတိုက် ပေးနေသည်။ ဦးနေသော်ကလည်း ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ညဝတ် ဂါဝန် လေးအား ဆွဲတင်လိုက်၏။

" အဝတ်တွေ ချွတ်ရအောင် … စန္ဒာ "

၂ ယောက်သား အဝတ်စားများ ထချွတ်ရာ ခန္ဓာကိုယ် ဗလာဖြစ်သွားသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ကိုယ်လုံးမှာ တက်မက်စရာပင်။ ဦးနေသော်မှာ မယားဖြစ်သူ နို့အုံအား ပွတ်သပ်ကာ ပြန်လှဲချလိုက်ပြန်သည်။ ဦးနေသော် လက်က မယားဖြစ်သူ ပေါင်ကြားကို ပွတ်သပ်နေသလို ဒေါ်စန္ဒာကျော်ကလည်း လင်တော်မောင့် လီးအား ဂွင်းတိုက်ပေးနေ၏။ ဦးနေသော် လီးမှာ ပုံမှန်ဆိုဒ်ပင် ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ လင်ဖြစ်သူ  လီးကိုသာ အလိုးခံဖူးသဖြင့် အားရကျေနပ်နေမိသည်။ ခဏအကြာ ပက်လက် လှန်ပေးသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူကာ အပေါ်မှ ဖိလိုးတော့သည်။

" ဗျစ် … အ … အ … ဇွိ   အားးး … ဘွတ် ဘွတ် "

လီးအရင်းထိ ဝင်သွားသော်လည်း တဝက်ခန့် အထုတ် အသွင်း လုပ်ကာ ဆီးခုံခြင်း ဖိကပ်ရင်း ကြိတ်လိုးလိုက်၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ အောက်မှ လင်တော်မောင်၏ ခါးအား ဆွဲကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးထားသည်။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ ကြိတ်လိုးနေသဖြင့် စောက်စိအား ပွတ်တိုက်ခံရပြီး ကာမ စည်းစိမ်လေး ရရှိ နေတော့သည်။

" ဇွိ ဇွိ … အ … ဘွတ်  ပြွတ် … ဖွပ်ဖွပ် "

ဆောင့်လိုးလိုက် ကြိတ်လိုးလိုက်ဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏  စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက လီးအား ညှစ်ပေး နေပြန်၏။

" ဘွတ်  … ဗျစ် ……  ရှီးးးးး … အားဟား …… ကောင်းလိုက်တာ စန္ဒာရယ် "

"  အ   အားးးး  … လိုး လိုး …… ကိုသော် … နာနာလေး ဆောင့်လိုးပေး … အင်းဟင်း "

လီးသေးသော်လည်း ဦးနေသော်၏ ထိထိမိမိ ဆောင့်ချက် များကြောင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားချိန် စောက်ပတ် အတွင်းသား များက အလိုလျောက် လီးအား ညှစ်ပေး ထားသည်။ ဦးနေသော် လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်ရ တော့၏။ ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ နောက်ရက် ညတွင် လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော်၏ ငယ်သူငယ်ချင်း တယောက် နိုင်ငံခြားမှ မြန်မာပြည် ပြန်လာရာ အိမ်တွင် အတူ သောက်ရာမှ မထင်မှတ်သော အဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရတော့၏။

လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော်နှင့် ကျောင်းနေဘက် သူငယ်ချင်း ဦးမင်းနိုင်တို့ ရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်များ ပြောကာ အရက်သောက်နေကြရင်း ည ၁၂ ကျော်ကျော် တွင် အိပ်ချင်လာသဖြင့် သူမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ အိပ်ပစ်လိုက်၏။ လင်တော်မောင်အား စောင့်ရင်း အိပ်ယာပြင်ထက် လူးကာလိမ့်ကာဖြင့် အိပ်မောကျသွားတော့သည်။ ထမိန်လေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ လှန်တက်နေကာ ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေစဉ် အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနှင့်အတူ ခြေသံကြားရသဖြင့် ဖျက်ကနဲ့ နိုးလာခဲ့၏။ သို့သော် မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ အိပ်ချင် ယောင် ဆောင်နေခဲ့သည်။

ခဏအကြာ ကုတင်လှုပ်သံနှင့် အတူ သူမ ထမိန်လေး ခါးထိ ဆွဲလှန်ခံလိုက်ရပြန်၏။ ကွေးထားသော ဒေါ်စန္ဒာကျော့် ပေါင်တန်ကြားမှ အမွှေး ကောက်ကောက် လေးများ ဖုံးအုပ်ထားသော  စောက်ဖုတ်လေးက ပြူးပြီး ထွက်နေသည်။ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင် တခုက  စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ပွတ်ဆွဲနေရာ ဖင်ကြီး အား ကော့ပေးလိုက်၏။ လမွှေးများက ဖင်၂ခြမ်း ကြားလေးအား ကြိတ်ပွတ်နေရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ရမ္မက်စိတ်လေး ထကြွလာကာ အသံထွက် တောင်းဆို လိုက်တော့သည်။

" လုပ်တော့ ကွာ…. ကိုသော်ကလည်း … ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး … ဟွန့် "

ခဏအကြာ သူမနောက်ကျောဘက်မှ အဖုတ်လေးအား ပွတ်ဆွဲနေသော လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင် လာတော့၏။

" အ … အား … ကျွတ် ကျွတ် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် မျက်တောင်များ မှေးစင်း သွားကာ နူတ်ခမ်းလေး စိကာ အံကြိတ် ညည်းငြူမိသည်။ ထူခြားသည်က လင်ဖြစ်သူ လီးမှာ ဒီည တုတ်လာသလို ခံစားနေရ၏။ စောက်ပတ် လေးထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာရာ ပြည့်ကြပ်နေသဖြင့်  နူတ်ခမ်းသားလေးများ လိပ်ဝင် သွားတော့သည်။ ပုံမှန်လေး နောက်မှ လိုးနေရာ တခါတခါ အဖုတ်ထဲမှ လီးမှာ ကျွတ်ထွက်ပြီး လီးထိပ်က ဖင်ပေါက် လေး ထောက်မိနေပြန်၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် ဖင်ဝလေး လီးနှင့် ထောက်မိတိုင်း ခါးလေးတွန့်ကာ ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်း ထလာရသည်။ ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်လိုးလိုက် ကြိတ်လိုးလိုက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များမှာ ခါတိုင်းနှင့် မတူ တမူထူးနေပြန်၏။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အသဲခိုက်အောင် ခံစားနေရ ပြန်သည်။

" ဘွတ် …ဖွပ် … ဗျစ်  ဗျစ် ဗျစ် … ဇွိ … ဖွပ် ဘွတ် "

" အ … အား … ဖြည်းဖြည်း …ကိုသော်ရယ် … နာတယ်ကွာ … အဟင့် ဟင့် "

" ပက်လက်လှန်လိုက်ပါ့လား … စန္ဒာ "

" ဟင်  … ရှင်  ရှင် … ကိုသော် … မဟုတ်  ဟုတ် …… "

နောက်ကျောဘက်မှ စကားသံကြောင့် လင်ဖြစ်သူ မဟုတ်မှန်း ရိပ်မိလိုက်တော့သည်။ ချက်ချင်း ဒူးကွေး လျက် အနေထားမှ ကိုယ်လုံးလှည့် ကြည့်လိုက်ရာ အောက်ပိုင်း ဗလာဖြင့် သူမနောက်ကျောဘက်မှ ဘေးတစောင်းလှဲကာ လိုးနေသော လင်ဖြစ်သူ၏ ငယ်သူငယ်ချင်း ဦးမင်းနိုင် အား တွေ့လိုက်ရ၏။ကြောင်ကြည့်နေစဉ် ဦးမင်းနိုင်မှာ သူမအား ပက်လက် လှန်ကာ အပေါ်မှ ခွထားလိုက်ပြန်သည်။

" အဟင့် ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့ … ကိုမင်းနိုင်ရယ် … ဆင်းပါ … ကျမ ယောင်္ကျား သိသွားရင် မကောင်းပါဘူး "

" နေသော်… မူးပြီး အိပ်သွားပါပြီ … စိုးရိမ် မနေပါနဲ့ … စန္ဒာရယ် … ငါ နင့်ကို … မြင်မြင်ချင်း လိုးချင်နေတာဟ "

" အိုရ် … ကျမက … ရှင့် သူငယ်ချင်း မိန်းမလေ … အဟင့် ဟင့် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ သူမပေါင်ပေါ် ဖိထိုင်ထားသော ဦးမင်းနိုင် ရင်ဘတ်အား တွန်းချနေရာ အားမမျှသဖြင့် အရာမရောက်ခဲ့ပေ။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ လက်နှစ်ဖက်အား ညာလက်ဖြင့် ဖမ်းချုပ်ကာ ဘယ်လက် က လီးအား အောက်နိမ့်ချရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ဖိသွင်း ပစ်ပြန်သည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ လီးကြီး အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းအား စိပစ်ရာ အပေါ်မှ ခွထိုင်ထားသော ဦးမင်းနိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန် ကြောင့် စိမရတော့ပေ။

" ပေါင်ဖြဲထားလေ … စန္ဒာရဲ့ … စိထားတော့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသာတွေ … ပွန်းပဲ့ကုန်မယ် "

" အိုရ် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … မသင့်တော်ပါဘူး "

နှစ်ဦး လေသံမှာ ခပ်တိုးတိုး ကြိတ်ပြောနေရာ ခဏအကြာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် စောက်ပတ်လေးမှာ ရုန်းကန်ရင်း လီးထိပ် ဖြင့် ပွတ်မိနေရာ သဘာဝ အတိုင်း စောက်ရည်ကြည်များ အိုင်ထွက် လာတော့သည်။  ဦးမင်းနိုင် လီးထိပ်မှာ စောက်ခေါင်းဝလေး ထောက်မိချိန် ဗျစ်ကနဲ့ လီးတဝက်ခန့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ အဖုတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွား၏။

" ခုန … လိုးပြီးသားလေ … စန္ဒာ … ရုန်းမနေပါနဲ့ "

" အဟင့် ဟင့်  … ကျမ ယောင်္ကျားမှတ်လို့ ပေါ့  … ထုတ် ထုတ်   … ရှင့်ဟာကြီး ထုတ်ပါရှင် … နာလို့ပါ "

ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော့်၏ လက်နှစ်ဖက်အား လွတ် မပေးသေးပဲ ခါးအားဖြင့် အပေါ်မှ တချက်ချင်း ခွလိုး နေသည်။ ကလေးတယောက် အမေ ဖြစ်သော်လည်း တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းသော ဦးမင်းနိုင် လီးကြီးအတွက် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းနေပြန်၏။ လီးကြီး ပြန်ထုတ်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်း နှုတ်ခမ်း သားလေး များ ဒစ်ဖြင့် ချိတ်ပါ လာကာ စောက်ပတ်လေး ရဲခနဲ ရဲခနဲ ပြဲလန် သွားတော့သည်။ ပြန်ဖိလိုးချိန် အဖုတ် နူတ်ခမ်း သားများ လီးအရည်ပြားဘေး လိပ်ဝင်သွားရာ ဦးမင်းနိုင်မှာ တရှီးရှီး စုပ်သပ်ရင်း စောက်ဖုတ် အရသာ တွေ့နေမိ၏။

" အားးးးး   အင့် … အင့် … ထွက်ကုန်ပြီ … အမလေးးးး "

ဒေါ်စန္ဒာကျော်တယောက် ငြင်းဆန်ရင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားထဲ ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲနေသော ဦးမင်းနိုင် လီးကြီး၏ အထိတွေ့အောက် ဝပ်ဆင်း သွားရသည်။  စိတ်ဆိုးသည့် ဟန်လေးဖြင့် ဖင်ကြီးကော့ကာ ဆီးခုံးချင်း ထိအောင် ပင့်ဆောင့်ပေးရင်း စောက်ရည် များ ထောင်ပန်း နေတော့၏။ ဦးမင်းနိုင်မှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ခါးကော့ ပန်းနေသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ စောက်ပတ်အုံလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် တဘတ်ဘတ် ရိုက်ချနေပြန်သည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် စောက်ရည်ပန်းထုတ်နေစဉ် ဦးမင်းနိုင်၏ လီးဖြင့် ရိုက်ချက်များက စောက်စိလေးပေါ် ကျရောက်လာကာ အသဲခိုက်အောင် ခံစား နေရတော့၏။ ထိုစဉ် ဦးမင်းနိုင်မှာ ကော့တက်နေသော ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့်ပင် မီးပွင့်မတတ် ဆွဲလိုးလိုက်ပြန်သည်။

" ရှီးးးးးးး  … အားးးး  အားးးးး … အမလေးးးး … သေပြီ  သေပြီ   … အ    အားးးးးးး "

အားပါသော လိုးချက်များက သားအိမ်ဝထိ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လာဆောင့်မိသဖြင့် ငယ်သံပါအောင် အော်မိလိုက်၏။ အော်လိုက်သံက ဦးမင်းနိုင်ပင် လန့်သွား ရကာ လိုးချက်များ လျော့ချ ပစ်လိုက် ရတော့သည်။။ ဦးမင်းနိုင်၏ လိုးချက်များက လီးအရင်းထိ ဝင်သွားရုံမကာ လဥနှစ်လုံးက တဘတ်ဘတ်ဖြင့် ဖင်ဝလေးပါ ရိုက်မိကာ လိုးအား ပြင်းထန်လွန်းလှ၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်သာ မက လင်ဖြစ်သူနှင့် အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့သော ကုတင်လေးပါ ဦးမင်းနိုင် လိုးချက်များအောက် လှုပ်ခါနေရသည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် စောက်ရည်များ ကုန်စင်သွားချိန် ပေါင်နှစ်ဖက်မှာ ဦးမင်းနိုင်  ပုခုံးပေါ် ရောက်ရှိနေ၏။ပေါင်နှစ်ချောင်း ဒူးထောက် ထမ်းလျက် အနေထားနှင့် အံကြိတ်လိုးရာ စောက်ဖုတ်လေးအား ဖြဲပေးသလို ဖြစ်ရာ လီးအဝင်အထွက် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ၂ ဦးစလုံး မြင်နေရသည်။

" အားးးး … အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … အား …  အားးးး "

ဦးမင်းနိုင်မှာ မနားတမ်းဆွဲလိုးရင်း လီးတန်တလျှောက် ကျင်တက်လာသဖြင့် ပေါက်နှစ်ဖက် အောက်ပြန်ချကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား ကုန်းစို့ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး ဇပ်ငပ်ဇပ်ငင်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက် သွားတော့၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် လက်များကလည်း အလိုလျောက် ဦးမင်းနိုင် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ်ထား လိုက်မိသည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် သတိမထားမိလိုက်သည်မှာ အဖြစ်ပျက်များအား ဦးမင်းနိုင်မှ ဖုန်းဖြင့် ရိုက်ယူ ထားခြင်းပင်။ နောက်ရက်များတွင်  အကြပ်ကိုင်ကာ အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ပြီး လိုးတော့၏။

" စန္ဒာ … ကိုသော် ရောက်နေတာ ကြာပြီ … ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ "

" ဟင် … ကိုသော် … ဟို ဟို … ကိုမင်းနိုင်ရော မပါဘူးလား "

" မင်းနိုင်က … ဒီည မိုးချုပ်မှာ စန္ဒာရဲ့ … တခြား သူငယ်ချင်းတွေ … သွားတွေ့နေတာ … ဘီယာ လုပ်ကွာ … ဒီညတော့ ကိုသော် တယောက်ထဲ … အမူး သောက်ရတော့မှာ … ပြီးမှ … ဟောဒီက မယားချော လေးနဲ့ … ခိခိ "

" အိုရ် … ကိုသော် နော် … သွား … ဟွန့် "

လင်တော်မောင် အတွက် အမြည်းများ ကြော်လှော်ရင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချမိလိုက်သည်။ ၅ ရက်လောက် ရှိနေသည် လင်ဖြစ်သူ ဘီယာသောက်တိုင်း ၄လုံးလောက် ကျော်ကျော်တွင် ဦးမင်းနိုင် ပေးထားသော အိပ်ဆေး အစက်ကလေး ခပ်ကာ ဘီယာ ငှဲ့ပေးလိုက်သည်။ ထို ဘီယာခွက် ကုန်သည်နှင့် လင်တော်မောင် ဦးနေသော်မှာ အိပ်ပျော်သွားပြီး မနက် ၉ နာရီလောက်မှ နိုးလာလေ့ရှိ၏။ ခုလည်း ဦးမင်းနိုင်မှာ မနက်က တခါ လိုးပြီး ညပိုင်း ထပ်လိုးရန် အိပ်ဆေး ခပ်ခိုင်းထားပြန်သည်။

ည ၁၀ နာရီ လောက် ဦးနေသော် ဘီယာ သောက်ရင်း အိပ်ဆေး အရှိန်ဖြင့် တခူးခူး ဟောက်ကာ ဧည်ခန်းထဲတွင် အိပ်ပျော်သွားတော့၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးအား မနိုင်တနိုင် မကာ အိပ်ခန်းထဲ တွဲပို့ထားလိုက်ရသည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် လင်ဖြစ်သူအား အိပ်ခန်းထဲ ပို့ရင်း ခဏလှဲနေရာ အိပ်ခန်းပြင်မှ အချက်ပေးသံ ကြားရသည်နှင့် ချက်ချင်း လှဲနေရာမှ ထကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့၏။ အခန်းတခန်းကျော်မှ အိပ်ခန်းလေး မီးလင်းနေကာ တံခါး ဟထားသဖြင့် တွန်းဝင်ရင်း တံခါး ပြန်စိထားလိုက်တော့သည်။ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကုတင်၏ တောင်ဘက် ကျွန်းထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ကာ သူမအား စိုက်ကြည့်နေသော ဦးမင်းနိုင်အား တွေ့လိုက် ရ၏။

" နေသော် … အိပ်သွားပြီ မလား "

" ဟုတ် "

" လာစမ်း … ဒီနား … ထမိန် ချွတ်စမ်း "

ဦးမင်းနိုင် လှမ်းပြောရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ထမိန်ချွတ်ချရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ရှေ့တည်တည့် ရပ်နေလိုက်သည်။ ပေါက်တန် တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ကြားမှာ စောက်မွှေးအုံကြီး မြင်သည်နှင့် ဦးမင်းနိုင် မျက်နှာတချက် ပျက်သွားတော့၏။

" တောက် "

" အင့် … အ  ……   အင့်   …  အမလေး … နာလိုက်တာ တော်ပါတော့  … ကိုမင်းနိုင်ရယ် …  အဟင့်  ဟင့် "

" နောက်တခါ  … ငါ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်မှာလား … ပြောစမ်း "

" လုပ်ပါမယ် … ရှင် "

ဦးမင်းနိုင်မှာ သူ့ရှေ့ ရပ်နေသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ပေါင်ဂွမှ စောက်မွှေးအုံအား လက်ဖြင့် တဗြစ်ဗြစ် ဆွဲနူတ်ပစ်နေ၏။ မနေ့က စောက်မွှေးရိတ်ခိုင်းထားရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ မနက်ပိုင်း ဦးမင်းနိုင် အလိုးခံပြီးသည်နှင့် နေ့လည်ပိုင်း လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော်အား ထပ်မံ အလိုးခံခဲ့သဖြင့် ညနေစောင်းထိ အိပ်ပျော် သွားခဲ့၏။ အိပ်ယာ နိုးလာစဉ် ရေချိုးကာ ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်စဉ် လင်တော်မောင် ဦးနေသော် အပြင်မှ ပြန်ရောက် လာသဖြင့် အမြည်းများ လုပ်ပေးရကာ အမွှေး ရိတ်ခိုင်းသည့် ကိစ္စအား မေ့လျော့သွားတော့သည်။

" နောက်တခါ … ငါခိုင်းတဲ့ အတိုင်း မလုပ်ရင် … ဒီ့ထက် နာမယ် … အင်္ကျ ီပါ ချွတ်စမ်း "

" ဟုတ် … အဟင့်  ဟင့် "

ဦးမင်းနိုင်မှာ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ရင်း ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်ကာ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်၏။

" လာစမ်း ငါ့ရှေ့  … ထိုင်ပြီး ပါးစပ်ဟထား "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ဦးမင်းနိုင် ပေါင်ကြား ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟထားပေး၏။

" ပါးစပ်ကို … ရသလောက်ဟ … ငါ့လီးထိပ်နား တည့်တည့်လေးထား "

ဦးမင်းနိုင်မှာ သူ့ပေါင်ကြားရှေ့ ထိုင်နေသော ဒေါ်စန္ဒာကျော် အား စိုက်ကြည့်ကာ အမိန့်ဆန်ဆန် ပြောဆိုနေပြန်သည်။ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ မလွန်ဆန်ရဲဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးတုတ် လျက် အနေထားဖြင့် လီးထိပ်နား ပါးစပ်ဟထား ပေး၏။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ အပြုမူကြောင့် ကျေနပ် အားရ နေကာ လီးထိပ် တည့်တည့် ဟနေသော ပါးစပ်လေးထဲ ဒစ်ဖူး တေ့ကာ ဖင်ရှုံ့ပြီး သေးများ ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။ လီးထိပ် အပေါက်လေးမှ ငံကျိကျိ သေးရည်များက ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ အာခေါင်ထဲထိ အရှိန် ပြင်းပြင်း နှင့် ပန်းထွက်သွားတော့၏။

" ဝု   … ဖလူးးး … အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် "

ငံကျိကျိ အရသာနှင့် သေးရည်များ အဆက်မပြတ် ဝင်ရောက်လာသဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် တဟွတ်ဟွတ်ဖြင့် သီးကာ ချောင်းဆိုး နေပြန်သည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ သေးပန်းရင်း ခဏရပ်ကာ ဒေါ်စန္ဒာချို၏ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်အား လက်ဖြင့် လိမ်ဆွဲပစ်တော့၏။

" ငါ့သေးကို … ရွံတယ်ပေါ့ … ဟုတ်လား  … ဟမ် "

" အမလေး … နာလိုက်တာ  … မဟုတ်ပါဘူး … မျိုချရင်း … သီးသွားလို့ပါ ကိုမင်းနိုင်ရယ် … အားးး အားးး … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

ဦးမင်းနိုင်မှာ နို့သီးခေါင်း ၂ဖက်အား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေ လိမ်ဆွဲလိုက်သဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် မျက်ရည် များ ဝိုင်းလာတော့သည်။

" နောက်တစ်ခါ … ငါသေးပေါက်ထည့်ရင် … အသက်အောင့်ပြီး မျိုချ …  မသီးစေနဲ့ … အင့်အင့် "

" ဟုတ် … အမလေးးး    အ     အ …… သေပါပြီ … တော်ပါတော့ရှင် … နာလို့ပါ "

" ပါးစပ် ပြန်ဟ … သေးက ကျန်သေးတယ် မပြီးသေးဘူး "

ဦးမင်းနိုင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ လီးထိပ်တည့်တည့် ကပျာကယာ ပါးစပ်လေးဟ ပေးထားလိုက်၏။ ဒီတကြိမ် ဦးမင်းနိုင်မှာ အောက် နူတ်ခမ်း ပေါ် ဒစ်ဖူး မေးတင်ကာ  ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါက်ထည့်လိုက်တော့သည်။

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ သိမ်ငယ်စိတ်ဝင်နေရာမှ လီး အရည်ပြားနှင့် မျက်နှာတဝိုက် ပွတ်သပ်ပေးစဉ် ခံစားမှု့ ပြောင်းလာကာ ရမ္မက်သွေးများ ဆူကြွ လာရသည်။ ဦးမင်းနိုင် ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ သူမ မျက်နှာရှေ့ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ထောင်မတ်နေ၏။ ဖြူဖွေး တုတ်ခိုင်သော သူမ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြား ဆီးခုံးလေးထက် နက်မှောင် တွန့်လိပ်နေသော စောက်မွှေးအုံကြီးအောက် စောက်ပတ် အုံမှာ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ဖေါင်းကြွနေပြန်သည်။ ဦးမင်းနိုင် လက်တဖက်မှာ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက် ပွတ်သပ်နေရာ ဒစ်ကြီး ကားထွက်လာတိုင်း အနီးကပ် မြင်ကွင်းကြောင့် ရမ္မက်ခိုးများ ဟုန်းခနဲ တောင်လောင် လာ၏။ အသားများ တဆက်ဆက် တုန်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီး ထနေပြန်သည်။

" ထရပ်ပြီး … ဟိုဖက်လှည့် … ဖင်ကုန်းစမ်း "

ထူးထူးခြားခြား ဦးမင်းနိုင် ခိုင်းသမျှ လုပ်ပေး နေရသည်ကို စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်သလို ခံစားလာရ၏။ ဦးမင်းနိုင်အား ကျောပေးကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဒူးကွေးကာ လက်ထောက်ထားရင်း ဖင်ကြီး နောက်ပစ် ထားလိုက်ပြန်သည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာလည်း သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ၏ မယားချောလေး ဖင်ကြားမှ ပြူးထွက် နေသော စောက်ဖုတ်ကြောင့် ကာမစိတ်များ ထကြွနေ၏။ ဦးမင်းနိုင်မှ ခုံပေါ်ထိုင်နေရာမှ ဆက်ကနဲ့ ထရပ်ပြီး ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ခါးလေးအား စုံကိုင် လိုက်သည်။ ဖေါင်းကြွ နေသော စောက်ပတ်အုံအား လီးထိပ် လာတေ့ သည်နှင့် မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ လီးအဝင် စောင့်နေ လိုက်၏။

" ဗျစ် … အားးးး "

ရုတ်တရက် ပစ်ဆောင့်လိုက်တဲ့ လီးကြီးကြောင့် ခေါင်းမော့ သွားပြီး ဖင်ကြီးကော့တက်သွားပြန်သည်။မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များအောက် ဖင်သားစိုင်များ တုန်ခါနေရာ ဦးမင်နိုင် အဖို့ လိုးမဝ နိုင်အောင် ဖြစ်နေ ရှာ၏။

" ဘွတ် ဘွတ် … ဖွပ် … ဗျစ် …… အ …… ဆောင့်ဆောင့် … မရပ်နဲ့ "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပါးစပ်မှ ဖွင့်၍ တောင်းဆို နေရပြန်သည်။ ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ စောက်ပတ် ထဲ လီးဝင်လီးထွက် သံများ ဆူညံလာ၏။ ဦးမင်းနိုင် လီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုး လာသဖြင့် ပြီးတော့မည်မှန်း ခံစားသိရှိနေသည်။လီးကြီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ကာ ဖင်ကြီး ဝိုက်ပေးနေစဉ် ဦးမင်းနိုင် လက်နှစ်ဖက်မှာ ခါးကိုင် ထားရာမှ တင်းမောက်နေသော နို့အုံအား ပြောင်းကိုင်ကာ အားရှိသလောက် ဆွဲလိုးနေတော့၏။

" ဖွပ်ဖွပ် … အ  … ကောင်းလိုက်တာ … ဘွတ် ဘွတ် … အားဟား … ရှီးး …  ပြွတ် … ပြွတ်စွပ် … ဒုတ် ..အ   အားးးးးး "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် တအားအား ညည်းရင်း ဖင်ကြီး ရသလောက် နောက်ပစ် ကော့ထား ပေးလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ခံစားလိုက်ရပြီး လီးအား ဆွဲထုတ် သွားချိန် လရည်များနှင့် စောက်ရည်များ ပေါင်းပြီး ပွက်ကနဲ့  အန်ထွက်လာတော့၏။ ပေါင်ခြံထဲ အဖုတ်မှ ထွက်ကျသော အရည်များအား ဦးမင်းနိုင်မှာ လက်ချောင်းဖြင့် သပ်ယူရင်း ပါးစပ်နား ကပ်ပေးရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် မက်မက် မောမော စုပ်ယူ မျိုချမိနေသည်။ အခန်းထဲ ရေခဲ သေတ္တာ ထဲမှ  အအေးဗူး တစ်ဗူးစီ ထုတ်သောက်ရင်း  အမောဖြေ လိုက်ကြ၏။

....................................................................................................................................

တဖြည်းဖြည်း ဦးမင်းနိုင် ပြန်ရမည့်ရက်က နီးကပ်လာခဲ့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော်နှင့် ပတ်စပို့ ကိစ္စများလုပ်ကာ နိုင်ငံခြား ပြန်မည့် နောက်ဆုံးည ရောက်ရှိလာ၏။ ထုံးစံအတိုင်း စားကြသောက်ကြဖြင့် အမှောင်ထု ကြီးဆိုးလာရာ ညနက်လာတော့သည်။ ထူးထူးခြားခြား လင်တော်မောင်အား အိပ်ဆေး မခတ်ခိုင်းသဖြင့် ဘေးမှ အမြည်း ပြင်ဆင်ပေးရင်း အခြေနေ စောင့်ကြည့်နေရပြန်၏။

" မင်း … ဒီတခါ ပြန်ရင် … အပြီး ပြန်လာကွာ … မင်းနိုင် "

" အေးပါ … နေသော်ရာ … ငါလည်း မြန်မာပြည်မှာပဲ … အခြေချတော့မှာပါ … ဟိုက ရှယ်ယာ တွေ အကုန် ရောင်းထုတ်ပြီးတာနဲ့ … ပြန်လာခဲ့မယ် "

လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော်နှင့် စကားပြောရင်း ဦးမင်းနိုင် ခြေထောက် တဖက်မှ စားပွဲခုံအောက်မှ ဆန့်ထွက်လာပြီး ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိလာသည်။ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ လှမ်းကြည့်စဉ် ဦးမင်းနိုင်မှာ ခပ်တည်တည်ဖြင့် ဦးနေသော်အား စကားပြောနေ၏။ စားပွဲခုံ၏ တောင်ဖက်တွင် ဦးမင်းနိုင် ထိုင်နေပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံ၂လုံးတွင် ဒေါ်စန္ဒာကျော်နှင့် ဦးနေသော် ထိုင်နေကြသည်။ ဦးမင်းနိုင်နှင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော် မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားမို့ ခြေဆန့်ထုတ်ရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ပေါင်ကြားတည့်တည့် ထောက်မိ တော့၏။

ခြေမထိပ်လေးမှာ ထမိန်အပြင်မှ ပေါင်ဂွထဲ ထိုးကလော်နေသဖြင့် စောက်ပတ်အုံ ထိပ်ရှိ အစိလေးအား ထိမိစဉ် ဒေါ်စန္ဒာကျော့် ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက် သွားသည်။ လင်ဖြစ်သူ ဘေးထားပြီး သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်က ခြေမလေးဖြင့် အဖုတ်အား ကလိ ပေးနေ သဖြင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးနှင့် လင်တော်မောင် ဦးနေသော်အား ခိုးကြည့်ရင်း ခြေမလေးအား ပေါင်နှင့် ညှပ်ထားလိုက်ပြန်၏။ တဖြည်းဖြည်း ဦးနေသော် စကားများမှာ အာလေး လျှာလေး ဖြစ်လာကာ မူမမှန် တော့ပေ။ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူနှင့် ခွဲခွာတော့မည့် ညမို့ အတိုင်းဆ မရှိ သောက်မိနေသည်။ ခဏအကြာ ဦးနေသော် တယောက် စားပွဲခုံပေါ် ခေါင်းစိုက် သွားတော့၏။

ဦးနေသော် မှောက်သွား သည်နှင့် ဦးမင်းနိုင် မှာ ထရပ်ရင်း ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ဘေးနား လျှောက်လာကာ ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်လိုက်သည်။ မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လီးအား ထုတ်ကာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် ခေါင်းအား ဆွဲလှည့်ရင်း ပါးစပ်နား လီးထိပ် တေ့ပေး နေ၏။

" ဟင် … ကိုမင်းနိုင် … ဟို  ဟို … "

စကားပြောရင်း လင်တော်မောင် ကြားသွားမည် စိုးသဖြင့် ပါးစပ်လေး လက်နှင့် ပိတ်ကာ ဦးမင်းနိုင်အား မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြနေသည်။

" မပူပါနဲ့ … ခုန နေသော့် ဘီယာခွက်ထဲ … ငါ …  အရက်တွေ … ရောထည့်ထားလိုက်ပါတယ် "

" အု … ပလွပ် … ပြွတ် ပြွတ် …… ဝူးးး    အု "

ဦးမင်းနိုင်မှာ ပြောလည်းပြော ပါးစပ်အား ဖိလိုးနေသည်။ လိင်နှင့် ပက်သက်ပြီး အထက်စီးမှ ဆက်ဆံခံလိုက်ရတိုင်း သိမ်ငယ်စိတ်လေး ဝင်ရောက်လာပြန်၏။ သို့သော် လင်ဖြစ်သူ၏ အပြုစု အယုယနှင် မတူပဲ ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း ပြောဆို ဆက်ဆံချိန်ခဏ ထူးဆန်းစွာ သာယာ နေမိပြန်သည်။

" ကောင်းတယ်မလား … ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ … လိုးပေးတာ "

ဦးမင်းနိုင်မှာ ယုတ်မာ ရိုင်းစိုင်းသော စကားများပြောကာ လီးအားထုတ်ကာ ပါးပြင်နှင့် ပါးစပ်အား လီးတန်ဖြင့် တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပေးနေ၏။

" ကြိုက်လား …  ဖြေစမ်း … စန္ဒာ "

မေးလည်းမေး ပါးစပ်ထဲ လီးပြန်ထည့်ကာ အရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်သည်။

" အု … ဖလု … ဝေါ …… အင်း  ကြိုက်တယ် "

လီးပြန်အထုတ် အသက်လုရှုကာ ပြန်ဖြေလိုက်ရ၏။

" ခဏနေ … စန္ဒာ့ … လိုးမယ့် လီးကြီး … အားရအောင် စုပ်ထားစမ်း … ရော့  အင့် "

လျှာရဲ့ အထိအတွေ့နှင့် အာခေါင်ပျော့လေး ပွတ်တိုက် မှု့ကြောင့် လီးကြီးက တောင်မတ်ပြီး မာထင်လာရာ ဦးမင်းနိုင်မှာ လည်ပင်ကြောတွေ ထောင်လာပြီး ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏  နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အကျိအချွဲတွေ ထွက်လာမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပေးလိုက် တော့၏။

ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးကြီးက သူမ မျက်နှာရှေ့  ရမ်းခါနေသည်။ လင်ဖြစ်သူ အမြတ်တနိုး နမ်းရှိုက်နေသော နူတ်ခမ်းလေးအား လီးနှင့် အလိုး ခံလိုက်ရတိုင်း  စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလိုလို ကျေနပ် သလိုလိုနှင့် ခံစားမှု့က ရှုပ်ထွေးနေ၏။

" ကောင်းလိုက်တာ … စန္ဒာရာ … နေသော် ခုနေ နိုးလာပြီး … မြင်ရင် … ဘယ်လို နေမလည်း မသိဘူး "

ဦးမင်းနိုင် မှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ခုံအား ဆွဲလှည့်ကာ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ခါးညွတ်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဆွဲဖြဲလိုက်၏။

" အာ "

ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် လင်ဖြစ်သူ ဘေးထာပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားမှ သူမစောက်ပတ်လေးအား ဖြဲကြည့်နေသဖြင့် မျက်နှာပူကာ ခေါင်းလေး ဘေးလွဲ ထားလိုက်ပြန်သည်။ လင်တော်မောင် နိုးလာမလားဟု တွေးကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်နေရ၏။ ရုတ်တရက် အဖုတ်လေးပေါ် ဦးမင်းနိုင် လျှာဖျားလေး  ထိကပ်လာသဖြင့် အတွေးစ ပျက်ကာ ခုံပေါ် ထိုင်လျက်အနေထားနှင့် အောက်ဖက် ငုံ့ကြည့်မိသည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှ စ၍ အစိလေးပေါ်ထိ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးသဖြင့် ဖင်ကြီး အလိုလို ကြွတက် သွားရပြန်၏။ လင်တော်မောင် ဦးနေသော် ခဏတိုင်း ယက်ပေးသော်လည်း ခံစားမှု့က ဒီလောက် မကြွခဲ့ပေ သူမကိုယ်သူမ အံအောနေသည်။

စောက်စိ လေးမှာ ပြူးထွက်လာပြီး စောက်ရေများ အိုင်လာကာ ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျလာတော့၏။ အဖုတ်ဘေး နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက် ဖေါင်းကြွလာရင်း အလိုလျောက် ပေါင်တန်လေး ထပ်ဖြဲကာ ခါးကော့ ပေးနေပြန်သည်။ ထိုစဉ် ဦးမင်းနိုင်မှာ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြဲကာ ညဘက် လက်ခလယ်ဖြင့် အထက်အောက် ဖိဆွဲပေးလိုက်၏။

" အ   …… ရှီးးးး းးးးး …… အဟင့်  ဟင့် "

စောက်ပတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားကလေးများအား လက်ချောင်းထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်နားမှ အစိလေး ထိုးကလော်ပေးရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် အကြောထဲ တဖျင်းဖျင်းနှင့် အရသာ ထူးနေရသည်။ လက်ချောင်းလေးအား အဖုတ်ထဲ ထိုးမွှေရင်း အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးရာ အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာ၏။

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ဘေးမှ မူးမှောက်နေသော လင်တော်မောင်အား ဂရုမစိုက်တော့ပဲ အားမလို အားမရဖြင့် ဖင်ကြီး ကော့ကာ လက်ချောင်းထိပ်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်အား လိုက်တေ့နေရပြန်သည်။

" ထပြီး … စားပွဲခုံပေါ် ပက်လက် လှန်လိုက် "

ဦးမင်းနိုင်မှာ စားပွဲခုံပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ကော့ပျံနေသော ဒေါ်စန္ဒာကျော်အား ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ဖိသွင်းပစ်၏။ တဗျစ်ဗျစ် မြည်သံနှင်အတူ အဖုတ်ထဲ လီးကြီး အရင်းထိ ဝင်သွားတော့သည်။

"  အီး …… ကျွတ်ကျွတ် … ဖြေးဖြေးလုပ်နော် … ရှင့်ဟာက … တုတ်တယ်  … ကိုမင်းနိုင် … အဟင့် "

တချက်ထဲနှင့် လီးအရင်းထိ ဝင်လာသဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ မျက်စိမျက်နှာ ပျက်ကာ ဒူးကွေး မြှောက်ပြီး ခုံပေါ် ထောက်ထားသော လက်မောင်းအိုး ၂ဖက်အား ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက်၏။ တုတ်ခိုင် ကြီးမားသော လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်ထွက်နေသည်။ ဒူးမြှောက်ခံထားသဖြင့် လီးအရင်းနား ရောက်တိုင်း ကပ်မသွားစေရန် ဒူးဖြင့် တွန်းထားရ၏။ စောက်ခေါင်းဝ လေးမှာ လင်ဖြစ်သူ ဦးနေသော် လီးတချောင်းသာ ဝင်ဘူးသဖြင့် စံချိန်မှီ လီးကြီးအား အံကြိတ်ခံနေရသည်။

မျက်နှာတဝိုက် ချွေးစေးပြန်ကာ အံကြိတ်ခံနေသော မျက်နှာချောချောလေးအား ကြည့်ကာ ဦးမင်းနိုင်မှာ နို့အုံတဖက်အား ကုန်းစို့ကာ နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးအား  မနာ့တနာ ကိုက်ပေးလိုက်၏။ လီးတဝက်လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ကာ လွတ်နေသော နို့အုံတဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးနေတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် လီးအရင်းထိ ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်လိုးရင်း ခါးအားဖြင့် ဝိုက်ပေးရာ လီးအရင်း အောက်ဖက်မှ လဥနှစ်လုံးမှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော် ဖင်ဝလေးအား မထိတထိဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးသလို ဖြစ်နေ၏။ စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်ဖူးကြီးမှ ချိတ်ဆွဲပေးရင်း နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်အား တလှည့်စီ စို့ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်ကလည်း ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးရင်း မသိမသာလေး ကော့ထိုးနေသည်။

မျက်လုံးရွှဲကြီးများနှင့် ဦးမင်းနိုင်အား စိုက်ကြည့်ကာ တအီးအီးဖြင့် ညည်းသံလေး ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဦးမင်းနိုင်မှာ နို့စို့ရင်း မျက်နှာလေးအား အဆက်မပြတ် ကြည့်နေသဖြင့် အကြည့်ချင်းဆုံသည်နှင့် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက်အား စုံညှစ်ကာ အရင်းထိ ကပ်ထားသော လီးအား ဒစ်ဖျားနားထိ ထုတ်ကာ တဆုံး ဆောင့်လိုးပစ်၏။

" ဗျစ် … အ …… ဘွတ်   …  အားးးး ………… အမလေးးး "

စောက်ပတ်ထဲ  မဆန့်မပြဲဖြင့် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာပြီး လက်နှစ်ဖက်က ဦးမင်းနိုင် လက်မောင်းအိုး ၂ဖက်အား ကုတ်ခြစ်ပစ်သည်။

" အီး  …… နာလိုက်တာ ကိုမင်းနိုင်ရယ် … အဟင့်   ဟင့် … ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးပါနော် "

သို့သော် ဒီတကြိမ် ဦးမင်းနိုင်မှာ မညှာတော့ပဲ ကော့ပျံနေအောင် ဆောင့်လိုးပစ်၏။ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း ဒေါ်စန္ဒာကျော့် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်း သားလေးမှာ လိပ်ပါသွားကာ လီးပြန်အထုတ်တွင် အပြင်သို့ ဖေါင်းကားပါလာပြန်သည်။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား လီးအရည်ပြား တင်းတင်းဖြင့် ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း အရသာ ၂မျိုး တပြိုင်ထဲ ခံစားနေ၏။ ဦးမင်းနိုင်မှာ မနားတမ်း ဖိလိုးရင်း ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေကာ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုးပေးပြန်သည်။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာကာ တဇွိဇွိ တဇွပ်ဇွပ်ဖြင့် လီးအရသာ တွေ့လာရ၏။ လီးကြီး ပြန်အထုတ်တွင် စောက်ခေါင်း ထဲ ဟာသွားသဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ဖင်ကြီးကြွလာပြီး လီးအရင်းထိ လိုက်ကပ်ပေးနေမိတော့သည်။ အသံမထွက်အောင် အံတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ ပေးနေမိတော့၏။

" ရှီးးးး …  အားဟား … အင့်  … စန္ဒာ လေးဘက်ကုန်း လိုက် "

အလိုးခံ ကောင်းနေစဉ် ဦးမင်းနိုင် စကားကြောင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် တုံ့ဆိုင်းတုံ့ဆိုင်းဖြစ်သွားပေမယ့် ဦးမင်းနိုင်မှာ လီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်၏။ ရှက်လည်းရှက် ကာမအရှိန်လည်း တက်နေသဖြင့် မြန်မြန်ပြီးသွားစေရန် စားပွဲခုံပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ခါးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ ဒူးခေါင်း ၂ဖက်အား ကားခိုင်းရင်း ဖင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးကာ တချက်ထဲ လီးအရင်းထိဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းပြန်၏။ ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် အသံမထွက်အောင် ထိန်းထားသည့်ကြားမှ အားကနဲ့ အော်မိလိုက်ပြန်သည်။

" အားးးးး    အမေ့  …  သေပါပြီ …… ကျွတ်ကျွတ် "

အသံကအနည်းငယ် ကျယ်သွားသဖြင့် မူးအိပ်နေသော လင်ဖြစ်သူများ ကြားသွားမလားဟု စိုးရိမ်နေသော်လည်း  ဦးမင်းနိုင်မှာ ဆွဲဆွဲ လိုးနေတော့၏။ ဆောင့်ချက်က ထိထိမိမိနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသား ထဲ ဒစ်ကြီးမှ ပွတ်ဆွဲနေရာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ ဖင်ကြီးကော့ကာ လီးဝင်လာတိုင်း နောက်ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေး လိုက်ပြန်သည်။

" အို အို … ကောင်းလာပြီ ကိုမင်းနိုင်ရယ် … စန္ဒာ ခံနိုင်ပါပြီ … စိတ်ကြိုက်သာ လိုးတော့ … အ   အားးး  အားးးး ……… "

ဦးမင်းနိုင်မှာ တုတ်ခိုင်သောလီးကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ပစ်လိုးရင်း နို့အုံ နှစ်ဖက်အား  ဆုပ်ချေပေးနေ၏။

" ဘွတ်  … အ … ဗျစ်    ဗျစ် … အမလေး … ကျွတ် "

လီးကြီးမှာ အဖုတ်ထဲ စီးကျပ်နေပြီး  ဆောင့်အားကလည်း အားပါသဖြင့် ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာ စုပ်သပ်ညည်းကာ စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမရပဲ ဖင်ကြီးထောင်ကာ ရှေ့ကိုယ်လုံးအား ခုံပေါ် ပိပြားနေအောင် ကပ်ထား လိုက်၏။ သားအိမ်ဝ ဒုတ်ခနဲ့ လာလာ ဆောင့်သဖြင့် အံကြိတ်ကာ တောင့်ခံနေရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။ ထိုစဉ် မူးအိပ်နေသော ဦးနေသော် နိုးလာကာ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် အိမ်သာဘက် သေး သွား ပေါက်ရာ ဦးမင်းနိုင်မှာ လီးအား အမြန် ပြန်ထုတ် ကာ အရင်ထိုင်ခဲ့သော ထိုင်ခုံပေါ် ပြန်ထိုင် နေလိုက်၏။

ဒေါ်စန္ဒာကျော်မှာလည်း ခုံပေါ်မှ ဆင်းကာ အရက် ပုလင်းများ ဘီယာပုလင်းများ သိမ်းဆည်း နေတော့သည်။ နောက်ရက် မနက် လင်မယား ၂ယောက်လုံး ဦးမင်းနိုင် အား လေယဉ်ကွင်း လိုက်ပို့ရာ ဦးနေသော်မှာ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူအား မြန်မာပြည် အမြန် ပြန်လာရန် ပြောနေရှာ၏။

" မင်း ရှယ်ယာတွေ … အကုန်ရောင်းပြီး … အမြန် ပြန်လာကွာ … မင်းနိုင် "

" အေးပါ … နေသော်ရာ … မင်းကသာ ဇွတ်ခေါ်နေတာ … မင်း မိန်းမ က … မလှုပ်ပါလား "

" ဟမ် … စန္ဒာကလည်း … ကိုမင်းနိုင် ကို … မျော်နေပါ့မယ်ရှင် "

ဒေါ်စန္ဒာကျော့် စကားကြောင့် ဦးမင်းနိုင် မျက်နှာကြီး  ပြုံးရွှင် သွားရာ ထိုအပြုံးကိုတော့ ဦးနေသော် တယောက် နားလည်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

.................................................................................................

စိတ်ကူးယဉ် ဇတ်လမ်း လေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူး တင်ရှိ ပါသည်။

မောင်ခြိမ့်

ပြီးပါပြီ

ကာမ အမွေ (စ/ဆုံး)

ကာမ အမွေ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - နရသူ (အတွေးပင်လယ်ပြာ)

အခန်း ( ၁ )

ဝင့်ဝါလှိုင် အလုပ်ကနေ အိမ်ပြန်ရောက်သည်ဆိုတာနှင့် အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ သူမအိပ်ခန်းနှင့်တစ်ခန်းကျော်မှာရှိသည့် သူမရဲ့အစ်ကိုဖြစ်သူ ကျော်မင်းမောင်ရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှ အစ်ကိုနှင့်မရီးဖြစ်သူဖွေးစိန်တို့ရဲ့ အသံတွေကို စတင်ကြားရပြီ။

"ဖွေး ဖွေး လုပ်လေဟာ နင့်ပေါင်ကိုဖြဲစမ်းပါဟ လုပ်ရကိုင်ရခက်လွန်းလို့"

"ကိုကလဲ ဖွေးဖြဲပေးထားသားနဲ့ဥစ္စာ မသိဘူး ဒီထက်ထပ်ဖြဲမပေးနိုင်ဘူး ကိုယ့်ဖာသာ လုပ်စရာရှိတာလုပ် ဟွန်း"

"ပြွတ် စွတ် ဖွတ်"

"အား အာ့ အ အ ရမ်း ရမ်းပဲ ဟင့် ဝင် ဝင်ပြီ အိ အာ့ အ"

"ဘွတ် စွတ် ဖွတ် ပြွတ် ဘု ဘွတ်  ဖွတ် ဘု ဘုတ် ဖတ် ဗွပ်"

အသံတွေက အတိုင်းသား။ အခန်းရှေ့နား ရောက်နေသူ မပြောနှင့်။ အိမ်ပေါက်ဝကနေတောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားနိုင်သည်။

"ဟာ ဟိုနှစ်ယောက် ဆော်နေကြပြီထင်တယ် မိုးဖြင့်မချုပ်သေးဘူး ကျွတ် တော်တော်တင်းတဲ့ဟာတွေ အကောင်ကလည်းတင်း ကောင်မကလည်း လင်လုပ်တဲ့လူကို တစ်စက်ကလေးမှ အလျှော့မပေးမယ့်ပုံ ဟွန်း ပြောချင်ဘူး"

နှုတ်ခမ်းလေးကို မဲ့ရွဲ့ကာဖြင့် သူမစိတ်ထဲကပဲ တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်ပြောလိုက်မိသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်က ဆယ်တန်းအောင်ပေမယ့် ဘွဲ့ကမရသေး။ နှစ်နှစ်တောင်ကျန်သေးသည်။ အဝေးသင်တက္ကသိုလ် ဆက်တက်ရင်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ဝင်ငွေရအောင်ဆိုပြီး မြို့ထဲက အလှကုန်ပစ္စည်းရောင်းချသည့် စတိုးဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်မှာ အရောင်းစာရေးမလေး အဖြစ် အလုပ်ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေတာ ဖြစ်သည်။ အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်ကိုတော့ ကြုံရာလိုင်းကားစီးပြီး ကိုယ့်ဖာသာ အသွားအပြန် လုပ်ရသည်။

အစ်ကိုကျော်မင်းမောင်ကတော့ ပွဲစားယောင်ယောင်ဘာယောင်ယောင်နှင့် ဟုတ္တိပတ္တိအဖြစ်ရှိလှသူမဟုတ်။ အမေရှာဖွေခဲ့သမျှ အထုပ်ကို ညာဝါးစားနေသူဖြစ်သည်။ ညားကာစသူ့မိန်းမကျတော့ လောဘသက္ကာယလေး နည်းနည်းပါးပါးရှိသည်။ နိမ့်ကျသည့်ဘဝမှ လာခဲ့သူဖြစ်၍ ငွေတန်ဘိုးကို သိသည်။ သူမက ယခင်အပျိုဘဝကတည်းက ပညာရေးတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့် ကျောင်းမှထွက်ကာ သူတို့ရပ်ကွက်ထဲမှာ နှစ်လုံးထီတွေဘာတွေ လည်ရောင်းပြီး စီးပွါးရှာခဲ့သူမို့ ယခုလည်း ထိုအလုပ်ကိုပင် ဆက်လုပ်နေသည်။

ဒီနေ့က စနေနေ့ သူတို့အတွက် အလုပ်ပိတ်ရက်ဖြစ်၍ နေ့လည်ဖက် အိမ်မှာလူတစ်ယောက်မှမရှိတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး လင်မယား နှစ်ယောက်သား နေ့ခင်းကြောင်တောင်ပင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ချစ်နလန်ထ၍ အပီအပြင် ချစ်ပွဲဝင်နေကြတာဖြစ်သည်။ အမေလုပ်သူ ကိုယ်တိုင်ကလည်း အိမ်မှာ ဘယ်တော့မှ မြဲသည်ဟူ၍ မရှိ။ အားအားရှိ သူ့အဆက်ဘဲနာကြီးတွေရှိရာ အပြင်ကိုပဲ မကြာခဏ သွားသွားပြီး အချိန်ပြည့် အိမ်လည်ထွက်နေတာလေ။ သူတို့လင်မယား လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်နိုင်အောင်လို့ တမင် ရှောင်ပေး ထားသလား လို့တောင် ထင်ရသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင် သူ့အစ်ကို ကျော်မင်းမောင်အကြောင်း ကောင်းကောင်းသိသည်။ မျက်နှာရူးသလောက် ဏှာတော်တော်ထန်သည့်ကောင်။ သူနှင့်မှ အသက်လေးနှစ်လောက်ပဲ ကွာတာမို့ ငယ်ငယ်ကတည်းက နင်နှင့်ငါနှင့်ပဲ နှုတ်ကျိုးကာ ပြောလေ့ဆိုလေ့ရှိကြသူတွေ။ လူပျိုဘဝကတည်းက အားအားရှိ ဗွီဒီယိုအောက်စက်နှင့် ဖုန်းထဲကနေ အောကား (အပြာကား) တွေကြည့် ဂွင်းထု ကောင်မလေးတွေ သူ့ရှေ့ကနေ ဖြတ်မသွားနှင့် ဖြတ်သွားပြီဆိုတာနှင့် သူမတို့ရဲ့ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အသည်းအသန် လိုက်ကြည့် လိုက်ချောင်း (အိမ်က ညီမလုပ်သူ ရေချိုးတာကိုပင် ချမ်းသာပေးသူ မဟုတ်ပါ။ 

ဒါတောင် သူတို့နှစ်ယောက်က မောင်နှမအရင်းအခြာတွေ မဟုတ်ကြလို့သာ တော်သေးသည်။ အင်းလေ အရင်းဆိုရင်တောင် ဆန်ရင်းနာနာဖွတ်မည့် လူစားမျိုးလားမသိ။ ကိုယ့်ညီမ သူများလုပ်ခိုင်းပြီး သူက အေးအေးလူလူ ဖီလင်ယူပြီး ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ချင် ကြည့်နေမှာ ခိခိ ခိ။ ) ဝင့်ဝါလှိုင်က ယခုလက်ရှိ သူ့အမေ (မွေးစားအမေ) ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင်ရဲ့ ဖအေတူမအေကွဲ ညီမဖြစ်သူ အေမီလှိုင်က မွေးတာဖြစ်သည်။ တူမတော်စပ်သည် လို့ပဲ ဆိုရမည်။ မွေးပြီးစားတာ ဖြစ်သည်။ 

သူ့မိဘတွေ အလုပ်ခွင်ကအပြန် လမ်းမှာ ကားအက်ဆီးဒင့် ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း သေဆုံးသွားကြ၍ အစ်မဖြစ်သူ ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင်ကပဲ တစ်ယောက်တည်း မိတဆိုးဖတဆိုး ကလေးအဖြစ်နှင့် လောကအလယ်မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့ရှာသည့် သူမကို သူ့ရဲ့အမွေစားအမွေခံသမီးတစ်ယောက်အဖြစ် အပြီးအပိုင် ခေါ်ယူမွေးစားလိုက်တာ ဖြစ်သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူ့လက်ပေါ်မှာပဲ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတာမို့ နှစ်ယောက်သား သားအမိ အရင်းလိုပဲ ဖြစ်ကာ သံယောဇဉ် တွယ်နေကြပေပြီ။

ကျော်မင်းမောင်က လူပျိုပေါက်ဘဝကတည်းက ကျောင်းမှာ သူနှင့်ရည်းစားဖြစ်နေသည့် ကောင်မလေးတွေကို အိမ်အထိ မရအရ ခေါ်ခေါ်လာပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်နေကုန်တစ်နေခမ်း နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် ဟိုစမ်းဒီစမ်း လက်သရမ်းလိုသရမ်း ဖြုတ်လိုဖြုတ် လုပ်နေသည့်ကောင်။ ကောင်မလေးတွေဆိုလျှင်လည်း ပထမအစမှာ အင်တင်တင် မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်း စမ်းစမ်း နှာကလေး တရွှတ်ရွှတ်နှင့် နောက်ပိုင်း တစ်ကြိမ်ကနေ နှစ်ကြိမ် ဖြစ်လာပြန်တော့လည်း သူ့ဟာနှင့်သူ အသားကျပြီး အောက်ကနေ သူတို့ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလက်ပါ ကုန်းခံကော့ခံပေးရုံမျှမက တစ်ခါတစ်ရံ သူတို့ကပင် ကျော်မင်းမောင်ကို အပေါ်စီးကနေဦးဆောင်ြ့ပီး ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကာမပွဲတော်ကြီး ဆင်နွှဲလိုက်ကြသေးသည်မဟုတ်လား။ 

ကျော်မင်းမောင်ရဲ့ကံဇာတာကိုကလည်း ဆန်းသည်။ သူနှင့် ရွယ်တူတန်းတူ ကောင်လေးတွေထက်ကို ဒီမှာဖက်တွင် အကျိုးပေးလွန်းသူဖြစ်သည်။ လီးကလည်း လူနှင့်မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းလို့ပဲလားတော့မသိ။ ဘယ်မိန်းကလေးမဆို သူနှင့် တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ဒိတ်လုပ်ဖူးသွားပြီ ဆိုလျှင်ဖြင့် သူ့ကိုသာ ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ ဆိုသလို သူ့ကိုမတွေ့ဘဲနှင့်မနေနိုင်အောင်ကို တမ်းတမ်းစွဲသွားကြရသူတွေ ချည်းပင်။ ဒါကလည်း အံသြစရာ ကောင်းလှသည့် အချက်တစ်ချက် ဖြစ်သည်။

မိန်းမ ရမယ့်ရတော့လည်း ဖွေးစိန်လို ပျံတန်တန်နန့်တန့်တန့် စောက်ပတ်ရော လီးရောမက်သည့် ခပ်ရွရွကောင်မလေးမျိုးနှင့်မှ အကြောင်းပါ ရတယ်လို့။ ဖွေးစိန်က ရုပ်ကလေးလှပြီး အလုပ်လုပ်ချင်စိတ်ကလေး ရှိတာကလွဲလို့ သူတို့မျှော်လင့်ထားသလို ဘာအထုပ်အထည် တစ်ခုမှ ပါမလာခဲ့ပါ။ သူဋ္ဌေးသမီးမှ မဟုတ်တာကိုး။ သူရှာတာတွေလည်း လင်မယားနှစ်ယောက် သုံးဖြုန်းပြီး ကုန်တာပဲများသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ပုံစံကြည့်ရတာ အချိန်ပြည့် ပျော်မဆုံးမော်မဆုံး ရှိကြပုံပင်။ အကျင့်ချင်းလည်းတူ စရိုက်ချင်းတူသော အသွင်တူသူနှစ်ယောက် ပေါင်းစပ်မိကြသည့်အခါတွင်မတော့ နှစ်ယောက်ပေါင်းလောင်းကျော် ဆိုသည့်စကား အတိုင်း အခြေအနေက ယခုကြားရမြင်ရသကဲ့သို့ သာ၍ပင်ဆိုးနေပေတော့သည်။

.........................................................................................................................................

ဖွေးစိန် ...။

သူ့နာမည်ရင်းက ဖွေးစိန်တော့မဟုတ် ... မြူနှင်းဖွေးတဲ့။

အသားအရေက တရုတ်မလေးလို ဖြူဖြူဆွတ်ဆွတ် ဖွေးဖွေးဥဥလေး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးလည်း မဆိုးလှ။ လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ချစ်ချင်စရာ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် ခလေးမလေးပဲဖြစ်သည်။ လှသည် တောင့်သည်လို့ ပြော၍ရသည်။ ဘိုမအရုပ်ကလေးလို အသားအရေ ဖွေးဥနေအောင် ဖြူနုသူမို့လို့လည်း သူ့ကို အိမ်ကလူတွေက ဖွေးစိန်လို့ ချစ်စနိုးလေး အနွတ္တသညာ ပြုကာ မှည့်ခေါ်ကြရင်း ကြီးပြင်းလာသည်အထိ ကျောင်းမှာရော အရပ်ထဲမှာပါ ဖွေးစိန်ရယ်လို့သာ တောက်လျှောက် နာမည်တွင် သွားရခြင်း ဖြစ်သည်။

ဝင့်ဝါလှိုင် သူမအခန်းဖက်ကို တိတ်တိတ်ကလေး ဝင်ရောက်လာပြီး လက်က ထမင်းဘူး ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် အခြား တိုလီမိုလီ အလှပြင် ပစ္စည်းများ ထည့်ထားသည့် ပလပ်စတစ်ဆွဲခြင်းကလေးကို စားပွဲမှာချကာ အင်္ကျ ီအဝတ်အစားများ ချွတ်လဲလိုက်သည်။ ကုတင်ထောင့်တစ်နေရာမှာ ချွတ်ပုံချထားသည့် ညက ဝတ်လက်စ ညအိပ်ဂါဝန်ပါးကလေးကို ပြီးစလွယ်ဝတ်ဆင်၍ အခန်းထဲက ထွက်လာကာ သူမအခန်းနှင့်အစ်ကို့အခန်းကြားရှိ အခန်းလွတ်ထဲကို ခြေသံမကြားအောင် အသာကလေး လျှောက်ဝင်လာခဲ့ပါသည်။

အခန်းထဲမှာ တစ်ဖက်နံရံနှင့်ကပ်လျက် ကုတင်တစ်လုံးရှိသည်။ အမေတစ်လှည့် သူတစ်လှည့် နေ့ခင်းနေ့လည် အညောင်းအညာပြေ အကြောဆန့်ဖို့ အိပ်မယ့်သူမရှိသော ကုတင်ကြီးကို ဒီအတိုင်းပစ်ထားခဲ့ကြတာ ဖြစ်သည်။ အခန်းနံရံမှာလည်း သူမကိုယ်တိုင် ယခင်တစ်ချိန် ကတည်းကပင် (တစ်စုံတစ်ရာသော အကြောင်းကိစ္စကြောင့်) အရံသင့် ဖောက်လုပ်ထားသည့် ချောင်းကြည့်ပေါက် ကလေး တစ်ပေါက်မက ရှိပါသည်။ နံရံကပ် မင်းသမီးမင်းသားပုံ ပိုစတာတွေရဲ့နောက်မှာ ဘယ်သူမှမမြင်အောင် အသေအချာ ကွယ်ဝှက်ပြီး လက်သည်းလှီးးသည့် ဓားဦးချွန်နှင့် သူမကိုယ်တိုင်ထွင်းဖောက်ထားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ပိုစတာတစ်ခုကို လက်နှင့်ဆွဲဖယ်ပြီး နံရံနားကို ကပ်လိုက်ရုံဖြင့် တစ်ဖက်ခန်းရှိရာ ကုတင်ပေါ်မှ မြင်ကွင်းကို တစ်ခုမကျန် အသေအချာ လှမ်းမြင်လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

"ဘုတ် ဘွတ် ဇွပ် စွတ် ဖွတ် စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဘု ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗလပ်ဘုတ် ဘွပ်"

"အ အိ အင့် အင့် ဆောင့် အင့် လုပ် လုပ်လေ ကိုရာ ဟင့် လုပ်ချင်တာလည်း သူပဲ တအားအချိန်ဆွဲတာပဲ"

ကျော်မင်းမောင်က မယားလုပ်သူ မရိုးမရွလေးဖြစ်အောင် သူ့လီးကို ဖွေးစိန်စောက်ပတ်ထဲဒတဝက်ခန့် ထည့်စိမ်ကာ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်အင်ကြီး လိုးနေရင်းမှ သူမနှုတ်ခမ်းလေး စုပ်လိုက် နို့အုံထွားအိအိနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဖျစ်နယ်ဆုပ်ဆွဲပြီး နို့စို့လိုက်လုပ်နေ၍ ဖွေးစိန်တစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူကို မခံမရပ်နိုင်စွာ အမောတကောလေး လောဆော်လာရခြင်း ဖြစ်သည်။

"အေးပါ ဆောင့်မှာပါဟ နင်ကလဲ နို့ကလေးဘာလေးမှ အားရအောင် မစို့ရတော့ဘူးလား ကိုယ့်မယားကိုယ်လိုးတာ အေးဆေးလိုးမှာပေါ့"

"သွား မသိရင်ခက်မယ် လူကို ဏှာပိုထန်လာအောင် တမင်လုပ်နေတာ သူ့အကြောင်းတော့ နောကျေနေပြီ လုပ် မြန်မြန် သူ့ကိုယ်ကြီး တဖြည်းဖြည်းလေးလာပြီ အ အင့်အင့်"

သူမစကားမဆုံးသေး။ ကျော်မင်းမောင် မပြောမဆို ဇွတ်ဆိုပြီး ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ စောက်ရည်ဖြင့် ချွဲကျိနေသော ဖွေးစိန်၏အဖုတ်လမ်း ကလေးထဲကို သူ့လီးဒစ်ကြီး လျှောကနဲ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားသဖြင့် ဖွေးစိန်ခါးကလေး အပေါ်ကို ရုတ်တရက် ကော့ထိုးတက်သွားရသည်။

"အ အ ဇွတ်ဆောင့် ပြန်ပြီ ဟင့် အောင့်သွားတာပဲ ကိုရယ် လီးကြီးကြီးသလောက် ရှည်လွန်းတယ်"

"နင့်အကြိုက်မဟုတ်လား ဖွေးစိန်"

"အို ဒါတော့ ဒါပေါ့လို့ ကောင်းကောင်းလိုး မှန်မှန်လေးဆောင့်ပါ ကိုရာ နော် နော်"

"အင်း အင်း ငါ့မယားချောလေး အကြိုက်ဖြစ်ရစေ့မယ် ဟဲဟဲဟဲ"

ပြောပြီး လီးကို အပေါ်ပြန်ကြွကာ ဆွဲနှုတ်၍ နောက်တစ်ကြိမ် အားစိုက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လီးတစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားအောင် ထပ်မံ လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ် ဖွေးစိန်မညည်းတော့။ အံတင်းတင်းကြိတ်ပြီး အောင့်ခံထားရှာသည်။ 

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း မြင်နေရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် စိတ်တွေ မရိုးမရွနှင့်ဖောက်ပြန်လာကာ သူမကိုယ်ပေါ်က ညအိပ်ဝတ်သည့်ဂါဝန်ကလေးကို ပေါင်တဝက်လောက်ရှိရာကနေ ခါးအထက်ဆီအထိရောက်အောင် လက်တစ်ဖက်နှင့် အသာဆွဲလှန်တင်လိုက်ရင်း အောက်မှာ ဘာအခုအခံမှမရှိသည့် အမွေးနက်နက်ကလေးများ ကျိုးတိုးကျဲတဲဝန်းရံကာ လက်တစ်ခုပ်စာသာသာခန့် ဖောင်းကြွမြင့်မောက်တက် နေသည့် သူမရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်အုံကလေးရှိရာဆီ သူမလက်ဖဝါးကလေး တစ်ဖက်နှင့် အသာဖိအုပ်ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုဆုံရာ အကွဲကြောင်းကလေးအတိုင်း တွင်းပေါက်ဝကလေးကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် လက်သူကြွယ် လက်သုံးချောင်းစု၍ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲကာ ထိထိမိမိလေး အသွားအပြန် ဆွနှူးပေးနေလေတော့သည်။

ဖွေးစိန်ပြောသလိုပင် ကျော်မင်းမောင်လီးက ကြီးသည်။ လက်တစ်ဆုပ်စာ နီးနီးလောက် တုတ်ဖီးကာ ခုနစ်လက်မသာသာလောက် ရှည်ပြီး အပြာကားတွေထဲမှာသာ တွေ့ရတတ်သည့် စံချိန်မီ ဟုဆိုရမည့် လီးကြီးပါပေ။

ဒီလီးကြီးကို သူမငယ်စဉ်အချိန်ကတည်းကပင် အကြိမ်ကြိမ်မြင်ဖူးခဲ့သည်။ ကျော်မင်းမောင် ဂွင်းတိုက်တာကို သူမကိုယ်တိုင် မကြာခဏ ခိုးချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ မမြင်ချင်မှအဆုံး တွေ့မြင်ခဲ့ဖူးတာဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် မရိုးနိုင်သည့်လီးပဲ လို့ ဝင့်ဝါလှိုင် စိတ်ထဲက ထင်မိသည်။ ယခုလည်း လီးကိုကြည့်ရင်း စိတ်ရိုင်းပေါက်ကာ အခန်းထဲဝင်မိတော့မည် တကဲကဲနှင့်။ ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ် အတော်ကလေး ချွန်းအုပ်ပြီး ထိန်းနေရသည်။ ဖွေးစိန်ကို ကြောက်လို့တော့မဟုတ်ပါ။ သူမခံစားနေရပုံကိုကြည့်၍ သူမအပေါ်  စာနာစိတ်ကလေး ဝင်မိတာပဲ ဖြစ်သည်။

ဖွေးစိန် မပြီးပြီးအောင် အလိုးခံစေချင်သည်။ ဟိုမရောက်ဒီမရောက် အလိုးခံပြီး ဆတ်တငံ့ငံ့ဖြစ်တာမျိုးကို မလိုချင်ပါ။ သူမဝဋ်လည် မှာတော့ ကြောက်လှသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် မျက်စိအကြည့်ကို လုံးဝမလွှဲဖယ်ဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာကိုသာ စူးစိုက်၍ ငေးကြည့်ရင်း ကျော်မင်းမောင်ရဲ့လီးကြီး ဖွေးစိန်စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်ပုံထွက်ပုံတွေကို အရသာခံကာ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်ပေးနေပါသည်။ 

စောက်ပတ် တဖြည်းဖြည်း ရွလာသည်။ ထလာသည်။ အရည်ကလေးစိုစိစိဖြစ်ကာ တပြပ်ပြပ်တပွပ်ပွပ် စောက်ရည်ပွက်သံ ထွက်လာသည်။ သူ့လက်ကို အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း ဒေါင်လိုက်ဖိကာဖိကာ ပွတ်ဆွဲနေရင်းက စိတ်ဆောင်လာတာကြောင့် မဟတဟကလေးအပေါက်ဝပွင့်၍လာသော လီးဝင်လမ်းဖြစ်သည့် စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်း ဖိသွင်းလိုက်ကာ လက်တစ်ဆစ်သာသာခန့်ဝင်အောင် အသွင်းအထုတ် လုပ်နေလိုက်ပါသည်။

"အ အား အ အိအိ ဟိ "

သူမနှုတ်မှ အသံကလေးထွက်သွားသည်။ တစ်ဖက်ခန်းဆီမှလည်း ဖွေးစိန်ရဲ့ ခပ်အုပ်အုပ် အော်ညည်းသံကလေး ထွက်ပေါ်နေသည်ပဲ ဖြစ်သည်။

"အို ဆောင့် ဆောင့် လိုးပါ မြန်မြန် ကိုရယ် ဖွေး ဖွေး စပတ်ထဲ အရမ်းရွနေပြီ အနေခက်လိုက်တာ ဟင့် လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး တအားလိုးပေး မ မရပ်နဲ့ ဖွေး ပြီး ပြီးချင်ပြီလားမသိဘူး အီးဟီး ဟီး"

သူမအသံနှင့်အတူ ...

"စွတ်ဖွတ် ဗွပ် စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဇွပ် ဘုတ် စွိ ဖတ် ဘတ် ဘု ဘုတ် ဖွတ် ဇွပ်"

ဆိုသော လိုးဆောင့်သံကြီးက အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာပြီး ကျော်မင်းမောင်ရဲ့ ရာဂနတ်ပူးသလို လိုးဆောင့်မှုခပ်ကြမ်းကြမ်းကို မြင်တွေ့လာသည်။

လီးအဝင်သွက်လာသလောက် လိုးဆောင့်မှုကလည်း ပို၍ပို၍ ကြမ်းလာတာဖြစ်သည်။ ဖွေးစိန်တစ်ယောက် ကော့ပျံနေအောင် ခံစားနေရသည်။ တဘွပ်ဘွပ်လိုးသံနှင့်အတူ အရည်ရွှဲနစ်နေပြီဖြစ်သော သူမရဲ့စောက်ပတ်ဆီမှ စောက်ရည်လိုက်သံတွေက ပွက်လောရိုက်ကာ ပိုမို မြိုင်ဆိုင်လာသည်။ ကျော်မင်းမောင် အဆက်မပြတ်လိုးပြီ။ မိန်းမလုပ်သူကလည်း အောက်ပေးကောင်းသူပီပီ သူမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ကော့ကာဝိုက်ကာ ပြန်လည်ညှောင့်ဆောင့်ခံပေးလာသည်။ 

အပေးအယူမျှမျှ ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်လိုးရင်း အချက်နှစ်ရာကျော်လောက် အရောက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ခါးကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်တွယ်ရင်း အပြိုင်အဆိုင်ပင် ဆောင့်လိုက်ညှောင့်လိုက် အဆက်မပြတ်လိုးနေချိန်မှာပဲ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်ကိုသူမ လက်ချောင်းများနှင့် တဇွပ်ဇွပ်အသံထွက်အောင် တရစပ်ထိုးဆောင့်လိုးရင်းက တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ်နှင့် စောက်ရည်တွေ မပြတ်ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သွားသည်။ ကျော်မင်းမောင်တို့အတွဲလည်း ဓာတ်အလိုက်ခံရသလို ထွန့်လူးရင်းက နှစ်ယောက်သားဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် ငြိမ်ကျသွားကြပြီ။

................................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

"ဟင် ဝင့်ဝါ နင် နင် ... ဘာ ဘာ လာ ရှုပ် ပြန်တာလဲ"

ကျော်မင်းမောင် ဖင်ကြီးအပြောင်သား ရှေ့မှာလည်း လီးတန်းလန်းနှင့် ကုတင်ပေါ်ကလျှောအဆင်းမှာ အခန်းထဲကို မပြောမဆို ဝင်ချလာသော ညီမဖြစ်သူကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် လီးတမ်းလန်းဖစ်တေသော သူ့ကို မျက်လုံးကလေး အသာစွေ၍ ကြည့်လိုက်ရာက မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ ဆတ်ကနဲ လွှဲလိုက်ပြီး ...

"အံမယ် နင်ကများ ... ငါ့ဖာသာ ယောင်းမနဲ့လာတွေ့တာ ... အခြောက်တိုက် နင့်ဆီလာတာမဟုတ်ဘူူး ကိစ္စရှိလို့ အထည်ဆိုင်သွားမလို့ လာတိုင်ပင်တာ ... နော် ... ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား ယောင်းမ"

"အင်း အင်း ခိ ခိခိ"

မိဖွေးဖက်ကိုပါ လှည့်ပြီး စစ်ကူခေါ်လိုက်တော့ မိဖွေးလည်း ခေါင်းကလေးညိတ်ပြီး တခိခိနှင့်ရယ်လိုက်ကာ မိမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းလျက် ရှိနေသော သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အိပ်ရာဘေးမှာ ဒီအတိုင်းချွတ်ပုံချထားသည့် ထမီကိုယူပြီး မလုံ့တလုံလေးဖုံးလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ကုတင်နားလျှောက်လာကာ ယောင်းမဖြစ်သူဖွေးစိန်ရဲ့နဘေးမှာ ကပ်ထို့်င်ချလိုက်တော့ ကျော်မင်းမောင် မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့သွားပြီး ...

"အေး နင်တို့မိန်းမတွေလည်း အားအားရှိ အထည်ဆိုင်သွား ဖျင်စပိတ်စတွေဝယ် အင်္ကျ ီပုံဆန်း တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးချုပ် ဒါနဲ့ပဲသေမှာပဲ"

"အောင်မယ် ပြောရက်လိုက်တာများ ကိုယ့်မယားလှဖို့ ဘာဖို့ ကျတော့ရော မစဉ်းစားတော့ဘူးလား နင့်လိုမျက်နှာရူးတော့ဟုတ်မှာပေါ့ နေ့ခင်းကြောင်တောင်လည်း အဝတ်မပါ ဖင်ပြောင်နဲ့ နေနေတာ ... စောက်ရှက် လုံးလုံးရှိတာမဟုတ်ဘူး ဟွင်း"

သူ့ခါးအောက်ပိုင်းဆီ မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ဝေ့ဝဲ၍ကြည့်ပြီး မျက်နှာလေး မဲ့ကာရွဲ့ကာနှင့် ပြောလိုက်သော ဝင့်ဝါလှိုင်ကိုကြည့်ကာ ကျော်မင်းမောင် တဟားဟားအော်ရယ်သည်။ သူ့ခါးကို ရှေ့ထိုးပြပြီး တွဲလောင်းကျနေသော လီးတန်ကြီးတလှုပ်လှုပ်နှင့် အမြင်ကပ်အောင် လုပ်ပြနေရာ ဖွေးစိန်လည်း လင်ဖြစ်သူကို ကပျာကယာဟန့်လိုက်ရသည်။

"အာ ကိုရယ် ကြည့်မကောင်းလိုက်တာ သွား  ထွက်သွားချေ ရေချိုးမယ်ဆိုလည်းချိုးတော့ ရေလဲလေးဘာလေးလည်း ဝတ်သွားလိုက်ဦး တော်ကြာ အမေပြန်လာရင် သူနဲ့တိုးနေမှာနော် "

ဝင့်ဝါလှိုင် ဖွေးစိန်ပေါင်တစ်ဖက်ကို သူမလက်ကလေးနှင့် အသာပုတ်ပြီး ...

"ရှိပစေ သူ့ကိုခေါက်ထားလိုက် ယောင်းမ ညည်းနဲ့ငါ တိုင်ပင်စရာရှိတယ်"

"အင်း ပြော ဝင့်ဝါ"

ကျော်မင်းမောင် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့လာပြီး မိန်းမလုပ်သူကို မကျေမချမ်းဟန်နှင့်ပြောသည်။

"မိဖွေး စောစောကတော့ ညည်းပဲကြည့်ကောင်းတယ်ဆို ဘာ အခုမှ ကြည့်မကောင်းတာလဲ ငါ့ဟာ ရိုးသွားလို့လား ဟင်းဟင်း "

ပြောရင်း သူ့ခါးရှေ့မှ တိုးလို့တွဲလောင်းလီးကို လှုပ်ယမ်းပြနေသေးရာ ...

"အာ ကို မရှုပ်နဲ့နော် ရစ်တယ် သိပ်အရစ်ရှည်တာ လီးရှည်သလောက် အရစ်ရှည်တဲ့ ဂျပန်မူလီ ဟွန်း"

"ဟားဟား ဟုတ်တယ် ဂျပန်မူလီ ဒါတောင် အမေရိကမူလီတို့ အာဖရိကမူလီတို့ မဟုတ်သေးဘူူးနော် ဟိုဟာနဲ့ကျမှ ရစ်တယ်လို့တောင် မပြောနိုင်ဘဲ မျော့ကိုမျော့သွားစေရမှာ ဟင်းဟင်း"

"ဟာ သွားကွာ ယုတ်တီးယုတ်ပတ် ... ကျွတ်"

သမီးယောင်းမနှစ်ယောက် သူရှိရာကို အိပ်ရာထက်က ဖက်လုံးတွေခေါင်းအုံးတွေနှင့် ကောက်ပေါက်လိုက်ကြမှပဲ ကျော်မင်းမောင် တစ်ယောက် ပါးစပ်ကြီးဖြဲကာ ပတ်တုပ်မရအောင် တဟားဟားအော်ရယ်ရင်း အခန်းပြင်ဖက်ကို အပြေးတစ်ပိုင်းနှင့် ထွက်သွား ရတော့သည်။

"အာ ဟေ့ ဟေ့ ရေလဲယူသွားဦးလေ ပြောရခက်လိုက်တာ စပိတဲ့မှပဲ"

ပါးစပ်ထဲထွက်ရာ ပြောချလိုက်ရင်း ဖွေးစိန်လည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ဖက်ကို မျက်နှာပိုးမသေသေးသော မျက်နှာနှင့်လှည့်လာကာ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်၍ ခွက်ထိုးခွက်လှန် ရယ်မိကြတော့သည်။

"အဲဒါ ညည်းလင်နော်"

"ဘာလင်ရမလဲ ညည်းအစ်ကိုဟဲ့ ဝင့်ဝါ"

"ဟာ ... ညည်း ... ချစ် လင် လင် လင် ဟီဟိ ခိခိခိ"

သမီးယောင်းမနှစ်ယောက် ဖက်၍ တခွိခွိရယ်ကြသည်။ တော်ရုံနှင့် ရယ်ကြောမသတ်နိုင်ကြ။ ရယ်မောခြင်းကိစ္စပြီးသွားတော့ ဝင့်ဝါလှိုင် သူ့ယောင်းမနားနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးလှမ်းပြောသည်။

"ဘယ်လိုလဲ ခု တော်တော်လေး ဟိုဟာပြေသွားပြီမဟုတ်လား မိဖွေး နေ့ခင်းကြီး ဘယ်နှစ်ချီတောင်လိုးသွားသလဲ မိန်းမ ဟင်"

"အာ ဝင့်ဝါရယ် တ တစ်ချီတည်းပါ ဘုရားစူးရစေ့ ... ငါလည်း ဒီနေ့ ချဲပိတ်လို့ ဟိုဖက်က အမေတို့ရပ်ကွက်ထဲကို အကြွေးတောင်းသွားပြီး ပြန်လာတာ ဒီရောက်ရောက်ချင်း သူက အိမ်ကနေအသင့်စောင့်ပြီး ငါ့ကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းရောပဲ အဟိ ဟီး ဟီး"

"နောက်တော့ အမုန်းဆွဲ အမုန်းလိုးကြရောပေါ့ ဟုတ်လား မိန်းမ အားကျလိုက်တာ ညည်းစပရော ဗွက်ပေါက်မကုန်ဘူးလား"

"ပေါက်စရာလားဟဲ့ လူကိုများ မှိုချိုးမျှစ်ဖဲ့ပြောရော့မယ် အလတ်ကြီးရှိသေးတယ် မယုံဘူးလား ကြည့်"

"ပြစမ်း သေချာကြည်မှာနော် ဟွန့်"

ဘယ်အချိန်ကတည်းက အခွင့်ကောင်းစောင့်နေမှန်းမသိသော ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဖွေးစိန်ရဲ့ပေါင်ခွကြားဆီ လှစ်ကနဲရောက်ရှိသွားပြီ။

"အား အ ရှီး အ တ တအား မ မဖြဲ နဲ့ ဆို ကျိန်း ကျိန်းတယ် ဟ ဟင့် ဝင့် ဝင့် ဝါ အင် ဟင့် ဟင့်ဟင့်"

"ပြောစမ်း မိန်းမ စောစောကတော့ တစ်ချီလိုးရုံလိုးတာဆို အသေအလဲ ဖင်ကော့ကော့ပြီး ခံနေပြီးတော့များ ဟင်းဟင်း"

"နင် ချောင်း ကြည့် ကြည့် လို့လား"

"အင်းလေ ကြည့်တယ် ဘာဖြစ်လဲ ငါ့အစ်ကိုလီးကြီး နင့်စောက်ပတ်ထဲ အသားကုန်ဆောင့်ဆောင့်ပြီးဝင်နေတာ အရမ်းကြည့်လို့ ကောင်းတယ် အသံတွေ ဘွတ်ဘွတ် ဗွပ်ဗွပ်နဲ့ ဟင်းဟင်း "

"သွား အယုတ်တမာ ဟင့်"

............................................................................................................................

"အေး ယုတ်မာတယ် ဘာဖြစ်လဲ ငါက နာမည်ခံရတာမဟုတ်ဘူး ခံစရာရှိအလိုးပဲခံတာ ခိခိ ညည်းက ဖင်ရောစပတ်ရောခံ နာမည်ပါ အပျက်ခံ ဟောကြည့် လမ်းထိပ်ထွက်ပြီး ဘသူ့မေးကြည့်ကြည့် မိဝင့်ဝါက အပျိုစစ်စစ်ကလေးပဲ ညည်းလိုအအိုမဟုတ်ဘူး"

"ပြောထားနော် မိန်းမ ပြောထား ဟင်း ဝင့်ဝါ ညည်းတော့ နောက်မှ တွေ့မယ်"

"နောက် မလုပ်နဲ့ ခုတွေ့လိုက်လေ ချဲလင့်ပဲ ခွိခွိ ခွိ"

ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု ပူးကပ်ယှက်လိမ်သွားကြသည်။ ကျော်မင်းမောင်လည်း မရှိတော့ အခန်းထဲမှာ သူမတို့နှစ်ယောက်တည်း တအားကို လွတ်လပ်နေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့လက်က ဖွေးစိန်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မလုံမလဲကလေး ဖုံးအုပ်ကွယ်ထားသည့် ထမီကို နဘေးသို့ ဆွဲယူဖယ်ရှားလိုက်ပြီး အတွင်းမှပေါ်ထွက်လာသည့် ရင်သားဆိုင်အိအိနှစ်မြွှာကို အားရပါးရပင် သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်ကိုင်ကာ ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ဖွေးစိန်နို့အုံကြီးက တအားညှစ်နယ်ပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ 

အပျိုနို့ကဲ့သို့ လုံးလုံးအိအိ ရှိလှသည့်အပြင် အသားဖြူသူမို့ အကြောစိမ်းကလေးများ ယှက်ဖြာပြီး နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခု ရဲရဲတွတ်တွတ်ကလေး စုချွန်နေပုံကိုက အသည်းယားစရာဖြစ်နေပေသည်။ နို့အုံအရင်းအညှာကနေ ဖျစ်ဆုပ်နယ်လိုက် အပေါ်ကိုငေါ့ထောင်နေသာ နို့သီးခဲကလေးနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မကြား ညှပ်ကာ ဖျစ်လှိမ့်ချေလိုက်နှင့် ကလိကစားပေးလိုက်ရာ ဖွေးစိန်တစ်ယောက် အူထဲအသည်းထဲ ကျလိကျလိနှင့် အသည်းတယားယားရင်တဖိုဖိုဖြစ်ပြီး ကိုယ်ကလေးကော့ပျံ၍ ထွန့်လူးနေရှာတော့သည်။

ဒီမျှနှင့်မပြီးသေး။ သူမလက်တစ်ဖက် ပေါင်ခွကြားဆီလျှောဆင်းသွားကာ ကျော်မင်းမောင်၏လရည်နှင့် သူမစောက်ရည်များဖြင့် စွတ်စိုကာ ချွဲကျိပေကျံလို့နေသည့် ဖွေးစိန်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အသာအုပ်စမ်းကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ အမွေးပွပွကလေးရှိရာ ဆီးခုံရဲ့ အထက်ကနေ သူမစောက်ပတ် အမွေးအမြှင်တွေကြား လက်ချောင်းများနှင့် ဖွကာဖွကာ ထိုးသွင်းနှိုက်ကစားပြီး ခပ်ဟဟ အကွဲကြောင်း ကလေး ရှိနေသည့် စောက်ပတ်ရဲ့အပေါ်ထိပ်ဆီမှ အစိညှောက်တောက်ကလေးကို အသာလှုပ်နှူးဆွပေးလိုက်သည်။ စောက်စိကလေး ကဖြင့် သူလိုကိုယ်လိုအရွယ်အစားမျိုး။ ငါ့ဟာထက် နင့်ဟာပိုကြီးတယ် ငါက ပုံမှန်အရွယ်အစားပဲ နင့်အစိကျတော့ ပဲလိပ်ပြာစေ့ကြီး ကျနေတာပဲ ဟု ဖွေးစိန် သူမကို မကြာခဏပြောဖူူးခဲ့သည်။ 

ဒါလည်း မှန်သင့်သလောက် မှန်ပါလိမ့်မည်။ ဝင့်ဝါက သာမန်ထက်ကို စောက်စိ ပိုကြီးသည့် အမျိုးပေကိုး။ ငယ်ငယ်ကဆိုလျှင် အမေလုပ်သူ (မွေးစားအမေ ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင်) က သူမ ဘာအကြောင်းမှ မရှိဘဲလျက် အော်ကြီးချက်မနှင့် တက်မတတ်ချက်မတတ် ငိုယိုနေပြီဆိုလျှင် အငိုတိတ်အောင်ရယ်လို့ သူမရဲ့စောက်စိကလေးကို သူကိုယ်တိုင် လက်နှင့် အသာအယာ ဖျစ်ချေပွတ်ကစားပေးရသည် လို့တော့ ပြောသံကြားဖူူးသည်။ ရာဂအားကြီးမားသူ၏ လက္ခဏာ ဆိုလားပဲ စာထဲမှာတော့ ဖတ်ဖူးပါသည်။

ဖွေးစိန်လည်း မထူးတော့ပြီ။ သူမကိုအမျိုးမျိုး ဆွနှူးဖို့ကြိုးစားနေသည့် ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ခါးလေးကိုဖက်ကာ သူမကို ပြန်လည် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးလာသည်။ ဂါဝန်သိုင်းကြိုးကလေးက ဝင့်ဝါလှိုင်ပုခုံးအထက်ကနေ တဖြည်းဖြည်း လျှောဆင်းသွားသည်။ အတွင်းမှာ ဘာမှ ခံဝတ်မထား၍ ဝင့်ဝါလှိုင်၏အလုံးအထည်ပြည့်ဖြိုးလှပသော ရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာက ဘွားကနဲ အပြင်ကို ခုန်ထွက်လာသည်။ 

အောက်မှာလည်း ပင်တီဝတ်မထား။ သူမပေါင်ခွကြားရှိ အမွေးအမြှင်ခပ်ပါးပါးနှင့် ဖွာဆန်ကြဲကာ မျက်နှာပြင် ခုံးမောက်အုံကြွ၍နေသော ဆီးခုံထူအိအိအောက်မှ ဖူးဖူးယောင်ယောင်ရှိနေသော စောက်ပတ်ကြီးက အတိုင်းသား။ စောက်ရည်တွေက ဘယ်အချိန်ကတည်းက မြင်မကောင်းအောင် လှိမ့်ထွက်နေသည်မသိ။ သူမရဲ့ စောက်ပတ် အဝန်းအဝိုင်းတစ်ဝိုက်လုံး အရည်စွတ်ကာ နူးနူးအိအိ စိုစိစိကလေး ဖြစ်လို့။

"မိန်းမ သောင်းကျန်းချက်က သူ့ဟာတစ်ခုလုံး ရွှဲအိလို့တောင်နေပြီ"

"ညည်း ကိုကိုနဲ့ညည်း လိုးတာ အားကျလို့ပေါ့ဟဲ့ စကမရဲ့"

"အမ် ဒီလောက်များရသလား ကြည့်စမ်း အောက်အထိယိုဆင်းနေတာ နှစ်ချီလောက် ပြီးသွားတာနေမယ်"

"သွား သိဘူး ပုလိပ်စစ်စစ်မနေနဲ့ ပွတ်ပေး ပွတ်မပေးလို့ကတော့ အတုနဲ့ ဟောဒီလို ဖမ်းလိုးပလိုက်မှာ ဟွင်း"

သူမရဲ့ခပ်ထန်ထန်အပြောကြောင့် မိဖွေးတစ်ယောက် လျှာတစ်လစ်ကလေးဖြစ်သွားရပြီး ...

"အိုး အတုမကြောက်ပေါင် အစစ်တောင် မဖြုံလို့ တဝကြီး ဖြဲခံလာတာ"

"ဖွေးဖွေးနော် ညည်းလူကြီး ငါတိုင်လိုက်ရမလား ပြော"

"အယ် အသာလုပ်ပါအေ ညည်းကလည်း ပြောတာ့မပြောလိုက်ပါနဲ့ အကုန်ပေါ်ကုန်မှဖြင့် ...အ ဟင်း ဟင်း ညည်းရွှေသဘောတော်ကျ ကျုပ် အကုန်လုပ်ပေးပါ့မယ်"

"ဟင်းဟင်း ဟင်း ငါမပြောလား ငါ့ယောင်းယောင်းက သိပ်လိမ်မာတာလို့ နှစ်ယောက်မရှိဘူး လို့ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

"အပိုတွေ "လို့ပြောရင်း ဖွေးစိန်လည်း သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းလေးနှိမ့်ချတိုးဝင်လိုက်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလေးဖြစ်အောင် ဘေးနှစ်ဖက်ကို ဆန့်ဖြဲထုတ်လိုက်လေသည်။

"အား ဟား "

ဝင့်ဝါလှိုင်နှုတ်မှ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ညည်းတွားသံတစ်ချက် ထွက်ပေါ်လာကာ ဖွေးစိန်ခေါင်းကလေးကို အပေါ်ကနေ သူမလက်ကလေး နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းကြီး ဆွဲဖိထားလိုက်မိသည်။ ဖွေးစိန်ခေါင်းကလေး တလှုပ်လှုပ်နှင့် နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်ကာ အပြတ်မှုတ်ပေး ဂျာပေးနေပြီ။ စောက်ဖုတ်ဝနှုတ်ခမ်းတေ့ပြီး ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အစိကလေးကို ကိုက်ကလိပေးသည်။ ခပ်ဟဟရှိသော အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အောက်မှအထက်သို့ လျှာအပြားလိုက် ယက်သပ်တင်ပေးလိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းရဲ့အောက်ရှိ လီးမျှော်လင့်နေဟန်ဖြင့် မဟတဟရှိနေသော တွင်းပေါက်ကလေးထဲကို လျှာလိပ်သွင်း၍ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေကို လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်ထိုးမွှေပေးသည်။

"အား အ အ ယောင်းမရယ် ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာကွယ် ဟင့် နေ နေဦး ငါလည်း တစ်လှည့်လုပ်မှာ 69 လိုက်ရအောင်"

"အိုကေ ဝင့်ဝါ"

........................................................................................................

နှစ်ယောက်သား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး ဖွေးစိန်က ဝင့်ဝါလှိင်ရဲ့ခြေရင်းဖက်သို့လှည့်ကာ သူမပေါင်ခွကြားထဲကို တိုးဝင်မှောက်အိပ် ချလိုက်သလို သူ့ခြေနှစ်ဖက်ကလည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ခေါင်းကနေ ကျော်ခွ၍ ဝင့်ဝါမျက်နှာကို သူမစောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် ထိကပ်နေအောင် အပေါ်ကနေ ကပ်ဖိချလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း သူမကိုယ်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန်အနေအထားအတိုင်း အပေါ်စီးက ခွမှောက်အိပ်ချ လာသည့် ဖွေးစိန်၏ တင်ပါးအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းကြီးဆုပ်ဆွဲယူပြီး သူ့မျက်နှာနှင့်တည့်တည့်ကို အုပ်မိုး ရောက်ရှိလာသော ဖွေးစိန်ရဲ့ အဆီတဝင်းဝင်းစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ ပါးစပ်နှင့် မမီမကမ်း လှမ်းစုပ်ဆွဲလိုက်လေသည်။

ဖွေးဖွေးရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု စုဝေးရာဆီ သူမပါးစပ်နှင့်အသေအချာတေ့ကာ ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင် ဖိစုပ်ပစ်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲကနေ သူမပါးစပ်ထဲကို ဒလဟောတိုးဝင်လာသော ချွဲကျိကျိရှိသည့်အရည်တွေကို ဂလုကနဲနေအောင် အကုန်မျိုချ ပစ်လိုက်ကာ အဖုတ်အပေါ်ထိပ်နားဆီမှ သူမနှာဝကိုလာချူနေသယောင် ငေါက်တောက်ကလေး ထောင်ထလျက်ရှိသော ဖွေးဖွေး၏ စောက်စိထိပ်ဖူးကလေးအား နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားညှပ်ဆွဲစုပ်၍ ရှေ့သွားလေးနှစ်ချောင်းနှင့်ပါ ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့်နေအောင် မထိတထိ ကိုက်ဆွပေး လိုက်ပါသည်။ 

သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ဖို့ပြင်နေသော မိဖွေးတစ်ယောက် အာ့ ကနဲ လန့်အော်ပြီး ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် တုန်ခါတွန့်တက်သွားရသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်က သူမတင်ပါးဆုံအသားဆိုင် တစ်ထွေးတစ်ပွေ့ကြီးနှစ်ဖက်ကို မလူးသာမလွန့်သာအောင် သူမလက်နှင့် အပီအပြင်ထိန်းချုပ်ထား၍သာ မိဖွေးရုန်းမထွက်နိုင်တော့တာဖြစ်သည်။ မိဖွေးစောက်ပတ်က ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး အယက်ခံလိုက်ရပြီ။ ပါးစပ်နှင့် စုတ်ယက်ရုံသာမကဘဲ လက်ချောင်းများနှင့်ထိုးနှိုက်ဆွ၍တစ်ဖုံ အစိကလေးလှုပ်ခါချေမွ၍တစ်နည်း စောက်ပတ်ကို သူမလက်နှင့် ကျကျနနနှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး အတွင်းသားထဲအထိ လျှာထိုးယက်ဆွ၍တစ်လီ စိတ်ရှိနှူးကလိပေးလိုက်ရာ မိဖွေးလည်း ရာဂဇောကြွပြီး မာန်တွေတက်လာရလေသည်။

မိဖွေးတစ်ယောက် ယောင်းမဖြစ်သူရဲ့စောက်ပတ်ယက်ဆွပေးခြင်းခံရပြီး အရှိန်တဖြည်းဖြည်းတက်လာရာက သူမကိုယ်တိုင်လည်း အားကျမခံပင် ယောင်းမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာထိုးအပ်၍ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ပြန်လည်စုပ်နမ်းဆွယက်ပေးသည်။ ဝင့်ဝါလုပ်သလိုပင် သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ပါ တဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာ အဆက်မပြတ် လိုးပေးလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း မိဖွေးက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဖိဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကို မှုတ်လိုက်ယက်လိုက် ထိုးသွင်းနှိုက်ဆောင့်လုပ်ပေးခြင်း ခံရသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ငပြေမဆားထိသလို ဖျပ်ဖျပ်လူးကာ အမျိုးအမည် မဖော်ပြနိုင်သော ခံစားချက်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာလေတော့သည်။

သေချာတာကတော့ သူမလည်း လီးကြီးကြီးနှင့် အပီအပြင်အလိုးခံချင်နေပြီ။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ဆီမှ တအိအိတအင့်အင့် ညည်းတွားသံကလေးများက အခန်းလေးထဲကနေ အဆက်မပြတ် ပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ် လာသည်။ အမှန်တော့ နှစ်ယောက်လုံးက ရမ္မက်တဏှာကြီးမားလှသော မိန်းမတွေပီပီ လီးကြိုက်သူတွေဖြစ်သည်သာမက သူတို့မိန်းမအချင်းချင်းလည်း အပြန်အလှန် စောက်ဖုတ်ပွတ်ရကိုင်ရ ယက်ရရတာကိုပါ နှစ်ခြို့သဘောတွေ့လွန်းသူတွေလည်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လား။

ကျော်မင်းမောင်နှင့် ဖွေးစိန်ညားပြီး သိပ်မကြာခင်အချိန်ကလေးမှာပင် ဖွေးစိန်တစ်ယောက် သူမတို့မိသားစုရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို တော်တော်များများ သိလာရသည့်အပြင် ယောင်းမတော်စပ်သူ ဝင့်ဝါလှိုင်နှင့်ပါ မစွန်းရင်းလည်းရှိ ကန်ဇွန်းခင်းလည်းညိခဲ့ကြတာပဲ ဖြစ်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်နှင့်သူ ယေက်ျားမရှိချိန်တွေမှာ အခန်းထဲဝင်ပြီး အချိန်ရလျှင်ရသလို တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ချော့မြှုနှူးဆွ၍ မိမိတို့၏ရင်ထဲက တရံမလပ် လှုပ်ရှားနိုးကြွလျက်ရှိသော ရမ္မက်အာသာဆန္ဒကို တတ်နိုင်သမျှ အတူတကွ ဖြေဖျောက် ကြသည်။

 သမားရိုးကျ ပွတ်နှိုက်ကိုင်တာတွေအပြင် တစ်ခါတစ်ရံတွင်လည်း လွန်လွန်ကဲကဲ နည်းလမ်းမျိုးစုံသုံးပြီး လီးအတုတွေ ကျင်စက် ဗိုက်ဘရေတာ အစရှိသည့် အထောက်အကူပြုပစ္စည်းများ အသုံးပြု၍ တစ်ယောက် အလိုရမ္မက်ကို တစ်ယောက် လိုက်လျော ဖြည့်ဆီးပေးခဲ့ကြသည်။ သမီးယောင်းမနှစ်ယောက် စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြစ်လာကြသည်။ စားအတူ သွားအတူ ဘယ်နေရာမှာမဆို သူ့လင်သားဖြစ်သည့် ကျော်မင်းမောင်ပြီးလျှင် ဝင့်ဝါလှိုင်က ဖွေးစိန်အတွက် ပထမဦးစားပေးပဲဖြစ်သည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်၏ တက်ကြွထက်သန်လွန်းသလောက် စိတ်ပါလက်ပါ ရက်ရောမှုရှိလှသည့် ကာမနှီးနှောဆက်ဆံမှုများက လင်ဖြစ်သူထက်ပင် ပိုပြီး စွဲမက်ချင်စရာဖြစ်နေသည်ဟု သူမခံစားမိသည်။ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ်ပြန်ရာ လျှို့ဝှက်ကိစ္စတွေအတွက် တိုင်ပင်ဖော်တိုင်ပင်ဖက် တိုးတိုးဖော်ဆိုလည်း မမှားချေ။ သူမနှင့်ပေါင်းရတာက ပျော်ဖို့လည်းကောင်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာလည်းကောင်းပြီး အိမ်ထောင်သည် လင်ရှိမယားတစ်ယောက် ဘဝမှာ လွယ်လင့်တကူမရရှိနိုင်သည့် ကာမစည်းစိမ်ခံစားမှုမျိုးစုံကို မိမိအလိုရှိသလောက် ရှာဖွေရယူ ခံစားနိုင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်လေ။

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံ အပြန်အလှန်စုတ်မှုတ်ယက်ဆွပြီး ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာချိန်မှာပင် အခန်းတံခါး ကျွီကနဲပွင့်သွားပြီး စောစောက မိန်းမဖြစ်သူကို အားရပါးရ ရေကုန်ရေခမ်းလိုးပြီး၍ ရေချိုးခန်းဆီ ထွက်သွားသော ကျော်မင်းမောင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဟာ ပွဲကကောင်းနေပြီကိုး "

ကျော်မင်းမောင် ကိုယ်ပေါ်မှာ ရေစက်လက်နှင့် ရေချိုးခန်းထဲက ရေလဲနံငယ်ပိုင်းလေးတစ်ထည်ကို ဖြစ်သလို ပတ်လာသေးသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်နှင့် သူ့မိန်းမဖွေးစိန်တို့ရှိရာ ကုတင်အနားကို ခပ်တည်တည်လျှောက်လာပြီး သူ့ခါးမှာစည်းနှောင်ထားသည့် ရေလဲနံငယ်ပိုင်းကို မပြောမဆို ဖြည်ချလိုက်ရာ အောက်မှ လီးတန်းလန်းကြီးက ဘွားကနဲထွက်ပေါ်လာသည်၊ ရေချိုးသန့်စင်ပြီးကာစဖြစ်၍ ယောက်ျားပီသ၍ ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ် အချိုးအစားကျနစွာရှိနေသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခါးရှေ့မှာ တန်းလန်းကြီး တွဲကျကာနေသည့် သူ့ရဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ ချေးညှော်ကင်းစင်လျက် သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်လို့ နေသည်။

"ဟေ့ ဒါ ဒါ ဘာလုပ် ဦးမလို့လဲ"

ဖြစ်ချင်တော့ ဝင့်ဝါလှိုင်က သူ့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး ပက်လက်ကားရယား ဒူးထောင်ပေါင်ကားကြီး ဖြစ်လျက်သား။ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ သူ့မယားချောလေး မိဖွေးက ပြောင်းပြန်မှောက်ခုံ အနေအထားအတ်ုင်း အပေါ်စီးမှ တက်ခွ၍နေပြီး တစ်ယောက်စောက်ဖုတ်ကို တစ်ယောက် ကုန်းယက်လိုက် သူနိုင်ကိုယ်နိုင် လက်နှင့် ကျကျနန ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွလိုက် လုပ်နေကြတာတွေ့ရသည်။ 

မြင်ကွင်းက ရင်ခုန်စဖွယ်ကောင်းအောင်ပင် အထင်းသား အရှင်းသားကြီးဖြစ်နေပြီး သူရှိရာဖက်ကို ခြေဆင်းထောင်ကားပေးထားသော ဝင့်ဝါလှိုင် အနေနှင့် သူအဆင်သင့်လိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အသင့်ဖြဲပြထားသလိုတောင် ဖြစ်နေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုုင်လည်း ရုတ်တရက်မို့ အနေခက်ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ပျာပျာသလဲ ကုန်းရုန်းထရင်း သူ့ကို ဟန်ကလေးကို့၍ တစ်ချက် လှမ်းဟန့်လိုက်သည်။

"ဘာလုပ်ရမလဲ ဝင့်ဝါ စောက်ပတ်မြင်ရင် ဟောဒီလီးက လိုးဖို့ပဲရှိတော့တယ် ဒီမှာတွေ့လား အပြတ်တောင်နေတာ"

လီးကို အရင်းကနေဆုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့ထိုးပြလိုက်ရာက သူပြောတော့ ဝင့်ဝါလှိုင်က ...

"နင် နင် နော် စောက် ရမ်း လျှောက် မလုပ်နဲ့ မင်းမောင်"

"လုပ်မှာပဲ မရဘူး နင်တို့နှစ်ယောက် စောက်ပတ်နံ့ရတာနဲ့ ငါ့လီးက တောင်နေပြီ လီးပြဲအောင် လိုးမှဖြစ်တော့မယ်"

ကျော်မင်းမောင်ကလည်း ဇွတ်ပင်။ အခန်းဝပြန်သွားပြီး သူဝင်လာသည့် အိပ်ခန်းတံခါးကို ခြေနှင့်နောက်ပြန်ကန်ကာ ဂျိန်းကနဲနေအောင် ပိတ်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကို လက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်း ရိုက်ဆောင့်ကာ လိုးဖို့ရန်အသင့်ပြင်ရင်း ကုတင်နားကို တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာသည်။

"ဖွေးဖွေး ညည်း အသာဖယ်နော် ငါသူ့ကိုလိုးမှာ"

"နေပါ ကိုရဲ့ လိုးတာလည်းလိုးပေါ့ ...ဖွေးက ကို့လီးကို စုပ်ပေးမလို့ဥစ္စာ ဘာလဲ ကိုယ့်မယားကိုယ် လီးပေးစုပ်ဖို့တောင် တွန့်တိုနေပြီလား"

"ဟာ မိဖွေးကလဲ တွန့်တိုစရာလားဟ ပြောရော့မယ် စုပ်ကွာ ဒီလောက်စုပ်ချင်ရင် တဝစုပ် နင်စုပ်လို့ လီးအပြတ်တောင်လေ လိုးလို့ ပိုကောင်းလေ ခံရတဲ့သူအဖို့လည်း ဖီးလ်ပိုရှိလေလေပဲ ဒါမျိုးက ရတယ် စုပ်သာစုပ် အဲလိုအလိုက်သိလို့ပဲ ငါ့မိန်းမ ငါချစ်နေရတာ ဟဲ ဟဲဟဲ"

"သွား အပြောကောင်း တအားမုန်းဖို့ကောင်းတယ် ဟွင်း "

မိဖွေး မဲ့ကာရွဲ့ကာ မနှစ်မြို့သလို ဟန်ကလေးလုပ်ပြောလိုက်ရင်း ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့မျက်နှာပေါ် ခွမှောက်အိပ်လျက်သားအတိုင်း ကျော်မင်းမောင်ရဲ့လီးကို သူမလက်ကလေးနှင့် မမီမကမ်း လှမ်းဆွဲယုလိုက်ပြီး သားရေပြဲလန်နေသော လဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို ဆွဲစုပ်ငုံပစ်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းမောင် ကုတင်ကြီးအနားကို ခြေတစ်လှမ်းထပ်တိုးလာပြီး မိဖွေးသူ့လီးချောင်းကြီးကို စိတ်လိုလက်ရ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပေးနေစဉ်မှာ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ဟိုကိုင်ဒီနယ် ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ကာ လုပ်ငန်းစတင်လာသည်။

"ဟာ ကျွတ် အရှုပ်ကောင် အထန်ကောင် ဒီမှာ လူကကောင်းနေတဲ့ဥစ္စာကို ဟွင်း"

စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဆီ လက်အေးအေးကြီးနှင့် အစမ်းခံလိုက်ရ၍ ဝင့်ဝါလှိုင် တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး မူယာမာယာများကာ ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောလိုက်သည်။အကြောင်းသိတွေဖြစ်တာမို့ ကျော်မင်းမောင်လည်း သူမစကားကြားတော့ နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ရုံပြုံးလိုက်ပြီး ...

"အော ညည်းလေးက သူများမယားကိုလည်း ဟိုပွတ်ဒီနှိုက်လုပ်ချင်တာလုပ်သေး ကိုယ့်ကိုကိုင်ပြန်တော့လည်း တစ်ခွန်းမခံ နှုတ်လှန် ပြောချင်နေပြီ ဟင်းဟင်း ဘာနာစရာရှိလို့လဲ ဝင့်ဝါရဲ့ နင်ကောင်းအောင် ငါလိုးပေးမယ့်ဥစ္စာ"

"အေးပါ လိုးလိုး မသာစုတ် ငါ့ချည်းပြောနေ နင့်မယား အကိုင်ခံတာကျ မပြောဘူး သူ့ဟာသူ စပတ်ကြီးပြဲနေအောင်ကို ဖြဲခံတာဟေ့ မှုတ်လိုက်ယက်လိုက်တာနဲ့ စပတ်ကော့ကော့ပြီး ခံနေတာများ နင်မှမမြင်ဘဲ"

"တွေ့သားပဲ ကြည့်ကောင်းလို့ကြည့်နေတာ စကားမများနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး ငါတစ်နေကုန်လိုးမှာနော် ဒီမှာတင်းနေတာ"

"လုပ်ကြည့်လိုက် မသိတာကျလို့ နင့်လီး ငေါက်တောက်လောက် ပျင်းသနားတယ်"

"အကြိုက်ပဲ ဖေလိုးမလေး စပတ်ပြဲအောင်ခံဖို့ပြင်ထား နောက်မှ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့ ဟင်းဟင်း"

ကျော်မင်းမောင် အပြတ်ကြိမ်းပြီး မိဖွေးပါးစပ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းစုပ်ပေးနေသော သူ့လီးကို ဗွပ်ကနဲ ပါးစပ်ကနေ ပြန်ဆွဲချွတ် ထုတ်လိုက်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် ပြဲဟဟလေးဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်ပေါက်ဝထဲကို ဇွိကနဲ နေအောင် ဖိထိုးဆောင့်ထည့်လိုက်ပါသည်။ လီးထိပ်ဒစ်လုံးက အဖုတ်ထဲကို လျှောကနဲ နစ်ဝင်သွားသည်။

...........................................................................................................................

"အ အင့်အင့် ဟင့် လိုး လိုးလေ ဘာလို့ရပ်ထားတာလဲ ထည့်လိုက် လီးတစ်ဆုံး လိုးပစ်လိုက်"

သွေးရဲရဲသံရဲရဲ သားကောင်တို့ရဲ့အဆီအသားကို ရက်ရက်စက်စက်ဝါးမျို စားသောက်တတ်သည့် သားရဲတို့ အရှင်သခင်ကျားသတ္တဝါကိုမှ မသိသားဆိုးဝါးလှစွာ စိန်ခေါ်လာသော ယုန်သူငယ်ကလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့ငပဲချောင်းကြီး ဇွပ်ဘွတ် ဗွပ် အသံများနှင့်အတူ ဒုတိယမ္ပိ ဆောင့်ဝင်သွားပြန်သည်။ ကျော်မင်းမောင် ချက်ချင်း လီးပြန်နှုတ်သည်။ နောက် ပြန်ဆောင့်သွင်းပြန်သည်။ လီးတစ်ဝက်လောက် လိုးထည့်လိုက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် တစ်ဖန် သူ့ခါးအားကိုသုံး၍ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ပြန်လည် ဖိဆောင့် လိုးသွင်းလိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ဆင့်ကာ အဆက်မပြတ် လိုးပေးလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင် တဖြည်းဖြည်း အသံတိတ်သွားသည်။

လီးကြိုက်သူမို့ ယခုလို ပြည့်ပြည့်နင့်နင့်ရှိလှသော လီးအရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ကြုံခံစား လိုက်ရသည့် အတွက် သူမအနေနှင့် အတိုင်းအဆမရှိကျေနပ်ပီတိဖြစ်ပြီး ရမ္မက်ဆန္ဒဇောနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါသွားဟန် တူသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့စောက်ပတ်က အထိအတွေ့နူးညံ့လွန်းလှသည်။ အပျိုစောက်ပတ်လိုးရသလို စီးစီးပိုင်ပိုင်လည်းရှိနေသည်။ ကျော်မင်းမောင် လီးထိပ်ကြီးဆောင့်အဝင်မှာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ အထဲကိုကျွံဝင်နိမ့်ဆင်းသွားပြီး လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား တစ်အုံလုံး လီးနှင့်အတူ အပြင်ကိုကြွကာ ကပ်ပါလာတာတွေ့ရသည်။ 

ဒါကပင် ယခူသူလိုးခွင့်ရနေသော ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်မှာ သူမတူအောင် ထူးခြားလှသည့်အတွေ့ဓာတ်ကို ပေးစေနိုင်မှန်း သိသာနေသည့်အချက်ဖြစ်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ မိဖွေးရဲ့စောက်ပတ်ကျတော့ အသားဖြူသူပီပီ ကာမအကြွမြန်ကာ အရည်ရွှမ်းလှသည်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိသည့်နေရာမှာ ညီမဝမ်းကွဲဖြစ်သူ ဝင့်ဝါလှိုင်ကို ဘယ်လိုမှ မမှီ။ ဒါက သူတစ်ယောက်တည်းသာ သိနိုင်သည့်အချက်ပင်ဖြစ်သည်။

ကျော်မင်းမောင်လည်း လိုးခွင့်ရပြီဆိုတာနှင့်ပင် မညှာစတမ်း အပြတ်ကျုံးလိုးပစ်လိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲ ထောင်ကားပြီး အထက်စီးကနေ သူ့လီးကို အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် ဆက်တိုက်ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်ရင်း လီးဒစ်တစ်ဝက်ကနေ အရင်းနားအထိ ရောက်ရှိသွားချိန်မှာ ကျော်မင်းမောင်လည်း သူ့ခါးအားကို အသုံးပြုပြီး လီးချောင်းကြီးကို ဆတ်ကနဲ ရှေ့သို့ အကုန်သား တိုးဖိ လိုးချလိုက်သဖြင့် သူမနှုတ်မှ အင့်ကနဲ အသံတစ်ချက် ထွက်သွားရပြီး ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ဖင်ကြီးမှာလည်း မွေ့ယာပေါ်ကနေ တစ်တောင်လောက် အပေါ်ကို မြောက်ကြွကော့တက်လာရကာ လီးကြီးလည်း မထင်မှတ်ဘဲ ဒုတ်ဒုတ်ထိ အရင်းဆိုက် မိသည့်အဖြစ်ကို ရောက်သွားသည်။

"အ ဝင်ဝင်ပြီ မင်းမောင် အီး အိအိ ဆောင့် ကပ်ဖိပြီး လိုးပေး လိုး လိုး ရ ရတယ် အင့် ဆောင့် တအားပွတ်ဆောင့် အစိကိုပါထိအောင်လိုး အ အရမ်း မိုက်တယ် ထိ ထိတယ် အု အူး ကြိုက်တယ် ငါကြိုက်တယ် လိုး မညှာနဲ့ အသေသာလိုးပလိုက် အူး အု အူး ဟူးး ဟူးးး"

"တွေ့ပြီမဟုတ်လား ငါ့လီးကို မင်းမောင်တဲ့ ဂျင်းကောင်မဟုတ်ဘူး ဗျင်းတဲ့နေရာမှာ အထီးအမ မရှောင်ဘူး အကုန်ဗျင်းပစ်မှာ အဟား ဟားဟား"

"အာကွာ စောက် စကားကများတယ် အပြောကဖြင့် လီးထက်တောင်ကြီးနေသေး လိုးစရာရှိ မြန်မြန်လိုးစမ်း"

"ဟုတ်သားပဲ ကိုရာ လိုးစရာရှိ မြန်မြန်လိုးစမ်းပါ တောပြောတောင်ပြောနဲ့ ဟင့်ဟင့်"

မိဖွေးလည်း နားကြားပြင်းကပ်ပြီး ဘေးကဝင်ပြောရာ ကျော်မင်းမောင်က ...

"ဟင်း ကျလည်းကျတဲ့ သမီးယောင်းမတွေ အပေးအယူမျှနေလိုက်ကြတာ အေး ငါကတော့ လိုးမှာပဲ မလိုးမှာတော့ မပူနဲ့ မိဖွေး နင့်မှာ ညီမရှိရင်တောင် ငါသေချာဖမ်းလိုးပစ်မှာ ဟင်းဟင်း ချန်မထားဘူး ... မရှိလို့ သက်သာတယ်မှတ် ... ကဲ မိဖွေး ငါဝင့်ဝါကိုလိုးတဲ့အချိန် နင်က သူ့နို့ကို ကုန်းစို့ပေး နို့သီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆွဲပေး ဒါမှ ဒီကောင်မ အပြတ်ထန်လာမှာ ဟုတ်ပြီ အဲဒီလို ... ဟေ့ ဟေ့ အဲဒီဖက်ကို ဖင်မလှည့်နဲ့လေ ငါ့အနားလာခဲ့ ဖင်ကို ငါ့ဖက်ကို သေသေချာချာလေးလှည့်ပေး ကော့ထားပေးနော်  နင့်ဖင်ကို ဒါမှ စောက်ဖုတ်မြင်ရမှာ "

"ဟာ ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ ကိုရ အရစ်ပဲကွာ လိုးမှာဖြင့် ကောင်းကောင်းလိုးတာမဟုတ်ဘူး"

"ညည်းစောက်ဖုတ် ကြည့်မလို့ပေါ့ဟ ဒါမှလိုးအားရှိမှာ ကြည့်ရုံတင်မကဘူး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါ ရွှဲအိနေအောင်ယက်ပေးဦးမှာ"

"ကို ကတော့လေ သူများထက်ကို ကဲတယ် ဟွန်း ... ကဲ ကဲ ရော့ အပီယက်ပေး ဖင်ကြားပါမကျန် အကုန်လျှောက်ယက်ပစ် ဒါပဲ ဖွေးလည်း ခုလို နှစ်ပင်လိုးတာမျိုးကြိုက်တယ် ... သူပြီးရင် ဖွေးအလှည့်ပဲနော်"

"စိတ်ချပါ မိန်းမ ညည်းလေးကို ငါပစ်မထားပါဘူး ဒီနေ့ နေကုန် ညည်းတို့နှစ်ယောက်ကို အပီကျွေးမှာ ကြားလား ဟင်း ဟင်း"

"ဗြစ် ဖြစ်ပတစ် ဇွတ် ဖွတ် ဘု ဘွတ် ဘုတ် စွိ ဇွိ ဇွပ် ဘွတ် ဖလပ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ်"

ပြောလည်းပြော လိုးလည်းလိုးသည်။ ကျော်မင်းမောင် အရွယ်ကောင်းတုန်းမို့ စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါနေသည်။ လီးကလည်း မွေးရာပါ ရှယ်ကြီးတာ။ လီးကြီးက ပင်ကိုယ်အသားရောင်မှာ ရမ္မက်သွေးနိုးကြွစီးဆင်းပြီး ရဲပတောင်းထ၍ နီမြန်းလို့နေသည်။ 

လချောင်းထက်ပင် ကြီးသယောင်ရှိသော လဒစ်ထိပ်ကားကြီးက လုံးတင်းပြောင်ချောပြီး အောက်ခြေမှာ ခေါင်းလောင်းပုံစံ ဘေးဖက်ကိုကားထွက်နေတာမို့ (လီးဒစ်ထိပ်ကား အမျိုးအစားဖြစ်သည်။) သူလိုးချလိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်နံရံပတ်လည်ကို သူ့လဒစ်နှင့် ပွတ်တိုက်ကာ အတွင်းမှ အသားနုနု အလွှာကလေးကို ထိုးကော်ချိတ်ဆွဲပစ်လိုက်သလို ထိကနဲငြိကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး အလိုးခံရသူအဖို့ ဖင်ဆီဘူးပင်ခါမိမတတ် အီဆိမ့်လှသော ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရရှိသွားစေသည်။ မိန်းမတွေ ဒါကြောင့်စွဲတာဖြစ်မည်။

ကျော်မင်းမောင်လိုးနေချိန်မှာ မိန်းမလုပ်သူဖွေးစိန်ကလည်း သူ့ယောက်ျားစိတ်ကြိုက်ပုံစံအတိုင်း အလိုက်တသိနှင့် သူရှိရာဖက်ကို ဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ဖင်လှည့်ပေးလိုက်ရင်း ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းများကို သွားရောက်နမ်းစုပ်နေပြီး သူမရဲ့ ရင်သားဆိုင် အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လက်အစုံဖြင့် တစ်လှည့်စီ ဖျစ်နယ်ကုန်းစို့ပေးနေပါသည်။ ကျော်မင်းမောင်လည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ကို အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချရင်း မိန်းမဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ဆုံကားအိအိကြီးဆီမျက်နှာအပ်ကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်အစပ်ကြားမှ သူမရဲ့အရည်ရွှဲအိုင်လို့နေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင် ဖောင်းအိအိလေးကို စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လျှာနှင့် အားပါးတရကုန်းယက်လိုက် လုပ်နေသည်။ 

ယနေ့ခေတ်အခါမှာ အများတွေ့မြင်နေကျ ပွန်းမူဗီကလစ်တွေ (အပြာဗွီဒီယိုကားတွေ) ထဲက သရီးဆမ်း (three-some) သို့မဟုတ် ဂရုဆက်စ် (group sex) လုပ်သလို တစ်ယောက်ကိုလိုးရင်း ကျန်တစ်ယောက်ကိုလည်း တဏှာအပြတ်ကြွအောင် နှူးဆွ၍ သုံးယောက်သား ရေကုန်ရေခမ်း အချစ်ပွဲတလင်းဖွင့်ကြတာဖြစ်သည်။ မိန်ကလေးနှစ်ယောက်စလုံး သူ့ထက်အသက်ပိုငယ်သူတွေ ဖြစ်ကြရာ ယခုလို သူနှင့်အတူ နှစ်ယောက်တွဲပြီး တူးအင်န်ဝမ်း သရီးဆမ်း လုပ်ရသည့်အဖြစ်ကြောင့် ရမ္မက်ဇောတွေ ပိုမိုနိုးကြွကာ ကာမမီးလျှံများ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင် လာကြပြီဖြစ်သည်။

............................................................................................................

ကျော်မင်းမောင် မယားလုပ်သူရဲ့စောက်ပတ်ကို အားရပါးရကုန်းမှုတ်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲထောင်ကားပြီး တဖွပ်ဖွပ်တဇွပ်ဇွပ် ဆက်လိုးပေးနေသည်။ 

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်ခံရင်း အောက်ပေးကောင်းကောင်းနှင့် သူ့ဆောင့်လိုးချက်အတိုင်း အောက်ကနေ ခါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာ တက်ညီလက်ညီပြန်ညှောင့်ပေးနေသည်။ လိုးချက်ကပြင်းပြင်း လီးကြီးက စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်တိုးဝင်ကာ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ သူမသားအိမ်ကို ဝင်ရောက်ထိတိုက်မိနေသဖြင့် ဝင့်ဝါလှိုင်မျက်နှာလေး တစ်ချက်တစ်ချက် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ကလေးဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်။

"အ အ ထိ လိုက်တာ မင်းမောင်ရယ် နင့်လိုးချက်ကြီးက သားအိမ်တောင်ပြုတ်မတတ်ဘဲ"

ပြောရင်း အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကော့ထိုးပေးနေရာ ကျော်မင်းမောင်လည်း လိုးရတာ စိတ်ကြိုက်တွေ့နေမိသည်။ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ရက်ရက်ရောရောကြီး အောက်ပင့်ကော့ကြွပေးထားသဖြင့်စောက်ခေါင်းဝလေးက လီးအဝင်လမ်းပွင့်အောင် တမင်ဖွင့်ပေးထားသည့်နှယ် ခပ်ဟဟကလေးပွင့်အာပြီး လိုးဆောင့်ရာမှာ ခုနင်ကထက်ပိုပြီး အဆင်ပြေချောမွေ့မှုရှိလာသည်။

"နင့်စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းတယ် ပြဲလန်မနေဘူး တအားကြီးလည်း လိုးရခက်လောက်တဲ့အထိ ကြပ်ထုပ်မနေဘူး အနေတော်လေး စိုအိအိနဲ့ စွိကနဲ စွိကနဲ လိုးလို့သိပ်မိုက်တယ် ဒီထက်တောင် အပြင်းစားကြီးလိုးပစ်လိုက်ချင်တယ်"

"လိုးပေါ့ မင်မောင် နင်ကလေ မိန်းမလိုးတဲ့နေရာမှာတော့ စံပါပဲ တအား ခိုက်အောင်လိုးလည်းလိုးတတ်တယ် ဒါကြောင့် မိဖွေး တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်ပြီး အိမ်ပါလာတာနေမှာ"

ကျော်မင်းမောင် သွားအဖြဲသားနှင့်ရယ်ပြီး မိဖွေးဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ ...

"မမြှောက်နဲ့ မိဖွေးက င့ါလီးလောက် ရင်မခုန်တော့ဘူး သူနေ့တိုင်း အောကားကြည့်လိုက် ကပ္ပလီလီးတွေမှန်းပြီး လက်စောင်းတိုက်လိုက် နင်နဲ့အတူ နှစ်ယောက်သား ပွတ်လိုက် ဆွလိုက် အတုနဲ့လိုးလိုက်လုပ်နေတာ ကြာရင် ငါ့ကိုပါ မေ့တော့မယ်"

"အား ငမောင် ငါ အခုမှ သတိရလို့ ..."

"ဘာလဲ ဝင့်ဝါ ပြော"

"နင် နင့်ဆီမှာ မိန်းမလိုးတဲ့အခါ သုံးတဲ့ ဟို လေ ကွန်ဒုံးခေါ်မလား အစွပ်ခေါ်မလား အဲလို လီးမှာတပ်ရတဲ့ ဟာမျိုးတွေ တစ်ခုမှ မရှိတော့ဘူးလား"

ဝင့်ဝါလှိုင် သူ့အကြောင်းကို ကောင်းကောင်း သိသူ ဖြစ်သည်။ ကျော်မင်းမောင် မိန်းမလိုးလျှင် ဘယ်တော့မှ ရိုးရိုးတန်းတန်းမလိုး အဆန်းထွင်ပြီး လိုးလေ့ရှိသလို သူ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ရှာခဲ့မှန်းမသိသော လိင်အထောက်အကူပြု ပစ္စည်းဆန်းတွေကိုလည်း တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရလေအောင် အမျိုးမျိုးထည်လဲလုပ်ပြီး ဆန်းဆန်းပြားပြား အသုံးပြုလိုးတတ်သူဖြစ်ကြောင်း သူမအသိဖြစ်သည်။ သူ့အခန်းထဲမှာလည်း ထိုကဲ့သို့ ပစ္စည်းအဆန်းအပြားတွေ မကြာခဏတွေ့ရတတ်သည်။

ဒါကြောင့်မို့လည်း အလိုးခံနေရင်းက ကျော်မင်းမောင်မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး ရုတ်တရက် လှမ်းမေးလိုက်ခြင်းပင်။

"ဘာလဲ နင် စိတ်ဝင်စားလား ရိုးရိုးလိုးတာအားမရလို့လား ဟုတ်လား"

"ငါမေးတာ အရင်ဖြေလေ"

"ရှိတယ် မိကျောင်းကွင်းဆက်ယူမလား ဆိတ်မျက်ကွင်းယူမလား ရတယ် နှံကောင်ခေါင်းဂေါ်လီတို့ ကွင်းနှစ်ကွင်းသုံးတဲ့ (Cock_Ring), နောက်တစ်ခုက (Steel_Ring) သူက ဂေါ်လီလေးလုံးငါးလုံးတွဲ နောက်ပြီး ခရစ္စတယ် ကွန်ဒုံး (Crystal_Condom) ဆိုတာ ဆီလီကွန်တစ်မျိုးပဲ ဘေးမှာ အဖုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးတွေတောင် ပါတယ် နာတော့မနာပါဘူး အပျော့စားပဲ အစုံ ရှိတယ် နင် ခံချင်ရင် ငါထည့်ပေးမယ် "

ကျော်မင်းမောင်ပြောလိုက်ရာ ...

"ဆိတ် အဲ ဆိတ်မျက်ကွင်း ... သိတယ် မကြိုက်ပါဘူး ဖလပ်ဖလပ်နဲ့ ရှုပ်ပွနေတာ နင်ပြောတဲ့တစ်ခု မိကျောင်း ... ဘာတဲ့ ..."

"မိကျောင်း ကွင်းဆက် ... တဲ့"

"ဘယ်လိုဟာလဲ"

"ကွင်းလေးကွင်း ထိပ်ပွင့်အစွပ် အပေါ်ဖက်မှာဂေါ်လီလို ဆီလီကွန်ဖု ခုနစ်လုံးပါတယ် ဘေးပတ်လည်မှာ အမွေးပွအချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖျပ်ဖျပ်ကို လူးခါသွားမယ် ကွင်းလေးကွင်းမှာ ရှေ့သုံးကွင်းက လချောင်းစွပ်ပြီး နောက်ဆုံးဟာကတော့ လဥကို မြဲနေအောင်စွပ်ထားတာ ဘယ်လောက်အလိုးကြမ်းကြမ်း ပြုတ်ထွက်မသွားဘူး အသေမိုက်တယ် စမ်းကြည့်လိုက်"

ဝင့်ဝါလှိုင် မိဖွေးဖက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး မေးကလေးငေါ့ထိုးကာ သေဖော်ညှိလိုက်သည်။ ပါးစပ်ကလည်း မိဖွေး နင်ခံဖူးလား ဆိုပြီး မေးလိုက်သေးသည်။ မိဖွေး ခေါင်းလေး အသာယမ်းခါပြီး ...

"တစ်ခါပဲ ပြန်တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် အူရောအသည်းရော ကျလိကျလိနဲ့ယားထှာဟယ် အထဲမှာ တထုတ်ထုတ်နဲ့ ဂေါ်လီလိုရော အမွှေးတွေနဲ့ရော လူကို လှပ်လှပ်လှပ်လှပ်နဲ့ အသေဆွတဲ့ဟာမျိုး လီးနဲ့အလိုးခံရင်းတန်းလန်းနဲ့ကို ခံလို့မဝသလို စောက်ဖုတ်ရွပြီးရင်းရွပဲ လေးငါးချီဆက်ပြီးလွန်းလို့ မခံနိုင်တာနဲ့ ... နောက်ပိုင်း တခြားဟာ ပြောင်းသုံးခိုင်းရတယ်"

"ဟုတ်တယ် မိဖွေးက ဂေါ်လီပါတာတစ်ခုခု ဒါမှမဟုတ် ဆိတ်မျက်ကွင်း အဲဒါမျိုးလောက်နဲ့ အဆင်ပြေတယ် စောက်ဖုတ်ရွရုံပဲ ငါက ဘယ်သူ့ကိုမှ အတင်းအကြပ်တော့မလုပ်ခိုင်းပါဘူး"

ကျော်မင်းမောင်လည်း ဝင်ပြောသည်။

"အေးပါ နင့်အကြောင်း ငါသိပါတယ် စမ်းကြည့်မယ်လေ ငမောင် သွားယူလိုက်"

"ကောင်းပြီ ခဏလေးစောင့်"

"ဗွပ်"

ကျော်မင်းမောင် လီးဆွဲထုတ်သည်။ ကုတင်ကြီးရဲ့အခြားတစ်ဖက် အခန်းထောင့်တစ်နေရာမှာရှိနေသည့် အဝတ်ဘီဒိုကိုဖွင့်ပြီး အံဆွဲတစ်ခုကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အံဆွဲထဲမှာ သူအသေအချာသိမ်းထားဟန်တူသော လိင်ဆက်ဆံရာမှာ အသုံးပြုသည့် အထောက်အကူပြုပစ္စည်းတွေထဲက စိတ်ကြိုက်တစ်ခုကို ရွေးယူလာသည်။

ကျော်မင်းမောင် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းပင် သူ့လက်ထဲကအထုပ်ကိုဖွင့်ပြီး ကွန်ဒုံးနှင့်တူသော ယောက်ျားလိင်အင်္ဂါမှာ စွပ်ရသည့် အစွပ်တစ်ခုကို လီးမှာ အသေအချာစွပ်လိုက်ပါသည်။အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာလက်ကလေးထောက်ပြီး သူလုပ်သမျှကို စိတ်ပါဝင်စားဟန်နှင့်ကြည့်နေကြသည်။

ကျော်မင်းမောင် သူတို့အရှေ့ကို လှမ်းလျှောက်လာသည်။

"ကဲ ကြိုက်ပြီလား နင်တို့နှစ်ယောက် အတွေ့အကြုံရှိတဲ့လူက နမူနာအနေနဲ့ အရင်အလိုးခံရမယ် ဖွေးဖွေး ဒီကိုလာ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး ဟိုဖက်လှည့် ဖင်ကုန်းလိုက်"

"ဟာကွာ ကိုကတော့ လုပ်ပြီ"

"ပဲမများနဲ့ ငါတင်းနေတာနော်"

...........................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

မိဖွေးလည်း ခပ်ထန်ထန်ပြောလိုက်သော လင်ဖြစ်သူရဲ့အပြောကြောင့် ထပ်ပြီး စောဒကမတက်ရဲတော့ချေ။ ကုတင်အောက်ဆင်းလာပြီး သူ့ဖက်ကို ကျောပေးလှည့်ကာ ဖင်ကိုကုန်းထောင်ပေးလိုက်ရသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း စိတ်ဝင်တစားနှင့် ကြည့်နေပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ မိဖွေးမေးစေ့ကလေး လှမ်း၍ဆွဲမော့လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူမ မိဖွေးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်ချိန်မှာပဲ ဏှာထန်နေပြီဖြစ်သော ကျော်မင်းမောင်လည်း သူ့မိန်းမဖွေးစိန်ရဲ့ကုန်းထောင်ပေးထားသော ဖင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်ဖက်အကြားမှ ခပ်ဟဟရှိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို (မိကျောင်းကွင်းဆက်) ခေါ် ဂေါ်လီအစွပ်စွပ်ထားသော လီးဖြင့် ဇွပ် ဗွပ်ဟူသော အသံထွက်အောင်ပင် မညှာမတာကြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

"အု အူး ဝုအု ဝုဝု အု ဝူးးး အူးးး ဟူးးး "

ဖွေးစိန် ခါးကလေးညွတ်ကွေးပြီး ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်က ကော့ကော့ကားကားကြီးဖြစ်ကာ အပေါ်ကိုကောက်လိမ်တက်သွားရသည်။ ဖင်အလိုးခံသည့် ပုံစံအတိုင်း စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ပါ ဒွါရပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံး ရက်ရက်ရောရောပွင့်အာပြီး အချက်ကျကျ စိတ်ရောကိုယ်ပါ ကြမ်းကြုတ်ပက်စက်လှစွာ အလိုးခံမည့်အနေအထားမျိုးပဲဖြစ်သည်။ သူမအိမမထောင်သည်ဘဝတစ်လျှောက်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ ညစဉ်အစမ်းသပ်ခံတစ်ယောက်ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဘယ်ကွန်ဒုံးစွပ်ထားသည့်လီးကို ဘယ်လိုပုံစံနှင့် အလိုးခံရမည်လဲ ဆိုတာကို ကြိုသိနေပုံရသည်။

"ကောင်းတယ် မိဖွေး တော်တယ် ဝင့်ဝါ ကြည့်ထားလိုက် နင်လည်း သူ့လိုမျိုးပဲ အတိအကျ ကုန်းပေးရမယ် ဒါမှ ခုငါစွပ်တဲ့ အစွပ်နဲ့ အဆင်ပြေမယ်"

"စိတ်ချ မင်းမောင် နင်သာ အပီလိုးပေး မိဖွေး နင့်နို့ကြီးကော့ပေးစမ်းဟာ ငါစို့မယ်"

"အ အ အင့် စို့ ဝင့်ဝါ အိ အီး တ အား မဆွဲနဲ့ဟာ နို့ကြီး ဘတ်လဘိုင်လိုက်တော့မှာ အို အင့် ဟင့် အ ထိ ထိတယ် ကောင်းတယ် အိ အင့်အင့် အရမ်းထိ အရမ်းကောင်းပဲ ကိုရယ် လိုး လိုးစမ်း အရှီး အထဲကိုဆောင့် အင့် ကျွတ် ကျွတ် တစ်ချက်ချင်းလိုးနော် တအားတော့ မမွှေနဲ့ ... မွှေလိုးရင် စပတ်အနားသားတွေ စုတ်ပြတ်ပြီး အားလုံးကွဲပြဲကုန်လိမ့်မယ် "

"နင့်စပတ်က ဒီထက်ကွဲပြဲစရာ ကျန်သေးလို့လား မိန်းမရာ ဟားဟား ပြောစမ်း ငါ့လီးကြီး မိကျောင်းကွင်းတပ်ထားတာ ဘယ့်နဲ့နေလဲ အီဆိမ့်သွားရောလား"

"အပေါ်က အလုံးတွေ လိမ့်နေတာ ကိုရဲ့ ပြီး ပြီးတော့ သူ့အမွေးချောင်းကြီးတွေက စောက်ခေါင်းထဲမှာ တရှပ်ရှပ်နဲ့ ... လီးသွင်းတာရော ထုတ် တာရောပဲ အဝမှာတင် ... ခိုးလိုးခုလုကြီး ဖြစ်နေတာ ... ဟင့် ... အ အ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် ... ထိ ထိတယ် အ အရမ်း အင့် အင့်  ဖြေး ဖြေးဖြေး လိုး လိုးပါ ကိုရဲ့ ... မိဖွေး ဘယ်ကိုမှ ထွက်မပြေးပါဘူး ဟင့် ဟင့် ... စ စပတ်ပြဲပြီ ထင်တယ် အိ အ ... လိုး လိုး အင့်အင့် ဆက်လိုးပေး အရည်ရွှဲလာအောင်လိုး ... စောက်ရည် ဒီထက်ပိုရွှဲမှ ခံသာမယ်ထင်တယ် ... အင့် ဟင့် ဟင့်"

"မပူနဲ့ နင့်အစိလေး ငါချေပေးမယ် ... အရည်တွေစိမ့်အိုင်လာမှာ ... ဖင်ကြီးသာ ခွက်နေအောင်ကုန်းပေး ဒါမှ လီးအဝင်လွယ်ပြီး ရှယ်လိုးပေးလို့ရမှာဟ"

"အင်း အင်းပါ ကိုရယ် လိုးပါ ကောင်းကောင်းသာ လိုးပေးစမ်းပါ ကို ကောင်းကောင်းလိုးရင် မိဖွေး ဒီနေရာတင် အသက်ထွက်သွားပစေ စိတ်တိုင်းကျ ကုန်းပြီး အလိုးခံပေးမယ် ... လိုးရင်းနဲ့ သေသွားလည်း ဂရုမစိုက်ဘူး အိအီး အီး အ အ အမေ့ ကျွတ် ကျွတ် ဟင့်အင်း"

ကျော်မင်းမောင် လီးက နဂိုထက်ပင် နှစ်ဆလောက်ပိုကြီးသွားသလား အောက်မေ့ရသည်။ ဂေါ်လီကဲ့သို့ အပေါ်ဖက် နောက်ကျော နေရာမှာ အလုံးအဖုတွေ ခြောက်လုံးခုနစ်လုံး အစီအရီသွယ်တန်းပြီး အောက်မှာလည်း အမွေးပွအချောင်းကလေးတွေ တွဲလျက်ပါရှိသော ကွင်းလေးခုအနက် သုံးခုက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာဖြင့် ပြေးဝင်ဆောင့်လိုးပေးနေသလို လက်ကျန် ကွင်းလေးက ကျော်မင်းမောင်ရဲ့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို အံဝင်ခွင်ကျချိတ်ဆွဲ၍ အနောက်ကနေ တဘုတ်ဘုတ်တဘောက်ဘောက် သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို လာရောက် ကပ်ညှောင့်ဆောင့်ရိုက်မိနေပြန်သဖြင့် ကာမစည်းစိမ်က ပြောပြ၍ပင်မရလောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှတော့သည်။

ဖွေးစိန် ပါးစပ်ကလေး ဟစ်ဟစိဖြစ်ကာ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမှတောင် မပြောနိုင်ရှာတော့ဘဲ နှုတ်မှနေ၍ ခွေးအီသကဲ့သို့ တအိအိညည်းတွားရင်းနှင့်သာ လင်ဖြစ်သူရဲ့ ပက်ပက်စက်စက် လိုးဆောင့်မှုကို အံတကြိတ်ကြိတ် ကုန်းရုန်း ခံနေရှာသည်။ လီးဝင်ရောက်မှုကလည်း ရှောကနဲရှောကနဲ ဆိုတာထက် အနည်းငယ်အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် စိတ်ကိုမရိုးမရွဖြစ်အောင်လုပ်နေသလို တဏှာရမ္မက်ဇောပိုကြွလာလေ သူမစောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ အရည်တွေ ပိုလိုက်လာလေလေ ဖြစ်နေရာ စောက်ရည်များ မြင်မကောင်းအောင် ရွှဲအိုင်လာပြီး လီးဝင်ချိန်မှာရော လီးပြန်ထွက်ချိန်မှာပါ ဘွတ် ဇွပ်ဖွပ် ဘွတ် ဇွပ်ဖွပ် ဟူသော အသံကြီးက နားမချမ်းသာစရာ ကောင်းလောက်အာင် တစ်ရံမလပ်ကြီး ထွက်ပေါ်နေပေတော့သည်။

ခံရချက်ကလည်း မသက်သာ။ ခါတိုင်းထက်စာလျှင် စီးစီးထုတ်ထုတ် ရှိလွန်းလှသည်။ ကျော်မင်းမောင်လီးက နဂိုကြီးတာမို့ ယခုလို အထောက်အကူပစ္စည်း သုံးချိန်မှာ သာမန်ထက်ကို ပိုသိသာသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ လီးကပိုကြီးလာသလို စောက်ဖုတ်ထဲ လိုးဝင်ရာမှာလည်း စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်ကြပ်ပြီး အဝနေရာကလေးမှာပင် တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်လျက် ရှိတာမို့ ကျော်မင်းမောင် သူ့လီးကို တိုက်ရိုက်ကြီး လွယ်လွယ်ကူကူ ထည့်သွင်း၍မရဘဲ အားနှင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိဆောင့်သွင်း လချောင်းတစ်ဝက်ခန့် အရောက်တွင် အတွင်းမှ တစ်စုံတစ်ရာ တစ်ဆို့ခံသလိုဖြစ်နေချိန်မှာ လီးကို အနောက်ဖက်သို့ မသိမသာ ပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် အားယူ၍ ပြန်ဖိဆောင့် လိုးသွင်းနှင့် နှစ်ချက်ဆောင့်တစ်ချက်ဝင် ငါးချက်လိုးနှစ်ချက်ဝင် လိုးနည်းအတိုင်း ခက်ခဲပင်ပန်းစွာဖြင့် ဝါယမစိုက် လိုးသွင်းပေးရသည်။

လီးအဆုံးထိရောက်ပြန်တော့လည်း ကြာရှည်စိမ်ထား၍မရပါ။ မိဖွေးကိုယ်တိုင် သူမဒူးတစ်ဖက်ကို ကုတင်စောင်းပေါ်ကိူ မေးတင်ထောက်ကာ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို အရှေ့သို့ညွှတ်ကွေးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို အပြင်သို့ ပြန်လျှော့ချွတ်ခိုင်းတာမို့ သူမဆန္ဒကိုလိုက်လျှောပြီး လီးကို စိမ်မထားရဲတော့ဘဲ ခပ်မြန်မြန် လိုးသွင်းလိုးထုတ်နှင့်သာ မှန်မှန်ကြီး စခန်းသွားပေးရသည်။ အဖုတ်ထဲ ကြာကြာစိမ်ထားလျှင် အမွေးပွပွတွေရဲ့ဒဏ်ကို သူမဘယ်လိုမှ သည်းညည်း မခံနိုင်ကြောင်း မိဖွေး ဖွင့်ပြောပြသည်။

................................................................................................................

ကျော်မင်းမောင်လည်း မိဖွေးစိတ်ကြိုက် လီးအဝင်ချောအောင် ချော့လိုးညှောင့်လိုး လိုးရင်းက မိန်းမလုပ်သူရဲ့ အဖုတ်ထိပ်နားက အစိငေါက်တောက်ကလေးကိုပါ လက်တစ်ဖက်လျှိုနှိုက်ပြီး ပွတ်ချေကလိပေးသည်။ စောက်စိအပွတ်ခံရ၍ မိဖွေး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေလျက်က တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသေးသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဖွေးစိန်ရဲ့ဖင်ပေါက်ဝစူတူတူကလေးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူး ထည့်သွင်းပြီး လှည့်ပတ်ထိုးနှိုက်၍ ဆွပေးပြန်သည်။ 

မိဖွေးလည်း အရင်ကပင် ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီး ယခုကဲ့သို့ သူမစောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ကို ကျော်မင်းမောင်ရဲ့လီးနှင့်ရော သူ့လက်များနှင့်ပါ တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရသလိုဖြစ်နေတာမို့ အကောင်းကြီး ကောင်းရပြန်ကာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။ ကျော်မင်းမောင် အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် မိကျောင်းကွင်းစွပ်တပ်ထားသော လီးကို မွှေနှောက်ပြီး စက်သေနတ်ပစ်သကဲ့သို့ တဘုတ်ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆက်လိုးသွင်း ပေးလိုက်ရာ မိဖွေးဖင်ကြီး အပေါ်ကို ကြွ၍ကြွ၍ ကော့ပျံလူးခါလာရလျက် တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရီဖြစ်ပြီး ...

"အ အ အိအိ ယာ့ ... ထွက် ထွက်ပြီ ... ကိုရယ် ... အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ ဖွေး ဖွေး ပြီး ပြီ ... အား အ ဟား အာ့ ... မ မ ထိန်းနိုင် တော့ ဘူး အူးဟူး ဟူး လိုး ကိုရေ ... ဆက်တိုက်သာလိုး လရည်တွေ ... ဖွေးအထဲကိုသာ အကုန်ထည့်ပစ်လိုက်တော့"

ကျော်မင်းမောင်လည်း အားသွန်ပြီး ဇွပ်ဇွပ်ဇွပ်ဇွပ်နှင့် အသားကုန်ပင် လိုးချလိုက်တော့သည်။ ဖွေးစိန်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်တွေ မြင်မကောင်းအောင် အပြင်ကိုလျှံကျလာတာမို့ စောက်ရည်သံ တဘွပ်ဘွပ်နှင့်အတူ သူ့ရဲ့အကြမ်းပတမ်းနိုင်လှသော လိုးဆောင့်မှုများက နဘေးကနေ အနီးကပ် စူးစိုက်ကြည့်နေသည့် ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ စိတ်နှလုံးကိုပင် အသည်းအသန် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား မိစေတော့သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် သူတို့ကိုကြည့်ရင်း သူမစောက်ဖုတ်ကို သူမ လက်စောင်းတိုက်နေသည်မှာ တစ်ချီမကပြီးနေပြီ။ 

စောက်ရည်တွေလည်း တဖြန်းဖြန်းနှင့် ဘာထွက်သလဲ မမေးနှင့်။ သူမအိပ်နေသည့် အိပ်ရာခင်းတစ်ခုလုံးတောင် ရွှဲနစ်ကုန်သည်အထိပင်။ နို့နှစ်လုံး ဖျစ်လှိမ့် နယ်လိုက် နို့သီးကလေး တအားဖိပွတ်ချေလိုက် ပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းများနှင့် ဟိုထိုးဒီနှိုက်ပြုကာ အဖုတ်လက်ပူတိုက်လိုက်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ်နေအောင် ကာမအရသာများ အတောမသတ်ခံစားရပြီး စောက်ရည်တွေ ရွှဲသထက်ရွှဲကာ အိုင်ထွန်းနေတော့သည်။

"ဟား အား အား ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ အား ဟား ရှီး ကိုင်း ကိုင်းကွာ"

ကျော်မင်းမောင်ရဲ့ ကျေနပ်အားရစွာ မာန်သွင်းပြောဆိုလိုက်သံနှင့်အတူ ...

"ဘွတ် ဘု ဘွပ် ဖွပ် ဘွတ် ဇွပ် ဗြွတ် စွိ ဇွပ် ဘုတ် ဘတ် ဗွပ်"

နောက်ဆုံးပိတ် အချက်ငါးဆယ်လောက် အသားကုန်လိုး အသားကုန်ဗျင်းပြီး ကျော်မင်းမောင် သူ့မိန်းမစောက်ဖုတ်ထဲကို လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည်။ လရည်လက်ကျန်တွေ ကုန်သွားမှာစိုး၍ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း လှဲနေရာက ငေါက်ကနဲထလာပြီး ...

"မင်းမောင် မြန်မြန် ... မြန်မြန်ထုတ် ... ငါ့ဆီ ပေးဦး ... လီးကိုမြန်မြန်ချွတ်လေ "

"ဘု ဖွတ် ဗွပ်"

လီးထုတ်သံနှင့်အတူ ကျော်မင်းမောင်လီးထိပ်မှ လက်ကျန်လရည်တွေကို ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်ကနေ ခေါင်းထုတ်ကာ ပါးစပ်ကလေးဟ၍ အားပါးတရခံယူပြီး လဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာနှင့်သိမ်းလိုက်ယက်လိုက်နှင့် လီးမှာပေကျံနေသည့် လရည်လက်ကျန် အစအနတွေ အားလုံး ယက်သပ်ကာ ပါးစပ်ထဲ ဇွတ်မျိုချပစ်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းမောင် လီးမှာစွပ်ထားသည့်အစွပ်ကို ဖြုတ်ပြီး ဝင့်ဝါလှိုင်ရှိရာဖက်ကို လီးကြီးကပ်ထိုးပေးလိုက်ရာ သူမလည်း လချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကမန်းကတန်းဆွဲယူပြီး ပါးစပ်နှင့်အပြည့် ထည့်သွင်း၍ လီးဒစ်ကြီးကစတင်ပြီး အငမ်းမရပင် စုပ်ငုံယက်ပေးနေတော့သည်။ 

လချောင်းကြီးက မာန်ဖီနေဆဲရှိရာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် ခေါင်းလေးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လဒစ်နေရာကစပြီး လီးချောင်းအရင်းအထိ အသွားအပြန် မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး စုပ်ဆွဲ၍ယက်ပေးနေရာ မိဖွေးလည်း သူမအနားကိုရောက်လာပြီး ဟိုကိုင်ဒီကိုင်နှင့် ဝင့်ဝါလှိုင်ပေါင်ကြားထဲ လက်ထိုးနှိုက်၍ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းများဖြင့် နှူးဆွပေးနေပြန်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်စောက်ဖုတ်က အရည်စိုနူးအိနေပြီဖြစ်ရာ လက်နှင့်လိုးဆောင့်မှုကနေ တဇွပ်ဇွပ်အသံများ ထွက်လာသည်။

"အွန်း အွန်း ဟွန်းဟွန်း အွန်း"

သူမလည်း လီစုပ်ပေးနေရင်း တစ်ဖက်က စောက်ပတ်ကို အပြတ်အဆွအနှူးခံရ၍ ရမ္မက်စိတ်များကြွသထက်ကြွလာရာ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးချွတ်၍ ကျော်မင်းမောင်အား မော့ကြည့်ပြီး ...

"နင့်လီး ကြီးလိုက်တာ မင်းမောင်ရယ် အားရစရာပဲ အပျိုသာဆို စဖုတ်တွေအကုန်ကွဲပြဲကုန်မှာ"

ပြောလိုက်ရာ ...

"နင်က အပျိုမို့လို့လား ဝင့်ဝါရ ... ငါ့လီးက နင့်စဖုတ်နဲ့ဆို အနေတော်ပဲနေမှာ ကွဲဖို့တော့ ပူမနေစမ်းနဲ့"

"မပူပါဘူး ငါအားရလို့ပြောတာ ... အေး နင်ပြောသလို ငါအပျိုတော့မဟုတ်ဘူး ... ဒီခေတ်က ပျိုနေဖို့လည်းမလိုတော့ဘူး သိလား မင်းမောင် ... လိုင်းပေါ်မှာ ဟုန်းမိတ်တို့ ချောင်းရိုက်တို့ ကိုယ်တိုင်ရိုက်တို့ ဒီလောက်ပေါပေါလောလောဖြစ်နေတာ နင်မမြင်ဘူးလား ... မိန်းမမှန်ရင် အမြီးပေါက်တာနဲ့ လိုးမယ့်ကောင်ကအသင့် ... စဖုတ်မြင်ရင် လိုးမယ့်ကောင်ချည်းပဲ မိန်းမမှန်ရင် အပျိုကျန်ပါ့ဦးမလား ...အဓိကက ကိုယ့်ကို ဘယ်သူက ဘယ်လိုပုံစံလာလိုးမလဲ ခံတတ်ဖို့ အရေးကြီးတယ် ... ပါကင်က ခေတ်မရှိတော့ဘူး ဟင်းဟင်း"

"အေးပါ ထားပါ ငါသိတယ် ... ဒါနဲ့ ခုငါ နင့်ကို ဆက်တိုက် အချီပြည့်လိုးမှာနော် ဝင့်ဝါ ခံဖို့ပြင်ထား"

"တကယ်လား နင်လီးတောင်သေးလား"

"တောင်လို့ပြောတာပေါ့ ကြည့်လိုက်"

"ဒါဖြင့် နင့်အစွပ်ထည့်လိုက် ငါကအသင့်ပဲ နင့်ဟာမလို ဖင်တော့ ကုန်းမပေးနိုင်ဘူး ဒီအတိုင်းလာလိုးလှည့်"

ကျော်မင်းမောင်ရဲ့လီးကို လက်နှင့်ဟိုပွတ်ဒီဆွလုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်လိုက် ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး အားပါးတရစုပ်လိုက် လုပ်ရင်းက ပြောလိုက်ရာ သူလည်း မနေသာတော့ဘဲ လီးကွင်းစွပ်ကို အမြန်စွပ်ထည့်လိုက်ရသည်။ ကျော်မင်းမောင် လီးက ကွင်းတွေ အဖုအပိန်းတွေ အမွေးပွပွတွေ ရှုပ်ယှက်ခတ်လျက် ကြည့်ရတာကပင် ကျောချမ်းစရာကို ကောင်းနေပေတော့သည်။ လီးက အစွပ်စွပ်ပြီးချိန်မှာ တော်တော်ကြီးနေတာတွေ့ရသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင် ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်နှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကားသည်အထိ တစ်တီတူးထောင်ပုံစံ ပက်လက်ကားရယား ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်သို့ ကွေးထောင်ကာနေပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေလျှိုဆွဲ၍ ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းမောင် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ မုဆိုးဒူးထောက်ဝင်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မိကျောင်းကွင်းစွပ်ထားသော သူ့လီးငပဲကြီးကို ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ အသာတေ့ကာ စွိကနဲနေအောင် အပေါက်ဟပြဲပြဲလေးထဲကို ထိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးဒစ်ထိပ်ကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်ဝင်သွားသည်။

"ဟာ အ အာ့ အမေ့ လန့်လိုက်တာ ငမောင်ရာ ဖြည်းဖြည်းဟဲ့"

လီးစွပ်ဆီက အမွေးပွပွတွေ ကျောကုန်းဘုတွေကြောင့် အသည်းအေးကနဲ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်သွားရသည်။ သူမစောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ကြမ်းရှရှကြီး ပွတ်တိုက်ကာ ဇွတ်အတင်း တိုးဝင်သွားသလိုပင်။ ဝင့်ဝါလှိုင် တွန့်သွားပုံကြည့်၍ သူက ...

"န့င် အဆင်ပြေလား ဝင့်ဝါ"

"ပြေတယ် လိုးလေ လီးဝင်အောင်ဆက်လိုးဦး တအားတော့ ဆောင့်မချနဲ့ ငါဒါမျိုး မကြုံဖူးဘူးဟ"

"နင် အကောင်ဗလောင်တွေ မှိုလိုပေါက်အောင်တွဲလာတာ တစ်ကောင်မှအဖြစ်မရှိပါလား ဝင့်ဝါ"

"နင်နဲ့တော့ ဘယ်တူမလဲ မင်းမောင်ရယ်"

သူမ မကြုံဖူးမှန်းသိသာသည်။ သူတစ်ချက်နှစ်ချက်အလိုးမှာ ဝင့်ဝါလှိုင်မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် အစပိုင်းမို့ တော်တော်ကလေး အခံစားရခက်နေပုံလည်း ရသည်။ ကျော်မင်းမောင် ကြပ်ထုတ်နေသောလီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမဝင်ဝင်အောင် ဖိသွင်းသည်။ လီးကို နှဲ့နှဲ့ပြီးလိုးသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ လက်လျှိုဆွဲပြီး ဘေးနှစ်ဖက်ဆီ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ကာ သူလိုးသမျှအံကြိတ်ခံသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူမ ခံနိုင်ရည်ရှိလာပုံရသည်။

နဘေးကမိဖွေးကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ကိုပင် ဆေးကြောဖို့အချိန်မရှာပါ။ ဝင့်ဝါလှိုင် သက်တောင့်သက်သာရှိအောင် ဆိုပြီး နဘေးကနေ ဟိုပွတ်ဒီကိုင်လုပ်၍ သူမကိုယ်တိုင်ပင် လိုက်ပါကူညီပေးနေသည်။

"နင့်လင်လီးကြီး ကြည့်ပါဦး မိဖွေးရယ် ဂေါ်လီရော အမွေးရော စုတ်ဖွားကြီးကိုဖြစ်လို့ "

"အစမို့ အခံခက်တာ နင်တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာလိမ့်မယ်"

"ကြပ် ကြပ်တယ်ဟ အာ့ အိ အာ့ အ  မင်း မောင် လိုးကွာ လိုးစမ်း နင့်လီးကို အထဲထိရောက်အောင် တစ်ခါတည်း ဆောင့်ချလိုက်တော့ မထူးဘူး အဝမှာဆို တစ်တစ်နေတာ ဟင့်ဟင့်"

ကျော်မင်းမောင်လည်း လိုးစရှိလေ လိုးလို့အားပါလာလေဖြစ်ကာ ပိုမို၍ ဖိဖိစီးစီးဆောင့်ချပေးလာသည်။ လီးဝင်သံတဖွပ်ဖွပ်နှင့်အတူ သူ့လချောင်းဒစ်ထိပ်လုံးက ဝင့်ဝါလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ရှိန်ထိုးကြီး ရှောထိုးဝင်ရောက်ပြီး အတွင်းမှတစ်စုံတစ်ရာကို သွားရောက် ထိတိုက်မိသွားသည်။ ခံစားမှု ဖီလင်က ဘာနှင့်မှမလဲနိုင်ပါ။ တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာတာကို သူမကိုယ်တိုင် ငြင်းမရတော့။ ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲ ကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါပြီး ရင်ခေါင်းထဲက အသက်ရှုသံပြင်းပြင်း ထွက်လာသလို အောက်ပင့်ကော့ပေးမှုကလည်း ပိုမိုသိသာလာသည်။ ကျော်မင်းမောင် အပေါ်ကဆောင့်ချသလို သူမကလည်း အောက်ကနေ လိုက်ပြီး အသည်းအသန်ကော့ပေးညှောင့်ပေး လုပ်လာသည်။ လီးကြီးက အရင်းထိဆိုက်ပြီး ထိချက်ကပိုပြင်းလာသဖြင့် နှစ်ယောက်သား ဖီလင်တွေတရိပ်ရိပ်တက်ကာ သူနိုင်ကိုယ်နိုင်အပြိုင်ကြဲသည့် အဆင့်ကို မထင်မှတ်ဘဲရောက်လာကြသည်။

"ဟုတ်ပီ ကော့ ကော့ပေး ဝင့်ဝါ နင့်လက်ကြီးဖယ်လိုက် ငါခြေနှစ်ဖက်မပြီး ဖိလိုးပေးမယ်"

"အဲ အဲ ဒါဆို ပို ထိမှာ ငမောင်ရ"

"ဟ ထိချက်ပြင်းမှ လီးအရသာဘယ်လိုဆိုတာ နင်သိမှာပေါ့ ဖယ်စမ်း ဖေလိုးမလေး ငါပင့်လိုးလိုးပေးမယ်"

ပြောလည်းပြော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ ဆွဲမ၍ အနောက်ကို ကော့လန်နေအောင် ထောင်ကားပြီး အသင့်ဖြဲဟပေးထားသလိုဖြစ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဟပြဲပြဲလေးထဲကို တဘုတ်ဘုတ်တဘောက်ဘောက် အသံများ ထွက်အောင်ပင် အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း လူးလှိမ့်ကော့ပျံနေအောင် ခံရလေတော့သည်။

"ဟား ဆောင့် ဆောင့် ထိ ထိတယ် တအားထိတယ် အ အား ရက်စက်တယ် မင်းမောင်ရာ အား လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး ငါ့စောက်ဖုတ် ကွဲပစေ အပီလိုးပစ်လိုက် လိုး ဆက်လိုး မ မရပ်နဲ့ အ အား အား "

ဝင့်ဝါလှိုင် စောက်ခေါင်းထဲက တဖျစ်ဖျစ်ညှစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ဒလဟောပန်းထွက်ကုန်ပြီ။ ကျော်မင်းမောင်လည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသာများက သူ့လီးကိုဖျစ်ကနဲဖျစ်ကနဲနေအောင် တအားရစ်ပတ်စုပ်ဆွဲမှုခံရ၍ မထူးတော့ပြီဆိုပြီး သူမကို လုံးဝ ငဲ့ညှာခြင်း မရှိတော့ဘဲ စိတ်ရှိလက်ရှိပင် လက်ကျန်အားအင်တွေ အကုန်သွန်၍လိုးရင်း အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ် အရောက်တွင် သူ့လီးထိပ်မှ တဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲလာပြီး လရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းထုတ်ပစ် လိုက်လေသည်။

နှစ်ယောက်သား ငြိမ်ကျသွားရာ ဖွေးစိန်က ကြားကနေဝင်ပြီး လင်ဖြစ်သူရဲ့လီးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်လိုက် လီးတန်တလျှောက်မှာ ပေကျံနေသည့် လရည်တွေကို လျှာနှင့် လိုက်လံယက်သပ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ တစ်ဖန် ဝင့်ဝါလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးနှင့် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လိုက်နယ်လိုက် ကိုင်လိုက်နှင့် အပြတ်နှူးဆွပေးနေပြီး ဝင့်ဝါလှိုင်ကလည်း သူမဖက်ကိုလှည့်ကာ သူမရဲ့ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးနှစ်ဖက် အကြား ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပေလူးနေသော မိဖွေးစောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ်ယက်သပ်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်၏ အပေါ်ကို ခွက်နေအောင် ကုန်းထောင်လို့နေသော ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ ခပ်စူစူကလေးပွင့်အာနေသည့် ဖင်စအိုဝကလေးကို ကျော်မင်းမောင်တစ်ယောက် မျက်နှာအပ်ပြီး အပြတ်အသတ်ပင် လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ်ကုန်းယက်ဆွပေးနေကာ သုံးဦးသုံးဖလှယ် အချစ်ပွဲတော်ကြီးကို ခြိမ့်ခြိမ့်သဲသဲပင် ကျင်းပနွှဲပျော်နေမိကြလေတော့သည်။

ကျော်မင်းမောင်ရဲ့မိခင်ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင် ပြန်မလာခင် အချိန်အထိဖြစ်သည်။

...................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

အစရှိပြီဖြစ်၍ သုံးယောက်သား အလိုးစခန်း နေ့စဉ်ဖွင့်ဖြစ်သည်။ ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင်က မနက်ရောက်ပြီဆိုတာနှင့် အကြောင်းတစ်ခုခုပြကာ အပြင်ကို အလည်အပတ်ထွက်စမြဲ။ အချိန်ပြည့် အပြင်ထွက်သွားလာနေရသည့် စီးပွါးရေးလောကမှနေ၍ ဗြုန်းစားကြီးအနားယူခဲ့သဖြင့် အချိန်ပိုတွေမှာ အိမ်မှာ အေးအေးလူလူ ဖင်မြဲအောင် မနေတတ်တော့ဟန် တူသည်။ 

အပြင်မှာ သူမကိုယ်တိုင် အစုရှယ်ယာဝင်ထားသည့် လုပ်ငန်းကိစ္စတချို့တလေလည်း ကျန်ရှိသေးဟန်တူပါသည်။ ဒေါ်နွေးနွေးလှိုင် တစ်ခါတစ်ခါ ငွေရွှင်ပြီး ပြန်လာတတ်တာ သူတို့အားလုံး အသိပင် ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ သူတို့သုံးယောက်ပဲကျန်ရစ်ခဲ့ရာ ဝင့်ဝါလှိုင်အလုပ်မသွားခင်နှင့် အလုပ်ကပြန်လာပြီးချိန်တွေမှာ သူတို့ သုံးယောက်သား စိတ်ကြိုက်ပင် ရမ္မက်နယ်ထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်၍ ရေကုန်ရေခမ်း အပျော်ကျူးကြစမြဲပင်ဖြစ်သည်။

ထိုသို့ အပျော်ကျူးရာမှာလည်း တဏှာကြီးသူဖြစ်သော ဝင့်ဝါလှိုင်၏သဘောဆန္ဒအရ သာမန်နည်းလမ်းတွေထက် ပိုပြီး ထူးကဲ ဆန်းပြား သည့် ချစ်ရေးချစ်ရာ နည်းလမ်းစုံကို ကောင်းကောင်းအသုံးပြု ဆက်ဆံကြလေ့ရှိသည်။ ကျော်မင်းမောင်အသင့်ဆောင်ထားသော လီးမှာ စွပ်ရသည့် ကွန်ဒုံအစွပ်တွေကို ထည်လဲသုံးရသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် ကျော်မင်းမောင်ရဲ့လီးမှာစွပ်ရသော မိကျောင်းကွင်းဆက်အစွပ်ကို စွဲသွားသည်။ 

ဘယ်လောက်အထိ စွဲသွားမိသလဲဟူမူ သူမနှင့်မိဖွေးတို့ မိန်းမသားချင်း အတွေ့အရသာခံစားရာမှာ အသုံးပြုသည့် ရော်ဘာတစ်မျိုးနှင့် လုပ်ထားသော ယောက်ျားလိင်တန်ဆာအတုမှာပင် ထိုသို့သောအစွပ်ကို တပ်ဆင်အသုံးပြု၍ နှစ်ယောက်သား စမ်းသပ် ပျော်ပါးကြသည်အထိပင်။ အပြင်မှာ ဘော်ဒါတွေနှင့် ဆိုင်တကာလည်ပြီး သောက်စားနေသည့် ကျော်မင်းမောင်တော့ ထိုအချက်ကို သိမည်မထင်။ သူ့အနေနှင့် မိန်းမနှင့်ညီမဝမ်းကွဲဖြစ်သူကို စိတ်တိုင်းကျလိုးပြီးပြီဆိုတာနှင့်ပင် အစာဝပြီးသည့် ကျားတစ်ကောင် အလား ဘော်ဒါဘော်ကျွတ်တွေနှင့် အပြင်ထွက်လည်ပတ်ပြီး အရက်သေစာသောက်စားရင်း အချိန်ဖြုန်းနေတတ်စမြဲ ဖြစ်သည်။ 

အကယ်၍ သူသိခဲ့လျှင်လည်း သူ့အနေနှင့် (မနိုင်စိန်ဟုဆိုရမည်ဖြစ်သော) အနှီမိန်းမသားနှစ်ယောက်အပေါ် ဘာတစ်ခွန်းမျှ ဝင်ရောက်စွက်ဖက် ပြောဆိုနိုင်စွမ်း ရှိမှာမဟုတ်ချေ။ အမှန်တော့ မိန်းမလိုးတာတစ်ခုကလွဲ၍ မည်သည့်အလုပ်ကိုမှ မယ်မယ်ရရ လက်ကြောတင်းအောင် မလုပ်ဘဲ လတ်လျားလတ်လျားနှင့် ဟေးလားဝါးလား အပြင်မှာ လည်ပတ် အချိန်ဖြုန်းနေတတ်သည့် ကျော်မင်းမောင်ကို သူ့အမေကစပြီး အိမ်တစ်အိမ်လုံးရှိ ဘယ်မိန်းမသားတစ်ယောက်ကမှ အထင်ကြီးလေးစားကြခြင်းလည်း မရှိပါချေ။ ယောက်ျားအမည်ခံ အခွင့်အရေးသမား ပေါ်ကြော့နေသူတစ်ယောက်မျှသာ ဖြစ်လေသည်။

အလုပ်ပိတ်ရက်တစ်ရက်မှာ မိဖွေးက ဝင့်ဝါလှိုင်ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်ပြီး သူမအလုပ်လုပ်ကိုင်ကျက်စားနေသော ရပ်ကွက်က ခွင်တစ်ခုနှင့် ချိတ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ နှစ်လုံးထီကော်မရှင်သွင်းနေကျ ချဲဒိုင်အသိုင်းအဝိုင်းထဲက သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်ရဲ့သားဖြစ်ပြီး ငွေထောတာတော့ ပြောစရာမရှိဘူး လို့ ဘေးတီးလိုက်သေးသည်။ ချိန်းသည့်နေ့မှာ နှစ်ယောက်သား အထည်ဆိုင်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း အကြောင်းပြပြီး အိမ်ကထွက်လာကာ လိုင်းကားစီး၍ ခြံဝန်းကျယ်တစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိလာကြသည်။

ခြံဝန်းအလယ်မှာ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးတစ်လုံးကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဆောက်လုပ်ထားပြီး တစ်အိမ်လုံးကို အဝါနုရောင် ဆေးသုတ် ထားသည်။ သစ်ပင်ပန်းမာလ်တွေ အစုံအလင်ရှိသည်။ အိမ်ဘေးက အဖီထုတ်ထားသော ကားရုံလေးထဲမှာ ကားတစ်စီး ထိုးဆိုက် ရပ်ထားတာလည်း တွေ့ရသည်။

"နေချင့်စဖွယ်လေး "

ဟု ဝင့်ဝါလှိုင်ပြောလိုက်ရာ ဖွေးစိန်ပြုံးပြီး သူတို့လိုမိသားစုတွေမှာ ပိုင်ဆိုင်မှုအများကြီးရှိသေးကြောင်း ခုဟာက အနားယူအပန်းဖြေရာမှာ သုံးသည့်အိမ်မျှသာဖြစ်၍ မပြောပလောက်ကြောင်း တိုက်တာအဆောက်အဦးတွေ ဆယ်ဘီးကားတွေဆိုတာ အများကြီး အပျံစားကြီးပဲဟု မက်လောက်အောင် ပြောပြသည်။ တချို့သူဋ္ဌေးတွေဆိုလျှင် ဘောလုံးပွဲ နှစ်လုံးသုံးလုံးထီတွေသာမက မူးယစ်ဆေးအစရှိသည့် တရားမဝင်သော လုပ်ငန်းမှန်သမျှ မလွတ်စတမ်းလုပ်ကိုင်ပြီး နယ်မြေရှိ ပိုင်ရာဆိုင်ရာများကိုပင် သူတို့အလိုရှိသလို အသုံးချနိုင်အောင် အစစအရာရာ သူတို့စိတ်ကြိုက် လိုလေသေးမရှိ ကူညီထောက်ပံ့ပေးထားကြကြောင်း ရှင်းပြသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင် အားကျမိသည်။ သူမတို့မိသားစုက စီးပွါးရှာဖွေရာမှာ ဦးစီးဦးဆောင်ပြုနိုင်လောက်သည့် အိမ်ထောင်ဦးစီး ယောက်ျားကောင်း တစ်ယောက် မရှိ၍ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မျက်နှာငယ်ရကြောင်း ချမ်းချမ်းသာသာ သက်တောင့်သက်သာ နေချင်လှကြောင်း ဖွေးစိန်ကို ရင်ဖွင့် ပြောပြသည်။ တစ်သက်တာ ချမ်းချမ်းသာသာ တင့်တောင့်တင့်တယ်နေထိုင်နိုင်ဖို့အတွက်ဆိုလျှင် မိမိအနေနှင့် ဘာကိုပဲ ရင်းရရင်းရ နောက်ဆုံး ခန္ဓာကိုယ်ကိုရင်းရပစေ ရင်းပစ်လိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ထုတ်ဖော်ပြောလိုက်ရာ ဖွေးစိန်လည်း ဝင့်ဝါလှိုင်ကို သူမခေါ်လာတာအကြောင်းရှိကြောင်း သာမန် အပျော်ကျုးရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ သာမန်ထက်ပိုသော အရေးကြီးကိစ္စရပ်တွေ ရှိသေးကြောင်းနှင့် မကြာမီ အရိပ်အမြွက် သိစေရမည်ဆိုတာပြောပြီး အိမ်ရှေ့မှာချိတ်ဆွဲထားသည့် လူခေါ်ခေါင်းလောင်းကလေးကို သူမလက်ကလေးနှင့် အသာဆွဲလိုက်သည်။

အိမ်အတွင်းမှ ခေတ်ဆန်ဆန် ဝတ်စားပြင်ဆင်ထားသော အသက်ခပ်ငယ်ငယ်ချောချောလှလှ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးကလေးနှင့် မိန်းကလေးငယ် တစ်ယောက် ထွက်လာပြီး ဘယ်သူဘယ်ဝါနှင့် တွေ့ချင်သလဲ ဟုမေးရာ ဖွေးစိန်က ကိုနန္ဒဆိုလား ဘာဆိုလား နာမည်တစ်ခုကို ပြောပြလိုက်သည်။ မိန်းကလေး အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်သွားပြီး မကြာမီ အတွင်းခန်းတစ်ခုထဲမှ အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်ခန့်ရှိမည့် အရပ်ခပ်မြင့်မြင့် နှုတ်ခမ်းမွေးစစနှင့် သက်လတ်ပိုင်းယောက်ျားတစ်ယောက် သူ့အနောက်မှာလည်း အဖော်ဖြစ်ဟန်တူသည့် ဆံပင်ခပ်တိုတို မြင်းခေါင်းစွပ်ကျယ်ဝတ် အမျိုးသားတစ်ယောက် ထွက်လာတာတွေ့ရကာ ဖွေးစိန်ကိုမြင်တော့ သူက ဝမ်းပန်းတသာ ရှိသည့်ပုံစံနှင့် ...

"ဟာ မိဖွေး လာ ငါက ဘယ်သူများလဲလို့ အိမ်ကတစ်ယောက်ယောက် လိုက်လာတယ်ထင်ပြီး လန့်သွားတာ ဟဲဟဲ ဟဲ လာ အထဲဝင် ထိုင်ကြ နင်လာမယ်ဆိုလို့ ငါ ဒီတစ်မနက်လုံး ဘာမှမလုပ်ဘဲ စောင့်နေတာ"

ဆိုပြီး သူမလက်ကိုလာဆွဲ၍ ဝင့်ဝါဖက်ကိုလည်း လှည့်ကြည့်ကာ ...

"ဒါက နင့်အဖော်လား မိဖွေး"

မိဖွေး ပြုံးပြုံးလေးလုပ်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း ...

"ဟုတ်တယ် ဖွေးပြောထားတဲ့ ဝင့်ဝါဆိုတာ ... နာမည်ရင်းက ဝင့်ဝါလှိုင်တဲ့ ဟိုဖက်အိမ်က ဖွေးရဲ့ယောင်းမလေးပေါ့ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

မိဖွေး အထာနှင့်ပြောလိုက်ရာ သူလည်း သွားအဖြီးသားဖြစ်သွားပြီး ...

"အို ဟုတ်သားပဲ ဖွေးကြိုပြောထားသားပဲ ဝင့်ဝါတဲ့လား နာမည်လေးလှလိုက်တာ လူနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ် မိုက်တယ်  လာလေ ဒီထဲ ဝင်ထိုင်ပါ ညီမရဲ့ ... အားလုံး ကိုယ့်အရင်းအခြာတွေလို့ သဘောထား ... အစ်ကိုတို့နဲ့တွေ့ရင် အဲဗားပျော်ရမယ် ဘာမဆို အဆင်ပြေသွားရမယ် ... မိဖွေး နင်ပဲ အားလုံးပြောပြလိုက်တော့ ...ဟား ဟားဟား"

"ဖွေး သူ့ကိုပြောပြီးသား ကိုနန္ဒကျော်ရဲ့ အဟင်းဟင်း ဟင်း ဖွေးယောင်းယောင်းလေးက သူများနဲ့မတူဘူး တအားစိတ်ချရတယ် ရှိုထား ဝှက်ထားစရာ မလိုဘူး ... ပြောစရာရှိဘွင်းဘွင်းပဲ သူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းကြတာလေ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

"အိုး သိပ်ကောင်းပေါ့ လာ ဒီဆက်တီမှာ ထိုင်ကြ ဟေ့ရောင် သန်းဇော် ဖွေးတို့နှစ်ယောက်အတွက် သောက်စရာလေးတွေလည်းယူခဲ့ဦး ... ကဲ ဖွေး ဘာသောက်မလဲ ပြော အအေးလား အပူလား ဒါမှမဟုတ် ဘီယာ ဝိုင် တစ်ခုခုလုပ်မလား ကြိုက်တာပြော"

"အာ ဖွေးတို့ ဒီကနေ  အိမ်အရောက်ပြန်ရမှာ ညအိပ်ဖို့အထိတော့ ပါမစ်မပါဘူး ဟင့်ဟင့်"

"ဟာ ဖွေးလေးကတော့ လုပ်ပြီ လူကို နေမထိထိုင်မထိ ဆတ်တငံ့ငံ့ဖြစ်အောင် အဟင်းဟင်း ကဲ အနားလာပါဦးဖွေးရဲ့ အဟင်း ရွှတ် ရွှတ် ပြွတ် ပြွတ်"

"အို ... အို ... ကို ... နန်  န န္ဒ ကလဲ ... ကဲ ထှာကွာ ဟင့် အင် ... ဟင့် ဟင့် မ မကောင်းဘူးကွာ လူတွေ ရှေ့မှာ အာ့  အ ... အ  ဟင့် ဟင့် ခိ ခစ်ခစ် ခစ် "

လူက တစ်စုံတစ်ရာ မှီဝဲထားသည့်ပုံစံ ပုံမှန်အခြေအနေ မဟုတ်လို့ဘဲလား ဒါမှမဟုတ် သူ့အပိုင်နယ်မြေထဲကို ရောက်နေလို့ပဲလား တော့ မသိပါ။ အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်သည်နှင့်ပင် သူ့ပုံစံက တော်တော့်ကလေးကို အတင့်ရဲနေပြီ။

ဝင့်ဝါလှိုင်က ဧည့်ခန်းရှိ တီဗီအရှေ့တည့်တည့် ဆက်တီခုံပေါ်မှာ။ သူမရဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ယောက်ထိုင် ခုံရှည်ပေါ်မှာတော့ ဖွေးစိန်က ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမထိုင်ချလိုက်သည်ဆိုတာနှင့်ပင် ကိုနန္ဒကျော်ဆိုသူက သူမနှင့် ဘေးချင်းကပ်ရက် ခုံပေါ်မှာ လာရောက် ထိုင်ချ လိုက်ပြီး ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ဖွေးစိန်ခါးလေးကို သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းကြီး သိုင်းဖက်၍ သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ လာရောက် ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

ဖွေးစိန် ရုတ်တရက် အငိုက်မိသွားပြီး သူ့အနမ်းအောက်မှာ မျောပါသွားသည်။ ရှေ့မှာလည်း ယောင်းမဖြစ်သူဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာမို့ ပေါ်တင်ကြီး ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့ခြင်းခံရ၍ မျက်နှာပူသွားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ဝင့်ဝါလှိုင်က ဘာမှမဖြစ်သလိုပင်။ ဒီလို သာမင်ညောင်ည ကိစ္စကလေးလောက်ကို လုံးဝ စိတ်မဝင်စားသလို ခေါင်းထဲလည်း ထည့်မထားပါ။ သူမအရှေ့မှာ ဖွင့်လက်စဖြစ်သော တီဗွီကြီးဆီကိုသာ စူးစူးစိုက်စိုက်ငေးကြည့်နေဟန်ရှိသည်။ 

လူသူအမြဲရှိနေပုံမရသည့် သာမန် အပန်းဖြေ အိမ်ကလေးတစ်လုံးထဲ မှာတောင် ဆိုနီအမျိုးအစား 55 လက်မ အကောင်းစား Smart TV ကြီးက အရောင်အဝါ တလင်းလင်းတလက်လက် ဝင်းဖန့် ကြည်တောက်ကာ ခန်းနားထည်ဝါစွာဖြင့် နေရာယူလို့ထားသည်။ အခကြေးပေးရသော Sky Net လိုလိုင်းမျိုးနှင့် ချိတ်ဆက် ထားဟန် တူသည်။ နိုင်ငံခြားအက်ရှင် ဇာတ်ကြမ်းကားတစ်ကား ထုတ်လွှင့်ပြသနေတာတွေ့ရသည်။ အခန်းတွင်းရှိ ပရိဘောဂတွေ ကြည့်လိုက် လျှင်လည်း အပျံစားတွေချည်းပဲ။ ငွေကိုရေလိုသုံးနိုင်အောင် ဘယ်လိုတွေများ ရှာကြံထားကြတာပါလိမ့် ဟူ၍ သူမစိတ်ထဲက အတွေးပေါက် နေမိလေသည်။

.............................................................................................................................

"ကဲ နှစ်ယောက်လုံးပဲ အအေးသောက်လိုက်ကြဦး ရောက်လာပြီးမှတော့ အေးဆေးပေါ့"

နန္ဒကျော်က ပြောလိုက်သည်။ သူ့ဘော်ဒါသန်းဇော်ဆိုသည့်ဘဲက စကားရောသောဖောသောနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ အအေးဖန်ခွက်တွေ လာချပေးပြီး ဝင့်ဝါလှိုင်အနားမှာ လာကပ်ထိုင်သည်။ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်က ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့မီနီစကပ် အတိုအပြတ်လေး ဝတ်ထားသော ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို လာရောက်ထိမိနေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် မသိသလိုဘဲနေသည်။ 

နန္ဒကျော်လည်း သူ့ကို ဝင့်ဝါလှိုင်တို့နှစ်ယောက်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးပြီး သန်းဇော်က သူ့သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ် အလုပ်ထဲမှာ သူ့လက်ထောက် တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည်။ နန္ဒကျော်ရဲ့ လက်ကတော့ မိဖွေးခါးလေးကို မလွှတ်ပါ။ ကိုင်မြဲအတိုင်းကိုင်ထားရာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပတ်သက်မှုကို ဝင့်ဝါလှိုင် ကောင်းကောင်း အကဲခတ်မိနေပြီ။ မိဖွေး ဘယ်အချိန်ကတည်းကများ အပြင်လူ ဘယ်သူမှမသိအောင် လင့်နောက်ကွယ်မှာ သူ့ကိုလာလာပြီး ကုန်းပေးနေတယ်မသိဘူး ဟု စိတ်ထဲကတွေးမိသွားသည်။

"ဝင့်ဝါ သောက်လိုက်ဦး ပြီးရင် ကိုနန္ဒနဲ့ငါ ငွေစာရင်းရှင်းဖို့ရှိသေးတယ် နင်ဒီကပဲစောင့်ပေါ့ ဟို ကို ဇော်လည်း နောက်မှလိုက်လာလေ ဝင့်ဝါနဲ့ အဖော်ရတာပေါ့ တကယ်လို့ နင်ပျင်းမယ်ဆိုရင်လည်း ငါ စာရင်းတွေဘာတွေလုပ်ပြီးတာနဲ့ အထဲကနေ လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်လေ"

"အေး ရပါတယ် စိတ်ချလက်ချ သွားပါ"

ဝင့်ဝါလှိုင်ပြောလိုက်သည်။ သူ့နဘေးမှာ ခေါ်တောမျက်လုံးတွေနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးသိမ်းကျုံးပြီး စားမတတ်ဝါးမတတ် စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်ကာ အနီးကပ်စောင့်ကြပ်ပေးနေသည့် သန်းဇော်ဆိုသော ဘဲကြီးက အသင့်ရှိနေသည်ပဲမဟုတ်လား။ စီးပွါးရေးလောကမှာ နှစ်ရှည်လများ ကျက်စားနေသူပီပီ လူရည်လည်ပြီး ဖောရှောလည်း ကောင်းမည့်ပုံပဲမို့ ပျင်းမည်လို့တော့ မထင်ပါ။ ငွေထောသည့် အသိုင်းအဝိုင်းထဲကဖြစ်၍ သူနှင့်ပလဲနံပသင့်အောင် ပေါင်းထားနိုင်လျှင်ပဲမဆိုးလှဟု ဝင့်ဝါလှိုင် အခြေအနေကို သုံးသပ်မိသည်။

မိဖွေးလည်း အအေးသောက်ပြီးတာနှင့် အချိန်မဆိုင်းဘဲ ကိုနန္ဓကျော်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး ထိုင်ရာမှထလိုက်သည်။

"ဝင့်ဝါ ငါသွားပြီဟေ့ နင်တို့နှစ်ယောက်စကားပြောရင်း နေရစ်ကြ"

"အေးပါ မိဖွေး ငါ့ကိုစိတ်ချ"

သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ အခန်းတစ်ခုထဲ ဝင်ကာနီးတော့ မိဖွေးရဲ့မျက်လုံးတစ်ဖက် မသိမသာမှိတ်ပြလိုက်သည်ကို ဝင့်ဝါလှိုင် မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရသည်။ ကောင်မ နန့်နေလိုက်တာ ကြည့်စမ်း ... သူ့လင်နဲ့သူ အပီအပြင်အချစ်ပလူးပြီး လိုးဇာတ်ခင်းဖို့ အခန်းထဲဝင်ကြတာပဲ ဖြစ်ရမယ် ငါနဲ့တော့ တွေ့ကြပြီပေါ့ လို့ပဲ သူမစိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး ကြုံးဝါးလိုက်မိသည်။

နှစ်ယောက်သား အပြင်မှာ တီဗွီကြည့်ရင်း စကားတပြောပြောနှင့် အချိန်က နာရီဝက်နီးပါးကြာသွားသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် သူတို့ဒီအိမ်ကို ရောက်စဉ်က တံခါးလာဖွင့်ပေးသော တရုတ်မလေးကဲ့သို့ ကောင်မလေးချောချောလေးတစ်ယောက်ကို ရုတ်တရက်သတိရသွားသည်။ ကိုဇော်သိမှာပဲဆိုပြီး ...

"ဒါနဲ့ ကိုဇော် စောစောက ဝင့်ဝါတွေ့လိုက်တဲ့ ဆံတိုဂုတ်ဝဲလေးနဲ့ကောင်မလေးလေ သူကရော ဘယ်သူလဲ ဒီအိမ်ကပဲလား"

သန်းဇော်လည်း တစ်ချက်ငြိမ်သွားပြီးမှ ...

"အော် နွဲ့ရီကိုပြောတာလား ကောင်မလေးက စုနွဲ့ရီတဲ့ ဒီအိမ်သားမဟုတ်ပါဘူူး ရပ်ကွက်ထဲက ကိုယ်တို့နဲ့ တအားရင်းနှီးတဲ့ ကောင်မလေးပါ အလုပ်လည်းအတူတူလုပ်တယ်လေ မိဖွေးလိုပေါ့ သူလည်း ပိတ်ရက်တွေဆို ဒီကို မကြာမကြာ အမြဲရောက်နေကျပါ ဟိုကောင့်အခန်းထဲမှာပဲ ရှိလိမ့်မယ်"

"အော် ဒါဖြင့် စာရင်းတွေဘာတွေ ဝိုင်းလုပ်တာနေမှပေါ့"

"အင်း ဟင်းဟင်း"

ပြောနေစဉ်မှာပဲ ထိုကောင်မလေး အခန်းတစ်ခုထဲကထွက်လာတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ မိဖွေးတို့နှစ်ယောက်အတူရှိနေရာ အခန်းကပဲ ဖြစ်သည်။ ကောင်မလေးကြည့်ရတာ မျက်နှာလေးနွမ်းဖတ်ဖတ် ဆံပင်ကလေးပွယောင်းယောင်းဖြစ်နေပြီး အင်္ကျီအနားသားလေးများက တွန့်ကြေနေသယောင် ရှိတာမို့ ကြည့်ရတာ တယ်မဟန်လှဘူး လို့လည်း သူမစိတ်ထဲက တွေးလိုက်မိသေးသည်။ သူမတို့ရှိရာ ဧည့်ခန်းဖက်ကို အသာအယာ လျှောက်လာပြီး ...

"ကိုဇော် အထဲကခေါ်နေပြီ လာခဲ့တော့ တဲ့"

"အော် အေးအေး နွဲ့ရီ နင့်ကိစ္စပြတ်ပလား စာရင်းတွေသေချာလုပ်ခဲ့တယ်နော်"

"အင်းပါ ကိုဇော်ရဲ့ ပြီးပြတ်လို့ ထွက်လာတာပေါ့ လူကိုနုံးချိသွားပဲ ကျွန်မ ခဏနေပြန်တော့မှာ"

"ဟာ မပြန်နဲ့ဦး ငါပြောစရာရှိသေးတယ် အပြန် ငါလိုက်ပို့မယ်လေ"

"ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ဒီကအစ်မနဲ့ပဲ စောင့်နေမယ် နော် မမ"

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ဘုမသိဘမသိနှင့်ရောယောင်ပြီး ရပါတယ် ဟုပြောလိုက်သည်။ သန်းဇော်ဝင်သွားပြီး ကောင်မလေးနှင့်အတူထိုင်၍ ရောက်တတ်ရာရာ ပြောဆိုနေကြသည်။

"အစ်မ ကို တစ်ခါမှ ဒီလာတာမတွေ့ဖူးဘူးနော် မဖွေးနဲ့သူငယ်ချင်းတွေလား"

"ဟုတ်တယ် အစ်မ တစ်ခါမှတော့ မရောက်ဖူးပါဘူး ဖွေးဖွေးခေါ်လို့လိုက်လာတာလေ သူနဲ့အစ်မက တစ်အိမ်တည်းနေတာ သမီးယောင်းမတွေပေါ့ ဟင်းဟင်း"

"အော် ဟော် ဒီလိုလား ဒါဆို မမတို့နှစ်ယောက်က အကြောင်းသိတွေဖြစ်မှာပဲနော် အဟင်းဟင်း"

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ညီမရေ အတွင်းသိအစင်းသိ ပြောမနာဆိုမနာ သူငယ်ချင်းလိုကို နေကြတာ ဆူလိုက်ဆဲလိုက်ရန်ဖြစ်လိုက် ပြန်ချစ်လိုက်ပေါ့ အဟင်းဟင်း အလကားနောက်တာပါ ဖွေးနဲ့မမက ဆိုးတိုင်ပင်ကောင်းတိုင်ပင် အိမ်စီးပွါးရေးလည်း အစ်မတို့ နှစ်ယောက်ပဲ တိုင်တိုင်ပင်ပင်လုပ်ကြရတာ"

"ဟုတ် အစ်မ အစ်မနာမည်က ဝင့် ဝင့် ဝါ နော်"

"အင်း အပြည့်အစုံက ဝင့်ဝါလှိုင် အမေက နွေးနွေးလှိုင် ညီမကရော စောစောကကိုဇော်ပြောပါတယ် နွဲ့ရီဆိုလား ... "

"စုနွဲ့ရီပါ အစ်မ ကျွန်မကိုလည်း မဖွေးလိုခင်ပါနော် မဖွေးက ကျွန်မနဲ့ဆို ဘာလုပ်လုပ်တိုင်ပင်ဖက်တွေ တိုးတိုးဖော်ဆိုတာမျိုးပေါ့ အဟင်းဟင်း နှစ်လုံးသုံးလုံး ဘောလုံးပွဲတင်တာကအစ သူနဲ့ကျွန်မ ရှယ်ပြီးလုပ်ကြတာ ဒိုင်တွေဆိုလည်း ခုလိုမျိုး ကိုယ့်ဖက်က ပိုင်နေအောင် အပီကပ်ပေါင်းထားရတယ်လေ ဒါမှ ကိုယ့်ကိုပြန်ကြည့်မှာပေါ့ ကိုယ့်အတွက်လည်း အာမခံချက်ရှိမယ် ဟိုဟာ ဒီဟာ နဲနဲပါးပါး ပွန်းတာပဲ့တာတော့ ရှိမှာပေါ့အစ်မရယ် စီးပွါးရေးလုပ်တာကိုး"

စုနွဲ့ရီပုံစံလေး ချစ်စရာကောင်းသည်။ စကားကိုလည်း ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်း ရင်ထဲရှိသည့်အတိုင်း ပြောတတ်ပုံလည်းရသည်။ နှစ်ယောက်သား တဒင်္ဂအချိန်တိုလေးအတွင်းမှာ ခင်မင်ရင်းနှီးသွားကြပြီး သူ့အကြောင်းကိုယ့်အကြောင်း ဒီနေ့ခေတ်အခါမှာ အရင်ခေတ်နှင့်မတူအောင် တစ်နေ့တစ်ခြား သိသိသာသာပင် ငွေရှာဖွေရခက်ခဲလာပုံ မိသားစုဝမ်းရေးအတွက် အိမ်ထောင်တစ်စုလျှင် ယောက်ျားလည်း ယောက်ျားအလျောက် မိန်းမလည်း မိန်းမအလျောက် တစ်ဝမ်းတစ်ခါးအတွက် ရသမျှအလုပ်လုပ်ပြီး ဖြစ်သလို ရုန်းကန်ရင်ဆိုင်နေရသည့် အကြောင်းအရာတွေဖက်ကို ရောက်သွားကြသည်။ 

ဝင့်ဝါလှိုင်က သူမအမေဖြစ်သူ ယခင်ကလို နယ်စပ်ဖက်ကို သိပ်သွားသွားလာလာ မလုပ်နိုင်တော့သဖြင့် အိမ်ရဲ့ စီးပွါးရေးက ဒေါင်ချာစိုင်းပြီး မိသားတစ်စုလုံး တဖြည်းဖြည်း ချွတ်ခြုံကျလာချိန်မှာ တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ အဆင်ပြေလိုပြေငြားဆိုပြီး သူမကိုယ်တိုင် စတိုးဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အရောင်းစာရေးမအဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်ရပုံတွေကို ပြောပြသည်။

"မမတော့ နားလည်တယ် ညီမရယ် မမတို့ မိသားစုလည်း ခုမမပြောသလိုပဲ အခြေအနေက မမရဲ့လစာဝင်ငွေ တစ်ပဲခြောက်ပြား လောက်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထိန်းနိုင်မှာလဲ မိဖွေးသာမကူရင် မမတို့ဒုက္ခရောက်တဲ့အထိ ဖြစ်နေမှာ သူ့တစ်ယောက်တည်းရဲ့ လုပ်အားနဲ့တင် ရပ်တည်ရသလိုဖြစ်နေတယ်"

သူမက ခိုညည်းညည်းသလို မိသားစုအကြောင်းကို ရင်ဖွင့်ပြောပြရှာသည်။ စုနွဲ့ရီလည်း သူမအိမ်မှာကြုံတွေ့ရသမျှ အခက်အခဲတွေကို ပြန်ပြောသည်။

နှစ်ယောက်သား စကားကောင်းနေတာ အတန်ကြာပြီဖြစ်၍ စုနွဲ့ရီက ...

"ကဲ အစ်မ ညီမတို့လည်း စကားကောင်းနေတာနဲ့ အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းမသိဖြစ်နေပြီ ... အစ်မ အထဲဝင်ချင်ဝင်သွားလိုက်လေ တစ်ယောက်တည်း သွားဖို့ မဝံ့ရင် ညီမလိုက်ပို့ပေးမယ် ... ညီမလည်း အိုက်စပ်စပ်နဲ့ ရေလေးဘာလေး ခဏလောက် သွားစိမ်လိုက်ရ ကောင်းမလားလို့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အစ်မတစ်ယောက်တည်း ကျန်နေရင် ပျင်းစရာကြီး ဖြစ်နေမှာ"

"နေပစေ ရတယ် ညီမရဲ့ ဟို လေ သူတို့အလုပ်က မပြီးသေးဘူးထင်တယ်"

"ဟာ ပြီးပါပြီ အစ်မရဲ့ မယုံရင် ဝင်သာသွားကြည့် သက်သက်အချိန်ဖြုန်းပြီး အီစီကလီတွေလုပ်နေကြတာ ဟင်းဟင်း"

"ကောင်းပြီလေ"

ကောင်မလေးနှင့်အတူ ထိုင်ရာကထပြီး ကောင်မလေးက အရှေ့ကနေလမ်းပြ၍ သူမက အနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။

......................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

အခန်းတံခါးက စေ့ရုံစေ့ထားသည်။ အတွင်းမှ ညိုးညိုးညက်ညက်စကားပြောသံလိုလို ရယ်မောသံလိုလို မသဲမကွဲအသံတွေကြားရပြီး ကောင်မလေးက စေ့ထားသောတံခါးချပ်ကို အသာပင် ခပ်ဟဟလေးဖြစ်အောင်ဆွဲဟကာ နှစ်ယောက်သား အတွင်းခန်းထဲကို ခေါင်းပြူ၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ ထင်မှတ်မထားသောမြင်ကွင်းကို ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။

"ဟာ "

"တွေ့လား အစ်မ"

ကောင်မလေးက ခပ်တိုးတိုးကလေးပြောလိုက်ရင်း ဝင့်ဝါလှိုင်ခါးလေးကို အနောက်ကနေ သူမလက်ကလေးနှင့် မသိမသာ လှမ်းဖက် လိုက်လေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပေမယ့် သူမလက်ကို မရုန်းဖယ်မိ။

ဝင့်ဝါလှိုင် မြင်တွေ့လိုက်ရတာက အခြားတော့မဟုတ်။ သူ့ယောင်းမဖြစ်သူမိဖွေးနှင့် ကိုနန္ဒကျော် ကိုသန်းဇော်တို့ သုံးယောက်၏ အဝတ်ဗလာနတ္ထိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းခန္ဓာကိုယ်နှင့် ယိုသူမရှက်မြင်သူရှက်ဟု ဆိုရမည့် ပိုးစိုးပက်စက်ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြသော ရမ္မက်မုန်ယို တဏှာကဆုန်စိုင်းလို့နေကြသည့် အပြာရင့်ရောင်သမ်းသော ကာမဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တစ်ခုပဲ ဖြစ်နေပေသည်။

မိဖွေး ကုတင်ထက်မှာ ကော့လူးနေပြီး နန္ဒကျော်ဆိုသူက သူမခေါင်းရင်းဖက်ကနေ သူ၏ခါးရှေ့မှ အတော်ပင် ကြီးမားတုတ်ထွားလှသော ယောက်ျားတန်ဆာခေါ် လီးတန်ကြီးကို မိဖွေးပါးစပ်ပေါက်ထဲထည့်သွင်း၍ စုပ်ငုံစေပြီး ကျန်တစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုသန်းဇော်က မိဖွေးရဲ့ ခြေရင်းဖက်ကနေ သူမရဲ့အသင့်အနေအထား ပြဲပြဲဟဟ ဖြဲထောင်ကားပေးထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးထက်တင်ထမ်းကာ မိဖွေးရဲ့ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ ဖောင်းကြွမို့အယ်နေသော စောက်ဖုတ်ကလေးထဲကို သူ့ရဲ့ရှည်လျားလှသောလီးကြီးနှင့် အားရပါးရ တဇွပ်ဇွပ် လိုးဆောင့်ချနေသော မြင်ကွင်းပင်ဖြစ်သည်။ မိဖွေးပုံစံက တစ်ဖက်က လီးစုပ်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သန်းဇော်ရဲ့လိုးဆောင့်မှုကို သူမခန္ဓာကိုယ်အား ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်ကားယားလုပ်ကာ (တစ်တီတူး လိုးနည်းကဲ့သို့) စိတ်လိုလက်ရ အလိုးခံနေပုံဖြစ်ပြီး သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ကာ ဈာန်ဝင်လျက် ကာမရေယဉ်ကြောထဲ တစိုက်မတ်မတ်မျောပါနေပုံရသည်။

သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ သန်းဇော်လီးကြီး ဝင်ရောက် လိုးဆောင့်ချလိုက်သံက တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် အခန်းလေးထဲ ကျယ်လောင်စွာ မြည်ဟီးနေကာ မိဖွေးမျက်နှာကလေး မှာလည်း ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် ခေါင်းလေးတယမ်းယမ်း ပါးစပ်ကဝက်အီသလို တအိအိတအင့်အင့် ညည်းတွားသံပေး၍ အလူးအလဲခံစားလျက် ရှိနေတာကို တွေ့ရသည်။

"ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ အစ်မရဲ့ မဖွေးတော့ ကော့နေအောင်ခံရတာ"

"ဟုတ် ဟုတ်တယ်နော် ပက်စက်လိုက်တာ ဟယ်"

"ကိုဇော်ကြီး အပီလိုးနေပြီ အစ်မရဲ့ လီးကြီးက မဖွေးစဖုတ်ထဲဝင်နေတာ ကျောချမ်းစရာကြီး အစ်မ အသည်းထဲ အေးကနဲ အေးကနဲ ဖြစ်မသွားဘူးလား"

"အင်း ဖြစ်တယ် သူ့ဟိုဟာကြီး နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူးနော်"

ကောင်မလေးလက်က သူမခါးလေးကိုသိုင်းဖက်ထားရာကနေ သူမရဲ့ရင်သားနှစ်မြွှာရှိရာဆီ တဖြည်းဖြည်းတရွေ့ရွေ့ရောက်ရှိလာသည်။ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်လုံးကို သူမလက်က အမိအရပင် ဆုပ်ကိုင်မိသွားပြီး နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ဖွဖွရွရွကလေး စိတ်မရိုးမရွဖြစ်အောင် ညှစ်နယ်ကစားပေးလာသည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် လက်တစ်ဖက်က နို့ကိုကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း အောက်ဖက်ကို မသိမသာလေး လျှောဆင်းသွားကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်အုံကလေး ရှိရာဆီ သွေးတိုးစမ်းသလို ထပ်မံရောက်ရှိစမ်းကိုင်လာပြန်သည်။

 ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ကောင်မလးကို ဘာမျှပြောမနေတော့ဘဲ အခန်းထဲကမြင်ကွင်းဆီကိုသာ မျက်ခြေမပြတ်စိုက်ငေးကြည့်နေမိသည်။ နန္ဒကျော်က သူ့လီးကို မိဖွေးပါးစပ်ထဲ ကော့ကာကော့ကာ ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးနေပြီး မိဖွေးခြေနှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုးနေသော သန်းဇော်၏ လီးကြီးကလည်း ပက်လက်ကားရယားပုံစံ အသင့်အနေအထားဖြဲကားပေးထားသည့် သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ဗြိကနဲ ဗြိကနဲ စီးစီးပိုးပိုးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် ရှိနေပေရာ ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနှင့် ရာဂစိတ်များတဖွားဖွားပေါ်ပေါက်ပြီး ကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ကြောင့် ပေါင်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကတရွရွဖြစ်လာရပြီး ယခုလို စုနွဲ့ရီလက်က သူမခန္ဓာကိုယ်ထက်မှာ တရွေ့ရွေ့ နယ်ချဲ့ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးတည့်တည့် အထက်မှအောက် အောက်မှအထက်သို့ သုံးလေးချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲ လိုက်ရာက စောက်ဖုတ်အပေါ်ထိပ်ရှိ အစိကလေးဆီကိုပါ သူမရဲ့ လက်ညှိုးထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ တဆတ်ဆတ် လှုပ်နှူး ဆွပေးလိုက် ပြန်ရာ ယားလွန်းမက ရွ၍ပင်နေသော စောက်ဖုတ်ဆီမှ အထိအတွေ့အရသာကြောင့် ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ခြေဖျားကလေး အသာ ထောက်ကြွကာ ပါးစပ်ကနေပြီး အို့ အိကနဲ အမေဋိတ်သံကလေး မထွက်မိအောင်ပင် မနည်း ကြိုးစားပြီးထိန်းလိုက်ရသည်။ 

ဟိုမှာလည်း ကောင်းခန်းရောက်တုန်းမို့ အကြည့်မလွှတ်နိုင်။ ဒီက စုနွဲ့ရီ၏အကိုင်အတွယ်များကြောင့်လည်း စိတ်ကသရိုးသရီနှင့် ထွေပြားကာ ထင်ရာစိုင်း ပစ်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာမိသည်။ ကောင်မလေးနှင့်သူမ ကိုယ်လုံးချင်း ထိတွေ့မိနေကြပြီး သူမရင်သားအိအိနှစ်မြွှာက သူ့ကျောပြင်မှာ ကပ်လျက်ရှိကာ သူမဆီက ဝင်သက်ထွက်သက် လေပူပူနွေးနွေးကလေးတွေက ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ဂုတ်သားပေါ် မပြတ်ကျရောက်လျက် နှစ်ယောက်သား ရင်တဒိန်းဒိန်း တုန်ယင်လှုပ်ရှားပြီး အသက်ရှူသံတွေ တစ်စတစ်စ ပြင်းထန်လာကြသည်။

"အစ်မ စိတ်ဆိုးလား ဟင်"

သူမအသံက တိုးတိုးလေး ...နှစ်ကိုယ်ကြားရုံမျှ။

"ဘာ ဘာ ရယ် ... ဘာ ပြောတာ ..."

"ခုလို ကိုင် ကိုင်တာကို ပြောတာလေ"

ဝင့်ဝါလှိုင် စကားနှင့်မဖြေတော့ဘဲ သူမစောက်ဖုတ်ကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေသော စုနွဲ့ရီရဲ့လက်ကလေးကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် အပေါ်ကနေ အသာဖိအုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ကောင်မလေး သဘောပေါက်သွားပုံရသည်။

........................................................................................

"မမ ညီမလုပ်ပေးတာ သဘောကျလား"

"အင်း"

ဒီထက် စကားပိုမပြောဖြစ်ကြတော့။ အပိုပြောနေမည့်အစား အလုပ်နှင့်ပင်သက်သေပြကြတော့မည်။

"စကပ် လှန်လိုက်မယ်နော် စဖုတ်ကိုင်ချင်လို့"

"အင်း ဟင်"

ဝင့်ဝါလှိုင် သူမအပြောကို ပေါင်ကလေးနှစ်ဖက်ခပ်ဟဟလုပ်ကာ အဖြေပေးလိုက်ရာ စုနွဲ့ရီ အချိန်မဆိုင်းတော့ဘဲ အောက်မှနေ၍ မီနီစကပ်လေးကို သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ပေါ်အောင် ပင့်လှန်တင်လိုက်လေသည်။ အတွင်းမှ ပန်းဆီရောင်ပင်တီကလေးရဲ့အောက်မှာ ဖုဖောင်းနေသော အချစ်အိမ်ကလေးရှိနေသည်။ သူမလက်က အချက်သိသူပီပီ ပင်တီအနားသားလေးကို တစ်ဖက်သို့ စုဆွဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်အုံထဲ တရွရွနှင့် ပုရွက်ဆိတ်ပြေးသကဲ့သို့ သူမလက်ချောင်းများနှင့် တဇပ်ဇပ်လှုပ်ရှားပွတ်နှိုက်ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ 

"အ အရှီး ရှီး အလာ့ အိ အ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် "

ဟူသောအသံနှင့် ဝင့်ဝါလှိုင် ဒူးနှစ်ဖက် အောက်ကို အလိုအလျောက် ပျော့ခွေညွှတ်ကျ သွားရလေတော့သည်။

"အ အရမ်း မ မလုပ်နဲ့ ညီ မရယ် အင့် ဟင်း"

အဖြစ်က ငိုအားထက်ရယ်အားသန် ဆိုသလို ဝင့်ဝါလှိုင်ဖီးအတက်လွန်ပြီး ဒူးညွှတ်ကျရာမှ နှစ်ယောက်သား အခန်းပြင်မှာ ပုံကနဲ လုံးထွေးလဲပြိုကျသွားခဲ့ရာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ခါးမှာဝတ်ထားသည့် မီနီစကပ်လေးလည်း မြင်မကောင်းအောင် ပေါင်လယ်ကနေ ဗိုက်ပေါ်ရောက်သည်အထိ လန်တက်သွားပြီး ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီတစ်ခြမ်းဖြဲဟထားသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲကနဲဖြစ်ကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း စုနွဲ့ရီတစ်ယောက် ပေါင်နှစ်ဖက်ပြဲကားပြီး ကားယားခွစီးလျက်သား ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုုင် အိုးနင်းခွက်နင်း ဖြစ်သွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အသံမထွက်မိအောင် ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုကိုယ် လက်ဖဝါးကလေးနှင့်ပိတ်ကာ ခပ်အုပ်အုပ်ကလေး တခွိခွိကြိတ်ရယ်မိကြရင်း စုနွဲ့ရီက သူမထမီကို သူမဖာသာ ခြေထောက်နှင့်ကန်ချွတ်ပစ်လိုက်ရာက ...

"မထူးဘူး မမရာ ညီမတော့ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ဒီမှာကြည့် အကုန်ချွတ်လိုက်ပြီ မမနဲ့ညီမ ဒီအပေါက်ဝကနေသူတို့ကိုကြည့်ရင်း အတူတူပွတ်ကြရအောင် မမပင်တီပါချွတ်လိုက်"

"အို ညီမကလဲ"

"ဘာလဲ မမ ကျွန်မကို မချစ်ဘူးလား ဟင် ပြော"

ဝင့်ဝါလှိုင် မတတ်သာတော့ဘဲ သူမစကပ်ကိုလှန်ပြီး အောက်မှဝတ်ဆင်ထားသော ပင်တီပါးကလေးကို မချွတ်ချင်ချွတ်ချင်ပုံစံနှင့် ကုန်းချွတ်လိုက်ရသည်။

"ဒီလိုမှပေါ့ မမရဲ့ ချစ်တာအရမ်းပဲကွာ"

လေသံကလေးနှင့်ပြောရင်း သူမလက်က ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပေါင်ခွကြားထဲကို ချက်ချင်းပင်ရောက်ရှိတိုးဝင်သွားပြီ။

"အင့် အင့် အင်း"

နှုတ်မှ တိုးတိုးကလေးညည်းရင်း ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ကောင်မလေးရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ပြန်လည် သိုင်းဖက်လိုက်မိပါသည်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့ ရွှေရင်ဖြိုးအိအိနှစ်မြွှာဆီ သူမလက်အစုံက တရွေ့ရွေ့။ စုနွဲ့ရီရဲ့ မလုံမလဲကလေးဝတ်ဆင်ထားသော ဗိုက်သားပြင်ပေါ်နေသည့် ခါးပြတ်တီရှပ်ကလေးက အထက်ကိုလန်တက်သွားကာ ဘရာစီယာ လျော့တိလျော့ရဲကလေး စည်းနှောင်ထားသည့်  ရင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အတိုင်းသားထွက်ပြူလာရတော့သည်။ 

ဝင့်ဝါလှိုင်ကိုယ်တိုင်လည်း ကောင်မလေးရဲ့ ရဲရဲတင်းတင်း ပွတ်ဆွချေနယ်ခြင်းခံရသဖြင့် နို့နှစ်ဖက်ရော ပေါင်ခွကြားမှာပါ နှစ်ခုပြိုင်အကိုင်အနှိုက်ခံနေရကာ မကြာမီမှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်းဆီမှ ဘရာစီယာလေးနှစ်ထည်ရော တိုနံ့နံ့ဝတ်ထားသည့် စုနွဲ့ရီ၏ထမီနှင့် အရည်တွေ စိုနစ်နေသည့် ပင်တီပါးကလေးသာမက ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိသမျှ အဝတ်လွှာတွေပါ ကြမ်းပြင်ပေါ် စုပုံကျသွားခဲ့ကြသည်။

မိန်းမနှစ်ယောက်လုံး လုံးတီးမယ်ကလေးများဖြစ်သွားကြပြီး တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ယောက် မလွတ်စတမ်းခဲကာ နမ်းစုပ်လျက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင်နှိုက်ပွတ်နေမိကြသည်။

"ကဲလိုက်တာ ညီမရယ် သိပ်ကို လက်ရဲဇက်ရဲနိုင်တာပဲ ဟင့်ဟင့်ဟင့်"

"မမရယ် ဖြစ်နိုင်ရင် မမစောက်ဖုတ်ကြီး လိုးပစ်ချင်နေတာ ညီမကလေ အဲဒီလီးနှစ်ချောင်းလုံး ရိုးအီနေအောင် ခံဖူးတဲ့သူပါ မမရော သူတို့နဲ့မလိုးချင်ဘူးလား"

"ဟာ ညီမကလဲ"

"လုပ်မနေနဲ့ ဒီရောက်မှတော့ မမငြင်းဖို့မကြိုးစားနဲ့ မဖွေးစောက်ပတ်ကြီး ပြဲနေအောင်အလိုးခံပြီးရင် မမနဲ့ကျွန်မအလှည့်ပဲ ခုတော့ သွေးပူလေးလုပ်ကြည့်လိုက်ဦး ဟင်းဟင်း "

ပြောပြီး စုနွဲ့ရီခေါင်းကလေး ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်သွားကာ သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး အပီမှုတ်ယက်နေပေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ကိုယ်လေး အနောက်ကိုလန်ကျသွားပြီး ကောင်မလေးကို တမင်တကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။

"အာ့ အ ရှီး အိ အိ အီး ညီ ညီမရယ် ယား ယားတယ် အင့် အ အ အိ ဟိ အ တအား မ မစုပ်နဲ့ကွာ အု အူး ဟူး ဟူး အရှီး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်"

စုနွဲ့ရီ သူမစောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်ယက်လိုက် စောက်ပတ်ထိပ်ကအစိရှည်ရှည်ကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနှင့်ညှပ်ပြီး အားရပါးရ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲလှမ်းစုပ်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း လက်ညှိုးလက်ခလယ် လက်သူကြွယ်သုံးချောင်းပူးကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ သွင်းချည်ထုတ်ချည်နှင့် သွက်သွက်မြန်မြန်ကလေး ထိုးစိုက်လိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင် ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းလေးတယမ်းယမ်းနှင့် စိတ်လွတ်လက်လွတ်ပင် ပေါက်ကွဲစွာ အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်မိသည်။ သူမအော်ညည်းသံကြောင့် အခန်းထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာအခြေအနေ ပြောင်းလဲသွားမှုကို ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် လုံးဝသတိမထားမိလိုက်။

သူမဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်သည်အထိ စုနွဲ့ရီရဲ့လက်က ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် အဆက်မပြတ် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး လိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ အခန်းတွင်းမှမြင်ကွင်းကြောင့် ရင်ဗလောင်ဆူဝေမတတ် ရာဂသွေးလျှံကြွလျက်ရှိသော ဝင့်ဝါလှိုင်ခမျာ ပြီးလုပြီးခင်အဆင့်ကိုပင် ရောက်သွားရသည်။

....................................................................................................

"အ အ ကျွတ် ကျွတ် အိ အင့် အင့် ဆောင့် အ မြန် မြန် မြန် မြန်မြန် အင့် ဟင့် အ ထိ ထိတယ် ညီ ညီမ အိ အီး အီးဟီး ဟီး အူး အူးဟူး"

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ဆွဲမိဆွဲရာ ဆိုသလိုပင် စုနွဲ့ရီခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို ကုပ်ဖွဆောင့်ဆွဲရင်း ခါးလေးကော့ကာတွန့်ကာဖြင့် အောက်ကနေ ဖင်ကြီးတလိမ့်လိမ့် မြှောက်ကြွကာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ကြမ်းပြင်ထက်မှာ ထွန့်လူးနေချိန်မှာပဲ ...ရုတ်တရက် မထင်မှတ်သော ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်ပွားသွားခဲ့သည်။

ဒါကတော့ အခန်းတံခါး ဝုန်းကနဲပွင့်လာကာ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်၏ သန်မာသောလက်နှစ်ဖက်က ရာဂအဆိပ်တက်ကာ ငါးဖယ်ပျံသသည့်နှယ် ထွန့်လူးနေသည့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလေးကို သူ့ခွန်အားနှင့်စွေ့ကနဲပွေ့ချီမပြီး အခန်းထဲကို ဇွတ်အတင်း ဆွဲခေါ်သွားခြင်းပင်တည်း။

"အင် ဟင် ဟင် ... ကျ ကျွန် မ ... အို အို ... မ  မ လုပ် လုပ် အိ ... အု ဝုဝု အု အူး အူးဟူး ဝု အု အု ဝုဝူးးး"

လက်တစ်ဖက်က သူမပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်တာကြောင့် စကားသံဗလုံးဗထွေးနှင့် ထွန့်လူးရုန်းကန်ရင်း သူမကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်ကို ဝုန်းကနဲ ရုတ်တရက်ပစ်ကျသွားပြီး သန်စွမ်းသောလက်နှစ်ဖက်က သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ဘယ်လိုမှ မလူးသာမလွန့်သာ မလှုပ်မယှက်ဖြစ်အောင် ဖမ်းချုပ်ထိန်းထားလိုက်ကာ ...

"ကဲ ဘယ့်နှယ်ရှိစ ဝင့်ဝါ အပြင်က ချောင်းနေရုံနဲ့တော့ အလုပ်မဖြစ်ဘူး ခုလို အားလုံးနဲ့အတူတူ စိတ်ရှိဆွဲလိုက်ရရင် ပိုမကောင်းဘူးလား ဟင်းဟင်းဟင်း"

သူမ မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ ...

သူတို့နှစ်ယောက် ...

သန်းဇော်ရယ် နန္ဒကျော်ရယ်လေ။ အခန်းထဲကို အတင်းပွေ့ချီသွင်းလာတာ သူတို့နှစ်ယောက်အထဲက ဘယ်သူဘယ်ဝါလဲဆိုတာတောင် ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် စေ့စေ့ငုငု မခွဲခြားတတ်တော့။ နန္ဒကျော်လား သန်းဇော်လား သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ယောက်ျားသား အရင့်အမာများလည်းဖြစ် ခွန်အားဗလချင်းလည်း လွန်စွာကွာခြားလှတာကြောင့် သူမအနေနှင့် သူတို့လက်ထဲမှာ ကြက်ကလေး ငှက်ကလေးများသဖွယ် လွယ်လွယ်ကူကူပင် ဖမ်းချုပ်ထိန်းသိမ်းခြင်း ခံလိုက်ရတာပဲဖြစ်သည်။ 

သူမအနေအထားက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေသည့်အပြင် ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်အထည် တစ်ခုတစ်လေမှ လုံခြုံအောင်ဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိတာမို့ အားလုံးရဲ့အရှေ့မှာ ပေါ်တင်ကြီးဖွင့်ကားပြထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ဘေးဘီဝဲယာကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တော့ ဝင့်ဝါလှိုင် မြင်လိုက်ရသည်က သူမနဘေးကနေ လက်ရှိသူမဖြစ်ပျက်သမျှမြင်ကွင်းစုံကို ပြုံးပြုံးကြီးငေးစိုက်ကြည့်နေသော မိဖွေးကို အမှတ်မထင်လှမ်းတွေ့လိုက်ရခြင်းပင်တည်း။

မိဖွေးရဲ့မျက်နှာကိုမြင်တော့ ဝင့်ဝါလှိုင် ရင်ထဲက ဒေါမနဿစိတ်ကလေး ထောင်းကနဲဖြစ်သွားရပြီး ...

"မိန်းမ နင် နင် က သူ သူတို့နဲ့ အလိုတူ အလိုပါ ပေါ့လေ ဟုတ်လား ဟင်း ... "

မိဖွေး ... သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်အစားမှမရှိပါ။ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့် ဗလာကိုယ်လုံးတီးအတိုင်းရှိနေပြီး စောစောကပဲ သူတို့သုံးယောက် ကိစ္စပြီးသွားဟန်တူကြောင်း ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ မိဖွေး ဖြဲစပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် သူမအနားကို တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်လာကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ခါးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။

"စိတ်ဆိုးနေလား ဝင့်ဝါ နင်တို့နှစ်ယောက်က အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ အပြင်ကနေ တိတ်တိတ်ကလေးချောင်းကြည့်ပြီး ဟိုဟာဒီဟာ လုပ်နေကြတာကိုး ရုတ်တရက် နင့်အသံကြားမှ အခြေအနေကို ငါတို့သိရတာ ... အရှိန်ကောင်းနေတုန်းမို့ ကိုသန်းဇော်ပဲ နင့်ကို ဒီအထဲရောက်တဲ့အထိ ဆွဲခေါ်လာတာလေ"

ဝင့်ဝါလှိုင် အခုမှပဲ တရားခံအစစ်အမှန်ကို သိရတော့သည်။ သူတို့ဖက်ကိုတော့ လှည့်မကြည့်ရဲပါ။ နှစ်ယောက်လုံး သူမကို အလယ်မှာ ထားပြီး ပွဲကြည့်ပရိသတ်ကဲ့သို့ ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်နေကြသည်ပဲ မဟုတ်လား။ ပြီးတော့လည်း နှစ်ယောက်စလုံးက အဝတ်အစားဆိုတာ နတ္ထိ။ မဟားဒရားတောင်မတ်နေသော လီးတန်းလန်းကြီးတွေနှင့်မဟုတ်လား။

"ကဲ မိန်းမ ထ ဒီအတိုင်းဖလက်ပြမနေနဲ့ စောစောက ညည်းတို့နှစ်ယောက် အင်ထရိုပျိုးထားတာလေး ပြန်ဆက်ရအောင်လေ"

ဝင့်ဝါလှိုင် သူမကို ဘယ်လိုလုပ်ငြင်းနိုင်ဦးမည်နည်း။

........................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

စုနွဲ့ရီလည်း ဘယ်ကနေဘယ်လို ကုတင်ပေါ် ရောက်လာသလဲမသိ။ သူတို့မိန်းကလေးသုံးယောက်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်လွှာနတ္ထိ ဖြစ်သလို ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်ကလည်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းကာ လီးတန်းလန်းတွေနှင့်ပါပဲ။

နန္ဒကျော် သူအအနားကိုကပ်လာသည်။ သူ့ခါးရှေ့မှာ တွဲလောင်းကြီးတွဲကျနေသော လူနှင့်ပင်မလိုက်သည့် လချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်ရင်းက အနားတိုးလာတာဖြစ်သည်။ လဒစ်ခေါင်းကြီးနီရဲကာ လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး့ ဖြစ်နေသော သူ့လီးက အိမ်မှာကျန်ခဲ့သည့် ကျော်မင်းမောင်လီးထက် ပိုကြီးမှာ သေချာသည်။ အလျားလည်း ပိုရှည်သလိုထင်ရသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်အနားကိုရောက်တာနှင့် လီးကိုကိုင်မကာ သူမနှုတ်ခမ်းဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ပြီး ...

"ကဲ စုပ်စမ်း ... ကောင်မလေး မိဖွေး သူ့ကိုမရုန်းနိုင်အောင်ချုပ်ထားနော် တစ်ခုခု သူရုန်းကန်မယ်ကြံရင် ခါတိုင်းနင်သုံးနေကျ ငြိမ်ဆေး ကျွေးပစ်လိုက်မယ် ကြားလား ငါပြောတာ"

"ကောင်းတယ် ကိုနန္ဒ အဲငြိမ်ဆေးနဲ့ဆိုရင် ဝင့်ဝါတစ်ယောက် လူးခါပြီး ကော့ပျံနေမှာကိုတောင် မြင်ယောင်သေး ဟီးဟီး ဟီး"

"အို မ မ လုပ်ပါနဲ့ အ အဟင့် ဟင့် ဟင့် ဖွေး ဖွေး နင် နင် သိပ်ယုတ်ပတ်တာပဲ အ ကို ကိုရယ် မ မလုပ် အိ အုအု အုဝု ဝူး အူး ဝုဝူး အွန်အွန်း"

လီးက ပါးစပ်ထဲ အလိုလိုရောက်လာသည်။

နန္ဒကျော်က စားနေကျကြောင်ဖားပင်။ ဒီလိုပွဲမျိုး အပွဲပွဲနွှဲလာသူ။ သူလိုးခဲ့သည့် မိန်းမအပျိုအအိုတွေ ဖွင့်ခဲ့သမျှပါကင်စောက်ပတ်တွေက အခန်းထဲမှာ တစ်ခုချင်းတစ်ခုချင်း အပုံလိုက်စီထပ်ထားလျှင်တောင်မှ အိပ်ခန်းမျက်နှာကြက်ထက်မက မြင့်တက်သွားနိုင်လောက်သည်။ ဒီလောက်အထိ မိန်းမအကြောသိသည့်လူ။ ဝင့်ဝါလှိုင်လို စိတ်လွယ်သူမျိုးလောက်ကတော့ သူ့အနေနှင့် နှစ်ခါနှူးစရာပင် မလိုအပ်ပါ။ လိုရင်းပွိုင့်ဆီ ချက်ချင်းရောက်သွားမှာ အသေအချာပဲဖြစ်သည်။

နန္ဒကျော် သူ့လီးကို ဝင့်ဝါလှိုင်ပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းစုပ်ခိုင်းပြီး တစ်လက်စတည်းမှာပဲ သူမခေါင်းလေးကိုပါ ဘယ်လိုမှမလှုပ်သာအောင် လက်နှစ်ဖက်နှင့် အပေါ်ကနေဖိကာ ဆုပ်ဆွဲထားလိုက်ရာ သူမလည်းမရုန်းနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်ထဲဝင်နေသောလီးကို မထင်မှတ်ဘဲ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးမိလျက်သား ဖြစ်သွားသည်။ လီးကကြီးပြီးရှည်တော့ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြွတ်သိပ်ကြပ်ညှပ်ပြီး အာခေါင်ထဲအထိ ထောက်မိသွားကာ ရုတ်တရက်သီးမတတ်ပင် ဖြစ်သွားရသည်။

"အွန့် အွန် အွန်း ဟွန်း ဟွန်း"

တစ်ချီလိုးပြီးစ လရေတွေပေကျံနေဆဲမို့ သူ့လီးက ချွဲကျိကျိနှင့် ငန်ပျပျလေးဖြစ်နေသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ရုန်းမရသည့်အတူတူ မထူးဘူးဆိုပြီး မျက်လုံးကိုဇွတ်မှိတ်၍ ပြောင်ချောချောဖြစ်နေသော လီးဒစ်ထိပ်လုံးကြီးကို ဖိစုပ်လိုက်မိရာ လချောင်းကြီးက ပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ်ပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လဒစ်နားတဝိုက် လီးအလယ်ပိုင်းလောက်အထိ တိုးဝင်နေပြီး နန္ဒကျော်ရဲ့လက်များကလည်း သူမရင်သားအိအိအစုံကို လာရောက် ထိတွေ့ဖျစ်နယ်လိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ရုတ်တရက် ဝင့်ဝါလှိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်ခွကြားထဲမှာ နွေးကနဲဖြစ်သွားသည်။

မိဖွေးက ထိုင်ကြည့်ရုံ ထိုင်ကြည့်နေတာမဟုတ်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ ဖြဲကားပစ်လိုက်ပြီး ပေါင်ခွကြားထဲ တိုးဝင်မှောက်အိပ်လိုက်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အပြတ်ကုန်းယက်ပစ်လိုက်တာဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်ကလည်း မိဖွေးရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က သူမရဲ့လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဖက်စီကို မလူးသာမလွန့်သာအောင် လှမ်း၍ ဖမ်းဆုပ်ချုပ်ကိုင်ထားသလို ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကိုလည်း မလွတ်စတမ်းခဲပြီး သဲကြီးမဲကြီးယက်စုပ်ပေးနေသည်။ မိန်းမချင်းလည်းဖြစ် လုပ်နေကျအထာသိသူမို့ သူမစောက်စိပြူးပြူးလေးကို အဓိကထား၍ ဘယ်ရမ်းညာရမ်းလှုပ်နှူးဆွကာ အစိထိပ်ကို လျှာဖျားကလေးတို့ကာတို့ကာ သွားနှင့် မထိတရိကလေး ကိုက်ကာဖြင့် မရိုးမရွဖြစ်အောင်ဆွပေးလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင် တအိအိညည်းရင်း တစ်ကိုယ်လုံးဆန့်ငင်ရုန်းကြွ၍ ကော့ပျံလာသည်။

"မိ မိဖွေး အ အ်အိ အယုတ်တမာမ ငါ ငါအခံခက်တယ်ဟဲ့ အ အိအိ ဟီး"

မိဖွေးကား သူမဘယ်လိုရုန်းရုန်း မလွှတ်တော့ပြီ။ ဝင့်ဝါလှိုင် မောလျစွာဖြင့် တဖြည်းဖြည်းမျော့ကျသွားချိန်မှာ သူမလက်ချောင်းများက အချိန်ကိုက်ပင် ဝင့်ဝါလှိုင်၏စောက်ဖုတ်ကလေးကို ထိုးဟယ်နှိုက်ဟယ်လုပ်ပြီး ဆက်လက်လိုးသွင်းပေးပြန်ရာ ဒီတစ်ကြိမ် ငြင်းဆန်သံ အစား နန္ဒကျော်၏လီးကြီးကိုပါးစပ်မှာ အပြည့်စုပ်ငုံ၍ တအိအိတအင့်အင့် မပီမသညည်းတွားလိုက်သော ဝင့်ဝါလှိုင်၏ ကရုဏာသက်စဖွယ် အသံများကိုသာ ကြားနေရတော့၏။အခြေအနေက တအားကို မီးစိမ်းပြနေပြီဖြစ်သည်။

စုနွဲ့ရီကတော့ ရသည့်အချိန်ကလေးအတွင်းမှာ အနည်းငယ်မျှဟန်ဆောင်ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းပင်မရှိဘဲ သူနှင့်လိုးဖော်လိုးဖက်ဖြစ်သူ ကိုသန်းဇော် ဆိုသူ၏လီးကို အပီအပြင်ကြီး ကုန်းစုပ်ပေးနေပြီ။ သန်းဇော်ကလည်း သူမလီးစုပ်ပေးတာကို ဇိမ်ကျကျခံယူရင်း စုနွဲ့ရီ၏ကိုယ်ကလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ထွေးဖက်ကာ သူမရင်သားနှစ်မြွှာနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ခွကြားမှ သူနှင့်နန္ဒကျော်တို့ နှစ်ယောက် လိုးဖန်များ၍ နှုတ်ခမ်းဝဟတတ အာတာပြဲကလေးဖြစ်နေသော စုနွဲ့ရီ၏စောက်ဖုတ်ကလေးကို ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် လက်နှင့်ထိုးကော်နှိုက်ဆွလိုက် လုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ 

သူတို့နှစ်ယောက်အလုပ်ရှုပ်သလောက် ဝင့်ဝါလှိုင်ခမျာလည်း တစ်ယောက်က စောက်ပတ်ကိုမဲ၍ယက်ပေးနေကာ ကျန်တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို သူမကိုယ်တိုင်က စိတ်လိုလက်ရ စုပ်ပေးနေရသည့်အဖြစ်ကြောင့် နဂိုကအခံရှိပြီးသား ရမ္မက်မီးတောက်က ဟုန်းကနဲနေအောင် မတားနိုင်မဆီးနိုင် တစ်ရှိန်ထိုးကြီး ထကြွလာလေသည်။

"အ အ မ မရတော့ဘူး မိ မိဖွေး ငါ ငါ ထွက် ထွက် ချင်လာပြီ နေ နေ ဦး  မ မလုပ် နဲ့ အ အိ အိ ဟိ"

...........................................................................................

သူမရဲ့ကရှူးမူးထိုး ဖြစ်ပျက်လာပုံကိုကြည့်၍ နန္ဒကျော်လည်း အခြေအနေသဘောပေါက်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပါးစပ်က သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို ဆတ်ကနဲ ခပ်မြန်မြန်အပြင်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ရာက ...

"ဖယ်စမ်း မိဖွေး ငါ သူ့ကို အခုပဲလိုးလိုက်မယ် ဝင့်ဝါ ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ နော် ကိုယ်က အကြမ်းပတမ်းလုပ်တဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ညင်ညင်သာသာလေး ခံသာအောင်လိုးပေးမှာ ဟဲဟဲ"

"အို မ မသိဘူး ဟင့်ဟင့် နေ နေရ ခက်တယ် အ အကိုရယ် အ အ ဟင့်ဟင့် ဘဟ်လိုကြီးလဲ မ မသိဘူး"

မိဖွေး ကိုယ်ကလေးယို့ကာဖယ်ပေးလိုက်တာမို့ ဟာတာတာဖြစ်သွားသော စောက်ပတ်ရှိရာကို သူမလက်ဖဝါးကလေးနှင့် ဖိအုပ်ကာ ဟန်မဆောင်နိုင်စွာ တရစပ် ဖိပွတ်အယားဖြေနေမိရင်း ဝင့်ဝါလှိုင်ဘယ်လူးညာလှိမ့်ဖြစ်နေရာ နန္ဒကျော်လည်း သူမပေါင်ခွကြားမှာ အမြန်ပင် နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ...

"လက်ကလေးဖယ်လိုက် ဝင့်ဝါ ငါ နင့်စောက်ဖုတ်အဝမှာ လီးတေ့ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် မွှေ့လိုးပေးမယ် ဒါဆို နင်လည်း စောက်ပတ်ယားတာ ပြေသွားလိမ့်မယ်"

"ဟို ဟို တ တအား မ မလုပ်နဲ့ ရှင်"

"အေးပါ မလုပ်ပါဘူး နင်က လိမ္မာပြီးသား ငါသိပါတယ်"

သူမပုံစံက လီးမမြင်ဖူးသော အပျိုပေါက်ကလေးလို တအားကိုရှက်ရွံ့ဟန်ပြုနေပေမယ့် သူမလိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံ မနည်းလှကြောင်းကို မိဖွေးဆီကတစ်ဆင့် သိနှင့်နေပြီးဖြစ်ရာ နန္ဒကျော်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပေ။

သူ့လီးထိပ်ကို မွေးညှင်းပါးပါးလေးပေါက်ရောက်နေသော စောက်ခုံကြီးပေါ် အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲကာဖြင့် အပေါက်ဝ မဟတဟလေး ရှိနေသော သူမရဲ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ပြီး ဒစ်လုံးကို စွိကနဲဖိသွင်းလိုက်သည်။

"အား အ အ အကို ရယ် အ အိ အိ ဟင့် ဟင့်"

"စွတ် ဖွတ် ပွပ်"

"စွတ် ဖွတ် ပွပ်"

စောက်ရည်တွေ တအားရွှဲနစ်နေမှန်း သိသာသည်။ စောက်ခေါင်းထိပ်ဝကလေးဆီ ဒစ်လုံးမြုပ်ရုံ ဆောင့်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေချိန်မှာ အရည်သံတစွိစွိက တားမနိုင်ဆီးမရဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် သူ့လီးကြီးတာကို ယုံသွားသည်။ ဒီကောင်တောင် လီးကြီးရင် သန်းဇော်ဆိုလျှင် ဘယ်လိုများနေလေမလဲမသိ။ သန်းဇော်က ပိန်တာရိုးမဟုတ်ပေမယ့် လီးက ခုနစ်လက်မခန့်ရှည်သည်။ သူတို့ဖက်ခြမ်းမှာလည်း သန်းဇော်က သူလိုးနေကျစုနွဲ့ရီရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အပီလိုးခွဲနေပြီဖြစ်သည်။ စုနွဲ့ရီ ပက်လက်ကားယားပုံစံပင် အိုးပင်းဖွင့်ပြီး အလိုးခံသည်။

သူတို့အတွဲကို မတွေ့ချင်မြင်လျက်သားဘဲမို့ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့စိတ်တွေပိုထန်လာသည်။ သူမစိတ်ပိုကြွအောင် ဖွေးစိန်ကလည်း နဘေးကနေ နို့နှစ်ဖက်ကို သူမလက်ကလေးနှင့်လူးကာလှိမ့်ကာ ဖျစ်နယ်လိုက် နို့သီးနှစ်လုံးကိုတစ်လှည့်စီစို့လိုက် ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်နမ်းလိုက်နှင့် တစ်ရံမလပ် လုပ်ပေးနေသည်ပဲမဟုတ်လား။

"အ အား ရှီး အီး ဟီးး "

"ကောင်းလိုက်တာ ဝင့်ဝါရယ် နင့်စောက်ဖုတ်လေးက စီးကြပ်နေတာပဲ နင်ရော နာသေးလား နာရင်ပြော"

"မ မနာဘူး"

"မနာရင် ငါတစ်ဆုံးထည့်လိုးမယ် ငါ့လီးကို ကြိုက်လား"

"ကြိုက် ကြိုက်ပါတယ် ဟင့်ဟင့်"

"အေး ဒီလိုမှပေါ့ နင် လိမ်လိမ်မာမာအလိုးခံရင် ရာနှုန်းပြည့်ပျော်ရမယ် မိဖွေး နင့်အဖော်ကို ပြောဦးနော် ငါတို့နဲ့ပေါင်းရင် ဘယ်လိုအကျိုးရှိမလဲဆိုတာ"

မိဖွေး ခေါင်းညိတ်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်အနားကို ကပ်တိုးဝင်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ဆက်၍နမ်းရာ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ပြန်လည် ဖက်တွယ်စုပ်နမ်းလာတာတွေ့ရသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာအလုပ်ရှုပ်နေစဉ် နန္ဒကျော်က ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ပုခုံးထက် တင်ထမ်းလိုက်ရင်း လိုးချက်ခပ်သွက်သွက်ကလေးလုပ်ပြီး လီးတဝက်ခန့် တဘွတ်ဘွတ် အသံထွက်အောင် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် တရစပ်ဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ သူမခမျာ အကြောထဲစိမ့်အောင်အီဆိမ့်သွားသည်။

"အ အသေ သေပြီ အ အကိုရာ အ ဆောင့် ဆောင့်လိုက်တာ အရမ်းပဲ နာ နာတယ် ဟင့်ဟင့်"

တစ်ဖက်က မိဖွေးခါးကိုဖက်ထားရင်း မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာပြောတော့ ...

"သွေးပူရင်မနာတော့ဘူး ဝင့်ဝါ ငါ လီးအဆုံးသွင်းပေးချင်လို့ ဝင်ပေါက်ဖွင့်ပေးနေတာ တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာမယ်  ခုရော အီဆိမ့်အောင်ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ပြောစမ်း"

"ကောင်း ကောင်းပါတယ် ဖြေးဖြေးလိုးလည်း ရပါတယ်ရှင်"

"ဟား လိုးမှတော့ စိတ်ဘယ်ထိန်းနိုင်မလဲ ပြီးတော့ နင့်ကို ငါတစ်ယောက်တည်းလိုးမှာမဟုတ်ဘူးနော် ဝင့်ဝါ ဟိုကောင်သန်းဇော်က ငါနဲ့အတူလိုးနေကျ မိဖွေးရော စုနွဲ့ရီရောပဲ မေးကြည့်လိုက် သူလည်း လိုးဦးမှာ ဒီကောင့်လီးကရှယ်ပဲ နင်တို့ မိန်းကလေးအကြိုက်ဖြစ်မှာ နင်ကောင်းကောင်းအလိုးခံချင်ရင် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ အပီဖြဲထားပေး ကြားလားဝင့်ဝါ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား"

"ဖြစ် ဖြစ်တယ် ဒီ ဒီလိုလား"

ဝင့်ဝါလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်ပင် ခါးကလေးကော့၍ စောက်ပတ်ကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖြဲဟပေးလိုက်ရာ နန္ဒကျော်သဘောကျသွားပြီး ...

"ကောင်းတယ် ဆက်ဖြဲထား ဒါမှ ငါလိုးရင် လီးအဝင်ပိုချောပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ ဆက်တိုက်လိုးပေးနိုင်မှာ ဒါမှ နင်ရောငါရော ပြီးမယ် ကြားလား ငါပြောတာ"

"ဟုတ် ကြား ကြားပါတယ် လုပ်ပါ မြန်မြန်"

သူမလည်း ခန္ဓာကိုအသွေးအသားထဲက တောင်းဆိုမှုအရ မခံချိမခံသာလောဆော်လိုက်ရာ နန္ဒကျော်လည်း လီးကို တဝက်သာသာ လောက် ဝင်နေရာမှ အတင်းဖိသွင်းပြီး လီးတစ်ဆုံးရောက်အောင် ဇွပ်ကနဲ ဖိဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။ နောက် လီးကိုပြန်ထုတ် ပြန်ဆောင့်သွင်းနှင့်လေးငါးချက် ဆက်တိုက် ဖိလိုးလိုက်ရင်း ...

"ကောင်းလားဝင့်ဝါ နင့်လက်နှစ်ဖက် ငါ့ကိုဖက်ထားစမ်း ပိုပြီး ဖီးလ်ရှိအောင် နင့်နို့ကြီး စို့စို့ပြီးလိုးပေးမယ် "

"ဟုတ် အစ်ကို ရော့ စို့လေ "

ဝင့်ဝါလှိုင်ရက်ရောနေသည်။ အခြေအနေကောင်းပြီမို့ မိဖွေးက သူ့အနားကပ်လာပြီး ...

"ကိုနန္ဒ လီးပေးပါဦး ဖွေးစုပ်ပေးမယ် ဒါမှလိုးအားပိုရှိသွားမယ်"

"စုပ်လေ ဝင့်ဝါပါစုပ်ခိုင်းလိုက်"

သူ့လီးကို ချွတ်ပြီး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီစုပ်စေရာ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း မိဖွေးနှင့်အတူပင် စိတ်ပါလက်ပါစုပ်သည်။ လရည်နှင့်စောက်ရည် ပေကျံနေသောလီးကြီးက တုတ်တုတ်ဖီးဖီးရှိသလောက် ချွဲကျိကျိကလေးဖြစ်နေရာ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လုံး သူ့လီးကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက် ကိုင်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်ကာ ပါးစပ်နှင့်တစ်လှည့်စီစုပ်ပေးကြရင်း ကာမရာဂဇောကြွကာ စိတ်တွေ ပိုထန်လာသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်လီးစုပ်နေချိန်မှာ မိဖွေးက သူမစောက်ပတ်ကိုနှိုက်ပွတ်ပေးရာ ဒီတစ်ခါမငြင်းမိတော့ပါ။ 

သူမကိုယ်တိုင်လည်း မိဖွေးပေါင်ကြာထဲကို လက်နှိုက်ပြီး အမွေးထူအုပ်အုပ်လေးရှိသော သူမစောက်ပတ်ကို ပြန်လည်နှူးဆွပေးသည်။ မိဖွေးရောသူမပါ အလိုးခံရင်းတန်းလန်းနှင့်မို့ စောက်ပတ်မှာအရည်တွေရွှန်းမြပြီး စိုစိစိဖြစ်ကာ ချွဲကျိနေကြသည်။ အပြန်အလှန် လက်ထိုးနှိုက်ဆောင့် ချိန်မှာ နန္ဒကျော်လည်း ဟိုကိုင်ဒီနယ်နှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့အပြားမှာ လက်သရမ်းလျက်ရှိလေသည်။

ပြီးနောက်မှာတော့ သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်မှုကို ပြန်စကာ ဝင့်ဝါစောက်ပတ်ထဲလီးထည့်ပြီး ထပ်မံလိုးသွင်းပေးလိုက်သည်။

ဒီတစ်ချီတော့ အေးဆေးဖြစ်သွားပြီ။ ဝင့်ဝါလှိုင် စောက်ရှက်လုံးလုံးမရှိတော့သလောက်။ ကော့ကန်ကားလုပ်ကာ သူလိုးသမျှ အလိုတူအလိုပါကြီး ဖြဲခံပေးရှာသည်။ အခြေအနေက မထူးတော့ပြီလေ။ အခန်းတွင်းရှိသမျှ လူတွေက အခြားပြင်ပလူစိမ်း တစ်ယောက်မှ မပါဝင်ဘဲ သူတို့လူချည်းသက်သက်မို့ တဖြည်းဖြည်းစိတ်အလိုလိုက်ပြီး ရဲရဲတင်းတင်းရှိလာတာဖြစ်သည်။

တက်တက်ကြွကြွရှိလာသော သူမပုံစံကြောင့် နန္ဒကျော်လည်း လီးဝင်ချက်ခပ်သွက်သွက်နှင့် အကြမ်းပတမ်း လိုးပေးနိုင်လာသည်။ သူခါးကို ယိမ်းကာနွဲ့ကာ နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖိနှိမ်လိုးချပေးနေရာ လီးဝင်သံတဗွပ်ဗွပ်ထွက်ပေါ်နေပြီး ထိချက်လည်းမှန် ဖော်မပြနိုင်သော ခံစားမှုတို့ဖြင့် ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် လူးလှိမ့်မျောပါနေချေပြီ။

"အား အ ရှီး ကျွတ် ဆောင့် ဆောင့် အင့် မြန် မြန်မြန် ကို နန္ဒ အ အ အိအင့်ဟင့် ဝင့်ဝါကောင်းနေပြီ အ မြန်မြန်လိုး တ တအားလိုး ပြီး ပြီးချင်လာပြီ အ ထွက် ထွက် တော့မယ် ဆောင့် တ တအားလိုးပေး လိုး နာနာလိုး ညှာမနေနဲ့တော့ ဟင့်ဟင့်ဟင့်"

ဝင့်ဝါလှိုင် ထွန့်ထွန့်လူးရင်း နန္ဒကျော်လည်း အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်လောက် တရစပ်လိုး၍ နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်ရော လရည်တွေပါ တစ်ပြိုင်တည်း ပန်းညှစ်ထုတ်ကာ ကာမပန်းတိုင်ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်နမ်းစုပ်ရင်း အနမ်းရေယဉ်ကြောထဲ အတန်ကြာအောင် မျောပါနေကြပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်ကြသည်။

ဒီအချိန်မှာ စုနွဲ့ရီနှင့် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး အချစ်စခန်းသွားလျက်ရှိသော သန်းဇော်လည်း သူ့လရည်တွေကို ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ တဖြောဖြောပန်းလ့ွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ခေတ္တအနားယူလိုက်ရာက အစာဝသွားသောကျားတစ်ကောင်ကဲ့သို့ သူမအနားမှခွာကာ သူတို့ရှိရာဖက်ဆီကို တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်းလာပြီဖြစ်သည်။ သူ့ခါးရှေ့မှတွဲလွဲကြီးကျနေသောလီးရှည်ကြီးကို ဝင့်ဝါလှိုင် မျက်တောင်တစ်ချက်ကလေးမှမခတ်ဘဲ အတိုင်းသားငေးကြည့်နေမိသည်။

ကိုသန်းဇော်မျက်လုံးများကလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပက်လက်ကားရယား လဲလျောင်းအိပ်စက်လျက်ရှိသော သူမစောက်ဖုတ် ရှိရာဆီကို တပ်မက်သောအကြည့်ရိုင်းများဖြင့် မမှိတ်မသုန် စူးစူးစိုက်စိုက် လှမ်းကြည့်နေသည်ပဲဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်အနံ့ရ၍ ထင်သည်။ သူ့ခါးရှေ့မှလီးကြီး ဆတ်ကနဲတစ်ချက်ဖြစ်ကာ တုန်ခါပြီး ရုတ်တရက် မတ်တောင်လာသလို ထင်လိုက်ရသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ကိုယ်ကိုနေရာရွှေ့ဟန်ပြုကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဟဟကလေးပြုလိုက်ရာ တမင်တကာ သူ့ကို စောက်ပတ်ဖြဲပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

..........................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

ထိုနေ့ကတော့ ဝင့်ဝါလှိုင်ရော မိဖွေးပါ ကိုနန္ဒ သန်းဇော် စုနွဲ့ရီတို့ သုံးယောက်နှင့်ပေါင်းပြီး ငါးယောက်သား ချစ်ပွဲတွေ အလီလီအပွဲပွဲ နွှဲခဲ့ကြသည့်နေ့ပဲ ဖြစ်သည်။ အတော်ကြီးနောက်ကျမှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်ကြသည်။

နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာထက်မှာ အတူတကွလဲလျောင်းရင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို ပြန်လည်စားမြုံ့ပြန်နေမိကြကာ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ဟိုပွတ်ဒီကိုင် လုပ်မိကြပြန်သည်။ မိဖွေးယောက်ျား ကျော်မင်းမောင်က တစ်နေကုန် အပြင်ထွက် လည်ပတ်နေပြီး ည ၁၁ နာရီ လောက်ကျမှ အိမ်ကို မူးရူးပြီး ပြန်လာသည်။ ခြေလက်တွေပင် မသယ်နိုင်တော့တာမို့ သူ့ကိုအဖက်လုပ်ပြောမနေကြတော့။

အမေနွေးနွေးလှိုင်ကိုတော့ အိမ်ပြန်လာတာမတွေ့ရပါ။

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း နောက်တစ်နေ့ နေထိုင်မကောင်းဟုဆိုပြီး အလုပ်ထဲကိုဖုန်းဆက်၍ ခွင့်တစ်ရက်ယူလိုက်ကာ မိဖွေးနောက် လိုက်ပါ လာခဲ့သည်။ ဒီနေ့လည်း နှစ်လုံးထီပိတ်ရက်ပင်ဖြစ်ရာ သူတို့ဆီမသွားခင် စုနွဲ့ရီအိမ်အရင်ဝင်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး ထွေရာလေးပါး စကားပြောဆိုနေကြသည်။ စုနွဲ့ရီက ဖော်ရွေသူဖြစ်ရာ သူမအိမ်မှာလည်း မိခင်တစ်ယောက်သာရှိ၍ သူတို့သမီးယောင်းမအတွဲကို သူမအိပ်ခန်းထဲခေါ်သွင်းပြီး သုံးယောက်သား စကားတွတ်ထိုးကြရင်း သူမက ...

"မမဝင့်ဝါ သမီးတို့နဲ့ အတူ အလုပ်လာလုပ်ပါလား ဟိုမှာ ငွေရေးကြေးရေး သိပ်အဆင်မပြေဘူးဆို"

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ခဏ ငြိမ်နေပြီးမှ ...

"စဉ်းစားနေတာပဲ နွဲ့ရီရယ် ဟိုအလုပ်က ငွေကပုံမှန်ရပေမယ့် မလောက်မငှပါ ငွေပိုငွေလျှံရမယ်ဆိုရင် အစ်မလည်း တစ်ခုခု ပြောင်းလုပ်တော့မယ်လို့ စိတ်ကူးထားပါတယ်"

"မဖွေးရော မမကို ဘာမှပြောမပြဘူးလား"

မိဖွေးက ...

"ပြောဖို့နေနေသာသာ နွဲ့ရီရယ် မနေ့ကအကြောင်းတွေစားမြုံ့ပြန်ရင်းတောင် ခြေမအားလက်မအားဖြစ်နေတာ ခိခိ "

"အံမယ် ဘာတွေများ လုပ် သွေးပူလေးပေါ့ ဟုတ်လား ဘယ်အချိန်ထိလဲ"

"ဟင်းဟင်း မိုးကိုလင်းရောပဲ မိန်းမရေ အဟီးဟီး "

"ဟဲ့ ဖွေးနော် ပိတ်ထားလိုက် ပေါက်ကရတွေ"

"အယ် မမကလဲ ညီမတို့က လူရင်းဖြစ်နေပြီလေ ဒီလောက်ကိစ္စ ရှက်စရာလား လို့ မှန်း ရှက်တဲ့မျက်နှာလေး ကြည့်စမ်းမယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း"

"အို အို အို လွှတ် လွှတ်လေကွာ နွဲ့ရီ အ အယ် အယ် မ မကောင်းဘူး ဟွန့် အ အ လူကို အ အသက်ရှုကြပ် နေပြီ ဟင့် ကဲ နဲ့ ဆို"

စကားစ တစ်ဝက်တစ်ပျက်ပြတ်ပြီး ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့ရင်း ပလူးပလဲလုပ်မိကြပြန်သည်။ စုနွဲ့ရီ ဝင့်ဝါခါးလေးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တမြတ်တနိုးစုပ်နမ်းးသည်။ မိဖွေးပါ ဝင်ပါလာတော့ အိပ်ရာထက်မှာ လူးကြလှိမ့်ကြနှင့်။ မနေ့အကြောင်းတွေပြောရင်း ကာမစိတ်တွေ နိုးကြွလာကြပြီး သုံးယောက်သား ပွတ်ကြကိုင်ကြသည့်အဆင့်ကို ရောက်လာသည်။ မိဖွေးက သူမနှင့်ဝင့်ဝါ အိမ်မှာ လီးအတုနှင့် မကြာခဏ လိုးကြသည့်အကြောင်း ဝင့်ဝါတစ်ယောက် သူမရဲ့လင်ဖြစ်သူကျော်မင်းမောင်နှင့်ပါ သုံးယောက်အတူတကွ ကာမဆက်ဆံဖြစ်ကြသည်အထိ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖွင့်ပြောပြလိုက်ရာ စုနွဲ့ရီက ပြုံးပြုံးကလေးလုပ်ကာ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေပြီး ဘာမှမဖြစ်သလို ပုံစံနှင့် ...

"ဒါက ဖြစ်တတ်တာပဲ အချင်းချင်း ဘာဖြစ်ဖြစ်အိုကေရင်ပြီးတာပဲလေ အိမ်ကအဖြစ်ကို ပြောပြရင် မမဝင့်ဝါရော မဖွေးရော နှစ်ယောက်လုံး အံ့သြသွားမယ်"

ဆိုပြီး သူမအနေနှင့် တစိမ်းယောက်ျားသား (အိမ်ကိုအမြဲလာနေကျ တက္ကစီဒရိုင်ဘာ) တစ်ယောက်ကို သူမရဲ့မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ အချစ်စခန်းဖွင့်ရသည့် အတွေ့အကြုံကို ပြောပြရာ ကြားနေကျမဟုတ်၍ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း တအံ့တသြဖြစ်ရသည်။ အိမ်မှာ အပြင်လူနှင့်ရော ကိုသန်းဇော်ပါ မိခင်နှင့်အတူ လာအိပ်ဖူးကြောင်း သားအမိနှစ်ယောက် အတူတကွလီးစုပ်ဖင်ခံလုပ်ပေးရကြောင်းနှင့် ကိုသန်းဇော်ဆ်ုလျှင် အမေနှင့်သူမ တစ်ယောက်စောက်ပတ်တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ယက်တာကိုကြည့်ပြီး သူ့လီးကိုသူ တောင်မတ်လာအောင် ဂွင်းထုပြီးမှ အားပါးတရလိုးတတ်ကြောင်း အမေ့စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကြီးကိုပါ တစ်ချီစီလောက်လိုးပြီးမှ ပြန်သည့်အကြောင်း ပြောပြသည်။

"ညီမအဖို့တော့ မဆန်းပါဘူး အမေကလည်းထန်တယ် သူခေါ်လာတဲ့ယောက်ျားဆိုရင် အတူမအိပ်ဖူးတဲ့သူကို မရှိဘူး ယောက်ျားတွေ ကလည်း မိန်းမတစ်ယောက်ထဲလိုးရတာထက် သားအမိနှစ်ယောက်လုံးနဲ့ တစ်လှည့်စီလိုးရတာကို ပိုသဘောကျကြတယ်နဲ့တူပါတယ်"

သူမစကားကို နိဂုံးချုပ်လိုက်ပြီး ...

"မမရော အဲလိုနေဖူးလား"

မေးလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင်က ...

"အစ်မခပ်ငယ်ငယ် အပျိုပေါက်အရွယ်လောက်က အိပ်ရင်းနဲ့ကိုင်ကြည့်စမ်းကြည့်ကြဖူးတယ် အမေအရင်းမဟုတ်ပေမယ့် သွေးကတော့ နီးတာပဲလေ သူနဲ့လက်ပွန်းတတီးနေခဲ့ရတော့ ဘယ်အချိန် သူဏှာထလဲဆိုတာ သိပါတယ် အိပ်သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ အပြန်အလှန် ကိုင်ကြပွတ်ကြတာတော့ ခဏခဏပဲ ယောက်ျားနဲ့တော့ မအိပ်ဖူးဘူး"

သူမပြောလိုက်ရာ မိဖွေးကလည်း ...

"ငါက အမေရှိပေမယ့် သူက ကျန်းမာရေးမကောင်းတော့ ပြုစုနေရတာနဲ့ပဲ အဲဒီဖက်ကိုမတွေးဖြစ်ဘူး အဖေသေတော့ အမေက နောက်လင်ယူတယ် ပထွေးနဲ့ကြီးတယ် သူက လူအေး ဒါမျိုးစဉ်းစားဖို့မပြောနဲ့ ပါးစပ်ထဲ လက်ညှိုးထည့်တောင် မကိုက်ဘူး အစ်မ လင်ယူတော့မှ ခဲအိုလီးနဲ့တွေ့တာ သူရော သူ့ညီပါ နောက်ပြီး ဒုတိယအစ်မကျတော့ လင်မယူဘဲ ဘောပြားနဲ့တွဲလို့ သူတို့အတွဲကို မကြာခဏ လိုက်ချောင်းကြည့်ရင်း နောက် သူ့ဟာမနဲ့ပါ ညားရတော့တာပဲ အစ်မနဲ့လည်း ပွတ်ရတယ် အိမ်ထောင်သည်အစ်မလည်းပါတယ် သူ့လင်မသိအောင်နေတာပေါ့ အိမ်က လွတ်လပ်တော့ ညီအစ်မသုံးယောက်ရှိတာ သုံးယောက်လုံး အပျိုကတည်းက စောက်ပတ်ချင်း ပွတ်ကြယက်ကြလုပ်တာ မဆန်းတော့ဘူး ခုလည်း ဒီအတိုင်းနေတာပဲ"

"ဖွေးရယ် စောစောကပြောရောပေါ့ ညည်းအိမ် ငါလိုက်နေပါတယ် ဟင်းဟင်း"

"တကယ်နော် နောက် ခေါ်သွားမယ် အပီနွှာပစ်မှာ ဟွင်း"

...................................................................

သုံးယောက်သား တွတ်ထိုးကာ တခွိခွိရယ်ကြရင်း အိပ်ရာထက်မှာ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် ပွတ်သပ်နှူးဆွအချိန်ဖြုန်းကြသည်။

စုနွဲ့ရီက ဝင့်ဝါလှိုင်မသိသည့် သူမတို့၏လုပ်ငန်းအကြောင်းကို အရိပ်အမြွက်ပြောပြလိုက်ရာ သူမ အံ့သြသွားသည်။

ပစ္စည်းပမာဏနှင့် တန်ဘိုးအနည်းအများပေါ် မူတည်ကာ အရင်းအနှီးများရင်များသလို ဘယ်မျှအထိ ဝင်ငွေရရှိကြောင်း အလုပ်သဘာဝ အရ ခရီးရက်ရှည် ထွက်သင့်ထွက်ရမည်ဖြစ်ပြီး မိမိရောက်သောနယ်မြေရှိ စခန်းတာဝန်ခံ နယ်ထိန်းကအစ အထက်ပိုင်းအဆင့်ရှိ ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေနှင့်ပါ ချိတ်ဆက်ကာ သူတို့အတွက် ထိုက်သင့်သမျှပေးကမ်းရင်း လိုအပ်တာတွေ အကုန်ဖြည့်ဆီးပေးရကြောင်း သူတို့ဆီက အခေါ်ရောက်တာနှင့် ချိန်းဆိုသည့်နေရာသို့ မဖြစ်မနေသွားရမည်ဖြစ်ပြီး ဘယ်အကြောင်းနှင့်မှ ငြင်းဆန်နေလို့ မရကြောင်းများ ပြောပြသည်။

"မဖွေးက အိမ်ထောင်နဲ့မို့ အဝေးမပို့ဘဲ သူ့ကို နီးနီးနားနားလောက်ပဲ အလုပ်ဖြစ်ရုံလောက်ခိုင်းရတာ နွဲ့ရီထက်စာရင် ငွေအရနည်းတယ် ပြီးတော့ သူက ယိုးဒယားထီတို့ ဘောလုံးပွဲတို့ပါ တွဲလုပ်တော့ နွဲ့ရီလောက် အချိန်မပေးနိုင်ဘူးလေ လစ်မစ်ရှိတယ် အကန့်အသတ် ရှိတယ် မမဝင့်ဝါသာ နွဲ့ရီနဲ့အတူလုပ်ရင် ဘယ်ခိုင်းခိုင်းသွားနိုင်တာပဲ မဟုတ်လား"

စုနွဲ့ရီပြောသမျှနားထောင်ရင်း လောကမှာ ငါမသိတဲ့အရာတွေ အများကြိးကျန်ရှိသေးပါလားလို့ ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲက တွေးမိ သွားသည်။ သူမလက်ခံကြောင်း လုပ်ကိုင်နိုင်ကြောင်း ကတိပေးတော့ စုနွဲ့ရီက ... ဒါဖြင့် ခုပဲသွားကြမည် သူတို့သူဋ္ဌေး နန္ဒကျော်နှင့် ဝင်ပူးပြီး ဝင့်ဝါလှိုင်အလုပ်ရအောင် နားသွင်းပေးမည်ဟုပြောဆိုပြီး သုံးယောက်သား လှဲနေရာက လူးလဲထလိုက်ကြကာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ဝတ်စားပြင်ဆင်၍ အိမ်ကနေ တက္ကစီတစ်စီးလက်တားပြီး နန္ဒကျော်ရဲ့ခြံဝန်းဆီ အတူတကွ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

ခါတိုင်းလို သန်းဇော်ရှိမနေပေမယ့် သူ့အလုပ်သဘောအရ အချိန်းအချက်ပြုထားသော နယ်ခံအရာရှိတစ်ယောက်ရှိနေသည်။ သူတို့သုံးယောက်ကိုတွေ့တော့ နန္ဒကျော်သက်ပြင်းချပြီး ...

"အတော်ပဲ မိဖွေး နွဲ့ရီ ငါ အခုလေးတင် နင်တို့ဆီ ဖုန်းနဲ့လှမ်းချိတ်ဖို့ လုပ်နေတာ ရောက်လာတာအတော်ပဲ "

သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို တီးတိုးပြောဆိုမှာကြားနေကာ ဝင့်ဝါလှိုင်ကို အခန်းထဲမှာပဲ သွားစောင့်နေဖို့ ပြောလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း အခန်းထဲဝင်လာပြီး အရင်တစ်နေ့က သူမနှင့်ကိုနန္ဒတို့ ကာမပွဲဆင်နွှဲခဲ့သည့် ကိုနန္ဒရဲ့ကုတင်ထက်မှာ ဝင်ရောက် ကျောဆန့်ရင်း သူတို့အလာကိုစောင့်နေလိုက်သည်။ မကြာမီ ကိုနန္ဒရောက်လာပြီး သူနှင့်အတူ စုနွဲ့ရီလည်း လိုက်ပါလာသည်။

"မိဖွေးကိုတော့ ဟိုလူနဲ့ထည့်လိုက်ပြီ သူ့အဖွဲ့တွေ တည်းခိုခန်းကစောင့်နေမယ်ဆိုလို့ ဖွေးဖွေးကို တစ်ခါတည်း ခေါ်သွားခိုင်းလိုက်တာ ညနေ အချိန်မီ ပြန်ပို့ပေးမယ် ဝင့်ဝါလည်း သူပြန်လာတဲ့အထိ ဒီကနေပဲစောင့်တာပေါ့ ဟုတ်လား"

"ကောင်းပါပြီ အစ်ကို"

ဝင့်ဝါလှိုင်အနားကို သူတို့နှစ်ယောက် တိုးကပ်လာသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင် အခြေအနေကိုသိလိုက်ပြီ။

မျက်လုံးကလေးကလယ်ကလယ်နှင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကြောင်ငေးငေးလေး မော့ကြည့်နေသော ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ပုခုံးဝန်းဝန်းကလေးဆီ ကိုနန္ဒရဲ့လက်နှစ်ဖက်က ရောက်ရှိဆုပ်ကိုင်လာသလို စုနွဲ့ရီကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေဆင်းကာထိုင်နေသော ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ခြေရင်းဖက် ကြမ်းပြင်မှာ မပြောမဆို ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမရဲ့တိုနံ့နံ့လေးဝတ်ထားသော ထမီနှင့်လွတ်နေသည့် သလုံးသားဝင်းဝင်းကလေးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ဖွဖွကလေး လာရောက် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လာတာ တွေ့ရလေသည်။

ဇာတ်လမ်းကား စချေပြီ။

"အလုပ်အကြောင်း နောက်မှပြောကြတာပေါ့ ဝင့်ဝါ နွဲ့ရီနဲ့ကိုယ် အားလုံးပြောဆိုထားပြီးပါပြီ ဝင့်ဝါသာ သူ့လို ပါးပါးနပ်နပ်လေး ဝင်ရဲထွက်ရဲ လုပ်ကိုင်နိုင်မယ်ဆိုရင် မမျှော်လင့်တဲ့အကျိုးအမြတ်တွေ ရလာမှာအမှန်ပဲ ကိုယ်အသေအချာကြီး ကတိပေးပါတယ်"

"ဟင် တ တကယ် ... အို ဝင့် ဝင့် ဝါ ဝမ်းသာလိုက်တာရှင်"

"ဟုတ်တယ် မမ ဝင့်ဝါ သူ အခုလို ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့လက်ခံလာအောင် နွဲ့ရီ တော်တော်ကလေး အာပေါက်မတတ် ပြောယူရတာ အပြင်လူတော်ရုံနဲ့ ဝင်မရတဲ့ကိစ္စမဟုတ်လား"

"မမ တကယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ညီမရယ် တကယ် ရင်ထဲက ပြောတာပါ"

"ဒါဖြင့် ဒီအတိုင်းတော့ မရဘူူး ကျေးဇူးတင်ရိုးမှန်ရင် တစ်ခုခုနဲ့ဖြစ်ဖြစ် သက်သေပြကိုပြရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

"အိုး စိတ်ချ နွဲ့ရီရော အ အကို နန္ဒရောပဲ ဝင့်ဝါ သူတို့စိတ်ကြိုက် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြောပါ ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ရစေ့မယ် ကဲ"

ဝင့်ဝါလှိုင် ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းကာ ထရပ်ဖို့ လုပ်သည်။

"အိုး နိုးနိုး နေ နေပါဦး ထိုင်နေ ဝင့်ဝါ ထိုင်ပါ ရတယ် ...ကိစ္စက ဒီလောက်နဲ့ မပြတ်သေးဘူးလေ ရော့ ဝင့်ဝါ ရော့ပတ္တမြား ရော့နဂါးတဲ့ တစ်ခုလိုချင်ရင် တစ်ခုတော့ ပြန်ပေးရတာဓမ္မတာပဲ ဝင့်ဝါဖက်က ကိုယ့်ကိုကတိပေးရဲသလို ကိုယ့်ဖက်ကလည်း ဝင့်ဝါအတွက် ဟောဒီလို တန်ရာတန်ကြေး အဖိုးအခတော့ ပေးရဲရမှာပေါ့ ကိုယ့်ကြောင့်တော့ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့လုပ်အားကိုမှ အဟောသိကံ မဖြစ် စေရဘူး ဟင်းဟင်း ဒီမှာ ယူထားလိုက် ကြိုပေးတယ်လို့ သဘောထားပေါ့"

"ဟင် ဒါ ဒါက ..."

ငွေ ငွေတွေ တစ်သောင်းတန်အုပ်ချည်း သုံးအုပ် ငွေ လေးငါးဆယ်သိန်းမဟုတ် သိန်းသုံးဆယ် များပြားလှတဲ့ငွေတွေ။ ဝင့်ဝါလှိုင် အကြီးအကျယ် မျက်လုံးပြူးရသည်။

...............................................................................

"ယူပါ ဝင့်ဝါ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ဒီနေ့ဒီအချိန်ကစလို့ ဝင့်ဝါ ကိုယ်ခိုင်းတာမှန်သမျှ တစ်သွေမတိမ်းလုပ်ရမယ် နည်းနည်းလေးမှ လွှဲဖယ်လို့မရဘူး ဒါကိုတော့ ခေါင်းထဲမှာ မြဲမြဲမှတ်ထားလိုက်တော့ ဟုတ်ပီလား"

"ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ပါ အစ်ကိုရယ် ဝင့်ဝါ  ဘာပြောရမှန်းတောင် မ မသိတော့ဘူး အစ်ကိုခိုင်းသမျှ အားလုံးလုပ်ပါ့မယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်"

"နားထောင်"

ဆိုပြီး သူက ဝင့်ဝါလှိုင်နားနားကိုကပ်ပြီး ...

"ဒီညနေ ဝင့်ဝါ နွဲ့ရီနဲ့လိုက်သွား ကိုယ်ပေးလိုက်တဲ့ပစ္စည်းကို ပေးခိုင်းတဲ့သူလက်ထဲအရောက် ပို့ပေးပါ ပြီးရင် ငွေလက်ခံပြီးပြန်လာလို့ရပြီ အဲ ဒီကိုတန်းပြန်မလာနဲ့နော် ကိုယ့်ဆီ ဖုန်းကြိုဆက်လိုက် ငွေကြေးကိစ္စ အပြင်တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ ဆုံပြီးရှင်းမယ် အပြင်ဟာကို အိမ်အထိ သယ်လာစရာမလိုဘူး သဘောပေါက်တယ်နော်"

"ဟုတ် ဟုတ် ပေါက်ပါတယ် အစ်ကို"

"ကျန်သေးတယ် ဝင့်ဝါကိုကြိုမှာချင်တာရှိတယ် ခု ဒီလုပ်ငန်းရဲ့သဘောတရားအရ ငါတို့ဖက်က စွန့်စားရမယ် ပေးဆပ်ရတဲ့အခါရှိမယ် ရှင်းရှင်းပြောရင် လူနဲ့ရင်းသင့်ရင်းရမယ် အရေးကြုံတဲ့အခါမျိုးမှာ သူတို့ဖက်က အခေါ်ရောက်တာနဲ့ ဝင့်ဝါရော နွဲ့ရီပါ သူတို့နဲ့အိပ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေစေရမယ် ငြင်းဖို့စိတ်မကူးနဲ့ အဲဒါတာဝန်ပဲ ကြားလား"

"!ဟုတ် အစ်ကို ဝင့်ဝါ နားလည်ပါတယ်"

"ကိုင်း ဒါဖြင့် ငါတို့စလို့ရပြီ"

"ရှင်"

"ကိုယ်တို့ သုံးယောက် လုပ်ငန်းစမယ်လို့ ပြောတာ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး ကိုယ်တို့ချည်းပဲ ချွတ်လိုက် ဝင့်ဝါ ဒီအချိန်မှာ ရှက်တာတွေ ကြောက်တာတွေ ဘာမှမလိုချင်ဘူး"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို့သဘောအတိုင်း ဖြစ်စေရပါမယ်"

ဝင့်ဝါလှိုင် ဒီတော့မှပဲ စိတ်ထဲ ရှင်းသွားတော့သည်။ သူက အလုပ်စကားပြောရာကနေ ရုတ်တရက် လိုးဖို့အကြောင်းပြောလာတာကိုး။ ဒီအပိုင်းက ဝင့်ဝါလှိုင် အကျွမ်းတဝင်ရှိပြီးသားကိစ္စလေ။ ဘာခက်တာမှတ်လို့။ တကယ်လို့ သူပြောသလို တာဝန်ရှိသူတွေဆီ ကုန်းရတော့ကော ဘာဖြစ်မှာလဲ။ ဝင့်ဝါ တွေးရင်းနှင့်တောင် ပေါင်ကြားထဲကစောက်ပတ်ဆီမှ အရည်စစ်ကနဲ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်လေ။

ဝင့်ဝါလှိုင် ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်အစားတွေ တစ်ခုမကျန်အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ထမီရော အတွင်းခံပင်တီရော ရင်စည်းဘရာပါ မကျန် တစ်ကိုယ်လုံး ပြောင်လင်းခါသွားသည်။ အမွေးစုစုအုပ်အုပ်ကလေးရှိနေသော သူမပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ် ကလေးကို ကိုနန္ဒမျက်လုံးများက အရသာခံပြီး စိုက်ကြည့်နေသည်။ 

စုနွဲ့ရီလည်း ဝင့်ဝါရဲ့အင်္ကျီနှင့်ထမီကို ကူချွတ်ပေးရင်း သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကိုပါ တစ်ခုမကျန် ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မိန်းမနှစ်ယောက်စလုံး ကိုနန္ဒကျော်ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျ ီနှင့်ဘောင်းဘီကို တစ်ယောက်တစ်လက် ဝိုင်းကူချွတ်ပေးကြပြီး သုံးယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း နိကက်ဗလာကျင်းကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တပ်မက်သော မျက်လုံးအကြည့်များနှင့် စူးစူးရဲရဲပင်စိုက်ငေးကြည့်နေမိကြလေသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ရှက်စိတ်တွေ ဘယ်ဆီရောက်သွားမှန်းမသိတော့ပါ။ ကိုနန္ဒ ဆန္ဒရှိသည့်ပုံစံအတိုင်း သူ့သဘောကျလိုက်နာပြီး ခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးသည်။ လီးစုပ်ဆိုတာနှင့် စိတ်ပါလက်ပါ အားရပါးရ စုပ်ပေးသည်။ လရည်သောက်ခိုင်းလျှင် မညည်းမညူ သောက်ပစ်သည်။ စံချိန်မီသောလီးမို့ ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ စိတ်ပါလက်ပါ စိတ်အားထက်သန်မှု ရှိနေပေသည်။ အကယ်၍များ ကိုသန်းဇော်ပါရှိနေလျှင် ပို၍ပင် စိတ်လှုပ်ရှားမိမည်လား မပြောတတ်ပါ။ သူက နန္ဒကျော်ထက်ပင် လီးပိုကြီးသူဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်လား။ 

စုနွံဲ့ရီနှင့် နှစ်ယောက်သား စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းပွတ်ခိုင်း အပြန်အလှန် လက်ထိုးနှိုက်၍ လိုးခိုင်းလျှင်လည်း သူခိုင်းသမျှ ဖြစ်စေသည်။ နှစ်ယောက်လုံးက ကာမအားထက်သန်သူတွေပီပီ တက်တက်ကြွကြွလည်း ရှိနေကြသည်။ ပြီးတော့ ငွေ ... ငွေရဲ့တန်ခိုးအရှိန်အဝါ အာနိသင်က လူတွေရဲ့ဘဝကို အစစအရာရာ လွှမ်းမိုးထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ပဲမဟုတ်လား။ ငွေနှင့်စေခိုင်းလျှင် ဘာမဆို ဖြစ်စေရမည်လေ။ဒီကြားထဲ မိဖွေး သူ့ကို ဘာတွေ မဟုတ်ကဟုတ်က လျှောက်ပြောထားသည်မသိ။ ကိုနန္ဒက ...

"ဝင့်ဝါ နင်က ယောက်ျားနဲ့လိုးရင် ရိုးရိုးပလိန်းလိုးတာထက် အစွပ်သုံးပြီးလိုးတာ သဘောကျတယ်မဟုတ်လား"

မေးတော့ ...

"ဖွေးဖွေး ကောင်မ ဘာတွေလျှောက်ပြောထားသလဲ မသိဘူး"

"ငါမေးတာဖြေလေ ဂေါ်လီသီးသန့်မရှိပေမယ့် နင့်အကြိုက် မိကျောင်းကွင်းအစွပ်တော့ရှိတယ် ဟောဒီမယ် တွေ့လား"

ဘယ်အချိန်က ယူထားမှန်းမသိလိုက်ဘဲ သူ့လက်ထဲကအရာကို လီးမှာစွပ်ထည့်လိုက်ရာ တကယ်ပင် အိမ်မှာ မိဖွေးရယ် မိဖွေးယောက်ျား ကျော်မင်းမောင်ရယ်နှင့်အတူ သောင်းကျန်းနေကျ မိကျောင်းကွင်းဆက် ကွန်ဒုံစွပ်ဖြစ်နေတာတွေ့ရတော့သည်။ သူ့ဟာက ပိုကြီးတာမို့ ကွင်းစွပ်စွပ်ပြီး အပေါ်ကဂေါ်လီကဲ့သို့ ဆီလီကွန်ဖုလုံးတွေ အောက်ကိုတန်းလန်းကြီး ဖွာတွဲကျနေသော ပွယောင်းယောင်းရှိသည့် အမွေးချောင်းတွေကြောင့် လီးက ပိုထည်ဝါသွားပြီး နဂိုရှိရင်းစွဲလီးကြီးထက်ပင် သုံးလေးဆခန့်ပိုမိုကြီးမားတုတ်ထွားလာသလို စိတ်ထဲက ထင်မှတ်မိလေတော့သည်။

"ဟာ သေပြီ ဒါကြီးနဲ့ လိုးရရင်တော့ ဟင်း"

စိတ်ထဲကကျလိကျလိဖြစ်သလို ပေါင်ကြားကစောက်ဖုတ်လည်း ပိုမိုရွထလာသလိုပင်။

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

မိကျောင်းကွင်းဆက်အစွပ်ကြောင့် လိုးရာမှာ ဝင့်ဝါလှိုင်ရော စုနွဲ့ရီပါ လူးလှိမ့်ကော့ပျံနေအောင် အသည်းအသန် ခံစားရလေသည်။

"ဒါမှ လူစုံလိုးတဲ့အခါ နင်တို့အတွေ့အကြုံရှိပြီးသားဖြစ်နေမှာ စပတ်နာမှာမပူနဲ့ ချောဆီအသင့်ရှိတယ်"

ကိုနန္ဒက စွယ်စုံရသူပီပီ စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ပါ ဆီလိမ်းပြီး ပီပီပြင်ပြင်လိုးသည်။ အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံး လီးစွပ်သုံးပြီး အပီလိုးတာ ဖြစ်သည်။ စပတ်ကျိန်းလျှင် ဖင်ပေါက်လိုးပြီး သူတို့အချင်းချင်း အပြန်အလှန် စုပ်ခိုင်းယက်ခိုင်း ဆွနှူးခိုင်းပြန်သည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ကိုလိုးရင်း စောက်ပတ်ထဲလီးကိုစိမ်ထားပြီး စုနွဲ့ရီရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို မှုတ်ယက်ဆွပေးပြန်သည်။ မိန်းမသားနှစ်ယောက် ကလည်း စောက်ပတ်ရောနို့ရော အချင်းချင်းကိုင်ကြဆွကြသည်။ 

နို့ကိုနယ်လိုက်စို့လိုက် စောက်ပတ်လိုးချိန်မှာ စောက်စိကလိရင်း ဖင်ပေါက်ကို ထိုးနှိုက်ယက်ဆွပေးသလို ဖင်လိုးချိန်မှာလည်း စောက်ပတ်ကို အရည်တောက်တောက်စီးယို ကျလာသည်အထိ ပါးစပ်နှင့်ရော လက်နှင့်ပါ အပြတ်ဆွနှူးပေးကြသည်။ တစ်ချီလိုးပြီး လီးပျော့ကျသွားချိန်မရလောက်အောင်ပင် ကိုနန္ဒလီးကြီးကို အလုအယက်စုပ်ပေးကြသည်။ အချင်းချင်းစောက်ပတ်ပွတ်ကြ နှိုက်ဆောင့်ကြသည်။

သူမတို့နှစ်ဦးရဲ့ လိုးလိုလားလား တက်တက်ကြွကြွရှိမှုကြောင့် နန္ဒကျော်လည်း လီးတောင်ပြီးရင်းတောင်နေပေရာ ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် လိုးမိမှန်းပင် မသိတော့ချေ။

တစ်နေကုန် သုံးယောက်သား နည်းစုံလမ်းစုံ ဓမ္မတာကျတာရောမကျတာရော စောက်ပတ်လိုးတာရော ဖင်ပေါက်လိုးတာပါမကျန် ကမ်းကုန်အောင် ထပ်တလဲလဲအပျော်ကျူးကြပြီး ညနေစောင်းချိန်လည်းရောက်ရော လူတွေလည်းဖတ်ဖတ်မော ဖြစ်သွားကြကာ သုံးယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ ပိုးလိုးပက်လက် ဖလက်ပြသွားကြလေသည်။

ညနေရောက်တော့ နန္ဒကျော်ခိုင်းသည့်နေရာသို့ နှစ်ယောက်အတူသွားကြသည်။ ကားနှစ်တန်စီးပြီးမှ ပစ္စည်လက်ခံသူနှင့်တွေ့ကာ သူထည့်ပေးလိုက်သော အထုပ်ကို ထိုသူ့လက်ထဲသို့ လွှဲအပ်ပေးလိုက်သည်။ စကားသံခပ်ဝဲဝဲနှင့် တရုတ်စပ်တစ်ယာက်ဖြစ်သည်။ နန္ဒကျော်နှင့် လူရင်းတွေဟုသိရသည်။ ငွေလက်ခံယူပြီးနောက် ကားတစ်စီးငှားပြီးအပြန်မှာ နန္ဒကျော်ထံ ဖုန်းဖြင့် ဆက်သွယ်ပြောဆိုကာ သူစောင့်နေမည်ဆိုသော တည်းခိုခန်းတစ်ခုဆီ လိုက်သွားကြသည်။

အသွားအပြန် စုစုပေါင်း အချိန်လေးနာရီခန့်ကြာပြီးမှ နန္ဒကျော်နှင့် အခန်းတစ်ခုမှာ တွေ့ဆုံမိကြသည်။

"ဒီည မပြန်နဲ့တော့ ဝင့်ဝါ ပွဲဦးထွက်အောင်မြင်တဲ့အနေနဲ့ နင့်တို့နှစ်ယောက်ကို ငါအပြတ် ပြုစုမယ် ပြီးရင် ဒီအခန်းမှာပဲပျော်ကြမယ် ဘယ်လိုလဲ"

"အစ်ကို့ သဘောအတိုင်းပါပဲရှင်"

အနီးရှိ ကေတီဗီတစ်ခုခေါ်သွားပြီး သောက်ကြစားကြအချိန်ဖြုန်းကြသည်။ ည ၁၁ နာရီထိုးချိန်လောက်မှာ ကိုနန္ဒရဲ့ချိတ်ဆက်မှုဖြင့် သူတို့ရှိရာကို မိဖွေးနှင့် အမည်မသိလူနှစ်ယောက် ရောက်ရှိလာကြသည်။ မိဖွေးပုံစံက တစ်စုံတစ်ရာကို မှီဝဲထားဟန်ဖြင့် ရီဝေဝေကလေး ရှိနေကာ တစ်နေကုန်ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကြောင့် ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင် နွမ်းဖတ်ဖတ်ဖြစ်နေပုံရသည်။ မိဖွေးကို သူ့အနားခေါ်ယူပြီး စုနွဲ့ရီနှင့်ဝင့်ဝါလှိုင်ကို လူစိမ်းနှစ်ယောက်အနား သွားရောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ကာ ကိုနန္ဒက ...

"ကဲ ခင်ဗျားတို့လည်း မပြန်နဲ့တော့ ကျုပ်ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကိုပါ ခင်ဗျားတို့နဲ့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်မယ် အဆင်ပြေသလိုနေကြ ပြီးရင် တည်းခိုခန်းအတူသွားကြတာပေါ့"

သူပြောပြီး ဝင့်ဝါတို့နှစ်ယောက်အား ထိုလူတွေနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရာ ဟိုနှစ်ယောက်လည်း သဘောတွေကျပြီး သွားကြီးအဖြီးသား ဖြစ်သွားကြသည်။ ဒါကအလုပ်သဘောအရဖြစ်သည်။ နန္ဒကျော်ရဲ့လုပ်ငန်း တစ်စုံတစ်ရာအနှောင့်အယှက်မရှိအောင် သူတို့တတ်နိုင်သမျှ အကာအကွယ် ပေးကြလိမ့်မည်။ သူတို့အထဲက အရပ်ရှည်ရှည် မျက်နှာကျောက်ပေါက်မာနှင့် တစ်ယောက်ရဲ့နာမည်က ကိုစိုင်းဟုသိရပြီး ကျန်တစ်ယောက်က သူနှင့်အဆင့်တူ ကျော်သန်းဖြစ်သည်။ သောက်သောက်စားစား ပျော်ပျော်ပါးပါးနေတတ်သူတွေချည်းပင်။

သူတို့ချင်းစကားကောင်းနေခိုက် မိဖွေးအရက်ခွက်ကိုင်ကာ ဝင့်ဝါလှိုင်အနားလာပြီး ...

"မလွယ်ဘူးနော် ဝင့်ဝါ သူတို့နှစ်ယောက်က လီးမှာဂေါ်လီတွေလှိမ့်ထည့်ထားတာ သန်တာတော့မပြောနဲ့ နေကုန်ဆော်နေတာပဲ ဒါတောင် နောက်နှစ်ယောက်က ဂျူတီချိန်ကြောင့် လိုက်မလာနိုင်ဘဲကျန်ခဲ့တာ နင်တို့ကိုတွေ့စေချင်တယ် ဟင်းဟင်း"

တိုးတိုးကပ်ပြောရာ ဝင့်ဝါက နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ရွဲ့ပြီး ...

"အေးပါ နင်ဘယ်လောက်ခံခဲ့ရမှန်း သိသာတယ် စပတ်ပြဲကုန်ရောမဟုတ်လား ငဖွေး နင်တော့ ဒီတစ်ခါမှတ်ပြီပေါ့"

"ဒီည နင်တို့အလှည့်ပါ ငါက ကိုနန္ဒနဲ့ဇိမ်ပဲ အေးဆေး ဟီးဟီး"

"ဒါဖြင့်လည်း ကြွ ကြွ ငါတို့ဖာသာ နင့်လင်နှစ်ကောင် လီးပြဲကြီးမကလို့ လီးနှစ်ချောင်းပြူးလိုးတောင် ဖြဲခံပြလိုက်မယ် ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ပြောမနာဆိုမနာတွေပီပီ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှုတ်သီးပုန်းထိုးရင်း ဝင့်ဝါလှိုင် သူမကိုတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။

...........................................................................................................

"ဝင့်ဝါ ဒီဖက်လာလေ ကိုယ့်အနားရွှေ့ခဲ့"

"အော် ဟုတ် ကို စိုင်း"

ကိုစိုင်းဆိုသူရဲ့လက်က ပေါ်တင်ကြီးပင် ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ခါးလေးဖက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်တန်တစ်ဖက်ဆီ ရောက်လာသည်။

"ပြော ဘာသောက်မလဲ အမြည်းရောစားမလား ခွံ့ကျွေးမယ်"

"ရတယ် ကျွေးတာ အကုန်စားပြီးသား အဟင်းဟင်း ဟင်း"

ဝင့်ဝါလှိုင် ပြီတီတီကလေးပြောရင်း သူ့ကိုကြာကြည့်လေးကြည့်လိုက်တော့ ဟိုကမနေနိုင်ဖြစ်သွားသည်။ လက်ကချက်ချင်းကြီးကို သူမပေါင်ခွကြားထဲ ရောက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ရှိရာကို မသိမသာကလေး အုပ်စမ်းလာသည်။ ဝင့်ဝါ မသိသလိုနေသည်။

"လှလိုက်တာ ဝင့်ဝါရယ် ကိုယ့်ဖက်နည်းနည်းတိုးလိုက်ဦး ဖက်ထားချင်လို့"

"အိုး တိုးထားတာပဲ ဒီထက်တိုးရင် သူ့ပေါင်ပေါ်ရောက်တော့မှာ ခိခိ"

"ရောက် ရောက်ပေါ့ စိတ်မဆိုးဘူး ဟင်းဟင်း"

သူတို့ချည်းပဲမဟုတ်။ မိဖွေးလည်း ကိုနန္ဒရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ။ စုနွဲ့ရီက ဟိုတစ်ယောက် ကျော်သန်းဆိုသူရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်အကြားမှာ ...ဒီတော့ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကိုစိုင်းရဲ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ သန်စွမ်းတဲ့သူ့ရဲ့လက်ရုံးနှစ်ဖက်ကြားထဲကနေ တစ်စတစ်စနှင့် သူ့ပေါင်ပေါ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး ရောက်ခဲ့ရတော့တာပဲလေ။

ကေတီဗီခန်းထဲမှာတင် တော်တော်လေး အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့လက်က သူ့ပေါင်ခွကြားက ဟာကြီးကို စမ်းကိုင်မိသွားသည်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို လူမသိအောင်ဆွဲဖြုတ်ကာ အတွင်းမှ မာတောင်နေသောအချောင်းတန်ကြီးကို ဖင်အောက်ထဲဖိသွင်းပြီး အပေါ်ကနေ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဖိထိုင်လှိမ့်ကြိတ်ပေးလိုက်ရာ သူတဟင်းဟင်းအသက်ရှူသံပြင်းလာပြီး အတော်ပင်သဘောခွေ့သွားပုံရသည်။ 

ဝင့်ဝါလှိုင်ရဲ့ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာပေါ် သူ့လက်ရောက်လာပြီး အင်္ကျီအတွင်းကနေ နို့နှစ်လုံးကို ဖျစ်နယ်ပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ဖျစ်လှိမ့်ကစား ပေးသည်။ မိဖွေးကတော့ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီဖယိုဖရဲ သူမရင်သားကြီးနှစ်ဖက် ပြူးနေအောင် ပွင့်ထွက်ကာ ကိုနန္ဒရဲ့နို့သီးနှစ်ဖက် လှိမ့်ချေနယ်ပေးခြင်းကို ခံနေရပြီ။ မိဖွေးရဲ့လက်ကလည်း ကိုနန္ဒလီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ ပေါ်တင်ကြီးပင် ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာကို မြင်ရသည်။

စုနွဲ့ရီကတော့ သူ့လူကျော်သန်းရဲ့ပေါင်ပေါ်မှောက်အိပ်ချရင်း ဘဲကြီးရဲ့ဒစ်ပြဲကြီးကို အားပါးတရလွေပေးနေပြီ။ ကျော်သန်းရဲ့ လက်ကလည်း သူမရဲ့စကတ်အကွဲအောက်က ပေါင်ခွကြားထဲကိုလျှိုဝင်ကာ စောက်ခေါင်းထဲကို တဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက် ဆောင့်သွင်း ပေးနေတာကို တွေ့ရသည်။ စုနွဲ့ရီ ကိုယ်ငလေးတွန့်လိမ်ပြီး အပြတ်ဖီးလ်တက်နေမှန်း သိသာလှသည်။

"အင့် အိ အိ "

မထင်မှတ်ဘဲ ဇာတ်လမ်းစလိုက်သူက နန္ဒကျော်။ မိဖွေးကိုယ်ကိုပင့်မကာ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး အောက်ကနေ သူ့လီးဒစ်ပြဲကို ဖင်အောက်လျှိုကာ အပီလိုးသွင်းလိုက်သည်။ မိဖွေး အာ့ ကနဲ ပါးစပ်ကလေးဟသွားရာက ကိုယ်ကလေးကိုတလှုပ်လှုပ် ထိုင်လိုက်ကြွလိုက် လူးလိုက်လှိမ့်လိုက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသောလီးကို နှဲ့ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးက တဝက်သာသာကနေ အဆုံးထိနစ်ဝင်လေ သူမမျက်နှာလေးနီမြန်းပြီး လှုပ်ရှားမှုပိုသွက်ပိုမြန်လာလေဖြစ်သည်။

"စုပ်ပေးကွာ ဝင့်ဝါ"

ကိုစိုင်း စလာပြီ။

"ဟာ ဖြစ် ဖြစ်မလား အကြီးကြီး ပါးစပ်ထဲမဆန့်ဘူး"

"ဒါဖြင့် လိုးရအောင် "

"ဟင့် ကဲလိုက်တာကွယ် ဟိုရောက်မှပေါ့ ရဘူးလား"

"ဟင့်အင်း "

"ဒါဖြင့် ဘယ်လိုစရမလဲ ပြော.... "

"ကုန်းလိုက် ကိုယ် နောက်က လိုးပေးမယ်"

"အင်း ..."

သူတို့က ပြောရုံရှိသေး။ စုနွဲ့ရီနှင့်ကျော်သန်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ခါးထစ်ခွင်ပုံစံ ပွေ့ဖက်ပြီး စုနွဲ့ရီက ကျော်သန်းလီးပေါ်ကို တက်ခွစီးကာ အပေါ်စီးမှနေ၍ စတင်လိုးဆောင့်ပေးနေပြီ။ စုနွဲ့ရီ ဖင်ကြီးတလိမ့်လိမ့် ကျော်သန်းကလည်း အောက်မှမပြတ်ကော့ထိုးရင်း စွိကနဲစွပ်ကနဲ လီးဝင်သံထွက်သံနှင့်အတူ နှစ်ဦးသားအပေးအယူမျှလျက်ရှိကြပြီ။ ကျော်သန်းက ဇိမ်နှင့်တစ်ချက်တစ်ချက်နေမှ သူ့လီးကို့ စုနွဲ့ရီဆောင့်ချက်အတိုင်း ကော့ထိုးပေးရုံသာ။ နန္ဒကျော်ကတော့ အပီဖြဲနေသည်။ မိဖွေး ဖင်သားအိအိကြီး တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ဖြစ်သွားလောက်အောင် အားရပါးရအောင်ပင့်လိုးဆောင့်ပေးနေချေပြီ။ နှစ်တွဲစလုံး ဘေးဘီကို လုံးဝဂရုမစိုက်ကြတော့။ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း သူ့ဖက်ကမစလျှင် ကိုယ်စရုံသာရှိတော့သည်လို့ တွေးမိသွားသည်။

..................................................................................................................................

သီချင်းဆိုခန်းလေးက မီးရောင်မှိန်ပျပျအောက်မှာ တီးလုံးသံတွေသာ တငြိမ့်ငြိမ့်ထွက်ပေါ်နေပြီး အတွဲသုံးတွဲစလုံး သူ့ဟာနှင့်သူ သူ့အာရုံနှင့်သူ သန်ရာသန်ရာ အလုပ်ရှုပ်လျက်ရှိနေကြသည်။ ကိုစိုင်းက ဘာထန်သလဲမမေးနှင့်။ ဝင့်ဝါလှိုင်ကို ခါးအောက်ပိုင်းကြွခိုင်းပြီး ထမီကိုပင့်လှန်စေလိုက်ကာ ဆက်တီအောက်ဆင်းပြီး သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်၍ စောက်ပတ်ကို အပီမှုတ်ယက်ပေးနေသည်။ လျှာကြမ်းကြီးက ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက်နှင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းအပြင်တဝိုက်ကိုရော အစိထိပ်ဖူးကလေးကိုပါ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခတ်၍ ဆွနှူးပေးနေရာ ဝင့်ဝါလှိုင် ဘယ်လိုမှတင်းမခံနိုင်တော့ပါ။

"အား အ လိုး လိုးရင်လည်း လိုးတော့ ကိုရာ ဝင့်ဝါအနေခက်လာပြီ"

သူ့ကိုခွင့်ပေးလိုက်ရင်း ထမီကို ဖင်သားအထက်ဆီ ပင့်လှန်လျက်သား ပုံစံအတိုင်း ရှေ့ကစားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေး လိုက်မိသည်။ သူ့လီးတုတ်တုတ်ရှည်လမျောကြီး ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ဖုတ်အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲ ရှောကနဲ ထိုးဆောင့် တိုးဝင်လာရာ ဆွေမျိုးပါမေ့သွားချင်မိသည်။ ကိုစိုင်းလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ အသားကုန် ဗျင်းလေတော့သည်။

"စွတ် စွတ် စွတ် ဖွတ် ဗလွတ် ပြွတ် ဖွတ် ပွပ် ဘွတ် ဗလွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဗြစ် စွပ် ဇွပ်"

"အင့် အ အ အိ အင့်အင့် ဟင့် အ မေ့ အိ နာ နာတယ် ဖြေး ဖြေးဖြေး ဆောင့် အင့် အင်း အိ အင့် ဟင့်"

မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ဝက်ဝက်ကွဲလိုးကြသည်။ တစ်ယောက်လိုးတာကြည့်ပြီး ကျန်သူတွေလည်း အားကျမခံ ယောက်ျားသုံးယောက် အပီလိုးလေ မိန်းမတွေကလည်း လီးမက်သူတွေပီပီ သူတို့လိုးသမျှပိုအကြိုက်တွေ့လေပဲမဟုတ်လားလေ။

တစ်ချီစီလောက်အပြန်အလှန်လိုးပြီး ထပ်မံသောက်စားအချိန်ဖြုန်း၍ တည်းခိုခန်းဆီ ပြန်လာကြသည်။နောက်ထပ် အခန်းတစ်ခန်းငှားပြီး သူတို့ အတွဲသုံးတွဲလုံး တစ်ညတာကာလပတ်လုံး လူချင်းမကြာခဏချိန်းကာ ပတ်လည်ရိုက်ပြီး လိုးကြသည်။ လီးသုံးချောင်းစလုံး ဖင်ထဲမဝင်သည့်လီးမရှိပါ။ ဝင့်ဝါလှိုင်အဖို့လည်း ပွဲဦးထွက်မှာပင် ဗွေဆော်ဦး ကွင်းအဖွင့်ခံရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါသည်ကား သူတို့လောကရဲ့အထာပဲ ဖြစ်တော့သည်။

နောက်ပိုင်းရက်တွေကတော့ ဝင့်ဝါလှိုင် အလုပ်ဟောင်းဖြစ်သော စတိုးဆိုင်အရောင်းစာရေးမပဖြစ်မှ အပြီးအပိုင်နှုတ်ထွက်ပြီး ကိုနန္ဒကျော်တို့အုပ်စု ခိုင်းတာတွေကိုသာ တစိုက်မတ်မတ်လုပ်ရတော့သည်။ သူတို့အုပ်စုကတောင့်သည်။ လက်တံရှည်လွန်းပြီး မခန့်မှန်းနိုင်အောင်ချမ်းသာသော ခရိုနီကြီးတွေရဲ့ နောက်ကွယ်ကနေ ထောက်မကျားကန်ပေးမှုဖြင့် ရေရှည်ခရီးဆက်နိုင်ကာ တော်ရုံနှင့်မလဲပြိုနိုင်သော တောင့်တင်းခိုင်မာသည့်အဖွဲ့အစည်းကြီးပင်ဖြစ်နေသည်။ နယ်ဝေးသို့လည်း မကြာခဏ သွားလာရသည်။ ခရီးမကြာမကြာထွက်ရသည်။ သူမနဘေးမှာ မိန်းကလေးအဖော်မဟုတ်ရင်တောင် ယောက်ျားအဖော် တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်ကတော့ ပါစမြဲဖြစ်သည်။

ဝင့်ဝါလှိုင်ပျော်သည်။

ဒီကြားထဲ မထင်မှတ်တာတွေဖြစ်ခဲ့သေးရာ ပထမအချက်က မိဖွေးရဲ့လင်ဖြစ်သူကျော်မင်းမောင် အပြင်အရက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဓားအထိုးခံရပြီး သေဆုံးသွားခြင်းဖြစ်သည်။ သောက်ဖော်သောက်ဖက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ညီမငယ်ဖြစ်သူကို စည်းမစောင့်ဘဲ အိမ်ပေါ်အထိတက်၍ လီးသရမ်းမိရာက အစ်ကိုဖြစ်သူနှင့်ပက်ပင်းတိုးပြီး ဒေါသပေါက်ကွဲကာ မသေမချင်း ဓားနှင့်ဆယ့်လေးချက်တိတိ ထိုးပြီး အသတ်ခံရတာဖြစ်သည်။ သူသေတော့လည်း တစ်မျိုးတော့အေးသွားသည်။ 

အိမ်မှာ သမီးယောင်းမတစ်တွေ နေချင်သလိုနေလို့ ရသွားသည်။ ဘာအထိန်းအကွပ်မှမရှိတော့။ အမေနွေးနွေးလှိုင်ကလည်း နဂိုမူလကပင် ကုန်စည်အရောင်းအဝယ်ကိစ္စနှင့် (သူမ၏ အပြောအရ) နယ်စပ်အထိ သွားလာရင်း လမ်းမှာကြုံသည့်လူနှင့်တွဲချင်တိုင်းတွဲ အိပ်ချင်တိုင်းအိပ်ခဲ့သည့် ဇကလေးရှိသူပီပီ သူမနှင့် မကင်းရာမရှင်းရာ ဇာတ်လမ်းလေးတွေ အိမ်ပေါ်ကို မကြာခဏရောက်လာသည်။ သမီးနှင့်ချွေးမအရှေ့မှာ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားကြီးတွေရော မနူးမနပ် ကောင်လေးတွေကအစ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းခေါ်ခေါ်လာပြီး အိမ်က သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ ပေါ်တင် လိုးခန်းဖွင့်သည်။

အမေက ဒီလိုဆိုမှတော့ သမီးနှင့်ချွေးမအဖို့ ပြောစရာကိုမလိုတော့။ ချွေးမမိဖွေးနှင့်သူမလည်း လိုင်းပူးမိကြသည်။

........................................................................................................................................

နိဂုံး

တစ်နေ့ ...

ကိုနန္ဒကျော်ရဲ့စေခိုင်းချက်အရ ...

(... ) မှ သူ့အထက်အဆင့် ဒိုင်ကြီးတစ်ယောက်ထံကို လုပ်ငန်းကိစ္စတင်ပြပြောဆိုဖို့နှင့် အသစ်ရောက်ရှိမည့်ပစ္စည်းတချို့ လက်ခံရယူဖို့ အသွားမှာ ဝင့်ဝါလှိုင်အနေနှင့် သူမ ဘယ်လိုမှ မျှော်လင့်မထားသော အခြေအနေတစ်ရပ်ကို လက်တွေ့ကြုံလိုက်ရသည်။ ဦးထွန်းဘွားဆိုသူ ဘောစိကြီးရဲ့ သားသားနားနားဆောက်လုပ်ထားသော တိုက်သစ်ကြီးတစ်လုံးထဲမှာ သူနှင့်တွေ့ဆုံဖို့ ကိုနန္ဒရဲ့စီမံညွှန်ကြားမှုဖြင့် အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းအလယ်မှာ ဝင့်ဝါလှိုင်တစ်ယောက်တည်း ထိုင်စောင့်နေရာ နာရီဝက်ခန့်အကြာမှာ အိမ်အပေါ်ထပ်မှဆင်းလာသော သူ့ကို ဝင့်ဝါလှိုင်တွေ့လိုက်ရသည်။

တစ်ယောက်တည်းတော့မဟုတ်။ သူဋ္ဌေးပီပီ နောက်တော်ပါးမှာ အခြွေအရံမိန်းမနှစ်ယောက်က လိုက်ပါလာသည်။ တစ်ယောက်က အသက် ၂၀ ဝန်းကျင်အရွယ် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိသမျှ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကို ပေါ်လွင်စေသည့် ပိုးသားဂါဝန်ရှည်ပျော့ပျော့လေး ဝတ်ဆင်ထားသည့် မိန်းမချောမိန်းမလှကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့်ရှိမည့် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား တောင့်တင်းဖွံ့ထွားစွင့်ကားလှသည့် ချောချောခန့်ခန့်မိန်းမကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ  အဘိုးမနည်းလှသည့် အစိမ်းရင့်ရောင် ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ကို သပ်ရပ်စွာဝတ်ဆင်ထားသည်။

ဝင့်ဝါလှိုင် သူမမျက်နှာကိုမြင်လိုက်တော့ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။

"ဟင် အ အ မေ"

မိခင်ဖြစ်သူနွေးနွေးလှိုင်က တအံ့တသြဖြစ်သွားပုံရသည့် သမီးလုပ်သူရဲ့အဖြစ်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေသည်။

"ကဲ ဆိုပါဦး လုပ်ငန်းအခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလဲ နန္ဒကျော် ဘာမှာ လိုက်သေးလဲ"

လူထွားကြီးက သူမနဘေးနားကပ်ထိုင်ချလိုက်ရာက လုပ်ငန်းကိစ္စမေးမြန်းရာ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း သူမေးသမျှအလိုက်သင့်ဖြေရင်း ကိုနန္ဒမှာကြားလိုက်သည့်ကိစ္စကိုပါ ထည့်ပြောလိုက်သည်။ အဟောင်းပေးအသစ်ယူမည့်ကိစ္စမို့ တန်ဘိုးပမာဏတွက်ချက်ကာ ငွေပေးချေရင်း သူပို့မည့်နေရာနှင့်အချိန်ကိုပါ တစ်ခါတည်း သတ်မှတ်ပေးလိုက်သည်။ လူယုံမထား မည်သူ့ကိုမှ ယုံကြည်မည့်ပုံလည်း မရချေ။

ကိစ္စပြီးတော့ နန္ဒကျော်နှင့်ဖုန်းအဆက်အသွယ်လုပ်ကာ စကားပြောဆိုနေကြပြီး သူမထံကိုဖုန်းကမ်းပေးလိုက်ရာ နန္ဒကျော်က တစ်ဖက်ကနေ ဝင့်ဝါလှိုင် အေးဆေးနားနေပြီးမှပြန်ခဲ့ဖို့နှင့် ဘောစိကျေနပ်အောင် တတ်နိုင်သမျှအစွမ်းကုန် ပြုစုပေးဖို့ မှာကြားလိုက်ရာ ဝင့်ဝါလှိုင်လည်း ကြိုတွေးပြီးသားကိစ္စဖြစ်၍ သူကျေနပ်အောင်နေပေးပါမည့်အကြောင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။

"ကဲ ဒါဖြင့် ပစ္စည်းအပ်မယ့်နေ့မှ သမီးကိုယ်တိုင် ဒါမှမဟုတ် နန္ဒကျော်ဆီကတစ်ယောက်ယောက် လူစားလွှတ်ပြီး သွားယူလိုက်ပေါ့ သမီးလည်း ခရီးဝေးကလာရတော့ ပင်ပန်းနေပြီ ခဏအနားယူလိုက်ပါဦး ... ပြီးမှ အေးဆေးတွေ့ကြမယ်လေ ... အန်ကယ်လည်း ရေလေး ခဏသွားချိုးလိုက်ဦးမယ် အပေါ်ထပ်အခန်းထဲမှာ အေးဆေးနားပြီး တစ်ခုခုသောက်ချင်လည်းသောက်ပေါ့ ... အော် နွေးနွေးရေ ကောင်မလေးကို အပေါ်ခေါ်သွားလိုက်ပါ ... ညည်းတော့ ဒီတစ်ရက် အိမ်မှာ ဖင်မြဲအောင်နေပေးမှဖြစ်မယ်ထင်တယ် မေရီတော့ အန်ကယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ ရေလဲသဘက်ပါယူလာခဲ့ ပြောတာကြားလား"

"ဟုတ် ကြား ကြားပါတယ် အန်ကယ်"

"ကောင်းပါပြီ အစ်ကိုကြီး သမီး လာ အပေါ်ထပ်သွားရအောင် နော်"

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"

သမီး လာ တဲ့။ သူမက ... ။ အင်းလေ သမီးပဲ ဥစ္စာ။ မွေးစားသမီး အမေ့အမွေတွေ ဆက်ခံရယူထားတဲ့သမီးပဲလေ။

ဝင့်ဝါလှိုင် အမေလုပ်သူရဲ့အကြောင်းကို အခုမှသိလိုက်ရသည်။ အကွက်မြင်သလောက် ငွေရှင်ကြေးရှင်တွေဆီ အကပ်ကောင်းသော အမေ့အရည်အချင်းကို လေးစားသွားမိသည်။ ရှေ့ကနေ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့လျှောက်လှမ်းသွားသည့် အမေလုပ်သူရဲ့ အိခွက်နေသော တင်ပဆုံသားကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေ လက်ကလေးနှင့် မချင့်မရဲလေးလှမ်းဖျစ်ကိုင်လိုက်ရင်း ...

"ကြာပြီလား အမေ သမီးတော့ သိပ်အံ့သြမိတယ် ဘယ်ကနေဘယ်လို ဆက်စပ်ပြီး ... "

နွေးနွေးလှိုင် သမီးကိုလှည့်ကြည့်ကာ ပါးချိုင့်လေးခွက်ဝင်သွားအောင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်လေး ပြုံးလိုက်ရာက ...

"အင်း ကြာပါပြီ ဟိုးအရင် မဲဆောက်မြဝတီခေတ်ကတည်းက အမေနဲ့ပတ်သက်ခဲ့တာ အိမ်ကိုလည်း လာဖူးသေးတယ် သမီးကိုတော့ သူမှတ်မိပုံမရဘူး မသိသလိုသာနေ ကြားလား ဒီတစ်ခေါက် အမေတို့သားအမိမှမခိုင်ရင် နောက်တစ်ကြိမ်အခွင့်အရေးဆိုတာ မလွယ်လောက်ဘူး နန္ဒကျော်ဆိုတာက ကလေးအဆင့်ပါ ..သမီးနဲ့မိဖွေး သွားလာနေတာ အမေသိသားပဲ တစ်နေ့ ဒီလိုပတ်သက်မယ့် အခွင့်အရေးရလာပြီဆိုတော့မှ အမေတို့ နောက်တစ်ဆင့်တက်ပြီး သူ့ကို အပီချုပ်နိုင်တော့မှာ အမေကြည့်စီစဉ်မယ် ကြားလားသမီး "

"ဟုတ် အမေ အမေ့ကို ချစ်လိုက်တာအမေရယ် ဟင်းဟင်း"

"ဟဲ့ တော်ပြီ ဖက်ချင်ရင် ခဏနေမှဖက် ဖက်ရုံမက သားအမိတွေစောက်ပတ်ချင်းပါပွတ်ရမှာ သူက ဒီကိစ္စမျိုးမှာ တော်ရုံသင့်ရုံမဟုတ်ဘူး ကမ်းကုန်အောင်ကိုလုပ်မှာ လီးကလည်း အပြတ်ရှိုွှင်းထားတာ မယုံရင်စောင့်သာကြည့်"

"အို ဘာလာလာပါ သမီးက ဟင်းဟင်း မေမေရောပဲ သမီး ပွတ်ချင်နေတာ ကြာပြီ ပြောရဲလို့ ဟီဟိ"

"ဂန်းနာမ ဗိုင်းတာမလေး ညည်းတော့ တွေ့မယ် ဟွင်း"

သားအမိနှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲရောက်ပြီ။ နောက်ထပ် သည်းထိတ်ရင်ဖိုဖွယ်ရာ အတွေ့အကြုံတွေကို ငံ့လင့်တကြီးစောင့်စားရင်း ဝိုင်ချိုတစ်ခွက်စီကို နှုတ်ခမ်းဝတေ့ကာ ကိုယ်စီ မော့သောက်ချရင်းဖြင့် ... ။

အပေါင်းတို့အား အစဉ်လေးစားလျက်

နရသူ

၂၇ စက်တင်္ဘာလ ၂၀၁၉။

ပြီးပါပြီ