Wednesday, January 29, 2014

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - julyrooney

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့် အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။ သက်ပြင်းမောတွေ ချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကို ပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။

အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အလှည့်။ သူမတချီ ကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲ အားမနာ။ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ သူမလဲ သူ့ရဲ့ ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား အကျောတွေ တင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။

ပြိုင်တူလိုလို ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်တွေကို ပတ်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ မနက်စာ သွားစားကြသည်။

ပြီး သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့ လိုက်ပို့သည်။ ပြီးတော့ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြသည်။ ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ညနေ ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားကာ ထိုင်းစာ လိုက်ကျွေးလိုက်သည်။

သူမကို ကောက်တေးအချိုမှာပေးကာ တိုက်သည်။ သောက်ကြည့်တော့ ကြိုက်သွားပြီး ထပ်ကာသောက်သည်။ သူက မူးနေမယ် တားပေမယ့်မရ။ ဖြေးဖြေးချင်းတက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။သူက KTV သွားချင်လားမေးရာ သွားမယ် ဆိုလို့ KTV သွားကာ သီချင်းဆိုကြသည်။

ဒစ်စကို တွေဖွင့်ကာ ဖြူကျော့ကတော့ မူးကလဲ မူးနေတော့ မြူးနေသည်။ ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ် ပေါင်လည်သာသာ အတိုအောက်က ဖင်တွေကို ယမ်းကာ ကနေတာကို သူညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူ့ပါ ဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။ လတ်ပြတ်အင်္ကျီအနီ အကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ် အတိုဝတ်ထားပြီး ဝေါကင်းရှူး အဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင် တူသေးသည်။

တစ်နာရီပြီးတော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာရာ ကချင်သေးတယ်လို့ ဂျီတိုက်နေသေးသည်။ သူလဲ ချော့မော့ပြီးခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်တွေက အဝတ်တွေပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာ ဘော်လီကို မတင်ပြီး နို့တွေကို အားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကို စို့လိုက်လုပ်နေသည်။

 ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကို မကာချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ သူလဲ အသာထကာဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီး ဖြူကျော့အင်္ကျီတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကို မချွတ်တော့ပဲ နဲ့ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျပ်နေလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ရသည်။

ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေ လက်တွေနဲ့ ကလိလိုက်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးဖြူကျော့ကို ပြောင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကုတင်အစွန်းကို ထားကာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နားတေ့ပေးရာ ဖြူကျော့ကလီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူလဲ အစေ့ကိုချေလိုက်ရာ အွန်းခနဲ့ ပေါင်က ကားသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က နို့ တွေကို နယ်ရင်း အဖုတ်ကို ရွေ့ကာ အဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက်သည်။ အစေ့ကို ချေအဖုတ်ကိုနှိုက် ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်သည်။

လူတွေကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။ မျိုးကိုလဲ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တာတွေကို မူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေ ကကြွသူလဲ လီးကို အားကြိုးမာန်တက်စုပ် ဖင်ကိုလဲ ကော့ကော့ပေး။ အဖုတ်ကိုကလိနေတဲ့ လက်ကို ထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီး ဖင်ဝကို ဆွလိုက်ပြန်သည်။

လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကလိနေရင်း ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသွားသည်။ လက်ကို ဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲ အစေ့ကို ထပ်ပြီး ချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး သူလဲ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ချောင်း လုံးဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြန်ထည့်လုပ်နေရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်က အဆင်ပြေလာသည်။

သူလဲ လက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုူးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရပေမယ့် လီးကို အစုပ်မပျက်ပေ။ ကလိနေတာတွေရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။

" အ အ ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ နို့တွေကို ကိုင်ပေးပါ အ အ"

သူနို့တွေကို အုပ်ကာညှစ်လိုက် ချေလိုက် ခပ်ပြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ အပေါ်နေခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ပြီးသွားတော့ အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ချီပြီးလို့မှ မဆုံးသေး နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး စိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကို ကော့ကာခံပေးသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာ အခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါတစ်ခုတည်းသာပင်။အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေက ထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက လူကောင်ကသာသေးသော်ငြား မျိုးကိုရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။

မျိုးကိုကလဲ ညင်သာမှု မရှိတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ဝေ တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လွန့်နေတဲ့ လှေလိုပင်။ ဆောင့်ချက်များ ကကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံး ပန်းတိုင်ဆီရောက်လုပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖြူကျော့တစ်ယောက် အသံရှည်နဲ့ညည်းညူလိုက်ပြီး ငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကိုလဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အား ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ဝေပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။

မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။ အရမ်း ကောင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကို က လီးတပ်လျက်သား ဖြူကျော့ကိုပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လီးကိုရေဆေးပေးလိုက်သည်။

ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တယောက် ကလိနေကြသည်။ အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ လိုးကြပြန်သည်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။

တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကို သုတ်ရည် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လူသာငယ်ပေမယ့် ဇက မသေး။ လုပ်သမျှကို ခံနိုင်သည်။ သူလာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။ မျိုးကိုကလဲ သူ့ကိုခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေး ကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလို မျိုးကိုလဲ ဟိုက်သွားသည်။

ဖြူကျော့က အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရသည်မို့ ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ကျအိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ မနက်စာစားကာ ဘာအံမြို အနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန် ကားလတ်မှတ်ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။

ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ကားထွက်သွားမှ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနကမှာတော့ ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီ ဟု။ သူလဲ အဆောက်အဦး လက်စသတ်ဖို့ အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။ တခါတလေ မိန်းမကို သတိရ လွမ်းဆွတ်မိပေမယ့် အလုပ်တွေပြီးမှသာ သွားလို့ရပေမည်။

........................................

မျိုးကို ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာ မိန်းမနဲ့ တွေ့လိုက်သည်။ မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကို အနားမှာ ရှိစေချင်သည်။ သူလဲ မွေးခါနီးရင် လာမည်လို့ ကတိပေးရသည်။ တော်ပေသေးသည်။ ယောက်ခမတွေက သဘောပြည့်လို့သာ။ တစ်လခန့်ကြာတော့ အဆောက်အဦးက အားလုံးပြီးသွားပြီ။

အခန်းဖွဲ့လို့ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန် ပေါ့သွားပြီ။ သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟု ပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လလစာပြည့် နှင့်ခွင့်ပေးသည်။ သူလဲ မိန်းမဆီ ပြန်သွားလိုက်သည်။

သူရောက်ပြီးသိပ်မကြာ သမီးလေး မွေးပေးသည်။ အဖိုးအဖွားက သည်းသည်းလှုပ် သူကလဲ တုန်နေအောင်ချစ်သည်။ ပြန်တောင် မပြန်ချင်။ တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။ မိန်းမက မျက်ရည်ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။ သူလဲ သမီးလေးမျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကိုချော့လိုက်လုပ်နေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ငိုချင်မိသည်။ မတက်သာပေမယ့် ခွဲရဦးမည်။

ဘားအံ ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့ သမီး သတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။ လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေး အတွက် ရုံးချုပ်က သူ့ကိုပင် တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာသူခန့်ထားတဲ့ လူတွေအတွက် သူစီစဉ်ပေးရသည်။

ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့် ပေးရုံသာ။ အလုပ်တွေ ပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲ မဆက်သွယ်ဖြစ်။ လိုင်းလဲမဖွင့်။

 အားလုံနေသားတကျစီစဉ်ပြီးတော့ သူအားသွားပြီ။ လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက်သူ ပါစရာမလိုပေ။ ဒါကြောင့် အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေ မနည်းပေ။ ဖြူကျော့နဲ့အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။

သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်း ပြန်စာပို့လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ ချောရသေးသည်။ သူလဲတွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့ မလာရဲတော့ပေ။

ရုံးချုပ်က လူတွေရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာ ချိန်းလိုက်သည်။ တွေ့သည့် ချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့။ သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

သမီးရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏ ပြန်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီး ပြန်လာရပြန်သည်။ အလုပ်ကမရှိပေမယ့် သူကနယ်ခံလိုဖြစ်ပြီး တာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။

ရုံးမှာ အားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ ပြောလိုက်။ ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ ပြောသည်။ သူလဲ တင်းသွားရသည်။ သို့သော် သူနားလည်ပေးရပေမည်။ အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပြောပါလို့ ပြောလိုက်သည်။ ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့ အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ် သွားရမည်။ နောက်ရက်တွင်တွေ့လို ရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကို လုပ်မည် ဟု တေးထားလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူ ရန်ကုန် ရောက်နေပြီ။ မနက်ဖြန်နေ့လည် တွေ့ကြမယ်ဟု ပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့ သူတွေလဲ ပြန်ကြ၊ ရှိတဲ့ သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးအကြောင်း ရှိရင် ဖုန်းဆက်ရန် မှာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချကာ ချောင်ကျတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ခန်း တစ်ခန်းယူထားလိုက်သည်။ အွန်လိုင်းပေါ်က page တစ်ခုမှာ တွေ့လို့ လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကောင်းသည်။

အခန်းက ကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန်ရှိသည်။ ဈေးတော့ နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီး စိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။ သူလဲ ရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဟိုတယ်နာမည်နဲ့ နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီ အကြောင်း ပြောလိုက်သည်။

ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက် ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကို လာခေါ်ဖို့ ပြောသည်။ သူ့ အဖွားတွေနဲ့ ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေ တန်းပြန်မယ် ပြောထားသည်ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချင်တယ်လို့ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။

သူလဲ အခန်းထဲမှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာမှမရှိတာ သေချာတာ့မှ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ နိုးကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာစားလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့ သွားနေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီး ဘုရားသို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဘုရားရောက်တော့ သူဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင် အထက်အောက် ဆင်တူ အပျော့သားကို ဝတ်ကာ လက်က အိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့ သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလဲအိတ်ကို ယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ ဖက်ဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ သွားနေရင်းနဲ့ အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့ အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာဟု ပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။

ကားမောင်းနေရင်း သူက ဖင်ချမှာနော်လို့ ပြောတော့ ဟမ် ဟင် နာမှာကြောက်တယ်လို့ ပြောသည်။ သူကလဲ မရဘူး တကယ်လုပ်မှာပဲ ပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာ မှီပြီးလိုက်လာသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့က တီဗွီကို ဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပေကပ်ကပ်နဲ့

" အာ ယောက်ခမကလဲ ဒီမှာ ကားကောင်းနေတာတာကို"

" အဲ့ထက် ကောင်းတာပြမလို့"

ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လျှာခြင်း ကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့မျှော့ကြိုးတွေကို ဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။

တင်ပါးတွေကို စိတ်ရှိတိုင်းညှစ်လိုက် ကိုင်လိုက် အားရအောင် လုပ်ပြီးမှ သူကုတင်ပေါ်သို့ လှဲကာ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင် အပြည့် တပ်ထားတာမို့ စိတ်မရှည်ချင်စရာ။ တလုံးချင်း ဖြုတ်နေရတာ။ ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်လို့။ တခါတည်းဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကိုက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။

" ယောက်ခမ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲလို့.. ဒီနေ့ အရမ်းကြမ်းနေတယ်..ဟင့် သူများထွက်ပြေးမှာ ကျနေတာပဲ...."

ဘာမှ မပြောပဲနဲ့နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီး လက်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

" ကြည့်ပါလား စကားလဲ မပြောဘူး...ဟင့် ဟင့် "

နွဲ့နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တင်းနေသည်မို့ လက်တွေ ပါးသပ်တွေက အစ အအားမထား။ ဇယ်ဆက်သလိုလှုပ်ရှားနေသည်။ ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီ အဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့ စိုကာ ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ ရှီး အာ့ ခနဲ့အော်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကို လာကိုင်လိုက်သည်။ သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကာ ကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေ ကျလာသည်။ ပေါင်းတစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ ချိတ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကော်ကာ ဖင်ဝတွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။ အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိ ဝင်သွားသည်။ ဖင်က လက်ကို ညှစ်ထားသေးသည်။

ဧည့်သည် လက်မခံချင်သေးသည့် သဘော။ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့လာသည်။ မြန်မြန်ပဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့အော်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ကိုင်ကာ ထုနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင် ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ကလိနေသည်။ အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီးဖင်ကလဲ ညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံးက ဆက်ခနဲဆက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးစပ်က ဆအွန်းအွန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားသည် ထင်သည်။

အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ ကလော်လိုက်သည်။ ပြီးဖင်၀ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက အောက်သို့ စီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ ထင်သည်။

ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။ အစေ့ကို ထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ သိပ်ဆာနေသည်မို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေလီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။

ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည့်ဖြည်းမြန်လာပြီး ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ

" အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ဟ"

အော်ဟစ်နေရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါ ပြီးသွားသည်။ သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကို ဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။ သူလဲ ဖင်တွေကို ညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ညှစ်နေသေးသည်။ တဖြေးဖြေးအမောပြေလာတော့ သူဖြူကျော့ကို ဖင်ချမယ် ကုန်းပေးလို့ ပြောတော့

" ဟင့် အရမ်း မလုပ်နဲ့နော် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်.. နာရင် မခံဘူးနော် ဟင့်။"

" အစတော့ နာမှာပေါ့..နောက်တော့ မနာတော့ဘူး.. နောက်ကျရင် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲ လုပ်ပါဆိုပြီး မပြောနဲ့"

" ဟင့် သူကခံဖူးတာကြနေတာပဲ.. ကြောက်တယ်နော် တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်"

" မကွဲစေရပါဘူး စိတ်ချ"

ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူ့အောက်တွင် ခင်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့ကို ဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို အပေါ်သို့ ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကို ချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေး ပေါ်လာသည်။ သူစိတ်က ယားသွားပြီး ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်ရာ

" ဖျန်း"

" အာ့ ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ စပ်တယ် သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်"

သူဘာမှ မပြောပဲ ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ ပြီးတော့ စအိုဝ ကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့ လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထည့်လိုက်ပြီး

" တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ ဟင်းဟင်း"

" လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့.. ဒီမှာရှက်လာပြီကွာ

" ဖင်တွေကို ဖြဲပေးထား ကိုယ် လီးကိုင်ပြီး ထည့်မလို့"

" ဟင့် သူများကို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ"

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုဝက စူတူတူလေးဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။စအိုဝမှာ တံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေသည်။ သူလဲ တံတွေးထပ်ထွေးချကာ လီးကိုတံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို ဖိထောက်လိုက်သည်။

စအိုက ကျုံသွားလို့ ရပ်ထားလိုက်ပြီးကျောကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုက စူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိပ်က နည်းနည်းဝင်သွားကာ စအျုသားတွေကလီးနဲ့ ကပ်ပါသွားသည်။

" အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး နာတယ်လို့ ဟင့် သူများကို မညှာဘူး"

သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။ တံတွေးကို ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်က အစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီး စအိုက ညှစ်အားလျော့သွားတော့ ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံး ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

" အာ ဟင့်ဟင့် နာတယ်နာတယ် မရဘူး ထင်တယ် အရမ်း နာတယ် ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူး ယောက်ခမ...အီး..."

" ခဏလေး ခဏလေး ပြီးရင် မနာတော့ဘူး"

" ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ"

သူလဲ စအိုကို ညှစ်မထားဖို့ ပြောရသည်။ အစေ့ကို လက်နဲ့ ဖိဖိချေပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာလာပြန်သည်။ ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်းထည့်လိုက်သည်။ တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။

လက်က အစေ့ကို ဆက်တိုက် ချေပေးနေသည်။ ဖင်ဝက ခုနကလောက် မနာတော့ပေ။ သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ ထိုးသလို ပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့ အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နာတာက ကောင်းလာသည်။ လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။

သူမလဲ ဖင်ဝကို လျော့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေး ထပ်တွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်း အင်းအင်းနဲ့ အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက အဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ ကောင်းလာသည်။ ဖင်ရဲ့ အရသာက တကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့လို့လာသည်။ သူ ကြိုက်လာသည် အဲ့ဒီအရသာကို။ အဖုတ်ထဲကနဲ့ မတူပါ။

လီးက တဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေးသွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ အော်သံက နာကျင်လို့ အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့အော်သံဖက်ကို ပြောင်းလာသည်။ ဒါကြောင့်သူလဲ ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်လုပ်နေရင်း

" ဖြူကျော့ နာသေးလား ဖင်က"

" မနာတော့ဘူး.. ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ခံနိုင်လာပြီ.. အင့် ဟင့်ဟင့်"

ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိ ထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တဆုံးထိထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် လိုးနေသည်။ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အော်သံက တဏှာသံ ပါနေသည်။ သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကို ဖင်ထဲမှချွတ်လိုက်သည်။

" ဘာလုပ်တာလဲလို့ ဒီမှာ ကောင်းလာပြီဟာကို" 

ရန်တွေ့နေသည်။

" ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့ လာ"

ကုတင် အစွန်းနားတိုးကာ ကုန်းခိုက်းလိုက်ပြီး သူကနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို လက်နဲ့ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကို ထည့်လိုက်သည်။ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကို သုံးကာ ဆောင်ြဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲနှိုက်နေသည်။ ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ဖင့်ခံရတာ"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ ကိုရယ်"

" ကြိုက်လား ဖင်ခံရတာကို "

" ဖြူကျော့ဖင်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါ..ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်..ဖင်ခံကတာကို ကြိုက်တယ်"

သူမ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ အဖုတ်ကို လုပ်တုန်းက ကောင်းတာကတမျိူး ဖင်ကိုလုပ်တာက တမျိုး။ ဖင်ကို လုပ်တော့ အဖုတ်က ပါယားလာသည်။ အရမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူ ဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့် အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးဝင် လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကို ဟော့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကြိုက်သည်။ လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ် ကလိနေလိုက်သည်။ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။ အဖုတ်က အရမ်းကို ယားနေပြီ။ လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။ သူမပြီးတော့မည်။ သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။

" အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် ပြီးတော့ မယ် ဆောင့်"

" ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား "

" အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီအာ့အားး"

ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။ သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း လီးတစ်ခုလုံး တင်းလာကာ အကြောတွေ တစ်ခုလုံး ဖျက်းခနဲဖြစ်လာပြီမို့ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ကည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ ဟင်းဟင်းနဲ့ ကယောင်ကတန်း ဖြစ်နေသည်။

အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သူလဲ တကိုယ်လုံးနှုံသွားသလိုပင်။ ခဏနားပြီး လီးကို ဖင်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေ ထွက်လာသည်။ ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။ သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံထဲ ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ က သူ့ကို လာဖက်ပြီး အတင်းနမ်းနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝက ကျိန်းစပ်နေသည်တဲ့။ သူလဲ ချော့ရသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘတ်တွေ ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲပြီး အနားယူလိုက်သည်။ သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို။ ဖြူကျော့ဝေမှာလဲ နှုံးသွားသည်။ ဖင်ကို လိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့် အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲ ပါမည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာက နိုးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ကားနဲ့ထွက်ပြီး ညနေစာစားပြီး လျှောက်သွားကြသည်။ပြန်လာတော့ သူတို့ထပ်ဆွဲ ကြပြန်သည်။ တစ်ညလုံးနီးပါး လုပ်ကြသည်။ အဖုတ်ကိုရေ ာဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါ လိုးသည်။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီး အိပ်ကြသည်။

မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှ နိုးကြသည်။ ရေချိုးကာအဝတ်လပြီး အပြင်တွင် မနက်စာ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာများသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။ အနားယူရင်း စကားပြောကာ ဟိုကလိဒီကလိ လုပ်နေကြသည်။

ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။ နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန် ဆွပေးကြသည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ နို့သေးသေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။ သူဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့ နေရာမှန်သမျှ လုပ်ကြည့်သည်။ သူယောက်ကျားရရင်တောင် သူ့လောက် လုပ်ဖူးမယ်မထင်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို အရင်လိုးလိုက်သည်။

သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ့်တွေ့နေသည်။ သူဖင်ကိုပဲ အားရအောင် လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည်။ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေ အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်ရတော့မည်။ ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ ပြောသည်။ ကားထွက်တဲ့ထိ စောင်ယြ့ပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်း ဘားအံသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။

ဒီလိုနဲ့ သူဘားအံမှာ နောက်ထပ်ခြောက်လလောက် နေရသည့်အချိန်တွင် တလကို တခေါက်လောက်တော့ ဖြူကျော့နဲ့ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကို ဖင်ကို အရင်လုပ်ခိုင်းသည်။ သူကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်သူမို့ မငြင်းပေ။

ဖြူကျော့က သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူဖင်ခံရတဲ့ အရသာကို အရမ်း စွဲလန်းတယ် ဟု။ ယောက်ကျားရရင်တောင် ဖင်မချမှာ စိုးရိမ်မိတယ်လို့ ပြောသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က လုံးဝကို sex partaner ပင်။ သူလဲ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကို ရွေးပြီး ပြောင်းနိုင်တယ်ပြောလို့ သူလဲ ပုသိမ်ဖက်ကို ရွေးလိုက်သည်။

ပုသိမ်သို့ တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ ပြောင်းရသည်။ ဘားအံမှာ သူဖောက်ခဲ့တဲ့ လမ်းက အရမ်းကို အောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီက လူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီး သူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲ ပေးသည်။ သူ့အတွက် ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။

ငွေကို အကြိုက်သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာ ရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းပေးသည်။ သူဘားအံသို့ ပြောင်းလာသည့် တာဝန်ခံကို လွှဲစရာရှိတာတွေလွှဲကာ ညဖက်တွင် သူအရင်ကနေခဲ့တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်တွေ သူ့မိတ်ဆွေတွေကိုတည နှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ကာနောက်ရက် ညတွင် ရုံကလူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပြီး ပုသိမ်သို့ ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမ မိဘအိမ်မှာ ပင်နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။ သမီးနဲ့ မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက်ဘာမှမလိုအပ်တော့ပေ။ ဖြူကျော့နဲ့တော့ လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ်ရသွားပြီ။ ယူတော့မည် ပြောသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။ သူ့ကို ဖိတ်လို့လက်ဖွဲ့ လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ ခုတော့ ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟု ပြောသည်။

သူ့သမီးလဲ ခုဆို ၂ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မည်။ သူမလဲ ကလေးရတော့ မပေါ့။ တခါတလေ သူ့ကို သတိရမိကြောင်း စာပို့တက်သည်။ သူမ လိုချင်တာ ခုထိမရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ကျားကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်း ပြောတက်သည်။

တခါတရံ သူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင် ခိုးခိးကြည့်မိတိုင်း အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတက်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့က ချစ်ရတဲ့သူတွေ ကိုယ်စီ ဝေးနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိုအင်တွေပြည့်ဖို့ အတွက် အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလား ဟု.......။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။


အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - julyrooney

မျိုးကို ဘားအံကို ရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန် ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ်လိုက်သည်။ လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန် အဆင်ပြေမပြေ။ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့ အတွက် အဆင်ပြေသည်။ လတ်တလောက ဘာမှ မဆောက်ရသေးတာမို့ သူဘားအံတွင်နေဖို့ စုံစမ်းရာ အဆောင်သဘောမျိုးငှါးနေလို့ရတာနဲ့ အဲ့အိမ်မှာ ငှါးနေလိုက်သည်။ ငှါးနေတဲ့သူ လေးငါးဦးရှိပြီး ငယ်ရွယ်သူတွေချည်းမို့ သူနဲ့ အဆင်ပြေသည်။ ယောက်ကျားလေးတွေမို့လဲ ခဏနဲ့ ရင်းနှီးသွား ကာ သူလုပ်ချင်သည်များကို စုံစမ်းလို့ လွယ်သည်။

သူတို့ ကုမ္ပဏီက စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဆေးတွေနဲ့ စက်ပစ္စည်းတွေ ဖြန့်ဖြူးရောင်းချတဲ့ ကုမ္ပဏီအကြီးတစ်ခု။ သူကတော့ product အင်ဂျင်နီယာ။ လုပ်တာကိုင်တာနဲ့ အရည် အချင်းတွေကြောင့် ရာထူးခဏလေးနဲ့တိုးကာ လူကြီးသဘောကျသည်။ ဒီနေရာကို မန်နေဂျာ အနေနဲ့လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အားလုံး အာဏာကုန် လွှဲအပ်ထားသည်။ ရုံဆောက်ဖို့နဲ့ လုပ်ငန်းအဆင်ပြေစေရေးအတွက် ငွေကို စိတ်ကြိုက်သုံးခွင့်ပေးထားသည်။

တစ်လကျော်ပဲရှိသေးတာမို့ စုံစမ်းလေ့လာဆဲပင်။ မိန်းမက ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ သူ ဒီကိုလာတော့ အိမ်မှာ တယောက်တည်း စိတ်မချတာနဲ့ ပုသိမ်က သူ့မိဘတွေဆီ လိုက်ပို့ပြီးမှ လာရသည်။ ဒီမှာ ဘယ်လောက်ကြာမည်မသိ။ 

ခုချိန်ထိတော့ အရမ်းအလုပ်မများ။ ဖိအားလဲ ကင်းသည်။ စုံစမ်းရသလောက် အခြေအနေ ကောင်းသည်။ထိုင်းနဲ့နီးသည်မို့ ထိုင်ကဝင်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့တော့ ယှဉ်ရမည်။ ကျန်တာတွေကတော့ သိပ်ကိစ္စ မရှိ။ ဈေးနှုန်းကွာဟမှုနဲ့ ဝယ်လိုအားရောင်းလိုအား တွေအတွက် သူဆက်စုံစမ်းရသည်။

ညဖက်ရောက်လာရင် အဆောင်က ကောင်လေး တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက် ဘောလုံးပွဲကြည့်လိုက် လျှောက်လည်လိုက် ပြန်လာ ၊ မိန်းမဆီဖုန်း ဆက်။ ပြီးရင် လိုင်းဖွင့် ကာသုံးသည်။ အိပ်ချင်လာမှအိပ်လိုက်သည်။ မနက်ဘယ်ချိန်ထထ ရသည်ကိုး။

နှစ်လခွဲလောက် ကြာတော့ ရုံးခန်းနဲ့အဆောင် ဆောက်ရန် ဂိုဒေါင်အဖြစ်ဆောက်ရန် ဘတ်ဂျက်ရပြီ။အဆောက်အဦ ဒီဇိုင်းလဲရပြီမို့ အဆောင်ကို အရင်ဆောက်ရသည်။ ကန်ထရိုက်ကို ရုံးချုပ်က ချပေးတဲ့ ကန်ထရိုက်နဲ့ပဲ ဆောက်သည်။ ပုံမှန်ပဲလည် ပတ်နေသည်။ ညဖက်ဆိုရင် လိုင်းသုံးရင်းနဲ့ ချက်ဖြစ်သည်။

သူ့ရုံးက ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့်။ ဖြူကျော့ဝေ။ ခင်တာကတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ ရှိပြီ။သူမ အလုပ်ဝင်စက ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ဖူးသည်။ သူ့ရဲ့ section ကတော့ မဟုတ်။ ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ က။ facebook မှာ တွေ့လို့ add လိုက်ကာ စကားပြောဖြစ်ကြရင်း နောက်ပိုင်း ရင်းနှီးသွားတာ။

အစက သူမက သူ့ကို မိန်းမ ရှိမှန်းမသိ။ နောက်မှ သိသွားတာ။ ရုံးတွင်း ထမင်းစားချိန်တိုင်း ဆုံဖြစ်ကြသည်။ ဒီရောက်လာသည့် နောက်ပိုင်း လိုင်းပေါ်တွင် သူမနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်။ လူက အရပ်က မပုမရှည် သေးသေးပင်။ တင်တွေရင်တွေက ခပ်သေးသေး။ အစက သိပ်မပြင်မဆင်။ နောက်ပိုင်း ပြင်လာ ဆင်လာသည်။ ရုံးကို ယူနီဖောင်း မဝတ်ရသည့်ရက်တွေဆို အလန်း။ အကြပ်တွေ ဝတ်သည်။ ရုပ်ရည်ကတော့ ချောတဲ့အထဲတော့ မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်းသည်။

ရည်းစားရှိသည်လို့ ကြားပေမယ့် မေးဖြစ်တိုင်း မရှိဟု ပြောတက်သည်။ ရုံးမှ ာဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့မိတိုင်း ဖုန်းအကြာကြီ းပြောတက်လို့ သူစဖြစ်သည်။ ခုသုံးလေးရက်ရှိပြီ။ ဘဲနဲ့ အဆင်မပြေသည် ထင့်။အသည်းကွဲ အကြောင်းတွေကို လိုင်းပေါ်တင်တက်သည်။ သူနဲ့အရမ်းကို ရင်းနှီးလာသည်။

viber ကနေ ဖုန်းပြောဖြစ ်ကြသည်။ သူလဲ ယောက်ကျားသားမို့ ဘာရယ်မဟုတ် ဖွန်ကြောင်တာ မမည်အောင် ကြောင်သည်။ သူမကလဲ ပြန်အီသည်။ သူမက ပုံတွေ ပို့ပေးတက်ပြီး သူကလဲ ပြန်ပို့ပေးတက်သည်။ လာလည်ရင် ဂရုစိုက်မှာလား မေးသည်။ လာလည်ရင် အကုန်ဂရုစိုက်မယ်လို့ ပြောကာစသည်။

သူဒီရောက်တာ ခြောက်လကျော်ပြီ။ မိန်းမလဲ မွေးခါနီးပြီ။ မွေးရင်တော့ ခဏခွင့်ပြန်မည် ပြောထားသည်။အဆောင်ကတော့ ပြီးပေမယ့် ဂိုဒေါင်နဲ့ ရုံးခန်းက မပြီးသေး။ နှစ်လလောက် လိုသေးသည်။ မိန်းမဆီ သုံးခေါက်လောက်ပဲ ရောက်သည်။ ခုတော့ မရောက်ဖြစ် ။ နောက်ပိုင်း ပစ္စည်းတွေကို အစမ်းသဘော ရောင်းကြည့်ရာ မဆိုးလှတာကြောင့် သူလဲ အားစိုက်ကာ လုပ်ရသည်။ ကုမ္ပဏီကချီးကျူးသည်။လစာတိုးသွားပြီ။

ညရောက်တိုင်း လုပ်နေကြ ထုံးစံ လိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေက ဒီတပတ်ကျ မော်လမြိုင်လာပီး ဘုရားဖူးမည်။ စက်စဲသွားမည် လိုက်ခဲ့လို့ ပြောသည်။ တစ်ယောက်တည်းလား ဆိုတော့ အင်းတဲ့။ မော်လမြိုင်မှာ သူသင်တန်းတုန်းက ခင်တဲ့ အမတစ်ယောက်ရှိပြီး သူနဲ့သွားမည်တဲ့။

အဲ့အမက သူ့ဘဲနိုင်ငံခြားက ပြန်လာလို့ တွေ့ချင်တာနဲ့ သူကလဲ ဘုရားဖူးနဲ့ ကမ်းခြေသွားချင်နေတာ အတော်ဖြစ်သွားလို့ ခေါ်တာမို့ လာမှ ာဖြစ်ကြောင်း သူတို့က အတွဲမို့ သူတစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေမှာမို့အားရင် လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်။

သူရက်တွက်ကြည့်သည်။ သူမလာတဲ့ရက်ကျ အားမအား။ သူ့အတွက် ဒီမှ ာပိတ်ရက်မရှိ။ သူနားချင်ရင်နားသည်။ အဲ့ရက်ကျ အရေးတကြီး အလုပ်မရှိပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ရှိသည်။ ကြိုတင်လုပ်ထားရင် ရသည် ။ ဘယ်နှစ်ရက် ကြာမလဲ မေးတော့ ကျိုက်ထီးရိုးကို မနက်တက်မည်။ ညနေပြန်လာပြီးပြန်အိပ်ကာ  စက်စဲကို နောက်ရက်မနက် သွားပြီး နှစ်ရက်နေမည် ဖြစ်သည်။

သူ့အတွက် အဆင်ပြေပြိမို့ လိုက်မည်ပြောရာ အကုန်အကျခံရမယ်လို့ ပြောတော့ ဘာပြန်ပေးမှာလဲ မေးလိုက်သည်။ လိုချင်တာယူ ပေးမှာပေါ့လို့ ပြောသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရသည်။ မိန်းမနဲ့ ခွဲနေရတာကတကြောင်း အလုပ်တဖက်နဲ့မို့ အပျော်ဖက် သိပ်မရောက်ဖြစ်။

တောင့်တမိပေမယ့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ဖြေရှင်းလိုက်ရသည်မို့ စိတ်ထဲမှာ အတွေးတချို့နဲ့ စိတ်ထန်သွားရသည်။ ဒါကြောင့် အီစကလီရိုက်ကာ ဟိုမကျဒီမကျစကားတွေ ပြောရင်းနဲ့ ညနက်သွားရသည်။ နောက်ပိုင်းရက်တွေ သူအလုပ်တွေကို ကြိုလုပ်ထားကာ သူသွားမည့်ရက်တွင် အခက်အခဲ မဖြစ်စေရန် အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်ကို ငွေသုံးရက်စာ ကြိုပေးထားလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ ဒီနေ့မနက် အစောကြီး မော်လမြိုင်သို့ မလာပဲ ကျိုက်ထိုနားတွင် သူ့အဖာ်အတွဲက စောင့်ကာ ကျိုက်ထီးရိုးတက်သွားသည်။

ညနေ မော်လမြိုင်သို့ လာအိပ်ရန် ပြောပြီး သူတို့ကိုစောင့်နေခိုင်းသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲမှာစရာရှိတာတွေ မှာရသည်။ သူသွားမည့်ရက်တွင်း ပြသနာတစုံတခု မဖြစ်စေရန် သေချာမှာရသည်။ ရုံးကိုတော့ ကွင်းဆင်းစည်းရုံးရေးဆင်းမည်လို့ သတင်းပိုထားသည်။ မိန်းမကိုလဲ အဲ့လိုသာ ပြောလိုက်ပြီ းဖုန်းလိုင်းမိမှ ဆက်မည်။ မဆက်ရင် စိတ်မပူဖို့ မှာထားသည်။ ညနေကျ နောက်ဆုံး လိုင်းကားနဲ့ မော်လမြုင်သို့ သွားလိုက်သည်။

ဟိုရောက်တော့ ကားဝင်းတွင် စောင့်နေလိုက်သည်။ တော်တော်ကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေက ပြန်ရောက်ပြီ လို့ဖုန်းဆက်ပြီး သူ့ကို ဘယ်ရောက်နေလဲ မေးရာ ကားဝင်းတွင်စောင့်နေတာလို့ ပြောတော့ သူတို့နှစ်ယောက်တော်တော်ကြာတော့ သူ့ကို လာခေါ်ကာ ဖြူကျော့ဝေ သူငယ်ချင်းရည်းစား တည်းတဲ့ တည်းခိုခန်းတွင် အတူနေခိုင်းပြီ းမိတ်ဆက်ပေးသည်။ ညနေစာကို သွားစားကြရာ သူကရှင်းပေးလိုက်သည်။ 

မနက်အစောကြီးထကာ စက်စဲသို့ လိြင်းကားနဲ့သွားသည်။ Mini bus မို့ ကိုဇော်ဝင်းတို့အတွဲက ရှေ့ခုံတွင် သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေက နောက်ခုံ။

ညက ကိုဇော်ဝင်းက သူနဲ့ မဖြူမတွေ့ရတာ နှစ်နှစ်ခွဲလောက်ရှိပြီ မဖြူမိဘတွေက သူနဲ့သဘောမတူ ။ သူကဆင်းရဲတာမို့။ ဒါကြောင့် စင်ကာပူသို့ ထွက်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီး မဖြူနဲ့ကတော့ အဆက်အသွယ်မပြတ်။ မဖြူကလဲ သစ္စာရှိသည်မို့ သူနောက်ဆံ အေးရသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြတ်သွားပြီ ထင်နေပြီး သူစလုံးကို သွားတာသိသည်။ ပြန်ရောက်လာတာ မသိတာမို့ မဖြူ ဒီလိုစီစဉ်တာဖြစ်ကြောင်း ဟိုမှာမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဒါကြောင့်မို့ ဖြူကျော့ဝေကို ထိန်းပေးဖို့ အကူအညီတောင်းသည်။ သူကလဲ စိတ်ချပါလို့ ပြောရာ ဖြူကျော့ဝေကို ဖန်ဖို့စသည်။

သူက အိမ်ထောင်နဲ့ဖြစ်ကြောင်း မိန်းမက မွေးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောတော့ သူက ရီပြီး ဘာဖြစ်လဲကွာ နောက်မနွယ်ရင် ပြီးတာပဲ ပြောသည်။ မနက်ကျတော့ သူကပင် ဖြူကျော့ဝေကို သူနဲ့လာထိုင်ခိုင်းလိုက်လို့ မဖြူနဲ့ကိုဇော်ဝင်းက ကျေးဇူးတွေ တင်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက မျက်နှာစူပုပ်နေသည်။

လမ်းတွင် အဲ့အကိုနဲ့ သဘောမတူပါဘူး ။ ချောလဲမချော အသားလဲမဲသေးတယ်ဟု ပြောလို့ သူရီရသေးသည်။ သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့ သူ့ထက်သုံးနှစ် ငယ်သည်။ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူက သုံးဆယ်နီးပါးတွေ။သူမက အတွဲ ကြား ဝင်ဝင်ရှုပ်ချင်လို့ လမ်းမှ ာသူ့ကို ချော့ရသည်။ ဟိုရောက်ရင် ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောမှ မရှုပ်တော့ဘူးလို့ ကတိပေးသည်။ လမ်းမှာကားစီးရင်း ငိုက်လာတော့ သူ့ပေါ်မှီပြီး အိပ်သည်။

အရှေ့က အတွဲကတော့ လှည့်ကို မကြည့်။ တချိန်လုံး ပူးကပ်နေသည်။ သူလဲ ကြာတော့ လက်က ညောင်းလာလို့ နည်းနည်းပြင်တော့ ဖြူကျော့ဝေက ရတယ် တင်ချင်တင်လို့ ပြောသည်။ သူလဲဂွင်ပဲမို့ လက်ကို ဖြူကျော့ဝေ ပုခုံးပေါ် တင်ထားလိုက်သည်။ လမ်းက ခုန်သည်မို့ လက်က ဟိုထိဒီထိတော့ ထိမိသည်။ ဟိုရောက်တော့ ဟိုတယ်တွင် ဟိုအတွဲက နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း သူတို့က တစ်ယောက်ခန်း နှစ်ခန်းယူသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က ကပ်လျက်ပင်။ ဟိုအတွဲက အပေါ်ထပ်မှာ။ ဖြူကျော့ဝေက စိတ်ကောက်နေလို့ လိုက်ချော့ရသေးသည်။ မဖြူကို ကောက်တာမို့ မဖြူက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချော့သည်။ သူက မဖြူကို မျက်ရိပ်ပြကာ အသာနေ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး သူပဲ စိတ်ကောက်ပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ကိုကပ်ပြီး ပြောသည်။ကျေးဇူးဆပ်ပါ့မယ်ဆို လို့ သူရီရသေးသည်။ တစ်ယောက်ခန်းဆိုပေမယ့် ကျယ်ပါငည်။

ရေချိုးခန်း အိမ်သာပါပြီး အခန်းထဲမှာ Tv ရေခဲသေတ္တာ အစုံပါသည်မို့ မဆိုးလှပေ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ နားနားနေနေ မေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီး လျှောက်သွာချင်တယ် ပြောတော့ သူလဲ ဟိုဒီသွားကာ သူလိုချင်တာလေးတွေ ဝယ်ပေး စားချင်တာကျွေးပြီး ပြန်လာသည်။

ဟိုအတွဲကတော့ ထွက်ကို မလာ။ အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်နေကြသည် ထင်ပါ့။ ဖုန်းဆက်ရာ မကိုင်လို့အခန်းတံခါး သွားခေါက်မယ် လုပ်နေလို့ မနည်းတားရသည်။ ဝဋ်လည်လိမ့်မယ် ဆိုပြီး ပြာတော့ သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးသည်။ ပြီးအခန်းထဲမှာ ခဏအိပ်လိုက်သည်။ ညနေကျ  ကမ်းခြေ ဆင်းကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲ ဟို နှစ်ယောက်က တစ်တွဲ သူတို့ သွားချင်တဲ့ဖက် သွားသည်။ သူလဲ ဘောကွင်းငှါးကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးသည်။

ဖြူကျော့ဝေက အသားကပ်ဘောင်းဘီအနက်ရောင် ဒူးနားလောက်ကို ဝတ်ကာ အင်္ကျီလည်ဟိုက် အနက်ရောင် တင်ပါးကျော်ကို ဝတ်ထားသည်။ သူ့ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းပြီး ပို့စ်မျိုးစုံပေးနေသည်။ ပြီးတော့ ရေထဲဆင်းဆော့ကြရာ ရေမကူးတက်လို့ ကြောက်နေသည်။ သူလဲ အတင်းဆွဲခေါ်လာပြီး ရေနဲ့ ပက်ကာ စနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရဲလာကာ သူ့ကိုရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက် ဘောကွင်းစွပ်ကာ ရေကူးလိုက် လုပ်နေသည်။လှိုင်းတစ်လုံး ဝင်ဆောင့်လိုက်ရာ သူမကြောက်လန့်ပြီး သူ့ဆီ အတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ ပြန်ဖက်ကာ အားပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမရှက်သွားသည်။ သူလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆက်ဆော့နေသည်။ တစ်နာရီကျော်ကျော် ရေထဲဆင်းပြီးတော့ ပြန်တက်လာကာ အခန်းထဲတွင် ရေချိုပြန်ချိုးလိုက်ကြသည်။ အဝတ်အစားလပြီးတော့ ညနေစာ ထွက်စားကြသည်။

ကိုဇော်ဝင်းက သူရှင်းပေးပြီး ညကျတို့လေးယောက် မီးပုံပွဲ လုပ်မယ် မိန်းကလေးတွေ သောက်ချင်တာ စားချင်တာပြောလို ဆိုတော့ ဖြူကျော့ဝေက ၀မ်းသာအားရ လက်ခုပ်ထတီးလို့ ရီလိုက်ကြသည်။ ဟိုတယ် စားသောက်ဆိုင်က အကုန်စီစဉ်ပေးသည်ပြောလို့ သူတို့မှာချင်တာ မှာပြီး သူက ဂစ်တာရမလား မေးတော့ ရပါသည် တဲ့။

ညဖက်ကျ သူတို့ ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်က ဝီစကီ မိန်းကလေတွေက စပိုင်ဝိုင်သောက်ကာ အမြည်းစားကြရင်း စကားပြောလိုက် စလိုက်နဲ့ပျော်စရာ။ သူက ဂစ်တာတီးပြီး သီချင်းဆိုပြတော့ အားလုံးလိုက်ဆိုကြသည်။ ပြီးတော့ ကကြသည်။ ညကိုးနာရီကျော် ဆယ်နာရီလောက်ကျ မိန်းကလေးတွေက မူးလာပြီ။ ဒါကြောင့် သူတို့လူစု လတ်စသတ်ကာ အခန်းကိုပြန်ကြသည်။

အခန်းထဲရောက်လို့ အဝတ်လဲကာ TVကြည့်နေတုန်း ဖုန်းသံကြားတော့ ဖြူကျော့ဝေ ။ မအိပ်ချင်သေးဘူး ပျင်းလို့လို့ ပြောပြီး ကမ်းေုခလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟု ဂျီကျလို့ မှောင်နေပြီ နောက်ရက်မှ ပြောတော့ မရဘူး မအိပ်ချင်သေးလို့ လိုက်ပို့ဟု ပြောသည်။

သူလဲ ထွက်လာရာ သူ့အခန်းဝတွင် ရပ်ကာ ဖုန်းဆက်နေတဲ့ ဖြူကျော့ဝေကို တွေ့လိုက်သည်။ မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့။ ညအိပ်ဝတ်စုံ ပန်းရောင်အင်္ကျီနဲ့ဆင်တူ ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေကို ခေါ်ကာ ဟိုနားဒီနားလမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြောကြသည်။

ပြီးတော့ ထိုင်ခုံပေါ် တွင်ယှဉ်ထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။ သူ့ရည်းစားအကြောင်းကို မေးတော့ သူ့ကို ရင်ဖွင့်သည်။ သူမကို ဘယ်လို နိုင်ကြောင်း စကားနားမထောင်ကြောင်း ခုလဲ ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတယ်လို့ သူ့သူငယ်ချင်းများက ပြောလို့ မေးတော့ အလုပ်အတူတူ လုပ်နေတာမို့ တွဲသွားတွဲလာ သွားဖြစ်ပြီး သူ့ကို မယုံကြည်ရကောင်းလားဆိုပြီး နောက်ပိုင်း ဖုန်းမဆက်တော့ကြောင်း လိုင်းပေါ်တွင် ဟိုသွား ဒီသွားပုံတွေကို တင်နေကြောင်းပြောပြသည်။

ညနက်လာတော့ လေကလဲတိုက်သည်မို့ အေးလာလို့ ဖြူကျော့ဝေက လက်ကလေးပိုက်ပြီး ချမ်းနေသည်။ သူကလဲ အရက်ရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ စိတ်ကလဲ ကြွနေသည်မို့ ဖြူကျော့ဝေပုခုံးကို ဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေကလဲ အလိုက်သင့်ပါလာပြီး ငြိမ်နေသည်။ သူမ ခုနက မဖြူတို့ အခန်းသွားတော့ သူတို့တွေသောင်းကျန်းနေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရတယ်လို့ ပြောသည်။ သူလဲ တို့လဲ အဲ့လိုသောင်းကျန်းရအောင်လေ လို့ပြောတော့ သူ့ကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ဟင်းနော်လို့ ပြောရာ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ မေးစေ့ကို မကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ မျက်လုံးများမှိတ်သွားပြီး သု့ကို ဖက်လိုက်သည်။ လျှာကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းကလိလိုက်တော့ အသက်ရှူသံ ပြင်းလာသည်။

အနမ်းရှည်တစ်ခု ပေးပြီးတော့ အခန်းထဲသွားရအောင် ပြောပြီး ဖြူကျော့ဝေအခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ သူလဲ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ဝေကို နမးရင်းဖင်တွေကို နယ်ကာ ကူတင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲချလိုက်ပြီး ညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီး နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။

နို့လေးတွေက မထွားပေ။ အကြမ်းပန်ကန်လုံး သာသာပင်။ သူလဲ အားနဲ့နို့တစ်ခုလုံးကို အားနဲ့စုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ကစားလိုက်ပြီး ပေါင်တွေကို ညှစ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေ ညည်းသံတစ်ခုထွက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ့် မော့တက်သွားကာ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။

သူလဲ လက်တစ်ဖက်က ညဝတ်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေကလဲ ကူကာချွတ်ပေးသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မရှိတော့ပေ။ အစေ့တွေကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲကို ကလိလိုက် လုပ်နေရင်းနဲ့ သူမ တစ်ချီ ပြီးသွားသည် ထင်သည်။ အရမ်းကို ဟော့ပြီး ငြိမ်သွားသည်။

သူခဏ နားပြီးဆက်ကလိပြန်ရာ ပြန်ပြီး စိတ်ထလာသည်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ အနားရှိ ထမိန်တထည်ယူပြီး ဖြူကျော့ဝေ ဖင်အောက်ကို ခင်းကာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ပြီးပေါင်ကို ကားလိုက်ရာ အဖုတ်က ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်။

အဖုတ်ဝမှာ အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ အစေ့ကိုချေလိုက်တော့ တွန့်သွားကာ ပေါင်ကို ပိုပြီးကားသွားသည်။ သူလဲ လက်မနဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲလိုက်ရာ အတွင်းသား ပန်းရောင်လေးက လုပ်ချင်စရာ။ လီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်ရာ အရည်တွေရြွှနေလို့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပင် တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ဝေ သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားကာ

" အာ့ နာတယ် ယောက်ခမရယ် ဖြေးဖြေး အရမ်းနာတယ် ဟင့်ဟင်"

သူလဲ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ နို့တွေကို ချေပေးလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်နေရင်းနဲ့ အရည်တွေထပ်ထွက်လာလို့ ထပ်ထပ်ထည့်ရင်း အဆုံးထိဝင်သွားသည်။

သူမလဲ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့ ထင်သည်။ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် နေပေးသည်။ လီးကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ထုတ်ကာထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်ဆောင့်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရာ ခံနိုင်လာသည်မို့ သူလဲ တစ်ဝငးက်ကျော်ကျော် ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

" အ့အ အ အင့်အင့်"

" ဇွပ် ဇွပ် ဖတ်ဖတ် ဗြွတ်ဗြွတ်"

" နာသေးလား ဖြူကျော့"

" မနာတော့ဘူး ဆောင့်ဆောင့်"

သူလဲ အားရပါးရဆောင့်နေလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာတော့ဖြူကျော့ အဖုတ်ထဲမှ တင်းခနဲ တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်လာသည်။

သူလဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ အားခနဲ့ အားခနဲအော်ဟစ်ပြီး သူ့လီးကို ဆက်တိုက်ညှစ်ကာ သူ့ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ပြီးသွားသလို သူလဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူခနဖြစ်သွားကာ သုတ်တွေက မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။

မိန်းမနဲ့ ဝေးနေတာနဲ့ သုတ်တွေက မနည်းလှပေ။ နှစ်ယောက်သား ဆန့်ငင်ဆန့်ငင့နဲ့ ထပ်လျှက်သား အမောဖြေနေကြသည်။ တအောင့်ကြာတော့ သူ့စားပွဲပေါ်က တစ်ရှူးယူကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးပြီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ကတဆင့် ဖင်ကြားထဲသို့ စီးကျသွားသဖြင့် ဖြူကျော့လဲ ကမန်းကတန်း တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ လီးကို ပြောင်နေအောင် သုတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲ ထည့်ကာ အဝတ်ကို ဝတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေ ထွက်လာတော့ သူလဲ ဝင်ကာသေးပေါက်ပြီး လီးနဲ့လက်တွေကို ရေဆေးဆပ်ပြာတိုက်ကာ သန့်ရှငးပြီး ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့ဝေ အဝတ်တွေ ဝတ်ပြီးပြီ။ သူလဲ အနားသွားကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးကြီး သူ့သားနဲ့ ပေးစားမယ်ပြောပြီး သူက အရင်စားတယ်ဟု ပြောတော့ သူလဲ ရီနေလိုက်သည်။

ရေခဲသေတ္တဖွင့်ကြည့်ရာ ဘီယာဘူးတွေ တွေ့တာနဲ့ သောက်မလားမေးတော့ အင်း ဆိုတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ပြီး ရေခဲသေတ္တထဲက ချိစ်ဗူးယူကာ မြည်းကြသည်။ သူက ရည်းစားနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါ ဖြစ်ဖူးလဲမေးရာ မူးနေလို့လား မသိ သုံးလေးငါးခါတော့ရှိမယ်လို့ ပြောသည်။

သူ့ကိုလဲ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက် လုပ်ဖူးလဲ မေးတော့ မိန်းမ မရခင်က ရည်းစားတွေနဲ့ လုပ်ဖူးကြောင်း မိန်းမရပြီးတော့ မလုပ်တော့ကြောင်း ပြောရာ မယုံပါဘူးလို့ ပြောလို့ သူက ဘာနဲ့ သက်သေပြရမလဲ မေးရာ ရီနေသည်။ ဘီယာတစ်ဗူးကုန်တော့ သူမက တစ်ဝက်လောက်သာ သောက်နိုင်သည်။ နည်းနည်းတင်သလို ဖြစ်တာမို့ သူလဲ စိတ်ပြန်ထလာကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။

ဖြူကျော့လဲ သူ့လို့ပင် နေမည်။ ပြန်ဖက်ကာ နမ်းသည်။ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးသည်။ သူ့စိတ်က ပိုထန်လာပြီး ဖြူကျော့ အဝတ်တွေချွတ်ရာ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့အဝတ်တွေကို ပြန်ချွတ်ပေးသည်။ သူမကို လီးစုပ်ပေးလို့ ပြောတော့ စုပ်ပေးသည်။ သူမအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ စိုနေပြန်သည်။

သူလဲ ထန်ထန်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိုင်းပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ရမက်တွေ တအားထန်လာကာ သူဖြူကျော့ကို ကုတင်စွန်းမှာ လက်ထောက်ခိုင်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

မူးကလဲ မူးတော့ ရမက်တွေလဲ ကြူးနေကြသည်။ ဆောင့်လိုးသံ တအင်းအင်းအော်ညည်းသံ အဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ သူလိုးတာနာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာပြီးသူပြီးသွားသည်။

ဖြူကျော့ကတော့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးရသည်လို့ ပြောသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖလက်ပြကာ ရေပင် မဆေးနိုင်တော့ တစ်ရှူးနဲ့သာ သုတ်ပြီး အဝတ်လဲ မဝတ်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ မနက်လေးနာရီကျော်တော့ အေးလာတာနဲ့ သူနိုးလာပြီးကြည့်တော့ ဖြူကျော့က သူ့ဘေးနားမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသည်။ သူလဲ အဝတ်ဝတ်ကာ ဖြူကျော့ကို စောင်ခြုံပေးပြီး အခန်းကို အထဲမှ လော့ချခဲ့ကာ သူလဲ သူ့အခန်းထပြန်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ မနက် ရှစ်နာရီထိုးတော့ ဖုန်းလာမှနိုးသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မနက်စာ မစားဖူးလားလို့ မေးတော့ သူလဲ လာမယ်ဟု ပြောပြီးရေအမြန်ချိုးကာ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေကတော့ မျက်နှာစူပုပ်နေကာ သူ့ကို စကားမပြော။ သူပြုံးပြလိုက်တော့မျက်စောင်းထိုးသည်။

သူလဲ ပုခုံးတွန့်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မှာစရာရှိတာမှာကာ ဒီနေ့အစီအစဉ်ကို မေးတော့ အနားတဝိုက်ကိုလည်မည်လို့ ပြောသည်။ စားပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းကာ သွားကျတော့ ဖြူကျော့ဝေက မဖြူနားမှာ အတင်းကပ်ကာ သွားသည်။ ကိုဇော်ဝင်းခမျာ မျက်နှာကြီးရှုံတွနေပြီး သူ့ကိုမေးသည်။

" ဟိုကောင်မလေးက မင်းကို စိတ်ကောက်နေတာလား..ဘာဖြစ်လို့လဲ"

" သိဘူးလေ။ ညကအကောင်းပဲ.. ခုမှဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး"

" ရှုပ်တယ်ကွာ မင်းဝင်လုံးပလိုက် ကြာလို့.. လိုအပ်နေတာကို ဝစ်စာပေါက်လေး ထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် ဟားဟားဟား"

သူလဲ သဘောကျပြီး ရီလိုက်ရာ ရှေ့က နှစ်ယောက်က လှည့်ကြည့်ပြီး ဖြူကျော့ဝေက မျက်စောင်းထိုး ခြေစောင့်ကာ ဆက်တောက်ဆက်တောက်နဲ့ သွားသည် ။ရယ်ဒီမိတ်အကျပ် အဝါရောင်လက်စကနဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအကြပ်ကို ဝတ်ထားသည်။ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ဖင်ကို လှုပ်ကာသွားနေသည်။ သူကြည့်ရင်း အဲ့ကလေးမကို ဖင်ချချင်စိတ် ဖြစ်သွားရသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက

" မျိုးကို အဲ့ကောင်မလေး အိုးနဲ့ ငါ့ဆော်အိုး ယှဉ်ကြည့်စမ်း .. အဲ့ကလေးမ ထည့်လိုက်ရရင် ထုတ်ချင်းတောင်ပေါက်မှာ ကြောက်ရတယ် ဟိဟိ"

" အာ ခင်ဗျား ကြိတ်ကြံနေလား မသိဘူး.. မကောင်းပါဘူးဗျာ.. မဖြူတယောက်လုံး ရှိတာ"

" ငါက မင်းအတွက်ပြောတာ..စဉ်းစားမနေနဲ့ ကိုယ့်လူ..အဆင်ပြေရင် ဆွဲသာစား.. အရိုးတော့ မကျိုးစေနဲ့ဟားဟားဟား"

" လုပ်ပြီ..ခင်ဗျားတို့လဲ နည်းနည်းတော့ လျော့ဦး.. တော်ကြာဘေးခန်းက ခဲနဲ့ပေါက်မယ်.. ခဲနဲ့ပေါက်တာတော်သေး..ကုတင်ကျိုးကျနေမယ်.. မဖြူလဲ အတော်ကျသွားသလိုပဲ ဟိဟိ"

" ငါက လျှော့ပါတယ်ကွာ.. ကိုယ်စောင့်နတ်က နှိုးဆော်နေလို့ ခက်နေတာကွ"

နှစ်ယောက်သား ပေါက်ကရတွေပြောရင်း သွားနေကြသည်။ ဘုရားရောက်တော့ အဖွဲ့လိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်ကျသည်။ ဘုရားရှိခိုးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက သိသိသာသာပင် မဖြူလက်ကို ကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ သူနဲ့ ဖြူကျော့ဝေ ကျန်ခဲ့သည်။ ဖြူကျော့ဝေက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး ထွက်သွားတော့ သူလဲနောက်က လိုက်ပြီး စကားပြောရာ ပြန်မပြောပဲ ကြာသာပတေးထောင့်မှာ ဘုရားရှိခိုးနေသည်။

သူလဲ ထိုင်ကာ ဘုရားရှိခိုးပြီး မိန်းမနဲ့ မမြင်ရသေးတဲ့ ရင်သွေးလေးကို မှန်းကာ ဆုတောင်းပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖြူကျော့ဝေ မရှိတော့ ။ လိုက်ရှာတော့ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာတွေ့ရာ သူလဲ ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ မေးတော့ မဖြေ။ အတင်းမေးတာ မရလို့ လူကြားထဲ ထဖက်ရမလားမေးကာမှ လန့်ပြီး

" ကိုယ့်အပြစ် ကိုယ် မသိဘူးလား"

" သိဘူးလေ"

" ဘယ်ချိန် ထသွားတာလဲ..လူကို ဒီတိုင်း ထားခဲ့တယ်..ဟင်း သွားရင် နိုးသွားပါလား.. နိုးတော့ လန့်တောင်သွားတယ်..တကယ်ပဲ ဟွန်း"

သူရီလိုက်ပြီး ချော့ရသည်။ အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ မနိုးရက်လို့ မနိုးတာ ဖြစ်ကြောင်း ဆက်အိပ်နေချင်ပေမယ့် မနက် မဖြူတို့လာရင် သိသွားရင် သူမကို သိက္ခာကျမှာစိုးတဲ့ အကြောင်းပြောရင်း ချော့ရသည်။

ဟန်ဆောင်ကာ စိတ်ကောက်တာမို့ ပြေသွားသည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ မဖြူတို့ သူတို့ဆီ လာသည်။ကိုဇော်ဝင်းက လက်မ ထောင်ပြရာ သူလဲ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။ လျှောက်သွားကြပြီး နေ့လည်စာကို နီးစပ်ရာဆိုင်မှာ ဝင်စားက ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာပြီး မဖြူတို့က သူတို့အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ဝေ အခန်းကို တံခါးခေါက်ရာ လာဖွင့်ပေးတော့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဝေက ဘာလာလုပ်တာလဲ ပြန်ထွက်လေ။ မထွက်ရင် အော်လိုက်မှာနော်နဲ့ မူနေတာကြောင့် ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းကာကုတက်ပေါ် လှဲချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ဘရာကိုပါ တခါတည်းချွတ်ပြီ းနို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ညှသ်ပြီး နယ်ပလိုက်တော့ ကော့တက်သွားပြီး အသကရှူသံပြင်းလာသည်။ သူလဲ နို့တွေကို ရေရေလည် စို့လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဝေရဲ့ ဘောင်းဘီအကျက်ကိုကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။

ဖြူကျော့ဝေလဲ ကူကာ ချွတ်လိုက်သည်။ အဖြူပေါ်မှာ အနီစင်းလေးတွေနဲ့ အတွင်းခံသာ ကျန်တော့သည်။ သူလဲ အတွင်းခံပေါ်ကနေ အမြှောင်းတိုင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ဒေါင်လိုက် ဆွဲချလိုက်ရာ အင်းဟင်းဟင်း ညည်းသံရှည်ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းစုလိုက်ချဲလိုက် ဖြစ်နေသည်။ ပြီးအတွင်းခံကို ချွတ်ကာ အစေ့တွေကို ဇိမ်ဆွကြ ာကလိပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ ပါးစပ်ကို မစေ့နိုင်တော့ ပဲ တဟင်းဟင်းနဲ့။ သူလဲ အတွင်းခံချွတ်ပြီးဖြူကျော့ကို လီးကိုင်ခိုင်းရာ ကိုင်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးနေသည်။

သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထို့ထည့်လိုက်ပြီး ကလိပေးသည်။ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။ လူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆောက်တည်ရာမရ။ နောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ကိုကလိပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲတွင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာပြီး သူ့လီးကို ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေက တင်းကြပ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ

" အ ယောက်ခမ ရယ် ဟင်းဟင်းဟင်း အ အအား" 

အော်သံနဲ့အတူ တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကာ ခြေချောင်းတွေ ကုပ်တက်လာပြီး ဖင်က ကော့တက်လာကာ ပြန်မကျတော့။ တအောင့်နေမှ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချကာ ဖင်ကပြန်ကျသွားသည်။ သူမ ပြီးသွားလေပြီ။ ဖြူကျော့ သူ့ကို ထကာ ဖက်လိုက်သည်။

ပါးစပ်ကလဲ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက လက်ကိုပြန်မထုတ်ပဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ခနကြာတော့

" ဖြူကျော့"

" ဟင်"

" ကို့ ကို လီးစုပ်ပေးကွာ"

" အင်း စုပ်ပေးမယ်"

ပြောသည်။ သူလဲ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အနားက ထမိန်ယူကာ ဖြူကျော့အောက်ကိုခင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ အရည်တွေကျလာသည်။ ဖြူကျော့က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကုန်းကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကလော်ကာ ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ဖင်က ရမ်းခါသွားတာကို သဘောကျပြီး ဖင်ကိုထိန်းကာ ကလိပေးနေသည်။

ဖင်ဝက စူပွပွဖြစ်လာသဖြင့် အဖုတ်ထဲကို နှိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖင်ဝကို ကလိပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ဖိထောက်လိုက်ရာ လက်ကလဲ အရည်တွေကရွှဲ ဖင်ဝကပွင့်နေချိန်ဖြစ်လို့ လက်တစ်စစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ တဆက်တည်း လက်တဖက်ကလဲ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ကာ ကလိလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ အင်းအင်း နဲ့နေသည်။

ပါးစပ်က လီးကိုတော့ အစုပ်မပျက်။ လီးစုပ်ဖူးပုံ ရသည်။ စုပ်တာက ဝါမရင့်သေးပေမယ့် အဆင်တော့ပြေသည်။ ဖင်အဖုတ်ကို ကလိရင်း ဖင်ထဲသို့ လက်ကို ဖြေးညှင်းစွာ တရစ်ချင်းထည့်နေသည်။

ဖင်ကို ကလိတာကို သဘောကျပုံရသည်။ ဖင်ကို ပိုပိုကော့ပေးသည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေကလဲ ပိုပိုရွှဲလာကာ လက်ထည့်တိုင်း စွပ်ခနဲ စွပ်ခနဲ မြည်နေသည်။ ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်တချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ သူအသာလေး ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အဖုတ်က ထုတ် ဖင်ထဲထည့် ဖင်ထဲကထုတ် အဖုတ်ကထည့်လုပ်ပေးနေသည်။လီးစုပ်ချက်တွေကလဲ ပြင်းလာသည်။ သူလဲ

" ကဲ ဖြူကျော့ ကို လိုးချင်ပြီကွာ"

ပြောလိုက်ရာ လီးကို ချွတ်ကာ သူ့ကို ရမက်တွေ ထန်နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ကြည့်တော့ သူက ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ သူလဲ အဆင်ပြေအောင် ပြင်ပြီး အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ထောက်ကာ ဖင်တွေကုိ လက်နဲ့ကိုက်ပြီး လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အားခနဲ တချက်အော်ကာ ခါးကော့သွားပြီး ဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်သွားသည်။ လီးကို ညှစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခါးကို ကိုင်ပြီး သူလဲဆောင့်ဆောင့်ပေးရာ ဖြူကျော့ကလဲ နောက်ကိုပြန်ပြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ ဆောင့်ချက်က ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့လီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာပြန်သည်။ 

သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ခါးကို တင်းတင်းကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ

" အင့် အင့် အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဖြူကျော့ပြီးတော့မယ် ယောက်ခမ ဆောင့်ပါ..နာနာဆောင့် အင့်အင့်"

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ခံလို့ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ယောက်ခမရောကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

ပြောရင်း ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာ အချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တွင် သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်နေတော့သည်။ သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်မို့ မညှာတော့ ။ အားရပါးရကို ဖင်ကို တင်းတင်းကိုင်ကာ လီးကို တဆုံးထုတ်ပြီး တရှိန်ထိုးဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား တအင်းအင်းနဲ့ ထပ်ရက် ကုန်းကုန်းကြီး မှိန်းနေသည်။

ပြီးတော့မှ ဖြူကျော့က တအိအိလဲကျသွားရာ သူပါဖြူကျော့အပေါ် ထပ်ရက် ကျသွားသည်။ ဖြူကျော့ကို နမ်းလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကိုဖွကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ တအောင့်နေမှ ဘေးသို့ လှိမ့်ချလိုက်ရာ ဖြူကျော့က သူ့အောက်က ထမိန်ကိုယူကာ သူ့အဖုတ်ကို သုတ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကိုလဲ သုတ်ပေးသည်။

" ဟင့် အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးက..သူ့မိန်းမ တော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး.. ဒီမှာတော့ သေတော့မယ် ဟင့်"

" ကောင်းတယ်မှတ်လား ကြီး တော့"

" ကောင်းဘူး"

" ကောင်းပါတယ်"

" ကောင်းပါဘူး"

ကျီစယ်နေကြသည်။ သူမက သူ့ကို ယောက်ခမသာ ခေါ်သည်။ ခင်စက အကို ဘာညာ ခေါ်သေးသည်။ သူ့မိန်းမကိုယ်ဝန် လွယ်ထားမှန်း စကားစပ်မိလို့ ပြောကတည်းက သူ့ကို ယောက်ကျားလေး မွေးရင် ယောက်ခမ တော်မယ် ဆိုပြီး ယောက်ခမပဲ ခေါ်တော့ရာ နှုတ်ကျိုးနေပြီထင်သည်။

သူတို့ စနောက်နေပြီး ခနနေတော့ ဖြူကျော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရာ သူပါ လိုက်ဝင်သွားတော့ ဖြူကျော့က သူ့ကို ရေနဲ့ပက်ကာစသည်။ သူလဲ ပြန်စရင်းတစ်ယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ကာ နမ်းကြပြီး ပြန်ထလာကာ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဖြူကျော့ကို နံရံကို ကပ်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးသည်။ ဖြူကျော့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ကြိုက်လို့လား ဘာလားမသိ၊ သူလုပ်သမျှခံသည်။ တစ်ချီပြီးသွားတော့ သူ့လီးကို  ကိုင်ကာရေဆေးပေးသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဆေးပေးလိုက်သည်။ ပြန်ထွက်လာကာ အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့အခန်းပြန်မယ် လုပ်တော့ မပြန်နဲ့တဲ့ သူနဲ့နေဆိုလို့ သူလဲ ကုတင်ပေါ်တွင် သူမကို ဖက်ကာ နားလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ကို နိုးသည်။

မဖြူတို့ ဖုန်းဆက်တယ် ။ သူတို့ ရေသွားကူးကျပြီတဲ့။ သူလဲ ထကာ သူ့အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်လဲကာ ထွက်လာတော့ ဖြူကျော့လဲ အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အတူ ရေထဲသို့ဆင်းကြသည်။ တစ်နာရီလောက် ရေဆော့ပြီး ပြန်တက်လာ အခန်းပြန်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ညနေစာထွက်စားကြရာ ဒီတစ်ခါတော့ သူကျွေးသည်။

ဒီည အစီအစဉ် မေးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိ ။ မနက်ပြန်ရမှာမို့ လက်ဆောင်လေးတွေလိုက်ဝယ်ရင်း စောစော နားမယ် အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်မလို့ဟေ့ ဟု ပြောရာ မဖြူက ရှက်ပြီး ကိုဇော်ဝင်းကို ထုရိုက်နေရာ သူတို့ ရီလိုက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီး လက်ဆောင်တွေ လိုက်ဝယ်ကြပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ သူတို့လဲ မနက်ပြန်မှာမို့ သိမ်းစရာတွေ သိမ်းထားလိုက်ကြသည်။

ဖြူကျော့က လမ်းလှောက်ချင်တယ် ဖုန်းဆက်တော့ သူတို့တွေ လမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။ လမ်းလျှောက်ရင်းဖြူကျော့က သူ့ကိုမှီကာ လျှောက်သည်။

ချစ်သူ စုံတွဲတွေလိုပင်။ ဖြူကျော့ကို သူက အမှန်တိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေဖို့နဲ့ သူလဲဖြေမယ်ဆိုပြီး စကားခံကာ သူနဲ့ဖြစ်ကြတဲ့ ကိစ္စကိုဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရာ သူမကလဲ တခါမှမရဘူးတဲ့ ခံစားမှုကိုရပြီး အရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။ သူအရမ်းကို ကြိုက်တယ်လို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေပြီး သူ့ကိုလဲ မေးရာ သူလဲ ကောင်းတယ် ဖြူကျော့က အပေးကောင်းတယ်။

ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖူးလဲမေးတော့ နှစ်ယောက်ဟုပြောသည်။ သူ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးစမှာ သူနဲ့အတန်းတူ ကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ရန်ကုန်ကို သူကကျောင်းတက်တော့ သူ့ကောင်လေးက ဗိုလ်သင်တန်းတက်သည်။ ပထမနှစ်ပြီးတော့ တောင်ငူကိုပြန်လာကာ တွေ့ကျတော့ ဖြစ်ကြသည်။

နောက်ပြန်သွားပြီး သူလဲ ဒုတိယနှစ်ပြန်လာတက်တော့ ခုကောင်လေးနဲ့ ထပ်ကြိုက်ကာ နောက်ဆုံးနှစ်မှ တည်းခိုခန်းတွင် ခေါ်သွားကာ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ နောက်ပိုင်းကျောင်းပြီးတော့ သူလဲတောင်ငူသို့ ပြန်လာလို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်။ အလုပ်ဝင်တော့မှ ရန်ကုန်သို့ တစ်ခါတစ်ခါလာကာ တွေ့ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။ သူ့က သူမကို သူ့ကို ချစ်လားမေးရာ

" အမှန်တိုင်းပြောရရင် ယောက်ခမကို တွေ့စက စိတ်ဝင်စားမိတယ်.. နောက်ပိုင်းကျတော့ မိန်းမရှိမှန်းသိတော့ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး..စကားပြောရတာ စရ နောက်ရတာတွေကို သဘောကျတယ်..အရမ်းတော့ခင်တယ်။ မချစ်ဘူး...ဒါပေမယ့် ခုတော့ကြိုက်တယ် ယောက်ခမကရော"

" ကိုလဲ ဖြူကျော့ကို မချစ်ဘူး သဘော မကျဘူး.. ဒါပေမယ့် ဖြူကျော့နဲ့ ဒီလိုဆက်ဆံရတာကို ကြိုက်တယ်..ပွင့်လင်းတယ် အပေးအယူမျှတယ်.. ဒီလိုဆို တို့တွေက ချည်နှောင်မှုမရှိတော့ ဖြူကျော့ စိတ်ဆန္ဒရှိရင် ကို့ကိုပြော ကိုယ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်.. ကို စိတ်ပါရင်လဲ ဖြူကျော့ကဖြည့်ဆည်းပေး.. sex partenar တွေပေါ့.. အခက်အခဲရှိရင် နားလည်ပေးကြေး...ဘယ်လိုလဲ"

" ok ကြိုက်တယ်..လောလောဆယ်ကျန်တာတွေ မေ့ထားပြီး ခုချစ်သူတွေလို နေကြရအောင်"

စကားတွေပြောကြရင်း နှစ်ယောက်သား ပြန်လာကြသည်။ သူတစ်ခွန်းတော့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကိုတော့ လိုးချင်တယ် ဟု။ ဖြူကျော့က ပုခုံးတွန့်သွားပြီး အမလေး သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ ကြောက်တယ်လို့ ပြောပြီး ရီနေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အရင်ကထက် ပွင့်လင်းလာသည်။နည်းမျိုးစုံလိုးကြသည်။ တစ်နာရီကျော်တော့မှ အိပ်ကြသည်။

မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြပြီး သူလဲအခန်းထပြန်ကာ ရေချိုးအဝတ်လဲ သိမ်းဆည်းပြီး ဟိုတယ်ဧည့်ခန်းတွင် ကိုဇော်ဝင်းတို့ကို စောင့်နေသည်။ ခနကြာတော့ သူတို့အတွဲ ဆင်းလာကြသည်။ ညကဘယ်လောက်ကဲကြသည် မသိ။ မဖြူမျက်တွင်းတွေညိုကာ နားထင်တွေ ချိုင့်နေသည်။

ဖြူကျော့လဲ ဒီတိုင်းပင်။ သူတို့ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ မနက်စာစားပြီး မော်လမြိုင်သို့ ပြန်လာကြသည်။ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ လျှောက်လည်ကာ ညနေတွင် ဖြူကျော့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ကြသည်။ ဖြူကျော့က ပြန်သွားသည်။

သူလဲ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့ အတူတူ မဖြူကိုလိုက်ပို့ပြီး ဘီယာဆိုင်ဝင်ကာ သောက်ကြသည်။ ကိုဇော်ဝင်းက သူလဲမနက်ကျ သူ့ရွာသို့ ပြန်ပြီး မိဘတွေဆီခဏပြန်ကာ စလုံ့ပြန်တော့မည်။ နှစ်နှစ်ခန့်လုပ်ကာ မဖြူကို ယူမယ်ပြောတော့ သူလဲ အားပေးသည်။ ချစ်ရသူချင်း မနီးစပ်သေးတော့ သူကိုယ်ချင်းစာသည်။

ကိုဇော်ဝင်း မျက်နှာက လွမ်းဆွေးနေသည်။ စကားလုံးတွေက ဆွေးနေသည်။ သုံးရက်တာ ကာလကိုပြန်တမ်းတနေသလိုပင်။ သူတို့တော်တော်မူးခါမှ တည်းခိုခန်း ပြန်လာသည်။ မနက်ကျ ကိုဇော်ဝင်းကလဲ သူ့ရွာသို့ ပြန်ကာ သူလဲ ဘာအံသို့ ပြန်လာသည်။ ပြန်ရောက်တော့ အလုပ်တွေကိုပြန်ပြီး ကြပ်မတ်ရပြန်သည်။

ရုံးကို သတင်းပို့ပြီး မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်ရသည်။ အလုပ်တွေ နားတော့မှ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တနေကုန် လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ကာ ညနေကျ အဆောင်ပြန်လာပြီး ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အဆောင်က ချာတိတ်တွေနဲ့ အပြင်ထွက် ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်သည်။

ပြီး အဆောင်ပြန်လာကာ စာရင်းတွေလုပ် မိန်းမဆီဖုန်းဆက်။ အားတော့ လိုင်းသုံးကာ ဖြူကျော့နဲ့ စကားပြောသည်။ တစ်လလောက်ကြာတော့ ဖြူကျော့က ဘားအံ လာလည်မယ်ပြောရာ သူလဲ လာခဲ့ စရိတ်အကုန်ခံမယ်။ ဒီမှာလဲ ကုန်ကျစရိတ်ခံမယ် လူသာလာခဲ့လို့ ပြောတော့ သူမက မသိတာမှတ်လို့ ဟင်းဆိုပြီးပြောသည်။

နောက်တစ်ပတ် သောကြာည လာမယ်ဟု ပြောသည်။ သေချာရင် ဟိုတယ်ကို ချိတ်ထားလိုက်မယ် ပြောလိုက်သည်။ သောကြာနေ့ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ ကားဂိတ်မှာတဲ့။ သူလဲခရီးစဉ်ကို ပြောပြကာ ဘယ်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ဖို့ မှာလိုက်သည်။

သူလဲ သူရင်းနှီးတဲ့ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ကို ဖုန်းဆက်ကာ အခန်း မှာထားလိုက်သည်။ ညဖက်ကျ မိန်းမဆီ ဖုန်းဆက်အကျိုးအကြောင်းမေးကာ နောက်တစ်ပတ် ပြန်လာမယ်လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်ရာလမ်းမှာ ဘယ်နေရာမှန်းတော့ မသိတဲ့။

သူလဲ စကားအတန်ကြာပြောပြီး ဖုန်းချကာနိုးစက်ပေးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက် လေးနာရီ နိုးစက်မြည်တော့ အိပ်ရာထ မျက်နှာသစ်ကာ အဝတ်လဲပြီး အဝတ်နှစ်စုံလောက်ကို အိတ်ထဲ ထည့်ကာ အားဆေးတစ်လုံးကိုသောက်လိုက်ပြီး ကားသော့ယူကာ ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်ပြီး ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ တံတားကို ဖြတ်နေပြီဟုပြောသည်။

သူလဲ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ရှေ့တွင် ကားရပ်ကာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခနကြာ တော်ဝင်ကား ရောက်လာပြီး သူ့ကားနားတွင် ရပ်လိုက်သည်။ သူလဲ ကားနားသို့သွားရာ ဖြူကျော့ကားပေါ်ကဆင်းလာသည်။ သူလဲ အိတ်ကိုလှမ်းယူကာ ဖြူကျော့ကိုကြိုလိုက်သည်။

ကားကပြန်ထွက်သွားတော့ ဖြူကျော့ကို သူ့ကားပေါ်တက်ခိုင်းပြီး ဟိုတယ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ အခန်းသော့ယူကာ ဧည့်ကြို ကောင်လေးက သူတို့ကို လုံးချင်းဘန်ကလိုဖက် လိုက်ပို့သည်။

အခန်းထဲ ပစ္စည်းထားကာ အခန်းသော့ပေး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ်ကအနွေးထည်အပါးကို ချွတ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်းဘော်လီချိတ်ကိုပါဖြုတ်ပြီး ချွတ်ကာ နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်သည်။

ဖြူကျော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အင်္ကျီတွေချွတ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီးအတွင်းခံထဲနှိုက်ကာ လီးကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးသည်။ ပြီးတော့အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို လွေးတော့သည်။ စုပ်ချက်တွေကမာန်ပါလှသည်။ အတွေ့အကြုံများလှတဲ့ သူတောင် ကြုံ့ကြုံသွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ ဘယ်လိုတွေကျင့်ထားသည် မသိ။

သူလဲ ပြီးသွားမှာစိုးကာ ဖြူကျော့ကို ထူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲကာ စတိုင်ပန် အကျပ်အနက်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီပန်းရောင်လေးမှာ ကွက်ကာ စိုနေသည်။ သူမ ဘယ်လောက် ထန်နေသည် မသိပေ။ သူလဲပင်တီကို ဆက်ကာ ချွတ်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ အစေ့ကို လက်မနဲ့လှိမ့်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။

" အား ရှီးကောင်းလိုက်တာ ကွာ.. ယောက်ခမရယ် ယောက်ခမကို သတိရနေတာ ဟင့် ရှီး "

သူလဲ အစေ့ကို ကလိရင်း လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ ဖိကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကျဉ်းကျပ်စွာ တိုးဝင်သွားတော့ နာတယ် ဖြေးဖြေးဟုပြောသည်။ သူလဲ ထန်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကိုရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ရာ အရည်တွေက ထွက်လာလို့ အဝင်အထွက်ချောလာသည်။ဖြူကျော့က

" ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့ ကွာ"

သူလဲ ဖြူကျော့ကိုထူကာ သူက ပက်လက်လှန်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။

" အာ့ ရှီး ကြီးလိုက်တာကွာ ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. ဟင့်"

သူလဲ နို့တွေကိုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည် ။ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် လုပ်နေသည်။ တဖြေးဖြေး အဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်းသွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်တာ ကြမ်းလာသည်။ လက်တွေက သူ့နို့သူကိုင်ကာ ချေနေသည်။

သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် ကော့ပေးနေသည်။ မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီးဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာ ပေါ်လာသည်။ ပုခုံးကျော်လောက်ရှိပြီး ရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေ ကောက်ထားတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ လေထဲလွင့်နေသည်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>



Saturday, January 4, 2014

ဇ ရှိမှ ဖြစ်လိမ့်မယ် (စ/ဆုံး)

ဇ ရှိမှ ဖြစ်လိမ့်မယ် (စ/ဆုံး)

Narathu ရေးသည်။

ဒေါ်တင်မမ၏မျက်လုံးအကြည့်များက သူ့ရှေ့မှာထိုင်နေသည့် မျိုးမင်းသူ၏တစ်ကိုယ်လုံးဆီသို့ တရစ်ဝဲဝဲ ရောက်ရှိနေကြသည်။ မျိုးမင်းသူက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်အရွယ် သူမထက် ဆယ်နှစ်နီးပါးလောက် ငယ်ပြီး တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်နှင့် အားကစားလိုက်စားသူတစ်ယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာ အဆက်အပေါက်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။

အသားဖြူဖြူ အရပ်အမောင်းမြင့်မားပြီး ကုတ်ထောက်နေသောဆံပင်ကို ပိုနီတေးပုံစံ စည်းနှောင်ထားကာ စနစ်တကျ ရိတ်သင်ထားသည့် နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေး ပါးမြိုင်းမွေး မုတ်ဆိတ်မွေး စိမ်းစိမ်းများဖြင့် မျိုးမင်းသူ၏ ဟန်အမူအယာမှာ ဒေါ်တင်မမအဖို့ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ထဲက ရွှေမင်းသားလေးတစ်ပါးအလား ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် ကြည့်လို့ မဝနိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေသည်။

မျိုးမင်းသူက မန္တလေးမြို့မှ ဒေါ်တင်မမ၏ မိတ်ဆွေတစ်ဦးဖြစ်သူ ဒေါ်ဝင်းမင်းသန်း၏သားဖြစ်ပြီး နိုင်ငံခြား သင်္ဘောလိုင်းတစ်လိုင်းမှာ သင်္ဘောသားအဖြစ်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူလည်းဖြစ်ကာ လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်ကျော်ကျော်လောက်ကမှ သင်္ဘောနား၍ အိမ်ကိုခေတ္တခဏပြန်လာခဲ့သူဖြစ်သည်။မိဘအိမ်မှာ သုံးလေးရက်ခန့်နေပြီးနောက် ကုမ္ပဏီနှင့် ပြန်လည်ဆက်သွယ်ဖို့အကြောင်းပြပြီး ဒေါ်တင်မမရှိရာ ရန်ကုန်ကို တစ်နေ့ကမှ ဆင်းချလာခဲ့သည်။

သူနှင့် ဒေါ်တင်မမမှာ ယခင်ကတည်းက အဆက်အသွယ်များရှိကြပြီး ဂျီတော့ပ် စသည့် အင်တာနက်လိုင်းများမှ တဆင့်လည်း မကြာခဏတွေ့ဆုံ၍ ဒိတ်လုပ်လေ့ရှိကြကာ အတော်အတန်ပင် ခရီးရောက်နေကြပြီဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။

ဒေါ်တင်မမမှာ လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာဦးကိုကိုဇော်ဆုံးပြီးကတည်းက အထက်တန်းလွှာမှ သူမနှင့် စိတ်သဘောချင်း တိုက်ဆိုင်သည့် အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေ တချို့နှင့်သာ သွားအတူလာအတူလုပ်ပြီး ငါ့မြင်းငါစိုင်းဆိုသကဲ့သို့ ထင်တိုင်းကြဲ နေသူတစ်ယောက်ဖြစ်လေရာ သူမမှာ နောက်ဆံတင်းရမည့်သူလည်း မရှိပါချေ။ မိမိတွဲလိုသူကို ငွေကြေးမည်မျှကုန်ပစေ ပုံအော၍ သဘောရှိတွဲနိုင်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။

ဒေါ်တင်မမ ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီခုံမှာထိုင်၍ မျိုးမင်းသူနှင့်အတူ ရောက်တတ်ရာရာ စကားစမြည်ပြောဆို နေကြရာက မျိုးမင်းသူကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ကြည့်လိုက်ပြီး …

"ကဲ ငါ့မောင်လည်း သွားရလာရတာနဲ့ခရီးပန်းနေပြီ အနားယူချင်ရင်ပြော အပေါ်ထပ်ကို သွားကြမယ်လေ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ မျိုးမင်းသူလည်း သူမကိုမော့ကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းကိုအသာညိတ်ပြလိုက်ပြီး …

"ဟုတ်ကဲ့ မမ … သွားကြတာပေါ့ … "

ဟုဆိုကာ နှစ်ယောက်သား အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဖက်ဆီကို သူမကပင်ဦးဆောင်၍ နှစ်ယောက်အတူတကွ လှမ်းတက် လာခဲ့ကြလေသည်။ဒေါ်တင်မမ၏အိပ်ခန်းမှာ အတော်ပင်ကျယ်ဝန်းပြီး လေဝင်လေထွက်လည်း ကောင်းမွန်သည်။

မျိုးမင်းသူ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သူ့ အပေါ်ဝတ်ရှပ်အင်္ကျီကို ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်အောက်မှ ကြွက်သားအမြှောင်းမြှောင်းထနေသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါ်တင်မမ၏ လက်များက သွေးတိုးစမ်းသည့်နှယ် ဖွဖွရွရွကလေး စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လာသည်။

သူ၏ကြွှွရွလို့နေသော ရင်အုပ်သားကြီးနှစ်ဖက်အလယ်မှာ ထူထပ်စွာပေါက်ရောက်နေသည့် အမွှေးအမြှင်များက ဆီးခုံရှိရာဆီသို့ သွယ်တန်း၍ဆင်းသွားခဲ့ကြပြီး နက်မှောင်သန်စွမ်းလှသည့် သူ့ရင်ဘတ်မွှေးများကြောင့်လည်း ဒေါ်တင်မမ၏ ရင်ခုန်နှုန်းက တဒိန်းဒိန်းနှင့် ပို၍ပင်မြန်ဆန်ကာ အသက်ရှူမှားလာစေခဲ့သည်။သူမ၏လက်ချောင်းကလေးများက မျိုးမင်းသူ၏အမွှေးအမြှင်များအကြားသို့ လိုက်လံထိုးဆွ၍ ကုပ်ဖွဆုပ်ဆွဲကစားနေလျှက်က ဒေါ်တင်မမ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးတစ်မည် ဖြစ်ကာ ခံစားမှုဝေဒနာပိုသည်းလာရပြီး …

"ဟင်း မောင်လေး "

ဟု ဆိုကာ…

"မင်း ကိုယ်လုံးကြီးက သိပ်ကို တောင့်တင်းပြီး ယောက်ျားပီသလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် ဒါကြောင့်ပဲ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်များ ဖြစ်နေသလားပဲ ဟင်းဟင်း"

"ဟုတ်ပါ့မလား မမရဲ့ ဟင်း ဟင်း … ဟင်း"

သူမက မျိုးမင်းသူ၏နဘေးမှာအသာပင် လှဲအိပ်ချလိုက်ပြီး မျက်စိကိုမှိတ်၍ မှိန်းနေလိုက်ရာက စကားဆက်ပြောသည်။

"မမ ဘဝမှာ ယောက်ျားဆိုလို့ များများစားစား တွေ့ဖူးခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးကွယ့် ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မမရဲ့ ယောက်ျားအပါအဝင် သုံးယောက် လေးယောက်လောက်ပဲ တရင်းတနှီး ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတယ် … ခုမင်းနဲ့ တွေ့ပြန်တော့လည်း တစ်ခါမှ မဖြစ်ဘူးတဲ့ ခံစားချက်တွေ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ် ရင်ခုန်သံ မြန်နေရတယ် မောင်လေး"

"ကျွန်တော် မမလိုအပ်တာ မှန်သမျှ ဖြည့်ဆီးပေးပါ့မယ် မမ စိတ်ချမ်းသာစေရမှာပါ စိတ်ချပါမမရယ် "

မျိုးမင်းသူ ပြောလိုက်ရင်း သူမဖက်သို့လှည့်ကာ …

"မမ "

"ဟင် မောင်လေး "

"မမ ဘာဖြစ်ချင်သလဲပြော လေ "

"အို …မောင်လေး ရယ် "

မျက်နှာနှစ်ခု နီးစပ်သွားသည်။ရင်ဘတ်ချင်းလည်း ပိုနီးကပ်သွားသည်။ရင်ခုန်သံနှစ်ခုက ဒိန်းကနဲ ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမိသွားကြရသည်။ဒေါ်တင်မမ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေ တစ်လွှာချင်း ကျွတ်ကွာကျသွားခဲ့ရပြီး အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်း သွားရပြီ။

ဒေါ်တင်မမ …

သူမ အသက်က ၄၀ ကျော်၍ နှစ်နှစ်ပင်စွန်းလာခဲ့ပြီ။ခုအချိန်အထိ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးအလှရော ဘာတစ်ခုမျှ မကျသေးချေ။

ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်းအချိုးကျလှပပြီး ရင်သားတင်သားကြီးများ ဆူဖြိုးအိထွား၍ မို့မောက်ကြွရွနေကာ လုံးကြီးပေါက်လှ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်သော သူမအလှအပက ယခုအချိန်ထိတိုင် မြင်သူငေးမောရစမြဲ လိင်စိတ်ဆူဝေအုံကြွ လာစေသောအလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သူလို့လည်း ဆိုနိုင်ပေသည်။ဒေါ်တင်မမ၏ ကိုယ်လုံးအိအိထွေးထွေးကြီးကို မျိုးမင်းသူတစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်၍ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းတေ့စုပ်ကာ နမ်းလို့မဝနိုင်ဘဲရှိကြလေသည်။

မျိုးမင်းသူကိုယ်တိုင်လည်း အင်္ကျီရော ဂျင်းဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ပြီးနေပြီ။ သူ့ ကိုယ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပါးကလေး တစ်ထည်မျှသာကျန်တော့သည်။ သူ၏တောင့်တင်းသန်မာသော လက်မောင်းသားနှစ်ဖက် အောက်မှာ ဒေါ်တင်မမ၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးက ကျုံ့ဝင်သွားသလိုတောင် ထင်မှတ်ရသည်။

မျိုးမင်းသူအနမ်းတွေက သိမ်မွေ့နေရာက ရုတ်ချည်းပင် ခက်ထန်ကြမ်းတမ်းလာသည်။ အနမ်းတွေက မျက်နှာအနှံ့ နှုတ်ခမ်း လည်တိုင်မှတဆင့် အောက်ဖက်ဆီ တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာခဲ့ပြီး ရင်သား မို့မို့ထွားထွား နှစ်ဖက်ဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။နို့အုံကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်နယ်သည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ လက်နှင့်ပွတ်လှိမ့် ဖျစ်ချေ ၍ လျှာနှင့်ကိုက်ခဲကာ စုပ်ငုံနေသည်။ နို့သီးနှစ်ခုကို စို့စို့၍ ပေးသည်။

ဒေါ်တင်မမ တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ်၍ ခါးကလေးကော့တွန့်တက်လာသည်။

သူမ၏ဖင်သားဆိုင် ကားကား အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို မျိုးမင်းသူ ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပြီး ဖင်သားနှစ်ဖက် အကြားမှ စအိုပေါက်အဝကလေး ထဲကို လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း ထည့်သွင်း၍ နှိုက်ထိုးဆွကစားပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ဆီးခုံမို့မို့အောက်မှ စောက်ပတ်ပြင် ဖောင်းဖောင်းအိအိကလေးကို လက်တစ်ဖက်က ဝင်ရောက် ပွတ်သပ်၍ နှူးပေး ဆော့ပေး နေပြန်သည်။

"အို အို ငါ့ မောင် ရယ် လုပ် တတ်လိုက်တာကွယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

ဒေါ်တင်မမ နှုတ်မှ အသံထွက်၍ ညည်းလိုက်မိသည်။မျိုးမင်းသူ ထပ်မံ၍ အောက်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပြန်သည်။

သူမ၏ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက် ထောင်ကားပေးလိုက်ရာက ပေါင်ခွဆုံနေရာရှိ အမွေးအမြှင်တစ်ပင်တစ်လေမှမရှိအောင် စနစ်တကျရိတ်သိမ်းထားသည့် ဒေါ်တင်မမ၏ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်ဖိကပ်ပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာပင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ၍ လျှာဖြင့်ပြတ်ကနဲပြတ်ကနဲ အောက်မှနေ၍ အပေါ်ကို ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်လေ၏။

သူမ စောက်ရည်တစ်စက်နှစ်စက်က အပြင်ဖက်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့ရသည်။

"အမယ်လေ့ လေး ငါ့မောင်… အ ရှီး အ အလာ့ … လုပ် လုပ်ရက်လိုက်တာ ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲကွယ် အင့် ဟင့် …အား အိ အီး အီး "

ဒေါ်တင်မမ ကော့တွန့်တက်သွားပြီး မျိုးမင်းသူခေါင်းမှဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယောင်ယမ်းဆုပ်ဆွဲ၍ သူ့ခေါင်းကို သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ကပ်ဖိထားလိုက်မိလေသည်။

မျိုးမင်းသူက သူ့မမကို အပီအပြင် လျှာကျွေးနေသည်ပဲဖြစ်သည်။သူမ၏စောက်စေ့ပြူးပြူးကလေးကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးသည်။စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို အောက်မှနေ၍အပေါ်ကို ထောင်လိုက် ယက်ယက်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာသွင်းကာ မွှေနှောက်၍ အတွင်းသား အဖုအထစ်ကလေး များကို ဝက်အူလှည့်သလို လှည့်ပတ်မွှေ့ထိုး၍ သိမ်းကျုံးဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်ပစ်နေသည်။

ဒေါ်တင်မမ ရင်ထဲမချိအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။သူမစောက်စေ့ကို စုပ်ဆွဲယက်ဆွပေးနေရာက စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထည့်၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် အဆက်မပြတ်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် ပြန်ရာ သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ တားမနိုင်ဆီးမရဆိုသလို အပြင်ဖက်ကိုပါ လျှံထွက်ကာ ယိုစီးကျလာခဲ့ရပေသည်။

သူမ ဏှာအပြတ်ထနေ ကြွနေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။ခံချင်စိတ်က အပြင်းအထန်ဖြစ်ပေါ်လာနေသည်။

"အ အ တော် တော် ပြီ ကလေး ရယ် ဟင်း ဟင်း မင်း မင်းလီးကြီး ပြပါတော့ ကွယ် နော် … မမ မဟန်နိုင်တော့ဘူး … ကွာ … ရ … ရပြီ ဆက်မမှုတ်ပါနဲ့တော့ … မောင်လေး "

ဒေါ်တင်မမ ပြောရင်း သူ့လက်အောက်မှ ကုန်းရုန်းထလာခဲ့သည်။ မျျိုးမင်းသူ၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပြီး

"လီး …ပြစမ်း ပါ မောင်လေး "

ဆိုပြီး ဘောင်းဘီအောက်က ထွက်ပေါ်လာသော မျိုးမင်းသူရဲ့ လီးကို လက်နှင့်ကိုင်ဆုပ်ကြည့်၍ …

"အား မနည်းကြီးပါလား ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

ဒေါ်တင်မမ မနောခွေ့သွားပြီး သူ့လီးကို လဒစ်ထိပ်မှသားရေအားဖြဲဖြဲ၍ပေးလိုက်ကာ လက်ဖြင့် သုံးလေးချက်ခန့်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါသည်။

မျိုးမင်းသူလီးမှာ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားတုတ်ထွားကာ ၈ လက်မသာသာခန့် အလျား ရှည်သည်။ စံချိန်လွန်နေသော လီးအမျိုးအစားပဲဖြစ်သည်မို့ တဏှာအားကြီးသည့် သူမလိုမိန်းမသားတွေအဖို့ အလွန်ပင် အကြိုက်တွေ့ကာ မက်မက်မောမောရှိလွန်းလှသည့် လီးမျိုးပဲ ဟုဆိုနိုင်ပေသည်။ သူမသာမကဘဲ ပွေဖော်ပွေဖက် သူမတို့ အသိုင်းအဝိုင်းမှ ဒေါ်ရီရီစိမ်း တို့ မိုးယုမော် တို့ ချိုချိုစုနိုင် တို့ လည်း အကြိုက်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုလည်း ဒေါ်တင်မမ တွေးမိသွားသည်။

မျိုးမင်းသူ၏လီးကို သူမပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ စုပ်သည်။ လီးကြီး ပါးစပ်နဲ့တောင်မှ မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေတာတွေ့ရ၍ လက်လန်မိမတတ်ပင်။ ဒီလီးမျိုးဆိုတာ အပြာကားထဲမှာသာရှိလိမ့်မည်လို့ သူမတွေးထင်မိခဲ့တာ မှားနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် ကြိတ်၍ ဝန်ခံလိုက်မိပေသည်။ 

လီးဒစ်ပိုင်းကနေ စစုပ်ပြီး လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လျှာနှင့် အထက်အောက်ဘယ်ညာ လှည့်ပတ် ယက်ကာပေးလိုက်ရင်း အောက်ကဂွေးဥတွဲတွဲ နှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်၍ လီးတောင်သထက် တောင်လာအောင် ဆွနှူးပေးလိုက်တော့ မျိုးမင်းသူလီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျှက် ထောင်ထမာန်ဖီလို့ လာတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။

"မင်းလီးကြီးက မြင်းလီးကြီးအတိုင်းပဲ အားရလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် "

"ကြိုက်လား မမ … ကျွန်တော် လိုးပေးရတော့မလား "

"လိုးစမ်းပါ မောင်လေး … မမစောက်ပတ်က … အရည်တောင်ရွှဲနေပြီကွာ "

မျိုးမင်းသူ ဒေါ်တင်မမကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။

"မင်းက ဖင်လိုးတာကြိုက်တယ်ထင်တယ် လိုင်းပေါ်ကနေပုံတွေပို့ လိုက်ရင်လည်း ဖင်လိုးတဲ့ပုံတွေချည်းပဲ "

ဒေါ်တင်မမ သူ့အားပြောလိုက်ရင်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အနောက်မှ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပြူးထွက်လျှက်ရှိနေတာကို တွေ့မြင်ရပြီး မျိုးမင်းသူ၏လီးကို ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ရှိလေသည်။

မျိုးမင်းသူက …

"ဖင်လိုးတာလည်းကြိုက်တယ် အနောက်ကနေပြီး ခွေးကုန်းတို့ နွားတက်လိုးတာတို့ ကိုလည်း ကြိုက်ပါတယ် အနောက်ကနေဖင်ကြည့်လိုးရတာ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဇိမ်ပါပဲ မမရဲ့ … ဒါပေမယ့် အရေးကြီးတာက မမ အကြိုက်… မမ အဆင်ပြေဖို့က အဓိကပါ "

သူကပြောလိုက်ပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ဒေါ်တင်မမ၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက် အဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့ပြီး လီးကိုစတင် ဖိဆောင့်သွင်းပေးလိုက်လေသည်။

"အား အင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကွဲပြီ ထင်တယ် … မောင်လေးရယ် ဖြေး ဖြေး မင်း … မင်းလီးက မတရားကြီးလွန်း လိုက်တာ ကွယ် … အ အင့် အိအိ … အား ဆောင့် …ဆောင့် ကောင်း ကောင်းတယ် … ထိတယ် အ … အရမ်းပဲ အိ အင့် ဟင့် "

"စွတ် ဗြိ ဗြစ် … ဖျစ် ပြွတ်… ဘုတ် ဗြွတ် … ဗလွတ် စွိ ဖွပ် … ဗွပ် "

လီးက သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာ ကွေးညွှတ်ပြီးမှ ဇွပ် ဖွပ် ဆိုပြီး ထောက်ကန်၍ ပြွတ်သိပ် ကြပ်ညှပ်စွာ ထိုးနစ်စိုက်ဝင်သွားရသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ တင်းကနဲဖြစ်ပြီး အတွင်းဖက်နံရံတွေ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်သွားရသလိုပင် ။

ဒါတောင်မှ သူမစောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲယိုနေပေလို့သာ တော်သေးသည် ဟုဆိုရမည်။ နို့ မဟုတ်လျှင် စောက်ပတ် စုတ်ပြတ်သတ်ပြီး ကွဲပြဲသွားမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းသူ အချိန်အနည်းငယ်ယူကာ စိမ်ပြေနပြေပင် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဖိသွင်းနေသည်။ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် စောက်ခေါင်းအဝလေးအား ချဲ့ချဲ့ပြီး အားစိုက်ကာ ဖိဖိသွင်းလိုက်ရာ လီးကြီး ဗြွတ် ဗွပ်ဇွတ် ဆိုပြီး ရုတ်တရက် ကျွံဝင်သွားသလိုခံစားရပြီး လီးအရင်းဆီကို မထင်မှတ်ဘဲရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။

"အား ပြန်ဆွဲမထုတ်နဲ့ …နေ … နေဦး မောင်လေး … အ ရှီး … "

ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမ သူမစောက်ပတ်ကို လက်လျှို၍ အစိထိပ်ကလေးကို ခပ်နာနာဖိဖိပွတ်ပစ်လိုက်တာကို တွေ့ရပါသည်။ သူမ အတော်ကလေး အီဆိမ့် သွားဟန်တူပေသည်။

"နာလားဟင် မမ နာရင်လျှော့ ပေးမယ် "

"အိုးး ခုမှတော့ မင်းလီး အရင်းစိုက်နေပါပြီကွယ် မမနို့ကိုသာ ညှစ်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးပေတော့ မောင်လေး ကြားလား "

"မမ ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား "

"အင်း လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းသာလိုး …လိုးပါဆိုနေမှ … ဟင်းးးး "

"ဘုတ် ဇွိ ဇွပ် … ဘုတ် ဖွတ်… ဘွတ် ဇွပ် … ဗွပ် ဘုတ် …ဖတ် ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် … ဘွပ် ဖွတ် ဘွတ် ဗလပ် လပ် ဗွပ် … "

"အင့် အိ အိယာ့ ဟိ အိ အင့် အင့် ဟင်း "

ဒေါ်တင်မမ အံကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။ လီးအဝင် ဘာကြမ်းသလဲမမေးနှင့် …သူ့ထက် ကြီးတဲ့လီး လိုးတာတောင် သူ့လောက် မနာဘူး လို့ပဲ ပြောရလေမလား … သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူ ကျိန်းစပ်ပြီး ဘယ်အချိန် ဂိတ်ဆုံးကို ရောက်ရှိသွားရသလဲဆိုတာကိုတောင်မှ မသိနိုင်တော့ပါပြီ။

"ကောင်းလား ကောင်းလား … ဟင် မမ "

"ကောင်းတယ် နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေတာပဲ မမစောက်ပတ်ကြီးတော့ မင်းလီးနဲ့ တွေ့တာ ပြဲရွဲကုန်ပြီထင်တာပဲ မောင်လေးရယ် "

မျိုးမင်းသူ စိတ်တွေ ပိုကြွလာရသည်။ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးနဲ့တွေ့တော့ စီးကြပ်နေကာ အပျိုစောက်ပတ်လိုးရသလိုဖြစ်နေတာမို့ လေးငါးဆယ်ချက်အားသွန်ဆောင့်ချလိုက် သူမနို့သီးနှစ်ခုကို လက်လျှိုုပြီး ဖျစ်နယ်လှိမ့်ဆွဲလိုက် နောက်အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်မံဖိလိုးပစ်လိုက် လုပ်လုပ်ပြီး ခွေးလိုးအားသန်သူပီပီ မနားစတမ်းပင် ခါးအားသန်သန်နှင့် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲလိုးပစ်လိုက်လေရာ နှစ်ယောက်သားအကောင်းကြီးကောင်းလာရပြီး ကာမပန်းတိုင်ဆီကို ရောက်လုမတတ်ဖြစ်လာခဲ့ရတော့သည်။

"မမ ပြီး … ချင်ပြီ လား "

"ပြီး … ပြီးတော့ မှာ … မောင် လေး ရော "

"ကျွန်တော်လည်း အရည်ထွက်ချင်လာပြီ … ကြမ်းကြမ်းဆောင့် မယ်နော် "

"အမယ်လေး နော် ပြောနေရသေးလား… ခုတောင် သူလိုးလို့ လူကဖြင့် အသက်တောင် ထွက်တော့မယ် တကတဲ … ဟွင်း … ကဲ လိုး … လိုးပါ မြန်မြန် … မြန်မြန်ဆောင့် … အင့် အိ အ … ကျွတ် ကျွတ် "

သူမလောဆော်မှုနှင့်အတူ မျိုးမင်းသူလည်းအဆက်မပြတ် ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်ရာက အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်မကဘဲ စောက်ရည်များကြောင့် လီးဝင်လီးထွက် အနည်းငယ်ချောမွေ့လာသည်နှင့်အမျှ ဆောင့်ချက်သွက်သွက် ထိမိ စီးပိုင်စွာဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးရင်းဆောင့်ရင်း အရင်ဦးစွာ သူမစောက်ရည်များတဖျစ်ဖျစ် ညှစ် ပန်းထွက်သွားရသလို မကြာမီမှာပဲ မျိုးမင်းသူလည်း သုက်မထိန်းနိုင် တော့ဘဲ လရည်တဗြစ်ဗြစ် သွန်ထုတ်ကာဖြင့် အနောက်ကနေ တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ကပ်ဖိ ညှောင့်လိုးရင်း တစ်ချီ ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ခဲ့ရတော့သည်။

"ကောင်းလိုက်တာ ငါ့ မောင်ရယ် ပူကနဲပူကနဲ လရည်တွေ ဒလဟောကြီးပဲကွာ "

ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမက ကြည်နူးမှု အပြည့်နှင့် ပြောလိုက်လေသည်။ မျိုးမင်းသူ သူမကိုယ်လုံးအိအိကို ဖက်၍ အနားယူလိုက်သည်။

"မမ ဖင် လိုးတာခံနိုင်လား "

"ခု မလိုးနဲ့ဦး စောက်ပတ်ထဲတောင် ခံလို့ မဝသေးဘူး နောက်နေ့ကျမှလိုး ပေါ့ "

ဒေါ်တင်မမက ပြောလိုက်သည်။ သူမရဲ့လက်များကမူ မျိုးမင်းသူ၏လီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်ပြု၍ ဆော့ကစားနေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ သူ့လီးက ခေါင်းထောင်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ပြန်ပြီ။

"ဟင်း တောင်ပဲတောင်နိုင်လွန်းတယ် လိုးပြီးတာဖြင့် မကြာသေးဘူး "

"ဒါက မမအကြိုက်ပဲမဟုတ်လား မမ လီးစုပ်ပေး ကျွန်တော် စောက်ပတ် မှုတ်ပေးမယ် "

"မှုတ်ပေးရင် ခံမှာပေါ့ မမစောက်ရည်ထွက်အောင် လုပ်ပေး "

"စိတ်ချ လုပ်ပေးမယ်လေ လာ ဒီနားကို လာ"

ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမ၏ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အား သူ့ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်စေပြီး မျိုးမင်းသူကအောက်မှနေ၍ ပက်လက်လှန်အိပ်ကာ သူမ၏ စောက်ရည်နှင့် လရည်များ ပေကျံနေသည့် စောက်ပတ်ကို မျက်နှာကြီးအပ်ပြီး လျှာနှင့်ယက် ပါးစပ်နှင့်အဆက်မပြတ် စုပ်နမ်းပေးလိုက် ပါသည်။

ဒေါ်တင်မမလည်းသူ့ မျက်နှာပေါ်တွင် ဖင်ခွထိုင်၍ နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်း (69 )ပုံစံအတိုင်း သူ့ခြေရင်းဖက်သို့ မျက်နှာမူပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိလီးကြီးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် ကုန်းစုပ်ပေးနေပါသည်။ ဒေါ်တင်မမရော သူပါ ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာကြပြန်သည်။

"အ မောင်လေး ယက် ယက်ပေး … စောက်စိလေးကို အသေအချာစုပ်ပေးပါနော် … မောင်လေး အင်း … ဟင်း … ဟင်းးး "

"မမ စောက်ရည်တွေ တအားထွက်လာပြီနော် ကျွန်တော်လက်နဲ့ လိုးပေးရမလား "

"ကောင်းတယ် လိုးပေး အရည်များများလိုက်မှ မင်းလီးကိုခံနိုင်မှာကွ လီးက မတရားကြီးတယ် "

ဒေါ်တင်မမပြောပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူမပါးစပ်ထဲသွင်း၍ သူမဦးခေါင်းကိုနှိမ့်လိုက် ကြွလိုက်လုပ်ကာ လီးကို ပါးစပ်နှင့်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ မျိုးမင်းသူလီးလည်း အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍လာရပြီး မှိုပွင့်သဏ္ဍာန်လီးဒစ်ကြီးအပြဲသားနှင့် လိုးဆောင့်ရန်အသင့် ဆိုသောအနေအထားကို ရောက်ရှိလာပါပြီ။

သူက ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လက်နှစ်ချောင်းပူးထည့်သွင်း၍ အဆက်မပြတ် ထိုးဆောင့်ပေး လိုက်သည်။ သူမစောက်ရည်များ ဒလဟောကျဆင်းလို့ လာကာ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူကမရပ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးမှ …

"မမ လိုးရအောင် နော် မမ အပေါ်ကနေမြင်းစီးထိုင် ထိုင်ပေးမလား "

ဒေါ်တင်မမ မငြင်းနိုင်တော့ပြီ။

"အေး ကောင်းသားပဲ မမက မင်းလို လီးကြီးကြီးနဲ့ ကောင်ကို အပေါ်ကနေ တစ်ခါမှတက်မလိုးဖူးသေးဘူး ဒီတစ်ကြိမ် လိုးကြည့်မယ်လေ "

သူမက ပြောလိုက်သည်။တကယ်တော့ ဒေါ်တင်မမ လီးဆိုလျှင် ကြီးတာမျိုးမှကြိုက်သူဖြစ်ပြီး လီးကြီးတဲ့ကောင်တွေနှင့်သာ ရွေးချယ်၍ စခန်းသွားတတ်သူတစ်ယောက်ပါ။ သူမယောက်ျား ဦးကိုကိုဇော်လည်း လီးကစံချိန်မီဖြစ်ပြီး ၇ လက်မခန့်ရှည်သူ ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားရှိစဉ်က နေ့တိုင်းလိုးဖြစ်ကြပေမယ့် သူက သူမထက်အသက်၂၀ လောက်ပိုကြီးပြီး အသက် ၆၀ ကျော် လူကြီးပိုင်း ဖြစ်နေသည့်အတွက် သာမန်လူလတ်ပိုင်းအရွယ်များလို သန်စွမ်းခြင်းမရှိတော့ဘဲ အမြဲမပြတ်ဆေးဝါးများဖေးကူနေရကာ ရေရှည်ကျတော့ ထင်သလောက် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါနိုင်တော့ပေ။

သူမယောက်ျားမှာ သုက်ဓာတ်များကုန်ခမ်း၍ အားပြတ်ကာ လေတွေဘာတွေဖြတ်ပြီး နောက်ဆုံး ကာမအတွက် သူ့ အသက်ကို ပါ ပေးလိုက်ရပေသည်။

ဒေါ်တင်မမမှာ အထက်တန်းလွှာဓလေ့အတိုင်း ယောက်ျားငယ်ငယ်ချောချောကလေးတွေ ရှာဖွေ၍ စားသောက်ပြန်တော့လည်း တကယ်တမ်းစိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်မလာခဲ့တာကြောင့် လက်လျှော့ရမလို ဖြစ်နေချိန်တွင် မျိုးမင်းသူနှင့်တွေ့ဆုံမိကြပြီး သူမလိုအင်ဆန္ဒများ အတိုင်းထက်အလွန် ပြည့်မြောက်ခဲ့ရသည် ဟုသာ ဆိုရချိမ့် မည်။

ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွကာ သူ့လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းနှစ်မြှုပ် ထည့်လိုက်ပြီး သူမကအပေါ်ကနေ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဖိထိုင်ဆောင့်ချကြည့်လိုက်သည်။သူ့လီးက စောစောတုန်းက တစ်ချီလိုးပြီးသွား၍ ထင်သလောက် အဝင်မခက်တော့ဘဲ သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို

 " ဗြွတ် ဇွပ် "

ဆိုပြီး မြွေတစ်ကောင်တွင်းဝင်သလို အထဲကို လျှောထိုးဝင်ရောက်သွားခဲ့ပါသည်။

"အား ဟုတ်ပြီ ဆောင့် ဆောင့်မမ ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာ "

မျိုးမင်းသူက ပြောသည်။

"မမလည်း ကောင်းတယ် မောင်လေး လီးက သားအိမ်တောင်ထောက်တယ် သိလား တစ်ချက်တစ်ချက် နင့်ကနဲ နင့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားတာပဲ ဟင်း ဟင်းး "

"ဇွတ် ဖွပ် … စွပ် ဇွပ် … ဖွပ် ဘွတ် … ဗ လွတ် ဘတ် ဘုတ် ပွပ် ဖွပ် "

ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် မြင်းစီးကောင်းကောင်းနှင့် အပေါ်စီးကနေ အသည်းအသန်ပင် လိုးဆောင့် ပေးနေလေသည်။ လီးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကို အပီအပြင် ပွတ်တိုက်မှု ပေးနေပေသည်။ သူမစောက်ရည်များ လျှံထွက်လာပြီး လိုးဆောင့်သံများက တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် ထွက်ပေါ်လာလျှက်ရှိပြီ။

"ကောင်း ကောင်းလား မောင်လေး မမလိုးပေးတာ ကြိုက်လား "

"ကြိုက်တယ် မမရဲ့ လရည်တောင်ထွက်ချင်လာပြီ "

"မမလည်း ပြီးလိုက်ချင်တယ် ဟင်း မောင် မောင်လေး ကော့ ကော့ ပေး လီးကို အောက်ကနေ ဆောင့်လိုး ပေးစမ်းပါ ကဲ … ကဲ ဟယ် … ကဲ အင့် … အင့် "

သူမတင်ပဆုံအိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်ကိုင်ပြီး မျိုးမင်းသူကော့ညှောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ခါးအားကိုသုံးပြီး အဆက်မပြတ်တဇွပ်ဇွပ် ဆောင့်လိုးပေးခြင်းမို့ ဒေါ်တင်မမအနေနှင့် စောစီးစွာ ခရီးရောက်သွားရကာ များမကြာမီ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်များ တပွက်ပွက်ထွက်အံကျလာတာကို တွေ့ရပါသည်။

"အား ဟား …ကောင်းလိုက်တာ… ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ မောင်လေးရယ် "

သူမက တော်တော်လေးမောသွားဟန်တူသည်။

မျိုးမင်းသူလည်း လီးက ဆတ်တငံ့ငံ့လိုးချင်နေတာမို့ ဒေါ်တင်မမ၏ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ လှေကြီးထိုး ပက်လက်မှောက်ခုံပုံစံအတိုင်း သူမ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကား၍ သူ့ လီးကို ဒေါ်တင်မမ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးအရင်းတဆုံးအထိ တရှိန်ထိုးပင် ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြီး အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် မနားစတမ်းပင် အပြတ်လိုးပေးလိုက်လေရာ …

သူ့ လီးချောင်းလည်း ပူကနဲ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး လရည်များက ဒေါ်တင်မမ၏ စောက်ခေါင်းထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ပန်းဝင်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။နှစ်ယောက်သား ခေတ္တမှိန်းနေလိုက်ကြပြီး အောက်ထပ်ဆင်းကာ အိမ်ဖော်ကရင်မလေးပြင်ဆင်ပေးသော နေ့လည်စာကို စားသောက်လိုက်ကြလျှက် အိပ်ခန်းမှာ ပြန်လည်အနားယူလိုက်ကြသည်။

မျိုးမင်းသူ နေ့လည်ခင်း တစ်ရေးတစ်မောအိပ်စက်ချိန်ပင် မရပါချေ။တဏှာထန်သော ဒေါ်တင်မမ၏အလိုကျ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်စအိုကိုတစ်ချီ လိုးပေးလိုက်ရ သေးသည်။ ဖင်အလိုးခံချိန်မှာ ဒေါ်တင်မမက ဖင်ကိုတံတွေးမဆွတ်ခိုင်းဘဲ သူမအသင့်ဆောင်ထားသည့် ကေဝိုင်ဂျယ်လီဘူးကိုယူ၍ မျိုးမင်းသူလီးနှင့် သူမ၏စအိုဝ တစ်လျှောက်တို့ ကို ရွှဲနေအောင်သုတ်လိမ်းပြီးမှ သူမစိတ်ကြိုက် ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံသည်။

မျိုးမင်းသူလည်း အနောက်ပေါက်ဖြစ်သောဖင်ကို ဖွင့်ခွင့်ရလိုက်တာမို့ ကျဉ်းမြောင်းသောစအိုပေါက်ကလေးကို သူ့လီးကြီးဖြင့် မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆော်ပြီး ဒေါ်တင်မမလည်း သူ့ကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏ ဖင်စအိုမှာ အနည်းငယ်စုတ်ပြဲကာ သွေးထွက်အောင် ခံလိုက်ရလေသည်။

နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာ မျိုးမင်းသူ အလုပ်ကိစ္စနှင့် သင်္ဘောသားရုံးဖက်ကို ထွက်သွားတော့ ဒေါ်တင်မမက တစ်နေရာကို တယ်လီဖုန်းဆက်ကာ စကားပြောဆိုနေကြသည်။

"…… …… "

"…… …… "

" …… …… မမစိမ်း လာမှာလား … ကျွန်မကိုယ်တိုင် လာခဲ့ရမလား ပြောပါ "

"မမ ခုပဲ ထွက်လာပါ့မယ် ညီမရယ် အိမ်ကနေပဲ စောင့်နေလိုက်ပါ "

"ဒါဖြင့်လည်း ပြီးရော .… ဒါပဲနော် မမ စိမ်း ကျွန်မဖုန်းချလိုက်တော့ မယ် "

"အင်း အင်း "

ဒေါ်တင်မမမျက်နှာမှာ အလိုကျဟန်နှင့် ပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်နေပေသည်။နောက် တစ်နာရီခန့် အကြာမှာ …ဒေါ်တင်မမ အိမ်ရှေ့သို့ ကားတစ်စီးဆိုက်ရောက်လာခဲ့ပြီး သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ဝတ်ကောင်းစားလှ ဆင်မြန်းထားသော လုံးကြီးပေါက်လှအမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် ဆင်းသက်လာသည်။

သူမက ကားဒရိုင်ဘာဖြစ်သူကို တစ်စုံတစ်ရာပြောဆိုမှာကြားနေပြီး ခဏအကြာမှာ ကားလေးက ဝေါကနဲ ပြန်လည်မောင်းထွက်သွားပါသည်။အမျိုးသမီးကြီးက ခြံဝင်းထဲလှမ်းဝင်လာသည်။ဒေါ်တင်မမက အောက်ထပ်ဆင်းလာပြီး ကိုယ်တိုင်တံခါးဖွင့်၍ ဆီးကြိုနေသည်။

"လာ မမစိမ်း အတော်ပဲ ကျွန်မ မျှော်နေတာ "

"လာမှာပေါ့ ညီမရယ် ဒါမျိုးဆိုတာက … …"

နှစ်ယောက်သား တခိခိတခစ်ခစ်ကြိတ်ရယ်ကာ တစ်ယောက်ပုခုံးတစ်ယောက်ဖက်၍ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာကြပါသည်။

အမျိုးသမီးကြီမှာ ဒေါ်တင်မမ၏မိတ်ဆွေရင်းခြာတစ်ဦးဖြစ်သူ ရွှေရည်ဦး အလှကုန်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းပိုင်ရှင် ဒေါ်ရီရီစိမ်းပင် ဖြစ်သည်။သူမ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစံရွှေမောင်မှာလည်း ဒိတ်ဒိတ်ကြဲလုပ်ငန်းရှင် သူဋ္ဌေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လင်ရောမယားပါ တစ်ယောက် ကွယ်ရာမှာတစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းတွေတစ်ပုံတစ်ပင်နှင့် ခြေရှုပ်လေ့ရှိကြသူတွေ ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီခုံပေါ်မှာ ထိုင်၍ ထွေရာလေးပါး တွေ့ကြုံခဲ့သမျှ ယောက်ျားသနာတွေ အကြောင်း ရယ်သွမ်းသွေးကာ ပြောဆိုနေကြရင်း ဒေါ်တင်မမက သူမနှင့် မျိုးမင်းသူတို့၏ အိပ်ယာဝင်အချစ်ဇာတ်လမ်းကို စီကာပတ်ကုံး တစ်ဖွဲ့တစ်နွဲ့ပြောပြလေရာ ဒေါ်ရီရီစိမ်းမှာ မစားရ ဝခမန်းဆိုသလို လိင်စိတ်များ တအုံနွေးနွေး ထကြွဖြစ်ပေါ်လာရလျှက် ဒေါ်တင်မမ တင်စားညွှန်းဆိုလွန်းသည့် မျိုးမင်းသူဆိုတဲ့ချာတိတ်ကို တွေ့လို မြင်လိုဇောက ပြင်းပြထက်သန်လာခဲ့ရလေသည်။

"အပေါ် သွားကြရအောင် ညီမရယ် "

"ဘာလဲ မမစိမ်းက ဟိုဟာ ဖြစ်လာလို့ လား ဟင်း ဟင်း "

"အို သူပဲ မထ ထအောင် ဆွပြီးတော့ များ ဟွန်း "

အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီရောက်တော့ …

ဒေါ်တင်မမရော သူမပါ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ယှဉ်တွဲထိုင်လိုက်ကြရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်၍ နမ်းစုပ်လိုက်ကြရာက နှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်သို့ တဖြည်းဖြည်း လဲပြိုကျသွားခဲ့ရလေတော့သည်။

မျိုးမင်းသူက မနေ့ကလိုပင် နေ့ခင်း ၁နာရီကျော်လောက်ကျမှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာသည်။အိမ်အောက်ထပ်မှာ ဒေါ်တင်မမကိုမတွေ့တာကြောင့် အိမ်ဖော်ကရင်မလေး နော်ပိုးပိုး ကိုမေးတော့ အပေါ်ထပ်မှာ ဟုဆိုသဖြင့် အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီသို့ တက်လာခဲ့သည်။

အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်၍ ဝင်လိုက်တော့ သူ မျက်လုံးမျက်ဆန်ပြူးသွားခဲ့ရသည်။ ဒေါ်တင်မမနှင့် အဖော်အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် သူတို့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာကျင်းကာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေကြလျှက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်အပေါ်ကိုတစ်ယောက် ထပ်မှောက်အိပ်၍ ရင်ချင်းအပ်ကာ ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်အချင်းချင်း ထိတွေ့ပွတ်သပ်နှူးဆွနေကြတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရပေသည်။

"အင့် ဟင်း ဟင်း မ မ "

"ညီမ ရယ် အင်း အင့် အိ အ ဟင့် ဟင့် "

ဒေါ်တင်မမ လက်တစ်ဖက်က အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားသို့ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်အုံကို နှိုက်ပေးဆွပေးနေသလို အမျိုးသမီးကြီး၏လက်ချောင်းများကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ကလေးထဲကို ပွတ်ဟယ်ဆွဟယ် ဖြင့် ထိုးနှိုက်ကာ ကလိပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်သား အရှိန်တော်တော်ကလေးရနေသလို ထင်မှတ်ရလေသည်။

ရုတ်တရက် ဒေါ်တင်မမ၏ မျက်လုံးအကြည့်များက အိပ်ခန်းဝဆီရောက်ရှိလာပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ရပ်ကြည့်နေသော မျိုးမင်းသူကို မြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် …

"အို မောင် မောင်လေး … "

"… မင်း … ရောက်လာပြီကိုး … "

ဆိုပြီး အိပ်နေရာက လူးလဲထလိုက်ကာ

"ဝင်ခဲ့ လေ မောင်လေး "

သူ့ကို အသာ လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ရာ … မျိုးမင်းသူလည်း ခပ်တည်တည်ပင် သူတို့နှစ်ယောက်ထံကို လျှောက်ဝင်သွားလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မမရော ဒေါ်ရီရီစိမ်းပါ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်းပင် ရှိနေကြသေးသည်။ဒေါ်တင်မမက မျိုးမင်းသူကို သူမတို့နှစ်ဦးအကြားမှာဝင်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး မျိုးမင်းသူကို ဒေါ်ရီရီစိမ်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။

"မောင်လေး ဒီကမမ နာမည် က ရီရီစိမ်း …တဲ့ … မ မစိမ်းလို့ ခေါ်ပေါ့ … မမရဲ့ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေဆိုပါတော့ကွယ် ဘယ်လောက်ရင်းနှီးတယ်ဆိုတာ မင်းအမြင်ပဲ ဟင်းဟင်း "

ဆိုပြီး ဒေါ်ရီရီစိမ်းဖက်ကိုလှည့်ကာ

"မမစိမ်း ဒီမှာ ကျွန်မပြောတဲ့ မောင် လေး … မျိုးမင်းသူ ကဲ မောင်လေး "

မျိုးမင်းသူအား မောင်လေးဟုခေါ်လိုက်ရာက …

"ဒီနား ခဏရပ်စမ်းပါဦး မင်း မမစိမ်းက … မမပြောလို့ မောင်လေးကို အရမ်းတွေ့ချင်နေတာ "

ဒေါ်တင်မမ အဓိပ္ပါယ်ပါပါပြောရင်း သူ့ခါးမှ ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ခေါင်းဆီလက်ရောက်သွားပြီး ခါးပတ်ကိုလျှော့ချွတ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုပါ ဆွဲချပေးလိုက်သည်။မျိုးမင်းသူလည်း ကမ္ဘာပတ်လာသူပီပီ ဒီလောက်ကလေးတော့ဖြင့် အထာနပ်၍ နေပေပြီ။ ဒေါ်တင်မမ၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ကိုယ်လုံးကိုရော သူမနဘေးမှာထိုင်နေသည့် မမစိမ်း ခေါ် ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏ ကိုယ်လုံးအိအိ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီ တစိမ့်စိမ့် စူးစူးရဲရဲလေး ငေးစိုက်ကြည့်ကာဖြင့် … ။

အထူးသဖြင့် သူယခုမှ မြင်တွေ့ဖူးသည့် မမစိမ်း၏ မို့မောက်ကြွနေသော ရင်သားဆိုင်ထွားထွားကြီးနှစ်မြွှာနှင့် အဆီပြင်အနည်းငယ် ရှိသည်မှအပ ပြေပြစ်ညီညာလျက်ရှိသေးသည့် ဝမ်းဗိုက်သားပြင် တင်ပဆုံကားကားအိအိ နှစ်ဖက်နှင့်တကွ ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ အမွှေးအမြင် ထူထပ်နက်မှောင်စွာဝန်းရံလို့နေသော စောက်ဖုတ် ဖောင်းရွရွ မုန့်ပေါင်းကြီးကို အားမနာစတမ်း သိမ်းကျုံးကြည့်ကာ ဘောင်းဘီအောက်မှလီးက တောင်ချင်ချင်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

ထိုအခိုက်မှာ ဒေါ်တင်မမကလည်း အချိန်ကိုက်ပင် သူ့လီးကြီးအားအတွင်းခံအောက်မှ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည် ဖြစ်ရာ နဂိုကမှတောင်ချင်နေရသည့်အထဲ မိန်းမသားတစ်ယောက်၏ လက်ဆိပ်မိပြီး သူ့လီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာသဖြင့် ဒေါ်တင်မမရော ဒေါ်ရီရီစိမ်းပါ ပါးစပ်က "ဟင် " "ဟယ် " ကနဲအမေဋိတ်သံကလေးများ လွင့်စင်ထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။

"ကြည့်စမ်း မမ စိမ်း ဟင်းဟင်း တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး အားရပါးရဆွဲထားတာတောင် သူ့ဟာကြီးက တောင်နေတုန်း …ဟင်း …မမ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ လေ … နော် "

"ဟုတ်ပါရဲ့ ညီမ ရယ် ကျန်းမာရေး ကောင်းလွန်း … နေ လိုက်တာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

မမစိမ်း အသာထလာသည်။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ဆိုတာတောင် သတိမရနိုင်စွာဖြင့် မျိုးမင်းသူလီးဒစ်လုံးကြီးအား သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ကိုင်ဆ ကြည့်လိုက်လေသည်။ လီးဒစ်လုံးကြီးက အစွမ်းကုန် ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးလို ထိပ်ကားကြီးဖြစ်ပြီး သူမတွေ့ဖူးသည့် လီးတွေထက်တောင်မှ အလေးချိန် ပိုစီးနေသလို ထင်ရသည်။ လီးချောင်း၏ သိပ်သည်းဆကလည်း ကြီးမားလွန်းလှသည်။

"နည်းတဲ့ လီးမှ မဟုတ်တာဘဲ ဆေးထိုးထားတာလား မောင်လေး "

"မထိုးပါဘူး နဂိုအတိုင်းပါ မမစိမ်း "

မျိုးမင်းသူ ပြန်ပြောပြီး သူမနို့အုံအိအိလုံးလုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် အသာစမ်းကိုင်သည်။ သူမ၏နို့ကြီးများမှာ အခြား အသက်ခပ်ကြီးကြီးမိန်းမတွေလို ပျော့တွဲကျမနေဘဲ မို့မောက်တင်းကြွနေကြဆဲပင် ဖြစ်ကာ နို့သီးခဲကလေးနှစ်ခုမှာ နီညိုရောင်သမ်းကာနေကြသည်။

"အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

ဟု ဒေါ်ရီရီစိမ်းက ခပ်ညုညုကလေးရယ်မောလိုက်ရင်း

"နို့စို့ မှာလား မောင်လေး "

ဆိုပြီး …

"မမ စိမ်းတို့ က ပေါ်တင်ပဲနော် အထာကိုင်တဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး အထာကိုင်ရတာ ဝါသနာလည်းမပါဘူး ကြိုက်ရင်ကြိုက်တယ် ဘွင်းဘွင်းပါပဲ မယုံရင် ဒီက ညီမလေး မေးကြည့် "

"ဟုတ်တယ် ငါ့မောင် ရေ "

ဒေါ်တင်မမက ဝင်ရောက်ထောက်ခံသည်။

"ဒါတွေက မမရဲ့စနက်ပဲဆိုပါတော့ မောင်လေး အစားကောင်းစားရရင် ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း မစားတတ် သလိုပေါ့ ကိုယ့်အချင်းချင်းပြန်ပြီး ဝေငှတဲ့ သဘောပါကွယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ မမစိမ်းဆိုတာက မမရဲ့အတွင်းစည်းထဲကလူ မို့လို့ပါ "

"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ် ခုလို မမတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ဆုံခွင့်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် ကံကောင်းလှသလို အတိုင်းထက်အလွန် ဝမ်းသာကျေနပ်မိတယ် မမတို့ လိုချင်တဲ့ ပုံစံသာပြောပါ "

"အိုးး ဒီလိုမှပေါ့ မောင်လေး ရ ယ် … ဟင်း ဟင်း… ဟင်း ခစ်ခစ် ခစ် "

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာဖြင့် ကျေနပ်ပီတီဖြာဝေလို့ သွားတာကို တွေ့ရလေသည်။

"လာ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပါ မောင်လေး "

"ဟုတ်ကဲ့ ပါ မမ အ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

မျိုးမင်းသူ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာတော့ မမနှစ်ယောက်ကဝန်းရံလို့ နေကြလျှက် … မမဒေါ်တင်မမရယ် မမဒေါ်ရီရီစိမ်း ( မမစိမ်း ) ရယ် … ။ ဒီပွဲကလေးက အတော်ကို ကြည့်ကောင်းမည့် ပွဲပါပေ။

မျိုးမင်းသူ ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏နို့အုံထွားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်အားပါးတရချေနယ်၍ စို့ပေးနေသည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်း ကိုယ်လုံးကလေးကော့ကြွ၍ တက်လာပြီး အင့်အင်း ဟူ၍ ညည်းညူရင်း မျိုးမင်းသူကို ကလေးတစ်ယောက်အား ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်သလို တယုတယပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။

ဒေါ်တင်မမကမူ သူ့လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းအမှတ်ဖြင့် စုပ်ကာယက်ကာ နှူးဆွပေးနေလျှက်။ သူမအလှည့်ပြီးတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏ အလှည့် ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်း မျိုးမင်းသူ၏ခြေရင်းဖက်ကို လျှောဆင်းသွားလိုက်ကာ သူ့လီးကို တစ်လှည့် စုပ်ယူလိုက်ပြန်ပါသည်။ 

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လီးစုပ်ပုံချင်းက တူညီသည်။လီးဒစ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း မျှင်းစုပ်ပေးပြီး လီးကိုယ်ထည်ကို လျှာဖြင့်ယက်ကာယက်ကာ ပေးလျှက် နောက်မှ လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခံတွင်းထဲသို့ ထောက်မိအောင်ပြုလုပ်၍ လီးထိပ်မှသည် လီးအရင်းတိုင်အောင် တပွပ်ပွပ် စုပ်ဆွဲယူလိုက်ကာ ခေါင်းကိုနှိမ့်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နှင့် အချက်သုံးလေးဆယ် ပါးစပ်ထဲလီးထည့် လိုးသည့်နှယ် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာပေးလိုက်ခြင်းပဲဖြစ်သည်။မျိုးမင်းသူ အတော်ကလေး ကောင်းသွားခဲ့ရသည်။

"လိုးကြစို့ မမ စိမ်းရယ် "

ဒေါ်တင်မမ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ လျှက်ရှိရာက မျိုးမင်းသူက သူ့ မမစိမ်းကို ပြောလိုက်ပါသည်။ဒေါ်ရီရီစိမ်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ယောက်ျားတော်တော်များများနှင့်တွေ့ဆုံဖူးသည့်တိုင်အောင် ပင်ကိုယ်အလှမပျက်ယွင်းသေးသည့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးက ကောက်ကွေးရှုပ်ထွေးနေသော အမွှေးအမြင်တွေအကြားကနေ လိုးချင်စဖွယ် ဖောင်းကြွမို့မောက်လျှက်ရှိတာကို တွေ့မြင်နေရကာ ကုန်းရုန်းထနေသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပေသည်။

မျိုးမင်းသူအဖို့ သူ့ဝတ္တရား ရှိသည့်အတိုင်း စောက်ပတ်မလိုးခင် လျှာနှင့်ယက်ဆိုသည့်မူကို ပထမဆုံးအကြိမ် ချိုးဖောက်လိုက်မိပါသည်။ ဒါကလည်း အမျိုးသမီးချောကြီးနှစ်ယောက်၏ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်လှသော အစုပ်အမှုတ်များကြောင့် လီးချောင်းတင်းသည့်ဒဏ်ကို သည်းညည်းမခံနိုင်တော့သဖြင့် စောစီးစွာ သုက်ထွက်မှာကို ကြောက်ပြီး မမစိမ်းကို ဘာဂျာမကိုင်ဘဲ အစိမ်းအတိုင်းလိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။

ဤသည်ကို ကာမစပ်ယှက်မှုအရာမှာ အံတိုနေပြီဖြစ်သည့် အမျိုးသမီးချောကြီး နှစ်ယောက်ကလည်း နားလည်နေပါသည်။ ပြီးတော့ သူမတို့ကိုယ်တိုင်မှာလည်း စစ်မရောက်ခင်ကတည်းက ကြိုတင်၍ မြားပြင်ထားခဲ့ကြသူတွေမို့ သူမတို့ ၏ စောက်ပတ်အသီးသီးမှာ စောက်ရည်များလိုက်ပြီး ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်၏ ဖိုအင်္ဂါကြီးကို ထည့်သွင်းဖို့ရန်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်လို့နေပါချေပြီ။

"လိုးပါ မောင်လေး မမ မင်းကို အလိုးခံဖို့ ဒီအိမ်ကိုရောက်လာခဲ့တာပါ တစ်ချီပြီးရင်သာ မမစောက်ပတ်ကို ပြန်ယက်ပေး ကြားရဲ့လား မောင်လေး "

မျိုးမင်းသူ ခေါင်းအသာညိတ်၍

"ဟုတ်ကဲ့ မမ "

ဟုဆိုပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာအကျအန နေရာဝင်ယူ၍ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လဒစ်ထိပ်ဖြင့် စတင်ဖိနှိမ့် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါလေသည်။

လီးကြီးက တဝက်လောက်အထိ သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ ဗွတ် ဇွပ် ကနဲ စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားသည်။ သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများတင်း ကနဲဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်း သပ်လျှိုသွင်းလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း အ ကနဲလန့်ဖျပ်၍ တွန့်တက်သွားသည်။သူ့နှုတ်ခမ်းကိုသူ တင်းတင်းဖိကိုက်ချလိုက်တာကို မျိုးမင်းသူမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရလေသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က မျိုးမင်းသူ၏လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို လာရောက် ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်လာသည်။

"နာလား ဟင် မမ "

သူကကြင်နာဟန်အပြည့်နှင့် မေးလိုက်တော့ မမစိမ်းက

"ရတယ် မောင်လေး အဆုံးထိရောက် အောင်သာ ဆောင့်ပါ မမအောင့်ခံပါ့မယ် "

မျိုးမင်းသူ သူ့လီးငပဲကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဖိကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း အခေါင်းကလေးထဲကို နစ်မြုပ် စိုက်ဝင်သွားပြန်သည်။ စောက်ပတ်က အပျိုမလေး၏စောက်ပတ်ကို ပါကင်အဖွင့်ခံရသည့်အလား ပိုပြီးတင်းကနဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် …

လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ဆင့်ဆင့်ပြီး ဖိလိုးချလိုက်တော့ လီးက သူမအတွင်းထဲမှ အရာတစ်ခုနှင့် ထိတိုက်မိသလို ဒုတ်ကနဲ ရှေ့မတိုးနိုင်တော့ဘဲ ရပ်တန့်သွားသည်။ မျိုးမင်းသူ ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးက စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို အဆုံးထိတိုင် ဝင်ရောက်သွားခဲ့ချေပြီ။ သူ့လီးနှင့်သူမ၏ဆီးခုံကြီးမှာ တစ်သားတည်း ကပ်မတတ်ဖြစ်နေကာ လီးအရင်းရှိသူ၏လမွေးကောက်ကောက်များနှင့် မမစိမ်း၏စောက်ပတ်မွှေးတို့အကြားမှာ စောက်ရည်ပွက်ကလေးတချို့ ပလုံစီ၍ ထွက်ပေါ်လာသည့်အဖြစ်ကို မြင်လိုက်ရ၍ မျိုးမင်းသူ ကြိတ်ပြုံးမိသွား၏။

ဒေါ်တင်မမကလည်း ပါးနပ်သည်။ မျိုးမင်းသူ လီးအဝင်ကိုစောင့်ပြီး ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ချေနယ်ပေလိုက်ကာ နို့သီးနှစ်ခုကို ပါးစပ်ဖြင့် ပြွတ် ပြွတ်ဆိုပြီး ခပ်နာနာကလေး စုပ်ဆွဲပေးလိုက် လေတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း တစ်ကိုယ်လုံး အပေါ်ကိုကော့ပျံကာ မြောက်ကြွတက်လာခဲ့ရပြီး …

"အ အား လိုးလိုး လိုးတော့ မောင်လေးရေ …မမ စိမ်းမရတော့ဘူး ဆောင့် ဖိဆောင့်ပေး လီးတဆုံးဝင်အောင်သာ သဘောရှိ လိုးပေတော့ လိုး တအားလိုးပေးစမ်းပါ "

ဆိုပြီး သူမကလောဆော်လာတာမို့ မျိုးမင်းသူ ခပ်သွက်သွက်ပင် လီးကို ဖိဆောင့်ချလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် တစ်ခါပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် ခါးအားသန်သန် ဇယ်ဆက်သလို အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်ရာ ဒေါ်ရီရီစိမ်းစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်ပိုထွက်လာခဲ့ရပြီး သူမကိုယ်တိုင်အောက်မှနေ၍ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကော့၍ ကော့၍ သူ့ဆောင့်ချက်ကိုလိုက်ပြီး ပင့်ဆောင့်ညှောင့်လိုး ပေးလာတာကို တွေ့လိုက်ရလေတော့၏။

"ကောင်းလား မမ "

"အ အ ကောင်း တယ် ဆောင့် ဆောင့် ဟင်းဟင်း "

"ဘွတ် စွတ် ဇွပ် ဘွတ် ဗလပ် စွပ် ဇွပ် "

လီးဝင်သံ ထွက်သံကြမ်းလာသည်။အထိအတွေ့အရသာလည်း ပိုရှိလာရသည်။စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ် ဖွပ် ဖြစ်ပေါ်လာသည်နှင့်အမျှ အရှိန်တက်သထက်တက်လာရပြီး မမစိမ်းတစ်ယောက် အော်ညည်းလေလေ မျိုးမင်းသူဖိဆောင့်ချလေလေဖြစ်ကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲတိုးဝင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း စောက်ပတ်အတွင်းရှိသားအိမ်ထဲသို့ ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိတိုက်ရိုက်ခတ်မိကြပြီး မမစိမ်း အီဆိမ့်နေအောင် ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရလျှက် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် ငှက်ဖျားတက်သလို ကတုန်ကရီလေး ဖြစ်လာရလေသည်။

"မြန်မြန်ဆောင့် အ ထိ ထိတယ် မောင် မျိုး မင်း လီးကြီး ကောင်းလိုက်တာကွယ် အထဲကို ထောက်ထောက် သွားတာပဲ လီးက ကြီးလိုက်ကြပ်လိုက်တာလည်း လွန်ရောပဲ ဟင်း ဟင်း "

မျိုးမင်းသူ အားကြိုးမာန်တက် ဆက်ဆောင့်နေသည်။ လိုးသည့်အရှိန်ကလေးနည်းနည်းရလာပြီမို့ တဗွပ်ဗွပ်နှင့်လီးဝင်သံကပိုမို ကျယ်လောင်လာပြီး မျိုးမင်းသူလီးကအဝင်အထွက် သွက်သွက်မြန်မြန် စခန်းသွားနေရင်း နှစ်ယောက်သား အသွေးအသားတွေဆူပွက်လာခဲ့သည့်အလျှောက် လိုးဆောင့်သံ တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ်နှင့် လီးနှင့်စောက်ပတ်ထိချက်ပြင်းစွာ တက်သုတ်နှင်လာခဲ့ကြကာ …

နောက်ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ တိုင်ပင်ထားသလိုပင် စောက်ရည်နှင့်လရည်များ တစ်ချိန်တည်း တပြိုင်တည်း ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် ပန်းထွက်လာကြပြီး နှစ်ယောက်သားတုန်တခိုက်ခိုက်နှင့်ပင် ကိစ္စပြီးသည့်အဖြစ်ကို ရောက်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။

"အူး ဟူးး ကောင်းလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် ဟင်းးး ဟင်းးး "

ဒေါ်ရီရီစိမ်းတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူကို ဖက်၍ နမ်း၍ မဆုံးတော့ချေ။ သူလီးချွတ်မည်ပြုတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်းက

"မချွတ်နဲ့ စိမ်ထားဦးကွာ မောင်လေး "

ဆိုပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်စည်းစိမ်ယူနေလိုက်သေးသည်။

ဒေါ်တင်မမက သူ့အတွက်ပြင်ဆင်သည့်အနေနှင့် မျိုးမင်းသူလီးပြန်တောင်လာအောင် အောက်ကနေ အပြတ်စုပ်ပေးနေချိန်မှာ မမစိမ်းတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူမျက်နှာပေါ်မှာဖင်ခွထိုင်ရင်း မျိုးမင်းသူ စောက်ပတ် ယက်ပေးတာကို အပီအပြင်ဇိမ်တွေ့နေလေသည်။ မျိုးမင်းသူက စောက်ပတ်ယက်ရုံသာမကဘဲ သူမဖင်ပေါက်ကိုပါ လျှာထိုးယက်လိုက် လက်နှင့် ဖင်ပေါက်ချဲ့ထွင်ကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် လုပ်နေလေရာ မမစိမ်းတစ်ယောက် သည်းခြေ အခိုက်ကြီး ခိုက်လျှက်ရှိနေချေပြီ။

ဒေါ်တင်မမက သူ့လီးပေါ်ကို တက်ထိုင်၍ လိုးသည်။ မမစိမ်းကလည်း မျိုးမင်းသူ အာညောင်းအောင် စောက်ပတ်ယက်ပေး နေတာကိုခံယူရင်း နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်၍ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် တစ်ယောက်နို့တစ်ယောက်ဆွဲလိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စောက်စိ ဖျစ်ချေပေးလိုက်လုပ်၍ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့်ပင် စောက်ရည်တွေ သုံးချီ လေးချီစီလောက် ထွက်ထွက်ကျလာခဲ့ရလေသည်။

မျိုးမင်းသူ လီးက တစ်ချီထက်တစ်ချီသန်မာနေဆဲဖြစ်ကာ အံ့သြလောက်စရာကောင်းအောင် တစ်ချက်ကလေးမှ ပျော့ကျသွားခြင်းမရှိဘဲ တောင်မတ်နေတာကိုတွေ့ရတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး အောချသွားရသည်။

အမှန်က မြို့ထဲကနေအိမ်ပြန်ရောက်လျှင် ဒေါ်တင်မမကို အပီဆွဲမည်ဟူသောအကြံနှင့် မျိုးမင်းသူတစ်ယောက် ဗီယာဂရာကဲ့သို့သော ကာမစွမ်းဆောင်ရည် အားတိုးမြှင့်စေသည့်ဆေးတစ်မျိုးကို ကြိုတင် မှီဝဲသောက်သုံးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်ရာ ယခုလို မာကြောမှုမရပ်ဘဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲ၍ လိုးဆောင့်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာ ဤအဖြစ်ကိုမရိပ်စားမိကြဘဲ မျိုးမင်းသူကို သူရဲကောင်းတစ်ယောက်အလား ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်ကာ အထင်ကြီးနေကြလေသည်။

ဒေါ်တင်မမရော သူပါလီးကြီးပူထူကုန်သည်အထိလိုးဆောင့်လိုက်ကြပြီး ဒေါ်တင်မမ စောက်ရည်များ ယိုဖိတ်ထွက်ကျ၍ ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်းမသိ ပြီးချင်တိုင်းပြီးသွားခဲ့ရကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ပြန်ဆင်း လိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ပတ်မှာ သူ့လီးဒစ်ကြီးထွက်ဝင်လှုပ်ရှားမှု ဒဏ်ကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးမှာ ပြဲလန်၍နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဒီတစ်ချီ မမစိမ်းကိုဖင်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည့်အတိုင်း မျိုးမင်းသူက သူမ၏ဖင်ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ရာက ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အရင်ဦးစွာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက် ပါသည်။ သူမစောက်ရည်တဒီးဒီးကျပြီး အရှိန်ကလေးနည်းနည်း ရလာတော့မှ မျိုးမင်းသူ သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို စိုက်သွင်းကာ ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။

"အား ငါ့မောင် ရက်စက်လိုက်တာ နော် … မင်း ကိုယ့် မမကိုကိုယ် ဒီလိုပဲ လုပ်ရသလား "

"နာသွား လို့ လား မမ စိမ်းရဲ့ "

"အင့် ရ ရပါတယ် မပြောမဆိုနဲ့ မင်းက ဖင်လိုးလိုက်တာကိုး … လူကိုလန့်သွားတာပဲ မောင်လေးရယ် ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးချင်း …ဆောင့်ပေး အင့် အင့် အင်း "

သူ့လီးက သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲကို မယုံနိုင်စရာကောင်းအောင် အဝင်အထွက်ကောင်းစွာပြုလုပ်နိုင်နေသည်။

"မမ အရင်က ဖင်ခံဖူးတယ်နဲ့ တူတယ် "

"တခါတလေ မှပါ မောင်လေးရယ် လူတိုင်းတော့ ဘယ်ခံပါ့မလဲ "

"မမ အမျိုးသားရော ဖင်ချတာပဲလား "

"ဟင့်အင်း သူက ဒါမျိုးတော့ မလုပ်ဘူး အဲ စောက်ပတ်လိုးရမယ် ဆိုလို့ကတော့ လမ်းဘေးကဟာတောင် ရှောင်တာ မဟုတ်ဘူး အကုန်လိုးပစ်တာချည့်ပဲ ဟင်းဟင်း "

"ဟင်း ကြောက်စရာကြီးပါလား မမရဲ့"

သူမအာရုံကိုပြောင်းသည့်အနေနှင့် စကားများပြောဆိုပြီး တစ်ဖက်ကလည်း ဖင်ထဲကို အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေလေသည်။ ဒေါ်တင်မမက အနည်းငယ် လက်ပန်းကျခဲ့ပြီမို့ ကုတင်မှာအသာမှိန်းရင်း ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေသည်။ သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်ခွဆုံရှိ သူမ၏စောက်ပတ်ကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပွတ်သပ်၍ နေတာကို တွေ့ရလေသည်။

နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ မျိုးမင်းသူလီးက အပြတ်တင်းမာလာပြီး မမစိမ်းကို မသက်ညှာနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကြီးကို တဖုတ်ဖုတ် တဘတ်ဘတ် ဗွပ် ပွပ် ဇွပ် ကနဲအသံထွက်အောင်ပင် မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်ဆောင့်လိုး ချလိုက်လေရာ သူ့လီးလည်း ပူထူ၍ကျိန်းသွားရပြီး လရည်တွေကို မမစိမ်း၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဒလဟောပင် သွန်ထုတ်ပစ်လိုက်ရလေသည်။

ဒေါ်ရီရီစိမ်းလည်း ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို ကောက်ချိတ်တက်အောင် ကော့ကြွခံဆောင့်ပေးလိုက်ရင်းက သူမစောက်ပတ်မှ အရည်များမှာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင်ပဲ ယိုစီးကျလာရချေပြီ။မျိုးမင်းသူ သူ့လီးကို ဒေါ်ရီရီစိမ်း ဖင်ထဲကနေပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ သန့်စင်ခန်းသို့ ဝင်၍ သူ့လီးကို အသေအချာပင် ဆေးကြောသုတ်သင်ပစ်လိုက်သည်။

အိပ်ခန်းထဲသို့ သူပြန်ဝင်လာပြီး အမျိုးသမီးကြီးနှစ်ယောက်အကြားမှာ အသာဝင်ရောက်လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ဘယ်တစ်ဖက်ညာတစ်ဖက် ပွေ့ဖက်၍ အနမ်းရေယာဉ်ကြောထဲမှာ အတန်ကြာသည်အထိ မျောပါသွားခဲ့ကြလေသည်။

သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်ချင်းယှဉ်လျက်သား လှဲလျောင်းရင်း အနားယူလိုက်ကြသည်။ဒေါ်ရီရီစိမ်းက ဒီညသူပြန်လာမည်ဟုဆိုပြီး ညနေ ၆ နာရီလောက်မှာ အိမ်မှလာကြိုသောကားနှင့် ပြန်လိုက်သွား လိုက်ကာ …ည… ၉ နာရီထိုးကာနီးလောက်မှာ ဒေါ်တင်မမအိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့ပေသည်။တစ်ညဉ့်တာလုံးလုံး သောက်ကြစားကြပျော်ကြသည်။

ဘလက်လေဘယ်လ်တစ်လုံးထုတ်ပြီး မျိုးမင်းသူကို ပေးကာ သူမတို့နှစ်ယောက်က ဝိုင်တစ်ယောက် တစ်ခွက်စီနှင့် ငြိမ့်ပြီး စားသောက်လိုက် အပြာမူဗီများထိုးကြည့်ကာ ဖီလင်ယူလိုက် … မျိုးမင်းသူနှင့် တစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီ အလိုးခံလိုက်နှင့် အမျိုးသမီးချောနှစ်ယောက် အတော်ကြီးကို ဇိမ်တွေ့ နေကြလေသည်။မျိုးမင်းသူလည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်၏စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးပြီး မကုန်ခမ်းနိုင်သော ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင် ခံစားလိုက်လေ၏။

အသက် ၄၀ ကျော် အဆီတစ်ထပ်အသားတစ်ထပ် ဖြစ်သော မမကြီးနှစ်ယောက်၏ သူမတူအောင် လိင်စိတ်ပြင်းထန်ပြီး အပေးအကမ်းရက်ရောမှုတို့က သူ့ကို တစ်သက်မမေ့စေနိုင်လောက်သည့် အတွေ့အကြုံကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီပဲ ဖြစ်သည်။

ဒေါ်တင်မမ၏ နေအိမ်မှာ တစ်လကျော်ကျော် နှစ်လနီးနီးသောင်တင်နေပြီးမှ မျိုးမင်းသူတစ်ယောက် မန္တလေးရှိသူ့ရဲ့ မိဘအိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါသည်။


ပြီးပါပြီ။



Wednesday, January 1, 2014

အပျိုကြီးရဲ့ အထူးလက်ဆောင် (စ/ဆုံး)

အပျိုကြီးရဲ့ အထူးလက်ဆောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျမ မသီသီမြင့် အသက်၂၈ ရှိပြီ။ ကျမ ရန်ကုန်ကို ရောက်လာတယ်။ ဇာတိကတော့ အညာက၊ အညာသူဆိုပြီးမဲမဲသဲသဲ မဟုတ်ဘူး။ အသားတော့ဖြူယုံမက ဝင်းတယ်။ လှလားလို့မေးရင်တော့ ရွာမှာတော့ကွမ်းတောင်ကိုင်စာရင်းမဝင်ပေမယ့်ရွက်ကြမ်းရေကြိုအဆင့်ပေါ့။အသားဖွေးယုံလေးထိန်းထားနိုင်တယ်။ပြောစရာအပြစ်ကတော့နို့မကြီးတာတစ်ခုပဲ။

ဒီအသက်အရွယ်အထိ အပျိုကြီးဘဝနှင့်နေခဲ့တာ။ ဘာစိတ်မှတော့ မရှိခဲ့ဘူး၊ခုဒီအရွယ်ရောက်မှ ကျမစိတ်ကတမျိုးကိုဖြစ်လာတယ်။ ဖြစ်ပုံကဒီလို။ မောင်လေးက ရန်ကုန်မှာအိမ်ထောင်ကျတယ်။ သူတို့ကတိုက်ခန်းငှားနေကြတာ။သူတို့မှာသမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ကျမတူမလေးပေါ့၊ကျမတို့ရဲ့အသဲလေးလေ။

တနှစ်နီးနီးရှိပြီ၊အဲဒီကနေပြီးတော့ ကျမကိုရန်ကုန်ကိုခေါ်တယ်။ ဘာလို့ခေါ်လဲဆိုရင် သူနိုင်ငံခြားသွားရမယ့်ရက်နီးလာလို့တဲ့။သူ့သမီးနှင့်သူ့မိန်းမကို ထားခဲ့ရမှာစိတ်မချလို့ဆိုတော့ ကျမလိုက်သွားရတယ်။ ရွာမှာအမေနဲ့ညီမကိုထားခဲ့ရတယ်။အဲဒီမှာကျမကသူတို့နေတဲ့မြို့ကိုလိုက်လာရတဲ့အခါသူတို့တိုက်ခန်းကHall ခန်း၊ငှားနေတာလဲဖြစ်လေတော့ အခန်းတွေကန့်မထားဘူးလိုက်ကာခန်းဆီးလေးပဲကာထားတယ်။

ကျမလည်းခန်းဆီးရှေ့အိမ်ရှေ့မှာပဲအိပ်ရတယ်။ ကျမမောင်ကနိုင်ငံခြားထွက်ခါနီးတော့ အမရှိနေတာတောင်မရှောင်ဘူးရှင့်။ ညဆိုသူတို့လိုးသံတဖတ်ဖတ်နှင့် ကျမယောက်မကလည်းတအားညည်းတယ်။အမှန်ဆိုရွာမှာမကြားဖူးတဲ့အရာတွေ၊အစကတော့ရှက်တာပေါ့၊အသံကြားတိုင်းရင်တုန်ပန်းတုန်အမြဲဖြစ်ရသည်။။

သူတို့လုပ်ရင်ကြားရတဲ့ အသံတွေကဒါမျိုးမကြားဖူးတဲ့ ကျမအတွက်တော့တမျိုးကြီးပဲရှင့်။ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်သံတွေလည်းကြားရတယ်။ အမှန်ဆိုရင် ကျမရှိတော့ မောင်လေးရှောင်ရမှာ၊ဒါပေမယ့်သူနိုင်ငံခြားသွားရတော့မယ်ဆိုတော့ ရိက္ခာယူသည့်သဘောလားမသိပေ။ ကျမအိပ်နေပြီဆိုပြီးလိုးကြသည်။ တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်သံကြားရသည်။ကျမကချက်ချင်းအိပ်ပျော်တတ်တဲ့ လူမျိုးမဟုတ်တော့သူတို့ကမသိပဲ လုပ်ကြတာ ကျမစိတ်ထဲတစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ခံစားမှု့တွေဖြစ်နေမိတယ်။

အသံတွေကြားပြီး ကျမအဖုတ်ဆိုလည်း စိုရွှဲနေသည်မှာအမြဲတစေလိုဖြစ်နေသည်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ကျမစိတ်တွေဖောက်ပြန်နေမိတယ်။ တကယ်ကို မယိုးမယွစိတ်တွေဖြစ်နေတယ်၊ အဲဒီစိတ်သာဖြစ်တာ လင်ကျတော့မယူချင်ဘူး၊လင်ယူသားမွေးဒုက္ခတွေကိုမခံနိုင်ပါ။ စိတ်ပါလာတိုင်းကိုယ့်ဟာကိုပွတ်မိလာသည်။သို့သော်အားမရပေ။မောင်လေးမရှိတော့ယောင်းမနှင့်အတူအိပ်နေရသည်။လွတ်လပ်မှု့လည်းမရှိပေ။ယောင်းမသိ၍အရိုအသေတန်မည်ကိုလည်းစိုးရိမ်ရသည်မဟုတ်ပါလား။

ကျမလဲယောင်းမဆီရောက်နေသည်မှာတလပြည့်တော့မည်၊အလုပ်ကမယ်မယ်ရရမရှိ၊ကလေးထိန်းထမင်းချက်ရုံသာဖြစ်တော့ကျမလည်းအလုပ်မရှိလျှင်မနေတတ်လေရာအလုပ်တစ်ခုလုပ်ရန်ကြိုးစားရတော့သည်။

"ယောင်းမရေ နင့်ယောက်ျားလုပ်စာကနင်တို့မိသားစုအတွက်ပေါ့၊ငါလဲအမေတို့ကို ထောက်ပံ့ဖို့တစ်ခုခုလုပ်ရမယ်"

"ယောင်းမရယ်၊ဒီမှာကဘယ်အလုပ်ရှိလို့လဲ"

"ဒီလိုပဲအရင်ကရွာမှာငါကွမ်းယာရောင်းခဲ့တာပဲ၊အဲဒီဟာပြန်လုပ်မယ်"

"ယောင်းမ ဟိုရှေ့ကတိုက်တွေပြန်ပြင်မှာတဲ့လူတွေရောက်လာကြတယ်"

"အေးငါလဲမြင်တယ်။အလုပ်သမားတွေလဲရောက်လာကြတယ်"

"အင်း တွေ့တယ်မိသားစုသုံးလေးဦးပဲ"

"အဲဒီလူလောက်နဲ့တော့မဟုတ်လောက်ဘူး၊အများကြီးလာကြမှာ"

"အင်းဟုတ်လောက်တယ်"

"အဲဒါယောင်းမချက်ချင်းဆိုင်ဖွင့်လိုက်ရင်အဆင်ပြေမှာပဲ"

"အေးမဆိုးဘူး၊မနက်ဖြန်ပဲဖွင့်မယ်"

မသီချက်ချင်းဆိုင်ဖွင့်ရန်နေရာကိုရှင်းလင်းလိုက်သည်။ဆိုင်ဆောက်ရန်အလုပ်သမားများကိုအထူးရှာရန်မလိုပဲအသစ်ရောက်နေသောအလုပ်သမားမိန်းမကိုသွားပြောရာလက်သမားများကချက်ချင်းလိုက်လာကြပြီးဆိုင်ခုံလုပ်ပေးသည်။

အလုပ်သမားမိန်းမများကစပ်စုကြသည်။မိမိအပျိုကြီးမှန်းသိပြီး

"အပျိုကြီးကခွင်ရှာတာတော်လိုက်တာ"

"ဟင်ဘာလို့လဲ"

"ကျမတို့အလုပ်သမားကခြောက်ဆယ်လောက်ရှိတယ်။ဆရာအပါအဝင်ကွမ်းစားကြတာလေ၊ဆိုင်ကနီးတော့ဒီဆိုင်ပဲအားပေးကြမှာ"

"ဟုတ်လား"

မသီအားတက်သွားသည်။

"ဆရာကအဝေးကြီးကွမ်းဝယ်ထွက်တာမကြိုက်ဘူး၊သူကထွက်ဝယ်ခိုင်းမှသွားရဲကြတာ"

"လာပို့ပေးရင်ကောင်းမယ်"

"ငါးရာဖိုးအထက်ပို့ပေးမယ်ဟေ့"

"အဆင်ပြေတာပေါ့"

"ဆရာဆီပို့ရင်သတိထားပေါ့"

"ဘာလို့ သူကလူပျိုလေ၊ဟီးဆဲတာနဲ့ကြုံမှာစိုးလို့"

"သူကဆဲသလား"

"ဆဲတာပေါ့"

"နင်တို့တွေပြန်မပြောဘူးလား"

"ဘယ်ပြောရမလဲ၊သူဆဲတာကလဲရယ်ရတယ်"

"ဟမ် ဆဲတာကရီရတယ်ဟုတ်လား"

"မနာအောင်ဆဲတာ"

"ဘယ်လိုဆဲတာလဲ"

"ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ"

"အယ်"

ဆိုင်ဖွင့်ပြီးနှစ်ရက်ခန့်အထိသူတို့ဆရာနှင့်မတွေ့ရပေ။သို့သော်အခန်းတခန်းရှင်းလင်းနေသည်ကိုတွေ့ရသည်။ထိုကြောင့်စပ်စုကြည့်ရပြန်သည်။

"နင်တို့ဟိုအခန်းဘာလို့ရှင်းတာလဲ"

"မန်နေဂျာဆရာရဲ့ရုံးခန်းလေ"

"သူဌေးကမလာဘူးလား"

"ဆရာလားသူကအလုပ်ပိုများတယ်"မန်နေဂျာဆိုတာလဲဆရာ့ညီလေ"

တဖြေးဖြေးနှင့်အလုပ်သမားမိန်းမများနှင့်ရင်းနီးလာသည်၊ထိုအလုပ်သမားမိန်းကလေးထဲတွင်သွက်သွက်လက်လက်နဲ့တစ်ယောက်ပါသည်။စကားပြောလျှင်ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောသည်။

"ဟေ့ကောင်မ အခုမှစျေးသွားတာလား"

"ဟုတ်ပါ့အပျိုကြီး မနေ့ညကငါယောက်ျားကြောင့်မအိပ်ရဘူး"

"ဟင် နင့်ယောက်ျားမူးနေလို့လား"

"ဟုတ်တယ် မူးပြီးမပြီးတော့ဘူး"

"ရစ်နေလို့လား"

"ရစ်တာမဟုတ်ဘူးအပျိုကြီးရေ၊ဘုတာ၊ဘုတာ"

"အမ် ဘာလဲဘုတာ"

"အဝှာလုပ်တာ"

"အယ် ဒီကောင်မတော့"

"ဟုတ်တယ်၊မနေ့ညကတော့တပြားသောက်လို့ပုံမှန်ပဲ၊တလုံးသာသောက်ရင် မှောက်ရော"

"အယ်"

"ကျမယောက်ျားကတပြားတန်လေ"

"ပေါက်ပေါက်ရှာရှာပြောတော့မယ်နင်စျေးနောက်ကျနေပြီသွားတော့"

အဲဒီကောင်မကိုမနည်းနှင်ထုတ်လိုက်ရသည်။မဟုတ်ရင်ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ပြောတော့မည်။မောင်လေးမရှိတာ့အသံတွေမကြားရတော့ပေမယ့်ဒီလိုမျိုးကိစ္စတွေပြန်ကြားရတော့စိတ်ကပြန်ကြွလာသည်။ဆိုင်ပြန်ရောင်းနေတုန်းကားတစ်စီးဝင်လာပြီးလူတစ်ယောက်ဆင်းလာကာရုံးခန်းဆီသို့သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်များလည်းနောက်ကလိုက်သွားကြရာမန်နေဂျာဆိုသူရောက်လာမှန်းသိလိုက်သည်။

ခနနေပြီးအလုပ်ထဲကိုသွားကြသည်။အလုပ်သမားများလည်းလိုက်ကြပြီးနာရီဝက်ခန့်ကြာသော်ပြန်ဆင်းလာသည်။ခပ်ဝေးဝေးဖြစ်နေ၍သေချာကြည့်၍မရပေ၊စပ်စုချင်လာသည်။ထိုအချိန်တွင်အလုပ်သမားတစ်ယောက်၏မိန်းမကကွမ်းတစ်ထောင်ဖိုးလာမှာရာယာထားလိုက်မည်ဟုပြောလိုက်သော်လည်းရုံးခန်းကိုလာပို့ရန်ပြောသွားသဖြင့်ရုံးခန်းဆီသို့သွားပို့ရသည်။

စပ်စုချင်သည်နှင့်အတော်ပင်ဖြစ်သည်။ကျမကွမ်းသွားပို့သောအချိန်မှာထိုလူဖုန်းဆက်နေသည်။ထို့ကြောင့်မသီအထဲဝင်မသွားသေးပဲအခန်းဝကနေစောင့်နားထောင်နေလိုက်သည်။ထိုဆရာဆိုသူကဖုန်းဆက်သူအားဆဲနေသည်။

"အေး ဟုတ်တယ်လီးပဲ၊အဲလောက်ငတ်ပြတ်နေရင်မင်းတို့မိန်းမဟာတွေလှီးပြီးယူလာခဲ့ပါလား"

မသီကျောချမ်းသွားရသည်။

"ငါလိုးတွေသောက်လုပ်ကျလက်ကျောမတင်းဘူး၊ဟိုဟာမျိုးကျခြေဖျားပါထောက်တယ်"

ဘာတွေတော့မသိပေ၊ပြောနေတာကတော့တော်တော်ဒေါသထွက်ပြီးဆဲနေပုံပါပဲဖုန်းဆက်ပြီးတော့စာရင်းစာအုပ်ကိုကောက်ကိုင်ပြီးကြည့်နေချိန်မသီရုံးခန်းအထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။

"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဗျ"

"ဟိုလေကွမ်းယာလာပို့တာ"

"အော ၊ဟုတ်ကဲ့ထားခဲ့လေအမ"

မသီကွမ်းယာကိုထားပြီးသုတ်သုတ်နဲ့ပြန်ထွက်ခဲ့ရသည်။ထိုသူကအသားမဖြူသော်လည်းညိုသည့်ဘက်မရောက်၊နေလောင်သလိုဖြစ်နေသည့်မျက်နှာနဲ့ရုပ်ကမချောသော်လည်းယောက်ျားပီပီသသနှင့်ဖြစ်သည်။နှုတ်ခမ်းမွှေးများရိတ်ထားပေမယ့်အနည်းငယ်စိမ်းနေသည်ဟုထင်သည်။တစ်ခါတစ်ခါလည်းသူ့အကိုဖြစ်သူသူဌေးလာတတ်သည်။သူဌေးလာလျှင်လဲနာရီဝက်ခန့်သာနေတတ်သည်ကိုမသီသတိထားမိသည်။သူ့အကိုရောက်သည့်အချိန်တော့မသီကိုကွမ်းလာမပို့ခိုင်းတတ်ပေ။ဒီလိုနဲ့ကွမ်းယာပို့ရင်းရင်းနီးလာသည်။သူ့နာမည်ကကိုမိုးမြင့်။မသီထက်ငယ်သည်။မသီစကားပြောရဲလာသည်။တနေ့တော့မသီစပ်စုကြည့်သည်။

"ကိုမိုးမြင့်တို့ကပြောတော့လဲပညာတတ်ပြောတာကလဲကြမ်းလိုက်တာ"

"ဟုတ်တယ်ဗျ။ကျနော်အုပ်ချုပ်နေတဲ့သူတွေကပညာတတ်တွေမှမဟုတ်တာ။ကြမ်းကြမ်းလေးပြောမှအဆင်ပြေတယ်၊တော်တန်ရုံပြောရင်ပန်းနဲ့ပေါက်သလောက်ပဲထင်နေကြတာ"

"မသီတော့ကျတော့နားထောင်ရတာတမျိုးကြီးဖြစ်နေတာပေါ့"

"ခင်များကမိန်းကလေးလေ၊ပြီးတော့အပျိုကြီး၊ကျနော်တို့အလုပ်မှာကယောက်ျားလေးတွေလေ၊ဒီလိုပြောမှမသာတွေကရတာ၊ယောက်ကျားလေးရှိတဲ့နေရာကဒီလိုပါပဲ၊ဟိုကိစ္စတော့နည်းနည်းပါတာပေါ့"

"အမလေးဒီလိုကြီးလား"

"ဟုတ်တယ်"

ကျမလည်းအားနေရင်သူ့ဆီကွမ်းယာသွားပို့တယ်။သူကပိုက်ဆံပေးပါတယ်။ကျမကအလကားကျွေးလည်းမစားပါ။ထို့ကြောင့်ပင်

"ကိုမိုးမြင့်ကျမဆေးခပ်ထားမှာကြောက်လို့လား"

"ကျနော်ကဆေးမတိုးဘူး၊ခင်များဆေးခပ်လဲခင်များပဲခံရမှာ"

"အမလေးမခပ်ရဲပါဘူးရှင်"

တကယ်တော့သူ့အလုပ်သမားများလာရောက်ကွမ်းဝယ်ကြ၍သာဆိုင်ကရောင်းရသည်။ထို့ကြောင့်သူတို့ကိုကျေးဇူးတင်၍အလကားကျွေးခြင်းဖြစ်သည်။ကွမ်းယာဆိုင်ဖွင့်ထားတာဆိုတော့လဲယောက်ျားလေးတွေလာကြတာပေါ့။အပျိုကြီးဆိုတော့လဲရိသဲ့သဲ့တော့အလုပ်ခံရတယ်။လွန်လာတဲ့အခါကျမလဲအော်ပစ်တယ်။အဲဒီလိုလူတွေမရောင်းရလဲနေပါစေပေါ့။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျမကွမ်းယာဆိုင်လေးရောင်းကောင်းလာတယ်။ပိုက်ဆံလေးစုမိလာတာပေါ့တနေ့ကိုမိုးမြင့်ဆီကိုကွမ်းယာသွားပို့ရင်း

"အပျိုကြီးဟိုနေ့ကရန်ဖြစ်နေတာကြားလိုက်တယ်"

"ဒီလိုပဲလေ"

"ဟိုကမူးရူးပြီးတစ်ခုခုလုပ်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"လုပ်လို့ရမလား၊ပြန်ချမှာပေါ့"

ကျမလည်းအညာသူပီပီပြန်ပြောလိုက်တယ်။

"ခင်များဘော်ဒီနှင့်ဗျာပြန်လုပ်လို့ဘယ်လွယ်မလဲ"

"အမယ်လူကဗလမတောင့်ပေမယ့်အားရှိတယ်"

"လက်တဖက်နှင့်ဆွဲရမ်းလိုက်ရင်တောင်လွင့်ထွက်သွားမယ့်ပုံကများ"

"လူများအထင်သေးလို့၊ရှင်တို့လိုဘီယာဖောဖောနေသူမှတ်နေလား"

"ဟောဗျာဘီယာဖောလားဘာလားသိရအောင်ခင်များကိုလက်တဖက်နှင့်တွန်းလှဲလို့ရတယ်"

"အံမယ်ရမယ်ထင်လို့လား"

ကိုမိုးမြင့်ထလာပြီးကျမလက်ကိုတချက်ကိုင်လိုက်ကာ

"ရုန်းကြည့်လိုက်လေ"

မည်သို့မျှရုန်းမရပေ။ရုန်းရင်းပင်သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားသည်။သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်ပြီးကျမဖင်ကိုသူ့ဟာကြီးနဲ့ထောက်မိပြန်သည်။

"အာလွှတ်တော့ကိုမိုးမြင့်၊လူတွေမြင်မယ်"

"ဘာမှမစိုးရိမ်နဲ့ကျနော့်ရုံးခန်းကလူမမြင်ရပါဘူးဗျာ"

လူမြင်မှာပဲစိုးရိမ်မိသည်။ကျမစိတ်တွေတမျိုးကြီးဖြစ်သွားရသည်။ကိုမိုးမြင့်ကျမအပေါ်မရိုးသားမှန်းသိသွားရသည်။သို့သော်ကျမစိတ်မဆိုးမိပေ။နောက်နေ့တွေလဲကွမ်းယာသွားပို့မြဲပါ။တနေ့ကိုမိုးမြင့်အလုပ်သမားတွေကိုပိုက်ဆံရှင်းသည်ကိုတွေ့သည်။ ATM ကဒ်ကိုမြင်လိုက်ပြီးကျမလည်းပိုက်ဆံကိုစုကာ ATM ကဒ်ထဲထည့်ထားလျှင်ကောင်းမည်ဟုတွေးလိုက်သည်။

"ကိုမိုးမြင့် ATM ကဒ်လုပ်ရတာလွယ်လား"

"လွယ်ပါတယ်၊တချို့ဘဏ်ကစောင့်ရတယ်၊တချို့ဘဏ်ကတစ်ခါတည်းလုပ်ပေးတယ်"

"ကျမလဲATMကဒ်လုပ်ချင်တာ"

"မြို့ထဲမှာလုပ်ရမှာပဲ၊ဒီမှာစက်တွေပဲရှိပြီး၊ဘဏ်မှမရှိတာ"

"ကျမဘဏ်ကိုသွားရမှာလား"

"ဟုတ်တယ်၊လူကိုယ်တိုင်သွားရမယ်"

"ငွေစုရင်ကော"

"ငွေကလွှဲပေးလို့ရတယ်လေ"

"ဟုတ်လားကျမလဲATMကဒ်လုပ်ချင်တယ်"

"မြို့ထဲသွားလုပ်လေ"

"ကျမမြို့ထဲမသွားတတ်ဘူး"

"အဲဒါဆိုရင်ကျနော်မနက်ဖြန်ဘဏ်သွားမှာ၊လိုက်ခဲ့လေ"

"မနက်ဖြန်ကိုမိုးမြင့်သွားမယ့်အချိန်ပြော၊ကျမလိုက်မယ်"

"လိုက်ခဲ့လေ"

"ကျမဒီကတော့မလိုက်ရဲဘူး၊လမ်းထိပ်ကစောင့်မယ်"

"ပြီးရော"

ညကျတော့ယောင်းမကို

"ယောင်းမ ငါငွေစုစာအုပ်လုပ်မလို့မြို့ထဲခနသွားမယ်၊ဆိုင်ခနစောင့်ပေး"

"ဘဏ်တွေကကြာတယ်နှော်"

"အေးယောင်းမပြီးတာနှင့်ပြန်လာခဲ့မယ်"

"အင်းယောင်းမ"

မနက်ကျတော့ရှစ်နာရီလောက်ကျမလမ်းထိပ်ကိုထွက်တယ်၊ကိုမိုးမြင့်ဆီဖုန်းဆက်တော့ကိုမိုးမြင့်ကသူလာနေပြီပြောတယ်။နာရီဝက်လောက်နောက်ကျပြီးမှရောက်လာတယ်။ကျမဗိုက်ထဲမနက်ကစားထားတာကရစ်နေပြီ။ကားပေါ်ရောက်ပြီးလမ်းတဝက်လောက်မှဝမ်းကသွားချင်လာတယ်

"ကိုမိုးမြင့်ဒီနားလက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးဘာလေးရှိလား"

"ဒီနားမှာလက်ဖက်ရည်ဆိုင်မရှိဘူးလေ၊ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"ကျမဗိုက်နာလာလို့"

"ဟောဗျာ"

ကျနော်တနေရာရပ်ပေးမယ်။

"အာလမ်းမကြီးမှာ"

"ကြံကြံဖန်ဖန် ခင်များကလည်းလမ်းမကြီးပေါ်ရပ်မလား"

ကိုမိုးမြင့်ကကားမောင်းရင်းဟိုကြည့်ဒီကြည့်နှင့်မောင်းပြီးဟိုတယ်တစ်ခုကိုတွေ့ပြီးဝင်ရပ်လိုက်တယ်။ဟိုတယ်ကကောင်လေးတစ်ယောက်ထွက်လာတယ်။

"ညီလေးဒီအမကိုအခန်းအရင်လိုက်ပြလိုက်ပါ။ငါReceptionသွားလိုက်မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့အကို"

ကျမလည်းကောက်လေးနောက်ကိုလိုက်သွားလိုက်တယ်။ကောင်လေးကအခန်းကိုပြတော့

"ရပြီမောင်လေး"

ကောင်လေးကိုပြောပြီးအခန်းထဲဝင်ကာအိမ်သာခန်းထဲဝင်ရတယ်။အိမ်သာတက်ပြီးမှပေါ့ပါးသွားတယ်။အားလုံးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးအခန်းထဲဝင်လာတော့ကိုမိုးမြင့်ကိုတွေ့ရပြီး

"ဟင်ကိုမိုးမြင့်ဒီအခန်းထဲရောက်နေပါလား"

"ဟုတ်တယ်လေ ခင်များအိမ်သာတက်တာ အခန်းငှားလိုက်ရတယ်"

"ဟော့တော်"

"ငှားပြီးမှတော့မထူးဘူးခနနေဦးမယ်"

"အော် အမ်"

ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ပေ။

"ကိုမိုးမြင့်အခန်းကတနေ့လုံးငှားရတာလား"

"မဟုတ်ဘူးလေးနာရီပဲ"

"အော"

"လာဗျာ မသီ"

"ဟင်ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"ဟိုတယ်ရောက်မှတော့ခနနားပြီးမှသွားကြမယ်"

"ကိုမိုးမြင့်နားရင်နားလေ"

"လာပါဗျာ"

ကိုမိုးမြင့်ကျမကိုအိပ်ရာပေါ်ဆွဲခေါ်တော့တယ်

"ကိုမိုးမြင့်မဖြစ်ဘူးနှော်"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အာ ကိုမိုးမြင့်နှော်"

"လာပါမသီရာ"

ကိုမိုးမြင့်ကကျမကိုပွေ့ချီပြီးကုတင်ပေါ်ခေါ်သွားကာပက်လက်လှဲချလိုက်တယ်။ကျမရင်ထဲစိုးရိမ်ထိတ်လန့်ခြင်းတဝက်ရင်ခုန်ခြင်းတဝက်နဲ့ပေါ့။ကျမတွေးလိုက်ပြီဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ကျမအဘုခံရတော့မည်ကိုပေါ့။အိပ်ရာထဲကိုမိုးမြင့်ကဘေးကအိပ်ပြီးကျမကိုဖက်ထားတယ်။ပေါင်တချောင်းတောင်တင်ထားတယ်။ခက်တာကသူ့ဟာကြီးကကျမပေါင်ကိုလာထောက်နေတယ်။ကြက်သီးတွေထပြီးအာတွေခြောက်လာတယ်။

"အပျိုကြီး ကြောက်နေတာလား"

"အာကြောက်တာပေါ့တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"မဖြစ်ရပါဘူး"

"ဖြစ်ရင်တာဝန်ယူရမှာ"

"အင်းယူမယ်၊ဖြစ်လဲမဖြစ်စေရဘူး"

ကျမဘာမှဆက်မပြောတာ့ပေ။ဒီကိစ္စမျိုးကိုကြုံဖူးချင်တာတော့ရှိပေမယ့်ကိုယ်ဝန်ရသွားတာမျိုးကိုမလိုချင်။လင်လဲမလိုချင်ပေ။ကိုမိုးမြင့်ကျမကိုနမ်းသည်။အစကတော့ပါးပြင်မှနဖူး၊အဲဒီအထိကျမငြိမ်ခံနိုင်သည်။ထိုမှတဆင့်လည်ပင်းရောက်လာသောအခါကျမလုံးဝမခံနိုင်ပေ။ယားလည်းယားသည်။

ကျမစိတ်ကပါလာသည်။ဤတလောကျမစိတ်တွေဖောက်ပြားနေသည်ကိုတော့ကျမဝန်ခံပါရစေ။တဖြေးဖြေးနှင့်ကိုမိုးမြင့်ကကျမအဝတ်ကိုချွတ်ရန်ကြံစည်လာပြီးအင်္ကျီနောက်ကျောဇက်အားဆွဲချသည်။နောက်တော့ဘရာချိတ်ကိုပါဖြုတ်တော့သည်။အင်္ကျီကိုမတင်တော့ကျမရှက်သည်။ကျမနို့သေးသေးကိုဘရာစီယာနှင့်ကြီးချင်ယောင်ဆောင်ထားသည်မဟုတ်ပါလား။

သတိရပြီးအတင်းဆွဲအုပ်ဖုံးသော်လည်းမရတော့ပေ။နို့ပိန်လေးပေါ်လာသည်။ထိုနို့ပိန်လေးကိုပင်ကိုမိုးမြင့်ကတပြွတ်ပြွတ်စို့သည်။ကျမနို့စို့မခံဖူးပေ။ယခုလိုနို့စို့ခံရသည့်အခါကြက်သီးမွှေးညှင်းထရုံမကပိပိလည်းစိုရွဲသွားတော့သည်။အတွင်းခံတို့စိုလောက်ပြီကိုမိုးမြင့်ကကျမဝတ်ထားသောထမီစကပ်အကွဲကြောင်းထဲလက်ထည့်ပြီးကျမအဖုတ်ကိုအတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပြီးလက်နှင့်ပွတ်လေရာ

"အာကိုမိုးမြင့်မလုပ်နဲ့တော့"

အတွင်းခံဘောင်းဘီအပြင်ထိစိုလာ၍ကျမကပြောလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်ကအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်သည်။ကျွတ်သွားသောဘောင်းဘီကိုကုတင်ခြေရင်းကိုပစ်လိုက်သည်။

"မသီ "

"ဟင်"

ကျမအသံတုန်ပြီးထူးလိုက်သည်။

"လုံချည်ညစ်ပတ်သွားမှာစိုးလို့မို့ချွတ်လိုက်မယ်နှော်"

ကျမဘာမှပြန်မပြောသေးခင်စကပ်ဇက်ကိုဆွဲချပြီးစကပ်ကိုချွတ်ပြန်သည်။ကျမစကပ်ကိုဖိထားလျှင်ပြဲမည်စိုး၍ခါးကြွပေးလိုက်ရသည်။ထို့နောက်ကိုမိုးမြင့်ကကျမပေါင်ကြားဝင်လာပြီးဒူးထောက်ထိုင်ကာသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးကျမအဖုတ်ကိုသေချာကြည့်လေရာ

"အာ..မကြည့်နဲ့လေကိုမိုးမြင့်"

"မသီဟာလေးက တော်တော်သေးတာပဲ"

မသီတကယ်ရှက်သည်။နို့သေးယုံမကအဖုတ်လေးပါသေးသည်။တအုံလုံးလက်သုံးလုံးခန့်သာရှိသည်။အလို့မခံဖူးသေးသဖြင့်ပိပိအကွဲကြောင်းကပူးပြီးကပ်နေသည်။

"ကိုမိုးမြင့်မလုပ်ချင်နေတော့၊ပေါက်ကရတွေပြောမနေနဲ့ ကျမရှက်တယ်"

"ဒါမျိုးမှကြိုက်တာ"

ကိုမိုးမြင့်ကသူ့လီးကိုကိုင်ပြီးအကွဲကြောင်းတလျောက်ချော်ထိုးထိုးလေရာအရည်တွေထွက်ပြီးချောကာအစေ့ကိုထိလေသည်။တခါမျှဤသို့မခံစားဖူးပေ။လူကကော့ပြီးအပေါ်တက်လာသည်။မသီရှက်သွားရတယ်။သူကမသီနို့ကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့လိုက်တော့မသီနို့သီးခေါင်းလေးကချွန်လာသလိုနို့တအုံလုံးကြက်သီးဖုတွေထသွားရပြန်တယ်။ကျင်တက်တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူအထိအတွေ့ရဲ့ခံစားမှုရသတမျိုးကိုခံစားလိုက်ရပြန်တယ်။အလိုလိုညည်းမိတယ်။

"ပြွတ်  ပြွတ် ပြွတ်"

"အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းးး"

"အာကျမ မနေတတ်ဘူး၊တော်ပြီ"

ကိုမိုးမြင့်ကကျမနို့သီးခေါင်းဖျားလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီး ယက်လိုက်နို့အုံတစ်ခုလုံးကိုစို့လိုက်နဲ့လုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့မသီတစ်ယောက်အော်ညည်းသံများထွက်၍ပင်လာသည်။ကိုမိုးမြင့်ရဲ့လက်ကမသီရဲ့ပိပိအပေါ်ကနေအုပ်ကာပွတ်ပေးလေတော့မသီတွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီးပိပိတအုံလုံးစိုသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးရင်ထဲသိမ့်သိမ့်တုန်သွားရသည်။

အပေါ်မှပွတ်ရုံမကအကွဲကြောင်းတလျောက်တဖြေးဖြေးပွတ်ပေးရာ ပိပိတအုံလုံးကြွတက်လာလေသလားထင်မှတ်ရအောင်ဖောင်းကြွလာခဲ့သည်။အကွဲကြောင်းအလျောက်စုံဆန်လှုပ်ရှားပြီးနောက်မှာအကွဲကြောင်းအပေါ်နားအစေ့နာရာနားကိုလက်ခလယ်ဖြင့်ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်လေရာ

"အာ့!အင်း ဟင်းးဟင်းးး"

မိမိလုပ်ဖူးသော်လည်း ယခုအထိအတွေ့နှင့်မတူပေ၊စိတ်တို့ချက်ချင်းထကြွလာသည်။မျက်လုံးစုံမှိတ်အော်ညည်းမိသည်။ထိုစဉ်မှာပင်ကိုမိုးမြင့်သည်မသီနှုတ်ခမ်းအားစုပ်နမ်းလေရာမသီလည်းစိတ်ပါလာပြီး ပြန်လည်စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။တဖြေးဖြေးနှင့်မသီကာမစိတ်ကိုတဖြေးဖြေးထကြွလာအောင် လုပ်ဆောင်ပေးခြင်းကြောင့်မသီ၏ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိလုနီးနီးဖြစ်လာသည်။

ထိုသို့ဖြစ်နေစဉ်မှာပင်ကိုမိုးမြင့်ကရပ်ပစ်လိုက်သည်။မသီမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်စဉ်ကိုမိုးမြင့်ကအဝတ်တွေကိုချွတ်ပစ်လိုက်သည်ကိုတွေ့လိုက်သည်။မျက်လုံးကအလိုအလျောက်ပင်ကိုမိုးမြင့်၏ပေါင်ကြားနေရာကိုကြည့်စဉ်မှာ၍ထောင်မတ်နေသောလီးကြီးအားတွေ့လိုက်ရသည်။အပြင်တွင်ဤမျှကြီးမည်ဟုထင်မှတ်မထားသောလီးသည်ကျွဲရိုင်းအချိုရေဘူးမကနိုင်ပေ။အရှည်သည်လည်းကိုးလက်မစွန်းစွန်းရှိလောက်သည်။

ကိုမိုးမြင့်ကမသီလက်ကိုကိုင်ပြီးလီးပေါ်တင်ပေးရာမသီလည်းအယောင်ယောင်အမှားမှားပင်ကိုင်ထားမိသည်။အထိအတွေ့မှာတခြားသောနေရာများနှင့်မတူပေ။ပူနွေးနွေးကလေးနှင့်တမျိုးလေးဖြစ်ရသည်။မသီလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးလက်ကိုလီးအရင်းထိဆွဲချလိုက်ရာနီရဲသောထိပ်ဖူးကြီးကပေါ်လာကာဒစ်ကကားကားကြီးဖြစ်နေသည်။ကြက်သီးထမိရသည်။ဤမျှကြီးမည်ဟုထင်မထားမိခဲ့ပေ။

"ဘယ်လိုလဲမသီ"

"အကြီးကြီးပဲနှော်"

"ပုံမှန်လောက်ပါပဲမသီရယ်"

"ကျမကအရမ်းကြီးနေသလားလို့"

"မသီကအပြင်မှာမတွေ့ဖူးဘူးလား"

"မတွေ့ဖူးဘူး"

"အဖုတ်ကိုနမ်းပေးမယ်"

"အာမလုပ်နဲ့"

"မသီကြိုက်သွားမှာပါ"

"အာ"

မသီရှက်သွားရပြန်သည်။အမှန်တော့အနမ်းခံကြည့်ချင်ခဲ့သည်။ကိုမိုးမြင့်ကပေါင်ကြားကိုဝင်ကာမျက်နှာအပ်တော့မသိစိတ်၏လှုံ့ဆော်မှု့ကြောင့်မသီပေါင်ကိုဟလိုက်မိသည်။ကိုမိုးမြင့်ကမသီပေါင်ကိုမတင်ပြီးစိုရွှဲနေသောမိမိပိပိအားလျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်လိုက်သောအခါ

"အားးး! "အားးး

လူကတုန်ယင်သွားသည်၊ပူနွေးစိုစွတ်သောလျှာကအကွဲကြောင်းတလျောက်ထိထိမိမိယက်သွားချေသည်။ထိုနောက်လျှာဖျားကပူးကပ်နေသောနှတ်ခမ်းနှစ်လွှာအကွဲကြောင်းတလျောက်တိုးဝင်လာပြီးနှုတ်ခမ်းသားများအားပွတ်ဆွဲသွားပြန်သည်။

"အားးးအီးးဟီးးဟီးးး"

ခါးကလေပေါ်ကြွသွားသည်။ပိပိတို့မော့ဖောင်းလာသည်။လက်ကအိပ်ရာခင်းကိုသာတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်မိတော့သည်၊

"အာ့! အင်းးဟင်းးးဟင်းးးရှီးးရှီးး"

တရှီးရှီးနဲ့အရမ်းကောင်းနေသည်။အစေ့ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြန်သည်။

"ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ်"

"အာ့အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးးအားး"

"အား အားးရှီးးရှီးးးအားကျမ ကျမ ပြီးတော့မယ် အားရှီးးရှီးးး အားး"

တကယ်ပါဒီလိုပြီးသောအရာသာမျိုးမတွေ့ဖူးသေးသောမသီအဖို့စိတ်ကကျေနပ်မိတော့သည်၊မသီကြိုက်သွားတာကိုတော့ဝန်ခံပါသည်။

"ကိုမိုးမြင့် အဝှာလေ၊အဝှာလုပ်ရင်အကာအကွယ်နဲ့လုပ်ပေးပါနှော်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ကျနော်ခနကကွန်ဒွန်ယူလာခဲ့တယ်"

ကိုမိုးမြင့်ကကွန်ဒွန်ဆိုတာကြီးကိုပြပြီးကိုဖောက်ကာသူ့ရဲ့မာနေတဲ့လီးပေါ်စွပ်ချလိုက်သည်။ထိုနောက်နောက်ထပ်အထုပ်တစ်ထုပ်ကိုဖောက်ပြီးစွပ်ထားသောကွန်ဒုံးပေါ်မှာသုပ်လိမ်းလိုက်သည်

"ကိုမိုးမြင့်ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်"

"အင်းပါမသီ"

ကိုမိုးမြင့်ကမသီပေါင်ကြားဝင်ပြီးပိပိအဝကိုဂျေထပ်သုပ်ပြီးလီးတဲ့ကာတဖြေးဖြေးနှင့်ဖိသွင်းလိုက်သည်

"ဗျစ်  ဗျစ်  ဗျစ်"

"အာ့ ဖြေးဖြေးနည်းနည်းနာတယ်"

တဝက်တောင်မဝင်သေးပေ၊နာတယ်ပြောပြီးမသီကညှစ်ထားသည်။

"စိတ်လျှော့ထားမသီ"

"ဘယ်လိုလျှော့ထားရမှာလဲ"

ကိုမိုးမြင့်ကလည်းမသီကိုစို့ပြီးမသီပိပိထဲကိုဖိထည့်လိုက်ရာလီးကတင်းကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ကြီးဝင်လာပြီးပိပိအတွင်းသားများကနာကျင်နေတာကြောင့်ကိုမိုးမြင့်ကိုပြောလိုက်မိသည်။

ဗျစ်  ဗျစ် ဗျိ"

"အာ့! နာတယ်ကိုမိုးမြင့်စူးပြီးအောင့်နေတာပဲ.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"

လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးမသီရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်ရင်းတဖြေးဖြေးဖိချလိုက်သည်။။ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းပိပိလေးကိုကိုမြင့်လီးကထိုးခွဲပြီးဝင်လာတယ်။

"ဗျစ်..ဗျစ်..ဗြိ ဗျစ်"

"အာ့!အီးး   အားးး"

မသီအသည်းအသန်အော်လိုက်ရသည်။အဖုတ်တခုလုံးမီးစနှင့်ထိုးသလိုပင်ခံစားလိုက်ရသည်။သို့သော်ကာမစိတ်များဖြစ်ပေါ်နေခြင်းကြောင့်လားမသိပေ။ခနတာမျှသာနာပြီးကောင်းလာသည်။မသီကကကိုမိုးမြင့်အနမ်းကိုဖက်၍တုန့်ပြန်မိသည်။ကိုမိုးမြင့်နှုတ်ခမ်းလွှာကြားထဲလျှာထိုးထည့်လိုက်သည်။

ကိုမိုးမြင့်ကစုပ်ဆွဲယူသည်။ကိုမိုးမြင့်လျှာကိုမသီကပြန်စုပ်ဆွဲသည်။မသီစိတ်တို့မတရားထန်လာသည်။ကိုမိုးမြင့်ကတဖတ်ဖတ်နှင့်လိုးမှကိုမိုးမြင့်ကိုလွှတ်လိုက်သည်၊စိတ်တို့ထန်ပြီးအဖုတ်ထဲမှပိပိနံရံတို့လှုပ်ရှားကာညှစ်သကဲ့သို့ဖြစ်လာသည်။မသီစိတ်ထန်ပြီးမိမိနို့ကိုပွတ်ကာညည်းတော့သည်။လီးဝင်သံကတဇွိတဗြိဗြိမြည်လာသည်။ပေါင်ချင်းထိကပ်သံတဖန်းဖန်းကြားလာရသည်။ကိုမိုးမြင့်ကမသီပေါင်ကိုမတင်ပြီးအပေါ်စီးကစိုက်ချလိုးတော့သည်။လီးဝင်ချက်နက်သည်။တချက်တချက်အောင့်သည်။သိုသော်ခံရကောင်းလှသည်။

"ဗျစ်!ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းး"

"အာ့! အိုးးအာ့ရှီးးရှီးးးးရှီးးး"

စိတ်ကမနေနိုင်၍အစေ့ကိုပွတ်လိုက်သေးသည်။အရမ်းကိုကောင်းနေသည်။ကာမအရသာသည်ထိုသို့ရှိခြင်းကြောင့်တချို့သောမိန်းမများအရိုက်ခံပြီးလင်ယောက်ျားကိုပေါင်းနေကြမှန်းသိတော့သည်။မသီကြာကြာပင်အလိုးခံချင်လာသည်။မိုးမြင့်ပြီးသွားမှာပင်စိုးရိမ်မိသည်။ကိုမိုးမြင့်ကိုကြည့်လိုက်သည်။မိုးမြင့်ကမျက်စိစုံမှိတ်၍တချက်ချင်းဆောင့်လိုးသည်။ပိပိနှုတ်ခမ်းသားအတွင်းသို့လိပ်ဝင်သွားသလားမှတ်ရသည်။

ဒစ်ကားကြီးကနှုတ်ခမ်းသားအားဆွဲယူသွားလိုက်၊ပြန်ထုတ်လာလိုက်ပုံစံဖြစ်သည်။အတွင်းသားတို့အီဆိမ့်နေအောင်ကောင်းလှသည်။မသီအားမရပေ။ကိုမိုးမြင့်ကိုဆွဲဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းအားပြန်စုပ်လိုက်သည်။ဒူးထောက်၍လိုးနေသောကိုမိုးမြင့်ညောင်းလာဟန်ရှိသည်။

"ပုံစံပြောင်းရအောင်မသီ"

"ဟုတ် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"ကုန်းပေးပါလားမသီ"

"ဟုတ်"

ကုန်း၍ခံသည်ကိုကြားဖူးသည်။အောင့်သည်ဟုလည်းကြားဖူးသည်၊ထိုအချိန်တွင်အောင့်ရင်လည်းအောင့်စေတော့ဟုသဘောထားလိုက်သည်၊ကိုမိုးမြင့်ခိုင်းသောပုံစံမျိုးကိုမှန်း၍ကုန်းလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်ကမသီခါးကိုဖိ၍ခွက်ခိုင်းသည်၊ထိုသို့ခါးခွက်လျှင်ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတို့နောက်ပစ်ထွက်မည်ကိုသိသည်၊လီးကပိပိနှုတ်ခမ်းကြားတရစ်ရစ်နဲ့တိုးဝင်လာသည်။အဆုံးထိမရောက်ခင်ပင်နည်းနည်းအောင့်သည်။သို့သော်မသီအောင့်အည်းသည်းခံလိုက်သည်။အဆုံးထိဝင်သွားမှကိုမိုးမြင့်ကပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးဖြေးဖြေးချင်းသွင်းထုတ်လုပ်သည်။တဖြေးဖြေးနှင့်အရသာတွေ့လာသည်။

"ဘွတ် ဖွတ်  ဖွတ်...ဖတ် ဖတ်"

"အာ့ အင်းးဟင်းးးဟင်း"

ခါးကိုကိုင်ဆွဲပြီးတချက်ချင်းဆောင့်လာသည်။တင်သားများကိုပွတ်ပေးပြီးဆုပ်ကိုင်ကာဆောင့်လိုးလာသည်။ပုံစံမတူသောအရသာကိုရရှိုပြန်သည်။လီးကပိုဝင်သလိုခံစားရသည်တဖတ်ဖတ်တဖွတ်ဖွတ်နှင့်အသံထွက်သလိုမသီညည်းမိရပြန်သည်။

"ဖွတ်ဘွတ် ဖန်း  ဖန်းးဖန်းး"

"အင်းးဟင်းးးဟင်းးးအာ့..ရှီးးအား"

ဆောင့်ချက်တို့ပိုမြန်လာပြီးနောက်မသီမှာ တအာ့အာ့တရှီးးရှီးအော်ပြီး ပြီးသွားရတော့သည်။ မသီပြီးသွားပြီးမကြာမှီပင်ကိုမိုးမြင့်နည်းနည်းပိုကြမ်းလာပြီးလီးကိုဆွဲထုတ်သွားသည်။ထိုနောက်လီးမှအစွပ်အားဖြုတ်ကာအမှိုက်ပုံးထဲသွားထည့်ပြီးရေချိုးခန်းဝင်သွားသည်။ရေချိုးခန်းမှထွက်လာပြီးကုတင်ပေါ်တက်လာကာ

"မသီ နာသွားလား"

"နာတာပေါ့၊အောင့်နေတာပဲ"

" နောက်ရက်မှသက်သာသွားမှာ"

"အင်း"

ကိုမိုးမြင့်ကမသီကိုသူ့ဖက်လှည့်ကာနို့ကိုစို့ပြန်သည်။

"ကိုမိုးမြင့်မသီနို့တွေလဲနာနေပြီ"

"ဟုတ်လား"

"မသီကျနော်ယက်ပေးတာကောင်းလား"

"အင်းကောင်းတယ်"

"နောက်တစ်ခါလာရင်ရှယ်လုပ်ပေးမယ်မသီ"

"အင်း"

မသီမငြင်းမိတော့ပေ၊မသီကြိုက်သွားသည်ပဲလေ။

"မသီကျနော့်ကိုစုပ်ပေးပါလား"

"နောက်အခေါက်မှစုပ်ပေးမယ်၊

ခုကဘဏ်ကိုသွားရအုံးမယ်၊နောက်ကျရင်ယောင်းမကကလေးနဲ့စျေးရောင်းရတာအဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး"

"စတိလေးသာစုပ်ပေး"

"အင်းစုပ်ပေးမယ်"

မသီအိပ်ရာကထပြီးကိုမိုးမြင့်လီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်လီးကပျော့နေရာကနေပြန်မာလာသဖြင့်ရပ်လိုက်သည်။တော်ကြာနောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်လျှင်မသီခံနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ထို့ကြောင့်

"ကိုမိုးမြင့်သွားရအောင်နှော်"

"ခနလေးစုပ်ပါဦး မသီ"

"နောက်ကျမှကိုမိုးမြင့်ကျေနပ်အောင်စုပ်ပေးတော့မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"

မသီအိပ်ရာကထပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ပြီးအဝတ်များပြန်ဝတ်သည်။ကိုမိုးမြင့်ကအဝတ်ပြီးပြီဖြစ်၍မသီကိုဘရာချိတ်တတ်ပေးပြီးအင်္ကျီဇက်ကိုဆွဲတင်ပေးသည်။ထို့နောက်အခန်းအပြင်ကိုထွက်ခဲ့ပြီးကိုမိုးမြင့်ကားပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်ကိုဟိုတယ်ဝန်ထမ်းကမှတ်ပုံတင်လာပေးရာယူလိုက်ပြီးဘဏ်ရှိရာဆီသို့မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ဘဏ်ကစာအုပ်ရပြီးနောက်အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။မသီကိုလမ်းထိပ်တွင်ချပေးရန်ပြောလိုက်တော့ကိုမိုးမြင့်ကလမ်းထိပ်တွင်ချပေးပြီးအလုပ်ထဲသို့ပြန်သွားသည်။မသီအိမ်ကိုရောက်ပြီးဆိုင်ထွက်သည်။

များမကြာမှီကိုမိုးမြင့်လည်းရောက်လာသဖြင့်ကွမ်းယာယာပြီးကိုမိုးမြင့်ရုံးခန်းဆီသို့ထွက်ခဲ့သည်။

"ကိုမိုးမြင့်ကွမ်းယာလာပို့တာ"

"ဟုတ်ကဲ့မသီ၊အဆင်ပြေလား"

"နာနေတာပဲ"

"ညကျရင်ပါရာလေးသောက်လိုက်"

"ဟုတ်ကဲ့ကိုမိုးမြင့်"

မသီကွမ်းယာပို့ပြီးခပ်တည်တည်နှင့်ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။ညနေအထိကွမ်းရောင်းပြီးညရောက်တော့ပါရာတစ်လုံးသောက်ကာအိပ်လိုက်သည်။မနက်ကျတော့တော်တော်သက်သာသည်။သက်သာသည်နှင့်ကိုမိုးမြင့်ကိုသတိရမိသည်။ကိုမိုးမြင့်လာမည့်လမ်းကိုသာမျှော်နေမိသည်။မသီတွေးမိသည်ငါအရူးကိုအမဲသားကျွေးမိလေသလားတွေးမိတော့သည်။

သို့သော်ကိုမိုးမြင့်ပေါ်မလာပေ။ခရီးထွက်နေသည်။တပတ်ကျော်ခဲ့သည်။ကိုမိုးမြင့်ကိုသတိရနေသည်။သူ့တပည့်တွေကိုမေးကြည့်တော့နှစ်ပတ်ကြာမည်ဟုသိရသည်။တပတ်လောက်ကြာတော့ရာသီလာပြီးနှစ်ရက်အတွင်းမှာကိုမိုးမြင့်နှင့်အတူအိပ်ခဲ့သည်ကိုညတိုင်းသတိရမိသည်။ဝင်ငွေနည်းနည်းရလာတော့ယောင်းမကိုပြောပြီးအမေနှင့်ညီမကိုရန်ကုန်အလည်ခေါ်လိုက်တော့အမေနှင့်ညီမရောက်လာသည်။အမေနှင့်ညီမကိုဘုရားဖူးလိုက်ပို့လိုက်သေးသည်။

အခုဆိုလျှင်ညီမဖြစ်သူကပါ ဆိုင်မှာကူ၍စျေးရောင်းပေးရာ နေ့လည်ခင်းဆိုလျှင်အားနေပေတော့သည်။ကိုမိုးမြင့် ကနှစ်ပတ်ကြာပြီးပြန်ရောက်ချိန်တွင်ကွမ်းယာသွားပို့တော့

"မသီ မနက်ဖြန်နေ့လည်အားလား"

"အားတယ်လေ၊အခုညီမလေးဆိုင်ထိုင်ပေးနေတယ်"

"ဟုတ်လားအိုးမကွဲတော့အဆင်ပြေတာပေါ့၊အဲဒါဆိုမနက်ဖြန်အပြင်သွားရအောင်"

"သွားလေ"

"မသီအိမ်ကိုဘယ်လိုပြောခဲ့မှာလဲ"

"ဘဏ်ကိုငွေသွားသွင်းမယ်လို့ပြောလိုက်မယ်၊ပြီးတော့ဆိုင်အတွက်ပစ္စည်းနည်းနည်းဝယ်မယ်ပြောလိုက်မယ်"

"အချိန်နည်းနည်းကြာမယ်ပြောထားပေါ့"

"အင်း "

"မနက်ဖြန်ကိုးနာရီအရင်နေရာကစောင့်မယ်"

"အင်းစောင့်၊လာခဲ့မယ်"

ကိုမိုးမြင့်ချိန်းတာကိုကျမမငြင်းနိုင်ကျမကိုယ်တိုင်ကတွေ့ချင်နေပြီ။နောက်နေ့ကျတော့မနက်ကိုးနာရီကိုကိုမိုးမြင်နဲ့ချိန်းထားသောနေရာမှာစောင့်နေလိုက်တော့ကိုမိုးမြင့်ရောက်လာတယ်။

"မသီစျေးအရင်သွားလိုက်လေ"

"ဘဏ်ကိုအရင်သွားလိုက်မလားလို့"

"ဘဏ်ကသွားစရာမလိုဘူး၊ငွေထည့်မှာမဟုတ်လား"

"ဟုတ်တယ်လေ"

"ဘယ်လောက်ထည့်မှာလဲ"

"နှစ်သိန်း"

"ကျနော့်ကိုပေး"

"အမ် ဘာဖြစ်လို့"

"ကျနော့်ကဒ်ထဲကပြန်လွှဲပေးမယ်"

"အဲလို ရလား"

"ရတယ်"

"အဲဒါဆိုစျေးအရင်သွားမယ်"

စျေးအရင်သွားလိုက်ပြီးဝယ်စရာရှိတာဝယ်ပြီးကားပေါ်တင်ခဲ့လိုက်သည်။ပြီးတော့တနေ့ကဟိုတယ်ကိုပဲသွားလိုက်ကြတယ်။ဟိုတယ်ရောက်တော့

"မသီ အင်္ကျီတွေကိုချွတ်ပေးမယ်"

"အာရေချိုးခန်းအရင်ဝင်အုံးမယ်၊ချွေးနံ့တွေနဲ့ညစ်ပတ်နေမှာ"

"အင်းဝင်လိုက်လေ"

မသီရေချိုးခန်းဝင်ပြီးအဝတ်တွေချွတ်ကာအောက်တပိုင်းလုံးကိုရေနဲ့လောင်းချလိုက်ပြီးဆပ်ပြာနှင့်သေချာဆေးကြောလိုက်တယ်။ရေစင်အောင်သုတ်ပြီးသဘက်ပတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ကိုမိုးမြင့်ကလည်းရေချိုးခန်းဝင်တယ်။ပြန်ထွက်လာတော့အဝတ်တောင်မပါပေ။မသီကကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်လာတော့ဆီးဖက်ထားလိုက်သည်။ကိုမိုးမြင့်ကမသီကိုနမ်းတယ်မသီလည်းလွမ်းနေသည်မဟုတ်လား။နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုပ်ကြသည်။မသီအဖုတ်ကအလိုလိုနေရင်းစိုလာသည်။

အထိအတွေ့ကမသီရဲ့စိတ်ကိုပြောင်းလဲစေသည်။မသီနို့တွေကိုမိုးမြင့်ကစို့သည်။အရင်လိုမယားပဲစိတ်ပိုကြွစေသည်။အဖုတ်ကိုကိုင်ပွတ်သည်၊အကွဲကြောင်းလက်နှင့်ထိုး၍မွှေပေးရာမသီမှာစိတ်တွေကြွသထက်ပိုကြွလာရသည်။ကိုမိုးမြင့်လီးကြီးကိုအသာအယာဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီးဆွပေးလိုက်သည်။လီးကြီးကမာန်ဖီသလိုဖြစ်ပြီးကြီး၍မာလာသည်။

"မသီ"

"ဟင်"

"စုပ်ပေးပါလား"

"အင်း"

အပိုမဆိုတော့ပေ။အိပ်ရာကထပြီးမိုးမြင့်လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ဒစ်ကြီးကိုငုံ၍စုပ်ရသည်ကိုလည်းအားရသည်။လျှာဖျားနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။

"ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ်"

"အားးရှီးးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ မသီရယ်"

တရှီးရှီးတအားအားညည်းနေသဖြင့်မိုးမြင့်ဝဋ်လိုက်သည်ဟုထင်လိုက်သည်။ပိုအားရပြီးစုပ်ပေးလိုက်သည်။လဥကလေးကိုဆုပ်ကိုင်ညှစ်ရသည်ကိုလည်းအရသာတွေ့သလိုခံစားရသည်။

"မသီရေကောင်းလိုက်တာဗျာ၊အခုမသီကိုပြန်လုပ်ပေးမယ်၊မသီပက်လက်အိပ်လိုက်"

မသီသူပြောသလိုအိပ်လိုက်သည်။မသီဖင်အောက်ခေါင်းအုံးခုသည်။မသီဖင်ကြီးကအပေါ်မြောက်တက်ကာအဖုတ်ကြီးကိုပင်မြင်ရသည်။ကိုမိုးမြင့်ကမှောက်လျက်ပင်မသီအဖုတ်ကိုယက်သည်။အကွဲကြောင်းတလျှောက်လျှာနှင့်ထိုးမွှေသည်။

"ပလပ်၊ပလပ် ပြွတ်ပြွတ်"

"အာ့ရှီးးရှီးးးး"

ဒီတစ်ခါညည်းရသူကမသီပင်ဖြစ်သည်။အဖုတ်အကွဲထဲလျှာကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင်ထိုးမွှေသွားတော့မသီထွန့်ထွန့်လူးရသည်။အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပြန်သည်၊အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်မှန်းမသီသိသည်။အမှန်အကန်ကိုကြိုက်သွားရသည်။မသီကကောင်းလွန်း၍ခါးကိုမြှောက်မိသည်။မိုးမြင့်လျှာကမသီဖင်ဝကိုသွားယက်မိသည်။ထိုအရသာသည်လည်းတမျိုးတော့ကောင်းသည်။

"မသီကောင်းလား"

"အင်းး"

တအာ့အာ့ညည်းရင်းဖြေရသည်။

"မသီ...ကျနော့်အပေါ်ကတက်ခွပေး"

"အာ..အားနာစရာကြီး"

"ရတယ်တက်"

မသီကမိုးမြင့်အပေါ်ကနေခွပြီးမိုးမြင့်ပါးစပ်နှင့်ချိန်ပြီးကုတင်ခေါင်းရင်းကဘောင်ကိုကိုင်ပြီးထိုင်ချလိုက်တဲ့အခါကိုမိုးမြင့်ကကျမအဖုတ်ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပေးတော့တယ်။

"ပလပ် ပလပ်"

"အိုး!အားးးရှီးးရှီးးး "

ကျမအရမ်းကြိုက်သွားတောတယ်။တချက်တချက်ကျမကိုယ်တိုင်ဖင်ကိုလိုက်ရွှေ့ပေးတယ်။အရည်တွေလည်းတစိမ့်စိမ့်စီးထွက်လို့လာတယ်။အောက်ကိုငုံ့ကြည့်ပြီးမိုးမြင့်အသက်ရှူရမခက်အောင်လည်းကြွပေးရတယ်။တချက်တချက်အနေအထားပျက်ပြီးသူ့လျှာကကျမရဲ့ဖင်ဝတည့်တည့်ကိုထိုးမွှေမိပြန်သည်။ဒီအရသာကလည်းစိတ်ကိုပိုကြွစေမှန်းကျမပိုသတိထားမိတယ်။

"ပလပ် ပလပ်"

"အာ့ရှီးးရှီးးးးးရှီးးး"

မသီအရမ်းကို စွဲလန်းမိတဲ့အရာတခုဆိုတာဝန်ခံမိတယ်။

"မသီ ကျနော်တို့လိုးရအောင်"

"ဟုတ်၊ကျမဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

"အပေါ်ကတက်လေ"

"ဟုတ်ကဲ့"

ကျမကိုမိုးမြင့်အောက်ကိုလျှောချပြီးအဖုတ်နဲ့လီးကိုတေ့ကာထိုင်ချလိုက်သည်။

"ဗျစ် ဗျိ ဗျိဗြစ်"

"အာ့ အားလားးလားး"

လီးကအဖုတ်ထဲတအိအိဝင်သွားသည်၊အဆုံးထိရောက်တော့ပြန်ကြွလိုက်သည်။မိုးမြင့်ကကျမခါးကိုကိုင်ပြီးပင့်လိုက်အောက်ချလိုက်လုပ်ပေးသဖြင့်ကျမကသက်သက်သာသာဖြင့်အပေါ်အောက်ကြွကာလုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ဒီနေ့အရသာကပို၍ထူးခြားသည်။လုပ်နေရင်းမှသတိရလာသည်ကကမိုးမြင့်ကလီးကိုအစွပ်မစွပ်ထားသည်ကိုသတိရမိသည်။

"ဟာအစွပ်လဲမပါဘူး"

"လုပ်စမ်းပါမသီ၊ပြီးသွားရင်အပြင်ကိုထုတ်ပစ်မယ်"

ကျမလည်းပြန်ပြီးလုပ်ပေးရာငါးမိနစ်ခန့်ပဲကြာသည်။လူကညောင်းလာသည်၊

"ညောင်းနေပြီမရတော့ဘူး"

"ညောင်းရင်ဆင်းလိုက်ကျနော်လိုးမယ်"

မသီပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်သည်၊မိုးမြင့်ကမသီပေါင်ကြားဝင်ပြီးဒူးထောက်ကာလိုးသည်။လိုးရင်းပင်မသီရဲ့အစေ့နေရာကိုပွတ်သည်။

"ဖွတ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးး"

"အာ့ အိုးးးရှီးးးရှီးးးး"

တကယ်ပင်ကောင်းသည်၊အစေ့အပွတ်ခံပြီးအလိုးခံရသဖြင့်မသီပြီးချင်လာသည်။မသီအသံတွေသိသိသာသာထွက်ပြီးညည်းသည်။မိုးမြင့်ဆောင့်ချက်ကလည်းပြင်းသည်။အရမ်းကောင်းလှသဖြင့်မသီအော်ညည်းရင်းပြီးသွားတော့သည်။မသီပြီးသွားတော့ကိုမိုးမြင့်ပြီးသွားမှာစိုးရိမ်လာသည်။

"ကိုမိုးမြင့်ပြီးခါနီးအပြင်မှာထုတ်နှော်"

"ကျနော်ပြီးတော့မယ်မသီ"

ကိုမိုးမြင့်ကကျမအဖုတ်ထဲကလီးကိုထုတ်ပြီးပက်လက်အိပ်နေသောကျမအပေါ်ခွတက်လာကာကျမပါးစပ်ထဲလီးထည့်တော့ကျမပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။မိုးမြင့်ကကျမပါးစပ်ထဲဖြေးဖြေးလေးလိုးနေသည်၊နှစ်မိနစ်ခန့်ကြာသောအခါမိုးမြင့်လီးကသုတ်တွေပန်းထွက်ပြီးကျမပါးစပ်ထဲဝင်သွားတော့သည်၊ကျမထွေးထုတ်ရန်ပြင်သော်လည်းမိုးမြင့်ကဆက်လိုးနေသဖြင့်ကျမမှာထွေးမထုတ်နိုင်တော့ပဲမျိုချရတော့သည်။စေးပျစ်ပျစ်သုတ်များအာခေါင်ကတဆင့်လည်ချောင်းထဲဝင်သွားသည်။

ကိုမိုးမြင့်ကသူ့လီးပျော့ခွေသွားမှသူ့လီးကိုထုတ်သွားကာအိပ်ရာပေါ်လှဲချသည်။ထိုအခါမှကျမလည်းအိပ်ရာကထပြီးရေချိုးခန်းဝင်ကာအာလုပ်ကျင်းရသည်၊ထိုနောက်ရေသောက်ကာအိပ်ရာထဲပြန်လှဲလိုက်သည်။

"မသီထွေးထုတ်လိုက်တာလား"

"မထွေးလို့မဖြစ်ဘူးစေးကပ်နေတာ"

"အရသာဆိုးသလားလို့ပါ"

"အနံ့သိပ်မရှိဘူး၊အရသာလည်းမရှိဘူးစေးကပ်နေလို့"

"မသီအာခြောက်နေလို့နေမယ်"

"ဟုတ်တယ်ကိုမိုးမြင့်"

"ခနနားကြမယ်မသီ၊နည်းနည်းမောသွားတယ်"

"အင်းလေ"

ကိုမိုးမြင့်အိပ်ရာပေါ်ကထပြီးရေခဲသေတ္တာထဲကအချိုရည်ဘူးများကိုဖောက်ကာကျမကိုတစ်ဘူးပေးပြီးသူလည်းတစ်ဘူးသောက်သည်။ထို့နောက်တော့

"မသီကိုပိုက်ဆံလွှဲလိုက်မယ်၊မသီရဲ့အကောင့်နံ့ပါတ်ပြော"

မသီအကောင့်နံပါတ်ပေးလိုက်တော့သူကငွေလွှဲပြီး

"မသီဖုန်းထဲကြည့်လိုက်ငွေရောက်သလားလို့"

"ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲ"

မိုးမြင့်ကပြရာမသီကြည့်လိုက်တော့ငွေဝင်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။စကားခနပြောပြီး

"မသီထပ်လုပ်အုံးမယ်"

"အာကွန်ဒွန်လဲမရှိပဲနဲ့"

"ခနလေး ဟိုတယ်ကကောင်လေးကိုမှာလိုက်မယ်"

ဘေးမှာရှိတဲ့တယ်လီဖုန်းကိုကိုင်ပြီးဆက်သည်။ခနအကြာတွင်တံခါးလာခေါက်ရာမိုးမြင့်ကလုံချည်ထဝတ်ပြီးသွားသည်၊ချက်ချင်းပြန်လာတော့လက်ထဲအထုတ်နှစ်ထုတ်ပါလာသည်။

"မသီ ကနော့်ကိုမှုတ်ပေးဦးဗျာ"

"အင်းမှုတ်ပေးမယ်"

မသီကကိုမိုးမြင့်ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ပြီးလီးကိုစုပ်သည်။ဂွေးဥကိုပါစုပ်ပေးရာမိုးမြင့်ကပေါင်ကား၍မြှောက်ပေးသည်။မသီသိလိုက်သည်။ဂွေးဥနှင့်ဖင်ကြားကိုစယက်ပေးလိုက်သည်။စအိုဝကိုမူမယက်မိအောင်ရှောင်သော်လည်းမိုးမြင့်ကမသီခေါင်းကိုနှိမ့်ကာလုပ်ခိုင်းသဖြင့်မသီလုပ်ပေးလိုက်သည်။မိုးမြင့်လီးကအရမ်းကိုမာတောင်လာသည်။

"မသီကိုမှုတ်ပေးဦးမယ်"

"မသီကုန်းလိုက်"

မသီကုန်းပေးလိုက်သည်။မျက်နှာကိုတဖက်လှည့်စောင်းပြီးကုတင်ပေါ်တွင်ကပ်နေစေကာခါးကိုခွက်ပေးထားသည်။ထိုအခါမှမသီအဖုတ်အပြင်ကိုပြူးထွက်ပြီးမိုးမြင့်ယက်လျှင်အဆင်ပြေမည်။မိုးမြင့်ကမသီဖင်နောက်မှနေ၍အဖုတ်ကိုယက်ရင်းဖင်ကိုပါလျှာနှင့်ထိုးသည်။

အဖုတ်ကိုလျှက်ဖင်ထဲလက်ညှိုးထိုးမွှေသည်။မသီဒီကိစ္စကိုသိသည်။မိုးမြင့်ဖင်လိုးချင်၍ခွင်ဆင်နေသည်မှန်းကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးလိုက်သည်။မသီ ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ပြီးစိတ်ထလာသည်။အဖုတ်ယက်ခံရင်းညည်းမိသည်။

"မိုးမြင့် လုပ်လို့ရရင်လုပ်တော့ဟာ"

"အင်း လုပ်မယ်လေ"

"လာဒီနေရာမှာ ဒီလိုအိပ်ပေး"

မိုးမြင့်ပြသကဲ့သိုမသီနေပေးလိုက်တယ်။ကုတင်မှာအတည့်မအိပ်ပဲကန့်လန့်အိပ်ရတာပါ။ပြီးမှမိုးမြင့်ကခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီးခါးအောက်မှာခုတယ်။ခြေနှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ပြီးလက်တဖက်နှင့်ရင်ဘတ်ပေါ်ပိုက်အပ်ကာနောက်လက်နှင့်လီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးဖိသွင်းတယ်။ဒီတစ်ခါပုံစံအသစ်ပါပဲ။လီးဝင်သွားတော့မှခြေနှစ်ချောင်းရှေ့တွန်းပြီးလိုးတော့တယ်။

"ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ်ဖတ်  ဖွတ်"

"အားးးအိုးး..."

တင်းကြပ်ကြပ်ခံစားမှု့ကမပျောက်လီးဒစ်တိုးဝင်လာပြီးပြန်ထွက်တော့အတွင်းသားတွေကိုဆွဲယူသွားသလိုပါပဲ။တထစ်ထစ်နဲ့အရသာတွေ့ရပြန်တယ်။မိုးမြင့်ဒီကိစ္စမျိုးမှာအတော်ကျွမ်းကျင်တဲ့အဆင့်ရှိမှန်းမသီတွေးမိတယ်။ဘယ်သူတွေကိုများလုပ်ဖူးသလဲတွေးနေတုန်းတဒုတ်ဒုတ်နဲ့တိုးဝင်လာတဲ့လီးကြောင့်အတွေးကိုပင်မေ့ပြီးကာမအလိုကျပါသွားရတယ်။ဒီတကြိမ်လိုးချက်ကတော်တော်ကြာတယ်။မတ်တပ်ရပ်လိုးရလို့လားမသိ၊မိုးမြင်ညောင်းဟန်ပင်မပြ၊မသီမှာသာပြီးလုလုဖြစ်လာပြီးညည်းမိတော့တယ်

""ဘွတ် ဖတ် ဖတ်..ဖန်း ဖန်းး"

"အာ့!အင်းးဟင်းးဟင်းးးမိုးမြင့်ငါပြီးတော့မယ်၊အတူတူပြီးရအောင်ဟာ"

"အင်း ကျနော်နည်းနည်းကြမ်းမယ်"

"အင်းကြမ်းလေ"

မိုးမြင့်ကမသီပေါင်ကိုပြန်ကားပြီးကျောအောက်ကနေလက်နှိုက်ပြီးပုခုံးကိုဆွဲကာကြမ်းကြမ်းလေးလိုးတော့တယ်။ဆောင့်ချက်တွေကြမ်းလာသည်နှင့်အမျှမသီလဲအော်ညည်းသံတွေပိုထွက်လာခဲ့တယ်။ငါးမိနစ်ခန့်ဆက်တိုက်လိုးလိုက်တဲ့အခါမသီကမိုးမြင့်ကျောပြင်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်တယ်။တကယ်ကိုလည်းကာမအရသာကိုကောင်းစွာခံစားရပြီးနောက်

"ဘွတ်  ဖွတ် ဖန်းဖန်းးးးး"

"အာ့ အိုးးအီးးးပှီးးပှီ အိုးးးးး"

မသီတကယ်ကိုပြီးသွားတယ်။မိုးမြင့်လည်းအချက်သုံးရာခန့်မနားတမ်းလိုးလိုက်ပြီးနောက်မသီ၏ဖင်ဝကိုလီးတေ့ကာဖိသွင်းသည်။

"အားးး နာတယ်ဟ၊မလုပ်နဲ့"

လီးကလက်တဆစ်ခန့်ဖင်ထဲဝင်လာသည်။မီးနဲ့ထိုးသလိုခံစားရသဖြင့်မသီကရုန်းကန်လိုက်သည်။

"မရဘူးလား မသီ"

"မရဘူးမိုးမြင့် ကွဲသွားလိမ့်မယ်"

"အဲဒါဆိုလဲ ထပ်စုပ်ပေးဦးဗျာ"

"အေးစုပ်ဆိုလဲစုပ်ပါ့မယ် ဖင်တော့မလိုးပါနဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"

မသီ မိုးမြင့်လီးကိုဂွင်းထုသလိုလုပ်ရင်းစုပ်လိုက်သည်။သိပ်ကြာခင်မှာမိုးမြင့်ရဲ့သုတ်ပူနွေးနွေးလေးများမသီ ပါးစပ်ထဲတဖြောဖြောထဲစီးဝင်သွားတော့တယ်။မသီမှာမိုးမြင့်ကြောင့်ကာမအရသာကိုနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ခံစားမိရတော့တယ်။နောက်တော့ရေချိုးခန်းထဲရေဝင်ချိုးလိုက်ကြပြီးအိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ဒီလိုနဲ့နှစ်ပတ်တကြိမ်ခန့်မိုးမြင့်နှင့်မသီချိန်းပြီးပစ္စည်းဝယ်ရန်အကြောင်းပြ၍တမျိုး၊ဘဏ်ငွေသွင်းရန်အကြောင်းပြ၍တဖုံကာမအရသာကိုခံစားနေကြသည်မှာသုံးလခန့်ကြာခဲ့သည်။

နောက်တော့မိုးမြင့်အားသူ့အကိုမှနယ်ကိုလုပ်ငန်းတစ်ခုကိုကြီးကြပ်ခိုင်းရာမိုးမြင့်နယ်ကိုထွက်သွားရသည်။မိုးမြင့်မရှိတော့မသီလည်းပျင်းလှသည်။အမေနှင့်ညီမရွာပြန်ချင်လာတော့မသီကသကြန်နာနီးမှပြန်ပို့မည်ပြောသည်၊မိုးမြင့်ကနှစ်စ်လခန့်ကြာမှပြန်ပေါ်လာပြီးပြန်ထွက်သွားပြန်သည်။

သကြန်နီးတော့ မသီအမေနှင့်ညီမကို ရွာပြန်ပို့ပြီးရွာတွင် စပါးရောင်းခြင်းနွားများဝယ်ယူခြင်း၊စသည့်အလုပ်ကိုလုပ်ရင်းကြာနေရာမှ ထိုအလုပ်များကို ကူညီပေးသောသူနှင့် တပူးပူးနေရင်းကအစရှိခဲ့ပြီးပြီမို့ ကာမစိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ပဲ လုပ်မိရာလူမိသွားသောကြောင့် အိမ်ထောင်မပြုချင်ပဲ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ရတော့သည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။